Κυριακή 10 Απριλίου 2011
Έξω από τα δόντια!
Ή έξοδος του Μεσολογγίου
Αμέσως άρχισε την πολιορκία της πόλεως, η οποία μπορεί να χωρισθεί σε δύο περιόδους: α) 15 Απριλίου έως 12 Δεκεμβρίου 1825 και β) 25 Δεκεμβρίου 1825 έως τις 11 Απριλίου 1826. Χωρίς σημαντική βοήθεια από τους υπόλοιπους Έλληνες, λόγω του εμφυλίου πολέμου, και έχοντας να αντιμετωπίσουν υπέρτερες εχθρικές δυνάμεις, οι 12.000 ψυχές του Μεσολογγίου αντιστάθηκαν καρτερικά επί ένα χρόνο. Την οργάνωση της άμυνας ανέλαβε τριμελής επιτροπή υπό τους Ιωάννη Παπαδιαμαντόπουλο, Δημήτριο Θέμελη και Γεώργιο Καναβό.
Το φρούριο της πόλεως μετά την πρώτη πολιορκία είχε βελτιωθεί, κατόπιν των προσπαθειών του Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου, του Βύρωνα και του μηχανικού Μιχαήλ Κοκκίνη. Η τάφρος έγινε βαθύτερη, ο μικρός περίβολος ενισχύθηκε με πύργους και πολύγωνα προτειχίσματα, πάνω στα οποία τοποθετήθηκαν 48 τηλεβόλα και 4 βομβοβόλα.
Η νησίδα Βασιλάδι, μεταξύ της λιμνοθάλασσας και της θάλασσας, έγινε ένα είδος προκεχωρημένου οχυρού. Εκεί τοποθετήθηκαν 6 πυροβόλα και συγκεντρώθηκαν 2.000 γυναικόπαιδα για να μην επιβαρύνουν τη φρουρά της πόλης.
Εντός του Μεσολογγίου υπήρχαν 10.000 άτομα, εκ των οποίων 4.000 άνδρες, άριστοι πολεμιστές από την Ήπειρο και την Αιτωλοακαρνανία και ακόμη 1.000 άνδρες, δυνάμενοι να φέρουν όπλα.
Κατά την πρώτη φάση της πολιορκίας (15 Απριλίου - 12 Δεκεμβρίου 1825) το Μεσολόγγι πολιορκήθηκε μόνο από τις δυνάμεις του Κιουταχή. Οι επιθέσεις τους συντρίβονταν εύκολα ή δύσκολα από τους υπερασπιστές της πόλης.
Η Ελληνίδα αστροφυσικός που μετέχει στα προγράμματα της NASA
Ίχνη ζωής υπάρχουν μέχρι τον Κρόνο
H Eλληνίδα αστροφυσικός Α. Κουστένη, επικεφαλής αποστολών της NASA, κορυφαία επιστήμονας στη Γαλλία, μιλά στην “Π”
Ζωή ακόμα και στο μακρινό μας Κρόνο ανακάλυψαν οι επιστήμονες, οι οποίοι ετοιμάζουν νέα αποστολή στο σύστημά του για να διαπιστώσουν μέχρι πού υπάρχει ένδειξη ότι η .. γειτονιά μας δεν είναι η μόνη βιώσιμη στο Διάστημα!
Εξάλλου, η πραγματικότητα ξεπερνά καμιά φορά και την επιστημονική φαντασία, όπως λέει, σε συνέντευξή της στην «Π», η Διευθύντρια Ερευνών στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών της Γαλλίας (CNRS), κ. Αθηνά Κουστένη.
Την περασμένη Τετάρτη βρέθηκε στο Ηράκλειο και μίλησε για τα αποτελέσματα από την εξερεύνηση του πλανήτη Κρόνου και των δορυφόρων του. Στον Τιτάνα, όπως είπε, βλέπουμε το παρελθόν και το μέλλον της Γης και οι άνθρωποι πρέπει να διδαχθούμε από αυτό και να αποφύγουμε λάθη που οδηγούν σε φαινόμενα, όπως του θερμοκηπίου.
Η ομιλία της κ. Κουστένη έγινε στο πλαίσιο σειράς επτά διαλέξεων διακεκριμένων Ελλήνων Αστροφυσικών, τις οποίες διοργανώνει το Αστεροσκοπείο Σκίνακα (Παν/μιο Κρήτης – Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας).
Αθ. Κουστένη
Είναι από τους πλέον καταξιωμένους διεθνώς επιστήμονες στη μελέτη των εξωτερικών πλανητών και των δορυφόρων τους στο ηλιακό μας σύστημα.
Υπήρξε βασικό στέλεχος σε τρία από τα όργανα της αποστολής Cassini-Huygens που έφτασε στον Κρόνο και το δορυφόρο του Τιτάνα το 2004.
Επίσης από το 2007 είναι επικεφαλής για τη προετοιμασία μιας νέας αποστολής των διαστημικών οργανισμών NASA και ESA, με στόχο την επιστροφή μας στο σύστημα του Κρόνου μετά το 2020.
Η αναγνώριση που χαίρει η κα. Κουστένη στη διεθνή αστρονομική κοινότητα φαίνεται και από το γεγονός ότι δόθηκε το όνομα της σε αστεροειδή που ανακαλύφθηκε το 2000.
http://www.kairatos.com.gr/
Σάββατο 9 Απριλίου 2011
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ
1941.—Ελληνικαί δυνάμεις καταλαμβάνουν έπειτα από σφοδράς επιθέσεις μέ ξιφολόγχην τό ύψωμα τής Κρέστης. Οι υπερασπιταί των οχυρών Μαλιάγκα, Περιθώρι καί Λύσσε, παρά τήν ισχυροτάτην πίεσιν τού εχθρού, ενεργούν θυελλώδεις εξορμήσεις καί συλλαμβάνουν πολλούς Γερμανούς αιχμαλώτους. Μετά τήν διάσπασιν τής γιουγκοσλαβικής αμύνης, όμως, οί Γερμανοί εισέρχονται είς τήν Θεσσαλονίκην. Κατόπιν τούτου διατάσσεται ή κατάπαυσις τού αγώνος είς Ανατολικήν Μακεδονίαν. Είς τήν υπογραφείσαν έν Θεσσαλονίκη συμφωνίαν, οί εκπρόσωποι τού Γερμανικού Στρατηγείου τονίζουν: «Αναγνωρίζεται ρητώς, ότι, μέχρι τής στιγμής τής επιτεύξεως συμφωνίας διά τήν συνθηκολόγησιν, τά ελληνικά στρατεύματα είς τήν Ανατολικήν Μακεδονίαν επολέμησαν μέ ηρωϊσμόν εναντίον τών γενναίων γερμανικών στρατευμάτων. Καίτοι τά ελληνικά στρατεύματα εκράτησαν μέχρι τής τελευταίας στιγμής τάς θέσεις των, ό διοικητής τού Τ.Σ.Α.Μ. απεφάσισε νά συνθηκολογήση κατόπιν τής από Σερβίας προελάσεως τών γερμανικών στρατευμάτων διά τής κοιλάδος τού Αξιού, ίνα παρεμποδισθή περαιτέρω αιματοχυσία».
Ο διοικητής τής LΧΧΙΙ γερμανικής μεραρχίας είς υποβληθείσαν πρός τό Γερμανικόν Στρατηγείον αναφοράν του τονίζει ότι ή γραμμή Μεταξά, λόγω τής καλής χρησιμοποιήσεως τού εδάφους καί τής επιτυχούς τεχνικής εκτελέσεως, υπερείχε είς αμυντικήν αξίαν καί αυτής τής γραμμής Μαζινώ.
Οι υπερασπισταί τού οχυρού Λύσσε, αφού απέκρουσαν επί τετραήμερον τάς θυελλώδεις γερμανικάς επιθέσεις, υποστέλλουν δακρύοντες τήν ελληνικήν σημαίαν, κατόπιν τής γενομένης συνθηκολογήσεως. Ο διοικητής τής επιτεθείσης γερμανικής μεραρχίας προσκαλεί είς τό Στρατηγείον του τόν διοικητήν τού οχυρού ταγματάρχην Γ. Δετυράκην, καί παρατάσσει λόχον πεζικού γιά νά τού απονείμη τιμάς, κατά τήν προσέλευσιν καί τήν αποχώρησίν του.
Ο παραλαβών το οχυρόν τού Ρούππελ Γερμανός αξιωματικός παρατάσσει τό τάγμα του καί διατάσσει τούς άνδρας του παρουσιάσουν όπλα είς τήν εξερχομένην ελληνικήν φρουράν.
Ο παραλαβών το οχυρόν Παληουρώνες Γερμανός συνταγματάρχης προσφωνεί διά διερμηνέως τούς Έλληνας υπερασπιστάς του, εξαίρων τόν ηρωϊσμόν των καί λέγει ότι οί Γερμανοί στρατιώται είναι υπερήφανοι διότι είχεν τοιούτους αντιπάλους. Παρέταξε ακολούθως ολόκληρον τάγμα καί παρεκάλεσε τόν επί κεφαλής το οχυρού ‘Έλληνα αξιωματικόν νά τό επιθεωρήση.
http://eistorias.wordpress.com/Το ολοκαύτωμα του χωριού Αγία Ευθυμία (Αγιαθυμιά) Φωκίδος. 9 Απριλίου 1943
«..Την 8ην Απριλίου 1943, 15 στρατιώται ανήκοντες εις Ιταλικής φάλαγγαν εφονεύθησαν υπό ανταρτών. Χωρίς καμμίαν διαδικασίαν, τα δύο χωριά (Βουνιχώρα και Αγία Ευθυμία) ελεηλατήθηκαν και κατεστράφησαν δια μυδραλιοβόλων και χειροβομβίδων. Δεν εφείσθησαν δε ούτε τους αναπήρους του Αλβανικού πολέμου, ούτε έναν τυφλό γέροντα ηλικίας 90 ετών..»
Απόσπασμα από το βιβλίο«Θυσία της Ελλάδος και Εγκλήματα Κατοχής», Δημήτριος Μαγκριώτης- Αθήναι, αχρονολόγητο
Μετά τη Μάχη της Αγίας Ευθυμίας (8-4-1943) που πραγματοποιήθηκε μεταξύ των Ιταλικών στρατευμάτων και των αντιστασιακών τμημάτων υπό τον Νικηφόρον (Δημητρίου), οι ώρες έγιναν φοβερά δύσκολες με συνέπειες απρόβλεπτες. Οι αντάρτικες ομάδες χτύπησαν αποφασιστικά μόλις ένα χιλιόμετρο έξω και δυτικά της Αγίας Ευθυμίας ιταλική φάλαγγα αυτοκινήτων, κατευθυνόμενων προς Άμφισσα, με αποτέλεσμα να φονευθούν μερικοί από αυτούς και ορισμένοι που προσγειώθηκαν κάτω από τα αυτοκίνητά τους για να σωθούν κάηκαν μαζί με αυτά.
Μεταφορά από άρθρο του πρωτ .π. Ταξιάρχη Ν.Γκιούλου, Θεολόγου-Φιλόλογου
Εφημερίδα, Βουνιχώρα Φωκίδος, Α΄ Τρίμηνο 1998
Η καταστροφή του χωριού (1941-44)
Η αντίσταση κατά των κατακτητών που άνθισε στην περιοχή στάθηκε η αιτία για να καεί δύο φορές το χωριό. Η πρώτη φορά ήταν στις 9 Απριλίου 1943 οπότε και κατέκαψαν την Αγιαθυμιά οι Ιταλοί και ό,τι απέμεινε το έκαψαν οι Γερμανοί τον Αύγουστο του 1944. Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία από τα 423 σπίτια του χωριού 365 κατεστράφησαν ολοσχερώς και τα 20 μερικώς.
Η Αγία Ευθυμία βομβαρδίστηκε στις 25 Απριλίου 1941 και από τον βομβαρδισμό έπαθε ζημιές ο κεντρικός ναός «Το γενέθλιον της Θεοτόκου» ενώ οι Γερμανοί πυρπόλησαν και κατέστρεψαν τον ναό του πολιούχου Αγίου Ευθυμίου τον Απρίλιο του 1944.
Πολύ βαρύς ο φόρος αίματος που πλήρωσε η Αγιαθυμιά στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο: Τριανταεπτά άτομα σκοτώθηκαν άμεσα από τους κατακτητές ενώ οι συνολικές απώλειες εξαιτίας του πολέμου ήταν 120 άτομα.
Η πολιτεία αναγνωρίζοντας το μέγεθος της θυσίας του χωριού συμπεριέλαβε την Αγία Ευθυμία στον κατάλογο των «Μαρτυρικών πόλεων και χωριών» της περιόδου 1940-1944 (Φ.Ε.Κ. 97/16-3-00).
Πηγή: www.agiathimia.com
Έδωσε σκληρούς αγώνες για το δίκαιο της Κύπρου Ο Αρχιεπίσκοπος τίμησε τη Σουηδή Ευρωβουλευτή Cecilia Wikstrom
Κατά την προσφώνησή του σε ειδική τελετή που πραγματοποιήθηκε στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου, ο Αρχιεπίσκοπος ανέφερε ότι η κ. Wikstrom «έδωσε μέχρι σήμερα σκληρούς αγώνες στη μεγάλη προσπάθεια για απόδοση δικαιοσύνης στην Κύπρο, με την εφαρμογή και σ’ αυτήν, και για όλους τους νόμιμους γηγενείς κατοίκους της των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θρησκευτικών ελευθεριών».
Ανέφερε ότι η ίδια «και ως ιερωμένη, και ως ενεργός πολίτης της χώρας της Σουηδίας, αλλά και της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του κόσμου, ως ακαδημαϊκός, επίσης, και ως Ευρωβουλευτής, προέβαλε -και συνεχίζει να προβάλλει- σθεναρά τα δίκαια του λαού μας σε όλα τα εκάστοτε προσφερόμενα βήματα. Επεσήμανε, ακόμη, και κατήγγειλε επανειλημμένα το ζήτημα των συνεχών παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θρησκευτικών μας ελευθεριών».
Ανέφερε επίσης ότι η κ. Wikstrom επισκέφθηκε ως Ευρωβουλευτής το κατεχόμενο βόρειο τμήμα, προσθέτοντας ότι «είδε, έτσι, ιδίοις ομμασι, την επικρατούσα κατάσταση και σχημάτισε προσωπική άποψη για το θέμα μας».
Ως αποτέλεσμα τούτου, συνέχισε, «κατήγγειλε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, αλλά και σε άλλα διεθνή βήματα, την καταστροφή και τη σύληση ιερών ναών, τη βεβήλωση άλλων ιερών μας χώρων και μνημείων, ακόμη και κοιμητηρίων, όπως επίσης και την καταστροφή του εκεί φυσικού περιβάλλοντος». Από την πλευρά της, η κ. Wikstrom ευχαρίστησε τον Αρχιεπίσκοπο για την τιμή που της έγινε με την απονομή του Παρασήμου του Αποστόλου Παύλου, το οποίο και αποτελεί την ανώτατη τιμητική διάκριση της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κύπρου.
Ανέφερε επίσης ότι η πολιτιστική κληρονομιά της Κύπρου καταστρέφεται λόγω της τουρκικής κατοχής του βόρειου τμήματος του νησιού, κάνοντας παράλληλα λόγο για καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Κύπρο.
Εξέφρασε ακόμη την ευχή ο στόχος της συμφιλίωσης των δύο κοινοτήτων στο νησί να γίνει μια μέρα πραγματικότητα.
ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ 09/04/2011
Ένα σημείωμα κρυμμένο σε όπλο...
Εν Μπιζανίω, 20 Φεβρουαρίου 1913
Αγαπητέ Συνάδελφε,
Σε χαιρετώ,
Σε, που θα έχης την τύχη να ανοίξης το πέλμα του όπλου αυτού, θα εύρης την πεντάρα αυτή και να πάρης ένα τσιγάρο, να το καπνίσης στην υγεία μου. Το όπλο αυτό το έφερα επί πέντε έτη. Το δόξασα και με δόξασε και τώρα αναγκάζομαι να το εγκαταλείψω, λόγω τραυματισμού μου. Πέρασα τόσες και τόσες στιγμές και δεν το εγκατέλειψα και εάν η Πατρίς σε χρειασθή, να το τιμήσης.
Νικ. Καββαδίας
Κοθρέα - Ένωσις Κεφαλληνίας
http://greeknation.blogspot.
Νικόλας Χρηστάκης
Έγινε γνωστός για την έρευνά του γύρω από τον ‘ιό της ευτυχίας’ και την μετάδοσή του, όμως ο Νικόλας Χρηστάκης φαίνεται να έχει σίγουρα μέσα του και τον ‘ιό της επιτυχίας’. Το γεγονός ότι το όνομά του φιγουράρει στη λίστα του αμερικανικού ‘Time’ των εκατό ανθρώπων με τη μεγαλύτερη επιρροή στον κόσμο, είναι απλά το επιστέγασμα μιας πολυετούς επιτυχημένης πορείας στους τομείς της Βιολογίας, της Ιατρικής και της Κοινωνιολογίας
Γεννημένος στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1962, αλλά με ρίζες κρητικές (ο πατέρας του, πυρηνικός φυσικός, μοιράζει τη ζωή του ανάμεσα στις Αρχάνες της Κρήτης και στη Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ), ο Νικόλας Χρηστάκης έζησε στην Ελλάδα από το 1965 μέχρι το 1968, οπότε και επέστρεψε με την οικογένειά του στην Ουάσινγκτον. Σπούδασε Βιολογία στο Πανεπιστήμιο του Γέιλ και στην συνέχεια Ιατρική στο Χάρβαρντ – από όπου απέκτησε διδακτορικό το 1989- και Κοινωνιολογία στο Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια – όπου πήρε το δεύτερο διδακτορικό του δίπλωμα.
Τα πρώτα χρόνια της καριέρας του, το 1995, εργάστηκε στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο, για να συνεχίσει το 2001 στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ. Σήμερα, είναι από τους πλέον διακεκριμένους επιστήμονες παγκοσμίως, αφού είναι καθηγητής στην Ιατρική σχολή, στο Τμήμα Κλινικής Κοινωνιολογίας και στο Τμήμα Κοινωνιολογίας της Σχολής Τεχνών και Επιστημών του Χάρβαρντ.
Από το 1999, μελετά το πώς οι κοινωνικοί παράγοντες και οι κοινωνικές αλληλεπιδράσεις επηρεάζουν την υγεία και τη μακροβιότητα, ενώ είναι επίσης γνωστός για τις μελέτες του σχετικά με τη δημιουργία και τη λειτουργία των κοινωνικών δικτύων, θέμα με το οποίο καταπιάνεται στο τελευταίο του βιβλίο με τίτλο ‘Συνδεδεμένοι: Η εκπληκτική δύναμη των κοινωνικών δικτύων και πώς αυτά διαμορφώνουν τη ζωή μας’.
Βρέθηκε για πρώτη φορά στο επίκεντρο των διεθνών ΜΜΕ το 2007, δημοσιεύοντας στη ‘ New England Journal of Medicine’ τα αποτελέσματα μιας μελέτης που πραγματοποιήθηκε στο Framingham. Σύμφωνα με αυτήν, η παχυσαρκία μπορεί να ‘μεταδοθεί’ από άτομο σε άτομο μέσω των social networks, όπως ακριβώς και ένας ιός. Μέσα στα επόμενα δύο χρόνια, συνεργάστηκε με τον πρώην απόφοιτο του Χάρβαρντ και νυν καθηγητή στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, James H. Fowler και δημοσίευσε μια σειρά άρθρων, σύμφωνα με τα οποία τα κοινωνικά δίκτυα μεταδίδουν, πέρα από την παχυσαρκία, τη συνήθεια του καπνίσματος, τον αλκοολισμό, αλλά και την ευτυχία.
Εν ολίγοις, σύμφωνα με τα ερευνητικά πορίσματα του κ. Χρηστάκη, τα πράγματα που κάνουμε δεν ασκούν επιρροή μόνο στους φίλους και συγγενείς μας, αλλά και στους φίλους των φίλων των φίλων μας. Το 2008 η ομάδα του, εν ονόματι Christakis Group, πήρε επιχορήγηση ύψους έντεκα εκατομμυρίων δολαρίων από το Διεθνές Ινστιτούτο Υγείας για τη μελέτη των κοινωνικών δικτύων - την οποία ο ίδιος επέκτεινε και στη γενετική- ενώ το 2009 ανακηρύχθηκε ένας από τους είκοσι κορυφαίους επιστήμονες στον κόσμο.
Πιθανότατα αναμενόμενη η επιβράβευση, αν αναλογιστεί κανείς ότι η έρευνα για την οποία έγινε διάσημος, διήρκεσε παραπάνω από είκοσι χρόνια στη διάρκεια των οποίων μελετήθηκαν συνολικά οι συμπεριφορές 4.739 ατόμων.
Με τη διεθνή αναγνώριση αλλά και πολλά ακόμα στις βαλίτσες του, την Τρίτη 16 Μαρτίου και ώρα 20.00, ο διακεκριμένος επιστήμονας, επισκέπτεται το Public Συντάγματος για να υπογράψει την ελληνική έκδοση του βιβλίου του ‘Συνδεδεμένοι: Η εκπληκτική δύναμη των κοινωνικών δικτύων και πώς αυτά διαμορφώνουν τη ζωή μας, που κυκλοφορεί στη χώρα μας από τα μέσα Φεβρουαρίου.
Το ακόμα πιο ενδιαφέρον; Μετά την υπογραφή του βιβλίου του, ο Νικόλας Χρηστάκης και ο δημοσιογράφος Σταύρος Θεοδωράκης θα βρεθούν στο Public Café, στον πέμπτο όροφο του Public Συντάγματος, για μια ανοιχτή συζήτηση με το κοινό.
Νικόλας Γεωργιακώδης
Απελλής
Απελλής
O Απελλής υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ζωγράφους της αρχαιότητας που άκμασε κατά την πρώιμη Ελληνιστική περίοδο. Οι αρχαίες πηγές αναφέρουν πως καταγόταν από την Κω ή την Έφεσο ωστόσο θεωρείται πιθανότερο πως γεννήθηκε στην αρχαία ιωνική πόλη της Κολοφώνας, βόρεια της Εφέσου. Οι περισσότερες πληροφορίες για τη ζωή και το έργο του αντλούνται από το 35ο βιβλίο της Φυσικής Ιστορίας (Naturalis Historia) του Πλίνιου του Πρεσβύτερου (23-79 μ.Χ.), σύμφωνα με τον οποίο, ο Απελλής βρέθηκε στην ακμή του κατά την περίοδο της 112ης Ολυμπιάδας (332-329 π.Χ.). Η συνεργασία του με τον Πτολεμαίο Α' της Αιγύπτου υποδηλώνει πως υπήρξε ενεργός τουλάχιστον μέχρι το 305 π.Χ., όταν ο Πτολεμαίος ανακηρύχθηκε βασιλιάς.
Έργο
Ο Απελλής υπήρξε αρχικά μαθητής του Εφόρου του Εφέσιου και αργότερα του Παμφίλου από τη Σικυώνα, αν και σύμφωνα με τον Πλούταρχο διέθετε ήδη σημαντική φήμη πριν φοιτήσει στη Σικυώνια σχολή. Εκεί ανέλαβε μαζί με το Μελάνθιο μία σημαντική παραγγελία, για τoν τύραννο Αρίστρατο. Εργάστηκε ως ζωγράφος στο περιβάλλον του Φιλίππου Β' και του Μεγάλου Αλεξάνδρου, φιλοτεχνώντας αρκετές προσωπογραφίες τους. Όπως αναφέρει ο Πλίνιος, ο Μέγας Αλέξανδρος εκτιμούσε ιδιαίτερα τις ικανότητες του, τόσο ώστε να είναι ο μοναδικός ζωγράφος που επιτρεπόταν να φιλοτεχνεί πορτρέτα του. Παρά το γεγονός πως δε διασώζεται κανένα έργο του, αρκετές πληροφορίες για παραγγελίες που ανέλαβε στη διάρκεια της σταδιοδρομίας του και πίνακες που φιλοτέχνησε, αντλούνται από ιστορικές πηγές. Η Αναδυόμενη Αφροδίτη συγκαταλέγεται στις κορυφαίες δημιουργίες του, για την οποία πιθανώς χρησιμοποίησε ως μοντέλο την παλλακίδα του Μεγάλου Αλεξάνδρου Πανκάσπη (γνωστή και ως Καμπάσπη) ή την ερωμένη του Πραξιτέλη, Φρύνη. Το έργο μεταφέρθηκε στη Ρώμη όπου αφιερώθηκε από τον Οκταβιανό Αύγουστο στο ναό του Ιούλιου Καίσαρα, ωστόσο αργότερα καταστράφηκε, ενώ κατά την περίοδο της αυτοκρατορίας του Νέρωνα ο Δωρόθεος φιλοτέχνησε ένα αντίγραφό του. Ο Απελλής είχε ξεκινήσει να φιλοτεχνεί μία δεύτερη εκδοχή του ίδιου θέματος, ωστόσο έμεινε ημιτελής εξαιτίας του θανάτου του.
Απελλής, O Μέγας Αλέξανδρος και η Καμπάσπη . Charles Meynier 1822
Φημισμένο έργο του είναι επίσης η Συκοφαντία (ή Διαβολή), για το οποίο αντλούμε πληροφορίες από την πραγματεία τού Λουκιανού Περὶ τοῦ μὴ ῥᾳδίως πιστεύειν διαβολῆ. Αφορμή για την ολοκλήρωση του αλληγορικού αυτού έργου υπήρξε, κατά τον Λουκιανό, ο φθόνος του Αντίφιλου, ο οποίος διέβαλε τον Απελλή στον Πτολεμαίο Α', διαρέοντας μία συκοφαντία περί συμμετοχής του σε δολοπλοκία με στόχο την ανατροπή του βασιλιά. Η σύνθεση απεικόνιζε τη Συκοφαντία ως μία όμορφη γυναικεία μορφή, κρατώντας μία καιόμενη δάδα στο αριστερό της χέρι και πλησιάζοντας έναν άνδρα με υπερμεγέθη αυτιά, περιτριγυρισμένο από την Άγνοια και την Υπόληψη, με οδηγό έναν άνδρα που συμβόλιζε το Φθόνο. Τη Συκοφαντία πλαισίωναν δύο ακόμα γυναικείες μορφές, η Επιβουλή και η Απάτη, ενώ από πίσω τους ακολουθούσε η δακρυσμένη Μετάνοια που ανέμενε την έλευση της Αλήθειας. H περιγραφή του έργου, όπως δίνεται από τον Λουκιανό, ενέπνευσε τον Σάντρο Μποτιτσέλι για τη δημιουργία του αλληγορικού πίνακα Η Συκοφαντία του Απελλή (1494/95, Ουφίτσι). Στις πιο γνωστές συνθέσεις τού Απελλή περιλαμβάνεται επίσης μία προσωπογραφία του μονόφθαλμου βασιλιά Αντίγονου, την οποία φιλοτέχνησε απεικονίζοντας μόνο τα τρία τέταρτα τού προσώπου του – κατά τον Πλίνιο υπήρξε ο πρώτος που απεικόνισε με τέτοιο τρόπο μία προσωπογραφία – ώστε να μη διακρίνεται η ιδιαιτερότητά του.
Σάντρο Μποτιτσέλι, Η Συκοφαντία του Απελλή, π. 1495, Πινακοθήκη Ουφίτσι. Έργο βασισμένο σε περιγραφή έργου του Απελλή, όπως αυτή δίνεται από τον Λουκιανό.
Σχετικά με τις ικανότητές του στη ζωγραφική, ο Πλίνιος υποστήριξε πως ο Απελλής υπήρξε ανώτερος από τους ζωγράφους που διαδέχτηκε και από εκείνους που υπήρξαν συνεχιστές του. Ανέφερε χαρακτηριστικά πως οι προσωπογραφίες του ήταν τόσο αληθοφανείς, ώστε ένας μετωποσκόπος μπορούσε να προβλέψει την ηλικία του εικονιζόμενου προσώπου, καθώς και να πραγματοποιήσει προβλέψεις για το μέλλον του. Κατά τον Κοϊντιλιανό, ο Απελλής διακρίθηκε στην «ευφυΐα και τη χάρη»[, ενώ οι περισσότερες ιστορικές πηγές σχολιάζουν την τεχνική του αναφερόμενες στην κομψότητα και στην οικονομία των έργων του, επισημαίνοντας την ικανότητά του να εγκαταλείπει έναν πίνακα την κατάλληλη χρονική στιγμή, χωρίς να υπερβάλει με την προσθήκη περιττών λεπτομερειών. Χρησιμοποιούσε κυρίως τέσσερα χρώματα (μαύρο, λευκό, κίτρινο και κόκκινο) σχεδιάζοντας με απλές γραμμές. Αναφέρεται επίσης ως καινοτόμος στον τομέα της τεχνικής, έχοντας επινοήσει μία ειδική μέθοδο προετοιμασίας του attramentum, όπως αποκαλείται από τον Πλίνιο, από ελεφαντόδοντο. Η χρήση του βοηθούσε στη διατήρηση και προστασία των έργων, ενώ παράλληλα επιδρούσε πιθανώς και στην άμβλυνση των χρωμάτων.
http://www.hellenica.de/
O κορυφαίος των κορυφαίων πιλότων του ΝΑΤΟ είναι Έλληνας!
| |
Μία ακόμα μεγάλη διάκριση για την Πολεμική Αεροπορία και την Ελλάδα στο πρόσωπο ενός ανθρώπου της, του επισμηναγού (Ι) Xαράλαμπου Εσκίογλου: Είναι ο μοναδικός πιλότος Αεροπορίας μέλους του ΝΑΤΟ που συμμετέχει στην ΤLP ως εκπαιδευτής, όπου εκλέχθηκε από τους συναδέλφους τους όλων των χωρών του ΝΑΤΟ, ως ο καλύτερος εκπαιδευτής σε αποστολές αέρος-αέρος (αερομαχίες) και ταυτοχρόνως, ο καλύτερος εκπαιδευτής σε αποστολές κρούσης αέρος-εδάφους! Αλλά το πραγματικά εξαιρετικό (έστω και αν είναι σπανιότατο να εκλέγεται κορυφαίος εκπαιδευτής και στις αποστολές air-to-air και air-to-ground) είναι ότι ο Έλληνας πιλότος κερδίζει αυτή την διάκριση για tρίτη σειρά εκπαιδευόμενων στην TLP. Αυτό, απλώς δεν έχει ξαναγίνει στην ιστορία των ΤLPs και καταδεικνύει την ποιότητα των Ελλήνων πιλότων, αλλά και των Ελλήνων γενικότερα. Γιατί κάποιοι προσπαθούν να μας κάνουν να ξεχάσουμε ποιοι είμαστε και από ποια ιστορική διαδρομή ερχόμαστε... Το Tactical Leadership Programme είναι η εκπαίδευση των Ιπταμένων του ΝΑΤΟ στη συγκρότηση και την ηγεσία μικτών σχηματισμών (COMAO) καθώς και η εξοικείωση και συνεργασία όλου του προσωπικού που υποστηρίζει τέτοιου είδους αποστολές, σύμφωνα με τα ΝΑΤΟϊκά πρότυπα και διαδικασίες. Πρόκειται για αποστολές ιδιαίτερα δύσκολες που απαιτούν εκτός από πνεύμα πολεμιστή και υψηλές διοικητικές ικανότητες, στις οποίες ο Έλληνας αξιωματικός επίσης πρώτευσε. Εκτελούναι αποστολές εναέριας απαγόρευσης (AI: Aerial Interdiction), OCA, Slow Mover Protection/Attack, TST, αποστολές καταστροφής εχθρικής αεράμυνας (DEAD: Destruction of Enemy Air Defence), επιβολή Ζώνης Απαγόρευσης Πτήσης (No Flying Zone), αποστολές εγγύς αεροπορικής υποστήριξης (CAS: Combat Air Support), PR και έρευνα και διάσωση μάχης (CSAR) σε συνθήκες ημέρας και νύχτας. Παρ’όλα αυτά η τουρκική Αεροπορία ενθαρρυμένη από την «ασυλία» που της έχουν δώσει οι Έλληνες πολιτικοί και σήμερα έκαναν "εκδρομούλα" εντός ελληνικών συνόρων με επτά παραβιάσεις του ΕΕΧ και δύο παραβάσεις των κανόνων του FIR Αθηνών. Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr |
Παρασκευή 8 Απριλίου 2011
Λεξικό της αρχαίας Μυκηναϊκής διαλέκτου
Η Γραμμική Β είναι η πρώτη γραφή της ελληνικής γλώσσας, μεταγενέστερη μορφή της Γραμμικής Α, και χρησιμοποιήθηκε στη Μυκηναϊκή Περίοδο, από το 17ο ως τον 13ο αι. π.Χ., κυρίως για την τήρηση λογιστικών αρχείων στα ανάκτορα.
(Φωτό: Μερικά λογογράμματα. Από αριστερά προς δεξιά: Άνδρας, γυναίκα, τροχός, αμφορέας, κρασί, ελαιόλαδο.)
Η Γραμμική Β, Ανακαλύφθηκε στις αρχές του εικοστού αιώνα στην Κνωσό από τον Άρθουρ Έβανς, που την ονόμασε έτσι επειδή χρησιμοποιούσε γραμμικούς χαρακτήρες (και όχι εικονιστικούς, όπως η μινωική ιερογλυφική γραφή) χαραγμένους σε πήλινες πινακίδες. Διέφερε όμως από μια πρωϊμότερη παρόμοια γραφή, τη Γραμμική Α, που βρέθηκε επίσης στην Κνωσό και στη νότια Κρήτη. Πήλινες πινακίδες με Γραμμική Β γραφή βρέθηκαν αργότερα στο μυκηναϊκό ανάκτορο της Πύλου στη Μεσσηνία και σε άλλες θέσεις της ηπειρωτικής Ελλάδας.
Συνολικά έχουν βρεθεί περί τα 5.000 κείμενα σε Γραμμική Β (κυρίως πινακίδες και δευτερευόντως αγγεία). Από αυτά γύρω στα 3.000 προέρχονται από την Κνωσό, γύρω στα 1.400 από την Πύλο, γύρω στα 300 από τη Θήβα, 90 από τις Μυκήνες ενώ μικρότερος αριθμός προέρχεται από τα Χανιά, τα Μάλια, την Τίρυνθα, την Ελευσίνα, τον Ορχομενό και αλλού.
Αμφισβητούμενη είναι η χρονολόγηση των κειμένων. Τα αρχαιότερα κείμενα προέρχονται από την Κνωσό και ανήκουν στην Υστερομινωική ΙΙ περίοδο (περί τα 1400 π.Χ.). Τα υπόλοιπα κείμενα από την Κνωσό είναι κατά την κρατούσα γνώμη από το 1370 π.Χ. πριν την καταστροφή του μυκηναϊκού ανακτόρου.
Διαβάστε το: http://www.ellinikoarxeio.com/2011/04/lexiko-mukhnaikhs-dialektou.html#ixzz1IxeWtA00
Το «ξήλωμα» του… παρα-ΟΣΕ
- Ζηλιασκόπουλος Θανάσης, Πρόεδρος ΤΡΑΙΝΟΣΕ
Απίστευτες ιστορίες σκανδάλων, πελατειακών σχέσεων και πλιάτσικου ανακαλύπτει ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας κ. Αθ. Ζηλιασκόπουλος
Ο κ. Αθ. Ζηλιασκόπουλος, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, έχει διδάξει επί 16 έτη σε πανεπιστήμια της Αμερικής και της Ελλάδας, με ειδίκευση στη βελτιστοποίηση συστημάτων μεταφορών. Θα μπορούσε να έχει το τουπέ του ειδήμονα, αλλά είναι ένας απλός και εξαιρετικά ευγενικός άνθρωπος, ο οποίος δεν έχει προδώσει τις ρίζες της καταγωγής του από το Θούριο Εβρου. Οταν προκηρύχθηκαν θέσεις μέσω του open.\gov, αποφάσισε ότι ήρθε η ώρα να αφήσει τη θεωρία και να περάσει στη δράση. «Πιστεύω ότι μπορώ να σώσω τον ΟΣΕ, διαφορετικά δεν θα δεχόμουν τη θέση αυτή» έλεγε τις πρώτες ημέρες που βρέθηκε στην καρέκλα του επικεφαλής της ΤΡΑΙΝΟΣΕ. Οι συνομιλητές του τον αντιμετώπιζαν με συγκατάβαση.
Εκείνος όμως μιλούσε με την πείρα πολλών ετών εργασίας στους αμερικανικούς σιδηροδρόμους. Εναν χρόνο αργότερα κατάφερε να μειώσει εντυπωσιακά το έλλειμμα του ΟΣΕ. Από 230 εκατ. ευρώ το έφθασε στα 55 εκατ. ευρώ. Ως το τέλος του έτους εκτιμά ότι ο ΟΣΕ θα μπορεί να παρουσιάσει τα πρώτα ευρώ κέρδους από την εποχή ίσως της ίδρυσής του!
Oι αριθμοί, όσο εντυπωσιακοί και αν είναι, δεν μπορούν να αποτυπώσουν το μέγεθος της προσπάθειας την οποία καταβάλλει ο κ. Ζηλιασκόπουλος. Η σύγχρονη ιστορία του ελληνικού σιδηροδρόμου είναι ένα απίστευτο αφήγημα σκανδάλων, πελατειακών σχέσεων, πλιάτσικου και παραλογισμού. Μια μικρογραφία, δηλαδή, του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Το «ξήλωμα» του… παρα-ΟΣΕ που είχε θεριέψει στο πλάι του κανονικού Οργανισμού, ο οποίος ρήμαζε, δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Χρειάστηκε να βάλει βαθιά το μαχαίρι ο κ. Ζηλιασκόπουλος, να υψώσει σθεναρή αντίσταση απέναντι σε αδίστακτα συμφέροντα ο υπουργός Μεταφορών κ. Δ. Ρέππαςκαι να βάλουν πλάτη κόντρα στις πιέσεις συνδικαλιστικών στελεχών του ΠαΣοΚ ορισμένοι βουλευτές που γνώριζαν σε βάθος την υπόθεση, όπως ο κ. Γ. Φλωρίδης. Στην πορεία η υπόθεση εξυγίανσης του ΟΣΕ μετατράπηκε σε θρίλερ. Εκτοξεύτηκαν απειλές, σημαντικά έγγραφα φυγαδεύτηκαν από τις κεντρικές υπηρεσίες και κρύφτηκαν για λόγους ασφαλείας και κάποια παρακλάδια του θέματος έφθασαν ως το Μέγαρο Μαξίμου.
Η «Πρόοδος» των συνδικαλιστών
Το πουλόβερ άρχισε να ξηλώνεται από την εταιρεία «Πρόοδος», την οποία είχαν συστήσει συνδικαλιστές του ΠαΣοΚ με διευθυντικές θέσεις στον ΟΣΕ το 1995. Το σύστημα με το οποίο δούλευε η εταιρεία ήταν απλό: όταν ένας πελάτης ενδιαφερόταν για μεγάλες μεταφορές, οι αρμόδιοι του ΟΣΕ του έλεγαν ότι ο Οργανισμός δεν έχει την κατάλληλη υποδομή και τον έσπρωχναν προς τους ιδιώτες. Αυτοί έπαιρναν τη δουλειά και στη συνέχεια ο ΟΣΕ… έβρισκε την υποδομή και διακινούσε τα εμπορεύματα με έκπτωση που έφθανε ως 87%! Η «Πρόοδος» είχε κέρδη περί τα 70 εκατ. ετησίως και ο ΟΣΕ συσσώρευε ζημιές.
Οταν το πάρτι σταμάτησε, οι αντιδράσεις ήταν τόσο έντονες ώστε παρ΄ ολίγον να προκληθεί και διπλωματικό επεισόδιο. Σε κάποιο στάδιο της μεταφοράς εμπορευμάτων εμπλέκονταν και εταιρείες αυστριακών συμφερόντων. Οταν καταγγέλθηκαν οι συμβάσεις τους, ο αυστριακός πρεσβευτής χτύπησε την πόρτα του κ. Ζηλιασκόπουλου. Ο πρόεδρος της ΤΡΑΙΝΟΣΕ τον άκουσε και του απηύθυνε μόνο μία ερώτηση. «Πώς γίνεται οι αμοιβές για αντίστοιχες μεταφορές με τον αυστριακό σιδηρόδρομο να κοστίζουν 18 ευρώ και με τον ελληνικό 3,5 ευρώ;». Ο πρεσβευτής κατανόησε την κατάσταση και έφυγε χωρίς να πει τίποτε άλλο. Από την πρώτη ημέρα της θητείας του ο πρόεδρος της ΤΡΑΙΝΟΣΕ ασχολήθηκε μόνο με την περιστολή των δαπανών. Εβαλε φρένο στις σπατάλες συντήρησης του δικτύου και στις κλοπές των υλικών. Επανεξέτασε τα φαραωνικά έργα που είχαν προγραμματιστεί και κατήγγειλε συμβάσεις. Περπάτησε μόνος του τα τρία χιλιόμετρα έξω από τη Θεσσαλονίκη, το μοναδικό τμήμα της γραμμής που συνδέει τα Σκόπια με την Αθήνα που δεν είναι ηλεκτροφόρο και έλυσε το μυστήριο των «βαγονιών-φαντασμάτων». Τα βαγόνια οδηγούνταν σε μια αποθήκη έξω από τη Θεσσαλονίκη και χρησίμευαν ως αποθήκες, τις οποίες το κύκλωμα μίσθωνε σε ιδιώτες για τη φύλαξη των εμπορευμάτων αντί 50 ευρώ την ημέρα ανά βαγόνι. Συνολικά στην αποθήκη βρέθηκαν 700 βαγόνια. Ξενοίκιασε το κτίριο του Προαστιακού στην Κρατίνου, το οποίο κόστιζε 1 εκατ. ευρώ ετησίως, και εγκατέστησε το προσωπικό στο κτίριο της Καρόλου.
Οταν τελείωσαν τα σκάνδαλα ξεκίνησε ο παραλογισμός. Ο ΟΣΕ την 1η Μαρτίου 2008 υπέγραψε μια σύμβαση με την εταιρεία Wasteel Ηellas. Αντικείμενο η υποστήριξη των κλιναμαξών με προσωπικό. Μέσω ενός υπεργολάβου το προσωπικό αυτό έφθασε στα 60 άτομα, τα οποία, όπως προβλεπόταν στη συμφωνία, δεν τα πλήρωνε η εταιρεία αλλά ο… ΟΣΕ. Ο μηνιαίος μισθός του κάθε υπαλλήλου ήταν 4.000 ευρώ, με υπερωρίες, επιδόματα και τα δώρα. Το μηναίο κόστος για τον Οργανισμό ανερχόταν σε 250.000 ευρώ.
Η σύμβαση δεν μπορούσε να σταθεί. Οταν όμως ολοκληρώθηκε ο έλεγχος αναδύθηκαν και άλλες λεπτομέρειες. Από τα 60 άτομα εμφανίζονταν στη δουλειά τους μόνο 20. Οι υπόλοιποι ήταν άφαντοι. Επιπλέον δεν μπορούσε να εφαρμοστεί σε αυτούς η ρύθμιση για την περικοπή των μισθών που έγινε στο Δημόσιο επειδή τυπικά δεν ανήκαν στον ΟΣΕ.
Γιοι, κόρες και συγγενείς
Ο κ. Ζηλιασκόπουλος αποφάσισε να καταγγείλει τη σύμβαση, η οποία λήγει στις 28 Φεβρουαρίου. Αμέσως άρχισε η κατάθεση επερωτήσεων στη Βουλή για απολύσεις στον ΟΣΕ. Επιπλέον, οι 60 υπάλληλοι απαιτούν πλήρη αποζημίωση από τον ΟΣΕ σε περίπτωση απόλυσής τους και απειλούν ότι θα διεκδικήσουν δικαστικώς την επαναπρόσληψή τους στον Οργανισμό! Αν χάνεται κάπου το νήμα της λογικής, αυτό συμβαίνει επειδή ο εσωτερικός έλεγχος αποκάλυψε κάτι ακόμη. Οι περισσότεροι από τους υπαλλήλους αυτούς είναι γιοι, κόρες και συγγενείς συνδικαλιστών του ΟΣΕ, κυρίως προσκείμενων στη ΝΔ, αλλά όχι μόνο.
Αυτά που έγιναν μέσα σε έναν χρόνο μπορούν να γεμίσουν ολόκληρους τόμους. Αλλά αυτό που έχει σημασία είναι το μέλλον. Και στο μέλλον θα πρέπει να εξαλειφθούν τα τελευταία 55 εκατ. ευρώ του ελλείμματος. Οι επιλογές είναι δύο: Αύξηση των εισιτηρίων σε ορισμένες γραμμές με χαμηλό κόστος ώστε να φθάσουν στο 80% της τιμής του εισιτηρίου ΚΤΕΛ. Τα προσδοκώμενα έσοδα υπολογίζονται σε 25 εκατ. ευρώ ετησίως. Επίσης, «κόβονται» οι πολύ ζημιογόνες γραμμές, π.χ. Πάτρα- Καλαμάτα, η οποία έχει κόστος λειτουργίας 7,5 εκατ. ευρώ για τη μεταφορά κατά μέσο όρο τριών επιβατών ημερησίως. Οταν ολοκληρωθούν οι μετατάξεις και η διαπραγμάτευση των συλλογικών συμβάσεων, υπάρχουν πολλά και φιλόδοξα σχέδια για την ανάπτυξη του σιδηροδρόμου ώστε να γίνει ανταγωνιστικός, όπως συμβαίνει σε όλη την Ευρώπη. Οι αγκυλώσεις του συστήματος όμως είναι τόσο μεγάλες ώστε σε ό,τι αφορά τον σιδηρόδρομο ισχύει η αρχαία ρήση «μηδένα προ του τέλους μακάριζε».
1,5 εκατ. ευρώ τον χρόνο στοίχιζαν οι πληροφορίες για τα δρομολόγια!
Με την αγορά ενός τηλεφωνικού κέντρου αξίας 35.000 ευρώ και με δέκα υπαλλήλους του ΟΣΕ οι πληροφορίες για τα δρομολόγια των σιδηροδρόμων λειτουργούν άψογα χρησιμοποιώντας τον αριθμό 1110
Χαρακτηριστικό παράδειγμα θεωρείται η σύμβαση με το «11888» του ΟΤΕ. Προκειμένου να δίνει η υπηρεσία του ΟΤΕ πληροφορίες για τα δρομολόγια των τρένων ο ΟΣΕ κατέβαλλε 1,5 εκατ. ευρώ τον χρόνο. Το ποσό αυτό κάλυπτε τις ανάγκες μισθοδοσίας 60 τηλεφωνητών και τηλεφωνητριών, δηλαδή ολόκληρου του προσωπικού που απασχολούσε η υπηρεσία «11888». Η σύμβαση καταγγέλθηκε. Με την αγορά ενός τηλεφωνικού κέντρου αξίας 35.000 ευρώ και με 10 υπαλλήλους του ΟΣΕ οι πληροφορίες δρομολογίων λειτουργούν άψογα χρησιμοποιώντας τον αριθμό 1110. Το «11888» όμως δεν έμεινε με σταυρωμένα χέρια. Εχει στείλει δύο εξώδικα καταγγέλλοντας τη διακοπή της σύμβασης. Επιπλέον, οι τηλεφωνητές έδιναν στους ενδιαφερόμενους πολίτες το προσωπικό τηλέφωνο στο γραφείο του διευθύνοντος συμβούλου. Η κατάσταση είχε γίνει αφόρητη ώσπου να βρεθεί λύση. Δύο γραμματείς ανέλαβαν να δίνουν πληροφορίες για τα δρομολόγια. Επίσης, έφτιαξε υπηρεσία web ticketing αντί 300.000 ευρώ χρησιμοποιώντας το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και σπάζοντας μια σύμβαση 8 εκατ. ευρώ με ιδιωτική εταιρείαhttp://ipapanik.wordpress.com/
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΟΥΣΜΑΝΗΣ: ΄΄Η μεγαλύτερη διάνοια που πέρασε από το Πανεπιστήμιο ΄΄Columbia΄΄ των Η.Π.Α
Ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΟΥΣΜΑΝΗΣ είναι ένας πυρηνικός επιστήμονας παγκόσμιας ακτινοβολίας και παραδοχής. Ο κορυφαίος της σύγχρονης Ελλάδας. Είναι αυτός που άγγιξε το βραβείο Νόμπελ Φυσικής, αλλά λόγω της νεαρής ηλικίας και του πρόωρου θανάτου του, δεν το κατέκτησε - ή δεν του εδόθη - αν και δικαιωματικά το άξιζε, γιατί η ποιότητα των εκπληκτικών του ανακαλύψεων, είχαν επάνω τους τη σφραγίδα της διάνοιας.
Πρόκειται για μια από τις πιο χαρισματικές φύσεις, που πέρασαν από τον κόσμο του 20ου αιώνα. Ποιητικός, δυναμικός, φιλοσοφικά συνεσταλμένος. Με απέραντη αγάπη για την ανθρωπότητα, συχνά έλεγε: ΄΄Οι απεριόριστες δυνάμεις της φύσης, πρέπει πάντα να χρησιμοποιούνται μόνο, για το καλό της φύσης, πρέπει πάντα να χρησιμοποιούνται μόνο, για το καλό της ανθρωπότητας και ποτέ για τον όλεθρό της΄΄.
Είναι αυτός που φέρεται ότι συγκλόνισε το περιβάλλον του, που το αποτελούσε η αφρόκρεμα της παγκόσμιας σκηνής. Από τους περίφημους νομπελίστες καθηγητές των Αμερικανικών Πανεπιστημίων, έως τον Πρόεδρο των Η.Π.Α. Αϊζενχάουερ και τη βασίλισσα της Ελλάδας Φρειδερίκη.
Ο Γεώργιος Δούσμανης, ήταν ένας ερευνητής της ΄΄Τετράγωνης λογικής΄΄ που αναζητούσε στο θετικό ορθολογισμό, την αρνητική διάσταση, για να την μετατρέψει σε χρηστική ετυμολογία ζωής.
Ήταν αυτός που έλαμψε ως πρωινός αστέρας κι έπειτα χάθηκε μέσα στην νηνεμία της επιστήμης. Έμειναν όμως οι απαστράπτουσες έρευνές του και τα ψήγματα της κοσμιότητάς του, αυτά που στολίζουν τα 37 πρόωρα χρόνια του.
Αποσύρουν τον πίνακα με τη σφαγή της Χίου για να μη θίγονται οι "γείτονες"
Όσο κι αν φαίνεται απίστευτο, η ιστορία αυτή γύρω από την έκθεση ή μη του πίνακα-συμβούλου για τον ελληνικό κρατάει ήδη από το φθινόπωρο του 2009, με δημοσιεύματα τοπικών εφημερίδων στο νησί της Χίου να κάνουν λόγο ακόμα και για μυστική προφορική συμφωνία προκειμένου να καθαιρεθεί ο πίνακας ως ένδειξη απάλειψης του ιστορικού χάσματος που χωρίζει τους δύο λαούς και για να μην «προκαλείται» η Τουρκία.
http://lalei-kairia.blogspot.com/2011/04/blog-post_8125.html
Ουδέν επράξαµε, Στρατηγέ, παρά µόνο το καθήκον µας
.—Την νύκτα της 7ης Απριλίου 1941, στις 23.30, ο διοικητής του Οχυρού ταγµατάρχης Αναγνωστός Αλέξανδρος εθεώρησε ότι η αποστολή του είχε εκπληρωθεί και αποφάσισε την παράδοση του Οχυρού. Τα µεσάνυκτα της 7ης προς την 8η Απριλίου 1941, το Οχυρό παραδόθηκε. Οι απώλειες των Ελλήνων ήταν νεκροί 7, τραυµατίες 23 και των Γερµανών νεκροί 200, τραυµατίες 1.500.
Το πρωινό της 8ης Απριλίου , η Ελληνική σηµαία, η οποία πέρα από κάθε λογική κυµάτιζε ακόµη, κατέβηκε. Την ίδια ώρα, ο Γερµανός Στρατηγός, έσφιγγε το χέρι του διοικητού του Οχυρού και του έλεγε :
”Το Γερµανικόν Έθνος δι εµού, συγχαίρει του ηρωας υπερασπιστάς του Οχυρού τούτου, οι οποίοι επεσκίασαν την δόξαν του Λεωνίδου και του Θεµιστοκλέους Σας παρακαλώ πολύ, αυτά να τα διαβιβάσετε εις όλους τους Αξκούς και Οπλίτας του Οχυρού. Χθές το βράδυ το ραδιόφωνον του Βερολίνου και του Λονδίνου έψαλλαν ύµνους δι’ εσάς.”
Τότε ο ∆κτής του Οχυρού απάντησε υπερήφανα : ” Ουδέν επράξαµε, Στρατηγέ, παρά µόνο το καθήκον µας, ως υπερασπισταί του Πατρίου εδάφους”.
.—Στις 11.00 τις 6ης Απριλίου οι Γερµανοί φτάνουν µπροστά από τα οχυρά ΛΙΣΣΕ και ΠΥΡΑΜΙ∆ΟΕΙ∆ΕΣ για να παραβιάσουν τη στενωπό Γρανίτου, βάλλονται αποτελεσµατικά και καθηλώνονται µε σοβαρές απώλειες. Στις 7,8 και 9 Απριλίου οι Γερµανοί συνεχίζουν τις επιθέσεις καταλήψεως των οχυρών χωρίς κανένα αποτέλεσµα. Επικοί αγώνες γίνονται πάνω και γύρω από τα οχυρά από τους υπερασπιστές τους. Καµιά περιγραφή, όσο λεπτοµερής και αν είναι και κανένα σχήµα λόγου δεν θα ήταν ικανά να αποδώσουν το απαράµιλλο θάρρος, την περιφρόνηση προς τον θάνατο, την ανδρεία και τη λεβεντιά της ελληνικής ψυχής. Όσες φορές κατόρθωσαν οιΓερµανοί να εισέλθουν εντός των υπογείων στοών των οχυρών, ο αγώνας ελάµβανε δραµατική τροπή, καθώς οι ηρωικοί υπερασπιστές µε αυτοθυσία και ηρωισµό κατόρθωναν να τους εξοντώσουν ή να τους συλλάβουν. Το πρωί της 10ης Απριλίου τα οχυρά παραµένουν ανέπαφα. Όµως µετά από τη ραγδαία κατάρρευση της γιουγκοσλαβικής αντιστάσεως, που επέτρεψε την υπερκέραση της τοποθεσίας Μπέλες -Νέστος και την ταχεία προέλαση των γερµανικών τεθωρακισµένων προς τη Θεσσαλονίκη, επήλθε η µοιραία συνθηκολόγηση. Οι ελληνικές απώλειες, κατά τον παραπάνω τετραήµερο αγώνα των οχυρών, υπήρξαν σχετικά µικρές, ενώ οι αντίστοιχες των Γερµανών σηµαντικές. Οι µαχητές των οχυρών, σε όλα ανεξαίρετα τα κλιµάκια, πολέµησαν ισάξια µε τους συναδέλφους τους του Ελληνοιταλικού Μετώπου. Οι ίδιοι οι Γερµανοί, εξέφρασαν το θαυµασµό για την ανδρεία και µαχητικότητα του Ελληνικού Στρατού.
http://eistorias.wordpress.com/Νικόλας Χρηστάκης
Έγινε γνωστός για την έρευνά του γύρω από τον ‘ιό της ευτυχίας’ και την μετάδοσή του, όμως ο Νικόλας Χρηστάκης φαίνεται να έχει σίγουρα μέσα του και τον ‘ιό της επιτυχίας’. Το γεγονός ότι το όνομά του φιγουράρει στη λίστα του αμερικανικού ‘Time’ των εκατό ανθρώπων με τη μεγαλύτερη επιρροή στον κόσμο, είναι απλά το επιστέγασμα μιας πολυετούς επιτυχημένης πορείας στους τομείς της Βιολογίας, της Ιατρικής και της Κοινωνιολογίας
Γεννημένος στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1962, αλλά με ρίζες κρητικές (ο πατέρας του, πυρηνικός φυσικός, μοιράζει τη ζωή του ανάμεσα στις Αρχάνες της Κρήτης και στη Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ), ο Νικόλας Χρηστάκης έζησε στην Ελλάδα από το 1965 μέχρι το 1968, οπότε και επέστρεψε με την οικογένειά του στην Ουάσινγκτον. Σπούδασε Βιολογία στο Πανεπιστήμιο του Γέιλ και στην συνέχεια Ιατρική στο Χάρβαρντ – από όπου απέκτησε διδακτορικό το 1989- και Κοινωνιολογία στο Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια – όπου πήρε το δεύτερο διδακτορικό του δίπλωμα.
Τα πρώτα χρόνια της καριέρας του, το 1995, εργάστηκε στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο, για να συνεχίσει το 2001 στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ. Σήμερα, είναι από τους πλέον διακεκριμένους επιστήμονες παγκοσμίως, αφού είναι καθηγητής στην Ιατρική σχολή, στο Τμήμα Κλινικής Κοινωνιολογίας και στο Τμήμα Κοινωνιολογίας της Σχολής Τεχνών και Επιστημών του Χάρβαρντ.
Από το 1999, μελετά το πώς οι κοινωνικοί παράγοντες και οι κοινωνικές αλληλεπιδράσεις επηρεάζουν την υγεία και τη μακροβιότητα, ενώ είναι επίσης γνωστός για τις μελέτες του σχετικά με τη δημιουργία και τη λειτουργία των κοινωνικών δικτύων, θέμα με το οποίο καταπιάνεται στο τελευταίο του βιβλίο με τίτλο ‘Συνδεδεμένοι: Η εκπληκτική δύναμη των κοινωνικών δικτύων και πώς αυτά διαμορφώνουν τη ζωή μας’.
Βρέθηκε για πρώτη φορά στο επίκεντρο των διεθνών ΜΜΕ το 2007, δημοσιεύοντας στη ‘ New England Journal of Medicine’ τα αποτελέσματα μιας μελέτης που πραγματοποιήθηκε στο Framingham. Σύμφωνα με αυτήν, η παχυσαρκία μπορεί να ‘μεταδοθεί’ από άτομο σε άτομο μέσω των social networks, όπως ακριβώς και ένας ιός. Μέσα στα επόμενα δύο χρόνια, συνεργάστηκε με τον πρώην απόφοιτο του Χάρβαρντ και νυν καθηγητή στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, James H. Fowler και δημοσίευσε μια σειρά άρθρων, σύμφωνα με τα οποία τα κοινωνικά δίκτυα μεταδίδουν, πέρα από την παχυσαρκία, τη συνήθεια του καπνίσματος, τον αλκοολισμό, αλλά και την ευτυχία.
Εν ολίγοις, σύμφωνα με τα ερευνητικά πορίσματα του κ. Χρηστάκη, τα πράγματα που κάνουμε δεν ασκούν επιρροή μόνο στους φίλους και συγγενείς μας, αλλά και στους φίλους των φίλων των φίλων μας. Το 2008 η ομάδα του, εν ονόματι Christakis Group, πήρε επιχορήγηση ύψους έντεκα εκατομμυρίων δολαρίων από το Διεθνές Ινστιτούτο Υγείας για τη μελέτη των κοινωνικών δικτύων - την οποία ο ίδιος επέκτεινε και στη γενετική- ενώ το 2009 ανακηρύχθηκε ένας από τους είκοσι κορυφαίους επιστήμονες στον κόσμο.
Πιθανότατα αναμενόμενη η επιβράβευση, αν αναλογιστεί κανείς ότι η έρευνα για την οποία έγινε διάσημος, διήρκεσε παραπάνω από είκοσι χρόνια στη διάρκεια των οποίων μελετήθηκαν συνολικά οι συμπεριφορές 4.739 ατόμων.
Με τη διεθνή αναγνώριση αλλά και πολλά ακόμα στις βαλίτσες του, την Τρίτη 16 Μαρτίου και ώρα 20.00, ο διακεκριμένος επιστήμονας, επισκέπτεται το Public Συντάγματος για να υπογράψει την ελληνική έκδοση του βιβλίου του ‘Συνδεδεμένοι: Η εκπληκτική δύναμη των κοινωνικών δικτύων και πώς αυτά διαμορφώνουν τη ζωή μας, που κυκλοφορεί στη χώρα μας από τα μέσα Φεβρουαρίου.
Το ακόμα πιο ενδιαφέρον; Μετά την υπογραφή του βιβλίου του, ο Νικόλας Χρηστάκης και ο δημοσιογράφος Σταύρος Θεοδωράκης θα βρεθούν στο Public Café, στον πέμπτο όροφο του Public Συντάγματος, για μια ανοιχτή συζήτηση με το κοινό.
Νικόλας Γεωργιακώδης
Πεθαίνει ο Δομίνικος Θεοτοκόπουλος, μεγάλος Έλληνας ζωγράφος γνωστότερος ως Ελ Γκρέκο.
Θεοτοκόπουλος Δομήνικος ( Ελ Γκρέκο )
Ο κορυφαίος ζωγράφος με παγκόσμια φήμη Δομήνικος Θεοτοκόπουλος, γνωστός και ως "Ελ Γκρέκο" (Ο Ελληνας), γεννήθηκε στο Φόδελε Ηρακλείου Κρήτης το 1541. Σπούδασε στο μετόχι της Μονής του Σινά που βρίσκεται στο Ηράκλειο (ναός Αγίας Αικατερίνης, σήμερα μουσείο), όπου λειτουργούσε αξιόλογη σχολή κλασσικής μορφώσεως. Είκοσι ετών έφυγε για τη Βενετία, όπου σπούδασε ζωγραφική, με τον διδάσκαλο Τισιανό. Το 1570 βρίσκεται στη Ρώμη, γνωστός πια ζωγράφος. Στην περίοδο εκείνη της ζωής του ανάγεται και η δήλωση του ότι, αν καταστρεφόταν οι τοιχογραφίες του Μιχαήλ Αγγελο στην Καππέλλα Σιστίνα, αυτός θα μπορούσε να φιλοτεχνήσει πολύ καλύτερες.
Ο Θεοτοκόπουλος αργότερα βρέθηκε στην Ισπανία, δεν είναι γνωστό για το πότε πήγε, αλλά το 1577 βρισκόταν ήδη στο Τολέδο όπου, επί 30 χρόνια, τον θεωρούσαν ως τον μεγαλύτερο καλλιτέχνη της Ισπανίας, χωρίς αυτό να αμβλύνει τον πατριωτισμό του. Στα έργα του υπέγραφε πάντοτε ελληνικά και κάτω από το όνομα του σημείωνε : "Κρής".
Στην Ισπανία, απαλλαγμένος από ιταλικές επιδράσεις φιλοτέχνησε τα αρτιότερα έργα του, μεταξύ των οποίων και "Η ταφή του κόμιτος Οργκάθ" ( 1587 ), ένα από τα αριστουργήματα της ζωγραφικής, εκπληκτικό και ως σύλληψη και ως εκτέλεση. Ξεχωριστή θέση στους 500 περίπου πίνακες του έχουν οι προσωπογραφίες του.
Σε αυτές, παράλληλα με το ρεαλιστικό στοιχείο, προσπαθεί να συλλάβει και την ψυχική ιδιοσυστασία των εικονιζόμενων.
Ο Θεοτοκόπουλος απέκτησε πολλά χρήματα, γεγονός που του επέτρεψε να ζει πολύ άνετα και να ενισχύει τους συμπατριώτες του Ελληνες και άλλους άπορους και κατατρεγμένους από τη ζωή. Στην τέχνη του, υπήρξε πάντοτε φιλελεύθερος και σ' αυτό οφείλεται και η αποδέσμευση της ζωγραφικής του από τους κανόνες που της επέβαλε η παράδοση.
Η μεγάλη μορφή του Θεοτοκόπουλου τιμάται ιδιαίτερα στην πατρίδα μας. Σε κεντρική πλατεία του Ηρακλείου, έχει δημιουργηθεί πάρκο με το όνομα του, στο οποίο αναστήθηκε και η προτομή του. Στο χωριό Φόδελε υπάρχει αναμνηστική πλάκα του ισπανικού πανεπιστημίου Βαλαδολίδ, η οποία μαρτυρεί την ευγνωμοσύνη των Ισπανών προς την γενέτειρα του Θεοτοκόπουλου. Πίνακες υπάρχουν στην Εθνική μας Πινακοθήκη και στο Μουσείο Μπενάκη.
Ο Δομήνικος Θεοτοκόπουλος πέθανε στο Τολέδο στη Ισπανίας το 1614।
http://hellas.teipir.gr/thesis/kriti/biograf/dominico.htmΠέμπτη 7 Απριλίου 2011
Η φιλοσοφική πραγματεία του Γαληνού και η πρόσφατη ανακάλυψή της στον Κώδικα Βλατάδων 14
Κλαύδιος Γαληνός. Λιθογραφία του Pierre Roche Vigneron, Παρίσι π. 1865. | |
Σπύρος Ρέτσας
O Ralph Jackson, Έφορος των Ρωμαιο-Βρετανικών Συλλογών του Βρετανικού Μουσείου, έδωσε στις 11 Μαΐου 2009 διάλεξη με τίτλο «Urban healers in the Roman Empire» στην Ιατρική Εταιρεία του Λονδίνου. Η συναρπαστική του ομιλία για τους ιατρούς της ελληνορωμαϊκής περιόδου είχε καθηλώσει το ακροατήριο όταν αναπάντεχα αναφέρθηκε, προς το τέλος της διάλεξής του, σε ένα μοναστήρι της Θεσσαλονίκης. Μια πραγματεία του Γαληνού με τίτλο «Περί Αλυπίας», η οποία επί αιώνες θεωρούνταν απωλεσθείσα, είπε ο Jackson, ανακαλύφθηκε πρόσφατα από γάλλους ερευνητές σε ένα χειρόγραφο του 15ου αιώνα της Μονής Βλατάδων. Στην πραγματεία υπήρχαν, μεταξύ άλλων, αναφορές −σπάνιες για τη γαληνική βιβλιογραφία– στον τρόπο κατασκευής χειρουργικών εργαλείων.
Μία εβδομάδα πριν από τη διάλεξη του Jackson, είχα παραλάβει από την Αθήνα μια πρόσφατη έκδοση των έργων του Γαληνού από τον εκδοτικό οίκο «Μίλητος». Ο τόμος αυτός είναι ομοιοτυπικό αντίγραφο της έκδοσης του 1525 των τυπογραφείων Aldus της Βενετίας, αφιερωμένης από τον Ανδρέα Ασουλάνο στον Πάπα Clemens VII. Το «Περί Αλυπίας» δεν υπάρχει στον τόμο αυτό, αλλά ούτε και στην κλασική έκδοση των Απάντων του Γαληνού που συντάχθηκε από τον Kühn στη Λειψία τον 19ο αιώνα.
Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΛΙΜΟΣ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
Εὑρέθη ὁ τᾶφος τῆς Σαπφοῦς!
Ἕνα μοναδικό εὕρημα γιὰ τὸν πολιτισμό! Ὁ τᾶφος τῆς Σαπφοῦς! Τῃς δεκάτης Μούσης! Τῆς ὁποίας τὰ ἔργα ἐθαύμασε ὅλος ὁ ἀρχαῖος κόσμος! Καὶ ἡ ὁποία ἐκατηγορήθη γιὰ περίεργες ἐρωτικές προτιμήσεις ἀπὸ κάθε ἀνόητο καὶ ἀμόρφωτο.
Ἡ παρεξηγημένη ποιήτρια τῆς ἀρχαιότητας μὲ τὸν λόγο χάδι… Ποὺ ὀμόρφαινε τὴν ἀνθρωπότητα…
Ένα αρχαιολογικό εύρημα από τα σημαντικότερα στον ελλαδικό και όχι μόνο χώρο, έφερε στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη της 14ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων αρχικά και στη συνέχεια της Εφορείας Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων, που ολοκλήρωσε σε συνθήκες άκρας μυστικότητας την ανασκαφή. Ο τάφος της μεγαλύτερης ποιήτριας του αρχαίου κόσμου, της Σαπφούς, θεωρείται πως έχει βρεθεί στην περιοχή του Κάτω Κάστρου της Επάνω Σκάλας.
Σε αυτό συγκλίνει η επιγραφή σε επιτύμβια στήλη «ΨΑΠΦΑ ΕΡΩΤΙΟΥ ΧΑΙΡΕ», τα κτερίσματα, ένα χρυσό στεφάνι στο κεφάλι της νεκρής γυναίκας, ειδώλια της Αφροδίτης, πήλινες μικρές λύρες και φυσικά η ανθρωπολογική μελέτη του σκελετού στον αρχαίο τάφο, που δείχνει γυναίκα που έζησε τέλη 7ου – αρχές 6ου π.Χ. αιώνα.
Ήδη για το εύρημα έχει ενημερωθεί και η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Πολιτισμού, ενώ πληροφορίες φέρουν τόσο τον κ. Γερουλάνο, όσο και την κ. Μενδώνη, να επισκέφτηκαν το χώρο της ανασκαφής κατά την επίσκεψή τους προ μηνός στη Λέσβο.
Πώς βρέθηκε…
Το εύρημα είδε το φως κατά τις ανασκαφικές εργασίες που πραγματοποιήθηκαν στο πίσω μέρος του περιβάλλοντα χώρου μικρού οθωμανικού λουτρού στο Κάτω Κάστρο της Μυτιλήνης, που ξεκίνησαν λίγο μετά τα Χριστούγεννα από τη 14η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων. Όταν ήρθε στο φως η πεσμένη επιτύμβια στήλη και διαβάστηκε η κεφαλαιογράμματη επιγραφή σε αυτήν «ΨΑΠΦΑ ΕΡΩΤΙΟΥ ΧΑΙΡΕ», με το χαρακτηριστικό τρόπο γραφής της αρχαϊκής εποχής, κλήθηκαν οι αρχαιολόγοι της Κ΄ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων. Οι τελευταίοι, με άκρα μυστικότητα, πραγματοποίησαν την ανασκαφή και έφεραν στο φως όλα τα προαναφερθέντα στοιχεία.
Το εύρημα θα παρουσιασθεί από την προϊσταμένη της Κ΄ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων στη διάρκεια επιστημονικού συνεδρίου, ενώ άγνωστο παραμένει αν θα ανασκαφεί το σύνολο του χώρου αυτού, που πρέπει να ταυτίζεται με το αρχαίο «σήμα» της Μυτιλήνης, σημείο ταφής σημαντικών Μυτιληνιών.
Καί λίγα λόγια γιὰ τὴν Σαπφώ:
ΣΑΠΦΩ : Το αιώνιο πρότυπο γυναίκας
Ἡ θρυλικὴ μορφὴ ποὺ μὲ τὴν ποίησή της καὶ κυρίως μὲ τὴν προσωπικότητά της γοήτευσε τὸν ἀρχαῖο κόσμο, ποὺ δικαίως ὁ Πλάτων τὴν ὠνόμασε δέκατη Μοῦσα. Ἀδιαφορῶντας γιὰ τὶς ἐπιταγὲς τῆς ἐποχῆς της πρωτοστάτησε στὴ δημιουργία ἑνὸς γυναικείου προτύπου μὲ τὴ δυναμική της, τὶς ἀπόψεις της, τὴν ἴδια της τὴν ζωή. Μία τέτοια μορφὴ, τῆς ὁποίας «τὰ λόγια ἦταν ἀνακατεμένα μὲ φλόγες», ὅπως λέει ὁ Πλούταρχος, δὲν θὰ μποροῦσε νὰ μείνῃ ἀλώβητη ἀπὸ ἐκείνους ποὺ στεροῦνταν πνευματικῆς καλλιέργειας καὶ γνώσης, μὴ μπορῶντας ἔτσι νὰ κατανοήσουν, ἀλλὰ καὶ νὰ συναγωνιστοῦν τὸ ἔργο της,μὰ κυρίως ἀπὸ χριστιανοκρατικὲς ἀντιλήψεις τοῦ τύπου «Ἡ δὲ γυνὴ νὰ φοβῆται τὸν ἄνδρα», πλάθοντας σενάρια περὶ ὁμοφυλοφιλικῆς ζωῆς.
Τετάρτη 6 Απριλίου 2011
Ύμνος προς την Θεά Αθηνά
(του Ερνέστου Ρενάν)
Ω θεία του Παντός Σοφία, γλαυκόπις, εργάνη, υγεία...
Ω! Ευγένεια! Ω ομορφιά απλή και αληθινή! Θεά που η λατρεία σου σημαίνει και Σοφία, Συ που ο Ναός σου είναι ένα αιώνιο μάθημα συνείδησης και ειλικρίνειας, φθάνω αργά στων μυστηρίων σου το κατώφλι, στον βωμό σου προσκομίζω τύψεις πολλές. Για να τον βρω μου χρειάστηκαν να κάνω έρευνες ατέλειωτες. Τη μύηση που μεταβίβαζες στον Αθηναίο όπως γεννιόταν μ’ ένα χαμόγελο, εγώ την κατέκτησα με σκέψεις πολλές, με κόπο και με προσπάθειες μακρόχρονες
Γεννήθηκα, ω θεά με τα γαλανά μάτια, από γονείς βάρβαρους. Απ’ τους καλούς και ενάρετους Χιμμερίους, που κατοικούν στις όχθες μιας θάλασσας σκοτεινής, που βράχια τις περικλείνουν και οι τρικυμίες πάντα τις κτυπούν. Γνωρίζουν μόλις τον ήλιο. Αντί λουλούδια έχουν τα θαλασσινό φυτά, τα φύκια και τα χρωματιστά κογχύλια, που βρίσκουν στα βάθη των έρημων μυχών. Τα σύννεφα κάνουν την εμφάνισή τους δίχως χρώμα, και η χαρά είναι λίγο θλιβερή εκεί αλλά , πηγές από κρύα νερά αναβλύζουν απ’ τα βράχια και τα μάτια που έχουν οι νέες κοπέλες είναι σαν κι εκείνες τις πράσινες πηγές, όπου, πάνω σε φόντο από χόρτα κυματιστά καθρεφτίζεται ο ουρανός.Οι πρόγονοί μου, όσο μακριά και αν μπορούμε να γυρίσουμε πίσω, ήταν αφοσιωμένοι στα μακρινά θαλασσινά ταξίδια, μέσα σε θάλασσες που οι Αργοναύτες σου δεν γνώρισαν. Άκουσα, όταν ήμουν νέος, τραγούδια για ταξίδια πολικά, με νανούρισαν οι αναμνήσεις για πλεούμενους πάγους, για θάλασσες γεμάτες καταχνιά, που ήταν ολόιδιες με το γάλα, για νησιά που κατοικούσαν μόνο πουλιά, που κελαηδούσαν στην ώρα τους και που σαν ξανάρχιζαν ομαδικά το πέταγμά τους, σκοτείνιαζαν τον ουρανό.
Μερικοί ιερείς μιας ξένης λατρείας, που είχε φθάσει από τους Σύριους της Παλαιστίνης, ανέλαβαν το χρέος να με σπουδάσουν. Οι ιερείς αυτοί ήταν σοφοί και άγιοι. Με δίδαξαν μεγάλες ιστορίες για τον Κρόνο, που δημιούργησε καθώς λένε τον κόσμο και για τον γιό του, που καθώς λένε, πραγματοποίησε ένα ταξίδι επάνω στη γη. Οι ναοί τους είναι τρεις φορές πιο ψηλοί απ’ τον δικό σου, ω Ευρυθμία κι ακριβώς όμοιοι με δάση μονάχα που δεν είναι γεροί γκρεμίζονται, κατρακυλάνε σε ερείπια έπειτα από πεντακόσια ή εξακόσια χρόνια είναι φαντασίες βαρβάρων, που νόμισαν πως μπορούν να κάνουν κάτι καλό έξω από τους κανόνες που χάραξες εσύ στους εμπνευσμένους σου, ω Λογική.
Πάλι οἱ ἴδιες ἀθλιότητες κατὰ Πουλιανοῦ
Τὸ θέμα τοῦ Ἄρη Πουλιανοῦ ἐνοχλεῖ. Ὅπως ἐνοχλοῦν καὶ τὰ εὑρήματά του. Καὶ τὰ ἀποτελέσματα τῶν μελετῶν του. Καὶ τὰ συμπεράσματα ποὺ ἐξάγονται ἀπὸ τὴν ἔως τώρα ἐπιστημονική του ἐργασία.
Γιατί ἐνοχλοῦν; Διότι καταρρίπτουν τὸ ἑβραϊκό μοντέλο γενέσεως ποὺ κάποιοι πασχίζουν νὰ στήσουν μὲ τὸ ἔτσι θέλω. Διότι ἀποδεικνύουν τὴν συνέχεια τοῦ ἑλληνικοῦ γένους μέσα στοὺς αἰῶνες. Διότι ἀκυρώνουν ὅλα τὰ ψεύδη ποὺ κατά καιρούς προσπαθοῦν νὰ μᾶς ἀλλοιώσουν τὴν συνείδησι καὶ τὴν ταυτότητα.
Ὁ Ἄρης Πουλιανός, παρὰ τὶς διώξεις ἔχει σταθεῖ ὄρθιος καὶ μᾶς ὑποδεικνύει τὸν μοναδικό δρόμο δράσεως: Τὴν ἀνάδειξι τῆς ἀληθείας. Μὲ τοὺς δικαστικούς του ἀγῶνες, λειτουργεῖ ὡς ὁδηγὸς γιὰ ὅλους μας. Ἂς ἐλπίσουμε πὼς αὐτὴ θὰ εἶναι ἡ τελευταῖα περιπέτεια ποὺ ἀντιμετωπίζει.
Φιλονόη
Έκτακτο Νέο: Ο καθ. Άρης Πουλιανός εκδιώχτηκε από το Σπήλαιο των Πετραλώνων
Σήμερα, 4 Απριλίου του 2011, κλιμάκιο 50 αστυνομικών από το αστυνομικό τμήμα Μουδανιών με την παρουσία δικαστικού επιμελητή, εκτελώντας απόφαση του Συμβουλίου Επικρατείας, εκδίωξαν τον καθηγητή Άρη Πουλιανό από το Σπήλαιο Πετραλώνων.Έκθεση αρχαιοελληνικών μουσικών οργάνων στη Μελβούρνη
Το Ελληνικό Μουσείο Μελβούρνης. | |
|
Τα μουσικά όργανα έχουν κατασκευαστεί από τον εκπαιδευτικό Κώστα Κοτσανά, μετά από πολύχρονη έρευνα και μελέτη και είναι πλήρως λειτουργικά.
Μερικά από τα εκθέματα είναι: το μονόχορδο, ο ελικώνας και το σύντονο του Πυθαγόρα, η λύρα του Ερμή, η κιθάρα του Απόλλωνα, η περίφημη ομηρική φόρμιγγα και η αρχαϊκή κιθάρα, η διονυσιακή βάρβιτος, η κιθάρα του Ορφέα, η πηκτίς της Σαπφώς, η σαμβύκη, ο ελικών του Πτολεμαίου, ο αυλός, το τύμπανο και το ρόπτρο, το σείστρο, το κρουπέζιο, η ψιθύρα και το χαλκεόφωνο.
Σύνταξη με πληροφορίες από www.kathimerini.gr και Αρχαία Ελληνική Τεχνολογία
Β.Η.
http://www.arxaiologia.gr/site/content.php?artid=8745
ΟΥΚ ΕΙΘΙΣΤΑΙ ΤΟΙΣ ΕΛΛΗΣΙ ΠΡΟΣΚΥΝΕΕΙΝ
ΔΕΝ ΣΥΝΗΘΙΖΕΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΝΑ ΠΡΟΣΚΥΝΟΥΝ. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΑ ΗΘΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΟ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ. -«Αν δεν προσκυνήσετε τον μεγάλο βασιλιά θα σας θανατώσουμε». -«Θανατώστε μας, άλλωστε για αυτό ήρθαμε, αλλά δεν προσκυνάμε!». «Όταν, στην πρώτη εκστρατεία των Περσών, ο Δαρείος έστειλε κήρυκες στην Σπάρτη, όπως έκανε και σε όλες τις πόλεις της Ελλάδος, για να ζητήσουν «γην και ύδωρ», οι Λακεδαιμόνιοι τους πέταξαν σε ένα πηγάδι και τους καλούσαν να πάρουν από κει «γην και ύδωρ» και να τα παν στον βασιλιά τους. Στους Λακεδαιμονίους, λοιπόν, ξέσπασε ο θυμός του Ταλθυβίου, του κήρυκα του Αγαμέμνονος. Γιατί στην Σπάρτη υπάρχει ναός του Ταλθυβίου, ζουν και οι απόγονοί του, οι ονομαζόμενοι Ταλθυβιάδες, που τους έχουν δοθεί ως τιμητικό προνόμιο όλες οι αποστολές κηρύκων που στέλνει η Σπάρτη. Εξ αιτίας όμως αυτού του γεγονότος, οι Σπαρτιάτες έκαναν θυσίες αλλά άδικα περίμεναν αίσια προμηνύματα. Κι αυτό κράτησε πολύ καιρό στην πόλη τους. Και καθώς οι Λακεδαιμόνιοι αγανακτούσαν και το θεωρούσαν μεγάλη συμφορά, συγκαλούσαν πολλές φορές συνέλευση των πολιτών τους κι ο κήρυκας φώναζε: Ποιος Σπαρτιάτης δέχεται με την θέλησή του να δώσει την ζωή του για την Σπάρτη; Τότε λοιπόν παρουσιάσθηκαν ο Σπερθίας, ο γιος του Ανηρίστου, κι ο Βούλις, ο γιος του Νικολάου, Σπαρτιάτες που κι από την φύση τους ήσαν προικισμένοι με χαρίσματα κι από την πλουσιότερη τάξη της πόλης, ανέλαβαν εθελοντικά να τιμωρηθούν από τον Ξέρξη για την θανάτωση των κηρύκων του Δαρείου στην Σπάρτη. Έτσι οι Σπαρτιάτες τους έστειλαν στους Πέρσες για να θανατωθούν.
Αξιοθαύμαστη στάθηκε και αυτή η τολμηρή πράξη των ανδρών αυτών, αλλά κοντά σ’ αυτήν και τα λόγια τους. Δηλαδή, στην πορεία τους προς τα Σούσα φθάνουν στην αυλή του Υδάρνη. Κι ο Υδάρνης, Πέρσης στην καταγωγή, ήταν διοικητής των στρατιωτικών δυνάμεων στα παραθαλάσσια της Μικράς Ασίας· αυτός τους φιλοξένησε κάνοντάς τους το τραπέζι· και πάνω στο τραπέζι, τους ρώτησε: Άνδρες Λακεδαιμόνιοι, γιατί δεν δέχεσθε να γίνετε φίλοι του βασιλιά; Να, βλέπετε πώς ξέρει ο βασιλιάς να τιμά τους άνδρες που έχουν αρετή, ρίχνοντας μία ματιά σε μένα και την θέση που κατέχω. Έτσι λοιπόν κι εσείς, αν γίνετε άνθρωποι του βασιλιά (γιατί έχει σχηματίσει την γνώμη πως είσθε άνδρες με αρετή), ο καθένας σας θα μπορούσε να εξουσιάζει μία περιοχή της Ελλάδος που θα του παραχωρούσε ο βασιλιάς. Η απόκρισή τους ήταν η εξής: Υδάρνη, η συμβουλή που μας απευθύνεις στηρίζεται σε μονόπλευρη εμπειρία· γιατί μας συμβουλεύεις για δύο πράγματα, που το ένα τους το δοκίμασες, το άλλο όμως όχι· δηλαδή γνωρίζεις πολύ καλά πώς ζουν οι δούλοι, όμως δεν δοκίμασες έως σήμερα την ελευθερία, τι άραγε να ’ναι, γλυκό η όχι. Γιατί αν κάποτε την δοκίμαζες, θα μας συμβούλευες να αγωνιζόμαστε γι’ αυτήν όχι μονάχα με δόρατα, αλλά και με πελέκεις (με τσεκούρια). Αυτή την απάντηση έδωσαν στον Υδάρνη.» Η συνέχεια είναι εξ ίσου εντυπωσιακή. «Κι από κει ανέβηκαν στα Σούσα· κι όταν παρουσιάσθηκαν στον βασιλιά πρώτα πρώτα, ενώ οι σωματοφυλακές του τους πρόσταζαν, ασκώντας βία, να πέσουν και να προσκυνήσουν τον βασιλιά, δεν δέχθηκαν με κανέναν τρόπο να το κάνουν, όσο κι αν εκείνοι τους έσπρωχναν το κεφάλι προς τα κάτω· γιατί, επέμεναν πως ούτε στον νόμο τους είναι γραμμένο να προσκυνούν άνθρωπο ούτε γι’ αυτό ήλθαν (ούτε γαρ σφι εν νόμω είναι άνθρωπον προσκυνέειν ούτε κατά ταύτα ήκειν), [Ηροδότου Ιστορία, βιβλίο 7ο, 136, 5-6] Κι αφού με αγώνα απέφυγαν την προσκύνηση, κατόπιν λένε τα εξής και με το ακόλουθο περίπου περιεχόμενο: «Βασιλιά των Μήδων, εμάς μας έστειλαν οι Λακεδαιμόνιοι ως αντιστάθμισμα για τους κήρυκές σας που θανατώθηκαν στην Σπάρτη, για να πληρώσουμε εμείς για τον θάνατό τους.»
Του Αντωνίου Α. Αντωνάκου Καθηγητού – Κλασσικού Φιλολόγου Ιστορικού – Συγγραφέως
by SociaLMagazinE
Είδικές δυνάμεις τών Σκοπίων
Έτσι ονομάζεται μία επίλεκτη μονάδα Ειδικών Δυνάμεων της γειτονικής μας χώρας, της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας, ή FYROM, όπως μέχρι τώρα την αποκαλούμε, κυρίως στην δική μας χώρα.
Κατά τις συμπλοκές του 2001 με τους Αλβανούς παραστρατιωτικούς , η Μονάδα έλαβε σαν αποστολή την φύλαξη των συνόρων και την υποστήριξη της Αστυνομίας της ΠΓΔΜ.
Οι "Λύκοι", απέκτησαν πολεμική εμπειρία στις συμπλοκές τους με Αλβανούς παρακρατικούς. Επί πλέον τμήματα της Μονάδας, συμμετείχαν υπό την 4η Μεραρχία Πεζικού των ΗΠΑ στις πολεμικές επιχειρήσεις στο Ιράκ , τον Ιούνιο του 2003. Επίσης, ο στρατός των Σκοπίων διέθεσε τμήμα 39 ανδρών Ειδικών Δυνάμεων στις Συμμαχικές Επιχειρήσεις στο Ιράκ, με αίτημα των ΗΠΑ, μετά το πέρας των συμβατικών επιχειρήσεων. Οι Σκοπιανές Ειδικές Δυνάμεις, κέρδισαν έπαινους για τις αποστολές που έφεραν εις πέρας όπως συλλήψεις ηγετικών στελεχών του Σαντάμ και κατάσχεση ικανού αριθμού οπλισμού στα Βόρεια της Βαγδάτης.
Η Γη στον Mηχανισμό των Αντικυθήρων
Τα μεγαλύτερα τμήματα του μηχανισμού των Αντικυθήρων όπως εκτίθενται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο |
Ανακατασκευή του μηχανισμού στην αρχική του μορφή |
Πώς γινόταν αυτό; Οι δύο κύκλοι του μηχανισμού, που αντιστοιχούν σε δύο ημερολογιακά συστήματα - το ζωδιακό και το αιγυπτιακό - διέφεραν τόσο μεταξύ τους ώστε κάθε φορά να αντιπροσωπεύεται αυτό, που θα αντιλαμβάνονταν τότε ως μη - κανονική κίνηση σε διάφορες περιόδους του έτους. Ο εφευρέτης της κατασκευής είχε λάβει υπόψη του δηλαδή, την ελλειπτική φύση της τροχιάς της γης γύρω από τον ήλιο. Ετσι πέραν των άλλων αποδεικνύεται ότι οι γνώσεις των αρχαίων για την ελλειπτική τροχιά της γης ήταν μεγαλύτερες από ο, τι πιστεύαμε ως σήμερα.