«Μην προδώσετε την Μακεδονία»

Ο καθηγητής Sir Βασίλειος Μαρκεζίνης στον οποίο είχε προταθεί να αναλάβει το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών, με την έλευση του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία και τον οποίο έχει σε ιδιαίτερη εκτίμηση ο πρωθυπουργός, κάνει έκκληση στον Α.Τσίπρα όσο και στον ΥΠΕΞ Νίκο Κοτζιά, να μην παραδώσουν το όνομα της Μακεδονίας και τα ιστορικά δικαιώματά της στους Σκοπιανούς.

Η έκκληση Μαρκεζίνη έρχεται την επόμενη ημέρα από την αγωνιώδη επιστολή των 15 πρέσβεων επί τιμή, να μην εκχωρηθεί το όνομα Μακεδονία στα Σκόπια, ούτε ως όρος σε σύνθετη ονομασία ούτε ως οτιδήποτε άλλο.Η δήλωση του Β.Μαρκεζίνη  είναι η εξής:
Πρώτον, οι ξένοι φίλοι συνεχίζουν να συνωμοτούν για να παραδώσουν τη Μακεδονία μας στο κρατίδιο που διεκδικεί το όνομα και την ιστορία μας. Σύντομα ανάλογοι κίνδυνοι πιθανότατα θα παρουσιασθούν στην Κύπρο μας. Το ότι ο ξένος παράγοντας ξανά-ανακατεύεται στα εσωτερικά μας δεν είναι κάτι καινούργιο. Σημασία όμως έχει ότι τα ανωτέρω, τα τόνισε και ο Μίκης και ήταν στο μυαλό όλου του πλήθους.

Δεύτερον, προσωπικά, πάω ένα βήμα παρακάτω και βλέπω στο Συλλαλητήριο του Συντάγματος μια νέα – πιθανή – αρχή προδιάθεσης του λαού να αντιδρά σε εχθρικές προς τα συμφέροντα μας κινήσεις αν η κυβερνητική πλειοψηφία οδηγεί την Βουλή σε υποταγή που αφήνει τους Έλληνες απροστάτευτους στις ξένες βουλήσεις. Αν αυτό συμβεί κύρια αιτία θα είναι η συνεχής μέχρι τώρα ανάμιξη των ξένων στην εσωτερική και εξωτερική μας πολιτική.

Τρίτον, η κυβέρνησε αγνόησε τον κίνδυνο ότι ο λαός μια μέρα θα ξυπνούσε και θα κραύγαζε την αυξανόμενη αγανάκτηση του στην ατέλειωτη πολιτική λιτότητας και την διακυβέρνηση από πολιτικούς που έχουν αξιοθαύμαστη ικανότητα στην πλήρη μεταστροφή και εξωτερική υπαναχώρηση, ή καιροσκόπους που ενδιαφέρονται μόνο για τις καρέκλες τους, γιατί αυτοί είναι οι κύριοι υπεύθυνοι αυτής της κακοδαιμονίας. Γιατί το τονίζω αυτό; Γιατί η μόδα της κολοτούμπας φόνευσε οριστικά την πίστη σε αξίες. Ακόμη και το μεγαλύτερο τμήμα των Ελλήνων κομουνιστών έγινε θύμα της υπ’ αριθμόν ένα αρχής της σημερινής πολιτικής ζωής: Νομή της Εξουσίας uber alles!

Τέταρτον, στο «μακεδονικό» – και στους οργανωτές των συλλαλητηρίων οφείλομε ευγνωμοσύνη γι’ αυτή την αφύπνιση. Η αφύπνιση αυτή θα είναι, μάλιστα, μεγαλύτερη όσο οι συμπολίτες μας, που ταλαιπωρήθηκαν τα μέγιστα για να συμμετάσχουν αρχίζουν να χωνεύουν τις μικροπολιτικές προσπάθειες του Μαξίμου να υποβιβάζουν την επιτυχία της συγκέντρωσης, αναγκάζοντας και την αστυνομία ακόμη να “εφεύρει” μη πειστικούς αριθμούς συμμετασχόντων. Τέτοιες ενέργειες προσβάλλουν και τον λαό και την δημοκρατία.

Πέμπτον, τέτοια τεχνάσματα ίσως πέτυχαν τον σκοπό τους στο παρελθόν, αλλά το κραυγάζον με αγανάκτηση πλήθος έδωσε απτή απόδειξή ότι οι πονηριές από υπηρέτες του Πρωθυπουργού δεν ξεγελάνε πλέον κανέναν. Και αυτό, όπως το πλήθος ατελείωτα εφώναζε, θα πραγματωθεί όταν οι Έλληνες επί τέλους καταλάβουν ότι η νίκη του λαού θα ολοκληρωθεί όταν αυτός ενωθεί.

‘Εκτον, η Ελλάδα είναι μία, ενωμένη, και θα παραμείνει πάντα ακέραιη και αδιάσπαστη χώρα. Οι Έλληνες πρέπει να δείξουν σ’ όλο τον κόσμο, ότι στις μάχες που αφορούν την Πατρίδα όλοι είναι ενωμένοι και οι διαφοροποιήσεις δεξιοί, κεντρώοι, αριστεροί, αναρχικοί, και αδιάφοροι, αναστέλλονται. Σ΄ αυτή την προσπάθεια κανείς δεν περισσεύει.

‘Εβδομο, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε όλοι, άπαξ και διά παντός, ότι σταυροφορίες σαν αυτές που φαντάζομαι ανωτέρω δεν έχουν πολιτικό, κομματικό, λαϊκιστικό, χαρακτήρα και ούτε αφορούν προσωπικές φιλοδοξίες, αλλά αποσκοπούν να διαφυλάξουν τα συμφέροντα του Ελληνισμού και μόνο.

Όγδοον, στις 21 Ιανουαρίου και προχθές ο κόσμος μίλησε. Όχι οι βουλευτές, όχι οι πολιτικοί, όχι οι “μηντιάρχες”, όχι οι τραπεζίτες, αλλά ο κυρίαρχος λαός. Και κανείς δεν πρέπει να ξεχνά ότι κυρίαρχος είναι μόνον ο λαός.

Ένατον, ο ελληνικός λαός είναι φιλειρηνικός και νομιμόφρων. Αλλά η υπομονή του στις αδικίες, στην ξένη κηδεμονία, στην ξένη εκμετάλλευση, σε μια άδικη και ατελείωτη λιτότητα, έχει τα όρια της. Όπως στο «Μακεδονικό» έτσι και στ’ άλλα θέματα η υπομονή αυτή τείνει να εξαντληθεί. Ακούστε αυτό το μήνυμα όλοι εσείς που δεν καταλαβαίνετε: Kυρίαρχος και, σε τελευταία ανάλυση τιμωρός, είναι μόνο ο λαός.

Δέκατον, ο λαός θ’ αποφασίσει το τι θα γίνει στη μέλλον στην Μακεδονία, στην διασφάλιση της εθνικής κυριαρχίας μας, του ενεργειακού μας πλούτου, και σ’ ένα εκσυγχρονισμένο σύστημα συμμαχιών, που θα μας δώσει το μέγιστο αριθμό φίλων και τον ελάχιστον αριθμό εκμεταλλευτών. Η Άμυνα, η Εξωτερική Πολιτική και η Οικονομία είναι πολύ σοβαρά θέματα για να τα αφήσομε στα χέρια ανθρώπων μη ειδικών και που διακρίθηκαν μόνο στο ταλέντο της κολοτούμπας.

Ενδέκατον , στα πανεθνικά συλλαλητήρια όλοι οι Έλληνες και η Εκκλησία τους ομόφωνα στείλανε το ύστατο μήνυμα: Τέρμα στην ακυβερνησία, την απληστία των ολίγων, τη μυστική διπλωματία και την παραμέληση των πολλών και των αδικημένων.

Δωδέκατον και τελευταίο μήνυμα: όταν εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες μιλάνε με μια φωνή, οι υπηρετούντες τον λαό πρέπει όχι μόνο ν΄ ακούουν αλλά και να υπακούουν.

Η κοινή δήλωση με την οποία εκφράζουν τον φόβο τους ότι τα Σκόπια ασχέτως του τι θα δεχθούν να πουν ή να κάνουν για να εισέλθουν σε ΝΑΤΟ και ΕΕ θα διεκδικήσουν την Ιστορία και τα εδάφη του Ελληνισμού και υπογράφουν με ανακοίνωσή τους 15 πρώην πρέσβεις της Ελλάδας, στους οποίους περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων οι κκ. Ιωάννης Κοραντής, Θέμος Στοφορόπουλος, Μανόλης Μεγαλοκονόμος κ.ά. και την δημοσίευσε χθες το pronews.gr έχει ως εξής:

‘Όλες οι ενδείξεις ενισχύουν την πεποίθηση μας πως τα Σκόπια, ό,τι και αν δεχθούν να πουν η να κάνουν για να μπουν στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ, δεν θα εγκαταλείψουν το επεκτατικό τους ιδεολόγημα. Θα συνεχίσουν, κατά συνέπεια , να το προβάλλουν χρησιμοποιώντας το όνομα "Μακεδονία", έστω και αν σε αυτό προστεθεί γεωγραφικός, εθνικός η χρονικός προσδιορισμός.

Διότι ένα γεωγραφικό προσδιορισμό οι Σκοπιανοί θα τον μεταχειρίζονται για να προωθούν την προπαγάνδα τους περί διηρημένης Μακεδονίας που θα πρέπει να επανενωθεί με διεύρυνση του κράτους των Σκοπίων. Ένας τέτοιος προσδιορισμός (Άνω Μακεδονία, Βόρεια Μακεδονία) θα επιτρέπει στους Σκοπιανούς να επιμένουν πως είναι οι μόνοι πραγματικοί Μακεδόνες, με δικό τους ελεύθερο μακεδονικό κράτος, ενώ "τα άλλα τμήματα της Μακεδονίας", το "ελληνικό" και το "βουλγαρικό", έχουν υποστεί κατάληψη ή/και εθνοκάθαρση.

Ένας εθνικός η χρονικός προσδιορισμός ,εξάλλου, θα παραπέμπει στην πλαστή ιστορία περί των Σλάβων που δήθεν αναμίχθηκαν με τους Αρχαίους Μακεδόνες και γέννησαν τους σημερινούς Σκοπιανούς. Τα ίδια ισχύουν και για μικτούς προσδιορισμούς, π.χ. Γκορναμακεντόνια = Άνω Μακεδονία ή Novamakedonija.

Θα πρέπει όλοι να θυμούνται την επίσημη κρατική εγκύκλιο-προειδοποίηση του άλλοτε Υπουργού των ΗΠΑ Stettinius της 26ης Δεκεμβρίου 1944 που έγκαιρα, μόλις δημιουργήθηκε από τον Τίτο το τεχνητό μόρφωμα του "Μακεδονισμού", έλεγε μεταξύ άλλων επί λέξει: "Η Κυβέρνηση μας (των ΗΠΑ) εκτιμά ότι αναφορές σε "Μακεδονικό Έθνος", "Μακεδονική Πατρίδα" η "Μακεδονική Εθνική Ταυτότητα" συνιστούν αβάσιμη δημαγωγία, που δεν αντιπροσωπεύει εθνική η πολιτική πραγματικότητα, και διαβλέπει στην σημερινή αναζωογόνηση τους ένα προπέτασμα για επιθέσεις εναντίον της Ελλάδος."

Η πολιτιστική ενότητα που δημιούργησε η δράση του Μεγάλου Αλεξάνδρου έφερε τον Ελληνικό Πολιτισμό και την ελληνική γλώσσα, ως "κοινή", από την Ευρώπη μέχρι τα σύνορα της Κίνας, επί αιώνες. Κανένας δεν μπορεί να καπηλεύεται το πραγματικό αυτό γεγονός και είμαστε βέβαιοι ότι αυτή την μοναδική προσφορά του Ελληνισμού στον κόσμο καμιά ελληνική υπογραφή δεν θα σβήσει σήμερα.

Για τους λόγους αυτούς, ποτέ δεν πρέπει να συναινέσουμε σε όνομα των Σκοπίων που να περιέχει την λέξη Μακεδονία, ό, τι και αν κάνουν άλλες χώρες, ώστε να μη νομιμοποιήσουμε εμείς οι ίδιοι ιμπεριαλιστικές επιθέσεις εναντίον της πατρίδας μας και χάλκευση της Ιστορίας, ελληνικής και παγκόσμιας.-

ΑΘΗΝΑ 5 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2017

Υπογράφουν

ΑΛΙΑΓΑΣ ΣΠΥΡΟΣ

ΔΟΚΙΑΝΟΣ ΣΠΥΡΟΣ

ΚΟΡΑΝΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

ΚΟΥΝΙΝΙΩΤΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

ΜΕΓΑΛΟΚΟΝΟΜΟΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ

ΝΟΜΙΚΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ

ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

ΠΑΠΑΣΛΙΩΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

ΠΑΤΣΙΚΑΚΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ

ΠΟΛΙΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

ΣΙΔΕΡΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ

ΣΠΕΤΣΙΟΣ ΙΑΚΩΒΟΣ

ΣΤΟΦΟΡΟΠΟΥΛΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΣ

ΤΡΙΤΑΡΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

ΧΡΥΣΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ ΛΕΩΝΙΔΑΣ’

http://www.pronews.gr/amyna-asfaleia/ethnika-themata/665821_vmarkezinis-kai-proin-presveis-kanoyn-ekklisi-se-atsipra-kai

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "«Μην προδώσετε την Μακεδονία»"

Η στάση του Κομμουνιστικού κινήματος για το Μακεδονικό Ζήτημα κατά τον Μεσοπόλεμο

Λίγα ζητήματα διεθνούς ενδιαφέροντος, όπως είναι το Μακεδονικό έχουν συνδεθεί τόσο πολύ με το κομουνιστικό κίνημα. Η ανίχνευση επομένως των απαρχών της εμπλοκής των κομουνιστών σε αυτό έχει ένα ξεχωριστό ενδιαφέρον πέρα από το καθαρά ιστορικό για την ερμηνεία και την κατανόηση σημερινών στάσεων και τοποθετήσεων που προέρχονται από την αριστερά σχετικά με τη διαφορά Αθηνών – Σκοπίων και τις λαϊκές αντιδράσεις.

Το γενικό συμπέρασμα που εξάγεται από τη μελέτη της σχετικής βιβλιογραφίας και των πηγών είναι ότι η στάση του ΚΚΕ απέναντι στο Μακεδονικό διαμορφωνόταν κάθε φορά από τον βαθμό συμμόρφωσής του στις αποφάσεις και τις προτεραιότητες της Γ΄ Κομμουνιστικής Διεθνούς, γνωστής ως Κομιντέρν (1919-1943) στην οποία η επιρροή των Βουλγάρωνκομουνιστών ήταν ισχυρή.

Η Κομιντέρν εκείνη την περίοδο υπολόγιζε, ιδιαίτερα μετά την καταστολή της Επανάστασης των Σπαρτακιστών στη Γερμανία με τη Ρόζα Λούξεμπουργκ και τον Καρλ Λίμπνεχτ (1918-1919), σε επανάσταση στη Βουλγαρία. Για τον σκοπό αυτό επεδίωξε τον προσεταιρισμό της Εσωτερικής Μακεδονικής Επαναστατικής Οργάνωσης (ΕΜΕΟ, ΒΜΡΟ στα σλαβικά) που αποτελούσε ένα είδος ένοπλης πολιτοφυλακής και λειτουργούσε ως κράτος εν κράτει στο μικρό τμήμα της Μακεδονίας που είχε επιδικαστεί στη Βουλγαρία. 

Η επανάσταση του Σεπτεμβρίου 1923 απέτυχε, ωστόσο η επιρροή των Βουλγάρων κομουνιστών στην Κομιντέρν παρέμεινε ισχυρή όπως και η για λόγους τακτικής ανακίνηση του Μακεδονικού Ζητήματος. Το γεγονός ότι η Διεθνής προχώρησε στην ίδρυση της ΕΜΕΟ «Ενωμένης» το 1925 δείχνει τη σημασία που έδινε στο ζήτημα.

Σημειώνουμε ότι η ΕΜΕΟ αποτέλεσε από την ίδρυσή της το 1893 και για πολλές δεκαετίες τον κύριο εκφραστή των βουλγαρικών εθνικών διεκδικήσεων για τη Μακεδονία αλλά και τη Θράκη. Σε μία από τις τάσεις της οργάνωσης, τη σοσιαλιστική «φεντεραλιστική», που διεκδικούσε δηλαδή την αυτονόμηση της Μακεδονίας και την ένταξή της σε μία ευρύτερη βαλκανική ομοσπονδία, ανάγει η επίσημη ιστοριογραφία των Σκοπίων τις απαρχές διαμόρφωσης ξεχωριστής σλαβικής μακεδονικής συνείδησης.

 Το αίτημα ωστόσο για αυτόνομη Μακεδονία στα τέλη του 19ου αιώνα και στις αρχές του 20ου αποτελούσε βασικά βουλγαρικό εθνικό σχέδιο που αποσκοπούσε στην αυτονόμηση αρχικά και στη συνέχεια στην ενσωμάτωση της Μακεδονίας κατά το πρότυπο των εξελίξεων που οδήγησαν στην προσάρτηση της Ανατολικής Ρωμυλίας στη Βουλγαρική Ηγεμονία.

Μετά το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου όμως το Μακεδονικό Ζήτημα είχε σε μεγάλο βαθμό επιλυθεί και η μόνη δύναμη που το ανακινούσε ήταν η Βουλγαρία για καθαρά επεκτατικούς σκοπούς. Η αξιοποίηση της σοσιαλιστικής φεντεραλιστικής συνθηματολογίας της ΕΜΕΟ επέτρεψε στην Κομιντέρν να διαχωρίσει τη θέση της από τη βουλγαρική αλυτρωτική προσέγγιση στο ζήτημα για να φτάσει τελικά στο χωρίς πραγματική εθνολογική ή άλλη βάση αίτημα για «Ενιαία και Ανεξάρτητη Μακεδονία και Θράκη σε μια Βαλκανική Σοβιετική Δημοκρατία».

Μάλιστα, η Κομιντέρν κάνοντας λόγο αρχικά για «Μακεδονικό λαό» αναφερόταν στο σύνολο των εθνοτήτων που κατοικούσαν στη Μακεδονία,θέση όμως που σταδιακά μετατοπίστηκε προς την υιοθέτηση της ιδέας περί σλαβικού μακεδονικού έθνους που δεν ταυτίζεται δηλαδή ούτε με το σερβικό ούτε με το βουλγαρικό. Έχουμε δηλαδή μία εμφανή διαφοροποίηση από τον γεωγραφικό προσδιορισμό στον εθνικό, από την αποδοχή της «μακεδονικής σαλάτας» των εθνοτήτων σε μία «καθαρή» εθνική ταυτότητα. Αυτοί όμως οι θεωρητικοί και τακτικοί …πειραματισμοί είχαν πολλαπλές και πολύ σοβαρές συνέπειες που θα συμπαρασύρουν και το ίδιο το ελληνικό κομμουνιστικό κίνημα.

Το νεοσύστατο ελληνικό ΚΚ που ιδρύεται το 1918, ως ΣΕΚΕ, στο ιδρυτικό του συνέδριο μάλλον υποβαθμίζει το Μακεδονικό Ζήτημα, σύντομα όμως υποχρεώνεται να υιοθετήσει τις θέσεις της Κομιντέρν. Έτσι, το 1923 ο εκπρόσωπος του ΚΚΕ στη Βαλκανική Κομουνιστική Ομοσπονδία όπως ονομάστηκε η συνδιάσκεψη των βαλκανικών ΚΚ θα αποδεχτεί τη θέση για αυτόνομη Μακεδονία και Θράκη. Η θέση αυτή παρότι δεν έγινε ομόφωνα αποδεχτή θα επικρατήσει και οι διαφωνούντες μεταξύ των οποίων και Ιστορικός Γιάννης Κορδάτος θα διαγραφούν.

Το 1924 με το Γ΄ έκτακτο συνέδριο το ΚΚΕ υιοθέτησε τη θέση περί «Ενιαίας και Ανεξάρτητης Μακεδονίας και Θράκης». Η ειρωνεία της Ιστορίας είναι ότι τα πιο αξιόλογα στελέχη, που με αυταπάρνηση υπερασπίστηκαν τη γραμμή του κόμματος για το Μακεδονικό, όπως ο Παντελής Πουλιόπουλος, στις περίφημες δίκες για το «Μακεδονικό» του 1925-1926, θα διαγραφούν κι αυτά αργότερα.

Όπως ήταν αναμενόμενο, η αντεθνική θέση του κόμματος εξέθεσε τα στελέχη του στην κρατική καταστολή ενώ γενικότερα είχε πολύ υψηλό πολιτικό κόστος. Οι απηνείς διώξεις αλλά και η αναγνώριση της πραγματικότητας ότι ειδικά με την έλευση των προσφύγων και την ανταλλαγή πληθυσμών με τη Βουλγαρία η όποια σλαβική παρουσία στην Ελλάδα ήταν πλέον πολύ περιορισμένη, κατέστησαν το ΚΚΕ μάλλον απρόθυμο να επιτρέψει τη δραστηριοποίηση της ΕΜΕΟ «Ενωμένης» στην ελληνική Μακεδονία. Εξάλλου, όπως θα παραδεχτεί και ο ίδιος ο Πουλιόπουλοςτο 1927 με άρθρο του στον Ριζοσπάστη:«Η πολιτική μας εκείνη (για Ανεξάρτητη Μακεδονία και Θράκη) εχρεοκόπησε και δεν μπορούσε παρά να χρεοκοπήσει γιατί ήταν απαύγασμα όχι απλώς εσφαλμένης εκτίμησης του πραγματικού συσχετισμού δυνάμεων μέσα στη χώρα μας, αλλά ενός επαναστατικού ρομαντισμού».

Το 1931 όμως μετά από σχετικές αιτιάσεις της Κομιντέρν, το ΚΚΕ θα υποχρεωθεί και πάλι να συμμορφωθεί «προς τας υποδείξεις». Έτσι, από το 1934 θα προβάλλει τις θέσεις της ΕΜΕΟ «Ενωμένης» και θα κάνει πλέον ανοιχτά λόγο για την ύπαρξη «μακεδονικής εθνότητας». Σταθμό στην τακτική και τη συνθηματολογία του ΚΚΕ στον Μεσοπόλεμο σε ό,τι αφορά το Μακεδονικό Ζήτημα θα αποτελέσει το Ζ΄ Συνέδριο τον Δεκέμβριο του 1935στο οποίο αναγνωρίζεται η νέα πληθυσμιακή πραγματικότητα στην ελληνική Μακεδονία, εγκαταλείπεται η θέση για «ανεξάρτητη Μακεδονία και Θράκη» και υιοθετείται πλέον το σύνθημα περί «πλέριας ισοτιμίας των μειονοτήτων» στις οποίες συμπεριλαμβάνεται και η σλαβική «μακεδονική».

Ο Πόλεμος που ακολουθεί και η ναζιστική τάξη πραγμάτων θα αναδείξει και πάλι τη Μακεδονία σε μήλον της Έριδος φέρνοντας το ΚΚΕ μπροστά σε νέα κρίσιμα διλήμματα. 

Παρά το γεγονός ότι εν πολλοίς το ΕΑΜ σε όλη τη διάρκεια της Κατοχής, θα υπερασπιστεί την ακεραιότητα και την εθνική κυριαρχία, οι θέσεις του ΚΚΕ στον Μεσοπόλεμο και η αναζήτηση ισορροπιών έναντι των Γιουγκοσλάβων Παρτιζάνων που επεδίωκαν ανοιχτά την ενσωμάτωση μέσω του «μακεδονισμού» της ελληνικής Μακεδονίας στη σοσιαλιστική πλέον Γιουγκοσλαβία, κυρίως όμως η αναγνώριση «μακεδονικής» εθνότητας θα αφήσουν και πάλι τους Έλληνες κομμουνιστές εκτεθειμένους έναντι της προπαγάνδας και της βίας των αντιπάλων τους.

http://www.pronews.gr/istoria/665161_i-stasi-toy-kommoynistikoy-kinimatos-gia-makedoniko-zitima-kata-ton-mesopolemo

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η στάση του Κομμουνιστικού κινήματος για το Μακεδονικό Ζήτημα κατά τον Μεσοπόλεμο"

Νεα Ονόματα που προέρχονται από σύμπτυξη άλλων

 list of mixed Greek names.
 - Στην παρούσα σελίδα αναφέρουμε μικτά ονόματα δηλαδή όνόματα που προέρχονται απο σύμπτυξη συνήθως άλλων δύο ονομάτων. Η ημερομηνία γιορτής είναι είτε του πρώτου είτε του δεύτερου ονόματος. Παρακαλούμε πολύ ενημερώστε μας για μικτά ονόματα που γνωρίζετε ώστε να τα εισάγουμε στην βάση δεδομένων μας. 
Θα θέλαμε να έχετε υπ'όψη οτι η χρήση "μικτού ονόματος" αν και αποτελεί "σύγχρονο στυλ ένδειξης ατομικότητας" παρά ταύτα χάνει την άμεση αναφορά στο Αγιο ή Αγία στον οποίο αναφέρεται. 
Ενα Ορθόδοξο Χριστιανικό όνομα είναι απόδοση τιμής στον Αγιο ο οποίος το έφερε και ο οποίος έχει Αγιοποιηθεί και έχει περάσει στο Συναξάρι της Εκκλησίας μας για να μας θυμίζει την αφοσίωσή του στην Ορθοδοξία. Εκτός αυτού, το περιβάλλον του φέροντος το μικτό όνομα, δεν γνωρίζει τα πρωτογενή ονόματα απο τα οποία προήλθε το μικτό και έτσι, δεν μπορεί να γιορτάσει μαζί του την ονομαστική του γιορτή. Στην συνείδηση μας σιγά-σιγά περνά η αποξένωση απο την Παράδοση της Πατρίδας μας. 
Η αποξένωση αυτή μας "κόβει" από το παρελθόν μας και μας εισάγει στην "νέα εποχή" όπου οι Πατροπαράδοτες αξίες ισοπεδώνονται στον βωμό της Παγκοσμιότητας μέσω της σταδιακής απώλειας της "ταυτότητας" και την απομάκρυνση απο τις αξίες της Ελλάδος. 
Οι Πατροπαράδοτες αξίες μας εδώ και 2000 χρόνια είναι σαφώς συνδεδεμένες με την Ορθοδοξία. Για την περίοδο πριν τα 2000 χρόνια έχουμε το θαύμα της Αρχαίας Ελλάδος με το πνεύμα και τον πολιτισμό του που κόσμησε (και κοσμεί) την Υφήλιο. 
Η Ελλάδα έχει ψυχή, ιστορία και ταυτότητα. Στην βάση μας περιλαμβάνουμε Αρχαία ονόματα τα οποία έχουν ημερομηνία γιορτής και άλλα που δεν έχουν, αλλά γιορτάζονται των Αγίων Πάντων. Ολα είναι Ελληνικά ονόματα. Η Εκκλησία μας δεν αρνείται να βαφτίσει με όνομα που είναι εκτός του Ορθόδοξου Συναξαρίου.
Παρακαλούμε να ξαναδείτε το θέμα των μικτών ονομάτων. Σας ζητούμε να βάλετε τομή στην προσπάθεια της αποξένωσης και διάλυσης επιλέγοντας ένα μοναδικό πρωτογενές Ελληνικό όνομα για το παιδί σας με σαφή ρίζα, ιστορία, αναφορά και προέλευση. 
Νέο όνομα προέρχεται από α'όνομα + β'όνομα.
Α
 Αιμιλένια, Αιμιλενια Αιμιλία Ελένη Αίστυ, Αιστυ Αικατερίνη Στυλιανή Αλεξάγγελος, Αλεξαγγελος Αλέξανδρος Αγγελος Αμαλιάννα, Αμαλιαννα Αμαλία Αννα Ανερίνα, Ανερινα Αναστασία Κατερίνα Ανθηνίκη, Ανθηνικη Ανθή Νίκη Ανναστέλλα, Ανναστελλα Αννα Στυλιανή Αντελίνα, Αντελινα Αντωνία Αγγελική Αντζελίνα, Αντζελινα Αγγελική Αναστασία Αντώνικος, Αντώνικος Αντώνιος Νικόλαος
Β
 Βάνα, Βανα Βασιλική Αννα Βανέσσα, Βανεσσα Βασιλική Αναστασία Βανίνα, Βανινα Βασιλική Νικολίνα Βασιλένια, Βασιλενια Βασιλική Ελένη Βιβέτα, Βιβετα Παρασκευή Νικολέτα Βίλμα, Βιλμα Βασιλική Μαρία 
Γ
Γεωργιάννα, Γεωργιαννα Γεωργία Αννα Γιολένα, Γιολενα Γεωργία Ελένη Γιωργιλιάνα, Γιωργιλιανα Γεωργία Ηλιάνα
Δ
 Δεσμάρη, Δεσμαρη Δεσποινα Μαρια Δεσποιγιάννα, Δεσποιγιαννα Δέσποινα Ιωάννα Δημητράσπα, Δημητρασπα Δήμητρα Ασπα Δωρίνα, Δωρινα Θεοδώρα
Ε
 Ειρήνη Εβίνα, Εβινα Ευπραξία Αννα Ειρηάννα, Ειρηαννα Ειρήνη Αννα Ειρηλένα, Ειρηλενα Ειρήνη Ελένη Ειρηνάντα, Ειρηναντα Ειρήνη Αντιγόνη Ειρηστέλλα, Ειρηστελλα Ειρήνη Στυλιανή Ελβη, Ελβη Ελένη Βασιλική Ελεάνα, Ελεανα Ελένη Αννα Ελεάνθη, Ελεανθη Ελένη Ανθή Ελεντίνα, Ελεντινα Ελενη Κωνσταντίνα Ελιάνθη, Ελιανθη Ελλη Μαριάνθη Ελιάννα, Ελιαννα Ελένη Αννα Ελίνα, Ελινα Ελένη Ευαγγελία Ελιρόη, Ελιρόη Ελισάβετ Αφροδίτη Ελμα, Ελμα Ελπίδα Μαρία Ελμα, Ελμα Ελένη Μαρία Εριάννα, Εριαννα Εριφύλλη Αννα Εριάννα, Εριαννα Εριφύλλη
Ι
Ιωάννα Ζένια, Ζενια Ζωή Ελένη Ηβιάννα, Ηβιαννα Ηβη Ιωάννα Ηλενώρα, Ηλενωρα Ηλέκτρα Ελεονώρα Ηλιάννα, Ηλιαννα Ηλίας Αννα Ηλιος, Ηλιος Ηλίας Νεκτάριος Ιωντίνα, Ιωντινα Ιωάννα

ΚΚωνσταντίνα Κατιάννα, Κατιαννα Κατερίνα Αννα Κατιλένα, Κατιλενα Κατερίνα Ελένη Κωσταλέκος, Κωσταλεκος Κωνσταντίνος Αλέκος 
Λ
Λενάντα, Λεναντα Ελένη Ανδριανή Λοριάνα, Λοριανα Φλώρα Αννα Λυδιάννα , Λυδιαννα Λυδία Ιωάννα 
Μ
Μαγδαλένια, Μαγδαλενια Μαγδαληνή Ελένη Μαργιάννα, Μαργιαννα Μαρία Ιωάννα Μαργιαρένα, Μαργιαρενα Μαρία Ειρήνη Μαργκώ, Μαργκώ Μαρία Γεωργία Μαριαλίνα, Μαριαλινα Μαρία Αγγελίνα Μαριάνθη, Μαριανθη Μαρία Χρυσάνθη Μαριανίνα, Μαριανινα Μαρία Μαρίνα Μαριανίνα, Μαριανινα Μαρία Μαρίνα Μαριάννα, Μαριαννα Μαρία Αννα Μαριαννέτα, Μαριαννετα Μαρία Αννέτα Μαριάντα, Μαριαντα Μαρία Αλεξάνδρα Μαριάντζελα, Μαριαντζελα Μαρία Αγγέλα Μαριάντζελα, Μαριαντζελα Μαρία Αντζουλέτα Μαριαρένα, Μαριαρενα Μαρία Ειρήνη Μαριβέτα, Μαριβετα Μαρία Ελισάβετ Μαριέλα, Μαριελα Μαρία Ελπίδα Μαριέλλα, Μαριελλα Μαρία Ελευθερία Μαριέλλα, Μαριελλα Μαρία Ραφαέλα Μαριέπη, Μαριεπη Μαρία Παναγιώτα Μαριέττα, Μαριεττα Μαρία Αρτεμις Μαριέττα, Μαριεττα Μαρία Ελισάβετ Μαρίζα, Μαριζα Μαρία Ελισάβετ Μαρίζα, Μαριζα Μαρία Ζωή Μαρικέλλυ, Μαρικελλυ Μαρία Ελευθερία Μαριλένια, Μαριλενια Μαρία Ελένη Μαριλέτα, Μαριλετα Μαρία Νικολέτα Μαριλία, Μαριλια Μαρία Ηλιάνα Μαριλιάννα, Μαριλιαννα Μαρίνα Ηλιάννα Μαριλίζα, Μαριλιζα Μαρία Ελισάβετ Μαριλίνα, Μαριλινα Μαρία Πασχαλίνα Μαριλίς, Μαριλις Μαρία Ελισάβετ Μαριλίτα, Μαριλιτα Μαρία Ευαγγελία Μαριλίτσα, Μαριλιτσα Μαρία Ευαγγελία Μαριλύβια, Μαριλυβια Μαρία Ολυμπία Μαρινέλη, Μαρινελη Μαρία Νεφέλη Μαρινία, Μαρινια Μαρία Ευγενία Μαρινότα, Μαρινοτα Μαρία Παναγιώτα Μαρίσα, Μαρισα Μαρία Σωτηρία Μαρισάντυ, Μαρισαντυ Μαρία Κυριακή Μαρίσια, Μαρισια Μαρία Αναστασία Μαρίσμη, Μαρίσμη Μαρία Ισμήνη Μαριστέλλα, Μαριστελλα Μαρία Στυλιανή (Στέλλα) Μαριτίνα, Μαριτινα Μαρία Κωνσταντίνα Μαριτίνα, Μαριτινα Μαρία Σταματίνα Μαριτίνα, Μαριτινα Μαρία Αυγουστίνα Μαρλένα, Μαρλενα Μαρία Ελένη Μαρόλ, Μαρολ Μαρία Ολγα Μαρόλια, Μαρολια Μαρία Ολυμπία Μάρσια, Μαρσια Μαρία Αθανασία Μαρτίνα, Μαρτινα Μάρθα Χριστίνα Μελιάννα, Μελιαννα Μελίνα Αννα Μερβίνα, Μερβινα Μερόπη Σαβίνα Μιλάντη, Μιλαντη Αντιγόνη Λουντμίλα Μιράντα, Μιραντα Μαρία Αντωνία
Ν
 Ντιλένα, Ντιλενα Δήμητρα Ελένη
Π
Πανάγγελος, Παναγγελος Παναγιώτης Αγγελος Παναγιάννης, Παναγιαννης Παναγιωτης Ιωάννης Πανώλιας, Πανωλιας Παναγιώτης Ηλίας Πάρια, Παρια Παναγιώτα Ελευθερία Περιλένα, Περιλενα Περιστέρα Ελένη Ρενάτα, Ρενατα Ειρήνη Αθηνά Ριάννα, Ριαννα Χρύσα Ιωάννα 
Σ
Σαβίνα, Σαβινα Μαρία Ισαβέλλα Σαντιάνα, Σαντιανα Κυριακή Αννα Σιάννα, Σιαννα Αθανασία Αννα Σοφιλένια, Σοφιλενια Σοφία Ελένη Σοφίλια, Σοφιλια Σοφία Λυδία Σοφιλύδια, Σοφιλυδια Σοφία Λυδία Σπυράγγελος, Σπυραγγελος Σπύρος Αγγελος Σπυράγγελος, Σπυραγγελος Σπύρος Αγγελος Σπυρολιάς , Σπυρολιας Σπύρος Ηλίας Σπυρονικόλας, Σπυρονικολας Σπύρος Νικόλας Σταμαλίνα, Σταμαλινα Σταματία Καρολίνα Στελλίνα, Στελλινα Στέλλα Ελένη Στένια, Στενια Στυλιανή Νικολία Σύνθια, Συνθια Χρυσή Ανθια Τζέλα, Τζελα Τζένη Αργυρούλα Τζογιάννα, Τζογιαννα Ζωή (Τζόγια) Αννα Τζωρτζέλλα, Τζωρτζελλα Γεωργία Ελένη Υλένια, Υλενια Ελευθερία Πολυξένη 
Φ
Φλοριάνα, Φλοριανα Φλώρα Αννα Φωλίτσα, Φωλιτσα Φωτεινή Ευαγγελίτσα 
Χ
Χαϊλένα, Χαιλενα Χαϊδούλα Ελένη Χαραγιώτης, Χαραγιωτης Χαράλαμπος Παναγιώτης Χαρηλένα, Χαρηλενα Χαρίκλεια Ελένη Χρηστόγιαννος, Χρηστογιαννος Χρήστος Ιωάννης Χρυσάννα, Χρυσαννα Χρυσούλα Αννα Χρυσάννα, Χρυσαννα Χρυσή Αννα Χρυσελίνα, Χρυσελινα Χρυσάνθη Ελένη Χρυσιστίνα, Χρυσιστινα Χρυσή Χριστίνα Χρύσπα, Χρυσπα Χρυσάνθη Παναγιώτα Χρύσπα, Χρυσπα Χρυσούλα Παγώνα 

(source ©: www.eortologio.gr)

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Νεα Ονόματα που προέρχονται από σύμπτυξη άλλων"

ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΑ ΑΡΙΘΜΟΛΟΓΙΑ.

Η Πυθαγόρεια αριθμολογία και το δικό μας αριθμολογικό πρόγραμμα.-------


Κατ' αρχήν πρέπει να ξεκαθαρίσουμε για ποιά αριθμολογία μιλάμε. Πολλοί δηλώνουν αριθμολόγοι. Άλλοι έχουν γράψει και βιβλία αριθμολογίας, άλλοι έχουν αναπτύξει και προγράμματα.

Το βασικό όμως ερώτημα είναι σε ποια βάση πατάνε όλα αυτά. Αν σας έλεγα ξερά ότι όλα αυτά είναι λανθασμένα, θα φαινόταν απόλυτο κατ' αρχήν. Κάνετε όμως τον κόπο να διαβάσετε τα παρακάτω και στο τέλος θα με κρίνετε.

Ανατρέχοντας στα υπάρχοντα αριθμολογικά βιβλία, διαπιστώνω ότι ξεκινούν με διαφορετική βάση. -----Το σφάλμα τους είναι στην αντιστοίχιση των γραμμάτων με αριθμούς. Έχουμε δηλαδή την ιδέα ότι τα γράμματα κάθε λέξης (κυρίως γενεθλίων ονομάτων, αλλά και ονόματα πραγμάτων και πόλεων) αντιστοιχίζονται με κάποιον αριθμό, από το ένα έως το εννέα, αθροίζονται τα ψηφία και αφαιρώντας ενιάδες, καταλήγουμε σε μονοψήφιο αριθμό από το 1 έως το 9.-- Αυτή είναι η βάση. --Όμως στα υπάρχοντα βιβλία έχουμε διαφορετική αντιστοίχιση. Έχω μπροστά μου βιβλίο αριθμολογίας-αριθμοσοφίας που κυκλοφορεί στην αγορά, όπου βλέπω στη σελίδα 20 πίνακα αντιστοιχίας, αφενός διαφορετικό από του Πυθαγόρα, αφετέρου του λείπει το γράμμα «ξ». Τον ίδιο περίπου πίνακα έχει και άλλη σελίδα στο διαδίκτυο σχετική με την αριθμολογία. Τους δύο πίνακες θα τους δείτε στον παρακάτω σύνδεσμο : Απόσπασμα Πυθαγόρα προς Τηλαύγην. Στην συνέχεια διαβάστε παρακάτω για το δικό μας αριθμολογικό πρόγραμμα.

Ο πίνακας που είδατε στο απόσπασμα Πυθαγόρα προς Τηλαύγην, είναι σε απόλυτη αντιστοιχία με την αξία της βάσης, ή πυθμένα των γραμμάτων, όπως αυτά αντιστοιχούνταν στην ελληνική αρίθμηση.

◦Μονάδες: Α=1, Β=2, Γ=3,.=4, Ε=5, (το 6 αντιστοιχούσε στο ΣΤ), Ζ=7, Η=8, Θ=9

◦Δεκάδες: Ι=10, Κ=20, Λ=30, Μ=40, Ν=50, Ξ=60, Ο=70, Π=80, (το 90 ήταν το δίγαμα)

◦Εκατοντάδες: Ρ=100, Σ=200, Τ=300, Υ=400, Φ=500, Χ=600, Ψ=700, Ω=800 (900 ήταν το κόππα)

Για τα γράμματα που αντιστοιχούσαν στις δεκάδες, λαμβάνονταν η βάση τους, δηλαδή ό,τι προκύπτει αν διαιρέσουμε με το 10, για τα γράμματα των εκατοντάδων, η βάση προκύπτει αν διαιρέσουμε με 100. Ο Ιπόλλυτος τη βάση την ονομάζει πυθμένα. (Βλέπε βιβλίο Ελληνικά Μαθηματικά του κ. Ευαγγέλου Σταμάτη, εκδόσεις Εταιρείας φίλων του Λαού, 1976).

Συμπέρασμα από τα παραπάνω : Αν έχετε κάποια αριθμολογική ανάλυση, από κάποιο πρόγραμμα, κάνετε τη σύγκριση του αριθμού με τον οποίον αντιστοιχούν το όνομά σας, ή οποιοδήποτε άλλο όνομα. Συμφωνεί με τον παραπάνω πίνακα ; Υπάρχουν πολλά βιβλία και πολλά προγράμματα, τα οποία έχουν απλά μια αντιστοίχιση, που δεν συμπίπτει με την παραπάνω, οπότε και ό,τι κτιστεί σε λάθος βάση, θα είναι λάθος.

Εμείς αντίθετα έχουμε την τύχη να έχουμε στα χέρια μας έναν θησαυρό, τον θησαυρό της Αρχαίας Ελληνικής γραμματείας, που περιέχεται στο CD MUSAIOS και εκεί βρήκαμε και το βιβλίο του Πυθαγόρα προς τον Τηλαύγη τον υιό του, όπου του αναλύει τον τρόπο της αριθμολογικής πρόβλεψης. Αν θέλετε μπορείτε να διαβάσετε και το άλλο σχόλιό μας για την αριθμολογία, ή να συνεχίσετε την ενημέρωσή σας για το δικό μας αριθμολογικό πρόγραμμα.

Το δικό μας πρόγραμμα αριθμολογίας

Βασιστήκαμε στο βιβλίο του Πυθαγόρα προς τον Τηλαύγη και αναπτύξαμε το παρακάτω πρόγραμμα, με το οποίο παίρνουμε απαντήσεις στα σχετικά ερωτήματα.

ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΑ ΑΡΙΘΜΟΛΟΓΙΑ

◦Συμφέρει κάποιος γάμος ; Δίνοντας τα ονόματα των δύο, παίρνουμε την αντίστοιχη απάντηση, αν συμφέρει δηλαδή ο γάμος και σε ποιόν από τους δύο.

◦Συμφέρει η συνεργασία ; Παρόμοια απάντηση με την παραπάνω, αλλά για συνεργασία.

◦Για ζευγάρι : Παντρεύονται;

◦Θα ελευθερωθείς, θα αποδεσμευθείς από κάτι ή κάποιον;

◦Ποιος νικά; σε κάποιον αγώνα ή διαμάχη.

◦Συμφέρει κάποια πράξη ή ενέργεια;

◦Αν θα παραμείνεις κάπου ή όχι;

◦Θα βαδίσουμε καλά μαζί; θα τα πάμε καλά;

◦Θα βρούμε το χαμένο πράγμα;

◦Αποδημία σε άλλη πόλη (συμφέρει);

◦Ποιός από τα αδέρφια πεθαίνει πρώτος;

◦Θα βρεθεί ο φυγάς;

◦Θα γυρίσει ο ξενιτεμένος;

◦Θα επιζήσει ο άρρωστος;

◦Ποιος από τους υπόπτους είναι ο κλέπτης;

◦ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΑΝΑΛΥΣΗ (ΑΡΙΘΜΟΛΟΓΙΑΣ) Η επιλογή αυτή, μας δίνει μια πλήρη γενέθλια ανάλυση, με ερμηνεία των αριθμών ψυχής και σώματος, των κύκλων (παρόντος και επομένου) κ.λ.π.

◦ΑΡΙΘΜΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΝΑΣΤΡΙΑ Η επιλογή αυτή, μας δίνει την συναστριακή αριθμολογική ανάλυση ενός ζευγαριού. Τόσο του καθενός χωριστά, όσο και σαν ζευγάρι. Δίνει αναλυτική περιγραφή, δύο έως τεσσάρων σελίδων.

http://www.astroleon.gr/diafora/8-h-puthagoreia-arithmologia-kai-to-diko-mas-arithmologiko-programma

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΑ ΑΡΙΘΜΟΛΟΓΙΑ."

              Η ΥΠΟΜΟΝΗ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΠΙΑ ΕΞΑΝΤΛΗΘΕΙ!!!

Με αυτή την ανάρτηση θέλω περισσότερο να σας προβληματίσω και λιγότερο να σας πληροφορήσω.

Για αυτόν ακριβώς τον λόγο θα διαβάσετε περισσότερο προσωπικές μου απορίες και γεγονότα, παρά συνηθισμένη καθημερινού τύπου βαρετή και συστημική ενημέρωση.

Σε αντίθεση με αρκετούς πολιτικούς, Ευρωπαίους και Έλληνες, εγώ πιστεύω πως δεν είμαστε ούτε διεφθαρμένοι, ούτε φοροφυγάδες, ούτε τεμπέληδες, μα πολύ περισσότερο δεν είμαστε ΗΛΙΘΙΟΙ.

Να το πάρουμε από την αρχή για να γίνω πιο κατανοητός :

Έχουμε έναν Πρωθυπουργό που διέδιδε επί χρόνια ως κόμμα πριν ακόμα εκλεγεί, ότι θα καταργήσει το μνημόνιο με ένα άρθρο και ένα νόμο και με το που σχημάτισε κυβέρνηση με ένα νόμο και ένα άρθρο ψήφισε το νέο μνημόνιο.

Έναν Πρωθυπουργό που θα καταργούσε τον ΕΝΦΙΑ (που ο ίδιος δεν πληρώνει) και αντί για αυτό σχεδόν τον ‘’εγκατέστησε’’ ως μόνιμο μέτρο.

Έναν Πρωθυπουργό που θα έδινε ρεύμα σε 10.000 νοικοκυριά και δεν έδωσε ούτε σε 100.

Έναν Πρωθυπουργό που έλεγε ότι θα διαγράψει μονομερώς το χρέος και αντί αυτού ενίσχυσε το χρέος με την απραξία του.

Έναν Πρωθυπουργό που θα έφερνε επενδυτές και θα έβρισκε χρήματα από τους έχοντες αλλά αντί αυτού έκλεισε τις τράπεζες και έφερε capital controls.

Έναν Πρωθυπουργό που πήρε ως αποτέλεσμα δημοψηφίσματος ένα ηχηρό ΟΧΙ και το μετέτρεψε σε ηχηρότατο ΝΑΙ.

Έναν Πρωθυπουργό που πλασαριζόταν ως συμπονετικός και δίκαιος προς το λαό προκειμένου να αυξήσει την δημοτικότητα του και αφού τον αποκοίμισε και εξαπάτησε, του εξαργύρωσε την εμπιστοσύνη που εισέπραξε με ένα τρίτο μνημόνιο άκρως εθνοκτονικό και αντιδημοκρατικό.

Έναν Πρωθυπουργό που για να περάσει το μνημόνιο και τα προαπαιτούμενα αυτού, συνέπραξε με εκείνους που τόσα χρόνια κατηγορούσε.

Έναν Πρωθυπουργό που θα ‘’εκβίαζε’’ Μέρκελ και Σόιμπλε με επιχειρήματα κοινωνικής δικαιοσύνης , αλλά τελικά επέστρεψε πίσω εκβιαζόμενος.

Έναν Πρωθυπουργό που δεν έχει πει λέξη για το προσωρινό πόρισμα της επιτροπής της αλήθειας για το χρέος.

Έναν Πρωθυπουργό που θα έθετε ζήτημα διεκδίκησης πολεμικών αποζημιώσεων και κατοχικών δανείων αλλά τελικά και αυτό το ξέχασε.

Έναν Πρωθυπουργό που θα ενίσχυε τον αγρότη, τον συνταξιούχο, τον μισθωτό και τον μικρομεσαίο επιχειρηματία, αλλά αντί για αυτό ετοιμάζει περικοπές και λουκέτα.

Έναν Πρωθυπουργό που θα ενίσχυε την υγεία και την παιδεία αλλά αντί για αυτό σκοπεύει να τις ιδιωτικοποιήσει ώστε να χρειάζεται να βάλει βαθιά το χέρι στη τσέπη ο Έλληνας για να σπουδάσει και να φροντίσει την υγεία του.

Έναν Πρωθυπουργό που θα έβαζε τους καναλάρχες να πληρώσουν τα χρέη τους και να νομιμοποιήσουν τις άδειες τους, αλλά (πέρα από »τολμηρά» λόγια), ούτε που τους άγγιξε.

Έναν Πρωθυπουργό που βάπτισε τους λαθρομετανάστες ως πρόσφυγες ανοίγοντας τα Ελληνικά σύνορα για οποιονδήποτε επιθυμεί να εισέλθει στην πατρίδα μας. Δεν είδαμε σε άλλη χώρα να γίνεται αυτό. ΜΟΝΟ στην Ελλάδα.

Έναν Πρωθυπουργό που αρνήθηκε να δώσει θρησκευτικό όρκο πριν αναλάβει τα καθήκοντά του, όμως δέχτηκε να προχωρήσει στην δημιουργία τζαμιών.

Έναν Πρωθυπουργό που θα προστάτευε την πρώτη κατοικία αλλά αντί για αυτό ετοιμάζει κατασχέσεις.

Έναν Πρωθυπουργό που ψηφίστηκε από τον Ελληνικό λαό για να καταργήσει το μνημόνιο και αντί αυτού στο τέλος της διαπραγμάτευσης μας ανακοίνωσε πως πρέπει να ξανακερδίσουμε την χαμένη Εθνική μας κυριαρχία……και πολλά άλλα !!!!

Αυτός λοιπόν ο Πρωθυπουργός που έκανε τα αντίθετα από αυτά που είπε, απολαμβάνει την εμπιστοσύνη 229 βουλευτών και άνω.

Ο ρόλος του είναι να περνάει μέτρα και σε αυτό δεν βρίσκει καμία ισχυρή αντίσταση, αντιθέτως έχει ευρεία πλειοψηφία σε ότι θέλει να περάσει.

Έχει καμία σημασία αν οι βουλευτές αυτοί εκτός από κόκκινοι, είναι και μπλε και πράσινοι ;;

Λέτε να τον νοιάζει και πολύ, ποιο χρώμα αποδέχεται τα μέτρα που θέλει να περάσει;;

ή μήπως ο στημένος θίασος των διαφωνιών μεταξύ των κομμάτων έχει καμία σημασία.

Αφού στο τέλος ‘’Ναι σε όλα’’ θα πούνε οι ‘’μαλωμένοι’’….τι αλλάζει στο αποτέλεσμα ;

Απολύτως τίποτα.

Διότι είτε αψιμαχούν είτε όχι, τα μέτρα τα περνάνε και τον Έλληνα αυτό τον ενδιαφέρει και όχι οι εσωκομματικές και εξωκομματικές διαφορές.

Γιατί άλλο είναι να <<μαλώνεις>> για να φέρεις αποτέλεσμα και άλλο για να φέρεις ανθρωπιστική κρίση!!

Ας έρθουμε τώρα στο ζητούμενο.

Μια κυβέρνηση με την στήριξη του ίδιου του κόμματος του, έστω και μειωμένη λόγω διαρροών, η οποία όμως έχει και την στήριξη ακόμα τεσσάρων κομμάτων, γιατί να θέλει εκλογές ;

Και μάλιστα από έναν Ελληνικό λαό που πλέον έχει τιμωρητικές διαθέσεις και δεν υπάρχουν ούτε αγανακτισμένοι, ούτε αφελείς.

Διότι τώρα υπάρχουν θύματα και εξαπατημένοι.

Προδομένοι και θυμωμένοι.

Πληγωμένοι και αποφασισμένοι.

Τώρα όλα είναι αλλιώς.

Τρίτωσε το κακό και ο Έλληνας δεν συγχωρεί, ούτε ξεχνάει.
Θυμίζω, ΓΑΠ = μνημόνιο 1, Σαμαράς = μνημόνιο 2 και Τσίπρας = μνημόνιο 3.

Λέτε το σύστημα να μην γνωρίζει την ψυχολογία του Έλληνα ψηφοφόρου ;

Λέτε να μην ξέρουν τι κάνανε ή να μην ξέρουνε πως οι δικαιολογίες και τα ψέματα τέλειωσαν ;

Φυσικά και το ξέρουν.

Πάρα ταύτα μας πάνε σύντομα σε εκλογές.

Γιατί ;

Ας αναρωτηθούμε όλοι μαζί…γιατί ;

Σας φαίνεται φυσιολογικό ;

Πέσανε οι μάσκες ή δεν πέσανε ;

Έμαθε όλη η Ελλάδα ότι πλέον έχουμε πέντε φανατικά μνημονιακά κόμματα ή δεν το έμαθε ;; ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΑΝΕΛ και ΠΟΤΑΜΙ στηρίξανε τα μνημόνια ΝΑΙ ή ΟΧΙ ;;

Και όμως το σύστημα ξεκίνησε τις διαδικασίες για την διεξαγωγή κοινοβουλευτικών εκλογών.

Οι πιθανότητες εναντίον τους….τα γεγονότα φρέσκα…….η λαϊκή απογοήτευση νωπή……η λαική οργή έκδηλη…….εκείνοι όμως κόντρα σε κάθε προγνωστικό μας πάνε για εκλογές.

Και ξαναρωτάω…..ΓΙΑΤΙ ;

Ποιο είναι το κρυφό τους χαρτί αυτή τη φορά ;

Ο ΓΑΠ μας εξαπάτησε με την περίφημη ατάκα ‘’Λεφτά υπάρχουν’’…..και ενδώσαμε(Μνημόνιο 1)……….

Ο Σαμαράς μας εξαπάτησε λέγοντας ότι θα σκίσει τα μνημόνια και θα βγάλει τις κουκούλες….και πάλι ενδώσαμε…(Μνημόνιο 2)……

Και τέλος ο Τσίπρας μας είπε ότι θα καταργήσει τα μνημόνια και θα φέρει κοινωνική δικαιοσύνη………και πάλι ενδώσαμε….(Μνημόνιο 3).

Ο πολιτικός χρόνος είναι ελάχιστος.

Οι μαριονέτες που κατά καιρούς μας παρουσιάζουν γνωστές και οι περισσότερες δοκιμασμένες.

Και ρωτάω, αξίζει ;;

Αξίζει είτε με την λανθασμένη ψήφο μας, είτε με την αποχή μας, να αφήνουμε ανθελληνικά κόμματα να ρυθμίζουν τις ζωές μας για τις επόμενες σαράντα γενεές, ίσως και για πάντα ;;;

Περάσανε ανεπιστρεπτί οι αθώες εποχές (αν υπήρξαν ποτέ).

Τώρα πρέπει να είμαστε συνεχώς υποψιασμένοι και καχύποπτοι αλλά και λογικοί!!

Δεν είναι δύσκολο για ένα εκπαιδευμένο αυτί και μάτι να αποκωδικοποιήσει τις προθέσεις του συστήματος, φτάνει να το θέλει και να ασχοληθεί.

Είναι απλό.

Ότι μας διαφημίζουν ως καλό, είναι κακό.

Και το αντίστροφο.

Ότι μας παρουσιάζουν ως κακό είναι καλό.

Οι εξαιρέσεις είναι λίγες και αυτές για να θολώσουν τα νερά και για να έχουν εναλλακτικό άλλοθι ότι δήθεν ενημερώνουν αντικειμενικά.

Βλέπουμε λοιπόν πως το σύστημα είναι πανίσχυρο και αδίστακτο.

Φυσικά δεν μιλάω για το πολιτικό μόνο, ούτε καν για το Ελληνικό αλλά για το παγκόσμιο σύστημα.

Άλλωστε αυτό δεν ελέγχει όλα τα υπόλοιπα κράτη ;

Θέλετε να το ονομάσετε σιωνιστικό ;

Θέλετε να το πείτε λευκό αδερφάτο ;

Μαύρο αδερφάτο;

Τεκτονικό;

Ιμπεριαλιστικό ;

Μπιντελμπεργκικό ;

Πεφωτιστικό ;

Δεν έχει καμία σημασία πως θα το βαπτίσουμε όσο αυτό επιτυγχάνει αν όχι όλους, τους περισσότερους στόχους του και θύματα είναι πάντα οι λαοί.

Αυτό λοιπόν το σύστημα έδωσε εντολή να πάμε ξανά για εκλογές.

Λέτε να το αποφάσισε εν βρασμώ ;

Η μήπως πιστεύει κανείς πως δεν έχει προνοήσει – μελετήσει – οργανώσει – σχεδιάσει – προβλέψει την κάθε λεπτομέρεια κάνοντας ψυχρούς υπολογισμούς χιλιοστό χιλιοστό ;

Αναρωτηθείτε λίγο πόσα κόμματα ξεφύτρωσαν από το πουθενά τα τελευταία εφτά μνημονιακά χρόνια.

Κόμματα όχι τυχαία αν προσέξει κανείς πως κάθε ένα από αυτά είχε τουλάχιστον ένα πρόσωπο – κλειδί που συμπρωταγωνιστούσε σε όλες τις κρίσιμες πολιτικές αποφάσεις.

Κόμματα τα οποία ιδρύθηκαν με άγνωστα κονδύλια, από άγνωστους χρηματοδότες και που τα κανάλια αμέσως αγκαλιάσανε.

Κόμματα τα οποία αν ήθελε το σύστημα ούτε έξω από την πόρτα του Αρείου Πάγου θα περνούσαν για να προχωρήσουν στην ίδρυση τους.

Κόμματα τα οποία αν ήθελε το ίδιο πάντα σύστημα τα εξαφάνιζε μέσα σε χρόνο ρεκόρ και τα οδηγούσε στην αφάνεια και την ανυπαρξία.

Όμως δεν το έκανε.

Αντιθέτως τους έδωσε βήμα, τους έδωσε τηλεοπτικό χρόνο, ραδιοφωνικό χρόνο και κάθε υποστήριξη για να γίνουν γνωστά και να παρουσιάσουν τις πολιτικές τους θέσεις στον Ελληνικό λαό.

Γιατί νομίζετε πως εδώ και τόσες δεκαετίες η χώρα μας όχι μόνο δεν μπορεί να ορθοποδήσει αλλά βουλιάζει όλο και περισσότερο στα χρέη και την παρακμή;

Διότι το σύστημα έτσι αποφάσισε.

Την οριστική διάλυση και τον πλήρη αφανισμό της Ελλάδας.

Δεν χρειάζονται ειδικές γνώσεις για να το καταλάβει αυτό κάποιος, διότι το ζει επί καθημερινής βάσης.

Προσοχή λοιπόν στο τι ακούμε και τι βλέπουμε.

Το σύστημα δεν είναι μαζί μας.

Είναι απέναντι μας.

Και τα media του ανήκουν.

Μην περιμένουμε να μάθουμε την αλήθεια μέσα από τα εργαλεία του συστήματος , γιατί θα εξαπατηθούμε για μια ακόμα φορά.

Ας εμπιστευτούμε τη καρδιά μας και τη λογική μας.

Ας εμπιστευτούμε την μνήμη μας.

Ας θυμηθούμε τι μας κάνανε εδώ και τόσα χρόνια όλα αυτά τα κόμματα που ψηφίζαμε.

Ας ρωτήσουμε τις καρδιές μας, πόσο πληγωμένες είναι, από την τόση προδοσία που υποστήκαμε..

Ας επιστρατεύσουμε την λογική μας και ας σκεφτούμε απλά, όχι σύνθετα.

Τι είναι αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία ;

Τα όσα μας λένε ότι θα κάνουν ή τα όσα κάνουν ;

Τι μένει τελικά ως υπόσχεση, τα λόγια που τα παίρνει ο αέρας ή οι πράξεις που είναι ορατές και αυταπόδεικτες ;

Όσο και να προσπαθήσουμε να θυμηθούμε τι κάνανε σε σχέση με τα όσα είπανε, δεν θα βρούμε σχεδόν τίποτα…

Γιατί τίποτα δεν κάνανε για το καλό μας…

Αντιθέτως κάνανε πολλά για το κακό μας…

Είναι δύσκολο να ξέρουμε τι ακριβώς μας ετοιμάζουν.

Μόνο να υποθέσουμε μπορούμε.

Και δυστυχώς δεν υπάρχει ούτε ένα υποθετικό σενάριο υπέρ μας.

Γι΄αυτό πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι και έτοιμοι για όλα.

Είμαστε ακέφαλοι.

Δεν έχουμε κυβέρνηση.

Είμαστε ολομόναχοι.

Πρέπει να βασιστούμε σε εμάς και πουθενά αλλού.

Όσο βασιζόμασταν στο πολιτικό σύστημα, χάναμε.

Και δεν χάσαμε λίγα…. Χάσαμε σχεδόν τα πάντα.

Ας αφυπνιστούμε όλοι μαζί.

Ο χρόνος είναι εχθρός μας και σύμμαχός τους.

Μας έχουν διαλύσει την χώρα ή δεν μας την έχουν διαλύσει τόσα χρόνια τώρα;;

Αξίζουν λοιπόν την ψήφο μας ;;

Σας λέω λοιπόν, ότι και αν ακόμα δεν ξέρουμε τι να ψηφίσουμε σε αυτές τις εκλογές, ξέρουμε σίγουρα τι να ΜΗΝ ψηφίσουμε!!

Και αυτή η επιλογή δεν χρειάζεται ούτε καρδιά, ούτε ψυχή.

Δύο μόνο πράγματα απαιτεί.

ΜΝΗΜΗ και ΛΟΓΙΚΗ!!!!!

Και ως ΕΛΛΗΝΕΣ τίποτα από τα δύο δεν μας λείπει.

Και θυμόμαστε και λογικευόμαστε όταν πρέπει.

Ας δείξουμε την πόρτα της εξόδου λοιπόν, σε όλους όσους μας πλήγωσαν και μας ταπείνωσαν.

Ας διώξουμε από το πολιτικό προσκήνιο όλους εκείνους που εξευτέλισαν την εθνική μας περηφάνια μετατρέποντας μας από Έλληνες πολίτες σε υπόδουλους αποίκους, ξένων συμφερόντων, μέσα στην ίδια μας την χώρα.

Ας διώξουμε όλα τα προδοτικά κόμματα με την ψήφο μας.

Αυτό είναι το προτελευταίο μας χαρτί.

Το τελευταίο θα είναι να ξεσηκωθούμε!!!!!!

Αν και οι επόμενοι είναι ίδιοι σαν τους προκάτοχούς τους, τότε η μόνη και η τελευταία λύση είναι η επανάσταση.!!!!

Ειδάλλως δεν πρόκειται να σταματήσει το σύστημα μέχρι να μας αφανίσει δια προσώπου γης.

Δεν είμαστε πολεμοχαρείς, ούτε επαναστάτες.

Δεν θέλουμε πόλεμο, θέλουμε ειρήνη.

Δεν ζητήσαμε τίποτα, εκείνοι συνεχώς μας ζητάνε.

Δεν πειράξαμε κανέναν, εκείνοι συνεχώς μας ενοχλούν.

Δεν τους κλέψαμε τα υπάρχοντα τους, εκείνοι θέλουν τα δικά μας.

Μας έχουνε φτάσει στα κόκκινα.

Η υπομονή μας έχει εξαντληθεί.

Τίθεται πλέον θέμα επιβίωσης.

Το σπίτι του γείτονα μας καίγεται και είναι θέμα χρόνου να καεί και το δικό μας.

Μη μας αναγκάσουν να πούμε ‘’Η εσείς η εμείς’’.

Διότι τότε εκείνοι θα χάσουν.

Εμείς δεν έχουμε ΤΙΠΟΤΑ να χάσουμε πλέον

Και ας μην ξεχνάμε ποιοι είμαστε.

Έχουμε μια ένδοξη ιστορία χιλιάδων ετών, παγκοσμίως αναγνωρισμένη.

Πλανώνται πλάνη οικτρά όσοι νομίζουν ότι η Ελλάδα μας τελείωσε.

Αυτή η χώρα είναι ιερή γη και δεν σκλαβώνεται όσο και αν το θέλουν.

Αν αυτοί έχουν σύμμαχο τους τον διάβολο, εμείς έχουμε σύμμαχο μας τον Θεό.

Ας ευχηθούμε να πάνε όλα καλά.

Ο Θεός μαζί μας!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Επιμέλεια παρουσίασης : Γιώργος Χαβαλές

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ " "

Πως πηραν το ονομα τα Εξάρχεια και πως ο λοφος του Στρέφη...

O μπακάλης από την Κόνιτσα που έδωσε τ΄ όνομά του στα Εξάρχεια και πως το Νταμάρι του Στρέφη έγινε άλσος, εξαιτίας της κρεβατομουρμούρας.  
 Προς τα τέλη του 1800 ο Hπειρώτης Βασίλειος Έξαρχος ανοίγει ένα μεγάλο παντοπωλείο στη συμβολή των οδών Θεμιστοκλέους και Σόλωνος. Η φήμη του γρήγορα εξαπλώνεται, καθώς οι τιμές του, ειδικά στο λάδι, είναι ασυναγώνιστες. Όλοι οι Αθηναίοι σπεύδουν στον Έξαρχο να ψωνίσουν καλά και φθηνά προϊόντα. Η περιοχή γίνεται πλέον γνωστή με τ΄όνομα του μπακάλη και τη φωνάζουν Εξάρχεια. Βασίλειος Έξαρχος. Ξεκίνησε φτωχός απο την Κόνιτσα και έγινε σπουδαίος έμπορος στην Αθήνα.

 Σ΄αυτόν οφείλουν την ονομασία τους τα Εξάρχεια.
Μετά τον θάνατό του,  άφησε ένα μεγάλο ποσό ως κληροδότημα στο χωριό του και οι συγχωριανοί του στην Πουρνιά τοποθέτησαν την ορειχάλκινη προτομή του στην πλατεία του χωριού τους
Όλοι ξεχνούν την ονομασία «Προάστιον» που καθιερώθηκε από τη δεκαετία του 1830, όταν μια «χούφτα» μαστόρων από τις Κυκλάδες, την Πελοπόννησο και την Ήπειρο έφτασαν στην απελευθερωμένη Αθήνα, για να συμβάλλουν στην οικοδόμηση της πρωτεύουσας.
 Είναι οι μάστορες και οι εργάτες που εργάστηκαν για να κτιστούν τα Ανάκτορα του Όθωνα, το Πανεπιστήμιο, το Οφθαλμιατρείο, και άλλα σημαντικά κτίρια της πόλης. Σε κάθε στενό οι κάτοικοι έδωσαν ονόματα που είχαν σχέση με την Επανάσταση, γι΄αυτό και σήμερα οι δρόμοι των Εξαρχείων έχουν ηρωικά ονόματα, όπως Τζαβέλλα, Μεσολογγίου, Μάνης, Ναυαρίνου, Βαλτετσίου, Δερβενίων, Ζαλόγγου, Νικηταρά, Μαυροκορδάτου, Γραβιάς, Κωλέττη, Λόντου κ.α. 
Ο μεγαλύτερος δρόμος ήταν η οδός Προαστίου, η οποία το 1928 μετονομάστηκε σε Εμμανουήλ Μπενάκη.  
Τότε η περιοχή λεγόταν «Πιθαράδικα», επειδή εκεί υπήρχαν συγκεντρωμένα εργαστήρια, που κατασκεύαζαν πιθάρια. Το νταμάρι που έγινε ο λόφος του Στρέφη Μέχρι και την εμφάνιση του μπακάλη Βασίλη Έξαρχου οι Αθηναίοι προσφωνούσαν τη συνοικία και Πιθαράδικα, καθώς από εκεί αγόραζαν πιθάρια για τα σπίτια τους.
 Την πρώτη ύλη οι πιθαράδες την προμηθεύονταν από το λατομείο που βρισκόταν στον λόφο πάνω από τα Εξάρχεια και στα χρόνια της τουρκοκρατίας ονομαζόταν Πινακωτά (παραφθορά της τουρκικής λέξης Μπινεκντάσι, που σημαίνει πέτρα ή ψηλός βράχος). Εκτός από πηλό, το νταμάρι τροφοδότησε με πέτρα σχεδόν όλα τα σπίτια που έχτισαν οι φτωχοί Αθηναίοι .


Τα σημερινά Εξάρχεια, όπως ήταν το 1882! 

 Ο λόφος αποκτήθηκε από την οικογένεια του αξιωματικού Στρέφη, που κατοικούσε κοντά στο λατομείο και έτσι πήρε το όνομά του. Μιά μέρα η σύζυγος του αξιωματικού βρήκε τα απλωμένα ασπρόρουχα κατακόκκινα από τη σκόνη του λατομείου.
 Η κρεβατομουρμούρα ήταν τρομερή και ο αξιωματικος αναγκαστικά έστειλε στρατιώτες να πάρουν δέντρα από τη Γεωπονική Σχολή και να τα φυτέψουν στο λατομείο. Το 1914 για άγνωστους λόγους ο λόφος απαλλοτριώθηκε από το δημόσιο και μέχρι το 1940 διαμορφωνόταν συνεχώς σε μια καταπράσινη γωνιά για τους Αθηναίους. Χάρη στην μπουγάδα της κυρίας Στρέφη, το νταμάρι έγινε ένας υπέροχος λόφος αναψυχής.... 

Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/o-mpakalis-pou-edose-t%ce%84-onoma-tou-sta-ex/

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Πως πηραν το ονομα τα Εξάρχεια και πως ο λοφος του Στρέφη... "

ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

ΘΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΤΟ ΠΑΡΩΝ. 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ"

Ο ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ

Ενώ τις μέρες που διανύουμε το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων (ΠΓΔΜ) είναι κυρίαρχο, μόλις τα τελευταία χρόνια άρχισε να γίνεται γνωστό στην ελληνική κοινή γνώμη, ότι στο νότιο τμήμα των Σκοπίων υπάρχει ελληνική μειονότητα.
 Η μειονότητα αυτή στα μέσα του 19ου αιώνα ήταν όμως πλειονότητα σε μία εδαφική λωρίδα βόρεια των ελληνικών συνόρων, στην περιοχή που περιλαμβάνει την Αχρίδα, το Μοναστήρι, την Γευγελή και την Στρώμνιτσα και με όρια προς Βορρά το Κρούσοβο και τον Πρίλαπο. Εκεί ακριβώς βρίσκονται και τα όρια της ιστορικής και γεωγραφικής Μακεδονίας, διότι γεωγραφική Μακεδονία, ως όρος ανεξάρτητος και διαφορετικός από την ιστορική, δεν υφίσταται.
Τη διαφοροποίηση των όρων "γεωγραφική" και "ιστορική" Μακεδονία επέβαλαν οι Βούλγαροι εθνικιστές μετά το βουλγαρικό εκκλησιαστικό σχίσμα του 1870 βάζοντας τη Μακεδονία στην κλίνη του Προκρούστη, προεκτείνοντας τα όριά της βόρεια των Σκοπίων για να εξυπηρετήσουν τις επιδιώξεις τους και προετοίμασαν έτσι το έδαφος για την επινόηση από τον Τίτο του "μακεδονικού" έθνους το 1944.
Κατά τα μέσα του 19ου αιώνα οι χριστιανοί της Πελαγονίας (η περιοχή του Μοναστηρίου - Κρουσόβου που κατ΄ εξοχήν κατοικούνταν από Έλληνες) διακρίνονταν σε δύο γλωσσικές ομάδες: τους σλαβόφωνους, οι οποίοι ήταν κυρίως γεωργοκτηνοτρόφοι και τους βλαχόφωνους που προέρχονταν από την περιοχή της Μοσχόπολης της Βορείου Ηπείρου, απ' όπου είχαν μεταναστεύσει μαζικά κατά τον 18ο αιώνα, εξαιτίας των αλβανικών καταπιέσεων.
Η παιδεία, η εκκλησία και η κουλτούρα στην βόρεια αυτή μακεδονική ζώνη ήταν σε ελληνικά χέρια και η εθνική συνείδηση, όταν υπήρχε, ήταν ελληνική. Στο σύνολό τους οι χριστιανοί κάτοικοι είχαν το βλέμμα στραμμένο προς τον ελληνισμό και το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως.
Ειδικότερα, οι βλαχόφωνοι Έλληνες είχαν παρουσιάσει σημαντική οικονομική και πνευματική ανάπτυξη, ασκώντας τις τέχνες, τις επιστήμες και το εμπόριο και διατηρώντας σημαντικούς εμπορικούς οίκους στην κεντρική Ευρώπη, στην Αλεξάνδρεια κ.α.
Η δημιουργία βουλγαρικής εθνικής συνείδησης στην Πελαγονία, όπως και γενικότερα στον χώρο της Μακεδονίας, άρχισε με ρωσική πρωτοβουλία και οργάνωση, από το 1846 και εντάθηκε μετά το 1870, οπότε η βουλγαρική Εκκλησία (Εξαρχία) αποσπάστηκε από το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Ο σλαβόφωνος πληθυσμός διχάστηκε: άλλοι παρέμειναν πιστοί στο Πατριαρχείο και στην ελληνική ιδέα και άλλοι θεώρησαν εαυτούς Βουλγάρους και προσχώρησαν στην Εξαρχία.
Οι βλαχόφωνοι, όμως, παρέμειναν στο σύνολό τους φανατικοί Έλληνες, παρά την ύπαρξη και δράση ισχυρής ρουμανικής προπαγάνδας, η οποία συνεπικουρούμενη από τον βουλγαρικό εθνικισμό και το οθωμανικό κράτος, προσπαθούσε να προσεταιρισθεί τους Βλάχους της περιοχής.
Την προσήλωση των Βλάχων της Πελαγονίας στον ελληνισμό επισημαίνει και ο Σκοπιανός ιστορικός Bitoski, ο οποίος αναφέρει ότι: "Αυτοί οι Βλάχοι, βαθμιαία καθίστανται η κύρια δύναμη στο πλευρό της Μητροπόλεως Πελαγονίας για την προώθηση της Μεγάλης Ελληνικής Ιδέας.
 Οι ναοί και τα σχολεία της πόλης του Μοναστηρίου ήταν κατά τα μέσα του 19ου αιώνα σε ελληνικά χέρια...". Παρόμοια είναι και η μαρτυρία του Γάλλου δημοσιογράφου Michel Paillares, ο οποίος περιηγήθηκε την Μακεδονία το 1904 : "Στο Μοναστήρι, όλοι οι Βλάχοι είναι Έλληνες ως τα βάθη της καρδιάς τους, με ελληνικές παραδόσεις και ιδανικά. Στέλνουν πάνω από δύο χιλιάδες παιδιά στα σχολεία του ελληνισμού, που τα πλουτίζουν με τις εισφορές τους.
Αυτοί βρίσκονται επικεφαλής του πιο σκληρού και αμείλικτου αγώνα εναντίον της Βουλγαρίας και Ρουμανίας. Δημιούργησαν μια μυστική επιτροπή που είναι ο τρόμος των κομιτατζήδων. Ούτε ο μητροπολίτης ούτε ο Έλληνας πρόξενος μπορούν να μετριάσουν τον έξαλλο πατριωτισμό τους...".
Την εποχή του Μακεδονικού Αγώνα ισχυρή παρουσία είχε ο βλαχόφωνος ελληνισμός, εκτός από το Μοναστήρι, στις πόλεις Σκόπια, Βελεσσά, Αχρίδα, στο Κρούσοβο και στα χωριά του βουνού Περιστέρι, Μεγάροβο, Τύρνοβο, Νιζόπολη, Γκόπεσι, Μηλόβιστα κ.ά.
Οι σλαβόφωνοι κάτοικοι που παρέμειναν πιστοί στο Πατριαρχείο και διατήρησαν ελληνική εθνική συνείδηση βρίσκονταν κατά μήκος των ελληνικών συνόρων στις περιοχές Μοναστηρίου, Γευγελής και Στρώμνιτσας. Εναντίον αυτών στράφηκε κυρίως η βουλγαρική προπαγάνδα και στρατιωτική δράση κατά την διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνα (1870-1908).
Οι Βούλγαροι, με επιμονή, παρά το αντίθετο λαϊκό αίσθημα που συναντούσαν στις εστίες του ελληνισμού, χάρη στην συμπαράσταση των Ρώσων, αλλά και των άλλων δυνάμεων όπως και του Πάπα, και κυρίως με τα άφθονα χρήματα της Σόφιας για δημιουργία σχολείων και εξαγορά συνειδήσεων, κατόρθωσαν να περιορίσουν το ελληνικό στοιχείο εκεί όπου άλλοτε κυριαρχούσε.
Ενδεικτικά αναφέρω ότι στα Σκόπια, μετά την Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου (187, συγκεντρώθηκαν σε κείμενο διαμαρτυρίας κατά των Μεγάλων Δυνάμεων 10.000 ελληνικές υπογραφές. Η ελληνική κοινότητα εκεί, διατηρούσε δύο εκκλησίες, ημιγυμνάσιο, παρθεναγωγείο, και δημοτικό σχολείο με περισσότερους από 850 μαθητές. Ήδη στα τέλη του 19ου αιώνα οι Έλληνες κάτοικοι της πόλης των Σκοπίων περιορίστηκαν σε 2.000-3.000.

Πιο χαρακτηριστική περίπτωση αποτελεί η υποχώρηση του ελληνικού στοιχείου στην ιστορική πόλη της Αχρίδας. Η Αχρίδα είναι κτισμένη στην θέση της αρχαίας πόλης Λύχνου, στο βορειοανατολικό άκρο της ομώνυμης λίμνης. Ακόμα και ο Constantin Jirecek, Τσέχος καθηγητής της Ιστορίας και υπουργός Παιδείας του βουλγαρικού κράτους, ομολογεί ότι "η Αχρίδα ήταν από τον 12ο αιώνα προμαχώνας του ελληνισμού στη Μακεδονία", ενώ ο Γερμανός Hermann Wendel την ονομάζει "ακρόπολη του ελληνισμού".
 Στα μέσα του 19ου αιώνα η Αχρίδα ήταν μεγάλο εμπορικό κέντρο με τουλάχιστον 8.000 χριστιανούς βλαχόφωνους όλοι με ελληνική εθνική συνείδηση και παιδεία.Από την Αχρίδα καταγόταν ο Αναστάσιος Πηχεών, βασικός πρωταγωνιστής των επαναστατικών κινημάτων της Βορειοδυτικής Μακεδονίας κατά τον 19ο αιώνα και ο Μαργαρίτης Δήμιτσας, κορυφαίος ιστορικογεωγράφος της αρχαίας Μακεδονίας, ο οποίος με τις έρευνές του κατέδειξε την ιστορική συνέχεια του ελληνισμού στη Μακεδονία. Ενδεικτικές της ακμής του ελληνισμού της Αχρίδας στα μέσα του 19ου αιώνα, είναι και η μαρτυρία του Ρώσου καθηγητή Victor Grigorovic ο οποίος γράφει ότι το 1845 στην Αχρίδα κυριαρχούσε η ελληνική γλώσσα, η βουλγαρική ομιλείτο μόνο σε στενό οικογενειακό κύκλο, ενώ δεν υπήρχε ούτε ένας που να μπορούσε να διαβάσει σλαβική γραφή.
Ο ελληνισμός μπορεί να μειώθηκε μέχρις εξαφανίσεως στην περιοχή της Αχρίδας και των Σκοπίων, παρέμεινε όμως ισχυρός καθ' όλη την διάρκεια του 20ού αιώνα στην περιοχή της Πελαγονίας με βασικά προπύργια το Μοναστήρι και το Κρούσοβο. Στο Μοναστήρι από το 1870 μέχρι το 1912 οργίαζαν ποικίλες εθνικές προπαγάνδες.
 Όμως, οι βλαχόφωνοι Έλληνες του Μοναστηρίου παρουσίασαν πρωτοφανή οικονομική και πολιτιστική ανάπτυξη κατά τον 19ο αιώνα, η οποία τους επέτρεψε να χρηματοδοτήσουν εκκλησίες, σχολεία και συλλόγους, με τα οποία μπόρεσαν να αντέξουν στις ξένες πιέσεις. Χαρακτηριστικό του εθνικού αυτοπροσδιορισμού της ίδιας κοινότητας είναι το υπόμνημα που απηύθυναν προς τις Μεγάλες Δυνάμεις το 1903, το οποίο κατέληγε: "...λαλούμεν ελληνιστί, βουλγαριστί, βλαχιστί, αλβανιστί, αλλ' ουδέν ήττον εσμέν άπαντες Έλληνες και ουδενί επιτρέπομεν ν' αμφισβητεί προς ημάς τούτο".
Στο Κρούσοβο τώρα, ορεινή βλαχόφωνη κωμόπολη βόρεια του Μοναστηρίου, ο ελληνισμός είχε ανέκαθεν συντριπτική πλειοψηφία. Οι Κρουσοβίτες ασχολήθηκαν με το εμπόριο και ανέπτυξαν την Παιδεία σε τέτοιο βαθμό ώστε ανέδειξαν πέντε καθηγητές των Πανεπιστημίων Αθηνών και Θεσσαλονίκης, μεταξύ των οποίων και ο Αλέξανδρος Σβώλος. Επίσης το ίδιο σπουδαίος αν και λιγότερο γνωστός, είναι και ο Δημήτρης Λάλας ένας από τους μεγαλύτερους Έλληνες μουσικούς, μαθητής, στενός συνεργάτης και φίλος του διάσημου μουσουργού Βάγκνερ. Μάλιστα τον βοήθησε στην τελειοποίηση του έργου του "Der Ring des Nibelungen" που αποτέλεσε τη βάση του γνωστού "Άρχοντα των Δακτυλιδιών".
Μετά την απελευθέρωση από τον οθωμανικό ζυγό τώρα, το 1912, και την υπαγωγή της περιοχής στο νεοσύστατο Βασίλειο Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων, που αργότερα ονομάστηκε Γιουγκοσλαβία, η κατάσταση του ελληνισμού άλλαξε προς το χειρότερο. Οι Σέρβοι έκλεισαν τα ελληνικά σχολεία και τις ελληνικές εκκλησίες και απαγόρευσαν την χρήση της ελληνικής γλώσσας.
 Μεγάλο μέρος του ελληνικού πληθυσμού της Πελαγονίας μετανάστευσε στο ελληνικό έδαφος, κυρίως στην Φλώρινα και στην Θεσσαλονίκη, ενώ οι Σέρβοι μετέφεραν Βόσνιους και Κροάτες στην Πελαγονία με στόχο την εθνολογική αλλοίωση της περιοχής. Γενικά το γιουγκοσλαβικό κράτος με ποικίλες πιέσεις προσπάθησε επί σχεδόν τριάντα χρόνια να πείσει τους Βουλγάρους, Αλβανούς και Έλληνες κατοίκους της σημερινής Π.Γ.Δ.Μ. ότι είναι "Παλαιοί Σέρβοι" (Stari Srbji), οι οποίοι είχαν χάσει την εθνική τους ταυτότητα.
Παράλληλα, κατά την διάρκεια της βουλγαρικής κατοχής στους δύο Παγκοσμίους Πολέμους, οι βουλγαρικές δυνάμεις επιδόθηκαν και πάλι σε προσπάθεια εκβουλγαρισμού του ελληνικού στοιχείου. Χαρακτηριστικές των αλλεπάλληλων σερβικών και βουλγαρικών καταπιέσεων επί των ελληνικών πληθυσμών της Πελαγονίας, υπήρξαν οι διαδοχικές αλλαγές των ελληνικών επωνύμων: ο Παναγιωτίδης, π.χ. μετονομάστηκε από τους Σέρβους το 1913 σε Παναγιώτοβιτς, από τους Βουλγάρους το 1916 σε Παναγιώτωφ, από τους Σέρβους το 1919 πάλι σε Παναγιώτοβιτς, από τους Βουλγάρους το 1941 σε Παναγιώτωφ και τέλος από τους (Σλαβο-) "Μακεδόνες" του Τίτο το 1945 σε Παναγιωτόφσκυ.
Η κατάληξη των ελληνικών επωνύμων σε -σκυ υιοθετήθηκε ως μία ουδέτερη, σλαβικού χαρακτήρα κατάληξη, εφ' όσον η κατάληξη -ωφ θύμιζε Βουλγαρία και η κατάληξη -ιτς Σερβία. Μέχρι και σήμερα τα επώνυμα των ελληνικής καταγωγής κατοίκων της Π.Γ.Δ.Μ. φέρουν την κατάληξη -σκυ, με πρώτο συνθετικό το παλιό ελληνικό επώνυμο.
Και φθάνουμε στο σήμερα: Το επίσημο ελληνικό κράτος, πιστό στην πατροπαράδοτη έλλειψη οποιασδήποτε εξωτερικής πολιτικής για τις ελληνικές μειονότητες στις γειτονικές χώρες (Β. Ήπειρος, Κων/πολη, Ίμβρος - Τένεδος), αδιαφόρησε πλήρως και για την προσπάθεια αφελληνισμού της Πελαγονίας από το 1850 μέχρι και σήμερα. Αποτέλεσμα της μακροχρόνιας και συστηματικής προπαγάνδας και καταπίεσης, ήταν η προοδευτική προσχώρηση των σλαβοφώνων Ελλήνων της Πελαγονίας στην "μακεδονική" εθνότητα.
Όμως η πολύχρονη πλύση εγκεφάλου για εμπέδωση της "μακεδονικής εθνότητας" δεν πέρασε στους βλαχόφωνους κατοίκους της Πελαγονίας. Το μεγαλύτερο μέρος των Βλάχων του Μοναστηρίου και του Κρουσόβου μιλούν ακόμη τα ελληνικά και διατηρούν την ελληνική εθνική συνείδηση, ακόμη και όταν φοβούνται να την εκδηλώσουν ανοιχτά (κυρίως από το 1990 και μετά).
Οι στατιστικές του κράτους των Σκοπίων δεν αναφέρουν ελληνική μειονότητα.
 Είναι πιθανό ότι οι Έλληνες στο γειτονικό κράτος ανέρχονται σε περισσότερους από 100.000, χωρίς να είναι δυνατή ακριβής εκτίμηση.
Ελάχιστοι απ' όσους έχουν ελληνική καταγωγή τολμούν να εκδηλωθούν ανοιχτά, επειδή υπάρχει ένας απέραντος φόβος καθώς και η βεβαιότητα ότι το ελληνικό κράτος δεν πρόκειται να τους προστατεύσει.
 Όπως γίνεται συνήθως στην Ελλάδα, το κενό του ενδιαφέροντος για την μειονότητα της Π.Γ.Δ.Μ. προσπαθούν να καλύψουν ιδιωτικοί φορείς και μεμονωμένα άτομα. Τελείως ενδεικτικά αναφέρω ότι στο Πρίλεπ λειτουργεί φροντιστήριο ελληνικών η Κατερίνα Βίδα, η οποία υφίσταται συνεχείς ελέγχους από το καθεστώς. Στην πόλη των Σκοπίων ελληνικό φροντιστήριο λειτουργούσε η Ένωση Βλάχων με την Νόρα Γέρου.
Δυστυχώς οι αρχές το έκλεισαν καθαιρώντας την διοίκηση του συλλόγου και τοποθετώντας δοτή και ελεγχόμενη από αυτούς ηγεσία. Στην Ρέσνα, ο Νικόλας Κωνσταντινίδης αγωνίζεται για την δημιουργία ενός ιδρύματος ελληνικού πολιτισμού με επίσης τρομερές διώξεις από το καθεστώς. Στην αμιγέστερη ελληνική πόλη, το Κρούσοβο (ελληνο-βλάχικη κατά 90%) λειτουργεί φροντιστήριο ελληνικής γλώσσας, με τον Άλκη Στράλλα, που πηγαίνει από το Μοναστήρι.
Συμπερασματικά, στο Μοναστήρι και στα άλλα βλαχόφωνα κέντρα της Πελαγονίας ο ελληνισμός εξακολουθεί να υπάρχει, επιδεικνύοντας πρωτοφανή ανθεκτικότητα, σε πείσμα της νεοελληνικής άγνοιας και αδιαφορίας.
 Η πλήρης εγκατάλειψή του από το ελληνικό κράτος μετά το 1913 υπήρξε εθνική παράλειψη, που όμοιά της δεν θα βρει κανείς στην ιστορία των γειτονικών λαών Σέρβων, Βουλγάρων, Αλβανών και Τούρκων, όσο και αν ψάξει. Αψευδείς μάρτυρες άλλωστε της ιστορικής παρουσίας του ελληνισμού στον χώρο της Πελαγονίας είναι και τα σωζόμενα πάμπολλα αρχιτεκτονικά μνημεία, κοσμικά και εκκλησιαστικά.
 Στην Αχρίδα, το αρχοντικό της οικογένειας Ρόμπη είναι το κόσμημα της πόλης. Στο Κρούσοβο και το Μοναστήρι, σώζονται επίσης αρκετά από τα παλιά ελληνικά αρχοντικά της εποχής της ακμής του 19ου και των αρχών του 20ού αιώνα. Μεγαλύτερη ιστορική σημασία έχουν τα εκκλησιαστικά μνημεία, τα οποία, γι' αυτόν ακριβώς το λόγο, υφίστανται συστηματική παραχάραξη. Ενδεικτική περίπτωση αποτελεί η κατεδάφιση μέρους της Μονής του Οσίου Ναούμ Αχρίδας και η ανέγερση στη θέση της ξενοδοχείου.
Οφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε ότι οι Έλληνες ομογενείς σε όλη την ιστορική τους πορεία έχουν σταθεί άξιοι της ελληνικότητάς τους, την οποία δεν εγκατέλειψαν ούτε στην σύγχρονη εποχή της πτώσης των ιδεολογιών και της παγκοσμιοποίησης.
Την απέδειξαν δε, τόσο με την οικονομική και πνευματική ανάπτυξη που επέδειξαν, όσο και με την συμμετοχή τους στους εθνικούς αγώνες.
Η ελληνική μειονότητα των Σκοπίων είναι δυστυχώς η πιο αδικημένη, η πιο λησμονημένη και η πιο αγνοημένη από όλες τις ελληνικές μειονότητες και παροικίες του εξωτερικού.

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "Ο ΛΑΟΣ ΤΟΥ ΑΛΜΥΡΟΥ" (4/3/200
Αρθρο του Δημήτρη Τσούτσα*

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ο ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ"