Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΛΙΜΟΣ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΛΙΜΟΣ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Ο λιμός - το πλιάτσικο και η κατάρρευση της αγοράς

Mark Mazower

Στην Ελλάδα του Χίτλερ - Η εμπειρία της Κατοχής-Εκδόσεις Αλεξάνδρεια

«Θα ήθελα να κάνω μια παρέκβαση, για να σας ζητήσω να θυμηθείτε πώς μια ευημερούσα και εργατική πόλη, σχεδόν... χωρίς εξωτερικές αλλαγές, έγινε το κατοικητήριο ορδών από άπορους, λιμοκτονούντες ανθρώπους», έγραφε ο Μπέρτον Μπέρυ, Αμερικανός διπλωμάτης στην Αθήνα. «Φυσικά η απάντηση είναι ο γερμανικός στρατός κατοχής».

Ο στρατός έδειχνε υποσιτισμένος, κουρασμένος, ακόμη και «στα πρόθυρα της λιμοκτονίας», όταν πρωτόφτασε. Παρόλο που η Κατοχή συνεχιζόταν χωρίς ιδιαίτερη βία, οι στρατιώτες έπαιρναν τρόφιμα και επίτασσαν ό,τι ήθελαν. «Οι Γερμανοί ζουν τελευταία με έξοδα της χώρας», έγραψε ένας πληροφοριοδότης που έφυγε τον Ιούλιο. «Δεν έφεραν μαζί τους τρόφιμα για τους άνδρες ούτε και χώρους συσσιτίου. Οι άνδρες απλούστατα έτρωγαν σε εστιατόρια. Οι μονάδες δεν κοιμόνταν σε στρατόπεδα, για να αποφύγουν τους βομβαρδισμούς, αλλά σε σπίτια ιδιωτών. Πολλά απ' αυτά διαρπάχθηκαν εξ ολοκλήρου». Είχαν αναφερθεί Γερμανοί στρατιώτες που σταματούσαν διαβάτες στην πλατεία Ομονοίας και απαιτούσαν να τους δώσουν τα ρολόγια και τα χρυσαφικά τους. Ένας Έλληνας λιμενικός επέστρεψε στο γραφείο του λίγες εβδομάδες αφότου είχε αρχίσει η Κατοχή και διαπίστωσε πως «δεν έχει μείνει τίποτα στο παλιό μου γραφείο. Οτιδήποτε μπορούσε να χρησιμεύσει στις γερμανικές αρχές, γραφεία, καρέκλες, χρηματοκιβώτια κ.λπ., είχε παρθεί απ' αυτούς. Τα υπόλοιπα είχαν καταστραφεί ή χρησιμοποιηθεί για καυσόξυλα».

Όταν η Βέρμαχτ μπήκε στην Ελλάδα, μια σειρά από νίκες σε όλη την Ευρώπη είχε δώσει στο στρατό μια αίσθηση ότι ήταν σχεδόν υπεράνθρωπα ακατανίκητοι. Η συμπεριφορά τους άφηνε ένα νεαρό Αμερικανό στην Αθήνα με το στόμα ανοιχτό. Έγραφε πως το ηθικό και η πειθαρχία είχαν αντικατασταθεί από «μια συντεχνιακή συνειδητοποίηση δύναμης που διαπερνά τον γερμανικό στρατό, από τους στρατηγούς ώς τους ιδιώτες. Όλοι τους φαίνονται να έχουν μια μαζική αίσθηση ακάθεκτης δύναμης (με σχεδόν σαδιστικές αποχρώσεις), η οποία πλάθει μια ψυχολογία που δύσκολα την καταλαβαίνουν οι απέξω».

Ο μουσικολόγος Μίνως Δούνιας ήταν απλώς σοκαρισμένος: «Πού είναι η πατροπαράδοτη γερμανική τιμιότητα; Έζησα δεκατρία χρόνια στη Γερμανία και κανείς δεν με εξαπάτησε. Τώρα ξαφνικά με τη "Νέα Τάξη" έχουν όλοι μετατραπεί σε λωποδύτες. Αδειάζουν τα σπίτια απ' ό,τι τους χτυπήσει στο μάτι. Στο σπίτι του Πιστολάκη έκοψαν από τα μαξιλάρια τα κεντήματα και αφαίρεσαν τα κρητικά κειμήλια από την πολύτιμη συλλογή του σπιτιού. Από τα φτωχόσπιτα της επαρχίας έκλεψαν τα σεντόνια και τις βελέντζες. Από άλλες κατοικίες άρπαξαν ελαιογραφίες και αφαίρεσαν και αυτά ακόμη τα μετάλλινα πόμολα της πόρτας».

Έντονη κριτική στη Βέρμαχτ γινόταν επίσης και από γερμανικές πηγές. Στις 25 Μαΐου ο πληρεξούσιος Άλτενμπουργκ προειδοποιούσε ανήσυχος το Βερολίνο για την «καταστροφική τροφοδοσία» στην Ελλάδα, και έλεγε πως ο στρατός θα έπρεπε να φέρνει τρόφιμα μάλλον στη χώρα παρά να τα παίρνει έξω.

Συμφωνούσε με αυτό και μία έκθεση της Άπβερ, η οποία περιέγραφε μια όχι κολακευτική αντίθεση ανάμεσα στους Βρετανούς που είχαν μοιράσει στοκ τροφίμων προτού αποχωρήσουν στους Ιταλούς, οι οποίοι, απ' ό,τι φαίνεται, μοίραζαν ζυμαρικά και λάδι, και στη Βέρμαχτ που είχε επιδοθεί στην επίταξη κάθε μεταφορικού μέσου και τροφίμου. «Αφού οι γερμανικές δυνάμεις χρειάστηκε να ζήσουν από την ντόπια παραγωγή κατά τη γρήγορη προέλασή τους μέσα στη χώρα», κατέληγε η έκθεση, «πρέπει να χρησιμοποιήσουν [τα αποθέματά τους] για να αποζημιώσουν τους κατοίκους».

Ωστόσο, παράλληλα με το πλιάτσικο των μεμονωμένων στρατιωτών, οι αξιωματικοί του εφοδιασμού προχωρούσαν σε επιτάξεις πολύ μεγαλύτερων ποσοτήτων αγαθών: 25.000 πορτοκάλια, 4.500 λεμόνια και 100.000 τσιγάρα έφυγαν από τη Χίο μέσα στις τρεις πρώτες εβδομάδες της Κατοχής. Το ατμόπλοιο Pierre Luigi, που σαλπάρισε από τον Πειραιά τον Ιούνιο, κουβαλούσε ένα τυπικό φορτίο - εκατοντάδες μπάλες βαμβακερά προϊόντα, λινάρι και σολόδερμα που είχαν κατασχεθεί από ελληνικές αποθήκες για να σταλούν βόρεια, στην Ανώτατη Διοίκηση της Βέρμαχτ.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΛΙΜΟΣ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ"

Οί ίπτάμενοι μαχητές

Τά πρώτα βήματα

Ο Υπολοχαγός Δημ.Καμπέρος Ο Ανθυπολοχαγός Παν. Νοταράς Ο Υπολοχαγός Μιχ. Μουτούσης Ο Εμμ. Αργυρόπουλος επί του Nieuport IV.G "Aλκυών" Bleriot 50 ίππων. Το Henry Farman "Δαίδαλος"

Το θαυμαστό όπλο των αιθέρων, η Πολεμική Αεροπορία, με το δυναμικό παρόν και το λαμπρό μέλλον, έχει να επιδείξει μια ένδοξη ιστορία που περιλαμβάνει συνεχείς αγώνες για την ελευθερία και την ανεξαρτησία της χώρας. Το 1911 η Ελληνική Κυβέρνηση ανέθεσε σε Γάλλους ειδικούς τη δημιουργία της Ελληνικής Αεροπορικής Υπηρεσίας. Στα πλαίσια αυτής της προσπάθειας έξι συνολικά Αξιωματικοί στάλθηκαν στη Γαλλία για να εκπαιδευθούν ως χειριστές, ενώ παραγγέλθηκαν τα πρώτα στρατιωτικά αεροπλάνα στο γαλλικό οίκο Farman. Στις 8 Φεβρουαρίου 1912 πραγματοποιήθηκε στην Ελλάδα η πρώτη πτήση από τον αεροπόρο Εμμανουήλ Αργυρόπουλο με αεροπλάνο τύπου Nieuport 50 ίππων. Στη δεύτερη πτήση που εκτέλεσε ο Αργυρόπουλος την ίδια μέρα, πέταξε με τον τότε πρωθυπουργό της χώρας Ελευθέριο Βενιζέλο. Στις 13 Μαϊου 1912 ο Υπολοχαγός Δημήτριος Καμπέρος πραγματοποίησε με το πρώτο στρατιωτικό αεροπλάνο τύπου Henry Farman την πρώτη πτήση του στην Ελλάδα και στη συνέχεια συμμετείχε στα μεγάλα στρατιωτικά γυμνάσια. Τον Ιούνιο του ίδιου έτους και ενώ είχε αρχίσει ήδη να μελετάται η δημιουργία Ναυτικής Αεροπορικής Υπηρεσίας, ο Καμπέρος μετατρέποντας το πρώτο Henry Farman, στο οποίο είχε δοθεί το όνομα «Δαίδαλος», σε υδροπλάνο πέταξε με μέση ταχύτητα 110 χλμ. την ώρα, επιτυγχάνοντας νέο παγκόσμιο ρεκόρ. Την ίδια εποχή ένας άλλος πρωτοπόρος, ο Αλέξανδρος Καραμανλάκης, επιχειρώντας πτήση από το Παλαιό Φάληρο στην Πάτρα, με αεροπλάνο τύπου Bleriot 50 ίππων, πραγματοποίησε ανεπιτυχή αναγκαστική προσθαλάσσωση στον Κορινθιακό Κόλπο και βρήκε το θάνατο, ανοίγοντας το Πάνθεον των θυσιών της ελληνικής έποποιίας των αιθέρων. Στα τέλη Σεπτεμβρίου του 1912 δημιουργήθηκε στη Λάρισα ο «Λόχος Αεροπόρων» από τέσσερις Έλληνες αξιωματικούς αεροπόρους. Η πρώτη πολεμική αεροπορική μονάδα ήταν γεγονός. Πηγ'η http://www.haf.gr/el/hi

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Οί ίπτάμενοι μαχητές"

12-13 Μαΐου 1821: Η μάχη στο Βαλτέτσι

Ο οπλαρχηγός Αναγνωσταράς στην μάχη στο Βαλτέτσι.

«Τούτες οι μέρες, δώδεκα - δεκατρείς του Μάη, θα δοξάζονται, ως ότου το γένος μας στέκει γιατί ήτον η ελευθερία της Πατρίδος» (Κολοκοτρώνης, «Συμβάντα της Ελληνικής φυλής»).

Η σημασία της μάχης στο Βαλτέτσι είναι μεγάλη και από στρατιωτικής και από πολιτικής απόψεως. Θεωρείται ο ακρογωνιαίος λίθος του πολεμικού οικοδομήματος του ‘21.

Ο γέρος του Μοριά θεωρούσε αναγκαία προϋπόθεση για την επιτυχία του αγώνα την απελευθέρωση της Πελοποννήσου, την οποία χρησιμοποιώντας ως βάση και αφετηρία, θα απελευθέρωνε τις άλλες ελληνικές περιοχές.

Η πολιορκία της Τρίπολης, υπήρξε το μεγαλοφυές από πολιτικής και στρατιωτικής άποψης, σχέδιο του Κολοκοτρώνη. Στην πόλη είχε καταφύγει ο μισός τουρκικός πληθυσμός της Πελοποννήσου. Μπορούσε να κυκλωθεί εύκολα και η αδυναμία της να τροφοδοτηθεί την καθιστούσε ευάλωτη.

Μετά την αποτυχημένη πολιορκία της Καρύταινας από τους Έλληνες, το σχέδιό του αυτό βρήκε την σθεναρή αντίδραση πολλών οπλαρχηγών. Βλέποντας ότι είναι ανυποχώρητοι τους φώναξε: «Δεν πάω πουθενά. Αν θέλετε εσείς τραβάτε εγώ θα μείνω εδώ όπου και τα βουνά και τα πουλιά με γνωρίζουν και αν χαθώ είναι προτιμότερο να με φάνε αυτά». Αργότερα με μεγάλη του ευχαρίστηση είδε να έρχονται κοντά του πολλοί οπλαρχηγοί.

Το πρώτο μεγάλο στρατόπεδο, υπό μορφή κλοιού, και με αρχηγό τον Πέτρο Μαυρομιχάλη ήταν πλέον πραγματικότητα.

Από την Γορτυνία εξασφαλίζει 4.000 πολεμιστές από τους καλύτερους του τόπου. Σε ελάχιστο χρόνο οργανώνει, εφοδιάζει, πειθαρχεί, γυμνάζει, εμφυσά στο στρατό του υψηλό φρόνιμα για την πρώτη μεγάλη νίκη των Ελλήνων, η οποία ασφάλισε την λευτεριά μας.

Εξασφαλίζει τον εφοδιασμό του στρατοπέδου με τρόφιμα επιστρατεύοντας τις γυναίκες των γύρω περιοχών, οι οποίες είναι υποχρεωμένες να ζυμώνουν, να ψήνουν και να τροφοδοτούν το στρατόπεδο με ψωμί. Άλλες πάλι δουλεύουν στην Δημητσάνα φτιάχνοντας φυσέκια.

Διαιρεί τις δυνάμεις του σε δύο σώματα. Ένα με έδρα το Χρυσοβίτσι και άλλο με έδρα την Πιάνα. Σχεδιάζει μια μάχη που να φέρει μεταβολή στον εχθρό, να τον αδυνατίσει, πριν τον κλείσει στην Τρίπολη. Ιδανική θέση γι’ αυτό είναι το Βαλτέτσι, θέση δυνατή και κοντινή, το οποίο χρησιμοποιεί ως δόλωμα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "12-13 Μαΐου 1821: Η μάχη στο Βαλτέτσι"

Οι βλάχοι αγωνιστές της ελευθερίας

ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ Οι βλάχοι αγωνιστές της ελευθερίας


Βλαχάβας Ευθύμιος (1770-1808). Αρματολός των Χασίων. Πρωτοστάτησε για επανάσταση στη Στερεά συνελλήφθη όμως και πέθανε με φρικτά βασανιστήρια από τον Αλή πασά στα Γιάννενα.

Βούλγαρης Ευγένιος (1716-1806). Κληρικός, λόγιος και διδάσκαλος του Γένους. Υπήρξε ο πρώτος σχολάρχης της Αθωνιάδας Σχολής.

Αλέξιος Βλαχόπουλος (1787-1865). Αρματολός από την Πρέβεζα. Πρωταγωνιστής του ’21 και επί δύο έτη υπουργός Πολέμου. Επί Καποδίστρια διετέλεσε υπουργός Στρατιωτικών, και επί Όθωνος υπουργός Ναυτικών.
Γιωργάκης Ολύμπιος (1772-1821). Επιφανής αρματολός του Ολύμπου και μέλος της Φιλικής Εταιρείας. Αδελφοποιητός του Καραγεώργη της Σερβίας μετείχε στον εθνικό αγώνα των Σέρβων. Σαν συνταγματάρχης του ρωσικού στρατού πολέμησε τον Μέγα Ναπολέοντα. Μετά την ήττα του Δραγατσανίου (1821), περικυκλώθηκε στη μονή Σέκου από τους Τούρκους, και ανατίναξε την πυριτιδαποθήκη πέφτοντας ηρωικά με τους συντρόφους του.

Γκαντέλος Ιωάννης. Αγωνιστής από το Μέτσοβο. Συνελήφθη από το Χουρσίτ πασά το 1822 και απαγχονίστηκε στη Λάρισα.

Γρίβας Θεόδωρος (1792-1862). Από τους διαπρεπέστερους και γενναιότερους πρωταγωνιστές της Εθνεγερσίας του ’21 αλλά και όλων των μετέπειτα επαναστατικών κινημάτων στην Ήπειρο και Θεσσαλία.

Διονύσιος ο Σκυλόσοφος. Δεσπότης από την Αβδέλλα επίσκοπος Λάρισας. Υποκίνησε την πρώτη επανάσταση των Ελλήνων κατά των Τούρκων το 1611, και μπήκε στα Γιάννενα με 800 αγωνιστές. Συνελήφθη και γδάρθηκε ζωντανός.

Δούκας Νεόφυτος (1760-1845). Κληρικός και λόγιος, ένας από τους Μεγάλους Διδάσκαλους του Γένους. Διευθυντής της «Αυθεντικής Σχολής» του Βουκουρεστίου και της Ριζαρείου Σχολής. Με τον Καποδίστρια αναλαμβάνει το τυπογραφείο της Αίγινας, ιδρύει τυπογραφεία στην Αθήνα και εκδίδει αξιόλογα φιλολογικά έργα.

Παναγιώτης Ζήδρος (1630-1750). Πρώτος αρματολός της Πίνδου, που κατάγονταν από χωριό της Πίνδου, αλλά είχε ως έδρα του το Λιβάδι Ελασσόνας.

Ζιάκας Γεώργιος (ή Γεροζιάκας). Περίφημος αρματολός από τα Γρεβενά από τους πιο φημισμένους αγωνιστές. Πήρε μέρος στο κίνημα του Ορλώφ το 1769 και προσπάθησε να το αναπτύξει στα Μακεδονικά βουνά. Για εκδίκηση οι Τούρκοι εξαφάνισαν την οικογένεια του και κάψανε όλα τα χωριά της περιφέρειας του. Απόγονοί του οι Γιαννούλας και Θεόδωρος Ζιάκας επίσης ξακουστοί πολεμιστές.

Κασομούλης Νικόλαος. Από το Πισοδέρι Φλώρινας. Αγωνιστής του 1821, συγγραφέας απομνημονευμάτων, και γνωστός ιστορικός του ’21.

Μανάκης Αναστάσιος (ή Μιχάλογλου ή Ιωαννίτης). Μετσοβίτης έμπορος και μέλος της Φιλικής Εταιρείας. Ο Αλέξ. Υψηλάντης του είχε αναθέσει να απελευθερώσει τον Αριστείδη Παπά (ή Πωπ) ο οποίος είχε σταλεί στην Σερβία για να ξεσηκώσει τους Σέρβους ενάντια στους Τούρκους. Επίσης σε άλλη περίπτωση μαζί με τον Γιωργάκη Ολύμπιο έσωσαν τους εναπομείναντες Ιερολοχίτες στο Δραγατσάνι. Ακόμη πολέμησε στα Δερβενάκια και στο Μεσολόγγι. Μετά την απελευθέρωση ίδρυσε σχολεία και βιβλιοθήκες στην Αθήνα και την επαρχία, και εφοδίασε με στολές και οπλισμό την αστυνομία της Αθήνας και του Πειραιά.

Μπαντραλέξης Παύλος και Μπαντραλέξης Πέτρος. Βλάχοι Σελιώτες με καταγωγή από την Αβδέλλα, που έπαιξαν τον κύριο λόγο στις μάχες του Κίτρους-Κολινδρού. Στο κίνημα του Κολινδρού συμμετείχαν ως ηγέτες οι Μπαντραλεξαίοι, ο Παναγιώτης Βέρος, ο Σιαφαρίκας και ο καπετάν Σπανοβαγγέλης.

Απ' αυτό το κίνημα, στην ιστορία έμεινε η θυσία από επτά ηρωικές Βλάχες από το Σέλι Ημαθίας οι οποίες το 1878 έπεσαν στο γκρεμό πάνω από το μοναστήρι των Αγ. Πάντων για να μην πιαστούν από τους Τούρκους. Πρώτη έπεσε η Μαρία Μητραντώνη, δεύτερη η Κυράτσα Μπιντιβάνου, τρίτη η Ελένη Τσούλιου, τέταρτη η Βαγγελία Σάντου, πέμπτη η Σουλτάνα Μαρίτσα, έκτη η Μαρία Σιούλα, και τέλος η Κατερίνα Νιώπα. Η τελευταία έπεσε στο γκρεμό μαζί με το γιο της Γιάννη, που τον βρήκαν να θηλάζει από τη νεκρή μάνα του, και ο οποίος επέζησε του δράματος και πέθανε γύρω στα 1930 στη Βέροια σε ηλικία 52 ετών. Την θυσία τους αυτή ο λαός την πέρασε και στο δημοτικό τραγούδι που λέει:
«Φλεβάρης δεν κουσούριασε και ο Μάρτης δεν εμπήκε
και όλη η Βλαχιά συντάγεται να φέρει το Ρωμέϊκο
Στων Άγιων Πάντων βγήκανε ψηλά στο καραούλι…»

Μήσσιος Γκόγκος. Αγωνιστής και ονομαστός αρχιτσέλιγκας. Στις ενέργειές του οφείλει η γενέτειρά του (Περιβόλι) τα προνόμια της αυτοδιοίκησής της.

Μπουκουβάλας Δήμος (1715-1780). Γενάρχης της ονομαστής οικογένειας αρματολών από τα Άγραφα. Πήρε μέρος στο κίνημα του 1769. Αρματολός του Βάλτου, θρυλική μορφή της κλεφτουριάς κατά τον 18ο αιώνα. Τον θάνατό του τον ψάλλει ακόμη ο ελληνικός λαός στο δημοτικό τραγούδι: "Εγέρασα μωρέ παιδιά, σαράντα χρόνια κλέφτης".

Νικόλαος, (Νεομάρτυρας Τρικάλων). Ονομαστός επαναστάτης. Το 1611 ξεσήκωσε κατά των Τούρκων τα βλαχοχώρια της Πίνδου ακόμη κι αυτά τα Γιάννενα. Τελικά πιάστηκε και γδάρθηκε ζωντανός στην πλατεία των Τρικάλων το 1617.

Νικοτσάρας (από το Νίκος Τσάρας). Περίφημος αρματολός του Ολύμπου ο φόβος και ο τρόμος των Τούρκων. Σκοτώθηκε με ενέδρα κοντά στο Λιτόχωρο.

Οικονόμος Κωνσταντίνος ο εξ Οικονόμων (1780-1857). Εμπνευσμένος κληρικός και Διδάσκαλος του Γένους. Συνέβαλε αποφασιστικά στην διαμόρφωση του Νέου Ελληνισμού και υπερασπίστηκε την Ορθοδοξία.

Παπαγιάννης-Ζιώγος. Αγωνιστής από το Μέτσοβο, ο οποίος μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία και επέδειξε πλούσια δράση. Συνελήφθη από το Χουρσίτ Πασά και κρεμάστηκε στη Λάρισα.

Πρίφτης Γιάννης. Περίφημος αρματολός της Σαμαρίνας. Κυνήγησε το Μέτζο Χούσο παππού του Αλή πασά, από τη Σαμαρίνα μέχρι το Τεπελένι. Τα κατορθώματά του έγιναν δημοτικό τραγούδι.

Ράγκος Ιωάννης (1790-1865). Αρματολός του Βάλτου, μέλος της Φιλικής Εταιρείας και πρωταγωνιστής της Παλιγγενεσίας του ’21.

Ρήγας Βελεστινλής ή Φεραίος. Πρωτομάρτυρας της ελληνικής ελευθερίας. Γεννήθηκε στο Βελεστίνο από γονείς που κατέβηκαν είτε από το Περιβόλι Γρεβενών, είτε από πολύ παλαιότερη παροικία Βωβουσαίων που υπήρχε στο Βελεστίνο, (πατέρας του φέρεται ο Βωβουσιώτης Ζήσης Ρίζος και μητέρα του από την Γράμμουστα ονόματι Πισιώτα). Ο Ρήγας οραματίστηκε τη Μεγάλη Ελλάδα και ξεσήκωσε και τους υπόδουλους Έλληνες και τους δυνατούς της Ευρώπης. Ανέλαβε δράση στη Μολδαβία και στη Βιέννη, προδόθηκε στην Τεργέστη και με εντολή της Πύλης στραγγαλίστηκε με άλλους επτά συντρόφους του στο Βελιγράδι τον Ιούνιο του 1798.

Σταθάς Γιάννης (1758-1812). Γιος του θρυλικού Δήμου Σταθά, ο οποίος έδρασε κατά το 18ο αιώνα. Το 1807 μαζί με τον Νικοτσάρα κι άλλους Βλάχους καπετάνιους κατέφυγε στη Σκιάθο, όπου αρμάτωσε τα περίφημα "Μαύρα Καράβια" τα οποία έκαναν κουρσάρικες επιδρομές κατά των Τούρκων μέχρι τις μικρασιατικές ακτές. Ήρωας σε δημοτικά τραγούδια.

Σταύρου Γεώργιος. Γεννήθηκε στο Ζαγόρι Ηπείρου. Μυήθηκε από νωρίς στη Φιλική Εταιρεία, κατέβηκε στην Ελλάδα και ενεπλάκη στον Αγώνα του Έθνους. Ο Γ. Σταύρου ίδρυσε την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος, και το 1849 ανακηρύχτηκε ισόβιος διοικητής της. Άφησε την περιουσία του για να ιδρυθεί ορφανοτροφείο στα Γιάννενα και σανατόριο στην Αθήνα.

Στορνάρης (ή Στουρνάρης) Νικόλαος (1775 - 1826). Αρματολός και οπλαρχηγός του 1821, ανήκε σε μια από τις πιο ισχυρές αρματολικές οικογένειες της Δυτικής Στερεάς. Τον Ιούλιο του 1821 επικεφαλής άλλων οπλαρχηγών και κατοίκων της επαρχίας Ασπροποτάμου κήρυξε την Eπανάσταση στην Πόρτα, στην Πρέβεντα, στην Καλαμπάκα κ.α. και σύντομα απέκτησε τον έλεγχο της περιοχής. Το 1823 πήγε στο Μεσολόγγι. Πήρε μέρος στη Συνέλευση των οπλαρχηγών της Δυτικής Στερεάς και εκλέχτηκε μέλος του πολεμικού συμβουλίου. Με την προέλαση του Κιουταχή προς το Μεσολόγγι ανέλαβε την αρχηγία των ενόπλων δυνάμεων της πόλης. Παρέμεινε στο Μεσολόγγι όλο το διάστημα της B΄ πολιορκίας ως επικεφαλής σώματος της Φρουράς και σκοτώθηκε κατά την Έξοδο.

Τζήμας Δημήτριος. Αγωνιστής και μέλος της Φιλικής Εταιρείας από το Μέτσοβο με πλούσια δράση. Συνελλήφθη το 1822 και απαγχονίστηκε στη Λάρισα.

Τσάπος Ιωάννης. Αγωνιστής από το Μέτσοβο με μεγάλη δράση. Συνελλήφθη το 1822 από τον Χουρσίτ-πασά και απαγχονίστηκε στη Λάρισα.

Φαρμάκης Ιωάννης. Επιφανές μέλος της Φιλικής Εταιρείας. Οπλαρχηγός στον Όλυμπο, στην Ανατολική Μακεδονία και στη Χαλκιδική. Ύστερα από την καταστροφή του Δραγατσανίου κλείστηκε με το Γ. Ολύμπιο στη μονή Σέκου. Αντιστάθηκαν 13 μέρες, όλοι οι σύντροφοί του σφάχτηκαν, και αυτός στάλθηκε στην Κωνσταντινούπολη όπου βασανίστηκε και καρατομήθηκε.
Φλώρος Γιάννης. Σαμαρινώτης αρματολός που έδρασε στην Ήπειρο και θυσιάστηκε ηρωικά στην Πελοπόννησο. Γιος του επίσης ξακουστού οπλαρχηγού Φλώρου που είχε πέσει ηρωικά με τα παλικάρια του στην έξοδο του Μεσολογγίου και η θυσία τους έγινε το γνωστό τραγούδι «Παιδιά της Σαμαρίνας».
Χατζηπέτρου Χριστόδουλος. Στρατηγός, αγωνιστής από το Βιτέρνικο Ασπροποτάμου. Έμπορος στη Βιέννη (όπου μάλιστα συναντήθηκε με το Ναπολέοντα και του ζήτησε να επέμβει για να ελευθερώσει την Ελλάδα), Φιλικός και μεγάλος πολέμαρχος στη Θεσσαλία. Προτομή του στήθηκε στα Τρίκαλα όπου και κάθε χρόνο διοργανώνονται οι αθλητικοί αγώνες «Χατζηπέτρεια».
Ακόμη πιθανολογείται πως Βλαχόφωνος ήταν και ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης με καταγωγή μάλιστα από το χωριό Ζάρκανη της Πρεμετής. Ενδεικτικά αναφέρω τον ιστορικό Ιωάννη Φιλήμων (¨Δοκίμια Ελλην. Επαναστάσεως¨, τόμος Γ΄, σελ. 149) που αναφέρει πως ο Γέρος του Μωριά «έσχεν εκτεταμένην συγγένειαν εν τη επαρχία και επιρροήν ιδίαν επί των λεγομένων Βλαχοποιμένων ταύτης». Επίσης και ο Φραντζής αναφέρει πως ο λαός της Πελοποννήσου τον αποκαλούσε ¨Βλαχοβασιλιά¨ (Επίτομη Ιστορία, τόμος 4, σελ. 131).

Ενώ και ο πατέρας του θρυλικού Οδυσσέα Ανδρούτσου ήταν ο Γεώργιος Βερούσης (γνωστό και καταγεγραμμένο Βλάχικο επίθετο υπό την μορφή Βέρος) ο επονομαζόμενος και Ανδρούτσος. Μάλιστα ο Σωκρ. Λιάκος σε βιβλίο του υποστηρίζει ότι το Ανδρούτσος προέρχεται από την λέξη “Ndreu”=χιονιάς της Βλάχικης γλώσσας, που έτσι λέγεται ο Δεκέμβρης προερχόμενος από αρχαία Πελασγοτυρρηνική λέξη. Από το ¨Ndreu¨ διαμορφώθηκαν στην Βλάχικη οι υποκοριστικοί τύποι Ndreutsu/Ndriutsu/Ndreutsu απ΄ όπου και προήλθε το εξελληνισμένο Ανδρούτσος. Επίσης η μητέρα του ήταν Βλάχα (η Ακριβή Τσαρλαμπά) από τους Καλαρρύτες Ηπείρου. Και ας μην ξεχνάμε ότι οι Βλάχοι έως πριν λίγα χρόνια δεν κάνανε εύκολα μικτούς γάμους, και πολύ περισσότερο στις αρχές του 19ου αιώνα.
Φυσικά όσον αφορά τους δύο τελευταίους δεν υπάρχουν ατράνταχτες αποδείξεις για την Βλάχικη καταγωγή τους, και εδώ περιοριζόμαστε στην απλή αναφορά κάποιων στοιχείων.

http://www.almyros.vlahoi.net/fighters.htm

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Οι βλάχοι αγωνιστές της ελευθερίας"

Η Ίμβρος, ο δάσκαλος Δανιήλ Δανιηλίδης και η εξωτερική πολιτική των πολιτικών ανδρών της Ελλάδος

«Αυτοί είναι μποστάν-κουρκουλούκ = σκιάχτρο στο χωράφι με τα καρπούζια, που είναι ανίκανο να διώξει ενεργητικά τους εχθρούς». Ανώνυμος Ίμβριος, για τους Έλληνες πολιτικούς.

Το χωριό Αγρίδια

Αρχές του 1994. Ο συνταξιούχος δάσκαλος Δανιήλ Δανιηλίδης από την Αλεξανδρούπολη, ζήτησε οικειοθελώς και αμισθί να τοποθετηθεί από το υπουργείο Παιδείας στην Ίμβρο, για να διδάξει στα τελευταία πέντε Ελληνόπουλα του νησιού τη γλώσσα και την ιστορία της πατρίδας μας. Η είδηση έκανε τον γύρο της Ελλάδος. Δεν μπόρεσε όμως η κακόμοιρη να φτάσει μέχρι τ’ αυτιά της ψυχής και της καρδιάς των ανθρώπων που κυβερνούσαν τότε την χώρα. Η μητέρα πατρίδα προ πολλού είχε εγκαταλείψει τους Ίμβριους στην αναισθησία της τουρκικής αδιαλλαξίας.

Τι ζήτησε ο δάσκαλος; Εξασφάλιση της διαμονής του και την προσωπική του ασφάλεια κατά την εκεί παραμονή του. Και προσέξτε παρακαλώ. Η απόφασή του αυτή δεν ήρθε να επισφραγίσει μια μοναχική ζωή ή μια ανεπιτυχή καριέρα. Εκτός από την οικογένειά του είχε δυο ανθούσες επιχειρήσεις. Το δράμα των προσφύγων και των μειονοτήτων το ήξερε από πρώτο χέρι. Από το 1964 μέχρι το 1971 υπηρέτησε σε σχολεία του Νομού Έβρου, χριστιανικά και μουσουλμανικά, καθώς και στα ελληνικά σχολεία της ομοσπονδιακής Γερμανίας.

Για την περίπτωση της Ίμβρου ο ίδιος θα πει: «Δεν είναι σωστό να αφήνουμε έρμαια των εποίκων τα Ελληνόπουλα. Δεν είναι μόνο η εκμάθηση της γλώσσας. Αν μάθεις γράμματα προχωράς. Δεν μένεις στάσιμος. Υπάρχει μέλλον. Κι αυτό μπορεί να αποτελέσει κίνητρο για να μη φύγουν κι οι εναπομείναντες Έλληνες από την Ίμβρο ή γιατί όχι και για παλιννόστηση όσων έφυγαν».

Από τον ίδιο, το ιστορικό της εκπαίδευσης στο νησί.

Α. μέχρι το 1922 τα σχολεία είναι ελληνικά

Β. από το 1923 μέχρι το 1940 έγιναν ελληνοτουρκικά. Η συνθήκη της Λωζάνης έδινε την δυνατότητα στους Έλληνες να διευθύνουν οι ίδιοι τα σχολεία τους.

Γ. από το 1941 έως το 1964 έγιναν τουρκοελληνικά.

Δ. από το 1964 μέχρι σήμερα απαγορεύτηκε η διδασκαλία της ελληνικής βάσει (και καθ’ υπέρβαση και παραβίαση) του άρθρου 14 του Νόμου 1151/1927, ειδικού Νόμου περί νήσων.

ΓΝΩΜΕΣ ΙΜΒΡΙΩΤΩΝ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΥΠΕΥΘΥΝΟΥΣ

Έχουμε στοιχεία και αποδείξεις, που όταν η Ίμβρος εχάνετο, όταν οι ταπεινοί Ίμβριοι κατέφευγαν στις Ελληνικές Προξενικές Αρχές της Πόλης για σωτηρία και έλεος, αυτοί μας ειρωνεύοντο. Χρυσ. Ν. Χριστοφορίδης. Πρόεδρος Συλλόγου Ιμβρίων Αθηνών.

Κατ’ αρχήν δεν πρέπει να στηριχτούμε στην συμπαράσταση του Αθηναϊκού κράτους, το οποίο εστιάζει τα προβλήματα του Ελληνικού κράτους και Έθνους στο νέφος, την λειψυδρία και το Μετρό της Αθήνας και ουδέποτε ασχολήθηκε σοβαρά με το κατεπείγον και ζωτικό θέμα των νησιών Ίμβρος και Τένεδος. Βασίλης Θωμαΐδης. Πρόεδρος Εταιρείας Μελέτης Ίμβρου και Τενέδου.
Αυτοί είναι μποστάν-κουρκουλούκ = σκιάχτρο στο χωράφι με τα καρπούζια, που είναι ανίκανο να διώξει ενεργητικά τους εχθρούς. Ανώνυμος Ίμβριος, για τους Έλληνες πολιτικούς.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΝΗΣΙΟΥ ΑΠΟ:

Ίμβρος

Σύλλογος Ιμβρίων Αθηνών

Ιμβριακή Ένωση Μακεδονίας-Θράκης
Πηγή
http://www.athriskos.gr/modules/news/article.php?storyid=2222

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η Ίμβρος, ο δάσκαλος Δανιήλ Δανιηλίδης και η εξωτερική πολιτική των πολιτικών ανδρών της Ελλάδος"

Εκστρατεία καταδίκης της Τουρκίας

Ψήφισμα καταδίκης της Τουρκίας για τα εγκλήματά της στην Κύπρο
Εκστρατεία καταδίκης της Τουρκίας για τα εγκλήματα πολέμου που διέπραξε στην Κύπρο - Παρακαλούμε ψηφίστε και προωθείστε

Αγαπητοί φίλοι, Το Σωματείο Αδούλωτη Κερύνεια ξεκίνησε εκστρατεία καταγγελίας της Τουρκίας στα Κοινοβούλια των χωρών μελων του ΟΗΕ για τα εγκλήματα πολέμου που διέπραξε στην Κύπρο και για τα οποία είναι υπόλογη, έχει κριθεί από τα Ευρωπαίκά δικαστήρια και έχει βρεθεί ένοχη. Για να επιτύχουμε το στόχο μας αυτό χρειαζόμαστε και τη δική σας συμπαράσταση ψηφίζοντας θετικά το επισυναπτόμενο ψήφισμα. Το δικό μας πρόβλημα σήμερα μπορεί αύριο να είναι πρόβλημα οποιουδήποτε άλλου.Βασιζόμαστε στη ψήφο σας. Ψηφίστε και προωθείστε το σε γνωστούς φίλους και συνεργάτες ανα τον κόσμο
Η διεύθυνση του ψηφίσματος είναι η πιο κάτω:
Πατήστε εδώ για να ανοίξει το ψήφισμα για να ψηφίσετε:
http://www.petitiononline.com/wcrime74/

Ευχαριστούμε,

Για το Σωματείο
Ιωάννης Σιεκέρσαββας
Γραμματέας
ishekersavvas@cytanet.com.cy
http://agrino.org/kyrenia/welcome_en.utf8.html

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Εκστρατεία καταδίκης της Τουρκίας"

Θρίλερ με τον επαναπατρισμό κλεμμένων αρχαιοτήτων από τις ΗΠΑ ο ρόλος των Σκοπίων

Μέσα από τα χέρια των Σκοπιανών κατάφερε η Ελλάδα την τελευταία στιγμή να αρπάξει έναν σπάνιο καλυκωτό κρατήρα- προϊόν αρχαιοκαπηλίας από την Πιερία- που ανήκε σε ύποπτη αμερικανική συλλογή
«Θρίλερ για γερά νεύρα» θα μπορούσε να είναι ο τίτλος της υπόθεσης επαναπατρισμού δύο πολύτιμων αρχαιοτήτων, προϊόντων αρχαιοκαπηλίας, που επιστράφηκαν στην Ελλάδα: ένα τμήμα μαρμάρινης επιτύμβιας στήλης από την Αττική (410-400 π.Χ.) και ένας χάλκινος καλυκωτός κρατήρας από την Πιερία (340-320 π.Χ.). Μυστικές πληροφορίες, ρίσκο, σκληρές διαπραγματεύσεις με μία από τις μεγαλύτερες συλλέκτριες στον κόσμο, ανατροπές, παρεμβολές και διεκδικήσεις από τα Σκόπια «οργίασαν» στο παρασκήνιο ώσπου τα δύο σημαντικά κομμάτια από τη συλλογή τής Σέλμπι Γουάιτ να ταξιδέψουν από τις Ηνωμένες Πολιτείες στην Αθήνα. Το υπουργείο Πολιτισμού και η Σέλμπι Γουάιτ είχαν καταλήξει σε συμφωνία για επιστροφή τού άνω τμήματος επιτύμβιας στήλης από το Πόρτο Ράφτη, της οποίας το κάτω μέρος εκτίθεται στο Μουσείο της Βραυρώνας, καθώς είχε αποδειχθεί πως αποτελεί προϊόν αρχαιοκαπηλίας. Και την τελευταία στιγμή ήρθαν στο φως στοιχεία πως και ο σπάνιος χάλκινος κρατήρας της συλλογής Γουάιτ είχε κλαπεί από βασιλικό τάφο και προερχόταν από το ίδιο εργαστήριο με αντίστοιχο που έχει βρεθεί σε τάφο του 4ου αι. π.Χ. στη Σεβαστή Πιερίας.

«Το ρίσκο ήταν μεγάλο. Αποφασίσαμε να τον διεκδικήσουμε όμως μαζί
με τη στήλη, αλλιώς θα τον χάναμε. Η Σέλμπι Γουάιτ έκανε πίσω αρχικά, ενώ ήδη οι Σκοπιανοί είχαν αρχίσει μέσω Διαδικτύου να εκδηλώνουν ενδιαφέρον για τη διεκδίκηση του κρατήρα ως προϊόν της ευρύτερης περιοχής της Μακεδονίας», εξηγεί στα «ΝΕΑ» άνθρωπος- κλειδί στην υπόθεση.

«Οι Σκοπιανοί εδώ και καιρό προσπαθούν να "χτίσουν" το παρελθόν τους διεκδικώντας ελληνικές αρχαιότητες. Κοσμούν το Κοινοβούλιό τους με ελληνικά και ρωμαϊκά αγάλματα και αγοράζουν κομμάτια από την παράνομη αγορά με προέλευση από τον ευρύτερο χώρο της Μακεδονίας, ανεξαρτήτως της δικής τους εδαφικής δικαιοδοσίας» εξηγεί. Προσθέτει δε πως οι αρχαιοκάπηλοι στη Βόρεια Ελλάδα διευκολύνουν την τακτική των Σκοπιανών, καθώς κρύβουν το εμπόρευμά τους στην άλλη πλευρά των συνόρων και βρίσκουν συχνά ντόπιους αγοραστές.

Το κουβάρι άρχισε να ξετυλίγεται όταν το 2007 το υπουργείο Πολιτισμού απέκτησε ατράνταχτα στοιχεία για τη στήλη από το Πόρτο Ράφτη. Το πρόβλημα ήταν όμως ότι οι αρχαιοκάπηλοι είχαν πουλήσει τη στήλη πριν από τουλάχιστον 40 χρόνια, με αποτέλεσμα να έχει παραγραφεί το αδίκημα τόσο από το ελληνικό ό σο και από το αμερικανικό δίκαιο (δεν ήταν σε ισχύ ούτε η διεθνής σύμβαση της UΝΕSCΟ). «Η πίεση ήταν κυρίως ηθική προς τη Σέλμπι Γουάιτ, η οποία ήθελε να αποφύγει τη δικαστική εμπλοκή» αναφέρουν στα «ΝΕΑ» άνθρωποι που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην υπόθεση. Η χήρα του επιχειρηματία Λέον Λεβί έχει πρωτοκλασάτα κομμάτια στη συλλογή της, «άγνωστης προέλευσης» σε ποσοστό έως και 93%! Είναι δε γνωστή για τα δούναι και λαβείν της με διαβόητους εμπόρους αρχαιοτήτων και διακινητές προϊόντων αρχαιοκαπηλίας, ανάμεσά τους ο Ρόμπιν Σάιμς και ο συνεργάτης του Χρήστος Μιχαηλίδης. Στη βίλα του τελευταίου στη Σχοινούσα εντοπίσθηκαν πρόσφατα αδήλωτες αρχαιότητες. Στην δε έπαυλη της Γουάιτ σε θέρετρο της Ιταλίας σκοτώθηκε ο Μιχαηλίδης, υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες (φέρεται να χτύπησε το κεφάλι του σε καλοριφέρ).
Από τη στάνη στην Ατλάντα

Ακόμη τρεις σημαντικές κλεμμένες ελληνικές αρχαιότητες ανεκτίμητης αξίας διεκδικούμε- αν βεβαίως ο φάκελος που βρίσκεται ήδη στον εισαγγελέα δεν χαθεί στα γρανάζια της γραφειοκρατίας.

● Ένα φυσικού μεγέθους μαρμάρινο άγαλμα της Τερψιχόρης (4ος-2ος π.Χ.)

που φυλασσόταν σε στάνη στα Γιάννινα προτού φύγει στο εξωτερικό- αξίας τουλάχιστον 10 εκατ. δολαρίων.

● Έναν μνημειακού μεγέθους πίθο πιθανόν από τη Ρόδο (650-600 π.Χ.).

● Μία ακέραια μινωική πήλινη λάρνακα (14ος αιώνα π.Χ.) με πλούσια γραπτή διακόσμηση (κυρίως θαλάσσια όντα) από την Κρήτη.

Και οι τρεις αρχαιότητες εκτίθενται στο Μichael Carlos Μuseum του Πανεπιστημίου Εmory της Ατλάντας στις Ηνωμένες Πολιτείες.


Το χρονικό των αρπαγών
Δεκαετίες ΄50-΄60: Εντοπίζεται η στήλη (σπασμένη;) στο Πόρτο Ράφτη 1963: Το κάτω τμήμα της εκτίθεται στο Μουσείο Βραυρώνας. Το πάνω τμήμα έχει εξαφανιστεί 1990: Παρουσιάζεται το άνω τμήμα στο Μητροπολιτικό Μουσείο Νέας Υόρκης 1991: Αναγνωρίζεται από τον καθηγητή Γεώργιο Δεσπίνη ότι συνανήκει με το έκθεμα στο Μουσείο Βραυρώνας 2007: Αρχίζει η διεκδίκηση από το υπουργείο Πολιτισμού Καλυκωτός κρατήρας
2006: Εμφα-νίζεται ο κρατήρας σε έκθεση στο Τενεσί 2007: Αποδεικνύεται πως έργο του ίδιου εργαστηρίου- αν όχι από το ίδιο χέριπροέρχεται από τη Σεβαστή Πιερίας και αρχίζει η διεκδίκησή του 2008: Επιστροφή στην Ελλάδα
Πηγή

http://strymonas.blogspot.com/2011/05/blog-post_6717.html#more

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Θρίλερ με τον επαναπατρισμό κλεμμένων αρχαιοτήτων από τις ΗΠΑ ο ρόλος των Σκοπίων"

ΤΗΝ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΑΝ ΛΑΧΤΑΡΑΣ ΣΕ ΞΕΝΟΥΣ ΜΗΝ ΕΛΠΙΖΕΙΣ. ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ ΠΑΡΤΗΝ ΑΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΑΛΛΙΩΣ ΔΕΝ ΤΗΝ ΑΞΙΖΕΙΣ

Σημαία του ναυάρχου Ανδρέα Μιαούλη
με οκτώ οριζόντιες γραμμές
και κυανό σταυρό.Διαστ.: 1,10Χ1,50μ.

ΕΛΛΑΔΑ ΜΟΥ, ΞΥΠΝΑ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ…
Ελλάδα δεν είναι οι πολιτικοί της που έρχονται και παρέρχονται. Ελλάδα δεν είναι ούτε οι παπάδες… (της). Ούτε τα παρακμιακά πρότυπα που προβάλλονται…
Ελλάδα είναι οι Σαλαμινομάχοι οι Μαραθωνομάχοι και αυτοί που θυσιάστηκαν στις Θερμοπύλες.
Είναι οι Αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι και πανεπιστήμονες, οι γεννήτορες του γήινου πολιτισμού.
Είναι ο Αλέξανδρος ο Μέγιστος της οικουμένης και η αδούλωτη γενιά του ’21.
Ελλάδα είμαστε όλοι εμείς που έχουμε χρέος και καθήκον να παραδώσουμε στους αγέννητους μια πατρίδα ανώτερη από αυτήν που παραλάβαμε.
Όμως θα τα καταφέρουμε; Πώς να τα καταφέρουμε όταν ταυτίζουμε την Ελλάδα με τους πολιτικούς και τους παπάδες, και με ότι αυτοί πρεσβεύουν;
Βρέθηκα σε μέσο μαζικής μεταφοράς και κάποιος ενώ έβριζε τους πολιτικούς (όπως συμβαίνει πια καθημερινά), είπε: «Ντρέπομαι που πήγα φαντάρος». Μόλις άκουσα μια ηλιθιότητα μεγατόνων. Για να μην την χαρακτηρίσω αλλιώς… Πώς να του έλεγα ότι δεν υπηρέτησε για τον τότε πρωθυπουργό και τους πολιτικούς, αλλά για κάτι άλλο, και πώς να καταλάβαινε…
Είμαστε άξιοι της μοίρας μας.
Η γενιά της τρίτης ηλικίας νομίζω ότι έχει ελαφρυντικά, διότι πέρασε από κατοχή, πέρασε από φτώχια και πείνα, πέρασε από την μεγαλύτερη ντροπή, το μέγα αίσχος της νεότερης Ιστορίας μας, τον εμφύλιο. Και μέχρι να μαζέψουν τα κομμάτια τους, τους έφυγε η νιότη τους.
Σήμερα (πάντα κατά την γνώμη μου), τεράστια ευθύνη για το χάλι μας, φέρει η περίφημη γενιά του «ψωμί παιδεία ελευθερία». Η Γενιά με τα τότε οράματα και ιδανικά που νομίζει ότι έριξε την χούντα, και που προς τιμήν της καθιερώθηκε γιορτή και σχολική αργία. Η γενιά του Πολυτεχνείου.
Αυτή είναι η γενιά που κυβερνάει σήμερα!!!
Τι κατάφερε αυτή η γενιά; Και τι Ελλάδα θα παραδώσει στους νέους;
Και αυτοί με την σειρά τους (οι νέοι, τα παιδιά) τι μπορούν να κάνουν (αν θελήσουν να κάνουν κάτι για αυτήν την έρμη πατρίδα) χωρίς οράματα και χωρίς ιδανικά; Ποιος να τους τα εμφυσήσει; Και που να τα βρουν όταν από την ώρα που κατάλαβαν τον εαυτό τους δέχονται συνεχώς διεθνιστικά μηνύματα από παντού…

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΤΗΝ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΑΝ ΛΑΧΤΑΡΑΣ ΣΕ ΞΕΝΟΥΣ ΜΗΝ ΕΛΠΙΖΕΙΣ. ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ ΠΑΡΤΗΝ ΑΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΑΛΛΙΩΣ ΔΕΝ ΤΗΝ ΑΞΙΖΕΙΣ"

ΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ ΕΚΣΥΧΡΟΝΙΖΟΝΤΑΙ

  Το ναρκωτικό που αναμένεται να σημαδέψει τον εικοστό πρώτο αιώνα δεν θα μπορούσε παρά να κατασκευάζεται και να διακινείται μέσω Ιντερνέτ.

Ο λόγος για το iDoser, τη νέα εθιστική «ουσία» που κάνει θραύση σε όλο τον κόσμο και δεν λαμβάνεται με χάπια, ενέσεις ή εισπνοές, αλλά κυκλοφορεί σε ψηφιακά αρχεία, που οι χρήστες κατεβάζουν εύκολα από το Διαδίκτυο.

Η «δόση» είναι βασισμένη σε ηχητικά κύματα, τα οποία έχουν ενσωματωθεί με ειδική επεξεργασία σε κοινά μουσικά αρχεία .mp3 και πωλούνται ως αρχεία .drg.

Οι χρήστες δεν έχουν παρά να τα αναζητήσουν στις εκατοντάδες ιστοσελίδες-βαποράκια, να τα κατεβάσουν στον υπολογιστή τους και με ένα ειδικό πρόγραμμα, που διατίθεται δωρεάν στο Ιντερνέτ, να τα αποσυμπιέσουν, να τα ακούσουν και να φτιάξουν. κεφάλι στην κυριολεξία, αφού τα ηχητικά αυτά ναρκωτικά δρουν κατευθείαν στον εγκέφαλο.

Όπως εξηγούν οι ειδικοί, πρόκειται για συγκεκριμένα κύματα συχνότητας 3 έως 30 Hertz (τα λεγόμενα "υποηχητικά κύματα") που επηρεάζουν τη λειτουργία του εγκεφάλου προκαλώντας διάφορες αντιδράσεις. Για παράδειγμα, τα κύματα άλφα (τα οποία κυμαίνονται από 7 έως 13 Hertz) έχουν χαλαρωτική δράση, όμως υπάρχουν και άλλα που προκαλούν αντιθέτως υπερδιέγερση και ευφορία.
Ήδη οι αρχές έχουν εντοπίσει αμέτρητες ιστοσελίδες όπου μπορούν οι ενδιαφερόμενοι να βρουν τη δόση τους. Μάλιστα, υπάρχει και ιστοσελίδα όπου παρέχονται οδηγίες χρήσης του νέου ναρκωτικού για τους αρχάριους και πωλούνται CDs με τραγούδια-«δόσεις».
 Όπως συμβαίνει σε αρκετές περιπτώσεις και με τα κοινά ναρκωτικά, οι πρώτες χαμηλές «δόσεις» παρέχονται δωρεάν, με στόχο την προσέλκυση νέων πελατών. Ακόμα όμως και οι πιο ισχυρές «δόσεις» προσφέρονται σε πολύ χαμηλές τιμές (περίπου 5 ευρώ το τραγούδι), παρά το γεγονός ότι μπορούν να ξαναχρησιμοποιηθούν αμέτρητες φορές. Την ίδια στιγμή, στο YouTube μπορεί να βρει κανείς πολλά σχετικά βιντεάκια και να δει νέους να παραληρούν από ευφορία τη στιγμή που δοκιμάζουν το ναρκωτικό της ψηφιακής εποχής.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η χρήση των υποηχητικών κυμάτων δεν είναι κάτι καινούργιο για τις αστυνομικές αρχές, οι οποίες στο εξωτερικό τα χρησιμοποιούν ως κατασταλτικά μέσα, για παράδειγμα, στις ντισκοτέκ ώστε να ηρεμούν τη νεολαία.Η χρήση τους έχει πραγματοποιηθεί στο παρελθόν και σε στρατιωτικούς χώρους. Παρ' όλα αυτά, οι κίνδυνοι για την υγεία που σχετίζονται με τη χρήση των cyber-ναρκωτικών δεν έχουν διαπιστωθεί ακόμα. Οι ειδικοί έχουν αρχίσει έρευνες σχετικά με το μέγεθος και τις επιπτώσεις του εθισμού.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ ΕΚΣΥΧΡΟΝΙΖΟΝΤΑΙ"

Πρόλογος του βιβλίου του Ταξιάρχου Χρήστου Κονταρίδη

Του Νίκου Λυγερού

«Ο Οθωμανικός στρατός (1299-1922). Οργάνωση, οπλισμός, τακτικές μάχης και στρατιωτικές μεταρρυθμίσεις».

Η μελέτη του Ταξιάρχου Χρήστου Κονταρίδη έρχεται να καλύψει ένα σημαντικό κενό του πλαισίου της εξέλιξης της τουρκικής κρατικής οντότητας, εντάσσοντάς την στη νοόσφαιρα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Αυτή η προσπάθεια δεν αποτελεί αναχρονισμό ακόμα κι αν φαινομενικά μάς εκπλήσσει η προσέγγιση σε πρώτο βαθμό. Αντιθέτως, μελετώντας τη ραχοκοκαλιά της δομή και της οργάνωσης του στρατιωτικού σκέλους της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, αναδεικνύει διαχρονικά στοιχεία τα οποία είναι τα θεμέλια κι η παράδοση του τουρκικού στρατού. Ο Ταξίαρχος Χρήστος Κονταρίδης δεν κάνει το στρατηγικό λάθος μιας ιδανικής μελέτης, η οποία θα εξέταζε πρώτα τη γεωπολιτική αντίληψη, μετά τη γεωστρατηγική άποψη και ύστερα μόνο τη στρατιωτική δομή, διότι κατανόησε ότι η μελέτη του αφορά σε έναν θεσμό που δημιουργήθηκε κι όχι που εκτέλεσε. Έτσι η αναδρομική προσέγγισή του δίνει βάρος στο τακτικό επίπεδο πρώτα και μετά κατασκευάζει τις απαραίτητες προεκτάσεις κι όχι επεκτάσεις, για ν' αγγίξει στη συνέχεια τη στρατηγική μέσω του επιχειρησιακού και της εφοδιαστικής αλυσίδας. Δεν πρόκειται για έναν πολιτισμό που οπλίστηκε για να αμυνθεί, αλλά για ένα όπλο που προκήρυξε ότι είναι πολιτισμός. Έτσι αναφέρεται πρώτα στα όπλα και τις πολεμικές τακτικές των μαχητών του Εμίρη Οσμάν, για να αναλύσει τις σταδιακές αλλαγές και εξελίξεις των διαδόχων έως τον Σουλτάνο Μουράτ Β' (1421-1451). Σε δεύτερη φάση, αναλύει την εδαφική κατάσταση και τον τρόπο διαχείρισής της στην περίοδο που αρχίζει με τον Μωάμεθ Β' Φατίχ (1432-1481) και τελειώνει με τον Μωάμεθ Β΄ Αβτζή (1648-1687). Μέσω αυτής της ανάλυσης, η οποία συμπεριλαμβάνει την απόδειξη της ανικανότητας πολλών Σουλτάνων, διότι δεν είχαν στρατηγική διαχείριση κρίσεων, την ανάμειξη των γενιτσάρων στην πολιτική που προκάλεσε εκφυλισμό του συστήματος, αλλά και τη σύγκριση των στρατιωτικών δομών και ικανοτήτων με την ανάπτυξη της Ευρώπης, ο Ταξίαρχος Χρήστος Κονταρίδης διαχωρίζει, διακρίνει και αναδεικνύει τα αίτια της παρακμής της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Το τρίτο και τελευταίο στάδιο της μελέτης αφορά στην περίοδο μεταξύ Σουλτάνου Σλουλεϊμάν Β΄ (1642-1691) και του Μωάμεθ Στ΄ Βαχιντεντίν (1861-1926), για να καταλήξει στον ευρωπαϊκό έλεγχο της στρατιωτικής δομής αλλά και ισχύς και να εξηγήσει τη μεταμόρφωση που θα προκαλέσει ο Μουσταφά Κεμάλ. Ο τελευταίος ερμηνεύεται πλέον ως κοντραπούντο της μελωδίας της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και παρουσιάζει ήδη στοιχεία αρμονίας που θα διεκδικήσει η Τουρκία μέσω του Νεοθωμανικού δόγματος. Αυτή η νέα σύνθεση του Ταξιάρχου Χρήστου Κονταρίδη δεν μας μαθαίνει μόνο τα μυστικά που καλύπτουν τους καλγιοντζήδες, τους λεβέντες, τους δερβετζήδες, τους γκιονουλουγιάν, τους δελήδες και τους ασχίρηδες, με άλλα λόγια τα συστατικά, αλλά μέσω της κατανόησης και της επινόησής του κατάφερε να μας δείξει τις δομές και τις υποδομές του βαθέως κράτους, ως συνέχεια του στρατιωτικού σκέλους της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, για να πάψουμε να ονειροπολούμε και να αποκτήσουμε ένα όραμα!

Πηγή: http://www.lygeros.org/lygeros/7273-gr.html

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Πρόλογος του βιβλίου του Ταξιάρχου Χρήστου Κονταρίδη"

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΠΟΙΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ

1770.—Οι Μανιάται, μένεα πνέοντες διά την επιδειχθείσαν υπό τού Χατζή Οσμάν πασσά θηριωδίαν έναντι τών απεσταλμένων των (3-5-1770), περικυκλώνουν τήν νύχτα παρά τό βουνόν τής Ξινοκαβάλλας τό στρατόπεδον τών Τούρκων καί επιπίπτουν πανταχόθεν εναντίον των, προξενήσαντες είς αυτούς τρομακτικήν πανωλεθρίαν, έν ταυτοχρόνως άλλαι ομάδες κατακόπτουν τήν τουρκικήν οπισθοφυλακήν παρά τήν κοιλάδα τού Βαθέος. Εκ τού έκ 16.000 τουρκικού στρατού μόλις περί τάς 5.000 διεσώθησαν έν κακή καταστάσει είς τόν Μυστράν. Μεταξύ τών φονευθέντων ήσαν ό Χατζή Οσμάν πασσάς καί υπέρ τούς 80 αξιωματικοί του. Είς χείρας τών νικητών περιήλθον άφθονα όπλα καί πολεμοφόδια, δέκα πυροβόλα καί όλαι αί αποσκευαί τού τουρκικού στρατού. Είς τήν επίθεσιν αυτήν έλαβον σπουδαίον μέρος καί περί τάς 2.000 γυναίκες, έκ τών οποίων 10 εφονεύθησαν καί 18 ετραυματίσθησαν.

.

1859.—Τα περίφημα Σκιαδικά. Πολλοί μαθηταί τών έν Αθήναις γυμνασίων και άλλων ανωτέρων σχολών, εμφορούμενοι από πνεύμα ενισχύσεως τής εγχωρίου παραγωγής, επρομηθεύθησαν ψάθινα καπέλλα έκ Σκιάθου καί ενεφανίσθησαν μέ αυτά είς τόν κυριακάτικον περίπατον, πού εγίνετο τότε πρός τό μέρος τού Πολυγώνου (αρχή λεωφόρου Αλεξάνδρας ). Αλλ’ οί υπάλληλοι τών εσαγόντων έκ τού εξωτερικού ψάθινα καπέλλα ωργάνωσαν απειλητικήν διαδήλωσιν εναντίον των καί εκακοποίησαν τινάς έξ αυτών. Οι μαθηταί αντεπετέθησαν μέ μεγάλην ορμήν καί επηκολούθησεν αληθινή σύρραξις. Επενέβη τότε ό διευθυνής τής αστυνομίας, ό οποίος εστράφη κατά τών μαθητών καί, συλλαβών μερικούς έξ αύτών, τούς εφυλάκισε.

Ολίγην ώραν βραδύτερον, συνεκροτήθη ογκωδεστάτη διαδήλωσις όλων τών μαθητών τής πρωτευούσης, οίτινες, περικυκλώσαντες τήν οικίαν τού υπουργού τών Εσωτερικών Προβελεγγίου, εζήτουν τήν άμεσον απόλυσιν τών συλληφθέντων.

Είς τήν μικράν πρωτεύουσαν τής εποχής εκείνης καί τά πλέον ασήμαντα γεγονότα έπαιρναν τεραστίας διαστάσεις. Εκινητοποιήθησαν αμέσως στρατιωτικαί μονάδες καί συνεκλήθη εκτάκτως τό υπουργικόν συμβούλιον, πού, έπειτα από πολλάς αμφιταλαντεύσεις καί δισταγμούς, απεφάσισε τήν απόλυσιν τών συλληφθέντων. Ούτως έληξαν τά Σκιαδικά, τά οποία επί τινάς ώρας έδωσαν είς τήν πρωτεύουσαν όψιν αναρχουμένης πόλεως.

Πηγή

http://eistorias.wordpress.com/

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΠΟΙΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ"

Διαχρονικό μήνυμα Κολοκοτρώνη προς επίδοξους κατακτητές

Όταν ο Ιμπραήμ με τον κεχαγιά του έστειλεν εις την Μεσσηνίαν διαταγήν να προσκυνήσουν, διότι άλλως, καθώς ηπείλει, «θ’ ακολουθήση φωτιά και τσεκούρι», ο Κολοκοτρώνης απήντησεν, «όχι από μέρος του, από μέρος του λαού της Μεσσηνίας» :

«Αυτό, όπου μας φοβερίζεις, να μας κόψης και κάψης τα καρποφόρα δένδρα μας, δεν είναι της πολεμικής έργον˙ διατί τα άψυχα δένδρα δεν εναντιώνονται εις κανένα· μόνον οι άνθρωποι, όπου εναντιώνονται έχουνε στρατεύματα και σκλαβώνουν· και έτσι είναι το δίκαιον του πολέμου˙ με τους ανθρώπους και όχι με τα άψυχα δένδρα˙ όχι τα κλαριά να μας κόψης, όχι τα δένδρα, όχι τα σπίτια, που μας έκαψες, μόνον πέτρα επάνω στην πέτρα να μη μείνη, εμείς δεν προσκυνούμεν· τι τα δένδρα μας αν τα κόψης και τα κάψης, την γην δεν θέλει την σηκώσης. Και η ίδια η γη, που τα έθρεψε, αυτή η ίδια η γη θα μένη δική μας και τα ματακάνει. Μόνον ένας Έλληνας να μείνη, πάντα πολεμούμε και μην ελπίζης, πως την γην μας θα την κάμης δική σου, βγάλτο από το νου σου».

«Απομνημονεύματα» Γεώργιος Τερτσέτης

Πηγή

http://eistorias.wordpress.com/

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Διαχρονικό μήνυμα Κολοκοτρώνη προς επίδοξους κατακτητές"

ΗΡΩΟΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΗΣ ΕΟΚΑ – Καραολής Μιχαλάκης

.Καραολής Μιχαλάκης.

.

Γεννήθηκε στο Παλαιχώρι, της επαρχίας Λευκωσίας, στις 13 Φεβρουαρίου 1933. Απαγχονίστηκε στις 10 Μαΐου 1956 στις Κεντρικές Φυλακές Λευκωσίας. Γονείς : Σάββας και Παναγιώτα Καραολή Αδέλφια : Ανδρέας, Ελένη, Μαρούλα, Νίκη

Ο Μιχαλάκης Καραολής τελείωσε το δημοτικό σχολείο Παλαιχωρίου και αποφοίτησε από την Αγγλική Σχολή Λευκωσίας. Ήταν κυβερνητικός υπάλληλος και εργαζόταν στο Τμήμα του Φόρου Εισοδήματος. Εντάχθηκε στις τάξεις της ΕΟΚΑ πριν από την 1η Απριλίου 1955, στην ομάδα του Πολύκαρπου Γιωρκάτζη και προσέφερε ποικίλες υπηρεσίες στον αγώνα.

 Έλαβε μέρος στη διανομή της πρώτης προκήρυξης του Διγενή. Δούλεψε στο τμήμα πληροφοριών της Οργάνωσης, στη μεταφορά και απόκρυψη οπλισμού και ανέλαβε βομβιστικές επιθέσεις εναντίον του εχθρού σε καίρια σημεία της Λευκωσίας. Στη συνέχεια κατατάγηκε στην πρώτη ομάδα εκτελεστικού Λευκωσίας.

 Ως απόφοιτος της Αγγλικής Σχολής έκανε παρέα με αγγλόπαιδες, έπαιζε μαζί τους και δεν κινούσε σε κανένα την υποψία ότι ήταν μέλος της ΕΟΚΑ.

Στις 28 Αυγούστου 1955 ανέλαβε με το συναγωνιστή του Ανδρέα Παναγιώτου την εκτέλεση του αστυνομικού Ηρόδοτου Πουλλή, στενού συνεργάτη των Άγγλων. Ο Παναγιώτου διέφυγε, ενώ ο Καραολής καταζητήθηκε και συνελήφθη, καθώς μεταφερόταν στην περιοχή Κερύνειας, για να ενωθεί με την ομάδα του Γρηγόρη Αυξεντίου.

 Προσήχθη στο δικαστήριο και καταδικάστηκε σε θάνατο στις 28 Οκτωβρίου 1955, παρόλο που η σφαίρα που σκότωσε τον Πουλλή προερχόταν από το όπλο του Παναγιώτου. Και αυτό το γνώριζαν οι Άγγλοι.

Προσπάθειες για οργάνωση δραπέτευσής του, πριν την εκτέλεσή του, δεν τελεσφόρησαν και ο Μιχαλάκης Καραολής οδηγήθηκε στην αγχόνη μαζί με τον Ανδρέα Δημητρίου στις 10 Μαΐου 1956. Με τις εκτελέσεις αυτές ο νέος Άγγλος κυβερνήτης της Κύπρου Χάρντιγκ ήθελε να δείξει ότι η Βρετανία ήταν αποφασισμένη να διατηρήσει την κυριαρχία της στην Κύπρο, πατάσσοντας κάθε αντίσταση του Κυπριακού λαού.

Το ψυχικό σθένος και η ελληνική παλληκαριά που επέδειξαν οι Μιχαλάκης Καραολής και Ανδρέας Δημητρίου, ανεβαίνοντας απτόητοι στο ικρίωμα της αγχόνης, ανύψωσε το γόητρο της ΕΟΚΑ και δημιούργησε ηρωικό προηγούμενο για τους αγωνιστές.

.πηγή: http://www.e-istoria.com/

.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΗΡΩΟΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΗΣ ΕΟΚΑ – Καραολής Μιχαλάκης"

Ο ναύσταθμος του αθηναϊκού στόλου

Οι έρευνες στα κατάλοιπα των λιμενικών εγκαταστάσεων του Πειραιά τα οποία διατηρούνται βυθισμένα στη Ζέα και το Μικρολίμανο.
Τους συναντάει κανείς συχνά τα πρωινά στη Ζέα, αλλά και στο Μικρολίμανο. Βουτούν στα μολυσμένα νερά, με βαρύ εξοπλισμό, διπλά και τριπλά γάντια για να μην κινδυνεύουν από τα σκουπίδια του βυθού στην προσπάθειά τους να ερευνήσουν λίγα μόλις μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας.
 Στην προκυμαία, οι συνάδελφοί τους επικοινωνούν μαζί τους με σύγχρονα συστήματα, ενώ οι φωτογράφοι της ομάδας δεν χάνουν στιγμή από όσα συμβαίνουν.
Είναι η ομάδα του Zea Harbour Project, η οποία διενεργεί το ερευνητικό αρχαιολογικό πρόγραμμα που ξεκίνησε πριν από δέκα χρόνια ο Dr Bjoern Loven, στην προσπάθειά του να μελετήσει τα αρχαία κατάλοιπα των λιμενικών εγκαταστάσεων του Πειραιά, που χρονολογούνται στον 4ο και τον 5ο αιώνα π. Χ. και διατηρούνται βυθισμένα στα λιμάνια της Ζέας και του Μικρολίμανου (Μουνιχία).
 Από το 2002, διεξάγονται ενάλιες ανασκαφές και χερσαίες έρευνες στην περιοχή, φέρνοντας στο φως σημαντικά ευρήματα και προσελκύοντας το ενδιαφέρον κοινού και επιστημόνων απ’ όλο τον κόσμο.
Τα δικά μας γυμνάσια και λύκεια μπορεί να μη φτάνουν ώς εκεί, αλλά εκείνα του εξωτερικού, όπως και πολλοί φοιτητές πανεπιστημίων (από Δανία, Αμερική, Αγγλία, Πολωνία κ. α.) και Ελληνες είναι τακτικοί επισκέπτες. Μαθαίνουν και μάλιστα από πρώτο χέρι για το σπίτι του αθηναϊκού στόλου.
Τεράστιο συγκρότημα
Ο κύριος πολεμικός ναύσταθμος της αρχαίας Αθήνας στον Πειραιά δεν ήταν μικρή υπόθεση. Οι εγκαταστάσεις με τις κιονοστοιχίες και τις επικλινείς κρηπίδες ήταν μεγάλες και εντυπωσιακές και στέγαζαν τριήρεις και άλλα πολεμικά πλοία του αθηναϊκού στόλου. Του στόλου που έπαιξε σημαντικό ρόλο στην έκβαση των Περσικών Πολέμων και όχι μόνον.
«Ηταν τεράστιο κτιριακό συγκρότημα. Επιβλητικό και μνημειακό. Τρομερό έργο την εποχή εκείνη, σύμβολο για την αθηναϊκή δημοκρατία που φρόντιζαν να το διαφυλάττουν καλά. Ηταν σύμβολο της Αθήνας», είναι τα πρώτα λόγια του Ιωάννη Σαπουντζή, υποδιευθυντή του προγράμματος και του Παναγιώτη Αθανασόπουλου, επίσης αρχαιολόγου και επιστημονικού συνεργάτη, όταν τους συναντήσαμε.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ο ναύσταθμος του αθηναϊκού στόλου"

Ό Ίερός Λόχος τό '44 καί ή δράσις του

Ήταν αρχές του Μάη του 1944, όταν ξεκίνησαν μια κοινή επιχείρηση στο Αιγαίο οι Ιερολοχίτες με τους Βρετανούς SBS. Λίγες μέρες πριν, είχε φθασει στην Πλωτή Βάση των Ελλήνων Καταδρομέων ένας Βρετανός Ταγματάρχης των SBS με το τμήμα του και ζήτησε για ενίσχυση έξι Ιερολοχίτες, μεταξύ των οποίων και ένα αγγλομαθή για διερμηνέα. Είχαν σχεδιάσει καταδρομή στην Ίο και στην Αμοργό. Βασικά είχε μαθευτεί ο αμφίβιος τρόπος ενέργειας των Ελλήνων και είχε ενθουσιάσει την ιεραρχία των βρετανικών ειδικών δυνάμεων.

Ο Καλίνσκης, που ήταν τότε ο διοικητής της ελληνικής δύναμης τους διέθεσε και έγιναν οι δύο ενέργειες με απόλυτη επιτυχία. Σην Ίο το βράδυ της 27/28 Απριλίου, βύθισαν ένα καΐκι 35 τόνων ανατίναξαν πυρομαχικά του γερμανικού φυλακίου αφού εξουδετέρωσαν την φρουρά. Ό,τι τρόφιμα βρήκαν στις αποθήκες, τα μοίρασαν στον κόσμο.

Στην Αμοργό προσέγγισαν την νύκτα 30 Απριλίου/1 Μαΐου και "κτύπησαν" τον γερμανικό ναυτικό σταθμό. Διέλυσαν όλα τα μέσα επικοινωνιών και εξουδετέρωσαν την φρουρά. Έξι Γερμανοί σκοτώθηκαν στην συμπλοκή και 2 ξέφυγαν προς τα βουνά. Ό,τι κώδικες και έγγραφα βρήκαν οι Καταδρομείς, τα πήραν μαζί τους. Και κει κατέστρεψαν όλα τα πυρομαχικά και μοίρασαν τρόφιμα στους κατοίκους.

Την πρωτομαγιά, εκείνης της χρονιάς έφθασε στη βάση και ο Τσιγάντες, ο διοικητής του Ιερού Λόχου, με το γιοτ "Ελίκη" ένα όμορφο σκαρί, που πριν από τον πόλεμο βρισκόταν αραγμένο στην Καστέλα όταν δεν ταξίδευε. Ο πόλεμος τό 'φερε να είναι η "ναυαρχίδα" του Ιερού Λόχου. Μετά από τέσσερις ημέρες έφτασε και το Ιο Τμήμα του Ιερού Λόχου από την Κύπρο με ένα άλλο πετρελαιοκίνητο και η δύναμη αυξήθηκε.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ό Ίερός Λόχος τό '44 καί ή δράσις του"

Οι εφευρέσεις των αρχαίων Ελλήνων

Του Νίκου Λυγερού

Οι εφευρέσεις των αρχαίων Ελλήνων συσσωρεύονται σε τρία σημεία τα οποία αποτελούνται από τις έννοιες της επιστήμης, της δημοκρατίας και του ολυμπισμού. Η κάθε μια από αυτές ασχολείται με το πνεύμα, το σύνολο των ανθρώπων και το σώμα. Και οι καινοτομίες δεν ανήκουν αποκλειστικά σε ένα μοναδικό τομέα όπως θα ήταν αναμενόμενο από την κοινή λογική. Διότι οι κινήσεις ζουν σε κάθε πλαίσιο.

Τα νοητικά σχήματα του πνεύματος δημιουργούν τα θεμέλια της σκέψης και οι επεκτάσεις τους τα όριά της. Οι δημοκρατικές αρχές ως βάση των ανθρωπίνων σχέσεων προσφέρουν την ελευθερία της άποψης. Έτσι και οι κινήσεις του σώματος ανοίγουν τους ορίζοντες του δεδομένου όσον αφορά στην πολυπλοκότητά του.

Όλες αυτές οι κινήσεις λειτουργούν μέσα στο χώρο της μνήμης και στηρίζονται πάνω στη διαχρονικότητα των αρχαίων ελληνικών αξιών. Ο συνδυασμός τους επιτρέπει το συναγωνισμό εκτός πολεμολογικού πλαισίου και επικεντρώνεται στην ιδέα και το ιδανικό της ειρήνης.

Επιπλέον ο κάθε τομέας έχει σχέση με την πολυπλοκότητα της πράξης. Στον τομέα του πνεύματος, η πολυπλοκότητα παρουσιάζεται ως δεδομένη και το ίδιο ισχύει και με τον τομέα της δημοκρατίας όταν αφορά μαζικά συστήματα. Στον ολυμπισμό δεν είναι όμως τόσο εμφανές. Ενώ στην πραγματικότητα, οι κανόνες που καθορίζουν ένα άθλημα προσφέρουν ταυτόχρονα ένα πεδίο στην ελευθερία και την καινοτομία. Ένα από τα ομορφότερα παραδείγματα είναι το άλμα εις ύψος με την εφεύρεση του Dick Fosbury.

Το κοινό στοιχείο των εφευρέσεων των αρχαίων Ελλήνων δεν είναι μόνο η αλήθεια, δηλαδή η μη λήθη, αλλά και η ομορφιά της. Δεν είναι μόνο η ομορφιά εκείνου που θυμάται μα η ομορφιά εκείνου που δεν ξεχνά. Είναι η ομορφιά της αντίστασης που μας χαρακτηρίζει. Αυτήν την κληρονομιά μας άφησαν οι προγόνοι μας. Αυτήν την κληρονομιά πρέπει ν’ αφήσουμε και στους απογόνους μας.

Πηγή: http://www.lygeros.org/0893-gr.html

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Οι εφευρέσεις των αρχαίων Ελλήνων"

Ο Χάρι Πότερ διδάσκει Αρχαία Ελληνικά

Αν υπήρξαν έλληνες αναγνώστες, γνώστες της αγγλικής γλώσσας, που προτίμησαν να διαβάσουν τον «Χάρι Πότερ» στο πρωτότυπο και όχι στην ελληνική μετάφρασή του, για μια πιο... πλήρη απόλαυση, στη Βρετανία υπήρξαν αναγνώστες που τον διάβασαν (και) στα αρχαία ελληνικά! «Αρειος Ποτήρ και η του Φιλοσόφου Λίθος»: αυτός είναι ο τίτλος του μεταφρασμένου στην τιμημένη γλώσσα των προγόνων μας πρώτου βιβλίου της κοσμαγάπητης σειράς της Τζ. Κ. Ρόουλινγκ , το ....οποίο διαθέτει στη διεθνή αγορά ο εκδοτικός οίκος Βloomsbury. Τα περιορισμένου αριθμού αντίτυπα που έφθασαν στα ελληνικά βιβλιοπωλεία εξαντλήθηκαν γρήγορα.

Την ίδια στιγμή, ενώ η εγχώρια εκπαιδευτική κοινότητα μάλλον αδιαφόρησε απέναντι σε μια έκδοση που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ακόμη για τη διδασκαλία σε σχολεία και πανεπιστήμια, τα πανεπιστήμια του εξωτερικού έσπευσαν να εξασφαλίσουν τα δικά τους αντίτυπα. Και να συστήσουν, μέσω του «Αρείου Ποτήρος», τον αρχαιοελληνικό πολιτισμό στους σπουδαστές τους. Σαν να τους προσκαλούσαν σε παιχνίδι...

Ο «άθλος» της μετάφρασης

Τρεις ώρες χρειάστηκε για να μεταφράσει την πρώτη παράγραφο του βιβλίου και συνολικά έναν χρόνο για να ολοκληρώσει το έργο του ο άγγλος καθηγητής κ. Αντριου Γουίλσον, ο οποίος έχει σπουδάσει Αρχαία Ελληνικά στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ και σήμερα διδάσκει στο Μοντέρνο Σχολείο του Μπέντφορντ. Η... περιπέτειά του ξεκίνησε όταν διάβασε μια αγγελία στην εφημερίδα «Daily Τelegraph» με την οποία ο εκδοτικός οίκος των περιπετειών του μικρού μάγου ζητούσε μεταφραστή του βιβλίου «Ο Χάρι Πότερ και η Φιλοσοφική Λίθος» στα αρχαία ελληνικά. Αυθόρμητα έγραψε στον εκδοτικό οίκο ότι μπορούσε να αναλάβει τη μετάφραση.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ο Χάρι Πότερ διδάσκει Αρχαία Ελληνικά"

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΑΛΑΒΡΙΑ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΑΛΑΒΡΙΑ"

Ολομέλεια Προέδρων Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος: Δεν αναγνωρίζουμε την Τρόϊκα, ούτε νομιμοποιούμε την παρουσία της στην Ελληνική Δημοκρατία!

Δελτίο τύπου Ολομέλειας Προέδρων Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος

ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ ΠΡΟΕΔΡΩΝ
ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ
Αθήνα, 8/5/2011
Η Ολομέλεια των Προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων της Ελλάδος, η οποία συνήλθε εκτάκτως στις 08-05-2011 στην Αθήνα, με μοναδικό θέμα την συμμετοχή των εκπροσώπων του Δικηγορικού Σώματος, μετά από προφορική πρόσκληση του Γενικού Γραμματέα του Υπουργείου Δικαιοσύνης, σε συνάντηση με αντιπροσωπεία της Τρόϊκα, την Τρίτη 10-05-2011 και ώρα 6 μ.μ., αποφάσισε ότι οι Δικηγόροι αποδέχονται ως συνομιλητή τους μόνο τον Υπουργό Δικαιοσύνης, ως θεσμικό εκπρόσωπο της εκλεγμένης πολιτικής ηγεσίας του τόπου και καθ'ύλην αρμόδιο για τα θέματα του κλάδου τους, με τον οποίο ανέκαθεν βρίσκονται σε απόλυτη συνεργασία για την επίλυση όλων των θεσμικών τους ζητημάτων,αλλά σε καμία περίπτωση δεν δέχονται να συμμετέχουν στη συγκεκριμένη συνάντηση, με συνομιλητές εκπροσώπους της Τρόϊκα, την οποία δεν αναγνωρίζουν ως θεσμικό όργανο, ούτε νομιμοποιούν την παρουσία της στην Ελληνική Δημοκρατία.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΓΙΑΝΝΗΣ Δ. ΑΔΑΜΟΠΟΥΛΟΣ
ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΘΗΝΩΝ
Πηγή

http://pyrisporos.blogspot.com/

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ολομέλεια Προέδρων Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος: Δεν αναγνωρίζουμε την Τρόϊκα, ούτε νομιμοποιούμε την παρουσία της στην Ελληνική Δημοκρατία!"

Στα σκαλοπάτια μιας ακόμη πτώχευσης.

ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΙΣΧΥΕΙ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΕΩΣ ΔΥΝΑΜΕΩΝ
Πώς φτάσαμε στα σκαλοπάτια μιας ακόμη πτώχευσης; Είναι αποτέλεσμα μιας διεργασίας των τελευταίων 20-30 ετών;
Ή μιας συλλογικής νοοτροπίας που αρνούμαστε να κοιτάξουμε κατάματα εδώ και 190 χρόνια;
Το δεύτερο υποστηρίζει ο Στέλιος Ράμφος και ξετυλίγει το νήμα της εθνικής μας κακοδαιμονίας από τις απαρχές του νεότερου ελληνικού κράτους, οπότε ξεκινά το εθνικό - υπαρξιακό μας ζήτημα, έως τις μέρες μας.
 Ποιο είναι; Ντύσαμε με το ζόρι Δύση μια χώρα που ζούσε στον δικό της γαλαξία.
Το αποτέλεσμα, μια μασκαράτα που κοροϊδεύει και την κοροϊδεύουν. Πώς το αντιμετωπίζεις; Αναζητώντας την αληθινή σου ταυτότητα.
Η κρίση του μνημονίου είναι μια ευκαιρία. Η εθνική ενηλικίωση, ίσως, το αποτέλεσμά της.
Bιώνουμε άλλη μία κρίση οικονομική, κοινωνική, πολιτική και ατομική. Μάλιστα, συνοδεύεται από τέτοια απογοήτευση που φαίνεται να οδηγούμαστε σε αδιέξοδο. Δηλαδή, δεν διαγράφεται μέλλον. Είναι αυτή μία ειλικρινής δήλωση αδιεξόδου ή ένα υποκριτικό τέχνασμα με σκοπό την άφεση των αμαρτιών μας από αυτούς που ανέκαθεν θεωρούσαμε υπεύθυνους της κακιάς μας μοίρας, δηλαδή τους Aγγλους, τους Αμερικανούς και τώρα τους Γερμανούς;
Με λιγότερα λόγια, θα μπορέσουμε να συγκροτήσουμε έναν υπεύθυνο εαυτό για να πορευτούμε στο μέλλον ή θα εξακολουθήσουμε να ενεργούμε σαν παιδιά, ζητώντας την βοήθεια των μεγαλυτέρων; «Ναι, μόνο που τώρα δεν έχουμε να κάνουμε εμείς με την παρέα μας. Τώρα έχουμε να κάνουμε με Γερμανούς, οι οποίοι δεν είναι διατεθειμένοι να λυπηθούν κανέναν.
 Αλλά, πάνω από όλα, δεν έχουμε δήλωση αδιεξόδου, έχουμε αίσθημα αδιεξόδου. Αισθανόμαστε σε αδιέξοδο; Οτι το δηλώνουμε είναι δευτερεύον».

Το έχουμε καταλάβει ακριβώς ή για άλλη μια φορά κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας; «Το νιώθουμε, το εισπράττουμε, το πληρώνουμε. Δεν είναι βέβαιο, όμως, ότι το έχουμε καταλάβει ακριβώς. Και δεν το έχουμε καταλάβει ακριβώς επειδή το αντιμετωπίζουμε σαν γεγονός που συμβαίνει τώρα και που υπάρχει εδώ και είκοσι χρόνια. Oμως, στην πραγματικότητα, είναι μια αλήθεια που αρχίζει, τουλάχιστον, από το 1821, δηλαδή, εδώ και 190 χρόνια και, εάν τα πράγματα πάνε καλά, θα λήξει μετά τα 200 χρόνια του νεοελληνικού κράτους».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Στα σκαλοπάτια μιας ακόμη πτώχευσης."

Έλληνες και Εθνική Αυτοσυνειδησία

Για την υπεράσπιση μιας ιστορικής αλήθειας σχετικά με την ιστορία της Εθνικής Συνείδησης των Ελλήνων. Ἀραγε μας ονόμασαν οι άλλοι Έλληνες ή αυτοβαπτισθήκαμε εμείς με το όνομα Ἕλληνες;

Παναγιώτης Κ. Δαμάσκος
Δρ. Φιλοσοφίας -Σχολικός Σύμβουλος Φιλολόγων
Α. Δ/νσης Δ.Ε. Αθήνας
Τον τελευταίο καιρό έχει εκδηλωθεί έντονη από διαπρεπείς εκπροσώπους των Γραμμάτων και Τεχνών αντιπαράθεση απόψεων για το νόημα του εθνισμού, της εθνικής συνείδησης, της ελληνικότητας των Ελλήνων, του πατριωτισμού τους, της ιστορίας του έθνους τους.
Μπορώ να παραθέσω - καταγράψω, με σειρά χρονική, πολλά τεκμήρια τα οποία εκφράζουν την μακραίωνη ιστορία τη Εθνικής Συνείδησης των Ελλήνων, της αυτογνωσίας τους, της αυτοπεποίθησης για την πορεία τους. Και επιχειρώ αυτή την καταγραφή τεκμηρίων με όση μπορώ βιβλιογραφική ενημέρωση για όσους ενδιαφέρονται να ελέγξουν αυτούς τους ισχυρισμούς.
Με αυτό το σύντομο προοίμιο επιχειρείται η καταγραφή των τεκμηρίων:
1.Για πρώτη φορά περί τα μέσα του 8ου αι. π.Χ. βρίσκουμε σε ομηρικό κείμενο εκφράσεις όπως: «Πανέλληνες και Ἀχαιοί» (Ιλιάδα, Β 530) και «εὐρυχώροιο Ἑλλάδος» (Ιλιάδα Ι, 487) .
2. Το 776 π.Χ. άρχισε η Ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων, στους οποίους τότε γίνονταν δεκτοί για να λάβουν μέρος στους αγώνες μόνο Έλληνες και να δείξουν τις ατομικές επιδόσεις τους. Και περί το 580 π.Χ. είχε διαμορφωθεί ο θεσμός των Ἑλλανοδικών ( = Ἕλλην +δίκη), που είχαν αρμοδιότητα να υποδέχονται τους προσερχόμενους για συμμετοχή στους αγώνες, να αποφαίνονται για την ελληνικότητά τους και να εγκρίνουν ή όχι τη συμμετοχή τους. Με αυτή την αρμοδιότητα, λοιπόν, το 496 π.Χ. «οἱ Ἑλλανοδίκαι ἔγνωσαν (μεταξύ άλλων) τούς Μακεδόνας Ἕλληνας εἶναι….». Έτσι έλαβε μέρος στους Ολυμπιακούς αγώνες και ο Αλέξανδρος ο Α΄ βασιλιάς των Μακεδόνων .
3. Το 490 π.Χ. οι Αθηναίοι απέκρουσαν την πρώτη επιδρομή των Περσών (Μήδων) και είχαν 192 νεκρούς, για τους οποίους και έκριναν τιμητικό να στήσουν το γνωστό μνημείο (τον Τύμβο), όπου διαβάζουμε το επίγραμμα: «Ἑλλήνων προμαχοῡντες Ἀθηναῑοι Μαραθῶνι χρυσοφόρων Μήδων ἑστόρεσαν δύναμιν» . ( Οι Αθηναίοι μπροστάρηδες των Ελλήνων ισοπέδωσαν την δύναμη των Περσών)

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Έλληνες και Εθνική Αυτοσυνειδησία"

Το σπουδαίο βιβλίο, το παλαιότερο χειρόγραφο του Έλληνα φυσικού φιλοσόφου, θα συντηρηθεί

Ο Κλαύδιος στη «Γεωγραφία» είχε συλλέξει τις γεωγραφικές γνώσεις της εποχής του και την είχε εμπλουτίσει με περιγραφές ναυτικών

Το κράτος θα πληρώσει για την Ιερά Μονή Βατοπεδίου, και μάλιστα με ευχαρίστηση. Διότι, με το ποσό των 114.225 ευρώ που θα δώσει, θα συντηρηθεί ένα σπουδαίο βιβλίο: το παλαιότερο σωζόμενο χειρόγραφο με τη «Γεωγραφία» του Κλαύδιου Πτολεμαίου.
Είναι από τους πιο ενδιαφέροντες κώδικες κοσμικού περιεχομένου στο Αγιον Ορος, και στα 296 περγαμηνά φύλλα του περιλαμβάνει τρία έργα.

Τη «Γεωγραφική Υφήγηση» του ονομαστού Ελληνα φυσικού φιλοσόφου, ο οποίος έζησε στην Αλεξάνδρεια κατά την περίοδο 127-151 μ.Χ., τη «Χρηστομάθεια εκ των Γεωγραφικών του Στράβωνος» και τα «Γεωγραφικά» του τελευταίου.

Ο Κλαύδιος Πτολεμαίος στο έργο του «Γεωγραφία» είχε συλλέξει το σύνολο των γεωγραφικών γνώσεων της εποχής του και το είχε εμπλουτίσει με περιγραφές ναυτικών. Ετσι, έχουμε μια σχετικά ακριβή περιγραφή της Ευρώπης, της βόρειας Αφρικής, της Μέσης Ανατολής και της Αραβικής χερσονήσου.

Το κείμενο του έργου σώζεται σήμερα σε δύο χειρόγραφους κώδικες. Ο παλαιότερος είναι της Μονής Βατοπεδίου και φιλοτεχνήθηκε ανάμεσα στα τέλη του 13ου με αρχές του 14ου αιώνα, σύμφωνα με τον διευθυντή Συντήρησης Αρχαίων Μνημείων Νίκο Μίνω, που παρουσίασε το θέμα στο Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Το σπουδαίο βιβλίο, το παλαιότερο χειρόγραφο του Έλληνα φυσικού φιλοσόφου, θα συντηρηθεί"

Πόλεμος στον πόλεμο! (σκηνή 3η)

Το θεατρικό “Οι νέες Εκκλησιάζουσες” γράφτηκε από τον Νίκο Λυγερό για τις μαθήτριες της Στ’ τάξης του 2ου Δημοτικού Σχολείου του Πλακιά Κρήτης, μετά από παραγγελία της δασκάλας τους Αριστέας και του δασκάλου Κάτσιου Κωνσταντίνου. Τα ονόματα των προσώπων είναι αληθινά.

[Όλα τα κορίτσια πλάι-πλάι στέκονται όρθια και κάνουν ένα κύκλο. Κοιτάζουν προς το κέντρο. Δεν έχουν πια κολοκύθια.]

Μαρία: Έθαψαν την Ειρήνη!

Έλλη: Ποιοι;

Μαρία: Αυτοί που μας έκλεψαν τα κολοκύθια μας.

Μελίσσα: Και τώρα που είμαστε πάλι γυναίκες τι θα κάνουμε;

Κατερίνα: Θα κλάψουμε! Τι άλλο!

Μελίσσα: Δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι άλλο;

Έλλη: Δεν έστειλε τίποτα ο συγγραφέας για μας;

Γεωργία: Έστειλε, έστειλε.

Έλλη: Ε, τότε, τι περιμένουμε; Τι λέει;

Αρετή: Να ξεθάψουμε την Ειρήνη!

Κατερίνα: Τι να κάνουμε λέει;

Μαρία: Αυτό που άκουσες!

Κατερίνα: Δεν είναι δυνατόν ! Δεν μπορούμε να το κάνουμε;

Γεωργία: Και θα την αφήσουμε εκεί, μόνη της ;

Έλλη: Είμαστε μόνο κορίτσια!

Αρετή: Και η Αντιγόνη τι ήταν ;

Μελίσσα: Εμείς θέλουμε να παίξουμε κωμωδία! Τι είναι αυτά που λέτε τώρα;

Γεωργία: Και η κωμωδία αγγίζει σοβαρά θέματα.

Αντριάννα: Αυτό γιατί δεν μας το είπαν από την αρχή;

Μαρία: Και τι θα άλλαζε για σένα;

Αντριάννα: Θα ήθελα να παίξω περισσότερο!

Ιασμή: Κι εγώ!

Κατερίνα: Πάει, τα χάσατε κι εσείς ! Είμαστε μόνο κορίτσια!

Έλλη: Και δεν έχουμε κολοκύθια!

[Ανοίγει ο κύκλος. Η Αρετή παραμένει στο κέντρο.]

Αρετή: Αν οι άλλοι ξέρουν από πόλεμο, εμείς ξέρουμε από Ειρήνη. Θα κάνουμε πόλεμο στον πόλεμο για την Ειρήνη μας!

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Πόλεμος στον πόλεμο! (σκηνή 3η)"

Δελφικές Εορτές

Γιορτές που οργανώθηκαν το 1927 και το 1930 στους Δελφούς, με πρωτοβουλία του ποιητή Άγγελου Σικελιανού και της αμερικανίδας συζύγου του Εύας Πάλμερ - Σικελιανού. Αποσκοπούσαν στην πραγμάτωση του μεγαλόπνοου οραματισμού τού ποιητή περί Δελφικής Ιδέας (συγκερασμός της αρχαίας τραγωδίας, της βυζαντινής μουσικής και της λαϊκής τέχνης), με την ίδρυση μιας νέας αμφικτιονίας, στην οποία θα εκαλούντο εκπρόσωποι της διεθνούς πνευματικής ζωής και θα συνεργάζονταν για την προαγωγή της φιλίας, της ειρήνης και της συναδέλφωσης των λαών.
Οι πρώτες Δελφικές Εορτές άρχισαν στις 9 Μαΐου 1927 και διήρκεσαν τρεις μέρες. Περιλάμβαναν παραστάσεις αρχαίου δράματος με ερασιτέχνες ηθοποιούς («Προμηθεύς Δεσμώτης» του Αισχύλου), γυμνικούς αγώνες, συναυλίες βυζαντινής μουσικής, διαλέξεις και εκθέσεις λαϊκής χειροτεχνίας. Επαναλήφθηκαν την 1η Μαΐου του 1930, όπου παρουσιάσθηκαν οι «Ικέτιδες» του Αισχύλου. Η ερμηνεία της τραγωδίας απέβλεπε στην αναβίωση του αρχαίου τρόπου διδασκαλίας, αλλά η μουσική που συνόδευε τα χορικά βασιζόταν στο βυζαντινό μέλος. Τις ενδυμασίες των ηθοποιών είχε υφάνει η ίδια η Εύα Σικελιανού πάνω σε πρότυπα της λαϊκής τέχνης.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Δελφικές Εορτές"

Η δημιουργικότητα των Ελλήνων

Του Νίκου Λυγερού

Όλα τα μέσα έχουν κατατρομάξει το λαό μας με την καταστροφολογία τους λες και έγινε καινούρια μόδα. Έτσι οι περισσότεροι δικοί μας έχουν την εντύπωση πια ότι όχι μόνο τίποτα δεν μπορεί να μας σώσει, αλλά ότι οι ίδιοι δεν αξίζουμε τίποτα.
Είναι πραγματικά γελοίο να πιστέψουμε τέτοια προπαγάνδα. Ο ελληνικός λαός υπάρχει εδώ και χιλιετίες και πάντα το βλέμμα μας ήταν ανοιχτό προς τον κόσμο. Πάντα θεωρούσαμε ότι είχαμε ένα ρόλο να παίξουμε όχι στα λεγόμενα κοινά μόνο, αλλά στα κοινά του κόσμου.
Ποτέ δεν ήμασταν πολλοί και συχνά ήμασταν σπάνιοι σε διάφορους τομείς, όπου η καινοτομία και η δημιουργικότητα είναι απαραίτητες.
Ξαφνικά κάθε παρουσία που αφορά τους Έλληνες είναι στην καλύτερη περίπτωση μια θυματολογία, στις άλλες μας εξηγούν ότι δεν είχαμε ποτέ ήρωες, ότι ζούσαμε φιλελεύθερα ακόμα και υπό κατοχή, ότι δεν είχαμε σχέση με τους Αρχαίους, ότι αποτελούμε μια εκφυλισμένη παράσταση του Βυζαντίου.
Και το πρόβλημα το αληθινό είναι ότι οι δικοί μας αρχίζουν και το πιστεύουν. Μας βομβαρδίζουν με ποσότητα και παραγωγικότητα και σιωπούν για την ποιότητα και τη δημιουργικότητα.
Αν εγκλωβιστούμε σε ένα κοινωνικό πλαίσιο, θα πέσουμε όντως στην παγίδα αυτού του δόγματος. Αλλά πότε ο ελληνισμός ασχολήθηκε με την κοινωνία, για να το κάνει τώρα;
Η απάντηση είναι απλή: ποτέ! Ο Ελληνισμός σχετίζεται με την Ανθρωπότητα και τον Χρόνο. Ζει για την πρώτη και πεθαίνει για τον δεύτερο. Αυτές είναι η οντολογία και η τελεολογία του. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες.
Δεν μπορούν απλώς να μας περιορίσουν στον ρόλο του θύματος, για να μας εξοντώσουν νοητικά, διότι το πρόβλημα δεν είναι οικονομικό, όπως νομίζουν οι περισσότεροι. Το θέμα είναι αποκλειστικά κατά πόσο εμπιστευόμαστε τον εαυτό μας και τους δικούς μας.
 Αντέξαμε γενοκτονία, αντισταθήκαμε σε γενοκτονία μνήμης και τώρα πρέπει να αποδείξουμε στους εαυτούς μας πρώτα ότι αξίζουμε όχι τη μοίρα μας, διότι μπορούμε να τη γράψουμε εμείς, αντί να περιμένουμε από τους άλλους, όταν κοιμόμαστε, αλλά ότι αξίζουμε διότι είμαστε άξιοι για το έργο που παράγουμε για την ανθρωπότητα.
Μας έχουν φλομώσει με αξιολογήσεις που δεν καταλήγουν πουθενά, ενώ κανείς δεν μιλά για αξιολογία λες και είναι μια άγνωστη λέξη ή μάλλον απαγορευμένη στο ελληνικό λεξιλόγιο. Ακόμα και θεσμικά το πλαίσιό μας είναι ξεκάθαρο. Ανήκουμε στον ΟΗΕ, στο ΝΑΤΟ, στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην Ευρωζώνη. Σε αυτό το πλαίσιο παίζουμε, διότι έγινε με την πάροδο του χρόνου πεδίο δράσης. Κι αν μας αμφισβητούν, δεν πειράζει.
Την ελιά την χτυπούν, όταν έχει καρπούς. Δεν το λέμε μόνο εμείς, αλλά ο ίδιος ο Leonardo da Vinci, ο οποίος είχε ως μοναδικό πρότυπο τον Αρχιμήδη. Ας συνεχίσουμε λοιπόν το έργο μας ως Έλληνες κι ας αδιαφορήσουμε για τις κριτικές και τις αδικίες.
Απλώς ας δώσουμε κουράγιο στους συμπατριώτες μας όχι από ελεημοσύνη, αλλά από αγάπη προς τη δημιουργικότητά τους που φέρνει την ομορφιά, τη μόνη που θα σώσει τον κόσμο, όπως έλεγε ο Dostoïevski.

Πηγή: http://www.lygeros.org/lygeros/7271-gr.html

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η δημιουργικότητα των Ελλήνων"