ΑΟΖ, Γενοκτονία και Θεωρία Παιγνίων

Του Νίκου Λυγερού

Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι τα θέματα της ΑΟΖ και της Γενοκτονίας μπορούν να συσχετίζονται. Κι όμως η πραγματικότητα το αποδεικνύει. Ένα αποτελεσματικός τρόπος για να κατανοήσουμε αυτό το γεγονός είναι να το εντάξουμε στο πλαίσιο της θεωρίας παιγνίων. Σε αυτό, οι παίκτες έχουν αρχικά συμφέροντα, τα οποία λειτουργούν ως υπόβαθρο, αλλά και στρατηγικές συμπεριφοράς μέσα στο πεδίο δράσης. Καθώς η ΑΟΖ δρα ως καταλυτικό στοιχείο, προκαλεί αναμενόμενες αντιδράσεις. Ο καθορισμός της γεώτρησης στην περιοχή, όπου συνορεύουν οι ΑΟΖ της Κύπρου και του Ισραήλ μετά από την διακρατική συμφωνία, αποτελεί αλλαγή φάσης του παιγνίου. Αυτό δεν είναι πια δυνητικό, διότι η γεώτρηση είναι μία υλοποίηση. Όσο ήταν δυνητικό το παίγνιο, ο κάθε παίκτης μπορούσε να θεωρήσει ότι υπάρχει ή όχι, ανάλογα με τη θέλησή του. Τώρα αυτό δεν ισχύει πια. Επιπλέον, οι προκλητικές κινήσεις της Τουρκίας, οι οποίες δεν είναι παρά κινήσεις απόγνωσης, προκαλούν αναπόφευκτα αντιδράσεις από τους άλλους παίκτες. Το Ισραήλ έχει υποστεί μία γενοκτονία. Η Ελλάδα έχει υποστεί μία γενοκτονία. Και η Κύπρος ένα έγκλημα πολέμου. Αυτές οι περιοχές δεν είναι τυχαίες και αποτελούν διαχρονικά μία συνέχεια. Μία από τις καλύτερες αποδείξεις είναι οι Ιππότες της Μάλτας, οι οποίοι είναι οι διάδοχοι των Ιπποτών των Ιεροσολύμων, της Κύπρου και της Ρόδου. Έχει ενδιαφέρον ν' αντιληφθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ καλύπτει μέσω των διακρατικών συμφωνιών, αλλά και του ευρωπαϊκού πλαισίου την ίδια τοπολογική συνεκτικότητα. Έχουμε λοιπόν ένα τοποστρατηγικό πεδίο δράσης, στο οποίο ιστορικά ανήκε κι η Αρμενία, η οποία έχει υποστεί κι αυτή μία γενοκτονία. Και δεν πρέπει να ξεχάσουμε ότι η αναφορά σε αυτή, αλλά και στα κατεχόμενα της Κύπρου διώκεται ποινικά στην Τουρκία, διότι υπάρχει άρθρο που την απαγορεύει στον Ποινικό της Κώδικα. Όταν εξετάζουμε ολικά αυτό το πλαίσιο αντιλαμβανόμαστε ότι η κίνηση του Ισραήλ ως αντίποινα στις στρατιωτικές κινήσεις της Τουρκίας, που αφορά την προώθηση της αναγνώρισης της γενοκτονίας των Αρμενίων μέσω του lobby τους, όχι μόνο δεν είναι εκτός πλαισίου, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά είναι ορθολογική μέσα στη θεωρία παιγνίων. Δεν είναι λοιπόν μία κίνηση αντιπερισπασμού, όπως μπορεί να χαρακτηρισθεί επιφανειακά. Το πλαίσιο της ΑΟΖ με τα 200 Ναυτικά Μίλια επιτρέπει μία συνοχή την οποία δεν υποστήριζαν τα χωρικά ύδατα με τα 12 Ναυτικά Μίλια. Είναι ελάχιστοι αυτοί που αντιλήφθηκαν αυτές τις επιπτώσεις, οι οποίες είναι ριζοσπαστικές και θεμελιακές. Αφού προσπαθεί η Τουρκία να αποφύγει τις αναγνωρίσεις των γενοκτονιών που έχει πράξει, δυσκολεύεται να δράσει ανεξάρτητα και ποντάρει στις υποχωρήσεις των άλλων παικτών. Αυτό προσπάθησε με την υπόθεση του Αρτσάχ στη γη, αυτό προσπαθεί με την ΑΟΖ στη θάλασσα. Αλλά η ανθρωπότητα και ο χρόνος δεν ξεχνούν.

Πηγή: http://www.lygeros.org/lygeros/7838-gr.html

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΑΟΖ, Γενοκτονία και Θεωρία Παιγνίων"

ΑΝΙΚΑΝΟΙ ΝΑ ΔΙΟΙΚΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΝΑΥΤΙΛΙΑ ΜΑΣ.

ΑΠΡΟΣΜΕΝΟ ΤΕΛΟΣ ΓΙΑ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΗΜΕΡΟΠΛΟΙΑ.
Π.ΕΝ.Ε.Τ.Η.Σ. : Αιφνίδιο τέλος περιόδου ζημιώνει τον τουρισμό

Ζημιά για τον τουρισμό αλλά και τα προσδοκώμενα έσοδα από αυτόν παράλληλα με τη ζημίωση των επιχειρήσεων που διαχειρίζονται ημερόπλοια αλλά και το περάς της τουριστικής περιόδου για τα πλοία αυτά σηματοδότησε απόφαση του υπουργείου αρμόδιου για θέματα ναυτιλίας να περάσουν εκ νέου γενικούς ελέγχους μετά το θέμα που ανέκυψε με τα πιστοποιητικά του Ρωσικού Νηογνώμονα.

Τα ανωτέρω καταγγέλλει με ανακοίνωσή της η Πανελλήνια Ένωση Επαγγελματικών Τουριστικών Ημερόπλοων Σκαφών (Π.ΕΝ.Ε.Τ.Η.Σ.) με αφορμή τη γνωστοποίηση περί της διενέργεια ελέγχων από τον γ.γ. κ. Ν. Λύτινα.
Ειδικότερα η Ένωση που επισυνάπτει και επιστολή της Α.Ν.Ε.Σ. στην οποία καταγράφονται οι επικίνδυνες καταστάσεις για τον τουρισμό αλλά και για την ασφάλεια των διακινούμενων με σκάφη που υποκατέστησαν τα πλοία που σταμάτησαν τους πλόες λόγω «ανεπαρκών» πιστοποιητικών, επισημαίνει τα ακόλουθα:
«Μετά από δέκα ημέρες οικονομικής «αιμορραγίας» και συνεχών διαπραγματεύσεων με το Υπουργείο Ανταγωνιστικότητας Ανάπτυξης & Ναυτιλίας, μας ανακοινώθηκε το μεσημέρι της 12ης Σεπτεμβρίου 2011, από τον Γενικό Γραμματέα κύριο Λύτινα Νικ., ότι μετά από συνάντηση με αξιωματούχους του Ρωσικού Νηογνώμονα, θα πρέπει να ακολουθήσουμε τις διαδικασίες πλήρους ένταξης στον αναφερόμενο οργανισμό με πιθανή επανάληψη δεξαμενισμού και επιμέρους ελέγχων, που θα διαρκέσουν κατά την εκτίμησή μας και την εμπειρία μας, τουλάχιστον ένα μήνα .

Το χρονικό διάστημα που απαιτείται για τις διαδικασίες αυτές, σηματοδοτεί και το τέλος της τουριστικής περιόδου και των επιχειρήσεών μας .
Η μεγάλη απώλεια εσόδων και οι ποινικές ρήτρες που ενεργοποιήθηκαν εις βάρος μας, καθιστούν αδύναμες τις επιχειρήσεις μας, να ανταποκριθούν στις οικονομικές υποχρεώσεις μιας νέας επιθεώρησης.
Δένοντας τα πλοία μας, εκφράζουμε την αγανάκτησή μας γιατί μετά από τόσες ημέρες συσκέψεων, το Υπουργείο μας παρουσιάζει σαν λύση αυτό που θα μπορούσαμε να κάνουμε οι ίδιοι από τη πρώτη στιγμή μόνοι μας, δηλαδή την επανάληψη των επιθεωρήσεων σ’ έναν οργανισμό που το Ελληνικό

Κράτος, έχει ήδη καταγγείλει τη σύμβασή του.
Θεωρούμε ότι οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις μας για να περισώσουν ότι έχει απομείνει, χρειάζονται μία άμεση και χωρίς άλλες οικονομικές επιβαρύνσεις λύση, ώστε εντός δύο ημερών τα πλοία μας να επαναλειτουργήσουν».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΑΝΙΚΑΝΟΙ ΝΑ ΔΙΟΙΚΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΝΑΥΤΙΛΙΑ ΜΑΣ."

Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΜΑΡΑΘΩΝΑ

“Ελλήνων προμαχούντες Αθηναίοι Μαραθώνι, χρυσοφόρων Μήδων εστόρεσαν δύναμιν.”

Η ιστορία του έθνους μας είναι αμείλικτη όσο και ένδοξη. Μας δίνει επαρκείς λόγους εθνικής υπερηφάνειας και την ίδια στιγμή μας δίνει ισχυρό χαστούκι μέσα από συγκρίσεις αληθινά δυσβάσταχτες. Φωτίζει πλήρως τα βήματα και τα επιτεύγματα ενός κραταιού και ηγήτορος Ελληνισμού και μας στιγματίζει όταν τα εμπόδια του παρελθόντος που είχε κατανικήσει ο λαός μας έρχονται τώρα να μας φέρουν στο χείλος του γκρεμού. Εμπόδια που επιτρέψαμε εμείς οι ίδιοι να στραφούν σε βάρος μας αφού δεν φανήκαμε έως τώρα καλοί γνώστες του χθες και ικανοί μαχητές στο σήμερα.

Η Μάχη του Μαραθώνα αποτελεί κορυφαία στιγμή Ηρωισμού και Εθνικού Καθήκοντος στο Πεδίο της Τιμής για τη Φυλή μας. Μια ολόχρυση σελίδα στο μακραίωνο βιβλίο του Ελληνισμού όταν αποκρούστηκε η εισβολή και η αλλοτρίωση τόσο της πατρίδος μας όσο και της Ευρώπης εν συνόλω. Στην πραγματικότητα με τη μάχη του Μαραθώνα αποκρούστηκε η επέλαση της Νέας Τάξης Πραγμάτων και η επιβολή της Παγκοσμιοποίησης του καιρού εκείνου που κουβαλούσε η πολυεθνική πολεμική μηχανή των Περσών από τους υπερασπιστές και εκφραστές του Ελληνικού Έθνους και του Λευκού Ευρωπαϊκού Πολιτισμού.

Η Περσική Αυτοκρατορία είχε όλα τα χαρακτηριστικά που διαθέτει σήμερα η υπερεθνική συμμαχία του διεθνιστικού νεοταξισμού. Διέθετε το ποσοτικό προβάδισμα του στρατού, στηριζόταν στη δύναμη του χρήματος, αφαιρούσε εθνικές κυριαρχίες και πλούτη, επιδίωκε την υποδούλωση των λαών, την κατάργηση των εθνικών κρατών, την αλλαγή της πληθυσμιακής τους σύνθεσης, την κατάκτηση της παγκόσμιας εξουσίας. Είχε όμως η Περσική Αυτοκρατορία και ένα ακόμη κοινό στοιχείο με τον σημερινό νεοταξισμό. Φοβόταν τον Ελληνισμό και γύρευε αφορμές και λαβές εισβολής εναντίον του.

Η αφορμή δόθηκε όταν η Αθήνα και η Ερέτρια αποφάσισαν να εκστρατεύσουν εναντίον της Περσίας προκειμένου να βοηθήσουν τους Έλληνες της Ιωνίας που αγωνίζονταν να κερδίσουν την ελευθερία τους από τους κατακτητές του Δαρείου. Η εκστρατεία αυτή τελικά δεν στέφθηκε από επιτυχία αλλά αρκούσε προκειμένου να ξεκινήσει ο Πέρσης βασιλιάς την προγραμματισμένη επιχείρηση κατάληψης του ευρωπαϊκού χώρου. Η περσική ηγεμονία και η υπερίσχυση της ασιατικής πλημμυρίδας, η τελική αφαίρεση της Ελλάδος και της Ευρώπης από τους γηγενείς λαούς ήταν ο στόχος της εισβολής κάποιων άλλων «εκλεκτών».

Η Ελλάδα ήταν στο στόχαστρο της παγκοσμιοποίησης του καιρού εκείνου όχι μόνο διότι βρισκόταν στην πύλη της ευρωπαϊκής ηπείρου αλλά διότι αποτελούσε την Δύναμη της εποχής σε πολιτικό, οικονομικό, στρατιωτικό και πολιτισμικό επίπεδο. Η Ελλάς της κραταιάς Αθήνας του Μιλτιάδη και οι σύμμαχοί τους Πλαταιείς δεν γνώριζαν απλώς την ποιοτική διαφορά των Ελλήνων έναντι των Βαρβάρων και τα δομικά στοιχεία της υπεροχής τους, αλλά ήταν αποφασισμένοι να υπερασπιστούν τα Ιερά και τη Γη των Προγόνων τους για να τα κρατήσουν αμόλυντα από ξένη κατοχή και παρουσία. Την δε Πατρίδα τους δεν επιτρεπόταν να την δουν μικρότερη ή υπόδουλη και τα οικεία πρόσωπα σκλάβους. Λευτεριά και μεγαλείο ήταν η βούληση εκείνων των Ελλήνων Ηρώων.

Σοβαρό μερίδιο στην επικράτηση των Αθηναίων και των συμμάχων τους είχε η φιλοσοφία της προσήλωσης και της πίστης στην Πατρίδα χωρίς τον υπολογισμό της αριθμητικής υπεροχής του εχθρού ή τα χρυσά αντίδωρα ξένης κυριαρχίας όπως συμβαίνει σήμερα από τους ελληνόφωνους ταγούς του καιρού μας. Ο εχθρός είχε περισσότερους στρατιώτες αλλά στο ελληνικό στρατόπεδο υπήρχε περισσότερη καρδιά και αποφασιστικότητα. Κι αυτά τα όπλα καλλιεργούνταν μεταξύ των πολιτών – οπλιτών από Ηγέτες κι όχι ο φόβος και το πουγκί των απέναντι από ριψάσπιδες.

Και η ηγεσία του Μιλτιάδη και των άλλων τρανών συμπολεμιστών του είχε εμπεδώσει στον άξιο λαό τους ότι έπρεπε οπωσδήποτε να νικήσουν αφού αν έχαναν οι Πέρσες είχαν που να επιστρέψουν. Αν όμως ατιμάζονταν και χάνανε οι Αθηναίοι και οι σύμμαχοί τους δεν θα είχαν που να στραφούνε και που να πάνε.  

Ελλήνων προμαχούντες Αθηναίοι Μαραθώνι, χρυσοφόρων Μήδων εστόρεσαν δύναμιν. Οι Τρανοί Πρόγονοι του Γένους μας απέδειξαν για πολλοστή φορά ότι η Πίστη είναι πιο δυνατή και από τη φωτιά. Ουδείς μπροστάρης σκέφτηκε να μηδίσει όπως συμβαίνει σήμερα με την άνοδο των μηδισάντων σε θέσεις εξουσίας. Πατριωτισμός, δύναμη και ευφυΐα ελληνική οδήγησαν τους Πέρσες στην επίπλαστη εντύπωση μιας εύκολης νίκης και στον εγκλωβισμό από Έλληνες γεμάτους από αυταπάρνηση και αυτοπεποίθηση στην υπεροχή και τη Νίκη της Φυλής.

Εμείς σήμερα ως Έλληνες και Εθνικοκοινωνιστές καλούμαστε να ιχνηλατήσουμε τα βήματα Τρανών Προγόνων και να σταθούμε μπροστά στις Πύλες του Ελληνικού Έθνους υποτάσσοντας τους σύγχρονους υπερεθνικούς Βάρβαρους και τους Εφιάλτες που τους παραστέκουν. ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΤΟΥΣ ΕΝΔΟΞΟΥΣ ΜΑΧΗΤΕΣ ΤΟΥ ΜΑΡΑΘΩΝΑ.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

http://karachalios-spiros.blogspot.com

http://ethnikistikosagwn.blogspot.com  

http://aioniaellinikipisti.blogspot.com/

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΜΑΡΑΘΩΝΑ"

«Εμφράσσειν τας οδούς…»

του Αθανάσιου Τσακνάκη
.
.

.

.

«Εμφράσσειν τας οδούς…»

Τα κλειστά μάτια τής Αθήνας και οι ανοιχτές πληγές τής Θράκης

 .

.

Επί πολλά έτη ο γενναίος θρακικός επαρχιακός τύπος φιλοξενεί αξιόλογα και εμπεριστατωμένα δημοσιεύματα γιά την παράνομη δράση ξένων δυνάμεων στους τρεις νομούς τής Θράκης μας. Αυτές οι επαναλαμβανόμενες διαμαρτυρίες δεκάδων δημοκρατικών πολιτών συνοδεύονται ενίοτε από σχετικές ερωτήσεις και επερωτήσεις βουλευτών προς τους αρμόδιους υπουργούς, γεγονός που αποδεικνύει ότι η δικαιολογημένη ανησυχία των Θρακιωτών καθίσταται τελικά γνωστή στην εκάστοτε κυβέρνηση. Παρά ταύτα, η ακολουθούμενη διαδικασία αντιμετώπισης των τεκμηριωμένων καταγγελόμενων απειλών παραμένει πάντοτε η ίδια: έμμεση έκκληση γιά εθελοτυφλία και άμεση εφαρμογή επιπόλαιων κατευναστικών μέτρων. Πόσο υπερβολική ή άστοχη να είναι άραγε η άποψη που υποστηρίζει ότι το νέφος τού «λεκανοπεδίου» δεν επιτρέπει στην αθηναϊκή όραση να παρατηρήσει με έντονη προσοχή την ακριτική περιοχή μας;

Εφόσον αποδεικνύεται περίτρανα η εκ μέρους τής Αθήνας γνώση τής επικίνδυνης γιά τα έννομα συμφέροντα τού ελληνικού λαού δράσης ξένων δυνάμεων στην Θράκη, και εφόσον η μέχρι σήμερα εφαρμοζόμενη τακτική είτε δεν αποδίδει καρπούς είτε επιδεινώνει απογοητευτικά την κατάσταση, τότε η κοινή λογική, την οποία, ως σκεπτόμενοι άνθρωποι, οφείλουμε να χρησιμοποιούμε πότε-πότε, συλλαμβάνει δύο ενδεχόμενα: ή αδιαφορεί η Αθήνα ή αδυνατεί να λύσει τα ζωτικά προβλήματά μας. Αν, όμως, ισχύει το δεύτερο, τότε εύλογα αναρωτιόμαστε γιά πόσο χρόνο ακόμη θα αναγκαζόμαστε να ανεχόμαστε την επί 35 και πλέον έτη «πειραματική» προσέγγισή τους. Εκτός αν θεωρούμαστε εξαρχής υποχρεωμένοι να αποδεχτούμε την πιθανότητα να έχει εξαντληθεί η «εφευρετικότητα» και η «αποφασιστικότητα» τής Αθήνας στην διοργάνωση των πρόσφατων Ολυμπιακών Αγώνων…

Αν, πάλι, παρ’ ελπίδα, ισχύει το πρώτο ενδεχόμενο, κάτι που δεν θα έπρεπε να εκλαμβάνεται ως απίθανο γιά μία πόλη που βρίσκεται στα πρόθυρα τής πολιτιστικής, κοινωνικής και οικονομικής κατάρρευσης, όπως είναι η Αθήνα, τότε θα ήταν εντιμότερο να παραχωρούσε επίσημα η «πρωτεύουσα» αυξημένες αρμοδιότητες στην θρακική τοπική αυτοδιοίκηση, ώστε να φροντίσουμε μόνοι μας γιά την επίλυση των προβλημάτων μας. Ας μην πιστεύουν οι «σοφοί» τής Αττικής ότι η Θράκη στερείται σοβαρού, κατηρτισμένου, υπεύθυνου και αξιόμαχου ανθρώπινου δυναμικού! Επί δεκαετίες μόνοι μας παλεύουμε και δεν είναι καθόλου τυχαία η πρόσφατη ρήση τού πρώην αντιπροέδρου τής Βουλής, κυρίου Παναγιώτη Σγουρίδη: «Γιά μιά φούχτα ψήφους η Αθήνα παίζει την Θράκη στα ζάρια».

Γενικότερα, έναντι ενός σημαντικού προβλήματος τρεις είναι οι ανέκαθεν εφαρμοζόμενες στάσεις: η παράβλεψή του, αντάξια των αποχαυνωμένων, η ατέρμονη συζήτησή του, αντάξια των αφελών, και η έναρξη τής επίλυσής του, αντάξια των φυσιολογικών ανθρώπων. Εάν κάποιοι έχουν την εσφαλμένη εντύπωση ότι η Θράκη στερείται φυσιολογικών ανθρώπων, ας κάνουν τον «μεγάλο κόπο» να μας επισκεφθούν. Είμαστε πρόθυμοι να τους διαψεύσουμε, επειδή ακόμη δεν έχουμε λησμονήσει την σοφή και σαφή προτροπή τού Αθηναίου (κοίτα σύμπτωση!) ρήτορα Υπερείδη: «Να φράσσουμε τις οδούς των αδικημάτων μόλις αυτά αρχίζουν, γιατί, εάν μία φορά ριζώσει το κακό και παλιώσει σαν χρόνια αρρώστια, δύσκολα κατασβήνεται».

ΠΗΓΗ

http://eistorias.wordpress.com/

.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "«Εμφράσσειν τας οδούς…»"

O EΠITAΦIOΣ

Ερμηνεία: Κωνσταντίνος Κάτσιος

Κείμενο:
O EΠITAΦIOΣ
http://www.lygeros.org/0331-gr.html
Σκίτσο:
Etude de Philippe de Leonardo da Vinci
http://www.lygeros.org/Dessins/6506.jpg

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "O EΠITAΦIOΣ"

1873.—Γεννιέται στο Βερολίνο ο Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή

Μεγάλος Έλληνας μαθηματικός και θεωρητικός φυσικός. Διακρίθηκε σε παγκόσμιο επίπεδο ενώ ημερομήνια θανάτου του είναι η 2^α Φεβρουαρίου του 1950 στο Μόναχο της Γερμανίας.
Βιογραφικά:
Ο Κ.Καραθεοδωρή γεννήθηκε στο Βερολίνο στις 13 Σεπτεμβρίου του 1873. Ο πατέρας του Στέφανος (Φαναριώτης) η γενέτειρά είναι το Μποσνοχώρι της Ανδριανούπολης της Ανατολικής Θράκης, ήταν διπλωμάτης της Οθωμανικής κυβέρνησης, έτσι η οικογένεια του έζησε κυρίως στα κράτη της Δυτικής Ευρώπης. Το 1975 ο πατέρας του τοποθετήθηκε πρεσβευτής της Τουρκίας στις Βρυξέλλες. Σε ηλικία 6 ετών χάνει την μητέρα του και την ανατροφή του και της 8χρονης αδελφής του Ιουλίας αναλαμβάνει η γιαγιά του Ευθαλία Πετροκοκκίνου. Σπουδάζει όπως ο ίδιος γράφει 2 χρόνια στο ιδιωτικό σχολείο Βάντερστοκ, 2 χρόνια ζει για λόγους υγείας στην Γαλλική και Ιταλική Ριβιέρα και μετά πήγε 1 χρόνο σε Βελγικό γυμνάσιο, μέχρι το 1891 σπούδασε στο Athenee Royal d’ Ixelles, το 1890 και 1891 πήρε μέρος σε μαθηματικούς διαγωνισμούς που διεξάγονταν μεταξύ των μαθητών όλων των γυμνασίων του Βελγίου και πήρε και στις δύο φορές το πρώτο βραβείο, την δεύτερη μάλιστα πήρε μόνο αυτός βραβείο, διότι δεν έλυσε τις ασκήσεις κανείς άλλος. Το 1891 μετά από εξετάσεις γράφτηκε στην στρατιωτική σχολή Ecole Militaire de Belgique στο τμήμα των μηχανικών σαν αλλοδαπός μαθητής, απoφοιτεί το 1895 με τον βαθμό του ανθυπολοχαγού του μηχανικού, τον βαθμό διατήρησε μια ημέρα γιατί ήταν αλλοδαπός.
Τον Ιούλιο του 1895 ο θείος του Αλέξανδρος Καραθεοδωρή που ήταν γενικός διοικητής της Κρήτης τον προσκαλεί στα Χανιά όπου γνωρίζει τον Ελευθέριο Βενιζέλο με τον οποίο θα τον συνδέσει μια μακροχρόνια φιλία. Ακολούθως επισκέπτεται την Λέσβο, όπου ο μηχανικός εξάδελφός του Ιάκωβος Αριστάρχης πραγματοποιούσε έργα οδοποιίας και μετά πάει στην Σάμο. Τον πόλεμο του 1897 τον παρακολουθεί από την Αθήνα και το επόμενο έτος προσλαμβάνεται από αγγλική εταιρεία σαν βοηθός μηχανικός για την κατασκευή του φράγματος του Ασουάν, όπου και έμεινε 2 χρόνια εκεί μεταξύ των άλλων μυήθηκε σε θέματα αρχαιολογίας. Αλλά πήρε και την απόφαση να σπουδάσει μαθηματικά και, αφού εγκατέλειψε την εργασία του, πήγε σε ηλικία 27 ετών στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου και γράφτηκε στο μαθηματικό τμήμα. Το 1902 σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Γκέτιγκεν κοντά στους Φ.Κλάιν και Ν.Χίλμπερτ, εκεί τελείωσε τις σπουδές του και έκανε την διατριβή του με άριστα, σε 9 μήνες παρουσίασε την υφηγεσία του που γίνηκε δεκτή από ακροατήριο με παρατεταμένα χειροκροτήματα, έτσι το 1905 έγινε υφηγητής στο Γκέτινγκεν, ενώ ήταν ακόμα στο 9ο εξάμηνο σπουδών του. Έκτοτε ταξίδεψε σε πολλά μέρη της Ευρώπης.

Περισσότερα στοιχεία: http://stuttgart.europe.sch.gr/einstein/frames/karatheodori.htm

ΠΗΓΗ

http://eistorias.wordpress.com/2010/09/12/13-%CF%83%CE%B5%CF%80%CF%84%CE%B5%CE%BC%CE%B2%CF%81%CE%B9%CE%BF%CF%85-%CE%BA-%CE%BA%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%B8%CE%B5%CE%BF%CE%B4%CF%89%CF%81%CE%B7/

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "1873.—Γεννιέται στο Βερολίνο ο Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή"

Ο γητευτής των αλόγων της αρχαίας Ελεύθερνας. Μοναδικά ευρήματα του 8ου π.Χ. αιώνα ήρθαν στο φως

Ενας αριστοκράτης πολεμιστής ηλικίας 29-35 ετών με τα όπλα του και όλα τα κτερίσματα που συνόδευαν την ταφή του ήρθε στο φως στην αρχαία Ελεύθερνα της Κρήτης φέτος το καλοκαίρι. Λεπτές σιδερένιες, οξυκόρυφες λόγχες μήκους ως 45 εκατοστά, άλλες από δόρατα κι άλλες από ξίφη, που στέκονταν όρθιες σαν να κρέμονται στον αέρα, αφού τα ξύλινα στελέχη τους, μπηγμένα στον τάφο κάποτε, έλιωσαν και χάθηκαν, αποκάλυψε η ανασκαφή που διενεργεί ο καθηγητής κ. Νίκος Σταμπολίδης.
Κι ανάμεσά τους ένα εργαλείο, αξινοπέλεκυς συγκεκριμένα (αξίνα στο πρόσθιο μέρος, πέλεκυς οξύς στο πίσω) καταπληκτικά διατηρημένος και εύρημα σπάνιο, όπως εξηγεί ο ανασκαφέας: «Γιατί φανερώνει την ομηρική παράδοση, όπου ένας βασιλιάς, αριστοκράτης ή πολεμιστής ήταν συγχρόνως και ικανός να δημιουργήσει ο ίδιος με τα χέρια του μια ξύλινη κατασκευή, ένα έπιπλο, ένα κρεββάτι, όπως ο Οδυσσέας φτιάχνει το κρεββάτι στο οποίο κοιμάται ο ίδιος με την Πηνελόπη του...». Τα οστά του άνδρα εξάλλου, βρίσκονταν μέσα σε μία πήλινη τεφροδόχο κάλπη με ευθέα τοιχώματα και λαβές, υπολείμματα δηλαδή της ταφικής πυράς, πλυμένα και συναγμένα, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά πάλι ο Όμηρος στην καύση του Πατρόκλου. Κι όπως συμβαίνει και στον διπλανό ταφικό θάλαμο των πολεμιστών της, που έχει ανασκαφεί στην νεκρόπολη της Ορθής Πέτρας.

Ανάμεσα στα πήλινα αγγεία που συνόδευαν την ταφή _ αμφορείς, υδρίες, λήκυθοι κ. α. _ βρισκόταν όμως και ένας κρατήρας του 8ου π. Χ. αιώνα, γεμάτος από ζωγραφιστά γεωμετρικά μοτίβα με εμβληματική παράσταση στο πρόσθιο και πίσω μέρος του με ένα θέμα μοναδικό: Μία ανδρική μορφή στη μέση και δίπλα της, ένθεν και ένθεν δύο ίππους. Στην πρώτη περίπτωση μάλιστα ο άνδρας φαίνεται να υψώνει τα χέρια και να «γητεύει» τα άλογα ενώ στη δεύτερη μοιάζει να τα κρατά από σχοινί, που έχει περάσει στο λαιμό τους. Παράλληλα, κοντά στις κεφαλές των αλόγων βρίσκονται δύο τροχοί ενώ στο κάτω μέρος εμφανίζονται και ψάρια.
 «Ο κρατήρας εντάσσεται στον κύκλο των αντίστοιχων αγγείων με ανάλογες εικονογραφήσεις από το Άργος», λέει ο κ. Σταμπολίδης. «Σχοινί στο λαιμό και τροχοί αποτελούν τα "λαλούντα σύμβολα" της χρήσης των αλόγων ως ζώων που σύρουν άρματα, έτσι οι παραστάσεις θα μπορούσε να ερμηνευθούν ως απείκασμα της άγριας, μη πολιτισμένης ζωής στην μία όψη και το αντίθετο, την πολιτισμένη ζωή δηλαδή, μέσα σε πλαίσια μιας κοινωνίας, στη δεύτερη. Κι αν ο άνδρας ερμηνευθεί ως απλός άνθρωπος, γητευτής αλόγων, ήρωας ή θεός (ο Ποσειδώνας είναι κύριος και της θάλασσας και των ίππων) τότε βλέπουμε σ΄ αυτό το αγγείο, όπου ανατέλλουν όλες οι εικονογραφήσεις των μύθων, να συντελείται ένας οργασμός ιστορίας μέσω εικόνων».

Εικοσιεπτά χρόνια συνεχίζεται η ανασκαφή του Πανεπιστημίου Κρήτης, την οποία διευθύνει ο κ. Σταμπολίδης σ΄ αυτό το νεκροταφείο της αρχαίας κρητικής πόλης, όπου τα ευρήματα αρχίζουν από τον 8ο π. Χ. αιώνα. Φέτος μάλιστα κάτω από τα δάπεδα των κτισμάτων της υστεροελληνιστικής και πρώιμης ρωμαϊκής περιόδου βρέθηκε in situ (κατά χωράν) δεύτερη «Ορθή Πέτρα» _ η πρώτη έχει δώσει την ονομασία της σε όλη την νεκρόπολη_, ένας πεσσός δηλαδή, που μοιάζει με αιγυπτιακό οβελίσκο πάνω σε βάθρο. Διατηρείται το κατώτερο τμήμα της σε ύψος 2 μέτρων ενώ το ανώτερο (περίπου 1,30-1,50μ.) αναζητείται στην περιοχή. Μοιάζει, όπως επισημαίνει ο ανασκαφέας, με τις ανάλογες πρώιμες επιτύμβιες στήλες του αθηναϊκού Κεραμεικού αν και εδώ αποτελείται από 2 μέρη ασβεστολιθικού πετρώματος με εξαιρετικά λείες επιφάνειες.
 Ανδρας ηλικίας 60 _70 ετών ήταν εξάλλου, όπως διαπιστώθηκε φέτος ο επιφανής νεκρός που βρέθηκε πέρυσι μέσα σε ένα τεράστιο πίθο μαζί με προσωπικά αντικείμενα ανάμεσα στα οποία ένα σιδερένιο εγχειρίδιο μήκους 45 εκατοστών και μια σιδερένια επίσης, πόρπη πάνω στην οποία διατηρούνται ακόμη ίχνη υφάσματος. Τρεις γυναίκες είχαν επίσης ταφεί στον ίδιο πίθο, πιθανότατα σε διαφορετικά χρονικά διαστήματα αλλά και διαφορετικής ηλικίας η καθεμία: Η μεγαλύτερη 35 - 42 ετών, η μεσαία περίπου 30, και η νεαρότερη 18 - 22 ετών. Οπως λέει ο κ. Σταμπολίδης, μάλιστα, σ΄ αυτήν την τελευταία ανήκουν προφανώς τα χρυσοποίκιλτα ενδύματα που βρέθηκαν επίσης πέρυσι, μεγάλα τμήματα των οποίων συντηρούνται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου. Συστάδες από αγγεία εντοπίσθηκαν εξάλλου κοντά στον πίθο και συγκεκριμένα αμφορείς, υδρίες, αρωματοδόχες λήκυθοι, σκύφοι και άλλα.
 Στο επάνω μέρος του πίθου ήρθαν στο φως επίσης δύο χάλκινοι λέβητες, ο ένας μέσα στον άλλο ενώ ένας μεγαλύτερος (καζάνι) διαμέτρου περίπου 65 εκατοστών βρέθηκε πλησίον τους. Αν κρίνει κανείς μάλιστα από ανάλογα ευρήματα στον διπλανό θαλαμωτό, λαξευτό τάφο των αριστοκρατών - πολεμιστών της Ελεύθερνας φαίνεται να ανήκουν στο τελετουργικό του ταφικού λουτρού των νεκρών πολεμιστών (τα λεγόμενα λουτρά για τον Άδη). Γιατί, όμως, βρέθηκαν πάνω στον τεράστιο πίθο; Ανήκαν στον γέροντα που είχε ταφεί εντός του ή συνέβαινε κάτι άλλο;
 
Ενας οικογενειακός τάφος προσώπων υψηλού κύρους της αρχαίας Ελεύθερνας του 8ου _7ου Αι. π. Χ. θα μπορούσε να είναι μία απάντηση. Οπως λέει ο κ. Σταμπολίδης «Η ανασκαφική έρευνα, πέρα από την επιστημονική τεκμηρίωση που προσφέρει κάθε φορά, αποτελεί ένα γοητευτικό πεδίο αστυνομικής και μυθιστορηματικής υφής. Η γοητεία του δεν βασίζεται μόνο στη φράση του ποιητή (Σεφέρη) στο ποίημά του «Ο βασιλιάς της Ασίνης» («'γγίζοντας με τα δάχτυλά μας την αφή του (δηλαδή των αρχαίων) πάνω στις πέτρες») αλλά στην έκπληξη που προκαλούν εκάστοτε τα ευρήματα σε σχέση με παγιωμένες αντιλήψεις, καταγεγραμμένες θεωρίες, υποθέσεις εργασίας, και δεδομένα … μη δεδομένα».
πηγή
http://www.thermopilai.org/content/o-geteutes-ton-alogon-tes-arkhaias-eleuthernas-monadika-euremata-tou-8ou-pkh-aiona-erthan 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ο γητευτής των αλόγων της αρχαίας Ελεύθερνας. Μοναδικά ευρήματα του 8ου π.Χ. αιώνα ήρθαν στο φως"

Σεξ, ναρκωτικά, τζόγος: Οι τρεις πυλώνες της πράσινης ανάπτυξης…

Γράφει ο Ναούμης Νικόλαος

Πολιτικός επιστήμονας
Που πηγαίνουμε ως οικονομία, κανείς πλέον δεν είναι σε θέση να μας πληροφορήσει με ακρίβεια, ακόμα και οι έχοντες την ευθύνη της διακυβέρνησης του τόπου στα χέρια τους. Που βαδίζουμε όμως ως κοινωνία, μια σειρά κυβερνητικών αποφάσεων κατά την τελευταία διετία, μας προϊδεάζει μα απόλυτη σαφήνεια. Λένε, ότι φαινόμενα όπως η πορνεία, τα ναρκωτικά και ο τζόγος, αποτελούν ενδεικτικοί,
μετρήσιμοι δείκτες, για την σήψη και τον ξεπεσμό μιας οργανωμένης πολιτείας. Αν αυτό θεωρηθεί παραδεκτό, τότε λυπάμαι που θα το πω, αλλά ξύνουμε ήδη τον πάτο του βαρελιού της κατάντιας που έχουμε βυθιστεί.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα απ’ την αρχή. Τα ναρκωτικά, αποτελούν την μάστιγα που θερίζει τους νέους, κυρίως τον 20ό και 21ο αιώνα. Η αντιμετώπιση του φαινομένου, διαφέρει από κοινωνία σε κοινωνία. Αν το περιορίσουμε στην χώρα μας, το φαινόμενο, έχει πάρει δραματικές διαστάσεις. Μια πολιτεία ανίσχυρη να το αντιμετωπίσει, όπως η δική μας, μέχρι τώρα ξεμπέρδευε με τους χρήστες ναρκωτικών, όταν τέλοσπάντων τους συλάμβανε, στέλνοντάς τους στις φυλακές. Έτσι, φτάσαμε στο σημείο, στις ελληνικές φυλακές, σύμφωνα με τα επισήμως καταγεγραμμένα στοιχεία, περίπου το 40% των φυλακισμένων, να είναι άτομα αυτής της κατηγορίας του… εγκλήματος. Η παρούσα κυβέρνηση, θέλοντας να λύσει αυτό το πρόβλημα λειτουργώντας με το ίδιο σκεπτικό, μ’ ένα νόμο που έφερε στα πράγματα, αποφάσισε την πλήρη απελευθέρωση της χρήσης των ναρκωτικών ουσιών, καθώς δεν μπορεί απ’ ότι φαίνεται, να σκεφτεί πιο αποδοτικούς τρόπους, είτε για περιορισμό, είτε για εξάλειψη του φαινομένου. Ωραία λογική δεν συμφωνείτε; Μεταξύ όλων των άλλων, το νομοσχέδιο που δόθηκε στην δημοσιότητα από τον υπουργό Δικαιοσύνης Μ. Παπαϊωάννου, προβλέπει την αποποινικοποίηση της ιδιωτικής χρήσης ναρκωτικών, τον εξορθολογισμό των ποινών, για διακίνηση ναρκωτικών ουσιών και την κατοχύρωση του δικαιώματος στη θεραπεία. Έτσι απλά…! Το επόμενο βήμα φαντάζομαι, είναι τα ασφαλιστικά ταμεία, να έχουν το δικαίωμα να γράφουν κιόλας ηρωίνη, κοκαΐνη και χασίς. Είπαμε, το κράτος χρειάζεται έσοδα… Σίγουρη μπίζνα και αποδοτική. Κατά την γνώμη μου, το ζητούμενο δεν είναι πως θα διαιωνίσουμε την χρήση ναρκωτικών αλλά το πώς θα την εξαλείψουμε. Εκτός κι αν κάνω λάθος.
Πάμε τώρα στην πορνεία. Με τον καταιγιστικό ρυθμό των εξελίξεων στην οικονομία, μας έχουν διαφύγει πράγματα, τα οποία και άξια απορίας είναι και οδηγούν την κοινωνία μας στην πλήρη σήψη. Αλήθεια, πόσοι από σας γνωρίζετε τον ν. 3904 ΤΟΥ 2010; Ο συγκεκριμένος νόμος λοιπόν του πρώην υπουργού Δικαιοσύνης Χ. Καστανίδη με τίτλο: «εξορθολογισμός και βελτίωση στην απονομή της ποινικής δικαιοσύνης και άλλες διατάξεις» αποποινικοποίησε την παράνομη πορνεία μετατρέποντας την σε πταισματική παράβαση! Με την παράγραφο επτά του άρθρου 31 ο εν λόγω νόμος ακυρώνει τον παλαιότερο νόμο 2734/1999 που προέβλεπε τη σύλληψη των παράνομα εκδιδόμενων γυναικών και των ιδιοκτητών μη αδειοδοτημένων οίκων ανοχής και την επιβολή ποινής φυλάκισης μέχρι δυο έτη. Σε δυο γραμμές αντικαθιστά τη σύλληψη και τη φυλάκιση των παράνομα εκδιδομένων με την επιβολή προστίμου μέχρι και τρεις χιλιάδες ευρώ! Με λίγα λόγια, όποιος θέλει, μπορεί να εκδίδεται η να εμπορεύεται ανθρώπινα δυστυχισμένα κορμιά, ελεύθερα. Μην απορείτε λοιπόν γιατί η Πατησίων για παράδειγμα έχει μετατραπεί σ’ έναν απέραντο οίκο ανοχής, τους τελευταίους πολλούς μήνες.
Να δούμε τώρα και τον τρίτο πυλώνα υποβάθμισης της αποικίας που λέγεται Ελλάδα. Κάπου ανάμεσα στις φωνές που ακούει ο πρωθυπουργός και στις παλινωδίες του ρήτορα υπουργού των οικονομικών, ακυρώθηκε από το Συμβούλιο της Επικρατείας η υπουργική απόφαση του 2003, που είχε απαγορεύσει συλλήβδην την εγκατάσταση μηχανημάτων για ηλεκτρικά – ηλεκτρονικά παίγνια (είτε ψυχαγωγικά – τεχνικά, είτε τυχερά) σε οποιονδήποτε χώρο καταστήματος (π.χ. ειδικά κέντρα, Internet cafe κ.λπ.) πλην των καζίνων. Αυτό πρακτικά σημαίνει, ότι το όνειρο που είχε ως στόχο αυτή η κυβέρνηση, για την δημιουργία σε κάθε γειτονιά κι ενός καζίνο, είναι πια μια πραγματικότητα! Έτσι, ο καθένας πλέον μπορεί να ονειρεύεται ότι… αν του κάτσει, αν το κυνηγήσει λίγο παραπάνω, μπορεί να γίνει ο Τ. Τάραμας της γειτονιάς του!
Έχουμε τρελαθεί εντελώς; Αλήθεια, το επάγγελμα του ψυχιάτρου είναι ανοιχτό η κλειστό; Αλήθεια, όλα τα παραπάνω, εντάσσονται στις πολιτικές της πράσινης ανάπτυξης να υποθέσω που ευαγγελιζόταν για την κοινωνία μας ο Γ. Παπανδρέου και οι κηπουροί του; Αν είναι έτσι λυπάμαι… Όλα τα παραπάνω, έχω την εντύπωση ότι συνθέτουν την εικόνα μιας διαλυμένης κοινωνίας. Φοβάμαι πως τίποτα δεν μας σώζει. Εκτός κι αν όλοι αυτοί που έπαιξαν στο μπαρμπούτι τις τύχες της γλυκιάς μας πατρίδας, ξεκουμπιστούν μια ώρα αρχύτερα για να σώσουμε ότι μπορεί πλέον να περισωθεί. Άλλη λύση δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα.
Πηγη
http://antistasi.org/?p=20464 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Σεξ, ναρκωτικά, τζόγος: Οι τρεις πυλώνες της πράσινης ανάπτυξης…"

Agapiti Vodafone. An den mporis ta Ellinika, tote “na fyfete…na pate allou”.

-
 Αγαπητή Vodafone. Υπάρχουν και Ελληνικές εταιρίες ή εταιρίες που σέβονται τον τόπο…… 

Λέω να αρχίσω ανένδοτο, ίδιο με αυτόν που έχουμε αρχίσει ορισμένοι συντάκτες ιστολογίων στην Ελλάδα για τηνπροστασία της Ελληνικής γλώσσας, και την αποφυγή της χρήσης των “Greeklish”. Ναι αυτών των “Greeklish” που χρησιμοποιείς στην απαράδεκτη και προσβλητική καμπάνια σου και στο τελευταίο διαφημιστικό της CU Vodafone.

Και ξέρεις κάτι agapiti Vodafone; Αυτοί οι συντάκτες δέχονται άνω των 250.000 επισκεπτών ημερησίως, πολλούς περισσότερους από αυτούς που θα δουν την διαφήμιση σου. Και όταν προβάλλουν κάτι, δεν το κάνουν απαραίτητα για το κέρδος, όπως στην δική σου περίπτωση.
Το κάνουν γιατί είναι Έλληνες στην χώρα τους, και θα ήλπιζαν ότι μια ξένη εταιρεία που παράγει κέρδη για σχεδόν 20 έτη σε αυτή τη χώρα, θα σεβόταν έστω την γλώσσα και την ιστορία.
Γιατί μην ξεχνάμε την πρόσφατη διαφήμιση με την σημαία της “ανεξάρτητης Κρήτης” να είναι
ακριβώς δίπλα από τον κατά τα άλλα συμπαθή ηθοποιό στο ρόλο του ταξιδιωτικού πράκτορα. Ή μήπως είναι και αυτό τυχαίο γεγονός, όπως και το γεγονός των greeklish; Και εάν ήταν τυχαίο, γιατί “κατέβηκε” και “εξαφανίστηκε” η σημαία τις επόμενες ημέρες από το διαφημιστικό;

Agapiti Vodafone. Mipos na sou thimiso oti i glossa proelefsis sou perilamvani kata 40% Ellinikes rizes stis leksis sou;

Γιατί μου φαίνεται ότι εκτός από τον ανένδοτο για τη γλώσσα και για την Ελληνικότητα των επιλογών των “ιθαγενών” σε αυτή τη χώρα, θα αρχίσω και τον ανένδοτο υπενθύμισης τόσων τυχαίων γεγονότων που έχουν συνδεθεί με το όνομα Vodafone και έχουν βγει πάλι στο προσκήνιο.

Όσοι δεν έχετε δει τη “διαφήμιση” προσβολή της Ελληνικής γλώσσας, δείτε την ΕΔΩ
  ΠΗΓΗ
http://visaltis.blogspot.com/2011/09/agapiti-vodafone-den-mporis-ta-ellinika.html

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Agapiti Vodafone. An den mporis ta Ellinika, tote “na fyfete…na pate allou”."

Εκφράσεις αρχαίων και το σημερινό τους νόημα

Πίο κάτω σας παραθέτουμε διάφορες αρχαιοελληνικές εκφράσεις που χρησιμοποιούνται στην νεοελληνική και στην σημερινή τους εκδοχή.Ένα ακόμη δείγμα  για την συνέχιση του Ελληνικού έθνους.

Δόσιν κακήν, κακών κακοίς
κακήν κακώς

Παθείν τόν έρξαντα
ό,τι έκανες θα πάθεις

Κακόν πέλαγος εισορώ
πελάγωσα

Τόν πάθει μάθος
ο παθός μαθός

Καί παρ' εχθροίς άξιος θρήνων τυχείν
να σε κλαίει και ο εχθρός σου

Τριχός ορθίας πλόκαμος ίσταται
σηκώθηκαν οι τρίχες της κεφαλής

Μά τωι θεώι
μα το θεό

Ανήρ στέγης στύλος
ο άνδρας η κολώνα του σπιτιού

Άπτεσθαι ξύλου
χτύπα ξύλο

Τρέχουν τά ώτα επί των ώμων έχοντες
φεύγουν με κατεβασμένα αυτιά

Ώστε υπτίους υπό τού γέλωτος καταπεσείν
έπεσαν ανάσκελα από τα γέλια

Εαυτούς εξεθεάτρισαν
έγιναν θέατρο

Μή μοι σύγχει
μη με συγχίζης

Λύεται γούνατα
κόπηκαν τα γόνατα

Τόν δε λίπε ψυχή
λιποψύχησε

Τότε μοι χάνοι ευρεία χθών
ν'ανοίξει η γη και να με καταπιεί

Αποσκότισόν με
μη με σκοτίζεις

Αβίωτον ζώμεν βίον
ο βίος αβίωτος

 

ΠΗΓΗhttp://irakleitos.blogspot.com/

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Εκφράσεις αρχαίων και το σημερινό τους νόημα"

ΟΛΟ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΓΙΑ ΙΣΡΑΗΛ,ΚΥΠΡΟ,ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟ,ΛΕΒΙΑΘΑΝ ΚΑΙ ΟΙΚΟΠΕΔΟ 12

 

Του Σάββα Καλεντερίδη

 

Η Τουρκία, χρησιμοποιώντας την εποχή του Ψυχρού Πολέμου παρελκυστικά και καταχρηστικά την αξία του γεωγραφικού χώρου που κατέχει ως κράτος, κατόρθωσε να εξασφαλίσει τη στήριξη των χωρών του ΝΑΤΟ και κυρίως των ΗΠΑ και του Ισραήλ, και να θέσει υπό πολυετή ομηρία Κύπρο και Ελλάδα. Με την καθοριστική στήριξη των ως άνω χωρών, η Τουρκία κατέλαβε το 40% της Κύπρου, το οποίο, παρά τα σχετικά ψηφίσματα του ΣΑ του ΟΗΕ, συνεχίζει να κατέχει διατηρώντας 40 χιλιάδες στρατό κατοχής στην πολύπαθη νήσο.

Ταυτόχρονα, ασκώντας κρατική τρομοκρατία, έθεσε υπό ομηρεία την Ελλάδα, η οποία επί τριάντα χρόνια δεν μπορεί να κάνει χρήση ενός κυριαρχικού της δικαιώματος, που είναι η επέκταση των χωρικών της υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια στο σύνολο του θαλάσσιου χώρου της. Για να ισχυροποιήσει δε τις θέσεις και τα επιχειρήματά της απέναντι στην Ελλάδα, η Τουρκία αρνείται πεισματικά να αναγνωρίσει το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, που είναι σε ισχύ από το 1982.

Το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας όμως, δίνει το δικαίωμα στις χώρες που έχουν θαλάσσιες ακτές, να ορίσουν κάτω από συγκεκριμένες διαδικασίες την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ), κατόπιν συμφωνίας με τις όμορες προς αυτές χώρες. Αυτό ακριβώς το δικαίωμα έκανε χρήση η μικρή και διαμελισμένη Κύπρος, και όρισε την ΑΟΖ της με την Αίγυπτο, το Ισραήλ και το Λίβανο, ενώ είναι σε εξέλιξη ανάλογη διαδικασία με τη Συρία.

Η Τουρκία, εγκλωβισμένη στην πρακτική της άσκησης κρατικής τρομοκρατίας σε Ελλάδα και Κύπρο και στην απόφασή της να μην αναγνωρίσει το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, όσο διαρκούσε η διαδικασία της οριοθέτησης, στην ουσία παρέμεινε απλός θεατής των εξελίξεων. Το μόνο που κατάφερε, ήταν να επεκτείνει εξ αντικειμένου το casus belli που ίσχυε για την επέκταση των χωρικών μας υδάτων και να θέσει υπό ομηρία την Ελλάδα και στο ζήτημα της κήρυξης της ΑΟΖ σε όλο το θαλάσσιο χώρο από το Θρακικό Πέλαγος μέχρι το Αιγαίο, το Καστελόριζο και την Κύπρο.

Η Τουρκία άρχισε να αντιλαμβάνεται ότι έπεσε η ίδια στο λάκκο που έσκαβε χρόνια τώρα σε Κύπρο και Ελλάδα, όταν οι παλιοί καλοί φίλοι, Ισραήλ και ΗΠΑ, έκαναν πρακτικά βήματα στο ζήτημα της εξόρυξης του φυσικού αερίου και πετρελαίου στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Κύπρου και Ισραήλ. Τότε συνέλαβε ένα στρατήγημα που, σύμφωνα με τους υπολογισμούς της, θα την έβγαζε από το αδιέξοδο. Ανακάλυψε την Παλαιστίνη, τη Γάζα και το δοκιμαζόμενο παλαιστινιακό λαό. Και ένας λαός που πένεται και κυριολεκτικά δεν έχει στον ήλιο μοίρα, ανταποκρίνεται σε όποιο χέρι βοηθείας του απλωθεί, έστω και τουρκικό.

Ποιο ήταν το κεντρικό ζητούμενο του στρατηγήματος; Να ρίξει το Ισραήλ μέσα στο λάκκο που έσκαψε το ίδιο για τους Παλαιστινίους. Δηλαδή, εκμεταλλευόμενη τον πόνο των Παλαιστινίων, να θέσει υπό ομηρία ολόκληρη τη ΝΑ Μεσόγειο, και μέχρι να λυθεί το Παλαιστινιακό και να ορίσει η Παλαιστίνη τη δική της ΑΟΖ στη Μεσόγειο, να σταματήσει κάθε διαδικασία καθορισμού της ΑΟΖ των γειτονικών χωρών και να παγώσει κάθε διαδικασία εξόρυξης στην περιοχή αυτή.

Στα πλαίσια αυτού του στρατηγήματος, η Τουρκία διεκδίκησε το ρόλο του διαμεσολαβητή μεταξύ του Ισραήλ και των Παλαιστινίων, μια διαδικασία που διακόπηκε βίαια, με τους αεροπορικούς βομβαρδισμούς του Ισραήλ εναντίον της Λωρίδας της Γάζας, το Δεκέμβρη του 2008. Αυτός ήταν ο λόγος του εκνευρισμού του Ερντογάν στο Νταβός, ένα μήνα μετά, όταν έφυγε από το πάνελ, αφήνοντας σύξυλο τον Σιμόν Πέρες, καταγγέλλοντας το Ισραήλ ως χώρα δολοφόνο μικρών παιδιών. Να σημειωθεί ότι το Ισραήλ και το εβραϊκό λόμπι, χρόνια τώρα είναι ο βασικός υποστηρικτής της Τουρκίας στις προσπάθειες που κάνει να αποτρέψει τη διεθνή αναγνώριση της Γενοκτονίας που υπέστησαν Αρμένιοι, Έλληνες και Ασσύριοι από τους Τούρκους. Άλλος ένας λάκκος δηλαδή, που πέφτουν μέσα εκείνοι που τον έσκαψαν για τους άλλους, τους γενοκτονημένους λαούς της Ανατολής.

Στη συνέχεια, στα πλαίσια του ιδίου στρατηγήματος, η Τουρκία προσπάθησε να σπάσει τον ναυτικό αποκλεισμό που εφαρμόζει το Ισραήλ στη Λωρίδα της Γάζας, υπενδυόμενη την προβιά του ακτιβιστή ανθρωπιστή αυτή τη φορά. Το γενοκτόνο τουρκικό κράτος, διέθεσε τα απαιτούμενα κεφάλαια για τη μίσθωση του Μαβί Μαρμαρά και ανέθεσε στην παρακρατική ισλαμοφασιστική οργάνωση ΙΗΗ την αποστολή να σπάσει το εμπάργκο. Ο στόχος ήταν να αποκτήσει ναυτική δραστηριότητα η Λωρίδα της Γάζας, για να ισχυροποιηθούν τα επιχειρήματα της Τουρκίας που θα οδηγούσαν στην ομηρία της ΝΑ Μεσόγειο. Το Ισραήλ αντέδρασε με το γνωστό τρόπο, για να οδηγηθούν σε αδιέξοδο οι σχέσεις Τουρκίας-Ισραήλ και να φθάσουμε σήμερα να μιλάμε για το Σχέδιο Γ΄ της Τουρκίας;

Ποιο είναι το σχέδιο αυτό;

Θα παραθέσουμε τους κεντρικούς του άξονες.

Η Τουρκία σε πρώτη φάση θα επιδιώξει να έχει αυξημένη και μόνιμη παρουσία με πλοία του πολεμικού της ναυτικού στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ του Κόλπου της Αλεξανδρέττας και της Διώρυγας του Σουέζ και κυρίως στα όρια της ΑΟΖ Κύπρου-Ισραήλ, με το πρόσχημα της προστασίας των τουρκικών εμπορικών πλοίων που θα κινούνται στην περιοχή. Με τον τρόπο αυτό θα επιχειρήσει να αμφισβητήσει εμπράκτως τις ΑΟΖ Κύπρου και Ισραήλ. Μάλιστα, σε επιχειρησιακό επίπεδο η Τουρκία σχεδιάζει να κάνει ό,τι ακριβώς κάνει στο Αιγαίο με τα πολεμικά της αεροπλάνα. Δηλαδή, όπως με τις πτήσεις των πολεμικών της αεροσκαφών αμφισβητεί εμπράκτως την κυριαρχία της Ελλάδος στο Αιγαίο και δεν επιτρέπει την εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών του πηγών, έτσι, με τις κινήσεις των πολεμικών της πλοίων στην περιοχή μεταξύ Κύπρου – Ισραήλ, θα επιδιώξει να αμφισβητήσει εμπράκτως τα νόμιμα και κυριαρχικά δικαιώματα των ως άνω χωρών και υπό το φόβο μιας πολεμικής σύγκρουσης, να προκαλέσει την παρέμβαση των ΗΠΑ και να παγώσουν οι διαδικασίες εξόρυξης και εκμετάλλευσης.

Παράλληλα, η Τουρκία θα επιχειρήσει να πετύχει εντός του Σεπτεμβρίου την αναγνώριση της Παλαιστίνης ως κυρίαρχου κράτους, στην επικείμενη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ. Αμέσως μετά, σχεδιάζει να ανακηρύξει μονομερώς την δική της ΑΟΖ στη ΝΑ Μεσόγειο μέχρι τα 200 ν.μ., και με βάση την αρχή της αναλογικότητας, να προχωρήσει στην οριοθέτηση της ΑΟΖ με το ψευδοκράτος, χωρίς να αναγνωρίζει δικαίωμα ΑΟΖ στο Καστελόριζο.
Στη συνέχεια, σχεδιάζει να προχωρήσει στην οριοθέτηση της ΑΟΖ με την Παλαιστίνη, θέτοντας έτσι υπό τον έλεγχό της το κοίτασμα Λεβιάθαν, το οποίο έχουν λάβει εντολή να προβούν στις απαραίτητες επιχειρησιακές προετοιμασίες για να προστατεύουν τα τουρκικά πολεμικά πλοία.
 Τέλος, στα πλαίσια του σχεδίου αυτού, η Τουρκία, μέσω της τουρκικής εταιρείας πετρελαίων ΤΡΑΟ, θα προχωρήσει σε γεωτρήσεις στην ΑΟΖ Τουρκίας-ψευδοκράτους-Παλαιστίνης, έχοντας καταφέρει να περικλείσει και να απομονώσει εντελώς από θαλάσσης το Ισραήλ, το οποίο θα κληθεί να αντιμετωπίσει και το βέτο της Άγκυρας, στις προσπάθειες που καταβάλλει για να γίνει μέλος του ΝΑΤΟ.

Υπάρχουν και άλλα υποτιθέμενα «βέλη στη φαρέτρα» της Άγκυρας, όπως η καταγγελία του Ισραήλ στον ΟΗΕ για το πυρηνικό του οπλοστάσιο, η καταγγελία επίσης στον ΟΗΕ για τον αποκλεισμό της Γάζας, η πλήρης διακοπή των διπλωματικών σχέσεων, το πλήρες πάγωμα των εμπορικών σχέσεων και άλλα.

Ασφαλώς και υπάρχουν πολλά κενά και αδυναμίες στο Σχέδιο Γ΄ της Τουρκίας εναντίον του Ισραήλ, το οποίο επιδέχεται και πολλές αναγνώσεις.

Εμείς απλά να σημειώσουμε ότι η Ελλάδα, εν όψει της μονομερούς ανακήρυξης της τουρκικής ΑΟΖ, πρέπει να είναι έτοιμη να διαχειριστεί το ζήτημα του Καστελόριζου, αν δεν το έχουν «διευθετήσει» ήδη εκείνοι που χαϊδολογούνται χρόνια τώρα με την Τουρκία.

Επίσης, είναι χρήσιμο να υπενθυμίσουμε ότι σε περίπτωση που ΗΠΑ και Ισραήλ δεν βοηθούσαν με χέρια και πόδια την Τουρκία να καταλάβει τα 40% του εδάφους της Κύπρου και να κρατηθεί πάνω στο νησί τόσα χρόνια, όλα θα ήταν πιο εύκολα για όλους. Είναι ο λάκκος που λέγαμε…  

ΠΗΓΕΣ.

Το άρθρο-ανάλυση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, Παρασκευή 9 Σεπτεμβρίου 2011

ΙΝΦΟΓΝΩΜΩΝ 

 

http://aioniaellinikipisti.blogspot.com/search?updated-max=2011-09-10T08%3A04%3A00-07%3A00&max-results=7 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΟΛΟ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΓΙΑ ΙΣΡΑΗΛ,ΚΥΠΡΟ,ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟ,ΛΕΒΙΑΘΑΝ ΚΑΙ ΟΙΚΟΠΕΔΟ 12"

ΠΩΣ ΚΡΙΝΟΥΝ ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΜΑΣ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΩΝ ΙΜΙΩΝ ΚΑΙ ΤΗΝ «ΑΨΟΓΗ ΣΤΑΣΗ» ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΑΔΙΑΛΛΑΞΙΑ

  Του Αντωνίου Αντωνάκου

     Καθηγητού - Φιλόλογου

     Ιστορικού - Συγγραφέως

 

Τα τελευταία χρόνια έχουμε γίνει μάρτυρες μιας νέας «άψογης στάσης» απέναντι στους εξ ανατολών γείτονες. Το τίμημα είναι η εξασφάλιση τής πολυπόθητης ειρήνης στον χώρο του Αιγαίου και η ευημερία των πολιτών στις δύο πλευρές του.

Η ορολογία «άψογη στάση» χαρακτήριζε ειρωνικά την στάση τής ελληνικής κυβερνήσεως του Γ. Θεοτόκη η οποία υπηρετούσε το δόγμα ότι «η Ελλάς δεν αποδέχεται την ένωση της

Κρήτης χωρίς την σύμφωνη γνώμη τής Τουρκίας και των Δυνάμεων», φοβούμενη προφανώς την οργή τής Τουρκίας και παρά το γεγονός ότι η Κρητική Επανάσταση είχε γίνει με αυτό ακριβώς το κυρίαρχο αίτημα! Βέβαια αυτή η "άψογη στάση", αν και υπήρξε απόρροια και των τραυματικών εμπειριών τού ατυχούς πολέμου του 1897, ήταν από τις βασικές αιτίες της επανάστασης στο Γουδί, η οποία ακολούθησε το 1909.

   Η επιδίωξη της ειρήνης, σήμερα, μας βρίσκει πιστεύω όλους σύμφωνους, λαό και πολιτική ηγεσία, εφ’ όσον αυτή θα διασφαλίσει την πρόοδο των πολιτών και την εξέλιξη των κρατών. Οι ενστάσεις που παρουσιάζονται είναι όμως σχετικές με τον τρόπο που αυτή διασφαλίζεται και με την έντιμη τήρηση των όρων που την καθιερώνουν.

   Για παράδειγμα η γείτων και «φίλη» Τουρκία έχει υπογράψει διάφορες συνθήκες ειρήνης με την Ελλάδα, με σημαντικώτερη, για τον 20ο  αιώνα, την συνθήκη της Λωζάννης του 1923. Η προαναφερθείσα συνθήκη έχει πολλούς σημαντικούς όρους, οι οποίοι καθορίζουν το πλαίσιο συνεργασίας των δύο χωρών και διαβίωσης των ετερογενών πληθυσμών της κάθε μιας.

   Η συνθήκη όμως αυτή, ενώ έχει τηρηθεί από πλευράς της Ελλάδος, έχει καταστρατηγηθεί και παραβιασθεί δεκάδες φορές από πλευράς της Τουρκίας.

   Σημαντικές εκφάνσεις αλλά και συνέχεια αυτών των παραβιάσεων και όχι μόνον, αποτελούν η νύχτα των Σεπτεμβριανών του 1955, όπου εξεδιώχθη ένας μεγάλος αριθμός Ελλήνων της Κωνσταντινουπόλεως, το κλείσιμο της θεολογικής σχολής της Χάλκης, η ερήμωση της Ίμβρου και της Τενέδου, η χρησιμοποίηση αρχαίων θεάτρων και χριστιανικών ναών ως χώρων διασκέδασης, η αμφισβήτηση της υφαλοκρηπίδας των ελληνικών νησιών και του εναέριου χώρου της Ελλάδος, η αμφισβήτηση της εθνικής κυριαρχίας μας επί χιλιάδων ελληνικών βραχονησίδων, χαρακτηριζομένων ως γκρίζων περιοχών, με αποτέλεσμα την κρίση των Ιμίων και τον θάνατο των τριών ηρωϊκών αξιωματικών κ.λπ., χωρίς να παραβλέπουμε βεβαίως και άλλες εις βάρος της Ελλάδος ενέργειες από πλευράς Τουρκίας, όπως για παράδειγμα  την τραγωδία και το αιματοκύλισμα της Κύπρου.

   Από την άλλη πλευρά η πολιτική του «δεν διεκδικούμε τίποτα», είχε ως άμεσα αποτελέσματα την ανοχή των συνεχών και καθημερινών παραβιάσεων τού εθνικού εναερίου χώρου μας, την επίσημη αναγνώριση των Στενών τού Βοσπόρου ως τουρκικών στενών από τον ίδιο τον τότε υπουργό εξωτερικών της Ελλάδος και νυν πρωθυπουργό, την υποστήριξη της εντάξεως της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση (και μάλιστα χωρίς κανένα αντάλλαγμα), την παραχώρηση αεροδιαδρόμων στα πολεμικά και όχι μόνο αεροσκάφη των γειτόνων, και πλείστα άλλα.

    Οι σημαντικώτερες έγκριτες ελληνικές εφημερίδες έγραφαν: «ριψοκίνδυνο παιχνίδι συνδιαχείρισης στο Αιγαίο» [ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 21-9-2003], «Αιγαίο- Νέο καθεστώς στον αέρα» [ΕΘΝΟΣ 17-9-2003], «Η Ελλάδα δίνει χώρο για παράνομες τουρκικές πτήσεις. - Υποχώρηση στο Αιγαίο» [ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 17-9-2003], «Συνδιαχείριση του εναέριου χώρου του Αιγαίου με Τουρκία» [ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 18-9-2003]. Προσφάτως δε, έχουν πυκνώσει τις αναφορές τους για την αμφισβήτηση από την Τουρκία της υφαλοκρηπίδας, της ΑΟΖ (Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης), πολλών βραχονησίδων και γενικά των ελληνικών δικαιωμάτων, που απορρέουν από το διεθνές δίκαιο και την συνθήκη της Λωζάννης, την οποία θέλουν να αλλάξουν!  Έχουν δε τόσο αποθρασυνθεί οι γείτονες Τούρκοι (και όχι μόνο αυτοί), οι οποίοι έχουν αποκληθεί από πρωθυπουργούς της Ελλάδος κατά το παρελθόν, «κουμπάροι», «καρντάσια» και διάφορα άλλα! Το αποτέλεσμα ήταν οι Τούρκοι να περιπολούν καθημερινά στις θάλασσές μας, να κατασκοπεύουν περιοχές μας, να πετούν πάνω από τα νησιά μας και εμείς να τους χαϊδεύουμε και να θέλουμε άνευ όρων να τους βάλουμε στην Ευρώπη!

   Ως προς τα προηγουμένως γραφέντα, οι αρχαίοι μας πρόγονοι είχαν ένα σημαντικό δόγμα: Το αναφέρει ο Ισοκράτης στον περίφημο «Πανηγυρικό» του και λέει πολύ σημαντικά πράγματα:

   Ο Ισοκράτης, λοιπόν, θεωρούσε ότι  συνθήκες υφίστανται μόνο στην περίπτωση που τα συμβαλλόμενα κράτη αντιμετωπίζονται σε βάση ισοτιμίας «Τις γαρ ουκ οίδεν, ότι συνθήκαι μεν εισιν, αίτινες αν ίσως και κοινώς αμφοτέροις έχωσιν, προστάγματα δε τα τους ετέρους ελαττούντα παρά το δίκαιον;» (Ισοκράτους Πανηγυρικός 176)

   Άρα και μόνο από την πρώτη παραβίαση η συνθήκη αυτή θα έπαυε να ισχύει για τους προγόνους μας, οι οποίοι και θα είχαν απαντήσει στους παραβιάσαντες με τον πλέον κατάλληλο, υπερήφανο και ελληνικό τρόπο.

   Την νύχτα της 31ης  Ιανουαρίου ζήσαμε ένα ταπεινωτικό προκλητικό επεισόδιο από πλευράς Τουρκίας. Μεθοδεύθηκε και αμφισβητήθηκε η κυριαρχία της Ελλάδος επί των βραχονησίδων των Ιμίων, με αποτέλεσμα ένα θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο, όπου σκοτώθηκαν τρία παλληκάρια, αξιωματικοί του Πολεμικού Ναυτικού, υπεστάλη η ελληνική σημαία από την βραχονησίδα και απαγορεύθηκε η επισκεψή της από Έλληνες.

  Το σκεπτικό ήταν απλό και ακουγόταν ωραίο. «Η τήρηση της ειρήνης». Η ίδια η πολιτική ηγεσία, που απέτρεψε το θερμό αυτό επεισόδιο, ερωτούσε ρητορικά από το βήμα της βουλής: «Τι θέλατε δηλαδή, να κάναμε πόλεμο;»

   Η απάντηση στο ρητορικό αυτό ερώτημα έρχεται κατ’ ευθείαν από τους αρχαίους πατέρες μας, που είχαν πάντα μία υπερήφανη ελληνική απάντηση να δώσουν, η οποία όμως σε κάθε περίπτωση προέκυπτε μέσα από την ηθικώς δίκαιη και την λογικώς έντιμη και νόμιμη ανάλυση παρομοίων γεγονότων.

   Συγκεκριμένα, ο Πολύβιος (Δ,31, 3-8), παραθέτει ένα σπουδαίο απόσπασμα για παρόμοιο γεγονός, που δείχνει και τον διαφορετικό τρόπο αντιλήψεως των γεγονότων από τους αρχαίους σε σχέση με τους νεοέλληνες. Το πλήρες κείμενο αναφέρει τα εξής: «εγώ γαρ φοβερόν μεν είναί φημι τον πόλεμον, ου μην ούτω γε φοβερόν ώστε παν υπομένειν χάριν του μη προσδέξασθαι πόλεμον. επεί τι και θρασύνομεν  την ισηγορίαν και παρρησίαν και το της ελευθερίας όνομα πάντες, ει μηδέν έσται προυργιαίτερον της ειρήνης; ……… ειρήνη γαρ μετά του δικαίου και πρέποντος κάλλιστόν εστι κτήμα και λυσιτελέστατον, μετά δε κακίας η δειλίας επονειδίστου πάντων αίσχιστον και βλαβερώτατον.»

Ας παρακολουθήσουμε λίγο τα λόγια σε σύγχρονη απόδοση:

   «Διότι εγώ παραδέχομαι μεν ότι ο πόλεμος είναι κάτι το φοβερό, όχι όμως τόσο φοβερό, ώστε να υπομένει κανείς ο,τιδήποτε για να μη δεχθεί τον πόλεμο. Άλλωστε, γιατί τάχα όλοι υποστηρίζουμε με θάρρος το δικαίωμα της (πολιτικής) ισότητος, της αφόβου εκφράσεως της σκέψεως (της ελευθεροστομίας) και το όνομα της ελευθερίας, αν τίποτε δεν είναι επωφελέστερο από την ειρήνη; .….. Η ειρήνη, όταν συνοδεύεται από το δίκαιο και το πρέπον, είναι το ωραιότερο και επωφελέστερο απόκτημα του ανθρώπου, όταν όμως συνυπάρχει μαζί με αυτήν η κακία (η προστυχιά) ή η επονείδιστη δειλία, τότε είναι το αίσχιστο και το επιβλαβέστερο από όλα.»

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

·      Ο Πολύβιος, λοιπόν, θέλοντας να τονίσει το πόσο σημαντική είναι η ισηγορία για τους Έλληνες την συγκρίνει με την ειρήνη, για την οποία ξετυλίγει τις σκέψεις του:

·   Η ειρήνη είναι πράγματι σπουδαίο πράγμα και ο πόλεμος φρικτό. Όμως δεν πρέπει να υπομένουμε ο,τιδήποτε για να μη  γίνει πόλεμος.

·   Αν όμως ήταν το σημαντικώτερο πράγμα η ειρήνη, τότε γιατί ο κόσμος πολεμά για ελευθερία, πολιτική ισότητα, και για ελευθερία λόγου;

·   Η ειρήνη είναι το επωφελέστερο απόκτημα του ανθρώπου, όταν όμως συνοδεύεται από το δίκαιο και το πρέπον.

Και καταλήγει στο τελικό συμπέρασμα: «όταν η ειρήνη συνυπάρχει μαζί με την κακία (η την προστυχιά) η την επονείδιστη δειλία, τότε είναι το αίσχιστο και το επιβλαβέστερο από όλα.» Και η ελληνική αυτή άποψη κυριαρχούσε για χιλιάδες χρόνια στις ψυχές των Ελλήνων, μέχρι την τραγική εκείνη νύχτα.

   Ας διδαχθούμε, λοιπόν, από τα λόγια των αρχαίων προγόνων μας και, ίσως έτσι, ξαναβρούμε τον δρόμο που οδηγεί στην χαμένη μας αξιοπρέπεια, μία αρετή που καθόριζε πάντα την ψυχή μας και την οδηγούσε στο ελληνικό θαύμα.  

ΠΗΓΗ.
http://aioniaellinikipisti.blogspot.com/search?updated-max=2011-09-10T08%3A04%3A00-07%3A00&max-results=7

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΠΩΣ ΚΡΙΝΟΥΝ ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΜΑΣ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΩΝ ΙΜΙΩΝ ΚΑΙ ΤΗΝ «ΑΨΟΓΗ ΣΤΑΣΗ» ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΑΔΙΑΛΛΑΞΙΑ"

Συγγνώμη που σας αδικούμε

Του Νίκου Λυγερού

Στο πλαίσιο της ειδικής αγωγής υπάρχουν πολλά προβλήματα, όπως όλοι γνωρίζουμε. Υπάρχουν όμως και λύσεις που πολλοί δεν γνωρίζουν. Δεν είναι ανάγκη να αναφερθούμε σε όλο το πεδίο για να αποδείξουμε τα λεγόμενά μας. Αρκεί να επικεντρωθούμε στις εξετάσεις των παιδιών με ειδικές ανάγκες στην Ελλάδα. Ο καθένας μπορεί να γίνει εξεταστής μετά από μία απλή αίτηση. Όμως ποιος από εμάς είναι ειδικός να τα εξετάσει πραγματικά επί της ουσίας; Ποιος από εμάς γνωρίζει αυτά τα παιδιά ακόμα και μόνο θεωρητικά; Ποιος από εμάς έχει πονέσει μαζί τους; Είναι δυνατόν να έχει ο καθένας μας μια άποψη για μία μερίδα του πληθυσμού που αποτελεί μόνο το 2% ; Η στατιστική δεν βοηθάει διότι το πεδίο δράσης της είναι η μάζα. Εκτός μάζας τα φαινόμενα είναι τόσο σπάνια που μόνο η βιωματική εμπειρία επιτρέπει την παραγωγή γνώσεων. Το πεδίο είναι λεπτό εκ φύσης και δεν αρκεί η απλή εξειδίκευση για να μελετηθεί. Χρειάζεται ακόμα περισσότερο μια σταυρική εικόνα των παιδιών με ειδικές ανάγκες για να διαμορφωθεί σωστά η μεθοδολογία μας. Το σύνολο αυτών των παιδιών αποτελείται από πολλαπλές ιδιομορφίες όπου η κλασική ανάλυση καταρρέει ως σύστημα εξέτασης. Αυτά τα παιδιά δεν είναι μόνο ένας τρόπος για να βγάλουμε περισσότερα λεφτά στην εκπαίδευση. Η δυσκολία είναι τόσο μεγάλη που δεν την υπολογίζουμε, που δεν μπορούμε να την φανταστούμε. Η δυσκολία είναι όσο μεγάλος είναι ο πόνος του παιδιού με ειδικές ανάγκες. Δεν περιμένουμε ως εκπαιδευτικοί να μας πουν τον πόνο τους, τα παιδιά. Θέλουμε μόνο τις γνώσεις τους. Δεν εκτιμούμε τον κόπο τους. Θεωρούμε ότι οι γνώσεις τους ανήκουν στην καλύτερη περίπτωση στον μέσο όρο. Ενώ ξέρουμε από ζωντανά παραδείγματα ότι υπάρχουν παιδιά με ειδικές ανάγκες που όχι μόνο έχουν καλές επιδόσεις μα και καλύτερες από κανονικά παιδιά. Το μοντέλο μας όμως παραμένει το ίδιο. Αυτά τα παιδιά δεν είναι για μας παρά μόνο κανονικά παιδιά σε μειονεκτική θέση. Η πραγματικότητα διαφέρει ριζικά διότι δεν υπάρχει πλαίσιο σύγκρισης. Ως κανονικοί εκπαιδευτές δεν προσφέρουμε τίποτα σε αυτά τα παιδιά. Δεν ζητούν ελεημοσύνη, μόνο κατανόηση. Όμως αυτή η κατανόηση γίνεται μονάχα με την επινόηση ενός μοντέλου του μαθητή που δεν βασίζεται πάνω σε κοινωνικά δεδομένα. Η βάση πρέπει να είναι μόνο και μόνο ανθρώπινη, δίχως κανένα άλλο συμβιβασμό. Η μεθοδολογία είναι γνωστική και όχι διδακτική με την απλοϊκή έννοια. Το παιδί με ειδικές ανάγκες τα περιμένει όλα από τον εξεταστή του. Δεν ζητά τίποτα όμως. Δυστυχώς για εκείνο, η εξέταση μετατρέπεται σε ιερά εξέταση. Και η καταδίκη είναι σίγουρη. Διότι δεν υπάρχει σωστή απάντηση. Κάθε απάντηση είναι και μία νέα κριτική που ασκείται πάνω στο παιδί με ειδικές ανάγκες που με αυτόν τον τρόπο καταλαβαίνει την έννοια της ασκητικής. Περνάει από μία εξέταση που θα καθορίσει την πορεία της ζωής του μέσα στην κοινωνία. Έτσι καταλαβαίνει και τη σημασία της εκπαίδευσης. Του λείπει, βέβαια, η αξία της. Διότι δεν ξέρει το ποσό που παίρνει κάθε εξεταστής για να τον καταδικάσει. Το παιδί δεν μαθαίνει από μόνο του τι είναι ο Χριστός, καταλαβαίνει όμως από εμάς τι σημαίνει σταύρωση.

Πηγή: http://www.lygeros.org/1922-gr.html

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Συγγνώμη που σας αδικούμε"

Η μάχη 40 καταδρομέων στην Κερύνεια

Οχυρώθηκαν σε πολυκατοικία και παγιδεύτηκαν από τους Τούρκους εισβολείς 

ΤΟΥΒΑΣΟΥΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

Στην περιοχή του σταδίου Γ.Σ. Πράξανδρος, όπου θα επιχειρηθεί για τελευταία φορά η ανεύρεση λειψάνων αγνοουμένων (προτού αρχίσουν οι εργασίες κατασκευής θεματικού πάρκου) εκτιμάται ότι θάφτηκαν αρκετοί καταδρομείς. Ας ληφθεί υπόψη ότι με βάση τα στοιχεία του Συνδέσμου Καταδρομέων, στον Άγιο Γεώργιο Κερύνειας και στην Κερύνεια σκοτώθηκαν ή αγνοούνται 40 άνδρες της 33ης Μοίρας Καταδρομών. Από αυτούς 20 σκοτώθηκαν στον Άγιο Γεώργιο Κερύνειας και άλλοι 20 σε πολυκατοικία παρά το Γ.Σ. Πράξανδρος είτε στην ευρύτερη περιοχή.
Ο κ. Πιερής Χ” Λούκας, ο οποίος το 1974 ανήκε στην 33η Μοίρα Καταδρομών, ανέφερε στον «Φ» ότι ύστερα από τις επιχειρήσεις στον Άγιο Ιλαρίωνα η αποστολή της Μοίρας προέβλεπε ανακοπή των τουρκικών αρμάτων (τα οποία αποβιβάστηκαν από τα πλοία) στον Άγιο Γεώργιο Κερύνειας.
Όπως λέει ο κ. Χ”Λούκας μεγάλο μέρος της Μοίρας απουσίαζε λόγω πραξικοπήματος. Εμείς που πήγαμε πρώτοι στον Άγιο Γεώργιο είχαμε ατομικό οπλισμό και όταν ήρθαν οι συνάδελφοι από τη Λευκωσία έφεραν πιο σύγχρονο οπλισμό που προηγουμένως κατείχε η αστυνομία, και μας εφοδίασαν με καλάσνικοφ και αντιαρματικά. Τα αντιαρματικά RΒG δεν ξέραμε να τα χρησιμοποιούμε, ανέφερε ο κ. Χ”Λούκας ο οποίος πρόσθεσε: «Θυμάμαι ήρθε ο λοχαγός και μου έδωσε ένα RΒG και μου είπε “βάζεις το βλήμα από μπροστά και παίζει”. Έβαλα το πρώτο βλήμα και αφού στόχευσα χτύπησα το πρώτο άρμα το οποίο ήταν ρυθμισμένο. Το βλήμα αποτελείτο από δύο κομμάτια τα οποία έπρεπε να ρυθμιστούν. Τα υπόλοιπα βλήματα δεν εκτοξεύονταν. Τα άρματα ήταν πολλά και δεν είχαμε όπλα να τους αντιμετωπίσουμε, οπόταν οπισθοχωρήσαμε.
Οι Τούρκοι χτυπούσαν από το Τέμπλος, από τη θάλασσα και από την ανατολική πλευρά. Δημιούργησαν ένα πέταλο και προέλαυναν».
Μετά την οπισθοχώρηση από τον Άγιο Γεώργιο Κερύνειας οι άνδρες της 33ης Μοίρας Καταδρομών πήραν θέσεις μάχης σε πολυκατοικία παρά το στάδιο Γ.Σ. Πράξανδρος. Η επιλογή της πολυκατοικίας έγινε από αξιωματικούς και αποδείχτηκε πως ήταν λάθος αφού ουσιαστικά οδήγησε στον εγκλωβισμό μας, λέει ο κ. Χ”Λούκας, ο οποίος προσθέτει: «Η κατασκευή της πολυκατοικίας δεν είχε ολοκληρωθεί (βρισκόταν στις κολόνες)και είχε μεν το θετικό ότι μπορούσες να ελέγχεις την περιοχή αλλά παράλληλα είχε και το αρνητικό ότι ήμασταν και εύκολος στόχος. Είχαμε περικυκλωθεί από πολυβόλα και πυροβόλα και τα κανόνια των αρμάτων. Κρυβόμαστε πίσω από τις κολόνες και τα τούβλα τα οποία ήταν στοιβαγμένα αφού δε είχαν κτιστεί ακόμη.
Κρατήσαμε την περιοχή από το μεσημέρι μέχρι και αργά το απόγευμα κάτι το οποίο έδωσε την ευκαιρία σε πολλούς κατοίκους της Κερύνειας να την εγκαταλείψουν και να διασωθούν.
Οι Τούρκοι μπήκαν στην Κερύνεια το βράδυ και την επομένη άρχισαν τις εκκαθαρίσεις.
Ομάδα συναδέλφων μας υπό τον υπολοχαγό Βασίλειο Ροκά (που βρίσκονταν στον πρώτο όροφο της πολυκατοικίας) διέφυγαν κατά τη διάρκεια της ημέρας και εμείς που βρισκόμασταν πιο πάνω, στο δεύτερο όροφο και άλλοι στον τρίτο όροφο) δεν γνωρίζαμε το γεγονός.

ΠΕΣΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΟΙ

Στην Κερύνεια και στον Άγιο Γεώργιο έπεσαν ή αγνοούνται οι εξής αξιωματικοί και υπαξιωματικοί της 33ης Μοίρας Καταδρομών: Αθυπολοχαγός Αντωνίου Αντώνιος, υπολοχαγός Κατούντας Νικόλαος, Ανθυπολοχαγός Μελιφρονίδης Γεώργιος, Ανθυπολοχαγός Χατζηκύρου Γεώργιος, λοχίας Αριστείδου Κυριάκος, λοχίας Ιωάννου Ανδρέας, λοχίας Καρεφυλλίδης Χρίστος, λοχίας Κουππάνος Ιωάννης, λοχίας Κυριάκου Νεόφυτος, λοχίας Κυριάκου Χρίστος, λοχίας Μεσαρίτης Σωτήριος, λοχίας Πίττας Αναστάσιος, λοχίας Προεστός Παναγιώτης, λοχίας Ρωσσίδης Κωνσταντίνος και δεκανέας Παπαχριστοδούλου Νικόλαος. Επίσης έπεσαν ή αγνοούνται οι καταδρομείς Αλεξάνδρου Χρίστος, Ανδρέου Αριστοφάνης, Γεωργίου Γεώργιος, Γεωργίου Μιχαήλ, Γιαννή Φώτιος, Θεοδούλου Ανδρέας, Θρασυβούλου Λάζαρος, Κακουλλή Λοϊζος, Κυρατζή Χρίστος, Λουκά Χριστόδουλος, Μιχαήλ Αντώνιος, Μιχαήλ Νικόλαος, Πατσαλίδης Μάριος, Πέτρου Πέτρος, Σεργίου Δημήτριος, Στυλιανού Ανδρέας, Στυλιανού Κυριάκος, Χαραλαμπίδης Μιχαήλ, Χαραλάμπους Μιχαήλ, Χατζηγεωργίου Παναγιώτης, Χατζηθεοδούλου Κωνσταντίνος, Χατζηλουκά Ανδρέας, Χατζηχριστοδούλου Ανδρέας, Χρίστου Νικόλαος και Χριστοφόρου Αλέξανδρος.

Τραυματισμός και διαφυγή

Ο κ. ΠΙΕΡΗΣ Χ” Λούκας τραυματίστηκε κατά τη διάρκεια της μάχης και το βράδυ με τη βοήθεια δύο συναδέλφων του κατέβηκε από την πολυκατοικία. Ο ίδιος περιγράφει τη συνέχεια: Ευτυχώς οι Τούρκοι δεν διενήργησαν επίθεση προηγουμένως για κατάληψη της πολυκατοικίας. Περιορίστηκαν να βάλλουν εναντίον μας και να φωνάζουν στα ελληνικά, «κομάντο παραδοθείτε». Όταν φύγαμε από εκεί επειδή ήμουν τραυματίας κατέφυγα σε σπίτι και περιποιήθηκα πρόχειρα το τραύμα μου και ύστερα ήρθαν τα Ηνωμένα Έθνη και με παρέλαβαν. Στο μεταξύ είχα πετάξει το όπλο και τα στρατιωτικά ρούχα και φόρεσα πολιτικά. Από τους 40 οι 20 εκτιμάται πως σκοτώθηκαν ή συνελήφθησαν και αγνοούνται σε πολυκατοικία παρά το Γ.Σ. Πράξανδρος.

Μεταφορά στο νοσοκομείο

ΔΕΝ ΞΕΡΩ πόσοι σκοτώθηκαν εκεί αλλά υπολογίζω ότι πιθανώς να ήταν 10-15, λέει ο κ. Χατζηλούκας. Άλλοι συνελήφθησαν αιχμάλωτοι και άλλοι σκοτώθηκαν, προσθέτει. Όταν με παρέλαβαν τα Ηνωμένα Έθνη με οδήγησαν σε στρατόπεδό τους που βρισκόταν στον Πενταδάκτυλο. Επειδή είχα και αμερικανική υπηκοότητα και τους είπα ότι ήμουν τουρίστας με πέρασαν μέσω Αγύρτας-Κιόνελι και με μετέφεραν στο νοσοκομείο Λευκωσίας.

ΠΗΓΕΣ
http://www.philenews.com/digital/ 

http://infognomonpolitics.blogspot.com/2011/09/40.html#more 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η μάχη 40 καταδρομέων στην Κερύνεια"