ΕΛΛΑΔΑ από την απαράδεκτη συναινετικότητα, κυλάμε στην εύκολη παράδοση.

Το ΕΘΝΟΣ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ δημοσίευσε την ακόλουθη συν΄νετυεξη – διακήρυξη του Βασ. Μαρκεζίνη.
Απλά την ναποδεχόμαστε απολύτως και σας συνιστούμε να τη μελετήσετε.

Με την προειδοποίηση ότι, «από την απαράδεκτη συναινετικότητα, κυλάμε στην εύκολη παράδοση» ο ακαδημαϊκός Βασίλειος Μαρκεζίνης παρεμβαίνει στις πολιτικές εξελίξεις με τη συνέντευξή του στο «Εθνος της Κυριακής».
Ο γνωστός ακαδημαϊκός, απαντώντας στις ερωτήσεις που θέσαμε υπόψη του, περιγράφει το δυσμενές πλαίσιο που διαμορφώνεται για τα εθνικά ζητήματα, υποβάλλει προτάσεις και απευθύνεται προς την κοινή γνώμη, με το μήνυμα ότι το μνημόνιο δεν σημαίνει και αποδοχή απεμπόλησης κυριαρχικών δικαιωμάτων.
Συνέντευξη στο Νίκο Μελέτη
Τέσσερα χρόνια μιλάτε και γράφετε με κεντρικό μοτίβο την ιδέα ότι η εξωτερική μας πολιτική δεν είναι ελληνική αλλά ξενοκίνητη. Πού στηρίζετε αυτήν τη μελαγχολική σκέψη;
Σε τέσσερα επιχειρήματα.
Πρώτον: στο γεγονός ότι, ενώ η Αμερική μάς χαρακτηρίζει συνεχώς «στρατηγικούς εταίρους», δεν παύει ούτε στιγμή να κινείται εναντίον των συμφερόντων μας.
Θυμηθείτε τον ρόλο της στα Ιουλιανά, στη δικτατορία, στην επιχείρηση της Κύπρου το ‘74, στην προσπάθεια να εμποδίσει τον ερχομό του Ανδρέα το ‘81, στον πόλεμο κατά της Σερβίας, στη βοήθεια προς την πΓΔΜ (ακόμα και στη σύνταξη των επιστολών των Σκοπιανών προς την ελληνική κυβέρνηση), στην αναγνώριση του Κοσσυφοπεδίου (με όλες τις συνέπειες που αυτή μπορεί να έχει μια μέρα για εμάς), στις συνεχείς προσπάθειες να εμποδίσει τις πρωτοβουλίες μας στο πεδίο των αγωγών, στα εμπόδια που έθεσε στην πρόθεσή μας να προμηθευτούμε ρωσικούς οπλισμούς. Θυμηθείτε, λοιπόν, αυτές και τόσες άλλες περιπτώσεις και θα δείτε πόσο αφερέγγυα, κυνική και αδίστακτη είναι η «φίλη» αυτή χώρα στις δημόσιες σχέσεις της.
Οποιος θεωρεί άδικη αυτή την κρίση, ας διαβάσει την Wikileaks για να δει τους Αμερικανούς μέσα από τα δικά τους λόγια!
Δεύτερον: φοβάμαι όμως ακόμη περισσότερο εκείνους τους Ελληνες – πολιτικούς, δημοσιογράφους και κρατικά επιδοτούμενους (απαράδεκτο σε στιγμές μεγάλης φτώχειας) οργανισμούς (ως, π.χ., το ΕΛΙΑΜΕΠ) που πείθουν τον εαυτό τους ότι συμφέρει την πατρίδα τους να είναι οι ίδιοι αρεστοί (αν όχι, ίσως, και υποχωρητικοί) στους Αμερικανούς.
Οι κυνικά διακείμενοι θα μπορούσαν να διατυπώσουν τη γνώμη ότι οι φαντασιώσεις αυτές δεν διαφέρουν και τόσο από την εγκληματική άγνοια του συμφέροντος της πατρίδας μας, αλλα ας το αφήσουμε αυτό γι’ άλλη συζήτηση.

Τρίτον: φοβάμαι την αυξανόμενη λαιμαργία των Τούρκων, ορατή σε όλα τα σύγχρονα πεδία δράσης τους και γνωστή υπό το όνομα «νεο-οθωμανισμός», η οποία λαμβάνει τρομακτική υποστήριξη από τους Αγγλοσάξoνες.
Τέλος, με ανησυχεί η (επιτυχημένη) επικοινωνιακή πολιτική της παρούσας κυβέρνησης, η οποία χρησιμοποιεί την οικονομική κρίση τόσο ως μοχλό εκφοβισμού και πειθάρχησης των δυστυχούντων συμπολιτών μας όσο και ως δικαιολογία για μια πιθανή απεμπόληση των εθνικών δικαιωμάτων μας. Και αν τολμήσει κάποιος να διατυπώσει άλλη σκέψη, αμέσως θα τον «λεκιάσουν» ως φιλοπόλεμο. Αυτή δεν είναι δημοκρατία, είναι τρομοκρατία!
Αναφέρεστε σε κάτι συγκεκριμένο;
Σε δύο χτυπήματα που προβλέπω ότι θα έλθουν απανωτά.
Το πρώτο το προβλέπω εδώ και καιρό. Αναφέρομαι στη συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο. Το δεύτερο είναι το μειονοτικό «θέμα» στη Θράκη, το οποίο σιγά σιγά μεταμορφώνεται σε «πρόβλημα» πρώτου μεγέθους, αν και λίγοι το καταλαβαίνουν και ακόμη λιγότεροι θέλουν καν να το σκέφτονται!
Για περισσότερες λεπτομέρειες ως προς το πρώτο θέμα, παραπέμπω στο αποκαλυπτικό άρθρο των κ. Λυγερού και Κωνσταντακόπουλου στον «Κόσμο του Επενδυτή» της 27ης Νοεμβρίου 2010, σχετικά με «άκρως απόρρητο» κείμενο του υπουργείου Εξωτερικών, το περιεχόμενο του οποίου και ο δημόσια μη γνωστός τρόπος γενέσεώς του, όμως, είναι ενδεικτικά του πώς δουλεύει (ή δεν δουλεύει) το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών. Επιπλέον, η υβριστική αντίδραση του εκπροσώπου του τελευταίου αποδεικνύει -για πολλούς- ότι ο συντάκτης του κειμένου ευθαρσώς προειδοποίησε τους διαπραγματευτάς μας για τους κινδύνους που συνεπάγονται για τα εθνικά συμφέροντα αυτά που συζητούν με τους Τούρκους.
Για το «Θρακικό Πρόβλημα» παρατηρώ τρία πράγματα.
Πρώτον: το θέμα των μειονοτικών ομάδων της Θράκης -και υπενθυμίζω ότι είναι τρεις, όχι μία- όπως άλλωστε και το θέμα της πΓΔΜ, το έχουμε κάνει πιο δυσχερές εμείς οι Ελληνες, είτε με το να αφήνουμε την κατάσταση να χειροτερεύει μόνη της με την πάροδο του χρόνου είτε με το να ενεργούμε οι ίδιοι με κομματικά ή προσωπικά κριτήρια. Περαιτέρω, με το να φοβόμαστε να αναγνωρίσουμε σε μειονοτικές ομάδες δικαιώματα που επιβάλλουν όχι μόνο οι διεθνείς μας υποχρεώσεις αλλά και ο ίδιος ο πολιτισμός μας και συγχρόνως να είμαστε εξαιρετικά ενδοτικοί στις δραστηριότητες του Τουρκικού Προξενείου της Κομοτηνής.
Δεύτερον: δεν βλέπω, αλλά και αμφιβάλλω εάν υπάρχουν σχέδια για το μέλλον, όταν οι Τούρκοι, έχοντας (με τη βοήθειά μας) «λύσει» τα προβλήματά τους στο Αιγαίο, στρέψουν την προσοχή τους στη Θράκη, όπως μας έχει ήδη προειδοποιήσει ο κ. Νταβούτογλου.
Είναι αίσχος πλην όμως αληθές το να πει κανείς ότι μια τέτοια εξέλιξη (εμμέσως) ενθαρρύνεται από το ελληνικό κράτος το οποίο συνεχώς: (α) παραχωρεί τις εξουσίες του σε θεσμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης χωρίς να διασφαλίσει ότι ακραίοι κύκλοι που κινούνται στους κόλπους και των κομμάτων δεν θα τους μετατρέψουν σε θεσμούς «αυτονομίας» ειδικά σε περιοχές που τους ευνοεί η συγκέντρωση πληθυσμού, (β) παραβλέπει τη δημογραφική εξέλιξη στην περιοχή, η οποία ΔΕΝ ευνοεί τους Ελληνες χριστιανούς.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΕΛΛΑΔΑ από την απαράδεκτη συναινετικότητα, κυλάμε στην εύκολη παράδοση."

Ο Έλληνας φαντάρος, σύμβολο των Αμερικανών στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Είναι ίσως η διασημότερη φωτογραφία του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, τραβηγμένη από τον σπουδαίο Γιουτζίν Σμιθ. Δείχνει καλύτερα από κάθε άλλη τη γενναιότητα και το θάρρος του ανώνυμου Αμερικάνου φαντάρου που πολέμησε για την ελευθερία. Με το τσιγάρο να κρέμεται μάγκικα στα χείλη, και με ένα βλέμμα που τσακίζει κόκαλα, αυτός ο στρατιώτης έγινε το σύμβολο της μεγαλύτερης γενιάς των Αμερικάνων. Αυτός ο στρατιώτης, όμως, δεν είναι Αμερικανός, είναι ο Έλληνας Ευάγγελος Κλωνής!
Ο Ευάγγελος Κλωνής γεννήθηκε στον Άγιο Γεώργιο της κοινότητας Πάστρας (της Κεφαλονιάς) το 1916. Ήταν το δεύτερο παιδί μιας φτωχής οικογένειας που συνολικά θα αποκτούσε οκτώ. Παράτησε το σχολείο στην Τρίτη Δημοτικού.

Στα 14 του μετακόμισε στην Αθήνα, όπου δούλευε ο μεγαλύτερος αδερφός του. Εκεί δούλεψε σαν εισπράκτορας στο λεωφορείο ενός άλλου Κεφαλλονίτη, του Γεράσιμου Αρσένη: Φορούσε την άσπρη του στολή και έκοβε τα εισιτήρια. Ότι έβγαζε το έστελνε στη μητέρα του, αλλά τα λεφτά ήταν λίγα. Μια μέρα, όταν ήταν 16 χρονών, το λεωφορείο είχε σταματήσει στον Πειραιά, και ο Βαγγέλης είδε κάτι ναύτες να μεταφέρουν ψώνια σ' ένα καράβι.

 Ο Βαγγέλης πήγε αμέσως στον Αρσένη, του έδωσε τις εισπράξεις της ημέρας και του είπε: «Εγώ φεύγω. Πες στη μάνα μου ότι θα της στείλω λεφτά από την Αμερική». Και πήγε στο κρεοπωλείο, και φορτώθηκε ένα κομμάτι κρέας, και μπήκε σκυφτός στο καράβι, και κρύφτηκε στα αμπάρια.
Μετά από αρκετές περιπέτειες και με τη βοήθεια του καπετάνιου (ήταν κι αυτός κεφαλλονίτης) ο Βαγγέλης κατέληξε στο Λος Άντζελες.
Στο Λος Άντζελες έπιασε δουλειά στο ανθοπωλείο ενός άλλου κεφαλονίτη, του Σπύρου Στεφανάτου (ο οποίος σήμερα ζει στην Κεφαλονιά -είναι 94 χρονών). Η πόλη όμως δεν του άρεσε -είχε πολύ κόσμο, και δεν είχε συνηθίσει. Μετακόμισε στο Ντένβερ του Κολοράντο, όπου δούλευε σαν πιατάς σε ένα εστιατόριο, και κάποια στιγμή πήρε και μια δικιά του καντίνα με χοτ-ντογκ και τα πούλαγε στο δρόμο.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ο Έλληνας φαντάρος, σύμβολο των Αμερικανών στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο."

Η ουσία της Αρχαίας Ελληνικής θρησκείας

Αναδημοσίευση από το περιοδικό "Ιδεοθέατρον", τεύχος 24. Το κείμενο έχει γραφτεί από τον Π. Αναγνώστου.

Να κατανοήσουμε την ουσία της αρχαίας Ελληνικής θρησκείας είναι πολύ δύσκολο, διότι αυτή ήταν η εκδήλωση των κατά καιρούς ακμασάντων και κανονικώς λειτουργησάντων Μυστηρίων. Δυνάμεθα όμως να εξετάσουμε το υλικό το οποίο μας παρέχει η προμυθική περίοδος του Ελληνισμού και κυρίως η Ελληνική Μυθολογία, η οποία κατά πάσα πιθανότητα πηγάζει εκ της Πελασγικής.

Η αρχική Πελασγική θρησκεία ήταν κατά βάση φυσιολατρική, θεοποιούμενων των φυσικών δυνάμεων και νόμων. Έπλασαν τους θεούς καθ' ομοίωσιν των ανθρώπων. Καθ' όσον δε αναπτύσσετο η διάνοια των αρχαίων Ελλήνων, στους θεούς αυτούς έβλεπαν συμβολικώς τους εργάτες όχι μόνο της φυσικής αλλά και της ηθικής τάξεως.

Τοιουτοτρόπως η Δήμητρα, η Γη μήτηρ, από θεά των φυτών και της χορηγού του σίτου εγένετο η ευρέτρια και προστάτις της γεωργίας και αργότερα στα Ελευσίνια μυστήρια ο μύθος αυτής και τα εν αυτοίς δρώμενα εσυμβόλιζαν εκτός των φυσικών γεγονότων, άλλα γεγονότα σχέσιν έχοντα με την ανθρώπινη ψυχή.
Κατά τον Σπ. Νάγο, τα μυστήρια της Ελευσίνος υπήρξαν τα θεμέλια του διαφωτισμού" της ανθρωπίνης ψυχής, τα υποδείξαντα σε αυτήν το φως της σωτηρίας. η εικόνα της παλαιούσης προς το σκότος ψυχής διετυπώθη στα μυστήρια της Ελευσίνος εν πληρεστάτη περιγραφή. Η δε αποκάλυψη των μέσων με σκοπό να νικήσει κάποιος το σκότος υπεδείχθη υπό τούτων πλήρως και ιδού γιατί οι μυηθέντες ωμολόγησαν ότι ο μυηθείς στα Ελευσίνια άνθρωπος θα έχει μετά θάνατον ευδαιμονία.

Να κατανοηθούν τα απόρρητα Μυστήρια δεν ήταν δυνατόν αν ο επιθυμών τούτο δεν ήταν μυημένος σε αυτά και κατάλληλος ψυχικώς για την κατανόησή τους. Η μύηση ήταν δια σειράς δοκιμασιών βαθμιαία από βαθμού σε βαθμό με προϋπόθεση από του κατωτάτου, του εξαγνισμού και της καθ άρσεως, μέχρι του ανωτάτου, στον όποιον ο μεμυημένος ελέγετο επόπτης, δηλαδή κατείχε την εξ εποπτείας Γνώση.

Η παλαιά θρησκεία θεωρούσε θεούς και ανθρώπους αδιακρίτως ως παράγοντες της παγκοσμίου θείας φύσεως συνεξελισσομένους, τους μεν θεούς ως νόμους αύτης, τους δε ανθρώπους ως δημιουργήματα αυτής, εξελισσόμενους δι' αυτών σε θεία κατάσταση.

Αλλά τι είναι φύση; ερωτά ο Θαλής το 600 και ποια η αρχή του σύμπαντος; Απεφάνθη δε ότι αρχή του παντός είναι το ύδωρ.

Ο Αναξίμανδρος το 570 είπε ότι είναι το άπειρον. Ο Ηράκλειτος το 500 το πυρ. Ο Εμπεδοκλής το 450 ο αήρ, η γη και το ύδωρ. Ο Αναξαγόρας διεκήρυξε ότι ο νους είναι η αρχική ουσία, εκ της οποίας τα πάντα προέρχονται. Τέλος ο Λεύκιππος διετύπωσε την θεωρία των ατόμων.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η ουσία της Αρχαίας Ελληνικής θρησκείας"

Το μυστικό της ηχητικής των αρχαίων θεάτρων

Η ηχητική των αρχαίων θεάτρων που θαυμάζουμε σήμερα εξασφαλιζόταν με τα αντηχούντα αγγεία που βρίσκονταν κάτω από τα σκαλιά του κοίλου και τα σκηνικά άλλαζαν σχεδόν αυτόματα, όπως αποδεικνύει η πρόσφατη ανασκαφική έρευνα στο Αρχαίο Θέατρο του Δίου. Η τεχνολογία του Αρχαίου Ελληνικού Θεάτρου, και ιδιαιτέρως το Θέατρο του Δίου, έχει απασχολήσει τον αρχιτέκτονα, καθηγητή του ΑΠΘ Γιώργο Καραδέδο, ο οποίος θα παρουσιάσει τα συμπεράσματα της έρευνάς του απόψε στις 7.00 στο πλαίσιο των διαλέξεων των Φίλων του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου (Τοσίτσα 1).
Ο ίδιος μας είπε ότι «τα αντηχούντα αγγεία τοποθετούνταν σύμφωνα με έναν μαθηματικό υπολογισμό σε κόγχες κάτω από τα σκαλιά του κοίλου, διηρημένα σε αγγεία τέταρτης, πέμπτης, όγδοης και διπλής όγδοης, σύμφωνα με τις αντηχήσεις τους στις διάφορες νότες. Οταν η φωνή των ηθοποιών, περιβάλλοντας τα αγγεία, που είναι στον ίδιο τόνο με αυτήν, προκαλεί την αντήχησή τους, γίνεται πιο δυνατή, πιο καθαρή και πιο μεγαλεπήβολη».
Ολα ξεκίνησαν όπως φαίνεται από την εισαγωγή των μαθηματικών και της θεωρίας των αριθμών από τους Πυθαγόρειους στην αρχιτεκτονική. Τότε χρησιμοποίησαν γεωμετρικές χαράξεις στον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό των κτιρίων και ειδικότερα των θεάτρων. «Ειδικά ο σχεδιασμός των θεάτρων επηρεάστηκε σημαντικά από την ακουστική, η οποία διαμορφώνεται σε επιστήμη από τον Αριστόξενο τον Ταραντίνο. Ο Βιτρούβιος στο πέμπτο βιβλίο του αναλύει την αρμονική θεωρία του Αριστόξενου και παραθέτει μουσικό διάγραμμα του Αριστόξενου. Το διάγραμμα αυτό δεν έχει σωθεί. Είναι όμως εύκολο να το αναπαραστήσουμε με βάση τις περιγραφές του Βιτρούβιου. Ο Αριστόξενος μας δίνει τις ακριβείς θέσεις και τις προδιαγραφές των “ηχείων”, δηλαδή των αντηχούντων αγγείων».
Εκτός από τις αρχαίες πηγές, «σύγχρονες ακουστικές έρευνες αποδεικνύουν ότι στα αρχαία θέατρα έχουν εφαρμοστεί βασικές αρχές σχεδιασμού που εξασφαλίζουν ηχοπροστασία, ακουστική ζωντάνια, διαύγεια και καταληπτότητα του θεατρικού λόγου. Μια από τις βασικότερες αρχές είναι η ενίσχυση της φωνής με έγκαιρες, θετικές ηχοανακλάσεις επάνω σε στοιχεία του θεάτρου (δάπεδο ορχήστρας, πρόσοψη κτιρίου σκηνής, λογείο), για την εξασφάλιση ενός φυσικού, αυτοδύναμου (παθητικού) μεγαφώνου, που αναπληρώνει τις ενεργειακές απώλειες, κυρίως στα υψηλότερα καθίσματα του κοίλου».

Αναπαράσταση του μουσικού διαγράμματος του Αριστόξενου για τη θέση των αντηχούντων αγγείων με βάση την περιγραφή του Βιτρούβιου
Το θέατρο ως λόγος και τέχνη εξελίχθηκε μαζί με το κτίριο της σκηνής, τη σκηνογραφία και την τεχνολογική υποστήριξή της. Οι «σκηνικοί αγώνες» απαιτούσαν τέσσερις έως πέντε παραστάσεις την ημέρα. Επρεπε λοιπόν τα σκηνικά να αλλάζουν γρήγορα και εύκολα. Τα θέατρα διέθεταν «θύρες», μεγάλα ανοίγματα στο κτίριο της σκηνής, τα οποία καλύπτονται με ζωγραφισμένους ξύλινους πίνακες ή υφασμάτινα πετάσματα. Για την αυτόματη αλλαγή των σκηνικών αναφέρεται πως είχαν την «περίακτο», μια πρισματική περιστρεφόμενη κατασκευή. Είχαν επίσης το «εκκύκλημα» το «ημικύκλιο» και το «στροφείο», κυλιόμενες εξέδρες, τη «μηχανή» ή «κράδη» και την «γέρανο» για τη μεταφορά στον αέρα ανθρώπων ή των «από μηχανής θεών» και το «θεολογείο», εξέδρα στην οποία κάθονταν οι θεοί για να μιλήσουν με τους θνητούς. Για την αναπαράσταση καιρικών φαινομένων είχαν το «κεραυνοσκοπείο» και το «βρονείο», καθώς και τη «χαρώνεια κλίμακα», υπόγειο διάδρομο για την άνοδο και κάθοδο στον κάτω κόσμο των χθόνιων θεών και των φαντασμάτων.

Η σύγχρονη έρευνα για τον αρχαίο μηχανολογικό εξοπλισμό των θεάτρων καταλήγει σε αντικρουόμενες απόψεις, υποστηρίζει ο κ. Καραδέδος, γιατί βασίζεται σε ελλιπή δεδομένα. «Στο πρόσφατα ανασκαμμένο Θέατρο του Δίου, όμως, παρά την κακή κατάσταση διατήρησής του, σώθηκαν αρκετά στοιχεία, τα οποία τεκμηριώνουν τη θέση και εν μέρει τη λειτουργία αρκετών από τους θεατρικούς μηχανισμούς, όπως των “περιάκτων”, του “θεολογείου”, της “γέρανου”, της “χαρώνειας κλίμακας”, του “κεραυνοσκοπείου”, καθώς και ανασυρόμενης αυλαίας χωρισμένης σε τρία τμήματα».
www.artmag.gr

http://www.24grammata.com

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Το μυστικό της ηχητικής των αρχαίων θεάτρων"

Ο Ήλιος της Βεργίνας - Η Ιστορία του αρχαίου Ελληνικού συμβόλου.

Ελληνικός αμφορέας του 560 π.Χ.
που απεικονίζει την θεά Αθηνά με τον Ερμή.
Βλέπουμε χαρακτηριστικά, τον Ήλιο της Βεργίνας,
πάνω στην ασπίδα της θεάς Αθηνάς.

Ο Ήλιος της Βεργίνας (αλλιώς "Αστέρι της Βεργίνας") είναι ένα σύμβολο που χρησιμοποιήθηκε ευρέως από τους Αρχαίους Έλληνες. Αν και ο Ηλιος της Βεργίνας είναι ένα σύμβολο Πανελλήνιο, έγινε διάσημος λόγω των Μακεδόνων, οι οποίοι το χρησιμοποιούν ως σύμβολο της δυναστείας Αργεαδών στο Βασίλειο της Μακεδονίας.

Το Ελληνικό Αρχείο σας παραθέτει όλα τα στοιχεία και τις εικόνες, που δείχνουν την ιστορία και την σημασία αυτού του σημαντικού συμβόλου, στην Αρχαία Ελλάδα.
Ο τυπικός Ήλιος της Βεργίνας, αποτελείται απο 16 ακτίνες. Μπορούμε επίσης να τον δούμε και με 12 ή ακόμα και 8 ακτίνες του Ήλιου. Ο Ήλιος με τις δεκαέξι ακτίνες αντιπροσωπεύει τα εξής: Οι 4 ακτίνες αντιπροσωπεύουν τα 4 στοιχεία της φύσης, ΓΗ - ΘΑΛΑΣΣΑ - ΦΩΤΙΑ - ΑΕΡΑΣ και οι υπόλοιπες 12 ακτίνες αντιπροσωπεύουν τους...

12 Θεούς του Ολύμπου. (Δείτε την χαρακτηριστική εικόνα αριστερά, που επεξηγεί τις ονομασίες των 16 ακτίνων.) Ο Ήλιος της Βεργίνας, κατά κυριότητα συμβολίζει κάτι το παρθένο. Γι'αυτό και συνήθως βλέπουμε το αρχαίο αυτό Ελληνικό σύμβολο, στην παρθένο θεά Αθηνά. Αλλα και σε αρκετές άλλες περιπτώσεις, μπορεί να ταυτοποιηστεί και με τον θεό Απόλλωνα Ο Ήλιος της Βεργίνας αποτέλεσε ενα κοινό σύμβολο της αρχαίας Ελλάδας και το βρίσκουμε σε κέρματα, αγγεία, τοιχογραφίες και αγάλματα, πολύ πριν το Μακεδονικό βασίλειο και την δυναστεία των Αργεάδων.


Δεκαεξάστεροι και Οχτάστεροι Ήλιοι παρουσιαζονται συχνα σε Μακεδονικά και Ελληνιστικά νομίσματα και ασπίδες της Περιόδου. Επίσης υπαρχει και αριθμός απεικονίσεων Αθηναίων Οπλιτών να φέρουν ενα πανομοιότυπο δεκαεξάκτινο σύμβολο στη πανοπλία τους, απο τον 6ο π.Χ. αιώνα ,καθώς και σε νομίσματα, απο τη νησιωτική μεχρι την ηπειρωτική Ελλάδα, όπως στη Κέρκυρα, εύρημα 5ου π.Χ. αιώνα, Λοκρίδα, 4ο π.Χ. αιώνα. Μετά την ένωση των Ελλήνων υπο την αρχηγεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ο Ήλιος της Βεργίνας αποτέλεσε το κύριο σύμβολο της Ελληνικής εθνογέννεσης.
Παρακάτω σας παραθέτουμε μερικά στοιχεία με εικόνες, που δείχνουν οτι στο σύμβολο του Ήλιου της Βεργίνας αποτέλεσε ένα απο τα αρχαία σύμβολα της Ελλάδος, πολύ πριν την άνοδο του Ελληνικού βασιλείου της Μακεδονίας. Δεκάδες νομίσματα, αγγεία κ.α που φέρουν το σύμβολο, βρέθηκαν σε πάρα πολλά μέρη της Ελλάδος, εκτός της Μακεδονίας. Επιπλέον, θα κάνουμε και μια μικρή ιστορική αναδρομή, για να δούμε την εξέλιξη αυτού του συμβόλου μέσα στον χρόνο:




2000 π.Χ.: Αυτή είναι η στιγμή όπου οι αρχαίοι Έλληνες, άρχισαν πρώτοι να χρησιμοποιούν αυτο το σύμβολο
του Ηλίου. To σύμβολο δεν είχε τυποποιηθεί ακόμα με την πρώιμη μορφή του.

780 π.Χ.: .Έχει αρχίσει πλέον η χρήση του συμβόλου. Το ακόλουθο έργο τέχνης δείχνει την μάχη της Τροίας. Μπορούμε να δούμε καθαρά το σύμβολο πάνωστον πολεμιστή, όπως βρέθηκε στο νησί της Μυκόνου.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ο Ήλιος της Βεργίνας - Η Ιστορία του αρχαίου Ελληνικού συμβόλου."

Μάθιου Νίμιτς: Οι Σκοπιανοί είναι Σλάβοι

Μάθιου Νίμιτς στη συνάντηση του με την Παμμακεδονική : Οι Σκοπιανοί είναι Σλάβοι
Εντυπωσιακές ήταν οι δηλώσεις του Μάθιου Νίμιτς για το ζήτημα των Σκοπίων κατά τη συνάντηση που είχε ο τελευταίος την περασμένη Παρασκευή στη Νέα Υόρκη με αντιπροσωπεία της Παμμακεδονικής.
Σύμφωνα με δηλώσεις του προέδρου της Παμμακεδονικής Δρ. Αντώνιου Παπαδόπουλου στην ομογενειακή εφημερίδα ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ ο Αμερικανός μεσολαβητής των Ηνωμένων Εθνών κατά τη διάρκεια της συνάντησης που είχε με μέλη της Παμμακεδονικής αναγνώρισε ότι οι Σκοπιανοί είναι Σλάβοι και ότι «έκαναν τεράστιο σφάλμα στην προσπάθειά τους για αρχαιοποίηση της κοινωνίας και χρησιμοποίηση των αρχαίων ελληνικών μακεδονικών συμβόλων».

Συνεχίζοντας τις δηλώσεις του στην εφημερίδα ο πρόεδρος της Παμμακεδονικής επεσήμανε ότι όταν ανέφερε στο Μάθιου Νίμιτς το θέμα της Μακεδονικής ταυτότητας και ότι δεν πρέπει να χρησιμοποιείται ο επιθετικός προσδιορισμός «Μακεδονικός» για το στρατό της γειτονικής χώρας, τη γλώσσα τους και το λαό τους, του απάντησε ότι, πράγματι, ίσως να είναι μια καλή ιδέα να χρησιμοποιείται ο όρος «ο λαός της τάδε Δημοκρατίας», «ο στρατός της τάδε Δημοκρατίας» και «η γλώσσα της τάδε Δημοκρατίας», και όχι ο επιθετικός προσδιορισμός «Μακεδονικός» κ.λπ.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Μάθιου Νίμιτς: Οι Σκοπιανοί είναι Σλάβοι"

Η λύση του Κυπριακού περνάει από τη Μόσχα»

ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΟΝΗΣΟΥ, ΤΟ ΑΙΓΑΙΟ, ΤΟ ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟ, ΤΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΕΣ ΣΤΗ ΜΕΣΟΓΕΙΟ

«Η λύση του Κυπριακού περνάει από τη Μόσχα»
Συνέντευξη στον ΓΙΑΝΝΗ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ (giannis@enet.gr )
Πρώην διπλωμάτης (1975-1981), ο Βρετανός λέκτορας του Ιονίου Πανεπιστημίου, Γουίλιαμ Μάλινσον, ο οποίος ζει μόνιμα στην Ελλάδα, στο εξαιρετικά ενδιαφέρον βιβλίο του «Πικρές Ελιές» -που κυκλοφόρησε πριν από λίγες ημέρες από τις εκδόσεις της Εστίας- ανατρέχει στην ιστορία της Κύπρου και τις ποικίλες περιπέτειες που ο λαός τής μαρτυρικής Μεγαλονήσου βίωσε, ενώ στη συνέντευξή του στην «Ε» μιλά και για το σήμερα, το Αιγαίο, το Καστελόριζο, τα πετρέλαια, την ελληνοκυπριακή προσέγγιση με το Ισραήλ και τις γεωπολιτικές ισορροπίες στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου.
Πρώην Βρετανός διπλωμάτης, ο Γουίλιαμ Μάλινσον καταγράφει στο βιβλίο του «Πικρές Ελιές» (εκδ. Εστία) μερικές πικρές αλήθειες για την Κύπρο
Από τη διπλωματία γιατί φύγατε;
«Ισως παραήμουν ευθύς χαρακτήρας για διπλωμάτης. Αν και ο σοβαρότερος λόγος ήταν η αίσθηση ότι η Βρετανία είχε πάψει πλέον να είναι ανεξάρτητη, συνεπώς, στο υπόλοιπο της καριέρας μου, δεν θα δούλευα για την πατρίδα μου αλλά για την Αμερική...».
Και πώς φτάσατε στη συγγραφή ενός βιβλίου με θέμα την Κύπρο;
«Οταν βρέθηκα το 1994 με υποτροφία στην Ελλάδα για το διδακτορικό μου, που ήταν σχετικό με τον Ψυχρό Πόλεμο, ανακάλυψα ένα έγγραφο του 1975, υπαγορευμένο από τον επικεφαλής του Φόρεϊν Οφις, το οποίο έλεγε: "Πρέπει να διαιρέσουμε τους Ελληνες και τους Τούρκους". Δεν πίστευα στα μάτια μου, οπότε αποφάσισα να το ερευνήσω περισσότερο. Στην πορεία συνειδητοποίησα τη σημασία του θέματος της Κύπρου, παρότι οι Ελληνες μάλλον τείνουν να το αποφεύγουν. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο θέμα της παροχής των ντοκουμέντων για την Κύπρο, οι Ελληνες με δυσκόλεψαν περισσότερο από τους Βρετανούς!».
Για ποιο λόγο οι Ελληνες «ζορίζονται» με το θέμα της Κύπρου;

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η λύση του Κυπριακού περνάει από τη Μόσχα»"

ΜΑΖΙ ΤΑ ΦΑΓΑΜΕ ΚΥΡΙΑ ΜΕΡΚΕΛ

SIPRI “A Top Global Think Tank”: ΝΑ ΠΟΥ ΠΗΓΑΝ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Με βάση τα στοιχεία του – “Stockholm Ιnternational Peace Research Ιnstitute” - η Γερμανία είναι η ΤΡΙΤΗ ΕΞΑΓΩΓΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ σε Παγκόσμιο επίπεδο όσον αφορά τα ΟΠΛΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ. Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΠΕΛΑΤΗΣ της ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ τη ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΔΕΚΑΕΤΙΑ είναι με διαφορά η …ΕΛΛΑΔΑ

ΔΕΙΤΕ ΠΙΟ ΚΑΤΩ ΤΟ ΠΙΝΑΚΑ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΜΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΧΩΡΕΣ…

TIV of arms exports from Germany (FRG), 2000-2010
Generated: 15 March 2011
Figures are SIPRI Trend Indicator Values (TIVs) expressed in US$ m. at constant (1990) prices.
Figures may not add up due to the conventions of rounding.
A ’0′ indicates that the value of deliveries is less than US$0.5m
For more information, see http://www.sipri.org/contents/armstrad/output_types_TIV.html
Source: SIPRI Arms Transfers Database
		2000	2001	2002	2003	2004	2005	2006	2007	2008	2009	2010	Total
	Albania								5				5
	Algeria			3									3
	Argentina	134				134							268
	Australia		236	236	236	236	236	236	1	25	11	46	1497
	Austria		0	5	6	5	6	2	280	220	330		854
	Bangladesh		8										8
	Belgium						0	6	6	6	6	6	31
	Brazil						170			4	40	78	292
	Brunei										40	40	80
	Canada	38	31			10	10		42				131
	Chad									0			0
	Chile	5					1	1	86	264	176	69	602
	China	15	14	12	14	27	19	14	6	6	6	6	139
	Colombia				2							10	12
	Czech Republic									3			3
	Denmark	1	16	27	40	84	47						215
	Egypt	2	10	24	122								157
	Estonia	9			2	7	1						19
	Finland				198	10	37	26	3				274
	France			7	0			6	11	6	6		37
	Gabon							0					0
	Greece	124		6	143	159	106	455	497	294	288	410	2482
	India	169	32	20	12	5	5	16	20	20	47	68	415

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΜΑΖΙ ΤΑ ΦΑΓΑΜΕ ΚΥΡΙΑ ΜΕΡΚΕΛ"

ΜΕΓΑΛΙΘΙΚΑ ΚΤΙΣΜΑΤΑ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Πολλά είναι τα ερωτήματα που προκύπτουν από την μελέτη των Μεγαλιθικών - Κυκλώπειων κτισμάτων (όπως π.χ. ο Τάφος του Ατρέα στις Μυκήνες, τα Κυκλώπεια τείχη ή το "Δρακόσπιτο" στην Όχη, που ενδεικτικά σας παρουσιάζουμε).
Πως έγινε η επεξεργασία τόσο μεγάλων λίθινων όγκων; (π.χ. η πέτρα βάρους 122 τόνων στο υπέρθυρο του τάφου του Ατρέα). Πώς έγινε η μεταφορά τους; (σε μερικές περιπτώσεις τα λατομεία απείχαν μεγάλες αποστάσεις από τον χώρο κατασκευής του μνημείου). Με ποίες τεχνικές γινόταν η ανύψωση τέτοιων λίθων; (που ακόμα και για τα σημερινά δεδομένα είναι δύσκολο).

Όσο εμβαθύνουμε στην μελέτη των Μεγαλιθικών - Κυκλώπειων κτισμάτων (π.χ. τα κυκλώπεια τείχη των Μυκηνών, Τίρυνθος κ.α.) παρατηρούμε δυνατότητες, οι οποίες τα μεταγενέστερα χρόνια φαίνεται να μην υπάρχουν ή να μην χρησιμοποιούνται. Εντύπωση προκαλεί π.χ. η ικανότητα των Μυκηναίων να χειρίζονται με άνεση και εξαίρετη τεχνική ογκόλιθους πολύ μεγάλου μεγέθους, κατασκευάζοντας τα περίφημα κυκλώπεια τείχη, ενώ δεν υπάρχει παρεμφερές κτίσμα σε μεταγενέστερες εποχές.
Σε μεταγενέστερες εποχές υπάρχουν εξαίρετα κτίσματα στα οποία έχουν χρησιμοποιηθεί ανεπτυγμένες (ακόμα και για τα σημερινά δεδομένα) τεχνικές όπως π.χ. στον Παρθενώνα της Ακροπόλεως, αλλά δεν υπάρχουν κτήρια ή κτίσματα "Κυκλώπειας τεχνοτροπίας", δηλαδή κτίσματα στα οποία να γίνεται εκτεταμένη χρήση ογκόλιθων.

Ακόμα και σήμερα ο επισκέπτης του χώρου εντυπωσιάζεται από την άριστη εφαρμογή των ανόμοιων (και μεγάλου βάρους) ογκόλιθων στο τείχος του ανακτόρου των Μυκηνών, δείγμα της εξαίρετης τεχνικής των Μυκηναίων κατασκευαστών , αλλά και της ικανότητάς τους να χειρίζονται λίθους τόσο μεγάλου μεγέθους.

Άποψη από τα Ελληνιστικά τείχη της Ασίνης. Η διαφορά του οικοδομικού υλικού είναι εμφανής. Όπως και σε όλα τα κτίσματα της εποχής, οι λίθοι είναι πάρα πολύ μικρότεροι και είναι λαξευμένοι σε (σχετικά) ομοιόμορφο σχήμα , προκειμένου να είναι πιο εύκολη η εφαρμογή κατά το κτίσιμο. (η φωτογραφία είναι από -σχετικά- κοντινή απόσταση σε αντίθεση με την φωτογραφία από τα τείχη των Μυκηνών που είναι από μεγαλύτερη απόσταση)

Άλλο ένα δείγμα χρήσης ογκόλιθων μεγάλου μεγέθους και βάρους, υπάρχει στον Τάφο του Ατρέως στις Μυκήνες.

Στην βάση του κουφιστικού τριγώνου διακρίνουμε την συμπαγή πέτρα από αμυγδαλόπετρα βάρους 122 τόνων!! Το βάρος του λίθου μετά την κοπή του από το λατομείο και κατά την διάρκεια της μεταφοράς του, σίγουρα ήταν μεγαλύτερο κατά πολλούς τόνους. Το συμπέρασμα αυτό προκύπτει, γιατί ο ογκόλιθος αυτός υπέστη επεξεργασία και στον χώρο της οικοδομής, προκειμένου να πάρει την κλίση που απαιτείτο από την μορφή του οικοδομήματος (θόλος).

ΤΟ ΚΥΚΛΩΠΕΙΟ «ΔΡΑΚΟΣΠΙΤΟ» ΤΗΣ ΟΧΗΣ (περ. 1000 π.Χ.)

Η ύπαρξη του μυστηριώδους Δρακόσπιτου, το «σπίτι του Δράκου» όπως το αποκαλούν οι ντόπιοι, αποτελεί ένα απόλυτο αίνιγμα, κρατώντας καλά κρυμμένα τα μυστικά του. Ποιος το έκτισε, πως το έκτισε και για ποιο σκοπό;
Βρίσκεται σε μία δυσπρόσιτη περιοχή στο βουνό Όχη, πάνω από την Κάρυστο της Εύβοιας, σε υψόμετρο 1450 μ. – ίσως το υψηλότερο σημείο του βουνού.

Τοποθετημένο σε ένα σημείο της κορυφής , αυτό το μυστηριώδες - κυκλώπειας κατασκευής – κτίσμα προκαλεί με το μέγεθος και τις διαστάσεις του. Είναι κτισμένο με την ντόπια πέτρα που υπάρχει σε αφθονία στην γύρω περιοχή. Το περίεργο της κατασκευής του είναι η πολύ προσεγμένη δόμηση των λίθων, η μεγάλη εκφορτική στέγασή του και κυρίως οι όγκοι των βράχων που χρησιμοποιήθηκαν.

Η είσοδός του είναι χαρακτηριστική τρίλιθη είσοδος σχήματος Π, από μεγάλες κολώνες. Το υπέρθυρο έχει διαστάσεις 4,2 μ. μήκος 2,3 μ. πλάτος και 0,2 ~ 0,5 μ. πάχος. Αυτός ο βράχος που ζυγίζει περίπου 10 τόνους, πώς μετακινήθηκε ; Πώς σηκώθηκε στο ύψος των 2 μέτρων που είναι τοποθετημένος ; Τι εξυπηρετούσε ένα τέτοιο ιδιαίτερα προσεγμένο κατασκευαστικά κτίσμα στο υψόμετρο των 1450 μέτρων σε μία ιδιαίτερα δύσβατη περιοχή;
Το «Δρακόσπιτο της Όχης» έχει ενταχθεί από τους λιγοστούς μελετητές του στο γενικότερο σύστημα δρακόσπιτων της περιοχής της Νότιας Εύβοιας, κυρίως γύρω από τα Στύρα, τα οποία όμως δεν παρουσιάζουν την τελειότητα της δικής του κατασκευής. Ανασκαφές δεν έχουν γίνει και η χρονολόγησή του (περ. 1000 π.Χ.) γίνεται σε συσχετισμό με παρόμοια κτίσματα Κυκλώπειας τεχνοτροπίας (Τίρυνθα και Μυκήνες)

ΚΟΛΟΣΣΙΑΙΟΙ ΚΙΟΝΕΣ ΣΤΑ ΛΑΤΟΜΕΙΑ ΤΗΣ ΕΥΒΟΙΑΣ (περ. 4ος π.Χ. αιώνας)

Η παρουσία κιόνων τόσο μεγάλου μεγέθους στα λατομεία της Εύβοιας προκαλεί πολλά ερωτήματα. Οι συμπαγείς (και όχι σπονδυλωτοί όπως συνηθίζεται) κίονες σε πολλές περιπτώσεις είχαν βάρος 100 τόνων

Το μήκος του κίονα, σπασμένου σήμερα, είναι 4,5 μ. και η διάμετρός του είναι 2,2 μ. ο όγκος του συγκεκριμένου τμήματος υπολογίζεται στα 17 κυβικά μέτρα και το βάρος του στους 46 τόνους. Ο κίονας έπρεπε χωρίς το κιονόκρανο να έφτανε σε μήκος τα 11 μέτρα και το βάρος του πάνω από 100 τόνους! Τι μέσα υπήρχαν για την μεταφορά αυτών των κιόνων από τα δύσβατα λατομεία στα λιμάνια; Με τι είδους πλοία μεταφέροντο; Είναι ελάχιστα από τα ερωτήματα που προκύπτουν.

Η χρονολόγηση (περίπου 4ος π.Χ. αιώνας) προκύπτει όχι από μελέτες και ανασκαφές, αλλά συγκριτικά με το γεγονός ότι από τους κλασσικούς μέχρι τους ελληνιστικούς χρόνους, διεξάγετο ένα ευρύτατο εμπόριο μαρμάρου από την Εύβοια και γι αυτό δεν είναι ασφαλής αυτή η χρονολόγηση. Φωτογραφία αριστερά : Γιγάντιος κίονας σε αρχαϊκό λατομείο στο Πυργάρι του Νιμποριού Ευβοίας

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ :

Στο βιβλίο του Χ. ΛΑΖΟΥ "ΜΗΧΑΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ" εκδόσεις ΑΙΟΛΟΣ.
Από όπου προήλθε η φωτογραφία και μέρος του κειμένου για το
"Δρακόσπιτο" της Όχης, και των κιόνων από τα λατομεία της Εύβοιας.

Στο περιοδικό "ΤΟ ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ " τεύχος 209 Σεπτέμβριος 1997
http://www.angelfire.com

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΜΕΓΑΛΙΘΙΚΑ ΚΤΙΣΜΑΤΑ"

Οι Παρθενώνες που χάθηκαν

Οι περισσότεροι γνωρίζουν έναν. Στην πραγματικότητα οι αρχαίοι ναοί της Αθηνάς στον Ιερό Βράχο ήταν τρεις, ωστόσο μόνο μικρά κομμάτια τους διασώζονται ως σήμερα.



Υπήρξε ο αρχαιότερος σημαντικός ναός στην Ακρόπολη. Ήταν δωρικός, περίπτερος και αν οι μεγάλοι καλλιτέχνες της εποχής δεν είχαν αρχίσει ακόμη να χρησιμοποιούν για τα έργα τους καθολικά το μάρμαρο, τα γλυπτά τους από πωρόλιθο που κοσμούσαν τα αετώματά του- ένα μέρος τους έχει διασωθεί ως σήμερα- έχουν κρατήσει ανέπαφα τα αρχαία χρώματα μεταφέροντάς μας έτσι στον βαθύ κόσμο των μύθων και των τεράτων που γεννούσε η πλούσια φαντασία των ανθρώπων. Είναι ένας «άγνωστος» Παρθενώνας αυτός, χαμένος εδώ και δυόμισι χιλιετίες από προσώπου Γης, ο Εκατόμπεδος νεώς όπως λεγόταν- επειδή είχε μήκος 100 ποδών-, ονομασία γνωστή από επιγραφή που αναφέρεται στη διαρρύθμιση του ιερού. Αλλά δεν είναι ο μόνος.

Οικοδομικές φάσεις των ναών της Αθηνάς

Το αέτωμα του Εκατόμπεδου στο μουσείο της Ακρόπολης

Ο επισκέπτης που ανεβαίνει σήμερα στην Ακρόπολη για να θαυμάσει το αριστούργημα του Ικτίνου, του Καλλικράτη και του Φειδία, ακροθιγώς μόνον, ή συνηθέστερα καθόλου, γνωρίζει ότι πριν από αυτόν υπήρχαν και ένας και δύο και τρεις άλλοι Παρθενώνες! Μικρό μέρος του γλυπτού διάκοσμου από τους δύο, κυρίως, πρόδρομους του Παρθενώνα, τον Εκατόμπεδο και τον αρχαίο ναό, εκτίθεται στο Μουσείο Ακρόπολης. Όλος ο βράχος όμως είναι διάσπαρτος από θραύσματά τους, αρχιτεκτονικά μέλη που έμειναν επί αιώνες στον αρχαιολογικό χώρο και άλλα που ενσωματώθηκαν στα τείχη, εμφανή τα περισσότερα για τους ειδήμονες. «Θα μπορούσαμε να αναστηλώσουμε ένα μεγάλο μέρος του αρχαίου ναού της Αθηνάς με αυτά τα κομμάτια» λέει η κυρία Μαίρη Ιωαννίδου διευθύντρια της Υπηρεσίας Συντήρησης Μνημείων Ακροπόλεως. Είναι δυνατόν όμως να ανασυντεθεί η μορφή ενός οικοδομήματος που έχει εξαφανιστεί;

Η μελέτη των μνημείων της Ακρόπολης βασισμένη σε υπάρχοντα στοιχεία οδήγησε τον καθηγητή κ. Μανόλη Κορρέ στη σχεδιαστική αναπαράσταση του Εκατόμπεδου (περί το 570 π.Χ.), τον οποίο παρουσιάζει με λεπτομέρεια. Βασικό «υλικό» του τα θραύσματα αρχιτεκτονικών μελών και γλυπτών από πωρόλιθο, που αποκαλύφθηκαν στα νότια και ανατολικά του Παρθενώνα από τα οποία προκύπτει ο ρυθμός του ναού και άλλα χαρακτηριστικά του. «Το κτίριο αυτό πρέπει να το φανταστούμε ως έναν δωρικό ναό με έξι κίονες στις προσόψεις, με αέτωμα και με δώδεκα κίονες στις μακριές πλευρές, ενώ έστεκε μεταξύ Ερεχθείου και Παρθενώνα, προτού υπάρξει το Ερέχθειο» λέει ο κ. Κορρές.

Πού βρίσκονταν όμως αυτά τα πώρινα αρχιτεκτονικά μέλη; Διάσπαρτα- όπως είναι και ο όρος που χρησιμοποιείται γι΄ αυτά- σε όλη την Ακρόπολη: Στα δυτικά του Παρθενώνα και ως τον ναό της Αθηνάς Νίκης βρέθηκαν τα μεγάλα κιονόκρανα και οι σπόνδυλοι του αρχαίου ναού, κοντά στο Ερέχθειο τα κιονόκρανα και τα γείσα του ενώ στην περιοχή του Αρρηφορίου υπάρχουν λίθοι από τα θεμέλιά του. Νοτιοανατολικά του Παρθενώνα εξάλλου εντοπίστηκαν τα θραύσματα από τα κιονόκρανα του Εκατόμπεδου.

Οπως λέει η αρχαιολόγος κυρία Ελίζα Σιουμπάρα, υπεύθυνη καταγραφής διάσπαρτων μελών της Ακρόπολης, «περισσότεροι από 20.000 διάσπαρτοι λίθοι με αρχαία επεξεργασίαέχουν εντοπισθεί στην Ακρόπολη, ενώ υπάρχουν άλλα 10.000 άμορφα κομμάτια που δεν διασώζουν κάποια χαρακτηριστικά ώστε να αποσαφηνισθεί από πού προέρχονται».
Από αυτά, σύμφωνα με την ίδια, 91 λίθοι έχουν αποδοθεί στον Προπαρθενώνα (τον πρώτο ναό), 30 στον Εκατόμπεδο της Αρχαϊκής εποχής και 500 στον Αρχαίο Νεώ, ενώ πολλά ακόμη έχουν αποδοθεί στα άλλα γνωστά μνημεία της Ακρόπολης. «Η παραμονή τους στο ύπαιθρο όμως ήταν καταστροφική καθώς ήταν εκτεθειμένα στις καιρικές συνθήκες» λέει η κυρία Μαίρη Ιωαννίδου, συμπληρώνοντας ότι «χρώματα δεν διασώζονται, ει μη μόνον ελάχιστα, καθώς έχει προκληθεί μεγάλη φθορά στις επιφάνειές τους». (Σήμερα πάντως έχουν μεταφερθεί στην αποθήκη Βelvedere όπου κατασκευάστηκαν ειδικά ράφια.) Ωστόσο, καταπληκτικά κομμάτια, που διατηρούν χρώματα και φέρουν διακοσμητικό μοτίβο πλοχμού έχουν ταυτισθεί ήδη από το συνεργείο διασπάρτων- περί τις 35 ταυτίσεις, συγκεκριμένα- και φυλάσσονται στην υπόγεια αποθήκη του παλαιού Μουσείου. «Είναιφανερό ότι θα ήταν δυνατόν η έκθεση του αετώματος Αρχαϊκού Ναού στο Μουσείο Ακρόπολης να συμπληρωθεί με τμήμα του θριγκού» καταλήγει η κυρία Ιωαννίδου.

Ήρωες και μυθολογικά τέρατα

Αφιερωμένος στην πολεμική υπόσταση της θεάς,στην πρόμαχο της πόλης Αθηνά Παρθένο,ήταν ο πρώτος αρχαϊκός ναός στην Ακρόπολη,ο Εκατόμπεδος,με έξι κίονες στις στενές πλευρές του και δώδεκα στις μακριές,στέγη που είχε μήκος 18 μ.,τριγωνικά αετώματα και μαρμάρινες μετόπες.Σε αυτόν αποδίδεται το μεγάλο τριγωνικό αέτωμα από πωρόλιθο με τα λιοντάρια που κατασπαράζουν έναν ταύρο,ενώ εκατέρωθεν της παράστασης ο Ηρακλής παλεύει με τον θαλάσσιο δαίμονα Τρίτωνα στη μία πλευρά και στην άλλη με τον λεγόμενο Τρισώματο δαίμονα,που κρατά στα χέρια του τα σύμβολα των τριών στοιχείων της φύσης: νερό,φωτιά, αέρας.

Στην κορυφή της σκάλας για την είσοδο στην Αίθουσα Αρχαϊκών του Μουσείου Ακρόπολης αυτός ο γλυπτός διάκοσμος με τον ήρωα και μυθολογικά τέρατα αποτελεί μια εντυπωσιακή εισαγωγή στον κόσμο της Αρχαϊκής εποχής.Θαμμένα επιμελώς μέσα στο χώμα από τους Αθηναίους, όταν θέλησαν να κατασκευάσουν νέο μεγαλύτερο ναό,βρέθηκαν αυτά τα γλυπτά το 1888.Αλλά οι λίθοι από τους τοίχους,τους κίονες και τα επιστήλια χρησιμοποιήθηκαν για την ανοικοδόμηση του νότιου τείχους της Ακρόπολης.

Κατ΄ αντιστοιχία το ίδιο έπραξαν και όταν οι Πέρσες κατέστρεψαν τον επόμενο Αρχαίο Ναό της Αθηνάς Πολιάδος (525-500 π.Χ.),που κτίστηκε από μάρμαρο και με διακόσμηση,από την οποία διασώθηκαν τα επιβλητικά γλυπτά της Γιγαντομαχίας σε υπερφυσικό μέγεθος λαξευμένα σε παριανό μάρμαρο (Αίθουσα Αρχαϊκών του Μουσείου Ακρόπολης).Πολλά αρχιτεκτονικά μέλη του εντοιχίστηκαν στο βόρειο τμήμα του τείχους και καθώς είναι ορατά από την Αρχαία Αγορά θεωρείται ότι οι Αθηναίοι τα τοποθέτησαν επίτηδες εκεί ως υπόμνηση του χρέους απέναντι στην πατρίδα.


Πηγή: Μαρία Θέρμου, Το Βήμα
Πηγές εικόνων: Το Βήμα, Αρχαιολογία της πόλης των Αθηνών, Μουσείο Ακρόπολης

http://erroso.blogspot.com

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Οι Παρθενώνες που χάθηκαν"

ΤΟ ΠΥΡΗΝΙΚΟ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ

ΤΟΥΡΚΙΑ-ΑΚΟΥΓΙΟΥ Ο εν δυνάμει εφιάλτης

 Ενα εφιαλτικό σενάριο: «υπάρχει 50% πιθανότητα να εκδηλωθεί ένας σεισμός 7 ρίχτερ σε ακτίνα 100 χιλιομέτρων από τον Κόλπο Ακούγιου μέσα στα επόμενα 40 χρόνια».

Για τους γνωρίζοντες, η εκτίμηση αυτή των σεισμολόγων προκαλεί μόνο δυσάρεστες σκέψεις.
Η περιοχή προορίζεται για την εγκατάσταση του πρώτου πυρηνικού σταθμού της Τουρκίας.
Οι εκτιμήσεις αυτές δεν αμφισβητούνται ούτε από τις επίσημες τουρκικές αρχές.
 Πώς να διαψευσθούν άλλωστε; Το 1872, ένα σεισμός 7,5 ρίχτερ συγκλόνισε την περιοχή.
Και το 1998 ένας άλλος ισχυρός σεισμός σάρωσε τα Άδανα, 136 χιλιόμετρα ανατολικά του Κόλπου του Ακούγιου. Μόλις 25 χιλιόμετρα από το Ακούγιου υπάρχει επίσης το ρήγμα Ecemis, ένα ρήγμα εξαιρετικά ενεργό.
Παρόλη την έκφραση ανησυχίας από σεισμολόγους στην Τουρκία και τις γειτονικές χώρες, τα σχέδια της τουρκικής κυβέρνησης για κατασκευή πυρηνικού σταθμού στο Ακούγιου παραμένουν.
«Μόνο ο Θεός μπορεί να με σταματήσει από το να υλοποιήσω αυτό το πρόγραμμα». Μ’ αυτή τη φράση απάντησε ο Τούρκος υπουργός Ενέργειας Τζουμχούρ Ερσουμέρ, στις διαμαρτυρίες της Greenpeace για την αποτροπή κατασκευής ενός πυρηνικού σταθμού στο Ακούγιου.
Ήταν 19 Οκτωβρίου του περασμένου χρόνου, όταν 9 ακτιβιστές της Greenpeace, οι οποίοι διαμαρτύρονταν στη γέφυρα του Βοσπόρου, συνελήφθησαν από την τουρκική αστυνομία. Η δίκη τους είχε οριστεί για τις 23 Μαρτίου 2000, αναβλήθηκε όμως για τις 30 Μαΐου. Εν τω μεταξύ και άλλοι ακτιβιστές της Greenpeace συνελήφθησαν, αυτή τη φορά γιατί πέταξαν με αερόστατο στο οποίο αναγράφονταν αντιπυρηνικά συνθήματα μπροστά από την Αγία Σοφία στην Κωνσταντινούπολη στις 10 Απριλίου 2000.
Αναβολή, για πολλοστή φορά, πήρε και η τελική απόφαση για την κοινοπραξία που θα αναλάβει το έργο της κατασκευής του πυρηνικού σταθμού στο Ακούγιου. Ο διαγωνισμός, που προκηρύχθηκε στις 28 Απριλίου 1997, αναμένεται να ολοκληρωθεί το καλοκαίρι του 2000, αν δεν υπάρξει βεβαίως και νέα αναβολή.
Οι λόγοι της αναβολής είναι δύο. Η αντίδραση του κόσμου και οι συγκρούσεις των διαπλεκόμενων συμφερόντων που διεκδικούν το έργο.
Τον πρώτο χρόνο των διαμαρτυριών (1994), το αντιπυρηνικό κίνημα στην Τουρκία μάζεψε 170.000 υπογραφές κατά της κατασκευής του πυρηνικού σταθμού. Στις 11-7-99, η Greenpeace διοργάνωσε ένα άτυπο δημοψήφισμα στα χωριά Μπουγιούκετζελι και Γιεσιλόβατζικ (που γειτνιάζουν με την περιοχή όπου σχεδιάζεται να γίνει ο πυρηνικός σταθμός) και 84% των κατοίκων ψήφισαν όχι στα πυρηνικά σχέδια. Ακολούθησαν πολλές δυναμικές διαμαρτυρίες της Greenpeace στην Άγκυρα και την Κωνσταντινούπολη.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΤΟ ΠΥΡΗΝΙΚΟ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ"

Οι "Γιατροί χωρίς Σύνορα" αναγνώρισαν τα Σκόπια ως... "Μακεδονία"

Σχόλιο lalei-kairia: Εάν το ΥΠ.ΕΞ ήταν πράγματι Ελληνικό τότε θα κινούσε άμεσα διαδικασίες για τη διακοπή της επιδοτήσεως αυτής της Μ.Κ.Ο των ψευδο-ανθρωπιστών. Και όχι μόνον, αλλά θα διέτασσε επιτόπιο οικονομικό έλεγχο για τα κονδύλια που έχουν εισπράξει έως σήμερα.

Αλήθεια, πότε πάτησαν το πόδι τους αυτοί οι "κύριοι" στην ελληνική επαρχία που υποφέρει δίχως υγιειονομική περίθαλψη; Πότε ενδιαφέρθηκαν για τους χιλιάδες ηλικιωμένους που υποφέρουν; Μία λέξη μόνον: Ξεφτίλες.

Να μη δώσει κανείς οικονομική βοήθεια σε αυτούς τους ανεύθυνους.

Φυλλάδια για το έργο που επιτελούν στον κόσμο, τα οποία έχουν παγκόσμιο χάρτη, όπου τα Σκόπια, εμφανίζονται ως… “Μακεδονία”, κυκλοφόρησαν και διανέμουν σε σπίτια, ανά την Ελλάδα, οι «Γιατροί χωρίς Σύνορα»...

Σε τηλεφωνική διαμαρτυρία πολίτου, οι Γιατροί χωρίς Σύνορα απάντησαν ότι το φυλλάδιο τυπώθηκε στην Ισπανία, χρησιμοποιώντας τον επίσημο χάρτη του ΟΗΕ. Σε παρατήρηση ότι το ελληνικό σκέλος των Γιατρών χωρίς Σύνορα δεν έπρεπε να δεχθεί να παραλάβει τα έντυπα, η απάντηση ήταν ότι… αυτός είναι ο χάρτης, που δέχεται ο ΟΗΕ.

Μετά την ερώτηση του βουλευτή του ΛΑ.Ο.Σ., Κυριάκου Βελόπουλου στη Βουλή, το υπουργείο Εξωτερικών επικοινώνησε με το ελληνικό σκέλος των Γιατρών χωρίς Σύνορα ζητώντας διευκρινίσεις.

Κοροϊδία χωρίς σύνορα

Η απίστευτη απάντηση που έδωσαν ήταν ότι το φυλλάδιο διανεμήθηκε μόνο σε… χορηγούς της ΜΚΟ. Διευκρίνισαν επίσης στο υπουργείο ότι για να μειώσουν τα λειτουργικά τους έξοδα, δέχθηκαν ως πιο συμφέρουσα την προσφορά ισπανικής εταιρίας για την εκτύπωση του ενημερωτικού υλικού. Η ισπανική εταιρία βρήκε έναν χάρτη (όλως τυχαίως…) όπου τα Σκόπια εμφανίζονται ως «Μακεδονία», όμως όπως ομολογούν η εσφαλμένη αναγραφή της ονομασίας των Σκοπίων (σε Macedonia) «διέλαθε» της προσοχής του ελληνικού τμήματος των Γιατρών χωρίς Σύνορα.

Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι αρκετά. Όπως πχ, πουθενά στην Ελλάδα δεν βρήκαν οι Γιατροί χωρίς Σύνορα (στην κοροϊδία) καλύτερη προσφορά για την εκτύπωση του ενημερωτικού τους υλικού; Έκαναν δηλαδή πανευρωπαϊκό διαγωνισμό και κατέληξαν στην Ισπανία; Και μάλιστα σε μια εποχή που η κρίση μαστίζει την Ελλάδα;

Δεν έκριναν οι ανθρωπιστές Γιατροί χωρίς Σύνορα – οι οποίοι καίγονται και τρέχουν να συμπαρασταθούν στους λαθρομετανάστες Αφγανούς της Πάτρας- ότι έστω αυτή τη δουλειά θα έπρεπε ίσως να την δώσουν σε μια ελληνική επιχείρηση, από τα τσουβάλια με τα εκατομμύρια που εισπράττουν ως επιχορήγηση από το ελληνικό δημόσιο;

Υπήρχε περίπτωση ο χάρτης όπου τα Σκόπια θα εμφανίζονταν ως «Μακεδονία» να περνούσε στην εκτύπωση αν το έργο αναλάμβανε ελληνική επιχείρηση;

Πόσο ειλικρινείς είναι οι Γιατροί χωρίς Σύνορα στην Ελλάδα, όταν απαντούν στο υπουργείο ότι το λάθος έγινε από τους Ισπανούς; Πόσο ειλικρινείς είναι οι Γιατροί χωρίς Σύνορα στην Ελλάδα όταν απαντούν ότι δεν το πρόσεξαν, αλλά όταν το είδαν απέσυραν το υλικό;

Οι Γιατροί χωρίς Σύνορα έχουν κάθε δικαίωμα να θεωρούν ότι όταν απευθύνονται στο υπουργείο Εξωτερικών έχουν να κάνουν με ηλιθίους και να δίνουν τέτοιου είδους απαντήσεις...

Διότι δεν είναι τόσο ειλικρινείς όσο θέλουν να εμφανίζονται… Η κεντρική διοίκηση των Γιατρών χωρίς Σύνορα στην Ελβετία, όπως μπορεί να δει κανείς έχει αναγνωρίσει τα Σκόπια ως «Μακεδονία», σε χάρτες που εμφανίζει στην επίσημη ιστοσελίδα της…

Έχουν διαμαρτυρηθεί στην κεντρική διοίκηση των Γιατρών χωρίς Σύνορα στη Ελβετία για το «λάθος»; Κάλεσαν έστω την κεντρική διοίκηση να διορθώσει την επικοινωνία της με τον έξω κόσμο;

Μάνος Μεϊμαράκης

http://www.elkosmos.गर

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Οι "Γιατροί χωρίς Σύνορα" αναγνώρισαν τα Σκόπια ως... "Μακεδονία""

ΤΑ ΠΥΡΗΝΙΚΑ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΤΑ ΠΥΡΗΝΙΚΑ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ"

ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΛΕΝΕ ΣΤΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΤΩΝ 8:00

Δύο Έλληνες καινοτόμοι, οι επιστήμονες στον τομέα της νανοτεχνολογίας Ιωάννης Αραμπατζής και Βασίλης Θεοχαράκης, ανατρέπουν τα δεδομένα και απογειώνουν την Ελλάδα!!!

Δύο Έλληνες επιστήμονες ανατρέπουν τα δεδομένα και απογειώνουν τη χώρα ΝΑΝΟΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ είναι ο κλάδος της επιστήμης που έχει ως σκοπό να δημιουργήσει σωματίδια ύλης, τα οποία είναι πολύ μικρά σε μέγεθος - συνήθως 100 νανόμετρα ή μικρότερα. Ένα νανόμετρο (nm) είναι ένα δισεκατομμυριοστό του μέτρου (10-9 m). Για ν’ αντιληφθεί κανείς το σχετικό μέγεθος ενός νανόμετρου προς το μέτρο, μπορεί να φανταστεί το εξής: Αν η γη είναι όσο ένα μέτρο, τότε το νανόμετρο είναι όσο ένα μήλο. Όταν ένα κοινό υλικό μικραίνει σε επίπεδο νανοκλίμακας, τότε παρουσιάζει πρωτότυπες και μοναδικές ιδιότητες, σε σχέση με τα μόρια ή τα ευμεγέθη, κλασικά υλικά όπως τα γνωρίζουμε.

Έτσι, αναπτύσσουμε μοναδικές εφαρμογές με όχημα τη νανοτεχνολογία, με σκοπό να εφαρμοστούν στην καθημερινότητα χωρίς ιδιαίτερες απαιτήσεις από τον τελικό χρήστη, γνώσεις ή υψηλό κόστος. Σε τελική ανάλυση, πρόκειται για μια νέα επιστήμη, η οποία στα επόμενα χρόνια θ’ ανατρέψει τα πάντα στην καθημερινότητά μας. Η νανοτεχνολογία σήμερα εφαρμόζεται:
*Στην Ιατρική με πολύ εντυπωσιακά αποτελέσματα, καθώς σε λίγο καιρό ασθένειες, που μέχρι πρόσφατα ήταν ανίατες, θα καταπολεμηθούν.
*Στο Διάστημα για προστασία των διαστημικών σταθμών.
*Στην πληροφορική, όπου νέες γενιές επεξεργαστών κατασκευάζονται και θα ανατρέψουν τα μέχρι σήμερα δεδομένα.
*Σε καταναλωτικά προϊόντα, τα οποία απευθύνονται στο ευρύ κοινό, με στόχο να κάνουν τη ζωή των ανθρώπων καλύτερη και ασφαλέστερη.
*Στα επόμενα χρόνια τα πάντα στη ζωή μας, από το ψωμί μέχρι τα πιο πολύπλοκα αντικείμενα, θα περιέχουν στοιχεία νανοτεχνολογίας.
Στην εποχή της νανοτεχνολογίας, ενός όρου ή μιας επιστήμης καλύτερα, άγνωστης για τους περισσότερους από εμάς, δύο Έλληνες καινοτόμοι, οι επιστήμονες στον τομέα της νανοτεχνολογίας Ιωάννης Αραμπατζής και Βασίλης Θεοχαράκης, ανατρέπουν τα δεδομένα και απογειώνουν την Ελλάδα, προσφέροντας στη χώρα διεθνείς διακρίσεις σε ό,τι αφορά την καινοτομία στον τομέα της πράσινης δόμησης. Εμπνευστές και δημιουργοί της ελλαδικής εταιρείας νανοτεχνολογίας, NanoPhos AE, οι Ιωάννης Αραμπατζής και Βασίλης Θεοχαράκης, βραβεύτηκαν τον Ιανουάριο του 2008 από τον ίδιο τον πρόεδρο της Microsoft, Μπιλ Γκέιτς, για την καινοτομία των προϊόντων τους, αποσπώντας το 1ο βραβείο καινοτομίας στην έκθεση 100% Detail, του Λονδίνου.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΛΕΝΕ ΣΤΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΤΩΝ 8:00"

Tα Αρχαία Ελληνικά να βρουν στην Εκπαίδευση τη θέση που τους αξίζει!

Γράφει ο Αθανάσιος Δέμος

Πριν από λίγο καιρό, η γερμανική εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung δημοσίευσε άρθρο του δημοσιογράφου και γνώστη της αρχαίας ελληνικής Konrad Adam, ο οποίος υποστηρίζει ότι πρέπει να ενισχυθεί η διδασκαλία των αρχαίων ελληνικών στα γερμανικά σχολεία.

Βασικό επιχείρημά του είναι ότι τα αρχαία ελληνικά ακονίζουν το δημοκρατικό φρόνημα και την πολιτική συνείδηση
των παιδιών σε μια κοινωνία καταναλωτική που την χαρακτηρίζει η πνευματική νωθρότητα. Αναφέρει μάλιστα χαρακτηριστικά παραδείγματα και γράφει: «Ποτέ ένας αρχαίος Έλληνας συγγραφέας δεν μεταδίδει ένα μόνον μήνυμα, ένα δόγμα ή ένα πρόγραμμα.
Συνήθως πρόκειται για δύο ή και περισσότερες αρχές που αντιτίθενται μεταξύ τους και προσπαθεί να επιβληθεί στην άλλη: Παράδειγμα, ο Κρέων και η Αντιγόνη, ο Ιάσων και η Μήδεια, ο Σωκράτης και ο Καλλικλής (στο Διάλογο «Γοργίας»), ο Έρως και το Νείκος. Πάντα η πάλη ενός λόγου και ενός αντίλογου, αυτή η πάλη που έφθασε στην τελειότητά της με τους σοφιστές.
Η αρχαία ελληνική λογοτεχνία είναι γεμάτη από ανθρώπους με αυτόνομη προσωπικότητα. Ας αφήσουμε την Αντιγόνη και γενικά τους επώνυμους. Ο Πλούταρχος μας αναφέρει την περίπτωση ενός ανώνυμου πολίτη. Όταν ο στρατηγός Μιλτιάδης ζήτησε από τον Δήμο των Αθηναίων να του χαρίσουν έναν «τιμητικόν στέφανον», αυτός ο ανώνυμος αντιτάχθηκε με το επιχείρημα ότι, απ’ όσο ήξερε, στον Μαραθώνα ο Μιλτιάδης δεν είχε πολεμήσει μόνος του. Αν στο μέλλον πολεμούσε κατά των Περσών μονάχος και τους νικούσε, τότε μπορούσε να υποβάλει πάλι το αίτημά του στο Δήμο. Μακάρι να είχαμε τέτοιους πολίτες σήμερα. Όχι να δέχονται τα πάντα, αλλά να υποβάλλουν ενστάσεις.

Τα αρχαία ελληνικά, λοιπόν, μας βοηθούν όχι απλώς να θυμηθούμε τις απαρχές, την προσφορά της δημοκρατίας αλλά να διορθώσουμε τα κακώς κείμενα της δημοκρατίας σήμερα.

Αλλά, και η αυστριακή εφημερίδα Neue Passe σε άρθρο της γράφει: Οι ιατροί επιστήμονες κατέληξαν στο παράξενο, αλλά και πολύ ενδιαφέρον συμπέρασμα ότι η απαγγελία των ομηρικών επών επιδρά θετικά στην κυκλοφορία του αίματος, αφού με τον ρυθμό που επιβάλλει η απαγγελία του δακτυλικού εξαμέτρου συντονίζονται οι λειτουργίες της καρδιάς και της αναπνοής, με αποτέλεσμα να πέφτει η πίεση του αίματος!..

Άξια προσοχής είναι και αυτά που γράφει ο Konrad Adam, που είδαμε πιο πάνω, στη γερμανική εφημερίδα, όπου θυμίζει στους αναγνώστες του ότι ο τελευταίος Γερμανός αυτοκράτορας ήθελε τα γερμανικά σχολεία να βγάζουν νέους Γερμανούς και όχι Έλληνες και Ρωμαίους. Ο Γερμανός αυτοκράτορας ήθελε νέους στα μέτρα τα δικά του. Δεν ήθελε τα αρχαία, που δμιουργούν πολίτες με δημοκρατική σκέψη και γνώριζε καλά ότι τα αρχαία δεν θα ενστάλαζαν στην ψυχή των παιδιών την τυφλή υπακοή στον ανώτατο άρχοντα. Ο φόβος του δεν ήταν μήπως οι Γερμανοί μαθητές διδαχθούν κάτι περιττό γι’ αυτούς, αλλά μήπως μάθουν να αντιδρούν, να αντιστέκονται, να εξεγείρονται.

Σήμερα διερωτάται κανείς ποια θέση, για να μη πούμε ποια τύχη, έχουν τα αρχαία ελληνικά στο σύνολο της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης που τελευταία, ομολογουμένως, επιχειρείται. Τι προνοούν για τα αρχαία ελληνικά τα αναλυτικά προγράμματα που ετοιμάζονται από τις ειδικές επιτροπές, κανείς δεν ξέρει. Πόσο λαμβάνεται υπόψη η διαχρονική τους αξία; Θα συνεχίσουμε να μη βλέπουμε και να μην κατανοούμε αυτό που βλέπουν και κατανοούν οι ξένοι όσον αφορά τα αρχαία ελληνικά;

Τα αρχαία ελληνικά συγγράμματα είναι γεμάτα από παραδείγματα που βοηθούν τον σύγχρονο άνθρωπο να κατανοήσει ότι η διατύπωση μιας θέσης, οδηγεί στην αντίθεση και ότι στη συνέχεια και τα δύο μαζί οδηγούν στη σύνθεση. Αλλά και ότι ο λόγος οδηγεί στον αντίλογο με κατάληξη τον διάλογο που είναι και το μόνο μέσο να βρεθεί συναινετική λύση για οποιοδήποτε πρόβλημα.

Θα είναι υποχρεωτικό μάθημα ή θα περιορισθεί και πάλι η διδασκαλία του μαθήματος των αρχαίων ελληνικών σε εκείνους τους λίγους μαθητές που θα επιλέξουν ή καλύτερα θα «τολμήσουν» να το επιλέξουν;

Ας ευχηθούμε να προβληματισθούν περισσότερο οι επικεφαλής της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης και να δώσουν επιτέλους στα αρχαία ελληνικά τη θέση που τους αξίζει στην εκπαίδευση των παιδιών μας. Και ας μη κρυβόμαστε πίσω από τον μέχρι σήμερα λανθασμένο ίσως τρόπο διδασκαλίας του μαθήματος, γιατί αυτό αποτελεί ένα άλλο ξεχωριστό κεφάλαιο.

Ο σπουδαίος διανοητής Κορνήλιος Καστοριάδης έλεγε από το 1989 ακόμη: «…Ο πλούτος της σημερινής γλώσσας μας οφείλεται στη συνέχειά της από τα αρχαία ελληνικά… Η κατάργηση των τόνων και των πνευμάτων είναι η κατάργηση της ορθογραφίας, που είναι η κατάργηση της συνέχειας. Πάμε να καταστρέψουμε ό,τι κτίσαμε. Αυτοί, ο Κριαράς και οι άλλοι… δεν ξέρουν τι είναι γλώσσα»!

Ήδη τα Greeklish, δηλαδή οι ελληνικές λέξεις που γράφονται με λατινικούς χαρακτήρες, με την βοήθεια του πληκτρολογίου των ηλεκτρονικών υπολογιστών, κερδίζουν συνεχώς έδαφος στη νεολαία μας. Από τη μια τα sms των φορητών τηλεφώνων, από την άλλη οι «συνομιλίες» στο Facebook, τελικώς «αναίμακτα» επιτυγχάνεται η χειρότερη μετάλλαξη στην ελληνική γραφή…

Ας μην αφήσουμε να καταστραφεί η ελληνική γλώσσα, η οποία είναι η μόνη γλώσσα στον κόσμο, που έχει πραγματικά τη δυνατότητα να αποτελέσει την κοινή βάση της παγκόσμιας επικοινωνίας. Ο λόγος είναι προφανής. Εκτός από την ακρίβειά της στην απόδοση των νοημάτων από γλώσσα σε γλώσσα, έχει και οικονομία στην κωδικοποίηση και μεταφορά δεδομένων λόγω της ίδιας της δομής της.

Αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι οι χειριστές των Ηλεκτρονικών Υπολογιστών Υψηλής, Προηγμένης Τεχνολογίας μας λένε: «Η μόνη «αποδεκτή» γλώσσα από τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές του αμέσου μέλλοντος είναι η κλασσική ελληνική, ως γλώσσα ανωτέρου επιπέδου και ιδιαιτέρως κατά τη διαδικασία διερμηνείας».

Μόνον την ελληνική δέχονται για τη μαθηματική της δομή και κυρίως για την αρμονική και γεωμετρική της έκφραση και απεικόνιση. Και όχι μόνον την δέχονται οι υπολογιστές ως μοναδικό λεκτικό και ηχητικό κώδικα επικοινωνίας, αλλά και την θεωρούν ατέρμονα, δηλαδή μη οριακή, απειρωστική. Χωρίς την ελληνική γλώσσα είναι αδύνατο να κάνει ούτε βήμα προς τα εμπρός η επιστημονική σκέψη της αύριον.

Ο Ισπανός Ακαδημαϊκός και μεγάλος Ελληνιστής Fransisco Atrados, ένας από τους πιο μεγάλους Ελληνιστές της εποχής μας, στο Γ’ Παγκόσμιο Γλωσσικό Συνέδριο στην Αρχαία Ολυμπία το 1996 είπε: «Αν δεν ήταν η ελληνική γλώσσα, η Ευρώπη θα παρέμενε ένα έδαφος πρωτογόνων…». Τις γλώσσες Γαλλική, Αγγλική, Ιαταλική, Ισπανική και Γερμανική τις ονόμασε «κρυπτοελληνικές». Διεκήρυξε δε ότι «Η Ελληνική γλώσσα είναι η πλέον παγκόσμιος γλώσσα». [Πρωινός Λόγος]

http://ellas2.wordpress.com

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Tα Αρχαία Ελληνικά να βρουν στην Εκπαίδευση τη θέση που τους αξίζει!"

H Αργοναυτική Εκστρατεία

Μέρος δεύτερον

Ο Ιάσονας ανέλαβε να φέρει στην Ιωλκό το χρυσόμαλλο δέρας, δηλαδή το δέρμα του χρυσού κριαριου που μετέφερε τον Φρίξο στην Κολχίδα.

Ο Ιάσονας, επειδή είχε πάρει θάρρος από το χρησμό, ανέλαβε με προθυμία την εκτέλεση του άθλου και προσκάλεσε βοηθούς και συναγωνιστές στην προ σπάθειά του αυτή τους πιο γνωστούς ήρωες της Ελλάδας.Έσπευσαν να βοηθήσουν πενήντα από τους πιο ονομαστούς, ανάμεσά τους ο Ηρακλής, ο Θησέας, ο Τελαμώνας και ο Πηλέας, ο Κάστωρ και ο Πολυδεύκης, ο Ίδας και ο Λυγκέας, ο Ζήτης και ο Κάλαϊς, οι φτερωτοί γιοι του Βορέα, ο Μελέαγρος, ο Αμφιάραος, ο Λαέρτης και ο Περικλύμενος. Ο Άργος, ο γιος του Φρίξου, κατασκεύασε με οδηγίες της Αθηνάς το πλοίο με το οποίο θα πήγαιναν στην Κολχίδα οι ήρωες. Το πλοίο πήρε το όνομα Αργώ και στην πλώρη του στερέωσαν ένα ξύλο από τη φηγό της Δωδώνης, δηλαδή την ιερή βελανιδιά που είχε το χάρισμα να μιλάει και να δίνει χρησμούς.
Κυβερνήτης της Αργώς τοποθετήθηκε ο Τίφυς. Ο 'Ιδμονας, ο γιος του Απόλλωνα, και ο Μόψος συνόδευσαν τους Αργοναύτες ως μάντεις. Μαζί τους ταξίδεψε και ο Ορφέας, για να παρηγορεί με τη λύρα του τους Αργοναύτες και να εξαφανίζει τις μεταξύ τους αντιθέσεις.

Οι Αργοναύτες ξεκίνησαν και έφτασαν στη Λήμνο. Από εκεί, αφού πέρασαν από τον Ελλήσποντο, έφτασαν στη θάλασσα της Προποντίδας και πλησίασαν τη Βιθυνία, στην οποία κατοικούσε ο τυφλός μάντης Φινέας. Ο Ποσειδώνας τον είχε τυφλώσει για να τον τιμωρήσει επειδή είχε αποκαλύψει στον Φρίξο το δρόμο που οδηγούσε στην Κολχίδα. Μάλιστα, τον είχε αφήσει να διαλέξει ανάμεσα στο θάνατο και την τύφλωση και αυτός επέλεξε το δεύτερο. Εκτός όμως από την τύφλωση τον βασάνιζαν και οι Άρπυιες, τα φτερωτά τέρατα. Κάθε φορά που ο μάντης έστρωνε τραπέζι για να φάει, κατέβαιναν από τα σύννεφα και άρπαζαν σχεδόν από το στόμα του την τροφή, στην οποία μετέδιδαν τέτοια δυσοσμία που ήταν αδύνατον πια να την πλησιάσει. Ωστόσο, αν και υπέφερε όλα αυτά, γνώριζε, αφού ήταν μάντης, ότι έρχονταν οι Αργοναύτες και τους υποδέχτηκε ως σωτήρες. Πράγματι, μόλις ετοίμασε το τραπέζι, πλησίασαν όπως το συνήθιζαν οι Άρπυιες. Ο Ζήτης όμως και ο Κάλάίς, οι φτερωτοί γιοι του Βορέα, τις εμπόδισαν και τις κυνήγησαν μέχρι εκείνο το σημείο όπου εμφανίστηκε ο θεός Ερμής και τους ζήτησε να σταματήσουν την καταδίωξη, γιατί οι Άρπυιες δεν θα ξαναενοχλούσαν τον Φινέα, αλλά θα επέστρεφαν στο σπήλαιο όπου γεννήθηκαν στην Κρήτη.

Ο Φινέας, νιώθοντας γι'αυτόν το λόγο ευγνωμοσύνη για τους Αργοναύτες, τους υπέδειξε τον ασφαλέστερο τρόπο για να φτάσουν στην Κολχίδα. Ιδιαίτερα τους συμβούλευσε τι έπρεπε να κάνουν για να περάσουν ανάμεσα στους φοβερούς βράχους, τις περίφημες Συμπληγάδες Πέτρες. Οι Συμπληγάδες ήταν, όπως είπαμε, δύο βράχοι, οι οποίοι συνεχώς άνοιγαν και έκλειναν με τέτοια ταχύτητα και πάταγο, που ακόμα και για ένα πουλί ήταν δύσκολο σε αυτό το πολύ σύντομο διάστημα να περάσει ανάμεσά τους. Όταν, λοιπόν, η Αργώ έφτασε στο επικίνδυνο τούτο μέρος, ένας από τους Αργοναύτες, ο γιος του Ποσειδώνα, Εύφημος, ελευθέρωσε ένα περιστέρι, το οποίο πέρασε ανάμεσα στους βράχους χωρίς ιδιαίτερο πρόβλημα, χάνοντας μόνο μερικά φτερά από την ουρά του. Αυτό ήταν, σύμφωνα με τη συμβουλή του Φινέα, η απόδειξη εκείνη ότι και οι Αργοναύτες μπορούσαν να επιχειρήσουν με θάρρος το διάπλου.

Έτσι, αφού κωπηλάτησαν με όλη τους τη δύναμη, πέρασαν με επιτυχία τις Συμπληγάδες Πέτρες. Οι βράχοι, τη στιγμή που περνούσαν οι Αργοναύτες, άρχισαν να κλείνουν, αλλά τους εμπόδισαν για λίγο τα θεϊκά χέρια της Αθηνάς. Έτσι, κατόρθωσαν να συντρίψουν μόνο ένα μικρό μέρος ασήμαντο της πρύμνης. Επειδή οι θεοί είχαν προαποφασίσει ότι, εάν ένα και μόνο πλοίο κατόρθωνε να περάσει ανάμεσα στις Συμπληγάδες με ασφάλεια, το πέρασμα θα παρέμενε για όλους και για πάντα ασφαλές και εύκολο, από τότε οι βράχοι παρέμειναν ακίνητοι και απομακρυσμένοι ο ένας από τον άλλον.

Στο τέλος του ταξιδιού τους οι Αργοναύτες μπήκαν στον ποταμό Φάση της Κολχίδας και άραξαν στην πρωτεύουσα των Κόλχων, την Αία. Όταν έπλεαν κοντά στον Καύκασο, είδαν τον αετό που κα τέτρωγε το συκώτι του Προμηθέα και άκουσαν μάλιστα τα βογκητά του δυστυχισμένου Τιτάνα. Οταν όμως ζήτησαν από τον Αιήτη να τους παραχωρήσει το χρυσόμαλλο δέρας, επειδή ήταν ήρωες από θεϊκή γενιά και ήρθαν γι'αυτό έπειτα από εντολή των θεών, ο βασιλιάς οργίστηκε και αρνήθηκε να συναινέσει, εκτός εάν πραγματοποιούσαν κάποιους άθλους, οι οποίοι φαινόταν πως ήταν αδύνατον να γίνουν. Ο Ήφαιστος είχε δώσει στον Αιήτη δύο ταύρους, άγριους, με χάλκινα πόδια που ξεφυσούσαν φωτιά.

Ο Ιάσονας, για να αποδείξει την υπερήφανη καταγωγή του και την ευμένεια των θεών προς το πρόσωπο του, όφειλε να ζέψει τους δύο ταύρους στο άροτρο και να οργώσει ένα μεγάλο χωράφι. Το εγχείρημα φαινόταν επικίνδυνο, αλλά ο καθένας από τους ήρωες φάνηκε πρόθυμος να το αναλάβει. Ο σοφός Ίδμονας προέτρεψε τον Ιάσονα να αναλάβει αυτή τη δύσκολη αποστολή. Τελικά, ο Ιάσονας, με τη βοήθεια της Ήρας και της Αφροδίτης και τη συνέργεια της Μήδειας, της κόρης του Αιήτη, που τον είχε ερωτευτεί σφοδρά, κατόρθωσε όχι μόνο να δαμάσει τους ταύρους, αλλά και να υπερνικήσει τη δυστροπία του βασιλιά της Κολχίδας. Έτσι, οι Αργοναύτες παρέλαβαν το χρυσόμαλλο δέρας και απέπλευσαν από εκεί, παίρνοντας μαζί τους και τη Μήδεια, η οποία τους ακολούθησε με τη θέλησή της και αργότερα έγινε περιβόητη στην Ελλάδα για την πονηριά και τις μαγικές της ικανότητες.
Αλλά οι Αργοναύτες έμελλαν κατά την επιστροφή τους να πάθουν πάμπολλες συμφορές και να διασχίσουν ατελείωτες θάλασσες και ποταμούς. Στην αρχή έπλευσαν τσν Φάση, ο οποίος χύνεται στον ωκεανό που περιβάλλει τη Γη.

Επειτα έπλευσαν στον ωκεανό και έφτασαν στο σημείο όπου αυτός συναντά τον ποταμό Νείλο. Ακολούθησαν το μεγάλο ποτάμι και έφτασαν στην Αίγυπτο. Διέσχισαν μια πολύ μεγάλη απόσταση έχοντας την Αργώ στους ώμους τους, πριν φτάσουν με τη βοήθεια του θεού Τρίτωνα ξανά στη Μεσόγειο Θάλασσα. Αλλά και πάλι περιπλανήθηκαν και αντιμετώπισαν πολλούς κινδύνους, πριν καταφέρουν να επιστρέψουν στην Ιωλκό.

Αυτά λέει ο μύθος για το ταξίδι των Αργοναυτών. Το ταξίδι αυτό, όπως και όλοι γενικά οι μύθοι εκείνης της εποχής, παραδίδεται και με άλλη, διαφορετική, μορφή. Αλλά όλοι ήταν μύθοι και δεν είχαν καμία απολύτως σχέση με τις μεταγενέστερες, οπωσδήποτε ακριβείς, γεωγραφικές γνώσεις.

Και όμως οι περισσότεροι Έλληνες πίστευαν σε αυτές τις παραδόσεις, ακόμη και στους μεταγενέστερους ιστορικούς χρόνους, γιατί αυτές εξυμνούσαν τα κατορθώματα των ηρωικών εκείνων και υπεράνθρωπων γενιών, τις οποίες οι προπάτορές μας θεωρούσαν προγόνους και τις τιμούσαν σχεδόν όσο και τους θεούς.

http://www.dimos-pylou-nestoros.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "H Αργοναυτική Εκστρατεία"

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ: ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΡΕΤΕ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ: ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΡΕΤΕ"

Το τόξο και τα ζάρια του Μακεδόνα αξιωματούχου

Ενας πλούσια κτερισμένος τάφος του τέλους του 4ου αιώνα π.Χ., που ανήκε πιθανότατα σε Μακεδόνα αξιωματούχο, εντοπίστηκε σε αγροτεμάχιο στον Κούκο Πιερίας, δυτικά της αρχαίας Πύδνας, σε έρευνα της ΚΖ ΕΠΚΑ από τους αρχαιολόγους Ματθαίο Μπέσιο και Κωνσταντίνο Νούλα (παρουσίαση της ανακοίνωσης σήμερα, στις 19.30). Στα πλούσια κτερίσματα (χάλκινο στεφάνι, τόξο, ξίφος και άλλα όπλα, εργαλεία καλλωπισμού και αγγεία) συγκαταλέγονται και 52 γυάλινοι πεσσοί, προφανώς επιτραπέζιο παιχνίδι κυβείας (παιχνίδι με ζάρια). Στο ίδιο αγροτεμάχιο βρέθηκαν άλλοι τέσσερις τάφοι.

Σε άλλη έρευνα της ΚΖ ΕΠΚΑ, στο Μακρύγιαλο, από τους Μ. Μπέσιο και Α. Αθανασιάδου, εντοπίστηκαν τα ορύγματα δύο αρχαίων δρόμων, 20 τάφοι της εποχής του Σιδήρου και των κλασικών και ελληνιστικών χρόνων και κατάλοιπα κατοίκησης. Από τις ταφές του 4ου αι. π.Χ. (ανδρικές, γυναικείες και παιδικές) μερικές ήταν πλούσια κτερισμένες. Σε αρκετές περιπτώσεις οι κλίνες στις οποίες είχαν τοποθετηθεί οι νεκροί ήταν διακοσμημένες με ελεφαντοστά, γυάλινους οφθαλμούς, χάλκινες εφηλίδες και πήλινα επιχρυσωμένα δισκάρια. Τα χάλκινα επιχρυσωμένα στεφάνια που τοποθετούνταν γύρω από το νεκρό συνέβαλαν στην προσπάθεια εντυπωσιασμού κατά τη διάρκεια της ταφικής τελετουργίας.

Στην Αμφίπολη

Τάφους των αρχαϊκών χρόνων έφερε στο φως ανασκαφή στον «Τύμβο» λόφου Καστά, στον αρχαιολογικό χώρο Αμφίπολης, την οποία διηύθυνε η προϊσταμένη της ΚΗ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, Κατερίνα Περιστέρη.

Στην περιοχή είχε γίνει στο παρελθόν ανασκαφική έρευνα από τον αρχαιολόγο Δ. Λαζαρίδη, ο οποίος πίστευε βασιζόμενος στις γραπτές πηγές ότι στον «Τύμβο» έχουν ταφεί η Ρωξάνη και ο μικρός Αλέξανδρος, γιος του Μεγάλου Αλεξάνδρου, που είχαν ζήσει εξόριστοι και τάφηκαν στην Αμφίπολη. Πρόκειται για μεγάλης έκτασης «Τύμβο» ύψους 20μ., κατασκευασμένο από πολλαπλές ζώνες πηλοχώματος, λατυπών και άμμου. Στην κορυφή του υπάρχει ορθογώνιος περίβολος που δηλώνει την ύπαρξη σημαντικού τάφου.

Η ανασκαφή συνοδεύτηκε από αναγνωριστική γεωφυσική έρευνα με γεωραντάρ. Η συνέχιση της έρευνας είναι απαραίτητη για να ανασκαφεί ο «Τύμβος» στο σύνολο του.

Πηγή: Εφημερίδα "Αγγελιοφόρος"

http://erroso.blogspot.com

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Το τόξο και τα ζάρια του Μακεδόνα αξιωματούχου"