Η πρωτοβουλία της Κύπρου

Του Νίκου Λυγερού

Η πρωτοβουλία της Κύπρου δεν είναι μία απερίσκεπτη κίνηση, όπως θεωρούν μερικοί από τους δικούς μας. Ούτε είναι μία κίνηση τακτικής, όπως πιστεύουν μερικοί ειδικοί. Στην πραγματικότητα, αυτή η πρωτοβουλία είναι απλώς η ορθολογική εφαρμογή μιας υψηλής στρατηγικής που γεννήθηκε με την ανάγκη της ύπαρξης ενός κράτους, το οποίο έχει υποστεί μια εισβολή και αντέχει ακόμα και τώρα μια κατοχή. Δεν είναι απλό να υπάρχεις ως μικρό κράτος, όταν ο γείτονάς σου είναι αυτός που δεν σ' αναγνωρίζει καν. Σε αυτό το πλαίσιο ο αείμνηστος Κρανιδιώτης επινόησε τη στρατηγική της ένταξης τα Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση για να ξαναγίνει Κύπρος, το κυπριακό μέσω του ευρωπαϊκού πεδίου δράσης. Σε αυτήν την προσπάθεια εντάχθηκε και η στρατηγική της ΑΟΖ που υλοποιήθηκε για πρώτη φορά με την διακρατική συμφωνία με την Αίγυπτο το 2003. Το 2004, η Κύπρος έγινε κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αφού κατάφερε λόγω του αείμνηστου Προέδρου της να αποφύγει την παγίδα του Σχεδίου Ανάν. Στην συνέχεια, το 2007 με τον Λίβανο και το 2010 με το Ισραήλ κατάφερε να υπογράψει δύο νέες διακρατικές συμφωνίες. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, η Τουρκία ήταν πάντα εναντίον της Κύπρου κι όμως η τελευταία πέτυχε όλους τους στόχους της και μάλιστα με αποτελεσματικό τρόπο που της έδωσε σιγά σιγά και μία αναμφισβήτητη δυναμική. Έτσι η απόφαση της γεώτρησης της περιοχής Αφροδίτης με την πλατφόρμα Όμηρος, είναι η συνέχεια μιας συγκροτημένης σκέψης και όχι μια αλλόκοτη και ριψοκίνδυνη επιλογή. Η Κύπρος υπάρχει και ζει επειδή δεν έχει πια άλλη επιλογή. Κάθε αγνοούμενος, κάθε εγκλωβισμένος, κάθε πρόσφυγας δεν της επιτρέπει να ξεχάσει το ρόλο της ως πατρίδα. Κατά συνέπεια το κράτος πρέπει να ακολουθήσει απαραίτητα κάποια βήματα όχι γιατί λειτουργεί μέσα σε πατριωτικό πλαίσιο, αν το πιστεύαμε αυτό θα ήταν τουλάχιστον απλοϊκό. Στην πραγματικότητα είναι λόγω απλής και καθαρής επιβίωσης που δρα με αυτόν τον τρόπο ο κρατικός φορέας. Με όλες τις πιέσεις που δέχεται η Κύπρος μας, δεν υπάρχει άλλη δυνατή δραστηριότητα. Βέβαια μερικοί αντιδραστικοί θα μπορούσαν να μας εξηγήσουν ότι θα μπορούσε να υποταχθεί εντελώς στην Τουρκία. Ως δυνατότητα θα είχαν δίκιο αλλά όχι ως πραγματικότητα, διότι ο ελληνισμός δεν είναι ικανός να γονατίσει, ειδικά μπροστά στη βαρβαρότητα. Διότι η Τουρκία δεν θέλει καν την ιδέα μια τουρκικής Κύπρου αλλά μια πραγματική προέκταση της Τουρκίας, με άλλα λόγια ένα βιλαέτι, γι' αυτόν το λόγο έχει ποινικοποιήσει κάθε αναφορά στα κατεχόμενα, στο ίδιο άρθρο του ποινικού κώδικά της όπου απαγορεύεται κι η αναφορά στη γενοκτονία των Αρμενίων. Τελικά η Κύπρος δεν κινδυνεύει με την πρωτοβουλία της, υπάρχει de jure και ζει de facto.

Πηγή: http://www.lygeros.org/lygeros/7860-gr.html

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η πρωτοβουλία της Κύπρου"

Aπίστευτο!!! Δωρεά μετοχής 670 δισ. κατετέθη στην Γ' ΔΟΥ Πατρών από τον Πατρινό Αρτέμη Σώρρα!!!Τα χρήματα αυτά επαρκούν για τον μηδενισμό του δημοσίου και του ιδιωτικού χρέους

H ιστορία που φέρνει στο φως η zougla.gr με πρωταγωνίστρια μια οικογένεια από την Πάτρα, είναι απίστευτη. Όλα ξεκινούν στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, το 1904, όταν  η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος ιδρύει την «Τράπεζα της Ανατολής».
Η τράπεζα αυτή στη συνέχεια αναπτύσσεται σε τρεις κυρίως περιοχές. Την Θεσσαλονίκη, την Σμύρνη και την Αλεξάνδρεια. Το 1932 η «Τράπεζα της Ανατολής» εξαγοράζεται και συγχωνεύεται με την μητρική της Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος.
Κατά τον ισχύοντα νόμο επιβάλλεται να διενεργηθεί εκκαθάριση. Τρεις εκκαθαριστές αναλαμβάνουν την υπόθεση κατόπιν αποφάσεως της Γενικής Συνελεύσεως της «Τράπεζας της Ανατολής». Η εκκαθάριση δεν ολοκληρώνεται ποτέ. Κατά τους ισχύοντες νόμους και ....
κατόπιν παρελεύσεως πολλών ετών, η Εθνική Τράπεζα ισχυρίζεται πώς η αξία των μετοχών της Τράπεζας της Ανατολής έχει εκμηδενιστεί.
Όμως οι μετοχές αυτές  ήταν σε… χρυσό. Η αναφορά είναι σαφής και εγγυητής κάθε τέτοιας μετοχής ήταν και… είναι η Τράπεζα Γαλλίας. Οι πρόσφυγες από την Ιωνία, την Καππαδοκία, τον Καύκασο, οι οποίοι κάποια στιγμή ζήτησαν την ρευστοποίηση των μετοχών που κατείχαν άκουσαν τους τραπεζικούς υπαλλήλους, ιδιαίτερα μετά το 1940 να τους απαντούν πώς τα αξιόγραφά τους δεν είχαν καμία πλέον αξία. Το θέμα ξεχάστηκε. Κάποιες γιαγιάδες και κάποιοι παππούδες από την Μικρά Ασία είχαν φυλάξει μερικές από αυτές τις μετοχές στα σεντούκια. Κάποιοι άλλοι σε θυρίδες έως ότου, σαράντα από αυτές εμφανίστηκαν ξαφνικά. Κάτοχος η οικογένεια από την Πάτρα του Αρτέμη Σώρρα.
Τι πιο φυσικό κατόπιν αυτής της αποκάλυψης από το να αποταθεί η οικογένεια Σώρρα στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος. Με τη σειρά της η Τράπεζα πληροφορεί επισήμως τους κληρονόμους τον Σεπτέμβριο του 2010 και κατόπιν τον Φεβρουάριο του 2011 πώς στη βάση του νόμου 18/1944 η αξία των μετοχών έχει εκμηδενιστεί.

Ουδεμία μνεία γίνεται από το νομικό τμήμα της Εθνικής Τράπεζας για το γεγονός ότι η αξία των μετοχών είναι σε χρυσό (ο 18/1944 είναι ο πρώτος νομισματικός νόμος μετά την απελευθέρωση από τους Γερμανούς. Την ευθύνη της διοίκηση της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδα κατά την περίοδο της Κατοχής είχε αναλάβει η «Deutsche Bank»).

Η οικογένεια Σώρρα δεν το βάζει κάτω. Έρχεται σε επαφή με ειδικούς επί τραπεζικών θεμάτων και νομικούς και οικονομικούς παράγοντες. Ήταν φυσικό κάποια στιγμή να γίνει και η αποτίμηση της τρέχουσας αξίας των 40 μετοχών.


Η μεγάλη έκπληξη
Ο κ. Θεόδωρος Καρυώτης είναι καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Maryland στις ΗΠΑ και διδάσκει Μακροοικονομία, διεθνείς οικονομικές σχέσεις αλλά και μικροοικονομικά. Ανέλαβε να προχωρήσει στην αποτίμηση των μετοχών. Το πόρισμα του είναι κόλαφος. Κάθε μετοχή σε χρυσό της «Τράπεζας της Ανατολής» αποτιμάται σήμερα στα 670 δισ. ευρώ εκάστη. Τουτέστιν μία φορά και μισή τους σημερινού χρέους της Ελλάδας το οποίο ανέρχεται στα 450 δις ευρώ κατά προσέγγιση. Η συνολική αξία των 40 μετοχών πλησιάζει τα 30 τρισ..

Χωρίς καπνό δεν υπάρχει φωτιά
Τον Απρίλιο του 2010 οι δικαιούχοι είχαν έλθει σε επαφή με την Τράπεζα της Ελλάδος. Ο Διοικητής της κ. Προβόπουλος είναι απόλυτα ενήμερος γι’ αυτό. Μετά από συζητήσεις η Κεντρική Τράπεζα πρότεινε συμβιβασμό (συμφωνία) ύψους 1,5 δισ. ευρώ για 10 μετοχές της «Τράπεζας της Ανατολής».
Οι δικαιούχοι αιφνιδιάστηκαν όταν άκουσαν τους νομικούς συμβούλους να προτείνουν μία «παράξενη διαδρομή» ώστε να καταβληθεί το 1,5 δισ. μέσω μία βρετανικής εταιρείας. Είχε πλέον καταστεί σαφές πώς οι δύο τράπεζες, η Κεντρική και η Εθνική ήθελαν πάση θυσία να αποφύγουν την ευθεία εμπλοκή τους σε μία τραπεζική πράξη ώστε να μην υφίσταται κίνδυνος να εκτεθούν απέναντι σε άλλους ενδιαφερόμενους για την ίδια υπόθεση.
Οι δικαιούχοι αρνήθηκαν να υιοθετήσουν αυτήν την «παράξενη διαδρομή». Στράφηκαν αλλού και ίδρυσαν μία μη κερδοσκοπική εταιρεία, την «END», με έδρα την Ελλάδα στην οποία πρόεδρος είναι ο γνωστός καρδιολόγος στη Νέα Υόρκη Εμμανουήλ Λαμπράκης και αντιπρόεδρος ο καθηγητής Θεόδωρος Καρυώτης.
Η οικογένεια Σώρρα προχωρεί και σε ένα ακόμη βήμα. Δωρίζει 4 μετοχές στην «END» και καταθέτει την δήλωση φόρου δωρεάς στην Γ’ Δ.Ο.Υ. Πατρών. Ο στόχος είναι σαφής. Το ελληνικό κράτος υποχρεούται να εκδώσει διπλότυπο είσπραξης του ανάλογου φόρου δωρεάς που για τις Μ.Κ.Ο. είναι της τάξης του 0,5% και να εισπράξει φόρο της τάξης των 13,5 δισ.. Η Εφορία παραπέμπει το θέμα στο υπ. Οικονομικών.

Τα χρήματα αυτά επαρκούν για τον μηδενισμό του δημοσίου και του ιδιωτικού χρέους
Το σκεπτικό των μελών της «END» αλλά και της οικογενείας Σώρρα είναι ξεκάθαρο. Η αξία των 4 μετοχών επαρκεί για την αποπληρωμή του ελληνικού χρέους αλλά και του σωρευμένου χρέους σε τράπεζες των ελλήνων πολιτών αλλά και για την ύπαρξη ενός μεγάλου αποθεματικού για την οικονομική ανάπτυξη της χώρας.

Είναι προφανές πώς το τραπεζικό σύστημα της χώρας αλλά και το ευρωπαϊκό στο σύνολο του δεν είναι σε θέση να αποπληρώσει στο σύνολο του αυτό το ποσό που συνεπάγεται η αξία των μετοχών. Τι μένει λοιπόν; Ο συμβιβασμός ή αλλιώς μία συμφωνία ή πιο απλά μία συμπεφωνημένη από όλα τα μέρη Σεισάχθεια (παραγραφή του χρέους).
Ο κ. Γ. Παπανδρέου, ο κ. Αντ. Σαμαράς, ο κ. Ευ. Βενιζέλος και ο κ. Γ. Προβόπουλος είναι πλήρως ενημερωμένοι. Ωστόσο δεν έχει ανιχνευθεί καμία ακόμη αντίδραση τους. Δεν απομένει παρά να πληροφορηθεί τα περί της «Τράπεζας της Ανατολής» και τους αποθεματικού της σε χρυσό, τότε το 1932 και η κυρία Κριστίν Λαγκάρντ.

Ναι του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Προκειμένου να γελάσει και το χείλι του κάθε πικραμένου.

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΤΙ ΓΡΑΦΟΥΝ ΣΤΟ SITE ΤΟΥΣ. 

ΠΗΓΗ.

http://www.eglimatikotita.gr/2011/09/670.html#more 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Aπίστευτο!!! Δωρεά μετοχής 670 δισ. κατετέθη στην Γ' ΔΟΥ Πατρών από τον Πατρινό Αρτέμη Σώρρα!!!Τα χρήματα αυτά επαρκούν για τον μηδενισμό του δημοσίου και του ιδιωτικού χρέους"

Eθνικά θέματα και εθνική συνείδηση

Του Νίκου Λυγερού

Πολλοί λένε ότι ασχολούνται με εθνικά θέματα και μερικοί βέβαια το κάνουν ακόμα και σε πρακτικό επίπεδο. Σε αυτό το πλαίσιο ανήκουν κι αρκετοί διαχειριστές των λεγόμενων blogs. Πολλοί τους κατηγορούν για διάφορα, αλλά είναι περισσότεροι όσοι τους διαβάζουν. Βέβαια, δεν έχουν, όπως λένε πολλοί, το κύρος των επίσημων δημοσιογράφων, αλλά όπως λέει κι η διαφήμιση, τόσο το καλύτερο. Και στο κάτω κάτω της γραφής, το blog τους δείχνει και την αξία τους. Κατά συνέπεια, τους βλέπουμε σαν ανοιχτά βιβλία. Παίζουν ένα σημαντικό ρόλο, όχι τόσο στα εθνικά θέματα, αλλά σίγουρα στην εθνική συνείδηση. Διότι το πρώτο απαιτεί και μερικές θέσεις, ενώ το δεύτερο είναι καθαρά προσωπικό. Σε αυτούς απευθύνεται αυτό το σημείωμα κι όχι ακριβώς στους αναγνώστες τους. Αυτές τις μέρες, όλοι μας εξετάζουμε συστηματικά τις εξελίξεις που αφορούν το θέμα της ΑΟΖ της Κύπρου κι ειδικότερα την περιοχή της Αφροδίτης. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο έχουμε αντιληφθεί όλοι ότι η Τουρκία προσπαθεί έμμεσες πιέσεις πάνω σε αυτό το θέμα, μέσω πλαγίων επιθέσεων που επικεντρώνονται στο σύμπλεγμα του Καστελλόριζου. Οι ευαισθησίες μας γι' αυτό το νησί είναι δεδομένες και γι' αυτό το λόγο μελετάμε κάθε λεπτομέρεια που το αφορά μόνο που αυτό γίνεται εξ αποστάσεως. Βέβαια, συμβάλαμε όλοι μας στην αποστολή καρτών και βιβλίων στο σχολείο του Καστελλόριζου και συνειδητοποιήσαμε πόσο μεγάλη απήχηση και επιτυχία είχε. Μόνο οι κάτοικοι του νησιού δεν βλέπουν τα πρόσωπά μας, δεν βλέπουν όλες τις δράσεις που προβάλλουμε στο διαδίκτυο. Χρειάζονται και την ανθρώπινη παρουσία, ειδικά αυτήν την περίοδο. Βέβαια, εμείς όλοι έχουμε τις ασχολίες μας και δεν είναι πάντα εύκολο να κάνουμε αυτές τις κινήσεις. Μπορούμε όμως εύκολα και αποτελεσματικά να προωθήσουμε στους αναγνώστες μας την ανάγκη της παρουσίας μας εκεί. Δεν είναι απαραίτητο να λες σε κάποιον κάθε μέρα ότι τον αγαπάς και τον πονάς, αν μπορείς να είσαι πλάι του την ώρα της ανάγκης. Δεν υπάρχει λόγος να γίνει μία ολόκληρη αποστολή. Αρκεί να δουν δικούς μας να πηγαίνουν σε αυτό το νησί, όχι για να παίξουν έναν ιδιαίτερο ρόλο σε προσωπικό επίπεδο, αλλά όλοι μαζί αυτές τις μέρες να βρίσκονται με τους δικούς μας εκεί για να ζήσουν μαζί, όχι την καθημερινότητα, όπως νομίζουν οι περισσότεροι, αλλά την σπουδαιότητα αυτού του ακριτικού σημείου του ελληνισμού, όπου οι κάτοικοι, οι δικοί μας άνθρωποι αντέχουν και τις πιέσεις και τις προκλήσεις, παραμένοντας ακίνητοι την ώρα που άλλοι θα έτρεχαν. Τα blogs μέσω των διαχειριστών τους, αλλά και των αναγνωστών τους μπορούν να συμβάλλουν ουσιαστικά σε αυτό που δεν πρέπει να είναι μία προσπάθεια, αλλά ένα γεγονός.

Πηγή: http://www.lygeros.org/lygeros/7859-gr.html

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Eθνικά θέματα και εθνική συνείδηση"

Φοβίες και πραγματικότητα

Του Νίκου Λυγερού

Όλο και περισσότεροι προσπαθούν να προκαλέσουν φοβίες στο λαό μας, θεωρώντας ότι είναι ευάλωτος και ότι είναι πρόσφορο το έδαφος. Μόνο που η χώρα μας δεν είναι μόνο χώρος όπου ο καθένας μπορεί να έχει όποιες απαιτήσεις θέλει. Μόνο που ο λαός μας έχει ζήσει και ξεπεράσει χειρότερα κι έχει αποδείξει την αξία του σε κρίσιμες καταστάσεις. Κατά συνέπεια, οι φοβίες αγγίζουν περισσότερο αυτούς που θέλουν να μας τις προκαλέσουν, διότι τόσα χρόνια ραγιαδισμού δεν κατάφεραν να καταστρέψουν την πατρίδα μας, διότι οι νέοι πασάδες δεν είναι παρά εκφυλισμένες περιπτώσεις που δεν αγγίζουν την πραγματικότητα. Και τώρα που υπάρχει το πλαίσιο της ΑΟΖ με τη δυναμική του, φοβούνται ακόμα περισσότερο! Ακόμα και αν υπάρχουν δυσκολίες, ποτέ ο ελληνισμός δεν έκανε τόσο σημαντικά βήματα στον τομέα του Δίκαιου της Θάλασσας. Ποτέ το Αιγαίο δεν έδειξε τόσο ξεκάθαρα τις δυνατότητες που προσφέρει στην πατρίδα μας. Και όλα τα λόγια περί στρατηγικού βάθους και νεοοθωμανισμού φαίνονται πολύ μεγάλα μπροστά στις λεγόμενες μικρές πράξεις. Κι όσοι προσπαθούν να μας πείσουν ότι η Τουρκία είναι μια μεγάλη δύναμη, πρέπει να αποδεχθούν ότι έχει μεγάλα προβλήματα με μικρούς παίκτες. Την ενοχλούν οντότητες, όπως είναι το Καστελλόριζο και η Κύπρος και δεν μπορεί ν' αναπτυχθεί στην Ανατολική Μεσόγειο. Δείχνει τη δύναμή της με τα διάφορα Casus Belli που εκδίδει αλλά στην πράξη έχει αληθινά προβλήματα που δεν μπορεί να αποφύγει. Τόσα χρόνια προσπάθησε να πείσει τους δικούς της ότι η Κύπρος δεν υπάρχει ως κρατική οντότητα αλλά η τελευταία έγινε και μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τόσα χρόνια παρουσιάζεται ως κυριαρχία της Ανατολικής Μεσογείου κι όμως ένα μικρό κράτος σαν το Ισραήλ την έβαλε στη θέση της. Τώρα με την υλοποίηση της διακρατικής συμφωνίας της Κύπρου και του Ισραήλ όσον αφορά στην ΑΟΖ, αναγκάζεται να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα και να αποδεχθεί ότι αυτά τα μικρά κράτη έχουν υψηλή στρατηγική. Προσπαθεί τώρα να μας πείσει με τις προκλήσεις της παρουσιάζοντάς τις με ακραίο τρόπο, ενώ όλοι γνωρίζουμε ότι μάταια προσπαθεί να κινηθεί στο πλαίσιο της ΑΟΖ. Αν είχαμε εφαρμόσει την πρωτοποριακή σκέψη του καθηγητή Καρυώτη, οι θέσεις μας θα ήταν ακόμα πιο ισχυρές. Σε κάθε περίπτωση η δυναμική της ΑΟΖ προβληματίζει σοβαρά την Τουρκία που δεν ξέρει πια πώς να κρύψει στους δικούς της ότι δεν ελέγχει την κατάσταση λόγω της συμμετοχής ξένων εταιριών που δεν λογαριάζουν τις παραστάσεις της. Δυσκολεύει ακόμα και τους ραγιάδες της που πρέπει να αποδεχθούν την ανικανότητά της να διαχειριστεί στρατηγικά το θέμα. Τώρα που η πραγματικότητα δείχνει πόσο εύθραυστος είναι ο γυάλινος πύργος της, έχει τη μεγαλύτερη δυσκολία να πείσει ακόμα και τους συμμάχους της ότι μπορεί να θεωρηθεί μια πραγματική περιφερειακή δύναμη.

Πηγή: http://www.lygeros.org/lygeros/7858-gr.html

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Φοβίες και πραγματικότητα"

High Tech «όπλο» για ανασκαφές

Ερμηνεία ανασκαφικών δεδομένων στα Παλιάμπελα

Νέο λογισμικό σύστημα διαχειρίζεται πληροφορίες, μειώνει τον χρόνο ερευνών και βελτιώνει την ακρίβειά τους, ενώ δημιουργεί και τρισδιάστατες φωτογραφίες.



Ένα ολοκληρωμένο λογισμικό που διαχειρίζεται τη χωρική πληροφορία και το σύνολο των δεδομένων μειώνει τον χρόνο των αρχαιολογικών ανασκαφών και βελτιώνει την ακρίβεια των ερευνών. Για πρώτη φορά στην αρχαιολογική έρευνα της Ελλάδας εφαρμόζεται ενιαίο ψηφιακό σύστημα για τη διαχείριση του συνόλου των δεδομένων των αρχαιολογικών ανασκαφών.

Η όλη εφαρμογή δημιουργήθηκε από ομάδα ερευνητών του Α.Π.Θ. και εφαρμόστηκε για πρώτη φορά στην ανασκαφή στα Παλιάμπελα Κολινδρού Πιερίας.

"Το σύστημα εφαρμόζει τεχνολογία Γεωγραφικών Συστημάτων Πληροφοριών (GIS) σε συνδυασμό με τρισδιάστατη φωτογραμμετρία και λεπτομερείς ψηφιακές βάσεις δεδομένων και παράγει με εύκολο τρόπο τρισδιάστατες εικόνες της ανασκαφής στις οποίες συνδυάζει σχεδιαστικές αποτυπώσεις, τη θέση των ευρημάτων και ψηφιακή φωτογραφία", δήλωσε ο καθηγητής του τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Α.Π.Θ. και υπεύθυνος της ανασκαφής στα Παλιάμπελα, Κωνσταντίνος Κωτσάκης.

Εκτός από την πολύτιμη βοήθεια που προσφέρει στους αρχαιολόγους, το σύστημα αυτό, βοηθά και στη δημιουργία τρισδιάστατων φωτογραφιών για τα μουσεία, ενώ λόγω της ψηφιακής τεχνολογίας που εφαρμόζεται σε όλα τα στάδια, μειώνει τον απαιτούμενο χρόνο εργασίας και βελτιώνει κατακόρυφα την ακρίβεια και την ποιότητα της τεκμηρίωσης.

Αεροφωτογραφία ανασκαφής,
τρισδιάστατη απεικόνιση στρωματογραφίας ανασκαφικού σκάμματος
και του αρχαιολογικού χώρου της Τούμπας

Το σύστημα έχει διαδραστική αρχιτεκτονική, επιτρέποντας στον χρήστη να θέσει οποιαδήποτε ερώτηση στα δεδομένα και να έχει τρισδιάστατες εικόνες, σχέδια, φωτογραφίες ή αναπαραστάσεις.

"Αποτελεί έτσι ένα πολύτιμο ερευνητικό εργαλείο για τον ανασκαφέα και τον μελετητή, αλλά και ένα εξαιρετικό μέσο απεικόνισης για το ευρύ κοινό που μπορεί να έχει στη διάθεσή του μια λεπτομερή εικόνα της πορείας της ανασκαφής, σε κάθε στάδιό της", ανέφερε ο κ. Κωτσάκης.

Στην εφαρμογή και στη βελτίωση του προγράμματος, που ξεκίνησε το 2004-2005 με χρηματοδότηση της Γενικής Γραμματείας Ερευνας και Τεχνολογίας, συμμετείχε και η πανεπιστημιακή ανασκαφή της Τούμπας Θεσσαλονίκης, με στόχο την κατανόηση της διαδικασίας διαμόρφωσης του οικισμού και την πλήρη αξιοποίηση των ψηφιακών αναπαραστάσεων των αρχιτεκτονικών φάσεων του οικισμού.

Από τους πρώτους

Τα Παλιάμπελα Κολινδρού συγκαταλέγονται μεταξύ των πρώτων οικισμών της Βορείου Ελλάδος, ενώ η Τούμπα Θεσσαλονίκης είναι μια σημαντική θέση της εποχής του Χαλκού (2000-3167 π.Χ.).

Πηγή: Μ. Ριτζαλέου, Εφημερίδα "Έθνος" , Εφημερίδα "Αγγελιοφόρος"

 http://erroso.blogspot.com/2011/09/high-tech.html#ixzz1YKNuYJAh

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "High Tech «όπλο» για ανασκαφές"

Η ανθρωπότητα βλέπει το Θεό με 4.300 τρόπους

Έχετε ποτέ αναρωτηθεί πόσες θρησκείες υπάρχουν στον κόσμο;

Λοιπόν, σήμερα, υπάρχουν καταγεγραμμένες μόνο 4.300 θρησκείες, εκκλησίες, δόγματα ή  θρησκευτικές οργανώσεις που καλύπτουν  τα σχεδόν επτά δισεκατομμύρια ανθρώπων που ζουν στον πλανήτη.

Βέβαια, δεν γνωρίζουμε πόσες θρησκείες υπήρξαν από την αρχαιότητα, γιατί πολλές εξαφανίστηκαν με την πάροδο του χρόνου, ίσως, γιατί δεν είχαν το πολεμικό σθένος έναντι των άλλων θρησκειών.

Η Θρησκεία αποτελεί μια πολύ σημαντική πτυχή της παγκόσμιας κοινωνίας και  με μια σύντομη αναφορά, θα δούμε ότι ελάχιστες είναι αυτές που κυριαρχούν μαζικά στον ανθρώπινο πληθυσμό.

Χριστιανοί: Το ένα τρίτο του πληθυσμού της Γης

Ο Χριστιανισμός είναι η θρησκεία η οποία συγκεντρώνει, σήμερα, τους περισσότερους πιστούς.

Σχετική έκθεση του ΟΗΕ για το 2011, δείχνει ότι στον πλανήτη, αυτοί που προσδοκούν να δουν το Θεό μέσω του Χριστιανισμού είναι  2.262.448.731 πιστοί, δηλαδή καλύπτουν το 33,2% του παγκόσμιου πληθυσμού.

Ισλάμ: η δεύτερη Θρησκεία

Δεύτερη μεγάλη πληθυσμιακή ομάδα είναι οι πιστοί του Ισλάμ. Ο Ισλαμισμός  έχει καταγεγραμμένους 1.426.592.072 πιστούς,  δηλαδή το 21,01% του παγκόσμιου πληθυσμού.

Ινδουϊσμός

Την τρίτη θέση καταλαμβάνει ο Ινδουισμός με 900. 362.250 πιστούς. Ο Ινδουισμός είναι εξαπλωμένος κυρίως στο Νεπάλ σε ποσοστό 86,5% και την Ινδία σε ποσοστό 82 %.

Αγνωστικισμός

Την τέταρτη θέση καταλαμβάνει ο λεγόμενος Αγνωστικισμός με σχεδόν 800 εκατομμύρια ανθρώπους ( 11,7%).  Ο αγνωστικισμός δεν εμφανίζεται με επίσημα στοιχεία ως θρησκεία. Οι οπαδοί, όμως, αυτής της πληθυσμιακής ομάδας, ισχυρίζονται ότι δεν μπορεί να αποδειχθεί η ύπαρξη μιας θεότητας και την αρνούνται (αθεϊσμός), ή ότι υπάρχει μια θεότητα η οποία δεν έχει κάποιο όνομα (θεϊσμός).

Ο αθεϊσμός, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΗΕ, εξαπλώνεται τελευταία γρήγορα κυρίως στην Ευρώπη και την Ιαπωνία και αυτοί που πρόσκεινται σε αυτόν, στις δύο αναφερόμενες περιοχές, ανέρχονται περί τα 158 εκατομμύρια άτομα.

Βουδισμός

Ο Βουδισμός και άλλες σχετικές θρησκείες είναι εξαπλωμένες κυρίως σε γεωγραφικά τμήματα της Ασίας. Σύμφωνα με την καταγραφή, κυριαρχεί στην Καμπότζη σε ποσοστό 96%, την Ταϊλάνδη σε ποσοστό 94,6% και σε άλλα μικρότερα ποσοστά σε χώρες της περιοχής αυτής.

Άνοδος του Ισλάμ

Η κατάσταση μπορεί να αλλάξει δραματικά στο εγγύς μέλλον. Εν μέσω του αυξανόμενου παγκόσμιου πληθυσμού, ο Χριστιανισμός φαίνεται να χάνει ολοένα και περισσότερο έδαφος, ενώ υπάρχει άνοδος του Ισλάμ.

Το Ισλάμ είναι η θρησκεία με το μεγαλύτερο ποσοστό αύξησης του αριθμού των οπαδών, κατά 1,84 τοις εκατό ανά έτος, ακολουθείται από τη θρησκεία Μπαχάι που έχει ποσοστό 1,7%. Ο Χριστιανισμός κατετάγη στην έκτη θέση με ρυθμό αύξησης των πιστών κατά 1,32 % μόνον.

Αύξηση του Ισλάμ μετά το τρομοκρατικό κτύπημα της 11^ης  Σεπτεμβρίου

Σύμφωνα με μια έκθεση που δημοσιεύθηκε από το Carnegie Endowment για τη Διεθνή Ειρήνη, τα περίπου 8 δισεκατομμύρια άνθρωποι που θα υπάρχουν στη γη σε 20 χρόνια, πάνω από το  25 % θα είναι μουσουλμάνοι.

Παραδόξως, μετά τις επιθέσεις στο World Trade Center της Νέας Υόρκης, ο αριθμός των πιστών που άλλαξε θρησκεία και υιοθέτησε το Ισλάμ έχει αυξηθεί πάρα πολύ.

Μόνο στη Βρετανία, περίπου 20.000 άνθρωποι ασπάζονται  το Ισλάμ ετησίως. Η  ίδια έκθεση αναφέρει ότι το 2050 η Γη θα έχει περισσότερους από 2,6 δισεκατομμύρια Μουσουλμάνους και οι Χριστιανοί θα είναι περί τα 3,6 δισεκατομμύρια.

ΠΗΓΗ.

Μικρές Εκδόσεις Γιῶργος  Ἐχέδωρος

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η ανθρωπότητα βλέπει το Θεό με 4.300 τρόπους"

Παιδεραστία καί Βατικανό !!!

Χάγη: Ομάδα πολιτών κατέθεσε αγωγή εναντίον του Πάπα για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας

Μια ομάδα πολιτών κατέθεσε αγωγή ενώπιον του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου  εναντίον του Πάπα Βενέδικτου XVI για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και της παιδοφιλίας.

Το δίκτυο των θυμάτων παιδεραστίας από Ιερείς (SNAP), όπως αυτοαποκαλείται, το οποίο έχει έδρα το Σικάγο, κατέθεσε αγωγή και ζήτησε από το δικαστήριο «να αναλάβει δράση και να ασκήσει δίωξη κατά των εγκλημάτων του Πάπα και τριών άλλων ανωτέρων στελεχών του, στο Βατικανό, λόγω της άμεσης ευθύνης τους για βιασμό και άλλες πράξεις σεξουαλικής βίας σε ολόκληρο τον κόσμο».

«Έχουν γίνει εγκλήματα σε δεκάδες χιλιάδες θύματα, κυρίως παιδιά, τα οποία αποκρύφτηκαν από υψηλόβαθμους υπαλλήλους του Βατικανού. Στην περίπτωση αυτή, όλοι οι δρόμοι οδηγούν στη Ρώμη», δήλωσε ο Πεμ Σπις, δικηγόρος της ΜΚΟ  «Κέντρο Συνταγματικού Δικαίου».

Επιπλέον το Δίκτυο Θυμάτων – SNAP ζητά έρευνα για τον γραμματέα του Ιερού Θρόνου, καρδινάλιο Tarcisio Bertone, τον προκάτοχό του Angelo Sodano και τον αμερικανό William Levada.

«Είναι υπεύθυνοι για βιασμούς και άλλα σεξουαλικά εγκλήματα» δήλωσε ο Σπις.

Το Δίκτυο έχει συγκεντρώσει γραπτές μαρτυρίες περισσότερες από 20.000 σελίδες.

Ο 21χρονος Μέγκαν Πέτερσον, μέλος του δικτύου SNAP, την περασμένη εβδομάδα, για πρώτη φορά ανέφερε δημόσια  την ιστορία του.

Ωστόσο, ο εκπρόσωπος του Βατικανού Φεντερίκο Λομπάρντι αρνήθηκε να σχολιάσει την αγωγή.

πηγή.

http://www.echedoros-a.gr/2011/09/blog-post_2157.html#more 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Παιδεραστία καί Βατικανό !!!"

ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ

Ο Παύλος Μελάς  γεννήθηκε στη Μασσαλία το 1870.
Ήταν γιός του Μιχαήλ Μελά, μέλους της ομώνυμης μεγάλης και ιστορικής οικογένειας των Ιωαννίνων, και ο οποίος γεννήθηκε στη Σύρα το 1833, και πέθανε στην Αθήνα το 1897, αφού προηγουμένως υπηρέτησε την Πολιτεία, ως Βουλευτής Αττικής (εκλ. 1890) και Δήμαρχος Αθηναίων (εκλ. 1891).
Το 1886 ο Παύλος Μελάς έγινε δεκτός στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, απ' όπου αποφοίτησε τέσσερα χρόνια αργότερα με το βαθμό του Ανθυπολοχαγού του Πυροβολικού.
Η γνωριμία του και ο γάμος του, το 1892, με τη Ναταλία Δραγούμη, κόρη του Μακεδόνα πολιτικού Στέφανου Δραγούμη - η οικογένεια Δραγούμη καταγόταν από το Βογατσικό Καστοριάς - και αδελφή του Ίωνα Δραγούμη, στάθηκε καθοριστική για την μετέπειτα πορεία του Παύλου Μελά, ο οποίος οπωσδήποτε είχε ανδρωθεί σ' ένα περιβάλλον με έντονο τον εθνικό παλμό, καθώς σ' αυτήν βρήκε μιαν εξαίρετη σύντροφο και συνεργάτιδα με την οποία μοιραζόταν την ίδια αγάπη για την Πατρίδα.
Η τραγική ήττα της Ελλάδας στον Ελληνο - Τουρκικό Πόλεμο του 1897, στον οποίο και ο ίδιος συμμετείχε, πλήγωσε βαθιά τον Παύλο Μελά. Πιστεύοντας όμως ότι η χώρα θα ξαναβρεί το δρόμο της, αντέδρασε μέσα στο κλίμα της γενικής απογοήτευσης που τότε κυριαρχούσε.
Την ίδια εποχή τα γεγονότα στη Μακεδονία προκαλούν την Ελλάδα να πάρει θέση απέναντι στις βιαιοπραγίες Τούρκων και Βούλγαρων, η οποία περιορίζεται σε διαβήματα προς τις άσπονδες φίλες της Μεγάλες Δυνάμεις.
Το 1902, ο Ίων Δραγούμης διορίζεται Υποπρόξενος στο Μοναστήρι. Αμέσως κηρρύσει "Ιερή Εκστρατεία" στην ευρύτερη περιοχή. Κατηχεί και εμψυχώνει το λαό της Δυτικής Μακεδονίας. Ορίζει διοικητικές επιτροπές σε πόλεις και χωριά. Ιδρύει και οργανώνει τη "Μακεδονική Άμυνα".
Το 1903, η Βουλγαρική Προπαγάνδα αποφασίζει να παρουσιάσει στην Ευρώπη το δήθεν "Μακεδονικό Ζήτημα". Στόχος η ενσωμάτωση της Μακεδονίας στο Βουλγαρικό Κράτος, όπως λίγα χρόνια πριν έγινε με την Ανατολική Ρωμυλία.
Την Άνοιξη του 1903 σχηματίζεται στην Αθήνα μια επιτροπή, η "Μακεδονική Φιλική Εταιρεία" από τον Αργύριο Ζάχο, τον Θεόδωρο Μόδη και τον Θεόδωρο Καπετανόπουλο, που έχει σαν σκοπό να πειστεί η Ελληνική Κυβέρνηση να ενισχύσει την ένοπλη άμυνα των καταδυναστευόμενων από Τούρκους και Βούλγαρους, Ελλήνων στη Μακεδονία.                                       
Στις 20 Ιουλίου 1903 λαμβάνει χώρα η Βουλγαρική Ψευδοεπανάσταση του 'Ιλιντεν, με προεπιλεγμένους στόχους τα ελληνικά βλαχόφωνα χωριά Νεβέσκα - Νυμφαίο και Κρούσοβο, η οποία όμως σβήνει σαν πυροτέχνημα από την άμεση αντίδραση των Τούρκων. Όμως οι Βούλγαροι πετυχαίνουν να γεμίσει η περιοχή με τα ένοπλα βουλγαρικά σώματα, τους Κομιτατζήδες που τρομοκρατούν τους Έλληνες κατοίκους. 
Στις 24 Φεβρουαρίου 1904, με διαταγή της Ελληνικής Κυβέρνησης,έρχονται μυστικά για πρώτη φορά στη Μακεδονία, γιά να μελετήσουν την κατάσταση και να υποδείξουν πρακτικά μέτρα, τέσσερις Αξιωματικοί του Ελληνικού Στρατού: οι λοχαγοί Αναστάσιος Παπούλας και Αλέξανδρος Κοντούλης και οι ανθυπολοχαγοί Γεώργιος Κολοκοτρώνης και Παύλος Μελάς.
Στις 22 Μαϊου 1904, στην Αθήνα, ιδρύεται μυστικά το "Μακεδονικό Κομιτάτο" με Ιδρυτή και Πρόεδρο τον Δ. Καλαποθάκη, Διευθυντή της Εφημερίδας "Εμπρός". Ανάμεσα στα πρώτα Μέλη του Μακεδονικού Κομιτάτου και ο Παύλος Μελάς. Ώσπου όμως να πειστεί η Ελληνική Κυβέρνηση να πάρει μέτρα για την απελευθέρωση της Μακεδονίας και την υπεράσπιση του Μακεδονικού Ελληνισμού, συγκέντρωσαν μόνοι χρήματα και άρχισαν τον μεγάλο τους αγώνα. Αποφασίζουν να δράσουν άμεσα οργανώνοντας ένοπλα σώματα εθελοντών τα οποία και στέλνουν στη Μακεδονία, μαζί με οπλισμό για τους Μακεδόνες, και την υπεράσπισή τους από τις εναντίον τους ληστρικές και φονικές επιθέσεις Βούλγαρων και Τούρκων.
Στις 10 Ιουλίου του ίδιου έτους, ο Παύλος Μελάς ξαναήρθε, μόνος αυτή τη φορά, στη Μακεδονία, στην Κοζάνη και τη Σιάτιστα, με σκοπό να συγκεντρώσει στοιχεία και να μελετήσει προσωπικά την κατάσταση, κυκλοφορώντας σαν ζωέμπορος, και φέροντας το ψευδώνυμο  Πέτρος Δέδες, αναλαμβάνοντας την οργάνωση του πρώτου ένοπλου σώματός του. Στη συνέχεια επέστρεψε στην Αθήνα και ενημέρωσε την Ελληνική Κυβέρνηση για την κατάσταση στη Μακεδονία.
Ο Παύλος Μελάς ξαναήρθε γιά τρίτη και τελευταία φορά στη Μακεδονία, περνώτας τα σύνορα από τη μεριά της Κοζάνης στις 18 Αυγούστου 1904. Κυκλοφορούσε με το ψευδώνυμο Μίκης Ζέζας, σύνθεση των ονομάτων των παιδιών του. Διοικούσε ένα σώμα τριανταπέντε αντρών Μακεδόνων και Ηπειρωτών, Λακώνων και Κρητικών, κ. ά., όμως ουσιαστικά ήταν αρχηγός όλων των αντάρτικων σωμάτων που δρούσαν στις περιφέρειες Μοναστηρίου και Καστοριάς. Ο ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ έχει αρχίσει. Ένας αγώνας που παρατάθηκε ως το Καλοκαίρι του 1908, οπότε θεσπίστηκε το νέο Τουρκικό Σύνταγμα. Ένας ευγενής αγώνας για την Ελευθερία. Όμως συγχρόνως ένας αγώνας σκληρός, γιατί οι εθελοντές του ελληνικού ένοπλου σώματος του Παύλου Μελά, ούτε δοκιμασμένους οδηγούς είχαν, ούτε εύκολα μπορούσαν να τροφοδοτηθούν, ενώ οι αδιάκοπες βροχές τους δυσκόλευαν πολύ ακόμα και στις μετακινήσεις τους. Εκτός αυτών οι τουρκικές αρχές είχαν πληροφορηθεί το πέρασμα από τα σύνορα αυτού του ελληνικού σώματος και το καταδίωκαν με ενισχυμένο στρατιωτικό απόσπασμα. Ο Παύλος Μελάς άρχισε αμέσως τις επιθέσεις εναντίον των Βούλγαρων Κομιτατζήδων γιά να ξεκαθαρίσει την περιοχή, αλλά και γιά να οργανώσει την τοπική άμυνα. Κέντρο των επιχειρήσεών του ήταν τα χωριά Νεγοβάνη και Λέχοβο. Όμως ο αγώνας του τερματίστηκε στις 13 Οκτωβρίου 1904, ημέρα Τετάρτη, στο χωριό Στάτιστα - το οποίο σήμερα προς τιμή του ονομάζεται Μελάς - όπου βρισκόταν εκείνη την ημέρα, όταν η συμμορία κομιτατζήδων του Μήτρου Βλάχου, τον πρόδωσε και τουρκικό στρατιωτικό απόσπασμα κύκλωσε το χωριό και το σπίτι στο οποίο βρισκόταν ο Παύλος Μελάς και τον φόνευσε, όταν έπειτα από γενναία άμυνα δύο ωρών αποφάσισε ο ίδιος και οι άνδρες του έξοδο. Πρώτος όρμησε ο Παύλος Μελάς που πληγώθηκε θανάσιμα όταν κάποια σφαίρα τον βρήκε στη μέση και πέθανε έπειτα από μισή ώρα. Για να μην πέσει η σωρός του Παύλου Μελά στα χέρια των Τούρκων, ο Ντίνας - ένα από τα πρωτοπαλίκαρά του - έκοψε με το σπαθί του την κεφαλή του ήρωα, έθαψε το ακέφαλο σώμα σ' έναν πρόχειρο τάφο εκεί όπου είχε σκωτωθεί και έπειτα περνώντας μεσ' από τις γραμμές του τουρκικού αποσπάσματος, έφτασε στο χωρίο Ζέλοβο, όπου σ' ένα σπίτι στην άκρη του χωριού έθαψε και την κεφαλή του Παύλου Μελά. Το ακέφαλο σώμα του Παύλου Μελά βρήκαν οι Τούρκοι και μετέφεραν στην Καστοριά. Εκεί μεταφέρθηκε αργότερα και η κεφαλή του και μαζί τάφηκαν από τον Μητροπολίτη Καστοριάς Γερμανό Καραβαγγέλη  - σε αντίδραση Τούρκων και Βούλγαρων - στο Πισοδέρι Καστοριάς σε αφανή τάφο κάτω από την Αγία Τράπεζα.
Η είδηση του ηρωικού θανάτου του Παύλου Μελά συγκλόνισε το Πανελλήνιο. Ολόκληρη η Αθήνα πένθησε για τον χαμό του ευγενούς άνδρα, ο οποίος στάθηκε ο πρωτομάρτυρας του Αγώνα γιά την Απελευθέρωση και την Ένωση της Μακεδονίας με την Ελλάδα, έπειτα από πέντε αιώνες δουλείας.

ΠΗΓΗ.

http://aioniaellinikipisti.blogspot.com/ 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ"

Μεγάλα λόγια και μικρές πράξεις

Του Νίκου Λυγερού

Τώρα, την ώρα της δράσης, ποια ψέματα θα πουν εκείνοι που δεν θα κάνουν τίποτα αλλά που θα μας εξηγήσουν τα πάντα ακόμα και αυτά που δεν είχαν προβλέψει; Πόσες θολές σκέψεις θα ακούσουμε και πάλι να μας μιλούν για την ανεπάρκεια της πατρίδας όταν το παίγνιο είναι σοβαρό και μεγάλο για τις υπερδυνάμεις; Δεν έχουν σημασία αυτές οι φωνές και ποτέ δεν είχαν σε όλη την ιστορία της πατρίδας. Υπάρχουν βέβαια αλλά δίχως έργο και δεν επηρέασαν ποτέ παρά μόνο τους δειλούς. Μόνο που στους αγώνες μας δεν άλλαξαν ποτέ τίποτα. Σίγουρα δεν μπορούμε να περιμένουμε από όλους τους δικούς μας να είναι αγωνιστές αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να τους δώσουμε και ρόλους ακόμα και αν είναι επαγγελματίες. Το θέμα δεν είναι πια μόνο πολιτικό ή διπλωματικό. Δεν είναι πια μια αντιπαράθεση μεταξύ υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ όπως προσπαθούν να το παρουσιάσουν αυτοί που δεν πρόκειται να κάνουν τίποτα. Ακολουθούμε και το Διεθνές Δίκαιο και το Δίκαιο της Θάλασσας, κατά συνέπεια το πλαίσιο είναι ξεκάθαρο. Κι αν δεν είμαστε ικανοί ν' αντισταθούμε στην επιβολή μιας βαρβαρότητας, τότε θα είμαστε άξιοι της μοίρας μας. Το πρόβλημα δεν είναι οικονομικό όπως προσπαθούν να το παρουσιάσουν μερικοί. Και βέβαια έχει οικονομικές επιπτώσεις αλλά είναι καθαρά στρατηγικό πλέον. Η πλατφόρμα δεν είναι τοποθετημένη κοντά στο Καστελλόριζο κι ούτε βρίσκεται σε μια τοποθεσία που σχετίζεται με τους υπολογισμούς της ΑΟΖ σε σχέση με την ύπαρξη αυτού του νησιού. Και αυτό οφείλεται στην μετακίνηση του αριστερότερου σημείου της διακρατικής συμφωνίας μεταξύ Κύπρου και Αιγύπτου, που υπογράφηκε το 2003. Συνεπώς το Καστελλόριζο δεν σχετίζεται καθόλου με το block 12 της ΑΟΖ της Κύπρου, το λεγόμενο Αφροδίτη. Δεν υπάρχει λοιπόν κανένας λόγος να υπάρχουν στρατιωτικά πλοία της Τουρκίας στην περιοχή του Καστελλόριζου. Αυτά θα μας έλεγαν οι αντιπρόσωποι της Ελλάδας που έκαναν παρέμβαση στην συμφωνία του 2003. Κι όμως η πραγματικότητα είναι διαφορετική και η διαφορά κάνει τη διαφορά. Με άλλα λόγια όλες αυτές οι προσπάθειες για μη ενόχληση του γείτονα δεν είχαν απολύτως κανένα νόημα και δεν αποτελούν πλέον δικαιολογία για την αδράνειά μας στον τομέα της θέσπισης της ΑΟΖ. Μάλιστα η Τουρκία είναι προβληματισμένη ακόμα και αν αυτή δεν υπάρχει ακόμα. Η πραγματικότητα λοιπόν αποτελεί ένα γερό μάθημα για τους ειδικούς της μη ενόχλησης. Διότι έχει να κάνει με τη γεωστρατηγική και όχι με τη γεωπολιτική, πράγμα που σημαίνει ότι το πρόβλημα είναι πιο σοβαρό από τις συνήθεις παρουσιάσεις. Επιπλέον αποδεικνύει ότι η δυναμική της ΑΟΖ είναι πράγματι αποτελεσματική, διότι αναγκάζει την Τουρκία να κάνει απεγνωσμένες κινήσεις για να ξεφύγει από το Δίκαιο της Θάλασσας. Τέλος δείχνει ότι δεν υπάρχει στρατηγικό βάθος στην πολιτική της, διότι αντιμετωπίζει ήδη δυσκολίες. Και ποιος είναι ο λόγος; Η γενοκτονία που διέπραξε και δεν αναγνωρίζει ακόμα εναντίον των Αρμενίων, των Ασυροχαλδαίων και των Ποντίων δεν κατάφερε ν' αγγίξει και τα νησιά του Αιγαίου που τις αντιστέκονται λόγω της ανθεκτικότητάς τους.

Πηγή: http://www.lygeros.org/lygeros/7857-gr.html

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Μεγάλα λόγια και μικρές πράξεις"

ΜΕΛΕΤΩΝΤΑΣ ΤΟ «ΜΕΝΩΝ»

Ο Μένων είναι ένας ευθύς διάλογος του Μένωνα με το Σωκράτη. Στο κείμενο που προηγείται του αποσπάσματος που εξετάζεται, ο Σωκράτης, καλεί το συνομιλητή του να πει «τι είναι αρετή». Μετά από κάποιες απόπειρες του Μένωνα να απαντήσει στο ερώτημα και ανταπαντήσεις του Σωκράτη, οι δύο συνομιλητές καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι κανείς από τους δύο δεν μπορεί να ορίσει την έννοια της αρετής. Τότε ο μεν Σωκράτης προτείνει στο συνομιλητή του την από κοινού έρευνα για την ανακάλυψη και τον ορισμό της, ο δε Μένων αναρωτιέται πως θα γίνει αυτό αφού, αφενός μεν, δεν γνωρίζουν τι ψάχνουν, αφετέρου μη γνωρίζοντας αυτό που ψάχνουν δεν θα ξέρουν αν αυτό που ανακάλυψαν ήταν αυτό που έψαχναν ή όχι. Το ζήτημα επομένως που εδώ προκύπτει είναι η γνώση και το πώς αυτή αποκτάται.
Ο Σωκράτης, προκειμένου να πείσει το Μένωνα ότι ο ισχυρισμός του είναι λανθασμένος και ότι το άγνωστο μπορεί κάλλιστα να διερευνηθεί, χρησιμοποιεί το μύθο της ανάμνησης. Σύμφωνα με αυτόν το μύθο, ο οποίος κατά πάσα πιθανότητα προέρχεται από τους πυθαγορείους, η ψυχή υπήρχε πριν κατοικήσει το σώμα και εξακολουθεί να υπάρχει και μετά θάνατον. Στη μακραίωνη πορεία της, αυτή έχει αποκτήσει μια σειρά γνώσεων. Τις γνώσεις αυτές κατά την ενσωμάτωσή της, τις ξεχνά. Έχει όμως τη δυνατότητα να τις ξαναθυμηθεί και συχνά το καταφέρνει. Αυτή η διαδικασία κατά τον Πλάτωνα είναι αυτό που αποκαλείται μάθηση και η οποία στην ουσία είναι ανάμνηση. Στο έργο του Μένων, λοιπόν, ο Πλάτωνας υποστηρίζει ότι, η «έρευνα» και η «μάθηση» στην πραγματικότητα είναι ανάμνηση από τη ζωή της ψυχής, πριν εισέλθει στο σώμα.
Προκειμένου ο Σωκράτης να αποδείξει αυτό που λέει, χρησιμοποιεί έναν δούλο του Μένωνα ο οποίος, σύμφωνα και με την παραδοχή του ίδιου, δεν έχει ποτέ διδαχθεί γεωμετρία, ισχυριζόμενος ότι μπορεί μέσα από μια σειρά ερωτήσεων να λύσει ένα γεωμετρικό πρόβλημα. Το πρόβλημα είναι να βρει το διπλάσιο ενός τετραγώνου με πλευρά 2α.
Ο νεαρός δούλος, αν και αρχικά πιστεύει ότι γνωρίζει τη λύση, εν συνεχεία ανακαλύπτει ότι κάνει λάθος. Τελικά όμως μέσα από τις ερωτήσεις του Σωκράτη - ο οποίος θεωρεί ότι ο δούλος μέχρι τη στιγμή εκείνη έχει απλώς μια γνώμη (85c4) - ανακαλύπτει τη σωστή λύση, οδηγείται δηλαδή σε αληθή γνώμη η οποία, αν μη τι άλλο, παρέχει στον κάτοχό της αρκετές ενδείξεις για το ότι είναι σωστή. Την επίδειξη αυτή χρησιμοποιεί ο Σωκράτης ως επιχείρημα,  προκειμένου να τεκμηριώσει την άποψή του στο Μένωνα ότι δηλαδή οι ερωτήσεις ήταν απλώς το κλειδί που ξεκλείδωσε την μνήμη της ψυχής του δούλου και τον οδήγησε στη λύση του προβλήματος. Έτσι, σύμφωνα με τον Σωκράτη, «εκείνος που δεν ξέρει, έχει μέσα του, για όσα δεν ξέρει, αληθινές γνώμες» (85c6) τις οποίες «δεν του τις δίδαξε κάποιος» αλλά «όταν τις ξυπνήσει κανείς με ερώτηση γίνονται επιστήμες» (85d4-5) πράγμα που σημαίνει ότι «εκείνο που τώρα τυχαίνει να μην ξέρει» κάποιος «είναι εκείνο που δεν έχει θυμηθεί» (86b3-4).
Η επιχειρηματολογία του Πλάτωνα σταδιακά εξελίσσεται ως εξής: ο δούλος  έχει τη γνώση την οποία ή την είχε από πάντα ή την απέκτησε στην πορεία. Αφού σύμφωνα και με τη επιβεβαίωση του Μένωνα, δεν τη διδάχτηκε ποτέ, τότε την είχε από πάντα. Άρα πριν από τη γέννησή του. Πριν τη γέννησή του όμως δεν υπήρχε ο ίδιος. Η αλήθεια όμως των ιδεών υπάρχει πάντα στην ψυχή. Επομένως η ψυχή υπάρχει πάντα. Συνεπώς η ψυχή είναι αθάνατη.
Τελειώνοντας την επίδειξη ο Σωκράτης καταλήγει στο εξής: μπορεί να μην είναι ακόμη σίγουρος για την θεωρία της ανάμνησης και την θεωρία της αθανασίας της ψυχής, γι αυτό που ωστόσο είναι βέβαιος είναι ότι, πρέπει κανείς να ερευνά όσα δεν ξέρει διότι κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες - και εξαιτίας της συγγένειας που υπάρχει ανάμεσα σε μας και στη φύση και η οποία συγγένεια έχει γνωσιολογικές επιπτώσεις - μπορούμε να αναγνωρίσουμε την αλήθεια όταν την συναντάμε. 

ΠΗΓΗ.

http://fereniki1.pblogs.gr/

http://enneaetifotos.blogspot.com/ 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΜΕΛΕΤΩΝΤΑΣ ΤΟ «ΜΕΝΩΝ»"

ΜΕΣΑ ΣΕ 48 ΩΡΕΣ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ ΘΑ ΓΟΝΑΤΙΣΕΙ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΜΗΧΑΝΗ

 

ΜΕΣΑ ΣΕ 48 ΩΡΕΣ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ ΘΑ ΓΟΝΑΤΙΣΕΙ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΜΗΧΑΝΗ ΛΕΕΙ ΙΣΡΑΗΛΙΝΟΣ ΑΞΙΩΜΑΤΟΥΧΟΣ!

Ποιός νομίζετε ότι είπε αυτή την έκφραση; Κάποιος “φαντασιόπληκτος – εχθροπαθής”; Θα πέσετε από τα σύννεφα…

Η φράση αυτή ειπώθηκε από το στόμα Ισραηλινού αξιωματούχου (όχι του στρατού) στο περιθώριο πρόσφατου συνεδρίου για τις εξελίξεις στην περιοχή…Η θέση του Ισραηλινού (επαναλαμβάνουμε δεν είναι “στρατιωτικός”) του επιτρέπει να έχει συνολική εικόνα των καταστάσεων και όχι συγκριτική της επιχειρησιακής ικανότητας συγκεκριμένων τμημάτων π.χ. ναυτικό, αεροπορία κλπ.

Αφορμή για την συζήτηση ήταν η ερώτηση Έλληνα παρισταμένου, για το “πως το Ισραήλ έρχεται σε ρήξη με έναν παραδοσιακό και ισχυρό του σύμμαχο, όπως η Τουρκία, την ίδια ώρα που οι κίνδυνοι για την χώρα από τους γείτονες εντείνονται λόγω των τελευταίων γεγονότων”.

Μετά από μία σύντομη ανάλυση, ο Ισραηλινός κατέληξε στο ότι “Σε 48 ώρες, η επιχειρησιακή ικανότητα της Ελληνικής ΠΑ αεροπορίας είναι τέτοια, που μπορεί όχι απλώς να κερδίσει την μάχη στον αέρα, αλλά να γονατίσει ολόκληρη την Τουρκική πολεμική μηχανή”!

Γνωρίζουμε όλοι και από τις πρόσφατες κοινές ασκήσεις και διαγωνισμούς την δύναμη και αποφασιστικότητα των Ελλήνων πιλότων. Αυτή η αποκάλυψη όμως που φαίνεται ξεκάθαρα ότι είναι αποτέλεσμα ολοκληρωμένης μελέτης σε πιθανά σενάρια πολεμικών συρράξεων, έχει ιδιαίτερη βαρύτητα…

Δεν θέλουμε να μπούμε σε σενάρια συνωμοσίας για τους λόγους που κάποιες κυβερνητικοί φορείς λίπους έκαναν αυτές τις άθλιες επιθέσεις στο πρόσφατο παρελθόν ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ στους πιλότους της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας. Η κατακραυγή που ακολούθησε είναι η καλύτερη απάντηση>

Εμείς με την σειρά μας να συγχαρούμε για άλλη μία φορά τα παλικάρια της Π.Α. και να τους αφιερώσουμε από την καρδιά μας.
http://kranosgr.blogspot.com/2011/09/48.html

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΜΕΣΑ ΣΕ 48 ΩΡΕΣ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ ΘΑ ΓΟΝΑΤΙΣΕΙ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΜΗΧΑΝΗ"

ΔΑΜΑΝΑΚΗ ΜΑΡΙΑ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΞΕΥΤΙΛΑΣ ΜΑΣ

ΜΑΡΙΑ ΔΑΜΑΝΑΚΗ: ΓΛΥΚΕΙΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ

γραφει : Νίκος Γ.ΞΥΔΑΚΗΣ

(Δημοσίευση: 29 Μαΐου 2008). Αναδημοσίευση από την "Καθημερινή" και το προσωπικό ιστολόγιο του Νίκου Γ. Ξυδάκη. (βλ. στις Συνδέσεις/Links). Άλλος ένας καλός απολογισμός με τη μορφή (φορμα) μιας επιφυλλιδας. Γλυκεια που ειναι η συμμετοχή Η ΜΑΡΙΑ ΔΑΜΑΝΑΚΗ θα μπορούσε να είναι ιστορικό πρόσωπο για την ελληνική κοινωνία, προτού κλείσει τα πενήντα της χρόνια. Κατέληξε να είναι ένα αποχυμωμένο πολιτικό πρόσωπο που περιφέρει την αγωνία του για εξουσία, χειροκροτώντας τον Γιώργο Παπανδρέου στο πιο κωμικοτραγικό συνέδριο κόμματος της Μεταπολίτευσης. ΞΕΚΙΝΗΣΕ, στο τέλος της επταετούς δικτατορίας, με τους καλύτερους οιωνούς. Ηταν μια νέα κοπέλα, δροσερή, μορφωμένη, που της έλαχε να είναι η Φωνή του Πολυτεχνείου, πρωταγωνίστρια σε μια κορυφαία συμβολική στιγμή της νεότερης ιστορίας, σε μια στιγμή που ξέπλυνε την υποταγή και την αδιαφορία, και δόξασε την αιώνια νιότη. ΤΗΝ ΩΡΑ της Μεταπολίτευσης, τα είχε όλα: αριστερή ένταξη, νιάτα, δάφνες Πολυτεχνείου. Εφερνε το ορμητικό μέλλον σε μια μια πολιτική σκηνή γερασμένη, φορτωμένη παλιές αμαρτίες. Η Μαρία Δαμανάκη το 1977 κατάφερε να είναι η νεότερη βουλευτής εκλεγμένη με ένα κόμμα γερόντων, το ΚΚΕ. ΣΤΑ 25 ΤΗΣ, η ΜΔ έλαμπε ανάμεσα στα γερόντια του Πολίτ Μπιρό του ΚΚΕ, ανθρώπους που είχαν χάσει κάθε επαφή με την πραγματικότητα κατά τις πολύχρονες διώξεις και υπερορίες. Ωστόσο, η σκέψη που υπερίσχυε φαίνεται ότι ήταν των γερόντων της υπερορίας. Οι νεότερες γενιές, της αντιδικτατορική Πανσπουδαστικής και της μεταπολιτευτικής ΚΝΕ, δεν κάτεφεραν να διεμβολίσουν τον κυρίαρχο λόγο των σταλινομπρεζνιεφικών γερόντων. Απεναντίας, πήραν από αυτούς τον αστείρευτο τακτικισμό και την ασίγαστη δίψα για power game. O λόγος της 25χρονης Μαρίας δεν διαφοροποιήθηκε ουσιωδώς, ούτε καν λεκτικά, από τον ξύλινο λόγο των δογματικών του ΚΚΕ. Η νεαρή πολιτικός, μαζί με τους ομηλίκους συντρόφους της, ζέσταινε την απηρχαιωμένη κομματική φωλιά και παπαγάλιζε στερεότυπα στην «εργατική τάξη», την ώρα που η κοινωνία των μη προνομιούχων, ποτάμι πραγματικό και ένυλο, μετατοπιζόταν θεαματικά προς τη σοσιαλίζουσα επαγγελία του δημαγωγού Ανδρέα Παπανδρέου. (Ο,τι δεν είδε τότε στη δυναμική του ΠΑΣΟΚ, τότε που όντως συνέβαινε, το βλέπει τώρα η ΜΔ, στο νεοφιλελεύθερο νεφέλωμα του Γ.Α. Παπανδρέου...) Η ΜΑΡΙΑ ΧΟΡΤΑΣΕ κανάκεμα και χειραγώγηση από τους γέροντες, εξελέγη βουλευτής στη δύσκολη Β' Αθηνών σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις και το 1989 ήταν παρούσα στη μεταλλαγή: στη συγκρότηση του Συνασπισμού. Τότε, οι «νέοι» του ΚΚΕ επεχείρησαν την πιο οργανωμένη ανταρσία τους, την ανανέωση του υπέργηρου μηχανισμού και το άνοιγμα πέρα από τα τείχη του Περισσού. Ηταν η «ώρα της Αριστεράς», σύμφωνα με το τότε σύνθημα. Με μια διαφορά: μετά τα πασοκικά '80s, η Αριστερά δεν ήταν ίδια... Ηταν λεηλατημένη από το εγχώριο ΠΑΣΟΚ και την παγκόσμια ιστορία, που τότε γκρέμιζε τον υπαρκτό σοσιαλισμό και το μεταπολεμικό status. Ο καθ' ημάς μίνι ιστορικός συμβιβασμός έγινε με τεράστια καθυστέρηση και ερήμην των μαζών. Η ΜΔ ΕΖΗΣΕ το ‘89 του Ειδικού Δικαστηρίου και τη συγκυβέρνηση και έμεινε στον «μικρό» Συνασπισμό μετά την έντρομη αναδίπλωση του ΚΚΕ και την αποχώρησή του από τα γυμνάσια εξουσίας. Το 1991 είναι η κορυφαία στιγμή της πολιτικής της καριέρας: Εκλέγεται πρόεδρος του Συνασπισμού, στα 39 της χρόνια. Από τη θέση αυτή οδηγεί ένα κόμμα με ισχυρές φυγόκεντρες τάσεις και θολή φυσιογνωμία στις εκλογές του 1993, και ο Συν ηττάται, μένει εκτός βουλής. Δεν έπεισε, κι επιπλέον έπρεπε να πληρώσει το «βρώμικο ?89». Η πρόεδρος, υπό το βάρος της αποτυχίας, παραιτείται. Λίγο αργότερα θα είναι υποψήφια δήμαρχος της Αριστεράς στην Αθήνα και θα επανεκλεγεί βουλευτής το 1996. ΕΚΛΕΓΜΕΝΗ με τον Συνασπισμό, μπαίνει στην εποχή Σημίτη, στην εποχή του εκσυγχρονισμού και της Ισχυρής Ελλάδας, και τότε αρχίζει εκ μέρους της το διαρκές φλερτ με το ΠΑΣΟΚ... Η ΟΡΑΤΗ μεταστροφή της ΜΔ προς την εξουσία αρχίζει τότε, ωστόσο άνθρωποι που τη γνωρίζουν από παλιά παρατηρούν ότι η ωφελιμοθηρία και η ιδιοτέλεια πρυτάνευαν πάντα στις πολιτικές της επιλογές, αποτελούσαν το σταθερό υπέδαφος επί του οποίου χτιζόταν ο στερεότυπος λόγος περί συμμετοχής, ευθύνης και πρότασης εξουσίας της Αριστεράς. Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ της πρώην χαριτόβρυτης σταλινοπούλας σε ντάμα της κεντροαριστεράς συντέλεσθηκε το 1998, όταν κατέβηκε κοινή υποψήφια του ΠΑΣΟΚ και του Συν, εναντίον του «Κύριου Τίποτε» Δ. Αβραμόπουλου στο δήμο Αθηναίων. Αποτέλεσμα: Η κεντροαριστερή ντάμα με τα Αρμάνι και τον νεφελώδη πολιτικό λόγο συνετρίβη από το κεντροδεξιό μπλέιζερ που δεν έλεγε απολύτως τίποτε... Η ΗΤΤΑ ΑΥΤΗ, αντί να την οδηγήσει να σκεφτεί γιατί δεν την ψήφισαν ούτε οι αριστεροί ούτε οι κεντρώοι του ΠΑΣΟΚ, οδήγησε τη ΜΔ ακόμη πιο μακριά από τον Συνασπισμό. Στις εκλογές του 2000, η Μαρία Δαμανάκη εκλέγεται με την προσωπική της ακτινοβολία, διαφωνώντας στρατηγικά με το κόμμα της και υποστηρίζοντας τη συμμαχία με το κυβερνητικό ΠΑΣΟΚ... Επιστροφή της ανεύρετης πολιτικής ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ, η έμπειρη Μαρία Δαμανάκη, βουλευτής από το 1977, μητέρα τριών παιδιών, με τρεις γάμους, υποστήριξε με βιβλίο της την «Επιστροφή της πολιτικής». Παρόμοια πράγματα εξακολουθεί να λέει σήμερα, που βρήκε τον προορισμό της: τη δια βοής δημοκρατία του Γιώργου Παπανδρέου. Οταν κάλεσε τους φίλους της προσφάτως για να συστρατευθούν υπέρ Παπανδρέου, μίλησε και πάλι για την «επιστροφή της πολιτικής», προσθέτοντας φρέσκα αρτύματα περί «αλλαγής σκηνικού» και «Νέας ευρύτερης Δημοκρατικής Παράταξης» απ" όπου «δεν μπορούμε να απουσιάζουμε». Λείπει οποιαδήποτε αναφορά στην Αριστερά, έστω λεκτική. Υπάρχει μόνο μία, όταν η Αριστερά ονομάζεται «Ευρύτερη Αριστερά της συμμετοχής και της ευθύνης», ακριβώς στο γλωσσικό ιδίωμα του ευρέως και correct και αορίστως δημοκρατικού Γ. Α. Παπανδρέου. ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ στην πολιτική, λοιπόν, με συμμετοχή και ευθύνη... Αλλά επειδή η ΜΔ βρίσκεται στο προσκήνιο της πολιτικής περίπου τριάντα χρόνια, αναρωτιόμαστε: Αν η πολιτική παρήκμασε και «έφυγε», όλα αυτά τα χρόνια, η ίδια δεν έχει ευθύνη; Δεν ήταν κορυφαία σε τρία κόμματα, και μάλιστα κόμματα αρχών, κόμματα ιδεών, προτού καταλήξει στην ευρύτερη παράταξη του ελέω ονόματος ηγέτη; ΤΑ ΚΟΙΝΟΤΟΠΑ correct της Μαρίας Δαμανάκη περί επανεύρεσης μιας Ευρύτερης Αχρωμης Αριστεράς και μιας Ευρύτατης Ξεβαμμένης Πολιτικής, ακούγονται ελάχιστα πειστικά, μάλλον μελαγχολικά. Ποιον ενδιαφέρει η αγωνία της κ. Δαμανάκη να υπάρξει πολιτικά, εν εξουσία, για τα επόμενα χρόνια; Σε ποια κοινωνικά υποκείμενα απευθύνεται και ως τι; Ως φωνή του Πολυτεχνείου, ως ζώσα συνείδηση της παλαιάς αριστεράς, ως φωνή της αναδυόμενης νέας αριστεράς; Ή απλώς σαν επαγγελματίας διαχειριστής που νοιάζεται μόνο για το μέλλον του; Φαίνεται ότι το μόνο που την απασχολεί είναι να παραμείνει στη θαλπωρή της εξουσίας, με κάθε τρόπο. ΣΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ πολιτική σκηνή πρωταγωνιστούν και άλλα στελέχη της γενιάς του Πολυτεχνείου, σαν την ΜΔ· καμπόσοι είναι υπουργοί, ή και μόνιμοι υπουργοί. Για τους περισσότερους η πολιτική ή το υπουργιλίκι είναι το μόνο τους επάγγελμα. Δεν πρόλαβαν να μάθουν τίποτε άλλο. Δεν πρόλαβαν επίσης, και δεν θέλησαν, να διευρύνουν τον πνευματικό και ιστορικό τους ορίζοντα, δεν μπόρεσαν να κάνουν τέχνη την πολιτική. H πολιτική είναι γι' αυτούς συντεχνιακό προνόμιο· το κέρδισαν προσκομίζοντας στους γέροντες μάστορες ως πειστήριο τη μυητήρια τελετή της νιότης τους, το Πολυτεχνείο και την κομματική ένταξη. Aυτό το συντεχνιακό προνόμιο, το επάγγελμα, προασπίζονται κάθε τόσο μιλώντας για εκσυγχρονισμό όσοι γέρασαν μαζί με τη συντεχνία τους. Και δεν είναι αναγκαία πια η καταγωγή από κάποια Αριστερά... Προέχει η λύσσα να παραμείνεις στο σινάφι και στο προσκήνιο. MΕ ΑΥΤΗ την έννοια, η Μαρία Δαμανάκη αισθάνεται ταυτισμένη και αλληλέγγυα με τον «συμμετοχή στο χαμόγελο» Γ. Παπανδρέου, με τον απίθανο Δ. Aβραμόπουλο, τον Κ. Λαλιώτη (ομόαιμο Πολυτεχνείου), τον «Σαμίνα» Χρ. Παπουτσή. Eίναι οι συνάδελφοι της, το σινάφι της. Oι ιδέες, οι θέσεις, οι αποχρώσεις, το τι αντιπροσωπεύει ο καθείς, όλα πάνε σε δεύτερη μοίρα. Tο προέχον είναι η συντήρηση και η αναπαραγωγή του επαγγελματικού κλάδου. Η ΙΔΙΑ η Μαρία Δαμανάκη σήμερα δεν εκπροσωπεί τίποτε, κοινωνικά και συμβολικά· κανένα κοινωνικό στρώμα, κανένα πνευματικό μόρφωμα. Εμφράζει την προσωπική της αγωνία να υπάρξει οπωσδήποτε, και την αγωνία ολόκληρης της τάξης επαγγελματιών πολιτικών που πασχίζουν να κρατηθούν στη ράχη του νέου κύματος, στη ράχη της δημοκρατίας της βοής και των δημοψηφισμάτων. Νίκος Γ.Ξυδακης, περιοδικό «Κ», Καθημερινή, Κυριακή 08.02.2006 ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΚΡΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΣΤΗΝ ΑΚΡΑ ΔΕΞΙΑ ΔΕΝ ΑΦΗΣΕ ΚΟΜΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΕΙ ΚΑΙ ΑΚΟΜΗ ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΤΡΟΠΟΣ ΣΤΗΝ ΕΟΚ.ΑΞΙΟΙ ΣΥΝΧΑΡΗΤΗΡΙΩΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΨΗΦΟΦΟΡΟΙ.ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΗΣ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΤΗΣ

Σύντομο βιογραφικό

ΜΑΡΙΑ ΔΑΜΑΝΑΚΗ Γεννήθηκε στην Κρήτη το 1952 Διαζευγμένη με τρία παιδιά: τον Θοδωρή 21, την Ελένη 21 και τη Μαριάννα 15 Θέση: Επίτροπος Θαλάσσιας Πολιτικής και Αλιείας στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή Εκπαίδευση - Πτυχίο Χημικού Μηχανικού από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, Ελλάδα - 1975 - Σπουδές διάρκειας ενός έτους και υποστήριξη διπλωματικής εργασίας για τις «Γυναίκες σε ηγετικές θέσεις στην Ελλάδα» από το Πανεπιστήμιο του Lancaster – Τμήμα Πολιτικών Επιστημών -1997 Εργασιακή Εμπειρία - Pechiney Aluminum Industries (1974) - Μηχανικός - Υπουργείο Συντονισμού της Ελλάδας. Τμήμα Σχεδιασμού εισαγωγών – εξαγωγών (1975-1976) - Helector S.A. Τμήμα Ενέργειας και Διαχείρισης Αποβλήτων (2003-2004)-Διευθύντρια Τμήματος Πολιτικές Δραστηριότητες - Ενεργό μέλος της φοιτητικής αντίστασης εναντίον της δικτατορίας στην Ελλάδα (1970-1974). Κατά τη διάρκεια των 3 ημερών της λαϊκής εξέγερσης εναντίον της δικτατορίας (15-17/11/73), εκφωνήτρια του παράνομου ραδιοφωνικού πομπού που είχε δημιουργηθεί στο κατειλημμένο από φοιτητές Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο της Αθήνας. - Φυλακίστηκε από τη δικτατορία ( Νοέμβριος 1973- Ιούλιος 1974). - Μέλος της Βουλής των Ελλήνων από το 1977 έως το 1993. Κατά την πρώτη της εκλογή, το 1977 σε ηλικία 25 ετών, στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, αποτέλεσε το νεότερο μέλος της Ελληνικής Βουλής που έχει εκλεχθεί ποτέ στην Ελλάδα. - Αντιπρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων (1986-1990). Η πρώτη γυναίκα που εκλέχθηκε Αντιπρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων. - Πρόεδρος του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου (1991-1993). Η πρώτη γυναίκα που εκλέγεται πρόεδρος πολιτικού κόμματος στην Ελλάδα. - Υποψήφια Δήμαρχος Αθήνων (1994 και 1998). Επικεφαλής της αντιπολίτευσης του Δημοτικού Συμβουλίου. - Μέλος της Βουλής των Ελλήνων (2000-2003). - Μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ, υπεύθυνη για την Παιδεία (2004-2006), τις Κοινωνικές Υποθέσεις (2006-2007) και τον Πολιτισμό (2008-2009). - Μέλος της Βουλής των Ελλήνων (2004-2009). Επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ στις Επιτροπές των Κοινωνικών Υποθέσεων, της Παιδείας, του Πολιτισμού και του Περιβάλλοντος. Μέλος των Κοινοβουλευτικών Συνελεύσεων του Συμβουλίου της Ευρώπης και της Δυτικοευρωπαϊκής Ένωσης. - Πρόεδρος της Διαρκούς Επιτροπής Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων και μέλος της Επιτροπής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων (2009). - Επίτροπος Θαλάσσιας Πολιτικής και Αλιείας στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή (2010 - σήμερα).

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΔΑΜΑΝΑΚΗ ΜΑΡΙΑ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΞΕΥΤΙΛΑΣ ΜΑΣ"