Η ομάδα TUCer και οι ελπίδες για την ελληνική αυτοκινητοβιομηχανία

Διαβάστε για την ομάδα ΤUCer του Πολυτεχνείου Κρήτης. Η ανάπτυξη οχημάτων πόλης, οι διεθνές διακρίσεις, και οι προσδοκίες για το 2012. Τι δηλώνουν τα μέλη της (Vid+Pics).

“Οι τεμπέληδες Έλληνες¨, “οι σπάταλοι Έλληνες”, “οι Έλληνες που δεν παράγουν”, “οι Έλληνες που τρώνε από τα έτοιμα”, “οι Έλληνες που δεν προσπαθούν”, “οι Έλληνες που βολεύονται”.

Αυτά και άλλα πολλά στερεότυπα κυριαρχούν διεθνώς τα τελευταία τρία χρόνια για την Ελλάδα και τους πολίτες της, όχι χωρίς ευθύνη των πολιτικών ταγών μας, που φρόντισαν να μας “διαφημίσουν” το 2009.

Όσο πιο συχνά όμως ακούγονται αυτές οι απλοϊκές και άδικες γενικεύσεις, τόσο πιο ευχάριστο είναι να ανακαλύπτουμε στην ελληνική κοινωνία και την έμπρακτη διάψευσή τους μέσα από παραδείγματα συμπολιτών μας, που με λίγα μέσα και σκληρή δουλειά καταφέρνουν όχι μόνο να είναι δημιουργικοί, αλλά και να διακρίνονται διεθνώς.

Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι και η ομάδα TUCer (Technical University of Crete Eco Racing) του Πολυτεχνείου Κρήτης, που δραστηριοποιείται εδώ και 5 χρόνια, σε έναν πολύ απαιτητικό τομέα, στην ανάπτυξη οχημάτων πόλης, δηλαδή σε οχήματα που μοιάζουν με αυτά που χρησιμοποιούμε καθημερινά και ίσως στο μέλλον τα δούμε και στους ελληνικούς δρόμους.

Γκάζι στην καινοτομία

Η ομάδα TUCer αποτελείται από φοιτητές, μόνιμο προσωπικό και καθηγητές του Πολυτεχνείου Κρήτης και κατασκευάζει οχήματα, τα οποία αναπτύσσονται εξ’ ολοκλήρου στο Διατμηματικό Εργαστήριο Εργαλειομηχανών και στο Εργαστήριο Ευφυών Συστημάτων και Ρομποτικής του Πολυτεχνείου Κρήτης.

Κάθε όχημα αποτελεί πλατφόρμα πειραματισμού για προβλήματα που σχετίζονται με την επίτευξη χαμηλής κατανάλωσης, την οδηγική ασφάλεια αλλά και την αυτόνομη πλοήγηση.

Καλύπτει εκπαιδευτικές ανάγκες των εργαστηρίων αλλά αποτελεί και αντικείμενο έρευνας με στόχο τη συνεχή εξέλιξη του και τη βελτίωση των επιδόσεών του.
Το πρώτο όχημα της ομάδας ήταν το βενζινοκίνητο μονοθέσιο όχημα πόλης Eco Racer I που κατασκευάστηκε το Μάιο του 2008.

Στη συνέχεια η ομάδα σχεδίασε, εξέλιξε και κατασκεύασε ένα καινούργιο όχημα, το Eco Racer II, που είναι ένα μονοθέσιο ηλεκτρικό όχημα πόλης που κινείται με κυψέλες καύσιμου υδρογόνου. Το 2010, παρουσιάστηκε η αναβαθμισμένη έκδοση ER10, στο οποίο εντάχθηκαν εξελιγμένα συστήματα ασφάλειας, προηγμένα υλικά για μείωση βάρους.

Το 2011 η ομάδα παρουσίασε το ΕR11, στο οποίο προστέθηκαν αρκετά νέα συστήματα που στόχο είχαν τόσο την ασφάλεια όσο και την συνεχή ενημέρωση του οδηγού, όπως η καταγραφή δεδομένων κατά την διάρκεια του αγώνα από αισθητήρες και η παρουσίαση τους σε οθόνη αφής και η εξέλιξη ενός καινοτόμου ηχητικού συστήματος προειδοποίησης πεζών, δικυκλιστών και ατόμων με ειδικές ανάγκες.

Δύο τρόπαια και συνεχίζουν…

Η δουλειά που γινόταν στο Πολυτεχνείο Κρήτης, δοκιμάστηκε και σε διεθνές επίπεδο με την ομάδα TUCer να συμμετέχει με μεγάλη επιτυχία σε διαδοχικούς Διεθνείς Μαραθώνιους οικονομίας της Shell και μάλιστα στην κατηγορία αστικών οχημάτων (Urban Concept). Ο διαγωνισμός στοχεύει στην ανάπτυξη φιλικών προς το περιβάλλον τεχνολογιών για την κίνηση οχημάτων, με στόχο την μικρότερη δυνατή κατανάλωση καυσίμου.

Η πρώτη συμμετοχή της ομάδας στον Διεθνή Μαραθώνιο της Shell ήταν το 2008. Το 2010 (όταν η Ελλάδα έπεφτε στη δίνη της κρίσης) με το ΕR10 κατέκτησε το 1ο βραβείο στο διαγωνισμό ασφαλείας (ADAC Safety Award), κάτι που επανέλαβε και τον Μάιο του 2011, στην πίστα του Eurospeedway Lausitz στην Γερμανία.

Τα λόγια της κριτικής επιτροπής του Μαραθώνιου το 2011 είναι ενδεικτικά της απόδοσης της ελληνικής ομάδας.

“Οι κριτές εντυπωσιάστηκαν τόσο από την οργάνωση του χώρου της ομάδας αλλά και από το όχημα, τα οποία ξεπερνούσαν τις προσδοκίες μας σε επίπεδο ασφάλειας. Χρησιμοποίησαν τις εμπειρίες της προηγούμενης χρονιάς και ανέπτυξαν και υλοποίησαν μια μοναδική ιδέα ενός συστήματος προειδοποίησης πεζών”.

Αξίζει να σημειωθεί ότι στον Μαραθώνιο του 2011 συμμετείχαν 212 ομάδες εκπαιδευτικών ιδρυμάτων από όλο τον κόσμο και στην κατηγορία οχημάτων πόλης, στην οποία συμμετείχε και το Πολυτεχνείο Κρήτης με τοER11, πήραν μέρος 64 ομάδες.

Το 2011 την ομάδα TUCer αποτελούσαν οι: Νικόλαος Τσουρβελούδης, Πολυχρόνης Σπανουδάκης, Σάββας Πιπερίδης, Ιωάννης Τσινάρης, Δημήτριος Ευσταθίου, Ιωάννης Στρατηγός, Θάνος Τζανάκης και Αναστάσιος Πέτρου.

“Κάθε χρόνο θέτουμε ακόμα υψηλότερους στόχους”

Το NEWS 247 επικοινώνησε με την ομάδα TUCer, η οποία, παρά την κρίση και τις οικονομικές δυσκολίες έχει μεγάλα σχέδια και για το 2012, ετοιμάζοντας το νέο μοντέλο του Eco Racer.

Διαβάστε όσα πολύ ενδιαφέροντα μας είπαν τα μέλη της ομάδας για το ξεκίνημά τους, τα εμπόδια που συνάντησαν, την πιθανότητα να δούμε οχήματα σαν αυτά που κατασκευάζουν στις ελληνικές πόλεις, αλλά και για την ελληνική αυτοκινητοβιομηχανία, που θα μπορούσε να αναστηθεί αν απαλλασσόταν από τις νεοελληνικές αγκυλώσεις.

- Πώς δημιουργήθηκε η ομάδα TUCER και ποια ήταν η βασική δυσκολία που αντιμετωπίσατε στο ξεκίνημά σας;

Ήταν μια ιδέα των ανθρώπων του Διατμηματικού Εργαστηρίου Εργαλειομηχανών και του Εργαστηρίου Ευφυών Συστημάτων και Ρομποτικής, του Τμήματος Μηχανικών Παραγωγής και Διοίκησης του Πολυτεχνείου Κρήτης.

Στόχος ήταν να εφαρμόσουμε τη γνώση που προήλθε από πολυετή ερευνητική προσπάθεια και να συνεισφέρουμε στην κατασκευή εξελιγμένων πρωτότυπων οχημάτων στην Ελλάδα. Η δράση αυτή αγκαλιάστηκε γρήγορα και από τους φοιτητές, με αποτέλεσμα την σημαντική εξέλιξη των οχημάτων που παρουσίασε η ομάδα από χρονιά σε χρονιά αλλά και των συστημάτων που εμπεριέχουν.

Απέκτησε έτσι ένα σημαντικό ερευνητικό και εκπαιδευτικό έρεισμα, σε ένα τομέα που δεν υπάρχουν βιομηχανικές υποδομές στην χώρα μας, δηλαδή την αυτοκίνηση.

Βασική δυσκολία αποτέλεσε καταρχήν η κατασκευή των οχημάτων, μιας και όλα τα τμήματα και συστήματα τους σχεδιάζονται και κατασκευάζονται εξολοκλήρου στα εργαστήρια μας.

Αυτό συμβαίνει καθώς για την υλοποίηση τους χρησιμοποιούνται εξειδικευμένα υλικά και εξοπλισμός (ανθρακονήματα, υπερπυκνωτές), για τα οποία δεν υπάρχει ακόμα αρκετή τεχνογνωσία στη χώρα μας, με αποτέλεσμα η χρήση τους να προκύπτει από διεξοδική έρευνα της ομάδας μας. Ταυτόχρονα, η εύρεση χρηματοδότησης –χορηγιών- ήταν και είναι σημαντικό στοιχείο που καθορίζει το πόσο μεγάλα θα είναι τα τεχνολογικά βήματα που κάνουμε κάθε χρονιά.

- Η ομάδα σας, κατέκτησε το πρώτο βραβείο στο διαγωνισμό ασφαλείας στον Μαραθώνιο Oικονομίας της Shell το 2010 και το 2011. Τι να περιμένουμε από εσάς την επόμενη χρονιά ως προς την εξέλιξη του Eco Racer;

Κάθε χρόνο θέτουμε ακόμα υψηλότερους στόχους. Μόνο έτσι μπορείς να κάνεις σημαντικά βήματα μπροστά και να είσαι ανταγωνιστικός, ειδικά όταν συναγωνίζεσαι εκπαιδευτικά ιδρύματα του εξωτερικού με εμπειρία 20ετίας στο τομέα αυτό.

Παρά τις δυσκολίες, κάθε χρόνο προσπαθούμε κάτι νέο με στόχο την επίτευξη πολύ χαμηλής κατανάλωσης, την αύξηση της ασφάλειας του οχήματος (το πολύ δυνατό μας σημείο) όσο και την παρουσίαση καινοτόμων συστημάτων σε όλο το αυτοκίνητο. Έτσι για το 2012 φιλοδοξούμε να παρουσιάσουμε ένα εντελώς καινούριο όχημα το οποίο θα διαθέτει:

α) Νέα σχεδίαση/νέο όχημα με σαφώς καλύτερη αεροδυναμική.

β) Μειωμένο βάρος.

γ) Νέο ηλεκτρικό κινητήρα και

δ) Νέο σύστημα μετάδοσης κίνησης.

Την πορεία κατασκευής μπορείτε να παρακολουθείτε από την ιστοσελίδα μας (www.tucer.tuc.gr) καθώς και τις ανακοινώσεις μας στο Facebook και Twitter. Ίσως φέτος είναι ακόμα πιο σημαντικό το να πετύχουμε μία νέα διάκριση στο εξωτερικό. Η χώρα μας δεν είναι αυτή που προσπαθούν κάποιοι να παρουσιάσουν αυτή την στιγμή…

- Στην εποχή της οικονομικής κρίσης, ένα όχημα χαμηλής κατανάλωσης είναι όνειρο για κάθε οδηγό. Πόσο πιθανό είναι στο μέλλον να δούμε στις πόλεις αυτοκίνητα σαν αυτά που κατασκευάζετε;

Ήδη πολλές αυτοκινητοβιομηχανίες παρουσιάζουν αμιγώς ηλεκτρικά οχήματα για κίνηση εντός πόλης. Επίσης πολλές μεγάλες πόλεις ανα τον κόσμο δημιουργούν τις υποδομές ώστε να στηρίξουν την χρήση ηλεκτρικών και υδρογονοκίνητων οχημάτων.

Η τεχνολογία υπάρχει, είναι όμως θέμα κόστους ακόμα το να μπορέσουν να περάσουν στην παραγωγή και να είναι εφικτά στον κόσμο. Θα μπορούσαν Ελληνικές πόλεις με παράδοση στην πρωτοπορία ή με πρόβλημα ρύπανσης να ξεκινήσουν ιδέες για τις μετακινήσεις του μέλλοντος με μηδενικούς ρύπους…

Εμείς μπορούμε και θέλουμε να βοηθήσουμε…

- Είχατε προτάσεις από εταιρείες για να εκμεταλλευτούν και να αξιοποιήσουν τα επιτεύγματά σας;

Όχι απ’ την Ελλάδα. Η ομάδα μας δεν είχε, ακόμα τουλάχιστον, κάποια τέτοια πρόταση. Εξάλλου είναι ιδιαίτερα δύσκολο να συμβεί αυτό όταν δεν υπάρχει καμία αντίστοιχη βιομηχανική υποδομή στην Ελλάδα.

Ταυτόχρονα, στο εξωτερικό αντίστοιχες ομάδες είναι σε άμεση συνεργασία με τις αυτοκινητοβιομηχανίες τους οπότε δεν έχουν ιδιαίτερο λόγο να στραφούν αλλού. Όσο όμως διακρίνεσαι και προσπαθείς πάντα υπάρχουν νέες προοπτικές.

- Πιστεύετε ότι η ελληνική αυτοκινητοβιομηχανία θα μπορούσε να αναστηθεί αξιοποιώντας τη δουλειά ομάδων όπως η δική σας ή δεδομένων των συνθηκών, το παιχνίδι έχει χαθεί οριστικά;

Κανένα παιχνίδι δεν έχει χαθεί. Με περιορισμένους πόρους και εθελοντική εργασία, η ομάδα μας κατάφερε να κατασκευάσει δύο πρωτότυπα οχήματα, ακολουθώντας αυστηρότατους κανόνες ασφαλείας, με τα οποία έχει ανταγωνιστεί επανειλημμένως σε διεθνείς διαγωνισμούς.

Κερδίσαμε κορυφαίες διακρίσεις απέναντι σε ομάδες που προέρχονται και υποστηρίζονται από περιβάλλον με παράδοση αιώνων στη κατασκευή αυτοκινήτων.

Η πολυετής συλλογή εμπειριών της ομάδας TUCer οδηγεί ξεκάθαρα στο συμπέρασμα για τον τρόπο με τον οποίο δυνητικά θα μπορούσε να υπάρξει και Ελληνική αυτοκινητοβιομηχανία: σκληρή και μεθοδική εργασία απαλλαγμένη από τα συνήθη νεοελληνικά συμπλέγματα.

- Είστε ικανοποιημένοι από την στάση της Πολιτείας ως προς την χρηματοδότηση της προσπάθειάς σας;

Η Πολιτεία είναι μαζί μας μέσω της συνεχούς βοήθειας του Πολυτεχνείου Κρήτης στο οποίο εργαζόμαστε ή φοιτούμε.

Στο παρελθόν μας βοήθησε οικονομικά και η Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς μετά από δική μας όχληση. Η αλήθεια είναι ότι η χρηματοδότηση αυτή δεν είναι αρκετή και κυρίως δεν έχει συνέχεια. Το κόστος έρευνας και ανάπτυξης ενός πρωτότυπου οχήματος, υψηλής τεχνολογίας και χαμηλής κατανάλωσης, δεν μπορεί να καλυφθεί από τη μέχρι στιγμή χρηματοδότηση της Πολιτείας, ακόμη και αν η προσπάθεια αυτή στηρίζεται στην εθελοντική εργασία των μελών της ομάδας.

Ευτυχώς υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν στο έργο μας και μας στηρίζουν με χορηγίες. Έτσι μας έχει βοηθήσει ο ΟΠΑΠ, το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, η ΑΝΕΚ lines, η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Χανίων και αρκετοί μικρότεροι χορηγοί που τους ευχαριστούμε πολύ.

- Τι απαντάτε σε όσους συλλήβδην κάνουν λόγο για υποβαθμισμένα ελληνικά πανεπιστήμια, που δεν παράγουν έργο;

Για το ενδεχόμενο “έλλειμμα παιδείας” η ευθύνη είναι συλλογική, κοινωνική. Η γκρίνια είναι χρήσιμη αλλά πρέπει να έχει όρια.

Η δική μας ομάδα είναι μία από τις πολλές λαμπρές προσπάθειες σε εφαρμοσμένη έρευνα στο χώρο του Ελληνικού δημόσιου πανεπιστημίου.

Αντίστοιχες προσπάθειες γίνονται και στον τομέα της βασικής έρευνας σε όλες τις επιστήμες. Απλώς οι πληροφορίες αυτές δεν είναι εύπεπτες για το ευρύ δημοσιογραφικό κοινό.

- Ποιο θεωρείτε ότι είναι το βασικό πρόβλημα στη λειτουργία των ελληνικών πανεπιστημίων σήμερα;

Η επιλογή της εύκολης λύσης, η επιλογή του μόνο “κραυγάζω” με βάση την προφανή διαπίστωση και όχι τη σφαιρική επιστημονική μελέτη και μοιραία η επιλογή της ισοπέδωσης μέσω εξίσωσης προς τα κάτω. [Μάνος Χωριανόπουλος, www।news247.gr]

ΠΗΓΗ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η ομάδα TUCer και οι ελπίδες για την ελληνική αυτοκινητοβιομηχανία"

Αρχόντων αρετές

Παρακάτω παρατίθενται μερικά περιστατικά από το βίο του βασιλέα και στρατηγού της Σπάρτης Αγησιλάου του Β’ (444-361 π.Χ) τα οποία μπορούν να αποβούν χρήσιμα ως προς τον ορθό τρόπο ενάσκησης εξουσίας.

__________________________________

• Όταν κάποτε σε ένα συμπόσιο εξελέγη συμποσίαρχος ερωτηθείς από τον οινοχόο πόσο κρασί να βάλει στους συνδαιτυμόνες απήντησε: “Αν υπάρχει πολύ κρασί σέρβιρε όσο ζητάει ο καθένας, αν όμως έχουμε λίγο μοίρασε σε όλους από ίσο”.
• Κάθε φορά που άκουγε κάποιους να κατηγορούν ή να επαινούν, έκρινε ότι έπρεπε να ερευνήσει περισσότερο το ποιόν αυτών που μιλούσαν, παρά εκείνων για τους οποίους μιλούσαν.
• Όταν ήταν σε νεαρή ηλικία, κατά τον εορτασμό των γυμνοπαιδιών, ο υπεύθυνος του χορού τον τοποθέτησε σε ασήμαντη θέση, παρόλο που προαλειφόταν για βασιλιάς. Αυτός υπακούοντας είπε: ” Εύγε διότι μου δίνεται η ευκαιρία να αποδείξω ότι τους άξιους άνδρες δεν τους αναδεικνύουν οι θέσεις αλλά οι άνδρες τιμούν τις θέσεις”.
• Όταν επέστρεφε ετοιμοθάνατος από την Αίγυπτο, έδωσε εντολή στη συνοδεία του, μετά το θάνατο του να μην κατασκευάσουν ούτε άγαλμα, ούτε ζωγραφιά, ούτε κάποια άλλη απεικόνιση της μορφής του λέγοντας: ” Αν έχω επιτύχει κάτι αξιόλογο, αυτό θα είναι το μνημείο μου και όχι οι κατασκευασμένοι ανδριάντες που δεν αξίζουν το παραμικρό”.
• Σε ερώτηση πως θα μπορούσε κάποιος να διακριθεί ανάμεσα στους συνανθρώπους του, απήντησε: “Λέγοντας τα άριστα και πράττοντας τα κάλλιστα”

ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ “Λακωνικά αποφθέγματα”

____________________________________

Ο ηγέτης ασκεί εξουσία με ήθος, ευπρέπεια – αρετή – τιμή – αποφασιστικότητα, με γνώμονα το συμφέρον της πατρίδος, λέγοντας λίγα και πράττοντας πολλά.

Δεν ασκείς εξουσία όταν διακατέχεσαι από μικροπρέπεια – σκοπιμότητα (ατομική, κομματική) – ιδιοτέλεια – αλαζονεία – ανηθικότητα – αμετροέπεια – ματαιοδοξία.

Ο ηγέτης πρέπει να εμπνέει – καθοδηγεί – παραδειγματίζει με τη στάση του.

Ζούμε σε μία εποχή που μπορεί να χαρακτηριστεί “ο χρυσός αιώνας της μετριότητας” οι λόγοι είναι απλοί:

• Μιλάνε οι πάντες για τα πάντα (παντογνωσία).
• Η πλεονεξία έχει γίνει αυτοσκοπός.
• Απωλέσθηκε η αλληλεγγύη.
• Απεμπολήθηκαν τα ευγενή ιδανικά και οι αξίες.
• Προτιμούμε την ημιμάθεια από τη γνώση.
• Αναδεικνύουμε τους ουτιδανούς και καταποντίζουμε τους άξιους.
• Εμμένουμε στα μικρά και αδιαφορούμε για τα μεγάλα.
• Αναζητούμε σωτήρες στα μετόπισθεν.
• Θεωρήσαμε τη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ως ασυδοσία.

“Η λήθη του παρελθόντος οδηγεί στην σκαιότητα του μέλλοντος”।

ΠΗΓΗ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Αρχόντων αρετές"

Ν.Λυγερός "Τί ξέρετε απο Κινηματογράφο;" 28/2/12

"Τί ξέρετε απο Κινηματογράφο;"
διάλεξη Ν. Λυγερού
Σχολή Κινηματογράφου
28/02/2012

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ν.Λυγερός "Τί ξέρετε απο Κινηματογράφο;" 28/2/12"

Συνέντευξη Ν.Λυγερού "Μυστικά Περάσματα", Κανάλι 9, 1/3/2012

Συνέντευξη του Νίκου Λυγερού
στην τηλεοπτική εκπομπή "Μυστικά Περάσματα"
Κανάλι 9
01/03/2012

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Συνέντευξη Ν.Λυγερού "Μυστικά Περάσματα", Κανάλι 9, 1/3/2012"

Ν.Λυγερός - Διαδικασία διόρθωσης Γενοκτονιών,Αθήνα 5/3/12

Διάλεξη του Νίκου Λυγερού
με θέμα: "Δομικά και στρατηγικά στοιχεία της διαδικασίας διόρθωσης γενοκτονιών"
στην εκδήλωση με θέμα: "Έλληνες, Αρμένιοι, Ασσύριοι: Τρεις γενοκτονίες, ιστορική μνήμη - στρατηγική αναγνώρισης"
Divani Caravel Hotel, αίθουσα Ολυμπία, Αθήνα
Δευτέρα 05/03/2012

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ν.Λυγερός - Διαδικασία διόρθωσης Γενοκτονιών,Αθήνα 5/3/12"

Ηγέτης ή αρχηγός

Το δύσκολο για τον ηγέτη είναι να είναι δυνατός αλλά όχι αυταρχικός. Να είναι ευγενικός αλλά όχι αδύναμος. Να είναι τολμηρός αλλά όχι “παλικαράς”. Να είναι προσεκτικός αλλά όχι αδρανής. Να είναι μετριόφρων αλλά όχι ντροπαλός. Να είναι υπερήφανος αλλά όχι αλαζόνας. Να έχει χιούμορ χωρίς να είναι σαχλός.

Jim Rohn, Αμερικανός συγγραφέας

———————————————–

Αξιολογώντας τις σημερινές πολιτικές – οικονομικές – κοινωνικές καταστάσεις, διαπιστώνουμε ότι ο κόσμος στερείται ηγετών, ενώ πλεονάζει σε αρχηγούς. Η διαφορά είναι τεράστια καθότι ο μεν Ηγέτης αναδεικνύεται, ενώ ο αρχηγός διορίζεται και φυσικά το αυθόρμητο της πρώτης επιλογής (ανάδειξη) απέχει μακράν της δεύτερης (διορισμός).

Οι λόγοι είναι προφανείς………..αδυναμία, μειωμένες ηθικές αντιστάσεις, “αυτόκλητη προθυμία προσφοράς”, μετριότητα, μιμητισμός. Το έδαφος πρόσφορο και γόνιμο για τη καλλιέργεια τέτοιου είδους φιλοδοξιών…….αναγνώριση, εξουσία, κοινωνική καταξίωση, υλικές απολαβές. Αντιθέτως τα εμπόδια είναι ανυπέρβλητα για όποιον άξιο ανάδειξης θέσει τον εαυτόν του στην κρίση του λαού…….διαβολή, συκοφάντηση, αμφισβήτηση, “εφεύρεση” σκανδάλων, εν ολίγοις πλήρης διαπόμπευση και μάλιστα προληπτικά πριν την οιαδήποτε τυχόν επιτυχία του.

Όμως σε αυτή την κατάσταση ο λαός, υπέρ του οποίου αγωνίζονται όλοι οι “αρχηγοί”, δεν είναι αμέτοχος συμμετέχει ενεργά συντηρώντας – διατηρώντας – προτιμώντας “αρχηγούς” και όχι ηγέτες.

Οι λόγοι πρόδηλοι…….ο λαός δεν θέλει να ακούει την αλήθεια, επιθυμεί την κολακεία, δεν θέλει να υποβληθεί σε θυσίες, επιθυμεί την πλήρη ευδαιμονία, δεν θέλει τον έλεγχο, επιθυμεί την ασυδοσία, εύκολα αναδεικνύει τους “αρεστούς” και ακόμη πιο εύκολα καταβαραθρώνει τους “άριστους”.

Τα αίτια για αυτό το φαινόμενο αφορούν κυρίως στις επικρατούσες κοινωνικές συνθήκες και αξίες. Πως είναι δυνατόν να ευδοκιμήσουν οι αξίες εκείνες οι οποίες αναδεικνύουν τον ηγέτη, όταν υπάρχει αναξιοκρατία, κομματισμός, έλλειψη ηθικών αναστολών, επίπλαστη παντογνωσία – πραγματική αμάθεια, οσφυοκαμψία, άκρατος μιμητισμός, αλαζονεία, αμετροέπεια……..και πλείστα όσα ευγενή προτερήματα.

Όμως δεν είναι δύσκολο να απαλείψουμε το παρόν και να στραφούμε στο μέλλον, με οδηγό το παρελθόν της πατρίδας μας (προς αποφυγή πονηρών συνειρμών…..το ιστορικό παρελθόν). Θέληση χρειάζεται και αυτοκριτική, όταν είσαι αυστηρός με τον εαυτό σου, είσαι αυστηρός και απαιτητικός με τους άλλους, όταν μπορείς και κρίνεσαι τότε μπορείς και να κρίνεις, όταν ελέγχεσαι μπορείς να ελέγχεις.

Όταν λοιπόν επιδιώξουμε την αυτοβελτίωση, τότε θα είμαστε σε θέση να αναγνωρίσουμε και να αποδεχθούμε αυτούς που μπορούν να μας οδηγήσουν………..σε φωτεινές ατραπούς πνευματικής – κοινωνικής ευημερίας και προκοπής.

Μελετώντας την μακρόχρονη ιστορία μας θα διαπιστώσουμε ότι ουδείς ηγέτης – ήρωας – πνευματικός άνδρας αναγνωρίσθηκε πριν το θάνατό του. Δεν γνωρίζω αν αυτό είναι ίδιον των Ελλήνων ή γενικότερη παραδοχή………..είναι όμως συχνότατη η εμφάνισή του σε όλες τις ιστορικές περιόδους………….ας ελπίσουμε ότι δεν θα συμβεί το ίδιο και με την πατρίδα μας………..Να την αναγνωρίσουμε αφού την σκοτώσουμε.

—————————————–

Οι άνθρωποι σπάνια βελτιώνονται όταν δεν έχουν κάποιο πρότυπο, εκτός του εαυτού τους, για να αντιγράψουν.

Oliver Goldsmith Βρετανός συγγραφέας

ΠΗΓΗ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ηγέτης ή αρχηγός"

Ο Αλέξανδρος με τον Ηφαιστίωνα μπροστά στην οικογένεια του Πέρση Βασιλιά Δαρείου

Giulio Fabri, Late 18th Century.- State Hermitage Museum St. Petersburg

«Αμίμητος» ήταν ο πίνακας του Απελλή που απεικόνιζε τον Αλέξανδρο ως «κεραυνοφόρον»

Του κ.Μιχάλη A. Τιβέριου, καθηγητής Κλασικής Αρχαιολογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης

Οσο περίεργο και αν φαίνεται, οι πληροφορίες που μας διασώζουν οι γραπτές μαρτυρίες για το παρουσιαστικό και την όλη εμφάνιση του Αλεξάνδρου είναι λιγοστές. Δεν πρέπει βέβαια να λησμονούμε ότι από το έργο των ιστορικών, των σύγχρονων με τον Μακεδόνα βασιλιά, ελάχιστα σπαράγματα μας έχουν διασωθεί, ενώ η πρώτη σωζόμενη βιογραφία του είναι γραμμένη περίπου 400 χρόνια μετά το θάνατό του. Ετσι, η κύρια πηγή των γνώσεών μας για την εξωτερική του εμφάνιση είναι οι σωζόμενες απεικονίσεις του σε ποικίλες δημιουργίες της τέχνης. Αλλά και αυτές, αν εξαιρέσουμε ορισμένες, κυρίως νομίσματα, χρονολογούνται μετά τον θάνατό του, πολλές μάλιστα εξ αυτών αιώνες μετά.

Ο Αλέξανδρος δεν φαίνεται να ήταν ιδιαίτερα υψηλός, κάτι που προκύπτει έμμεσα από ορισμένα ενδεικτικά επεισόδια που μας διασώζουν αρχαίοι συγγραφείς. Οταν π.χ. ο Αλέξανδρος με τον Ηφαιστίωνα, τον επιστήθιο φίλο του, φορώντας ίδια στολή μπήκαν στη σκηνή της οικογένειας του Δαρείου που είχε αιχμαλωτισθεί μετά τη μάχη στην Ισσό, ο δεύτερος υπερείχε σαφώς σε ανάστημα και ομορφιά. Ετσι η μητέρα του Πέρση βασιλιά εξέλαβε αυτόν ως Αλέξανδρο και κινήθηκε προς αυτόν για να τον προσκυνήσει.

Διαφωτιστικές ως προς την εξωτερική εμφάνιση του Αλεξάνδρου είναι οι πληροφορίες της αρχαίας γραμματείας που αναφέρονται σε γνωρίσματα αγαλμάτων του Αλεξάνδρου, που είχε φιλοτεχνήσει ο Σικυώνειος Λύσιππος. Ως γνωστόν, στον μεγάλο αυτό γλύπτη είχε αναθέσει ο Αλέξανδρος την κατασκευή του επίσημου πορτραίτου του, δηλαδή την εικόνα του που ήθελε να προβάλλει στους υπηκόους του. Και αυτό «γιατί μονάχα (ο Λύσιππος) αποτύπωνε στο χαλκό το ήθος του, δηλαδή την προσωπικότητά του, και αποκάλυπτε μαζί με τη μορφή και την αρετή του». Αρχαίοι συγγραφείς μας πληροφορούν ότι στα αγάλματα αυτά η κεφαλή του είχε μια κίνηση προς τα πάνω, ο λαιμός τους μια ελαφριά στροφή προς τα αριστερά, τα μάτια του ακτινοβολούσαν ένα τρυφερό και συνάμα παθιασμένο «υγρό» βλέμμα, ενώ η όλη εικόνα του εξέπεμπε αρρενωπότητα και διακρινόταν από λεοντώδη χαρακτηριστικά. Τα τελευταία εξωτερικεύονταν κυρίως με τα πλούσια μαλλιά που χωρίζονταν στη μέση πάνω από το μέτωπο, θυμίζοντας χαίτη λιονταριού. Εμοιαζαν πράγματι με λιονταρίσια χαίτη γιατί οι διατεταγμένοι σε δυο σειρές βόστρυχοί τους ήταν φλογόσχημοι και ορθώνονταν στο κεντρικό τμήμα του μετώπου πέφτοντας προς τους κροτάφους. Ενα άλλο βασικό γνώρισμα των πορτραίτων του Αλεξάνδρου ήταν το ξυρισμένο πρόσωπο. Πρέπει να είναι ένας από τους πρώτους διάσημους θνητούς που απεικονίστηκε στη μεγάλη πλαστική της ελληνικής αρχαιότητας χωρίς γένι, κάτι που σαφώς υποδήλωνε τη φυσική ομορφιά και τη νεότητά του, ενώ σε παλιότερες εποχές το ξυρισμένο πρόσωπο ήταν συνήθως σημάδι δειλίας και θηλυπρέπειας.

Δεν μας έχει διασωθεί κανένα από τα αγάλματα του Αλεξάνδρου που είχε φιλοτεχνήσει ο Λύσιππος. Ωστόσο γνωρίζουμε ορισμένα μεταγενέστερα, που άλλοτε περισσότερο και άλλοτε λιγότερο μας δίνουν κάτι από τα λυσίππεια αυτά έργα. Το πιο γνωστό από αυτά, που συμβαίνει μάλιστα να είναι και το μόνο του οποίου η ταύτιση ως πορτραίτο του Αλεξάνδρου επιβεβαιώνεται από την επιγραφή που φέρει, δυστυχώς δεν μας διασώζεται σε καλή κατάσταση και επιπλέον φέρει πολλές συμπληρώσεις. Πρόκειται για μια μαρμάρινη ερμαϊκή στήλη του 2ου αι. μ.X. που βρέθηκε στα περίχωρα της Ρώμης και βρίσκεται σήμερα στο Μουσείο του Λούβρου. Είναι γνωστή στους ειδικούς ως στήλη Azara από το όνομα ενός Ισπανού διπλωμάτη που την είχε κάποτε στην κατοχή του. Πρέπει να σημειώσω ότι τα αγάλματα του Αλεξάνδρου που έπλασε ο Λύσιππος επηρέασαν αποφασιστικά τις επίσημες απεικονίσεις των διαδόχων του και ως ένα βαθμό χρησίμευσαν ως πρότυπό τους. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις στις οποίες ελληνιστικοί ηγεμόνες και αργότερα Ρωμαίοι αυτοκράτορες και στρατηγοί μιμήθηκαν γνωρίσματα των επίσημων αυτών απεικονίσεων του Αλεξάνδρου.

Ολες όμως οι παραπάνω πληροφορίες που αντλούμε από την αρχαία γραμματεία για τα γνωρίσματα των πορτραίτων του Αλεξάνδρου και τα οποία ανιχνεύονται πράγματι και στις σωζόμενες απεικονίσεις του, δεν αποτύπωναν ασφαλώς πιστά την πραγματικότητα. Τα χαρακτηριστικά αυτά ήταν εξιδανικευμένα και συνέθεταν μια μορφή σκόπιμα ωραιοποιημένη, που βρισκόταν σε συμφωνία με μια πολιτική που τέθηκε σε εφαρμογή όσο ζούσε ο Αλέξανδρος ­ φυσικά συνεχίστηκε και μετά το θάνατό του ­ και επέβαλλε τη θεοποίησή του. Στη διαμόρφωση αυτής της εικόνας η συμβολή του ίδιου πρέπει να ήταν καίρια. Για λόγους πολιτικούς επεδίωκε να καθιερώσει ένα συγκεκριμένο τρόπο απεικόνισής του που θα βοηθούσε στην επίτευξη των επιδιώξεών του και στην εμπέδωση της κυριαρχίας του. Ετσι ανάλογες απεικονίσεις του εμφανίστηκαν και σε άλλες εκφάνσεις της τέχνης εκτός από την πλαστική, όπως π.χ. στη ζωγραφική και τη σφραγιδογλυφία. Είναι γνωστό ότι ως επίσημο ζωγράφο του ο Αλέξανδρος είχε χρίσει τον Απελλή, ο οποίος απέδιδε στο πρόσωπό του με ανυπέρβλητο τρόπο υπερφυσικά χαρακτηριστικά, ενώ τη χάραξη της μορφής του στους σφραγιδόλιθους, πιθανόν και στα νομίσματα, την είχε αναθέσει στον Πυργοτέλη. «Αμίμητος» ήταν ο πίνακας του Απελλή που απεικόνιζε τον Αλέξανδρο ως «κεραυνοφόρον». Βρισκόταν στο ναό της Αρτέμιδος στην Εφεσο και ήταν ένα έργο που εξέπεμπε σαφή πολιτικό συμβολισμό. Υπενθύμιζε στους επισκέπτες του μεγάλου αυτού ιερού τη σχέση του Αλεξάνδρου με τον Δία, τον βασιλιά των θεών, που πρόβαλλε η κρατική προπαγάνδα.

Πηγή: Το Βήμα

Πηγή: http://www.ellinikoarxeio.com/2012/03/characteristics-of-alexander.html#ixzz1oGsYMw9c

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ " "

Ηρακλείτεια Διαλεκτική.

Ο Ηράκλειτος μίλησε και η σκέψη μορφώθηκε. «Η σκέψη αρθρώθηκε», γράφει ο Κώστας Αξελός, έγινε λόγος. Μέσα σ’ αυτό που καλείται αδιευκρίνιστα «περιέχον», υπάρχει ο άνθρωπος ∙ μα δεν υπάρχει μόνο αυτός. Τίποτα αποσπασματικό, τίποτα απομονωμένο και μερικό δε θα μας βοηθήσει να νοήσουμε τη μόνη αλήθεια που είναι αυτή: όλα είναι ένα.

«ουκ εμού, αλλά του λόγου ακούσαντες σοφόν έστιν εν πάντα είναι» (απ. 50)

Η αλήθεια ενυπάρχει στην ολότητα και είναι η ολότητα ∙ μέσα στο όλον που αλλιώς ονομάζεται Κόσμος, τα πάντα γίνονται, είναι, δημιουργούνται, αποκτούν νόημα. Ο Κόσμος αυτός είναι αιώνιος. Δεν έχει αφετηρία ούτε τέρμα χρονικό. Βασικό συστατικό του η αιώνια φωτιά που δεν είναι ξεκίνημα αλλά το ενεργειακό δυναμικό, μακριά από την ατάραχη ισορροπία που σημαίνει θάνατο.

«κόσμον τόνδε τον αυτόν απάντων, ούτε τις θεών ούτε ανθρώπων εποίησε, αλλ’ ην αεί και έστιν και έσται πυρ αείζωον, απτόμενον μέτρα και αποσβεννύμενον μέτρα» (απ. 30)

Ο Κόσμος δεν έχει ούτε χρονική αρχή ούτε τέλος. Κι όμως ο χρόνος τον εξουσιάζει. Όχι σαν κάποια εξώτερη δύναμη, αλλ’ ως η μη αντιστρεπτή επιβεβαίωση της αλλαγής που είναι γίγνεσθαι. Όσα συμβαίνουν στο «περιέχον», το όλον Είναι, είναι μετάβαση και αλλαγή. Χωρίς σκοπό, χωρίς τελικό νόημα και στόχο, χωρίς έσχατη βούληση, όπως ένα παιδί που παίζει με τα ζάρια.

«Αιών παις εστι παίζων, πεσσεύων ∙ παιδός η βασιλίη» (απ. 52)

Αυτή η ροή του χρόνου, η συνεχής αυτή μεταβολή που τα πάντα αλλάζουν στο διηνεκές, μας επιτάσσει να συνειδητοποιήσουμε το πόσο εφήμερη είναι η εικόνα που σχηματίζουμε για τον κόσμο, καθώς είναι μια στιγμιαία εικόνα. Το επόμενο λεπτό τα πάντα είναι διαφορετικά κι ας μας φαίνονται ίδια. Το είναι δεν είναι κάτι σταθερό, παρά γίνεται αντιληπτό μόνο μέσα από την αλλαγή που οδηγεί σε μια αέναη κυκλική πορεία, όπου τα πάντα διαλύονται και ξαναδημιουργούνται.

«ποταμώ γαρ ουκ έστιν εμβήναι δις τω αυτώ…(θνητή ουσία) σκίδνησι και πάλιν συνάζει… και πρόσεισι και άπεισι» (απ. 91)

«ποταμοίς τοις αυτοίς εμβαίνομεν και ουκ εμβαίνομεν, είμεν τε και ουκ είμεν» (απ. 49α)

Όπου υπάρχει στασιμότητα κυριαρχεί ο θάνατος. Όπου όμως συμβαίνει η αλλαγή και η μετάβαση υπάρχει πόλεμος και διχόνοια. Η σύγκρουση των αντιθέτων είναι αυτή που φέρνει την κίνηση. Ο αέναος ανταγωνισμός και η έριδα που διαταράσσουν τον κόσμο, τον φέρνουν τελικά σε αρμονία γιατί διαγράφουν τους νόμους του γίγνεσθαι και της συνεχής ροής. Ο πόλεμος και η διχόνοια, ο αέναος ανταγωνισμός του κάθε πράγματος με το αντίθετό του είναι η μοίρα του Είναι, όχι όμως μια μοίρα έξω από το Είναι, αλλά ταυτόσημη με το Είναι, δηλαδή το γίγνεσθαι.

Ο Κώστας Αξελός γράφει: «Η Ηρακλείτεια θεώρηση, συλλαμβάνοντας την αδέκαστη και διαρκή ροή και τη διάρκεια που ενυπάρχει στην ανεπίστρεπτη ροή, τη διχόνοια και τη σύγκρουση, δεν είναι ούτε αισιόδοξη ούτε απαισιόδοξη αλλά τραγική. Μέσα απ’ όλες τις αλλαγές, ο κόσμος παραμένει Κόσμος, η δικαιοσύνη Δικαιοσύνη, δηλαδή δεσμός αναγκαίος με την ύπαρξη και τη σκέψη του καθενός που υπάρχει»[1].

Όλα συνδέονται μεταξύ τους, όλα είναι αλληλένδετα και αλληλεξαρτώμενα. Το κάθε πράγμα έχει και το αντίθετό του και η διπολική αυτή σχέση είναι η κινητήρια δύναμη του Κόσμου που θεμελιώνει το τελικό αποτέλεσμα που είναι η αρμονία μέσα στην αδιάκοπη κίνηση και αλλαγή.

«πόλεμος πάντων μεν πατήρ εστι, πάντων δε βασιλεύς, τους μεν θεούς έδειξε τους δε ανθρώπους, τους μεν δούλους εποίησε τους δε ελεύθερους» (απ. 53)

«ειδέναι δε χρη τον πόλεμον εόντα ξυνόν, και δίκην έριν, και γινόμενα πάντα κατ’ έριν και χρεών» (απ. 80)

«το αντίξουν συμφέρον και εκ των διαφερόντων καλλίστην αρμονίαν και πάντα κατ’ έριν γίγνεσθαι» (απ. 8)

Η έννοια της ολότητας είναι ο βασικός άξονας της σκέψης του Ηράκλειτου. Από το όλον προέρχεται κάθε πράγμα και το καθένα μέρος αντανακλά την ολότητα. Ο κόσμος κινείται σε ένα κύκλο όπου όλα είναι και δεν είναι την ίδια στιγμή. Η αρμονία δεν είναι η ισόρροπη ηρεμία, αλλά η αέναη μεταβλητότητα.

«συνάψιες όλα και ουχ όλα, συμφερόμενον διαφερόμενον, συνάδον διάδον ∙ εκ πάντων εν και εξ ενός πάντα» (απ. 10)

Ο Λόγος είναι το ενοποιητικό στοιχείο του Κόσμου. Ο λόγος είναι φωτιά και η φωτιά λόγος. Ο λόγος συνενώνει τα αντίθετα και, όπως και ο χρόνος, διαπερνά και εξουσιάζει το «περιέχον». Δεν είναι η αρχή του κόσμου γιατί σε ένα σύμπαν που «ην αεί και εστι και έσται», αρχή και τέλος δεν έχουν νόημα. Παρόλα αυτά, όποιος καταλάβει τη σημασία του, νοεί τη συμπαντικότητα που γίνεται αντιληπτή μέσα από το γίγνεσθαι. Η σημασία του λόγου είναι προσιτή σε όλους τους ανθρώπους. Εντούτοις, μόνο μερικοί φθάνουν στο σημείο της κατανόησης και αυτοί είναι οι αφυπνισμένοι. Ενώ οι πολλοί συνεχίζουν να «κοιμούνται», ζώντας σ’ ένα δικό τους προσωπικό κόσμο. Ο λόγος δρα σε όλους το ίδιο. Επομένως, ο ίδιος ο κόσμος νοείται μόνο μέσα από μια κοινή λογική.

«του δε λόγου τουδ’ εόντος αεί αξύνετοι γίνονται άνθρωποι και πρόσθεν ή ακούσαι και ακούσαντες το πρώτον ∙ γινομένων γαρ πάντων κατά τον λόγον τόνδε απείροισιν εοίκασι, πειρώμενοι και επέων και έργων τοιούτων οκοίων εγώ διηγεύμαι κατά φύσιν διαιρέων έκαστον και φράζων όκως έχει ∙ τους δε άλλους ανθρώπους λανθάνει οκόσα εγερθέντες ποιούσιν όκωσπερ οκόσα εύδοντες επιλανθάνονται» (απ. 1)

«διό δει έπεσθαι τω κοινώ ∙ ξυνός γαρ ο κοινός ∙ τού λόγου δ’ εόντος ξυνού ζώουσιν οι πολλοί ως ιδίαν έχοντες φρόνησιν» (απ. 2)

«ωι μάλιστα διηνεκώς ομιλούσι λόγω (τω τα όλα διηκούντι), τούτω διαφέρονται, και οις καθ’ ημέραν εγκυρούσι, ταύτα αυτοίς ξένα φαίνεται (απ. 72)

Η φωτιά είναι η αρχή που μαζί με το λόγο διαπνέει το σύμπαν. Αλλά όπως και με το Λόγο δεν είναι το αρχικό δημιουργικό στοιχείο. Φωτιά, Λόγος και χρόνος εξουσιάζουν τον κόσμο μέσα από τη συνεχή διακύμανση των αντιθέτων, μέσα από τη ατέρμονη ροή των πραγμάτων. Η φωτιά, κυρίαρχο στοιχείο του σύμπαντος, μπλέκεται σε μια κυκλική μετατροπή, σε μια μεταστοιχείωση, μέρη της οποίας είναι τα άλλα τρία στοιχεία, ο αέρας, η γη και το νερό. Όλα συντίθενται και όλα αποδομούνται μέσα από συνεχείς μεταβολές των μερών που συνθέτουν το όλον.

«πυρός τε ανταμοιβή τα πάντα και πυρ απάντων ώκοσπερ χρυσού χρήματα και χρημάτων χρυσός» (απ. 90)

«ζη πυρ τον γης θάνατον και ανήρ ζη τον πυρός θάνατον, ύδωρ ζει τον αέρος θάνατον, γη τον ύδατος» (απ. 76)

«πυρός τροπαί πρώτον θάλασσα, θαλάσσης δε το μεν ήμισυ γη, το δε ήμισυ πρηστήρ…θάλασσα διαχέεται, και μετρέεται εις τον αυτόν λόγον, οκοίος πρόσθεν ην η γενέσθαι γη» (απ. 31)

Τελικά, όλα είναι ένα, όλα κινούνται και αλλάζουν, το κάθε τι έχει το αντίθετό του και, το όλον, το περιέχον, ο κόσμος διαπνέονται από την καθολική σοφία που είναι ο λόγος. Ο λόγος μεταφράζεται σε διπολικές σχέσεις αντιθέτων, σε συμπαντική αρμονία μέσα από τον ανταγωνισμό και την αντιπαράθεση, σε αέναη κίνηση και αλλαγή, σε μεταστοιχείωση, σύνθεση, αποδόμηση. Ο λόγος μεταφράζεται επίσης σε λόγο που αρθρώνεται και εκστομίζεται, σε αλήθεια, τη μόνη αλήθεια. Γιατί ο λόγος είναι κοινός, άρα και η αλήθεια κοινή.

Η φωτιά δεν είναι η αρχή του κόσμου γιατί ο κόσμος δεν έχει αρχή και τέλος. Είναι το αέναο γίγνεσθαι στο οποίο αντανακλάται ο κόσμος το κάθε λεπτό. Η φωτιά συμμετέχει στην κυκλική πορεία της μεταβολής των στοιχείων και είναι η κινητήρια δύναμη της μεταβολής αυτής. Λόγος και Φωτιά εξουσιάζουν τον Κόσμο, αλλά εκ των ένδων. Η Ηρακλείτεια σκέψη φώτισε το δρόμο της σύλληψης του κόσμου ως μιας και μοναδικής οντότητας, και του παραμερισμού κάθε έννοιας δημιουργισμού και εσχατολογίας, υπέρ μιας διαλεκτικής του γίγνεσθαι που φανερώνεται ως το μόνο μετρήσιμο μέγεθος, διαμέσου του οποίου εκδηλώνεται η ουσία των πραγμάτων.

Ο Ηράκλειτος μίλησε και «η σκέψη αρθρώθηκε»

Βιβλιογραφία:

- Κώστας Αξελός, «Ο Ηράκλειτος και η Φιλοσοφία», Εκδόσεις Εξάντας

- G. S. Kirk, J. E. Raven, M. Schofield, Οι Προσωκρατικοί Φιλόσοφοι, Εκδόσεις: Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης

Αποσπάσματα:

- (απ. 50): Όχι εμένα αλλά το λόγο αφού ακούστε, είναι σοφό να ομολογήσετε ότι Ένα τα Πάντα

- (απ. 30) Αυτόν τον κόσμο που είναι για όλους, ούτε κανείς θεός ούτε άνθρωπος τον έκανε, αλλά ήταν από πάντα και είναι και θα είναι αιώνια φωτιά, που ανάβει με μέτρο και σβήνει με μέτρο

- (απ. 52) Ο χρόνος είναι ένα παιδί που παίζει, ρίχνοντας ζάρια ∙ ενός παιδιού η βασιλεία

- (απ. 91) Δεν μπορούμε να μπούμε δυο φορές στο ίδιο ποτάμι…(Κάθε τι θνητό) σκορπίζεται και πάλι μαζεύεται, πλησιάζει και απομακρύνεται

- (απ. 49^α) Στα ίδια ποτάμια μπαίνουμε και δεν μπαίνουμε, είμαστε και δεν είμαστε

- (απ. 53) Ο πόλεμος είναι πατέρας όλων, όλων βασιλιάς ∙ άλλους ανέδειξε θεούς κι άλλους ανθρώπους, άλλους έκανε δούλους κι άλλους ελεύθερους

- (απ. 80) Πρέπει να ξέρουμε ότι ο πόλεμος είναι κοινός κι διχόνοια δικαιοσύνη, κι ότι τα πάντα γίνονται από διχόνοια κι από ανάγκη

- (απ. 8) Το αντίθετο (είναι) σύμφωνο, από τις διαφορές γιεννιέται η πιο ωραία αρμονία και τα πάντα γίνονται με τη διχόνοια

- (απ. 10) (Συνδέσεις όλα κι όχι όλα), ομόνοια διχόνοια, συμφωνία ασυμφωνία ∙ από όλα (γεννιέται) το ένα κι από το ένα όλα

- (απ. 1) Αν και ο λόγος αυτός είναι αιώνια οι άνθρωποι γίνονται ασύνετοι και πριν τον ακούσουν κι αφού τον ακούσουν για πρώτη φορά ∙ γιατί, ενώ τα πάντα γίνονται σύμφωνα μ’ αυτόν το λόγο, οι άνθρωποι μοιάζουν άπειροι ακόμα κι όταν καταπιάνονται και με λόγια και με έργα τέτοια σαν κι αυτά που εγώ διηγούμαι, διαιρώντας το καθένα κατά τη φύση του και λέγοντάς το όπως έχει ∙ οι άλλοι όμως άνθρωποι ξαστοχούν όσα κάνουν ξύπνιοι, όπως λησμονούν όσα κάνουν στον ύπνο τους

- (απ. 2) Γι’ αυτό πρέπει να ακολουθήσουμε τον κοινό λόγο γιατί το κοινό είναι συμπαντικό. Ενώ όμως ο λόγος είναι κοινός, οι πολλοί ζουν σαν να είχαν μια δική τους φρόνηση

- (απ. 72) Με το λόγο, αυτόν που τα κυβερνάει όλα, τον οποίο μάλιστα συναναστρέφονται αδιάκοπα, μ’ αυτόν έχουν διαφορές, κι όσα συναντούν κάθε μέρα, τούς φαίνονται ξένα

- (απ. 90) Τα πάντα ανταλλάσσονται με τη φωτιά και με τα πάντα η φωτιά, όπως τα πράγματα με το χρυσάφι και το χρυσάφι με τα πράγματα

- (απ. 76) Η φωτιά ζει το θάνατο της γης κι ο αέρας ζει το θάνατο της φωτιάς, το νερό ζει το θάνατο του αέρα και η γη του νερού

- (απ. 31) Μετατροπές της φωτιάς: πρώτα θάλασσα και το μισό της θάλασσας γη, το άλλο μισό σίφουνας…Διαχέεται η θάλασσα και φθάνει στο ίδιο μέτρο της αναλογίας που ίσχυε πριν γίνει γη

(filosofia.gr) Δάκης Μαυρουδής

ΠΗΓΗ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ηρακλείτεια Διαλεκτική."

Η ΚΑΤΑΡΕΥΣΗ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ-ΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟ ΜΑΘΗΜΑ.

Δείτε ένα εκπληκτικό ρώσικο ντοκιμαντερ για την πιο ισχυρη αυτοκρατορία που υπήρξε ποτέ. Τη Βυζαντινή.

ΠΗΓΗ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η ΚΑΤΑΡΕΥΣΗ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ-ΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟ ΜΑΘΗΜΑ."

Επίσκεψη του κ. Λυγερού στο Γυμνάσιο Πεύκων στη Θεσσαλονίκη

 

 

 

Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του ο κύριος Λυγερός μίλησε με τους μαθητές της Γ Γυμνασίου για θέματα που άπτονται των επιστημών, της τέχνης, αλλά και του επαγγελματικού προσανατολισμού.

 Οι μαθητές είχαν την ευκαιρία να ακούσουν από τον κύριο Λυγερό τη διαφορά που υπάρχει ανάμεσα στα ασύμμετρα δίπολα των εννοιών  άτομο - άνθρωπος, κοινωνία - ανθρωπότητα, δάσκαλος - μαθητής.

 Στη συνέχεια, έγινε αναφορά στο θέατρο και στη διαχρονική αξία των έργων του Σοφοκλή αλλά και των διαχρονικών αξιών που αυτά μας μεταλαμπαδεύουν  στο πέρασμα του χρόνου μέχρι και σήμερα. 

Στο τέλος του τρίωρου μαθήματος ο κύριος Λυγερός επικεντρώθηκε στις επαγγελματικές ανησυχίες των μαθητών.  Στις απαντήσεις του υπερτονίστηκαν οι  επαγγελματικές λύσεις που προκύπτουν από τον καθορισμό και την αξιοποίηση της ελληνικής ΑΟΖ, αφού σε μία τέτοια προσπάθεια θα υπάρξει ανάγκη από εξειδικευμένους Φυσικούς, Χημικούς καθώς και Πετροχημικούς αλλά και πληθώρα επαγγελμάτων που έχουν βάσιμο μέλλον στη χώρα μας.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Επίσκεψη του κ. Λυγερού στο Γυμνάσιο Πεύκων στη Θεσσαλονίκη"

Διάλεξη του Νίκου Λυγερού με θέμα: «Ένα όραμα, μία λύση: ΑΟΖ»

Διάλεξη του Νίκου Λυγερού με θέμα: «Ένα όραμα, μία λύση: ΑΟΖ».

Βελλίδειο Συνεδριακό Κέντρο, Θεσσαλονίκη.

Τετάρτη 29/02/2012

http://www.lygeros.org/Talks/AOZ_20120229.php

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Διάλεξη του Νίκου Λυγερού με θέμα: «Ένα όραμα, μία λύση: ΑΟΖ»"

ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΠΡΟΤΥΠΑ ΑΝΔΡΕΙΑΣ ΚΑΙ ΘΥΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΕΛΛΑΔΑ

Ως γνωστόν η ανδρεία δεν είναι μόνο ανδρική ιδιότητα αλλά και γυναικεία. Είναι μια υπερβατική ενέργεια που σχετίζεται με το σθένος και την ανυποχωρητικότητα μπροστά στις δυσκολίες, τις φοβίες και τις προκλήσεις της ζωής αλλά και της προσωπικής μας καθημερινής αναμέτρησης με τον εαυτό μας.
Ολοι γνωρίζουμε πόσο καίριο ρόλο διαδραματίζει η μάνα στην διάπλαση και διαμόρφωση της προσωπικότητας των παιδιών της. Εκτός από τις κατά φύσιν μάνες, υπάρχουν και οι κατ’ εκπαίδευση και κατά γνώση και χάρη μάνες όπως πρέπει να είναι οι ευσυνείδητες δασκάλες και ιδιαίτερα οι Ελληνίδες δασκάλες που ως πρώτιστο μέλημα πρέπει να έχουν την Ελληνοκεντρική και Χριστοκεντρική εκπαίδευση των Ελληνόπαιδων.

Τέτοια, λοιπόν, λαμπρά παραδείγματα Ελληνίδων θα παρουσιάσουμε σε αυτό το αφιέρωμα.
Θα ξεκινήσουμε, λοιπόν, με την ηρωική Αικατερίνη Χατζηγεωργίου που πυρπολήθηκε ζωντανή από τους φανατικά ανθέλληνες Βούλγαρους συμμορίτες στο χωριό ΓΚΡΙΤΣΙΣΤΑ (ΕΛΛΗΝΟΧΩΡΙ) ΓΕΥΓΕΛΗΣ στην σημερινή δημοκρατία της VARDARSKA.

Η ηρωίδα Αικατερίνη Χατζηγεωργίου αρνήθηκε να σταματήσει να διδάσκει την ελληνική γλώσσα στα παιδιά της Γκρίτσιστας και να προσχωρήσει στην Βουλγαρική Εξαρχία. Παρά τις επανειλημμένες απειλές των Βουλγάρων έμεινε ακλόνητη στο λειτούργημά της μέχρι την ημέρα που το σπίτι της κυκλώθηκε από συμμορία κομιτατζήδων που πυρπόλησε το σπίτι της και αυτή αντί να φοβηθεί και να υποκύψει έβγαλε το περίστροφο που είχε για να προστατεύει τον εαυτό της από τους βαρβάρους και έπεσε μαχόμενη περνώντας έτσι στο Ελληνικό Πάνθεον των ηρώων, αφού έστειλε πρώτα ουκ ολίγους κομιτατζήδες να συναντήσουν τους προγόνους τους.

Συνεχίζουμε το οδοιπορικό μας στον ακριτικό Έβρο με τις δύο σύγχρονες Ελληνίδες πρότυπα. Η μια ζωντανή και η άλλη δικαιωμένη. Ξεκινώντας πρώτα από την κεκοιμημένη να αναφερθούμε ότι πρόκειται για την Βασιλική Λαμπίδου την κυρά των Μαρασίων της οποίας το βλέμμα ακτινοβολούσε Ελληνικό φως σαν το φως της Ουράνιας Πατρίδας μας στην οποία τώρα αναπαύεται.

Δύο ήταν τα χαρακτηριστικά της γλυκιάς αυτής γερόντισσας: Ηταν μητέρα τεσσάρων τέκνων, τρία εκ των οποίων έχασε νωρίς. Το έτερο άλλο κυριότερο χαρακτηριστικό της ήταν η λατρεία για τον Ελληνικό Στρατό και την μητέρα Ελλάδα.

Διακονούσε με αυταπάρνηση τους στρατιώτες του φυλακίου των Μαρασίων επί πενήντα συναπτά έτη ανεξαρτήτως καιρικών συνθηκών και έκανε κάθε πρωί και βράδυ έπαρση και υποστολή της λατρεμένης της Ελληνικής Σημαίας. Βλέπετε το σπίτι της απείχε μόνο 300 μέτρα από την κατεχόμενη υπό των Τούρκων ανατολικήΘράκη.

Η άλλη ηρωίδα της Θράκης και της Ελλάδας μας που επίσης φωτίζεται από το ΕΛΛΑΝΙΟ ΦΩΣ είναι η δασκάλα Χαρά Νικοπούλου. Θα μπορούσε να διάγει βίον ανέμελον και ανέφελον μεταξύ Εκάλης – Κολωνακίου και Μυκόνου – Αραχώβης.

Η ελληνική της συνείδηση όμως και η λατρεία της για την μητέρα Ελλάδα καθώς και η συναίσθηση αποστολής, την έκαναν αυτοβούλως να επιλέξει ένα πόστο μάχης: Το ακριτικό χωριό Δέρειο (ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΤΩΝ ΔΕΡΟΣ;) στην ορεινή Ροδόπη και στα Ελληνοβουλγαρικά σύνορα όπου οργιάζει η προπαγάνδα του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής και είναι νωπές οι μνήμες όλων μας από τις επιθέσεις φανατικών ανθελλήνων εναντίον Γαλλικού τηλεοπτικού συνεργείου και λίγο παλαιότερα εναντίον Ελλήνων ηθοποιών που έκαναν ένα απλό γύρισμα για μια τηλεοπτική σειρά ιδιωτικού τηλεσταθμού.

Όλα βέβαια τα παραπάνω γεγονότα έμειναν αναπάντητα από τους ελληνόφωνους πολιτικάντηδες και ιδιαίτερα από τους πελατειακά σκεπτόμενους Ελληνες (;) βουλευτής της Θράκης.
Η αγαπημένη μας Χαρά πάνω στης Θράκης τα βουνά από το 2004 που διορίστηκε εκεί άρχισε να επανελληνίζει τα ζαλισμένα από την μισαλλόδοξη τουρκική προπαγάνδα παιδιά του Μεγάλου Δερείου.

Αυτό δεν άρεσε στο προξενείο της Κομοτηνής που άρχισε να την απειλεί στην αρχή λεκτικά και όταν διαπίστωσε ότι αυτή η τακτική δεν φέρει αποτέλεσμα, δια χειρός μίσθαρνου οργάνου της, προκάλεσε κάταγμα στον βραχίονα της ηρωικής δασκάλας στις 8/2/2008.

Αυτό που δεν κατάλαβαν όμως, οι μισέλληνες του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής είναι ότι μ’ αυτήν τους την κίνηση έσκαψαν μόνοι τους τον λάκκον τους γιατί η Χαρά πείσμωσε και δυνάμωσε περισσότερο και όταν θυμώνει ένας Ελλάνιος Γόνος ξέρουμε τι συμβαίνει μετά…

Να κατηφορίσουμε όμως από την ακριτική Θράκη προς ένα ακόμη σημείο της πατρίδας μας που επιβουλεύεται η πάντα ύπουλη Τουρκία. Μιλάμε για το πανέμορφο Καστελόριζο, το νησιώτικο σύμπλεγμα του οποίου αποτελείται από εννέα νησιά μαζί με αυτό. Ολοι μας γνωρίζουμε τι δύναμη γεωπολιτική, γεωστρατηγική και ενεργειακή δίνει αυτό το νησί στην πατρίδα μας και πόσο σκληρά πρέπει να το υπερασπιστούμε ανεξαρτήτως θυσιών.

Για να παραμένει, όμως, μέχρι σήμερα το νησί αυτό Ελληνικό μαζί με την συστάδα νησιών γύρω του, σημαντικό ως καίριο ρόλο διαδραμάτισε η Δέσποινα Αχλαδιώτου η επονομαζόμενη Κυρά της Ρω.
Αυτή η Αγνή Δωδεκανήσια Ελληνίδα με την παραδοσιακή αρχοντική της φορεσιά είχε γίνει ένα με την σημαία την Ελληνική την οποία ύψωνε (όπως και η Βασιλική Λαμπίδου) στην νησίδα Ρω από το 1943 έως το 1982, έτος κοιμήσεώς της.

Τι κοινό είχαν και οι δύο αυτές γιαγιάδες; Την Ελληνική Φλόγα μέσα τους που πήγαζε από την πίστη και την λατρεία για την ΜΑΝΑ ΕΛΛΑΔΑ. Υψωνε λοιπόν την σημαία σε μια περίοδο που η πλειοψηφία των κατοίκων του νησιωτικού συμπλέγματος – της Μεγίστης είχαν μεταναστεύσει σε Κύπρο, Μέση Ανατολή, Αίγυπτο, Νότιο Αφρική, Αυστραλία.

Ας κάνουμε όλοι μας τους συσχετισμούς με το σήμερα που το ανθελληνικό σύστημα θέλει να μας διώξει από την θαλασσοφίλητη πατρίδα μας και γιατί με νύχια και με δόντια και μέχρι τελευταίας ρανίδος του αίματος μας πρέπει να γαντζωθούμε πάνω στον ΙΕΡΟΝ ΒΡΑΧΟΝ – ΦΩΤΕΙΝΟΝ ΛΙΘΟΝ που ονομάζεται Ελλάδα.

Την Ελλάδα θέλομεν και ας τρώγωμεν πέτρες έγραφαν οι Κύπριοι Αγωνιστές από το 1931 στην εξέγερση εναντίον του Αγγλικού ζυγού μέχρι την λαμπρήν εποποΐαν της ΕΟΚΑ τα έτη 1955 – 1959 πάλι εναντίον των Αγγλων. Βέβαια σε λίγο καιρό και στην Ελλάδα και στην Κύπρο θα τρώμε με χρυσά κουτάλια γιατί έχουν αρχίσει οι διαδικασίες εξόρυξης των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας μας που είναι πλουσιότατες σε πάσης φύσεως μεταλλεύματα, υδρογονάνθρακες και ποιοτική ενέργεια.
ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΡΑΤΗΘΕΙΤΕ ΣΤΙΣ ΕΣΤΙΕΣ ΣΑΣ!!!

Αφήστε τους πολιτικάντηδες να φύγουν να πάνε στην αγαπημένη τους Αγγλία απ’ όπου παίρνουν διαταγές και κατευθύνσεις.
Ξεφύγαμε όμως από το θέμα μας και για να συνεχίσουμε με την αγαπημένη μας Κύπρο η οποία έχει γίνει το μήλον της Εριδος για όλες τις υπερδυνάμεις του πλανήτη θα πούμε ότι έχει και αυτή τα παραδείγματά της όσον αφορά την Ελληνίδα Ηρωίδα – Δασκάλα – Μάνα.

Θα ξεκινήσουμε την αναφορά μας με την Ελένη Φωκά την ηρωική δασκάλα του Κατεχόμενου Ριζοκάρπασου με τους εγκλωβισμένους του, της οποίας η συμπαιγνία και η πλεκτάνη που έστησαν ο αγγλόδουλος χειριστής της ROYAL AIR FORCE Γλαύκος Κληρίδης με τον Ραούφ Ντενκτάς της στέρησε την δυνατότητα συνέχισης του έργου της στην Αγία Τριάδα Γιαλούσης Ριζοκάρπασου, όπου διατηρούσε ζωντανή την εκμάθηση της Ελληνικής Γλώσσης στα εγκλωβισμένα Ελληνόπουλα εκεί.

Η ιστορία της Ελένης Φωκά μας γεμίζει πόνο, συντριβή, οδύνη και οργή. Αυτή είναι όμως η σημασία των άσχημων βιωμάτων της εν λόγω Δασκάλας: Ότι η ίδια αποτελεί ζωντανή μαρτυρία των φρικτών εγκλημάτων που διέπραξαν, διαπράττουν και θα συνεχίζουν να διαπράττουν οι Τούρκοι εάν δεν τους κόψουμε τα μακριά πιθηκίσια χέρια τους από τον ώμο.

Πρέπει, λοιπόν, η οδυνηρή μνήμη να μας οδηγήσει στην λυτρωτική, απελευθερωτική δράση. Η τελευταία μας αναφορά στις Ελληνίδες πρότυπα των ακριτικών μας περιοχών θα κλείσει με την Καλλιόπη Αβραάμ την επονομαζόμενη γιαγιά της ΕΛΔΥΚ. Η Καλλιόπη Αβραάμ ήταν μητέρα εννέα τέκνων με ταπεινή καταγωγή από ποιμενική οικογένεια.

Αυτό, όμως, δεν την εμπόδιζε να φλέγεται από αγάπη για την μητέρα Ελλάδα και φρόντιζε να το δείχνει αυτό με το να διακονεί φυλάκια της ΕΛΔΥΚ και πτωχούς Ελλαδίτες στρατιώτες. Η προσφορά της αναγνωρίστηκε από την διοίκηση της ΕΛΔΥΚ. Και έτσι η γιαγιά και η οικογένειά της εντάχθηκαν στο δυναμολόγιο και την σίτιση της ΕΛΔΥΚ της έμπρακτης παρουσίας της ΜΑΝΑΣ ΕΛΛΑΔΟΣ στο νησί.
τά την διάρκεια της τουρκικής εισβολής και ενώ όλα τα μέλη της οικογένειάς της έφυγαν μακριά από τις εγκαταστάσεις της ΕΛΔΥΚ για να γλιτώσουν από την λαίλαπα του πολέμου η γιαγιά Καλλιόπη ουδέποτε απομακρύνθηκε από το στρατόπεδο και έδωσε κάθε ικμάδα των δυνάμεών της για να περιθάλπτει και να τονώνει ηθικά τους σκληρά μαχόμενους και δοκιμαζόμενους ΕΛΔΥΚΑΡΙΟΥΣ.

Ετσι την ημέρα της κορυφώσεως και σφοδροποίησης της τουρκικής επιθέσεως εναντίον του στρατοπέδου της ΕΛΔΥΚ κατά το τριήμερο 14-16/08/1974 και παρ’ όλες τις παροτρύνσεις των στρατιωτών (παιδιών της όπως τα έλεγε) η γιαγιά έπεσε ηρωικά μαχόμενη από τουρκική βόμβα αεροπλάνου στην προσπάθεια της να σώσει τους Ελλαδίτες Στρατιώτες.

Η Αγία Σορός της βρέθηκε σε προστατευτική στάση πάνω από τους στρατιώτες που σκοτώθηκαν μαζί της, σκέποντας έτσι τους Ελδυκάριους όπως δεν σκέπασαν οι ηγέτες της μεταπολίτευσης την αγαπημένη μας Κύπρο αφήνοντάς την αβοήθητη στις ορδές του Αττίλα. (Τ’ ακούτε εθνάρχα;).

Όταν στην έναρξη των επιχειρήσεων οι συγγενείς της είπαν να φύγει μαζί τους, αυτή τους απάντησε: Αυτοί οι λεβέντες δεν φοβούνται να πεθάνουν και θα φοβηθώ εγώ η παλιόγρια.
ΑΙΩΝΙΑ ΣΑΣ Η ΜΝΗΜΗ
ΑΘΑΝΑΤΕΣ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ
ΧΑΡΑ ΞΑΝΑ ΣΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ ΤΑ ΒΟΥΝΑ!

ΩΡΟΜΕΔΩΝ
πηγή१

ΠΗΓΗ2

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΠΡΟΤΥΠΑ ΑΝΔΡΕΙΑΣ ΚΑΙ ΘΥΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΕΛΛΑΔΑ"

Παρουσίαση βιβλίου για την ΑΟΖ, Μέγαρο Μουσικής 7/3/12

Παρουσίαση του βιβλίου με τίτλο: «Aποκλειστική Oικονομική Zώνη. Από τη Στρατηγική Κίνηση στην Οικονομική Λύση». Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, αίθουσα Banquet. Tετάρτη 07/03/2012, ώρα: 19.00

http://www.lygeros.org/Talks/prosklisi_Athenes_20120307.jpg

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Παρουσίαση βιβλίου για την ΑΟΖ, Μέγαρο Μουσικής 7/3/12"

Συνέντευξη Ν.Λυγερού ΕΓΝΑΤΙΑ TV Λ.Λαζάρου 28/2/12

Συνέντευξη του Ν. Λυγερού
στο ΕΓΝΑΤΙΑ TV
με τον Λάζαρο Λαζάρου
28/02/2012

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Συνέντευξη Ν.Λυγερού ΕΓΝΑΤΙΑ TV Λ.Λαζάρου 28/2/12"

Συνέντευξη Ν.Λυγερού "ANT1 RADIO 97,5" Β.Γαλανός 29/2/12

Συνέντευξη του Ν. Λυγερού
στη εκπομπή "Πρωινή πτήση με τον Βασίλη Γαλανό"
ΑΝΤ1 FM 97,5
29/02/2012

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Συνέντευξη Ν.Λυγερού "ANT1 RADIO 97,5" Β.Γαλανός 29/2/12"

Συνέντευξη Ν.Λυγερού "Πρωινό με θέα" TV-100 29/2/12

Συνέντευξη του Νίκου Λυγερού
στην τηλεοπτική εκπομπή "Πρωινό με θέα"
TV-100
29/02/2012

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Συνέντευξη Ν.Λυγερού "Πρωινό με θέα" TV-100 29/2/12"

ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ 21 : ΣΟΥΛΙ ΤΟ ΑΠΟΡΘΗΤΟ ΚΑΣΤΡΟ

Oι Σουλιώτες, πολλά χρόνια πριν ακουσθεί το εγερτήριο σάλπισμα του Ρήγα, πολέμησαν για να φυλάξουν αμόλυντη την ιδέα της ελεύθερης ζωής. Στα απρόσιτα κορφοβούνια οργάνωσαν την πρωτοποριακή για όλες τις εποχές "ΣOYΛIΩTIKH ΣYMΠOΛITEIA", που αριθμούσε συνολικά 122 (εκατόν εικοσι δυο) χωριά. H "ΣOYΛIΩTIKH ΣYMΠOΛITEIA", άντεξε δυο αιώνες λεύτερη. Xωρίς υποστήριξη από κανέναν. Πολεμώντας τους Oσμανλήδες του Σουλτάνου και τους Tουρκαλβανούς του Aλή Πασά. Mε το αίμα των παιδιών της έγραψε την ενδοξότερη ιστορία του νεότερου Eλληνισμού.

O μεγάλος ποιητής Aνδρέας Kάλβος, που έγραψε ωδή με τριάντα στροφές αφιερωμένη "EIΣ ΣOYΛI", ονομάζει την περιοχή "Σελλαΐδα" και πιστεύει ότι οι Σουλιώτες είναι απόγονοι των Σελλών. H ερμηνεία αυτή του ποιητή, σύμφωνα με τον ιστορικό Kων/νο Πανταζή, στηρίζεται στην ιστορική πραγματικότητα. Aπό το 800 π.X. η περιοχή αυτή κατοικήθηκε από τους πρώτους Έλληνες και ονομάστηκε Θεσπρωτία. Aπό χωριά της Θεσπρωτίας, ανέβηκαν γύρω στο 1600 στα βράχια της Mούργκας και έχτισαν το Tετραχώρι μεμονωμένες οικογένειες που δεν ανέχθηκαν το ραγιαδισμό.

Aυτές οι μεμονωμένες οικογένειες εκπροσωπούσαν ολόκληρη την περιοχή Σελλαΐδος και ορθά, κατά τον Kων/νο Πανταζή, ο ποιητής Kάλβος "τους θεωρεί απογόνους των Σελλών, εξ ου και το όνομα Σούλι". Eίναι αβάσιμη, ενδεχομένως και κακόβουλη, η θεωρία που υποστηρίζουν λίγοι συγγραφείς. Ότι, δηλαδή, οι πρώτοι κάτοικοι του Σουλίου ήταν Aλβανόφωνοι και πως η λέξη Σούλι είναι αλβανική και μεταφράζεται δοκάρι. Tη διοίκηση στο Σούλι ασκούσαν η Γερουσία, το Συμβούλιο των Kαπεταναίων και η εκκλησία του Δήμου.

Στη Γερουσία ανήκε η πολιτική και δικαστική εξουσία. Aυτή αποφάσιζε για πόλεμο ή ειρήνη. Tο Συμβούλιο των Kαπεταναίων ήταν υπεύθυνο για την πολεμική προετοιμασία και για την διεξαγωγή πολέμου. Aυτό διόριζε τον Aρχιστράτηγο, ο οποίος αποκαλούνταν Πολέμαρχος. Για τη θέση του Aρχιστράτηγου επιλέγονταν ο ικανότερος, ο γενναιότερος και ο εμπειρότερος από τους Kαπεταναίους. H Eκκλησία του Δήμου επικύρωνε ή απέρριπτε τις αποφάσεις της Γερουσίας και της Eκκλησίας του Δήμου. Oι νόμοι των Σουλιωτών δεν ήταν γραφτοί, αλλά άγραφτοι. Nόμοι τους ήταν τα ελληνικά ήθη και έθιμα, καθώς και οι πατροπαράδοτες συνήθειες του τόπου.

Tακτικοί πόλεμοι των Tούρκων κατά του Σουλίου

H πρώτη αποτυχημένη εκστρατεία έγινε το 1721 από το Xατζή Πασά των Iωαννίνων.

O δεύτερος πόλεμος έγινε το 1760 από το Mουσταφά Πασά των Iωαννίνων. Aφορμή στάθηκε η απελευθέρωση από τον Γιώργο Mπότσαρη του ξακουστού αρματωλού των Aγράφων Λάπα, που είχε πέσει στα χέρια των Tούρκων και σκόπευαν να τον κρεμάσουν. O Mουσταφά Πασά γύρισε στα Γιάννινα ταπεινωμένος.

O τρίτος πόλεμος έγινε το 1761 από τον Πασά του Δελβίνου Δόσμπεη. Kαι αυτός απέτυχε, αφού οι Σουλιώτες τον απέκρουσαν και τον ανάγκασαν να γυρίσει άπραχτος στη βάση του.

O τέταρτος πόλεμος έγινε το 1762 από το Mαξούτ Aγά, βοεβόδα της ?ρτας. Eίχε την ίδια κατάληξη με τους προηγούμενους. O πέμπτος πόλεμος έγινε το 1772 από τον Aγά της Tσαμουργιάς Σουλεϊμάν Tσαπάρη.

O πέμπτος αυτός πόλεμος, που παρασκευάσθηκε με επιμέλεια και εκτελέσθηκε με πολύ περισσότερες και καλύτερα οργανωμένες δυνάμεις σε σχέση με τους άλλους τέσσερις, έληξε με περηφανή νίκη των Σουλιωτών. Aκολούθησαν μέχρι το 1790 άλλοι τρεις πόλεμοι, που απέτυχαν και αυτοί.

O έκτος από τον Mουσταφά Kόκαν με τέσσερις χιλιάδες Tουρκαλβανούς, ο έβδομος από τον Mπεκήρ Πασά με πέντε χιλιάδες Tουρκαλβανούς και ο όγδοος από τον Xασάν Mπαϊράμ Aγά.

Aλλά οι σκληρότεροι, αιματηρότεροι και πλέον αποφασιστικοί ήταν οι δυο τελευταίοι πόλεμοι.

O ένατος (1792) και ο δέκατος (1800-1803) πόλεμος.

Tους έκανε ο Aλή Πασάς των Iωαννίνων, "το λιοντάρι της Hπείρου".

Tο Δεκέμβριο του 1803 το περήφανο Σούλι δεν άντεξε άλλο την πολιορκία τριών ετών. Tο κατέλαβαν οι Aρβανίτες. Oι πολιορκημένοι Σουλιώτες τις τελευταίες ημέρες ζούσαν με αγριόχορτα μόνο. Tους έλειπε και το νερό ακόμη. O Aλή εκμεταλλεύθηκε τις δυσκολίες των Σουλιωτών και τους ανάγκασε στις 12 Δεκεμβρίου του 1803 να συνθηκολογήσουν. O καλόγηρος, όμως, Σαμουήλ δεν δέχθηκε την συνθηκολόγηση. Έμεινε στο Kούγκι μαζί με άλλους πέντε Σουλιώτες. Tο δημοτικό τραγούδι λέει για την άρνησή του να δεχθεί την συνθήκη:

"Kαλόγηρε τι καρτερείς κλεισμένος μες το Kούγκι,
πέντε νομάτοι σου 'μειναν κι κείνοι πληγωμένοι".

Tο τι καρτερούσε το έδειξε. Έβαλε φωτιά στο μπαρούτι και ανατινάχθηκαν στον αέρα αυτός, οι πέντε σύντροφοί του και όσοι Aρβανίτες πήγαν να παραλάβουν το πολεμικό υλικό. O Σαμουήλ και τα παλικάρια του δεν έφυγαν από την πατρίδα τους όπως προέβλεπε η συνθήκη, αλλά επέλεξαν να ταφούν μέσα στα συντρίμμια από την έκρηξη της πυριτιδαποθήκης.

O Σαμουήλ, μπορεί να μη νίκησε ως πολεμιστής, νίκησε όμως ως ιδεολόγος. Mετά την υπογραφή της συνθήκης, οι Σουλιώτες άφησαν τα βουνά που είχαν ποτισθεί και δοξασθεί με το αίμα τους. Ξεκίνησαν για την προσφυγιά σε τρεις φάλαγγες. Tα δάκρυα έτρεχαν στα σκελετωμένα πρόσωπά τους.

Mια από τις φάλαγγες που σχημάτισαν οι Σουλιώτες και την οποία αποτελούσαν οι Mποτσαραίοι, οι Tζωρτζαίοι, οι Kαραμπιναίοι, οι Φωτομαραίοι, οι Mπουμπαίοι, οι Mαλαμαίοι, οι Kουτσονικαίοι και άλλες μικρότερες φυλές, τράβηξαν για το Zάλογγο, μικρό χωριουδάκι σε βουνό που και αυτό λέγεται Zάλογγο. Eκεί έφθασαν στις 15 Δεκεμβρίου του 1803 και για ασφάλεια την νύχτα αποσύρθηκαν στο Mοναστήρι πάνω στο βουνό του Zαλόγγου.

Tο πρωί ισχυρό σώμα Aλβανών, με επικεφαλής τον Mπεκήρ Tζογαδώρο έπεσε μανιασμένο επάνω τους με ντουφέκια και σπαθιά. Αντεξαν όλη την ημέρα, αλλά τα πυρομαχικά τους κόντευαν να τελειώσουν. Γι' αυτό, μόλις σουρούπωσε, προτίμησαν να επιχειρήσουν έξοδο χωρίς να τους αντιληφθούν οι Aρβανίτες. Aλλά οι εχθροί τούς κατάλαβαν και τους αφάνισαν. Oι λίγοι που γλίτωσαν κατευθύνθηκαν πεινασμένοι, παγωμένοι και απογοητευμένοι προς το Bουλγαρέλι.

Πενήντα έξι γυναίκες, όμως, δεν συμμετείχαν στην έξοδο. Παρέμειναν στο Mοναστήρι. Όταν τις πλησίασαν οι Aρβανίτες, έστησαν αυθόρμητα χορό και μια-μια έπεφτε στο βάραθρο τραγουδώντας:

"Έχε γεια καημένε κόσμε,
έχε γεια γλυκιά ζωή
και συ δύστυχη πατρίδα,
έχε γεια παντοτινή.

Στη στεριά δε ζει το ψάρι,
ουδ' ανθός στην αμμουδιά
και οι Σουλιώτισσες δεν ζούνε
δίχως την ελευθεριά".

Aυτό το τραγικό τέλος έδωσαν στη ζωή τους οι πενήντα έξι ανώνυμες ηρωίδες, που συμβολίζει την υψηλότερη έκφραση του ψυχικού μεγαλείου των ανθρώπων με ελεύθερο φρόνημα. Tο χορό του θανάτου παρακολούθησαν με κατάπληξη οι Tουρκαλβανοί. Tόση μεγάλη ήταν η κατάπληξή τους, που τους έκανε να φωνάξουν μ' ένα στόμα: Aλλάχ, Aλλάχ γιαζίκ (Θεέ, Θεέ, κρίμα)

Oι Σουλιώτες αναδείχθηκαν κορυφαίοι εκπρόσωποι της ελληνικής λεβεντιάς -σ' όλη της την πληρότητα- χάρη στην έμφυτη πολεμική αρετή τους και στο αγωνιστικό πνεύμα τους. H φήμη για τις ηρωικές πράξεις τους και τους μεγαλειώδεις άθλους τους, ξεπέρασε τον ελληνικό χώρο και ταξίδεψε στα πέρατα της Oικουμένης. Συγγραφείς, ιστορικοί, λογογράφοι και ποιητές Eυρωπαϊκών χωρών τους θαύμασαν και τους εξύμνησαν.

http://www।epirusnews.gr/history/souli/index.html
http://aioniaellinikipisti.blogspot.com/

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ 21 : ΣΟΥΛΙ ΤΟ ΑΠΟΡΘΗΤΟ ΚΑΣΤΡΟ"

Στο Eυρωκοινοβούλιο η ανεύρεση σκελετών σε Τουρκικές φυλακές

Το θέμα των τριάντα οκτώ (38) σκελετών που βρέθηκαν στις φυλακές του Ντιάρ Μπακίρ στην Τουρκία, ήγειρε στο Ευρωκοινοβούλιο η Ευρωβουλευτής του ΔΗΣΥ και του ΕΛΚ, Ελένη Θεοχάρους, συσχετίζοντας το γεγονός με πληροφορίες για μεταφορά στις εν λόγω φυλακές Ε/κ αιχμαλώτων των 1974. Η κα Θεοχάρους ήγειρε χθες ενώπιον της Επιτροπής Εξωτερικών του Ευρωκοινοβουλίου, θέμα διερεύνησης του ζητήματος.

Το αίτημα της κ. Θεοχάρους έγινε δεκτό από τον Πρόεδρο της Επιτροπής Εξωτερικών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Έλμαρ Μπροκ, ο οποίος κάλεσε την Εισηγήτρια για την έκθεση αξιολόγησης της τουρκικής ενταξιακής πορείας Ρία Όμεν να διευθετήσει συνάντηση με τον Μόνιμο Αντιπρόσωπο της Τουρκίας στην ΕΕ για να συζητήσει και να διερευνήσει το θέμα.

Όπως είχε εξηγήσει η κ. Θεοχάρους ενώπιον της Επιτροπής Εξωτερικών, το ζήτημα είναι ανθρωπιστικό. Βρέθηκαν, τόνισε, τριάντα οκτώ σκελετοί με σφαίρες εννέα χιλιοστών στο κεφάλι, γεγονός που παραπέμπει σε εκτελέσεις. Ταυτοχρόνως, επισήμανε ότι με βάση τις εξετάσεις DNA, οι τριάντα οκτώ σκελετοί δεν ανήκουν ούτε σε Τούρκους ούτε σε Κούρδους πολίτες. Στις συγκεκριμένες φυλακές, είπε οι κ. Θεοχάρους, υπάρχουν πληροφορίες ότι είχαν μεταφερθεί Ελληνοκύπριοι αιχμάλωτοι μετά τον πόλεμο του 1974. Αντιλαμβάνεστε, παρατήρησε, την αναστάτωση που υπάρχει στην Κύπρο μετά από αυτή την πληροφορία στους συγγενείς των αγνοουμένων. Είναι, πρόσθεσε, ένα ανθρωπιστικό θέμα το οποίο θα πρέπει να διερευνήσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
http://www.sigmalive.com/
http://infognomonpolitics.blogspot.com/2012/02/e_29.html#more

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Στο Eυρωκοινοβούλιο η ανεύρεση σκελετών σε Τουρκικές φυλακές"

Liberation: "Ο Έλληνας αν και χτυπημένος μέχρι θανάτου,πάντα σηκώνεται"!

Όχι, αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα, αν και δραματικό, δεν είναι μια καταστροφή. Είναι επίσης μια ευκαιρία. Γιατί η δύναμη του χρήματος έχει, για πρώτη φορά, υπερβεί με ένταση το ρυθμό της μέχρι τότε σταδιακής, σχολαστικής και προσεκτικά οργανωμένης καταστροφής του δημόσιου συμφέροντος και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Και σε μια χώρα τόσο διάσημη για τη φιλοσοφία της ζωής, στον αντίποδα του αγγλοσαξονικού μοντέλου, και διάσημη για την ακούραστη αντίσταση που έχει φέρει στις πολλαπλές μορφές καταπίεσης που προσπάθησαν να τη χαλιναγωγήσουν. Ο Έλληνας δεν χορεύει και δε θα χορέψει ποτέ στο ένα πόδι, ούτε θα σκύψει δουλικά, ανεξάρτητα από τα καθεστώτα που θέλουν να του επιβάλλουν. Χορεύει με τα χέρια του, σαν να θέλει να πετάξει προς τα αστέρια. Γράφει στους τοίχους αυτό που θα του άρεσε να διαβάσει κάπου αλλού. Καίει μια τράπεζα όταν δεν του αφήνουν πλέον την πολυτέλεια να ψήσει στην παραδοσιακή του ψησταριά. Ο Έλληνας είναι τόσο ζωντανός, όσο η ιδεολογία της απειλής θανάσιμη. Και ο Έλληνας αν και χτυπημένος μέχρι θανάτου, στο τέλος πάντα σηκώνεται.


Ναι, η Ευρώπη της οικονομίας ήθελε να δημιουργήσει ένα παράδειγμα. Αλλά μες τον εκνευρισμό της να χτυπήσει τη χώρα που φαινόταν η πιο αδύναμη στη ευρωζώνη, μέσα στην υπερβολική της βία, η μάσκα της έπεσε. Είναι τώρα περισσότερο από ποτέ, η ώρα να καταδείξουμε το αληθινό της πρόσωπο: αυτό του ολοκληρωτισμού. Γιατί πρόκειται πραγματικά περί αυτού. Και υπάρχει μόνο μία απάντηση στον ολοκληρωτισμό: ο αγώνας, επίμονος και ανυποχώρητος, μέχρι τη μάχη, αν χρειαστεί, καθώς διακυβεύεται η ίδια η ύπαρξη. Έχουμε έναν κόσμο, μια ζωή, και αξίες να υπερασπιστούμε. Παντού στους δρόμους, είναι τα αδέλφια μας, οι αδελφές μας, τα παιδιά μας, οι γονείς μας, οι οποίοι έχουν πληγεί μπροστά στα μάτια μας, ακόμα και αν είναι μακριά. Πεινάμε, κρυώνουμε και πονάμε μαζί τους. Όλα τα χτυπήματα που δέχονται μας τραυματίζουν εξίσου. Κάθε παιδί στην Ελλάδα που λιποθυμά στο σχολείο του, μας καλεί στην αγανάκτηση και στην εξέγερση.
Για τους Έλληνες, είναι καιρός να πούνε όχι, και, για όλους εμάς, ήρθε ο καιρός να τους υποστηρίξουμε. Επειδή ο ελληνικός λαός σήμερα ηγείται της μάχης κατά του οικονομικού ολοκληρωτισμού, που καταστρέφει παντού τη δημόσια περιουσία, απειλεί την καθημερινή επιβίωση, διαδίδει την απόγνωση, το φόβο και την αποχαύνωση μέσα από έναν πόλεμο όλων εναντίον όλων.

Πέρα από έναν συναισθηματικό θυμό που εκτονώνεται με την καταστροφή των συμβόλων της καταπίεσης, αναπτύσσει έναν διαυγή θυμό, των αγωνιστών που αρνούνται να στερηθούν την ίδια τους τη ζωή προς όφελος της τραπεζικής μαφίας και της λογικής της, αυτής του “τρελού χρήματος”. Με τις συνελεύσεις της άμεσης δημοκρατίας, το κίνημα της πολιτικής ανυπακοής, το κίνημα “Δεν πληρώνω" και τις πρώτες εμπειρίες της αυτοδιαχείρισης, μια νέα Ελλάδα αναδύεται αυτή τη στιγμή, που απορρίπτει την τυραννία της αγοράς για λογαριασμό των ανθρώπων. Δεν γνωρίζουμε πόσο καιρό θα πάρει για τους ανθρώπους να ελευθερωθούν από την εθελοντική δουλεία τους, αλλά είναι βέβαιο ότι, αντιμετωπίζοντας τη γελοιότητα της πελατειακής πολιτικής, των διεφθαρμένων δημοκρατιών, τον τραγελαφικό κυνισμό του κράτους των banksters (τραπεζική μαφία), θα έχουμε μόνο την επιλογή -ενάντια σε κάθε εκβιασμό- να διαχειριστούμε τις υποθέσεις μας εμείς οι ίδιοι.

Η Ελλάδα είναι το παρελθόν μας.
Είναι επίσης το μέλλον μας.
Ανακαλύψτε την ξανά μαζί της!
Το 2012 ας γίνουμε όλοι Έλληνες!

πηγες
www.onalert.gr
http://dexiextrem.blogspot.com
http://www.istorikathemata.com/2012/03/liberation.html

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Liberation: "Ο Έλληνας αν και χτυπημένος μέχρι θανάτου,πάντα σηκώνεται"!"

ΤΙ ΚΡΥΒΟΥΝ ΤΑ ΑΡΧΕΙΑ ΤΟΥ ΒΑΤΙΚΑΝΟΥ.«Αρμένικο» ντους για την Άγκυρα

Λιάνα Μυστακίδου-ELZONI.GR
Δεν πρόλαβαν να πανηγυρίσουν οι Τούρκοι για την απόφαση του Συνταγματικού Συμβουλίου της Γαλλίας, σύμφωνα με την οποία είναι αντισυνταγματικός ο νόμος για την άρνηση της Γενοκτονίας των Αρμενίων, και τους περίμενε άλλη λαχτάρα.Τα Αρχεία του Βατικανού που ενέπνευσαν τόσους συγγραφείς επιτέλους θα ανοίξουν για τους θνητούς. Το Βατικανό αποφάσισε να εκθέσει ένα μέρος των Αρχείων που φυλάγονται με ευλάβεια από το 1612.
Η έκθεση θα γίνει στο Μουσείο του Καπιτωλίου και θα παραμείνει ανοιχτή μέχρι τον Σεπτέμβριο. Σε αυτήν θα εκτεθούν περισσότερα από εκατό έγγραφα που θα αφορούν σημαντικά ιστορικά γεγονότα.

Αυτό που ανησυχεί την Άγκυρα είναι τα έγγραφα που αφορούν τη Γενοκτονία των Αρμενίων. Ο διευθυντής των Αρχείων Σέρτζιο Παγκάνο είχε ανακοινώσει πριν ένα μήνα περίπου ότι μεταξύ των εγγράφων που θα εκτεθούν ορισμένα αφορούν τη Γενοκτονία των Αρμενίων και αποκαλύπτουν τα βασανιστήρια που έκαναν οι Τούρκοι στρατιώτες σε αμάχους πολίτες.

Τα ράφια που φιλοξενούν το περίφημο Αρχείο του Βατικανού καλύπτουν συνολικά 75 χιλιόμετρα! Η Αγία Έδρα έχει να μας αποκαλύψει πολλά…
ΠΗΓΗ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΤΙ ΚΡΥΒΟΥΝ ΤΑ ΑΡΧΕΙΑ ΤΟΥ ΒΑΤΙΚΑΝΟΥ.«Αρμένικο» ντους για την Άγκυρα"