Οι Έλληνες που άλλαξαν τον κόσμο.

Κοϊντιλιανός, Ερρίκος Αρίστιππος, Εμμανουήλ (Μάξιμος) Πλανούδης, Δημήτριος Κυδώνης, Εμμανουήλ Χρυσολωράς, Πλήθων Γεμιστός-----

Βασικό στοιχείο στην παγκόσμια πνευματική αναγέννηση αποτέλεσε η εξάπλωση της γνώσης και του πολιτισμού των Ελλήνων, στη Δύση.-----

Το πέρας του θεοκρατικού μεσαίωνα αναγγέλεται με τους πολιτικούς κλυδωνισμούς που παρουσιάζονται στο χιλιόχρονο Παγκόσμιο Πνευματικό Κέντρο της Κωνσταντινούπολης.Μόλις μετά το δωδέκατο αιώνα άρχισε η μεταβίβαση των κλασικών μορφωτικών αλλαγών (ελληνικών και ρωμαϊκών) από την Κωνσταντινούπολη προς τη Δύση. Αν και υπήρχαν λόγιοι και παλαιότερα οι οποίοι προσπάθησαν να ενσπείρουν το κλασικό πνεύμα στην δύση, αλλά δεν ευοδώθηκε η προσπάθειά τους, το έδαφος δεν ήταν κατάλληλα προετοιμασμένο.

Θα σταχυολογήσουμε Έλληνες που μετέδωσαν με τα έργα και την προσωπικότητά τους την απαραίτητη γνώση έτσι ώστε να δοθεί η ώθηση για το έναυσμα της Ευρωπαϊκής Αναγέννησης.
Εσωτερικό βιβλίου της κλασικής ελληνικής εποχής “περί των Μαθηματικών.”

Το αντίγραφο είναι του 9ου αιώνα. Βρίσκεται στη Βιβλιοθήκη του Βατικανού.
Αριστείδης Κοϊντιλιανός
Είναι ο Έλληνας λόγιος των πρώτων ρωμαϊκών αιώνων (2ος ή 3ος μ.Χ.αι.).

Πολύ καλός γνώστης της νεοπλατωνικής φιλοσοφίας. Στα τρία βιβλία του εμπεριέχονται ιδέες του Αριστοτέλη, των πυθαγορείων, των πλατωνικών, του φιλόσοφου Αριστόξενου. Το σύγγραμά του ονομάζεται «Περί Μουσικής».

Το έργο μεταδόθηκε στη Δύση στο τέλος των μέσων χρόνων και επηρέασε σημαντικά τους θεωρητικούς και σοφούς της Ευρώπης από το 15ο αιώνα έως και το 19ο αιώνα.

Μάλιστα, όπως σημειώνεται στη ‘Musipedia’:

«Η Καίτη Ρωμανού (Περιοδικό “Μουσικολογία”, 1/1985, 43η υποσημείωση σελ.18) γράφει σχετικά, ότι οι θρυλικοί “Ευσέβιος και Φλορεστάν” του Σούμαν είναι κατά πάσα πιθανότητα (για μας , δεν υπάρχει αμφιβολία) οι Ευσέβιος και Φλωρέντιος, προς τους οποίους απευθύνεται ο Αριστείδης Κουιντιλιανός στα “περί Μουσικής” βιβλία του!!…»
Μαθηματικά του Πτολεμαίου. Αντίγραφο του βιβλίου του από το πρωτότυπο (στην ελληνική). Το σχέδιο παρουσιάζει τις τρεις σφαίρες: πιθανόν τη γη, τη σελήνη και τον ήλιο. Σημειώνεται πως η απόσταση Γης-Ήλιου είναι περί τις 20 φορές της απόστασης Γης-Σελήνης. Το αντίγραφο είναι του 10ου αιώνα και βρίσκεται στη Βιβλιοθήκη του Βατικανού.
Ερρίκος Αρίστιππος

Έλληνας το γένος, γεννήθηκε στην Καλαβρία. ήταν αρχιδιάκονος στην Κατάνια της Σικελίας. Το 1158 συμμετείχε σε αποστολή στην Κωνσταντινούπολη από όπου έλαβε ως δώρο από τον αυτοκράτορα Μανουή Β’ τον Κομνηνό ένα ελληνικό αντίγραφο του βιβλίου «Μαθηματική Σύνταξις», του αλεξανδρινού Πτολεμαίου που το είχε γράψει το 2ο αιώνα μ.Χ.
Ο Ερρίκος Αρίστιππος ήταν ο πρώτος που μετέφρασε το έργο αυτό στη λατινική γλώσσα. Ήταν η πρώτη σημαντική πηγή για την Ελληνική Αστρονομία. Το βιβλίο ήταν πολύτιμο για τη μελέτη των μαθηματικών γιατί εμπεριείχε σημαντικές πληροφορίες από τις εργασίες του Ίππαρχου που είχαν χαθεί. Ο Ίππαρχος είχε γράψει για την Τριγωνομετρία, η οποία χρησιμοποιήθηκε από τον Πτολεμαίο, γι’ αυτό γινόταν αναφορά στο έργο του. Το πρωτότυπο έργο βρίσκεται, πιθανόν, στη Biblioteca Marciana της Βενετίας.

Ο Αρίστιππος μετέφρασε για πρώτη φορά στα λατινικά τα έργα του Πλάτωνα ‘Φαίδων’ και ‘Μαίνων’ επίσης τα «Μετεωρολογικά» του Αριστοτέλη. Σε παραγγελία, μάλιστα, του βασιλιά της Σικελίας Γουλιέλμου του Α’ μετέφρασε και έργα του Γρηγόριου του Ναζιανζηνού.
Εμμανουήλ (Μάξιμος) Πλανούδης
Γεννήθηκε το 1260 στη Νικομήδεια της Βυθινίας. Ήταν συγγραφέας πολλών έργων. Μεταξύ αυτών ήταν η ‘γραμματική’ σε μορφή ερωτήσεων και απαντήσεων, το ‘συντακτικό’, η ‘βιογραφία του Αισώπου’, ‘βιογραφίες Ελλήνων συγγραφέων’, εξάμετρα ποιήματα, σχόλια στα δύο πρώτα βιβλία της αριθμητικής του Διοφάντους.
Ήταν αυτός που ανακάλυψε τη Γεωγραφία του Πτολεμαίου και τη μετέφρασε για πρώτη φορά στα λατινικά.Επίσης έκανε πολλές μεταφράσεις από τα λατινικά στα ελληνικά όπως του Κικέρωνα το ‘Somnium Scipionis’, το γαλλικό πόλεμο του Ιούλιου Καίσαρα, έργο του συγγραφέα Μακρόβιου, τις Ηρωίδες του Οβίδιου κ.α.

Οι μεταφράσεις γενικά είχαν μεγάλη απήχηση στην εποχή των Μέσων Χρόνων κυρίως στην Ιταλία όπου άρχισε να γεννιέται το ενδιαφέρον για τη μελέτη των Ελληνικών. Μεταξύ αυτών έγραψε και την ‘Ελληνική Ανθολογία’ που εντυπωσίασε.

Πέθανε το 1330.

Δημήτριος Κυδώνης
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1324.Ήταν βυζαντινός θεολόγος, μεταφραστής και συγγραφέας. Προσπάθησε να ενώσει την ανατολική ορθοδοξία με τον ρωμαϊκό καθολικισμό. Διετέλεσε, μάλιστα, δύο φορές πρωθυπουργός στη βυζαντινή αυτοκρατορία (την πρώτη 1369 έως 1383 και τη δεύτερη 1391 έως 1396). Στο ταξίδι του στη Βενετία το 1390 έκανε μεγάλες προσπάθειες να εισάγει τον ελληνικό πολιτισμό στην Ιταλία.

Είχε μεγάλη επιρροή στη διανόηση της Ιταλίας. Στον Κυδώνη πιστώνεται σε μεγάλο βαθμό η δημιουργία της Αναγέννησης στη Δύση. Πέθανε το 1397 στην Κρήτη.

Εμμανουήλ Χρυσολωράς
Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1355. Ήταν μαθητής του Πλήθωνα Γεμιστού. Την πρώτη του γνωριμία την έκανε με τη Δύση όταν εστάλη από τον αυτοκράτορα Εμμανουήλ Β΄ Παλαιολόγο να ζητήσει ενισχύσεις για τη διάσωση του Βυζαντίου από τους Οθωμανούς. Πήγε στη Βενετία. Εκεί γνώρισε το Roberto De Rossi της Φλωρεντίας που εντυπωσιάστηκε από τη μόρφωσή του. Του ζητήθηκε από το πανεπιστήμιο της Φλωρεντίας να διδάξει την ελληνική γλώσσα και την ελληνική λογοτεχνία. Πράγματι ο Χρυσολωράς έφθασε στη Φλωρεντία στα τέλη του 1397.Μέχρι την εποχή εκείνη, μόνο λίγοι είχαν τη δυνατότητα να μελετήσουν την ελληνική γλώσσα και αυτοί όσοι μπορούσαν να μεταβούν στην Κωνσταντινούπολη. Ήταν η πρώτη φορά μετά από επτακόσια χρόνια (!) - όπως σημειώνεται από έναν μαθητή του – που θα δίδασκε Έλληνας, στην Ιταλία, τα ελληνικά. Ο Χρυσολωράς δίδαξε στη Φλωρεντία έως το 1400, κατόπιν προσκλήθηκε στη Μπολώνια, αργότερα στη Βενετία και κατόπιν στη Ρώμη. Οι μαθητές υπήρξαν οι πρώτοι που ενστερνίστηκαν τον ελληνικό ανθρωπισμό και άνοιξαν το δρόμο για την Αναγέννηση.Θεωρείται πρωτοπόρος στην εξάπλωση του ελληνικού πολιτισμού στη δυτική Ευρώπη.

Μετέφρασε στα λατινικά τα Ομηρικά έπη, την Πολιτεία του Πλάτωνα. Οι εργασίες αυτές στην εποχή του κυκλοφορούσαν ως χειρόγραφα Τυπώθηκαν λίγα χρόνια αργότερα. Επίσης το έργο του «Τα ερωτήματα Civas Questiones” που ήταν η βασική ελληνική γραμματική δημοσιεύθηκε αρχικά το 1484 και ανατυπώθηκε και κυκλοφόρησε ευρέως σε όλη τη Δύση.
Ο Εμ. Χρυσολωράς πέθανε αιφνίδια το 1415.

Πλήθων Γεώργιος Γεμιστός (1355-1452)

Ο γνωστός Έλληνας φιλόσοφος του 14ου -15ου αιώνα. Ίδρυσε φιλοσοφική σχολή το 1400 στο Μυστρά. Ήταν γνωστός για την υπερηφάνειά του που ήταν Έλληνας «ἐσμέν Ἓλληνες τό γένος, ὡς ἡ τε φωνή και ἡ πάτριος παιδεία μαρτυρεῖ ». Μελέτησε σε βάθος την πλατωνική και αριστοτελική φιλοσοφία και δημοσίευσε μελέτη για τη διαφορά των δύο φιλοσοφικών αντιλήψεων. Έγραψε, μάλιστα, ύμνους υπέρ του ελληνικού δωδεκάθεου. Μαθητές του υπήρξαν πάρα πολλοί λόγιοι της εποχής του.

Ως βαθύς γνώστης της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας έγραψε ένα έργο για την ‘Πολιτεία’ του, όπου ιδέες που άντλησε από τον Πλάτωνα, τους Στωικούς και από αιρετικά δόγματα της Ζωροαστρικής, τις εμπλούτισε με δικές φιλοσοφικές απόψεις.

Τη φιλοσοφία του και τις απόψεις του διακοίνωσε στη Δύση όταν επισκέφθηκε συνοδεύοντας τον αυτοκράτορα Ιωάννη Η΄ στη Σύνοδο της Φερράρας (γνωστή ως Σύνοδος Φλωρεντίας). Μαζί του ήταν ο μαθητής του, ανθρωπιστής και κατόπιν καρδινάλιος Βησσαρίων.Στα έτη της παραμονής του στη Φλωρεντία (1437-39) με διαλέξεις και γραπτά του εντυπωσίασε τους Ιταλούς ανθρωπιστές καθώς και τον ηγεμόνα της Φλωρεντίας Κόζιμο των Μεδίκων.

Μετά το θάνατό του, το φιλοσοφικό του έργο για την πολιτεία του, παραδόθηκε στον πατριάρχη Γεννάδιο Σχολάριο που αφού το διάβασε το έκρινε ‘ειδωλολατρικό’ και ‘σατανικό’ γιατί περιείχε «τά σαπρά τῶν Ἑλλήνων ληρήματα».Το έκαψε δημόσια και κάλεσε όσους έχουν τυχόν αντίγραφα να κάνουν το ίδιο. Ο τάφος του Γεμιστού στο Ρίμινι.

Μετά το θάνατό του καταλήφθηκε ο Μυστράς από τους Οθωμανούς. Τέσσερα χρόνια αργότερα (1466) θαυμαστές του από την Ιταλία με πρωτοβουλία του Σιγισμούνδο Μαλατέστα αποβιβάστηκαν στη Λακεδαίμονα, έσκαψαν στον τάφο του, πήραν τα οστά του και τα μετέφεραν με το καράβι στο Ναό των Μαλατέστα (Tempio Malatestiano) στο Ρίμινι, όπου σήμερα βρίσκονται και τιμώνται εκεί: «για να βρίσκεται ο μεγάλος Διδάσκαλος μεταξύ Ελευθέρων Ανθρώπων».

Σε τέτοιο απίστευτο βαθμό ήταν η εκτίμηση και η αγάπη προς τη διάνοιά του, από ανθρώπους που επαναστάτησαν στη μεσαιωνική θεοκρατική παράδοση και αντίληψη. Δημιούργησαν και χάραξαν,έτσι -με τη δύναμη της ψυχής τους- το δρόμο της Αναγέννησης του Ελληνισμού μέσα στον σκοτεινό ευρωπαϊκό μεσαιωνισμό.
Ἂρθρα & Σκέψεις- Γιῶργος Ἐχέδωρος
http://olympia.gr/2011/01/18/%CE%BF%CE%B9-%CE%AD%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B5%CF%82-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%AC%CE%BB%CE%BB%CE%B1%CE%BE%CE%B1%CE%BD-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%BA%CF%8C%CF%83%CE%BC%CE%BF/

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Οι Έλληνες που άλλαξαν τον κόσμο."

Μη μου τα θαλάσσια οικόπεδα τάραττε

Του Νίκου Λυγερού

Τα είκοσι θαλάσσια οικόπεδα της ελληνικής ΑΟΖ είναι μία καινοτομία από την ύπαρξή τους και μόνο. Διότι είναι δύσκολο να διανοηθεί κανείς ότι η Ελλάδα διαθέτει αυτά τα θαλάσσια οικόπεδα δίχως να έχει ακόμα ΑΟΖ de jure κι όμως τα κατάφερε και είναι αναγνωρισμένα από τα 28 κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως ελληνικά. Γι’ αυτό το λόγο πρέπει να είμαστε πολύ προσεχτικοί στις δηλώσεις μας αφού αφορά μάλιστα και διεθνή διαγωνισμό αδειοδότησης από τον οποίο αναμένουμε μεγάλες υποψηφιότητες από τις πετρελαϊκές εταιρείες ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που έγινε και στην Κύπρο. Στο ενδιάμεσο υπάρχει βέβαια κι άλλος διαγωνισμός για τις περιοχές Ιωαννίνων, Πατραϊκού και Κατάκολο μόνο που αυτές δεν έχουν καθόλου γεωπολιτικές διαστάσεις αφού δεν ανήκουν στην ελληνική ΑΟΖ ενώ τα είκοσι θαλάσσια οικόπεδα όχι μόνο βρίσκονται στην ελληνική ΑΟΖ αλλά πολλά από αυτά αγγίζουν τη μέση γραμμή με την Αλβανία, την Ιταλία και τη Λιβύη. Μάλιστα μερικά από αυτά βρίσκονται στα FIR Tirana, Brindizi, Roma, Malta, Tripoli, Cairo και αυτό δείχνει και την εμβέλειά τους όχι μόνο ως επιφάνεια αλλά και ως θέση στη γεωπολιτική σκακιέρα. Έτσι το να δηλώνουμε ότι θα αγγίξουμε αυτά τα 20 άμεσα ή έμμεσα μέσω μιας επανεξέτασης που ουσιαστικά σημαίνει μια ακύρωση δεν είναι μόνο απαράδεκτο για την όλη προσπάθεια αλλά και επικίνδυνο για την πατρίδα μας. Διότι αυτά συνδέονται ήδη με το μέλλον της Ελλάδας αφού αξιοποιούν το απέραντο γαλάζιο που διαθέτουμε λόγω της ελληνικής ΑΟΖ μας.

Πηγή: http://www.lygeros.org/articles.php?n=18704&l=gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Μη μου τα θαλάσσια οικόπεδα τάραττε"

Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΦΑΛΑΓΓΑ

Ο ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΙ  ΟΙ ΕΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΟΥ
ΤΟ ΚΑΤ’ ΗΠΕΙΡΟΝ ΣΤΡΑΤΕΥΜΑ----
(Ξενοφών Κύρου Ανάβασις Α.ΙΙ.5-7,10-11, 13, 14, 19, 20, 23, Α.VΙΙ.20, Α.Χ.12, Β.ΙΙ.4, Αρριανός Γ.9, Ε.13, 24, Ζ.14)-----
Το κατ’ ἤπειρον στράτευμα αποτελούνταν από το πεζικό, το ιππικό και τα τμήματα υποστήριξης. Οι πολεμιστές και ειδικά οι μισθοφόροι (ιππείς και πεζοί) είχαν τους βοηθητικούς τους (τον ιπποκόμο και τον υπασπιστή αντίστοιχα) για τη φροντίδα του οπλισμού και των αποσκευών τους, οι οποίες περιελάμβαναν προσωπικά είδη και λάφυρα.
Τα τμήματα υποστήριξης χειρίζονταν τις πολεμικές μηχανές, συντηρούσαν και επισκεύαζαν το πολεμικό υλικό (όπλα, εξάρτηση, μηχανές, σκευοφόρα), φρόντιζαν ίππους και υποζύγια, οδηγούσαν τα υποζύγια και τα σκευοφόρα, συγκέντρωναν και διαχειρίζονταν τα εφόδια για όλο το στράτευμα, εξουδετέρωναν τα φυσικά κωλύματα (χαντάκια, ποτάμια, διώρυγες), εξομάλυναν τα δύσβατα δρομολόγια και διακινούσαν την αλληλογραφία.
Το βασικό αυτό σύνολο ακολουθούσαν και συμπλήρωναν οι συνακολουθούντες, δηλαδή γυναικόπαιδα, μάντεις, μάγειροι, δούλοι, μουσικοί, αυλητρίδες, ορχηστρίδες, ηθοποιοί, έμποροι, τραπεζίτες καθώς και όλοι εκείνοι οι καιροσκόποι, που ακολουθούν όλες τις εκστρατείες, αρχαίες και σύγχρονες: δηλαδή εταίρες, πόρνες, πορνοβοσκοί, τοκογλύφοι και κάθε άλλου είδους τυχοδιώκτες.

Ο σημαντικότερος περιορισμός στην κίνηση ενός στρατού ήταν ανέκαθεν το ίδιο του το μέγεθος. Στους αρχαίους στρατούς ο αριθμός των βοηθητικών έφτανε τον αριθμό των μαχίμων. Σ’ αυτόν πρέπει να προσθέσουμε τον αριθμό των συνακολουθούντων και τα σκευοφόρα για τις ανάγκες τόσο του στρατού όσο και των συνακολουθούντων, ενώ ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα ήταν οι αιχμάλωτοι, που επιπροσθέτως απαιτούσαν φρούρηση.
Η κανονική ταχύτητα κίνησης μίας τέτοιας στρατιάς ήταν περίπου 35 χμ ημερησίως, όπως προκύπτει από τη στρατιά του Κύρου του Νεότερου με τους Μυρίους, που είχε την ίδια περίπου δύναμη και ως ένα σημείο ακολούθησε το ίδιο περίπου δρομολόγιο, με την αρχική στρατιά του Αλεξάνδρου. Με βάση τα αναλυτικά στοιχεία του Ξενοφώντα διήνυσε 222 παρασάγγες σε 34 σταθμούς, δηλαδή κατά μέσον όρο 6,5 παρασάγγες ή 196 στάδια ή 36,2 χμ ανά σταθμό.

Τα βασικά παραγγέλματα δίνονταν με τη σάλπιγγα και μετά το πρόγευμα, η στρατιά ξεκινούσε την πορεία της. Ανάλογα με τα εδάφη, που θα διέσχιζε και το αν επέκειτο ή επιθανολογείτο μάχη, έμπαιναν στην κατάλληλη σειρά τα μάχιμα τμήματα (ιππικό ή πεζικό, φάλαγγες ή ψιλοί), με τελευταία τα σκευοφόρα και τους συνακολουθούντες. Αν γινόταν πορεία, χωρίς να προβλέπεται μάχη, εκτός από την αυτονόητη φρουρά και τα τμήματα προκαλύψεως, οι υπόλοιποι στρατιώτες είχαν τον οπλισμό τους στα σκευοφόρα, για να μην κουράζονται άσκοπα.
 Κάθε μέρα στη θέση του προπομπού και των μονάδων κατά σειρά πίσω του εναλλάσσονταν οι διάφορες τάξεις πεζών ή ιππαρχίες. Κάθε ιππαρχία και τάξις πεζών είχε τη σημαία και το έμβλημά της, ενώ μπροστά από τον Αλέξανδρο μεταφέρονταν τα ιερά όπλα, που πήρε από τον ναό της Αθηνάς στην Τροία.
Μετά από ένα σταθμό (δηλαδή πορεία μιάς ημέρας) και μόλις έφταναν στο σημείο που είχε επιλεγεί με τη βοήθεια των οδηγών, οριοθετούσαν το στρατόπεδο. Αν επρόκειτο να μείνουν σ’ εκείνο το σημείο για κάποιο διάστημα ή αν η περιοχή ήταν εχθρική, περιέβαλλαν το στρατόπεδο με τάφρο και χάρακα (ξύλινο τείχος).
 Στη συνέχεια έστηναν τις σκηνές, ετοίμαζαν το δείπνο, έκαναν τις καθημερινές ατομικές εργασίες (συντήρηση οπλισμού, φροντίδα ίππων και υποζυγίων) και τέλος το κέρας σήμαινε τρεις φορές για το σιωπητήριο. Οι νυχτερινές φυλακές (βάρδιες ή νούμερα, στην φανταρική γλώσσα) ήταν τέσσερις.
Το βασικό στοιχείο του κατ’ ἤπειρον στρατεύματος των αρχαίων ελληνικών κρατών επί σειρά αιώνων ήταν η φάλαγγα των οπλιτών. Για λόγους, που θα αναφέρουμε παρακάτω, οι δημοκρατίες του Νότου περιόριζαν το ιππικό σε δευτερεύοντα ρόλο, αντίθετα προς τα ολιγαρχικά, τυραννικά και βασιλικά πολιτεύματα του ελληνικού Βορρά, που ανέκαθεν χρησιμοποιούσαν το ιππικό ως όπλο κρούσεως.
Οι Πέρσες, όπως όλοι οι ανατολικοί λαοί, χρησιμοποιούσαν το ιππικό επίσης ως όπλο κρούσεως. Επίσης χρησιμοποιούσαν πολύ τους τοξότες, ώστε να προξενούν στον εχθρό τις μεγαλύτερες δυνατές απώλειες και σύγχυση πριν την εμπλοκή των πεζών.
Τέλος είναι πολύ σημαντικό να κάνουμε απόλυτα σαφές ότι στην αρχαία Ελλάδα ο κάθε πολίτης ήταν υποχρεωμένος να προμηθεύεται ο ίδιος τον οπλισμό του (εκτός από την ασπίδα, την οποία χορηγούσε το κράτος).
 Έτσι αυτό, που σήμερα στο στρατό ονομάζεται «ειδικότητα», στην αρχαιότητα προσδιοριζόταν κατ’ ανάγκην από την οικονομική και συνεπώς κοινωνική θέση του πολίτη, γι’ αυτό και οι ιππείς ανήκαν στις οικονομικά ισχυρότερες τάξεις. Στους οπλίτες λοιπόν κατατάσσονταν οι πολίτες, που είχαν την οικονομική δυνατότητα να προμηθευτούν πανοπλία, ενώ στους ψιλούς κατατάσσονταν υποχρεωτικά οι φτωχότερες τάξεις, των οποίων τα οικονομικά επέτρεπαν την προμήθεια ενός φθηνού επιθετικού όπλου (τόξο, ακόντιο, σφενδόνη).
Το Πεζικό Στράτευμα
Τα αρχαία ελληνικά στρατιωτικά συγγράμματα, που έχουν διασωθεί, δεν μάς δίνουν την εντύπωση ότι υπήρχαν, όπως σήμερα, αυστηροί κανονισμοί που να επέβαλλαν ομοιομορφία στην εμφάνιση και τον εξοπλισμό. Αντίθετα, γνωρίζουμε ότι μετά τις μάχες σκυλεύονταν οι νεκροί αντίπαλοι, τα λάφυρα μοιράζονταν στους νικητές, ενώ ο Ξενοφών αναφέρει ως προαιρετική τη χρήση εφιππίου (σέλλας) από τους ιππείς.
Αυτά δείχνουν ότι δεν υπήρχε στον εξοπλισμό και την ένδυση η ομοιομορφία, που χαρακτηρίζει τους σημερινούς εθνικούς στρατούς. Όπως προκύπτει τόσο από παραστάσεις σε ανάγλυφα και αγγεία, όσο και από τα διασωθέντα κείμενα, υπήρχαν και ψιλοί, οι οποίοι μετά από τη διανομή των λαφύρων, έφεραν τμήματα πανοπλίας.
Οι αρχαίοι συγγραφείς μας δίνουν αρκετές πληροφορίες, ώστε να σχηματίσουμε τη γενική εικόνα, αλλά δεν μας δίνουν τις λεπτομέρειες εκείνες, τις οποίες σήμερα περιέχουν οι στρατιωτικοί κανονισμοί. Άλλωστε οι συγγραφείς αυτοί απευθύνονταν σε αναγνώστες της εποχής τους, οι οποίοι λίγο-πολύ ήξεραν τις λεπτομέρειες, και γενικά δεν έδειχναν ούτε ενδιαφέρον ούτε επιμέλεια στο να τις καταγράψουν με ακρίβεια. Ίσως όμως ο πραγματικός λόγος να ήταν η χρήση διαφορετικής ονοματολογίας από τους διάφορους ελληνικούς στρατούς.
 Έτσι το όπλο που ο Ξενοφών ονομάζει μάχαιρα, οι μεταγενέστεροι Αρριανός, Διόδωρος και Πλούταρχος το ονομάζουν κοπίδα. Ο τομέας του οπλισμού διεθνώς έχει επισκιασθεί από τις υπόλοιπες πτυχές της ιστορικής ανάλυσης και της αρχαιολογίας και ό,τι έχει σχέση με τον οπλισμό και τις δυνατότητες των αρχαίων ελληνικών στρατών βρίσκεται στο περιθώριο του ενδιαφέροντος.
 Ακόμη και στις πιο επιμελημένες μεταφράσεις των αρχαίων κειμένων, τα σημεία του οπλισμού και της τακτικής αποδίδονται με σχεδόν ποιητική διάθεση, ενώ σε κάποιες άλλες παραλείπονται ως ανάξια λόγου. Το αποτέλεσμα είναι ότι πολλοί πιστεύουν πως αρκετές από τις κατασκευές, τις μηχανές και γενικά τις επιχειρησιακές δυνατότητες του 4ου π.Χ. αιώνα εμφανίσθηκαν για πρώτη φορά την - ιδιαίτερα τονισμένη και προβεβλημένη από τους Δυτικούς λόγιους - περίοδο των Ρωμαίων ή ακόμη χειρότερα, 15 ολόκληρους αιώνες μετά τον Αλέξανδρο, την εποχή των σταυροφόρων.
Ο μακεδονικός στρατός, όπως τον διαμόρφωσε ο Φίλιππος, περιλάμβανε περίπου τα ίδια τμήματα με τους άλλους ελληνικούς στρατούς της εποχής, ενώ κάποιες χαρακτηριστικές διαφορές οφείλονται κυρίως σε πολιτικούς λόγους. Κυρίαρχο πολίτευμα στο Νότο ήταν η δημοκρατία, ενώ η Μακεδονία ήταν βασίλειο με διαρκή τον κίνδυνο διάσπασης στα επιμέρους έθνη της και σε πολλά σημεία θυμίζει έντονα απολίθωμα ελληνικού κράτους των μυκηναϊκών χρόνων.
 Οι ευγενείς των περιφερειακών εθνών αποτελούσαν την αριστοκρατία του διευρυμένου βασιλείου και εννοούσαν να διακρίνονται από τους ταπεινής καταγωγής πολίτες. Από αυτήν την αριστοκρατία προέρχονταν λοιπόν οι σωματοφύλακες, οι πεζέταιροι και οι εταίροι ιππείς, ενώ οι ανώνυμοι Μακεδόνες πολίτες κατατάσσονταν στο απλό ιππικό και στη φάλαγγα.
Βαρύ Πεζικό
(Αρριανός Α.14, Β.23, Γ.11.-12, Γ.23, Ε.17, ΣΤ.6, 21, Διόδωρος ΙΖ.57, Λυκούργος Κατά Λεωκράτους 76)
Φάλαγγα οπλιτική: ήταν ο σχηματισμός μάχης των οπλιτών. Κινούνταν, ελισσόταν και εμπλεκόταν συντεταγμένη και με συντονισμένες ενέργειες όλων των οπλιτών, οι οποίοι αποτελούσαν ενιαίο σύνολο και εξαρτώνταν ο ένας από τον άλλο. Στον συνασπισμό η ασπίδα του κάθε οπλίτη κάλυπτε την αριστερή πλευρά του, ενώ τη δεξιά πλευρά του κάλυπτε η ασπίδα του διπλανού (παραστάτη) του. Έτσι οι οπλίτες του δεξιού ζυγού είχαν ακάλυπτη τη δεξιά πλευρά τους και συνεπώς η δεξιά πλευρά της φάλαγγας ήταν η πιο τρωτή.
 Η σημασία, που είχε για τη φάλαγγα ο παραστάτης, φαίνεται στον όρκο των Αθηναίων εφήβων «… ού καταισχυνῶ ὅπλα τα ἱερά οὔδ’ ἐγκαταλείψω τον παραστάτην ὅτῳ ἄν στοιχίσω…», δηλαδή «δεν θα ντροπιάσω τα ιερά όπλα ούτε θα εγκαταλείψω τον παραστάτη, με όποιον κι αν στοιχισθώ». Ο ρίψασπις, αυτός δηλαδή που έρριχνε την ασπίδα του και τρεπόταν σε φυγή, άφηνε ακάλυπτο τον παραστάτη του και διευκόλυνε τον εχθρό να διασπάσει τη φάλαγγα. Γι’ αυτό ο ρίψασπις δεν ήταν απλώς δειλός, αλλά επικίνδυνος για τη συνοχή της φάλαγγας και σχεδόν συνώνυμος του προδότη. Στην εκστρατεία του Αλεξάνδρου ο Δαρείος υπήρξε δυο φορές ρίψασπις.
Φάλαγγα μακεδονική: ήταν δημιούργημα του Φιλίππου Β΄ και αποτελούσε μία παραλλαγή της οπλιτικής φάλαγγας. Κάποιοι θέλουν να την εμπνεύστηκε ο Φίλιππος κατά την ομηρία του στη Θήβα από τη λοξή φάλαγγα, που είχαν δημιουργήσει τότε οι Θηβαίοι. Όμως η αλήθεια είναι ότι το μόνο κοινό μεταξύ της λοξής και της μακεδονικής φάλαγγας είναι ότι και οι δύο αποτελούσαν παραλλαγές της παραδοσιακής οπλιτικής.
 Η μακεδονική φάλαγγα χωριζόταν σε τάξεις πεζών, οι οποίες αναφέρονται με το όνομα του ηγήτορά τους και στις οποίες υπηρετούσαν ομοεθνείς Μακεδόνες (όπως τάξις Ελιμιωτών, τάξις Ορεστών και Λυγκηστών, τάξις Στυμφαίων).
 Ο Αρριανός στη μάχη του Γρανικού κάνει λόγο για 8 τάξεις (Κρατερού, Μελέαγρου, Φιλίππου, Φιλίππου του Αμύντα, Αμύντα, Κρατερού του Αλεξάνδρου, Κοίνου και Περδίκκα) και σε έναν υπεραπλουστευτικό υπολογισμό διαιρείται το σύνολο των 12.000 πεζών Μακεδόνων της στρατιάς με τις 8 αυτές τάξεις, οπότε προκύπτουν 1.500 πεζοί ως δύναμη της κάθε τάξεως. Όμως τα πράγματα δεν είναι έτσι.
Ο γενικά προσεκτικός και ακριβής Αρριανός ρητώς θεωρεί ως τμήμα της φάλαγγας και τους υπασπιστές, τη δράση των οποίων περιγράφει σε διάφορα σημεία.
Λέει λ.χ. ότι «η μακεδονική φάλαγγα επιτέθηκε στους ελέφαντες ακοντίζοντας τους αναβάτες τους» ή ότι ο Αλέξανδρος πήρε μαζί του «τους ελαφρύτερα οπλισμένους από τη μακεδονική φάλαγγα». Προκύπτει λοιπόν, ότι η μακεδονική φάλαγξ δεν περιελάμβανε μόνο τους γνωστούς σαρισσοφόρους οπλίτες (ευγενούς και μη καταγωγής), αλλά ότι ήταν γενικός όρος, που υποδήλωνε το σύνολο των πεζών δυνάμεων του μακεδονικού κράτους.

Η τακτική της μακεδονικής φάλαγγας απέναντι στις άμαξες των Θρακών και της σπαρτιατικής απέναντι στους Εδεσσαίους υποδηλώνουν ότι οι φάλαγγες γενικά ήταν στρατιωτικά τμήματα πολύ πειθαρχημένα, οι πολεμιστές τους μπορούσαν να ελέγχουν το αίσθημα της αυτοσυντήρησης και εκεί ακριβώς όφειλαν την αποτελεσματικότητά τους.
 Οι φάλαγγες (οπλιτική, λοξή και μακεδονική) είχαν την ίδια υποδιαίρεση και τους ίδιους βαθμοφόρους. Η δεκάς εδιοικείτο από τον δεκαδάρχη, η διμοιρία (ή ημιλοχία) από τον διμοιρίτη, ο λόχος (24 πεζοί) από τον λοχαγό, η πεντηκοστύς από τον πεντηκοντάρχη, η εκατοστύς από τον εκατοντάρχη, η πεντακοσιοστύς από τον πεντακοσιάρχη και η χιλιαρχία από τον χιλιάρχη. Επιπλέον για τη μακεδονική φάλαγγα γνωρίζουμε ότι ο διοικητής της τάξεως, ο ταξιάρχης, της έδινε το όνομά του και καθόριζε το έμβλημά της, σε αντίθεση προς τους ταξιάρχες των δημοκρατιών, οι οποίοι δεν είχαν τέτοια εξουσία.
Ὁπλίτης: ήταν ο εμβληματικός πολεμιστής των αρχαίων ελληνικών κρατών. Έφερε πανοπλία, την οποία αποτελούσαν μόνο ἀγχέμαχα όπλα, ἀμυντήρια και επιθετικά. Στα ἀμυντήρια όπλα περιελάμβανε την ασπίδα, το κράνος, τον θώρακα, τις κνημίδες και (σπανίως) τα παραμηρίδια, ενώ στα επιθετικά το δόρυ και το ξίφος. Η τυπική αυτή πανοπλία είχε πολλές παραλλαγές.
Φαλαγγίτης & πεζέταιρος: ήταν η μακεδονική παραλλαγή του οπλίτη. Απάρτιζαν τη μακεδονική φάλαγγα και ο οπλισμός τους περιελάμβανε ασπίδα, κράνος, (ίσως) ημιθωράκιο, κνημίδες, σάρισσα και ξίφος. Μεταξύ του 369 και του 367 ο Αλέξανδρος Β΄ ονόμασε εταίρους τους αριστοκράτες, που υπηρετούσαν στο ιππικό και πεζέταιρους (= πεζούς εταίρους), όσους υπηρετούσαν στη φάλαγγα των πεζών.
 Σ’ αυτό συνηγορεί κι ο Αρριανός, που γενικά κάνει λόγο για τάξεις πεζών ή πεζούς και μόνο σε συγκεκριμένα σημεία κάνει λόγο για πεζέταιρους, τους οποίους θεωρεί ως ένα από τα συστατικά τμήματα της φάλαγγας. Δηλαδή οι οπλίτες της μακεδονικής φάλαγγας διακρίνονταν σε φαλαγγίτες (αν κι ο όρος είναι εντελώς αδόκιμος) και πεζέταιρους, όπου οι πρώτοι ήταν απλοί Μακεδόνες πολίτες και οι δεύτεροι αριστοκράτες.
 Κατά τον σύγχρονο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, Αναξιμένη τον Λαμψακηνό, πεζέταιροι ονομάζονταν τόσο οι αριστοκράτες όσο και οι απλοί Μακεδόνες πολίτες.
 Αν έχει δίκιο, αυτή η εξομοίωση είναι πιθανό να συνέβη κάποια στιγμή μετά τη μάχη της Ισσού, οπότε έπαψε να εμφανίζεται και το ιππικό των απλών Μακεδόνων πολιτών, ίσως διότι κι αυτό εξομοιώθηκε με το εταιρικό ιππικό.


http://www.alexanderofmacedon.info/greek/ARMY2gr.htm#land_army

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΦΑΛΑΓΓΑ"

Η σκακιέρα SER

Η σκακιέρα SER

Ν. Λυγερός

Η σκακιέρα Sierpinski-Einstein-Rosen είναι μια επινόηση που προσφέρει στη σκακιστική και μαθηματική σκέψη την ικανότητα να διαχειριστεί ένα χώρο με δύο διαστάσεις, αλλά με πολλαπλούς χρόνους λόγω του κεντρικού εμποδίου και ταυτόχρονα της υπερκίνησης που επιτρέπουν τα γαλάζια τετράγωνα. Με αυτόν τον τρόπο και λόγω της πρόσθεσης κομματιών, ενώ κατά τα άλλα διατηρούμε τους ίδιους σκακιστικούς κανόνες έχουμε ένα παίγνιο όχι μόνο πιο πολύπλοκο, αλλά και πιο δημιουργικό όσον αφορά στις μελέτες και τα ματ. Έτσι η νοημοσύνη και η πλαστικότητα του εγκεφάλου είναι άκρως απαραίτητες. Η σκακιέρα SER είναι ιδανική για όσους ξέρουν να ξεπερνούν τα δύσκολα εμπόδια. 

L'échiquier SER

N. Lygeros

L’échiquier Sierpinsky-Einstein –Rosen est une conception qui offre à la pensée échiquéenne et mathématique la capacité à gérer un espace à deux dimensions mais avec une multiplicité de temps en raison de l’obstacle central et simultanément l’hyperespace que permettent les cases bleues. De cette façon et en raison de l’ajout de pièces tandis que nous conservons pour le reste les mêmes règles échiquéennes, nous avons un jeu qui est non seulement plus complexe mais aussi plus créatif en ce qui concerne les études et le mat. Ainsi l’intelligence et la plasticité du cerveau sont absolument nécessaires. L’échiquier SER est idéal pour tous ceux qui savent surmonter les obstacles difficiles.

SER Chessboard

N. Lygeros

The chessboard Sierpinski-Einstein-Rosen is a conception which offers to chess and to mathematical thought, the ability to manage a space with two dimensions but with a multiplicity of times due to the central obstacle and simultaneously the hyper move which the blue squares allow. This way and because of the addition of the pieces while the rest of the chess rules are kept the same, we have a game not only more complex but also more creative in terms of studies and the mat. The chessboard SER is ideal for all those who know how to overcome difficult obstacles.

Πηγή: http://www.lygeros.org/articles?n=18631&l=gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η σκακιέρα SER"

Η σημασία των θαλάσσιων οικοπέδων

Του Νίκου Λυγερού

Η σημασία των θαλάσσιων οικοπέδων της ελληνικής και της κυπριακής ΑΟΖ δεν είναι μόνο και μόνο οικονομική, όπως θέλουν να πιστεύουν μερικοί. Τα θαλάσσια οικόπεδα είναι ένας άμεσος τρόπος να ενισχύσουμε την ΑΟΖ μας, δηλαδή τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, αφού μέσω αυτών διαμορφώνουμε μια γεωστρατηγική σκακιέρα που μας δίνει νέες δυνατότητες και προοπτικές για τα εθνικά μας θέματα. Η ΑΟΖ δεν είναι ένα ζήτημα ούτε για την Ελλάδα, ούτε για την Κύπρο, αλλά ένα δικαίωμα το οποίο αποτελεί την αιχμή του δόρατος για τον Ελληνισμό που ξέρει τι σημαίνει επί της ουσίας θαλασσοστρατηγική. Δεν μπορούμε λοιπόν να εκφυλίζουμε όλο το θέμα της ΑΟΖ σε μια απλή οικονομική παράμετρο, ούτε για την Ελλάδα, ούτε για την Κύπρο. Έτσι και τα θαλάσσια οικόπεδα δεν είναι απλώς εν δυνάμει συμβόλαια. Διότι αυτές οι συμφωνίες αλλάζουν το status της περιοχής, αφού αναβαθμίζεται μόνο και μόνο από την παρουσία του εταίρου. Στην περίπτωση της Ελλάδας τα είκοσι θαλάσσια οικόπεδα της ΑΟΖ έχουν δημοσιευτεί στην επίσημη εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και είναι αναγνωρισμένα ως ελληνικά από τα 28 κράτη- μέλη, πράγμα το οποίο προσφέρει κύρος στην πατρίδα μας όταν πρόκειται να κάνουμε διεθνείς διαπραγματεύσεις και συμφωνίες. Με αυτόν τον τρόπο αποδεικνύουμε ότι έχουμε μια ισχυρή θέση στο Ιόνιο, στην Πελοπόννησο και Νότια της Κρήτης κι έτσι αναδεικνύουμε και την υψηλή μας στρατηγική στην Ευρώπη και στην Ανατολική Μεσόγειο. Κατά συνέπεια, ακόμα κι αν έχουμε αλλάξει κομματικά δεδομένα σε εθνικό επίπεδο πρέπει να είμαστε συνεπείς και να συνεχίσουμε το απαραίτητο έργο για την πατρίδα μας. Αυτή η συνέπεια θα φανεί κι από τις αποφάσεις μας σε διεθνές επίπεδο, όσον αφορά στα είκοσι θαλάσσια οικόπεδα, αλλά γενικότερα στο θέμα της αξιοποίησης της ελληνικής ΑΟΖ, όπου ακολουθούμε το παράδειγμα της Κύπρου δίχως πια άλλες καθυστερήσεις και γραφειοκρατικά εμπόδια.

Πηγή: http://www.lygeros.org/articles.php?n=18606&l=gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η σημασία των θαλάσσιων οικοπέδων"

Διάλεξη του Ν. Λυγερού με θέμα: "ΑΟΖ, Ζεόλιθος, Καινοτομία". 30/01/2015

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Διάλεξη του Ν. Λυγερού με θέμα: "ΑΟΖ, Ζεόλιθος, Καινοτομία". 30/01/2015"

Το σκάκι στο νηπιαγωγείο

Του Νίκου Λυγερού

Το σκάκι στο νηπιαγωγείο δεν είναι μια ουτοπία. Τώρα έγινε μια χειροπιαστή πραγματικότητα, αφού οι μικροί άνθρωποι είχαν πλέον τη δυνατότητα να παρακολουθούν σεμινάρια και διαλέξεις για το σκάκι, για να μάθουν από τώρα τις πρώτες κινήσεις, τις αξίες των πιονιών και κομματιών, τα θεμελιακά στοιχεία των χρωμάτων, των θέσεων και τους πρώτους ελιγμούς και συνδυασμούς. Οι μικροί άνθρωποι δεν είναι απαραίτητο να γίνουν σκακιστές και δεν είναι αυτός ο στόχος μας. Θέλουμε να έχουν πρόσβαση σ’ ένα παίγνιο που τους επιτρέπει να μάθουν την ορθολογική σκέψη, τη διαφορά μεταξύ πράξεων και κινήσεων, την έννοια του μη αναστρέψιμου διότι θα είναι δομές χρήσιμες και ουσιαστικές για τη ζωή τους, για το μέλλον τους. Όσοι πιστεύουν ότι το νηπιαγωγείο είναι πολύ πρόωρο για το σκάκι κάνουν λάθος, γιατί ήδη βλέπουμε στα σεμινάριά μας, μικρούς ανθρώπους που κατέχουν τις βάσεις κι αναγνωρίζουν στοιχεία του. Διότι πολύ απλά, οι ικανότητες του εγκεφάλου μας είναι πολύ μεγαλύτερες απ’ ό,τι πιστεύουμε. Και ο εγκέφαλος των μικρών ανθρώπων αναπτύσσεται ραγδαία και δεν εμποδίζεται εύκολα από τις μικρότητες που έχουμε στο νου μας. Επίσης δεν είναι επειδή εμείς δεν ξέρουμε σκάκι, που δεν μπορούν να μάθουν οι μικροί άνθρωποι αυτό το παίγνιο. Είναι μια άλλη γλώσσα διαθέσιμη για το μυαλό τους για να εκφραστούν μ’ έναν τρόπο πιο στρατηγικό ακόμα κι αν κάνουν μόνο τα πρώτα βήματα. Διότι κι αυτά είναι σημαντικά αφού ανοίγουν ένα νέο ορίζοντα. Είναι μια διδακτική μέθοδος που υπάρχει εδώ και αιώνες. Απλώς τώρα την εφαρμόζουμε σε σχολεία και νηπιαγωγεία, που δεν έχουν τα κόμπλεξ των μεγάλων. Κι έχει ενδιαφέρον όταν οι μικροί άνθρωποι βλέπουν για πρώτη φορά κι άλλες σκακιέρες ιστορικές, όπως είναι η βυζαντινή, η καστρική αλλά και οι καινοτόμες όπως είναι η SER. Ο μικρός άνθρωπος ενθουσιάζεται για το παίγνιο χωρίς ενδοιασμούς αυτό πρέπει να αξιοποιήσουμε για να τον βοηθήσουμε ν’ αναπτυχθεί.

Πηγή: http://www.lygeros.org/articles.php?n=18604&l=gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Το σκάκι στο νηπιαγωγείο"

Διάλεξη του Ν. Λυγερού με θέμα: "Τα Τσακάλια". Πολυχώρος "Αίτιον", 29/01/2015

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Διάλεξη του Ν. Λυγερού με θέμα: "Τα Τσακάλια". Πολυχώρος "Αίτιον", 29/01/2015 "

«Τι έκαναν οι Έλληνες για τον κόσμο»

Αυτά έκαναν οι Έλληνες για τον κόσμο......... Η κρίση μπορεί να έφερε τα πάνω-κάτω, όμως κανείς δεν πρέπει να ξεχνάει αυτά που η Ελλάδα έκανε για τον κόσμο ολόκληρο, προσφέροντας βασικά στοιχεία πολιτισμού και ανθρωπισμού......

Κι αν το ερώτημα «Τι έκαναν οι Έλληνες για τον κόσμο» σάς φαίνεται… ρητορικό, ας δούμε τα 10 σημαντικά πράγματα που… ταξίδεψαν από τη χώρα μας σε ολόκληρο τον πλανήτη, για να γίνει καλύτερος!......

 

1. Σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες

 

 

Οι πρώτοι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες έγιναν το 1896 στην Αθήνα. Αν και το ελληνικό κράτος αντιμετώπιζε πολλά οικονομικά προβλήματα, οι Έλληνες κατάφεραν να οργανώσουν τους πρώτους Ολυμπιακούς Αγώνες με μεγάλη επιτυχία. Η μικρή τότε Ελλάδα έστειλε στον κόσμο ένα μήνυμα ειρήνης και φιλίας μεταξύ των λαών, ενώ αυτή η πρώτη διοργάνωση έβαλε τα θεμέλια για μια διεθνή αθλητική οργάνωση που έμελλε να γίνει η μεγαλύτερη αθλητική γιορτή του πλανήτη!

 

2. Σύσταση Δικαστηρίων

 

 

Η αρχική έννοια σύστασης δικαστηρίου για την απονομή δικαιοσύνης βρίσκεται στην ελληνική μυθολογία και μάλιστα γινόταν από τους ίδιους τους Ολύμπιους Θεούς, από τους οποίους προϊστορικά πέρασε στην Αρχαία Ελλάδα, αρχικά να απονέμεται από τους βασιλείς και αργότερα ανατέθηκε στα δικαστήρια. Στην αρχαία Αθήνα ονομαστά ποινικά δικαστήρια ήταν η Βουλή του Αρείου Πάγου, το Παλλάδιο, το Δελφίνιο και η Ηλιαία.

 

3. Θέατρο

 

 

Κάθε πόλη στην αρχαία Ελλάδα είχε τουλάχιστον ένα θέατρο. Οι πόλεις-κράτη είχαν μεγάλο ανταγωνισμό μεταξύ τους, παρουσιάζοντας πολλές παραστάσεις εν είδει διαγωνισμού, ενώ η σημασία του θεάτρου ήταν τόσο μεγάλη για τους αρχαίους, αφού άφηναν ακόμη και τους κρατούμενους των φυλακών να παρακολουθούν κάποια έργα. Χτισμένα πάνω σε λόφους, έτσι ώστε να μπορούν οι θεατές να βλέπουν με ευκολία τη σκηνή, το Αρχαίο Θέατρον άφησε το στίγμα του στον πολιτισμό ανά τους αιώνες. 

 

4. Δημοκρατία

 

Η αθηναϊκή δημοκρατία ήταν το πολιτικό σύστημα που αναπτύχθηκε στην αρχαία ελληνική πόλη-κράτος της Αθήνας και ήταν η πρώτη γνωστή δημοκρατία αλλά και η πιο σημαντική κατά την αρχαιότητα. Το δημοκρατικό πολίτευμα της κλασικής Αθήνας αποτελεί ένα ανεπανάληπτο πρότυπο συμμετοχής του λαού στα κοινά, ενώ η δημοκρατική διακυβέρνηση έφτασε σε βαθμό υποδειγματικού δημοκρατικού πολιτεύματος στα χρόνια του Περικλή, στο λεγόμενο «χρυσό αιώνα».

 

5. Ντους

 

 

Οι Έλληνες ήταν οι πρώτοι που είχαν αποχετευτικό σύστημα, ενώ διοχέτευαν τα νερά των υδραγωγείων σε ένα μεγάλο κοινόχρηστο ντους (που χρησιμοποιείτο από πλούσιους και φτωχούς). Οι ανακαλύψεις στην Πέργαμο αποδεικνύουν του λόγου το αληθές, ενώ οι Ρωμαίοι πήραν την ιδέα αυτή από τους Έλληνες και την εξέλιξαν.

 

6. Ο αναλογικός υπολογιστής

 

 

Πάνω από έναν αιώνα πριν ανακαλύφθηκε ένα »περίεργο» εργαλείο από δύτες στο βυθό της θάλασσας των Αντικυθήρων.  Ήταν ένας αστρολάβος; Ήταν ένα αστρονομικό ρολόι; Ή κάτι άλλο; Για πολλά χρόνια, η συστηματική εξέταση του αντικειμένου απέτυχε να φωτίσει τη σκοπιμότητα του περίεργου αυτού μηχανήματος. Όμως, η έρευνα τα τελευταία πενήντα χρόνια έχει ρίξει λίγο φως. Ο περίφημος Μηχανισμός των Αντικυθήρων είναι ασχολείτο με τα αστρονομικά φαινόμενα, λειτουργώντας ως ένας περίπλοκος μηχανικός «υπολογιστής» που παρακολουθούσε και κατέγραφε τους κύκλους του ηλιακού συστήματος.

 

7. Πίτσα

 

 

Οι πίτες με διάφορους γευστικούς συνδυασμούς (ελιές, τυρί και χόρτα) ήταν το αγαπημένο σνακ των αρχαίων, ενώ το πρώτο είδος πίτσας ήταν ο επονομαζόμενος «πλακούς», δηλαδή μία βάση από ψωμί πάνω στην οποία τοποθετούσαν διάφορα βότανα και στη συνέχεια την έψηναν σε καυτές πέτρες.

 

8. Μαθηματικά

 

 

Η Ευκλείδεια Γεωμετρία, το Πυθαγόρειο Θεώρημα και η Τριγωνομετρία είναι  ελληνικά. Και μπορεί όλα αυτά να έχουν φέρει… ανείπωτη δυστυχία σε αμέτρητες γενιές μαθητών, χωρίς αυτές, όμως, τις ανακαλύψεις δεν θα είχαμε την αρχιτεκτονική, ούτε καν την πλοήγηση βρε αδερφέ(!)… και ούτω καθ’ εξής! Ο κατάλογος είναι σχεδόν ατελείωτος.

 

9. Ο καταπέλτης

 

Χάρη σε όλα αυτά τα μαθηματικά που αναφέραμε πιο πάνω, οι αρχαίοι Έλληνες δημιούργησαν έναν καταπέλτη που αύξησε το εύρος και τη δύναμη των πυρομαχικών τους. Πιο συγκεκριμένα, ο πρώτος καταπέλτης κατασκευάστηκε την εποχή των Καρχηδονίων το 399 π.Χ., ενώ το τόξο εμφανίστηκε ακόμη νωρίτερα, στα τέλη του 5ου π.Χ. αιώνα.

 

10. Η ατμομηχανή

 

 

Η πρώτη ατμομηχανή κατασκευάστηκε από τον Ήρωνα, περίφημο Έλληνα μαθηματικό, φυσικό και μηχανικό της αρχαιότητας, που έζησε τον 1ο αι. π.Χ. (κατ’ άλλους τον 1ο αι. μ.Χ.) και καταγόταν από την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Η «αιολόσφαιρα» όπως ονομαζόταν ήταν μία συσκευή που κινούνταν με τη δύναμη του ατμού, ενώ υπήρξε ο πρόδρομος της εφεύρεσης της ατμομηχανής.

 

Συμπέρασμα: Πολλά από τα πράγματα που οι «προηγμένοι» λαοί απολαμβάνουν σήμερα ως αναπόσπαστο κομμάτι της ελευθερίας τους ή του σύγχρονου τρόπου ζωής τους προέρχονται από την ανάπτυξη τους κατόπιν της υιοθέτησης προτύπων από τους Έλληνες του παρελθόντος. 

 

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "«Τι έκαναν οι Έλληνες για τον κόσμο»"

Απαραίτητη η ενημέρωση για το ζεόλιθο

Του Νίκου Λυγερού

Απαραίτητη η ενημέρωση για το ζεόλιθο για πολλούς πολιτικούς, αφού ακόμα πιστεύουν ότι βρισκόμαστε σε δικαστικές διαμάχες για την εξόρυξή του στο Βόρειο Έβρο. Όχι μόνο δεν ξέρουν πού είναι τα δεδομένα, αλλά τα συζητούν και δημόσια και φαίνεται ξεκάθαρα η έλλειψη γνώσεων των πρακτικών δεδομένων. Είναι λοιπόν σημαντικό να μάθουν ότι δεν υπάρχει πια κανένα πρόβλημα δικαστικό κι ότι υπάρχει ήδη τεχνική άδεια. Έτσι οι μελέτες της οδοποιίας και η φυτοτεχνική έχουν ήδη υποβληθεί και περιμένουμε τις αποφάσεις από τις αρμόδιες υπηρεσίες, τίποτα άλλο. Αυτό πρέπει να γίνει ευρύτερα γνωστό στον πολιτικό χώρο, αλλιώς είναι αυτός που θα μας καθυστερήσει στην όλη διαδικασία της ανάδειξης του ελληνικού ζεόλιθου. Η Θράκη μας είναι έτοιμη, οι Θρακιώτες είναι πλέον γνώστες για τις προοπτικές του ζεόλιθου και τώρα ακούμε ακόμα συζητήσεις από άσχετους που μας εξηγούν με τον δικό τους μοναδικό τρόπο ότι υπάρχουν δυσκολίες δίχως να ξέρουν να τις κατονομάσουν. Έτσι είναι οι δημοσιογράφοι που μπορούν να βοηθήσουν πρακτικά αφού με τις ερωτήσεις τους θα τους αναγκάσουν να ενημερωθούν για να μην εκτεθούν μπροστά στους ψηφοφόρους τους τουλάχιστον, αφού δεν δίνουν την επαρκή σημασία στους πολίτες. Ο ζεόλιθος για την Ελλάδα είναι ένα από τα στοιχεία του μέλλοντός της. Επίσης δεν είναι ένα κομματικό πλαίσιο. Ο ζεόλιθος είναι μόνο μια εθνική υπόθεση. Κατά συνέπεια πρέπει όλοι να συμβάλουμε σε αυτόν τον αγώνα αν πραγματικά αγαπούμε τη Θράκη μας και την πατρίδα μας. Οι προοπτικές αυτές αφορούν και τους ανθρώπους μας. Δεν είναι λοιπόν μόνο και μόνο ένα επιχειρηματικό πρόβλημα, αλλά ένα ανθρώπινο και μάλιστα ουσίας. Έτσι δεν πρόκειται να σταματήσουμε να ενημερώνουμε τους πάντες όσο δεν έχει ξεκινήσει η εξόρυξη του ελληνικού ζεόλιθου στη Θράκη μας.

Πηγή: http://www.lygeros.org/articles.php?n=18605&l=gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Απαραίτητη η ενημέρωση για το ζεόλιθο"

Διάλεξη του Ν. Λυγερού με θέμα: "Αξίες και ρόλος των εκπαιδευτικών". 21/01/2015

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Διάλεξη του Ν. Λυγερού με θέμα: "Αξίες και ρόλος των εκπαιδευτικών". 21/01/2015 "

Διάλεξη του Ν. Λυγερού με θέμα: "Κύπρος, Κρήτη και κονταροκτύπημα στον Ερωτόκριτο".

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Διάλεξη του Ν. Λυγερού με θέμα: "Κύπρος, Κρήτη και κονταροκτύπημα στον Ερωτόκριτο". "

Οι σημαντικότερες εφευρέσεις και ανακαλύψεις που εγιναν στον κοσμο.

Οι σημαντικότερες εφευρέσεις και ανακαλύψεις

ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΑ	ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ ή ΕΦΕΥΡΕΣΗ	ΟΝΟΜΑ	ΧΩΡΑ
80000 πΧ	φωτιά
4000 πΧ	κεραμουργία		Μεσοποταμία
3000 πΧ	τροχός		Μεσοποταμία
2500 πΧ	αλέτρι
2500 πΧ	άρμα
4000 πΧ	γραφή		Μεσοποταμία
1050 πΧ	αλφάβητο		Ελλάδα-Φοινίκη
776 πΧ	Ολυμπιακοί αγώνες		Ελλάδα
687 πΧ	νόμισμα	Γύγης	Λυδία
600 πΧ	ηλεκτρισμός	Θαλής	Ελλάδα
300 πΧ	κλεψύδρα		Ελλάδα
900 μΧ	πέταλο
1000	φακός		Άραβία
1000	μπαρούτι		Κίνα
1040	κινητό τυπογραφικό στοιχείο		Κίνα
1088	πυξίδα		Κίνα
1300	πιρούνι	Εδουάρδος Α'	Αγγλία
1320	κανόνι		Ευρώπη
1421	οβίδα		Ευρώπη
1450	τυπογραφικό πιεστήριο	Γουτεμβέργιος	Γερμανία
1492	κακάο		Αμερική
1495	ουΐσκι	Κορ	Σκοτία
1500	καισαρική τομή	Νούφερ	Ελβετία
1500	ρολόι τσέπης	Χένλαϊν	Γερμανία
1534	πατάτα		Περού
1543	ηλιακό σύστημα	Κοπέρνικος	Πολωνία
1565	μολύβι από γραφίτη		Ελβετία
1590	μικροσκόπιο	Γιανς	Ολλανδία
1594	χειροβομβίδα		Γαλλία
1608	τηλεσκόπιο	Λιπερσχεϊ	Ολλανδία
1609	εφημερίδα	Ζένε	Γερμανία
1620	υποβρύχιο	Ντέμπελ	Ολλανδία
1642	αριθμομηχανή	Πασκάλ	Γαλλία
1643	βαρόμετρο	Τοριτσέλι	Ιταλία
1650	αεραντλία	Γκέρικε	Γερμανία
1679	χύτρα ατμού	Παπέν	Γαλλία
1709	πιάνο	Κριστοφόρι	Ιταλία
1712	βιομηχανική ατμομηχανή	Νιουκάμεν	Αγγλία
1716	κεντρική θέρμανση	Τρίβαλντ	Σουηδία
1718	πολυβόλο	Πακλ	Αγγλία
1718	θερμόμετρο υδραργύρου	Φαρενάιτ	Γερμανία
1734	πυροσβεστήρας	Φουκς	Γερμανία
1752	αλεξικέραυνο	Φράνκλιν	ΗΠΑ
1758	εξάντας	Κάμπελ	Αγγλία
1764	κλωστική μηχανή	Χάρισον	Αγγλία
1769	ατμομηχανή	Βατ	Αγγλία
1770	ατμοκίνητο όχημα	Κινιό	Γαλλία
1777	ατμόπλοιο	ντ' Αμπαν	Γαλλία
1783	αερόστατο	Μονγκολφιέ	Γαλλία
1797	αλεξίπτωτο	Γκαρνερέν	Γαλλία
1801	αργαλειός
1803	ατμάμαξα	Τρεβιθικ	Αγγλία
1808	γραφομηχανή	Τούρι	Ιταλία
1811	κονσέρβα	Ντόνκιν, Χολ	Αγγλία
1822	φωτογραφία	Νιέπς	Γαλλία
1824	αλφάβητο τυφλών	Μπράιγ	Γαλλία
1830	ραπτομηχανή	Τιμονιέ	Γαλλία
1834	θεριστική μηχανή	Κόρμικ	ΗΠΑ
1836	περίστροφο	Κολτ	ΗΠΑ
1839	ποδήλατο	Μακμίλαν	Σκοτία
1840	γραμματόσημο		Αγγλία
1844	τηλέγραφος	Μορς	ΗΠΑ
1860	παστερίωση	Παστέρ	Γαλλία
1866	νόμοι κληρονομικότητας	Μέντελ	Τσεχία
1867	δυναμίτης	Νόμπελ	Σουηδία
1876	τηλέφωνο	Μπελ	ΗΠΑ
1877	φωνογράφος	Έντισον	ΗΠΑ
1878	μικρόφωνο	Χιουζ	ΗΠΑ
1879	λαμπτήρας πυρακτώσεως	Έντισον	ΗΠΑ
1885	μοτοσικλέτα	Ντέμλερ	Γερμανία
1890	κλιματισμός		ΗΠΑ
1891	ηλεκτρικό σίδερο
1891	ανεμιστήρας
1893	ασπιρίνη	Μπάγιερ	Γερμανία
1895	ξυριστική μηχανή	Ζιλέτ
1895	κινηματογράφος	Λιμιέρ	Γαλλία
1895	λάστιχο αυτοκινήτου	Μισλεν	Γαλλία
1895	ακτίνες Χ	Ρέντγκεν	Γερμανία
1896	ραδιόφωνο	Ποπόφ, Μαρκόνι
1896	ραδιενέργεια	Μπεκερέλ	Γαλλία
1903	πτήση αεροπλάνου	Ράιτ	ΗΠΑ
1908	ηλεκτρική σκούπα	Σπανγκλερ
1918	υπέρηχοι	Λανζεβέν	Γαλλία
1920	ρολόι χειρός
1921	ινσουλίνη	Μπάντινγκ, Μπεστ	Καναδάς
1922	ψυγείο
1925	τηλεόραση	Μπερντ, Κάρολους
1927	πενικιλίνη	Φλέμινγκ	Σκοτία
1930	ηλεκτρικό πλυντήριο
1930	φωτοστοιχειοθεσία	Ούχερ	Ουγγαρία
1935	νάιλον	Καρόδερς	ΗΠΑ
1938	αντιβιοτικά	Φλόρεϊ, Τσέιν	Σκοτία
1938	φωτοτυπία		ΗΠΑ
1939	σχάση πυρήνα ατόμου	Χαν	Γερμανία
1939	αεριωθούμενο αεροπλάνο		Γερμανία
1940	έγχρωμη τηλεόραση	Γκολντμαρκ	ΗΠΑ
1940	ραντάρ		Αγγλία
1940	μαγνητόφωνο
1945	ατομική βόμβα		ΗΠΑ
1945	ηλεκτρονικός υπολογιστής	Έκερτ, Μόκλι	ΗΠΑ
1947	φακοί επαφής		ΗΠΑ
1955	ατομικό υποβρύχιο
1956	βίντεο
1960	λέιζερ	Μέιμαν	ΗΠΑ
1983	δίσκος κόμπακτ
1987	τελεφάξ
1988	ασύρματη τηλεφωνία
1997	κλωνοποίηση ζώου		Σκοτία
Εάν, χωρίς την πρόθεσή μας, θίγουμε μέσω των σελίδων μας πνευματικά δικαιώματα, παρακαλούμε για την ενημέρωσή μας.         Η ηλεκτρονική δ/νση καταχωρίζεται στην ιστοσελίδα AltaSearch	Ξενόγλωσσες ιστοσελίδες για τις εφευρέσεις Famous Inventions : A to Z List of inventions named after people (Wikipedia)List of inventors (Wikipedia)National Inventors Hall of Fame (Wikipedia)A Guide to Inventions and Discoveries Inventors and Inventions Women Inventors A-Z Inventions of the 20th century Collection Bottin des inventeurs la chronologie des inventions Ελληνικές σελίδες για τις εφευρέσειςΕφευρέσεις του 20ου αιώνα Εφευρέσεις .	Οι σελίδες μαςΗ μίμηση του Χριστού Altasearch 1 Altasearch 2 Εκπαιδευτικές σελίδες Θετίδιο1 Θετίδιο2 Φωτογραφίες από το Θετίδιο Εφευρέσεις Χρηστικά λεξικά Φιλοσοφική σκέψη Δαιμόνιο (Σωκρατικό)	Επιστροφή στην αρχική Γ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Οι σημαντικότερες εφευρέσεις και ανακαλύψεις που εγιναν στον κοσμο. "

Οι αληθινές δηλώσεις της Total

Του Νίκου Λυγερού

«Η Total καταθέτει εποικοδομητικές προτάσεις προκειμένου να συνεχίσει τη δραστηριότητα της στην Κύπρο και να στηρίξει τις προσπάθειες της κυβέρνησης για την προοπτική περαιτέρω ερευνητικών γεωτρήσεων στην κυπριακή ΑΟΖ. Τέτοιες προτάσεις είναι προφανώς εντός των κυπριακών νομικών πλαισίων και των διεθνών πρακτικών». Αυτές είναι οι αληθινές δηλώσεις της πετρελαϊκής εταιρείας Total και μάλιστα γραπτές. Έτσι βλέπουμε ότι όλοι οι δημοσιογράφοι που βιάστηκαν να γράψουν τα αποκαλυπτικά τους άρθρα για την αποχώρηση, δεν μπήκαν καν στο πλαίσιο της κρίσης και της αξιολόγησης των δεδομένων. Μας έδωσαν επίσης πολλές δικαιολογίες για να εξηγήσουν αυτό τον γεγονός που δεν έγινε. Είχαμε έτσι πολλές εκδοχές από τις τιμές του πετρελαίου έως τις παρεμβάσεις της Τουρκίας. Ενώ εξετάζοντας τη νέα Navtex, είδαμε ότι αφορούσε τα θαλάσσια οικόπεδα 1, 8 και 12, δηλαδή ούτε το 10, ούτε το 11, όπου βρίσκεται η Total κι ότι το σεισμικό της Τουρκίας ακόμα λιμνάζει στο λιμάνι της Αμμοχώστου δίχως να κάνει μια πράξη. Είδαμε ότι το ενδιαφέρον της γαλλικής εταιρείας για την κυπριακή ΑΟΖ δεν έχει αλλάξει. Ότι η ιταλική εταιρεία συνεχίζει τη γεώτρησή της στο κοίτασμα Αμαθούσα μετά τη γεώτρηση στο κοίτασμα Ονασαγόρα, χωρίς καμία παύση. Κι όμως προσπάθησαν να πανικοβάλλουν τον κυπριακό λαό με τις υποτίθεται δηλώσεις που έγιναν βέβαια ανεπίσημα. Και το ερώτημα που τίθεται είναι το εξής: γιατί να μην ακούμε μόνο τώρα όλες αυτές τις δηλώσεις που είναι πια επίσημες και γραπτές αντί να μας βομβαρδίζουν με πληροφορίες που δεν έχουν διασταυρωθεί και στην τελική είναι αναξιόπιστες. Γιατί να φοβίζουν τον κόσμο και αυτός να αναρωτιέται αν το θέμα των υδρογονανθράκων είναι σοβαρό; Μόνο και μόνο για να πουλήσουν εφημερίδες; Μόνο αυτό τους ενδιαφέρει; Ή απλώς από μια καλόβουλη άγνοια; Σε κάθε περίπτωση όλα αυτά που έγιναν είναι απαράδεκτα, γιατί η κυπριακή ΑΟΖ είναι από τις πιο σημαντικές προοπτικές της Κύπρου όχι μόνο για τα ενεργειακά, για τα γεωοικονομικά, για τα γεωπολιτικά αλλά και για την απελευθέρωση της Κύπρου. Διότι όταν διαθέτεις στην φαρέτρα σου ένα τέτοιο βέλος το αξιοποιείς και δεν το σπαταλάς με ανούσιες κινήσεις, γιατί είναι ικανό ν’ αλλάξει όλα τα δεδομένα δεκαετιών.

Πηγή: http://www.lygeros.org/articles?n=18601&l=gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Οι αληθινές δηλώσεις της Total"

Διάλεξη του Ν. Λυγερού με θέμα: "Το μέλλον του Ελληνισμού". Λάρνακα, 22/1/2015

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Διάλεξη του Ν. Λυγερού με θέμα: "Το μέλλον του Ελληνισμού". Λάρνακα, 22/1/2015"

   ΟΙ ΑΘΑΝΑΤΟΙ ΡΩΜΑΙΚΟΙ ΔΡΟΜΟΙ

Οι βασικές γνώσεις των Ρωμαίων για την κατασκευή των οδοστρωμάτων προέρχονταν από τους Ετρούσκους και τους Καρχηδόνιους, τις οποίες φυσικά προσάρμοσαν στις νέες ανάγκες.

Περί το 100 μ.Χ. η αυτοκρατορία διέθετε ένα οδικό δίκτυο συνολικού μήκους περίπου 80.000 χιλιόμετρων, σε μια περιοχή που σήμερα συμπεριλαμβάνει περισσότερες από 30 χώρες.
Οι ρωμαϊκοί δρόμοι ήταν προσεκτικά σχεδιασμένοι και κατασκευάζονταν έτσι ώστε να είναι στερεοί, εύχρηστοι και όμορφοι. 

Το ιδανικό ήταν να συνδέουν μια αφετηρία με κάποιον προορισμό μέσω της συντομότερης δυνατής διαδρομής, κάτι που εξηγεί γιατί πολλοί δρόμοι έχουν μακριά ευθεία τμήματα. Πολλές φορές, όμως, οι δρόμοι χρειαζόταν να ακολουθούν τη φυσική διαμόρφωση του εδάφους. 

Όπου ήταν δυνατόν, σε λοφώδεις και ορεινές περιοχές, οι Ρωμαίοι μηχανικοί κατασκεύαζαν τους δρόμους τους στη μέση της πλαγιάς, από την πλευρά του βουνού που έβλεπε ο ήλιος. 

Για όσους χρησιμοποιούσαν τους δρόμους, αυτή η θέση ελαχιστοποιούσε οποιαδήποτε δυσκολία θα μπορούσε να προκύψει εξαιτίας αντίξοων καιρικών συνθηκών.

Πρώτα καθοριζόταν η πορεία του δρόμου. 

Αυτή την εργασία την ανέθεταν σε τοπογράφους της εποχής. 

Κατόπιν, άφηναν σε λεγεωνάριους, εργάτες ή δούλους την κοπιαστική εργασία του σκαψίματος. 

Σκάβονταν δύο παράλληλα χαντάκια κατά μήκος των πλευρών του μελλοντικού δρόμου. 
Η ελάχιστη απόσταση μεταξύ τους ήταν περίπου 2,5 μέτρα, αλλά η συνηθισμένη απόσταση ήταν 4 μέτρα, ενώ είχαν μεγαλύτερο πλάτος στις στροφές. 

Το τελικό πλάτος του δρόμου μπορούσε να φτάσει και τα 10 μέτρα. 

Στη συνέχεια απομάκρυναν το χώμα που υπήρχε ανάμεσα στα δύο χαντάκια, σχηματίζοντας μια βαθιά τάφρο. 

Το συνολικό πάχος του οδοστρώματος κυμαινόταν μεταξύ 60εκ. και 250 εκ. 

Μόλις έφταναν σε στέρεο έδαφος, γέμιζαν το κοίλωμα με τρεις ή τέσσερις στρώσεις διαφορετικών υλικών. 
Η πρώτη στρώση συνήθως αποτελούνταν από μεγάλες πέτρες ή μπάζα. 

Κατόπιν πρόσθεταν χαλίκια ή επίπεδες πέτρες, υλικά που συγκρατούνταν με σκυροκονίαμα. 

Το λεγόμενο ρωμαϊκό μπετόν ήταν ένα μίγμα ηφαιστειακού χώματος, αρχικά από την πόλη Puteoli της Καμπανίας, το οποίο ανακατευόταν με ασβέστη και χαλίκι. 

Αυτό το υλικό χυνόταν και σε ξύλινα καλούπια, όπως το σημερινό σκυρόδεμα. 

Πάνω έβαζαν συμπιεσμένα χαλίκια. 

Τοποθετούσαν τα κράσπεδα και στις δύο πλευρές της διαδρομής.
Η τελευταία επίστρωση ήταν από μεγάλες κροκάλες. 

Το κεντρικό μέρος του δρόμου το κατασκεύαζαν λίγο υπερυψωμένο , κατευθύνοντας έτσι τα όμβρια ύδατα στα αποχετευτικά χαντάκια που κατασκεύαζαν στις δυο πλευρές του δρόμου.
Αποτέλεσμα ήταν να κατασκευαστούν δρόμοι, οι οποίοι είχαν τεράστια ανθεκτικότητα και μερικοί διατηρούνται μέχρι τις ημέρες μας (υπολείμματα της Εγνατίας οδού είναι και σήμερα ορατά στο ύψος της Καβάλας).
Οι ταξιδιώτες μπορούσαν να πάρουν πληροφορίες για τις αποστάσεις συμβουλευόμενοι τα οδόσημα. 

Αυτές οι πέτρες, οι οποίες διέφεραν σε σχήμα και ήταν συνήθως κυλινδρικές, τοποθετούνταν κάθε 1.480 μέτρα - όσο ήταν το μήκος του ρωμαϊκού μιλίου. 

Ο πεζός, συνήθως, κάλυπτε περίπου 25 με 30 χιλιόμετρα την ημέρα. 

Σε αυτή την απόσταση υπήρχαν σταθμοί ανάπαυσης, όπου οι ταξιδιώτες μπορούσαν να αλλάξουν άλογα, να αγοράσουν τρόφιμα ή, σε μερικές περιπτώσεις, να διανυκτερεύσουν. Μερικά από αυτά τα σημεία παροχής υπηρεσιών εξελίχθηκαν σε κωμοπόλεις.
Στρατιώτες, πρέσβεις, έμποροι, κήρυκες, γεωγράφοι, περιηγητές, καλλιτέχνες όλοι τους χρησιμοποιούσαν αυτούς τους δρόμους. 

Και μαζί τους διακινούνταν ιδέες, καλλιτεχνικές επιρροές καθώς και φιλοσοφικές και θρησκευτικές δοξασίες, περιλαμβανομένων και εκείνων της Χριστιανοσύνης. 

Μέχρι τα μέσα περίπου του 19ου αιώνα οι άμαξες της εποχής χρησιμοποιούσαν ακόμα τις ρωμαϊκές οδούς, στις οποίες φυσικά είχαν γίνει κατά καιρούς εργασίες συντήρησης και βελτίωσης.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ " "

Ενεργειακές γαλλοκυπριακές διαπραγματεύσεις

Του Νίκου Λυγερού

Τώρα που βλέπουμε αντικειμενικά ότι υπάρχουν ενεργειακές γαλλοκυπριακές διαπραγματεύσεις όσον αφορά στην αδειοδότηση, ενώ είχε ανακοινωθεί από όλους ότι υπάρχει ήδη αποχώρηση, κανείς δεν λέει ότι είχε κάνει λάθος στις εκτιμήσεις του, που μάλιστα παρουσίασε ως ξεκάθαρα δεδομένα. Έτσι, ο κόσμος που έχει ήδη ηττοπάθεια, άκουσε αυτές τις πληροφορίες και γονάτισε ακόμα περισσότερο για το τίποτα. Επίσης, διευκρινίζεται πλέον ακόμα και από τον γενικό εισαγγελέα της Κυπριακής Δημοκρατίας ότι δεν υπάρχει κανένα νομικό κόλλημα όσον αφορά στις τροποποιήσεις του συμβολαίου μεταξύ της Κύπρου και της γαλλικής εταιρείας. Κατά συνέπεια, μπορεί να γίνει μια άμεση ή έμμεση τροπολογία που αφορά είτε νέα συμμετοχή ή επέκταση του συμβολαίου. Επιπλέον το ενδεχόμενο ενός τρίτου γύρου αδειοδότησης δεν είναι πια ουτοπικό, αλλά μια επιλογή η οποία είναι ελεύθερη και νόμιμη. Συνεπώς, δεν υπάρχει αυτό το οριστικό γεγονός που περιέγραψαν οι δημοσιογράφοι δίχως καμιά συγκρότηση, για να βγάλουν υποτίθεται νέα δεδομένα για τα οποία ακόμα συζητάμε. Το ενεργειακό θέμα λοιπόν δεν είναι κλειστό, όπως το παρουσίασαν, αλλά ανοιχτό με συνομιλίες που παίζουν ένα τεράστιο ρόλο για τις εξελίξεις όσον αφορά στη διαχείρηση της κυπριακής ΑΟΖ, αλλά ακόμα και του ίδιου του Κυπριακού. Πρέπει λοιπόν να είμαστε πολύ προσεχτικοί, διότι οι δηλώσεις έχουν επιπτώσεις πάνω στη νοόσφαιρα, όχι μόνο τη δική μας, αλλά και του λαού. Με αντικειμενικό τρόπο πια βλέπουμε ότι υπάρχει συναίνεση σε εθνικό επίπεδο από όλα τα κόμματα της Κύπρου. Έτσι, η κυπριακή πλευρά είναι τώρα συντονισμένη. Και από την πλευρά της γαλλικής εταιρείας δεν υπάρχει διάθεση να διακόψουν κάθε επαφή. Κι έτσι καταλαβαίνουμε όλοι ότι η αρχική οριστική δήλωση ήταν πέρα των ορίων του δεδομένου. Σε πρακτικό επίπεδο, η στρατηγική σκέψη λειτουργεί μόνο και μόνο σε πλαίσιο συγκροτημένο. Έτσι, οι ενεργειακές γαλλοκυπριακές διαπραγματεύσεις συνεχίζονται, ενώ παράλληλα συνεχίζονται οι έρευνες και η γεώτρηση στο κοίτασμα Αμαθούσα από την ιταλοκορεάτικη εταιρεία.

Πηγή: http://www.lygeros.org/articles.php?n=18592&l=gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ενεργειακές γαλλοκυπριακές διαπραγματεύσεις"

Η συνέχεια του αγώνα

Του Νίκου Λυγερού

Η συνέχεια του αγώνα καθορίζεται από τους αγωνιστές και από την ανάγκη που νοιώθουν να εκπληρώσουν μια αποστολή. Όταν αυτό αφορά το εθνικό πλαίσιο, τίποτα δεν αλλάζει λόγω των κομμάτων. Η Ελλάδα πρέπει να αποκτήσει επιτέλους ΑΟΖ, διότι είναι απαραίτητο για το μέλλον της. Η θάλασσα δεν μπορεί να είναι αποκλεισμένη από τις προοπτικές μας, επειδή δεν έχουμε τα κότσια να διεκδικήσουμε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα. Το ίδιο ισχύει για τον ζεόλιθο και την καινοτομία. Έτσι όσοι νομίζουν ότι οι κομματικές κινήσεις έχουν κάποια σημασία πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι η ουσία είναι μόνο οι εθνικές πράξεις. Και αυτά τα στοιχεία ανήκουν σε αυτές, διότι είναι θεμελιακά. Διότι ξέρουμε ότι δεν υπάρχει αποτελεσματική στρατηγική δίχως βάθος, αλλά ούτε ανθεκτική αν δεν είναι υψηλή. Γι’ αυτόν το λόγο πρέπει να θυμηθούμε ότι το πρέπον δεν αλλάζει με τις αρχές, ούτε με τους θεσμούς, διότι βασίζεται σε διαχρονικές αξίες και μόνο. Έτσι μάλιστα διαμορφώνεται μια διαχρονική στρατηγική η οποία λειτουργεί με τα δεδομένα που έχει κι όχι με αυτά που θα ήθελε. Έχει λοιπόν τη συνείδηση του έργου και την αντίληψη των εμποδίων. Έχουμε προχωρήσει με την προετοιμασία συμφωνιών σε διακρατικό επίπεδο και το ίδιο ισχύει και για τα είκοσι θαλάσσια οικόπεδα και είναι σημαντικό να συνεχίσουμε, διότι ακόμα κι αν υπάρξουν καθυστερήσεις, η ουσία είναι ότι συνεχίζουμε ακάθεκτα και ακαταμάχητα για την πατρίδα και το λαό. Μπορεί μερικά θέματα να μην απασχολούν τους πάντες, αλλά οι πάντες θα τα ζήσουν στο μέλλον και συνεπώς η προετοιμασία είναι απαραίτητη. Ο Ελληνισμός κρατάει καλά κι εμείς ακολουθούμε την πίστη έως το τέλος. Και με αυτές τις αποστολές καθορίζουμε όχι μόνο το έργο μας, αλλά την ίδια την ύπαρξή μας. Κανείς μας δεν σταματά ποτέ στο ενδιάμεσο, αφού ζούμε μόνο με τις υπερβάσεις. Διότι εδώ και χρόνια ο Ελληνισμός ζει, για να μην πεθάνει η Ελλάδα. Κατά συνέπεια, όλα καλά, συνεχίζουμε !

Πηγή: http://www.lygeros.org/articles?n=18588&l=gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η συνέχεια του αγώνα"