«Εμφράσσειν τας οδούς…»

του Αθανάσιου Τσακνάκη
.
.

.

.

«Εμφράσσειν τας οδούς…»

Τα κλειστά μάτια τής Αθήνας και οι ανοιχτές πληγές τής Θράκης

 .

.

Επί πολλά έτη ο γενναίος θρακικός επαρχιακός τύπος φιλοξενεί αξιόλογα και εμπεριστατωμένα δημοσιεύματα γιά την παράνομη δράση ξένων δυνάμεων στους τρεις νομούς τής Θράκης μας. Αυτές οι επαναλαμβανόμενες διαμαρτυρίες δεκάδων δημοκρατικών πολιτών συνοδεύονται ενίοτε από σχετικές ερωτήσεις και επερωτήσεις βουλευτών προς τους αρμόδιους υπουργούς, γεγονός που αποδεικνύει ότι η δικαιολογημένη ανησυχία των Θρακιωτών καθίσταται τελικά γνωστή στην εκάστοτε κυβέρνηση. Παρά ταύτα, η ακολουθούμενη διαδικασία αντιμετώπισης των τεκμηριωμένων καταγγελόμενων απειλών παραμένει πάντοτε η ίδια: έμμεση έκκληση γιά εθελοτυφλία και άμεση εφαρμογή επιπόλαιων κατευναστικών μέτρων. Πόσο υπερβολική ή άστοχη να είναι άραγε η άποψη που υποστηρίζει ότι το νέφος τού «λεκανοπεδίου» δεν επιτρέπει στην αθηναϊκή όραση να παρατηρήσει με έντονη προσοχή την ακριτική περιοχή μας;

Εφόσον αποδεικνύεται περίτρανα η εκ μέρους τής Αθήνας γνώση τής επικίνδυνης γιά τα έννομα συμφέροντα τού ελληνικού λαού δράσης ξένων δυνάμεων στην Θράκη, και εφόσον η μέχρι σήμερα εφαρμοζόμενη τακτική είτε δεν αποδίδει καρπούς είτε επιδεινώνει απογοητευτικά την κατάσταση, τότε η κοινή λογική, την οποία, ως σκεπτόμενοι άνθρωποι, οφείλουμε να χρησιμοποιούμε πότε-πότε, συλλαμβάνει δύο ενδεχόμενα: ή αδιαφορεί η Αθήνα ή αδυνατεί να λύσει τα ζωτικά προβλήματά μας. Αν, όμως, ισχύει το δεύτερο, τότε εύλογα αναρωτιόμαστε γιά πόσο χρόνο ακόμη θα αναγκαζόμαστε να ανεχόμαστε την επί 35 και πλέον έτη «πειραματική» προσέγγισή τους. Εκτός αν θεωρούμαστε εξαρχής υποχρεωμένοι να αποδεχτούμε την πιθανότητα να έχει εξαντληθεί η «εφευρετικότητα» και η «αποφασιστικότητα» τής Αθήνας στην διοργάνωση των πρόσφατων Ολυμπιακών Αγώνων…

Αν, πάλι, παρ’ ελπίδα, ισχύει το πρώτο ενδεχόμενο, κάτι που δεν θα έπρεπε να εκλαμβάνεται ως απίθανο γιά μία πόλη που βρίσκεται στα πρόθυρα τής πολιτιστικής, κοινωνικής και οικονομικής κατάρρευσης, όπως είναι η Αθήνα, τότε θα ήταν εντιμότερο να παραχωρούσε επίσημα η «πρωτεύουσα» αυξημένες αρμοδιότητες στην θρακική τοπική αυτοδιοίκηση, ώστε να φροντίσουμε μόνοι μας γιά την επίλυση των προβλημάτων μας. Ας μην πιστεύουν οι «σοφοί» τής Αττικής ότι η Θράκη στερείται σοβαρού, κατηρτισμένου, υπεύθυνου και αξιόμαχου ανθρώπινου δυναμικού! Επί δεκαετίες μόνοι μας παλεύουμε και δεν είναι καθόλου τυχαία η πρόσφατη ρήση τού πρώην αντιπροέδρου τής Βουλής, κυρίου Παναγιώτη Σγουρίδη: «Γιά μιά φούχτα ψήφους η Αθήνα παίζει την Θράκη στα ζάρια».

Γενικότερα, έναντι ενός σημαντικού προβλήματος τρεις είναι οι ανέκαθεν εφαρμοζόμενες στάσεις: η παράβλεψή του, αντάξια των αποχαυνωμένων, η ατέρμονη συζήτησή του, αντάξια των αφελών, και η έναρξη τής επίλυσής του, αντάξια των φυσιολογικών ανθρώπων. Εάν κάποιοι έχουν την εσφαλμένη εντύπωση ότι η Θράκη στερείται φυσιολογικών ανθρώπων, ας κάνουν τον «μεγάλο κόπο» να μας επισκεφθούν. Είμαστε πρόθυμοι να τους διαψεύσουμε, επειδή ακόμη δεν έχουμε λησμονήσει την σοφή και σαφή προτροπή τού Αθηναίου (κοίτα σύμπτωση!) ρήτορα Υπερείδη: «Να φράσσουμε τις οδούς των αδικημάτων μόλις αυτά αρχίζουν, γιατί, εάν μία φορά ριζώσει το κακό και παλιώσει σαν χρόνια αρρώστια, δύσκολα κατασβήνεται».

ΠΗΓΗ

http://eistorias.wordpress.com/

.