Ως μετανάστευση ορίζεται η μόνιμη ή προσωρινή μεταβολή του τόπου εγκατάστασης ενός ατόμου ή ενός κοινωνικού συνόλου .
Ως συνεχής ροή προσώπων από και προς μία περιοχή η μετανάστευση είναι μία από τις τρεις βασικές δημογραφικές διαδικασίες επιφέροντας καταλυτικά κοινωνικά αποτελέσματα μερικές φορές στον τόπο υποδοχής της.
Είναι η διαδικασία εκείνη, η οποία συνεπάγεται την μηχανική (την τεχνητή) ανανέωση και φθορά ενός πληθυσμού, σε αντίθεση με τις άλλες δύο δημογραφικές διαδικασίες (γεννητικότητα, θνησιμότητα), οι οποίες έχουν σχέση με τη φυσική ανανέωση και φθορά ενός πληθυσμού.
Η μετανάστευση, με βάσει το καθεστώς εισόδου και παραμονής στη χώρα υποδοχής, διακρίνεται σε Νόμιμη και Παράνομη Μετανάστευση.
Ως δημογραφική διαδικασία, η μετανάστευση, όταν είναι μη ελεγχόμενη από τον χώρο υποδοχής της, δημιουργεί νέα κοινωνικά σχήματα διαλύοντας ή στην καλύτερη των περιπτώσεων, στρεβλώνοντας-αλλοιώνοντας τις κοινωνικές δομές του χώρου υποδοχής της.
Η αλλοίωση αυτή προκαλεί κοινωνικές εντάσεις έως την επίτευξη της κοινωνικής ισορροπίας.
Στον πλανήτη μας η μετανάστευση αποτέλεσε ιστορικά πηγή δημιουργίας εθνοτήτων όπως και κρατών.
Η Αμερική είναι ένα νεοσύστατο έθνος, μια πολύ νέα χώρα.
Αν αναλογιστείτε ότι η σύσταση του αμερικανικού έθνους έγινε στα τέλη του δεκάτου όγδοου αιώνα, θα συμπεράνετε εύκολα ότι σήμερα (έτος 2017) συμπληρώνει μόλις δυο αιώνες ζωής.
Επίσης, είναι ένα έθνος μεταναστών.
Από την εποχή του Mayflower, από την εποχή των δεκατριών αποικιών, δηλαδή από πάντα, όλοι οι κάτοικοι της Αμερικής ήταν μετανάστες.
Παιδιά, εγγόνια, εγγύτεροι ή απώτεροι απόγονοι κάποιων μεταναστών.
Ως έθνος μεταναστών, αποτελεί το πιο δυναμικό, το πιο πλούσιο μείγμα φυλών, θρησκειών και γλωσσών που υπήρξε ποτέ σε τούτο τον πλανήτη.
Ως νεοσύστατο έθνος όμως, έχει πολύ σύντομη ιστορία.
Όμως μέχρι και σήμερα η Αμερική διακηρύττει δια στόματος του προέδρου της, λέγοντας, «Είμαστε και θα είμαστε πάντα ένα έθνος μεταναστών», είπε ο Αμερικανός πρόεδρος και απευθυνόμενος στα εκατομμύρια των μεταναστών χωρίς τα νόμιμα έγγραφα ανέφερε:
«Μπορείτε να βγείτε από τις σκιές και να πάτε δεξιά προς τη νόμιμη οδό».
Η επιστημονική κοινότητα σήμερα, στην προσπάθειά της να κατανοήσει τα συνδεδεμένα φαινόμενα του εθνικισμού, του ρατσισμού και της μετανάστευσης, διερευνά εκ νέου του χαρακτήρα των κοινωνικών συνόλων και ομάδων, τη διαμόρφωση και τη διάρκεια των συλλογικών σωμάτων και τις διαδικασίες μεταβολής των κοινωνικών θέσεων και ιεραρχιών.
Διαφορετικές ανθρώπινες φυλές, διαφορετικές πορείες, διαφορετικές κουλτούρες, προσδοκίες και ταμπεραμέντο συνωστίζονται για να αποτελέσουν ένα νέο κοινωνικό δημιούργημα.
Οι δεκάδες φυλές των μεταναστών κουβαλάνε και στη χώρα μας την κουλτούρα και τις εθνοτικές ιδιαιτερότητες, οι οποίες χαρακτηρίζουν τις χώρες προέλευσης και δημιουργούν στην πολυπολιτισμική, πλέον, Ελλάδα το πρώτο μεγάλο σταυροδρόμι επί ευρωπαϊκού εδάφους, ένα μοναδικό εθνοτικό «χαρμάνι».
Είναι όμως η Ελλάδα επιδεκτική αλλοίωσης της Ιστορίας της, της εθνοτικής της ποιότητας, του πολυπολιτισμού.
Για άλλους αυτό το "πολυπολιτισμικό" είναι απαραίτητο και για άλλους εθνικά επικίνδυνο.
Όμως ο πολυπολιτισμός έχει "αντικείμενο" όταν καταγράφει "θετικά", όταν προσθέτει, στην κουλτούρα ενός λαού.
Όταν είναι τροχοπέδη, 'η όταν αποτελεί ιστορική στρέβλωση μιας μοναδικής ανά τον κόσμο "κουλτούρας" τότε ο πολυπολιτισμός δεν προσθέτει, αφαιρεί.
Και ως αφαιρετικό εργαλείο είναι μη αποδεκτό, τουλάχιστον για τούς Έλληνες με αυτήν την Ιστορική κουλτούρα.
Διότι η Ελλάδα έχει κατασταλαγμένη πολιτιστική ταυτότητα χιλιάδων ετών αποτελώντας το μοναδικό αρχαιότερο κράτος-Έθνος της Ευρώπης.
Η καταγεγραμμένη ιστορία της ξεκινάει πριν πέντε χιλιάδες χρόνια περίπου.
Δεν αλλοιώθηκε η πολιτισμική ταυτότητα της Ελλάδας από τους εκάστοτε, χρονικά, κατακτητές της, και δεν υπήρξαμε ιστορικά ποτέ έθνος μεταναστών.
Συνεπώς, η δική μας πολιτιστική ταυτότητα είναι ενιαία.
Και, παρ’ όλο του ότι περιέχει κάποια στοιχεία, τα οποία έχει απορροφήσει λόγω πολύχρονης κατάκτησής της (σκεφτείτε τις πολλές διαλέκτους μας, τις συνήθειές μας, την κουζίνα μας), ποτέ δεν υιοθέτησε συνήθειες του Μουσουλμανικού κόσμου.
Αυτό το οποίο εννοώ, είναι ότι στον δικό μας πολιτισμό δεν υπάρχει χώρος για μουεζίνηδες και μιναρέδες, για ψευτο-εγκράτειες, για το ταπεινωτικό τσαντόρ, για την εξευτελιστική μπούρκα!!!!!
Ακόμη όμως κι αν υπήρχε χώρος γι’ αυτούς τους ανθρώπους, εγώ δεν θα τους τον παραχωρούσα.
Γιατί θα ήταν, σαν να έσβηνα την ταυτότητά μας ως Έθνος, σαν να εκμηδένιζα τα επιτεύγματά μας.
Θα ήταν σαν να έφτυνα κατάμουτρα, την ελευθερία την οποία κερδίσαμε μέσα από Εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα και αγώνες, σαν να υποτιμούσα τον πολιτισμό τον οποίον κληρονομήσαμε ως Έλληνες και έχουμε αναπτύξει, σαν να κοροϊδεύω την όποια ευημερία την οποίαν είχαμε αποκτήσει.
Θα ήταν σα να ξεπουλούσα τη χώρα μου, την Πατρίδα μου.
Κι η χώρα μου, η Πατρίδα μου, δεν είναι προς πώληση!!!!!!
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου