Η ελληνική οικονομία ακολουθεί πορεία αργού θανάτου?

Αξίζει να διαβάσουμε με πολύ προσοχή, τι λέει ένας άνθρωπος του συστήματος και φιλελεύθερων αντιλήψεων, ο Γιώργος Κύρτσος, για τις επιλογές της κυβέρνησης σχετικά με την οικονομία και για την περίοδο που θα ακολουθήσει.

Διαβάστε το με προσοχή!
Είναι κόλαφος και περιγράφει την κατάσταση ακριβώς ως έχει χωρίς κανέναν δισταγμό. Ο Κύρτσος αυτή τη φορά γράφει ακριβώς την αλήθεια. Και έχει σημασία γιατί αυτά τα λένε οι ίδιοι άνθρωποι που τους στήριξαν.
Η ελληνική οικονομία ακολουθεί πορεία αργού θανάτου. Πρόκειται για το σενάριο που παρουσιάστηκε από ξένους αναλυτές και διεθνείς οίκους αξιολόγησης όταν έγιναν γνωστά τα μέτρα που περιλαμβάνονται στο μνημόνιο.
Ουσιαστικά ακολουθούμε μια οικονομική πολιτική σύμφωνη με τις αξιώσεις των πιστωτών μας, η οποία απαξιώνει σημαντικό τμήμα του παραγωγικού μας δυναμικού και στέλνει στο οικονομικό και κοινωνικό περιθώριο ευρύτερα επαγγελματικά στρώματα.

Ο ενθουσιασμός της τρόικας και ισχυρών παραγόντων της Γερμανίας με την πολιτική που ακολουθεί ο κ. Παπανδρέου δεν προεξοφλεί θετικές εξελίξεις, απλώς εκφράζει την ικανοποίηση των πιστωτών μας.
Τα επόμενα δύο χρόνια θα συνεχίσουμε μια πορεία από το κακό στο χειρότερο, με κυρίαρχο χαρακτηριστικό την παραπέρα υπερχρέωση της χώρας. Θα φτάσουμε να χρωστάμε ένα ποσό που θα αναλογεί στο 150% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος.
Μπήκαμε στην κρίση με ένα χρέος της τάξης του 115% του ΑΕΠ και εφαρμόζουμε μια πολιτική «εξυγίανσης» που θα το εκτοξεύσει στο 150% του ΑΕΠ. Δεν χρειάζονται άλλα στοιχεία για να αντιληφθούμε τη διαπραγματευτική ανυπαρξία της κυβέρνησης Παπανδρέου και την οικονομική καταστροφή που θα φέρει η πολιτική του μνημονίου.
Εάν είχαμε μια σοβαρή εξουσία, ικανή να διαπραγματευτεί με τους εταίρους μας στην Ε.Ε., θα φτάναμε σε έναν αναγκαίο πολιτικό συμβιβασμό που θα εξασφάλιζε χρηματοδότηση του ελληνικού Δημοσίου με μικρότερο κόστος, διαχείριση του δημόσιου χρέους με μεγαλύτερο χρονικό ορίζοντα και διαρθρωτικές αλλαγές που θα εξασφάλιζαν κάποια μικρή έστω οικονομική ανάπτυξη, αντί να συμβάλλουν στην ενίσχυση των φαινομένων ύφεσης.
Το περιεχόμενο του μνημονίου δεν ήταν αναγκαίο, απλώς μας επιβλήθηκε λόγω της αδυναμίας της κυβέρνησης Παπανδρέου να ακολουθήσει μια ρεαλιστική πολιτική και να προετοιμαστεί για τη δύσκολη διαπραγμάτευση.
Μόλις φτάσει το δημόσιο χρέος της Ελλάδας, σύμφωνα με το πρόγραμμα που περιέχεται στο μνημόνιο, στο 150% του ΑΕΠ, θα χρειαστεί αναδιάρθρωσή του λόγω της αδυναμίας μας να δημιουργήσουμε τα πλεονάσματα που είναι αναγκαία για τη διαχείρισή του.
 Η αναδιαπραγμάτευση του δημόσιου χρέους θα γίνει με εξαιρετικά σκληρούς όρους, γιατί πλέον η Ελλάδα δεν είναι μέρος της ευρωπαϊκής κρίσης –όπως ήταν την περίοδο της υπογραφής του μνημονίου- αλλά έχει πέσει στη δική της κατώτατη κατηγορία και έχει ενταχθεί στο πρόγραμμα ελεγχόμενης πτώχευσης που έχουν επεξεργαστεί η καγκελάριος της Γερμανίας κ. Μέρκελ και οι συνεργάτες της. Το οικονομικό ρίσκο που συνδέεται με τα ομόλογα του ελληνικού Δημοσίου περνάει σταδιακά από τις γερμανικές, τις γαλλικές και τις βρετανικές τράπεζες στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, δηλαδή στους Ευρωπαίους φορολογούμενους.
 Επιπλέον, η ελληνική περίπτωση διαχωρίζεται, στο μέτρο του δυνατού, από τα προβλήματα του λεγόμενου ευρωπαϊκού Νότου και έτσι σε περίπτωση που φτάσουμε στην ελεγχόμενη πτώχευση, οι επιπτώσεις για τη ζώνη του ευρώ και τα ισχυρότερα μέλη της θα είναι εξαιρετικά περιορισμένες.
Μπορούμε λοιπόν να συνεχίσουμε την αγωνιώδη προσπάθεια να εκπληρώσουμε τις δανειακές μας υποχρεώσεις μέχρις ότου φτάσουμε σε ένα σημείο που θα διαπιστώσουμε όλοι μαζί ότι η ολοένα προβληματικότερη ελληνική οικονομία δεν θα μπορεί να σηκώσει το τεράστιο φορτίο. Η διαδικασία του αργού οικονομικού θανάτου βρίσκεται πλέον σε πλήρη εξέλιξη.