Πίναξ Αρχαίων Ολυμπιονικών 632 - 492 π.Χ. (2)

632 π.Χ.	Στάδιον	Σπάρτη (Πελοπόννησος)	Ευρυκλείδας
632 π.Χ.	Πάλη παίδων	Σπάρτη (Πελοπόννησος)	Ιπποσθένης
628 π.Χ.	Στάδιον	Σπάρτη (Πελοπόννησος)	Ολυνθεύς
628 π.Χ.	Πένταθλον παίδων	Σπάρτη (Πελοπόννησος)	Ευτελίδας
624 π.Χ.	Πάλη	Σπάρτη (Πελοπόννησος)	Ιπποσθένης
624 π.Χ.	Στάδιον	Σπάρτη (Πελοπόννησος)	Ριψόλαος
620 π.Χ.	Στάδιον	Σπάρτη (Πελοπόννησος)	Ολυνθεύς
620 π.Χ.	Πάλη	Σπάρτη (Πελοπόννησος)	Ιπποσθένης
616 π.Χ.	Στάδιον	Θήβα (κεντρική Ελλάδα)	Κλεώνδας (ή Κλεωνίδας)
616 π.Χ.	Πάλη	Σπάρτη (Πελοπόννησος)	Ιπποσθένης
616 π.Χ.	Πυγμαχία παίδων	Σύβαρις (νότια Iταλία)	Φιλύτας (ή Φιλώτας)
612 π.Χ.	Στάδιον	Σπάρτη (Πελοπόννησος)	Λυκώτας
612 π.Χ.	Πάλη	Σπάρτη (Πελοπόννησος)	Ιπποσθένης
608 π.Χ.	Πάλη	Σπάρτη (Πελοπόννησος)	Ιπποσθένης
608 π.Χ.	Στάδιον	Επίδαυρος (Πελοπόννησος)	Κλέων
604 π.Χ.	Στάδιον	Σπάρτη (Πελοπόννησος)	Γέλων
604 π.Χ.	Πάλη παίδων	Σπάρτη (Πελοπόννησος)	Ετοιμοκλής
600 π.Χ.	Πάλη	Σπάρτη (Πελοπόννησος)	Ετοιμοκλής
600 π.Χ.	Στάδιον	Επίδαυρος (Πελοπόννησος)	Αντικράτης
596 π.Χ.	Πάλη	Σπάρτη (Πελοπόννησος)	Ετοιμοκλής
596 π.Χ.	Στάδιον	Σπάρτη (Πελοπόννησος)	Χρυσάμαξος
596 π.Χ.	Στάδιον παίδων	Μίλητος (Μικρά Ασία)	Πολυμήστωρ
592 π.Χ.	Στάδιον	Σπάρτη (Πελοπόννησος)	Ευρυκλής
592 π.Χ.	Πάλη	Σπάρτη (Πελοπόννησος)	Ετοιμοκλής
592 π.Χ.	Τέθριππον	Αθήνα	Αλκμαίων
588 π.Χ.	Στάδιον	Κρότων (νότια Ιταλία)	Γλαυκίας (ή Γλύκων)
588 π.Χ.	Πυγμαχία	Σάμος (νησί του Αιγαίου)	Πυθαγόρας
588 π.Χ.	Πάλη	Σπάρτη (Πελοπόννησος)	Ετοιμοκλής
588 π.Χ.	Ειδικό αγώνισμα	Άγνωστη προέλευση	Άγνωστο όνομα
584 π.Χ.	Στάδιον	Κρότων (νότια Ιταλία)	Λυκίνος
580 π.Χ.	Στάδιον	Σπάρτη (Πελοπόννησος)	Επιτελίδας
576 π.Χ.	Στάδιον	Κρότων (νότια Ιταλία)	Ερατοσθένης
572 π.Χ.	Τέθριππον	Σικυών (Πελοπόννησος)	Κλεισθένης
572 π.Χ.	Στάδιον	Ηλεία (Πελοπόννησος)	Άγις
572 π.Χ.	Πυγμαχία	Νάξος Σικελίας	Τίσανδρος
572 π.Χ.	Παγκράτιον	Φιγάλεια (Πελοπόννησος)	Αρριχίων
568 π.Χ.	Πυγμαχία	Νάξος Σικελίας	Τίσανδρος
568 π.Χ.	Στάδιον	Πεπάρηθος (Eύβοια)	Άγνων
568 π.Χ.	Παγκράτιον	Φιγάλεια (Πελοπόννησος)	Αρριχίων
564 π.Χ.	Στάδιον	Κρότων (νότια Ιταλία)	Ιππόστρατος
564 π.Χ.	Πυγμαχία	Νάξος Σικελίας	Τίσανδρος
564 π.Χ.	Κέλης	Αθήνα	Καλλίας Φαινίππου
564 π.Χ.	Παγκράτιον	Φιγάλεια (Πελοπόννησος)	Αρριχίων
560 π.Χ.	Στάδιον	Κρότων (νότια Ιταλία)	Ιππόστρατος
560 π.Χ.	Πυγμαχία	Νάξος Σικελίας	Τίσανδρος
560 π.Χ.	Τέθριππον	Αθήνα	Μιλτιάδης Κυψέλου
556 π.Χ.	Στάδιον	Φάρσαλα (Θεσσαλία)	Φαίδρος
552 π.Χ.	Στάδιον	Σπάρτη (Πελοπόννησος)	Λάδρομος
548 π.Χ.	Στάδιον	Κρότων (νότια Ιταλία)	Διόγνητος
548 π.Χ.	Τέθριππον	Σπάρτη (Πελοπόννησος)	Ευαγόρας
544 π.Χ.	Στάδιον	Κέρκυρα (νησί του Ιονίου)	Αρχίλοχος
544 π.Χ.	Τέθριππον	Σπάρτη (Πελοπόννησος)	Ευαγόρας
544 π.Χ.	Πυγμαχία	Αίγινα (νησί του Αιγαίου)	Πραξιδάμας
540 π.Χ.	Πάλη παίδων	Κρότων (νότια Ιταλία)	Μίλων
540 π.Χ.	Πυγμαχία παίδων	Κέα (νησί του Αιγαίου)	(Λεω)κρέων
540 π.Χ.	Στάδιον	Ηλεία (Πελοπόννησος)	Απελλαίος
540 π.Χ.	Τέθριππον	Σπάρτη (Πελοπόννησος)	Ευαγόρας
536 π.Χ.	Στάδιον	Κέρκυρα (νησί του Ιονίου)	Αγάθαρχος
536 π.Χ.	Παγκράτιον	Όπους (κεντρική Eλλάδα)	Ρηξίβιος
536 π.Χ.	Τέθριππον	Αθήνα	Κίμων Στησαγόρα
532 π.Χ.	Πάλη	Κρότων (νότια Ιταλία)	Μίλων
532 π.Χ.	Άγνωστο αγώνισμα (πάλη ή πυγμαχία ή παγκράτιον)	Σάμος (νησί του Αιγαίου)	Ευρυμένης
532 π.Χ.	Τέθριππον	Αθήνα	Πεισίστρατος
532 π.Χ.	Στάδιον	Χαλκίδα (Εύβοια)	Ερυξίας (ή Ερυξίδας)
528 π.Χ.	Πάλη	Κρότων (νότια Ιταλία)	Μίλων
528 π.Χ.	Στάδιον	Καμάρινα (Σικελία)	Παρμενίδης
528 π.Χ.	Τέθριππον	Αθήνα	Κίμων Στησαγόρα
524 π.Χ.	Πάλη	Κρότων (νότια Ιταλία)	Μίλων
524 π.Χ.	Στάδιον	Θεσσαλία	Μένανδρος
520 π.Χ.	Πάλη	Κρότων (νότια Ιταλία)	Μίλων
520 π.Χ.	Άγνωστο αγώνισμα	Κρότων (νότια Ιταλία)	Φίλιππος
520 π.Χ.	Πυγμαχία	Κάρυστος (Eύβοια)	Γλαύκος
520 π.Χ.	Τέθριππον	Θήβα (κεντρική Ελλάδα)	Άγνωστο όνομα
520 π.Χ.	Οπλίτης δρόμος	Ηραία (Πελοπόννησος)	Δαμάρετος (ή Δημάρετος)
520 π.Χ.	Στάδιον	Τάρας (νότια Ιταλία)	Άνοχος (ή Ανοχάς)
520 π.Χ.	Δίαυλος	Τάρας (νότια Ιταλία)	Άνοχος (ή Ανοχάς)
516 π.Χ.	Πάλη	Κρότων (νότια Ιταλία)	Μίλων
516 π.Χ.	Οπλίτης δρόμος	Ηραία (Πελοπόννησος)	Δαμάρετος (ή Δημάρετος)
516 π.Χ.	Παγκράτιον	Δελφοί (κεντρική Ελλάδα)	Τιμασίθεος
516 π.Χ.	Τέθριππον	Επίδαμνος (Ιλλυρία)	Κλεοσθένης
516 π.Χ.	Στάδιον	Ιμέρα (Σικελία)	Iσχυρός
512 π.Χ.	Πάλη	Κρότων (νότια Ιταλία)	Τιμασίθεος
512 π.Χ.	Κέλης	Κόρινθος (Πελοπόννησος)	Φειδώλας
512 π.Χ.	Παγκράτιον	Δελφοί (κεντρική Ελλάδα)	Τιμασίθεος
512 π.Χ.	Στάδιον	Πελλήνη (Πελοπόννησος)	Φάνας (ή Φανάς)
512 π.Χ.	Οπλίτης δρόμος	Πελλήνη (Πελοπόννησος)	Φάνας (ή Φανάς)
512 π.Χ.	Δίαυλος	Πελλήνη (Πελοπόννησος)	Φάνας (ή Φανάς)
508 π.Χ.	Στάδιον	Κρότων (νότια Ιταλία)	Ισχόμαχος (ή Ισόμαχος)
508 π.Χ.	Κέλης	Κόρινθος (Πελοπόννησος)	Υιοί Φειδώλα
508 π.Χ.	Πάλη	Σπάρτη (Πελοπόννησος)	Καλλιτέλης
508 π.Χ.	Τέθριππον	Γέλα (Σικελία)	Παντάρης
508 π.Χ.	Οπλίτης δρόμος	Πελίννα (Θεσσαλία)	Φρικίας
504 π.Χ.	Στάδιον	Κρότων (νότια Ιταλία)	Ισχόμαχος (ή Ισόμαχος)
504 π.Χ.	Στάδιον παίδων	Κέρκυρα (νησί του Ιονίου)	Φίλων
504 π.Χ.	Δίαυλος	Κόρινθος (Πελοπόννησος)	Θεσσαλός
504 π.Χ.	Τέθριππον	Σπάρτη (Πελοπόννησος)	Δαμάρατος
504 π.Χ.	Άγνωστο αγώνισμα	Άγνωστη προέλευση	Τίτας
504 π.Χ.	Οπλίτης δρόμος	Πελίννα (Θεσσαλία)	Φρικίας
500 π.Χ.	Πυγμαχία	Κέρκυρα (νησί του Ιονίου)	Φίλων
500 π.Χ.	Απήνη	Θεσσαλία	Θέρσιος
500 π.Χ.	Πένταθλον	Σπάρτη (Πελοπόννησος)	Ακματίδας
500 π.Χ.	Πυγμαχία παίδων	Μαντίνεια (Πελοπόννησος)	Αγαμήτωρ
500 π.Χ.	Στάδιον	Όπους (κεντρική Eλλάδα)	Νικέας (ή Νικασίας)
500 π.Χ.	Τέθριππον	Αθήνα	Καλλίας Β'
500 π.Χ.	Στάδιον παίδων	Απολλωνία (Θράκη)	Μενεπτόλεμος
496 π.Χ.	Στάδιον	Κρότων (νότια Ιταλία)	Τισικράτης
496 π.Χ.	Πυγμαχία	Κέρκυρα (νησί του Ιονίου)	Φίλων
496 π.Χ.	Τέθριππον	Αθήνα	Καλλίας Β'
496 π.Χ.	Πάλη	Ακράγας (Σικελία)	Εμπεδοκλής
496 π.Χ.	Κέλης	Ακράγας (Σικελία)	Εξαίνετος
496 π.Χ.	Κάλπη	Δύμη (Πελοπόννησος)	Πάταικος
492 π.Χ.	Στάδιον	Κρότων (νότια Ιταλία)	Τισικράτης
492 π.Χ.	Πένταθλον	Άνδρος (νησί του Αιγαίου)	Ιερώνυμος
492 π.Χ.	Τέθριππον	Αθήνα	Καλλίας Β'
492 π.Χ.	Πυγμαχία	Αστυπάλαια (νησί του Αιγαίου)	Κλεομήδης
492 π.Χ.	Κέλης	Ερέτρια (Eύβοια)	Κρόκων
492 π.Χ.	Άγνωστο αγώνισμα δρόμου	Πελίννα (Θεσσαλία)	Ιπποκλέας

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Πίναξ Αρχαίων Ολυμπιονικών 632 - 492 π.Χ. (2)"

Πίνακας αρχαίων Ολυμπιονικών 776 - 632 π.Χ (1)

Έτος	Άθλημα	Πόλη - περιοχή	Ολυμπιονίκης
776 π.Χ.	Στάδιον	Ηλεία (Πελοπόννησος)	Κόροιβος
772 π.Χ.	Στάδιον	Δυσπόντιον (Πελοπόννησος)	Αντίμαχος
768 π.Χ.	Στάδιον	Μεσσηνία (Πελοπόννησος)	Άνδροκλος
764 π.Χ.	Στάδιον	Μεσσηνία (Πελοπόννησος)	Πολυχάρης
760 π.Χ.	Στάδιον	Ηλεία (Πελοπόννησος)	Αισχίνης
756 π.Χ.	Στάδιον	Δύμη (Πελοπόννησος)	Οιβώτας
752 π.Χ.	Στάδιον	Μεσσηνία (Πελοπόννησος)	Δαϊκλής
748 π.Χ.	Στάδιον	Μεσσηνία (Πελοπόννησος)	Αντικλής
744 π.Χ.	Στάδιον	Μεσσηνία (Πελοπόννησος)	Ξενόδοκος (ή Ξενοκλής)
740 π.Χ.	Στάδιον	Μεσσηνία (Πελοπόννησος)	Δωτάδης
736 π.Χ.	Στάδιον	Μεσσηνία (Πελοπόννησος)	Λεωχάρης
732 π.Χ.	Στάδιον	Κλεωναί (Πελοπόννησος)	Οξύθεμις
728 π.Χ.	Στάδιον	Κόρινθος (Πελοπόννησος)	Διοκλής
724 π.Χ.	Στάδιον	Κόρινθος (Πελοπόννησος)	Δάσμων (ή Δέσμων)
724 π.Χ.	Δίαυλος	Πίσα (Πελοπόννησος)	Ύπηνος
720 π.Χ.	Δόλιχος	Σπάρτη (Πελοπόννησος)	Άκανθος
720 π.Χ.	Στάδιον	Μέγαρα (Αττική)	Όρσιππος
716 π.Χ.	Στάδιον	Σπάρτη (Πελοπόννησος)	Πυθαγόρας
712 π.Χ.	Στάδιον	Επίδαυρος (Πελοπόννησος)	Πώλος
708 π.Χ.	Στάδιον	Σικυών (Πελοπόννησος)	Τέλλις
708 π.Χ.	Πένταθλον	Σπάρτη (Πελοπόννησος)	Λάμπις
708 π.Χ.	Πάλη	Σπάρτη (Πελοπόννησος)	Ευρύβατος
704 π.Χ.	Στάδιον	Μέγαρα (Αττική)	Μένος
700 π.Χ.	Στάδιον	Σπάρτη (Πελοπόννησος)	Αθηράδας
696 π.Χ.	Στάδιον	Αθήνα	Παντακλής
692 π.Χ.	Στάδιον	Αθήνα	Παντακλής
692 π.Χ.	Δίαυλος	Αθήνα	Παντακλής
688 π.Χ.	Πυγμαχία	Σμύρνη (Μικρά Ασία)	Ονόμαστος
688 π.Χ.	Στάδιον	Υπερησία (Πελοπόννησος)	Ίκαρος (ή Ικάριος)
684 π.Χ.	Στάδιον	Σπάρτη (Πελοπόννησος)	Κλεοπτόλεμος
684 π.Χ.	Δόλιχος	Μεσσηνία (Πελοπόννησος)	Φάνας
680 π.Χ.	Τέθριππον	Θήβα (κεντρική Ελλάδα)	Παγώνδα (ή Πάγωνος)
680 π.Χ.	Στάδιον	Σπάρτη (Πελοπόννησος)	Θάλπις
676 π.Χ.	Στάδιον	Σπάρτη (Πελοπόννησος)	Καλλισθένης
676 π.Χ.	Πένταθλον	Σπάρτη (Πελοπόννησος)	Φιλόμβροτος
672 π.Χ.	Πυγμαχία	Κρότων (νότια Ιταλία)	Δάιππος
672 π.Χ.	Πένταθλον	Σπάρτη (Πελοπόννησος)	Φιλόμβροτος
672 π.Χ.	Στάδιον	Αθήνα	Ευρυβάτης (ή Ευρύβοτος ή Εύρυβος)
668 π.Χ.	Πένταθλον	Σπάρτη (Πελοπόννησος)	Φιλόμβροτος
668 π.Χ.	Στάδιον	Σπάρτη (Πελοπόννησος)	Χάρμις
664 π.Χ.	Στάδιον	Σπάρτη (Πελοπόννησος)	Χίονις
664 π.Χ.	Δίαυλος	Σπάρτη (Πελοπόννησος)	Χίονις
660 π.Χ.	Στάδιον	Σπάρτη (Πελοπόννησος)	Χίονις
660 π.Χ.	Δίαυλος	Σπάρτη (Πελοπόννησος)	Χίονις
656 π.Χ.	Στάδιον	Σπάρτη (Πελοπόννησος)	Χίονις
656 π.Χ.	Δίαυλος	Σπάρτη (Πελοπόννησος)	Χίονις
652 π.Χ.	Πυγμαχία	Μέγαρα (Αττική)	Κομαίος
652 π.Χ.	Στάδιον	Μέγαρα (Αττική)	Κρατίνος
648 π.Χ.	Κέλης	Κραννών (Θεσσαλία)	Κραυξίδα (ή Κραξίλα)
648 π.Χ.	Τέθριππον	Σικυών (Πελοπόννησος)	Μύρων
648 π.Χ.	Παγκράτιον	Συρακούσες (Σικελία)	Λύγδαμις
648 π.Χ.	Στάδιον	Σπάρτη (Πελοπόννησος)	Γύλις (ή Γύγις)
644 π.Χ.	Στάδιον	Αθήνα	Στόμας
640 π.Χ.	Στάδιον	Σπάρτη (Πελοπόννησος)	Σφαίρος
640 π.Χ.	Δίαυλος	Αθήνα	Κύλων
636 π.Χ.	Στάδιον	Σπάρτη (Πελοπόννησος)	Αρυτάμας
636 π.Χ.	Παγκράτιον	Αθήνα	Φρύνων
632 π.Χ.	Στάδιον παίδων	Ηλεία (Πελοπόννησος)	Πολυνείκης (ή Πολυνίκης)

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Πίνακας αρχαίων Ολυμπιονικών 776 - 632 π.Χ (1)"

Μεθοδολογία εξόρυξης κοιτασμάτων

Η. Κονοφάγος, Ν. Λυγερός

Όταν μιλούμε για εξόρυξη κοιτασμάτων υδρογονανθράκων πρέπει να ξέρουμε ότι η ενέργεια που χρειάζεται μπορεί να δοθεί από την ίδια την φύση λόγω της θερμοδυναμικής κατάστασης. Έτσι μπορούμε με αυτόν τον τρόπο να κάνουμε χρήση ακόμα και της βαρύτητας, για να έχουμε μια αποτελεσματική εξόρυξη με ελαχιστοποίηση κόστους και βέβαια να είναι και φιλική προς το περιβάλλον. Πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας τρεις βασικές κατηγορίες κοιτασμάτων: Solution Gas Drive Reservoirs, Gas Cap Drive Reservoirs, και Water Drive Reservoirs.
Στην πρώτη κατηγορία, το αέριο βρίσκεται μέσα στο πετρέλαιο και την ώρα της εξόρυξης, λόγω της μείωσης της πίεσης, το αέριο ελευθερώνεται και αντικαθιστά το πετρέλαιο μέσα στο κοίτασμα. Κατά συνέπεια η αποτελεσματικότητα αυτής της μεθόδου εξαρτάται από την ποσότητα αερίου μέσα στο μείγμα του πετρώματος, των ιδιοτήτων των ρευστών και τη γεωλογική δομή του κοιτάσματος. Η αντικατάσταση είναι όμως ελάχιστη, διότι το αέριο κινείται περισσότερο από το πετρέλαιο. Γι’ αυτό το λόγο είναι μια καλή περίπτωση για χρήση νερού. Στην δεύτερη κατηγορία, το αέριο λόγω πυκνότητας έχει συγκεντρωθεί στο πάνω μέρος του κοιτάσματος. Κι όταν αρχίζει η εξόρυξη πετρελαίου το αέριο πιέζει πάνω στην επιφάνεια του, και βοηθάει την όλη διαδικασία. Βέβαια η αλλαγή όγκου του αερίου εξαρτάται από την πίεση και το επίπεδο της παραγωγής που είναι επιθυμητό. Στην τρίτη κατηγορία το αέριο ή το πετρέλαιο έχουν άμεση επαφή με το νερό. Μάλιστα έτσι γίνεται στις περισσότερες περιπτώσεις. Όταν αρχίζει η εξόρυξη και λιγοστεύει το πετρέλαιο τότε το νερό από κάτω του έρχεται να το αντικαταστήσει και σ’ αυτές τις περιπτώσεις πετυχαίνουμε ποσοστά από 70% έως 80%, ενώ στην πρώτη κατηγορία έχουμε μόνο 10 με 15%. Η εξόρυξη μέσω βαρύτητας μπορεί να είναι η αρχική μέθοδος για πηχτά κοιτάσματα που έχουν καλή κάθετη επικοινωνία. Αυτή η διαδικασία είναι αργή, επειδή το αέριο πρέπει να βρεθεί στο πάνω μέρος. Όταν αυτό δεν μπορεί να γίνει τότε γίνεται η χρήση νερού σε υψηλή πίεση για να αντικαταστήσει το πετρέλαιο. Σε κάθε περίπτωση η εξόρυξη με αυτή τη μεθοδολογία ελαχιστοποιεί το κόστος το συνολικό και επιτρέπει έναν καλύτερο έλεγχο της όλης διαδικασίας πράγμα το οποίο είναι σημαντικό για τη σχέση μεταξύ κράτους και αναδόχου. Σε αυτό το πλαίσιο πρέπει να κινηθούμε στην Ελλάδα, όταν θα βρεθούμε στην φάση εξόρυξης στην ελληνική ΑΟΖ.

http://www.lygeros.org/articles.php?n=9897&l=gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Μεθοδολογία εξόρυξης κοιτασμάτων"

ΑΡΧΑΙΟΚΑΠΗΛΟΙ ΚΟΜΑΝΤΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.

ΒΟΥΤΙΕΣ ΑΡΧΑΙΟΚΑΠΗΛΩΝ…ΣΤΑ 5.000 ΧΡΟΝΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΜΑΣ


Το σκάφος με τα ημίγυμνα κορίτσια στον ήλιο έμοιαζε με το απόλυτο όνειροτου ελληνικού καλοκαιριού. Σαν διαφήμιση τωννησιών και της αιγαιοπελαγίτικης θάλασσας, σανεικόνα που σε καλεί στηζωή και την απόλαυση, εάν δεν συνέβαινε κάτι πολύ παράξενο κάτω από την επιφάνεια που σκέπαζε άλλες δραστηριότητες,άλλα, εντελώς διαφορετικά πρόσωπα, αναζητήσεις, διαθέσεις, σκοπούς και κίνητρα…Κάτω από την καρίνα του σκάφους κινούνταν υποθαλάσσια σκοτεινές μορφέςπου θύμιζαν αρχαία, διονυσιακή, μυστική αφήγηση για ανθρώπους που έγιναν ψάρια,αλλά στην πραγματικότητα ήταν ένα εφιαλτικό σκηνικό λεηλασίας των θησαυρών πουκρύβει ο ελληνικός βυθός!


Με τους ρυθμιστές πλεύσης να εξασφαλίζουν σταθερή παραμονή στο επιθυμητό βάθος και με συσκευές ανακύκλωσης για ναμη διαρρέουν φυσαλίδες αέρα στην επιφάνεια και γίνει αντιληπτή η παρουσία αυτοδυτών, οι αρχαιοκάπηλοι «εργάζονται»για ώρες αφαιρώντας βιαστικά (και καταστροφικά για το αρχαιολογικό τερέν) αγγεία, αγάλματα, κοσμήματα, κράνη, όπλα,μαρτυρίες της πορείας του Ελληνισμού μέσα από τους αιώνες κατοίκησης του Αρχιπελάγους και όχι μόνον.



ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΑΠΟ ΝΗΣΙ ΤΟΥ ΜΥΡΤΩΟΥ

Πριν ακόμη τεθούν στις υπηρεσίες των αρχαιοκαπήλων και των κυνηγών θησαυρώνδορυφορικές εικόνες και ψηφιακά σόναρ,έφταναν κυρίως Βρετανοί και Ιταλοί με χάρτες που πωλούν ειδικές εταιρείες, με στοιχεία από παλαιότερες καταγραφές και ντοκουμέντα του Βρετανικού Ναυαρχείου.



Στη δεύτερη φάση, οργανωμένες «εταιρείες» αρχαιοκαπήλων και κυνηγών θησαυρών προσεγγίζουν γνωστούς «σπόνσορες»των χώρου, αγοράζουν σκάφη με τον αναγκαίο εξοπλισμό και ό,τι άλλο χρειαστεί.



Στη συγκεκριμένη περίπτωση, στην περιοχή Λεύκη Ελαφονήσου το PRESSingβρήκε τα ίχνη των κυνηγών θησαυρών πουπλήρωσαν ένα τεράστιο ποσό και αγόρασαν μια ιδιαίτερα μεγάλη έκταση ώστε νατην ερευνήσουν χωρίς να κινήσουν υποψίες μέχρι να βρεθεί ο θησαυρός. Είχε περάσει παραπάνω από μία πενταετία όταν στοπαλιό «νησί των πειρατών» απόμεινε άλλη μια τρύπα που μαρτυρά ότι «βρήκαν αυτό που έψαχναν»



Οι «επενδυτές» δεν επανεμφανίσθηκανποτέ, αφού ο στόχος, για άλλη μια φορά, είχε επιτευχθεί…



Η ΓΝΩΜΗ ΕΝΟΣ ΕΙΔΙΚΟΥ

Ο Δρ Ησαίας Κωνσταντινίδης σημειώνεισχετικά ότι «για το μείζον αυτό θέμα γράψαμε στο έργο “Ελλάδα Άκρως απόρρητο”(στο κεφάλαιο με τίτλο “Θησαυροί στην Ελλάδα”) και τα εξής πάρα πολύ σημαντικά:



Όταν γίνεται λόγος για “κρυμμένο” ή “μυστικό” πλούτο μιας χώρας εννοούνται βασικά δύο πράγματα. Πρώτον, ο φυσικός πλούτος, ο οποίος προέρχεται από τη μάναφύσηκαι περιλαμβάνει διάφορες κατηγορίες μεταλλευμάτων (χρυσό, ασήμι, διαμάντια, ρουμπίνια, κ.λπ.) καθώς και πετρέλαιο.



Και δεύτερον ο συσσωρευμένος πλούτος, ο οποίος τοποθετήθηκε σε δυσεύρεταμέρη (για λόγους παραπλάνησης) από ανθρώπους που κάποτε έτυχε να βρεθούν σεδυσχερή θέση.Οι «κυνηγοί» των θησαυρώνεντάσσουν αυτές τις δύο κατηγορίες στηνίδια κατεύθυνση των ερευνών τους, δημιουργώντας πολλές φορές θρύλους γύρωαπό το θέμα, εμπλουτίζοντας άθελά τους τιςπαραδόσεις των λαών με νέες ενδιαφέρουσες δοξασίες»…



Ο ειδικός ερευνητής επισημαίνει σε σχετική δημοσίευσή του ότι «κοινή συνιστώσατων αναλύσεων των υπηρεσιών πληροφοριών αποτελεί η διαπίστωση ότι το ελληνικό υπέδαφος είναι πλούσιο σε θησαυρούς και ορυκτό πλούτο. Χρυσός, διαμάντια, ρουμπίνια, ουράνιο αλλά και πετρέλαιο αποτελούν ένα μόνο τμήμα των αμύθητων θησαυρών που φιλοξενεί η ελληνική γη»…



Επίσης ο κ. Γ. Πάλμος ανέφερε στο πλαίσιο ειδικής έρευνας ότι «ξένοι αρχαιοκάπηλοι οργώνουν κυριολεκτικά το ελληνικόΑρχιπέλαγος με σκοπό την ανάσυρση απότο βυθό των αρχαίων θησαυρών που βρίσκονται εκεί επί χιλιετίες. Οι εν λόγω αρχαιοκάπηλοι διαθέτουν πολυτελείς θαλαμηγούς και κότερα και έχουν στα χέρια τουςχάρτες των ελληνικών θαλασσών στουςοποίους υπάρχουν συγκεκριμένα στίγματααπό ναυάγια της αρχαιότητας… Περισσότερα από 100 κότερα το έτος πραγματοποιούνανάλογες έρευνες του βυθού που βρίσκεται γύρω από τα νησιά της Ελλάδας! Αυτάτα σκάφη είναι εξοπλισμένα με εξειδικευμένο προσωπικό και με ειδικά μηχανήματα (όπως π.χ. κάμερες βυθού, ειδικά σκαφίδια κ.λπ.) και προσπαθούν να εντοπίσουνπού ακριβώς βρίσκονται οι αμύθητης αξίας αρχαιελληνικοί θησαυροί. Κατά τις εκτιμήσεις μας όλα αυτά τα χρόνια έφυγαν απότη χώρα μας τουλάχιστον 300.000 κομμάτια τεράστιας αξίας κατ’ αυτόν τον τρόπο»…



ΠΩΣ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ ΟΙ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΟΚΑΠΗΛΩΝ ΚΑΙ ΚΥΝΗΓΩΝ ΘΗΣΑΥΡΩΝ…

Δεν μιλάμε για χάρτες από αυτούς που πουλούν με το κιλό στους αφελείς λ.χ. στο γειτονικό Σαντάνσκι οι επιτήδειοι, δήθεν μετις λίρες του … Πεϊνιρλί Πασά ή του καπετάν Καμπαρντινάκια του Εμφύλιου.



Πρώτα ομάδες ιστορικών εργάζονται γιαχρόνια με σύστημα. Οι πηγές τους ξεκινούναπό αναφορές αρχαίων συγγραφέων, μεσαιωνικούς χάρτες, παλαιοθωμανικά κείμενα, έως κατάλοιπα αλληλογραφίας ιπποτών και φθάνουν σε προσεκτικά συλλεχθείσες μαρτυρίες ντόπιων που κάτι έχουνακούσει ή ξέρουν.



Αμέσως μετά, σύμφωνα με προσωπική, επιτόπια έρευνα συντάκτη του PRESSing,ακολουθεί η διακρίβωση του σημείου αναφοράς μέσα από παλαιούς και σύγχρονους χάρτες, δορυφορικές φωτογραφίες που αφορούν στο έδαφος και το υπέδαφος. Κατόπιν χαρτογραφούνται ακόμα και οι παραμικρές ανωμαλίες ή ευρήματα των πιο τέλειων μηχανημάτωνγια εξερεύνηση του υποθαλάσσιου χώρου, και τότε (σπανίως) λαμβάνεται άδειαή συνήθως γίνεται μια επιχείρηση «κάλυψης» με πρόσχημα τον τουρισμό, τηναξιοποίηση παράκτιων οικοπέδων, τηνέρευνα για είδη υποθαλάσσιας ζωής κ.ά. «Οι αρχαιοκάπηλοι», σύμφωνα με τον κ.Πάλμο, «δραστηριοποιούνται κυρίως στιςΚυκλάδες, στο Ιόνιο, στα νησάκια γύρω απότην Κρήτη, στα Κουφονήσια και στις Τηλεβοίδες νήσους (σ.σ.: 12 νησάκια που ανήκουν στο νομό Λευκάδας). Αυτό συμβαίνειεπί σειρά ετών και έτσι έχει χαθεί τεράστιας ποσότητας και ποιότητας αρχαιολογικόςπλούτος από τη χώρα μας! Υπάρχουν στα ελληνικά πελάγη ολόκληρες βυθισμένεςπόλεις (σ.σ.: π.χ. ο περιβόητος “καρόδρομος”, όπως χαρακτηριστικά τον ονομάζουνοι ψαράδες που τον βλέπουν με το “γυαλί”να ξεκινά από τα Βάτικα, τη νησίδα Παυλοπέτρι, να προχωρά προς τα Κύθηρα και απόεκεί τα ίχνη του να χάνονται στην πορείαγια την Κρήτη) της προκατακλυσμιαίας εποχής, της μεσολιθικής, της νεολιθικής, της Κλασικής και της Ρωμαϊκής περιόδου… …Από τις έρευνες που έχω κάνει, εκτιμώ ότι υπάρχουν περισσότερα από 5.000 πλοία.Η Υπηρεσία Εναλίων Αρχαιοτήτων ανακοίνωσε επίσημα ότι υπάρχουν μόλις… 10 αρχαία ναυάγια σε σύνολο 1.000 ευρημάτωνστις ελληνικές θάλασσες»…



ΟΙ ΕΡΕΥΝΕΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΕΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ

«…Όταν τελείωσε ο Β΄Παγκόσμιος Πόλεμος», τονίζει ο κ. Γ. Πάλμος, «οι Γερμανοίφόρτωσαν ένα καράβι με αρχαία αγάλματα στην Κω, για να τα πάρουν μαζί τους. Τοπλοίο, όμως, βυθίστηκε λίγο μετά αφότουβγήκε από το λιμάνι… Γνωρίζουμε ακριβώςπού βρίσκεται, αλλά υπάρχουν 8.000 αγάλματα κλεμμένα τότε από τους Γερμανούς.Επίσης γνωρίζουμε ότι επί Κατοχής οι κατακτητές προέβησαν σε εξόρυξη χρυσού από τοελληνικό υπέδαφος αλλά και με το λεγόμενο “γερμανικό τούνελ των Κενταύρων” κλέψανε τον χρυσό που κάποτε το Ιερατείο είχεκρύψει για να μην τον πάρει ο Αλάριχος! Τέλος να θυμίσω τον περιβόητο θησαυρό τωνΜέρτεν, που είναι βέβαια ολόκληρη ιστορία… Η αξία όλων των παραπάνω και μόνοαποτιμάται σε 1 τρισ. 370 δισ. ευρώ»!



ΔΕΝ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΙΠΟΤΑ...

Μερικοί δεν πιστεύουν σε όλα αυτά, στιςδιηγήσεις με τις οποίες μεγάλωσαν γενιέςΝεοελλήνων σε νησιά και όρη, οι οποίοιέχουν δει τα απομεινάρια των (άλλοτε επιτυχημένων και άλλοτε όχι) λαθρανασκαφών.



Υπάρχει νησί ανάμεσα σε αυτά που περιγράψαμε όπου Ιταλοί και Άγγλοι ερευνούσαν γη και θάλασσα (την τελευταία μεσυσκευές αυτόνομης κατάδυσης σε εποχέςόπου απαγορεύονταν ανάλογες δραστηριότητες) επί δύο δεκαετίες, αφήνοντας πίσωκάθε φορά από μια οπή μεγάλων διαστάσεων… Για τους ντόπιους που δεν είναι διόλου «εύπιστοι» (το αντίθετο μάλιστα), μακριά από τη Λεύκη και τη σπηλιά του Καραντρέα, στον Νερατζιώνα, πριν από δεκαετίες κάποιος φτωχός αγρότης ανακάλυψεσπαθί και κράνος πολεμιστή που με την αρχαιολογική ελευθεριότητα στην προσέγγιση των ευρημάτων ονομάστηκε «πανοπλίατου Πάρη», αφού στην παρακείμενη νήσοπου στην αρχαιότητα ονομαζόταν «Όνουγνάθος» οι ιστορικοί θεωρούσαν ότι εκείδιανυκτέρευσε ο Πάρης την πρώτη νύκτατης φυγής του από τη λακωνική γη.



Πανοπλία του… Πάρη ή όχι, ο θησαυρός αγοράστηκε από πασίγνωστο Έλληνα μεγιστάνα, ο φτωχός αγρότης έγινε μεγαλοκτηματίας, ο μεσολαβητής αγόρασε πλοίο πουέγραψε ιστορία στον τόπο και ο μεγιστάναςπροσέθεσε άλλο ένα εύρημα στη συλλογή του…



Για αυτούς τους ανθρώπους, καλώς ή κακώς, κάτι άλλαξε. Για το Ελληνικό Κράτος,μην αναρωτιέστε. Δεν συμβαίνει τίποτα…


http://www.pressing.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΑΡΧΑΙΟΚΑΠΗΛΟΙ ΚΟΜΑΝΤΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ."

4η ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

( Έτσι ... για την ιστορία ! )

 «Αυτή λοιπόν η Δημοκρατία -η Democracy- είναι το παιδί του Καπιταλισμού.
Είναι το όργανο με το οποίο ο Καπιταλισμός κυριαρχεί επάνω στη λαϊκή μάζα.
Είναι το όργανο με το οποίο κατορθώνει ο Καπιταλισμός να παριστάνει τη
θέλησή του ως τη λαϊκή θέληση. Αυτό το είδος της Δημοκρατίας χρειάζεται
εκλογές καθολικής μυστικής ψηφοφορίας, άρα οργανωμένα κόμματα, και συνεπώς
μεγάλα κεφάλαια. Χρειάζεται για τον ίδιο λόγο εφημερίδες, άρα μεγάλα
κεφάλαια. Χρειάζεται εκλογική οργάνωση κάθε φορά και εκλογικούς αγώνες, άρα
χρήματα. Και τόσα άλλα που απαιτούν κεφάλαια. Επομένως, μόνον οι κάτοχοι του
μεγάλου κεφαλαίου ή τα όργανά τους μπορούν να κάνουν τέτοιους αγώνες. Όταν
δε έχει κανείς τις εφημερίδες τότε μορφώνει και την κοινή γνώμη όπως θέλει.
Κι αν ακόμη υπερασπίζεται πράγματα που γυμνά θα τα απεστρέφετο ο λαός, τα
σκεπάζει με τέτοια δημοσιογραφικά ρούχα ώστε να τα καταπίνει ο λαός. Ή και
αν δεν τα καταπίνει, βάζει τις εφημερίδες να γράφουν πως τα κατάπιε. Και
τότε ο καθένας πιστεύει ότι όλοι οι άλλοι τα κατάπιαν. Και υποτάσσεται και
αυτός. Λοιπόν, η Δημοκρατία είναι το μονογενές και γνήσιον παιδί του
Καπιταλισμού, και το όργανό του που επιβάλλει τη θέλησή του κάνοντάς την να
φαίνεται ως η λαϊκή θέληση. Από την άλλη μεριά ο Καπιταλισμός, για να
συσσωρεύσει τα κεφάλαια στα χέρια που τον εκπροσωπούν, και να κάνει όλον τον
άλλο κόσμο σκλάβους του – μα σκλάβους που να νομίζουν πως είναι ελεύθεροι –
έχει ανάγκη της ελευθερίας οικονομίας και του περιορισμού του Κράτους από
κάθε επέμβαση εις την οικονομία. Και αν πάλι που και που χρειάζεται καμιά
επεμβασούλα, πάλι πρέπει η μηχανή του κράτους να είναι στα χέρια του, ώστε η
επέμβαση, πάντα όσον το δυνατόν μικρότερη, να είναι πάντα προς όφελός του…»

(ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΕΤΑΞΑΣ «Τετράδιο Σκέψεων», 1940).


Ενα μικρό δείγμα του έργου του Ιωάννου Μεταξά


Τα παρακάτω αποτελούν ένα μικρό δείγμα του έργου του Ιωάννου Μεταξά:

23 – 10 – 1936 Γεωτρήσεις σε Μακεδονία Θράκη, για ανακάλυψη κοιτασμάτων
πετρελαίου!

26 – 10 – 1936 Αποφυλακίζονται οι κρατούμενοι για χρέη μέχρι 1000 δραχμές!

30 – 10 – 1936 Το Πυροσβεστικό Σώμα επεκτείνεται και σε άλλες πόλεις της
Ελλάδος!

25 – 12 – 1936 Ιδρύεται οικονομική αστυνομία για την δίωξη του λαθρεμπορίου
και της φοροδιαφυγής!

17 – 01- 1937 Με αναγκαστικό νόμο καθορίζεται ο τρόπος απονομής σεβασμού,
προς την σημαία και τα Εθνικά σύμβολα!

06 – 02 – 1937 Το κράτος αναλαμβάνει την εκμετάλλευση διαφόρων υπεραστικών
λεωφορειακών γραμμών και τα αυτοκίνητα των γραμμών αυτών υπάγονται στον ΟΣΕ!

04 – 03 – 1937 Αρχίζει η εφαρμογή του θεσμού των κοινωνικών ασφαλίσεων στην
Θεσσαλονίκη, την Αθήνα και τον Πειραιά!

24 – 03 – 1937 Με τα διαθέσιμα των νομικών προσώπων η κυβέρνηση αποφάσισε
την εκτέλεση διαφόρων παραγωγικών έργων!

27 – 12 – 1937 Μέτρα της κυβέρνησης υπέρ των σταφιδοπαραγωγών. Ενισχύεται
ο ΑΣΟ κι απαγορεύεται η επέκταση των φυτειών!

02 – 04 -1937 Καθιερώνεται η πρώτη Μαΐου ως εορτή της εργασίας!

20 – 04 – 1937 Θα κατασκευαστεί πλωτή δεξαμενή στην Σύρο για την εξυπηρέτηση
της Εμπορικής Ναυτιλίας!

02 – 05 – 1937 Συνίσταται Ταμείο Ασφάλισης Εμπόρων κι ορίζεται το πρώτο
διοικητικό του συμβούλιο!

14 – 05 – 1937  Ηλεκτροκινείται ο σιδηρόδρομος Κηφισιάς με απλή στρωτή
γραμμή. Στις διαβάσεις θα κατασκευασθούν γέφυρες!

13 – 06 – 1937 Γίνονται τα εγκαίνια της γεωργικής εκθέσεως Ζαππείου, με
αφάνταστη ποικιλία εκθεμάτων απ’ όλη την Ελλάδα!

30 – 06 – 1937 Χορηγείται δάνειο ύψους 55.000.000 δραχμών στον Δήμο
Αθηναίων, για την ανέγερση της νέας λαχαναγοράς στο Ρούφ!

09 – 07 – 1937 Το υπουργείο Γεωργίας απαγόρευσε την χορήγηση αδειών στους
δασικούς υπαλλήλους, κατά το θέρος, εξ’ αιτίας του κινδύνου πυρκαγιών!

25 – 08 – 1937 Με απόφαση του υπουργού Εργασίας συστάθηκαν γραφεία ευρέσεως
εργασίας σε μεγάλες πόλεις της χώρας!

27 – 09 – 1937 Από την 15η Νοεμβρίου αρχίζει η τακτική λειτουργία του
Οργανισμού Κοινωνικών Ασφαλίσεων!

10 -10 – 1937 Αναδιοργανώνεται επί νέων βάσεων η Πάντειος Σχολή κι
εξομοιώνεται με τα Πανεπιστήμια!

23 – 10 – 1937 Ιδρύεται η Ζωσιμαία Βιβλιοθήκη στην Ήπειρο!

19 – 11 – 1937 Αναδιοργανώνονται οι Παιδαγωγικές Ακαδημίες κι ιδρύονται νέα
τμήματα στην Τρίπολη και στα Γιάννενα!

23 – 12 – 1937 Καταρτίζονται νομοσχέδια σχετικά με την οργάνωση της νεολαίας
επί Εθνικών βάσεων!

14 – 01 – 1938 Αρχίζει η λειτουργία των μαθητικών συσσιτίων σε όλα τα
Δημοτικά σχολεία της χώρας!

01 – 02 – 1938 Άρχισε η ασύρματη επικοινωνία με την Κρήτη!

09 – 03 – 1938 Ιδρύονται δημόσια Νοσηλευτικά Ιδρύματα στην Νάουσσα, στην
Ξάνθη, στο Βαθύ Σάμου και στην Λαμία!

22 – 03 – 1938 Ανακαλύφθηκαν ραδιενεργές πηγές στα Καμμένα Βούρλα με
ραδιενέργεια μεγαλύτερη από 230 μονάδες mache, γεγονός που τις κατατάσσει
στις καλύτερες της Ευρώπης!

20 – 04 – 1938 Καθιερώνεται ο θεσμός της Αγροτικής Ασφάλειας σε όλη την
χώρα, για την πρόληψη και καταστολή αγροτικών αδικημάτων!

21 – 05 – 1938 Αρχίζει επίσημα η λειτουργία του Ραδιοφωνικού Σταθμού Αθηνών!

20 – 08 – 1938 Ο Ελληνικός Στρατός εισήλθε στην αφοπλισμένη ζώνη της Δυτικής
Θράκης κι η Αλεξανδρούπολις ορίσθηκε ως έδρα Σώματος Στρατού!

25 – 08 – 1938 Δύο μεγάλες οτομοτρίς εξυπηρετούν την σιδηροδρομική
συγκοινωνία μεταξύ Βόλου και Λάρισας!

18 – 09 – 1938 Επεκτείνεται η μηχανική καλλιέργεια κατά τις αροτριώσεις σε
πολλές περιφέρειες της χώρας!

30 – 09 – 1938 Ιδρύεται Ελληνικό Τουριστικό Γραφείο στο Λονδίνο, για την
ανάπτυξη του Ελληνικού Τουρισμού!

01 – 10 – 1938 Έγιναν τα εγκαίνια της Σχολής Αξιωματικών της Αστυνομίας
Πόλεων!

04 – 10 – 1938 Οργανώνεται πλήρως η τροχαία κίνησης στην πρωτεύουσα!

07 – 11 – 1938 Έγιναν τα εγκαίνια της Ζωσιμαίας Παιδαγωγικής Ακαδημίας και
της Ζωσιμαίας Βιβλιοθήκης στα Γιάννενα!

30 – 11 – 1938 Αρχίζει η πλήρης ιατρική περίθαλψη των ασφαλισμένων στο ΙΚΑ
και προσλαμβάνονται οι απαραίτητοι γιατροί!

07 – 12 – 1938 Γίνονται 12 οι Νομαρχίες του Κράτους!

09 – 03 – 1939 Έγιναν τα εγκαίνια του Ινστιτούτου Χημείας και Γεωργίας!

08 – 06 – 1939 Καταργούνται τα οκτατάξια Γυμνάσια κι απ’ το προσεχές έτος
ιδρύονται εξατάξια!

18 – 06 – 1939 Σύμφωνα με τις γνωμοδοτήσεις ειδικών η υπάρχουσα ποσότητα
χρυσού στον Γαλλικό ποταμό, είναι εκμεταλλεύσιμη! Συνεχίζονται οι έρευνες
για την ανακάλυψη πετρελαίου στην Ήπειρο!

12 – 10 – 1939 Περατώθηκαν οι εργασίες αναστηλώσεως του ναού της Απτέρου
Νίκης!

13 – 10 – 1939 Το Αεροπορικό Σώμα αποκτά δικό του Μετοχικό Ταμείο στην
Αθήνα!

16 – 11 – 1939 Ιδρύεται στην Αθήνα η Εθνική Ακαδημία Σωματικής Αγωγής!

23 – 01 – 1940 Αρχίζει η κατασκευή του αποχετευτικού αγωγού της Αθήνας!

28 – 02 – 1940 Έγιναν τα εγκαίνια δύο σταθμών ασυρμάτου στο Χαρβάτι και στην
Λούτσα!

16 – 03 – 1940 Η Ελλάδα αποκτά Αστικό Κώδικα!

28 – 03 – 1940 Θεμελιώθηκαν οι μόνιμες εγκαταστάσεις της Διεθνούς Εκθέσεως
Θεσσαλονίκης!

13 – 04 – 1940 Αρχίζει έντονος ανθελονοσιακός αγώνας!

08 – 05 – 1940 Εγκαινιάζεται η γέφυρα στον Νέστο ποταμό κι η σιδηροδρομική
γραμμή Μύρρινας – Τσάγεζι!

26 – 05 – 1940 Θεμελιώνεται το Γενικό Στρατιωτικό Νοσοκομείο!

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "4η ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ"

Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ ΕΩΣ ΣΗΜΕΡΑ.

   ΑΡΧΑΙΟΣ ΧΡΥΣΟΣ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ.-- του Μιχάλη Ναβελίδη Αν. καθηγητή Α.Π.Θ.--
Στη φύση ο χρυσός εντοπίζεται κυρίως αυτοφυής και λιγότερο υπό μορφή ενώσεων.---

Στην πρώτη περίπτωση έχουμε ένα φυσικό κράμα που μπορεί να περιέχει σημαντικές περιεκτικότητες σε άργυρο ή/και χαλκό. ---'Oταν οι περιεκτικότητες σε άργυρο υπερβαίνουν το 25% ονομάζεται ήλεκτρο και όταν η περιεκτικότητά του σε χαλκό είναι πάνω από 20% ονομάζεται χαλκούχος χρυσός.---

Σε πολύ μικρές ποσότητες ο αυτοφυής χρυσός περιέχει και άλλα μεταλλικά στοιχεία όπως όσμιο, ιρίδιο, παλλάδιο, λευκόχρυσο, ρουθένιο, ρόδιο καθώς επίσης αντιμόνιο, βισμούθιο ή υδράργυρο.
Στον Ελλαδικό χώρο ο χρυσός εντοπίζεται, σύμφωνα με τις μέχρι τώρα έρευνές μας, κυρίως αυτοφυής.
Τα προσχωματικά κοιτάσματα έχουν χαμηλότερες περιεκτικότητες σε άργυρο (κάτω από 10%) και αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ο χρυσός μέσα στα ποτάμια μεταφέρεται και με τον τρόπο αυτό έχουμε έναν φυσικό εμπλουτισμό των κόκκων σε χρυσό και μία φυσική απομάκρυνση του αργύρου τους. Όσο μεγαλύτερη επομένως είναι η απόσταση μεταφοράς του κόκκου χρυσού από την αρχική πηγή του, τόσο πιο καθαρός σε χρυσό είναι αυτός. Αυτό αποτελεί ένα σχετικά καλό κριτήριο για τον προσδιορισμό της πηγής προέλευσης του.
Αυτοφυής απαντά ο χρυσός επίσης σε μεταλλεύματα σιδήρου, χαλκού και αρσενικού με περιεκτικότητες σε άργυρο 18%.

Σε μεμονωμένες περιπτώσεις ο χρυσός εντοπίζεται στον Ελλαδικό χώρο και υπό μορφή ενώσεων του τελλουρίου ή του βισμούθιου.

Τα κοιτάσματα χρυσού στην Ελλάδα βρίσκονται κυρίως στο χώρο της Μακεδονίας και Θράκης (που αποτελείται από χρυσά κοιτάσματα από την μια μεριά στα σύνορα της Ελλάδας: Ορεστιάδα, Διδυμότειχο, Αλεξανδρούπολη, Τραιανούπολη, Σουφλί, Βύσσα, Φέρες, και παραπέρα Κομοτηνή, Σάπες, Ξάνθη, Ίασμος, Σταυρούπολη, Κομνηνά,

Γαλάνη, Προσκυνητές, Καβάλα, Χρυσούπολη, Ελευθερές, Κεραμωτή, Δράμα, Καλαμπάκι, Ελευθερούπολη, Δοξάτο, Προσοτσάνη). Στην υπόλοιπη Ελλάδα έχουμε μεμονωμένες εμφανίσεις στα νησιά Εύβοια, Σίφνο, Μήλο, Σάμο και Λέσβο.

Στην Αν. Μακεδονία έχουμε χρυσό στον Ποταμό Νέστο, στις περιοχές Παλιάς Καβάλας - Φιλίππων, στη νήσο Θάσο, στο όρος Παγγαίο, στον Αγγίτη ποταμό, στο Μενοίκιο (Αλιστράτη), στην περιοχή Στρυμόνα (Νιγρίτα-Χείμαρρο), Βροντού, Νευροκόπι και Άγκιστρο.

Αναφορές σχετικά με την εκμετάλλευση χρυσού κατά την αρχαιότητα έχουμε από πολλούς συγγραφείς.

Ο Όμηρος αναφέρει αρχαία εκμετάλλευση χρυσού για την περιοχή βόρεια της Μαρώνειας.

Από τον Ηρόδοτο και Αριστοτέλη γίνεται αναφορά για την εκμετάλλευση χρυσού στον Εχέδωρο ( σημερινό Γαλλικό ), την αρχαία Παιονία και για τα μεταλλεία στο Δίσωρο.

Μια άλλη γνωστή θέση από την αρχαιότητα είναι σύμφωνα με τον Στράβωνα η περί τον Στρυμόνα περιοχή. Εδώ

θα αναφέρω ότι εντοπίσαμε αρχαία μεταλλευτική δραστηριότητα κοντά στην Αμφίπολη καθώς επίσης και στην περιοχή Νιγρίτας και του Χειμάρρου.

Ότι αφορά το Παγγαίο αναφέρεται από πολλούς αρχαίους συγγραφείς: Ηρόδοτος, Eυρυπίδης, Θουκυδίδης, Ξενοφώντας και άλλους μεταγενέστερους. Ο Στράβων μας λέει χαρακτηριστικά <<Το ίδιο το Παγγαίο έχει μεταλλεία χρυσού και αργύρου καθώς και όλη η περιοχή που βρίσκεται στην πεδιάδα του Στρυμόνα έως την Παιονία >>. Θα πρέπει να αναφέρω ότι οι μέχρι τώρα αρχαίες εργασίες που επισκεφτήκαμε π.χ στην περιοχή Νικήσιανης , Οφρινίου, Μουσθένης κ.λ.π. δεν ανταποκρίνονται στη φήμη αυτή του Παγγαίου ως μεγάλου μεταλλευτικού κέντρου Εξέχουσα θέση στην αρχαία ελληνική γραμματεία έχουν τα μεταλλεία χρυσού της Θάσου και της Σκαπτής Ύλης. Ο Ηρόδοτος και ο Θουκυδίδης αναφέρουν ότι ο σημαντικότερος παράγων του πλούτου και της ανάπτυξης της Θάσου κατά την αρχαιότητα ήταν η << πρόσοδος από τα μεταλλεία της νήσου και της
αντίπερα Θράκης. Την εποχή του Ηροδότου η πρόσοδος αυτή από τα μεταλλεία της Θάσου και της σκαπτής Ύλης

ανέρχονταν σε 200 Τάλαντα ετησίως σε καλές χρονιές ανέρχονταν αυτή στα 300 ( υπενθυμίζουμε ότι 1 Τάλαντο

ισοδυναμεί με 26,2 Kg σε αντίστοιχο του αργύρου). Από αυτά τα 80 προέρχονταν από τα μεταλλεία της Σκαπτής

Ύλης.

Πράγματι στη Θάσο, η οποία μελετήθηκε συστηματικά στα πλαίσια της διδακτορικής μου διατριβής τα αρχαία

μεταλλεία χρυσού εντοπίζονται στην περιοχή, Παλαιοχώρι και Κλισήδι σε υψόμετρο 200 έως 600 μέτρων μεταξύ

Αινύρων και Κοινύρων απέναντι από τη Σαμοθράκη, όπως ακριβώς περιγράφει ο Ηρόδοτος, αλλά και κάτω από την

ακρόπολη της Θάσου.

Στα Κοίνυρα έχουμε ένα κοίτασμα προσχωματικού χρυσού μέσα σε σύγχρονα καρστικά έγκειλα του δολωμιτικό

μαρμάρου, το οποίο έτυχε έντονης εκμετάλλευσης. Η αναφορά του Ηροδότου ότι ένα ολόκληρο βουνό είναι

ανεστραμμένο είναι πράγματι αλήθεια. Θα πρέπει να πούμε ακόμη ότι παρόμοιος τύπος κοιτάσματος δεν έχει

περιγραφεί μέχρι σήμερα στη βιβλιογραφία.

Κάτω από την Ακρόπολη της Θάσου έχουμε ένα σύστημα στοών μήκους 300 περίπου μέτρων που φθάνει κάτω από

το επίπεδο της Θάλασσας. Τα χρυσοφόρα στρώματα βρίσκονται στην επαφή Μαρμάρου και κατώτερου γνευσίου.

H Σκαπτή Ύλη ήταν γνωστή στην αρχαιότητα όπως παραπάνω αναφέραμε για τις ποσότητες χρυσού από τα μεταλλεία

τους και για τη σύνδεσή της με τον ιστορικό Θουκυδίδη.

Το ερώτημα σχετικά με την ακριβή θέση των μεταλλείων της Σκαπτής Ύλης, αναζητήθηκε και συζητήθηκε

επανειλημμένα από παλαιότερους ερευνητές. Μερικοί υποστηρίζουν ακόμη ότι αυτά βρίσκονται στο όρος Παγγαίο.

Σύμφωνα με τις δικές μας συστηματικές έρευνες πιστεύουμε, ότι ο Ηρόδοτος αναφερόταν στην περιοχή βόρεια και

ανατολικά της πόλης της Καβάλας όπου εντοπίζονται, ένας μεγάλος αριθμός εμφανίσεων χρυσοφόρου και

αργυρούχου μεταλλεύματος

Η άποψή μας αυτή βρίσκεται σε συμφωνία με νεώτερες αρχαιολογικές έρευνες σύμφωνα με τις οποίες η Θασιακή

Περαία περιορίζετε στο Σύμβολο όρος και στο νότιο τμήμα της οροσειράς της Λεκάνης.

Οι έρευνές μας στην πλούσια σε μετάλλευμα, μεταλλευτική και μεταλλουργική δραστηριότητα περιοχή παλιάς

Καβάλας άρχισαν από το 1984, στα πλαίσια ενός ευρύτερου προγράμματος για την αρχαία εκμετάλλευση χρυσού

και αργύρου στον Ελλαδικό χώρο, λίγο μετά τον εντοπισμό και την ολοκλήρωση της έρευνας του πρώτου σκέλους

της αναφοράς του Ηροδότου σχετικά με τα αρχαία μεταλλεία χρυσού της Θάσου. Το πρόγραμμα αυτό χρηματοδοτείται

από τη Γενική Γραμματεία Έρευνας Τεχνολογίας και την Επιτροπή Ερευνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Η μεταλλευτική αυτή περιοχή στην οροσειρά της Λεκάνης ήταν όπως προκύπτει από παλαιότερες και τις δικές μας συστηματικές έρευνες αντικείμενο εντατικής μεταλλευτικής δραστηριότητας. Σε μια επιφάνεια περίπου 100 Km2 εντοπίζονται πάνω από 150 εμφανίσεις μεταλλεύματος τα οποία εκμεταλλεύτηκαν σύμφωνα με τις έρευνες μας κατά την αρχαιότητα, τη Ρωμαϊκή και Οθωμανική εποχή και τον 20ο αιώνα.

Η εκμετάλλευση στην περιοχή αυτή κατά την αρχαιότητα ήταν προσανατολισμένη στην εξόρυξη του πλούσιου σε χρυσό ή/και άργυρο μεταλλεύματος.

Το πόσο σημαντικό μεταλλευτικό κέντρο ήταν η περιοχή αυτή μας το δηλώνει εκτός από τον Ηρόδοτο και Θουκυδίδη και ο Στράβωνας ο οποίος αναφέρει χαρακτηριστικά:

<< Υπάρχουν πολλά μεταλλεία χρυσού στις Κρηνίδες όπου σήμερα βρίσκεται η πόλη Φίλιπποι, κοντά στο Παγγαίο όρος >>.

Καθώς επίσης ο Διόδωρος ο Σικελιώτης:



<< Ύστερα ήρθε ο Φίλιππος Β΄ στην πόλη Κρηνίδες την οποία αύξησε σε πληθυσμό και τη μετονόμασε σε

Φιλίππους και τα μεταλλεία χρυσού που ήταν εκεί λιτά και άδοξα έφτιαξε καινούρια ώστε να μπορεί να έχει προσόδους

πάνω από χίλια τάλαντα >>.

΄Ότι αφορά στα μεταλλεύματα της περιοχής Παλιάς Καβάλας αυτά είναι σύμφωνα με τις έρευνές μας συνδεδεμένα

με το κατώτερο τμήμα της σειράς μαρμάρων και εν μέρει με το ανώτερο τμήμα της σειράς γνευσίων. Διακρίνουμε

τρεις τύπους μεταλλοφόρων σωμάτων, τα οποία εκμεταλλεύτηκαν κατά την αρχαιότητα.

Τον πρώτο τύπο αποτελούν σιδηρομαγγανιούχα μεταλλεύματα μέσα σε ανθρακικά πετρώματα με περιεκτικότητες

σε χρυσό μέχρι 26 ppm. Το δεύτερο τύπο σχηματίζουν σιδηρομαγγανιούχα μεταλλεύματα πλούσια σε μόλυβδο,

ψευδάργυρο και άργυρο, τα οποία εντοπίζονται επίσης μέσα στα ανθρακικά πετρώματα, με περιεκτικότητες σε άργυρο

μέχρι 2500 ppm. Ο τρίτος τύπος αναφέρεται σε χαλαζιακά σώματα πλούσια σε σιδηροπυρίτη και αρσενοπυρίτη καθώς

επίσης σε επιμηκυσμένα σώματα σιδηροπυρίτη-χαλκοπυρίτη, στην επαφή μαρμάρου/γνευσίου και στον γνεύσιο,

με περιεκτικότητες σε χρυσό μέχρι και 38 ppm.

Η χρονολόγηση της μεταλλευτικής δραστηριότητας σε προσχωματικά κοιτάσματα είναι πολύ δύσκολη, συχνά αδύνατη

και αυτό γιατί τα ίχνη σε τέτοιου είδους κοιτάσματα καταστρέφονται και χάνονται πολύ εύκολα. Το μόνο που

απομένει είναι σωροί από υπολείμματα έκπλυσης.

Σε αντίθεση με τα προσχωματικά κοιτάσματα τα ίχνη αρχαίας μεταλλευτικής δραστηριότητας διατηρήθηκαν μέχρι

σήμερα σε πολύ καλή κατάσταση ιδιαίτερα σε υπόγειες εργασίες.



Με βάση τα γεωμετρικά χαρακτηριστικά την τεχνική εξόρυξης και προσπέλασης, καθώς επίσης τα αρχαιολογικά

ευρήματα και τη χρήση των μεθόδων χρονολόγησης C14 και θερμοφωταύγιας , διακρίνουμε στα μέχρι τώρα

ερευνηθέντα μεταλλεία της Αν. Μακεδονίας περισσότερες φάσεις εκμετάλλευσης. Το μεγαλύτερο ενδιαφέρον

παρουσιάζει αυτή της κλασσικής περιόδου.

Οι αρχαίες στοές έχουν κυρίως την χαρακτηριστική (κλασσική) τραπεζοειδή μορφή. Συχνή επίσης είναι η ορθογώνια

τομή όπως παρατηρήθηκε αυτή στα μεταλλεία Φιλίππων, της Σκαπτής Ύλης και της Ακρόπολης Θάσου. Οι διαστάσεις

των στοών έχουν πλάτος συνήθως 80cm και ύψος κατά μέσο όρο 90cm.

Παρόμοιες τομές μ' αυτές των στοών παρατηρήθηκαν και σε φρεάτια, η λειτουργία των οποίων εξυπηρετούσε την

προώθηση του μεταλλεύματος και παράλληλα τις (ατμοσφαιρικές) συνθήκες εργασίας στους χώρους του μεταλλείου

(εξαερισμός κλπ).

Για την κατασκευή των στοών και φρεατίων χρησιμοποιούνταν κατά την κλασική αρχαιότητα δύο κυρίως τρόποι

προσπέλασης, οι οποίοι είναι ιδιαίτερα γνωστοί από το Λαύριο. Η κάθετη και η οριζόντια.

Μία τρίτη μέθοδος προσπέλασης η οποία όμως χρησιμοποιούνταν και για την εκμετάλλευση του μεταλλεύματος

ήταν η τοποθέτηση πυρράς όταν το πέτρωμα ήταν πολύ σκληρό.

Η μέθοδος εξόρυξης του χρυσοφόρου μεταλλεύματος γινόταν κατά την αρχαιότητα κυρίως με τη μέθοδο

εξοφλήσεων. Σε αντίθεση με τη μοντέρνα μέθοδο εκμετάλλευσης οι αρχαίοι κατά την προσπέλαση ακολουθούσαν

το μεταλλοφόρο σώμα. Με την εξόρυξη του μεταλλεύματος δημιουργούνταν συχνά εκτενείς ακανόνιστοι χώροι,

οι λεγόμενες εξοφλήσεις καθώς επίσης ένα λαβυρινθώδες σύστημα στοών.

Τα εργαλεία που χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι για τη εξόρυξη και προσπέλαση ήταν κυρίως το κοπίδι και σφυρί.

Σε ορισμένες περιπτώσεις παρατηρήθηκαν και ίχνη αξίνας. Για μαλακό υλικό γινόταν πιθανώς και χρήση τσάπας.

Συνηθισμένο φαινόμενο ήταν όταν το μεταλλοφόρο στρώμα ήταν κεκλιμένο, η εκμετάλλευση να γίνεται σε

περισσότερα από ένα επίπεδα. Σε θέσεις από ανώτερα σε κατώτερα επίπεδα ή στην είσοδο σμιλευόταν κλιμακοστάσια.

Για τη στήριξη της οροφής οι αρχαίοι άφηναν στύλους ασφαλείας ή έκαναν τοιχία υποστύλωσης. Οι στύλοι

αποτελούνταν από το πέτρωμα που φιλοξενούσε το μετάλλευμα. Για την κατασκευή των τοιχίων υποστυλώσεις

χρησιμοποιούσαν κυρίως το στείρο υλικό μέσα από το μεταλλείο.

Ότι αφορά στο φωτισμό: Αυτός γινόταν με πυρσούς κυρίως όμως με λυχνίες ελαίου οικιακής χρήσης από πηλό

ή μολύβι. Για τις λυχνίες έσκαβαν κοιλώματα στον τοίχο μέσα στο πέτρωμα ή κατασκευαζόταν θέσεις από πηλό.

Μία σημαντική παρατήρηση σε αρχαίες μεταλλευτικές περιοχές, είναι ότι έξω από τα χρυσωρυχεία βρίσκουμε

συνήθως πολύ λίγο και γενικά μικρούς σωρούς εξορυγμένου υλικού, παρόλο που οι χώροι εξόρυξης στο μεταλλείο

συχνά είναι τεραστίων διαστάσεων.

Αυτό οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι η θραύση και ο διαχωρισμός του εξορυγμένου υλικού και πολλές φορές

ο εμπλουτισμός του μεταλλεύματος γινόταν μέσα στο μεταλλείο. Το στείρο υλικό το χρησιμοποιούσαν στην

κατασκευή των τοιχίων υποστυλώσεις αλλά και για να καλύψουν και για να κλείσουν επιμελώς χώρους που

δεν τους χρησιμοποιούσαν πλέον. Με τον τρόπο αυτό απόφευγαν το δύσκολο έργο μεταφοράς του στείρου υλικού

και γινόταν παράλληλα, θα λέγαμε σήμερα, η αποκατάσταση του περιβάλλοντος. (Θρησκευτικά αίτια, για να

εξυγιαίνουν τις πληγές της θεότητας της γης).

Η μέθοδος απόληψης προσχωματικού χρυσού γινόταν με τη γνωστή μέθοδο έκπλυσης με το σκαφίδι. Ακολουθούσε

χύτευση του βαρέως κλάσματος εφόσον ήταν απαραίτητο.



Συχνά γινόταν επιτόπου προσθήκη χαλκού στο τήγμα. Γεγονός που διαπιστώθηκε με σιγουριά σε δύο περιπτώσεις:



Για σιδηρομετάλλευμα ακολουθούσαν οι αρχαίοι την ίδια μέθοδο μετά από θραύση και άλεσμα του

μεταλλεύματος, ενώ για πολυμεταλλικά μεταλλεύματα υπάρχουν κάποιες ενδείξεις π.χ λιθάργυρος ότι γινόταν

πιθανώς με τη μέθοδο της κυπέλλωσης.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ ΕΩΣ ΣΗΜΕΡΑ."

Στρατηγική διαχείριση κοιτασμάτων στην ελληνική ΑΟΖ

Η. Κονοφάγος, Ν. Λυγερός

Το θέμα του πορώδους περιλαμβάνεται στη διαχείριση του κοιτάσματος (Reservoir Management, gestion du réservoir). Και γι’ αυτό το λόγο είναι σημαντικό, όχι μόνο στον εντοπισμό και στην εκτίμηση του μεγέθους του κοιτάσματος, αλλά και στην εκμετάλλευσή του που είναι βέβαια η πιο κερδοφόρα. Διότι μόλις βρεθεί κοίτασμα (π.χ. Πρίνος) το Κράτος είναι υποχρεωμένο να συνεργαστεί με την Εταιρεία και να την ελέγξει σε όλα τα επόμενα βήματα Ανάπτυξης και Παραγωγής, ώστε η εκμετάλλευση να γίνει σύμφωνα με την διεθνή καλή πρακτική (Good Oil Field Practice, bonne pratique pétrolière). Έτσι η σύμβαση προβλέπει αυτό το γεγονός και ο έλεγχος του Κράτους έχει την έννοια να μη γίνει αρπακτική εκμετάλλευση. Με άλλα λόγια, η εταιρεία να μην βγάλει γρήγορο και μεγάλο κέρδος και να σηκωθεί να φύγει τη στιγμή που πρέπει. Διότι αυτή είναι μία απαράδεκτη κίνηση και για το περιβάλλον, αλλά και για την εκμετάλλευση του κοιτάσματος. Πιο συγκεκριμένα, η αρπακτική εκμετάλλευση μπορεί να καταστρέψει το κοίτασμα για πάντα, διότι κατά τη διάρκεια της εκμετάλλευσης ο στόχος είναι να ανακτηθούν στην επιφάνεια όσο περισσότερα αποθέματα μπορούμε και αυτό σημαίνει επί του πρακτέου ότι το νερό που βρίσκεται κάτω από το πετρέλαιο ή αέριο πρέπει να ανέβει προς τα επάνω ομοιόμορφα, αντικαθιστώντας ομαλά το πετρέλαιο ή το αέριο που αδειάζει. Εάν δεν τηρηθεί η παραπάνω διαδικασία, τότε υπάρχει κίνδυνος το νερό να προσπεράσει (By-Pass, contournement) το πετρέλαιο ή το αέριο μέσα από τις ρωγμές του πετρώματος, δηλαδή να μη σαρώσει το πετρέλαιο ή το αέριο και να το αφήσει πίσω του οριστικά. Πρέπει να τονίσουμε ότι η διαχείριση κοιτάσματος είναι μία εξαιρετικά δύσκολη υπόθεση ακόμη και σε κανονικές συνθήκες (Normal Exploitation, exploitation normale). Έτσι μπορεί σε κοιτάσματα Ασβεστόλιθου (Limestone, calcaire) να έχουμε παράκαμψη (Βy-Pass, contournement) γι' αυτό το λόγο, οι πετρελαϊκές εταιρείες προτιμούν περισσότερο αναμενόμενους στόχους κοιτασμάτων Ψαμμιτών (δηλ. Άμμου, Sandstone, grès), όπως είναι η Λεκάνη Ηροδότου και η Λεκάνη Λεβαντίνης και λιγότερο υποψήφια κοιτάσματα Ασβεστόλιθου, όπως βρίσκουμε στο Ιόνιο Πέλαγος. Άρα ο ρόλος της διαχείρισης του κράτους είναι στρατηγικά πολύ σημαντικός για τις επιλογές που θα κάνει. Όταν η πετρελαϊκή εταιρεία (ανάδοχος του Κράτους) ανακαλύψει κάποιο κοίτασμα, το κοίτασμα αυτό θα μπορούσε να έχει τα χαρακτηριστικά του κοιτάσματος Tamar στο Ισραήλ, δηλαδή να είναι εξαιρετικά υψηλό πορώδες (porosity, porosité) 25% (το αέριο βρίσκεται μέσα στους πόρους του πετρώματος) και διαπερατότητα (permeability, perméabilité δηλ. ευκολία ροής μέσα στο πέτρωμα) 1 Darcy, που είναι από τις μεγαλύτερες στον κόσμο, αλλά βέβαια θα μπορούσε να έχει και χειρότερα χαρακτηριστικά, οπότε η διαχείριση θα ήταν πολύ πιο δύσκολη. Στην περιοχή του Ηροδότου αναμένονται παρόμοια κοιτάσματα με το κοίτασμα Tamar, αλλά η θάλασσα πιο βαθιά και οι γεωτρήσεις πιο βαθιές στο πέτρωμα. Το σημαντικό όμως είναι ότι έχουμε να κάνουμε με Ψαμμίτες (δηλ. Άμμοι και μάλιστα Γιγαντιαίοι) που προτιμούν οι πετρελαϊκές εταιρείες. Στο Ιόνιο Πέλαγος περιμένουμε σχεδόν αποκλειστικά κοιτάσματα Ασβεστολίθων, όπως είναι οι στόχοι κοιτασμάτων Πύρρος και Αχιλλέας. O Αχιλλέας που παρ' ότι είναι πολύ μεγαλύτερος από την Αφροδίτη αναμένεται να έχει πορώδες από 2% μέχρι και το πολύ 9% και με πιθανότατα για πετρέλαιο 80%. Για το Πύρρο και τον Αχιλλέα οι εκτιμήσεις είναι από συγκριτικές αναλογίες των κοιτασμάτων πετρελαίου που έχουν βρεθεί στην Απούλια, γεωλογική Λεκάνη που βρίσκεται στα Αππένινα Όροι της Νότιας Ιταλίας και εκτείνεται μέχρι το Ιόνιο Πέλαγος (Κεφαλονιά και Ζάκυνθο) περνώντας μέσα από το κόλπο του Τάραντα. Ενώ Νότια της Κρήτης περιμένουμε κατά 80% αέριο.

Πηγή: http://www.lygeros.org/articles?n=9887&l=gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Στρατηγική διαχείριση κοιτασμάτων στην ελληνική ΑΟΖ"

Οικονομική κατάσταση και στρατηγική ανάπτυξης

Η. Κονοφάγος, Ν. Λυγερός

Η οικονομική κατάσταση της πατρίδας μας μάς αναγκάζει να κάνουμε κινήσεις με ακόμα περισσότερη στρατηγική. Ένας από τους κυρίαρχους τομείς, όπου η στρατηγική επιβάλλεται, είναι η αξιοποίηση της ΑΟΖ. Δεν είμαστε σε μια κλασική περίοδο και είναι απαραίτητο να χρησιμοποιήσουμε την εμπειρία των ευρωπαϊκών χωρών στον τομέα της έρευνας και της εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων. Σε αυτό το πλαίσιο, βλέπουμε ότι σπάνια εκτελούν μη-αποκλειστικά, διότι έχουν την τεχνογνωσία. Σε αυτό το σημείο, πρέπει να σημειώσουμε κι εμείς ότι έχουμε στην Ελλάδα ανθρώπους ειδικούς, σαν την Τερέζα Φωκιανού, και κατά συνέπεια θα πρέπει να τους εκμεταλλευτούμε αποτελεσματικά, για να βοηθήσουν τη διαδικασία. Είναι σημαντικό να γίνει μια έρευνα αγοράς, έτσι ώστε να προσελκύσουμε τις πετρελαϊκές εταιρείες με τις δυνατότητες που έχουν και βέβαια με τις γνώσεις που έχουν. Επιπλέον στην Ελλάδα εδώ και χρόνια, γίνονται ανεπίσημες σεισμικές έρευνες από ξένες εταιρείες, ειδικά στις περιοχές που εντάσσονται στο πλαίσιο της Μεσογειακής Ράχης και βέβαια στη Νότια Κρήτη. Καθώς είναι μια από τις περιοχές που έχει τα μεγαλύτερα αποθέματα, όπως το δείχνει η γεωλογία και το έχουν αναδείξει ο Αντώνης Φώσκολος, ο Alain Bruneton και ο Dimitrov μέσω της ύπαρξης των λασποηφαιστείων και των αλάτων του Μεσσηνίου που λειτουργούν ως άμεσες ενδείξεις και απαραίτητα προαπαιτούμενα για την εύρεση κοιτασμάτων υδρογονανθράκων. Κατά συνέπεια, μια στρατηγική κίνηση με άμεσο αποτέλεσμα θα ήταν ήδη να ερωτηθούν οι εταιρείες όσον αφορά στις ειδικές περιοχές ενδιαφέροντος. Στη συνέχεια, υπάρχουν βέβαια πολλές επιλογές σε τακτικό επίπεδο, αλλά αυτό που είναι σίγουρο σε κάθε περίπτωση είναι ότι γίνεται μια επιτάχυνση της όλης διαδικασίας, πράγμα το οποίο είναι πολύ σημαντικό για την πατρίδα μας. Επίσης, μετά τη θέσπιση της ΑΟΖ, θα έχουμε πρόσβαση σε όλους αυτούς τους χάρτες και θα έχουμε τη μεγάλη εικόνα της υπόθεσης. Δεν βρισκόμαστε σε μια περιοχή, όπου δεν έχει γίνει καμία έρευνα. Κατά συνέπεια δεν υπάρχει λόγος να λειτουργούμε με μια tabula rasa. Η οικονομική κατάσταση της Ελλάδας δεν μας επιτρέπει να κάνουμε λανθασμένους χειρισμούς και πρέπει να εκμεταλλευτούμε όλους τους ειδικούς του τομέα. Γι’ αυτό το λόγο θεωρούμε ότι πρέπει να χρησιμοποιήσουμε και το ελληνικό ινστιτούτο υδρογονανθράκων λόγω της τεχνογνωσίας του. Το οικονομικό πρόβλημα της πατρίδας μας είναι εθνικό και η ΑΟΖ είναι το πλαίσιο της υψηλής μας στρατηγικής, η οποία είναι εκ φύσης εθνική.



Africa
Sonatrach
Sonangol Group
National Petroleum Company of the Congo
Vegas Oil and Gas
Arabian Gulf Oil Company
National Oil Corporation
Nigerian National Petroleum Corporation
Sasol
Sudapet
Entreprise Tunisienne d'Activites Petroliere
Madagascar Oil

Americas
Bridas Corporation
Enarsa
YPF
YPFB
Petrobras
OGX
Canadian Natural Resources Limited
Encana
Husky Energy
Imperial Oil
Laricina Energy
Nalcor Energy
Nexen
Pacific Rubiales Energy
PetroKazakhstan
Suncor Energy
Syncrude
Talisman Energy
Empresa Nacional del Petróleo
Ecopetrol
Cupet
Petroecuador
Petróleos Mexicanos
Petroperú
Petrotrin
Anadarko Petroleum Corporation
Apache Corporation
Chevron Corporation
ConocoPhillips
Continental Resources
Devon Energy
ExxonMobil
Greka Energy
Hess Corporation
HKN, Inc.
Koch Industries
Marathon Oil
Murphy Oil
Occidental Petroleum
Plains Exploration & Production
Sand Ridge Energy
Shell Oil Company
Vaalco Energy
XTO Energy
ANCAP
Petróleos de Venezuela

Asia
Azerbaijan International Operating Company
State Oil Company of Azerbaijan Republic
Bahrain Petroleum Company
Petrobangla
Myanma Oil and Gas Enterprise
CNOOC
PetroChina
Sinopec
Gujarat State Petroleum Corporation
Oil and Natural Gas Corporation
Oil India
Essar Oil
Reliance Industries
MedcoEnergi
Pertamina
PT Lapindo Brantas
National Iranian Oil Company
North Oil Company
South Oil Company
Missan Oil Company
Midland Oil Company
Delek Group
Isramco
Modiin Energy
Inpex
JAPEX
Nippon Oil
KazMunayGas
Kuwait Oil Company
Consolidated Contractors Company
Petronas
Petroleum Development Oman
Oil and Gas Development Company
Pakistan Petroleum
Mari Gas Company
Petron
Philippine National Oil Company
Qatar Petroleum
Saudi Aramco
Singapore Petroleum Company
Ceylon Petroleum Corporation
Korea National Oil Corporation
CPC Corporation, Taiwan
PTT Public Company Limited
ADNOC
ENOC
Petrovietnam
Vietsovpetro

Australia and Oceania
BHP Billiton
Santos
Woodside Petroleum
Todd Energy
Origin Energy

Europe
OMV
Petrol AD
INA – Industrija Nafte
Moravské naftové doly
DONG Energy
Maersk Oil
Atlantic Petroleum
Total S.A.
RWE Dea
Wintershall
Hellenic Petroleum
MOL Group
Eni
Ascom Group
Royal Dutch Shell
DNO International
Statoil
Grupa Lotos
PGNiG
PKN Orlen
Galp Energia
Petrom
Rompetrol
Bashneft
Gazprom Neft
Lukoil
Rosneft
Russneft
Sibir Energy
Surgutneftegas
Tatneft
TNK-BP
Naftna Industrija Srbije
Compañía Española de Petróleos
Repsol YPF
Lundin Petroleum
Türkiye Petrolleri Anonim Ortaklığı
Çalık Enerji
Ukrnafta
BG Group
BP
Cairn Energy
Perenco
Premier Oil
Salamander Energy
Stone Enterprises
Tullow Oil

Πηγή: http://www.lygeros.org/articles.php?n=9886&l=gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Οικονομική κατάσταση και στρατηγική ανάπτυξης"