Το Πρώτο Πανεπιστήμιο του Κόσμου

Η Παλαιά Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας. Γράφει ο Ahmed Osman
Η Αλεξάνδρεια έγινε το πιο σημαντικό κέντρο έρευνας και μελέτης του αρχαίου κόσμου, χάρη στην πολιτική των Πτολεμαίων βασιλέων μετά την κατάκτηση του αιγυπτιακού κράτους από τον Αλέξανδρο. Ο Πτολεμαίος δημιούργησε το 280 π.Χ. ένα μουσείο στο νοτιοδυτικό τμήμα του ανακτόρου όπου φιλοξενούσε τους ξένους επισκέπτες, ποιητές, μελετητές και ερευνητές καθώς εκεί είχε δημιουργήσει και το Σαράπειο Ναό όπου ετιμάτο ο θεός Σεράπις.


Όταν ανέλαβε την εξουσία ο Πτολεμαίος ο Β΄ από τον πατέρα του, δημιούργησε δίπλα στο Ναό τη Σεράπεια Βιβλιοθήκη που βρισκόταν κοντά στο δυτικό νεκροταφείο του βασιλικού ανακτόρου. Στο έργο του βασιλιά σημαντική, όπως λέγεται, ήταν η βοήθεια του Αιγύπτιου ιερέα Μανέθωνα. Σύμφωνα με ιστορικές πηγές που βρέθηκαν σε βιβλιοθήκες και ναούς της Μέμφιδος στην Ain Shams (αραβική ονομασία της Ηλιουπόλεως) ο Μανέθων δημιούργησε αντίγραφα αιγυπτιακών κειμένων στα ελληνικά τα οποία τοποθετήθηκαν στο Σεράπειο Ναό στην Αλεξάνδρεια.
Ο Μανέθων έδωσε τρία σημαντικά στοιχεία στη βιβλιοθήκη: το πρώτο ήταν μια σύνοψη της αρχαίας αιγυπτιακής ιστορίας μέχρι του κράτους των Πτολεμαίων, ενώ το δεύτερο, η συλλογή των ιερογλυγικών γραφών, φιλοσοφικών και θεολογικών εξηγήσεων του κόσμου, και το τρίτο στοιχείο ήταν οι αναφορές στους φυσικούς νόμους της επιστήμης. Ο Μανέθων εγκαταστάθηκε στην Αλεξάνδρει και μετέφερε το ‘Τορά’ στα ελληνικά για να ενσωματωθεί στη βιβλιοθήκη. Η Βιβλιοθήκη ήταν γενικών γνώσεων και περιελάμβανε τους αρχαίους πολιτισμούς της Αιγύπτου, της Βαβυλώνας, της Συρίας, της Περσίας, της Ελλάδας καθώς και όλες τις μελέτες και φιλοσοφικά κείμενα της εποχής. Οι περγαμηνές της βιβλιοθήκης περιείχαν θέματα σχετικά με την γλώσσα, τη ρητορική, τη νομολογία και νομοθεσία, τη γεωγραφία, ιστορία, φιλοσοφία, λογική, άθλημα, μηχανική, ιατρική, χημεία και τη φυσική.
Ήταν η πρώτη φορά στην ανθρώπινη ιστορία, που συγκεντρώθηκε η κληρονομιά των αρχαίων πολιτισμών και όλων των πηγών σε ένα και μοναδικό μέρος και σε μία συγκεκριμένη γλώσσα, την ελληνική, όπου υπήρχε η δυνατότητα σε κάθε μελετητή να έχει πρόσβαση στην παγκόσμια γνώση. Η βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας χαρακτηρίζεται ως μια επιστημονική επανάσταση στην ανθρώπινη ιστορία, όπου από εκεί έγινε ένα, μοναδικό, ποιοτικό άλμα στην ανθρώπινη γνώση.
Το παλαιό και αναχρονιστικό σύστημα επέτρεπε σε έναν μικρό αριθμό ανθρώπων, των ειδικών, να έχουν πρόσβαση στα μυστήρια της γνώσης των γραπτών κειμένων, που ήταν κωδικοποιημένα σε διάφορες γλώσσες και βρίσκονταν σε διαφορετικά κράτη. Ήρθε το ελληνικό αλφάβητο για να καταστήσει ευκολότερη την πρόσβαση στη γνώση των απλών ανθρώπων που έμαθαν εύκολα να διαβάζουν και να γράφουν. Έτσι ένας σπουδαστής, ένας μελετητής, μπορούσε να έχει πρόσβαση στη γνώση των Αιγυπτίων, των Βαβυλωνίων, των Περσών, των Ελλήνων σε μια συγκεκριμένη τοποθεσία και σε μια γλώσσα!
Μελετητές ήρθαν στην Αλεξάνδρεια από όλο τον τότε γνωστό κόσμο, από την Ινδία, την Περσία, την Βαβυλωνία, τη Συρία, οι Ναβαταίοι από τη Φοινίκη, την Λιβύη, την Ελλάδα και την Μικρά Ασία, για να συνεργαστούν όλα τα ανθρώπινα μυαλά στην οικοδόμηση ενός οράματος, ενός νέου παγκόσμιου πολιτισμού. Έτσι το Σεράπειο, η Αλεξανδρινή Βιβλιοθήκη, κατέστη το Πρώτο Πανεπιστήμιο του Κόσμου. Επί επτά αιώνες, από τον τρίτο αιώνα π.Χ. μέχρι τον τέταρτο μ.Χ. εκατοντάδες χιλιάδες επιστήμονες μάθαιναν την παγκόσμια γνώση…
(σ.σ. το παρόν είναι απόσπασμα από το κείμενο του Άχμεντ Οσμάν που έχει τον τίτλο στα αραβικά: مكتبة الاسكندرية تعود في موقع آخ ).
Από: http://www.echedoros-a.gr/2010/01/blog-post_9493.html>5
 http://athriskos.gr/?p=1006

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Το Πρώτο Πανεπιστήμιο του Κόσμου"

Ο μύθος της "ακυβερνησίας" - Τί λέει το Σύνταγμα

Ούτε ένα δευτερόλεπτο δεν πρόκειται να μείνει ακυβέρνητη η χώρα, όπως προβοκατόρικα διατείνονται τα κόμματα του Μνημονίου, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ , αν δεν καταφέρουν να εκλέξουν και τα δύο μαζί 151 βουλευτές. Ο οδικός χάρτης των μετεκλογικών εξελίξεων είναι σαφέστατος και προβλέπει μάλιστα και σχηματισμό οικουμενικής κυβέρνησης αν δεν καταφέρει κανείς από τα τρία πρώτα κόμματα να σχηματίσει κυβέρνηση.

Ιδού λοιπόν τι προβλέπει το Σύνταγμα και ο Κανονισμός της Βουλής: Κατ'αρχήν υπάρχει το ενδεχόμενο και αυτοδύναμης κυβέρνησης ή και κυβέρνησης μειοψηφίας (γιατί υπάρχει και αυτό το ενδεχόμενο, να υπάρξει κυβέρνηση με κάτω από 151 βουλευτές στην Βουλή, αν οι αντίπαλοι δεν καταψηφίσουν) και όλα αυτά θα κριθούν στις ένδεκα ημέρες από τις εκλογές της 6ης Μαΐου μέχρι την σύγκληση της νέας Βουλής, που έχει ορισθεί για την 17η Μαΐου.

Την Δευτέρα ο πρόεδρος της Δημοκρατίας θα δώσει στον αρχηγό του πρώτου κόμματος την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης, η οποία εξαντλείται τρεις ημέρες μετά. Αν δεν τα καταφέρει ο πρόεδρος του πρώτου κόμματος, θα λάβει την εντολή ο αρχηγός του δεύτερου κόμματος και αν όχι, τότε την παίρνει ο τρίτος που κατά πάσα πιθανότητα θα είναι είτε ο Α.Τσίπρας, είτε ο Π.Καμμένος, είτε η Α.Παπαρήγα.

Αν οι διερευνητικές εντολές δεν τελεσφορήσουν, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας καλεί τους αρχηγούς των κομμάτων σε σύσκεψη και αν επιβεβαιωθεί η αδυναμία σχηματισμού κυβέρνησης που να έχει την εμπιστοσύνη της Βουλής που έχει προκύψει από τις εκλογές της 6ης Μαΐου, επιδιώκει το σχηματισμό κυβέρνησης από όλα τα κόμματα της Βουλής για τη διενέργεια εκλογών.
Ακόμα και αν αποτυχει αυτή η κίνηση, αναθέτει στον Πρόεδρο του Συμβουλίου της Επικρατείας ή του Αρείου Πάγου ή του Ελεγκτικού Συνεδρίου το σχηματισμό κυβέρνησης, όσο το δυνατό ευρύτερης αποδοχής, για να διενεργήσει εκλογές και διαλύει τη Βουλή.

Στις διερευνητικές εντολές, αν κόμματα είναι ισοδύναμα σε βουλευτικές έδρες, προηγείται εκείνο που έλαβε τις περισσότερες ψήφους στις εκλογές.

Νεοσχηματισμένο κόμμα με κοινοβουλευτική ομάδα, σύμφωνα με τα οριζόμενα στον Κανονισμό της Βουλής, έπεται του παλαιότερου με ίσο αριθμό εδρών.

Στις δύο αυτές περιπτώσεις δεν παρέχονται διερευνητικές εντολές σε περισσότερα από τέσσερα κόμματα.

Ανεξάρτητα από τη δυνατότητα σχηματισμού κυβέρνησης, την 17η Μαΐου 2012 θα πρέπει να συγκληθεί η Βουλή που θα προκύψει μετά τις εκλογές της 6ης Μαΐου, όπως ορίζει το Προεδρικό Διάταγμα για τη διάλυση της Βουλής, την προκήρυξη εκλογών και τη σύγκληση της νέας Βουλής που υπογράφηκε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια και θυροκολλήθηκε στις 11 Απριλίου 2012.

Τι σημαίνουν όλα αυτά; Σε καμμία περίπτωση δεν υπάρχει ενδεχόμενο να μείνει η χώρα ακυβέρνητη. Σε όλες τις περιπτώσεις προβλέπεται η ύπαρξη κυβέρνησης, ακόμα και αν πάμε άμεσα σε εκλογές. Και μάλιστα η κυβέρνηση αυτή θα είναι η πλέον αντιπροσωπευτική και οικουμενική, αφού θα αποτελείται από στελέχη όλων των κομμάτων. Τί κερδίζουμε; Η ατζέντα Παπδήμου, πάει στο κάλαθο των αχρήστων και η διαπραγμάτευση ξεκινά από την αρχή...

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ο μύθος της "ακυβερνησίας" - Τί λέει το Σύνταγμα"

Αλβανία-Σκοπια χώρες με περιορισμένη ελευθερία!

Freedom House:- Η Αλβανία είναι χώρα με περιορισμένη ελευθερία!
Η διεθνής οργάνωση «Freedom House» (Οίκος της Ελευθερίας), με έδρα την Ουάσιγκτον, χαρακτηρίζει την Αλβανία «χώρα με περιορισμένη ελευθερία» στην ετήσια έκθεσή της, που δημοσιεύτηκε σήμερα στα αλβανικά ΜΜΕ. Η έκθεση αναφέρεται συγκεκριμένα στη δολοφονία τεσσάρων διαδηλωτών στις 21 Ιανουαρίου 2011, στα προβλήματα με τις δημοτικές εκλογές και στην αθώωση από τις δικαστικές αρχές του πρώην αντιπροέδρου της κυβέρνησης Ίλιρ Μέτα, ο οποίος αντιμετώπιζε κατηγορίες για διαφθορά. »Η Αλβανία έχει σημειώσει πτώση λόγω της δολοφονίας διαδηλωτών της αντιπολίτευσης τον Ιανουάριο, της πολιτικοποίησης των εκλογικών μηχανισμών που σχετίζονται με τις δημοτικές εκλογές του Μαΐου και λόγω της αδυναμίας των δικαστηρίων να κρίνουν αμερόληπτα μία υπόθεση διαφθοράς εναντίον ανώτερου πολιτικού της κυβέρνησης» αναφέρει, μεταξύ άλλων, η έκθεση της «Freedom House». Το 2011, όπως και το 2010, μόνο 87 χώρες χαρακτηρίζονται ελεύθερες ανάμεσα σε 195 κράτη και 14 περιοχές που αποτελούν αντικείμενο παρατήρησης από την οργάνωση αυτή, που συνεχίζει τη δράση της από το 1972. © ΑΠΕ-ΜΠΕ ΑΕ
http://www.express.gr/

Την ομάδα των χωρών «με μερική ελευθερία των ΜΜΕ» συμπεριλαμβάνεται η ΠΓΔΜ, στην τελευταία έκθεση του "Freedom House" για την ελευθερία των ΜΜΕ. Σύμφωνα με την κατάταξη των χωρών, η ΠΓΔΜ βρίσκεται μαζί με τη Μολδαβία στην 115η θέση σε σύνολο 197 χωρών, έχοντας υποχωρήσει 17 θέσεις σε σχέση με την έκθεση του 2011.
Όπως αναφέρουν τα ΜΜΕ των Σκοπίων, το γεγονός αυτό φανερώνει ότι η ελευθερία των ΜΜΕ στη χώρα έχει επιδεινωθεί, σε αντίθεση με τις υπόλοιπες βαλκανικές χώρες.
Στη νέα έκθεση του "Freedom House" όπως σημειώνεται, η Σερβία κατατάσσεται στην 77η θέση, το Μαυροβούνιο στην αμέσως προηγούμενη και η Βουλγαρία στην 78η θέση, ενώ η Κροατία κατετάγη 84η και η Βοσνία- Ερζεγοβίνη 95η. Ωστόσο, όλες οι βαλκανικές χώρες συμπεριλαμβάνονται στην ομάδα χωρών με «μερική ελευθερία».

Όπως δηλώνουν δημοσιογράφοι και αναλυτές στα Σκόπια, το γεγονός πως η ΠΓΔΜ μοιράζεται την ίδια θέση με τη Μολδαβία, ενώ όλες οι άλλες χώρες της περιοχής βρίσκονται σε καλύτερες θέσεις, υποδηλώνει πως η κατάσταση σχετικά με την ελευθερία έκφρασης στην ΠΓΔΜ έχει φθάσει σε κρίσιμο σημείο.
«Η είδηση είναι συγκλονιστική. Η λογοκρισία δεν παίζει τόσο μεγάλο ρόλο όσο η οικονομική εξάρτηση των μέσων ενημέρωσης και των δημοσιογράφων. Η κατάσταση δεν είναι καθόλου καλή», τόνισε η αρχισυντάκτρια της εφημερίδας των Σκοπίων "Ουτρίνσκι Βέσνικ" (Utrinski Vesnik), Σόνια Κραμάρσκα, η οποία επισήμανε την επείγουσα ανάγκη αλλαγής του πλαισίου λειτουργίας των ΜΜΕ, έτσι ώστε να μπορούν να λειτουργούν ελεύθερα. «Η δημοσιογραφία στη χώρα στραγγαλίζεται. Εξακολουθούμε να είμαστε στο ίδιο σημείο και δυστυχώς η πολιτική της σημερινής κυβέρνησης, η οποία προκαλεί διαχωρισμό μεταξύ και των δημοσιογράφων, αποδίδει αποτελέσματα», ανέφερε ο αρχισυντάκτης του αλβανόφωνου τηλεοπτικού σταθμού "Alsat-M", Μουχάμεντ Ζεκίρι.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Αλβανία-Σκοπια χώρες με περιορισμένη ελευθερία!"

ΤΟ ΑΡΧΑΙΟ ΠΝΕΥΜΑ ΚΑΙ Ο ΣΗΜΕΡΙΝΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ

 Εδώ το πνεύμα, εκεί το πνεύμα, που είναι το Ελληνικο πνεύμα;

Πράγματι σαν το παιχνίδι του παπά με τα χαρτιά της τράπουλας ψάχνουμε να βρούμε και πολλοί αναρωτιούνται (όσοι μπορούν ακόμη να τολμούν) τι πραγματικά έγινε αυτό το πανάρχαιο, αξιοθαύμαστο πνεύμα του αρχαίου Έλληνα;

Υπάρχει ακόμα; Εάν ναι που είναι;Που πήγε; Έφυγε; Πέταξε; Το πήρε ο άνεμος; Χάθηκε για πάντα;

Πάρα πολλοί ξένοι «παντογνώστες» με μεγάλες περγαμηνές έχουν επανειλημμένα τρέξει να ανακοινώσουν με μεγάλη άνεση και βεβαιότητα ότι οι μοντέρνοι σημερινοί Έλληνες δεν έχουν καμία σχέση με τους αρχαίους προγόνους μας και φυσικά δεν έχουν καθόλου το πνεύμα τους. Μήπως πιστεύουν ότι το πνεύμα χάθηκε μαζί με τον θάνατο των υλικών σωμάτων των αρχαίων;

Δηλαδή η διάρκεια ζωής του πνεύματος είναι όσο και του υλικού σώματος;

Είμαστε άραγε μείγμα Τούρκων και Σλάβων ή άλλων κατωτέρων πολιτιστικών εθνικοτήτων; και εάν ναι, γιατί πράγματι τόση προσπάθεια, τόσο πάθος και αγώνας για να μας διαβεβαιώσουν γι ' αυτό.

Είναι αλήθεια ότι όποιος έλθει στην Ελλάδα του σήμερα θα απογοητευτεί. Όποιος αναγκαστεί να ακουμπήσει την οποιαδήποτε κρατική γραφειοκρατία και μηχανή θα τραυματιστεί ή και ακόμη μπορεί να καεί ή να καταστραφεί.«Η Ελλάδα είναι καλή μόνο για διακοπές» θ' ακούμε συχνά από τους Έλληνες του εξωτερικού και δεν έχουν καθ' όλου άδικο.

Μα και εμείς οι σκεπτόμενοι Έλληνες είμαστε όλοι απογοητευμένοι.

Μας παίρνουν την γλώσσα μας, την ιστορία μας και την ηθική μας βάζοντας ότι πιο πρόστυχο και ανήθικο υπάρχει μέσα στα σπίτια μας δια μέσου των ΜΜΕ.

Παντού φαίνεται να επιβραβεύεται η αδικία, το ψέμα, η μικρότητα, η κακομοιριά και γενικά οτιδήποτε δεν μπορεί να κάνει υπερήφανου ς τους σημερινούς Έλληνες.

Οπδήποτε μπορεί να μας κλέψει την υπερηφάνεια μας.

Δεν χρειάζεται νο αναφέρουμε ότι σήμερα, όσοι πρόσφεραν το αίμα τους για την Ελλάδα, φοβούντω να το ανακοινώσουν λες και έκαναν κάτι στραβό.

Στην ιστορία μας όμως αλλά και στην καθημερινότητα βλέπουμε ότι ο Έλληνας όταν του ζητηθεί βοήθεια την δίδει με υπέρμετρο ενθουσιασμό και με όλη την ψυχική τοι δύναμη.

Όπου δεν τον εμποδίζει αυτός ο αόρατος μηχανισμός, δημιουργεί κω μεγαλουργεί.

Δεν χρειάζεται φυσικά να κάνουμε αναφορά στους Έλληνες του εξωτερικού Οί οποίοι όπου και να επήγαν μεγαλούργησαν. Προσφέρουν όμως ακόμη και σήμερο τις υπηρεσίες τους και τις γνώσεις τους στους ξένους και όχι στην πατρίδα.

Παραδείγματα των τελευταίων χρόνων για την Ελληνική μεγαλοψυχία έχουμε άπειρα, όπως ο πάρα πολύ καλά οργανωμένος αγώνας της Φιλικής, ο αγώνας τοι '21, ο Μακεδονικός αγώνας, οι Βαλκανικοί πόλεμοι, η Μικρασιάτικη εκστρατεία, το έπος του '40.

Φυσικά υπάρχουν πάρα πολλά, μπορεί και αμέτρητα μικρότερα περιστατικά που συνέχεια απεικονίζουν και διαλαλούν το μεγαλείο της Ελληνικής ψυχής και φυσικό.του αρχαίου και τωρινού Ελληνικού πνεύματος. Τα περιστατικά αυτά ως είναι ευνόητον, η ιστορία ούτε που τα έχει ακουμπήσει.

Δεν θα μιλήσουμε ούτε θα καταγράψουμε λεπτομέρειες διότι και κάποιους μπορεί να αδικήσουμε αλλά και με τα τόσα πολλά μπορεί να κουράσουμε.

Η αλήθεια όμως είναι ότι και τώρα, μόλις κάποιος έχει πρόβλημα και το

γνωστοποιήσουν στην τηλεόραση, όλος ο κόσμος γεμάτος συγκίνηση θα τρέξει νc

τον βοηθήσει. Όχι ο κρατικός μηχανισμός αλλά οι Έλληνες.

Αγαπητοί μου φίλοι, το πνεύμα, όπως και οι ψυχικές ικανότητες και αρετές δεν χάνονται, δεν φεύγουν, δεν σβήνουν, αντίθετα με τα χρόνια και τους καιρούς μεγαλώνουν και αυξάνουν.

Το πνεύμα των αρχαίων ημών προγόνων είναι μέσα μας, ζει, πάλετε, φωνάζει.

Γι αυτό και είμαστε όλο συγκίνηση και ενθουσιασμό για ότι κάνουμε. Ή συν - κίνηση κινεί και το πνεύμα μας, το κάνει να ζει, να λαμβάνει μέρος να συμβάλει μαζί με τα σωματάκια μας και έτσι να δημιουργεί.

ΕΧΕΤΕ ΔΕΙ ΚΑΝΕΝΑΝ ΕΛΛΗΝΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟ ΖΩΝΤΆΝΙΑ; ΟΛΟ ΖΩΗ·,

Αυτό το γνωρίζουν οι διάφοροι ξένοι, το θαυμάζουν αλλά και το φοβούνται και επειδή δεν μπορούν να καταφέρουν να γίνουν σαν κι εμάς προσπαθούν με κάθε τρόπο να μας μειώσουν, να μας αποσπάσουν την ελπίδα και αλίμονο την πίστη, ότι μπορούμε να βρούμε και πάλι το πνεύμα μας και μαζί τις ικανότητες μας.

Το πνεύμα μας και φυσικά την γνώση μας (εννοώ την ψυχική) και τις αρετές μας, δεν μπορούν να μας τις πάρουν. Μπορούν όμως να τις μπλοκάρουν για να μην έλθουν στην επιφάνεια, να μην εμφανισθούν και έτσι να μείνουν για πάντα θαμμένες και αφανές μέσα στις ψυχές μας.

Ας δούμε λοιπόν τι πραγματικά έχουμε μέσα μας. Ας δούμε τις αρετές μας και τις ψυχικές ικανότητες μας και ας σταματήσουμε να υποκρινόμαστε και να κλέβουμε τους εαυτούς μας, διότι τότε θα γίνουμε μοντέρνοι σκλάβοι και εμείς και τα παιδιά μας.

Ας σταματήσουμε να ακολουθούμε τις μικρότητες που μας δίδουν για παράδειγμα τα ΜΜΕ. και οι διάφοροι κρατικοί μηχανισμοί.

Ας σταματήσουμε τα κουτσομπολιά και τα πολλά λόγια, τα οποία ικανοποιούν μόνο τον εγωισμό μας.Ας σταματήσουμε να παρακολουθούμε το τι κάνουν οι άλλοι και ας συγκεντρωθούμε στο τι κάνουμε εμείς.

Ας δούμε πως μπορούμε να καλυτερεύσουμε τον εαυτόν μας.

Ας δούμε τι μπορούμε να προσφέρουμε καλύτερα στο σύνολο και πως μπορούμε να γίνουμε ποιο υπεύθυνοι και θετικοί, σε οποιονδήποτε τομέα και αν βρισκόμαστε.

Ας γίνουμε σωστοί οικογενειάρχες, σωστοί γονείς, σωστοί δάσκαλοι και καθηγητές, σωστοί υπάλληλοι, σωστοί γιατροί, σωστοί εργάτες, σωστοί εργολάβοι, σωστοί άνθρωποι.

Ας βάλουμε και πάλι ΚΑΛΛΟΣ σε οτιδήποτε κάνουμε.

Ας βάλουμε αγάπη σε ότι δημιουργούμε.

Ας σεβαστούμε τους εαυτούς μας και ας γίνουμε και πάλι παραδείγματα προς μίμηση.

Ας γίνουμε και πάλι υπερήφανοι για το ποίοι είμαστε, ας σηκώσουμε επιτέλους τα κεφάλια μας και χωρίς φόβο και ντροπή, ας βροντοφωνάξουμε

ΝΑΙ! ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΥΣ ΠΆΛΕΤΕ ΜΕΣΑ ΜΑΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΛΛΗΝΕΣ

Δεν είναι δύσκολο να το επιτύχουμε, αρκεί να το πιστέψουμε. Εάν δεν οραματιστούμε, δεν μπορούμε να ελπίσουμε και εάν δεν ελπίζεις δεν μπορείς να κάνεις τίποτα.

Μπορούμε, ΘΕΛΗΣΗ χρειάζεται.ΚΑΛΗ ΑΡΧΗ!

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΤΟ ΑΡΧΑΙΟ ΠΝΕΥΜΑ ΚΑΙ Ο ΣΗΜΕΡΙΝΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ"

Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΙΣΧΥΡΙΖΕΤΑΙ Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ!

Οι Μινωίτες ήταν δεινοί θαλασσοπόροι που πέρασαν τον Ατλαντικό,
δημιούργησαν αποικίες ως και στον Καναδά
και εκμεταλλεύτηκαν τα τοπικά ορυχεία χαλκού

Ενώ το παρόν αυτού του τόπου μαστίζει η απογοήτευση, το παρελθόν του δεν παύει να μας εκπλήσσει γοητευτικά. Και είναι τόσο πολλές οι εκπλήξεις ώστε να δυσπιστεί κανείς για οτιδήποτε, ακόμη κι αν είναι σκαλισμένο σε γρανίτη. Κάτι τέτοιο, το ασύλληπτο, διηγούνται τα βράχια Σκανδιναβίας και Β. Αμερικής: ότι οι πρόγονοι των Κρητών «έκοβαν βόλτες» στον Ατλαντικό, αρμέγοντας τα πλούτη Βαλτικής και Αμερικής, 40 ολόκληρους αιώνες προτού ο Κολόμβος φιλήσει το χώμα των «Δυτικών Ινδιών»! Το πώς και υπό ποιους όρους θα μπορούσε να συμβεί αυτό είναι κάτι που η κοινή λογική εύκολα θα κατέτασσε στην παραεπιστημονική φιλολογία και στην εθνικιστική μυθοπλασία. Ομως, προτού υποκύψετε στο εύκολο της απόρριψης, ρίξτε μια ματιά στα συσσωρευόμενα αποδεικτικά στοιχεία. «Το Βήμα» τα ιχνηλάτησε για εσάς.  


Δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια αφότου πρωτάκουσα – από τον αείμνηστο καθηγητή του Πανεπιστημίου Πατρών Αντώνη Κονταράτο, συγκεκριμένα – για το ενδεχόμενο αρχαίοι Ελληνες να είχαν φθάσει στην... Αμερική, ψάχνοντας για νέες πηγές μετάλλων. Ομολογώ ότι χαμογέλασα τότε, σκεπτόμενος όλα τα υπόλοιπα απίθανα που είχα διαβάσει για αρχαίους Ελληνες στη Ν. Αμερική, την Αυστραλία ή την Ιαπωνία. Και θα κρατούσα στο απωθημένο αυτή τη θεωρία αν δεν μάθαινα για  ένα πρόσφατο βιβλίο – το The LostEmpire of Atlantis του Gavin Menzies – που επανέφερε παταγωδώς το θέμα και ανακίνησε σωρεία συζητήσεων στο Διαδίκτυο.

Στο βιβλίο του ο Menzies ακολουθεί αρχικά τα ίχνη των Μινωιτών στη Μικρά Ασία, την Αίγυπτο, την Υεμένη, την Ινδία και την Κεϊλάνη – όπου τα έπη Sangam των Tamil μιλούν ακόμα για «τα υπέροχα πλοία των Ελλήνων που φέρνουν χρυσό και φεύγουν φορτωμένα πιπέρι...». Εκπληκτος από τα μουσειακά ευρήματα που δικαίωναν τον Στράβωνα και τον Πτολεμαίο, ο συγγραφέας αναλογίστηκε όχι μόνον τα μυστικά ναυσιπλοΐας που πρέπει να κατείχαν οι Μινωίτες, αλλά και το πού έβρισκαν όλες εκείνες τις ποσότητες μετάλλων που εμπορεύονταν. Η Κύπρος με τα μεταλλεία χαλκού γνωρίζουμε ιστορικά ότι δεν μπορούσε να αντεπεξέλθει καν στις απαιτήσεις των Φαραώ. Κι όμως, οι Μινωίτες τους έδωσαν χάλκινα πριόνια ενισχυμένα με κασσίτερο για να κόψουν τους ογκόλιθους των πυραμίδων τους... Καταπώς βρέθηκε γραμμένο στα αρχεία του βασιλιά Σάργκον των Ακκαδίων, τα μινωικά πλοία έφερναν ήδη από το 2350 π.Χ. κασσίτερο, από την Ισπανία και τη Βρετανία. Κι έπειτα, εκείνο το απίθανο εύρημα του 1450 π.Χ. στο Ακρωτήρι της Σαντορίνης από πού ήρθε; Lasioderma serricorne, δηλαδή κάμπια των φύλλων καπνού! Ναι, του καπνού που όλοι γνωρίζαμε ότι πρωτόφτασε στην Ευρώπη τον 16ο αι. μ.Χ. από την αμερικανική ήπειρο. Οπότε, ο Menzies στράφηκε τώρα δυτικά, ψάχνοντας να βρει κατά πόσο – και πώς – εκείνοι οι ατρόμητοι ναυτικοί είχαν όχι μόνον διαβεί τις Ηράκλειες Πύλες, αλλά και είχαν φθάσει στον Νέο Κόσμο.

Μινωίτες και Μυκηναίοι στις ακτές του Ατλαντικού
Το αρχαιότερο πλοίο των ακτών των Βίκινγκς, το Hjortspring, έχει τη μορφή των πετρόγλυφων μινωικών καραβιών
Ο μίτος που ξετύλιξε στο υπόλοιπο του βιβλίου του αυτός ο 72χρονος πρώην αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού της Βρετανίας δεν ήταν πρωτόγνωρος: Πριν από δύο χρόνια, τόσο στο κανάλι της ΝΕΤ όσο και στα «Νέα» (βλ. www.tanea.gr/politismos/article/?aid=4557236), ο ομότιμος καθηγητής Γεωλογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και μέλος του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου Ηλίας Μαριολάκος είχε υποστηρίξει την ιδέα ότι οι αρχαίοι πρόγονοί μας είχαν εξερευνήσει τις παράκτιες περιοχές της Ισπανίας, Γαλλίας, Βρετανίας και Ιρλανδίας ψάχνοντας για μέταλλα και ίσως είχαν φθάσει στην Ισλανδία, τη Γροιλανδία και την Αμερική.

Αναλυτικά, το σκεπτικό του ο κ. Μαριολάκος το παρέθεσε σε μία εργασία που θα βρείτε δημοσιευμένη στο Διαδίκτυο ( www.ekke.gr/estia/Cooper/Mariolakos/New_Mariolakos_greek.pdf). Εκεί, ενημερώνει αρχικά για το πώς και ασχολείται με τέτοιο θέμα ένας γεωλόγος: «Η γεωμυθολογία είναι ένας κλάδος των γεωεπιστημών που ασχολείται με τις φυσικογεωλογικές συνθήκες που επικρατούσαν κατά τη διάρκεια της μυθολογικής εποχής και, μέσω αυτής της ανάλυσης, βρίσκει την αμοιβαία σχέση μεταξύ γεωλογίας και μυθολογίας. Η δική μου εμπειρία, ως γεωλόγου ο οποίος έχει περάσει τη ζωή του μελετώντας τη γεωλογία της Ελλάδας, έδειξε ότι (...) στην ελληνική μυθολογία περιλαμβάνονται και φυσικογεωλογικές διεργασίες που εξελίσσονται σε πολύ μακρινές περιοχές, όπως στην περιοχή του Βόρειου Ατλαντικού και αλλού». Και αναλύει έπειτα διεξοδικά τις αρχαίες πηγές που εξέτασε, όπως το έργο του Πλουτάρχου «Περί του εμφαινομένου προσώπου τω κύκλω της Σελήνης».

Τα «ύποπτα» ορυχεία
Δύσπιστος ων, τον αναζήτησα για να μου δώσει «πειστήρια». Από τα όσα μου είπε συνήγαγα ότι υπήρξαν δύο κλειδιά που ξεκλείδωσαν την υπόθεση των «Ελλήνων στην Αμερική». Το ένα ήταν ένα μεταλλουργικό ανεξήγητο: οι αρχαιολόγοι των ΗΠΑ έχουν βρει 5.000 ανοιχτά ορυχεία χαλκού (σχεδόν απόλυτα καθαρού) στις ακτές της λίμνης Superior, μεταξύ Μίσιγκαν των ΗΠΑ και Καναδά, απ’ όπου έχουν εξαχθεί κάπου 500.000 τόνοι μεταξύ 2470 - 1050 π.Χ., που... κανένας δεν γνωρίζει πού πήγαν! Συγκεκριμένα, οι τότε Ινδιάνοι των περιοχών αυτών ζούσαν στη Λίθινη Εποχή και μόνο μετά το 1500 π.Χ. αρχίζουν να χρησιμοποιούν περιορισμένες ποσότητες χαλκού – κι αυτές μόνο για κοσμήματα. Ποιος λοιπόν ήταν ο «κλέφτης» κι από πού και πώς ήρθε;

Δεδομένου ότι η Μεσόγειος και η Μεσοποταμία ήταν εκείνες που τότε διέρχονταν την Εποχή του Χαλκού (και ο χαλκός ήταν τότε ακριβότερος κι από το χρυσάφι), οι υποψίες στρέφονται προς τα εκεί. Κατά εντυπωσιακή μάλιστα συγκυρία, οι μυστηριώδεις μαζικές εξορύξεις χαλκού τόσο στη Βόρεια Αμερική όσο και στην Ισπανία και τη Βρετανία σταμάτησαν γύρω στο 1350 π.Χ. – την εποχή που το ηφαίστειο της Θήρας καθόρισε τη μοίρα των Μινωιτών. Και οι Ελληνες που παρέλαβαν τη σκυτάλη (Αχαιοί Μυκηναίοι αρχικά, Δωριείς και Ιωνες στη συνέχεια) είναι οι μόνοι που διηγούνται ταξίδια από παλιά στην Ωγυγία (Ισλανδία), το Κρόνιο Πέλαγος και τις δυτικότερες ακτές.

Για το πώς πήγαν, η απάντηση θα μπορούσε να δοθεί μόνο με το κλειδί που λέγεται γνώση των ωκεάνιων ρευμάτων – των ρευμάτων του ωκεανού που ο Ομηρος περιέγραφε ως βαθύρροο και βαθυδίνη. Το ρεύμα του Κόλπου του Mεξικού, το περίφημο Gulf Stream, στριφογυρνά στον Ατλαντικό και διακλαδίζεται σε βρόγχους που εισχωρούν στη Μεσόγειο και στη Βαλτική. Οποιος γνωρίζει αυτές τις υδροτσουλήθρες και τοποθετεί κατάλληλα το σκαρί του επάνω τους «πετάει». Για παράδειγμα – λέει ο κ. Μαριολάκος – ο Πλούταρχος αποφαίνεται πως ένα σκαρί σαν την «Αργώ» μπορούσε να διανύσει τα 900 χλμ. απόστασης Βρετανίας -Ισλανδίας σε 5 ημέρες (4-5 μίλια/ ώρα).

Μινωικές κρουαζιέρες στο Κρόνιο Πέλαγος

Μινωικές λέξεις και σκίτσα πλοίων περιμένουν την εξήγησή τους στα βράχια των ακτών της Βαλτικής

Τα επιχειρήματα του καθηγητή Μαριολάκου ήταν εντυπωσιακά και μου φαίνονταν λογικά. Το δυσθεώρητο όμως του επιτεύγματος δεν μπορούσε να ικανοποιηθεί παρά μόνο με αποδείξεις για το ότι αρχαϊκά πλοία σαν την «Αργώ» μπορούσαν να πάνε τόσο μακριά – πόσω μάλλον τα ακόμα αρχαιότερα μινωικά. Θυμήθηκα ένα δημοσίευμα του 2010, από νορβηγική εφημερίδα, σύμφωνα με το οποίο είχαν βρεθεί μυστηριώδη γράμματα της περιόδου 1800 - 1000 π.Χ. σκαλισμένα σε γρανίτη. Τα γράμματα αυτά αποκρυπτογράφησε ως μινωικά ο νορβηγός γλωσσολόγος και ακαδημαϊκός Kjell Aartun και τιμήθηκε γι’ αυτό με το χρυσό μετάλλιο του βασιλιά. Κατά τον Aartun, οι μινωικές λέξεις μεταφράζονταν «Μαλακός και καθαρός», αναφερόμενες στο μεγαλύτερο κοίτασμα αργύρου όλης της Ευρώπης που είχαν εντοπίσει στο Kongsberg του Οσλο αυτοί οι απίστευτοι κυνηγοί θησαυρών. Αλλά μήπως είχαν αφήσει και άλλα ίχνη πίσω τους;

Ρώτησα σχετικά τον δρα Μηνά Τσικριτσή, που πρότινος είχε εντοπίσει τον «πήλινο υπολογιστή ναυσιπλοΐας» των Μινωιτών (βλ. www.tovima.gr/science/research/article/?aid=391944). Κατά την επικοινωνία μας αμφισβήτησε την ερμηνεία του Aartun, αλλά ήταν βέβαιος για το ότι επρόκειτο για Μινωίτες, καθώς μια πρόσφατη μελέτη του προσέθεσε υποστηρικτικά στοιχεία στη θεωρία του καθηγητή Μαριολάκου για πέρασμα στην αντίπερα όχθη του ωκεανού. Μου είπε συγκεκριμένα:

Ο Πλούταρχος περί... Καναδά

Μία από τις παράλιες φλέβες χαλκού στη λίμνη Superior των ΗΠΑ, με τα πανάρχαια ίχνη εξόρυξης

- «Ο Πλούταρχος γράφει: " Οσο για τη μεγάλη ήπειρο, από την οποία η μεγάλη θάλασσα περιέχεται σε κύκλο, από τα άλλα νησιά απέχει λιγότερο, από την Ωγυγία όμως γύρω στα πέντε χιλιάδες στάδια ταξιδεύοντας με πλοία με κουπιά. (...) Από την ηπειρωτική γη τα κοντινά μέρη κατοικούν Ελληνες, γύρω από κόλπο όχι μικρότερο από την Μαιώτιδα (λίμνη), του οποίου το στόμα βρίσκεται στην ίδια ευθεία με το στόμα της Κασπίας θάλασσας". Οι αποστάσεις μεταξύ Γροιλανδίας, Νέας Γης και νησιού Baffin του Καναδά είναι περίπου 1.140 χλμ., ενώ μεταξύ Νέας Γης και νησιού Baffin είναι περίπου 1.300 χλμ. Η αναφορά ότι γύρω από τον κόλπο κατοικούν Ελληνες μας φανερώνει μια αποικία στον κόλπο του Αγ. Λαυρεντίου.

Το σημαντικό όμως στην περιγραφή αυτή είναι ότι μας παρέχει γεωγραφικές πληροφορίες οι οποίες είναι σωστές. Πράγματι, ο κόλπος του Αγ. Λαυρεντίου μοιάζει με τη Μαιώτιδα λίμνη (Αζοφική Θάλασσα, στον Εύξεινο Πόντο) και είναι λίγο μεγαλύτερος. Οσο για την πληροφορία ότι το στόμιο του κόλπου είναι στην ίδια ευθεία με το στόμιο της Κασπίας, κοιτώντας στο Google Earth εύκολα διακρίνουμε ότι τα δύο στόμια βρίσκονται σε βόρειο γεωγραφικό πλάτος 47 ^ο, άρα στην ίδια ευθεία. Αυτή η πληροφορία είναι και η μοναδική αναφορά στην αρχαία γραμματεία που μας δείχνει ότι μπορούσαν εκείνη την εποχή να προσδιορίζουν το γεωγραφικό πλάτος ενός τόπου. Αλλά υπάρχει και κάτι ακόμη στον Πλούταρχο που θεωρώ απόδειξη αληθείας για τα ταξίδια στην Αμερική».

- Δηλαδή... τι;

- «Μας λέει: "Ο ταν λοιπόν ο αστέρας του Κρόνου, τον οποίο εμείς αποκαλούμε Φαίνοντα ενώ εκείνοι Νυκτούρο, φτάσει στον Ταύρο μετά από περίοδο τριάντα ετών, αφού προετοιμάσουν επί χρόνο πολύ τη θυσία... (ξεκινούν το ταξίδι της επιστροφής)". Αυτό μας δίνει τη δυνατότητα να ελέγξουμε αστρονομικά την περίοδο που πιθανόν έγινε το συγκεκριμένο ταξίδι που εξιστορεί. Ο Πλάτωνας είχε κατατάξει τους πλανήτες στο ηλιακό σύστημα, σε σειρά από έξω προς τα μέσα ως προς τη Γη, με τα εξής ονόματα: Φαίνοντας (ο Κρόνος), Φαέθοντας (ο Δίας), Πυρόεντας (ο Αρης), Εωσφόρος (η Αφροδίτη), Στίλβοντας (ο Ερμής), Ηλιος και Σελήνη. Το όνομα Φαίνοντας ετυμολογικά σημαίνει αυτόν που γίνεται ορατός, ενώ η λέξη Νυκτούρος σημαίνει αυτόν που είναι τελευταίος στη νύκτα. Με χρήση ειδικού προγράμματος αστρονομίας έλεγξα στις γεωγραφικές συντεταγμένες του Καναδά για την εποχή του Πλουτάρχου (1ου αι. μ.Χ.) σε ποια χρονολογία και σε ποιον μήνα ο πλανήτης Κρόνος βρίσκεται στον αστερισμό του Ταύρου πριν ανατείλει ο Ηλιος. Επιβεβαίωσα ότι κάθε 30 σεληνιακά χρόνια εμφανίζεται όντως το φαινόμενο να ανατέλλει ο Κρόνος στον Ταύρο. Επειτα, πάλι, ο Πλούταρχος λέει: "Τα νησιά που βρίσκονται πέρα κατοικούνται από Ελληνες και βλέπουν τον Ηλιο να κρύβεται για λιγότερο από μία ώρα επί τριάντα μέρες. Και η νύχτα εκεί έχει ελαφρύ σκοτάδι και λυκαυγές που φέγγει από τη δύση". Εφόσον το ταξίδι επιστροφής ξεκινούσε αρχές Ιουνίου, τότε πρέπει να ελέγξουμε πού έβλεπαν τον Ηλιο να κρύβεται λιγότερο από μία ώρα για 30 ημέρες. Με κατάλληλο πρόγραμμα βρήκα ότι την εποχή του 1ου αι. π.Χ. στη Γροιλανδία (60^ο βόρεια) ο Ηλιος έδυε μία ώρα μεταξύ 4-5 π.μ. και αυτό συνέβαινε για χρονικό διάστημα ενός μήνα, από 9/6 ως και 9/7. Η ταύτιση αυτή δηλώνει ότι αρχικά ταξίδευαν βόρεια, φθάνοντας κοντά στον Αρκτικό Κύκλο, όπου τη θάλασσα ονόμαζαν Κρόνιο Πέλαγος. Στην περιοχή αυτή η νύχτα έχει όντως λυκαυγές και ελαφρύ σκοτάδι. Η αστρονομική σύνδεση, σε συνδυασμό με τις γεωγραφικές γνώσεις των δύο τόπων που έχουν ίδιο γεωγραφικό πλάτος, καταδεικνύει ότι το ταξίδι που περιγράφει ο Πλούταρχος – από την Αμερική στην Καρχηδόνα, το 86 μ.Χ. – όντως συνέβη.

Ο συλλογισμός ήταν συγκλονιστικός, αλλά με συγκρατούσε το ότι μετρούσαμε τα δεδομένα ενός ταξιδιού στη ρωμαϊκή πλέον εποχή – μια εποχή που ίσως οι ταξιδιώτες να είχαν και Μηχανισμό των Αντικυθήρων εν πλω». Τι στοιχεία είχαμε ότι πλοία της μινωικής εποχής κατόρθωναν το ταξίδι; Οι εκπλήξεις από τη χώρα των Βίκινγκς (βλ.ένθετο) έδωσαν ίσως την απάντηση.

Ιχνη και ίντριγκες στον Νέο Κόσμο
Απίστευτη συλλογή στρατιωτών και αρμάτων στο Ιλινόι, αλλά είναι αληθινή;

Απέμενε το να βρει κανένας αντίστοιχα αποδεικτικά στοιχεία στις ακτές του Αγίου Λαυρεντίου ή της λίμνης Superior για να δεχτεί ως πιθανό το απίθανο των Μινωιτών στην Αμερική. Ο Menzies ανέφερε ως τέτοια «1.200 περίπου μινωικά ευρήματα γύρω από τη λίμνη Superior». Βάλθηκα λοιπόν να τα βρω.
Προέκυψε ότι ευρήματα υπάρχουν όντως πολλά: τα πρώτα στοιχεία μη ινδιάνικης εξόρυξης βρέθηκαν σε φλέβες χαλκού, στη χερσόνησο Keweenaw της λίμνης Superior – κοντά σε ένα χωριό που ονομάζεται... Λαύριο (Laurium). Εκεί βρέθηκε και το πετρόγλυφο ενός άκρως συμβολικού μινωικού πλοίου (βλ. http://megalithicresearch.blogspot.com/2009/12/petroglyph-of-sailing-boat-copper.html).

Επίσης, στο Newberry του Μίσιγκαν, είχαν ήδη από το 1896 βρεθεί τρία αγαλματίδια και μία πινακίδα με «περίεργη γραφή». Κανένας δεν μπορούσε να την ερμηνεύσει τότε, αλλά όταν ο Εβανς προχώρησε στις ανασκαφές της Κνωσού – το 1900 – έγινε προφανές ότι η γραφή συγγένευε με τη Γραμμική Α. Η πληθώρα όμως των «απεικονιστικών στοιχείων» που παραπέμπουν στη Μεσόγειο βρέθηκε στη συνέχεια σε χέρια ιδιωτών, με τα περισσότερα να καταλήγουν σε άγνωστους συλλέκτες και πολλά – χρυσά και ασημένια – να φημολογείται ότι έχουν λιωθεί από τους άπληστους θηρευτές τους. Τα περισσότερα είχαν βρεθεί το 1925, από έναν αγρότη του Ιλινόις, τον Orville Lowery, και το 1982 από έναν τυχοδιώκτη, ονόματι Russ Burrows, που ισχυρίστηκε ότι βρήκε ένα ιερό και 13 ασύλητους τάφους σε ένα σύμπλεγμα σπηλαίων, επίσης στο Ιλινόις.



Εν κατακλείδι και συνοπτικά, τα παρατιθέμενα στο Διαδίκτυο ευρήματα επί αμερικανικού εδάφους περιλαμβάνουν πάμπολλες πέτρες με χαραγμένες επάνω τους μορφές στρατιωτών με στολές που θυμίζουν Μινωίτες, Φιλισταίους, Μυκηναίους, Φοίνικες και Αιγυπτίους, αρκετά πετρόγλυφα με μινωικού και αιγυπτιακού τύπου πλοία, και επιγραφές που άλλες θεωρούνται κυπρομινωικής γραφής και άλλες σύμμεικτες με ετρουσκικές, λατινικές και ελληνικές λέξεις. Το πιο εύγλωττο όμως οπτικά στοιχείο (εφόσον αποδειχθεί και αυθεντικό) είναι ένα μετάλλιο που βρέθηκε στο Cleveland του Οχάιο το 2006, με τον μινωικό πέλεκυ στη μία πλευρά και στην άλλη τον Πρίγκιπα των Κρίνων, που γνωρίζουμε από την τοιχογραφία στο ανάκτορο της Κνωσού (1690 π.Χ.)!

Αυτόκλητοι αρχαιολόγοι - μεσσίες

Σιωπηλοί μάρτυρες αυτές οι πέτρες του Μίσιγκαν, με μινωικά και μυκηναϊκά πλοία χαραγμένα πάνω τους

To θέμα περιπλέχθηκε περισσότερο όταν τους «Ιντιάνα Τζόουνς του Χαλκού» προσέγγισαν «στρατευμένοι αρχαιολόγοι», εκ μέρους της Εκκλησίας των Μορμόνων, οι οποίοι πάσχιζαν να δικαιώσουν τα ρηθέντα υπό του προφήτη τους ότι την Αμερική είχαν εποικίσει... Ιουδαίοι, γύρω στο 2000 π.Χ. Εκτοτε έχει στηθεί ένα απίστευτο γαϊτανάκι, με κάθε είδους ερμηνείες των ευρημάτων να ξεφυτρώνουν στο παραεπιστημονικό περιοδικό Ancient American (www.ancientamerican.com/), ενώ η επίσημη αρχαιολογία απέχει. Αυτή η παράδοξη κατάσταση έχει οδηγήσει σε αδυναμία διασταύρωσης της αλήθειας των ισχυρισμών και στην έκφραση ακραιφνών θεωριών. Για παράδειγμα, ένας επιγραφολόγος ονόματι Paul Schaffranke ισχυρίστηκε σε διάλεξη του 1995 (βλ. www.youtube.com/watch?v=ZO9OstWDAac) ότι αποκρυπτογράφησε τη σύμμεικτη γραφή των αρχαίων πινακίδων και ότι αυτή διηγείται ένα απίστευτο ρέκβιεμ των πρώτων εκείνων αποίκων της Αμερικής: ότι Ελληνες της Αλεξάνδρειας – φυγάδες της χριστιανοκρατούμενης πλέον Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας – κατέφυγαν στο τελευταίο προπύργιο των Φοινίκων, στη Μαυριτανία, κι από εκεί έφθασαν όλοι μαζί στις Μεγάλες Λίμνες, για να χτίσουν το μεικτό και τελευταίο τους βασίλειο!

Κρητικό DNA στους Ινδιάνους!
Το μόνο επιστημονικό που έχουμε προς υποστήριξη όλων των σεναρίων αποίκισης από τη Μεσόγειο είναι η γενετική μελέτη «Origin and Diffusion of mtDNA Haplogroup X», του 2003 (βλ. www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1180497/). Σε αυτήν εντοπίστηκε ότι το μιτοχoνδριακό DNA haplogroup X2 που απαντάται στους Κρήτες σε υψηλό ποσοστό (7,2%) απαντάται σε παρόμοια υψηλό ποσοστό (ως 5%) και σε 20.000 μέλη ινδιάνικων φυλών της ΒΑ Αμερικής! Σε παρόμοιο «ευρασιατικό συμπέρασμα» είχε καταλήξει και η κρανιακή συγκριτική μελέτη του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν «Old World sources of the first New World human inhabitants: a comparative craniofacial view», του 2001 (βλ. www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11481450). Επειτα, το 2008, η εργασία μιας ομάδας ερευνητών από πανεπιστήμια της Ελλάδας, των ΗΠΑ, του Καναδά, της Ρωσίας και της Τουρκίας, υπό τον καθηγητή του Αριστοτελείου Κωνσταντίνο Τριανταφυλλίδη, έστρεψε τον προβολέα της γενετικής ιχνηλάτησης ακόμα πιο πίσω: αποφάνθηκε βάσει DNA ότι οι Μινωίτες είχαν εγκατασταθεί στην Κρήτη προερχόμενοι από την Ανατολία – τα μέρη που τη 2η χιλιετία π.Χ. κατέλαβαν οι Χετταίοι.

Και τότε θυμήθηκα ότι ο Μίνωας είχε παντρευτεί τη μάγισσα πριγκίπισσα των Κόλχων, Πασιφάη. Να ήταν η Κολχίδα το αδελφό βασίλειο των εκπατρισμένων Μινωιτών; Το σενάριο ταιριάζει πολύ με το ότι Γεωργιανοί επιγραφολόγοι επιμένουν πως η γλώσσα του Δίσκου της Φαιστού είναι στην ιερατική γραφή της αρχαίας Κολχίδας (βλ. www.tovima.gr/science/article/?aid=251116). Και παίρνουν νέο νόημα για την έκταση της μινωικής θαλασσοκρατίας τα όσα είχε πει στα «Αργοναυτικά» ο Ορφέας, για διαφυγή των Αργοναυτών στη Βαλτική μέσω του Βορυσθένη (Δνείπερου) και κατέβασμα ως το νησί της αδελφής της Μήδειας, Κίρκης, στα ανοιχτά της Μαυριτανίας...

Θα ξαναγράψουμε τα βιβλία;
Είναι όμως αυτά αρκετά για να γράψουμε ξανά τα βιβλία της Ιστορίας, να ξεχάσουμε το «ο Κολόμβος ήταν Χιώτης» και να αποδυθούμε στο «ο Τελευταίος των Μοϊκανών ήταν πατριωτάτσι»; Οχι ακόμα. Κάποιες μούμιες που βρέθηκαν τόσο στην περιοχή «αποίκησης» της Αμερικής όσο και στη γειτονιά του Stonehenge στην Αγγλία ίσως φωτίσουν καλύτερα την υπόθεση. Αλλά σιγουριά θα έχουμε μόνον αν αποφανθούν επίσημα οι αρχαιολόγοι.

«Γιατί» , ρώτησα τον καθηγητή Μαριολάκο, «εφόσον είστε και μέλος του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου (ΚΑΣ), δεν στέλνετε μια αρχαιολογική αποστολή στη λίμνη Superior;». «Θα έπρεπε, καθόσον τώρα έχουν εντοπιστεί και βυθισμένα λιμενικά έργα στην περιοχή» μου απάντησε. «Από επιστημονική άποψη, οι έλληνες επιστήμονες μπορούν να φέρουν σε πέρας το ερευνητικό έργο – και μέσα σε ένα με δύο χρόνια θα είχαμε τις απαντήσεις. Ομως, το ΚΑΣ είναι ένα γνωμοδοτικό Συμβούλιο, που δεν διαμορφώνει την ερευνητική πολιτική του υπουργείου και, συνεπώς, δεν μπορεί να πάρει αυτό την απόφαση. Πέραν του υπουργείου, βέβαια, υπάρχουν και τα αρχαιολογικά τμήματα του Πανεπιστημίου. Αλλά, για να γίνουν αυτά, πρέπει αφενός να βρεθούν οι απαραίτητοι πόροι και αφετέρου να το θέλουν και να το ζητήσουν οι ίδιοι οι αρχαιολόγοι μας» συμπλήρωσε με νόημα.

ΥΓ.: Εκτός των προαναφερθέντων βιβλίων και μελετών στο κείμενο, ενδιαφέρουσες πηγές είναι και οι εξής:
* «Cultural Interactions in Europe and the Eastern Mediterranean During the Bronze Age (3000-500 BC)».
* «The Early Minoan Colonization of Spain», W. Sheppard Baird - στο www.minoanatlantis.com/Minoan_Spain.php
* «Minoans and Phoenicians» στο www.phoenician.org/minoans_phoenicians_paper.htm
Για τον αντίλογο των αμερικανών αρχαιολόγων στην ερασιτεχνική αναζήτηση αρχαίων αποίκων, διαβάστε το www.csicop.org/si/show/civilizations_lost_and_found_fabricating_history_-_part_one_an_alternate_re/

http://logioshermes.blogspot.com/2012/05/blog-post_3648.html 

 http://aioniaellinikipisti.blogspot.com/

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΙΣΧΥΡΙΖΕΤΑΙ Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ!"

ΑΡΧΑΙΕΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΜΗΧΑΝΕΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΜΑΤΑ 5 Archimedes screw

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΑΡΧΑΙΕΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΜΗΧΑΝΕΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΜΑΤΑ 5 Archimedes screw"

Η κυριαρχία επί της Μεσογείου.

 Η κυριαρχία επί της Μεσογείου υπήρξε ανέκαθεν ο στόχος των κρατών που βρίσκονται στη μεσογειακή λεκάνη αλλά και των μεγάλων ναυτικών δυνάμεων, και πεδίο σύγκρουσης μεγάλων συμφερόντων.

Στη μεταψυχροπολεμική εποχή, το ενδιαφέρον εστιάζεται στα πιθανά σημεία ανάφλεξης, κυρίως στην ανατολική Μεσόγειο, ενώ η παραγωγή και μεταφορά των ενεργειακών πόρων αποτελεί ένα ακόμα σημαντικό παράγοντα που επηρεάζει καταλυτικά το μεσογειακό περιβάλλον.

Η στρατηγική αξία της Μεσογείου και της ευρύτερης περιοχής που την περιβάλλει εξακολουθεί να υφίσταται σήμερα σε πολύ υψηλό βαθμό, γεγονός που αποδεικνύεται από το έντονο ενδιαφέρον των Μεγάλων Δυνάμεων, του ΝΑΤΟ, και της ΕΕ και την παρουσία τους, κυρίως με αεροναυτικές δυνάμεις και στρατιωτικές εγκαταστάσεις στη μεσογειακή λεκάνη.











Η κατοχή, ο έλεγχος και η δυνατότητα εκμετάλλευσης ενεργειακών πρώτων υλών αποτελεί σημαντικό πλεονέκτημα στις διακρατικές σχέσεις και μπορεί να αποτελέσει μέσο άσκησης εξωτερικής πολιτικής.

Ως παράγων ισχύος, οι ενεργειακές πρώτες ύλες συμβάλλουν στην απόκτηση πλούτου και πολιτικής ισχύος, ενώ επηρεάζουν άμεσα ή έμμεσα και την απόκτηση στρατιωτικής ισχύος. Για το λόγο αυτό αναφέρονται και ως στρατηγικές πρώτες ύλες υπό την έννοια ότι η κατοχή τους, παρέχει κύρια πλεονεκτήματα στην οικονομία και την αυτονομία της βιομηχανικής παραγωγής, ενώ αντίθετα η έλλειψή τους μπορεί να επιφέρει σημαντικό πλήγμα ή να εξαναγκάσει σε αναζήτηση και προμήθειά τους από άλλες περιοχές.

Παρατηρούμε ότι στο επίκεντρο των διεθνών αναφλέξεων υπάρχουν διενέξεις που σχετίζονται άμεσα ή έμμεσα με την ενέργεια, φέρνοντας στο προσκήνιο το πρόβλημα της ασφάλειας σε ότι αφορά την ενέργεια.

Η ενεργειακή ασφάλεια συνειδητοποιήθηκε κυρίως μετά τον αραβο-ισραηλινό πόλεμο του 1973 και εκφράζεται με τρεις τρόπους: (α) εξασφάλιση επαρκών αποθεμάτων ώστε οποιαδήποτε απροσδόκητη εξέλιξη να μη προκαλεί αναταράξεις στις προηγμένες βιομηχανικές χώρες και κοινωνίες, (β) ανακάλυψη και αξιοποίηση νέων κοιτασμάτων, και (γ) εξασφάλιση των υφιστάμενων πηγών ενέργειας αλλά και ανακάλυψη νέων.

Με βάση τα δεδομένα αυτά, ο όρος ενεργειακή ασφάλεια, συναρτάται στενά με την ανάγκη θωράκισης της οικονομίας από τις επιπτώσεις τις οποίες μπορεί να προκαλέσει μια αιφνίδια διακοπή του εφοδιασμού της με ενέργεια, καθώς επίσης και μια μεγάλη αύξηση των τιμών των ενεργειακών πόρων.

Ωστόσο, ο πραγματικός κίνδυνος έγκειται στο γεγονός ότι οι πόλεμοι, η τρομοκρατία, τα ατυχήματα, οι φυσικές καταστροφές και σε αρκετές περιπτώσεις οι άστοχες πολιτικές αποφάσεις, μπορεί να δημιουργήσουν μεγάλα προβλήματα στον εφοδιασμό της ενέργειας και να εκτοξεύσουν τις τιμές στα ύψη (EU Energy Security and Solidarity Action Plan: 2nd Strategic Energy Review, Brussels, 13 November 2008).

Σημαντικό κεφάλαιο στο όλο πλαίσιο της επιδίωξης εξασφάλισης ενεργειακών πόρων αποτελεί η διαχείριση της ενέργειας, που έχει τόσο την εθνική της πτυχή όσο και την διεθνή της διάσταση. Οι περισσότερες από τις χώρες που διαθέτουν ενεργειακούς πόρους δεν έχουν τις τεχνολογικές δυνατότητες να πραγματοποιήσουν εργασίες εντοπισμού των κοιτασμάτων, γεωτρήσεων, άντλησης και μεταφοράς.

Αυτό έχει ως συνέπεια την εκ των πραγμάτων εμπλοκή ξένων μεγάλων εταιριών, οι οποίες έχουν εξελιχθεί σε πραγματικούς οικονομικούς γίγαντες με ασύλληπτα ύψη κερδών, και στην ουσία ρυθμίζουν το όλο σύστημα παραγωγής και διακίνησης του πετρελαίου και του φυσικού αερίου παγκοσμίως.

Οι μεγαλύτερες από αυτές έχουν τέτοια ισχύ ώστε να επηρεάζουν και τις σχέσεις των κρατών σε διεθνές ή περιφερειακό επίπεδο, συμβάλλοντας συχνά σε γεωπολιτικές μεταβολές.

Ίσως δεν υπάρχει χαρακτηριστικότερο παράδειγμα, από το γεγονός της εξάρτησης της Ευρώπης για την προμήθεια ενεργειακών πρώτων υλών από τη Ρωσία, τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική. Αυτό έχει ως μια πρώτη συνέπεια τον κλονισμό των ευρωπαϊκών οικονομιών σε κάθε πετρελαϊκή κρίση.

Παράλληλα, η προσπάθεια για εξασφάλιση στρατηγικών πρώτων υλών αποτελεί συχνά αιτία πολεμικών συγκρούσεων, αφού οι ισχυρότερες χώρες καταφεύγουν στη χρήση της στρατιωτικής τους ισχύος για τη διατήρηση της πρόσβασης σ’ αυτές.

Η κατάσταση ανασφάλειας που υφίσταται σε κάποιες περιοχές από τις οποίες διέρχονται αγωγοί, ή γενικότερα διακινείται η ενέργεια, δημιουργεί ανησυχίες στις κυβερνήσεις των ενδιαφερομένων χωρών. Έτσι, η ενεργειακή ασφάλεια αποκτά και την έννοια της φυσικής ασφάλειας, της εξασφάλισης δηλαδή των εγκαταστάσεων, των αγωγών και της μεταφοράς της ενέργειας από επιθέσεις και δολιοφθορές, με τη χρήση ακόμα και στρατιωτικής ισχύος.

Η στρατιωτικοποίηση της ενεργειακής ασφάλειας στο μέλλον είναι ενδεχόμενο να περιλάβει: τη χρησιμοποίηση από τα κράτη του ελέγχου τους επί των ενεργειακών πόρων, ως όπλα πολιτικής πίεσης και επιρροής, τις απειλές που προέρχονται από την τρομοκρατία και την πειρατεία κατά της παραγωγής και μεταφοράς της ενέργειας, καθώς επίσης και την εσωτερική αστάθεια, εξεγέρσεις, και σύγκρουση στο εσωτερικό των κρατών που παράγουν και εξάγουν την ενέργεια (Global Trends 2025: A Transformed World, US National Intelligence Council, November 2008).

Όλα δείχνουν ότι στις δεκαετίες που ακολουθούν, θα είναι σε εξέλιξη ένας διαφορετικός πόλεμος. Ένας ενεργειακός πόλεμος που θα αναπτυχθεί σε παγκόσμιο επίπεδο, με αντικείμενο τις κύριες μορφές ενέργειας και τις αγορές.

Μεταξύ των αιτίων αυτού του πολέμου είναι, από τη μια οι συνεχώς αυξανόμενες ανάγκες σε ενέργεια, ιδιαίτερα από ταχέως αναπτυσσόμενες χώρες, και από την άλλη η προϊούσα μείωση των αποθεμάτων πετρελαίου, σε συνδυασμό με την παγκόσμια αλλαγή του κλίματος.

Το ερώτημα είναι ποιος θα κυριαρχήσει στον εφοδιασμό της ενέργειας παγκοσμίως στο δεύτερο ήμισυ του 21ου αιώνα.

Θα μπορούσαμε να δούμε τον ενεργειακό πόλεμο, ως τις κορυφές ενός τριγώνου (ενέργεια – αγορές – στρατιωτική ισχύς).Όταν λειτουργεί η σχέση ενέργεια-αγορές (Α) ο πόλεμος μένει στο περιθώριο.

Στην περίπτωση αυτή η στρατιωτική ισχύς (απαραίτητη πάντοτε) χρησιμεύει για την προβολή ισχύος, την αποτροπή και τη διασφάλιση των ενεργειακών ροών. Όταν όμως η σχέση αυτή ανατραπεί, για διαφόρους λόγους, προκύπτουν καταστάσεις κρίσης και οι αγορές προβαίνουν στη χρήση της στρατιωτικής ισχύος (Β) για την απόκτηση της ενέργειας (Γ). Στην περίπτωση αυτή οδηγούμαστε σε καταστάσεις σύγκρουσης ή ακόμη και πολέμου.

Πηγή: Ιωάν. Παρίσης, Παράγοντες Ισχύος στο Διεθνές Σύστημα, Εκδόσεις Ινφογνώμων, Δεκέμβριος 2011

Μέσα στο πλαίσιο αυτό προβάλλει το θέμα της ΑΟΖ που εκ των πραγμάτων δημιουργεί αντιπαραθέσεις, καθόσον συνδέεται με την ενεργειακή ασφάλεια και τα οικονομικά και στρατηγικά συμφέροντα των παρακτίων κρατών.

Ειδικώς για την χώρα μας – όπως φυσικά και για την Κυπριακή Δημοκρατία – αποτελεί σημαντικό στρατηγικό πλεονέκτημα εξαιτίας της γεωγραφικής τους θέσης και διαμόρφωσης. Μια ματιά στον χάρτη αρκεί για να αντιληφθεί κανείς αυτή την πραγματικότητα. Η ΑΟΖ της Ελλάδας, χάρη στη νησιωτική της διαμόρφωση, είναι σχεδόν διπλάσια από την ΑΟΖ της εξαπλάσιας σε έκταση Τουρκίας, που είναι μόλις 2,5 φορές μεγαλύτερη από την ΑΟΖ της Κύπρου!

Η ανεύρεση σημαντικών κοιτασμάτων φυσικού αερίου στη θαλάσσια περιοχή νοτίως της νήσου Κύπρου, σε συνδυασμό με τα αντίστοιχα κοιτάσματα του Ισραήλ, αναμένεται να μεταβάλει τα γεωπολιτικά δεδομένα στην περιοχή της ανατολικής Μεσογείου.

Παράλληλα θα συμβάλλει στην οικονομική ανάκαμψη της Μεγαλονήσου. Λαμβανομένης μάλιστα υπόψη της ιδιαίτερα σημαντικής από στρατηγικής πλευράς θέσης της, μέσω της οποίας ελέγχονται εμπορικοί οδοί και άξονες γεωστρατηγικής επιρροής, εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς την αύξηση της στρατηγικής της σημασίας και της σχετικής ισχύος της.

Είναι αυτονόητο ότι η Τουρκία «αισθάνεται» την στρατηγική «περικύκλωση» που υφίσταται, από την ύπαρξη των ελληνικών νήσων και της Κύπρου στην παράκτια περιοχή της.

Μπορεί με την εισβολή και κατοχή του βορείου τμήματος της Κυπριακής Δημκρατίας να πέτυχε στρατηγική ασφάλεια στη νότια ακτή της, αυτό όμως δεν της παρέχει άλλα πλεονεκτήματα όπως αυτό της απόκτησης δικαιωμάτων οικονομικής εκμετάλλευσης των θαλασσίων περιοχών.

Παρ’ όλα αυτά ανακοίνωσε ήδη την πραγματοποίηση έρευνας για πετρέλαιο και φυσικό αέριο στην κατεχόμενη περιοχή αλλά και στη θάλασσα δυτικά της νήσου.

Σύμφωνα με τον τουρκικό Τύπο, πρόκειται για το αποτέλεσμα συμφωνίας της 2/11/11 μεταξύ του Υπουργού Ενέργειας και Φυσικών Πόρων της Τουρκίας, της Ανώνυμης Κοινοπραξίας Πετρελαιοειδών Τουρκίας (TRAO) και της «ΤΔΒΚ», για παροχή αδειών έρευνας, γεώτρησης και εκμετάλλευσης ενεργειακών πόρων, στην ξηρά και τον υποθαλάσσιο χώρο της Κύπρου.

Φυσικά όλα αυτά προσκρούουν καταρχήν στα δεδομένα της ΕΕ, η οποία αποδέχεται ως μέλος της την Κυπριακή Δημοκρατία ως συνόλου, περιλαμβανομένου και του υπό κατοχή εδάφους. Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε τις αντιδράσεις.

Η Τουρκία προβάλει κατά τις τελευταίες δεκαετίες την απειλή χρήσης βίας, έναντι της Ελλάδας αλλά και της Κύπρου. Προφανώς με επιτυχία, αφού καταρχήν το «κέντρο» του Ελληνισμού έχει υποκύψει πλήρως, εμφανίζοντας μια ηττοπαθή πολιτική, για να μην προκαλέσει το «θηρίο».

Βεβαίως, με μια τέτοια πολιτική δεν είναι σε θέση να υπερασπιστεί τον άλλο πόλο του Ελληνισμού, την Κύπρο. Δεν τολμάει να κάνει ακόμη και το αυτονόητο: να ορίσει της ΑΟΖ της. Τώρα μάλιστα που, η σύμπτωση-ταύτιση συμφερόντων (για να θυμηθούμε και τον Θουκυδίδη), Κύπρου και Ισραήλ αλλά και του αμερικανικού παράγοντα, θα επέτρεπαν μια τέτοια απόφαση.
Δρ. Ιωάννης Παρίσης

Υποστράτηγος ε.α, Διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης
parisis.wordpress.com

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η κυριαρχία επί της Μεσογείου."

“Η Ελλάς εν Σμύρνη”.Σαν σήμερα το 1919 η αποβίβαση του ελληνικού στρατού.

“Η Ελλάς εν Σμύρνη”.Σαν σήμερα το 1919 η αποβίβαση του ελληνικού στρατού.--Κινηματογραφικό υλικό.---


Οι εικόνες είναι από την υποδοχή του Ελληνικού στρατού στη Σμύρνη τον Μάιο του 1919. Στην αρχή του βίντεο διακρίνεται ο πλοίαρχος Μαυρουείδης, κυβερνήτης του θωρηκτού “Αβέρωφ” επικεφαλής της στρατιωτικής αποστολής, ο οποίος διάβασε το διάγγελμα του Έλληνα πρωθυπουργού Ελευθερίου Βενιζέλου στους κατοίκους της Σμύρνης .------

πηγη



 .

 "Greek National Pride"

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "“Η Ελλάς εν Σμύρνη”.Σαν σήμερα το 1919 η αποβίβαση του ελληνικού στρατού."

1922-ΣΜΥΡΝΗ.ΣΠΑΝΙΟ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ

1922-ΣΜΥΡΝΗ.ΣΠΑΝΙΟ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ.δειτε το βιντεο.
Smyrna 1922 from Davidian Video Productions on Vimeo.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "1922-ΣΜΥΡΝΗ.ΣΠΑΝΙΟ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ"

ΕΧΕΙ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΚΑΙ Η ΖΩΗ ΓΥΡΙΣΜΑΤΑ.

Στο Επικρατείας της ΝΔ ο γιος του Γρηγόρη Λαμπράκη.
Μεγάλη έκπληξη με πολλούς συμβολισμούς θεωρήθηκε η τοποθέτηση στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας της ΝΔ του Θόδωρου Λαμπράκη, γιου του Γρηγόρη Λαμπράκη που δολοφονήθηκε το 1963.


Ο κ. Λαμπράκης έχει τελειώσει το Πανεπιστήμιο του Buckingham και έχει Master από το City University. Από το 1991 έως το 2003 έχει διατελέσει Οικονομικός Διευθυντής σε διάφορες επιχειρήσεις και έκτοτε δραστηριοποιείται στον επιχειρηματικό τομέα.



Ο ίδιος είχε δηλώσει το 2010 στο «Βήμα» για το εάν είχε δεχθεί μέχρι τότε προτάσεις για να κατέβει στον πολιτικό στίβο: «Ποτέ. Ηταν ο χαρακτήρας και η στάση μου που μάλλον δεν το επέτρεπαν εξαρχής. Ενα παράδειγμα: Ημουν φοιτητής στο Λονδίνο και είχε έρθει ο Μητσοτάκης. Είχε γράψει όμως τότε η "Αυριανή" ότι στις φλέβες μου δεν κυλάει αίμα αλλά νερό, επειδή συναντήθηκα μαζί του. Είχε γράψει "αν είναι δυνατόν, ο γιος του Λαμπράκη να συναντάται με τον Μητσοτάκη" . Μου είχε φανεί εντελώς αστείο, γέλασα. Ηξερα ότι δεν είχα καμία σχέση με τη ΝΔ, ούτε τότε ούτε ποτέ. Απλώς, πήγα στη συνάντηση με άλλους φοιτητές και ο δημοσιογράφος συμπέρανε ότι θα κατέβαινα με τον Μητσοτάκη. Αν είναι δυνατόν»...



Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΕΧΕΙ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΚΑΙ Η ΖΩΗ ΓΥΡΙΣΜΑΤΑ."

ΠΟΥ ΥΠΗΡΕΤΗΣΑΝ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΜΑΣ?

ΑΥΤΟΙ ΜΑΣ ΚΥΒΕΡΝΟΥΝ.ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΞΙΟΙ ΤΗΣ ΤΥΧΗΣ ΜΑΣ.ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ ΕΝΑΣ ΚΑΙ ΕΝΑΣ.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΠΟΥ ΥΠΗΡΕΤΗΣΑΝ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΜΑΣ?"

Η φωνη της Ελλαδας.Ελληνικός ραδιοφωνικός σταθμός στην Κων/πολη!

Στον «αέρα» της Κωνσταντινούπολης εκπέμπει εδώ και λίγες ημέρες το ράδιο «Ηχώ», ο πρώτος ελληνικός ραδιοφωνικός της Πόλης.
Το ράδιο «Ηχώ» εκπέμπει εδώ το ποικίλο του πρόγραμμα μέσω διαδικτύου. Η πρωτοβουλία και τα εύσημα φυσικά θα πρέπει να αποδοθούν στους υπεύθυνους της ομογενειακής εφημερίδας «Ηχώ» η οποία συμπληρώνει 35 έτη από την έκδοσή της (φυσικά της ευχόμαστε να τα εκατοστίσει).
Η γνωστή συνθέτης Ευανθία Ρεμπούτσικα, είχε την τιμή να είναι η παρουσιάστρια της πρώτης εκπομπής του ραδιοφωνικού σταθμού αφού χαρακτηριστικό απόσπασμα από το έργο της για την ταινία «Πολίτικη Κουζίνα» χρησιμοποιείται ως το σήμα του σταθμού.
«Αυτό που όλοι επιθυμούσαμε αρκετά χρόνια, ένας ελληνικός ραδιοσταθμός για τον Ελληνισμό της Πόλης, είναι πλέον γεγονός. Χάρη, στην φιλότιμη προσπάθεια μιας μικρής ομάδας ομογενών με όραμα. Και φυσικά τις δυνατότητες που μας παρέχει απλόχερα το διαδίκτυο» αναφέρεται στο εναρκτήριο μήνυμα των συντελεστών του εγχειρήματος.
Από την πλευρά μας δεν έχουμε παρά να τους ευχηθούμε καλή επιτυχία στο ωραίο αλλά δύσκολο – λόγω των αντικειμενικών δυσκολιών – εγχείρημά τους. Ας μας επιτραπεί δε από όλους τους φίλους του «www.defence-point.gr» η προτροπή να ενισχύσουν την προσπάθεια των αδερφών μας στην Πόλη και να τους κάνουμε συντροφιά, έστω και νοερή, στη μοναχική προσπάθεια που κάνουν να κρατήσουν τη φωνή και τη σημαία των Ελλήνων στην αιώνια πρωτεύουσά τους πάντα στον αέρα και πάντα ψηλά.
Τον ραδιοσταθμό μπορούμε να τον παρακολουθήσουμε στη διεύθυνση: http://radio.ihotispolis.com/

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η φωνη της Ελλαδας.Ελληνικός ραδιοφωνικός σταθμός στην Κων/πολη!"

"Δεν φοβόμαστε τους Τούρκους "

Ε.Δ - "Δεν φοβόμαστε τους Τούρκους αλλά τους πολιτικούς"!

 Ιδιαίτερα ανήσυχοι εμφανίζονται οι αξιωματικοί των Ενόπλων Δυνάμεων (τουλάχιστον η συντριπτική πλειοψηφία, αυτοί που εργάζονται για την χώρα και αρνούνται να μπουν στην λογική των δημοσίων σχέσεων με τους προέδρους των κομμάτων) από την στιγμή που επέλεξε η Τουρκία να κάνει την κίνησή της στην Α.Μεσόγειο και να προχωρήσει σε έρευνας εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας και της δυνητικής ΑΟΖ μεταξύ Ρόδου και Καστελόριζου.

Mια χρονική στιγμή που οι Ε.Δ. έχουν δεχθεί ισχυρά κτυπήματα από τις κυβερνήσεις Παπανδρέου και Παπαδήμου, τόσο σε ότι αφορά τον αποκεφαλισμό όλης της έμπειρης ηγεσίας των τριών Κλάδων τον περασμένο Νοέμβριο, όσο και τις οικονομικές περικοπές που έχει οδηγήσει οπλικά συστήματα και προσωπικό σε απαξίωση.

Και όπως σημείωνε αξιωματικός του Π.Ν. μιλώντας στο defencenet.gr "Είναι μια διαρκής κρίση που θα εξακολουθήσει για χρόνια ολόκληρα. Ίσως πλέον έχει φτάσει η ώρα να ξεκαθαριστούν οι σχέσεις μας με την Τουρκία. Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Δεν φοβόμαστε τους Τούρκους. Τους δικούς μας, τους πολιτικούς μας, φοβόμαστε". Παρεπιπτόντως το ΠΝ ξεκινά την άσκηση "Θαλασσόλυκος", σε μια προσπάθεια τουλάχιστον να φανεί ότι υπάρχει ετοιμότητα από ελληνικής πλευράς.

Έμπειρος περί τα ελληνοτουρκικά διπλωμάτης απαντώντας σε σχετικό ερώτημα του defencenet.gr σημείωνε: "Ότι είχαν κάνει στο Βόρειο Αιγαίο με το "Χόρα" το 1976 και το "Σισμίκ" το 1987, το κάνουν και τώρα. Στην χειρότερη περίπτωση γι΄αυτούς η Ελλάδα δεν θα μπορέσει να αξιοποιήσει τα κοιτάσματα της Α.Μεσογείου, στην καλύτερη θεωρούν ότι μπορούν να επικρατήσουν δια των όπλων. Όπως πλέον το Βόρειο Αιγαίο έχει μπει στο "ψυγείο" και με τα δύο πρωτόκολλα Ετζεβίτ-Καραμανλή και Γιλμάζ-Παπούλια η Τουρκία "κλείδωσε" το Αιγαίο, το ίδιο πάνε να κάνουν και τώρα με την Α.Μεσόγειο. Με το "ετσι θέλω" σβήνουν το Καστελόριζο και την δυνατότητα να θεσπίσουμε και εν συνεχεία να ανακηρύξουμε ΑΟΖ και χαράσσουν τουρκική ΑΟΖ μέχρι την Αίγυπτο. Τρείς είναι οι λύσεις: Να μπλοκάρουμε τις τουρκικές έρευνες απειλώντας με πόλεμο, να πάμε σε πόλεμο ή να προχωρήσουμε σε συνεκμετάλλευση με την Τουρκία περιοχών που μας ανήκουν. Τέταρτη λύση, δυστυχώς δεν υπάρχει".

Όπως ήδη έχει γράψει κατ'αποκλειστικότητα στις 28/02 το defencenet.gr, η συμφωνία Κοινής Εκμετάλλευσης στις Θαλάσσιες Περιοχές της Antalya στην Ανατολική Μεσόγειο περιλαμβάνει δύο φάσεις και εδόθησαν οι υπ. αριθ. AR/TPO-XVI/4154, AR/TPO-XVI/4319 και AR/TPO-XVI/4320 εξουσιοδοτήσεις ερευνών από την ΤΡΑΟ στη SHELL. Κατά την πρώτη φάση, υπεύθυνη για όλους τους χειρισμούς θα είναι η ΤΡΑΟ και θα πραγματοποιηθούν σεισμολογικές έρευνες, οι οποίες θα πρέπει να ολοκληρωθούν μέχρι την 31-12-2013.

Η δεύτερη φάση θα αρχίσει την 1-1-2014, θα ολοκληρωθεί στις 31-12-2016 και υπεύθυνη θα είναι η SHELL, η οποία θα αναλάβει την πραγματοποίηση μιας γεώτρησης. Οι δύο εταιρείες θα έχουν ποσοστό συμμετοχής στα κέρδη κατά 50% έκαστη.»

Από εκεί και πέρα προχθές είχαμε την συγκεκριμενοποίηση ορισμένων περιοχών: Όπως αναφέρεται στο τουρκικό ΦΕΚ 2011/1753 η ΤΡΑΟ μπορεί να διεξάγει έρευνες πετρελαίου, εκτός των τουρκικών χωρικών υδάτων, στην περιοχή AR/TPO/4856, εκτάσεως 306.518 εκταρίων, του τομέα XIV (Αdana).

Όλα αυτά δεν αποτελούν καινοφανείς καταστάσεις. Το Νοέμβριο του 2008 το νορβηγικό σκάφος "Μαλένε Οστερβολντ" που έκανε έρευνες στην επίμαχη περιοχή για λογαριασμό της τουρκικής κυβέρνησης, απειλήθηκε με βύθιση από τον τότε Αρχηγό ΓΕΕΘΑ, Δ.Γράψα, χωρίς καν να ερωτηθεί το υπουργείο Εξωτερικών. Σήμερα υπάρχει κάποιος στην ελληνική στρατιωτική ηγεσία που να μπορέσει να κάνει το ίδιο; Οι στιγμές είναι κρίσιμες...







  http://elladasimera.blogspot.com/2012/04/blog-post_29.html#ixzz1tVDF7rrO

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ""Δεν φοβόμαστε τους Τούρκους ""

Ο ΣΟΦΟΣ ΛΑΟΣ.ΠΟΙΟΣ ΣΟΦΟΣ?

---Η Δημοκρατία είναι το χειρότερο πολίτευμα, με εξαίρεση όλα τα άλλα.

Ουίνστον Τσώρτσιλ, 1874-1965, Βρετανός Πρωθυπουργός , Νόμπελ 1953
---Δημοκρατία είναι η παθολογική πίστη στη συλλογική σοφία της ατομικής άγνοιας.
H.L. Mencken, 1880-1956, Αμερικανός Αρθρογράφος
---Οι άνθρωποι δεν πρέπει να βλέπουν πως φτιάχνονται δυο πράγματα: οι νόμοι και τα λουκάνικα.
Όττο Φον Μπίσμαρκ, 1815-1898, Γερμανός καγκελάριος
Δεν πρέπει να έχουμε πολλές ελπίδες για τις εξελίξεις την επαύριο των εκλογών.
Κανένας δεν έχει την διάθεση να συνεργασθεί με κανένα και στο μυαλό όλων δεν είναι το μέλλον της χώρας αλλά το πώς θα επικρατήσουν των ιδεολογικά συγγενέστερων πολιτικών σχηματισμών. Αλλά και οι εκπρόσωποι των ΜΜΕ, πιθανότατα άσχετοι επί της ουσίας οι περισσότεροι, επικεντρώνουν τις ερωτήσεις και αναλύσεις τους στις προσωπικές και ιδεολογικές διαφορές ανάμεσα στα κόμματα παρά στην ουσία των προβλημάτων και στις προτεινόμενες, αν υπάρχουν, λύσεις.

Το μεγαλύτερο όμως πρόβλημα βρίσκεται στις διαθέσεις και στην ψυχική κατάσταση του εκλογικού σώματος. Κακώς πολλοί καταγγέλλουν για λαικισμό κόμματα και πολιτικούς. Οι περισσότεροι υποψήφιοι προσφέρουν στον κόσμο αυτό ακριβώς που θέλει να ακούσει. Υπερβολικές υποσχέσεις, βαρύγδουπες αρλούμπες για το αύριο, επίθεση κατά των όποιων ξένων ενδιαφέρονται να κάνουν κάτι για εμάς και αγιοποίηση όλων εκείνων που τελείως αδιαφορούν για την χώρα μας και τους προοπτικές της.

Μέσα στην υπερβολική λαολαγνεία που κατακλύζει την κοινωνία μας κυρίαρχο ρόλο παίζει η γνωστή πλέον άποψη περί «σοφού» εκλογικού σώματος. Αν κρίνει όμως κανείς από τις δημοσκοπήσεις και τις σχετικές τοποθετήσεις του εκλογικού σώματος βλέπουμε πως αυτή υποτιθέμενη σοφία εξαντλείται σε τοποθετήσεις με βάση το ρεύμα της εποχής, τις διαπιστώσεις των γνωστών σταρ των μήντια και την έκθεση που έχει κάποιος στο γνωστό τρισκατάρατο για πολλούς αλλά λατρεμένο τελικά τηλεοπτικό γυαλί. Τι σόι σοφία προδικάζει η είσοδος της Χρυσής Αυγής στη Βουλή η κομμάτων που αν ψάξεις τις θέσεις και τις προτάσεις τους δεν είναι τίποτε παραπάνω από θολά συνθήματα δίχως την απειροελάχιστη αυριανή προοπτική.

Τελικά ο κόσμος σύρεται, ανεξάρτητα από την κρισιμότητα των στιγμών, από συνθήματα που στο παρελθόν συνέβαλαν για να βρεθούμε στην σημερινή άθλια κατάσταση. Ο κόσμος, όπως έγραφε και ο Νίτσε, “πιστεύει” με φανατισμό γιατί ακριβώς «δεν θέλει να γνωρίζει την αλήθεια». Ο καθένας υποστηρίζει πως επιθυμεί την αλήθεια για να σχηματίσει γνώμη η άποψη. Όπως όμως λέει κι’ ο Τζών Λόκ, δεν θέλει πραγματικά μια σωστή κι αντικειμενική ανάλυση, γιατί αυτή «δεν ταιριάζει με τις προκαταλήψεις, την ζωή και τα σχέδια ζωής του».

Από την άλλη μεριά μπροστά στα πολύπλοκα προβλήματα της εποχής μας ο ψηφοφόρος αναζητά απλές και κατανοητές λύσεις. Κατά τεκμήριο κοντά στα συμφέροντά του και με συνθηματολογία που του χαιδεύει τ΄ αυτιά. Δύσκολα κατανοεί την ουσία των ζητημάτων. Σκεφθείτε να δίνετε ένα δύσκολο οικονομικό πρόβλημα στο χειρότερο τμήμα της πανεπιστημιακής τάξης των οικονομικών. Θα τραβάτε μάλλον τα μαλλιά σας με το αποτέλεσμα. Αναλογισθείτε με τρόμο τι γίνεται λοιπόν στην κοινωνία όπου, οι περισσότεροι εκλογείς ούτε καταλαβαίνουν ούτε και ενδιαφέρονται να μάθουν οικονομικά. Αποφασίζουν όμως για το τι δέον γενέσθαι!!

Το πρόβλημα με την εκλογική ετυμηγορία είναι πως ο εκλογέας που αποφασίζει δίχως ουσιαστική γνώση του πραγματικού προβλήματος – παρασυρόμενος απλά από τις διακηρύξεις παρατάξεων που θέλουν να του χαιδέψουν τ’ αυτιά – δεν κάνει κακό μόνο στον εαυτό του. Παρασύρει στα αδιέξοδα και μερικές εκατοντάδες χιλιάδες, η και εκατομμύρια, άλλους. Η άποψη πως μπορεί η κοινή συνισταμένη της λαικής ψήφου να είναι «σοφή» δεν έχει βάση στην πραγματικότητα. Διότι έτσι, με μεγάλες λαικές πλειοψηφίες που στήριξαν πολιτικές άφρονες κι ελλειμματικές, ο τόπος έχει κυλίσει στα αδιέξοδα. Και η επόμενη φάση περιμένει στην γωνία. Κατά συνέπεια η αντίληψη πως οι δημοκρατικές ετυμηγορίες δεν οδηγούν ποτέ σε καταστρεπτικά πολιτικά αποτελέσματα δεν είναι ακριβής. Στις περισσότερες περιπτώσεις η λαική επιλογή στηρίζεται σε σφαλερή απεικόνιση της πραγματικότητας. Τα μοντέλα της πραγματικής ζωής που παρουσιάζονται στους ψηφοφόρους στηρίζονται σε βαθιά, συνεχόμενη και συστηματικά εσφαλμένη προβολή της αλήθειας. Και είναι φυσικό, σε πάρα πολλές περιπτώσεις, τα αποτελέσματα να μην αντανακλούν αυτό που θα ήταν καλό για τον τόπο.

Ουσιαστικά τώρα δεν μπορούν να γίνουν πολλά πράγματα. Είναι ανάγκη όμως να κοιτάξουμε βαθιά στους θεσμούς και να αναζητήσουμε μεθόδους μέσω των οποίων ο εκλογέας να είναι πραγματικά πληροφορημένος. Ωστε να διαμορφώνει αντιλήψεις όσο γίνεται πιο κοντά στα πραγματικά προβλήματα. Για να διασωθεί η δημοκρατία. Και να εξασφαλισθεί η ευημερία…

του Α. Ανδριανόπουλου

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ο ΣΟΦΟΣ ΛΑΟΣ.ΠΟΙΟΣ ΣΟΦΟΣ?"

Η προέλευση των ονομασιών των κεντρικότερων πλατειών στην Αθήνα

Πλατεία Αμερικής-- Περιβάλλεται από τις οδούς Πατησίων, Μηθύμνης, προεκτ. Λευκωσίας και Σπάρτης.

Παλαιότερα η πλατεία αυτή λεγόταν«Αγάμων». Το όνομα είχε δοθεί από τον λαό επειδή τότε ήταν ερημική και αποτελούσε κέντρο ερωτικών συναντήσεων και επειδή στο «άθλημα» αυτό επιδίδονταν τότε περισσότερο οι άγαμοι. Αρχικά λεγόταν επίσημα και πλατείαΑνθεστηρίων, επειδή στην περιοχή της, όπου τότε δεν υπήρχε κανένα σπίτι, γιορταζόταν η Πρωτομαγιά. Η σημερινή πλατεία Αμερικής, σύμφωνα με την Πράξη Ονοματοθεσίας του Δημοτικού Συμβουλίου, δόθηκε προς τιμή των ΗΠΑ, για τον φιλελληνισμό που επέδειξαν οι κάτοικοί τους.

Ανεξαρτησίας (Βάθης)Η πλατεία αυτή είναι περισσότερο γνωστή ως«Πλατεία Βάθης», όνομα που προέρχεται από παλαιά ονομασία της θέσεως (Βάθη), γιατί από εκεί περνούσε ο δρόμος του Μενιδίου (Αχαρνών) μέσα από την κοίτη του ρέματος του Κυκλοβόρου. Το ρέμα αυτό στη συνέχεια καλύφθηκε και αποτέλεσε την σημερινή οδό Μάρνη. Η πλατεία ονομάστηκε επίσημα«Ανεξαρτησίας» για να τιμηθεί η απελευθέρωση και ανεξαρτησία της Ελλάδας μετά την επανάσταση του 1821. Βρίσκεται στην συμβολή των οδών Αχαρνών, Μάρνη, Καματερού, Μαιζώνος και Λιοσίων.
Βικτωρίας

Βικτωρία Αλεξανδρινή (1819-1901): Βασίλισσα της Μεγάλης Βρετανίας. Ήταν κόρη του Εδουάρδου, Δούκα του Κέντ και της πριγκίπισσας Λουΐζας Βικτωρίας. Ανέβηκε στο θρόνο σε ηλικία 18 χρονών και έμεινε σ' αυτόν επί 64 χρόνια. Παντρεύτηκε το γερμανό πρίγκιπα Αλβέρτο του Σάξ-Κόμπουργκ-Γκότα το 1840 και απέκτησε πολλά παιδιά. Ήταν ικανή βασίλισσα και θεωρήθηκε σύμβολο της ακμής και της ισχύος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας. Η βασιλεία της σημάδεψε μία ολόκληρη εποχή και νοοτροπία για τη Μεγάλη Βρετανία (Βικτωριανή εποχή). Στις μέρες της έγινε η ένωση των Επτανήσων (που ήταν υπό Βρετανική προστασία) με την Ελλάδα (1864). Στο θρόνο τη διαδέχθηκε ο γιος της Εδουάρδος, πρίγκηπας της Ουαλίας, ως Εδουάρδος Ζ'. Η πλατεία αυτή λεγόταν άλλοτε πλατεία «Κυριακού» από το Δήμαρχο Αθηναίων Παναγή Κυριάκο (1870-1879), που είχε εκεί κοντά το σπίτι του. Οι εργασίες διαμορφώσεώς της άρχισαν το 1872. Η ονομασία Πλατεία Βικτωρίας δόθηκε προς τιμήν της βασίλισσας της Αγγλίας, οι πολιτικοί όμως αντίπαλοι του Παν. Κυριάκου, τότε δημάρχου, έλεγαν ότι δόθηκε προς τιμήν της … κόρης του Βικτωρίας.

Πλατεία Βεΐκου (Γαργαρέττα) Βεΐκος Λάμπρος (+1827): Σουλιώτης οπλαρχηγός και αγωνιστής του 1821, γιος του επίσης οπλαρχηγού Φώτου Βεϊκου. Όταν ο Αλή Πασάς κατέλαβε το Σούλι (1802) κατέφυγε στην Κέρκυρα, από όπου ξαναγύρισε στην πατρίδα του, για να αγωνιστεί εναντίον του Αλή Πασά. Κατέβηκε κατόπιν στην επαναστατημένη Ελλάδα, μπήκε στο πολιορκημένο Μεσολόγγι και από εκεί στάλθηκε στην Ύδρα για να συγκεντρώσει βοήθεια για τους πολιορκημένους. Αργότερα πολέμησε με τον Καραϊσκάκη και τον Κίτσο Τζαβέλα. Σκοτώθηκε στη μάχη του Αναλάτου (στη σημερινή περιοχή του Αγίου Σώστη της λεωφόρου Συγγρού). Η πλατεία (και η συνοικία) αρχικά ονομάστηκε «Γαργαρέττα» πήρε την ονομασία της από την μεσαιωνική οικογένεια Γαργαρέττα, που είχε κτήματα στην περιοχή της.
Πλατεία Κάνιγγος(σωστότερα «Κάννινγκος») Κάννινγκ, Γεώργιος (Canning 1770-1827):
Περίφημος βρετανός πολιτικός και φιλέλληνας, από το Λονδίνο. Διακρίθηκε ως υπουργός των Εξωτερικών. Την εποχή εκείνη η πολιτική της Αγγλίας, όπως και των άλλων Μεγάλων Δυνάμεων (Ιερά Συμμαχία), ήταν γενικά υπέρ της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, από φόβο όμως προς την επιρροή της Ρωσίας στην Ελλάδα, ο Κάννιγκ απηύθυνε το 1823 διακοίνωση στην Τουρκία καλώντας την να σεβαστεί τις υποχρεώσεις της προς τους χριστιανούς. Το 1825 διέταξε την κυβέρνηση των Ιονίων Νήσων να θεωρούν τους Έλληνες επαναστάτες ως εμπόλεμους. Δε δέχθηκε πρόταση των Ελλήνων να πάρει υπό την προστασία του τον Αγώνα τους, τους έδωσε όμως υποσχέσεις για τη μεσολάβηση του. Είναι από τους πρωτεργάτες του Πρωτοκόλλου των Μεγάλων Δυνάμεων «Περί ανεξαρτησίας της Ελλάδος», που υπογράφτηκε στο Λονδίνο στις 6 Ιουλίου 1827. Πέθανε στις 27 Ιουλίου 1827, δηλ. σχεδόν αμέσως μετά την υπογραφή του πρωτοκόλλου αυτού. Μαρμάρινος ανδριάντας του, έργο του Βρετανού γλύπτη Τσάντρεϋ (Chantray) βρίσκεται στην ομώνυμη πλατεία.

Πλατεία Κλαυθμώνος

Το όνομα αυτής της πλατείας οφείλεται στο ότι στην προ του1909 περίοδο, οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν ήταν μόνιμοι όπως σήμερα, οι απολυμένοι, οι «Παυσανίες» όπως τους έλεγαν, πήγαιναν εμπρός από το Υπουργείο Εσωτερικών που ήταν στην πλατεία αυτή και με κλάματα και θρήνους («κλαυθμούς») παρακαλούσαν να τους ξαναπροσλάβουν. Δεδομένου ότι τέτοιες απολύσεις συνέβαιναν τακτικά σε κάθε αλλαγή κυβερνήσεως, οι σκηνές αυτές ήταν αρκετά συχνές στην πλατεία. Ανάδοχος της ονομασίας ήταν πάντως ο συγγραφέας και κατόπιν ακαδημαϊκός Δημ. Γρ. Καμπούρογλου, που πρώτος ονόμασε την πλατεία «Κλαυθμώνος» σε ένα χρονογράφημα του στην «Εστία» το 1878. Η πλατεία Κλαυθμώνος είναι ο πρώτος χώρος που δεντροφυτεύτηκε στην Αθήνα. Για το σκοπό αυτό ο βασιλιάς της Βαυαρίας Λουδοβίκος έστειλε τον ειδικό κηποτεχνικό Σμάρατ. Στη δυτική πλευρά της υπήρχαν οι τρεις συνεχόμενες οικίες των Βούρου, Μαστρονικόλα και Αφθονίδου, όπου έμειναν αρχικά οι βασιλείς Όθωνας και Αμαλία μετά τους γάμους τους. Στα σπίτια αυτά (όσα σώζονται) στεγάζεται σήμερα το «Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών». Στην πλατεία υπήρχαν επίσης τα κτίρια των Υπουργείων Εσωτερικών και Οικονομικών. Πολλές περιπέτειες πέρασε η επίσημη ονομασία της πλατείας. Στο αρχικό σχέδιο της πόλεως των Αθηνών (του von Klentze) λεγόταν «Πλατεία Αισχύλου». Κατόπιν ονομάστηκε «Πλατεία Νομισματοκοπείου» γιατί εκεί ήταν το κτίριο του Νομισματοκοπείου. Στη συνέχεια η πλατεία ονομάστηκε«25ης Μαρτίου», όνομα που κράτησε για πολλά χρόνια. Κατόπιν μετονομάστηκε σε «Πλατεία Δημοκρατίας»και μετά πήρε και επίσημα πλέον το όνομα με το οποίο ήταν πάντοτε γνωστή, «Πλατεία Κλαυθμώνος». Τέλος τον Ιούνιο του 1989 μετονομάστηκε σε «Πλατεία Εθνικής Συμφιλιώσεως» με την αφορμή των αποκαλυπτηρίων του ομώνυμου μνημείου στην πλατεία.

Πλατεία Κολιάτσου

Κολιάτσος Στυλιανός (+ 1878): Στρατιωτικός και πολιτικός που έδρασε στο γ' τέταρτο του 19ου αιώνα. Η οικογένεια Κολιάτσου είχε κτήματα στην περιοχή που είναι σήμερα η πλατεία και η ομώνυμη συνοικία. Ο Στυλιανός Κολιάτσος ήταν αξιωματικός της χωροφυλακής επί Όθωνος και εκλέχτηκε πληρεξούσιος στη Β' Εθνοσυνέλευση (1864)και πολλές φορές βουλευτής. Έπαιξε επίσης σημαντικό ρόλο στις συζητήσεις για το Σύνταγμα της χώρας. Διετέλεσε Δημοτικός Σύμβουλος Αθηναίων από το 1866 έως το 1878 και Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου (1866-1874). Βρίσκεται μεταξύ των οδών Πατησίων, Καλλινίκου και Σίφνου.

Πλατεία Κολωνακίου

Η επίσημη ονομασία είναι Πλατεία Φιλικής Εταιρείας. Η ονομασία προέρχεται από κάποιο παλαιό στύλο(κολωνάκι) που υπήρχε εκεί κοντά (υπάρχει και σήμερα στο κηπάριο της πλατείας) και που μάλλον ήταν «αποτρεπτικό» νόσων και θεομηνιών. Ο στύλος (φώτο) αυτός έδωσε το όνομά του στη σημερινή συνοικία, μια από τις καλύτερες της Αθήνας. Πρέπει πάντως να σημειώσουμε ότι η περιοχή του Κολωνακίου πάνω από την Δεξαμενή λεγόταν παλαιότερα «Κατσικάδα», γιατί Λιδωρικιώτες γαλατάδες έβοσκαν εκεί τις κατσίκες τους, στις πλαγιές του Λυκαβηττού.

Πλατεία Κουκάκη



(και όχι Κουκακίου) Κουκάκης Γεώργιος: Εργοστασιάρχης σιδερένιων κρεβατιών, που πρώτος έκτισε σπίτι στην περιοχή αυτή και της έδωσε το όνομά της. Το σπίτι αυτό βρισκόταν στην ανατολική γωνία των οδών Δημητρακοπούλου και Γεωργ. Ολυμπίου και κατεδαφίστηκε στα μέσα του 20ου αιώνα. Η πλατεία σχηματίζεται στη συμβολή των οδώνΒεΐκουτ, Ορλωφ, Ματρόζου και Γεωργ. Ολυμπίου.

istorikathemata.com





ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2012/02/blog-post_2429.html#ixzz1tVskqwbJ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η προέλευση των ονομασιών των κεντρικότερων πλατειών στην Αθήνα"

Τον Ελληνικο διχασμο περιμενουν οι τουρκοι.

Σηκώνουν το γάντι οι ΕΔ, τι θα κάνει ο πολιτικός κόσμος της χώρας;--Χωρίς να χαθεί χρόνος έχουν ήδη σταλεί τα κατάλληλα μηνύματα στην Άγκυρα ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις θα «βρίσκονται εκεί», για μια ακόμη φορά και ότι όσοι – εάν υπάρχουν – πληροφορούν τους Τούρκους στρατηγούς και τους πολιτικούς ηγέτες ότι η ελληνική ισχύς είναι σε υποχώρηση λόγω προβλημάτων τα οποία είναι απότοκο της οικονομικής κρίσης, απλώς θα εκπλαγούν…---
Το Γενικό Επιτελείο Εθνικής Άμυνας προκύπτει ότι για μια ακόμη φορά είχε κάνει καλά και – κυρίως – έγκαιρα τη δουλειά του, έχοντας προβλέψει με ακρίβεια τις τουρκικές κινήσεις και είχε ενημερώσει αρμοδίως την πολιτική ηγεσία του υπουργείου. Το σκεπτικό είναι εξαιρετικά απλό και στηρίζεται στην πλούσια εμπειρία που προσφέρουν οι δεκαετίες της έντασης στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και τα «πρότυπα» συμπεριφοράς της Άγκυρας, η οποία έχει καταντήσει… βαρετά προβλέψιμη.

Βασική – θεμελιώδης παραδοχή στην ανάλυση των επιτελείων είναι ότι οι περίοδοι που στην Ελλάδα υπάρχει πολιτική κρίση και διχασμός είναι εξ ορισμού «επικίνδυνες». Γενικά, η Τουρκία φρόντιζε να αξιοποιεί κάθε συγκυρία στη χώρα μας όπου είτε επικρατούσε διχασμός, είτε πολιτικό κενό, ώστε μέσω της εκμετάλλευσης της «συστημικής αδυναμίας» και της εστίασης του ενδιαφέροντος και της προσοχής της κοινής γνώμης σε άλλα ζητήματα, κατόρθωνε να αιφνιδιάσει, τουλάχιστον μέχρι ένα βαθμό.
Με απλά λόγια, οι επιτελείς φοβούνται εδώ και πολύ καιρό ότι η οικονομική κρίση, ο διχασμός της χώρας με αφορμή το Μνημόνιο και η αλλαγή του πολιτικού τοπίου – των συσχετισμών ισχύος ανάμεσα στις πολιτικές δυνάμεις, θα μπορούσε να μας βάλει σε περιπέτειες. Μήπως λοιπόν η Τουρκία εξυπηρετείται μια χαρά στα σχέδιά της και θα έκανε τα πάντα να υποδαυλίσει περαιτέρω την αντίδραση και την απαξίωση του πολιτικού κόσμου της χώρας από την κοινωνία;
 Η παρατήρηση αυτή σε καμία περίπτωση δεν δίνει «συγχωροχάρτι» στους πολιτικούς, απλά αποτελεί μια καίρια νομίζουμε επισήμανση, ότι «ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται»…
Η έμφαση στα επιτελεία έχει δοθεί στα κοιτάσματα υδρογονανθράκων, καθώς ορθά αναγνώστηκε ότι οι πολιτικές δυνάμεις θα ανακαλύψουν αργά ή γρήγορα ότι από την εκμετάλλευσή τους μπορεί να προέλθει μέρος τουλάχιστον της λύσεως και της επιστροφής της χώρας στον δρόμο της οικονομικής ανάπτυξης. Από τη στιγμή δε που η αξιοποίησή τους αποτελεί εξαιρετικά αρνητική εξέλιξη για την Άγκυρα αφού απειλεί να ακυρώσει την στρατηγική δεκαετιών, η πιθανότητα αντίδρασης ήταν εμφανώς πολύ υψηλή. Για μια ακόμη φορά φοβούνταν ότι η Άγκυρα θα επιχειρούσε να μπλοκάρει κάθε εξέλιξη μέσω της πρόκλησης κάποιας κρίσης.
Λόγω των γνωστών ζητημάτων – διεκδικήσεων που εγείρει η Τουρκία στην περιοχή του Καστελορίζου όχι μόνο για να ελέγξει – αποσπάσει κάποια κρίσιμη περιοχή από την Ελλάδα, αλλά και για να σταματήσει τον υπό δημιουργία ενεργειακό – και όχι μόνο – «διάδρομο» που θα ξεκινάει από τα μεσανατολικά παράλια του Ισραήλ και μέσω Κύπρου και Ελλάδας θα μεταφέρει τους υδρογονάνθρακες στη Δύση. Όλα αυτά τα γνώριζαν, τα είχαν αξιολογήσει και είχαν καταλήξει εγκαίρως σε συγκεκριμένα συμπεράσματα οι στρατηγοί…

Στο σημείο αυτό δεν μένει παρά να απευθύνει κανείς έκκληση προς τις πολιτικές δυνάμεις του τόπου να εκμεταλλευτούν την προεκλογική περίοδο και να εκπέμψουν σαφή μηνύματα αποτροπής προς την Άγκυρα. Πρέπει άμεσα να δοθεί η εντύπωση ότι οι πολιτικοί αρχηγοί είναι σε γνώση του προβλήματος και ότι το παρακολουθούν και πως κάθε προσπάθεια της Άγκυρας να «δοκιμάσει» τον νέο πρωθυπουργό ή/και την εξ ορισμού αδύναμη κυβέρνηση συνασπισμού που θα προκύψει θα πέσει στο κενό. Διπλή αξία θα είχε τα μηνύματα αυτά να προέλθουν και από τον χώρο της Αριστεράς.
Τσίπρας, Κουβέλης και Παπαρήγα πρέπει άμεσα να «σηκώσουν» το θέμα προειδοποιώντας τους Τούρκους ότι οι μέρες του «ρομαντισμού» όπου «το Αιγαίο ανήκε στα ψάρια του» έχουν περάσει. Το κόλπο των Ιμίων όπου δοκίμασαν τον Σημίτη ο οποίος ελαφρά τη καρδία είχε δημοσιεύσει σε βιβλίο του διάφορα περί της ανάγκης μείωσης των εξοπλισμών (μετά βέβαια ξόδεψε περισσότερα από οποιονδήποτε άλλον…) και η γενικότερη ατελής αρχική συναίσθηση αλλά και η ευδιάκριτη απέχθεια ενασχόλησης με τα του τομέα της ασφάλειας και της άμυνας, οδήγησε στα γνωστά αποτελέσματα.
Βενιζέλος και Σαμαράς θα έπρεπε ήδη να είχαν προβεί στην αποστολή των κατάλληλων μηνυμάτων προς την Άγκυρα με έμφαση στο ότι εάν οι φίλοι Τούρκοι ποντάρουν στην προεκλογική αντιπαράθεση των δυο μεγαλύτερων κομμάτων της χώρας για την εξουσία στη προσπάθειά τους να δημιουργήσουν τετελεσμένα, απλώς αυτή τη φορά θα την πατήσουν. Δεν είναι δύσκολο. Ένα τηλεφωνάκι του ενός στον άλλο είναι, αδιάφορο ποιος θα πάρει την πρωτοβουλία. Ας συμφωνήσουν στη διατύπωση και επιτέλους ας εμφανιστούμε ως σοβαρό και οργανωμένο κράτος που προβλέπει και ετοιμάζεται εγκαίρως. Δεν αντιδρά μονίμως στις εξελίξεις.
Σε άλλες εποχές θα λέγαμε ότι η στάση της χώρας στην ουσία την καθιστούσε «προφανές θύμα» στην άσκηση πιέσεων αφού η υποχώρηση και αποδοχή όσων ζητούσαν οι διαμεσολαβητές «για χάρη της ειρήνης» εμφανιζόταν σχεδόν ως νομοτελειακή. Σήμερα, ενδεχόμενη σοβαρή στάση θα έχει πολλαπλά οφέλη, κυρίως όμως ένα:

Θα λάβουν το μήνυμα αυτοί που πρέπει, ότι η Ελλάδα έχει πλήρη συνείδηση των αλλαγών που βρίσκονται σε εξέλιξη στην περιοχή και ότι δεν σκοπεύει να… αυτοεξαιρεθεί, αλλά να διεκδικήσει τον ρόλο που αρμόζει στην Ιστορία της στο πλαίσιο των νέων συσχετισμών ισχύος και των συμμαχιών που αναδύονται, οι οποίες θα καθορίσουν το μέλλον της περιοχής για αρκετές δεκαετίες. Επίσης, ότι έναν σοβαρό εταίρο σε μια κρίσιμη περιοχή, ο οποίος έκανε την αυτοκριτική του και κινείται με ταχύτητα να αποκαταστήσει τα λάθη δεκαετιών, δεν δικαιολογείται να τον αφήνει στην τύχη του όποιος επιθυμεί να επενδύσει σε αυτόν. Και τέτοιοι «δυνητικοί επενδυτές» έχουν εμφανιστεί περισσότεροι του ενός, επιχειρώντας να ελέγξουν από τομείς της οικονομίας μέχρι… όσα περισσότερα μπορέσουν.
Η Ελλάδα έχει ήδη γίνει πεδίο σφοδρού ανταγωνισμού των ισχυρών. Ας φροντίσει επιτέλους να αξιοποιήσει το ενδιαφέρον που συγκεντρώνει και συν τω χρόνω, ας προσπαθήσει να μετατραπεί πεδίο συνεννόησης αυτών των ισχυρών. Αν στο μεταξύ ξυπνήσει και η γερμανοκρατούμενη Ευρωπαϊκή Ένωση… τόσο το καλύτερο.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Τον Ελληνικο διχασμο περιμενουν οι τουρκοι."

Τα Ελληνικά νεκροταφεία στο Ουσάκ με τις χιλιάδες των νεκρών στρατιωτών μας, τα εξαφάνισαν οι Τούρκοι!...

Κάθε χρόνο, στα μέσα Μαρτίου, στο Τουρκικό Στρατιωτικό Νεκροταφείο που βρίσκεται στην Κοκκινιά, πραγματοποιείται τελετή, όπου οι Τούρκοι, με προεξάρχοντα τον πρέσβη τους στην Αθήνα, αποτίνουν τον οφειλόμενο φόρο τιμής στους νεκρούς στρατιώτες τους, που έπεσαν στους Βαλκανικούς πολέμους.

Είναι ένα ιερό, υποχρεωτικό για τους μεταγενέστερους, καθήκον, να τιμούν με τον προσήκοντα σεβασμό τους νεκρούς του πολέμου, χωρίς τυμπανοκρουσίες ώστε να μην προκληθούν ενδεχόμενες αντιδράσεις και βεβήλωση της τελετής από κάποιους θερμόαιμους ή και προβοκάτορες.

Ξένα στρατιωτικά νεκροταφεία, τα οποία οι Έλληνες τιμούν και σέβονται, είναι τα Γερμανικά ( σε Μάλεμε και Διόνυσο), το Ιταλικό μνημείο της Μεραρχίας Ακουϊ στην Κεφαλονιά, τα Σερβικά και τα αγγλογαλλικά των Βαλκανικών πολέμων στη Θεσσαλονίκη και την Κοζάνη και τα Τουρκικά της ίδιας περιόδου στην Κοκκινιά. 

Στρατιωτικά νεκροταφεία εκτός Ελλάδος υπάρχουν στο Ρίμινι, στην Κορέα και στην Αλβανία. Στην Τουρκία; Υπήρχε στο Ουσάκ.

 Μετά εξαφανίστηκε…

Η φονικότερη μάχη που έδωσαν οι Έλληνες στη Μικρά Ασία ήταν εκείνη του Αλή Βεράν (17-20 Αυγούστου1922). Το Συγκρότημα του στρατηγού Τρικούπη, (Α΄ και Β΄ Σώματα Στρατού), υποχωρώντας περικυκλώθηκε απο πανίσχυρες τουρκικές δυνάμεις. Λυσσώδης αγώνας, χωρίς να υπολογίζουν τη ζωή τους, οι Έλληνες στρατιώτες πέφτουν νεκροί και το αίμα τους ρέει ποτάμι στη χαράδρα του Αλή Βεράν…

 Στην ιστορία της Διευθύνσεως Ιστορίας Στρατού σημειώνεται: « Αι ελληνικαί δυνάμεις αίτινες επολέμησαν εις Αλή Βεράν, ετίμησαν τα όπλα των μέχρι τέλους. Αλλ’ οι ήρωες του σκληρού τούτου αγώνος, παρέμειναν αφανείς λόγω της ολέθριας εκβάσεως αυτού».

O μεσολογγίτης συνταγματάρχης Κων. Τσάκαλος, διαμελισμένος από οβίδα, προσπαθεί με τα χέρια να σταματήσει την αιμορραγία και καθώς ξεψυχά ενθαρρύνει τους στρατιώτες να εφορμήσουν. Ο σπαρτιάτης συνταγματάρχης Σακέτας αρνείται να παραδοθεί και έφιππος εφορμά κατά των Τούρκων, τους αιφνιδιάζει με τις κραυγές του, αλλά όταν διαπιστώνουν ότι είναι μόνος, συγκεντρώνει τα πυρά τους και πέφτει διάτρητος από τις σφαίρες, νεκρός!..

Χιλιάδες οι αιχμάλωτοι, μαζί με τον στρατηγό Ν. Τρικούπη. Χιλιάδες οι νεκροί, όπως και οι τραυματίες που αιμορραγούν αβοήθητοι. Τους αποτελειώνουν Τούρκοι χωρικοί και στρατιώτες, συντρίβοντας τα κεφάλια τους με πέτρες και σίδερα…

Μεταφέρω δημοσίευμα της εποχής: « Η ώρα στη χαράδρα του Αλή Βεράν ήταν 21:30. Εκεί που προ μιας ώρας πλημμύριζε ο κόσμος, τώρα βασιλεύει ο θάνατος που τινάζει βαριές, τις μαύρες του φτερούγες. Το βαρύ χέρι του πεπρωμένου σκεπάζει την πένθιμη έκταση, όπου ψυχές φρεσκοδιωγμένες από το σώμα τους, φτερουγίζουν και δέρνονται από το φύσημα της κατάρας. Αφήσαμε το αίμα μας στη γη που είναι ζυμωμένη μέσα σε αστραπές και σε βροντές κανονιών, μέσα στη φρίκη της μάχης. 

Όσοι δεν έζησαν την 17η Αυγούστου στο Αλή Βεράν, δεν θα μπορέσουν να μπουν ποτέ στην ψυχή και στη σκέψη μας, να αισθανθούν τον πόνο μας και να συμμαχήσουν μαζί μας…»

Το 2001 η τουρκική εφημερίδα «Ζαμάν» αποκάλυψε ότι σε σπηλιά στο Ουσάκ βρέθηκαν 400 ανθρώπινοι σκελετοί. Ο δήμαρχος της περιοχής είπε ότι ανήκουν σε Τούρκους που… θα πήγαιναν να πολεμήσουν το 1912 στην Ελλάδα και τους σκότωσαν… Έλληνες! Θα έπρεπε για την υψίστη αυτή υπηρεσία συγκάλυψης στον εκουσίως ανιστόρητο δήμαρχο να του δώσουν παράσημο και τα θύματα εκείνο της ανοικτής παλάμης…. Το σίγουρο είναι τα οστά να ανήκουν σε Έλληνες που έπεσαν εκεί ή εκτελέστηκαν ως αιχμάλωτοι. Πάντως, αν και πέρασαν τόσα χρόνια, εκτός από μια ερώτηση και συζήτηση στη Βουλή, το επίσημο Ελληνικό Κράτος, δεν εδέησε να πράξει τι! Ως είθισται…

Πού είναι οστά των 42.335 νεκρών μας;

Ενώ στην Ελλάδα υπάρχουν πολλά ξένα στρατιωτικά νεκροταφεία, αλλά και τουρκικό στην Κοκκινιά, δυστυχώς στην Τουρκία δεν υπάρχει ούτε μνημείο προς τιμήν
των νεκρών μας. Εύλογα διερωτάται κανείς: Τι απέγιναν τα οστά των 42.335 νεκρών αξιωματικών και οπλιτών, που αφήσαμε στη Μικρά Ασία το 1922; Την τύχη των οστών των δικών μας νεκρών και αιχμαλώτων, την αναφέρει στο βιβλίο του «αιχμάλωτοι του Κεμάλ», ο τότε πολεμιστής και συγγραφέας Αντώνης Πισσάνος. «Τα φόρτωσαν σε ολλανδικό πλοίο στο λιμάνι της Σμύρνης για να τα χρησιμοποιήσουν για βιομηχανικούς σκοπούς…». Είναι έτσι;

Του Τάσου Κ. Κοντογιαννίδη 

Πηγή: ETHNOS KRATOS DIASPORA EL

ΠΗΓΗ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Τα Ελληνικά νεκροταφεία στο Ουσάκ με τις χιλιάδες των νεκρών στρατιωτών μας, τα εξαφάνισαν οι Τούρκοι!..."

Το πολιτικό σύστημα είναι σάπιο.

Με την αιτιολογία οτι το πολιτικό σύστημα είναι σάπιο (λες και δεν ήταν πάντα έτσι) ,πολλοί Έλληνες αποστρέφονται τις εκλογές, και δεν ψηφίζουν.
Μετά το αποτέλεσμα των εκλογών, και αφού βγουν πάλι οι ίδιοι και κάνουν πάλι τα ίδια και χειρότερα, αυτοί που δεν ψήφισαν συνηθίζουν να λένε:

"Εγώ δεν φταίω, τουλάχιστον δεν τους ψήφισα!", άλλοι ακόμα βρίζουν αυτούς που τους ψήφισαν, νομίζοντας οτι δεν ευθύνονται για το αποτέλεσμα.

Παρακάτω θα σας αποδείξω μαθηματικά ποιόν ψηφίζει κάποιος ο οποίος δεν ψηφίζει:

Έστω οτι το εκλογικό σώμα αποτελείται από 1000 ψηφοφόρους:

400 ΠΡΩΤΟ ΚΟΜΜΑ,  350 ΔΕΥΤΕΡΟ ΚΟΜΜΑ,  150 ΤΡΙΤΟ ΚΟΜΜΑ και  100 τα ΑΛΛΑ ΚΟΜΜΑΤΑ

Εάν ψηφίσουν όλοι , τότε το αποτέλεσμα θα είναι :
40%  ΠΡΩΤΟΣ  (400/1000),

35%  ΔΕΥΤΕΡΟΣ  (350/1000)  ,

15%  ΤΡΙΤΟΣ  (150/1000) και

10%  ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ (100/1000)

Εάν δεν ψηφίσει  ΕΣΤΩ  ΕΝΑΣ   από κάθε παράταξη  996 ψηφοφόροι, τότε σαν αποτέλεσμα θα έχουμε:
399  ΠΡΩΤΟΣ , 349  ΔΕΥΤΕΡΟΣ , 149  ΤΡΙΤΟΣ  και 99  ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ , άρα θα έχουμε και τα εξής ποσοστά:

40,06%  ΠΡΩΤΟΣ  (399/996) (+0.06%),

35,04%  ΔΕΥΤΕΡΟΣ (349/996)  (+0.04%),

14.96%  ΤΡΙΤΟΣ  (149/996)  (-0.04%)

και   ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ  (99/996)   9,94% (-0,06%).


Εάν δεν ψηφίσουν  ΠΕΝΗΝΤΑ  από κάθε παράταξη  800 ψηφοφόροι, τότε σαν αποτέλεσμα θα έχουμε:
350 ΠΡΩΤΟΣ , 300 ΔΕΥΤΕΡΟΣ , 100 ΤΡΙΤΟΣ  και 50 ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ , άρα θα έχουμε και τα εξής ποσοστά:

43,75%  ΠΡΩΤΟΣ  (350/800)

37,5 %  ΔΕΥΤΕΡΟΣ  (300/800)

12,50  ΤΡΙΤΟΣ (100/800)

και   6,25%  ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ  (50/800)


Αν κάνετε το ίδιο παράδειγμα με περισσότερους να μην ψηφίζουν, θα δείτε ότι μεγαλώνει δραματικά η αύξηση των ποσοστών των κομμάτων εξουσίας,

και μικραίνει το ποσοστό των μικρών κομμάτων.

Αποτέλεσμα: όσο μεγαλώνει η αποχή, τόσο πιο δυνατά γίνονται τα κόμματα που έχουν τα μεγαλύτερα ποσοστά.

 Άρα, αυτοί που δεν ψηφίζουν επηρεάζουν το αποτέλεσμα υπέρ των μεγάλων κομμάτων!


Στο εκλογικό μας σύστημα επηρεάζουμε το αποτέλεσμα είτε ψηφίζοντας είτε μην ψηφίζοντας, οπότε την επόμενη φορά σκεφτείτε καλά πριν δεν ψηφίσετε, εκτός βέβαια και αν θέλετε να βοηθήσετε τους  Πρώτους  να πάρουν αυτοδυναμία παρά τα χαμηλά ποσοστά σε σχέση με το παρελθόν,

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Το πολιτικό σύστημα είναι σάπιο."

Οι προηγμένες πανοπλίες των Σπαρτιατών ως πλεονέκτημα στους Περσικούς πολέμους

Το έτος 1961 ο Αμερικανός πυρηνικός φυσικός και καθηγητής μεταλλουργίας δρ. Λάιλ Μπόρσ επισκέφθηκε την Σπάρτη επηρεασμένος από την ανδρεία των αρχαίων Σπαρτιατών αλλά και για να μελετήσει τα όπλα που χρησιμοποιούσε αυτός ο πολεμικός λαός της αρχαίας Ελλάδας. Ζήτησε λοιπόν από τους εκεί αρχαιολόγους να δει δείγματα οβολών από το Ηραίον ( ναό – θησαυροφυλάκιο της αρχαίας Σπάρτης) του 670 π.χ και αφού τα ανέλυσε απεφάνθη πως οι Σπαρτιάτες δεν είχαν απλώς σίδερο αλλά ατσάλι!!!

Δηλαδή ένα κράμα σιδήρου και άνθρακα με περιεκτικότητα σε άνθρακα μεταξύ 0,2 και 0,8%.Κατά την δήλωση του στους New York Times, αυτό ισοδυναμούσε με την κατοχή ατομικής βόμβας για τα…μέτρα της εποχή.
Αυτό εξηγεί επιστημονικά, πέρα από την αποδεδειγμένη ανδρεία που υπέδειξαν ο Λεωνίδας και οι 300 Σπαρτιάτες του στη μάχη των Θερμοπυλών και πέρα από την επιλογή του τέλειου στρατηγικού σημείου της μάχης, το πώς 300 άνδρες αποδεκάτισαν έναν στρατό Περσών, Μήδων και Σακών που αριθμούσαν τις 50.000 πάνοπλων αδρών, συμπεριλαμβανομένων και των πλέων επίλεκτων ταγμάτων των Περσών των αθανάτων, πριν πέσουν όλοι από τα βέλη των τοξοτών μετά απ΄ την προδοσία του Εφιάλτη.
Για άλλη μία φορά αποδεικνύεται (και μέσα από την επιστήμη) το πόσο προηγμένη τεχνολογία διέθεταν οι αρχαίοι Έλληνες. Φανταστείτε τώρα με πόση ευκολία μπορούσαν τα ατσάλινα ξίφη των Σπαρτιατών να διαπεράσουν τις χάλκινες και σιδερένιες πανοπλίες των Περσών και ακόμα πόσο φόβο θα προκάλεσε στους Πέρσες το γεγονός πως στα δικά ξίφη τους οι Σπαρτιάτικές πανοπλίες έμεναν ανεπηρέαστες.

Πηγές

http://eleysis-ellinwn.blogspot.com/2012/04/blog-post_1207.html
http://www.katohika.gr/2012/04/blog-post_7891.html

http://www.istorikathemata.com/2012/04/blog-post_21.html

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Οι προηγμένες πανοπλίες των Σπαρτιατών ως πλεονέκτημα στους Περσικούς πολέμους"