Η Μάχη της Κρήτης

Με την ονομασία αυτή έμεινε στην ιστορία η αεραποβατική επιχείρηση, που επιχείρησε η Ναζιστική Γερμανία κατά της Κρήτης στις 20 Μαΐου 1941 και η οποία έληξε δώδεκα μέρες μετά, την 1η Ιουνίου, με την κατάληψη της Μεγαλονήσου. Ήταν μία από τις σημαντικότερες μάχες του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, με πολλές πρωτιές σε επιχειρησιακό επίπεδο.

Η απόφαση για την επίθεση στην Κρήτη ελήφθη από το Χίτλερ στις 25 Απριλίου 1941, λίγες μέρες μετά την παράδοση της ηπειρωτικής Ελλάδας στις δυνάμεις του Άξονα, και έλαβε την κωδική ονομασία «Επιχείρηση Ερμής» («Unternehmen Merkur»). Ήταν αμυντική και όχι επιθετική επιχείρηση, όπως αποδείχθηκε αργότερα. Οι Γερμανοί είχαν ως στόχο να εξασφαλίσουν τα νοτιοανατολικά τους νώτα, ενόψει της «Επιχείρησης Μπαρμπαρόσα» (Εκστρατεία στη Ρωσία) και να εξορμήσουν στη Βόρεια Αφρική, με εφαλτήριο την Κρήτη, όπως πίστευαν οι Σύμμαχοι.

Τις παραμονές της επίθεσης, οι Σύμμαχοι είχαν τακτικό πλεονέκτημα σε ξηρά και θάλασσα, ενώ οι Γερμανοί στον αέρα. Έτσι, το γερμανικό επιτελείο αποφάσισε να διεξαγάγει την επιχείρηση από αέρος με τη χρησιμοποίηση δυνάμεων αλεξιπτωτιστών σε ευρεία κλίμακα, για πρώτη φορά στην παγκόσμια στρατιωτική ιστορία. Επικεφαλής των γερμανικών δυνάμεων τέθηκε ο πτέραρχος Κουρτ Στούντεντ, 51 ετών, βετεράνος πιλότος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Είχε στη διάθεσή του 1190 αεροπλάνα (πολεμικά και μεταγωγικά) και 29.000 άνδρες (αλεξιπτωτιστές και πεζικάριους), ενώ οι Ιταλοί θα συνεισέφεραν 3.000 στρατιώτες.

Την Κρήτη υπερασπίζονταν όσοι έλληνες στρατιώτες είχαν παραμείνει στο νησί και δυνάμεις της Βρετανικής Κοινοπολιτείας (Βρετανοί, Αυστραλοί και Νεοζηλανδοί στρατιωτικοί), που είχαν διεκπεραιωθεί από την κατεχόμενη Ελλάδα. Το γενικό πρόσταγμα είχε ο νεοζηλανδός στρατηγός Μπέρναρντ Φράιμπεργκ, 52 ετών, βετεράνος και αυτός του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Οι υπερασπιστές της Μεγαλονήσου ανήρχοντο σε περίπου 40.000, αλλά είχαν ανεπαρκή και απαρχαιωμένο οπλισμό, ιδίως οι Έλληνες.

Στην περιοχή των Χανίων είχε εγκατασταθεί ο Βασιλιάς Γεώργιος Β' και η εξόριστη Ελληνική Κυβέρνηση υπό τον Εμμανουήλ Τσουδερό. Οι Σύμμαχοι γνώριζαν με μεγάλες λεπτομέρειες το γερμανικό σχέδιο επίθεσης, αφού είχαν κατορθώσει για πρώτη φορά να σπάσουν του γερμανικό κώδικα επικοινωνιών («Επιχείρηση Αίνιγμα»). Όμως, το πλεονέκτημα αυτό δεν το εκμεταλλεύτηκαν, εξαιτίας των διαφωνιών του Φράιμπεργκ με τους ανωτέρους του στο Λονδίνο. Οι Αμερικανοί δεν είχαν εισέλθει ακόμη στον Πόλεμο.

Η γερμανική επίθεση εκδηλώθηκε στις 8 το πρωί της 20ης Μαΐου 1941, με τη ρίψη αλεξιπτωτιστών σε δύο μέτωπα: στο αεροδρόμιο του Μάλεμε και στην ευρύτερη περιοχή των Χανίων. Τα πρώτα κύματα των αλεξιπτωτιστών ήταν εύκολη λεία για τους Νεοζηλανδούς και τους Έλληνες που υπεράσπιζαν το Μάλεμε. Στις μάχες έλαβε μέρος και μεγάλος αριθμός αμάχων με ό,τι όπλο είχε στη διάθεσή του, από μαχαίρια ως όπλα από την εποχή της Κρητικής Επανάστασης.

Η συμμετοχή χιλιάδων αμάχων στις επιχειρήσεις ήταν ένας παράγων που δεν είχαν υπολογίσει οι γερμανοί σχεδιαστές της επιχείρησης. Πίστευαν ότι οι Κρητικοί, γνωστοί για τα αντιμοναρχικά τους αισθήματα, θα υποδέχονταν τους Γερμανούς ως ελευθερωτές. Μία ακόμη λανθασμένη εκτίμηση της γερμανικής αντικατασκοπείας υπό τον ναύαρχο Βίλχελμ φον Κανάρις ήταν ο αριθμός των μαχητών στην Κρήτη, τους οποίους υπολόγιζαν σε μόνο 5.000 άνδρες.

Στις 4 το απόγευμα της 20ης Μαΐου ένα νέο κύμα αλεξιπτωτιστών έπεσε στο Ρέθυμνο και μία ώρα αργότερα στο Ηράκλειο. Τώρα, οι μάχες διεξάγονταν σε τέσσερα μέτωπα: Χανιά, Μάλεμε, Ρέθυμνο και Ηράκλειο. Η πρώτη μέρα της Μάχης της Κρήτης έληξε με μεγάλες απώλειες για τους Γερμανούς και αβέβαια έκβαση. Ο διοικητής των γερμανικών δυνάμεων, πτέραρχος Κουρτ Στούτεντ, απογοητευμένος από την εξέλιξη των επιχειρήσεων, σκέφθηκε ακόμη και την αυτοκτονία, αναλογιζόμενος την υπόσχεση που είχε δώσει στον Φύρερ για μια εύκολη νίκη. Το βράδυ της ίδιας μέρας, μετά από μεγάλες περιπέτειες, ο βασιλιάς Γεώργιος Β' και η εξόριστη ελληνική κυβέρνηση μεταφέρθηκαν με βρετανικό πολεμικό στην Αίγυπτο.

Από τα ξημερώματα της 21ης Μαΐου οι μάχες συνεχίσθηκαν με ιδιαίτερη σφοδρότητα και στα τέσσερα μέτωπα. Οι Γερμανοί επικεντρώθηκαν στην κατάληψη του αεροδρομίου του Μάλεμε, όπως ήταν ο πρωταρχικός τους στόχος και τα κατάφεραν προς το τέλος της ημέρας. Επωφελήθηκαν από την ασυνεννοησία στις τάξεις των Συμμάχων, αλλά υπέστησαν και πάλι μεγάλες απώλειες. Ανάμεσα στους γερμανούς αλεξιπτωτιστές που κατέλαβαν το Μέλεμε ήταν μια μεγάλη προσωπικότητα του αθλητισμού και της πυγμαχίας, ο πρώην παγκόσμιος πρωταθλητής βαρέων βαρών Μαξ Σμέλινγκ, 36 ετών, που έφερε το βαθμό του δεκανέα.

Η κατάληψη του αεροδρομίου ήταν στρατηγικής σημασίας για την εξέλιξη των επιχειρήσεων. Οι Γερμανοί άρχισαν να μεταφέρουν μεγάλες δυνάμεις από την Ελλάδα και με τον σύγχρονο οπλισμό που διέθεταν ήταν θέμα χρόνου η κυριαρχία τους στη Μεγαλόνησο. Στις 28 Μαΐου οι Γερμανοί είχαν απωθήσει τις συμμαχικές δυνάμεις προς τα νότια, καθιστώντας τον αγώνα τους μάταιο. Έτσι, το Λονδίνο αποφάσισε την απόσυρση των δυνάμεων της Κοινοπολιτείας από την Κρήτη και τη μεταφορά τους στην Αίγυπτο. Όσες μονάδες δεν τα κατάφεραν, παραδόθηκαν στους Γερμανούς. Πολλοί Έλληνες μαχητές και μαζί τους 500 Βρετανοί ανέβηκαν στα απρόσιτα βουνά της Κρήτης για να συνεχίσουν τον αγώνα. Την 1η Ιουνίου, με την παράδοση 5.000 μαχητών στα Σφακιά, έπεσε η αυλαία της Μάχης της Κρήτης.

Οι απώλειες για τους Συμμάχους ήταν: 3.500 νεκροί, 1.900 τραυματίες και 17.500 αιχμάλωτοι. Οι Γερμανοί, σύμφωνα με δικά τους στοιχεία, είχαν 3.986 νεκρούς και αγνοούμενους, 2.594 τραυματίες, ενώ έχασαν 370 αεροπλάνα. Σύμφωνα, όμως, με συμμαχικούς υπολογισμούς, οι γερμανικές απώλειες ξεπέρασαν τις 16.000.

Η Μάχη στην Κρήτη ονομάστηκε και «Νεκροταφείο των γερμανών αλεξιπτωτιστών», εξαιτίας των μεγάλων απωλειών τους, γεγονός που ανάγκασε τον Χίτλερ να διατάξει τον τερματισμό κάθε αεραποβατικής επιχείρησης στο μέλλον. Από την πλευρά τους, οι Σύμμαχοι εντυπωσιάστηκαν από τις μεγάλες δυνατότητες των αλεξιπτωτιστών στη μάχη και δημιούργησαν τις δικές τους αεραποβατικές δυνάμεις.

ΠΟΛΥΜΕΣΑ:
	Η Μάχη της Κρήτης – Γερμανικό βίντεο εποχής http://www.sansimera.gr/articles/267

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η Μάχη της Κρήτης"

«Όπως μαθαίνω, ακούτε και ακολουθάτε τις συμβουλές του Περραιβού, ο οποίος σας απατά, δεν ξέρετε ότι αυτός με ΚΑΠΟΙΟΝ (!!!) Ρήγα…»

Από το βιβλίο «ΤΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ», εκδόσεις Δίον, του Στρατηγού και συγγραφέως κυρίου Γεράσιμου Καλογεράκη.

Ο φιλικός Χριστόφορος Περραιβός (1773-1863) στο βιβλίο του «Ιστορία του Σουλίου και Πάργας» (Έκδοση 1857) γράφει για την δράση του μητροπολίτη Ιωαννίνων Ιερόθεου, που δρούσε σαν εκτελεστικό όργανο του Τούρκου Πασά των Ιωαννίνων, παρακινώντας τους κατοίκους της Πάργας να στραφούν «εναντίων των κακούργων Σουλιωτών, εχθρών του Αλή Πασά και του Σουλτάνου».
Οι Παργινοί δεν πειθάρχησαν στις ιερές νουθεσίες του προδότη ιερωμένου, ο οποίος έγραψε επιστολή προς τον επίσκοπο Παραμυθιάς και τον συμβουλεύει να πειθαρχήσουν οι πιστοί «που έχασαν το νου τους με το να βοηθούν τους Σουλιώτες… να μη δίνετε καμία βοήθεια στους Σουλιώτες, να μην τους δέχεστε στον τόπον σας… Και όποιος δέχεται τέτοιους κακούργους, πέφτει και αυτός στην ίδια οργή του υψηλού δοβλετίου και στο τέλος αφανίζεται από του προσώπου της γης… Όπως μαθαίνω, ακούτε και ακολουθάτε τις συμβουλές του Περραιβού, ο οποίος σας απατά, δεν ξέρετε ότι αυτός με κάποιον Ρήγα [Φεραίο] και άλλους μερικούς… σκοπεύουν να κάνουν επανάσταση κατά του κραταιού σουλτάνου… Αλλά ο μεγαλοδύναμος Θεός τους παίδευσε κατά τις πράξεις τους με το θάνατο που τους έπρεπε…
Αν θέλετε σωτηρία, ζητείστε το γρηγορότερο τη χάρη και τη σκέπη του υψηλοτάτου Βεζίρη [Αλή Πασά]… Θέλω προσπέσει στα γόνατα του να τον παρακαλέσω να συγχωρήσει τα περασμένα σφάλματά σας… Αν όμως μείνετε αμετανόητοι… τότε ο θεός μέλλει να σας παιδεύσει για την παρακοή σας, και το κρίμα των φαμελιών σας ας είναι στο λαιμό σας, και σε αυτόν και στον άλλον κόσμο». 5 Ιουλίου 1801 Ιωάννινα Ιερόθεος Μητροπολίτης Ιωαννίνων

Η απάντηση των προεστών και των κατοίκων της Πάργας ήταν η εξής: «Πανιερώτατε Μητροπολίτη, σας προσκυνούμε. Την σεβαστή σας επιστολή την λάβαμε, θα θέλαμε να δεχτούμε τις συμβουλές σας, εάν αυτές ήταν σύμφωνες με τις περιστάσεις και τα συμφέροντα της πατρίδας μας.. αλλά σαν ποιμένας πάσχετε δυστυχώς από μυωπία και βραδυκινησία. Πως μπορείτε έτσι πανιερώτατε, να διαφυλάξετε τα πρόβατά σας; Μας συμβουλεύετε να μη δεχόμαστε, ούτε να βοηθούμε τους Σουλιώτες κακούργους… Γι’ αυτό τους δεχόμαστε στην πατρίδα μας όχι σαν κακούργους και προδότες, αλλά σαν υπερμάχους της πατρίδας τους… Να είσαστε κι εσείς βέβαιος, ότι κι εμείς όλοι γνωρίζουμε το συμφέρον της πατρίδας και ο Περραιβός τα ίδια αισθήματα τρέφει με εμάς, επομένως ούτε αυτός εξαπατά εμάς, ούτε εμείς πλανιόμαστε από αυτόν… Της δικής σας πανιερότητας τέκνα ευπειθή στο Χριστό. Οι προεστώτες και όλος ο λαός της Πάργας». 10 Ιουλίου 1801 Πάργα

Τα κείμενα του Περραιβού αποσιωπήθηκαν από τους περισσότερους ιστορικούς.
Όταν υπήρχε ελεύθερο Ελληνικό κράτος, το Πατριαρχείο, με την 1323/794/16.3.1882 εγκύκλιό του προς τους επισκόπους εκκλησιών Γαλατά και Καταστένου, δίνει εντολή κατά την περιφορά του επιταφίου να αναγνώσουν με ευλάβεια, όπως συνηθίζεται, μεγαλόφωνα και καθαρά και με τον αρμόζοντα σεβασμό και ευταξία την ευχή: «Κύριε προσευχόμαστε και σε παρακαλούμε, το μεγαλειότατο, κραταιότατο, γαληνότατο και ευσπλαχνικότατο βασιλιά μας Σουλτάν Αβδούλ Χαμίτ Χαν Εφένδη να τον προστατεύσεις στη σκιά των πτερύγων σου και ενίσχυσε αυτόν σε κάθε έργο του… φύλακα άγγελο σε αυτόν στείλε από το άγιο κατοικητήριό σου. Χάρισε σε αυτόν υγεία αμετάβλητη, μακροβιότητα ειρηνική και ήρεμη,,, Αμήν» (μέγας πρωτοσύγκελος Αθανάσιος).
Εκτός του ύμνου αυτού, η αγία του Χριστού εκκλησία είχε «πολυχρόνιον» και ύμνους υπέρ του Σουλτάνου.
«Πολυχρόνιον να κάνει, ο κύριος ο Θεός το μεγαλειότατο και κραταιότατο βασιλιά μας Σουλτάνο Αβδούλ Χαμίτ Χαν, συ Θεέ μας Κύριε, φύλαξε αυτόν εις πολλά έτη, εις πολλά έτη, εις πολλά έτη». Πολυχρονισμός του Πατριαρχείου, που μελοποιήθηκε από τον Αδάμ Άκρατο.
Ήταν γραμμένο και στην τουρκική γλώσσα. Κυκλοφορούσε επίσης στην τουρκική γλώσσα και ύμνος του Σουλτάνου, που τον είχε μελοποιήσει ο Αχ. Α. Διαμαντάρας και τραγουδούσαν τα Ελληνόπουλα στα σχολεία. Χαίρε κοινή ελληνοχριστιανική παράδοση.
Έτσι πολεμούσε το ιερατείο τους Τούρκους. Αν ακούγαμε τον ανώτερο κλήρο θα ήμασταν ακόμη σκλάβοι των Τούρκων και θα είχαμε αφανιστεί.
Από το βιβλίο «ΤΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ», εκδόσεις Δίον, σελ। 316, 317, 318, του Στρατηγού και συγγραφέως κυρίου Γεράσιμου Καλογεράκη.
Πηγή

tp://enneaetifotos.blogspot.com/

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "«Όπως μαθαίνω, ακούτε και ακολουθάτε τις συμβουλές του Περραιβού, ο οποίος σας απατά, δεν ξέρετε ότι αυτός με ΚΑΠΟΙΟΝ (!!!) Ρήγα…»"

Ο ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ

.

.

Η Σύμβαση του Ο.Η.Ε. για την πρόληψη και καταστολή του εγκλήματος της ‘’γενοκτονίας’’ στο άρθρον 2 αναφέρει:

Εις την παρούσαν Σύμβασιν, ως γενοκτονία νοείται οιαδήποτε εκ των κατωτέρων πράξεων, ενεργουμένη με την πρόθεσιν ολικής η μερικής καταστροφής ομάδος, εθνικής, εθνολογικής, φυλετικής ή θρησκευτικής:

-Φόνος μελών της ομάδος.

-Σοβαρά βλάβη της σωματικής ή διανοητικής ακεραιότητας των μελών της ομάδος.

-Εκ προθέσεως υποβολή της ομάδος εις συνθήκας δυναμένας να επιφέρωσιν την πλήρην η την μερικήν σωματικήν καταστροφής αυτής.

-Μέτρα αποβλέποντα εις την παρεμπόδισιν των γεννήσεων εις τους κόλπους ορισμένης ομάδος.

-Αναγκαστική μεταφορά παίδων εις ετέραν ομάδαν.

.

.

.

Σημ. Κάτι περισσότερο από 1.000.000 Έλληνες της περιοχής του Πόντου υπέστησαν την βίαιη παράβαση των παραπάνω προαναφερομένων από το σύγχρονο κράτος της Τουρκίας και τον εμπνευστή αυτής Κεμάλ Ατατούρκ.

.

Σημ. 2 Λίγα μόνο από τα πολλά που αναφέρει η σύμβαση του Ο.Η.Ε. , αλλά αρκετά ακόμη και για τον μη γνώστη στοιχειώδους ιστορίας, ούτως ώστε να αντιληφθεί γιατί διεκδικούμε το δικαίωμα στην μνήμη…

Πηγή

http://eistorias.wordpress.com/

.

.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ο ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ"

Ντιαμάντα Γκαλάς, μια συνέντευξη μέ θάρρος…

Η ΕΛΛΗΝΟΑΜΕΡΙΚΑΝΙΔΑ ΕΡΜΗΝΕΥΤΡΙΑ ΠΟΝΤΙΑΚΗΣ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ, ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ ΜΟΙΡΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΕΣ ΤΩΝ ΠΟΝΤΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΡΜΕΝΙΩΝ*

.

Όσοι θυμούνται την παράσταση της Ντιαμάντα Γκαλάς στη Λυρική Σκηνή, πριν από μερικά χρόνια, γνωρίζουν πως οι ιστορίες της δεν διασκεδάζουν τον ακροατή, οδηγούν όμως την ψυχή του στους λαβύρινθους της συλλογικής μνήμης. Τον οδηγούν στην κάθαρση!

Στο νέο της άλμπουμ ‘’Defictiones, will and testament’’ ασχολείται με τη γενοκτονία των Ποντίων, τη Μικρασιατική καταστροφή και τη γενοκτονία των Αρμενίων. Τραγουδά Δε, με τον δικό της, μοναδικό τρόπο, Γιάννη Παπαϊωάννου και συναγωνίζεται τη Σωτηρία Μπέλλου στην ερμηνεία του ‘’όταν πεθάνω στο καράβι’’. Τη βρήκαμε, μιλήσαμε –μισά Αγγλικά μισά Ελληνικά- και καταλάβαμε πως η Ελλάδα έχει στοιχειώσει την ψυχή μιας από τις μεγαλύτερες ερμηνεύτριες της εποχής μας.

.

Θέμα του νέου σας άλμπουμ είναι οι γενοκτονίες. Γιατί καταπιάνεστε με κάτι τέτοιο;

.

Οι Defictiones ήταν μολύβδινες σφραγίδες η ελάσματα που έφεραν απειλές η κατάρες και τις τοποθετούσαν στους τάφους ως προειδοποίηση για τις συμφορές που θα έβρισκαν εκείνον τα μνήματα και τους απογόνους του. Οι Defictiones βρέθηκαν στην Ελλάδα, στη Ρώμη και σε όλη την Ανατολία, όπου χρησιμοποιούνταν έως πρόσφατα: πιθανότατα οι πληθυσμοί εκεί αισθάνονταν από την εξουσία. Έτσι ακριβώς αισθάνονταν οι Έλληνες και οι Αρμένιοι πριν από την γενοκτονία που διαπράχθηκε εις βάρος τους.

Δεν έχει λήξει το ζήτημα του χαρακτηρισμού των συγκεκριμένων γεγονότων ως γενοκτονιών. Οι Έλληνες αναφέρονται σε ‘’σφαγή’’ των Ποντίων, ενώ η γενοκτονία των Αρμενίων υποβιβάζεται από πολλές κυβερνήσεις για να μη θιγούν οι σχέσεις τους με την Τουρκία. Το ίδιο κάνει και η Αμερικανική κυβέρνηση. Προσωπικά δεν νοιάζομαι για τις πολιτικές παραμέτρους, με ενδιαφέρει μόνον η ιστορία. Ο πατέρας μου κατάγεται από τον Πόντο και έχει συγγενείς από την Σμύρνη. Η βασική προτροπή όμως ήρθε από την μητέρα μου που είναι Μανιάτισσα και η όλη νοοτροπία των Μανιατών στηρίζεται στην μνήμη και στην εκδίκηση: δεν ξεχνούν, δεν συγχωρούν. Οι δικές μου Defictiones λένε ‘’δεν θα ξεχάσουμε’’ και αν εσείς προτιμάτε να απωθείτε αυτά τα γεγονότα, σας προειδοποιώ: Να προσέχετε!

.

Μήπως ρισκάρετε ως καλλιτέχνης θίγοντας λεπτά ζητήματα;

.

Μου λένε συχνά κάτι τέτοιο. ‘’Να πας στον ‘’Στόχο’’ να τα πεις αυτά’’ και εννοούν την Αθηναϊκή ακροδεξιά εφημερίδα! Γελάω, όμως δείτε από ποιο σημείο ξεκινάω εγώ: Γεννήθηκα στην Αμερική, ανήκω στην ελληνική διασπορά και μεγάλωσα ακούγοντας τις ιστορίες του πατέρα μου. Ξέρω πως όλα αυτά τον τραυμάτισαν. Ακόμα φοβάται όταν μιλάει, κομπιάζει. Και πρόκειται για έναν άφοβο και σκληρό άνδρα 86 ετών. Για μένα, λοιπόν, είναι ένα σοβαρό ζήτημα και δεν μπορώ να ξεχάσω. Πρόσφατα βρέθηκα στην Αθήνα και επισκέφθηκα το δισκοπωλείο ‘’Music Corner’’ όπου έμεινα ώρες αγοράζοντας και ακούγοντας δίσκους με αφηγήσεις ανθρώπων που γλίτωσαν από την Μικρασιατική Καταστροφή και τραγούδια από όλη την Μικρά Ασία…

.

Πως βρίσκετε τους σημερινούς Έλληνες;

.

Το θέμα είναι τι πιστεύω εγώ. Στις ΗΠΑ δεν γνωρίζουν ότι υπάρχει ένας σύγχρονος, ζωντανός, ελληνικός πολιτισμός πέρα από την κλασική αρχαιότητα. Τους διαφεύγει ο Σεφέρης, ο Τσιτσάνης ή, αν θέλετε, ο αγαπημένος μου Καζαντζάκης. Είχα πάει στο Μεξικό και με ρωτούσαν αν υπάρχουν σύγχρονοι Έλληνες ποιητές σαν τον Όμηρο! ‘’Τι θα λέγατε αν σας ρωτούσα που είναι τα σομπρέρο σας’’, τους απαντούσα! Και στις ΗΠΑ τα παιδιά μαθαίνουν για την ‘’Μαύρη Αθηνά’’. Εντάξει, οι Αφροαμερικάνοι αναζητούν μια ταυτότητα, το καταλαβαίνω. Είναι όμως δικό τους πρόβλημα και ας πάψουν να το λύνουν υφαρπάζοντας από τους γύρω πολιτισμούς, ιδιαίτερα από το δικό μας ο οποίος παραμένει ζωντανός εντός μου και εντός σας!

.

*Αναδημοσίευση από την εφημερίδα ‘’ΠΌΝΤΟΣ’’ , τεύχος 32 Χορτοθέρτς-Αύγουστον (Ιούλιος-Αύγουστος) 2005।

Πηγή

http://eistorias.wordpress.com/

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ντιαμάντα Γκαλάς, μια συνέντευξη μέ θάρρος…"

Ν.Λυγερός "Γενοκτονία των Ποντίων" 18/5/11

Eισήγηση του Νίκου Λυγερού με θέμα
"Γενοκτονία των Ποντίων και Στρατηγική Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων"
Σύλλογος Ποντίων Ηλιούπολης Αθηνών " Η Τρυγόνα¨
Δημοτικό Θέατρο Δημαρχειακού Μεγάρου
18/05/2011

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ν.Λυγερός "Γενοκτονία των Ποντίων" 18/5/11"

Η Παιδεία των γυναικών στην αρχαία Ελλάδα

Στοιχειώδη εκπαίδευση: Γραφή, ανάγνωση, λυρική και επιλεγμένη επική ποίηση, χορός. Περίπου μέχρι δώδεκα χρονών. Μέση και ανωτέρα εκπαίδευση: Μέχρι περίπου τα είκοσι της χρόνια εκπαιδεύεται συνήθως από την μητέρα της στην οικονομία και διαχείριση του νοικοκυριού, υφαντική, χειροτεχνία, διακοσμητική. Επίσης υπήρχαν για τις κόρες πλουσιοτέρων Αθηναίων ιδιωτικά οικοδιδασκαλεία στα οποία σπούδαζαν μουσική, κιθαρωδία, όρχηση κ.λ.π. Ανωτάτη εκπαίδευση: Πλήθος ανωτάτων σχολών δεχόταν ευχαρίστως γυναίκες! Επειδή η ιστορία ασχολείται κυρίως με πολέμους οι οποίοι με εξαίρεση των Αμαζόνων και ολιγοστών εξαιρέσεων άλλων γυναικών είναι ανδροκρατική, δεν έχουμε όλα τα ονόματα των γυναικών επιστημόνων. Παρ όλα αυτά υπάρχουν πάρα πολλές γυναίκες που διέπρεψαν στον χώρο της επιστήμης. Στην Ανωτάτη Φιλοσοφική και Μαθηματική Σχολή του κορυφαίου Διδασκάλου Πυθαγόρα διέπρεψαν: Οι Θεανώ, Θεόκλεια, Ασκληπιγένεια, Περικτιόνη, Φιλτύς, Μελίσσσα, Τιμύχα, Μιλλία, Χειλωνίς, Κρατησόκλεια,Βοιώ, Θεάδουσα και πολλές άλλες. Και ξέρετε ποιος ήταν ο Διδάσκαλος των « Ηθικών αρχών» του Πυθαγόρα; Η Θεμιστόκλεια, η Ιέρεια των Δελφών! Η Σχολή του Επίκουρου: Οι Ανθεια, Λεόντιον, Ερώτιον. Η Πλατωνική Ακαδημία: Το Πανεπιστήμιο της Αρχαίας Ελλάδας, διήρκεσε σχεδόν 1000 χρόνια μέχρι που ο Ιουστινιανός για να σώσει τον κόσμο από …την ιερόσυλο τρέλα των Ελλήνων (Ιουστινιανός Κώδιξ) το έκλεισε. Διεσώθησαν τα ονόματα της Λασθένειας, και της Αξιοθέας. Ανώτατες Σχολές Ιατρικής: Κνίδος, Κως, Αλεξάνδρεια. Διέπρεψαν οι: Αγνοδίκη, Δεινομάχη, Ερμιόνη, Ευτυχία, Φιλονίλα, Κλεοπάτρα μάλιστα βοηθός και συνεργάτρια του μεγάλου ιατρού Γαληνού, Ολυμπιάς, Σάλπη και πολλές άλλες. Γνωρίζετε ότι η Ελληνίδα Φαραώ της Αιγύπτου Κλεοπάτρα δεν έφτιαχνε μόνο δηλητήρια αλλά και φάρμακα και ότι έγραψε ένα βιβλίο περί φαρμάκων; Αυτά εν ολίγοις για την ανώτατη εκπαίδευση στην αρχαία Ελλάδα. Αλλά σκεφτήκατε από πότε συμμετέχουν οι γυναίκες στην ανώτατη εκπαίδευση στον μοντέρνο κόσμο; Το 1890 μ.Χ. διέγραψαν όλες τις γυναίκες που θέλησαν να λάβουν μέρος στην ανώτατη εκπαίδευση. Αυτό δεν έγινε ούτε στην Αφρική ούτε στην Ασία, αλλά στην πεπολιτισμένη Μ Βρετανία! Στην Ελλάδα παρά τις επελάσεις της έφιππης αστυνομίας στο πανεπιστήμιο τόλμησε να σπουδάσει μόλις το 1896 μ.Χ. η Ελληνίδα Αγγελική Παναγιωτάκη. Το Όρος του Άθω και οι γυναίκες Η εντύπωση ότι στο όρος Άθως ζούσαν μόνο άντρες είναι λάθος. Μάλλον θα πρέπει οι αρθρογράφοι να μας εξηγήσουν για ποίο λόγο δεν το αναφέρουν. Είναι ύποπτο να ξεκινάς την Ιστορία της Ελλάδος από τους μοναχούς…. Από την μυθολογία μαθαίνουμε ότι το όρος είχε παραχωρηθεί από τον Δία στην „χρυσόθρονον αγνήν Αρτέμιδα“. Σε πολλούς είναι επίσης γνωστό ότι λέγεται και ο „κήπος της Παναγίας“, και πρωτύτερα ονομαζόταν „ο κήπος της Αρτέμιδος“. Μάλιστα ο αρχιμανδρίτης Ανδρέας Αγιορείτης ο οποίος έζησε μία δεκαετία σε Σκήτη αναφέρει ότι βρέθηκε εκεί νόμισμα με απεικόνιση της θεάς Αρτέμιδος. Επίσης ο Παυσανίας (Αρκαδικά 31,8) αναφέρει ότι σε ιερά αφιερωμένα σε θεές επιτρεπόταν η είσοδος σε γυναίκες αλλά σε άνδρες μόνο μία φορά τον χρόνο. Γυναικεία ιερατικά αξιώματα Τα ιερατικά αξιώματα των γυναικών ήταν: Ιέρεια, Πρωθιερέα, Μυσταγωγός, Υδρανός (για βάφτιση), Παναγείς (πάναγνες), Ιεροφάντιδες, Ιεαραπόλοι, Αρχιέρεια, Προμάντις. Γιορτές γυναικών Ανθεσφόρια ( Ηροσάνθεια), Γυναικοθύνθια (Αλεαία), Εκδύσια (Αποδύσια), Ενδυμάτια, Ηρώα, Ηραία Θύεια: Οι γυναικείοι Ολυμπιακοί αγώνες, Θυίεια, Μύσια, Τιτθηνίδια,Μύσια, Καρυάτεια. Στα Καρυάτεια, στην πόλη Καρυές της Αρκαδίας όμορφες γυναίκες έδειχναν τα κάλλη τους σε άνδρες και επιλέγανε έναν για σύζυγο. από geodel

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η Παιδεία των γυναικών στην αρχαία Ελλάδα"

Η ΕΑΡΙΝΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΩΝ ΙΤΑΛΩΝ (9-24 Μαρτίου 1941)

Η ΕΑΡΙΝΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΩΝ ΙΤΑΛΩΝ

(9-24 Μαρτίου 1941)

KEIMENO-Φωτογραφίες: Αντγος ε.α Νικόλαος Κολόμβας

Τα Προηγηθέντα

Οι αλλεπάλληλες ήττες που υπέστησαν οι ιταλικές δυνάμεις από την αρχή του πολέ­μου και η συνεχιζόμενη προέλαση του ελληνικού στρατού μέσα στο βορειοηπειρωτικό έδαφος, προκάλεσαν έντονες ανησυχίες στην ανώτατη ιταλική ηγεσία και ανάγκασαν τον Μουσολίνι να διατάξει στις 29/12/1940 την αντικατάσταση του, μόλις από τις 9/ 11/1940, Αρχιστράτηγου του θεάτρου Επιχειρήσεων Αλβανίας Στρατηγού Ουμπάλντο Σοντού (Ubaldo Soddu), με το νέο Αρχηγό του Γενικού Επιτελείου των Ενόπλων Δυνάμεων Στρατηγό Ούγο Καβαλλέρο (Ugo Cavallero).

Ο Χίτλερ, στο μεταξύ, επειγόμενος να εκστρατεύσει κατά της Ρωσίας, συγκάλεσε στις 19 και 20 Ιανουαρίου 1941 μεγάλη σύσκεψη στο Σάλτσμπουργκ, όπου ο Μουσολίνι κατόρθωσε να αποσπάσει τη συγκατάθεση του Χίτλερ να οργανώσει μόνος του μια αποφασιστική επίθεση κατά της Ελλάδος, υπό τον όρο όμως να έχει ξεκαθαρίσει την κατάσταση μέχρι τέλος Μαρτίου 1941.

Για τον Μουσολίνι, κατά συνέπεια, δεν ήταν απλώς ζήτημα γοήτρου, αλλά κυρίως θέμα ύπαρξης και υπολογισμού πλέον της Ιταλίας ως ουσιαστικού - και όχι ως δορυφό­ρου - συμμάχου της Γερμανίας. Γι' αυτό σε μια απόρρητη έκθεσή του προς τον βασιλιά Βιττόριο Εμανουέλε (Vittorio Emanuele), ανέφερε: «Οφείλομεν να έχωμεν τουλάχιστον μίαν στρατιωτικήν επιτυχίαν, προ της εξαπολύσεως της επιθέσεως (κατά της Ελλάδος) κατά τας αρχάς Απριλίου υπό των Γερμανών».

Ο Μουσολίνι από την ημέρα εκείνη αφοσιώθηκε με όλες τις δυνάμεις του στην προπαρασκευή της επιχείρησης αυτής, αναπτύσσοντας πραγματικά καταπληκτική δρα­στηριότητα και ακούραστη ενεργητικότητα. Δέκα νωπές ιταλικές μεραρχίες στάλθηκαν στην Αλβανία, και προστέθηκαν στις ήδη εκεί υπάρχουσες δεκαπέντε. Αεροπλάνα κα­ταδιωκτικά και βομβαρδιστικά ενίσχυσαν την ιταλική αεροπορία που δρούσε κατά της Ελλάδος. Αυτοκίνητα σε χιλιάδες, πυροβόλα σε εκατοντάδες, παντοειδή άλλα εφόδια προωθήθηκαν μέρα νύχτα στην Αλβανία. Εκεί, νέοι δρόμοι διανοίχθηκαν, παλαιοί διευθετή­θηκαν, πολεμικά αεροδρόμια βελτιώθηκαν και γενικώς σημειώθηκαν άνευ προηγουμένου εργώδεις προσπάθειες και πυρετώδεις προετοιμασίες.

Ακόμη για να αναπτερωθεί το ηθικό του ιταλικού στρατού, ο «Ντούτσε του Φασισμού», όπως αρεσκόταν να προσαγορεύεται ο Μουσολίνι, προέτρεψε να καταταγούν στις Ένοπλες Δυνάμεις οι παράγοντες του Φασισμού. Στην πρόσκλησή του ανταποκρίθηκαν μέχρι τέλος Φεβρουαρίου και προσήλθαν στην Αλβανία να υπηρετήσουν ως αξιωματικοί, οι υπουργοί Μπαρτάι, Παβολίνι, Ρικάρντι, Ρίτσι, Γκόρλα, οι θορυβωδέστεροι από τους ανώτερους αξιωματούχους του Φασισμού Φαρινάτσι και Τζιανέτι, καθώς και ο γαμπρός του Μουσολίνι κόμητας Γκαλεάτσο Τσιάνο.

Τελικά, όταν ο Μουσολίνι πείσθηκε ότι τα πάντα έβαιναν κατ' ευχήν, το πρωί της 2ας Μαρτίου προσγειώθηκε στα Τίρανα πιλοτάροντας ο ίδιος το προσωπικό του αεροπλάνο. Μόλις έφθασε στην Αλβανία επέδειξε ακόμη πιο έντονη δραστηριότητα. Επισκέφθηκε τους σταθμούς διοικήσεως των μεραρχιών, των συνταγμάτων, των ταγμάτων και των λόχων ακόμα. Συνομίλησε με αξιωματικούς, αναμείχθηκε με τους στρατιώτες, δοκίμα­σε το συσσίτιό τους, χώθηκε κάτω από αντίσκηνα, πήγε σε αεροδρόμια, νοσοκομεία. Έλεγε σ' όλους, ακόμα και στους Αλβανούς «εθελοντές», πως από την επίθεση αυτήν και την επιτυχία της εξαρτιόταν το μέλλον της Ιταλίας και η ευτυχία αυτών των ίδιων. Προσπάθησε ιδιαίτερα - παραδόξως, χωρίς ν' αντιμετωπίσει αποδοκιμασίες - και τον εγωισμό τους να ερεθίσει, και τα ταπεινά τους ένστικτα να υποδαυλίσει.

Και όταν τέλος θεώρησε πως όλα ήταν έτοιμα, έδωσε το παράγγελμα της επίθεσης. Το βράδυ της 8^ης προς 9^η Μαρτίου διανυκτέρευσε στο προκεχωρημένο παρατηρητήριο του όρους Κόμαριτ, απ' όπου όχι μόνο επρόκειτο να παρακολουθήσει απλώς την επίθε­ση, αλλά και να τη διευθύνει ο ίδιος προσωπικά, δίνοντας διαταγές στον Αρχιστράτηγο Καβαλλέρο, που βρισκόταν συνεχώς στο πλάι του.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η ΕΑΡΙΝΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΩΝ ΙΤΑΛΩΝ (9-24 Μαρτίου 1941)"

Σχεδίαση θεάτρων

Θέατρο Επιδαύρου


'Αλλος εντυπωσιακός τύπος οικοδομημάτων της αρχαιότητας ήταν τα θέατρα. Τα μεγαλύτερα γνωστά είναι της Εφέσου με χωρητικότητα 24.000 θέσεων, της Μεγαλόπολης 22.000 θέσεων, του 'Αργους 20.000 θέσεων, της Κορίνθου 18.000 θέσεων. Πολλά από αυτά ήταν φτιαγμένα με τρόπο που να χρησιμοποιεί φυσικά κοιλώματα λόφων, αλλά στα περισσότερα από αυτά υπήρξε τεχνητή διαμόρφωση του εδάφους και πολλές κατασκευαστικές προσθήκες. Και το ενδιαφέρον μας δεν εξαντλείται μόνο στις διαστάσεις και την αισθητική τους αλλά προχωράει σε τεχνικά θέματα όπως η οπτική και η ακουστική τους. Η ακουστική των θεάτρων μάλιστα θεωρείται σχεδόν μυστήριο επίτευγμα. Σχεδιαζόταν με τέτοιο τρόπο που όλοι οι θεατές να μπορούν άνετα να βλέπουν στην σκηνή αλλά και να ακούν εξίσου καλά τι λεγόταν απ' τους ηθοποιούς.

Κάποια θέατρα (όπως του Γυθείου και της Ερέτριας) διέθεταν την επονομαζόμενη «χαρώνειο κλίμακα», που ήταν μια σήραγγα κάτω απ' την σκηνή μέσω της οποίας εμφανιζόταν στην παράσταση οι ηθοποιοί που υποδύονταν τα πνεύματα του κάτω κόσμου. 'Αλλη κατασκευή σαν γερανός παρουσίασε τους ουράνιους Θεούς να κατεβαίνουν στην σκηνή (από μηχανής Θεός). Σε κάποια θέατρα (όπως της Σπάρτης και της Μεγαλόπολης) η σκηνή ήταν τροχήλατη και μεταφερόταν μετά την παράσταση σε ασφαλέστερο στεγασμένο μέρος. Δεν ξέρουμε σίγουρα αν χρησιμοποιούταν και εναλλακτικές μεταφερόμενες σκηνές ανάλογα με το είδος της παράστασης.
Επίτευγμα για την εποχή ήταν και οι ναυμαχίες που γινόταν (κατά τους Ρωμαϊκούς κυρίως χρόνους) με μικροσκοπικά πλοία σε κάποια θέατρα όπως του 'Αργους και του θεάτρου του Διονύσου κάτω απ' την Ακρόπολη της Αθήνας.

Κάποια θέατρα ήταν ασυνήθιστα μελετημένα κατασκευαστικά. Σαν παράδειγμα το μεγάλο θέατρο της Επιδαύρου κατασκευάστηκε στο τέλος του 4ου αιώνα π.Χ. και το πάνω διάζωμα προστέθηκε στα τέλη του 3ου π.Χ. αιώνα. Η ορχήστρα του είναι ένας τέλειος κύκλος, ενώ το κοίλον του αποτελεί τμήμα σφαίρας! 34 σειρές καθισμάτων στο κάτω διάζωμα και 21 στο πάνω δίνουν 55 σειρές συνολικά. Το άθροισμα των πρώτων 10 αριθμών (1+2+3+4+5+6+7+8+9+10) δίνει 55. Το άθροισμα των πρώτων 6 (1+2+3+4+5+6) δίνει 21, και το άθροισμα των 4 τελευταίων (7+8+9+10) δίνει 34. Ο χρυσός αριθμός Φ παρουσιάζεται και πάλι μιας και η αναλογία σειρών των δύο διαζωμάτων 21 / 34 = 0,618 = Φ, αλλά και η αναλογία του κάτω διαζώματος πρός το σύνολο των σειρών 34 / 55 = 0,618 = Φ. Απ' ότι φαίνεται λοιπόν υπήρχε γνώση, μελέτη και διαχρονική συνέχεια σε τέτοιες κατασκευές.

Εντύπωση προκαλεί η παρουσία αρχαίων θεάτρων σχεδόν σε όλη την λεκάνη της μεσογείου. Κάποιοι πιστεύουν ότι το πλήθος των αρχαίων θεάτρων όσο και η θέση τους δεν δικαιολογούν την μεγάλη χωρητικότητά τους και το κόστος κατασκευής τους και ίσως να προοριζόταν και για άλλες χρήσεις...
Πηγή
http://ellinon-pnevma.blogspot.com/search?updated-max=2008-04-04T14%3A44%3A00%2B03%3A00&max-results=38

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Σχεδίαση θεάτρων"

Από τον Αννίβα στον Μπιν Λάντεν

Του Μάριου Ευρυβιάδη
Το κυνηγητό του Μπιν Λάντεν από τους Αμερικάνους, η εκτέλεσή του και η εξαφάνιση του σώματός του ίσως να μας γίνουν καλύτερα κατανοητά εάν κάνουμε μία αναγωγή σε μια σχετικά ανάλογη περίπτωση ενός άλλου ορκισμένου εχθρού μιας άλλης αυτοκρατορικής δύναμης… της Ρώμης.Οι Αμερικάνοι κυνηγούσαν τον Μπιν Λάντεν για δέκα χρόνια. Οι Ρωμαίοι τον Αννίβα τον Καρχηδόνιο τον κυνηγούσαν για τριάντα. Γιατί; Διότι οι αυτοκρατορίες ποτέ δεν ξεχνούν και ποτέ δεν συγχωρούν.

Κανείς, είτε είναι άτομο, είτε ομάδα, είτε είναι κράτος, δεν επιτρέπεται να προκαλεί, να απειλεί, να εκφοβίζει και να αμφισβητεί δημόσια και με καθ’ οιονδήποτε τρόπο την αξιοπιστία τους.
Τις περιπτώσεις Αννίβα και Μπιν Λάντεν μπορεί να χωρίζουν χιλιάδες χρόνια. Έχουν όμως εκπληκτικές ομοιότητες μεταξύ τους, ειδικά ως προς τον τρόπο αντιμετώπισής τους από τον κυρίαρχο της εποχής. Τη Ρώμη στην περίπτωση του Αννίβα και την Ουάσιγκτον στην περίπτωση του Μπιν Λάντεν. Εδώ ισχύει η αλήθεια του Θουκυδίδη. Ίδια ή παραπλήσια πράγματα με αυτά που συνέβησαν στο παρελθόν θα συμβούν και στο μέλλο,ν διότι η φύση του ανθρώπου δεν αλλάζει.
Ο Αννίβας (247-183 π.Χ.) ή Αννίβας Βάρκας, υπήρξε Καρχηδόνιος στρατηγός που απέκτησε τη μεγάλη του φήμη στη διάρκεια του Β΄ Καρχηδονιακού Πολέμου. Τότε, μετά από μια πορεία από την πόλη του την Καρχηδόνα, στα κυρηναϊκά παράλια μέσω Ισπανίας των Πυρηναίων και των Άλπεων, έφτασε μαζί με το στρατό και του και τους ελέφαντές του έξω από τη Ρώμη, απειλώντας την με καταστροφή.
Η Καρχηδόνα και η Ρώμη βρίσκονταν σε θανάσιμο ανταγωνισμό για κυριαρχία στη Μεσόγειο. Δεν μπορούσαν να συμβιώσουν. Μία από τις δύο έπρεπε να υποταχτεί στην άλλη.
Η πιο περίφημη νίκη του Αννίβα κατά των Ρωμαίων ήταν η μάχη των Καννών (216 π.Χ.) όταν με πολύ λιγότερο στρατό αλλά πανέξυπνες κινήσεις, σκότωσε ή αιχμαλώτισε περίπου 70.000 Ρωμαίους. Ήταν η πιο καταστροφική ήττα των Ρωμαίων και η πιο αιματηρή της Ιστορίας ως προς τον αριθμό των νεκρών σε μια μέρα ή σε μια μάχη.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Από τον Αννίβα στον Μπιν Λάντεν"

Η ποντιακή μας μνήμη

Του Νίκου Λυγερού

Για το σημερινό Έλληνα, ο Πόντιος δεν είναι θύμα της γενοκτονίας μα μόνο ο ήρωας ηλίθιων ανεκδότων που ουσιαστικά και ιστορικά προέρχονται από την Τουρκία.

Στα σχολικά βιβλία της Ελλάδας, όπως πολύ σωστά το επισήμανε ο Α. Παυλίδης, δεν υπάρχουν πραγματικές αναφορές στον ελληνισμό του Πόντου.
Δεν ξέρουν τα παιδιά μας την ομορφιά των ποντιακών θρήνων. Δεν γνωρίζουν τα ακριτικά άσματα.
Διότι κανείς δεν τους μαθαίνει τα ιστορικά δεδομένα. Επιπλέον, σπάνιοι είναι οι ειδικοί του Πόντου που μπόρεσαν να καταλάβουν θέσεις στο ελληνικό πανεπιστήμιο. Διότι η στρατηγική της σιωπής δρα ενεργά. Με άλλα λόγια, ενισχύουμε μόνοι μας τη γενοκτονία της μνήμης. Για τον απλό Έλληνα, οι Πόντιοι είναι πρόσφυγες με όλα τα χαρακτηριστικά αυτής της ιδιότητας. Δεν αναρωτιέται όμως ποιος δεν είναι πρόσφυγας ή απόγονος πρόσφυγα στην Ελλάδα.
Αυτή η απλοποίηση του ποντιακού ζητήματος, επιτρέπει σε πολλούς να το αφανίσουν από τα εθνικά μας προβλήματα.
Υπάρχει τώρα ένα πολύ θετικό πλαίσιο για το ζήτημα της γενοκτονίας μέσω των προβλημάτων της αναγνώρισης της Κυπριακής Δημοκρατίας, όμως κανείς δεν το αξιοποιεί αποτελεσματικά για το ποντιακό ζήτημα. Στη Γαλλία ειδικά αλλά και σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, οι Αρμένιοι διεκδικούν δυναμικά τα δικαιώματά τους και την αναγνώριση της γενοκτονίας ως sine qua non όρο. Αυτό είναι ένα δημιουργικό και συμμαχικό παράδειγμα.
Οι γενοκτονίες των Αρμενίων και των Ποντίων συσχετίζονται ιστορικά και κάθε αναγνώριση της μιας ενισχύει την αναγνώριση της άλλης. Πρέπει, όμως, να λειτουργήσουν και σαν ζευγάρι εφόσον ο στόχος τους είναι ο ίδιος. Πρέπει να είμαστε ενωμένοι και στο παρόν και στο μέλλον μέσω του παρελθόντος μας. Η δυναμική διεκδίκηση είναι απαραίτητη ειδικά σε αυτήν την κρίσιμη περίοδο όπου όλη η Ευρωπαϊκή Ένωση εξετάζει τα στοιχεία της Τουρκίας.
Άμα δεν διεκδικήσουμε την ύπαρξή μας και την ιστορία μας, ποιος θα το κάνει; Αν ξεχάσουμε την ίδια μας τη μνήμη και τη μετατρέψουμε σε ανέκδοτο, ποιο δικαστήριο για τα ανθρώπινα δικαιώματα θα έρθει να μας βοηθήσει στον αγώνα μας;
Δεν μπορεί να υπάρξει αγώνας δίχως μνήμη και εκπαίδευση. Το ποντιακό στοιχείο δεν είναι μια εκφυλισμένη περίπτωση για την ιστορία της Ελλάδας. Η αναφορά στην Αυτοκρατορία της Τραπεζούντας επαρκεί για να το αποδείξει. Όποιος το ξέρει μπορεί να αγωνιστεί, οι άλλοι όμως; Οι Έλληνες πρέπει να γνωρίζουν την ιστορία τους, αν θέλουν πραγματικά να υπάρχει η ρωμιοσύνη. Οι Πόντιοι συνεχίζουν ακόμα και τώρα να τραγουδούν την ιστορία μας, όμως ποιος ακούει το άσμα τους;
Πολλοί από εμάς ξέχασαν τους θρήνους, τους ύμνους και τη γενοκτονία. Οι λίγοι όμως θυμούνται, όπως και οι πέτρες. Η αντίστασή τους πρέπει να ενισχυθεί με τα ευρωπαϊκά δεδομένα εφόσον τα ελληνικά δεν επαρκούν, έτσι ώστε να βοηθήσουν εκ των υστέρων και πάλι την πατρίδα μας.
Ο Πόντος δεν μας ξέχασε. Κι εμείς δεν πρέπει να τον ξεχάσουμε διότι είναι ένα κομμάτι της ιστορίας μας. Αν τον ξεχάσουμε, θα ξεχάσουμε και την ύπαρξή μας.

Πηγή: http://www.lygeros.org/1418-gr.php

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η ποντιακή μας μνήμη"

Τα γενέθλια του «διαβολοκάραβου»

Για τους Τούρκους ήταν το «διαβολοκάραβο» – το «Σεϊτάν Παπόρ» όπως, σύµφωναµε τον θρύλο, έλεγαν έντροµοι στη θέα του. Για το πλήρωµά του, που έζησε τις παράτολµες και νικηφόρες ναυµαχίες του, ήταν«ο Τυχερός Μπαρµπα-Γιώργης». Για τηνιστορία, το θωρηκτό «Γεώργιος Αβέρωφ», που χθες συµπλήρωσε 100 χρόνια µε την ελληνική σηµαία υψωµένη συνεχώς στην πρύµνη του, είναι το ενδοξότερο πλοίο της νεώτερης Ελλάδας, το πολεµικό που συνέβαλε καθοριστικά στη διαµόρφωσητων σηµερινών συνόρων, το µοναδικό πλοίο που σώζεται σε όλοτον κόσµο µε ενεργό δράση και στους δυο Παγκοσµίους Πολέµους του 20ού αιώνα!
Ηταν 9 το πρωί στις 3 ∆εκεµβρίου του 1912, στηνπρύµνη του «Αβέρωφ», όταν ο ναύαρχος Παύλος Κουντουριώτης, αρχηγόςτου ελληνικού στόλου, έχοντας µπροστάτου τις τουρκικέςναυτικές δυνάµεις, εµπνεύστηκε το σχέδιοτης καταδίωξης και εµβολισµού της τουρκικής ναυαρχίδας «Χαϊρεντίν Μπαρµπαρόσα», επικεφαλής του τουρκικού στόλου, που µόλις είχε ξεµυτίσει στα ανοιχτά τουΕλλησπόντου έπειτα από µήνες:

«Είδα εκείνητην ώρα σανόραµα πάνω στους δυοκάβους των Στενών τον παππού µου καιτον Μιαούλη, να µου κάνουν νόηµα και να µε καλούν. Και όρµησα πάνω τους», αφηγήθηκε ύστερα από χρόνιασε φίλους του ο ναύαρχος γιατο πώς πήρε την απόφαση εκείνη τη στιγµή. Η διάταξη µάχης και οι µεγάλης ναυτικής έµπνευσης και ρίσκου ελιγµοί της ελληνικής ναυαρχίδας – και όλου του στόλου– απέδωσαν και ανάγκασαν τον τούρκικο στόλο να αποτραβηχτεί και πάλι µέσα στα Στενά. Το «Αβέρωφ» υπερφαλάγγισε τον εχθρό και ανάµεσα σε πυκνά πυρά του τουρκικού στόλου και των απέναντι παράκτιων φρουρίων, έφτασε σε απόσταση 2.900 µ. από τον αντίπαλο.
Οι Τούρκοι, όταν κατάλαβαν ότι η ναυαρχίδα τους – που είχε ήδη δεχθεί πλήγµατα – απειλούνταν µε εµβολισµό από τον πλέοντα «πάση δυνάµει» Αβέρωφ, έκαναν αναστροφή και µπήκαν µε φοβερή αταξία ξανά στα Στενά.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Τα γενέθλια του «διαβολοκάραβου»"

ΠΟΝΤΟΣ: ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ.

Αποστόλου Παναγιώτης / Οικονομολόγος
Η εξόντωση των Ποντίων και όλων των άλλων λαών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, οι οποίοι δεν ήταν Τούρκοι, άρχισε από την εποχή του Β’ Γερμανικού Ράιχ, όταν ο Κάιζερ Β’, έθεσε υπό την προστασία του την Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Το 1908, οι Νεότουρκοι, φορέας του παντουρκισμού, με Γερμανούς συμβούλους αναλαμβάνουν την εξόντωση των Ελλήνων και των Αρμενίων. Μόνον όσοι αλλαξοπιστούν και προσαρμόζονται στην νέα τάξη πραγμάτων, μόνον αυτοί έχουν το δικαίωμα ζωής. Έτσι οι αγροτικοί πληθυσμοί υποφέρουν από αβάστακτες φορολογίες και γίνονται Μουσουλμάνοι για να σώσουν τη ζωή τους.
Το 1914 ο πληθυσμός (Άνω και Κάτω Αμισσού, 37 χωριά) υπολογίζεται σε 20.000 Έλληνες περίπου. Σε εκείνα τα χωριά, στον πόλεμο του 1914-1918, θα δημιουργηθεί και θα δράσει ένα αντάρτικο, καταπληκτικό, αν λογαριάσει κάποιος τις δυσκολίες του.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΠΟΝΤΟΣ: ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ."

Οι λαθρομετανάστες είναι φορείς AIDS, Φυματίωσης και Λέπρας.

Πάνω από 50% των λαθρομεταναστών ή ψευδοαποκαλούμενων ως οικονομικοί μετανάστες είναι φορείς AIDS, Φυματίωσης και Λέπρας.

  AIDS

Ο ιός HIV που προκαλεί το AIDS, καταστρέφει ένα βασικό πυλώνα της άμυνας του οργανισμού. Επιτίθεται και σταδιακά μειώνει τον αριθμό των λεμφοκυττάρων CD4 που ανήκουν στην ευρύτερη ομάδα των λεμφοκυττάρων τύπου Τ.
Το αποτέλεσμα είναι ότι ο ασθενής δεν μπορεί πλέον να εξουδετερώνει τα βακτηρίδια, τους ιούς, τα παράσιτα που του επιτίθενται. Προσβάλλεται έτσι από διάφορες λοιμώξεις.
Οι λοιμώξεις που προσβάλλουν τους ασθενείς με μειωμένη άμυνα, ονομάζονται ευκαιριακές.
Ο λόγος είναι διότι προκαλούνται όταν οι μικροοργανισμοί βρίσκουν την ευκαιρία να εισβάλουν και να μολύνουν τον οργανισμό όταν η άμυνα είναι μειωμένη ή ανεπαρκής.
Ευκαιριακές λοιμώξεις αναπτύσσονται σε ασθενείς με AIDS, καρκίνο, λευχαιμία, εκτεταμένα εγκαύματα και άλλα σοβαρά χρόνια νοσήματα.
Ο ιός HIV αυξάνει επίσης τον κίνδυνο προσβολής από καρκίνο και εγκεφαλικές παθήσεις. Είναι αιτία καχεξίας με μεγάλη απώλεια βάρους σώματος και μπορεί να οδηγεί στο θάνατο.
Το σύνολο των συμπτωμάτων, σημείων και ασθενειών που προκαλεί ο ιός HIV στον άνθρωπο, αποτελούν το σύνδρομο επίκτητης ανοσοανεπάρκειας γνωστό με την ονομασία AIDS (Acquired Immunodeficiency Syndrome).
Στα πρώτα στάδια της μόλυνσης με τον ιό HIV, σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να μην υπάρχουν υπάρχουν συμπτώματα.
Σε ένα ποσοστό της τάξης του 50% έως 60%, είναι δυνατόν να προκληθεί ένα σύνδρομο ανάλογο με αυτό της γρίπης κατά τις πρώτες εβδομάδες της μόλυνσης με τον ιό HIV.
Τα συμπτώματα στην αρχή μπορεί να περιλαμβάνουν:

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Οι λαθρομετανάστες είναι φορείς AIDS, Φυματίωσης και Λέπρας."

Η γενοκτονία των Ποντίων: όταν το λευκό γίνεται μαύρο

Του Νίκου Λυγερού

Η γενοκτονία των Ποντίων σε σχέση με τη γενοκτονία των Αρμενίων ήταν πιο μελετημένη διότι δεν έπρεπε να αφήσει ίχνη που να μπορέσουν να χρησιμοποιηθούν ως κατηγορίες εναντίον των Τούρκων εθνικιστών. Πιο συγκεκριμένα ο Αυστριακός υπουργός εξωτερικών δίνει αναφορά στο Βερολίνο για την πολιτική των συμμάχων τους.

«Η πολιτική των Τούρκων είναι μέσω μιας γενικευμένης καταδίωξης του ελληνικού στοιχείου, να εξοντώσει τους Έλληνες ως εχθρούς του κράτους, όπως πριν τους Αρμενίους. Οι Τούρκοι εφαρμόζουν τακτική εκτόπισης των πληθυσμών, δίχως διάκριση και δυνατότητα επιβίωσης από τις ακτές στο εσωτερικό της χώρας, ώστε οι εκτοπιζόμενοι να είναι εκτεθειμένοι στην αθλιότητα και τον θάνατο από πείνα. Τα εγκαταλειπόμενα σπίτια των εξοριζομένων λεηλατούνται από τα τουρκικά τάγματα τιμωρίας ή καίονται και καταστρέφονται. Και όλα τα άλλα μέτρα τα οποία εις τους διωγμούς των Αρμενίων ευρίσκοντο εις ημερησίαν διάταξιν, επαναλαμβάνονται τώρα εναντίον των Ελλήνων.»

Αυτή η μαρτυρία δεν είναι μόνο ενδεικτική της μεθόδου, αναδεικνύει επίσης το πρόβλημα των επιπτώσεων όταν δεν υπάρχει καταδίκη και αναγνώριση μιας γενοκτονίας. Διότι μια γενοκτονία μπορεί να κρύβει άλλη μία. Οι αντιδράσεις που υπήρξαν σε σχέση με τη γενοκτονία των Αρμενίων δεν επαρκούσαν για να μην υπάρξει η γενοκτονία των Ποντίων. Στην ουσία οι Τούρκοι άλλαξαν μόνο μεθοδολογία μα το αποτέλεσμα ήταν και πάλι το ίδιο. Αυτή η αλλαγή δυσκολεύει το θέμα της αναγνώρισης της γενοκτονίας διότι πολλοί από τους Πόντιους πέθαναν επειδή δεν άντεξαν τις καιρικές συνθήκες του χειμώνα. Και γι’ αυτόν τον λόγο ονομάστηκε στα γαλλικά η γενοκτονία των Ποντίων: Le massacre blanc (Το λευκό μακελλειό). Οι Τούρκοι δεν τους άφησαν να πάρουν μαζί τους ούτε στρώματα, ούτε τρόφιμα. Και τους επέτρεψαν σταθμεύσεις μόνο σε έρημα μέρη. Αυτό επιβεβαιώνεται και από τις γαλλικές μυστικές αναφορές εκείνης της εποχής.

«Εδώ και έξι βδομάδες σφαγές Ελλήνων κατά μάζας έλαβαν χώρα. Ο αριθμός των φονευθέντων φτάνει τις 40.000.»

Και σε άλλη αναφορά βρίσκουμε από την Υπηρεσία Πληροφοριών του γαλλικού Γενικού Επιτελείου Στρατού:

«Από σοβαρές πηγές, 50.000 άτομα εξορίστηκαν στο εσωτερικό με τις γνωστές ήδη συνθήκες. Ο ελληνισμός των ακτών της Μαύρης Θάλασσας υπέστη απόλυτη εξόντωση.»

Συνολικά αυτές οι πληροφορίες δείχνουν την αναγκαιότητα της αναγνώρισης της γενοκτονίας και των Αρμενίων και των Ποντίων για να σταματήσει αυτή η θανάσιμη σειρά με τη Σμύρνη, την Ίμβρο, την Τένεδο, την Κωνσταντινούπολη και την Κύπρο. Ακόμα και τώρα έρχονται οι σκιές του παρελθόντος για να μας θυμίσουν τα εγκλήματα που προσπαθούν να κρύψουν μέσω της αδιαφορίας και της καθημερινότητας. Όμως αυτά τα εγκλήματα δεν παραγράφονται.

Πηγή: http://www.lygeros.org/1368-gr.html

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η γενοκτονία των Ποντίων: όταν το λευκό γίνεται μαύρο"

«Στραβά μάτια» Πεντάγωνου για βιασμό αμερικανών στρατιωτών από συναδέλφους τους

Τα «Θύματα Σεξουαλικών Επιθέσεων του Αμερικανού Στρατού» ισχυρίζονται ότι το Πεντάγωνο κάνει τα ‘στραβά μάτια’ σε πληροφορίες σχετικές με εγκλήματα μεταξύ των αμερικανικών στρατών και αδιαφορεί να φέρει τους δράστες στη δικαιοσύνη. Βετεράνοι, οι οποίοι ισχυρίζονται ότι έχουν κακοποιηθεί σεξουαλικά από τους συντρόφους, στη διάρκεια της στρατιωτικής τους θητείας, κατηγορούν το Υπουργείο Άμυνας ότι αποκρύβει τους δράστες.



«Περίπου 3.200 άνδρες και γυναίκες υπέβαλαν καταγγελίες για σεξουαλικές επιθέσεις μέσα στο 2010. Μερικοί ισχυρίζονται ότι έχουν βιαστεί σε ζώνες πολέμου στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ. Το Υπουργείο Άμυνας, εξάλλου, εκτιμά ότι οι επίσημες καταγγελίες αντιπροσωπεύουν λιγότερο από το 14% του συνολικού αριθμού των σεξουαλικών επιθέσεων», αναφέρει το Press TV.
Ωστόσο, το Υπουργείο Άμυνας διατείνεται ότι έχει σημειωθεί πρόοδος στον τομέα αυτόν, με την αποφυγή ένταξης των γυναικών στον αμερικανικό στρατό που κυρίως βιάζονται σεξουαλικά. «Δεν είναι μόνον σεξουαλική βία, αλλά, πράξη εξουσίας.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "«Στραβά μάτια» Πεντάγωνου για βιασμό αμερικανών στρατιωτών από συναδέλφους τους"

Δὲν θὰ τιμήσουν τὴν Ποντιακὴ γενοκτονία…

γιὰ νὰ μὴν προκαλέσουν!!!
Τί λέτε ὢρεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε; Σὲ ποιά χώρα ζεῖτε;
Δοῦλοι!!!
Δολοποιημένοι! Προσκυνημένοι! Ῥιψάσπιδες!!!
Ὀφείλουμε ὅλοι μας νὰ ἀντιδράσουμε! Νὰ μαζευτοῦμε ἀπὸ ὅλην τὴν Ἑλλάδα ἐκεῖ, ἀπόγονοι τῶν σφαγέντων καὶ νὰ τιμήσουμε τοὐλάχιστον τὴν μνήμη τους. Τοὐλάχιστον!
Φιλονόη.
Υ.Γ. Μετά ἀναρωτιέται κάποιος γιὰ τὸ ἐὰν ἔχουν παραδόσει ἢ ὄχι τὴν Θράκη. (Τῆς Θράκης τὸ ξεπούλημα.)

Δεν θα τιμήσουν την Ποντιακή Γενοκτονία, για να μην…προκαλέσουν!

Αυτή είναι η επιλογή της δημοτικής αρχής της Κομοτηνής, σ’ έναν τόπο βέβαια όπου ούτως ή άλλως η φοβία κι ο ραγιαδισμός χτυπάνε πλέον κόκκινο…
Εκτός του θέματος με τον αντιδήμαρχο Κομοτηνής που (όπως σας αναφέραμε στο προηγούμενό μας δημοσίευμα) παρέστη στις αρχαιρεσίες του αλυτρωτικού BTTDD (και πλην βεβαίως και των άλλων παρεμβάσεων που δεν τις αναφέρουμε εδώ, γιατί θεματολογικά δεν σχετίζονται με την παρούσα ιστοσελίδα), υπήρξε και ένα ακόμη ζήτημα που έθεσε προ ημερησίας διατάξεως στην ίδια συνεδρίαση (12 Μαΐου 2011) του Δημοτικού Συμβουλίου Κομοτηνής η παράταξη του «Σπάρτακου» μέσω του επικεφαλής τουΝεκτάριου Δαπέργολα. Αφορούσε στη διερεύνηση των προθέσεων της νυν δημοτικής αρχής σε σχέση με την επικείμενη (στις 19 Μαΐου)Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού, δεδομένου ότι (αν και επισήμως ανακηρυγμένη από το Ελληνικό Κοινοβούλιο) κανείς δεν την τιμούσε επίσημα στην πόλη μας τα προηγούμενα χρόνια (οι μόνοι που πραγματικά την τιμούν αλλά με κάπως…διαφορετικό περιεχόμενο είναι οι τουρκόφρονες μέσα στο Προξενείο Κομοτηνής ή με διάφορες προκλητικές εκδηλώσεις στη μνήμη του φασίστα γενοκτόνου Μουσταφά Κεμάλ).
Το κείμενο που κατέθεσε ο “Σπάρτακος” είχε ως εξής:

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Δὲν θὰ τιμήσουν τὴν Ποντιακὴ γενοκτονία…"

Η Μάχη του Φραγκοκάστελλου

Μάχη στο πλαίσιο του απελευθερωτικού αγώνα στην Κρήτη, που διεξήχθη στις 18 Μαΐου 1828, μεταξύ των δυνάμεων του τουρκαλβανού Μουσταφά Πασά και του ηπειρώτη οπλαρχηγού Χατζημιχάλη Νταλιάνη, γύρω από το ενετικό κάστρο Φραγκοκάστελλο κοντά στα Σφακιά.
Τους τελευταίους μήνες του 1827 έγιναν μεγάλες προσπάθειες να αναζωπυρωθεί η επανάσταση στην Κρήτη, ώστε να είναι δυνατή η προβολή επιχειρημάτων για την ένταξη της μεγαλονήσου στο νέο ελληνικό κράτος, σύμφωνα με τη συνθήκη του Λονδίνου της 6ης Ιουλίου 1827.
Οι προσπάθειες, όμως, απέτυχαν, εξαιτίας τόσο της κυριαρχίας των Οθωμανών στην Κρήτη, όσο κυρίως των αντιζηλιών στο ελληνικό στρατόπεδο, που απέκλειαν συντονισμένες ενέργειες. Έτσι, επιλέχθηκε να αναλάβει την ηγεσία των ελληνικών δυνάμεων στην Κρήτη ο ηπειρώτης οπλαρχηγός Χατζημιχάλης Νταλιάνης, 52 ετών, με πλούσια δράση στον απελευθερωτικό αγώνα του '21.
Ο Νταλιάνης αποβιβάστηκε στις 5 Ιανουαρίου 1828 στη Γραμβούσα με σώμα πεζών και 100 ιππέων. Από τις πρώτες του επαφές διαφάνηκε ότι η σχέση του με τους ντόπιους θα περνούσε από χίλια κύματα. Λασιθιώτες, Ρεθυμνιώτες και Χανιώτες διαφωνούσαν για την περιοχή που θα έπρεπε να αποτελέσει το ορμητήριο του αγώνα. Τελικά, επικράτησε η γνώμη του Νταλιάνη, που επέλεξε τα Σφακιά, αλλά είχε χαθεί πολύτιμος χρόνος.
Στο μεταξύ, ο Πασάς της Κυδωνίας, Μουσταφά, που είχε διορισθεί από τον Μοχάμετ Αλι της Αιγύπτου γενικός διοικητής της Κρήτης, πληροφορήθηκε την ύπαρξη ξένων ενόπλων στα Σφακιά και προφασιζόμενος ότι θέλει να προστατεύσει τους ντόπιους από τους ληστές έστειλε στην περιοχή ένοπλα σώματα.
Οι πρώτες αψιμαχίες άρχισαν στις 8 Μαΐου 1928, όταν ένα τμήμα των ανδρών του Νταλιάνη, υπό τους Μανουσέλη, Μανουσογιαννάκη και Δεληγιαννάκη, κτύπησε στον Αποκορώνα μια ομάδα ρεθυμνιωτών Τούρκων, που έρχονταν να ενωθούν με τον στρατό του Μουσταφά. Σκότωσαν 40 και αιχμαλώτισαν πολλούς, ανάμεσά του και τον αγά του Ρεθύμνου. Εξοργισμένος ο Μουσταφά έστειλε επιστολή στον Νταλιάνη και του έδωσε δεκαήμερη διορία για να εγκαταλείψει την Κρήτη. Ο Χατζημιχάλης του απάντησε: «Μουσταφά, ήλθα εις την Κρήτη να πολεμήσω Τούρκους με τα παλληκάρια μου και όπου θέλει ο θεός ας δώσει τη νίκη».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η Μάχη του Φραγκοκάστελλου"

Πικρές άλήθειες

Ένα λαό που σε διάστημα 35 χρόνων κατέληξε να θεωρεί το βιβλίο σαν ένα αντικείμενο που μετά το πανεπιστήμιο είναι προς αποφυγήν.

Πως η τέχνη, η ποίηση, η λογοτεχνία, είναι βαρετά και για κάποιους κουλτουριαρηδες παππούδες, ενω απο την άλλη υπερηφανεύεται ακόμα για κάποιον Όμηρο, κάποιον Φειδία, κάποιο Σεφέρη, κάποιο Ελύτη, κάποια Κάλλας.

Ενα λαο που χασμουριέται οταν ακούσει λέξεις όπως 'φιλοσοφια', 'στοχασμος', αλλα πάντα λέγει στον Άγγλο οτι η λέξη philosophy ειναι ελληνική και ξεχνάει οτι Χάρις το Σωκράτη, τον Πλάτωνα, τον Αριστοτέλη και τον Πυθαγόρα ο υπόλοιπος κόσμος ανέπτυξε κοσμοθεωρίας, πολιτικές επιστήμες, ιδεολογίες, μορφές κυβερνήσεων, φιλοσοφικά και ανθρωπολογικά ερωτήματα.

Ενα λαο που πλέον εφαρμόζει 'αξιακρατια' αντι 'αξιοκρατια', δηλαδή αυτός με τα πιο πολλά λεφτά ειναι πρώτος. Ενα λαο που υπερηφανεύεται για τους Έλληνες που διαπρέπουν, ενω πρέπει να πικραίνεται που όλοι αυτοί οι Έλληνες διαπρέπουν αφού εγκαταλείψουν την Ελλάδα και εγκατασταθούν στο εξωτερικό.
Γιατί εάν έμεναν Ελλάδα, η Κάλλας θα είχε καταλήξει σε κανένα μπουζουξίδικο, ο 'Vangelis' μάλλον μουσική για το Ζε Τεμ θα έγραφε, ο Παπανικολάου όχι μόνο δεν θα είχε ανακαλύψει το τεστ που τώρα σώζει εκατομμύρια γυναίκες το χρόνο, αλλά μάλλον θα ήταν ξεχασμένος σε κανένα υπουργείο.

Θα τελειώσω το κείμενο σε αυτο το σημείο, με μια λίστα Ελλήνων επιστημόνων που διαπρέπουν στο εξωτερικό. Δε μπορώ να μεταφράσω ολες τις παρακάτω ορολογίες γι αυτο ζητάω συγγνώμη. Θα σας συνιστούσα να κλικαρετε στις σελίδες του καθε ενα απο τους παρακάτω, για να δείτε αναλυτικά πόσες έρευνες, μελέτες έχουν κάνει, πόσα βιβλία έχουν γράψει, πόσα βραβεία έχουν πάρει αλλά πάνω απο ολα σε πόσες μεγάλες θέσεις εργάζονται.

Άπλα σκεφτείτε εαν τα λεφτα που κλέψανε ολοι αυτοι οι πολιτικοί τοσα χρονια τα ειχαν διαθέσει για να ζουν οι παρακάτω στην Ελλάδα και να κανουν τις έρευνες τους εδω, τι βιομηχανία/τεχνολογία θα μπορούσε να εχει η Ελλάδα αυτη τη στιγμή.



Αθανάσιος Φωκάς, μελος του Διεθνους Συμβουλευτικου Ινστιτουτου Μαθηματικων του Imperial College στην Μ Βρεταννια (το 5ο καλυτερο πανεπιστημιο στον κοσμο)
http://www.mlahanas.de/Greeks/new/ASFokas.htm

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Πικρές άλήθειες"

Χύτρα ταχύτητας 2.700 ετών

	Ένας από τους συνολικά 5 πύραυνους που ήρθαν στο φως σε νεκροταφείο της Αξιούπολης.

Έθνος

Η πρώτη πλήρως σωζόμενη «χύτρα ταχύτητας» ηλικίας 2.700 χρόνων, που βρέθηκε σε νεκροταφείο της περιοχής Αξιούπολη Κιλκίς, πρόκειται να παρουσιαστεί σε συνέδριο για την Κεραμική της Αρχαϊκής Εποχής που αρχίζει την Πέμπτη στη Θεσσαλονίκη.
Ο αρχαίος πύραυνος —όπως είναι η ονομασία του αρχαίου σκεύους, προδρομική μορφή της χύτρας ταχύτητας της εποχής μας— εντοπίστηκε σε νεκροταφείο που ανέσκαψε η αρχαιολόγος της ΙΣΤ´ Εφορίας Κλασικών και Προϊστορικών Αρχαιοτήτων, Θ. Σαββοπούλου η οποία και θα παρουσιάσει τα ευρήματά του. Από τους συνολικά πέντε πυραύνους που αποκαλύφθηκαν κατά τη διάρκεια των ανασκαφών, μόνο ένας ήταν σε κατάσταση τέτοια που μπορούσε να αποκατασταθεί η αρχική του εικόνα και να συντηρηθεί, αποτελώντας το πιο ολοκληρωμένο παράδειγμα αυτού του τύπου μαγειρικών σκευών.
Οι πύραυνοι είναι μεγάλα αγγεία με ειδική κατασκευή, απαραίτητα για την κατασκευή φαγητού. Η κατασκευή είναι εντυπωσιακή, λαμβάνοντας υπόψη ότι το ύψος του αγγείου είναι 0,38 μ., το βάρος του 14 κιλά —υπολογίζεται ότι με τα τμήματα που λείπουν θα έφτανε τα 15 κιλά — ενώ η χωρητικότητά του είναι περίπου 20 λίτρα.
Μιλώντας στην εφημερίδα «Έθνος» η κ. Σαββοπούλου εξήγησε ότι η κατασκευή αποτελείται από ένα εσωτερικό πιθόσχημο αγγείο με μικρή κυκλική επίπεδη βάση και έχει συγκολλημένη στο ύψος του ώμου εξωτερική περιμετρική «ποδιά» με οπές εξαερισμού σε δύο σειρές. Η επάνω έχει 4 οπές και η κάτω 2 για την κυκλοφορία του αέρα και την αναζωπύρωση της φωτιάς. Δύο λαβές συγκρατούν ταυτόχρονα το εσωτερικό αγγείο και το εξωτερικό τμήμα για την τοποθέτησή του στην εστία. Συμφωνα με την κ. Σαββοπούλου, στον πύραυνο της Αξιούπολης «συμπυκνώνεται όλη η τεχνογνωσία της εποχής και η επιδεξιότητα του τεχνίτη και σχετίζεται με τις διατροφικές συνήθειες της κοινωνίας που χρησιμοποιούσε το σκεύος για την προετοιμασία της καθημερινής του διατροφής».

Συνέδριο Κεραμικής
Το συνέδριο για την Κεραμική των Αρχαϊκών Χρόνων στο Βόρειο Αιγαίο και την περιφέρειά του διοργανώνεται από τον τομέα αρχαιολογίας του τμήματος Iστορίας και Aρχαιολογίας του ΑΠΘ και το Αρχαιολογικό Ινστιτούτο Μακεδονικών και Θρακικών Σπουδών του ΥΠΠΟ με τη συμμετοχή 54 ερευνητών από την Ελλάδα και το εξωτερικό, με συνολικά 42 πρωτότυπες ανακοινώσεις και παρουσίαση ευρημάτων από την ΠΓΔΜ και τη Βουλγαρία. Ανάμεσα στους εισηγητές είναι οι Λίλλιαν Αχειλαρά, Γεώργιος Ζάχος, Γεωργία Καραμήτρου-Μεντεσίδη, Βασιλική Μισαηλίδου-Δεσποτίδου, Μιχάλης Τιβέριος.
Πηγή
http://www.arxaiologia.gr/site/content.php?artid=8979

Πηγή: Έθνος, 17/5/2011 (Απόστολος Λυκεσάς)

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Χύτρα ταχύτητας 2.700 ετών"

Η Μάχη του Σκρα 17/30 Μαΐου 1918

Κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ήταν μια από τις σκληρότερες και σημαντικότερες νικηφόρες μάχες του Μακεδονικού Μετώπου όπου τη βασικότερη επιθετική δύναμη αποτέλεσαν οι τρεις ελληνικές μεραρχίες της Εθνικής Άμυνας : Αρχιπελάγους, Σερρών και Κρήτης, χαρίζοντας μια σημαντική νίκη στους Έλληνες.

"Ξημέρωνε η 17η Μαΐου 1918. Στις 4.55' τα χαράματα,ύστερα από φοβερό βομβαρδισμό του συμμαχικού αγγλογαλλικού πυροβολικού, οι ελληνικές δυνάμεις όρμισαν από τα χαρακώματά τους με τη μυριόστομη ιαχή "ΑΕΡΑ". Μέσα στην πρωινή αχλή και το λιγοστό φως , 14.546 Eλληνόπουλα έσπασαν την οχυρωμένη γραμμή του εχθρού και το όνομα Σκρα πέρασε στην ιστορία μαζί με τα ονόματα των ηρώων, που αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν πάνω σ'αυτό. Η κατάληψη του ΣΚΡΑ ΝΤΙ ΛΕΓΚΕΝ ενθουσίασε τους Έλληνες σε ολόκληρη την Ελλάδα και παράλληλα προσέδωσε γόητρο στον Ελληνικό Στρατό και θαυμασμό των συμμάχων για την πολεμική του απόδοση."

Η περιοχή του Σκρα, της ομώνυμης σήμερα περιοχής στο Ν.Κιλκίς, είχε οργανωθεί αμυντικά από τους Βουλγάρους οι οποίοι και παρενοχλούσαν τα συμμαχικά στρατεύματα ιδίως στην δυτική περιοχή του Αξιού ποταμού. Έτσι αποφασίσθηκε από τον Γάλλο επικεφαλή, aρχιστράτηγο Γκυγιωμά, η κατάληψη της περιοχής από μονάδες του ελληνικού Σώματος Στρατού Εθνικής Αμύνης, διοικητής των οποίων ήταν ο αντιστράτηγος Εμμανουήλ Ζυμβρακάκης. Η επίθεση διεξάχθηκε από πέντε συνολικά συντάγματα πεζικού, (υπό τον υποστράτηγο Ιωάννου), πλαισιώμενα δεξιά (Α) από το 7ο και 8ο της Μεραρχίας της Κρήτης (υπό τον υποστράτηγο Σπηλιάδη) και αριστερά (Δ) από το 1ο σύνταγμα της Μεραρχίας των Σερρών (υπό τον υποστράτηγο Επαμ. Ζυμβρακάκη), με συνολικό αριθμό 14.546 μαχητές πεζικού,

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η Μάχη του Σκρα 17/30 Μαΐου 1918"

Κύπρος – Κατεχόμενα: Μετέτρεψαν Εκκλησία σε νεκροτομείο και στην Αγία Τράπεζα πλένουν νεκρούς!

Εκατοντάδες Κυπριακά Χριστιανικά μνημεία βεβήλωσαν και κατέστρεψαν οι Αττίλες στην Κύπρο

Του Νέαρχου Κυπριανού

Η πρόσφατη καταστροφή του ναού της Αγίας Θέκλας στην κατεχόμενη Βοκολίδα, ήταν ακόμη μια απόδειξη για το πραγματικό πρόσωπο του κατοχικού καθεστώτος, αναφορικά με τον τρόπο που μεταχειρίζεται τη θρησκευτική και πολιτιστική μας κληρονομιά.

Οι δηλώσεις «μετανοίας» και οι «υποσχέσεις» ότι θα ξαναχτιστεί το συγκεκριμένο εκκλησάκι δεν είναι αρκετές για να επιδιορθώσουν τις άπειρες ζημιές που προκάλεσε η μπότα του Αττίλα στα 37 χρόνια της κατοχής σε εκκλησίες, μοναστήρια, ξωκλήσια και νεκροταφεία.

Η καταγραφή των χριστιανικών ναών, η κατάστασή τους και η σημερινή τους χρήση, είναι η μεγαλύτερη απόδειξη για τη συνεχιζόμενη προσπάθεια εξαφάνισης κάθε ελληνοχριστιανικού στοιχείου από το κατεχόμενο τμήμα του νησιού.

Από τη κατεδάφιση της Αγίας Θέκλας

Το μέγεθος της καταστροφής των θρησκευτικών μας μνημείων αποτυπώνεται στο βιβλίο του Χαράλαμπου Γ. Χοτζάκογλου «Τα θρησκευτικά μνημεία στην τουρκοκρατούμενη Κύπρο, όψεις και πράξεις μιας συνεχιζόμενης καταστροφής». Το βιβλίο μέσα από έγχρωμο και μαυρόασπρο φωτογραφικό υλικό, παρουσιάζει δεκάδες φωτογραφίες με θρησκευτικά μνημεία που βίωσαν την καταστροφή από τα ανελέητα κτυπήματα του Αττίλα.

Παρουσιάζει επίσης σημαντικά στοιχεία αναφορικά με τη σημερινή χρήση πολλών ναών. Τα στοιχεία, προέκυψαν από την καταγραφή των χριστιανικών ναών στα κατεχόμενα, την οποία ανέλαβε το Μουσείο της Ιεράς Μονής Κύκκου μετά το Πάσχα του 2003, όταν συμφωνήθηκε η διάνοιξη των πρώτων οδοφραγμάτων.

Όπως αναφέρει στο βιβλίο του ο κ. Χοτζάκογλου καταγράφηκαν γύρω στους 500 ναούς και ξωκλήσια, ενώ υπολογίζεται ότι άλλοι περίπου 50 ναοί βρίσκονται σε στρατιωτικές περιοχές και στη νεκρή ζώνη. Οι καταστροφές που σημειώθηκαν είναι ανυπολόγιστες. Λεηλατήθηκαν μνημεία, κλάπηκαν θρησκευτικές εικόνες και αντικείμενα, καταστράφηκαν ιστορικές τοιχογραφίες.

Δύο κατάλογοι στάληκαν στα Η.Ε.

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ της Κύπρου παρέδωσε στα Ηνωμένα Έθνη δύο καταλόγους με τις εκκλησίες και τα μνημεία που βρίσκονται στην κατεχόμενη περιοχή και αντιμετωπίζουν στατικά ή άλλα σοβαρά προβλήματα. Ο πρώτος κατάλογος παραδόθηκε πριν από περίπου δύο χρόνια και σ’ αυτόν περιλαμβάνονται 44 μνημεία των οποίων η κατάσταση περιγράφεται ως απελπιστική. Ακολούθως, μετά από περαιτέρω έρευνα και επιτόπιες επισκέψεις στις κατεχόμενες περιοχές ο αριθμός των θρησκευτικών μνημείων αυξήθηκε και ξεπέρασε τα 100. Γι’ αυτό ετοιμάστηκε νέος αναθεωρημένος κατάλογος που παραδόθηκε στα Η.Ε.

Η Εκκλησία της Κύπρου ζήτησε την παρέμβαση των Ηνωμένων Εθνών για να διασωθούν τα μνημεία αρχικά με υποστύλωση, όσα χρήζουν άμεσης επέμβασης και στη συνέχεια με συνολική συντήρηση.

Πρέπει να σημειωθεί, ότι ο κατάλογος με τις εκκλησίες που αντιμετωπίζουν προβλήματα φθοράς αυξάνεται συνεχώς δεδομένης της παρόδου του χρόνου αλλά και του γεγονότος ότι από πολλές εκκλησίες αφαιρέθηκαν πόρτες και παράθυρα με αποτέλεσμα να επισπεύδεται η φθορά κυρίως λόγω της εισροής νερού εντός των ναών.

Σημειώνεται ότι, όσες εκκλησίες βρίσκονται στα κατεχόμενα και δεν συντηρήθηκαν για να χρησιμοποιηθούν ως μνημεία ή για προβολή της δήθεν διατήρησης της πολιτιστικής κληρονομιάς εκ μέρους των κατοχικών δυνάμεων, έχουν λεηλατηθεί και για να επανέλθουν σε λειτουργήσιμη κατάσταση εκτιμάται ότι θα πρέπει να δαπανηθούν δεκάδες αν όχι εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ.

Μετέτρεψαν παρεκκλήσι σε νεκροτομείο

Η ασέβεια του Αττίλα προς τη χριστιανοσύνη δεν έχει όρια. Μετέτρεψαν παρεκκλήσι σε νεκροτομείο. Η μακάβρια αλλαγή χρήσης του μικρού ναού, έγινε στο παρεκκλήσιο του Χρυσοσώτηρος στο χωριό Χρυσηλιού της Μόρφου. Η Αγία Τράπεζα μετατράπηκε στο χώρο όπου γίνεται η κάθαρση και πλύση των νεκρών, ενώ στους τοίχους στηρίζονται φέρετρα.

Η πιο γνωστή πλέον χρήση των χριστιανικών ναών που έπεσαν στα χέρια του κατοχικού καθεστώτος μετά την τουρκική εισβολή, είναι η μετατροπή τους σε οθωμανικά τεμένη. Σχεδόν όλοι οι κεντρικοί ναοί των χωριών και πόλεων μετατράπηκαν σε τζαμιά.

Νεκροτομείο η Αγία Τράπεζα

Όπως σημειώνει στο βιβλίο του ο κ. Χοτζάκογλου σε αρκετές περιπτώσεις τα εικονοστάσια των ναών καλύφθηκαν με υφάσματα, ενώ λεηλατήθηκαν εικόνες, ιερά σκεύη και ευαγγέλια. Στους εξωτερικούς χώρους των ναών ανεγέρθηκαν μιναρέδες, τοποθετήθηκαν μεγάφωνα στα κωδωνοστάσια των ναών και κτίστηκαν δεξαμενές καθαρμών.

Υπολογίζεται ότι γύρω στους 77 ναούς μετατράπηκαν σε τζαμιά. Δεκάδες είναι οι ναοί που έχουν πέσει στα χέρια του τουρκικού στρατού κατοχής και χρησιμοποιούνται ως συμπληρωματικοί χώροι μέσα σε στρατόπεδα. Κάποιοι ναοί, λόγω της κατασκευής τους, έχουν μετατραπεί σε παρατηρητήρια του τουρκικού στρατού. Άλλη συνήθης τακτική στα κατεχόμενα είναι η μετατροπή των ναών σε στάβλους αλόγων, κοτέτσια και μάντρες προβάτων.

Τέτοιες περιπτώσεις είναι οι ναοί Αγίου Γεωργίου στο Δαυλό, Αγίου Ευλόγιου στον Άγιο Θεόδωρο, ο ναός του Τιμίου Προδρόμου στη Γύψου κ।ά. Πολλοί ναοί μετατράπηκαν επίσης σε αποθήκες σιτηρών, αχυρώνες και γενικά σε αποθηκευτικούς χώρους.

Πηγή

http://filologos10.wordpress.com/2011/05/17/%CE%BA%CF%8D%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B5%CF%87%CF%8C%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%B1-%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%AD%CF%84%CF%81%CE%B5%CF%88%CE%B1%CE%BD-%CE%B5%CE%BA%CE%BA%CE%BB%CE%B7%CF%83/

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Κύπρος – Κατεχόμενα: Μετέτρεψαν Εκκλησία σε νεκροτομείο και στην Αγία Τράπεζα πλένουν νεκρούς!"

Ein bisschen Scham schadet nicht (Λίγη ντροπή δεν βλάπτει)

Γράφει η Ντίνα Εξάρχου

Χτυπάνε κόκκινο τα ιστορικά ανακλαστικά μας το τελευταίο δεκαήμερο κάθε Μάη.

Οι «ουρανίτες» (οι αλεξιπτωτιστές) της γερμανικής ναζιστικής Αεροπορίας βγαίνουν με φόρα από την ιστορική μνήμη και εισβάλλουν στην ψυχή μας, όπως ακριβώς εισέβαλαν στην Κρήτη πριν από 70 χρόνια.

Πρωί-πρωί στις 20 Μαΐου 1941 άρχισαν να πέφτουν από τον ουρανό στο αεροδρόμιο του Μάλεμε, στην ευρύτερη περιοχή των Χανίων και αργότερα στο Ρέθυμνο και στο Ηράκλειο.

Την πολεμική επιχείρηση συντόνιζε ο 51χρονος Γερμανός πτέραρχος Κουρτ Στούντεντ, βετεράνος πιλότος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και αγαπημένο «παιδί» του αρχηγού της «Λουφτβάφε», Χέρμαν Γκέρινγκ. Είχε υποσχεθεί στον Φύρερ «μια εύκολη νίκη, έναν περίπατο 24 ωρών» και όρμησε στην Κρήτη με 1190 αεροπλάνα και 29.000 άνδρες.

Έπεσε έξω γιατί είχε υπολογίσει χωρίς τον «ξενοδόχο» των άμαχων Κρητικών που αμύνθηκαν γενναία με τις καραμπίνες τους, με τις «μαχαίρες, ακόμα και με ραβδιά!

Η πρώτη μέρα της εισβολής έληξε με μεγάλες απώλειες για τους Γερμανούς και με αβέβαια για αυτούς έκβαση της πολεμικής επιχείρησης.

Την 1η Ιουνίου 1941 που έπεσε η αυλαία της Μάχης της Κρήτης ο Στούντεντ ήταν και νικητής και νικημένος με 3.986 νεκρούς και αγνοούμενους (σύμφωνα με τα γερμανικά στοιχεία), 2.594 τραυματίες και 370 κατεστραμμένα αεροπλάνα!

Σύμφωνα με τους υπολογισμούς των Συμμάχων οι γερμανικές απώλειες στην Κρήτη ξεπέρασαν τους 16.000 νεκρούς, αγνοούμενους και τραυματίες.

Με το βλέμμα στραμμένο στο «νεκροταφείο των Γερμανών αλεξιπτωτιστών» (όπως ονομάστηκε η Μάχη της Κρήτης) ο Χίτλερ διέταξε τον τερματισμό κάθε αεραποβατικής επιχείρησης στο μέλλον.

Εξαγριωμένος ο Κούρτ Στούντεντ ξέσπασε στις 2 Ιουνίου 1941 πάνω στους άμαχους Κρητικούς με ομαδικές εκτελέσεις και πυρπολήσεις ολόκληρων χωριών.

Ήταν οι πρώτες μαζικές εκτελέσεις αμάχων που έγιναν από τους Ναζί στην κατεχόμενη Ευρώπη για τις οποίες δεν δικάστηκε ΚΑΝΕΝΑΣ από τους ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΣ.

Ούτε ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ έχουν δοθεί στις οικογένειες των θυμάτων.

Ούτε οι Γερμανοί έχουν συνειδητοποιήσει εβδομήντα ολόκληρα χρόνια ότι ΛΙΓΗ ΝΤΡΟΠΗ ΔΕΝ ΒΛΑΠΤΕΙ, για να σταματήσουν τα «κοκοριλίκια» σε βάρος της Ελλάδας.

Οι μαζικές εκτελέσεις αμάχων στην Κρήτη ξεκίνησαν από το χωριό Κοντομαρί Χανίων, όπου έγινε μακελειό το οποίο απαθανάτισε με την κινηματογραφική μηχανή του ο υπολοχαγός Φράντς Πέτερ Βέξλερ (δημοσιεύουμε σήμερα φωτογραφίες από το συγκεκριμένο φιλμ, το οποίο υπάρχει στο Γερμανικό Ομοσπονδιακό Αρχείο).

Επικεφαλής της ομάδας που έκανε τις ομαδικές εκτελέσεις στο Κοντομαρί ήταν ο υπολοχαγός Χορστ Τρέμπες, ο οποίος τιμήθηκε αργότερα με τον Σταυρό του Ιππότη του γερμανικού ναζιστικού καθεστώτος για τις βαρβαρότητες που διέπραξε στην Κρήτη (σκοτώθηκε το 1944 σε πολεμική επιχείρηση στην Νορμανδία).

Ο Κούρτ Στούντεντ συνελήφθη μετά τον πόλεμο από τους Βρετανούς.

Η Ελλάδα ζήτησε την έκδοση του στη χώρα μας αλλά οι Βρετανοί αρνήθηκαν να μάς τον δώσουν!

Τον δίκασαν οι ίδιοι σε στρατοδικείο για κακομεταχείριση κρατουμένων και δολοφονία αιχμαλώτων στην Κρήτη.

Για τις μαζικές εκτελέσεις των αμάχων δεν απαγγέλθηκε σε βάρος του ΚΑΜΙΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ!

Κάθισε στο εδώλιο του βρετανικού στρατοδικείου με οκτώ κατηγορίες, κρίθηκε ένοχος μόνο για τις τρεις και καταδικάστηκε σε φυλάκιση 5 ετών!

Αποφυλακίστηκε το 1948 για λόγους υγείας εξαιτίας του τραύματος που είχε στο κεφάλι από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Γύρισε στη Γερμανία και στη συνέχεια διορίστηκε στρατιωτικός σύμβουλος του Προέδρου των ΗΠΑ Αϊζενχάουερ!

Στα τελευταία χρόνια της ζωής του έγραψε τα απομνημονεύματά του και τα δημοσίευσε με τον αλαζονικό τίτλο «Έτσι κυρίευσα την Κρήτη»!

Πέθανε το 1978 σε ηλικία 88 ετών.

Δείτε στις παρακάτω φωτογραφίες-ντοκουμέντα τα κακουργηματικά έργα των χειρών του στο Κοντομαρί Χανίων.

elzoni.गर

Πηγή

http://filologos10.wordpress.com/2011/05/16/ein-bisschen-scham-schadet-nicht-%CE%BB%CE%AF%CE%B3%CE%B7-%CE%BD%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%80%CE%AE-%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CE%B2%CE%BB%CE%AC%CF%80%CF%84%CE%B5%CE%B9/#more-40031

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ein bisschen Scham schadet nicht (Λίγη ντροπή δεν βλάπτει)"

Πρωτότυπη ιδέα από τη Βέροια Διάσημα έργα του Ευθύμη Βαρλάμη σε βιτρίνες καταστημάτων της τοπικής Αγοράς

Μια ενδιαφέρουσα είδηση για όλη την Ελλάδα αναμένεται να βγει από την Βέροια . Εργα ζωγραφικής που παρουσιάστηκαν σε μεγάλα μουσεία του κόσμου, έργα του συμπατριώτη μας καλλιτέχνη Ευθύμη Βαρλάμη θα κοσμήσουν τις βιτρίνες των μαγαζιών της Βέροιας στο πλαίσιο μιας ιδέας που εφαρμόζεται για πρώτη φορά στην πόλη ίσως και γενικότερα στις ελληνικές πόλεις.

Τι είναι όμως αυτή η ιδέα; Οι συνεργάτες του Βαρλάμη μας εξηγούν: «Ο Βαρλάμης διαθέτει 60 έργα τα οποία θα τοποθετηθούν αντιστοίχως στα ενδιαφέροντα σημεία της αγοράς χωρίς ιδιαίτερη αξιολόγηση των καταστημάτων. Έργα που εκτέθηκαν στα μεγάλα μουσεία του κόσμου στο Παρίσι, στο Λονδίνο, στις Βρυξέλλες, στο Μόναχο, στη Νέα Υόρκη, στο Τόκυο, στο Κάϊρο, στη Λευκωσία, στη Μόσχα, στη Βιέννη κ.λ.π., θα τοποθετηθούν σε εμπορικά καταστήματα, εστιατόρια, κουρεία και άλλα μαγαζιά της Βέροιας.

Τα καταστήματα θα εμπλουτιστούν με τα έργα του διάσημου ζωγράφου και έτσι η επίσκεψη του κόσμου στην αγορά θα αποκτήσει ένα καινούργιο ενδιαφέρον. Είναι μια ιδέα που απαντά δημιουργικά στην ανάκαμψη της αγοράς και της προσθέτει ηθικό, παιδαγωγικό και πολιτιστικό περιεχόμενο.

Εμείς οι συνεργάτες του Βαρλάμη στο πειραματικό εργαστήρι Βεργίνας έχουμε κάνει στο παρελθόν ανάλογες δράσεις με μεγάλη ανταπόκριση και αυτή τη φορά προτείναμε και ζητήσαμε από τον Υπουργό Ανάπτυξης να υιοθετήσει και να υποστηρίξει αυτήν την πρόταση η οποία αργότερα θα μπορέσει να πραγματοποιηθεί στη Θεσσαλονίκη και σε άλλες πόλεις της Μακεδονίας και της χώρας».

Μια νέα λοιπόν πολιτιστική δράση αναμένεται να «μπει» στο εμπορικό κέντρο της Βέροιας με τα διάσημα έργα του Βαρλάμη στην γενέτειρά του.

Πηγή

http://www.laosver.gr/news/detail.php?NEWS_ID=31987

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Πρωτότυπη ιδέα από τη Βέροια Διάσημα έργα του Ευθύμη Βαρλάμη σε βιτρίνες καταστημάτων της τοπικής Αγοράς"