Επωνυμα και οικογένειες Σκαδού και Μέσης Νάξου

Επίθετα και οικογένειες Σκαδού και Μέσης Νάξου

Τετάρτη, 29 Δεκεμβρίου 2010

Αναγνωσταράς



Εμμανουήλ Ι. Αναγνωσταράς (Αδραχτοκάνης) φωτογραφία Λαουτιερομανώλη

Οι Αναγνωσταράδες το πιθανότερο είναι πως προέρχονται από την Πελοπόννησο . Έρχονται στη Νάξο και στο Σκαδό , ποιο συγκεκριμένα , μετά τα Ορλωφικά το 1780 περίπου και τη μετακίνηση μεγάλων πληθυσμών της Πελοποννήσου προς τις Κυκλάδες τη Κρήτη και τα παράλια της Μικράς Ασίας .

Σύμφωνα με τα μητρώα ο πρώτος καταγεγραμμένος είναι ο Ιωάννης 1840 Αναγνωσταράς , παιδιά του 

1ος Εμμανουήλ 1863 (Αδραχτοκάνης) , παιδιά του :

α.Ιωάννης 1889 , παιδιά του
Μαρία 
Μανώλης
Στυλιανή , σύζυγος Κωνσταντίνου Μανδηλαρά από Κόρωνο
Φώτης
Αλεξάνδρα
Ειρήνη

β.Κωνσταντίνος 1891 , παιδιά του
Εμμανουήλ
Αναστασία
Φωτεινή
Στυλιανή , σύζυγος Αντωνίου Πάσουλα (του Νικολαϊδη)

γ.Φώτης 1898

δ.Γεώργιος 1901

ε.Νικόλαος 1905 , παιδιά του 
Εμμανουήλ
Παναγιώτα

στ.Μαρία 1905 , σύζυγος Μιχαήλ (Λαουτιέρη) Παπαϊωάννου

ζ.Στυλιανός 1910


2η Μαρία 1873 , σύζυγος Ιωάννη (Κριταμά) Σιδερή


3ος Γώργιος 1876 , παιδιά του :

α.Μιχάλης 1901

β.Ιωάννης 1905

γ.Νικόλαος 1910


4η Πολυξένη 1877 , σύζυγος Διαμαντή Παρτσινέβελου


5ος Παναγιώτης 1881 , παιδιά του

α.Ιωάννης 1912

β.Στυλιανός 1914

γ.Πέτρος 1923

Βιντζηλαίος

Νικόλαος Ι. Βιτζηλαίος (Μπακόπουλος) φωτογραφία του Λαουτιερομανώλη

Πέμπτη, 14 Οκτωβρίου 2010

Γληνός

οι Γληνοί Μέσης και Σκαδού πρόερχονται από τους Γληνούς της Κορώνου τους Τζαπέτρους , το επίθετο εμφανίζεται στη Νάξο μετά τη Κρητική επανάσταση αρχικά στο Γλινάδο και μετά στην ορεινή Νάξο Κόρωνο και Απείρανθο .

Πρώτος στη Μέση ήταν ο Εμμανουήλ Γ. Γληνός (Τζαπετρομανώλης) , παιδιά του : 

1ος Ιωάννης 1880 (Τζαπετρογιάννης) παιδιά του : 
Μανώλης
Κώστας
Μιχάλης
Βαγγέλης
Νίκος
Δημήτρης
Γιώργος
Κατερίνα
Μάριος 
Μαρία

2ος Γεώργιος 1881 (Τζαπετροέργης) , παιδιά του : 
Σοφία , σύζυγος Μιχαήλ (Χελιαμπαδομιχάλη ή Σκούρου) Κουφόπουλου
Μανώλης
Αικατερίνη , σύζυγος Δημητρίου (Φουσκοτοδημήτρη) Κορρέ
Μαρία
Καλλιόπη
Κυριακή , σύζυγος Μιχάλη (Μαρτσέλου) Φακίνου

3ος Κωνσταντίνος 1887 (Τζαπετροκωνσταντής) , παιδιά του :
Μανώλης
Ελένη (Τζαπετρολένη) , σύζυγος Νικόλαου Μαστρογιαννόπουλου
Άννα (Τζαπετροάννα) , σύζυγος Νικόραου Κατερίνη
Αικατερίνη (Τζαπετροκατερίνα)

4η Στυλιανή , σύζυγος Απόστολου (Φουσσκοτοδαποστόλη) Κορρέ

Καραμπίνης

Ο Γεώργιος Καραμπίνης του Νικολάου από τη Κωμιακή παντρεύεται στο Σκαδό 
παιδιά του με τη πρώτη σύζυγο Μαρία :
Κωνσταντίνος 1900
Ιωάννης 1902
Παναγιώτης 1908
Νικόλαος 1911

παιδιά του με τη δεύτερη σύζυγο Άννα Κουφοπούλου:
Στυλιανός 1920
Εμμανουήλ 1922
Μαρία
Πέτρος

Κασιώτης

Κορρές



Μαρία Μπορεδομανώλη (Μαρία Εμ. Κορρέ , σύζυγος Παπά Στάη)

Κουτσοκέρης

Ιωάννης Γ. Κουτσοκέρης

Οι Κουτσοκέρηδες εμφανίζονται πρώτη φορά στη Κωμιακή σε απογραφή της εκκλησίας το 1855 .

Ο Ζανής (Γιάννης) Κουτσοκέρης είχε τρία παιδιά :

1ος Γεώργιος 1849 Κουτσοκέρης παντρεύεται στο Σκαδό , παιδιά του :

α.Ιωάννης 1881 , παιδιά του 
με τη πρώτη σύζυγο Καλλιόπη Μαύρου του Μιχαήλ (Κολιαβή)
Γεώργιος
Μιχάλης
Δέσποινα , σύζυγος Πέτρου (Γιαννουλοπέπου) Μανωλά
Αντώνιος
Ειρήνη , σύζυγος Άγγελου Ανδρή από Απόλλωνα
Αθανασία
με τη δεύτερη σύζυγο Ειρήνη Μελισσουργού του Βασιλείου (Βουλγαροβασίλη)
Βασίλειος
Κωνσταντίνος
Ελένη
Μυεσίνη
Μαρίνα

β.Μαρία , σύζυγος Νικόλαου (Ταρταρονικόλα) Λεγάκη

γ.Ελένη , σύζυγος Δημητρίου (Δημήτρακα) Φακίνου

δ.Βασιλική , σύζυγος Νικηφόρου Πιτταρά (του Κοντογιάννη)


2η Κυριακή 1852


3ος Κωνσταντίνος 1855 , ο οποίος πριν το 1879 εγκαθίσταται στην Αθήνα και συγκεκριμένα στη περιοχή της Πλάκας , παιδιά του 

α.Μαριγώ 1888 , σύζυγος Σταμάτη (Βοθριατοσταμάτη) Πρωτονοτάριου από τη Κωμιακή

β.Αναστασία

γ.Γαρυφαλιά

δ.Σταμάτα

Κουμερτάς

Ο Κωνσταντίνος 1847 (Δεσπότης) Κουμερτάς του Σταύρου από Κόρωνο παντρεύεται στο Σκαδό και αποκτάει έναν γιό τον Ανδρέα 1878

παιδιά του Ανδρέα Κουμερτά :

Κωνσταντίνος 1908
Ιωάννης 1909

Λαλαδάκης

Λεγάκης

Λυκουρόπουλος / Λυκούρης

Μακρυδόπουλος

Μανδηλαράς

Μανωλάς

τα αδέρφια Ειρήνη και Μανώλης Μανωλάς του Γιαννουλοέργη

Μαύρος / Κωνσταντής

Ο Ιωάννης (Σπανός) Μαύρος με την αδερφή του Καλλιόπη του Μιχαήλ (Κολιαβή) Μαύρου

Μουστάκας

Κατσαντώνενα (Μαρία Εμ.Ιερέα Μουστάκα)

ο πρώτος Μουστάκας που απογράφεται στο Σκαδό είναι ο Αυγουστής Μουστάκας , παιδιά του :

1ος Νικηφόρος 1860


2ος Ιωάννης 1862 , παιδιά του :

α.Αυγουστής 1899

β.Εμμανουήλ 1902


3ος Αθανάσιος 1865


4ος Εμμανουήλ Ιερέας 1874 , παιδιά του : 

α.Μαρίνα , σύζυγος Γεωργίου (Μανωλαροέργη) Σαντοριναίου

β.Αναστασία , σύζυγος Εμμανουήλ (Νταηδομανώλη) Κοντόπουλου

γ.Αυγουστής 1912

δ.Μαρία , σύζυγος Αντωνίου (Κατσαντώνη) Παρτσινέβελου

ε.Μιχάλης 1922

Παπαϊωάννου / Μελισσουργός

Μιχάλης Παπαϊωάννου

 

Το επίθετο Μελισσουργός υπάρχει στη Νάξο από τον 17ο αιώνα , αναφέρεται σε απογραφικό κατάλογο του τότε Δήμου Δρυμαλίας , σε κάποια φάση όμως ξεκινώντας από κάποιο Παπά Γιάννη Μελισσουργό στα τέλη του 18ου αιώνα μπερδεύεται το επίθετο και πλέον είναι δύσκολο να ξεκαθαριστεί ποιοι είναι Μελισσουργοί και ποιοι Παπαϊωάννου – Μελισσουργοί απόγονοι αυτού του ιερέα .

Οι Μελισσουργοί Σκαδού και Μέσης ξεκινάνε από τον Κωνσταντίνο Μελισσουργό από τη Κόρωνο γιό του Ιωάννη Αναγνώστη Μελισσουργού , ο οποίος Κωνσταντίνος παντρεύεται και μένει στη Μέση .

Παιδιά του Κωνσταντίνου 1851 (Βούλγαρη) Μελισσουργού ήταν :

1ος Βασίλειος 1874 (Βουλγαροβασίλης) , παντρεμένος στη Μέση , παιδιά του :

α.Μιχάλης 1904 (Καμαρώτος)

β.Ειρήνη , δεύετερη σύζυγος Ιωάννη Γ. Κουτσοκέρη

γ.Σοφία , σύζυγος Νικηφόρου (Τσικαλαδονικηφόρου) Πιτταρά από το Σκαδό

δ.Νικόλαος 1916

ε.Ιωάννης

στ.Κωνσταντίνος (Βουλγαροκωνσταντής)

ζ.Εμμανουήλ (Βουλγαρομανώλης)


2η Καλλιόπη (Βουλγαροκαλλιόπη) , σύζυγος Ιωάννη (Ζαρχελογιάννη) Κορρέ


3ος Ιωάννης 1887 (Βουλγαρογιάννης) , παντρεμένος στο Σκαδό


4ος Γεώργιος 1891 (Βουλγαροέργης) , παντρεμένος στο Σκαδό


5η Σοφία , σύζυγος κάποιου Αθανασίου .......... από την Απείρανθο ο οποίος πήρε το παρατσούκλι Βουλγαροθανάσης

Παρτσινέβελος

Κατσαντώνης (Αντώνιος Κωνστ. Παρτσινέβελός)

Πάσουλας

Ελένη Πάσουλα (Βουλγαρομανώλενα)

Πιτταράς

Παπά Στάης (Ευστάθιος Γ. Πιτταράς)

Πρωτονοτάριος

Γιακουμαροκωνσταντής (Κωνσταντίνος Ιακ. Πρωτονοτάριος)

Σαχάς

Κώστας και Νίκος Σαχάς του Γιάννη του Ποστολιδοκωνσταντή (φωτογραφία του Λαουτιερομανώλη)

Πρώτος εμφανίζεται ο Εμμανουήλ Σαχάς με δύο γιούς :

1ος Απόστολος 1838 , παιδιά του 

α.Εμμανουήλ 1862 , παιδιά του
Νικηφόρος 1878
Ιωάννης 1889
Γεώργιος 1900

β.Ιωάννης 1873 , παιδιά του 
Απόστολος 1903
Μιχάλης 1911 (Ζωνομιχάλης)

γ.Κωνσταντίνος 1875 (Ποστολιδοκωνσταντής) , παιδιά του :
Απόστολος 1907
Παρασκευή 1909 , σύζυγος Δημήτριου (Μουντρουλοδημήτρη) Παπαϊωάννου
Ιωάννης

Απόστολος 1878 (Βιολιτζής) , παιδιά του 
Ιωάννης 1907
Αντώνιος 1919
Κωνσταντίνος 1922
Μαρία , σύζυγος Ιωάννη Χάλκου
Αντωνία , σύζυγος Βασιλείου (Σπανοβασίλη) Μαύρου
Νικόλαος
Ελένη
Ειρήνη

2ος Μιχάλης , παιδιά του

α.Γεώργιος 1864

β.Νικόλαος 1866 , παιδιά του
Δημήτριος 1906
Νικηφόρος 1908
Ματθαίος 1913

γ.Ιωάννης 1876

Σαντοριναίος

Νικόλαος Σαντοριναίος του Χριστόδουλου

Σιδερής

Φακίνος

Γεώργιος Φακίνος του Λογοθέτη

Φακουρέλης

Γεώργιος Φακουρέλης

Κατάλογος των κατοίκων του κάστρου, Δουκών, αρχόντων, απλών οικογενειών, από ανέκδοτη χειρόγραφη ιστορία της Νάξου του Ιακ. Γκριμάλvτι-190ς αιώνας, αποκείμενη στο Αρχείο Νάξου : Δόβελος , Γκίλης , Δέτσι , Κούλης , Κουρλέτης , Λύκαρης , Ζαούρης , Βίλλιας , Γάτος , Βουραζέρης , Γασπαρίνης , Σκλαβούνος , Καρδαμίτσης , ΦΑΚΟΥΡΕΛΗΣ , Κορνάρος , Φουτρής , Κοδοφρέος , Βιάνης , Ζούλης , Γας Βαρβαρίγος , Αρκόλεος , Ποσατσής , Καζανόβας , Βελίτσας , Γαβράνος , Ζάγος , Κάλφος , Δεσδές , Μούγγος , Γάλφος , Αρώνης , Ρώσις , Γουάνος , Γκοβέος , Βελόνιας , Καστελάνος , Δράγαζης , Μανέτας , Ρουγγέρης , Ζέππος , Βενιέρης , Πίκουλος , Σκλαβάτσος , Δεγαίτας , Δασλιβοίας , Βάλιος 
Βονάκης

Φάρκωνας

Μαρκογιαννοκωνσταντής (Κωνσταντίνος Ι. Φάρκωνας)

Χουζούρης

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Επωνυμα και οικογένειες Σκαδού και Μέσης Νάξου"

Βουκεφάλας και το Θεσσαλικό είδος αλόγων

Mια γλωσσολογική διευκρίνησης για το θρυλικό άλογο του Αλεξάνδρου.Γράφει ο ιστορικός Αρριανός που έζησε στον 2ον μ.χ αιώνα (αναβ.V,19,4) πως ο Βουκεφάλας ήταν υψηλός με μαύρο τρίχωμα,και ώφειλε το όνομά του στο ότι,σύμφωνα με τους μεν,το κεφάλι του έμοιαζε με κεφάλι βοός!,ή μάλλον σύμφωνα με τους δε, στο ότι πάνω στο μέτωπό του είχε είτε εκ φύσεως είτε από άλλο λόγο,μια άσπρη κηλίδα σ`αυτό το σχήμα.
Σήμερα δίδεται άλλη εξήγησις:ο ΒΟΥΚΕΦΑΛΑΣ άνηκε στο περίφημο θεσσαλικό είδος με το οποίο προμήθευαν τους Βασιλικούς στάβλους σημαδεύοντας το κάθε άλογο στο κεφάλι με το γράμμα Β που κοινώς προφέρεται ``βου`,και σ`αυτό ώφειλε ο ΒΟΥΚΕΦΑΛΑΣ το όνομά του,που κατόπιν του έμεινε κατ`αποκλειστικότητα.

ΕΛΙΣΆΒΕΤ ΚΌΣΚΙΝΑ (το αρχαιοελληνικό ημερολόγιο)
ΠΗΓΗ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Βουκεφάλας και το Θεσσαλικό είδος αλόγων"

Ορισμοί επιθέτων

αξιοπρεπής -ής -ές: που τον χαρακτηρίζει ο σεβασμός στους κανόνες που καθορίζουν τη σωστή συμπεριφορά, τόσο στους τύπους όσο και στην ουσία: ~ άνθρωπος. β. που ταιριάζει σε αξιοπρεπή άνθρωπο: ~ συμπεριφορά / στάση. Aξιοπρεπές ύφος.

γενναίος -α -ο : 1. που αντιμετωπίζει με θάρρος και τόλμη τον κίνδυνο συνήθ. της μάχης, τον εχθρό· ανδρείος: ~ στρατιώτης. Γενναία ψυχή. Οι γενναίοι τραβούν μπροστά. Kάνει το γενναίο, υποκρίνεται ότι…· (πρβ. παλικάρι). || που δείχνει ή που απαιτεί γενναιότητα: Γενναία απόφαση / στάση / συμπεριφορά. 2. που παρέχεται με αφθονία, πλουσιοπάροχα: Γενναίο φιλοδώρημα. Γενναία δωρεά. Tο κράτος έδωσε γενναία χρηματική ενίσχυση στους σεισμοπαθείς. || Έγινε γενναίο φαγοπότι, για μεγάλο γλέντι και φαγητό. γενναίαΕΠIΡΡ: Πολέμησε ~, παλικαρίσια.

δίκαιος -η / -α -ο : 1. (για πρόσ.) που ενεργεί σύμφωνα με το δίκαιο, έτσι ώστε σε κάθε περίπτωση όλοι να απολαμβάνουν τα ίδια δικαιώματα και να μοιράζονται τις ίδιες υποχρεώσεις: Είναι ~ στην κρίση του. ~ δικαστής / κριτής / εξεταστής. Ο Θεός είναι ~. || (ως ουσ.) ο δίκαιος. (έκφρ.) επί δικαίους και αδίκους, σε όλους γενικά είτε δικαιούνται ή αξίζουν κτ. είτε όχι. 2. για κτ. που είναι σύμφωνο με το δίκαιο, που είναι ενέργεια δίκαιου ανθρώπου: Δίκαιη κρίση / απόφαση / τιμωρία. Πρέπει να γίνει δικαιότερη κατανομή του πλούτου, ώστε να μην απολαμβάνουν οι λίγοι εις βάρος των πολλών. || Tο δίκαιο είναι να…, το σωστό, το πρέπον. || για κτ. που το αξίζει κάποιος, που γίνεται ή που δίνεται κατ΄ αξίαν: ~έπαινος. Είναι δίκαιη η αναγνώριση της προσφοράς του.

ειλικρινής -ής -ές: α.(για πρόσ.) που εκφράζει ό,τι πραγματικά σκέφτεται και αισθάνεται, που λέει την αλήθεια χωρίς να κρύβει κτ.: Θα σε ρωτήσω, αλλά θέλω να είσαι ~ μαζί μου. ~ άνθρωπος / χαρακτήρας,ευθύς. || που είναι ό,τι ακριβώς δείχνει: ~ φίλος. ~ σύμμαχος. β. (για συναισθηματική εκδήλωση, λόγο, συμπεριφορά κτλ.) που εκφράζει μια πραγματική συναισθηματική κατάσταση ή σκέψη και δεν κρύβει κτ. άλλο. ANT ανειλικρινής: Ειλικρινή συναισθήματα. Ειλικρινείς διαθέσεις. ~ φιλία / αγάπη, πραγματική, ανυπόκριτη, άδολη. Ειλικρινές ενδιαφέρον, πραγματικό. ANT υποκριτικό. ~ υπόσχεση. ANT ψευδής. ~ προσπάθεια / πρόθεση / επιδίωξη / υποστήριξη / συμπαράσταση. Ειλικρινείς φιλοφρονήσεις. Ειλικρινή συλλυπητήρια / συγχαρητήρια. || για τρόπο, ύφος κτλ. που δείχνει και πείθει ότι δεν υποκρίνεται ή δεν κρύβει κτ.: Ειλικρινές βλέμμα / ύφος. ~ έκφραση. ειλικρινά & (λόγ.) ειλικρινώς ΕΠIΡΡ με τρόπο ειλικρινή, μιλώντας με ειλικρίνεια: ~, (σας λέγω), δεν ξέρω τίποτα. ~, εύχομαι να επιτύχεις.

έντιμος -η -ο : 1.(για πράξη, συμπεριφορά) που γίνεται σύμφωνα με όσα υπαγορεύει ένα υψηλό αίσθημα τιμής (ειλικρίνειας, καλής πίστης, αξιοπρέπειας): Έντιμη πράξη. Έντιμη συμφωνία / πρόταση. Έντιμα λόγια. Έντιμες διαπραγματεύσεις. || (νομ.) πρότερος* ~ βίος. 2. (για πρόσ.) που ενεργεί με τρόπο έντιμο: ~υπάλληλος / συνομιλητής / πολιτικός. 3. (συνήθ. σε επίσημες προσφωνήσεις και στον υπερθετικό βαθμό):Εντιμότατε κύριε Πρόεδρε. έντιμα & (λόγ.) εντίμως ΕΠIΡΡ σύμφωνα με τους κανόνες τιμής: Σας μιλώ εντίμως, με απόλυτη ειλικρίνεια και καλή πίστη.

υπερήφανος -η -ο: 1α. που έχει ένα αυξημένο συναίσθημα αξιοπρέπειας: ~ λαός. || που η συμπεριφορά του χαρακτηρίζεται από αξιοπρέπεια: H κυβέρνηση κράτησε εθνι κά υπερήφανη στάση. β. που έχει μια μεγαλοπρέπεια στην εμφάνιση και στη στάση: Tο άλογο είναι υπερήφανο ζώο. Yπερήφανο παράστημα. 2. που έχει ένα συναίσθημα ικανοποίησης και χαράς για κτ. που απέκτησε ή που κατάφερε να κάνει, να δημιουργήσει: Είναι περήφανη για τα παιδιά της. (έκφρ.) κάνω κπ. περήφανο, τον ικανοποιώ, τον κάνω να αισθάνεται περηφάνια.

πηγή: http://www.greek-language.gr

http://chilonas.wordpress.com/2011/11/05/%CE%BF%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%BF%CE%AF/#more-165

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ορισμοί επιθέτων"

Wikileaks: "Ο μόνος λόγος που διατήρησε την ανεξαρτησία της η Ελλάδα κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου ήταν επειδή οι Αμερικανοί τη στήριξαν εναντίο

Του ΧΑΡΗ ΚΑΡΑΝΙΚΑ

Περίπου 90 δισ. δολάρια βοήθεια έλαβε η Ελλάδα από τις ΗΠΑ και την ΕΕ την περίοδο από το 1946 έως το 2008, υπολόγισαν οι αναλυτές της Stratfor κατά τις προσπάθειές τους να αποδείξουν ότι τα προβλήματα της χώρας μας θα μπορούσαν να προβλεφθούν από τη λήξη του Ψυχρού Πολέμου. Το προαναφερόμενο ποσό είναι σαφώς μικρότερο συγκριτικά με τα δάνεια των 240 δισ. ευρώ που θα λάβει συνολικά η χώρα από την ημέρα που προσέφυγε στον μηχανισμό στήριξης.

Στις 5 Μαΐου 2010, δύο εβδομάδες μετά την υπογραφή του Μνημονίου, οι αναλυτές της Stratfor έχουν αναλάβει πρότζεκτ κατά το οποίο καλούνται να ερευνήσουν την οικονομική βοήθεια που έχει λάβει η χώρα μας. Στα στοιχεία που επισυνάπτονται σε μήνυμα της αμερικανικής ιδιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών φαίνεται ότι η εξωτερική βοήθεια που έλαβε η Ελλάδα από τις ΗΠΑ για την περίοδο 1946-2008 έφθασε τα 41,4 δισ. δολάρια (σε τιμές 2008). Επιπλέον, σύμφωνα με τα στοιχεία της Stratfor, στη χώρα μας διατέθηκαν ευρωπαϊκά διαρθρωτικά κονδύλια 20 δισ. δολαρίων για την περίοδο 1994-1999, 24 δισ. δολ. από το 2000 έως το 2006 και άλλα 24 δισ. δολ. που είχαν προγραμματιστεί έως και το 2013.

Συγκεκριμένα, όσον αφορά τα ευρωπαϊκά κονδύλια οι αναλυτές στις σημειώσεις τους αναφέρουν ότι «η Ελλάδα έχει ωφεληθεί πάρα πολύ από τον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό - το 2009 τα χρήματα που μεταβιβάστηκαν στη χώρα από την ΕΕ έφθαναν το 2,35% επί του ΑΕΠ». Επίσης επισημαίνουν ότι 20 δισ. δολάρια διατέθηκαν σε έργα για τον εκσυγχρονισμό του δικτύου μεταφορών ώστε να είναι έτοιμο για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004.

«Μία από τις θεωρίες μου είναι ότι τα ελληνικά προβλήματα θα μπορούσαν να είχαν προβλεφθεί από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου. Οι Ελληνες είχαν όλες τις παροχές από το 1945 έως τον Ψυχρό Πόλεμο. Ηταν μια χώρα κρίσιμης σημασίας (εμπόδιζε τους Ρώσους να έχουν πρόσβαση στη Μεσόγειο), που επέτρεπε στη Δύση να περιορίσει τις σοβιετικές δυνάμεις στα Βαλκάνια. Οταν τελείωσε ο Ψυχρός Πόλεμος, δεν ήταν πλέον σημαντικοί», έγραφε ο υπεύθυνος για την Ελλάδα αναλυτής.

Η γεωστρατηγική θέση της χώρας μας σε σχέση με τις οικονομικές εξελίξεις ανάμεσα στις χώρες της ευρύτερης περιοχής αποτελούσε προσφιλές θέμα στα μηνύματα που αντήλλασσαν οι υπάλληλοι της Stratfor. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση αναλυτή που τον Σεπτέμβριο του 2011 σχολιάζει τη στάση της Ελλάδας όσον αφορά τις έρευνες φυσικού αερίου στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο: «Ο έλληνας πρωθυπουργός δήλωσε σήμερα ότι η εκμετάλλευση των φυσικών πόρων από την Κύπρο και το Ισραήλ αποτελεί κυριαρχικό τους δικαίωμα. Ο πρωθυπουργός τάσσεται κατά των τουρκικών κινήσεων που έχουν σκοπό να περιορίσουν τις γεωτρήσεις της Κύπρου… Η σύγχρονη Ελλάδα ήρθε στη "ζωή" επειδή οι Ευρωπαίοι (ειδικά οι Βρετανοί) την στήριξαν εναντίον των Οθωμανών. Επειτα, ο μόνος λόγος που διατήρησε την ανεξαρτησία της κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου ήταν επειδή οι Αμερικανοί τη στήριξαν εναντίον των Σοβιετικών. Από το 1990 δεν έχει κανέναν, παρά μόνο φθηνή ευρωπαϊκή πίστωση που τώρα και αυτή εξαφανίστηκε όπως και τα υπόλοιπα. Μια σύγκρουση με την Τουρκία, με πιθανούς υποστηρικτές των Ελλήνων το Ισραήλ, τις ΗΠΑ και την ΕΕ, μπορεί να αποδειχθεί ότι είναι μία επιλογή για την Ελλάδα ώστε να βγει από τη δύσκολη θέση», έγραφε αναλυτής της εταιρείας.

«Δεν αντέχουν λιτότητα πάνω από δύο χρόνια»

Την άποψη ότι οι έλληνες ψηφοφόροι μπορούν να αντέξουν τα μέτρα λιτότητας το πολύ για δύο χρόνια εκφέρει πληροφοριοδότης της Stratfor ο οποίος περιγράφεται από τους αναλυτές ως «καλά δικτυωμένη οικονομική πηγή».

Η συγκεκριμένη πηγή στο παρελθόν παρείχε στην αμερικανική εταιρεία πληροφορίες για τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων στη χώρα μας, ενώ χαίρει ιδιαίτερη εκτίμησης για την αξιοπιστία του. Στο συγκεκριμένο μήνυμα που εστάλη τον Ιούνιο του 2011, ο πληροφοριοδότης με κωδικό OCH007 επισημαίνει ότι η Ελλάδα δεν θα μπορέσει ποτέ να ξεπληρώσει τα χρέη της και πως η ΕΚΤ, το ΔΝΤ και οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις απλώς αγοράζουν χρόνο με τη χορήγηση νέων δανείων.

«Η μελλοντική σταθερότητα, ωστόσο, δεν εξαρτάται από τις ενέργειες των θεσμών και των κυβερνήσεων αλλά από τις αντιδράσεις των ψηφοφόρων». Και συνεχίζει επισημαίνοντας ότι «αυτό είναι αλήθεια ιδίως για την Ελλάδα η οποία λόγω εθνικής υπερηφάνειας θα θεωρήσει την πώληση περιουσιακών στοιχείων σε ξένους εντελώς απαράδεκτη. Το ίδιο ισχύει και για χώρες της ευρωζώνης που είναι επιβαρημένες με χρέη».

Πηγή

www.i-radar.blogspot.com

http://www.istorikathemata.com/2012/03/wikileaks.html#more

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Wikileaks: "Ο μόνος λόγος που διατήρησε την ανεξαρτησία της η Ελλάδα κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου ήταν επειδή οι Αμερικανοί τη στήριξαν εναντίο"

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΡΑΦΗ Η ΓΡΑΜΜΙΚΗ Α

Του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΓΕΩΡΓΟΥΔΗ

Πολιτιστικό γεγονός διεθνούς εμβέλειας είναι η ανάγνωση της Γραμμικής Γραφής Α από τον Ηρακλειώτη ερευνητή Μηνά Τσικριτζή. Μελέτη η οποία κυκλοφορεί τις επόμενες μέρες από τις εκδόσεις της Βικελαίας Δημοτικής Βιβλιοθήκης με τίτλο: «Γραμμική Α. Συμβολή στην κατανόηση μιας αιγαιακής γραφής».

Το βιβλίο που προλογίζεται από την επίκουρο καθηγήτρια Προϊστορικής Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης, Κατερίνα Κόπακα, αναμένεται να προκαλέσει έντονους και γόνιμους προβληματισμούς στη διεθνή επιστημονική κοινότητα αλλά και στους μη ειδικούς, αφού σύμφωνα με την τεκμηριωμένη άποψη του μελετητή, η Γραμμική Γραφή Α είναι ελληνική γραφή, η οποία -όπως είναι φυσικό- μετατοπίζει ιστορικά τη χρήση της ελληνικής γραφής στην περίοδο (1750 π.Χ. – 1450 π.Χ.).

Σύμφωνα με την άποψη του κ. Τσικριτσή, η Γραμμική Γραφή Α αποτελεί μία από τις «αρχαιότερες συλλαβικές γραφές της ανθρωπότητας και -μαζί με τα κρητικά ιερογλυφικά- την πιο παλιά γραφή του ευρωπαϊκού πολιτισμού». Παράλληλα, η Γραμμική Β είναι προϊόν εξέλιξης της Γραμμικής Α.

Ο συγγραφέας, που είναι καθηγητής Πληροφορικής, στη διάρκεια των μεταπτυχιακών του σπουδών στη Θεολογία, ανέπτυξε έναν αλγόριθμο «ελέγχου της ταυτότητας και της γνησιότητας των ψευδεπίγραφων χριστιανικών κειμένων, εφαρμόζοντας στατιστικές μεθόδους πάνω στα φωνήματα, τις συλλαβικές αξίες και τη συχνότητα των ριζών των λέξεων που συνθέτουν ένα κείμενο. «Κατά τη διάρκεια δοκιμών που έγιναν για το παραπάνω πρόγραμμα», όπως μας λέει, «επιχείρησα να εφαρμόσω τη μέθοδο και στα αρχεία των λέξεων της Γραμμικής Α και Β, αρχεία που δημιούργησα με βάση τα διαθέσιμα συλλαβογράμματα των δύο γραφών». Το αποτέλεσμα του εν λόγω πειραματισμού ήταν πως οι φωνητικές αξίες 20 συλλαβογραμμάτων της Γραμμικής Α που μέχρι τότε έπαιρναν «στη βιβλιογραφία τις φωνητικές αξίες των αντίστοιχών τους της Γραμμικής Β με μόνο κριτήριο τη μορφολογική ομοιότητα των συμβόλων, θα μπορούσαν να αλλάξουν, αν χρησιμοποιούνταν ως επιπλέον κριτήριο και η συχνότητα εμφάνισής τους στην αρχή και στο τέλος των λέξεων».

Κάνοντας μια σύγκριση μεταξύ των αποκρυπτογραφημένωνν λέξεων της Γραμμικής Β και της μεταγραφής της Γραμμικής Α εξάγονται συμπεράσματα εντυπωσιακών αντιστοιχιών.

«Πραγματικά, από τα διαθέσιμα στατιστικά δεδομένα της Γραμμικής Β διαπιστώνεται ότι το 65% των λέξεων είναι κύρια ονόματα. Αν αυτό το ποσοστό αφαιρεθεί από το σύνολο των γνωστών λέξεων της Γραμμικής Β μένουν περίπου 1.000 λέξεις -δεν είναι κύρια ονόματα. Και απ’ αυτές μόνο το 1/3 (350) λέξεις είναι διαφορετικών τύπων κλιτές λέξεις. Από τα υπόλοιπα 2/3 (650 λέξεις), μόνο οι μισές ερμηνεύονται με αντίστοιχους ομηρικούς ή κλασικούς τύπους, με σχετική βεβαιότητα και με βάση το λογιστικό περιεχόμενο των πινακίδων και τη χρήση τους».

Περίπου αντίστοιχα ποσοστά με ελάχιστες αποκλίσεις συναντώνται αναλογικά και στην εφαρμοζόμενη μεταγραφή της Γραμμικής Α. Συγκεκριμένα, ο συγγραφέας αναφέρει τα εξής στοιχεία:

«Από ένα σύνολο, δηλαδή, περίπου 600 λέξεων, 420 είναι κύρια ονόματα και τοπωνύμια (ποσοστό=2/3).

Από τις υπόλοιπες 180 λέξεις (ποσοστό=1/3), οι μισές αναγνωρίζονται με σχετική βεβαιότητα και με βάση ομηρικούς και κλασικούς τύπους, στους οποίους παραπέμπει από τη μια το περιεχόμενο των κειμένων και από την άλλη η λειτουργία -χρήση των ενεπίγραφων ευρημάτων. Οι υπόλοιπες 90 λέξεις που δεν αναγνωρίζονται, πιθανόν, να σχετίζονται με απολεσθείσες λέξεις ή με ξένα γλωσσικά δάνεια, κυρίως σε περιοχές όπως η ανατολική Κρήτη».

Ο κ. Τσικριτσής θεωρεί ότι, σύμφωνα με την ανάγνωση της συλλαβικής μινωικής γραφής που ο ίδιος πραγματοποίησε, στην εν λόγω γλώσσα υπάρχουν «χαρακτηριστικά μιας προ-αιολικής διαλέκτου, καθώς και ασυναίρετους τύπους μιας -θα μπορούσαμε να πούμε- προϊωνικής διαλέκτου, οι οποίοι οφείλονται, πιθανότατα, στις διαρκείς αλληλεπιδράσεις των φυλών που μιλούσαν ένα ελληνοπελασγικό γλωσσικό ιδίωμα. Το γλωσσικό δεδομένο των κοινών λέξεων και των τοπωνυμίων, με θέμα που λήγει σε -νθ ή σσ ή ττ (Κόρινθος, Παρνασσός, Απύρανθος κ.ά.), σε διαφορετικές γεωγραφικές περιοχές, όπου κατοικούσαν ελληνικά φύλα, οδηγεί στο συμπέρασμα ότι οι παραπάνω φυλές χρησιμοποιούσαν την ίδια γλώσσα, χωρισμένη σε διάφορες διαλέκτους, που ωστόσο δεν εμπόδιζαν τη μια περιοχή να κατανοεί εύκολα τη διάλεκτο της άλλης».

Αυτή τη θεώρηση ο συγγραφέας την εδράζει πάνω σε δύο κυρίως συμπεράσματα: στο γεγονός ότι η πικτογραφία (δι’ εικόνων γραφή – κρητικά ιερογλυφικά), που προϋπήρξε της Γραμμικής Α, ήταν σε σημαντικό βαθμό λεξισυλλαβική γραφή· καθώς και στο χαρακτηρισμό της Γραμμικής Α ως συλλαβολεξιγραφικής γραφής, επειδή στη γραφή αυτή διατηρείται ένα μικρό ποσοστό λεξιγραφημάτων, τα οποία, σε συνδυασμό με διαφορετικά κάθε φορά συλλαβικά σημεία, αποδίδουν διαφορετικές σημασίες λέξεων (π.χ. nau-si, nau-si-ni κ.ά.).

Ο εντοπισμός στα αρχεία της Γραμμικής Α κάποιων λέξεων και ανθρωπωνύμιων μη ελληνικών οφείλεται, κατά πάσα πιθανότητα, σε εποίκους και γυναίκες δούλων που είχαν έρθει να εργαστούν στην Κρήτη. Οι γυναίκες ανελάμβαναν την ανατροφή των παιδιών.

Από τα 178 συλλαβογράμματα της Γραμμικής Α, όπως τονίζεται στη μελέτη, 50 είναι όμοια με αυτά της Γραμμικής Β, από αυτά όμως μόνο πέντε μπορούν με βεβαιότητα να ταυτιστούν με αντίστοιχα σύμβολα της Γραμμικής Β και του κυπριακού συλλαβικού συστήματος. Ο κ. Τσικριτσής, όμως, φαίνεται ότι επιβεβαιώνει τη ρήση του Τσάουντιγκ, που μαζί με τον Βέντρις αποκωδικοποίησαν πριν από περίπου πενήντα χρόνια περίπου τη Γραμμική Β. «Είναι εντελώς σίγουρο ότι η Γραμμική Β ήταν δάνειο από την προγενέστερη Γραμμική Α. Πού και πότε συνέβη ο δανεισμός είναι άγνωστο, αλλά έχουμε λόγο να πιστεύουμε ότι μπορεί να έγινε πολύ νωρίτερα από τη χρονολογία των πινακίδων της Γραμμικής Β που σώθηκαν», τονίζει σε σχετική μελέτη του με τίτλο, «Γραμμική Β και συγγενικές γραφές», ο Τσάουντιγκ.

Στο ενδιαφέρον κεφάλαιο για τη γλωσσική δομή της Γραμμικής Α, ο συγγραφέας αναφέρει πως «το μικρό διαθέσιμο δείγμα, 571 λέξεις, δεν προσφέρεται για να αποδοθούν με βεβαιότητα όλοι οι κανόνες της Γραμμικής Α», επιπρόσθετα, η προέλευση των επιγραφών από διαφορετικές χρονικές περιόδους και περιοχές δυσκολεύει τη δημιουργία αυστηρών κανόνων.

Τα συμπεράσματα που εξάγονται ωστόσο είναι τα εξής:

*Οι γραφείς σε ελάχιστες περιπτώσεις χωρίζουν διάφορα μέρη με οριζόντιες γραμμές, όπως συμβαίνει κατά κανόνα στις σελιδόσχημες πινακίδες της Γραμμικής Β. Στα κείμενα της Γραμμικής Α, οι γραφείς χωρίζουν σε «παραγράφους», αφήνοντας ένα χώρο κενό, για να συνεχίσουν αμέσως παρακάτω σε μια νέα καταγραφή, διαφορετική ως προς το νόημα από το προηγούμενο κείμενο.

* Τα σημεία στίξης που χρησιμοποιούνται στη Γραμμική Β, για να διαχωρίζουν τις λέξεις, πολλές φορές δεν υπάρχουν στη Γραμμική Α.

* Σε ορισμένες περιπτώσεις οι γραφείς, αφού εξαντλήσουν το χώρο στη μια πλευρά της πινακίδας, συνεχίζουν στην πίσω πλευρά.

* Σε πολλές περιπτώσεις, όταν μια συλλαβή τονίζεται, επηρεάζεται ο τρόπος γραφής της συλλαβής, γεγονός που διαφοροποιεί τη Γραμμική Α από τη Γραμμική Β.

* Μερικά πιθανά ονόματα που εντοπίζονται στη Γραμμική Α είναι: Δαλιδά, Τελχίς, Φάνινα, Βατίδα, Λαόδικι, όσον αφορά τα θηλυκά, και Δάρης, Μιλότραλης, Γυπαίνος, Δώσων κ.λπ., όσον αφορά τα αρσενικά.

* Καθοριστικά στοιχεία για τον έλεγχο της προτεινόμενης μεταγραφής αποτελούν οι λέξεις: Ku-ro= χουλόν (όλον, για το σύνολο), ki-ro= ιρόν (για το ιερόν) και go-to ku-ro= ποσόν χουλόν (για το συνολικό άθροισμα).

* Σημαντικότατο είναι επίσης το γεγονός της ύπαρξης σιτηρεσίων που δίνεται και κρασί, στοιχείο που δεν συναντάται στη Γραμμική Β.

* Στην πινακίδα ΗΤ30 επιβεβαιώνονται τέσσερα γεύματα για 650 περίπου άτομα.

* Τα αγροτικά προϊόντα που διαβάζονται είναι στάρι, κριθάρι, όσπρια, οίνος, σύκα, λάδι, ελιές, μέλι, κοπάδια ζώων κ.λπ.

* Το μετρικό αριθμητικό σύστημα στη Γραμμική Α είναι σχετικά απλό και όμοιο με αυτό της Γραμμικής Β.

* Η κάθετη γραμμή συμβολίζει τη μονάδα, η οριζόντια γραμμή τη δεκάδα, ο κύκλος ή η κουκκίδα την εκατοντάδα, ο κύκλος με το σταυρό στη μέση τη χιλιάδα.

Πηγή: enet.gr

http://www.hellinon.net/parallila/?p=950

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΡΑΦΗ Η ΓΡΑΜΜΙΚΗ Α"

ΧΡΥΣΑ ΚΟΥΒΕΛΙΩΤΟΥ

Δικό της το βραβείο της καλύτερης αστροφυσικού για το 2012

Στην διεθνούς φήμης αστροφυσικό, Χρύσα Κουβελιώτου, θα απονεμηθεί το βραβείο Ντάνιελ Χάινεμαν του έτους 2012 για την αστροφυσική, ως αναγνώριση για το σημαντικό έργο που έχει επιτελέσει στην επιστήμη της

Η τιμητική αυτή διάκριση απονέμεται κάθε χρόνο σε έναν ειδικό, σε αναγνώριση της εργασίας που έχει επιτελέσει στον τομέα του από τους ιθύνοντες του Αμερικανικού Ινστιτούτου Φυσικής και την American Astronomical Society.

Το βραβείο απονέμεται στη Χρύσα Κουβελιώτου, για τα εκτεταμένα επιτεύγματα και τις ανακαλύψεις της στους τομείς των εκρήξεων ακτίνων τύπου γάμμα και μάγκνεταρς, ή μάγναστρο, έναν νέο τύπο άστρου, γύρω από τον οποίο βρίσκεται το δυνατότερο μαγνητικό πεδίο που παρατηρήθηκε ποτέ στο σύμπαν. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, το μάγναστρο, είναι ένα νεκρό άστρο με έντονους σεισμούς που εκτοξεύουν ακτίνες γάμμα.

Η τελετή απονομής θα πραγματοποιηθεί στην διακοσιοστή, εικοστή πρώτη συνάντηση της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρείας, που θα πραγματοποιηθεί τον Ιανουάριο του 2013, όπου η διακεκριμένη επιστήμονας θα είναι η κεντρική ομιλήτρια

Σε δηλώσεις της, η Δρ Κουβελιώτου επεσήμανε μεταξύ άλλων, ότι αποτελεί τιμή να αναγνωρίζονται οι προσπάθειές της από την επιστημονική κοινότητα με αυτό το πολύ σημαντικό βραβείο.

Η ελληνίδα επιστήμονας, εργάζεται ως αστροφυσικός στο Μάρσαλ Σπέις Φλάιτ της NASA που λειτουργεί στο Χάντσβιλ της Αλαμπάμα. Διετέλεσε επικεφαλής σε πολλά ερευνητικά προγράμματα στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη, ενώ είναι ιδρυτικό μέλος πολλών επιστημονικών συνεργασιών που εξελίσσεται σε παγκόσμιο επίπεδο.
ΠΗΓΗ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΧΡΥΣΑ ΚΟΥΒΕΛΙΩΤΟΥ"

Η πολιτική βούληση του λαού

Του Νίκου Λυγερού

Ακούμε όλο και πιο συχνά αυτήν την περίοδο ότι υπάρχει μια έλλειψη πολιτικής βούλησης. Κι όταν εξετάζουμε τους πολιτικούς έχουμε την εντύπωση ότι το πρόβλημα δεν λύνεται. Στην πραγματικότητα ξεχνάμε όλοι μας ότι οι πολιτικοί δεν είναι παρά εκπρόσωποι του λαού. Κατά συνέπεια, το θέμα είναι αποκλειστικά η πολιτική βούληση του λαού και τίποτα άλλο. Στο κάτω κάτω της γραφής, οι πολιτικοί μας δεν είναι παράνομοι διότι εκλέχτηκαν δημοκρατικά. Έτσι, έχουμε κυριολεκτικά τους αντιπροσώπους που μας αξίζουν, και αν αυτό δεν μας ευχαριστεί διότι τους βρίσκουμε λίγους απέναντι στο ρόλο που έχουν να παίξουν, τότε πρέπει ν’ αλλάξουμε το σενάριο και τους ηθοποιούς, αλλιώς η κριτική μας δεν θα είχε νόημα. Ο λαός δεν λαϊκίζει αλλά, μόνο, απαιτεί λόγω των αναγκών του. Βέβαια, είναι ο ρόλος του πολιτικού να υλοποιήσει τα οράματα του λαού. Κι αν δεν είναι ικανός πρέπει να παραιτηθεί από τη θέση του και ο λαός από την πλευρά του δεν πρέπει να κάνει την ίδια λανθασμένη επιλογή. Ειδικά, σε αυτήν την δύσκολη φάση για την οικονομία της Ελλάδας δεν μπορούμε να ανεχθούμε την πολιτική απραξία. Ο πολιτικός πρέπει να είναι ικανός να αγγίξει το επίπεδο της πράξης, αλλιώς θα παραμείνει καρφωμένος στο επίπεδο της πραγματικότητας, όπου κανείς δεν τον έχει ανάγκη λόγω καθημερινότητας. Για να μπορέσει όμως να κάνει πράξη τις ιδέες του πρέπει να έχει όραμα , το οποίο ανήκει στο επόμενο επίπεδο. Αν δεν έχει, όμως, σύμβουλο να μετατρέπει την ουτοπία σε όραμα, τότε είναι καταδικασμένος στον συντηρισμό. Δίχως ουτοπία, το όραμα δεν μπορεί να έχει βάθος και συνεπώς δεν θα είναι ανθεκτικό όταν θα συγκρουστεί με την πραγματικότητα μέσω της πράξης. Το παράδειγμα της ΑΟΖ είναι πλέον από τα πιο χαρακτηριστικά αυτής της περιόδου. Δίνει την εντύπωση όχι μόνο της ουτοπίας αλλά του αδιανόητου. Ενώ στην πραγματικότητα με τις γνώσεις που έχουμε αποκτήσει στον τομέα του Δικαίου της Θάλασσας αλλά και στη μαθηματική προσέγγιση του θέματος μέσω των Διαγραμμάτων Voronoi, έχουμε ένα υπόβαθρο ικανό να υποστηρίξει μια πολιτική βούληση ενός μέρους του λαού. Η ελληνική ΑΟΖ είναι η δεύτερη μεγαλύτερη ΑΟΖ της Μεσογείου κι επιτρέπει, επιπλέον, τη συνεκτικότητα της Ευρωπαϊκής ΑΟΖ. Κι όπως η Ελλάδα έχει υπογράψει το Δίκαιο της θάλασσας, δεν παραμένει πια στην πατρίδα μας να θεσπίσει φέτος την ΑΟΖ και να υπογράψει τις πρώτες διμερείς συμφωνίες με τα κράτη που αγγίζουν την ΑΟΖ της, υλοποιώντας με αυτόν τον τρόπο ένα στρατηγικό σχεδιασμό που προσφέρει αφάνταστες δυνατότητες, όχι μόνο στην οικονομία μας αλλά και στην ίδια την πατρίδα μας. Επιπλέον, ο λαός έχει ήδη κατανοήσει ότι το πεδίο δράσης της ΑΟΖ προσφέρει θέσεις εργασίας σε τομείς που δεν θεωρούμε, προς το παρόν, και τόσο σημαντικούς ενώ ανοίγουν πόρτες στο μέλλον. Τώρα, η πολιτική βούληση του λαού, πάνω σε αυτό το θέμα, είναι ξεκάθαρη. Θέλει τη θέσπιση της ελληνικής ΑΟΖ εδώ και τώρα δίχως άλλες καθυστερήσεις ούτε δικαιολογίες. Αυτή η πολιτική βούληση θα φανεί με τρόπο απλό και λιτό στις επόμενες εκλογές. Διότι, ο ελληνικός λαός δεν πρόκειται να ψηφίσει κόμματα που δεν θέλουν να τη θεσπίσουν λόγω του φοβικού συνδρόμου που τα διακατέχει. Αυτό το νοητικό σχήμα πρέπει να γίνει κατανοητό στους πολιτικούς μας που θα έχουν προτεραιότητα στη βουλή να περάσουν και να ψηφίσουν το νομοσχέδιο της ελληνικής ΑΟΖ, αλλιώς η πραγματικότητα θα τους ξεπεράσει δίχως να κάνει ιστορίες.

Πηγή: http://www.lygeros.org/lygeros/8849-gr.html

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η πολιτική βούληση του λαού"

Περί ήθους

Στη μάχη των Πλαταιών μαζί με τους Αιγινήτες υπηρετούσε ο Λάμπων υιός του Πυθέα ο οποίος αφού ζήτησε να δεί τον Παυσανία του είπε το εξής:

«Γιε του Κλεόμβροτου, οι υπηρεσίες που πρόσφερες είναι πέρα από κάθε προσδοκία. Οι Θεοί σου έδωσαν το προνόμιο να γίνεις σωτήρας της Ελλάδας και να γράψεις το όνομά σου στην ιστορία.

Τώρα, ως επισφράγιση όλων αυτών, υπάρχει κάτι ακόμα που απομένει να κάνεις για να αυξήσεις τη φήμη σου και ταυτόχρονα να κάνεις τους ξένους να σκεφτούν καλύτερα την επόμενη φορά που θα προσβάλουν ή θα πειράξουν τους Έλληνες.

Όταν ο Λεωνίδας σκοτώθηκε στις Θερμοπύλες, ο Ξέρξης κι ο Μαρδόνιος του έκοψαν το κεφάλι και το κάρφωσαν σ’ έναν πάσσαλο. Ανταποδίδοντας τα ίδια θα κερδίσεις τον θαυμασμό όχι μόνο όλων των Σπαρτιατών αλλά και όλων των Ελλήνων. Κάρφωσε το σώμα του Μαρδόνιου σ’ έναν πάσσαλο κι ο Λεωνίδας, ο αδελφός του πατέρα σου, θα έχει πάρει εκδίκηση».

Ο Λάμπωνας πίστευε ότι η πρόταση του θα γινόταν δεκτή. Ο Παυσανίας ωστόσο απάντησε ως εξής:

«Σ’ ευχαριστώ, Αιγινήτη φίλε μου, για την καλή πρόθεση και το ενδιαφέρον σου για εμένα όμως όσον αφορά στην κρίση σου, έκανες λάθος.

Πρώτα εκθειάζεις εμένα και την πατρίδα μου με επαίνους για τη νίκη μου κι έπειτα τα εκμηδενίζεις όλα συμβουλεύοντάς με να βεβηλώσω το σώμα ενός νεκρού και λέγοντας ότι η φήμη μου θα απλωθεί περισσότερο, αν διαπράξω μια βάρβαρη πράξη που ταιριάζει περισσότερο στους βαρβάρους τους οποίους εμείς οι Έλληνες θεωρούμε αποτρόπαια.

Η απάντηση μου είναι όχι………..σ’ αυτό το θέμα δε θα ικανοποιήσω τους Αιγινήτες ούτε κανέναν άλλο που προτείνει παρόμοιες πράξεις. Μου είναι αρκετό να ικανοποιήσω τους Σπαρτιάτες, που εκτιμούν την αξιοπρέπεια και την ευσέβεια στα λόγια και στα έργα.

Όσο για τον Λεωνίδα που για χάρη του μου ζητάς να εκδικηθώ, υποστηρίζω πως έχει πάρει ήδη άφθονη εκδίκηση…..ασφαλώς οι αμέτρητες ζωές που χάθηκαν είναι αρκετή αποζημίωση, όχι μόνο για τον Λεωνίδα αλλά και για όλους τους άλλους που έπεσαν στις Θερμοπύλες. Μην ξανάρθεις ποτέ να μου κάνεις παρόμοια πρόταση και να ευγνωμονείς την τύχη σου που φεύγεις ατιμώρητος». (Ηρόδοτος 78,79)

—————————————————————————————–

Στο ανωτέρω ιστορικό συμβάν διαπιστώνουμε τη μεγαλοψυχία και μεγαλοθυμία του ηγέτη – νικητή…….και κάτι ακόμα…………..τη βαθύτατη περιφρόνηση - απαξίωση στους κόλακες.

Η διαφορά νοοτροπίας μεταξύ αρχαίων και νεοελλήνων έγκειται στο γεγονός ότι οι πρώτοι τηρούσαν αρχές και ηθικές αξίες με οιοδήποτε κόστος.

Οι δεύτεροι υπερασπίζονται την ανυπαρξία αρχών και ηθικών αξιών με οιοδήποτε κόστος।

ΠΗΓΗ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Περί ήθους"

Η δική μας πατρίδα.

Αππελαίος

Στη δική μας πατρίδα:

-Οι άνθρωποι είναι χαρούμενοι ,χαμογελαστοί ,ευγενικοί δεν είναι απρόσιτοι ,αγενείς, κατηφείς!

Τα παιδιά παίζουν στις αλάνες και στα πάρκα ποδόσφαιρο και πετροπόλεμο , και όχι στα pc και στα playstation! Δεν αρχίζουν απο τα 10 να χτίζουν μια “καριέρα” δεν είναι “φύτουλες”, ούτε ψευτομαγκάκια, είναι παιδιά που έχουν ακόμα την αθωότητα της παιδικής ηλικίας!

-Δεν υπάρχουν πόλεις-τέρατα ούτε σπίτια κλουβιά φυλακών, όπου οι άνθρωποι, στοιβάζονται σαν κρατούμενοι( γιατί αυτό είναι), οι άνθρωποι δεν είναι κλειστοί ,ούτε φοβισμένοι ,ούτε ατομιστές, γιατί στην δική μας πατρίδα υπάρχουν γειτονιές, κοινότητες όπου οι άνθρωποι νοιάζονται ο ένας για τον άλλον , βοηθούν ο ένας τον άλλο, χαίρονται και γλεντούν μαζί!

-Ο άντρας είναι ο βασιλιάς του σπιτιού και η γυναίκα η βασίλισσα, δεν είναι δύο εγωιστές καρριεριστές που απλά αποφάσισαν να συμβιώσουν μαζί και στο τέλος ή αποδέχονται ό,τι απλά μένουν μαζί απο συνήθεια, και ή χωρίζουν ή απλά παραμένουν μαζί (κερατώνοντας ο ένας τον άλλο) επειδή έτσι το προστάζουν οι κοινωνικές συμβάσεις!

-Οι άνθρωποι επικοινωνούν δια ζώσης, φλερτάρουν δια ζώσης και όχι στα διάφορα social networks ,υπάρχουν πραγματικές φιλίες και έρωτες και όχι μόνο σχέσεις συμφέροντος!

-Υπάρχει ιεραρχία φυσική ,όπου ο καθένας τοποθετείται στη θέση που του αρμόζει ανάλογα με τις ικανότητες του, τα ταλέντα του, την προσφορά του και το ήθος του. Ύπαρχουν ίσες ευκαιρίες και ισονομία για όλους ,όχι όμως και ισοπεδωτική “ισότητα”!

-Υπάρχει σεβασμός των πολιτών προς την ηγεσία και το αντίστροφο, αφού υπάρχουν ηγέτες (και όχι εξουσιαστές ή απλά διαχειριστές ενός φαύλου συστήματος) που διοικούν με το παραδειγμα τους , δίνουν όραμα και πάνω από όλα οι άρχοντες έχουν υποχρεώσεις και καθήκοντα και όχι “δικαιώματα”!

-Υπάρχουν πολίτες που ενδιαφέρονται για την κοινότητα και όχι μικρόψυχοι ,εγωκεντρικοί ιδιώτες !

-Η εκκλησία εκτελεί την πνευματική της αποστολή , μετέχει στο γίγνεσθαι και στα ιστορικά δρώμενα, με τον δικό της τρόπο, βοηθά εκεί που υπάρχει ανάγκη. Η εκκλησία δεν συγκεντρώνει πλούτο, δεν επεμβαίνει στα της Πολιτείας με τρόπο που να εξυπηρετεί μόνο και μόνο τα συμφέροντα της,νοιάζεται για τους ανθρώπους της χώρας της πάνω απ’όλα και όχι για όλους της γης τους κολασμένους. Ούτε ‘κοσμικό κράτος”, ούτε όμως και “κληρικοκρατία”.

-Ο στρατός είναι Τάγμα Ιπποτών, όχι συνονθύλευμα υπέρβαρων, ωχαδελφιστών, λουφαδόρων, καρριεριστών. Ο στρατός είναι η κάστα των Φυλάκων -Ξατρίγιας της Πλατωνικής Πολιτείας και όχι το τελευταίο καταφύγιο (όπως και οι μονές) των αποτυχημένων της ζωής.

-Δεν υπάρχει αστυνομοκρατία και καταστολή, οι δυνάμεις προστασίας της Πολιτείας και των Πολιτών υπάρχουν για να προστατεύουν και όχι για να “καταστέλουν” όπως στις δημοκρατίες.

-Υπάρχει Ήθος και Κώδικας Τιμής και όχι ηθικολογία και ψευτοηθική. Υπάρχει κοινωνική δικαιοσύνη και κράτος δικαίου, το χρήμα και ο χρύσος δεν κυβερνά !

-Υπάρχει Αριστοκρατία φυσική και αξιοκρατία , δεν υπάρχει νεποτισμός και αχρηστοκρατία όπως στις μέρες μας !

Στη δική μας πατρίδα, οι οικογένειες μαζεύονται το βράδυ γύρω απο το τραπέζι και συζητούν τα της καθημερινότητας, οι παππούδες διηγούνται ιστορίες και παραμύθια γύρω απο το τζάκι, οι νέοι και οι νέοι ερωτεύονται , αφού ο Έρωτας είναι πραγματικά ελεύθερος ,δεν υπάρχει ούτε ελευθεριότητα ούτε εμπορευματοποίηση αυτού του υψηλού συναισθήματος!

ΑΥΤΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ, επειδή όμως σήμερα η νεοελλάδα δεν είναι αυτό που θα έπρεπε να είναι η πατρίδα μας ,όπως και καμμιά σύγχρονη “πατρίδα” του μεταμοντέρνου δυτικού κόσμου, η δική μας πατρίδα βρίσκεται εκεί που πολεμούν για τις Ιδέες μας και “συμπατριώτες” μας αυτοί που έχουν τις ίδιες Ιδέες με μας!

Λευκή Φρουρά

ΠΗΓΗ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η δική μας πατρίδα."

Η ΣΚΛΑΒΩΜΕΝΗ ΕΛΛΑΔΑ.

Μήπως ξεχάσαμε τους αγνοούμενους της Κύπρου;

Από αυτό το καρέ βίντεο του βρετανικού Channel 4 αναγνωρίστηκαν οι Ε/Κ Νικόλαος Αγγελής και Ανδρέας Χαραλάμπους στις φυλακές των Αδάνων.

Η είδηση μας συγκλόνισε όλους. Η Κυπρία Ευρωβουλευτής Ελένη Θεοχάρους κατήγγειλε στο Ευρωκοινοβούλιο ότι στις τουρκικές φυλακές του Ντιαρμπακίρ βρέθηκαν 38 σκελετοί πυροβολημένοι με περίστροφο στο κρανίο. Η κ. Θεοχάρους είναι βεβαία από τα υπάρχοντα στοιχεία ότι πρόκειται για τα λείψανα Ελλαδιτών και Ελληνοκυπρίων αγνοουμένων από την εισβολή του Αττίλα το 1974. Η ιστορία αυτή φέρνει όλους μας ενώπιον των ευθυνών μας και αξίζει να αναρωτηθούμε: Μήπως ξεχάσαμε το δράμα των αγνοουμένων και των συγγενών τους;

Μήπως χαλαρώσαμε στην κριτική μας έναντι της Τουρκίας, η οποία βαρύνεται με σοβαρά εγκλήματα κατά αμάχων το μαύρο καλοκαίρι του 1974; Μήπως θα έπρεπε να συζητήσουμε μία προσφυγή κατά της Άγκυρας στο Διεθνές Δικαστήριο Ποινικού Δικαίου της Χάγης; Πάντα είχα την απορία: Γιατί η Διεθνής Κοινότητα εξάντλησε όλη τη δικαστική και αστυνομική αυστηρότητά της κατά των Σέρβων για τα υπαρκτά και ανύπαρκτα εγκλήματά τους στη Βοσνία και δεν ασχολήθηκε καθόλου με όσα διέπραξε ο τουρκικός Αττίλας το 1974. Με το φτωχό μυαλό μου έδωσα δύο απαντήσεις. Πρώτον ότι οι ΗΠΑ και άλλες δυτικές δυνάμεις βλέπουν την Τουρκία ως το ιδανικό εργαστήριο όπου δοκιμάζεται η ανάμιξη του ελαφρού Ισλάμ με την υποτυπώδη κοινοβουλευτική δημοκρατία και την ελεύθερη αγορά. Ο αείμνηστος Βρετανός ιστορικός και διπλωμάτης Άρνολντ Τόυνμπη είχε γράψει στο βιβλίο του «Ο πολιτισμός δικάζεται- Ο κόσμος και η Δύση» ότι η Δύση μετά τον Κεμάλ αποδέχθηκε με χαρά τη βιαία δυτικοποίηση της τουρκικής κοινωνίας και θα της ανεχθεί κάθε έγκλημα και κάθε παρεκτροπή ανθρωπιστική, διότι θα τη χρησιμοποιεί ως πρότυπο και για τις υπόλοιπες μουσουλμανικές χώρες. Ο δεύτερος λόγος είναι η δική μας αδράνεια και υποχωρητικότητα. Αν ήμασταν Εβραίοι ή Αρμένιοι δεν θα είχαμε αφήσει την Τουρκία σε χλωρό κλαρί. Θα θυμίζαμε συνεχώς τα εγκλήματα του Αττίλα και θα προβάλλαμε όσα στοιχεία υπάρχουν περί των 1619 αγνοουμένων μας.



Ο Ραούφ Ντενκτάς, ο εθνικιστής Τουρκοκύπριος ψευδοπρόεδρος που πέθανε προσφάτως είχε παραδεχθεί σε ραδιοφωνική του συνέντευξη προς τον Κύπριο δημοσιογράφο Σταύρο Σιδερά ότι δεν υπάρχουν πλέον αγνοούμενοι από το 1974, αλλά όλους τους έσφαξαν οι Τούρκοι εισβολείς και κυρίως Τουρκοκύπριοι παραστρατιωτικοί υπό την ηγεσία του. Και μόνο αυτή ομολογία θα αρκούσε για να ξεκινήσει η ελληνική πλευρά διαδικασίες για την παραπομπή του Ντενκτάς σε Διεθνές Δικαστήριο. Αλλά και άλλες ενέργειες του Αττίλα είναι δυνατόν να καταδικασθούν στη Χάγη, όπως π.χ. η βιαία μετακίνηση Ελληνοκυπρίων από τον Βορρά προς τον Νότο. Έχουμε πολλά στοιχεία και επιχειρήματα , αλλά καταντήσαμε νεροκουβαλητές της Άγκυρας από μιά λανθασμένη και αδικαιολόγητη εμμονή μερικών πολιτικών μας στην ανύπαρκτη και αστήρικτη ελληνοτουρκική φιλία. Σπρώχναμε κατά καιρούς το κάρο της Τουρκίας προς τη Ευρωπαϊκή Ένωση και φαινόμασταν τόσοι αφελείς που δεν είχαμε καταλάβει ότι ο σκληρός γαλλογερμανικός πυρήνας δεν θέλει την Τουρκία ως πλήρες μέλος. Αντί να αναζητούμε την τύχη των αγνοουμένων μας αναλωνόμασταν σε ζεϊμπέκικα και χαριεντισμούς προς Τούρκους εθνικιστές όλου του πολιτικού φάσματος. Δεν μπόρεσαν οι οπαδοί αυτής της γραμμής να εννοήσουν ότι ασχέτως κομμάτων και ιδεολογιών όλοι οι Τούρκοι πολιτικοί είναι σκληροί και διεκδικητικοί κατά του Ελληνισμού.





Απόρρητο έγγραφο της κυπριακής ΚΥΠ για επιχείρηση που διεξήγαγε το καλοκαίρι του 1993 σε στρατόπεδο του νομού Nevşehir της Τουρκίας με σκοπό την ανεύρεση εν ζωή αιχμαλώτων πολέμου.



Στο βιβλίο του «Τα 13 περιστέρια» ο δημοσιογράφος Πέτρος Κασιμάτης καταγράφει μαρτυρίες για τη ύπαρξη τουλάχιστον προ ολίγων ετών 13 Ελλαδιτών και Ελληνοκυπρίων αγνοουμένων που είχαν εντοπισθεί στα βάθη της Τουρκίας από στελέχη κρατικών υπηρεσιών μας ή από οδηγούς φορτηγών διαφόρων εθνικοτήτων. Η μαρτυρία του Ντενκτάς ότι όλοι οι θεωρούμενοι ως αγνοούμενοι είναι νεκροί ίσως να αποσκοπούσε στην παύση των ελληνικών ερευνών. Προσωπικά πιστεύω ότι ο Ντενκτάς γνώριζε την ύπαρξη επιζώντων σε τουρκικά κάτεργα, αλλά τους παρουσίασε όλους ως σφαγμένους για να σταματήσουμε να τους αναζητούμε. Οι πορείες των μαυροφορεμένων μανάδων στη Λευκωσία έχουν αραιώσει πλέον, αλλά η ανθρωπιστική πλευρά του ζητήματος παραμένει τεράστια. Η Αθήνα και η Λευκωσία οφείλουν αμέσως να αξιοποιήσουν τα στοιχεία της άξιας Ευρωβουλευτού κ. Ελένης Θεοχάρους και να ζητήσουν την αντικειμενική έρευνα όλων των τουρκικών φυλακών από επιτροπές νομικών και ευρωβουλευτών από όλες τις χώρες της Ευρ. Ένωσης. Δεν είναι δυνατόν να θέλει η Τουρκία να ενταχθεί στην Ε.Ε. και από την άλλη πλευρά να κρύβει συστηματικά σκελετούς στα ντουλάπια της και στις φυλακές της. Οι Αρμένιοι επιτυγχάνουν διεθνώς νίκες κατά του τουρκικού σωβινισμού και η γενοκτονία των Αρμενίων από τους Νεοτούρκους αναγνωρίζεται όλο και από περισσότερα κράτη. Εμείς γιατί υπνώττουμε; Ως πότε θα μας αποκοιμίζει το δηλητήριο της δήθεν ελληνοτουρκικής φιλίας; Ως πότε θα αφαιρούμε τους ήρωες από τα σχολικά μας βιβλία για να καλοπιάσουμε μία χώρα, η οποία προέβη σε φοβερά εγκλήματα κατά του Ελληνισμού από το 1922 μέχρι το 1974;

Προτείνω να συσταθεί ειδική Επιτροπή στη Βουλή των Ελλήνων για τη διερεύνηση της τύχης των αγνοουμένων μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται στρατιωτικοί εξ Ελλάδος και Ελληνοκύπριοι μάχιμοι ή άμαχοι. Ο Ελληνισμός είναι ενιαίος και υπό αυτό το πρίσμα πρέπει να ασχοληθούμε και πάλι με τους 1619 αγνοουμένους μας. Με σοβαρότητα, τεκμηρίωση και αξιοποίηση όλων των δυνατοτήτων που μάς παρέχει η Διεθνής Δικαιοσύνη. Δεν ξεχνούμε τα εγκλήματα του Αττίλα!



Κωνσταντίνος Χολέβας / Δημοκρατία

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η ΣΚΛΑΒΩΜΕΝΗ ΕΛΛΑΔΑ."

"Και όσα έχουν ψυχή και τα μεγάλα και τα μικρά όλα τα ελέγχει ο νους" Αναξαγόρας

Αναξαγόρας

Κατά τα τέλη του 6ου αιώνα, οι περσικές επιδρομές κατέλυσαν την αυτονομία και κατέστρεψαν την ευημερία των ιωνικών πόλεων. Μαζί τους φάνηκε πως σβήνει και η έντονη πνευματική δραστηριότητα που είχε αναπτυχθεί εκεί. Ωστόσο, μετά την ήττα του Ξέρξη στη Σαλαμίνα(480 π.Χ. ), ένας συνασπισμός ελληνικών πόλεων υπό την αρχηγία της Αθήνας ανακτά τον έλεγχο του Αιγαίου και διώχνει τους Πέρσες από την Ιωνία. Έτσι δημιουργείται μια ζώνη αθηναϊκής επιρροής, η οποία θα διατηρηθεί καθ'; όλη τη διάρκεια του 5ου αιώνα. Η Αθήνα τώρα ασκεί στον πολιτικό, οικονομικό και λίγο αργότερα, πολιτιστικό τομέα την ηγεμονία που πριν ασκούσε η Μίλητος.

Ο Αναξαγόρας υπήρξε ο πρώτος Ίωνας στοχαστής που μετοίκησε στην Αθήνα, εισάγοντας σε αυτήν, σύμφωνα με την παράδοση τη φιλοσοφία. Το περιβάλλον που βρίσκει στην αττική μητρόπολη γύρω στα μέσα του 5ου αιώνα είναι από πολλές απόψεις ιδανικό για την περαιτέρω καλλιέργεια του ιωνικού στοχασμού. Η αθηναϊκή αριστοκρατία υπό την ηγεμονία του Κλεισθένη και αργότερα του Περικλή, είχε συμμαχήσει με τον «δήμο». Καρπός αυτής της συμμαχίας υπήρξε το δημοκρατικό καθεστώς, το οποίο με την πάροδο του χρόνου γινόταν όλο και περισσότερο ανοιχτό σε έντονες και γόνιμες πολιτικές και πολιτιστικές συζητήσεις. Υπ΄ αυτές τις συνθήκες δυναμικής ισορροπίας, μέσα στις οποίες η αριστοκρατία αναγνώριζε την ανάγκη ανανέωσης της παραδοσιακής πολιτιστικής κληρονομιάς της και ο δήμος αναζητούσε τη δική του πολιτιστική έκφραση, ο Αναξαγόρας δεν μπορούσε παρά να παίξει πολύ σημαντικό ρόλο καθώς αποτελούσε κατά κάποιο τρόπο τον εξισορροπητικό παράγοντα μεταξύ πολιτικής εξουσίας και πολιτών, αφού υπήρξε αφενός μεν προσωπικός σύμβουλος του Περικλή αφετέρου εκφραστής των αναγκών του δήμου.

Κοσμολογία

Στην αφετηρία της σκέψης του Αναξαγόρα βρίσκεται η παρμενίδεια άρνηση γένεσης και φθοράς «κανένα πράγμα δεν γίνεται ούτε χάνεται, αλλά συντίθεται και διαχωρίζεται από προ-υπάρχοντα όντα. Ορθά επομένως θα αποκαλούσε κανείς τη γένεση «σύμμειξη» και τη φθορά «διαχωρισμό». Προχωρώντας μάλιστα πιο πέρα από τον Εμπεδοκλή δεν δέχεται καν τη δυνατότητα δημιουργίας όντων από τη μείξη των τεσσάρων βασικών ριζωμάτων, αλλά πιστεύει ότι η κάθε επιμέρους υπόσταση θα πρέπει να υπήρχε εξαρχής στον κόσμο.

Η κοσμολογία του Αναξαγόρα κινείται στο πλαίσιο της ιωνικής παράδοσης, την οποία όμως ανανεώνει ουσιαστικά. Και η δική του θεωρία υποστηρίζει ότι στην ιστορία του σύμπαντος υπήρχε μια αρχική κατάσταση, κατά την οποία «όλα τα πράγματα ήταν μαζί». Βασίλευε δηλαδή απόλυτη απροσδιοριστία. Ο Αναξαγόρας ωστόσο δεν κάνει λόγο για ένα πρωταρχικό υλικό, όπως οι Ίωνες στοχαστές αλλά για μια αρχική αδιαφοροποίητη κατάσταση στην οποία περιέχονται όλα τα σπέρματα των όντων, διαφοροποιημένα ποιοτικά ευθύς εξαρχής, αλλά όχι ακόμα συναρμοσμένα μεταξύ τους, στις αναλογίες εκείνες που προσδίδουν σε κάθε πράγμα την ταυτότητα του. Κάθε ον του φυσικού κόσμου περιέχει σε μικρή αναλογία κομμάτια όλων των φυσικών υποστάσεων, αποτελώντας έτσι μια περιεκτική μικρογραφία της πολυμορφίας του σύμπαντος. Όταν εμείς χαρακτηρίζουμε ένα επιμέρους ον ως αυτό ή εκείνο, αναφερόμαστε στην υπόσταση που υπερτερεί μέσα του.

Η κοσμολογία του δεν προϋποθέτει την ύπαρξη μιας φυσικής αρχής, από την οποία γεννήθηκε ο κόσμος αντίθετα πιστεύει ότι οι αρχές αυτές ήταν άπειρες στον αριθμό, καθώς και πανομοιότυπες ως προς την ποιότητα και την ποσότητα. Συνεπώς, ο Αναξαγόρας αντικαθιστά την ιδέα ενός σύμπαντος που αναπτύσσεται κατά τρόπο ευθύγραμμο (από κάτι απροσδιόριστο προς κάτι που είναι προσδιορισμένο) με την πολυπλοκότερη ιδέα ενός κόσμου του οποίου οι ποικίλες φάσεις καθορίζονται από τις ισορροπίες και τις προκαθορισμένες συνδέσεις των συστατικών του στοιχείων. Κανένα στοιχείο δεν είναι απόλυτο ή πρωταρχικό, τίποτα δεν μπορεί να ειδωθεί ξεκομμένο από τις σχέσεις του με ολόκληρο το σύμπαν. Αν σε όλα αυτά τολμήσει κάποιος να αντικαταστήσει τις λέξεις σύμπαν και κόσμος με τη λέξη κοινωνία τότε πολύ εύκολα μπορεί να οδηγηθεί στο συμπέρασμα ότι ολόκληρη η κοσμολογία του Αναξαγόρα έχει ως πρότυπό της όλα όσα τη στιγμή εκείνη συμβαίνουν στην Αθήνα με τον τρόπο που συμβαίνουν. Και αυτό γίνεται ακόμα σαφέστερο μέσα από τον τρόπο που ο Αναξαγόρας επιλέγει να οργανώσει αυτό το σύμπαν.

Η πρωτοκοσμική, λοιπόν, κατάσταση χαρακτηρίζεται από τον Αναξαγόρα ως κατάσταση αδιάκριτης μείξης των σπερμάτων: των βασικών δομικών στοιχείων, τα οποία είναι άπειρα και αθέατα και αποτελούν τις πρώτες μορφές οργάνωσης της πραγματικότητας, ενσωματώνοντας εν δυνάμει τα ουσιώδη συστατικά όλων των υλικών υποστάσεων. Αυτές συντίθενται στη συνέχεια από εκείνα τα βασικά αναλλοίωτα υλικά - σπέρματα, εξακολουθώντας να περιέχουν «λίγο απ'; όλα»

Ο νους

Το πέρασμα από την πρωταρχική αδιαφοροποίητη κατάσταση των «σπερμάτων» στην οργάνωση που χαρακτηρίζει το σύμπαν, οφείλεται κατά τον Αναξαγόρα στην επέμβαση μιας εξωτερικής οργανωτικής αρχής, η οποία επιδρά στο αδιαφοροποίητο και καθορίζει τη διαδικασία της διαμόρφωσής του και αυτή δεν είναι άλλη από το Νου. Σύμφωνα μ'; αυτόν αρχή του κόσμου είναι ο Νους. Αυτός σε σχέση με τα σπέρματα δεν έχει σχέση «μητρική» δηλαδή δεν τα γεννά ούτε τα τρέφει, αλλά σχέση «πατρικής εξουσίας» λειτουργεί δηλαδή ως αρχή που τα οργανώνει και τα μορφοποιεί σύμφωνα με ένα σχέδιο κι έναν νόμο τον οποίο επιβάλλει ο ίδιος. Ο νους του Αναξαγόρα επιτελεί λειτουργία όμοια με εκείνη της φιλότητας και του νείκους του Εμπεδοκλή: είναι κινητική αιτία που καθορίζει τον τρόπο μείξης και διάκρισης των βασικών και αναλλοίωτων φυσικών υποστάσεων. Ο ίδιος ωστόσο είναι άμεικτος και αμιγής και σε αυτή ακριβώς την ιδιότητα του οφείλεται η απεριόριστη επίδραση που ασκεί στο κοσμικό γίγνεσθαι.

Ωστόσο παρά την κατηγορηματική δήλωση ότι ο νους ελέγχει όλα τα πράγματα, ο Αναξαγόρας φαίνεται να περιορίζει την κοσμολογική λειτουργία του στην εκκίνηση της περιστροφικής κοσμικής κίνησης η οποία ακολούθως συνεχίζεται και επεκτείνεται βάσει δικών της νόμων. Φαίνεται λοιπόν ότι είχε δίκιο ο πλατωνικός Σωκράτης, στον Φαίδωνα, εξέφραζε την απογοήτευσή του για το ρόλο που ο Αναξαγόρας επιφύλασσε στον νου.

Η γνώση και οι τέχνες

Σε σχέση με τη γνώση ο Αναξαγόρας πιστεύει ότι αυτή αναπτύσσεται μέσω «της εμπειρίας, της μνήμης, της σοφίας και της τεχνικής» εισάγοντας μια σημαντική καινοτομία: πηγές της γνώσης είναι η εμπειρία και η συσσώρευσή της στη μνήμη. Πιστεύει ωστόσο ότι η γνώση δεν είναι αυτοσκοπός αντίθετα αυτή καταξιώνεται μέσα από την πρακτική εφαρμογή της, στρέφει το βλέμμα του σ'; εκείνες τις τέχνες που είναι μεν διανοητικές συνδέονται όμως στενά με τη χειρωνακτική εργασία (κτίστης, γιατρός) και υποστηρίζει ότι ο άνθρωπος είναι το ευφυέστερο ζώο, επειδή έχει χέρια».

Βιβλιογραφία

Vegetti Mario, Ιστορία της Αρχαίας Φιλοσοφίας, Εκδ. Τραυλός, Αθήνα 2003.

Βιρβιδάκης κ.α., Ελληνική Φιλοσοφία και Επιστήμη: απο την Αρχαιότητα έως τον 20ο αιώνα, Εκδ. Εαπ, Πάτρα 2000.

ΠΗΓΕΣ

http://fereniki1.pblogs.gr/tags/anaksagoras-gr.html

http://aioniaellinikipisti.blogspot.com/

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ""Και όσα έχουν ψυχή και τα μεγάλα και τα μικρά όλα τα ελέγχει ο νους" Αναξαγόρας"

Ν.Λυγερός «Ένα όραμα, μία λύση: ΑΟΖ» Θεσσαλονίκη, 29/2/12

Διάλεξη του Νίκου Λυγερού
με θέμα: «Ένα όραμα, μία λύση: ΑΟΖ»
Βελλίδειο Συνεδριακό Κέντρο, Θεσσαλονίκη
Τετάρτη 29/02/2012

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ν.Λυγερός «Ένα όραμα, μία λύση: ΑΟΖ» Θεσσαλονίκη, 29/2/12"