Τα Σκόπια << ανακουφίστηκαν>> ο τάφος δεν είναι τού Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Σαν ηρεμιστικό χάπι επέδρασαν οι δηλώσεις από το υπουργείο Πολιτισμού της Ελλάδας, ότι ο τεράστιος τάφος της Αμφίπολης δεν είναι του Μεγάλου Αλεξάνδρου!

Με ιδιαίτερη έμφαση η  σλαβική εφημερίδα των Σκοπίων, ‘Βέτσερ’,  αναφέρει ότι «ο Έλληνας υπουργός Πολιτισμού Κώστας Τασούλας απέκλεισε το ενδεχόμενο ο τάφος που ανακαλύφθηκε στη βόρεια Ελλάδα, στην Αμφίπολη να είναι του Μεγάλου Αλεξάνδρου», σημειώνει και συνεχίζει:

«Αν και η Κατερίνα Περιστέρη, η οποία διαχειρίζεται τις αρχαιολογικές ανασκαφές, είπε ότι ο τάφος δημιουργήθηκε στα τέλη του 4^ου αιώνα π.Χ. , που συμπίπτει με το τέλος της βασιλείας του Μακεδόνα βασιλιά, σύμφωνα με τον Τασούλα είναι ‘αδύνατο’ να έχει ταφεί εκεί ο Αλέξανδρος».

«Ο κόσμος δεν πρέπει να περιμένει οι ανασκαφές να αποκαλύψουν τα λείψανα του Μεγάλου Αλεξάνδρου», δήλωσε ο Τατούλας στην τηλεόραση, σύμφωνα με την σλαβική εφημερίδα.

Οι αρχαιολόγοι συνεχίζουν την έρευνα και έχουν φθάσει στον τέταρτο θάλαμο του τάφου, σημειώνει το δημοσίευμα των Σκοπίων.

( Σημ. Σε διευκρινιστικές δηλώσεις του, ο υπουργός Πολιτισμού, Κώστας Τασούλας,  είπε ότι η αρχαιολογική σκαπάνη θα μας πει ποιος είναι μέσα στο Τάφο και όχι ότι δεν είναι του Μεγάλου Αλεξάνδρου)

ΠΗΓΗ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Τα Σκόπια << ανακουφίστηκαν>> ο τάφος δεν είναι τού Μεγάλου Αλεξάνδρου."

Ινστιτούτο Ζεόλιθου

Του Νίκου Λυγερού
Με τα νέα δεδομένα που υπάρχουν στην Ελλάδα, είναι απαραίτητο να σκεφτούμε τη δομή και την υποδομή ενός Ινστιτούτο Ζεόλιθου, που θα αξιοποιεί τις καινοτομίες που προσφέρει ο ζεόλιθος σε διάφορους τομείς. Διότι δεν επαρκεί να αρχίσει η αξιοποίηση του ζεόλιθου πρέπει να σκεφτούμε στρατηγικά και ορθολογικά την προστιθέμενη αξία που επιτρέπει η χρήση του. Το Ινστιτούτο Ζεόλιθου πρέπει να παρέχει γνώσεις, πράγμα το οποίο μπορεί να γίνει ανάλογο με το επίπεδο σε μορφή σεμιναρίων και Masterclasses. Σε αυτό το πλαίσιο όπου λειτουργεί πρώτα το θεωρητικό, μπορούμε στη συνέχεια να έχουμε το πρακτικό σκέλος με πειράματα που έχουν είτε ερευνητικό χαρακτήρα είτε εκπαιδευτικό, έτσι ώστε να υπάρχει και ανάδραση μέσω της διαδραστικότητας. Επίσης το εργαστήριο μπορεί να ενισχυθεί με κήπους, όπου τα πειράματα μπορούν να εφαρμοστούν σε πραγματική κλίμακα. Με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να μελετήσουμε επί της ουσίας τις οργανοληπτικές ιδιότητες των προϊόντων που παράγονται μέσω του ζεόλιθου. Το ανάλογο μπορεί να γίνει στον βιομηχανικό τομέα κι ένα εργαστήριο μηχανολογικό με τον κλασικό του εξοπλισμό επαρκεί για να αναδείξει πολλές από τις εφαρμογές του ζεόλιθου ως φίλτρο και καταλυτικό στοιχείο. Ένα εργαστήριο μηχανικών θα επέτρεπε την ανάδειξη της χρήσης του ζεόλιθου στον κατασκευαστικό τομέα. Είναι επίσης σημαντικό να υπάρχει ένα εργαστήριο ικανό να παράγει προϊόντα μέσω της χημείας και της βιολογίας για την ανθρώπινη χρήση στον τομέα των καλλυντικών αλλά και της ιατρικής μέσω του πλαισίου της αποτοξίνωσης. Η γενική ιδέα είναι ότι ο ζεόλιθος μπορεί να λειτουργήσει ως μια πλατφόρμα για εφαρμογές που μπορούν να μετατρέπουν σε καινοτομίες μέσω της νοημοσύνης που δεν περιμένει από τους άλλους για να δημιουργήσει. Η πρόσβαση σε ελληνικό ζεόλιθο προσφέρει μια δυναμική που πρέπει να αξιοποιήσουμε όχι μόνο θεωρητικά αλλά και πρακτικά για να προσφέρουμε στην πατρίδα μας ένα πλαίσιο ανθεκτικότητας που βασίζεται στον ορυκτό πλούτο, αλλά και στην μεταποίησή του γιατί είναι αυτή η διαφορά που θα κάνει τη διαφορά στον τομέα της ανάκαμψης κι όχι μόνο της ανάπτυξης που δεν μπορεί να εξασφαλίσει μια αλλαγή φάσης που χρειαζόμαστε για το λαό μας.
Πηγή: http://www.lygeros.org/articles.php?n=17051&l=gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ινστιτούτο Ζεόλιθου"

1100 π.Χ : Οι Λαοί της Θάλασσας και η Ιορδανία

Νέα ευρήματα τα οποία έχουν έρθει στο φως στη γη της Ιορδανίας φέρνουν νέα στοιχεία σύνδεσης της νότιο-ανατολικής Ευρώπης, δηλαδή της Ελλάδας και της Κύπρου, με τη Μέση Ανατολή και την μεταφορά σε αυτήν πολιτιστικών στοιχείων που είχαν ανθίσει στον ελλαδικό γενικότερα χώρο της ανατολικής Μεσογείου πριν από την 1η χιλιετία π.Χ.

Σουηδοί αρχαιολόγοι με επικεφαλής τον καθηγητή Πέτερ Φίσερ, του πανεπιστημίου του Gothenburg   έχουν ανακαλύψει ένα καλοδιατηρημένο κτήριο περίπου 60 μέτρων μήκους που ανάγεται στο 1100 π.Χ. και βρίσκεται στον αρχαίο οικισμό Τελ Αμπού αλ Χαράζ. Το κτήριο είναι της εποχής μια σημαντικής μετανάστευσης.

Τα νέα ευρήματα υποστηρίζουν τη θεωρία ότι ομάδες οι λεγόμενες Λαοί της Θάλασσας μετανάστευσαν στο Τελ Αμπού αλ Χαράζ. Αυτοί οι Λαοί δεν είναι άλλοι από εκείνους που κατοικούσαν στη Νότια και Ανατολική Ευρώπη και οι οποίοι εγκαταστάθηκαν στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, στα παράλια και προς την κοιλάδα του Ιορδάνη πριν από 3.200 χρόνια.

Ο καθηγητής Φίσερ είναι κατατοπιστικός:

«Έχουμε αποδείξεις ότι ο πολιτισμός από τη σημερινή  νοτιο-ανατολική Ευρώπη εκπροσωπείται στο Τελ Αμπού αλ Χαράζ. Μια ομάδα των Λαών της Θάλασσας (όπως τους ονόμαζαν  οι λαοί της  Μέσης Ανατολής) είχαν καθαρή ευρωπαϊκή καταγωγή, ίσως οι Φιλισταίοι, που εγκαταστάθηκαν και ίδρυσαν πόλη», λέει ο Πέτερ Φίσερ.

«Έχουμε για παράδειγμα, αγγεία που βρέθηκαν στον αρχαίο οικισμό που μοιάζουν με αντίστοιχα στοιχεία από την Ελλάδα και την Κύπρο, ως προς τη μορφή και τη διακόσμηση (δηλαδή ίδια) καθώς και κυλινδρικά σταθμά αργαλειού για την παραγωγή κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων, που θα μπορούσαν να έχουν βρεθεί στην νοτιοανατολική Ευρώπη περίπου την ίδια εποχή».

Η περιοχή της Τελ Αμπού αλ Χαράζ, βρίσκεται στην Κοιλάδα του Ιορδάνη, κοντά στα σύνορα με το Ισραήλ και τη Δυτική Όχθη. Η σουηδική αποστολή έχει διερευνήσει αυτήν την πόλη, η οποία ιδρύθηκε το 3.200 π.Χ. και άκμασε για περίπου 5.000 χρόνια.

Η πρώτη ανασκαφή έγινε το 1989 και η πιο πρόσφατη το φθινόπωρο του 2013. Συνολικά έχουν γίνει 16 ανασκαφές και έχουν ολοκληρωθεί.

Ήρθαν στο φως εξαιρετικά καλά διατηρημένα λίθινα οικοδομήματα. Τα ευρήματα περιλαμβάνουν αμυντικά τείχη, κτήρια και χιλιάδες μικροαντικείμενα που έχουν παραχθεί κυρίως στην Ελλάδα.

«Αυτό που με εκπλήσσει περισσότερο είναι ότι έχουν βρεθεί τόσο πολλά αντικείμενα που έχουν κατασκευασθεί από πολύ μακριά. Αυτό πιστοποιεί ότι οι άνθρωποι βρίσκονταν σε μεγάλη επικοινωνία με τους λαούς πέρα από τη θάλασσα (Ελλάδα –Κύπρος) πριν από χιλιάδες χρόνια» είπε ο Φίσερ.

Οι επιστήμονες έχουν κάνει εντυπωσιακές ανακαλύψεις τα τρία τελευταία χρόνια, ειδικά στην διάρκεια της ανασκαφής του κτηρίου του 1100 π.Χ. όπου βρέθηκαν ολόκληρα αγγεία με σπόρους.

Εντοπίστηκαν ακόμη ευρήματα από τη Μέση Αίγυπτο που μεταφέρθηκαν στο Τελ Αμπού αλ Χαράζ τουλάχιστον το 3.100 π.Χ.

Η εξερεύνηση του κτηρίου των 60 μέτρων  που ανακαλύφθηκε το 2010 έδειξε ότι οι Φιλισταίοι κάτοικοι που ήρθαν από τη νότιο Ελλάδα ζούσαν μαζί με τους εντόπιους γύρω στο 1.100 π.Χ., ενώ η δομή παρουσιάζει στοιχεία μιας πανάρχαιας πόλης.

Ο Φίσερ είναι καταλυτικός: 

«Ένα από τα συμπεράσματά μας, μετά τις ανασκαφές αυτές, είναι ότι η ‘ιορδανική κουλτούρα’ είναι σαφώς ενταγμένη στο μεσογειακό πολιτισμό, παρά του ότι η χώρα δεν βρέχονταν από τη Μεσόγειο Θάλασσα. Υπήρχαν πολύ καλά οργανωμένες κοινωνίες στην περιοχή πολύ πριν από τις πυραμίδες της Αιγύπτου», δήλωσε ο Πέτερ Φίσερ.

Οι ανασκαφές στο Τελ Αμπού αλ Χαράζ χρηματοδοτήθηκαν κυρίως από τη Βασιλική Σουηδική Ακαδημία Γραμμάτων, Ιστορίας και Αρχαιολογίας.

Μέχρι σήμερα μόνο το 20 τοις εκατό της αρχαία πόλης έχει έρθει στο φως, μόνο τα άνω στρώματα, γράφει το σημείωμα του πανεπιστημίου Gothenburg.

ΠΗΓΗ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "1100 π.Χ : Οι Λαοί της Θάλασσας και η Ιορδανία"

Ο έρωτας στην Αρχαία Ελλάδα

Σύμφωνα με έναν μύθο, ο Έρωτας ήταν γιος της Αφροδίτης. Σε κάποιες παραστάσεις η Αφροδίτη απεικονίζεται -μεταξύ άλλων - να τον θηλάζει, να τον αγκαλιάζει, να τον φιλά, να τον μαλώνει για τις σκανδαλιές του και ο Πλούταρχος επιβεβαιώνει αυτή τη σχέση!


Το όνομα του έρωτα συνδέεται με την γονιμότητα και με την φύση, πάνω στην οποία απεικονίζεται να κυριαρχεί. Συνήθως παριστάνεται με φτερά, οπλισμένος με τόξο και φαρέτρα. Τα βέλη του κανένας δεν δύναται να τα αποφύγει και μπορεί να αποβούν μοιραία. Κάνει συντροφιά με τις Μούσες, αγαπά τον χορό, την Ποίηση, την Μουσική. Στα Ελληνιστικά χρόνια συνυπήρχαν στον έρωτα ο Απόλλων και ο Διόνυσος. Σε αυτά τα χρόνια ο έρωτας αλλάζει πρόσωπα και προσωπεία, επιδεικνύει θεατρικότητα.


Σε κάποιες παραστάσεις απεικονίζεται ως ηνίοχος αρμάτων ή σε άλλες αθλητικές δραστηριότητες,
όπως πάλη, πυγμαχία, λαμπαδηδρομία. Ο Πλάτωνας του αφιερώνει τους δύο υπέροχους διαλόγους του <Συμπόσιο> και <Φαίδρο>. Ο Έρωτας στοχεύει στην αθανασία, την σωματική και την πνευματική. Ο λατίνος Απουλήιος σε ένα αλληγορικό διήγημά του εξιστορεί τα βάσανα του δίδυμου έρωτα-ψυχής, μέχρι η δεύτερη τελικά να αποκτήσει την αθανασία.

Ο Έρωτας στην αρχαία Ελλάδα συναντάται και με την αγοραία μορφή του. Μάλιστα ο Σόλων με την νομοθετική του μεταρρύθμιση φέρεται να καθιέρωσε την δημόσια πορνεία.[αρχές του 6ου αιώνα]. Μάλιστα ίδρυσε και τον ναό της Πανδήμου Αφροδίτης που προστάτευε τις εκδιδόμενες γυναίκες. Υπήρχαν οι δεικτηριάδες (δηλ.οι δακτυλοδεικτούμενες πόρνες), οι λεωφόροι(οι φθηνές γυναίκες που ψάρευαν πελάτες στο δρόμο), οι χαμαιτύπαι (επειδή συνευρίσκονταν κατάχαμα στο έδαφος), οι πόρνες των καπηλειών, των πανδοχείων κ.α. Από την άλλη υπήρχαν και οι καλλιεργημένες εταίρες που αποτελούσαν ιδανικές συντρόφους ενός άνδρα και προσφέρονταν όχι μόνο για έρωτα, αλλά και για συζήτηση. Αρκετές εταίρες συνδέθηκαν με σπουδαίους άνδρες τους οποίους γοήτευσαν, όπως η Ασπασία με τον Περικλή, η Φρύνη με τον γλύπτη Πραξιτέλη, η Λαΐς με τον Ζωγράφο Απελλή και η Γλυκέρα με τον ποιητή Μένανδρο.

Παιδεραστία: είναι όρος που σήμερα είναι επιφορτισμένος αρνητικά. Στην Αρχαιότητα όμως η παιδεραστία αποτελούσε έναν θεσμό που αφορούσε μόνο στους ελεύθερους πολίτες, που ήταν αφενός κοινωνικά αναγνωρισμένος και αφετέρου νομικά επιτρεπτός σε όλο τον ελληνικό κόσμο, όχι μόνο στην Αθήνα. Η παιδεραστική σχέση αφορούσε στην ψυχοπνευματική σχέση ενός ενήλικου έμπειρου άνδρα, του Εραστή, με έναν νεαρό(12-17 ετών),τον Ερωμένο. Επρόκειτο για ένα είδος παιδαγωγικού έρωτα, αφού ο εραστής-δάσκαλος στόχευε στην διαμόρφωση του ήθους και την καλλιέργεια της ψυχής του νεαρού που τον είχε γοητεύσει...

Οι Αρχαίοι λάτρευαν το γυμνό αντρικό σώμα και ήταν εξοικειωμένοι με αυτό. Οι παλαίστρες και τα γυμναστήρια ήταν χώροι που ευνοούσαν τη ερωτική προσέγγιση υποψήφιων εραστών και ερωμένων, αφού εκεί σύχναζαν οι άνδρες κάθε ηλικίας, οι νέοι για να μορφωθούν, οι άνδρες για να κρατηθούν σε καλή φυσική κατάσταση ,οι πιο μεγάλοι για να θαυμάσουν ή να σχολιάσουν ωραία σώματα.

Σε κάποιες παραστάσεις στην αγγειογραφία η σεξουαλικότητα των εραστών εκφράζεται με τη στάση του διαμηρίζειν: οι δυο μορφές στέκονται αντικριστά και ο εραστής ολοκληρώνει ανάμεσα στους μηρούς του ερωμένου. Απ΄ την άλλη, σπάνια συναντάμε απεικόνιση της πρωκτικής συνουσίας (στάση του πυγίζειν).Φαίνεται από τα αρχαία κείμενα πως θεωρούσαν υποτιμητική για τον παθητικό δέκτη αυτήν τη στάση. Στις Θεσμοφοριάζουσες και τις Νεφέλες του Αριστοφάνη συναντούμε λέξεις(καταπύγων και ευρύπρωκτος) που αποτελούσαν ταπεινωτικούς χαρακτηρισμούς που οφείλονταν στην εξής αντίληψη: όταν ο άνδρας συμπεριφέρεται θηλυπρεπώς υποτασσόμενος σε έναν άλλο άνδρα κατεβαίνει στο επιπεδο της γυναίκας.

Σκηνές έντονης σεξουαλικότητας εντοπίζονται σε αγγεία της ύστερης αρχαϊκής περιόδου (τέλη 6ου-αρχές 5ου αιώνα).Σε αυτές συμμετέχουν Σάτυροι, Σειληνοι και Μαινάδες, μέλη του διονυσιακού θιάσου και προσωποποιήσεις του οργιαστικού πνεύματος. Στην αττική αγγειογραφία συναντάμε και παραστάσεις με άνδρες που σοδομίζουν ζώα (όνους, ελάφια, αίγες) ή ζωόμορφα όντα (Σφίγγες), χωρίς να είναι σαφές αν πρόκειται για χιουμοριστικές σκηνές ή απεικόνιση της πραγματικότητας.

Tέλος, η έννοια της γονιμότητας υπήρξε έντονα διαδεδομένη κατά την αρχαιότητα. Η ιδέα αυτής εκφράζεται και δηλώνεται ποικιλότροπα, για παράδειγμα την παράσταση μιας γυναίκας με τονισμένες καμπύλες και μεγάλα στήθη, που κρατά ή θηλάζει ένα βρέφος, την απεικόνιση καρπών ή των γεννητικών οργάνων. Με αυτήν συνδέονται και οι Σάτυροι που συμβόλιζαν τις πρωταρχικές δυνάμεις της φύσης, αλλά και ο ιθυφαλλικός Πρίαπος (γιος της Αφροδίτης και του Διονύσου) που προβάλλει τον τεράστιο φαλλό του ως σύμβολο ευγονίας και αφθονίας.Ο φαλλός ως οργανοα αναπαραγωγής και γονιμότητας συνδέθηκε με την λατρεία κάποιων θεοτήτων, όπως του Διονύσου, της Δήμητρας και της Αφροδίτης. Στις Διονυσιακές γιορτές που καλούνται Φαλληφόρια οι λατρευτές περιέφεραν τεράστια ξύλινα ομοιώματα φαλλών και τραγουδούσαν σκωπτικά και άσεμνα άσματα από τα οποία προήλθε η κωμωδία.

ΠΗΓΗ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ο έρωτας στην Αρχαία Ελλάδα"

Φάρμακα με συνταγή από την Οδύσσεια του Ομήρου

by ellas

ΑΝΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΟΣ «ΘΗΣΑΥΡΟΣ»

Διαθέτουμε ως χώρα το 40% των φαρμακευτικών φυτών της Ευρώπης. Και όμως, δεν παράγουμε ούτε εξάγουμε κανένα φυτικό σκεύασμα.

Η μόνη παραγωγή αφορά αρωματικά φυτά, αλλά γίνεται σε μικρή κλίμακα (0,05% της καλλιεργήσιμης έκτασης). Με 700 ιθαγενή φυτά, η Ελλάδα έχει τεράστιες προοπτικές ανάπτυξης και θα μπορούσε να πρωταγωνιστήσει σε μία αγορά που γνωρίζει μεγάλη αύξηση. Παρά την πλούσια και γνωστή από την εποχή του Ιπποκράτη χλωρίδα, η χώρα μας δεν περιλαμβάνεται καν στον ευρωπαϊκό χάρτη εξαγωγής φαρμακευτικών φυτών με… συνταγή από την Οδύσσεια.

Τα παραπάνω αναφέρθηκαν, μεταξύ άλλων, χθες σε ημερίδα που διοργάνωσαν οΕθνικός Οργανισμός Φαρμάκων (ΕΟΦ) και το Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο της Αθήνας, με θέμα «Τα αρωματικά και φαρμακευτικά φυτά ως μοχλός αέναης ανάπτυξης της χώρας».

Ο πρόεδρος του Οργανισμού, κ. Δημήτρης Λιντζέρης, υπογράμμισε ότι η ανάπτυξη της χώρας θα μπορούσε να στηριχθεί στα συγκριτικά πλεονεκτήματα που διαθέτει, μεταξύ των οποίων και η σύνδεση της επιστημονικής έρευνας με τους καρπούς της γης.

Η χώρα μας -είπε- έχει τη δυνατότητα να αναπτύξει πρωταγωνιστικό ρόλο σε αυτή την παρασκευή φυτικών εκχυλισμάτων με φυτικές προδιαγραφές, φαρμάκων φυτικής προέλευσης, καλλυντικών και συμπληρωμάτων διατροφής.

Σύμφωνα με τον κ. Λιντζέρη, ο ΕΟΦ στοχεύει στην ενδυνάμωση των ερευνητικών προγραμμάτων και στη διασφάλιση της συνεργασίας δημόσιων και ιδιωτικών φορέων. Στοχεύει, επίσης, να αναδείξει τη χρησιμότητα των προϊόντων αυτών σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο.

Οι ομιλητές της ημερίδας έκαναν λόγο για μία χαμένη επενδυτική ευκαιρία από την πλευρά της Ελλάδας, με δεδομένο ότι τα φαρμακευτικά φυτά έχουν ζήτηση σε αναδυόμενες και μεγάλες αγορές, όπως η Ρωσία, η Κίνα και η Ινδία.

Τον εθνικό μας θησαυρό, όμως, εκμεταλλεύονται τρίτες χώρες. Ανέφεραν χαρακτηριστικά ότι η αστυνομία συνέλαβε πρόσφατα ομάδα Αλβανών στα βουνά της Ηπείρου και κατάσχεσε 4,5 τόνους τσάι του βουνού.

Ο πρόεδρος του ΕΟΦ τόνισε ότι η Αλβανία είναι η τρίτη ευρωπαϊκή χώρα σε εξαγωγές φαρμακευτικών φυτών, μετά τη Γερμανία και τη Βουλγαρία. Την ίδια ώρα, η χώρα μας, με την πλουσιότερη χλωρίδα φαρμακευτικών φυτών, δεν περιλαμβάνεται στον συγκεκριμένο χάρτη.

Φυτικές θεραπείες

Οι φυτικές θεραπείες είναι επιστημονικά αποδεκτές και σήμερα: Οι εθνικές αρχές της Κόστα Ρίκα συνήψαν συμφωνία με πολυεθνική φαρμακευτική εταιρεία, με σκοπό την εκμετάλλευση του φυτικού της πλούτου. Οι αρμόδιες αρχές της Ινδίας εκδίδουν σε ετήσια βάση δύο τόμους του «Εθνικού Συνταγολογίου», στον δεύτερο τόμο του οποίου γίνεται εκτενής αναφορά στα σκευάσματα του Ιπποκράτη και του Γαληνού. Με βάση τις αναφορές σε αρχαία ελληνικά κείμενα, φαρμακευτική εταιρεία ερευνά την πιθανότητα παρασκευής φαρμάκου κατά της νόσου Αλτσχάιμερ.

Μιλώντας στην ημερίδα, ο αναπληρωτής υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης κ. Πάρις Κουκουλόπουλος ανέφερε ότι το νέο θεσμικό πλαίσιο δημιουργεί τις προϋποθέσεις για τη δημιουργία εθνικού καταλόγου αρωματικών και φαρμακευτικών φυτών. Τόνισε, δε, ότι οι δράσεις της νέας αγροτικής πολιτικής αποτελούν «διαβατήριο» για μεγάλη ανάπτυξη του εν λόγω κλάδου.

Ο πρόεδρος του ΕΟΦ εξέφρασε την εκτίμηση ότι η Ελλάδα έχει τη δυνατότητα να αναπτύξει πρωταγωνιστικό ρόλο σε αυτή την παραγωγική δραστηριότητα. Εχει την ευκαιρία να αποτελέσει μία από τις βασικές χώρες παραγωγής πρώτης ύλης, καταλαμβάνοντας σημαντικό μερίδιο στην αγορά.

Πολυεθνική
Ερευνες για τα φάρμακα των αρχαίων

Μεγάλη πολυεθνική φαρμακοβιομηχανία έχει χρηματοδοτήσει έρευνες στο κείμενο της Οδύσσειας, με θέμα τον εντοπισμό φυτικών σκευασμάτων, ενώ οι Ινδοί κάνουν πειράματα, προκειμένου να διαπιστώσουν ποια φάρμακα του Ιπποκράτη είναι αξιοποιήσιμα σήμερα.

Στις ραψωδίες του Ομήρου υπάρχουν αναφορές σε ανδροφόρα, δηλαδή δηλητηριώδη βότανα, για οδυνήφατα φάρμακα, δηλαδή παυσίπονα, και λυγρά, δηλαδή επιβλαβή φάρμακα που επιδρούσαν στον ψυχισμό.

Η Κίρκη χρησιμοποιούσε λυγρά φάρμακα, ενώ ο Ερμής φέρεται να έδωσε τον Οδυσσέα μώλυ ως αντίδοτο στα λυγρά. Το μώλυ περιείχε μάλλον είδος κρεμμυδιού, σκόρδου, μανδραγόρα και τουλίπα. Θεωρείται ως αντιχολινεργικό αντίδοτο, το οποίο αντιμετωπίζει δηλητηρίαση από αλκαλοειδή.

Στην Οδύσσεια αναφέρεται, επίσης, το νηπενθές, το οποίο χαρακτηρίζεται ως κατευναστικό και παυσίλυπο. Προκαλούσε, προφανώς, αύξηση της σεροτονίνης.

Οι αρχαίοι Ελληνες, με βάση το πείραμα, την παρατήρηση, με κριτικό πνεύμα και επιστημονική θεώρηση, έθεσαν τη βάση των επιστημών.

Ο Ιπποκράτης

Επί των ημερών του Ιπποκράτη η Ιατρική και η Θεραπευτική παύουν να είναι θεοκρατικές. Απομακρύνονται από τη μαγεία και τη δεισιδαιμονία και αποκτούν υπόσταση ανεξάρτητης επιστήμης. Στο έργο του Ιπποκράτη αριθμούνται 336 φάρμακα.

Οι αρμόδιες αρχές της Ινδίας εκδίδουν σε ετήσια βάση δύο τόμους του «Εθνικού Συνταγολογίου», στον δεύτερο τόμο του οποίου γίνεται εκτενής αναφορά στα σκευάσματα του Ιπποκράτη και του Γαληνού. Με βάση τις αναφορές σε αρχαία ελληνικά κείμενα, φαρμακευτική εταιρεία ερευνά την πιθανότητα παρασκευής φαρμάκου κατά της νόσου Αλτσχάιμερ. [Δημήτρης Καραγιώργος.

 ethnos.gr]

ΠΗΓΗ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Φάρμακα με συνταγή από την Οδύσσεια του Ομήρου"

Πως η λέξη computer προέρχεται από τα Ελληνικά…!!

Όταν πλημμύριζε ο Νείλος στην Αρχαία Αίγυπτο, οι αγρότες που είχαν χωράφια δίπλα στο ποτάμι έχαναν τα όρια τους. Όταν βρέθηκε εκεί ο Θαλής ο Μιλήσιος να μετρήσει την μεγάλη πυραμίδα από την σκιά της, του ανέθεσαν να βρει έναν τρόπο έτσι ώστε μετά την άμπωτη να μπορούν να ξαναβρούν οι Αιγύπτιοι αγρότες τα όρια των χωραφιών τους.

Ο Θαλής έβαλε πασσάλους ανά τακτά διαστήματα στην άκρη του ποταμού κατά μήκος της ακτής. Από κάθε πάσσαλο έδεσε μακριά σχοινιά προς τα έξω, προς τα χωράφια, δηλαδή κάθετα σε διεύθυνση προς τον ποταμό. Τα σχοινιά κατά μήκος τους, ανάλογα με τις αποστάσεις έφεραν κόμβους!!! Με την βοήθεια των κόμβων μέτρησε ακριβώς τα σύνορα του κάθε αγρού αφού είχε σταθερή απόσταση από τον ποταμό.

Η μέθοδος αυτή, του να υπολογίζεις δηλαδή με ακρίβεια, ονομάστηκε «κομβέω» (=υπολογίζω, μετρώ ακριβώς με την βοήθεια κόμβων).

Αργότερα το πήραν οι Λατίνοι όπου όσοι ήξεραν να εκτελούν μαθηματικές ή αριθμητικές πράξεις, το φώναζαν δυνατά (εξού «κομπασμός»), και ο υπολογισμός σε αυτούς έγινε «combaso»ή «compasso» (υπάρχει και σήμερα όργανο στη ναυσιπλοΐα για υπολογισμό της πορείας του πλοίου κλπ.).

Έκτoτε, από το μετρώ ή υπολογίζω με ακρίβεια compaso προέκυψε η λέξη «computer»!
Στα αγγλικά άραγε πώς λέγεται το computer; Γιατί στα ελληνικά ξέρουμε!

ΠΗΓΗ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Πως η λέξη computer προέρχεται από τα Ελληνικά…!!"

Δε δημιουργείται από τα χρήματα η αρετή, αλλά από την αρετή τα χρήματα και όλα τα άλλα αγαθά των ανθρώπων

Σωκράτης: «Εγώ, Αθηναίοι, σας εκτιμώ και σας αγαπώ, αλλά θα υπακούσω στον θεό και όχι σε σας και όσο θα αναπνέω και θα έχω τη δύναμη, δε θα σταματήσω να φιλοσοφώ και να σας παρακινώ και να κάνω υποδείξεις σε όποιον από σας τύχει να συναντήσω, λέγοντας αυτά που συνηθίζω:..

«Άνθρωπε σπουδαίε, ενώ είσαι Αθηναίος, πολίτης της μεγαλύτερης και της πιο φημισμένης πόλης για τη σοφία και την ισχύ της, δεν ντρέπεσαι από τη μια να πασχίζεις να αποκτήσεις όσο γίνεται περισσότερα χρήματα, φήμη και τιμές, ενώ από την άλλη για τη φρόνηση και την αλήθεια και το πώς η ψυχή σου θα γίνει όσο το δυνατόν καλύτερη ούτε φροντίζεις ούτε μεριμνάς;»

Γιατί, να το ξέρετε καλά, αυτά διατάζει ο θεός και εγώ νομίζω ότι ποτέ δεν υπήρξε μεγαλύτερο καλό για την πόλη από τη δική μου δραστηριότητα στην υπηρεσία του θεού.

Γιατί εγώ δεν κάνω τίποτε άλλο από το να τριγυρίζω και να προσπαθώ να σας πείσω όλους, νέους και γέρους, να μη φροντίζετε πρώτα από όλα και με τόσο ζήλο για το σώμα σας και τα χρήματα, αλλά για το πώς θα κάνετε την ψυχή σας όσο το δυνατόν καλύτερη.

Σας λέω ότι «δε δημιουργείται από τα χρήματα η αρετή, αλλά από την αρετή τα χρήματα και όλα τα άλλα αγαθά των ανθρώπων, και στην ιδιωτική και στη δημόσια ζωή».

………

 Γιατί, αν με σκοτώσετε, δε θα βρείτε εύκολα άλλον τέτοιο σαν και μένα, που, κυριολεκτικά, αν και ακούγεται λίγο αστείο, τοποθετήθηκε από τον θεό στην πόλη όπως μία αλογόμυγα πάνω σε άλογο μεγαλόσωμο και καθαρόαιμο, νωθρό όμως εξαιτίας του όγκου του, που του χρειάζεται μία αλογόμυγα να το ξυπνάει.

Σαν κάτι τέτοιο μου φαίνεται πως ο θεός με έβαλε στην πόλη για να μη σταματάω όλη μέρα να ξυπνάω και να διαφωτίζω και να επιπλήττω τον καθένα σας, πηγαίνοντας να καθίσω δίπλα του, όπου και αν πάει…»

(Πλάτων, Ἀπολογία Σωκράτους, 29d – 30a-b-30d – 31a)

ΠΗΓΗ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Δε δημιουργείται από τα χρήματα η αρετή, αλλά από την αρετή τα χρήματα και όλα τα άλλα αγαθά των ανθρώπων"

Η ομηρική Ιθάκη και ΤΟ ΠΑΛΑΤΙ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΈΑ

  ΤΟ ΠΑΛΑΤΙ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΈΑ -ΑΝΑΣΚΑΦΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ 

Η ομηρική Ιθάκη είναι ένα θέμα που έχει απασχολήσει περισσότερο από έναν αιώνα πάρα πολλούς επιστήμονες. Aλλοι την τοποθετούν στην Ιθάκη, άλλοι στην Κεφαλονιά, ο Ντέρπεφελντ στη Λευκάδα, κάποιοι άλλοι στο νησάκι Ερεικούσα κοντά στην Κέρκυρα.

Η ΕΊΣΟΔΟΣ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ 

ΑΝΑΣΚΑΦΕΣ ΤΟΥ ΝΤΕΡΠΕΦΕΛΝΤ ΣΤΗΝ ΛΕΥΚΑΔΑ

Ανάμεσα σε αυτούς που αναζήτησαν τις αποδείξεις για την ύπαρξη της ομηρικής Ιθάκης ήταν, για παράδειγμα, ο Σλήμαν, ενώ τα τελευταία χρόνια επιστημονικές αποστολές έκαναν ανασκαφικά προγράμματα στην Ιθάκη, αναζητώντας ίχνη του ομηρικού ήρωα.

ΑΝΑΣΚΑΦΕΣ -Ο ΧΩΡΟΣ ΤΟΥ ΠΑΛΑΤΙΟΥ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ

«Σύμφωνα με τα έως σήμερα στοιχεία, κινητά και ακίνητα, που είναι ιδιαίτερα σοβαρά, και με κάθε επιστημονική επιφύλαξη, πιστεύουμε ότι βρισκόμαστε μπροστά στο Ανάκτορο του Οδυσσέα και της Πηνελόπης, το μόνο από τα ανάκτορα των Ομηρικών Επών, που δεν έχει ανακαλυφθεί», δήλωσε ο ομότιμος καθηγητής Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, Θανάσης Παπαδόπουλος, ο οποίος μαζί με τη σύζυγό του Λίτσα Κοντορλή- Παπαδοπούλου, συνταξιούχο αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, παρουσίασαν στις 20 Αυγούστου την επιστημονική τους ανακάλυψη σε συνέδριο στην Ιθάκη.

Η επιστημονική κοινότητα αρνείται να μιλήσει και να σχολιάσει τα ευρήματα της κυρίας Κοντορλή στην Ιθάκη. Το ίδιο και το υπουργείο Πολιτισμού.

Σε επικοινωνία με τον κ. Παπαδόπουλο, πληροφορηθήκαμε ότι, κατά καιρούς, στην ανασκαφή στην περιοχή Αγιος Αθανάσιος στη βόρεια Ιθάκη (έχουν ανασκαφεί περίπου δέκα από τα 25 στρέμματα της απαλλοτριωμένης περιοχής) έχει έρθει στο φως «κτιριακό σύμπλεγμα σε δύο επίπεδα τα οποία επικοινωνούν με κλιμακοστάσια, στις διαστάσεις της Τίρυνθας και της Πύλου.

Στο κάτω άνδηρο βρίσκεται ένα τριμερές οικοδόμημα τύπου μεγάρου (23μ. Χ 11μ. πλάτος) με λαξευμένο κλιμακοστάσιο. Ανατολικά του συγκροτήματος, στα 50 μέτρα υπάρχει μια υπόγεια τυκτή κρήνη. Είναι χτισμένη με τον εκφορικό τρόπο, όπως στην Τίρυνθα και στις Μυκήνες, οι οποίες κατασκευάζονταν έτσι ώστε η περιοχή να έχει ύδρευση και τον καιρό του πολέμου. Σύμφωνα με τον ομότιμο καθηγητή υδρολογίας του Πανεπιστημίου του Μονάχου, Γιοστ Κνάουστ, η τυκτή κρήνη χρονολογείται στον 13ο αιώνα π.Χ.».

Ο ΧΩΡΟΣ ΤΩΝ ΑΝΑΣΚΑΦΩΝ

ΑΠΟ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΑΥΤΟ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΔΕΙ ΤΡΕΙΣ ΘΑΛΑΣΣΕΣ ΟΠΩΣ ΚΑΙ Ο ΟΜΗΡΟΣ ΑΝΑΦΕΡΕΙ.

ΜΕΡΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΘΕΑ  ,ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΛΑΤΙ 

Εργαστήρι

«Μέσα στα χρόνια βρέθηκαν ακόμα ένα εργαστήρι μεταλλοτεχνίας για χαλκό και σίδηρο και δίπλα ένας σπασμένος λουτήρας- ασάμινθος, όπως το αναφέρει ο Ομηρος- εκεί όπου μάλλον ήταν το λουτρό. Επίσης, ένα μεγάλο ταφικό μνημείο που περιείχε δύο κρανία ταύρων, προφανώς από θυσία, ενώ στον ταφικό περίβολο βρέθηκε κιβωτιόσχημος τάφος που πρέπει να είναι προϊστορικός. Τέλος σώζεται τμήμα από το κυκλώπειο τείχος».

Σύμφωνα με τον καθηγητή κ. Παπαδόπουλο, ανάμεσα στα κινητά ευρήματα, ανακαλύφθηκαν και κάποια που χρονολογούνται στη μυκηναϊκή εποχή, αλλά υπάρχουν και ευρήματα «υστερότερων εποχών, γιατί η περιοχή κατοικήθηκε διαχρονικά μέχρι τα ρωμαϊκά χρόνια. Οι επόμενοι καθάριζαν τους προηγούμενους. Ο χώρος ήταν απροστάτευτος, άφρακτος, καλλιεργούνταν, έμπαιναν αρχαιοκάπηλοι και πρέπει να έχει γίνει μεγάλη καταστροφή».

Όταν ζητήσαμε από τον κ. Παπαδόπουλο να μας παραθέσει χωρία του Ομήρου που να ταυτοποιούν ότι πρόκειται για το ανάκτορο του Οδυσσέα, μας απάντησε: «Ψάξτε. Δεν μπορώ να τα θυμάμαι απέξω. Τα γράφει όλα ο Ομηρος».

Η Τοπική Αυτοδιοίκηση 

Οι επιστήμονες μπορεί να έχουν ενστάσεις, η τοπική αυτοδιοίκηση όμως έχει αποφασίσει. «Είμαι βέβαιος πως πρόκειται για το Ανάκτορο του Οδυσσέα» μας είπε ο δήμαρχος Ιθάκης, Γιώργος Βασιλόπουλος. «Ακούγοντας την ανακοίνωση, διαπίστωσα ότι τα ευρήματα βεβαιώνουν πως πρόκειται για το μυκηναϊκό άστυ. Είμαι δε σίγουρος ότι το ανάκτορο βρίσκεται στην Ιθάκη για δύο λόγους. Το όνομά της δεν έχει αλλάξει από τα προϊστορικά χρόνια, ενώ εδώ έχει βρεθεί το μοναδικό λατρευτικό σπήλαιο στη θάλασσα. Δεν υπάρχει κάτι ανάλογο στο Ιόνιο».

ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΠΑΛΑΤΙΟΥ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ 

Ο επί εικοσαετίας πρώην δήμαρχος Ιθάκης, Σπύρος Αρσένης, δήλωσε στο ΑΠΕ - ΜΠΕ ότι «πρόκειται για μια από τις σημαντικότερες ανακαλύψεις για την ελληνική, και όχι μόνον, αρχαιολογία, καθώς ο Οδυσσέας αποτελεί εμβληματική μορφή για την παγκόσμια κοινότητα, τα μέλη της οποίας τον γνωρίζουν από τα μαθητικά τους χρόνια».

Σε μια από τις σημαντικότερες αρχαιολογικές ανακαλύψεις των τελευταίων δεκαετιών εκτιμούν ότι βρίσκονται δύο Έλληνες αρχαιολόγοι από το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, που τα τελευταία 16 χρόνια ανασκάπτουν την περιοχή Αγ. Αθανάσιος στην Ιθάκη.«Σύμφωνα με τα έως σήμερα στοιχεία, κινητά και ακίνητα, που είναι ιδιαίτερα σοβαρά, και με κάθε επιστημονική επιφύλαξη, πιστεύουμε ότι βρισκόμαστε μπροστά στο Ανάκτορο του Οδυσσέα και της Πηνελόπης, το μόνο από τα Ανάκτορα των Ομηρικών Επών, που δεν έχει ανακαλυφθεί», δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο καθηγητής Αρχαιολογίας, Θανάσης Παπαδόπουλος, ο οποίος μαζί με τη συζυγό του, Λίτσα Κοντορλή, αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων παρουσίασαν στις 20 Αυγούστου την επιστημονική τους ανακάλυψη.

Πρόκειται για ένα μέγαρο τριών επιπέδων με κλιμακοστάσιο λαξευμένο στον βράχο και μέσα σε αυτό υπολείμματα μυκηναϊκής κεραμικής. Ένα ακόμα σημαντικό εύρημα είναι μια κρήνη, που τοποθετείται στον 13ο αιώνα π.Χ, περίοδο κατά την οποία έζησε ο Οδυσσέας. Αντίστοιχες κρήνες ήρθαν στο φως στην Ακρόπολη των Μυκηνών και την Τίρυνθα.

«Πιστεύουμε ότι με τα ευρήματα, που έχουμε, τεκμηριώνουμε με επιστημονικό τρόπο την παράδοση, που αναφέρεται από τον Όμηρο και οι περιγραφές που γίνονται ταιριάζουν, παρά τις καταστροφές που έχουν υποστεί, γιατί πρώτον, η περιοχή κατοικήθηκε και χάθηκαν πολύτιμα στοιχεία και δευτερευόντως επειδή ο χώρος ήταν άφρακτος με αποτέλεσμα περίεργοι περιπατητές να εισβάλλουν σε αυτόν καθημερινά».

 

Ο κ. Παπαδόπουλος ζητεί την φροντίδα της Πολιτείας και του Υπουργείου Πολιτισμού, προκειμένου να συνεχισθεί η ανασκαφή, αλλά να γίνει και η περίφραξη του χώρου.
Σημειώνεται ότι πριν από τέσσερα χρόνια, τον Νοέμβριο του 2006, ήρθε στο φώς ένα σημαντικό εύρημα από την Ιθάκη. Επρόκειτο για πινακίδα, στην οποία γίνεται αναφορά σε ένα από τα επεισόδια της Οδύσσειας. Το εύρημα παρουσιάστηκε σε γερμανικό έγκριτο αρχαιολογικό έντυπο (ΚΑDMOS). Πρόκειται για την απεικόνιση πλοίου με τον Οδυσσέα, δεμένο στο κατάρτι, και τερατόμορφα σχέδια, μια τρίαινα και σημάδια γραφής Γραμμικής Α. Την επιστημονική δημοσίευση συνυπογράφουν δύο Έλληνες αρχαιολόγοι με τον ειδικό σε θέματα επιγραφικής Βρετανό Τζ. Οουενς.

Η περιοχή Αγ. Αθανασίου, στην οποία γίνονται ανασκαφές είναι έκτασης 25 στρεμμάτων και είναι απαλλοτριωμένη με απόφαση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου. Προσφάτως, μάλιστα, το Νομαρχιακό Συμβούλιο Ιθάκης ενέκρινε για το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων χρηματοδότηση 115.000 ευρώ, προκειμένου να συνεχισθεί η αρχαιολογική έρευνα.

Ο επί εικοσαετίας πρώην δήμαρχος Ιθάκης, Σπύρος Αρσένης, δήλωσε στο ΑΠΕ – ΜΠΕ ότι «πρόκειται για μια από τις σημαντικότερες ανακαλύψεις για την ελληνική, και όχι μόνον, αρχαιολογία, καθώς ο Οδυσσέας αποτελεί εμβληματική μορφή για την παγκόσμια κοινότητα, τα μέλη της οποίας τον γνωρίζουν από τα μαθητικά τους χρόνια».Από την πλευρά του Υπουργείου Πολιτισμού δεν διατυπώθηκε σχόλιο για το θέμα.

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΜΝΗΜΕΙΑ

Η Ιθάκη κατοικήθηκε από την Νεολιθική περίοδο (4000 - 3000 π.Χ.) και από την Πρωτοελλαδική Περίοδο (3000 - 2000 π.Χ.) υπήρχαν οργανωμένοι οικισμοί στο νησί, όπως μαρτυρούν τα ερείπια συνοικισμού, δρόμων και τειχών στην περιοχή των Πηλικάτων καθώς και τα ευρήματα στην Σπηλιά του Λοίζου.

ΕΥΡΗΜΑΤΑ ΜΥΚΗΝΑΪΚΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΣΚΑΦΗ

Η προέλευση των πρώτων κατοίκων του νησιού παραμένει άγνωστη.
Αρχικά, οι κάτοικοι του νησιού ήταν συγκεντρωμένοι στο βόρειο τμήμα του νησιού και αργότερα, γύρω στο 1500 π.Χ., απλώνονται ως το κεντρικό τμήμα, γύρω από το Βαθύ.

ΜΕΡΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ  ΑΝΑΣΚΑΦΙΚΟ ΧΩΡΟ ΤΟΥ ΠΑΛΑΤΙΟΥ 

Αυτή η μετακίνηση σηματοδοτεί την αρχή μιας περιόδου ακμής στην ζωή του νησιού με την ίδρυση του κράτους των Κεφαλλήνων, που έχει πρωτεύουσα την Ιθάκη και περιλαμβάνει τα γύρω νησιά και μέρος της γειτονικής ηπειρωτικής ακτής.

Πόλη των Αλαλκομενών

Η Πόλη των Αλαλκομενών που βρίσκεται κοντά στον Αετό εικάζεται ότι χτίστηκε τον 8ο αιώνα π.Χ. Εδώ βρίσκεται ναός που ήταν αφιερωμένος ή στην θεά Άρτεμη ή στον αδελφό της, θεό Απόλλωνα. Τους δύο τελευταίους αιώνας έχουν γίνει κάποιες ανασκαφές στην περιοχή οι οποίες όμως δεν έχουν ολοκληρωθεί.
Παρ’ όλο που ένας σημαντικός αριθμός ευρημάτων έγινε λεία αρχαιοκαπήλων, πολλά αντικείμενα που σώθηκαν από την περιοχή
φιλοξενούνται στο μουσείο του Βαθύ και περιλαμβάνουν αγγεία, εργαλεία και νομίσματα της Μυκηναϊκής, Κορινθιακής και Δωρικής περιόδου του νησιού.
Στην ίδια περιοχή με την Πόλη των Αλαλκομενών βρίσκονται τα Κυκλώπεια Τείχη ή ‘‘Κάστρο του Οδυσσέα’’, όπως το ονομάζουν οι ντόπιοι, που χρονολογούνται τον 7ο αιώνα π.Χ.

Πηλικάτα

Ο λόφος των Πηλικάτων, κοντά στον Σταυρό, πήρε τ’ όνομά του από την οικογένεια Πήλικα που ήταν ιδιοκτήτες όλης της περιοχής. Σε αυτόν τον λόφο τοποθετείται η πόλη του Οδυσσέα.
Σύμφωνα με την περιγραφή του Ομήρου που ταιριάζει στην περιοχή το παλάτι του Οδυσσέα βρισκόταν σε σημείο που είχε θέα τρεις θάλασσες και το περιτριγύριζαν τρία βουνά.
Εξάλλου την άποψη περί της πόλης του Οδυσσέα σε αυτήν την περιοχή ενισχύουν τα ευρήματα και τα ίχνη οικισμών της Νεολιθικής Περιόδου που έφεραν στο φως οι αρχαιολόγοι.
Στα Πηλικάτα βρίσκεται το μουσείο του Σταυρού και ανασκαφές που έχουν γίνει στην περιοχή μας έχουν δώσει ευρήματα της Μυκηναϊκής και Κορινθιακής περιόδου.

ΠΗΓΗ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η ομηρική Ιθάκη και ΤΟ ΠΑΛΑΤΙ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΈΑ"