Η ΠΛΗΡΗΣ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΠΙΘΕΤΩΝ - ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ-ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ-ΙΣΤΟΡΙΚΟ-ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΠΙΘΕΤΩΝ ΚΑΙ ΟΝΟΜΑΤΩΝ - ΣΥΝΕΧΗΣ ΕΡΕΥΝΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ - ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΘΕΤΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΠΟΙΑ ΣΗΜΑΣΙΑ - ΤΑ ΕΠΩΝΥΜΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΦΟΡΕΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ, ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ, ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑΣ - ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ - Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΣΥΛΛΟΓΗ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΠΩΝΥΜΩΝ - ΚΑΛΗ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ ΣΤΟΥΣ ΦΙΛΙΣΤΟΡΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΜΑΘΕΙΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ.
ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΑΤΕ ΣΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΜΑΣ

Δευτέρα 22 Αυγούστου 2011

Είπαν για την Αρχαία Ελληνική γλώσσα


* Μάρκος Τίλλιος Κικέρων (ο επιφανέστερος άνδρας της αρχαίας Ρώμης): «Εάν οι θεοί μιλούν, τότε σίγουρα χρησιμοποιούν τη γλώσσα των Ελλήνων.»
* Γκαίτε (ο μεγαλύτερος ποιητής και πεζογράφος της Γερμανίας): «Άκουσα στον Άγιο Πέτρο της Ρώμης το Ευαγγέλιο σε όλες τις γλώσσες. Η Ελληνική αντήχησε άστρο λαμπερό μέσα στη νύχτα.»
* Claude Fauriel (Κλαύδιος Φωριέλ, Γάλλος Ακαδημαϊκός και ποιητής): «Η Ελληνική έχει ομοιογένεια σαν την Γερμανική, είναι όμως πιο πλούσια από αυτήν. Έχει την σαφήνεια της Γαλλικής, έχει όμως μεγαλύτερη ακριβολογία. Είναι πιο ευλύγιστη από την Ιταλική και πολύ πιο αρμονική από την Ισπανική. Έχει δηλαδή ότι χρειάζεται για να θεωρηθεί η ωραιότερη γλώσσα της Ευρώπης.»
* Ελεν Κέλλερ (διάσημη τυφλή Αμερικανίδα συγγραφέας): «Αν το βιολί είναι το τελειότερο μουσικό όργανο, τότε η Ελληνική γλώσσα είναι το βιολί του ανθρώπινου στοχασμού.»
* Μargarite Yourceyar (Μαργαρίτα Γιουρσέλ, Γαλλίδα συγγραφέας και ακαδημαϊκός): «Αγάπησα αυτή τη γλώσσα την ελληνική για την εύρωστη πλαστικότητά της, που η κάθε της λέξη πιστοποιεί την άμεση και διαφορετική επαφή της με τις αλήθειες και γιατί ό,τι έχει λεχθεί καλό από τον άνθρωπο, έχει ως επί το πλείστον λεχθεί σ’ αυτή τη γλώσσα».
* Schiller (Γερμανός ποιητής, ιστορικός και φιλόσοφος): Καταραμένε Έλληνα, τα βρήκες όλα, φιλοσοφία, γεωμετρία, φυσική, αστρονομία’ τίποτε δεν άφησες για μας.
* Βολταίρος (Γάλλος διαφωτιστής): «Είθε η Ελληνική γλώσσα να γίνει κοινή όλων των λαών.»
* Γερμανός φιλόλογος E, Norden: «Εκτός από την Κινεζική και την Ιαπωνική, όλες οι άλλες γλώσσες διαμορφώθηκαν κάτω από την επίδραση της Ελληνικής, από την οποία πήραν, εκτός από πλήθος λέξεων, τους κανόνες και την γραμματική.»
* Ο. Βαντρούσκα (καθηγητής Γλωσσολογίας στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης): «Για έναν Ιάπωνα ή Τούρκο, όλες οι Ευρωπαϊκές γλώσσες δεν φαίνονται ως ξεχωριστές, αλλά ως διάλεκτοι μιας και της αυτής γλώσσας, της Ελληνικής.»
* Will Durant (Αμερικανός ιστορικός και φιλόσοφος, καθηγητής του Πανεπιστημίου της Columbia): «Το αλφάβητο μας προήλθε εξ Ελλάδος δια της Κύμης και της Ρώμης. Η Γλώσσα μας βρίθει Ελληνικών λέξεων. Η επιστήμη μας σφυρηλάτησε μιαν διεθνή γλώσσα διά των Ελληνικών όρων. Η γραμματική μας και η ρητορική μας, ακόμα και η στίξης και η διαίρεσης εις παραγράφους. είναι Ελληνικές εφευρέσεις. Τα λογοτεχνικά μας είδη είναι Ελληνικά – το λυρικό, η ωδή, το ειδύλλιο, το μυθιστόρημα, η πραγματεία, η προσφώνηση, η βιογραφία, η ιστορία και προ πάντων το όραμα. Και όλες σχεδόν αυτές οι λέξεις είναι Ελληνικές.»

* Φρειδερίκος Σαγκρέδο (Βάσκος καθηγητής γλωσσολογίας – Πρόεδρος της Ελληνικής Ακαδημίας της Βασκωνίας): «Η Ελληνική γλώσσα είναι η καλύτερη κληρονομιά που έχει στη διάθεσή του ο άνθρωπος για την ανέλιξη του εγκεφάλου του। Απέναντι στην Ελληνική όλες, και επιμένω όλες οι γλώσσες είναι ανεπαρκείς.» «Η αρχαία Ελληνική γλώσσα πρέπει να γίνει η δεύτερη γλώσσα όλων των Ευρωπαίων, ειδικά των καλλιεργημένων ατόμων.» «Η Ελληνική γλώσσα είναι από ουσία θεϊκή.»
* Φρανγκίσκος Λιγκόρα (Ιταλός καθηγητής Πανεπιστημίου και Πρόεδρος της Διεθνούς Ακαδημίας προς διάδοση του πολιτισμού): «Έλληνες να είστε περήφανοι που μιλάτε την Ελληνική γλώσσα ζωντανή και μητέρα όλων των άλλων γλωσσών. Μην την παραμελείτε, αφού αυτή είναι ένα από τα λίγα αγαθά που μας έχουν απομείνει και ταυτόχρονα το διαβατήριό σας για τον παγκόσμιο πολιτισμό.»
* Ζακλίν Ντε Ρομιγύ (Γαλλίδα Ακαδημαϊκός και συγγραφεύς): «Η αρχαία Ελλάδα μας προσφέρει μια γλώσσα, για την οποία θα πω ότι είναι οικουμενική।» «Όλος ο κόσμος πρέπει να μάθει Ελληνικά, επειδή η Ελληνική γλώσσα μας βοηθάει πρώτα από όλα να καταλάβουμε την δική μας γλώσσα.»

Πηγή।
http://olympia.gr/2011/08/20/%CF%8C%CF%84%CE%B1%CE%BD-%CE%BF-%CE%B2%CE%BF%CE%BB%CF%84%CE%B1%CE%AF%CF%81%CE%BF%CF%82-%CE%B1%CF%80%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AC-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE/
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Είπαν για την Αρχαία Ελληνική γλώσσα"

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ 22/8 ΣΤΗΝ ΜΑΡΤΥΡΙΚΗ ΚΡΗΤΗ

Οι μελλοθάνατοι στο Κοντομάρι (2 Ιουνίου 1941)

1940 Οι γερμανοί εκτελούν 40 Έλληνες στο Αμάρι της Κρήτης.

1944 Η καταστροφή του Άνω Μέρους Ρεθύμνου και η εκτέλεση των τριάντα οκτώ (38) κατοίκων του.

.—Το μακελιό των χωριών Κέντρους: Βρύσες, Σμιλέ και Καρδάκι Ρεθύμνου, το χρονικό μιας καταστροφής.

Κατά το μεσημέρι οι Γερμανοί έπαιρναν τους άνδρες δυό-δυό, τους οδηγούσαν λίγο πιο πέρα σ’ ένα σπίτι και τους εκτελούσαν, χωρίς να μπορούν να προβάλλουν, άοπλοι όπως ήσαν, την παραμικρή αντίσταση. Το μόνο που έκαναν εκείνη τη στιγμή είναι, πώς έριχναν περιφρονητικές ματιές στους κατακτητές και τους έλεγαν με το βλέμμα τους αλλά και με λόγια άνανδρους. Όλοι τους με υπερηφάνεια και με το κεφάλι ψηλά αντίκρισαν το θάνατο. Είναι γλυκύς ο θάνατος για την Πατρίδα. Μετά την εκτέλεση έριξαν πάνω στους νεκρούς εύφλεκτες ύλες και τους έβαλαν φωτιά. Μια φλόγα τινάχτηκε δεκάδες μέτρα ψηλά σαν ύστατος χαιρετισμός στους ήρωες που σκεπάστηκαν στα ερείπια του σπιτιού. Στην ίδια θέση ακριβώς σήμερα έστησαν οι χωριανοί ένα καλλιμάρμαρο μνημείο και σε μία αναμνηστική πλάκα είναι χαραγμένα τα ονόματα των παλικαριών, που θυσιάστηκαν για την Πατρίδα. Η μανία των κακούργων δεν περιορίστηκε μόνο στις εκτελέσεις των αθώων αυτών ανδρών. Την άλλη μέρα άρχισε η πυρπόληση του χωριού ολόκληρου. Έθεταν με τη σειρά στα σπίτια εκρηκτικές ύλες και τα ανατίναζαν στον αέρα. Τελευταία άφησαν τα 3 σπίτια που έμεναν στη μέση του χωριού. ΄Έδωσαν και σ’ αυτά φωτιά και έφυγαν αφήνοντας πίσω τους μόνο ερείπια. Φρίκη, ερμιά, θάνατος! Η εικόνα που παρουσίαζε το χωριό ήταν πραγματικά βιβλική. Όσοι χωριανοί κατάφεραν μετά από μέρες να γυρίσουν πίσω, αντίκρισαν μια εικόνα φρικιαστική. Ένα χάλασμα όλο το χωριό. Το αίμα των ηρώων ήταν νωπό ακόμη στους δρόμους και στους τοίχους και μόνο καπνοί έβγαιναν.

30 οι νεκροί.

.—Η ίδια ακριβώς καταστροφή έγινε και στους άλλους δυό οικισμούς του χωριού, στο Σμιλέ και στο Καρδάκι. Τους άνδρες του Σμιλέ τους σκότωσαν στις Βρύσες και μετά έκαψαν τον συνοικισμό.

Στο Καρδάκι έγινε άλλη εκτέλεση και στήθηκε κι εκεί ηρώο των πεσόντων και στη μαρμάρινη πλακά του είναι 19 ονόματα: 6 Καρδακιανοί, 4 Βρυσανοί, 6 Γερακαριανοί, 2 Γουργουθιανοί।

Πηγή.

http://eistorias.wordpress.com/
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ 22/8 ΣΤΗΝ ΜΑΡΤΥΡΙΚΗ ΚΡΗΤΗ"

Master class Τοποστρατηγικής-Καστελλόριζο 14/8/11

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Master class Τοποστρατηγικής-Καστελλόριζο 14/8/11"

ΑΡΘΡΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΟΥΣ NEW YORK TIMES



Mark Mazower, Ιστορικός στο Columbia University: Οι Έλληνες καλούνται για ακόμη μια φορά να πολεμήσουν για το μέλλον του κόσμου!

Η Ελλάδα, το λίκνο της δημοκρατίας, κλονίζει τον πλανήτη

Χθες, όλος ο κόσμος παρακολουθούσε την Ελλάδα καθώς το κοινοβούλιό της ψήφισε ένα διχαστικό πακέτο μέτρων λιτότητας το οποίο θα μπορούσε να έχει κρίσιμες επιπτώσεις στο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα. Ισως προκαλεί έκπληξη που αυτή η μικρή άκρη της χερσονήσου των Βαλκανίων συγκεντρώνει τόση προσοχή...


Σκεφτόμαστε συνήθως την Ελλάδα ως την πατρίδα του Πλάτωνα και του Περικλή, με την πραγματική της σημασία να βρίσκεται βαθιά στην αρχαιότητα. Αλλά δεν είναι η πρώτη φορά που για να κατανοήσεις το μέλλον της Ευρώπης χρειάζεται να στραφείς μακριά από τις μεγάλες δυνάμεις στο κέντρο της ηπείρου και να κοιτάξεις προσεκτικά όσα συμβαίνουν στην Αθήνα. Τα τελευταία 200 χρόνια η Ελλάδα ήταν στην πρώτη γραμμή της εξέλιξης της Ευρώπης.

Στη δεκαετία του 1820, στη διάρκεια του αγώνα για την ανεξαρτησία από την οθωμανική αυτοκρατορία, η Ελλάδα έγινε ένα πρώιμο σύμβολο δραπέτευσης από τη φυλακή της αυτοκρατορίας. Για τους φιλέλληνες, η παλιγγενεσία της αποτελούσε τον πιο ευγενή αγώνα. “Στο μεγάλο πρωινό του κόσμου”, έγραψε ο Σέλεϊ στο ποιημά του “Ελλάς”,“το μεγαλείο της Ελευθερίας τινάχθηκε και έλαμψε! ”.


Η νίκη θα σήμαινε τον θρίαμβο της ελευθερίας όχι μόνο επί των Τούρκων αλλά και επί όλων των δυναστών που κρατούσαν υπόδουλους τόσο πολλούς ευρωπαίους. Γερμανοί, Ιταλοί, Πολωνοί και Αμερικανοί έτρεξαν να πολεμήσουν υπό την γαλανόλευκη σημαία της Ελλάδας για χάρη της δημοκρατίας. Και μέσα σε μια δεκαετία, η χώρα κέρδισε την ελευθερία της. Στη διάρκεια του 20ου αιώνα ο ριζοσπαστικός νέος συνδυασμός της συνταγματικής δημοκρατίας και του εθνικισμού που ενσάρκωσε η Ελλάδα εξαπλώθηκε στην ήπειρο και κορυφώθηκε στην “ειρήνη που τερμάτισε κάθε ειρήνη” στο τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν τρεις αυτοκρατορίες, η οθωμανική , εκείνη των Αψβούργων και η ρωσική, κατέρρευσαν και αντικαταστάθηκαν από έθνη-κράτη.

Μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η Ελλάδα άνοιξε και πάλι τον δρόμο για το μέλλον της Ευρώπης. Μόνο που τώρα ήταν η σκοτεινή πλευρά της δημοκρατίας που βγήκε στο προσκήνιο. Σε έναν κόσμο εθνικών κρατών, εθνοτικές μειονότητες όπως ο μουσουλμανικός πληθυσμός της Ελλάδας και οι ορθόδοξοι χριστιανοί της Μικράς Ασίας ήταν μια συνταγή για διεθνή αστάθεια.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1920, έλληνες και τούρκοι ηγέτες αποφάσισαν να ανταλλάξουν τους μειονοτικούς πληθυσμούς τους, εκτοπίζοντας περί τα δύο εκατομμύρια χριστιανούς και μουσουλμάνους προς χάριν της εθνικής ομοιογένειας.
Η ελληνο - τουρκική ανταλλαγή των πληθυσμών ήταν η μεγαλύτερη οργανωμένη μετακίνηση προσφύγων στην ιστορία μέχρι τότε και μοντέλο που οι ναζιστές και άλλοι θα το επικαλούνταν αργότερα για να εκτοπίσουν ανθρώπους στην ανατολική Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή και την Ινδία. Είναι ειρωνικό, λοιπόν, που η Ελλάδα ήταν επίσης στην πρωτοπορία της αντίστασης στους ναζιστές. Τον χειμώνα του 1940-41, ήταν η πρώτη χώρα που αντεπιτέθηκε αποτελεσματικά κατά των δυνάμεων του Αξονα, ταπεινώνοντας τον Μουσολίνι στον ελληνο - ιταλικό πόλεμο ενώ η υπόλοιπη Ευρώπη επευφημούσε την Ελλάδα. Και πολλοί χειροκρότησαν πάλι λίγους μήνες αργότερα όταν ένας νεαρός αριστερός αντιστασιακός ονόματι Μανώλης Γλέζος σκαρφάλωσε στην Ακρόπολη ένα βράδυ με έναν φίλο και κατέβασαν τη σημαία με την σβάστικα που οι Γερμανοί είχαν πρόσφατα υψώσει.

Σχεδόν 70 χρόνια αργότερα, η ελληνική αστυνομία θα έριχνε δακρυγόνα στον κ. Γλέζο ο οποίος διαδήλωνε κατά του προγράμματος λιτότητας. Αλλά στο τέλος, η Ελλάδα υπέκυψε στη γερμανική κατοχή. Η κυριαρχία των ναζιστών έφερε μαζί της την πολιτική κατάρρευση, την μεγάλη πείνα, και μετά την απελευθέρωση, την βύθιση της χώρας σε έναν εμφύλιο πόλεμο ανάμεσα στις κομμουνιστικές και τις αντικομμουνιστικές δυνάμεις.

Μόλις λίγα χρόνια μετά την ήττα του Χίτλερ, η Ελλάδα βρέθηκε ξανά στο επίκεντρο της ιστορίας, ως μέτωπο του Ψυχρού Πολέμου.Το 1947, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Χάρι Τρούμαν χρησιμοποίησε τον κλιμακούμενο εμφύλιο στην Ελλάδα για να πείσει το Κογκρέσο να στηρίξει το Δόγμα Τρούμαν και την ειρηνική δέσμευση αμερικανικών πόρων για τον αγώνα κατά του Κομμουνισμού και την ανοικοδόμηση της Ευρώπης. Ανυψωμένη ξαφνικά σε έναν διατλαντικό αγώνα, η Ελλάδα συμβόλιζε τώρα μια πολύ διαφορετική Ευρώπη - μία Ευρώπη που είχε αυτοκαταστραφεί, και που ο μόνος δρόμος εξόδου από την ανέχεια των μέσων της δεκαετίας του 1940 ήταν ως μικρότερος εταίρος της Ουάσινγκτον.

Καθώς τα δολάρια άρχισαν να ρέουν, αμερικανοί σύμβουλοι έλεγαν στους έλληνες πολιτικούς τι να κάνουν και αμερικανικές βόμβες ναπάλμ έκαιγαν τα ελληνικά βουνά καθώς οι κομμουνιστές αντάρτες τρέπονταν σε φυγή. Η πολιτική και οικονομική ένωση της Ευρώπης υποτίθεται ότι θα έβαζε τέλος στις αδυναμίες και την εξάρτηση της διχοτομημένης ηπείρου. Και εδώ η Ελλάδα έγινε σύμβολο μιας νέας φάσης στην ευρωπαϊκή ιστορία.

Η πτώση της στρατιωτικής δικτατορίας το 1974 δεν έφερε στη χώρα μόνο την πλήρη ένταξη σε αυτό που θα γινόταν η Ευρωπαϊκή Ενωση. Προανήγγηλε επίσης (μαζί με τη μετάβαση της Ισπανίας και της Πορτογαλίας στη δημοκρατία την ίδια εποχή) το παγκόσμιο κύμα εκδημοκρατισμού της δεκαετίας του 1980 και του ‘90, πρώτα στη Νότια Αμερική και τη Νοτιοανατολική Ασία και μετά στην Ανατολική Ευρώπη. Και έδωσε στην Ευρωπαϊκή Ενωση την όρεξη για διεύρυνση και τη φιλοδοξία να εξελιχθεί από ένα μικρό κλαμπ πλούσιων δυτικοευρωπαϊκών κρατών σε φωνή για ολόκληρη την προσφάτως εκδημοκρατισμένη ήπειρο, η οποία εξαπλώθηκε κατά πολύ στο νότο και την ανατολή.

Και τώρα, σήμερα, αφότου έσβησε η ευφορία της δεκαετίας του ‘90 και μια νέα ταπεινοφροσύνη χαρακτηρίζει τους Ευρωπαίους, ο κλήρος πέφτει και πάλι στην Ελλάδα ως χώρας η οποία θα προκαλέσει τους μανδαρίνους της Ευρωπαϊκής Ενωσης και θα θέσει το ερώτημα: “ποιό θα είναι το μέλλον της ηπείρου;”.

Η Ευρωπαϊκή Ενωση υποτίθεται ότι θα ένωνε μια κατακερματισμένη Ευρώπη, ότι θα ενίσχυε τις δημοκρατικές της δυνατότητες και ότι θα μεταμόρφωνε την ήπειρο σε μια ανταγωνιστική δύναμη στην παγκόσμια σκηνή. Είναι ίσως ταιριαστό που ένα από τα αρχαιότερα και πιο δημοκρατικά έθνη - κράτη της Ευρώπης βρίσκεται στην καινούργια εμπροσθοφυλακή, όσων θέτουν εν αμφιβόλω όλα αυτά τα επιτεύγματα. Γιατί είμαστε όλοι μικρές δυνάμεις τώρα, και για άλλη μια φορά η Ελλάδα πολεμάει στην πρώτη γραμμή του αγώνα για το μέλλον.
Ο κ. Μαρκ Μαζάουερ είναι Βρετανός ιστορικός και συγγραφέας, καθηγητής Ιστορίας στο πανεπιστήμιο Κολούμπια των ΗΠΑ.
Το άρθρο μπορείτε να το βρείτε στην ιστοσελίδα των NYT.
Πηγή
http://ditruth।blogspot.com/

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΑΡΘΡΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΟΥΣ NEW YORK TIMES"

Κυριακή 21 Αυγούστου 2011

ΕΛΛΑΔΑ ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΙΑ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΕΛΛΑΔΑ ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΙΑ"

Τοπική αύτοδιοίκηση...έτσι γιά νά μαθαίνουμε.

Οι δημοτικές εκλογές πλησιάζουν και βρίσκουμε την να δημοσιεύσουμε το παρακάτω άρθρο που μας περιγράφει την ζωή σε μια ισπανική πόλη , οπου ο δημαρχος είναι κομμουνιστής μεν , η διαχείριση εξουσίας όμως όπως θα δούμε δίνει νόημα στην λέξη διαχείριση φυσικών και ανθρώπινων πόρων ।…
Ενώ εδώ η Κυβέρνηση ετοιμάζεται να εφαρμόσει το πλεόν καταστροφικό και αντιδημοκρατικό σχέδιο της με τον “Καλλικράτη”, η ιστορία ενός χωριού της Ισπανίας μας δείχνει τι θα μπορούσαμε να κάνουμε αν τολμούσαμε…
Τέτοια φαινόμενα φοβούνται προφανώς οι κρατούντες και θέλουν να στερήσουν από τους πολίτες την οποιαδήποτε δυνατότητα ελέγχου της εξουσίας.
Ας πάμε, όμως, στη Μαριναλέντα:
-Να πεις για τη μηδενική ανεργία;
-Να αναφερθείς στην εργάσιμη ημέρα των 6 1/2 ωρών;
-Να αναφερθείς στις δίκαιες αμοιβές για όλους;
-Να πεις για τα 12 ευρώ το μήνα που πληρώνουν οι γονείς για τον παιδικό σταθμό;
-Να αναφερθείς στην άμεση δημοκρατία που εφαρμόζεται;
-Να μιλήσεις για το ότι δεν υπάρχει αστυνομία;

Διαβάστε το άρθρο που ακολουθεί, επισκεφθείτε την ιστοσελίδα του χωριού και θα μείνετε έκπληκτοι.

Η Μαριναλέντα (http://www.marinaleda.com), μια κοινότητα 2.645 κατοίκων στην Ανδαλουσία, δεν έχει ανεργία, δεν έχει αστυνομικούς και τα σπίτια της νοικιάζονται με 15 ευρώ τον μήνα. Ο δήμαρχός της, ο κομμουνιστής Χουάν Μανουέλ Σάντσες Γκορντίγιο, επανεκλέγεται εδώ και 31 χρόνια.
Εδώ και πολλά χρόνια, την εβδομάδα που οι άλλες πόλεις στην Ισπανία γιορτάζουν το Πάσχα, στη Μαριναλέντα γιορτάζουν την ειρήνη. «Ο δήμαρχός τους είναι τρελός», λένε στο γειτονικό χωριό. «Ενώ εμείς οι άλλοι Ισπανοί κάνουμε θρησκευτικές λιτανείες, εκείνοι κάνουν επί 5 μέρες πάρτι». Πολλοί νέοι από τη Σεβίλλη, τη Γρανάδα, τη Μαδρίτη, πηγαίνουν για να γιορτάσουν με τους χωρικούς της Μαριναλέντας.
Οταν εξελέγη για πρώτη φορά, το 1979, ο Γκορντίγιο ήταν ο νεώτερος δήμαρχος στην Ισπανία. Το 1986, έπειτα από 12 χρόνια αγώνων και καταλήψεων κυρίως από τις γυναίκες του χωριού, η Μαριναλέντα κατάφερε να πάρει από ένα γαιοκτήμονα 12.000 στρέμματα γης και να δημιουργήσει έναν αγροτικό συ νεταιρισμό από τον οποίο ζει σήμερα σχεδόν όλο το χωριό. «Η γη δεν ανήκει σε κανέναν, η γη δεν αγοράζεται, η γη ανήκει σε όλους!», λέει ο δήμαρχος.
Στον συνεταιρισμό Εl Ηumoso οι συνεταίροι εργάζονται 6½ ώρες την ημέρα, από τη Δευτέρα ώς το Σάββατο, δηλαδή 39 ώρες την εβδομάδα. Ολοι έχουν τον ίδιο μισθό, ανεξάρτητα από τη δουλειά που κάνουν. Οι συγκομιδές (ελαιόλαδο, αγκινάρες, πιπεριές κ.λπ.) συσκευάζονται στο μικρό εργοστάσιο Ηumar Μarinaleda που βρίσκεται στη μέση του χωριού και στο οποίο εργάζονται, σε πολύ χαλαρή ατμόσφαιρα, περίπου 60 γυναίκες και 4-5 άνδρες. Τα προϊόντα πωλούνται κυρίως στην Ισπανία. Τα έσοδα του συνεταιρισμού δεν μοιράζονται, αλλά επενδύονται και πάλι στον συνεταιρισμό για να δημιουργηθούν δουλειές. Γι’ αυτό στο χωριό δεν υπάρχουν άνεργοι. Ομως ακόμη και σε εποχές που δεν υπάρχουν αρκετές γεωργικές δουλειές για όλους, οι μισθοί καταβάλλονται.
Στη Μαριναλέντα, η στέγαση, η εργασία, ο πολιτισμός, η εκπαίδευση και η υγεία θεωρούνται δικαίωμα. Μια θέση στον παιδικό σταθμό με όλα τα γεύματα κοστίζει 12 ευρώ τον μήνα. Από την άλλη, «εδώ δεν έχουμε χωροφύλακες, θα ήταν μια άχρηστη σπατάλη», λέει ο δήμαρχος. «Δεν έχουμε ούτε παπά – δόξα τω Θεώ!», προσθέτει γελώντας. Πάντως η ελευθερία της λατρείας είναι εγγυημένη και το Πάσχα έγινε μια μικρή θρησκευτική λιτανεία, η οποία πέρασε διακριτικά από τους δρόμους του χωριού, χωρίς θεατές και αποφεύγοντας την πλατεία όπου γινόταν η γιορτή.
«Εφαρμόζουμε μια συμμετοχική δημοκρατία, αποφασίζουμε για όλα, από τους φόρους ώς τις δημόσιες δαπάνες, σε μεγάλες συνελεύσεις. Πολλά κεφάλια δίνουν πολλές ιδέες», λέει ο Γκορντίγιο. «Ξέρουμε πως οι άνθρωποι μπορούμε να δουλεύουμε και για άλλες αξίες, όχι αποκλειστικά για το χρήμα».”

Δείτε την κοινότητα της Marinaleda :



Ο Δήμαρχος της Μαριναλέντα, αυτόνομης κοινότηταας στην Ισπανία χωρίς αστυνομία και εκκλησία με μηδενική ανεργία έναν αγροτικό συνεταιρισμό που δουλεύουν όλοι και λαμβάνουν τον ίδιο μισθό, 1200 ευρώ το μήνα, με άμεση δημοκρατία στη λήψη των αποφάσεων έρχεται στο Βοτανικό να μας μιλήσει για την αυτοδιαχειριζόμενη πραγματική Ουτοπία.

Πηγή.
http://ditruth.blogspot.com/
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Τοπική αύτοδιοίκηση...έτσι γιά νά μαθαίνουμε."

Δεν αντέχουμε άλλο να βλέπουμε να ρημάζετε τις ζωές μας

«Απ’ τα τσακάλια,
δε γλυτώνεις μ’ εφκές ή παρακάλια»
(Κ. Βάρναλης).


Δεν μας κλέψατε μονό τον ισχνό μισθό μας, που με δικά μας έξοδα μας δίνατε.

Μας ΚΛΕΨΑΤΕ τους πιο ακριβούς θησαυρούς μας, που μέσα στην παλιά κασέλα
κρύβαμε:

Την ελπίδα για το αυριανό σαλπάρισμα, προς μια καινούργια χώρα.
Τα εισιτήρια για το ταξίδι μας, για μια ζωή που μας αξίζει.
Το κρυφό ανεπίδοτο γράμμα στους κυβερνήτες μας, που μας πρόδωσαν.
Τη φωτογραφία του πεθαμένου καπετάνιου μας, να καλαφατίζει ολοκαίνουργο
καράβι, πλησίστιο για το λιμάνι της ελπίδας.
Τη φωτογραφία της γιαγιάς, με τα παραμύθια, για τις όμορφες αλλοτινές μέρες.
Τη χαρά, να βλέπουμε το χαμόγελο στα χείλη των παιδιών μας κι όλων των
παιδιών, στο πρωινό ξεμύτισμα του Ήλιου.
Τα μυστικά σχέδια των «επαναστάσεών» μας, για όλα όσα μας πληγώνουν.
Όλες τις ιδανικές μας αυταπάτες, που μας κρατούσαν στη ζωή.

ΠΟΥΛΗΣΑΤΕ όλα τα υπάρχονταά μας, αντί πινακίου φακής, στις άπληστες αγορές και το αντίτιμό τους το καταχραστήκατε.

ΜΑΣ ΑΦΗΣΑΤΕ ΑΛΑΛΟΥΣ, χωρίς τη θεϊκή μας γλώσσα, να ψελλίζουμε γρυλίσματα δήθεν ευρωπαϊκά.

ΜΑΣ ΚΛΕΙΣΑΤΕ Τ’ ΑΥΤΙΑ, για να μην ακούμε τον απολλώνιο ύμνο μας, πάρα μόνο το τιντίρισμα του άνομου χρυσού σας και το γρύλισμα των αδόντων αιδοίων της τηλετύφλωσης.

ΜΑΣ ΤΥΦΛΩΣΑΤΕ για να μην βλέπουμε τον δικό μας Παρθενώνα, πάρα μόνο τη
γύμνια των χρυσωμένων οπισθίων της παγκοσμιοποιημένης αγοράς σας.

ΜΑΣ ΜΑΘΑΤΕ ΝΑ ΜΙΛΑΜΕ ΦΟΒΙΣΜΕΝΑ και με καλοδεχούμενες λέξεις από όλες τις λογοκρισίες. Με κομψές εκφράσεις που δεν ενοχλούν καμία καθεστηκυία τάξη. Να μην λέμε τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη, και τους κλέφτες κλέφτες.

Τώρα στα σχολεία διδάσκουν:
«Την εποχή των αγενών μετάλλων» (Μ. Αναγνωστάκης).
Την νεοφιλελεύθερη ιστορία του συνωστισμού της Σμύρνης.
Την πολυπολιτισμική αρλούμπα της εκρίζωσης των μύθων και των παραδόσεων ενός λαού που γέννησε τον μύθο και τον έκανε παράδοση.

Μυθοδίαιτος, όμως, είναι ο άνθρωπος. Αδύνατον να ζήσει χωρίς μύθο.

ΜΥΘΟΠΟΙΗΣΕ ΤΗΝ ΑΠΟΜΥΘΟΠΟΙΗΣΗ.
Κι έμεινε ξυλάρμενο μέσα στον ωκεανό του παγκοσμιοποιημένου τίποτα.

Να, έρχονται, οι παγκοσμιοποιημένοι τυμπανιστές:
Του χυδαίου ρυθμού των ορμονών του σεξ (όχι του έρωτα).
Της ασχήμιας των καταναλωτικών παραισθήσεων.
Του βόρβορου των χρηματοπιστωτικών ψευδαισθήσεων.
Της καταφρόνιας των κοινωνικών διεκδικήσεων.

Οι προγραφείς τεχνοκράτες.
«Οι ληξίαρχοι των ημερών μας» (Μ. Αναγνωστάκης), από την Εσπερία.

Τα ΠΗΡΑΝΕ όλα, τα ΚΛΕΨΑΝΕ όλα, τα ΧΑΛΑΣΑΝΕ όλα.
Αυτοί, των ονείρων οι παγκοσμιοποιημένοι τρομοκράτες.

Ελαύνουν, τα επίλεκτα αγήματα:
Των βιαστών της εθνικής μας συνείδησης.
Των κερδοσκόπων του ιδρώτα του λαού μας, ντόπιων και ξένων.
Των «περάστε αυθέντα» πολιτικατζήδων μας.
Των εκμαυλιστών των οραμάτων μας.
Των δολοφόνων των ονείρων μας.
Των εργολάβων του ξεπουλήματος της χώρας μας

Εμείς, όμως, μήτε το Κουραδονήσι μας σας πουλάμε, αχρείοι της Εσπερίας (ντόπιοι και ξένοι).

Σπουδαγμένοι της Δύσης, περπατάτε πάνω στους μύθους του Ησιόδου, του Αισχύλου, του Σοφοκλή, του Ευριπίδη.
Πατάτε πάνω στους ώμους του Πλάτωνα, του Αριστοτέλη, του Ηράκλειτου, του Παρμενίδη, του Εμπεδοκλή.
Ζείτε μέσα στο πιθάρι του Σκύλου Διογένη και των άλλων κυνικών.
Γράφετε Ιστορία με τη γραφίδα του Θουκυδίδη.

Και ξεχνάτε, υπερφίαλοι αθέμιστοι (Όμηρος), απόφοιτοι των φώτων της Εσπερίας, πως: Στο ίδιο τούτο το χώμα, ο ίδιος λαός, εδώ και 3.000 χρόνια μιλάει την ίδια γλώσσα και λέει τον ουρανό, ουρανό• τη θάλασσα, θάλασσα• τη γη, γη• τον αέρα, αέρα.

Και δεν μάθατε, σεις, οι πολιτισμένοι της Δύσης, πως:
Πολλοί γαρ πλουτούσι κακοί, αγαθοί δε πένονται.
Αλλ’ ημείς αυτοίς ου διαμειψόμεθα της αρετής τον πλούτον:
μα εμείς δεν θ αλλάξουμε την αρετή με τα δικά τους πλούτη. (Σόλων)

Και δεν περνάει από τον νου σας, σας διαφεύγει, Κήνωνες φύσγοντες: χοντροκοιλαράδες, (Αλκαίος, λυρικός ποιητής από τη Μυτιλήνη) πως:
«Με την αρετή η Ελλάδα, αντιμάχεται την φτώχεια και τη σκλαβιά: Αρετή διαχρεωμένη η Ελλάς την τε πενίην απαμύνεται και την δεσποσύνην» (Ηρόδοτος).

Την αρετή μας την ξεφτίσαμε με τα χρυσοστόλιστα ψιμύθια, που μας πασάρατε. Μα υπάρχει, αλώβητη, η ανάμνησή της.

Κάπου, κρυφά, στη θάλασσα της ψυχής μας, στις θάλασσες της ελληνικής πατρίδας, κάτω από «τον ήλιο τον ηλιάτορά μας», αρμενίζει «το τρελοβάπορο» των Ελλήνων Ανθρώπων.

Χρόνους μας ταξιδεύει δε βουλιάξαμε
Χίλιους καπεταναίους τους αλλάξαμε

Από τα βάθη φτάνει τους παλιούς καιρούς
Βάσανα ξεφορτώνει και αναστεναγμούς
...
Κατακλυσμούς ποτέ δε λογαριάσαμε
Μπήκαμε μεσ’ στα όλα και περάσαμε. (Ο. Ελύτης).

Γιατί, ευρωπαιοχρυσαγορίτες — Ευρωπαίοι και χρυσά αγόρια (golden boyes για τους αγγλοβαρεμένους και αγορά) και ΗΠΑνθρωποι και ΔΝΤ (Διεθνή Νομισματικά Τέρατα)

στα μέρη τα δικά μας, (σ.σ. στην καθ’ ημάς Ανατολή), κάνει ό,τι ώρα μας αρέσει κι ας λένε τα Γκρήνουιτς, (Ο. Ελύτης). Με μια απαραίτητη προϋπόθεση γι’ αυτό το «κάνει ό,τι ώρα μας αρέσει»: Η ευαισθησία και η εντιμότητα δεν αγοράζονται, ούτε πωλούνται στην αγορά.

Γιατί, κι άλλοτε, «Όταν σηκώσαμε τη σημαία αναντίον της τυραγνίας»,

Μαζί με τον «αγράμματο» Μακρυγιάννη μας — μακάρι να μπορούσαν να νιώσουν μια λέξη του οι «φωτισμένοι» Δυτικοί.

Μαζί με τον αθυρόστομο-ελευθερόστομο, «κλάστε μου τώρα τον μπούτζον», Καραϊσκάκη μας (Δ. Φωτιάδη, Καραϊσκάκης, σελ. 885), τον δολοφονημένο από τους ξένους και τους ντόπιους σφουγγοκωλάριούς τους.

Μαζί με όλους του πατριώτες Έλληνες, από καταβολής της ιστορίας του λαού μας — κι ας μην έλειψαν οι προδότες, οι ρουφιάνοι, οι δωσίλογοι, οι κάλπηδες, οι πατριδέμποροι. Κι ο Νόμος, «των ανόμων ασπίδα».

Γιατί, και τότε, «Ξέραμε ότι είναι πολλοί... κι έχουν όλα τα μέσα... όμως πολεμούμεν όσο μπορούμεν ανατίον της τυραγνίας». (Μακρυγιάννης).

Γιατί, για τους Έλληνες (όχι για τους μεταμοντέρνους νεοελληναράδες πατριδεμπόρους):

«Ουδέν γλύκιον πατρίδος» (Όμηρος).

«Σ’ όλους τους τόπους κι αν γυρνώ
Μόνον ετούτον αγαπώ» (Ο. Ελύτης).

Πηγή.
http://www.anevlavis.gr/Default.aspx?tabid=117&language=el-GR

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Δεν αντέχουμε άλλο να βλέπουμε να ρημάζετε τις ζωές μας"

Η αρχαία ελληνική τέχνη με χρώμα!

"Το πόσο υπέροχα ήταν ζωγραφισμένη κάποτε η Ελληνική αρχιτεκτονική το μαρτυρεί ο Πλάτων. Οι επιγραφές επίσης μαρτυρούν ότι η πολύχρωμα ζωγραφική ήταν πολύτιμη όσο και η εργασία του γλύπτη. Παρ' όλα αυτά τα χρώματα δεν επέζησαν στις χιλιετίες. Μόνον κάποια ίχνη σώζονται στους πόρους του μαρμάρμου. Η ταινία μας οδηγεί στους φημισμένους ιστορικούς χώρους της Ελλάδας: απο την Σάμο, στο φημισμένο νεκροταφείο της Αθήνας, στην Ακρόπολη, στους Δελφούς, στην Αίγινα. Οι αναλύσεις των καταλοίπων χρώματος βοηθούν, πέρα απο την ανασύνθεση του αρχαίου χρωματισμού, και στο να γνωρίσουμε την αρχαία σημασία εκπληκτικών έργων τέχνης". Περιοδικό "αρχαιολογία", 2009.


Πηγή.
http://www.athriskos.gr/modules/news/article.php?storyid=2496
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η αρχαία ελληνική τέχνη με χρώμα!"

ΟΤΑΝ ΟΙ ΑΡΕΤΕΣ ΑΠΟΥΣΙΑΖΟΥΝ…

Ένας στενόμυαλος άνθρωπος δεν έχει άλλο τρόπο να δείξει ότι είναι άξιος, από το να προσπαθεί να περνάει πάντα το δικό του.
Στα δέκα άτομα που μιλούν για σένα, τα εννιά θα πουν κάτι κακό και το ένα θα πει κάτι καλό, με κακό τρόπο.
Η σκληρότητα είναι ο τρόπος που ο αδύναμος άνθρωπος μιμείται τη δύναμη.
Ο ανώτερος άνθρωπος είναι σκληρός με τον εαυτό του. Ο κατώτερος άνθρωπος είναι σκληρός με τους άλλους.
Η ΚΟΡΟΪΔΙΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΤΜΟΣ ΤΩΝ ΜΙΚΡΩΝ ΨΥΧΩΝ.
Η ηθική ενός ανθρώπου πρέπει να βασίζεται στη συμπάθεια, στην παιδεία, στις κοινωνικές σχέσεις. Καμιά θρησκευτική βάση δεν χρειάζεται. Είναι πολύ μικροπρεπές να πρέπει να παρακινείται ο άνθρωπος από το φόβο της τιμωρίας του ή από την ελπίδα για ανταμοιβή μετά θάνατον.
Οι πονηριές και οι προδοσίες οφείλονται αποκλειστικά σε έλλειψη ικανότητας.
Απόφευγε ανθρώπους που προσπαθούν να μειώσουν τις φιλοδοξίες σου. Οι μικροπρεπείς άνθρωποι πάντα το κάνουν αυτό. Αλλά οι πραγματικά μεγάλοι, σε κάνουν να αισθανθείς ότι κι εσύ μπορείς να γίνεις μεγάλος.
Μερικοί άνθρωποι είναι σαν τα παπούτσια: όσο πιο φτηνοί είναι, τόσο πιο πολύ θόρυβο κάνουν.
Ο ΕΥΦΥΗΣ ΠΑΡΑΔΕΧΕΤΑΙ, Ο ΠΟΝΗΡΟΣ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΕΙΤΑΙ ΚΑΙ Ο ΒΛΑΞ ΕΠΙΜΕΝΕΙ।
ντιλογεόμενος κα πολλ λεσχηνευόμενος φυς ς μάθησιν ν χρή.
ΕΚΕΙΝΟΣ ΠΟΥ ΑΝΤΙΛΕΓΕΙ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΩΣ ΦΛΥΑΡΕΙ, ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΑ ΕΦΟΔΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΘΕΙ ΟΣΑ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ. (ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ) .

Πηγή.http://enneaetifotos.blogspot.com/

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΟΤΑΝ ΟΙ ΑΡΕΤΕΣ ΑΠΟΥΣΙΑΖΟΥΝ…"

Αντίδραση από την Τουρκική Εστία στις επισκευές εκκλησιών

ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΠΙΣΚΕΥΕΣ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ
 Αντίδραση από την Τουρκική Εστία στις επισκευές εκκλησιών
Ο πρόεδρος της Τουρκικής Εστίας Σαμψούντας καθηγητής Καγιά Τουντζέρ Τσαλαγιάν αντέδρασε στην έντονη δραστηριότητα επισκευής εκκλησιών στην Ανατολία, όπου δεν έχει απομείνει ποιμνίο.

Ο καθηγητής Καγιά Τουντζέρ Τσαλαγιάν στην ανακοίνωση που έκανε, δηλώνει πως τον τελευταίο καιρό γίνεται προσπάθεια στροφής προς τον χριστιανικό πολιτισμό και ανάμεσα σε αυτές τις περιοχές έχει προστεθεί και η Σαμψούντα Ο Τσαλαγιάν υπενθύμισε πως με τους φόρους εκατομμυρίων που αποδίδει το Τουρκομουσουλμανικό έθνος έχουν επισκευαστεί και επισκευάζονται εκκλησίες σε πολλές περιοχές όπως στην Βαν, στην Τραπεζούντα, στο Σιβρίχισάρ, στο Αντίγιαμάν, στο Φάτιχ, στην Κωνσταντινούπολη, στο Χατάι, στο Ντιγιαρμπακίρ και στην Ταρσό.

Ο Ταλαγιάν ανέφερε ότι με λύπη του πληροφορήθηκε πως με απόφαση του νομαρχιακού συμβουλίου της περιοχής προστέθηκε πλέον και η Σαμψούντα σε αυτές τις πόλεις και δήλωσε : ¨Χίλια χρόνια μετά την υπαγωγή της Ανατολίας σε Τουρκοισλαμική Διοίκηση, οι χριστιανικές κοινότητες που ζούσαν στην Ανατολία πλέον σήμερα δεν ζούνε. Στο τέλος του Εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα η Ανατολία δεν παρέμεινε μόνο ως Τουρκική πατρίδα αλλά ταυτόχρονα εξισλαμίσθηκε. Με την συνθήκη ανταλλαγής του 1923 οι χριστιανοί, ιδιαίτερα της περιοχής της Μαύρης θάλασσας που θέλανε να μετατρέψουν την περιοχή σε Ελληνοορθόδοξο κράτος με πρωτεύουσα την Σαμψούντα στάλθηκαν στην Ελλάδα, και οι Τουρκομουσουλμάνοι από την Ελλάδα εγκαταστάθηκαν κυρίως στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας.
Ο Τσαλαγιάν δήλωσε τα εξής :
¨Μετά την διάλυση του κομμουνιστικού μπλοκ ιεραπόστολοι εργάζονται όσο μπορούνε για να εκχριστιανίσουν τα Βαλκάνια. Σε μια τέτοια εποχή κατά την οποία κορυφώνονται οι επεμβάσεις στην θρησκευτική ζωή των ομόθρησκων και ομοεθνών μας σε Ελλάδα και Βουλγαρία, αναμένουμε από τον εγνωσμένων εθνικών και θρησκευτικών ευαισθησιών δήμαρχο της Σαμψούντας και από το επαρχιακό συμβούλιο να αλλάξουν την απόφαση τους σχετικά με την επισκευή της εκκλησίας. Σε διαφορετική περίπτωση πιστεύουμε πως οι πολίτες μας στο χωριό Τεκέκιοι και οι μουσουλμάνοι της Σαμψούντας δεν θα παραμείνουν αδρανείς¨

Σχόλιο : Να αναφέρουμε πως πρόκειται για την οργάνωση των Γκρίζων Λύκων. Μια νομιμοφανής οργάνωση με άμεση συνέργεια στην δολοφονία του Τάσου Ισαάκ στην Κύπρο, η οποία εκπροσωπεί ότι πιο εθνικιστικό στην Τουρκία. Ο συγκεκριμένος κύριος τον Δεκέμβριο του 2009 είχε βραβεύσει σε εκδήλωση στην Σαμψούντα τον ψευδομουφτή Ξάνθης Αχμέτ Μέτε . Από την εκδήλωση εκείνη είναι και η παρακάτω φωτογραφία. Ωραίο το φόντο για κάποιον που φιλοδοξεί να γίνει και αρχιμουφτής ….
17/08/2011 από TourkikaNea.gr














ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Αντίδραση από την Τουρκική Εστία στις επισκευές εκκλησιών"

Σάββατο 20 Αυγούστου 2011

Η ΑΟΖ και το θέμα της επικάλυψης

Του Νίκου Λυγερού

Μέσω του ορισμού της η ΑΟΖ έχει αναδείξει το θέμα της επικάλυψης. Βέβαια αυτό υπάρχει και στα 6 ΝΜ, 10 ΝΜ και 12 ΝΜ, μόνο που αυτές οι μικρές αποστάσεις δεν δείχνουν το μέγεθος. Ενώ με τα 200 ΝΜ, η ΑΟΖ προσφέρει άλλες δυνατότητες ακόμα και αν πρέπει να υπάρχει ταυτόχρονα η ιδιότητα της οικονομικής δραστηριότητας. Όσον αφορά στην Ελλάδα, ένας απλός υπολογισμός μέσω διαγραμμάτων Voronoi αποδεικνύει ότι όλα τα νησιά που δεν έχουν ΑΟΖ επικαλύπτονται από τα άλλα, τα οποία διαθέτουν μια ΑΟΖ. Κατά συνέπεια, δεν φαίνεται να παρουσιάζεται κανένα πρόβλημα. Αν όμως εξετάσουμε το θέμα της επικάλυψης πιο προσεχτικά και ορθολογικά αντιλαμβανόμαστε ότι υπάρχει το φαινόμενο του ορίζοντα για τα ακριτικά νησιά. Σε αυτήν την περίπτωση τα 200 ΝΜ δεν επαρκούν για να λύσουν το πρόβλημα, διότι πρέπει να συμπεριληφθεί η επίδραση του ξένου κράτους για το ίδιο νησί. Όντως αυτό παράγει δύο μεγάλες κατηγορίες. Η μία εκπροσωπεύεται από τη Γαύδο, η οποία καλύπτεται από την ΑΟΖ της Κρήτης και η άλλη από το Καστελλόριζο, το οποίο δεν καλύπτει η ΑΟΖ της Ρόδου. Με άλλα λόγια, το Καστελλόριζο αν δεν έχει ΑΟΖ, δεν θα ανήκει στην ελληνική ΑΟΖ, ενώ η Γαύδος θα ανήκει λόγω της Κρήτης. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να δώσουμε τον ίδιο αγώνα για τις δύο κατηγορίες, απλώς η μεθοδολογία δεν είναι απαραίτητα η ίδια, έτσι ώστε να αντικρούσουμε τα επιχειρήματα των διάφορων κρατών. Υπάρχει όμως ένα σημείο στο οποίο πρέπει να δώσουμε έμφαση με το θέμα των ακριτικών νησιών, ανεξαρτήτως αν υπάρχει επικάλυψη. Η συμβολή των νησιών στην ελληνική ΑΟΖ δεν προέρχεται από την επικάλυψη των άλλων, αλλά από το εμβαδόν που καλύπτουν και κανένα άλλο ελληνικό στοιχείο δεν το καλύπτει. Οι υπολογισμοί μέσω διαγραμμάτων Voronoi δείχνουν ότι αυτά τα ακριτικά νησιά ελέγχουν περιοχές οι οποίες είναι τεράστιες σε σχέση με το εμβαδόν τους. Οι επόμενοι χάρτες δείχνουν με λεπτομέρειες που επαρκούν τη συμβολή αυτών των νησιών. Με άλλα λόγια είναι σημαντικό να εξετάσουμε την κάλυψη ενός ακριτικού νησιού, όταν δεν υπάρχει ελληνική αλληλοεπικάλυψη. Με αυτόν τον τρόπο αντιλαμβανόμαστε πρακτικά όχι μόνο το εθνικό θέμα που αποτελούν, αλλά και τις οικονομικές επιπτώσεις μέσα στα γεωπολιτικά και γεωοικονομικά πλαίσια. Εδώ βλέπουμε επί του πρακτέου τη συμβολή της τοποστρατηγικής σε αυτά τα θέματα. Διότι μέσω της ανάλυσης του μαθηματικού πυρήνα ανεξαρτήτως από τα άλλα δεδομένα αγγίζουν άμεσα την ουσία του θέματος και προτείνουν στρατηγικές συμπεριφορές, τις οποίες μπορούμε να ακολουθήσουμε ακόμα και αν δεν είμαστε τα γεράκια της Μάλτας.


ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η ΑΟΖ και το θέμα της επικάλυψης"

ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ 'ΟΧΙ' ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ.


ΑΛΗΘΕΙΑ... ΤΙ ΕΙΧΕ ΑΠΑΝΤΗΣΗ  Ο ΣΗΜΕΡΙΝΟΣ ΜΑΣ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ  ΣΤΗΝ ΤΟΣΟ ΚΡΙΣΙΜΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ  ΕΚΕΙΝΗ ΣΤΙΓΜΗ?
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ 'ΟΧΙ' ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ."

Πέρσης Βασιλεύς Χοσρόης: «ἐγὼ εἰμι Ἕλλην»




“ἐγὼ Χοσρόης, βασιλεὺς βασιλέων, υἱὸς Χοσρόου”, με τις λέξεις αυτές αρχίζει η επιγραφή του Πέρση βασιλιά επί του σκεύους που δώρισε στην εκκλησία της Σεργιοπόλεως, που βρίσκεται στην κεντρική Συρία, προς τιμή του πολιούχου Αγίου Σέργιου.

Ο Πέρσης βασιλιάς περί το 593 μ.Χ. είναι βαθιά ερωτευμένος με την Σιρήνα και απέστειλε στην χριστιανική εκκλησία της πόλης αυτής δώρα και παρακαλεί τον Άγιο Σέργιο να τον βοηθήσει να αποκτήσει παιδί με την αγαπημένη του:

«ἅγιε, ἐλθεῖν εἰς τὴν βοήθειαν μου καὶ ἐν γαστρὶ συλλαβεῖν Σιρήν»


και ζητάει να τον συγχωρήσει που δεν μπορεί να την νυμφευθεί γιατί αυτός είναι Έλληνας και αυτή Χριστιανή:

«καὶ ἐπειδὴ Σιρὴν Χριστιανή ἐστιν κἀγὼ Ἕλλην, ἡμέτερος νόμος ἄδειαν ἡμῖν οὐ παρέχει Χριστιανὴν ἔχειν γαμετήν (γαμετή= σύζυγος).

Ο Χοσρόης, στην επιγραφή του, ζητάει η προσφορά του αυτή στον Άγιο Σέργιο, πολιούχο της Σεργιοπόλεως, να μην γίνει γνωστή:

«τὰ ἐν τῷδε τῷ δίσκῳ γεγραμμένα, οὐκ εἰς θέαν ἀνθρώπων, οὐδὲ ἵνα ἐκ τῶν λόγων μου τὸ μέγεθος τοῦ πανσέπτου ὀνόματος γνωσθῇ, ἀλλὰ διὰ τὴν ἀλήθειαν τῶν γεγραμμένων καὶ διὰ τὰς πολλὰς χάριτας καὶ εὐεργεσίας ἃς ἔσχον παρὰ σοῦ·»

Σύμφωνα με ιστορικές πηγές, όπως το βιβλίο του Edward Gibbon «Η παρακμή και η Πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας»/” The history of the decline and fall of the Roman empireV. VIII, έκδοση 1788, αναφέρει, ότι ο Χοσρόης έψραψε ο ίδιος την ελληνική επιγραφή επί των χρυσών σκευών που τα δώρισε στην εκκλησία της Σεργιοπόλεως παραδίδοντάς τα, στον Αρχιεπίσκο της Αντιόχειας, στην οποία ανήκε η εκκλησία αυτή.

Ο Gibbon στο έργο που αναφέρθηκε, επικαλείται μαρτυρίες δύο βυζαντινών ιστορικών εκκλησιαστικών συγγραφέων του Ευάγριου (l. vi. c. 21) και του Θεοφύλακτου (lvc 13, 14) για την άριστη γνώση της ελληνικής γλώσσας του Πέρση βασιλιά.
Φυσικά δεν είναι ο μόνος Πέρσης, που όχι μόνον γράφει και ομιλεί ελληνικά, αλλά ο συγκεκριμένος αισθάνεται τον εαυτό του ως Έλληνα, με την έννοια που αποδίδεται στην εποχή του: ως συνέχεια των Ελλήνων της αρχαιότητας, αυτών που βιώνουν με τα ελληνικά ιδεώδη, ο έχων ελληνική παιδεία και όχι βάρβαρη ή επί τω προκειμένω χριστιανική.

Ποια ήταν η Σεργιόπολις

Σύμφωνα με αρχαιολογικές εκτιμήσεις η περιοχή της Σεργιοπόλεως κατοικούνταν από 9ο π.Χ. αιώνα και είχε κτιστεί από τους Ασσυρίους. Κατά την διάρκεια της μακεδονικής κατάκτησης καθώς και μετέπειτα των ρωμαϊκών χρόνων ήταν ένα φυλάκιο οχυρωμένο αφού βρισκόταν επάνω στο δρόμο προς την Ανατολή. Αναφέρεται τότε με την ονομασία Ρεσάφα και ταυτίζεται με την ακκαδική Ρασάππα ή την βιβλική Ρεζέφ, όπως αναφέρεται στο βιβλίο του Ησαΐα.

Η πόλη αυτή ή το οχυρό, καλύτερα, στερούνταν ύδατος. Και εξαρτιόταν από μεγάλες δεξαμενές που διατηρούσε και τις γέμιζε από τις χειμερινές και τις ανοιξιάτικες βροχές.

Σε μια αμερικανική αρχαιολογική μελέτη που έγινε για τα τείχη της πόλης αυτής, που φέρει την ονομασία: «Masonry Techniques of Resafa City» αναφέρει για τη μέθοδο της κατασκευής των τειχών της και επισημαίνει την προτεραιότητα που έδιναν οι κάτοικοί της στην βελτίωση των συλλεκτήρων των όμβριων υδάτων.

Περί τον 4ο αιώνα, σύμφωνα με τις προαναφερόμενες βυζαντινές πηγές η Ρεσάφα έγινε πόλη προσκυνήματος που έρχονταν από τα πιο μακρινά σημεία οι Χριστιανοί να αιτηθούν και να προσκυνήσουν τον Άγιο Σέργιο.

Ο Σέργιος ήταν Ρωμαίος αξιωματικός που εκδιώχθηκε από το ρωμαϊκό στρατό γιατί βαπτίστηκε Χριστιανός. Ρωμαϊκό απόσπασμα τον μετέφερε στο οχυρό της Ρεσάφα όπου και τον δολοφόνησε. Ετάφη εκεί ο πρώην Ρωμαίος αξιωματικός και αργότερα, με την αποδοχή από την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, της χριστιανικής θρησκείας, κτίστηκε πάνω στον τάφο του χριστιανικός ναός, ο Σέργιος αγιοποιήθηκε, έγινε πολιούχος της Ρεσάφα και η πόλη μετονομάσθηκε προς τιμήν Σεργιόπολις.

Η ιστορική βιβλιογραφία αναφέρει ότι η Σεργιόπολις καταστράφηκε πολύ αργότερα από επιδρομές Μογγόλων.

Σήμερα υπάρχουν τα ερείπιά της , μεταξύ των οποίων το σημαντικότερο είναι ο ναός ο αφιερωμένος στον Άγιο Σέργιο.

Ο Άγιος Σέργιος

Η επιγραφή του Πέρση βασιλιά Χοσρόη μας επιβεβαιώνει την εκτίμηση, το σεβασμό , την αγάπη και την πίστη των Χριστιανών και Ελλήνων της εποχής για την αγιότητά του.

Γράφει ο Χοσρόης στην επιγραφή του:

«κἀγὼ καὶ Σιρὴν τὸν σκοπὸν τοῦτον ἔχομεν
ἵνα εἰς μνημόσυνον τοῦ ὀνόματός σου, ἅγιε, τοῦτον τὸν σταυρὸν
κρατῶμεν. καὶ συνειδόμεν ἀντ’ αὐτοῦ τὴν τιμὴν αὐτοῦ, μὴ
συντείνουσαν περαιτέρω τῶν τετρακισχιλίων τετρακοσίων στατήρων
μιλιαρισίων, πεντακισχιλίους στατῆρας ἐκπέμψαι».
Και πιο κάτω θα σημειώσει ότι είδε τον άγιο στον ύπνο του λίγες ημέρες μετά από τη δωρεά του και του είπε ότι η Σιρήν ήταν έγκυος:
«δέκα ἡμέραι πλέον οὐ διῆλθον, καὶ σύ, ἅγιε, οὐ διὰ τὸ εἶναί με ἄξιον ἀλλὰ διὰ τὴν σὴν ἀγαθότητα, ἐφάνης μοι ἐν ὁράματι τῆς νυκτός, καὶ τρίτον εἶπάς μοι ὅτι Σιρὴν ἐν γαστρὶ ἔχει».

Δίσταζε, όμως ο Χοσρόης να το πιστέψει:

«ἐγὼ δὲ διστάξας εἰς τοῦτο, εἰ μὴ τοῖς λόγοις σου ἐπίστευσα, καὶ ὅτι ἅγιος εἶ καὶ δοτὴρ τῶν αἰτήσεων, μετὰ <τὸ> ταύτην τὰ γυναικεῖα μὴ ὑπομεῖναι, ἐκ τούτου ἔγνων τὴν δύναμιν τοῦ ὁράματος καὶ τὴν τῶν παρὰ σοῦ ῥηθέντων ἀλήθειαν».

Θα τονίσει, επίσης, ότι και αυτός και η Σιρήν ελπίζουν και πιστεύουν στον άγιο της αρχαίας αυτής πόλης:

«ἵνα κἀγὼ καὶ Σιρὴν καὶ πάντες οἱ ἐν τῷ κόσμῳ εἰς τὴν σὴν δύναμιν ἐλπίζωμεν, καὶ εἰς σὲ ἔτι πιστεύωμεν».

Και σε μια άλλη επιγραφή την οποία διασώζει ο Ευάγριος στην ‘Ιστορία’ του και η οποία αναφέρεται στον Χοσρόη , τονίζεται ο σεβασμός και η πίστη των Πέρσων Βασιλέων στην αγιότητα του Σεργίου:

«τῷ καιρῷ τῆς ἀμιξίας τῶν δύο πολιτειῶν ἐνεχθέντος ἐνταῦθα παρὰ Χόσρου, βασιλέως βασιλέων, υἱοῦ Καβάδου, τοῦ ῆμετέρου πατρός, καὶ εὑρεθέντος ἐν τοῖς ῆμετέροις θησαυροῖς, ἐπέμψαμεν ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ ἁγίου πανσέπτου Σεργίου».


Ο Πέρσης βασιλιάς Χοσρόης, υιός Καβάδου, βασίλεψε από το 531 έως το 571 μ.Χ. ενώ ο γιος του από το 579 έως το 590. Έτος κατά το οποίο ανέλαβε ο Χοσρόης Β΄.



ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Πέρσης Βασιλεύς Χοσρόης: «ἐγὼ εἰμι Ἕλλην»"

ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΩΝ ''ΤΣΑΜΗΔΩΝ'' ΜΕ ΤΟΝ ''ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΣΤΡΑΤΟ ΕΛΛΑΔΑΣ'' ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΜΦΥΛΙΟΥ.

του Ευάγγελου Κωφού,
Ιστορικού/Πρέσβη-Εμπειρογνώμονα ε.τ.*

Από το υλικό του προσωπικού αρχείου του Αλέκου Παπαπαναγιώτου, από το οποίο ο εκλιπών μου επέτρεψε να λάβω αντίγραφα, εντόπισα αναφορές για το θέμα της επιστράτευσης στο ΔΣΕ Τσάμηδων που είχαν καταφύγει στην Αλβανία στην περίοδο 1944-1945. Οι αναφορές εστιάζονται στην περίοδο Φεβρουαρίου-Απριλίου 1949 και είναι κυρίως ραδιογραφήματα μεταξύ του Π.Γ. του ΚΚΕ/ΔΣΕ (κάπου στη ΒΔ Ελλάδα) και των εκπροσώπων του στα Τίρανα (την εποχή εκείνη Γιάννης Ιωαννίδης και Λευτέρης Βουτσάς). Προέρχονται κυρίως από τους φακέλους των ραδιογραφημάτων Φ-7/1 και Φ-41, του "Αρχείου του ΚΚΕ Εσωτερικού" όπως σημειώνει ο Αλέκος. Υπάρχουν όμως σκόρπιες αναφορές και σε άλλα έγγραφα.


Αναμφίβολα, το θέμα της ένταξης Τσάμηδων στο ΔΣΕ ήταν παλαιότερο και οπωσδήποτε στα αρχεία του ΚΚΕ θα πρέπει να υπάρχει περισσότερο υλικό. Παρά την αποσπασματική μορφή τους, τα ως άνω αντίγραφα εμφανίζουν το θέμα να εγείρεται από την έναρξη του ένοπλου αγώνα. 'Ελαβε, όμως, εντονότερη μορφή από τα τέλη του 1948 και κυρίως μετά την 5η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ (τέλη Ιανουαρίου 1949), όταν η εξεύρεση εφεδρειών είχε καταστεί επιτακτική. Ενδιαφέρουσα είναι η επισήμανση του Μεχμέτ Σέχου προς τον Λ. Βουτσά ότι οι Τσάμηδες που θα επιστρατευθούν "θα πολεμήσουν για την απελευθέρωση της πατρίδας τους". Αξιο διασταυρώσεως από αλβανικά αρχεία.

Χρονολογικά τα υπάρχοντα στοιχεία (1949) αναφέρουν:
28.2
Iωαννίδης (Τίρανα) προς Μπαρτζώτα. Ζητάει αξιωματικό για στρατολογία Τσάμηδων [Φ-7/1/3].
8.3
Μπαρτζώτας πρός Λ. Βουτσά (Τίρανα): "Να μας απαντήσεις αμέσως αν έγινε η σύσκεψη για τους Τσάμηδες και πως προχωρεί η δουλειά αυτή. Να πεις στους φίλους [Αλβανούς] ότι μέχρι τέλους του Μάρτη πρέπει να στρατολογήσουμε και να μεταφέρουμε δύο χιλιάδες (2000) Τσάμηδες" [Φ-41/165]
24.3
Βουτσάς προς Π.Γ. Αναφέρει σύσκεψη Τσάμηδων και σημειώνει ότι εθελοντική κατάταξη μη πραγματοποιήσιμη. "Ολοι λένε ότι μόνο επιστράτευση με ταυτόχρονη εξουδετέρωση αντίδρασης θα λύσει ζήτημα". Ζητά οδηγίες [Φ-7/1/23].
24.3
Μπαρτζώτας προς Βουτσά "Σε καμμιά περίπτωση δε μπορεί να μπεί ζήτημα υποχρεωτικής επιστράτευσης και Τσάμηδων. Χρειάζεται καλά οργανωμένη διαφωτιστική και πολιτική δουλειά και να παίρνουμε μόνον αυτούς που θέλουν." [Φ-41/184].
26.3
Βουτσάς προς Π.Γ. "Ανακοίνωσε στον Μεμέτ τα σχετικά με εθελοντική επιστράτευση Τσάμηδων. Μεμέτ [ψευδ. Μεχμέτ Σέχου]διαβίβασε ειδοποιηθούν όλοι που δουλεύουν στους Τσάμηδες επιστρέψουν στα Τύρανα. Αυτοί θα επιστρατεύσουν υποχρεωτικά όλους τους Τσάμηδες 20-45 χρόνων να πολεμήσουν για απελευθέρωση πατρίδας τους" (έμφαση δική μου) [Φ-7/1/27].
26.3
Μπαρτζώτας προς Βουτσά. "Για Τσάμηδες σύμφωνοι όπως το βάζει ο Μεμέτ." [Φ-41/187]
29.3
Βουτσάς προς ΠΓ. "Σταμάτησε κάθε δουλειά με Τσάμηδες. Στείλτε οδηγίες" [Φ-7/1/31]
29.3
Μπαρτζώτας προς Βουτσά. ".Για Τσάμηδες θα ενεργήσεις όπως αποφάσισαν φίλοι." [Φ-41/191
30.3
Βουτσάς προς ΠΓ "Αναφέρει ότι Μεμέτ ζητάει συνάντηση με Μπαρτζώτα ή Ζαχαριάδη στις 3 Απρίλη. Ταγματάρχης (σημ. σύνδεσμος Αλβανός) λέει ότι πρόκειται για το ζήτημα Τσάμηδων". [Φ-7/1/33]
2.4
Βουτσάς προς Ζαχαριάδη (γράμμα). "Αναφέρει μερικά ζητήματα ίσως του χρειαστούνε για σημερινή συνάντηση. Δουλειά για στρατολογία Τσάμηδων σταμάτησε. Γράφτηκαν 130-150 εθελοντές. Μπορεί να γίνει στρατολογία." [σημ. Κείμενο από περίληψη Αλέκου] [Φ-8/2/188]
Υπάρχει και γράμμα με ημερομηνία 31.3.1949, προς τον Πολιτικό Επίτροπο του ΔΣΕ από τον Θανάση Ρούμπο, Διευθυντή Πολιτοφυλακής, που αναφέρει ότι μπορεί να βοηθήσει οι αρβανίτες της Τσαμουριάς που βρίσκονται στην Αλβανία να κατεβούν στο ΔΣΕ (έχει αδελφό ανώτερο δημ. υπάλληλο στα Τίρανα) [Φ-61/55] . Στο αρχείο υπάρχει βεβαίωση εποχής "Δεκεμβριανών" (1944) ότι το ίδιο πρόσωπο "μπορεί να βοηθήσει στην στρατολογία των τσάμιδων της Ηπείρου που βρίσκονται στην Αλβανία" [Φ-61/33]
6.4.
Μπαρτζώτας προς Βουτσά, (σημ. μετά τη συνάντηση με Σέχου στις 2.4.49): "Για τους Τσάμηδες θα γίνει αυτό που αποφάσισε ο Μεχμέτ" [Φ41/208]


http://www.istorikathemata.com


http://aioniaellinikipisti।blogspot.com/


ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΩΝ ''ΤΣΑΜΗΔΩΝ'' ΜΕ ΤΟΝ ''ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΣΤΡΑΤΟ ΕΛΛΑΔΑΣ'' ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΜΦΥΛΙΟΥ."
Related Posts with Thumbnails