Τα παιχνίδια που έπαιζαν στην αρχαία Ελλάδα

Όπως έχουμε επισημάνει σε πολλά προηγούμενα άρθρα μας, ο ελληνισμός σε πολλές εκφάνσεις του έχει διατηρηθεί αναλλοίωτος ανά τους αιώνες. Πολλά στοιχεία της κουλτούρας μας και των συνηθειών μας έχουν «γεννηθεί» εδώ και χιλιάδες χρόνια και συνεχίζουν να μας χαρακτηρίζουν ως λαό.

Μία ακόμη ένδειξη αποτελούν τα παιχνίδια που έπαιζαν τόσο κατά την αρχαία ελληνική περίοδο όσο και κατά την βυζαντινή, αρκετά εκ των οποίων έχουν φτάσει ως τις μέρες μας.

Άθυρμα: Αφορούσε κάθε παιχνίδι ή φυλαχτό που προοριζόταν για παιδιά. Επρόκειτο για μικρά αντικείμενα τα οποία κρεμούσαν οι μητέρες στα παιδιά τους, προκειμένου να τα προστατεύουν από την κακή τύχη, κλπ. Κάτι σαν τα σημερινές γαλάζιες χάντρες, «ματάκια». Τα παιδιά χρησιμοποιούσαν αυτά τα αντικείμενα και ως παιχνίδι.

Αιώρα: Η γνωστή σε όλους μας κούνια. Μόνο που η αιώρα σήμερα παραπέμπει συνειρμικά όχι στις παιδικές κούνιες αλλά στις υφασμάτινες κούνιες που προορίζονται κυρίως για ανάπαυση. Κατά τα αρχαία όμως χρόνια υπήρχαν δύο είδη αιώρας: η «σφενδόνη», κατασκευασμένη από σχοινί και το «πέταυρον», που είχε για κάθισμα μία ξύλινη σανίδα. Κατά την βυζαντινή περίοδο την αποκαλούσαν «αιώρα κρεμάστρα».

Βραχιόνιος: Η σημερινή τραμπάλα. Διέθετε μία μεγάλη οριζόντια σανίδα στις δύο άκρες της οποίας ισορροπούσαν δύο άτομα σε όρθα στάση και λυγίζοντας τα γόνατα ταλαντεύονταν πάνω-κάτω.

Ακινητίνδα: Κάτι σαν το σημερινό κουτσό. Συγκεκριμένα, δύο παιδιά στέκονταν όρθια στο ένα πόδι και νικούσε αυτό που άντεχε περισσότερη ώρα.

Αγώνες αλεκτρυόνων: Οι γνωστές κοκορομαχίες.

Άμαξις: Προάγγελος των σύγχρονων μικρών αυτοκινήτων, στα οποία ανεβαίνουν τα μικρά παιδιά. Μόνο που η άμαξις διέθετε δύο ρόδες.

Αποδιδρασκίνδα < αποδιδράσκω (=δραπετεύω): Το περίφημο κρυφτό.

Απόρραξις: ένα είδος παιχνιδιού παραπλήσιο στο μπάσκετ. Πρόκειται για το γκελ που κάνει η μπάλα κάθε φορά που τη χτυπάει κάποιος στο έδαφος. Υπήρχε ακόμη και η ανακρουσία, κατά την οποία το χτύπημα λάμβανε χώρα σε τοίχο.

Αρτιασμός: Γνωστό σήμερα ως μονά-ζυγά. Ένα παιδί έκρυβε στο χέρι του έναν αριθμό αντικειμένων, τον οποίον έπρεπε να μαντέψει ο συμπαίχτης του. Εάν μάντευε σωστά τότε έπαιρνε εκείνος τα αντικείμενα. Εάν πάλι μάντευε λάθος έπρεπε να δώσει στον άλλον ίσο αριθμό αντικειμένων.

Γιο-γιο: Το συγκεκριμένο παιχνίδι γνωρίζουμε πως παιζόταν κατά την αρχαιότητα, βάσει παραστάσεων σε αγγεία. Η αρχαία ελληνική ονομασία του προφανώς δεν είναι η προαναφερθείσα, αλλά δεν γνωρίζουμε ποια ήταν. Επρόκειτο πάντως για μικρά ξύλινα ή μεταλλικά αντικείμενα και παίζονταν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, όπως και σήμερα.

Γρίφοι: τα αινίγματα

Δενδροβατείν: η συνήθεια του σκαρφαλώματος στα δέντρα.

Εποστρακισμός: Η συλλογή πλακουτσερών, λεπτών πετρών στην παραλία και η ακόλουθη εξφενδόνηση τους κατά μήκος της επιφάνειας της θάλασσας μέχρι ωσότου να βυθιστεί. Κατά την αρχαιότητα χρησιμοποιούσαν και θραύσματα αγγείων-οστράκων, εξ' ου και η ονομασία.

Κερητίζειν: Παιχνίδι παραπλήσιο στο σημερινό χόκεϊ. Παιζόταν με πολλά άτομα που κρατούσαν ένα ραβδί, ο καθένας, με κυρτή την άκρη του και προσπαθούσαν να δώσουν ώθηση σε μία μικρή μπάλα.

Κολλαβίζειν: Το περίφημο μπιζζζ. Ένα άτομο κάθεται με δεμένα τα μάτια και έχοντας πίσω του πολλά παιδιά. Τον χτυπάει ένα από αυτά και εκείνος προσπαθεί να μαντέψει ποιος ήταν.

Κυβεία: Παιχνίδι στο οποίο χρησιμοποιούνταν κύβοι, όμοιοι με ζάρια. Αποτελούνταν δηλαδή από έξι πλευρές. Η χειρότερη ζαριά θεωρούνταν ο άσσος και η καλύτερη το έξι. Παίζονταν είτε βοηθητικά σε κάποιο επιταπέζιο, είτε μόνα τους ως ξεχωριστό παιχνίδι.

Μεταμφιέσεις: Τα παιδιά μεταμφιέζονταν χρησιμοποιώντας διάφορα αντικείμενα και έπαιζαν μεταξύ τους.

Μοσκίνδα: Η σημερινή μακριά γαϊδούρα. Ένας παίχτης. Δηλαδή, σκύβει και ένας άλλος τρέχει και πηδά πάνω του. Και η ίδια διαδικασία επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά.

Ομοιώματα: Κάτι αντίστοιχο με τις σημερινές κούκλες. Ομοιώματα ανθρώπων ή ζώων, κατασκευασμένα από κερί, κοράλλι, μπρούντζο, ξύλο, πηλό, κλπ. Το ανάλογο κοριτσίστικο παιχνίδι ήταν η «πλαγγόνα» ή αλλιώς «νύμφη, κόρη, γλυνή, νευρόσπαστο (η αρθρωτή κούκλα), κλπ.

Οστρακίνδα: Ομαδικό παιχνίδι που παραπέμπει κατά κάποιον τρόπο στο κορώνα ή γράμματα. Μόνο που τότε υπήρχαν δύο ομάδες, τις οποίες χώριζε μία γραμμή στο έδαφος. Ένας παίχτης πετούσε στον αέρα ένα όστρακο (εξ' ου και η ονομασία) που ήταν απ' τη μία πλευρά αλειμμένο με πίσσα και φώναξε «νύξ ή ημέρα;» Τότε η κάθε ομάδα έκανε την μαντεψιά της και η νικήτρια κυνηγάει την αντίπαλη. Σε κάποιες περιοχές ακόμα και σήμερα παίζεται ακριβώς το ίδιο παιχνίδι με τη μόνη διαφορά ότι αντί για όστρακο χρησιμοποιούν κέρμα ή πέτρα.

Πεσσεία: Αντιστοιχούν στα σημερινά δημοφιλή παιχνίδια «σκάκι, ντάμα και τάβλι». Παίζονταν με «πεσσούς» (ζάρια) και «ψήφους» (στρογγυλά πιόνια).

Ποδόσφαιρο: Στο πασίγνωστο αυτό παιχνίδι, σύμφωνα με ανάγλυφες αναπαραστάσεις, σημειώνονταν και κόλπα ανάλογα των σημερινών ποδοσφαιριστών.

Στρόμβος: η σημερινή σβούρα. Άλλες ονομασίες είναι ρόμβος, στρόβιλος, βέμβιξ.

Συρίκτρα: η σφυρίχτρα

Σφαίρα: Κάτι ανάλογο με τις αυτοσχέδιες μπάλες που όλοι έχουμε φτιάξει. Τις παραγέμιζαν με πούπουλα, χώμα, αλεύρι, πανί, άχυρο, κλπ.

Σφαιρία: οι σημερινοί βόλοι.

Σχοινάκι: το δημοφιλέστατο παιχνίδι που παίζεται ακόμη και σήμερα.

Σχοινοφιλίνδα: Μία ομάδα καθισμένη σε κύκλο και ένα παιδί περπατά γύρω γύρω, πίσω από τα υπόλοιπα παιδιά και αφήνει ξαφνικά ένα σχοινί (σήμερα παίζεται με μαντήλι) πίσω από την πλάτη οποιουδήποτε ατόμου. Αν το παιδί το καταλάβαινε τότε κυνηγούσε το άλλο μέχρι αυτό να κάτσει στη θέση του. Εάν όχι τότε έπρεπε να κάνει τρέχοντας τον γύρο του κύκλου και να καθήσει πάλι στην θέση του.

Τηλία: Το περίφημο τάβλι, που όμως δεν γνωρίζουμε τον ακριβή τρόπο που παιζόταν στην αρχαιότητα.

Ψάμμου οικοδομαί: Οι διάφορες κατασκευές των παιδιών πάνω στην άμμο.

Χαλκή Μυία: η σημερινή τυφλόμυγα.

Α μπε, μπα μπλόν: «Ά μπε, μπα μπλόν, του κείθε μπλόν, μπλήν-μπλόν» < «Απεμπολών, του κείθεν εμβολών», φράση που έλεγε η επιτιθέμενη ομάδα στην αντίπαλη. Σημαίνει: «Σε απεμπολώ, σε αποθώ, σε σπρώχνω,

 Από : pygmi.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Τα παιχνίδια που έπαιζαν στην αρχαία Ελλάδα"

The 102 Basic Greek Words every English Speaker Should Know

1. aero-, aer-, aeri - (Greek: air, mist, wind). 2. aesth-, esth-, aesthe-, esthe-, aesthesio-, esthesio-, -aesthesia, -esthesia, -aesthetic, -esthetic, -aesthetical, -esthetical, -aesthetically, -esthetically (Greek: feeling, sensation, perception). 3. ampho-, amph-, amphi- (Greek: around, about, both, on both sides of, both kinds). 4. anti-, ant- (Greek: against, opposed to, preventive; used as a prefix). 5. astro-, astra-, astr- (Greek: star, star shaped; also pertaining to outer space). 6. auto-, aut- (Greek: self; directed from within). 7. biblio-, bibli-, bibl- (Greek: book). 8. bio-, bi-, -bia, -bial, -bian, -bion, -biont, -bius, -biosis, -bium, -biotic, -biotical, -biotic (Greek: life). 9. cardio-, cardi-, card- (Greek: heart, pertaining to the heart). 10. chromato-, chromat-, chromo-, chrom-, chro-, -chrome, -chromasia, -chromia, -chromatism, -chromatic, -chromatically, -chromy (Greek: color). 11. chrono-, chron- (Greek: time). 12. cine-, cinem-, cinema-, cinemat-, cinemato-, -cinesia, -cinesis, -cinetic, -cinesias, -cineses, -cinetical, -cinetically (Greek: move, movement, set in motion). 13. -crat, -cracy, -cratic, -cratism, -cratically, -cracies (Greek: a suffix; govern, rule; strength, power). 14. dactylo-, dactyl-, dactylio-, -dactyl, -dactyla, -dactylia, -dactylic, -dactylism, -dactyloid, -dactylous, -dactyly (Greek: finger, toe). 15. deca-, dec-, deka-, dek- (Greek: ten; a decimal prefix used in the international metric system for measurements). 16. demo-, dem-, demio-, -demic, -deme, -demically (Greek: people). 17. dermo-, derm-, derma-, dermato-, dermat-, -derm, -derma, -dermatic, -dermatous, -dermis, -dermal, -dermic, -dermoid, -dermatoid (Greek: skin). 18. dyna-, dyn-, dynamo-, -dyne, -dynamia, -dynamic (Greek: power, strength, force, mightiness). 19. dys- (Greek: bad, harsh, wrong; ill; hard to, difficult at; slow of; disordered; used as a prefix). 20. eco-, oeco-, oec-, oiko-, oik- (Greek: house, household affairs [environment, habitat], home, dwelling; used in one extensive sense as, “environment”). 21. endo-, end- [before vowels or “h”] (Greek: within, inside, into, in, on, inner; used as a prefix). 22. epi-, ep- [before vowels or “h”] (Greek: above, over, on, upon; besides; in addition to; toward; among; used as a prefix). 23. ergo-, erg- (Greek: work). Also: urg-, [erg-], -urgy, -urgia, -urgical, -urgically, -urgist, -urge (Greek: work). 24. etym- (Greek: truth, true meaning, real [the root meaning, true meaning or literal meaning of a word]). 25. eu- (Greek: good, well, normal; happy, pleasing; used as a prefix). 26. exo-, ec-, e- (Greek: out of, out, outside; away from; used as a prefix). 27. geo-, ge- (Greek: earth, world). 28. glotto-, glot-, -glott (Greek: tongue; by extension, “speech, language”). Also: glosso-, gloss- (Greek: tongue; language, speech). 29. grapho-, graph-, -graph, -graphy, -grapher, -graphia (Greek: to scratch; write, record, draw, describe). 30. gymno-, gymn- (Greek: naked, uncovered; unclad). 31. gyno-, gyn-, gynaeco-, gyneco-, gyne-, -gynia, -gynic, gynec-, -gynist, -gynous, -gyny (Greek: woman, female). 32. helio-, heli- (Greek: sun). 33. hemi- (Greek: half). 34. hetero-, heter- (Greek: different, other, another, unlike; used as a prefix). 35. hippo-, hipp- (Greek: horse). 36. homo-, hom- (Greek: same, equal, like, similar, common; one and the same). 37. hydro-, hydra-, hydr-, hyd- (Greek: water). 38. hyper-, hyp- (Greek: above, over; excessive; more than normal; abnormal excess [in medicine]; abnormally great or powerful sensation [in physical or pathological terms]; highest [in chemical compounds]; used as a prefix). 39. hypo-, hyp- (Greek: under, below, beneath; less than; too little; deficient, diminished; used as a prefix). 40. icono-, icon- (Greek: image, likeness; sacred or holy image). 41. -itis (Greek: a suffix; inflammation, burning sensation; by extension, disease associated with inflammation). 42. kilo-, kil- (Greek: one thousand; a decimal prefix used in the international metric system for measurements). 43. kine-, kin-, kino-, kinesio-, kinesi-, kineto-, kinet-, -kinesia, -kinesis, -kinetic, -kinesias, -kineses, -kinetical, -kinetically (Greek: move, set in motion; muscular activity). Also: cine-, cinem-, cinema-, cinemat-, cinemato-, -cinesia, -cinesis, -cinetic, -cinesias, -cineses, -cinetical, -cinetically (Greek: move, movement, set in motion). 44. -latry, -olatry, -later, -olater, -latress, -olatress, -latria, -latrous, -olatrous (Greek: a suffix; worship; excessively, fanatically devoted to someone or something; “service paid to the gods”). 45. litho-, lith-, -lith, -lithic, -lite, -liths, -lites (Greek: stone, rock). 46. logo-, log-, -logia, -logical, -logism, -logician, -logian, -logist, -logy, -logue (Greek: talk, speech, speak; word). 47. macro-, macr- (Greek: large, great; long [in extent or duration]; enlarged, or elongated, long). 48. -mania, -maniac, -maniacal, -manic, -manically, -maniacally (Greek: mental disorder). 49. mega-, meg- (Greek: large, great, big, powerful; a decimal prefix used in the international metric system for measurements). 50. meter-, metro-, metr-, -metrical, -metrically, -metron, -metric, -metrist, -meters, -metry, -metre (Greek: measure). 51. micro-, micr- (Greek: small, tiny; a decimal prefix used in the international metric system for measurements). 52. miso-, mis- (Greek: hate, hater, hatred; used as a prefix). 53. mne-, mnem-, mnemon-, mnes-, -mnesia, -mnesiac, -mnesic, -mnestic (Greek: memory, to remember). 54. mono-, mon- (Greek: one, alone, single; a number used as a prefix). 55. morpho-, morph-, -morphous, -morphically, -morphia, -morphosis, -morphously, -morphy, -morphic, -morphism (Greek: shape, form, figure, appearance). 56. naus-, nau- (Greek: ship, sailor). 57. neo-, ne- (Greek: new, recent, current, young). 58. odonto-, odont-, odon-, -odont, -odonic, -odontic, -odontia, -odontoid (Greek: tooth, teeth). 59. -oid, -oidal, -oidism, -ode (Greek: a suffix; like, resembling, similar to, form). 60. oligo-, olig- (Greek: few, small; abnormally few or small; used as a prefix). 61. onomato-, onoma-, onomo-, onom-, ono- (Greek: name; word). 62. ortho-, orth- (Greek: right, straight, correct, true; designed to correct). 63. paleo- (Greek: old; of a past era). 64. pachy-, pacho-, pach- (Greek: thick, dense; large, massive). 65. pedo-, paedo-, ped-, paed-, paido-, paid- (Greek: child). The British tend to use “paed-” while those in the United States tend to use “ped-”. Remember that the Greek ped- means “child” while the Latin ped- means “foot”. Don't confuse this Greek element with another Greek pedo- which means “ground, soil, earth”. 66. pan-, panto-, pant- (Greek: all, every). 67. patho-, -path-, -pathia, -pathic, -pathology, -pathetic, -pathize, -pathy (Greek: feeling, sensation, perception, suffering, [in medicine, it usually means “one who suffers from a disease of, or one who treats a disease”]). 68. peri- (Greek: around, about, near, enclosing; used as a prefix). 69. petro-, petr-, peter- (Greek: stone, rock). 70. phago-, phag-, -phag, -phage, -phagic, -phagia, -phagism, -phagist, -phagous (Greek: eat, consume). 71. philo-, phil-, -phile, -philia, -philic, -philous, -phily, -philiac, -philist, -philism (Greek: love, loving, friendly to, fondness for, attraction to, strong tendency toward, affinity for). Note: under some circumstances, -philia means “unwholesome-sexual attraction” to something or someone, as in pedophilia. 72. -phobia, -phobias, -phobe, -phobiac, -phobist, -phobic, -phobism, -phobous; phobo-, phob- (Greek: fear, extreme fear of, morbid fear of, excessive fear of, irrational fear or terror of something or someone; however, sometimes this Greek element means a strong dislike or hatred for something). Noun endings are formed with -phobia and -phobe; while adjectives end with -phobic. 73. phono-, phon-, -phone, -phonia, -phonic, -phonetic, -phonous, -phonically, -phonetically, -phony (Greek: phone; sound; voice). 74. photo-, phot-, -photic, -phote (Greek: light). 75. pneumo-, pneum-, pneumono-, pneumon- (Greek: lung [breath]). 76. podo-, pod-, -poda, -pod, -pode, -podium, -podia, -podial, -podous, -pody (Greek: foot, feet). 77. polis-, polit-, poli- (Greek: city; method of government). 78. poly- (Greek: many, much; too many, too much, excessive; often used as a prefix). Don’t confuse this poly- with the next -poly that means “to sell”. 79. -poly, -pole, -polism, -polist, -polistic, -polistically (Greek: used as a suffix; sale, selling; one who sells; pertaining to selling). 80. pro-, por- (Greek > Latin: used as a prefix). a) before, b) forward, c) for, in favor of, d) in front of, e) in place of, on behalf of 81. pseudo-, pseud- (Greek: false, deception, lying, untrue, counterfeit; used as a prefix). 82. psycho-, psych-, -psyche, -psychic, -psychical, -psychically (Greek: the mind or the mental processes). Etymologically, this word also means, breath, life, soul, spirit, mind, and consciousness. 83. pyro-, pyr- (Greek: fire, burn; and sometimes “fever”; heat, produced by heating). 84. sarco-, sarc-, -sarcous, -sarc, -sarcoma, -sarcomatous, -sarcomatoid (Greek: flesh, meat). 85. sauro-, saur-, -saurus, -saurid, -saur, -sauria, -saurian (Greek: lizard). 86. scopo-, scop-, scept-, skept-, -scope-, -scopy, -scopia, -scopic, -scopist (Greek: see, view, sight, look at, examine). 87. seismo-, seism-, -seism, -seisms, -seisma, -seismically, -seismical, -seismal, -seismic (Greek: shake, earthquake [move to and fro’; to shake, move violently]). 88. soma-, som-, somat-, somato-, -soma, -some, -somus, -somia, -somic, -somal, -somite, -somatous, -somatia, -somatic (Greek: body; mass). 89. sopho-, soph-, sophic, -soph, -sopher, -sophy, -sophical, -sophically, -sophist (Greek: wise, wisdom; knowledge). 90. stereo-, stere- (Greek: solid, firm, hard; three-dimensional). 91. syn-(sy-, sym-, syl-, sys-) (Greek: together, with, along with). By extension, syn- may also mean: together, with; united; same, similar; at the same time. 92. tacho-, tach-, tachy- (Greek: fast, speed, swift, rapid). 93. techno-, techn-, tect-, -technic[s], -technique, -technology, -technical, -technically (Greek: art, skill, craft; techne, art, skill, craft; tekton, “builder”). 94. tele-, tel-, telo-, -telic, -telical (Greek: far away, far off, at a distance). Don’t confuse this tele- with the teleo- that means “end, last”. 95. thanato-, thanat-, thanas-, -thanasia, -thanasic (Greek: death, dead). 96. theo-, the-, -theism, -theist, -theistic (Greek: God, god, deity, divine). 97. therap-, -therapeutic[s], -therapeutically, -therapy, -therapies, -therapist (Greek: heal, cure; treatment; service done to the sick, a waiting on). 98. thermo-, therm-, thermi-, -thermia, -therm, -thermal, -thermic, -thermous, -thermy (Greek: heat). 99. toxico-, toxic-, toxi-, tox-, toxin-, -toxically, -toxaemia, -toxemia, -toxaemic, -toxemic, -toxical, -toxy, -toxis, -toxicosis, -toxism, -toxia, -toxin, -toxicity (Greek: poison). 100. xeno-, xen- (Greek: foreign, foreigner, strange, stranger; and by extension, guest). Greeks are said to have considered any stranger a “guest” and modern Greek includes xenodochion a “guest house” or “house for guests” or its modern version of “hotel”. 101. xero-, xer-, xir- (Greek: dry). 102. zoo-, zo-, -zoic, -zoid, -zoite, -zoal, -zonal, -zooid, -zoon, -zoa, -zoan (Greek: animal; living being; life).

 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "The 102 Basic Greek Words every English Speaker Should Know"

Ο ΜΕΓΑΣ ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙ ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΚΡΙΣΗ

Ο ΜΕΓΑΣ ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΔΥΟΜΙΣΗ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΧΡΟΝΙΑ ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΣΗΜΕΡΙΝΗΣ ΚΡΙΣΗΣ.-------

Για μια ακόμη φορά ο Μέγας Θουκυδίδης συνδέει το παρόν με το παρελθόν δείχνοντας ότι η συνέχεια αυτής της φυλής δεν είναι μόνο στο αίμα, αλλά στην απαράλλακτη νοοτροπία.
«…Εσείς εί­στε η αιτία του κακού (σ.σ. απευθυνόμενος στους Αθηναίους πολίτες), γιατί θεσπίσατε κακούς για το αγώνισμα (σ.σ. εννοεί την πολιτική) κανόνες και συνηθίζετε να είστε θεατές των λόγων και ακροατές των πράξεων. Όταν εξετάζετε τα όσα πρέπει να γίνουν, νομίζετε ότι μπορούν να γίνουν μόνο και μόνο επειδή σας το ανέπτυξαν με ωραία λόγια κι όταν εξετάζετε τα όσα έχουν συμβεί τα κρίνετε πε­ρισσότερο με βάση τα όσα ακούτε από επιτήδειους ρήτορες, παρά με τα όσα είδατε να γίνονται μπροστά στα μάτια σας.

Είστε οι πρώτοι και καλύτεροι στο να γοητεύεστε με καινούργια σχήματα λόγου και στο ν’ αντιδράτε σε δοκιμασμένα επιχειρήματα.
Είστε δούλοι κάθε παραδοξολογίας και περιφρονείτε καθετί το συνηθισμένο…. θα έλεγε κανείς ότι είστε σε αναζήτηση ενός άλλου κόσμου από εκεί­νον στο οποίον ζούμε και ότι δεν μπορείτε να κρίνε­τε σύμφωνα με την πραγματικότητα.
Σας παρασύρει η ευχαρίστηση που προκαλούν τα ωραία λόγια και μοιάζετε περισσότερο με ανθρώπους που παρακο­λουθούν μια συζήτηση σοφιστών, παρά με πολίτες που συσκέπτονται για τα ζητήματα της πολιτείας».


 http://papanikolaou.info/blog1/thoukididis-oikonomiki-krisi/

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ο ΜΕΓΑΣ ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙ ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΚΡΙΣΗ"

Η κρίση ρημάζει τον ευρωπαϊκό πολιτισμό;

  Κατάρρευση τοίχου στην αρχαία Πομπηία------

Ένας από τους πιο φημισμένους αρχαιολογικούς χώρους τον κόσμο και από τα μεγαλύτερα και πλέον αναγνωρίσιμα μνημεία του ελληνορωμαϊκού πολιτισμού, η Πομπηία καταρρέει λόγω της μειωμένης χρηματοδότησης για εργασίες συντήρησης,

 

αλλά και λόγω του καιρού, αφού ακόμα ένα κτίσμα υπέστη σοβαρές ζημιές όπως μεταδίδουν σήμερα τα ιταλικά ΜΜΕ.

 

 

Οι χθεσινές ισχυρές βροχοπτώσεις και ο δυνατός άνεμος προκάλεσαν την κατάρρευση τοίχου ενός αρχαίου καταστήματος στη Βία Σταμπιάνα και κομμάτια γύψου έπεσαν από το γειτονικό Σπίτι της Μεγάλης Κρήνης.

 

Σύμφωνα με την υπηρεσία συντήρησης των αρχαιοτήτων, οι εργασίες αποκατάστασης θ' αρχίσουν στα μέσα Δεκεμβρίου, καθώς τα κτίσματα που έχουν υποστεί ζημιές βρίσκονται στην περιοχή, για την οποία είχαν ήδη προγραμματιστεί, από το Φεβρουάριο, εργασίες αποκατάστασης με κονδύλια 105 εκατομμυρίων ευρώ από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

 

Ο Αντόνιο Πέπε, μέλος τοπικού εργατικού συνδικάτου, δήλωσε ότι βασική αιτία της τελευταίας κατάρρευσης είναι το γεγονός ότι «επί πολλά χρόνια δε γίνονταν εργασίες συντήρησης».

 

Από το 2010, τουλάχιστον 12 κτίρια της Πομπηίας, μνημείου της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO, έχουν καταρρεύσει. Πριν από δύο εβδομάδες παρατηρήθηκαν ρωγμές και έπεσαν κομμάτια γύψου από ένα ακόμα κτίριο στην Πομπηία.

 

Πολλές έρευνες έδειξαν ότι οι εργασίες αποκατάστασης και συντήρησης στην Πομπηία, στο παρελθόν υπονομεύθηκαν από διεφθαρμένους αξιωματούχους και από την τοπική μαφία, την Καμόρα.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 
 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η κρίση ρημάζει τον ευρωπαϊκό πολιτισμό;"

Ποια προϊόντα εξάγει η Βόρεια Ελλάδα

Δείτε τη σειρά κατάταξης ανά νομό και τα κύρια εξαγώγιμα προϊόντα ανά περιοχή σε Μακεδονία και Θράκη, σύμφωνα με στοιχεία του γραφείου Οικονομικών και Εμπορικών Υποθέσεων Βόρειας Ελλάδας---

Αύξηση 11,31%, στα 5,78 δισ. ευρώ παρουσίασαν οι εξαγωγές των νομών Μακεδονίας και Θράκης κατά το 2012, σύμφωνα με στοιχεία του γραφείου Οικονομικών και Εμπορικών Υποθέσεων (ΟΕΥ) Βόρειας Ελλάδας.-----



Οι εισαγωγές το 2012 ανήλθαν σε 7, 43 δισ. ευρώ, από 7,16 δισ. ευρώ το 2011, καταγράφοντας αύξηση της τάξης του 3,88%.



Οι εισαγωγές των νομών Μακεδονίας και Θράκης κατά το 2012 αποτελούσαν το 15,07% του συνόλου των εισαγωγών της Ελλάδος, από 14,77% το 2011, ενώ οι εξαγωγές αποτελούσαν το 2012 το 20,93%, από 21,35% το 2011.



Σύμφωνα με τα στοιχεία του γραφείου ΟΕΥ, ο δείκτης επικάλυψης (εξαγωγές/εισαγωγές) για το σύνολο των νομών Μακεδονίας και Θράκης ήταν 77,78% το 2012 και 72,59% το 2011.



Κατά το 2012 ελλειμματικό εμπορικό ισοζύγιο είχαν οι νομοί Έβρου, Θεσσαλονίκης, Κοζάνης και Φλώρινας ενώ θετικό εμπορικό ισοζύγιο είχαν οι υπόλοιποι νομοί, ενώ το 2011 ελλειμματικό εμπορικό ισοζύγιο είχαν οι νομοί Έβρου, Θεσσαλονίκης, και Φλώρινας



Κατά το 2012, αύξηση των εξαγωγών σε σχέση με το 2011, σημείωσαν οι νομοί Ημαθίας, Θεσσαλονίκης, Καστοριάς, Ξάνθης, Πέλλας, Ροδόπης, Σερρών, Φλώρινας, Χαλκιδικής ενώ μείωση των εξαγωγών σημείωσαν οι νομοί Γρεβενών, Δράμας, Έβρου, Καβάλας, Κιλκίς, Κοζάνης και Πιερίας.



Τις πρώτες θέσεις όσον αφορά στις εξαγωγές για το 2011 και το 2012 καταλαμβάνουν οι νομοί Θεσσαλονίκης, Ημαθίας, Καστοριάς, Πέλλας και Κιλκίς.



Σειρά κατάταξης εξαγωγών νομών Μακεδονίας – Θράκης το 2012



ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

3.427.738.079,00 €

ΗΜΑΘΙΑΣ

411.585.636,00 €

ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ

377.983.487,00 €

ΠΕΛΛΑΣ

283.905.823,00 €

ΚΙΛΚΙΣ

219.484.648,00 €

ΚΑΒΑΛΑΣ

170.431.233,00 €

ΞΑΝΘΗΣ

169.000.620,00 €

ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ

132.883.726,00 €

ΡΟΔΟΠΗΣ

115.899.477,00 €

ΔΡΑΜΑΣ

111.722.963,00 €

ΠΙΕΡΙΑΣ

111.550.461,00 €

ΕΒΡΟΥ

99.645.497,00 €

ΣΕΡΡΩΝ

81.752.559,00 €

ΚΟΖΑΝΗΣ

57.728.783,00 €

ΓΡΕΒΕΝΩΝ

9.339.256,00 €

ΦΛΩΡΙΝΑΣ

5.182.216,00 €

ΣΥΝΟΛΟ

5.785.834.464,00 €







Δείτε εδώ πίνακες για τις εισαγωγές και τις εξαγωγές των νομών Μακεδονίας-Θράκη για το 2011 και το 2012



Τα κύρια εξαγώγιμα προϊόντα



Νομός Θεσσαλονίκης



Τα κύρια εξαγώγιμα προϊόντα του νομού Θεσσαλονικης κατά το 2012 ήταν:



-Λάδια από πετρέλαιο ή από ασφαλτούχα ορυκτά (άλλα από τα ακατέργαστα λάδια). Άλλα (προς Π.Γ.Δ.Μ., Κόσοβο, Σερβία)

- Πολυπροπυλένιο σε αρχικές μορφές (προς Τουρκία)

-Ελαφρά λάδια και παρασκευάσματα (προς Τουρκία, Π.Γ.Δ.Μ., Κόσοβο, Ην. Αρ. Εμιράτα)

-Βαμβάκι, μη λαναρισμένο ούτε χτενισμένο (προς Τουρκία)

-Ζάχαρη από ζαχαροκάλαμο ή από τεύτλα και ζαχαρόζη χημικώς καθαρή, σε στερεή κατάσταση (προς Βουλγαρία)

-Μάρμαρα και τραβερτίνες, ακατέργαστα ή χοντρικά κατεργασμένα (προς Κίνα)

-Φάρμακα που αποτελούνται από προϊόντα αναμειγμένα ή μη αναμειγμένα, παρασκευασμένα για θεραπευτικούς ή προφυλακτικούς σκοπούς, που παρουσιάζονται με μορφή δόσεων ή είναι συσκευασμένα για τη λιανική πώληση (εκτός από εκείνα που περιέχουν αντιβιοτικά (προς Γερμανία)

-Καπνά χωρίς αφαίρεση των μίσχων (προς Βέλγιο)

-Μπλούζες και μπλούζες-πουκάμισα "σεμιζιέ", πλεκτές, από συνθετικές ή τεχνητές ίνες, για γυναίκες ή κορίτσια, εκτός από τι-σερτ και φανελάκια (προς Γερμανία)

-Φάρμακα που περιέχουν αντιβιοτικά, που παρουσιάζονται με μορφή δόσεων ή είναι συσκευασμένα για τη λιανική πώληση, εκτός από αυτά που περιέχουν πενικιλίνες ή παράγωγά τους "με δομή πενικιλανικού οξέος", ή στρεπτομυκίνες ή παράγωγά τους (προς Γερμανία)



Νομός Γρεβενών



Τα κύρια εξαγώγιμα προϊόντα του νομού Γρεβενών κατά το 2012 ήταν:



-Τυριά (προς Σουηδία, Γερμανία, Ην. Βασίλειο, Δανία)

-Πλάκες-διαφράγματα από ίνες ξύλου ή άλλες ξυλώδεις ύλες (προς Βουλγαρία, Ιταλία)

-Ψωμί με καρυκεύματα (προς Ρουμανία)

-Γουνοδέρματα βιζόν ακατέργαστα (προς Ολλανδία)



Νομός Δράμας



Τα κύρια εξαγώγιμα προϊόντα του νομού Δράμας κατά το 2012 ήταν:



-Μάρμαρα και τραβερτίνες, ακατέργαστα ή χοντρικά κατεργασμένα (προς Κίνα,Ταιβάν)

-Μάρμαρο, τραβερτίνη και αλάβαστρο και τεχνουργήματα από αυτές (προς Σινγκαπούρη, Σαουδική Αραβία, Βραζιλία, Ην. Αρ. Εμιράτα, ΗΠΑ, Κύπρο)

-Βαμβάκι (προς Ιταλία, Τουρκία)

-Τι-σερτ και φανελάκια, πλεκτά, από υφαντικές ύλες (προς Γαλλία)

-Κρασιά από νωπά σταφύλια (προς Γερμανία)



Νομός Έβρου



Τα κύρια εξαγώγιμα προϊόντα του νομού Έβρου κατά το 2012 ήταν:



-Λάδια από πετρέλαιο ή από ασφαλτούχα ορυκτά,άλλα από τα ακατέργαστα λάδια (προς Τουρκία)

-Τυριά (προς Γερμανία)

-Διακοσμητικές μοριόπλακες (προς Βουλγαρία,Τουρκία)

-Αλεύρια σιταριού ή σμιγαδιού (προς Βουλγαρία)

-Μέρη από μηχανές συγκομιδής, αλωνιστικές μηχανές, θεριστικές μηχανές και μηχανές για τον καθαρισμό ή τη διαλογή γεωργικών προϊόντων (προς Βουλγαρία)

-Μόλυβδος σε ακατέργαστη μορφή (προς Βουλγαρία)



Νομός Ημαθίας



Τα κύρια εξαγώγιμα προϊόντα του νομού Ημαθίας κατά το 2012 ήταν:



-Ροδάκινα, στα οποία περιλαμβάνονται και τα brugnons και nectarines, νωπά (προς Ρωσία, Ουκρανία)

-Γλυκά κουταλιού, ζελέδες, μαρμελάδες, πολτοί και πάστες καρπών και φρούτων (προς Ρωσία, Ουκρανία)

-Ροδάκινα κάθε είδους, παρασκευασμένα ή διατηρημένα, με ή χωρίς προσθήκη ζάχαρης, άλλων γλυκαντικών ή αλκοόλης (προς Ην. Βασίλειο, Γερμανία, Ταϊλάνδη, Γαλλία)

-Λαχανικά, καρποί και φρούτα και άλλα βρώσιμα μέρη φυτών, παρασκευασμένα ή διατηρημένα με ξίδι ή οξικό οξύ, εκτός από αγγούρια, αγγουράκια και κρεμμύδια (προς Γερμανία)

-Ακτινίδια, νωπά (προς Ρωσία)

-Φράουλες, νωπές(προς Ρωσία)



Νομός Καβάλας



Τα κύρια εξαγώγιμα προϊόντα του νομού Καβάλας κατά το 2012 ήταν:



-Λάδια από πετρέλαιο ή από ασφαλτούχα ορυκτά (άλλα από τα ακατέργαστα λάδια).Άλλα (προς Εφοδ.πλοίων με χώρες Ε.Ε., Π.Γ.Δ.Μ.)

-Σταφύλια, νωπά (προς Γερμανία)

-Σπαράγγια, νωπά ή διατηρημένα με απλή ψύξη (προς Γερμανία)

-Σταφύλια, ξερά (προς Γερμανία)

-Λιπάσματα ορυκτά ή χημικά (προς Τουρκία, Π.Γ.Δ.Μ.)

-Βαμβάκι, μη λαναρισμένο ούτε χτενισμένο (προς Τουρκία)

-Σιτάρι και σμιγάδι: άλλο(προς Τουρκία)

- Καπνά χωρίς αφαίρεση των μίσχων (προς Ινδονησία)

-Μάρμαρο, τραβερτίνη και αλάβαστρος, τυχαίας μορφής, στιλβωμένα, διακοσμημένα ή αλλιώς κατεργασμένα (προς Σαουδική Αραβία)

-Επιβατικά πλοία, κρουαζιερόπλοια και παρόμοια πλοία κατασκευασμένα κυρίως για τη μεταφορά προσώπων, καθώς και οχηματαγωγά (προς Χιλή)

-Πέτρες κατάλληλες για λαύξεση ή για την οικοδομική (προς Βέλγιο)

-Λιπάσματα ορυκτά ή χημικά (προς Π.Γ.Δ.Μ.)

-Μάρμαρα και τραβερτίνες, απλά κομμένα, με πριόνι ή άλλο τρόπο, σε όγκους ή πλάκες σχήματος τετραγώνου ή ορθογωνίου (Τουρκμενιστάν)



Νομός Καστοριάς



Τα κύρια εξαγώγιμα προϊόντα του νομού Καστοριάς κατά το 2012 ήταν:



-Ενδύματα και εξαρτήματα της ένδυσης από γουνοδέρματα (προς Ρωσία, Ην. Αραβικά Εμιράτα, Κύπρος, Χονγκ Κονγκ, Ιταλία, Γερμανία)

-Ράβδοι και χονδρόσυρμα, από σίδηρο ή από μη κραματοποιημένο χάλυβα (προς Αλβανία)

-Γουνοδέρματα βιζόν ακατέργαστα, ολόκληρα, έστω και χωρίς κεφάλια, ουρές ή πόδια (προς Δανία, Φινλανδία, Ιταλία)

-Γουνοδέρματα βιζόν δεψασμένα ή κατεργασμένα, ολόκληρα, έστω και χωρίς κεφάλια, ουρές ή πόδια, που δεν έχουν συναρμολογηθεί (προς Γερμανία, Ιταλία, Ν. Κορέα, Ην. Βασίλειο)

-Πλάκες-διαφράγματα από ίνες ξύλου ή άλλες ξυλώδεις ύλες (προς Αλβανία)

-Ενδύματα και εξαρτήματα της ένδυσης από γουνοδέρματα (προς Χονγκ Κονγκ, Ιταλία, Γερμανία

-Μήλα, νωπά (προς Αίγυπτο)

-Γουνοδέρματα βιζόν δεψασμένα ή κατεργασμένα, ολόκληρα, έστω και χωρίς κεφάλια, ουρές ή πόδια, που δεν έχουν συναρμολογηθεί (προς Κίνα)

-Κεφάλια, ουρές, πόδια και άλλα κομμάτια, αποκόμματα και απορρίμματα, δεψασμένων ή κατεργασμένων γουνοδερμάτων, που δεν έχουν συναρμολογηθεί (προς Κίνα)



Νομός Κιλκίς



Τα κύρια εξαγώγιμα προϊόντα του νομού Κιλκίς κατά το 2012 ήταν:



-Ανελκυστήρες προσώπων και αναβατήρες φορτίων (προς Ρωσία, Ην. Βασίλειο)

-Λάδια από πετρέλαιο ή από ασφαλτούχα ορυκτά, άλλα από τα ακατέργαστα λάδια (προς Π.Γ.Δ.Μ.)

-Κατασκευές και μέρη κατασκευών, από αργίλιο(προς Γαλλία, Ρουμανία, Ουγγαρία, Γερμανία)

-Κράματα αργιλίου σε ακατέργαστη μορφή (προς Αλβανία, Σερβία)

-Μέρη από ανελκυστήρες προσώπων, αναβατήρες φορτίων ή από κυλιόμενες σκάλες (προς Τουρκία)



Νομός Κοζάνης



Τα κύρια εξαγώγιμα προϊόντα του νομού Κοζάνης κατά το 2012 ήταν:



-Ελαιόλαδο και τα κλάσματά του, που λαμβάνονται αποκλειστικά από ελιές με τη χρήση μηχανικών ή φυσικών μέσων υπό συνθήκες που δεν προκαλούν αλλοίωση του ελαίου, παρθένα (προς Ιταλία)

-Μέρη από μηχανές και συσκευές της κλάσης 8428 (προς Π.Γ.Δ.Μ.)

-Ενδύματα και εξαρτήματα της ένδυσης από γουνοδέρματα (προς Γερμανία, Ην. Αραβικά Εμιράτα)

-Γουνοδέρματα βιζόν ακατέργαστα, ολόκληρα, έστω και χωρίς κεφάλια, ουρές ή πόδια (προς Πολωνία, Φινλανδία, Δανία)

-Δέρματα ακατέργαστα, με το μαλλί τους, προβατοειδών νωπά ή αλατισμένα, αποξεραμένα, διατηρημένα με ασβέστη, με άλλα διατηρητικά διαλύματα ή αλλιώς διατηρημένα (προς Τουρκία)

-Είδη από γουνοδέρματα (προς Κύπρο)

-Γουνοδέρματα βιζόν δεψασμένα ή κατεργασμένα, ολόκληρα, έστω και χωρίς κεφάλια, ουρές ή πόδια, που δεν έχουν συναρμολογηθεί (προς Γερμανία)

-Δέρματα ολόκληρα ακατέργαστα, με βάρος κατά μονάδα που υπερβαίνει τα 16 kg (προς Σερβία)

-Μείγματα και ζυμάρια από αλεύρια, σιμιγδάλια, άμυλα κάθε είδους ή εκχυλίσματα βύνης (προς Γερμανία, Ρουμανία)



Νομός Ξάνθης



Τα κύρια εξαγώγιμα προϊόντα του νομού Ξάνθης κατά το 2012 ήταν:



-Κολάν (κάλτσες-κιλότες), κάλτσες, μισές-κάλτσες, καλτσάκια (σοσόνια) και άλλα

παρόμοια είδη (προς Γερμανία, Βουλγαρία)

-Υφάσματα που κατασκευάζονται από λουρίδες ή παρόμοιες μορφές από συνθετικές ίνες συνεχείς (προς ΗΠΑ)

-Βάτες από συνθετικές ή τεχνητές ίνες και είδη από βάτες (Ρωσία)

-Καπνά χωρίς αφαίρεση των μίσχων (προς ΗΠΑ, Ν.Κορέα)

-Ίνες μη συνεχείς από πολυπροπυλένιο, που δεν είναι λαναρισμένες, χτενισμένες ή με άλλο τρόπο παρασκευασμένες για νηματοποίηση (προς Ιταλία)

-Άλλες κάλτσες και μισές-κάλτσες, για γυναίκες (προς Γερμανία)

-Μέρη και εξαρτήματα για εργαλειομηχανές (προς Σερβία)



Νομός Πέλλας



Τα κύρια εξαγώγιμα προϊόντα του νομού Πέλλας κατά το 2012 ήταν:



-Ροδάκινα κάθε είδους, παρασκευασμένα ή διατηρημένα (προς Ταϊλάνδη, Γερμανία, Πολωνία, ΗΠΑ, Γαλλία, Τσεχία, Ιταλία, Ουγγαρία)

-Ροδάκινα, στα οποία περιλαμβάνονται και τα brugnons και nectarines, νωπά (προς Ρωσία )

-Καρποί και φρούτα, βρώσιμα, άψητα ή ψημένα στον ατμό ή βρασμένα στο νερό, κατεψυγμένα, έστω και με προσθήκη ζάχαρης ή άλλων γλυκαντικών (προς Γερμανία)

-Σαλιγκάρια, άλλα από τα θαλασσινά (προς Γαλλία)

-Ακτινίδια, νωπά (προς Ρωσία )

-Πορτοκάλια, νωπά ή ξερά (προς Ρουμανία)

-Καρποί και φρούτα και άλλα βρώσιμα μέρη φυτών, αλλιώς παρασκευασμένα ή

διατηρημένα, με ή χωρίς προσθήκη ζάχαρης ή άλλων γλυκαντικών ή αλκοόλης (προς Γερμανία)

-Μανταρίνια (προς Ρωσία )



Νομός Πιερίας



Τα κύρια εξαγώγιμα προϊόντα του νομού Πιερίας κατά το 2012 ήταν:



-Καπνά χωρίς αφαίρεση των μίσχων (προς Βουλγαρία)

-Ελιές, παρασκευασμένες ή διατηρημένες χωρίς ξίδι ή οξικό οξύ, μη κατεψυγμένες (προς Γερμανία, Σουηδία, ΗΠΑ, Αυστραλία, Ιταλία, Ρουμανία)

-Πολύφωτα και άλλες ηλεκτρικές συσκευές φωτισμού για την οροφή ή τον τοίχο (προς Νορβηγία)

-Συναγερμοί για διάρρηξη, κλοπή ή πυρκαγιά και παρόμοιες συσκευές (προς Ιταλία, Πορτογαλία)

-Χαρτί καθαριότητας (προς Τουρκία)

-Σιτάρι και σμιγάδι.για σπορά (προς Ιταλία)

-Ακτινίδια, νωπά (προς Ην. Βασίλειο)

-Σύνδεσμοι, εξαρτήματα σύμπλεξης και ζεύκτες σωληνώσεων, από κράματα χαλκού (προς Γερμανία)



Νομός Ροδόπης



Τα κύρια εξαγώγιμα προϊόντα του νομού Ροδόπης κατά το 2012 ήταν:



-Πλάκες, φύλλα, μεμβράνες, ταινίες και λουρίδες, από πλαστικές ύλες (προς Γαλλία, Γερμανία, Τουρκία)

-Βαμβάκι, μη λαναρισμένο ούτε χτενισμένο (προς Τουρκία, Κίνα, Μαλαισία, Ινδονησία, Πακιστάν)

-Άλλα πλεκτά υφάσματα.Αλεύκαστα ή λευκασμένα (προς Τυνησία)

-Διατάξεις με ημιαγωγό, φωτοευαίσθητες (προς Βουλγαρία)

-Αιθυλική αλκοόλη (προς Ιράκ, Γερμανία)

-Πύργοι και πυλώνες, από σίδηρο ή χάλυβα (προς Π.Γ.Δ.Μ.)

-Διακοσμητικές μοριόπλακες (προς Λίβανο)

-Φάρμακα που αποτελούνται από προϊόντα αναμειγμένα ή μη αναμειγμένα (προς Ελβετία)

-Λιπάσματα ορυκτά ή χημικά (προς Βουλγαρία)

-Τι-σερτ και φανελάκια, πλεκτά, από βαμβάκι (προς Γερμανία)



Νομός Σερρών



Τα κύρια εξαγώγιμα προϊόντα του νομού Σερρών κατά το 2012 ήταν:



-Βαμβάκι, μη λαναρισμένο ούτε χτενισμένο (προς Τουρκία, Κίνα, Ιαπωνία, Βουλγαρία, Ιταλία, Ινδονησία)

-Σιτάρι και σμιγάδι. Άλλο (προς Ιταλία)

-Μαλλιά από σκουριές υψικαμίνων, μαλλιά από πετρώματα και παρόμοια ορυκτά μαλλιά, έστω και αναμεμειγμένα μεταξύ τους, σε μάζες, πλάκες ή κυλίνδρους (προς Ιταλία, Βουλγαρία)

-Άλλα σπέρματα και ελαιώδεις καρποί, έστω και σπασμένα:άλλα (προς Ιταλία)

-Γιαούρτι, έστω και αρωματισμένο, έστω και με προσθήκη ζάχαρης, άλλων γλυκαντικών, φρούτων, καρυδιών ή κακάου (Δανία, Γερμανία)

-Υποδήματα που έχουν τα εξωτερικά πέλματα και το άνω μέρος από καουτσούκ ή από πλαστική ύλη (προς Βουλγαρία)

-Λαχανικά, καρποί και φρούτα και άλλα βρώσιμα μέρη φυτών, παρασκευασμένα ή διατηρημένα με ξίδι ή οξικό οξύ, εκτός από αγγούρια, αγγουράκια και κρεμμύδια, (προς Ρουμανία, Βουλγαρία)

-Παρασκευάσματα διατροφής (προς Τουρκία)

-Ντομάτες παρασκευασμένες ή διατηρημένες χωρίς ξίδι ή οξικό οξύ, εκτός από ολόκληρες ή σε τεμάχια (προς Ολλανδία)



Νομός Φλώρινας



Τα κύρια εξαγώγιμα προϊόντα του νομού Φλώρινας κατά το 2012 ήταν:



-Αράπικα φυστίκια (αραχίδες), παρασκευασμένα ή διατηρημένα, εκτός από τα διατηρημένα με ζάχαρη (προς Π.Γ.Δ.Μ., Ην. Αραβικά Εμιράτα)

-Αυτοκίνητα φορτηγά οχήματα (προς Π.Γ.Δ.Μ.)

-Σοκολάτα και άλλα παρασκευάσματα διατροφής που περιέχουν κακάο (προς Π.Γ.Δ.Μ., Σαουδική Αραβία, Ομάν)

-Ψήκτρες που αποτελούν μέρη μηχανών, συσκευών ή οχημάτων (προς Ισπανία)

-Καρποί με κέλυφος και άλλοι σπόροι (προς Π.Γ.Δ.Μ.)

-Κρασιά από νωπά σταφύλια (προς Γερμανία, Κίνα, ΗΠΑ, Κύπρος, Ρωσία, Καναδάς, Βέλγιο)

-Χαρτί και χαρτόνια συναρμολογημένα επίπεδα με συγκόλληση, χωρίς επίχριση ή επάλειψη στην επιφάνεια ούτε εμποτισμένα, έστω και ενισχυμένα εσωτερικά, σε κύλινδρους ή σε φύλλα (προς Π.Γ.Δ.Μ.)

-Χαρτί και χαρτόνια κραφτ, λευκασμένα ομοιόμορφα στη μάζα (προς Π.Γ.Δ.Μ.)

-Μηχανικές συσκευές, έστω και χειροκίνητες, για τη διασπορά, εκτόξευση ή ψεκασμό υγρών ή σκόνης, για τη γεωργία ή την κηπουρική (προς Π.Γ.Δ.Μ.)



Νομός Χαλκιδικής



Τα κύρια εξαγώγιμα προϊόντα του νομού Χαλκιδικής κατά το 2012 ήταν:



-Ελιές, παρασκευασμένες ή διατηρημένες χωρίς ξίδι ή οξικό οξύ, μη κατεψυγμένες (προς Γερμανία, Ρουμανία, Ην.Βασίλειο, Ιταλία, Βέλγιο)

-Άλλα λαχανικά παρασκευασμένα ή διατηρημένα αλλιώς παρά με ξίδι ή οξικό οξύ (προς Γερμανία)

-Κρασιά από νωπά σταφύλια (Γερμανία)

-Μεταλλεύματα ψευδαργύρου και τα εμπλουτισμένα από αυτά (προς Ρωσία)

-Πολτοί χημικοί από ξύλο "με ανθρακικό νάτριο ή θειικό άλας", ημιλευκασμένοι ή λευκασμένοι, εκτός από εκείνους για διάλυση, καθώς και εκτός από χημικούς πολτούς από ξυλεία κωνοφόρων (προς Σερβία)

-Λάδια και άλλα προϊόντα που προέρχονται από την απόσταξη σε υψηλή θερμοκρασία των πισσών από λιθάνθρακα και ανάλογα προϊόντα στην περίπτωση που τα αρωματικά συστατικά τους υπερισχύουν κατά βάρος από τα μη αρωματικά συστατικά τους (προς Βουλγαρία)

-Τσιμέντα, κονιάματα, σκυροδέματα και παρόμοιες πυρίμαχες συνθέσεις, εκτός από παρασκευάσματα με βάση το γραφίτη ή άλλο άνθρακα (προς Βουλγαρία, Ουκρανία)
http://www.voria.gr/index.php?module=news&func=display&sid=158466

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ποια προϊόντα εξάγει η Βόρεια Ελλάδα"

Μυκηναϊκά εργαλεία ξυλουργικής

Μυκηναϊκά εργαλεία ξυλουργικής με εφαρμογή στη ναυπηγική της Ύστερης Εποχής του Χαλκού-----

Άγνωστες πτυχές της τεχνολογίας της εποχής----

Στην κλειστή γεωγραφική ενότητα του Αιγαίου εμφανίστηκαν σημαντικά όσο και ιδιότυπα πολιτιστικά μορφώματα με άμεσα ή έμμεσα έκδηλο τον νησιωτικό χαρακτήρα – «νησιωτισμό».--- Ήδη από τη Νεολιθική εποχή και εξής η θάλασσα παραδοσιακά περισσότερο ένωνε παρά χώριζε. Συνακόλουθα, το πλοίο ως η πρώτη σύνθετη και θαυμαστή μηχανή των κατοίκων του Αιγαίου αποτέλεσε το απαραίτητο μέσο για τις μετακινήσεις και τις επαφές και ως τέτοιο έγινε φορέας πολιτισμού, όπου μαζί με τα λογής προϊόντα ανταλλαγής διαδίδονταν νέες ιδέες και πολιτισμικά επιτεύγματα.
Με την αυγή της Εποχής του Χαλκού και τη βελτίωση, την άνθηση και τη διάδοση της μεταλλοτεχνίας ήταν φυσικό να βελτιωθεί και να εμπλουτιστεί το εύρος των ξυλουργικών εργαλείων, με συνέπεια να κατασκευάζονται πλέον μεγαλύτερα, συνθετότερα και αξιόπλοα σκαριά για τις ανάγκες της ανακτορικής οικονομίας. Η αναγκαία εκζήτηση στον τομέα της τεχνολογίας ήταν φυσικό να αγγίξει και τη ναυπηγική τέχνη. Οι πολυάριθμες παραστάσεις πλοίων, κυρίως στη μικρογλυπτική της σφραγιδογλυφίας, η «χαρτογράφηση» ενός μακρού θαλασσινού ταξιδιού, που διασώζεται στην περίφημη τοιχογραφία του στόλου από τη Δυτική Οικία στο Ακρωτήρι Θήρας, καθώς και η τοιχογραφική μικρογραφική ζωφόρος του 13ου αι. από το ανάκτορο της Πύλου καταδεικνύουν με τον πλέον εύγλωττο τρόπο την ακμή της ναυπηγικής τέχνης.
Η ιδέα για τη μελέτη των εργαλείων ξυλουργικής της Ύστερης Χαλκοκρατίας προέκυψε κατά τη διάρκεια του σχεδιασμού ναυπηγήσεως μιας μυκηναϊκής εικοσόρου και της κατασκευής αντιστοίχου νεωσοίκου μυκηναϊκής οικοδομικής τεχνολογίας από τον πολιτιστικό σύλλογο αναβίωσης ναυπηγικής ιστορίας «Αριστοναύται», που εδρεύει στην περιοχή Ξυλοκάστρου Κορινθίας.
Η μελέτη αυτή, εντασσόμενη στον τομέα της πειραματικής αρχαιολογίας, έχει ως βασικό στόχο την ανασύσταση και την ανακατασκευή της εργαλειοθήκης του Μυκηναίου τεχνίτη ξυλοναυπηγικής. Πρόκειται για μια προσπάθεια εντοπισμού του βασικού συνόλου εργαλείων, που χρησιμοποιεί ο Μυκηναίος ναυδόμος για την κατασκευή, αλλά και την επισκευή ενός αξιόπλοου σκαριού.

Αρχαιολογική μελέτη

Ξεκινώντας κανείς να πραγματευτεί τα εργαλεία που χρησιμοποιούνταν στη ναυπηγική, είναι αναμενόμενο να αρχίσει την έρευνα από εκείνα που εντοπίσθηκαν σε μυκηναϊκά ναυάγια ή σε νεώσοικους της Ύστερης Χαλκοκρατίας στην ηπειρωτική Ελλάδα. Ωστόσο, λόγω του ότι δεν έχουν εντοπιστεί, ή και αν ακόμη έχουν εντοπιστεί, δεν έχουν ανασκαφεί, το θέμα προσεγγίσθηκε ακολουθώντας μια διαφορετική πορεία. Σε πρώτη φάση, συγκεντρώθηκαν σε ειδικά σχεδιασμένη βάση δεδομένων όλα τα εργαλεία τα οποία μπορούν, εν δυνάμει, να επεξεργαστούν ξύλο και να χρησιμοποιηθούν σε κατασκευές, όπως αυτές της ναυπηγικής. Στη συνέχεια, αξιοποιήθηκαν πληροφορίες προερχόμενες από διάφορες πηγές της υπό μελέτη εποχής, καθώς και ποικίλα αρχαιολογικά παράλληλα από το χώρο της ανατολικής Μεσογείου. Επιπλέον, η εικόνα για τα συγκεκριμένα εργαλεία συμπληρώθηκε από πληροφορίες των ιστορικών χρόνων, οι οποίες αφενός φωτίζουν πτυχές ανακλώντας πρωιμότερη τεχνογνωσία και αφετέρου καταδεικνύουν τη διαχρονικότητα της συγκεκριμένης τέχνης.
Κατόπιν, λοιπόν, γόνιμης συγκριτικής μελέτης όλων των προαναφερθέντων στοιχείων, προέκυψε ότι η εργαλειοθήκη του ναυπηγού-καραβομαραγκού της Ύστερης Χαλκοκρατίας περιείχε τα ακόλουθα εργαλεία, βασικά ή μη: τον πέλεκυ, το σκέπαρνο, τη σμίλη, το τρύπανο, τον οπέα, τον πρίονα και τη σφύρα. Επιπλέον, ξεχωριστή θέση κατέχουν τα εργαλεία μετρήσεως, όπως η στάθμη, η γωνία και ο πήχυς.
Κύρια πηγή πληροφοριών για τα είδη των εργαλείων που χρησιμοποιούνται στη ναυπήγηση πλοίων κατά την Εποχή του Χαλκού, αποτελούν οι αιγυπτιακές τοιχογραφίες της 5ης Δυναστείας, όπου απεικονίζονται σχεδόν όλα τα βασικά εργαλεία (εικ. 1). Η εικόνα αυτή ενισχύεται και επιμηκύνεται χρονικά μέχρι τα τέλη της Ύστερης Χαλκοκρατίας και τους πρώιμους ιστορικούς χρόνους από την ομηρική μαρτυρία, όχι μόνο αναφορικά με την κατασκευή της σχεδίας του Οδυσσέα, αλλά και με άλλες διάσπαρτες αναφορές σε εργαλεία ναυπηγικής και ξυλουργικής. Τέλος, γραπτές και εικονιστικές πηγές των ιστορικών χρόνων επιβεβαιώνουν τις πληροφορίες από παλαιότερες πηγές και προσφέρουν νέα στοιχεία για την εξέλιξη των εργαλείων της συγκεκριμένης τέχνης στο πέρασμα των αιώνων (εικ. 2, 3).
Μία ακόμα πηγή πληροφοριών για τους χρησιμοποιούμενους τύπους εργαλείων κατά τη συγκεκριμένη εποχή αποτελούν τα εργαλεία που εντοπίσθηκαν σε ναυάγια. Πιο συγκεκριμένα, εξετάστηκαν οι τύποι εργαλείων που ανευρέθηκαν στα δύο ναυάγια της Ύστερης Χαλκοκρατίας στη νοτιοανατολική Μεσόγειο, αυτό του Uluburun και της Χελιδονίας Άκρας (Cape Gelidonya) χρονολογούμενα, αντίστοιχα, στον 13ο και 14ο αι. π.Χ. Επιπλέον, ευρήματα από ναυάγια ιστορικών χρόνων, που έχει αποδειχθεί ότι αποτελούν σκευές πλοίων, όπως η εργαλειοθήκη του Μa’agan Μikael, φωτίζουν περισσότερο τον απαραίτητο εξοπλισμό, με τον οποίο ήταν εφοδιασμένο ένα πλοίο κατά τις μετακινήσεις του. Εξάλλου, η χρήση τους για την κατασκευή του πλοίου, καθώς και για τις απαραίτητες επιδιορθώσεις, επιβεβαιώνεται από τον εντοπισμό και τη μελέτη των ιχνών ορισμένων από αυτά στα σωζόμενα ξύλινα τμήματα της γάστρας.
Η μελέτη ολοκληρώθηκε με την παραβολή αντίστοιχων εργαλείων, των οποίων η χρήση μαρτυρείται μέχρι τις μέρες μας στην παραδοσιακή ναυπηγική, καθώς και με την παρουσίαση νέων τύπων για την κάλυψη συγκεκριμένων αναγκών.
Μέσα από όλη αυτή την πορεία καταδεικνύεται η χρήση κοινών τύπων εργαλείων καθ’ όλη τη διάρκεια της ναυπηγικής ιστορίας. Γενικότερα, δεν διαπιστώθηκαν ριζικές αλλαγές στους τύπους των εργαλείων ναυπηγικής. Τα βασικά στοιχεία διαφοροποίησης ανάλογα την εποχή είναι το υλικό κατασκευής τους, από κρατέρωμα σε σίδηρο, καθώς και η ύπαρξη ορισμένων νέων τύπων, οι οποίοι δημιουργήθηκαν για να ανταποκριθούν στις εκάστοτε κατασκευαστικές ανάγκες. Ωστόσο, είναι γεγονός ότι όσο δεν αλλάζουν οι κατασκευαστικές τεχνικές και η πρώτη ύλη κατασκευής των μετάλλινων μερών των εργαλείων, τόσο δεν παρατηρούνται ριζικές αλλαγές στη μορφολογία τους.

Πειραματική μελέτη

Τα εργαλεία που συγκεντρώθηκαν και μελετήθηκαν θεωρείται ότι σχετίζονται με την επεξεργασία του ξύλου, διότι έχουν αρκετές ομοιότητες με αντίστοιχα παραδοσιακά, χειροκίνητα εργαλεία. Ωστόσο, κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει τη χρήση τους σε άλλα υλικά. Για την αξιολόγηση της χρήσης τους ήταν απαραίτητη η επιλογή μιας συγκεκριμένης κατασκευής, προκειμένου να διαπιστωθεί η καταλληλότητά τους για τη διαμόρφωση ξύλινων επιφανειών. Η επιλογή της ανακατασκευής τμήματος της γάστρας ενός πλοίου της Ύστερης Χαλκοκρατίας ξεκίνησε, όπως προαναφέρθηκε, στο πλαίσιο της οικοδόμησης της μυκηναϊκής εικοσόρου και κατέληξε στην ανακατασκευή συγκεκριμένου τμήματος της γάστρας από το ναυάγιο του Uluburun.
Η μεθοδολογία που ακολουθήθηκε υπαγορεύθηκε από τον βασικό γνώμονα που διέπει τη συγκεκριμένη μελέτη. Αυτός δεν είναι άλλος από την αξιολόγηση μέσω της χρήσης των υπό μελέτη εργαλείων. Σε πρώτη φάση, συγκεντρώθηκαν, εξετάσθηκαν και ταξινομήθηκαν όλα εκείνα τα εργαλεία, που θεωρούνται εν δυνάμει κατάλληλα για ξυλουργική χρήση. Από την έρευνα αυτή προέκυψαν ενδιαφέροντα στοιχεία, αλλά και ερωτήματα ή κενά, που σχετίζονται με τη χρήση τους και στα οποία η αρχαιολογική μελέτη δεν ήταν δυνατόν να προσφέρει τις αναγκαίες απαντήσεις.
Συνεπώς, κρίνεται απαραίτητη η συνδρομή της πειραματικής διαδικασίας, μέσω της οποίας επιβεβαιώνεται, σε πρώτη φάση, η ξυλουργική χρήση των εργαλείων και, στη συνέχεια, η καταλληλότητά τους για την τέχνη της ναυπήγησης. Με τον τρόπο αυτό, το πείραμα αποτελεί το δίαυλο που συνδέει το ίδιο το εύρημα-εργαλείο με τη λειτουργία που είναι προορισμένο να επιτελέσει. Έτσι, το εν δυνάμει ξυλουργικό εργαλείο ανακατασκευάζεται, μορφοποιείται και χρησιμοποιείται στην επεξεργασία ξύλου κατάλληλου για ναυπηγική χρήση. Η διαδικασία αυτή ακολουθείται για ένα σύνολο κοπτικών, διατρητικών, κρουστικών, λειαντικών και μετρητικών εργαλείων, τα οποία φαίνεται να απαρτίζουν την εργαλειοθήκη του τεχνίτη του ξύλου της Ύστερης Χαλκοκρατίας.
Μετά την τεκμηριωμένη παρουσίαση των εργαλείων, που είναι, εν δυνάμει, κατάλληλα για την επεξεργασία ξύλου, καθίσταται αναγκαία η ανακατασκευή, η χρήση και η αξιολόγησή τους μέσω ποικίλων πειραματικών διαδικασιών. Γενικότερα, στην πειραματική μελέτη δόθηκε η ευκαιρία να επιβεβαιωθούν οι πληροφορίες και να απαντηθούν ερωτήματα που προέκυψαν από την αρχαιολογική μελέτη.
Το πειραματικό μέρος περιλαμβάνει τη διαδικασία της ανακατασκευής και της αξιολόγησης επιλεγμένων εργαλείων προσομοιούμενων με αντίστοιχα, που εντοπίστηκαν σε διάφορες θέσεις της ηπειρωτικής Ελλάδας κατά την περίοδο της Ύστερης Χαλκοκρατίας. Η ανακατασκευή των εργαλείων, στο σύνολό τους, εμπεριέχει τη φάση κατασκευής και μορφοποιήσεως των μετάλλινων στελεχών, καθώς και εκείνη της διαμορφώσεως των ξύλινων στειλεών, με βασικό στόχο την αξιολόγηση κατά τη χρήση.
Για την υλοποίηση του πειραματικού μέρους ήταν απαραίτητη η ύπαρξη συγκεκριμένων προϋποθέσεων, που σχετίζονταν άμεσα με την απαιτούμενη υλικοτεχνική υποδομή. Ειδικότερα, η ανακατασκευή των εργαλείων προϋπέθετε τη χρήση καθαρώς χημικού χαλκού (Cu) και καθαρώς χημικού κασσιτέρου (Sn), καθώς και γαιάνθρακα για την τήξη του μετάλλου. Η διαδικασία της χύτευσης πραγματοποιήθηκε σε χυτήριο στον Πειραιά, σε μήτρες από άμμο με τη χρήση ξύλινων ομοιωμάτων (εικ. 4-6).
Η ανακατασκευή των εργαλείων βασίσθηκε στα αποτελέσματα κραματικών και μεταλλογραφικών αναλύσεων των πρωτοτύπων, καθώς και των πορισμάτων που προέκυψαν από αυτές αναφορικά με τον τρόπο κατασκευής και τη διαδικασία μορφοποιήσεως. Ειδικότερα, η αλυσίδα ανακατασκευής των εργαλείων χωρίζεται σε τέσσερα διακριτά μέρη: α) τη φάση της χύτευσης και της κατασκευής των μητρών, β) την επεξεργασία των μετάλλινων στελεχών των εργαλείων, όπως αυτή προκύπτει από μεταλλογραφικές αναλύσεις, γ) τη μελέτη της κατασκευαστικής γεωμετρίας (μορφολογία κόψεως, μορφολογία οδόντων, ακόνισμα κ.λπ.), και δ) τη φάση στειλέωσής τους, κατά την οποία προτείνονται συγκεκριμένα υλικά κατασκευής (είδη ξύλου, κατασκευή σχοινιών για την πρόσδεση), ποικίλες μορφές στειλεών για όλους τους τύπους εργαλείων και, τέλος, τρόποι στειλέωσης, που σχετίζονται με την κατασκευαστική γεωμετρία και το είδος της εργασίας, την οποία τα συγκεκριμένα εργαλεία προορίζονται να επιτελέσουν. Με την τελευταία αυτή φάση, επιβεβαιώθηκαν πληροφορίες από ποικίλα αρχαιολογικά, εθνολογικά παράλληλα παραδοσιακών ξυλουργικών εργαλείων χειρός.
Στη συνέχεια, τα εργαλεία αξιολογήθηκαν κατά τη χρήση τους σε μεμονωμένες ξυλουργικές-ναυπηγικές εργασίες, προκειμένου να επιβεβαιωθεί η καταλληλότητά τους στη διαμόρφωση του ξύλου και να επιλεγούν τα καταλληλότερα από αυτά, για την κατασκευή του τμήματος της γάστρας (εικ. 7). Η αξιολόγηση διαρθρώνεται σε τρία επίπεδα: α) την ποσοτική, β) την ποιοτική και γ) την εργονομική απόδοση. Για το λόγο αυτό, βασίσθηκε, αντιστοίχως, σε χρονικές σπουδές, στη μακροσκοπική εξέταση τελικού προϊόντος, καθώς και στην προσωπική μαρτυρία του χειριστή-τεχνίτη.
Επόμενο στάδιο αποτέλεσε η κατασκευή τμήματος της γάστρας του ναυαγίου του Uluburun, προκειμένου να αξιολογηθούν περαιτέρω τα εργαλεία, που αξιολογήθηκαν κατά το προηγούμενο στάδιο και να επιλεγούν, τελικά, όσα θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως βασικά στοιχεία της εργαλειοθήκης του Μυκηναίου ναυδόμου. Αξίζει να σημειωθεί ότι το συγκεκριμένο ναυάγιο χρονολογείται στον 14ο αι. π.Χ. και είναι το μοναδικό, που διασώζει τμήμα της καρίνας και της γάστρας αποκαλύπτοντας τις ναυπηγικές τεχνικές της Ύστερης Χαλκοκρατίας.
Το πειραματικό μέρος ολοκληρώθηκε με τη χρήση των προεπιλεγμένων, κατά την προηγούμενη φάση, εργαλείων για την ανακατασκευή της γάστρας. Ακολουθήθηκε η ίδια τεχνική με την οποία είχε κατασκευαστεί το σκαρί του Uluburun, αυτή των τόρμων και των συνδέσμων, που ασφαλίζονται με ξύλινους ήλους δημιουργώντας μία συμπαγή κατασκευή στο σύνολό της (εικ. 8). Αξίζει, ωστόσο, να αναφερθεί ότι το συγκεκριμένο εγχείρημα εκτελέστηκε σε δύο διαφορετικά περιβάλλοντα και από διαφορετικούς εκτελεστές. Ειδικότερα, κατασκευάσθηκαν δύο παρόμοια τμήματα της γάστρας στο εργαστήριο ξυλουργικής του τομέα Ανατομίας και Τεχνολογίας του Ξύλου του Ινστιτούτου Δασικών Ερευνών και στο εργαστήριο του παραδοσιακού καραβομαραγκού Ν. Δαρουκάκη αντιστοίχως. Το πρώτο εκτελέστηκε από έναν μη εξειδικευμένο χειριστή-μελετητή, τη γράφουσα, ενώ το δεύτερο από έναν εξειδικευμένο τεχνίτη. Τα συμπεράσματα, που προέκυψαν, παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, αποκαλύπτοντας τη διαχρονικότητα όχι μόνο των εργαλείων, αλλά και της ίδιας της τεχνογνωσίας, η οποία περνάει από τεχνίτη σε τεχνίτη και παραμένει αναλλοίωτη, όσο τα υλικά που χρησιμοποιούνται είναι τα ίδια και οι ανάγκες που καλύπτουν είναι κοινές.
Αξιολογώντας την όλη προσπάθεια μπορεί κανείς να συμπεράνει ότι ο στόχος επιτεύχθηκε, αφού είναι δυνατόν να γίνει λόγος για ανασύσταση της εργαλειοθήκης του Μυκηναίου ναυδόμου.
Πιο συγκεκριμένα, ο βασικός εξοπλισμός του ναυπηγού απαρτίζεται από το σκέπαρνο, τον πρίονα, το τρύπανο με ή χωρίς τόξο, τη σμίλη και την ξύλινη σφύρα, καθώς και από ποικίλα εργαλεία μετρήσεως (εικ. 9). Τα προαναφερθέντα αποτελούν, κατ’ αρχήν, εργαλεία ξυλουργικά, που προορίζονται για την επεξεργασία γενικότερα του ξύλου, για την κάλυψη ποικίλων αναγκών, κατασκευαστικών, σε επίπεδο οικισμού, αλλά και καθημερινών, σε επίπεδο οίκου. Αυτό επιβεβαιώνεται, εξάλλου, από τον τόπο ευρέσεως των εργαλείων. Αν και η πλειονότητά τους εντοπίσθηκε σε «θησαυρούς», ωστόσο, η ανεύρεσή τους σε ταφικά και οικιστικά περιβάλλοντα, σε συνδυασμό με την απουσία χώρων που σχετίζονται με την κατασκευή πλοίων στην ηπειρωτική Ελλάδα συνηγορούν υπέρ μιας γενικότερης ξυλουργικής χρήσεως. Ωστόσο, η αξιολόγησή τους για την κατασκευή τμήματος της γάστρας ενός πλοίου επιβεβαιώνει τη δυνατότητα χρήσεώς τους και στη ναυπηγική.
Αναφορικά με την ανακατασκευή των εργαλείων, διαπιστώθηκε το γεγονός ότι οι μήτρες από άμμο διαθέτουν περισσότερα πλεονεκτήματα, σε σχέση με τις αντίστοιχες από λίθο ή πηλό. Επιβεβαιώθηκε, επίσης, το γεγονός ότι το κρατέρωμα (κασσιτερούχος χαλκός με 8-10% ποσοστό Sn) απαιτεί επεξεργασία αντίθετη από αυτή του σιδήρου. Το συγκεκριμένο κράμα, προκειμένου να σφυρηλατηθεί, είναι απαραίτητο να περάσει από το στάδιο της ανοπτήσεως στους 600-700ºC για μία περίπου ώρα και, στη συνέχεια, του εμβαπτισμού σε υγρό (νερό, λάδι). Με τη διαδικασία αυτή, αποδείχθηκε ότι επιτυγχάνεται η ομογενοποίηση της εσωτερικής του δομής, καθώς και η πλαστικότητα, η οποία διατηρείται με τον εμβαπτισμό του σε υγρό. Με τον τρόπο αυτό το εργαλείο γίνεται πιο μαλακό και σφυρηλατείται εν ψυχρώ πιο εύκολα, σε αντίθεση με τον σίδηρο, ο οποίος μορφοποιείται εν θερμώ και σκληραίνει, γίνεται ατσάλι, με τον εμβαπτισμό του σε υγρό, τη λεγόμενη βαφή. Για τα εργαλεία κοπής από κρατέρωμα ένας κύκλος επεξεργασίας ήταν ικανοποιητικός. Σε περιπτώσεις, όμως, που απαιτείται μεγαλύτερη σκληρότητα, ένας δεύτερος κύκλος αποδεικνύεται απαραίτητος.
Ενδιαφέροντα, επίσης, στοιχεία προέκυψαν και από τη στειλέωση των εργαλείων. Η απλότητα της γεωμετρίας των μονόστομων λεπίδων, σε συνδυασμό με τις αιγυπτιακές μαρτυρίες (παράλληλα, εικονογραφία) καταδεικνύουν την ποικιλία που χαρακτηρίζει τις λαβές και, συνεπώς, τα ίδια τα εργαλεία. Συγκεκριμένα, όσον αφορά στο σκέπαρνο, διαπιστώθηκε ότι στοιχεία της κατασκευαστικής του γεωμετρίας, όπως η λαβή με διαφορετική κάθε φορά γωνία στειλέωσης, σε συνδυασμό με τη γωνία κόψης, αποτελούν παράγοντες που καθορίζουν και την εξειδικευμένη χρήση του εργαλείου. Στειλεοί σε σχήμα Λ αποδείχθηκαν κατάλληλοι για τομή εγκάρσια προς τις ίνες, ενώ στειλεοί σε σχήμα S εργονομικά κατάλληλοι για τομή παράλληλα προς τις ίνες του ξύλου. Σκέπαρνα με τέτοιου είδους λαβές και με μικρή γωνία κόψεως (<17 10="" p="">Σχετικά με τα υλικά που χρησιμεύουν για την πρόσδεση των λεπίδων στους στειλεούς, διαπιστώθηκε ότι οργανικά υλικά, όπως το δέρμα ή οι ίνες λιναριού, είναι κατάλληλα για τέτοιου είδους χρήση, με ελαφρά υπεροχή του δέρματος, λόγω ασφαλέστερης πρόσδεσης και μεγαλύτερου χρόνου απρόσκοπτης χρήσης του εργαλείου.
Η αξιολόγηση της ποιοτικής, ποσοτικής και εργονομικής αποδόσεως των εργαλείων ολοκληρώθηκε με την ανακατασκευή του τμήματος της γάστρας, κατά την οποία καταδεικνύεται η καταλληλότητά τους. Διαπιστώθηκε, λοιπόν, ότι οι ναυπηγοί της ηπειρωτικής Ελλάδας είχαν στη διάθεσή τους όλους τους απαραίτητους τύπους εργαλείων για την κατασκευή του κελύφους μιας γάστρας, ακολουθώντας την ομώνυμη ναυπηγική τεχνική της εποχής (πρώτα το κέλυφος – shell first).

Συμπεράσματα

Κρίνοντας την κατασκευαστική γεωμετρία των εργαλείων, θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί ότι το τεχνολογικό επίπεδο της εποχής ήταν υψηλό, αφού η πλειονότητα των εργαλείων είχε εξαντλήσει την τεχνολογική της εξέλιξη, με δεδομένο το συγκεκριμένο υλικό κατασκευής, το κρατέρωμα. Φαίνεται, λοιπόν, ότι οι Μυκηναίοι τεχνίτες κατείχαν υψηλή τεχνογνωσία, αφού διέθεταν τον απαραίτητο εξοπλισμό και τη γνώση για την ολοκλήρωση μιας τόσο σύνθετης στο σχεδιασμό και δύσκολης στην εκτέλεση κατασκευής. Η αξιοσύνη τους αποτυπώνεται τόσο στην εξειδίκευση των εργαλείων τους, όσο και την αρτιότητα της ίδιας της κατασκευής.
Συνοψίζοντας, θα έλεγε κανείς ότι με τη μελέτη αυτή φωτίστηκαν άγνωστες πτυχές της τεχνολογίας της εποχής, η οποία αποδεικνύεται περίπλοκη και εξελιγμένη. Η τεχνολογική αυτή εξέλιξη βασίζεται σε αρκετά προηγμένη, για την εποχή, τεχνογνωσία για την κατασκευή εργαλείων, την επεξεργασία της ξυλείας και, ειδικότερα, αυτής που προορίζεται για την κατασκευή πλοίων, η οποία αποκτήθηκε από συνεχή πειραματισμό και μετάδοση γνώσης από γενιά σε γενιά. Ουσιαστικά, αποδείχθηκε ότι οι Μυκηναίοι τεχνίτες διέθεταν τον κατάλληλο εργαλειακό εξοπλισμό για την επεξεργασία του ξύλου, προκειμένου για τη ναυπήγηση πλοίων.
Η μελέτη των μυκηναϊκών εργαλείων ξυλουργικής, που χρησιμοποιούνται σε ναυπηγικές εργασίες, επεδίωξε να προσφέρει μία, κατά το δυνατόν, ολοκληρωμένη και πληρέστερη επιστημονικά προσέγγιση-πρόταση για την έρευνα απλών, χρηστικών αντικειμένων, όπως είναι τα εργαλεία. Αυτά αντιμετωπίζονται ως τέχνεργα, που παρέχουν πληροφορίες για την πρώτη ύλη, τον τρόπο κατασκευής, την επεξεργασία, στην οποία υποβάλλονται, για να είναι έτοιμα προς χρήση, καθώς και το φάσμα των εξειδικευμένων εργασιών, που έχουν σχεδιαστεί να επιτελέσουν. Ας αποδοθεί, λοιπόν, σε αυτά τα εργαλεία και στους ανώνυμους τεχνίτες τους η αξία που τους αρμόζει ως φωτεινών δεικτών τεχνογνωσίας και τεχνολογικής ανάπτυξης για κοινωνίες που έχουν χαθεί.
Έλενα Μαραγκουδάκη (Δρ Αρχαιολογίας)
από Archaeology Newsroom                                                 
 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Μυκηναϊκά εργαλεία ξυλουργικής"

Βιβλιοπαρουσίαση: "Η Φωτεινή και ο Δράκος". Αλεξανδρούπολη. 4/12/2013

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Βιβλιοπαρουσίαση: "Η Φωτεινή και ο Δράκος". Αλεξανδρούπολη. 4/12/2013"

Οι 10 μεγαλύτερες αρχαιολογικές ανακαλύψεις στην Ελλάδα το 2011

 

Η αρχαία ιστορία γράφτηκε σε διάρκεια αιώνων, η αναζήτηση όµως των τεκµηρίων της δεν είναι κάτι που ακολουθεί χρονολογική σειρά ούτε κατευθύνεται από τις βουλές των επιστηµόνων, που άλλοτε µπορεί να πασχίζουν επί χρόνια για ένα εύρηµα χωρίς επιτυχία, άλλοτε – τύχη αγαθή – να το ανακαλύπτουν και άλλοτε να είναι ένα απρόσµενο αλλά σπουδαίο γεγονός.----
Σε κάθε περίπτωση, βέβαια, η οικονοµική δυσπραγία στενεύει τα περιθώρια της αρχαιολογικής έρευνας, άρα και των αποτελεσµάτων, κάτι που δεν είναι κρυφό ότι συµβαίνει τα τελευταία χρόνια. Αλλά παρά τους περιορισµούς αυτούς σηµαντικές αρχαιολογικές ανακαλύψεις υπήρξαν σε όλη τη χώρα µε ευρήµατα που θα µπορούσαν να στηρίξουν ολόκληρα µουσεία. Ένα έργο τεράστιο σε πλούτο και σηµασία, που διευρύνει τη γνώση του παρελθόντος αλλάζοντας σε κάποιες περιπτώσεις και τα ως τώρα ισχύοντα. Η Ελλάδα είναι πρώτη στον τοµέα αυτόν και η απόδειξη ακολουθεί.
Η επιλογή των δέκα σηµαντικών ανακαλύψεων που παρουσιάζει «Το Βήµα» θα µπορούσε κάλλιστα να διευρυνθεί σε 20 ή και περισσότερα, γι’ αυτό και η κατάταξη δεν έχει γίνει µε σειρά σπουδαιότητας. Αυτό θα το κάνει η µελέτη τους και ο χρόνος.

1. Ξύλινο ειδώλιο 2.500 χρόνων

Ειδώλιο γυναίκας που κατασκευάστηκε από ξύλο πριν από 2.500 χρόνια αλλά έφθασε ατόφιο ως σήµερα έφεραν στο φως οι αρχαιολόγοι στο ιερό της Αρτέµιδος στη Βραυρώνα. Το εύρηµα είναι εντυπωσιακό, δεδοµένου ότι το ξύλο σπανιότατα διατηρείται µέσα στον χρόνο, αν και η περιοχή της Βραυρώνας λόγω του υγρού εδάφους της συντελεί σε αυτό. Η ανακάλυψη έγινε κατά τις εργασίες κατασκευής αποστραγγιστικού φρέατος στον αρχαιολογικό χώρο, όπου εντοπίστηκε άγνωστος αποθέτης του ιερού. Μαζί µε την πεπλοφόρο µορφή µε την περίτεχνη, βοστρυχωτή κόµµωση αποκαλύφθηκαν δύο ξύλινες σόλες υποδηµάτων µε τη διακόσµησή τους από εγχάρακτα µοτίβα, ξύλινα τµήµατα αγγείων, όπως επίσης δύο χάλκινα κάτοπτρα και άλλα αντικείµενα, όλα του 5ου αιώνα π.Χ.

2. Μινωική ιερογλυφική γραφή στον Βρύσινα

Μια τετράπλευρη σφραγίδα από βαθυκόκκινο ίασπη που φέρει χαραγµένα επάνω της σηµεία της µινωικής ιερογλυφικής γραφής αποτελεί το µοναδικό ως τώρα εύρηµα της αρχαιότερης γραφής των Μινωιτών στη ∆υτική Κρήτη. Η σφραγίδα βρέθηκε σε µινωικό «ιερό κορυφής» του όρους Βρύσινα σε υψόµετρο 858 µέτρων και µαζί της περισσότερα από 800 ανθρωπόµορφα ειδώλια και πολλά άλλα αναθήµατα που χρονολογούνται στην Παλαιοανακτορική περίοδο (1900-1700 π.Χ.) ως την αρχή της Νεοανακτορικής (1700-1500 π.Χ.).
Η ανασκαφή συνεχίζεται, ήδη όµως οι αρχαιολόγοι κυρία Ιρις Τζαχίλη και Ελένη Παπαδοπούλου θεωρούν ότι ο Βρύσινας είναι το σηµαντικότερο ιερό κορυφής για τη ∆υτική Κρήτη.

3. Μαυροπηγή Εορδαίας: Άνθρωποι και ζώα μαζί στο θάνατο

Άνθρωποι που τάφηκαν µε τα ζώα τους ολόγυρά τους! Το εύρηµα προήλθε από τη Μαυροπηγή της Εορδαίας, όπου αποκαλύφθηκε µικρό νεκροταφείο του 6ου αιώνα π.Χ. µε ενταφιασµούς 11 ανθρώπων και 16 ζώων – άλογα, σκύλοι, βοοειδή και ένας χοίρος – τα οποία είχαν τοποθετηθεί περιµετρικά των ανθρώπινων ταφών. Η ιδιαιτερότητα του νεκροταφείου, όπως είπε η ανασκαφέας δρ Γεωργία Καραµήτρου-Μεντεσίδη, συνίσταται στο γεγονός ότι είναι η πρώτη φορά που εντοπίζεται στην περιοχή της Κοζάνης και των Γρεβενών αυτό το έθιµο.
Οι άνδρες είχαν ταφεί µε τα σιδερένια τους µαχαίρια και αιχµές δοράτων, ενώ τρεις γυναίκες έφεραν χάλκινα σκουλαρίκια, καθώς και χάλκινα βραχιόλια στους βραχίονες αλλά και στα κάτω άκρα.

4. Θεός ή αυτοκράτορας;

Μαρµάρινο, σε µέγεθος λίγο µεγαλύτερο από το φυσικό, το άγαλµα που αποκαλύφθηκε στο Μικρό Θέατρο της Αρχαίας Επιδαύρου ενώ γίνονταν εργασίες στον περιβάλλοντα χώρο του µνηµείου έρχεται από τους αυτοκρατορικούς ρωµαϊκούς χρόνους για να επιβεβαιώσει την ισχύ και την αξία της κλασικής πλαστικής παράδοσης µέσα στους αιώνες. Πρόκειται για ένα εξαιρετικής ποιότητας αντίγραφο έργου του 4ου αιώνα π.Χ. από το εργαστήρι του µεγάλου αργείου γλύπτη Πολύκλειτου το οποίο παρίστανε τον θεό Ερµή και αγαπήθηκε τόσο που να επαναληφθεί αργότερα από πολλούς καλλιτέχνες. Εικάζεται µάλιστα ότι φιλοτεχνήθηκε πιθανόν τον 2ο αιώνα µ.Χ. , όταν ο αυτοκράτορας Αδριανός επισκέφθηκε την Επίδαυρο

5. Ίκλαινα Μεσσηνίας: Η αρχαιότερη ευρωπαϊκή επιγραφή

Είναι η αρχαιότερη επιγραφή που έχει βρεθεί σε ευρωπαϊκό έδαφος και είναι ελληνική. Πρόκειται για την επιγραφή µιας πήλινης πινακίδας σε Γραµµική Β που γράφηκε πριν από 3.500 χρόνια και βρέθηκε στην Ίκλαινα της Μεσσηνίας από τον αρχαιολόγο κ. Μιχάλη Κοσµόπουλο, ο οποίος ανασκάπτει ένα µυκηναϊκό µέγαρο µε πελώριους αναληµµατικούς τοίχους, τοιχογραφίες και αποχετευτικό σύστηµα. Η χρονολόγηση της πινακίδας πολύ πριν από τις ως τώρα γνωστές αλλάζει πολλά δεδοµένα στη γνώση µας για τη χρήση της Γραµµικής Β αλλά και για την εξάπλωση της γραφής.

6. Ελεύθερνα: Το «μάτι του Τουταγχαµών»

Ενα µικρό, χρυσό αντικείµενο που αναπαριστά ένα ανθρώπινο µάτι πανοµοιότυπο µε αυτό της χρυσής, νεκρικής µάσκας του Τουταγχαµών βρέθηκε µέσα σε ταφικό πίθο στη νεκρόπολη της Αρχαίας Ελεύθερνας στην Κρήτη. Σε φυσικό µέγεθος και µε το χαρακτηριστικό «αιγυπτιακό µπλε» ολόγυρά του, φορούνταν ως επιθωράκιο κόσµηµα (pectoral) από µία εκ των τριών γυναικών του οικογενειακού τάφου του 8ου-7ου αιώνα π.Χ., όπως είπε ο ανασκαφέας, καθηγητής κ. Νίκος Σταµπολί δης. Αλλά και το ένδυµα της γυναίκας ήταν καταστόλιστο από χρυσά ελάσµατα, ενώ στον ίδιο πίθο υπήρχε µαζί µε άλλα αντικείµενα και µια µεγάλη χάντρα από ορεία κρύσταλλο µε χαραγµένο πλοίο µε τετράγωνο πανί σαν αυτά που ταξίδευαν στον Νείλο.

7. Οι «Ομηρικές ταφές» στη Χλόη Βελεστίνου

Θολωτοί, οικογενειακοί τάφοι που χρησιµοποιήθηκαν για πολλές γενιές (από τον 10ο ως τον 8ο αιώνα π.Χ.) ήρθαν στο φως στην περιοχή της Χλόης Βελεστίνου µε πλούσια κτερίσµατα αλλά ακόµη και ορισµένους από τους νεκρούς στη θέση τους. Κοσµή µατα και άλλα αντικείµενα, όπως τριχολαβίδες και τσιµπιδάκια για καλλωπισµό, όπλα (σιδερένια ξίφη µε λαβές από αλάβαστρο, µαχαιρίδια και εγχειρίδια), χάλκινες φιάλες, που χρησίµευαν ως αγγεία πόσης, συνόδευαν τους νεκρούς, όπως είπε η αρχαιολόγος κυρία Αργυρούλα ∆ουλγέρη-Ιντζεσίλογλου. Αυτοί οι κυκλικοί τάφοι αποτελούν τµήµα του µεγάλου νεκροταφείου των αρχαίων Φερρών και, καθώς σήµερα πλέον βρίσκονται δίπλα στη νέα Εθνική oδό, έξι από αυτούς θα γίνουν επισκέψιµοι.

8. Ο χάλκινος Μινωίτης από τη Ζώμινθο

Χάλκινο ειδώλιο στην τελετουργική «στάση του αποσκοπείν», που χρονολογείται στο 1600 π.Χ., σφραγίδες, κοσµήµατα, τελετουργικά αγγεία, όπλα, χρυσό έλασµα (1700 π.Χ.) µε χαραγµένο επάνω του µινωικό πλοίο βρίσκονται µεταξύ των ευρηµάτων της ανασκαφής στη Ζώµινθο του Ψηλορείτη. Αυτό το ιδιότυπο µινωικό κέντρο πάνω στα βουνά, που δεν ήταν απλώς ένας σταθµός προς το Ιδαίο Αντρο ούτε µόνον ο προµηθευτής της Κνωσού σε µαλλί και άλλα ζωικά προϊόντα και που όµοιό του δεν έχει ανασκαφεί ως τώρα στην Κρήτη, ανοίγει νέους δρόµους για την έρευνα και τη µελέτη της διάρθρωσης του µινωικού κόσµου, όπως λέει η αρχαιολόγος κυρία Εφη Σαπουνά-Σακελλαράκη .

9. Δεσποτικό: Ένα νησί γεμάτο Κούρους

Κούροι σµιλεµένοι σε παριανό µάρµαρο έρχονται στο φως κατά τµήµατα – κυριολεκτικώς – στο ιερό του Απόλλωνα που βρίσκεται στην έρηµη σήµερα νησίδα ∆εσποτικό κοντά στην Αντίπαρο. Κατεστραµµένοι (άγνωστο για ποιον λόγο) ή τεµαχισµένοι επίτηδες προκειµένου να χρησιµοποιηθούν ως δοµικά στοιχεία σε εποχές µεταγενέστερες της Αρχαϊκής, οπότε φιλοτεχνήθηκαν, βρέθηκαν από τον αρχαιολόγο κ. Γιάννο Κουράγιο άλλοτε στο κατώφλι θύρας, άλλοτε εντοιχισµένοι σε τοίχο κτιρίου του ιερού και άλλοτε «χτισµένοι» στον περίβολο ενός σύγχρονου µαντριού! Περί τα 60 τµήµατα γλυπτών έχουν εντοπισθεί ως τώρα και µεταξύ τους πέντε κεφαλές Κούρων, µία Κόρης, περισσότεροι από δέκα κορµοί και περί τις 30 βάσεις για γλυπτά.

10. Ο μεγαλύτερος ναός της Κρήτης

Ο µεγαλύτερος ίσως σε µέγεθος αρχαίος ναός στην Κρήτη εντοπίστηκε στην κορυφή του λόφου Κεφάλα στην περιοχή των Γουρνών. Σύµφωνα µε τον αρχαιολόγο κ. Νίκο Παναγιωτάκη, ο ναός ήταν αφιερωµένος στην Αρτέµιδα Σκοπελίτιδα και είχε διαστάσεις 52Χ19,60 µέτρα. Σήµερα σώζονται ελάχιστα κατάλοιπα, κατά τον ίδιο όµως υποδεικνύουν την ύπαρξη σπουδαίου λατρευτικού κέντρου που ήταν άγνωστο ως τώρα από τις αρχαίες πηγές (αν και ο Παυσανίας αναφέρει κάποιο ιερό αφιερωµένο στην Αρτεµη). Το ιερό ανήκε πιθανώς στη Χερσόνησο, που η στενή σχέση της µε τη θεά Αρτεµη µαρτυρείται από διάφορες πηγές.

Η λίστα του Βήματος

  από Archaeology Newsroom

http://www.archaiologia.gr/blog/2012/01/09/%ce%bf%ce%b9-10-%c2%b5%ce%b5%ce%b3%ce%b1%ce%bb%cf%8d%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%b5%cf%82-%ce%b1%cf%81%cf%87%ce%b1%ce%b9%ce%bf%ce%bb%ce%bf%ce%b3%ce%b9%ce%ba%ce%ad%cf%82-%ce%b1%ce%bd%ce%b1%ce%ba%ce%b1%ce%bb/

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Οι 10 μεγαλύτερες αρχαιολογικές ανακαλύψεις στην Ελλάδα το 2011"

«Αρχαιοκαπηλίες των Γερμανών στην Ελλάδα επί κατοχής»

Το Σάββατο 7 Δεκεμβρίου 2013

στο Μέγαρο Λόγου και Τέχνης Πατρών

(πλ. Γεωργίου)

Διοργανώθηκε διάλεξη με προβολή διαφανειών του συγγραφέα

Γιώργου Λεκάκη (www.lekakis.com)

με θέμα «Αρχαιοκαπηλίες των Γερμανών στην Ελλάδα επί κατοχής»

Ως Έλληνας, θεώρησα ηθική υποχρέωση την παρουσία μου.

Πολυάριθμο το πλήθος των ακροατών και θεατών της διάλεξης και παρουσίασης.

Ομολογώ ότι με εξέπληξαν, ακόμα μια φορά, τα άκρως  τεκμηριωμένα στοιχεία, των οποίων η συλλογή ήταν το αποτέλεσμα πολύχρονης, επισταμένης και δι’ ιδίων εξόδων έρευνας του Γιώργου Λεκάκη.

Το νέο του σύγγραμμα δεν πρέπει να λείπει από την βιβλιοθήκη όποιου, ακόμα, αισθάνεται Έλληνας!

DenTriv

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "«Αρχαιοκαπηλίες των Γερμανών στην Ελλάδα επί κατοχής»"

Οι πρώτες σημαίες στην αρχαία Ελλαδα

  Σημαία, σήμα ή σημείο είναι ένα κομμάτι από ύφασμα που φέρει χρώματα και εμβλήματα που χαρακτηρίζουν το έθνος ή μέρος αυτού. ----Γενικά με τον όρο σημαία μπορούμε να εννοούμε μόνο το ύφασμα έγχρωμο ή όχι, ή μόνο το έμβλημα, ή και τα δύο. Κάθε έθνος έχει μία σημαία και σύμβολα που το χαρακτηρίζουν.
Έχει όμως και σημαίες για το στρατό, το ναυτικό, τον Βασιλιά, των διαφόρων νομών κομμάτων, ομάδων, προξενείων, εταιριών, συλλόγων κ.λ. Κάποιες σημαίες έχουν διεθνή χρήση.
Η λευκή σημαία σημαίνει διακοπή εχθροπραξιών, διαπραγμάτευση, συνθηκολόγηση. Η κίτρινη καραντίνα, κίνδυνος μολύνσεων. Η κόκκινη πόλεμο, την μαύρη χρησιμοποιούσαν οι πειρατές ή δήλωνε πένθος.
Πότε εμφανίστηκε η σημαία;
Οι πιο παλιές μαρτυρίες αναφέρονται για σημαίες Αιγυπτίων αρχηγών που έφεραν στην άκρη των ακοντίων τους ζωόμορφους θεούς. Καταγράφεται ότι μια άσπρη σημαία βρέθηκε μπροστά από τον ιδρυτή της δυναστείας Zhou στην Κίνα ( 1122-256 π.χ.). Στην Ινδία οι σημαίες φέρονταν στα άρματα και τους ελέφαντες.
Στην Βίβλο αναφέρεται ότι κάθε φυλή έπρεπε να έχει τα εμβλήματα της. Οι Πέρσες είχαν στα ακόντια τους τον χρυσό αετό ή τον κόκορα. Οι Σκύθες τον δράκοντα.Οι Έλληνες είχαν στις ασπίδες τους όμοια σημεία για να αναγνωρίζονται στη μάχη. Οι Σπαρτιάτες είχαν το ''Λ'' ή τους Διόσκουρους. Οι Αρκάδες το ρόπαλο του Ηρακλή. Οι Μεσήνιοι το ''Μ''. Οι Μαντινείς την τρίαινα. Οι Θηβαίοι την σφίγγα. Οι Αθηναίοι την κουκουβάγια. Διάφορους συμβολικούς αριθμούς, λέξεις για να τρομάζει ο εχθρός φίδια, ταύρους, λέοντες, κριάρια κ.α. Το σημάδι στις ασπίδες το ονόμαζαν επίσημα.
Ο Ηρόδοτος αναφέρει ότι στη μάχη της Σαλαμίνας το Περσικό σκάφος Αρτεμίσια όταν το κυνηγούσε ένα Αθηναϊκό σκάφος βύθισε ένα Περσικό για να σωθεί. Το γεγονός διαβεβαίωσαν οι παρατηρητές στον Ξέρξη λέγοντας ότι αναγνώρισαν το σκάφος, "ει αληθέως εστί Αρτεμισίης το έργον, και τους φάναι, σαφέως το επίσημον της νεός επισταμένους. ...... έγνω τοσημήιον ιδών της στρατηγίδος". Ο Πλούταρχος χρησιμοποιεί την λέξη παράσημα.
Ο Θουκυδίδης χρησιμοποιεί την λέξη σημεία "τα σημεία ήρθε τα σημεία κατεσπάσθε" δηλαδή κάποιο σημάδι σήμαινε την έναρξη της μάχης και κάποιο σημάδι την διακοπή. Ένα κόκκινο ύφασμα που ονομάζετε φοινικίς χρησιμοποιούσαν πρώτοι οι Αθηναίοι για την έναρξη της μάχης, έπειτα οι Έλληνες της Σικελίας, οι Μακεδόνες, έπειτα οι Ρωμαίοι και οι« Βυζαντινοί». Οι σημαίες στο στρατό της ξηράς φαίνεται να εμφανίσθηκαν επί Μεγαλου Αλεξάνδρου ενώ οι σημαίες στην θάλασσα εμφανίστηκαν από την Μυκηναϊκή εποχή. Στην εκστρατεία του Μ. Αλεξάνδρου στην Ασία υπήρχαν σημεία στους επικεφαλής των ιλών του μακεδονικού στρατού. Μετά τον θάνατο του Ηφαιστίονα, το εκστρατευτικό του σώμα ονομάσθηκε χιλιαρχία και προηγείτο σημαία που είχε κατασκευάσει ο Ηφαιστίων, γράφει ο Αρριανός. Εκείνη την εποχή οι Πέρσες χρησιμοποιούσαν τετράγωνες σημαίες.
Το 333 π.χ. μετά την νίκη στην Ισσό ο Αλέξανδρος καθιέρωσε στο στράτευμα τις τετράγωνες σημαίες από κεντητό ή ζωγραφιστό ύφασμα. Μετά την κατάκτηση των υπόλοιπων βασιλείων της Ελλάδας από τους Ρωμαίους τα Ελληνικά συνάντησαν τα σημάδια των αποικιών και αναμείχθηκαν με τα Ρωμαϊκά. Κάθε πόλη είχε τα σημεία της όπως και κάθε πλοίο. Το Βυζάντιο και η Προποντίδα είχαν το κόκκινο χρώμα με την ημισέληνο  ( σύμβολο της θεάς Άρτεμης) με αστέρι ή χωρίς. Στην Μήλιτο το λιοντάρι. Στα παράλια της Μικράς Ασίας τον ήλιο σε πράσινο φόντο, η προέλευση του ήλιου είναι πιθανή από τους Τρώες που είχαν προστάτη τους τον θεό Απόλλωνα, θεό του ήλιου. Στις άλλες περιοχές είχαν κίτρινες, άσπρες, κόκκινες σημαίες με αστέρια, με ρητά και φράσεις για να φοβίζουν τους πειρατές.
Πηγές
hellinon.net

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Οι πρώτες σημαίες στην αρχαία Ελλαδα"

Διάλεξη Ν.Λυγερού: «Τοποστρατηγική και Γεωστρατηγική της Θράκης». Αλεξαν...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Διάλεξη Ν.Λυγερού: «Τοποστρατηγική και Γεωστρατηγική της Θράκης». Αλεξαν..."

Χριστουγεννιάτικο Δέντρο: Η προέλευση είναι αρχαια ελληνική!

Η ιδέα για το στολισμό ενός δέντρου κατά τα Χριστούγεννα δεν είναι ξενόφερτη, όπως θεωρούν πολλοί. Στην αρχαία Ελλάδα παρόμοιο έθιμο υπήρχε, μόνο που το φυτό δεν ήταν έλατο, αλλά η Ειρεσιώνη.

 

Η Ειρεσιώνη (είρος = έριον, μαλλίον) ήταν κλάδος αγριελιάς (κότινος) στολισμένος με γιρλάντες από μαλλί λευκό και κόκκινο και τους πρώτους φθινοπωρινούς καρπούς (σύκα, καρύδια, αμύγδαλα, κάστανα, δημητριακά, κ.λπ., εκτός του μήλου και του αχλαδιού).

 

 

Το χριστουγεννιάτικο δέντρο της αρχαιότητας αποτελούσε έκφραση ευχαριστίας για τη γονιμότητα του λήξαντος έτους και παράκληση συνεχίσεως της γονιμότητας και ευφορίας κατά το επόμενο και ήταν αφιερωμένη στην Αθηνά, τον Απόλλωνα και τις Ώρες (Ευνομία, Δίκη, Ειρήνη).

 

Το διάστημα 22 Σεπτεμβρίου-20 Οκτωβρίου, παιδιά των οποίων και οι δύο γονείς ζούσαν, περιέφεραν την Ειρεσιώνη στους δρόμους της πόλης των Αθηνών τραγουδώντας κάλαντα από σπίτι σε σπίτι,

 

παίρνοντας το φιλοδώρημά τους από τον νοικοκύρη ή τη νοικοκυρά και όταν έφθαναν στο σπίτι τους κρεμούσαν την Ειρεσιώνη πάνω από την εξώπορτά τους, όπου έμενε εκεί μέχρι την ιδία ημέρα του νέου έτους, οπότε, αφού τοποθετούσαν την νέα, κατέβαζαν την παλιά και την έκαιγαν.

 

Άλλα παιδιά κρεμούσαν την Ειρεσιώνη πάνω από την θύρα του Ιερού του Απόλλωνος.

 

Πρόγονος λοιπόν, του Χριστουγεννιάτικου δέντρου είναι η Ειρεσιώνη , μέσω της οποίας μεταδόθηκε το έθιμο του στολισμένου δέντρου στους βόρειους λαούς από τους Έλληνες ταξιδευτές, οι οποίοι ελλείψει ελαιοδένδρων, στόλιζαν κλαδιά από τα δέντρα που ευδοκιμούσαν σε κάθε τόπο.

 

Το Βυζαντινό Χριστουγεννιάτικο Δέντρο

 

 

To Χριστουγεννιάτικο δένδρο και μάλιστα ως μετεξέλιξη της αρχαίας Ελληνικής «Ειρεσιώνης», όχι μόνο δεν απαγορευόταν στο Βυζάντιο αλλά αντιθέτως κατά την εορτή των Χριστουγέννων

 

«…κατά διαταγήν του επάρχου της (κάθε) πόλεως, ου μόνον καθαρισμός των οδών εγένετο, αλλά και στολισμός διαφόρων κατά διαστήματα στηνομένων στύλων με δενδρολίβανα, κλάδους μύρτου και άνθη εποχής»

 

(Φαίδωνος Κουκουλέ, Τακτικού Καθηγητού του Πανεπιστημίου Αθηνών και Ακαδημαϊκού «Βυζαντινών Βίος και Πολιτισμός» τ. στ΄, σελ. 152).

 

Αξίζει να σημειωθεί ότι ένα επίλεκτο βασιλικό Καβαλλαρικό (Ιπποτικό) Τάγμα της βυζαντινής ανακτορικής φρουράς το οποίο – μεταξύ άλλων –

 

συμμετείχε με τελετουργικό ρόλο σε επίσημες αυτοκρατορικές τελετές – μεταξύ των οποίων και της τελετής των Χριστουγέννων – ήταν εκείνο της «Εταιρείας», το οποίο αποτελούταν από μισθοφόρους και διαιρείτο σε «Μικρή», «Μεσαία» και «Μεγάλη Εταιρεία». 

 

Την «Μικρή Εταιρεία» την αποτελούσαν αλλόθρησκοί μισθοφόροι (ειδωλολάτρες Σκανδιναυοί ή Λιθουανοί).

 

Την «Μεσαία Εταιρεία» την αποτελούσαν καθολικοί και ομόδοξοι αλλοεθνείς χριστιανοί μισθοφόροι (Δανοί, Γερμανοί, Ρώσοι, Άγγλοι κλπ).

 

Την «Μεγάλη Εταιρεία» όμως την αποτελούσαν «Ρωμαίοι», δηλ. Έλληνες Ορθόδοξοι Χριστιανοί (Ρωμιοί).

 

Πιο πιθανό είναι επομένως να ήταν οι αλλοεθνείς/αλλόδοξοι Ιππότες της Μεσαίας Εταιρείας εκείνοι που μεταλαμπάδευσαν το έθιμο της «Ειρεσιώνης»

 

(το οποίο μετεξελίχθηκε στους «Βυζαντινούς στηνόμενους στύλους με δενδρολίβανα, κλάδους μύρτου και ανθέων εποχής») στις δυτικές Χριστιανικές χώρες από τις οποίες κατάγονταν.

 

Πάντως η ανάμνηση του βυζαντινού Χριστουγεννιάτικου στολισμού με στηνόμενους στύλους με δενδρολίβανα επιβίωσε στα Πρωτοχρονιάτικα κάλανδα: «Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά ψηλή μου ΔΕΝΔΡΟΛΙΒΑΝΙΑ…».

 

Στη βόρεια Ευρώπη και στις Σκανδιναυικές χώρες δεν υπάρχουν αυτοφυή δενδρολίβανα, αλλά τα κλαδιά του έλατου που μοιάζουν πολύ με εκείνα του δενδρολίβανου θα μπορούσαν ίσως να αποτέλεσαν το πιο πρόσφορο υποκατάστατό του που διαδόθηκε ευρέως στη Δύση και παρέμεινε μέχρι τις ημέρες μας.

 

Αξίζει να σημειωθεί ότι η φάτνη η οποία τοποθετείται στην βάση του Χριστουγεννιάτικου δένδρου αποτελεί επίσης ελληνικό έθιμο από την εποχή του Βυζαντίου

 

«Οι Βυζαντινοί κατά την ημέραν των Χριστουγέννων…εσχημάτιζον σπήλαιον και εν αυτώ ετοποθέτουν στρωμνήν εφ’ ής ετοποθέτουν παίδα, τον Ιησούν παριστάνοντα…» (Φαίδωνος Κουκουλέ, Τακτικού Καθηγητού του Πανεπιστημίου Αθηνών και Ακαδημαϊκού «Βυζαντινών Βίος και Πολιτισμός» τ. στ΄, σελ. 151).

 

Ομοίως και τα κάλανδα «…Οι Βυζαντινόπαιδες, περιερχόμενοι τας οικίας, από βαθείας πρωίας μέχρι δείλης οψίας, μετά αυλών και συρίγγων έλεγον τα κάλανδα…» (Φαίδωνος Κουκουλέ, Τακτικού Καθηγητού του Πανεπιστημίου Αθηνών και Ακαδημαϊκού «Βυζαντινών Βίος και Πολιτισμός» τ. στ΄, σελ. 152).

 

Περί των καλανδιστών κατά τα Χριστούγεννα κατά τον ΙΒ΄ αι. μαρτυρεί και ο Ι. Τζέτζης γράφων: «…Και όσοι κατ’ αρχίμηνον την Ιανουαρίου και τη Χριστού γεννήσει δε και Φώτων ημέρα, οπόσοι περιτρέχουσι τας θύρας προσαιτούντες μετά ωδών και επωδών και λόγους εγκωμίων…».

 

http://yiorgosthalassis.blogspot.com/

 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Χριστουγεννιάτικο Δέντρο: Η προέλευση είναι αρχαια ελληνική!"