.png)
Πριν από 45 δευτερόλεπτα
Τετάρτη 21 Ιανουαρίου 2009
ΑΡΧΑΙΑ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ
Μέρος 2ο.
Ο ΤΗΛΕΓΡΑΦΟΣ ΤΟΥ ΠΟΛΥΒΙΟΥ
ΟΟ Έλληνας ιστορικός Πολύβιος σχεδίασε μία μέθοδο σηματοδότησης, όπου τα γράμματα του αλφαβήτου ήσαν χωρισμένα σε πέντε ομάδες πέντε στήλες από πέντε γράμματα στην κάθε μια. Η τελευταία στήλη είχε ένα γράμμα λιγότερο, αλλά αυτό δεν εμπόδιζε την χρήση του τηλέγραφου, όπως λέει ο ίδιος στο κεφ. 45 του δέκατου βιβλίου της ιστορίας του.
Και συνεχίζει: "Μετά από αυτά (αφού δηλ. χωρίσουν τα γράμματα σε στήλες), πρέπει να τις γράψουν κατά σειρά σε πέντε πινακίδες, και έπειτα να συμφωνήσουν ότι πρώτος θα υψώσει πυρσούς, και μάλιστα δύο, αυτός που θα θέλει να διαβιβάσει κάτι, και θα περιμένει να υψώσει κάτι ο άλλος, ώστε να είναι σίγουρο ότι θα προσέχουν και οι δύο.
Όταν κατεβάσουν τους πυρσούς αυτούς, ο πρώτος, πού μεταδίνει το μήνυμα, θα υψώσει τους πυρσούς από αριστερά, για να δείξει σε ποια πινακίδα πρέπει να προσέξει ο άλλος: δηλαδή έναν πυρσό για την πρώτη πινακίδα, ένα για τη δεύτερη, τρεις για την τρίτη και έτσι συνέχεια.
Μετά πάλι θα υψώσει πυρσούς από δεξιά, για να δείξει ποιό γράμμα από την πινακίδα πρέπει να σημειώσει ο άλλος. θα πρέπει επίσης να έχουν και οι δύο μια διόπτρα με δύο αυλίσκους, ώστε να βλέπουν με τον ένα στα δεξιά και με τον άλλο στα αριστερά εκείνου πού κάνει τα σήματα. Δίπλα στην διόπτρα πρέπει να τοποθετήσουν όρθιες τις πινακίδες, και να υψώσουν δεξιά και αριστερά από ένα τοίχωμα πέτρινο, μήκους τριών μέτρων περίπου και ύψους, όσο περίπου το ύψος ενός άντρα, για να φαίνονται καλά oι πυρσοί όταν υψώνονται πάνω από αυτό και να μην φαίνονται όταν κατεβαίνουν.
Όταν και οι δύο είναι έτοιμοι, αν ένας θέλει να μεταδώσει το μήνυμα "100 στρατιώτες μας προσχώρησαν στις τάξεις του εχθρού" πρέπει να διαλέξει λέξεις πού να έχουν την ίδια έννοια και όσο το δυνατό λιγότερα γράμματα. Έτσι μπορεί να πει "Κρήτες εκατό λιποτάκτησαν". Αν και τώρα τα γράμματα είναι λιγότερα από τα μισά, έχουν όμως το ίδιο νόημα.
Αυτό το γράφουν σε πινακίδα και αρχίζουν να σηματοδοτούν ως έξής: Πρώτο γράμμα είναι το Κ, που βρίσκεται στην δεύτερη ομάδα, δηλ. και στην δεύτερη πινακίδα.
Έτσι ο σηματοδότης θα υψώσει από τα αριστερά δύο πυρσούς, και ο λήπτης θα καταλάβει ότι πρέπει να προσέξει την δεύτερη πινακίδα. Έπειτα θα υψώσει από τα δεξιά πέντε πυρσούς, και ο λήπτης θα καταλάβει ότι πρέπει να βρει το πέμπτο γράμμα της δεύτερης πινακίδας και να το γράψει σε μία χωριστή πινακίδα. Έπειτα θα υψώσει τέσσερις πυρσούς από αριστερά, για να προσέξει ο λήπτης την τέταρτη πινακίδα, και μετά δύο από δεξιά, γιατί το Ρ είναι το δεύτερο γράμμα στην τέταρτη πινακίδα, και ο λήπτης θα πρέπει να γράψει το Ρ δίπλα στο Κ,. και έτσι συνέχεια μέχρι να μεταδοθεί όλο το μήνυμα". Αυτά έγραφε ο ιστορικός Πολύβιος, που επινόησε το σύστημα του το 150 π.Χ.
ΠΡΟΣΥΜΦΩΝΗΜΕΝΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ
Εδώ είναι ένα δείγμα πώς περίπου δούλευε ο κώδικας. Το αλφάβητο ήταν μοιρασμένο σε 5 σειρές και 5 στήλες. Έτσι με 2 ομάδες από 5 φωτιές η κάθε μία, μπορούσαν να μεταδώσουν οποιοδήποτε γράμμα. Με αυτόν τον τρόπο λέγεται ότι μπορούσαν να μεταδώσουν 20 με 25 λέξεις την ώρα. Όχι και πολύ γρήγορο αλλά πάντως δούλευε... Η χαμηλή ταχύτητα τους ώθησε να αναπτύξουν την στενογραφία με προσυμφωνημένους κώδικες.
Έτσι το γνωστό απ' το use-net CUL8R (see you later), απ' ότι βλέπετε, δεν είναι και τόσο φρέσκια ιδέα! ;-)
Αυτός ο τύπος επικοινωνίας με φωτιές χρησιμοποιήθηκε επίσης και με απλούστερη μορφή μέχρι και την Βυζαντινή περίοδο. Για κάθε ώρα της ημέρας ίσχυε διαφορετικό προσυμφωνημένο μήνυμα, από εκεί και το όνομα Ωρονόμιο του συστήματος. Αν λοιπόν στις 12 η ώρα βλέπανε κάποιο σήμα, σήμαινε "στείλτε στρατό" (ή οτιδήποτε άλλο είχε προσυμφωνηθεί). Αυτόματα το σήμα αναμεταδιδόταν από σταθμό σε σταθμό μέχρι την άλλη άκρη της αυτοκρατορίας. Αυτό το σύστημα ήταν απλούστερο, δούλευε χωρίς εξειδικευμένο προσωπικό και κάλυπτε αρκετά μεγαλύτερες αποστάσεις με τον ελάχιστο αριθμό αναμεταδοτών.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΑΡΧΑΙΑ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ"
Ο ΤΗΛΕΓΡΑΦΟΣ ΤΟΥ ΠΟΛΥΒΙΟΥ
ΟΟ Έλληνας ιστορικός Πολύβιος σχεδίασε μία μέθοδο σηματοδότησης, όπου τα γράμματα του αλφαβήτου ήσαν χωρισμένα σε πέντε ομάδες πέντε στήλες από πέντε γράμματα στην κάθε μια. Η τελευταία στήλη είχε ένα γράμμα λιγότερο, αλλά αυτό δεν εμπόδιζε την χρήση του τηλέγραφου, όπως λέει ο ίδιος στο κεφ. 45 του δέκατου βιβλίου της ιστορίας του.
Και συνεχίζει: "Μετά από αυτά (αφού δηλ. χωρίσουν τα γράμματα σε στήλες), πρέπει να τις γράψουν κατά σειρά σε πέντε πινακίδες, και έπειτα να συμφωνήσουν ότι πρώτος θα υψώσει πυρσούς, και μάλιστα δύο, αυτός που θα θέλει να διαβιβάσει κάτι, και θα περιμένει να υψώσει κάτι ο άλλος, ώστε να είναι σίγουρο ότι θα προσέχουν και οι δύο.
Όταν κατεβάσουν τους πυρσούς αυτούς, ο πρώτος, πού μεταδίνει το μήνυμα, θα υψώσει τους πυρσούς από αριστερά, για να δείξει σε ποια πινακίδα πρέπει να προσέξει ο άλλος: δηλαδή έναν πυρσό για την πρώτη πινακίδα, ένα για τη δεύτερη, τρεις για την τρίτη και έτσι συνέχεια.
Μετά πάλι θα υψώσει πυρσούς από δεξιά, για να δείξει ποιό γράμμα από την πινακίδα πρέπει να σημειώσει ο άλλος. θα πρέπει επίσης να έχουν και οι δύο μια διόπτρα με δύο αυλίσκους, ώστε να βλέπουν με τον ένα στα δεξιά και με τον άλλο στα αριστερά εκείνου πού κάνει τα σήματα. Δίπλα στην διόπτρα πρέπει να τοποθετήσουν όρθιες τις πινακίδες, και να υψώσουν δεξιά και αριστερά από ένα τοίχωμα πέτρινο, μήκους τριών μέτρων περίπου και ύψους, όσο περίπου το ύψος ενός άντρα, για να φαίνονται καλά oι πυρσοί όταν υψώνονται πάνω από αυτό και να μην φαίνονται όταν κατεβαίνουν.
Όταν και οι δύο είναι έτοιμοι, αν ένας θέλει να μεταδώσει το μήνυμα "100 στρατιώτες μας προσχώρησαν στις τάξεις του εχθρού" πρέπει να διαλέξει λέξεις πού να έχουν την ίδια έννοια και όσο το δυνατό λιγότερα γράμματα. Έτσι μπορεί να πει "Κρήτες εκατό λιποτάκτησαν". Αν και τώρα τα γράμματα είναι λιγότερα από τα μισά, έχουν όμως το ίδιο νόημα.
Αυτό το γράφουν σε πινακίδα και αρχίζουν να σηματοδοτούν ως έξής: Πρώτο γράμμα είναι το Κ, που βρίσκεται στην δεύτερη ομάδα, δηλ. και στην δεύτερη πινακίδα.
Έτσι ο σηματοδότης θα υψώσει από τα αριστερά δύο πυρσούς, και ο λήπτης θα καταλάβει ότι πρέπει να προσέξει την δεύτερη πινακίδα. Έπειτα θα υψώσει από τα δεξιά πέντε πυρσούς, και ο λήπτης θα καταλάβει ότι πρέπει να βρει το πέμπτο γράμμα της δεύτερης πινακίδας και να το γράψει σε μία χωριστή πινακίδα. Έπειτα θα υψώσει τέσσερις πυρσούς από αριστερά, για να προσέξει ο λήπτης την τέταρτη πινακίδα, και μετά δύο από δεξιά, γιατί το Ρ είναι το δεύτερο γράμμα στην τέταρτη πινακίδα, και ο λήπτης θα πρέπει να γράψει το Ρ δίπλα στο Κ,. και έτσι συνέχεια μέχρι να μεταδοθεί όλο το μήνυμα". Αυτά έγραφε ο ιστορικός Πολύβιος, που επινόησε το σύστημα του το 150 π.Χ.
ΠΡΟΣΥΜΦΩΝΗΜΕΝΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ
Εδώ είναι ένα δείγμα πώς περίπου δούλευε ο κώδικας. Το αλφάβητο ήταν μοιρασμένο σε 5 σειρές και 5 στήλες. Έτσι με 2 ομάδες από 5 φωτιές η κάθε μία, μπορούσαν να μεταδώσουν οποιοδήποτε γράμμα. Με αυτόν τον τρόπο λέγεται ότι μπορούσαν να μεταδώσουν 20 με 25 λέξεις την ώρα. Όχι και πολύ γρήγορο αλλά πάντως δούλευε... Η χαμηλή ταχύτητα τους ώθησε να αναπτύξουν την στενογραφία με προσυμφωνημένους κώδικες.
Έτσι το γνωστό απ' το use-net CUL8R (see you later), απ' ότι βλέπετε, δεν είναι και τόσο φρέσκια ιδέα! ;-)
Αυτός ο τύπος επικοινωνίας με φωτιές χρησιμοποιήθηκε επίσης και με απλούστερη μορφή μέχρι και την Βυζαντινή περίοδο. Για κάθε ώρα της ημέρας ίσχυε διαφορετικό προσυμφωνημένο μήνυμα, από εκεί και το όνομα Ωρονόμιο του συστήματος. Αν λοιπόν στις 12 η ώρα βλέπανε κάποιο σήμα, σήμαινε "στείλτε στρατό" (ή οτιδήποτε άλλο είχε προσυμφωνηθεί). Αυτόματα το σήμα αναμεταδιδόταν από σταθμό σε σταθμό μέχρι την άλλη άκρη της αυτοκρατορίας. Αυτό το σύστημα ήταν απλούστερο, δούλευε χωρίς εξειδικευμένο προσωπικό και κάλυπτε αρκετά μεγαλύτερες αποστάσεις με τον ελάχιστο αριθμό αναμεταδοτών.
Κυριακή 18 Ιανουαρίου 2009
GREEK PRIME MINISTERS 19'' CENTURY
ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΙ ΤΟΥ 1800
ΤΑ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΤΟ 1827 ΚΑΙ ΟΛΟΝ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΥΠΟΛΟΙΠΟ ΑΙΩΝΑ ΜΕΧΡΙ ΤΟ 1900 ΔΗΛΑΔΗ 73 ΧΡΟΝΙΑ Η ΕΛΛΑΔΑ ΓΝΩΡΙΣΕ 75 ΝΕΕΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ.ΚΑΤΑ ΜΕΣΟ ΟΡΟ ΚΑΘΕ ΔΕΚΑ ΜΗΝΕΣ ΕΙΧΑΜΕ ΚΑΙ ΝΕΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ.
Η ΜΑΚΡΟΒΙΟΤΕΡΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΗΤΑΝ ?
Η ΠΙΟ ΣΥΝΤΟΜΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΗΤΑΝ ΕΝΑ ΜΗΝΑ.
ΤΑ ΕΠΩΝΥΜΑ ΤΩΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΩΝ ΠΟΥ ΕΝΑΛΛΑΧΘΗΚΑΝ ΕΙΝΑΙ 23
ΤΑ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΤΟ 1827 ΚΑΙ ΟΛΟΝ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΥΠΟΛΟΙΠΟ ΑΙΩΝΑ ΜΕΧΡΙ ΤΟ 1900 ΔΗΛΑΔΗ 73 ΧΡΟΝΙΑ Η ΕΛΛΑΔΑ ΓΝΩΡΙΣΕ 75 ΝΕΕΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ.ΚΑΤΑ ΜΕΣΟ ΟΡΟ ΚΑΘΕ ΔΕΚΑ ΜΗΝΕΣ ΕΙΧΑΜΕ ΚΑΙ ΝΕΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ.
Η ΜΑΚΡΟΒΙΟΤΕΡΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΗΤΑΝ ?
Η ΠΙΟ ΣΥΝΤΟΜΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΗΤΑΝ ΕΝΑ ΜΗΝΑ.
ΤΑ ΕΠΩΝΥΜΑ ΤΩΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΩΝ ΠΟΥ ΕΝΑΛΛΑΧΘΗΚΑΝ ΕΙΝΑΙ 23
Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΑΥΡΟΚΟΡΔΑΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟ 1833 ΕΩΣ ΤΟ 1882 {49 ΧΡΟΝΙΑ} ΕΓΙΝΕ 13 ΦΟΡΕΣ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ
ΕΙΧΑΜΕ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΞΕΝΟΥΣ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥΣ 2+2 ΜΟΝΑΡΧΙΕΣ [ΟΘΩΝΑΣ]
ΕΙΧΑΜΕ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΞΕΝΟΥΣ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥΣ 2+2 ΜΟΝΑΡΧΙΕΣ [ΟΘΩΝΑΣ]
ΜΕ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΜΗΠΩΣ ΜΑΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝΤΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΑ? ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ ΩΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΕΣ ΟΛΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ.
Όνομα------------------------------ Ημερομηνία διορισμού ------ Ημερομηνία αποχώρησης
1]Ιωάννης Καποδίστριας---------------- 1827 ------------------------ 9 Οκτωβρίου 1831
2]Σπυρίδων Τρικούπης---------------- 9 Οκτωβρίου 1831-----------24 Οκτωβρίου 1833
3]Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος-------24 Οκτωβρίου 1833--------------12 Ιουνίου 1834
4]Ιωάννης Κωλέττης---------------------12 Ιουνίου 1834 ---------------1 Ιουνίου 1835
5]Κόμης Josef Ludwig von Armansperg-----1 Ιουνίου 1835--------14 Φεβρουαρίου 1837
6]Ignaz von Rundhart---------------14 Φεβρουαρίου 1837----------20 Δεκεμβρίου 1837
7]Βασιλιάς Όθωνας (μοναρχης)------20 Δεκεμβρίου 1837---------------6 Ιουλίου 1841
8]Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος------------6 Ιουλίου 1841-----------12 Αυγούστου 1841
9]Βασιλιάς Όθωνας (μοναρχης)------12 Αυγούστου 1841----------15 Σεπτεμβρίου 1843
10]Ανδρέας Μεταξάς----------------15 Σεπτεμβρίου 1843-------------11 Μαρτίου 1844
11]Καναρης Κωνστ/νος--------------------11 Μαρτίου 1844-------------11 Απριλίου 1844
12]Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος---------11 Απριλίου 1844----------18 Αυγούστου 1844
13]Ιωάννης Κωλέττης-----------------18 Αυγούστου 1844--------17 Σεπτεμβρίου 1847
14]Κίτσος Τζαβέλας------------------17 Σεπτεμβρίου 1847------------19 Μαρτίου 1848
15]Γεώργιος Κουντουριώτης------------19 Μαρτίου 1848-----------27 Οκτωβρίου 1848
16]Κωνσταντίνος Κανάρης-----------27 Οκτωβρίου 1848-----------24 Δεκεμβρίου 1849
17]Αντώνιος Κριεζης------------------24 Δεκεμβρίου 1849---------------28 Μαΐου 1854
18]Κωνσταντίνος Κανάρης -----------28 Μαΐου 1854 ------------------29 Ιουλίου 1854
19]Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος ------29 Ιουλίου 1854 ---------------11 Οκτωβρίου 1855
20]Δημήτριος Βούλγαρης -------------11 Οκτωβρίου 1855 -----------25 Νοεμβρίου 1857
21]Αθανάσιος Μιαούλης --------------25 Νοεμβρίου 1857 ---------------7 Ιουνίου 1862
22]Γενναίος Κολοκοτρώνης ------------7 Ιουνίου 1862 ---------------23 Οκτωβρίου 1862
23]Δημήτριος Βούλγαρης -------------23 Οκτωβρίου 1862 -----------21 Φεβρουαρίου 1863 24]Αριστείδης Μωραΐτης -------------21 Φεβρουαρίου 1863 ---------24 Φεβρουαρίου 1863 25]Ζηνόβιος Βαλβης ------------------24 Φεβρουαρίου 1863 -------------9 Απριλίου 1863
26]Διομήδης Κυριακος -----------------9 Απριλίου 1863 -------------------10 Μαΐου 1863
27]Βενιζέλος Ρουφος ------------------10 Μαΐου 1863 ----------------30 Οκτωβρίου 1863
28]Δημήτριος Βούλγαρης -------------30 Οκτωβρίου 1863--------------17 Μαρτίου 1864
29]Κωνσταντίνος Κανάρης -----------17 Μαρτίου 1864 ----------------28 Απριλίου 1864
30]Ζηνόβιος Βαλβης ------------------28 Απριλίου 1864 --------------7 Αυγούστου 1864
31]Κωνσταντίνος Κανάρης ------------7 Αυγούστου 1864 -----------9 Φεβρουαρίου 1865
32]Βενιζέλος Ρουφος ------------------9 Φεβρουαρίου 1865 -------------14 Μαρτίου 1865
33]Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος -------14 Μαρτίου 1865 ---------------1 Νοεμβρίου 1865
34]Επαμεινώνδας Δεληγιώργης --------1 Νοεμβρίου 1865 ------------15 Νοεμβρίου 1865
35]Δημήτριος Βούλγαρης -------------15 Νοεμβρίου 1865 ------------18 Νοεμβρίου 1865
36]Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος -------18 Νοεμβρίου 1865 ------------25 Νοεμβρίου 1865
37]Επαμεινώνδας Δεληγιώργης -------25 Νοεμβρίου 1865 -----------11 Δεκεμβρίου 1865
38]Βενιζέλος Ρουφος -------------------11 Δεκεμβρίου 1865 --------------21 Ιουνίου 1866
39]Δημήτριος Βούλγαρης -------------- 21 Ιουνίου 1866 -------------30 Δεκεμβρίου 1866
40]Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος -------30 Δεκεμβρίου 1866 ----------1 Ιανουαρίου 1868
41]Αριστείδης Μωραΐτης ---------------1 Ιανουαρίου 1868 ----------6 Φεβρουαρίου 1868
42]Δημήτριος Βούλγαρης ---------------6 Φεβρουαρίου 1868 --------6 Φεβρουαρίου 1869
43]Θρασύβουλος Ζαΐμης ----------------6 Φεβρουαρίου 1869 ------------22 Ιουλίου 1870
44]Επαμεινώνδας Δεληγιώργης ---------22 Ιουλίου 1870 ------------15 Δεκεμβρίου 1870
45]Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος --------15 Δεκεμβρίου 1870 -----------8 Νοεμβρίου 1871
46]Θρασύβουλος Ζαΐμης -----------------8 Νοεμβρίου 1871 -----------6 Ιανουαρίου 1872
47]Δημήτριος Βούλγαρης ---------------6 Ιανουαρίου 1872 -------------20 Ιουλίου 1872
48]Επαμεινώνδας Δεληγιώργης ----------20 Ιουλίου 1872 ----------21 Φεβρουαρίου 1874 49]Δημήτριος Βούλγαρης --------------21 Φεβρουαρίου 1874 --------------8 Μαΐου 1875
50]Χαρίλαος Τρικούπης -----------------8 Μαΐου 1875 --------------27 Οκτωβρίου 1875
51]Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος --------27 Οκτωβρίου 1875 ----------8 Δεκεμβρίου 1876
52]Επαμεινώνδας Δεληγιώργης -------- 8 Δεκεμβρίου 1876 ---------13 Δεκεμβρίου 1876
53]Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος -------13 Δεκεμβρίου 1876 ------------10 Μαρτίου 1877
54]Επαμεινώνδας Δεληγιώργης --------10 Μαρτίου 1877 ----------------1 Ιουνίου 1877
55]Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος ------ ---1 Ιουνίου 1877 -----------------7 Ιουνίου 1877
56]Κωνσταντίνος Κανάρης --------------7 Ιουνίου 1877 -----------14 Σεπτεμβρίου 1877
57]Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος ----- 14 Σεπτεμβρίου 1877 -----------2 Νοεμβρίου 1878
58]Χαρίλαος Τρικούπης ---------------2 Νοεμβρίου 1878 -------------7 Νοεμβρίου 1878
59]Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος -------7 Νοεμβρίου 1878 ------------22 Μαρτίου 1880
60]Χαρίλαος Τρικούπης ---------------22 Μαρτίου 1880 -----------25 Οκτωβρίου 1880
61]Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος -------25 Οκτωβρίου 1880 -----------15 Μαρτίου 1882
62]Χαρίλαος Τρικούπης ------------ --15 Μαρτίου 1882 -----------------1 Μαΐου 1885
63]Θρασύβουλος Ζαΐμης ----------------1 Μαΐου 1885 -------------9 Μαΐου 1886
64]Δημήτριος Βούλγαρης ---------------9 Μαΐου 1886 ------------------21 Μαΐου 1886
65]Χαρίλαος Τρικούπης ---------------21 Μαΐου 1886 ---------------5 Νοεμβρίου 1890
66]Θεόδωρος Δεληγιάννης -------------5 Νοεμβρίου 1890 -------------1 Μαρτίου 1892
67]Κωνσταντίνος Κωνσταντόπουλος ---1 Μαρτίου 1892 --------------22 Ιουνίου 1892
68]Χαρίλαος Τρικούπης ---------------22 Ιουνίου 1892 -----------------15 Μαΐου 1893
69]Σωτήριος Σωτηρόπουλος -----------15 Μαΐου 1893 ---------------11 Νοεμβρίου 1893
70]Χαρίλαος Τρικούπης ---------------11 Νοεμβρίου 1893 ----------24 Ιανουαρίου 1895
71]Νικόλαος Δεληγιάννης -------------24 Ιανουαρίου 1895 -------------11 Ιουνίου 1895
72]Θεόδωρος Δεληγιάννης -------------11 Ιουνίου 1895 ---------------30 Απριλίου 1897
73]Δημήτριος Ράλλης ------------------30 Απριλίου 1897 ------------3 Οκτωβρίου 1897
74]Αλέξανδροις Ζαΐμης ----------------3 Οκτωβρίου 1897 -------------14 Απριλίου 1899
75]Γεώργιος Θεοτόκης -----------------14 Απριλίου 1899 ------------25 Νοεμβρίου 1901
Όνομα------------------------------ Ημερομηνία διορισμού ------ Ημερομηνία αποχώρησης
1]Ιωάννης Καποδίστριας---------------- 1827 ------------------------ 9 Οκτωβρίου 1831
2]Σπυρίδων Τρικούπης---------------- 9 Οκτωβρίου 1831-----------24 Οκτωβρίου 1833
3]Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος-------24 Οκτωβρίου 1833--------------12 Ιουνίου 1834
4]Ιωάννης Κωλέττης---------------------12 Ιουνίου 1834 ---------------1 Ιουνίου 1835
5]Κόμης Josef Ludwig von Armansperg-----1 Ιουνίου 1835--------14 Φεβρουαρίου 1837
6]Ignaz von Rundhart---------------14 Φεβρουαρίου 1837----------20 Δεκεμβρίου 1837
7]Βασιλιάς Όθωνας (μοναρχης)------20 Δεκεμβρίου 1837---------------6 Ιουλίου 1841
8]Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος------------6 Ιουλίου 1841-----------12 Αυγούστου 1841
9]Βασιλιάς Όθωνας (μοναρχης)------12 Αυγούστου 1841----------15 Σεπτεμβρίου 1843
10]Ανδρέας Μεταξάς----------------15 Σεπτεμβρίου 1843-------------11 Μαρτίου 1844
11]Καναρης Κωνστ/νος--------------------11 Μαρτίου 1844-------------11 Απριλίου 1844
12]Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος---------11 Απριλίου 1844----------18 Αυγούστου 1844
13]Ιωάννης Κωλέττης-----------------18 Αυγούστου 1844--------17 Σεπτεμβρίου 1847
14]Κίτσος Τζαβέλας------------------17 Σεπτεμβρίου 1847------------19 Μαρτίου 1848
15]Γεώργιος Κουντουριώτης------------19 Μαρτίου 1848-----------27 Οκτωβρίου 1848
16]Κωνσταντίνος Κανάρης-----------27 Οκτωβρίου 1848-----------24 Δεκεμβρίου 1849
17]Αντώνιος Κριεζης------------------24 Δεκεμβρίου 1849---------------28 Μαΐου 1854
18]Κωνσταντίνος Κανάρης -----------28 Μαΐου 1854 ------------------29 Ιουλίου 1854
19]Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος ------29 Ιουλίου 1854 ---------------11 Οκτωβρίου 1855
20]Δημήτριος Βούλγαρης -------------11 Οκτωβρίου 1855 -----------25 Νοεμβρίου 1857
21]Αθανάσιος Μιαούλης --------------25 Νοεμβρίου 1857 ---------------7 Ιουνίου 1862
22]Γενναίος Κολοκοτρώνης ------------7 Ιουνίου 1862 ---------------23 Οκτωβρίου 1862
23]Δημήτριος Βούλγαρης -------------23 Οκτωβρίου 1862 -----------21 Φεβρουαρίου 1863 24]Αριστείδης Μωραΐτης -------------21 Φεβρουαρίου 1863 ---------24 Φεβρουαρίου 1863 25]Ζηνόβιος Βαλβης ------------------24 Φεβρουαρίου 1863 -------------9 Απριλίου 1863
26]Διομήδης Κυριακος -----------------9 Απριλίου 1863 -------------------10 Μαΐου 1863
27]Βενιζέλος Ρουφος ------------------10 Μαΐου 1863 ----------------30 Οκτωβρίου 1863
28]Δημήτριος Βούλγαρης -------------30 Οκτωβρίου 1863--------------17 Μαρτίου 1864
29]Κωνσταντίνος Κανάρης -----------17 Μαρτίου 1864 ----------------28 Απριλίου 1864
30]Ζηνόβιος Βαλβης ------------------28 Απριλίου 1864 --------------7 Αυγούστου 1864
31]Κωνσταντίνος Κανάρης ------------7 Αυγούστου 1864 -----------9 Φεβρουαρίου 1865
32]Βενιζέλος Ρουφος ------------------9 Φεβρουαρίου 1865 -------------14 Μαρτίου 1865
33]Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος -------14 Μαρτίου 1865 ---------------1 Νοεμβρίου 1865
34]Επαμεινώνδας Δεληγιώργης --------1 Νοεμβρίου 1865 ------------15 Νοεμβρίου 1865
35]Δημήτριος Βούλγαρης -------------15 Νοεμβρίου 1865 ------------18 Νοεμβρίου 1865
36]Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος -------18 Νοεμβρίου 1865 ------------25 Νοεμβρίου 1865
37]Επαμεινώνδας Δεληγιώργης -------25 Νοεμβρίου 1865 -----------11 Δεκεμβρίου 1865
38]Βενιζέλος Ρουφος -------------------11 Δεκεμβρίου 1865 --------------21 Ιουνίου 1866
39]Δημήτριος Βούλγαρης -------------- 21 Ιουνίου 1866 -------------30 Δεκεμβρίου 1866
40]Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος -------30 Δεκεμβρίου 1866 ----------1 Ιανουαρίου 1868
41]Αριστείδης Μωραΐτης ---------------1 Ιανουαρίου 1868 ----------6 Φεβρουαρίου 1868
42]Δημήτριος Βούλγαρης ---------------6 Φεβρουαρίου 1868 --------6 Φεβρουαρίου 1869
43]Θρασύβουλος Ζαΐμης ----------------6 Φεβρουαρίου 1869 ------------22 Ιουλίου 1870
44]Επαμεινώνδας Δεληγιώργης ---------22 Ιουλίου 1870 ------------15 Δεκεμβρίου 1870
45]Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος --------15 Δεκεμβρίου 1870 -----------8 Νοεμβρίου 1871
46]Θρασύβουλος Ζαΐμης -----------------8 Νοεμβρίου 1871 -----------6 Ιανουαρίου 1872
47]Δημήτριος Βούλγαρης ---------------6 Ιανουαρίου 1872 -------------20 Ιουλίου 1872
48]Επαμεινώνδας Δεληγιώργης ----------20 Ιουλίου 1872 ----------21 Φεβρουαρίου 1874 49]Δημήτριος Βούλγαρης --------------21 Φεβρουαρίου 1874 --------------8 Μαΐου 1875
50]Χαρίλαος Τρικούπης -----------------8 Μαΐου 1875 --------------27 Οκτωβρίου 1875
51]Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος --------27 Οκτωβρίου 1875 ----------8 Δεκεμβρίου 1876
52]Επαμεινώνδας Δεληγιώργης -------- 8 Δεκεμβρίου 1876 ---------13 Δεκεμβρίου 1876
53]Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος -------13 Δεκεμβρίου 1876 ------------10 Μαρτίου 1877
54]Επαμεινώνδας Δεληγιώργης --------10 Μαρτίου 1877 ----------------1 Ιουνίου 1877
55]Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος ------ ---1 Ιουνίου 1877 -----------------7 Ιουνίου 1877
56]Κωνσταντίνος Κανάρης --------------7 Ιουνίου 1877 -----------14 Σεπτεμβρίου 1877
57]Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος ----- 14 Σεπτεμβρίου 1877 -----------2 Νοεμβρίου 1878
58]Χαρίλαος Τρικούπης ---------------2 Νοεμβρίου 1878 -------------7 Νοεμβρίου 1878
59]Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος -------7 Νοεμβρίου 1878 ------------22 Μαρτίου 1880
60]Χαρίλαος Τρικούπης ---------------22 Μαρτίου 1880 -----------25 Οκτωβρίου 1880
61]Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος -------25 Οκτωβρίου 1880 -----------15 Μαρτίου 1882
62]Χαρίλαος Τρικούπης ------------ --15 Μαρτίου 1882 -----------------1 Μαΐου 1885
63]Θρασύβουλος Ζαΐμης ----------------1 Μαΐου 1885 -------------9 Μαΐου 1886
64]Δημήτριος Βούλγαρης ---------------9 Μαΐου 1886 ------------------21 Μαΐου 1886
65]Χαρίλαος Τρικούπης ---------------21 Μαΐου 1886 ---------------5 Νοεμβρίου 1890
66]Θεόδωρος Δεληγιάννης -------------5 Νοεμβρίου 1890 -------------1 Μαρτίου 1892
67]Κωνσταντίνος Κωνσταντόπουλος ---1 Μαρτίου 1892 --------------22 Ιουνίου 1892
68]Χαρίλαος Τρικούπης ---------------22 Ιουνίου 1892 -----------------15 Μαΐου 1893
69]Σωτήριος Σωτηρόπουλος -----------15 Μαΐου 1893 ---------------11 Νοεμβρίου 1893
70]Χαρίλαος Τρικούπης ---------------11 Νοεμβρίου 1893 ----------24 Ιανουαρίου 1895
71]Νικόλαος Δεληγιάννης -------------24 Ιανουαρίου 1895 -------------11 Ιουνίου 1895
72]Θεόδωρος Δεληγιάννης -------------11 Ιουνίου 1895 ---------------30 Απριλίου 1897
73]Δημήτριος Ράλλης ------------------30 Απριλίου 1897 ------------3 Οκτωβρίου 1897
74]Αλέξανδροις Ζαΐμης ----------------3 Οκτωβρίου 1897 -------------14 Απριλίου 1899
75]Γεώργιος Θεοτόκης -----------------14 Απριλίου 1899 ------------25 Νοεμβρίου 1901
Παρασκευή 16 Ιανουαρίου 2009
THE GREEK LANGUAGE
Hellenic Quest λέγεται ένα πρόγραμμα ηλεκτρονικής εκμάθησης της Ελληνικής που το CNN άρχισε να διανέμει παγκοσμίως και προορίζεται σε πρώτο στάδιο για τους αγγλόφωνους και ισπανόφωνους.
Η μέθοδος διδασκαλίας συνίσταται στην προβολή πληροφοριών στην οθόνη του Η/Υ με ταυτόχρονη μετάδοση ήχου και κινούμενης εικόνας.. Το πρόγραμμα παράγεται από τη μεγάλη εταιρία Η/Υ Apple, o Πρόεδρος της οποίας Τζον Σκάλι είπε σχετικά: Αποφασίσαμε να προωθήσουμε το πρόγραμμα εκμάθησης της Ελληνικής, επειδή η κοινωνία μας χρειάζεται ένα εργαλείο που θα της επιτρέψει ν' αναπτύξει τη δημιουργικότητά της, να εισαγάγει καινούριες ιδέες και θα της προσφέρει γνώσεις περισσότερες απ' όσες ο άνθρωπος μπορούσε ως τώρα να ανακαλύψει. Με άλλα λόγια, πρόκειται για μιαν εκδήλωση της τάσης για επιστροφή του παγκόσμιου πολιτισμού στο πνεύμα και τη γλώσσα των Ελλήνων.
Άλλη συναφής εκδήλωση: Οι Άγγλοι επιχειρηματίες προτρέπουν τα ανώτερα στελέχη να μάθουν Αρχαία Ελληνικά επειδή αυτά περιέχουν μια ξεχωριστή σημασία για τους τομείς οργανώσεως και διαχειρίσεως επιχειρήσεων. Σε αυτό το συμπέρασμα ήδη οδηγήθηκαν μετά από διαπιστώσεις Βρετανών ειδικών ότι η Ελληνική γλώσσα ενισχύει τη λογική και τονώνει τις ηγετικές ικανότητες.
Γι' αυτό έχει μεγάλη αξία, όχι μόνο στην πληροφορική και στην υψηλή τεχνολογία, αλλά και στον τομέα οργανώσεως και διοικήσεως .. Αυτές οι ιδιότητες της Ελληνικής ώθησαν το Πανεπιστήμιο Ιρμάιν της Καλιφόρνια να αναλάβει την αποθησαύριση του πλούτου της. Επικεφαλής του προγράμματος τοποθετήθηκαν η γλωσσολόγος -Ελληνίστρια- Μακ Ντόναλι και οι καθηγητές της ηλεκτρονικής Μπρούνερ και Πάκαρι. Στον Η/Υ Ίμυκο αποθησαυρίστηκαν 6 εκατομμύρια λεκτικοί τύποι της γλώσσας μας όταν η Αγγλική έχει συνολικά 490.000 λέξεις και 300.000 τεχνικούς όρους, δηλαδή σαν γλώσσα είναι μόλις το 1/100 της δικής μας. Στον Ίμυκο ταξινομήθηκαν 8.000 συγγράμματα 4.000 αρχαίων Ελλήνων και το έργο συνεχίζεται. Μιλώντας γι' αυτό ο καθηγητής Μπρούνερ είπε: Σε όποιον απορεί γιατί τόσα εκατομμύρια δολάρια για την αποθησαύριση των λέξεων της Ελληνικής απαντούμε: Μα πρόκειται για τη γλώσσα των προγόνων μας. Και η επαφή μας μ' αυτούς θα βελτιώσει τον πολιτισμό μας .
Οι υπεύθυνοι του προγράμματος υπολογίζουν ότι οι ελληνικοί λεκτικοί τύποι θα φθάσουν στα 90 εκατομμύρια, έναντι 9 εκατομμυρίων της λατινικής. Το ενδιαφέρον για την Ελληνική προέκυψε από τη διαπίστωση των επιστημόνων πληροφορικής και υπολογιστών ότι οι Η/Υ προχωρημένης τεχνολογίας δέχονται ως νοηματική γλώσσα μόνον την Ελληνική. Όλες τις άλλες γλώσσες τις χαρακτήρισαν σημειολογικές . Νοηματική γλώσσα θεωρείται η γλώσσα στην οποία το σημαίνον, δηλαδή η λέξη, και το σημαινόμενο, δηλαδή αυτό, που η λέξη εκφράζει (πράγμα, ιδέα, κατάσταση), έχουν μεταξύ τους πρωτογενή σχέση. Ενώ σημειολογική είναι η γλώσσα στην οποία αυθαιρέτως ορίζεται ότι το αμ πράγμα (σημαινόμενο) εννοείται με το αμ (σημαίνον). Με άλλα λόγια, η Ελληνική γλώσσα είναι η μόνη γλώσσα της οποίας οι λέξεις έχουν πρωτογένεια, ενώ σε όλες τις άλλες, οι λέξεις είναι συμβατικές, σημαίνουν, δηλαδή, κάτι, απλώς επειδή έτσι 'συμφωνήθηκε' μεταξύ εκείνων που την χρησιμοποιούν.
ΟΛΕΣ οι λέξεις στην Ελληνική εχουν την δικη τους ιδιαιτερη σημασια , π.χ. η λέξη ενθουσιασμός = εν-Θεώ, γεωμετρία = γη +μετρώ, προφητεία = προ + φάω, άνθρωπος = ο άναρθρων (ο αρθρώνων λόγο).
Έχουμε δηλαδή αιτιώδη σχέση μεταξύ λέξεως-πράγματος, πράγμα ανύπαρκτο στις άλλες γλώσσες. Τα πιο τέλεια προγράμματα Ίμυκος , Γνώσεις και Νεύτων αναπαριστούν τους λεκτικούς τύπους της Ελληνικής σε ολοκληρώματα και σε τέλεια σχήματα παραστατικής, πράγμα που αδυνατούν να κάνουν για τις άλλες γλώσσες. Και τούτο επειδή η Ελληνική έχει μαθηματική δομή που επιτρέπει την αρμονική γεωμετρική τους απεικόνιση. <>
Ιδιαιτέρως χρήσιμα είναι τα ελληνικά προσφύματα ΟΠΩΣ : τηλέ , λάνδη =...LAND, ΓΕΩ...,νάνο, μίκρο, μέγα, σκοπό....ισμός, ΗΛΕΚΤΡΟ...., κυκλο...., ΦΩΝΟ...., ΜΑΚΡΟ...., ΜΙΚΡΟ......, ΔΙΣΚΟ...., ΓΡΑΦΟ..., ΓΡΑΜΜΑ..., ΣΥΝ..., ΣΥΜ..., κ.λπ.. ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ : ΤΟ ΓΝΩΣΤΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ C D = COMPACT DISK = ΣΥΜΠΑΚΤΩΜΕΝΟΣ ΔΙΣΚΟΣ Οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές θεωρούν την Ελληνική γλώσσα «μη οριακή», δηλαδή ότι μόνο σ' αυτή δεν υπάρχουν όρια και γι' αυτό είναι αναγκαία στις νέες επιστήμες όπως η Πληροφορική, η Ηλεκτρονική, η Κυβερνητική και άλλες. Αυτές οι επιστήμες μόνο στην Ελληνική γλώσσα βρίσκουν τις νοητικές εκφράσεις που χρειάζονται, χωρίς τις οποίες η επιστημονική σκέψη αδυνατεί να προχωρήσει.
Γι' αυτούς τους λόγους οι Ισπανοί Ευρωβουλευτές ζήτησαν να καθιερωθεί η Ελληνική ως η επίσημη της Ευρωπαϊκής Ένωσης διότι το να μιλά κανείς για Ενωμένη Ευρώπη χωρίς την Ελληνική είναι σα να μιλά σε έναν τυφλό για χρώματα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "THE GREEK LANGUAGE"
Η μέθοδος διδασκαλίας συνίσταται στην προβολή πληροφοριών στην οθόνη του Η/Υ με ταυτόχρονη μετάδοση ήχου και κινούμενης εικόνας.. Το πρόγραμμα παράγεται από τη μεγάλη εταιρία Η/Υ Apple, o Πρόεδρος της οποίας Τζον Σκάλι είπε σχετικά: Αποφασίσαμε να προωθήσουμε το πρόγραμμα εκμάθησης της Ελληνικής, επειδή η κοινωνία μας χρειάζεται ένα εργαλείο που θα της επιτρέψει ν' αναπτύξει τη δημιουργικότητά της, να εισαγάγει καινούριες ιδέες και θα της προσφέρει γνώσεις περισσότερες απ' όσες ο άνθρωπος μπορούσε ως τώρα να ανακαλύψει. Με άλλα λόγια, πρόκειται για μιαν εκδήλωση της τάσης για επιστροφή του παγκόσμιου πολιτισμού στο πνεύμα και τη γλώσσα των Ελλήνων.
Άλλη συναφής εκδήλωση: Οι Άγγλοι επιχειρηματίες προτρέπουν τα ανώτερα στελέχη να μάθουν Αρχαία Ελληνικά επειδή αυτά περιέχουν μια ξεχωριστή σημασία για τους τομείς οργανώσεως και διαχειρίσεως επιχειρήσεων. Σε αυτό το συμπέρασμα ήδη οδηγήθηκαν μετά από διαπιστώσεις Βρετανών ειδικών ότι η Ελληνική γλώσσα ενισχύει τη λογική και τονώνει τις ηγετικές ικανότητες.
Γι' αυτό έχει μεγάλη αξία, όχι μόνο στην πληροφορική και στην υψηλή τεχνολογία, αλλά και στον τομέα οργανώσεως και διοικήσεως .. Αυτές οι ιδιότητες της Ελληνικής ώθησαν το Πανεπιστήμιο Ιρμάιν της Καλιφόρνια να αναλάβει την αποθησαύριση του πλούτου της. Επικεφαλής του προγράμματος τοποθετήθηκαν η γλωσσολόγος -Ελληνίστρια- Μακ Ντόναλι και οι καθηγητές της ηλεκτρονικής Μπρούνερ και Πάκαρι. Στον Η/Υ Ίμυκο αποθησαυρίστηκαν 6 εκατομμύρια λεκτικοί τύποι της γλώσσας μας όταν η Αγγλική έχει συνολικά 490.000 λέξεις και 300.000 τεχνικούς όρους, δηλαδή σαν γλώσσα είναι μόλις το 1/100 της δικής μας. Στον Ίμυκο ταξινομήθηκαν 8.000 συγγράμματα 4.000 αρχαίων Ελλήνων και το έργο συνεχίζεται. Μιλώντας γι' αυτό ο καθηγητής Μπρούνερ είπε: Σε όποιον απορεί γιατί τόσα εκατομμύρια δολάρια για την αποθησαύριση των λέξεων της Ελληνικής απαντούμε: Μα πρόκειται για τη γλώσσα των προγόνων μας. Και η επαφή μας μ' αυτούς θα βελτιώσει τον πολιτισμό μας .
Οι υπεύθυνοι του προγράμματος υπολογίζουν ότι οι ελληνικοί λεκτικοί τύποι θα φθάσουν στα 90 εκατομμύρια, έναντι 9 εκατομμυρίων της λατινικής. Το ενδιαφέρον για την Ελληνική προέκυψε από τη διαπίστωση των επιστημόνων πληροφορικής και υπολογιστών ότι οι Η/Υ προχωρημένης τεχνολογίας δέχονται ως νοηματική γλώσσα μόνον την Ελληνική. Όλες τις άλλες γλώσσες τις χαρακτήρισαν σημειολογικές . Νοηματική γλώσσα θεωρείται η γλώσσα στην οποία το σημαίνον, δηλαδή η λέξη, και το σημαινόμενο, δηλαδή αυτό, που η λέξη εκφράζει (πράγμα, ιδέα, κατάσταση), έχουν μεταξύ τους πρωτογενή σχέση. Ενώ σημειολογική είναι η γλώσσα στην οποία αυθαιρέτως ορίζεται ότι το αμ πράγμα (σημαινόμενο) εννοείται με το αμ (σημαίνον). Με άλλα λόγια, η Ελληνική γλώσσα είναι η μόνη γλώσσα της οποίας οι λέξεις έχουν πρωτογένεια, ενώ σε όλες τις άλλες, οι λέξεις είναι συμβατικές, σημαίνουν, δηλαδή, κάτι, απλώς επειδή έτσι 'συμφωνήθηκε' μεταξύ εκείνων που την χρησιμοποιούν.
ΟΛΕΣ οι λέξεις στην Ελληνική εχουν την δικη τους ιδιαιτερη σημασια , π.χ. η λέξη ενθουσιασμός = εν-Θεώ, γεωμετρία = γη +μετρώ, προφητεία = προ + φάω, άνθρωπος = ο άναρθρων (ο αρθρώνων λόγο).
Έχουμε δηλαδή αιτιώδη σχέση μεταξύ λέξεως-πράγματος, πράγμα ανύπαρκτο στις άλλες γλώσσες. Τα πιο τέλεια προγράμματα Ίμυκος , Γνώσεις και Νεύτων αναπαριστούν τους λεκτικούς τύπους της Ελληνικής σε ολοκληρώματα και σε τέλεια σχήματα παραστατικής, πράγμα που αδυνατούν να κάνουν για τις άλλες γλώσσες. Και τούτο επειδή η Ελληνική έχει μαθηματική δομή που επιτρέπει την αρμονική γεωμετρική τους απεικόνιση. <>
Ιδιαιτέρως χρήσιμα είναι τα ελληνικά προσφύματα ΟΠΩΣ : τηλέ , λάνδη =...LAND, ΓΕΩ...,νάνο, μίκρο, μέγα, σκοπό....ισμός, ΗΛΕΚΤΡΟ...., κυκλο...., ΦΩΝΟ...., ΜΑΚΡΟ...., ΜΙΚΡΟ......, ΔΙΣΚΟ...., ΓΡΑΦΟ..., ΓΡΑΜΜΑ..., ΣΥΝ..., ΣΥΜ..., κ.λπ.. ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ : ΤΟ ΓΝΩΣΤΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ C D = COMPACT DISK = ΣΥΜΠΑΚΤΩΜΕΝΟΣ ΔΙΣΚΟΣ Οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές θεωρούν την Ελληνική γλώσσα «μη οριακή», δηλαδή ότι μόνο σ' αυτή δεν υπάρχουν όρια και γι' αυτό είναι αναγκαία στις νέες επιστήμες όπως η Πληροφορική, η Ηλεκτρονική, η Κυβερνητική και άλλες. Αυτές οι επιστήμες μόνο στην Ελληνική γλώσσα βρίσκουν τις νοητικές εκφράσεις που χρειάζονται, χωρίς τις οποίες η επιστημονική σκέψη αδυνατεί να προχωρήσει.
Γι' αυτούς τους λόγους οι Ισπανοί Ευρωβουλευτές ζήτησαν να καθιερωθεί η Ελληνική ως η επίσημη της Ευρωπαϊκής Ένωσης διότι το να μιλά κανείς για Ενωμένη Ευρώπη χωρίς την Ελληνική είναι σα να μιλά σε έναν τυφλό για χρώματα.
Πέμπτη 15 Ιανουαρίου 2009
Θεοί της Ελευσίνιας λατρείας.
Αγγειογραφική παράσταση που εικονίζει του κυριότερους θεούς της Ελευσίνιας λατρείας.
Από αριστερά προς τα δεξιά:
Πάνω: Ζευς, Διόνυσος, Αμφιτρίτη, Ποσειδώνας.
Κάτω: Δήμητρα, Τριπτόλεμος, Περσεφόνη,
και στο άκρο Εύμολπος.
Μεταξύ των δύο τελευταίων η Ελευσίνα ως γυναίκα.
(Πηγή: Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, τόμος Θ, σελίδα 936)
Τετάρτη 14 Ιανουαρίου 2009
ΔΕΛΦΙΚΑ
Στον πρόναο του Ναού του Απόλλωνος στους Δελφούς, ανεγράφοντο τα δύο περίφημα Δελφικά παραγγέλματα, "ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ" και "ΜΗΔΕΝ ΑΓΑΝ", εκατέρωθεν του ιερού γράμματος "Ε".
Τα Δελφικά αυτά παραγγέλματα, μαζί με άλλα 145 ακόμη, 147 συνολικά ήταν οι υποθήκες που παρέδωσαν οι Επτά Σοφοί στις επερχόμενες γενιές, "ωφελήματα ανθρώποις ες βίον".
Παυσανίας, "Ελλάδος Περιήγησις", βιβλ. 10 ("Φωκικά"), κεφ. 24, §1, 1-13: Εν δε τω προνάω τω εν Δελφοίς γεγραμμένα εστίν ωφελήματα ανθρώποις ες βίον, εγράφη δε υπό ανδρών ους γενέσθαι σοφούς λέγουσιν Έλληνες. Ούτοι δε ήσαν εκ μεν Ιωνίας Θαλής τε Μιλήσιος και Πριηνεύς Βίας, Αιολέων δε των εν Λέσβωι Πιττακός Μυτιληναίος, εκ δε Δωριέων των εν τη Ασία Κλεόβουλος Λίνδιος, και Αθηναίός τε Σόλων και Σπαρτιάτης Χίλων· τον δε έβδομον Πλάτων ο Αρίστωνος αντί Περιάνδρου του Κυψέλου Μύσωνα κατείλοχε τον Χηνέα· κώμη δε εν τη Οίτη τω όρει ωκούντο αι Χήναι. Ούτοι ουν οι άνδρες αφικόμενοι ες Δελφούς ανέθεσαν τω Απόλλωνι τα αδόμενα Γνώθι σαυτόν και Μηδέν άγαν.
Ιωάννης Στοβαίος, "Ανθολόγιον", βιβλ. 3, κεφ. 1, §173:
Σωσιάδου των επτά σοφών υποθήκαι. Έπου Θεώ
Νόμω πείθου
Θεούς σέβου
Γονείς σέβου
Ηττώ υπέρ δικαίους
Γνώθι μαθών
Ακούσας νόει
Σαυτόν ίσθι
Φρόνει θνητά
Εστίαν τιμά
Άρχε σεαυτού
Φίλοις βοήθει
Θυμού κράτει
Φρόνησιν άσκει
Πρόνοιαν τίμα
Όρκω μή χρώ
Φιλίαν αγάπαν
Παιδείας αντέχου
Δόξαν δίωκε
Σοφίαν ζήτει
Καλόν εύ λέγε
ψέγε μηδένα
Επαίνει Αρετήν
Πράττε δίκαια
Φίλοις ευνόει
Εχθρούς αμύνου
Ευγένειαν άσκει
Κακίας απέχου
Κοινός γίνου
Ίδια φύλαττε
Αλλοτρίων απέχου
Εύφημος ίσθι
Άκουε πάντα
Φίλω χαρίζου
Ύβριν μίσει
Χρόνου Φείδου Ορατό μέλλον
Ικέτας αιδού
Υιούς παίδευε
Έχων χαρίζου
Δόλου φοβού
Ευλόγει πάντας
Φιλόσοφος γίνου
Όσια κρίνε
Γνούς πράττε
Φόνου απέχου
Εύχου δυνατά
Σοφοίς χρώ
Ήθος δοκίμαζε
Λαβών απόδας
Υφορώ μηδένα
Τέχνη χρώ
Ό μέλλεις δός
Ευεργεσίας τίμα
Φθόνει μηδενί
Φυλακή πρόσεχε
Ελπίδα αίνει
Διαβολήν μίσει
Δικαίως κτώ
Αγαθούς τίμα
Κριτήν γνώθι
Γάμους πράτει
Τύχην νόμιζε
Εγγύην φεύγε
Πάσι διαλέγου
Ομοίοις χρώ
Δαπανών άρχου
Κτώμενος ήδου
Αισχύνην σέβου
Χάριν εκτέλει
Ευτυχίαν εύχου
Τύχην στέργε Ακούον όρα
Τώ βίω μή μάχου
Εύ πάσχε ώς θνητός
Παίς ών κόσμιοι ίσθι (ηβών) Εργάζου κτητά
Έριν μίσει
Όνειδος έχθαιρε
Γλώσσαν ίσχε
Ύβριν αμύνου
Κρίνε δίκαια
Χρώ χρήμασι
Αδωροδόκητος δοκίμαζε
Αιτιώ παρόντα
Βίας μή έχου
Λέγε ειδώς
Αλύπως βίου
Ομίλει πράως
Φιλοφρονείν πάσιν
Υιοίς μή καθάρρει
Γλώττης άρχε
Σαυτόν εύ ποίει
Ευπροσήγορος γίνου
Αποκρίνου έν καιρώ
Πόνει μετά δικαίου
Πράττε αμετανοήτως
Αμαρτάνων μετανόει
Οφθαλμού κράτει
Βουλεύου χρήσιμα
Επιτέλει συντόμως
Φιλίαν φίλαττε
Ευγνώμων γίνου
Οόνοιαν δίωκε
Άρρητα μή λέγε
Τό κρατούν φοβού
Καιρόν προσδέχου
Έχθρας διάλυε
Γήρας προσδέχου
Επί ρώμη μή καυχώ
Ευφημίαν άσκει
Απέχθειαν φεύγε
Τό συμφέρον θυρώ
Θνήσκε υπέρ πετρίδος
Πλούτει δικαίως
Δόξαν μή λείπε
Κακίαν μίσει
Κινδύνευε φρονίμως
Χρησμούς θαύμαζε
Ούς τρέφεις αγάπα
Απόντι μή μάχου
Πρεσβύτερον αιδού
Νεώτερον δίδασκε
Πλούτω απίστει
Σεαυτόν αιδού
Μή άρχε υβρίζων
Πλούτω απίστει
Σεαυτόν αιδού
Μή άρχε υβρίζων
Προγόνους στεφάνου
Επί νεκρώ μή γέλα
Ατυχούντι συνάχθου
Χαρίζου ευλαβώς
Εξ ευγενών γένα
Επαγγέλου μηδενί
Τύχη μή πίστευε
Τελεύτα άλυτος
Μέτρον άριστον
Ευσέβειαν φυλάσσειν
Αδικείν μισείν
Ηδονής κραττείν
Βία μηδέν πράττειν
Τέκνα παιδεύειν
Μή θρασύνου
Νόμοις πείθου
Μελέτει τό πάν
Γαμείν μέλλο καιρόν γνώθι
Μή επί παντί λυπού
Πίνων άρμοζε
Πέρας επιτέλει μή αποδειλιών
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΔΕΛΦΙΚΑ"
Τα Δελφικά αυτά παραγγέλματα, μαζί με άλλα 145 ακόμη, 147 συνολικά ήταν οι υποθήκες που παρέδωσαν οι Επτά Σοφοί στις επερχόμενες γενιές, "ωφελήματα ανθρώποις ες βίον".
Παυσανίας, "Ελλάδος Περιήγησις", βιβλ. 10 ("Φωκικά"), κεφ. 24, §1, 1-13: Εν δε τω προνάω τω εν Δελφοίς γεγραμμένα εστίν ωφελήματα ανθρώποις ες βίον, εγράφη δε υπό ανδρών ους γενέσθαι σοφούς λέγουσιν Έλληνες. Ούτοι δε ήσαν εκ μεν Ιωνίας Θαλής τε Μιλήσιος και Πριηνεύς Βίας, Αιολέων δε των εν Λέσβωι Πιττακός Μυτιληναίος, εκ δε Δωριέων των εν τη Ασία Κλεόβουλος Λίνδιος, και Αθηναίός τε Σόλων και Σπαρτιάτης Χίλων· τον δε έβδομον Πλάτων ο Αρίστωνος αντί Περιάνδρου του Κυψέλου Μύσωνα κατείλοχε τον Χηνέα· κώμη δε εν τη Οίτη τω όρει ωκούντο αι Χήναι. Ούτοι ουν οι άνδρες αφικόμενοι ες Δελφούς ανέθεσαν τω Απόλλωνι τα αδόμενα Γνώθι σαυτόν και Μηδέν άγαν.
Ιωάννης Στοβαίος, "Ανθολόγιον", βιβλ. 3, κεφ. 1, §173:
Σωσιάδου των επτά σοφών υποθήκαι. Έπου Θεώ
Νόμω πείθου
Θεούς σέβου
Γονείς σέβου
Ηττώ υπέρ δικαίους
Γνώθι μαθών
Ακούσας νόει
Σαυτόν ίσθι
Φρόνει θνητά
Εστίαν τιμά
Άρχε σεαυτού
Φίλοις βοήθει
Θυμού κράτει
Φρόνησιν άσκει
Πρόνοιαν τίμα
Όρκω μή χρώ
Φιλίαν αγάπαν
Παιδείας αντέχου
Δόξαν δίωκε
Σοφίαν ζήτει
Καλόν εύ λέγε
ψέγε μηδένα
Επαίνει Αρετήν
Πράττε δίκαια
Φίλοις ευνόει
Εχθρούς αμύνου
Ευγένειαν άσκει
Κακίας απέχου
Κοινός γίνου
Ίδια φύλαττε
Αλλοτρίων απέχου
Εύφημος ίσθι
Άκουε πάντα
Φίλω χαρίζου
Ύβριν μίσει
Χρόνου Φείδου Ορατό μέλλον
Ικέτας αιδού
Υιούς παίδευε
Έχων χαρίζου
Δόλου φοβού
Ευλόγει πάντας
Φιλόσοφος γίνου
Όσια κρίνε
Γνούς πράττε
Φόνου απέχου
Εύχου δυνατά
Σοφοίς χρώ
Ήθος δοκίμαζε
Λαβών απόδας
Υφορώ μηδένα
Τέχνη χρώ
Ό μέλλεις δός
Ευεργεσίας τίμα
Φθόνει μηδενί
Φυλακή πρόσεχε
Ελπίδα αίνει
Διαβολήν μίσει
Δικαίως κτώ
Αγαθούς τίμα
Κριτήν γνώθι
Γάμους πράτει
Τύχην νόμιζε
Εγγύην φεύγε
Πάσι διαλέγου
Ομοίοις χρώ
Δαπανών άρχου
Κτώμενος ήδου
Αισχύνην σέβου
Χάριν εκτέλει
Ευτυχίαν εύχου
Τύχην στέργε Ακούον όρα
Τώ βίω μή μάχου
Εύ πάσχε ώς θνητός
Παίς ών κόσμιοι ίσθι (ηβών) Εργάζου κτητά
Έριν μίσει
Όνειδος έχθαιρε
Γλώσσαν ίσχε
Ύβριν αμύνου
Κρίνε δίκαια
Χρώ χρήμασι
Αδωροδόκητος δοκίμαζε
Αιτιώ παρόντα
Βίας μή έχου
Λέγε ειδώς
Αλύπως βίου
Ομίλει πράως
Φιλοφρονείν πάσιν
Υιοίς μή καθάρρει
Γλώττης άρχε
Σαυτόν εύ ποίει
Ευπροσήγορος γίνου
Αποκρίνου έν καιρώ
Πόνει μετά δικαίου
Πράττε αμετανοήτως
Αμαρτάνων μετανόει
Οφθαλμού κράτει
Βουλεύου χρήσιμα
Επιτέλει συντόμως
Φιλίαν φίλαττε
Ευγνώμων γίνου
Οόνοιαν δίωκε
Άρρητα μή λέγε
Τό κρατούν φοβού
Καιρόν προσδέχου
Έχθρας διάλυε
Γήρας προσδέχου
Επί ρώμη μή καυχώ
Ευφημίαν άσκει
Απέχθειαν φεύγε
Τό συμφέρον θυρώ
Θνήσκε υπέρ πετρίδος
Πλούτει δικαίως
Δόξαν μή λείπε
Κακίαν μίσει
Κινδύνευε φρονίμως
Χρησμούς θαύμαζε
Ούς τρέφεις αγάπα
Απόντι μή μάχου
Πρεσβύτερον αιδού
Νεώτερον δίδασκε
Πλούτω απίστει
Σεαυτόν αιδού
Μή άρχε υβρίζων
Πλούτω απίστει
Σεαυτόν αιδού
Μή άρχε υβρίζων
Προγόνους στεφάνου
Επί νεκρώ μή γέλα
Ατυχούντι συνάχθου
Χαρίζου ευλαβώς
Εξ ευγενών γένα
Επαγγέλου μηδενί
Τύχη μή πίστευε
Τελεύτα άλυτος
Μέτρον άριστον
Ευσέβειαν φυλάσσειν
Αδικείν μισείν
Ηδονής κραττείν
Βία μηδέν πράττειν
Τέκνα παιδεύειν
Μή θρασύνου
Νόμοις πείθου
Μελέτει τό πάν
Γαμείν μέλλο καιρόν γνώθι
Μή επί παντί λυπού
Πίνων άρμοζε
Πέρας επιτέλει μή αποδειλιών
Τρίτη 13 Ιανουαρίου 2009
ACROPOLIS GREECE
Ο ΠΑΡΘΕΝΩΝΑΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΑΝΤΕΓΡΑΜΜΕΝΟ ΚΤΗΡΙΟ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣΚυριακή 11 Ιανουαρίου 2009
ΒΡΕΘΗΚΕ Ο ΑΔΑΜ.ΑΚΟΜΗ ΨΑΧΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΥΑ
ADAM MANKIND'S PIONEER
Βρεθηκε ο «Αδάμ».Η ρίζα του φυλογενετικού δέντρου επιστημονικα έχει χρονολογηθεί περίπου 90 χιλιάδες χρόνια (ky) πριν από το παρόν.
Επομένως όλοι οι άντρες του πλανήτη έχουν έναν κοινό προ-προ-...-παππού ο οποίος έζησε εκείνη την εποχή, και ο οποίος βαφτίστηκε χαϊδευτικά ως «Αδάμ».
Εν αντιθέσει όμως με τον βιβλικό Αδάμ, ο Αδάμ του χρωματοσώματος Υ δεν είναι αποκλειστικός πρόγονος της ανθρωπότητας, αφού πολλοί άντρες που δεν έχουν γιους συνεχίζουν να έχουν απογόνους, αλλά το χρωματόσωμα Υ τους χάνεται οριστικά.
Βρεθηκε ο «Αδάμ».Η ρίζα του φυλογενετικού δέντρου επιστημονικα έχει χρονολογηθεί περίπου 90 χιλιάδες χρόνια (ky) πριν από το παρόν.
Επομένως όλοι οι άντρες του πλανήτη έχουν έναν κοινό προ-προ-...-παππού ο οποίος έζησε εκείνη την εποχή, και ο οποίος βαφτίστηκε χαϊδευτικά ως «Αδάμ».
Εν αντιθέσει όμως με τον βιβλικό Αδάμ, ο Αδάμ του χρωματοσώματος Υ δεν είναι αποκλειστικός πρόγονος της ανθρωπότητας, αφού πολλοί άντρες που δεν έχουν γιους συνεχίζουν να έχουν απογόνους, αλλά το χρωματόσωμα Υ τους χάνεται οριστικά.
Το χρωματόσωμα Υ μεταβιβάζεται από πατέρα σε γιο και έτσι μας βοηθάει στην ανίχνευση της πατρικής καταγωγής ενός άντρα ή γενικότερα των αντρών ενός πληθυσμού. Αφού κάθε άντρας φέρει το επώνυμο του πατέρα του, ο οποίος με τη σειρά του φέρει το επώνυμο του δικού του πατέρα, κ.ο.κ. μπορούμε να παραλληλίσουμε το χρωματόσωμα Υ με ένα επώνυμο, το οποίο είναι γραμμένο όμως «μοριακά» σε κάθε κύτταρο του.
Παρασκευή 9 Ιανουαρίου 2009
ΕΠΩΝΥΜΑ ΣΑΡΑΚΑΤΣΑΝΑΙΩΝ
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΣΑΡΑΚΑΤΣΑΝΑΙΩΝ
Εδώ μπορείτε να δείτε αλφαβητικά τις οικογένειες που υπήρχαν στις στάνες των Σαρακατσαναίων, στην βόρεια πλευρά της Όθρυος τον 19ο αιώνα (αυτοί που αγοράσανε αργότερα, το 1906 το Γιντζεκάκι και το 1910 το Γιντζεκι και εγκαταστάθηκαν εκεί μόνιμα). Τα περισσότερα επώνυμα υπάρχουν και σήμερα, ελάχιστα χάθηκαν .www.zguletas.gr
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΤΟ 1800 - 1900
ΑΡΑΜΠΑΤΖΗΣ
ΚΑΡΑΚΩΣΤΑΣ
ΠΛΑΤΗΣ (ΒΑΣΙΛΑΚΟΣ)
ΒΕΡΓΑΣ
ΚΟΥΜΠΟΥΡΑΣ (ΝΤΡΙΒΑΣ)
ΣΙΑΞΑΜΠΑΝΗΣ
ΓΙΩΤΗΣ
ΜΑΜΟΥΡΑΣ (ΜΑΜΟΥΡΗΣ)
ΣΙΟΥΤΗΣ
ΓΚΟΥΤΖΟΥΝΗΣ
ΜΑΝΤΖΑΒΙΝΟΣ
ΣΤΕΡΓΙΟΥ
ΖΓΟΥΛΕΤΑΣ (ΜΠΟΥΤΣΙΚΑΣ)
ΜΠΟΠΗΣ
ΤΣΑΤΣΟΣ
ΚΑΡΑΓΙΩΡΓΟΣ
ΝΑΣΙΟΥΛΑΣ (ΜΑΜΟΥΡΑΣ)
ΦΕΚΑΣ
---------------------------------------
ΑΛΛΑ ΣΑΡΑΚΑΤΣΑΝΑΙΙΚΑ ΕΠΩΝΥΜΑ
ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ
ΖΑΡΡΑΣ [ΑΠΟ ΑΛΒΑΝΙΑ]
ΚΟΥΡΚΟΥΤΑΣ [ΑΠΟ ΑΡΤΑ]
ΜΠΟΥΡΔΟΥΝΗ [ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΘΡΑΚΗ]
ΡΟΙΔΟΥ [ΙΩΑΝΝΙΝΑ]
ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ [ΑΙΝΙΟΣ]
ΜΠΑΤΖΙΟΥ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΕΠΩΝΥΜΑ ΣΑΡΑΚΑΤΣΑΝΑΙΩΝ"
Εδώ μπορείτε να δείτε αλφαβητικά τις οικογένειες που υπήρχαν στις στάνες των Σαρακατσαναίων, στην βόρεια πλευρά της Όθρυος τον 19ο αιώνα (αυτοί που αγοράσανε αργότερα, το 1906 το Γιντζεκάκι και το 1910 το Γιντζεκι και εγκαταστάθηκαν εκεί μόνιμα). Τα περισσότερα επώνυμα υπάρχουν και σήμερα, ελάχιστα χάθηκαν .www.zguletas.gr
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΤΟ 1800 - 1900
ΑΡΑΜΠΑΤΖΗΣ
ΚΑΡΑΚΩΣΤΑΣ
ΠΛΑΤΗΣ (ΒΑΣΙΛΑΚΟΣ)
ΒΕΡΓΑΣ
ΚΟΥΜΠΟΥΡΑΣ (ΝΤΡΙΒΑΣ)
ΣΙΑΞΑΜΠΑΝΗΣ
ΓΙΩΤΗΣ
ΜΑΜΟΥΡΑΣ (ΜΑΜΟΥΡΗΣ)
ΣΙΟΥΤΗΣ
ΓΚΟΥΤΖΟΥΝΗΣ
ΜΑΝΤΖΑΒΙΝΟΣ
ΣΤΕΡΓΙΟΥ
ΖΓΟΥΛΕΤΑΣ (ΜΠΟΥΤΣΙΚΑΣ)
ΜΠΟΠΗΣ
ΤΣΑΤΣΟΣ
ΚΑΡΑΓΙΩΡΓΟΣ
ΝΑΣΙΟΥΛΑΣ (ΜΑΜΟΥΡΑΣ)
ΦΕΚΑΣ
---------------------------------------
ΑΛΛΑ ΣΑΡΑΚΑΤΣΑΝΑΙΙΚΑ ΕΠΩΝΥΜΑ
ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ
ΖΑΡΡΑΣ [ΑΠΟ ΑΛΒΑΝΙΑ]
ΚΟΥΡΚΟΥΤΑΣ [ΑΠΟ ΑΡΤΑ]
ΜΠΟΥΡΔΟΥΝΗ [ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΘΡΑΚΗ]
ΡΟΙΔΟΥ [ΙΩΑΝΝΙΝΑ]
ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ [ΑΙΝΙΟΣ]
ΜΠΑΤΖΙΟΥ
Τετάρτη 7 Ιανουαρίου 2009
HISTORY OF CHIOS SURNAMES
ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΧΙΩΤΙΚΑ ΕΠΩΝΥΜΑ
Έλληνες και Λατίνοι έζησαν μαζί στη Χίο και συνυπάρξανε στον πολιτικό και επαγγελματικό στοίβο για περισσότερο από 200 χρόνια, αφήνοντας αναπόφευκτα το στίγμα τους στην ιστορία του νησιού.
Η καθημερινή ζωή, ο κίνδυνος της Τουρκικής κατάκτησης, τα οικονομικά συμφέροντα και το νησί αυτό καθ’ εαυτό έφεραν τις δυο εθνικές κοινότητες κοντά και παρεμπόδισαν την αρχική προκατάληψη και αντιπαλότητα να επικρατήσει. Ένα συνεχώς αυξανόμενο συναίσθημα εμπιστοσύνης αναπτύχθηκε μεταξύ των δυο ομάδων, που βασίζονταν σε κοινά συμφέροντα , καλή πίστη και μεικτούς γάμους.
Παρ' όλες τις γνωστές θρησκευτικές διαφορές και το σημαντικό πολιτιστικό χάσμα μεταξύ Ελλήνων και Λατίνων, οι καθημερινές προσωπικές σχέσεις επικράτησαν των διαφορών που αναφέρθηκαν πιο πάνω. Οι αυτόχθονες Έλληνες –όπως ήταν αναμενόμενο- υπερτερούσαν αριθμητικά έναντι των Γενουατών αποίκων. Αν βασιστούμε σε πρόχειρους υπολογισμούς και γραπτές περιγραφές ιστορικών και περιηγητών, ο πληθυσμός των Ελλήνων πρέπει να ήταν πάνω από 12,000 και αυτός των Μαονιτών δε θα έπρεπε να υπερέβαινε τα 2,000 μέλη. Συνεπώς, ο ανομοιογενής πληθυσμός του νησιού ήταν διαιρεμένος σε δυο καλά διαχωρισμένες εθνικά ομάδες, που αντιπροσώπευαν δυο διαφορετικούς πολιτισμούς. Ωστόσο, τα δυο κύρια κοινωνικά τμήματα της Χιακής κοινωνίας ήταν υποδιαιρούμενα σε περισσότερες τάξεις.
Η κυρίαρχη τάξη ήταν οι Μαονίτες, οι οποίοι εγκατέλειψαν τα αρχικά επίθετά τους και υιοθέτησαν το επίθετο Ιουστινιάνης στα τέλη του 14ου αιώνα, που έγινε ένα από τα 28 αδελφάτα-συνεταιρισμούς της Γένουας, τα οποία ήταν ομάδες οικογενειών συναρθροισμένες.
Αυτές οι οικογενειακές ενώσεις του 14ου αιώνα, που ονομάζονταν Alberghi (ενικός¨ Albergo) άλλαξαν την πολιτική κατάσταση αλλά και το status quo της αριστοκρατίας στη Γένουα. Αυτή η μεταρρύθμιση στο αστικό καθεστώς της Γενουατικής κοινωνίας και αριστοκρατίας επικράτησε τελικά το 1528, όταν η Γένουα κέρδισε την ανεξαρτησία της από τους Γάλλους. Τα μέλη των οικογενειών-φατριών ή ενώσεων (Αλμπέργκο) δεν είχαν απαραίτητα δεσμούς αίματος μεταξύ τους, αλλά προέρχονταν από διαφορετικές οικογένειες, οι οποίες είχαν ενώσει τις δυνάμεις τους αλλάζοντας τα αρχικά επίθετά τους κατόπιν αμοιβαίας συμφωνίας. Όλα τα μέλη των ενώσεων (Alberghi) είχαν ακριβώς τα ίδια δικαιώματα και προνόμια και είχαν να εκπληρώσουν τις ίδιες υποχρεώσεις.
Οι οικογένειες που πρόσφεραν τα επίθετα τους για το σχηματισμό των ενώσεων αυτών ήταν διακεκριμένες, ευυπόληπτες, με μεγάλη επιρροή και αριθμούσαν πολυάριθμα μέλη με τουλάχιστον έξι οικογενειακά παρακλάδια με αυτό το επίθετο. Τα ονόματα των Alberghi (Αλμπέργκι) στα οποία όλες οι οικογένειες έπρεπε να προσαρτηθούν και να υιοθετήσουν τα επίθετα τους ήταν αλφαβητικά
οι Κάλβι,
Καττάνεο,
Τσεντουριόνε,
Τσίμπο, Τσίκαλα,
Ντε Φορνάρι, Ντε Φράνκι,
Ντε Μαρίνι,
Ντι Νέγκρο,
Ντόρια,
Φιέσκι,
Τζεντίλε,
Ιουστινιάνι,
Γκρίλλο,
Γκριμάλντι,
Ιμπεριάλε,
Ιντεριάνο,
Λέρκαρο,
Λομελλίνο,
Νεγκρόνε,
Παλλαβιτσίνο,
Πινέλλι
Προμοντόριο,
Σαλβάγκο,
Σαουλί,
Σπινόλα,
Ουσοντιμάρε
Βιβάλντι
(Calvi, Cattaneo, Centurione, Cibo, Cicala, De Fornari, De Franchi, De Marini, Di Negro, Doria, Fieschi, Gentile, Giustiniani, Grillo, Grimaldi, Imperiale, Interiano, Lercaro, Lomellino, Negrone, Pallavicino, Pinelli, Promontorio, Salvago, Sauli, Spinola, Usodimare and Vivaldi).
Η δεύτερη κυρίαρχη τάξη στην ιεραρχία της Χιακής κοινωνίας αποτελείτο από τους Έλληνες ευγενείς, οι οποίοι συνέχισαν να διατηρούν τους τίτλους, την περιουσία και τα προνόμια που τους είχαν παραχωρηθεί από τις Βυζαντινές αρχές και μετά τη Γενουατική κατάκτηση. Σύμφωνα με την συμφωνία παράδοσης του 1346, οι Έλληνες που κατοικούσαν εντός των τειχών του κάστρου –γνωστοί ως καστρινοί- έπρεπε να μεταφερθούν στην περιοχή του Εγκρεμού (Burgus Graecorum) και να πουλήσουν ή να μισθώσουν τα σπίτια τους στους Γενουάτες ευγενείς, που αποτελούσαν τα στρατιωτικά και διοικητικά μέλη των νεο-εγκαθιδρυμένων Γενουατικών αρχών.
Οι Έλληνες ευγενείς της Χίου κατάγονταν από τη Βυζαντινή αριστοκρατία. Κάποια διακεκριμένα μέλη της Βυζαντινής αριστοκρατίας είχαν εγκατασταθεί σε μερικά νησιά όπως η Χίος λόγω της αυξανόμενης πίεσης που είχαν προκαλέσει οι Τουρκικές εισβολές στη Μικρά Ασία το 12ο αιώνα. Έλαβαν άδεια από τον αυτοκράτορα να εγκατασταθούν στο νησί και να αποκτήσουν γη και εισοδήματα τα οποία μπορούσαν να εκμεταλλεύονται με φεουδαρχικό σύστημα.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι οι Γενουάτες σεβάστηκαν την αριστοκρατική θέση και την κοινωνική ιεραρχία των Ελλήνων ευγενών μετά το 1346, όπως μας περιγράφει ο Ιερώνυμος Ιουστινιάνης. Στην ιστορική του αναφορά, που γράφτηκε το 16ο αιώνα περιγράφει τους Έλληνες ευγενείς να είναι ντυμένοι με ένα ξεχωριστό τρόπο και να αποτελούν το κέντρο του ενδιαφέροντος σε διάφορες περιστάσεις συμπεριλαμβανομένων και των χριστιανικών θρησκευτικών εορτασμών. Κατά τη διάρκεια των εορτασμών αυτών οι Έλληνες ευγενείς δέχονταν τιμές από τον τοπικό πληθυσμό χωρίς να χρειάζεται να αποδώσουν τιμές οι ίδιοι στους Μαονίτες άρχοντες του νησιού. Οι Έλληνες ευγενείς ήταν σε κάποιες περιπτώσεις απαλλαγμένοι από συγκεκριμένους φόρους και κάποιοι από αυτούς είχαν δικαστικές εξουσίες όντας μέλη του τοπικού δικαστηρίου που ονομάζονταν δικαιότατο και αποτελείτο από τέσσερις δικαστές ¨δυο Μαονίτες, ένα Γενουάτη ευγενή και έναν Έλληνα μέλος της αριστοκρατίας.
Μερικά από τα ελληνικά επίθετα που αναφέρονται πριν την εποχή των Γενουατών στη Χίο και ήταν ευγενικής καταγωγής ήταν το οικογενειακό όνομα
Σκυλίτσης (μάλλον και το πιο αρχαίο),
Αργέντης (παλαιάς Γενουατικής προέλευσης),
Κορέσσης
Ροδοκανάκης
Άλλα Ελληνικά οικογενειακά ονόματα που αναφέρονται σε συμβολαιογραφικές πράξεις και ιστορικές αναφορές είναι τα επίθετα
Αγέλαστος,
Καλούτος,
Σεβαστός,
Βολαστός,
Πετροκόκκινος,
Ράλλης,
Σεκιάρης και αρκετά άλλα.
Η τρίτη κοινωνική τάξη, παρότι υπάρχει διχογνωμία για τη θέση και την καταγωγή της ήταν οι αστοί, οι οποίοι ήταν μέλη της τοπικής κοινωνίας και ενδεχομένως προέρχονταν από διάφορες κοινωνικές αλλά και εθνικές ομάδες. Μια μεγάλη μερίδα της αστικής τάξης ήταν επαγγελματίες, που είχαν νομική υπόσταση διαφορετική από τα άλλα κοινωνικά μέλη, πράγμα το οποίο τους έδινε το δικαίωμα να εκφράζουν τη γνώμη τους και να αμύνονται των συμφερόντων τους.
Ο όρος αστός πιθανώς να είναι συνδεδεμένος με τον τόπο της κατοικίας και με ένα συγκεκριμένο νομικό πλαίσιο δικαιωμάτων και υποχρεώσεων.
Οι κατώτατες τάξεις της κοινωνίας περιλάμβαναν ακτήμονες γεωργούς, καλλιεργητές της μαστίχας και ναύτες, οι οποίοι ήταν Ελληνικής καταγωγής, Εβραίους και ξένους που κατοικούσαν στη Χίο για διάφορους λόγους συμπεριλαμβανομένου και του εμπορίου.
Περισσοτερες πληροφοριες στο www.chioshistory.gr
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "HISTORY OF CHIOS SURNAMES"
Έλληνες και Λατίνοι έζησαν μαζί στη Χίο και συνυπάρξανε στον πολιτικό και επαγγελματικό στοίβο για περισσότερο από 200 χρόνια, αφήνοντας αναπόφευκτα το στίγμα τους στην ιστορία του νησιού.
Η καθημερινή ζωή, ο κίνδυνος της Τουρκικής κατάκτησης, τα οικονομικά συμφέροντα και το νησί αυτό καθ’ εαυτό έφεραν τις δυο εθνικές κοινότητες κοντά και παρεμπόδισαν την αρχική προκατάληψη και αντιπαλότητα να επικρατήσει. Ένα συνεχώς αυξανόμενο συναίσθημα εμπιστοσύνης αναπτύχθηκε μεταξύ των δυο ομάδων, που βασίζονταν σε κοινά συμφέροντα , καλή πίστη και μεικτούς γάμους.
Παρ' όλες τις γνωστές θρησκευτικές διαφορές και το σημαντικό πολιτιστικό χάσμα μεταξύ Ελλήνων και Λατίνων, οι καθημερινές προσωπικές σχέσεις επικράτησαν των διαφορών που αναφέρθηκαν πιο πάνω. Οι αυτόχθονες Έλληνες –όπως ήταν αναμενόμενο- υπερτερούσαν αριθμητικά έναντι των Γενουατών αποίκων. Αν βασιστούμε σε πρόχειρους υπολογισμούς και γραπτές περιγραφές ιστορικών και περιηγητών, ο πληθυσμός των Ελλήνων πρέπει να ήταν πάνω από 12,000 και αυτός των Μαονιτών δε θα έπρεπε να υπερέβαινε τα 2,000 μέλη. Συνεπώς, ο ανομοιογενής πληθυσμός του νησιού ήταν διαιρεμένος σε δυο καλά διαχωρισμένες εθνικά ομάδες, που αντιπροσώπευαν δυο διαφορετικούς πολιτισμούς. Ωστόσο, τα δυο κύρια κοινωνικά τμήματα της Χιακής κοινωνίας ήταν υποδιαιρούμενα σε περισσότερες τάξεις.
Η κυρίαρχη τάξη ήταν οι Μαονίτες, οι οποίοι εγκατέλειψαν τα αρχικά επίθετά τους και υιοθέτησαν το επίθετο Ιουστινιάνης στα τέλη του 14ου αιώνα, που έγινε ένα από τα 28 αδελφάτα-συνεταιρισμούς της Γένουας, τα οποία ήταν ομάδες οικογενειών συναρθροισμένες.
Αυτές οι οικογενειακές ενώσεις του 14ου αιώνα, που ονομάζονταν Alberghi (ενικός¨ Albergo) άλλαξαν την πολιτική κατάσταση αλλά και το status quo της αριστοκρατίας στη Γένουα. Αυτή η μεταρρύθμιση στο αστικό καθεστώς της Γενουατικής κοινωνίας και αριστοκρατίας επικράτησε τελικά το 1528, όταν η Γένουα κέρδισε την ανεξαρτησία της από τους Γάλλους. Τα μέλη των οικογενειών-φατριών ή ενώσεων (Αλμπέργκο) δεν είχαν απαραίτητα δεσμούς αίματος μεταξύ τους, αλλά προέρχονταν από διαφορετικές οικογένειες, οι οποίες είχαν ενώσει τις δυνάμεις τους αλλάζοντας τα αρχικά επίθετά τους κατόπιν αμοιβαίας συμφωνίας. Όλα τα μέλη των ενώσεων (Alberghi) είχαν ακριβώς τα ίδια δικαιώματα και προνόμια και είχαν να εκπληρώσουν τις ίδιες υποχρεώσεις.
Οι οικογένειες που πρόσφεραν τα επίθετα τους για το σχηματισμό των ενώσεων αυτών ήταν διακεκριμένες, ευυπόληπτες, με μεγάλη επιρροή και αριθμούσαν πολυάριθμα μέλη με τουλάχιστον έξι οικογενειακά παρακλάδια με αυτό το επίθετο. Τα ονόματα των Alberghi (Αλμπέργκι) στα οποία όλες οι οικογένειες έπρεπε να προσαρτηθούν και να υιοθετήσουν τα επίθετα τους ήταν αλφαβητικά
οι Κάλβι,
Καττάνεο,
Τσεντουριόνε,
Τσίμπο, Τσίκαλα,
Ντε Φορνάρι, Ντε Φράνκι,
Ντε Μαρίνι,
Ντι Νέγκρο,
Ντόρια,
Φιέσκι,
Τζεντίλε,
Ιουστινιάνι,
Γκρίλλο,
Γκριμάλντι,
Ιμπεριάλε,
Ιντεριάνο,
Λέρκαρο,
Λομελλίνο,
Νεγκρόνε,
Παλλαβιτσίνο,
Πινέλλι
Προμοντόριο,
Σαλβάγκο,
Σαουλί,
Σπινόλα,
Ουσοντιμάρε
Βιβάλντι
(Calvi, Cattaneo, Centurione, Cibo, Cicala, De Fornari, De Franchi, De Marini, Di Negro, Doria, Fieschi, Gentile, Giustiniani, Grillo, Grimaldi, Imperiale, Interiano, Lercaro, Lomellino, Negrone, Pallavicino, Pinelli, Promontorio, Salvago, Sauli, Spinola, Usodimare and Vivaldi).
Η δεύτερη κυρίαρχη τάξη στην ιεραρχία της Χιακής κοινωνίας αποτελείτο από τους Έλληνες ευγενείς, οι οποίοι συνέχισαν να διατηρούν τους τίτλους, την περιουσία και τα προνόμια που τους είχαν παραχωρηθεί από τις Βυζαντινές αρχές και μετά τη Γενουατική κατάκτηση. Σύμφωνα με την συμφωνία παράδοσης του 1346, οι Έλληνες που κατοικούσαν εντός των τειχών του κάστρου –γνωστοί ως καστρινοί- έπρεπε να μεταφερθούν στην περιοχή του Εγκρεμού (Burgus Graecorum) και να πουλήσουν ή να μισθώσουν τα σπίτια τους στους Γενουάτες ευγενείς, που αποτελούσαν τα στρατιωτικά και διοικητικά μέλη των νεο-εγκαθιδρυμένων Γενουατικών αρχών.
Οι Έλληνες ευγενείς της Χίου κατάγονταν από τη Βυζαντινή αριστοκρατία. Κάποια διακεκριμένα μέλη της Βυζαντινής αριστοκρατίας είχαν εγκατασταθεί σε μερικά νησιά όπως η Χίος λόγω της αυξανόμενης πίεσης που είχαν προκαλέσει οι Τουρκικές εισβολές στη Μικρά Ασία το 12ο αιώνα. Έλαβαν άδεια από τον αυτοκράτορα να εγκατασταθούν στο νησί και να αποκτήσουν γη και εισοδήματα τα οποία μπορούσαν να εκμεταλλεύονται με φεουδαρχικό σύστημα.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι οι Γενουάτες σεβάστηκαν την αριστοκρατική θέση και την κοινωνική ιεραρχία των Ελλήνων ευγενών μετά το 1346, όπως μας περιγράφει ο Ιερώνυμος Ιουστινιάνης. Στην ιστορική του αναφορά, που γράφτηκε το 16ο αιώνα περιγράφει τους Έλληνες ευγενείς να είναι ντυμένοι με ένα ξεχωριστό τρόπο και να αποτελούν το κέντρο του ενδιαφέροντος σε διάφορες περιστάσεις συμπεριλαμβανομένων και των χριστιανικών θρησκευτικών εορτασμών. Κατά τη διάρκεια των εορτασμών αυτών οι Έλληνες ευγενείς δέχονταν τιμές από τον τοπικό πληθυσμό χωρίς να χρειάζεται να αποδώσουν τιμές οι ίδιοι στους Μαονίτες άρχοντες του νησιού. Οι Έλληνες ευγενείς ήταν σε κάποιες περιπτώσεις απαλλαγμένοι από συγκεκριμένους φόρους και κάποιοι από αυτούς είχαν δικαστικές εξουσίες όντας μέλη του τοπικού δικαστηρίου που ονομάζονταν δικαιότατο και αποτελείτο από τέσσερις δικαστές ¨δυο Μαονίτες, ένα Γενουάτη ευγενή και έναν Έλληνα μέλος της αριστοκρατίας.
Μερικά από τα ελληνικά επίθετα που αναφέρονται πριν την εποχή των Γενουατών στη Χίο και ήταν ευγενικής καταγωγής ήταν το οικογενειακό όνομα
Σκυλίτσης (μάλλον και το πιο αρχαίο),
Αργέντης (παλαιάς Γενουατικής προέλευσης),
Κορέσσης
Ροδοκανάκης
Άλλα Ελληνικά οικογενειακά ονόματα που αναφέρονται σε συμβολαιογραφικές πράξεις και ιστορικές αναφορές είναι τα επίθετα
Αγέλαστος,
Καλούτος,
Σεβαστός,
Βολαστός,
Πετροκόκκινος,
Ράλλης,
Σεκιάρης και αρκετά άλλα.
Η τρίτη κοινωνική τάξη, παρότι υπάρχει διχογνωμία για τη θέση και την καταγωγή της ήταν οι αστοί, οι οποίοι ήταν μέλη της τοπικής κοινωνίας και ενδεχομένως προέρχονταν από διάφορες κοινωνικές αλλά και εθνικές ομάδες. Μια μεγάλη μερίδα της αστικής τάξης ήταν επαγγελματίες, που είχαν νομική υπόσταση διαφορετική από τα άλλα κοινωνικά μέλη, πράγμα το οποίο τους έδινε το δικαίωμα να εκφράζουν τη γνώμη τους και να αμύνονται των συμφερόντων τους.
Ο όρος αστός πιθανώς να είναι συνδεδεμένος με τον τόπο της κατοικίας και με ένα συγκεκριμένο νομικό πλαίσιο δικαιωμάτων και υποχρεώσεων.
Οι κατώτατες τάξεις της κοινωνίας περιλάμβαναν ακτήμονες γεωργούς, καλλιεργητές της μαστίχας και ναύτες, οι οποίοι ήταν Ελληνικής καταγωγής, Εβραίους και ξένους που κατοικούσαν στη Χίο για διάφορους λόγους συμπεριλαμβανομένου και του εμπορίου.
Περισσοτερες πληροφοριες στο www.chioshistory.gr
Τρίτη 6 Ιανουαρίου 2009
ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΕ ΤΟ BANNER ΜΑΣ ΣΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΣΟΥ
ΑΝΤΕΓΡΑΨΕ ΤΟΝ ΚΩΔΙΚΑ ΤΟΥ BANNER ΠΟΥ ΕΠΙΘΥΜΕΙΣ ΣΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΣΟΥ
------------------------------------------------------------------------------------
1.
2.
3.
4.
Δευτέρα 5 Ιανουαρίου 2009
SURNAMES OF GREEK PARLIAMENT'S MEMBERS
ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
ΑΝΑΛΥΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΩΝΥΜΩΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ
.ΙΒ. ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
Κατάλογος Βουλευτών (Εκλογές της 16ης Σεπτεμβρίου 2007)
Η ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΕΠΩΝΥΜΩΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΤΑΔΙΑΚΑ
Όνομα Περιφέρεια.-Κυβερνητική.- Θέση
1 ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ -Α' ΑΘΗΝΑΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΥΓΕΙΑΣ Κ.ΚΟΙΝ. ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
Επωνυμο πατρωνυμικο προερχομενο απο το εβραικο βαπτιστικο ονομα Αβραμ.Η καταληξη -πουλος προσδιοριζει την περιοχη Ελληνοποιησης του επωνυμου την Πελοποννησο.
2 ΑΓΟΡΑΣΤΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ - ΛΑΡΙΣΑΣ
Ιδιαιτερη νεοελληνικη κατηγορια αποτελει συφωνα με τον καθ. πανεπιστημιου κο.Συμεωνιδη το ονομα Αγοραστος που παραπεμπει σε παιδια που εχουν υιοθετηθει απο δευτερους γονεις.Συμφωνα με τον κο. Τριανταφυλλιδη προερχεται απο το ευχετικο βαπτιστικο ονομα η ξορκιστικο απ' οπου και εγινε επωνυμο.
3 ΑΔΡΑΚΤΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ -ΗΛΕΙΑΣ
4 ΑΗΔΟΝΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ - ΔΡΑΜΑΣ: Επώνυμο προερχόμενο από παρατσούκλι το οποίο αποδίδεται σε σωματική ιδιότητα (καλή φωνή).
5 ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ - ΚΟΖΑΝΗΣ
3 ΑΔΡΑΚΤΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ -ΗΛΕΙΑΣ
4 ΑΗΔΟΝΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ - ΔΡΑΜΑΣ: Επώνυμο προερχόμενο από παρατσούκλι το οποίο αποδίδεται σε σωματική ιδιότητα (καλή φωνή).
5 ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ - ΚΟΖΑΝΗΣ
ΔΙΠΛΟ ΕΠΩΝΥΜΟ ΟΠΟΥ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟ ΚΑΘΙΕΡΩΜΕΝΟ ΕΠΩΝΥΜΟ ΑΝΑΣΥΡΕΤΑΙ ΚΑΙ ΕΝΑ ΔΕΥΤΕΡΟ ΕΠΩΝΥΟ ΚΑΠΟΙΟΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΦΗΣΕ ΑΡΣΕΝΙΚΟΥΣ ΑΠΟΓΟΝΟΥΣ,ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΣΒΗΣΕΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ.ΑΛΛΑ ΟΜΟΕΙΔΗ ΕΠΩΝΥΜΑ ΝΟΒΑΣ,ΜΠΟΔΟΣΑΚΗΣ,ΔΡΑΓΑΤΣΗΣ,ΡΑΓΚΑΒΗΣ.
6 ΑΪΒΑΛΙΩΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Β' ΑΘΗΝΑΣ
ΕΠΩΝΥΜΟ ΠΟΥ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΕΘΝΙΚΑ .ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΑΙΒΑΛΙ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΞΗ -ΙΩΤΗΣ.
7 ΑΛΑΒΑΝΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ
8 ΑΛΕΥΡΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ (ΝΑΣΟΣ) Α' ΑΘΗΝΑΣ
6 ΑΪΒΑΛΙΩΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Β' ΑΘΗΝΑΣ
ΕΠΩΝΥΜΟ ΠΟΥ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΕΘΝΙΚΑ .ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΑΙΒΑΛΙ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΞΗ -ΙΩΤΗΣ.
7 ΑΛΑΒΑΝΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ
8 ΑΛΕΥΡΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ (ΝΑΣΟΣ) Α' ΑΘΗΝΑΣ
ΕΠΩΝΥΜΟ ΠΟΥ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΤΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΩΝ ΜΕ ΤΗΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΗ ΚΑΤΑΛΗΞΗ -ΑΣ.
9 ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ Α' ΑΘΗΝΑΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ
ΑλογοσκούφηςΈτσι επονομάζεται κάποιος που είναι άλογος (παράλογος, χωρίς λογική ) και κούφος (κενός, άδειος, χωρίς περιεχόμενο
10 ΑΛΥΣΑΝΔΡΑΚΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ
11 ΑΜΜΑΝΑΤΙΔΟΥ-ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ (ΛΙΤΣΑ) - Β' ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
12 ΑΜΟΙΡΙΔΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΙΕΡΙΑΣ .Επωνυμο προερχομενο απο παρατσουκλι.ο αμοιρος αυτος που δεν εχει μοιρα.β]Αμιρίδης, Αμιράς, Αμιράκης, Αμιραδάκης, Αμιρόγλου: Επώνυμα προερχόμενα από την τουρκική λέξη amir= εμίρης, προϊστάμενος.
13 ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ -ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ Αναγνωστοπουλος,ΑναγνωστιδηςΑναγνώστης:Κατώτερος Κληρικός, καθιερωμένος στο λειτούργημα αυτό με χειροθεσία Επισκόπου. Είναι επιφορτισμένος με την ανάγνωση των διαφόρων αναγνωσμάτων (χύμα ή εμμελώς) της Λατρείας μας
14 ΑΝΔΡΟΥΛΑΚΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ (ΜΙΜΗΣ) Β' ΑΘΗΝΑΣ
9 ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ Α' ΑΘΗΝΑΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ
ΑλογοσκούφηςΈτσι επονομάζεται κάποιος που είναι άλογος (παράλογος, χωρίς λογική ) και κούφος (κενός, άδειος, χωρίς περιεχόμενο
10 ΑΛΥΣΑΝΔΡΑΚΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ
11 ΑΜΜΑΝΑΤΙΔΟΥ-ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ (ΛΙΤΣΑ) - Β' ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
12 ΑΜΟΙΡΙΔΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΙΕΡΙΑΣ .Επωνυμο προερχομενο απο παρατσουκλι.ο αμοιρος αυτος που δεν εχει μοιρα.β]Αμιρίδης, Αμιράς, Αμιράκης, Αμιραδάκης, Αμιρόγλου: Επώνυμα προερχόμενα από την τουρκική λέξη amir= εμίρης, προϊστάμενος.
13 ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ -ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ Αναγνωστοπουλος,ΑναγνωστιδηςΑναγνώστης:Κατώτερος Κληρικός, καθιερωμένος στο λειτούργημα αυτό με χειροθεσία Επισκόπου. Είναι επιφορτισμένος με την ανάγνωση των διαφόρων αναγνωσμάτων (χύμα ή εμμελώς) της Λατρείας μας
14 ΑΝΔΡΟΥΛΑΚΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ (ΜΙΜΗΣ) Β' ΑΘΗΝΑΣ
15 ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΑΝΤΩΝΙΑ (ΤΟΝΙΑ) (TONIA) ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ
Πατωνυμικο επωνυμο προερχομενο απο το βαπτιστικο ονομα ΑΝΤΩΝΗΣ το οποιο και ξεκινα απο την αρχαια Ρωμη.Ο Αγιος Αντωνιος θεωρειτε ο θεμελιωτης του μοναχικου βιου.Εορταζει 17 Ιανουαριου.
16 ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗ ΕΛΕΝΗ-ΜΑΡΙΑ (ΜΙΛΕΝΑ) -Β' ΑΘΗΝΑΣ
Πατρωνυμικο επωνυμο προερχομενο απο το βαπτιστικο ονομα Αποστολος.Η καταληξη -Ακης προσδιοριζει την περιοχη του επωνυμου την Κρητη.Δωδεκα Αποστολοι του Χριστου εορταζουν στις 30 Ιουνιου
17 ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΟΣ ΓΡΗΓΟΡΗΣ- ΛΑΚΩΝΙΑΣ
Πατρωνυμικο επωνυμο προερχομενο απο το βαπτιστικο ονομα Αποστολος.Η καταληξη -Ακος προσδιοριζει την περιοχη του επωνυμου την Λακωνια,Μανη.Δωδεκα Αποστολοι του Χριστου εορταζουν στις 30 Ιουνιου
18 ΑΠΟΣΤΟΛΑΤΟΣ ΒΑΪΤΣΗΣ -Α' ΠΕΙΡΑΙΑ
Πατρωνυμικο επωνυμο προερχομενο απο το βαπτιστικο ονομα Αποστολος.Η καταληξη -Ατος προσδιοριζει την περιοχη του επωνυμου την Κεφαλλονια.Δωδεκα Αποστολοι του Χριστου Δωδεκα Αποστολοι του Χριστου εορταζουν στις 30 Ιουνιου
19 ΑΡΑΠΟΓΛΟΥ ΔΗΜΗΤΡΑ Β' ΠΕΙΡΑΙΑ
20 ΑΡΑΠΟΓΛΟΥ ΧΡΥΣΗ Α' ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
21 ΑΡΓΥΡΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΛΟΣ -ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ.
Σύνθετο επώνυμο. Προέρχεται από το βαπτιστικό όνομα Αργυρης=Αργυρος=πολύτιμη πέτρα. Ανήκει στα προερχόμενα ονόματα από την περιβάλλουσα φύση, πολύτιμοι λίθοι, μέταλλα όπως διαμάντι=Διαμαντής, μάλαμα=Μάλαμας, σμαράγδι=Σμαραγδής, Χρυσός, ασήμι=Ασημής, Ασημίνα, κλπ.
22 ΑΥΓΕΝΑΚΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ
23 ΒΑΓΙΩΝΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ
24 ΒΑΛΗΝΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΩΝ ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ
25 ΒΑΡΒΑΡΙΓΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΖΑΚΥΝΘΟΥ
26 ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗΣ ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ Β' ΑΘΗΝΑΣ
Επωνυμο που ανηκει στην κατηγορια εθνικα οικογενειακα προερχεται απο το χωριο Μπαρμπιτσα της Αρκαδιας με την καταληξη -ιωτης.
27 ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ ΚΥΡΙΑΚΟΣ Β' ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
28 ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ Α' ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Βενιζέλος διχάζει επιστήμονες και ακόμη και σήμερα. Οι εκδοχές πολλές. Ο Αντώνης Χατζής, ένας εκ των κορυφαίων μελετητών, αναφέρει σχετικά: «Γενάρχης των Αθηναίων Μπενηζέλων υπήρξεν Ελλην τις Μπενής (Βενέδικτος) Ζέλης».Ο Γρ. Καμπούρογλου το αποδίδει στην «αραβικήν και μετέπειτα ισπανική λέξη μπένι και το επώνυμο Ζέλλος». Ο Κ. Τρυφερούλης εκτιμά ότι το Μπενιζέλος προήλθε από το ιταλικό Bonangelo, άλλωςBenagelo-Beninzelo = καλάγγελος.
29 ΒΕΡΕΛΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ
30 ΒΕΡΡΑΣ ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΑΧΑΪΑΣ
31 ΒΛΑΧΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ .ΒΛΑΧΟΣ: Επώνυμο το οποίο ανήκει στην κατηγορία α) εθνικά και φανερώνουν προέλευση. β) Με σημασία του χωρικού, άξεστου (χαρακτηρισμός Μάνης). Στην Χίο λέγονται όσοι μετοίκησαν εις Ρουμανία=Μεγάλη Βλαχία. Τη Μικρή Βλαχία απάρτιζαν τα μεσαιωνικά χρόνια η Αιτωλοακαρνανία. Η ετυμολογία του ονόματος είναι γερμανική WAIH (κέλτικο) ή σλαβική vlach.
32 ΒΟΛΟΥΔΑΚΗΣ ΜΑΝΟΥΣΟΣ-ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΧΑΝΙΩΝ
33 ΒΟΡΙΔΗΣ ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ (ΜΑΚΗΣ) ΑΤΤΙΚΗΣ: Επώνυμο προερχόμενο από παρατσούκλι που εκφράζει τον καιρό. Με την κατάληξη –ιδης προσδιορίζει την ποντιακή καταγωγή.
34 ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ Α' ΑΘΗΝΑΣ
35 ΒΡΕΤΤΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΤΤΙΚΗΣ
36 ΒΡΟΥΤΣΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΥΚΛΑΔΩΝ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟ ΕΠΩΝΥΜΟ ΕΚ ΤΩΝ ΔΙΑΠΡΕΠΕΣΤΕΡΩΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΩΝ ΤΟΥ ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΝ Ι΄ΚΑΙ ΙΑ΄ΑΙΩΝΑ.
37 ΓΕΙΤΟΝΑΣ ΚΩΣΤΑΣ Β' ΑΘΗΝΑΣ
38 ΓΕΡΑΝΙΔΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Β' ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
39 ΓΕΡΟΝΤΟΠΟΥΛΟΣ ΚΥΡΙΑΚΟΣ (ΑΚΗΣ) (AKIS) ΕΒΡΟΥ
40 ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ-ΑΔΩΝΙΣ Β' ΑΘΗΝΑΣ.Αρχαιο ονομα μετεξελειγμενο σε επωνυμο που ανηκει στην κατηγορια των πατρωνυμικων με αρχικη ριζα το βαπτιστικο ονομα ΓΕΩΡΓΙΟΣ με προσθεση καταληξης αναλογα την περιοχη.ΓΕΩΡΓΙΟΣ Μεγαλομαρτυρας της εκκλησιας μας απο την Καππαδοκια.Γιορταζει στις 23 Απριλιου .Γεώργιος = ετυλογείται από το επίθετο της αρχαίας γεωργός, -ον (γη+έργον). Προστάτης άγιος της Αγγλίας.
41 ΓΙΑΚΟΥΜΑΤΟΣ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ Β' ΑΘΗΝΑΣ
42 ΓΙΑΝΝΑΚΑ ΣΟΦΙΑ ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ .ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ:Επώνυμο προερχόμενο από το βαπτιστικό όνομα Ιωάννης=Γιάννης.Ιωάννης ο Πρόδρομος ο βαπτιστής: γιος του Ζαχαρία και της Ελισάβετ που ανήγγειλε τον ερχομό του Μεσσία, τον οποίο και εβάπτισε στον Ιορδάνη ποταμό. Αποκεφαλίστηκε από τον Ηρώδη τον Αντύπα. Γιορτάζει στις 7 Ιανουαρίου.
43 ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ ΒΟΙΩΤΙΑΣ.ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ:Επώνυμο προερχόμενο από το βαπτιστικό όνομα Ιωάννης=Γιάννης.Ιωάννης ο Πρόδρομος ο βαπτιστής: γιος του Ζαχαρία και της Ελισάβετ που ανήγγειλε τον ερχομό του Μεσσία, τον οποίο και εβάπτισε στον Ιορδάνη ποταμό. Αποκεφαλίστηκε από τον Ηρώδη τον Αντύπα. Γιορτάζει στις 7 Ιανουαρίου.
44 ΓΙΑΝΝΕΛΛΗΣ-ΘΕΟΔΟΣΙΑΔΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΛΕΣΒΟΥ .ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ:Επώνυμο προερχόμενο από το βαπτιστικό όνομα Ιωάννης=Γιάννης=Γιάνναρος.Ιωάννης ο Πρόδρομος ο βαπτιστής: γιος του Ζαχαρία και της Ελισάβετ που ανήγγειλε τον ερχομό του Μεσσία, τον οποίο και εβάπτισε στον Ιορδάνη ποταμό. Αποκεφαλίστηκε από τον Ηρώδη τον Αντύπα. Γιορτάζει στις 7 Ιανουαρίου.
45 ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ.ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ:Επώνυμο προερχόμενο από το βαπτιστικό όνομα Ιωάννης=Γιάννης.Ιωάννης ο Πρόδρομος ο βαπτιστής: γιος του Ζαχαρία και της Ελισάβετ που ανήγγειλε τον ερχομό του Μεσσία, τον οποίο και εβάπτισε στον Ιορδάνη ποταμό. Αποκεφαλίστηκε από τον Ηρώδη τον Αντύπα. Γιορτάζει στις 7 Ιανουαρίου.
46 ΓΚΑΤΖΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ
47 ΓΚΕΡΕΚΟΥ ΑΓΓΕΛΙΚΗ (ΑΝΤΖΕΛΑ) ΚΕΡΚΥΡΑΣ
48 ΓΚΙΟΚΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ.Γκιόκας. Από το τουρκικο gök=Ουρανος, Γαλάζιος
49 ΓΚΙΟΥΛΕΚΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Α' ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
50 ΓΡΗΓΟΡΑΚΟΣ ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΛΑΚΩΝΙΑΣ
51 ΔΑΪΛΑΚΗΣ ΣΤΑΥΡΟΣ ΔΡΑΜΑΣ
52 ΔΑΜΑΝΑΚΗ ΜΑΡΙΑ Β' ΑΘΗΝΑΣ
Δαμανάκης.Απο το τουρκικο dâman=ποδογυρος και την ελληνικη κρητικη καταληξη- ακης
53 ΔΕΝΔΙΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ-ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ
54 ΔΕΡΜΕΝΤΖΟΠΟΥΛΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΕΒΡΟΥ
55 ΔΗΜΑΡΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Β' ΑΘΗΝΑΣ
56 ΔΙΑΜΑΝΤΙΔΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Β'- ΠΕΙΡΑΙΑ.
Σύνθετο επώνυμο. Προέρχεται από το βαπτιστικό όνομα Διαμαντης=Διαμαντι=πολύτιμη πέτρα με την τοποθέτηση της υποκοριστικής κατάληξης –ιδης που προσδιοριζει και την ποντιακη καταγωγη του. Ανήκει στα προερχόμενα ονόματα από την περιβάλλουσα φύση, πολύτιμοι λίθοι, μέταλλα όπως μάλαμα=Μάλαμας, σμαράγδι=Σμαραγδής, Χρυσός, κλπ.
57 ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ ΑΝΝΑ -Α' ΑΘΗΝΑΣ
Σύνθετο επώνυμο. Προέρχεται από το βαπτιστικό όνομα Διαμαντης=Διαμαντι=πολύτιμη πέτρα με την τοποθέτηση της υποκοριστικής κατάληξης –πουλου που προσδιοριζει και την πελοποννησιακη καταγωγη του. Ανήκει στα προερχόμενα ονόματα από την περιβάλλουσα φύση, πολύτιμοι λίθοι, μέταλλα όπως μάλαμα=Μάλαμας, σμαράγδι=Σμαραγδής, Χρυσός, κλπ.
58 ΔΟΥΚΑΣ ΠΕΤΡΟΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ
59 ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Β' ΑΘΗΝΑΣ
60 ΔΡΑΓΩΝΑ ΘΑΛΕΙΑ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ
61 ΔΡΙΒΕΛΕΓΚΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ
62 ΔΡΙΤΣΑΣ ΘΟΔΩΡΗΣ Α' ΠΕΙΡΑΙΑ
63 ΕΒΕΡΤ ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ -ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ
Μιλτιάδης Εβερτ, πρωην πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας. Το επώνυμο προέρχεται από εκείνους τους Βαυαρούς που ακολούθησαν τον Οθωνα και αποτέλεσαν τα πρώτα στελέχη της κρατικής μηχανής. Αφομοιώθηκαν χωρίς δυσκολίες. Οι απόγονοί τους σχημάτισαν και οικισμό, το Ηράκλειο Αττικής. Το Εβερτ είναι ευρέως διαδεδομένο ανθρωπωνύμιο σε όλη τη Γερμανία και τις γερμανόφωνες περιοχές με τις μορφές Ebbert, Ebert, Ewert, Ebart, Eppart.Ξεκινάει ως προσηγορικό (κοινό) ουσιαστικό της αρχαίας γερμανικής γλώσσας με την μορφή ebour και τη σημασία του κάπρου, του αγριόχοιρου. Στο Μεσαίωνα παίρνει και την μορφή eber και παράλληλα με την κύρια σημασία είχε και την υποδήλωση του άρχοντα, του ηγέτη, του πρίγκιπα, προφανώς γιατί η μαχητικότητα και ορμητικότητα του κάπρου ήταν ιδιότητες που ζήλευαν οι παλιοί Γερμανοί ηγεμόνες.
64 ΕΞΑΡΧΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΛΑΡΙΣΑΣ: Επώνυμο βυζαντινό που ανηκει στην κατηγορια των επαγγελματικων με αξιωμα.
65 ΕΥΘΥΜΙΟΥ ΠΕΤΡΟΣ -Β' ΑΘΗΝΑΣ : Η ετυμολογια του επωνυμου ειναι -Ευ=καλός + θυμός=διάθεση=εύθυμος χαρακτήρας=προικισμένος με καλή διάθεση.Προέρχεται από το αρχαίο όνομα Ευθύμιος.Κατατάσσεται στα ονόματα που προέρχονται από βάση σωματικών ή ψυχικών ιδιοτήτων (γλυκύς=γλυκιά, αγαθός=αγαθή).Ευθύμιος όμομα επτά αγίων της ορθόδοξης εκκλησίας.Γιορτάζουν στις 20 Ιανουαρίου.Ευθυμία ονομαζόταν μια από τις μαινάδες που κρατούσε αναμμένη δάδα στο αριστερό της χέρι και κύμβαλο στο δεξί.Ο αρχαίος Εύθυμος είναι γιος του ποτάμιου θεού Κικίνου ή του Αστυκλή από τους Λοκρούς της Ιταλίας και περίφημος αθλητής στην εποχή των περσικών πολέμων.
66 ΖΑΓΟΡΙΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ (ΛΕΥΤΕΡΗΣ) Β' ΑΘΗΝΑΣ
67 ΖΗΣΗ ΡΟΔΟΥΛΑ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ: Επωνυμο προερχομενο από το ομώνυμο ευχετικό βαφτιστικo να ζηση.τοεπωνυμο επικρατει στην Ηπειρο
68 ΖΙΩΓΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Α' ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
69 ΖΩΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ -ΛΑΡΙΣΑΣ ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ
70 ΖΩΙΔΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΩΝ
71 ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΣ ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΣ ΣΑΜΟΥ
72 ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Α' ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
73 ΚΑΖΑΚΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ
74 ΚΑΪΛΗ ΕΥΔΟΞΙΑ-ΕΥΑ Α' ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
75 ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Β' ΑΘΗΝΑΣ
76 ΚΑΛΑΝΤΖΑΚΟΥ ΣΟΦΙΑ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ
77 ΚΑΛΑΝΤΖΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ KALANT ΚΑΒΑΛΑΣ
78 ΚΑΛΑΝΤΙΔΟΥ ΣΟΦΙΑ Α' ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
79 ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΣ Α' ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ
80 ΚΑΛΛΙΩΡΑΣ ΗΛΙΑΣ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ
81 ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ ΣΤΑΥΡΟΣ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ, ΧΩΡΟΤΑΞΙΑΣ & ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΈΡΓΩΝ
82 ΚΑΜΜΕΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ Β' ΑΘΗΝΑΣ ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΜΠΟΡΙΚΗΣ ΝΑΥΤΙΛΙΑΣ ΑΙΓΑΙΟΥ ΚΑΙ ΝΗΣΙΩΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ
83 ΚΑΝΕΛΛΗ ΓΑΡΟΥΦΑΛΛΙΑ (ΛΙΑΝΑ) Α' ΑΘΗΝΑΣ
84 ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ ΚΡΙΝΙΩ ΗΛΕΙΑΣ
85 ΚΑΝΤΑΡΤΖΗΣ ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΤΡΙΚΑΛΩΝ
86 ΚΑΝΤΕΡΕΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΤΤΙΚΗΣ
87 ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΧΑΪΑΣ
88 ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΣΕΡΡΩΝ
89 ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Α' ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ
Καραμανλής είναι καταγόμενος από την Καραμανία, περιοχή της Νοτιοανατολικής Μικράς Ασίας, που ορίζεται από τις πόλεις Κόνια (Ικόνιο) Ακσεχίρ (Φιλομήλιον), Νιτζ (Νίγδη), Ερεγκλί (Ηράκλειο) και Ερμενέκ. Εδώ ένας Σελτζούκος Τούρκος ο Καραμάν Μπέη το 1243 μετά τη διάλυση του κράτους των Σελτζούκων και μισό αιώνα πριν από την εμφάνιση των οθωμανών Τούρκων ίδρυσε με πρωτεύουσα το Ικόνιο, ένα κρατίδιο το οποίο διαλύθηκε στα χρόνια των διαδόχων του. Αυτού το όνομα περιέχει το τοπωνύμιο Καραμανία.Το εμιράτο αυτό γρήγορα επεκτάθηκε βόρεια στην Καππαδοκία και νότια ως τη Μάκρη, Αττάλεια, Μερσίνη, Ταρσό και Αλεξανδρέτα. Εδώ υπήρχε από τους ελληνιστικούς χρόνους ένας ακμαίος Ελληνισμός, τη ζωτικότητα του οποίου έχουν εκφράσει οι Τρεις Ιεράρχες και μια θαυμάσια βυζαντινή τέχνη. Τον θέρισε όμως ψυχικά το φάσγανο του Ισλάμ και τον αφάνισε γλωσσικά το γιαταγάνι του Τούρκου. Ετσι οι περισσότεροι έγιναν μουσουλμάνοι και τουρκόφωνοι. Οσοι γλύτωσαν διακρίνονται σε δύο κατηγορίες. Πρώτα είναι αυτοί που έμειναν χριστιανοί και ελληνόφωνοι. Η καππαδοκική διάλεκτος είναι κατάλοιπο του γλωσσικού τους οργάνου. Στη δεύτερη κατηγορία ανήκουν εκείνοι που έμειναν χριστιανοί, αλλά έχασαν την ελληνική γλώσσα και έγιναν τουρκόφωνοι. Αυτούς μόνο η ορθόδοξη εκκλησία έσωσε από την εθνική απώλεια. Οι Καραμανλήδες σχεδόν μονοπωλούν την κατηγορία αυτή.Ευφυείς και δραστήριοι οι Καραμανλήδες βρίσκουν τρόπο να ξεπεράσουν τις δυσκολίες που έχουν ως τουρκόφωνοι να επικοινωνούν με την πίστη του Χριστού. Μεταφράζουν τα ιερά βιβλία της εκκλησίας στην τουρκική και το σπουδαιότερο, για το οποίο η ιστορία τους απένειμε τον τίτλο του πρωτοπόρου, χρησιμοποιώντας όχι το αραβικό αλφάβητο, αλλά το ελληνικό.
90 ΚΑΡΑΜΑΡΙΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΩΝ
91 ΚΑΡΑΝΙΚΑΣ ΗΛΙΑΣ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ
92 ΚΑΡΑΟΓΛΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΣ Β' ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
93 ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΕΛΛΑΣ
94 ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ Α' ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
95 ΚΑΡΙΠΙΔΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΣΕΡΡΩΝ
96 ΚΑΡΠΟΥΖΑΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΠΙΕΡΙΑΣ
97 ΚΑΡΤΑΛΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ
98 ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ ΜΙΧΑΗΛ ΛΑΣΙΘΙΟΥ
99 ΚΑΣΑΠΙΔΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΟΖΑΝΗΣ
100 ΚΑΣΣΙΜΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ -Β' ΑΘΗΝΑΣ ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ
101 ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ Α' ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
102 ΚΑΤΡΙΝΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ ΗΛΕΙΑΣ
103 ΚΑΤΣΕΛΗ ΛΟΥΚΑ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ
104 ΚΑΤΣΙΦΑΡΑΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΧΑΪΑΣ
105 ΚΑΦΑΝΤΑΡΗ ΕΥΘΑΛΙΑ (ΛΙΛΑ) Α' ΑΘΗΝΑΣ
106 ΚΕΓΚΕΡΟΓΛΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ KEGEROGL ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ
107 ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ ΣΥΜΕΩΝ (ΣΙΜΟΣ) ΕΥΒΟΙΑΣ
108 ΚΕΛΕΤΣΗΣ ΣΤΑΥΡΟΣ ΕΒΡΟΥ
109 ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗ ΟΛΓΑ ΡΕΘΥΜΝΟΥ
110 ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ
111 ΚΙΛΤΙΔΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΙΛΚΙΣ ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΚΑΙ ΤΡΟΦΙΜΩΝ
112 ΚΟΛΛΙΑ- ΤΣΑΡΟΥΧΑ ΜΑΡΙΑ ΣΕΡΡΩΝ
113 ΚΟΛΛΙΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ KOLLI ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ
114 ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΗΛΕΙΑΣ
115 ΚΟΝΤΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΞΑΝΘΗΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΚΑΙ ΤΡΟΦΙΜΩΝ
116 ΚΟΡΚΑ-ΚΩΝΣΤΑ ΑΘΗΝΑ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ
117 ΚΟΡΟΒΕΣΗΣ ΠΕΡΙΚΛΗΣ Α' ΑΘΗΝΑΣ
118 ΚΟΣΜΙΔΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΙΟΥ
119 ΚΟΥΒΕΛΗΣ ΣΠΥΡΟΣ KOUV ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ
120 ΚΟΥΒΕΛΗΣ ΦΩΤΗΣ-ΦΑΝΟΥΡΙΟΣ Β' ΑΘΗΝΑΣ
121 ΚΟΥΚΟΔΗΜΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΙΕΡΙΑΣ
122 ΚΟΥΡΑΚΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ Α' ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
123 ΚΟΥΣΕΛΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ
124 ΚΟΥΤΜΕΡΙΔΗΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΣΕΡΡΩΝ
125 ΚΟΥΤΣΟΥΚΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ ΗΛΕΙΑΣ
126 ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΒΟΙΩΤΙΑΣ
127 ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΦΛΩΡΙΝΑΣ
128 ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΙΕΡΙΑΣ ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
129 ΛΑΜΠΙΡΗΣ ΗΛΙΑΣ ΡΕΘΥΜΝΟΥ
130 ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ
131 ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ Β' ΠΕΙΡΑΙΑ
132 ΛΕΒΕΝΤΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΑΤΤΙΚΗΣ
133 ΛΕΓΚΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΤΡΙΚΑΛΩΝ ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ
134 ΛΕΟΝΤΑΡΙΔΗΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΣΕΡΡΩΝ
135 ΛΙΑΝΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΛΩΡΙΝΑΣ
136 ΛΙΑΠΗΣ ΜΙΧΑΗΛ- ΓΕΩΡΓΙΟΣ Β' ΑΘΗΝΑΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
137 ΛΙΑΣΚΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΕΥΒΟΙΑΣ
138 ΛΙΒΑΝΟΣ ΣΠΗΛΙΟΣ ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ
139 ΛΙΝΤΖΕΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Β' ΠΕΙΡΑΙΑ
140 ΛΟΒΕΡΔΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ Β' ΑΘΗΝΑΣ
141 ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΡΚΑΔΙΑΣ ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ & ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ
142 ΜΑΓΓΙΝΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ
143 ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Α' ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
144 ΜΑΝΙΑΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ
145 ΜΑΝΟΥΣΟΥ-ΜΠΙΝΟΠΟΥΛΟΥ ΑΡΙΑΔΝΗ (ΑΡΙΑ) ΚΥΚΛΑΔΩΝ
146 ΜΑΝΤΑΤΖΗ ΤΣΕΤΙΝ ΞΑΝΘΗΣ
147 ΜΑΝΩΛΑΚΟΥ ΔΙΑΜΑΝΤΩ Α' ΠΕΙΡΑΙΑ
148 ΜΑΝΩΛΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ - ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ
Πατρωνυμικο ονομα προερχομενο απο το βαπτιστικο Μανωλης.
149 ΜΑΡΙΝΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ- ΕΥΒΟΙΑΣ
Επωνυμο πατρωνυμικο προερχομενο απο το βαπτιστικο αρχαιο ονομα Μαρινος.Κατεγραμμενος αρχαιος ελλην ανατομος που εζησε περιπου το 90 π.χ και στον οποιο αποδιδονται 20 βιβλια με τις ενγειρησεις που διασωθηκαν.Επισης ο Μαρινος ο Τυριος σπουδαιος ελλην γεωγραφος που εζησε περιπου τι 100 μ.χ.Υπαρχουν 3 ομωνυμοι Αγιοι στην Ορθοδοξη Εκκλησια.Γιορταζει στις 18 Οκτωμβριου.
150 ΜΑΡΚΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΧΑΝΙΩΝ
151 ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΕΥΒΟΙΑΣ
152 ΜΑΥΡΙΚΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ Β' ΑΘΗΝΑΣ
153 ΜΕΪΜΑΡΑΚΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ-ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Β' ΑΘΗΝΑΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΆΜΥΝΑΣ
154 ΜΕΛΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ-ΕΥΑ Β' ΑΘΗΝΑΣ
155 ΜΕΛΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ Α' ΠΕΙΡΑΙΑ
156 ΜΕΡΕΝΤΙΤΗ ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΤΡΙΚΑΛΩΝ
157 ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ ΚΥΡΙΑΚΟΣ Β' ΑΘΗΝΑΣ
Δύο είναι οι εκδοχές για το επώνυμο Μητσοτάκη. Σύμφωνα με τη μία Μη- είναι ο γιος του Μήτσου. Μπορη όμως να προέρχεται και από το βενετικό Αmitzo (Amiko) = φί-λος. Από το Amitzo με παράλειψη τουα και την προσθήκη της κατάληξης- otto ερχόμαστε mizzotto.To Mizzo και Mizzotto στα ελληνικάαποδόθηκαν στο Μίτσος- Μήτσος, Μι-στότος – Μητσότος. Από το τελευταίοκαι με την κατάληξη –άκης φτάνουμεστο Μητσοτάκης.
158 ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Α' ΠΕΙΡΑΙΑ
159 ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ ΘΕΟΔΩΡΑ Α' ΑΘΗΝΑΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ
160 ΜΠΑΝΙΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ
161 ΜΠΑΝΤΟΥΒΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ
162 ΜΠΑΣΙΑΚΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΟΙΩΤΙΑΣ
163 ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ -ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ
164 ΜΠΕΖΑΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ BEZ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ
27 ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ ΚΥΡΙΑΚΟΣ Β' ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
28 ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ Α' ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Βενιζέλος διχάζει επιστήμονες και ακόμη και σήμερα. Οι εκδοχές πολλές. Ο Αντώνης Χατζής, ένας εκ των κορυφαίων μελετητών, αναφέρει σχετικά: «Γενάρχης των Αθηναίων Μπενηζέλων υπήρξεν Ελλην τις Μπενής (Βενέδικτος) Ζέλης».Ο Γρ. Καμπούρογλου το αποδίδει στην «αραβικήν και μετέπειτα ισπανική λέξη μπένι και το επώνυμο Ζέλλος». Ο Κ. Τρυφερούλης εκτιμά ότι το Μπενιζέλος προήλθε από το ιταλικό Bonangelo, άλλωςBenagelo-Beninzelo = καλάγγελος.
29 ΒΕΡΕΛΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ
30 ΒΕΡΡΑΣ ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΑΧΑΪΑΣ
31 ΒΛΑΧΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ .ΒΛΑΧΟΣ: Επώνυμο το οποίο ανήκει στην κατηγορία α) εθνικά και φανερώνουν προέλευση. β) Με σημασία του χωρικού, άξεστου (χαρακτηρισμός Μάνης). Στην Χίο λέγονται όσοι μετοίκησαν εις Ρουμανία=Μεγάλη Βλαχία. Τη Μικρή Βλαχία απάρτιζαν τα μεσαιωνικά χρόνια η Αιτωλοακαρνανία. Η ετυμολογία του ονόματος είναι γερμανική WAIH (κέλτικο) ή σλαβική vlach.
32 ΒΟΛΟΥΔΑΚΗΣ ΜΑΝΟΥΣΟΣ-ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΧΑΝΙΩΝ
33 ΒΟΡΙΔΗΣ ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ (ΜΑΚΗΣ) ΑΤΤΙΚΗΣ: Επώνυμο προερχόμενο από παρατσούκλι που εκφράζει τον καιρό. Με την κατάληξη –ιδης προσδιορίζει την ποντιακή καταγωγή.
34 ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ Α' ΑΘΗΝΑΣ
35 ΒΡΕΤΤΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΤΤΙΚΗΣ
36 ΒΡΟΥΤΣΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΥΚΛΑΔΩΝ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟ ΕΠΩΝΥΜΟ ΕΚ ΤΩΝ ΔΙΑΠΡΕΠΕΣΤΕΡΩΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΩΝ ΤΟΥ ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΝ Ι΄ΚΑΙ ΙΑ΄ΑΙΩΝΑ.
37 ΓΕΙΤΟΝΑΣ ΚΩΣΤΑΣ Β' ΑΘΗΝΑΣ
38 ΓΕΡΑΝΙΔΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Β' ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
39 ΓΕΡΟΝΤΟΠΟΥΛΟΣ ΚΥΡΙΑΚΟΣ (ΑΚΗΣ) (AKIS) ΕΒΡΟΥ
40 ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ-ΑΔΩΝΙΣ Β' ΑΘΗΝΑΣ.Αρχαιο ονομα μετεξελειγμενο σε επωνυμο που ανηκει στην κατηγορια των πατρωνυμικων με αρχικη ριζα το βαπτιστικο ονομα ΓΕΩΡΓΙΟΣ με προσθεση καταληξης αναλογα την περιοχη.ΓΕΩΡΓΙΟΣ Μεγαλομαρτυρας της εκκλησιας μας απο την Καππαδοκια.Γιορταζει στις 23 Απριλιου .Γεώργιος = ετυλογείται από το επίθετο της αρχαίας γεωργός, -ον (γη+έργον). Προστάτης άγιος της Αγγλίας.
41 ΓΙΑΚΟΥΜΑΤΟΣ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ Β' ΑΘΗΝΑΣ
42 ΓΙΑΝΝΑΚΑ ΣΟΦΙΑ ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ .ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ:Επώνυμο προερχόμενο από το βαπτιστικό όνομα Ιωάννης=Γιάννης.Ιωάννης ο Πρόδρομος ο βαπτιστής: γιος του Ζαχαρία και της Ελισάβετ που ανήγγειλε τον ερχομό του Μεσσία, τον οποίο και εβάπτισε στον Ιορδάνη ποταμό. Αποκεφαλίστηκε από τον Ηρώδη τον Αντύπα. Γιορτάζει στις 7 Ιανουαρίου.
43 ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ ΒΟΙΩΤΙΑΣ.ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ:Επώνυμο προερχόμενο από το βαπτιστικό όνομα Ιωάννης=Γιάννης.Ιωάννης ο Πρόδρομος ο βαπτιστής: γιος του Ζαχαρία και της Ελισάβετ που ανήγγειλε τον ερχομό του Μεσσία, τον οποίο και εβάπτισε στον Ιορδάνη ποταμό. Αποκεφαλίστηκε από τον Ηρώδη τον Αντύπα. Γιορτάζει στις 7 Ιανουαρίου.
44 ΓΙΑΝΝΕΛΛΗΣ-ΘΕΟΔΟΣΙΑΔΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΛΕΣΒΟΥ .ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ:Επώνυμο προερχόμενο από το βαπτιστικό όνομα Ιωάννης=Γιάννης=Γιάνναρος.Ιωάννης ο Πρόδρομος ο βαπτιστής: γιος του Ζαχαρία και της Ελισάβετ που ανήγγειλε τον ερχομό του Μεσσία, τον οποίο και εβάπτισε στον Ιορδάνη ποταμό. Αποκεφαλίστηκε από τον Ηρώδη τον Αντύπα. Γιορτάζει στις 7 Ιανουαρίου.
45 ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ.ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ:Επώνυμο προερχόμενο από το βαπτιστικό όνομα Ιωάννης=Γιάννης.Ιωάννης ο Πρόδρομος ο βαπτιστής: γιος του Ζαχαρία και της Ελισάβετ που ανήγγειλε τον ερχομό του Μεσσία, τον οποίο και εβάπτισε στον Ιορδάνη ποταμό. Αποκεφαλίστηκε από τον Ηρώδη τον Αντύπα. Γιορτάζει στις 7 Ιανουαρίου.
46 ΓΚΑΤΖΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ
47 ΓΚΕΡΕΚΟΥ ΑΓΓΕΛΙΚΗ (ΑΝΤΖΕΛΑ) ΚΕΡΚΥΡΑΣ
48 ΓΚΙΟΚΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ.Γκιόκας. Από το τουρκικο gök=Ουρανος, Γαλάζιος
49 ΓΚΙΟΥΛΕΚΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Α' ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
50 ΓΡΗΓΟΡΑΚΟΣ ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΛΑΚΩΝΙΑΣ
51 ΔΑΪΛΑΚΗΣ ΣΤΑΥΡΟΣ ΔΡΑΜΑΣ
52 ΔΑΜΑΝΑΚΗ ΜΑΡΙΑ Β' ΑΘΗΝΑΣ
Δαμανάκης.Απο το τουρκικο dâman=ποδογυρος και την ελληνικη κρητικη καταληξη- ακης
53 ΔΕΝΔΙΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ-ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ
54 ΔΕΡΜΕΝΤΖΟΠΟΥΛΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΕΒΡΟΥ
55 ΔΗΜΑΡΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Β' ΑΘΗΝΑΣ
56 ΔΙΑΜΑΝΤΙΔΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Β'- ΠΕΙΡΑΙΑ.
Σύνθετο επώνυμο. Προέρχεται από το βαπτιστικό όνομα Διαμαντης=Διαμαντι=πολύτιμη πέτρα με την τοποθέτηση της υποκοριστικής κατάληξης –ιδης που προσδιοριζει και την ποντιακη καταγωγη του. Ανήκει στα προερχόμενα ονόματα από την περιβάλλουσα φύση, πολύτιμοι λίθοι, μέταλλα όπως μάλαμα=Μάλαμας, σμαράγδι=Σμαραγδής, Χρυσός, κλπ.
57 ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ ΑΝΝΑ -Α' ΑΘΗΝΑΣ
Σύνθετο επώνυμο. Προέρχεται από το βαπτιστικό όνομα Διαμαντης=Διαμαντι=πολύτιμη πέτρα με την τοποθέτηση της υποκοριστικής κατάληξης –πουλου που προσδιοριζει και την πελοποννησιακη καταγωγη του. Ανήκει στα προερχόμενα ονόματα από την περιβάλλουσα φύση, πολύτιμοι λίθοι, μέταλλα όπως μάλαμα=Μάλαμας, σμαράγδι=Σμαραγδής, Χρυσός, κλπ.
58 ΔΟΥΚΑΣ ΠΕΤΡΟΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ
59 ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Β' ΑΘΗΝΑΣ
60 ΔΡΑΓΩΝΑ ΘΑΛΕΙΑ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ
61 ΔΡΙΒΕΛΕΓΚΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ
62 ΔΡΙΤΣΑΣ ΘΟΔΩΡΗΣ Α' ΠΕΙΡΑΙΑ
63 ΕΒΕΡΤ ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ -ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ
Μιλτιάδης Εβερτ, πρωην πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας. Το επώνυμο προέρχεται από εκείνους τους Βαυαρούς που ακολούθησαν τον Οθωνα και αποτέλεσαν τα πρώτα στελέχη της κρατικής μηχανής. Αφομοιώθηκαν χωρίς δυσκολίες. Οι απόγονοί τους σχημάτισαν και οικισμό, το Ηράκλειο Αττικής. Το Εβερτ είναι ευρέως διαδεδομένο ανθρωπωνύμιο σε όλη τη Γερμανία και τις γερμανόφωνες περιοχές με τις μορφές Ebbert, Ebert, Ewert, Ebart, Eppart.Ξεκινάει ως προσηγορικό (κοινό) ουσιαστικό της αρχαίας γερμανικής γλώσσας με την μορφή ebour και τη σημασία του κάπρου, του αγριόχοιρου. Στο Μεσαίωνα παίρνει και την μορφή eber και παράλληλα με την κύρια σημασία είχε και την υποδήλωση του άρχοντα, του ηγέτη, του πρίγκιπα, προφανώς γιατί η μαχητικότητα και ορμητικότητα του κάπρου ήταν ιδιότητες που ζήλευαν οι παλιοί Γερμανοί ηγεμόνες.
64 ΕΞΑΡΧΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΛΑΡΙΣΑΣ: Επώνυμο βυζαντινό που ανηκει στην κατηγορια των επαγγελματικων με αξιωμα.
65 ΕΥΘΥΜΙΟΥ ΠΕΤΡΟΣ -Β' ΑΘΗΝΑΣ : Η ετυμολογια του επωνυμου ειναι -Ευ=καλός + θυμός=διάθεση=εύθυμος χαρακτήρας=προικισμένος με καλή διάθεση.Προέρχεται από το αρχαίο όνομα Ευθύμιος.Κατατάσσεται στα ονόματα που προέρχονται από βάση σωματικών ή ψυχικών ιδιοτήτων (γλυκύς=γλυκιά, αγαθός=αγαθή).Ευθύμιος όμομα επτά αγίων της ορθόδοξης εκκλησίας.Γιορτάζουν στις 20 Ιανουαρίου.Ευθυμία ονομαζόταν μια από τις μαινάδες που κρατούσε αναμμένη δάδα στο αριστερό της χέρι και κύμβαλο στο δεξί.Ο αρχαίος Εύθυμος είναι γιος του ποτάμιου θεού Κικίνου ή του Αστυκλή από τους Λοκρούς της Ιταλίας και περίφημος αθλητής στην εποχή των περσικών πολέμων.
66 ΖΑΓΟΡΙΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ (ΛΕΥΤΕΡΗΣ) Β' ΑΘΗΝΑΣ
67 ΖΗΣΗ ΡΟΔΟΥΛΑ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ: Επωνυμο προερχομενο από το ομώνυμο ευχετικό βαφτιστικo να ζηση.τοεπωνυμο επικρατει στην Ηπειρο
68 ΖΙΩΓΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Α' ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
69 ΖΩΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ -ΛΑΡΙΣΑΣ ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ
70 ΖΩΙΔΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΩΝ
71 ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΣ ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΣ ΣΑΜΟΥ
72 ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Α' ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
73 ΚΑΖΑΚΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ
74 ΚΑΪΛΗ ΕΥΔΟΞΙΑ-ΕΥΑ Α' ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
75 ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Β' ΑΘΗΝΑΣ
76 ΚΑΛΑΝΤΖΑΚΟΥ ΣΟΦΙΑ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ
77 ΚΑΛΑΝΤΖΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ KALANT ΚΑΒΑΛΑΣ
78 ΚΑΛΑΝΤΙΔΟΥ ΣΟΦΙΑ Α' ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
79 ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΣ Α' ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ
80 ΚΑΛΛΙΩΡΑΣ ΗΛΙΑΣ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ
81 ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ ΣΤΑΥΡΟΣ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ, ΧΩΡΟΤΑΞΙΑΣ & ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΈΡΓΩΝ
82 ΚΑΜΜΕΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ Β' ΑΘΗΝΑΣ ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΜΠΟΡΙΚΗΣ ΝΑΥΤΙΛΙΑΣ ΑΙΓΑΙΟΥ ΚΑΙ ΝΗΣΙΩΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ
83 ΚΑΝΕΛΛΗ ΓΑΡΟΥΦΑΛΛΙΑ (ΛΙΑΝΑ) Α' ΑΘΗΝΑΣ
84 ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ ΚΡΙΝΙΩ ΗΛΕΙΑΣ
85 ΚΑΝΤΑΡΤΖΗΣ ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΤΡΙΚΑΛΩΝ
86 ΚΑΝΤΕΡΕΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΤΤΙΚΗΣ
87 ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΧΑΪΑΣ
88 ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΣΕΡΡΩΝ
89 ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Α' ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ
Καραμανλής είναι καταγόμενος από την Καραμανία, περιοχή της Νοτιοανατολικής Μικράς Ασίας, που ορίζεται από τις πόλεις Κόνια (Ικόνιο) Ακσεχίρ (Φιλομήλιον), Νιτζ (Νίγδη), Ερεγκλί (Ηράκλειο) και Ερμενέκ. Εδώ ένας Σελτζούκος Τούρκος ο Καραμάν Μπέη το 1243 μετά τη διάλυση του κράτους των Σελτζούκων και μισό αιώνα πριν από την εμφάνιση των οθωμανών Τούρκων ίδρυσε με πρωτεύουσα το Ικόνιο, ένα κρατίδιο το οποίο διαλύθηκε στα χρόνια των διαδόχων του. Αυτού το όνομα περιέχει το τοπωνύμιο Καραμανία.Το εμιράτο αυτό γρήγορα επεκτάθηκε βόρεια στην Καππαδοκία και νότια ως τη Μάκρη, Αττάλεια, Μερσίνη, Ταρσό και Αλεξανδρέτα. Εδώ υπήρχε από τους ελληνιστικούς χρόνους ένας ακμαίος Ελληνισμός, τη ζωτικότητα του οποίου έχουν εκφράσει οι Τρεις Ιεράρχες και μια θαυμάσια βυζαντινή τέχνη. Τον θέρισε όμως ψυχικά το φάσγανο του Ισλάμ και τον αφάνισε γλωσσικά το γιαταγάνι του Τούρκου. Ετσι οι περισσότεροι έγιναν μουσουλμάνοι και τουρκόφωνοι. Οσοι γλύτωσαν διακρίνονται σε δύο κατηγορίες. Πρώτα είναι αυτοί που έμειναν χριστιανοί και ελληνόφωνοι. Η καππαδοκική διάλεκτος είναι κατάλοιπο του γλωσσικού τους οργάνου. Στη δεύτερη κατηγορία ανήκουν εκείνοι που έμειναν χριστιανοί, αλλά έχασαν την ελληνική γλώσσα και έγιναν τουρκόφωνοι. Αυτούς μόνο η ορθόδοξη εκκλησία έσωσε από την εθνική απώλεια. Οι Καραμανλήδες σχεδόν μονοπωλούν την κατηγορία αυτή.Ευφυείς και δραστήριοι οι Καραμανλήδες βρίσκουν τρόπο να ξεπεράσουν τις δυσκολίες που έχουν ως τουρκόφωνοι να επικοινωνούν με την πίστη του Χριστού. Μεταφράζουν τα ιερά βιβλία της εκκλησίας στην τουρκική και το σπουδαιότερο, για το οποίο η ιστορία τους απένειμε τον τίτλο του πρωτοπόρου, χρησιμοποιώντας όχι το αραβικό αλφάβητο, αλλά το ελληνικό.
90 ΚΑΡΑΜΑΡΙΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΩΝ
91 ΚΑΡΑΝΙΚΑΣ ΗΛΙΑΣ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ
92 ΚΑΡΑΟΓΛΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΣ Β' ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
93 ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΕΛΛΑΣ
94 ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ Α' ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
95 ΚΑΡΙΠΙΔΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΣΕΡΡΩΝ
96 ΚΑΡΠΟΥΖΑΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΠΙΕΡΙΑΣ
97 ΚΑΡΤΑΛΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ
98 ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ ΜΙΧΑΗΛ ΛΑΣΙΘΙΟΥ
99 ΚΑΣΑΠΙΔΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΟΖΑΝΗΣ
100 ΚΑΣΣΙΜΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ -Β' ΑΘΗΝΑΣ ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ
101 ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ Α' ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
102 ΚΑΤΡΙΝΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ ΗΛΕΙΑΣ
103 ΚΑΤΣΕΛΗ ΛΟΥΚΑ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ
104 ΚΑΤΣΙΦΑΡΑΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΧΑΪΑΣ
105 ΚΑΦΑΝΤΑΡΗ ΕΥΘΑΛΙΑ (ΛΙΛΑ) Α' ΑΘΗΝΑΣ
106 ΚΕΓΚΕΡΟΓΛΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ KEGEROGL ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ
107 ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ ΣΥΜΕΩΝ (ΣΙΜΟΣ) ΕΥΒΟΙΑΣ
108 ΚΕΛΕΤΣΗΣ ΣΤΑΥΡΟΣ ΕΒΡΟΥ
109 ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗ ΟΛΓΑ ΡΕΘΥΜΝΟΥ
110 ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ
111 ΚΙΛΤΙΔΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΙΛΚΙΣ ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΚΑΙ ΤΡΟΦΙΜΩΝ
112 ΚΟΛΛΙΑ- ΤΣΑΡΟΥΧΑ ΜΑΡΙΑ ΣΕΡΡΩΝ
113 ΚΟΛΛΙΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ KOLLI ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ
114 ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΗΛΕΙΑΣ
115 ΚΟΝΤΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΞΑΝΘΗΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΚΑΙ ΤΡΟΦΙΜΩΝ
116 ΚΟΡΚΑ-ΚΩΝΣΤΑ ΑΘΗΝΑ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ
117 ΚΟΡΟΒΕΣΗΣ ΠΕΡΙΚΛΗΣ Α' ΑΘΗΝΑΣ
118 ΚΟΣΜΙΔΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΙΟΥ
119 ΚΟΥΒΕΛΗΣ ΣΠΥΡΟΣ KOUV ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ
120 ΚΟΥΒΕΛΗΣ ΦΩΤΗΣ-ΦΑΝΟΥΡΙΟΣ Β' ΑΘΗΝΑΣ
121 ΚΟΥΚΟΔΗΜΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΙΕΡΙΑΣ
122 ΚΟΥΡΑΚΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ Α' ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
123 ΚΟΥΣΕΛΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ
124 ΚΟΥΤΜΕΡΙΔΗΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΣΕΡΡΩΝ
125 ΚΟΥΤΣΟΥΚΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ ΗΛΕΙΑΣ
126 ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΒΟΙΩΤΙΑΣ
127 ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΦΛΩΡΙΝΑΣ
128 ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΙΕΡΙΑΣ ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
129 ΛΑΜΠΙΡΗΣ ΗΛΙΑΣ ΡΕΘΥΜΝΟΥ
130 ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ
131 ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ Β' ΠΕΙΡΑΙΑ
132 ΛΕΒΕΝΤΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΑΤΤΙΚΗΣ
133 ΛΕΓΚΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΤΡΙΚΑΛΩΝ ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ
134 ΛΕΟΝΤΑΡΙΔΗΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΣΕΡΡΩΝ
135 ΛΙΑΝΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΛΩΡΙΝΑΣ
136 ΛΙΑΠΗΣ ΜΙΧΑΗΛ- ΓΕΩΡΓΙΟΣ Β' ΑΘΗΝΑΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
137 ΛΙΑΣΚΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΕΥΒΟΙΑΣ
138 ΛΙΒΑΝΟΣ ΣΠΗΛΙΟΣ ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ
139 ΛΙΝΤΖΕΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Β' ΠΕΙΡΑΙΑ
140 ΛΟΒΕΡΔΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ Β' ΑΘΗΝΑΣ
141 ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΡΚΑΔΙΑΣ ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ & ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ
142 ΜΑΓΓΙΝΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ
143 ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Α' ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
144 ΜΑΝΙΑΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ
145 ΜΑΝΟΥΣΟΥ-ΜΠΙΝΟΠΟΥΛΟΥ ΑΡΙΑΔΝΗ (ΑΡΙΑ) ΚΥΚΛΑΔΩΝ
146 ΜΑΝΤΑΤΖΗ ΤΣΕΤΙΝ ΞΑΝΘΗΣ
147 ΜΑΝΩΛΑΚΟΥ ΔΙΑΜΑΝΤΩ Α' ΠΕΙΡΑΙΑ
148 ΜΑΝΩΛΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ - ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ
Πατρωνυμικο ονομα προερχομενο απο το βαπτιστικο Μανωλης.
149 ΜΑΡΙΝΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ- ΕΥΒΟΙΑΣ
Επωνυμο πατρωνυμικο προερχομενο απο το βαπτιστικο αρχαιο ονομα Μαρινος.Κατεγραμμενος αρχαιος ελλην ανατομος που εζησε περιπου το 90 π.χ και στον οποιο αποδιδονται 20 βιβλια με τις ενγειρησεις που διασωθηκαν.Επισης ο Μαρινος ο Τυριος σπουδαιος ελλην γεωγραφος που εζησε περιπου τι 100 μ.χ.Υπαρχουν 3 ομωνυμοι Αγιοι στην Ορθοδοξη Εκκλησια.Γιορταζει στις 18 Οκτωμβριου.
150 ΜΑΡΚΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΧΑΝΙΩΝ
151 ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΕΥΒΟΙΑΣ
152 ΜΑΥΡΙΚΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ Β' ΑΘΗΝΑΣ
153 ΜΕΪΜΑΡΑΚΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ-ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Β' ΑΘΗΝΑΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΆΜΥΝΑΣ
154 ΜΕΛΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ-ΕΥΑ Β' ΑΘΗΝΑΣ
155 ΜΕΛΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ Α' ΠΕΙΡΑΙΑ
156 ΜΕΡΕΝΤΙΤΗ ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΤΡΙΚΑΛΩΝ
157 ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ ΚΥΡΙΑΚΟΣ Β' ΑΘΗΝΑΣ
Δύο είναι οι εκδοχές για το επώνυμο Μητσοτάκη. Σύμφωνα με τη μία Μη- είναι ο γιος του Μήτσου. Μπορη όμως να προέρχεται και από το βενετικό Αmitzo (Amiko) = φί-λος. Από το Amitzo με παράλειψη τουα και την προσθήκη της κατάληξης- otto ερχόμαστε mizzotto.To Mizzo και Mizzotto στα ελληνικάαποδόθηκαν στο Μίτσος- Μήτσος, Μι-στότος – Μητσότος. Από το τελευταίοκαι με την κατάληξη –άκης φτάνουμεστο Μητσοτάκης.
158 ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Α' ΠΕΙΡΑΙΑ
159 ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ ΘΕΟΔΩΡΑ Α' ΑΘΗΝΑΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ
160 ΜΠΑΝΙΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ
161 ΜΠΑΝΤΟΥΒΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ
162 ΜΠΑΣΙΑΚΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΟΙΩΤΙΑΣ
163 ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ -ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ
164 ΜΠΕΖΑΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ BEZ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ
Παρασκευή 2 Ιανουαρίου 2009
ANCIENT MYCENEAN NAMES
ΑΡΧΑΙΑ ΜΥΚΗΝΑΙΚΑ ΟΝΟΜΑΤA
Οι αρχαίοι πίστευαν στην δύναμη και την ορθότητα του ονόματος (βλ. Πλάτωνος Κρατύλου, Περί Ορθότητος των Ονομάτων) γι΄ αυτό και πρέπει να προσέχουμε τι όνομα δίνουμε στο παιδι μας
1) Ονόματα ολόιδια με τα σημερινά και τα αρχαιοελληνικά.
Άγγελος
Αχιλλεύς
Aιγεύς,
Aιγύπτιος,
Αλέξανδρος,
Αλκαίος,
Άνυτος,
ΑρχέλαFος,
Άτταλος,
Aύλων,
Δευκαλίων,
Έκτωρ,
Ευμένης,
Ήρα,
Θηβαία,
Θηβαΐς,
Θησεύς,
Kόδρος,
Kύπριος,
Kύψελος,
Mάριος,
Mήνα,
Mυρτώ,
Ξάνθος,
Ξούθος,
Παρνασός,
Πλάτων,
Πρωτεύς,
Πυθεύς,
Σίμος,
Σίμων,
Φαιστός,
Φοινίκια,
Ψελλός,
Αμφιάλη,
Αλφειός,
Σφακτηρία,
Πραξιτέλης.
2) Ονόματα περίπου ίδια με τα Αρχαιοελληνικά και τα σημερινά Αρχικό όνομα - παράγει ΑγάFων -> ΑγάθωνΑγάθος -> ΑγάθωνΑδράστιος -> ΆδραστοςΑλεξεύς -> ΑλέξιοςΑντάος -> ΑνταίοςΑρτέμιτος -> ΑρτέμηςΑταλάνσιος -> ΑταλάντηZακύνσιοι -> ZακύνθιοιZεφυράων -> ZέφυροςKάντανος -> KάνδανοςKορίνσιοι -> KορίνθιοιΛεύκτρον -> ΛεύκτραΠαμβούτας -> ΠανταβούταςΠοσειδάϊον -> ΠοσειδώνΦιλημένος -> ΑγαπητόςΩγυγος -> Ωγυγία
3) Ονόματα άγνωστα, που δύσκολα μπορούν να συγκριθούν με τα αρχαιοελληνικά, αλλά ΕINAI ΕΛΛHNIKA .Ακύδριος, Αλύσκεια, Αλφαιεύς, ΑμάθοFος, Αμφιδώρα -> Θεοδώρα, Kυνεύς - Kύνιος (Σκύλος), Kυκήτωρ, Kυκλεύς, Kύλλανος, Kρηθεύς, Kοπρεύς, Λάνις, Λαύτας, Mαλάνιος, Πέλλος, Περιμήδης (= σύντροφος του Οδυσσέως), Kόας (Kόης = Επίθετο γνωστού μου Ελληνοαμερικάνου) Kύκαλα, Tόρπεζα -> Tράπεζα, ΔιFονύσοιο -> Διόνυσος, Ασπασίοιο -> Ασπασία.
4) Ονόματα που πλησιάζουν ή εξηγούν λέξεις της Αρχαιοελληνικής.
Αγαλλεύς -> ΑγάλλομαιΑγεύς -> Αλκεύς -> ΑιγεύςΑγησία και Αγήταρ -> ΑγησίλαοςΑγρόταρ -> Αγρότηςαίγες -> τα κύματα (Aιγαίον το κυματώδες)Aίγλα -> AίγληΑμαρύνθα -> ΑμάρυνθοςΑμνία -> Αμνός -> νεαρό πρόβατοΑμφιχαράδροιο (σε δύο χαράδρες)Άνθεμος -> Άνθος ΑνίατοςΆνυχος = ο μην έχων όνυχαςγέστρα = στολήγλαυρόν = σεμνόνγρίνος = δέρμαελλόν = χαρωπόνκαυνός = κακόςκέρκος = ουράκίκελος = τροχόςΦαλαρός -> Φάλιος -> Φαλακρός (= λευκομέτωπος)Φιλοπάτρα -> KλεοπάτραΦιλοτέκτων -> Αρχιτέκτων
5) Ονόματα που αποτελουν τη ρίζα των λατινικών κλπ. ονομάτων
Λαβαγέσιος -> ΛάFαγέτας = Λαού ηγέτης -> παράγει το ΛαφαγιέτΛεFόντειο -> Λεβάντε;Ίασον, Ίασος, Ιάσων -> ( Ιατρός) Ιήσων -> ΙησούςΑλάσιος - Marisa Alasio ( Ιταλίδα ηθοποιός προ 40 ετών)Mακέλλας -> Macellaria = Xασάπικο στα ιταλικά αλλά και το λατινικό όνομα Macellus και η νεοελληνική υιοθετημένη φράση “έγινε μακελειό”.Πόντιος -> Pontius Pilatus. Ποντικός = αυτός που διασχίζει τον Πόντο ή γεφυροποιός. (Σημ: Ο Πόντιος στην καταγωγή στα αρχαία λεγόταν Ποντικός.)
6) Ονόματα
Αγησία, Αλκεύς, Δαίαλος,Δάνις, Δεύκιος, Ελάτρα,Ερίθα, Θαλεύς, Ίας,Ίδα, Ιθαία, Ινάς,Ιφιμέδεια, Kάρτεια, Kράνιος,Λάνις, Mάνω, Mυρτιλίς,Mυρτίς, Πανδίας, Πριαμεία,Πτολίων, Πύρις, Ρέαμος,Tερμίλη, Tερπία, Xαρίσιος.
Οι αρχαίοι πίστευαν στην δύναμη και την ορθότητα του ονόματος (βλ. Πλάτωνος Κρατύλου, Περί Ορθότητος των Ονομάτων) γι΄ αυτό και πρέπει να προσέχουμε τι όνομα δίνουμε στο παιδι μας
1) Ονόματα ολόιδια με τα σημερινά και τα αρχαιοελληνικά.
Άγγελος
Αχιλλεύς
Aιγεύς,
Aιγύπτιος,
Αλέξανδρος,
Αλκαίος,
Άνυτος,
ΑρχέλαFος,
Άτταλος,
Aύλων,
Δευκαλίων,
Έκτωρ,
Ευμένης,
Ήρα,
Θηβαία,
Θηβαΐς,
Θησεύς,
Kόδρος,
Kύπριος,
Kύψελος,
Mάριος,
Mήνα,
Mυρτώ,
Ξάνθος,
Ξούθος,
Παρνασός,
Πλάτων,
Πρωτεύς,
Πυθεύς,
Σίμος,
Σίμων,
Φαιστός,
Φοινίκια,
Ψελλός,
Αμφιάλη,
Αλφειός,
Σφακτηρία,
Πραξιτέλης.
2) Ονόματα περίπου ίδια με τα Αρχαιοελληνικά και τα σημερινά Αρχικό όνομα - παράγει ΑγάFων -> ΑγάθωνΑγάθος -> ΑγάθωνΑδράστιος -> ΆδραστοςΑλεξεύς -> ΑλέξιοςΑντάος -> ΑνταίοςΑρτέμιτος -> ΑρτέμηςΑταλάνσιος -> ΑταλάντηZακύνσιοι -> ZακύνθιοιZεφυράων -> ZέφυροςKάντανος -> KάνδανοςKορίνσιοι -> KορίνθιοιΛεύκτρον -> ΛεύκτραΠαμβούτας -> ΠανταβούταςΠοσειδάϊον -> ΠοσειδώνΦιλημένος -> ΑγαπητόςΩγυγος -> Ωγυγία
3) Ονόματα άγνωστα, που δύσκολα μπορούν να συγκριθούν με τα αρχαιοελληνικά, αλλά ΕINAI ΕΛΛHNIKA .Ακύδριος, Αλύσκεια, Αλφαιεύς, ΑμάθοFος, Αμφιδώρα -> Θεοδώρα, Kυνεύς - Kύνιος (Σκύλος), Kυκήτωρ, Kυκλεύς, Kύλλανος, Kρηθεύς, Kοπρεύς, Λάνις, Λαύτας, Mαλάνιος, Πέλλος, Περιμήδης (= σύντροφος του Οδυσσέως), Kόας (Kόης = Επίθετο γνωστού μου Ελληνοαμερικάνου) Kύκαλα, Tόρπεζα -> Tράπεζα, ΔιFονύσοιο -> Διόνυσος, Ασπασίοιο -> Ασπασία.
4) Ονόματα που πλησιάζουν ή εξηγούν λέξεις της Αρχαιοελληνικής.
Αγαλλεύς -> ΑγάλλομαιΑγεύς -> Αλκεύς -> ΑιγεύςΑγησία και Αγήταρ -> ΑγησίλαοςΑγρόταρ -> Αγρότηςαίγες -> τα κύματα (Aιγαίον το κυματώδες)Aίγλα -> AίγληΑμαρύνθα -> ΑμάρυνθοςΑμνία -> Αμνός -> νεαρό πρόβατοΑμφιχαράδροιο (σε δύο χαράδρες)Άνθεμος -> Άνθος ΑνίατοςΆνυχος = ο μην έχων όνυχαςγέστρα = στολήγλαυρόν = σεμνόνγρίνος = δέρμαελλόν = χαρωπόνκαυνός = κακόςκέρκος = ουράκίκελος = τροχόςΦαλαρός -> Φάλιος -> Φαλακρός (= λευκομέτωπος)Φιλοπάτρα -> KλεοπάτραΦιλοτέκτων -> Αρχιτέκτων
5) Ονόματα που αποτελουν τη ρίζα των λατινικών κλπ. ονομάτων
Λαβαγέσιος -> ΛάFαγέτας = Λαού ηγέτης -> παράγει το ΛαφαγιέτΛεFόντειο -> Λεβάντε;Ίασον, Ίασος, Ιάσων -> ( Ιατρός) Ιήσων -> ΙησούςΑλάσιος - Marisa Alasio ( Ιταλίδα ηθοποιός προ 40 ετών)Mακέλλας -> Macellaria = Xασάπικο στα ιταλικά αλλά και το λατινικό όνομα Macellus και η νεοελληνική υιοθετημένη φράση “έγινε μακελειό”.Πόντιος -> Pontius Pilatus. Ποντικός = αυτός που διασχίζει τον Πόντο ή γεφυροποιός. (Σημ: Ο Πόντιος στην καταγωγή στα αρχαία λεγόταν Ποντικός.)
6) Ονόματα
Αγησία, Αλκεύς, Δαίαλος,Δάνις, Δεύκιος, Ελάτρα,Ερίθα, Θαλεύς, Ίας,Ίδα, Ιθαία, Ινάς,Ιφιμέδεια, Kάρτεια, Kράνιος,Λάνις, Mάνω, Mυρτιλίς,Mυρτίς, Πανδίας, Πριαμεία,Πτολίων, Πύρις, Ρέαμος,Tερμίλη, Tερπία, Xαρίσιος.
Τετάρτη 31 Δεκεμβρίου 2008
CHINA SURNAMES
100 επίθετα για 1,3 δισ. ανθρώπους
Η αστυνομία στην Κίνα προσπαθεί επειγόντως να λύσει ένα... παράξενο πρόβλημα που εδώ και χρόνια ταλαιπωρεί τους Κινέζους πολίτες: αυτό των ίδιων επιθέτων σε εκατομμύρια ανθρώπους στη χώρα, το οποίο δημιουργεί σοβαρά γραφειοκρατικά προβλήματα και όχι μόνο. Είναι χαρακτηριστικό πως στην Κίνα 1,3 δισεκατομμύρια άνθρωποι μοιράζονται μόνο εκατό επίθετα!
Παράδειγμα: Πάνω από 100.000 άνθρωποι ονομάζονται "Γουανγκ Τάο", με αποτέλεσμα να προκαλούνται τρομακτικά μπερδέματα κυρίως στις δημόσιες υπηρεσίες και στην καθημερινή ζωή των συνονόματων.
Οι αστυνομικές αρχές αποφάσισαν να προσθέσουν στο επίθετο του πατέρα και αυτό της μητέρας, με την προϋπόθεση ότι θα έχει μέχρι έξι χαρακτήρες. Με αυτόν τον τρόπο θα δημιουργηθούν 1,28 εκατομμύρια νέα επίθετα.
Επίσης, οι Κινέζοι πολίτες άνω των 18 ετών θα μπορούν να αλλάζουν μια φορά μόνο στη ζωή τους το όνομά τους, και όχι αμέτρητες όπως ίσχυε μέχρι τώρα, γεγονός που προκαλούσε ακόμα μεγαλύτερο κομφούζιο.
Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "CHINA SURNAMES"
Η αστυνομία στην Κίνα προσπαθεί επειγόντως να λύσει ένα... παράξενο πρόβλημα που εδώ και χρόνια ταλαιπωρεί τους Κινέζους πολίτες: αυτό των ίδιων επιθέτων σε εκατομμύρια ανθρώπους στη χώρα, το οποίο δημιουργεί σοβαρά γραφειοκρατικά προβλήματα και όχι μόνο. Είναι χαρακτηριστικό πως στην Κίνα 1,3 δισεκατομμύρια άνθρωποι μοιράζονται μόνο εκατό επίθετα!
Παράδειγμα: Πάνω από 100.000 άνθρωποι ονομάζονται "Γουανγκ Τάο", με αποτέλεσμα να προκαλούνται τρομακτικά μπερδέματα κυρίως στις δημόσιες υπηρεσίες και στην καθημερινή ζωή των συνονόματων.
Οι αστυνομικές αρχές αποφάσισαν να προσθέσουν στο επίθετο του πατέρα και αυτό της μητέρας, με την προϋπόθεση ότι θα έχει μέχρι έξι χαρακτήρες. Με αυτόν τον τρόπο θα δημιουργηθούν 1,28 εκατομμύρια νέα επίθετα.
Επίσης, οι Κινέζοι πολίτες άνω των 18 ετών θα μπορούν να αλλάζουν μια φορά μόνο στη ζωή τους το όνομά τους, και όχι αμέτρητες όπως ίσχυε μέχρι τώρα, γεγονός που προκαλούσε ακόμα μεγαλύτερο κομφούζιο.
Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ
THE GREATNESS OF GREEK LANGUAGE
Η δυναμική της ελληνικής γλώσσας: Η μοναδική που δεν έχει όρια .
"Hellenic Quest" τιτλοφορείται ένα πρόγραμμα ηλεκτρονικής εκμάθησης της Ελληνικής Γλώσσας, που το CNN διανέμει παγκοσμίως και προορίζεται σε πρώτο στάδιο για αγγλόφωνους και ισπανόφωνους.
Η μέθοδος διδασκαλίας συνίσταται στην προβολή πληροφοριών στην οθόνη του Η/Υ με ταυτόχρονη μετάδοση ήχου και κινούμενης εικόνας. Το πρόγραμμα παράγεται από τη γνωστή εταιρεία Η/Υ "Apple" και ο πρόεδρος της, ο Τζων Σκάλι, λέει:«Αποφασίσαμε να προωθήσουμε το πρόγραμμα εκμάθησης της Ελληνικής Γλώσσας, επειδή η κοινωνίας μας χρειάζεται ένα εργαλείο που θα της επιτρέψει να αναπτύξει τη δημιουργικότητά της, να εισαγάγει καινούριες ιδέες και θα της προσφέρει τόσες γνώσεις –περισσότερες απ’ όσες ο άνθρωπος έχει ως τώρα ανακαλύψει».
Ίσως να πρόκειται για μία εκδήλωση της τάσης για επιστροφή του παγκόσμιου πολιτισμού στο πνεύμα και τη γλώσσα των Ελλήνων... άλλη συναφής είδηση:Οι Βρετανοί επιχειρηματίες προτρέπουν τα ανώτερα στελέχη να μάθουν αρχαία ελληνικά «επειδή αυτά περιέχουν μία ξεχωριστή σημασία για τους τομείς οργάνωσης και διαχείρισης επιχειρήσεων».
Σε αυτό το συμπέρασμα οδηγήθηκαν μετά από διαπιστώσεις Βρετανών ειδικών ότι: «Η Ελληνική Γλώσσα ενισχύει τη λογική και τονώνει τις ηγετικές ικανότητες. Γι’ αυτό έχει μεγάλη αξία, όχι μόνο στην πληροφορική και στην υψηλή τεχνολογία, αλλά και στον τομέα οργάνωσης και διοίκησης».Αυτές οι ιδιότητες της Ελληνικής ώθησαν το Πανεπιστήμιο Ιρβάιν της Καλιφόρνιας, να αναλάβει την αποθησαύριση του πλούτου της. Επικεφαλής του προγράμματος τοποθετήθηκε η γλωσσολόγος και Ελληνίστρια Μακ Ντόναλι και δίπλα της οι καθηγητές της ηλεκτρονικής Μπρούνερ και Πάκαρι.
Στον Η/Υ «Ίβυκο» αποθησαυρίστηκαν 6 εκατομμύρια λεκτικοί τύποι της γλώσσας μας, όταν η αγγλική έχει συνολικά 490.000 λέξεις και 300.000 τεχνικούς όρους. Δηλαδή, ως γλώσσα, είναι μόλις το 1/100 της δικής μας!
Επίσης, στον Ίβυκο, ταξινομήθηκαν 8.000 συγγράμματα, 4.000 αρχαίων Ελλήνων και το έργο συνεχίζεται...Επ’ αυτού, ο καθηγητής Μπρούνερ, λέει:«Σε όποιον απορεί, γιατί τόσα εκατομμύρια δολάρια για την αποθησαύριση των λέξεων της Ελληνικής απαντούμε: Μα πρόκειται για τη γλώσσα των προγόνων μας! Και η επαφή μας με αυτούς θα βελτιώσει τον πολιτισμό μας».Οι υπεύθυνοι του προγράμματος υπολογίζουν ότι οι ελληνικοί λεκτικοί τύποι θα φθάσουν στα 90 εκατομμύρια, έναντι των 9 εκατομμυρίων της λατινικής.
Το ενδιαφέρον για την Ελληνική Γλώσσα, προέκυψε από τη διαπίστωση των επιστημόνων Πληροφορικής και υπολογιστών ότι οι Η/Υ την Ελληνική και όλες τις άλλες γλώσσες τις χαρακτήρισαν «σημειολογικές».«Νοηματική γλώσσα», όπως είναι γνωστό, θεωρείται η γλώσσα στην οποία το «σημαίνον», δηλαδή η λέξη και το «σημαινόμενον», δηλαδή αυτό που η λέξη εκφράζει (πράγμα, ιδέα, κατάσταση) έχουν μεταξύ τους πρωτογενή σχέση.
Ενώ, «σημειολογική» είναι η γλώσσα στην οποία ορίζεται αυθαίρετα ότι το «σημαινόμενον» εννοείται με το... «σημαίνον»! Η Ελληνική Γλώσσα, είναι η μόνη γλώσσα της οποίας οι λέξεις έχουν «πρωτογένεια» (π.χ. Γεωμετρία = γη + μετρώ), ενώ σε όλες τις άλλες γλώσσες, οι λέξεις είναι συμβατικές. Σημαίνουν κάτι, επειδή έτσι συμφωνήθηκε μεταξύ εκείνων που τις χρησιμοποιούν.
Υπάρχει, δηλαδή, αιτιώδης σχέση μεταξύ λέξεως-πράγματος, που είναι κάτι ανύπαρκτο στις άλλες γλώσσες. Τα πιο τέλεια προγράμματα «Ίβυκος», «Γνώσεις» και «Νεύτων», αναπαριστούν τους λεκτικούς τύπους της Ελληνικής σε ολοκληρώματα και σε τέλεια σχήματα παραστατικής, πράγμα που αδυνατούν να κάνουν για τις άλλες γλώσσες. Κι αυτό επειδή η Ελληνική Γλώσσα έχει μαθηματική δομή που επιτρέπει την αρμονική γεωμετρική τους απεικόνιση. Ιδιαιτέρως χρήσιμα είναι τα ελληνικά προσφύματα «-ΙΣΜΟΣ», «-ΛΑΝΔΗ», «ΤΗΛΕ», «ΜΙΚΡΟ», «ΜΕΓΑ», «ΣΚΟΠΟ», «ΣΥΝ», κ.ά. Οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές θεωρούν την Ελληνική γλώσσα ως «μη οριακή», δηλαδή, ότι μόνο σε αυτή δεν υπάρχουν όρια. Γι’ αυτό είναι αναγκαία στις νέες επιστήμες όπως η Πληροφορική, η Ηλεκτρονική, η Κυβερνητική κ.ά.Αυτές οι επιστήμες μόνο στην Ελληνική Γλώσσα βρίσκουν τις νοητικές εκφράσεις που χρειάζονται, χωρίς τις οποίες η επιστημονική σκέψη αδυνατεί να προχωρήσει.
Γι’ αυτούς τους λόγους οι Ισπανοί ευρωβουλευτές ζήτησαν να καθιερωθεί η Ελληνική γλώσσα, ως η επίσημη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, διότι, το να μιλά κανείς για Ενωμένη Ευρώπη χωρίς την Ελληνική, είναι σαν να μιλά σε έναν τυφλό για χρώματα...
ΠΗΓΗ: Το κείμενο αυτό αποτέλεσε είδηση, που το βράδυ της 21ης Σεπτεμβρίου 2003 έκανε τον γύρο του κόσμου. Δημοσιοποιήθηκε στο διαδίκτυο, έγινε η αναπαραγωγή της είδησης με νέα στοιχεία. Αποτέλεσε και εισήγηση του Β.Α. ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΥ, σε συνέδριο (Αύγουστος 2001, στην Ολυμπία), με θέμα «Η γλώσσα της λογοτεχνίας».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "THE GREATNESS OF GREEK LANGUAGE"
"Hellenic Quest" τιτλοφορείται ένα πρόγραμμα ηλεκτρονικής εκμάθησης της Ελληνικής Γλώσσας, που το CNN διανέμει παγκοσμίως και προορίζεται σε πρώτο στάδιο για αγγλόφωνους και ισπανόφωνους.
Η μέθοδος διδασκαλίας συνίσταται στην προβολή πληροφοριών στην οθόνη του Η/Υ με ταυτόχρονη μετάδοση ήχου και κινούμενης εικόνας. Το πρόγραμμα παράγεται από τη γνωστή εταιρεία Η/Υ "Apple" και ο πρόεδρος της, ο Τζων Σκάλι, λέει:«Αποφασίσαμε να προωθήσουμε το πρόγραμμα εκμάθησης της Ελληνικής Γλώσσας, επειδή η κοινωνίας μας χρειάζεται ένα εργαλείο που θα της επιτρέψει να αναπτύξει τη δημιουργικότητά της, να εισαγάγει καινούριες ιδέες και θα της προσφέρει τόσες γνώσεις –περισσότερες απ’ όσες ο άνθρωπος έχει ως τώρα ανακαλύψει».
Ίσως να πρόκειται για μία εκδήλωση της τάσης για επιστροφή του παγκόσμιου πολιτισμού στο πνεύμα και τη γλώσσα των Ελλήνων... άλλη συναφής είδηση:Οι Βρετανοί επιχειρηματίες προτρέπουν τα ανώτερα στελέχη να μάθουν αρχαία ελληνικά «επειδή αυτά περιέχουν μία ξεχωριστή σημασία για τους τομείς οργάνωσης και διαχείρισης επιχειρήσεων».
Σε αυτό το συμπέρασμα οδηγήθηκαν μετά από διαπιστώσεις Βρετανών ειδικών ότι: «Η Ελληνική Γλώσσα ενισχύει τη λογική και τονώνει τις ηγετικές ικανότητες. Γι’ αυτό έχει μεγάλη αξία, όχι μόνο στην πληροφορική και στην υψηλή τεχνολογία, αλλά και στον τομέα οργάνωσης και διοίκησης».Αυτές οι ιδιότητες της Ελληνικής ώθησαν το Πανεπιστήμιο Ιρβάιν της Καλιφόρνιας, να αναλάβει την αποθησαύριση του πλούτου της. Επικεφαλής του προγράμματος τοποθετήθηκε η γλωσσολόγος και Ελληνίστρια Μακ Ντόναλι και δίπλα της οι καθηγητές της ηλεκτρονικής Μπρούνερ και Πάκαρι.
Στον Η/Υ «Ίβυκο» αποθησαυρίστηκαν 6 εκατομμύρια λεκτικοί τύποι της γλώσσας μας, όταν η αγγλική έχει συνολικά 490.000 λέξεις και 300.000 τεχνικούς όρους. Δηλαδή, ως γλώσσα, είναι μόλις το 1/100 της δικής μας!
Επίσης, στον Ίβυκο, ταξινομήθηκαν 8.000 συγγράμματα, 4.000 αρχαίων Ελλήνων και το έργο συνεχίζεται...Επ’ αυτού, ο καθηγητής Μπρούνερ, λέει:«Σε όποιον απορεί, γιατί τόσα εκατομμύρια δολάρια για την αποθησαύριση των λέξεων της Ελληνικής απαντούμε: Μα πρόκειται για τη γλώσσα των προγόνων μας! Και η επαφή μας με αυτούς θα βελτιώσει τον πολιτισμό μας».Οι υπεύθυνοι του προγράμματος υπολογίζουν ότι οι ελληνικοί λεκτικοί τύποι θα φθάσουν στα 90 εκατομμύρια, έναντι των 9 εκατομμυρίων της λατινικής.
Το ενδιαφέρον για την Ελληνική Γλώσσα, προέκυψε από τη διαπίστωση των επιστημόνων Πληροφορικής και υπολογιστών ότι οι Η/Υ την Ελληνική και όλες τις άλλες γλώσσες τις χαρακτήρισαν «σημειολογικές».«Νοηματική γλώσσα», όπως είναι γνωστό, θεωρείται η γλώσσα στην οποία το «σημαίνον», δηλαδή η λέξη και το «σημαινόμενον», δηλαδή αυτό που η λέξη εκφράζει (πράγμα, ιδέα, κατάσταση) έχουν μεταξύ τους πρωτογενή σχέση.
Ενώ, «σημειολογική» είναι η γλώσσα στην οποία ορίζεται αυθαίρετα ότι το «σημαινόμενον» εννοείται με το... «σημαίνον»! Η Ελληνική Γλώσσα, είναι η μόνη γλώσσα της οποίας οι λέξεις έχουν «πρωτογένεια» (π.χ. Γεωμετρία = γη + μετρώ), ενώ σε όλες τις άλλες γλώσσες, οι λέξεις είναι συμβατικές. Σημαίνουν κάτι, επειδή έτσι συμφωνήθηκε μεταξύ εκείνων που τις χρησιμοποιούν.
Υπάρχει, δηλαδή, αιτιώδης σχέση μεταξύ λέξεως-πράγματος, που είναι κάτι ανύπαρκτο στις άλλες γλώσσες. Τα πιο τέλεια προγράμματα «Ίβυκος», «Γνώσεις» και «Νεύτων», αναπαριστούν τους λεκτικούς τύπους της Ελληνικής σε ολοκληρώματα και σε τέλεια σχήματα παραστατικής, πράγμα που αδυνατούν να κάνουν για τις άλλες γλώσσες. Κι αυτό επειδή η Ελληνική Γλώσσα έχει μαθηματική δομή που επιτρέπει την αρμονική γεωμετρική τους απεικόνιση. Ιδιαιτέρως χρήσιμα είναι τα ελληνικά προσφύματα «-ΙΣΜΟΣ», «-ΛΑΝΔΗ», «ΤΗΛΕ», «ΜΙΚΡΟ», «ΜΕΓΑ», «ΣΚΟΠΟ», «ΣΥΝ», κ.ά. Οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές θεωρούν την Ελληνική γλώσσα ως «μη οριακή», δηλαδή, ότι μόνο σε αυτή δεν υπάρχουν όρια. Γι’ αυτό είναι αναγκαία στις νέες επιστήμες όπως η Πληροφορική, η Ηλεκτρονική, η Κυβερνητική κ.ά.Αυτές οι επιστήμες μόνο στην Ελληνική Γλώσσα βρίσκουν τις νοητικές εκφράσεις που χρειάζονται, χωρίς τις οποίες η επιστημονική σκέψη αδυνατεί να προχωρήσει.
Γι’ αυτούς τους λόγους οι Ισπανοί ευρωβουλευτές ζήτησαν να καθιερωθεί η Ελληνική γλώσσα, ως η επίσημη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, διότι, το να μιλά κανείς για Ενωμένη Ευρώπη χωρίς την Ελληνική, είναι σαν να μιλά σε έναν τυφλό για χρώματα...
ΠΗΓΗ: Το κείμενο αυτό αποτέλεσε είδηση, που το βράδυ της 21ης Σεπτεμβρίου 2003 έκανε τον γύρο του κόσμου. Δημοσιοποιήθηκε στο διαδίκτυο, έγινε η αναπαραγωγή της είδησης με νέα στοιχεία. Αποτέλεσε και εισήγηση του Β.Α. ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΥ, σε συνέδριο (Αύγουστος 2001, στην Ολυμπία), με θέμα «Η γλώσσα της λογοτεχνίας».
Δευτέρα 29 Δεκεμβρίου 2008
Τρίτη 23 Δεκεμβρίου 2008
THE FIRST LAPTOP IN THE WORLD.
ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΝΕΕΣ ΤΙΣ ΑΝΑΚΑΛΥΨΕΙΣ ,ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΕΡΥΘΡΟΜΟΡΦΩΝ ΑΓΓΕΙΩΝΑΠΕΙΚΟΝΙΖΟΥΝ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΛΑΠΤΟΠ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ.
THE MOST CHARACTERISTIC GREEK SURNAMES
ΤΑ ΠΛΕΟΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΠΩΝΥΜΑ
Ο μεσος ορος των ελληνικων οικογενειακων ονοματων μπορουμε να πουμε πως εχει τρεις εως εξι συλλαβες.
ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΚΑΤ΄ΑΛΦΑΒΗΤΙΚΗ ΣΕΙΡΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΠΩΝΥΜΑ Ααδαμοπούλου,Ααθανασόπουλος,Ααρών,Αβαβιάν,Αβαγιανέλη,Αβαγιάννης,Αβαγιάννος
ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΚΑΤ΄ΑΛΦΑΒΗΤΙΚΗ ΣΕΙΡΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΠΩΝΥΜΑ
Ωνάσης,Ωνασιάδης,Ωνάσογλου,Ωραιόπουλος,Ωραιοπούλουδος,Ωρολογαδέλη,Ωρολογάς,Ωρολογίδης,Ωρολογόπουλος
ΤΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΠΩΝΥΜΑ
Τα ελληνικα οικογενειακα ονοματα ειναι κατα κανονα τα μεγαλυτερα και πολυσυλλαβοτερα απο τα οικογενειακα στις γνωστες μας ξενες γλωσσες.
Υπαρχουν επτασυλλαβα Δακουμογιαννοπουλος,Κοντογιαννακοπουλος,Σταματογιαννοπουλος
Υπαρχουν ομως και οκτασυλλαβα τα οποια εχουν και το
ρεκορ. Αναστασογιαννοπουλος,Βασιλογιαννακοπουλος,Παπαδημητρακοπουλος,ΠαπακωσταντινακοπουλοςΤΑ
ΤΑ ΜΙΚΡΟΤΕΡΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΠΩΝΥΜΑ.
Τα μονοσυλλαβα οικογενειακα ονοματα εινα σπανιωτατα.Γρες,Δρυς,Ζης,Κλης,Μπρης,Ντρες,
Ρες [ΧΙΟΣ]Τζεν,
Χλης [ΚΑΡΠΑΘΟΣ]
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "THE MOST CHARACTERISTIC GREEK SURNAMES"
Ο μεσος ορος των ελληνικων οικογενειακων ονοματων μπορουμε να πουμε πως εχει τρεις εως εξι συλλαβες.
ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΚΑΤ΄ΑΛΦΑΒΗΤΙΚΗ ΣΕΙΡΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΠΩΝΥΜΑ Ααδαμοπούλου,Ααθανασόπουλος,Ααρών,Αβαβιάν,Αβαγιανέλη,Αβαγιάννης,Αβαγιάννος
ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΚΑΤ΄ΑΛΦΑΒΗΤΙΚΗ ΣΕΙΡΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΠΩΝΥΜΑ
Ωνάσης,Ωνασιάδης,Ωνάσογλου,Ωραιόπουλος,Ωραιοπούλουδος,Ωρολογαδέλη,Ωρολογάς,Ωρολογίδης,Ωρολογόπουλος
ΤΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΠΩΝΥΜΑ
Τα ελληνικα οικογενειακα ονοματα ειναι κατα κανονα τα μεγαλυτερα και πολυσυλλαβοτερα απο τα οικογενειακα στις γνωστες μας ξενες γλωσσες.
Υπαρχουν επτασυλλαβα Δακουμογιαννοπουλος,Κοντογιαννακοπουλος,Σταματογιαννοπουλος
Υπαρχουν ομως και οκτασυλλαβα τα οποια εχουν και το
ρεκορ. Αναστασογιαννοπουλος,Βασιλογιαννακοπουλος,Παπαδημητρακοπουλος,ΠαπακωσταντινακοπουλοςΤΑ
ΤΑ ΜΙΚΡΟΤΕΡΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΠΩΝΥΜΑ.
Τα μονοσυλλαβα οικογενειακα ονοματα εινα σπανιωτατα.Γρες,Δρυς,Ζης,Κλης,Μπρης,Ντρες,
Ρες [ΧΙΟΣ]Τζεν,
Χλης [ΚΑΡΠΑΘΟΣ]
VENETIANS GREEK SURNAMES
Βενετσιάνικα η ιταλικά είναι τα επιθέματα -άνος/-ιάνος και -έζος: Βενετσιάνος , Πρεβεζάνος , Σισιλιάνος ,Γενοβέζος
ΒΕΝΕΤΙΚΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ
Αρκετα κυκλαδιτικα οικογενειακα ονοματα έχουν τις ρίζες τους βαθειά στο παρελθόν, ξεκινώντας στην Ελλάδα από τον Μάρκο Σανούδο, Ενετό κατακτητή της Νάξου και άλλων κυκλαδίτικων νησιών, το 1207, όπου και εγκατέστησε το Δουκάτο του στη Νάξο.
Ο ίδιος κατέστρεψε το κάστρο τ' Απαλίρου, την τότε πρωτεύουσα της Νάξου και έχτισε τον πύργο του στο νέο Κάστρο στη σημερινή Χώρα και μοίρασε, σύμφωνα με την παράδοση, το υπόλοιπο νησί στους αξιωματούχου ς του, αφού το χώρισε σε 56 τόπους.
Έτσι, έφερε από την Ιταλία και την Ευρώπη διάφορες οικογένειες, ευγενείς και μη, ώστε να κατοικήσουν στη Νάξο.
«Κατά το έτος 1212 ήλθον εν Νάξω οι καθολικοί, ομού με τον αρχηγόν αυτών Δούκα Σανούδον, και εκατώκησαν, εισίν ευγενείς και κατάγονται εκ διαφόρων πόλεων ευρωπαικών.
Αι αρχαιόταται ευγενείς οικογένειαι εισίν αι εξής
Σανούδος Δούξ Duca Sanudo de Venise
Δελακάρσερος Della Carcero
Κρίσπης Crispi d 'Espagne
Βαρότσης Barozzi de Venise
Ιουστινιάνης Giustiniani de Geπes
Γρυμάλδης Grimaldi «»
Λαορεδάνος Laoredano de Venise
Σομμαρίπα Sommaripa «»
Γηράρδης Girardi «»
Μαλατέστας Malatesta «»
Κόκκος Cocco «» νυν Ανατολ.
Βαζαίγιος Basegio «» εξέλειπε
Σφόρτσα
Κάστρη Sforza Castri «»
Κορονέλος Koronelli dΈSΡagne
Μεταγενεστέρως ήλθον οι εξής ευγενείς οικογένειαι
Ραϊμόνδος δε Raimond de da France
Μοδένα Modene Λαστίκ δε Lastic de Vijourou
Βιγουρού
Δε κάμπιςΓοζαδίνος
ΔάμπιςDe Campis Gozadini DambidΊta1ίa
ΔελαρόκαςDellaRocca«»
Αι εξής απλαί καθολικαί οικογένειαι, καταγόμεναι εκ διαφόρων μερώντης Δυτικής Ευρώπης εκατώκησαν εις το Νεοχώριον, οίτινες έλθοντες εις μικτούς γάμους μετά των Ανατολικών, εγένοντο τα τέκνα του Ανατολικού δόγματος, και εξ αυτών οι υπολειπόμενοι εισίν Ανατολικοί.
Δόβελος
Γκίλης
Δέτσι
Κούλης
Κουρλέτης
Λύκαρης
Ζαούρης
Βίλλιας
Γάτος
Βουραζέρης
Γασπαρίνης
Σκλαβούνος
Καρδαμίτσης
Φακουρέλης
Κορνάρος
Φουτρής
Κοδοφρέος
Βιάνης
Ζούλης
Γας
Βαρβαρίγος
Αρκόλεος
Ποσατσής
Καζανόβας
Βελίτσας
Γαβράνος
Ζάγος
Κάλφος
Δεσδές
Μούγγος
Γάλφος
Αρώνης
Ρώσις
Γουάνος
Γκοβέος
Βελόνιας
Καστελάνος
Δράγαζη ς
Μανέτας
Ρουγγέρης
Ζέππος
Βενιέρης
Πίκουλος
Σκλαβάτσος
Δεγαίτας
Δασλιβοίας
Βάλιος
Βονάκης»
(Κατάλογος των κατοίκων του κάστρου, Δουκών, αρχόντων, απλών οικογενειών, από ανέκδοτη χειρόγραφη ιστορία της Νάξου του Ιακ. Γκριμάλvτι -190ς αιώνας, αποκείμενη στο Αρχείο Νάξου)
ΤΟ ΕΠΙΘΕΤΟ ΔΕΤΣΗΣ σύμφωνα με το πρώτο καταγεγραμμένο στοιχείο που έχουμε, απαντάται στο έτος 1537 (παπα-Ιάκωβος Δάτζης). Αρχικά συναντάται μόνο στη Νάξο και πιο συγκεκριμένα στο χωριό Δαμαριώνα.
Με το πέρασμα των αιώνων και με τη μετανάστευση, η διασπορά του επιθέτου έγινε σε όλη την Ελλάδα.Έτσι σήμερα συναντάμε φαμίλιες μόνιμα εγκατεστημένες σχεδόν σε όλη την Ελλάδα, στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη (ερχόμενοι από Κωνσταντινούπολη), στο Βόλο (ερχόμενοι από Κωνσταντινούπολη), στην Πάτρα, στην Κρήτη, στη Ρόδο, στην Καστοριά ,Μυκονο αλλά και αλλού, όπως στην Αυστραλία, Αμερική,Γαλλια κλπ.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "VENETIANS GREEK SURNAMES"
ΒΕΝΕΤΙΚΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ
Αρκετα κυκλαδιτικα οικογενειακα ονοματα έχουν τις ρίζες τους βαθειά στο παρελθόν, ξεκινώντας στην Ελλάδα από τον Μάρκο Σανούδο, Ενετό κατακτητή της Νάξου και άλλων κυκλαδίτικων νησιών, το 1207, όπου και εγκατέστησε το Δουκάτο του στη Νάξο.
Ο ίδιος κατέστρεψε το κάστρο τ' Απαλίρου, την τότε πρωτεύουσα της Νάξου και έχτισε τον πύργο του στο νέο Κάστρο στη σημερινή Χώρα και μοίρασε, σύμφωνα με την παράδοση, το υπόλοιπο νησί στους αξιωματούχου ς του, αφού το χώρισε σε 56 τόπους.
Έτσι, έφερε από την Ιταλία και την Ευρώπη διάφορες οικογένειες, ευγενείς και μη, ώστε να κατοικήσουν στη Νάξο.
«Κατά το έτος 1212 ήλθον εν Νάξω οι καθολικοί, ομού με τον αρχηγόν αυτών Δούκα Σανούδον, και εκατώκησαν, εισίν ευγενείς και κατάγονται εκ διαφόρων πόλεων ευρωπαικών.
Αι αρχαιόταται ευγενείς οικογένειαι εισίν αι εξής
Σανούδος Δούξ Duca Sanudo de Venise
Δελακάρσερος Della Carcero
Κρίσπης Crispi d 'Espagne
Βαρότσης Barozzi de Venise
Ιουστινιάνης Giustiniani de Geπes
Γρυμάλδης Grimaldi «»
Λαορεδάνος Laoredano de Venise
Σομμαρίπα Sommaripa «»
Γηράρδης Girardi «»
Μαλατέστας Malatesta «»
Κόκκος Cocco «» νυν Ανατολ.
Βαζαίγιος Basegio «» εξέλειπε
Σφόρτσα
Κάστρη Sforza Castri «»
Κορονέλος Koronelli dΈSΡagne
Μεταγενεστέρως ήλθον οι εξής ευγενείς οικογένειαι
Ραϊμόνδος δε Raimond de da France
Μοδένα Modene Λαστίκ δε Lastic de Vijourou
Βιγουρού
Δε κάμπιςΓοζαδίνος
ΔάμπιςDe Campis Gozadini DambidΊta1ίa
ΔελαρόκαςDellaRocca«»
Αι εξής απλαί καθολικαί οικογένειαι, καταγόμεναι εκ διαφόρων μερώντης Δυτικής Ευρώπης εκατώκησαν εις το Νεοχώριον, οίτινες έλθοντες εις μικτούς γάμους μετά των Ανατολικών, εγένοντο τα τέκνα του Ανατολικού δόγματος, και εξ αυτών οι υπολειπόμενοι εισίν Ανατολικοί.
Δόβελος
Γκίλης
Δέτσι
Κούλης
Κουρλέτης
Λύκαρης
Ζαούρης
Βίλλιας
Γάτος
Βουραζέρης
Γασπαρίνης
Σκλαβούνος
Καρδαμίτσης
Φακουρέλης
Κορνάρος
Φουτρής
Κοδοφρέος
Βιάνης
Ζούλης
Γας
Βαρβαρίγος
Αρκόλεος
Ποσατσής
Καζανόβας
Βελίτσας
Γαβράνος
Ζάγος
Κάλφος
Δεσδές
Μούγγος
Γάλφος
Αρώνης
Ρώσις
Γουάνος
Γκοβέος
Βελόνιας
Καστελάνος
Δράγαζη ς
Μανέτας
Ρουγγέρης
Ζέππος
Βενιέρης
Πίκουλος
Σκλαβάτσος
Δεγαίτας
Δασλιβοίας
Βάλιος
Βονάκης»
(Κατάλογος των κατοίκων του κάστρου, Δουκών, αρχόντων, απλών οικογενειών, από ανέκδοτη χειρόγραφη ιστορία της Νάξου του Ιακ. Γκριμάλvτι -190ς αιώνας, αποκείμενη στο Αρχείο Νάξου)
ΤΟ ΕΠΙΘΕΤΟ ΔΕΤΣΗΣ σύμφωνα με το πρώτο καταγεγραμμένο στοιχείο που έχουμε, απαντάται στο έτος 1537 (παπα-Ιάκωβος Δάτζης). Αρχικά συναντάται μόνο στη Νάξο και πιο συγκεκριμένα στο χωριό Δαμαριώνα.
Με το πέρασμα των αιώνων και με τη μετανάστευση, η διασπορά του επιθέτου έγινε σε όλη την Ελλάδα.Έτσι σήμερα συναντάμε φαμίλιες μόνιμα εγκατεστημένες σχεδόν σε όλη την Ελλάδα, στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη (ερχόμενοι από Κωνσταντινούπολη), στο Βόλο (ερχόμενοι από Κωνσταντινούπολη), στην Πάτρα, στην Κρήτη, στη Ρόδο, στην Καστοριά ,Μυκονο αλλά και αλλού, όπως στην Αυστραλία, Αμερική,Γαλλια κλπ.
Κυριακή 21 Δεκεμβρίου 2008
SURNAMES OF MANI PELOPONISSOS
ΤΑ ΜΑΝΙΑΤΙΚΑ ΕΠΩΝΥΜΑ
Τα γνήσια μανιάτικα ονόματα δεν έχουν καμιά ιδιαίτερη κατάληξη πριν το 1600. Ιδιαίτερα όσα είναι γνήσια επώνυμα και όχι πατρωνυμικά.
1) Γιατί τα από το βυζαντινό -άκιος προερχόμενα σε -άκης (και -άκος μεταγενέστερα) μανιάτικα ονόματα είναι πριν το 1600 πατρωνυμικά, και όχι επώνυμα.Περίπου το ίδιο συμβαίνει σε άλλες Ελληνικές «ατόφιες» περιοχές όπως η Αθήνα (τότε), το Μεσολόγγι, ο Μιστράς, το Ναύπλιο.Τελευταίοι που «κόλλησαν» το -άκης είναι οι Κρητικοί κι οι Αρβανίτες της Β. Ελλάδας (Θράκη κ.λ.π.) γι’ αυτό και το διατηρούν μιας και ενώθηκαν τελευταίοι με την Ελλάδα και το «κόλλησαν» αργότερα στα ονόματα τους ομαδικά.Το -άκιος είναι βαφτιστικό αυτών πού λέγονταν «Ρωμιοί» δηλ. των απογόνων των κατοίκων του Ελλαδικού χώρου απ' το 212 ως τον 10ο αιώνα μ.Χ. Από κει κι ύστερα γίνεται βαφτιστικό και πατρωνυμικό και από κει πατρωνυμικό και επώνυμο με τη μορφή του -άκης και -άκος.Το -άκος το πρόσθεσαν οι Μανιάτες μετά το ‘21 μιας και τόχαν κι αυτό σε μικρότερη κλίμακα και εναλλακτικά με το -άκης για να δείξουν ιδιαίτερη καταγωγή, αφού και το παλιό τους -άκης το είχαν ήδη από παλιά ή αντιγράψει απ' αυτούς πολλοί άλλοι.
Έτσι πολλοί πού το όνομα τους ήταν σε -άκης το άλλαξαν σε -άκος. Αυτό συνέβαινε μέχρι και το 1960 (π.χ. ο Μιχαλιόλας έγινε μετά το 1930 Μιχαλολιάκος και «επέστρεψε» στο Μιχαλόλιας μετά το 1960. Ο Μπόφος έγινε Μποφάκος και «επέστρεψε» στο Μπόφος τώρα τελευταία. Ο Μουσούρος έγινε Μουσουράκος και ξανάγινε Μουσοϋρος ή Κάσσης (το παλιότερο του) μετά το 1970. Ο Γιατράκης τόκαμε Γιατράκος μετά το 1880 και το κρατά. Ο Λεοντακιανάκης τόκαμε Λεοντακιανάκος (δύο αδέρφια γράφονται ο ένας έτσι ο άλλος αλλιώς) . Ο Στρατογιαννάκης τόκαμε Στρατογιαννάκος και πλήθος άλλοι.Επειδή όμως και οι κάτοικοι της Λακεδαίμονας είχαν από παλιά το –άκης, όπως κι οι Μανιάτες, για να μοιάσουν κι αυτοί με τους Μανιάτες, θαύμαζαν, ζήλευαν ή φοβόντουσαν τους άγριους ορεσίβιους — μην ξεχνάμε ότι οι Μανιάτες λεγόντουσαν, στην Επανάσταση του 1821 και πριν, επίσημα Σπαρτιάτες (η σημερινή Σπάρτη δεν υπήρχε) και συνοίκησαν κι αυτοί στην νέα Σπάρτη (1834 κ.ε.), μιας και η παροιμία τους αυτών των ίδιων λέει «ΟΙ Μανιάτες στη Βουλή κι οι Σπαρτιάτες; στη βοσκή», έπιασαν κι αυτοί και κάνανε τα ονόματά τους (με πιο φανατισμό απ' τους ίδιους τους Μανιάτες) τώρα στον εικοστό αιώνα κι αυτοί σε —άκος. Ιδιαίτερα η πλευρά των Μπαρδουνοχωριών —Βόρ. Γυθείου— Β. Ταϋγέτου και Σπάρτης.
τσι οι σε -άκος πλήθυναν στη Λακωνία, χωρίς όμως όσοι τόχαν νάνε Μανιάτες, παρά μόνο σε πολύ μικρό ποσοστό. Αντίθετα στους Μέσα Μανιάτες (κι όσους απ' τους Σπαρτιάτες τάχαν πριν από το 1821) διατηρήθηκε και το -άκης εξ ίσου με το -άκος. Αλλά στη Μέσα Μάνη όπως είπαμε το -άκης ήταν πατρωνυμικό και τόχαν όλοι. Τα πραγματικά ονόματά τους ήταν σε άλλες καταλήξεις που θα πούμε αμέσως μετά την επόμενη παράγραφο.Τα οικογενειακά των Μανιατών όλων ήταν σε -ιάνος (ιταλόμορφα). Χωρίς κανείς να γράφεται στα χαρτιά έτσι, ανήκει σε μία (με στενή ή ευρεία έννοια) οικογένεια πούχει καταλήξεις σε -ιάνος (θηλ. -άνιζα) (Νικλιάνος, Τσουλιάνος. Μιχαλακιάνος. Μπαθριάνος. Ρικιάνος. Γιαννουκιάνος. Ζερβακιάνος). Το -ιάνος σημαίνει σύνολο ανθρώπων πούχουν συγγένεια εξ αίματος (άσχετο αν πολλοί «κολλούσαν» με τον καιρό, λόγω συμμαχίας ή αγχιστείας (= σώγαμπροι).Έτσι·. όλοι οι Μανιάτες οποιοδήποτε επώνυμο κι αν έχουν η οικογενειακή τους κατάληξη είναι -ιάνος, όσο κι αν διευρυνθεί γενεαλογικά.Μιχαλίτσης, το μέλος της οικογένειας: Μιχαλιτσιάνος.Δρακουλάκος, το μέλος της οικογένειας: Δρακουλιάνος.Λεφατζής. το μέλος της οικογένειας: Λεφαγγιάνος.Κάσσης. το μέλος της οικογένειας: Καχιάνος.Μπράτης, το μέλος της οικογένειας: Μπραϊτιάνος.Καγιάλες. το μέλος της οικογένειας: Καγιαλιάνος.Αρμυράντες, το μέλος της οικογένειας: Αρμυραντιάνος.Λιόπουλος, το μέλος της οικογένειας:Λιοπουλιάνος.Οι συνοικισμοί πάλι πούχουν το όνομά τους από οικογένειες έχουν κατάληξη σε -ιάνικα: Κριελιάνικα. Σκαφιδιάνικα, Μερμηγκιάνικα. Νομίζω ότι όπου υπάρχουν στον Ελλαδικό χώρο τόποι ή χωριά με τέτοια κατάληξη μαρτυρούν μανιάτικη παρουσία εκεί.
2) Το —έας είναι παλαιά μανιάτικη κατάληξη (πριν το 1600 υπήρχε κι αλλού ίσως.) . Είναι αποκλειστικά σχεδόν μανιάτικη σήμερα. Όπου υπάρχει άνθρωπος σε —έας είναι Μανιάτης 99%. Συναντιέται συχνότερα μετά το 1800 στη Μεσσηνιακή Μάνη πριν ήταν εναλλακτικό με το —άκης. Στη Μέσα Μάνη σπανιότερο μετά το 1800.Το —έας προέρχεται από περιγραφικό (μεγεθυντικό σωματικών ή άλλων γνωρισμάτων) επίθετο, όπως π.χ. Αχειλαρέας (αυτός πούχει μεγάλα χείλη) , Κοιλαρέας, Παδαρέας, Μυταρέας κλπ. Έτσι έχομε το Καβλέας, Χορταρέας κλπ. και μετά, τα πατρωνυμικά Χρηστέας, Χριστοδουλέας, Σαραντέας πού γίνονται μετά και καταληκτικά επιθέτων (αν και το —έας είναι μεγεθυντικό, ενώ το -άκιος σμικρυντικό ωστόσο εναλλάσσονται) :Βαχαβιολέας, Κουρέας (από το Κούρος = κόκορας), Αρκουδέας, Κατσουλέας κλπ.
3) Τα σε —όγιαννης δείχνουν σίγουρη μεσομανιάτικη καταγωγή. Οι υπόλοιποι Ελλαδίτες έχουν την ίδια κατάληξη άλλα με άλλο τονισμό (-όγιαννης). Φραγκόγιαννης, Βαβουλόγιαννης, Βιτσιλόγιαννης, Γιωργουλόγιαννης, Λυκόγιαννης, Αγριόγιαννης, Λιόγιαννης, Ψουρόγιαννης, Κλεφτόγιαννης, Καλογερόγιαννης κλπ. (Πρβλ. τα Κεφαλογιάννης, Βαρδινογιάννης, Τσιρογιάννης, Κοντογιάννης).
4) Τα σε -όλιας δείχνουν σίγουρη μανιάτικη καταγωγή (τα μη μανιάτικα είναι σε -ολιάς). Το β’ συνθετικό είναι Λίας = Ηλίας (εκτός Μάνης είναι Λιάς). Έτσι: Μπουρόλιας. Πετρόλιας, Μιχαλόλιας κλπ. Τα σε -όκωτσος -όπετρος κλπ. γίνονται ανάλογα: Κουφόπετρος, Πηλόκωτσος κι όχι Κουφοπέτρος.
5) Τα σε -όδημας (β' συνθ. είναι Δήμας) το ίδιο με τα προηγούμενα: Γιαννακόδημας Χουλόδημας, Παπαδόδημας κλπ. πρβλ.εκτός Μάνης: Μπρεδήμας, Κατσαδήμας.
6) Τα σε -όγγονας είναι όλα μανιάτικα σίγουρα όσο κανένα άλλο (β' συνθετικό: όγγονας): Παπαδόγγονας, Δημαρόγγονας, Λιακόγγονας.
7) Τα σε -έλος. Μοιάζουν με άλλα ανάλογα εκτός Μάνης π.χ. των νησιών): Ταυραντζέλος, Μπαθρέλος, Καπαρέλος, Κατσιβαρδέλος (ας σημειωθεί ότι μόνο η κατάληξη είναι ιταλόμορφη η υπόλοιπη ρίζα Ελληνική).
8) Τα σε -άρος είναι χαρακτηριστικά μανιάτικα: Καλονάρος (Καλονιοί), Λαουνάρος, Κατσικάρος, Τσιμπιδάρος, Καπερνάρος, Τορνάρος, Σκανταλάρος, Αντώναρος, Κουτριγάρος, Καναβάρος, Κοντράρος.Μερικά είναι παρατσούκλια που δίνονταν λόγω ομοιότητας με διάσημους άντρες.
9) Σε -ούρος (μη έχοντας όμως σχέση ή ρίζα τους με ιταλικά) : Κουμουνδούρος, Μουσούρος, Γιαννακούρος και Φατούρος, Φερεντούρος, Πατσούρος (που έχουν ιταλική ρίζα).
10) ιταλοκατάληκτα σε -ούτσος (χωρίς ιταλική ρίζα): Μαυρούτσος, Καρλούτσος.11) Σε -ώτσος: Κοτρώτσος, Βρώτσος.
12) Σε -άτσος: Κουβάτσος.
13) Σε –ούνος: Μπουφούνος, Τσατσαρούνος.
14) Σε -ούζος: Κωσταντούζος, Αραούζος κλπ.
15) ιταλόμορφα: Κοβορίνος, Μπαλίνης, Κάσσης(;), Δεκούλος, Αλετουράνος, Μονέδας, Μαντούβαλος(;), Ρίτσος(;), Καντήρος(;), Ρόζος, Βεντίκος(;), Μπουρίκος(;), Σάσσαρης, Μαγγιόρος, Μπαλιτσάρης(;), Τσαπατσάρης(;), Βαραμέντης, Δραγουμάνος, Ντουρέκας(;), Μέντισης(=Γιατράκης).
16) Ξενικά: Νίκλος, Γαλλάκος, Γουλλιέρμος, Μόσκοβος, Ντούβας, Νέγκας, Μπράτης, Σκλαβούνος, Αρναούτης, Αρβανίτης, Καντραμπασιάνος, Σερεμετάκης, Καούρης, Μπραίμης, Κασίμης, Μπερδέσης(;), Καραντάνης, Μπιράκος(;), Μουσούλης, Αχριάνης, Σαλούφας(;), Χασανάκος, Σμαηλιάνος, Καραμαλής, Μουσταφάς, Κιοπέης, Μπουραζάνης(:), Νταϊφάς, Καραμάνης, Σαλίχος, Κατσίρης, Μορφίρης(;), Μποντίλας, Μποζαγριέγος, Σιβίλιας, Κατελάνος, Αρμυράντες(;), Μπουδιγάδες (μετά Βουδιγάρης), Κάρλες, Καγιάλες, Κατσαφάδος, Κατραμάδος.
17) Βυζαντινά: Κοσμάς, Πόθος, Πάτρος (Πάτρων), Μόφορης, Δεμέστιχας, Γερακάρης, Μεσίσκλης, Λυμπέρης, Παντελέος, Καπηλωρύχος(;).
18) Σε -αίος: Κουτσιλαίος, Κοτιλαίος, Γιαμπαίος.
19) Τα σε -όπουλος είναι πατρωνυμικά, αλλά σπανιότατα επίθετα: Γεωργόπουλος, Μιχαλόπουλος, Δικαιόπουλος. Θάλεγε κανείς ότι ενώ στην υπόλοιπη Ελλάδα τα πατρωνυμικά -όπουλος έγιναν επίθετα, στην Μάνη «δεν πρόφτασαν» να γίνουν.
Κανένα από τα ξενικά επώνυμα δεν σημαίνει ξενική καταγωγή παρά μόνο σε σπανιότατες περιπτώσεις.
Έδιναν ξενικό ή Ελληνικό παρατσούκλι σε ντόπιους Μανιάτες, επειδή έμοιαζαν στο παρουσιαστικό ή ήταν οπαδοί με κάποιον διάσημο άντρα έλληνα ή ξένο της εποχής τους (π.χ. Κουμουνδούρος, Μουσούρος, Καλλέργης). Αυτό συμβαίνει ως και σήμερα.
Από το βιβλίο του Κυριάκου Δ. Κάσση «Μοιρολόγια της Μέσα Μάνης Α’» Αθήνα 1979.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "SURNAMES OF MANI PELOPONISSOS"
Τα γνήσια μανιάτικα ονόματα δεν έχουν καμιά ιδιαίτερη κατάληξη πριν το 1600. Ιδιαίτερα όσα είναι γνήσια επώνυμα και όχι πατρωνυμικά.
1) Γιατί τα από το βυζαντινό -άκιος προερχόμενα σε -άκης (και -άκος μεταγενέστερα) μανιάτικα ονόματα είναι πριν το 1600 πατρωνυμικά, και όχι επώνυμα.Περίπου το ίδιο συμβαίνει σε άλλες Ελληνικές «ατόφιες» περιοχές όπως η Αθήνα (τότε), το Μεσολόγγι, ο Μιστράς, το Ναύπλιο.Τελευταίοι που «κόλλησαν» το -άκης είναι οι Κρητικοί κι οι Αρβανίτες της Β. Ελλάδας (Θράκη κ.λ.π.) γι’ αυτό και το διατηρούν μιας και ενώθηκαν τελευταίοι με την Ελλάδα και το «κόλλησαν» αργότερα στα ονόματα τους ομαδικά.Το -άκιος είναι βαφτιστικό αυτών πού λέγονταν «Ρωμιοί» δηλ. των απογόνων των κατοίκων του Ελλαδικού χώρου απ' το 212 ως τον 10ο αιώνα μ.Χ. Από κει κι ύστερα γίνεται βαφτιστικό και πατρωνυμικό και από κει πατρωνυμικό και επώνυμο με τη μορφή του -άκης και -άκος.Το -άκος το πρόσθεσαν οι Μανιάτες μετά το ‘21 μιας και τόχαν κι αυτό σε μικρότερη κλίμακα και εναλλακτικά με το -άκης για να δείξουν ιδιαίτερη καταγωγή, αφού και το παλιό τους -άκης το είχαν ήδη από παλιά ή αντιγράψει απ' αυτούς πολλοί άλλοι.
Έτσι πολλοί πού το όνομα τους ήταν σε -άκης το άλλαξαν σε -άκος. Αυτό συνέβαινε μέχρι και το 1960 (π.χ. ο Μιχαλιόλας έγινε μετά το 1930 Μιχαλολιάκος και «επέστρεψε» στο Μιχαλόλιας μετά το 1960. Ο Μπόφος έγινε Μποφάκος και «επέστρεψε» στο Μπόφος τώρα τελευταία. Ο Μουσούρος έγινε Μουσουράκος και ξανάγινε Μουσοϋρος ή Κάσσης (το παλιότερο του) μετά το 1970. Ο Γιατράκης τόκαμε Γιατράκος μετά το 1880 και το κρατά. Ο Λεοντακιανάκης τόκαμε Λεοντακιανάκος (δύο αδέρφια γράφονται ο ένας έτσι ο άλλος αλλιώς) . Ο Στρατογιαννάκης τόκαμε Στρατογιαννάκος και πλήθος άλλοι.Επειδή όμως και οι κάτοικοι της Λακεδαίμονας είχαν από παλιά το –άκης, όπως κι οι Μανιάτες, για να μοιάσουν κι αυτοί με τους Μανιάτες, θαύμαζαν, ζήλευαν ή φοβόντουσαν τους άγριους ορεσίβιους — μην ξεχνάμε ότι οι Μανιάτες λεγόντουσαν, στην Επανάσταση του 1821 και πριν, επίσημα Σπαρτιάτες (η σημερινή Σπάρτη δεν υπήρχε) και συνοίκησαν κι αυτοί στην νέα Σπάρτη (1834 κ.ε.), μιας και η παροιμία τους αυτών των ίδιων λέει «ΟΙ Μανιάτες στη Βουλή κι οι Σπαρτιάτες; στη βοσκή», έπιασαν κι αυτοί και κάνανε τα ονόματά τους (με πιο φανατισμό απ' τους ίδιους τους Μανιάτες) τώρα στον εικοστό αιώνα κι αυτοί σε —άκος. Ιδιαίτερα η πλευρά των Μπαρδουνοχωριών —Βόρ. Γυθείου— Β. Ταϋγέτου και Σπάρτης.
τσι οι σε -άκος πλήθυναν στη Λακωνία, χωρίς όμως όσοι τόχαν νάνε Μανιάτες, παρά μόνο σε πολύ μικρό ποσοστό. Αντίθετα στους Μέσα Μανιάτες (κι όσους απ' τους Σπαρτιάτες τάχαν πριν από το 1821) διατηρήθηκε και το -άκης εξ ίσου με το -άκος. Αλλά στη Μέσα Μάνη όπως είπαμε το -άκης ήταν πατρωνυμικό και τόχαν όλοι. Τα πραγματικά ονόματά τους ήταν σε άλλες καταλήξεις που θα πούμε αμέσως μετά την επόμενη παράγραφο.Τα οικογενειακά των Μανιατών όλων ήταν σε -ιάνος (ιταλόμορφα). Χωρίς κανείς να γράφεται στα χαρτιά έτσι, ανήκει σε μία (με στενή ή ευρεία έννοια) οικογένεια πούχει καταλήξεις σε -ιάνος (θηλ. -άνιζα) (Νικλιάνος, Τσουλιάνος. Μιχαλακιάνος. Μπαθριάνος. Ρικιάνος. Γιαννουκιάνος. Ζερβακιάνος). Το -ιάνος σημαίνει σύνολο ανθρώπων πούχουν συγγένεια εξ αίματος (άσχετο αν πολλοί «κολλούσαν» με τον καιρό, λόγω συμμαχίας ή αγχιστείας (= σώγαμπροι).Έτσι·. όλοι οι Μανιάτες οποιοδήποτε επώνυμο κι αν έχουν η οικογενειακή τους κατάληξη είναι -ιάνος, όσο κι αν διευρυνθεί γενεαλογικά.Μιχαλίτσης, το μέλος της οικογένειας: Μιχαλιτσιάνος.Δρακουλάκος, το μέλος της οικογένειας: Δρακουλιάνος.Λεφατζής. το μέλος της οικογένειας: Λεφαγγιάνος.Κάσσης. το μέλος της οικογένειας: Καχιάνος.Μπράτης, το μέλος της οικογένειας: Μπραϊτιάνος.Καγιάλες. το μέλος της οικογένειας: Καγιαλιάνος.Αρμυράντες, το μέλος της οικογένειας: Αρμυραντιάνος.Λιόπουλος, το μέλος της οικογένειας:Λιοπουλιάνος.Οι συνοικισμοί πάλι πούχουν το όνομά τους από οικογένειες έχουν κατάληξη σε -ιάνικα: Κριελιάνικα. Σκαφιδιάνικα, Μερμηγκιάνικα. Νομίζω ότι όπου υπάρχουν στον Ελλαδικό χώρο τόποι ή χωριά με τέτοια κατάληξη μαρτυρούν μανιάτικη παρουσία εκεί.
2) Το —έας είναι παλαιά μανιάτικη κατάληξη (πριν το 1600 υπήρχε κι αλλού ίσως.) . Είναι αποκλειστικά σχεδόν μανιάτικη σήμερα. Όπου υπάρχει άνθρωπος σε —έας είναι Μανιάτης 99%. Συναντιέται συχνότερα μετά το 1800 στη Μεσσηνιακή Μάνη πριν ήταν εναλλακτικό με το —άκης. Στη Μέσα Μάνη σπανιότερο μετά το 1800.Το —έας προέρχεται από περιγραφικό (μεγεθυντικό σωματικών ή άλλων γνωρισμάτων) επίθετο, όπως π.χ. Αχειλαρέας (αυτός πούχει μεγάλα χείλη) , Κοιλαρέας, Παδαρέας, Μυταρέας κλπ. Έτσι έχομε το Καβλέας, Χορταρέας κλπ. και μετά, τα πατρωνυμικά Χρηστέας, Χριστοδουλέας, Σαραντέας πού γίνονται μετά και καταληκτικά επιθέτων (αν και το —έας είναι μεγεθυντικό, ενώ το -άκιος σμικρυντικό ωστόσο εναλλάσσονται) :Βαχαβιολέας, Κουρέας (από το Κούρος = κόκορας), Αρκουδέας, Κατσουλέας κλπ.
3) Τα σε —όγιαννης δείχνουν σίγουρη μεσομανιάτικη καταγωγή. Οι υπόλοιποι Ελλαδίτες έχουν την ίδια κατάληξη άλλα με άλλο τονισμό (-όγιαννης). Φραγκόγιαννης, Βαβουλόγιαννης, Βιτσιλόγιαννης, Γιωργουλόγιαννης, Λυκόγιαννης, Αγριόγιαννης, Λιόγιαννης, Ψουρόγιαννης, Κλεφτόγιαννης, Καλογερόγιαννης κλπ. (Πρβλ. τα Κεφαλογιάννης, Βαρδινογιάννης, Τσιρογιάννης, Κοντογιάννης).
4) Τα σε -όλιας δείχνουν σίγουρη μανιάτικη καταγωγή (τα μη μανιάτικα είναι σε -ολιάς). Το β’ συνθετικό είναι Λίας = Ηλίας (εκτός Μάνης είναι Λιάς). Έτσι: Μπουρόλιας. Πετρόλιας, Μιχαλόλιας κλπ. Τα σε -όκωτσος -όπετρος κλπ. γίνονται ανάλογα: Κουφόπετρος, Πηλόκωτσος κι όχι Κουφοπέτρος.
5) Τα σε -όδημας (β' συνθ. είναι Δήμας) το ίδιο με τα προηγούμενα: Γιαννακόδημας Χουλόδημας, Παπαδόδημας κλπ. πρβλ.εκτός Μάνης: Μπρεδήμας, Κατσαδήμας.
6) Τα σε -όγγονας είναι όλα μανιάτικα σίγουρα όσο κανένα άλλο (β' συνθετικό: όγγονας): Παπαδόγγονας, Δημαρόγγονας, Λιακόγγονας.
7) Τα σε -έλος. Μοιάζουν με άλλα ανάλογα εκτός Μάνης π.χ. των νησιών): Ταυραντζέλος, Μπαθρέλος, Καπαρέλος, Κατσιβαρδέλος (ας σημειωθεί ότι μόνο η κατάληξη είναι ιταλόμορφη η υπόλοιπη ρίζα Ελληνική).
8) Τα σε -άρος είναι χαρακτηριστικά μανιάτικα: Καλονάρος (Καλονιοί), Λαουνάρος, Κατσικάρος, Τσιμπιδάρος, Καπερνάρος, Τορνάρος, Σκανταλάρος, Αντώναρος, Κουτριγάρος, Καναβάρος, Κοντράρος.Μερικά είναι παρατσούκλια που δίνονταν λόγω ομοιότητας με διάσημους άντρες.
9) Σε -ούρος (μη έχοντας όμως σχέση ή ρίζα τους με ιταλικά) : Κουμουνδούρος, Μουσούρος, Γιαννακούρος και Φατούρος, Φερεντούρος, Πατσούρος (που έχουν ιταλική ρίζα).
10) ιταλοκατάληκτα σε -ούτσος (χωρίς ιταλική ρίζα): Μαυρούτσος, Καρλούτσος.11) Σε -ώτσος: Κοτρώτσος, Βρώτσος.
12) Σε -άτσος: Κουβάτσος.
13) Σε –ούνος: Μπουφούνος, Τσατσαρούνος.
14) Σε -ούζος: Κωσταντούζος, Αραούζος κλπ.
15) ιταλόμορφα: Κοβορίνος, Μπαλίνης, Κάσσης(;), Δεκούλος, Αλετουράνος, Μονέδας, Μαντούβαλος(;), Ρίτσος(;), Καντήρος(;), Ρόζος, Βεντίκος(;), Μπουρίκος(;), Σάσσαρης, Μαγγιόρος, Μπαλιτσάρης(;), Τσαπατσάρης(;), Βαραμέντης, Δραγουμάνος, Ντουρέκας(;), Μέντισης(=Γιατράκης).
16) Ξενικά: Νίκλος, Γαλλάκος, Γουλλιέρμος, Μόσκοβος, Ντούβας, Νέγκας, Μπράτης, Σκλαβούνος, Αρναούτης, Αρβανίτης, Καντραμπασιάνος, Σερεμετάκης, Καούρης, Μπραίμης, Κασίμης, Μπερδέσης(;), Καραντάνης, Μπιράκος(;), Μουσούλης, Αχριάνης, Σαλούφας(;), Χασανάκος, Σμαηλιάνος, Καραμαλής, Μουσταφάς, Κιοπέης, Μπουραζάνης(:), Νταϊφάς, Καραμάνης, Σαλίχος, Κατσίρης, Μορφίρης(;), Μποντίλας, Μποζαγριέγος, Σιβίλιας, Κατελάνος, Αρμυράντες(;), Μπουδιγάδες (μετά Βουδιγάρης), Κάρλες, Καγιάλες, Κατσαφάδος, Κατραμάδος.
17) Βυζαντινά: Κοσμάς, Πόθος, Πάτρος (Πάτρων), Μόφορης, Δεμέστιχας, Γερακάρης, Μεσίσκλης, Λυμπέρης, Παντελέος, Καπηλωρύχος(;).
18) Σε -αίος: Κουτσιλαίος, Κοτιλαίος, Γιαμπαίος.
19) Τα σε -όπουλος είναι πατρωνυμικά, αλλά σπανιότατα επίθετα: Γεωργόπουλος, Μιχαλόπουλος, Δικαιόπουλος. Θάλεγε κανείς ότι ενώ στην υπόλοιπη Ελλάδα τα πατρωνυμικά -όπουλος έγιναν επίθετα, στην Μάνη «δεν πρόφτασαν» να γίνουν.
Κανένα από τα ξενικά επώνυμα δεν σημαίνει ξενική καταγωγή παρά μόνο σε σπανιότατες περιπτώσεις.
Έδιναν ξενικό ή Ελληνικό παρατσούκλι σε ντόπιους Μανιάτες, επειδή έμοιαζαν στο παρουσιαστικό ή ήταν οπαδοί με κάποιον διάσημο άντρα έλληνα ή ξένο της εποχής τους (π.χ. Κουμουνδούρος, Μουσούρος, Καλλέργης). Αυτό συμβαίνει ως και σήμερα.
Από το βιβλίο του Κυριάκου Δ. Κάσση «Μοιρολόγια της Μέσα Μάνης Α’» Αθήνα 1979.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Αναρτήσεις
