Η ΠΛΗΡΗΣ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΠΙΘΕΤΩΝ - ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ-ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ-ΙΣΤΟΡΙΚΟ-ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΠΙΘΕΤΩΝ ΚΑΙ ΟΝΟΜΑΤΩΝ - ΣΥΝΕΧΗΣ ΕΡΕΥΝΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ - ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΘΕΤΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΠΟΙΑ ΣΗΜΑΣΙΑ - ΤΑ ΕΠΩΝΥΜΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΦΟΡΕΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ, ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ, ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑΣ - ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ - Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΣΥΛΛΟΓΗ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΠΩΝΥΜΩΝ - ΚΑΛΗ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ ΣΤΟΥΣ ΦΙΛΙΣΤΟΡΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΜΑΘΕΙΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ.
ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΑΤΕ ΣΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΜΑΣ

Πέμπτη 15 Ιουλίου 2010

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

*ΕΣΥ πού ΗΣΟΥΝ??

Έχω βουλιάξει κι εγώ μές τη συλλογική κατήφεια, μες την κατάθλιψη...
Φοβάμαι, ανησυχώ, θλίβομαι, αναρωτιέμαι για το μέλλον των παιδιών μου,για το γκρέμισμα των ονείρων μου και των μακρυχρόνιων προσπαθειών μου...
Αλλά ακόμα και αυτά καλύπτονται από την βαθιά μου οργή...
Πού ήμουν όλα αυτά τα χρόνια εγώ;
Πού ήσουν όλα αυτά τα χρόνια εσύ, εαυτέ μου;
Πού ήσουν όταν μας κοροϊδευαν, μας ξεπουλούσαν,μας πέταγαν τα πλαστικά όνειρα στη μούρη κι εσύ τα κυνηγούσες;
Πού ήσουν όταν ο γιατρός σού ζητούσε το φακελλάκι για να σε κάνει καλά και αντί να τον καταγγείλεις, τον πλήρωνες αποκαλώντας τον"γιατρέ μου"
Πού ήσουν όταν έβλεπες τους μεγαλοδικηγόρους να γίνονται μοντελάκια ζωής στην τηλεόραση και να κόπτονται για το κοινό καλό και το δίκαιο, δηλώνοντας 10,000 ευρώ εισόδημα...
"Πόσο καλά τα λέει ο πούσ..." έλεγες
Πού ήσουν όταν έδινες το μπαξίσι στην πολεοδομία αντί να του δώσεις γροθιά στη μούρη του αλλά μετά δεν θα έβγαινε η άδεια της πολυπόθητης οικοδομής μικρό λαμόγιο ελληνάρα...
Το σάλιο σου γαργάρα και έδινες τη μιζούλα στον πολεοδόμο, στον ικατζή που σου έκανε τον έλεγχο στην επιχειρησούλα σου,στον εφοριακό που ανακάλυψε τις δικές σου λαμογιές... Κάλλιο να πληρώσεις 10 σε αυτόν παρά 50 στο κράτος.
Πού ήσουν όταν έτρεχες στα γραφεία των βουλευτών για να τους παρακαλέσεις να βολέψουν το σπλάχνο σου,το άχρηστο σπλάχνο σου, που δεν κατάφερε να κάνει τίποτα περισσότερο στη ζωούλα του από το να γλύφει κατουρημένες ποδιές και βρώμικους κώλους...
Πού ήσουν όταν ανταγωνιζόσουν στις συγκεντρώσεις των προβάτων (ωπ! Κομμάτων ήθελα να πω),
με τους λοιπούς "συντρόφους" για το ποιος θα σηκώσει τη μεγαλύτερη σημαία...
Πού ήσουν όταν ξελαρυγγιαζόσουν λαμόγιο για το δίκαιο του λαού, πηδώντας πάνω κάτω μόλις έβλεπες φακό για να σιγουρευτείς ότι θα σε δει ο πολιτευτής που θα σε βάλει εποχιακό, συμβασιούχο στο δήμο...άλλος ένας στην πλάτη των υπολοίπων που θα καθαρίζει φασόλια στο οκτάωρό του
(όχι ρε!!! πλέον μπαίνεις στο φέισμπουκ, έχεις εξελιχθεί)
Πού ήσουν μικρομεγαλεπιχειρηματία όταν μαγείρευες τα δικά σου βιβλία για να πληρώσεις λιγότερα,
για να πάρεις το τέρας suv που θα κάλυπτε τη μικροτσούτσουνη ύπαρξή σου με το μέγεθός του...
Πού ήσουν μαντάμ σουσού όταν γελούσες σαν ηλιθία στη δασκάλα του παιδιού σου που μαλακ έμαθε, μαλακ το μαθαίνει, όταν αναγνώριζες τις μαλακ που κάνουν στο παιδί αλλά πού να τρέχεις τώρα έχεις κι άλλες δουλειές...
Αλλωστε το παιδί θα το στείλουμε στο Λονδίνο να σπουδάσει...εκεί θα καλυφθούν όλες οι ανεπάρκειες του δικού μας εκπαιδευτικούσυστήματος...
Πού ήσουν συνδικαλιστή της πλάκας και του ελέουςόταν με τη δύναμη που σου δίνει το ότι βολεύτηκες σε μια  δημόσια επιχείρηση, κατέβαζες τους διακόπτες μιας ολόκληρης χώρας, δημιουργώντας τόσα προβλήματα, ίσα για να διαμαρτυρηθείς/εκβιάσεις για τα δικά σου μικροσυμφέροντα...
Πού ήσουν όταν το ελληνικό όνειρο έσκασε μύτη;αγόραζες πορτοκαλιές εφημερίδες λαμόγιο και έπαιζες χρηματιστήριο λες και είναι λοτταρία...
Πού ήσουν όταν εταιρείες ανύπαρκτες, με ένα γραφειάκι 2χ3 και 1 άτομο προσωπικό, χτύπαγαν λίμιτ απ κάθε μέρα...
Πού ήσουν όταν έπαιρνες μετοχοδάνεια και υποθήκευες τα χωραφάκια του παππού, πιστεύοντας ότι θα γίνεις πλούσιος σε ένα μήνα (και πολύ λέω)...
Πού ήσουν όταν το χέρι σου πετάει τα σκουπίδια, δεξιά και αριστερά μέσα στο δάσος, όταν γεμίζεις τις παραλίες αποτσίγαρα και πλαστικά ποτήρια φραπέ (όχι φραπέ ρε πια, φρέντο έλεος, πού ζεις;)
Πού ήσουν όταν το παιδί σου ουρλιάζει στο αυτί του διπλανού,αδιαφορώντας για την ύπαρξή του (όλοι να καούν ρε, εγώ θα φάω τα κεφτεδάκια μου και είμαι μια χαρά... γκρααααααου)
Πού ήσουν όταν έβλεπες τα σκάνδαλα να σκάνε το ένα μετά το άλλο.... όταν οι θρησκευτικοί "άρχοντες" αποδεικνύονταν κοσμικότεροι των κοσμικών απατεώνων...
σταμάτησες να παντρεύεσαι, να βαφτίζεις, να συμμετέχεις στα κοινά της εκκλησίας επρος ένδειξιν της αηδίας σου; σιγά ρε.. όπου γάμος και χαρά η Βασίλω πρώτη...
Πού ήσουν όταν λίγο έλειψε να χαθεί η Ολυμπία,
Πού ήσουν όταν η χώρα σου καιγόταν απ' άκρη σε άκρη...πήρες το τριχίλιαρο πρόβατο και έσκασες...τουμπεκί ψιλοκομμένο... και ναι! τους ξαναψήφισες.. ξανά και ξανά και ξανά...
Πού ήσουν όταν τα ροζ πλημμύρισαν τη ζωή σου...έσκυψες κι εσύ στην κλειδαρότρυπα αυτό έκανες..τι είπε, τι έκανε, πήρε καλά την πίπα;και για το πάπλωμα κουβέντα κανείς... για την ταμπακέρα σιωπή...
Όλοι βολεμένοι στον μικρόκοσμό τους.. .ποιος θα έχει την πιο μεγάλη τζιπούκλα, την πιο γαμάτη γκόμενα, την πιο σικ γυναίκα, τα πιο όμορφα παιδιά...τις πιο καλές σπουδές, το πιο γαμάτο σπίτι, το πιο μεγάλο τζάκι, το πιο άνετο σαλόνι, το πιο βαθύ καναπέ, την πιο μεγάλη πλασμα(τική) τηλεόραση, το πιο σύγχρονο ηχοσύστημα...τις πιο σικάτες διακοπές, τις πιο χλιδάτες αποδράσεις, τις πιο γκλαμουράτες εξόδους...
Και δανειζόσουν λαμόγιο, δανειζόσουν...όχι χρήμα...χρόνο δανειζόσουν...
Και απλά ο χρόνος τέλειωσε...
Κάποτε θα ερχόταν η ώρα... νομοτελειακό είναι....
Τώρα μη φωνάζεις λαμόγιο, απατεωνίσκε...
Αποδέξου και μη φωνάζεις...
Γιατί ΦΤΑΙΣ για ΟΛΑ...
ΕΣΥ ΦΤΑΙΣ...
ΕΓΩ ΦΤΑΙΩ...
Καιρός είναι να κάνουμε μια καλή αυτοκριτική...
να πούμε εγώ φταίω και να δούμε πώς θα καθαρίσουμε
τα σκατά που ΕΜΕΙΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΜΕ...
που εμείς ΑΦΗΣΑΜΕ ΝΑ ΜΑΣ ΠΝΙΞΟΥΝ...
Σταμάτα λοιπόν τις κορώνες, κατέβασε τους τόνους της "δίκαιης αγανάκτησής" σου & σκέψου τη δική σου συμμετοχή, τα δικά σου λάθη... ΕΛΛΗΝΑΡΑ ε ΕΛΛΗΝΑΡΑ*
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ"

Παρασκευή 9 Ιουλίου 2010

ΙΜΙΑ

Τρία παλικάρια ,αξιωματικοί του Πολεμικού μας Ναυτικού εν καιρό ειρήνης θυσιάστηκαν, έπεσαν για την πατρίδα στις 30/31 του Γενάρη το 1996,ο Χριστόδουλος Καραθανάσης, ο Παναγιώτης Βλαχάκος και ο Έκτορας Γιαλοψός

ΙΜΙΑ: 14 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ…. από την κρίση των Ιμίων που έφερε στα πρόθυρα της ένοπλης σύγκρουσης την Ελλάδα και την Τουρκία ,τα γεγονότα που οδήγησαν στην Κρίση,τα σενάρια για την πτώση του ελληνικού στρατιωτικού ελικοπτέρου, αναλύει τις διπλωματικές κινήσεις της Ελλάδας και την συμβολή της Ουάσιγκτον στην εκτόνωση της κρίσης .
Το χρονικό της κρίσης των Ιμίων
• 26 Δεκεμβρίου 1995:
Το τουρκικό φορτηγό πλοίο «Φιγκεν Ακάντ» προσαράζει στις βραχονησίδες Ίμια. Ο Τούρκος πλοίαρχος ισχυρίζεται ότι βρίσκεται σε τουρκικά χωρικά ύδατα και αρχικά αρνείται να δεχθεί βοήθεια από ελληνικά μέσα έρευνας και διάσωσης.
• 28 Δεκεμβρίου:
ελληνικά ρυμουλκά απεγκλωβίζουν το τούρκικο πλοίο και οδηγείται στην Τουρκία.
• 29 Δεκεμβρίου 1995:
Το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών εκδίδει ρηματική διακοίνωση, στην οποία τα Ίμια χαρακτηρίζονται ως τουρκικό έδαφος.
• 10 Ιανουαρίου 1996:
Η Ελλάδα απορρίπτει τους ισχυρισμούς του τουρκικού ΥΠ.ΕΞ. με άλλη ρηματική διακοίνωση, στην οποία αναφέρεται η συνθήκη των Παρισίων του 1947, με την οποία οι βραχονησίδες Ίμια παραχωρήθηκαν από την Ιταλία στην Ελλάδα, κατά την ενσωμάτωση των Δωδεκανήσων.
• 4 Ιανουαρίου:
Ο Αμερικάνος πρόεδρος, Μπιλ Κλίντον, σε επιστολή του προς Ελληνοαμερικανό γερουσιαστή, αναφέρει: Φοβάμαι θερμό επεισόδιο.
• 19 Ιανουαρίου:
Στην Ελλάδα πρωθυπουργός γίνεται ο Κ. Σημίτης.
• 25 Ιανουαρίου 1996:
Ο δήμαρχος Καλύμνου, Δ. Διακομιχάλης συνοδευόμενος από τον Αστυνομικό Διευθυντή της Καλύμνου, Γ. Ριόλα, υψώνουν στα Ίμια την ελληνική σημαία.
• 28 Ιανουαρίου 1996:
Μία ομάδα Τούρκων δημοσιογράφων της εφημερίδας «Χουριέτ» προσεγγίζει τα Ίμια με ελικόπτερο, υποστέλλει την ελληνική σημαία και υψώνει την τουρκική. Άνδρες του περιπολικού «Παναγόπουλος» στις 08:00 αντιλαμβάνονται την τουρκική σημαία.
Ο αρχηγός Γ.Ε.Ν. δίνει εντολή στον πλοίαρχο του περιπολικού «Αντωνίου» να σπεύσει στα Ίμια, να αφαιρέσει την τουρκική σημαία και να υψώσει ξανά την ελληνική. Ο Αρχηγός Γ.Ε.Ν. επικοινωνεί με τον Αρχηγό Γ.Ε.ΕΘ.Α., ναύαρχο Λυμπέρη, τον οποίο ενημερώνει για τα γεγονότα. Ο Αρχηγός Γ.Ε.ΕΘ.Α. επιδοκιμάζει τις κινήσεις του Α/Γ.Ε.Ν. και παράλληλα ενημερώνει τον υπουργό Εθνικής Αμύνης, Γεράσιμο Αρσένη.
Όπως αναφέρει ο ίδιος ο ναύαρχος Λυμπέρης, επικοινωνεί με το Ναυτικό Διοικητή Αιγαίου, αρχιπλοίαρχο Ι. Καλλιγιάννη, τον οποίο συμβουλεύει όπως η σημαία υψωθεί μέσω δημάρχου Καλύμνου και όχι απευθείας από το πολεμικό πλοίο. Η επικοινωνία, όμως, δεν κατέστη δυνατή με το πλοίο και η σημαία υψώθηκε από το πλήρωμα του περιπολικού «Αντωνίου» .
• 30 Ιανουαρίου 1996:
Δημοσιεύεται σχέδιο, σύμφωνα με το οποίο οι Τούρκοι διεκδικούν το σύνολο των βραχονησίδων, οι οποίες βρίσκονται κοντά στα Τουρκικά παράλια.
- Από το πρωί στην περιοχή επικρατεί ένταση. - Το απόγευμα, ελληνικά και τουρκικά πολεμικά πλοία έχουν σπεύσει στην ευρύτερη περιοχή των Ιμίων και βρίσκονται σε διάταξη μάχης.
- Ταυτόχρονα, άνδρες των Ο.Υ.Κ. αποβιβάζονται στα Ανατολικά Ίμια και δυνάμεις των Ειδικών Δυνάμεων στην Καλόλιμνο.
- Στις 23:00
διατάσσεται επιστράτευση στις στρατιωτικές δυνάμεις Έβρου και νήσων του Αιγαίου.
• 30/31 Ιανουαρίου 1996:
Τη νύχτα, οι καιρικές συνθήκες είναι εξαιρετικά κακές. Βρέχει συνεχώς και η ορατότητα στην κυριολεξία είναι μηδέν. Στη 01:15 Τούρκοι κομάντος διαφεύγουν της προσοχής των στελεχών του Πολεμικού Ναυτικού που επιτηρούν τα Ίμια και αποβιβάζονται στη μικρή Ίμια, στην οποία δε βρίσκονται ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις. Υψώνουν την τουρκική σημαία. Θα παραμείνουν επτά ώρες.
Το γεγονός διαπιστώνεται από το περιπολικό «Αντωνίου» και επιβεβαιώνεται από ελικόπτερο ΑΒ-212 ASW της Φρεγάτας «Ναυαρίνο».
Στις 5:30 το ελικόπτερο επιστρέφοντας καταπέφτει στη θάλασσα. Σκοτώνονται οι αξιωματικοί που επέβαιναν, Χ. Καραθανάσης, Ε. Γιαλοψός, Π. Βλαχάκος.
- Το ΚΥΣΕΑ, ύστερα από μαραθώνια σύσκεψη, απορρίπτει το ενδεχόμενο ανακατάληψης των Ιμίων, για να αποφύγει την πολεμική σύρραξη.
· Στις 06:10 το πρωί, οι υπουργοί Αμύνης και Εξωτερικών, Γ. Αρσένης και Θ. Πάγκαλος, ανακοινώνουν τη συμφωνία που επιτεύχθηκε μεταξύ Αθήνας και Άγκυρας με προσωπική παρέμβαση του Προέδρου των Η.Π.Α., Μπιλ Κλίντον, και του διαμεσολαβητή Ρ. Χόλμπρουκ.
Οι ελληνικές δυνάμεις αποχωρούν από τα Ίμια παίρνοντας μαζί και την ελληνική σημαία. Το ίδιο πράττουν και οι Τούρκοι καταδρομείς.
Πτώση ή κατάρριψη;
Ο τότε υπουργός Εθνικής Αμύνης, κος Γ. Αρσένης, απέδωσε την πτώση του ελικοπτέρου στο φαινόμενο vertigo, δηλαδή την απώλεια προσανατολισμού του πιλότου, λόγω του σκότους και των καιρικών συνθηκών. Σημειώνεται ότι τα ελικόπτερα αυτού του τύπου δεν είναι κατασκευασμένα για νυκτερινές πτήσεις:
«Εμείς στείλαμε, αν και νύχτα, το μοιραίο ελικόπτερο να ανιχνεύσει αυτόν τον βράχο. Ήταν περίπου κατά τις 5.30 π.μ. που εντόπισε (το ελικόπτερο) με τους δικούς του προβολείς δέκα περίπου άτομα σ αυτόν το βράχο. Μας πέρασε αυτό το μήνυμα και επιστρέφοντας στη φρεγάτα ο πιλότος ζαλίστηκε και το ελικόπτερο έπεσε στη θάλασσα και χάσαμε τρεις θαυμάσιους αξιωματικούς στην εκτέλεση του καθήκοντος, δήλωσε ο Γ. Αρσένης.
Η πτώση του ελικοπτέρου, οι συνεχείς καταγγελίες συγγενών των νεκρών αξιωματικών, σε συνδυασμό με την επιμονή του υπουργείου Εθνικής Αμύνης να μην παρουσιάσει τα συντρίμμια του ελικοπτέρου, ερέθισε τη δυσπιστία της κοινής γνώμης και πυροδότησε μία σειρά από σενάρια:
Στη 1 Φεβρουαρίου 1996 η εφημερίδα «Απογευματινή» αποκαλύπτει εμπιστευτικό σήμα του πιλότου του ελικοπτέρου που έστειλε στις 4.49 τα ξημερώματα της 31ης Ιανουαρίου. Ο πιλότος ανέφερε κατά λέξη προς τη φρεγάτα «Ναυαρίνο»: «Έχω ένδειξη master caution (γενική ηλεκτρονική βλάβη), emergency (κίνδυνος)».
Σύμφωνα με τους ειδικούς, η ένδειξη master caution σημαίνει ότι είτε το ελικόπτερο δέχεται ηλεκτρονική παρεμβολή, είτε ότι υπάρχει μηχανική βλάβη, οπότε και ανάβει το αντίστοιχο λαμπάκι. Αμέσως μετά, όμως, ο πιλότος προσθέτει: «αλλά το λαμπάκι δε δείχνει τίποτε».
Το δημοσίευμα αυτό, το οποίο όσο γνωρίζουμε δεν έχει διαψευσθεί, ενίσχυσε τις φήμες περί ηλεκτρονικής παρεμβολής που οδήγησε το ελικόπτερο στο βυθό της θάλασσας. Όμως οι συσκευές ηλεκτρονικού πολέμου των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων δεν κατέγραψαν ουδεμία παρεμβολή, ούτε και υπήρξε άλλο στοιχείο που να συνηγορεί σε αυτήν την εκδοχή.
Ένα δεύτερο σενάριο αναφέρει ότι το ελικόπτερο κατερρίφθη κατά λάθος από ελληνικά πυρά, όταν ο πιλότος άθελά του το οδήγησε εντός ακτίνας δράσης των αυτοματοποιημένων πυροβόλων «Φάλαγξ», που διαθέτουν οι φρεγάτες του Πολεμικού Ναυτικού. Τα πυροβόλα αυτά ενεργοποιούνται αυτόματα, όταν ένα ιπτάμενο αντικείμενο (π.χ. πύραυλος) πλησιάζει σε μία ορισμένη απόσταση μία φρεγάτα.
Ωστόσο, δεν υπάρχει καμία ένδειξη που να επιβεβαιώνει αυτήν την εκδοχή, εκτός, όπως υποστηρίζουν ορισμένοι, από την επιμονή όλων των υπουργών Αμύνης να μη δοθούν στη δημοσιότητα ευκρινείς φωτογραφίες των συντριμμιών του ελικοπτέρου.
Το κυρίαρχο, όμως, σενάριο παραμένει αυτό της κατάρριψης του ελικοπτέρου από τους Τούρκους καταδρομείς που βρίσκονταν στο νησί. Την άποψη αυτή ενίσχυσαν οι εικόνες που μεταδόθηκαν μετά την ανάσυρση του ελικοπτέρου από το βυθό, που έδειχναν μία σειρά οπών στο κυρίως σώμα του σκάφους.
Σύμφωνα με την εξήγηση που δόθηκε, επρόκειτο για υποδοχείς μπουλονιών τα οποία έσπασαν κατά την πρόσκρουση του ελικοπτέρου στο νερό.
Το διπλωματικό παρασκήνιο στην Ουάσιγκτον
Η νύχτα αυτή απετέλεσε σημείο καμπής για την ελληνική πολιτική στο Αιγαίο. Όσοι χειρίστηκαν την κρίση και, ειδικά, ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης, που ευχαρίστησε την αμερικανική πλευρά μέσα στο Κοινοβούλιο και ο υπουργός Εξωτερικών, Θεόδωρος Πάγκαλος, δέχθηκαν σφοδρές επικρίσεις, ενώ δεν ήταν λίγοι όσοι μίλησαν για εθνική μειοδοσία.
Σύμφωνα με πληροφορίες που είδαν το φως της δημοσιότητας, το απόγευμα της 31ης Ιανουαρίου 1996, κατά τη διάρκεια δεξίωσης στη Γερουσία των Η.Π.Α., Αμερικανοί επίσημοι διοχέτευαν την πληροφορία ότι τις προσεχείς ώρες οι Τούρκοι θα καταλάμβαναν ελληνική βραχονησίδα στην περιοχή των Ιμίων.
Το γεγονός κατεγράφη από παριστάμενους Έλληνες διπλωμάτες και στρατιωτικούς, οι οποίοι ενημέρωσαν την Αθήνα τηλεγραφικά και τηλεφωνικά και συγκεκριμένα από τον τότε Επιτετραμένο της ελληνικής πρεσβείας στην Ουάσιγκτον, Κ. Κοκώση.
Η πληροφορία διοχετευόταν, αφού είχε προηγηθεί η προσωπική διαμεσολάβηση του τότε προέδρου των Η.Π.Α., Μπιλ Κλίντον, η οποία είχε θεωρηθεί «επιτυχής». Το πώς η πρωθυπουργός της Τουρκίας, Τανσού Τσιλέρ, βρήκε το σθένος να προχωρήσει στην κατάληψη των μικρών Ιμίων, μετά την παρέμβαση του προέδρου των Η.Π.Α., παραμένει ακόμη αναπάντητο.
Στη 1 Φεβρουαρίου 1996, ημερομηνία ανακοίνωσης της λήξης της κρίσης, ο τότε εκπρόσωπος του Σταίητ Ντηπάρτμεντ, Νίκολας Μπερνς, κατά την τακτική ενημέρωση Τύπου, δηλώνει προκλητικά ότι: «Οι Ηνωμένες Πολιτείες από σήμερα δεν αναγνωρίζουν ελληνική κυριαρχία στη βραχονησίδα Ίμια», συμπληρώνοντας ότι το ίδιο ισχύει «για μία σειρά νησάκια κατά μήκος των ακτών του Ανατολικού Αιγαίου, τα οποία έχουν το ίδιο καθεστώς με τα ΄Ιμια και δεν είναι μεγαλύτερα από το κτήριο του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών».
Ο Ν. Μπερνς απαντώντας σε ερωτήσεις Ελλήνων ανταποκριτών αρχικά παραδέχθηκε ότι υπάρχει λίστα με ονόματα βραχονησίδων. Ο θόρυβος που προεκλίθη τότε στην Ελλάδα, αλλά και σε κύκλους της ομογένειας, την επομένη ανάγκασε το Ν. Μπερνς να ανακαλέσει τη δήλωση περί λίστας, όχι όμως και τη δήλωση περί μη αναγνώρισης της ελληνικής κυριαρχίας στα Ίμια.
Πρέπει να σημειωθεί ότι ο Ν. Μπερνς απαντώντας σε επίμονες ερωτήσεις δήλωσε κατ΄ επανάληψη ότι οι Η.Π.Α. δεν αναγνωρίζουν στα Ίμια ούτε τουρκική κυριαρχία, ονομάζοντάς τα, όμως, με το όνομα που τα νησιά είναι γνωστά στην Τουρκία, δηλαδή ‘Καρντάκ’.
Σημειώνεται ότι η κυβέρνηση Σημίτη ουδέποτε διαμαρτυρήθηκε για τη δήλωση Μπερνς περί μη ελληνικής κυριαρχίας στα Ίμια, παρά το ότι, μέχρι εκείνην τη στιγμή, σταθερή θέση των Αμερικανών για την κρίση ήταν ότι «οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν παίρνουν θέση. Ελλάδα και Τουρκία είναι σύμμαχοί μας και οφείλουν να παρακαθίσουν σε συνομιλίες για την επίλυση των διαφορών τους».
Το νομικό καθεστώς των Ιμίων
Η Μαρία Γαβουνέλη, δικηγόρος και επιστημονική συνεργάτης του Ελληνικού Ινστιτούτου Διεθνούς και Αλλοδαπού Δικαίου, σε μελέτη της για το νομικό καθεστώς που διέπει τις νησίδες των Ιμίων αναφέρει:
«Την επαύριο του επεισοδίου στις νησίδες Ίμια στις 30/31 Ιανουαρίου 1996, το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών σημείωνε επισήμως ότι εξαιτίας της απουσίας συνολικής διμερούς συμφωνίας μεταξύ των δύο χωρών…υπάρχουν εκατοντάδες μικρά νησιά, νησίδες και βραχονησίδες στο Αιγαίο…[των οποίων] το καθεστώς παραμένει αδιευκρίνιστο, ανακοίνωνε δε ότι προχωρά στην εκπόνηση νομικής μελέτης για το καθεστώς των σχηματισμών αυτών.
Τα νησιά αυτά συνιστούν terra nullius, είναι αδέσποτα και ως εκ τούτου αποτελούν γκρίζες ζώνες κυριαρχίας. Η επίσημη τουρκική θέση εμφαίνεται σε μία στρατιωτική έκθεση, σύμφωνα με την οποία: ‘…τα νησιά του Αιγαίου που δεν αναφέρονται σε καμμιά συνθήκη και δεν κατελήφθησαν από την Ελλάδα κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών πολέμων, καθώς και τα νησιά, νησίδες και βραχονησίδες που βρίσκονται σε απόσταση μικρότερη των έξι μιλίων από τις τουρκικές ακτές ανήκουν νομίμως στην Τουρκία, διάδοχη χώρα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας…
Η Τουρκία διατηρεί κυριότητα επί των νήσων αυτών, με την εξαίρεση αυτών που δόθηκαν στην Ελλάδα με το άρθρο 12 της Συνθήκης της Λωζάννης’ [Κούρκουλας 1997].»
Terrae nullius - αδέσποτα εδάφη
Ο κύριος τρόπος απόκτησης τίτλου κυριότητας επί εδάφους παραμένει, σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, η κατάληψη [Ρούκουνας 1982: 30-48]. Η έννοια του αδέσποτου εδάφους χρησιμοποιήθηκε προεχόντως για να δικαιολογήσει νόμιμο τίτλο επί των προσφάτως ανακαλυφθέντων εδαφών της Αμερικής και της Αυστραλίας, κατά την εποχή των ανακαλύψεων.
Σήμερα, χρησιμοποιείται ενίοτε για βραχονησίδες στη μέση του ωκεανού, που αποκτούν ξαφνικά ιδιαίτερο πολιτικό και οικονομικό ενδιαφέρον λόγω της στρατηγικής τους θέσης. Κλασικά παραδείγματα αποτελούν η ακατοίκητη βραχονησίδα Rockall στη μέση του Ατλαντικού [Symmonds 1982] και τα εντόνως αμφισβητούμενα νησιά Nansha ή Spratly στη Νότια Θάλασσα της Κίνας [Joyner 1998: 193-236].
Με πάνω από 2.000 χρόνια χαρτογραφημένης ιστορίας, το Αιγαίο Πέλαγος είναι μάλλον απίθανο να περιλαμβάνει τέτοια αδέσποτα εδάφη.
Μετά τις αξέχαστες δηλώσεις του Έλληνα πρωθυπουργό στην βουλή “Ευχαριστούμε τις Ηνωμένες Πολιτείες ” ο Λευκός Οίκος στις 16 Φεβρουαρίου 1996, ανακοίνωσε, ότι κ. Σημίτης θα επισκεφθεί την Ουάσιγκτον στις 9 Απριλίου, για συνάντηση με τον Αμερικανό Πρόεδρο.
Με βάση τις παραπάνω εξελίξεις, είναι πρόδηλο, πως κάτω υπό την πίεση της κρίσης στα Ίμια και την απειλή του πολέμου, η Ελληνική πλευρά αποδέχθηκε την αμερικανική πρόταση, που βασικά υπέδειξε ο κ. Χόλμπρουκ.
Με το πέρας της κρίσης, ο. Χόλμπρουκ φιλοδοξούσε να επισκεφθεί Αθήνα και Άγκυρα, για να την υλοποιήσει. Ο κ. Πάγκαλος, όταν συνειδητοποίησε τι επρόκειτο να συμβεί, δεν τον δέχθηκε. Τον κήρυξε ανεπιθύμητο. Έτσι, η επίσκεψη Χόλμπρουκ ματαιώθηκε.
Ακολούθησε, όπως είδαμε, η ιστορία της κατασκευασμένης Νότας του Σταίητ Ντηπάρτμεντ, η οποία κατέρρευσε. Στη συνέχεια, η δήλωση Κλίντον, με τα γνωστά επακόλουθα. Και αφού εξαντλήθηκαν όλες οι μεθοδεύσεις, αποφασίστηκε η επίσκεψη Σημίτη στις Ηνωμένες Πολιτείες, που έριξε άπλετο φως στα τεκταινόμενα.
Ο Πρωθυπουργός κ. Σημίτης ξεκαθάρισε πλήρως την όλη εικόνα.
Το παραπάνω άρθρο έχει δημοσιευθεί στο περιοδικό” ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ “και ανήκει στον δημοσιογράφο Πανό Πικραμένο.




ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΙΜΙΑ"

Τετάρτη 30 Ιουνίου 2010

Η ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΠΩΝΥΜΟ

Ο ΘΕΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΠΩΝΥΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
Ηδη πριν τέσσερεις δεκαετίες είχα καταγγείλει τον «επωνυμικό χαμαιλεοντισμό» των γυναικών, δηλαδή την απώλεια τού από τη γέννησή τους επωνύμου με τον εκάστοτε γάμο τους και απόκτηση του επωνύμου του συζύγου, ωσάν να έχουν απορροφηθεί στην προσωπικότητα και την οικογένειά του, και είχα ζητήσει τη διατήρηση από τη γυναίκα διά βίου του αρχικού επωνύμου της, ώστε να παύσει το σκάνδαλο εις βάρος των έγγαμων γυναικών να έχουν το ίδιο επώνυμο εφεξής με τους συγγενείς του συζύγου των και όχι με τους ιδικούς των γονείς και αδελφούς.
Το ηθικότατο αυτό αίτημα βρήκε ικανοποίηση επιτέλους με το άρθρο 15 του νόμου 1329/1983, και από τότε οι γυναίκες διατηρούν το επώνυμό τους και αφού τελέσουν γάμο.Το σύστημα όμως επωνύμου, όπως το είχα προτείνει από το 1960, περιέχει και ρύθμιση του επωνύμου των τέκνων, εξασφαλιστική ακέραια της ισότητας ανδρών και γυναικών, δηλαδή εκφραστική τιμής και προς το πατρικό επώνυμο και προς το μητρικό επώνυμο, άρα και προς τη μητρική οικογένεια και προς την πατρική οικογένεια, όπως και δηλωτική της ισότιμης συγγένειας προς τις οικογένειες και των δύο γονέων, άρα και της αλήθειας ως προς τη βιολογική προέλευση των τέκνων.
Αλλά, στη ρύθμιση του επωνύμου των τέκνων, τη θεσπισμένη από εικοσαετίας, η αρμόδια επιτροπή δεν ευδόκησε να υιοθετήσει ακέραια ό,τι από τεσσαρακονταετίας επρότεινα, και εισηγήθηκε θεσμό πολλαπλά ελαττωματικό, δηλαδή και από ηθική άποψη και από άποψη πρακτική, μάλιστα και από άποψη σεβασμού προς το Σύνταγμα.
Ο ελαττωματικός αυτός θεσμός ισχύει και σήμερα, και ορίζει ότι πρέπει να δηλώνουν οι μελλόνυμφοι ενώπιον συμβολαιογράφου, ή του λειτουργού της τέλεσης του γάμου, αν το κάθε τέκνο τους θα λάβει το πατρικό επώνυμο ή το μητρικό επώνυμο ή και τα δύο, και ότι, αν παραλείψουν τη δήλωση, θα λάβει το πατρικό επώνυμο. Η πλειοψηφία της αρμόδιας Επιτροπής παρασύρθηκε στο νομοθετικό αυτό σφάλμα, κατ' επίκληση της ελευθερίας επιλογής επωνύμου ως δικαιώματος δήθεν των γονέων, δηλαδή κατά παρανόηση της ουσίας και της ελευθερίας και του επωνύμου. Αγνοήθηκε, ότι ελευθερία δεν σημαίνει αυθαιρεσία και ψευδολογία, ότι με το επώνυμο δηλώνονται οι γονείς και ότι δεν επιλέγει κανείς τους γονείς του.
Ο σφαλερός αυτός θεσμός παροτρύνει τους μελλόνυμφους να ταπεινώσουν την οικογένεια του ενός με την επιλογή του επωνύμου της οικογένειας του άλλου, και άρα να προκαλέσουν και τη συνεπόμενη δυσαρέσκεια μεταξύ των δύο οικογενειών, αλλά και να ημιψευσθούν ως προς την καταγωγή των μελλοντικών τέκνων, με την αποσιώπηση της μιας από τις δύο πάντοτε ρίζες τους. Παρασυνέπεια, εξάλλου, είναι η συγκεχυμένη κατάσταση, από την κοινωνική λειτουργία του επωνύμου, καθώς το επώνυμο άλλων θα είναι πατριαρχικού συστήματος, άλλων μητριαρχικού συστήματος, άλλων μικτού συστήματος, ώστε να μην ενέχει σαφήνεια το επώνυμο του ενός και του άλλου προς επισήμανση των συγγενειών του.
Υπάρχει όμως και παράβαση του Συντάγματος, καθώς ο άστοχος αυτός θεσμός ενέχει μάλλον διαβουκόληση των γυναικών, μάλιστα ως προς ιερό δικαίωμα για την αναγνώριση της μητρότητας, καθώς
1) ορίζει απόκτηση από κάθε τέκνο του πατρικού επωνύμου, αν δεν προηγηθεί του γάμου δήλωση των μελλονύμφων επιλογής τυχόν του μητρικού επωνύμου, και αυτό θα συμβαίνει πάντοτε σχεδόν, αφού οι πλείστοι μελλόνυμφοι αποφεύγουν φυσικά να προβούν στη διχαστική των οικογενειών τους δήλωση αυτή επιλογής, και
2) χειροτερεύει την παλαιότερη κατάσταση, αφού με τη διατήρηση από τη μητέρα τού προ του γάμου επωνύμου της θα συμβαίνει σχεδόν πάντοτε να διαφέρει το επώνυμο της μητέρας από το επώνυμο των τέκνων της, ό,τι συνέβαινε πριν μόνο σε περίπτωση διαζυγίου της.

Είναι λυπηρό, ότι προ εικοσαετίας δεν εισακούσθηκε στην αρμόδια Επιτροπή για τη μεταρρύθμιση του Οικογενειακού Δικαίου η συνηγορία της καθηγήτριας Αλίκης Μαραγκοπούλου-Γιωτοπούλου υπέρ της θεσπίσεως ακέραιου του ιδικού μου συστήματος επωνύμου, χαρακτηρισμένου άλλωστε και από τον διάσημο Γάλλο καθηγητή Jean Carbonnier στο σύγγραμμά του, ως άριστα ρυθμιστικού του ζητήματος καθορισμού του επωνύμου. Κατ' αυτό, κάθε τέκνο αποκτάει δυαδικό επώνυμο, καθώς και δύο έχει γονείς, δηλαδή με σύνθεση του επωνύμου της μητέρας και του επωνύμου του πατέρα το κορίτσι, με σύνθεση του επωνύμου του πατέρα και του επωνύμου της μητέρας το αγόρι, ώστε να τιμάται η αρχή της ισότητας, και ως προς το προβάδισμα του ενός ή του άλλου προσδιορισμένο από φυσικόν παράγοντα, όπως είναι η διαφορά του φύλου των τέκνων, και όχι αυθαίρετα.

Με το ισοτιμικό αυτό σύστημα επωνύμου ικανοποιείται η αξιοπρέπεια και η ευαισθησία των γυναικών ως συζύγων και ως μητέρων αλλά και των ανδρών ως συζύγων και ως πατέρων, ενώ και λέγεται η αλήθεια για τη βιολογική προέλευση των τέκνων, ενώ επιπλέον και υπάρχει πάντοτε ημισύμπτωση επωνύμου των ετεροθαλών αδελφιών, καθώς και είναι ημι-αδέλφια, ενώ και αποτρέπονται οι τόσο ενοχλητικές συχνά ομοεπωνυμίες, καθώς ολοένα και παράγονται καινούργια επώνυμα με τη σύζευξη κάθε φορά του πρώτου από τα δύο συστατικά του πατρικού προς το πρώτο από τα δύο συστατικά του μητρικού επωνύμου, ώστε και να συνεχίζεται σε γενεές επόμενες το αρχικό πατρικό επώνυμο στις περιπτώσεις αδιάπτωτης αρρενογονίας, το αρχικό μητρικό επώνυμο στις περιπτώσεις αδιάπτωτης θηλυγονίας.

Και είναι λυπηρόν επίσης, ότι γίνεται ανεκτή επί ολόκληρη εικοσαετία η τήρηση του αμαρτωλού αυτού και διαβουκολητικού των γυναικών θεσμού ελεύθερης δήθεν επιλογής επωνύμου των τέκνων, και η αντίστοιχη παραβίαση της συνταγματικά θεσπισμένης αρχής της ισότητας ανδρών και γυναικών.Ας μου επιτραπεί να ζητήσω από τον αρμόδιο υπουργό Δικαιοσύνης πρωτοβουλία για να παύσει έστω η καθημερινή αυτή παράβαση του Συντάγματος.

Υπάρχει από χρόνια κατατεθειμένο στο υπουργείο Δικαιοσύνης από εμέ τον ίδιον Σχέδιο Νόμου, και είμαι πάντοτε πρόθυμος να συμπράξω, εφόσον μου ζητηθεί, ώστε να παύσει επιτέλους η προκείμενη παράβαση του Συντάγματος και προπάντων να αποκτήσουμε ως ελληνικό έθνος το καλύτερο στην οικουμένη σύστημα επωνύμου, υπόδειγμα και για τις νομοθεσίες των άλλων εθνών, πριν χάσουμε τυχόν την ευχέρεια της αυτονομοθεσίας και στο θέμα του επωνύμου, από τις ισοπεδωτικές «Οδηγίες» των Βρυξελλών.
Δεν ήταν κακός δημαγωγός ο Περικλής, όταν διακήρυχνε: «Χρώμεθα γαρ πολιτεία ου ζηλούση τους των Πέλας νόμους, μάλλον δε αυτοί παράδειγμα όντες».
Αρθρο του Κ.Ι. ΔΕΣΠΟΤΟΠΟΥΛΟΥ Ακαδημαϊκού
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΠΩΝΥΜΟ"

Παρασκευή 25 Ιουνίου 2010

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ

Ευρισκόμενος στα πρόθυρα του θανάτου, ο Μέγας Αλέξανδρος συγκάλεσε τους στρατηγούς του και τους κοινοποίησε τις τρεις τελευταίες επιθυμίες του ?

1] Να μεταφερθεί το φέρετρό του στους ώμους από τους καλύτερους γιατρούς της εποχής.
2] Τους θησαυρούς που είχε αποκτήσει [ασήμι, χρυσάφι, πολύτιμους λίθους] να τους σκορπίσουν σε όλη τη διαδρομή μέχρι τον τάφο του.
3] Τα χέρια του να μείνουν να λικνίζονται στον αέρα, έξω από το φέρετρο, σε θέα όλων.
Ένας από τους στρατηγούς, έκπληκτος από τις ασυνήθιστες επιθυμίες, ρώτησε τον Αλέξανδρο ποιοι ήταν οι λόγοι.
Ο Αλέξανδρος του εξήγησε:
1] Θέλω οι πιο διαπρεπείς γιατροί να σηκώσουν το φέρετρό μου, για να μπορούν να δείξουν με αυτό τον τρόπο ότι ούτε εκείνοι δεν έχουν, μπροστά στο θάνατο, τη δύναμη να θεραπεύουν!
2] Θέλω το έδαφος να καλυφθεί από τους θησαυρούς μου, για να μπορούν όλοι να βλέπουν ότι τα αγαθά που αποκτούμε εδώ, εδώ παραμένουν!
3] Θέλω τα χέρια μου να αιωρούνται στον αέρα, για να μπορούν οι άνθρωποι να βλέπουν ότι ερχόμαστε με τα χέρια άδεια και με τα χέρια άδεια φεύγουμε!
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ"

Τετάρτη 23 Ιουνίου 2010

ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑ

Εδώ το πνεύμα, εκεί το πνεύμα, που είναι το Ελληνικο πνεύμα;

Πράγματι σαν το παιχνίδι του παπά με τα χαρτιά της τράπουλας ψάχνουμε να βρούμε και πολλοί αναρωτιούνται (όσοι μπορούν ακόμη να τολμούν) τι πραγματικά έγινε αυτό το πανάρχαιο, αξιοθαύμαστο πνεύμα του αρχαίου Έλληνα;
Υπάρχει ακόμα; Εάν ναι που είναι;Που πήγε; Έφυγε; Πέταξε; Το πήρε ο άνεμος; Χάθηκε για πάντα;
Πάρα πολλοί ξένοι «παντογνώστες» με μεγάλες περγαμηνές έχουν επανειλημμένα τρέξει να ανακοινώσουν με μεγάλη άνεση και βεβαιότητα ότι οι μοντέρνοι σημερινοί Έλληνες δεν έχουν καμία σχέση με τους αρχαίους προγόνους μας και φυσικά δεν έχουν καθόλου το πνεύμα τους. Μήπως πιστεύουν ότι το πνεύμα χάθηκε μαζί με τον θάνατο των υλικών σωμάτων των αρχαίων;
Δηλαδή η διάρκεια ζωής του πνεύματος είναι όσο και του υλικού σώματος;
Είμαστε άραγε μείγμα Τούρκων και Σλάβων ή άλλων κατωτέρων πολιτιστικών εθνικοτήτων; και εάν ναι, γιατί πράγματι τόση προσπάθεια, τόσο πάθος και αγώνας για να μας διαβεβαιώσουν γι ' αυτό.
Είναι αλήθεια ότι όποιος έλθει στην Ελλάδα του σήμερα θα απογοητευτεί. Όποιος αναγκαστεί να ακουμπήσει την οποιαδήποτε κρατική γραφειοκρατία και μηχανή θα τραυματιστεί ή και ακόμη μπορεί να καεί ή να καταστραφεί.«Η Ελλάδα είναι καλή μόνο για διακοπές» θ' ακούμε συχνά από τους Έλληνες του εξωτερικού και δεν έχουν καθ' όλου άδικο.
Μα και εμείς οι σκεπτόμενοι Έλληνες είμαστε όλοι απογοητευμένοι.
Μας παίρνουν την γλώσσα μας, την ιστορία μας και την ηθική μας βάζοντας ότι πιο πρόστυχο και ανήθικο υπάρχει μέσα στα σπίτια μας δια μέσου των ΜΜΕ.
Παντού φαίνεται να επιβραβεύεται η αδικία, το ψέμα, η μικρότητα, η κακομοιριά και γενικά οτιδήποτε δεν μπορεί να κάνει υπερήφανου ς τους σημερινούς Έλληνες.
Οπδήποτε μπορεί να μας κλέψει την υπερηφάνεια μας.
Δεν χρειάζεται νο αναφέρουμε ότι σήμερα, όσοι πρόσφεραν το αίμα τους για την Ελλάδα, φοβούντω να το ανακοινώσουν λες και έκαναν κάτι στραβό.
Στην ιστορία μας όμως αλλά και στην καθημερινότητα βλέπουμε ότι ο Έλληνας όταν του ζητηθεί βοήθεια την δίδει με υπέρμετρο ενθουσιασμό και με όλη την ψυχική τοι δύναμη.
Όπου δεν τον εμποδίζει αυτός ο αόρατος μηχανισμός, δημιουργεί κω μεγαλουργεί.
Δεν χρειάζεται φυσικά να κάνουμε αναφορά στους Έλληνες του εξωτερικού Οί οποίοι όπου και να επήγαν μεγαλούργησαν. Προσφέρουν όμως ακόμη και σήμερο τις υπηρεσίες τους και τις γνώσεις τους στους ξένους και όχι στην πατρίδα.
Παραδείγματα των τελευταίων χρόνων για την Ελληνική μεγαλοψυχία έχουμε άπειρα, όπως ο πάρα πολύ καλά οργανωμένος αγώνας της Φιλικής, ο αγώνας τοι '21, ο Μακεδονικός αγώνας, οι Βαλκανικοί πόλεμοι, η Μικρασιάτικη εκστρατεία, το έπος του '40.
Φυσικά υπάρχουν πάρα πολλά, μπορεί και αμέτρητα μικρότερα περιστατικά που συνέχεια απεικονίζουν και διαλαλούν το μεγαλείο της Ελληνικής ψυχής και φυσικό.του αρχαίου και τωρινού Ελληνικού πνεύματος. Τα περιστατικά αυτά ως είναι ευνόητον, η ιστορία ούτε που τα έχει ακουμπήσει.
Δεν θα μιλήσουμε ούτε θα καταγράψουμε λεπτομέρειες διότι και κάποιους μπορεί να αδικήσουμε αλλά και με τα τόσα πολλά μπορεί να κουράσουμε.
Η αλήθεια όμως είναι ότι και τώρα, μόλις κάποιος έχει πρόβλημα και το
γνωστοποιήσουν στην τηλεόραση, όλος ο κόσμος γεμάτος συγκίνηση θα τρέξει νc
τον βοηθήσει. Όχι ο κρατικός μηχανισμός αλλά οι Έλληνες.
Αγαπητοί μου φίλοι, το πνεύμα, όπως και οι ψυχικές ικανότητες και αρετές δεν χάνονται, δεν φεύγουν, δεν σβήνουν, αντίθετα με τα χρόνια και τους καιρούς μεγαλώνουν και αυξάνουν.
Το πνεύμα των αρχαίων ημών προγόνων είναι μέσα μας, ζει, πάλετε, φωνάζει.
Γι αυτό και είμαστε όλο συγκίνηση και ενθουσιασμό για ότι κάνουμε. Ή συν - κίνηση κινεί και το πνεύμα μας, το κάνει να ζει, να λαμβάνει μέρος να συμβάλει μαζί με τα σωματάκια μας και έτσι να δημιουργεί.
ΕΧΕΤΕ ΔΕΙ ΚΑΝΕΝΑΝ ΕΛΛΗΝΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟ ΖΩΝΤΆΝΙΑ; ΟΛΟ ΖΩΗ·,
Αυτό το γνωρίζουν οι διάφοροι ξένοι, το θαυμάζουν αλλά και το φοβούνται και επειδή δεν μπορούν να καταφέρουν να γίνουν σαν κι εμάς προσπαθούν με κάθε τρόπο να μας μειώσουν, να μας αποσπάσουν την ελπίδα και αλίμονο την πίστη, ότι μπορούμε να βρούμε και πάλι το πνεύμα μας και μαζί τις ικανότητες μας.
Το πνεύμα μας και φυσικά την γνώση μας (εννοώ την ψυχική) και τις αρετές μας, δεν μπορούν να μας τις πάρουν. Μπορούν όμως να τις μπλοκάρουν για να μην έλθουν στην επιφάνεια, να μην εμφανισθούν και έτσι να μείνουν για πάντα θαμμένες και αφανές μέσα στις ψυχές μας.
Ας δούμε λοιπόν τι πραγματικά έχουμε μέσα μας. Ας δούμε τις αρετές μας και τις ψυχικές ικανότητες μας και ας σταματήσουμε να υποκρινόμαστε και να κλέβουμε τους εαυτούς μας, διότι τότε θα γίνουμε μοντέρνοι σκλάβοι και εμείς και τα παιδιά μας.
Ας σταματήσουμε να ακολουθούμε τις μικρότητες που μας δίδουν για παράδειγμα τα ΜΜΕ. και οι διάφοροι κρατικοί μηχανισμοί.
Ας σταματήσουμε τα κουτσομπολιά και τα πολλά λόγια, τα οποία ικανοποιούν μόνο τον εγωισμό μας.Ας σταματήσουμε να παρακολουθούμε το τι κάνουν οι άλλοι και ας συγκεντρωθούμε στο τι κάνουμε εμείς.
Ας δούμε πως μπορούμε να καλυτερεύσουμε τον εαυτόν μας.
Ας δούμε τι μπορούμε να προσφέρουμε καλύτερα στο σύνολο και πως μπορούμε να γίνουμε ποιο υπεύθυνοι και θετικοί, σε οποιονδήποτε τομέα και αν βρισκόμαστε.
Ας γίνουμε σωστοί οικογενειάρχες, σωστοί γονείς, σωστοί δάσκαλοι και καθηγητές, σωστοί υπάλληλοι, σωστοί γιατροί, σωστοί εργάτες, σωστοί εργολάβοι, σωστοί άνθρωποι.
Ας βάλουμε και πάλι ΚΑΛΛΟΣ σε οτιδήποτε κάνουμε.
Ας βάλουμε αγάπη σε ότι δημιουργούμε.
Ας σεβαστούμε τους εαυτούς μας και ας γίνουμε και πάλι παραδείγματα προς μίμηση.
Ας γίνουμε και πάλι υπερήφανοι για το ποίοι είμαστε, ας σηκώσουμε επιτέλους τα κεφάλια μας και χωρίς φόβο και ντροπή, ας βροντοφωνάξουμε
ΝΑΙ! ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΥΣ ΠΆΛΕΤΕ ΜΕΣΑ ΜΑΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΛΛΗΝΕΣ
Δεν είναι δύσκολο να το επιτύχουμε, αρκεί να το πιστέψουμε. Εάν δεν οραματιστούμε, δεν μπορούμε να ελπίσουμε και εάν δεν ελπίζεις δεν μπορείς να κάνεις τίποτα.
Μπορούμε, ΘΕΛΗΣΗ χρειάζεται.ΚΑΛΗΑΡΧΗ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑ"

Δευτέρα 14 Ιουνίου 2010

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Έτοιμη να σας δείξει τα χίλια πρόσωπα, τον
αρχαίο και βυζαντινό της χαρακτήρα, το βαλκανικό
και το μεσογειακό της πεπρωμένο.

Η Θεσσαλονίκη είναι μια πόλη με πλούσιο παρελθόν και ταυτόχρονα από τις λίγες με σταθερή φυσιογνωμία από την ίδρυση της. Μετά το μεγάλο πλήγμα του 1917 που το λεγόμενο σήμερα ιστορικό κέντρο έγινε σε 32 ώρες στάχτη, οι αρχές της εποχής κινήθηκαν δραστήρια. Αντί όμως ο εμπνευσμένος ανασχεδιασμός να γίνει σύμφωνα με τα σχέδια της Διεθνούς Επιτροπής που είχε επόπτη τον Γάλλο αρχιτέκτονα Εμπράρ, δόθηκαν κι εδώ, όπως κι αλλού στην Ελλάδα, λύσεις μάλλον ευκαιριακές. Έτσι η πόλη γιγαντώθηκε αρρωστημένα σε ύψος και σε πλάτος και σήμερα βυζαντινές η μεταβυζαντινές εκκλησίες, οθωμανικά και προγονικά μνημεία θάβονται μέσα σε πηγάδια πολυκατοικιών. Ενδιαφέρουσα και γοητευτική κάθε βόλτα σ' αυτή την πόλη. Το έμβλημα της, ο Λευκός Πύργος, ξεκίνησε την ιστορία του ως Πύργος του Αίματος. Στην αρχή ήταν φυλακή για βαρυποινίτες και βρισκόταν μέσα στη θάλασσα. Ώσπου το ασβέστωμα του από ένα μελλοθάνατο το Ν. Guelid έγινε αιτία να μετονομασθεί Λευκός Πύργος.
Σήμερα λειτουργεί ως Μουσείο Βυζαντινής Ιστορίας και Τέχνης. Όποιος όμως δεν περπατήσει στην παραλία και δεν φτάσει μέχρι τις ομπρέλες, το σύγχρονο γλυπτό του Γιώργου Ζογγολόπουλου κι όποιος δεν μπει στη μυρωδάτη αγορά Μοδιάνο είναι σαν να μη επισκέφθηκε τη θεσσαλονίκη. Αν η επίσκεψη σας γίνει το σούρουπο που τα μαγαζιά κατεβάζουν τα κεπέγκια τους τότε μπορεί να πετύχετε τα γκαρντάσια να βγάζουν τα ακορντεόν και να γλεντάνε το τέλος της ημέρας.
Ο τουριστικός μας περίπατος αρχίζει με επίσκεψη στο Αρχαιολογικό Μουσείο, όπου εκτίθενται ευρήματα, κυρίως από περιοχές της κεντρικής Μακεδονίας και της Χαλκιδικής. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα αρχιτεκτονικά μέλη ιωνικού ναού (6ου π.χ. αιώνα), η αυθεντική μαρμάρινη πόρτα μακεδονικού τάφου και τα χρύσα αντικείμενα όπως το στεφάνι κισσού από Σεβαστή, το διάδημα από τις Σέδες και το βραχιόλι από τον Ευρωπό. Ανάμεσα τους ο κρατήρας του Δερβινίου και πολλά αντικείμενα που προσφέρθηκαν ως νεκρικά δώρα σε μέλη της Μακεδονικής αριστοκρατίας. Η περιήγηση μας συνεχίζεται στην Άνω Πόλη. Ευτυχώς διασώζονται ακόμα μερικές γραφικές γειτονιές με σπίτια του περασμένου αιώνα που συνδυάζουν τη μακεδονίτικη και νεοκλασική αρχιτεκτονική. Ιδανική επιλογή για περίπατο βυζαντινού χαρακτήρα στον Πύργο του Τριγωνίου και για να χαζέψετε το πανόραμα της πόλης, αναβιώνοντας ένδοξες εικόνες από το παλιό Βυζάντιο. Όταν η Θεσσαλονίκη έπεσε στα οθωμανικά χέρια στα 1430 ήταν μια κατεστραμμένη πόλη. Οι προσπάθειες που έγιναν είχαν στόχο να συνεχίσει ως σημαντικό λιμάνι, όπως ήταν για το Βυζάντιο. Τα σωζόμενα μνημεία δίνουν μια πλήρη εικόνα της ιστορικής περιόδου των 500 χρόνων της πόλης που ακολούθησε τη βυζαντινή περίοδο. Το παλιότερο κτίριο που σώζεται από την περίοδο αυτή είναι το Μπέη χαμάμ, γνωστό ως λουτρά (Παράδεισος). Βρίσκεται στην Εγνατία οδό απέναντι στην Παναγία των Χαλκέων. Το Μπεζεστένι χτίστηκε 25 χρόνια μετά. Ήταν χώρος δοσοληψιών, διαπραγματεύσεων, φύλαξης πολύτιμων αγαθών και εμπορίου. Στους σκοτεινούς αιώνες μετά το 1453, η ορθόδοξη πίστη υπήρξε το καταφύγιο και η παρηγοριά των Ελλήνων της Θεσσαλονίκης. Η συνοικία του Αγίου Αθανασίου, γύρω από την Καμάρα και το Ιπποδρόμιο αποτελούσαν ένα συγκρότημα ελληνικών συνοικιών που ήταν, όπως αναφέρει και ο καθηγητής Απ. Βακαλόπουλος, ότι το φανάρι για την Κωνσταντινούπολη. Από τις 12 χριστιανικές εκκλησίες της Τουρκοκρατίας σπουδαιότερες είναι ο Άγιος Αθανάσιος στην Εγνατία και ο Άγιος Μηνάς. Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της πόλης αποτελεί η σύνθεση του πληθυσμού της από τρεις διαφορετικές εθνότητες, την ελληνική, την τουρκική και την εβραϊκή. Οι σημαντικότερες ιστορικές στιγμές είναι:
• Η ίδρυση της από τον Κάσσανδρο πριν 2317 χρόνια
• 168 π.Χ. Γίνεται πρωτεύουσα της ρωμαϊκής επαρχίας της Μακεδονίας
• 49 μ.Χ. και 52 μ.Χ. την επισκέπτεται ο Απόστολος Παύλος
• 306 μ.Χ. Μαρτυρεί ο πολιούχος της Άγιος Δημήτριος
• 390 μ.Χ. Γίνεται το ορμητήριο του Μεγάλου Θεοδοσίου κατά των Γότθων
• 1115 μ.Χ. Πέφτει στα χέρια των Ενετών
• 1204 μ.Χ. Μπαίνουν οι Σταυροφόροι
• 1223 μ.Χ. Η πόλη γίνεται και πάλι ελληνική
• 1423 μ.Χ. Και πάλι οι Ενετοί
• 1430 μ.Χ. Έρχονται οι Τούρκοι
• 1912 μ.Χ. Την απελευθερώνει ο ελληνικός στρατός
• 1913 μ.Χ. Δολοφονείται εδώ ο βασιλιάς Γεώργιος ο Α'
• 1917 μ.Χ. Γνωρίζει την πυρκαγιά του αιώνα
Φτωχομάνα για κάποιους, αριστοκράτισσα για άλλους, Γαλλίδα για μερικούς και Οθωμανική για ορισμένους είναι μια πόλη που δύσκολα μπορείς να αντισταθείς στη γοητεία της. Αδελφή του Μεγάλου Αλεξάνδρου, συμβασιλεύουσα του Βυζαντίου και Νύφη του Θερμαϊκού η Θεσσαλονίκη με την πλούσια ιστορία περιμένει τους επισκέπτες της, άλλοτε σκεπασμένη με την πυκνή ομίχλη των ταινιών του Θόδωρου Αγγελόπουλου κι άλλοτε κυριευμένη από τον δυνατό Βαρδάρη, έτοιμη να σας δείξει τα χίλια πρόσωπα, τον αρχαίο και βυζαντινό της χαρακτήρα, το βαλκανικό και το μεσογειακό της πεπρωμένο.
Πηγή:ilovethessaloniki.blogspot.com
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ"

Κυριακή 6 Ιουνίου 2010

ΚΡΑΤΥΛΟΣ ΠΕΡΙ ΟΝΟΜΑΤΩΝ Plato's Cratylus and the Origins of Names

Σε αυτό το κείμενο του Πλάτωνα μπορούμε να παρακολουθήσουμε τη σκέψη του Σωκράτη πάνω στο θέμα πως δημιουργήθηκαν τα ονόματα που χρησιμοποιούνταν εκείνη την εποχή και εξακολουθούμε να χρησιμοποιούμε και σήμερα στην ελληνική γλώσσα.
Διακρίνουμε το πνεύμα του που συνεχώς κινείται και εξερευνά με μεγάλη ευκολία και κατανόηση, προς όλες τις κατευθύνσεις. Άλλες φορές ψηλώνει πολύ και φτάνει το θεϊκό, άλλες γίνεται πιο απλοϊκό, όπως ακριβώς οι λέξεις δημιουργήθηκαν άλλες από σοφές και άλλες από πιο απλοϊκές διάνοιες. Ίσως σε αυτό το κείμενο να μπορούμε να διακρίνουμε καθαρότερα τι ακριβώς είναι αυτό που ο Σωκράτης λέει στην "Απολογία" του: "η σοφία μου είναι ανθρώπινη" σε αντίθεση με τους σοφιστές που "είναι σοφοί με μια σοφία ανώτερη από την ανθρώπινη".
Επίσης πολύ σημαντική παρατήρηση είναι ότι την λέξη "κακό" την θεωρεί βαρβαρικής προέλευσης...
Για την ελληνική φιλοσοφία υπήρχε η "εμπόδιση της κίνησης", της "ροής", αυτού δηλαδή που είναι η "θεϊκή περιπλάνηση" = θεία άλη = "αλήθεια".
Ονομασίες λέξεων
άναξ = βασιλιάς, κύριος Έκτωρ = αυτός που κατέχει, κύριος
Αστυάναξ = άναξ αυτού το οποίο έσωζε ο πατέρας του, της πόλης. (Τα μόνα γράμματα που αναφέρονται με τα ονόματά τους είναι το Ε (ε+ψιλόν), Υ, Ο, Ω.
Τα υπόλοιπα φωνήεντα και σύμφωνα τα περιβάλλουμε με άλλα γράμματα για να εκφράσουμε τα ονόματά τους. π.χ. Β (Β+η+τ+α). Ο ονοματοθέτης, μας λέει ο Σωκράτης, χρησιμοποιεί το γένος για να ονομάσει τον απόγονο..
Για τη λέξη "βασιλιάς" στην Ιλιάδα :Αστυάναξ = Έκτωρ = βασιλιάς, κατέχων.
Πιθανόν να μην υπάρχει στα δυο ονόματα κανένα εξωτερικό χαρακτηριστικό όμοιο, ούτε και γράμμα, αλλά το νόημα παραμένει ίδιο. Άλλο παράδειγμα : Αρχέπολις = εξουσιαστής, βασιλιάς, κατέχων. Και πολλές άλλες ονομασίες αναφέρονται στο ίδιο πράγμα.
Ονόματα που υποδηλώνουν τη λέξη "στρατηγός": Άγις, Πολέμαρχος, Ευπόλεμος
"Ορέστης" = ορεινός, θηριώδης και άγρια φύση.
"Αγαμέμνων" = άνθρωπος με μεγάλη υπομονή και επιμονή, που χρησιμοποιεί αυτά του τα χαρίσματα για να φτάσει στον στόχο του (αγαστός κατά την επιμονήν).
"Ατρεύς" (Ο φόνος του Χρύσιππου και οι ωμότητες που διέπραξε σε βάρος του Θυέστη, όλα αυτά είναι βλαβερά και "ατηρά" προς την αρετή). (Ατειρές = σκληρό), ("ατηρόν = επιβλαβές), (άτρεστον = ατρόμητο).
"Πέλοψ" (Αυτός που βλέπει τα κοντινά του πράγματα, τις κοντινές του υποθέσεις μόνο, και αυτό το έκανε στην περίπτωση που ήθελε με κάθε τρόπο να παντρευτεί την Ιπποδάμεια) (πέλας = κοντά, + όψις).
"Τάνταλος" (Αυτός που του έτυχαν πολλές δυστυχίες, εξ αιτίας των οποίων και η πατρίδα του καταστράφηκε, και, όταν πέθανε, στον Άδη, μια πέτρα ταλαντευόταν πάνω από το κεφάλι του. (ταλάντατος = δυστυχέστατος).
"Ουρανός" (Αυτός που ορά τα άνω).
"Κρόνος" "Ρέα" (λέξεις που δείχνουν κίνηση). κόρος Κρόνου = Ζεύς κόρος = καθαρός (ακήρατος = αμόλυντος) Δίας Ζευς (Αυτός εξ αιτίας του οποίου έχουν ζωή όλα τα όντα, ο αίτιος του Ζην Ζηνί (δοτική του Ζευς) [Για να φανερωθεί η έννοια του ονόματος του θεού αυτού πρέπει να χρησιμοποιούνται μαζί και οι δύο τύποι: Δίας +Ζευς].
"Θεός" : Λέξη που προέρχεται από το "θειν" = τρέχω (ταχεία κίνηση). Ο ήλιος, η σελήνη, τα άστρα, οι πρώτοι δηλαδή "θεοί" έτρεχαν στον ουρανό.
"Δαίμονες" : Δαήμονες (= σοφοί). [Υπήρχε ο μύθος ότι όποιος σοφός και συνετός άνθρωπος (αυτοί ανήκαν κατά τον Ησίοδο στο χρυσό γένος των ανθρώπων) πέθαινε, αποκτούσε μεγάλες τιμές και δύναμη και γινόταν "δαήμονας" = δαίμονας.
"Ήρως" : (Αυτοί που γεννήθηκαν από έρωτα. Οι ήρωες είναι ημίθεοι. Γεννήθηκαν από τον έρωτα θνητού με θεά ή θεού με θνητή). [Στην αρχαία αττική διάλεκτο το η ήταν ε].
"Άνθρωπος" : (Φράση που έγινε όνομα. = Αυτός που "αναθρεί α όπωπε" = αυτός που κοιτάζει προς τα πάνω, σκέφτεται, στοχάζεται για ό,τι "όπωπε" = έχει δει. Αυτός που στοχάζεται αυτά που βλέπει, που εξετάζει (ερευνά) όσα βλέπει).
"Ψυχή" : (Κατά τον Αναξαγόρα, ο νους και η ψυχή είναι τα στοιχεία που κινούν και συγκρατούν την φύση κάθε σώματος. Επομένως : "Ψυχή" = εκείνο που "φύσιν οχεί και έχει" (Αυτό που κινεί και συγκρατεί την φύση) = φυσέχη = φ(υ)σέχη = ψυχή.
"Σώμα" : (= Σήμα (τάφος) της ψυχής). Κατά τους Ορφικούς : "Σώμα" = σώσιμο της ψυχής, το μέρος που βρίσκεται μέχρι να εκτίσει την ποινή της.
Για τα ονόματα των θεών αξίζει να παρακολουθήσουμε τον διάλογο.
"Εστία" :
ΣΩΚΡΑΤΗΣ: Ν' αρχίσουμε με την Εστία, όπως συνηθίζεται;
ΕΡΜΟΓΕΝΗΣ: Είναι δίκαιο.
ΣΩ.: Τι θα λέγαμε ότι είχε κατά νου αυτός που ονόμασε Εστία τη θεά;
ΕΡΜ.: Μα τον Δία, ούτε αυτό νομίζω πως είναι εύκολο.
ΣΩ.: Είναι πιθανόν, καλέ μου Ερμογένη, αυτοί που πρώτοι όρισαν ταονόματα να μην ήταν κάποιοι τυχαίοι αλλά μελετητές των ουρανίων σωμάτων και αναλυτικοί.
ΕΡΜ.: Και τι;
ΣΩ.: Μου φαίνεται ότι τα ονόματα των θεών τέθηκαν από κάτι τέτοιους ανθρώπους, και, αν εξετάσει κάποιος τα ξενικά ονόματα, εξίσου ανακαλύπτει αυτό που το κάθε όνομα φανερώνει. Για παράδειγμα τη λέξη που εμείς λέμε "ουσία", κάποιοι άλλοι ονομάζουν "εσσία" και κάποιοι άλλοι "ωσία". Κατ' αρχάς λοιπόν, σύμφωνα με το όνομα "εσσία" που είναι η ουσία των πραγμάτων, εύλογα ονομάζεται "Εστία", επειδή κι εμείς λέμε γι' αυτό που μετέχει της ουσίας των πραγμάτων ότι "εστί" (είναι, υπάρχει). Κατά τούτο ορθά την ονομάζουμε "Εστία".

Ακόμα και αν κάποιος συμπεράνει με βάση τις θυσίες, θα θεωρήσει πως έτσι σκέφτηκαν αυτοί που όρισαν το όνομα. Αφού άλλωστε πριν από όλους τους θεούς πρώτα στην Εστία θυσιάζουμε, φυσικό ήτα να ονομάσουν "Εστία" την ουσία των πάντων. Όσοι πάλι την ονομάζουν "ωσία" αυτοί μάλλον θεωρούν, ακολουθώντας τον Ηράκλειτο, ότι τα πάντα κινούνται και τίποτα δεν μένει ακίνητο. Η δε αιτία και η αρχή αυτού του φαινομένου είναι το "ωθούν" (αυτό που κινεί) και επομένως σωστά την ονόμασαν "ωσία".
"Ποσειδών": (Παλιά ονομαζόταν Πολλειδών = Ο πολλά ειδών = αυτός που γνωρίζει πολλά).
"Άδης" = "Πλούτων":
ΣΩ.: Ποιος δεσμός είναι για κάποιο ζώο ισχυρότερος ως προς το να παραμείνει σε κάποιο μέρος, η ανάγκη ή η επιθυμία;
ΕΡΜ.: Πολύ υπερέχει η επιθυμία.
ΣΩ.: Δεν πιστεύεις ότι πολλοί θα έφευγαν από τον Άδη, αν δεν τους έδενε με τον ισχυρότερο δεσμό;
ΕΡΜ.: Προφανώς.
ΣΩ.: Επομένως τους κρατάει δέσμιους, όπως φαίνεται, με κάποια επιθυμία, αν τους κρατάει με τον ισχυρότερο δεσμό, και όχι με κάποια ανάγκη.
ΕΡΜ.: Έτσι φαίνεται.
ΣΩ.: Οι επιθυμίες, πάλι, είναι πολλών ειδών;
ΕΡΜ.: Ναι.
ΣΩ.: Με τη μεγαλύτερη επιθυμία, λοιπόν, τους κρατάει δέσμιους, αν εννοεί να τους κρατάει με τον μεγαλύτερο δεσμό.
ΕΡΜ.: Ναι.
ΣΩ.: Υπάρχει μεγαλύτερη επιθυμία από το να πιστεύει κάποιος ότι, αφού συναναστραφεί κάποιον άλλον, θα γίνει καλύτερος;
ΕΡΜ.: Μα τον Δία, με κανένα τρόπο, Σωκράτη.
ΣΩ.: Γι' αυτά θα πούμε, Ερμογένη, ότι κανένας από τους εκεί δεν θέλησε να έλθει προς τα εδώ, ούτε οι ίδιες οι Σειρήνες, και ότι και αυτές και όλοι οι άλλοι μαγεύτηκαν από κείνον. Καθώς φαίνεται, τόσο ωραίους λόγους γνωρίζει και λέει ο Άδης και εξ αυτού είναι τέλειος σοφιστής και μεγάλος ευεργέτης όσων βρίσκονται κοντά του, ο οποίος άλλωστε και στους εδώ χαρίζει πολλά αγαθά. Τόσα πολλά είναι τα πλούτη του εκεί, ώστε από αυτό πήρε το όνομα "Πλούτων". Δεν θέλει να συντροφεύει ανθρώπους με σωματική υπόσταση, αλλά τότε μόνο θέλει να είναι μαζί τους, όταν η ψυχή είναι αποκαθαρμένη απ' όλα τα σωματικά
κακά και επιθυμίες. Τότε τους δεσμεύει, και μόνο με την επιθυμία της αρετής.
Επίσης το "Άιδης" κάθε άλλο παρά το "αιδές" (αόρατο) ορίζει, αλλά πολύ περισσότερο το "πάντα και καλά ειδέναι" (= γνώση όλων των καλών πραγμάτων).
"Δήμητρα" : (Αυτή που δίνει όπως η μητέρα).
"Ήρα" : (= ερατή = αξιαγάπητη. Επίσης και = αήρ = αέρας).
"Περσεφόνη" : (Φερσεφόνη = σοφή. Προέρχεται από το "Φερέπαφα" χάρη στη σοφία της και στην "επαφή" με το φερόμενο, με το κινούμενο, αυτό που πάντα βρίσκεται σε κίνηση).
"Απόλλων":
ΣΩ.: Θα προσπαθήσω να σου εξηγήσω τι νομίζω. Δεν υπάρχει άλλο όνομα το οποίο, ενώ είναι μόνο ένα να ένωσε τέσσερις ιδιότητες που έχει αυτός ο θεός, ώστε να τις περιέχει όλες και να δηλώνει κατά ορισμένο τρόπο τη μουσική, τη μαντική, την ιατρική και την τοξευτική.
ΕΡΜ.: Λέγε λοιπόν. Μου παρουσιάζεις άλλωστε όνομα παράδοξο.
ΣΩ.: Είναι όμως αρμονικό, καθώς και ο θεός είναι μουσικός. Κατ' αρχάς δηλαδή η κάθαρση και οι καθαρμοί που τελούνται σύμφωνα με την ιατρική και τη μαντική, και όσα γίνονται με ιατρικά φάρμακα και με μαντικά θειαφίσματα, και τα λουτρά σε ανάλογες περιστάσεις και τα ραντίσματα, όλα τούτα μια δυνατότητα έχουν, ν' αποδώσουν τον άνθρωπο καθαρό κατά το σώμα και κατά την ψυχή. Ή όχι;
ΕΡΜ.: Ασφαλώς.
ΣΩ.: Λοιπόν αυτός δεν είναι ο θεός που καθαρίζει και που λούζει και απαλλάσσει από τα κακά αυτά;
ΕΡΜ.: Βεβαίως.
ΣΩ.: Επειδή λοιπόν απαλλάσσει και καθαρίζει, θεωρούμενος γιατρός των τέτοιου είδους κακών, θα μπορούσε να ονομάζεται "Απολούων". Σύμφωνα με τη μαντική και την αλήθεια και το απλό (ενιαίο) αυτά άλλωστε ταυτίζονται - θα ήταν σωστό να ονομάζεται όπως τον ονομάζουν οι Θεσσαλοί. "Άπλουν" δηλαδή ονομάζουν τον θεό αυτόν οι Θεσσαλοί.
Επειδή μάλιστα είναι ικανότατος στις βολές, "Αειβάλλων" είναι (ρίχνει συνεχώς τα βέλη του τόξου). Για τη μουσική, θα πρέπει να σκεφτούμε ότι το άλφα μερικές φορές σημαίνει το "ομού". Έτσι και εδώ σημαίνει την "ομού πόλησιν" (κοινή περιστροφή) γύρω από τον ουρανό, που ονομάζεται "πόλοι" και στην αρμονία του άσματος, που ονομάζεται συμφωνία, γιατί όλα αυτά, όπως λένε οι ειδικοί στη μουσική και την αστρονομία, σύμφωνα με κάποια αρμονία "πολεί άμα πάντα" (περιστρέφονται όλα ταυτόχρονα). Αυτός ο θεός επιβλέπει την αρμονική κίνηση "ομοπολών" (κινώντας ταυτόχρονα) όλα, και τα θεϊκά και τα ανθρώπινα.
 Και "ομοπολών" = Απόλων. Όμως ο ονοματοθέτης για να μην δημιουργηθεί η κακή λέξη Απόλων (= από το ρήμα απόλλυμι = καταστρέφω, μετοχή μέλλοντα = απολών) πρόσθεσε και το δεύτερο λ και έτσι δημιουργήθηκε το "Απόλλων".
"Μούσες" : (Η μουσική ονομάσθηκε έτσι από το "μώσθαι" (=έρευνώ), και από την αναζήτηση και την αγάπη για τη γνώση).
"Λητώ": (Λείο = μαλακό, ομαλό, + ήθος = χαρακτήρας. Επειδή είχε ήρεμο χαρακτήρα).
"Άρτεμης" : (Από τη λέξη "αρτεμές" = ακεραιότητα).
"Παλλάς" : (Επίθετο της θεάς Αθηνάς. Προέρχεται από τον χορό των όπλων, κατά τον οποίο σηκώνουμε το σώμα μας στον αέρα και "πάλλεται" (= σείεται).
"Αθηνά" : (Ο ποιητής παρουσιάζει την Αθηνά ως νου και διάνοια, γιατί γεννήθηκε από το κεφάλι του θεού Δία (=θεονόα ή θεονόη).
"Ήφαιστος" : (= φαέος ίστωρ = γνώστης του φωτός, "Φαίστος" με την προσθήκη του Η).
"Άρης" : (Προέρχεται από τη λέξη "άρρεν" και "ανδρεία").
"Ερμής": (Σχετίζεται με τον λόγο αυτό το όνομα επειδή είναι "ερμηνέας" και αγγελιαφόρος και δόλιος στα λόγια και αγοραίος, και όλη του η δραστηριότητα έχει σχέση με τη δύναμη του λόγου. Ρήμα - ρίζα της λέξης το "είρω = μιλάω, είρη = αρχαία ονομασία του μέρους που γίνονταν οι συνελεύσεις).
"Ίρις": (Προέρχεται από την ίδια ρίζα με τον "Ερμή". Ήταν κι αυτή θεά αγγελιαφόρος).
"Παν" : (Γιος του Ερμή. Ο λόγος του Ερμή είναι διφυής, σημαίνει το παν και το ανακυκλώνει και συνεχώς το περιστρέφει και αυτό έχει δυο όψεις, την αληθή και την ψευδή. Η αλήθεια του λόγου που βρίσκεται μαζί με τους θεούς στον ουρανό είναι λεία και θεϊκή, ενώ το ψέμα του βρίσκεται ανάμεσα στους ανθρώπους και είναι σκληρό και τραγικό, γιατί εδώ στην τραγική ζωή μας οι μύθοι και τα ψέματα πλεονάζουν. Σωστά λοιπόν, αυτός που φανερώνει το "παν" και ο "αεί πολών" (αυτός που συνεχώς μετακινεί) θα ήταν ο "Παν αιπόλος" ο αιγοβοσκός Παν, ο γιος του Ερμή, με τις δύο φύσεις, στην πάνω μεριά ομαλός και στην κάτω τραχύς και τραγόμορφος).
"Ήλιος" : (Δωρικό όνομα = Άλιος. Μπορεί να είναι από το ρήμα "αλίζειν = συγκεντρώνω, δηλαδή αυτός που συγκεντρώνει τους ανθρώπους στον ίδιο χώρο από τη στιγμή που ανατέλλει. Θα μπορούσε όμως να είναι και επειδή "αει ειλείν ιών" (συνεχώς κινείται περιστρεφόμενος) γύρω από τη γη. Επίσης επειδή χρωματίζει τα γεννήματα της γης καθώς περιστρέφεται. Το χρωματίζω και το "αιολώ" σημαίνουν το ίδιο πράγμα).
"Σελήνη" : (Από το "σέλας" = φως. Επειδή παίρνει το φως της από τον ήλιο έχει πάντα νέο και παλιό φως γύρω της. Οπότε ονομάσθηκε "Σεληναία" και κατόπιν Σελήνη).
"Αστραπή" : (Αυτό το φαινόμενο που "τα ώπα αναστρέφει" = κάνει τα μάτια να ανοιγοκλείνουν. "Αναστρωπή" και κατόπιν "αστραπή".
"Μην" : (= Μήνας). [Κατά τον Σωκράτη σωστότερο θα ήταν να ονομάζεται "μείης" από το ρήμα "μειούσθαι" (ελαττώνομαι)].
Οι λέξεις "πυρ", "ύδωρ" και "κύων" προφέρονταν παρόμοια και από τους Φρύγες ώστε ο Σωκράτης υποθέτει ότι μάλλον από αυτούς προέρχονται.
"Αήρ" : (= Αυτός που τα πάντα αίρει = σηκώνει. Επίσης αυτός που "αεί ρει" (= κινείται συνεχώς).
"Γαία" : (= Αυτή που γεννάει. Ο Όμηρος χρησιμοποιεί για αυτούς που γεννήθηκαν το ρήμα "γεγάασιν").
"Ώραι" : (Στην παλαιά αττική διάλεκτο ονομάζονταν ΗΟΡΑΙ, επειδή οριοθετούν τους χειμώνες, τα καλοκαίρια, τους ανέμους και τους καρπούς της γης. Επειδή λοιπόν "ορίζουν". Το Η + Ο = Ω).
"Ενιαυτός" : (= Αυτό που φέρνει στο φως όσα φυτρώνουν και δημιουργούνται, και που κατά τη διάρκειά του τα εξετάζει. Όμοια και το "έτος" προέρχεται από το ρήμα "ετάζω" = εξετάζω).
"Φρόνησις" : (= όνησις φοράς = ωφέλεια της κίνησης = αντίληψη της κίνησης).
"Γνώμη" : (Προέρχεται από το "γονής" (= γέννησης) "νώμησιν" (= παρατήρηση). Το ρήμα "νωμάν" = στοχάζομαι).
"Σύνεση" : (Από το ρήμα "συνιέναι" = συμπόρευση της ψυχής με την πραγματικότητα, κατανόηση των περιστάσεων).
"Αγαθό" : (= αγαστό (θαυμαστό) + θέω (τρέχω). Επομένως το "του θόου τω αγαστώ = το να τρέχεις μαζι με (να ακολουθείς) το αγαστό (το θαυμαστό, το θείο = "αγαθό").
"Δικαιοσύνη" : (= Δικαίου σύνεσις" = Η κατανόηση του δικαίου).
"Δίκαιον": Ας παρακολουθήσουμε τα λόγια του Σωκράτη στον διάλογο με τον Ερμογένη.
ΣΩ.: Όσοι υποστηρίζουν την κίνηση του σύμπαντος, αντιλαμβάνονται το μεγαλύτερο μέρος του όχι διαφορετικό από κάτι κινούμενο. Υπάρχει κάτι που διατρέχει αυτό το σύμπαν, το οποίο είναι και η αιτία να δημιουργηθούν όσα δημιουργούνται. Τούτο είναι πολύ ταχύ και πολύ λεπτό. Δεν θα ήταν άλλωστε δυνατό να περάσει δια μέσου του σύμπαντος, αν δεν ήταν πολύ λεπτό, ώστε να μην ανακόπτεται, και πολύ ταχύ, ώστε η σχέση του με τα άλλα σώματα να τα κάνει να φαίνονται σταματημένα. Καθώς λοιπόν κηδεμονεύει όλα τα υπόλοιπα "διαϊόν" (περνώντας ανάμεσά τους), σωστά του αποδόθηκε το όνομα "δίκαιον", με πρόσθεση, για
λόγους ευφωνικούς, της δύναμης του κάππα (κ). Μέχρι αυτό το σημείο από πολλούς εκφράζεται συμφωνία ότι αυτό είναι το δίκαιον.
Από πλευράς μου, επειδή είμαι επίμονος ως προς αυτό, πληροφορήθηκα μυστικά όλα τα σχετικά, δηλαδή ότι αυτό είναι το δίκαιο και το αίτιό του - αίτιο είναι αυτό, εξαιτίας του οποίου συμβαίνει - και κάποιος είπε πως σωστό είναι εξαιτίας αυτών να το ονομάσουμε "Δία". Όσον αφορά την ουσία του "δικαίου" υπάρχουν πολλές γνώμες, άλλος λέει ότι
είναι ο "ήλιος" άλλος το "πυρ" άλλος όπως ο Αναξαγορας ο "νους". Σε αυτό το σημείο βρίσκομαι σε αμηχανία πιο μεγάλη απ' ό,τι προτού προσπαθήσω να μάθω ποια είναι η ουσία του δικαίου. Αλλά φαίνεται πως στο αντικείμενο της έρευνάς μας έχει για τους λόγους αυτούς δοθεί η ονομασία αυτή.
"Αδικία" : (Αυτό που εμποδίζει το "δίκαιον").
"Τέχνη" : (Έξις του νου = κατοχή του μυαλού).
"Μηχανή" : (Προέρχεται από το "μήκος" = πολύ + "άνειν" = διανύω απόσταση. Επομένως η λέξη "μηχανή" = αυτό που διανύει μεγάλη απόσταση).
"Κακία" : (Προέρχεται από τις λέξεις "κακώς" + "ιόν" = αυτό που κινείται άσχημα).
"Δειλία" : (Το Δ φανερώνει δεσμό και η λέξη "λίαν" = πολύ. Επομένως "δειλία" = κάποιος πολύ δυνατός δεσμός της ψυχής).
"Αρετή" : (Από το "αεί ρέω" = ανεμπόδιστη, συνεχής ροή = αειρείτη = αρετή).
"Κακόν" : Παρακολουθούμε τον διάλογο...
ΕΡΜ.: Το "κακόν" όμως, με το οποίο πολλά εξήγησες λίγο πριν, τι θα μπορούσε να σημαίνει;
ΣΩ.: Λίγο περίεργο μου φαίνεται το όνομα και δύσκολο να το εξηγήσω. Θα δοκιμάσω όμως και σ' αυτό εκείνη τη μέθοδο.
ΕΡΜ.: Ποια;
Σ.: Την παραδοχή πως και τούτο είναι βαρβαρικό.
"Αισχρόν": (Από τις λέξεις "αεί ίσχοντι τον ρουν" = εκείνο που εμποδίζει συνεχώς τη ροή).
"Καλόν" : (Κατά τον Σωκράτη αυτή η λέξη είναι η επωνυμία της διάνοιας που έδωσε και δίνει ονόματα τα πράγματα, η διάνοια είτε θεϊκή είτε ανθρώπινη. Αυτό που καλεί (το καλούν) έργα ωραία.
"Συμφέρον": (Αυτό που δηλώνει "άμα φοράν" = ταυτόχρονη κίνηση) της ψυχής με τα όντα. Όσα προέρχονται από αυτό ονομάζονται "συμφέροντα").
"Βλαβερόν" : (Αυτό που "βλάπτει τον ρουν" = καταστρέφει τη ροή, την κίνηση των πραγμάτων και επομένως του σύμπαντος).
"Ημέρα" : (Οι παλιότεροι έλεγαν την ημέρα = ιμέρα, ή εμέρα, γιατί, επειδή ερχόταν μετά το σκοτάδι, οι άνθρωποι την ποθούσαν. Επομένως η λέξη προέρχεται από το ίμερος = πόθος, λαχτάρα για το φως του ήλιου).
"Ίμερος" : (Από τις λέξεις "ιέμενος ρει και εφιέμενος" = όταν ρίχνεται ορμητικά και επιθυμεί κάποιος κάτι).
"Πόθος" : (Δηλώνει επιθυμία και έφεση κάποιου πράγματος που είναι μακριά, είναι απόν. Από τις λέξεις "άλλοθι που όντος και απόντος").
"Έρως" : (Αυτό που "εισρεί έξωθεν" = από έξω ρέει μέσα στην ψυχή. Έσρος = έρως).
"Ζυγός" : (Η λέξη έτσι δεν σημαίνει τίποτα. Προέρχεται όμως από το "δυογός" = δέσιμο "τοιν δυοίν" (των δύο) "ες την αγωγήν" (για το τράβηγμα). Αποτέλεσμα αυτών είναι η λέξη "ζυγός" (= δυο δεμένοι μαζί σύρουν).
"Αλήθεια" : (Από τις λέξεις "θεία άλη" = θεϊκή περιπλάνηση,"Ψεύδος" : (Αυτό που μοιάζει να καθεύδει, να κοιμάται, που δεν ακολουθεί την ροή, την θεϊκή περιπλάνηση, την "αλήθεια").
Αναρτήθηκε από ΠΛΩΤΙΝΟΣ στις 9:40 π.μ. 1 σχόλια
Ετικέτες ΑΡΧΑΙΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ, ΠΛΑΤΩΝ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΚΡΑΤΥΛΟΣ ΠΕΡΙ ΟΝΟΜΑΤΩΝ Plato's Cratylus and the Origins of Names"

Σάββατο 29 Μαΐου 2010

ΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΧΡΕΟΣ

Η γραφική απεικόνιση του Ελληνικού Δημοσίου Χρέους, από την περίοδο της στρατιωτικής διακυβέρνησης της χώρας (1970) μέχρι σήμερα (2010), αποκαλύπτει εναργώς τα πρόσωπα που ευθύνονται για την διάχυση ενός ολέθριου λαϊκισμού, και τον εκμαυλισμό του ελληνικού λαού, στον οποίο ενεφύσησαν την πεποίθηση ότι ο άκρατος και άκριτος δανεισμός σε εθνικό και προσωπικό επίπεδο αποτελεί τρόπο ζωής (modus vivendi), που θα μπορούσε να συνεχίζεται, ενάντια στους ενεργειακούς νόμους της φύσεως, εσαεί.


Οι όποιες φωνές σύνεσης για την αναγκαιότητα μιας τριετούς πολιτικής αυστηρής λιτότητας, όταν ήταν ακόμη καιρός (για παράδειγμα, πρόταση Γιώργου Καρατζαφέρη το 1994!!!), «δεν προκαλούν αίσθηση» (όπως έχει την καλοσύνη να μας θυμίσει ο συγγραφέας τού μόλις κυκλοφορήσαντος βιβλίου «Το κρυφό χέρι του Καρατζαφέρη», και μέλος της ομάδας «Ιός» της «Ελευθεροτυπίας», Δημήτρης Ψαρράς). Δυστυχώς, ήταν μια εποχή που επιβεβαίωνε για μία ακόμη φορά την ρήση του Νίτσε: «για να σε ακούσει κανείς θα πρέπει πρώτα να του σπάσεις τα αυτιά».
Το γράφημα του Δημοσίου Χρέους καταδεικνύει επίσης την προσπάθεια της διακυβέρνησης του νεώτερου Καραμανλή για την περιστολή του, όπως επίσης και την δραματική κατάρρευση αυτής της προσπάθειας, μετά το 2008, λόγω απώλειας του ηθικού πλεονεκτήματος - που έχαιρε μέχρι τότε - με συνέπεια την πλήρη αδυναμία επιβολής των απαιτούμενων σκληρών μέτρων λιτότητας, τα οποία καθιστούσε αναγκαία η εκραγείσα εν τω μεταξύ διεθνής οικονομική κρίση. Με τί «μούτρα» θα μπορούσε άλλωστε να τα προτείνει, μέσα σε μια ατμόσφαιρα προϊούσης διαφθοράς και έκνομου πλουτισμού στελεχών και διαπλεκόμενων συγγενών και φίλων τους, η οποία τελικά τον ανάγκασε σε άτακτη φυγή προς διάσωση της δικής του τουλάχιστον προσωπικής εντιμότητας;
Συμπερασματικά, το Δημόσιο Χρέος της Ελλάδος είναι έκφανση του Δημοσίου Ελλείμματος Αρχών και Αξιών μιας σειράς ανεύθυνων και εφήμερων πολιτικών ανδρών, που αντιμετώπισαν την πατρίδα μας ως εφαλτήριο προσωπικής τους κοινωνικής και οικονομικής ανέλιξης. Αυτοί, διαπλεκόμενοι με κρατικοδίαιτους οικονομικούς παράγοντες και τις μιντιακές τους αποφύσεις, δημιούργησαν μία διαστελλόμενη «φούσκα» εικονικής πραγματικότητας, εφησυχασμού, και ευμάρειας, μέσα στην οποία φωνές που καλούσαν για εθνική αφύπνιση, ασκητισμό, και ανάταξη δυνάμεων του ελληνισμού, αντιμετωπίζονταν ως γραφικές και λαϊκίστικες.
Σήμερα ξυπνήσαμε όλοι απότομα. Και αντιληφθήκαμε ότι αυτό που ζούσαμε ήταν πλαστό όνειρο και ότι η πραγματικότητα γύρω μας τείνει να γίνει ζωντανός εφιάλτης. Σε εμάς όλους εναπόκειται να τον αποτρέψουμε. Τώρα χρειάζεται ψυχική δύναμη και πνευματική απόδραση. «Ούκ επ άρτω ζήσεται μόνον άνθρωπος». Στροφή στο «ένδον σκάπτε» και καταφυγή στην παραμυθία των παραδόσεων, της ιστορίας, της ευλάβειας, της κοινωνικής συνεκτικότητας και της αναγεννητικής ισχύος του ελληνικού έθνους.
Οι σειρήνες της οχλοκρατίας δεν αποτελούν διέξοδο από την κρίση, αλλά αντίθετα συμβάλλουν στην επιτάχυνση της πορείας μας προς τον γκρεμό. Σε έναν γκρεμό που βρίσκεται απειλητικός μπροστά μας, και που για να μην πέσουμε θα πρέπει να πετάξουμε, να απογειωθούμε. Προϋπόθεση για κάτι τέτοιο είναι να πάρουμε φόρα πατώντας σε σταθερό έδαφος, σε σταθερές αξίες, «εν τάξει και ομονοία», έτσι ώστε ο ιδρώτας των προσπαθειών μας - που θα είναι σκληρές αλλά επίμονες - να αξίζει τον κόπο.
Όσοι πιστοί, συντεταγμένοι προσέλθετε με ομοψυχία στον κοινό αγώνα, για την αναγέννηση ενός έθνους που πρέπει να ζήσει, θέλει να ζήσει, και θα ζήσει.
Χρίστος Γούδης
Ινστιτούτο Εθνικών
και Κοινωνικών Μελετών
"Ίων Δραγούμης"
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΧΡΕΟΣ"

Οι Μινωίτες ανακάλυψαν την Αμερική

Νέα θεωρία από τον Βρετανό Γκάβιν Μενζις


«Οι Μινωίτες ανακάλυψαν την Αμερική 3.700 χρόνια πριν από τον Κολόμβο», υποστηρίζει Βρετανός συγγραφέας και αντιπλοίαρχος σε υπό έκδοση βιβλίο, που ήδη συναντά αντιρρήσεις
Ποιος λαός κατάφερε να αξιοποιήσει τα ορυχεία χαλκού πριν από 4.200 χρόνια στα σύνορα μεταξύ Καναδά και Ηνωμένων Πολιτειών; Και πώς βρέθηκαν ίχνη νικοτίνης στην αρχαία Αίγυπτο; Λύση σε ένα από τα «μεγαλύτερα μυστήρια» της αρχαιολογίας έρχεται να δώσει το υπό έκδοση βιβλίο του Γκάβιν Μένζις, ο οποίος υποστηρίζει ότι οι Μινωίτες ήταν οι πρώτοι που κατάφεραν να διασχίσουν τον Ατλαντικό και να πατήσουν το πόδι τους στην Αμερική, 3.700 χρόνια πριν από τον Χριστόφορο Κολόμβο.
Ο 72χρονος Βρετανός συγγραφέας, πρώην αντιπλοίαρχος υποβρυχίου του βασιλικού ναυτικού, είχε προκαλέσει σάλο πριν από οκτώ χρόνια με το πρώτο του βιβλίο «1421: η χρονιά που η Κίνα ανακάλυψε την Αμερική», που πούλησε πάνω από ένα εκατομμύριο αντίτυπα σε 130 χώρες και στο οποίο διατεινόταν πως ένας Κινέζος ευνούχος είχε οδηγήσει έναν στόλο ιστιοφόρων στην Αμερική 71 χρόνια πριν από τον Κολόμβο.
Τώρα σειρά έχουν οι Μινωίτες θαλασσοπόροι. «Μπορούμε να κάνουμε ακριβείς εκτιμήσεις όσον αφορά το μήκος, το πλάτος και το βύθισμα των σκαφών και ως εκ τούτου να υπολογίσουμε την ποντοπόρο ικανότητά τους», εξηγεί στη «Wall Street Journal» ο συγγραφέας. «Τα σκάφη θα μπορούσαν να πλεύσουν με τον αέρα καθώς και με χαμηλότερο πανί σε περίπτωση θύελλας», είναι το πρώτο επιχείρημα του συγγραφέα. Και βασίζεται τόσο στις απεικονίσεις πλοίων σε μινωικές τοιχογραφίες όσο και στα ελάχιστα υπολείμματα του ναυαγίου του Uluburun που ανακαλύφθηκε το 1982 στη Μικρά Ασία και χρονολογείται με ακρίβεια στο 1305 π.Χ.- σώθηκε τμήμα από το σκαρί και το φορτίο περιείχε στοιχεία από εννέα διαφορετικούς πολιτισμούς της εποχής).

Επόμενος άσος στο μανίκι του συγγραφέα είναι αποδείξεις που σχετίζονται με το DΝΑ, καθώς υποστηρίζει πως διαθέτει στοιχεία ότι οι Μινωίτες έφεραν ένα σπάνιο γονίδιο που εντοπίζεται σήμερα ανάμεσα στους γηγενείς Αμερικανούς που ζουν γύρω από τη Λίμνη Σουπίριορ, κοντά στα αμερικανοκαναδικά σύνορα, όπου έχουν εντοπιστεί πλούσια κοιτάσματα χαλκού και χιλιάδες χάλκινα εργαλεία. Μάλιστα επικαλείται επιστημονικές έρευνες που αποδεικνύουν πως ο «μοναδικής καθαρότητας χαλκός» της περιοχής της λίμνης ταιριάζει με τα ευρήματα του ναυαγίου του Uluburun. Τρίτη απόδειξη είναι η μεταφορά ενδημικών φυτών της Αμερικής σε άλλους πολιτισμούς: ίχνη νικοτίνης εντοπίστηκαν στην Αίγυπτο σε αρχαίες μούμιες και κόκκοι καλαμποκιού είναι χαραγμένοι στους ναούς τους (και ο καπνός και το καλαμπόκι ήταν άγνωστα στην περιοχή). «Οι Αιγύπτιοι όμως με τα σαθρά πλοία τους δεν ήταν ικανοί ναυτικοί», σημειώνει ο Γκάβιν Μένζις. «Μόνο οι Μινωίτες, με τους οποίους διατηρούσαν εμπορικές σχέσεις, μπορούσαν να κάνουν υπερατλαντικά ταξίδια».

Αν όμως οι Μινωίτες είχαν μεταφέρει καπνό από την Αμερική στην Αίγυπτο, δεν θα έπρεπε να υπάρχουν ίχνη και στην Κρήτη; «Ένα έντομο που συνδέεται άμεσα με τον καπνό βρέθηκε θαμμένο στην ηφαιστειακή στάχτη περί το 1450 π.Χ. στο σπίτι ενός εμπόρου, στο Ακρωτήρι της Θήρας. Ονομάζεται Lasioderma Serricorne και ενδημεί στην Αμερική. Και ας μην ξεχνάμε πως ο καπνός δεν ευδοκιμούσε στην Ευρώπη το 1450 π.Χ.», υποστηρίζει ο συγγραφέας.
Άρχισαν οι αμφισβητήσεις
Πριν ακόμη το βιβλίο οριστικοποιήσει τίτλο και ημερομηνία κυκλοφορίας οι ατζέντηδες τρίβουν τα χέρια τους καθώς «η ιστορία που αναθεωρεί τα μέχρι τώρα δεδομένα πουλάει εξαιρετικά», όπως παραδέχεται ο ατζέντης του συγγραφέα Λουίτζι Μπονόμι.
Οι επιστήμονες είναι ήδη στις επάλξεις της αμφισβήτησης: «Δεν υπάρχουν στοιχεία για την εξερεύνηση ή εκμετάλλευση των κοιτασμάτων από άλλους πέρα από τους γηγενείς Αμερικανούς», εκτιμά η αναπληρώτρια καθηγήτρια Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν και ειδική στην προϊστορική αρχαιολογία της Λίμνης Σουπίριορ Σούζαν Μάρτιν.
«Θεωρητικά είναι πιθανό οι Μινωίτες να έφτασαν στην Αμερική», λέει ο ειδικός στη μινωική αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο του Σέφιλντ Τζον Μπένετ. «Τα πλοία τους όμως ήταν πολύ μικρά για να μεταφέρουν ικανές προμήθειες και φορτίο για ένα τόσο μακρινό ταξίδι».
Προς την ίδια κατεύθυνση κινείται και ο αναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Α&Μ του Τέξας που ηγήθηκε των ανασκαφών του Uluburum Κεμάλ Πουλάκ. «Δεν θα ήταν εφικτό ένα τόσο φιλόδοξο ταξίδι. Παρά το γεγονός ότι τα πλοία ήταν γερά, δεν είχαν κατάστρωμα που να αντέχει στις καταιγίδες και τις θαλασσοταραχές» ενώ προσθέτει πως ο χαλκός από το ναυάγιο του Uluburum προέρχεται από την Κύπρο.

Εκτός βεβαίως από τις αντιρρήσεις υπάρχουν κι εκείνοι που συντάσσονται με τον Βρετανό συγγραφέα. Όπως ο ομότιμος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Όρεγκον Καρλ Γιόχανσεν που επικροτεί τη νέα θεωρία και δηλώνει πως είναι «πεπεισμένος πως οι Μινωίτες δεν ήταν ούτε οι πρώτοι ούτε οι μόνοι που κατάφεραν να διαπλεύσουν τον Ατλαντικό και τον Ειρηνικό Ωκεανό».
«Χρειάζονταν ορμητήρια»
«Διατυπώνονται διαρκώς καινοφανείς θεωρίες από ερευνητές που προσπαθούν να παρουσιάσουν απόψεις για να αυξήσουν τις μετοχές και τις πωλήσεις των βιβλίων τους», παρατηρεί από την πλευρά του στα «ΝΕΑ» ο ομότιμος καθηγητής Προϊστορικής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Γεώργιος Κορρές. «Όσον αφορά τις απόψεις του κ. Μένζις, θα ήθελα να επισημάνω πως οι Αιγύπτιοι είχαν κάνει υπερπόντια ταξίδια προς Νότον. Δεύτερον, πώς ήταν δυνατόν να διαπλέουν τόσο μικρά πλοιάρια τη νύχτα τον Ατλαντικό; Μπορεί να έκαναν μεγάλα ταξίδια, αλλά η προώθηση γινόταν σταδιακά, καθώς τη νύχτα τα πλοιάρια σταματούσαν σε όρμους, νησάκια και ακρωτήρια με τα οποία είναι διάσπαρτο το Αιγαίο. Και τέλος, πώς μπορούμε να αποκλείσουμε το ενδεχόμενο οι Αιγύπτιοι να εντόπισαν καπνό και καλαμπόκι στους λαούς που ζούσαν προς Νότον ή στους λαούς της Εγγύς Ανατολής;».

Πηγή: Τα Νέα
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Οι Μινωίτες ανακάλυψαν την Αμερική"

Τετάρτη 26 Μαΐου 2010

Ένας Κρητικός, υπουργός Στρατιωτικών της Αιγύπτου!

Γεννήθηκε Έλληνας χριστιανός στο Ψυχρό
πέθανε μουσουλμάνος Αιγύπτιος και πάλι στο Ψυχρό,
πολεμώντας συγχωριανούς του!!!
Ο σπουδαίος Ισμαήλ Φαρίκ-πασάς της Αιγύπτου, δεν ήταν παρά ο Εμμανουήλ Παπαδάκης, αδελφός του ευεργέτη Αντώνη Παπαδάκη… Παράξενες ιστορίες που γράφει η Ιστορία…

Στο φύλλο της 13ης Μαρτίου 2010 της εφημερίδος «Αγώνας» της ΚΡΗΤΗΣ
δημοσιεύθηκε άρθρο
του Γιώργου Λεκάκη
με τον παραπάνω τίτλο.

Το άρθρο μπορείτε να το διαβάσετε,
να το αποθηκεύσετε
ή να το εκτυπώσετε από την στήλη ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ
της παρακάτω ηλεκτρονικής διευθύνσεως:

http://www.lekakis.com
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ένας Κρητικός, υπουργός Στρατιωτικών της Αιγύπτου!"

LAST NAMES OF ACIENT GREEK SHIENTISTS

ΑΡΧΑΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ
ΑΝΘΡΩΠΩΝΥΜΙΑ η ονομασία του ανθρώπου με ένα η περισσότερα ονόματα είναι πανάρχαιο και πανανθρώπινο φαινόμενο.
Ήδη ο Όμηρος πιστεύει ότι η ανθρωπονυμία είναι πανανθρώπινη συνήθεια.Ο Αλκίνοος ρώτησε τον Οδυσσέα πώς ονομάζεται , και γιατί πρέπει να έχει και αυτός , όπως όλοι οι άνθρωποι, κάποιο όνομα. Ούμεν γάρ τις πάμπαν άνώνυμός έστ' άνθρώπων ,ού κακός, ούδέ μέν έσθλός, έπήν τά πρ'τα γένηται, άλλ' έπί πασι τίθενται , έπεί κε τέκωσι, τοκες .
Για τους Έλληνες κάθε ιστορική περίοδος έχει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της ονοματοθεσίας της.
ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΕΣ Αγάθαρχος ο Σάμιος, Αγαθοκλής ο Κορίνθιος, Αγάθων ο Κορίνθιος, Αγαμήδης ο Αρχιτέκτων, Αγασικράτης ο Κορίνθιος, Άγναπτος ο Αρχιτέκτων, Αλκαμένης ο Αθηναίος, Αμμώνιος ο Αρχιτέκτων, Αναξικράτης ο Μηχανικός, Ανδρόνικος ο Κυρρήστης, Ανθέμιος ο Τραλλιανός, Αντιμαχίδης ο Αρχιτέκτων, Αντιστάτης ο Αθηναίος, Αντίφιλος ο Αρχιτέκτων, Απολλόδωρος ο Αθηναίος, Απολλόδωρος ο Δαμασκηνός, Απολλώνιος ο Αλεξανδρεύς, Απολλώνιος o Αρχιτέκτων, Αρισταίνετος ο Κυζικηνός, Αρίστανδρος ο Μεγαλοπολίτης, Αρκέσιος ο Τραλλιανός, Αρχέδημος ο Θηραίος, Αρχίας ο Κορίνθιος, Αρχίλοχος ο Αθηναίος, Ασκληπιάδης ο Κυζικηνός, Ασκληπιάδης ο Λαμψακηνός, Ασκληπιόδωρος ο Μηχανικός, Απαίος ο Μύσιος, Βαθυκλής ο Μαγνήσιος, Βούπαλος ο Χίος, Γιτιάδας ο Σπαρτιάτης, Γοργώνιος ο Αντιοχεύς, Δαίδαλος ο Αθηναίος, Δάφνις ο Μιλήσιος, Δεινοκράτης ο Ρόδιος, Δεινοχάρης ο Αλεξανδρεύς, Δεξιφάνης ο Κνίδιος, Δημήτριος ο Εφέσιος, Δημοκλής ο Αρχιτέκτων, Δημοκόπος ο Συρακούσιος, Διοκλής ο Ρήγιος, Διονύσιος ο Αλικαρνασσεύς, Διονύσιος ο Τμώλειος, Δίων ο Ιταλικός, Επικλής ο Συρακούσιος, Επικράτης ο Βυζάντιος, Ερμογένης ο Πριηνεύς, Ερμόδωρος ο Σαλαμίνιος, Ερμοκρέων ο Αρχιτέκτων, Ερμων ο Αρχιτέκτων, Ευθύδομος ο Αθηναίος, Ευπόλεμος o Αργείος, Ζήνων ο Κιτιεύς, Ηρακλείδης ο Μηχανικός, Ηρων ο Λίβυος, Θεοδόσιος ο Τριπολίτης, Θεόδοτος ο Αρχιτέκτων, Θεόδωρος ο Σάμιος, Θεόδωρος ο Φωκαεύς, Θέρσιλος ο Μεγαλοπολίτης, Θρασυμήδης ο Πάριος, Ικτίνος o Αθηναίος, Ιππίας ο Μηχανικός, Ιππόδαμος ο Μιλήσιος, Ισίδωρος ο Νεώτερος, Ισίδωρος ο Πρεσβύτερος, Ιωάννης ο Βυζάντιος, Κάλαισχρος ο Αρχιτέκτων, Καλλικράτης ο Αθηναίος, Καλλίμαχος ο Αθηναίος, Καλλίνος ο Κορίνθιος, Καρπίων ο Αρχιτέκτων, Κηφισόδοτος ο Αθηναίος, Κλεισθένης ο Ερετριεύς, Κλεομένης ο Συρακούσιος, Κλέων ο Σπαρτιάτης, Κόροιβος ο Αρχιτέκτων, Κύρος ο Ιταλικός, Λάκρατης ο Αρχιτέκτων, Λεωνίδας ο Νάξιος, Λίβων ο Ηλείος, Μεγακλής ο Αρχιτέκτων, Μελάνιππος ο Αρχιτέκτων, Μένεσθης o Αρχιτέκτων, Μεταγένης ο Κνώσσιος, Μεταγένης ο Ξυπέτιος, Μνησικλής ο Αθηναίος, Νίκων ο Περγαμεύς, Ξεναίος ο Μηχανικός, Ξενόδωρος ο Κορίνθιος, Ξενοκλής ο Χολαργεύς, Παιώνιος ο Εφέσιος, Παρμενίων ο Μακεδών, Περίπας ο Μηχανικός, Ποθαίος ο Συρακούσιος, Πολύκλειτος ο Αργείος, Πόντιος ο Αλεξανδρεύς, Πορίνος ο Αρχιτέκτων, Πυθέος ο Αλικαρνασσεύς, Πύρρος ο Αρχιτέκτων, Ροίκος ο Φιλαίου, Σάτυρος ο Πάριος, Σκόπας ο Πάριος, Σμίλις ο Αγινεύς, Σπίνθαρος ο Κορίνθιος, Σώσατρατος ο Κνίδιος, Τηλεκλής ο Σάμιος, Τηλεφάνης ο Φωκαεύς, Τροφώνιος ο Αρχιτέκτων, Φανέας o Δήλιος, Φίλαγρος ο Αρχιτέκτων, Φιλίσκος ο Αρχιτέκτων, Φιλοκλής ο Αχαρνεύς, Φίλων ο Ελευσίνιος, Χάρης ο Λίνδιος, Χειροκράτης ο Εφέσιος, Χερσίφρων ο Κνώσσιος. ΑΣΤΡΟΝΟΜΟΙ Αγλαονίκη η Θεπαλίς, Αγρίππας ο Βιθύνιος, 'Αδραστος ο Αφροδισιεύς, Αέτιος ο Αντιοχεύς, Αισχύλος ο Αστρονόμος, Αλέξανδρος ο Πλευρώνιος, Αλκμαίων ο Κροτωνιάτης, Αναξαγόρας ο Κλαζομενεύς, Αναξίμανδρος ο Μιλήσιος, Αναξιμένης ο Μιλήσιος, Ανδρόνικος ο Κυρρήστης, Αντίπατρος ο Τύριος, Απολλώνιος ο Λαοδικείας, Απολλώνιος ο Μύνδιος, Απολλώνιος ο Περγαίος, Αρατος ο Σολεύς, Αρίσταρχος ο Σάμιος, Αριστείδης ο Σάμιος, Αριστόθηρος ο Αλεξανδρεύς, Αριστοτέλης ο Σταγειρίτης, Αρίστυλλος ο Σάμιος, 'Αρπαλος ο Σάμιος, Αρριανός ο Μετεωρολόγος, Αρχέλαος ο Αθηναίος, 'Ατταλος ο Ρόδιος, Αυτόλυκος ο Πιταναίος, Αχιλλεύς Τάτιος, Βίων ο Αβδηρίτης, Βόηθος ο Σιδώνιος, Γέμινος ο Ρόδιος, Δαμάσκιος ο Δαμασκηνός, Δημόκριτος ο Αβδηρίτης, Δημόφιλος ο Αστρονόμος, Δικαίαρχος ο Μεσσήνιος, Διόδωρος ο Αλεξανδρεύς, Διονύσιος ο Αλεξανδρεύς, Δίων ο Νεαπολίτης, Δοσίθεος ο Πηλούσιος, Δωρόθεος ο Σιδώνιος, 'Εκφαντος ο Κροτωνιάτης, Ελικών ο Κυζικηνός, Επιγένης ο Βυζάντιος, Επίκουρος ο Σάμιος, Επιμενίδης o Κρης, Ερατοσθένης ο Κυρηναίος, Ερμιππος ο Καλλιμάχειος, Εύδημος ο Ρόδιος, Εύδοξος ο Κνίδιος, Ευκτήμων ο Αθηναίος, Εχεκράτης ο Φλιούντιος, Ηλιόδωρος ο Αλεξανδρεύς, Ηρακλείδης ο Ποντικός, Ηράκλειτος ο Εφέσιος, Ησίοδος ο Ασκραίος, Ηφαιστίων ο Θηβαίος, Θαλής ο Μιλήσιος, Θεανώ η Θουρία, Θεοδόσιος ο Τριπολίτης, Θεόφιλος ο Εδεσσαίος, Θέων ο Αλεξανδρεύς, Θράσυλλος ο Αλεξανδρεύς, lκέτας ο Συρακούσιος, Ιουλιανός ο Λαοδικεύς, Ιουλιανός ο Αυτοκράτωρ, Ιππαρχος ο Ρόδιος, Ιππίας ο Μηχανικός, Ιππόνικος ο Πιταναίος, Ιωάννης Μαλάλας, Ιωάννης ο Φιλόπονος, Κάλλιππος ο Κυζικηνός, Κάρπος ο Αντιοχεύς, Κλεομήδης ο Κοσμογράφος, Κλεόστρατος ο Τενέδιος, Κόνων ο Σάμιος, Κριτόδημος ο Αλεξανδρεύς, Κρίτων ο Νάξιος, Λεπτίνης ο Αλεξανδρεύς, Λεωνίδας ο Αλεξανδρεύς, Λύσις ο Ταραντίνος, Μενέλαος ο Αλεξανδρεύς, Μέτων ο Αθηναίος, Νίκων ο Περγαμεύς, Ξέναρχος ο Σελεύκειος, Ξενοκράτης ο Χαλκηδόνιος, Ξενοφάνης ο Κολοφώνιος, Οινοπίδης ο Χίος, Παύλος ο Αλεξανδρεύς, Πορφύριος ο Τύριος, Ποσειδώνιος ο Απαμεύς, Πρόκλος ο Λύκιος, Πτολεμαίος Κλαύδιος, Πυθαγόρας ο Σάμιος, Πυθέας ο Μασσαλιώτης, Σέλευκος ο Σελεύκειος, Σωσιγένης o Αλεξανδρεύς, Σωσιγένης ο Περιπατητικός, Τεύκρος ο Κυζικηνός, Τίμαιος o Λοκρός, Τιμοχάρης ο Αλεξανδρεύς, Υπατία η Γεωμετρική, Υψικλής ο Αλεξανδρεύς, Φερεκύδης ο Σύριος, Φίλιππος ο Μενδαίος, Φίλιππος ο Οπούντιος, Φιλόλαος ο Ταραντίνος, Χαλκίδιος ο Αστρονόμος, Χάρμανδος ο ΜαΘηματικός.

ΒΙΟΛΟΓΟΙ Αθήναιος ο Απαλικός, Αναξίμανδρος ο Μιλήσιος, Αριστοτέλης ο Σταγειρίτης, Αρχέστρατος ο Γελώος, Βόλος ο Μενδήσιος, Ιππων ο Σάμιος.

ΒΟΤΑΝΟΛΟΓΟΙ Αισχυλίδης ο Αθηναίος, Αλέξανδρος ο Τραλλιανός, Αρατος ο Σολεύς, Ασκληπιόδοτος ο Αλεξανδρεύς, 'Ατταλος ο Φιλομήτωρ, Διοκλής ο Καρύστιος, Διονύσιος ο Περιηγητής, Διοσκορίδης ο Πεδάνιος, Κάσσιος ο Ιτυκαίος, Κρατεύας ο Ριζοτόμος, Νίκανδρος ο Κολοφώνιος, Ορειβάσιος ο Περγαμεύς, Πάμφιλος ο Αλεξανδρεύς, Φανίας ο Ερέσιος, Φλωρεντίνος ο Γεωπόνος, Χρύσιππος ο Κνίδιος.

ΓΕΩΓΡΑΦΟΙ - ΧΑΡΤΟΓΡΑΦΟΙ Αγαθαρχίδης ο Κνίδιος, Αγαθήμερος ο Ορθωνος, Αγαθοδαίμων ο Αλεξανδρεύς, Αγαθοκλής ο Μιλήσιος, Αγαθοκλής ο Χίος, Αγάθων ο Σάμιος, Αγάκλυτος ο Περιηγητής, Αθηνόδωρος ο Αγχιαλεύς, Ακέσανδρος ο Κυρηνεύς, Ακεστόδωρος ο Μεγαλοπολίτης, Ακουσίλαος ο Αργείος, Αλέξανδρος ο Λύχνος, Αλέξανδρος ο Μύνδιος, Αλέξανδρος ο Πολυίστωρ, Αλκέτας ο Περιηγητής, Αμμιανός ο Αντιοχεύς, Αμμώνιος ο Αλεξανδρεύς, Αμύντας ο Βηματιστής, Αναξικράτης ο Εξερευνητής, Αναξίμανδρος ο Μιλήσιος, Αναξιμένης ο Μιλήσιος, Ανδροίτας ο Τενέδιος, Ανδροσθένης ο Θάσιος, Ανδρων ο Αλικαρνασσεύς, Ανδρων ο Τήιος, Αντιφάνης ο Θραξ Αντώνιος Διογένης, Απελλάς ο Κυρηναίος, Απελάς ο Ποντικός, Απίων ο Πλειοστονίκης, Απολλόδωρος ο Αθηναίος, Απολλωνίδης ο Νικαεύς, Απολλώνιος ο Ρόδιος, Απολλώνιος ο Τυανεύς, Αππιανός ο Αλεξανδρεύς, 'Αρατος ο Κνίδιος, Αρισταγόρας ο Μιλήσιος, Αριστείδης ο Σάμιος, Αριστοκράτης ο Σπαρτιάτης, Αρμενίδας o Θηβαίος, Αρριανός ο εκ Νικομηδείας, Αρτεμίδωρος ο Εφέσιος, Αρχίας o Πελλαίος, Αρχίλοχος ο Πάριος, Ασκληπιάδης ο Κύπριος, Αυτόλυκος ο Πιταναίος, Βαίτων ο Βηματιστής, Βίων ο Αβδηρίτης, Βίων ο Σολεύς, Βωτθαίος o Γεωγράφος, Γέμινος ο Ρόδιος, Δαίμαχος ο Πλαταιεύς, Δημήτριος ο Καλλατιανός, Δημήτριος ο Σκήψιος, Δημοδάμας ο Μιλήσιος, Δικσίαρχος ο Μεσσήνιος, Διογένης ο Κυζικηνός, Διογένης ο Σικυώνιος, Διόδωρος ο Περιηγητής, Διόδωρος ο Σάμιος, Διονύσιος ο Αλεξανδρεύς, Διονύσιος ο Βυζάντιος Διονύσιος ο Καλλιφώντος, Διονύσιος ο Περιηγητής, Διονύσιος ο Ρόδιος, Διονυσόδωρος ο Μήλιος, Εκαταίος ο Αβδηρίτης, Εκαταίος ο Ερετριεύς, Εκαταίος ο Μιλήσιος, Εκαταίος ο Τήιος, Ελλάνικος ο Λέσβιος, Ερατοσθένης ο Κυρηναίος, Ερμιππος ο Καλλιμάχειος, Εύδοξος ο Κνίδιος, Εύδοξος ο Κυζικηνός, Εύδοξος ο Ρόδιος, Ευήμερος ο Μεσσήνιος, Ευθυμένης ο Μασσαλιώτης, Ευκτήμων ο Αθηναίος, Ευσέβιος ο Καισαρεύς, Εφορός ο Κυμαίος Ζήμαρχος ο Κιλίκιος, Ζηνοθέμις ο Γεωγράφος, Ζώπυρος ο Αλεξανδρεύς, Ηλιόδωρος o Αθηναίος, Ηρακλείδης ο Κριτικός, Ηρακλείδης ο Στρατηγός, Ηρόδοτος ο Αλικαρνασσεύς, Ηρωδιανός ο Αντιόχειος, Ησίοδος ο Ασκραίος, Θεοδόσιος o Τριπολίτης, Θεόπομπος ο Χίος, Ιάμβουλος ο Σύριος, Ιππαλος ο Κυβερνήτης, Ιππύς ο Ρήγιος, Ισίδωρος ο Χαρακηνός, Ιστρος ο Καλλιμάχειος Ιωάννης Μαλάλας, Κλείταρχος ο Μακεδών, Κλεομήδης ο Κοσμογράφος, Κλέων ο Σικελιώτης, Κόνων ο Σάμιος, Κοσμάς ο Ινδοκοπλεύστης, Κράτης ο Μαλλώτης, Κτησίας ο Κνίδιος, Κτησιφών ο Γεωγράφος, Κωλαίος ο Σάμιος, Λύκος ο Ρηγίνος, Μαρίνος ο Τύριος, Μαρκιανός ο Ηρακλειώτης, Μαρσύας ο Πελλαίος, Μεγασθένης ο Ιων, Μενεκλής ο Αθηναίος, Μενεκράτης ο Ελαϊτης, Μένιππος ο Περγαμεύς, Μνασέας ο Πατρεύς, Νέαρχος ο Κρης, Νίκανδρος ο Θυατειρηνός, Νικίας ο Μαλλώτης, Νύμφις ο Ηρακλειώτης Νυμφόδωρος ο Συρακούσιος, Ξεναγόρας ο Ηρακλειώτης, Ξενοφάνης ο Κολοφώνιος, Ξενοφών o Αθηναίος, Ξενοφών ο Λαμψακηνός, 'Ομηρος, Ονησίκριτος ο Αιγινεύς Οφέλας ο Κυρηναίος, Πάππος ο Αλεξανδρεύς, Πατροκλής ο Μακεδών, Παυσανίας ο Περιηγητής, Πλάτων ο Αθηναίος, Πλούταρχος ο Χαιρωνεύς, Πολέμαρχος ο Κυζικηνός, Πολέμων ο Περιηγητής, Πολύβιος ο Μεγαλοπολίτης, Πολύκλειτος ο Λαρισαίος, Ποσειδώνιος ο Απαμεύς, Προκόπιος ο Καισαρεύς, Πρωταγόρας ο Περιηγητής, Πτολεμαίος Κλαύδιος, Πυθέας ο Μασσαλιώτης, Ριανός ο Βηναίος, Σεραπίων ο Αντιοχεύς, Σιμμίας ο Ρόδιος, Σιμωνίδης ο Μεροεύς, Σκύλαξ ο Καρυανδεύς, Σκύμνος ο Χίος, Στέφανος ο Βυζάντιος, Στράβων ο Αμάσειος, Σωκράτης ο Αργείος, Σώσανδρος ο Κυβερνήτης, Τεύκρος ο Κυζικηνός, Τίμαιος ο Ταυρομένιος, Τιμοσθένης ο Ρόδιος, Τιμοχάρης ο Αλεξανδρεύς, Φερεκύδης ο Αθηναίος, Φιλήμων ο Περιηγητής, Φίλων ο Γεωγράφος, Φιλωνίδης ο Χερσονάσιος, Χάρων ο Λαμψακηνός.
http://roumeliotikiestia.blogspot.com/
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "LAST NAMES OF ACIENT GREEK SHIENTISTS"

Παρασκευή 21 Μαΐου 2010

Η ΕΚΤ προκάλεσε την ελληνική κρίση με στόχο την πολιτική ενοποίηση της E.E

H EYυρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ασκούσε πολιτική ραγδαίας πιστωτικής επέκτασης στις χώρες της γεωγραφικής περιφέρειας της ευρωζώνης και μηδενικής επέκτασης στη Γερμανία, προκαλώντας ασύμμετρους οικονομικούς κύκλους εντός τη ζώνης και φούσκες που οδήγησαν στην παρούσα κρίση, είπε, μιλώντας στο naftemporiki.gr ο καθηγητής Διεθνούς Τραπεζικής στο πανεπιστήμιο του Σαουθάμπτον και διευθύνων σύμβουλος της Providence Asset Management Ρίτσαρντ Βέρνερ.
O καθηγητής Ρίτσαρντ Βέρνερ
Μάλιστα ο καθηγητής τονίζει ότι οι αρχιτέκτονες της Συνθήκης του Μάαστριχτ, που σύμφωνα με τον ίδιο επιθυμούσαν τη δημιουργία των Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης, γνώριζαν ότι το σύστημα του ευρώ δεν θα λειτουργούσε χωρίς την ύπαρξη ενός ευρωπαϊκού υπουργείου Οικονομικών, η δημιουργία του οποίου θα απαιτούσε να υπάρξει μία κρίση.
Το μοναδικό λογικό συμπέρασμα, σύμφωνα με τον ίδιο, είναι ότι «οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών και της ΕΚΤ» δημιούργησαν την κρίση αυτή με στόχο την πολιτική ενοποίηση της ΕΕ.
Ο Γερμανός καθηγητής μας μίλησε με αφορμή πρόσφατο άρθρο του στην ιαπωνική εφημερίδα Yiomiuri, στο οποίο υποστήριζε ότι η ΕΚΤ πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες ως προς την κρίση χρέους της Ελλάδας.
Ακούστε όλη τη συνέντευξη
Ποιος ήταν ο ρόλος της ΕΚΤ στο ξέσπασμα της ελληνικής κρίσης;
«Ο βασικός της ρόλος ήταν στα χρόνια πριν το ξέσπασμα της κρίσης - είναι ένας ρόλος που δεν είναι ευρέως γνωστός, κάτι στο οποίο έχει συμβάλει και η ίδια η ΕΚΤ. Αυτό που μας λέει η ΕΚΤ, όπως και άλλες κεντρικές τράπεζες, είναι ότι τα επιτόκια είναι το κύριο εργαλείο άσκησης της νομισματικής πολιτικής. Τώρα, ειδικά στην περίπτωση της Ευρώπης, είναι εύκολο να αποδείξουμε ότι αυτό δεν ισχύει, καθώς τα επιτόκια ήταν ίδια για όλες τις χώρες της ευρωζώνης αλλά τα μέλη της βρίσκονταν σε πολύ διαφορετικές φάσεις του οικονομικού κύκλου. Είναι λοιπόν ξεκάθαρο ότι οι κύκλοι αυτοί δεν καθορίζονταν από τα επιτόκια. Ποια ήταν λοιπόν η αιτία; Προκύπτει ότι ήταν ένας άλλος νομισματικός παράγοντας που βρίσκεται υπό την εποπτεία της ΕΚΤ, δηλαδή το ύψος των πιστώσεων. Όλοι θα συμφωνούσαν ότι ο ρόλος των κεντρικών τραπεζών είναι να ελέγχουν την προσφορά χρήματος και συνεπώς τη δημιουργία πιστώσεων, τη χορήγηση τραπεζικών δανείων.
Αν κοιτάξουμε τι έκανε η ΕΚΤ, η εικόνα που προκύπτει είναι ασυνήθιστη. Μόλις ιδρύθηκε ως η κεντρική τράπεζα της ζώνης του ευρώ, ακολούθησε την εξής πολιτική. Κατʼ αρχήν έκλεισε τελείως τη «βρύση» των δανείων στη Γερμανία - η πιστωτική επέκταση των τραπεζών πήγε από περίπου 10% σχεδόν αμέσως στο μηδέν , και έχει παραμείνει γύρω στο μηδέν έκτοτε. Αυτό εξηγεί γιατί η γερμανική οικονομία είχε πολύ χαμηλή ανάπτυξη από τότε που ιδρύθηκε η ΕΚΤ. Την ίδια στιγμή, η ΕΚΤ δημιούργησε τεράστια πιστωτική επέκταση στην Ιρλανδία, την Πορτογαλία, την Ισπανία και, μόλις μπήκε και αυτή στο ευρώ [EUR=X] , στην Ελλάδα,. Η πιστωτική επέκταση των τραπεζών έχει υπάρξει διψήφια, σε μερικές χώρες στα επίπεδα του 20 με 30% σε ετήσια βάση.
Άλλη μία σημαντική πληροφορία, που πολλοί δεν γνωρίζουν είναι – τι εννοούμε όταν λέμε χρήμα; Οι περισσότεροι νομίζουν ότι είναι τα νομίσματα και τα χαρτονομίσματα που εκδίδει η κεντρική τράπεζα. Στην πραγματικότητα τα χρήματα των κεντρικών τραπεζών είναι μόλις 2% ή και 1% της συνολικής προσφοράς χρημάτων. Από πού προέρχεται το υπόλοιπο 98%; Η απάντηση είναι ότι η προσφορά χρήματος δημιουργείται από το τραπεζικό σύστημα, που είναι και ο λόγος για τον οποίο οι τράπεζες είναι τόσο σημαντικές και ο λόγος για τον οποίο ο ρόλος των κεντρικών τραπεζών είναι να εποπτεύουν τις τραπεζικές πιστώσεις. Η χορήγηση τραπεζικών δανείων είναι στην πραγματικότητα δημιουργία χρήματος. Αυτό που έκανε η ΕΚΤ ήταν να δημιουργήσει ραγδαία ανάπτυξη των δανείων, στην πραγματικότητα φούσκες τεραστίων διαστάσεων, στις περιφερειακές γεωγραφικά χώρες, την Ιρλανδία, την Πορτογαλία, την Ισπανία, την Ελλάδα, τη στιγμή που στη Γερμανία έκλεισε τη «βρύση».
Οι επιπτώσεις είναι ξεκάθαρες και, είχα προειδοποιήσει πριν από χρόνια γιʼαυτό, όταν δημιουργείς φούσκες, αυτές θα σπάσουν, προκαλώντας ύφεση και κρίσεις. Το άλλο που συμβαίνει είναι ότι, όταν υπήρχε συνεχής ανάπτυξη, οι κυβερνήσεις, και όχι μόνο της Ελλάδας, θεωρούσαν ότι τα έσοδά τους ήταν σε ανοδική τροχιά, οπότε αύξαναν τις δαπάνες τους. Η ΕΚΤ λοιπόν ασκούσε λανθασμένη νομισματική πολιτική, που δημιούργησε μη βιώσιμες φούσκες και μη βιώσιμες κυβερνητικές δαπάνες, οπότε δεν έκανε σωστά τη δουλειά της. Όταν έσπασαν οι φούσκες είχαμε αυτό που μας συμβαίνει τώρα – τραπεζικές και δημοσιονομικές κρίσεις και, μέσω των αυξημένων δαπανών που οι κυβερνήσεις ενθαρρύνονταν να κάνουν, έχουμε το ζήτημα της κρίσης κυβερνητικού χρέους».
Η επόμενη ερώτηση είναι ασφαλώς γιατί να ακολουθήσει η ΕΚΤ τέτοιου είδους ασύμμετρη πολιτική;
«Αυτή είναι μια πολύ καλή ερώτηση. Βρίσκομαι αυτή τη στιγμή σε ένα συνέριο στο Λονδίνο. Παρών είναι και ένας από τους συγγραφείς της Συνθήκης του Μάαστριχτ. Πρόκειται για τον κ. Ζακ Αταλί (σ.σ. είχε τελέσει σύμβουλος του πρώην προέδρου Φρανσουά Μιτεράν) ο οποίος ανέφερε κάποια αξιοσημείωτα πράγματα σχετικά με το ερώτημά σας. Όταν συντάσσαμε την συνθήκη του Μάαστριχτ, είπε ο ίδιος, γνωρίζαμε ότι το ευρώ θα περνούσε κρίση, γνωρίζαμε ότι το σύστημα δεν θα λειτουργούσε χωρίς τη δημιουργία ευρωπαϊκού υπουργείου Οικονομικών, δεν θα λειτουργούσε ποτέ, όπως είπε. Γνωρίζαμε ότι πρέπει να περάσουμε από μία κρίση ώστε να ιδρύσουμε ευρωπαϊκό υπουργείο οικονομικών. Αυτό λοιπόν το οποίο παρακολουθούμε τώρα είναι πραγματικά αξιοσημείωτο και έχει να κάνει πολύ λιγότερο με την Ελλάδα απʼ ό,τι νομίζει ο κόσμος. Έχει να κάνει πολύ περισσότερο με το σχέδιο της Ευρώπης, και όταν λέω Ευρώπη εννοώ εδώ τις Βρυξέλλες και τους τεχνοκράτες της ΕΚΤ, να δημιουργήσουν ένα νέο κράτος, μιλάμε για μία ιστορική στιγμή που αφορά στη δημιουργία των Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης.
Πριν τη συνθήκη του Μάαστριχτ είχαν καταφέρει να μεταφέρουν εποπτικές εξουσίες στις Βρυξέλλες. Με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ μετέφεραν την εξουσία της νομισματικής πολιτικής στην ΕΚΤ. Αυτό που έλειπε ήταν το τρίτο βήμα – είχαμε την εποπτεία, τη νομισματική πολιτική, το τρίτο είναι η δημοσιονομική πολιτική. Όταν έχεις τη δύναμη να φορολογείς και να δαπανάς σε ευρωπαϊκό επίπεδο, τη δύναμη να εκδίδεις ομόλογα και να αποφασίζεις πώς θα δαπανώνται τα χρήματα, και οι εθνικοί προϋπολογισμοί υπόκεινται σε ευρωπαϊκό έλεγχο, τότε όλα είναι πλήρη, έχεις δημιουργήσει τις Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης και αυτό είναι που ήθελαν οι συντάκτες της Συνθήκης του Μάαστριχτ, όπως παραδέχονται τώρα.

Αυτό δίνει άλλη διάσταση στα όσα έκανε μέχρι τώρα η ΕΚΤ. Η τράπεζα ξαφνικά αποκάλυψε τις πραγματικές της προθέσεις πριν από μία εβδομάδα. Μέχρι τότε ήταν ιδιαίτερα ευαίσθητη σε οποιονδήποτε υπαινιγμό ότι μπορεί να υποκύψει σε πολιτικές πιέσεις, τόνιζε ότι είναι ανεξάρτητο, αντικειμενικό ίδρυμα που επιχειρεί να πετύχει αποκλειστικά οικονομικούς στόχους. Υποστήριζαν ότι δεν υπακούν σε καμία κυβέρνηση, δεν υποκύπτουν σε πολιτικές πιέσεις. Ωστόσο πριν από μία εβδομάδα η ΕΚΤ αποκάλυψε ξαφνικά τις πραγματικές της προθέσεις, ότι έχει πράγματι πολιτικό χαρακτήρα, ότι χρησιμοποιεί τη νομισματική πολιτική για πολιτικούς στόχους, θέλοντας να δημιουργήσει ευρωπαϊκό υπερκράτος, τις Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης, με μία κεντρικά ασκούμενη δημοσιονομική πολιτική. Και αυτό γιατί συμφώνησε να αγοράσει ομόλογα εφόσον υπάρχει περισσότερος έλεγχος των εθνικών προϋπολογισμών από τις Βρυξέλλες.
Ακόμα δεν έχουμε φτάσει εκεί, δεν έχουν ακόμα πραγματοποιήσει όλους τους στόχους τους, οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών και της ΕΚΤ, οπότε δυστυχώς η κρίση θα συνεχιστεί. Ωστόσο η νομισματική πολιτική έχει συνδεθεί με τον πολιτικό στόχο της δημιουργίας ενός νέου έθνους-κράτους στην ΕΕ που θα ονομάζεται Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης. Είναι προφανές ότι η Ελλάδα είναι μόνο ένα πιόνι στο παιχνίδι»
Βασικά υπονοείτε ότι η ΕΚΤ προκάλεσε επίτηδες την κρίση στην Ελλάδα ώστε να υπάρξει στενότερη πολιτική ένωση εντός της ΕΕ και της ευρωζώνης;
«Νομίζω ότι αυτό είναι το μοναδικό συμπέρασμα στο οποίο μπορεί κανείς να καταλήξει. Αν κοιτάξει τα γεγονότα, την πολιτική που ακολούθησε η ΕΚΤ τα τελευταία δέκα χρόνια και τις δηλώσεις από τους γραφειοκράτες των Βρυξελλών και της τράπεζας, καθώς και των συντακτών της Συνθήκης του Μάαστριχτ, αυτών που επιθυμούν τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού κράτους, όλοι έλεγαν ότι θα έχουμε μια κρίση με το να δημιουργήσουμε μία κεντρική τράπεζα αλλά όχι ενιαία δημοσιονομική πολιτική. Και αντί να λένε ότι δεν πρέπει να δημιουργήσουμε την ΕΚΤ ή το ευρώ μέχρι να ολοκληρώσουμε την πολιτική ένωση μέσω δημοκρατικών διαδικασιών, λένε, ωραία, καταλαβαίνουμε ότι έχουμε κρίση, οπότε ας το κάνουμε.
Έτσι οι Βρυξέλλες και η ΕΚΤ, σύμφωνα με το Ζακ Αταλί, δεν εξεπλάγησαν από αυτήν την κρίση. Παρατηρώντας την πολιτική της ΕΚΤ στην Ιρλανδία, την Πορτογαλία, την Ισπανία και την Ελλάδα, πρέπει κανείς να πει ότι τίποτα δεν προκαλεί έκπληξη. Αυτό μας αφήνει με την πιθανότητα, που προκαλεί σοκ, ότι οι κρίσεις αυτές προκλήθηκαν επίτηδες με στόχο την επίτευξη του πολιτικού στόχου της πολιτικής ένωσης της Ευρώπης. Αν, όπως λένε όλοι όσοι εμπλέκονται, ότι η κρίση είναι ευκαιρία, πρέπει να τη χρησιμοποιήσουμε για να ενοποιήσουμε την Ευρώπη, αν η κρίση είναι τόσο καλή, τότε δεν είναι πολύ μακριά από το να πουν ότι κάποια στιγμή πρέπει να δημιουργήσουμε μία κρίση».
ΑΛΙΝΑ ΣΑΡΑΝΤΗ
NAFTEMPORIKI.GR Τετάρτη, 19 Μαϊου 2010 16:15
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η ΕΚΤ προκάλεσε την ελληνική κρίση με στόχο την πολιτική ενοποίηση της E.E"

Τετάρτη 19 Μαΐου 2010

Ο ΦΑΚΕΛΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ

Ολοκλήρωσε το έργο της η Επιτροπή για το Φάκελο της Κύπρου και καταργείται

Ένα από τα πιο σημαντικά κεφάλαια είναι οι περιγραφές αξιωματικών και εθνοφρουρών που υπηρέτησαν σε σημαντικά πόστα και βασικές μονάδες του στρατεύματος, οι οποίες ενώ είχαν σαν σκοπό την αντιμετώπιση του Τούρκου εισβολέα σε συγκεκριμένες περιοχές, τελικά με διαταγές των χουντικών αξιωματικών μεταφέρονταν οπουδήποτε αλλού, με αποτέλεσμα αρκετοί εθνοφρουροί να χάσουν τη ζωή τους μπροστά στα τούρκικα τανκς.

Η ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ Επιτροπή για το Φάκελο της Κύπρου ολοκληρώνει μετά από αρκετά χρόνια το έργο της καταγράφοντας όλα τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν στον τόπο μας μετά την ανεξαρτησία του 1960. Με ένα έργο που ξεπερνά τις 100.000 σελίδες, η επιτροπή κατέγραψε ιδιαίτερα τα τραγικά γεγονότα του 1963 με την τούρκικη ανταρσία και τις μάχες της Κοφίνου και την περίοδο πριν το 1974 με τις παράνομες ενέργειες της ΕΟΚΑ Β, οι οποίες οδήγησαν στο πραξικόπημα και την τούρκικη εισβολή.

Στο μεγαλύτερο μέρος των καταθέσεών τους οι 100 περίπου μάρτυρες που προσήλθαν ενώπιον της κοινοβουλευτικής επιτροπής, περιέγραψαν τις ενέργειες της χούντας των Αθηνών, της ΕΟΚΑ Β και τις διαταγές που δόθηκαν τότε από τους επικεφαλής του ΓΕΕΦ, οι οποίες είχαν σαν αποτέλεσμα να ανοίξουν οι κερκόπορτες και να αφεθεί ο Αττίλας ανενόχλητος να εισέλθει εντός των πυλών και να καταλάβει το 40% του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Ένα από τα πιο σημαντικά κεφάλαια είναι οι περιγραφές αξιωματικών και εθνοφρουρών που υπηρέτησαν σε σημαντικά πόστα και βασικές μονάδες του στρατεύματος, οι οποίες ενώ είχαν σαν σκοπό την αντιμετώπιση του Τούρκου εισβολέα σε συγκεκριμένες περιοχές, τελικά με διαταγές των χουντικών αξιωματικών μεταφέρονταν οπουδήποτε αλλού, με αποτέλεσμα αρκετοί εθνοφρουροί να χάσουν τη ζωή τους μπροστά στα τούρκικα τανκς.
Η επιτροπή έχει στον κατάλογό της άλλα 15 άτομα, από τα οποία αναμένει να προσέλθουν να καταθέσουν πριν τις καλοκαιρινές διακοπές. Μεταξύ αυτών είναι υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι που ήταν άμεσα αναμεμειγμένοι στα γεγονότα του Ιουλίου του 1974, στρατιώτες που υπηρετούσαν σε κρίσιμες μονάδες και το ΓΕΕΦ και δημόσιοι υπάλληλοι.
Θα καταθέσουν επίσης τελευταίοι και κομματικοί αξιωματούχοι που έζησαν τα γεγονότα των ημερών εκείνων. Ουσιαστικά ο μεγάλος όγκος έχει τελειώσει. Απομένουν κάποιες έρευνες στο Κρατικό Αρχείο, το αρχείο της ΚΥΠ και του Υπουργείου Εξωτερικών. Τέλος Ιουλίου ή αρχές Σεπτεμβρίου θα ολοκληρωθεί η διαδικασία με τις έρευνες και τις καταθέσεις.
Μετά θα αρχίσει η ετοιμασία του πορίσματος, το οποίο θα ξεπερνά τις 100 σελίδες. Το πόρισμα θα σταλεί στην ολομέλεια της Βουλής όπου και θα διεξαχθεί συζήτηση. Το υλικό που έχει μαζευτεί θα ψηφιοποιηθεί, ενώ τα έγγραφα θα φυλαχθούν στο απόρρητο αρχείο της Βουλής. Εκείνο που απομένει μετά από χρόνια είναι να έρθουν οι ιστορικοί να περιγράψουν τα γεγονότα. Μετά τη συζήτηση στην ολομέλεια γύρω στο πρώτο δεκαπενθήμερο του Δεκέμβρη, η Επιτροπή για το Φάκελο της Κύπρου θα καταργηθεί.

ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ο ΦΑΚΕΛΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ"

Στην ωραιότερη παραλία της Κρήτης άραζε ο αρχαιότερος Κρητικός…

Στο τρέχον τεύχος (νο 75) του περιοδικού «Ελληνικό Πανόραμα»

υπάρχει άρθρο του Γιώργου Λεκάκη με τον παραπάνω τίτλο,

στην στήλη του "Ελληνικές Λεπτομέρειες".

Αναφέρεται στο τοπίο, που έχει χαρακτηρισθεί από τα ωραιότερα της Ευρώπης, που φαίνεται να… ζήλεψε και ο homo erectus (;) και άραξε εδώ για να κάνει τα μπάνια του, πριν 130.000 χρόνια, ενώ ανασκαφή (της αρχαιολόγου Ελ. Παναγοπούλου στον Πλακιά) έφερε στο φως ανθρώπινα εργαλεία στην Κρήτη, ίσως, ηλικίας 700.000 χρόνων πριν από σήμερα…

Το άρθρο μπορείτε να το διαβάσετε,

να το αποθηκεύσετε

ή να το εκτυπώσετε από την στήλη ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

της παρακάτω ηλεκτρονικής διευθύνσεως:

http://www.lekakis.com

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Στην ωραιότερη παραλία της Κρήτης άραζε ο αρχαιότερος Κρητικός…"
Related Posts with Thumbnails