Κατεχόμενα: Χωρίς ιατρική περίθαλψη οι εγκλωβισμένοι

Κραυγή αγωνίας από τους εγκλωβισμένους, πολλοί από τους οποίους αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας, την στιγμή που η πρόσβαση τους σε ιατρούς και ιατρικά κέντρα είναι κάτι περισσότερο από δύσκολη.

445 είναι συνολικά στον αριθμό οι εγκλωβισμένοι, οι 335 από αυτούς στην Καρπασία και οι υπόλοιποι 111 στην περιοχή Κορμακίτη. Από αυτούς το 30% είναι άνω των 70 χρόνων και συνεπώς με περισσότερα προβλήματα υγείας.
Το θέμα τέθηκε ενώπιον της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Υγείας, η οποία διαπίστωσε την ανάγκη μεγαλύτερης ιατροφαρμακευτικής στήριξης και περίθαλψης των εγκλωβισμένων. Οι βουλευτές πρότειναν όπως ειδικά εκπαιδευμένα άτομα που θα διαμένουν στα κατεχόμενα, να φροντίζουν μεταξύ άλλων για τη σωστή λήψη της φαρμακευτικής τους αγωγής.
«Υπάρχει μια διαδικασία η οποία ρυθμίζει και η οποία στηρίζει τους εγκλωβισμένους μας», είπε ο Πρόεδρος της Επιτροπής Κώστας Κωνσταντίνου, προσθέτοντας ότι «την ίδια στιγμή θα πρέπει – και υπάρχουν εισηγήσεις και έγιναν εισηγήσεις από πλευράς των συναδέλφων μελών της Επιτροπής – να υπάρχει μια επιπλέον και μεγαλύτερη στήριξη προς τους εγκλωβισμένους μας, οι οποίοι δυστυχώς βρίσκονται, οι πλείστοι εξ αυτών, αυτοί που έχουν απομείνει, σε προχωρημένη ηλικία».
Συνέχισε λέγοντας ότι «από μόνοι τους δεν είναι σε θέση να στηρίζουν πολλοί εξ αυτών, τους εαυτούς τους, με αποτέλεσμα όταν παρουσιάζονται κάποια προβλήματα σοβαρής μορφής να μην μπορούν να αντεπεξέλθουν και κάποιοι απ’ αυτούς να έχουν χάσει και την ίδια τους τη ζωή».
Ο κ. Κωνσταντίνου απηύθυνε έκκληση προς το Υπουργείο να δώσει έμφαση στο σοβαρό αυτό θέμα.
Σε δικές της δηλώσεις για το θέμα, η βουλευτής του ΑΚΕΛ Στέλλα Μισιαούλη είπε ότι στην Επιτροπή αναφέρθηκε ότι υπάρχει παρεμπόδιση από το κατοχικό καθεστώς των εγκλωβισμένων, ότι δεν επιτρέπουν στις δικές μας υπηρεσίες είτε είναι γιατροί, είτε είναι νοσηλευτές, είτε είναι φροντιστές, να επισκέπτονται τους εγκλωβισμένους μας και να τους βοηθούν σε θέματα υγείας.
Ετσι, πρόσθεσε, «σκεφτήκαμε και πάρθηκε μία απόφαση – μπορώ να πω – να εκπαιδευτούν άτομα που βρίσκονται εκεί, νεαρά άτομα που μπορούν να προσφέρουν αυτή την Υπηρεσία και να βοηθούν τους ηλικιωμένους».
Στις δικές της δηλώσεις, η βουλευτής της ΕΔΕΚ Ρούλα Μαυρονικόλα αναφέρθηκε σε καταγγελίες για περιπτώσεις όπου εγκλωβισμένοι πήραν λανθασμένα φάρμακα με αποτέλεσμα να έχουν προβλήματα με την υγεία τους, καθώς και σε περίπτωση γιαγιάς 81 χρόνων η οποία ανέμενε για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη στις Πρώτες Βοήθειες για 2,5 ώρες.
 [Πηγή]
ΠΗΓΗ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Κατεχόμενα: Χωρίς ιατρική περίθαλψη οι εγκλωβισμένοι"

"ΑΟΖ, Μαθηματικά και Μονεμβασία"

Διάλεξη του κύριου Νίκου Λυγερού με θέμα "ΑΟΖ, Μαθηματικά και Μονεμβασία"  πραγματοποιήθηκε στο ξενοδοχείο "Πανόραμα" στη Μονεμβασία. Η εκδήλωση διοργανώθηκε από τους καθηγητές Αθανάσιο Μανιάτη και Ηλία Αγγελάκο, ενώ συμμετείχαν οι μαθητές της Β' και Γ' του 1ου Γυμνασίου Τρίπολης. Τόσο οι μαθητές όσο και οι καθηγητές παρακολουθούν το πολιτιστικό πρόγραμμα "Από την μεσοκάθετο στην ΑΟΖ", το οποίο αποτελεί παράγωγο της ημερίδας Τοποστρατηγικής "Το απέραντο γαλάζιο του Καστελλόριζου" που πραγματοποιήθηκε τον Αύγουστο του 2011 στο ελληνικό νησί.

Κατά τη διάρκεια της διάλεξης, ο  κύριος Λυγερός αναφέρθηκε στην αποτελεσματικότητα και την αναγκαιότητα της ελληνικής ΑΟΖ, ενώ από κοινού με τους μαθητές ανέλυσαν στοιχεία οργανικής Χημείας,  τα διαγράμματα Voronoi καθώς και την τριγωνοποίηση του Delaunay. Παράλληλα, για ακόμα μία φορά ο κύριος Λυγερός τόνισε την συμαντηκότητα του συμπλέγματος του Καστελλόριζου και παρουσίασε στους μαθητές όλες τις νέες εξελίξεις σχετικά με προγράμματα και επενδύσεις, όπως το Euroasia Interconnector σε σχέση με την Κρήτη και την Πελοπόννησο. Τέλος από κοινού σχεδίασαν την τοπική ΑΟΖ της Μονεμβασίας.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ""ΑΟΖ, Μαθηματικά και Μονεμβασία""

30 ΜΑΡΤΙΟΥ 1822 : ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΤΗΣ ΑΙΩΝΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΙΣΤΗΣ ΣΤΗΝ ΣΦΑΓΗ ΤΗΣ ΧΙΟΥ

Το 1818 ο Παντιάς Ροδοκανάκης και ο Νικόλαος Μυλωνάς αποτάθηκαν στο Δημήτριο Υψηλάντη για την απελευθέρωση του νησιού από τους Τούρκους. Ζήτησαν έτσι ναυτική βοήθεια από τις Σπέτσες , την Ύδρα και τα Ψαρά, που συμφώνησαν με την ιδέα απελευθέρωσης του νησιού. Μεγάλη μερίδα όμως Χιωτών διαφωνούσαν με την ιδέα του ξεσηκωμού, λόγω των προνομίων που κατείχαν στο νησί.
Στις 27 Απριλίου 1821 ο Υδραίος Ιάκωβος Τομπάζης φτάνει στη Χίο με 25 πλοία με σκοπό να παρακινήσει τους Χιώτες να εξεγερθούν κατά των Τούρκων. Στέλνει κάποιον ψαριανό να μεταφέρει το μήνυμα της επανάστασης στην ύπαιθρο και στα χωριά , γιατί γνώριζε την αντίθετη στάση των προκρίτων και των κατοίκων της πόλης. Τρεις Δημογέροντες πήγαν «στου πασά τη βρύση» και επικοινώνησαν μαζί του κρυφά. Εξήγησαν τους λόγους που δεν μπορούσαν να δώσουν βοήθεια, επειδή ο περισσότερος πληθυσμός ήταν άοπλος , άπειρος και απροετοίμαστος. Επίσης του εξήγησαν ότι οι επιπτώσεις στον πληθυσμό των Ελλήνων κατοίκων της Χίου , όπως και των άλλων Χιωτών που είχαν εγκατασταθεί εκτός του νησιού(Κωνσταντινούπολη, Σμύρνη), θα ήταν τραγικές. Έτσι παρακάλεσαν τον Τομπάζη να φύγει από το νησί. Μετά από 3 μέρες ο στόλος εγκατέλειψε άπρακτος το νησί.
Οι Τούρκοι πληροφορήθηκαν το γεγονός της άφιξης των ελληνικών πλοίων έξω από το νησί, κάλεσαν τους Δημογέροντες (Μικές Βλαστός, Ιωάννης Πατρικούσης και Χατζή Πολυχρόνης Διοματάρης), για να τους πάρουν πληροφορίες. Οι Δημογέροντες αρνήθηκαν ότι γνωρίζουν κάτι σχετικά και οι Τούρκοι τους ζήτησαν να καλέσουν και άλλους πρόκριτους. Στη συνέχεια ήρθαν 10 πρόκριτοι και ο μητροπολίτης Πλάτων με το διάκονό του Μακάριο Γαρρή. Οι Τούρκοι τους φυλάκισαν στη σκοτεινή φυλακή του κάστρου. Επιπλέον οι Τούρκοι ζήτησαν από τους Χιώτες να παραδώσουν ό,τι όπλα είχαν και να μην κυκλοφορούν τις βραδινές ώρες.
Τον Οκτώβρη του 1821 οι Τούρκοι ζήτησαν στρατιωτική βοήθεια από το σουλτάνο. Πράγματι ήρθαν 1000 στρατιώτες από την Κωνσταντινούπολη και 200 από την Κρήτη. Το Γενάρη του 1822 τρεις Χιώτες πρόκριτοι, οι Θ. Ράλλης, Ι. Σκυλίτζης και Π. Ροδοκανάκης φτάνουν στην Κωνσταντινούπολη ως ενέχυρα και ρίχνονται στη φυλακή.
Το Σάββατο 11 Μαρτίου του 1822 ο Αρχηγός της επανάστασης στη Σάμο , Λυκούργος Λογοθέτης, φτάνει στη Χίο με το Χιώτη Μπουρνιά και με 2500-4500 άνδρες(ο στόλος ήταν 8 μπρίκια και 30 βοηθητικά πλοία). Η απόβαση του Λογοθέτη έγινε ταυτόχρονα στον κόλπο της Αγίας Ελένης και στην Αγκάλη. Στο εντωμεταξύ είχαν ειδοποιηθεί αρκετοί Χιώτες , οι οποίοι έσπευσαν να ενωθούν με τους άνδρες του Λογοθέτη. Ο Βαχήτ Πασάς στέλνει δύο τμήματα στρατού , ένα για να εμποδίσει την απόβαση και ένα άλλο στον Κάμπο, για να πλευροκοπήσει την αποβατική δύναμη του Λογοθέτη. Αρχικά οι μάχες γέρνουν προς την πλευρά των Ελλήνων. Οι Τούρκοι αναγκάζονται να κλειστούν στο κάστρο. Ο Μπουρνιάς με τους στρατιώτες του χτυπούν τους Τούρκους από το Παλαιόκαστρο(σημερινά σχολεία Βουνακίου). Στο ύψωμα της Παναγίας Τουρλωτής μια ομάδα από Σαμιώτες κανονιοβολούν την πόλη. Άλλοι επαναστάτες οχυρώνονται στο «Ψωμί»(Μπέλλα Βίστα), στο λόφο «Ασωμάτων»(Ευαγγελίστρια) και στον κάτω Γιαλό.
Η απελευθέρωση της Χίου έγινε δεκτή από τους Χιώτες με ένα αίσθημα φόβου σχετικά με την έκβαση της επανάστασης. Μάλιστα πολλοί Χιώτες πλούσιοι φεύγουν από το νησί.
Μόλις οι Τούρκοι στην Κωνσταντινούπολη μαθαίνουν το γεγονός της επανάστασης της Χίου, στέλνουν τον Τουρκικό στόλο με ναύαρχο τον Καρά Αλή. Στις 30 Μαρτίου 1822 ο Τουρκικός στόλος (46 πλοία και 7000 στρατιώτες) φτάνει στο βόρειο τμήμα του νησιού. Λίγες ώρες μετά ενώνονται με άλλους ομοεθνείς τους που βγήκαν από το κάστρο και ξεκινούν τη σφαγή , τις λεηλασίες και το κάψιμο της πόλης. Ο Λογοθέτης και ο Μπουρνιάς αποχώρησαν προς το εσωτερικό του νησιού , λέγοντας το σύνθημα « ο σώζων εαυτό σωθήτω».
Τη Μεγάλη Παρασκευή, 31 Μαρτίου 1822, καίγεται ο ναός της Τουρλωτής και δίνεται το σύνθημα στους Τούρκους για γενική αιματοχυσία και αποτέφρωση της πόλης. Από εκείνη τη μέρα και για 4 μήνες φτάνουν Τούρκοι κατάδικοι από τις απέναντι Τουρκικές ακτές με σκοπό το φόνο, τη λεηλασία και τα λάφυρα. Υπολογίζεται ότι κατέφθασαν 40.000 Τούρκοι άτακτοι αυτήν την περίοδο. Ταυτόχρονα ο Βαχήτ Πασάς αναγγέλλει τη διαταγή του σουλτάνου να θανατώνονται βρέφη έως 3 ετών , αγόρια και άνδρες άνω των 12 ετών , γυναίκες άνω των 40 ετών , να αιχμαλωτίζονται κορίτσια και γυναίκες από 3 έως 40 ετών και αγόρια από 3 έως 12 ετών. Γλίτωναν μόνο όσοι ασπάζονταν το μωαμεθανισμό.
Οι περισσότεροι Χιώτες άρχισαν να μετακινούνται προς το εσωτερικό του νησιού για να σωθούν από το μένος των Τούρκων. Τα καταφύγιά τους ήταν αρχικά οι Καρυές, το Αίπος, η Νέα Μονή, το μοναστήρι του Αγίου Μηνά και ο Άγιος Γεώργιος ο Συκούσης.
Το Μεγάλο Σάββατο, 1η Απριλίου 1822 καίγεται η Σχολή της Χίου, σφαγιάζονται σχεδόν όλοι, ακόμα και οι λεπροί. Ο Βαχήτ Πασάς είχε εκδώσει διαταγή ότι όσες γλώσσες και αυτιά του πήγαιναν , τόσα περισσότερα κέρδη θα είχαν.
Στις 2 Απριλίου 1822(Πάσχα) μπαίνουν οι Τούρκοι(15000 άνδρες) στο μοναστήρι του Αγίου Μηνά από ένα μικρό άνοιγμα που υπήρχε στον περίβολο και σφαγιάζουν τους 3000 Χιώτες που είχαν κρυφτεί. Στη συνέχεια πυρπολούν το μοναστήρι. Την ίδια μέρα το ίδιο γεγονός γίνεται και στη Νέα Μονή. Η κατάσταση γενικεύεται και σε άλλα χωριά της Χίου. Οι Σαμιώτες εγκατέλειψαν τη Χίο και έπλευσαν προς τα Ψαρά.
Την Τετάρτη 5 Απριλίου του 1822 βγάζει ανακοίνωση ο Καρά Αλής , πως όσοι Χιώτες παραδώσουν τα όπλα τους και επιστρέψουν στην πόλη , θα αφεθούν ελεύθεροι(αμνηστία). Μάλιστα εξασφάλισαν οι Τούρκοι και επιστολή του φυλακισμένου Μητροπολίτη και των Δημογερόντων , η οποία ανέφερε τις ειλικρινές προθέσεις των Τούρκων. Οι πρόξενοι της Αγγλίας , της Αυστρίας και της Γαλλίας ανέλαβαν να μεταφέρουν την πρόταση στους Χιώτες και να τους πείσουν. Οι Χιώτες εμπιστεύθηκαν τους πρόξενους και άρχισαν να επιστρέφουν και να παραδίδουν τα όπλα τους. Βέβαια, όπως ήταν αναμενόμενο, οι Τούρκοι αθέτησαν το λόγο τους και άρχισαν να σφάζουν όσους κατέβαιναν στην πόλη. Η μεγάλη σφαγή συνεχίστηκε και στην κεντρική Χίο(Βροντάδο , Πιτυός, Θυμιανά και μετά Βορειόχωρα). Στο ακρωτήρι του Κάβο Μελανιός, απέναντι από τα Ψαρά βρήκαν καταφύγιο περίπου 10.000 Χιώτες και περίμεναν τα ψαριανά πλοία να τους μεταφέρουν στα Ψαρά. Δυστυχώς όμως η μεγάλη θαλασσοταραχή τους στάθηκε εμπόδιο και σφαγιάσθηκαν σχεδόν όλοι από τους Τούρκους με απερίγραπτη λύσσα. Ήταν τόσο πολύ το αίμα των αθώων, που η θάλασσα «μελάνιασε» γύρω από τον κάβο και την παραλία.
Στις 18 Απριλίου στην Κωνσταντινούπολη σφαγιάζονται 3 Χιώτες όμηροι (Ράλλης, Σκυλίτζης , Ροδοκανάκης) και άλλοι 60 Χιώτες επιφανείς. Στις 23 Απριλίου του 1822 απαγχονίζονται στην τάφρο του κάστρου της πόλης ο μητροπολίτης Πλάτων , ο διάκονός του Γαρρής και 9 πρόκριτοι. Στη συνέχεια θανατώνονται με τον ίδιο τρόπο και οι δημογέροντες που ήταν φυλακισμένοι ανά δέκα. Τα σκοτωμένα σώματά τους χλευάζονται από τους Τούρκους , οι οποίοι τα ρίχνουν μετά στη θάλασσα.
Λίγες μέρες μετά την καταστροφή , σχεδιάστηκε ναυτική επίθεση του στόλου των τριών ναυτικών νησιών εναντίον του Τουρκικού στόλου στο στενό του Τσεσμέ. Στις 18 Μαΐου πραγματοποιήθηκε η πρώτη επίθεση . Οι έλληνες έκαναν αρκετές ζημιές στον Τούρκικό στόλο , αλλά απέτυχαν να πυρπολήσουν τη ναυαρχίδα του Καρά Αλή. Την 1η Ιουνίου του 1822 ο Κωνσταντίνος Κανάρης μαζί με τον Ανδρέα Πιπίνο και 40 ψαριανούς ξεκίνησαν από τα Ψαρά με 2 πυρπολικά και 4 περιπολικά πλοία και αφού μετάλαβαν των Αχράντων Μυστηρίων , μπήκαν στο στενό της Χίου με βόρειο άνεμο. Κρύφτηκαν και περίμεναν να βραδιάσει. Τέλειωνε τότε το ραμαζάνι των Τούρκων και ξεκινούσε η γιορτή του μπαϊραμιού. Στην τουρκική ναυαρχίδα επικρατούσε χαρά και κέφι με πολλούς καλεσμένους και κάποιες δυστυχισμένες αιχμάλωτες, περίπου 2000 άτομα. Τότε τα δύο πυρπολικά κατάφεραν να μπουν ανάμεσα στα τουρκικά πλοία. Ο Κανάρης κατευθύνθηκε κατά την ναυαρχίδας του Καρά Αλή , ενώ ο Πιπίνος κατά της υποναυαρχίδας. Ο Κανάρης τα κατάφερε να πυρπολήσει την ναυαρχίδα , ενώ ο Πιπίνος δεν τα κατάφερε , γιατί βιάστηκε και έγινε αντιληπτός από τους Τούρκους. Η ναυαρχίδα όμως τυλίχθηκε στις φλόγες και μετά ανατινάχθηκε , σκοτώνοντας και τον Καρά Αλή. Στις 7 Ιουνίου εξαπολύεται και τρίτο γιουρούσι των μαινόμενων Τούρκων στα Μαστιχοχώρια και ολοκληρώνεται η καταστροφή του νησιού.
Το νησί ερημώθηκε. Οι Τούρκοι έφεραν από τον Τσεσμέ άλλους 600 Χριστιανούς για να μαζέψουν τη μαστίχα. Αυτοί όμως αγνοούσαν την καλλιέργειά της και οι Τούρκοι αναγκάστηκαν να αφήσουν ελεύθερους αρκετούς Μαστιχοχωρίτες για να καλλιεργήσουν τους σχίνους.
Μετά την καταστροφή, από τους 117.000 Χριστιανούς που ήταν ο τότε πληθυσμός της Χίου , έμειναν περίπου 1800 -2000 άνθρωποι. 21.000 ήταν οι φυγάδες(κατέφυγαν στα Ψαρά, Τήνο, Σύρο, Άνδρο, Αγκώνα, Τεργέστη, Μασσαλία, Οδησσό, Μάλτα, Λονδίνο) και 52.000 οι αιχμάλωτοι. Υπολογίζουμε δηλαδή ότι σφαγιάσθηκαν περίπου 52.000 Χιώτες.
Η καταστροφή της Χίου συγκλόνισε όχι μόνο τον Ελληνισμό , αλλά και όλη την Ευρώπη. Οι εφημερίδες έγραφαν άρθρα εκφράζοντας τον αποτροπιασμό τους για τη μεγάλη σφαγή. Βιβλία κυκλοφορούσαν στην Αγγλία, Γαλλία , Γερμανία και οι φιλέλληνες προσπαθούσαν να ευαισθητοποιήσουν την κοινή γνώμη για να βοηθήσουν τα θύματα. Από τη μεγάλη σφαγή της Χίου εμπνεύστηκε ο μεγάλος Γάλλος ζωγράφος Ντελακρουά και ο Βίκτωρ Ουγκώ στο ποίημά του «Το Ελληνόπαιδο».

http://www।chioshistory.gr/gr/itx/itx25.html
http://aioniaellinikipisti.blogspot.com/

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "30 ΜΑΡΤΙΟΥ 1822 : ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΤΗΣ ΑΙΩΝΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΙΣΤΗΣ ΣΤΗΝ ΣΦΑΓΗ ΤΗΣ ΧΙΟΥ"

Ψήφισμα της βουλής για τερματισμό της παρουσίας των Βρετανικών βάσεων στην Κύπρο

Αμετάθετος παραμείνει ο στόχος για τον τερματισμό της βρετανικής στρατιωτικής παρουσίας στην Κύπρο, όπως προκύπτει από τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου και τις σχετικές αποφάσεις του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, τονίζει η Βουλή των Αντιπροσώπων σε ομόφωνο ψήφισμά της.

Με το ψήφισμα που ενέκρινε ομόφωνα ψες βράδυ η Ολομέλεια της Βουλής, με την ολοκλήρωση της συζήτησης του θέματος ”Οι προκλητικές δηλώσεις Βρετανών επισήμων και το μέλλον των Βρετανικών Βάσεων στην Κύπρο”, θέμα εγγραφέν με εισήγηση του βουλευτή του Κινήματος Οικολόγων – Περιβαλλοντιστών Γιώργου Περδίκη, επισημαίνεται ότι ”οι Βρετανικές Βάσεις στην Κύπρο χρησιμοποιούνται για στρατιωτικές επιχειρήσεις εναντίον γειτονικών χωρών”.

Η Βουλή των Αντιπροσώπων, υπό το φως της γραπτής δήλωσης του Βρετανού Υπουργού Αμυνας ενώπιον της Βουλής των Κοινοτήτων, το Δεκέμβριο 2011, με την οποία επαναβεβαιώνεται η ”σταθερή δέσμευση” της Βρετανίας στις Βρετανικές Βάσεις στην Κύπρο, καθώς και συναφών δηλώσεων του Διοικητή των Βάσεων, ”επαναβεβαιώνει τα προηγούμενα σχετικά ψηφίσματά της και καταγγέλλει τις κατά συρροή παραβιάσεις από τη Βρετανία της Συνθήκης Εγκαθίδρυσης”.

Στο ψήφισμα επισημαίνεται, επίσης, η δήλωση του Βρετανού Υπουργού Αμυνας και η αναφορά ότι οι Βάσεις ”βρίσκονται σε μια περιοχή γεωπολιτικής σημασίας και υψηλής προτεραιότητας για τα μακροπρόθεσμα συμφέροντα εθνικής ασφάλειας του Ηνωμένου Βασιλείου”.

Υπενθυμίζοντας τα προηγούμενα ψηφίσματά της αναφορικά με την εν γένει παρουσία των Βρετανικών Βάσεων στην Κύπρο και με τα κατά καιρούς επι μέρους ανακύπτοντα προβλήματα, η Βουλή ‘‘καλεί εκ νέου την Κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας να προβεί στις ενδεικνυόμενες ενέργειες προς την Κυβέρνηση της Βρετανίας για καταβολή στη Δημοκρατία των οφειλομένων ποσών”.

Υπογραμμίζει, επίσης, ”ότι, πλειστάκις, οι ενέργειες των Αρχών των Βρετανικών Βάσεων στην Κύπρο είναι αυθαίρετες και επικίνδυνες για τη ζωή και επιβλαβείς για την υγεία των πολιτών και το περιβάλλον”.

”Η λειτουργία των Βρετανικών Βάσεων συνιστά κατάφωρη παραβίαση θεμελιωδών δικαιωμάτων των Κυπρίων πολιτών και ακρωτηριασμό της εδαφικής ακεραιότητας και της κυριαρχίας του κυπριακού κράτους”, δηλώνουν οι Κύπριοι βουλευτές όλων των κομμάτων.

Με το ψήφισμα, σημειώνουν ”ιδιαίτερα την αθέτηση εκ μέρους της Βρετανίας της υποχρέωσης να καταβάλλει, από το 1965, στην Κυπριακή Δημοκρατία χρηματικά ποσά, εν είδει οικονομικής βοήθειας και αποζημιώσεων για τις ευρείας φύσης και έκτασης διευκολύνσεις, που αυτή απολαμβάνει σε όλη την επικράτεια της Κυπριακής Δημοκρατίας, ποσά τα οποία ως σήμερα ανέρχονται σε εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ”.

”Σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο και τις σχετικές αποφάσεις του ΟΗΕ”, τονίζει η Βουλή των Αντιπροσώπων, ”τα κατ’ ισχυρισμό δικαιώματα της Βρετανίας, που απορρέουν από τη Συνθήκη Εγκαθίδρυσης, συνιστούν κατάλοιπα αποικισμού και, ως τέτοια, αποτελούν κραυγαλέο αναχρονισμό, που προκαλεί τα αισθήματα του κυπριακού λαού”.

Η Βουλή ”επαναλαμβάνει ότι η Συνθήκη Εγκαθίδρυσης, ως αποικιακό κατάλοιπο, βάσει του Διεθνούς Δικαίου και των σχετικών αποφάσεων του ΟΗΕ, συνιστά, όπως και η Συνθήκη Εγγύησης, κραυγαλέο αναχρονισμό, ιδιαίτερα για κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης”.

Στο ψήφισμα, η Βουλή ”εκφράζει την αντίθεσή της στη χρήση των Βάσεων για ενέργειες εναντίον άλλων χωρών” και ”τονίζει την ανάγκη κατίσχυσης του Διεθνούς Δικαίου, του σεβασμού της κυριαρχίας, ανεξαρτησίας και εδαφικής ακεραιότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας”.

”Η λειτουργία των Βρετανικών Βάσεων στην Κύπρο έχει σημαντικές αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον και στην υγεία των πολιτών”, υπογραμμίζει η Βουλή, διαπιστώνοντας επίσης ”ότι πολλές άλλες ενέργειες των βρετανικών Αρχών, σε σχέση με τη λειτουργία των Βάσεών τους στην Κύπρο, έχουν επανειλημμένα προκαλέσει τα αισθήματα του κυπριακού λαού”।

[Πηγή]

ΠΗΓΗ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ψήφισμα της βουλής για τερματισμό της παρουσίας των Βρετανικών βάσεων στην Κύπρο"

Η ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΤΟΥΡΚΟΣ

Σε προηγούμενα φύλλα της ΖΑΓΑΛΙΣΑ, είχαμε αναφερθεί στον ανύπαρκτο πολιτισμό των Τούρκων. Στο παρόν φύλλο θα κάνουμε αναδρομή στην ιστορία των προγόνων τους, Οθωμανών και στον «πολιτισμό» τους. Όπως είναι γνωστό, οι Οθωμανοί ήρθαν από τα βάθη της κεντρικής Ασίας πάνω σε μια ράχη αλόγου χωρίς σέλα και σαμάρι, φέρνοντας μαζί τους ο καθένας ένα δισάκι ψείρες και τσιμπούρια. Στο σύνολό τους 416 οικογένειες σε σκηνές οι οποίες εγκαταστάθηκαν στο σημερινό Σογιούτ της Ανατολίας.

Ο αρχηγός και ο ιδρυτής της κατοπινής αυτοκρατορίας Οσμάν ήταν τελείως αμόρφωτος, αγράμματος και αναλφάβητος (Βλέπε Οικονομική Ιστορία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας του Ομέρ Λουτφή Μπάρκαν σελ. 38). Πρώτα, χάρη σε συμπεθεριό με Βυζαντινούς, Άραβες και Πέρσες και ύστερα με σφαγές και κατακτήσεις έκλεψαν οι Οθωμανοί την περιοχή από την κεντρική Ανατολία μέχρι τα παράλια της Μ. Ασίας. Κατά τον τρόπο αυτό θεμελιώθηκε η Οθωμανική αυτοκρατορία των έξι αιώνων που δεν έχει προσφέρει τίποτα στην ανθρωπότητα, στα γράμματα, στις τέχνες, στον πολιτισμό, όπως αντίθετα προσέφεραν η Αυτοκρατορία του Μ. Αλεξάνδρου, η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και κατόπιν η Βυζαντινή, οι οποίες μετέφεραν τον πολιτισμό στα εδάφη που κατελάμβαναν.

Οι Οθωμανοί λεηλατούσαν και οικειοποιούνταν τους ξένους πολιτισμούς, σφάγιαζαν τον ανδρικό πληθυσμό, και πωλούσαν τα γυναικόπαιδα στα σκλαβοπάζαρα της Ανατολής. Όλη η Οθωμανική ιστορία των 600 χρόνων είναι τόσο φτωχή που δεν ξεπερνά τις 50 σελίδες. Το φουτουχάτ δηλαδή οι κατακτήσεις ξένων εδαφών και ο αφανισμός άλλων λαών είναι το μόνο καύχημά τους και το θεωρούν πολιτισμό τους. Αυτά βεβαίως είναι παγκοσμίως γνωστά και αδιαμφισβήτητα. Ο λόγος που το γράφουμε είναι για το ότι κάποιοι γενίτσαροι Πομάκοι καμαρώνουν και υπερηφανεύονται λέγοντας ne mutlu Türküm diyene χωρίς να γνωρίζουν τι σημαίνει και τι αντιπροσωπεύει η λέξη Τούρκος. Η έννοια της λέξης Τούρκος σημαίνει χωριάτης και Ογούζος (Oğuz), η φυλή της καταγωγής των Τούρκων, σημαίνει ηλίθιος, ελληνιστί βλάκας ή αλλιώς τουρκιστί μπουνταλάς, γι’ αυτό αποκαλούνται οι Τούρκοι Μεμέτηδες Μπουνταλάδες. (Βλέπε και το σύγγραμμα του Ιωάννη Χλωρού, καθηγητή της Οθωμανικής Γλώσσας στη Μεγάλη του Γένους Σχολή, το έτος 1899 που εκδόθηκε κατόπιν αδείας του Υπουργείου Δημόσιας Εκπαίδευσης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας). Στο Αχταρή Κεμπίρ [το πρώτο αραβο-τουρκικό λεξικό] Τούρκος σημαίνει ο στρατιώτης που φορούσε σιδερένια περικεφαλαία, έτσι αποκαλούνταν οι τουρκικές φυλές που καλούνταν από τους Άραβες να λάβουν μέρος στις διενέξεις μεταξύ των κρατών (βλέπε φωτο). Καθ’ όλα απίθανο το γνωμικό βλάκας με περικεφαλαία από τους Τούρκους να προήλθε. Ο συγγραφέας Αζίζ Νεσίν [προσπάθησαν να τον κάψουν ζωντανό] είπε δημόσια στην τηλεόραση ότι το 60% των σύγχρονων Τούρκων είναι ηλίθιοι. Όπως, επίσης, ο σύγχρονος ηθοποιός Μουζδάτ Γεζέν [σούπερ σταρ], πριν από λίγες ημέρες, δήλωσε σε ένα φόρουμ ότι οι ηλίθιοι στην Τουρκία δεν είναι 58%, αλλά ξεπερνούν κατά πολύ το 60%.

http://zagalisa.gr/node?page=6

http://www.mikres-ekdoseis.gr/2012/03/blog-post_26.html#more

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΤΟΥΡΚΟΣ"

Δύο παγκόσμια ρεκόρ και χρυσό μετάλλιο στη σκοποβολή, κατέκτησε ο Ευθύμης Μίτας

Δύο μοναδικά, για Έλληνα σκοπευτή, παγκόσμια ρεκόρ πέτυχε στο Παγκόσμιο Κύπελλο στο Τουσόν της Αριζόνας (ΗΠΑ) ο Ευθύμης Μίτας. Στον αγώνα του σκιτ ο 27χρονος σκοπευτής σημείωσε 125/125 στον προκριματικό και 25/25 στον τελικό κατακτώντας την τελειότητα και μαζί το χρυσό μετάλλιο σε έναν από τους πιο σημαντικούς αγώνες της παγκόσμιας σκοποβολής.

Η κατάκτηση για πρώτη φορά από τον Μίτα του χρυσού μεταλλίου στο Παγκόσμιο Κύπελλο και ταυτόχρονα η ισοφάριση των παγκοσμίων ρεκόρ καθιστούν τον 27χρονο φοιτητή των ΤΕΦΑΑ υποψήφιο για μετάλλιο στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου, για τους οποίους έχει ήδη σφραγίσει την πρόκριση.

«Ποτέ δεν θα ξεχάσω αυτόν τον αγώνα» δήλωσε μετά την επιτυχία του ο Μίτας και πρόσθεσε: «ένα όνειρο έγινε πραγματικότητα. Ξεκίνησα την σκοποβολή το 1998 και από τότε ονειρευόμουνα τον τέλειο αγώνα. Σήμερα (σ.σ. χθες) αισθανόμουν πολύ καλά. Το μυαλό μου ήταν καθαρό».

Μέχρι χθες η καλύτερη θέση του Μίτα σε Παγκόσμιο Κύπελλο ήταν η δεύτερη το 2010 στο Ντόρσετ ενώ το 2011 ήταν τρίτος στο Μάριμπορ.

Ο Μίτας δεν έκρυψε την προσμονή του για το Λονδίνο 2012. «Μεγάλος στόχος μου είναι οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Θα αγωνιστώ στο test event του Λονδίνου τον Απρίλιο και μετά στο Παγκόσμιο Κύπελλο στο Λονάτο ενώ πριν τους Ολυμπιακούς υπάρχει το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στην Κύπρο».

Μεταξύ των αντιπάλων τους στο Τουσόν ήταν ο χρυσός ολυμπιονίκης του 2000 Ουκρανός Μίκολα Μίλτσεφ που πήρε το ασημένιο μετάλλιο, ο χάλκινος ολυμπιονίκης του Πεκίνου Γάλλος Αντονί Τεράς που κατετάγη τέταρτος. Τρίτος ήταν ο Μεξικανός Κάρλος Ρομέρο.

Το παγκόσμιο ρεκόρ στον προκριματικό 125/125 καταρρίφθηκε πρώτη φορά το 2007 από τον Αμερικανό Βίνσεντ Χάνκοκ και από τότε το έχουν ισοφαρίσει 8 αθλητές. Το παγκόσμιο ρεκόρ 150/150 καταρρίφθηκε στον ίδιο αγώνα από τον Χάνκοκ και από τότε το έχουν ισοφαρίσει πέντε φορές. Τα τελευταία χρόνια το αγώνισμα του σκιτ έχει δυσκολέψει ώστε να είναι πιο δύσκολη η κατάρριψη των στόχων και βέβαια η ισοφάριση του παγκοσμίου ρεκόρ.

Στον αγώνα του Παγκοσμίου Κυπέλλου στο Τουσόν πήρε μέρος και ο Νίκος Μαυρομμάτης _έχει προκριθεί στους Ολυμπιακούς_ ο οποίος κατετάγη 22ος με 119/125 ενώ ο Γιώργος Σαλαβαντάκης _ είχε αγωνισθεί στο Πεκίνο 2008_ πήρε την 31η θέση με 117/125। [Γιάννης Τζούστας,

Πηγή]

ΠΗΓΗ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Δύο παγκόσμια ρεκόρ και χρυσό μετάλλιο στη σκοποβολή, κατέκτησε ο Ευθύμης Μίτας"

Ποιήματα του Νίκου Λυγερού (3)

Κι αν είχες ανθρώπινες ανάγκες

Κι αν είχες ανθρώπινες ανάγκες
δεν θα μου το έλεγες
αφού είσαι η οικογένειά μου
η μοναδική
και η μόνη πατρίδα μου
δεν το ήξερες;
Κι όμως σ’ εκείνη τη χαράδρα
πάνω στα βουνά σου
σου το ομολόγησα
για να το μάθεις
ακόμα και στο νησί.



Μην είσαι μίζερη

Κοίτα τα παιδιά,
εκείνα που βοηθάς
να κάνουν τα βήματά τους
όχι μέσα στην κοινωνία
αλλά με ανθρωπιά
για να ζήσουν και τα άλλα
χάρη στην εξέλιξή τους
κι αν φοβάσαι
κάπου κάπου
να ξέρεις ότι εδώ
δίπλα σου, πλάι σου
θα είμαι κι εγώ. 


Ο λαός του ήλιου

Ο λαός του ήλιου
δεν φοβάται τις σκιές
ακόμα και στη μάχη
διότι έχει μέσα του
τη δικαιοσύνη
και την ανθρωπιά
δίχως να έχει ανάγκη
να το αποδείξει
ούτε και να το δείξει
αφού κάθε έργο του
είναι μια προσφορά
για την Ανθρωπότητα.

Ακούσαμε και πάλι τον δίσκο


Ακούσαμε και πάλι τον δίσκο
με την φωνή που μιλά μόνη της
για τον ήλιο της δικαιοσύνης
που παλεύει ενάντια στη βαρβαρότητα
διότι είναι το μόνο πρέπον
όχι για την ύπαρξή του
αλλά για το αναγκαίο έργο
που προσφέρει στις σκιές
που έχουν μόνο την ανθρωπιά
για να ζεσταθούν λιγάκι.


Αλτρουισμός και Ουμανισμός

Ο αλτρουισμός αν και λειτουργεί
μέσα στο πλαίσιο του ουμανισμού
δεν είναι απόλυτα απαραίτητος
να υπάρχει σε κάθε σημείο
διότι μόνο με τις ιδιομορφίες
μπορεί ήδη να παράγει
ένα έργο που επηρεάζει
όλες τις γειτονιές τους
και δημιουργεί μια αλλαγή
που κάνει τη διαφορά.


Θα είναι πιο δύσκολα μετά

Αν νομίζεις ότι τα κατάφερες
πρέπει να μάθεις ότι
θα είναι πιο δύσκολα μετά.
Είναι εύκολο να γίνεις
στην αρχή μαθητής
αλλά είναι κατόρθωμα
να παραμείνεις μαθητής
διότι κάθε μέρα
θα σου ζητήσει ο δάσκαλος
να κάνεις ό,τι δεν μπορείς
και να βλέπεις το αόρατο
για να προσφέρεις στους άλλους
και στην Ανθρωπότητα.



Ακόμα και οι μαθητές πεθαίνουν


Ακόμα και οι μαθητές πεθαίνουν 
και μάλιστα πριν τον θάνατο
όταν είναι μίζεροι και κοινωνικοί
για να εξασφαλίσουν το τίποτα
που θέλουν να έχουν όλοι
για να μπορούν να πουν ότι έζησαν
ενώ απλώς πέρασαν και βέβαια
δεν άφησαν τίποτα άλλο
εκτός από την προσπάθεια τους
να γίνουν μια μέρα άνθρωποι.


Δεν ξέρω αν θα καταλάβεις


Δεν ξέρω αν θα καταλάβεις
μπορεί και να μην έχει σημασία
εσύ θα μου πεις στο τέλος
αλλά το να βοηθάς τους άλλους
και όλη την Ανθρωπότητα
δεν σημαίνει ότι δεν μπορείς
ν' αγαπήσεις τον άνθρωπο σου 
όχι μόνο με το ίδιο πάθος
αλλά και με τον ίδιο πόθο
απλώς δεν φαίνεται
ακόμα και αν είναι πιο ισχυρά
τα συναισθήματά μας.

Άλλη μια ταυτότητα


Άλλη μια ταυτότητα θα χρειαστείς
για να εισχωρήσεις εδώ
γιατί δεν είναι μια παρέα
αλλά μια ομάδα κρούσης
που ζει με τον χρόνο
μόνο και μόνο
για να παράγει έργο
έτσι ό,τι και να έκανες
στο άλλο σου παρελθόν
δεν μας αφορά πια.
Αυτό θέλει η Λεγεώνα.



Η ιπποσύνη δεν μαθαίνεται

Η ιπποσύνη δεν μαθαίνεται
όσο και να προσπαθείς
έχει σχέση με το αίμα σου
και με τις θυσίες
εκείνες που έκανες παλιά
που δεν ξέχασαν 
οι νεκροί αθώοι
ακόμα κι αν πέρασαν
αιώνες από τότε,
όλα τα άλλα δεν γίνονται
απλώς για να το ξέρεις.



Κι αν είχες την επιλογή


Κι αν είχες την επιλογή
λες στον εαυτό σου
ότι θα άλλαζες ζωή
ενώ στην πραγματικότητα
την είχες από την αρχή
ακόμα κι αν η κοινωνία
δεν σου το έμαθε
και σου έδωσε όνειρα
για να το χαρείς
και για να μην εξελιχθείς.

Το βάθος του έργου

Στην αρχή βλέπεις
μόνο το βάρος και το μέγεθος
γιατί δεν μπορείς
να πιάσεις τίποτα άλλο
αλλά μετά με το χρόνο
αντιλαμβάνεσαι ότι στέκεσαι
δίπλα σ’ ένα πηγάδι γνώσης
κι ότι το βάθος του έργου
είναι απλώς ασύλληπτο
τότε παίρνεις την απόφαση.
Αυτό μόνο να προσέξεις.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ποιήματα του Νίκου Λυγερού (3)"