Οἱ Λαοὶ τοῦ Κόσμου & o Ἑλληνικὸς Λαός

Mαρμάρινο ἀναθηματικὸ ἀμφίγλυφο ἀνάγλυφο, ἀπὸ τὸ Nέο Φάληρο Ἀττικής, γύρω στὸ 410 π.X. Στὴ μία πλευρά ἀπεικονίζεται ἡ ἀρπαγὴ τῆς Nύμφης Bασίλης ἀπὸ τὸν ἣρωα Ἒχελο. Tὸ τέθριππο ἂρμα, στὸ ὁποῖο ἐπιβαῖνει τὸ ζεῦγος, ὁδηγεῖ ὁ Ἐρμῆς. Στὴν ἂλλη πλευρὰ τοῦ ἀναγλύφου τὸ κέντρο τῆς παράστασης καταλαμβάνει ὁ κερασφόρος Kηφισός. Ἀπεικονίζονται στὸ ἂκρο ἀριστερὰ ἡ Άρτεμις καὶ ἓνας θεὸς καὶ δεξιὰ ἀπὸ τὸν Kηφισὸ τρεῖς Nύμφες.
ΕΘΝΙΚΟ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΑΘΗΝΑΣ

Ὑπάρχουν λαοὶ ποὺ δὲ κατανόησαν ποτὲ τὴν ὑπόστασί τους ὡς ἐθνικότητα. Αὐτοὶ εἶναι κυρίως οἱ νομαδικοὶ λαοὶ καὶ τὰ «παράσιτα» τῆς ἀνθρωπότητος.

Ὑπάρχουν ἂλλοι λαοί, οἱ ὀποῖοι δὲν ἐπιζήτησαν τίποτα, παρ’ ἐκτὸς τὴν ἀσφάλεια τὴ δική τους καὶ τῶν δικαίων τους. Αὐτοὶ αὐτοκηρύσσωνται «οὐδέτεροι» , παράδειγμα οἱ Ελβετοί.

Ὑπάρχουν τρίτοι λαοὶ ποὺ δὲν ἒπαψαν νὰ ἀποβλέπουν σὲ κατακτήσεις πρὸς ἐπαύξησι τῶν ὁρίων τους εἰς βάρος τῶν γειτόνων τους. Αὐτοὶ εἶναι οἱ κατακτητικοί, οἱ πολεμοχαρεῖς λαοί, οἱ στρατοκρατικοί, ὃπως οἱ Τοῦρκοι.

Ὑπάρχουν τέταρτοι λαοί, ἀνάλογοι μὲ τοὺς τρίτους, οἱ ὁποῖοι μὲ τὶς κατακτήσεις τους ἀποβλέπουν σὲ πλουτισμὸ ὑλικό, σὲ ἐνίσχυσι ἀπὸ τὴν ἐπιβολὴ πρὸς τοὺς ἂλλους, σὲ ἀνταγωνισμὸ πρὸς τοὺς ὑπόλοιπους λαούς. Αὐτὲς εἶναι οἱ «ἀποικιακές» Δυνάμεις, οἱ ὁποῖες ἀφαιροῦν ἐκτάσεις καὶ ἀγαθὰ ἀπὸ τὶς ἀσθενεῖς χῶρες ἢ καιροφυλακτοῦν νὰ ἀρπάξουν ἐκτάσεις καὶ ἀγαθὰ ἰσχυρῶν χωρῶν γιὰ νὰ τὶς ἐξασθενήσουν. (Δὲν νομίζω νὰ χρειάζονται παραδείγματα τέτοιων λαῶν…)

Ὑπάρχουν ὃμως καὶ πέμπτοι λαοί, οἱ ὁποῖοι δὲ σκέφτηκαν ποτὲ νὰ ὑποτάξουν ἂλλους, ποὺ δὲν ἀμέλησαν ποτὲ νὰ ἀμυνθοῦν ὑπὲρ ἑαυτῶν καὶ
κίνητρο τῆς δράσης τους ἒχουν τὴν εὐγενὴ ἰδέα τοῦ φωτισμοῦ τοῦ κόσμου (μὲ τὴν παροχὴ στοὺς ἂλλους λαοὺς τὰ φῶτα τους), τοῦ ἐκπολιτισμοῦ τῆς οἰκουμένης (μὲ τὸν ἲδιον τους τὸν πολιτισμό), τοῦ ἐξευγενισμοῦ τῆς ἀνθρωπότητος (μὲ τὴν ἲδια τους τὴν εὐγένεια).

Μοναδικὸ τέτοιο παράδειγμα εἶναι ἡ Ἑλληνική φυλή. Ἡ ἒνωσις τῶν ἀμφικτυόνων τὸ ἀποδεικνύει, ἡ ἂμυνα κατὰ τῶν Περσῶν τὸ καταμαρτυρεῖ, ἡ ἐκπολιτιστικὴ ἐκστρατεία τοῦ Μ. Ἀλεξάνδρου τὸ βροντοφωνεῖ.

Ἀλλὰ οἱ τελευταῖοι αὐτοὶ λαοὶ εἶναι οἱ πλέον δυστυχεῖς. Καὶ εἶναι δυστυχεῖς οἱ λαοὶ τοῦ Φωτός, γιατὶ ἒχουν ἐχθροὺς ὃλους τοὺς ἂλλους λαούς, ποὺ δὲν κατάφεραν νὰ ἀνέλθουν στὴν ὑψηλὴ βαθμίδα τῆς ἐθνικῆς ἀρετῆς ποὺ αὐτοὶ κατέχουν, καὶ ἐπίσης ἒχουν ἐχθροὺς αὐτοὺς ποὺ δὲν ἀνέχονται τὴν ὑπεροχὴ τῆς ἠθικῆς καὶ τοῦ πνεύματος.

Ἐπίσης εἶναι δυστυχεῖς γιατὶ στὴν ἀέναη πάλη τους γιὰ τὴν συντήρισιν τὴ δική τους καὶ τὸν φωτισμὸν τῶν ἂλλων, ἒχουν περιόδους ἐξάντλησης.
Πέφτουν σὲ νάρκη τότε, φαίνονται ἀνίκανοι ν’ἀφυπνιστοῦν, καὶ οἱ ἐχθροί τους χαίρονται, μὲ φθόνο.

Ἀλλὰ ἒχουν καὶ τὸ προνόμιο οἱ λαοὶ τοῦ Φωτὸς νὰ μὴν πεθαίνουν ποτέ. Κάτω ἀπὸ καταπιέσεις, ἐξευτελισμούς, ἐξάντλησι, καὶ ἐνῶ ὃλοι τοὺς θεωροῦν νεκρούς (ἀκόμη καί αὐτοἰ οἱ ἲδιοι), ἒξαφνα ἀνασταίνονται γίγαντες ὃπως καὶ πρίν, ἀπτόητοι ὃπως πάντοτε, ἀναλλοίωτοι ὃπως οἱ αἰῶνες, ἀπρόσιτοι ὃπως ἡ ζωογόνα τους ἰδέα. Καὶ μεγαλουργοῦν πάντοτε καὶ ἐπιβάλλονται καὶ ἀναζοῦν ὃπως ἡ φλόγα ποὺ τῆς ρίχνεις νέο λάδι.

Αὐτὴ εἶναι ἡ ψυχολογία τῶν αἰφνιδίων, τῶν ἀπροσδόκητων ἐξεγέρσεων τῶν «Λαῶν τοῦ Φωτός», ἐξεγέρσεις στὶς ὁποῖες κανεὶς δὲ πιστεύει προτοῦ γίνουν, καὶ τρίβουν οἱ πάντες τοὺς ὁφθαλμοὺς ὃταν συντελεσθοῦν.

Αὐτὴν τὴν περίοδο διανύουμε, τὴν περίοδο μιᾶς ἀπροσδόκητης ἐξέγερσης, ποὺ θὰ ἀποτινάξῃ τὸ σκότος ποὺ ἐπέβαλλαν στὴν Ἑλληνικὴ Ψυχὴ οἱ ἐγχώριοι πατριδοκάπηλοι καὶ οἱ ξενόφερτοι οὐραγοὶ τῆς παγκοσμιοποίησης…

Βιβλιογραφία
Ἰστορία τοῦ Βαλκανοτουρκικού Πολέμου, τόμ. 1, τοῦ Ἡλ. Οἰκονομόπουλου, ἒκδ. 1912
ΠΗΓΕΣ
ΑΝΙΧΝΕΥΤΕΣ

http://visaltis.blogspot.com/2011/10/o-t.html#more 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Οἱ Λαοὶ τοῦ Κόσμου & o Ἑλληνικὸς Λαός"

Εκτελεστικό απόσπασμα για όσους πολιτικούς κλέβουν

 Πρώην εισαγγελέας Χ.Γιαταγάνα: "Εκτελεστικό απόσπασμα για όσους πολιτικούς κλέβουν"

Η βουλευτής των Ανεξάρτητων Ελλήνων και πρώην εισαγγελέας Χρυσούλα Γιαταγάνα, αναφερόμενη στην λίστα Λαγκάρντ και τις ευθύνεες πολιτικών προσώπων για την απόκρυψη και αλλοίωσή της, αναφέρθηκε στο άρθρο 86 του Συντάγματος που αναφέρεται στις ποινικές ευθύνες των υπουργών και ζήτησε να επανέλθει η θανατική ποινή για εσχάτη προδοσία και να κρίνονται οι πολιτικοί από τη Δικαιοσύνη κατ'ευθείαν και όχι από τη Βουλή.
Ο βουλευτής της ΝΔ, Αργύρης Ντινόπουλος, απάντησε αλά αντ'άλλων (ως συνήθως πράττει σε ολες τους τις εμφανίσεις ο συγκεκριμένος βουλευτής) στην Χρυσούλα Γιαταγάνα, λέγοντάς της: «Δείτε πρώτα πως θα κάνετε τη μοιρασιά της κρατικής επιχορήγησης και μετά μας κάνετε μαθήματα εθνικοφροσύνης». Αυτήν ήταν η απάντηση σε ένα πολύ συγκεκριμένο ζήτημα που έθεσε η πρώην εισαγγελέας
«Ντροπή σας» απάντησε η βουλευτής των Ανεξάρτητων Ελλήνων και συμπλήρωσε: «Δεν έχουμε πάρει ακόμα ως κόμμα ούτε ευρώ».
Ότι και να λάει ο Ντινόπουλος για να προστατεύσει τους συναδέλφους του ή τους εξωκοινοβουλευτικούς υπουργούς που παρανομούν και ληστεύουν τον ελληνικό λαό, το γεγονός είναι ότι η συζήτηση άνοιξε: Η επαναφορά της θανατικής ποινής για αδικήματα κατά του δημοσίου συμφέροντος από επίορκους δημόσιους λειτουργούς...
Για να δούμε αν θα τολμήσει κανείς να λάβει "δωράκια για τον εαυτό του" όταν θα ξέρει ότι αν γίνει καμμία "στρβή" τον περιμένει το εκτελεστικό απόσπασμα ή η αγχόνη στο Γουδί...
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Εκτελεστικό απόσπασμα για όσους πολιτικούς κλέβουν"

Οι αρχαιοι Ελληνες και τα ρομπότ...

 

Τέσσερις αιώνες πριν από τον Λεονάρντο ντα Βίντσι ένας Άραβας μελετητής του Ήρωνα σχεδίαζε έξυπνα «αυτόματα». Οι οδηγίες του έχουν σήμερα υλοποιηθεί.

Τα ρομπότ; Είχαν ήδη επινοηθεί στην αρχαία Ελλάδα αλλά... τελειοποιήθηκαν αργότερα από τους Άραβες, κατά το Μεσαίωνα. Αυτό τουλάχιστον επιβεβαιώνεται από το κέντρο μελετών Leonardo 3 του Μιλάνου, όπου μελέτησαν ένα ξεχασμένο χειρόγραφο του 11ου αιώνα το οποίο περιέχει μελέτες δεκάδων «αυτομάτων», δηλαδή μηχανών που είναι σε θέση να αναπαράγουν τις κινήσεις ζωντανών όντων.
Με άλλα λόγια, πρόκειται για μεσαιωνικά ρομπότ που σήμερα ξανασχεδιάζονται στον υπολογιστή χάρη στην τεχνολογία τρισδιάστατης απεικόνισης, δίνοντας ζωή σε υδραυλικά ρολόγια, αυτόματα θέατρα μαριονέτας, πηγάδια με μηχανική άντληση, ακόμα και πολιορκητικούς πύργους από όπου προβάλλουν τεράστιες κεφαλές γερακιών που εκτοξεύουν πύρινες μπάλες.

Ζυγοί, μοχλοί, τροχοί...
Καθένας από αυτούς τους μηχανισμούς περιλαμβάνει φιγούρες με ανθρώπινη μορφή και ένα πλήθος από τροχαλίες, ζυγούς, μοχλούς, τροχούς και άλλες έξυπνες επινοήσεις. Είναι ένα δειγματολόγιο που θα το ζήλευε ο Λεονάρντο ντα Βίντσι, καθώς είχε δημιουργηθεί πολλούς αιώνες πριν από τη γέννησή του. Το χειρόγραφο υπογράφεται από τον Άραβα μηχανικό Ιμπν Χαλάφ αλ Μουράντι και έχει τον τίτλο Kitab al-Asrar fi Nataij al-Afkar, που σημαίνει «Το βιβλίο των μυστικών που προέρχονται από σκέψεις».

Τον τίτλο του βιβλίου προσπαθεί να εξηγήσει ο Μαξιμιλιάνο Λίζα, συντονιστής της μελέτης και συνιδρυτής μαζί με τον Μάριο Ταντέι και τον Εντουάρντο Ζανόν του Leonardo 3, αποστολή του οποίου είναι η διάδοση της πολιτιστικής κληρονομιάς μέσω της σημερινής τεχνολογίας. Ο Λίζα αναφέρει ότι ο Αλ Μουράντι σίγουρα δεν ήταν ο πρώτος που σχεδίασε αυτόματες μηχανές, αλλά ήταν ο πρώτος που θέλησε να αποκαλύψει τις λεπτομέρειες των μηχανισμών και να διαδώσει τα μυστικά τους. Για να το πραγματοποιήσει, έκανε εξαιρετικά ακριβή και λεπτομερή τεχνικά σχέδια, κάτι που δεν είχε γίνει ποτέ μέχρι τότε.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Οι αρχαιοι Ελληνες και τα ρομπότ..."

ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΟΝΟΜΑΤΩΝ ΠΕΡΙΟΧΩΝ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ.

Αναρωτηθήκατε ποτέ ποιο σατανικό δημοτικό συμβούλιο θα ονόμαζε μια από τις κεντρικότερες πλατείες της πόλης του… Κλαυθμώνος; Προσπαθήσατε ποτέ μάταια να βγάλετε τις γωνίες του Πενταγώνου… πέντε; Απορήσατε ποιος ήταν ο «Γκύζης»;
Εξάρχεια: Έξαρχος λεγόταν ένας Ηπειρώτης, που είχε το μπακάλικό του στη γωνία των οδών Σολωμού και Θεμιστοκλέους στα τέλη του 19ου και τις αρχές του 20ού αιώνα. Από το επίθετό του βαφτίστηκε η γειτονιά του, αρχικά προφορικά και εν συνεχεία και επίσημα. Το Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό Ελευθερουδάκη, του 1929, αναφέρει τα Εξάρχεια ως «τοποθεσία των Αθηνών εν τη συνοικία της Νεαπόλεως, περί τα σηµεία και την µικράν πλατείαν ένθα συναντάται η οδός Θεµιστοκλέους µετά των οδών Στουρνάρα, Σολωµού, Αραχώβης, Βαλτετσίου και Μεταξά».
Βαρβάκειος: Ο Ιωάννης Λεοντίδης ήταν εθνικός ευεργέτης από τα Ψαρά κατά μία εκδοχή, ή από το Αϊβαλί κατά μία άλλη. Το παρατσούκλι «βαρβάκης» του το χάρισαν όταν ήταν μικρός οι συμμαθητές του, για το διαπεραστικό του βλέμμα που τους θύμιζε το ομώνυμο πουλί –είδος γερακιού– που ζει στα Ψαρά και την Ήπειρο. Πλοίαρχος εμπορικού πλοίου, καταδρομέας κατά τον ρωσσοτουρκικό πόλεμο του 1770 και κατόπιν αυλικός σύμβουλος στην αυλή της Αικατερίνης της Ρωσίας, επιδόθηκε σε κοινωφελή έργα σε Ελλάδα και Ρωσία και δώρισε με τη διαθήκη του το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας του στο ελληνικό κράτος, για την ίδρυση μεταξύ άλλων του Βαρβάκειου Λυκείου. Το νεοκλασικό κτίριο του λυκείου ανεγέρθηκε το 1859, απέναντι από την Δημοτική Αγορά της οδού Αθηνάς, κάηκε το 1944 στα Δεκεμβριανά και κατεδαφίστηκε το 1956. Το όνομά του το κράτησε, τελικά, η αγορά.
Κλαυθμώνος: Ίσως η γνωστότερη ιστορία ανεπίσημης ονοματοδοσίας έχει ως εξής: τις καλές ημέρες που η μονιμότητα ήταν άγνωστη λέξη για τους δημόσιους υπαλλήλους, κάθε φορά που άλλαζε η κυβέρνηση, οι Παυσανίες –οι απολυμένοι, δηλαδή– μαζεύονταν στα καφενεία γύρω από το Υπουργείο Εσωτερικών και έκλαιγαν… την απόλυσή τους. Ο δημοσιογράφος της Εστίας, Δημήτρης Καμπούρογλου, εμπνεύστηκε και έγραψε για πρώτη φορά το όνομα Πλατεία Κλαυθμώνος, το οποίο επικράτησε μέχρι σήμερα, έναντι των επίσημων ονομάτων της, που στο πέρασμα των χρόνων ήταν κάθε άλλο παρά λίγα: Πλατεία Αισχύλου, Πλατεία Νομισματοκοπείου, Πλατεία 25ης Μαρτίου, Πλατεία Δημοκρατίας και Πλατεία Εθνικής Συμφιλίωσης.
Πεντάγωνο: Αν έχετε δοκιμάσει να μετρήσετε τις γωνίες του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, θα έχετε σίγουρα διαπιστώσει πως δεν είναι πέντε. Γιατί λέμε τότε Πεντάγωνο την περιοχή γύρω από το μετρό Εθνική Άμυνα; Σίγουρα κάπου πάει το μυαλό σας. Η φιλοαμερικανική πολιτική της εποχής είναι μία εξήγηση, η ειρωνεία που εκφραζόταν από τις αριστερές εφημερίδες προς τις φιλοαμερικανικές πολιτικές των κυβερνήσεων του ’50 και του ‘60 είναι μία άλλη. Δεν γνωρίζουμε ποια από τις δύο ευσταθεί, αλλά θα προτιμήσουμε τη δεύτερη.
Αιόλου: Ο πρώτος δρόμος που χαράχτηκε όταν η Αθήνα έγινε πρωτεύουσα του νεοσύστατου ελληνικού κράτους, το 1905, ξεκινούσε από τους Αέρηδες, ήτοι το ηλιακό Ωρολόγιο του Κυρρήστου κάτω από την Ακρόπολη. Τα ανάγλυφα που απεικονίζουν τους οκτώ ανέμους, τα οποία θαυμάζουμε και σήμερα στις οκτώ πλευρές του, έκαναν τους μελετητές της εποχής να υποθέσουν εσφαλμένα πως επρόκειτο για Αρχαίο Ναό του Αιόλου. Η αλήθεια –ότι ήταν ηλιακό ρολόι μέσα και ανεμολόγιο έξω– αποκαταστάθηκε με τα χρόνια, αλλά τα ονόματα Αέρηδες και Αιόλου διατηρήθηκαν, για την περιοχή και τον δρόμο αντίστοιχα.
Σύνταγμα: Στις 3 Σεπτεμβρίου του σωτήριου έτους 1843, ο εξεγερμένος λαός –υποστηριζόμενος, τελικά, και από τον στρατό– απαιτούσε «Σύνταγμα», φωνάζοντας αυτή τη μία και μόνη λέξη έξω από το παλάτι του Όθωνα, ήτοι τη σημερινή Βουλή. Η Πλατεία έως τότε ονομαζόταν Ανακτόρων, ενώ στο σχέδιο πόλεως αναφερόταν ως Πλατεία Θουκυδίδου.
Θησείο: Γιατί λέμε Θησείο τον Ναό του Ηφαίστου στο λοφάκι της Αρχαίας Αγοράς, που έχει χαρίσει το όνομά του στην ευρύτερη περιοχή; Γιατί, κάποια στιγμή, απλά μπερδευτήκαμε. Ο ναός αυτός, που είναι και ο καλύτερα διατηρημένος αρχαίος ναός της Αθήνας, κτίσθηκε το 450-440 π.Χ., και απλά τυχαίνει να βρίσκεται στον ίδιο χώρο –μέσα στην Αρχαία Αγορά δηλαδή– με το πραγματικό Θησείο. Αυτό το τελευταίο δεν έχει καμία σχέση με θυσίες, παρά τον ευρύτατα διαδεδομένο μύθο: ήταν ένα ιερό που κτίσθηκε το 471-468 π.Χ. για να ταφούν τα οστά του θρυλικού βασιλιά της πόλης Θησέα που ο Κίμων έφερε από τη Σκύρο.
Γκύζη: Ο ζωγράφος προς τιμήν του οποίου ονομάστηκε το μικρό κάθετο στην Αλεξάνδρας δρομάκι το 1901 ονομαζόταν, ως γνωστόν, Νικόλαος Γύζης και όχι Γκύζης. «Γκύζη» τον έλεγαν στη Γερμανία, όπου έζησε μεγάλο μέρος της ζωής του, και για άγνωστο λόγο το δημοτικό συμβούλιο που αποφάσισε να τον τιμήσει μετά θάνατον επέλεξε αυτήν την εκδοχή του ονόματός του. Όταν η Αθήνα επεκτάθηκε προς τα Τουρκοβούνια, η πλατεία αλλά και ολόκληρη η περιοχή που απλώθηκε γύρω της πήραν το όνομα του δρόμου, ο οποίος εν τω μεταξύ μεγάλωσε και πήρε τις σημερινές του διαστάσεις.
Γουδή: Και όχι Γουδί, όπως το έγραφε ακόμα και ο ίδιος ο Δήμος Αθηναίων στις πινακίδες του μέχρι το 2006. Η περιοχή πήρε το όνομά της από την Οικογένεια Γουδή από τις Σπέτσες, πολλά μέλη της οποίας διακρίθηκαν για την προσφορά τους στην Ελληνική Επανάσταση. Σε αναγνώριση της προσφοράς τους, το νεοσύστατο ελληνικό κράτος τους παραχώρησε εκτάσεις που κάλυπταν την σημερινή ομώνυμη περιοχή, αλλά και τμήματα του Παπάγου και του Χολαργού. Έτσι, η περιοχή βαφτίστηκε από «τα κτήματα του Γουδή» αλλά λόγω της παρήχησης με το μαγειρικό σκεύος, γραφόταν για πολύ καιρό με γιώτα. Μέχρι που κάτοικος της περιοχής έβαλε τα πράγματα στη θέση τους.
Αλεξάνδρας: Η Αλεξάνδρα ήταν ελληνίδα πριγκίπισσα, κόρη του Βασιλιά Γεώργιου Α’ και της Βασίλισσας Όλγας, γεννημένη στην Κέρκυρα και πολύ αγαπητή στον λαό, που έδωσε το όνομά της στον τότε εξοχικό χωματόδρομο μετά τον πρόωρο θάνατό της. Η Αλεξάνδρα παντρεύτηκε το 1889 τον Μέγα Δούκα Παύλο Αλεξάντροβιτς, γιο του τσάρου Αλεξάνδρου Γ’, και πέθανε τρία χρόνια αργότερα, κατά τον δεύτερο τοκετό της. Τάφηκε στο Τατόι. Ο γιος της Δημήτριος πήρε μέρος στη δολοφονία του Ρασπούτιν, και εξορίστηκε από τη Ρωσία.
Ιερά Οδός: Ένα από τα λίγα ονόματα που έχουν αντέξει στην Ιστορία χωρίς να παραποιηθούν ή να «μετακινηθούν» γεωγραφικά, η Ιερά Οδός ήταν ο δρόμος που διέσχιζε –για 22 χιλιόμετρα– η πομπή των Ελευσινίων Μυστηρίων. Ξεκινούσε από το Ιερό της Ελευσίνας και κατέληγε στην Ιερά Πύλη των Αθηνών, ερείπια της οποίας σώζονται σήμερα στον αρχαιολογικό χώρο του Κεραμεικού, εκεί δηλαδή όπου καταλήγει και η σημερινή Ιερά Οδός. Όταν χαράχθηκε το πρώτο ρυμοτομικό σχέδιο της Αθήνας, από τους Κλεάνθη και Σάουμπερτ, στις αρχές του 19ου αιώνα, ο δρόμος που λεγόταν έως τότε Δρόμος του Μωρηά ξαναπήρε την αρχαία του ονομασία.

Πηγή in2life.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΟΝΟΜΑΤΩΝ ΠΕΡΙΟΧΩΝ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ."

NIKOΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ (1883-1957)

Ο ΑΘΑΝΑΤΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ
Γράφει ο Γιώργος Στάμκος (stamkos@post.com)
Ένας από τους μεγαλύτερους Έλληνες λογοτέχνες, φιλοσόφους και στοχαστές του 20ου αιώνα. Γεννήθηκε στο τουρκοκρατούμενο Ηράκλειο στις 18 Φεβρουαρίου του 1883. Πατέρας του ήταν ο Καπετάν Μιχάλης, αγωνιστής για την ελευθερία της Κρήτης.



Το 1906 αποφοιτεί από τη Νομική Αθηνών με άριστα. Την ίδια χρονιά εμφανίζεται στα ελληνικά γράμματα με κείμενα που εντυπωσιάζουν. Κάνει μεταπτυχιακές σπουδές στο Παρίσι και το 1909 καταθέτει διδακτορική διατριβή με θέμα τη Φιλοσοφία του Δικαίου του Νίτσε. Το 1910 εγκαθίσταται μόνιμα στην Αθήνα, μεταφράζει και γράφει. Το 1912 κατατάσσεται εθελοντής στους Βαλκανικούς Πολέμους. Ταξιδεύει μαζί με τον Άγγελο Σικελιανό ανά την Ελλάδα, για ν’ αποκτήσει «συνείδηση της γης και της φυλής του». Γνωρίζεται με τον Γεώργιο Ζορμπά, τον μετέπειτα μυθιστορηματικό ήρωα (Αλέξης Ζορμπάς). Το 1921-1922 ταξιδεύει σε διάφορες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες.







Συγκλονίζεται από τη Μικρασιατική Καταστροφή και συγγράφει την Ασκητική, το λεγόμενο «Κατά Καζαντζάκην Ευαγγέλιο». Το 1924 γνωρίζεται με την Ελένη Σαμίου, την τελευταία σύντροφο της ζωής του. Το 1925-26 ταξιδεύει στη Σοβιετική Ένωση και στη Μέση Ανατολή. Το 1927 δημοσιεύει την Ασκητική και τελειώνει την Οδύσσεια. Συνεχίζει τα ταξίδια του σε όλο τον κόσμο, γράφοντας και δημοσιεύοντας τις εντυπώσεις του. Εγκαθίσταται στην Αίγινα.



Το 1936 το Ναζιστικό καθεστώς της Γερμανίας απαγορεύει το μυθιστόρημά του Ο Βραχόκηπος. Την ίδια χρονιά μεταφράζει τον Φάουστ του Γκαίτε. Στη διάρκεια της γερμανικής κατοχής ο Καζαντζάκης γράφει αντλώντας θέματα από την ελληνική ιστορία (Μέγας Αλέξανδρος, Στα Παλάτια της Κνωσού, Ιωάννης Καποδίστριας, Κωνσταντίνος ο Παλαιολόγος). Το 1944 τελειώνει το πασίγνωστο βιβλίο του Βίος και Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά. Στα τέλη της δεκαετίας του 1940 γράφει τα μυθιστορήματα Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται, Οι Αδερφοφάδες, Ο Καπετάν Μιχάλης, Ο Τελευταίος Πειρασμός, Ο Φτωχούλης του Θεού και την Αναφορά στον Γκρέκο. Όλα τους μνημειώδη έργα, που μεταφράστηκαν σ’ όλο τον κόσμο, αν και στο εσωτερικό της χώρας προκάλεσαν έντονες αντιδράσεις.







Η επίσημη Εκκλησία τοποθετείται χωρίς δεύτερη σκέψη εχθρικά απέναντί του και καταδικάζει τον Τελευταίο Πειρασμό. Το ίδιο κάνει και η παπική Εκκλησία που καταγράφει αυτό το βιβλίο στον «Κατάλογο των Απαγορευμένων Βιβλίων». Το 1957 ο Χριστός Ξανασταυρώνεται γίνεται ταινία από τον Ζυλ Ντασσέν. Στις 26 Οκτωβρίου 1957 ο ασκητής συγγραφέας εκπνέει και καταλήγει σ’ έναν απέριττο τάφο έξω από τα βενετσιάνικα τείχη του Ηρακλείου: «Δε Φοβάμαι τίποτα. Δεν ελπίζω τίποτα. Είμαι ελεύθερος…»











ΈΓΡΑΨΕ

«Ερχόμαστε από μια σκοτεινή άβυσσο. Καταλήγουμε σε μια σκοτεινή άβυσσο. Το μεταξύ φωτεινό διάστημα το λέμε Ζωή. Ευθύς ως γεννηθούμε αρχίζει και η επιστροφή. Ταυτόχρονα το ξεκίνημα κι ο γυρισμός. Κάθε στιγμή πεθαίνουμε. Γι’ αυτό πολλοί διαλάλησαν: Σκοπός της ζωής είναι ο θάνατος. Μα κι ευθύς ως γεννηθούμε, αρχίζει κι η προσπάθεια να δημιουργήσουμε, να συνθέσουμε, να κάνουμε την ύλη ζωή. Κάθε στιγμή γεννιόμαστε. Γι’ αυτό πολλοί διαλάλησαν: Σκοπός της εφήμερης ζωής είναι η Αθανασία…



Γιατί η ουσία της ηθικής μας δεν είναι η σωτηρία του ανθρώπου, που αλλάζει μέσα στον καιρό και στον τόπο, παρά η σωτηρία του Θεού, που μέσα από λογής λογής ανθρώπινες μορφές και περιπέτειες είναι πάντα ο ίδιος, ο ακατάλυτος ρυθμός που μάχεται για ελευθερία…



Είμαστε ένα γράμμα ταπεινό, μια συλλαβή, μια λέξη από τη γιγάντια Οδύσσεια» (Ασκητική).







«Οι άνθρωποι διαιρούνται όπως και οι αριθμοί σε ‘άρτιους’ και ‘περιττούς’. Οι πρώτοι είναι ήσυχοι και βέβαιοι για όλα τα πράγματα. Είναι λείοι. Οι άλλοι, πάντοτε ανήσυχοι κι αβέβαιοι, αποζητούν, χωρίς ελπίδα την τελείωση. Είναι γεμάτοι ‘τσουγκριά’ ¾ερωτήματα και προεκτάσεις. Οι τελευταίοι με καταλαβαίνουν και χωρίς να τους εξηγώ το έργο μου. Οι άλλοι, ό,τι και να τους πω, δε θα μπορέσουν ποτέ να καταλάβουν…»







«Πώς εζήσαμε τη ράτσα μας, την πίστη των πατέρων, πώς υψώσαμε παντού την ψυχή, πώς εχαιρετήσαμε τη ζωή που υψώνεται σαν σαΐτα της θείας χάρης προς τα ουράνια… πώς διαβάσαμε Δάντη, Βούδα, Ευαγγέλιο. Πώς μιλούσαμε για την Ελλάδα και για τη ζωή…»







«Είμαι για την παράδοση που προσαρμόζεται στην πραγματικότητα σε κίνηση. Η πρώτη εντολή της παράδοσης είναι να ξεπεραστεί. Δεν είμαστε πιστοί στην παράδοση παρά μόνον όταν την ξεπερνάμε».







«Μου δώσατε μιαν κατάρα, άγιοι Πατέρες, σας δίνω εγώ μιαν ευχή: Σας εύχομαι να ‘ναι η συνείδησή σας τόσο καθαρή όσο είναι η δική μου και να ‘στε τόσο ηθικοί και θρήσκοι όσο είμαι εγώ».



Ο Καζαντζάκης απευθυνόμενος στους Έλληνες Δεσποτάδες μετά τον άτυπο αφορισμό του από την Εκκλησία.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "NIKOΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ (1883-1957)"

Οι πρώτες εκλογές στην Ελλάδα (1844)

Αθήνα, 3 Σεπτεμβρίου 1843.

Μπροστά από το παλάτι του βασιλιά 'Οθωνα συγκεντρώνεται λαός και στρατός. Εχει ξεσπάσει επανάσταση. Το αίτημα είναι ένα: Η παραχώρηση Συντάγματος, με βάση το οποίο θα κυβερνάται η Ελλάδα.

Ο Οθωνας και οι Βαυαροί του ήρθαν να κυβερνήσουν την χώρα το 1833. Για δέκα χρόνια το καθεστώς ήταν απόλυτη μοναρχία. Ομως οι Ελληνες δεν είχαν αγωνιστεί για την εθνική τους ελευθερία και την πολιτική τους υποδούλωση. Ηδη, πολύ πρώϊμα, στην Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας του 1827 είχαν ψηφίσει Σύνταγμα που κατοχύρωνε το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι. Το νεοσύστατο ελληνικό κράτος ήταν από τα πρώτα της Ευρώπης που είχε κατοχυρώσει αυτό το υπέρτατο δημοκρατικό δικαίωμα.
Η δεκάχρονη απολυταρχική διακυβέρνηση των Βαυαρών οδήγησε στην επανάσταση για την παραχώρηση Συντάγματος. Ο στρατηγός Μακρυγιάννης γράφει στα Απομνημονεύματα του:
«Αφού κατήχησα όλο το κράτος με τις υπογραφές, έκρινα εύλογο να βάλω και πολιτικούς εις την πρωτεύουσα. Κανένας άλλος δεν ήταν να είχα μπιστοσύνη - ο Μεταξάς, ότι έδειξε και χαρακτήρα εις την προεδρία του Μαυροκορδάτου. Τότε ορκιζόμαστε ότι να κάμωμεν Εθνική Συνέλεψη και Σύνταμα, να διοικούμαστε τοιούτως. Κι αν ο Βασιλέας υπογράψη, να είμαστε υπέρ του, αν δεν υπογράψη, να του είμαστε ενάντιοι, ότι θα μας σκοτώση...»

Η επανάσταση για την παραχώρηση Συντάγματος, με αρχηγό τον επικεφαλής του Ιππικού της Αθήνας συνταγματάρχη Δημήτριο Καλλέργη, πέτυχε. Σχηματίστηκε υπερκομματική κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Ανδρέα Μεταξά, η οποία στις 7 Σεπτεμβρίου 1843 προκήρυξε εκλογές για την συγκρότηση Εθνικής Συνέλευσης που θα ψήφιζε το Σύνταγμα.
Οι εκλογές ορίστηκαν να γίνουν την τελευταία εβδομάδα του Οκτωβρίου. Ομως μία σφοδρή κακοκαιρία, που έπληξε την χώρα, ανάγκασε την κυβέρνηση να τις αναβάλει για μία εβδομάδα.
«Η της Γ' Σεπτεμβρίου εν Αθήναις Εθνική των Ελλήνων Συνέλευσις» άρχισε τις εργασίες της στις 8 Νοεμβρίου 1843 και διαλύθηκε στις 18 Μαρτίου, αφού περάτωσε το έργο της για το Σύνταγμα. Εκείνη η συνταγματική Εθνοσυνέλευση απαρτίστηκε από 244 αντιπροσώπους 92 εκλογικών περιφερειών. Ανάμεσα τους περιλαμβάνονταν και οι αντιπρόσωποι των περιοχών που παρέμειναν υπόδουλες, δηλαδή της Αρτας, Ασπροποτάμου (Αχελώου), Ηπείρου, Θεσσαλίας, Μακεδονίας, Σουλίου, Κάσου, Κρήτης, Σάμου και Χίου.
Στις 18 Μαρτίου ψηφίστηκε ο εκλογικός νόμος, βάσει του οποίου θα γινόταν η διενέργεια των πρώτων κοινοβουλευτικών εκλογών. Κάθε επαρχία αποτελούσε μία εκλογική περιφέρεια. Επαρχίες με πληθυσμό έως 10.000 κατοίκους είχαν δικαίωμα να εκλέξουν έναν βουλευτή. Εως 20.000 κατοίκους δύο. Εως 30.000 κατοίκους τρεις. Οι πάνω από 30.000 κατοίκους επαρχίες - εκλογικές περιφέρειες εξέλεγαν 4 βουλευτές. Προνομιακά η Υδρα θα εξέλεγε 3, οι Σπέτσες 2 και «οι εν Ελλάδι Ψαριανοί» 2 βουλευτές. Επίσης 1 βουλευτή θα εξέλεγαν οι καθηγητές του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Αλλες διατάξεις του εκλογικού νόμου των πρώτων εκλογών του 1844 ανέφεραν ότι:
• Οι βουλευτές αντιπροσωπεύουν το Εθνος και όχι μόνον την επαρχία από την οποία εκλέγονται.
• Οι βουλευτικές εκλογές διεξάγονται κάθε τρία χρόνια.
• Δικαίωμα εκλέγεσθαι έχουν όλοι οι Ελληνες πολίτες, ηλικίας πάνω από 30 ετών. Δικαίωμα εκλέγειν έχουν όσοι είναι άνω των 25 ετών.
• Η ψηφοφορία είναι καθολική, άμεση και μυστική.
• Τρόπος εκλογής είναι το πλειοψηφικό σύστημα δύο γύρων.
• Οι εκλογές διαρκούν έως 8 ημέρες.
• Η ψηφοφορία θα γίνεται στην μεγαλύτερη εκκλησία κάθε δήμου.
• Η διαλογή των ψήφων θα γίνεται στην πρωτεύουσα κάθε επαρχίας, όπου θα μεταφέρονται σφραγισμένες οι κάλπες.
Αν κι αυτός ο εκλογικός νόμος ήταν ένα από τα προοδευτικότερα νομοθετήματα εκείνης της δύσκολης εποχής, είχε ένα φοβερό μειονέκτημα. Δεν διευκρίνιζε εάν η οκταήμερη περίοδος διαξαγωγής των εκλογών ίσχυε για... όλες ταυτόχρονα τις εκλογικές περιφέρειες.
Το αποτέλεσμα αυτής της ασάφειας είχε ως αποτέλεσμα οι πρώτες βουλευτικές εκλογές να διαρκέσουν... μερικούς μήνες! Οι περισσότερες περιφέρειες έκαναν τις εκλογές τους τον Μάϊο και τον Ιούνιο του 1844. Αλλες ψηφοφορίες και ιδιαίτερα η κρίσιμη εκλογή στην Αθήνα, αναβλήθηκαν πολλές φορές και τελικά έγιναν στις αρχές Αυγούστου.
Η μακρά προεκλογική περίοδος προκάλεσε έξαψη των παθών και των πολιτικών συνωμοσιών. Δημιουργήθηκαν μυστικές εταιρείες για την διάδοση των πολιτικών απόψεων, ιδίως των αντιβασιλικών. Οι μοναχοί του Μεγάλου Σπηλαίου στα Καλάβρυτα πήραν ανοιχτά θέση εναντίον του βασιλιά και προπαγάνδιζαν σ΄ όλη την επαρχία υπέρ του δημοκρατικού Κ. Ζωγράφου.
Από εκείνη ακριβώς την προεκλογική εκσρτατεία του Κ. Ζωγράφου έχει διασωθεί μία περιγραφή στον Τύπο της εποχής, που αναφέρει και τα εξής:
«Μετά την λαμπράν εν Αιγίω και Πάτρα υποδοχήν του Κ. Ζωγράφου το Σάββατον 29 Απριλίου αναχωρήσαντα εκ Πατρών υπεδέχθησαν εις τα όρια, εις χωρίον Γουργούμισα πλήθος λαού, ιερείς, δημοτικοί σύμβουλοι και πάρεδροι εκφωνούντες με όλον παραδειγματικόν ζήλον "Ζήτω το καύχημα των Καλαβρύτων και της Ελλάδος ο εθνικότατος Ζωγράφος".
«Οταν δε έφτασεν εις το Μεθόριο του δήμου τούτου υπεδέχθη υπό συσσωματομένον ούτως ειπείν τον Δήμον της Νωνάκριδος. Η δημοτική υπαλληλία και οι προκριτότεροι του δήμου τούτου διά την υποδοχήν του εθνικοτάτου πληρεξουσίου των, δεν ημποδίσθησαν ούτε από το εξάωρον απόστημα ούτε από τον σπάνιον της ημέρας ταύτης χειμώνα. Διάβροχα τα ιμάτια των προσύγραναν ενδομύχου αγαλλιάσεως και βαθυτάτης ευγνωμοσύνης δάκρυα.
«Ο αδιάκοπος πυροβολισμός εκ μέρους της συνοδείας του Κ. Ζωγράφου και των δημοτών της Νωνάκριδος, διεκόπη εις το σημείον της συναπαντήσεως των δύο τούτων σωμάτων και τούτου γενομένου ο Σ. Σολιώτης εγχείρισε προς τον εθνικόν άνδρα ψήφισμα ευγνωμοσύνης του δήμου. Κατόπιν προσεφέρθησαν εις τον κ. Ζωγράφον δύο σημαίαι, φέρουσαι, η μεν σταυρόν με την επιγραφήν "Εν τούτω νίκα" αριστερόθεν δεν του σταυρού, την Ελλάδαν.»
Στον προεκλογικό αγώνα περιλαμβάνονταν και οι ξυλοδαρμοί. Μία άλλη περιγραφή της εποχής εκείνης από την Βοιωτία αναφέρει:
«Ο λαός ησθάνθη πλέον την αιχμήν της βίας εις την καρδίαν του. Ο δήμαρχος Χαιρωνείας το εσπέρας της 20ής τρέχοντος υπήγεν εις Δίστομον μετα πολλών δημοτικών υπαλλήνων και χωροφυλάκων, οίτινες παραδοθέντες εις μέθην εξεχύθησαν μέσης νυκτός εις τας αγυιάς, εβίασαν τας οικίας και απέσπασαν τους άνδρας από τας αγκάλας των γυναικών διά μαχαιρών και ξύλων.»
Η κυβέρνηση άλλαξε τρεις φορές κατά την προεκλογική περίοδο. Μετά τον Ανδρέα Μεταξά, έγινε πρωθυπουργός ο Κωνσταντίνος Κανάρης και στην συνέχεια ο "αγγλόφιλος" Μαυροκορδάτος, ο οποίος διεκδικούσε την εξουσία. Τότε ένας ένας πολιτικός του αντίπαλος έκανε επανάσταση. Η ένοπλη προεκλογική εξέγερση ξέσπασε στην Ακαρνανία από τον Θεόδωρο Γρίβα, σύμμαχο του "γαλλόφιλου" Κωλέτη. Η αιτία; Διαβάστε το απόσπασμα της εποχής:
«Μέγας τρόμος και ταραχή συνάμα κατέλαβε όλας τας επαρχίας, αίτινες δεν δύνανται παρά να θεωρώσιν ως αυτουργόν των τοιούτων σκηνών το υπουργείον, όπερ προκαλεί διά των πράξεων του τον εμφύλιον πόλεμον. Δεν ήτο ποτέ πρέπον, ώστε αφ' ενός μεν ο Γρίβας να προσκαλείται εις Αθήνας και να αναχωρεί διά το μέρος του και αφ΄ ετέρου να παρακολουθείται βήμα προς βήμα με σωρεία στρατιωτών από τον άσπονδον εχθρόν του, τον Στράτον.»
Αργότερα ξέσπασαν βίαια επεισόδια στην Μάνη ανάμεσα στους Μαυρομιχαλαίους και τους Τζανετάκηδες και στάλθηκε ο στρατηγός Τζαβέλας για να τις αντιμετωπίσει.
Οι βασικοί αντίπαλοι στις πρώτες βουλευτικές εκλογές ήταν δύο:
1. Το "αγγλικό κόμμα" με αρχηγό τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο που εξέφραζε τους Φαναριώτες.
2. Το "γαλλικό κόμμα" με αρχηγό τον Ιωάννη Κωλέττη που εξέφραζε τους δυτικοτραφείς διανοούμενους.
Υπήρχε και το "ρωσικό κόμμα", στο οποίο συμμετείχε και ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης όσο ζούσε, αλλά σ΄εκείνες τις πρώτες εκλογές με αρχηγό τον Κ. Οικονόμου δεν είχε προοπτική εξουσίας. Οι "Ρωσόφιλοι" εξέφραζαν τους πιστούς Ορθόδοξους και τους ξενόφοβους.
Κάποτε τελείωσαν οι εκλογές. Χαρακτηριστική είναι η εξής είδηση που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "Αιών":
«Κύθνος 1 Ιουνίου 1844. Ετελείωσε τέλος πάντων η ψηφοφορία της νήσου μας και ο ισόβιος Κυριακίδης τα επήρε εις το χέρι. Εν γένει οι δημόται μας κατεφρόνησαν και τους σταυρούς και τας θέσεις και υποσχέσεις του συνδεύοντές τον με περιφρόνησιν. Οι δε δούλοι του 4-5 αρχοντόπουλα θηρεύοντα τύχην, δεν ηδυνήθησαν να του πωλήσωσι άλλην παρά την ιδικήν των ψήφον καίτοι κατακομματιασθέντες εις τους δρόμους.»
Ποιό ήταν το αποτέλεσμα όλων αυτών; Ο Ιωάννης Κωλέτης, αρχηγός του "Γαλλικού Κόμματος", έγινε ο πρώτος κοινοβουλευτικός πρωθυπουργός της Ελλάδας.
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Τύπος της Κυριακής»

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Οι πρώτες εκλογές στην Ελλάδα (1844)"

"Στην Αλβανία οι Ορθόδοξοι είναι 24% πληθυσμού"

Είναι γνωστή η προσπάθεια των Αλβανών με "μουσαντένια" απογραφή να δώσουν την εντύπωση ότι η Ελληνορθόδοξη μειονότητα στην Αλβανία είναι πολύ μικρότερη από ότι είναι στην πραγματικότητα.



Ο μητροπολίτης Κορυτσάς, Ιωάννης, ο οποίος έχει σπουδάσει στις Ηνωμένες Πολιτείες, έδωσε συνέντευξη στον Lorenc Vangjeli, για εβδομαδιαίο περιοδικό.



Ο επίσκοπος αναφέρθηκε στα πρόσφατα αποτελέσματα της απογραφής του πληθυσμού και είπε «Είμαστε πολλοί περισσότεροι Ορθόδοξοι από τα επίσημα στοιχεία που δημοσιεύθηκαν στην απογραφή. Οι Ορθόδοξοι σε όλη τη χώρα είναι πάνω από 24 τοις εκατό του πληθυσμού.



Τα παραπάνω αναφέρει το αλβανικό δημοσίευμα που έχει ως τίτλο: «Ο άνθρωπος που έχει κάνει τα περισσότερα για την Αλβανίας, είτε για αλλοδαπούς είτε για Αλβανούς, είναι ο Αρχιεπίσκοπος Γιαννουλάτος. Ποιος το λέει αυτό, ο Μητροπολίτης Κορυτσάς!».



Ο επίσκοπος Ιωάννης τονίζει ότι ο αριθμός των Ορθοδόξων στην Αλβανία είναι από εμπειρική έρευνα που διενεργήθηκε από την Εκκλησία. Ο ίδιος επιμένει ότι η απογραφή δεν είναι μόνο λανθασμένη αλλά και ‘νοθευμένη σκόπιμα’.



Η αποτίμηση αυτή, η οποία δεν είναι εύκολο να διαπιστωθεί, παραμένει στον αέρα, επειδή ο επικεφαλής της Ορθόδοξης Εκκλησίας δεν έχει δώσει περαιτέρω στοιχεία γιατί έχει διαστρεβλωθεί το ποσοστό αυτό, το οποίο θα μπορούσε να είναι εθνικό σκάνδαλο, αν ήταν αληθινό, σημειώνει το δημοσίευμα της Respublica.



Μάλιστα ο μητροπολίτης Ιωάννης θα επισημάνει ότι ο εθνικισμός είναι ένα προϊόν το οποίο αναζωογονεί τις ιδεολογικές και πολιτικές διαφορές σε λαούς, ενισχύοντας την απογοήτευση και επιτείνει την ηθική και οικονομική κρίση.



Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ""Στην Αλβανία οι Ορθόδοξοι είναι 24% πληθυσμού""

ΟΙ ΟΜΑΔΙΚΕΣ ΝΑΖΙΣΤΙΚΕΣ ΕΚΤΕΛΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

 

Ενδεικτικός πίνακας ναζιστικών και ταγματασφαλιτικων εγκλημάτων στην Ελλάδα.----

   

17 Οκτώβρη 1941 : οι Γερμανοί κύκλωσαν τα χωριά Ανω και Κάτω Κερδύλλια της επαρχίας Νιγρίτας του Νομού Σερρών και εκτέλεσαν 222 άρρενες κατοίκους από 15 έως 60 χρόνων.

Ξημερώματα της 23-10-1941 : το Μεσόβουνο του Νομού Κοζάνης περικυκλώνεται από 40 αυτοκίνητα με άνδρες της Βέρμαχτ (Γερμανικός Στρατός). Οι Γερμανοί στρατιώτες συγκεντρώνουν όλους τους κατοίκους, διαχωρίζουν τους άντρες ηλικίας 16-69 χρόνων και δίνουν στα γυναικόπαιδα 2ωρη διορία να συγκεντρώσουν «όσα κινητά πράγματα δυνηθώσι». Τη μεταφορά τους στα Κομνηνά θα αναλάβει η χωροφυλακή, οι άντρες της οποίας παρακολουθούν απαθείς τα τεκταινόμενα.
Ακολουθεί η εκτέλεση, «ομαδικώς και δι' αυτομάτων όπλων», όλων των συλληφθέντων αντρών του χωριού. Η αναφορά του νομάρχη κάνει λόγο για 135 εκτελεσθέντες, ενώ αυτή της γερμανικής διοίκησης για 142.

28-29 Σεπτεμβρίου 1941 : Στο διάστημα αυτό, οι Βούλγαροι στρατιώτες εκτελούν στη Δράμα τουλάχιστον 1500 κατοίκους. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι μόνο στο Δοξάτο, στις 29 Σεπτεμβρίου, οι Βούλγαροι εκτέλεσαν τουλάχιστον 200 άνδρες ηλικίας 17-50 ετών.

22-25 Απριλίου 1944 : Γερμανοί μαζί με διάφορους Ταγματασφαλίτες (δηλαδή ένοπλους Έλληνες που συνεργάζονταν με τους Ναζί) όπως η οργάνωση του γερμανόφιλου (απότακτου) συνταγματάρχη Γεωργίου Πούλου, η ΠΑΟ κ.α. περικυκλώνουν το χωριό Μεσόβουνο του Νομού Κοζάνης. Εκτελούν 150 κατοίκους και πυρπολούν όλα τα σπίτια τους.

Στο σημείο αυτό αξίζει να αναφέρουμε ότι τα Τάγματα Ασφαλείας αποτέλεσαν οργανικό τμήμα των κατοχικών στρατευμάτων. Χωρίζονταν σε Ευζωνικά τάγματα και Εθελοντικά τάγματα. Τα μέλη τους ονομάζονταν ταγματασφαλίτες (ή Ράλληδες ή Γερμανοτσολιάδες). Γενικοί διοικητές τους ήταν οι Ανώτεροι Αρχηγοί των SS και της (γερμανικής) αστυνομίας στην Ελλάδα, Γιούργκεν Στρουπ και Βάλτερ Σιμάνα.

16 Φεβρουαρίου 1943 :Οι Ιταλικές δυνάμεις μπαίνουν στο χωριό Δομένικο (που είναι κοντά στην Ελασσόνα), συλλαμβάνουν τους 117 άνδρες του χωριού και τους εκτελούν.

1 Μαρτίου 1943: Οι κατακτητές εκτελούν 26 άτομα στη Θεσσαλονίκη στο Στρατόπεδο Παύλου Μελά.

29 Μαρτίου 1943 : Οι Ιταλοί πυρπολούν πάνω από 200 σπίτια στα Φάρσαλα και εκτελούν 27 άτομα.

Απρίλιος 1943 : Η γερμανόφιλη συμμορία (των Ελλήνων) του Μιχαήλ Παπαδόπουλου (Μιχάλαγα) σκοτώνει 7 στελέχη της αντιστασιακής οργάνωσης ΕΑΜ στα Ίμερα Κοζάνης. Στις δολοφονίες συμμετέχει και ο ταγματάρχης Παπαβασιλείου, μέλος της γερμανόφιλης οργάνωσης ΠΑΟ.

6 Ιουνίου 1943 : Οι Ιταλοί εκτέλεσαν 106 Έλληνες κρατουμένους του στρατοπέδου της Λάρισας.

25 Ιουλίου 1943 : Οι κατακτητές εκτελούν 154 άτομα στην Μουσιώτισα της Ηπείρου.

Αύγουστος 1943 : Οι Γερμανοί εκτελούν στο Κομμένο της Άρτας 317 κατοίκους και καίνε το χωριό. Μεταξύ των θυμάτων ήταν 74 παιδιά κάτω των 10 ετών.

4 Σεπτέμβρη 1943 : Οι Γερμανοί πολιόρκησαν το χωριό Λιγγάδες της Ηπείρου, έβαλαν φωτιά και έκαψαν ζωντανούς 84 κατοίκους, απ' τους οποίους οι 40 ήταν παιδιά κάτω των 10 ετών.

21 Σεπτεμβρίου 1943 : Οι Γερμανοί σκότωσαν 44 κατοίκους του χωριού Ελευθέριον.

30 Νοέμβρη του 1943 : Οι Ταγματασφαλίτες συνέλαβαν 283 ανάπηρους του ελληνοϊταλικού πολέμου και της εθνικής αντίστασης που νοσηλεύονταν σε νοσοκομεία της Αθήνας και τους εκτέλεσαν.

Δεκέμβριος 1943 : Οι Γερμανοί εκτελούν στα Καλάβρυτα Αχαΐας συνολικά 1104 άνδρες (από 14 χρονών και πάνω). Μέχρι τα μέσα Δεκεμβρίου είχαν καταστρέψει 1000 σπίτια. Η συγκεκριμένη ναζιστική κτηνωδία έχει μείνει στην ιστορία.

16 Σεπτεμβρίου 1943 : Πραγματοποιούνται τα ολοκαυτώματα Βιάννου και Ιεράπετρας. Τα ναζιστικά στρατεύματα εκτελούν 451 άτομα στην επαρχία Βιάννου του Νομού Λασιθίου.

Νοέμβριος 1943 : Τα ναζιστικά στρατεύματα σκότωσαν 50 άτομα στο Άργος.

Νοέμβριος 1943 : Οι Γερμανοί σκοτώνουν 118 άτομα στο Μονοδέντρι Λακωνίας μετά από υπόδειξη των Ταγματασφαλιτών της περιοχής ως αντίποινα για την εξόντωση γερμανικής φάλαγγας από αντάρτες του ΕΛΑΣ. Στη Σπάρτη και τη γύρω περιοχή, με βάση καταλόγους που είχαν συντάξει οι Ταγματασφαλίτες (δηλαδή οι γερμανόφιλοι Έλληνες ρουφιάνοι που εξόντωναν όσους αντιστέκονταν στον κατακτητή), συλλαμβάνονται 550 πατριώτες που συνδέονται άμεσα ή έμμεσα με αντάρτες της περιοχής. Οι 400 μεταφέρονται στις φυλακές της Τρίπολης. Στόχος της ομηρείας η κατατρομοκράτηση του λαού, αλλά και η άσκηση εκβιασμού, ώστε συγγενείς και φίλοι κρατουμένων να καταταχθούν στα προδοτικά Τάγματα Ασφαλείας και να συνεργαστούν με τους κατακτητές. Από τους 118 εκτελεσθέντες οι 89 ήταν Σπαρτιάτες. Μέσα στα θύματα υπήρχαν και ανήλικα παιδιά και μια γυναίκα.

3 Δεκεμβρίου 1943 : Τα κατοχικά στρατεύματα εκτέλεσαν 50 πολίτες στην Πάτρα.

5 Δεκεμβρίου 1943 : Τα κατοχικά στρατεύματα απαγχόνισαν 50 κρατουμένους από το στρατόπεδο της Τρίπολης (που ήδη λειτουργούσε ως κέντρο ομηρείας και προμηθείας θυμάτων «προς παραδειγματισμό») στο σιδηροδρομικό σταθμό Ανδρίτσας Άργους.

7 Δεκεμβρίου 1943 : Τα κατοχικά στρατεύματα εκτέλεσαν 40 ομήρους στις φυλακές του Γυθείου Λακωνίας.

Δεκέμβριος 1943 : Στο Νομό Λακωνίας οι Γερμανοί εκτελούν συνολικά 119 άτομα (στην Ανδρίτσα, στον Πασσαβά κ.α.).

3 Ιανουαρίου 1944 : Οι Γερμανοί εκτελούν 30 άτομα στην Πάτρα.

8 Ιανουαρίου 1944 : Εκτελούνται 12 άτομα στο στρατόπεδο Παύλου Μελά στη Θεσσαλονίκη.

22 Ιανουαρίου 1944 : Οι Γερμανοί εκτελούν στην Πάτρα 30 άτομα.

Τέλη Ιανουαρίου 1944 : Οι Γερμανοί εκτελούν 50 κομμουνιστές ως αντίποινα για τη δολοφονία του Υφυπουργού Ν. Καλύβα.

Ιανουάριος 1944 : Εκτελέστηκαν 456 όμηροι από τις φυλακές της Τρίπολης.

23 Φεβρουαρίου 1944 : Οι κατακτητές εκτελούν στην Κατερίνη Πιερίας 40 άτομα.

24 Φεβρουαρίου 1944 : Εκτελέστηκαν στη Μεγαλόπολη Αρκαδίας από τους Γερμανούς 204 αγωνιστές από τις φυλακές της Τρίπολης.

Μάρτιος 1944 : Οι Γερμανοί εκτελούν 50 κρατούμενους κομμουνιστές.

31 Μαρτίου 1944 : Οι Γερμανοί σκότωσαν στην Κρανώνα 65 ομήρους.

Μάρτιος-καλοκαίρι 1944 : Εκτελούνται στο Μονοδέντρι Λακωνίας 50 άτομα το Μάρτιο, στη Σπάρτη 244 άτομα τον Απρίλιο-Μάρτιο, στις περιοχές Α. Δημήτριος, Ζούπαινα, Σουστιάνοι (της Λακωνίας) 40 άτομα τον Ιούνιο, στις περιοχές Πάνιτσα -Σκαμνάκι-Γύθειο 77 άτομα το καλοκαίρι.

1941-1944 : Την περίοδο της κατοχής, στο Νομό Λακωνίας εκτελέστηκαν από τους Γερμανούς, τους Ιταλούς και τους ταγματασφαλίτες τουλάχιστον 1.270 πατριώτες, σύμφωνα με στοιχεία που παραθέτει ο Γ. Ρουμελιώτης. Ο πραγματικός αριθμός όμως, πρέπει να είναι αρκετά μεγαλύτερος.

1942-1944 : Την περίοδο 1942-1944, οι Εβραίοι της Ελλάδας (και ιδιαίτερα όσοι κατοικούσαν στη Θεσσαλονίκη) υπέστησαν ποικίλες διώξεις από το γερμανικό στρατό κατοχής. Οι εκτοπίσεις Εβραίων στα στρατόπεδα του θανάτου ήταν πολλές. Το πρώτο τρένο που μετέφερε Εβραίους της Θεσσαλονίκης, έφυγε απʼ την πόλη στις 15 Μαρτίου 1943 κι έφτασε στο ΄Αουσβιτς στις 20 Μαρτίου. Από τους πρώτους 2.800 Εβραίους που μεταφέρθηκαν εκεί, οι 2.191 πέθαναν σε θαλάμους αερίων αμέσως μετά την άφιξή τους. Συνολικά περίπου 60,000 Εβραίοι της Ελλάδας εξοντώθηκαν από τους Γερμανούς με δόλιο και βίαιο τρόπο στην περίοδο της κατοχής. Ο ιστορικός Χάγκεν Φλάισερ εκτιμά ότι ο συνολικός αριθμός των θυμάτων είναι 56.385. Αυτοί οι 56.385 είναι οι Εβραίοι που δολοφονήθηκαν στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης και εξόντωσης ή υπέκυψαν σε αργό θάνατο. Ο Χάγκεν Φλάισερ συμπληρώνει ότι «Μαζί με εκείνους τους 2.500 περίπου που πέθαναν στο εσωτερικό της χώρας ή σκοτώθηκαν από αιτίες ʽʽοφειλόμενες στον πόλεμο ή στην Κατοχήʼʼ προκύπτει ένας συνολικός αριθμός ολικών απωλειών από 58.885 Εβραίους…» (Πηγή : Χάγκεν Φλάισερ, Στέμμα και Σβάστικα. Η Ελλάδα της Κατοχής και της Αντίστασης, τόμος Βʼ)

5 Απριλίου 1944 : Μονάδες των (γερμανικών) SS πυρπολούν το χωριό Κλεισούρα του Νομού Καστοριάς (θεωρώντας το προπύργιο των ανταρτών του ΕΛΑΣ) και σκοτώνουν 280 κατοίκους του που στη συντριπτική πλειονότητά τους ήταν γυναίκες και παιδιά. Τα SS και οι Βούλγαροι κομιτατζήδες υπό την αρχηγία των Γερμανών διοικητών της Καστοριάς Ράισελ και Χίλντεμπραντ και την καθοδήγηση του Βούλγαρου Κάλτσεφ, άρχισαν να φονεύουν τους κατοίκους με αυτόματα, αμφίστομους πελέκεις και ξιφολόγχες και να πυρπολούν τα σπίτια. Στο πλευρό τους βρίσκεται και ο διαβόητος Μιχάλαγας (Μιχαήλ Παπαδόπουλος) με την ένοπλη συμμορία του. Σπέρνουν το θάνατο χωρίς διάκριση και χωρίς κανένα έλεος. Ξεκοιλιάζανε έγκυες, λογχίζανε βρέφη αβάπτιστα και νήπια, ανήλικες κοπέλες, γέροντες κι οι γερόντισσες. Μέσα στο δίωρο διάστημα που όριζε η διαταγή, μετατρέπουν τα πάντα σε κόλαση σπέρνοντας το αίμα, τη φρίκη και το θάνατο και αφήνοντας πίσω τους 280 θύματα. Ο σφαγέας της Κλεισούρας ήταν ο συνταγματάρχης Karl Schümers (Καρλ Σύμερς), διοικητής του 7ου Συντάγματος της 4ης Τεθωρακισμένης Μεραρχίας των SS.

Πρώτο δεκαήμερο Απριλίου 1944 : Με απόφαση της ηγεσίας των Ταγμάτων Ασφαλείας απαγχονίστηκαν στους Αμπελοκήπους 5 κομμουνιστές ως αντίποινα για τη δολοφονία του λοχαγού των Ταγμάτων Ευζώνων Κ. Μανωλάκου.

24 Απριλίου 1944 : Στο χωριό Κατράνιτσα (Πύργοι) που είναι κοντά στην Πτολεμαΐδα, οι Γερμανοί μαζί με ένοπλες φιλοναζιστικές ελληνικές οργανώσεις σκότωσαν 318 κατοίκους. Η ιστορική κωμόπολη στους πρόποδες του Βερμίου, καταστράφηκε ολοσχερώς από τη ναζιστική βαρβαρότητα. Η σφαγή συνοδεύτηκε από λεηλασία και αρπαγή χιλιάδων γιδοπροβάτων. Τίποτα δεν έμεινε όρθιο και όταν η τραγωδία ολοκληρώθηκε απέμειναν σωροί ερειπίων που κάπνιζαν και 318 κατακρεουργημένα πτώματα που επί μήνες παρέμειναν άταφα. Επί κεφαλής των δολοφόνων ήταν ο ακροδεξιός αρχισυμμορίτης Μιχάλαγας (Μιχαήλ Παπαδόπουλος) και ο διαβόητος συνταγματάρχης Δημήτριος Χρυσοχόου.

Απρίλιος 1944 : Εκτελούνται στη Λαμία περίπου 150 άτομα και στη Λάρισα 64.

6 Απριλίου 1944 : Εκτελούνται 50 άτομα στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής.

6 Απριλίου 1944 : Οι Ναζί εκτελούν 50 άτομα στη Βέροια.

9 Απριλίου 1944 : Οι Γερμανοί εκτελούν 50 άτομα στην Κόρινθο.

10 Απριλίου 1944 : Εκτελούνται 6 πολίτες στη Λαμία.

14 Απριλίου 1944 : Οι Γερμανοί μαζί με τα Τάγματα Ασφαλείας εκτελούν στο Αγρίνιο 120 άτομα.

24 Απριλίου 1944 : Οι κατακτητές πυρπολούν το Μέτσοβο και σκοτώνουν 150 άτομα.

25 Απριλίου 1944 : Εκτελούνται στον Καρακόλιθο 134 κρατούμενοι των φυλακών Λιβαδειάς.

Απρίλιος 1944 : Στην Εύβοια, ο Ταγματασφαλίτης στρατηγός Παπαθανασόπουλος εκτελεί 64 κατοίκους, στέλνει 370 ομήρους στην Αθήνα και κλείνει στις φυλακές της Χαλκίδας 565.

Απρίλιος-Ιούνιος 1944 : Γερμανοί και Ταγματασφαλίτες καίνε σπίτια και εκτελούν χωρικούς στο Λεβίδι, τον Άγιο Πέτρο και τα Βούρβουρα της Αρκαδίας.

1 Μαΐου 1944 : Στο σκοπευτήριο της Καισαριανής οι Γερμανοί εκτελούν 200 κρατούμενους κομμουνιστές του στρατοπέδου Χαϊδαρίου. Αυτές οι εκτελέσεις έγιναν ως αντίποινα για την επίθεση του ΕΛΑΣ εναντίον Γερμανών στην Πελοπόννησο, στις 27-4-1944, που προκάλεσε τον τραυματισμό 5 Γερμανών και το θάνατο 4, ανάμεσά τους και ο διοικητής της 41ης Γερμανικής Μεραρχίας υποστράτηγος Krech.

2 Μαΐου 1944 : Με απόφαση της ηγεσίας των Ταγμάτων Ασφαλείας εκτελέστηκαν 110 κομμουνιστές ως αντίποινα για τη δολοφονία 2 Γερμανών αξιωματικών.

3 Μαΐου 1944 : Οι Γερμανοί εκτελούν 57 κρατούμενους από τις φυλακές Χατζηκώστα και 18 γυναίκες από το στρατόπεδο Χαϊδαρίου.

4 Μαΐου 1944 : Εκτελούνται 16 δημόσιοι υπάλληλοι.

5 Μαΐου 1944 : Εκτελούνται στη Χαλκίδα 46 άτομα.

Μάιος 1944 : Στην Πάτρα, οι Ταγματασφαλίτες (με διοικητή το Ν. Κουρκουλάκο που επί χούντας διορίστηκε Διευθυντής της Αγροτικής Τράπεζας) απαγχονίζουν 10 άτομα, μεταξύ των οποίων ήταν και οι Χρ. Χωμενίδης και Δ. Πετρίδης (ιδρυτικά στελέχη της αντιστασιακής οργάνωσης ΕΑΜ).

10 Μαΐου 1944 : Εκτελούνται στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής 92 κομμουνιστές. Ανάμεσά τους ήταν 10 γυναίκες.

11 Μαΐου 1944 : Εκτελούνται 100 άτομα στη Βοιωτία.

12 Μαΐου 1944 : Απαγχονισμός 24 κρατουμένων από το στρατόπεδο της Λάρισας στον Δοξαρά.

16 Μαΐου 1944 : Εκτέλεση 120 ατόμων από το στρατόπεδο του Χαϊδαρίου.

21 Μαΐου 1944 : Απαγχονισμός 8 ατόμων στο Βόλο από τον ΕΑΣΑΔ (ένοπλη ακροδεξιά οργάνωση γερμανόφιλων Ελλήνων).

23 Μαΐου 1944 : Πυρπόληση του χωριού Λίμνη Αργολίδας και εκτέλεση 86 κατοίκων από Γερμανούς και Ταγματασφαλίτες.

28 Μαΐου 1944 : Οι Ταγματασφαλίτες και οι Γερμανοί εκτελούν 15 άτομα στο Βαθυτόπι Κορινθίας.

31 Μαΐου 1944 : Οι Γερμανοί σκοτώνουν 40 άτομα στο Δασολοφο των Φαρσάλων.

2 Ιουνίου 1944 : Εκτέλεση 22 χωρικών στο Κοντομάρι Κυδωνίας, στην Κρήτη.

6 Ιουνίου 1944 : Εκτέλεση 101 ατόμων από το στρατόπεδο Παύλου Μελά στο δρόμο Θεσσαλονίκης – Κιλκίς. Ανάμεσά τους ο Κώστας Χατζήμαλης, μέλος του ΚΚΕ.

9 Ιουνίου 1944 : Σύλληψη των 1795 Ελληνοεβραίων της Κέρκυρας. Μεταφέρθηκαν σε στρατόπεδα και εξοντώθηκαν σχεδόν όλοι.

10 Ιουνίου 1944 : Οι άντρες των SS σκοτώνουν 229 άτομα στο χωριό Δίστομο που βρίσκεται στο δυτικό τμήμα του Νομού Βοιωτίας. Επίσης σκοτώνουν 67 πολίτες στα γύρω χωριά, στα χωράφια και τους δρόμους. Η ναζιστική βαρβαρότητα σημείωσε νέο ρεκόρ. Οι δολοφόνοι των SS κατασφάξανε ακόμα και έγκυες γυναίκες, γέροντες, μικρά παιδιά και μωρά. Για αυτό το απάνθρωπο έγκλημα, ο Γερμανός Στρατηγός Χέλμουτ Φέλμι που ήταν ο υπεύθυνος τιμωρήθηκε μόνο με 15 χρόνια φυλάκιση, από τα οποία εξέτισε μόνο τα 3.

16 Ιουνίου 1944 : Οι Ταγματασφαλίτες εκτελούν στο «Ποτάμι» της Καλαμάτας 30 άτομα, σε αντίποινα για το θάνατο του ταγματάρχη Γεωργαλά. Ανάμεσα στους εκτελεσμένους ήταν 3 γυναίκες.

16 Ιουνίου 1944 : Εκτέλεση στην Αγυιά Χανίων του Βαγγέλη Κτιστάκη, μέλους του ΚΚΕ.

20 Ιουνίου 1944 : Εκτέλεση 27 ατόμων από τα Τάγματα Ασφαλείας στο Καβακλή Θεσσαλίας.

26 Ιουνίου – 2 Ιουλίου 1944 : Εκκαθαριστικές επιχειρήσεις Γερμανών και Ταγματασφαλιτών στην Κυνουρία Αρκαδίας και στο όρος Πάρνωνας εναντίον των ανταρτών του ΕΑΜ. Εκτελούν 202 πολίτες και συλλαμβάνουν άλλους 500.

1 Ιουλίου 1944 : Οι Γερμανοί απαγχονίζουν 50 κρατουμένους του στρατοπέδου Χαϊδαρίου στο Χαρβάτι Αττικής.

2 Ιουλίου 1944 : Εκτέλεση 50 ατόμων στα Σφαγεία της Θεσσαλονίκης.

6 Ιουλίου 1944 : Οι Ταγματασφαλίτες με επικεφαλής τον Ιωάννη Πλυντζανόπουλο πραγματοποιούν μπλόκο στο Περιστέρι. Συλλαμβάνουν περίπου 120 άτομα και εκτελούν 33.

6 Ιουλίου 1944 : Γερμανοί μαζί με Ταγματασφαλίτες εκτελούν 200 άτομα στα Λιόσια Αττικής.

21 Ιουλίου 1944 : Εκτέλεση 50 ομήρων από το στρατόπεδο του Χαϊδαρίου.

24 Ιουλίου 1944 : Σύλληψη περίπου 1700 Εβραίων των Δωδεκανήσων. Στη συνέχεια στάλθηκαν σε στρατόπεδα όπου εξοντώθηκαν σχεδόν όλοι.

3-22 Ιουλίου 1944 : Οι Γερμανοί μαζί με ένοπλους Έλληνες συνεργάτες τους (Τάγματα Ασφαλείας, Ε.Σ., ΠΑΟ κ.α.) κάνουν εκκαθαριστικές επιχειρήσεις στη Βόρεια Πίνδο. Εκτέλεση 161 πολιτών, καταστροφή 4450 οικιών, 5500 καλυβιών, μαντριών και αχυρώνων. Απερίγραπτη λεηλασία και συλλήψεις 427 ομήρων.

31 Ιουλίου 1944 : Οι κατακτητές εκτελούν 59 άτομα στα Καλύβια Αγρινίου.

9 Αυγούστου 1944 : Οι Γερμανοί ανακοίνωσαν ότι εκτέλεσαν 50 άτομα στα βόρεια της Μάνδρας.

13 Αυγούστου 1944 : Οι Γερμανοί μαζί με Ταγματασφαλίτες πραγματοποιούν το μπλόκο της Καλαμαριάς. Εκτελούν 15 κατοίκους, χρησιμοποιώντας κατάλογο ονομάτων που τους έδωσε η Χωροφυλακή.

17 Αυγούστου 1944 : Φθάνει τη νύχτα στην Κοκκινιά το μηχανοκίνητο τμήμα της Αστυνομίας με επικεφαλής το δωσίλογο Ν. Μπουραντά. Περί τους 3.000 βαριά οπλισμένους με πολυβόλα, όλμους, αυτόματα κτλ Γερμανούς και Έλληνες ταγματασφαλίτες κυκλώνουν την περιοχή. Επικεφαλής της τρομερής κτηνωδίας που θα εξελιχθεί σε λίγες ώρες είναι ο Ιωάννης Πλυντζανόπουλος (διοικητής των Ταγματασφαλιτών), ο ταγματάρχης Γιώργος Σγούρος και ο διοικητής του μηχανοκίνητου τμήματος της Αστυνομίας Νίκος Μπουραντάς. Οι Γερμανοί αρχίζουν να καίνε τα σπίτια. Οι ταγματασφαλίτες μπαίνουν στα σπίτια και αρπάζουν ό,τι βρουν, καταστρέφουν, καίνε, βρίζουν και χτυπούν γυναικόπαιδα.
Γύρω στις 8.00 π.μ. η πλατεία της Οσίας Ξένης, αλλά και οι γύρω δρόμοι, έχουν γεμίσει από κόσμο. Περίπου 25.000 άτομα. Χωρίζονται κατά ομάδες σε πεντάδες με κενά μεταξύ τους για να μπορούν οι δήμιοι να υποδεικνύουν (να καταδίδουν) όποιον θέλουν. Η εντολή είναι να κάθονται γονατιστοί με ψηλά το κεφάλι. Η ζέστη είναι αφόρητη και αρκετοί λιποθυμούν. Όσες γυναίκες προσπαθούν να πλησιάσουν τους κρατούμενους προσφέροντάς τους λίγο νερό, κακοποιούνται μπροστά σε όλους. Ο Ταγματασφαλίτης Πλυντζανόπουλος, που φοράει κάσκα και κρατά μαστίγιο, δίνει το γενικό πρόσταγμα. Ο Γ. Σγούρος με το γιο του Θεόδωρο Σγούρο που είναι ντυμένος τσολιάς, παίρνουν θέσεις. Στην πλατεία εμφανίζονται ελάχιστοι ρουφιάνοι Κοκκινιώτες που φορούν μαύρες κουκούλες και έχουν καλυμμένα τα πρόσωπά τους (για να μην τους αναγνωρίσουν τα θύματα). Ο ρόλος τους είναι συγκεκριμένος, ως γνήσιοι προδότες υποδεικνύουν στους Γερμανούς ποιους να εκτελέσουν. Οι προδότες Κιρκόρ Μπαταβιάν, Γρηγόρης Ιωαννίδης, Μπεμπέκογλου, Μεϊμάρης κ.α. αρχίζουν να υποδεικνύουν άτομα. Ο γνωστός χαφιές της Κοκκινιάς, Μπατράνης, διακρίνει μέσα στο πλήθος το λοχαγό του ΕΛΑΣ Αποστόλη Χατζηβασιλείου και με ειρωνεία τον χαιρετά και δίνει το σύνθημα. Αφού με την ξιφολόγχη του βγάζουν το μάτι και του σχίζουν τα μάγουλα, τον περιφέρουν ανάμεσα στο πλήθος ζητώντας του να προδώσει τους συναγωνιστές του. Η απάντηση του ΕΛΑΣίτη λοχαγού ήταν «Πατριώτες, σηκώστε το κεφάλι, μη φοβάστε. Δεν πρόκειται να προδώσω κανέναν». Σέρνεται για να κρεμαστεί αναίσθητος. Λίγο πριν ξεψυχήσει ψέλλισε : «ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ ΕΚΔΙΚΗΣΗ»!!!.
Ακολουθεί ο γραμματέας της ΚΟΒ Κιλικιανών του Κ.Κ.Ε., Παναγιώτης Ασμάνης που τον κομμάτιασαν στην κυριολεξία καθώς τον έσερναν για εκτέλεση. Τον σκότωσε ο ίδιος ο Πλυντζανόπουλος.
Οι δοσίλογοι Βακαλόπουλος, Παρθενίου, Τσιμπιδάρος, Τσανακαλιώτης, Τηλέμαχος, Μόρφης (της Ειδικής Ασφάλειας), Μητρόπουλος, Γκίνος μαζί με το λοχαγό Παπαγεωργίου και τον διερμηνέα Ανθόπουλο συνεχίζουν το έργο της ρουφιανιάς με το δάχτυλο τεντωμένο : «Εσύ εκεί, κι εσύ εμπρός σήκω. Εσύ ο κομμουνιστής».
Οι κουκουλοφόροι σαν τα φίδια σέρνονται μέσα στο πλήθος και διαλέγουν και ο δήμιος εκτελεί. Μέχρι να τους πάνε στον τόπο της εκτέλεσης τους βασανίζουν απάνθρωπα. Το Μαρτύριο τελειωμό δεν έχει. Τη στιγμή αυτή ξεχωρίζει ο ηρωισμός του Κώστα Περιβόλα ο οποίος, την ώρα που τον πάνε για εκτέλεση, ορμά πάνω στον Πλυντζανόπουλο και τον πιάνει από το λαιμό, Ο δήμιος προλαβαίνει και τον εκτελεί επί τόπου. Σωρός τα πτώματα, τσουβαλιασμένα το ένα πάνω από το άλλο. Οι Γερμανοί δίνουν διαταγή στους («Έλληνες») κουκουλοφόρους να σκυλέψουν τους νεκρούς. Τα κτήνη ορμούν πάνω στα κουφάρια των εκτελεσθέντων και αρχίζουν να τους παίρνουν ότι αντικείμενα αξίας είχαν πάνω τους (ρολόγια, δαχτυλίδια , βέρες κ.α.). Δεν πρόλαβαν να ολοκληρώσουν το αποτρόπαιο ανοσιούργημά τους και οι ίδιοι οι Γερμανοί εκτέλεσαν ορισμένους από αυτούς επί τόπου. Ανάμεσα σ΄ αυτούς ήταν και οι προδότες Μπατράνης και Μπεμπέκογλου. Το απόγευμα, περίπου 8000 Κοκκινιώτες όμηροι οδηγούνται στο στρατόπεδο του Χαϊδαρίου. Τα διάφορα ιστορικά βιβλία αναφέρουν ότι οι εκτελεσθέντες στο μπλόκο της Κοκκινιάς ήταν 300 – 315 άτομα.

Δαμάστα, 21 Αυγούστου 1944 : Οι Γερμανοί εκτέλεσαν στις 21 Αυγούστου 1944 τους 30 πιο μάχιμους άνδρες του χωριού στη θέση «Κερατίδι». Στη συνέχεια εκκένωσαν και ισοπέδωσαν το χωριό.

8 Σεπτεμβρίου 1944 : Εκτελούνται στη Θεσσαλονίκη 8 Εβραίοι.

14 Σεπτεμβρίου 1944 : Οι Έλληνες συνεργάτες των Γερμανών πραγματοποιούν μαζική σφαγή στα Γιαννιτσά, δείχνοντας όλη τους τη βαρβαρότητα. Τα ελληνικά ένοπλα σώματα του Φριτς Σούμπερτ και του γερμανόφιλου Γεωργίου Πούλου συλλαμβάνουν κατοίκους της πόλης. Κάποιους τους εκτελούν σε μια αποθήκη, ενώ τους περισσότερους τους εκτελούν και τους ρίχνουν σε ένα μεγάλο τάφο. Το θλιβερό περιστατικό συνέβη λίγο πριν την απελευθέρωση των Γιαννιτσών, τη στιγμή που όλα τα τμήματα του 30ου και 16ου συντάγματος του ΕΛΑΣ απουσίαζαν από την περιοχή καταδιώκοντας τους Γερμανούς κατακτητές στην υποχώρησή τους. Τότε, οι ένοπλοι Έλληνες συνεργάτες των Γερμανών, με επικεφαλείς τους Πούλο, Σκαπέρδα και Σίαρη βρίσκουν την ευκαιρία και διαπράττουν στα Γιαννιτσά ένα από τα πιο φρικιαστικά κακουργήματά τους. Από τα βαθιά χαράματα μπλοκάρουν την πόλη των Γιαννιτσών και ως το μεσημέρι, με βρισιές, απειλές και ξυλοδαρμούς, συγκεντρώνουν περίπου 3.000 άνδρες από 12-80 ετών στο προαύλιο του Α' δημοτικού σχολείου. Βγάζουν από το πλήθος των συλληφθέντων περίπου 10 μελλοθάνατους τους οποίους βάζουν στο διπλανό οικόπεδο, να ανοίξουν έναν τεράστιο τάφο διαστάσεων 4χ6 και ύψους 2,5 μέτρων και μέχρι το σούρουπο κάτω από την επιστασία του Γερμανού Σούμπερτ σφαγιάζουν μέσα κι έξω από τον σκαμμένο τάφο με πρωτάκουστη θηριωδία. Υπολογίζεται ότι δολοφονήθηκαν 75 με 104 άτομα.

30 Σεπτεμβρίου 1944 : Οι Ιταλοί εκτελούν 49 άτομα στην Παραμυθιά
της Ηπείρου.

Σεπτέμβριος 1944 : Γερμανικές μονάδες μαζί με ένοπλα τμήματα Ελλήνων συνεργατών τους εισέβαλαν στο χωριό Χορτιάτης. Το Τάγμα του Σούμπερτ σκόρπισε τον τρόμο. Συνολικά έκαψαν πυροβόλησαν ή έσφαξαν 146 άτομα, εκ των οποίων οι 109 ήταν γυναίκες. Οι περισσότεροι από τους δολοφονηθέντες κάηκαν ζωντανοί στο φούρνο του χωριού.

 

 

http://www.zougla.gr/blog/article/491493

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΟΙ ΟΜΑΔΙΚΕΣ ΝΑΖΙΣΤΙΚΕΣ ΕΚΤΕΛΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ"

«Μέγας» Κωνσταντίνος και Χριστιανισμός

Κατά γενική ομολογία, το κομβικό σημείο στο οποίο ο Χριστιανισμός εκτινάχθηκε από το περιθώριο και άνοιξε ο δρόμος για να φέρει τα πάνω κάτω στην παγκόσμια ιστορία (με όλες τις γνωστές συνέπειες), ήταν τα χρόνια κατά τα οποία αυτοκράτορας τής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, ήταν ο Κωνσταντίνος ο Α’. Ως γνωστόν, ο Κωνσταντίνος με το «Διάταγμα τών Μεδιολάνων» (Mediolanum: Το σημερινό Μιλάνο τής Ιταλίας), αναγνώρισε και νομιμοποίησε τον Χριστιανισμό, στα πλαίσια της ανεξιθρησκείας. Ήταν το πρώτο μεγάλο βήμα για την θρησκεία που έκτοτε θα έδειχνε τα δόντια της και με την κάλυψη τής αυτοκρατορικής εξουσίας και θα άλλαζε τον κόσμο -προς το χειρότερο.

Το ερώτημα για τον πολύ κόσμο, όμως, είναι τεράστιο: Τί οδήγησε τον Κωνσταντίνο στην απόφαση αυτή, δεδομένου ότι μέχρι τότε, οι χριστιανοί είχαν αντιρωμαϊκή και αντικρατική συμπεριφορά, ήταν εχθρικοί προς τις άλλες θρησκείες, ενώ δεν μπορεί να παραβλέψει κανείς, ότι αρνούνταν και την απαιτούμενη λατρεία τού αυτοκράτορα;

Ήταν «θεία φώτιση»; Μια ειλικρινής προσπάθεια τού αυτοκράτορα να επιφέρει την ειρήνη μεταξύ τών υπηκόων τής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας; Ή μήπως…κάτι άλλο;

Ας τα πάρουμε λοιπόν ένα ένα…

«Θεία φώτιση»
Είναι γνωστή η χριστιανική εκδοχή τής μεταστροφής τού αυτοκράτορα, όταν είδε το περίφημο «Εν τούτω νίκα» στον ήλιο τού καταμεσήμερου, όπου ο Κωνσταντίνος και οι στρατιώτες του, κατά την διάρκεια εκστρατείας, είδαν αυτό το μήνυμα (οι απόψεις διίστανται αν το είδαν στον ύπνο τους ή στον ξύπνιο τους). Το καταπληκτικό με αυτό το μήνυμα, είναι ότι ήταν γραμμένο σε μια γλώσσα (την ελληνική) την οποία ο Ιλλυριός Κωνσταντίνος την αγνοούσε… (Κι εδώ πάντως οι απόψεις διίστανται, καθώς αναφέρεται και η λατινική εκδοχή: «In hoc signo vinces»).

Σύμφωνα με τον χριστιανικό αυτό μύθο (γιατί σαφώς περί μύθου πρόκειται), το μήνυμα «Εν τούτω νίκα», συνοδεύονταν από έναν συνδυασμό τών ελληνικών γραμμάτων «Χ» και «Ρ», τον οποίον οι χριστιανοί, άγνωστο με ποιο σκεπτικό, τον ονομάζουν…φωτεινό σταυρό.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "«Μέγας» Κωνσταντίνος και Χριστιανισμός"

Οι Αρχαίοι Έλληνες Κασσάνδρες προέβλεψαν

Ο Ησίοδος, 850 χρόνια προ Χριστού, κρίνοντας από τη συμπεριφορά τω συμπολιτών του, προέβλεπε: «Θα έρθει καιρός που νομοθέτης θα είναι η βία και η δύναμη. Οι κακοποιοί θα είναι σεβαστοί από όλους. Ο όρκος δεν θα δεσμεύει κανέναν και οι άξιοι δεν θα βρίσκουν καταφύγιο πουθενά».

Δυο-τρεις αιώνες αργότερα, ο μέγας σοφός Σόλων διαπίστωνε την επιβεβαίωση της πρόβλεψης του Ησιόδου: «Τώρα την πόλη τη χαλούν οι ίδιοι οι πολίτες, οι παραδόπιστοι με τα ελαφρά μυαλά τους, και της δημοκρατίας οι κεφαλές, με άδικες βλέψεις, γιατρειά να βάλουν δεν μπορούν στην απληστία τους, παρά την αδικία στην αδικία ποιος θα πλουτίσει».

Και ο ακόμη πιο επίκαιρος Ισοκράτης, με πίκρα διαπίστωνε: «Σε τέτοια αφροσύνη έχουν φθάσει μερικοί ώστε θεωρούν πως η αδικία είναι μεν επονείδιστη, μα από την άλλη είναι ωφέλιμη και συμφέρει στην καθημερινή ζωή. Ενώ η δικαιοσύνη είναι σίγουρα αξιέπαινη, αλλά πιο πολύ ωφελεί όσους δεν την έχουν, παρά όσους την έχουν».

Και να επαναλάβω τις επικαιροποιηθείσες διαπιστώσεις που αποδίδονται επίσης σε αυτόν το μεγάλο υμνητή της αρχαίας Αθηναϊκής Δημοκρατίας: «Η δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται διότι καταχράστηκε το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας, διότι έμαθε στους πολίτες να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα, την παρανομία ως ελευθερία, την αναίδεια του λόγου ως ισότητα και την αναρχία ως ευδαιμονία».

Ο Ισοκράτης επίσης επισήμαινε: «Από παλιά εσείς συνηθίζατε να περιφρονείτε όλους τους άλλους εκτός από εκείνους που συμφωνούσαν με τις επιθυμίες σας. Έτσι έχετε αναγκάσει τους ρήτορες να μην φροντίζουν και να μην σκέπτονται εκείνα που συμφέρουν τον πολίτη, αλλά πώς θα βγάλουν λόγους που θα σας αρέσουν. Και όμως, αν θέλατε να αναζητείτε το συμφέρον των πολιτών, θα έπρεπε να προσέχατε περισσότερο εκείνους που διαφωνούν μαζί σας παρά εκείνους που συμφωνούν για να σας ευχαριστήσουν».

Και ο Λογγίνος, το 100 μ.Χ., με αγανάκτηση κατήγγελλε και προειδοποιούσε: «Ο άμετρος και αχαλίνωτος πλουτισμός με τους απογόνους του (πλεονεξία και τρυφηλότητα) γεννούν την ύβρη, την παρανομία και την αναισχυντία».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Οι Αρχαίοι Έλληνες Κασσάνδρες προέβλεψαν"

ΕΠΙΣΚΥΡΟΣ - Το Αρχαίο Ελληνικό Ποδόσφαιρο

Επίσκυρος:" ό, παιδιά τις, διά σφαίρας", " ό, μέ τά πολλών, σφαιρισμός " (Ησυχ.) {Από το Ομηρικό Λεξικό των LIDDEL & SCOTT}. Δηλαδή " αυτός που παίζει με τη σφαίρα (μπάλλα) " ή " αυτός που παίζει με πολλούς τη σφαίρα (μπάλλα)". Στην αγγλική μετάφραση του ίδιου Λεξικού λέει: Επίσκυρος = Ballgame, football or rugby.

Αν ανατρέξουμε στα Ομηρικά έπη θα βρούμε τις πρώτες πληροφορίες για παιχνίδι με μπάλλα στη λεκάνη της Μεσογείου. Μια παρόμοια αναφορά γίνεται και στον "Θεαίτητο" του Πλάτωνα.

Μεγάλη επιτυχία στην αρχαία Ελλάδα γνώρισε το παιχνίδι « Επίσκυρος » που είχε πάρει το όνομά του από τη γραμμή με σκύρα (σπασμένα κομμάτια πέτρας, πετραδάκια) που χώριζε το γήπεδο.Με λίγα λόγια είχαμε και κεντρική διαχωριστική γραμμή, των δύο μεγάλων περιοχών του γηπέδου.
(Σωκράτης) Λέγεται τοίνυν, ἔφη, ὦ ἑταῖρε, πρῶτον μὲν εἶναι τοιαύτη ἡ γῆ αὐτὴ ἰδεῖν, εἴ τις ἄνωθεν θεῷτο, ὥσπερ αἱ δωδεκάσκυτοι σφαῖραι, ποικίλη, χρώμασιν διειλημμένη, ὧν καὶ τὰ ἐνθάδε εἶναι χρώματα ὥσπερ δείγματα, οἷς δὴ οἱ γραφῆς καταχρῶνται.

(μτφ): “Λέγεται λοιπόν, ω συνομιλητή, πως η γη, εάν την δει κανείς από ψηλά είναι σαν τις σφαίρες (μπάλες) που αποτελούνται από δώδεκα κομμάτια διαφορετικού δέρματος. Είναι δηλαδή πολύχρωμη σφαίρα και τα μέρη της ξεχωρίζουν από τα χρώματα που έχει το καθένα
Πλάτων «Φαίδων» ή περί ψυχής [110b]

Άρα η μπάλα ήταν φτιαγμένη από 12 χρώματα, 12 κομμάτια δέρματος συμβολίζοντας τους 12 Έλληνες Θεούς.

«Φύγετε νεαροί, αυτό το παιχνίδι με την μπάλα φουσκωμένη από αέρα έχει γίνει για μεσήλικες και παιδιά» - Αρριανός ΧΙV 47
"Έριχνε ψηλά την σφαίρα και την γη που έθρεψε πολλούς άρχισε να κτυπά με προικισμένα πόδια και να κάνη στροφές γρήγορες και εναλλασσόμενες, ενώ οι άλλοι νέοι τον ζητωκραύγαζαν και στον ουρανό υψώνονταν δυνατές φωνές." - Οδύσσεια Θ 370 - 375

Μπάλα που βρέθηκε μετά από ανασκαφές στην Σαμοθράκη.

Πληροφορούμεθα λοιπόν από τον αρχαιολόγο Ε. Μπεξή στο περιοδικό ΙΧΩΡ ότι:
Υπήρχε ένα άθλημα με το όνομα "Επίσκυρος".

Το γήπεδο που διεξήγετο ο αγώνας ήταν χωρισμένο σε δύο μέρη με γραμμές από χαλίκια και η μπάλα ήταν κατασκευασμένη από δερμάτινα κομμάτια ραμμένα μεταξύ τους με εντόσθια ζώων, ενώ στις άκρες του γηπέδου ήταν χαραγμένη μία γραμμή που συμβόλιζε τα δύο τέρματα.

Η μπάλα ήταν φουσκωμένη με αέρια και εξωτερικά ήταν ζωγραφισμένη με ζωντανά χρώματα και γεωμετρικά σχήματα. Σκοπός ήταν και για τις δύο ομάδες όπως και σήμερα να περάσουν την μπάλα από την απέναντι εστία, το τέρμα.

Εντύπωση προξενεί επίσης η ιατρική(!) παρατήρηση του αθλήματος. Ο μεγάλος γιατρός της ύστερης αρχαιότητος Γαληνός μας δίνει μία καταπληκτική περιγραφή στο έργο του "Περί ασκήσεων με μικρή μπάλα" του παιχνιδιού.

"Όταν οι παίκτες παρατάσσονται σε αντίθετες σειρές και αγωνίζονται, για να εμποδίσουν τον αντίπαλο κρατήσει την μπάλα στο κέντρο, τότε είναι βίαια άσκηση με κρατήματα στους ώμους και λαβές πάλης. Έτσι το κεφάλι και ο λαιμός ασκούνται με τις κινήσεις, τα κρατήματα των ώμων και τα πλευρά και το στήθος και το στομάχι ασκούνται από τα κρατήματα και τις λαβές πάλης με τα χέρια. Σε αυτό το παιχνίδι οι γλουτοί και τα πόδια τεντώνονται βίαια, γιατί αποτελούν την βάση των κινήσεων. Ο συνδυασμός με το τρέξιμο μπροστά και πίσω και τα πηδήματα στα πλάγια, κάθε άλλο παρά μικρή άσκηση είναι όχι μόνο για τα πόδια αλλά και για όλο το σώμα που είναι σε κίνηση."

Εάν δεν αρκούν τα λόγια έχουμε και "κατευθείαν αναμετάδοση" από το αρχαιολογικό μουσείο Αθηνών αθλητή - ποδοσφαιριστή, ο οποίος προσπαθεί με άψογη τεχνική να κοντρολάρει την μπάλα πάνω στο δεξί του πόδι. Είναι σαφές ότι ο παίκτης δεν πρέπει να πιάσει την μπάλα με τα χέρια του γι’ αυτό τα κρατάει πίσω από την πλάτη του. (Αρχική φώτο).

Μας διασώζονται ακόμη και ονόματα διάσημων «ποδοσφαιριστών» της αρχαιότητος, όπως του Αριστόνικου του Καρυστίου, του Δημοτέλη του Χίου, του Χαιρεφάνη και του Κτησιβίου του Χαλκιδέως.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΕΠΙΣΚΥΡΟΣ - Το Αρχαίο Ελληνικό Ποδόσφαιρο"

ΕΞΥΠΝΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΓΙΑ ΤΗΝ Γραμμική Β'

ΕΞΥΠΝΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΚΑΘΗΓΗΤΗ Κρήτη: Μάθετε να γράφετε στη Γραμμική Β'!!

Καθηγητής στο Ηράκλειο Κρήτης επιχειρεί τη διάδοση της πρώτης γραφής της ελληνικής γλώσσας, της Γραμμικής Β', φτιάχνοντας μάλιστα και σχετικό λογισμικό!
Ο καθηγητής κ. Μηνάς Τσικριτσής που ασχολείται εδώ και 20 χρόνια με τη μαγεία των αρχαίων γραφών, είχε μια καταπληκτική ιδέα: Να διαδώσει την πρώτη γραφή της Ευρώπης, τη Γραμμική Β', στο χώρο του τουρισμού! Έφτιαξε μάλιστα μαζί με το φίλο του, τον πλαστικό χειρουργό Ανδρέα Μανιό, ένα λογισμικό που δίνει τη δυνατότητα στους χρήστες να πληκτρολογούν ένα όνομα και αυτό αυτομάτως να «μεταφράζεται» στη Γραμμική Β!
Ήρθε μάλιστα σε επαφή με τον πρόεδρο της Ένωσης ξενοδόχων Ηρακλείου κ. Ανδρέα Μεταξά, κι αποφασίστηκε να γίνουν επιμορφωτικά σεμινάρια, λίγων ωρών, σε όσους ξενοδόχους το επιθυμούν προκειμένου οι ενδιαφερόμενοι να έρθουν σε επαφή με τη Γραμμική Β' και αυτή να αξιοποιηθεί ως «εργαλείο» για την τουριστική προβολή του νησιού!
«Έχουμε θησαυρούς που δεν έχουμε αξιοποιήσει» είπε στο MadeinCreta ο κ. Τσικριτσής, «άλλοι λαοί όπως στην Αίγυπτο ακόμα και τις ταμπέλες τους, τις έχουν στην αρχαία γραφή τους».
Και όχι μόνο αυτό. Όποιος έχει επισκεφθεί την Αίγυπτο αποκλείεται να μην έχει επιστρέψει με ένα κόσμημα το οποίο θα φέρει το όνομά του στα αιγυπτιακά ιερογλυφικά. Κάτι ανάλογο θα μπορούσε να γίνει και με τη Γραμμική Β', για αρχή στα ξενοδοχεία ή σε οποιονδήποτε κλάδο ασχολείται με το τουριστικό προϊόν. Σταδιακά θα αρχίσει να διαδίδεται μια γραφή που χρησιμοποιήθηκε στη Μυκηναϊκή περίοδο από το 17ο ως τον 13ο αι. π.Χ.
"Είναι πολύ σημαντικό οι Κρήτες να μάθουν, να έχουν σχέση, με την πρώτη τους γραφή. Η γραφή είναι ένα στοιχείο που διασώζει τον πολιτισμό και την ιστορία. Να μπορέσουν αυτό να το δείξουν και στον ξένο επισκέπτη. Αν ο ξένος που έρχεται στο νησί, πάει στη ρεσεψιόν και του δώσουν το όνομά του γραμμένο στη Γραμμική Β, δεν θα το πετάξει ποτέ'' καταλήγει ο καθηγητής...

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΕΞΥΠΝΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΓΙΑ ΤΗΝ Γραμμική Β'"

Oι δέκα πιο εξυπνοι άνθρωποι στη Γη σημερα

Oι δέκα εξυπνότεροι άνθρωποι στη Γη

            

Ο Τέρενς Τάο είναι ο εξυπνότερος άνθρωπος αυτή τη στιγμή στον κόσμο, σύμφωνα με τη λίστα που κατάρτισε και έδωσε στη δημοσιότητα η ιστοσελίδα superscolar.org. Δείτε ποιοι είναι οι υπόλοιποι εννιά που συμπληρώνουν την ξεχωριστή δεκάδα.

Η συγκεκριμένη ιστοσελίδα θεωρείται έγκυρη και βασίζεται στο IQ που έχει επισήμως καταμετρηθεί καθώς και στα βραβεία και τις διακρίσεις που έχουν κατακτήσει οι δέκα διάνοιες.
Ο Δείκτης Νοημοσύνης (Intelligence Quotient, IQ) είναι ο δείκτης ο οποίος μετρά προσεγγιστικά την ευφυΐα ενός ατόμου σε σχέση με τον υπόλοιπο πληθυσμό.
Το IQ κάθε ατόμου μετράται με διάφορες μεθόδους, οι οποίες περιλαμβάνουν συνήθως τεστ με ερωτήσεις ή διαδικασίες με καθορισμένα αντικείμενα. Παρά τις διαφορές στον σχεδιασμό τους, αυτά τα τεστ μετρούν γενικά την ίδια μορφή ευφυΐας, κυρίως την λογική και επαγωγική σκέψη και όχι και τη φαντασία, την αποφασιστικότητα, τη συναισθηματική νοημοσύνη κλπ που θα έδιναν πιο συνολικά την εικόνα ευφυΐας κάποιου.
Ωστόσο όπως, υπογραμμίζεται , σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιεύει unitedreporters.gr και από τους συντάκτες της ιστοσελίδας, πως η λίστα δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να εκληφθεί ως «Ευαγγέλιο», «αφού η έννοια της εξυπνάδας είναι κάτι υποκειμενικό κι υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί παράγοντες πέρα από το IQ που καθορίζουν πόσο έξυπνος είναι κάποιος».
Η λίστα των «εγκεφάλων»:
1. Τέρενς Τάο, μαθηματικός
Γεννήθηκε το 1975 στην Αυστραλία. Σύμφωνα με το Smithsonian Online Magazine, ο Τάο διδάχθηκε βασική αριθμητική από την ηλικία των δύο ετών .
Το 1986 σε ηλικία 10 ετών παίρνει μέρος στη Διεθνή Μαθηματική Ολυμπιάδα και κερδίζει το χάλκινο μετάλλιο, το 1987 το αργυρό και το επόμενο έτος σε ηλικία 13 ετών κερδίζει το χρυσό μετάλλιο. Είναι ο μικρότερος μαθητής που κέρδισε χρυσό μετάλλιο στην ιστορία των Μαθηματικών Ολυμπιάδων. Το 2006 πήρε το βραβείο «Fields» (βραβείο Νόμπελ στα Μαθηματικά). Έχει ασχοληθεί με την Αρμονική Ανάλυση , την Συνδυαστική , Μερικές Διαφορικές εξισώσεις , Αναλυτική Θεωρία Αριθμών.
IQ:230-Ηλικία:36
2. Κρίστοφερ Χιράτα, αστροφυσικός
Ο Κρίστοφερ Χιράτα στα 13 του κέρδισε χρυσό μετάλλιο στην Παγκόσμια Ολυμπιάδα Φυσικής, στα 14 μπήκε στο πανεπιστήμιο και ήδη από τα 16 του δουλεύει στην NASA πάνω σε projects για τον αποικισμό στον Άρη. Σήμερα είναι μόλις, 30 ετών.
IQ:225-Ηλικία:30
3. Κιμ Ουνγκ Γιονγκ, φυσικός
Ο κάτοχος του ρεκόρ του βιβλίου Γκίνες για τις τέσσερις γλώσσες (Κορεάτικα, Γιαπωνέζικα, Αγγλικά και Γερμανικά) που μιλούσε άπταιστα, στην ηλικία των... δύο ετών. Έχει εργαστεί στη NASA ως έφηβος και έχει εκπαιδευτεί στην Εθνική Υπηρεσία Αεροναυτικής και Διαστήματος των ΗΠΑ, από την ηλικία των 8 ετών.
IQ:210 Ηλικία:50
4. Ρίκ Ρόσνερ, σεναριογράφος
Ο Ρόσνερ είναι ο άνθρωπος που γράφει τα κείμενα για το διάσημο σώου του Τζίμι Κίμελ καθώς και για πολλές αμερικανικές εκπομπές. Στο παρελθόν έχει εργαστεί ως γυμνό μοντέλο, στρίπερ και σερβιτόρος με... roller skates.
IQ:190-Ηλικία:52
5. Γκάρι Κασπάροφ, σκακιστής
Πρόκειται για τον νεότερο άνθρωπο που κέρδισε τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή, στα 22 του χρόνια. Πλέον έχει αποσυρθεί από το άθλημα και βγάζει τα προς το ζην γράφοντας βιβλία και δίνοντας διαλέξεις.
IQ:190-Ηλικία:49
6. Τζέιμς Γουντς, ηθοποιός
Ο πασίγνωστος ηθοποιός έχει κερδίσει τρία βραβεία Emmy και έχει προταθεί δύο φορές για το Όσκαρ.
Ο 65χρονος ηθοποιός γράφτηκε με υποτροφία στα μαθηματικά στο φημισμένο UCLA όταν ήταν ακόμη μαθητής γυμνασίου. Στη συνέχεια όμως τον κέρδισε η έβδομη τέχνη και έστρεψε την πλάτη του σε μια ακαδημαϊκή καριέρα για χάρη του σελιλόιντ.
Έχει συνδέσει το όνομα του με ταινίες όπως τα «Once Upon a Time in America», «Salvador», «Nixon», «Ghosts of Mississippi», κ.α.
IQ:180-Ηλικία:65
7. Πολ Άλεν, επιχειρηματίας
Ο Πολ Άλεν είναι συνιδρυτής της Microsoft και δισεκατομμυριούχος, με μια προσωπική περιουσία που ανέρχεται στα 10 δισ. ευρώ. Είναι ο 48ος πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο και ένας από τους πιο γενναιόδωρους φιλάνθρωπους της υφηλίου.
IQ:170-Ηλικία:59
8. Τζούντιτ Πόλγκαρ, σκακίστρια
Η νεότερη πρωταθλήτρια σκακιού στην ιστορία. Στα 15 της κατάφερε να κατακτήσει τον τίτλο, παίρνοντας την πρωτοκαθεδρία από τον Μπόμπι Φίσερ, που όταν είχε γίνει παγκόσμιος πρωταθλητής, ήταν κατά ένα μήνα μεγαλύτερος.
Ο πατέρας της εφάρμοσε πάνω της μια πρωτοποριακή εκπαιδευτική μέθοδο που εξειδικεύεται αποκλειστικά σε ένα πεδίο γνώσης.
IQ:170-Ηλικία:35
9. Σερ Άντριου Γουάιλς, μαθηματικός
Βρετανός καθηγητής του φημισμένου πανεπιστήμιου Πρίνστον ,ο οποίος κατάφερε το 1995 κι έλυσε το «τελευταίο θεώρημα του Φερμά», το αποκαλούμενο και «δυσκολότερο μαθηματικό γρίφο στην ιστορία» που απασχολούσε τους επιστήμονες επί 358 χρόνια. Μόλις.
Έχει κερδίσει 15 διεθνή βραβεία μαθηματικών και επιστήμης .
IQ:170-Ηλικία:59
10. Στίβεν Χόκινγκ, αστροφυσικός
Συγγραφέας 7 βιβλίων και κατά πολλούς, διάδοχος του Αλβέρτου Αϊνστάιν. Έχει κερδίσει 14 διεθνή βραβεία. Σίγουρα, ο πιο αναγνωρίσιμος από τους δέκα της σχετικής λίστας.
IQ:160-Ηλικία:70

Read more: http://www.newsbomb.gr/blogs/story/269221/oi-deka-exypnoteroi-anthropoi-sti-gi#ixzz2HbNxBBWP

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Oι δέκα πιο εξυπνοι άνθρωποι στη Γη σημερα"

Oι Μονάδες μέτρησης στην αρχαία Ελλάδα

Οι αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιούσαν το στάδιο για να μετρούν τις αποστάσεις. Το μήκος του σταδίου διέφερε στις αρχαίες πόλεις και εξαρτιόταν από το μήκος του ποδός.

το αττικό στάδιο είχε μήκος 184,98 μέτρα,
το ολυμπιακό στάδιο 192,27 μέτρα,
το οδοιπορικό στάδιο 157,50 μέτρα.
Αθήνα – Ολυμπία : (660 στάδια)
Ελευσίνα – Ιωλκός : (550 στάδια)
Μεγαλόπολη – Φιγάλεια : (660 στάδια)
Ιδαίον άνδρο στην Κρήτη – Σμύρνη : (2198 στάδια)
Πέλλα – Κέρκυρα : (1350 στάδια)
Κινύρα Θάσου – Καρδαμύλη Χίου : (1700 στάδια)
Δωδώνη – Διόν : (1010 στάδια)

Σα μονάδες μέτρησης μήκους στην αρχαία Ελλάδα χρησιμοποιούσαν :

1 αιγυπτιακός σχοινός = 40 οδοιπ. στάδια
1 περσικός παρασάγγης = 30 οδοιπ. στάδια
ο δόλιχος = 12 στάδια = 2219 μέτρα ή κατ’ άλλους 24 στάδια, περίπου 5 χιλιόμετρα
1 ιππικόν = 4 στάδια
ο δίαυλος = 2 στάδια.
το στάδιο = 600 πόδες = 185 περίπου μέτρα. (αττικό στάδιο)
το πλέθρο = 100 πόδες = 30,88 μέτρα.
η άμμα = 18,4 μέτρα
1 πήχυς = 1,5 πόδες = 24 δάκτυλοι = 46,32 εκατοστά
1 πυγών = 20 δάκτυλοι = 38,60 εκατοστά
1 πυγμή = 18 δάκτυλοι = 34,74 εκατοστά
1 πους = 16 δάκτυλοι = 30,88 εκατοστά
1 σπιθαμή = 12 δάκτυλοι = 23,16 εκατοστά
1 λιχάς = 0,5 πους = 8 δάκτυλοι = 15,44 εκατοστά
1 παλαιστή ή παλαστή = 4 δάκτυλοι = 7,72 εκατοστά
1 δάκτυλος = 1,93 εκατοστά

Τα κυριότερα μέτρα επιφάνειας ήταν το τετραγωνικό πλέθρο = 950 τετραγωνικά μέτρα. η άρουρα (1/4 του πλέθρου) και ο έκτος (1/6 του πλέθρου).

ΒΑΡΟΣ
Η βάση των μονάδων για την μέτρηση των στερεών ήταν ο κύαθος
1 μέδιμνος = 6 εκτείς
1 εκτεύς = 8 χοίνικες
1 ημίεκτον = 4 χοίνικες
1 χοίνικας = 2 ξέστες
1 ξέστης = 3 κότυλες
1 κοτύλη = 6 κύαθοι
1 μέδιμνος = 79, 488 λίτρα
1 εκτεύς = 13,248 λίτρα
1 ημίεκτον = 6,624 λίτρα
1 χοίνικας = 1,656 λίτρα
1 ξέστης = 0,828 λίτρα
1 κοτύλη = 0,276 λίτρα
1 κύαθος = 0,046 λίτρα
Για τα υγρά (χωρητικότητα) η βάση των μονάδων μέτρησης ήταν και πάλι ο κύαθος
Κύαθος
Ο κύαθος ήταν αρκετά εύχρηστο αγγείο και γι’ αυτόν ο Αθηναίος λέει ότι ήταν το απαραίτητο σκεύος και στις οικίες των πλουσίων και στις καλύβες των φτωχών. Χρησίμευε και ως μέτρο της ενδεδειγμένης από τον οινοχόο αναλογίας μείξεως του οίνου με το νερό. Ο Πολυδεύκης λέει ότι σε πέντε κυάθους οίνου αναλογούν δέκα κύαθοι ύδατος. Κατά το συμπόσιο, ο δούλος, που βρίσκονταν κοντά στον κρατήρα με τον κύαθο στο χέρι, συμπλήρωνε κρασί από τον κρατήρα και έχυνε το μεθυστικό υγρό στο ποτήρι του συνδαιτυμόνος, “κυαθίζων” αυτό, όπως λέει ο Αθήναιος. Κατά την οινοποσία, ο αμφιτρύων όριζε τον αριθμό των κυάθων, τους οποίους ο οινοχόος έπρεπε να χύνει στο ποτήρι του κάθε συνδαιτυμόνος. ο κύαθος χρησίμευε αποκλειστικά ως αντλητήρας και ως δοχείο μεταφοράς του οίνου από τον κρατήρα στο ποτήρι. Είχε μια μακριά κάθετη λαβή για να φθάνει στο βάθος του κρατήρα.
1 μετρητής = 12 χόες
1 χους = 16 ξέστες
1 ξέστης = 2 κοτύλες
1 κοτύλη = 2 ημικότυλα
1 ημικότυλον = 2 οξύβαφα
1 οξύβαφον = 1,5 κύαθοι
1 μετρητής = 39,4 λίτρα
1 χους = 3,28 λίτρα
1 ξέστης = 0,205 λίτρα
1 κοτύλη = 0,1025 λίτρα
1 ημικότυλον = 0,051 λίτρα
1 οξύβαφον = 0,025 λίτρα
1 κύαθος = 0,0171 λίτρα
Η μνα, το τάλαντο, ο οβολός και η δραχμή ήταν αρχικά μονάδες βάρους και αργότερα και νομισματικές μονάδες.
Στην αρχαία Ελλάδα το βάρος μιας ασημένιας δραχμής ποίκιλε κατά τόπους: στο αιγινήτικο ή φειδώνιο σύστημα ζύγιζε 6,06 γραμμάρια, στο φοινικικό-ροδιακό κυμαινόταν από 3,64 έως 7,28 γραμμάρια ενώ στο ευβοϊκό-αττικό σύστημα από 4,366 έως 8,73 γραμμάρια.
1 τάλαντο = 26,6 κιλά
1 μνα = 0,44 κιλά
1 δραχμή = 4,32 γραμμάρια
1 οβολός = 0,72 γραμμάρια
1 τάλαντο = 60 μνες
1 μνα = 100 δραχμές 1 δραχμή = 6 οβολοί

http://eleysis69.wordpress.com

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Oι Μονάδες μέτρησης στην αρχαία Ελλάδα"

Κυπριακή ΑΟΖ και διαπραγματεύσεις

Του Νίκου Λυγερού

Μέσω του πλαισίου της κυπριακής ΑΟΖ, υπάρχει μεγάλη δραστηριότητα στις διαπραγματεύσεις με τις πετρελαϊκές εταιρείες. Πιο συγκεκριμένα βρισκόμαστε στην τελική φάση του δεύτερου γύρου αδειοδότησης. Και οι διαπραγματεύσεις αφορούν τα οικόπεδα 2, 3, 9, 10, 11. Έχει ενδιαφέρον και για τα ελληνικά δεδομένα, ότι η κυπριακή διαπραγματευτική ομάδα είναι ικανή να παλέψει σκληρά σε αυτό το επίπεδο, ενώ ο καθένας μας θα είχε την εντύπωση ότι ένα μικρό κράτος δεν μπορεί να συνομιλεί ισότιμα με τέτοιου τύπου εταιρειών. Βέβαια ο καθένας μας ξεχνά ότι είναι το μικρό κράτος που είναι ιδιοκτήτης των οικοπέδων και οι εταιρείες βρίσκονται σε ένα ανταγωνιστικό πεδίο μεταξύ τους. Σε αυτήν την περίπτωση έχουμε δυο κατηγορίες. Η πρώτη αφορά την ιταλο-κορεάτικη κοινοπραξία και σχετίζεται πρωτίστως με τα οικόπεδα 2 και 3, αλλά τώρα και το οικόπεδο 9 που αφορούσε αρχικά τη γαλλορωσική κοινοπραξία. Η εξέλιξη παρουσιάζεται ως θετική, αφού τα οικόπεδα 2 και 3 επικοινωνούν και στην ουσία με αυτήν την διπλή ανάθεση σβήνεται το εσωτερικό τους όριο. Επίσης το οικόπεδο 9 που είναι από τα πιο πλούσια σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της αναλογικής γεωλογίας, επικοινωνεί και αυτό με το οικόπεδο 2, πράγμα το οποίο επιτρέπει να έχουμε ένα ενιαίο πεδίο δράσης 9-2-3 από την ίδια κοινοπραξία. Με άλλα λόγια έχουμε μια τοπολογική συνέχεια, η οποία ξέρουμε πόσο σημαντική είναι σε τέτοιου τύπου υποθέσεων. Η δεύτερη κατηγορία αφορά την γαλλική εταιρεία και σχετίζεται πρωτίστως με το οικόπεδο 11. Τώρα όμως η πρόσφατη διαπραγμάτευση αφορά και το οικόπεδο 10, το οποίο εφάπτεται στο οικόπεδο 11. Με άλλα λόγια αν συνοψίσουμε τις όλες διαδικασίες και τις συνδυάσουμε με τα δεδομένα του οικοπέδου 12, όπου ερευνά αμερικανική Εταιρεία, τότε καταλαβαίνουμε ότι η μεγάλη εικόνα έχει ως εξής: Τα οικόπεδα 10-11 εφάπτονται στο οικόπεδο 12 το οποίο αγγίζει στο οικόπεδο 9 το σύμπλεγμα 9-2-3 κατά συνέπεια έχουμε μια ακολουθία του τύπου 10-11-12-9-2-3, η οποία εφάπτεται πάνω σε όλες τις ΑΟΖ με τις οποίες έχει υπογράψει μια συμφωνία η Κύπρος, δηλαδή με τις ΑΟΖ Αιγύπτου, του Ισραήλ και του Λιβάνου, πράγμα το οποίο αποτελεί μια αμφίδρομη ενίσχυση και μάλιστα σε διπλό επίπεδο. Θα ήταν καλό αυτές οι κινήσεις να γίνουν κατανοητές και στον ελλαδικό χώρο, για να μην έχουμε να ακούμε πια αυτές τις φοβίες που καταντούν να γίνονται κουραστικές, αφού μας αναγκάζουν να επαναλαμβάνουμε όχι πια επιχειρήματα αλλά ιστορικά δεδομένα που έχουν αλλάξει ριζικά την όλη πορεία της Κύπρου λόγω της ανάπτυξης του στρατηγικού σχεδιασμού που άρχισε με τη θέσπιση της Κυπριακής ΑΟΖ. Αντί λοιπόν να αναρωτιόμαστε πώς θα είναι το μέλλον, αρκεί να μελετήσουμε τα δεδομένα που υπάρχουν πια στην Κύπρο και δεν είναι πια ούτε εκτιμήσεις ούτε ουτοπίες για τον Ελληνισμό. Επίσης όταν είμαστε ενημερωμένοι μπορούμε να βοηθήσουμε κι εμείς στην πορεία των εξελίξεων κι όχι απλώς να περιμένουμε μέσα στην άγνοια ποια θα είναι τα αποτελέσματα που είναι ήδη γνωστά από άλλους.

Πηγή: http://www.lygeros.org/articles.php?n=11106&l=gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Κυπριακή ΑΟΖ και διαπραγματεύσεις"

Η γεωστρατηγική της ΑΟΖ

Του Νίκου Λυγερού

Όταν η Τουρκία δηλώνει ότι θα ανακηρύξει και αυτή ΑΟΖ, έχουμε τους δικούς μας φοβικούς που αναρωτιούνται τι θα κάνουμε. Το γελοίο του ερωτήματος προέρχεται από την απλή απάντηση που δίνει όχι η Ελλάδα, αλλά το ίδιο Δίκαιο της Θάλασσας. Ανακήρυξη μπορεί να γίνει από ένα κράτος, το οποίο έχει υπογράψει το Δίκαιο της Θάλασσας. Κατά συνέπεια αν η Τουρκία θέλει όντως να θεσπίσει την ΑΟΖ της και είναι όντως δικαίωμά της, και μάλιστα μονομερώς, όπως το προβλέπει η διαδικασία, πρέπει πρώτα να υπογράψει το Δίκαιο της Θάλασσας και πιο συγκεκριμένα να κάνει προσάρτηση σε αυτό. Αυτή η κίνηση όχι μόνο δεν θα προκαλέσει κανένα Casus Belli από την Ελλάδα, αλλά θα είμαστε και ευχαριστημένοι, διότι θα είναι μια έμμεση δικαίωση των θέσεων μας. Αυτή λοιπόν η φοβία δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα. Από την άλλη πλευρά όταν η Τουρκία δηλώνει οικόπεδα το 2009 και ξανά το 2012, κανένας δεν αναρωτιέται με ποιο δικαίωμα καταπατά τη δική μας θεωρητική ΑΟΖ. Και η απάντηση είναι πολύ απλή. Διότι η Ελλάδα δεν έχει θεσπίσει ΑΟΖ και δεν δηλώνει ούτε καν διεκδικεί ένα δικαίωμα που προέρχεται απλώς και άμεσα από το Δίκαιο της Θάλασσας. Σε κάθε περίπτωση λοιπόν η απάντηση σε όλα αυτά τα θεωρητικά ερωτήματα είναι απλή και λέγεται: θέσπιση της ελληνικής ΑΟΖ. Βέβαια αυτό είναι μόνο και μόνο το πρώτο βήμα της όλης διαδικασίας της αξιοποίησης της ΑΟΖ. Η γεωστρατηγική της ΑΟΖ λειτουργεί ως μια κινητήρια δύναμη σε όλο το πλαίσιο του Ελληνισμού και στην Ελλάδα και στην Κύπρο. Και θα ήταν καλό να συνειδητοποιήσουμε όλοι ότι η Τουρκία ήταν ενάντια στην ΑΟΖ, πριν καν υπάρξει η έννοια της ΑΟΖ, μέσω του Δικαίου της Θάλασσας. Και έκανε τρομερές και μάταιες προσπάθειες για να περάσουν οι ιδέες της. Όταν όμως κατάλαβε ότι δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς δίχως να θεσπίσει την ΑΟΖ της βέβαια, αφού θα έπρεπε να είχε υπογράψει το Δίκαιο της Θάλασσας, το οποίο αποφεύγει πάση θυσία, έκανε οριοθετήσεις μέσω της μέσης γραμμής στην Μαύρη θάλασσα και κανένας δεν είπε τίποτα. Ενώ στην ουσία είχε ήδη αποδειχτεί μία διπλωματική ήττα. Το ίδιο γίνεται και τώρα με την Κύπρο που έχει θεσπίσει την ΑΟΖ της από το 2004 δίχως κανένα ουσιαστικό πρόβλημα. Μάλιστα τώρα η Τουρκία φλερτάρει διπλωματικά με μία χώρα που δεν υπάρχει επίσημα για την εθνική της πολιτική, λόγω του μελλοντικού αγωγού φυσικού αερίου που θα περάσει από την Κύπρο, για να τροφοδοτήσει όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Εν συντομία, ακόμα και η Τουρκία, ακόμα και με λεονταρισμούς για εσωτερική κατανάλωση καταλαβαίνει ότι η ΑΟΖ δεν είναι πια μια ουτοπία, αλλά ένας αληθινός παράγοντας όχι μόνο οικονομικός, αλλά και γεωστρατηγικός που έχει κατά συνέπεια γεωπολιτικές προεκτάσεις. Ακόμα και να μην είχαμε καθόλου υδρογονάνθρακες και μάλιστα με αποδεδειγμένο τρόπο, πάλι θα ήταν σημαντικό να θεσπίσουμε την ΑΟΖ μας και μάλιστα να κάνουμε και όσες περισσότερες οριοθετήσεις γίνονται. Συνοπτικά, αν η Τουρκία δεν θέλει να κάνει οριοθέτηση μαζί μας, δεν μας απασχολεί καθόλου, θα το κάνουμε μόνο αν αλλάξει γνώμη. Διότι για την πλευρά της δεν θα αλλάξει τίποτα, κι εμείς θα αξιοποιούμε την ΑΟΖ μας μέσω του Ιονίου και Νότια της Κρήτης, όπου βρίσκονται τα μεγαλύτερα κοιτάσματα υδρογονανθράκων.

Πηγή: http://www.lygeros.org/articles.php?n=11109&l=gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η γεωστρατηγική της ΑΟΖ"