Η μεγαλύτερη ελληνική λέξη έχει 172 γράμματα!!!

 Η ελληνική γλώσσα κατέχει ένα μοναδικό ρεκόρ καθώς η μεγαλύτερη πραγματική λέξη στον κόσμο υπάρχει στο έργο «Εκκλησιάζουσες» του Αριστοφάνη και αποτελείται από 172 γράμματα, 27 συνθετικά και 78 συλλαβές!
Ο Αριστοφάνης εκμεταλλεύεται στο έπακρον την εκπληκτική ευχέρεια της Ελληνικής να σχηματίζει πολυσύλλαβες λέξεις, περιγράφοντας μέσα σε 172 γράμματα μια ολόκληρη συνταγή μαγειρικής, η οποία περιλαμβάνει ένα συνονθύλευμα τροφών!
Η αριστοφανική λέξη βρίσκεται στους στίχους 1169-1175 και έχει καταγραφεί στο βιβλίο των Ρεκόρ Γκίνες:
Λοπαδοτεμαχοσελαχογαλεοκρανιολειψανοδριμυποτριμματοσιλφιολιπαρομελιτοκατακεχυμενοκιχλεπικοσσυφοφαττοπεριστερα


λεκτρυονοπτοπιφαλλιδοκιγκλοπελειολαγῳοσιραιοβαφητραγανοπτερυγών…

Ο λεξιλογικός αυτός «σιδηρόδρομος» είναι δύσκολο να διαβαστεί απνευστί, ενώ με μια μικρή προσπάθεια μπορούμε να μεταφράσουμε:
-πάστοπεταλίδο-γαλεοσάλαχο-τούρσοπιπεράτο-μυαλοκόμματα-
-μελοπερεχύτο-μυτζηθρότυρο-τρύγονοκοτσύφο-τσιχλοπίτσουνα -
-ψήτοσουσουράδο-κοτοκέφαλα-άγριοπεριστέρο-λαγοκούνελα -
-στράγαλοπετμέζο-φτερουγόδιπλες.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η μεγαλύτερη ελληνική λέξη έχει 172 γράμματα!!!"

Η "ΛΙΜΝΟΘΑΛΑΣΣΑ" ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ

Ο Αριστοτέλης ανακάλυψε την Βιολογία 2.300 χρόνια πριν τον Δαρβίνο!

Ο Αριστοτέλης – εκτός από μεγάλος φιλόσοφος- ήταν και ο ιδρυτής της επιστήμης της Βιολογίας, υποστηρίζει ο Armand Marie Leroi , καθηγητής της Εξελικτικής Βιολογίας του πανεπιστημίου Imperial College του Λονδίνου.
‘Οπως αναλύει σε άρθρο του που δημοσιεύεται στους κυριακάτικους “Times”, “στην ερώτηση “ποιος είναι ο μεγαλύτερος βιολόγος της ιστορίας;”, οι περισσότεροι θα απαντούσαν ότι είναι ο Δαρβίνος. Κι όμως τον τίτλο του μεγαλύτερου επιστήμονα της Βιολογίας, ίσως και ολόκληρης της επιστήμης, τον αξίζει ο Αριστοτέλης, αφού δεν έφερε απλώς μια επιστημονική επανάσταση στην βιολογία, αλλά την δημιούργησε”.
Ο Armand Marie Leroi, αφού ολοκλήρωσε μία πολυετή έρευνα για τον Δαρβίνο (1809-1882 μ.Χ), ανακάλυψε ότι η μελέτη της Βιολογίας θα ήταν ελλειπής αν δεν συνοδευόταν από αντίστοιχη έρευνα για τον αρχαίο ‘Ελληνα φιλόσοφο. Ετσι πρότεινε στο BBC να δημιουργήσει ένα ντοκιμαντέρ αφιερωμένο στον Αριστοτέλη (384- 322 π.Χ.). Το “άγνωστο” έργο του Αριστοτέλη
Ο dr Armand Leroi, βίωσε μία “αποκάλυψη“, όπως την αποκαλεί ο ίδιος, όταν το 2000 βρισκόταν για διακοπές στην Αθήνα και αποφάσισε να ταξιδέψει και στη Λέσβο. Πριν ξεκινήσιε, αναζήτησε στο τμήμα Κλασσικών Συγγραφέων ενός βιβλιοπωλείου στο Μοναστηράκι, βιβλία για το νησί.
Εκεί ανακάλυψε το βιβλίο του Αριστοτέλη “Περί τα Ζώα Ιστορίαι”, σε αγγλική μετάφραση, από το βιολόγο D’ Arcy Thompson, το οποίο περιέχει μία εξαιρετική έρευνα πάνω στη βιολογία των ζώων, που ο μεγάλος φιλόσοφος διεξήγαγε στη Λέσβο. Στο βιβλίο ο Αριστοτέλης αναφέρει την περιοχή της Αρχαίας Πύρρας, που βρίσκεται στον κόλπο της Καλλονής, και περιγράφει τα πάνω από 150 είδη ψαριών και ζώων που μελέτησε σε αυτόν!
“Ο Αριστοτέλης ταξίδεψε στη Λέσβο, πιθανώς για να συναντηθεί με το φίλο του Θεόφραστο. Φτάνοντας στο νησί, άλλαξε το αντικείμενό του και από φιλόσοφος έγινε βιολόγος, ιδρύοντας έτσι, μαζί με το βοτανολόγο Θεόφραστο, την επιστήμη της Βιολογίας. Η Αρχαία Πύρρα υπήρξε για τον Αριστοτέλη ό,τι τα νησιά Γκαλάπαγκος για το Δαρβίνο.”, εξηγεί ο καθηγητής.
“Η λιμνοθάλασσα του Αριστοτέλη”
Συγκλονισμένος από την “αποκάλυψη”, ο δε Leroi, μόλις επέστρεψε στο Λονδίνο πρότεινε στο ΒΒC να χρηματοδοτήσει την παραγωγή ενός ντοκιμαντέρ για τον Αριστοτέλη και την προσφορά του στη Βιολογία. Ετσι προέκυψε “Η Λιμνοθάλασσα του Αριστοτέλη”!
Το έργο του χαρακτηρίστηκε “δυσνόητο”, αφού όπως ο ίδιος εξηγεί “ναι, είναι δυσνόητο, γιατί ο ίδιος ο Αριστοτέλης ήταν πάντοτε δυσνόητος. Ομως είναι ένα όμορφο ντοκιμαντέρ! Δεν θα μπορούσε να είναι κάτι διαφορετικό αφού ασχολείται με την Ελλάδα, με τα ζώα, με την επιστήμη, και τέλος με την προσπάθεια ενός ανθρώπου να κατανοήσει την απέραντη ποικιλία και ομορφιά του φυσικού κόσμου, 2.300 χρόνια πριν”.
Η μελέτη του Αριστοτέλη στην Λέσβο
“Το 345 πΧ ο Αριστοτέλης πήγε για πρώτη φορά στο νησί της Λέσβου σε ηλικία 39 ετών. Εκεί συχνά επισκεπτόταν συχνά τον κόλπο της Καλλονής και μελετούσε οτιδήποτε ζούσε σε αυτούς, τα ψάρια, τα σαλιγκάρια, τα οστρακόδερμα, τα χταπόδια, τα δελφίνια. Ενδιαφερόταν επίσης για τα πουλιά, τα ερπετά και τα έντομα που ζούσαν στις πλαγιές του νησιού.
Τα παρατηρούσε, τα κατηγοριοποιούσε, εξέταζε την ανατομία τους. Η μελέτη του δεν εξηγούσε μόνο τον τρόπο δράσης των ζώων, αλλά και το γιατί δρούσαν έτσι. Τα γραπτά του συμπεριλάμβαναν βιβλίο αναλυτικής ανατομίας, ένα άλλο για την φυσιολογία, ένα για κίνηση των ζώων, άλλα και για την αναπαραγωγική διαδικασία, ένα για τον θάνατό τους και μια διατριβή για την ψυχή.
Ο Αριστοτέλης, ήταν εκείνος που άνοιξε ένα αυγό κότας, παρατήρησε την καρδιά από το κοτοπουλάκι που χτυπούσε και έγραψε ακόμη ένα βιβλίο. Έκανε τους ζωντανούς οργανισμούς το κέντρο του κόσμου και της σκέψης του, και οτιδήποτε σκέφτηκε όρισε την επιστήμη της βιολογίας για τα επόμενα 2.000 χρόνια”

ΠΗΓΗ

http://1greek.wordpress.com/

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η "ΛΙΜΝΟΘΑΛΑΣΣΑ" ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ"

Από πού πήραν το ονομά τους οι δώδεκα μήνες του χρόνου;

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ:

Ο πρώτος μήνας του χρόνου πήρε το όνομά του από τον… θεό των Ρωμαίων , τον Ιανό (Janus). Ο Ιανός ήταν θεός με δύο πρόσωπα, τα οποία κοίταζαν σε αντίθετες κατευθύνσεις, γι αυτό τον αποκαλούσαν και Janus bifrons δηλαδή διπρόσωπο Ιανό.
Τα δυο του πρόσωπα συμβόλιζαν την αρχή και το τέλος, τη νιότη και το γήρας, την είσοδο και την έξοδο. Γι αυτό και του αφιέρωσαν τον Ιανουάριο που σαν πρώτος μήνας του χρόνου, κοίταζε προς τον προηγούμενο χρόνο και προς τον επόμενο.

ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ :

Το όνομά του προέρχεται από το λατινικό ρήμα februare που σημαίνει καθαρίζω, εξαγνίζω. Ήταν αφιερωμένος στο θεό του Άδη Φέβρουο και στους νεκρούς γι αυτό και στη διάρκεια του οι Ρωμαίοι διοργάνωναν τελετές καθαρμών και εξαγνισμών. Με το παλαιότερο ρωμαϊκό ημερολόγιο ήταν ο τελευταίος μήνας του χρόνου και οι άνθρωποι έπρεπε να μπουν στον καινούργιο χρόνο καθαροί και αμόλυντοι.
Με την καθιέρωση του Ιουλιανού ημερολογίου το 46 π.Χ. περιορίστηκαν οι ημέρες του από 30 σε 29 και την εποχή του αυτοκράτορα Αύγουστου του αφαιρέθηκε άλλη μια μέρα η οποία προστέθηκε στον Αύγουστο και έτσι έχει 28 ημέρες, και 29 κάθε τέσσερα χρόνια, οπότε το έτος αντί 365 ημέρες έχει 366 και ονομάζεται δίσεκτο από το bis sextus (δις έκτη) δηλαδή δύο φορές η 24η του μήνα που ήταν η έκτη μέρα πριν από τις Καλένδες του Μαρτίου.
Εμείς, τον λέμε Φλεβάρη επειδή τότε ανοίγουν οι φλέβες της γης, δηλαδή αναβρύουν πολλά νερά, τον λέμε και Κουτσοφλέβαρο, επειδή έχει λιγότερες μέρες.

ΜΑΡΤΙΟΣ :

Κατά το αρχαίο ρωμαϊκό ημερολόγιο ήταν ο πρώτος μήνας του χρόνου και ονομαζόταν Primus. Μετά το 46 π.Χ. ονομάστηκε Μάρτιος, έγινε ο τρίτος μήνας του χρόνου, αφιερωμένος στον θεό Μαρς που αρχικά ήταν ο θεός της γονιμότητας και των αγρών αλλά αργότερα ταυτίστηκε με τον Άρη θεό του πολέμου. Ήταν πατέρας του Ρέμου και του Ρωμύλου και γενάρχης των Ρωμαίων. Είναι ο πρώτος μήνας της Άνοιξης και στις 21 Μαρτίου είναι η εαρινή ισημερία.
Οι Έλληνες του έχουν δώσει πολλά ονόματα, όπως “ανοιξιάτης” επειδή φέρνει την άνοιξη, “γδάρτης”, “παλουκοκαύτης” και “πεντάγνωμος” επειδή ο καιρός είναι άστατος, “βαγγελιώτης” από τη γιορτή του Ευαγγελισμού, “πενταγιόματο” (δηλ. πέντε γεύματα) στην ορεινή Πελοπόννησο.
Την 1η του Μάρτη, τα παιδιά δένουν στο χέρι τους το “μάρτη” ή “μαρτιά” ένα κορδόνι από κόκκινη και άσπρη κλωστή, για να μη τα κάψει ο μαρτιάτικος ήλιος.

ΑΠΡΙΛΙΟΣ :

Είναι ο τέταρτος μήνας του χρόνου. Το όνομά του προέρχεται από το λατινικό ρήμα aperio που σημαίνει “ανοίγω” γιατί τότε ανοίγει ο καιρός και ανθίζουν τα λουλούδια. Ήταν αφιερωμένος στην θεά Αφροδίτη.
Τον λέμε Ανοιξιάτη, Λαμπριάτη από τη μεγάλη γιορτή του Πάσχα και Αϊγιωργίτη από την γιορτή του Αγίου Γεωργίου.
Την Πρωταπριλιά συνηθίζουμε να λέμε αθώα ψέματα και να κάνουμε ανώδυνες φάρσες, ένα έθιμο που μας έχει έρθει από τη δυτική Ευρώπη και που έγινε περισσότερο γνωστό περί το 1880 μέσω της “Εφημερίδας” του Κορομηλά.

ΜΑΪΟΣ :

Ο πέμπτος μήνας του χρόνου πήρε το όνομά του από την ρωμαϊκή θεότητα Maja (Μάγια). Το όνομα Maja προήλθε από τη λέξη Μαία (τροφός) τη μητέρα του θεού Ερμή στον οποίο ήταν αφιερωμένος.Είναι ο μήνας των λουλουδιών και την 1η Μαΐου πλέκουμε στεφάνια με λουλούδια και τα κρεμάμε στις εξώπορτες μέχρι τις 24 Ιουνίου που τα καίμε στις φωτιές του Άι- Γιάννη.
Η Πρωτομαγιά έχει χαρακτηριστεί ως παγκόσμια ημέρα αργίας και διεκδικήσεων των εργατών γι αυτό την ονομάζουμε και “Εργατική Πρωτομαγιά”. Τη 2η Κυριακή του Μαΐου είναι η “Γιορτή της Μητέρας”.
Κατά το τριήμερο 21-23 γίνονται “Τα Αναστενάρια” προς τιμή των Αγίων Κωνασταντίνου και Ελένης. Στο τελετουργικό τους περιλαμβάνουν εκστατικούς χορούς, πομπικές περιφορές εικονισμάτων αλλά κυρίως πυροβασία δηλαδή περπάτημα πάνω σε αναμμένα κάρβουνα.
Τον λένε και Κερασάρη γιατί τότε βγαίνουν τα κεράσια.

ΙΟΥΝΙΟΣ :

Ο έκτος μήνας του έτους, ήταν αφιερωμένος από τους Ρωμαίους στη θεά Juno (Ήρα), σύζυγο του Jupiter (Δίας), προστάτιδα του οίκου και του γάμου. Κατά μία άλλη εκδοχή, πήρε το όνομά του από τον Λεύκιο Ιούνιο Βρούτο. Αυτός ανέτρεψε τον βασιλιά Ταρκύνιο τον Υπερήφανο το 510 π.Χ., εγκαθίδρυσε τον θεσμό της Υπατείας, θεμελίωσε τη Δημοκρατία και έγινε ο πρώτος Ύπατος της Ρώμης.
Στις 21 Ιουνίου είναι το θερινό ηλιοστάσιο, οπότε ξεκινά επίσημα το καλοκαίρι, ενώ έχουμε τη μεγαλύτερη σε διάρκεια ημέρα στο βόρειο ημισφαίριο και την μικρότερη στο νότιο.
Λέγεται θεριστής γιατί κατά τη διάρκεια του γίνεται ο θερισμός του σταριού, ορνιαστής ή ρινιαστής γιατί γίνεται τεχνητή γονιμοποίηση των ήμερων συκιών με ορνιούς δηλαδή καρπούς άγριας συκιάς.

ΙΟΥΛΙΟΣ :

Ο έβδομος μήνας του έτους έχει 31 ημέρες και είναι αφιερωμένος στον Ιούλιο Καίσαρα ο οποίος θεωρείται ένας από τους τρεις μεγάλους στρατηλάτες του αρχαίου κόσμου.Ήταν εξαιρετικά ευφυής πολιτικός, στρατιωτικός, νομοθέτης, ρήτορας, ιστορικός, ανέβηκε σε όλα τα αξιώματα και άφησε σημαντικό έργο.
Τον Ιούλιο, οι Ρωμαίοι τον έλεγαν Quintilis επειδή κατά το ημερολόγιο του Νουμά Πομπιλίου ήταν ο πέμπτος μήνας του έτους με πρώτο το Μάρτιο. Το 153 π.Χ. ως πρώτη ημέρα του έτους ορίστηκε η 1η Ιανουαρίου.
Το 46π.Χ., ο Ιούλιος Καίσαρας ανέθεσε στον Σωσιγένη να αναμορφώσει το ρωμαϊκό ημερολόγιο το οποίο βασιζόταν στις φάσεις της σελήνης αλλά οι ατέλειες που είχε, είχαν σαν αποτέλεσμα να δημιουργηθούν μεγάλες αποκλίσεις στην εαρινή ισημερία. Στο νέο ημερολόγιο, που ονομάστηκε Ιουλιανό, προστέθηκαν 80 ημέρες που δεν είχαν καταμετρηθεί και το έτος 46 ονομάστηκε “έτος σύγχυσης” διότι είχε 445 ημέρες.
Ο Ιούλιος είναι ένας μήνας με πολλές γιορτές και πανηγύρια, όπως της Αγίας Κυριακής στις 7, της Αγίας Μαρίνας στις 17 που είναι προστάτιδα των παιδιών, του Προφήτη Ηλία στις 20, της Αγίας Παρασκευής στις 26 που προστατεύει τα μάτια, του Αγίου Παντελεήμονα στις 27.
Τον λέμε και Αλωνάρη επειδή κατά τη διάρκειά του γίνεται το αλώνισμα του σταριού.

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ :

Ο Αύγουστος οφείλει το όνομά του στον αυτοκράτορα Οκταβιανό ο οποίος τιμήθηκε από την Σύγκλητο με το προσωνύμιο Αύγουστος που σημαίνει σεβαστός. Η ηγεμονία του ήταν η αφετηρία μιας σχετικά ειρηνικής περιόδου για την αυτοκρατορία που έγινε γνωστή ως Pax Romana. Δημιούργησε μεγάλο έργο, όπως κατασκευή οδικού δικτύου, μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος, ώθηση στα γράμματα και τις τέχνες,συγκρότηση μόνιμου στρατού κ.λπ.
Ο Οκταβιανός ήταν ανηψιός του Ιούλιου Καίσαρα και εξίσου σημαντική προσωπικότητα με εκείνον. Του αφιέρωσαν τον μήνα Sextilis (έκτος) των Ρωμαίων στον οποίο έδωσαν 31 ημέρες (γιατί θεωρούσαν ότι ήταν υποτιμητικό να έχει λιγότερες ημέρες από τον Ιούλιο), παίρνοντας μία ημέρα από τον Φεβρουάριο ο οποίος έτσι έμεινε με 28 ημέρες.
Τον Αύγουστο γίνονταν παλαιότερα προγνώσεις του καιρού με τα “μερομήνια”, δηλαδή το πρώτο δωδεκαήμερο του Αυγούστου χρησίμευε για να προβλέψουν τον καιρό όλης της χρονιάς. Έτσι τα καιρικά φαινόμενα της 1ης Αυγούστου θα ήταν ο καιρός που θα επικρατούσε το Σεπτέμβρη, της 2ης Αυγούστου του Οκτώβρη κ.λπ.
Τον Αύγουστο τον λέμε και Συκολόγο γιατί τότε ωριμάζουν τα σύκα αλλά και Δριμάρη από τις δρίμες (ξωτικά) που τις 6 πρώτες μέρες του Αυγούστου επηρεάζουν τα νεράκαι τότε δεν πρέπει να κολυμπάς ή να πλένεις ρούχα.
Ο Αύγουστος είναι ο μήνας της Παναγίας με τη μεγάλη γιορτή του Δεκαπενταύγουστου.

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ :

Ο Σεπτέμβριος κατείχε την έβδομη θέση στη σειρά των μηνών, όπως δείχνει και το όνομά του καθώς septem στα λατινικά σημαίνει επτά. Όταν όμως καθιερώθηκε το ιουλιανό ημερολόγιο με πρώτο μήνα του έτους τον Ιανουάριο ο Σεπτέμβριος έγινε ένατος.
Η 1η του Σεπτέμβρη θεωρείται η αρχή του εκκλησιάστικού έτους, αποτελεί την Αρχή της Ινδίκτου, από την λατινική λέξη indictio (επιβολή φόρου), την οποία εισήγαγε ο Καίσαρας Αύγουστος όταν διέταξε να γίνει γενική απογραφή των κατοίκων του Ρωμαϊκού κράτους και να εισπραχθούν φόροι την 1η του Σεπτέμβρη.
Η Ινδικτιώνα είναι τρόπος μέτρησης του χρόνου ανά 15ετίες με αφετηρία την γέννηση του Χριστού ή από το 3 π.Χ. Η 23η του Σεπτέμβρη, γενέθλια ημέρα του αυτοκράτορα της Ρώμης Οκταβιανού, καθορίστηκε ως Πρωτοχρονιά και ως Αρχή της Ινδίκτου. Η Εκκλησία σ’ αυτή την Πρωτοχρονιά τοποθέτησε τη γιορτή της σύλληψης του Προδρόμου, που αποτελεί το πρώτο γεγονός της ευαγγελικής ιστορίας, ενώ το 462 μ.Χ. η εκκλησιαστική Πρωτοχρονιά μετατέθηκε την 1η Σεπτεμβρίου για πρακτικούς λόγους.
Τον Σεπτέμβριο αρχίζει και το γεωργικό έτος καθώς τότε ξεκινούν όλες οι αγροτικές εργασίες.
Λέγεται και Τρυγητής γιατί τότε γίνεται ο τρύγος των αμπελιών ενώ αρχίζει η σπορά και το όργωμα. Στις 2 του Σεπτέμβρη είναι η γιορτή του Αγίου Μάμα που θεωρείται προστάτης των βοσκών.
Στις 14 του Σεπτέμβρη είναι η μεγάλη γιορτή της Ύψωσης του Τιμίου Σταυρού. Στις 23 του μήνα είναι η φθινοπωρινή ισημερία και η νύχτα θα έχει μεγαλύτερη διάρκεια από την ημέρα έως την εαρινή ισημερία.

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ :

Από την λέξη octo που σημαίνει οκτώ πήρα ο Οκτώβριος το όνομά του μια και στο παλαιό ρωμαϊκό ημερολόγιο ήταν ο όγδοος μήνας. Το 46 π.Χ. με την αλλαγή του ημερολογίου έγινε ο δέκατος μήνας αλλά κράτησε το όνομά του.
Το Ιουλιανό ημερολόγιο είχε απόκλιση μίας ημέρας κάθε 128 χρόνια από το πραγματικό τροπικό έτος και έτσι το 1582 καταμετρήθηκαν 10 ημέρες απόκλισης, οπότε ο Πάπας Γρηγόριος ο 13ος θέσπισε το Γρηγοριανό ημερολόγιο τον Οκτώβριο του 1582 και την 4η Οκτωβρίου αυτού του έτους την διαδέχτηκε η 15η Οκτωβρίου αντί της 5ης για να αφαιρεθούν οι 10 ημέρες οι οποίες είχαν καταμετρηθεί χωρίς ωστόσο να έχουν διανυθεί και να επανέλθει η εαρινή ισημερία στην 21η Μαρτίου.
Τον Οκτώβριο τον λέμε και Βροχάρη για τις ευεργετικές για τους γεωργούς βροχές του. Ακόμα τον ονομάζουμε Σποριά ή Σπαρτό γιατί αρχίζει η σπορά στους αγρούς, αλλά και Άι-Δημητριάτη για τη μεγάλη γιορτή του Αγίου Δημητρίου.
Ο Οκτώβριος είναι ο μήνας των χρυσανθέμων.

ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ :

Είναι ο ενδέκατος μήνας του έτους σύμφωνα με το τωρινό ημερολόγιο, αλλά κατά το παλαιό ρωμαϊκό ημερολόγιο ήταν ο ένατος μήνας γι αυτό και το όνομά του προέρχεται από τον αριθμό εννέα που στα λατινικά είναι novem. Είναι ο τελευταίος μήνας του φθινοπώρου και ο μήνας που αρχίζει η συγκομιδή της ελιάς ενώ τελειώνει η σπορά και τα κοπάδια κατεβαίνουν στα χειμαδιά τους να ξεχειμωνιάσουν. Το πρώτο δεκαπενθήμερο του Νοέμβρη βασιλεύει η Πούλια (πλειάδες) γεγονός που σηματοδοτεί τον ερχομό του χειμώνα.
Τον λέμε Κρασομηνά γιατί ανοίγονται τα καινούργια κρασιά, Ανακατωμένο γιά τον άστατο καιρό του, Χαμένο γιατί είναι μεγάλες οι νύχτες του και οι μικρότερες στη διάρκεια του έτους οι μέρες του, αλλά και Αρχαγγελίτη από τη μεγάλη γιορτή των Αρχαγγέλων Γαβριήλ και Μιχαήλ στις 8 Νοεμβρίου.
Έχει πάρα πολλές θρησκευτικές γιορτές όπως του Αγίου Μηνά, των Αγίων Αναργύρων, των Αγίων Ακινδύνων, του Αγίου Φιλίππου, του Αγίου Ανδρέα, τα Εισόδια της Θεοτόκου, της Αγίας Αικατερίνης κ.λπ.

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ :

Ο τελευταίος μήνας του έτους, ο πρώτος του χειμώνα, ο δέκατος του παλιού ρωμαϊκού ημερολογίου από όπου πήρε και το όνομά του. Decem στα λατινικά είναι το δέκα. Είναι ένας μήνας γεμάτος από γιορτές, του Αγίου Νικολάου, του Αγίου Σάββα, της Αγίας Βαρβάρας, του Αγίου Σπυρίδωνα, του Αγίου Ελευθερίου και άλλες με μεγαλύτερη την γιορτή της γέννησης του Χριστού, τα Χριστούγεννα στις 25 του μήνα.
Τον λένε και Χιονιά, Ασπρομηνά, Χριστουγεννιάτη, Χριστιανάρη, Δεκέμπρη, Άι-Νικολιάτη.
Είναι ο μήνας με τις λιγότερες ώρες φωτός στο βόρειο ημισφαίριο και τις περισσότερες ώρες φωτός στο νότιο ημισφαίριο μια και ο ήλιος έχει τώρα τη μεγαλύτερη απόκλιση νότια του Ισημερινού.
Στις 22 του μηνός είναι το χειμερινό ηλιοστάσιο οπότε η απόκλιση του ήλιου νότια του Ισημερινού αρχίζει να λιγοστεύει και έτσι αρχίζει να μεγαλώνει η ημέρα και να μικραίνει η νύχτα.
Κατά την παράδοση στις 25 του μήνα ξεχύνονται οι καλλικάντζαροι στον επάνω κόσμο και παραμένουν μέχρι τα Φώτα οπότε εξαφανίζονται με τον αγιασμό των υδάτων.
Είναι δαιμόνια τα οποία βγαίνουν από τη γη αυτό το δωδεκαήμερο που τα νερά είναι αβάπτιστα για να πειράξουν τους ανθρώπους. Φοβούνται τις φωτιές και τα κουδούνια, γι αυτό σε πολλές περιοχές της Ελλάδας ανάβουν φωτιές και τραγουδάνε χτυπώντας κουδούνια.

Πηγή

ΠΗΓΗ 2

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Από πού πήραν το ονομά τους οι δώδεκα μήνες του χρόνου;"

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ : ΜΕΙΟΝΟΤΙΚΑ ΠΑΝΤΟΥ «ΑΝΟΙΓΟΥΝ» ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Κι άλλο πλήγμα δέχεται η Ελλάδα τη δυσκολότερη ώρα λόγω της οικονομικής κρίσης, ενώ ο πολιτικός της κόσμος κοιμάται βαθιά… Οι «Τούρκοι της Δυτικής Θράκης» προκαλούν και αναγνωρίζουν μακεδονική, αρβανίτικη, εβραϊκή και βλάχικη μειονότητα στην Ελλάδα!

Τι έγινε όμως; «Στη Βόρεια Ελλάδα, στην περιοχή που περικυκλώνεται από την Πίνδο, τα βουνά της Ροδόπης και το Αιγαίο Πέλαγος υπάρχει μια κοινότητα η οποία υποστηρίζει ότι έχει διαφορετική εθνική καταγωγή από άλλους Έλληνες υπηκόους κι έτσι αποτελεί μια μειονότητα που ονομάζεται Μακεδονική. Η Ελληνική Κυβέρνηση αποδέχεται τη λέξη ‘Μακεδονική’ σαν μια γεωγραφική φράση που χαρακτηρίζει όλους τους Έλληνες υπηκόους της Βόρειας Ελλάδας και αρνείται τους ισχυρισμούς ότι οι Μακεδόνιοι στην Ελλάδα είναι μια μειονοτική ομάδα και αναγνωρίζει αυτή την ομάδα σαν ‘Σλαβικοί Έλληνες’ ή ‘Δίγλωσσοι’».

Ακολουθεί όμως και μάθημα… διεστραμμένης Ιστορίας: «Από τις πρώτες κινήσεις εισβολής οι Ινδογερμανοί, οι Κέλτες, οι Ιλλύριοι, οι Θρακιώτες, οι Δάκοι, οι Δωριείς, οι Αχαιοί, οι Άβαροι, οι Σκυθές, οι Κουμάνοι-Κιπτσάκοι, οι Μυκήνες, οι Βούλγαροι, οι Σλάβοι και οι Ρωμαίοι έχουν επηρεάσει αυτή την περιοχή είτε με προσωρινές επιδρομές, είτε με μόνιμες εισβολές και οι διαφορετικές φυλές έχουν κυριαρχήσει στην περιοχή με διαδοχικές διοικήσεις. Στις αρχές του 1000 Π.Χ. μια μικρή φυλή που λεγόταν Μακεδονική είχε την εξουσία γύρω στο ποταμό Μπιστρίτσα με την ηγεσία του 1ου Πέρδικα».
Και συνεχίζουν: «Κατά τη διάρκεια της μεγάλης μακεδονικής ιστορίας την περίοδο μεταξύ του 7ου και του 10ου αιώνα Π.Χ. κυριαρχούσαν στην περιοχή το Μακεδονικό Βασίλειο (Β’ Φίλιππος, Μεγάλος Αλέξανδρος) , η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, η Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία (Βυζάντιο), τα Βουλγαρικά και Σερβικά Βασιλεία και η Οθωμανική Αυτοκρατορία. Οι Βαλκανική Πόλεμοι του 1912-1913 έχουν γίνει το ορόσημο στην ιστορία της Μακεδονίας. Η Σερβία κατέλαβε ‘τη Μακεδονία του Αξιού’ κι ενώ η Βουλγαρία ‘τη Μακεδονία της Πύρινης’ και η Ελλάδα κατέλαβε τη ‘Μακεδονία του Αιγαίου’ που έχει έκταση 33.953 τμ. και έναν πληθυσμό περισσότερο από ένα εκατομμύριο».

Κι εδώ αρχίζει ο οχετός σε βάρος των Ελλήνων: «Η Ελλάδα με την πολιτική εθνικής κάθαρσης και εντατικής αφομοίωσης, άρχισε να τρομοκρατεί και να εξοντώνει την εθνικότητα των Μακεδόνων του Αιγαίου και αυτή η κατάσταση συνεχίζεται ακόμα και σήμερα. Η Ελλάδα με το νόμο αρ. 352 του 1926, ξεκίνησε μια εξόρμηση μεγάλης κλίμακας με σκοπό να ‘εξελληνίζει’ τα Μακεδονικά επώνυμα κι όλες τις τοπωνυμίες στη Μακεδονία του Αιγαίου. Στις εφημερίδες της Κυβερνήσεως αρ. 322 και 324 και της 21 και 23 Νοεμβρίου μαζί με τις τοπωνυμίες έγινε απαραίτητο και να μετατραπούν τα επώνυμα στα ονόματα που τελειώνουν με καταλήξεις ‘-ος’, ‘-ης’ ή ‘-όπουλος’. Από την άλλη πλευρά, εξαφανίστηκαν όλα τα μακεδονικά ονόματα και σύμβολα από τις εκκλησίες, τα μνημεία, τα αρχαιολογικά έργα και από τα νεκροταφεία και σφετερίστηκαν και πυρπολήθηκαν όλα τα Μακεδονικά-Σλαβικά θρησκευτικά και λογοτεχνικά έργα. Τα Μακεδονικά απαγορεύτηκαν με αυστηρά μέτρα, δεν επιτρέπονταν να μιλιούνται ούτε στους γάμους, στις λειτουργίες και οι Μακεδόνιοι εξαναγκάστηκαν να μαθαίνουν την ελληνική γλώσσα».

Τα πράγματα όμως εξελίσσονται ακόμα χειρότερα: «Εκείνοι που μιλούσαν Μακεδονικά δέχτηκαν μεγάλες καταπιέσεις, φυλακίστηκαν και εξορίστηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, αυτή η πολιτική όμως προκάλεσε να βελτιωθεί περισσότερο η εθνική συνείδηση των Μακεδόνων. Ως αποτέλεσμα του Εμφυλίου Πολέμου που ξέσπασε στην Ελλάδα κατά τη διάρκειά του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και μετά, αυξήθηκαν τα μακελειά προς τους Μακεδόνιους του Αιγαίου. Στο δυτικό της Μακεδονίας του Αιγαίου σκοτώθηκαν 16.000 άτομα, βιάστηκαν 440 γυναίκες, 120 άτομα βασανίστηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, εκατοντάδες άνθρωποι έπαθαν φρενοβλάβεια λόγω των βασανιστηρίων, πυρπολήθηκαν 1291 σπίτια, λεηλατήθηκαν 80 χωριά και χιλιάδες άνθρωποι εξαναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτιά τους. Αυτές οι καταπιέσεις έβαλαν ένα μεγάλο ποσό των Μακεδόνων του Αιγαίου να μεταναστεύσουν στις υπερπόντιες χώρες και ειδικά στον Καναδά, τις ΗΠΑ και στην Αυστραλία. Ο νόμος αρ. 3958 του 1959 προβλεπόταν την κατάσχεση των οικόπεδων εκείνων οι οποίοι δεν είναι ‘Έλληνες εκ γεννήσεως’ και οι οποίοι εγκατέλειψαν την Ελλάδα και δεν έχουν γυρίσει πίσω τα τελευταία 5 χρόνια. οι Μακεδόνιοι του Αιγαίου επηρεάστηκαν περισσότερο απ’ όλους από το συγκεκριμένο νόμο. Όλες αυτές οι καταπιέσεις προκάλεσαν να ιδρύσουν οι Μακεδόνιοι του Αιγαίου έξω ή μέσα στην Ελλάδα ενώσεις με σκοπό να προστατέψουν και να ζωντανέψουν την εθνική ύπαρξή τους συσπειρώνοντας περισσότερο».

Και περνάμε πλέον στη σύγχρονη εποχή: «Οι μη κυβερνητικές οργανώσεις όπως η Οργανωτική Επιτροπή του Κέντρου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Μακεδόνων, Κίνημα Ανθρωπίνων και Εθνικών Δικαιωμάτων για τους Μακεδόνιους της Μακεδονίας του Αιγαίου, Το Κέντρο Μακεδονικών Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ιδρύθηκαν τις δεκαετίες του ’80 μέσα στα σύνορα της Ελλάδας, όμως δεν αναγνωρίζονται επίσημα από την Ελληνική Κυβέρνηση. Οι οργανώσεις αυτές έχουν αρχίσει να δραστηριοποιούνται προκειμένου να αντισταθούν κάθε λογής καταπίεσης που ασκείται εναντίων των Μακεδόνων που ζούνε στην Ελλάδα και να αγωνιστούν για την χρησιμοποίηση των Μακεδονικών ελεύθερα στη εκπαίδευση, στις εκκλησίες και σε όλους τους τομείς της καθημερινής ζωής και για την ανάπτυξη της Μακεδονικής κοινωνίας. Πραγματικά, όλα τα σλαβικά-μακεδονικά νόμιμα ή παράνομα στοιχεία (που δεν αναγνωρίζεται η ύπαρξή τους από την Ελλάδα) που ζουν στη Μακεδονία του Αιγαίου βασικά είναι θεμιτά. Γιατί οι Μακεδονικές μειονότητες οι οποίες ζούνε στην Ελλάδα είναι υπήκοοι αυτής της χώρας και η Ελλάδα είναι ένα κράτος το οποίο έχει υπογράψει πολλά διεθνή έγγραφα και το οποίο έχει μια σειρά υποχρεώσεων προπαντός σαν μια χώρα της ΕΕ για τα δικαιώματα των μειονοτήτων και τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα το οποίο όμως δεν εκπληρώνει καμιά από αυτές».

Αν νομίζεται ότι τα… εγκλήματα των Ελλήνων τελειώνουν εκεί, κάνετε λάθος! «Η Ελλάδα που πάντα παραβλέπει τα διεθνή έθιμα όχι μόνο διεκδικεί τον ‘Μεγάλο Αλέξανδρο Μακεδονικής καταγωγής’ αλλά και δεν αναγνωρίζει ούτε το όνομα, ούτε το σύνταγμα, κι ούτε τη σημαία με κόκκινη βάση και με ήλιο της Βεργίνας με 16 ακτίνες. Όμως η Μακεδονία ως αποτέλεσμα των μεγάλων οικονομικών αποκλεισμών που επιβάλλει η Ελλάδα αναγκάστηκε να αλλάξει τη σημαία του και κάποια άρθρα από το σύνταγμά του. Η Ελλάδα που έχει ανησυχίες από το νεοσύστατο Μακεδονικό Κράτος λόγω της Μακεδονικής εθνικής μειονότητας η οποία βρίσκεται στα σύνορά του, πρώτα ακύρωσε τα πτυχία του Πανεπιστημίου Κiril Metodi που βρίσκεται στα Σκοπιά με το αιτιολογικό ότι η εκπαίδευση του συγκεκριμένου πανεπιστημίου γίνεται στα Μακεδονικά και ότι δεν υπάρχει μια τέτοια γλώσσα. Από την άλλη πλευρά η Ελλάδα δεν βρήκε την υποστήριξη που περίμενε ούτε από την Ευρωπαϊκή κοινή γνώμη ούτε από τις ΗΠΑ παρά όλες τις πρωτοβουλίες της και δημιουργήθηκε μια ατμόσφαιρα ακριβώς αντίθετα υπέρ της Μακεδονίας και κατά της Ελλάδας κι έτσι πρόσθετα τις προσπάθειες αναχαίτισης μεταφοράς υλικών και πετρελαίου που σε πρώτη φάση άρχισε να επιβάλλει σ’ αυτή τη χώρα, άρχισε να αναχαιτίζει και όλες τις εμπορικές δραστηριότητες εκτός από τα υλικά έκτακτης ανάγκης».

Και συνεχίζει: «Στα χρόνια του 1994-1995 η Ελλάδα επέβαλε ένας πολύ αυστηρός αποκλεισμός στη Μακεδονία και κατάργησε πρωταρχικά το σιδηρόδρομο Θεσσαλονίκης-Σκοπιών. Γι’ αυτό δημιουργήθηκαν σοβαρές δυσκολίες στη Μακεδονική οικονομία. Δεν αγνοούνται οι Ελληνικές επιβολές στις μειονότητες που ζουν στην Ελλάδα η οποία έχει υπογράψει σημαντικές διεθνείς συμφωνίες στον τομέα ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Σε πολλές εκθέσεις που έχουν εκδοθεί μέχρι σήμερα παρουσιάζεται ολοφάνερα αυτή η κατάσταση. Η Ελλάδα έχει κατακριθεί ρητά λόγω των διακριτικών και καταπιεστικών πολιτικών της στις Μακεδονικές και Τουρκικές μειονότητες σε εκθέσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων τις οποίες έχουν εκδώσει οι ΗΠΑ το 1990 και τα αλλεπάλληλα χρόνια, ενώ τις ίδιες φράσεις συναντιούνται στις ετήσιες εκθέσεις πολλών διεθνών οργανώσεων όπως οι Amnesty International, Helsinki Watch κτλ».

Περνάμε όμως και στους «αγωνιστές»… μακεδονομάχους: «Στην Ελλάδα οι υποστηρικτές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Μακεδόνων παρακολουθούνται συνεχώς και υφίστανται την καταπίεση. Ο Χρήστος Σιδηρόπουλος, ο Τάσος Βουλής, ο Νικοδήμος Τσαρκνίας, ο Πέτρος Δημητσής, ο Σταύρος Αναστασιάδης, ο Κωνσταντίνος Γώτσης και ο Σταύρος Σοβισλής έρχονται μπροστά των ανθρώπων οι οποίοι περνάνε σε πρώτο πλάνο ανάλογα με άλλους ακτιβιστές στη διεθνής κοινωνία μέσω των περιστατικών που έχουν μπλεχτεί. Για τις δικαστικές και κυβερνητικές πιέσεις και τους φυσικές ζημιές των δυνάμεων ασφάλειας που υφίστανται αυτοί οι άνθρωποι έχουν ετοιμαστεί εκθέσεις και αυτές έχουν ανακοινωθεί στη κοινή γνώμη. Ένας από τους υποστηρικτές ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Μακεδόνων ο Σιδηρόπορτας αναφέρει ότι το 1913 αμέσως μετά την κατάληψη της Μακεδονίας του Αιγαίου, ο πατέρας του έπαθε μεγάλα βασανιστήρια με δικαιολογία πως έκανε συνεργασία με τους Κομμουνιστές μετά τον Εμφύλιο Πόλεμο και ο παππούς του κρεμάστηκε από τη γλώσσα του από τους Έλληνες για να εκφοβηθεί ο Μακεδονικός λαός και να εμποδιστεί να πηγαίνουν τα παιδιά σε μακεδονικά σχολεία. Ο Σιδηρόπουλος κατηγορήθηκε στο δικαστήριο για πρώτη φορά το 1990 επειδή ήθελε να ιδρύσει το ‘Κέντρο Μακεδονικού Πολιτισμού’ για τη διατήρηση της Μακεδονικής γλώσσας και του πολιτισμού και πάλι επειδή χρησιμοποίησε τον όρο ότι ‘Υπάρχει Μακεδονική μειονότητα στην Ελλάδα’ στη συνεδρίαση Ανθρωπίνου Πλαισίου του ΕΣΣΑ που είχε συγκεντρωθεί τον Ιούνιο του 1990 στη Κοπεγχάγη. Επίσης έχει περιληφθεί μια είδηση-σχόλιο στο περιοδικό ‘The Times’ της 22ης Αυγούστου του 1994 που έλεγε ότι ‘έναντι της απανθρωπιάς που υπέστη ο Σιδηρόπουλος πρέπει να του δοθεί το δίκαιο του ασύλου από την Αγγλία’».

Πάμε και στους… φωτισμένους κληρικούς: «Όσο για τον παπά, τον Νικοδήμο Τσαρκνία έναν από τους υποστηρικτές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Μακεδόνων, κι αυτός δέχθηκε πολύ μεγάλες καταπιέσεις και φυσικές επιθέσεις, πέρασε πολλά χρόνια στα δικαστήρια και ανακαλέστηκε με συκοφαντίες αν και δεν είχε καμιά δήλωση ή ζήτηση για το ότι πρέπει να αποσπαστεί η Μακεδονία του Αιγαίου από την Ελλάδα και ζητούσε μόνο τα βασικά τους δικαιώματα όπως την χρησιμοποίηση της Μακεδονικής γλώσσας, να κάνουν τις θρησκευτικές τελετές στη δική τους γλώσσα και να τραγουδήσουν τα εθνικά τους τραγούδια κτλ. Αυτές οι φυσικές επιθέσεις έχουν αποδειχθεί με πιστοποιητικά γιατρού και μεταφέρθηκαν στο προσκήνιο της δημοσιότητας των οργανώσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων».

Πάμε και παρακάτω: «Στα χρόνια 1947-1948 περίπου 30.000 παιδιά από τα 2 έως 14 χρονών που είχαν απομακρυνθεί από την Ελλάδα για να προστατευτούν από τους επιθέσεις των Ελλήνων από τον Ερυθρό Σταυρό τώρα είναι περίπου στα 50 τους και δεν μπόρεσαν ακόμη να γυρίσουν τη πατρίδα τους στην Ελλάδα. Αυτοί οι άνθρωποι οι οποίοι δεν έχουν άδεια εισόδου στην Ελλάδα ούτε για μικρή διάρκεια έχουν οργανωθεί μεταξύ τους και ίδρυσαν έναν σύλλογο που ονομάζεται ‘Τhe Association of Refugee Children from Aegean Macedonia’. Τα στελέχη του προαναφερόμενου συλλόγου σχεδίασαν το 1998 μια τελετή μνήμης και συνάντησης για να επισκεφτούν τα μέρη που γεννήθηκαν με την ευκαιρία 50ης επετείου του 1948, αλλά επειδή ήξεραν τη στάση της Ελλάδας ήρθαν σε επαφή με την οργάνωση ‘Ιnternational Helsinki Federation of Human Rights’ και της ζήτησαν βοήθεια. Μολονότι η συγκεκριμένη οργάνωση ήρθε σε επαφή με τον ίδιο τον υφυπουργό εξωτερικών τον Γ. Παπανδρέου και ζήτησε υποστήριξη και ανταποκρίθηκε θετικά από τον υφυπουργό, τελικά δεν άφησαν αυτούς τους ανθρώπους να μπουν μέσα απ’ τα σύνορα. Αυτό το περιστατικό φέρνει μαζί του και το ερώτημα πώς και σε ποιό βαθμό μπορεί κανείς να εμπιστεύεται την ελληνική γραφειοκρατία και τους πολιτικούς. Η Ελλάδα δεν δίνει κανένα από τα δικαιώματα των Μακεδόνων του Αιγαίου όσον αφορά τις πολιτικές δραστηριότητες τους. Την 6η Σεπτεμβρίου του 1995 αντιδραστικέ αμέσως στην ίδρυση του Μακεδονικού μειονοτικού κόμματος που λέγεται ‘Vinojito-Ουράνιο τόξο’ το οποίο ιδρύθηκε στη Φλώρινα και με την πρόκληση του Δημάρχου της Φλώρινας πραγματοποιήθηκαν επιθέσεις στο κτίριο του κόμματος και κατεβάστηκε η ταμπέλα του. Κατατέθηκε μήνυση έναντι των ιδρυτών του κόμματος του Βασίλη Ρωμά, του Κώστα Τασοπούλου, του Πέτρου Βασιλίδη και του Παύλου Βασκοπούλου με το σκεπτικό ότι ‘μιλάνε δημοσίως τη γλώσσα τους’ και στη δίκη που πραγματοποιήθηκε τη 15 Σεπτεμβρίου του 1998 το Κόμμα Ουράνιου Τόξου αθωώθηκε μπροστά παρατηρητών των διεθνών οργανώσεων που συμμετείχαν στη δίκη με την ενημέρωση και την πρόσκληση των Μακεδόνων. Ένας άλλος αγωνιστής εκδίκησης της μακεδονικής μειονότητας στην Ελλάδα είναι μία πολιτική οργάνωση που λέγεται ‘Μακεδονικό Κίνημα για την ευημερία των Βαλκανίων’ που έχει ιδρυθεί το 1989 στο Σοβότσκο (Αριδέα). Αυτό το κίνημα αν και συμμετείχε μαζί με το Ουράνιο Τόξο στις εκλογές του Ευρωπαϊκού κοινοβουλίου, μπόρεσε να έχει μόνο 7.263 ψήφους εξαιτίας των ανασχέσεων και των διαφόρων μέτρων που λάβανε οι Έλληνες με διοικητικά και δικαστικά μέσα».

Υπομονή, τελειώνουν: «Ολοκληρώθηκε στην Ελλάδα η δικαστική διαδικασία για το ‘Κέντρο Μακεδονικού Πολιτισμού’ (Οίκος Πολιτισμού της Μακεδονίας) το οποίο ήθελε να ιδρύσει το 1990 η Μακεδονική μειονότητα, όμως δεν το μπορούσε λόγω της απόφασης του περιφερειακού δικαστηρίου της Φλώρινας και συνεπώς δεν βγήκε η άδεια. Στη συνέχεια οι ιδρυτές του Κέντρου μετέφεραν το θέμα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Στρασβούργου. Η δικαστική διαδικασία άρχισε την 24η Μαρτίου του 1998 και κατέληξε στο συμπέρασμα τη 10 Ιουνίου του 1998. Κατά συνέπεια η Ελλάδα καταδικάστηκε από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων σύμφωνα με τις αποφάσεις της συνεδρίασης Ανθρωπίνου Πλαισίου του ΕΣΣΑ της Κοπεγχάγης με το 11ο άρθρο της Ευρωπαϊκής Συμφωνίας. Δυστυχώς η Αθήνα αντιστέκεται ακόμη με μια παράνομη στάση να δώσει άδεια στην εγκαινίαση του συγκεκριμένου κέντρου. Είναι δυνατόν να συναντηθούν όλες αυτές οι επιβολές των Ελλήνων που αγνοούν τα ανθρώπινα δικαιώματα των Μακεδόνων του Αιγαίου στις ετήσιες εκθέσεις όλων των οργανώσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ελπίζουμε ότι η Ελλάδα που είναι μία χώρα της ΕΕ θα σταματήσει να βλέπει σαν απειλή όλες τις μειονότητες που ζουν στην Ελλάδα και να αρχίσει να τους συμπεριφέρεται εν όψει των πολιτικών τους δικαιωμάτων που πρέπει να έχουν βασικά».

Αυτά αναφέρει στην επίσημη ιστοσελίδα της η «Ευρωπαϊκή Επιτροπή Τούρκων Δυτικής Θράκης»। Είπατε τίποτε; Τα συμπεράσματα δικά σας.
ΠΗΓΗ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ : ΜΕΙΟΝΟΤΙΚΑ ΠΑΝΤΟΥ «ΑΝΟΙΓΟΥΝ» ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ"

+25 Σεπτεμβρίου 1849 – NIKHTAΡΑΣ Ο ΤΟΥΡΚΟΦΑΓΟΣ

1839: Οι δεσμοφύλακες οδηγούν ένα ψηλόκορμο γέροντα με αετίσιο και περήφανο
βλέμμα στις φυλακές της Αίγινας. Τον σπρώχνουν και με βρισιές τον κλείνουν
σε ένα ανήλιαγο υπόγειο, όπου δεν περνά ούτε μια χαραματιά από το φως της
ημέρας. Σαν ένα όνειρο περνά μέσα από το μυαλό του γέροντα όλη του η ζωή. Τα
παιδικά του χρόνια στον Ταϋγετο, στην Αναστασίτσα και στου Τουρκολέκα. Κι
ύστερα θεριεύουν μέσα στο νου του τα Δολιανά, εκεί όπου με 200 αντρειωμένους
σταμάτησε 6.000 Τούρκους!
Ο νους του φτερουγίζει στο Βαλτέτσι, στην Τριπολιτσά, στ’ Ανάπλι, στα
Δερβενάκια. Όλα αυτά σκέπτεται μέσα στο απόλυτο σκοτάδι του. Η φυλακή ήταν ο
“μισθός” του γιατί έχυσε το αίμα του για την Πατρίδα και μάλιστα, χωρίς να
έχει διάφορο ούτε ένα γρόσι. Φτωχός ξεκίνησε, φτωχός τελειώνει. Στερνά καλά,
όλα καλά, λέει ο λαός… Και όλα τούτα γιατί δεν του ‘φτανε η Ελλάδα, που
σταματούσε στην Λαμία, γιατί ήθελε την λευτεριά της Θεσσαλίας, της Ηπείρου,
της Μακεδονίας και για βασιλιά έναν ορθόδοξο και όχι τον ξένο, που του
φέρανε στη Γη του.
18 Σεπτεμβρίου 1841: η βαριά αμπάρα της φυλακής της Αίγινας ανοίγει, ένας
γέροντας ασπρομάλλης περνά το διάβα της με το κεφάλι πάντα ψηλά, μα με τα
χέρια να ψηλαφίζει και να προχωρεί γιατί έχει χάσει πια το φως του.
25 Σεπτεμβρίου 1849: Σ’ ένα φτωχόσπιτο του Πειραιώς αγγελοκρούεται ένας
λεβέντης ασπρομάλλης, παλεύει μέσα στην ύστατη ανάσα του κι όλο φωνάζει:
“Φωτιά παλληκάρια μου, φωτιά”. Μόλις ο ήλιος ξεπροβάλλει, στο πρώτο το
ξημέρωμα, ο γέροντας αφήνει την στερνή πνοή του.
Σεπτέμβριος 2011: Σ’ ένα χορταριασμένο τάφο λειώνει λησμονημένο ένα κουφάρι.
Κανείς δεν τον θυμάται, κανείς πια δεν τιμά την μνήμη του. Άλλαξαν οι
καιροί… Και οι σημερινοί γιατί άλλωστε να θυμούνται τα Δολιανά, το Βαλτέτσι,
τα Δερβενάκια…
Το όνομα του γέροντα; Νικήτας Σταματελόπουλος, μα ο λαός τον ήξερε σαν τον
ΝΙΚΗΤΑΡΑ ΤΟΝ ΤΟΥΡΚΟΦΑΓΟ!
——————
Από την αφήγηση του Νικηταρά στον Τερτσέτη:
”Ἐκεῖνοι ἔσφαξαν τὸν πατέρα μου, ἐβλαστημοῦσαν τὸν Ζαχαριᾶ, ποὺ στὰ ζῶντα
του μόνον ἀκούοντας τ᾿ ὄνομά του ἔσερναν φωνήν τρομάρας, ἐβίαζαν τὸν ἀδελφόν
μου ν᾿ ἀλλάξει τὴν πίστιν του. Ὁ νέος, ὡραῖος σὰν ἡ εὔμορφη αὐγή, τοὺς
ἔλεγε: «Θέλω νὰ πάγω ἐκεῖ ποὺ ἐπῆγε ὁ πατέρας μου». Τοῦ ἔκοφταν τὸ κεφάλι
καὶ ἔκανε ὁ νέος τὸν σταυρό του, καὶ ἀπὸ τὸ αἷμα του ἔγινε σταυρός εἰς τὸ
χῶμα. (3). Καὶ οἱ ψυχὲς τῶν τριῶν γνωρίζουν ἂν ἐγὼ τοὺς ἐγδίκησα καὶ ἂν
ἄγριον μὲ εἶδαν τὰ περιγιάλια τῆς Ζακύνθου, οἱ νύχτες, τὰ φεγγάρια, νὰ
περπατῶ ξώφρενα, ἕως ὁποὺ δὲν ἐπληρωνόμουν (4) τὸ ἀθῶο αἷμα. Ἀλλά τί εἶναι ἡ
ἐγδίκησις τοῦ πατρός μου (5), ὅταν ὅλο τὸ γένος μου βοᾶ ἐγδίκησιν. Χιλιάδες
μύριοι σταυροὶ ἐκυμάτισαν εἰς τὸ αἷμα σὰν ὁ σταυρός τοῦ ἀδελφοῦ μου. Ὤ, πόση
χαρὰ δοκίμασα, γέροντα (1), ὅταν μετέπειτα οἱ καιροί, ἡ θεία Πρόνοια, ἡ εὐχὴ
τοῦ πατέρα μου, ἔκαμαν νὰ βροντήσει τὸ Ἑλληνικὸ ντουφέκι. Καὶ εἰς τὸ
Ἀνεμογδούρι, στὴν Ρίζα τρεῖς χιλιάδες στρατιῶτες Τριπολιτσῶτες, Μυστριῶτες,
Νησιῶτες, μ᾿ ἐκήρυξαν στρατηγόν τους. Καὶ ἔλεγα: Πότε οἱ τρεῖς χιλιάδες θὰ
γίνουν 300 χιλιάδες καὶ μαζὶ τους ἐγώ, ταπεινότερος ἀπ᾿ ὅλους, νὰ πᾶμε νὰ
προσκυνήσουμε τοὺς θείους τόπους τῆς θρησκείας μας, τὴν Ἱερουσαλήμ καὶ τὸν
ναὸν τῆς Ἁγίας Σοφίας; Αὐτοὶ οἱ στοχασμοὶ αἰωνίως εἶναι εἰς τὸν νοῦν μου.
Ἦταν ὅταν ἐτζακιζόμουν στὴν Στυλίδα ἢ ὅταν οἱ σημαῖες τοῦ ἐχθροῦ μὲ
ἀπόκλεισαν εἰς τὸν Ἅϊ Σώστη σ᾿ ἕναν πύργο μὲ 4 συντρόφους μου, καὶ ὅταν
ἐχτυποῦσα, ἔπαιρνα μὲ τὲς πλάκες τὰ παλληκάρια μου διὰ νὰ μὴν πέφτουν στὰ
λάφυρα, ἀλλὰ νὰ χυμοῦν στὸν ἐχθρό, κι ὅταν περιφερόμουν ὡς δοῦλος στὸ
μοναστήρι, στὶς Καλτεζιὲς νὰ διαδίνω τὸ μυστήριο τῆς Ἑταιρείας, καὶ ὅταν
ἐκρουστάλλιασαν τὰ γένεια μου στὴν Ἀράχοβα, καὶ ὅταν στὸ τραπέζι στὸν Ἅι –
Γιώργη ἐστήσαμε καταμεσῆς τοῦ τραπεζιοῦ τὸ κεφάλι Μουστάμπεη καὶ Κεχαγιά,
καὶ ἐτραγουδήσαμε μὲ τὸν ἀρχηγό Καραϊσκάκη τὰ παλαιὰ τραγούδια καὶ
ἐχαιρόμαστε μὲ τὴν παντοχή, πλὴν καὶ ἄλλοι ἐμᾶς θὰ τραγουδίσουν. Μακάριζε ὤ
γέροντα, τὸν ἀδελφόν σας. Δὲν ἐχάθηκε ἀλλὰ ζεῖ, πάλι· περίσσια πολεμώντας
ἔσβησε τὸ χρέος του πρὸς τὸν Θεὸν καὶ πρὸς τοὺς ἀνθρώπους, καὶ μὲ τὸ αἷμα
του ἐκοινώνησε καὶ ἀπὸ τὰ λημέρια τῶν δικαίων τὸν ἔχομε ἐγὼ κι ἐσὺ εἰς τὸ
πρόσταγμα τῆς πατρίδας.”

(Πηγή:μέσω email)

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "+25 Σεπτεμβρίου 1849 – NIKHTAΡΑΣ Ο ΤΟΥΡΚΟΦΑΓΟΣ"

Ο ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΤΑΤΖΗΣ ΚΑΙ Η ΕΘΝΙΚΗ ΜΑΣ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ

(Κωνσταντνίνος Χολέβας, πολιτικός αναλυτής)

Μία ομάδα διανοητών και δημοσιογράφων επιχειρεί να μάς πείσει πόσο καλό πράγμα είναι η απώλεια της εθνικής μας κυριαρχίας. Συνιστούν να είμαστε ευγνώμονες στην τρόικα που θα φέρει ξένους επιτρόπους στα υπουργεία μας για να μας κάνουν σωστούς Ευρωπαίους και να μας φέρουν τα φώτα τους. Φαίνεται ότι τα παπαγαλάκια της εξάρτησης και της υποτέλειας δεν θέλησαν ποτέ να διαβάσουν την ελληνική Ιστορία ή αν την διάβασαν , δεν μπόρεσαν να την καταλάβουν. Διότι στις πάμπολλες σελίδες αυτής της Ιστορίας υπάρχουν παραδείγματα Ελλήνων ηγετών που βρέθηκαν μεν σε δυσχερή θέση, αλλά δεν απώλεσαν την αξιοπρέπειά τους και δεν λησμόνησαν τα ιστορικά δικαιώματα και τις ιστορικές υποχρεώσεις του Έθνους μας.



Μία τέτοια σημαντική μορφή πατριώτη, ικανού και εντίμου κυβερνήτη τιμά στις 4 Νοεμβρίου η Εκκλησία μας. Πρόκειται για τον Άγιο Ιωάννη Γ΄ Δούκα Βατάτζη, αυτοκράτορα της Νικαίας όπου είχε μεταφερθεί προσωρινά η έδρα των Βυζαντινών Αυτοκρατόρων. Από το 1204 έως το 1261 η Αυτοκρατορία της Νικαίας μαζί με την Αυτοκρατορία της Τραπεζούντας και το Δεσποτάτο της Ηπείρου αποτέλεσαν τα πρώτα ελληνικά εθνικά κράτη μετά από τον κατακερματισμό της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας (Ρωμανίας) από τους Δυτικούς Σταυροφόρους. Στη Νίκαια της Μικράς Ασίας ο Θεόδωρος Λάσκαρις, ο γαμπρός του Ιωάννης Βατάτζης και ο γιός του Βατάτζη Θεόδωρος Β΄ Λάσκαρις, μαζί με τον ελληνοκεντρικό φιλόσοφο Νικηφόρο Βλεμμύδη ονόμασαν για πρώτη φορά το κράτος τους Ελληνίδα Επικράτειαν και αγωνίσθηκαν για να απελευθερώσουν την Κωνσταντινούπολη από τους Σταυροφόρους. Το επέτυχε ο διάδοχός τους Μιχαήλ Παλαιολόγος το 1261. Αξίζει να σταθούμε λίγο περισσότερο στον ευλαβή στρατηγό από το Διδυμότειχο Ιωάννη Βατάτζη, τον οποίο τιμά ως Άγιο η Ορθόδοξη Εκκλησία λόγω του ελεήμονος χαρακτήρα του και διότι μοίρασε δίκαια τον κρατικό πλούτο ώστε να ωφεληθούν οι φτωχότεροι.

Ας σκεφθούμε τις αναλογίες με την εποχή μας. Ο Βατάτζης το 1234 κυβερνά ένα μικρό κομμάτι του Ελληνισμού, ενώ η πρωτεύουσα του Γένους κατέχεται από Λατίνο Βασιλιά . Ο Ελληνισμός είναι ταπεινωμένος και διαμοιρασμένος σε φραγκικά βασίλεια και δουκάτα. Ο Πάπας που κρυβόταν πίσω από τις Σταυροφορίες ήταν ο πλανητάρχης της εποχής. Τότε, λοιπόν, ένας συγκεκριμένος Πάπας, ο Γρηγόριος Θ΄ έστειλε μία προκλητική επιστολή στον Ιωάννη Βατάτζη και τού ζήτησε να ξεχάσει δια παντός την Κωνσταντινούπολη και να εγκαταλείψει τον βυζαντινό τίτλο «Βασιλεύς και Αυτοκράτωρ Ρωμαίων» , Ο Ιωάννης Βατάτζης, αν και ήταν σε δυσμενέστερη θέση από πλευράς πολιτικής και οικονομικής, έστειλε μία εκπληκτική επιστολή –απάντηση που αποτελεί μνημείο ελληνικής υπερηφάνειας και εθνικής αξιοπρέπειας. Μακάρι να εδιδάσκοντο από αυτήν οι σημερινοί κυβερνήτες μας, οι φιλομνημονιακοί αρθρογράφοι και ορισμένοι ηγέτες των ευρωπαίων εταίρων μας, επίγονοι των Σταυροφόρων του 1204. Αντιγράφω μερικές φράσεις σε νεοελληνική γλώσσα, όπως δημοσιεύονται –μαζί με το πρωτότυπο- στο βιβλίο του Ιωάννη Σαρσάκη «Ιωάννης Γ΄ Βατάτζης-ο Άγιος Αυτοκράτορας του Βυζαντίου» ( έκδοση Ορθοδόξου Κυψέλης, Θεσσαλονίκη 2008):

«... Μάς γράφεις ότι από το δικό μας , το Ελληνικό γένος, άνθησε η σοφία και τα αγαθά της διαδόθηκαν στους άλλους λαούς. Αυτό σωστά το γράφεις. Πώς όμως αγνόησες, ή και αν υποτεθεί ότι δεν το αγνόησες, πώς ξέχασες να γράψεις ότι, μαζί με τη σοφία, το γένος μας κληρονόμησε από τον Μέγα Κωνσταντίνο και τη βασιλεία;... Συ απαιτείς να μην αγνοήσουμε τον θρόνο σου και τα προνόμιά του. Αλλά εμείς έχουμε να ανταπαιτήσουμε να δεις καθαρά και να μάθεις τα δικαιώματα που έχουμε εμείς επί της εξουσίας και του κράτους της Κωνσταντινούπολης, το οποίο από τον Μέγα Κωνσταντίνο διατηρήθηκε για μία χιλιετία και έφτασε σε μάς . Οι γενάρχες της βασιλείας μου είναι από το γένος των Δουκών και των Κομνηνών, για να μην αναφέρω εδώ και όλους τους άλλους βασιλείς που είχαν ελληνική καταγωγή και για πολλές εκατοντάδες χρόνια κατείχαν τη βασιλική εξουσία της Κωνσταντινούπολης. .... Εμείς εξαναγκαστήκαμε από την πολεμική βία και φύγαμε από τον τόπο μας. Όμως δεν παραιτούμαστε από τα δικαιώματά μας της εξουσίας και του κράτους της Κωνσταντινούπολης...... Ποτέ δεν θα πάψουμε να δίνουμε μάχες και να πολεμούμε αυτούς που την κατέκτησαν και την κατέχουν. Γιατί, αλήθεια, πώς δεν θα διαπράτταμε αδικία απέναντι στους νόμους της φύσης και στους θεσμούς της πατρίδας μας και στους τάφους των προγόνων μας και στα θεία και ιερά τεμένη, αν δεν πολεμήσουμε για όλα αυτά με τη δύναμή μας;.....Ωστόσο να ξέρει η αγιότητά σου ότι υποδεχτήκαμε χωρίς λύπη το αγροίκο ύφος του γράμματός σου και φερθήκαμε με ηπιότητα στους κομιστές του, μόνο και μόνο για να διατηρήσουμε την ειρήνη μαζί σου»!

Αν αντικαταστήσουμε τη λέξη «Πάπας» με τη λέξη «τρόϊκα» και τη λέξη «Κωνσταντινούπολη» με τη λέξη «εθνική κυριαρχία» κατανοούμε ποια απάντηση επιβάλλεται να δίδουν οι εκάστοτε κυβερνήτες μας σε προκλητικές απαιτήσεις των διαφόρων δανειστών μας. Το ότι δανειζόμαστε δεν σημαίνει ότι πρέπει να δώσουμε γην και ύδωρ εξευτελιζόμενοι εθνικά. Ο Ιωάννης Βατάτζης διοικούσε ένα καθημαγμένο τμήμα του ηττημένου τότες Ελληνισμού, αλλά απήντησε με θαυμαστή παρρησία στον πανίσχυρο Πάπα. Τιμώντας τη μνήμη του στις 4 Νοεμβρίου ας διδαχθούμε από το ήθος του.

Κ.Χ. 28.10.2011

ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2011/11/blog-post_336.html#ixzz1dheXRiyk

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ο ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΤΑΤΖΗΣ ΚΑΙ Η ΕΘΝΙΚΗ ΜΑΣ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ"

ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΙ ΕΛΛΑΣ

«Αποδεδειγμένα, σε κάθε περίοδο της εξέλιξής του ο δυτικοευρωπαϊκός πολιτισμός, προσπάθησε να απελευθερώσει τον εαυτό του από τους Έλληνες. «Οι Έλληνες είναι οι ηνίοχοι κάθε επερχόμενου πολιτισμού...» Η προσπάθεια αυτή, είναι διαποτισμένη με βαθύτατη δυσαρέσκεια, διότι οτιδήποτε κι αν (οι δυτικο ευρωπαίοι) δημιουργούσαν, φαινομενικά πρωτότυπο και άξιο θαυμασμού, έχανε χρώμα και ζωή, στη σύγκρισή του με το ελληνικό μοντέλο, συρρικνωνόταν, κατέληγε να μοιάζει με φθηνό αντίγραφο, με καρικατούρα. Έτσι ξανά και ξανά, μια οργή ποτισμένη με μίσος, ξεσπάει εναντίον των Ελλήνων, εναντίον αυτού του μικρού και αλαζονικού έθνους, που είχε το νεύρο να ονομάσει βαρβαρικά (για κάθε εποχή), ότι δεν είχε δημιουργηθεί στο έδαφός του. Μα ποιοι, επιτέλους, είναι αυτοί των οποίων η ιστορική αίγλη υπήρξε τόσο εφήμερη, οι θεσμοί τους τόσο περιορισμένοι, τα ήθη τους αμφίβολα έως απαράδεκτα, και οι οποίοι απαιτούν μια εξαίρετη θέση ανάμεσα στα έθνη, μια θέση πάνω από το πλήθος. Κανένας από τους επανεμφανιζόμενους εχθρούς τους, δεν είχε την τύχη να ανακαλύψει το κώνειο, με το οποίο θα μπορούσαμε μια για πάντα, να απαλλαγούμε απʼ αυτούς. Όλα τα δηλητήρια του φθόνου, της ύβρεως, του μίσους, έχουν αποδειχθεί ανεπαρκή, να διαταράξουν την υπέροχη ομορφιά τους. Έτσι, οι άνθρωποι συνεχίζουν να νιώθουν ντροπή και φόβο απέναντι στους Έλληνες. Βέβαια, πού και πού, κάποιος εμφανίζεται που αναγνωρίζει ακέραιη την αλήθεια, την αλήθεια που διδάσκει ότι, οι Έλληνες είναι οι ηνίοχοι κάθε επερχόμενου πολιτισμού και σχεδόν πάντα τόσο τα άρματα, όσο και τα άλογα των επερχόμενων πολιτισμών, είναι πολύ χαμηλής ποιότητας σε σχέση με τους ηνίοχους (Έλληνες), οι οποίοι τελικά αθλούνται, οδηγώντας το άρμα στην άβυσσο, την οποία αυτοί ξεπερνούν με αχίλλειο πήδημα»!!! (Fr.Nietzsche)

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΙ ΕΛΛΑΣ"

11-11-11

Γράφει ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ

Η μέρα που «παραδόθηκε» η Ελλάδα στις τραπεζικές δυνάμεις κατοχής.

Σήμερα ξεκινάει και επίσημα η ελληνική αντίσταση στην Κυβέρνηση των Τραπεζιτών και Τοκογλύφων.

Ο «κουκουλοφόρος» Εφιάλτης της νέας εθνικής προδοσίας είναι ο Αντώνης Σαμαράς.

...Με διαφορά ο μεγαλύτερος προδότης της μεταπολεμικής Ελλάδας.

Η 11-11-2011 θα είναι μια ημέρα, την οποία θα «θυμάται» για πολλούς αιώνες ο ελληνισμός. Μια νέα «αποφράδα» ημέρα, η οποία σύντομα θα πάρει τη θέση της ανάμεσα στις πιο γνωστές «αποφράδες» ημέρες για τον ελληνισμό. Μαζί με την 29-5-1453 που έπεσε η Πόλη και την 27-4-1941που μπήκαν οι Γερμανοί στην Αθήνα, θα είναι και η σημερινή. Αυτή θα είναι η ημέρα που «έπεσε» πραγματικά η Ελλάδα στα χέρια των κατοχικών δυνάμεων. Μετά τους Οθωμανούς και τους Ναζί, θα θυμόμαστε και τους τοκογλύφους κατακτητές. Αυτή η ημερομηνία θα προσδιορίζει το τέλος του νέου «ατυχούς» πολέμου της Ελλάδας με το τραπεζικό σύστημα ...Ενός «πολέμου», στον οποίο οι διεθνείς τοκογλύφοι ιμπεριαλιστές κατόρθωσαν και νίκησαν την Ελλάδα.

Αυτοί λοιπόν οι κατακτητές --και με το «δικαίωμα» που αποκτά δια της βίας ο κάθε κατακτητής-- οδήγησαν σε παραίτηση την εκλεγμένη από τον λαό Κυβέρνηση και στη θέση της τοποθέτησαν τη δική τους Κυβέρνηση ...Την κυβέρνηση των δοσίλογων τραπεζιτών ...Των τραπεζιτών, που δεν έχουν να λογοδοτήσουν στον λαό, παρά μόνον στα αφεντικά τους ...Των τραπεζιτών, που θα ηγηθούν μιας Κυβέρνησης, της οποίας το μόνο αντικείμενο είναι να παραδώσει και τυπικά τη χώρα στην κατοχή των ξένων δυνάμεων. Αυτός ακριβώς είναι ο ρόλος της σημερινής Κυβέρνησης. Θα παραδώσει τη χώρα στους νέους κατακτητές και κατόπιν θα παραιτηθεί, για να έχει την ψευδαίσθηση ο λαός ότι ζει «ελεύθερος» και «ανεξάρτητος».

Όταν θα μας «δέσουν» τα «χέρια» και τα «πόδια», θα μας αφήσουν «ελεύθερους» να κάνουμε ό,τι θέλουμε. Όμως, μέχρι να μας «δέσουν», θα κάνουμε ό,τι θέλουν αυτοί. Γι’ αυτόν τον λόγο οι νικητές τραπεζίτες ιμπεριαλιστές τοποθέτησαν χωρίς καμία λαϊκή νομιμοποίηση έναν υπάλληλό τους τραπεζίτη για Πρωθυπουργό. ...Πραγματικό υπάλληλό τους και όχι υπάλληλο σε εισαγωγικά ...Υπάλληλο, που τον ταΐζουν για πάνω από τριάντα χρόνια με αυτόν τον σκοπό. Με τον σκοπό να τους εξυπηρετήσει, όταν θα τον έχουν ανάγκη. Γι’ αυτόν τον λόγο τον «τάιζαν» σε όλη του σχεδόν τη ζωή ...Από τότε που τον έβαλαν στην Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ, μέχρι σήμερα ...Μια «διαδρομή» μεγάλη και εξαιτίας τους σίγουρη. Αυτοί τον έκαναν Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας και στη συνέχεια τον τοποθέτησαν στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Τους «χρωστάει» και τώρα ήρθε η ώρα να τους «ξεπληρώσει». Αυτός ο «ποντικός» των τοκογλυφικών τους «καταστημάτων» είναι ο νέος Πρωθυπουργός των Ελλήνων.

Αυτή η Κυβέρνηση είναι ακριβώς όμοια με την Κυβέρνηση Τσολάκογλου, αλλά πολύ χειρότερη ποιοτικά. Είναι όμοια, γιατί, όπως και εκείνη των προκατόχων της αποτελεί επιλογή των κατακτητών και είναι χειρότερη, γιατί τουλάχιστον ο ίδιος ο Τσολάκογλου δεν ήταν από τους υπαίτιους της ήττας της Ελλάδας, που έφερε τους Γερμανούς στην Ελλάδα. Συνεργάστηκε με τους ξένους κατακτητές, αλλά δεν είχε συμβάλει ενεργά στο να καταστούν αυτοί οι ξένοι κατακτητές της Ελλάδας. Έγιναν κατακτητές μόνοι τους και απλά ο Τσολάκογλου και οι άλλοι δοσίλογοι προδότες συνεργάστηκαν μαζί τους. Η σημερινή Κυβέρνηση δεν συνεργάστηκε απλά με τους κατακτητές, αλλά συνετέλεσε τα μέγιστα στην «επιτυχία» των κατακτητών.

Είναι «Εφιάλτες» και «Τσολάκογλου» μαζί. Είναι οι «Εφιάλτες», που, ελέω νικητών, κατόρθωσαν και όχι μόνον επιβίωσαν μετά την προδοσία τους, αλλά κατάφεραν και έγιναν «Τσολάκογλου» στις κυβερνήσεις των κατακτητών ...Οι πιο πετυχημένες εκδοχές όλων των προδοτών του παρελθόντος. Ό,τι «ονειρευόταν» ο Εφιάλτης και ό,τι δεν μπορούσε να γίνει ποτέ ο Τσολάκογλου. Αυτή είναι η μοναδική «επιτυχία» του δοσίλογου Παπαδήμου. Είναι ο πιο πετυχημένος Έλληνας προδότης όλων των εποχών. Γιατί; Γιατί συνετέλεσε και ίδιος στην άλωση της χώρας, που του παραδόθηκε να κυβερνήσει. Χωρίς τη δική του βοήθεια πιθανότατα να μην βρίσκονταν εδώ ως κατακτητές τα διάφορα ΔΝΤ και οι υπόλοιπες τοκογλυφικές «ύαινες». Χωρίς αυτόν πιθανότατα να μην χρωστούσαμε τόσα πολλά, που να μας απειλεί ο κάθε τοκογλύφος και να μας χλευάζει ο κάθε καραγκιόζης αυτού του Πλανήτη.

Αν δεν ήταν ο Παπαδήμος να τους ανοίξει ως κεντρικός τραπεζίτης τις «πόρτες», οι οποίες έπρεπε να παραμένουν «σφραγισμένες», για να μην γίνουν «κερκόπορτες», κανένας από αυτούς δεν θα βρισκόταν σήμερα εδώ ...Κανένας δεν θα μπορούσε να μας βασανίζει σήμερα, αν δεν υπήρχε η συμμορία των Σημίτιδων και των άλλων πρακτόρων των γερμανικών και άλλων μυστικών υπηρεσιών. Αυτής της συμμορίας μέλος είναι και ο Παπαδήμος ...Ο δήθεν «πετυχημένος» με το «βαρύ» βιογραφικό ...Πολύ «βαρύ» ...Τόσο «βαρύ», που σου πιάνεται η «μέση» ακόμα και να το σκεφτείς ...Τόσο «βαρύ», που, μετά την απόλυσή του από την ΕΚΤ, αν δεν μπλεκόταν στα σημερινά δρώμενα, θα ήταν «τα απομεινάρια μιας ημέρας» του Ψυχικού.

Γιατί το λέμε αυτό; Γιατί πραγματικά αναρωτιόμαστε για το πόσο σημαντικός μπορεί να είναι ένας άνθρωπος, που το μόνο το οποίο έχει κάνει στη ζωή του είναι να μετράει κέρδη τοκογλύφων με μεθόδους που παραμένουν ίδιες μέσα στους αιώνες. Αναρωτιόμαστε τον λόγο για τον οποίο μπορεί να είναι σημαντικός ένας άνθρωπος με καριέρα οικονομολόγου ...Ένας άνθρωπος, ο οποίος δεν έσωσε ανθρώπους με κάποια δική του ιατρική επινόηση ...Ένας άνθρωπος, ο οποίος δεν εφεύρε κάτι χρήσιμο, που να εξυπηρετεί την ανθρωπότητα ...Ένας άνθρωπος, ο οποίος δεν έκανε τίποτε παραπάνω από το να υπολογίζει τα κέρδη των τοκογλύφων ...Καριερίστας σε έναν κλάδο, που δεν αποτελεί καν επιστήμη.

Όταν μιλάμε για καριέρα οικονομολόγου, μιλάμε για το απόλυτα «τίποτε» με πολύ «ξύγκι». Μιλάμε για έναν χώρο όπου μπορεί να είναι «θεός» ακόμα ο γύφτος Ρουμπινί. Όταν μιλάμε για «επιφανείς» οικονομολόγους, μιλάμε για δουλικά τοκογλύφων και τέτοιο δουλικό ήταν και ο Παπαδήμος. Αποτυχημένος μηχανικός ήταν σε μια εποχή όπου οι λιγοστοί μηχανικοί που υπήρχαν στην Ελλάδα διέπρεπαν. Αποτυχημένος μηχανικός ήταν ο Παπαδήμος, ο οποίος βολεύτηκε στην μη επιστήμη των οικονομικών και στον μισθό βρέξει-χιονίσει.

Απλά πράγματα. Ο Παπαδήμος επιχείρησε να γίνει μηχανικός την εποχή όπου οι οικονομολόγοι ήταν απλοί λογιστές. «Κουτσομηχανικός» των ΗΠΑ, εφόσον το πτυχίο του δεν είχε την αντίστοιχη αξία με αυτό ενός ευρωπαϊκού Πολυτεχνείου. Εκείνη την εποχή αποφάσισε να κάνει το «άλμα» στις οικονομικές «επιστήμες». Εκείνη την εποχή ένας μηχανικός θα μπορούσε να κάνει μεταπτυχιακό στα οικονομικά μόνον για δύο λόγους. Είτε γιατί ήταν πλουσιόβλακας και ήθελε να χασομεράει, έχοντας μια δικαιολογία να το κάνει, είτε γιατί ήταν φτωχόβλακας, που δεν ήθελε να εργαστεί ως μηχανικός και ήθελε να τρυπώσει σε κάποια τράπεζα.

Ο Παπαδήμος ήταν το δεύτερο. Ήταν ένας φτωχόβλακας, που γνώριζε ότι στην επιστήμη της μηχανικής δεν είχε περιθώρια διάκρισης. Επιπλέον ήταν ένας μισθοθήρας. Ήθελε ν’ αποφύγει τις κακουχίες του ρίσκου της επιχειρηματικότητας, που συνεπαγόταν εκείνη την εποχή το «μηχανιλίκι» και επεδίωκε το «τρύπωμα» σε κάποιον μεγάλο οργανισμό. Ως παιδί δημοσίου υπαλλήλου, άλλωστε, δεν είχε ποτέ και κάποιες άλλες εικόνες. Η συνέχεια απλά τον δικαίωσε, όχι επειδή ήταν ικανός, αλλά επειδή ήταν τυχερός. Έγινε οικονομολόγος-δουλικό σε έναν κόσμο ο οποίος άλλαζε και οι οικονομολόγοι από τελευταίος «τροχός» της άμαξας θα γίνονταν «επιστήμονες».

Αυτή είναι πάνω-κάτω η ζωή του. Η τύχη του τον «σέρνει» και η νοοτροπία του τον ανταμείβει. Από τότε που υπάρχει ως άτομο είναι υπάλληλος του γλειψίματος ...Υπάλληλος, από αυτούς που σέρνονται σαν τα «σαλιγκάρια», κάνοντας καριέρες ανάμεσα σε γραφεία και φωτοτυπικά ...Υπάλληλος με το αφηρημένο αντικείμενο της οικονομικής «επιστήμης» ...Υπάλληλος, από αυτούς που, όταν βλέπουν τα αφεντικά τους, δεν γνωρίζουν αν θα τους προάγουν ή αν θα τους απολύσουν ...Υπάλληλος, από αυτούς που, όταν τους απολύεις, «χωράνε» όλη τους τη ζωή σε ένα χαρτόκουτο ...Συνάδερφος των απολυμένων της Λίμαν Μπρόδερς, εφόσον είχαν τα ίδια αφεντικά και τους ίδιους στόχους. Πότε λοιπόν έγινε σημαντικός ένας τέτοιος άνθρωπος; ...Εκτός αν σημαντικοί σε αυτόν τον κόσμο είναι μόνον οι χρήσιμοι για τους Ρότσιλντ και τους Ροκφέλερ.

Αυτός είναι ο Παπαδήμος με το «βαρύ» βιογραφικό, που εντυπωσίασε μόνον τον αγράμματο Βερύκιο και τον γαλατά του ΛΑΟΣ ...Ο «μούργος» των Εβραίων, που δήθεν γνωρίζει τα «μυστικά» της Ευρώπης ...Ο υπάλληλος των Εβραίων, ο οποίος θα αποκαταστήσει την «αξιοπιστία» των Ελλήνων στην υφήλιο ...Ο υπάλληλος των τοκογλύφων, ο οποίος θα «ρυθμίσει» τα χρέη των Ελλήνων με τον τρόπο που «συμφέρει» την Ελλάδα ...Ο κλητήρας του Εβραίου Γκρίνσπαν, ο οποίος, αφού τον εκπαίδευσε στο μεγάλο «μαγαζί» της FED, τον έστειλε «συστημένο» στην Ελλάδα, για να εκτελέσει το «συμβόλαιο» θανάτου της ελληνικής οικονομίας. Στη συνέχεια έγινε ο κολαούζος του Εβραίου Τρισέ, ο οποίος, αφού τον εξυπηρέτησε εις βάρος της Ελλάδας, τον απέσυρε στις Βρυξέλες, για να μην κινδυνεύει στον χώρο όπου εγκλημάτησε.

Εγκληματίας είναι ο Παπαδήμος, που σήμερα εμφανίζεται σαν «σωτήρας» ...Ένας «λογιστής» των τοκογλύφων, ο οποίος, ως Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, πρόδωσε τους Έλληνες ...Ένας διορισμένος υπάλληλος των τοκογλύφων, που στην προσωπική του ζωή δεν γνωρίζει καν τι σημαίνει ελεύθερη οικονομία ...Ο δούλος, που, αφού τους εξυπηρέτησε, έλαβε την ανταμοιβή του «Ακαδημαϊκού» ...Ο πιστός τους δούλος, ο οποίος, ως διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, άφηνε το «ελληνικό» τραπεζικό σύστημα να κλέβει και να ρημάζει με τα πανωτόκια τούς Έλληνες πολίτες ...Το τραπεζικό σύστημα, το οποίο επί των ημερών του έβαλε «λουκέτο» σε όλη την ελληνική παραγωγή ...Το τραπεζικό σύστημα, το οποίο επί των ημερών του έπαιξε τα χρήματα των Ελλήνων στο χρηματιστήριο ...Το τραπεζικό σύστημα, το οποίο επί των ημερών του έβαζε «χέρι» στα χρήματα των ασφαλιστικών ταμείων ...Το τραπεζικό σύστημα, το οποίο επί των ημερών του δημιούργησε τη «φούσκα» των ακινήτων. Για όλα αυτά τα εγκλήματα εις βάρος του ελληνικού λαού δεν έχει τιμωρηθεί ακόμα ο Παπαδήμος.

Αυτή η προκλητική ατιμωρησία του είναι βέβαια εκείνη που κάνει και τη σημερινή του «εμφάνιση» προκλητική πέρα για πέρα. Ο δολοφόνος όχι μόνον δεν «εξαφανίστηκε», αλλά έχει το θράσος να επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος και να εμφανίζεται και σαν παράγοντας «σοβαρότητας», «αξιοπιστίας» και «δικαιοσύνης» ...Η αποθέωση της σοβαροφάνειας, που καλύπτει την απόλυτη κενότητα ενός δούλου ...Άψογη χωρίστρα, σιωπή νεκρού, ύφος καρδιναλίου και επένδυση στους επαίνους των αγραμμάτων Βερύκιων των διαπλεκόμενων ΜΜΕ. Αυτό, δηλαδή, που συμβαίνει σήμερα με τους άθλιους δοσίλογους, είναι άνευ προηγουμένου. Αυτό, το οποίο συμβαίνει σήμερα με τους δωσίλογους, δεν το τόλμησαν ούτε οι ένοπλοι Ναζί. Ακόμα και οι Ναζί τους δωσίλογούς τους τούς προστάτευαν με «κουκούλες», γιατί δεν μπορούσαν να βρουν ανάλογους «Βερύκιους» να τους επαινούν και να τους δικαιολογούν και ως εκ τούτου να τους εγγυηθούν την ασφάλειά τους χωρίς αυτές ...«Κουκούλες» δωσίλογων είναι οι σημερινοί δημοσιογράφοι της διαπλοκής.

Γι’ αυτόν τον λόγο οι σημερινοί ελέω τοκογλύφων προδότες όχι μόνον δεν ψάχνουν μέρος να κρυφτούν, αλλά θέλουν και να μας κυβερνήσουν. Μας προκαλούν, αποδίδοντάς μας τις συνέπειες των δικών τους εγκλημάτων. Αυτοί, οι οποίοι σε σκοτεινές συνεργασίες με τις διάφορες Goldman Sachs δημιούργησαν το παράνομο και απεχθές χρέος της πατρίδας μας, είναι οι ίδιοι, που σήμερα μας κατηγορούν ότι τα «φάγαμε». Αυτοί οι εγκληματίες ταυτίζονται με τους ξένους που μας αποκαλούν κλέφτες και τεμπέληδες. Αυτοί, οι οποίοι μας έκλεισαν τα εργοστάσια και μας φόρτωσαν το τεράστιο χρέος, τώρα θα αναλάβουν να το «νομιμοποιήσουν» σαν ηγέτες μας ...Τα «τρωκτικά» των τοκογλυφικών βόθρων θα καθίσουν στους πολιτικούς θρόνους των «λεόντων», που έχουν ανάγκη οι λαοί, για να συνεχίζουν τις πορείες τους.

Σε αυτήν την πρωτοφανή αθλιότητα ευθύνες έχει και η Δικαιοσύνη ...Η αμαρτωλή ελληνική Δικαιοσύνη, η οποία ξεκίνησε να φυγαδεύει δωσίλογους τύπου Χριστοφοράκων και ξέπεσε σήμερα να εξυπηρετεί και Μάκηδες Ψωμιάδηδες ...Η Δικαιοσύνη, η οποία «ακούγεται» μόνον όταν ζητιανεύσει αυξήσεις και αναδρομικά. Αντί λοιπόν αυτή η Δικαιοσύνη να ψάχνει τον Παπαδήμο να τον χώσει στη φυλακή για τις παράνομες πράξεις του στην περίοδο της θητείας του στην Τράπεζα της Ελλάδας, του επιτρέπει να ξαναπαρανομήσει --και μάλιστα στον υπέρτατο βαθμό--, αφήνοντάς τον να εμφανίζεται ως Πρωθυπουργός. Αυτόν τον άνθρωπο, ο οποίος, ως επίορκος Ανώτατος Κρατικός Λειτουργός, επέτρεψε στις τράπεζες των τοκογλύφων να σπρώξουν τον ελληνικό λαό στην παγίδα των διεθνών τοκογλύφων, έρχεται το βρόμικο και διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα της Μεταπολίτευσης να τον «ανταμείψει».

Στην πραγματικότητα βάζει έναν «δολοφόνο» να υπογράψει τη «νεκροψία» τού θύματος. Στην πραγματικότητα δίνει τη δυνατότητα σε έναν «δολοφόνο» να «σβήσει» τα «ίχνη» του. Αυτό δεν έχει ξαναγίνει στα χρονικά. Ο Παπαδήμος, ο οποίος είναι από τους κατ’ εξοχήν υπεύθυνους για την παράνομη διόγκωση του ελληνικού χρέους, έρχεται σήμερα ως δοτός Πρωθυπουργός να περάσει μέσα από τη Βουλή τη «δανειακή σύμβαση», που νομιμοποιεί το χρέος αυτό ...Ο Παπαδήμος έρχεται να υπογράψει μια σύμβαση, η οποία θα «σβήνει» για πάντα τις ευθύνες τις δικές του, του Σημίτη, του Παπακωνσταντίνου, του Παπανδρέου, του Βενιζέλου και των άλλων «παιδιών» του Κολεγίου, της διαφθοράς και της Διαπλοκής.

Σε αυτό το πρωτοφανές έγκλημα συντελούν τα μέγιστα και τα ΜΜΕ των διαπλεκομένων ...Των συνεργατών της Goldman Sachs, που φιλοδοξούν να τσιμπίσουν κανένα ευρουδάκι από την Κομαντατούρ της Νέας Τάξης ...Των συνεργατών της Goldman Sachs, οι οποίοι έγιναν μεγιστάνες, επειδή ο επίορκος Παπαδήμος, υπό τις εντολές των τοκογλύφων και του Σημίτη, επέτρεπε τον «αυτοκτονικό» δανεισμό του κράτους, προκειμένου να «ταΐζονται» οι διαπλεκόμενοι εργολάβοι με προμήθειες και δημόσια έργα. Παλιοί γνωστοί και συνένοχοι είναι όλοι αυτοί μεταξύ τους. Πριν τον μάθουν οι δημοσιογράφοι τον Παπαδήμο, τον γνώριζαν καλά τα αφεντικά τους. Επειδή ο λαός αυτόν τον Παπαδήμο δεν θα τον ψήφιζε ποτέ, τον «ψήφισαν» οι ίδιοι με την αντιδημοκρατική μεθόδευση που βλέπουμε σήμερα να εξελίσσεται μπροστά στα μάτια μας.

Αυτά τα αφεντικά με τις τεράστιες «ψήφους», για τους λόγους που περιγράψαμε, έβαλαν εμπρός το τηλεοπτικό «πλυντήριο» συνειδήσεων. Προσπαθούν να παρουσιάσουν τον νέο «Τσολάκογλου» σαν προσωπικότητα με διεθνές κύρος. Η Τρέμη, ο Πρετεντέρης, ο Λιαρέλης και ο Βερύκιος είναι αυτοί, οι οποίοι, αφού «εντυπωσιάστηκαν» επί πληρωμή από το «κύρος» του, προσπαθούν να μας το μεταφέρουν και σε εμάς ...Το διεθνές κύρος ενός «Ζίκου» του τραπεζικού συστήματος ...Το διεθνές κύρος ενός γνωστού καρπαζοεισπράκτορα των δύο Ηπείρων. Ο ...τρεις το λάδι, τρεις το ξύδι και με τόκους, πέναλτυς και προσαυξήσεις τρεις και δεκαπέντε το λαδόξιδο ...Ο επιστήμων.

Ποιοι τοποθέτησαν αυτόν τον «Ζίκο» στην κορυφαία πολιτική θέση της χώρας; Αυτοί, οι οποίοι μπορούσαν ...Οι κορυφαίοι πολιτικοί παράγοντες αυτής της χώρας ...Ο Παπανδρέου κατ’ αρχήν ...Ο προκάτοχος αυτής της θέσης ...Άλλη μεγάλη προσωπικότητα με διεθνές κύρος ...Αυτός, ο οποίος έκοβε ξύλα στη Σουηδία και έκανε τις «μεγάλες» σπουδές στην κοινωνιολογία ...Ούτε καν οικονομολόγος ...Ο μεγάλος «στοχαστής» και ποδηλάτης ...Ο Παπανδρέου, ο οποίος, σε συνεννόηση με τον Στρος Καν και τους διάφορους Σόρος, μας οδήγησαν στη «μέγγενη» του ΔΝΤ ...Ο Παπανδρέου, που εύκολα αποδεικνύεται ότι μεθόδευσε την κρίση δανεισμού, για να μας παγιδεύσει στα «δίκτυα» των τοκογλύφων φίλων της μητέρας του ...Ο Παπανδρέου, ο οποίος φρόντισε να δυσφημίσει τον ελληνισμό στα πέρατα του κόσμου, προκειμένου ένας μέχρι πρόσφατα αγαπητός λαός να φτάσει στο σημείο να γίνει παγκοσμίως αντιπαθής και να μην βρίσκει συμπάθειες και βοήθειες πουθενά στον Πλανήτη.

Μαζί του «συνοδοιπόρος» ο Σαμαράς ...Ο συμμαθητής, συμφοιτητής και συγκάτοικός του ...Ο επίσης άεργος και ανεπάγγελτος άνθρωπος με ένα «βαρύ» βιογραφικό οικονομολόγου ...Άλλος «επιστήμων» ...Ο προαλειφόμενος για τη θέση του Πρωθυπουργού ...Αυτός είναι ο έτερος πρωταγωνιστής τού σημερινού «βρόμικου» 2011 ...Ο έμπειρος πρωταγωνιστής, εφόσον ήταν ο Υπουργός Οικονομικών του «βρόμικου» ‘89 ...Αυτός, ο οποίος παριστάνει τον αθώο, αλλά στην πραγματικότητα είναι εκείνος, ο οποίος στην Κυβέρνηση Μητσοτάκη έθεσε τα θεμέλια της σημερινής αθλιότητας. Άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το «βρόμικο» ‘89 «στήθηκε» πάνω σε ένα μέγα τραπεζικό σκάνδαλο, το οποίο και πάλι είχε έναν Παπανδρέου που τα «πήρε» και ποτέ δεν πλήρωσε το έγκλημά του. Γιατί; Γιατί του «δάνεισαν» οι ίδιοι που «δανείζουν» σήμερα και στον γιο του ...με πρώτο τον Παπούλια.

Μιλάμε για πραγματικά προμελετημένο έγκλημα, εφόσον οι πρωταγωνιστές του έχουν όλα τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν μια κοινή εγκληματική συμμορία. Δεν είναι δηλαδή μόνον ο συμπληρωματικός τους ρόλος στο όλο έγκλημα. Είναι και τις ίδιας «καταγωγής». Ο Πρωθυπουργός «Τσολάκογλου» είναι του προδοτικού Κολεγίου ...Πρωθυπουργός διάδοχος ενός κολεγίοπαιδα Πρωθυπουργού και προπομπός ενός άλλου κολεγιόπαιδα ...Ο Πρωθυπουργός όλων των ρεκόρ του φασισμού. Πιο πολλές ψήφους κολεγιόπαιδων θέλει κάποιος για να βγει πρόεδρος στο δεκαπενταμελές του Κολεγίου Αθηνών, παρά Πρωθυπουργός της Ελλάδας. Με δύο ψήφους μπορεί να μην εκλέγεσαι στο δεκαπενταμελές του Κολεγίου, αλλά Πρωθυπουργός της Ελλάδας γίνεσαι σίγουρα. Εκεί την κατάντησαν την Ελληνική Δημοκρατία ο Παπανδρέου, ο Σαμαράς και ο Παπαδήμος ...Τα παιδιά του Κολεγίου και εκλεκτοί υπάλληλοι των όπου γης τοκογλύφων.

Γιατί έβαλαν τον Παπαδήμο «ανάμεσά» τους; Για «μονωτικό», που θα τους προστατεύει από τα εγκλήματα που καθημερινά πραγματοποιούν εις βάρος του λαού και τις ευθύνες που αυτά συνεπάγονται. Γιατί απλούστατα δεν είχαν άλλο τρόπο οι τοκογλύφοι να μας επιβάλουν την προδοτική Δανειακή Σύμβαση, που υποθηκεύει το μέλλον των Ελλήνων. Δεν υπήρχε άλλος τρόπος να παρακαμφθεί ο λαός και άρα η ίδια η Δημοκρατία. Δεν υπήρχε άλλος τρόπος να «εγκλωβιστούν» τα δύο κόμματα, χωρίς να αντιδράσουν τα στελέχη τους και βέβαια οι οπαδοί τους. Έπρεπε να εγκλωβιστούν στελέχη και οπαδοί, γιατί τα συμφέροντα των κομματαρχών, που ήθελαν να εξυπηρετήσουν τα ξένα αφεντικά, δεν ταυτίζονται με αυτά των υπολοίπων αφελών, οι οποίοι νομίζουν ότι έχουν να κάνουν με πολιτικούς που είναι Έλληνες και μάλιστα πατριώτες.

Επιπλέον, χωρίς τον Παπαδήμο δεν υπήρχε άλλη μέθοδος να ξεφύγουν οι δύο εγκληματίες κομματάρχες από τις ευθύνες τους. Αν πήγαιναν σε εκλογές και ο ελληνικός λαός «μιλούσε», θα την πατούσαν. Γιατί; Γιατί θα έπεφταν οι ίδιοι θύματα του δικού τους δικομματισμού. Γιατί αναγκαστικά θα έδινε ο λαός την εξουσία στη ΝΔ και η ΝΔ δεν θα μπορούσε να περάσει τη Δανειακή Σύμβαση από τη Βουλή. Επιπλέον, αναγκαστικά θα έπρεπε η ΝΔ να ξεκινήσει τις διαδικασίες των εξεταστικών επιτροπών, οι οποίες θα αφορούσαν τον ρόλο του Παπανδρέου στην κρίση δανεισμού.

Δεν θα μπορούσε να κάνει διαφορετικά, εφόσον η ίδια κατήγγειλε ότι υπήρχε ύποπτη μεθόδευση. Σε μια τέτοια περίπτωση θα ξεκινούσε η γνωστή «παράσταση» με αλλαγή ρόλων. Οι πασόκοι θα έβγαιναν να καταγγείλουν τις νεοδημοκρατικές ρεβανσιστικές πολιτικές και στο τέλος θα κατέληγαν να σέρνονται σαν «αντιμνημονιακοί» αγωνιστές στους δρόμους. Για λόγους κομματικής «αντίστασης» δεν θα ψήφιζαν οι βουλευτές τους τη Δανειακή Σύμβαση και θα ερχόμασταν και πάλι στο ίδιο αδιέξοδο. Αυτός ήταν ο απόλυτος εφιάλτης των τοκογλύφων και γι’ αυτόν τον λόγο δεν ήθελαν για κανέναν λόγο να δώσουν τον «λόγο» στον λαό.

Γι’ αυτόν τον λόγο τούς ήταν χρήσιμος ο «ενδιάμεσος» Παπαδήμος ...Χρήσιμος, για να μπορέσει να δραπετεύσει ο Γιωργάκης, χωρίς να υποστεί κάποιον δήθεν «πολιτικό» διωγμό από το αντίπαλο κόμμα και χρήσιμος, επίσης, για ν’ αναλάβει ο Σαμαράς Πρωθυπουργός, χωρίς η προδοσία της Δανειακής Σύμβασης να φέρει στο τυπικό επίπεδο την υπογραφή του. Επιχειρείται, δηλαδή, μια «σαλαμοποίηση» του εγκλήματος, ώστε οι εγκληματίες ν’ αποφύγουν την τιμωρία. Όλοι ευχαριστημένοι. Σαν τις τρεις μαϊμούδες. Η μία δεν έβλεπε, η άλλη δεν μιλούσε και η άλλη δεν άκουγε. Αυτό ακριβώς κάνει η συμμορία των μαϊμούδων του Κολεγίου ...Ο Γιωργάκης δεν «έβλεπε» και έπεσε στην «παγίδα» ...Ο Παπαδήμος δεν θα «μιλήσει» όταν θα υπογράφει, γιατί δεν είναι υπεύθυνος γι’ αυτό που έγινε ...Ο Σαμαράς προφανώς δεν θα έχει «ακούσει» τίποτε για τον «φόνο», όταν θα αναλάβει ως Πρωθυπουργός.

Αυτό είναι το όλο κόλπο. Ένα τεράστιο έγκλημα, τρεις ύποπτοι και οι τρεις με άλλοθι. Ένας «νεκρός», άπειρος πόνος και δυστυχία και κανένας «δολοφόνος» ...Το μεγαλύτερο κόλπο στην ελληνική ιστορία. Ένα «κόλπο», το οποίο δυστυχώς εμείς το «βλέπαμε» πριν καν αναλάβει ο Γιωργάκης και «φωνάζαμε» ότι στόχος των τοκογλύφων και των ιμπεριαλιστών είναι η ελληνική δημόσια περιουσία. Για να τη βάλουν στο «χέρι», θα πρέπει να μας φορτώσουν ένα τεράστιο χρέος ονομαστικής αξίας περίπου ίσης με τη δήθεν αποτίμηση της περιουσίας αυτής. Σε 250 δις είχαμε υπολογίσει το χρέος και από αυτό το ποσό είχαμε βγάλει και την «προμήθεια» του Γιωργάκη κοντά στα 2,5 δις. Ακριβώς το ποσό που μας «αφήνει» ο Γιωργάκης προς «αναγνώριση» στους τοκογλύφους. Τώρα το πρόβλημα του Γιωργάκη είναι να «δραπετεύσει» από το ελληνικό «πλοίο», το οποίο «βούλιαξε» ως Εβραίος «σαμποτέρ».

Αυτό είναι το ζητούμενο και γι’ αυτόν τον λόγο επιστρατεύτηκε ο Παπαδήμος, ο οποίος είναι ένα δουλικό των τοκογλύφων ...Των τοκογλύφων, οι οποίοι είναι αφεντικά όλων των εμπλεκομένων ...Τα αφεντικά της Λέσχης Μπίλνεμπεργκ. Ο Γιωργάκης θα κάνει τη μεγάλη «μπάζα», χωρίς να φαίνεται πουθενά η ευθύνη του, εφόσον δεν θα είναι ο Πρωθυπουργός που θα υπογράψει τη Δανειακή Σύμβαση και άρα την παράδοση της χώρας στους τοκογλύφους ...«Αθώος» του αίματος. Ο Παπαδήμος δεν θα έχει επίσης ευθύνη, εφόσον ο άνθρωπος δεν ευθύνεται για τη Δανειακή Σύμβαση. Δεν είναι αυτός που μας έβαλε στο ΔΝΤ και πολύ περισσότερο δεν είναι αυτός που διαπραγματεύτηκε τους ταπεινωτικούς όρους αυτής της προδοτικής σύμβασης. Αυτός ανέλαβε --ενώπιον ολόκληρης της ελληνικής κοινωνίας-- γνωρίζοντας εξ’ αρχής ότι θα έπρεπε απλά να διεκπεραιώσει μια κατάσταση για την οποία θεωρητικά δεν φέρει καμία ευθύνη ...Σχεδόν «χάρη» μάς έκανε που ανέλαβε. Στο τέλος θα έρθει ο Σαμαράς να «κλαίει» μαζί μας ...Άλλος «αθώος». Σαν νέος Χιροχίτο θα μας δώσει «κουράγιο» ν’ αντέξουμε το ανυπόφορο.

Όμως, για να «παιχτεί» όλο αυτό το θέατρο της προδοσίας, θα πρέπει να υπάρξει προδοσία μέγιστη από αυτόν, του οποίου ο ρόλος προβλέπεται από το Σύνταγμα να τα σταματήσει. Ποιος είναι αυτός; Ο Σαμαράς. Ο Σαμαράς είναι ο μέγιστος προδότης της κατάστασης. Γιατί; Γιατί εξαιτίας του τα πράγματα δεν παίρνουν τη φυσική τους ροή και άρα να «καταλήξουν» στον αρμόδιο και ο οποίος είναι ο λαός. Ο Γιωργάκης, ό,τι και να έχει κάνει, έχει «τελειώσει» τον ρόλο του. Το αν θα γλιτώσει ή αν θα τιμωρηθεί δεν είναι πλέον δικό του θέμα. Έφυγε από το «κάδρο» του πρωταγωνιστή. Αντίθετα ο Σαμαράς είναι αυτός, ο οποίος αποφασίζει σήμερα για το τι θα γίνει. Ο Σαμαράς αποφάσισε να «παρακαμφθεί» ο λαός. Ο Σαμαράς είναι αυτός, ο οποίος στέρησε από τον κυρίαρχο λαό το δικαίωμα του λόγου και βέβαια της κυριαρχίας. Ο Σαμαράς είναι αυτός, ο οποίος επέλεξε να εξυπηρετήσει τους τοκογλύφους και την Μέρκελ και όχι τον ελληνικό λαό.

Κατάλαβε ο αναγνώστης τι λέμε; Ο Σαμαράς σήμερα είναι ο μέγας εγκληματίας. Πιο μεγάλος και πιο φασίστας ακόμα και από τον Γιωργάκη. Οι άλλοι εγκληματίες ό,τι και να έχουν κάνει, δεν έχουν πλέον την ισχύ να μεθοδεύσουν τα πράγματα κατά τη βούλησή τους. Ο Σαμαράς είναι αυτός, ο οποίος σώζει τόσο τον Γιωργάκη όσο και τη μαριονέτα των τοκογλύφων, που παριστάνει τον Πρωθυπουργό. Ο Σαμαράς είναι αυτός, ο οποίος πρόδωσε τον συνταγματικό του ρόλο ...Τον ρόλο του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ο Σαμαράς μπλόκαρε τη Βουλή και παρέλυσε τη συνταγματική λειτουργία.

Αν ο Σαμαράς ήταν απλά τυπικός δημοκράτης και όχι κάτι το ξεχωριστό, τώρα θα έπρεπε να πηγαίνουμε για εκλογές και ο Γιωργάκης ν’ αναζητούσε ελικόπτερα για διαφυγή. Σήμερα η οικογένεια Παπανδρέου είναι ευτυχής, γιατί μπορεί και μετράει τη «λεία» της, χωρίς να υπάρχει κίνδυνος. Σήμερα η Μαργαρίτα πανηγυρίζει και καθησυχάζει τον εγκληματία και πλέον πάμπλουτο γιο της, θεωρώντας ότι σχεδόν έχουν γλιτώσει. Λογικό είναι να πιστεύουν ότι γλίτωσαν ήδη, εφόσον, όταν στήνεται μια «πυραμίδα» εγκλήματος, ο πρώτος είναι αυτός ο οποίος απεμπλέκεται με τη μεγαλύτερη ευκολία. Η εβραϊκή οικογενειακή συμμορία, η οποία μας δυσφήμισε παγκοσμίως και μας απειλεί με απόλυτη καταστροφή, έχει εξασφαλίσει σχεδόν την επιβίωσή της.

Ο Σαμαράς είναι ο τελευταίος αυτής της «πυραμίδας» και γι’ αυτόν τον λόγο παίρνει τα μεγαλύτερα ρίσκα. Αυτός άφησε τη Δημοκρατία μας «ανοχύρωτη». Κατέστρεψε τον θεσμικό ρόλο της Αντιπολίτευσης και συνέπραξε με αυτούς που εγκλημάτησαν στην Κυβέρνηση. Αυτήν τη στιγμή δεν υπάρχει Αξιωματική Αντιπολίτευση και η Ελληνική Βουλή υπολειτουργεί υπό το βάρος της προδοσίας των σκουπιδιών του Κολεγίου.

Ο μόνος, ο οποίος απέμεινε ν’ αγωνίζεται ως αντιπολίτευση, είναι ο Τσίπρας με τις σχεδόν ανύπαρκτες δυνάμεις τού κατακερματισμένου κόμματός του. Ένας Τσίπρας, που πρέπει να του αναγνωρίσουμε ότι αγωνίζεται ως τίμιος πατριώτης, αλλά είναι προφανές ότι δεν φτάνει για να σώσει μια κατάσταση, όπου οι εγκληματίες είναι πολλοί και το θύμα εξουδετερωμένο στην «άκρη» χωρίς δικαίωμα να εκφράσει την «άποψή» του με την ψήφο του ...Ο Τσίπρας, ο οποίος κατά τη γνώμη μας θα έπρεπε ήδη να έχει πάει στον Άρειο Πάγο και να διεκδικήσει εκεί --και με τον δικαστικό τρόπο-- τον ρόλο που «πούλησε» ο Σαμαράς και δεν διεκδίκησε το ΚΚΕ και είναι αυτός του Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.

Το τρομερό είναι ότι, εξαιτίας αυτού του πρωτοφανούς συνταγματικού εγκλήματος, που διαπράττεται σήμερα εις βάρος των Ελλήνων, αποκαλύπτονται όλοι οι πιθανοί και απίθανοι παράγοντες που συμπράττουν σ’ αυτό ...Αποκαλύπτονται όλοι οι ύποπτοι και ένοχοι παράγοντες, οι οποίοι παίζουν αρνητικό ρόλο στην πολιτική μας λειτουργία ...Αποκαλύπτονται ρόλοι, οι οποίοι υπό κανονικές συνθήκες δεν θα γίνονταν ποτέ αντιληπτοί. Για παράδειγμα, το γνωστό χαφιεδομάγαζο του Περισσού αποδεικνύει για άλλη μία φορά το πόσο ανώφελο και παρασιτικό είναι για τη δημοκρατική μας λειτουργία ...Ένα κόμμα, το οποίο μοιάζει με κόμμα μόνον όταν καταναλώνει τις κρατικές επιδοτήσεις ...Ένας πραγματικός «ευνούχος», ο οποίος είναι πρακτικά άχρηστος στη Βουλή των δημοκρατών.

Αυτό το κόμμα, παρά την παροιμιώδη οργάνωσή του, δεν μπορεί να βοηθήσει στη σημερινή κατάσταση. Πραξικόπημα γίνεται μπροστά στα μάτια του και δεν μπορεί ν’ αντιδράσει με πολιτικό τρόπο, παρά φωνάζει τον κόσμο στον δρόμο, όπως οι «αδερφές» κομμώτριες όταν τις κλέβουν στο ταμείο ... «Βοήθεια, καλέ βοήθεια». Δεν μπορεί ν’ αντιδράσει με διαφορετικό τρόπο, γιατί απλούστατα είναι «λερωμένο». Οι κοινωνικοί «αγωνιστές» εκβιάζονται από όλες τις μπάντες. Γι’ αυτόν τον λόγο δεν μπορούν να υπερασπιστούν ούτε τα προφανή συμφέροντά τους. Αξιωματική Αντιπολίτευση έπρεπε να είναι τώρα το ΚΚΕ και δεν διεκδικεί αυτήν τη θέση. Κάνει το κορόιδο και μιλάει για λαϊκές κινητοποιήσεις, ενώ μπορεί να πάει στον Άρειο Πάγο και να καταγγείλει τα αντισυνταγματικά και φασιστικά παιχνίδια της ΝΔ και του Σαμαρά.

Απλά πράγματα. Εξαιτίας του Σαμαρά έχουμε την πρώτη ερήμην του λαού Κυβέρνηση της Μεταπολίτευσης ...Η πρώτη ορκωμοσία Κυβέρνησης, που δεν μοιάζει με γιορτή, αλλά με μνημόσυνο. Εξαιτίας του Σαμαρά έχουμε το πρώτο κόμμα που είναι Αξιωματική Αντιπολίτευση με τους δύο του αντιπροέδρους να συμμετέχουν στην Κυβέρνηση ως κορυφαίοι υπουργοί. Αυτό το «καραγκιοζιλίκι» με την παραίτηση του Αβραμόπουλου δεν έχει γίνει ούτε στις «Μπανανίες». Στα βάθη της ζούγκλας τέτοια παιχνίδια δεν παίζουν εις βάρος της Δημοκρατίας και των λαών. Φυλακή θα έπρεπε να είναι όλοι αυτοί για κατάλυση του πολιτεύματος. Όταν όμως αυτός, ο οποίος πολιτικά «θίγεται» άμεσα και είναι το ΚΚΕ, δεν αντιδρά και αυτός, ο οποίος είναι αρμόδιος και είναι η Δικαιοσύνη, κάνει το «κορόιδο», όλα τα εγκλήματα γίνονται. Ο νόμος χάνει το νόημα του και οι εγκληματίες επωφελούνται από τα τυπικά.

Παραιτήθηκε από βουλευτής ο Αβραμόπουλος και άρα δεν «ανήκει» στην ΝΔ. Δεν υπάρχει «φόνος», γιατί το θύμα δεν έχει φωνή και ο «δικαστής» είναι αργυρώνητος. Ο «δολοφόνος» δεν τιμωρείται, γιατί έχει «καλό» δικαστή ...Δικαστή, ο οποίος δέχεται τη βλακώδη από όλες τις πλευρές άποψή του σαν αληθινή ...«Εγώ τη σκανδάλη ακούμπησα ...τι φταίω αν το θύμα βρισκόταν απέναντι από την κάνη. Το ακούμπησα; Δεν το ακούμπησα». Αυτό ισχυρίζεται η ΝΔ με την παραίτηση Αβραμόπουλου.

Η Δημοκρατία «φταίει», που βρέθηκε απέναντι και όχι ο Σαμαράς, ο οποίος απλά πάτησε μια «σκανδάλη». Από την άλλη πλευρά το ΚΚΕ δεν μπορεί να διεκδικήσει τον ρόλο του και τα δικαιώματά του, γιατί γνωρίζει ότι καταχρηστικά βρίσκεται το κόμμα του Στάλιν στη Βουλή της Δημοκρατίας ...Γιατί γνωρίζει ότι δεν μπορεί από τη φύση του να διεκδικήσει την «εντολή», εφόσον έχει υπογράψει το γνωστό «χαρτί» του «ευνουχισμού» του ...Άχρηστο πέρα για πέρα.

Όλα τα παιδιά του Κολεγίου και της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ έχουν κάνει τη Βουλή ένα «κουβάρι», που ακυρώνει τον ρόλο της και προστατεύει τους προδότες από τον λαό. Παιδιά τρόπος του λέγειν, γιατί τώρα «παίζουν» και τα παραπαίδια αυτής της Λέσχης. Δεν πρέπει να ξεχνάμε και τους αγράμματους γαλατάδες. Τώρα μπορεί να καταλάβει κάποιος και τον προδοτικό ρόλο του «υπερπατριώτη» Καρατζαφέρη ...Να καταλάβει τον ρόλο του δουλικού τού Μητσοτάκη, που, εκτός από «γαλατάς», είναι κατά περίσταση και «λαγός». «Λαγός» επικίνδυνος, ο οποίος πρωταγωνιστεί από την αρχή της προδοσίας του ελληνικού λαού.

Ο ίδιος «λαγός», ο οποίος κάποτε δήθεν σκέφτηκε μόνος του το ΔΝΤ και τα «άπειρα» χρήματα που θα μας «περίμεναν» στα ταμεία του ...Ο προδότης, ο οποίος ψήφισε το Μνημόνιο, όταν πραγματικά του ζητήθηκε να στηρίξει την προδοσία και κατόπιν παρίστανε τον «αντιμνημονιακό» ...Ο προδότης, ο οποίος ξαναπαίζει και σήμερα το ίδιο παιχνίδι, εφόσον εμφανίζεται σαν αυτός που δήθεν μόνος του σκέφτηκε τον Παπαδήμο. Οι τοκογλύφοι, η Goldman Sachs, o Τρισέ, ο Μπενράνκε δεν θυμούνταν τον υπάλληλό τους και τον θυμήθηκε ο «γαλατάς» με το πτυχίο άνευ διδασκάλου. Αυτός είναι ο «λαγός» της προδοσίας. Αυτός είναι που, ως αυτοχρισμένος «υπερπατριώτης», σέρνει τον χορό και μας οδηγεί όλο και πιο βαθιά στην κατοχή ...Στην κατοχή των τραπεζιτών και των τοκογλύφων.

Όλον αυτόν τον συρφετό δωσίλογων και προδοτών τον ελέγχουν οι διεθνείς τραπεζίτες. Αυτοί έβαλαν τον Σαμαρά να κάνει πραξικόπημα, προκειμένου η νέα κυβέρνηση να δώσει «αμνηστία» στον προδότη και κλέφτη Γιωργάκη. Όμως, αυτό το οποίο δεν γνωρίζει ο Σαμαράς, είναι ότι όλα αυτά θα τα βρει μπροστά του. Η κυβέρνηση «σβήστρα» εγκλημάτων θα έχει ζωή λίγων μηνών. Θα κάνει το «καθήκον» της απέναντι στα αφεντικά της και θα φύγει. Θα βάλει «φωτιά» στην κοινωνία και θα απομακρυνθεί. Θα απομακρυνθεί εγκαίρως και πριν το κοινωνικό «καζάνι» αρχίσει να πλησιάζει στα όριά του. Τότε όμως θα είναι η σειρά του Σαμαρά να μας κυβερνήσει ...Του Σαμαρά, που όλη η κοινωνία θα γνωρίζει πλέον τόσο τον ρόλο όσο και το ποιόν του ...Του Σαμαρά, ο οποίος θα πρέπει να δρομολογήσει τις δεσμεύσεις του Γιωργάκη απέναντι στους τοκογλύφους και ως εκ τούτου θα βρει όλον τον κρατικό «συνδικαλισμό» απέναντί του.

Σαν τον σκύλο θα τον σέρνουν στον δρόμο τα γνωστά «σκυλιά» του επαγγελματικού συνδικαλισμού. Θα τον πιέσουν για να κάνει νέα λάθη πάνω σε παλιά λάθη και πραγματικά θα κινδυνεύσει. Θα θυσιαστεί, για να γλιτώσουν οι πάντες εκτός από αυτόν. Τότε θα δούμε αν ο Σαμαράς θα είναι υπερήφανος για τη σημερινή του πραξικοπηματική επιλογή. Είναι βέβαιον ότι με αυτά που κάνει σήμερα θα είναι αυτός που θα πάρει όλο το βάρος των εγκλημάτων της Μεταπολίτευσης ...Ο άχρηστος Αντωνάκης με τη δήθεν «συνταγή» ανάπτυξης. Αυτός θα γίνει το «γαϊδούρι», που θα το «φορτώσουν» με τα «άπλυτα» μισού σχεδόν αιώνα, που μας οδήγησαν στην καταστροφή ...Το ίδιο κόλπο με αυτό που είδαμε στη Μικρασιατική Καταστροφή, όπου άλλοι πήραν τις αποφάσεις που οδήγησαν στην καταστροφή και άλλοι στήθηκαν στον τοίχο. Σε μια αντίστοιχη κατάσταση θα κληθεί να κυβερνήσει ο Σαμαράς.

...Ο Σαμαράς, που είχε την αφέλεια να μεθοδεύσει την κατάσταση όπως δεν τον βόλευε τον ίδιο ...Ο Σαμαράς, ο οποίος τρομοκρατείται από τους διάφορους Γιούγκερ και τις Μέρκελ και δεν βλέπει ότι ο πραγματικός τρόμος βρίσκεται μπροστά του και ακούει στο όνομα ελληνικός λαός ...Ο Σαμαράς, ο οποίος, αγνοώντας τους κινδύνους τού μέλλοντος, παίζει με τη «φωτιά» ...Ο Σαμαράς, ο οποίος, αν είχε στοιχειώδη πολιτική σκέψη, θα έκανε τα απολύτως απαραίτητα, χωρίς να ρισκάρει τίποτε. Θα ζητούσε εκλογές και θα προστάτευε τον λαό. Με αυτόν τον τρόπο θα «σταματούσε» τη «μετακύλιση» του εγκλήματος και θα το περιόριζε στους πραγματικούς εγκληματίες ...Ο Σαμαράς, ο οποίος θα περάσει στην ιστορία ως ο άνθρωπος που έκανε τους Τσιριδόσπυρο και Ρουντούλη Υπουργούς ...Ο έξυπνος Σαμαράς, ο οποίος μετά τον Πάγκαλο και τον Βενιζέλο έγινε το επόμενο θύμα του ηλίθιου στοχαστή.

Τώρα τα πάντα επαφίενται στον πατριωτισμό των βουλευτών ...Όλων των βουλευτών του συνόλου του πολιτικού φάσματος. Πρέπει οι βουλευτές να καταλάβουν ότι από τη στιγμή που οι Πραξικοπηματίες κομματάρχες έβγαλαν τον λαό από τη «μέση», είναι οι τελευταίοι που θα πρέπει ν’ αναλάβουν άμυνα ...Οι τελευταίοι νόμιμοι πολιτικοί παράγοντες αυτής της χώρας ...Η τελευταία ελπίδα πριν αποφασίσει ο λαός να πάρει την κατάσταση στα χέρια του και γίνει κανένα μακελειό. Τους συμφέρει ν’ αντιδράσουν, γιατί, αν δεν αντιδράσουν, θα έχουν να κάνουν με αυτούς που τους έστειλαν στη Βουλή να προστατεύσουν τα συμφέροντά τους. Ήδη βρίσκονται σε δύσκολη θέση και θα πρέπει να πείσουν εκ νέου τον λαό για τη νομιμοφροσύνη τους απέναντι στο Σύνταγμα.

Αυτοί, οι οποίοι πρέπει πρώτοι απ’ όλους να ξεκινήσουν τον αγώνα, είναι οι βουλευτές που πρόσκεινται στη ΝΔ ...Αυτοί, τους οποίους πρόδωσε ο ηγέτης τους και τους αντιλαμβάνεται σαν «πρόβατα», που μπορεί να τα αναγκάσει να στηρίξουν την προδοσία του. Τώρα πρέπει να κινητοποιηθούν οι βουλευτές της ΝΔ και ν’ ανατρέψουν τον προδότη ...Τον προδότη, ο οποίος στην κυριολεξία πήρε το κόμμα τους και το έκανε από ΝΔ ένα γερμανικό Media Markt ...Τον άθλιο, ο οποίος πήρε το κόμμα τους και το έκανε ένα γνήσιο μέλος της αγοραίας «πανίδας» της Συγγρού.

Αυτοί πρέπει ν’ αντιδράσουν στη χούντα του Σαμαρά, του οποίου τελικά η μόνη υπέρβαση που έκανε στη ζωή του είναι αυτή της προδοσίας. Τώρα είναι και η ευκαιρία για ανθρώπους σαν τον Καμένο. Πρέπει να βγουν στο «ξέφωτο» και να δώσουν τη μάχη τους. Να κινηθούν φανερά και απροσχημάτιστα εναντίον της προδοτικής ηγεσίας όσο υπάρχει χρόνος να βοηθηθεί η πατρίδα. Να κινηθεί ως «αυτόχθων» του κόμματος εναντίον των νεοφερμένων, που τους εμπιστεύτηκε ο κόσμος του και αυτοί το πρόδωσαν. Να κινηθεί εναντίον του Σαμαρά, ο οποίος με τη συμπεριφορά του αποδεικνύει ότι είναι όχι μόνον ξένο «σώμα» στο κόμμα, αλλά άχρηστο «σώμα».

Πρέπει να διεκδικήσει ο ίδιος την αρχηγία στο όνομα της ιδεολογίας του, αλλά και στο όνομα της γενιάς του ...Μια γενιάς, η οποία, αν δεν κινηθεί εγκαίρως, όχι απλά δεν θα παραλάβει από τη γενιά του Πολυτεχνείου καμένη γη, αλλά καθόλου γη. Πρέπει ο Καμένος και οι νέοι συνάδερφοί του να διεκδικήσουν το κόμμα που αυτοπροσδιορίζεται ως αγνό πατριωτικό και εθνικό και ν’ ανατρέψουν τον προδότη τού έθνους ...Τον μεγαλύτερο προδότη, που έχει υπάρξει μετά τον πόλεμο ...Τον μεγαλύτερο προδότη όχι μόνον του έθνους, αλλά και της παράταξής τους ...Τον προδότη, ο οποίος προφανώς θεωρεί πατρίδα και παράταξή του μόνον το κολεγιακό οικόπεδο του Ψυχικού. Αυτόν τον προδότη πρέπει ν’ ανατρέψουν από κοινού οι νεοδημοκράτες βουλευτές. Αν δεν το κάνουν αυτό, θα είναι συνένοχοι ...Συνένοχοι με τη γνωστή συμμορία των δωσίλογων του Κολεγίου.

Ταυτόχρονα θα πρέπει ν’ αρνηθούν να δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης στην Κυβέρνηση των δωσίλογων ...Στην Κυβέρνηση των «βαριών» βιογραφικών, των μελών της Μπίλντεμπεργκ, αλλά και των γαλατάδων και των βιβλιεμπόρων. Ακόμα και στενά κομματικά να σκεφτούν τα πράγματα, θα πρέπει ν’ αρνηθούν να επωμιστούν το κόστος να «φορτωθούν» τα άπλυτα του ΠΑΣΟΚ ...Να αρνηθούν να είναι εκείνοι, οι οποίοι θα νομιμοποιήσουν τα δισεκατομμύρια της λείας των Παπανδρέου ...Να αρνηθούν να γίνουν οι συνένοχοι των διαφόρων Παπακωνσταντίνου, Σιφουνάκηδων, Διαμαντοπούλων κλπ.. Τα μεγαλύτερα κορόιδα της πολιτικής ιστορίας της Ελλάδας θα είναι οι νεοδημοκράτες βουλευτές, αν φορτωθούν τις «αμαρτίες» των αντιπάλων τους και κάνουν με την ψήφο τους δισεκατομμυριούχους τους Παπανδρέου.

Αυτό είναι το καθήκον τους απέναντι στην πατρίδα, η υποχρέωση τους απέναντι στους ψηφοφόρους τους και βέβαια αυτό είναι και το δικό τους συμφέρον ...Συμφέρον, το οποίο θα το θυμηθούν όταν αγριέψουν τα πράγματα και θα τους κυνηγάει ο κόσμος στον δρόμο ...Ο κόσμος, ο οποίος σήμερα, εξαιτίας της δικής τους ηγεσίας, καθηλώθηκε στη θέση του θεατή των εξελίξεων και σύντομα θα επιστρέψει στη δράση. Πρέπει λοιπόν οι ίδιοι Βουλευτές ν’ ανατρέψουν τον αρχηγό τους και να καλέσουν τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου να αποφασίσει για τη νομιμότητα της επιλογής του να στηρίξει την Κυβέρνηση, ενώ παραμένει ο ίδιος στη θέση του Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Δεν είναι δυνατόν να θεωρείται νόμιμη μια Βουλή, στην οποία ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης είναι και «ηγέτης» των Υπουργών Άμυνας και Εξωτερικών ...Των δύο κορυφαίων υπουργείων. Αυτή είναι η απόλυτη ξεφτίλα της Δημοκρατίας και των θεσμών της.

Αυτό, το οποίο έχουμε να τους πούμε εμείς, είναι αυτό το οποίο θα λέγαμε στην Κυβέρνηση των Δοσίλογων το 1943. Θα τους λέγαμε ...μεγάλη μπουκιά φάτε, μεγάλες κουβέντες μη λέτε. Οσονούπω θα ψάχνουν υπόγεια και λαγούμια για να κρυφτούνε. Γιατί; Γιατί θα καταρρεύσει η Νέα Τάξη και μαζί με αυτήν και τα αφεντικά της ...Τα αφεντικά των δωσίλογων. Όπως κάποτε οι Έλληνες δωσίλογοι ανησυχούσαν για την τύχη του ανατολικού μετώπου, όπου ο Χίτλερ «έπαιζε» το μέλλον του, έτσι πρέπει και οι σύγχρονοι δωσίλογοι ν’ ανησυχούν για την τύχη των δικών τους αφεντικών ...Την τύχη που αυτήν τη στιγμή «παίζεται» στο δυτικό μέτωπο ...Στο μέτωπο της Ιταλίας, η οποία είναι έτοιμη να καταρρεύσει και απειλεί να συμπαρασύρει μαζί της ολόκληρη την «παράγκα» της Νέας Τάξης.

Για εμάς είναι θέμα χρόνου να καταρρεύσει η Νέα Τάξη. Το κολοσσιαίο μέγεθος της ιταλικής οικονομίας θα την παρασύρει στην άβυσσο. Το τεράστιο χρέος μιας τεράστιας οικονομίας, το οποίο είναι πλέον μη διαχειρίσιμο. Όμως, το ακόμα χειρότερο για τη Νέα Τάξη είναι άλλο. Τα χρέη θα μπορούσε κάποιος να πει ότι μπορούν με κάποιες γενναίες έστω και επίπονες αποφάσεις των τοκογλύφων να τεθούν υπό έναν στοιχειώδη έλεγχο. Γι’ αυτόν τον λόγο άλλωστε υπάρχουν τα «κουρέματα» και οι διαγραφές χρεών. Το πρόβλημα δεν είναι αυτό ...Δεν είναι τα χρέη, τα οποία οδηγούν στην κατάρρευση, ώστε να θεωρούμε ότι έχουν οι τοκογλύφοι έστω και κάποιες στοιχειώδεις πιθανότητες να επιβιώσουν.

Τα χρέη, για τον νοσούντα παγκόσμιο «οργανισμό», είναι ό,τι το πνευμονικό οίδημα για έναν ασθενή ...Είναι λόγος θανάτου, αλλά όχι η πραγματική αιτία θανάτου. Τι σημαίνει αυτό; Ότι τα χρέη μπορούν να γίνουν ο λόγος της παγκόσμιας κατάρρευσης, αλλά αυτά δεν είναι η πραγματική αιτία της κατάρρευσης. Θα ήταν η πραγματική αιτία, αν με μία διαγραφή τους αυτόματα ο κόσμος «ανέπνεε» και έμπαινε σε τροχιά ανάπτυξης. Αυτό όμως δεν συμβαίνει. Όλα τα χρέη να διαγραφούν σήμερα, μέσα σε ελάχιστο χρόνο θα ξαναφτάσουμε στην ίδια κατάσταση, γιατί απλούστατα τα χρέη είναι το αποτέλεσμα της «νόσου» και όχι το αίτιο που την προκαλεί.

Το πραγματικό αίτιο της «νόσου», που αυτήν τη στιγμή απειλεί την παγκόσμια κοινωνία με «θάνατο», είναι η απασχόληση. Είναι το γεγονός ότι οι κοινωνίες των κρατών δεν εργάζονται και διαρκώς δημιουργούν χρέη, είτε στο ατομικό είτε στο συλλογικό επίπεδο. Αν δεν λυθεί αυτό το πρόβλημα, δεν θα λυθεί κανένα πρόβλημα και αυτό δυστυχώς για τους τοκογλύφους είναι ένα πρόβλημα, το οποίο τους «ξεπερνάει». Το σύστημα έχει πρόβλημα επιβίωσης, γιατί είναι κακοσχεδιασμένο. Είναι ένας «ασθενής», ο οποίος πρέπει ν’ αλλάξει ολόκληρη τη λειτουργία του ...Ένας ασθενής που θα «πεθάνει», γιατί κάποιοι τοκογλύφοι σαν τον Παπαδήμο, παριστάνοντας τους «επιστήμονες», συνέδεσαν τον «καθετήρα» του ασθενούς με τον «αναπνευστήρα» του και περιμένουν το «θαύμα» ...Ένα «θαύμα», το οποίο είναι μαθηματικά βέβαιον ότι δεν θα έρθει ποτέ.

Είναι θέμα χρόνου οι σημερινοί δοσίλογοι να χάσουν την ασφαλή «ομπρέλα» της προστασίας τους. Σύντομα θα κρύβονται στα υπόγεια και τους βόθρους της πρωτεύουσας, όπως οι προκάτοχοί τους το ‘44. Δεν είναι όμως μόνον αυτοί, που επένδυσαν σε κουτσό «άλογο». Το ίδιο εκτεθειμένοι είναι και οι «δανειστές» μας. Το μεγάλο ρίσκο των τοκογλύφων είναι ότι αυτή η Κυβέρνηση είναι παράνομη και οι ίδιοι εμπλέκονται στην επιβολή της. Δική τους απόφαση είναι να μην οδηγηθεί η Ελλάδα σε εκλογές και άρα να «εκτραπεί» η συνταγματική νομιμότητα.

Όταν όμως υπάρχει μια παράνομη Κυβέρνηση, άκυρες είναι και οι αποφάσεις της. Δεν μπορεί μια παράνομη Κυβέρνηση, που μετατρέπει τη Βουλή σε Πραξικοπηματική, να δώσει νομιμότητα σε μια δανειακή σύμβαση. Δεν είναι δυνατόν να δώσουν νομιμότητα σε μια δανειακή σύμβαση άνθρωποι, οι οποίοι αποδεικνύεται εύκολα ότι ήταν μίσθαρνα όργανα των δανειστών. Άκυρες είναι οι αποφάσεις μιας Βουλής, που ψηφίζει μια πρόταση μιας Κυβέρνησης δωσίλογων τραπεζιτών και «ελέγχεται» από μια Αξιωματική Αντιπολίτευση, η οποία σε εκκωφαντικά «μυστικά» συμμετέχει σ’ αυτήν.

Όταν λοιπόν αυτοί, οι οποίοι θίγονται από την ακυρότητα αυτών των αποφάσεων, είναι άμεσα εμπλεκόμενοι στην παρανομία που προκαλεί αυτό το φαινόμενο, ευνόητο είναι ότι δεν δικαιούνται τίποτε απολύτως. Κατάλαβε ο αναγνώστης τι λέμε; Αν γίνει κανένα περίεργο reset των δανείων, εξαιτίας της Ιταλίας και των άλλων υπερχρεωμένων κρατών, οι τοκογλύφοι κινδυνεύουν να μην πάρουν ούτε ευρώ, από την Ελλάδα. Με την απροκάλυπτη εμπλοκή τους στα «παιχνίδια» του Γιωργάκη και του Σαμαρά, κινδυνεύουν να μην πάρουν ούτε ευρώ, αν η εξουσία τόσο στο εξωτερικό όσο και στην Ελλάδα χαθεί από τα χέρια των δουλικών τους.

Ακόμα και το αγγλικό δίκαιο δεν μπορεί να τους βοηθήσει σε μια τέτοια περίπτωση. Αν αποδειχθεί ότι έχουν εμπλακεί σε αντιδημοκρατικές πράξεις, καμία Δανειακή Σύμβαση δεν έχει νομική αξία. Ας το ψάξουν λίγο και θα δουν ότι γνωρίζουμε τι λέμε.

ΕΛΛΗΝΕΣ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ.

ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΨΗΦΟΣ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΩΝ ΔΩΣΙΛΟΓΩΝ.

ΜΕ ΤΙΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΣΑΣ ΔΩΣΤΕ ΤΟΝ «ΛΟΓΟ» ΣΤΟΝ ΛΑΟ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΑΣ.

ΕΙΣΤΕ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΡΑΣΕΤΕ ΩΣ ΤΕΤΟΙΟΙ.

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΟΝΟΙ ΣΑΣ ΤΗΝ ΛΟΓΙΚΗ

ΠΡΙΝ Η ΛΟΓΙΚΗ ΑΡΧΙΣΕΙ ΝΑ ΣΑΣ ΣΕΡΝΕΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ.

Από τη στιγμή που είναι φανερό πλέον --ακόμα και στους πιο άσχετους-- ότι οι τοκογλύφοι και οι ιμπεριαλιστές δεν επιθυμούν να πάμε σε εκλογές και άρα να δώσουν τον «λόγο» στον λαό, οι Έλληνες βουλευτές είναι υποχρεωμένοι ν’ ανατρέψουν τα σχέδιά τους. Πρέπει να «επιστρέψει» η πολιτική όχι μόνον στην Ελλάδα, αλλά σε ολόκληρη την Ευρώπη, αν σκεφτεί κάποιος ότι τις ίδιες αντιδημοκρατικές αθλιότητες μεθοδεύουν και στην Ιταλία. Πρέπει η πολιτική να επιβληθεί της τοκογλυφίας. Πρέπει η Δημοκρατία να επιβληθεί του μονεταρισμού. Δεν είναι δυνατόν τους λαούς να τους κυβερνάνε οι «επιστήμονες» της αθλιότητας και του φαρισαϊσμού ...Δεν είναι δυνατόν να αφεθούν να επιβληθούν στον κόσμο οι σφουγγοκωλάριοι των τοκογλύφων ...Τα ανθρωπάκια με τα «βαριά» βιογραφικά της πλάκας.

Πρέπει οι Έλληνες πολιτικοί ν’ αντιληφθούν την απειλή κατά της Δημοκρατίας και να πρωταγωνιστήσουν σε αυτήν την προσπάθεια. Πρέπει να λάβουν τα μηνύματα των καιρών και ν’ αρνηθούν να δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης στην νέα δωσιλογική Κυβέρνηση, ώστε να πάμε υποχρεωτικά σε εκλογές. Να κάνουν το ελάχιστο, που αποτελεί καθήκον τους να κάνουν και το οποίο είναι να δώσουν στον λαό τον «λόγο» για να «μιλήσει». Να αναλάβει ο λαός τις «ευθύνες» του και οι τοκογλύφοι τα δάκρυά τους. Το ‘40 δεν δόθηκε η ευκαιρία στους Έλληνες βουλευτές να πολεμήσουν απευθείας τους κατακτητές. Σήμερα τούς δίνεται. Λίγες φορές δίνεται η δυνατότητα σε έναν άνθρωπο ν’ αποδείξει τον πατριωτισμό και τη γενναιότητά του και για τους Έλληνες βουλευτές ήρθε αυτή η φορά.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ

Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο - ΕΑΜ Β’

http://eamb-ydrohoos.blogspot.com

Υ.Γ.

Περιμέναμε με «αγωνία» να δούμε την Κυβέρνηση, η οποία θα αποκαταστήσει την εικόνα του ελληνισμού στον Πλανήτη ...Την Κυβέρνηση του «επιστήμονα» Παπαδήμου με το «βαρύ» βιογραφικό. Πραγματικά «δικαιωθήκαμε» από το πετυχημένο «είδωλο» των αγραμμάτων δημοσιογράφων, όταν μάθαμε τη στελέχωσή της. Μιλάμε για έναν πραγματικό πολιτικό και κοινωνικό «σκουπιδοτενεκέ». Ο άνθρωπος είναι «περίπτωση». Έψαξε, βρήκε και πήρε ό,τι χειρότερο έχουν αναδείξει τα κόμματα, που συνεργάζονται στην Κυβέρνησή του ...Ό,τι χειρότερο έχει αναδείξει η κοινωνία της Μεταπολίτευσης ...Μια «συρραφή» αθλιότητας, διαφθοράς και ασχετοσύνης. Μιλάμε για μια Κυβέρνηση δωσίλογων, που είναι ταυτόχρονα Κυβέρνηση απατεώνων.

Απλά πράγματα. Η σημερινή Κυβέρνηση των δωσίλογων δεν είναι απλά μια Κυβέρνηση κάποιων πολιτικών εγκληματιών ...Κάποιων εγκληματιών, οι οποίοι για πολιτικούς και ιδεολογικούς λόγους εγκλημάτησαν εις βάρος της Δημοκρατίας και του Συντάγματος ...Είναι Κυβέρνηση κοινών απατεώνων, οι οποίοι, αν υπήρχε δικαιοσύνη, θα έπρεπε να είχαν προβλήματα με τον κοινό νόμο. Αυτό είναι εύκολο να το αποδείξουμε. Ρωτάμε λοιπόν την ηγεσία της ελληνικής Δικαιοσύνης. Υπάρχει ή δεν υπάρχει ασυμβίβαστο στη «σωτήρια» αποστολή του Παπαδήμου; Υπάρχει «εκκρεμότητα» με τη νομιμότητα του ελληνικού χρέους στην υπόθεση του οποίου έχει ύποπτη συμμετοχή και ο Παπαδήμος;

Έχει αποφανθεί η ίδια η Δικαιοσύνη για τη νομιμότητα του ελληνικού χρέους; Υπάρχει θέμα με τα Swap της Goldman Sachs; Πώς είναι δυνατόν ν’ αναλαμβάνει την ηγεσία της χώρας σε μια στιγμή, που θα πρέπει να δεσμευτεί για πολλά χρόνια απέναντι στους τοκογλύφους ένας άνθρωπος, ο οποίος, αν λειτουργούσαν κανονικά τα πράγματα, θα έπρεπε τώρα να είναι τουλάχιστον υπόδικος; Πώς είναι δυνατόν αυτός ο άνθρωπος μαζί με τον επίσης «ύποπτο» Παπακωνσταντίνου ν’ αναλαμβάνουν επικεφαλής της διαχείρισης του δημόσιου πλούτου και της εξυπηρέτησης μέσω αυτού του υπόπτου δημοσίου χρέους;

Το ίδιο πρέπει ν’ αποφανθεί και η Δικαιοσύνη για τον Βενιζέλο, ο οποίος είναι αντιπρόεδρος αυτής της Κυβέρνησης. Τώρα, που ξέσπασε το σκάνδαλο με τον Λαυρεντιάδη, υπάρχει ή δεν υπάρχει θέμα με τον Βενιζέλο; Τώρα, που άνοιξε η υπόθεση της Proton Bank δεν πρέπει η δικαιοσύνη να καλέσει και τον Αντιπρόεδρο αυτής της Κυβέρνησης να απολογηθεί ως ύποπτος επίσης; Είναι ύποπτος τέλεσης εγκλημάτων του κοινού ποινικού δικαίου, εφόσον υπάρχουν όλα τα δεδομένα που επιτρέπουν σε κάποιον να υποθέτει ότι δεν το έκανε «τζάμπα». Δεν είναι δυνατόν ο Συνταγματολόγος της κατσαρόλας να μην γνώριζε τι ακριβώς έκανε και ποιος είχε κέρδος από τις δικές του παραλείψεις ...Παραλείψεις, οι οποίες δικαιολογούν ακόμα και μερίδια συνενόχων.

Ακριβώς, επειδή γνώριζε τις συνέπειες αυτών των πράξεων, φρόντισε --έστω και άκομψα και κάνοντας κατάχρηση της εξουσίας του-- να αποκτήσει μια παράνομη κουκούλα «νομιμότητας». Αυτή η ενέργειά του τον αποκαλύπτει και βέβαια τον καθιστά ένοχο. Πήρε τα χρήματα των Ελλήνων πολιτών, τα έβαλε στην Proton Bank, έχοντας γνώση της παρανομίας της πράξης του και μετά νομοθέτησε εκ των υστέρων, για να καλύψει την παρανομία του. Παγκόσμιο Ρεκόρ. Ο ίδιος άνθρωπος, ο οποίος πυροβόλησε και «σκότωσε» κάποιον την προηγούμενη νύχτα, πήγε την επομένη ημέρα στη Βουλή και «νομοθέτησε» υπέρ του εαυτού του ...«Αν είσαι χοντρός και Σαλονικιός, δεν υπάρχει «έγκλημα», όταν «πυροβολείς» την προηγούμενη νύχτα».

Ως Υπουργός, νομοθέτησε ότι ...δεν υπάρχει «έγκλημα», όταν γίνεται αυτό το οποίο έκανε ο ίδιος, όταν αυτό απαγορευόταν. Τώρα λοιπόν, που ανοίγει η υπόθεση Λαυρεντιάδη, δεν πρέπει να κληθεί και ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης των δωσιλόγων ν’ απολογηθεί ως ύποπτος; Τώρα, που θ’ αρχίσουν τα πήγαινε-έλα των κατηγορούμενων στην εισαγγελία, δεν πρέπει να κληθεί και ο Βενιζέλος; Αυτή η πιθανότητα δημιουργεί ή όχι ασυμβίβαστα για τον ρόλο που έχει αναλάβει; Πώς είναι δυνατόν ένας άνθρωπος, ο οποίος αυτήν τη στιγμή δέχεται πιέσεις από τους διεθνείς τοκογλύφους, να είναι αξιόπιστος και εθνικά «ασφαλής», όταν υπάρχει πιθανότητα να εκβιάζεται για παρανομίες, τις οποίες γνωρίζει απόλυτα το τραπεζικό σύστημα;

Αυτή είναι η σοβαρή Κυβέρνηση, που θα αποκαταστήσει το κύρος της Ελλάδας στο εξωτερικό ...Μια Κυβέρνηση, της οποίας οι ηγέτες παραμένουν ελεύθεροι χάρη στην ανοχή της Ελληνικής Δικαιοσύνης ...Της Ζαγοριανής Δικαιοσύνης πιο συγκεκριμένα. Σε μια περίοδο, που όλη η υφήλιος θεωρεί τους Έλληνες αναξιόπιστους, επειδή δήθεν «μαγείρευαν» τα δημοσιονομικά στοιχεία, αναλαμβάνει την ηγεσία τους αυτός, ο οποίος εκ της θέσεώς του ήταν ο «αρχιμάγειρας» ...Σε μια περίοδο, που όλη η υφήλιος θεωρεί τους Έλληνες απατεώνες, αναλαμβάνει ως αντιπρόεδρος της «αξιόπιστης» Κυβέρνησής τους ένας άνθρωπος, ο οποίος πρώτα παρανομεί και μετά αυτοαθωώνεται με δικούς του νόμους.

Όλοι στον Άρειο Πάγο. Να τον αναγκάσουμε να εξετάσει την περίπτωση των παράνομων Swaps και αναγκαστικά να καλέσει ως ύποπτο τον «σωτήρα», που παριστάνει τον νέο Πρωθυπουργό της Κυβέρνησης. Να τον αναγκάσουμε να εξετάσει την υπόθεση της Proton Bank και να καλέσει ως ύποπτο τον «αξιόπιστο» διαπραγματευτή μας। Για ένα πράγμα να είναι σίγουροι όλοι αυτοί. Δεν θα ξεμπλέξουν εύκολα ...Καθόλου εύκολα ...Έρχονται δύσκολες ημέρες γι’ αυτούς.
ΠΗΓΗ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "11-11-11"