Η Ιστορική Διαμάχη Βουλγαρίας –Σκοπίων

Γράφει ο Βίκτωρ Σβετανόσκι- Виктор Цветаноски

Εφημερίδα ‘Ούτρισκσι Βέσνικ’ 8 Οκτ. 2010

Οι σχέσεις μεταξύ των Σκοπίων και της Σόφιας, για μια περίοδο μεγαλύτερης των δώδεκα ετών, έχουν ψυχρανθεί από το βαρύ φορτίο του παρελθόντος, για το οποίο οι ιστορικοί των δύο χωρών έχουν διαφορετικές απόψεις.

Για τη Βουλγαρία, η περιοχή των Σκοπίων, αποτελεί ένα μαρτυρικό κομμάτι της βουλγαρικής ιστορίας. Λαμβάνοντας υπόψη τις ιδέες τους αυτές, η παλαιά Βουλγαρία πολέμησε γι’ αυτήν και έχασε πολλούς πολέμους. Για τη Σόφια, της Βουλγαρίας, ο ‘μακεδονικός’ λαός, το ‘μακεδονικό έθνος’ και η ‘μακεδονική’ γλώσσα ανήκουν στη σφαίρα της τεχνητής δημιουργίας.

Οι Σκοπιανοί ιστορικοί ερμηνεύοντας τους ισχυρισμούς αυτούς, υποστηρίζουν, ότι τους αρνείται η μοναδικότητα του ‘μακεδονικού’ λαού και έθνους. Μέσα σε όλες αυτές τις διαφωνίες συμφωνούν, εντούτοις, σε ένα θέμα: ο ‘σλαβομακεδονικός’ και ο βουλγαρικός λαός είναι συγγενή έθνη (στο κείμενο: многу блиски народи- πολύ κοντινά έθνη).

Από όλα τα γειτονικά κράτη μεγαλύτερη επιρροή στα Σκόπια ασκεί η Βουλγαρία και στο παρελθόν οι Σκοπιανοί ήταν προσηλωμένοι προς αυτήν.

Και όταν οι επαναστάσεις και οι πόλεμοι ρήμαζαν την περιοχή , έβρισκαν καταφύγιο, οι Σλαβομακεδόνες, στη Σόφια. Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι εκεί γράφηκε το μεγαλύτερο μέρος της ‘σλαβομακεδονικής’ ιστορίας.

Η ‘σλαβομακεδονική’ μετανάστευση στη σημερινή Βουλγαρία είναι η μεγαλύτερη ‘μακεδονική’ μετανάστευση στον κόσμο. Πιστεύεται ότι μετά από πολλές εξεγέρσεις και πολέμους, περίπου 100.000 ‘σλαβομακεδόνες’ πρόσφυγες εγκατέλειψαν τη Μακεδονία και εγκαταστάθηκαν στη Βουλγαρία. Προβάλλεται, μάλιστα, ο ισχυρισμός ότι περίπου 2 εκατ. πολίτες της Βουλγαρίας σήμερα, έχουν ‘σλαβομακεδονικές’ ρίζες.

Ο Βούλγαρος συγγραφέας Λιούμπομιρ Λέβτσεφ – φετινός νικητής του Χρυσού Στεφανιού των Ποιητικών Βραδιών στη Στρούγκα (πΓΔΜ)-, έχει απόλυτο δίκιο όταν λέει ότι ο ‘σλαβομακεδονικός’ και ο βουλγαρικός λαός βρίσκονται πνευματικά ο ένας κοντά στον άλλον, αλλά μέχρι σήμερα περιστρέφονται σαν διαφορετικοί πλανήτες.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η Ιστορική Διαμάχη Βουλγαρίας –Σκοπίων"

Euronews και Σκόπια συνεχίζουν να προκαλούν

Αναρωτιόμαστε πόσες φορές ακόμα θα χρειαστεί να φέρουμε στη δημοσιότητα το θέμα της προβολής των Σκοπίων από το Euronews με το όνομα Μακεδονία, για να αντιδράσει το υπουργείο Εξωτερικών και ο κ. Δημήτρης Δρούτσας.

Πριν δύο εβδομάδες, σας είχαμε αποκαλύψει ρεπορτάζ του Euronews για τη ζωή στα Σκόπια, όπου οι γείτονές μας αναφέρονταν ως «Μακεδονία».

Σήμερα, σε νέα μας επίσκεψη στο ειδησεογραφικό site είδαμε με έκπληξη διαφημίσεις των γειτόνων μας, οι οποίες προβάλουν μνημεία της χώρας, με το όνομα Μακεδονία να ξεχωρίζει!

http://www.newsbomb.gr/ethnika/story/58859/euronews-kai-skopia-synechizoyn-na-prokaloyn
Πηγή:prionokordela.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Euronews και Σκόπια συνεχίζουν να προκαλούν"

Τα αλητάκια της ανθρωπιάς (σκηνή 2η)

Ο γυάλινος κόσμος

Στο ίδιο σκηνικό χωρισμένο στα δύο για να βλέπουμε παράλληλες σκηνές. Το αριστερό μέρος παριστάνει το δωμάτιο του μουσικού όπου είναι μόνος. Η ένωση γίνεται μέσω μιας πόρτας στο μέσο της σκηνής. Όλα τα παιδιά είναι καθισμένα στις καρέκλες διάσπαρτα όμως. Ο μουσικός παίζει Τα παραπονεμένα λόγια. Από την άλλη, ένα παιδί σηκώνεται ξαφνικά.
Ευτύχης: Φτάνει πια!
Άννα: Τι έγινε;
Ευτύχης: Καθόμαστε όλοι στις καρέκλες μας, λες και είμαστε όργανα…
Ερμής: Γιατί το λες αυτό; Εμείς τους ξεφύγαμε…
Ευτύχης: Για να κάνετε τι;
Ερμής: Τι θα έπρεπε να κάνουμε;
Ευτύχης: Ν' αντισταθούμε!
Κλάους: Μα δεν είμαστε κυβέρνηση!
Ευτύχης: Τόσο το καλύτερο…

Έρχεται στο μέσω της σκηνής δίπλα από την πόρτα.

Αυτή η πόρτα είναι ένα άνοιγμα. Κι εμείς καθόμαστε εδώ.
Γιάννης: Έχει δίκιο ο Ευτύχης. Εμείς είμαστε στα παράθυρα και δεν βλέπουμε την πόρτα.
Νίκος: Ακόμα κι όταν κοιτάζουμε τηλεόραση, βλέπουμε τα παράθυρα.
Γιάννης: Κάνουμε κηπουρική… θαυμάζουμε τις γλάστρες.
Νίκος: Μετά τις ποτίζουμε με βρισιές…
Γιάννης: Και την επόμενη μέρα πάλι τα ίδια.
Νίκος: Είμαστε η κοινωνία του θεάματος!
Μανώλης: Ένας γυάλινος κόσμος!

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Τα αλητάκια της ανθρωπιάς (σκηνή 2η)"

Κύπρια βιολόγος κέρδισε σε παγκοσμίου κύρους διαγωνισμό

Κύπρια βιολόγος νικήτρια του διαγωνισμού “‘POP SCIENCE”.

Η Κύπρια Μυρτάνη Πιερή, ερευνήτρια στο Τμήμα Βιολογίας του Πανεπιστημίου Κύπρου, κέρδισε τον τελικό του μεγαλύτερου διαγωνισμού στον κόσμο για την επικοινωνία της επιστήμης “‘POP SCIENCE”, που έγινε στην στη Βρετανία.

Στο διεθνή διαγωνισμό “POP SCIENCE” η Μυρτάνη Πιερή, είχε να αντιμετωπίσει νικητές εθνικών διαγωνισμών από άλλες δεκατρείς χώρες.

Οι διαγωνιζόμενοι έπρεπε σε μόλις τρία λεπτά να τεκμηριώσουν μια επιστημονική άποψη με χαρισματικό τρόπο, ώστε να γίνει κατανοητή στο ευρύ κοινό, αποδεικνύοντας ότι διαθέτουν την ικανότητα επικοινωνίας.

Η Κύπρια νικήτρια του διαγωνισμού παρουσίασε το φαινόμενο του ρόλου του ανοσοποιητικού συστήματος στην εγκυμοσύνη।

Πηγή.

http://koupepi-press.com/?p=3760

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Κύπρια βιολόγος κέρδισε σε παγκοσμίου κύρους διαγωνισμό"

Τα αλητάκια της ανθρωπιάς (σκηνή 1η)

Το θεατρικό έργο «Τα αλητάκια της ανθρωπιάς» γράφτηκε από τον Νίκο Λυγερό για τους μαθητές της Στ’ τάξης του 1ου Δημοτικού Σχολείου του Πλακιά Κρήτης, μετά από παραγγελία του δασκάλου τους Κάτσιου Κωνσταντίνου, ο οποίος είναι και οργανοπαίχτης. Τα ονόματα των προσώπων είναι αληθινά.

Βλέπουμε ένα παραδοσιακό καφενείο κι ακούγεται ένα μπουζούκι να παίζει το τραγούδι: Ένας αλήτης πέθανε. Όταν ανοίγει εντελώς η σκηνή, βλέπουμε έναν οργανοπαίκτη στη γωνία. Πριν τελειώσει καλά καλά, εισέρχεται στο καφενείο μία ομάδα άτακτων παιδιών.

Αλέξανδρος: Πού θα παίξουμε σήμερα;
Ευτύχης: Δείχνοντας ένα τραπέζι στο κέντρο. Σ' αυτό, σ' αυτό.
Kλάους: Κάθομαι εδώ!
Γιάννης: Πάλι;
Άννα: Αφού του φέρνει γούρι…
Φιορέλα: Αφού δεν παίζετε με λεφτά… Τι πειράζει;
Κώστας: Επειδή δεν πειράζει, το λέει! Γελάνε όλοι. Γιατί αν πείραζε, θα σου έλεγα εγώ…
Δέσποινα: Ακόμα να φτάσουν οι άλλοι…

Έρχονται δύο παιδιά επιπλέον.

Μανώλης: Φτάσαμε!
Ερμής: Κι εσείς μάς ψάχνετε;
Αλέξανδρος: Ποιος άλλος σας ψάχνει;
Μανώλης: Η κακούργα η κοινωνία!
Ερμής: Πάψε, Μανώλη!
Μανώλης: Μα…
Κλάους: Τι έγινε, παιδιά;
Ερμής: Παραλίγο να μας πιάσουν!
Γιάννης: Ποιοι;
Ερμής: Τα όργανα!
Μανώλης: Οι τσιτσιφιόγκοι…
Άννα: Μα τι κάνατε;

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Τα αλητάκια της ανθρωπιάς (σκηνή 1η)"

Έλληνας κατασκεύασε το πρώτο chip από γραφένιο!

Το πρώτο ολοκληρωμένο κύκλωμα από γραφένιο έγινε πραγματικότητα και είναι δημιούργημα ενός Έλληνα.

Ο φυσικοχημικός, Φαίδων Αβούρης, επικεφαλής ερευνητικής ομάδας … του Κέντρου Ερευνών Γουότσον της IBM, κατάφερε να ξεπεράσει όλες τις τεχνικές δυσκολίες ώστε να κατασκευαστεί το πρώτο chip από γραφείο που από πολλούς θεωρείται το υλικό του μέλλοντος.

Η ομάδα του Αβούρη κατάφερε να ενώσει ένα τρανζίστορ γραφενίου κι ένα ζεύγος πηνίων επαγωγικής αντίστασης πάνω σε μια πλακέτα από καρβίδιο του πυριτίου.

Μέχρι σήμερα κανείς δεν είχε καταφέρει να κατασκευάσει ένα ολοκληρωμένο κύκλωμα γραφενίου επειδή το υλικό αυτό είναι πολύ λεπτό και δεν κολλάει καλά στα μέταλλα και τα οξείδια που χρησιμοποιούνται στη βιομηχανία παραγωγής ημιαγωγών.

Το δημιούργημα του Φαίδωνα Αβούρη αποτελεί σίγουρα μια παγκόσμια “πρωτιά” που ενδέχεται να οδηγήσει στη δημιουργία μιας ολόκληρης νέας γενιάς ηλεκτρονικών που θα βασίζεται στο γραφένιο και όχι στο πυρίτιο όπως συμβαίνει σήμερα ενώ στο μέλλον οι ερευνητές υποστηρίζουν οτι θα μπορούν να κατασκευάζουν υβριδικά κυκλώματα χρησιμοποιώντας έναν συνδυασμό πυριτίου και γραφενίου.

Τέλος ο κ. Αβούρης ελπίζει πως η ενσωμάτωση των συγκριτικά φθηνότερων κυκλωμάτων γραφενίου στην διαδικασία μαζικής παραγωγής μπορεί να ρίξει τις τιμές των ηλεκτρονικών συσκευών.

Αξίζει να σημειωθεί πως όλη η διαδικασία κατασκευής του τσιπ γραφενίου είναι απόλυτα συμβατή με τις υφιστάμενες συμβατικές μεθόδους παραγωγής ημιαγωγών, κάτι που διευκολύνει πολύ την πρακτική εφαρμογή της νέας τεχνολογίας।

Πηγή

http://techit.gr/2011/06/%CE%AD%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B1%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%BA%CE%B5%CF%8D%CE%B1%CF%83%CE%B5-%CF%84%CE%BF-%CF%80%CF%81%CF%8E%CF%84%CE%BF-chip-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CE%B3%CF%81%CE%B1/

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Έλληνας κατασκεύασε το πρώτο chip από γραφένιο!"

Κοντόπουλος Γεώργιος

Ο καθηγητής ή επισκέπτης καθηγητής Αστρονομίας σε 11 Πανεπιστήμια,
Οι περισσότερες βιβλιογραφικές αναφορές στο έργο του – Αστρονομία

Ο καθηγητής και ακαδημαϊκός Γεώργιος Κοντόπουλος, γεννήθηκε στο Αίγιο το 1928.
Σπούδασε μαθηματικά και πήρε το διδακτορικό του από το Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Δίδαξε αστρονομία ως τακτικός καθηγητής στα Πανεπιστήμια Θεσσαλονίκης και Αθηνών και ως επισκέπτης καθηγητής στα Πανεπιστήμια Yale University, Harvard University, MIT, Cornell University, University of Chicago, University of Maryland, University of Florida, University of Milano, Florida State University.
Διατέλεσε επιστημονικός συνεργάτης της ΝΑΣΑ, γενικός γραμματέας της Διεθνούς Αστρονομικής Ένωσης και διευθυντής του Εθνικού Αστεροσκοπείου. Επίσης διετέλεσε μέλος δεκάδων άλλων επιστημονικών ιδρυμάτων.
Είναι εταίρος της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρείας του Λονδίνου, επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Σικάγου, αντεπιστέλλον μέλος της Βασιλικής Εταιρείας της Λιέγης και μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Επιστημών.
Το 1982 τιμήθηκε από την Αμερικανική Αστρονομική Εταιρεία με το κορυφαίο βραβείο Brouwer.
Έγραψε πάνω από 260 επιστημονικές εργασίες, 15 βιβλία και 200 περίπου άλλα δημοσιεύματα, κυρίως πάνω στην αστρική δυναμική, την ουράνιο μηχανική και τη γενική θεωρία της σχετικότητας.
Έχει δώσει κατόπιν προσκλήσεως περισσότερες από 500 διαλέξεις σε ολόκληρο τον κόσμο.
Έχει περισσότερες από 5000 αναφορές (citations) στο έργο του και 320 δημοσιευμένες ευχαριστίες (acknowledgements).
Το 1998 στο Florida State University έγινε επιστημονικό συμπόσιο και εξεδόθη τιμητικός τόμος με τίτλο Nonlinear Dynamics and Chaos in Astrophysics: A Festschrift in Honor of George Contopoulos με εργασίες του και εργασίες των συνεργατών του.
Ο καθηγητής Κοντόπουλος εξελέγη μέλος της Ακαδημίας Αθηνών το 1997।
Πηγή
http://www.tovivlio.gr/index.php?article=76

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Κοντόπουλος Γεώργιος"

Ο μεγάλος φίλος της Ελλάδας



*Αριστερά ο Στάνλεϋ Μος και δεξιά ο Πάτρικ Λη Φέρμορ ντυμένοι με γερμαντικές στολές,
λίγο πριν από την απαγωγή του Κράιπε



Ο μεγάλος φίλος της Ελλάδας,ο
διακεκριμένος αντιστασιακός και συγγραφέας Πάτρικ Λι Φέρμορ. απεβίωσε ύστερα από μακρά ασθένεια σε ηλικία 96 ετών.

Ο διακεκριμένος βρετανός συγγραφέας άγγιξε τα όρια του θρύλου, εξαιτίας της δράσης του στην Κρήτη, κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και κυρίως για τη συμμετοχή του στην απαγωγή του γερμανού στρατηγού Χάινριχ Κράιπε, το 1944.

Στη φωτογραφία εδώ, ο Φέρμορ είναι δεξιά. Ο άλλος είναι ο Βρετανός Αξιωματικός Μόςς, υπαρχηγός του Φέρμορ κατά την απαγωγή του Γερμανού Στρατηγού Κράιπε στη κατεχόμενη Κρήτη.

Η φωτογραφία είναι Ιστορική και έχει ληφθεί λίγο πριν την απαγωγή, την οποία επιχείρησαν φορώντας Γερμανικές στολές για να παραπλανήσουν τους Ναζί. Ετσι ο Φέρμορ και ο Μοςς παριστάνωντας τους Γερμανούς στρατιώτες κατάφεραν να σταματήσουν το αυτοκίνητο του Κράιπε και να τον απαγάγουν με τη συμμετοχή Κρητικών Πολεμιστών . Μετά ο Κράιπε από τα βουνά της Κρήτης μεταφέρθηκε στη Μέση Ανατολή με υποβρύχιο. Ηταν ένα μοναδικό κατόρθωμα στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

.

*Η ομάδα που έκανε την απαγωγή. Από αριστερά καθιστοί: Γρηγόρης Χναράκης, Πάτρικ Λη Φέρμορ και Στάνλεϊ Μος. 'Όρθιοι: Στρατής Σαβιολής, Μανώλης Πατεράκης, Λεωνίδας Παπαλεωνίδας, Γιώργος Τυράκης και Νίκος Κόμης.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ο μεγάλος φίλος της Ελλάδας"

Ρήγας Βελεστινλής (Φεραίος) 1757 – 1798

Πρόδρομος και πρωτεργάτης του Νεοελληνικού Διαφωτισμού, ο Αντώνιος Κυριαζής ή Κυρίτζης -όπως ήταν το πραγματικό όνομά του- γεννήθηκε το 1757 στο Βελεστίνο της Μαγνησίας. Ο ίδιος προτίμησε να χρησιμοποιεί ως επώνυμο αυτό της γενέτειράς του, ενώ οι έλληνες διανοούμενοι που ζούσαν στην εξορία τον αποκαλούσαν Φεραίο, επειδή στην αρχαιότητα η πόλη του ονομαζόταν Φεραί.

Ο νεαρός Ρήγας εγκατέλειψε το Βελεστίνο πολύ νωρίς, αφού πρώτα πήρε την βασική του μόρφωση. Το 1785 πήγε στην Κωνσταντινούπολη, όπου συνέχισε τις σπουδές του κι εντάχθηκε στο περιβάλλον των Φαναριωτών, ενώ το 1788 εγκαταστάθηκε στη Βλαχία ως διοικητικός υπάλληλος.

Στα χρόνια που ακολούθησαν διακρίθηκε ως λόγιος και συγγραφέας. Το 1790 και το 1796 ταξίδεψε στη Βιέννη για να τυπώσει τα βιβλία του, μεταξύ αυτών το «Σχολείο των ντελικάτων εραστών», το «Φυσικής Απάνθισμα», ο «Ηθικός Τρίποδας» και ο «Ανάχαρσις».

Ως κορυφαίο έργο του, πάντως, θεωρείται η «Νέα Πολιτική Διοίκησις των κατοίκων της Ρούμελης, της Μικράς Ασίας, των Μεσογείων Νήσων και της Βλαχομπογδανίας» που περιείχε:
- τον Θούριο, γνωστό επαναστατικό άσμα
- μια επαναστατική προκήρυξη
- τη διακήρυξη των δικαιωμάτων του ανθρώπου
σύμφωνα με τα πρότυπα των Γάλλων
Διαφωτιστών
- το Σύνταγμα του Ρήγα

Το πολιτικό όραμα του Ρήγα συνίστατο στη δημιουργία μιας πολυεθνικής βαλκανικής επικράτειας που θα ήταν απαλλαγμένη από τις αγκυλώσεις της οθωμανικής πολιτικής και στην οποία οι Έλληνες θα είχαν κυρίαρχη θέση. Για την πραγματοποίηση αυτού του στόχου προσπάθησε να εξεγείρει όλους τους υπόδουλους στους Οθωμανούς λαούς της Βαλκανικής εναντίον του κοινού τυράννου.

Επεδίωξε, μάλιστα, να συναντήσει τον Μεγάλο Ναπολέοντα για να ζητήσει τη βοήθειά του. Συνελήφθη, όμως, στις 19 Δεκεμβρίου του 1797 από τους Αυστριακούς στην Τεργέστη και παραδόθηκε στους Τούρκους, οι οποίοι τον σκότωσαν δια στραγγαλισμού στις 12 Ιουνίου του 1798 στο Βελιγράδι।

Πηγή

http://www.sansimera.gr/biographies/1

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ρήγας Βελεστινλής (Φεραίος) 1757 – 1798"

Ο ΟΡΚΟΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ, ΤΟ 324 π.Χ.

ΣΤΗΝ ΩΠΗ ΤΗΣ ΑΣΙΑΣ ΕΝΩΠΙΟΝ 9.000
ΑΞΙΩΜΑΤΟΥΧΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΥΧΟΝΤΩΝ ΚΑΘΕ
ΦΥΛΗΣ, ΕΛΛΗΝΩΝ - ΠΕΡΣΩΝ ΚΑΙ ΜΗΔΩΝ

<< Σας εύχομαι, τώρα που τελειώνουν οι πόλεμοι, να ευτυχήσετε με την Ειρήνη.
Όλοι οι θνητοί, απ'εδώ και πέρα να ζήσουν σαν ένας λαός,
μονοιασμένοι για την κοινή προκοπή.
Να θεωρείτε την Οικουμένη Πατρίδα σας, με Κοινούς Νόμους,
όπου θα κυβερνούν οι άριστοι, ανεξαρτήτως φυλής.
Δεν χωρίζω τους ανθρώπους, όπως κάνουν οι στενόμυαλοι, σε Έλληνες και Βαρβάρους.
Δεν με ενδιαφέρει η καταγωγή των πολιτών, ούτε η ράτσα που γεννήθηκαν.
Τους καταμερίζω μ'ένα μόνο κριτήριο, την Αρετή.
Για μένα, κάθε καλός Ξένος, είναι Έλληνας και κάθε κακός Έλληνας,
είναι χειρότερος από Βάρβαρο.
Αν ποτέ σας παρουσιαστούν διαφορές, δεν θα καταφύγετε στα όπλα,
παρά θα τις λύσετε ειρηνικά. Στην ανάγκη θα σταθώ εγώ διαιτητής σας.
Τον ΘΕΟ, δεν πρέπει να τον νομίζετε ως αυταρχικό κυβερνήτη,
αλλά ως κοινό ΠΑΤΕΡΑ όλων, ώστε η διαγωγή σας
να μοιάζει με τη ζωή που κάνουν τ'αδέλφια στην οικογένεια.
Από μέρους μου, θεωρώ όλους, ΙΣΟΥΣ, λευκούς και μελαμψούς.
Και θα ήθελα να μην είστε μόνο υπήκοοι της κοινοπολιτείας μου,
αλλά μέτοχοι, όλοι συνέταιροι.
Όσο περνάει από το χέρι μου, θα προσπαθήσω να συντελεσθούν αυτά που υπόσχομαι >>.

Πηγή

http://simone-le-baron.blogspot.com/

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ο ΟΡΚΟΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ, ΤΟ 324 π.Χ."

Το μείζον και το πρωτεύον: Ελλάδα και Κύπρος

‘Σημερινή‘
«Το μείζον και το πρωτεύον»
10 Ιουνίου 2011
Λάζαρος Α. Μαύρος, στήλη ‘Ειρήσθω’

Όλες ανεξαιρέτως οι κομματικές ηγεσίες, ο ΠτΔ με όλους τους υπουργούς του, η Βουλή συμπολιτευομένων και αντιπολιτευομένων, σε κάθε περίπτωση διαβεβαίωναν το αυτονόητο: Ότι, το μεγαλύτερο στήριγμά μας, ήταν και είναι η Ελλάδα μας. Σαν στερεότυπο επαναλαμβανόταν το λογύδριο ευγνωμοσύνης προς την Κυβέρνηση, τη Βουλή, τις πολιτικές δυνάμεις και τον λαό της Ελλάδας μας, για την αδελφική, αμέριστη συμπαράσταση προς τη δοκιμαζόμενη Κύπρο.

Τώρα που η Ελλάς δοκιμάζεται και κινδυνεύει, ουδείς από τους στερεοτύπως «λόγοις ευγνωμονούντες» έδειξε να αισθάνεται, ως καθήκον, το αμφίδρομο. Το καθήκον κατεπείγουσας επινόησης της αποτελεσματικής ανταπόδοσης. Κανένα κυβερνητικό ή κομματικό όργανο και ουδείς εκ των κρατούντων θεώρησε ως επείγουσα υποχρέωση να μελετήσει η Κύπρος πώς θα βοηθήσει αποτελεσματικά την Ελλάδα και πώς θα συνδράμει έμπρακτα τον αδελφό ελλαδικό λαό. Ούτ’ ένα από τα σοφά μας υπουργεία, το σοφότερο Υπουργικό μας Συμβούλιο ή οι πάνσοφες ηγεσίες των κομμάτων μας, δεν μπήκαν στον κόπο να «σπαταλήσουν» έστω και μισή συνεδρία τους, με θέμα την έμπρακτη και αποτελεσματική βοήθεια της Κυπριακής Δημοκρατίας προς την Ελλάδα μας.

Μοιραίοι στην απρονοησία. Κοντόφθαλμοι και στρουθοκαμηλίζοντες. Δεν βλέπουν, δεν συνειδητοποιούν ότι όλοι καθόμαστε στο κλαδί που κόβεται. Και Ελλαδίτες και Κύπριοι. Ότι όλοι στηριζόμαστε στον κορμό που πριονίζεται. Και ότι, αν δεν ορθοποδήσει κι αν δεν ανορθωθεί ΤΩΡΑ η Ελλάς, μύρια τουρκικά και άλλα κακά έπονται. Και στην Κύπρο, και στο Αιγαίο και στη Θράκη και παραπέρα.

Στις πλατείες της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης κ.α., οι λαοθάλασσες των Αγανακτισμένων απαιτούν από τους εκεί ανεπαρκέστατους κυβερνώντες να φέρουν επιτέλους τον νουν τους. Αξιώνουν τη διάσωση της χώρας και του λαού. Στις πλατείες της Λευκωσίας, της Λάρνακας, της Λεμεσού, της Πάφου, λαοθάλασσες θα ‘πρεπε να ‘χαμε κι εμείς. Με ένα και μόνο αίτημα προς τους εδώ ανεπαρκείς ηγέτες: Να αναβάλουν όλα τ’ άλλα, για ν’ αποφασίσουν, πρώτα, πώς έμπρακτα κι αποτελεσματικά θα βοηθήσουμε την Ελλάδα μας. Πώς θα συνδράμουμε και θα συμβάλουμε στη διάσωσή της. Πού είναι όλα εκείνα τα προσόντα της «αριστοτεχνικής» και «ευέλικτης» πολιτικής τους, να δείξουν επιτέλους ΕΜΠΡΑΚΤΑ και την ευγνωμοσύνη και την αλληλεγγύη και προπάντων την αυτοάμυνα, την αυτοπροστασία του Ελληνισμού;

Πηγή: http://www.efylakas.com/archives/8993

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Το μείζον και το πρωτεύον: Ελλάδα και Κύπρος"

Τα φάρμακα των Αρχαἰων Ελλήνων

Αχίλλεια για αιμορραγία, καρότο για ερπετά. Αλλά και ραπανάκι, σέλινο, άγριο κρεμμύδι, στα θεραπευτικά παρασκευάσματα που χρησιμοποιούσαν. "Θαυματουργό", στη σωστή δοσολογία, το κώνειο.

Τα φάρμακα των αρχαίων Ελλήνων αποκάλυψαν Αμερικανοί αρχαιολόγοι. Αναλύοντας αρχαία παρασκευάσματα, ερευνητική ομάδα στην Ουάσιγκτον εντόπισε ίχνη από καρότο, ραπανάκι, σέλινο, άγριο κρεμμύδι, βελανίδια, λάχανο, ήμερο τριφύλλι, αχίλλεια και ιβίσκο. Θεωρούν ότι πρόκειται για υπολείμματα θεραπευτικών ουσιών, καθώς οι αρχαίοι χρησιμοποιούσαν φυτά για να αντιμετωπίσουν παθήσεις και τραύματα.

Τα παραπάνω ανακοίνωσε χθες ο πρόεδρος του Διεθνούς Ιπποκράτειου Ιδρύματος, καθηγητής κ. Στέφανος Γερουλάνος, με αφορμή την 3η Αμφικτιονία Εταιρειών και Συλλόγων Ιστορίας Ιατρικής και Ηθικής - Δεοντολογίας, η οποία πραγματοποιείται στην Κω.

Σύμφωνα με τον καθηγητή, οι σύγχρονες μελέτες επικεντρώνονται στο κατά πόσο τα φυτικά εκχυλίσματα που βρέθηκαν στα αρχαία παρασκευάσματα μπορούν να θεραπεύσουν ασθένειες. Οι επιστήμονες αναζητούν, επίσης, τις ακριβείς μετρήσεις που έκαναν οι αρχαίοι Ελληνες ιατροί για να καθορίσουν τη δοσολογία.

Σε πολλά αρχαία κείμενα αναφέρεται η θεραπευτική δράση των βοτάνων. Η αχίλλεια σταματούσε την αιμορραγία κάποιου τραύματος, ενώ ο Πεδάνιος Διοσκουρίδης -που θεωρείται ο πρόδρομος των φαρμακοποιών- περιγράφει το καρότο ως πανάκεια. Θεωρούσε, για παράδειγμα, ότι -εάν κάποιος καταναλώσει καρότο προληπτικά- δεν θα κινδυνεύει από τα ερπετά.

Οι Ελληνες πρώτοι απ' όλους τους λαούς κατέταξαν τα φάρμακα σε κατηγορίες ανάλογα με τη χρήση τους και έβγαλαν ή προσπάθησαν να βγάλουν το παγανιστικό - θεοκρατικό στοιχείο από τις συνταγές που χορηγούσαν. Σε αυτό πρωτοστάτησε ο Ιπποκράτης, που μετέτρεψε τις θεοκρατικές απόψεις σε φιλοσοφικές.

Η παρασκευή των φαρμάκων της αρχαιότητας δεν ήταν απλή υπόθεση. Πεπειραμένοι ριζοτόμοι, δηλαδή οι συλλέκτες βοτάνων και ορυκτών, μάζευαν τα βότανα. Τα επεξεργάζονταν, ξεραίνοντας και σταθεροποιώντας τα, και στη συνέχεια τα παρέδιδαν στους γιατρούς.

Ο κ. Γερουλάνος διευκρινίζει ότι την εποχή εκείνη στα φάρμακα υπολογίζονταν και τα δηλητήρια και δεν είναι τυχαίο ότι το κώνειο που δόθηκε στον Σωκράτη αναφέρεται ως φάρμακο. Η διαφορά μεταξύ δηλητηρίου και φαρμάκου -εξηγεί- είναι μικρή και αφορά κυρίως τη δοσολογία.

Η θεραπευτική προσέγγιση των αρχαίων Ελλήνων ήταν τόσο εξειδικευμένη και αποτελεσματική, που τα φάρμακα της εποχής κυριαρχούσαν μέχρι και τον 19ο αιώνα! Ακόμη και σήμερα, σημαντικοί επιστήμονες ερευνούν σχολιαστικά τα ιπποκρατικά φάρμακα και ανακαλύπτουν συνεχώς νέες θεραπευτικές ιδιότητες

Πηγή:Δημήτρης Καραγιώργος, Εφημερίδα "Έθνος"

http://erroso.blogspot.com/2011/06/blog-post_11.html#ixzz1OxenAvOQ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Τα φάρμακα των Αρχαἰων Ελλήνων"

Ανδρέας Βώκος, ο επονομαζόμενος Μιαούλης (1769–1835)

Ο Ανδρέας Μιαούλης στο πλοίο Κως

Ναύαρχος του ελληνικού στόλου κατά την Επανάσταση του 1821. Ο τόπος της γέννησής του δεν είναι επακριβώς γνωστός. Ορισμένοι βιογράφοι του υποστηρίζουν ότι γεννήθηκεστις 20 Μαΐου 1769 στα Φύλλα της Εύβοιας, απ’ όπου η οικογένεια του μετοίκησε στην Ύδρα, ενώ άλλοι στο νησί του Αργοσαρωνικού.

Το πραγματικό του επίθετο ήταν Βώκος ή Μπώκος. Για το παρωνύμιο Μιαούλης υπάρχουν δύο εκδοχές: Η μία ότι του τo κόλλησαν οι ναύτες του, όταν τους έδινε τη διαταγή «Μία ούλοι!» για να κωπηλατούν συγχρόνως. Η δεύτερη, από ένα τουρκικό μπρίκι που αγόρασε, με την ονομασία «Μιαούλ». Ο Μιαούλης ήταν σχεδόν αγράμματος, σύμφωνα με τον ιστορικό Καρλ Μέντελσον -Μπαρτόλντι, εν τούτοις υπερείχε σε ευφυΐα και ναυτική τέχνη. Είχε ανεπτυγμένη την αίσθηση του καθήκοντος μέχρι υπερβολής, που πολλές φορές έφθανε στα όρια της σκληρότητας για τους υφισταμένους του.

Από τα εφηβικά του χρόνια, ο Ανδρέας Μιαούλης ασχολήθηκε με τις ναυτιλιακές επιχειρήσεις. Για την ακρίβεια, ήταν ένας από τους πιο ονομαστούς κουρσάρους της Ανατολικής Μεσογείου. Έκανε σεβαστή περιουσία κατά τη διάρκεια των Ναπολεόντειων Πολέμων, όταν έσπαγε τον ναυτικό αποκλεισμό των Άγγλων υπό τον ναύαρχο Νέλσον και ανεφοδίαζε τις ισπανικές πόλεις. Το 1816 ο Ανδρέας Μιαούλης παρέδωσε τις ναυτιλιακές επιχειρήσεις στο γιο του Δημήτριο και ο ίδιος ασχολήθηκε με το εμπόριο.

Κατά την κήρυξη της Επανάστασης στην Ύδρα, στις 28 Απριλίου 1821, ο Μιαούλης υπέγραψε μαζί με άλλους πλοιοκτήτες έγγραφο, με το οποίο διέθεταν τα πλοία τους, αλλά και θα αναλάμβαναν τις δαπάνες για τις ναυτικές επιχειρήσεις του Αγώνα. Το φθινόπωρο του ίδιου χρόνου αναλαμβάνει ναύαρχος του υδραϊκού στόλου και στις 28 Σεπτεμβρίου έρχεται αντιμέτωπος για πρώτη φορά με τουρκική ναυτική μοίρα στην Πύλο. Το Φεβρουάριο του 1822 καταστρέφει μία τουρκική φρεγάτα και προξενεί ζημιές σε άλλα πλοία στο λιμάνι της Πάτρας. Τον Οκτώβριο του 1823 ο Μιαούλης, επικεφαλής του ελληνικού στόλου, νικά τους Τούρκους στο Αρτεμίσιο και τους Ωρεούς.

Μετά την καταστροφή των Ψαρών (20 – 22 Ιουνίου 1824), σημαντική υπήρξε η συμβολή του στην εξουδετέρωση της τουρκικής δύναμης, που είχε παραμείνει στο νησί και στην ανακατάληψή του, στις 3 Ιουλίου. Στις 29 Αυγούστου 1824, ο Μιαούλης, επικεφαλής του ενωμένου ελληνικού στόλου, καταναυμαχεί τον τουρκοαιγυπτιακό στον Γέροντα. Οι απώλειες του εχθρού ανέρχονται σε 27 πλοία, ανάμεσά τους και η επιβλητική φρεγάτα «Ασία».

Κατά τη διάρκεια της δεύτερης πολιορκίας του Μεσολογγίου το 1826 τα ελληνικά πλοία υπό τις διαταγές του βοηθούν με την παροχή εφοδίων τους πολιορκουμένους. Τις παραμονές της Εξόδου, ο Μιαούλης αποτυγχάνει να διασπάσει επανειλημμένως τον αποκλεισμό της πόλης και διαμηνύει στους κατοίκους ότι δεν είναι δυνατή καμιά βοήθεια από τη θάλασσα.

Το 1827, με απόφαση της Γ’ Εθνοσυνέλευσης, η αρχηγία του στόλου ανατίθεται στον Λόρδο Κόχραν και ο Μιαούλης υποβιβάζεται σε πλοίαρχο. Όταν ο Ιωάννης Καποδίστριας αναλαμβάνει Κυβερνήτης της Ελλάδας, αναθέτει στο Ανδρέα Μιαούλη την αρχηγία του Στόλου του Αιγαίου. Η συνεργασία Μιαούλη – Καποδίστρια κράτησε ως τον Αύγουστο του 1829, όταν οι δύο άνδρες ήλθαν σε σύγκρουση για την πολιτική του Καποδίστρια απέναντι στους υδραίους πλοιοκτήτες, που ζητούσαν προνομιακή μεταχείριση σε αντάλλαγμα της συμβολής τους στον Αγώνα.

Ο Μιαούλης, ηγέτης πλέον της αντικαποδιστριακής παράταξης, οξύνει την κατάσταση και ο Καποδίστριας διατάσσει τον αποκλεισμό της Ύδρας από τα πλοία του εθνικού στόλου που ναυλοχούν στον Πόρο. Ο Μιαούλης μαθαίνει το σχέδιο και καταλαμβάνει τη φρεγάτα «Ελλάς». Την 1η Αυγούστου 1831 ο Ρώσος ναύαρχος Ρίκορντ επιχειρεί να καταστείλει την εξέγερση και ο Μιαούλης διατάσσει την πυρπόληση των πλοίων του στόλου. Η ανατίναξη της φρεγάτας «Ελλάς» και της κορβέτας «Ύδρα» προκαλούν την πανελλήνια κατακραυγή.

Μετά την εκλογή του Όθωνα, ο Μιαούλης με τον Κίτσο Τζαβέλα και τον Δημήτριο Πλαπούτα ορίστηκαν μέλη της επιτροπής, που πήγε στο Μόναχο για να προσφέρει το στέμμα στον πρώτο βασιλιά της Ελλάδας. Επί Όθωνος, ο Μιαούλης αναλαμβάνει αρχηγός του Ναυτικού Διευθυντηρίου με τον βαθμό του ναυάρχου, ενώ το 1834 διορίζεται Σύμβουλος Επικρατείας και γενικός επιθεωρητής του Στόλου.

Ο Ανδρέας Μιαούλης πέθανε στην Αθήνα στις 11 Ιουνίου 1835. Ετάφη στον Πειραιά, στη δεξιά ακτή του λιμανιού, που ονομάστηκε Ακτή Μιαούλη. Αργότερα, έγινε ανακομιδή των οστών του σε τάφο στην είσοδο της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ: «Ανδρέας Μιαούλης 1769 – 1835: Από την υπόδουλη ώς την ελεύθερη Ελλάδα» της Αννίτας Πρασσά και της Κωνσταντίνας Αδαμοπούλου – Παύλου. («Εστία»). «Ανδρέας Μιαούλης: Έπος και τραγωδία» του Δημήτρη Σταμέλου. («Εστία»). [Σαν σήμερα]

Πηγή.

http://ellas2.wordpress.com/2011/06/11/%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%AD%CE%B1%CF%82-%CE%BC%CE%B9%CE%B1%CE%BF%CF%8D%CE%BB%CE%B7%CF%82-1769-%E2%80%93-1835/

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ανδρέας Βώκος, ο επονομαζόμενος Μιαούλης (1769–1835)"

ΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ, ΕΝ ΜΕΣΩ "ΚΡΙΣΗΣ";

Πηγή
http://pyrisporos.blogspot.com/

Η εμβληματική λεοντοκεφαλή της δυτικής όψης του Παρθενώνα «κατέβηκε» την Πέμπτη από την κορυφή του ναού μέσα σε επτά λεπτά (...), με τη βοήθεια ενός γερανού. Θα βρίσκεται στο εργαστήριο για συντήρηση και αναμένεται (;;;) να τοποθετηθεί πάλι στη θέση του μέχρι το 2013 (!!!).

«Αυτό που γίνεται σήμερα εδώ είναι μια απόδειξη πως μερικά πράγματα δεν πρόκειται να μειωθούν ούτε στο παραμικρό με την κρίση. Ένα από αυτά είναι η συμπεριφορά μας στον πολιτισμό. Συνεχίζουμε τη δουλειά χωρίς καμία καθυστέρηση» ανέφερε ο υπουργός Πολιτισμού (...) Παύλος Γερουλάνος, από τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης.

Πάνω στην επιβλητική μαρμάρινη λεοντοκεφαλή, βάρους 1,2 τόνων, σώζεται ακόμα το χρυσαφί χρώμα της χαίτης της, ενώ οι λεπτομέρειες που διαγράφονται μέχρι και στις πιο μκρές λεπτομέρειες του λαιμού έκαναν όσους το είδαν να συμφωνήσουν πως «φτιάχτηκε για τους θεούς». Ακόμα και οι αθέατες επιφάνειες είναι τέλεια λαξευμένες. Από κοντά, ωστόσο, εμφανή είναι τα σημάδια και από τους βομβαρδισμούς, αλλά και τους δυνατούς σεισμούς που έχουν ταλαιπωρήσει τον ναό του Παρθενώνα.

Για τις εργασίες αυτές, το υπουργείο Πολιτισμού έχει εξασφαλίσει από το ΕΣΠΑ 8 εκατ. ευρώ (!!!). Μεταξύ άλλων, από την δυτική πλευρά του Παρθενώνα θα αποξηλωθούν και θα αποκατασταθούν 80 μαρμάρινα μέλη, 43 εξ αυτών από τη βορειοδυτική πλευρά και 37 από τη νότια (;;;)

Συνολικά επτά μετώπες θα αποξηλωθούν και θα αντικατασταθούν από χυτά αντίγραφα (γιατί;;;). Οι δύο πρώτες μετώπες της δυτικής όψης του ναού θα μεταφερθούν στο νέο μουσείο της Ακρόπολης (οι άλλες πού;;;).

«Τον τελευταίο καιρό ακούγονται μόνο τα προβλήματα γύρω από το θέμα της φύλαξης στους αρχαιολογικούς χώρους και ξεχνάμε το τόσο σπουδαίο έργο που γίνεται εδώ» ανέφερε η γενική γραμματέας του ΥΠΠΟΤ (...), Λίνα Μενδώνη.

Μέσα στα έργα που αναμένεται να ολοκληρωθούν μέχρι το 2013 συμπεριλαμβάνονται η αποκατάσταση των κιόνων από τις ραβδώσεις στη βόρεια πλευρά, όπως και η αναστήλωση της νότιας πλευράς των Προπυλαίων.

Η νότια πλευρά αποτελεί το πιο ιδιόμορφο, από αρχιτεκτονικής πλευράς, τμήμα του μνημείου. Κατά τον 15ο αιώνα είχε κτισθεί επάνω του ο λεγόμενος Φράγκικος Πύργος, μέσα στον οποίο ενσωματώθηκαν από τους Φλωρεντινούς όλα τα αρχιτεκτονικά μέλη που είχαν αποσυναρμολογηθεί από την δυτική πλευρά.

ΠΗΓΗ


ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΕΣΠΕΥΣΑΝ ΝΑ ΚΑΤΑΧΩΣΟΥΝ ΤΟΝ ΒΩΜΟ ΤΩΝ 12 ΘΕΩΝ, ΔΕΝ ΜΑΣ ΠΕΙΘΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟ "ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ" ΤΟΥΣ... ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΦΑΝΕΣ ΟΤΙ ΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΝΤΑΙ ΚΑΤΑ ΤΡΟΠΟΝ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ ΚΑΙ ΕΝΤΕΛΩΣ ΤΕΧΝΟΚΡΑΤΙΚΟ, "ΠΡΑΓΜΑΤΑ" ΞΕΝΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΨΥΧΙΣΜΟ ΤΟΥΣ!

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ, ΕΝ ΜΕΣΩ "ΚΡΙΣΗΣ";"

ΗΝ ΠΡΟΤΕΡΟΝ Ο ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ ΝΗΣΟΣ... ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΓΕΩΛΟΓΙΚΩΣ!

Τον πρώτο αιώνα προ Χριστού, ο Στράβων διατύπωσε την υποψία ότι ο Πειραιάς ήταν κάποτε νησί, πριν συνδεθεί τελικά με την υπόλοιπη Αττική. Φαίνεται ότι ο αρχαίος ιστορικός και γεωγράφος είχε δίκιο, όπως επιβεβαιώνουν τώρα Έλληνες και Γάλλοι γεωλόγοι και αρχαιολόγοι.

Η ερευνητική ομάδα συνέλεξε πυρήνες από ερευνητικές γεωτρήσεις κοντά στον Πειραιά και τον Κηφισό και χρησιμοποίησε ραδιοχρονολόγηση άνθρακα για να δημιουργήσει το γεωλογικό χρονικό της περιοχής.
«Τα αποτελέσματα αυτής της διατομεακής έρευνας γεωαρχαιολογίας καταδεικνύει την αξιοπιστία των κειμένων του Στράβωνα αποκαλύπτοντας ότι ο Πειραιάς ήταν όντως νησί» γράφουν οι ερευνητές στην έγκριτη επιθεώρηση Geology.
Πριν από 8.000 χρόνια, στην αρχή της Ολόκαινου εποχής, ο Πειραιάς ήταν λόφος συνδεδεμένος με την ηπειρωτική Αττική μέσω μιας γέφυρας ξηράς -μια γεωγραφική διάταξη παρόμοια με τη σημερινή.
Οι αναλύσεις στα δείγματα υπεδάφους δείχνουν ότι η περιοχή άλλαξε ριζικά στα τέλη της Νεολιθικής εποχής, το διάστημα 4850-3450 π.Χ. Εκείνη την εποχή η στάθμη της Μεσογείου συνέχιζε να ανεβαίνει, μετά τη λήξη της τελευταίας παγετώδους περιόδου.
Ο Πειραιάς έγινε έτσι νησί που διαχωριζόταν από την Αθήνα από έναν ρηχό κόλπο.
Τη γεωλογία της περιοχής άλλαξαν ξανά τα ποτάμια του Κηφισού και του Κορυδαλλού, των οποίων οι αποθέσεις σχημάτισαν μια λιμνοθάλασσα ανάμεσα στον Πειραιά και την Αθήνα πριν από περίπου 4.000 χρόνια.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΗΝ ΠΡΟΤΕΡΟΝ Ο ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ ΝΗΣΟΣ... ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΓΕΩΛΟΓΙΚΩΣ!"

Η ΣΦΑΓΗ ΤΟΥ ΔιΣΤΟΜΟΥ, ΜΙΑ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ

.

.(μεταφέρω αυτολεξεί το παρακάτω που μου εστάλη μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου)

.Καλό θα είναι κάποιος από τους Γερμανόφωνους λήπτες να το μεταφράσει και να το στείλει τόσο στο FOCUS, όσο και στο SPIEGEL.

..Επίσης πρέπει να γνωρίζουμε ότι καταδικαστική απόφαση των Ελληνικών δικαστηρίων για αποζημιώσεις από το Γερμανικό κράτος δεν εκτελέστηκαν κατά της περιόυσίας του Γερμανικού κράτους στην Ελλάδα, γιατί δεν δόθηκε σχετική άδεια από τον ( Έλληνα ) υπουργό εξωτερικών !!!!

.Μαρτυρική πόλη Διστόμου Βοιωτίας

Ο επικεφαλής του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού στην Ελλάδα, Σουηδός Στούρε Λιννέρ, στο βιβλίο του «Η Οδύσσειά μου» γράφει για το Δίστομο:

«Παντρευτήκαμε με την Κλειώ στις 14 Ιουνίου 1944. Ο υπεύθυνος της ελληνικής επιτροπής, Έμιλ Σάντστρομ, παρέθεσε γαμήλιο γεύμα προς τιμήν μας. Αργά το βράδυ με πλησίασε και με απομάκρυνε από τα γέλια και τις φωνές, προς μια γωνιά όπου θα μπορούσαμε να μιλήσουμε οι δυο μας. Μου έδειξε ένα τηλεγράφημα που μόλις είχε λάβει: οι Γερμανοί έσφαζαν για τρεις ημέρες τον πληθυσμό του Διστόμου, στην περιοχή των Δελφών, και στη συνέχεια πυρπόλησαν το χωριό.

Πιθανοί επιζώντες είχαν ανάγκη άμεσης βοήθειας. Το Δίστομο ήταν μέσα στα όρια της περιοχής την οποία, την εποχή εκείνη, ήμουν αρμόδιος να τροφοδοτώ με τρόφιμα και φάρμακα.

Έδωσα με τη σειρά μου το τηλεγράφημα στην Κλειώ να το διαβάσει, εκείνη έγνεψε κι έτσι αποχωρήσαμε διακριτικά από τη χαρούμενη γιορτή.

Περίπου μα ώρα αργότερα ήμασταν καθ’ οδόν μέσα στη νύχτα. Απαιτήθηκε ανυπόφορα μεγάλο χρονικό διάστημα έως ότου διασχίσουμε τους χαλασμένους δρόμους και τα πολλά μπλόκα για να φτάσουμε, χαράματα πια, στον κεντρικό δρόμο που οδηγούσε στο Δίστομο.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η ΣΦΑΓΗ ΤΟΥ ΔιΣΤΟΜΟΥ, ΜΙΑ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ"

Εισήγηση του Νίκου Λυγερού στο Καστελόριζο

Εισήγηση του Νίκου Λυγερού με θέμα: "Ιπποσύνη και Καστελόριζο". Ξενοδοχείο Μεγίστη, Καστελόριζο. Πέμπτη 16 Ιουνίου 2011, ώρα: 19.30.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Εισήγηση του Νίκου Λυγερού στο Καστελόριζο"

ΣΚΑΙ ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Μ5ο (Επίλογος)

323 π.Χ.—Εκπνέει στην Βαβυλώνα, σε ηλικία 33 ετών, ο μέγιστος ηγέτης των αιώνων, το κεραύνιο δόρυ και ο φωτοβόλος πυρσός του Ελληνισμού, το θείο τέκνο του Διός, ο Μέγας στρατηλάτης και κοσμοκράτωρ Αλέξανδρος. Πριν αφήσει την τελευταία του πνοή, στην ερώτηση των εταίρων σε ποιόν “την βασιλείαν απολείπει”, αποκρίθηκε “τω κρατίστω”.

Για τον ξαφνικό θάνατο του στρατηλάτη διατυπώθηκαν πολλές εκδοχές από την δηλητηρίαση μέχρι τους ελώδεις πυρετούς και τον τύφο.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΣΚΑΙ ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Μ5ο (Επίλογος)"

Δημήτρης Χριστοδούλου: Μαθηματικό μυαλό 500.000 δολαρίων

Της ΝΙΝΕΤΤΑΣ ΚΟΝΤΡΑΡΟΥ-ΡΑΣΣΙΑ

Στον διεθνούς φήμης Ελληνα καθηγητή Δημήτριο Χριστοδούλου απονέμεται ένα από τα σημαντικότερα βραβεία που δίνονται στα μαθηματικά. Ο κ. Χριστοδούλου, καθηγητής του Πολυτεχνείου ΕΤΗ Ζυρίχης, τιμάται με το διεθνές βραβείο «Shaw», όπως και ο Αμερικανός καθηγητής του Πανεπιστημίου Κολούμπια της Νέας Υόρκης Ρίτσαρντ Χάμιλτον.

Ο καθηγητής του Πολυτεχνείου ΕΤΗ της Ζυρίχης Δημήτρης Χριστοδούλου
Το βραβείο, που συνοδεύεται από το χρηματικό ποσόν του 1 εκατομμυρίου δολαρίων, απονέμεται στους δύο καθηγητές για το έργο τους στις Μη Γραμμικές Διαφορικές Εξισώσεις, σε Γεωμετρίες Λόρενς και Ρίμαν και στις εφαρμογές των εξισώσεων αυτών στη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας και την Τοπολογία.

Το βραβείο «Shaw» καθιερώθηκε από τον παραγωγό ταινιών και φιλάνθρωπο Ρ. Σόου για «σπουδαία επιτεύγματα που συμβάλλουν στην προαγωγή του πολιτισμού και της ευημερίας της ανθρωπότητας».
Δίνονται μια φορά το χρόνο από το 2004 και ώς τώρα έχουν απονεμηθεί σε διακεκριμένους παγκοσμίως ερευνητές, όπως στον Αντριου Γουάιλς, που έλυσε την Εικασία του Φερμά, στον Σάιμον Ντόναλσον, βραβευμένο και με το Φιλτζ Μένταλ, το Νόμπελ των Μαθηματικών, τον Ντέιβιντ Μάμφορντ, επίσης Φιλτζ Μενταλίστα κ.ά.
Ο Δημήτριος Χριστοδούλου έχει λάβει πολλές διεθνείς διακρίσεις και θεωρείται από τους μεγαλύτερους Ελληνες μαθηματικούς των τελευταίων σαράντα χρόνων. Πριν αναλάβει την επώνυμη καθηγητική έδρα στο ΕΤΗ της Ζυρίχης, δίδασκε επί πολλά χρόνια στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον και σε άλλα μεγάλα αμερικανικά πανεπιστήμια. Η διεθνής επιστημονική κοινότητα γνωρίζει το πρωτότυπο ερευνητικό και συγγραφικό έργο του. Η απονομή του βραβείου «Shaw» θα γίνει σε ειδική τελετή στο Χονγκ Κονγκ στις 28 Σεπτεμβρίου 2011.
Ποιος είναι
Ο Δημήτριος Χριστοδούλου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1953. Ως μαθητής της Β' Λυκείου έγινε δεκτός για πανεπιστημιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον. Στα 18 του χρόνια είχε πάρει μάστερ στη Φυσική και στα 20 διδακτορικό.
Το 1972 γίνεται καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και επισκέπτης ερευνητής στο CERN της Γενεύης. Το 1974 πήρε θέση επισκέπτη ερευνητή στο Διεθνές Κέντρο Θεωρητικής Φυσικής στην Τεργέστη και στο Ινστιτούτο Max Planck του Μονάχου. Η πορεία του είναι θριαμβική. Γίνεται μέλος του φημισμένου Ινστιτούτο Courant, του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης.
Διδάσκει σε διάφορα αμερικανικά πανεπιστήμια και επιστρέφει το 1988 στο Ινστιτούτο Courant, ως τακτικός καθηγητής. Το 1992 εκλέγεται τακτικός καθηγητής στο Μαθηματικό Τμήμα του Πανεπιστημίου του Πρίνστον και τον Ιούνιο του 1993 παίρνει το βραβείο MacArthur, που απονέμεται σε διεθνείς προσωπικότητες των επιστημών και των τεχνών. Σήμερα είναι επίλεκτο στέλεχος του ΕΤΗ, του σπουδαιότερου Πολυτεχνείου της Ευρώπης.*
ENET
Πηγή

http://infognomonpolitics.blogspot.com/2011/06/500000.html

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Δημήτρης Χριστοδούλου: Μαθηματικό μυαλό 500.000 δολαρίων"

Γερμανία: Στη Στουτγάρδη το 30ο Φεστιβάλ Ποντιακών Χορών Νεολαίας, στις 11 Ιουνίου

Τριάντα χρόνια συμπληρώνει φέτος ένας από τους πλέον επιτυχημένους θεσμούς στο χώρο της Ομογένειας, και δη της απόδημης Νεολαίας. Πρόκειται για το Φεστιβάλ Ποντιακών Χορών Νεολαίας, της Ομοσπονδίας Συλλόγων Ελλήνων Ποντίων στην Ευρώπη, που κάθε χρόνο πραγματοποιείται σε μία διαφορετική ευρωπαϊκή πόλη, έχοντας θέσεις ως στόχο τη διατήρηση, προώθηση και προβολή του πολιτισμού των Ελλήνων του Πόντου.

Το 30ο Φεστιβάλ Ποντιακών Χορών Νεολαίας, που θα πραγματοποιηθεί στις 11 Ιουνίου στη Στουτγάρδη, θα τιμήσουν με την παρουσία τους ο Υφυπουργός Εξωτερικών, Δημήτρης Δόλλης, ο Συντονιστής του ΣΑΕ Ευρώπης, Γιώργος Αμαραντίδης, ο Πρόεδρος της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδος, Γιώργος Παρχαρίδης, εκπρόσωπος του Μητροπολίτη Γερμανίας, εκπρόσωποι Ομοσπονδιών Ευρώπης, κ.ά.

Η αυλαία του 30ου Φεστιβάλ Ποντιακών Χορών Νεολαίας θα ανοίξει με θεαματικό τρόπο, δίνοντας στους 1500 χορευτές (ηλικίας 2 έως και 32 ετών) τη δυνατότητα να συγκινήσουν τους 7. 000 θεατές με τη δυναμική, το καθαρό βλέμμα και την αγάπη τους για την παράδοση και την ιστορία του Ποντιακού λαού.

Σε συνεργασία με το ΣΑΕ, Περιφέρειας Ευρώπης, το Φεστιβάλ θα μεταδοθεί ζωντανά στο διαδίκτυο, στις 11 Ιουνίου από και ώρα 18:00 (CET), μέσω της ιστοσελίδας της Ομοσπονδίας: www.osepe.de .

Δ.Ρ.

Πηγή

http://omogeneia.ana-mpa.gr/press.php?id=14467

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Γερμανία: Στη Στουτγάρδη το 30ο Φεστιβάλ Ποντιακών Χορών Νεολαίας, στις 11 Ιουνίου"

Κατάθεση στεφανιού απο την κ. Τζάκρη με τσάντα στο χέρι!!

Αυτήν την ντροπιαστική εικόνα αντίκρισε με τα ίδια τα μάτια του,
όποιος ήταν στην κεντρική εκδήλωση μνήμης για την Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου, την οποία οργάνωσε βάση του νόμου, η αντιπεριφέρεια Ν.Πέλλης στην πόλη της Εδεσσας φέτος. Η υφυπουργός κ.Τζάκρη ήταν ανάμεσα στους επισήμους που παρευρέθηκαν για να καταθέσουν ενα στεφάνι στο μνημείο,σαν ελάχιστη τιμή, στην μνήμη των 353.000 και πλέον σφαγμένων Ελλήνων απο τον τούρκο κεμάλ.

Η παρακάτω φωτογραφία “μιλάει” μόνη της,η κ.Τζάκρη μάλον δεν έχει
καταλάβει για ποιον ακριβώς λόγο παρευρέθηκε σ΄αυτο το μνημόσυνο,
αλλά και τι ακριβώς κρατάει στο δεξί της χέρι.
στο αριστερό της βέβαια ξέρει πολύ καλά,αλλά μάλλον δεν μπορούσε να
αποχωριστεί για ένα λεπτάκι το υπέροχο της “αξεσουαρ”το οποίο συμπληρώνει αυτο το”κομψό
συνολάκι”.
κ.υφυπουργέ, κ.Τζάκρη αυτη είναι ωραία εικόνα “βόλτας” για “καφεδάκι” στην Γιαννιτσών και όχι κατάθεσης στεφανιού σε μνημείο χιλιάδων νεκρών Ελλήνων.

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΟΝΤΙΩΝ ΧΡΥΣΑΣ-ΤΣΑΚΩΝΩΝ-Κ.ΡΟΔΩΝΙΑΣ
ΔΗΜΟΥ ΑΛΜΩΠΙΑΣ
γ.γραμμ/τεας Πολυξενίδης Γιώργος.
olympia
Πηγή
http://greeknation.blogspot.com/2011/06/blog-post_09.html

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Κατάθεση στεφανιού απο την κ. Τζάκρη με τσάντα στο χέρι!!"

Ὁ 12ος καὶ λησμονημένος πλανήτης.

Ἕνα πολὺ ἐνδιαφέρον ἄρθρο θὰ μεταφέρω σήμερα ἀπὸ τὸ ἱστολόγιον τοῦ Κυκεῶνος. Ὁ 12ος πλανήτης εἶναι ὁ Φαέθων; Διότι γνωρίζουμε πὼς ὑπῆρχε. Ἀπὸ γραφές τῶν προγόνων μας, οἱ ὁποῖοι ἤξεραν (ἀλήθεια μὲ ποιόν τρόπο;) λεπτομέρειες καὶ γιὰ τοὺς προσέληνες Ἀρκᾶδες καὶ γιὰ τοὺς 12 πλανῆτες.
Ἔχω μεγάλη φαντασία ἀλλὰ προτιμῶ νὰ τὴν χαληναγωγῶ διότι μὲ τὴν φαντασία δὲν ἀποδεικνύεις. Μόνον ἴσως ἀνοίξῃς κάποιους δρόμους.
Φιλονόη.

Φαέθων, ο χαμένος πλανήτης – Γιατί 12 ;

Υπάρχουν ομάδες που μελετούν την αρχαία ελληνική γνώση και πράγματι βγάζουν το συμπέρασμα ότι οι αρχαίοι θεωρούσαν ότι τα ηλιακά συστήματα περιέχουν από 12 πλανήτες, ή τουλάχιστον περισσότερους από 9…
Υπάρχει και ο νόμος Titius-Bode αρμονικών τροχιών που τοποθετεί ένα αρχαίο πλανήτη στη θέση που καταλαμβάνει σήμερα η ζώνη των αστεροειδών, μεταξύ τροχιών Δια-Άρη στα 2,8 AU.
Αυτός ο κατεστραμμένος πλανήτης πιθανόν να ήταν ο “ Φαέθων” καθώς σχετίζεται άμεσα με την αποκωδικοποίηση του αντίστοιχου ελληνικού μύθου/μίτου που δίνει ο Αιγύπτιος ιερέας στον Σόλων:
“ η παράδοσις που επικρατεί εις την χώραν σας, ότι δηλαδή κάποτε ο Φαέθων o υιός του Ηλίου, αφού έζευξε το άρμα του πατρός του, επειδή δεν είχε την ικανότητα να ακολουθήση τον ίδιον με τον πατέρα τον δρόμον και τα επί γης επυρπόλησε και αυτός κτυπηθείς από κεραυνόν εφονεύθη, αυτό λέγεται ως μύθος, ενώ η πραγματικότης είναι η “ παράλλαξις” των πέριξ της γης περιφερομένων ουρανίων σωμάτων και η καταστροφή από το άφθονον πυρ κατά μακροχρόνια διαστήματα των επί της γης ευρισκομένων όντων.” Πλάτων-Τίμαιος 22δ
Όμως οι Πυθαγόρειοι 2500 χρόνια πριν γνώριζαν δέκα πλανήτες, από τους οποίους ορατοί ήταν οι εννέα:

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ὁ 12ος καὶ λησμονημένος πλανήτης."

Ορέστης και Ηλέκτρα (Επίλογος)

Επίλογος: Η σκιά και το φώς
Του Νίκου Λυγερού
Μετάφραση από τα γαλλικά: Σάνη Καπράγκου

Ο χορός βρίσκεται ήδη στη σκηνή. Ο Κορυφαίος φτάνει με βήμα αργό και μπαίνει μπροστά στον Χορό. Τα άλλα πρόσωπα μπαίνουν διαδοχικά στον ρυθμό τής αφήγησης, από τις δύο πλευρές, συμμετρικά και πολύ αργά.

Από πού ν’ αρχίσω; Πως ν’ αφηγηθώ την τρομερή μάχη που έλαβε χώρα μέσα στο παλάτι των Ατρειδών; Και ποιος ανάμεσά σας θα μπορούσε να προβλέψει αυτή την ιστορία; Χρόνος. Ο Αίγισθος, κατά τη συνήθειά του, ήταν καθήμενος πάνω στον θρόνο που είχε σφετερισθεί. Οσάκις είχε την ευκαιρία, καθόταν πάνω στο σύμβολο της εξουσίας. Ως εάν το σύμβολο τούτο επαρκούσε για να δώσει αξία στο στυγερό του έγκλημα. Μα η έλλειψη σθένους δεν ελέγχεται, βιώνεται. Καθησυχάζει την ηλιθιότητα και επιβεβαιώνει τη δυσπιστία. Έτσι ώστε δεν εξεπλάγη όταν είδε τους ξένους με τη συνοδεία της Ηλέκτρας.

Ήχος και κίνηση του Χορού.

Η καρδιά του διέβλεψε πιο γρήγορα από το πνεύμα του την αδυσώπητη προφητεία. Κι άρχισε να φωνάζει, δείχνοντας τον Ορέστη: «Μα εσύ είσαι νεκρός! Μα εσύ είσαι νεκρός!». Μόνον που εκείνος ήταν αυτός που ο Άδης απαιτούσε! Χρόνος. Ενώ άκουγε τον Ορέστη να του λέει: « Φονιά, ετοιμάσου να υποστείς την ύστατη δικαιοσύνη!», κράδαινε το ξίφος του και εφόρμησε πάνω του μ’ έναν άγριο μορφασμό. Η μονομαχία που ακολούθησε ήταν άγρια, δίχως έλεος και αβέβαιη. Διότι η δικαιοσύνη που δεν γνώριζε τη μυρωδιά του θανάτου, πολεμούσε την εμπειρία της ζωντανής δολιότητας του πτώματος.

Ο Πυλάδης παρέμενε σε απόσταση, όπως του είχε υποδείξει ο φίλος του και η Ηλέκτρα πονούσε σε κάθε χτύπημα. Οι μαχητές λαβώθηκαν σε διάφορες πλευρές, το αίμα κυλούσε στα κορμιά τους και πορφύρισε τις φορεσιές τους. Χρόνος.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ορέστης και Ηλέκτρα (Επίλογος)"

ΜΙΚΡΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΜΑΚΡΑΣ ΠΟΡΕΙΑΣ..

Από την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 16/102001 ένα μικρό χρονικό για το νόμισμα στην Ελλάδα από το 1929 μέχρι το 2000

1833-2000

Μικρό χρονικό μακράς πορείας

1828Πρώτο ελληνικό νομισματικό σύστημα από τον Ιωάννη Καποδίστρια. Νόμισμα ο φοίνικας, βάση ο άργυρος.

1829
ΦεβρουάριοςΙδρυση της Εθνικής Χρηματιστικής Τράπεζας.
ΜάιοςΜεταφορά στην Αίγινα από τη Μάλτα του παλαιού μηχανήματος για την κοπή νομισμάτων του Τάγματος των Ιωαννιτών της Ρόδου. Είναι το πρώτο εθνικό νομισματοκοπείο. Αρχίζουν να κόβονται οι φοίνικες και οι υποδιαιρέσεις τους, τα χάλκινα λεπτά.

1831
17 Ιουνίου
Οι προσπάθειες του Ιωάννη Καποδίστρια για δάνειο από το εξωτερικό έχουν αποτύχει. Σταματάει η μετατρεψιμότητα του νομίσματος. Αναστέλλεται η εξαργύρωσή του, εκδίδονται χαρτονομίσματα.
27 Σεπτεμβρίου
Δολοφονία του κυβερνήτη της Ελλάδας.

1832
4 Ιανουαρίου
Διάταγμα της προσωρινής διοικητικής επιτροπής ορίζει ότι οι συναλλαγές θα γίνονται μόνο με χάρτινους φοίνικες.
8 Μαΐου
Οι προστάτιδες δυνάμεις αποφασίζουν τον ερχομό του Οθωνα.

1833
8 Φεβρουαρίου
Νέο ελληνικό νομισματικό σύστημα. Με διάταγμα της αντιβασιλείας γεννιέται η δραχμή. Τυπικά διμεταλλισμός, ουσιαστικά βάση παραμένει ο άργυρος. Οι πρώτες δραχμές του Οθωνα κόβονται στα νομισματοκοπεία πρώτα του Μονάχου και μετά του Παρισιού.


1836
Πρώτες κοπές νομισμάτων στο νομισματοκοπείο της Αθήνας. Κόβονται μόνο χάλκινα των ενός, δύο, πέντε και δέκα λεπτών. Οι κοπές χάλκινων θα συνεχιστούν κάθε χρόνο. Αργυρές δραχμές θα κοπούν πάλι από το 1842.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΜΙΚΡΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΜΑΚΡΑΣ ΠΟΡΕΙΑΣ.."

Διεξαγωγή Διαγωνιστικής Πορείας στο Κόσσοβο

Παρά τα δυσάρεστα των καιρών, την απαξίωση θεσμών και αρχών και την περίεργη και αδιάντροπη εκστρατεία εναντίον της εθνικής μας υπερηφάνειας, το προσωπικό του στρατού μας, εργάζεται αθόρυβα και συναγωνίζεται σε όλους τους τομείς τους ξένους συναδέλφους τους.

Μία ακόμη απόδειξη είναι η δραστηριότητα που περιγράφεται παρακάτω, παρμένη από την ιστοσελίδα του ΓΕΣ. Έχω την εντύπωση ότι Έλληνες συμμετέχοντες, είναι των Ειδικών Δυνάμεων. Μπράβο σας λεβέντες!

Ανιχνευτής

Την 29/5/2011, στην Αμερικανική βάση ‘’BOND STEEL’’ (Κοσσυφοπέδιο) διεξήχθη διαγωνιστική πορεία 21 χλμ με φόρτο 34 λιβρών (15 κιλά) στην οποία συμμετείχαν από Ελληνικής πλευράς ο Υπλγoς(ΠΖ) Σονικιάν Βασίλειος και ο ΕΠΟΠ Δνέας(ΕΜ) Μακρής Διονύσιος.

Τα παραπάνω στελέχη κατέλαβαν την πρώτη και δεύτερη θέση αντίστοιχα σε σύνολο 72 διαγωνιζομένων και μεταξύ εννέα εθνών ( Ελλάδα, Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, Ουκρανία, Ρουμανία, Πολωνία, Τσεχία, Ελβετία, Γερμανία και Γαλλία), αντιπροσωπεύοντας με τον καλύτερο τρόπο τα Ελληνικά χρώματα και αποσπώντας τα ευμενέστατα σχόλια των υπολοίπων συμμάχων.

Αξίζει να τονισθεί ότι ο χρόνος που επετεύχθη από τον Υπλγό(ΠΖ) Σονικιάν Βασίλειο ήταν 2 ώρες και 15 λεπτά, η δε υποδοχή που τους επιφυλάχθηκε στον τερματισμό από τους συμμετέχοντες ήταν κάτι παραπάνω από ενθουσιώδης.

Πηγή

http://tolmwnnika.blogspot.com/

Αναρτήθηκε από Ανιχνευτής

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Διεξαγωγή Διαγωνιστικής Πορείας στο Κόσσοβο"

Το ολοκαύτωμα της Κάσου

Την άνοιξη του 1824 ο Ιμπραήμ, γιος του Μωχάμετ Άλι της Αιγύπτου, ορίστηκε διοικητής των τουρκοαιγυπτιακών στρατευμάτων στην Πελοπόννησο και αποφάσισε να ενωθούν οι δυνάμεις του με αυτές που είχαν καταστείλει την εξέγερση στην Κρήτη. Η Κάσος έχοντας συμβάλει, με το στόλο της, στην επανάσταση της Κρήτης και καθώς στο νησί είχε καταφύγει ένα σώμα μάχιμων εξόριστων Κρητικών, αποτελούσε τον πρώτο στόχο των οθωμανικοαιγυπτιακών επιχειρήσεων. Στις 14 Μαΐου 1824 ο οθωμανικοαιγυπτιακός στόλος εμφανίστηκε για πρώτη φορά έξω από την Κάσο. Τρεις μέρες μετά αποχώρησε και στις 27 Μαΐου επανεμφανίστηκε ενισχυμένος. Παρά τις εκκλήσεις των Κασίων, η κεντρική κυβέρνηση δεν απέστειλε βοήθεια και οι κάτοικοι του μικρού νησιού έμειναν αβοήθητοι. Ύστερα από συνεχή βομβαρδισμό δύο ημερών, οι εχθροί πραγματοποίησαν απόβαση και στις 7 Ιουνίου η Κάσος καταλήφθηκε. Οι Κάσιοι αντιστάθηκαν σθεναρά και όσοι από αυτούς μπόρεσαν να διασπάσουν τις γραμμές των αντιπάλων κατέφυγαν στα βουνά ή σε άλλα νησιά. Ο ανδρικός πληθυσμός σφαγιάστηκε και δύο χιλιάδες γυναικόπαιδα εξανδραποδίστηκαν. Το ολοκαύτωμα αποτέλεσε ένα από τα γεγονότα-ορόσημα στην ιστορία του νησιού αλλά και της εξέγερσης του 1821. Σήμερα, η επέτειος του ολοκαυτώματος γιορτάζεται στο νησί με εκδηλώσεις μνήμης στις 6 και 7 Ιουνίου

πηγή

Αναρτήθηκε από Θαλασσινή

http://ellinwnparadosi.blogspot.com/Αναρτήθηκε από Θαλασσινή

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Το ολοκαύτωμα της Κάσου"

Ο θησαυρός των αρχαίων Θρακών

Μπουργκάς.

Ο θησαυρός του Παναγκιουρίστε είναι μοναδικός στον κόσμο, δήλωσε η Πάλε Κάνεβα, επικεφαλής του Κεντρικού Εργαστηρίου Συντήρησης και Αποκατάστασης του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου του Μπουργκάς, κατά την παρουσίαση των θησαυρών των αρχαίων Θρακών στους δημοσιογράφους.

Υπάρχει μια αμφισβήτηση αν οι θησαυροί αυτοί, που βρέθηκαν στην περιοχή Παναγκιουρίστε της Βουλγαρίας, έχουν επεξεργαστεί στην Ελλάδα ή αν καλλιτεχνήθηκαν στα εδάφη μας, δήλωσε η Κάνεβα και αμέσως θα τονίσει:

«Εκείνη την εποχή στην Ελλάδα δεν υπήρχε κάποια μορφή εξουσίας που να συλλέγει αντικείμενα πολυτελείας. Επικρατούσε, τότε, το πολιτικό σύστημα της Δημοκρατίας, την εποχή που στη Θράκη υπήρχε ένα πλούσιο Βασίλειο, με αριστοκρατία που ζούσε μέσα στην πολυτέλεια. Δεν έχουμε, επίσης, κάποια μαρτυρία ή παράδοση για τους ηγέτες της εποχής εκείνης.

Σημειώνεται ότι ο θησαυρός αυτός βρέθηκε το 1949 από εργάτες τυχαία σε κοντινή απόσταση από την πόλη Παναγκιουρίστε, από όπου έλαβε και την ονομασία του. Πρόκειται για εννέα ολόχρυσα αντικείμενα, συνολικού βάρους έξι κιλών και εκατόν εξήντα τεσσάρων γραμμαρίων, που ανήκαν σε βασιλική οικογένεια των Οδρυσών Θρακών και αναφέρονται στο τέλος του τέταρτου προ Χριστού αιώνα και αρχές του τρίτου.

Η Κάνεβα θα σημειώσει ότι ο θησαυρός είναι αποτέλεσμα μιας εξαιρετικά λεπτής εργασίας.

«Τα αντικείμενα έγιναν με τη μέθοδο της χύτευσης, ξεχωριστές χυτεύσεις έγιναν στις λαβές των σκευών, στα κεφάλια των ζώων», πρόσθεσε.

Το σύνολο των εκθεμάτων του θησαυρού του Παναγκιουρίστε , συγκροτούν εννέα ολόχρυσα αντικείμενα.

Σε αυτά απεικονίζονται η Ήρα, η Αφροδίτη και η Αθηνά, σε τρία σκεύη που έχουν το σχήμα γυναικείας κεφαλής.

Υπάρχουν επίσης παραστάσεις με την Άρτέμιδα, τον Απόλλωνα, την φτερωτή Νίκη κ.α.

Μικρές Εκδόσεις Γιῶργος Ἐχέδωρος

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ο θησαυρός των αρχαίων Θρακών"

Μία ….Ποντιακή ἀνάγνωσις τοῦ Σοφοκλέους

(ἀπό Καθημερινή)

Μια νέα ανάγνωση του Σοφοκλή

Του Θαναση Τσιγγανα

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ. «Νέπε, Θόδωρε, θα βαλτς ατα με τον Κρέονταν;», ρώτησε η Αντιγόνη του Σοφοκλή όταν «συνάντησε» τον συγγραφέα της στα Ποντιακά πριν από λίγο καιρό. «Και ντο δουλείαν εχ ατός με τ’ εμόν το χρέον τ’ ιερόν;», απάντησε ο Θόδωρον (Κωνσταντινίδης)… Ο 70χρονος εκπαιδευτικός και συγγραφέας από την Κοζάνη, με τη βοήθεια του γιου του Στάθη, καταπιάστηκε να μεταφέρει το αρχαίο κείμενο της Αντιγόνης κατευθείαν στα Ποντιακά, σαν ένα χρέος προς τον εαυτό του και όλους του Πόντιους, και τα κατάφερε. Η Αντιγόνη του Σοφοκλή στην ποντιακή διάλεκτο που έχει ήδη κυκλοφορήσει, είναι ένα ξεχωριστό παράθυρο γλωσσικής απόδοσης, «μια νέα ανάγνωση», όπως λέει ο συγγραφέας. Η ανταπόκριση του κόσμου ήταν μεγάλη και εξέπληξε.

Γιατί την Αντιγόνη; «Η Αντιγόνη είναι γόνος ενός οίκου καταραμένου από τον Θεό. Αντιγόνη και Μήδεια μου θυμίζουν την τραγική μοίρα των πατέρων μας, τον ξεριζωμό που έχει αποδοθεί σε κατάρα. Από μαθητής πάντα είχα μια ιδιαίτερη αδυναμία στην Αντιγόνη. Σε ένα ποντιακό στίχο του κειμένου λέει “Θεού κατάρας και βοήν”. Η Αντιγόνη είναι η ηρωίδα που επικεντρώνει την οργή των Θεών για τα σφάλματα των προγόνων της. Πολύ τολμηρό, θα μπορούσε κανείς, με τη σημερινή κρίση, να πει ότι η νέα γενιά επικεντρώνει την μήνιν των σφαλμάτων που διέπραξε η δική μας γενιά…».

«Η ποντιακή φωνή της Αντιγόνης είναι πιο κοντά από ιστορικής άποψης στη γλώσσα που πρωτακούστηκε στο θέατρο της Αρχαίας Αθήνας. Η ποντιακή είναι η διάλεκτος η οποία θεωρείται ότι προέρχεται από την τοπική όψιμη ελληνιστική κοινή και μορφοποιήθηκε σε χώρο με ιωνικό υπόστρωμα», σημειώνει στον πρόλογο της έκδοσης ο καθηγητής Ιστορίας της Παιδαγωγικής Σχολής Φλώρινας κ. Κωνσταντίνος Φωτιάδης. Η μεταγλώττιση, πάντως, δεν ήταν εύκολη υπόθεση, παρ’ όλο που ο κ. Κωνσταντινίδης προτίμησε η απόδοση να είναι στη σημερινή Ποντιακή. «Υπήρξαν μάλιστα και αντιρρήσεις φίλων γλωσσολόγων που μου είπαν ότι θα προτιμούσαν τη γλώσσα της γιαγιάς, αλλά έτσι δεν θα διαφέραμε από το να κάνουμε την ποντιακή διάλεκτο… μούμια. Η γλώσσα είναι κίνηση κι ότι δεν κινείται πεθαίνει», ανέφερε ο κ. Κωνσταντινίδης

«Αυτήν την περίοδο», προσθέτει, «παρατηρείται στην Ευρώπη μια στροφή στις διαλέκτους. Από διαλέκτους προήλθε και η νέα ελληνική γλώσσα, συνεπώς η ενασχόληση με τα σημερινά Ποντιακά δεν αποτελεί παρακωλυτικό παράγοντα της πληρέστερης εκμάθησης της γλώσσας, αλλά γέφυρα υπαγωγής στα Aρχαία και αναγωγής στα Nέα Eλληνικά».

Επρεπε επίσης να διατηρηθεί η διάνοια του έργου, το μέτρο, τα σχήματα λόγου, τα χορικά. Μάλιστα, το σημείο που ο Φύλακας μιλάει στον Κρέοντα κάνοντας λογοπαίγνιο με τη λέξη δόξα, στην ποντιακή διάλεκτο δεν μπορούσε να αποδοθεί έτσι (… μεγάλο κακό ο άρχοντας να σχηματίζει απόψεις εσφαλμένες…) κι έγινε «κακόν τρανόν ο Κύριον, να κυριεύκεται α’ σο ψέμαν» (μεγάλο κακό ο Αρχοντας, ο Κύριος, να κυριεύεται ο ίδιος, να κατακτιέται από το ψέμα και να μη σχηματίζει σωστή αντίληψη…), ένας στίχος για τον οποίο ο κ. Κωνσταντινίδης «αφιέρωσε» τέσσερις ώρες.

Η έκδοση, που περιλαμβάνει σχόλια και λεξικό, χρειάστηκε ένα χρόνο περίπου με καθημερινή εργασία 8-10 ωρών.

Στα Ποντιακά μιλούν ήδη (έχουν μεταγλωττιστεί) ο Λυσίας (Λόγος υπέρ του Αδυνάτου), ο Περικλής (Επιτάφιος) και σε λίγο καιρό θα τα μιλούν ο Πλάτωνας (Αλληγορία του Σπηλαίου), ο Αριστοτέλης (Ηθικά Νικομάχεια) και οι «Βάτραχοι» του Αριστοφάνη।

Πηγή.

http://filonohpontou.wordpress.com/2011/06/06/pontiakossofoklis/#more-12690

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Μία ….Ποντιακή ἀνάγνωσις τοῦ Σοφοκλέους"

Η ΚΛΟΠΗ ΤΩΝ ΓΛΥΠΤΩΝ ΤΗΣ ΑΦΑΙΑΣ

Τα γλυπτά που αρπάξανε οι Γερμανοί από τον Ναό της Αφαίας, αποτελούν μία “ άγνωστη” ιστορία που για κάποιο λόγο αποφεύγουν να διηγούνται οι γνωρίζοντες αρχαιολόγοι!

Πόσοι από εμάς γνωρίζουμε ΠΟΥ βρίσκονται σήμερα τα κλεμμένα γλυπτά και πόσοι τα έχουμε επισκεφτεί; Γιατί κανείς δεν ζητάει επισήμως την επιστροφή τους;

Η αρπαγή από τους Γερμανούς

Η ιστορία ξεκινάει το 1811, όταν ο αρχιτέκτονας Ch. R. Cockerell και ο φίλος του βαρώνος von Hallerstein, επισκέφθηκαν την Αίγινα και λεηλάτησαν το Ναό Αφαίας. Με αδιαφανείς διαδικασίες και δωροδοκία των ντόπιων προεστών, κρυφά μετέφεραν 17 αγάλματα και πολλά άλλα κομμάτια από τα αετώματα του Ναού στον Πειραιά.

Από εκεί, με τη βοήθεια του Αυστριακού Gropius, μέλους της ίδιας παρέας αρχαιοκαπήλων και “ αρχιτέκτονα” της λεηλασίας των γλυπτών του Ναού του Απόλλωνα στις Βάσσες Αρκαδίας αλλά και την κάλυψη του Γάλλου προξένου Louis Fauvel (που, σύμφωνα με δημοσίευμα του “ Λόγιου Ερμή”), όταν έμαθε τι γίνεται έσπευσε στην Αίγινα και έκλεψε και αυτός ότι μπόρεσε και του συνεργάτη του λόρδου Έλγιν (!!!) Giovani Lusieri, έγινε μεταφορά στα Αγγλοκρατούμενα, τότε, Επτάνησα, χωρίς να αντιμετωπίσουν προβλήματα από την Οθωμανική Διοίκηση.

To “ σπορ” της αρπαγής εθνικών θησαυρών!

Διαπιστώνεται εύκολα ότι το ίδιο κύκλωμα περιηγητών και αξιωματούχων της εποχής είχε αναγάγει σε … επικερδές “ άθλημα” την αρπαγή των πολιτιστικών εθνικών μας θησαυρών. “ Ευτυχώς”, επειδή οι αρχαιοκάπηλοι “ περιηγητές” αλληλοϋποβλέπονταν, είχαν υπογράψει ιδιωτικό συμφωνητικό μεταξύ τους και δεσμεύτηκαν τα γλυπτά να μείνουν σε ενιαίο σύνολο, αλλιώς τώρα θα ήταν αδύνατος ο εντοπισμός τους.

Τελικά, εκτέθηκαν σε δημοπρασία, το Νοέμβρη του 1812 στη Ζάκυνθο. Προσφορές κατέθεσαν η Γαλλία, η Βαυαρία ενώ ο εκπρόσωπος της Αγγλίας θεώρησε μεγάλο το ποσό που έπρεπε να προσφέρει και προτίμησε να παραμείνει στη Μάλτα και να κάνει κρυφές συζητήσεις με τον Cockerell για ακύρωση της πώλησης. Τελικά μετά από ένα αξιοθρήνητο διπλωματικό παρασκήνιο (στην πλάτη της “ Ελλαδίτσας”), το 1814 κατέληξαν στη Γερμανία (τότε Βαυαρία).

Πού βρίσκονται σήμερα τα γλυπτά της Αφαίας

Σήμερα κοσμούν ειδική αίθουσα της Γλυπτοθήκης του Μονάχου και έχουν επονομαστεί ως “ ΑΙΓΙΝΗΤΕΣ”. Σύμφωνα με ��πισκέπτες, αν έλειπαν από εκεί, η Γλυπτοθήκη θα ήταν ένα επαρχιακό συνηθισμένο Μουσείο !!! Συγκινητική είναι η μαρτυρία Αιγινήτη που επισκέφθηκε την Γλυπτοθήκη του Μονάχου, εκεί κατά την είσοδο του και συγκεκριμένα στο ταμείο του ζητήθηκε να πληρώσει είσοδο για να θαυμάσει τα εκθέματα. Εκείνος με σθένος ψυχής και με πόνο καρδιάς αρνήθηκε να πληρώσει για κάτι που ήταν δικό του, για κάτι που ήταν της πατρίδας του, για κάτι που έπρεπε να είναι εκεί που γεννήθηκε στον Ναό της Αφαίας.

Δεν ξεχνάμε και δε ζητάμε αντίγραφα. Θέλουμε πίσω τους πολιτιστικούς μας θησαυρούς όπου και αν βρίσκονται. Ο καιρός του ραγιαδισμού και της αποικιοκρατίας είναι περασμένος πια, για τα καλά στις μαύρες σελίδες της ιστορίας μας.

Το παραπάνω άρθρο δεν θα μπορούσε να γραφτεί χωρίς τις πολύτιμες πληροφορίες από το ενδιαφέρον πορταλwww.aeginaportal.gr, ενώ το εκπληκτικό βίντεο που ακολουθέι, έχει δημιουργήσει και “ ανεβάσει” στο youtube o χρήστης dionisosb με τίτλο “ Η κλοπή των γλυπτών της Αφαίας”. Απολαύστε το:

Πηγή.
http://filonohpontou.wordpress.com/2011/06/07/1956/

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η ΚΛΟΠΗ ΤΩΝ ΓΛΥΠΤΩΝ ΤΗΣ ΑΦΑΙΑΣ"

6 μαθητές από τη Κρήτη στους ευφυέστερους ανθρώπους του κόσμου

15 άτομα από την Κρήτη, ανάμεσα τους και 6 μαθητές κατατάσσονται στο 2% του ανθρώπινου πληθυσμού με ανώτατο δείκτη ευφυΐας, σύμφωνα με τα αποτελέσματα από τον πρώτο διαγωνισμό της MENSA που διεξήχθη σε Χανιά και Ηράκλειο το περασμένο Σαββατοκύριακο.
Τα χαρισματικά αυτά άτομα μπορούν πλέον να αποτελέσουν μέλη του οργανισμού που καταγράφει τους ευφυέστερους ανθρώπους παγκοσμίως...
Όπως δήλωσε ο πρόεδρος της Ελληνικής MENSA κύριος Χρήστος Αποστολίδης, ο οποίος επόπτευσε ο ίδιος την διαδικασία,

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "6 μαθητές από τη Κρήτη στους ευφυέστερους ανθρώπους του κόσμου"