Του Νίκου Λυγερού
Η σημασία των επαφών με την Αίγυπτο είναι καθοριστική. Η αλλαγή του καθεστώτος στην περιοχή επιτρέπει ένα διαπραγματευτικό άνοιγμα όσον αφορά στο θέμα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης. Μια βασική αρχή είναι ότι η Αίγυπτος έχει κάνει μια συμφωνία οριοθέτησης με την Κύπρο το 2003, την οποία επιβεβαίωσε η Βουλή της. Επιπλέον, το 2012, η Αίγυπτος παραχώρησε οικόπεδα για έρευνα περί υδρογονανθράκων, τα οποία εφάπτονται δίχως να καταπατήσουν τη θεωρητική γραμμή της ελληνικής ΑΟΖ. Αυτή η λεπτομέρεια είναι ουσιαστική για τις επόμενες διαπραγματεύσεις. Διότι ξέρουμε ήδη ότι η Αίγυπτος ενδιαφέρεται να εκμεταλλευτεί τα δικά της κοιτάσματα σε ένα πλαίσιο, το οποίο είναι ξεκάθαρο και για τους στρατηγικούς επενδυτές στον τομέα του φυσικού αερίου και του πετρελαίου. Με άλλα λόγια, έχουμε πλέον μια κοινή πορεία και δημιουργείται ένα πεδίο δράσης με μια στρατηγική του τύπου win-win, για τις δύο χώρες χρησιμοποιώντας την ισορροπία Nash, που βρίσκεται λόγω διαγραμμάτων Voronoi, ακριβώς στη μέση γραμμή. Αυτό σημαίνει πρακτικά, ότι θα υπάρξει ένωση στο τριπλό σημείο επαφής με την Αίγυπτο, την Ελλάδα και την Κύπρο, πράγμα το οποίο ενισχύει το πρόγραμμα EuroAsia Interconnector και τον μελλοντικό αγωγό φυσικού αερίου που θα τροφοδοτεί την Ευρωπαϊκή Ένωση μέσω των κοιτασμάτων που βρίσκονται στην Ανατολική Μεσόγειο. Για να παίξουμε δυναμικά αυτόν τον ρόλο πρέπει να δώσουμε την πρέπουσα σημασία στις επαφές μας με την Αίγυπτο.