ΣΚΛΑΒΟΙ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ................

Οι σύγχρονοι δούλοι είναι στις πλατείες και το παίζουν επαναστάτες αγανακτισμένοι εν μέσω ποπ-κόρν και κόκα-κόλας …

Τάχα ξαφνιασμένοι για το ότι τους έκλεψαν, τους κορόιδεψαν τους τα πήραν …

Οι ίδιοι καμία ευθύνη !!!

Αλλά η ιστορία των δούλων… επαναλαμβάνεται και όπως πάντα στο τέλος απλά θα αλλάξουν μαντρί και τσοπάνη …

Ξαναζούμε τις ημέρες του 136 π.Χ. με την ατέλειωτη στρατιά των δούλων, ακτημόνων, προλετάριων της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.
Ίδιες σκηνές, ίδια σχεδόν αφεντικά, ίδιοι κλυδωνισμοί και με μια Ελλάδα πάλι ταπεινωμένη και ξεπουλημένη.

Ο Σύρος Εύνους τραντάζει συθέμελα την Σικελία.

Η Δήλος ματώνει, η Ρώμη χάνει τον ύπνο της από τον ξεσηκωμό της πανστρατιάς των δούλων.

Στα άγια χώματα της Ιωνίας ο Αριστόνικος ξεπαστρεύει με τους επαναστάτες του τρείς Ρωμαίους στρατηγούς με τον στρατό τους.

Ο Αριστόνικος ο Βασιλιάς της Δικαιοσύνης γίνεται το σύμβολο των εξαθλιωμένων δούλων.

Το 126 πολέμησε ο Αριστόνικος τον Όφι της Ρώμης και του τσάκισε την ράχη.
Τότε ξεπρόβαλε και ο Τιβέριος Γράκχος και ζήτησε ξεπούλημα της περιουσίας των πλουσίων για να ζήσουν οι φτωχοί.

Ήταν η εποχή που οι πλούσιοι βασιλιάδες εύρισκαν καταφύγιο και προστασία στην δύναμη της Ρώμης.
Ο Νικομήδης της Βιθυνίας, ο Αλέξανδρος ΙΙ της Αιγύπτου, ο Πτολεμαίος Απίων της Κυρήνης, ο Άτταλος ΙΙΙ και πολλοί άλλοι παρακαλούσαν να μπούνε στην Ε.Ε. για να σώσουν τα πλούτη τους.

Μόνο η οικονομική ολιγαρχία της φτωχής Ελλάδας είχε 300-400 δις σε καταθέσεις στους ναούς τράπεζες των Πεφωτισμένων στις Άλπεις.
Ο Αριστόνικος ήταν ο άνθρωπος που ξεστόμισε το θείο μήνυμα της επανάστασης και έκανε κάθε ζωντανή καρδιά να κτυπήσει δυνατά.

Υπήρχε όμως και ο Τιβέριος Γράκχος στην Ρώμη που ξεσήκωνε τον λαό κατά της ολιγαρχίας του πλούτου και της διαφθοράς.
Αυτή όμως η οικονομική ολιγαρχία λίγο αργότερα ελέγχοντας όπως πάντα το θησαυροφυλάκιο κατάφερε σύντομα να δολοφονήσει τον Τιβέριο και με την βοήθεια των Ηρώδηδων στην Ιωνία να νικήσει και να σταυρώσει τον Αριστόνικο, τον βασιλιά της Δικαιοσύνης ανάμεσα σε δύο «ληστές» επαναστάτες. …!

Μια θλιβερή ιστορία που όμως επαναλαμβάνεται και στις ημέρες μας με εναλλαγή μόνο στα ονόματα……………………………

Γιώργος Χαβαλές