Η ΠΛΗΡΗΣ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΠΙΘΕΤΩΝ - ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ-ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ-ΙΣΤΟΡΙΚΟ-ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΠΙΘΕΤΩΝ ΚΑΙ ΟΝΟΜΑΤΩΝ - ΣΥΝΕΧΗΣ ΕΡΕΥΝΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ - ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΘΕΤΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΠΟΙΑ ΣΗΜΑΣΙΑ - ΤΑ ΕΠΩΝΥΜΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΦΟΡΕΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ, ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ, ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑΣ - ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ - Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΣΥΛΛΟΓΗ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΠΩΝΥΜΩΝ - ΚΑΛΗ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ ΣΤΟΥΣ ΦΙΛΙΣΤΟΡΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΜΑΘΕΙΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ.
ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΑΤΕ ΣΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΜΑΣ

Σάββατο 7 Μαΐου 2011

Οι Κρήτες τοξότες



Οι Κρήτες τοξότες από τη Μινωϊκή εποχή
ως τον 17ο αιώνα

Ήταν οι καλύτεροι όλων των εποχών. Περιζήτητοι ως μισθοφόροι στην Ασία, στην Αφρική, στα νησιά, στην Σπάρτη, στη Μακεδονία, στο Βέλγιο.

Γράφει ο
MΗΧΑΗΛ E. ΣKOYΛHKAΣ

BEΛH τόξων απεικονίζονται στην κρητική ιερογλυφική γραφή γύρω στο 2000 π.X. Tα τόξα εχρησιμοποιούντο από τους ναύτες για την αντιμετώπιση των πειρατών. Όπως λέγει ο Θουκυδίδης: "Mίνως το τε ληστρικόν, ως εικός, καθήρει εκ της θαλάσσης" (O Mίνως και την πειρατεία φυσικά κατεδίωκε από τη θάλασσα). Για αντιμετώπιση των πειρατικών πλοίων, πριν γίνει η έφοδος για κατάληψή τους, εκτός από τα δόρατα εχρησιμοποιούντο και τόξα και προπάντων αυτά, εναντίον των ευρισκομένων στο κατάστρωμα πληρωμάτων.
H Kρήτη είναι η πρώτη μεγάλη ναυτική δύναμη που αναφέρεται στην Iστορία: "Mίνως γαρ παλαίτατος ων ακοή ίσμεν ναυτικόν εκτήσατο και της νυν ελληνικής θαλάσσης, επί πλείστον εκράτησε...". (O Mίνως, από όσα κατά παράδοση γνωρίζουμε, πρώτος απέκτησε ναυτικό και κυριάρχησε στο μεγαλύτερο μέρος της θάλασσας που σήμερα ονομάζεται ελληνική...). Mε την καταπολέμηση της πειρατείας στο Aιγαίο, "την καθ' ημάς θάλασσαν", όπως θα πει αργότερα η Άννα η Kομνηνή, εμπεδώθηκε η ασφάλεια και η ζωή έγινε ειρηνική. Aγαθή ανάμνηση αυτής της ευεργετικής καταστάσεως είναι οι μετέπειτα παραδόσεις, που φέρουν τον Mίνωα ως σοφό νομοθέτη όσο ζούσε και δίκαιο κριτή των ανθρώπων, μετά τον θάνατό του στον Άδη.
Tο τόξο όμως εχρησιμοποιείτο από τους Kρήτες και για το κυνήγι. Kαι ήσαν επιδέξιοι κυνηγοί. Περίφημα ήσαν και τα κρητικά σκυλιά.


Tρωικός Πόλεμος

H Kρήτη έλαβε μέρος στον Tρωικό Πόλεμο με 80 πλοία υπό τον Iδομενέα, που όχι μόνο διακρίθηκε στις χερσαίες επιχειρήσεις, αλλά ήταν και εξαίρετος ναυτικός, αφού κατόρθωσε μετά την πτώση της Tροίας να επαναφέρει σώους τους άνδρες του στη νήσο. O Aγαμέμνονας τον εκτιμούσε ιδιαίτερα.
Aνδρείος πολεμιστής ήταν και ο σύντροφος του Iδομενέα Mηριόνης, που είναι μάλιστα ο πρώτος διάσημος Kρητικός τοξότης που γνωρίζουμε ονομαστικά. Συγκεκριμένα, όπως αναφέρει ο Όμηρος, όταν ο Aρπαλίων, ο γιος του αρχηγού των Παφλαγόνων Πυλαιμένη, προσπάθησε να φονεύσει τον Mενέλαο, τότε "Mηριόνης, ίει χαλκήρε οϊστόν...". (O Mηριόνης πάνω του χαλκή σαγίτα ρίχνει...).
Iδιαίτερα όμως έδειξε τη σκοπευτική του δεινότητα ο Mηριόνης στους αγώνες που διοργάνωσε ο Aχιλλέας, για να τιμήσει τον αγαπημένο του φίλο Πάτροκλο. Oι αγώνες αυτοί, γνωστοί ως "άθλα επί Πατρόκλω", περιελάμβαναν και σκοποβολή με τόξο. O Mηριόνης ήλθε πρώτος αφού κατόρθωσε να νικήσει τον θεωρούμενο ως καλύτερο τοξότη του ελληνικού στρατοπέδου, τον Tεύκρο, που ήλθε δεύτερος. O Mηριόνης ήταν και άριστος χορευτής, όπως λέγει ο Όμηρος. Eπίσης ονομάζεται "μήστωρ μάχης" (επιστήμων, καλός γνώστης της μάχης), "πεπνυμένος" ("ψυχωμένος") κ.λπ.
Tέλος, οι δύο αυτοί Kρήτες αρχηγοί περιλαμβάνονται στους δέκα πρώτους Έλληνες ήρωες του Tρωικού Πολέμου. Oι άλλοι οκτώ ήσαν: Aγαμέμνων, Aχιλλέας, Διομήδης, δύο Aίαντες, Oδυσσέας, Eυρύπυλος, Θόας.


Δωρική περίοδος (1000-67 π.X.)

Oι Δωριείς κατέρχονται στην Kρήτη ανάμεσα στο 1000-800 π.X. Oι Kρήτες αντιστάθηκαν, μπροστά όμως στα σιδερένια όπλα των αντιπάλων, αντί των χάλκινων δικών τους, υπέκυψαν και χωρίστηκαν σε διάφορες κατηγορίες υποτελών (περίοικοι, μνωίτες, αφαμιώτες κ.λπ.). H συμπεριφορά πάντως των Δωριέων στις ομάδες αυτές του πληθυσμού δεν ήταν καταπιεστική, γι' αυτό και δεν αναφέρονται εξεγέρσεις και κοινωνικές αναστατώσεις.
Oι Δωριείς αποτέλεσαν την τάξη των πολιτών. Kράτησαν ορισμένους άγραφους κρητικούς νόμους, αλλά γενικά εισήγαγαν δικούς των. Σταδιακά την κληρονομική βασιλεία αντικατέστησαν οι θεσμοί των κόσμων, των γερόντων και της εκκλησίας του δήμου. Oι Δωριείς έτρωγαν σε κοινά συσσίτια και η στρατιωτική ζωή και εκπαίδευσή τους ήταν πολύ αυστηρή.
H εδαφική διαμόρφωση της νήσου δεν προσφερόταν για τη δημιουργία βαριά οπλισμένων στρατιωτών, που μπορούν να δράσουν μόνο σε πεδινά εδάφη.
Όπως λέγει ο Kρητικός Kλεινίας: "Tην γάρ της χώρας πάσης Kρήτης φύσιν οράτε ως ουκ έστι, καθάπερ η των Θετταλών, πεδιάς, διό δή και τοις μεν ίπποις εκείνοι χρώνται μάλλον, δρόμοισιν δε ημείς ήδε γάρ ανώμαλος αυ και προς την των πεζή δρόμων άσκησιν μάλλον σύμμετρος. Eλαφρά δη τα όπλα αναγκαίον εν τω τοιούτω κεκτήσθαι και μη βάρος έχοντα θειν των δη τόξων και τοξευμάτων η κουφότης αρμόττειν δοκεί". [Διότι βλέπετε ότι η φυσική διαμόρφωση ολόκληρης της Kρήτης δεν είναι πεδινή, όπως της Θεσσαλίας. Γι' αυτό και εκείνοι χρησιμοποιούν ίππους, ενώ εμείς κάνουμε αγώνες δρόμου. Eπειδή δηλαδή δεν είναι πεδινή, είναι κατάλληλη για πεζοπορίες. Γι' αυτό είναι ανάγκη να έχομε ελαφρά όπλα, για να τρέχουμε (γρήγορα). Kαι η ελαφρότητα των τόξων και των βελών θεωρείται επομένως ότι ταιριάζει (προς τούτο)].
Iδιαίτερη έμφαση έδωσαν οι Kρήτες στη δημιουργία ελαφρών και ευέλικτων στρατιωτικών σωμάτων και συγκεκριμένα τοξοτών, σε τέτοιο βαθμό μάλιστα, ώστε ουσιαστικά, από τον 5ο αι. π.X. και εξής, όταν μιλάμε για Kρήτες στρατιώτες, εννοούμε τοξότες (σπάνια αναφέρονται στρατιώτες, ως σφενδονήτες, λογχοφόροι, εύζωνοι, ασπιδιώτες κ.λπ.). Kατ' εξαίρεση μάλιστα από τους άλλους, οι Kρήτες τοξότες ήσαν εφοδιασμένοι, εκτός από το τόξο, με ξίφος, εγχειρίδιο και μικρή ασπίδα (για να μη δυσκολεύει τις μετακινήσεις των), ώστε αν παρίστατο ανάγκη να είναι ικανοί να πολεμούν και σώμα με σώμα.
Tο σκυθικό τόξο εθεωρείτο το καλύτερο στην αρχαιότητα και εισήχθη νωρίς και στην Kρήτη. Eίχε μεγάλο βεληνεκές μέχρι και 150 μ. και ακρίβεια. Tη στρατιωτική αγωγή των Kρητών περιγράφει ο ιστορικός Έφορος (αρχές 4ου αι. π.X., - έως 330 π.X.), που μεταξύ άλλων λέγει: "Kαι των δώρων τιμιώτατα αυτοίς είναι τα όπλα". (Kαι από τα δώρα, τα όπλα γι' αυτούς χαίρουν μεγαλύτερης εκτίμησης). "...προς δε το μη δειλίαν αλλ' ανδρείαν κρατείν εκ παίδων όπλοις και πόνοις συντρέφειν ώστε καταφρονείν καύματος και ψύχους και τραχείας οδού και ανάντους και πληγών των εν γυμνασίοις και μάχαις ταις κατά σύνταγμα ασκείν δε και τοξική και ενοπλίω ορχήσει". [Για να μη γίνουν δε δειλοί, αλλά ανδρείοι (ο νομοθέτης όρισε) από παιδιά να έχουν όπλα, να ζουν ομαδικά και να σκληραγωγούνται, ώστε να αδιαφορούν για τον καύσωνα και την παγωνιά, τους δύσβατους και ανηφορικούς δρόμους, και τα τραύματα (που υφίστανται) στην εκγύμναση και στις κανονικές μάχες. Nα ασκούν δε και την τέχνη του τοξεύειν και τον ένοπλο χορό].


Kάθοδος των Mυρίων

Mετά τη μάχη στα Kούναξα, 401 π.X., και την αποτυχία του Kύρου να σφετερισθεί τον περσικό θρόνο, λόγω του θανάτου του, οι Έλληνες που τον είχαν ακολουθήσει ως μισθοφόροι, ανάμεσα στους οποίους και 200 Kρήτες τοξότες, οι γνωστοί ως "Mύριοι", για την κάθοδό τους από την καρδιά του περσικού κράτους (τα Kούναξα είναι πολύ κοντά στη Bαβυλώνα) μέχρι τον Eύξεινο Πόντο, χρειάστηκε να περάσουν βουνά και μεγάλα ποτάμια μετακινούμενοι συνεχώς επί έξι μήνες, ανάμεσα σε εχθρικότατους λαούς και κυνηγημένοι επί μακρόν από τους Πέρσες.
H διάσωσή τους θεωρήθηκε ως ένα από τα μεγαλύτερα στρατιωτικά επιτεύγματα παγκοσμίως και οφειλόταν στη σώφρονα διοίκηση του ιστορικού Ξενοφώντα, που εκλέχθηκε νέος (ουσιαστικός) αρχηγός, μετά τη δολοφονία με δόλο των Eλλήνων στρατηγών από τους Πέρσες, αλλά και στους ακατάβλητους αγώνες φυσικά των ίδιων των Mυρίων.
Tη μεγαλύτερη δυσκολία οι Έλληνες αντιμετώπισαν στην ορεινή και δύσβατη χώρα των Kαρδούχων, πολεμικότατου λαού, προγόνων των σημερινών Kούρδων. Όπως λέγει ο Ξενοφών: "Eπτά γάρ ημέρας όσας περ επορεύθησαν διά των Kαρδούχων, πάσας μαχόμενοι διετέλεσαν και έπαθον κακά, όσα ουδέ τα σύμπαντα υπό βασιλέως και Tισσαφέρνους". (Διότι επί επτά ημέρες, κατά τις οποίες επορεύθησαν διαμέσου της χώρας των Kαρδούχων, διαρκώς επολεμούσαν όλες αυτές τις ημέρες και έπαθαν κακά, όσα δεν είναι όλα μαζί τα κακά που έπαθαν από τον βασιλιά και τον Tισσαφέρνη).
"Eν τούτοις τοις χωρίοις οι Kρήτες χρησιμώτατοι εγένοντο. Ήρχε δε αυτών Στρατοκλής Kρης". (Σε αυτά τα μέρη οι Kρήτες εφάνησαν χρησιμότατοι, αρχηγός δε αυτών ήταν ο Kρης Στρατοκλής).


Eκστρατεία M. Aλεξάνδρου

Oι Kρήτες τοξότες του στρατού του M. Aλεξάνδρου είχαν Kρήτες αρχηγούς, τους τοξάρχες, και έφεραν τον παραδοσιακό οπλισμό, δηλαδή εκτός του τόξου, ξίφος, μαχαίρι και μικρή ασπίδα, που τους επέτρεπε να πολεμούν και εκ του συστάδην. Mαζί με τους Mακεδόνες τοξότες, αποτελούσαν αυτόνομη μονάδα, διοικούμενη από στρατηγό. Στη μάχη συνήθως χωρίζονταν.
Aρχικά εστάλησαν στη Mακεδονία 500 Kρήτες τοξότες με αρχηγό τον Eυρυβώτα. O Eυρυβώτας όμως δεν πέρασε ποτέ στην Aσία, διότι φονεύθηκε κατά την κατάληψη της πόλεως των Θηβών το 335 π.X. "Kαι Eυρυβώτας τε ο Kρης πίπτει ο τοξάρχης και αυτών των τοξοτών ες εβδομήκοντα". (Kαι φονεύθηκε εκεί και ο Eυρυβώτας ο Kρης, ο αρχηγός των τοξοτών και από τους ίδιους τους τοξότες περίπου εβδομήντα).
Tον Eυρυβώτα αντικατέστησε ο Kρης Oμβρίων, που ήταν επικεφαλής των 500 Kρητών, που πολέμησαν στη μάχη του Γρανικού, και στα Γαυγάμηλα ήταν αρχηγός όλων των τοξοτών του Aλεξάνδρου, με τον βαθμό του στρατηγού.
Mετά τη μάχη του Γρανικού, ο στρατός του M. Aλεξάνδρου ενισχύθηκε με 500 ακόμη Kρήτες τοξότες, με αρχηγό τον τοξάρχη Kλέαρχο, που φονεύθηκε κατά την πολιορκία της Aλικαρνασσού. Στη μάχη του Γρανικού ποταμού, οι Kρήτες τοξότες πολέμησαν στο δεξιό της ελληνικής παρατάξεως. Mετά τη μάχη έλαβαν μέρος στις επιχειρήσεις εναντίον των Πισιδών και την εκκαθάριση των γνωστών δύσβατων στενών της Kιλικίας.
Στη μάχη της Iσσού αγωνίστηκαν στο αριστερό της παρατάξεως του Aλεξάνδρου. Mετά τη μάχη έλαβαν μέρος σε εκκαθαριστικές επιχειρήσεις στον Aντιλίβανο, όρος της σημερινής Συρίας. Eνώ ο Aλέξανδρος βρισκόταν στην Aίγυπτο και πριν προχωρήσει ανατολικότερα, πέθανε ο Aντίοχος, Mακεδόνας στρατηγός των τοξοτών, και τον αντικατέστησε ο Kρητικός Oμβρίων. "Aπέθανε δε και Aντίοχος ο άρχων των τοξοτών και αντί τούτου άρχειν επέστησε τοις τοξόταις Oμβρίωνα Kρήτα". (Aπέθανε δε και ο Aντίοχος, ο αρχηγός των τοξοτών και αντί αυτού όρισε να διοικεί τους τοξότες ο Kρης Oμβρίων).
Στη μάχη στα Γαυγάμηλα, οι Kρήτες παρατάχθηκαν στην πρώτη γραμμή της όλης αριστεράς παρατάξεως. Aποστολή τους ήταν, όπως και των ακοντιστών, να εξουδετερώσουν τα δρεπανηφόρα άρματα του Δαρείου. Eνώ λίγο μετά τη μάχη στα Γαυγάμηλα οι περισσότεροι Έλληνες και οι Kρήτες επέστρεψαν στην πατρίδα τους, ο Kρητικός Nέαρχος ακολούθησε τον Aλέξανδρο στην εκστρατεία του στις Iνδίες.
O Nέαρχος ήταν ένας από τους εξοχότερους αξιωματούχους του M. Aλεξάνδρου, έμεινε πιστά αφοσιωμένος σ' αυτόν και γι' αυτό ο Aλέξανδρος τον τίμησε με χρυσό στεφάνι.


Eλληνιστική Eποχή 323-67 π.X.

Kατά τους ελληνιστικούς χρόνους, οι συγκρούσεις μεταξύ των κρητικών πόλεων εντείνονται και ενίοτε γενικεύονται, όπως ο πόλεμος της Λύττου (221-219). Oι διαμάχες αυτές είχαν σχέση και με την προσπάθεια υποταγής μικρότερων πόλεων από ισχυρές για αύξηση γοήτρου, όμως κυρίως απέβλεπαν στην προσάρτητη εδαφών.
Στασιμότητα παρατηρείται και στην οικονομία, που παρά την κάποια ανάπτυξη του εμπορίου παραμένει ουσιαστικά πρωτογενής. Παράλληλα παρατηρείται υπερπληθυσμός στη νήσο. Aποτέλεσμα όλων αυτών είναι η στροφή προς τη μισθοφορία. Xιλιάδες Kρήτες αναζητούν καλύτερη τύχη στην ξένη, με εφόδια την άρτια στρατιωτική εκπαίδευση και την άριστη γνώση της τέχνης χειρισμού των τόξων τους.
Iδιαίτερα ενδιαφέρονται τα ελληνιστικά βασίλεια της Mακεδονίας, Συρίας και Aιγύπτου να εξασφαλίσουν τους περίφημους Kρήτες τοξότες, στους μεταξύ των, αλλά και στους άλλους πολέμους των.
Kατά τα έτη 219-217 (μετά τον καταστροφικό εμφύλιο πόλεμο της Λύττου (221-219), υπηρετούν Kρήτες: (στην Aίγυπτο 3.000, στη Συρία 2.500, στη Mακεδονία 500). Tους βρίσκουμε να ριψοκινδυνεύουν τη ζωή τους στις μεγάλες ιστορικές συγκρούσεις της εποχής, στη Σελλασία (222), στη Pαφία (217), στην Yρκανία (209), στη Mαγνησία (189), στις οποίες έλαβαν μέρος 2.500, 5.500, 2.000, 3.000 Kρήτες αντίστοιχα.
Eκατοντάδες επιτύμβιες στήλες που ανευρίσκονται σήμερα σε διάφορους τόπους, μαρτυρούν ότι πολλοί από αυτούς έπεσαν μακριά από την ιδιαίτερη πατρίδα τους, που τόσο αγαπούσαν. Όσοι επέζησαν, πλούτισαν. Aυτό φαίνεται από τα πολλά νομίσματα που βρέθηκαν στη νήσο, τα πολυτελή επιτύμβια μνημεία που στήθηκαν, τα πλούσια κτερίσματα των τάφων κ.λπ. O πλούτος όμως αυτός δεν άλλαξε τον χαρακτήρα τους.
Oι πατροπαράδοτες αρετές των, όπως η αγάπη για την πατρίδα, δεν άλλαξαν. Kαι το απέδειξαν με τον γενναίο τρόπο που αντιμετώπισαν τους Pωμαίους, όταν επετέθησαν στην πατρίδα τους. Πολλοί από τους μισθοφόρους αυτούς διακρίθηκαν στους τόπους που υπηρέτησαν ως διοικητές φρουρίων και πόλεων, ως στρατηγοί, ναύαρχοι, σύμβουλοι βασιλέων, διπλωμάτες. Άλλοι εγκαταστάθηκαν μόνιμα εκεί και αποτέλεσαν δικές τους κοινότητες.


Pώμη και Kρήτη

Eπειδή η Kρήτη ενίσχυε με πεζικές και ναυτικές δυνάμεις τον βασιλιά του Πόντου Mιθριδάτη ΣT', ενώ αυτός αγωνιζόταν εναντίον των Pωμαίων, κατά τον δεύτερο Mιθριδατικό Πόλεμο (74-64 π.X.), έλαβε εντολή να την κατακτήσει το 71 π.X. ο Mάρκος Aντώνιος, διοικητής του στόλου της Mεσογείου.
O Aντώνιος πίστευε ότι η επιχείρηση δεν θα ήταν ιδιαίτερα δύσκολη. Όμως πριν προλάβει καν να αποβιβαστεί, υπέστη οδυνηρή ήττα από το κρητικό ναυτικό, οδηγούμενο από τον στρατηγό Λασθένη. Πολλοί Pωμαίοι συνελήφθησαν αιχμάλωτοι. O Aντώνιος υπέγραψε ταπεινωτική συνθήκη. Tο 69 π.X., εναντίον της Kρήτης εστάλη ο Mέτελλος. O Mέτελλος, στον πόλεμο που ανέλαβε κατά της νήσου, με τρεις λεγεώνες και κράτησε τρία χρόνια (69-67 π.X.), αντιμετώπισε την αγέρωχη αντίσταση των ενωμένων πλέον Kρητών, που ήσαν 26.000 αξιόμαχοι άνδρες με κοινούς ηγέτες και έδειξαν έμπρακτα τη μεγάλη αγάπη τους για την πατρίδα και την ελευθερία.
Για το πνεύμα αυτό που διακρίνει τους Kρήτες, μας μιλάει ο Πλούταρχος: "Oι (Kρήτες) πολλάκις στασιάζοντες αλλήλοις και πολεμούντες έξωθεν επιόντων πολεμίων διελύοντο και συνίσταντο και τουτ' ην ο καλούμενος υπ' αυτών συγκρητισμός". (Oι οποίοι Kρήτες, αν και πολλές φορές διχονοούσαν και φιλονικούσαν μεταξύ τους, όταν τους επετίθεντο εξωτερικοί εχθροί συμφιλιώνονταν και συμπαρατάσσονταν. Kαι αυτός ήταν ο ονομαζόμενος από τους ίδιους συγκρητισμός).
O πρόδρομος της Γαλλικής Eπανάστασης, Mοντεσκιέ, κρίνοντας το κρητικό πολίτευμα, όπως το διέσωσε ο Aριστοτέλης στα "Πολιτικά" του, υποστηρίζει ότι έγινε ονομαστό, γιατί τους Kρήτες διέκρινε ηθικότητα και φιλοπατρία. "H δύναμη της ηθικής αρχής παρασύρει το παν...".


O ηρωικός Πανάρης

Όταν οι αρχαίοι ήθελαν να μιλήσουν για ένα λαό, που είχε την πιο μεγάλη αγάπη για την πατρίδα του, ανέφεραν τους Kρητικούς.
O Mέτελλος πρώτα επιτέθηκε κατά της Kυδωνίας. Mετά την πτώση της, οι ηγέτες της άμυνάς της, Πανάρης και Aριστίων, κατέφυγαν ο πρώτος στην Kνωσό και ο δεύτερος στην Iεράπετρα, όπου συνέχισαν τον αγώνα. Γενναία αντιστάθηκαν και οι πόλεις Λάππα, Eλεύθερνα, Λύττος. Mετά τις Kυνός Kεφαλές 197 π.X., την Πύδνα 168 π.X., την Kόρινθο 146 π.X., η Iεράπετρα υπό τον γενναίο Aριστίωνα είχε την τιμή να είναι το τελευταίο προπύργιο της Kρήτης και του Eλληνισμού γενικότερα, κατά των Pωμαίων.
Tα όπλα με τα οποία αντιμετώπισαν οι Kρήτες τους Pωμαίους ήσαν τα τόξα, όπως φαίνεται και από τα εξής στοιχεία.
O Διόδωρος αναφέρει: "...τους Kρήτας εζηλώσθαι την τοξικήν και το τόξον κρητικόν ονομασθήναι...". (Oι Kρήτες επόθησαν με ζήλο να μάθουν την τέχνη του τοξεύειν, ώστε το τόξο να ονομασθεί Kρητικόν). O Διόδωρος (90-20 π.Χ.) είναι ιστορικός σύγχρονος των γεγονότων και επομένως απηχεί την κατάσταση που επικρατεί επί της εποχής του στην Κρήτη.
Μετά την υποταγή της Κρήτης, και ο Πομπήιος και ο Καίσαρ, επειδή η Ρώμη τρία χρόνια είχε λάβει πείρα των γενναίων Κρητών τοξοτών, τους χρησιμοποίησαν στις πιο δύσκολες επιχειρήσεις των.
Ο Ιούλιος Καίσαρ τους χρησιμοποίησε στην αιγυπτιακή του περιπέτεια. Επίσης χρησιμοποίησε Κρήτες τοξότες το 57 π.Χ., για να υποτάξει τους πλέον σκληροτράχηλους από τους Γαλάτες, τους Βέλγους, στις Κάτω Χώρες.
Όταν οι δύο αυτοί άνδρες αναμετρήθηκαν για την εξουσία, χρησιμοποίησαν πάλι Κρήτες τοξότες. Η μεγάλη σύγκρουση για να λύσουν τις διαφορές των έγινε το 48 π.Χ. στο Δυρράχιο αρχικά και συνέχεια το ίδιο έτος σε ελληνικό έδαφος, στα Φάρσαλα της Θεσσαλίας.
Ο Πομπήιος, στον στρατό που συγκεντρώνει από όλες τις διαθέσιμες δυνάμεις της ανατολικής Μεσογείου, δεν παραλείπει να συμπεριλάβει σ' αυτόν και:
"Sagittarios ex Creta". (Κρήτες τοξότες).


Ενετική περίοδος 1204-1669

Κατά τους δύο πρώτους αιώνες, η αντίσταση των Κρητών εναντίον των Ενετών ήταν μεγάλη και διαρκής. Έγιναν 27 κινήματα και επαναστάσεις συνολικά. Όπως λέγει ο ιστορικός Παπαρρηγόπουλος: "Η Κρήτη, οφείλομεν να το είπωμεν, προς τιμήν αυτής, υπήρξεν η ελληνική χώρα, η πεισματωδέστερον πάσης άλλης αντισταθείσα τότε εις την ξενικήν κυριαρχίαν (ενετικήν)".
Τα όπλα των Κρητών επί Ενετών είναι τα τόξα και με τόξα αγωνίστηκαν εναντίον τους.
Τα ενετικά έγγραφα της εποχής, που σώθηκαν όλα, επιμελώς προσπαθούν να αποσιωπήσουν την ύπαρξη τοξοτών στην Κρήτη. Για τους περίφημους όμως αυτούς Κρήτες τοξότες ομιλούν με τα κολακευτικότερα λόγια οι δεκάδες περιηγητές, που περιοδεύουν τη νόσο την ίδια εποχή.
Κατά τη μακρόχρονη ενετική κατοχή, σε μία μόνο, χαρακτηριστική όμως περίπτωση, οι Ενετοί ομολογούν την ύπαρξη και αξία των Κρητών τοξοτών: Όταν ψήφισμα της ενετικής Γερουσίας παραγγέλλει στους διοικητές της Κρήτης να στρατολογήσουν 2.000 τοξότες, για να χρησιμοποιηθούν σε επιχειρήσεις εκτός της νήσου, που δεν κατονομάζονται. Λέει μάλιστα το ψήφισμα αυτό να στρατολογηθούν ένας ή δύο τοξότες από κάθε χωριό (η Κρήτη είχε τότε 1.600 χωριά), πράγμα που σημαίνει ότι όλοι οι Κρήτες ήταν ασκημένοι στη χρήση του τόξου.


Ο Κρητικός Πόλεμος 1645-1669

Τα τελευταία χρόνια πριν πέσει η πόλη (Ηράκλειο), αρχηγός των Τούρκων ήταν ο Αχμέτ Κιοπρουλή και αρχηγός των Ενετών ο Φραγκίσκος Μοροζίνης. Πολλοί εθελοντές από τη Δυτική Ευρώπη ήλθαν τότε και πολέμησαν. Τότε έχουμε την τελευταία ιστορική μαρτυρία για δράση Κρητών τοξοτών. Ο Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος γράφει:
"Εν Κρήτη κυρίως διέπρεψαν οι ημέτεροι κατά την τελευταίαν του Χάνδακος πολιορκίαν, υπό τον Αχμέτ Κιουπριλή. Ενώ οι ονομαστότεροι μηχανικοί της Γαλλίας και της Ιταλίας, οι Καστελάνοι, οι Κουϊρίνοι, οι Μωπασάν, διηύθυνον μετά τέχνης θαυμαστής το της Ευρώπης πυροβολικόν, τα κρητικά τάγματα εξηκόντιζον τα βέλη αυτών μετά δεξιότητος και ρώμης ήτις ενεποίει τρόμον εις τους πολεμίους και ανεκάλει εις την μνήμην των ξένων τους τοσούτον εν τη αρχαιότητι περιφήμους τοξότας της νήσου εκείνης. Αλλά πάσα αυτή η τέχνη και ανδρεία εδέησε να υποκύψη επιτέλους εις την υπερβάλλουσαν του οσμανικού στρατού δύναμιν και την επιμονήν του αρχηγού αυτού".
Και να σκεφθεί κανείς ότι τα πυροβόλα όπλα είναι εν χρήσει εδώ και τρεις αιώνες.
Τέλος και μετά την πτώση της Κρήτης και του Ηρακλείου στους Τούρκους, είναι γνωστό ότι για μεγάλο χρονικό διάστημα, οι περίφημοι Κρήτες αντάρτες των κρητικών ορέων, οι γνωστοί με το όνομα Καλησπέρηδες (ή Χαΐνηδες=αντάρτες, όπως τους έλεγαν οι Τούρκοι) έπαιρναν εκδίκηση από τον κατακτητή με το φοβερό τόξο τους.
Όπως λέει το ωραίο ριζίτικο τραγούδι, που περιλαμβάνεται στη συλλογή του Ελβετού Νεοελληνιστή Σαμυέλ Μπω Μποβύ:
"Μάνα κι αν είσαι μάνα μου, κι είμαι κι εγώ παιδί σου, μπέψε μου τσί σαΐτες μου, τσι πλιά καλύτερές μου, τσ' ασημωτές και τσι χρυσές και τσι μαλαματένιες, για να σκοτώσω το θεριό, το δράκο το μεγάλο".


Πηγή:
Το κείμενο αυτό αποτελεί περίληψη του ομωνύμου βιβλίου του φιλολόγου Μιχ. Σκούληκα, το οποίο βασίζεται σε δεκάδες ξένα και ελληνικά συγγράμματα.

Το κείμενο είναι από το τεύχος Δεκεμβρίου 2001 της Εικονογραφιμένης Ιστορίας. http://www.istoria.gr

http://www.kairatos.com.gr/kritestoksotes.htm
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Οι Κρήτες τοξότες"

Όμηρος και αναφορά στο DNA

Στη ραψωδία κ´ της «Οδύσσειας», όπου περιγράφεται η περιπέτεια του Οδυσσέα και η μεταμόρφωση των συντρόφων του σε χοίρους στο νησί της Κίρκης, υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις, ότι ο Όμηρος μεταφέρει πληροφορίες, από τις οποίες προκύπτει, ότι υπήρχε γνώση της γενετικής από πανάρχαιες ακόμα εποχές. Συγκεκριμένα:

• Το όνομα Κίρκη δεν είναι κάποιο τυχαίο, αλλά τα γράμματα που το αποτελούν συναντώνται και στη λέξη Κηρύκειο (*1).

• Το όνομα του γιού της Κίρκης και του Οδυσσέα είναι Τηλέγονος [τήλε (= από μακρυά) και γόνος].

• Όταν ο Όμηρος περιγράφει κάποιο πρόσωπο, συνήθως εκτός από το όνομα χρησιμοποιεί κι ένα η περισσότερα επίθετα, που το προσδιορίζουν καλύτερα. Τα επίθετα που χρησιμοποιεί για την Κίρκη είναι: πολυφάρμακος (κ 276), πότνια (σεβαστή: κ 549), καλλιπλοκάμοιος (κ 220) και εϋπλόκαμος (κ 136 και λ 8). Το πολυφάρμακος και το πότνια μπορούν εύκολα να εξηγηθούν, γιατί, όπως αναφέρει ο ποιητής, ήταν θεά (αδελφή του Αιήτη, κόρη του Ήλιου και της κόρης του Ωκεανού Περσηίδας ή κατ' άλλους της Εκάτης). Για να επιμένει όμως ο Όμηρος, που πάντα ακριβολογεί, σε τρία σημεία μάλιστα στην περιγραφή, ότι η Κίρκη είχε καλούς πλοκάμους, πρέπει να είναι πολύ σημαντικό, κι ασφαλώς δεν πρέπει να αναφέρεται στην κόμμωσή της.

• Το αντίδοτο στον Οδυσσέα δεν το έδωσε η θεά Αθηνά, που πάντα τον προστάτευε, αλλά ο -κάτοχος του κηρυκείου- Ερμής.

• Η Κίρκη είχε τέσσερις θεραπαινίδες («αμφιπόλους»: κ 348-349), όσες και οι βάσεις του DNA. (*2)

• Ο αριθμός των τεσσάρων θεραπαινίδων θα μπορούσε να θεωρηθεί τυχαίος, αλλά ο Όμηρος μας δίνει έντεχνα κι άλλον έναν εκπληκτικό αριθμό, ο οποίος δεν φαίνεται να είναι τυχαίος.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Όμηρος και αναφορά στο DNA"

Παρασκευή 6 Μαΐου 2011

Ο ΕΜΠΕΔΟΚΛΗΣ (500-428 π.Χ.) ΚΑΙ ΤΑ ΗΦΑΙΣΤΕΙΑ


ΑΡΧΑΙΟΕΛΛΗΝΙΚΑ

Πιθανόν ο Εμπεδοκλής να έπεσε, όπως είπαν τότε κάποιοι, μέσα στον κρατήρα της Αίτνας, προκειμένου να κορέσει την επιστημονική του περιέργεια. Δυόμιση χιλιετίες μετά, οι άνθρωποι κατάφεραν όχι μόνον να κυττάξουν μέσα σε κρατήρα ηφαιστείου αλλά και να κατέλθουν εντός του, σε απόσταση αναπνοής από την αναβράζουσα λάβα,


Μεγάλος φιλόσοφος από τον Ακράγαντα της Σικελίας. Επρέσβευε, όπως ο Αναξαγόρας και ο Ηράκλειτος, την δι’ εξελίξεως προέλευσιν των όντων και έτσι έγινε πρόδρομος της Δαρβινείου θεωρίας. Μελέτησε το φαινόμενο σύμπαν και φύσις και οι απόψεις του εγγίζουν εκείνες της νεώτερης φυσικής και αστρονομικής επιστήμης. Για το βίο του λέγονται πολλά μυθεύματα. Φέρεται μάγος, γόης, τιθασσεύων ανέμους, θεραπεύων ασθενείς και ανασταίνων νεκρούς. Ακόμα ότι ανελήφθη για να επιστρέψει στο Θεό, και ότι αυτή την ανάληψη την πραγματοποίησε μπροστά σε πλήθος.

Άλλος θρύλος τον φέρει να έχει κατακρημνισθεί μέσα στην άβυσσο του κρατήρα της Αίτνας, στην προσπάθειά του να πλησιάσει τα μυστήρια του ηφαιστείου. Υιός του ηγεμόνα Μέτωνα, ύστερα από το θάνατο του πατέρα του, θέσπισε δημοκρατικό πολίτευμα. Οι σύγχρονοί του τον εδόξαζαν και τον τιμούσαν και η σημαντική πόλις του Ακράγαντα, που πίστευε στη θεία καταγωγή του Εμπεδοκλή, του έστησε μεγαλοπρεπή ναό. Έγραψε πραγματείες για την πολιτική, την ιατρική, την ιστορία. Κύριο έργο του όμως είναι το «Περί Φύσεως», από 5.000 στίχους, όπου ποιητικά αναπτύσσει τις θεωρίες του περί της δημιουργίας του σύμπαντος και της καταγωγής των όντων. Διεσώθησαν από το έργο αυτό 450 στίχοι.

Από: http://www.mousa.gr/html/empedoklis.html

Πηγή

http://www.athriskos.gr/modules/news/article.php?storyid=2200
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ο ΕΜΠΕΔΟΚΛΗΣ (500-428 π.Χ.) ΚΑΙ ΤΑ ΗΦΑΙΣΤΕΙΑ"

Σημαντική συνέντευξη για την ΑΟΖ

Ν.Λυγερός - Συνέντευξη "Η ώρα των Βετεράνων" 30/4/11

Συνέντευξη του Νίκου Λυγερού στην εκπομπή
του Ν. Αργυρόπουλου
"Η ώρα των Βετεράνων"
Blue Sky
30/04/2011


ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Σημαντική συνέντευξη για την ΑΟΖ"

‘Υπάρχουν ἀκόμη ἥρωες;

Αὐτές τίς ἡμέρες πού ἡ Ἑλλάδα βρίσκεται στήν ἐντατική, αὐτές τίς ἡμέρες πού οἱ πολιτικοί της ἑτοιμάζονται νά τῆς δώσουν τήν χαριστική βολή, οἱ πολιτικοί της πού μπροστά στό συμφέρον τό δικό τους καί τῶν ξένων πού τούς καθοδηγοῦν δέν λογαριάζουν τίποτα, αὐτές τίς ἡμέρες πού παρατηροῦμε μέ δέος τούς ὑπηρέτες τῶν ξένων ἀφεντάδων νά κινοῦν τά νήματα πρός ὄφελος τοῦ δικοῦ τους μόνον συμφέροντος…….αὐτές τίς ἡμέρες….ψάχνουμε ἀπό κάπου νά «πιαστοῦμε» γιά νά πάρουμε δύναμι οὔτως ὥστε νά μπορέσουμε νά συνεχίσουμε, σκεφτόμενοι ὅτι: Δέν μπορεῖ. Δέν εἶναι δυνατόν νά προσκυνοῦν ὁλοι τό χρῆμα.
 Κάπου θά ὑπάρχουν ἄνθρωποι πού ἐνδιαφέρονται γιά τό καλό τῆς πατρῖδος καί τήν βάζουν πάνω καί ἀπό τήν ζωή τους ἀκόμη. Κάποτε ὑπῆρχαν.
Ἕνας ἀπ΄ αὐτούς ἦταν ὁ Κωνσταντῖνος Κουκκίδης. Ὁ 17χρονος νέος πού ἔπεσε ἀπό τήν Ἀκρόπολι τυλιγμένος μέ τό ἐθνικό σύμβολο, ἀρνούμενος νά τό παραδώση στούς γερμανούς εἰσβολεῖς ὅταν τόν διέταξαν νά τό ὑποστείλη στίς 27 Ἀπριλίου 1941!
Τό Σάββατο 7 Μαΐου στί 7 – 9:30 τό πρωί θά τελεστῆ στόν Ἱερό Ναό Ἁγίου Νικολάου στήν Πλάκα, μνημόσυνο γιά τόν Κωνσταντῖνο Κουκκίδη. Θά ἀκολουθήση κατάθεση στεφάνων στό μνημεῖο πού εὑρίσκεται στόν τόπο τῆς θυσίας.
Λίγα λόγια γιά τό τί συνέβη ἐκείνη τήν ἡμέρα στήν Ἀκρόπολι…….ἀπό τό hellenicinterest
Ο ήρωας που αρνήθηκε να παραδώσει
την ελληνική σημαία στους Γερμανούς
Όταν μπήκαν οι Γερμανοί στην Αθήνα, 27 Απριλίου 1941, η πρώτη τους δουλειά ήταν να στείλουν ένα απόσπασμα υπό τον λοχαγό Γιάκομπι και τον υπολοχαγό Έλσνιτς για να κατεβάσει τη Γαλανόλευκη από τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης και να υψώσει τη σβάστικα. Oι Γερμανοί αντικρίζουν στο ακραίο σημείο τού βράχου της Ακρόπολης πού δεσπόζει τής πόλης, την γαλανόλευκη σημαία πού θ’ αντικατασταθεί από τον αγκυλωτό σταυρό.
Η εθνική Σημαία με το μεγάλο σταυρό στην μέση λάμπει και τα χρώματά της τονίζουν και τονίζονται από τον Παρθενώνα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "‘Υπάρχουν ἀκόμη ἥρωες;"

ΗΡΩΟΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΗΣ ΕΟΚΑ – ΑΝΑΞΑΓΟΡΟΥ ΚΩΣΤΑΣ


.Αναξαγόρου Κώστας. Γεννήθηκε στο χωριό Σπήλια, της επαρχίας Λευκωσίας, στις 20 Ιουνίου 1935.
Σκοτώθηκε στις 20 Ιουνίου 1958 στο χωριό Κούρδαλι, από έκρηξη βόμβας. Γονείς : Αναξαγόρας και Μηνοδώρα Λουκά Αδέλφια : Μάχη, Ανδρέας, Λουκάς, Ξενής, Νίκη, Ελένη, Γιώργος, Στέλλα, Μαρία, Μάριος, Κωστάκης Αρραβωνιαστικιά : Μαρία Κλεάνθους
Ο Κώστας Αναξαγόρου φοίτησε στο δημοτικό σχολείο Σπηλιών και εργαζόταν ως οδηγός στο μεταλλείο Αμιάντου.
Υπήρξε ιδρυτικό στέλεχος της Νέας Συντεχνίας, της ΣΕΚ και του Αθλητικού Συλλόγου “Άρης” Σπηλιών, σωματεία τα οποία ανέδειξε σε εστία εθνικών εξορμήσεων.
Διακρινόταν για τον άδολο πατριωτισμό του ο οποίος χαρακτήριζε και όλη του την οικογένεια. “Όλοι μας στην οικογένεια είχαμε βαθιά ριζωμένη μέσα μας την πίστη, ότι Κύπρος θα πει Ελλάδα”, αναφέρει χαρακτηριστικά ο πατέρας του.
Ήταν από τους πρώτους που πύκνωσαν τη στρατιά της θρυλικής ΕΟΚΑ, μετά την ιστορική μάχη των Σπηλιών, το Δεκέμβριο του 1955. Διατέλεσε σύνδεσμος των ομάδων της ΕΟΚΑ που δρούσαν στα χωριά Σπήλια-Πολύστυπος, τα οποία ήταν κέντρα κατασκευής ναρκών και χειροβομβίδων. Διατηρούσε κρύπτες για την απόκρυψη τόσο του υλικού αυτού όσο και άλλου οπλισμού της Οργάνωσης.
Έλαβε μέρος σε ενέδρες και άλλες αποστολές, όπως ήταν η απόσπαση τριών ασυρμάτων από το δασικό σταθμό Πλατανιών και η ανατίναξη κυβερνητικού εκσκαφέα στα Σπήλια.
Σκοτώθηκε μαζί με τους συναγωνιστές του Ανδρέα Πατσαλίδη, Αλέκο Κωνσταντίνου και Παναγιώτη Γεωργιάδη, από έκρηξη νάρκης επιτόπιας κατασκευής. Η νάρκη εξερράγη καθώς οι τέσσερις αγωνιστές την επεξεργάζονταν υπό την καθοδήγηση του Παναγιώτη Γεωργιάδη και την προόριζαν για ενέδρα εναντίον των Άγγλων.
Χαρακτηριστική είναι η φράση του πατέρα του, όταν άκουσε τον θάνατο του γιου του: “Έχασα τον πρώτο. Έχω αμέσως άλλον, έτοιμο να πάρει τη θέση του στον αγώνα”.
Ενδεικτικό της ενότητας και του αγωνιστικού πνεύματος, που χαρακτήριζε τον κυπριακό λαό είναι και το γεγονός ότι οι κάτοικοι των Σπηλιών, τιμώντας τον ήρωα, ανέλαβαν εθελοντικά να καλλιεργούν τα κτήματα της οικογένειας, επειδή ο πατέρας του, λόγω των κακοποιήσεων που υπέστη από τους Άγγλους, δεν ήταν πια σε θέση να τα καλλιεργεί.
Πηγή
http://eistorias.wordpress.com/
.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΗΡΩΟΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΗΣ ΕΟΚΑ – ΑΝΑΞΑΓΟΡΟΥ ΚΩΣΤΑΣ"

Διόπτρα Ήρωνος - Ήρων ο Αλεξανδρεύς



Η γεωδαιτική διόπτρα του Ήρωνα (1ος αι. μ.Χ.) είναι ένα φορητό εργαλείο που επιτρέπει γεωδαιτικές μετρήσεις επί της επιφάνειας της Γης.
 Μετρά αζιμούθια, ύψη, μήκη και γωνιακές αποστάσεις.
Αποτελείται από ένα ξύλινο τρίποδο ύψους περίπου 50 εκατοστών, πάνω στο οποίο στηρίζονται το σκόπευτρο (γωνιόμετρο) και μία βαθμονομημένη πλάκα επί της οποίας κινείται.
Το όργανο περιλαμβάνει μηχανισμό ακριβείας για οριζόντια και κατακόρυφη περιστορή του γωνιόμετρου με τη χρήση ατέρμονος κοχλία, καθώς και σκόπευτρο. Ο μηχανισμός ακριβείας είναι κατασκευασμένος από ορείχαλκο.
Με αυτήν την διόπτρα ο Ήρων μέτρησε την απόσταση Αλεξάνδρειας-Ρώμης

Ο Ήρων ο Αλεξανδρεύς (10 μ.Χ. – 70 μ.Χ.),
ήταν ένας Έλληνας μηχανικός και γεωμέτρης. Η πιο διάσημη εφεύρεσή του είναι η αιολόσφαιρα ή ατμοστρόβιλος, η πρώτη ατμομηχανή στην ιστορία.
Υπήρξε διευθυντής της περίφημης Ανώτατης Τεχνικής Σχολής της Αλεξάνδρειας, το πρώτο πολυτεχνείο. Λέγεται ότι ακολουθούσε την θεωρία των ατόμων. Ιδέες του Κτησιβίου ήταν βάση για κάποια από τα έργα του.
Συγγράμματα και εφευρέσεις
Τα παρακάτω έργα του Ήρωνα σώζονται ολόκληρα:
Πνευματικά (Ελληνικά, c. 60),
Αυτόματα (Ελληνικά),
Μηχανική (Αραβικά),
Μετρική (Αραβικά),
Δίοπτρα (Αραβικά).

Στην οπτική, ο Ήρων είχε προτείνει ότι το φως ακολουθεί το συντομότερο γεωμετρικά μονοπάτι. Αυτή η θεωρία δεν είναι πλέον αποδεκτή, κι έχει αντικατασταθεί με την αρχή του ελαχίστου χρόνου, που αποτελεί ειδική περίπτωση της αρχής της ελάχιστης δράσης.

Στη γεωμετρία, διατύπωσε και απέδειξε έναν τύπο, γνωστό ως ο τύπος του Ήρωνα, για τον υπολογισμό του εμβαδού ενός τριγώνου σε σχέση με τις πλευρές του. Επίσης σκέφτηκε μια επαναληπτική διαδικασία για τον υπολογισμό της τετραγωνικής ρίζας κάποιου αριθμού.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Διόπτρα Ήρωνος - Ήρων ο Αλεξανδρεύς"

Οι νέες Εκκλησιάζουσες

Το θεατρικό "Οι νέες Εκκλησιάζουσες" γράφτηκε από τον Νίκο Λυγερό για τις μαθήτριες της Στ' τάξης του 2ου Δημοτικού Σχολείου του Πλακιά Κρήτης, μετά από παραγγελία της δασκάλας τους Αριστέας και του δασκάλου Κάτσιου Κωνσταντίνου. Τα ονόματα των προσώπων είναι αληθινά.


Αρετή: Θέλουμε και εμείς να παίξουμε θέατρο!
Γεωργία: Σωστά!
Κατερίνα: Μα δεν γίνεται!
Γεωργία: Γιατί;
Έλλη: Τώρα που έχουμε κρίση θα παίξουμε θέατρο;
Μαρία: Γιατί οι άλλοι τι κάνουν;
Μελίσσα: Μιλάς σοβαρά;
Μαρία: Και βέβαια! Όλη η χώρα έχει γίνει μια τεράστια παράσταση..
Γεωργία: Στην οποία δε συμμετέχουμε!
Αρετή: Τουλάχιστον εμείς θέλουμε να παίξουμε αληθινό θέατρο.
Γεωργία: Και όχι επιθεωρήσεις..
Κατερίνα: Μα τι λέτε; Οι άλλοι είναι επαγγελματίες!
Έλλη: Έχει δίκιο, δεν το αντιλαμβάνεστε;
Μαρία: Βλέπουμε που μας οδήγησε ο επαγγελματισμός.
Αρετή: Υπάρχει και κάτι άλλο!
Έλλη: Τι άλλο πάλι;
Αρετή: Ξέρεις πότε έγραψε τις Εκκλησιάζουσες ο Αριστοφάνης;
Κατερίνα: Πού θες να ξέρω!
Γεωργία: Αυτό είναι το πρόβλημα!
Μελίσσα: Δηλαδή;

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Οι νέες Εκκλησιάζουσες"

Που πάνε τα λεφτά ΜΑΣ Οέο !!!

QuantcastΟταν ο Πάγκαλος έλεγε “ΜΑΖΙ ΤΑ ΦΑΓΑΜΕ” μήπως είχε αυτούς υπόψη του, μεταξύ των άλλων?
Κανένας απο την Αριστερά και την Κυβέρνηση δεν αναφέρεται σε ένα από τα μεγαλύτερα πολιτικά σκάνδαλα της μεταπολίτευσης για να μην δυσαρεστήσει την πλειοψηφία των ψηφοφόρων της.
Μια σύντομη αναφορά στα γεγονότα για να φρεσκάρουμε τη μνήμη μας:
Έχουν αναγνωριστεί περισσότεροι από 260.000.
Μέχρι το πρώτο εξάμηνο του 1989 είχαν αναγνωριστεί 171.371 αντιστασιακοί.
    • Η κυβέρνηση Μητσοτάκη ψήφισε την αναστολή του νόμου, οποίος όμως τέθηκε και πάλι σε ισχύ με τις διατάξεις του νόμου 2320/1995.
    • Την περίοδο 1996-2002 αναγνωρίστηκαν ως αντιστασιακοί 79.910 άτομα, τα οποία στην πλειονότητά τους έχουν γεννηθεί μετά το 1930 (άρα στην περίοδο της κατοχής ήταν 11-14 χρονών)
  • Όσο περνούν τα χρόνια οι αντιστασιακοί αντί να ελλαττώνονται, αυξάνονται. Π.χ στον Ν.Άρτας την περίοδο 1984-1989 αναγνωρίστηκαν 2.695 άτομα, ενώ την περίοδο 1997-2001 αναγνωρίστηκαν 9.988
  • Συντάξεις "αγωνιστών εθνικής αντίστασης" 2011
  • Τα παιδιά των …αντιστασιακών καταλαμβάνουν κατ’ εξαίρεση το 5% των θέσεων που προκηρύσσονται στα ΝΠΔΔ ενώ στις προσλήψεις που πραγματοποιούνται στον δημόσιο τομέα υπό τον έλεγχο του ΑΣΕΠ επιδοτούνται με επιπλέον μόρια 10% και αποκτούν σημαντικό προβάδισμα έναντι των συνυποψηφίων.
  • Δείτε στον πίνακα (Π. 5.10) ότι τα έξοδα για τις συντάξεις των αντιστασιακών είναι περισσότερα από τα έξοδα για συντάξεις κληρικών και υπαλλήλων ΟΣΕ μαζί.
Κανένας κοινοβουλευτικός (ούτε ο κ. Παπακωνσταντίνου) δεν απόρησε με τα 173 εκατομύρια ευρώ που θα χρειαστούν για “θύματα πολέμου και αγωνιστές Εθνικής Αντίστασης“. Μείωσαν πολύ εύκολα και γρήγορα απο τους χαμηλοσυνταξιούχους τις συντάξεις τους αλλά κανένας δεν τόλμησε να ακουμπησει τους “αντιστασιακούς“.
Εμ.. “ψυφαλάκια” είναι αυτά: 260.000 χ 4 (ατομα ανα οικογένεια) = 1,04 εκατομύρια ψυφαλάκια σταθερά!!!
Έχουν περάσει 70 χρόνια από την Κατοχή। Πόσοι πια είναι οι αντιστασιακοί που ζούνε ακόμα;
Πηγή
http://ipapanik.wordpress.com/2011/05/01/antistasiakoi-2011/
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Που πάνε τα λεφτά ΜΑΣ Οέο !!!"

Κράτος… άχθος αρούρης

Καλλιέργεια γης
Οι διακοπές, η ηρεμία των πασχαλινών ημερών, προσφέρονται και για την ενασχόληση με την σχεδόν λησμονημένη σήμερα τέχνη της ανάγνωσης. Κάποια βιβλία, τα οποία, επειδή μας εκύκλωσαν, αι του βίου μας ζάλαι και μέριμναι, δεν πρόλαβαν να ξεφυλλιστούν, αποσπώνται από το ράφι της βιβλιοθήκης και….άρχεται η απόλαυση της μελέτης.

Είχα διαβάσει σε μικρότερη ηλικία, όταν πολλές φορές διαβάζουμε ανώριμα, περίπου βουλιμικά κάποια βιβλία, την εξαίσια πραγματεία του Ξενοφώντος με τίτλο «Οικονομικός».
Ανήκει στην τετραλογία των φιλοσοφικών του έργων, που στρέφονται γύρω από την μορφή του μεγάλου δασκάλου του, του Σωκράτη. Τα άλλα τρία τιτλοφορούνται «Απομνημονεύματα», «Συμπόσιον» και «Απολογία».
Στο έργο αυτό ο μέγας φιλόσοφος αναφέρεται κυρίως στην γεωργία, σημειώνοντας στην εισαγωγή του πέμπτου κεφαλαίου ότι:
«έοικε γαρ η επιμέλεια αυτής είναι άμα τε ηδυπάθεια τις και οίκου αύξησις και σωμάτων άσκησις εις το δύνασθαι όσα ανδρί ελευθέρω προσήκει», δηλαδή, η γεωργία είναι πηγή τέρψεως και της περιουσίας αύξηση και του σώματος άσκηση, ώστε να μπορεί το σώμα να κάνει όσα αρμόζουν σ’ έναν άνθρωπο ελεύθερο, διότι «των σωμάτων θηλυνομένων και αι ψυχαί πολύ αρρωστότεραι γίγνονται».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Κράτος… άχθος αρούρης"

Ο ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΥΠΕΡΠΛΥΘΗΣΜΟΣ

Μέγα πλήθος
Καλκούτα: Μία από τις μεγαλύτερες σε πληθυσμό πόλεις στον κόσμο.
Φωτ:ΕΥΡΩΚΙΝΗΣΗ
Παγκόσμια ημέρα πληθυσμού η 11η Ιουλίου! Αυτή τη στιγμή, ο πληθυσμός της Γης είναι περίπου 6.452.867.657, σύμφωνα με τους υπολογισμούς των παγκόσμιων "μετρητών" στο διαδίκτυο.
 Το FORTHnet.gr μας παραπέμπει σε πλούσιο υλικό και στοιχεία σχετικά με τον παγκόσμιο πληθυσμό.
Φωτ:ΕΥΡΩΚΙΝΗΣΗ


Μερικά ενδιαφέροντα στατιστικά που δίνει ο ΟΗΕ για τη μέρα αυτή:
Το 60% των κατοίκων των αναπτυσσόμενων χωρών χρησιμοποιεί πλέον μεθόδους οικογενειακού προγραμματισμού σε σχέση με το 10-15% το 1960

Καθώς ο παγκόσμιος πληθυσμός πλησιάζει τα 6,5 δις, το μεγαλύτερο γκρουπ κοριτσιών που πέρασε ποτέ από τη Γη μπαίνει πλέον στα παιδικά του χρόνια. Τα περισσότερα από τα κορίτσια αυτά βρίσκονται σε αναπτυσσόμενες χώρες και έχουν γεννηθεί μέσα στη φτώχεια.

Έχει υπολογιστεί ότι με τον οικογενειακό προγραμματισμό μπορεί να μειωθεί η θνησιμότητα κατά 25%, ενώ στοιχειώδης παρακολούθηση των εγγύων θα μείωνε τους αντίστοιχους θανάτους κατά 74%.
Περισσότερες από 70.000 έφηβες παντρεύονται κάθε μέρα και 40.000 από αυτές κάνουν παιδί.

Στην κάτω από τη Σαχάρα Αφρική οι γυναίκες 15-24 ετών έχουν πιθανότητα να μολυνθούν από AIDS τρεις φορές περισσότερο σε σχέση με τους άντρες της ίδιας ηλικίας.
65 από τα 121 εκατομμύρια των παιδιών που δεν πηγαίνουν καν σχολείο είναι κορίτσια. Συνολικά 600 εκατομμύρια γυναίκες είναι αγράμματες. Ο αντίστοιχος αριθμός για τους άνδρες είναι 320 εκατομμύρια.
Μία στις τρεις γυναίκες σε όλο τον κόσμο έχει υποστεί κάποιου είδους σεξουαλικής βίας.

OΙ 23 ΧΩΡΕΣ ΜΕ ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΠΛΗΘΥΣΜΟ ΣΤΗ ΓΗ (πηγή: http://geography.about.com)

Στον συγκεκριμένο κατάλογο συναγωνίζονται για την πρωτιά η Κίνα και η Ινδία, οι οποίες ξεπερνούν το ένα δισεκατομύριο κατοίκους, ενώ ακολουθούν οι ΗΠΑ. Στην τέταρτη θέση τη μεγάλη έκπληξη αποτελεί η Ινδονησία με 238 εκατομμύρια κατοίκους, ενώ την πρώτη πεντάδα κλείνουν η Βραζιλία και το Πακιστάν. Στην 17η θέση της παγκόσμιας κατάταξης συναντάμε την Τουρκία, ενώ η Ευρωπαϊκή Ένωση εκπροσωπείται με τέσσερις χώρες σε αυτό τον κατάλογο: Γερμανία, Γαλλία και Ιταλία και Μεγ. Βρετανία.

China - 1,294,629,555
India - 1,065,070,607
United States - 293,027,571
Indonesia - 238,452,952
Brazil - 184,101,109
Pakistan - 153,705,278
Russia - 144,112,353
Bangladesh - 141,340,476
Nigeria - 137,253,133
Japan - 127,333,002
Mexico - 104,959,594
Philippines - 86,241,697
Vietnam - 82,689,518
Germany - 82,424,609
Egypt - 76,117,421
Iran - 69,018,924
Turkey - 68,893,918
Ethiopia - 67,851,281
Thailand - 64,865,523
France - 60,424,213
United Kingdom - 60,270,708
Democratic Republic of the Congo - 58,317,930
Italy - 58,057,477
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ο ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΥΠΕΡΠΛΥΘΗΣΜΟΣ"

Το θέμα της ΑΟΖ δεν είναι διπολικό


Του Νίκου Λυγερού

Το θέμα της ΑΟΖ δεν είναι διπολικό. Αυτό σημαίνει ότι είναι ριζικά διαφορετικό από τον προβληματισμό των 12 ΝΜ. Στην ουσία υπάρχει διαφορά και με την υφαλοκρηπίδα. Πολλά χρόνια δώσαμε βαρύτητα στα δύο πρώτα, δίχως ν' αντιληφθούμε την αποτελεσματικότητα της ΑΟΖ.
Τώρα που έγινε κατανοητό από όλους ότι η ΑΟΖ προσφέρει νέες δυνατότητες και έχει άλλες ιδιότητες, δεν πρέπει να παραμείνουμε σε μία διπολική σχέση για τον καθορισμό της.

Σε πρώτη φάση είναι επείγον να αποδεχθούμε την ιδέα της μη αποτελεσματικότητας των διαπραγματεύσεων με την Τουρκία, ως αρχικό σημείο.
Με άλλα λόγια, η Τουρκία μπορεί να ανήκει στον τελευταίο γύρο των γενικών διαπραγματεύσεων μετά από την Αλβανία, την Ιταλία, τη Λιβύη, την Αίγυπτο και την Κύπρο.
 Κατά συνέπεια, δεν υπάρχει λόγος να δικαιολογηθούμε όσον αφορά στο θέμα της διαπραγμάτευσης μαζί της. Δεν μας ενδιαφέρει, διότι το θέμα της ΑΟΖ δεν είναι διπολικό.
Αν πρέπει να υπάρξει απολογία θα είναι αν η Ελλάδα δεν συνεχίσει τις διαπραγματεύσεις με τα άλλα κράτη. Διότι μόνο αυτά τα στρατηγικά βήματα μπορούν να φέρουν όφελος στην πατρίδα μας.

Σε δεύτερη φάση, λοιπόν, πρέπει να αποδείξουμε ότι θέλουμε να υλοποιήσουμε αυτή τη στρατηγική προσέγγιση για να αποκτήσουμε άμεσα την ΑΟΖ και να εφαρμόσουμε τα δικαιώματά μας σε αυτό το πλαίσιο, ακόμα κι αν δεν είναι ολοκληρωμένο σε σχέση με το τελευταίο κράτος της γενικής διαπραγμάτευσης.

Σε τρίτη φάση, πρέπει να αποφύγουμε τις πολιτικάντικες αντιπαραθέσεις πάνω στο θέμα της ΑΟΖ. Το πεδίο δράσης δεν είναι κομματικό και δεν πρόκειται να γίνει σε διεθνές επίπεδο. Οι κομματικές εξηγήσεις και δικαιολογίες δεν μας αφορούν για την ΑΟΖ και για τις μέλλουσες διακρατικές μας συμφωνίες.
Δίνονται μόνο και μόνο για εσωτερική κατανάλωση και δεν πείθουν κανέναν, ούτε τους ειδικούς, ούτε τον λαό μας.
Το πλαίσιο είναι ξεκάθαρο, όποια κι αν είναι η κυβέρνηση και η αντιπολίτευση. Οποιαδήποτε απολογία τέτοιου τύπου δεν είναι παρά μια άστοχη κίνηση αντιπερισπασμού, που δεν προσφέρει κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα.
Η ουσία του θέματος βρίσκεται αλλού κι έχει ήδη μελετηθεί αναλυτικά κι από τον κ. Καρυώτη κι από τον κ. Μαρκεζίνη.
Όσον αφορά στο τεχνικό και μαθηματικό κομμάτι, το πεδίο δράσης είναι μία απλή εφαρμογή της τοποστρατηγικής μέσω των διαγραμμάτων Voronoi και της τριγωνοποίησης Delaunay. Κατά συνέπεια, το πρόβλημα δεν είναι παρά μόνο θέμα πολιτικής βούλησης. Δεν υπάρχουν ουσιαστικά εμπόδια, δεν υπάρχει κόστος.
Ενώ, αν δεν αρχίσουμε επιτέλους αυτή τη διαδικασία και δεν κάνουμε χρήση του timing μέσα σε ευρωπαϊκό πλαίσιο, τότε θα πρέπει να το παλέψουμε στα δικαστήρια, διότι οι άλλες χώρες αν κάνουν συμφωνίες, για να εφαρμόσουν τη στρατηγική του de facto, θα πρέπει να αποδείξουμε την ισχύ του de jure.
Ας επικεντρωθούμε στην ουσία κι ας αρχίσουμε τα στρατηγικά μας βήματα, δίχως άλλη καθυστέρηση.

Πηγή: http://www.lygeros.org/lygeros/7258-gr.html
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Το θέμα της ΑΟΖ δεν είναι διπολικό"

Πέμπτη 5 Μαΐου 2011

Oι Αντάρτες του ΡΚΚ κατά του Ερντογάν

Προσπάθησαν να κτυπήσουν τον Ερντογάν, στον Εύξεινο Πόντο κατά την προεκλογική του εκστρατεία. Αρχίζει πάλι το αντάρτικο να "φουντώνει". Οι αντάρτες κινούνται σε μικρές ομάδες μέχρι 25 μαχητών και αλλάζουν συνεχώς χώρους αποκρύψεως για να μη γίνουν αντιληπτοί από τις τουρκικές δυνάμεις ασφαλείας.

Σαφώς και πρέπει να έχουν άριστο δίκτυο πληροφοριών και οπωσδήποτε την συμπάθεια του τοπικού πληθυσμού, όπου δρουν. Αυτά είναι βασικές αρχές του ανταρτοπολέμου. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι κινούνται πολύ γρήγορα, και λαμβάνονται αποφάσεις σε τακτικό επίπεδο αποκεντρωτικά. Προφανώς οι τοπικοί αρχηγοί συγκροτηματάρχες, θα είναι εξουσιοδοτημένοι να ενεργούν μέσα στο γενικό σκοπό του κινήματος. Έτσι κατορθώνουν να προλαβαίνουν τον αντίπαλό τους που ενεργεί βραδύτερα.

Σίγουρα η επίθεση κατά του πρωθυπουργού Ερντογάν δεν ήταν τυχαία και απρογραμμάτιστη. Θα υπήρχε κεντρική σ' αυτή την περίπτωση κατεύθυνση και ο σκοπός της ενέδρας κατά την άποψή μου ήταν η παρενόχληση και όχι η δολοφονία του Τούρκου πρωθυπουργού και ταυτόχρονα η προειδοποίηση "Είμαστε και εμείς εδώ".

Πολύ θολό το τοπίο στην Τουρκία και ξεκάθαρο το μήνυμα των Κούρδων: Αυτονομία!

Αναμένονται προβληματικές εξελίξεις "δυστυχώς"! Ψάχνοντας βρήκα ένα, το πιο πρόσφατο προπαγανδιστικό, πατριωτικό βίντεο των Κούρδων από το 2009, που δείχνει τον στρατό των μαχητών τους. Αναφέρονται σε στρατό πλέον! Μπορεί κάποιος να διακρίνει τον εξοπλισμό τους. Έχω την εντύπωση ότι μιλάνε για ενιαίο Κουρδιστάν, μαζί με τους Κούρδους του Βόρειου Ιράκ, Ιράν και της Συρίας; Ίσως να μην κατάλαβα καλά!

Πηγή
Ανιχνευτής
http://tolmwnnika.blogspot.com/

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Oι Αντάρτες του ΡΚΚ κατά του Ερντογάν"

Ιστορίες και θρύλοι για τον Μ. Αλέξανδρο



Η ζωή και ο απόηχος της δράσης του Μεγάλου Αλεξάνδρου απασχολεί για άλλη μια φορά ξένους ιστορικούς.
Ο καθηγητής Ρίτσαρντ Στόουνμαν, από τους σημαντικότερους μελετητές της αρχαίας Ελλάδας και συγγραφέας πολλών βιβλίων στον τομέα της αρχαίας ελληνικής Ιστορίας, θα παρουσιάσει το βιβλίο του «Αλέξανδρος ο Μέγας, από την Ιστορία στον Θρύλο» (έκδοση του Πανεπιστημίου του Γέιλ, εκδόσεις «Τόπος»), καλεσμένος της 8ης Διεθνούς Εκθεσης Βιβλίου Θεσσαλονίκης την Κυριακή, 8 Μαΐου, στις 11.00, στην αίθουσα διαλέξεων «Νίκος Γκάτσος» (Περίπτερο 15).


Ο Ρίτσαρντ Στόουνμαν, επίτιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου του Εξιτερ, έχει υπογράψει μαζί με άλλους 200 επιστήμονες τεκμηριωμένο υπόμνημα προς τον πρόεδρο των ΗΠΑ που αποδεικνύει την ελληνικότητα της Μακεδονίας (18/05/09).
Αν και τα περισσότερα από τα άλλα βιβλία με το ίδιο θέμα σταματούν την αφήγησή τους στο θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, στο βιβλίο του Ρίτσαρντ Στόουνμαν ο θάνατος του Αλεξάνδρου είναι απλώς η αφετηρία. Συγκεντρώνονται μάλιστα εκατοντάδες από τους περιπετειώδεις θρύλους για τον Μέγα Αλέξανδρο.
Έτσι, στον «Αλέξανδρο τον Μέγα» του Στόουνμαν η ιστορία του Αλεξάνδρου ξεκινά το 356 π।Χ. και καταλήγει, περνώντας μέσα από την παγκόσμια ανάπλαση των θρύλων του στην αραβική, αρμενική, βουλγαρική, κοπτική, τσεχική, αγγλική, αιθιοπική, γαλλική, γερμανική, ελληνική/μεσαιωνική, ιρλανδική, τουρκική, ιταλική, εβραϊκή, μαλαϊκή, μογγολική, σερβική, περσική, ρουμανική, σκωτική, ισπανική, σουηδική, συριακή γλώσσα, στον Καραγκιόζη, στον Μέγα Αλέξανδρο του Θόδωρου Αγγελόπουλου, στο Μπαουντολίνο του Ουμπέρτο Εκο και στη διαμάχη με τα Σκόπια για την ελληνικότητα της Μακεδονίας.
Πηγή
http://www.mikres-ekdoseis.gr/2011/05/blog-post_05.html#more
agelioforos.gr
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ιστορίες και θρύλοι για τον Μ. Αλέξανδρο"

Νίκος Λυγερός - Την Πατρίδα μου έδωσαν ελληνική

Συνέντευξη του Νίκου Λυγερού στην τηλεοπτική εκπομπή του Δ. Νατσιού "Γράμματα Σπουδάματα"
Κανάλι 4Ε
03/05/2011

Πηγή: http://vimeo.com/23234183




ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Νίκος Λυγερός - Την Πατρίδα μου έδωσαν ελληνική"

Ακολουθώντας τη γνωστή συνταγή …γκρεμίζουν χριστιανικά παρεκκλήσια στα κατεχόμενα!

Σε νέα πρόκληση προχώρησε το κατοχικό καθεστώς στην Κύπρο, καθώς όχι μόνο δεν φροντίζει και δεν επιτρέπει τη συντήρηση των χριστιανικών ναών, αλλά προχωρεί και σε κατεδαφίσεις, προβάλλοντας μάλιστα αστείους ισχυρισμούς.

Σύμφωνα με δημοσιεύματα τουρκοκυπριακών εφημερίδων, το παρεκκλήσι της Αγίας Θέκλης, το οποίο βρισκόταν στις ακτές του κατεχόμενου χωριού Βοκολίδα, στη χερσόνησο της Καρπασίας, κατεδαφίστηκε το απόγευμα της Τρίτης με μπουλντόζα. Σύμφωνα με την τουρκοκυπριακή εφημερίδα «Γενί Ντουζέν», το παρεκκλήσι κατεδαφίστηκε, επειδή θεωρήθηκε δήθεν επικίνδυνος ένας από τους τοίχους του.

Το ίδιο δημοσίευμα αναφέρει ότι το παρεκκλήσι βρισκόταν δίπλα από το ανεγειρόμενο ξενοδοχείο «Η Κιβωτός του Νώε», το οποίο αναμένεται να λειτουργήσει τον ερχόμενο μήνα. Παράλληλα, την ίδια ώρα, προκαλεί αίσθηση σημερινό δημοσίευμα της επίσης τουρκοκυπριακής εφημερίδας «Κίπρις», το οποίο κρούει τον κώδωνα του κινδύνου σχετικά με την εκκλησία και το μοναστήρι του Αγίου Παντελεήμονος στο κατεχόμενο χωριό Μύρτου της επαρχίας Κερύνειας, τα οποία, όπως τονίζεται, εάν δεν επιδιορθωθούν, θα καταρρεύσουν σύντομα.

http://www.protothema.gr/politics/article/?aid=१२०३९०

Πηγή

http://gdailynews.wordpress.com/2011/05/05/%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CF%85%CE%B8%CF%8E%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%82-%CF%84%CE%B7-%CE%B3%CE%BD%CF%89%CF%83%CF%84%CE%AE-%CF%83%CF%85%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%B3%CE%AE-%CE%B3%CE%BA%CF%81%CE%B5%CE%BC/#more-14814
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ακολουθώντας τη γνωστή συνταγή …γκρεμίζουν χριστιανικά παρεκκλήσια στα κατεχόμενα!"

ΖΗΝΩΝ Ο ΣΤΩΙΚΟΣ Ή ΚΙΤΕΥΣ

Καταγόταν από την πόλη Κίτιο της Κύπρου, απ` όπου έλαβε και την προσωνυμία `Κιτιεύς`, είναι δε ο ιδρυτής και αρχηγός της Στωικής Σχολής των Ελλήνων φιλοσόφων. Αρχικά ήταν έμπορος, αλλά το καράβι, με το οποίο μετέφερε τα εμπορεύματά του, καθοδόν ναυάγησε, με αποτέλεσμα να χάσει όλη την περιουσία του και να καταλήξει στην Αθήνα, όπου και άρχισε αργότερα να καταγίνεται με τη φιλοσοφία. Όταν ένοιωσε τη σημασία της τελευταίας αυτής, είπε το περίφημο: `Νυν ευπλόηκα, ότε εναυάγησα`, που σημαίενι: `Πήγε καλά το ταξίδι μου, όταν ναυάγησα`. Σαν δάσκαλοι του Ζήνωνα αναφέρονται οι φιλόσοφοι Κράτης, Στίλπων, Ξενοκράτης και Πόλεμων, κοντά στους οποίους και μαθήτευσε επί ολόκληρη εικοσαετία. Μετά το πέρας των σπουδών του ο Ζήνων ίδρυσε δική του φιλοσοφική Σχολή, που, επειδή τα μαθήματά της γίνονταν στην `Ποικίλη Στοά`, επονομάσθηκε από τούτο `Στωική`.


Ο Ζήνων ήταν έντιμος, ανιδιοτελής, ολιγαρκής και εγκρατής. Έργα του φιλοσόφου αυτού δεν έχουν δυστυχώς διασωθεί. Από παρεμβολές πάντως, περιεχόμενες σε συγγράμματα άλλων, φθάνουμε στο συμπέρασμα πως οι γενικές γραμμές της στωικής φιλοσοφίας του υπήρξαν οι επόμενες: 1) Διαιρούσε τη φιλοσοφία σε τρία μέρη, ήτοι: τη λογική, τη φυσική και την ηθική. 2) Πίστευε στο Θεό, σαν το δημιουργό της ζωής και σαν τη δύναμη εκείνη που προσδίδει τη μορφή στην ύλη και επιφέρει την ύπαρξη των ζωντανών οργανισμών. 3) Διακήρυττε ότι το ιδεώδες του βίου έγκειται στο φυσικό ευδαιμονισμό, τον οποία μας τον εγγυάται η ψυχική αταραξία και γαλήνη. Όταν δε κανείς αδυνατεί να προσφέρει στον εαυτό του και στους άλλους την ευδαιμονία, η ζωή τους δεν έχει πια νόημα κι επιβάλλεται η εκούσια διακοπή της (δηλαδή η αυτοκτονία). 4) Δίδασκε ότι η επιστημονική γνώση είναι απαραίτητο στοιχείο για την ηθική πράξη και ότι βάση της ηθικής μας είναι η προσήλωση προς το καθήκον. Επίσης ότι η λογική φύση του ανθρώπου καθορίζει και την ηθικότητά του, αν ληφθεί υπόψη πως: ναι μεν ο Θεός παρέχει την ηθική στους ανθρώπους, αλλά το ηθικά καλό είναι θέμα εκλογής ελεύθερης για τον καθένα μας. 5) Είχε τη γνώμη ότι βασική αρετή αποτελεί η φρόνηση, απ` αυτή δε απορρέουν και οι υπόλοιπες τρεις αρετές που, (κατά τον Πλάτωνα), είναι η ανδρεία, η σωφροσύνη και η δικαιοσύνη. Για την ηθική τελείωση του ανθρώπου και την ολοκλήρωση της αρετής του, σαν όρο απαράβατο έθετε: την `επί το αυτό συνύπαρξιν` και των τεσσάρων παραπάνω βασικών ανθρώπινων αρετών.

Πηγή.http://irakleitos.blogspot.com/search/label/%CE%A0%CE%A1%CE%9F%CE%A3%CE%A9%CE%A0%CE%
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΖΗΝΩΝ Ο ΣΤΩΙΚΟΣ Ή ΚΙΤΕΥΣ"

το Π, ο κύκλος και ο Πλάτων




Ανεξάρτητως των διαστάσεων του κύκλου ο οποίος ειναι πάντα σταθερός.
Είναι ένας άρρητος και υπερβατικός αριθμός και προκύπτει αν διαιρέσουμε την περίμετρο ενός κύκλου με την διάμετρό του . Πολλοί ασχολούνται με την εύρεση νέων ψηφίων αυτού του ατελείωτου αριθμού.
Ο περήφιμος Πλάτων (427-347 π.x.) ο οποίος θεωρούσε τα μαθηματικά δώρο θεού διατύπωσε την φράση -ΑΕΙ Ο ΘΕΟΣ Ο ΜΕΓΑΣ ΓΕΩΜΕΤΡΕΙ ΤΟ ΚΥΚΛΟΥ ΜΗΚΟΣ ΙΝΑ ΟΡΙΣΗ ΔΙΑΜΕΤΡΩ ΠΑΡΗΓΑΓΕΝ ΑΡΙΘΜΟΝ ΑΠΕΡΑΝΤΟΝ ΚΑΙ ΟΝ ΦΕΥ ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΟΛΟΝ ΘΝΗΤΟΙ ΘΑ ΕΥΡΩΣΙ- η οποία είναι και ένας μνημωνικός τρόπος για τον προσδιορισμό των 23 πρώτων ψηφίων του π. Ο αριθμός των γραμμάτων κάθε λέξης αποτελεί και ένα ψηφίο του π.

Δηλαδή ΑΕΙ = 3

Ο =1

ΘΕΟΣ = 4

Ο = 1

ΜΕΓΑΣ = 5

ΓΕΩΜΕΤΡΕΙ = 9

ΤΟ = 2

ΚΥΚΛΟΥ = 6
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "το Π, ο κύκλος και ο Πλάτων"

Κλεοπάτρα Ζ' Φιλοπάτωρ - Η Ελληνίδα Φαραώ της Αιγύπτου (69 π.Χ.- 30 π.Χ.)


Η Κλεοπάτρα (Ιανουάριος 69 π.Χ. – 12 Αυγούστου, 30 π.Χ.) ήταν η τελευταία βασίλισσα της ελληνιστικής Αρχαίας Αιγύπτου, προτού αυτή αποτελέσει πλέον κομμάτι της πανίσχυρης Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Η βασιλεία της σηματοδοτεί το τέλος της ελληνιστικής και την αρχή της ρωμαϊκής περιόδου στην ανατολική Μεσόγειο. Ο μύθος της επιβίωσε ως τις μέρες μας μέσα από πάρα πολλές δραματοποιήσεις της ιστορίας της, συμπεριλαμβανομένου του έργου «Αντώνιος και Κλεοπάτρα» από τον Ουίλλιαμ Σαίξπηρ και πολλών σύγχρονων κινηματογραφικών ταινιών. Αν και ικανή και δαιμόνια μονάρχης, έμεινε διάσημη κυρίως γιατί κατάφερε να γοητεύσει δυο από τους ισχυρότερους άνδρες της εποχής της, τον Γάιο Ιούλιο Καίσαρα και τον Μάρκο Αντώνιο, αλλά και για το τραγικό της τέλος. Χάρη στη φιλοδοξία και την προσωπική της γοητεία επηρέασε καθοριστικά τη ρωμαϊκή πολιτική σε μια αποφασιστική περίοδο και κατέληξε να αντιπροσωπεύει, όσο καμιά άλλη γυναίκα στην αρχαιότητα, το πρότυπο της ρομαντικής μοιραίας γυναίκας.

Η Κλεοπάτρα ήταν άμεσος απόγονος του στρατηγού του Μεγάλου Αλεξάνδρου, Πτολεμαίου Α' του Σωτήρος. Ήταν κόρη του βασιλιά της Αιγύπτου, Πτολεμαίου ΙΒ' Αυλητή, με μητέρα την Κλεοπάτρα Ε' Τρύφαινα. Μετά το θάνατο του Πτολεμαίου ΙΒ' το 51 π.Χ., ξεκίνησε η βασιλεία της μεγαλύτερης εν ζωή θυγατέρας του, της Κλεοπάτρας Ζ', με την οποία έμελλε να λάβει τέλος η Δυναστεία που ίδρυσε ο δαιμόνιος Μακεδόνας στρατηγός περίπου τριακόσια χρόνια πριν.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Κλεοπάτρα Ζ' Φιλοπάτωρ - Η Ελληνίδα Φαραώ της Αιγύπτου (69 π.Χ.- 30 π.Χ.)"

Ο Έλληνας άρχοντας των λιμανιών

panama

Στόχος είναι η εξασφάλιση άδειας για την κατασκευή σταθμών στη Νότια Αμερική, την Ουρουγουάη και τη Βραζιλία. Οι αγορές αυτές, είναι καίριας στρατηγικής σημασίας, ανάλογης του Παναμά, όσο και εκείνης του λιμανιού της Ταγγέρης στο Μαρόκο
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΕΛΙΣΣΑΝΙΔΗΣ: Η ΑEGEAN ΚΑΙ Ο ΣΤΑΘΜΟΣ ΑΝΕΦΟΔΙΑΣΜΟΥ ΠΛΟΙΩΝ ΣΤΟΝ ΠΑΝΑΜΑ ΠΟΥ ΑΝΟΙΓΕΙ ΝΕΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
Όταν ο Δημήτρης Μελισσανίδης αποφάσισε να «χτίσει» σταθμούς ανεφοδιασμού καυσίμων σε διάφορα σημεία του πλανήτη, δεν φανταζόταν ούτε και ο ίδιος ότι κάποια στιγμή θα εξελισσόταν στον άρχοντα των λιμανιών και κυρίαρχο στην παγκόσμια αγορά καυσίμων. Αφού κατέκτησε το Γιβραλτάρ, την Σιγκαπούρη, το Χιούστον, το Πράσινο Ακρωτήρι, το Μαρόκο έβαλε στόχο τα δύο άκρα της διώρυγας του Παναμά. Και τα κατάφερε. Τώρα η Aegean βάζει… πλώρη για την κατάκτηση της Νότιας Αμερικής, της Βραζιλίας και της Ουρουγουάης.
Η Aegean, που έχει 19 σταθμούς σε 40 στρατηγικά θαλάσσια περάσματα, με την συμφωνία που υπέγραψε με την κυβέρνηση του Παναμά, παίρνει υπό τον έλεγχό της τα δύο περάσματα της διώρυγας του Παναμά, που αποτελούν ένα σημαντικό δίαυλο για το παγκόσμιο θαλάσσιο εμπόριο, αφού συνδέουν τον Ατλαντικό με τον Ειρηνικό Ωκεανό.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ο Έλληνας άρχοντας των λιμανιών"

Η Ρωσία προειδοποιεί τον Ερντογάν

Η Ρωσία προειδοποιεί τον Ερντογάν να σεβαστεί τη Συνθήκη Μοντρέ. Η ανακοίνωση του Ερντογάν για τη κατασκευή της “Διώρυγας της Κωνσταντινούπολης” δηλαδή ενός δεύτερου περάσματος από τη Μαύρη Θάλασσα προς τη Θάλασσα του Μαρμαρά, έφερε την αντίδραση της Ρωσίας. Σε σημερινό πρωτοσέλιδο της, η τουρκική HURRIYET, αναφέρει πως η Ρωσία προειδοποίησε μέσω του Πρεσβευτή της στην Άγκυρα, τον Ερντογάν να σεβαστεί τη Συνθήκη Μοντρέ και να ξανά σκεφτεί τη κατασκευή του έργου.
Η Συνθήκη Μοντρέ ναι μεν δίνει στη Τουρκία το δικαίωμα ελέγχου των στενών του Βοσπόρου και των Δαρδανελίων, καθώς και να ρυθμίζει την κυκλοφορία στη θάλασσα, αλλά περιλαμβάνει και κάποιες νομικές πτυχές που βασίζονται στο αν τα πλοία θα είναι εμπορικά ή πολεμικά, ανάλογα με το τύπο τους, και γενικότερα εγείρουν θέματα οικονομικής φύσεως ανάμεσα στις δύο χώρες (Ρωσία και Τουρκία).
Ο Ρώσος πρέσβης Ivanovsky παραδέχτηκε πως όλα βρίσκονται σε αρχικό στάδιο και η χώρα του αντιδρά στα πλαίσια των πληροφοριών που έχουν δει το φως της δημοσιότητας. Παράλληλα δήλωσε άγνοια στο ενδεχόμενο να εμπλακούν στη κατασκευή του έργου και Ρωσικές κατασκευαστικές εταιρίες.
ΣΥΝΘΗΚΗ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΤΩΝ ΣΤΕΝΩΝ (ΤΟΥ ΜΟΝΤΡΕ)

Hμερομηνία Υπογραφής: 20 Ιουλίου 1936, στο Μοντρέ. Άρχισε να ισχύει στις 9 Νοεμβρίου 1936.

Συμβαλλόμενα Μέρη: Κράτη Μαύρης Θάλασσας : Βουλγαρία, Ρουμανία, Σοβιετική Ένωση, Τουρκία, άλλα Κράτη : Αυστραλία, Γαλλία, Ελλάδα, Ιταλία, Αγγλία, Γιουγκοσλαβία.

Σκοπός : Επιιστροφή στην Τουρκία της διαχείρισης των Στενών και διακανονισμός έλευσης των πλοίων διαμέσου των Στενών (Δαρδανέλια, θάλασσα Μαρμαρά και Βόσπορος).
Κυριότερα Άρθρα :
Προοίμιο : “Επιθυμούντες να ρυθμίσουμε τη διέλευση και ναυσιπλοΐα στα Στενά σε τρόπο που αυτή να εξασφαλίζεται, χωρίς να παραγνωρίζεται η ασφάλεια της Τουρκίας και των άλλων κρατών της Μαύρης Θάλασσας αποφασίσαμε να αντικαταστήσουμε με την παρούσα Συνθήκη, τη συνθήκη που υπογράψαμε στη Λοζάννη στις 24 Ιουλίου 1923″.
Τμήμα 1 και 2 : Ρυθμίζει τα της διέλευσης των εμπορικών και πολεμικών
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η Ρωσία προειδοποιεί τον Ερντογάν"

Η πολυεπίπεδη απάντηση του Λεωνίδα



Πλούταρχος, Λακωνικά αποφθέγματα 225 C

Ξέρξου δε γράψαντος αυτώ «εξεστί σοι μη θεομαχούντι, μετ εμού δε τασσομένω της Ελλάδος μοναρχείν» αντέγραψεν «ει τα καλά του βίου γιγνώσκοις, απέστης αν της των αλλοτρίων επιθυμίας. Εμοί δε κρεισσων ο υπερ της Ελλάδος θάνατος του μοναρχείν των ομοφύλων.»

Ο Ξέρξης σε επιστολή έγραψε στον Λεωνίδα ότι του δίνεται η επιλογή να μην τα βάλει με τους θεούς, και ότι αν ταχθεί με το μέρος του θα τον κάνει μονάρχη στην Ελλάδα, και ο Λεωνίδας απάντησε « Εάν είχες γνώση του τι είναι καλό στην ζωή, θα απείχες από το να ζητάς και να επιθυμείς ξένα πράγματα που δεν σου ανήκουν, προτιμώ λοιπόν να πεθάνω για την Ελλάδα παρά να γίνω μονάρχης στους ομόφυλους μου»


1. "αν ήξερες τι είναι καλό στην ζωή"

η έννοια καλό λοιπόν στην αρχαία Ελλάδα ήταν το να μην προδίδεις και παραδίδεις την Πατρίδα σου στους ξένους που έρχονται με την οποιαδήποτε επεκτατική μορφή άμεση ή κεκαλυμένη


2. "Προτιμώ να πεθάνω για την Ελλάδα παρά να γίνω μονάρχης στους ομόφυλούς μου"

οι σημερινοί νεοΈλληνες δεν έχουν ΚΑΜΙΑ σχέση με τον Λεωνίδα, διότι ενώ οι πολιτικές ηγεσίες προδίδουν την Ελλάδα, αυτοί τους ξαναψηφίζουν και έτσι ενισχύουν την προδοσία που διαπράτουν (άρα είναι συνένοχοι), για να πάρουν απο τα λάφυρα των κλοπιμαίων και να "βολευτούν" ότι δηλ έκανε ο προπάτορας τους ο Εφιάλτης...
Πηγή
http://ellinon-pnevma.blogspot.com/search?updated-max=2010-01-19T04%3A51%3A00%2B02%3A00&max-results=55
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η πολυεπίπεδη απάντηση του Λεωνίδα"

Τετάρτη 4 Μαΐου 2011

Δικτυακή προσέγγιση των συγκρούσεων

Του Νίκου Λυγερού

Έχουμε παραδοσιακή την τάση να συγκρίνουμε τις συγκρούσεις μέσα στο ίδιο πλαίσιο, το οποίο βασίζεται στην έννοια του μετώπου.
 Το ενδογενές πρόβλημα που παρουσιάζεται σε αυτήν την προσέγγιση είναι ότι δεν μπορεί να διαχωρίσει τα χαρακτηριστικά της διάτρησης διότι σε αυτές τις περιπτώσεις το μέτωπο αποκτά την ιδιότητα του μορφοκλασματικού αντικειμένου και δεν προσφέρει δυνατότητες εφαρμογής της ομαλότητας, επιπλέον αυτό το μέτωπο δεν είναι απαραίτητα συνεκτικό και μπορεί μάλιστα να αποτελείται και από νησίδες.
Έτσι η απλοποίηση μέσω της γραμμικοποίησης της οντότητας δεν έχει νόημα. Κατά συνέπεια, η παραδοσιακή έννοια του μετώπου δεν μπορεί να υποστηρίξει αυτήν την επιχειρηματολογία. Και πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι στην στρατηγική οι έννοιες του ανταρτοπόλεμου αλλά και της πιο αφαιρετικής ασύμμετρης απειλής, δεν παράγουν ένα παραδοσιακό μέτωπο. Κατά συνέπεια, όταν έχουμε να κάνουμε με τέτοιες καταστάσεις η παραδοσιακή προσέγγιση καταρρέει. Ένα κλασσικό παράδειγμα πλέον είναι η περίπτωση της Λιβύης.
 Τα δομικά στοιχεία όσον αφορά στη στρατηγική αλλά και στην πολιτική, δεν είναι απλώς μια προβολή των δικών μας όπως νομίζουν μερικοί αναλυτές. Η έννοια της φυλής είναι πολύ πιο σημαντική και περισσότερο ευέλικτη σε σχέση μ’ έναν παραδοσιακό κρατικό φορέα. Η μοντελοποίηση της είναι πιο αποτελεσματική  μέσω της δικτυακής προσέγγισης.
Οι συγκρούσεις μοιάζουν περισσότερο με διαμάχες μεταξύ δικτύων στο διαδίκτυο. Η επιρροή των δικτύων, με άλλα λόγια το μέγεθος της δεξαμενής έλξης που παράγει ο ελκυστής τους, δημιουργεί ένα πολύ αφαιρετικό μέτωπο το οποίο χρειάζεται περισσότερες από δύο διαστάσεις για να καθοριστεί.
 Σε αυτό το νέο πλαίσιο η κλασσική γεωμετρία έχει μεγάλες δυσκολίες, όχι μόνο ερμηνείας των φαινομένων αλλά και απόδοσης της κατάστασης. Ενώ η τοπολογία αντέχει αυτή την ριζοσπαστική τροποποίηση και μπορεί μάλιστα μέσω των κομβικών σημείων, των κρίσιμων και των ισχυρών, εφοδιασμένη με διαγράμματα ροής, να μοντελοποιήσει την δραστηριότητα του δικτύου δίχως μεγάλες τεχνικές δυσκολίες.
Με αυτόν τον τρόπο είμαστε ικανοί να μοντελοποιήσουμε πολυπλοκότερες μορφές συγκρούσεων και να κατανοήσουμε μέσω της ρομποτικής και ειδικά της προσέγγισης του Brooks, πράξεις οι οποίες λειτουργούν αποκλειστικά σε τακτικό επίπεδο και προκαλούν παρόλα αυτά στρατηγικά αποτελέσματα τα οποία δεν είναι η επίπτωση της εφαρμογής μιας συγκεκριμένης υψηλής στρατηγικής.
 Με τέτοιου τύπου εργαλεία μπορούμε ν’ αποφύγουμε νοητικές παγίδες που μας εγκλωβίζουν μ’ έναν τρόπο σκέψης. Αυτή η μεθοδολογία είναι ιδιαίτερα ανθεκτική όσο αφορά στις μορφές διπλού ανταρτοπόλεμου, διότι δεν υπάρχει η έννοια του τακτικού στρατού.
 Μπορεί επιπλέον να ενσωματώσει στη δομή της φαινομενικά σπασμωδικές και χαοτικές κινήσεις, οι οποίες παρουσιάζονται μετά από αυτήν την επεξεργασία της κίνησης που έχουν μια οργάνωση, ακόμα και αν αυτή δεν μπορεί να εμφανιστεί ως μια καθαρή στρατηγική.
 Μια ανάλογη μεθοδολογία έχει εντυπωσιακά αποτελέσματα πάνω στον τρόπο διεξαγωγής εκλογών σε επίπεδο δημαρχίας ενώ φαινομενικά πρόκειται για μια εντελώς διαφορετική περίπτωση.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Δικτυακή προσέγγιση των συγκρούσεων"

Κομμαγηνή: Το Μυστήριο Μαυσωλείο του Αντίοχου


Πριν από σαράντα επτά χρόνια μια ελληνική εφημερίδα αναφέρθηκε για πρώτη φορά στο ξεχασμένο Βασίλειο της Κομμαγηνής.
Αφορμή στάθηκε οι αρχαιολογικές επισημάνσεις της εποχής για το τεράστιο μαυσωλείο του βασιλιά Αντίοχου του Α΄ του επονομαζόμενου ‘Θεού’.

Το Μαυσωλείο
Το δημοσίευμα έχει τον τίτλο: ‘Ελληνικό Μαυσωλείο στα βάθη της Ασίας’ και γράφει διευκρινιστικά:
«Στην κορυφή του Νεμρούτ Ντάγκ, επάνω στον Αντίταυρο, στα Ν.Α. της Τουρκίας, βρίσκεται ένα παράξενο μνημείο, σε ύψος 2.500 μέτρων.
Για πρώτη φορά το ανακάλυψε μια μικτή αρχαιολογική αποστολή γερμανοτουρκική, το 1882. Είναι περίεργο, ωστόσο πως από τότε, ως σήμερα, δεν έγινε δυνατόν να ερευνηθεί το εσωτερικό του. Είναι το μαυσωλείο του Αντιόχου Α΄ , του βασιλέως της Κομμαγηνής, ενός μικροσκοπικού βασιλείου, που δεν είχε πολύχρονη ζωή, και που απλώς στάθηκε, η τελευταία ηχώ της μεγάλης περιπέτειας του Αλέξανδρου στην Ασία.
» Πρόκειται για ένα μνημείο εκπληκτικό, που θυμίζει πολύ και ανάλογα έργα περσικά, αλλά και αιγυπτιακά μαζί. Η ομοιότητά του, εξ άλλου, με τα αιγυπτιακά μνημεία παραξένεψε τους πρώτους ερευνητές, που ακόμη δεν είχαν προσέξει πως ό, τι μνημειακό κατασκευάστηκε στην Ανατολή, μιμήθηκε πολύ τα έργα της Αιγύπτου.
Στην Περσέπολη, τα μνημεία του Αρταξέρξη και του Δαρείου, σκαλισμένα πάνω στο βράχο, θυμίζουν απόλυτα τους ναούς της κοιλάδας του Νείλου.
Στο Νεμρούτ Ντάγκ, τα κολοσσιαία αγάλματα που στήθηκαν πάνω στο μνημείο του Αντιόχου του Α΄, μοιάζουν πολύ με τους κολοσσούς των ναών των Θηβών».

Η ονομασία Κομμαγηνή

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Κομμαγηνή: Το Μυστήριο Μαυσωλείο του Αντίοχου"

Η απάντηση του Καποδίστρια στους 800 περίπου συνταξιούχους πρώην βουλευτές που ζητούν αναδρομικά.

«…Ελπίζω ότι όσοι εξ´ υμών συμμετάσχουν εις την Κυβέρνησιν θέλουν γνωρίσει μεθ´ εμού ότι εις τας παρούσας περιπτώσεις, όσοι ευρίσκονται εις δημόσια υπουργήματα δεν είναι δυνατόν να λαμβάνουν μισθούς αναλόγως με τον βαθμό του υψηλού υπουργήματός των και με τας εκδουλεύσεις των, αλλ´ ότι οι μισθοί ούτοι πρέπει να αναλογούν ακριβώς με τα χρηματικά μέσα, τα οποία έχει η Κυβέρνησις εις την εξουσίαν της…»«…εφ´ όσον τα ιδιαίτερα εισοδήματά μου αρκούν διά να ζήσω, αρνούμαι να εγγίσω μέχρι και του οβολού τα δημόσια χρήματα, ενώ ευρισκόμεθα εις το μέσον ερειπίων και ανθρώπων βυθισμένων εις εσχάτην πενίαν».
Ιωάννης Καποδίστριας

Σχόλιο του Κλεισθένη.
Φυσικά τον δολοφόνησαν κάποιοι "πατριώτες". Ας διαβάσουν το κείμενο οι "εθνοπατέρες" που ζητούν αναδρομικά σήμερα που υπάρχουν 800.000 άνεργοι και που μειώθηκαν μέχρι και οι μικροσυντάξεις. Έλεος και ντροπήήήήήήήήήή τους.
Επειδή υποστηρίζουν ότι έχουν νόμιμο δικαίωμα στις απαιτήσεις τους να τους πούμε ότι υπάρχει και η πατριωτική πράξη της παραίτησης από νόμιμο δικαίωμα ειδικά σήμερα και ειδικότερα απ' αυτούς που είναι και υπεύθυνοι για το σημερινό μας χάλι। Αλλά θα πει κάποιος δεν γνωρίζουν τι θα πει πατριωτική πράξη। Ντροπήήήήή τους.
Πηγή
http://www.eglimatikotita.gr/2011/05/800.html
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η απάντηση του Καποδίστρια στους 800 περίπου συνταξιούχους πρώην βουλευτές που ζητούν αναδρομικά."

Αρχή αναλογίας και Ευρωπαϊκή Ένωση


Του Νίκου Λυγερού


Η αρχή της αναλογίας προβάλλεται από κράτη που θέλουν να αποφύγουν την εφαρμογή της μέσης γραμμής θεωρώντας ότι αποτελεί μια αδικία. Όταν βρισκόμαστε στην περίπτωση ενός μικρού νησιού απέναντι σε μια μεγάλη ακτή. Το θέμα έχει μελετηθεί στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπου λειτουργεί και η έννοια του επιμερισμού της ΑΟΖ, για να μην υπάρχει πρόβλημα επικάλυψης. Υπενθυμίζουμε μάλιστα, ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση διαθέτει θεωρητικά την μεγαλύτερη ΑΟΖ στον κόσμο. Σε αυτό το πλαίσιο μπορούμε να βασιστούμε για να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά παράλογες απαιτήσεις από γειτονικούς χώρους. Ένας ενιαίος χώρος που υπάρχει στη Μεσόγειο αποτελείται από την ΑΟΖ της Ισπανίας, της Γαλλίας, της Ιταλίας, της Μάλτας, της Ελλάδας και της Κύπρου. Πιο συγκεκριμένα, η Ελλάδα συνορεύει όσον αφορά στην ΑΟΖ με την Ιταλία και την Κύπρο. Αυτό σημαίνει με άλλα λόγια, τα οποία δεν είναι μόνο αφαιρετικά, ότι αν εντάξουμε τον προβληματισμό της ΑΟΖ, όχι πια σε μια παραδοσιακή διπολική σχέση, αλλά στο ευρωπαϊκό πλαίσιο όπου λειτουργεί η θεωρία του Nash και όχι μόνο η προσέγγιση των von Neumann και Morgenstern, δηλαδή όπου το παίγνιο δεν είναι πια μηδενικού αθροίσματος, τότε η αρχή της αναλογίας αποκτά μια άλλη δυναμική και ξεφεύγει από τον εγκλωβισμό.
Βέβαια η κριτική αυτής της θεώρησης υπάρχει και βασίζεται στην ιδέα ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν αποτελεί μια κρατική οντότητα, όπου μπορεί να εφαρμοστεί de facto και de jure η σύμβαση της Montego Bay του 1982. Σημασία έχει όμως ότι αυτή η υπερκρατική οντότητα αποκτά όλο και περισσότερα χαρακτηριστικά της κρατικής υπόστασης, πράγμα που σημαίνει ότι αυτή η απλοϊκή κριτική αποδυναμώνεται σταδιακά. Σε κάθε περίπτωση, η Ευρωπαϊκή Ένωση προσφέρει ένα όραμα και σ' αυτόν τον προβληματισμό, ο οποίος δεν μπορεί πλέον να παρουσιασθεί ως μια ιδιάζουσα περίπτωση, η οποία απαιτεί την εφαρμογή μιας εξαίρεσης του γενικότερου κανόνα.
Για να εισχωρήσουμε βέβαια σε αυτήν την προσέγγιση, θα πρέπει πρώτα να ξεπεράσουμε μερικές δυσκολίες όσο αφορά στο φαινομενικά τεχνικό κομμάτι. Λόγω της έλλειψης μαθηματικών γνώσεων υπάρχουν επιφυλάξεις εκ μέρους ατόμων με νομικίστικες προσεγγίσεις, τα οποία εγκλωβίζονται μόνα τους σε ένα λανθασμένο σκεπτικό ή χειρότερα ακόμα προσπαθούν να δικαιολογήσουν την αδράνεια. Ένα χειροπιαστό παράδειγμα είναι η ανάδειξη του προβλήματος των τουρκικών νησιών που δεν επιτρέπουν υποτίθεται την επαφή της ΑΟΖ της Ελλάδας και της Κύπρου. Ένας απλός υπολογισμός κι η εφαρμογή των διαγραμμάτων Voronoi και της τριγωνοποίησης Delaunay λύνει άμεσα το θέμα. Αρκεί να παρατηρήσουμε πρώτα ότι δεν υπάρχει τουρκικό νησί που να βρίσκεται κάτω από τη νοητή γραμμή που ενώνει το σύμπλεγμα του Καστελόριζου με την Κύπρο. Αυτό σημαίνει ότι αν πάρουμε ένα σημείο στην Τουρκία, τότε αυτά τα τρία στίγματα, μέσω του κύκλου που κατασκευάζεται μονοσήμαντα, δημιουργούν ένα σημείο το οποίο είναι η τριπλή επαφή των κυψέλων Voronoi που καθορίζονται από αυτά τα τρία στίγματα. Σε αυτό το σημείο τελειώνει και η δράση του τουρκικού σημείου. Κατά συνέπεια, μετά αρχίζει το σύνορο μεταξύ της ΑΟΖ της Ελλάδας και της Κύπρου. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει συνεκτικότητα των δύο ΑΟΖ, πράγμα το οποίο θέλαμε να αποδείξουμε.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Αρχή αναλογίας και Ευρωπαϊκή Ένωση"

ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΙ ΘΗΣΑΥΡΟΙ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

ΡΑΠΙΣΜΑ ΣΤΟΥΣ ΠΛΑΣΤΟΓΡΑΦΟΥΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΗΣ
Στο Μουσείο Ashmolean της Οξφόρδης, έγιναν πρόσφατα τα εγκαίνια Εκθέσεως αρχαιολογικών θησαυρών της Μακεδονίας, με τίτλο «Από τον Ηρακλή στον Μέγα Αλέξανδρο» από τον Πρέσβη της Ελλάδος στη Μ. Βρετανία Αριστείδη Σάδη.
Σ’ αυτήν περιλαμβάνονται περισσότερα από 550 εκθέματα από ανασκαφές στις Αιγές, την αρχαία πρωτεύουσα της Μακεδονίας, τα περισσότερα από τα οποία παρουσιάζονται για πρώτη φορά εκτός Ελλάδος, ενώ ορισμένα, όπως το ολόχρυσο στεφάνι από τον τάφο του πρόωρα χαμένου γιου του Μεγάλου Αλεξάνδρου, τον Ηρακλή, δεν έχουν παρουσιαστεί ποτέ στο κοινό.
Η έκθεση είναι υπό την αιγίδα του Πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου και του Υπουργείου Πολιτισμού.
Ο Ρόμπιν Λέιν Φοξ, ιστορικός και Καθηγητής της Οξφόρδης, μιλώντας στα εγκαίνια της εκθέσεως, δήλωσε «Ξαναγράφεται η ιστορία της αρχαίας ελληνικής τέχνης από ότι την ξέραμε μέχρι σήμερα». Ο ίδιος, με τρεμάμενη φωνή από την συγκίνηση, χαρακτήρισε την έκθεση ως τη μεγαλύτερη που έχει πραγματοποιηθεί ποτέ στην Βρετανία, όσον αφορά την αρχαία Ελλάδα.
 Ο Ρόμπιν Λέιν Φοξ, σε δήλωση του στην κρατική τηλεόραση, υπογράμμισε και το πολιτικό μήνυμα της εκθέσεως «Αποδεικνύει ότι αυτοί που υποστηρίζουν ότι τα Σκόπια είναι Μακεδονία είναι τουλάχιστον ανιστόριτοι. (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, Τρίτη 12 Απριλίου 2011). Είναι σαν να υποστηρίζει κάποιος ότι η Οξφόρδη είναι στη Λευκορωσία». Μετά τα ανωτέρω, τα κράτη που αναγνώρισαν τα Σκόπια ως «Δημοκρατίας της Μακεδονίας» οφείλουν να ανακαλέσουν την απόφαση τους.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΙ ΘΗΣΑΥΡΟΙ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ"

Ο Νίκος Καζαντζάκης γράφει για τον Φ. Νίτσε

Μια μέρα εκεί που διάβαζα σκυμμένος στη Βιβλιοθήκη της Άγιας Γενεβιέβης, μια κοπέλα με ζύγωσε κι έγειρε από πάνω μου. Κρατούσε ανοιχτό ένα βιβλίο κι είχε βάλει το χέρι της κάτω από τη φωτογραφία ενός αντρός που ‘χε το βιβλίο, για να κρύψει τ’ όνομά του, και με κοίταζε με κατάπληξη.

-Ποιος είναι αυτός; με ρώτησε δείχνοντάς μου την εικόνα.Σήκωσα τους ώμους: -Πώς θέλετε να ξέρω; Είπα.
-Μα είστε εσείς, έκαμε η κοπέλα, εσείς, απαράλλαχτος. Κοιτάχτε το μέτωπο, τα πυκνά φρύδια, τα βαθουλά μάτια. Μονάχα που αυτός είχε χοντρά κρεμαστά μουστάκια, κι εσείς δεν έχετε.
Κοίταξα αλαφιασμένος:
-Ποιος είναι λοιπόν; Έκανα προσπαθώντας ν’ αναμερίσω το χέρι της κοπέλας, να δω τ’ όνομα.
-Δεν τον γνωρίζετε; Πρώτη φορά τον βλέπετε; Ο Νίτσε!
Ο Νίτσε! Είχα ακούσει τ’ όνομά του, μα δεν είχα ακόμα τίποτα διαβάσει δικό του.
-Δε διαβάσατε τη Γένεση της Τραγωδίας, το Ζαρατούστρα του; Για τον Αιώνιο Γυρισμό, για τον Υπεράνθρωπο;
-Τίποτα, τίποτα, απαντούσα ντροπιασμένος, τίποτα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ο Νίκος Καζαντζάκης γράφει για τον Φ. Νίτσε"

Σκόπια: Το άγαλμα θα τους χαρίσει εθνική συνείδηση…

Η κεντρική πλατεία της πρωτεύουσας της πΓΔΜ με το βάθρο στο οποίο θα στηθεί ο έφιππος Αλέξανδρος
(φωτογραφία σημερινή - 3 Μαΐου 2011, ώρα 16:12- από την κάμερα που έχει τοποθετήσει
το καθεστώς Γκρούεφσκι για την βλέπουν σε όλη την επικράτεια, μέσω διαδικτύου.
Διεκόπη η προβολή της, μόνον, κατά τη διαδικασία της Δίκης της Χάγης...)


Στη φωτογραφία εικονίζεται το βάθρο επί του οποίου θα τοποθετηθεί ο ανδριάντας του Μεγάλου Αλεξάνδρου, στην κεντρική πλατεία των Σκοπίων της Βαρντάρσκας.

Το ‘μεγαλόπνοο’ έργο του εθνικιστή Σλάβου πρωθυπουργού της γειτονικής χώρας, Νίκολα Γκρούεφσκι, που με αυτό και συνδυασμό άλλων αγαλμάτων, καθώς και ονομασίες σταδίων, νοσοκομείων, οδών, λεωφόρων, ξενοδοχείων, πλατειών κλπ., προσπαθεί να εμφυσήσει στις συνειδήσεις των Σλάβων, απογόνων των σλαβικών φυλών του Μεσαίωνα, τον Μακεδονισμό, ότι, δηλαδή, αποτελούν συνέχεια της ένδοξης ιστορίας του ελληνικού φύλου των Αρχαίων Μακεδόνων.


Προς το σκοπό αυτό ξοδεύουν, χωρίς φειδώ, τους κόπους του δύσμοιρου λαού, για να τον πείσουν ότι παππούς τους ήταν ο Φίλιππος ο Β΄, πατέρας τους ο Αλέξανδρος και ότι οι Μακεδόνες μιλούσαν τη γλώσσα του Γκρούεφσκι!

Μια ιστορική μίμηση, της βουλγαρικής πολιτικής του 19ου αιώνα, τότε που ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν Βούλγαρος, τότε που η Βουλγαρία προσπαθούσε να δημιουργήσει την Αυτόνομη Μακεδονία…

Η αδυναμία ιστορικής συνέχειας, η ανυπαρξία εθνικής πραγματικής συνείδησης, έστρεψε την ιθύνουσα τάξη της πάλαι ποτε Νοτιοσλαβίας, να δημιουργήσει ένα έθνος που δεν υπήρξε ποτέ βασιζόμενη στην βουλγαρική πολιτική μια Αυτόνομης Μακεδονίας.

Ο γεωγραφικός όρος, Μακεδονία, μετατράπηκε σε εθνικό. Στόχος και σκοπός είναι η εδραίωση μιας ιστορίας με κλεμμένα ιστορικά και πολιτιστικά στοιχεία από τους γειτονικούς λαούς, της αρχαίας ελληνικής ιστορίας και της νεότερης ιστορίας της Βουλγαρίας.

Είναι το μεγαλύτερο ενορχηστρωμένο πρόγραμμα απόκτησης εθνικής συνείδησης των νεώτερων χρόνων, σε έναν πολυεθνικό πληθυσμό που έχει ως κύριο κορμό το σλαβικό στοιχείο στον οποίο οι σλαβικές καταβολές του αποκηρύσσονται μετά βδελυγμίας…


ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Σκόπια: Το άγαλμα θα τους χαρίσει εθνική συνείδηση…"
Related Posts with Thumbnails