Οι σχέσεις Βυζαντίου και Ρώσων έως τον 14ο αιώνα

Στο ιστορικό προσκήνιο του Βυζαντίου το όνομα Ρως εμφανίστηκε για πρώτη φορά σε δυτική πηγή του 839, όταν μαζί με πρεσβεία του αυτοκράτορα Θεοφίλου προς το Λουδοβίκο τον Ευσεβή ταξίδεψαν και Ρως εφοδιασμένοι με επιστολή του Θεοφίλου.

Όμως, σε βυζαντινές πηγές αναφέρονται για πρώτη φορά με αφορμή τη ρωσική επίθεση στην Κωνσταντινούπολη του 869, όπου και παρουσιάζονται ως έθνος βάρβαρο και απολίτιστο.

Ο κίνδυνος, τον οποίον εκπροσωπούσαν, οδήγησε σε προσπάθεια προσεταιρισμού τους δια της θρησκευτικής διπλωματίας. Σύμφωνα με τον Πατριάρχη Φώτιο, λίγο μετά την επίθεση πρεσβευτές των Ρως ζήτησαν να βαπτισθούν, όπως και έγινε. Η πρώτη προσπάθεια εκχριστιανισμού των Ρώσων δεν οδήγησε στον εκχριστιανισμό όλου του ρωσικού λαού.

Όμως, αυτοί οι πρώτοι δεσμοί που δημιουργήθηκαν δεν εξέλειψαν ποτέ ολοκληρωτικά αφού μια χριστιανική κοινότητα, έστω και ολιγάριθμη, επεβίωσε τουλάχιστον στο Κίεβο. Ο τελικός εκχριστιανισμός πραγματοποιήθηκε επί του ηγεμόνα Βλαδίμηρου το 988.

Σημαντικό στοιχείο που συνέβαλε στον εκχριστιανισμό των Ρως ήταν ο γάμος του Ρώσου ηγεμόνα με την πορφυρογέννητη αδερφή του αυτοκράτορα Βασιλείου Β΄ Άννα αλλά και ο θαυμασμός των Ρώσων για τη λειτουργική και λατρευτική γενικότερα ζωή των Βυζαντινών.

Μολονότι ο Βλαδίμηρος και οι διάδοχοί του ήταν ανεξάρτητοι απ’ το βυζαντινό έλεγχο σε πολιτικά θέματα, ο εκχριστιανισμός των Ρώσων αποτέλεσε την έναρξη μιας νέας πνευματικής και πολιτιστικής στροφής του λαού και του κράτους.

Ήδη ο Φώτιος τον 9ο αιώνα αναφέρει ότι οι Ρώσοι, αφού βαπτίσθηκαν, έγιναν «υπήκοοι και φίλοι» του Βυζαντίου, πως στο εξής θα υπάγονταν στον πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί και θα αναγνώριζαν το κύρος του αυτοκράτορα, ως του επικεφαλής όλου του χριστιανικού κόσμου.

Οι Ρώσοι ηγεμόνες αναγνώριζαν ότι ο αυτοκράτορας, ως κεφαλή της Χριστιανικής Κοινότητας, κατείχε μια ιδεολογική δικαιοδοσία επί της Ρωσίας. Ήταν μέλη της ιδεατής οικογένειας των ηγεμόνων επί της οποίας προΐστατο ο αυτοκράτορας με μια διπλή ιδιότητα, του paterfamilias και του αντιπροσώπου του Θεού.

Η πίστη των Ρώσων προς την αυτοκρατορία διασφαλιζόταν κυρίως μέσω των μητροπολιτών του Κιέβου, οι οποίοι ουσιαστικά αντιπροσώπευαν και την πνευματική εξουσία του πατριάρχη αλλά και τα συμφέροντα του αυτοκράτορα. 

Τα δεδομένα όμως που ίσχυαν απ’ τα τέλη του 10ου αιώνα μεταβλήθηκαν ριζικά κατά το 13ο αιώνα. Η κατάληψη της Κωνσταντινούπολης απ’ τους Σταυροφόρους το 1204 και η κατάκτηση των ρωσικών πριγκιπάτων από τους Μογγόλους του Μπακού στο διάστημα 1237-1240 (εγγονού του Τζενγκίς Χαν) επηρέασαν τις βυζαντινο-ρωσικές σχέσεις τόσο άμεσα όσο και μακροπρόθεσμα.

Το άμεσο αποτέλεσμα των γεγονότων αυτών ήταν η χαλάρωση των σχέσεών τους. Όμως, ποτέ δεν εξέλειψαν πλήρως και έτσι έγινε δυνατή η αναβίωσή τους στα τέλη του 13ου και στον 14ο αιώνα. Επιπλέον, οι εξελίξεις που πυροδότησαν μετέβαλαν σε μεγάλο βαθμό και τα ίδια τα κράτη και τη φύση των σχέσεων μεταξύ των δύο κρατών. 

Όσον αφορά το Βυζάντιο, πρέπει να τονίσουμε πως μέχρι το 1204 στο επίκεντρο των διπλωματικών σχέσεων βρισκόταν ο αυτοκράτορας, ο οποίος ως ο απεσταλμένος του Θεού είχε μια ιδεατή επικυριαρχία στο χριστιανικό κόσμο και ως εκ τούτου στη Ρωσία.

Όμως, μετά το 1261(και ειδικά μετά το 1282) το βυζαντινό κράτος έγινε ένα παρηκμασμένο βαλκανικό κράτος, που επεδίωκε απλώς την επιβίωσή του απ’ την αυξανόμενη επιθετικότητα των εκάστοτε εχθρών του.

Έτσι, κύριος φορέας διπλωματικής δραστηριότητας έγινε το Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης, ενώ η αυτοκρατορική εξουσία δεν μπόρεσε να ακολουθήσει ξανά στην Ανατολική Ευρώπη μια ηγεμονική πολιτική με πολιτικά και διπλωματικά μέσα.

Ο πατριάρχης Κωνσταντινούπολης ήταν ο πνευματικός ηγέτης όλων των Χριστιανών και ο κύριος εκπρόσωπος της αυτοκρατορικής ηγεμονικής παράδοσης. Στους ύστερους αιώνες λειτουργούσε ως η ενοποιητική δύναμη των Ορθόδοξων πληθυσμών.

Ήταν αυτός που εκδηλώνοντας τη νομιμοφροσύνη του στον αυτοκράτορα ενίσχυε τη φήμη του και εξασφάλιζε το σεβασμό στο πρόσωπό του, αφού «δεν είναι δυνατό οι Χριστιανοί να αποδέχονται την Εκκλησία και να μην αποδέχονται την αυτοκρατορία, γιατί Εκκλησία και αυτοκρατορία έχουν μια μεγάλη ενότητα και ταυτίζονται, ούτε είναι δυνατό να χωρισθούν η μία απ’ την άλλη».

Όλοι οι πληθυσμοί που βρίσκονταν υπό την πνευματική εξουσία του πατριάρχη, αν και δεν ήταν όλοι πολίτες του βυζαντινού κράτους, ήταν δυνητικά υπήκοοι του αυτοκράτορα.

Μολονότι λοιπόν το Πατριαρχείο φαίνεται να ασκεί ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική, σε καμία περίπτωση δε δρα αποσχιστικά αλλά ως ένας ισοδύναμος και ανεξάρτητος φορέας που φροντίζει για τη διασφάλιση του κύρους και της επιβίωσης της Αυτοκρατορίας.

Σημαντικό ρόλο για την ενίσχυση του ρόλου του Πατριαρχείου, πέρα απ’ την αδυναμία και συρρίκνωση του κράτους, είχε και το γεγονός πως στον πατριαρχικό θρόνο αναδεικνύονταν απ’ τα μέσα του 14ου αιώνα πατριάρχες απ’ τον κύκλο των Ησυχαστών, οι οποίοι σε διοικητικό επίπεδο πρέσβευαν τη μεγαλύτερη ανεξαρτησία της Εκκλησίας απ’ την αυτοκρατορική πολιτική, τη διατήρηση του εκκλησιαστικού ελέγχου σε υπερεθνικό επίπεδο και συγκεκριμένα στην Ανατολική Ευρώπη και τη διατήρηση του πρωτείου του Πατριαρχείου Κωνσταντινούπολης.

Οι επικεφαλής του Πατριαρχείου έγιναν πλέον οι μοναδικοί πρεσβευτές και προστάτες της Βυζαντινής Ορθόδοξης Κοινοπολιτείας στην Ανατολική Ευρώπη. 

Απ’ την άλλη, η μογγολική κατάκτηση της Ρωσίας υπήρξε σίγουρα συμφορά για τη Ρωσία και πολιτική ταπείνωση για τους ηγεμόνες της. Όμως, είναι αποδεκτό πως οι κατακτητές άφησαν άθικτη την πολιτική οργάνωση της χώρας ως συνόλου και εδραίωσαν μια κυριαρχία βασισμένη στο φόρο υποτέλειας, τον οποίο οι ηγεμόνες ήταν υποχρεωμένοι να καταβάλλουν.

Οι κατακτητές επίσης επεφύλασσαν προνομιακή μεταχείριση στην Εκκλησία και την απάλλαξαν από τους φόρους. Η πολιτική των Μογγόλων είχε ως κίνητρο όχι μόνο την αρχή της θρησκευτικής ανοχής, η οποία τους χαρακτήριζε, αλλά και τις επιδιώξεις τους για σημαντικές διεθνείς επαφές και αναγνώριση.

Οι φιλικοί δεσμοί που είχαν αναπτυχθεί ανάμεσα στη Χρυσή Ορδή και την Κωνσταντινούπολη είχαν άμεσες συνέπειες στη Ρωσία, που ήταν κάτω από τον πολιτικό και στρατιωτικό έλεγχο των Τατάρων και υπό την εκκλησιαστική διοίκηση του βυζαντινού Πατριαρχείου.

Οι δεσμοί αυτοί εξηγούν πολλά στοιχεία της μετέπειτα εκκλησιαστικής πολιτικής στη Ρωσία και κυρίως την προσπάθεια να διατηρήσει την ενότητα της εκκλησιαστικής διοίκησης στη Ρωσία κάτω από ένα μοναδικό μητροπολίτη με έδρα σε έδαφος κατεχόμενο από τους Μογγόλους και όχι απ’ άλλους ηγεμόνες (π.χ. της Λιθουανίας).

Όμως, δε θα πρέπει να θεωρήσουμε πως οι Ρώσοι έβλεπαν την Εκκλησία ως σύμμαχο των μισητών Τατάρων, αλλά μάλλον ως προσφυγή απ’ την αυθαίρετη διοίκηση των εισβολέων.

Ήταν το απτό στοιχείο για τη διατήρηση της Χριστιανικής κοινότητας και ένας απ’ τους κυριότερους λόγους διατήρησης των σχέσεων με την Κωνσταντινούπολη. 

Όσον αφορά το πολιτικό σκηνικό της ρωσικής επικράτειας μετά τη μογγολική κατάκτηση, πρέπει να τονιστεί ότι είχε διατηρηθεί η διάσπαση σε μια σειρά από ασήμαντα πριγκιπάτα ανεξάρτητα μεταξύ τους και υποταγμένα στη δύναμη της Χρυσής Ορδής.

Όμως, όσο προχωράμε προς τα μέσα του 14ου αιώνα κυριάρχησαν δύο πολιτικές δυνάμεις που ανταγωνίζονταν για την κυριαρχία στην περιοχή: το δουκάτο της Λιθουανίας και η ηγεμονία της Μόσχας.

Απ’ αυτούς τους σχηματισμούς η Μόσχα ήταν ο παραδοσιακός και αναμφισβήτητος ηγέτης των πριγκιπάτων της κεντρικής Ρωσίας και ενισχυόταν από την παρουσία του μητροπολίτη «πάσης Ρωσίας» στα εδάφη της, ενώ η Λιθουανία έχοντας επεκταθεί και σε παραδοσιακά ρωσικά εδάφη προβαλλόταν ως ο φύλακας της Ορθοδοξίας (αν και επίσημα οι ηγέτες τους δεν είχαν ασπαστεί τον Ορθόδοξο Χριστιανισμό) απ’ την επέκταση του δυτικού Χριστιανισμού μέσω του κράτους της Πολωνίας και διεκδικούσε την ενοποίηση όλης της Ρωσίας υπό τον έλεγχό της μέσω της μόνης ενοποιημένης διοικητικής δομής, της μητρόπολης «πάσης Ρωσίας».

Και οι δύο πλευρές ισχυρίζονταν πως εκπροσωπούσαν ένα «ρωσικό» κράτος και ότι αναγνώριζαν τη συμβολική επικυριαρχία και ηγεσία του Βυζαντίου. Η διαχείριση από το Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης της διαμάχης για την ενοποίηση της Ρωσίας ήταν η μεγάλη πρόκληση που έπρεπε η πατριαρχική πολιτική να αντιμετωπίσει.

Το δίλημμα που κυριαρχούσε σχετικά με τη Ρωσία ήταν το εξής: θα έπρεπε η εκκλησιαστική διοίκηση να διεξάγεται μέσω μιας ενιαίας μητρόπολης «πάσης Ρωσίας» (και αν ναι που θα βρισκόταν η έδρα της;) ή η μητρόπολη πάσης Ρωσίας θα έπρεπε να διασπαστεί σε δύο μητροπόλεις ανεξάρτητες μεταξύ τους; Το δίλημμα αυτό απετέλεσε το κορυφαίο ζήτημα της πατριαρχικής πολιτικής σχετικά με τη ρωσική Εκκλησία και για τον 14ο αιώνα η διαχείριση του ήταν κεφαλαιώδους σημασίας τόσο για τις εξελίξεις στη ρωσική επικράτεια αλλά και για το Βυζάντιο.
ΠΗΓΗ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Οι σχέσεις Βυζαντίου και Ρώσων έως τον 14ο αιώνα"

Ο ζεόλιθος ως εργαλείο υποστήριξης της ΕΒΖ

Του Νίκου Λυγερού

Η παραγωγή της ζάχαρης υπάγεται στον κανονισμό της εθνικής ποσόστωσης. Παλαιότερα, πριν το 2006, η Ελλάδα είχε δικαίωμα να παράγει 317 χιλιάδες τόνους. Ενώ με αυτό το πλαίσιο δικαιούται να παράγει 158 χιλιάδες τόνους ζάχαρης που αντιστοιχούν με μια κλασική καλλιέργεια σε περίπου 225.000 στρέμματα με ζαχαρότευτλα. Η Ελλάδα έκλεισε δύο εργοστάσια, της Ξάνθης και της Λάρισας. Η κατανομή των στρεμμάτων στα εργοστάσια έγινε με τον εξής τρόπο: Πλατύ (125.000), Σέρρες (50.000), Νέα Ορεστιάδα (50.000). Με τον κανονισμό του 2013 τα δεδομένα θα αλλάξουν το 2017 και κάθε κράτος της Ε.Ε θα παράγει όσο θέλει σε διεθνή ανταγωνιστικό πλαίσιο. Αυτή η κατάσταση έχει επηρεάσει αρνητικά τους παραγωγούς που δεν βλέπουν πια προοπτικές, ούτε καν για το ενδιάμεσο χρονικό διάστημα. Κι όμως τα ζαχαρότευτλα είναι μια αποδοτική και αποτελεσματική καλλιέργεια. Στην κεντρική Ευρώπη ένα στρέμμα παράγει περισσότερα από 1.200 κιλά ζάχαρη. Στην Ελλάδα η παραγωγή φτάνει τα 800 κιλά ανά στρέμμα. Για τη Νέα Ορεστιάδα σε 38 χρόνια λειτουργίας, 10 χρονιές η ΕΒΖ έφτασε τα 1000 κιλά ζάχαρη ανά στρέμμα. Η κλασική προσέγγιση θα ήταν η αναζήτηση επιδοτήσεων για να υπάρξει μια εξισορρόπηση. Υπάρχει όμως και μια άλλη λύση, τουλάχιστον για το ενδιάμεσο χρονικό διάστημα. Έχουμε ήδη καλλιέργειες με ζεόλιθο στην περιοχή με σκόρδα, με παντζάρια, με σπαράγγια κι έχουμε δει τα θεαματικά αποτελέσματα. Ήρθε, λοιπόν, η ώρα να εφαρμόσουμε το ζεόλιθο στην παραγωγή των ζαχαρότευτλων για να βελτιώσουμε την ποιότητα και την απόδοση σε παραγωγή ζάχαρης. Αν αυτή η εφαρμογή γίνει με στρατηγικό τρόπο θα έχουμε μια διαφοροποίηση στην επόμενη σοδειά και θα φανεί η πορεία που πρέπει ν’ ακολουθήσουμε για τα επόμενα χρόνια σ’ αυτόν τον τομέα, έτσι ώστε να αλλάξουμε τα δεδομένα και για το 2017. Ας αρχίσουμε από τώρα, αφού μπορούμε.

Πηγή: http://www.lygeros.org/articles.php?n=15700&l=gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ο ζεόλιθος ως εργαλείο υποστήριξης της ΕΒΖ"

Στο λιμάνι του Βόλου και πάλι η Αργώ

Τη θέση της στο λιμάνι του Βόλου, δίπλα από την κεντρική είσοδο του λιμανιού, στο ύψος της οδού Καρτάλη, πήρε και πάλι από σήμερα η «Αργώ», μετά την ολοκλήρωση των εργασιών συντήρησης του σκάφους που ξεκίνησαν πριν από δύο περίπου μήνες.

Οι εργασίες που πραγματοποιήθηκαν είναι: λίπανση των επιφανειών καθώς και όλων των σχοινιών, τρίψιμο, στοκάρισμα και χρωματισμός των υφάλων, αποκατάσταση όλων των στρόμβων και των σημείων πρόσδεσης και έλεγχος των ρελιών.

Επίσης, έγινε ο προβλεπόμενος υφαλοχρωματισμός της κουπαστής και ο ανά εξάμηνο έλεγχος της κατάστασης της δομής των τμημάτων του σκάφους, για την αποκατάσταση φθορών και των πιθανών αλλοιώσεων.

Ο Αντιδήμαρχος Τεχνικών Υπηρεσιών Φ. Λαμπρινίδης επανέλαβε ότι, μέλημα της υπηρεσίας, από την πρώτη στιγμή, ήταν να δημιουργηθούν σταθερές συνθήκες συντήρησης του σκάφους και να τηρηθεί απαρέγκλιτα το ημερολόγιο συντηρήσεων, ώστε να διασφαλιστεί η μέγιστη δυνατή αντοχή του στο χρόνο.

Αυτό πλέον έχε επιτευχθεί και μάλιστα με δραστική μείωση του κόστους συντήρησης του σκάφους. Πρόσθεσε δε ότι «σταθερός στόχος δεν μπορεί παρά να είναι μία λύση προοπτικής για τα επόμενα χρόνια, καθώς η Αργώ, παράλληλα με την τουριστική της αξιοποίηση, επιβάλλεται να αποτελεί σημείο εκκίνησης για την γνωριμία με την ιστορία του τόπου, δηλαδή προσφέρεται για μία ευρύτατη υλοποίηση εκπαιδευτικών πρωτοβουλιών και πολιτιστικών δράσεων».

Σημειώνεται ότι τις εργασίες συντήρησης επέβλεψε το Τμήμα Συντηρήσεων της Τεχνικής Υπηρεσίας Δήμου Βόλου, ενώ στις εργασίες καθέλκυσης συνέβαλαν μέλη του Συλλόγου Κωπηλατών Αργούς «Αργοναύτες», παρουσία της Προέδρου της Επιτροπής Τουριστικής Προβολής και Ανάπτυξης Σ.Μπαρτζιώκα.

Το σκάφος θα παραμείνει στη θάλασσα για τους επόμενους τέσσερις μήνες, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα, και το Φθινόπωρο θα ανελκυστεί πάλι στο χώρο στέγασης εντός του λιμένος Βόλου.

Πηγή: Ταχυδρόμος

Διαβάστε περισσότερα Ἔρρωσο: Στο λιμάνι του Βόλου και πάλι η Αργώ http://erroso.blogspot.com/2014/06/blog-post_8924.html#ixzz35fAT2L9M

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Στο λιμάνι του Βόλου και πάλι η Αργώ "

Ένα ευαίσθητο εύρημα από την ανασκαφή στο Δέλτα Φαλήρου

Στη σωστική ανασκαφή ενός εκτεταμένου νεκροταφείου της αρχαϊκής περιόδου που διενεργήθηκε υπό την εποπτεία της Δρ. Στέλλας Χρυσουλάκη, Προϊσταμένης της ΚΣΤ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτάτων και της αρχαιολόγου Ειρήνης Σκιαδαρέση στο Δέλτα Φαλήρου στην περιοχή κατασκευής του Κέντρου Πολιτισμού του Ιδρύματος «Σταύρος Νιάρχος», αποκαλύφθηκε μεταξύ άλλων ένα ιδιαίτερα σπάνιο εύρημα. 

Πρόκειται για μία μονόξυλη, σχεδόν ανέπαφη, ξύλινη θήκη διαστάσεων 1,61 μ. μήκους, 0,77 εκ. πλάτους και πάχους από 3 ως 9 εκ. που λαξεύτηκε στον κορμό ενός μεγάλου δένδρου και είχε χρησιμοποιηθεί ως φέρετρο για την ταφή νεαρού ατόμου. Συνθήκες όπως η έντονη υγρασία, η απουσία οξυγόνου αλλά και η παρουσία αργίλου συνέβαλαν στην πολύ καλή διατήρηση του ξύλου. 

Το εύρημα εγκιβωτίστηκε μαζί με το χώμα του και μεταφέρθηκε στις εργοταξιακές εγκαταστάσεις της ΚΣΤ΄ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων στο Δέλτα Φαλήρου, όπου ακολούθησε η σταδιακή αποκάλυψη του και η τοποθέτησή του σε ξύλινο νάρθηκα. 

Στη συνέχεια, μεταφέρθηκε στο κτήριο της Διεύθυνση Συντήρησης Αρχαίων και Νεώτερων Μνημείων του Υπουργείου Πολιτισμού, όπου και τοποθετήθηκε σε δεξαμενή αφαλάτωσης ωσότου ολοκληρωθούν οι διαδικασίες αφαίρεσης του ιζήματος και αρχίσει η συντήρηση του.

Πηγή: ΚΣΤ' ΕΠΚΑ

Διαβάστε περισσότερα Ἔρρωσο: Ένα ευαίσθητο εύρημα από την ανασκαφή στο Δέλτα Φαλήρου http://erroso.blogspot.com/2014/06/blog-post_4062.html#ixzz35f9ptJGx

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ένα ευαίσθητο εύρημα από την ανασκαφή στο Δέλτα Φαλήρου "

Το National Geographic υποκλίνεται στο ΙΤΕ και στο Μουσείο της Ακρόπολης

Από το alexiptoto.com

Το γνωστό περιοδικό National Geographic, υποκλίνεται στο Μουσείο της Ακρόπολης και στο Ίδρυμα Τεχνολογικών Ερευνών στο Ηράκλειο της Κρήτης.

Αυτό, γιατί κατάφεραν με μία πρωτοποριακή μέθοδο λέιζερ, να “επαναφέρουν στη ζωή” τις Καρυάτιδες και το αποτέλεσμα… είναι κάτι παραπάνω από εντυπωσιακό.

Το ειδικό αυτό λέιζερ το οποίο δημιουργήθηκε από ερευνητές του ΙΤΕ, αφαίρεσε από τις τέσσερις μαρμάρινες κόρες του μουσείου της Αθήνας, δεκαετίες χρόνων που έχουν περάσει από πάνω τους, αποκαλύπτοντας την εξαιρετική τους ομορφιά.Οι συντηρητές των Καρυάτιδων εργάζονται ήδη από το 2011 για να εξαλείψουν το “μαύρο πέρασμα του χρόνου” από τα έργα τέχνης.

Εχθές Παρασκευή 20 του Ιούνη, το νέο Μουσείο της Ακρόπολης στην Αθήνα, έκανε τα αποκαλυπτήρια των αγαλμάτων μετά την επεξεργασία που υπέστησαν. Οι αγαλμάτινες αυτές Κόρες, χειροτεχνήθηκαν στα τέλη του πέμπτου αιώνα π.Χ. και χρησιμοποιήθηκαν από τους τότε αρχιτέκτονες ως στήλες για το Ερέχθειο, ενός από τους ναούς που βρίσκονται πάνω στην Ακρόπολη.

Οι Κόρες, έχουν ύψος πάνω από 2,3 μέτρα. Καθώς η εκβιομηχάνιση στην Αθήνα ήταν ταχύτατη τον τελευταίο αιώνα, τα πέντε αγάλματα που παρέμεναν στην Ακρόπολη, υπέστησαν σοβαρές βλάβες από την ατμοσφαιρική ρύπανση. Η απόχρωση τους, από χρυσή έγινε σιγά σιγά μαύρη ενώ τα χαρακτηριστικά τους, άρχισαν να διαβρώνονται λόγω των συνεχών επιθέσεων της όξινης βροχής.

Το 1979, τα αγάλματα μεταφέρθηκαν στο παλιό μουσείο της Ακρόπολης για να προστατευθούν από περαιτέρω βλάβη καθώς αντίγραφα τους από τσιμέντο, εγκαταστάθηκαν στην αρχική τους θέση. Όταν άνοιξε το νέο μουσείο της Ακρόπολης το 2009, οι Καρυάτιδες έγιναν αμέσως πόλος έλξης χιλιάδων επισκεπτών μιας και για πρώτη φορά στην ιστορία, ο καθένας μπορούσε να τις δει από απόσταση αναπνοής και απ’ όλες τις πλευρές.

Κατά την έναρξη του προγράμματος αποκατάστασης των αγαλμάτων, οι συντηρητές αποφάσισαν να μην τα μετακινήσουν και να εργαστούν πάνω τους, σε κοινή θέα. Ένα αυτοσχέδιο δωμάτιο, στηνόταν σε μία μία κόρη τη φορά ενώ μία οθόνη απ’ έξω έδινε τη δυνατότητα στους επισκέπτες να δουν την πορεία των εργασιών και πως οι Καρυάτιδες… άλλαζαν σταδιακά χρώμα και “επανέρχονταν στη ζωή”. Σαν το φως του ήλιου που σιγά σιγά διαδέχεται το σκοτάδι της νύχτας. Μάλιστα οι “τοίχοι” του δωματίου ήταν ειδικά σχεδιασμένοι προκειμένου να προστατεύουν τα μάτια των παρευρισκομένων από τα λέιζερ καθαρισμού.

Το σύστημα λέιζερ, χρησιμοποιεί δύο παλμικές δέσμες ακτίνων – μίας υπέρυθρης και μίας υπεριώδους – για να απομακρύνει τη “σκούρα κρούστα” σκόνης, αιθάλης και μετάλλων από τα αγάλματα.

Οι επιστήμονες του Ινστιτούτου Ηλεκτρονικής Δομής και Λέιζερ, του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας (ΙΤΕ), στο Ηράκλειο της Κρήτης, ανέπτυξαν το συγκεκριμένο υβριδικό σύστημα λέιζερ στα τέλη του 1990 για τον καθαρισμό γλυπτών του Παρθενώνα. Η ίδια λοιπόν τεχνική, αποφασίστηκε από τους ειδικούς, ότι είναι η καλύτερη και ασφαλέστερη δυνατή λύση για τον ελεγχόμενο καθαρισμό και των συγκεκριμένων έργων τέχνης καθώς αφήνει το μάρμαρο ανέπαφο.

Για τις εργασίες που αφορούσαν τις Καρυάτιδες, μία ομάδα από πέντε συντηρητές και έναν τεχνικό λέιζερ, καθάριζαν το κάθε άγαλμα σε βάρδιες. “Μπορούσαμε να μείνουμε μερικές μόνο ώρες κάθε φορά” λέει ο βασικός συντηρητής του μουσείου, Κωνσταντίνος Βασιλειάδης. “Η δουλειά απαιτούσε πολύ μεγάλη αφοσίωση και ήταν πολύ κουραστική“.

Το κάθε άγαλμα χρειάστηκε περίπου έξι με οκτώ μήνες για να καθαριστεί, σπιθαμή προς σπιθαμή. Μάλιστα σε ορισμένες περιπτώσεις, η κρούστα σκόνης ήταν τόσο συμπαγής που ένα τετραγωνικό εκατοστό χρειαζόταν από τρία έως τέσσερα περάσματα με το λέιζερ, δηλαδή περίπου οχτώ λεπτά, συμπληρώνει ο κ. Βασιλειάδης.

Συντήρηση Καρυάτιδας (Conserving the Caryatids)01:16

Τελικά το αποτέλεσμα είναι θεαματικό. Ο διευθυντής του Μουσείου της Ακρόπολης, Δημήτρης Παντερμαλής, αναφέρει ότι αυτή είναι η πρώτη φορά στα τελευταία εκατό χρόνια που μπορούμε να δούμε το μάρμαρο των αγαλμάτων χωρίς καπνό και βρωμιά. “Μπορούμε να δούμε μέχρι και την παραμικρή λεπτομέρεια πάνω στις Καρυάτιδες“.

Ο καθαρισμός με το λέιζερ, επιτυχία την οποία πιστώνεται στο ΙΤΕ, ήταν κάτι παραπάνω από εντυπωσιακός. Μάλιστα ίσως να είμαστε σε θέση να αποκαλύψουμε ίχνη χρώματος γεγονός που θα κάνει το αποτέλεσμα ακόμη πιο εκθαμβωτικό καταλήγει ο κ. Παντερμάλης.

ΠΗΓΗ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Το National Geographic υποκλίνεται στο ΙΤΕ και στο Μουσείο της Ακρόπολης"

Ελληνική ανακάλυψη βελτιώνει τη μαγνητική τομογραφία

by ellas

Ερευνητές του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας (ΙΤΕ) ανακάλυψαν μία νέα κατηγορία μαγνητικών νανο-υλικών, χάρη στα οποία οι μαγνητικές τομογραφίες φαίνονται πολύ πιο καθαρές.

Οι επιστήμονες, με συντονιστή το δρ Αλέξανδρο Λάππα, διευθυντή ερευνών στο Ινστιτούτο Ηλεκτρονικής Δομής και Λέιζερ του ΙΤΕ, βρήκαν ότι συσσωματώματα τροποποιημένων νανοκρυστάλλων του μαγνητίτη (ενός ορυκτού του σιδήρου) παρέχουν εντυπωσιακά βελτιωμένη -έως και 4 φορές- σκιαγραφική αντίθεση στις μαγνητικές τομογραφίες, συγκριτικά με τα υπάρχοντα διαθέσιμα προϊόντα στο εμπόριο.

Οι ερευνητές αναζητούν τρόπους να πετύχουν τη βελτίωση της διακριτικής ικανότητας των μη επεμβατικών ιατρικών τεχνικών διάγνωσης (όπως είναι οι τομογραφίες) μέσω της χρήσης νανο-υλικών, τα οποία, μεταφερόμενα στους ιστούς, βοηθούν στην καλύτερη απεικόνισή τους.

Όπως διαπιστώθηκε, σε τέτοιου είδους εφαρμογές, τα μαγνητικά οξείδια του σιδήρου είναι πολύ ελπιδοφόρα υλικά για τη διάγνωση ποικίλων ασθενειών, ιδιαίτερα στον τομέα της απεικόνισης με μαγνητική τομογραφία (MRI).

Η συνεργασία των ερευνητών του ΙΤΕ με άλλους επιστήμονες από την Ελλάδα (τις ομάδες της δρος Κ.Ν. Τροχίδου και του δρος Α.Π. Δούβαλη), καθώς και από την Ιταλία (την ομάδα του δρος Α. Lascialfari), οδήγησε στην καλύτερη κατανόηση των τεχνολογικών δυνατοτήτων των νέων υλικών και επέτρεψε την κατοχύρωση του σχετικού διπλώματος ευρεσιτεχνίας από το ινστιτούτο του ΙΤΕ. Τα υλικά αυτά, λόγω των εγγενών δομικών χαρακτηριστικών τους, παρουσιάζουν σημαντικά πλεονεκτήματα, όπως η απουσία τοξικότητας, η ισχυρή μαγνήτιση και η συνέργεια μεταξύ των νανοκρυστάλλων τους.

«Η ικανότητά μας να κατευθύνουμε την οργάνωση των νανοκρυστάλλων, έτσι ώστε να αποκτούν τον ίδιο προσανατολισμό μέσα στα νανο-συσσωματώματά τους, είναι προς όφελος διαφορετικών εφαρμογών, που εκτείνονται από τη φωτονική μέχρι τη θεραπεία του καρκίνου», δήλωσε η δρ Αθανασία Κωστοπούλου, επικεφαλής συγγραφέας των πρόσφατα σχετικών δημοσιευμένων άρθρων των ερευνητών στις επιστημονικές επιθεωρήσεις «Nanoscale» και «Dalton Transactions» της Βασιλικής Εταιρείας Χημείας της Βρετανίας.

Το νέο υλικό, σύμφωνα με τους έλληνες ερευνητές, αποτελεί μια οικονομικά ανταγωνιστική λύση σε σχέση με τα ήδη διαθέσιμα προϊόντα, ενώ ανοίγει νέους ορίζοντες για τις μαγνητικά ελεγχόμενες ιατρικές μεθόδους απεικονιστικής διάγνωσης διαφόρων παθήσεων σε πρώιμο στάδιο, διευκολύνοντας έτσι τη θεραπεία τους.

ΠΗΓΗ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ελληνική ανακάλυψη βελτιώνει τη μαγνητική τομογραφία"

ΓΟΡΓΩ. Η ΣΥΖΥΓΟΣ ΤΟΥ ΛΕΩΝΙΔΑ

Η Γοργώ (γεννήθηκε περίπου το -510) ήταν θρυλική βασίλισσα της Σπάρτης, κόρη του βασιλιά Κλεομένη Α' και σύζυγος τουΛεωνίδα.
Από μικρή ηλικία παρακολουθούσε τα δημόσια θέματα και είναι μια σπάνια περίπτωση Ελληνίδας που εμφανίζεται να διαδραματίζει τον δικό της ρόλο στην Ιστορία της Αρχαίας Ελλάδας.
Ο Λεωνίδας παντρεύτηκε την Γοργώ στα τέλη της δεκαετίας του -490, όταν εκείνη είχε φτάσει σε ηλικία γάμου που για τις γυναίκες της Σπάρτης ήταν στο τέλος της εφηβείας.

Η Γοργώ είναι εκείνη που είπε την διάσημη φράση "Ή ταν ή επί τας" στον Λεωνίδα, πριν εκείνος φύγει για τη μάχη των Θερμοπυλών, τονίζοντας με αυτόν τον τρόπο το εθνικό χρέος του άνδρα της και δείχνοντας το θάρρος με το οποίο αντιμετώπιζαν οι Αρχαίες Ελληνίδες, ως σύζυγοι ή ως μητέρες, την προοπτική να χάσουν τους άνδρες συγγενείς τους για την πατρίδα.
Επίσης η Γοργώ θεωρώντας αναπόφευκτο τον θάνατο του Λεωνίδα στη μάχη, τον ρώτησε τι έπρεπε να κάνει και εκείνος της απάντησε: "Να παντρευτείς έναν καλό άνδρα και να γεννήσεις καλά παιδιά".
Το -500, όταν η Γοργώ ήταν περίπου 9 ετών, ο πατέρας της επέστρεψε στο σπίτι συνοδευόμενος από έναν ξένο, τον Αρισταγόρα από την Μίλητο. Ο Αρισταγόρας είχε πάει στην Σπάρτη για να προσπαθήσει να πείσει τον Κλεομένη να υποστηρίξει την σχεδιαζόμενη επανάσταση των ιωνικών και των άλλων Ελληνικών πόλεων τις Μικράς Ασίας εναντίον του Μεγάλου Βασιλιά της Περσίας, Δαρείου Α'. Ο Κλεομένης όμως αρνήθηκε την πρότασή του, επειδή δεν ήθελε να στείλει τον σπαρτιατικό στρατό στην ενδοχώρα της Μικράς Ασίας μακριά από τα πάτρια εδάφη, λέγοντας στον Αρισταγόρα να εγκαταλείψει την Σπάρτη πριν από τη δύση του ήλιου.
Ο Μιλήσιος τότε, πρόσφερε στον βασιλιά δέκα τάλαντα. Τότε παρενέβη η μικρή Γοργώ λέγοντας: "Πατέρα, αυτός ο ξένος προσπαθεί να σε διαφθείρει".
Το περιστατικό αυτό το οποίο περιγράφει ο Ηρόδοτος, δείχνει ότι η Γοργώ ήταν, παρά το νεαρό της ηλικίας της, μια συνετή δύναμη πίσω από τον θρόνο.
Δεκαπέντε περίπου χρόνια μετά από το παραπάνω περιστατικό, όταν ο Κλεομένης είχε πια πεθάνει, η Γοργώ εμφανίζεται να παρεμβαίνει για δεύτερη φορά και με πολύ πιο καθοριστικό τρόπο στην ιστορία της Σπάρτης και της Ελλάδας. Η Γοργώ είχε παντρευτεί τον Λεωνίδα και είχε γιο τον Πλείσταρχο, μελλοντικό βασιλιά.
Τότε ένας αγγελιοφόρος έφτασε στην Σπάρτη μεταφέροντας δύο φαινομενικά άγραφες ξύλινες πινακίδες που ήταν καλυμμένες με κερί και δίπλωναν η μία πάνω στην άλλη. Κανείς από όσους τις είδαν δεν μπόρεσε να μαντέψει το μήνυμα που έκρυβαν οι πινακίδες εκτός από την Γοργώ, η οποία είπε ότι αν έξυναν το κερί, θα έβρισκαν ένα μήνυμα γραμμένο πάνω στο ξύλο. Πράγματι η Γοργώ είχε δίκιο και το μήνυμα των πινακίδων ήταν ιδιαίτερα σημαντικό αφού το είχε στείλει ο εξόριστος πρώην βασιλιάς Δημάρατος, για να προειδοποιήσει τους Σπαρτιάτες για την απόφαση του Ξέρξη να εκστρατεύσει εναντίον της Ελλάδας. Το γεγονός αυτό δείχνει ότι η Γοργώ ήταν μια ευφυής και οξυδερκής προσωπικότητα, που είχε την δυνατότητα να παρεμβαίνει στον δημόσιο βίο.
Ο Πλούταρχος, στο έργο του "Λακαινών Αποφθέγματα", αποδίδει στη Γοργώ κάποια αποφθέγματα που αποκαλύπτουν τη δυναμική προσωπικότητά της. Ένα από αυτά αναφέρεται στο υποτιθέμενο πρόβλημα αλκοολισμού που είχε ο πατέρας της, τον οποίο η Γοργώ προειδοποιεί ότι όσο περισσότερο κρασί πίνουν οι άνθρωποι, τόσο περισσότερο άσωτοι και εξαχρειωμένοι γίνονται. Ένα άλλο, αφορά στην περίπτωση όπου όταν ένας ξένος της πρόσφερε μια στολή με πολλά στολίδια, εκείνη των απώθησε και του είπε: "Φύγε από δω! Δεν είσαι άξιος να κάνεις ούτε ό,τι κάνουν οι γυναίκες".
Τέλος, όταν κάποια γυναίκα της Αττικής την ρώτησε: "Γιατί μόνο εσείς, οι Λάκαινες, έχετε εξουσία πάνω στους άνδρες;", η Γοργώ απάντησε: "Επειδή είμαστε και οι μόνες που γεννάμε άντρες".

Η απάντησή της δείχνει τον σημαντικό ρόλο που έπαιζαν οι Σπαρτιάτισσες ως μητέρες και ως σύζυγοι

ΠΗΓΗ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΓΟΡΓΩ. Η ΣΥΖΥΓΟΣ ΤΟΥ ΛΕΩΝΙΔΑ"

Οι ενοχλητικές χρήσεις τής γλώσσας μας

Οι 10 πιο ενοχλητικές χρήσεις τής γλώσσας μας

 

Μαθητής της πρώτης τάξης του δημοτικού προσπαθεί να σχηματίσει στον πίνακα τις πρώτες του λέξεις. ---Η χρήση της γλώσσας μας στην καθημερινή (και όχι μόνο) ζωή πολλές φορές θυμίζει μαθητικά ατοπήματα στα οποία εμπίπταμε λόγω ελλιπούς γνώσεως κανόνων της γραμματικής και του συντακτικού-----

Από την εκπομπή «Τη γλώσσα μού έδωσαν Ελληνική» που επιμελούμαι στη ΝΕΤ και που αφορά κυρίως σε ζητήματα χρήσεως τής γλώσσας μας, διεξήγαγα μιαν απλή αλλά χρήσιμη, νομίζω, έρευνα.

Την ιδέα μού έδωσε ανάλογη έρευνα τού BBC για την Αγγλική («The Top Twenty Complaints») αλλά, ακόμη περισσότερο, το πλήθος των (συμβατικών και ηλεκτρονικών) επιστολών τηλεθεατών, οι οποίοι «παραπονούνται» για διάφορες χρήσεις τής Ελληνικής, τις οποίες θεωρούν από αδόκιμες ώς λανθασμένες, ζητώντας μου να τις σχολιάσω και να συμβάλω στο να αποφεύγονται.

Ζητήθηκε, λοιπόν, από τους τηλεθεατές να επισημάνουν τις δέκα πιο ενοχλητικές γι' αυτούς χρήσεις τής Ελληνικής που μιλάμε και γράφουμε. Τι τους ενοχλεί περισσότερο.

 Τι νομίζουν ότι δεν έχει καλώς. Τι θεωρούν ότι πρέπει να αλλάξει ή να αποφεύγεται. Υπήρξε πληθώρα απαντήσεων. Ταξινομήθηκαν οι απαντήσεις, ιεραρχήθηκαν σύμφωνα με τη συχνότητά τους και έδωσαν τα εξής αποτελέσματα: 

1. Χρήση ξένων λέξεων. Οι περισσότεροι συνέκλιναν στην επισήμανση ότι πρέπει να περιορισθεί η μεγάλης εκτάσεως χρήση ξένων λέξεων, τού τύπου budget, team, panel, talk-show, gallop, e-mail, follow-up κ.τ.ό. 2. Προστακτική αορίστου με αύξηση. Να μη χρησιμοποιούνται τύποι όπως υπέγραψέ μου εδώ, απήντησέ μου γρήγορα κ.λπ. αντί υπόγραψε, απάντησε. 3. Χρήση επιρρημάτων. Ζητούν να μη λέμε τύπους όπως προηγούμενα, ενδεχόμενα, πιθανά κ.τ.ό. αντί των προηγουμένως, ενδεχομένως, πιθανώς. Επίσης ζητούν να τηρούμε στην ομιλία μας τη διαφορά ανάμεσα σε λεξιλογικά ζεύγη, όπως απλά - απλώς, άμεσα - αμέσως, έκτακτα - εκτάκτως κ.τ.ό. που διαφέρουν στη σημασία τους. 4. Θηλυκά επιθέτων σε -ης. Τους ενοχλεί να ακούν ή να διαβάζουν χρήσεις όπως τής διεθνής συνθήκης, η συνεπή υπόσχεση, η διαφανές μπλούζα κ.τ.ό. αντί τής διεθνούς, η συνεπής, η διαφανής κ.λπ. Συναφώς επισημαίνουν τη λανθασμένη χρήση τού επιρρήματος επί κεφαλής (ή επικεφαλής) ως επιθέτου, που μάλιστα κλίνεται: συνάντησαν τον επικεφαλή τής αντιπροσωπίας! 5. Σύγχυση αορίστου και ενεστώτα των συνθέτων σε -άγω και -βάλλω. Να προσέχουμε, γράφουν, να μη συγχέουμε χρήσεις όπως «πήγε στο Παρίσι να διεξαγάγει συνομιλίες» (μια φορά) με το «να διεξάγει» (πάντοτε/συχνά). Οπως και το «πρέπει να υποβάλεις αίτηση» (μια φορά) με το «να υποβάλλεις» (κάθε μήνα). 6. Το διαρρέω (πληροφορίες, ειδήσεις κ.λπ.). Αγανακτούν με τη χρήση τού διαρρέω με συμπλήρωμα (αντικείμενο): «Ο υπάλληλος διέρρευσε τις πληροφορίες» (αντί «διοχέτευσε» ή «άφησε να διαρρεύσουν»). 7. Το -ν των άρθρων. Επισημαίνουν τη χρήση τού άρθρου με -ν σε χρήσεις που δεν χρειάζεται (την χώρα, τον δάσκαλο) και, κυρίως, την παράλειψή του εκεί που χρειάζεται (τη πίστη, το πατέρα). 8. Χρήση αποθετικών (σε -μαι) ρημάτων ως παθητικών. Παραπονούνται ευλόγως ότι φράσεις όπως «οι μετοχές διαπραγματεύονται στο Χρηματιστήριο από τους επενδυτές» ή «το δέρμα επεξεργάζεται σε ειδικά εργοστάσια» δεν έχουν καλώς (θα πρέπει να λεχθεί: «είναι αντικείμενο διαπραγμάτευσης» ή «οι επενδυτές διαπραγματεύονται...» και «το δέρμα υφίσταται επεξεργασία» ή «το επεξεργάζονται»). 9. Χρήση αρσενικού τύπου μετοχής/επιθέτου αντί θηλυκών. Θεωρούν απαράδεκτες χρήσεις όπως: οι ισχύοντες διατάξεις ή επειγόντων περιπτώσεων (αντί ισχύουσες, επειγουσών). 10. Την αντικατάσταση τού ως από το σαν σε όλες τις χρήσεις: Μιλάει σαν ειδικός - Μιλάει ως ειδικός. Οι χρήσεις αυτές διαφέρουν σημασιολογικά. Το «μιλάει ως ειδικός» σημαίνει ότι είναι πράγματι ειδικός, ενώ το «μιλάει σαν ειδικός» σημαίνει ότι μιλάει σαν να ήταν ειδικός, που δεν είναι. * Συμπεράσματα Το γενικό συμπέρασμα είναι ότι εξακολουθεί, ευτυχώς, να υπάρχει μεγάλη ευαισθησία στον Ελληνα ως προς τη χρήση τής γλώσσας, είτε γιατί έχουμε κάποιες τραυματικές εμπειρίες από το γλωσσικό, είτε κυρίως γιατί το θέμα τής γλώσσας το θεωρούμε δικό μας θέμα· θεωρούμε ότι μάς αφορά όλους. Και έτσι είναι. Αυτό φαίνεται όχι μόνο από τη συμμετοχή στην έρευνα, αλλά και από τον τρόπο που εκφράζονται οι συμμετέχοντες. Χρησιμοποιούν συχνά απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς για όσους «παραβιάζουν» αυτήν ή εκείνη τη χρήση τής γλώσσας, που θεωρούν ως σωστή. Επίσης, χωρίς να είναι ειδικοί στη γλώσσα, θίγουν περιπτώσεις από όλα τα επίπεδα τής γλώσσας: τη γραμματική, τη σύνταξη, το λεξιλόγιο (θέματα φωνητικής - η προφορά των b, d, g σε λέξεις όπως έμπορος, έντιμος, άγκυρα, όπου κατά τους κανόνες θα έπρεπε να προφέρονται έρρινα: έmbορος, έndιμος, άngυρα - δεν βρίσκονται στην πρώτη «ενοχλητική» δεκάδα). Είναι ιδιαίτερα ευαίσθητοι στη χρήση ξένων λέξεων που ζητούν να τις αποφεύγουμε. Από τις απαντήσεις είναι φανερό ότι δεν υποστηρίζουν έναν «γλωσσικό ρατσισμό» ή κάποιο κήρυγμα «γλωσσικής κάθαρσης», αλλά επιμένουν στην περιορισμένη και λελογισμένη χρήση των λέξεων. Να μη λέμε budget αντί για «προϋπολογισμός», team αντί «ομάδα», follow-up αντί «συνέχεια» κ.ο.κ. Οταν σχεδόν όλοι συγκλίνουν στην εκτίμηση ότι αυτό τους ενοχλεί και ότι αποτελεί πρόβλημα για τη χρήση τής γλώσσας, είμαστε υποχρεωμένοι να το λάβουμε υπ' όψιν, όχι φυσικά θέτοντας υπό διωγμόν κάθε ξένη λέξη (βρίθει από αυτές η γλώσσα μας), αλλά αναπτύσσοντας μεγαλύτερη ευαισθησία στις λεξιλογικές επιλογές μας με μια παράλληλη προσπάθεια των ειδικών να δηλωθούν συστηματικά οι νέοι όροι που εισέρχονται από τον χώρο τής τεχνολογίας. Εκπληξη απετέλεσε πόσο πολύ ενοχλεί ο αυξημένος τύπος προστακτικής. Πόσο ενοχλούν χρήσεις, όπως παρήγγειλε (αντί παράγγειλε), υπέγραψε (αντί υπόγραψε), κατέθεσε (αντί κατάθεσε), υπέβαλε (αντί υπόβαλε) κ.τ.ό. Μολονότι θα περίμενε κανείς ότι πρόκειται για ένα θέμα που απασχολεί ανθρώπους με λογιότερα ενδιαφέροντα, φάνηκε ότι προκαλεί το γλωσσικό αίσθημα ευρύτερα. Γραμματικές ευαισθησίες έχουν οι Ελληνες ομιλητές και σε άλλες χρήσεις που δείχνουν ότι τους ενοχλούν: α) τα επιρρήματα τού τύπου προηγούμενα (αντί προηγουμένως), ενδεχόμενα, πιθανά κ.λπ. (καταλαμβάνουν την τρίτη θέση των πρώτων δέκα)· β) η κλίση των θηλυκών επιθέτων σε -ης (τής διεθνής!, η συνεπή! κ.τ.ό.), που πράγματι γεννούν δυσκολία σε αρκετούς ομιλητές, καταλαμβάνει την τέταρτη θέση· γ) η σύγχυση στα ρήματα να/θα (διεξ)αγάγω - (διεξ)άγω τους ενοχλεί (πέμπτη στη σειρά), όπως ίσως δεν θα περίμενε κανείς, δοθέντος ότι συνιστούν κλειστή κατηγορία (είναι μόνο τα σύνθετα σε -άγω και -βάλλω)· δ) γραμματική και η (ένατη στις δέκα) επισήμανση τής χρήσης αρσενικού αντί θηλυκού σε μετοχές κυρίως αλλά και (μετοχικά) επίθετα: ισχύοντες διατάξεις! δευτερευόντων προτάσεων! Κυριαρχία, λοιπόν, τής γραμματικής, ενώ πολύ λιγότερο ενοχλεί η σύνταξη: δεν ανέχονται - καταλαμβάνει την 8η θέση - το (χρηματιστηριακό) «οι μετοχές διαπραγματεύονται στις 600 δραχμές» (ρήμα δηλ. που έχει μόνο τύπο σε -μαι, ρήμα αποθετικό, όταν λέγεται σε παθητική χρήση: αντί «οι μετοχές γίνονται αντικείμενο διαπραγμάτευσης...» ή «τις μετοχές διαπραγματεύονται οι επενδυτές...»). Επίσης θεωρούν τερατώδη τη χρήση τού διαρρέω (ως μεταβατικού ρήματος με αντικείμενο): «αυτός είναι που διαρρέει τις πληροφορίες». Το τοποθετούν στην 6η θέση. Τους απασχολούν, τέλος, και λεξιλογικά θέματα, όπως η διαφορά των επιρρημάτων που έχουν δύο τύπους, σε -α και σε -ως: έκτακτα - εκτάκτως, αδιάκριτα - αδιακρίτως, άμεσα - αμέσως κ.τ.ό. (τρίτη θέση) και η σημασιολογική διαφοροποίηση των ως και σαν (δέκατη θέση). Φωνητικές χρήσεις τού τύπου: τη πίστη, το πατέρα, τη τόλμη, το τόμο κ.λπ. ενοχλούν επίσης στον προφορικό ιδίως λόγο (έβδομη θέση). Οι παρατηρήσεις των συμπολιτών μας (από όλη την Ελλάδα, από όλες τις ηλικίες και από διαφορετικό μορφωτικό επίπεδο) πρέπει να μάς ευαισθητοποιήσουν και να μάς προβληματίσουν όλους: Εκπαίδευση, ΜΜΕ, φορείς, άτομα. Οι άδολες αυτές γλωσσικές ευαισθησίες τού κόσμου που βγήκαν από την έρευνα μπορούν γλωσσολογικά να αναλυθούν, να αιτιολογηθούν και να αξιολογηθούν. Δεν σημαίνει ότι οι κύριες αδυναμίες στη χρήση τής γλώσσας μας είναι μόνον οι δέκα αυτές. Οι ειδικοί εύκολα μπορούν να επισημάνουν πολλές άλλες πλευρές και παραμέτρους, ακόμη και να δεχθούν και να δικαιολογήσουν κάποιες από αυτές. Ωστόσο, δεν πρέπει να υποτιμάμε τη γνώμη και την ευαισθησία των απλών χρηστών τής γλώσσας μας. Και κάτι πολύ σημαντικό: Στους δύσκολους καιρούς που ζούμε είναι παρήγορο να διαπιστώνεις μια τόσο πηγαία και πολύτιμη έγνοια για τη γλώσσα μας. Ο κ. Γεώργιος Μπαμπινιώτης είναι καθηγητής Γλωσσολογίας, πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών.

http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=142476

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Οι ενοχλητικές χρήσεις τής γλώσσας μας"

Ν. Λυγερός - "Γεωστρατηγική Ελληνική ΑΟΖ". Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων. 30/05/2014

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ν. Λυγερός - "Γεωστρατηγική Ελληνική ΑΟΖ". Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων. 30/05/2014 "

ΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΘΝΙΚΟΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Τί να τους κάνουμε τους εχθρούς όταν μόνοι μας καταστρέφουμε τη χώρα μας

 

Αυτό θα μπορούσε να είναι το συμπέρασμα του γεγονότος που έφερε στη δημοσιότητα το τηλεοπτικό κανάλι ΑΝΤ1, σύμφωνα με το οποίο συνδικαλιστές στην Κέρκυρα τύπωσαν και μοίρασαν σε ξενοδοχο-υπάλληλους τις 10 εντολές για το πως μπορούν να “σαμποτάρουν” την επιχείρηση που εργάζονται. ----
Η κίνηση των κερκυραίων συνδικαλιστών έρχεται σε απάντηση των όποιων μισθλογικών προβλημάτων που οι ξενοδοχο-υπάλληλοι αντιμετωπίζουν με ορισμένους επιχειρηματίες του χώρου. Όπως ανέφερε το τηλεοπτικό κανάλι ΑΝΤ1, “Σύμφωνα με τις δέκα… εντολές οι εργαζόμενοι στα τουριστικά καταλύματα και τα ξενοδοχεία, πρέπει να καρφώνουν στο σωματείο, τους προϊσταμένους τους.
Να γίνουν πληροφοριοδότες για οτιδήποτε αφορά στη λειτουργία του ξενοδοχείου για να βγαίνει και το απεργιακό πρόγραμμα.
Να σταμπάρουν συγκεκριμένες περιπτώσεις συναδέλφων τους για να την πληρώνουν με το νόμισμα που τους αξίζει. Και πριν από όλα αυτά να δουλεύουν χαλαρά”.
Αυτό όμως που προφανώς οι συνδικαλιστές δεν σκέφτηκαν είναι η γενικότερη δυσφήμιση του νησιού εξαιτίας των πρωτοβουλιών τους, αφού εκτός από τα ξενοδοχεία “ζημιά” θα καταγράψει και ολόκληρος ο τουριστικός κλάδος του νησιού δηλ. καταστήματα, εστιατόρια, κέντρα διασκεδάσεως κλπ. Ξεχνούν προφανώς οι “αγωνιστές και υπερασπιστές” των εργασιακών δικαιωμάτων των ξενοδοχο-υπαλλήλων, ότι ο τουρισμός είναι ένα σύνθετο προιόν το οποίο ξεκινά από τις υποδομές εισόδου του τουρίστα στον τόπο που επέλεξε να ξεκουραστεί και συνεχίζεται με τις υποδομές και την ποιότητα των υπηρεσιών στα ξενοδοχεία, εστιατόρια και στα κέντρα διασκεδάσεως.
Επομένως εαν ένας κρίκος σπάσει και στην περίπτωση αυτή οι ξενοδοχειακές υπηρεσίες, σύμφωνα με τις υποδείξεις των “πεφωτισμένων” συνδικαλιστών, θα ακολουθήσουν και οι υπόλοιποι τομείς της τουριστικής βιομηχανίας οδηγώντας το νησί των Φαιάκων σε μαρασμό, αφού οι τουρίστες πολύ απλά θα επιλέγουν στο μέλλον άλλους προορισμούς.
 Όπως δήλωσε ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ιδιοκτητών Τουριστικών Καταλυμάτων Κέρκυρας, Κωνσταντίνος Μπρεντάνος «οι εργαζόμενοι έχουν δικαίωμα να διεκδικήσουν τα χρήματά τους. Αλλά δεν επιτρέπεται να στρέφεται ο αγώνας εναντίον των τουριστών. Διότι ένας τέτοιος αγώνας είναι εναντίον των τουριστών». Η προσπάθεια των συνδικαλιστών να “σαμποτάρουν” το τουριστικό προιόν του τόπου όπου ζούν και από το οποίο χιλιάδες οικογένειες περιμένουν να κερδίσουν τα χρήματα με τα οποία θα καλύψουν τα έξοδα για την επιβίωση τους, εαν δεν είναι ένα ακόμη δείγμα τυφλής ιδεολογικής προσέγγισης ενός κατα τα άλλα σοβαρού θέματος, επιβεβαιώνει τον μυωπικό τρόπο με τον οποίο ο συνδικαλισμός αντιμετωπίζει τα προβλήματα των εργαζομένων στην Ελλάδα.
Διότι ποιό θα ήταν το όφελος για ένα εργαζομένο που διεκδικεί το μισθό του εαν η εταιρεία που εργάζεται τελικά έκλεινε εξαιτίας των υπονομευτικών πραξεών του.
 Δεν διδάχτηκαν τελικά τίποτα οι συνδικαλιστές από την πολιτική που εφάρμοσαν στην περίπτωση της Χαλυβουργικής, όπου το υψηλό κόστος της ενέργειας μαζί με 9 μήνες απεργιών οδήγησε στο κλείσιμο του εργοστασίου και στην απώλεια του συνόλου των θεσεων εργασίας.
Με ποιό τρόπο πιστεύουν οι υπερασπιστές των δικαιωμάτων των ξενοδοχο-υπαλλήλων ότι θα τους προστατεύσουν από τους “πλουτοκράτες-κεφαλαιούχους-αφεντικά”, καθιστώντας τους άνεργους, στερώντας από το νησί την ελπίδα καταστρέφοντας το μέλλον του. Αυτό πραγματικά επιθυμούν ή την βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης του κατοίκων του νησιού ή μήπως αυτή είναι η πρόφαση για κάποιο άλλο στόχο που έχουν στο μυαλό τους και δεν τον μοιράζονται με αυτούς που υποτίθεται προστατεύουν

http://defencenews.gr/index.php/component/content/article/118-genika/449-ti-na-tous-kanoume-tous-exthroys-oti-monoi-mas-katastrefoume-ti-xora-mas

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΘΝΙΚΟΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ"

Νέα εκστρατεία για την επιστροφη των Μαρμάρων του Παρθενώνα

inShare

Νέα εκστρατεία για την επανένωση των Μαρμάρων του Παρθενώνα

Εντατικοποίηση της προσπάθειας ώστε να επιστραφούν τα τμήματα των Γλυπτών

Η εκστρατεία έχει σκοπό τη συνέχιση και εντατικοποίηση της προσπάθειας ώστε να επιστραφούν στην Ελλάδα τα τμήματα των Γλυπτών του Παρθενώνα που βρίσκονται στο Βρετανικό Μουσείο.Η διεθνής εκστρατεία με τίτλο Return (the marbles), Restore (Parthenon), Restart (history), αποτελεί μια νέα πρωτοβουλία της Πρέσβεως Καλής Θελήσεως της Unesco, κας Μαριάννας Β. Βαρδινογιάννη.

Όπως ενημέρωσε η ίδια τους δημοσιογράφους, σήμερα κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στο Μουσείο της Ακρόπολης, η εκστρατεία - που πραγματοποιείται σε συνεργασία με το Ίδρυμα Μελίνα Μερκούρη - έχει σκοπό τη συνέχιση και εντατικοποίηση της προσπάθειας ώστε να επιστραφούν στην Ελλάδα τα τμήματα των Γλυπτών του Παρθενώνα που βρίσκονται στο Βρετανικό Μουσείο, ώστε να αποκατασταθεί η ενότητα και η ακεραιότητα των Γλυπτών του Παρθενώνα, του μεγαλύτερου μνημείου πολιτιστικής κληρονομιάς.

Παγκόσμιο ζήτημα ηθικής τάξης  και πολιτιστικής κληρονομιάς
Η πρωτοβουλία εκφράζει τη βαθιά πεποίθηση της κας Βαρδινογιάννη για την αναγκαιότητα της επανένωσης των Γλυπτών και εντάσσεται στην προσπάθεια που κάνει εδώ και πολλά χρόνια για το σκοπό αυτό. Πρόκειται για μια υπόθεση που αποτελεί εθνικό αίτημα των Ελλήνων αλλά και παγκόσμιο ζήτημα ηθικής τάξης  και πολιτιστικής κληρονομιάς.

«Για μας τα Μάρμαρα του Παρθενώνα», είχε πει κάποτε η αείμνηστη Μελίνα Μερκούρη, «είναι η περηφάνια μας , είναι οι θυσίες μας, είναι το ευγενέστερο σύμβολο τελειότητας, είναι φόρος τιμής στη δημοκρατική φιλοσοφία, είναι οι φιλοδοξίες μας και το ίδιο τ’ όνομά μας. Είναι η ουσία της ελληνικότητας!». Ενώ, μεταξύ άλλων, η κα Βαρδινογιάννη ανέφερε πως η αξέχαστη Ελληνίδα της είχε πει: «Εγώ, Μαριάννα, θα αναστηθώ όταν επιστρέψουν τα Μάρμαρα».

Η εκστρατεία 

Πρώτο βήμα της εκστρατείας είναι η διεθνής συνάντηση «Παρθενώνας, η ακεραιότητα ενός μνημείου - συμβόλου, ο ρόλος των πολιτών, μια διεθνής εκστρατεία», που θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 26 Ιουνίου στο Μουσείο της Ακρόπολης, με τη συμμετοχή Ελλήνων και ξένων ειδημόνων και ακτιβιστών σε σχέση με τα Γλυπτά του Παρθενώνα.

Δεύτερο βήμα της εκστρατείας αποτελεί η διενέργεια της πρώτης πανελλαδικής δημοσκόπησης σχετικά με τη σημασία που έχει για τον ελληνικό λαό η επιστροφή των Γλυπτών και τρίτο η κατάθεση του φακέλου με τα συμπεράσματα της συνάντησης και της δημοσκόπησης στην Unesco. Τον φάκελο θα παραδώσει η κα Βαρδινογιάννη στη γενική διευθύντρια της Unesco, Irina Bokova, στο πλαίσιο της ετήσιας συνέλευσης των Πρέσβεων Καλής θελήσεως της Unesco, η οποία θα πραγματοποιηθεί στο Παρίσι στις 30 Ιουνίου.

Τα Γλυπτά του Παρθενώνα αποτελούν κομμάτι ενός συνολικού έργου που θεωρείται παγκοσμίως, ακόμα και σήμερα, η υπέρτατη έκφραση αξιών όπως το Μέτρο και η Αρμονία, η Δημοκρατία και η Ελευθερία του λόγου, η ικανότητα του ανθρώπου για σπουδαία επιτεύγματα.
Γιώργος Σ. Κουλουβάρης
gkoul@naftemporiki.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Νέα εκστρατεία για την επιστροφη των Μαρμάρων του Παρθενώνα"