Κύπρος: Συνεχίζεται ο Γολγοθάς για τους συγγενείς των Αγνοουμένων

Πεντακόσιες οικογένειες αγνοουμένων θα μπορούσαν σήμερα να κηδέψουν τους αγαπημένους τους, και αντ' αυτού αναμένουν να τερματιστεί η διαμάχη μεταξύ της Διερευνητικής Επιτροπής Αγνοουμένων (ΔΕΑ) και του Ινστιτούτου Νευρολογίας και Γενετικής Κύπρου (ΙΝΓΚ), ώστε να ξεκινήσει και πάλι η διαδικασία ταυτοποίησης των αγνοουμένων, δηλώνει στις εφημερίδες «Σημερινή» και «Αλήθεια» ο πρόεδρος της Παγκύπριας Επιτροπής Συγγενών Αγνοουμένων Νίκος Θεοδοσίου.


Ως γνωστόν, λόγω της διαμάχης, η ΔΕΑ δεν έχει αποστείλει στο ΙΝΓΚ λείψανα για ταυτοποίηση. Ωστόσο, ορισμένοι υποστηρίζουν, σύμφωνα με πληροφορίες του ΑΠΕ ΜΠΕ ότι «μέρος της διαμάχης» είναι και ο κ. Θεοδοσίου, ο οποίος φέρεται «να συγκλίνει με τις απόψεις» του τρίτου μέλους της ΔΕΑ , του Ελβετού Χριστόφ Ζιρόντ, ενώ είχε πολύ καλές σχέσεις με τον παραιτηθέντα εκπρόσωπο της Ελληνοκυπριακής πλευράς Ηλία Γεωργιάδη. Ο τελευταίος, σύμφωνα με δημοσιεύματα, που δεν διέψευσε, περίπου έφερε "προ τετελεσμένων" με τον κ. Ζιρόντ την Κυπριακή κυβέρνηση στο θέμα της διαφοράς ΔΕΑ και ΙΝΓΚ.


«Τη διαμάχη αυτή την πληρώνουμε εμείς οι συγγενείς των αγνοουμένων. Οι πλείστοι γονείς έχουν πεθάνει, χωρίς να κηδέψουν τα παιδιά τους, ενώ οι υπόλοιποι είναι 80 με 90 χρονών», είπε ο κ. Θεοδοσίου. Και πρόσθεσε με παράπονο: «Γίνονται δυστυχώς πρώτα οι κηδείες των γονέων, αντί των παιδιών τους». Μέχρι στιγμής, ανέφερε, έχουν ταυτοποιηθεί γύρω στους 259 Ελληνοκύπριοι και γύρω στους 70 Τουρκοκύπριοι.


Ο πρόεδρος της Παγκύπριας Επιτροπής Συγγενών Αγνοουμένων τόνισε για ακόμη μια φορά την ανάγκη να δοθεί ένα τέλος στη διαμάχη που έχει ξεσπάσει μεταξύ της Διερευνητικής Επιτροπής Αγνοουμένων(ΔΕΑ) και του Ινστιτούτου Νευρολογίας και Γενετικής. «Δεν υπάρχει υπογεγραμμένο συμβόλαιο πλέον μεταξύ των δύο και κανείς δεν συμφωνεί με τους όρους του άλλου", ανέφερε ο κ. Θεοδοσίου. Όπως έγινε γνωστόν, ο εκπρόσωπος των Ηνωμένων Εθνών στη ΔΕΑ Κριστόφ Ζιρόντ έθεσε όρο που δεν περιλαμβάνεται στο συμβόλαιο, ο οποίος ζητεί όπως επικεφαλής του προγράμματος ταυτοποίησης στο Ινστιτούτο Γενετικής και Νευρολογίας να μην είναι ο Μάριος Καριόλου, διευθυντής του Ινστιτούτου.


Σχολιάζοντας τη συγκεκριμένη πληροφορία, ο Νίκος Θεοδοσίου υποστήριξε ότι ουδέποτε τα Ηνωμένα Έθνη ζήτησαν την απομάκρυνση του κ. Καριόλου, αλλά ζήτησαν ένα άτομο το οποίο θα ασχολείται αποκλειστικά με το θέμα των αγνοουμένων. «Ο κ. Καριόλου είναι παράλληλα διευθυντής του Τμήματος Δικανικής Γενετικής, το οποίο ασχολείται με πολλά προγράμματα και όχι μόνο αυτό των αγνοουμένων. Ως αποτέλεσμα των πολλών υποχρεώσεών του, ο κ. Καριόλου δεν έχει τον απαιτούμενο χρόνο για να ασχολείται μαζί μας», υποστήριξε ο Νίκος Θεοδοσίου. Πρόσθεσε ότι ο διευθυντής του Ινστιτούτου Γενετικής υποσχέθηκε στην Επιτροπή των Αγνοουμένων, πρώτα προφορικώς και ακολούθως γραπτώς στις 10 Φεβρουαρίου, ότι θα διορίσει άτομο που θα είναι πλήρως αφοσιωμένο στο θέμα των αγνοουμένων. «Ουδέποτε τήρησε αυτή την υπόσχεση», συμπλήρωσε.


Οι διαφορές που προέκυψαν μεταξύ του Ινστιτούτου Νευρολογίας και Γενετικής Κύπρου (ΙΝΓΚ) και της Διερευνητικής Επιτροπής Αγνοουμένων (ΔΕΑ) τέθηκαν πρόσφατα και υπό το μικροσκόπιο της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Προσφύγων, με βουλευτές να στρέφουν τα πυρά τους προς την κατεύθυνση των Ηνωμένων Εθνών, για τις απαράδεκτες καθυστερήσεις που παρατηρούνται στις διαδικασίες για διακρίβωση της τύχης των αγνοουμένων. Το Ινστιτούτο υποστηρίζει ότι η ΔΕΑ έχει να στείλει λείψανα για ταυτοποίηση εδώ και περίπου ένα χρόνο.


Η Πρόεδρος της Επιτροπής και βουλευτής του ΑΚΕΛ Σκεύη Κουκουμά ανέφερε ότι «παρόλο που για κάποια χρόνια οι διαδικασίες των ταυτοποιήσεων γίνονταν από το ΙΝΓΚ, χωρίς να υπάρχει το αντίστοιχο συμβόλαιο, τώρα προωθείται και ζητείται εδώ και δύο χρόνια η δυνατότητα να υπογραφεί συμβόλαιο ανάθεσης του προγράμματος στο Ινστιτούτο». Τόνισε ότι σε καμιά περίπτωση δεν θα θέλαμε να δούμε το πρόγραμμα να φεύγει από την Κύπρο.


Για «ομηρία των οστών» και «ομηρία της ηθικής», έκανε λόγο ο βουλευτής του ΔΗΣΥ Κυριάκος Χατζηγιάννης. «Τόσο τα εμπλεκόμενα ινστιτούτα όσο και οι φορείς, αλλά και η ανυπαρξία συντονισμού και ικανότητας διαχείρισης αυτών των προβλημάτων, έχουν εγκλωβίσει στα κασόνια μεγάλο αριθμό οστών, πράγμα που η Τουρκία μέχρι τώρα δεν το έχει κάνει», υπογράμμισε.


Ο βουλευτής του ΔΗΚΟ Νικόλας Παπαδόπουλος είπε ότι «τα Η.Ε. Εσκεμμένα κωλυσιεργούν και παρεμποδίζουν σκόπιμα το έργο του ΙΝΓΚ για να πάρουν τον έλεγχο του προγράμματος από τα χέρια της ε/κ πλευράς», προειδοποιώντας ότι αν γίνει κάτι τέτοιο, «θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε δύο απειλές από τα Η.Ε.: την αποχώρηση της Ειρηνευτικής Δύναμης και τον τερματισμό της διαδικασίας ταυτοποίησης των οστών των αγνοουμένων.


Η Τουρκοκύπρια εκπρόσωπος στη ΔΕΑ Γκιουλντέν Πλουμέρ Κιουτσιούκ δήλωσε ότι πρέπει να επιδεικνύεται ευαισθησία καθώς συντάσσονται ειδήσεις σχετικά με τους αγνοούμενους, διότι οι ειδήσεις αυτές προκαλούν ανησυχία στους Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους συγγενείς των αγνοουμένων και πρόσθεσε ότι συνεχίζονται οι συνομιλίες για την επίλυση του προβλήματος, που υπάρχει σχετικά με το ΙΝΓΚ με το οποίο συνεργάζεται η Επιτροπή. «Θέλουμε να λύσουμε το πρόβλημα, αλλά εάν δεν τα καταφέρουμε, θα συνεργαστούμε με άλλο Ινστιτούτο». Η κ. Κιουτσιούκ είπε πως δεν θα κάνει σχετικές δηλώσεις όσο συνεχίζονται συνομιλίες με το εργαστήριο και ότι μέχρι το τέλος της εβδομάδας θα είναι γνωστά τα αποτελέσματα του διαγωνισμού.
«Κάθε φάση της διαδικασίας εξεύρεσης αγνοουμένων είναι δύσκολη και πολύ δαπανηρή», είπε και πρόσθεσε ότι ο μεγαλύτερος χρηματοδότης της Επιτροπής Αγνοουμένων είναι η ΕΕ, η οποία δίνει κάθε χρόνο 3 εκ. ευρώ. Τα γραφεία της Επιτροπής χρηματοδοτούνται από τις δύο πλευρές, ενώ στον προϋπολογισμό συμβάλλουν με δωρεές και άλλες χώρες.

Η κ. Κιουτσιούκ είπε ότι συνεχίζονται οι εργασίες σχετικά με τους αγνοούμενους, ότι υπάρχουν τέσσερεις φάσεις, εκ των οποίων η μία είναι οι ανασκαφές, ότι υπάρχουν 8-9 ομάδες ανασκαφών, έξι στα κατεχόμενα και οι υπόλοιπες στην Ελληνοκυπριακή περιοχή . Επίσης, είπε πως η Επιτροπή Αγνοουμένων έχει συμφωνήσει για την αναζήτηση των αγνοουμένων από την περίοδο 1963-1964 και το 1974, και ότι στον επίσημο κατάλογο υπάρχουν 1.468 Ελληνοκύπριοι και 502 Τουρκοκύπριοι.
http://www.agelioforos.gr/

 http://infognomonpolitics.blogspot.com/2012/04/blog-post_3624.html#morehttp://infognomonpolitics.blogspot.com/2012/04/blog-post_3624.html#more

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Κύπρος: Συνεχίζεται ο Γολγοθάς για τους συγγενείς των Αγνοουμένων"

Η μαρτυρία του Λ. σκαλιστή για τον ρόλο του ΑΚΕΛ στο πραξικόπημα κατά του Μακαρίου το 1974

Του Λάζαρου Σκαλιστή, Πρώην Μέλους της K.E του ΑΚΕΛ 

ΤΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ της 15ης Iουλίου 1974 δεν ήτο ένα στιγμιαίο γεγονός. Προετοιμάζετο από καιρό, έχει τις ρίζες του από την πραξικοπηματική κατάληψη της εξουσίας στην Eλλάδα από τους Συνταγματάρχες την 21η Aπριλίου 1967. Ένας από τους βασικούς στόχους που ανέθεσαν στους πραξικοπηματίες, της Eλλάδας, οι Aμερικανοί κατά κύριο λόγο, ήτο η λύση του Kυπριακού να είναι τέτοια που να εξυπηρετεί τα στρατηγικά και οικονομικά τους συμφέροντα όχι μόνο στην Kύπρο αλλά σε ολόκληρη την περιοχή. Mε την άνοδο στην εξουσία των δικτατόρων της χούντας και με την καθοδήγηση και υποστήριξη των Aμερικανών άρχισαν να οργανώνονται, να ενισχύεται η δράση των χουντικών στοιχείων που στρέφονταν ενάντια στη νόμιμη κυβέρνηση του Mακαρίου, που ήτο το κύριο εμπόδιο για την εφαρμογή τέτοιας λύσης που θα ήταν αντίθετη με τα συμφέροντα του λαού. Mε πατριωτικά συνθήματα, και με πολλές υποσχέσεις, κατόρθωσαν οι χουντικοί να ιδρύσουν την EOKA B΄ που τη χρησιμοποίησαν σε παράνομες ενέργειες.

Eκείνο το διάστημα πρέπει να αναφέρουμε ότι, παρόλο που καταδίκαζε το AKEΛ την παρανομία, εν τούτοις περιοριζόταν, βασικά, φραστικά αυτή η καταγγελία, για το θεαθήναι, ενώ στην πραγματικότητα με τους υπεύθυνους της Aθήνας, της φασιστικής δικτατορίας, που ενεργούσαν, υποστήριζαν, οργάνωναν το ενδεχόμενο πραξικόπημα, έδειχναν στάση ανοχής, που ήτο σε βάρος του αγώνα του λαού μας. Θυμούμαι πολύ καλά ότι το AKEΛ εμπόδιζε το δημοσιογραφικό του όργανο, τη "Xαραυγή", να μιλά και να γράφει για τους "μαύρους" συνταγματάρχες της Aθήνας, για να μην τους προκαλούν, όπως έλεγε ο μακαρίτης Γ.Γ. του AKEΛ Παπαϊωάννου, και ο υπεύθυνος της επαγρύπνησης, μακαρίτης Γιάννης Kατσουρίδης. Eκεί που θα έγραφε η "Xαραυγή" για τους πραξικοπηματίες της Eλλάδας, έπρεπε να ήταν αρκετά προσεχτική, και παρόλες τις οδηγίες του καθοδηγητικού πυρήνα του AKEΛ, εξαιτίας της ύπαρξης γνήσιων δημοκρατικών πατριωτών συντακτών της, παρέβαιναν τις εντολές του και δημοσίευαν κριτικές, αυστηρές για τη χούντα των Aθηνών και το ρόλο της στην Kύπρο.

Oρισμένα, αλλά βασικά, δεδομένα αποδεικνύουν ότι το AKEΛ δεν αγωνίστηκε ενάντια στην κύρια αιτία για το πραξικόπημα στην Kύπρο, δηλαδή τη χούντα των Aθηνών που τα πλοκάμια της έφταναν στην Kύπρο, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις συνεργάστηκε μαζί της.
• Στο μητρώο της Oμόνοιας, το πρώτο μέλος της ήταν ο Aσλανίδης, ένας από τους πρωτεργάτες του πραξικοπήματος στην Eλλάδα. H φωτογραφία του ήταν αναρτημένη στους τοίχους της Oμόνοιας. Όταν ήρθε ο δικτάτορας Παπαδόπουλος στην Kύπρο οι πρώτοι που πήγαν στη δεξίωση του προεδρικού ήταν η ηγεσία του AKEΛ ενώ άλλοι πολιτικοί παράγοντες απέφυγαν να πάρουν μέρος.

Όταν εγίνοντο διαδηλώσεις από μέρους των ομάδων Λυσσαρίδη ενάντια στη Xούντα ο επαγρυπνητής του AKEΛ, μακαρίτης Kατσουρίδης, από μέρους της ηγεσίας του AKEΛ, έδιδε οδηγίες να παν τα στελέχη της επαγρύπνησης, να διαλύσουν τη διαδήλωση γιατί είναι προβοκάτσια που στήνει ο γιατρός, ενώ τότε οι αγωνιστές έτρωγαν ξύλο από χουντικούς, παρακρατικούς και αυτό δείχνει ότι έπαιζαν οι επαγρυπνιστές του AKEΛ το παιχνίδι των χουντικών. H χούντα απειλούσε το Mακάριο ότι θα εφαρμόσει πικρά μέτρα εναντίον του εάν δε δεκτεί τις προτάσεις της σε ζητήματα που είχαν σχέση με την ύπαρξη του κράτους μας, και τη λύση που επεδίωκε. Eπειδή η Kυβέρνησή μας δεν εγίνετο πειθήνιο όργανο της χούντας, με την ενεργό καθοδήγησή της η παρανομία ενέτεινε

Παπαδόπουλος-Μακάριος-Γρίβας

τη δραστηριότητά της και όλα έδειχναν ότι, μετά τις αποτυχημένες δολοφονικές επιθέσεις εναντίον του Mακαρίου θα έφταναν μέχρι του σημείο να τον ανατρέψουν και ένοπλα με πραξικόπημα.
Tο AKEΛ κατάγγελλε και προειδοποιούσε για το επερχόμενο πραξικόπημα, και ότι ήτο έτοιμο ν’ αγωνιστεί με το λαό για την αποτροπή του. Aυτό το έκανε για το θεαθήναι, για τα μάτια του κόσμου. στην πραγματικότητα δεν πίστευε ότι θα γίνει πραξικόπημα, εξ ού και δεν πήρε τα ανάλογα μέτρα, ούτε αγωνίστηκε ενάντια στο πραξικόπημα. πιάστηκε στον ύπνο και δεν ήξερε τι έκανε. Άλλο πράγμα είναι, ότι κάποιοι ασύνδετα και ανοργάνωτα, από το AKEΛ, αγωνίστηκαν με δική τους πρωτοβουλία ενάντια στο πραξικόπημα.
 
Σε συνεδρίες, τότε, της Kεντρικής Eπιτροπής του AKEΛ ο Γ.Γ. του AKEΛ, Παπαϊωάννου, μας διαβεβαίωνε ότι ο Mακάριος ίδρυσε το Eφεδρικό για να πολεμήσει την παρανομία, και να προστατέψει το κράτος και ότι και εμείς σαν AKEΛ τού δώσαμε κατάλογο από 2.000 ανθρώπους που θα ήταν ένοπλοι και μαζί με τις δυνάμεις του κράτους θα αντιμετώπιζαν όλους τους κινδύνους και το ενδεχόμενο πραξικόπημα. Kαλούσε τότε ο Mακάριος το AKEΛ να δώσει άνδρες, παιδιά, που θα κατατάσσονταν στο Eφεδρικό για να υπερασπίσουν τη Δημοκρατία, όπως μας είπε ο Γ.Γ. του AKEΛ, Παπαϊωάννου.
• Στις συνεδρίες των οργάνων του AKEΛ τονίστηκε ότι πρέπει να δώσουμε το παράδειγμα πρώτοι εμείς, τα στελέχη, στέλλοντας τα παιδιά μας στο Eφεδρικό. Πρέπει να λεχθεί ότι κανένας από τα μέλη της κεντρικής επιτροπής του AKEΛ, εκτός ενός, έστειλε το γιο του στο Eφεδρικό. Πιστεύω ότι είναι ζήτημα ηθικής τάξης, και όχι για τίποτε άλλο, εάν πω ότι το μέλος της Kεντρικής του AKEΛ, που έστειλε τον γιο του στο Eφεδρικό, ήμουν εγώ.  Eπανειλημμένα ρωτούσαμε πού είναι ο γιος των Kατσουρίδη, Πέτα, Xρίστου, του Mιχαηλίδη και άλλων στελεχών, που είναι μέλη του πολιτικού γραφείου; Δεν τους έστειλαν στο Eφεδρικό. Oύτε απαντούσαν. Eνώ σήμερα αυτοί, εννοούμε τα παιδιά τους, βρίσκονται στην καθοδήγηση του AKEΛ και μάλιστα φαίνονται ότι είναι μεγάλοι καθοδηγητές και πατριώτες. Kατηγορούν άλλους, και πραξικοπηματολογούν, ενώ δεν έδειξαν την παραμικρή γενναιότητα ν’ αντισταθούν την ώρα που τους καλούσε η πατρίδα.

O Oυμπέρτο Έκο, ένας από τους μεγάλους Iταλούς συγγραφείς, είπε, και ταιριάζουν σ’ αυτούς και στην ηγεσία του AKEΛ, λόγια προφητικά που παραμένουν στην ιστορία.
"Eκνευρίζομαι να παίρνω μαθήματα πατριωτισμού από ανθρώπους, που οι ίδιοι δεν έχουν εκτελέσει τις υποχρεώσεις τους προς την πατρίδα". H ηγετική ομάδα του AKEΛ με τους Παπαϊωάννου - Kατσουρίδη διέδιδαν ότι δε θα γίνει πραξικόπημα στην Kύπρο γιατί η Aγγλία έχει συμφέροντα εδώ, το πραξικόπημα θα είναι αμερικάνικης έμπνευσης και έχουν διαφορές ανάμεσά τους και θα το εμποδίσει. Mετά την επιστολή Mακαρίου προς Γκυζίκη, λίγες ημέρες πριν από το πραξικόπημα, η διαίσθηση του λαού έλεγε ότι ετοιμαζόταν πραξικόπημα ενώ το AKEΛ, η ηγεσία του, είχε άλλην άποψη.

• Tην Παρασκευή, 12.7.74 έγινε επαρχιακή σύσκεψη στελεχών με 300 παρόντες, ομιλητής ήτο ο Γ.Γ. του AKEΛ E. Παπαϊωάννου, με θέμα το Kυπριακό. Στη σύσκεψη με στομφώδη τρόπο δήλωνε πως δε θα γίνει πραξικόπημα γιατί ο σοβιετικός στόλος είναι έξω από τη Mεσόγειο. Kαι δε θα αυτοκτονήσουν οι επίδοξοι πραξικοπηματίες.  Tην Kυριακή, 14 Iουλίου τη νύκτα, κατά τις 11’ η ώρα, στη γιορτή της ΠOΓO ήρθαν τρία παιδιά του Eφεδρικού, με βρήκαν και μου είπαν ότι "το πρωί, 15 Iουλίου, στις 8.20 θα γίνει πραξικόπημα, μας το είπαν αξιωματικοί της EΛΔYK" και μας είπε να ειδοποιήσουμε το Mακάριο να παρθούν μέτρα "γιατί θα σας κόψουν να κοιμάστε".

Πήγαμε, βρήκαμε τον Kατσουρίδη με τους εφεδρικούς και του είπαμε να ειδοποιηθεί ο Παπαϊωάνου και ο Mακάριος για να πάρουν μέτρα. Mας είπε ότι δε θα γίνει και διασκεδάστε στο χορό της ΠOΓO ήσυχα χωρίς άγχος. έφυγα από τη Γιορτή της ΠOΓO. Πήγα σπίτι και όλη νύκτα δεν έκλεισα μάτι γιατί ανησυχούσα. Πήγα νωρίς το πρωί κατά τις 6.30 π.μ. στα γραφεία της Eπαρχιακής του AKEΛ και περίμενα να έρθουν τα μέλη της επαρχιακής γραμματείας να τους κατατοπίσω. Ηρθαν τα μέλη της, ο Πέτας επαρχ. Γραμματέας, ο Σπύρου βοηθός Γραμματέας, ο Xρ. Tζιονής υπεύθυνος της Eπαγρύπνησης και ο Xαραλάμπους υπεύθυνος της υπαίθρου. Αρχισα να τους κατατοπίζω τι έγινε τη νύκτα, και ήρθε ο μακαρίτης ο Xαμπής, στέλεχος του AKEΛ Kαϊμακλίου και μας είπε ότι έχει την πληροφορία από το γιο του ότι τα τανκς της Aθαλάσσας βγαίνουν τώρα για πραξικόπημα. Eίπα ότι πρέπει να πάει ο επαρχιακός γραμματέας Πέτας να κατατοπίσει την Kεντρική Γραμματεία και αυτός δεν πήγαινε, φοβόταν, ούτε οι άλλοι πήγαιναν. 

• Πήγα εγώ, βρήκα τους Παπαϊωάννου, Kατσουρίδη, Xαμπή Mιχαηλίδη και τους ανέφερα τις πληροφορίες, και της νύκτας και του πρωινού. O Παπαϊωάννου με έναν άξεστο τρόπο μού είπε "εννά κάτσουν πάνω, δε θα κάνουν πραξικόπημα".  O Kατσουρίδης είπε ότι είναι γελοίο να κάνουν μέρα πραξικόπημα, ο δε Xαμπής Mιχαηλίδης είπε να ειδοποιήσουμε τους Tομπάζο και Mακάριο. Mε έδιωξαν οι Παπαϊωάννου, Kατσουρίδης και μου είπαν να πάω στη δουλειά μου, ενώ τους τόνιζα να ειδοποιηθεί ο Mακάριος για να κληθεί ο λαός να υπερασπίσει τη Δημοκρατία από τους πραξικοπηματίες. Έφυγα, πήγα στα γραφεία της Eπαρχιακής και άρχισα να κατατοπίζω την επαρχιακή γραμματεία.Σε λίγο, 8.20, άρχισαν οι εκρήξεις βομβών, το πραξικόπημα. "Oρίστε", τους είπα, "τι κάνατε και δεν προλάβαμε το πραξικόπημα, έχετε ευθύνες. Tώρα πού θα πάμε;" ρωτώ τον Πέτα. "Όπου νομίζετε, όπου θέλετε". "Mα είπατε ότι υπάρχουν τόποι που εκ των προτέρων βρήκε η Eπαγρύπνηση". Όλα τα στελέχη - μέλη της Kεντρικής Γραμματείας πήγαν στις πρεσβείες σοσιαλιστικών χωρών και κρύφτηκαν.

Eίναι ηλίου φαεινότερον ότι είναι μεγάλες οι ευθύνες της ηγεσίας του AKEΛ για το πραξικόπημα και ότι δεν πρέπει να πραξικοπηματολογεί για μικροκομματικούς σκοπούς. Πρέπει να κάμει αυτοκριτική η ηγεσία του AKEΛ και να δει τις ευθύνες της για να αντλήσει διδάγματα. Mετά έγινε σε πέντε μέρες από το πραξικόπημα η τουρκική εισβολή με τα γνωστά επακόλουθα που έφεραν στον τόπο μας.
H ηγετική ομάδα του AKEΛ χάρηκε, γιατί έγινε η τουρκική εισβολή, παρόλο που την καταδίκασε φραστικά, με ανακοίνωσή της. Xάρηκε και συχνά έκανε δεξιώσεις γιατί γλίτωσαν τη δολοφονία των στελεχών τους από τους πραξικοπηματίες. 

πηγή

http://infognomonpolitics.blogspot.com/
 http://pontiki.com.cy/index.php/22/3096.html

 http://www.istorikathemata.com/2012/04/1974.html#more

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η μαρτυρία του Λ. σκαλιστή για τον ρόλο του ΑΚΕΛ στο πραξικόπημα κατά του Μακαρίου το 1974"

Η Κύπρος στην επανάσταση του 1821

Η συνεισφορά των Κυπρίων στην επανάσταση του 1821 ήταν ιδιαίτερα σημαντική και πολύπλευρη. Όπως και σε διάφορες άλλες ιστορικές συγκυρίες, οι Κύπριοι έδωσαν βροντερά το παρών τους και κάποιοι εξ αυτών θυσιάστηκαν πολεμώντας σε μάχες δίπλα από μεγάλους οπλαρχηγούς της επανάστασης. Μια πτυχή της ιστορίας που παραμένει σε μεγάλο βαθμό άγνωστη. Όπως αναφέρει στο βιβλίο του «οι Κύπριοι εθελοντές στην επανάσταση του 1821 και στους άλλους εθνικούς πολέμους», ο φιλόλογος- ερευνητής Γιάννης Σπανός, από το 1797 η εθνική αγωνιστική συνείδηση των Κυπρίων οριοθετείται από τον Ιωάννη Καρατζά, έναν από τους 7 συντρόφους του Ρήγα Βελεστινλή που μαρτύρησαν με τον μεγάλο οραματιστή. Στις 19 Ιουνίου 1821, αναφέρεται ακόμα στο βιβλίο, γέμισαν τα καράβια του Κανάρη, στην Ασπρόβρυση της Λαπήθου.

Αναφορά επίσης γίνεται σε ποιητική μαρτυρία για τον απόπλουν επαναστατών από την Καρπασία. Είναι γνωστές εξάλλου, οι σφαγές του Ιουλίου 1821, 480-2000 προκρίτων και κληρικών, οι δεσμεύσεις περιουσιών, ο αποκεφαλισμός της ηγεσίας. Στα ελληνικά αρχεία καταγράφονται πέραν των 580 νέων που έσπευσαν στην επαναστατημένη Ελλάδα για να πολεμήσουν. Έχοντας μάλιστα ως όραμά τους τη Μεγάλη Ελλάδα. Ο ποιητής Βασίλης Μιχαηλίδης αναφέρει τα εξής: «Είπαν μου πώς εφύασιν ποτζιεί που το Καρπάσιν μια κοπή παίδκιοι τοπιανοί τζιαι πώς επήαν πέρα, πέρα στους λας που πολεμούν τζιαι παν κατά την Πόλη».

Χαρακτηριστικά επίσης της συμμετοχής των Κυπρίων στην επανάσταση, όπως αναφέρεται στο βιβλίο, είναι και οι εκποιήσεις των περιουσιών και η μεταφορά των χρημάτων στην επαναστατημένη Ελλάδα. Παραδείγματα οι αδελφοί Θησείς, Θεόφιλος, Νικόλαος, Κυπριανός, και άλλοι που συντηρούσαν με δικές τους δαπάνες σώματα επαναστατών. Όπως αναφέρεται, έδωσαν τα πάντα και μερικοί από τους επιζήσαντες πέθαναν «επί της ψάθης», όπως μαρτυρούν οι θυγατέρες του Χαράλαμπου Μάλη και οι χήρες των Θησέων σε επιστολές τους. Ενδεικτικό το μήνυμα της 25ης Απριλίου 1825 προς το Εκτελεστικόν. «Σεβαστή Διοίκησις! Ημείς εχάσαμεν μαζί με την πατρίδα και τας οικίας μας. Είδομεν τους συγγενείς μας εσφαγμένους και ενταύθα, απ’ αρχής του ιερού Αγώνος, αγωνιζόμενοι, τρέφομεν αυτάς τας ελπίδας, του ν’ ανακακτήσωμεν την πατρίδα ελευθέραν». Ενδεικτικές της συμβολής των Κυπρίων στους αγώνες του έθνους οι δύο επιστολές προς Καποδίστριαν, εκ μητρός Κυπρίου, της 19ης Αυγούστου και της 17ης Νοεμβρίου 1828.

Αλλά συγκλονιστικές και οι μαρτυρίες προσωπικοτήτων της επανάστασης όπως του Κολοκοτρώνη, του Μαυρομιχάλη, του Μακρυγιάννη, του Κανάρη, του Μαυροκορδάτου και πλήθος άλλων κορυφαίων ηγετών και οπλαρχηγών, υμνούν με έγγραφά τους τους Κυπρίους επαναστάτες που πολέμησαν παντού. Χαρακτηριστικά, ο Κωνσταντίνος Κανάρης σε επιστολή του, μνημονεύει τον Κωνσταντίνο Κυπριώτη. Πολέμησε σε όλες τις μάχες και σκοτώθηκε, καθώς επίσης και τον γιο του Γεώργιο, που έπεσε πολεμώντας, συνειδητός συνεχιστής του ηρωισμού του πατέρα του. Ο Πετρόμπεης και ο Μακρυγιάννης υμνούν «τον ανδρειότερο και γενναιότερον» Αγγελή Κύπριο, ο Κολοκοτρώνης τον Ιωάννη Γεωργίου, ο Μαυροκορδάτος τον Κύπριο που με κίνδυνο της ζωής του τον έσωσε από τους κακοποιούς.

πηγή: Φιλελεύθερος (26/03/2012) «Η Κύπρος στην επανάσταση του 1821», Φρίξος Δαλίτης

Διαβάστε επίσης:
- «Η συνδρομή των Κυπρίων στο έπος του 1821»

ΠΗΓΗ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η Κύπρος στην επανάσταση του 1821"

«Τούτος δεν είναι πόλεμος, τούτη δεν ειν’ αμάχη …..Εδώ γίνονται ήρωες τ’ αμούστακα παιδιά».

Φορώντας τ’ άρματα του Δίκιου
πάλεψες για τη Λευτεριά.
Με τα τσαπράζια των Ιδανικών σου πολέμησες.
Ξυπόλυτα όνειρα
-μικρά, αθώα παιδιά, μόρτες τ’ “ανέφικτου”-
σ’ άνοιγαν δρόμο.
Πέταξες στο φως μ’ ανοιχτά φτερούγια,
να κυνηγήσεις τ’ “άπιαστο”
ως τα περβόλια του Ήλιου.
Εκεί
που δάκρυα έχουν μόνο οι κρίνοι
και πεπτωκότες άγγελοι.
«Τούτος δεν είναι πόλεμος, τούτη δεν ειν’ αμάχη
Εδώ γίνονται ήρωες τ’ αμούστακα παιδιά».
από το τραγούδι «Πρώτη τ’ Απρίλη» του Αντρέα Αντρέου
Η Κύπρος, το ηρωικό και πολύπαθο προκεχωρημένο φυλάκιο του Ελληνισμού, έχει καταγράψει ανεξίτηλα την ελληνικότητά της στις δέλτους της ιστορίας, με κρουνούς αίματος που έχυσαν τα παιδιά της για να αποκτήσουν ή να κρατήσουν την εθνική τους ελευθερία. Η κορυφαία στιγμή των εθνικών αγώνων των Κυπρίων και από τα λαμπρότερα στιγμιότυπα της εποποιίας ολόκληρου του Ελληνισμού μέσα στις χιλιετηρίδες, είναι η νικηφόρα εξέγερση και ο τετραετής επαναστατικός αγώνας της ΕΟΚΑ εναντίον των Άγγλων κατακτητών που ξεκίνησε την 1η Απριλίου 1955.
Το 1878, η Κύπρος «παραχωρήθηκε» από την Τουρκία στην Αγγλία έναντι του αντιτίμου των 88.000 λιρών περίπου ετησίως, έως το 1923 όταν η Τουρκία παραιτήθηκε από κάθε δικαίωμά της στο νησί (τώρα το πού βρήκε αργότερα δικαιώματα, είναι μια μεγάλη ιστορία λαθών και προδοσίας). Οι Κύπριοι από την πρώτη στιγμή της Αγγλικής κατοχής και καθ’ όλη τη διάρκειά της, συνέχισαν τους αγώνες της Τουρκοκρατίας για την αποτίναξη του ζυγού, με αίτημα όχι απλώς την απελευθέρωση αλλά την Ένωση της Κύπρου με τη μητέρα Ελλάδα.
Την 15η Ιανουαρίου 1950, παρά την αντίδραση των Άγγλων, η Εκκλησία της Κύπρου διοργάνωσε ανοικτό, επώνυμο και ενυπόγραφο δημοψήφισμα για την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα. Παρά την αγγλική τρομοκρατία, το 95,7% των ψηφοφόρων υπέγραψαν την αξίωση της Ενώσεως. Παρά την διεθνοποίηση του Κυπριακού ζητήματος και τις υποσχέσεις που είχε δώσει στο παρελθόν, η Βρετανία όχι μόνο δεν συναίνεσε στην αυτοδιάθεση της Κύπρου και την Ένωση με την μητέρα Ελλάδα, αλλά αντίθετα εντατικοποίησε τους κατασταλτικούς της μηχανισμούς.
Ήταν ώριμες οι συνθήκες για την έναρξη του απελευθερωτικού αγώνα. Ο Θεός της Ελλάδος, όρισε την ώρα αυτή να βρεθεί στα ηνία του αγώνα ένας χαρισματικός ηγέτης, ο συνταγματάρχης Γεώργιος Γρίβας. Βετεράνος όλων των πολέμων της εποχής του, ξεκίνησε με το ψευδώνυμο Διγενής την οργάνωση του απελευθερωτικού αγώνα από το μηδέν. Το βάρος του ανέλαβε η σχετικά ολιγομελής και ελλιπώς εξοπλισμένη οργάνωση που ίδρυσε, η Εθνική Οργάνωση Κυπρίων Αγωνιστών (ΕΟΚΑ) όπως ονομάστηκε, ένα όνομα που έμελλε να περάσει στη σφαίρα του θρύλου. Αποτελούμενη κυρίως από απειροπόλεμους ενθουσιώδεις μαθητές και νεαρούς Κύπριους με ελάχιστα έμπειρα στελέχη και κάτω από την στιβαρή καθοδήγηση του Διγενή, η ΕΟΚΑ κατάφερε να γίνει το υπόδειγμα της πλέον επιτυχημένης διεθνώς επαναστατικής κινήσεως.
Την 1η Απριλίου 1955, όπως ευφυώς είχε ορίσει ο Διγενής, ο αγώνας ξεκίνησε ξαφνικά σε πολλά σημεία ταυτοχρόνως. Δολιοφθορές, εκρήξεις, επιθέσεις εναντίον στρατιωτικών στόχων δημιούργησαν μία κόλαση που παρέλυσε την αγγλική μηχανή. Με πολλές και επίλεκτες δυνάμεις, με πεπειραμένους διοικητές και στελέχη, με βία εναντίον του αμάχου πληθυσμού, εκτελέσεις, βασανιστήρια, εξαγορά συνειδήσεων και προδοσίες, προσπάθησε η αποικιοκρατία να αναχαιτίσει τον απελευθερωτικό αγώνα.
Μνημεία της βαρβαρότητας και της θηριωδίας των Άγγλων αποικιοκρατών αλλά και του ανυπέρβλητου ηρωισμού των αγωνιστών της ΕΟΚΑ μένουν στους αιώνες οι Κεντρικές Φυλακές της Λευκωσίας με τα φυλακισμένα μνήματα στο προαύλιό τους, ο αχυρώνας του Λιοπετριού που έγινε τόπος του ολοκαυτώματος των ηρώων της ΕΟΚΑ, η θρασύδειλη πυρπόληση του κρησφύγετου του ιδανικού ήρωα Γρηγόρη Αυξεντίου, τα βασανιστήρια και οι εκτελέσεις ανηλίκων ή νεότατων αγωνιστών και τόσα ακόμη που γέμισαν με καταιγιστικούς ρυθμούς την τετράχρονη περίοδο του αγώνα.
Μέσα σε 4 μόλις χρόνια, το 1959, η Αυτοκρατορία λύγισε και αναγκάστηκε να παραχωρήσει στην Κύπρο την ανεξαρτησία της. Μια σειρά μειοδοσιών και γιες-σερισμών τόσο του Ελλαδικού όσο και του Κυπριακού κατεστημένου, κατάφερε να μετατρέψει τη νίκη σε ένα καταστροφικό (όπως άλλωστε αποδείχθηκε) συμβιβασμό μιας ευάλωτης και ψευδεπίγραφης ανεξαρτησίας, έρμαιης των διεθνών πιέσεων και δολοπλοκιών.
Η επέτειος της ενάρξεως του απελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ, η 1η Απριλίου 1955, αποτελεί το φωτεινό ορόσημο του πάθους των Ελλήνων για την ελευθερία και των αγώνων για την απόκτησή της. Συμβολίζει συνάμα, το θρίαμβο του πνεύματος πάνω στην ύλη και του φρονήματος πάνω στην βία και την βαρβαρότητα. Συγχρόνως, μας θυμίζει στο διηνεκές τον ηρωισμό, τους αγώνες και τις θυσίες της πολύπαθης αυτής ακριτικής έπαλξης του Ελληνισμού, αγώνες που μέχρι σήμερα δεν έχουν βρει τη δικαίωσή τους, αγώνες που είναι καθήκον μας να τιμήσουμε και να δικαιώσουμε.
TIΠΟΤΑ ΔΕΝ ΞΕΧΑΣΤΗΚΕ,ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΞΕΧΑΣΕ!!!
ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΤΗΣ ΕΟΚΑ!!
ΠΗΓΗ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "«Τούτος δεν είναι πόλεμος, τούτη δεν ειν’ αμάχη …..Εδώ γίνονται ήρωες τ’ αμούστακα παιδιά»."

Κατεχόμενα: Χωρίς ιατρική περίθαλψη οι εγκλωβισμένοι

Κραυγή αγωνίας από τους εγκλωβισμένους, πολλοί από τους οποίους αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας, την στιγμή που η πρόσβαση τους σε ιατρούς και ιατρικά κέντρα είναι κάτι περισσότερο από δύσκολη.

445 είναι συνολικά στον αριθμό οι εγκλωβισμένοι, οι 335 από αυτούς στην Καρπασία και οι υπόλοιποι 111 στην περιοχή Κορμακίτη. Από αυτούς το 30% είναι άνω των 70 χρόνων και συνεπώς με περισσότερα προβλήματα υγείας.
Το θέμα τέθηκε ενώπιον της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Υγείας, η οποία διαπίστωσε την ανάγκη μεγαλύτερης ιατροφαρμακευτικής στήριξης και περίθαλψης των εγκλωβισμένων. Οι βουλευτές πρότειναν όπως ειδικά εκπαιδευμένα άτομα που θα διαμένουν στα κατεχόμενα, να φροντίζουν μεταξύ άλλων για τη σωστή λήψη της φαρμακευτικής τους αγωγής.
«Υπάρχει μια διαδικασία η οποία ρυθμίζει και η οποία στηρίζει τους εγκλωβισμένους μας», είπε ο Πρόεδρος της Επιτροπής Κώστας Κωνσταντίνου, προσθέτοντας ότι «την ίδια στιγμή θα πρέπει – και υπάρχουν εισηγήσεις και έγιναν εισηγήσεις από πλευράς των συναδέλφων μελών της Επιτροπής – να υπάρχει μια επιπλέον και μεγαλύτερη στήριξη προς τους εγκλωβισμένους μας, οι οποίοι δυστυχώς βρίσκονται, οι πλείστοι εξ αυτών, αυτοί που έχουν απομείνει, σε προχωρημένη ηλικία».
Συνέχισε λέγοντας ότι «από μόνοι τους δεν είναι σε θέση να στηρίζουν πολλοί εξ αυτών, τους εαυτούς τους, με αποτέλεσμα όταν παρουσιάζονται κάποια προβλήματα σοβαρής μορφής να μην μπορούν να αντεπεξέλθουν και κάποιοι απ’ αυτούς να έχουν χάσει και την ίδια τους τη ζωή».
Ο κ. Κωνσταντίνου απηύθυνε έκκληση προς το Υπουργείο να δώσει έμφαση στο σοβαρό αυτό θέμα.
Σε δικές της δηλώσεις για το θέμα, η βουλευτής του ΑΚΕΛ Στέλλα Μισιαούλη είπε ότι στην Επιτροπή αναφέρθηκε ότι υπάρχει παρεμπόδιση από το κατοχικό καθεστώς των εγκλωβισμένων, ότι δεν επιτρέπουν στις δικές μας υπηρεσίες είτε είναι γιατροί, είτε είναι νοσηλευτές, είτε είναι φροντιστές, να επισκέπτονται τους εγκλωβισμένους μας και να τους βοηθούν σε θέματα υγείας.
Ετσι, πρόσθεσε, «σκεφτήκαμε και πάρθηκε μία απόφαση – μπορώ να πω – να εκπαιδευτούν άτομα που βρίσκονται εκεί, νεαρά άτομα που μπορούν να προσφέρουν αυτή την Υπηρεσία και να βοηθούν τους ηλικιωμένους».
Στις δικές της δηλώσεις, η βουλευτής της ΕΔΕΚ Ρούλα Μαυρονικόλα αναφέρθηκε σε καταγγελίες για περιπτώσεις όπου εγκλωβισμένοι πήραν λανθασμένα φάρμακα με αποτέλεσμα να έχουν προβλήματα με την υγεία τους, καθώς και σε περίπτωση γιαγιάς 81 χρόνων η οποία ανέμενε για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη στις Πρώτες Βοήθειες για 2,5 ώρες.
 [Πηγή]
ΠΗΓΗ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Κατεχόμενα: Χωρίς ιατρική περίθαλψη οι εγκλωβισμένοι"

Ψήφισμα της βουλής για τερματισμό της παρουσίας των Βρετανικών βάσεων στην Κύπρο

Αμετάθετος παραμείνει ο στόχος για τον τερματισμό της βρετανικής στρατιωτικής παρουσίας στην Κύπρο, όπως προκύπτει από τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου και τις σχετικές αποφάσεις του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, τονίζει η Βουλή των Αντιπροσώπων σε ομόφωνο ψήφισμά της.

Με το ψήφισμα που ενέκρινε ομόφωνα ψες βράδυ η Ολομέλεια της Βουλής, με την ολοκλήρωση της συζήτησης του θέματος ”Οι προκλητικές δηλώσεις Βρετανών επισήμων και το μέλλον των Βρετανικών Βάσεων στην Κύπρο”, θέμα εγγραφέν με εισήγηση του βουλευτή του Κινήματος Οικολόγων – Περιβαλλοντιστών Γιώργου Περδίκη, επισημαίνεται ότι ”οι Βρετανικές Βάσεις στην Κύπρο χρησιμοποιούνται για στρατιωτικές επιχειρήσεις εναντίον γειτονικών χωρών”.

Η Βουλή των Αντιπροσώπων, υπό το φως της γραπτής δήλωσης του Βρετανού Υπουργού Αμυνας ενώπιον της Βουλής των Κοινοτήτων, το Δεκέμβριο 2011, με την οποία επαναβεβαιώνεται η ”σταθερή δέσμευση” της Βρετανίας στις Βρετανικές Βάσεις στην Κύπρο, καθώς και συναφών δηλώσεων του Διοικητή των Βάσεων, ”επαναβεβαιώνει τα προηγούμενα σχετικά ψηφίσματά της και καταγγέλλει τις κατά συρροή παραβιάσεις από τη Βρετανία της Συνθήκης Εγκαθίδρυσης”.

Στο ψήφισμα επισημαίνεται, επίσης, η δήλωση του Βρετανού Υπουργού Αμυνας και η αναφορά ότι οι Βάσεις ”βρίσκονται σε μια περιοχή γεωπολιτικής σημασίας και υψηλής προτεραιότητας για τα μακροπρόθεσμα συμφέροντα εθνικής ασφάλειας του Ηνωμένου Βασιλείου”.

Υπενθυμίζοντας τα προηγούμενα ψηφίσματά της αναφορικά με την εν γένει παρουσία των Βρετανικών Βάσεων στην Κύπρο και με τα κατά καιρούς επι μέρους ανακύπτοντα προβλήματα, η Βουλή ‘‘καλεί εκ νέου την Κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας να προβεί στις ενδεικνυόμενες ενέργειες προς την Κυβέρνηση της Βρετανίας για καταβολή στη Δημοκρατία των οφειλομένων ποσών”.

Υπογραμμίζει, επίσης, ”ότι, πλειστάκις, οι ενέργειες των Αρχών των Βρετανικών Βάσεων στην Κύπρο είναι αυθαίρετες και επικίνδυνες για τη ζωή και επιβλαβείς για την υγεία των πολιτών και το περιβάλλον”.

”Η λειτουργία των Βρετανικών Βάσεων συνιστά κατάφωρη παραβίαση θεμελιωδών δικαιωμάτων των Κυπρίων πολιτών και ακρωτηριασμό της εδαφικής ακεραιότητας και της κυριαρχίας του κυπριακού κράτους”, δηλώνουν οι Κύπριοι βουλευτές όλων των κομμάτων.

Με το ψήφισμα, σημειώνουν ”ιδιαίτερα την αθέτηση εκ μέρους της Βρετανίας της υποχρέωσης να καταβάλλει, από το 1965, στην Κυπριακή Δημοκρατία χρηματικά ποσά, εν είδει οικονομικής βοήθειας και αποζημιώσεων για τις ευρείας φύσης και έκτασης διευκολύνσεις, που αυτή απολαμβάνει σε όλη την επικράτεια της Κυπριακής Δημοκρατίας, ποσά τα οποία ως σήμερα ανέρχονται σε εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ”.

”Σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο και τις σχετικές αποφάσεις του ΟΗΕ”, τονίζει η Βουλή των Αντιπροσώπων, ”τα κατ’ ισχυρισμό δικαιώματα της Βρετανίας, που απορρέουν από τη Συνθήκη Εγκαθίδρυσης, συνιστούν κατάλοιπα αποικισμού και, ως τέτοια, αποτελούν κραυγαλέο αναχρονισμό, που προκαλεί τα αισθήματα του κυπριακού λαού”.

Η Βουλή ”επαναλαμβάνει ότι η Συνθήκη Εγκαθίδρυσης, ως αποικιακό κατάλοιπο, βάσει του Διεθνούς Δικαίου και των σχετικών αποφάσεων του ΟΗΕ, συνιστά, όπως και η Συνθήκη Εγγύησης, κραυγαλέο αναχρονισμό, ιδιαίτερα για κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης”.

Στο ψήφισμα, η Βουλή ”εκφράζει την αντίθεσή της στη χρήση των Βάσεων για ενέργειες εναντίον άλλων χωρών” και ”τονίζει την ανάγκη κατίσχυσης του Διεθνούς Δικαίου, του σεβασμού της κυριαρχίας, ανεξαρτησίας και εδαφικής ακεραιότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας”.

”Η λειτουργία των Βρετανικών Βάσεων στην Κύπρο έχει σημαντικές αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον και στην υγεία των πολιτών”, υπογραμμίζει η Βουλή, διαπιστώνοντας επίσης ”ότι πολλές άλλες ενέργειες των βρετανικών Αρχών, σε σχέση με τη λειτουργία των Βάσεών τους στην Κύπρο, έχουν επανειλημμένα προκαλέσει τα αισθήματα του κυπριακού λαού”।

[Πηγή]

ΠΗΓΗ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ψήφισμα της βουλής για τερματισμό της παρουσίας των Βρετανικών βάσεων στην Κύπρο"

Εκστρατεία Βρετανού βουλευτή για την βεβήλωση εκκλησιών στη κατεχόμενη Κύπρο

Ο Βρετανός βουλευτής του συντηρητικού κόμματος Ντέιβιντ Μπάροους προσπαθεί ώστε μαζί με Άγγλους βουλευτές και Ελληνοκύπριους εθελοντές να καθαρίσουν εκκλησίες και νεκροταφεία στην κατεχόμενη Κύπρο.

Σε δήλωση που έκανε ο Μπάροους στο ελληνοκυπριακό ραδιόφωνο ανέφερε πως με αυτή την κίνηση στοχεύει μεταξύ άλλων και στον καθαρισμό των νεκροταφείων και εκκλησιών που βρίσκονται στο Άσχα, στην Αφάνια, σε Αμμόχωστο και Γιανάγρα.

Ο Μπάροους δήλωσε πως κατά την επίσκεψη του στην κατεχόμενη Κύπρο αισθάνθηκε απέχθεια από την κατάσταση των εκκλησιών και νεκροταφείων και από την “έλλειψη σεβασμού σε ιερούς χώρους”.

Ο Μπάροους είπε πως μετά από αυτήν την επίσκεψη γύρισε στην Αγγλία και είχε επαφές με συναδέλφους του και με τον υπουργό Ε.Ε. Ντέιβιντ Λίντινγκτον, ο οποίος του είπε πως θα στηρίξει αυτή την προσπάθεια στο αγγλικό ΥΠΕΞ και προφορικά και γραπτά.

Ο Μπάροους έκανε έκκληση στην συγκεκριμένη καμπάνια να μετάσχουν και άτομα από την τουρκοκυπριακή και ελληνοκυπριακή κοινότητα είτε της Κύπρου είτε της Αγγλίας.


Πρακτορείο Αναντολού-tourkikanea.गर
http://www.onalert.gr/default.php?pname=Article&catid=2&art_id=13237

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Εκστρατεία Βρετανού βουλευτή για την βεβήλωση εκκλησιών στη κατεχόμενη Κύπρο"

Θεόφιλος Γεωργιάδης

Γνήσιο τέκνο και ιδανική ενσάρκωση της δόξας του Προμηθεϊκού Γένους των Ελλήνων Πολεμιστών – Ελευθερωτών, ο Θεόφιλος Γεωργιάδης γεννήθηκε κατά σάρκα στις 9 Σεπτεμβρίου του 1957, στο χωριό Ευρύχου της Κύπρου. Ήταν το τρίτο κατά σειρά τέκνο του Χαράλαμπου (Πάμπου) και της Έλλης Γεωργιάδη και ο μοναδικός γιός ανάμεσα στα τέσσερα παιδιά της οικογενείας.

Φοίτησε για τρία χρόνια στο (τουρκοκρατούμενο σήμερα) Γυμνάσιο Νεαπόλεως, στη Λευκωσία και στη συνέχεια στο Παγκύπριο Γυμνάσιο, απ’ όπου αποφοίτησε το 1975. Μέχρι την τουρκική εισβολή του Ιούλη του 1974, η οικογένεια του διέμενε στο προάστειο Τράχωνας, βορείως της Λευκωσίας. Σήμερα ο Τράχωνας, κατέχεται από τις τουρκικές δυνάμεις του Αττίλα όπως και το 47% της Κύπρου.

Το 1974, μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, ο μαθητής του Λυκείου ακόμη, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το σπίτι του και μαζί με άλλους 200.000 Έλληνες της Κύπρου, να πάρει το δρόμο της προσφυγιάς. Ο μαζί με την οικογένειά του εγκαθίσταται στις ελεύθερες περιοχές της Μεγαλονήσου, σαν πρόσφυγας μέσα στην ίδια του την Πατρίδα.

Ο ΘΕΟΦΙΛΟΣ Χ. ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ μεγάλωσε σε μια οικογένεια ένθερμων Ελλήνων πατριωτών της Κύπρου και γαλουχήθηκε με τα νάματα και τα ιδανικά της Φιλοπατρίας, της Ελευθερίας, του Ανθρωπισμού και της Δημοκρατίας. Ο πατέρας του Ήρωος, Χαράλαμπος (Πάμπος) Γεωργιάδης, μορφή ελληνική, βγαλμένη, θαρρείς, μέσα από τα έπη του Ομήρου, ήτο αγωνιστής της Ε.Ο.Κ.Α. και πολέμησε ενάντια στην τούρκικη ανταρσία στην Κύπρο, το 1963. Τα υπέροχα ιδανικά που ο Θεόφιλος Γεωργιάδης ενσάρκωσε και σφράγισε με τη θυσία και το αίμα του, γεννήθηκαν μέσα σε αυτό ακριβώς το πατριωτικό οικογενειακό περιβάλλον.

Η Ελληνική ανατροφή και τα πικρά βιώματα της προσφυγιάς και της μετέπειτα τουρκικής κατοχής, χάραξαν ανεξίτηλα την ευαίσθητη και τρυφερή εφηβική μνήμη του και σημάδεψαν καθοριστικά τη σκέψη και τη μοίρα του Ήρωος. Τον έκαναν ευαίσθητο όχι μόνο απέναντι στο δράμα του Κυπριακού Ελληνισμού αλλά και απέναντι στα πάθη όλων των λαών του κόσμου, των οποίων καταπατούνται τα φυσικά και αναφαίρετα ανθρώπινα δικαιώματα και οι ελευθερίες.

Η τουρκική εισβολή στην Κύπρο ήταν Εθνική καταστροφή και έγκλημα Εθνοκτονίας κατά του Ελληνισμού και της Ανθρωπότητας. Σχολιάζοντας αργότερα, το 1992, την σκιαγραφούμενη από τις συμφωνίες Μακαρίου – Ντενκτάς (1977) “λύση” του Κυπριακού, ο Θεόφιλος Γεωργιάδης θα γράψει:

Πάνω στη βάση της εκδίωξης των 200.000 νομίμων κατοίκων της περιοχής, των ομαδικών τάφων πάνω από 6.000 σφαγιασθέντων ή πεσόντων της εισβολής και 1619 αγνοουμένων ( 83 Ελλαδίτες) στηρίζεται τόσο το δίκαιο όσο και η βιωσιμότητα της λύσης αυτής !

Ο Θεόφιλος Γεωργιάδης μετάτρεψε μέσα του τον πόνο του θανάτου, των αγνοουμένων, της προσφυγιάς και της καταστροφής της Κύπρου σε όραμα Ελευθερίας και Δικαίωσης. Αυτό το όραμα o το υπηρέτησε πιστά και συνειδητά, ως γνήσιος Έλλην, με συνέπεια, τόλμη και αυταπάρνηση.

Αμέσως μετά την αποφοίτησή του από το Παγκύπριο Γυμνάσιο, το 1975, ο κατατάσσεται στην Εθνική Φρουρά και υπηρετεί την στρατιωτική του θητεία στην 32α Μοίρα Καταδρομών με τον βαθμό του Εφέδρου Ανθυπολοχαγού. Εκπαιδεύτηκε στη Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών Πεζικού (Σ.Ε.Α.Π.), στο Ηράκλειο της Κρήτης και στο Κέντρο Εκπαιδεύσεως Ανορθοδόξου Πολέμου (Κ.Ε.Α.Π.) στη Ρεντίνα της Θεσσαλονίκης.

Και μετά την ολοκλήρωση της στρατιωτικής του θητείας, ο συνεχίζει να υπηρετεί ως έφεδρος στην Εθνική Φρουρά και προάγεται στον βαθμό του Υπολοχαγού. Παράλληλα, πρωτοστατεί στην Ίδρυση του Παγκυπρίου Συνδέσμου Εφέδρων Καταδρομέων, του οποίου υπήρξε ιδρυτικό μέλος και δραστήριο στέλεχος.

Ο προικισμένος με σπάνια φυσικά και πνευματικά χαρίσματα, φρόντισε έγκαιρα και μεθοδικά να συγκεντρώσει όλα εκείνα τα απαραίτητα εφόδια που θα του επέτρεπαν να αγωνιστεί με επιτυχία τον δίκαιο υπέρ πάντων αγώνα για τον Ιερό Σκοπό. Σκοπό που δεν ήταν άλλος από την Απελευθέρωση της Ιδιαίτερης Πατρίδας του, της Κύπρου: Στην διάρκεια των ετών 1977 – 1981, σπουδάζει Πολιτικές Επιστήμες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο των Αθηνών. Μαθαίνει την τουρκική γλώσσα και εξειδικεύεται στην τουρκολογία, βαθαίνοντας τις επιστημονικές του γνώσεις με σπουδές στη Γαλλία και τη Γερμανία.

Με την επιστροφή του στην Κύπρο, αρχικά προσλαμβάνεται στην αστυνομική υπηρεσία, με ειδικότητα στα τουρκικά θέματα.

Αργότερα, το 1986, η επιστημονική κατάρτιση του του επέτρεψε να καταλάβει την θέση του λειτουργού τύπου στο Τμήμα Τουρκικών Θεμάτων του Γραφείου Τύπου και Πληροφοριών (Γ.Τ.Π. – Press & Information Office, PiO) της Κυπριακής Δημοκρατίας. Βαθύς γνώστης της τουρκικής ιστορίας και γλώσσας, οξυδερκής παρατηρητής και επιστημονικός – στρατηγικός αναλυτής της σύγχρονης τουρκικής πραγματικότητας, ο αξιοποίησε με τον καλύτερο τρόπο, από αυτή την κυβερνητική θέση, τα προσόντα του προς όφελος της Πατρίδας του. Κύρια αποστολή του στο Γ.Τ.Π. είναι η καθημερινή μελέτη του τουρκικού τύπου (εφημερίδες, περιοδικά κ.λ.π.) και η υποβολή σχετικών εκθέσεων και εισηγήσεων προς την Κυπριακή Πολιτεία. Παράλληλα παρακολουθεί διάφορα σεμινάρια που αφορούν την τουρκική πολιτική και την τουρκολογία.

Το 1988, ο Θεόφιλος Γεωργιάδης και άλλοι συναγωνιστές του ιδρύουν την Κυπριακή Επιτροπή Αλληλεγγύης στο Κουρδιστάν. Είναι ήδη το τέταρτο έτος του ένοπλου Εθνικοαπελευθερωτικού Αγώνα που διεξάγει το περήφανο έθνος των Κούρδων μέσα στην ίδια την επικράτεια της τουρκίας.

Η σκληρή και τιτάνια σύγκρουση του με το φασιστικό τουρκικό κράτος αρχίζει να εκδηλώνεται ανοικτά. Οι διαλέξεις του σε εκδηλώσεις και συγκεντρώσεις πληθαίνουν. Οι συνεντεύξεις και τα άρθρα του στο ραδιόφωνο και τον τύπο είναι δεκάδες, εκατοντάδες: για το Κυπριακό, για τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα των Κούρδων, για τα δικαιώματα του Ελληνισμού, για τη γενοκτονία εις βάρος των Ελλήνων του Πόντου, για τα Εθνικά Προβλήματα του Ελληνισμού, για το Αρμενικό ζήτημα. Κοινός παρονομαστής, η αποκάλυψη του βρώμικου, απάνθρωπου και φασιστικού προσώπου του τουρκικού κράτους-δολοφόνου.

Παράλληλα, ο Θεόφιλος Γεωργιάδης δεν παραλείπει ποτέ να τονίζει τα αδύνατα σημεία του τουρκικού κράτους: Μιλώντας την στέρεη και αδιάψευστη γλώσσα της επιστήμης και των αριθμών, διαλύει το μύθο της δήθεν “παντοδύναμης τουρκίας των 60 εκατομμυρίων”, ένα μύθο ιδιαίτερα αρεστό στους εντός και εκτός Ελληνισμού ηττοπαθείς και άτολμους ηγετίσκους. Το πολιτικό κόστος που πληρώνει διεθνώς το τουρκικό αιμοσταγές και φασιστικό καθεστώς εξαιτίας και μόνον της πολύπλευρης διαφωτιστικής εκστρατείας που διεξάγει ο Θεόφιλος Γεωργιάδης είναι ανυπολόγιστο..

Τεράστια είναι και η συμβολή του στην προβολή των θέσεων του Απελευθερωτικού Μετώπου του Κουρδιστάν (ERNK), του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK) και του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού του Κουρδιστάν (ARGK).

Ο Θεόφιλος Γεωργιάδης αρθρογραφεί ακατάπαυστα στον ελληνικό και τον ελληνοκυπριακό Τύπο, ενώ ταυτόχρονα είναι βασικό στέλεχος της συντακτικής ομάδας του επίσημου δημοσιογραφικού οργάνου του PKK στην Ελλάδα, του περιοδικού “Φωνή του Κουρδιστάν”.

Παράλληλα ο εντείνει τις προσπάθειές του για την ανεύρεση των Αγνοουμένων. Οι επαφές του με τον Απελευθερωτικό Αγώνα των Κούρδων του επιτρέπουν, ίσως, την πρόσβαση σε ακριβείς και αξιόπιστες πληροφορίες, δεδομένου ότι οι Κούρδοι αγωνιστές βρίσκονται παντού δικτυωμένοι μέσα στο τουρκικό κράτος, ενώ Κούρδοι στρατιώτες του Αττίλα ’74 αφυπνίζονται και αποκαλύπτουν λεπτομέρειες της τουρκικής εισβολής.

Ο αγώνας του φθάνει στο απόγειό του με την διοργάνωση του Διεθνούς Συνεδρίου των Βρυξελλών, στις 12 και 13 Μαρτίου του 1994. Ο Θεόφιλος Γεωργιάδης είναι ο διοργανωτής και η ψυχή του συνεδρίου. Οι αποκαλύψεις του έχουν πανευρωπαϊκή απήχηση και προκαλούν τρόμο και πανικό στην τουρκία. Όλοι οι παρευρισκόμενοι (επίσημοι, δημοσιογράφοι κλπ) καταδικάζουν την τουρκία για φασισμό, ρατσισμό, τρομοκρατία, εθνικό ξεκαθάρισμα, εισβολή και κατοχή στην Κύπρο.

Ο Θεόφιλος Γεωργιάδης δεν έχει ούτε ίχνος αμφιβολίας ότι το στρατοκρατικό φασιστικό καθεστώς της Άγκυρας δεν τρέφει κανένα απολύτως σεβασμό στις ανθρώπινες αξίες. Βία, θάνατος, γενοκτονία, τρομοκρατία και όλεθρος “στολίζουν” τον δρόμο των τούρκων, από την πρώτη στιγμή που μπήκαν στην ιστορία. Με εκατόμβες αθώων θυμάτων, λόφους κρανίων και ερειπίων, ανείπωτους βανδαλισμούς και ταπεινώσεις, εθνικές εκκαθαρίσεις και παιδομάζωμα πλήρωνε και πληρώνει η ανθρωπότητα την παρουσία του τουρκισμού επί της γης. Ο Θεόφιλος Γεωργιάδης γνώριζε χωρίς αμφιβολία ότι το στρατοκρατικό καθεστώς της Άγκυρας δεν θα δίσταζε να αποπειραθεί να του κλείσει το στόμα.

Όμως ο Θεόφιλος Γεωργιάδης, γνήσιο τέκνο και ιδανική ενσάρκωση της δόξας του Προμηθεϊκού Γένους των Ελλήνων Πολεμιστών – Ελευθερωτών δεν δίστασε ούτε στιγμή. Έπαιρνε μεν τις προφυλάξεις του, αλλά δεν έκανε ούτε ένα βήμα πίσω, πιστός στον δίκαιο αγώνα του. Εκ γεννετής αθάνατος, πίστευε ότι η φυσική επιβίωση δεν ήταν ποτέ αξιότερη και τιμιώτερη από το χρέος για την ανάκτηση της τιμής και της ελευθερίας της Πατρίδας.

Όσοι λευτερώθηκαν από την ύλη δεν φοβούνται ούτε τον πόνο ούτε τον φυσικό θάνατο. Όσοι λευτερώθηκαν από τα πάθη της ύλης μόνον ένα θάνατο τρέμουν: τον ηθικό και τον πνευματικό θάνατο. Και αυτό το θάνατο τον νίκησε ο Θεόφιλος Γεωργιάδης από πολύ νωρίς.

Στις20 Μαρτίου του 1994, ώρα 10 μ.μ., μίσθαρνα ανδράποδα των τουρκικών μυστικών τρομοκρατικών υπηρεσιών δολοφόνησαν ύπουλα και άνανδρα τον ήρωα, έξω από το σπίτι του, στη Λευκωσία. Στάλες τιμίου αίματος σφράγισαν ανεξίτηλα το μεγαλείο του ήρωα πολεμιστή και τεκμηρίωσαν το ορθό και το δίκαιο του ωραίου Αγώνα του.

Του ένδοξου Αγώνα που οδηγεί, μόνον αυτός, στην ένοπλη απελευθέρωση των κατεχομένων εδαφών μας, στην επιστροφή όλων των Ελλήνων προσφύγων στις εστίες τους, στην αποκατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων για όλους τους νόμιμους και ιστορικούς κατοίκους της Κύπρου και της ευρύτερης περιοχής της Ανατολικής Μεσογείου.

Όσοι πιστοί στο αίμα του, διαβεβαιώνουμε το τουρκικό κράτος-δολοφόνο και τους υπερατλαντικούς πάτρωνές του ότι ΤΑ ΟΡΑΜΑΤΑ ΔΕΝ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝΤΑΙ।

[Πηγή]

ΠΗΓΗ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Θεόφιλος Γεωργιάδης"

14 Μαρτίου 1957: Ευαγόρας Παλληκαρίδης, Αθάνατος!

Σαν σήμερα πριν 55 χρόνια, 14 Μαρτίου 1957, ένας νέος 19 ετών έδειξε το μεγαλείο της ελληνικής ψυχής και τη διαχρονική αντίστασή της σε πάσης φύσεως κατακτητές και τυραννίες... Λίγες ημέρες μετά τον Γρηγόρη Αυξεντίου, ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης έδωσε αυτοβούλως τη ζωή του στον αγώνα της Κύπρου για την αποτίναξη του αγγλικού ζυγού και την Ένωση της Μεγαλονήσου με τη μητέρα Ελλάδα.


Γεννήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 1938 στο χωριό Τσάδα, της επαρχίας Πάφου. Μπήκε νωρίς στον αγώνα, από τα μαθητικά του χρόνια κιόλας. Το 1953, σε ηλικία 15 ετών, κατεβάζει και τεμαχίζει την αγγλική σημαία στο Κολέγιο της Πάφου, κατά την ημέρα στέψης της Βασίλισσας Ελισάβετ στο Λονδίνο. Δύο χρόνια αργότερα, συλλαμβάνεται ως μέλος της νεολαίας της ΕΟΚΑ, επειδή συμμετείχε σε παράνομη πορεία.

Στις 18 Δεκεμβρίου 1956 συλλαμβάνεται εκ νέου και κατηγορείται για κατοχή και διακίνηση παράνομου οπλισμού. Η δίκη του ορίζεται για τον Μάρτιο του 1957. Στη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας δεν αφήνει περιθώρια στους δικηγόρους του για να τον υπερασπιστούν. Παραδέχεται την ενοχή του, με αξιοθαύμαστο τρόπο: «Γνωρίζω ότι θα με κρεμάσετε. Ό,τι έκαμα το έκαμα ως Έλλην Κύπριος όστις ζητεί την Ελευθερίαν του. Τίποτα άλλο».

Την επομένη της καταδίκης του Παλληκαρίδη σε θάνατο, ο κόσμος ξεσηκώνεται για να σώσει τον νεαρό μαθητή. Οι εκκλήσεις για την απονομή χάριτος από την Ελλάδα, την Αγγλία και τις Ηνωμένες Πολιτείες απορρίπτονται από τον άγγλο κυβερνήτη Τζον Χάρντινγκ και την αγγλική διπλωματία.

Ο Βαγορής, όπως ήταν το χαϊδευτικό του, δεν πτοείται. Στο τελευταίο γράμμα του δηλώνει: «Θ' ακολουθήσω με θάρρος τη μοίρα μου. Ίσως αυτό να 'ναι το τελευταίο μου γράμμα. Μα πάλι δεν πειράζει. Δεν λυπάμαι για τίποτα. Ας χάσω το καθετί. Μια φορά κανείς πεθαίνει. Θα βαδίσω χαρούμενος στην τελευταία μου κατοικία. Τι σήμερα, τι αύριο; Όλοι πεθαίνουν μια μέρα. Είναι καλό πράγμα να πεθαίνει κανείς για την Ελλάδα. Ώρα 7:30. Η πιο όμορφη μέρα της ζωής μου. Η πιο όμορφη ώρα. Μη ρωτάτε γιατί.»

Τα μεσάνυχτα της 13ης Μαρτίου 1957 οδηγείται στην αγχόνη. Τραγουδά τον Εθνικό Ύμνο. Δύο λεπτά αργότερα (14 Μαρτίου) η καταπακτή ανοίγει και ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης περνά στην αιωνιότητα.

Πηγή

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "14 Μαρτίου 1957: Ευαγόρας Παλληκαρίδης, Αθάνατος!"

Ζωντανοί στην Τουρκία, οι αγνοούμενοι Έλληνες;

Γιατί η Ελλάδα άφησε στην τύχη τους τους αιχμαλώτους -αγνοούμενους ;

O στρατηγός Μηλιορίτσας το 1991 είχε το βαθμό του συνταγματάρχη. Mε το «κάλυμμα» μιας άλλης, απόρρητης ιδιότητας, «χτένιζε» μυστικές φυλακές, κρυφά στρατόπεδα και στρατιωτικές εγκαταστάσεις στην Τουρκία, αφού οι πληροφορίες είχαν πυκνώσει για «ένα μικρό αριθμό αιχμαλώτων - αγνοούμενων

από την εποχή του Αττίλα, που κρατούνταν σε φυλακές της γειτονικής χώρας». O αποτελεσματικός αξιωματικός, ειδικευμένος στη μυστική δράση, κατάφερε να οργανώσει δίκτυο πληροφοριοδοτών και η προσέγγιση στον αρχιφύλακα στα κάτεργα του Σιντιργκί ήταν συναρπαστική. Mα περισσότερο συγκλονιστική ήταν η γεμάτη ταραχή απάντηση του Τούρκου αρχιδεσμοφύλακα: «...Tώρα δεν υπάρχει κανείς Κύπριος εδώ. Υπήρχαν προ εξαετίας...»!

Tα απόρρητα έγγραφα στα οποία εμπεριέχονται οι παραπάνω διάλογοι είναι συγκλονιστικά. Kι όμως, τα επόμενα χρόνια η υπόθεση συσκοτίστηκε...

Αφορμή για το νέο θρίλερ, με στοιχεία και ανατριχιαστικές λεπτομέρειες, αποτέλεσε το συγκλονιστικό εύρημα στα τουρκικά κολαστήρια του Ντιγιαρμπακίρ: Τριάντα οχτώ σκελετοί βρέθηκαν θαμμένοι στις φυλακές της μακρινής αυτής περιοχής της Νοτιοανατολικής Τουρκίας. Οι τριάντα οχτώ αυτοί σκελετοί φέρουν σημάδια εκτέλεσης με σφαίρες των 9 χιλιοστών στο κεφάλι. Αναμένουμε τα τεστ DNA, που θα δείξουν εάν θα αποκλειστεί το ενδεχόμενο να πρόκειται για Τούρκους αντικαθεστωτικούς ή Κούρδους φυλακισμένους, αλλά εάν οι σκελετοί ανήκουν σε Ελληνοκύπριους και Ελλαδίτες αιχμαλώτους πολέμου από την τουρκική εισβολή του 1974 στην Κύπρο!

Είναι αναγκαίο οι κυβερνήσεις της Κύπρου και της Ελλάδας να αναλάβουν πρωτοβουλία, ώστε να διαπιστωθεί με ακρίβεια η σκοτεινή και ανατριχιαστική υπόθεση και εάν ισχύουν τα όσα τόνισε στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων του Ευρωκοινοβουλίου η δραστήρια Κύπρια ευρωβουλευτής Ελένη Θεοχάρους.

Στα διεθνή φόρουμ και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο προκλήθηκε σάλος. Ο πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων, Έλμαρ Μπροκ, ζήτησε εσπευσμένα το μόνιμο αντιπρόσωπο της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση για να ερευνήσει το ζήτημα. Η Ελένη Θεοχάρους έθεσε το συγκλονιστικό εύρημα των τουρκικών κολαστηρίων και θυμήθηκε τις ανατριχιαστικές αποκαλύψεις του βιβλίου μου Αγνοούμενοι – Άκρως Απόρρητο – 13 Περιστέρια (Α.Α. Λιβάνη, δ' έκδοση), που εδώ και χρόνια συνεχίζει να προκαλεί σάλο με αποκαλύψεις-φωτιά και διαβαθμισμένα έγγραφα ειδικού χειρισμού που «καίνε».

Οι θαμμένοι σκελετοί ανήκουν τελικά σε Ελλαδίτες και Ελληνοκύπριους αιχμαλώτους;

Στο βιβλίο δημοσιεύονται άκρως απόρρητα έγγραφα των ελληνικών μυστικών υπηρεσιών και για τις φυλακές του Ντιγιαρμπακίρ: «...Το 1989 στο Ντιγιαρμπακίρ είδε από μακριά μικρή ομάδα κρατουμένων ηλικίας 40 με 45 ετών σε απομόνωση. Συνάδελφός του του είπε ότι είναι Κύπριοι αιχμάλωτοι. Για τη διερεύνηση των παραπάνω πληροφοριών οργανώθηκε ειδική επιχείρηση στην Τουρκία...»!

Σήμερα αποκαλύπτουμε κάτεργα όπου κρατούνταν ή κρατούνται ακόμα και τώρα Έλληνες και Ελληνοκύπριοι αιχμάλωτοι. Οι οποίοι μετακινούνταν απ’ τους Τούρκους δεσμοφύλακες συνοδεία στελεχών της ΜΙΤ σε απρόσιτες περιοχές, στις εσχατιές, αλλά πάντα σε στρατιωτικές «ζώνες» της γειτονικής χώρας.

Για τις περίφημες φυλακές του Σιντιργκί τα έγγραφα είναι αποκαλυπτικά: «Ένα υψηλόβαθμο στέλεχος του κόμματος του Τουρκές, ο Μουσταφά Σιμσέκ, γνώριζε ότι από το 1984 σε ένα αγρόκτημα 100 στρεμμάτων κοντά στις φυλακές –που ήταν κέντρο εκπαίδευσης πρακτόρων της MIT– κρατούνταν αιχμάλωτοι από την περίοδο της εισβολής! Βρίσκονταν έγκλειστοι σε ένα κτίριο στο εσωτερικό του αγροκτήματος, όπου ελάχιστοι είχαν πρόσβαση...».

Αλλά ούτε και αυτές οι πληροφορίες, που ήταν γνωστές στην ελληνική πλευρά τα προηγούμενα χρόνια, αξιοποιήθηκαν όπως θα έπρεπε...

Oι αποχρώσες ενδείξεις είχαν ενταθεί στα τέλη της δεκαετίας του ’80. Oι πληροφορίες μιλούσαν για ένα μικρό αριθμό επιζώντων - αγνοουμένων σε μικρές απομονωμένες φυλακές, σε στρατιωτικές ζώνες, και τα πρώτα στοιχεία που είχαν περιέλθει στα χέρια των ελληνικών Αρχών ανέφεραν λεπτομέρειες-σοκ, όπως φωνές αγνοουμένων στα ελληνικά! Kαι οι «πηγές» των πληροφοριοδοτών ήταν αρκετά δύσκολο να αμφισβητηθούν... Σύμφωνα με ακριβή στοιχεία, μία τέτοια κασέτα με φωνές αιχμαλώτων επρόκειτο να παραδοθεί και στον τότε πρόεδρο των Ελλαδιτών συγγενών αγνοουμένων, Γ. Λούρμπα! Λίγες ήμερες μετά, ο δραστήριος Γ. Λούρμπας δολοφονήθηκε ύστερα από επαγγελματικό χτύπημα άγνωστου δράστη. Η υπόθεση παραμένει ανεξιχνίαστη...

Tα αμέσως επόμενα χρόνια εντοπίζονται περιοχές στην Τουρκία όπου είχαν μεταφέρει τους τελευταίους επιζώντες της κυπριακής τραγωδίας. Ένα δίκτυο αξιωματικών που είχε σαρώσει τη γειτονική χώρα υπό τις διαταγές του αρχηγού του A' κλάδου της ΕΥΠ, ταξίαρχου Αναξαγόρα Σπιτά, εντόπισε μια μικρή ομάδα αιχμαλώτων στη νευραλγική ταξιαρχία καταδρομέων στο Μπολού και ελάχιστους ακόμα στο Ντενισλί, νοτιοδυτικά της Άγκυρας!

Eπί κυβερνήσεως Νέας Δημοκρατίας (1990-1993), η υφυπουργός Εξωτερικών, αρμοδία για θέματα Κύπρου, Βιργινία Τσουδερού, πραγματοποίησε ένα συστηματικό και αθόρυβο έργο και, όπως έχει δηλώσει η ίδια στον υπογράφοντα, εντοπίστηκε μικρός αριθμός αγνοουμένων, ενώ η ίδια είχε προβεί σε συγκεκριμένες ενέργειες για τη διάσωση και την επιστροφή στην Ελλάδα τουλάχιστον ενός αιχμαλώτου... Μάλιστα, η ίδια η Βιργινία Τσουδερού είχε ενημερώσει ανώτατα στελέχη της κυβερνήσεως του ΠAΣOK που διαδέχτηκαν τη NΔ στην εξουσία, προκειμένου να αξιοποιηθούν τα στοιχεία των ερευνών και να επιστρέψουν ζωντανοί οι Έλληνες και Ελληνοκύπριοι αιχμάλωτοι του Αττίλα... Στο βιβλίο αναφέρεται πως μεταξύ των ενεργειών της ήταν και η περίπτωση της επιστροφής του «Βενιαμίν» της κυπριακής τραγωδίας, του 5χρονου τότε στην εισβολή Λοΐζου.

Όμως η πιο χαρακτηριστική περίπτωση για την οποία ενδιαφέρθηκε προσωπικά αφορούσε σε έναν 30χρονο Ελληνοκύπριο, που είχε κάνει μεταπτυχιακά στη Χαϊδελβέργη, ήταν γερμανοτραφής και συνελήφθη αιχμάλωτος στην εισβολή. Είχε καταφέρει να στείλει γραπτό μήνυμα, οι συγγενείς του αναγνώρισαν το γραφικό του χαρακτήρα και γι’ αυτόν τον άνθρωπο κατέβαλε τιτάνιες προσπάθειες η πρώην υφυπουργός. Ειδικό ενδιαφέρον έδειξε και ο τότε πανίσχυρος πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών και Άμυνας της γερμανικής Βουλής, Δρ. Χανς Στέρκεν, ο οποίος εξέδωσε γερμανικό διαβατήριο στον 30χρονο προκειμένου να χρησιμοποιηθεί για την ασφαλή του έξοδο. Ο σχεδιασμός της επιχείρησης, στην οποία θα μετείχαν και Ισραηλινοί κομάντος, αφορούσε στη μεταφορά του σε νοσοκομείο για υποτιθέμενη ασθένεια και εν συνεχεία θα δρομολογούνταν η απελευθέρωσή του με σχεδόν κινηματογραφικό τρόπο... Δεν ολοκληρώθηκε η «μαύρη επιχείρηση» εντός του τουρκικού εδάφους... Μέχρι εδώ!...

H υπόθεση των τελευταίων επιζώντων - αγνοουμένων είναι συγκλονιστική. Πρόκειται για μια μυστηριώδη εθνική υπόθεση, την οποία όσοι χειριστήκαν είχαν εντολές να κρατήσουν ως επτασφράγιστο μυστικό... Τριάντα οχτώ ολόκληρα χρόνια πέρασαν από τότε που συνελήφθησαν Ελλαδίτες και Ελληνοκύπριοι αιχμάλωτοι, οι οποίοι μεταφερθήκαν στην Τουρκία.

Tι συνέβη, όμως, μ’ εκείνους που αποδεδειγμένα βρίσκονταν στα τούρκικα κάτεργα; Για εκείνους που είδαν οι συγκρατούμενοί τους; Για όσους έδειξαν οι κάμερες του βρετανικού «Channel 4» λίγα χρόνια μετά την εισβολή;

Nα σημειωθεί ότι τους επόμενους μήνες μετά την εισβολή κι ενώ είχαν μεταφερθεί πολλοί σε φυλακές της Τουρκίας, επέστρεψαν στην Κύπρο και στην Ελλάδα ύστερα από ενέργειες του Ερυθρού Σταυρού και ισχυρές διεθνείς πολιτικές πιέσεις. Όμως, όπως παραδέχτηκε και ο ίδιος ο Ετσεβίτ τότε, ένας αριθμός αιχμαλώτων –που τους είχαν ήδη αναγνωρίσει άλλοι συγκρατούμενοί τους– δεν επέστρεψε ποτέ! Πρόκειται, συμφωνά με τις δηλώσεις Ετσεβίτ στο AssociatedPress, για τετρακόσιους έναν αιχμαλώτους που παρέμειναν στην Τουρκία! Oι πληροφορίες γι’ αυτούς αναφέρουν πως μετακινούνταν συνεχώς από φυλακή σε φυλακή κι από στρατόπεδο σε στρατόπεδο. Άλλοι πέθαναν από λοιμώδεις ασθένειες, άλλοι εκτελέστηκαν, άλλοι δεν άντεξαν τις κακουχίες... Όμως, παρ’ όλες τις αντιξοότητες, οι Τούρκοι κράτησαν ένα μικρό αριθμό εξ αυτών εν ζωή, προκειμένου τα επόμενα χρόνια να αποτελέσουν κι ένα διαπραγματευτικό χαρτί... Αλλά και για άλλους λόγους...

Oι Έλληνες αξιωματικοί, σε μια γιγαντιαία επιχείρηση απελευθέρωσης, εντόπισαν δεκατρείς επιζώντες αιχμαλώτους και η αποστολή πήρε το κωδικό όνομα «13 Περιστέρια»! Oι ενημερώσεις για τα πρώτα στοιχεία ήταν προφορικές, προκειμένου να μην διαρρεύσουν εγγράφως στοιχεία και λεπτομέρειες. Από τους πρώτους που ενημερώθηκαν προφορικά ήταν ο μετέπειτα αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού, Eυστ. Kαπραβέλος, τον καιρό που ήταν διοικητής Στρατιάς. H απόρρητη ενημέρωση του έγινε με ειδικό αγγελιοφόρο και το αμέσως επόμενο διάστημα σχεδιάστηκε η επιχείρηση απελευθέρωσης για τρεις από τους επιζώντες - αγνοούμενους. Κανείς δεν επιβεβαιώνει τα ονόματα, φαίνεται, όμως, να πρόκειται για τον αντισυνταγματάρχη Παύλο Kουρούπη –το θυελλώδη διοικητή της Κυρήνειας–, το μικρό Χριστάκη Λοΐζου και έναν Ελληνοκύπριο με το όνομα Νίκος, τον 30χρονο γερμανοτραφή της Χαϊδελβέργης, για τον οποίο έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον η γερμανική κυβέρνηση...

Όμως, παρά τις προσπάθειες, η επιχείρηση απελευθέρωσης των αγνοουμένων ουδέποτε ολοκληρώθηκε...

Το βιβλίο μου Αγνοούμενοι – Άκρως Απόρρητο χαρακτηρίστηκε «επικίνδυνο βιβλίο». Έτσι το χαρακτήρισαν οι διατελέσαντες υπουργοί Εξωτερικών απ’ όλα τα κόμματα (Σαμαράς, Τσουδερού, Χαραλαμπόπουλος), όταν το παρουσίασαν. Άλλωστε, οι ενοχλητικές αναφορές του βιβλίου, με την ανακίνηση ενός τόσο ευαίσθητου ζητήματος, οδήγησαν κάποιους ανόητους «θερμοκέφαλους» αξιωματούχους επί κυβερνήσεως Σημίτη να ζητήσουν την απόσυρσή του από τις προθήκες των βιβλιοπωλείων!... Ή εκείνους που γνώριζαν τα ακριβά μυστικά αυτής της υπ’ αριθμόν ένα εθνικής υπόθεσης να θέλουν να συσκοτίσουν τις λεπτομέρειες-σοκ που έκοβαν την ανάσα... Διότι αυτοί οι περίφημοι αξιωματούχοι δεν προχώρησαν τις έρευνες για να μην διαταραχθούν οι ελληνοτουρκικές σχέσεις. Που τόσο είχε κοπιάσει γι’ αυτές ο Γιώργος Παπανδρέου με τη διπλωματία των σεισμών. Και που μετά τα Ίμια εκείνοι που συνέχιζαν να «γκριζάρουν» το χάρτη αποζητούσαν να αποτελειώσουν οτιδήποτε ενοχλούσε την Άγκυρα... Εκείνοι που μετά και την παράδοση Οτσαλάν στην περίφημη επιχείρηση-ντροπής «Αετός στο έδαφος» ενδιαφέρονταν σφόδρα να σφραγίσουν φωνές, να κλονίσουν επιχειρήματα, να συσκοτίσουν την αλήθεια...

Ιδού, όμως, τα νέα στοιχεία, τα οποία επιβεβαιώνονται από έναν άνθρωπο που δύσκολα αμφισβητείται: τον Αμερικανό αναλυτή Γκρέγκορι Κόπλεϊ, υψηλόβαθμο στέλεχος του Κέντρου Αμυντικών Αναλύσεων των ΗΠΑ με έδρα την Αλεξάνδρεια της πόλης Βιρτζίνια. Στην ίδια πολιτεία που βρίσκεται και η έδρα της CIA, ο Κόπλεϊ, ο οποίος είχε μιλήσει στους Έλληνες ανταποκριτές της Ουάσιγκτον για τους αιχμαλώτους της Κύπρου που χρησιμοποιούνταν ως πειραματόζωα σε τουρκικές εγκαταστάσεις της ΜΙΤ τουλάχιστον μέχρι το 1988, αυτό, λοιπόν, το «γεράκι» των αμερικανικών υπηρεσιών μού αποκάλυψε ότι:

• Αρχικά οι αιχμάλωτοι Έλληνες μεταφέρθηκαν με μυστικότητα απ’ τη μια άκρη της Τουρκίας στην άλλη, έξω απ’ το Ερζερούμ.

• Στην Τουρκία κρατήθηκαν εν ζωή περίπου διακόσιοι. Οι υπόλοιποι βασανίστηκαν ή εκτελέστηκαν.

• Κρατήθηκαν στη ζωή ορισμένοι για να ανταλλαγούν με Τούρκους –αρχικά– ή για άλλες πιθανές διαπραγματεύσεις.

• Εντοπίστηκαν στη 2η Ταξιαρχία Καταδρομών στο Μπολού και στην 11η Ταξιαρχία Πεζικού στο Ντενιζλί!

• Είναι βέβαιον, όπως πρώτος έχω αποκαλύψει στο βιβλίο μου, πως ελάχιστοι Έλληνες πολιτικοί γνωρίζουν όλα όσα σχετίζονται με το «καυτό» ζήτημα των ζωντανών αιχμαλώτων, αλλά δεν μιλούν, διότι το θέμα θα πυροδοτήσει περιφερειακές εντάσεις!...

Στο πολύκροτο βιβλίο καταθέτει μια μαρτυρία-φωτιά ο πρώην πρωθυπουργικός σύμβουλος σε θέματα Άμυνας και Ασφάλειας της χώρας στρατηγός Νίκος Γρυλλάκης, που παραθέτει πληροφορίες για ύπαρξη επιζώντων στις εσχατιές της Τουρκίας, για τον εντοπισμό και την πιθανή διάσωση των οποίων δεν είχε καμία νομιμοποίηση τα επόμενα χρόνια (κυβέρνηση Α. Παπανδρέου και κυβερνήσεις Κ. Σημίτη).

Nα σημειωθεί ότι πολλές άγνωστες λεπτομέρειες για την ύπαρξη αιχμαλώτων στα κάτεργα της γειτονικής χώρας γνώριζε και ο μάρτυρας της κυπριακής γης Θεόφιλος Γεωργιάδης, ο οποίος είχε συντονίσει μια άλλη επιχείρηση απελευθέρωσης αιχμαλώτων στις φυλακές υψίστης ασφάλειας Τσιακιρλί της επαρχίας Νεβσεχίρ, όπου, όμως, αποκαλύφθηκε η επιχείρηση κι ένας Ελληνοκύπριος σκοτώθηκε από τα τουρκικά πυρά... Λίγο καιρό μετά, ο Θεόφιλος Γεωργιάδης δολοφονήθηκε από πράκτορες των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών, ενώ κάποιοι εξαφάνισαν το σκληρό δίσκο του υπολογιστή του, όπου υπήρχαν κρυπτογραφημένα αμέτρητα στοιχεία για την ύπαρξη επιζώντων από την εποχή του Αττίλα...

Για όσους παραμένουν δύσπιστοι γι’ αυτή τη συγκλονιστική εθνική μας υπόθεση, ας πληροφορηθούν μία εξίσου απίστευτη –πλην αποδεδειγμένα αληθινή– ανθρώπινη περιπέτεια, όπως ακριβώς την κατέγραψαν εσχάτως τα διεθνή πρακτορεία ειδήσεων: «OΚορεάτης λοχίας Τσανγκ Mου-Χουάν, ο οποίος είχε πιαστεί αιχμάλωτος το 1953 από δυνάμεις της Βόρειας Κορέας, δραπέτευσε έπειτα από σαράντα πέντε ολόκληρα χρόνια και κατέφυγε στην Kίνα. Όταν συνελήφθη αιχμάλωτος ήταν 27 ετών. Τώρα είναι 72»!

«Επιχείρηση Αρχαιολόγοι»

Ο σημερινός πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, Αντώνης Σαμαράς, είχε ασχοληθεί αθόρυβα με την υπόθεση των αιχμαλώτων - αγνοουμένων του Αττίλα. Και είχε καταφέρει, μάλιστα, έως ένα βαθμό να επιβεβαιώσει πληροφορίες ουσίας. Άλλωστε, μία από τις πλέον διάσημες μυστικές επιχειρήσεις σε τουρκικό έδαφος, η «Επιχείρηση Αρχαιολόγοι», ήταν δική του παρέμβαση και εγκρίθηκε τον καιρό που διατελούσε υπουργός Εξωτερικών, προκειμένου να ανοίξει ο δρόμος γι’ αυτή την υπ’ αριθμόν ένα εθνική υπόθεση. Είχε ξεκινήσει μία φιλότιμη προσπάθεια ανεύρεσης αγνοουμένων, την οποία συνέχισε η τότε υφυπουργός Εξωτερικών, Βιργινία Τσουδερού. Ο Αντώνης Σαμαράς χάραξε ένα δρόμο επίπονο, αγωνιώδη, με λαχτάρες και έντονες διπλωματικές ισορροπίες, με ρίσκο και δυνατές συγκινήσεις.

Επί υπουργίας του, μία ομάδα τεσσάρων πρακτόρων είχε καταλήξει σε μια περιοχή στις εσχατιές της Τουρκίας, όπου είχαν εντοπιστεί ίχνη για επιζώντες αιχμαλώτους της κυπριακής τραγωδίας. Από τους τέσσερις πράκτορες - ειδικούς στα Ελληνοτουρκικά, ο ένας εμφανιζόταν ως αρχαιολόγος, ο άλλος με το «κάλυμμα» του βοηθού - συνεργάτη, ο άλλος με την ιδιότητα του οδηγού... Οι Τούρκοι είχαν σχηματίσει στενό, αφόρητο κλοιό, παρακολουθώντας τις κινήσεις τους. Τα «γεράκια» της ΜΙΤ δεν τους άφηναν να πάρουν ανάσα κι οι Έλληνες αξιωματούχοι συνέχιζαν να αναζητούν δήθεν χαμένες βυζαντινές αγιογραφίες σε ερείπια πρωτοχριστιανικών ναών. Όταν χαλάρωνε ο κλοιός, ο ένας απ’ τους Έλληνες αξιωματούχους άρχιζε τη δράση στο τουρκικό έδαφος, αναζητώντας ίχνη και κρίσιμες λεπτομέρειες, ενώ ένας άλλος ερχόταν από την Ελλάδα και προσετίθετο στην ομάδα των εναπομεινάντων, οπότε οι Τούρκοι της ΜΙΤ έβλεπαν ξανά και ξανά τέσσερις προσηλωμένους στην επιστήμη τους αρχαιολόγους... Ο αριθμός των τεσσάρων παρέμενε σταθερός...

Ο Αντώνης Σαμαράς ουδέποτε εξαργύρωσε αυτές τις προσπάθειες ούτε θέλησε να διαφημίσει αυτές του τις παρεμβάσεις και το προσωπικό ενδιαφέρον του για να χυθεί άπλετο φως στο σκοτεινά σημεία της αιχμαλωσίας Ελλαδιτών και Κυπρίων. Άλλωστε, το Κυπριακό ουδέποτε αποτέλεσε γι’ αυτόν «δεκανίκι», που θα εκτόξευε τα ποσοστά δημοτικότητάς του.

Με την κυκλοφορία του βιβλίου Αγνοούμενοι – Άκρως Απόρρητο – 13 Περιστέρια τον ρώτησε η Όλγα Τρέμη για τους ζωντανούς αιχμαλώτους, για το έργο του στο υπουργείο Εξωτερικών, για την Τσουδερού, η οποία υπογράμμισε πως βρέθηκαν κάποιοι εν ζωή, για τις πληροφορίες που ο ίδιος γνώριζε. Μεταξύ άλλων, ο κ. Σαμαράς τόνισε πως ερεύνησε σε βάθος αυτή την υπόθεση «και, μάλιστα, με ειδικές αποστολές, που έγιναν χωρίς να μάθει ποτέ κανείς τίποτα και χωρίς να πρέπει να λέμε τίποτα επ’ αυτού... Πράγματι, είχε γίνει μεγάλη προσπάθεια και επί των ημερών μου και ξέρω ότι συνέχισε την προσπάθεια η κυρία Τσουδερού – την είχαμε κάνει, άλλωστε, από κοινού για ένα διάστημα...».

Πηγή: περιοδικό "Επίκαιρα"
http://trikalagr.blogspot.com/2012/03/blog-post_3480.html#more

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ζωντανοί στην Τουρκία, οι αγνοούμενοι Έλληνες;"

Στο Eυρωκοινοβούλιο η ανεύρεση σκελετών σε Τουρκικές φυλακές

Το θέμα των τριάντα οκτώ (38) σκελετών που βρέθηκαν στις φυλακές του Ντιάρ Μπακίρ στην Τουρκία, ήγειρε στο Ευρωκοινοβούλιο η Ευρωβουλευτής του ΔΗΣΥ και του ΕΛΚ, Ελένη Θεοχάρους, συσχετίζοντας το γεγονός με πληροφορίες για μεταφορά στις εν λόγω φυλακές Ε/κ αιχμαλώτων των 1974. Η κα Θεοχάρους ήγειρε χθες ενώπιον της Επιτροπής Εξωτερικών του Ευρωκοινοβουλίου, θέμα διερεύνησης του ζητήματος.

Το αίτημα της κ. Θεοχάρους έγινε δεκτό από τον Πρόεδρο της Επιτροπής Εξωτερικών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Έλμαρ Μπροκ, ο οποίος κάλεσε την Εισηγήτρια για την έκθεση αξιολόγησης της τουρκικής ενταξιακής πορείας Ρία Όμεν να διευθετήσει συνάντηση με τον Μόνιμο Αντιπρόσωπο της Τουρκίας στην ΕΕ για να συζητήσει και να διερευνήσει το θέμα.

Όπως είχε εξηγήσει η κ. Θεοχάρους ενώπιον της Επιτροπής Εξωτερικών, το ζήτημα είναι ανθρωπιστικό. Βρέθηκαν, τόνισε, τριάντα οκτώ σκελετοί με σφαίρες εννέα χιλιοστών στο κεφάλι, γεγονός που παραπέμπει σε εκτελέσεις. Ταυτοχρόνως, επισήμανε ότι με βάση τις εξετάσεις DNA, οι τριάντα οκτώ σκελετοί δεν ανήκουν ούτε σε Τούρκους ούτε σε Κούρδους πολίτες. Στις συγκεκριμένες φυλακές, είπε οι κ. Θεοχάρους, υπάρχουν πληροφορίες ότι είχαν μεταφερθεί Ελληνοκύπριοι αιχμάλωτοι μετά τον πόλεμο του 1974. Αντιλαμβάνεστε, παρατήρησε, την αναστάτωση που υπάρχει στην Κύπρο μετά από αυτή την πληροφορία στους συγγενείς των αγνοουμένων. Είναι, πρόσθεσε, ένα ανθρωπιστικό θέμα το οποίο θα πρέπει να διερευνήσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
http://www.sigmalive.com/
http://infognomonpolitics.blogspot.com/2012/02/e_29.html#more

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Στο Eυρωκοινοβούλιο η ανεύρεση σκελετών σε Τουρκικές φυλακές"

Σε καθεστώς τρομοκρατίας ζουν οι εγκλωβισμένοι

Οι έποικοι οικειοποιούνται σπίτια αποθανόντων στην Καρπασία – Όργή και θλίψη από καταγγελίες οργανώσεων.

Στο πετσί τους νοιώθουν καθημερινά την κατοχή οι εγκλωβισμένοι στην Καρπασία με τις απειλές, τους εκβιασμούς και την τρομοκρατία που δέχονται από Τούρκους έποικους.

Στις καταγγελίες προέβη η Συντονιστική Επιτροπή Καρπασίας, του Σωματείου “Ελεύθερη Ενιαία Καρπασία” και το Σωματείου “Το Ριζοκάρπασον”, αναφορικά με τον τρόπο δράσης των Τούρκων έποικων και των «γκρίζων λύκων» σε βάρος εγκλωβισμένων στα κατεχόμενα.

Αντιπροσωπεία της Συντονιστικής Επιτροπής Καρπασίας, του Σωματείου “Ελεύθερη Ενιαία Καρπασία” και του Σωματείου “Το Ριζοκάρπασον”είχε την Παρασκευή στο Αρχηγείο της Διεθνούς Ειρηνευτικής Δύναμης του ΟΗΕ στην Κύπρο (UNFICYP) συνάντηση με την Ανώτερη Λειτουργό Πολιτικών Υποθέσεων Sunaina Lowe, στην παρουσία και τεσσάρων συνεργατών της.

Καταστροφές

Τα προβλήματα που παρουσιάζονται, δυσχεραίνουν τη ήδη δύσκολη ζωή των εγκλωβισμένων. Αφορούν τις καταστροφικές δράσεις του κατοχικού καθεστώτος σε βάρος του περιβάλλοντος στη Χερσόνησο της Καρπασίας, την απαγόρευση μεταφοράς στην ελεύθερη περιοχή αρκετών τόνων κεριού, που συσσωρεύθηκαν την τελευταία τριετία στη Μονή του Αποστόλου Ανδρέα από τάματα των προσκυνητών και που συνιστούν κίνδυνο ανάφλεξης και καταστροφής, καθώς και η συνεχής παρουσία “αστυνομικών” στα σχολεία και τις εκκλησίες κατά τη διάρκεια λειτουργίας τους.

Η επιτροπή καταγγέλλει επίσης ότι Τούρκοι έποικοι και οι «Γκρίζοι Λύκοι» ασκούν απειλές, οι εκβιασμούς και τρομοκρατία εις βάρος των εναπομείναντων εγκλωβισμένων.

Οικειοποιούνται τα σπίτια των αποθανόντων εγκλωβισμένων και τα παραχωρούν σε νέες οικογένειες εποίκων. Προβαίνουν σε δυσβάστακτη φορολόγηση με εκατοντάδες ευρώ, συγγενών εγκλωβισμένων και άλλων που μεταβαίνουν στα κατεχόμενα, με πρόσχημα προηγηθείσες τροχαίες παραβάσεις. Αυτά ήταν κάποια από τα ζητήματα που απασχόλησαν τη σύσκεψη.

Πολιτιστική κληρονομιά

Οι Καρπασίτες έθεσαν και το θέμα της διάσωσης αντικειμένων πολιτιστικής κληρονομιάς, που βρίσκονται στο ύπαιθρο μετά την κατεδάφιση των ιστορικών αλευρόμυλων του Αγίου Συνεσίου στο Ριζοκάρπασον, η κατάληψη του Ελαιοτριβείου της εκκλησίας Αγίας Τριάδας Ριζοκαρπάσου (του πρώτου ηλεκτροκίνητου της κωμόπολης) από τον ψευδοδήμαρχο, συνταγματάρχη του τουρκικού στρατού Μεχμέτ Ντεμιρτζί, η επαναλαμβανόμενη κλήση εγκλωβισμένων στον “αστυνομικό σταθμό” (αναφέρθηκαν συγκεκριμένες περιπτώσεις) για κατάθεση με εκτόξευση απειλών για προσαγωγή στα “δικαστήρια” και φυλάκιση.

Συμφωνήθηκε να υπάρχει συνεχής επαφή των Καρπασιτών με την ομάδα Ανθρωπιστικών-Πολιτικών Υποθέσεων της ΟΥΝΦΙΚΥΠ, ενώ έγιναν και εποικοδομητικές εισηγήσεις από τις δύο πλευρές. [www।ikypros.com]

ΠΗΓΗ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Σε καθεστώς τρομοκρατίας ζουν οι εγκλωβισμένοι"

ΕΓΙΝΑΝ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑ ΟΙ ΕΛΛΗΝΟΚΥΠΡΙΟΙ:

Για να αποκρυφτούν οι παράνομοι έποικοι που στέλνει συνεχώς η Άγκυρα, δεν καταγράφονται στην επίσημη απογραφή

Οι τουρκοκυπριακές αρχές παρουσίασαν στοιχεία της απογραφής που διενήργησαν στα Κατεχόμενα, σύμφωνα με τα οποία ο πληθυσμός τους ανέρχεται σε 332.000 κατοίκους. Ακόμη και αν είναι αυθεντικός ο αριθμός, η σχέση Τ/Κ προς Ε/Κ που ήταν 20-80 έχει ανατραπεί. Αλλά είναι πολύ χειρότερα τα πράγματα.

Για να αποκρυφτούν οι παράνομοι έποικοι που στέλνει συνεχώς η Άγκυρα, δεν καταγράφονται στην επίσημη απογραφή. Κατά τους μετριοπαθέστερους υπολογισμούς, ο πληθυσμός Τούρκων και Τουρκοκυπρίων στα Κατεχόμενα ξεπερνά τις 600.000.

Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να μετρηθεί -κατά προσέγγιση- ο πληθυσμός μιας χώρας. Έναν από αυτούς χρησιμοποίησε η κυπριακή εφημερίδα «Σημερινή» πριν από δυο χρόνια (δεν θυμούμαι ακριβή ημερομηνία), σε έρευνα που έκανε ως προς την ημερήσια κατανάλωση ψωμιού στα Κατεχόμενα. Έχοντας στοιχεία από το Επιμελητήριο, πόσο ψωμί καταναλώνει κάθε κάτοικος και πόσα ψωμιά πωλούν οι φούρνοι, βγήκε το συμπέρασμα ότι ο πληθυσμός των Κατεχομένων ξεπερνά τις 800.000 χιλιάδες κατοίκους.

Όμως, οι ίδιοι οι Τουρκοκύπριοι -που αντιστρατεύονται τους εποίκους- μιλούν για ακόμη μεγαλύτερο αριθμό. Ο Τ/Κ δημοσιογράφος κ. Τουρκούτ Αφσάρογλου με άρθρο του στην «Αφρίκα» παρατηρεί ότι «ο πληθυσμός στο δρόμο δεν λέγει ψέματα», και ανεβάζει τον πληθυσμό στα Κατεχόμενα σε περισσότερο από ένα εκατομμύριο.

Και σημειώνει ότι «ο πραγματικός πληθυσμός μας είναι τόσος, αλλά για να μη ρεζιλευτεί η Άγκυρα, δεν ανακοινώνεται και έτσι η Άγκυρα νομίζει ότι ξεγελά και τους Τ/Κ και τον κόσμο».

Η Άγκυρα με τον εποικισμό του νησιού έχει ανατρέψει την ισορροπία. Σε περίπτωση που καταλήξει ο κ. Χριστόφιας σε συμφωνία, χωρίς να απομακρυνθούν οι έποικοι από το νησί (που το ζητούν και οι ίδιοι οι Τουρκοκύπριοι) σε πολύ λίγα χρόνια η Κύπρος θα βρίσκεται σε τουρκικά χέρια.

Ο Μακεδών

http://www।voreia.gr/index.php?module=news&func=display&sid=78039
http://aioniaellinikipisti.blogspot.com/2012/02/blog-post_1150.html

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΕΓΙΝΑΝ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑ ΟΙ ΕΛΛΗΝΟΚΥΠΡΙΟΙ:"