Διάλεξη του Νίκου Λυγερού με θέμα: «Ένα όραμα, μία λύση: ΑΟΖ».
Βελλίδειο Συνεδριακό Κέντρο, Θεσσαλονίκη.
Τετάρτη 29/02/2012
Πριν από 7 ώρες
Σάββατο 3 Μαρτίου 2012
Διάλεξη του Νίκου Λυγερού με θέμα: «Ένα όραμα, μία λύση: ΑΟΖ»
Διάλεξη του Νίκου Λυγερού με θέμα: «Ένα όραμα, μία λύση: ΑΟΖ».
Παρασκευή 2 Μαρτίου 2012
ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΠΡΟΤΥΠΑ ΑΝΔΡΕΙΑΣ ΚΑΙ ΘΥΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΕΛΛΑΔΑ
Ως γνωστόν η ανδρεία δεν είναι μόνο ανδρική ιδιότητα αλλά και γυναικεία. Είναι μια υπερβατική ενέργεια που σχετίζεται με το σθένος και την ανυποχωρητικότητα μπροστά στις δυσκολίες, τις φοβίες και τις προκλήσεις της ζωής αλλά και της προσωπικής μας καθημερινής αναμέτρησης με τον εαυτό μας.
Ολοι γνωρίζουμε πόσο καίριο ρόλο διαδραματίζει η μάνα στην διάπλαση και διαμόρφωση της προσωπικότητας των παιδιών της. Εκτός από τις κατά φύσιν μάνες, υπάρχουν και οι κατ’ εκπαίδευση και κατά γνώση και χάρη μάνες όπως πρέπει να είναι οι ευσυνείδητες δασκάλες και ιδιαίτερα οι Ελληνίδες δασκάλες που ως πρώτιστο μέλημα πρέπει να έχουν την Ελληνοκεντρική και Χριστοκεντρική εκπαίδευση των Ελληνόπαιδων.
Τέτοια, λοιπόν, λαμπρά παραδείγματα Ελληνίδων θα παρουσιάσουμε σε αυτό το αφιέρωμα.
Θα ξεκινήσουμε, λοιπόν, με την ηρωική Αικατερίνη Χατζηγεωργίου που πυρπολήθηκε ζωντανή από τους φανατικά ανθέλληνες Βούλγαρους συμμορίτες στο χωριό ΓΚΡΙΤΣΙΣΤΑ (ΕΛΛΗΝΟΧΩΡΙ) ΓΕΥΓΕΛΗΣ στην σημερινή δημοκρατία της VARDARSKA.
Η ηρωίδα Αικατερίνη Χατζηγεωργίου αρνήθηκε να σταματήσει να διδάσκει την ελληνική γλώσσα στα παιδιά της Γκρίτσιστας και να προσχωρήσει στην Βουλγαρική Εξαρχία. Παρά τις επανειλημμένες απειλές των Βουλγάρων έμεινε ακλόνητη στο λειτούργημά της μέχρι την ημέρα που το σπίτι της κυκλώθηκε από συμμορία κομιτατζήδων που πυρπόλησε το σπίτι της και αυτή αντί να φοβηθεί και να υποκύψει έβγαλε το περίστροφο που είχε για να προστατεύει τον εαυτό της από τους βαρβάρους και έπεσε μαχόμενη περνώντας έτσι στο Ελληνικό Πάνθεον των ηρώων, αφού έστειλε πρώτα ουκ ολίγους κομιτατζήδες να συναντήσουν τους προγόνους τους.
Συνεχίζουμε το οδοιπορικό μας στον ακριτικό Έβρο με τις δύο σύγχρονες Ελληνίδες πρότυπα. Η μια ζωντανή και η άλλη δικαιωμένη. Ξεκινώντας πρώτα από την κεκοιμημένη να αναφερθούμε ότι πρόκειται για την Βασιλική Λαμπίδου την κυρά των Μαρασίων της οποίας το βλέμμα ακτινοβολούσε Ελληνικό φως σαν το φως της Ουράνιας Πατρίδας μας στην οποία τώρα αναπαύεται.
Δύο ήταν τα χαρακτηριστικά της γλυκιάς αυτής γερόντισσας: Ηταν μητέρα τεσσάρων τέκνων, τρία εκ των οποίων έχασε νωρίς. Το έτερο άλλο κυριότερο χαρακτηριστικό της ήταν η λατρεία για τον Ελληνικό Στρατό και την μητέρα Ελλάδα.
Διακονούσε με αυταπάρνηση τους στρατιώτες του φυλακίου των Μαρασίων επί πενήντα συναπτά έτη ανεξαρτήτως καιρικών συνθηκών και έκανε κάθε πρωί και βράδυ έπαρση και υποστολή της λατρεμένης της Ελληνικής Σημαίας. Βλέπετε το σπίτι της απείχε μόνο 300 μέτρα από την κατεχόμενη υπό των Τούρκων ανατολικήΘράκη.
Η άλλη ηρωίδα της Θράκης και της Ελλάδας μας που επίσης φωτίζεται από το ΕΛΛΑΝΙΟ ΦΩΣ είναι η δασκάλα Χαρά Νικοπούλου. Θα μπορούσε να διάγει βίον ανέμελον και ανέφελον μεταξύ Εκάλης – Κολωνακίου και Μυκόνου – Αραχώβης.
Η ελληνική της συνείδηση όμως και η λατρεία της για την μητέρα Ελλάδα καθώς και η συναίσθηση αποστολής, την έκαναν αυτοβούλως να επιλέξει ένα πόστο μάχης: Το ακριτικό χωριό Δέρειο (ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΤΩΝ ΔΕΡΟΣ;) στην ορεινή Ροδόπη και στα Ελληνοβουλγαρικά σύνορα όπου οργιάζει η προπαγάνδα του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής και είναι νωπές οι μνήμες όλων μας από τις επιθέσεις φανατικών ανθελλήνων εναντίον Γαλλικού τηλεοπτικού συνεργείου και λίγο παλαιότερα εναντίον Ελλήνων ηθοποιών που έκαναν ένα απλό γύρισμα για μια τηλεοπτική σειρά ιδιωτικού τηλεσταθμού.
Όλα βέβαια τα παραπάνω γεγονότα έμειναν αναπάντητα από τους ελληνόφωνους πολιτικάντηδες και ιδιαίτερα από τους πελατειακά σκεπτόμενους Ελληνες (;) βουλευτής της Θράκης.
Η αγαπημένη μας Χαρά πάνω στης Θράκης τα βουνά από το 2004 που διορίστηκε εκεί άρχισε να επανελληνίζει τα ζαλισμένα από την μισαλλόδοξη τουρκική προπαγάνδα παιδιά του Μεγάλου Δερείου.
Αυτό δεν άρεσε στο προξενείο της Κομοτηνής που άρχισε να την απειλεί στην αρχή λεκτικά και όταν διαπίστωσε ότι αυτή η τακτική δεν φέρει αποτέλεσμα, δια χειρός μίσθαρνου οργάνου της, προκάλεσε κάταγμα στον βραχίονα της ηρωικής δασκάλας στις 8/2/2008.
Αυτό που δεν κατάλαβαν όμως, οι μισέλληνες του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής είναι ότι μ’ αυτήν τους την κίνηση έσκαψαν μόνοι τους τον λάκκον τους γιατί η Χαρά πείσμωσε και δυνάμωσε περισσότερο και όταν θυμώνει ένας Ελλάνιος Γόνος ξέρουμε τι συμβαίνει μετά…
Να κατηφορίσουμε όμως από την ακριτική Θράκη προς ένα ακόμη σημείο της πατρίδας μας που επιβουλεύεται η πάντα ύπουλη Τουρκία. Μιλάμε για το πανέμορφο Καστελόριζο, το νησιώτικο σύμπλεγμα του οποίου αποτελείται από εννέα νησιά μαζί με αυτό. Ολοι μας γνωρίζουμε τι δύναμη γεωπολιτική, γεωστρατηγική και ενεργειακή δίνει αυτό το νησί στην πατρίδα μας και πόσο σκληρά πρέπει να το υπερασπιστούμε ανεξαρτήτως θυσιών.
Για να παραμένει, όμως, μέχρι σήμερα το νησί αυτό Ελληνικό μαζί με την συστάδα νησιών γύρω του, σημαντικό ως καίριο ρόλο διαδραμάτισε η Δέσποινα Αχλαδιώτου η επονομαζόμενη Κυρά της Ρω.
Αυτή η Αγνή Δωδεκανήσια Ελληνίδα με την παραδοσιακή αρχοντική της φορεσιά είχε γίνει ένα με την σημαία την Ελληνική την οποία ύψωνε (όπως και η Βασιλική Λαμπίδου) στην νησίδα Ρω από το 1943 έως το 1982, έτος κοιμήσεώς της.
Τι κοινό είχαν και οι δύο αυτές γιαγιάδες; Την Ελληνική Φλόγα μέσα τους που πήγαζε από την πίστη και την λατρεία για την ΜΑΝΑ ΕΛΛΑΔΑ. Υψωνε λοιπόν την σημαία σε μια περίοδο που η πλειοψηφία των κατοίκων του νησιωτικού συμπλέγματος – της Μεγίστης είχαν μεταναστεύσει σε Κύπρο, Μέση Ανατολή, Αίγυπτο, Νότιο Αφρική, Αυστραλία.
Ας κάνουμε όλοι μας τους συσχετισμούς με το σήμερα που το ανθελληνικό σύστημα θέλει να μας διώξει από την θαλασσοφίλητη πατρίδα μας και γιατί με νύχια και με δόντια και μέχρι τελευταίας ρανίδος του αίματος μας πρέπει να γαντζωθούμε πάνω στον ΙΕΡΟΝ ΒΡΑΧΟΝ – ΦΩΤΕΙΝΟΝ ΛΙΘΟΝ που ονομάζεται Ελλάδα.
Την Ελλάδα θέλομεν και ας τρώγωμεν πέτρες έγραφαν οι Κύπριοι Αγωνιστές από το 1931 στην εξέγερση εναντίον του Αγγλικού ζυγού μέχρι την λαμπρήν εποποΐαν της ΕΟΚΑ τα έτη 1955 – 1959 πάλι εναντίον των Αγγλων. Βέβαια σε λίγο καιρό και στην Ελλάδα και στην Κύπρο θα τρώμε με χρυσά κουτάλια γιατί έχουν αρχίσει οι διαδικασίες εξόρυξης των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας μας που είναι πλουσιότατες σε πάσης φύσεως μεταλλεύματα, υδρογονάνθρακες και ποιοτική ενέργεια.
ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΡΑΤΗΘΕΙΤΕ ΣΤΙΣ ΕΣΤΙΕΣ ΣΑΣ!!!
Αφήστε τους πολιτικάντηδες να φύγουν να πάνε στην αγαπημένη τους Αγγλία απ’ όπου παίρνουν διαταγές και κατευθύνσεις.
Ξεφύγαμε όμως από το θέμα μας και για να συνεχίσουμε με την αγαπημένη μας Κύπρο η οποία έχει γίνει το μήλον της Εριδος για όλες τις υπερδυνάμεις του πλανήτη θα πούμε ότι έχει και αυτή τα παραδείγματά της όσον αφορά την Ελληνίδα Ηρωίδα – Δασκάλα – Μάνα.
Θα ξεκινήσουμε την αναφορά μας με την Ελένη Φωκά την ηρωική δασκάλα του Κατεχόμενου Ριζοκάρπασου με τους εγκλωβισμένους του, της οποίας η συμπαιγνία και η πλεκτάνη που έστησαν ο αγγλόδουλος χειριστής της ROYAL AIR FORCE Γλαύκος Κληρίδης με τον Ραούφ Ντενκτάς της στέρησε την δυνατότητα συνέχισης του έργου της στην Αγία Τριάδα Γιαλούσης Ριζοκάρπασου, όπου διατηρούσε ζωντανή την εκμάθηση της Ελληνικής Γλώσσης στα εγκλωβισμένα Ελληνόπουλα εκεί.
Η ιστορία της Ελένης Φωκά μας γεμίζει πόνο, συντριβή, οδύνη και οργή. Αυτή είναι όμως η σημασία των άσχημων βιωμάτων της εν λόγω Δασκάλας: Ότι η ίδια αποτελεί ζωντανή μαρτυρία των φρικτών εγκλημάτων που διέπραξαν, διαπράττουν και θα συνεχίζουν να διαπράττουν οι Τούρκοι εάν δεν τους κόψουμε τα μακριά πιθηκίσια χέρια τους από τον ώμο.
Πρέπει, λοιπόν, η οδυνηρή μνήμη να μας οδηγήσει στην λυτρωτική, απελευθερωτική δράση. Η τελευταία μας αναφορά στις Ελληνίδες πρότυπα των ακριτικών μας περιοχών θα κλείσει με την Καλλιόπη Αβραάμ την επονομαζόμενη γιαγιά της ΕΛΔΥΚ. Η Καλλιόπη Αβραάμ ήταν μητέρα εννέα τέκνων με ταπεινή καταγωγή από ποιμενική οικογένεια.
Αυτό, όμως, δεν την εμπόδιζε να φλέγεται από αγάπη για την μητέρα Ελλάδα και φρόντιζε να το δείχνει αυτό με το να διακονεί φυλάκια της ΕΛΔΥΚ και πτωχούς Ελλαδίτες στρατιώτες. Η προσφορά της αναγνωρίστηκε από την διοίκηση της ΕΛΔΥΚ. Και έτσι η γιαγιά και η οικογένειά της εντάχθηκαν στο δυναμολόγιο και την σίτιση της ΕΛΔΥΚ της έμπρακτης παρουσίας της ΜΑΝΑΣ ΕΛΛΑΔΟΣ στο νησί.
τά την διάρκεια της τουρκικής εισβολής και ενώ όλα τα μέλη της οικογένειάς της έφυγαν μακριά από τις εγκαταστάσεις της ΕΛΔΥΚ για να γλιτώσουν από την λαίλαπα του πολέμου η γιαγιά Καλλιόπη ουδέποτε απομακρύνθηκε από το στρατόπεδο και έδωσε κάθε ικμάδα των δυνάμεών της για να περιθάλπτει και να τονώνει ηθικά τους σκληρά μαχόμενους και δοκιμαζόμενους ΕΛΔΥΚΑΡΙΟΥΣ.
Ετσι την ημέρα της κορυφώσεως και σφοδροποίησης της τουρκικής επιθέσεως εναντίον του στρατοπέδου της ΕΛΔΥΚ κατά το τριήμερο 14-16/08/1974 και παρ’ όλες τις παροτρύνσεις των στρατιωτών (παιδιών της όπως τα έλεγε) η γιαγιά έπεσε ηρωικά μαχόμενη από τουρκική βόμβα αεροπλάνου στην προσπάθεια της να σώσει τους Ελλαδίτες Στρατιώτες.
Η Αγία Σορός της βρέθηκε σε προστατευτική στάση πάνω από τους στρατιώτες που σκοτώθηκαν μαζί της, σκέποντας έτσι τους Ελδυκάριους όπως δεν σκέπασαν οι ηγέτες της μεταπολίτευσης την αγαπημένη μας Κύπρο αφήνοντάς την αβοήθητη στις ορδές του Αττίλα. (Τ’ ακούτε εθνάρχα;).
Όταν στην έναρξη των επιχειρήσεων οι συγγενείς της είπαν να φύγει μαζί τους, αυτή τους απάντησε: Αυτοί οι λεβέντες δεν φοβούνται να πεθάνουν και θα φοβηθώ εγώ η παλιόγρια.
ΑΙΩΝΙΑ ΣΑΣ Η ΜΝΗΜΗ
ΑΘΑΝΑΤΕΣ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ
ΧΑΡΑ ΞΑΝΑ ΣΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ ΤΑ ΒΟΥΝΑ!
ΩΡΟΜΕΔΩΝ
πηγή१
Πέμπτη 1 Μαρτίου 2012
Παρουσίαση βιβλίου για την ΑΟΖ, Μέγαρο Μουσικής 7/3/12
Παρουσίαση του βιβλίου με τίτλο: «Aποκλειστική Oικονομική Zώνη. Από τη Στρατηγική Κίνηση στην Οικονομική Λύση». Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, αίθουσα Banquet. Tετάρτη 07/03/2012, ώρα: 19.00
Συνέντευξη Ν.Λυγερού ΕΓΝΑΤΙΑ TV Λ.Λαζάρου 28/2/12
Συνέντευξη του Ν. Λυγερού
στο ΕΓΝΑΤΙΑ TV
με τον Λάζαρο Λαζάρου
28/02/2012
στο ΕΓΝΑΤΙΑ TV
με τον Λάζαρο Λαζάρου
28/02/2012
Συνέντευξη Ν.Λυγερού "ANT1 RADIO 97,5" Β.Γαλανός 29/2/12
Συνέντευξη του Ν. Λυγερού
στη εκπομπή "Πρωινή πτήση με τον Βασίλη Γαλανό"
ΑΝΤ1 FM 97,5
29/02/2012
στη εκπομπή "Πρωινή πτήση με τον Βασίλη Γαλανό"
ΑΝΤ1 FM 97,5
29/02/2012
Συνέντευξη Ν.Λυγερού "Πρωινό με θέα" TV-100 29/2/12
Συνέντευξη του Νίκου Λυγερού
στην τηλεοπτική εκπομπή "Πρωινό με θέα"
TV-100
29/02/2012
στην τηλεοπτική εκπομπή "Πρωινό με θέα"
TV-100
29/02/2012
ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ 21 : ΣΟΥΛΙ ΤΟ ΑΠΟΡΘΗΤΟ ΚΑΣΤΡΟ
Oι Σουλιώτες, πολλά χρόνια πριν ακουσθεί το εγερτήριο σάλπισμα του Ρήγα, πολέμησαν για να φυλάξουν αμόλυντη την ιδέα της ελεύθερης ζωής. Στα απρόσιτα κορφοβούνια οργάνωσαν την πρωτοποριακή για όλες τις εποχές "ΣOYΛIΩTIKH ΣYMΠOΛITEIA", που αριθμούσε συνολικά 122 (εκατόν εικοσι δυο) χωριά. H "ΣOYΛIΩTIKH ΣYMΠOΛITEIA", άντεξε δυο αιώνες λεύτερη. Xωρίς υποστήριξη από κανέναν. Πολεμώντας τους Oσμανλήδες του Σουλτάνου και τους Tουρκαλβανούς του Aλή Πασά. Mε το αίμα των παιδιών της έγραψε την ενδοξότερη ιστορία του νεότερου Eλληνισμού.
O μεγάλος ποιητής Aνδρέας Kάλβος, που έγραψε ωδή με τριάντα στροφές αφιερωμένη "EIΣ ΣOYΛI", ονομάζει την περιοχή "Σελλαΐδα" και πιστεύει ότι οι Σουλιώτες είναι απόγονοι των Σελλών. H ερμηνεία αυτή του ποιητή, σύμφωνα με τον ιστορικό Kων/νο Πανταζή, στηρίζεται στην ιστορική πραγματικότητα. Aπό το 800 π.X. η περιοχή αυτή κατοικήθηκε από τους πρώτους Έλληνες και ονομάστηκε Θεσπρωτία. Aπό χωριά της Θεσπρωτίας, ανέβηκαν γύρω στο 1600 στα βράχια της Mούργκας και έχτισαν το Tετραχώρι μεμονωμένες οικογένειες που δεν ανέχθηκαν το ραγιαδισμό.Aυτές οι μεμονωμένες οικογένειες εκπροσωπούσαν ολόκληρη την περιοχή Σελλαΐδος και ορθά, κατά τον Kων/νο Πανταζή, ο ποιητής Kάλβος "τους θεωρεί απογόνους των Σελλών, εξ ου και το όνομα Σούλι". Eίναι αβάσιμη, ενδεχομένως και κακόβουλη, η θεωρία που υποστηρίζουν λίγοι συγγραφείς. Ότι, δηλαδή, οι πρώτοι κάτοικοι του Σουλίου ήταν Aλβανόφωνοι και πως η λέξη Σούλι είναι αλβανική και μεταφράζεται δοκάρι. Tη διοίκηση στο Σούλι ασκούσαν η Γερουσία, το Συμβούλιο των Kαπεταναίων και η εκκλησία του Δήμου.
Στη Γερουσία ανήκε η πολιτική και δικαστική εξουσία. Aυτή αποφάσιζε για πόλεμο ή ειρήνη. Tο Συμβούλιο των Kαπεταναίων ήταν υπεύθυνο για την πολεμική προετοιμασία και για την διεξαγωγή πολέμου. Aυτό διόριζε τον Aρχιστράτηγο, ο οποίος αποκαλούνταν Πολέμαρχος. Για τη θέση του Aρχιστράτηγου επιλέγονταν ο ικανότερος, ο γενναιότερος και ο εμπειρότερος από τους Kαπεταναίους. H Eκκλησία του Δήμου επικύρωνε ή απέρριπτε τις αποφάσεις της Γερουσίας και της Eκκλησίας του Δήμου. Oι νόμοι των Σουλιωτών δεν ήταν γραφτοί, αλλά άγραφτοι. Nόμοι τους ήταν τα ελληνικά ήθη και έθιμα, καθώς και οι πατροπαράδοτες συνήθειες του τόπου.
Tακτικοί πόλεμοι των Tούρκων κατά του Σουλίου
H πρώτη αποτυχημένη εκστρατεία έγινε το 1721 από το Xατζή Πασά των Iωαννίνων.O δεύτερος πόλεμος έγινε το 1760 από το Mουσταφά Πασά των Iωαννίνων. Aφορμή στάθηκε η απελευθέρωση από τον Γιώργο Mπότσαρη του ξακουστού αρματωλού των Aγράφων Λάπα, που είχε πέσει στα χέρια των Tούρκων και σκόπευαν να τον κρεμάσουν. O Mουσταφά Πασά γύρισε στα Γιάννινα ταπεινωμένος.O τρίτος πόλεμος έγινε το 1761 από τον Πασά του Δελβίνου Δόσμπεη. Kαι αυτός απέτυχε, αφού οι Σουλιώτες τον απέκρουσαν και τον ανάγκασαν να γυρίσει άπραχτος στη βάση του.O τέταρτος πόλεμος έγινε το 1762 από το Mαξούτ Aγά, βοεβόδα της ?ρτας. Eίχε την ίδια κατάληξη με τους προηγούμενους. O πέμπτος πόλεμος έγινε το 1772 από τον Aγά της Tσαμουργιάς Σουλεϊμάν Tσαπάρη.
O πέμπτος αυτός πόλεμος, που παρασκευάσθηκε με επιμέλεια και εκτελέσθηκε με πολύ περισσότερες και καλύτερα οργανωμένες δυνάμεις σε σχέση με τους άλλους τέσσερις, έληξε με περηφανή νίκη των Σουλιωτών. Aκολούθησαν μέχρι το 1790 άλλοι τρεις πόλεμοι, που απέτυχαν και αυτοί.O έκτος από τον Mουσταφά Kόκαν με τέσσερις χιλιάδες Tουρκαλβανούς, ο έβδομος από τον Mπεκήρ Πασά με πέντε χιλιάδες Tουρκαλβανούς και ο όγδοος από τον Xασάν Mπαϊράμ Aγά.Aλλά οι σκληρότεροι, αιματηρότεροι και πλέον αποφασιστικοί ήταν οι δυο τελευταίοι πόλεμοι.
O ένατος (1792) και ο δέκατος (1800-1803) πόλεμος.
Tους έκανε ο Aλή Πασάς των Iωαννίνων, "το λιοντάρι της Hπείρου".
Tο Δεκέμβριο του 1803 το περήφανο Σούλι δεν άντεξε άλλο την πολιορκία τριών ετών. Tο κατέλαβαν οι Aρβανίτες. Oι πολιορκημένοι Σουλιώτες τις τελευταίες ημέρες ζούσαν με αγριόχορτα μόνο. Tους έλειπε και το νερό ακόμη. O Aλή εκμεταλλεύθηκε τις δυσκολίες των Σουλιωτών και τους ανάγκασε στις 12 Δεκεμβρίου του 1803 να συνθηκολογήσουν. O καλόγηρος, όμως, Σαμουήλ δεν δέχθηκε την συνθηκολόγηση. Έμεινε στο Kούγκι μαζί με άλλους πέντε Σουλιώτες. Tο δημοτικό τραγούδι λέει για την άρνησή του να δεχθεί την συνθήκη: "Kαλόγηρε τι καρτερείς κλεισμένος μες το Kούγκι,
πέντε νομάτοι σου 'μειναν κι κείνοι πληγωμένοι".
πέντε νομάτοι σου 'μειναν κι κείνοι πληγωμένοι".
Tο τι καρτερούσε το έδειξε. Έβαλε φωτιά στο μπαρούτι και ανατινάχθηκαν στον αέρα αυτός, οι πέντε σύντροφοί του και όσοι Aρβανίτες πήγαν να παραλάβουν το πολεμικό υλικό. O Σαμουήλ και τα παλικάρια του δεν έφυγαν από την πατρίδα τους όπως προέβλεπε η συνθήκη, αλλά επέλεξαν να ταφούν μέσα στα συντρίμμια από την έκρηξη της πυριτιδαποθήκης.
O Σαμουήλ, μπορεί να μη νίκησε ως πολεμιστής, νίκησε όμως ως ιδεολόγος. Mετά την υπογραφή της συνθήκης, οι Σουλιώτες άφησαν τα βουνά που είχαν ποτισθεί και δοξασθεί με το αίμα τους. Ξεκίνησαν για την προσφυγιά σε τρεις φάλαγγες. Tα δάκρυα έτρεχαν στα σκελετωμένα πρόσωπά τους.
Mια από τις φάλαγγες που σχημάτισαν οι Σουλιώτες και την οποία αποτελούσαν οι Mποτσαραίοι, οι Tζωρτζαίοι, οι Kαραμπιναίοι, οι Φωτομαραίοι, οι Mπουμπαίοι, οι Mαλαμαίοι, οι Kουτσονικαίοι και άλλες μικρότερες φυλές, τράβηξαν για το Zάλογγο, μικρό χωριουδάκι σε βουνό που και αυτό λέγεται Zάλογγο. Eκεί έφθασαν στις 15 Δεκεμβρίου του 1803 και για ασφάλεια την νύχτα αποσύρθηκαν στο Mοναστήρι πάνω στο βουνό του Zαλόγγου.
Tο πρωί ισχυρό σώμα Aλβανών, με επικεφαλής τον Mπεκήρ Tζογαδώρο έπεσε μανιασμένο επάνω τους με ντουφέκια και σπαθιά. Αντεξαν όλη την ημέρα, αλλά τα πυρομαχικά τους κόντευαν να τελειώσουν. Γι' αυτό, μόλις σουρούπωσε, προτίμησαν να επιχειρήσουν έξοδο χωρίς να τους αντιληφθούν οι Aρβανίτες. Aλλά οι εχθροί τούς κατάλαβαν και τους αφάνισαν. Oι λίγοι που γλίτωσαν κατευθύνθηκαν πεινασμένοι, παγωμένοι και απογοητευμένοι προς το Bουλγαρέλι.
Πενήντα έξι γυναίκες, όμως, δεν συμμετείχαν στην έξοδο. Παρέμειναν στο Mοναστήρι. Όταν τις πλησίασαν οι Aρβανίτες, έστησαν αυθόρμητα χορό και μια-μια έπεφτε στο βάραθρο τραγουδώντας:
"Έχε γεια καημένε κόσμε,
έχε γεια γλυκιά ζωή
και συ δύστυχη πατρίδα,
έχε γεια παντοτινή.
έχε γεια γλυκιά ζωή
και συ δύστυχη πατρίδα,
έχε γεια παντοτινή.
Στη στεριά δε ζει το ψάρι,
ουδ' ανθός στην αμμουδιά
και οι Σουλιώτισσες δεν ζούνε
δίχως την ελευθεριά".
ουδ' ανθός στην αμμουδιά
και οι Σουλιώτισσες δεν ζούνε
δίχως την ελευθεριά".
Aυτό το τραγικό τέλος έδωσαν στη ζωή τους οι πενήντα έξι ανώνυμες ηρωίδες, που συμβολίζει την υψηλότερη έκφραση του ψυχικού μεγαλείου των ανθρώπων με ελεύθερο φρόνημα. Tο χορό του θανάτου παρακολούθησαν με κατάπληξη οι Tουρκαλβανοί. Tόση μεγάλη ήταν η κατάπληξή τους, που τους έκανε να φωνάξουν μ' ένα στόμα: Aλλάχ, Aλλάχ γιαζίκ (Θεέ, Θεέ, κρίμα)
Oι Σουλιώτες αναδείχθηκαν κορυφαίοι εκπρόσωποι της ελληνικής λεβεντιάς -σ' όλη της την πληρότητα- χάρη στην έμφυτη πολεμική αρετή τους και στο αγωνιστικό πνεύμα τους. H φήμη για τις ηρωικές πράξεις τους και τους μεγαλειώδεις άθλους τους, ξεπέρασε τον ελληνικό χώρο και ταξίδεψε στα πέρατα της Oικουμένης. Συγγραφείς, ιστορικοί, λογογράφοι και ποιητές Eυρωπαϊκών χωρών τους θαύμασαν και τους εξύμνησαν.
http://www।epirusnews.gr/history/souli/index.html
http://aioniaellinikipisti.blogspot.com/
Στο Eυρωκοινοβούλιο η ανεύρεση σκελετών σε Τουρκικές φυλακές
Το αίτημα της κ. Θεοχάρους έγινε δεκτό από τον Πρόεδρο της Επιτροπής Εξωτερικών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Έλμαρ Μπροκ, ο οποίος κάλεσε την Εισηγήτρια για την έκθεση αξιολόγησης της τουρκικής ενταξιακής πορείας Ρία Όμεν να διευθετήσει συνάντηση με τον Μόνιμο Αντιπρόσωπο της Τουρκίας στην ΕΕ για να συζητήσει και να διερευνήσει το θέμα.
Όπως είχε εξηγήσει η κ. Θεοχάρους ενώπιον της Επιτροπής Εξωτερικών, το ζήτημα είναι ανθρωπιστικό. Βρέθηκαν, τόνισε, τριάντα οκτώ σκελετοί με σφαίρες εννέα χιλιοστών στο κεφάλι, γεγονός που παραπέμπει σε εκτελέσεις. Ταυτοχρόνως, επισήμανε ότι με βάση τις εξετάσεις DNA, οι τριάντα οκτώ σκελετοί δεν ανήκουν ούτε σε Τούρκους ούτε σε Κούρδους πολίτες. Στις συγκεκριμένες φυλακές, είπε οι κ. Θεοχάρους, υπάρχουν πληροφορίες ότι είχαν μεταφερθεί Ελληνοκύπριοι αιχμάλωτοι μετά τον πόλεμο του 1974. Αντιλαμβάνεστε, παρατήρησε, την αναστάτωση που υπάρχει στην Κύπρο μετά από αυτή την πληροφορία στους συγγενείς των αγνοουμένων. Είναι, πρόσθεσε, ένα ανθρωπιστικό θέμα το οποίο θα πρέπει να διερευνήσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
http://www.sigmalive.com/
http://infognomonpolitics.blogspot.com/2012/02/e_29.html#more
Liberation: "Ο Έλληνας αν και χτυπημένος μέχρι θανάτου,πάντα σηκώνεται"!
Ναι, η Ευρώπη της οικονομίας ήθελε να δημιουργήσει ένα παράδειγμα. Αλλά μες τον εκνευρισμό της να χτυπήσει τη χώρα που φαινόταν η πιο αδύναμη στη ευρωζώνη, μέσα στην υπερβολική της βία, η μάσκα της έπεσε. Είναι τώρα περισσότερο από ποτέ, η ώρα να καταδείξουμε το αληθινό της πρόσωπο: αυτό του ολοκληρωτισμού. Γιατί πρόκειται πραγματικά περί αυτού. Και υπάρχει μόνο μία απάντηση στον ολοκληρωτισμό: ο αγώνας, επίμονος και ανυποχώρητος, μέχρι τη μάχη, αν χρειαστεί, καθώς
διακυβεύεται η ίδια η ύπαρξη. Έχουμε έναν κόσμο, μια ζωή, και αξίες να υπερασπιστούμε. Παντού στους δρόμους, είναι τα αδέλφια μας, οι αδελφές μας, τα παιδιά μας, οι γονείς μας, οι οποίοι έχουν πληγεί μπροστά στα μάτια μας, ακόμα και αν είναι μακριά. Πεινάμε, κρυώνουμε και πονάμε μαζί τους. Όλα τα χτυπήματα που δέχονται μας τραυματίζουν εξίσου. Κάθε παιδί στην Ελλάδα που λιποθυμά στο σχολείο του, μας καλεί στην αγανάκτηση και στην εξέγερση.Για τους Έλληνες, είναι καιρός να πούνε όχι, και, για όλους εμάς, ήρθε ο καιρός να τους υποστηρίξουμε. Επειδή ο ελληνικός λαός σήμερα ηγείται της μάχης κατά του οικονομικού ολοκληρωτισμού, που καταστρέφει παντού τη δημόσια περιουσία, απειλεί την καθημερινή επιβίωση, διαδίδει την απόγνωση, το φόβο και την αποχαύνωση μέσα από έναν πόλεμο όλων εναντίον όλων.
Πέρα από έναν συναισθηματικό θυμό που εκτονώνεται με την καταστροφή των συμβόλων της καταπίεσης, αναπτύσσει έναν διαυγή θυμό, των αγωνιστών που αρνούνται να στερηθούν την ίδια τους τη ζωή προς όφελος της τραπεζικής μαφίας και της λογικής της, αυτής του “τρελού χρήματος”. Με τις συνελεύσεις της άμεσης δημοκρατίας, το κίνημα της πολιτικής ανυπακοής, το κίνημα “Δεν πληρώνω" και τις πρώτες εμπειρίες της αυτοδιαχείρισης, μια νέα Ελλάδα αναδύεται αυτή τη στιγμή, που απορρίπτει την τυραννία της αγοράς για λογαριασμό των ανθρώπων. Δεν γνωρίζουμε πόσο καιρό θα πάρει για τους ανθρώπους να ελευθερωθούν από την εθελοντική δουλεία τους, αλλά είναι βέβαιο ότι, αντιμετωπίζοντας τη γελοιότητα της πελατειακής πολιτικής, των διεφθαρμένων δημοκρατιών, τον τραγελαφικό κυνισμό του κράτους των banksters (τραπεζική μαφία), θα έχουμε μόνο την επιλογή -ενάντια σε κάθε εκβιασμό- να διαχειριστούμε τις υποθέσεις μας εμείς οι ίδιοι.
Η Ελλάδα είναι το παρελθόν μας.
Είναι επίσης το μέλλον μας.
Ανακαλύψτε την ξανά μαζί της!
Το 2012 ας γίνουμε όλοι Έλληνες!
πηγες
www.onalert.gr
http://dexiextrem.blogspot.com
http://www.istorikathemata.com/2012/03/liberation.html
ΤΙ ΚΡΥΒΟΥΝ ΤΑ ΑΡΧΕΙΑ ΤΟΥ ΒΑΤΙΚΑΝΟΥ.«Αρμένικο» ντους για την Άγκυρα
Λιάνα Μυστακίδου-ELZONI.GRΔεν πρόλαβαν να πανηγυρίσουν οι Τούρκοι για την απόφαση του Συνταγματικού Συμβουλίου της Γαλλίας, σύμφωνα με την οποία είναι αντισυνταγματικός ο νόμος για την άρνηση της Γενοκτονίας των Αρμενίων, και τους περίμενε άλλη λαχτάρα.Τα Αρχεία του Βατικανού που ενέπνευσαν τόσους συγγραφείς επιτέλους θα ανοίξουν για τους θνητούς. Το Βατικανό αποφάσισε να εκθέσει ένα μέρος των Αρχείων που φυλάγονται με ευλάβεια από το 1612.
Η έκθεση θα γίνει στο Μουσείο του Καπιτωλίου και θα παραμείνει ανοιχτή μέχρι τον Σεπτέμβριο. Σε αυτήν θα εκτεθούν περισσότερα από εκατό έγγραφα που θα αφορούν σημαντικά ιστορικά γεγονότα.
Αυτό που ανησυχεί την Άγκυρα είναι τα έγγραφα που αφορούν τη Γενοκτονία των Αρμενίων. Ο διευθυντής των Αρχείων Σέρτζιο Παγκάνο είχε ανακοινώσει πριν ένα μήνα περίπου ότι μεταξύ των εγγράφων που θα εκτεθούν ορισμένα αφορούν τη Γενοκτονία των Αρμενίων και αποκαλύπτουν τα βασανιστήρια που έκαναν οι Τούρκοι στρατιώτες σε αμάχους πολίτες.
Τα ράφια που φιλοξενούν το περίφημο Αρχείο του Βατικανού καλύπτουν συνολικά 75 χιλιόμετρα! Η Αγία Έδρα έχει να μας αποκαλύψει πολλά…
ΠΗΓΗ
Τετάρτη 29 Φεβρουαρίου 2012
Η ΜΕΤΡΗΣΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ
Η διάρθρωση του ετήσιου χρόνου στην αρχαία Ελλάδα χαρακτηρίζεται από την εφαρμογή κοινών μεταξύ των πόλεων πρακτικών (υιοθέτηση του σεληνο-ηλιακού ημερολογίου, εφαρμογή εμβόλιμων μηνών) που εξασφάλιζαν, κατά τον Πλάτωνα, τη διευθέτηση της "τάξης" - δηλαδή της τακτοποίησης "των ημερών σε μήνες και των μηνών σε χρόνια"- με σκοπό κυρίως την εξίσωση του εορτασμού των λατρευτικών πράξεων με συγκεκριμένες εποχές του έτους.
Μάλιστα, σύμφωνα με την ίδια, η οργάνωση της καθημερινής θρησκευτικής και πολιτικής πραγματικότητας στην αρχαία Ελλάδα χαρακτηρίζεται από δύο παραμέτρους:
α) τη διαφοροποίηση των ονομάτων των μηνών από πόλη σε πόλη, την ύπαρξη ενός μεγάλου αριθμού τοπικών εορτών με αναφορά σε τοπικούς ήρωες και τοπικά ιστορικά γεγονότα που μέσω της ετήσιας ανακύκλωσής τους τονίζουν την ιδιαιτερότητα κάθε πόλης ή κοινότητας
β) τις διαρκείς αλλαγές και εμβολές νέων δεδομένων ανάλογα με την εκάστοτε ιστορική περίοδο. Σε αυτά προστίθενται, επίσης, ανορθόδοξες παρεμβολές στην κανονική ροή του χρόνου που επιβάλλονταν από τις εκάστοτε κοινωνικοπολιτικές συνθήκες.
H σταθεροποίηση αυτής της αντιστοιχίας θα εξασφάλιζε κατ' επέκταση τη σταθερή σχέση των εορτών με τις εποχές.
Συνολικά, γνωρίζουμε πάνω από 130 τοπικά ονόματα μηνών και επιπλέον τις διαλεκτικές παραλλαγές τους, που συνήθως αποτελούσαν παράγωγα των ονομάτων των εορτών ή των θεϊκών επιθέτων και αντιστοιχούσαν σε ξεχωριστές πόλεις.
Όπως επισημαίνει η κ.Κραβαρίτου, ο πρώτος μήνας κάθε έτους συνέπιπτε με το θερινό (π.χ. Aθήνα) ή το χειμερινό ηλιοστάσιο (π.χ. Δήλος), και με την εαρινή (π.χ. Δελφοί) ή τη φθινοπωρινή ισημερία (π.χ.΄Aργος).
Παράλληλα με το σεληνιακό μήνα, που χαρακτηρίζεται από τα επιγραφικά κείμενα ως "μήν κατά θεόν" ή "μήν κατά Σελήνην", η οργάνωση του ετήσιου χρόνου γινόταν επίσης με βάση τη θητεία των πολιτικών αρχόντων (π.χ. αττική οργάνωση και διαίρεση του ετήσιου χρόνου σε πρυτανείες) και σε αυτή την περίπτωση ο μήνας ονομάζονταν "μήν κατ' άρχονταν".
Tα διαφορετικά δε αυτά συστήματα ονομασίας και οργάνωσης του ετήσιου χρόνου λειτουργούσαν παράλληλα στην καθημερινή πραγματικότητα κάθε πόλης, όπως παράλληλα λειτουργούσε και η θρησκευτική με την πολιτική της έκφραση.
Ωστόσο, σύμφωνα με την Ελληνίδα επιστήμονα, τα παραπάνω στοιχεία που αντιπροσωπεύουν την "τάξη" με την οποία διευθετούνταν κατά τον Πλάτωνα ο κυκλικός θρησκευτικός χρόνος στην Αρχαία Ελλάδα, έρχονται σε αντίθεση με τον Aριστοφάνη, ο οποίος επικαλείται δυσαρέσκεια των θεών -μεταξύ των οποίων και της Σελήνης- λόγω της άτακτης οργάνωσης των εορτών.
Η ίδια σημειώνει πως διέφερε στην αρχαιότητα και η αντιστοιχία μεταξύ ομώνυμων μηνών διαφορετικών πόλεων. Για παράδειγμα, εάν στον 5ο αι. π.X. ο αττικός Eλαφηβολιών (Mάρτιος/Aπρίλιος) αντιστοιχούσε στον σπαρτιατικό Aρτεμίσιο, ο Aρτεμισιώνας της Δήλου αντιστοιχούσε στον αττικό Mουνυχιώνα (Aπρίλιο/Mάϊο).
Όμως, παρ' όλη την αναντιστοιχεία, παρατηρείται ότι και οι δύο ομώνυμοι μήνες Aρτεμίσιος και Aρτεμισιών αποτελούν ανοιξιάτικους μήνες, γεγονός που δικαιολογεί και την πρόταση του Θουκυδίδη.
Kατά την ελληνιστική όμως εποχή και έπειτα από άπειρες αλλαγές της ροής του κυκλικού χρόνου, οι ομώνυμοι μήνες διαφορετικών πόλεων μπορούσαν να ανήκουν σε διαφορετικές εποχές του έτους.
Η κ.Κραβαρίτου δεν παραλείπει να αναφέρει πως η οργάνωση του αρχαίου κυκλικού χρόνου-που βρισκόταν σε στενή συνάρτηση με το γεωγραφικό χώρο, αλλά και με το ιστορικό του πλαίσιο- επηρεαζόταν σαφέστατα από τα κοινωνικο-πολιτικά γεγονότα κάθε περιοχής.
Πολιτικοκοινωνικά φαινόμενα επηρέαζαν εμφανώς τον εορτασμό κάποιων εορτών, αλλά και τη σχέση τους με τα πρωταρχικά γεγονότα σε ανάμνηση των οποίων τελούνταν.
Πολλά από τα πρωταρχικά αυτά γεγονότα, επισημαίνει, χάνονταν στο παρελθόν, στις αρχές δηλαδή της ιστορίας κάθε κοινότητας και ο ετήσιος εορτασμός τους ή η κατάργησή τους συνέβαλαν στη διαφύλαξη ή στη διατάραξη της ιστορικής μνήμης των τοπικών πληθυσμών.
Ο συνοικισμός, για παράδειγμα, των πόλεων της Μυκόνου έγινε τον 2ο αιώνα π.X., χωρίς παρεμβολή ξένης δύναμης και χωρίς να αλλάξουν τα ονόματα των μηνών, ούτε οι τοπικές λατρείες ηρώων και αρχηγετών, που παρέπεμπαν σε μυθικά γεγονότα του παρελθόντος, τα οποία συντηρούσαν την ιστορική μνήμη αυτών των φιλικά διακείμενων μεταξύ τους πόλεων.
Αντίθετα, ο τύραννος Διόνυσος των Συρακουσών, όταν κατέλαβε τον 4ο αιώνα π.X. τη Σικελική Νάξο άλλαξε τα Ιονικά ονόματα των μηνών σε Δωρικά, και μετονόμασε την πόλη σε Ταυρομένιο, προσπαθώντας να ανακατευθύνει την ιστορική της μνήμη.
Aλλά και οι Mακεδόνες, στο θεσσαλικό χώρο, αφού άλλαξαν ριζικά τα ονόματα των μηνών των μαγνητικών πόλεων, αφενός διατήρησαν και εξωράισαν παλιές λατρείες που ευνοούσαν τη συνοχή του συνοικισμένου πληθυσμού, αφετέρου δε ίδρυσαν τη λατρεία των νέων αρχηγετών και κτιστών του συνοικισμού, γεγονός στο οποίο αντιτίθεται με ψήφισμά του ο μαγνητικός δήμος των Ιωλκίων, αποδεικνύοντας περίτρανα το ρόλο του "ημερολογίου" στη δημιουργία αλλά και στη διαφύλαξη της ιστορικής συνείδησης, καταλήγει η αρχαιολόγος.
ΤΟ ΒΗΜΑ
ΑΝΟΙΚTH ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΕΣ ΚΑΙ ΝΟΜΟΘΕΤΟΥΝΤΕΣ
ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ :
- Τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας
- Τον Πρωθυπουργό της Ελληνικής Κυβερνήσεως και τους Υπουργούς της
- Τους Αρχηγούς όλων των Κομμάτων
- Τους Βουλευτές όλων των Κομμάτων του Ελληνικού Κοινοβουλίου
Σε αυτή την τόσο κρίσιμη για την Πατρίδα μας , το μέλλον της και των μέλλον των παιδιών της, αποδεικνύεστε όλοι, μα όλοι σας ολίγιστοι, αδιάβαστοι και επικίνδυνοι για την Πατρίδα μας – λιγότερο ή περισσότερο ο καθένας σας.
Κρύβετε από τον Ελληνικό Λαό, ο οποίος σας χρυσοπληρώνει για να του προστατεύετε τα δικαιώματα και τα συμφέροντά του και της Πατρίδας μας βασικά θέματα και τον σπρώχνετε σε απίθανα τραγικές καταστάσεις, υπακούοντας στα κελεύσματα των ξένων και εντόπιων αφεντικών σας.
Συγκεκριμένα κρύβετε ότι από την αρχή της εισόδου μας στην τότε Ε.Ο.Κ. και μετέπειτα Ε.Ε., η ένωση που παραμυθιάσατε τον Ελληνικό Λαό ότι θα είναι η ειρηνική συνύπαρξη των Κυρίαρχων Ευρωπαϊκών Λαών-Κρατών, ήταν μια μεγάλη απάτη: η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, η λεγόμενη ατμομηχανή της Ευρώπης, Ποτέ μα Ποτέ μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο και πριν το 1990, αλλά και μετά και μέχρι σήμερα, δεν υπήρξε και δεν υπάρχει ως ελεύθερο κυρίαρχο κράτος, όπως π.χ. η Ελλάδα.
Άρα ούτε τότε, ούτε τώρα, δεν δικαούται να βρίσκεται εκεί εφόσον μιλήσατε για ένωση κυρίαρχων κρατών.
Και διευκρινίζω επιγραμματικά: ειδικά για τη σημερινή “νομική” υπόσταση της Γερμανίας, τον κύριο συνομιλητή μας στα βασανιστήρια που μας έχετε οδηγήσει εσείς όλοι οι δοσίλογοι και προδότες (με τις ελάχιστες βέβαια φωτεινές εξαιρέσεις), αυτή η Γερμανία:
- είναι μια χώρα ακόμα κάτω από κατοχή (των ΗΠΑ)
- χωρίς κρατική υπόσταση,
- χωρίς Σύνταγμα και φυσικά Συνταγματικό Δικαστήριο, μόνο με ένα Βασικό Νόμο, που έχει επιβληθεί από τους κατακτητές μετά τον πόλεμο και διασφαλίζει τη λειτουργία της γραφειοκρατίας και την ασφάλεια των πολιτών,
- χωρίς Συνθήκη Ειρήνης, χωρίς πραγματική Ένωση, όπως παραμύθιασαν τον κόσμο το 1990, όταν τη Συμφωνία 2+4 την παρουσίασαν ως τέτοια και ΟΧΙ ως “τακτοποίηση” των συνόρων με την Πολωνία,
- σε Εμπόλεμη Κατάσταση με 51 Χώρες
– και φυσικά και την ΕΛΛΑΔΑ !
- σε ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ ΚΑΤΑΠΑΥΣΗ ΠΥΡΟΣ, η οποία στην περίπτωσή μας έχει ΑΡΘΕΙ, αφού την έχουν βάλλει να μας κηρύξει αυτόν τον φρικτό Οικονομικό Πόλεμο και απόλυτο στραγγαλισμό,
- χωρίς δικαίωμα ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ
- με τα ΜΜΕ σε απόλυτο έλεγχο του κατακτητή μέχρι το 2099,
- με τον εκάστοτε Καγκελάριο να πηγαίνει πρώτα στον Λευκό Οίκο για να υπογράψει ένα “μυστικό” έγγραφο και μετά να παρουσιάζεται στο δικό του Κοινοβούλιο,
- με ακόμη ισχύοντα εδαφικά σύνορα αυτά του 1937 και το Σύνταγμα του 1919 (της Βαϊμάρης), σε αδράνεια όμως, λόγω της επικρατούσης κατάστασης κατοχής της χώρας και της δικτατορίας των κομμάτων που επικρατεί εκεί,
- με καθεστώς ΑΠΛΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ με ΕΔΡΑ τη Φρανκφούρτη και ΚΕΦΑΛΑΙΟ 25.500 ΕΥΡΩ!
- με Καθηγητές Πανεπιστημίων, Κινήματα Πολιτών, Απλούς Πολίτες να αγωνίζονται για τα Αυτονόητα Ανθρώπινα Δικαιώματά τους, για την επιστροφή του Μάρκου, το Δικαίωμα Εθνοσυνέλευσης, Συντάγματος, Αντίστασης και Ελεύθερων Εκλογών κλπ. κλπ.
Και γιατί να συμβαίνουν αυτά;;;
Γιατί απλούστατα , στα πλαίσια της παγκόσμιας διακυβέρνησης, πρέπει πρώτα να έχει δημιουργηθεί η κεντρική κυβέρνηση των Βρυξελλών, η πιο στυγνή, απάνθρωπη και βίαιη δικτατορία που έχει υπάρξει επί της γης, προάγγελος της ακόμα φρικτότερης παγκόσμιας, που τα σχιζοφρενή αφεντικά σας έχουν σχεδιάσει για ολόκληρο τον πλανήτη. Κι εσείς, απλάκαι απροβλημάτιστα, υπογράφετε χωρίς να διαβάζετε, να ενημερώνεσθε και να ενημερώνετε ΕΜΑΣ τους ΕΡΓΟΔΟΤΕΣ ΣΑΣ, ΑΘΛΙΟΙ ΚΑΙ ΤΡΙΣΑΘΛΙΟΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ. Δεν μας έχετε ακόμη πει για τις στενότατες σχέσεις των Διαχειριστών της Ε.Π.Ε.-ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ, Κυρίας Μέρκελ και του Κυρίου Σόϊμπλε, με το κυριότερο συγκρότημα που κρύβεται πίσω από την επιδίωξη της ευρωπαϊκής διακυβέρνησης, που υπαγορεύει Συνθήκες – π.χ.Λισαβόνας, που η καινούριά της και πιο μαφιόζικη Έκδοση – δηλ. το πραγματικό 4ο Ράϊχ – μπορεί να μας έρχεται ήδη από την ερχόμενη άνοιξη και θα μας καταργεί και τα τελευταία μας δικαιώματα σύμφωνα με το ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ως ΚΥΡΙΑΡΧΟΥ ΛΑΟΥ. Μέχρι τότε εσείς έχετε πάρει τη διαταγή να μας μετατρέψετε και ΕΜΑΣ ΣΕ Ε.Π.Ε. όπως είναι το μοντέλο σας η Γερμανία, χωρίς ΔΗΜΟΣΙΑ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ, αλλά και ΙΔΙΩΤΙΚΗ, με απόλυτη ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ – ΚΡΑΤΟΥΣ – ΛΑΟΥ. ΓΙ ΑΥΤΟ ΒΙΑΖΕΣΘΕ ΚΑΙ ΜΑΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΙΤΕ. Και βέβαια, με ποιό Κυρίαρχο Γερμανικό Κράτος συνάπτετε “διακρατικές συμφωνίες”;;;
Σας πιέζουν Κυρίες και Κύριοι πολύ, γιατί οι Λαοί ΞΥΠΝΑΝΕ και θέλουν να προλάβουν οι ψυχασθενείς αφέντες σας
ΝΑ ΕΠΙΚΥΡΩΣΟΥΝ ΤΗ ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΗΣ ΛΙΣΣΑΒΟΝΑΣ πριν καταλάβουμε τα σχέδιά τους, που είναι φυσικά και ΔΙΚΑ ΣΑΣ ΣΧΕΔΙΑ
ΕΦΟΣΟΝ ΤΑ ΕΧΕΤΕ ΕΝΣΤΕΡΝΙΣΘΕΙ ΚΑΙ ΠΡΟΩΘΕΙΤΕ.
Λάβετε μόνον υπόψιν, ότι σε κάθε τραγωδία έρχεται η ΚΑΘΑΡΣΗ. Και την τελευταία αυτή πράξη στο ΔΡΑΜΑ που οργανώσατε
εναντίον της Πατρίδας μας, θα τη ΓΡΑΨΕΙ ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ. Την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΑΣ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΝΑ ΤΗ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ
ΜΕ ΑΙΜΑ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΤΥΧΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΑΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΤΡΟΜΑΖΕΙ.
ΕΣΕΙΣ ΘΑ ΕΙΣΑΣΤΕ ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΘΑ ΤΡΕΧΕΤΕ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΠΡΟΛΑΒΕΤΕ ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΝΑ ΚΡΥΦΘΕΙΤΕ!
ΦΩΤΙΑ. Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΚΑΙ Ο ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ ΤΗΣ
Η ελληνική γλώσσα, και σίγουρα όχι μόνον αυτή, ξεκίνησε την πορεία της από την εποχή που ανακάλυψαν – έμαθαν να ανάβουν – την φωτιά οι άνθρωποί της. Αυτή την άποψη θα επιχειρήσω να στηρίξω εδώ.
Κατ’ αρχάς, η εκδοχή αυτή είναι καταχωρισμένη στην ελληνική μυθολογία. Αναφέρεται στο κλέψιμο της φωτιάς του Διός και στην απόδοσή της στους ανθρώπους από τον Προμηθέα. Προσέξτε παρακαλώ, πρόκειται για τον Προ – μηθέα.
Για να δούμε τι σημαίνει το -μηθεας. Προκύπτει σαφώς από το μα(ν)θάνω (α>η). Αλλά και ο μύθος από το μανθάνω κατάγεται. Μάθος >μύθος (α>υ, όπως σάρξ>σύρξ). Τι θα πει μύθος; Θα πει, ομιλία, λόγος, διήγημα, ιστορία, απόφαση, σκοπός, σχέδιο, συμβουλή, γνώμη και απόφθεγμα!
Επίσης, μήτις (θ>τ) θα πει, σοφία, σύνεση, ευφυΐα, σύμβουλος… Και η Μούσα έχει την ίδια ρίζα. Μάλιστα πλην των άλλων γνωστών μούσα σημαίνει και το πρέπον, το προσήκον, η ευπρέπεια.
Θα μου πείτε τι σχέση έχουν ολ’ αυτά με την φωτιά. Εμείς ξέρουμε ότι με την ανακάλυψη και την χρήση της φωτιάς ο άνθρωπος ανέπτυξε σιγά-σιγά την τεχνολογία.
Εκτός που δεν θέλει να παραδεχτεί ο χοντροκέφαλος ο άνθρωπος ότι είναι ξάδελφος των πιθήκων, ξεχνά πολύ εύκολα ότι το είδος του έζησε κατά το ασυγκρίτως μεγαλύτερο χρονικό διάστημα της ύπαρξής του ευρισκόμενο σε άκρως πρωτόγονη κατάσταση, όπως αποδεικνύουν όλα τα ευρήματα ανά τον κόσμο.
Πριν λοιπόν ανακαλύψουν οι άνθρωποι το άναμμα της φωτιάς, μόλις έμπαιναν το σούρουπο στις σπηλιές τους, έπεφταν ξεροί στον ύπνο, μετά από τις ατέλειωτες ταλαιπωρίες της ημέρας, αφού ολημερίς έπρεπε να κυνηγούν το φαγητό τους. Μέσα στο σκοτάδι τι να δει και τι να πει και τι να συζητήσει κανείς.
Όταν όμως τέλος πάντων έμαθαν να ανάβουν οι άνθρωποι τη φωτιά – βρέθηκαν πολλές τέτοιες μέσα σε σπηλιές, και φυσικά αυτό δεν έγινε από τη μια μέρα στην άλλη – τότε το τοπίο άλλαξε άρδην. Τώρα με το φώς της φωτιάς άρχισε το μεγάλο ζόρι της συζήτησης. Από τη μια να εξιστορήσει κανείς τα παθήματα της προηγηθείσης ημέρας κι από την άλλη να καταστρώσει σχέδια για την επόμενη, ομού μεθ’ όλων των μελών της οικογένειας ή ομάδας.
Για τον λόγο αυτόν φαίνεται ότι μύθος θα πει, ομιλία, λόγος, διήγημα, ιστορία, απόφαση, σκοπός, σχέδιο, συμβουλή, γνώμη. Βλέπετε ότι οι λέξεις σέρνουν πίσω τους ακόμη ολόκληρες ιστορίες. Διότι όλ’ αυτά συνέβαιναν μέχρι προχθές. Ναι, προχθές. Τόσο λίγο είναι το χρονικό διάστημα κατά το οποίο βγήκε ο άνθρωπος από τις σπηλιές, σε σχέση μ΄αυτό που ζούσε μέσα τους. Για να μη πω τώρα ότι πάρα πολλοί άνθρωποι, αν και ζουν πλέον εκτός σπηλαίων, συμπεριφέρονται χειρότερα κι από τους ανθρώπου που ζούσαν μέσα σ’ αυτές!
Άναψε λοιπόν η φωτιά και μεταξύ των άλλων που φανερώθηκαν, φάνηκε αναγκαστικά και ο κομπασμός της γλώσσας. Αυτό κι αν είναι ζόρι. Κι αρχίσανε τα: καλά βρε ζώον τίποτα δεν κατάλαβες τόση ώρα που σου τα εξηγούσα με το νι και με το σίγμα; Ή τα: καλά γυναίκα, αυτό το παιδί μας είναι τελείως βόδι. Χαμπάρι δεν παίρνει από λόγια! Και χίλια μύρια παρόμοια. Από εκείνη την εποχή μάλλον βγήκε και το «άλλα λέει η θειά μ’ κι άλλ’ ακούν τ΄αυτιά μ’».
Κοντολογίς, τώρα που υπήρχε χρόνος για κουβέντες, γύρω από την φωτιά, αναγκαστικά άρχισε να εμπλουτίζεται η γλώσσα και η εκφραστικότητά της. Μια φυσική και φυσιολογική εξέλιξη.
Όμως η ιστορία αυτή, επί πλέον αποτυπώθηκε και στους χρόνους των ρημάτων. Για ποιο λόγο ονομάστηκαν ρήματα, δηλαδή λεγόμενα; Διότι αυτά αποτελούν τον σκελετό της κάθε γλώσσας. Χωρίς αυτά δεν μπορεί να γίνει συζήτηση, ενώ χωρίς τα επίθετα ή τα άρθρα γίνεται. Πώς όμως έγινε η συγκεκριμένη αποτύπωση;
Όταν λοιπόν πάλευα να συντάξω το ετυμολογικό λεξικό (παρέχεται δωρεάν από την παρούσα ιστοσελίδα), μεταξύ των άλλων παρατήρησα ότι οι ρίζες των ρημάτων βρίσκονταν στην αρχέγονή τους μορφή, κυρίως στους παρελθόντες και μέλλοντες χρονικούς τύπους παρά στον ενεστώτα. Παράδειγμα; Τρώγω, β΄ αόρ. έ-τραγ-ον. Τυγχάνω, μελλ. τεύ-ξομαι. Και σε χίλιες δυο άλλες περιπτώσεις.
Πώς εξηγείται το φαινόμενο αυτό; Νομίζω στις ανάγκες που έπρεπε να καλύψει πρωταρχικά η γλώσσα. Όταν εισέρχονταν οι πρωτόγονοι στη σπηλιά και κάθονταν γύρω από την φωτιά, σίγουρα άρχιζαν να διηγούνται τα παθήματα της μόλις παρελθούσας ημέρας. Άρα δια της χρήσης παρελθόντων χρόνων. Κατόπιν έπρεπε να συνεννοηθούν για τα της επαύριον. Άρα δια της χρήσης μελλόντων χρόνων των ρημάτων.
Ο ενεστώτας ασφαλώς απουσίαζε διότι κανείς δεν θα μιλούσε γι’ αυτό που έκανε εκείνη τη στιγμή, αφού φαίνονταν.
Η φωτιά φανέρωνε (φαίνω) και γύρω της μιλούσαν (φημί, έ-φα-ν, φάσκω). Για τον λόγο αυτόν τα δυο ρήματα φαίνω και φημί (=λέγω) έχουν την ίδια ρίζα και κοινούς χρονικούς τύπους.
Ακόμα και τώρα, μετά από τις περιπέτειες μιας εκδρομής, το βράδυ γύρω από την φω-τιά διασταυρώνονται οι φω-νές των εκδρομέων, για να εξιστορήσουν τα όσα συνέβησαν αλλά και για να επανακαθοριστούν τα της επομένης ημέρας.
Να τι γράφω στο λεξικό:
φάος [φάFος, ο πρωτόγονος άνθρωπος για να ανάψει φωτιά, αλλά και για να την διατηρήσει, έπρεπε να φυσά προς την εστία του πυρός τακτικά. Φουφού λέγεται ακόμα και τώρα η εστία του πυρός και το μαγκάλι. Μόλις δε ανάψει η φωτιά, φωτίζει (φά-ει) και φα-νερώνει τα γύρω της αντικείμενα.
Γύρω από το φώ-ς της φω-τιάς αρχίζουν να ακούγονται οι φω-νές των ανθρώπων, για την περιγραφή των συμβάντων της προηγηθείσης ημέρας, φά-σκω = βεβαιώ, ισχυρίζομαι, προσποιούμαι (διότι η γλώσσα τους ήταν φτωχή και έπρεπε και δια προσποιήσεων να παραστήσουν κάποια συμβάντα).
Η ρίζα φα- (φάσις = καταγγελία, λόγος και εμφάνιση) έχει την σημασία του φέρω στο φως, φανερώνω, φανερώνω δια του λόγου, καθιστώ γνωστό (βλ. φαίνω και φημί). Για τον λόγο αυτόν οι τύποι του παθητικού παρακειμένου του φημί και του φαίνω είναι ακριβώς ίδιοι.
Το φαίνω συνδυάζει τα δύο ρήματα φάω και φημί, περιέχων και τις δύο έννοιες, αφού σημαίνει φέρω στο φως, δεικνύω, φανερώνω, παρέχω φως, εκθέτω (επί διανοημάτων), καταγγέλλω κάποιον, προδίδω, λέγω. Το φαύω (φάFω) παραπέμπει κατ’ ευθείαν στη φουφού, το φύσημα για το άναμμα της φωτιάς]- φως (αο>ω)।
Έτος 1439: Η υπογραφή του Ιωάννη Παλαιολόγου
 |
| Φλωρεντία 6 Ιουλίου 1439, το Διάταγμα της Ένωσης των Εκκλησιών |
Ένα σημαντικό κείμενο, από τα πολλά, τα οποία διαφυλάσσονται στην Βιβλιοθήκη του Βατικανού, είναι και το ‘Διάταγμα για την Ένωση μεταξύ της Ελληνικής Εκκλησίας και των Λατίνων’, που εκδόθηκε από το Συμβούλιο της Φλωρεντίας στις 6 Ιουλίου του 1439.
Για την ιστορία αναφέρουμε ότι από το 1438 έως το 1445 έλαβαν χώρα διάφορες φάσεις του λεγόμενου Συμβουλίου της Φλωρεντίας, που πραγματοποιήθηκε κατ’ αρχήν στην Φεράρα και κατόπιν στην Φλωρεντία.
Στην πόλη της Τοσκάνης, ιδίως μεταξύ των ετών 1439 και 1443, έγινε η συνοδική εργασία με την οποία επιτεύχθηκε η ένωση των Ελλήνων και των Αρμενίων με τους Λατίνους, παρουσία του Πάπα Ευγένιου IV και του Αυτοκράτορα της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (Βυζάντιο) Ιωάννη Παλαιολόγο VIII.
Σημειώνεται ότι τα πρώτα υποδείγματα του Διατάγματος της Ένωσης ήταν γραμμένα στα λατινικά και στα ελληνικά και υπογεγραμμένα από τον Πάπα και τον Αυτοκράτορα.
 |
| Ο εν Χριστώ τω Θεώ πιστός Βασιλεύς και αυτοκράτωρ των Ρωμαίων ο Παλαιολόγος |
Σε αυτό υπήρχαν και οι υπογραφές των Συνοδικών Πατέρων που έλαβαν μέρος στο Συμβούλιο.
Ένα από αυτά είναι, το πιο πλήρες και καθαρογραμμένο βρίσκεται στην Λαυρεντιανή Βιβλιοθήκη της Φλωρεντίας.
Αμέσως μετά την ανάγνωση του εγγράφου, οι υπεύθυνοι για το Διάταγμα, έγραψαν πολλά παρόμοια υποδείγματα, για να σταλούν στην Ελληνική και την Ρωμαϊκή Εκκλησία, προκειμένου να διαδοθεί η είδηση ότι έφθασε η ώρα της Ένωσης.
Δύο από τα υποδείγματα αυτά φυλάσσονται στα Μυστικά Αρχεία του Βατικανού, ενώ άλλα βρίσκονται στην Βιβλιοθήκη του Βατικανού, στην Μπολόνια, στο Παρίσι, στην Καρλσρούη, στο Λονδίνο, στην Φλωρεντία και στην Βενετία.
Πρόκειται για περγαμηνή διαστάσεων 751 χ 590 χιλιοστών. Το έγγραφο έχει την παπική βούλα που κρέμεται από μια μεταξένια κλωστή (χρώματος κόκκινου και κίτρινου) και ένα νήμα ροζ για την αυτοκρατορική σφραγίδα που ως φαίνεται από το νήμα δεν είχε τοποθετηθεί σε αυτό.
Τρίτη 28 Φεβρουαρίου 2012
Ο ρόλος Αθήνας και CIA στην υπόθεση Οτζαλάν
Λεπτομέρειες για τη μεταφορά του ηγέτη των Κούρδων Αμπντουλάχ Οτζαλάν από την ελληνική πρεσβεία στην Κένυα στο νησί φυλακή Ιμραλί αποκαλύπτονται στο βιβλίο "Τελευταίο πραξικόπημα – 28 Φεβρουαρίου" του Τούρκου δημοσιογράφου Μεχμέτ Αλί Μπιράντ. "Ο Οτζαλάν έμεινε 13 ημέρες στην ελληνική πρεσβεία στην Κένυα και ό,τι έγινε, έγινε εκεί", αναφέρει ο δημοσιογράφος σύμφωνα με αποσπάσματα του βιβλίου που δημοσιεύουν "Τα Νέα".
Στις 4 Φεβρουαρίου του 1999, όπως γράφει ο Μεχμέτ Αλί Μπιράντ, ο προϊστάμενος της CIA στην Άγκυρα ζήτησε συνάντηση με τον αρχηγό της ΜΙΤ Σενγκάλ Ατάσαγουν. Όταν έφτασε, είχε στα χέρια του ένα χαρτί χωρίς υπογραφή και τίτλο.
"Η Ουάσιγκτον πήρε την απόφασή της. Θα σας βοηθήσουμε να συλλάβετε τον Οτζαλάν", είπε, δίνοντας το χαρτί στον Ατάσαγουν. Εκεί έγραφε τι τύπου αεροσκάφος θα ενοικίαζαν μέχρι και τι είδους χειροπέδες θα έπαιρναν οι Τούρκοι.
Από τη στιγμή που ο Οτζαλάν θα έμπαινε στο αεροσκάφος θα λάμβαναν εικόνες με κάμερα, ενώ κατά τη διαδρομή έπρεπε να υπάρχει γιατρός στο αεροσκάφος. Δεν ξέχασαν να δώσουν οδηγίες ούτε για τα φάρμακα που έπρεπε να έχουν στο αεροσκάφος.
Για να προσφέρουν αυτή τη βοήθεια, οι Αμερικανοί έθεταν έναν όρο στο τέλος του χαρτιού. Ο Λευκός Οίκος ζητούσε να μην συμβεί "κανένα" ατύχημα στον Οτζαλάν, να μην εκτελεστεί και να δικαστεί με "δίκαιη δίκη".
"Δέχεστε;", ρώτησε ο προϊστάμενος της CIA τον Ατάσαγουν. Ο επικεφαλής της MIT είπε ότι πρέπει να δει τον πρωθυπουργό και τον πρόεδρο. "Θα με περιμένετε;", ρώτησε τον προϊστάμενο της CIA. "Περιμένω", του απάντησε. Ύστερα από δύο ώρες, ο Ατάσαγουν επέστρεψε και έδωσε το χέρι στον προϊστάμενο της CIA.
Το ίδιο βράδυ έγινε σύσκεψη στο Προεδρικό Μέγαρο της Άγκυρας με τη συμμετοχή του πρωθυπουργού και του αρχηγού των Ενόπλων Δυνάμεων. Αποφασίστηκε να αφήσουν την επιχείρηση στη ΜΙΤ, η οποία θα έπαιρνε τον Οτζαλάν, θα τον πήγαινε στην Τουρκία και θα τον παρέδιδε στον Στρατό.
Στη σύσκεψη εκείνη συζήτησαν και για το μέρος, όπου θα τον φυλάκιζαν. Συμφώνησαν να είναι το νησί Ιμραλί. Στη συνέχεια ενοικιάστηκε αεροσκάφος για 250.000 δολάρια. Εκτός από τους πιλότους θα επιβιβάζονταν και έξι στελέχη της ΜΙΤ, γιατρός, κάποιος που θα γνώριζε ξένες γλώσσες και τρεις σωματοφύλακες.
Το αεροσκάφος της ΜΙΤ έφυγε στις 15 Φεβρουαρίου από την Αττάλεια, προσγειώθηκε στην Ουγκάντα για ανεφοδιασμό και συνέχισε για το αεροδρόμιο του Ναϊρόμπι, όπου περίμενε για πέντε ώρες μέχρι οι Αμερικανοί να κινητοποιήσουν τις μυστικές υπηρεσίες της Κένυας. "Η Αθήνα ούτε μπορούσε ούτε ήθελε να αντισταθεί", αναφέρει ο Τούρκος δημοσιογράφος.
Ο Έλληνας πρεσβευτής είπε στον Οτζαλάν ότι είχε καλά νέα: θα τον μετέφεραν στην Ολλανδία. "Η CIA δεν υπήρχε, δεν φάνηκαν ποτέ. Εκεί γύρω υπήρχαν μόνο Κενυάτες", λέει στο βιβλίο ο τότε υπουργός των Εξωτερικών Θόδωρος Πάγκαλος.
"Οι Κενυάτες ήρθαν στην πρεσβεία μας λέγοντας: "Υπάρχει αεροσκάφος, πρέπει ο άνθρωπος αυτός να επιβιβαστεί, δεν μπορείτε να τον κρατάτε εδώ". Τον επιβίβασαν μόνο του στο αυτοκίνητο, ο οδηγός ήταν Κενυάτης, που δούλευε για την πρεσβεία. Ακολουθούσαν μέλη της αντιπροσωπείας. Μόλις μπήκαν στον χώρο του αεροδρομίου, το αυτοκίνητο του Οτζαλάν που βρισκόταν μπροστά αποσπάστηκε από την αυτοκινητοπομπή και επιταχύνοντας, χάθηκε από τους υπολοίπους".
Ο Οτζαλάν, σύμφωνα με τον Μεχμέτ Αλί Μπιράντ, περπατούσε προς το αεροσκάφος έχοντας στο ένα χέρι τη βαλίτσα και στο άλλο το κομπολόι χωρίς να υποψιάζεται τίποτα. Είχε την πεποίθηση ότι θα μεταβεί στην Ολλανδία. Μόλις μπήκε έπεσαν τρία άτομα πάνω του και δεν μπόρεσε να αντιδράσει. Κατάλαβε τότε ότι η περιπετειώδης διαδρομή του, που είχε αρχίσει από τη Συρία πριν από τέσσερις μήνες, είχε φτάσει στο τέλος της.
news247
ΙΣΡΑΗΛ=χωρα για παραδειγμα.
Ισραήλ: Νεκρός από πυρά του στρατού ένοπλος που πέρασε παράνομα στη χώρα
Ο ισραηλινός στρατός σκότωσε στη διάρκεια τη νύχτας έναν ένοπλο που πέρασε παράνομα στο Ισραήλ από τα αιγυπτιακά σύνορα, αναφέρεται σε ανακοίνωση του στρατού.
"Ισραηλινοί στρατιώτες που περιπολούσαν κατά μήκος των συνόρων με την Αίγυπτο εντόπισαν στη διάρκεια της νύχτας υπόπτους να έχουν περάσει στο Ισραήλ.
Οι ύποπτοι διέφυγαν στο αιγυπτιακό έδαφος εκτός από έναν, ο οποίος τραυματίστηκε και αργότερα υπέκυψε στα τραύματά του", διευκρινίζεται στην ανακοίνωση.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΙΣΡΑΗΛ=χωρα για παραδειγμα."
Ο ισραηλινός στρατός σκότωσε στη διάρκεια τη νύχτας έναν ένοπλο που πέρασε παράνομα στο Ισραήλ από τα αιγυπτιακά σύνορα, αναφέρεται σε ανακοίνωση του στρατού.
"Ισραηλινοί στρατιώτες που περιπολούσαν κατά μήκος των συνόρων με την Αίγυπτο εντόπισαν στη διάρκεια της νύχτας υπόπτους να έχουν περάσει στο Ισραήλ.
Οι ύποπτοι διέφυγαν στο αιγυπτιακό έδαφος εκτός από έναν, ο οποίος τραυματίστηκε και αργότερα υπέκυψε στα τραύματά του", διευκρινίζεται στην ανακοίνωση.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
ΣΜΥΡΝΗ 1922 - ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΑΡΧΕΙΟ ΚΑΙ ΒΙΝΤΕΟ
ΣΜΥΡΝΗ 1922 - ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΑΡΧΕΙΟ
SMYRNA 1922 - PHOTOGRAPHIC ARCHIVE
-ΕΘΝΙΚΟ ΞΕΚΑΘΑΡΙΣΜΑ
 | Τάγματα θανάτου, όπου οδηγούνταν όλοι οι Έλληνες άρρενες. Το Οθωμανικό καθεστώς υοθέτησε αυτό το σύστημα βάση Γερμανικών υποδείξεων, και αυτά τα στρατόπεδα συγκέντρωσης αποτέλεσαν τον προπομπό των Γερμανικών στρατοπέδων συγκεντρώσεως κατά την διάρκεια του Β' παγκοσμίου πολέμου. Πατήστε την φωτογραφία για να δείτε την μεγένθυνση. |
| Πορείες θανάτου στα βάθη της Μικράς Ασίας. Οι Τούρκοι οδηγούσαν τον Ελληνικόν πληθυσμόν μέσα τις ερήμους της Μικράς Ασίας, όπου και τον άφηναν να πεθάνει από την πείνα, αρρώστιες, και δίψα. destruction. Πατήστε την φωτογραφία για να δείτε την μεγένθυνση. |  |
 | Έλληνες σφαγιασθέντες από τους Τούρκους στην Μικρά Ασία. Οι συγγενείς τους θρηνούν απαρηγόρητα. Στη φωτογραφία διακρίνεται και ένας ιερέας. Slaghtered Greeks in Asia Minor during the Hellenic genocide of 1922. Πατήστε την φωτογραφία για να δείτε την μεγένθυνση. |
| Έλληνες της Μικράς Ασίας, σφαγιασμένοι από τις ορδές των Τούρκων στην Μικρά Ασία. Greeks of the Asia Minor are laying dead, slaughtered by Turkish hordes during the Hellenic genocide of Asia minor in 1922. Πατήστε την φωτογραφία για να δείτε την μεγένθυνση. |  |
 | Παππούς μαζί με την εγγονή του κοίτονται νεκροί. Σφαγιάσθησαν από τους Τούρκους στην Μικρά Ασία. A Greek grandfather along with his grand-daughter laying dead. They were slaghtered by the Turks in Asia Minor during the Hellenic genocide in 1922. Πατήστε την φωτογραφία για να δείτε την μεγένθυνση. |
| Έλληνες σφαγιασθέντες υπό των βάρβαρων Τούρκων, εις την Μικράν Ασίαν. Greeks, slaughtered by barbarian Turks during the Hellenic genocide in Asia Minor, 1922. Πατήστε την φωτογραφία για να δείτε την μεγένθυνση. |  |
[Κύρια Ιστοσελίδα/Main][Σμύρνη/Smyrna][Πυρπόληση Σμύρνης/Destruction of Smyrna][Πρόσφυγες/Refugees][Εθνικό Ξεκαθάρισμα/Ethnic Cleansing][Συνδέσεις με σχετικές Ιστοσελίδες/Links]http://www.greeklibrary.agrino.org/projects/Smyrna1922/ethnic_cleansing.htm
Δευτέρα 27 Φεβρουαρίου 2012
Ελλάδα, πατρίδα μου
Νίκος Λυγερός
Μια χούφτα φωτός
άλλαξε την πέτρα
σε ιερό μάρμαρο
κι ο ουρανός σου
έγινε θάλασσά μας
έτσι ακόμα και στη νύχτα
βλέπω τα ίχνη σου
κι αν η ιστορία μας
σκοτεινιάσει με την κατοχή
τότε ανάβεις τους φάρους
για να μου δείξεις
το μονοπάτι του χρόνου
δίχως να πέσουμε
στις παγίδες της κοινωνίας.
άλλαξε την πέτρα
σε ιερό μάρμαρο
κι ο ουρανός σου
έγινε θάλασσά μας
έτσι ακόμα και στη νύχτα
βλέπω τα ίχνη σου
κι αν η ιστορία μας
σκοτεινιάσει με την κατοχή
τότε ανάβεις τους φάρους
για να μου δείξεις
το μονοπάτι του χρόνου
δίχως να πέσουμε
στις παγίδες της κοινωνίας.
Η γη μέσα στη θάλασσα
Του Νίκου Λυγερού
Καθορίζουμε παραδοσιακά, ακόμα και σε επίπεδο ετυμολογίας, τη Μεσόγειο, όχι ως θάλασσα, αλλά ως ενδιάμεσο της γης. Γεωστρατηγικά αυτή η έννοια είναι σημαντικότατη όπως και να την κοιτάξουμε. Πρώτα ως εμπόδιο διαχώρισε τα ινδοευρωπαϊκά στοιχεία από τα σημαντικά. Και η γλώσσα είναι μια από αυτές τις επιπτώσεις διότι υπάρχει και η θρησκεία. Έτσι, ακόμα και χωρίς γλώσσα ούτε θρησκεία, πρέπει να αποδεχθούμε ότι υπάρχει ένας μεγάλος διαχωρισμός λόγο της μαζικότητας του. Τώρα όσον αφορά στους πολιτισμούς, οι διεθνιστικές προσεγγίσεις καταρρέουν de facto σε Μεσόγειο. Ύστερα, αν υπενθυμίσουμε και τη σημασία των περασμάτων Κωνσταντινούπολης, Σουέζ και Γιβραλτάρ τότε τοποστρατηγικά έχουμε τρεις περιοχές που ελέγχονται με δύο διαφορετικούς τρόπους λόγο της ιστορίας αφού το άνοιγμα της διώρυγας είναι σχετικά πρόσφατο (1869) για τέτοιου τύπου αναλύσεις. Έχουμε, λοιπόν, χαρακτηριστικά δυο μεγάλα τόξα τα οποία δέχονται πιέσεις αλλά και ασκούν πιέσεις πάνω στα κλειδιά των περασμάτων. Γι’ αυτό το λόγο υπήρξαν προσδοκίες και υπάρχουν αλλά και θα υπάρχουν. Αυτή η δυναμική της ξηράς γύρω από τη θάλασσα είναι φυσιολογική και αποτελεί ένα τεράστιο θέατρο επιχειρήσεων που έγινε αντιληπτό από την επέκταση του ισλαμικού στοιχείου που σταμάτησε μόνο στο Πουατιέ λόγο του Κάρολου Μαρτέλ (732). Στη συνέχεια, οι σταυροφορίες είχαν ως κύριο σκοπό την αναστροφή των πιέσεων πάνω στα τόξα. Είμαστε σε αυτό το πλαίσιο σε μία φάση αντεπίθεσης και όχι επίθεσης, όπως παρουσιάζεται λανθασμένα ακόμα και στην πατρίδα μας, λόγω έλλειψης ιστορικών γεγονότων. Η επόμενη φάση, λόγω της μη ισορροπίας των δυνάμεων και με τη λήξη των Ναϊτών, θα αναδείξει μέσω των Ιωαννιτών την αξία των νησιών στην άμυνα. Πρώτα με την Κύπρο, ύστερα με την Ρόδο και τελικά με την Μάλτα στο κέντρο της Μεσογείου. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο ανάλυσης, τα νησιά της Μεσογείου έρχονται ως γη της θάλασσας. Αν τα εξετάσουμε συνολικά από την Κύπρο έως τις Βαλεάρες μέσω της Ρόδου, της Κρήτης, της Σικελίας, της Σαρδηνίας, της Μάλτας και της Κορσικής, αντιλαμβανόμαστε ότι ανήκουν στο πάνω τόξο, παρόλο που δέχθηκαν συνεχείς επιθέσεις από την Οθωμανική Αυτοκρατορία που δεν κατάφερε ποτέ να τα ελέγξει όλα, ακόμα και αν είχε επιτυχίες στην ανατολική Μεσόγειο. Η νησιωτική λοιπόν λειτουργεί μέσω της θάλασσας ως μια ιδιόμορφη ζώνη με μεγάλη ανθεκτικότητα, η οποία διαχρονικά υποστηρίχθηκε από το πάνω τόξο, ακόμα και αν είχε μεγάλο κόστος. Είναι, επίσης, το πεδίο για μεγάλες μάχες και ναυμαχίες που έμειναν καθοριστικές για την τοποστρατηγική Μεσόγειο. Με αυτήν την έννοια και το Αιγαίο, που αποτέλεσε αναπόσπαστο κομμάτι αυτής της δομής αλλά και ως μορφοκλασματική σκόνη, είναι ένας χώρος με τεράστια σταθερότητα για τους λαούς του χρόνου. Έτσι ο ρόλος της Ελλάδας που βρίσκεται απέναντι στη διακλάδωση των τόξων είναι και πολύτιμος και καθοριστικός για όλο αυτό το όραμα που ανέδειξαν εδώ και αιώνες οι Ιππότες...
Το χτίσιμο της Αγιάς Σοφιάς - Θρακικός θρύλος
Αυτή λοιπόν, η σχετική παράδοση από τη Θράκη μας περιγράφει και μας εξηγεί ότι το σχέδιο, για να κτισθεί η Αγια Σοφιά, έγινε γνωστό με έναν τελείως διαφορετικό τρόπο από αυτόν που μάθαμε από την ιστορία. Αξίζει να προσέξουμε ιδιαίτερα την παραδοση, γιατί δεν είναι γνωστή από άλλους τόπους παρά σχεδόν μόνο από τη Θράκη. Τη διηγιόντουσαν στη Βιζύη της Θράκης κατά τον περασμένο αιώνα, και εκεί, στην ιδιαίτερη πατρίδα του, την έμαθε μικρό παιδί ο ποιητής Γεώργιος Βιζυηνός. Και σώζοντάς την από την λησμονιά και τον βέβαιο αφανισμό την περιέγραψε έμμετρα το 1884 μέσα στην ποιητική συλλογή του «Ατθίδες αύραι». Ας δούμε λοιπόν αυτόν τον ίδιο το θρακικό θρύλο.
«Ήταν ο καιρός που ο βασιλιάς στην Πόλη είχε αποφασίσει να χτίσει την Αγια Σοφιά. Είχε καλέσει τον πρωτομάστορα, και ο τελευταίος είχε κάμει ένα, και ύστερα άλλο, και ύστερα άλλα σχέδια, πως να χτιστή η μεγάλη εκκλησιά. Κανένα όμως δεν ευχαριστούσε το βασιλιά. Ήθελε κάτι άλλο, πολύ πιο σπουδαίο. Και ο πρωτομάστορας όλο και σκεφτόταν τι νέο σχέδιο να φτιάσει.
Μια Κυριακή, την ώρα που τελείωνε η λειτουργία, ζύγωσε πρώτος ο βασιλιάς να πάρη το αντίδωρο, εκείνο όμως του ξεφεύγει από το χέρι και πέφτει χάμω. Μια στιγμή αργότερα παρουσιάζεται μιά μέλισσα που φτεροκοπούσε προς το ανοιχτό παράθυρο, κρατώντας το πεσμένο αντίδωρο του βασιλιά. Βγάνει αμέσως διαταγή ο βασιλιάς, όσοι έχουνε μελίσσια να τ’ ανοίξουνε και να ψάξουν, για να βρεθή. Ψάχνει και ο πρωτομάστορας στα δικά του τα μελλίσσια και τι βλέπει; Είχανε κάτσει οι μέλισσες μέρες πριν και είχανε φτιάξει με το κερί μέσα στην κυψέλη μιαν εκκλησιά πανέμορφη και σκαλιστή και μεγαλόπρεπη, που δεν είχε την όμοια της σ’ ολόκληρη την Οικουμένη. Όλες οι λεπτομέρειες είχανε γίνει στην εντέλεια, μέσα κι’ έξω στην εκκλησία. Η πόρτα της ανοιχτή, ο τρούλος έτοιμος, οι κολώνες στη θέση τους, ως και η Άγια Τράπεζα τελειωμένη. Την είχαν αποτελειώσει σ’ όλα της την εκκλησιά, και απάνω στην Άγια Τράπεζα της είχε φέρει εκείνη η μέλισσα και είχε αποθέσει το αντίδωρο του βασιλιά.
Είδε την εκκλησιά ο πρωτομάστορας και θάμαξε με το τέλειο σχέδιό της. Την είδε κατόπι και ο βασιλιάς και έγινε όλος χαρά. Το σχέδιο, που είχανε φτιάξει οι μέλισσες, έγινε το σχέδιο που χτίστηκε η Αγια Σοφιά!!!».
(βλ. Κ. Ρωμαίος, ΕΛΛΑΣ, λαογραφία-γεωγραφία-ιστορία, τομ. 2ος, σελ. 653).
πηγή
http://ellinwnparadosi.blogspot.com/
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Αναρτήσεις
