Το Τάμα του Έθνους

Ο Τύπος πρέπει να είναι ελεύθερος και μόνο ελεύθερος και για το Τάμα του Έθνους και όχι μόνο για το μωαμεθανικό τέμενος και τη λασπολογία---

Ὁ μεγάλος Ἐλευθέριος Βενιζέλος ἔλεγε γιὰ τὸν κίτρινο τύπο: «αὐτὸς ὁ κακοῦργος ὁ τύπος»---

1. Ὅμως ὁ τύπος δὲν εἶναι κακοῦργος, ἀλλὰ οἱ ἐν τῷ τύπῳ ἐργαζόμενοι εἶναι πολλὲς φορὲς πειθήνια ὄργανα τῶν καταχθονίων σκοτεινῶν δυνάμεων καὶ «πουλημένα τομάρια» καὶ χάριν τῶν ἀργυρίων γράφουν παρὰ συνείδησι ὅ,τι τοὺς ὑπαγορεύουν γιὰ τὰ ἀργύρια…
2. Μάλιστα δὲ κάποιος δημοσιογράφος ἐργαζόμενος σὲ ἀφεντικά, ποὺ τὸ «ἔπαιζαν» ἐθνικόφρονες = ἐθνοκάπηλοι καὶ ταυτοχόνως καὶ σὲ ἄλλους ἐκδότες, ποὺ τὸ ἔπαιζαν ἀριστεροί (ἐνῷ στὴν οὐσία εἶναι «σοσιάλ-ληστές»), ὅ,τι ἔγραφε ὁ ἴδιος στὸ κύριο θέμα τοῦ ἑνὸς συγκροτήματος, τὸ ἀντέκρουε ὁ ἴδιος γιὰ τὸ ἄλλο συγκρότημα...

3. Ἔτσι τὰ συγκροτήματα κατώρθωσαν νὰ δημιουργήσουν τὴν «πέμπτη ἐξουσία» τῶν συγκροτημάτων καὶ τῶν μεγαλοκαναλαρχῶν. Ἀντὶ νὰ διαφωτίζουν καὶ νὰ πληροφοροῦν τοὺς ἀναγνῶστες, ἀκροατὲς καὶ τηλεθεατές τους, σὰν «σουπιές» ἀφήνουν τὴν μελάνη ἢ μέσῳ τῶν μικροφώνων τεχνηέντως ἀμέσως ἢ ἐμμέσως καὶ μὲ ὑπονοούμενα «ρίχνουν» τόση λάσπη καὶ τόση συκοφαντία καὶ ἀλλοίμονο σὲ αὐτοὺς τοὺς δύσμοιρους, ποὺ διασύρθηκαν, πῶς νὰ δυνηθοῦν νὰ ἀποδείξουν ὅτι δὲν εἶναι «ἐλέφαντες» …

4. Ὅμως, δόξα τῷ Θεῷ, ἡ ἐπιστήμη καὶ τῶν ἠλεκτρονικῶν ἔχει προοδεύσει τόσο πολύ, ποὺ δύνανται ἀκόμη καὶ πτωχοὶ ὑλικῶς, ἀλλὰ πάμπλουτοι στὰ πνευματικὰ χαρίσματα ἰδεολόγοι νὰ μεταδίδουν μέσῳ ἐγκρίτων καὶ σοβαρῶν ἱστοσελίδων ἀστραπιαίως διάφορες εἰδήσεις καὶ νὰ ἐνημερώνουν καὶ διαφωτίζουν καὶ ὄχι νὰ συσκοτίζουν, νὰ ψυχαγωγοῦν καὶ ὄχι νὰ ψυχοκτονοῦν, νὰ ἠθικοποιοῦν καὶ ὄχι νὰ ἐκμαυλίζουν, ὅπως τὰ περισσότερα «χαζοκούτια».

Αὐτοὶ οἱ ἰδεολόγοι καὶ ἀνιδιοτελέστατοι ἀγωνιστὲς πρέπει νὰ βραβεύωνται, γιὰ νὰ δημιουργοῦνται πρότυπα γιὰ τὶς ἐπερχόμενες γενεὲς καὶ νὰ μὴ ἐπιπλέουν καὶ βασιλεύουν μόνον οἱ «φελλοί», οἱ «ἀνώμαλοι», οἱ «παλλακίδες», οἱ «πατριάρχες» τῆς διαπλοκῆς καὶ οἱ «ἀετονύχηδες», ὡς εἴθισται.

5. Οἱ φορεῖς μας :

Ἵδρυμα Προασπίσεως Ἠθικῶν καὶ Πνευματικῶν Ἀξιῶν,

Διορθόδοξος Σύνδεσμος «Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος» καὶ

Σωματεῖον «οἱ Φίλοι τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους»

προτίθενται τέτοιους ἰδεολόγους μαχητὲς νὰ τοὺς τιμοῦν γιὰ τὴν μεγίστη συμβολή τους νὰ μὴ πολτοποιηθῶμε, ἀλλὰ νὰ ἐπιστρέψωμε στὶς ρίζες μας, γιὰ νὰ λυτρωθῶμε ἀπὸ τὸν πλήρη καταποντισμό, ποὺ μᾶς ὁδήγησαν ἀνεγκέφαλοι, δοτοί, ἐξωμότες καὶ τυφλὰ ὄργανα τῶν καταχθονίων σκοτεινῶν δυνάμεων μὲ τὴν παντοειδῆ κρίσι, ποὺ μᾶς ἐδημιούργησαν.

6. Ἕνας τέτοιος ἰδεολόγος καὶ μαχητὴς τῆς εὐπρέπειας, τῆς εὐποιΐας, τῆς εὐημερίας τοῦ συνόλου καὶ τῆς καθόλου δημοκρατίας εἶναι καὶ ἀγαπητὸς φίλος, ποὺ εἶναι ὁ δημιουργὸς τοῦ ἱστοτόπου

 http://1821-agiasmeni-epanastasi.host56.com.

Αὐτὸς ἀγωνίσθηκε καὶ ἔχει καταγράψει πληθώρα ἠθικῶν καὶ πνευματικῶν μηνυμάτων, γιὰ τὴν πατρίδα, τὴν θρησκεία καὶ τὴν οἰκογένεια, πιστεύοντας ἀπολύτως εἰς τὸ τοῦ Ἡρακλείτου «ὅλβιος ὅστις τῆς ἱστορίης ἔσχεν μάθησιν».

7. Μεταξὺ τῶν ἄλλων ἔχει ἀναρτήσει καὶ στὸν σύνδεσμο

http://www.youtube.com/watch?v=X7uXcRc-afc

ἕνα πάρα πολὺ ἐνδιαφέρον Video,

εἰς τὸ ὁποῖο πρὸς τὸ τέλος, ἀναφέρεται ἀρκετὰ ἐκτενῶς καὶ εἰς τὸ Τάμα τοῦ Ἔθνους.

8. Μόνον χάριν αὐτῶν τῶν πυλώνων τῆς φυλῆς μας κατωρθώσαμε νὰ διατηρήσωμε τὸ ὅμαιμο, τὸ ὁμόδοξο, τὸ ὁμότροπο, τὸ ὁμόγλωσσο καὶ τὴν Ὀρθοδοξία μας.

9. Συνιστῶμε ἐνθέρμως ὄχι μόνο τὴν καταγραφὴ καὶ τὴν προβολὴ ὅλων αὐτῶν τῶν γεγονότων, ἀλλὰ καὶ ὅλα τὰ ἀναρτώμενα κείμενα τῆς ἱστοσελίδος

 http://1821-agiasmeni-epanastasi.host56.com

   καθὼς καὶ πληθώρας ἄλλων εὐπρεπῶν καὶ ἐγκύρων ἱστοσελίδων, ὡς π.χ.:

τοῦ Σεβασμιωτ. Μητροπολίτου Καλαβρύτων & Αἰγιαλείας κ. Ἀμβροσίου

 (http://mkka.blogspot.gr)

τῆς Πειραϊκῆς Ἐκκλησίας / Ρ. Σ. Μητροπόλεως Πειραιῶς

 (http://www.pe912fm.com)

 Ἱερὰ Μονὴ Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου

(http://www.impantokratoros.gr)

Ἀδελφότης ,,Ὁ Σωτήρ,, (www.osotir.org)

Ὀρθόδοξος Τύπος (www.orthodoxostypos.gr),

Στύλος Ὀρθοδοξίας (www.orthodoxia.gr),

Ἡ ἐνημερωτικὴ πύλη τῆς Δυτικῆς Ἑλλάδος

Ἀχελῶος TV (http://www.axeloostv.gr)

 
      Θεοδρομία (http://www.theodromia.gr)

Θρησκευτικά (http://thriskeftika.blogspot.gr)

Ἀκτίνες (http://aktines.blogspot.com),

Ἔκτακτο παράρτημα (http://yiorgosthalassis.blogspot.com.)

Americangreeknewsagency (www.greekamericannewsagency.com)

ΤὸΠρῶτοΘέμα (www.protothema.gr),

τὴν Ἐφημερίδα Δημοκρατία (www.dimokratianews.gr),

ΙΝΦΟΓΝΩΜΩΝ (http://infognomonpolitics.blogspot.gr),

καὶ πολλὲς ἄλλες, ποὺ πιθανῶς αὐτὴ τὴ στιγμὴ νὰ λησμονοῦμε.

Ἰδιαιτέρως δὲ συνιστοῦμε τὴν ἀνάρτησι τῆς ἱστοσελίδας ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ, τῆς ὁποίας τὸ κείμενο τῆς 26.7.2013 ὑπῆρξε συνταρακτικό.

 http://www.protothema.gr/greece/article/297813/kollise-to-megalopnoo-shedio-gia-to-tama-tou-ethnous/

10. Παρακαλοῦμε ὅλες τὶς σοβαρὲς ἱστοσελίδες νὰ ἀναδημοσιεύσουν το παρὸν καὶ νὰ συνηγορήσουν ὑπὲρ τῆς βραβεύσεως ἀθλητῶν καὶ πρωταθλητῶν τοῦ πνεύματος καὶ μάλιστα τῶν σὲ Μ.Μ.Ε. ἀπασχολουμένων.

11. Πρὸς ἀπόδειξι, ἰδοὺ τί εἶπε κατὰ τὴν συνταξιοδότησί του ὁ διάσημος Ἀμερικανὸς δημοσιογράφος John Swinton, πρώην ἀρχισυντάκτης τῶν New York Times:

«Δὲν ὑπάρχει τέτοιο πρᾶγμα, σὲ αὐτὴ τὴ περίοδο τῆς ἀνθρώπινης ἱστορίας, ποὺ νὰ ἀποκαλεῖται ἀνεξάρτητος Τύπος. Τὸ γνωρίζετε καὶ τὸ γνωρίζω. Οὔτε ἕνας ἀνάμεσά σας θὰ τολμοῦσε νὰ ἐκστομίσῃ μία ἔντιμη γνώμη. Καὶ ἄν τολμούσατε νὰ τὴν ἐκφράσετε, γνωρίζετε ἐκ τῶν προτέρων ὅτι ποτὲ δὲν θὰ ἐμφανιζόταν τυπωμένη στὸ χαρτί. Πληρωνόμαστε ἀρκετά, ὥστε νὰ κρατᾶμε τὴν τίμια ἄποψι μας, ἔξω ἀπὸ τὴν ἐφημερίδα, γιὰ τὴν ὁποία γράφομε. Ἐσεῖς ἐπίσης παίρνετε ἱκανοποιητικοὺς μισθοὺς γιὰ παρόμοιες ὑπηρεσίες. Καὶ ἄν κάποιος τολμοῦσε ἢ ἦταν τόσο τρελός, ὥστε νὰ γράψῃ τὴν τίμια γνώμη του, θὰ εὑρισκόταν πολὺ σύντομα στὸ δρόμο…. Εἶναι δουλειὰ καὶ καθῆκον κάθε δημοσιογράφου να καταστρέφῃ τὴν ἀλήθεια, νὰ ψεύδεται, νὰ διαστρεβλώνῃ, νὰ ἐξυβρίζῃ, νὰ κολακεύῃ γονυπετὴς τὸ Μαμωνὰ καὶ νὰ πουλάῃ τὴ Πατρίδα του γιὰ τὸν ἄρτο τὸν ἐπιούσιο…. Εἴμαστε ὑποτελείς. Ὄργανα τῶν πλουσίων, ποὺ εὑρίσκονται στὸ παρασκήνιο. Εἴμαστε καραγκιόζηδες. Αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι κινοῦν τὰ νήματα καὶ ἐμεῖς χορεύουμε στὸ ρυθμό τους. Ὁ χρόνος, ἡ ζωή μας, οἱ ἱκανότητές μας εἶναι ἰδιοκτησία αὐτῶν τῶν ἀνθρώπων. Εἴμαστε διανοούμενες πόρνες». . .

 (Περιοδικό μας «Φωτεινὴ Γραμμή» τεῦχος 48, σελ. 9

καὶ ἱστοσελίδα μας

http://www.fotgrammi.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=555:23811---lr--------sos&catid).

12. Πέραν αὐτῶν ζητοῦμε ἐλεύθερο, ἀληθὴ καὶ ἀξιόπιστο τύπο στὴν Ἑλλάδα.

Πρὸς τοῦτο, ἄς προκηρύξωμε Δημοψήφισμα.

Σὲ κάθε περίπτωσι ὅμως μὲ Νόμο ἢ Νέα Δεοντολογία πρέπει νὰ θεσμοθετηθῇ ὅτι : «Ἐπώνυμα ἄρθρα δημοσιογράφων, ποὺ δὲν θὰ δημοσιευθοῦν μέχρι προθεσμίας, ποὺ ὁ γράφων ὁρίζει, τότε αὐτοδικαίως δημοσιεύονται μὲ προτεραιότητα σὲ δύο ἄλλες ἐφημερίδες ἢ περιοδικά, ποὺ ἔχουν δεχθῆ μὲ κοινοποίησι τὸ ἐν λόγῳ δημοσίευμα ἐγκαίρως». 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Το Τάμα του Έθνους"

Το Παγκράτιο άθλημα είναι το αρχαιότερο στον κόσμο άθλημα πολεμικών και μαχητικών τεχνών

Το Παγκράτιο άθλημα είναι το αρχαιότερο στον κόσμο άθλημα πολεμικών και μαχητικών τεχνών, η αρχή του χάνεται στα βάθη της ελληνικής φυλής.--- Η σύνθεση του ονόματος του παγκρατίου προσδιορίζει και την ουσία του αθλήματος, Παν + κράτος δηλ. ο τα πάντα κρατών και μεταφορικά αυτός που κατέχει την υπέρτατη δύναμη και γνώση.

Το παγκράτιο χωρίζεται σε δύο κύρια μέρη, στο άνω ή ορθοστάδην και στο κάτω ή αλίνδησιν παγκράτιο. Ορισμένοι προσδιορίζουν αυτή την αρχή στη δωδέκατη χιλιετία π.χ. Μέχρι σήμερα οι παλαιότερες παραστάσεις-μαρτυρίες έχουν βρεθεί σε αρχαίο ρητό του 1700π.χ., στην Αγία Τριάδα στην Κρήτη.
Ως εφευρέτες του Παγκρατίου αναφέρονται ο Ηρακλής και ο Θησέας. Άθλημα ιδιαίτερα σκληρό, επιβλητικό, θεαματικό κατεξοχήν αμυντικό, με έντονη την κίνηση και την άμιλλα, με χαρακτηριστική ελευθερία στην εφευρετικότητα κινήσεων και τεχνασμάτων.

Ξεκίνησε ως καθαρά πολεμικό αγώνισμα και διατηρήθηκε ως τέτοιο μόνο στη Σπάρτη, γι αυτό και δεν έγινε αμέσως δεκτό στους Ολυμπιακούς αγώνες, διότι το πνεύμα αυτών των αγώνων είναι ειρηνικό και όχι πολεμικό.

Μετά από πολύχρονες προσπάθειες και αφού αφαιρέθηκαν τα στοιχεία πού του έδιναν χαρακτήρα άγριας συμπλοκής και συμπεριλήφθηκε στους Ολυμπιακούς αγώνες, από την 33η Ολυμπιάδα το 648π.χ. και έγινε σε λίγο καιρό όπως αναφέρει ο Φιλόστρατος των εν Ολυμπία το κάλλιστον. Πρώτος νικητής ήταν ο Λύγδαμις από τις Συρακούσες.

Σύμφωνα δε με τον Στοβαίο η πόλη που είχε Ολυμπιονίκη στο Παγκράτιο γκρέμιζε μέρος από τα τείχη της για να τον υποδεχθούν.

Σήμερα το παγκράτιο άθλημα ανανεωμένο και με τις επίμονες προσπάθειες της Ελληνικής Ομοσπονδίας Παγκρατίου Αθλήματος (Ε.Ο.Π.Α.) και της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας (WPAF) έχει αναλάβει την διάδοση του αθλήματος στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο με κύριο στόχο να βρει το Παγκράτιο πάλι την θέση του στους Ολυμπιακούς αγώνες.

Ο ιστορικός Φιλόστρατος αναφέρει το παγκράτιο σαν «το πιο άξιο άθλημα των Ολυμπιάδων και τη σπουδαιότερη προετοιμασία των πολεμιστών». Η ονομασία του προέρχεται από το συνδυασμό των αρχαιοελληνικών λέξεων «παν» και «κράτος» και υποδηλώνει «με όλη τη δύναμη».

Ο εκπαιδευμένος στο παγκράτιο ήταν πανίσχυρος. Κατά τον Πλούταρχο αυτός που επινόησε την τεχνική του παγκρατίου ήταν ο Θησέας, που με αυτό νίκησε τον Μινώταυρο, τον άγριο ταύρο που φύλαγε το «Λαβύρινθο» στο ανάκτορο της Κνωσσού, στο Ηράκλειο Κρήτης. Ο περιηγητής Παυσανίας αναφέρει ότι ο ημίθεος Ηρακλή επινόησε το παγκράτιο.

Με την εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου στη Μικρά Ασία, Περσία, Ινδία και Θιβέτ, οι στρατιώτες του δίδαξαν το παγκράτιο άθλημα στους λαούς αυτών των Ασιατικών χωρών. Την πατρότητα του παγκρατίου σε όλα τα αγωνίσματα των μαχητικών τεχνών, την έχουν αναγνωρίσει μορφωμένοι ιστορικοί των τεχνών αυτών, όπως ο Μασουτάτσου Ογιάμα, ο ιδρυτής της τεχνικής του αθλήματος «Κιόκου Σιν Κάι» στο σύγγραμμά του «Ζωτικό Καράτε».

(diadrastiko)
Tμήμα ειδήσεων defencenet.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Το Παγκράτιο άθλημα είναι το αρχαιότερο στον κόσμο άθλημα πολεμικών και μαχητικών τεχνών"

Απο που προήλθαν οι Αλβανοι

Σκοπός του άρθρου είναι να αναδείξει την πληθυσμιακή και πολιτιστική ανάμειξη των ασιατών Αλβανών με τα Ιλλυρικά φύλλα, ανάμειξη από την οποία προέκυψε το σημερινό έθνος των Αλβανών


Ξετυλίγοντας το μίτο

• Είναι στα χρόνια της εκστρατείας του Μεγάλου Αλεξάνδρου, όπου για πρώτη φορά καταγράφεται ιστορικά ένα -εχθρικό- έθνος με την ονομασία Αλβανοί, και με τη χώρα τους να βρίσκεται στη δυτική όχθη της Κασπίας. (Αρριανός).

• Τις ίδιες αναφορές συναντάμε στον Πλούταρχο, τον Στράβωνα, τον Κλαύδιο Πτολεμαίο, τον Διόδωρο το Σικελιώτη, τον Διονύσιο τον περιηγητή, καθώς και τον Στέφανο Βυζάντιο.

• Λίγο αργότερα, με την παρακμή της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και την ανάδειξη του Βυζαντίου, το ίδιο έθνος εμφανίζεται μακριά από την κοιτίδα του στην περιοχή του Καυκάσου, φτάνοντας μέχρι την καρδιά του Βυζαντίου.

• Πρόκειται για ένα σύμπλεγμα φυλών που προέρχεται από την ασιατική Αλβανία ,το σημερινό Dagestan. Το όνομα αυτών: Άβαροι.

• Η πρώτη κάθοδος τους γίνεται σταδιακά με κατάληξη νότια του Δούναβη, ενώ στη συνέχεια εγκαθίστανται μόνιμα στην Παννονία και την Παιονία.

• Μέχρι τον 5ο και 6ο αι. μ. Χ οι Άβαροι αναμιγνύονται με τους Σκορδίσκους και εγκαθίστανται στην περιοχή Σάλωνα της Δαλματίας, σημερινό Solin.

• Τότε ξεκίνησε και η ανάμιξη των Αβάρων με τα βόρεια Ιλλυρικά φύλλα, που λίγο παλαιότερα είχαν σπρώξει νοτιότερα γότθοι επιδρομείς.

• Ωστόσο η ονομασία Αλβανοί και Αλβανία παγιώθηκε πολύ αργότερα με αναφορές από την Άννα Κομνηνή καθώς και άλλους βυζαντινούς ιστορικούς.

• Και ενώ φαίνεται να μην υπάρχει καμία σχέση μεταξύ της παλαιάς Καυκάσιας Αλβανίας με τη σημερινή, στην πραγματικότητα η ιστορία μας δείχνει πως μερικές φορές οι φαινομενικές πλάνες συστήνουν εν τέλει η ιστορική αλήθεια.

• Η περιοχή της αρχαίας Ιλλυρίας και της σημερινής Αλβανίας, έχει άμεση σχέση με τους Άβαρους. Δεν γνωρίζουμε το μέγεθος της επιρροής που άσκησαν αυτοί στην περιοχή, ωστόσο μπορούμε να συμπεράνουμε ότι ήταν μεγάλο λόγω του πληθυσμιακού όγκου μετανάστευσης από την Αλβανία του Καυκάσου.

Πολλοί ακαδημαϊκοί και ιστορικοί, μάλιστα και αρκετοί διάσημοι, αναλύοντας το ζήτημα της πληθυσμιακής σύνθεσης των σημερινών Αλβανών, τους συνδέουν άμεσα με τους αρχαίους Ιλλυριούς. Αντιθέτως κατά καιρούς η Ελληνική φυλή έχει μπει στο "μικρόσκοπιο" της ιστορίας και δεν είναι και λίγοι αυτοί που αμφισβητούν έντονα την Ελληνικότητα των σημερινών Ελλήνων. Εκτός από την ουσία όλων αυτών των θεωριών που είναι ιστορικά ατεκμηρίωτες, είναι απορίας άξιον πως εφόσον αυτό μπορεί να ισχύει για το Ελληνικό έθνος, ωστόσο δεν μπορεί να ισχύει για τους επιδρομείς μας οι οποίοι κατόπιν και μας νόθευσαν.

Ανεξερεύνητη παραμένει η προέλευση των σημερινών Αλβανών, η σημερινή ονομασία τους -διεθνής και ντόπια- καθώς και η γλώσσα τους. Παρά την εντύπωση που επικρατεί ότι αυτοί οι πληθυσμοί υπήρξαν απόγονοι των αρχαίων Ιλλυρικών φύλων που ωστόσο κατά καιρούς επηρεάσθηκαν από Έλληνες και Ρωμαίους, υπάρχουν ισχυρότατες ενδείξεις πως οι σημερινοί Αλβανοί, η πλειοψηφία τους τουλάχιστον, προέρχονται όπως και οι Βούλγαροι, από περιοχές της Ασίας. Αυτή η υπόθεση ενισχύεται από το γεγονός της γλωσσικής ασυνέχειας αλλά και από την ποικιλομορφία της πληθυσμιακής σύνθεσης αυτών που σήμερα ονομάζονται Αλβανοί. .

Αρκετοί συγχέουν την Αλβανία των Βαλκανίων με το Άλβανον κοντά στη Ρώμη. Άλλοι πάλι, θέλοντας να αιτιολογήσουν την διεθνή ονομασία της γειτονικής μας Αλβανίας, φέρνουν ως παράδειγμα την πόλη Ελμπασάν που ονομάζεται έτσι και από τους ίδιους τους Αλβανούς, χωρίς ωστόσο αυτοί οι ισχυρισμοί να έχουν μεταξύ τους καμία σχέση. Άλλωστε, οι ίδιοι οι Αλβανοί την χώρα τους δεν την αποκαλούν Αλβανία ,αλλά Shqiperia, όνομασία η οποία φαίνεται να προέρχεται από τον αετό, λέξη που ωστόσο είναι μοναδική μεταξύ όλων των άλλων ευρωπαϊκών γλωσσών και όχι μόνον (Αλβανικά: shqiponjë, Ελληνικά: αετός, Αγγλικά: eagle, Γερμανικά: Adler, Γαλλικά: aigle, Ιταλικά: aquila, Ισπανικά: águila) .

ΓΛΩΣΣΑ ΚΑΙ ΓΡΑΦΗ

Οι Αλβανοί απέκτησαν τη γραφή τους και το αλφάβητο τους, πολύ πρόσφατα και πάντως μετά τον 19ον αι. Μέχρι και τους ελληνιστικούς χρόνους αλλά και αρκετά αργότερα, οι πληθυσμοί της τότε οικουμένης γνώριζαν την Ελληνική γλώσσα και εφόσον δεν είχαν γραφή την οικειοποιούνταν. Ως τρανταχτό παράδειγμα μπορουμε να σκεφτούμε την γλώσσα στην οποία γράφτηκαν τα ιερά βιβλία του χριστιανισμού (Ευαγγέλια κ.ά.) καθώς και οι μεταφράσεις στην Ελληνική άλλων σημαντικών, ιερών και μη, βιβλίων οπως τα ιερά βιβλία των εβραίων (μεταφραση των Ο') κ.λ.π. 

Αλλά ακόμα και άλλα έθνη που δεν είχαν γραφή "υποχρεώθηκαν" να έχουν, όπως για παράδειγμα οι Σλάβοι που απέκτησαν μέσω του Κυριλλου την γνωστή γραφή που διατηρούν μέχρι και σήμερα.

ΟΙ ΣΛΑΒΟΙ ΕΛΑΒΑΝ ΑΛΦΑΒΗΤΟ ΚΑΙ ΓΡΑΦΗ... ΟΙ ΑΛΒΑΝΟΙ ΑΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ, ΟΧΙ !!!!

Είναι λοιπόν απορίας άξιον. Όταν οι Σλάβοι που προήλθαν από πολύ μακριά μετά το 8ον αι. εκχριστιανίστηκαν και τους δόθηκε από έξωθεν γραφή, τότε πραγματικά ξενίζει το γεγονός, πώς ένα έθνος συγγενικό ή τουλάχιστον άμεσα γειτονικό στους Έλληνες και στον πολιτισμό τους, καθως και στην παγκοσμίως διαδεδομένη Ελληνική γλώσσα, όπως ήταν το Ιλλυρικό έθνος, να έμεινε εντελώς αποκομμένο απο τις τότε πολιτιστικές εξέλίξεις, αλλά και αργότερα οταν στα πλαίσια του χριστιανισμού δεν έγινε καμία προσπάθεια να γίνει κυριάρχη η Ελληνική γραφή ή έστω να τους δοθεί ένα αντίστοιχο όπως των σλάβων αλφάβητο.

Επίσης, η Ελληνική γλώσσα κατά την Ρωμαιο-Βυζαντινή περίοδο απο τα τέλη του 4ου μέχρι και τον 14ον αι. αποτελούσε, αν όχι την επίσημη γλώσσα της Βυζαντινής αυτοκρατορίας, με βεβαιότητα όμως την κύρια γλώσσα όλων των τότε λεγόμενων ρωμιών, από τα Θέματα της κάτω Ιταλίας μέχρι και τα ανατολικότερα βυζαντινά Θέματα της Ασίας.

Ειναι λογικό επομένως να τίθεται το ερώτημα. Πώς η σημερινή Αλβανία, παρά το ότι ύπηρξε τοσο γειτονική στους Ελληνες και τοσο συγγενική σε αυτούς αλλά και τόσο στενα συνδεδεμένη με το Βυζάντιο., να έχει σημερα άλλη γλώσσα και γραφή ; 

Η λογική επεξεργασία δεν βρίσκει άλλη απάντηση πέρα από την υπόθεση οτι κατι συνέβη την περίοδο της Βυζαντινής εποχής που αλλοίωσε εθνολογικά και γλωσσολογικά την ευρύτερη περιοχή της σημερινής Αλβανίας.

Έτσι επιχειρώντας να προσεγγίσουμε την λυση αυτού του "προβλήματος", δεν μπορούμε παρά να αντιπαραβάλουμε την λιγοστή είναι αλήθεια βιβλιογραφία γνωρίζοντας ωστόσο πως στην έρευνα μας οι πηγές είναι και λίγες και ασαφείς.

ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΑΝ ΜΟΝΟ ΣΛΑΒΟΙ ΚΑΙ ΒΟΥΛΓΑΡΟΙ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΕΡΟΥΛΟΙ ΚΑΙ ΑΒΑΡΟΙ.

Κατά τη Βυζαντινή περίοδο και ιδιαίτερα μετά την εγκατάσταση των Βουλγάρων στα νοτιότερα τμήματα της Βαλκανικής άρχισαν πολεμικές αναμετρήσεις μεταξύ των νεοφερμένων και της Βυζαντινής αυτοκρατορίας. 

Στην αρχή και πριν από την είσοδο σλάβων και βούλγαρων στην Ανατολική-κεντρική Ευρώπη, είχαν αρχίσει τις επιδρομές τους οι Άβαροι και πριν από αυτούς οι Έρουλοι. Ωστόσο, κοινή αφετηρία στην πορεία των Βούλγαρων των Ερούλων και Αβάρων υπήρξε η ίδια γεωγραφική περιοχή, η περιοχή μεταξύ Μαύρης θάλασσας και Κασπίας, ενώ χρονολογικά η μετανάστευση τους προς τη Δύση άρχισε με πρώτους τους Ερούλους (Ελούρους κατα άλλους) τον 4ο αιώνα (300+ μ.Χ.) και συνεχίστηκε με τους Αβάρους. Ακολούθησαν οι Σλάβοι γενικότερα και η μετανάστευση ολοκληρώθηκε με τους Βούλγαρους, οι οποίοι κακώς συγκαταλέγονται στα σλαβικά φύλλα, εφόσον (όπως οι Άβαροι) ήταν Ούννοι στην καταγωγή.

ΟΙ ΑΒΑΡΟΙ ΠΡΟΗΛΘΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΡΥΤΕΡΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΙΝΟΥ ΝΤΑΓΚΕΣΤΑΝ

Το σημερινό Νταγκεστάν βρίσκεται δυτικά της Αρμενίας και αποτελεί ανεξάρτητη δημοκρατία της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Επίσης η ονομασία Νταγκεστάν σημαίνει ‘υψηλά ευρισκόμενη χώρα’, ή όπως θα λέγαμε και στα ελληνικά ‘Αλπική χώρα’.

Σήμερα ο πληθυσμός του Νταγκεστάν σύμφωνα με την επίσημη απογραφή του 2002 αποτελείται απο 30% Αβάρους (Avars), ακολουθούν οι Dargins με 16% οι Kumiks οι Lezgins με 13% καθώς και άλλες μικρότερες εθνότητες.

Το Νταγκεστάν απο την εποχή της Ρωμαϊκης αυτοκρατορίας μέχρι και τα πρωϊμα χρόνια του Βυζαντίου αποκαλούνταν Αλβανία οι δε κάτοικοι της Αλβανοί, γεγονός που είναι γνωστό από τις αναφορές των μεγάλων Ελλήνων και Λατίνων ιστορικών και γεωγράφων της κλασικής και ελληνιστικής περιόδου.
Ιστορικές αναφορές και αποδείξεις

Ο Πλούταρχος (βίοι παράλληλοι) γράφει: 

"Καταλιπών δέ φρουρόν Αρμενίας Αφράνιον αυτός εβάδιζε δια τών περιοικούντων τον Καύκασον εθνών άναγκαίως έπϊ Μιθριδάτην. Μέγιστα δε αυτών εστίν έθνη, Αλβανοί και Ίβηρες"

Στράβωνος Γεωγραφία.

Εν αυτή δέ τη Αρμενία πολλά μέν όρη, πολλά δέ οροπέδια, έν οις ουδ αμπελος φύεται ραδίως. Πολλοί δε αύλωνες οί μέν μέαως, οι δέ και σφόδρα εύδαίμονες.. Καθάπερ τό Άραξηνόν πεδίον, δι ού ο Άράξης ποταμός ρέων εις τά άκρα της Αλβανίας και την Κασπίαν εκπίπτει θάλασσαν.

Άλλες αναφορές για την Αλβανία της Κασπίας γίνονται από τον Αρριανό στο έργο του ‘Αλεξάνδρου Ανάβασις ‘, όπου οι Αλβανοί βρίσκονται αντιμέτωποι ως εχθρικό τμήμα ενταγμένο στις περσικές δυνάμεις του Δαρείου κατά την εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου. "Ώς δέ ομού ήδη τά στρατότεδα έγίγνετο, ώφθη Δαρείος και οί άμφ΄ αυτόν, οί τε μηλοφόροι Πέρσαι και Ινδοί και Αλβανοί και Κάρες οι ανάσπαστοι και οί Μαρδοι τοξόται κατ΄ αυτόν Άλέξανδρον τεταγμένοι και την ίλην την βασιλικην." 

Από τον Κλαύδιο Πτολεμαίο διαβάζουμε : Αλβανοί, Σκύθαι

Από τον Στέφανο Βυζάντιο, φιλόσοφο και γεωγράφο (4ου αιώνα μ.Χ.). διαβάζουμε:

Αλβανία χώρα προς τοις ανατολικοίς Ίβηρσιν. Εκεί δε και το έθνος οι Αλβανοί, ποιμενικοί και μετρίως πολεμικοί μεταξύ Ιβήρων και Κασπίας. Υπόκειται δε τη Σαρματία προς μεν τω Πόντω η Κολχική προς δε τή Κασπία η Αλβανία. 

Υποστηρίζεται ότι οι πρώτοι κάτοικοι της Παννονίας υπήρξαν οι Ιλλυριοί (πελασγικός λαός και συγγενής των Ελλήνων). Η Παννονία σήμερα περιέχεται στα εδάφη των κρατών της Σερβίας, Βοσνίας, Μαυροβουνίου, Κοσσυφοπεδίου και βορείου Αλβανίας. 

Ωστόσο από το βιβλίο "Ιστορία του Βασιλείου της Βαυαρίας και του εν αυτή Άρχοντος Οίκου" (επιτομή της Ιστορίας του Μιλβιλέρου, αρχές 19ου αιώνα), διαβάζουμε:

Ή των Λογγοβάρδων μετανάστασις παρέσχεν εις την Βοϊαρίαν νέους γείτονας διότι εις τά εν Παννονία οικητήρια των Λογγοβάρδωνεισεχώρησαν οί Άβαροι, άγριον Ούννικον έθνος. Προεχώρουν οί Άβαροι επί μάλλον καί μάλλον εξ ανατολών ώστε περί τα μέσα της ογδόης έκατονταετηρίδος ειχον ηδη έκταθη μέχρι τοϋ Ένσου ποταμου έν Αυστρία. Τούτοις παρηκολούθησαν οί Σλάβοι, έθνος Σαρματικόν κατοικήσαντες την σημερινήν Καρινθίαν, Καρνίαν και Στυρίαν, και τελουντες ύπό τον Χάνην των Άβάρων...

Από την Μενάνδρου Ιστορία ‘ Έρουλοι και Άβαροι’, μαθαίνουμε 

Οτι έδέξατο Ιουστινιανός παρά Αβάρων πρέσβεις, έφ ώ σφάς περιαθρήσαι γήν οποί το φύλον θήσονται τας οικήσεις. Και ο μεν βασιλεύς Ιουστίνου του στρατηγού σημήναντός οι, έν βουλή έποιήσατο ές την Έρούλων χώραν κατοικίσαι το έθνος, ένθα προ του ώκουν οι Ερούλοι. δευτέρα δε προσαγορεύεται Παιονία...

Ο Κωνσταντίνος Πορφυρογέννητος για την εποχή του Ηράκλειου γράφει:

..."Και επειδή η νυν Σερβλία καί παγανία καί η ονομαζομένη Ζαχλούμων χώρα καί Τερβουνία καί η των Καναλιτών υπό την εξουσίαν του βασιλέως Ρωμαίων υπήρχον, εγένοντο δε αι τοιούιαι χώραι έρημαι παρά τών Αβάρων από των εκείσε γαρ Ρωμάνους τους νύν Δελματίαν καί τό Δυρράχιον οίκούντας απήλασαν"...

Εδώ περιγράφεται η ερήμωση της Ιλλυρίας μέχρι και του Δυρραχίου και ο εποικισμός υπο των Αβάρων.

Ο Λαονικος Χαλκοκονδύλης (1430-1490), γράφει: Ουδόλως φρονώ ότι οί Αλβανοί ύπάρχουσιν Ίλλυρικόν γένος ώς τίνες λέγουσιν ...

Απο την Γαλλική εγκυκλοπαίδεια, γραμμένη από επιτροπή Σοφών υπό την εποπτεία του Ιππότη D' Arteau, μεταφρασμένη κατ΄ επιτομή από τη Γαλλική, το έτος 1862, διαβάζουμε:

ΑΛΒΑΝΙΑ: υπό των νεωτέρων γεωγράφων καλείται μία των επαρχιών της Ευρωπαϊκής Τουρκίας εκτεινομένη παρά το Αδριατικόν και το Ιόνιον πέλαγος και περιλαμβάνουσα δύο διακεκριμένας Επαρχίας των αρχαίων γεωγράφων την Ιλλυρίαν και Ήπειρο Η χώοα αυτή κατά τόν μεσαίωνα εκαλείτο Αρβανέσση νύν δε καλείται Αρναούτ μέν υπο των Οθωμανών, Σκίπερη δέ υπό τών εγχωρίων ήτοι των Αλβανών οίτινες και εαυτούς όνομάζουσισκιπετάρους. Οί κάτοικοι της εκτεταμένης ταύτης επαρχίας διαφέρουσιν από αλλήλων κατά τε την εθνικότητα την γλώσσαν και την θρησκείαν διότι το μέν μεσημβρινόν μέρος της Αλβανίας ήτοι την κυρίως Ήπειρον οικούσιν οί Ηπειρώται, όντες ομόγλωσσοι και Ομόθρησκοι με τους λοιπούς Έλληνας, το δε αρκτικόν ήτοι την Ιλλυρίαν, ήτις και δύναται νά ονομασθεί κυρίως Αλβανία κατοικούσιν οί Αλβανοί ανάμικτοι οντες μετά Σέρβων καϊ Οθωμανών καί Έλλήνων. Εκτός της αλβανικής γλώσσης η οποία διαιρείται εις πολλάς διαλέκτους και ιδιώματα, λαλείται έτι εν τη Αλβανία καί η Ελληνική, η τουρκική κλπ 

Στις αρχές του 20ου αιώνα ο πρωθυπουργός της Σερβίας Πάσιτς δήλωνε περί του Αλβανικού ζητήματος, σε συνέντευξη που έδωσε στην Γαλλική εφημερίδα "Χρόνος":

"Οι Αλβανοί ουδέποτε είχον ιστορικόν βίον και ουδέποτε υπήρξε Αλβανία με την γεωγραφική έννοιαν ήν δίδουσι σήμερον οι εν Ευρώπη, μάλιστα δε οι προπαγανδισταί. Ανεξαρτήτως απο το ζήτημα περί καταγωγής και γλώσσης των Αλβανών, είναι βέβαιον ότι είτε Ιλλυριοί ήσαν ούτοι αρχαιώθεν είτε μετανάστες εξ Ασίας, πολιτικόν βίον ουδέποτε έσχον". 

Βεβαίως τα λεγόμενα του Σέρβου πολιτικού και μάλιστα πρωθυπουργού, ο καθένας θα περίμενε να κρύβουν πολιτικές σκοπιμότητες. 

Ωστόσο σε αυτό που πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή είναι η αναφορά του Πάσιτς στην Ασιατική καταγωγή των Αλβανών.

Στο Βιβλίο "Χρονογραφία της Ηπείρου και των όμορων Ελληνικών και Ιλλυρικών", ο Παναγιώτης Αραβαντινος επικεντρώνοντας στους Βούλγαρους, γράφει:

Βούλγαροι: Εθνος σκυθικόν κατοικούν παρά τον Βόλναν ποταμόν της Σαρματίας, τον παρά Ελλησι Βορυσθένην. Κατά το έτος 485 το βάρβαρον αυτό έθνος άγρίως και ληστρικώς έπεσκέφθη την Θράκην και κατά της ιδίας αυτής επαρχίας επανέλαβε τάς λεηλασίας και έπιδρομάς του, κατά τα έτη 479 και 501. Μετά ταϋτα συνενωθέντες μετά των Αβάρων καί Σλαβίνων συγκατώκουν εις Παιονίαν και Δακίαν. Εν έτει δε 538 έπι της βασιλείας του Ιουστιανού επιδραμόντες μετά των Αβάρων την Μοισίαν...
Πηγές:

Πλουταρχος, Βίοι παράλληλοι

Στράβωνος Γεωγραφικά

Κλαύδιος Πτολεμαίος

Στέφανος Βυζάντιος

Ιστορία του Βασιλείου της Βαυαρίας

Μενάνδρου Ιστορίαι

Κωνσταντινος Πορφυρογέννητος

Λαόνικος Χαλκοκονδύλης

Γαλλική Εγκυκλοπαίδεια

Γαλλική Εφημερίς "Παρισινός χρόνος"

Παναγιώτης Αραβαντινος

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Απο που προήλθαν οι Αλβανοι"

Ο αγώνας του ελληνικού ζεόλιθου

Του Νίκου Λυγερού

Ο αγώνας του ελληνικού ζεόλιθου είναι ανάλογος με τον αγώνα της ελληνικής ΑΟΖ, διότι πρόκειται περί ενός εθνικού θέματος. Πρέπει λοιπόν να ξεπεραστούν οι τοπικές αντιπαραθέσεις και να καταλάβουμε ότι η μάχη δεν έχει σχέση αποκλειστικά με τα δικαστήρια. Η ουσία είναι αλλού. Ο ελληνικός ζεόλιθος αποτελεί για την οικονομία μας ένα από τα στρατηγικά μας αποθέματα ακριβώς όπως είναι οι υδρογονάνθρακες και οι υδρίτες μεθανίου της ελληνικής ΑΟΖ. Απλώς ο ζεόλιθος είναι πιο εύκολα προσβάσιμος, αφού πρόκειται για επιφανειακά κοιτάσματα που βρίσκονται πάνω στην ξηρά. Δεν υπάρχει λοιπόν καμία διακρατική δυσκολία για την εξόρυξή του στη Θράκη. Μπορεί επίσης να βοηθήσει την ανάπτυξη της Θράκης με τις θέσεις εργασίας που θα δημιουργήσει στο Βόρειο Έβρο με την ενεργοποίηση του σιδηροδρομικού δικτύου, αλλά και του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης. Με όλο αυτό το πλαίσιο μπορεί να τροφοδοτήσει όλη την Ελλάδα στον τομέα της γεωργίας και της κτηνοτροφίας για να ενισχύσει τον πρωτογενή τομέα. Μέσω του φαρμακευτικού σκευάσματος μπορεί να βοηθήσει ανθρώπους και να τους απαλλάξει από τα βαριά μέταλλα, τις τοξίνες και τις ελεύθερες ρίζες. Οι εφαρμογές του σε διάφορους τομείς όπως η χημεία, η βιομηχανία του μπετό, η βιομηχανία των υδρογονανθράκων, έχουν βάλει τον ζεόλιθο στις δέκα μεγαλύτερες καινοτομίες του κόσμου. Κι όμως η χρήση του στην Ελλάδα είναι σχεδόν άγνωστη, ενώ στη Θράκη μας έχουμε μία τεράστια ποσότητα, πάνω από 80 εκατομμύρια τόνους ορυκτού και μια από τις καλύτερες ποιότητες σε παγκόσμιο επίπεδο. Είναι λοιπόν απαραίτητο να ξεπεράσουμε τις αθλιότητες τις γραφειοκρατικές και τις άσκοπες αντιπαραθέσεις για να περάσουμε στο στάδιο αξιοποίησης του ελληνικού ζεόλιθου προς όφελος της πατρίδας μας όχι μόνο σε οικονομικό επίπεδο, αλλά και σε στρατηγικό λόγω των πολλαπλών εφαρμογών του, διότι θα βοηθήσει πάρα πολλούς Έλληνες πολίτες να ξεπεράσουν τις οικονομικές και πρακτικές δυσκολίες που έχουν με τα χωράφια τους και τις καλλιέργειές τους. Ο ελληνικός ζεόλιθος θα ενισχύσει την αξιοπρέπεια των Ελλήνων που δεν γονάτισαν, που δεν τα παράτησαν και δεν εγκατέλειψαν τη γη τους. Διότι έχει αρχίσει το μέλλον της Ελλάδας.

Πηγή: http://www.lygeros.org/articles.php?n=12862&l=gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ο αγώνας του ελληνικού ζεόλιθου"

Η ΝΑΥΜΑΧΙΑ ΤΟΥ ΤΣΕΣΜΕ

Η ναυμαχία του Τσεσμέ έλαβε χώρα την 5 – 7 Ιουλ. 1770 πλησίον και εντός του ομώνυμου κόλπου, στη θαλάσσια περιοχή ανάμεσαστο δυτικό άκρο της Μικράς Ασίας (Χερσόνησος Ερυθραίας) και της νήσου Χίου, σημείο όπου και κατά το παρελθόν είχε σημειωθεί μεγάλος αριθμός ναυτικών πολεμικών αναμετρήσεων μεταξύ των στόλων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και της Δημοκρατίας της Βενετίας. --Η ναυμαχία αυτή εντάσσεται στα γεγονότα της Επανάστασης, που έλαβε χώρα στον ελληνικό χώρο το 1769 και έμεινε γνωστή με το όνομα Ορλωφικά, αποτέλεσε δε πρόδρομο της μετέπειτα Ελληνικής Επανάστασης (1821-1829), και το πρώτο επεισόδιο μια σειράς από καταστροφικές, για τους Οθωμανούς, ναυμαχίες εναντίον της Ρωσίας.

Ο τουρκικός στόλος υπό την ηγεσία του καπουδάν πασά Ιμπραήμ Χοζαμεδδίν, τον οποίο ανέμενε ο βαλής (διοικητής) του Μωρηά με μεγάλη ανυπομονησία, κατέπλευσε στο Ναύπλιο την 20 Μαΐου 1770. Την ίδια ημέρα έφθανε στη Μάνη η δεύτερη ρωσική μοίρα με αρχηγό τον Έλφιστοουν (Elphinstone).

Ο τολμηρός Σκωτσέζος από την πρώτη στιγμή της άφιξής του, προσπάθησε να έρθει σε επαφή με τον αντίπαλο για να αναμετρηθούν, αλλά ο δειλός πασάς εγκατέλειψε το Ναύπλιο και περιφερόταν στο Αιγαίο. Όταν ο ρωσικός στόλος στον οποίο επέβαιναν επίσης ο Αλέξιος Ορλώφ (αρχηγός του ρωσικού στόλου) και ο Σπυριδώφ (διοικητής της πρώτης ρωσικήςμοίρας) αγκυροβόλησε στα Ψαρά, έγινε γνωστό ότι ο τουρκικός στόλος έπλεε στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Χίου και Τσεσμέ. Μάλιστα ο καπουδάν πασάς βρισκόταν στη στεριά και την αρχηγία του στόλου είχε αναλάβει ο Τούρκος αντιναύαρχος Τσεζαϊρλή Μαντάλογλου Χασάν μπέης, ο οποίος είχε παρατάξει τις ανώτερες δυνάμεις του σε σχήμα μισοφέγγαρου έξω από το λιμάνι του Τσεσμέ.

Η ναυμαχία ξεκίνησε το πρωί της 5ης Ιουλίου και ο αγώνας διεξήχθη με γενναιότητα και φανατισμό και από τους δύο αντιπάλους. Η κρισιμότερη στιγμή σημειώθηκε, όταν συγκρούσθηκαν μεταξύ τους οι δύο εχθρικές ναυαρχίδες και η μάχη γινόταν σώμα με σώμα μέσα στους καπνούς και τη φωτιά. Η αναταραχή ήταν τέτοια, που, όπως χαρακτηριστικά περιγράφει ο Σάθας «οι Ρώσοι έσφαζον Ρώσους και οι Τούρκοι τους Τούρκους». Εν τέλει υπό τη σφοδρή επίθεση των ρωσικών δυνάμεων, ο τουρκικός στόλος αναγκάστηκε πανικόβλητος να καταφύγει στο λιμάνι του Τσεσμέ, προκειμένου να βρεθεί υπό την προστασία των πυροβολείων της ξηράς.

Την επόμενη μέρα οι Ρώσοι αποφάσισαν να προβούν στην καταστροφή του τουρκικού στόλου, με τη χρήση πυρπολικών. Γύρω στα μεσάνυχτα της 6ης προς την 7η Ιουλίου άρχισε το όλο εγχείρημα, με την είσοδο στον κόλπο του Τσεσμέ τεσσάρων ελληνικών πλοιαρίων, που είχαν μετατραπεί σε πυρπολικά (μπουρλότα). Από τα πυρά των πυροβόλων και την ανατίναξη των πυρπολικών, τα συνωστισμένα στο λιμάνι τουρκικά πλοία πήραν φωτιά, η οποία μεταδόθηκε με απίστευτη ταχύτητα, ώστε να γίνει αδύνατη η κατάσβεσή της. Οι πυριτιδαποθήκες των πλοίων ανατινάσσονταν η μία μετά την άλλη σκορπίζοντας τον όλεθρο όχι μόνο στα πλοία, αλλά και σε ολόκληρη την πόλη του Τσεσμέ. Οι Χιώτες, οι Ψαριανοί και οι Σμυρνιοί, καθ’ όλη τη διάρκεια της νύχτας και μέχρι τα ξημερώματα παρακολουθούσαν τις εικόνες της καταστροφής. Η θάλασσα γέμισε συντρίμμια και ακρωτηριασμένα πτώματα, ενώ το φρούριο καθώς και η κωμόπολη του Τσεσμέ εγκαταλείφθηκαν από τους Τούρκους κατοίκους της και τη φρουρά, οι οποίοι πανικόβλητοι κατέφυγαν στη Σμύρνη για να σωθούν.

Η καταστροφή του τουρκικού στόλου υπήρξε ολοσχερής και αποτέλεσε αφορμή αιματηρών αντιποίνων σε βάρος των χριστιανών. Η Σμύρνη ήταν αυτή που πλήρωσε βαρύ φόρο αίματος. Η οργή των Τούρκων ήταν τέτοια, ώστε ξέσπασαν επάνω στους Ρωμηούς κατοίκους της Σμύρνης, κατασφάζοντας πάνω από χίλιους, αναζητώντας εκδίκηση για την καταστροφή την οποία υπέστησαν, μιας και οι χειριστές των πυρπολικών ήταν κυρίως Έλληνες.

Δυστυχώς οι Ρώσοι δεν άκουσαν τον Elphinstone, ο οποίος επέμενε να περάσουν τον ανοχύρωτο Ελλήσποντο (Δαρδανέλλια) και να εισέλθουν στο Βόσπορο αιφνιδιάζοντας έτσι τους ανυποψίαστους Οθωμανούς. Ούτως ή άλλως, όμως, η νίκη αυτή ήταν μεγάλη επιτυχία, καθώς θεωρήθηκε ως η μεγαλύτερηνίκη μετά τη ναυμαχία της Ναυπάκτου (1571), το δε γόητρο της Αυτοκράτειρας της Ρωσίας Αικατερίνης Β’ ανέβηκε πολύ ψηλά σε ολόκληρη την Ευρώπη. Παρόλα ταύτα, οι Ρώσοι, δεν μπόρεσαν να παραβιάσουν τα Δαρδανέλια, τα οποία είχε φροντίσει στο μεταξύ να οχυρώσει ο βαρόνος Ντε Τοτ και οι Γάλλοι που βοηθούσαν τους Τούρκους. Έτσι περιορίστηκαν σε μια εφήμερη κατοχή των Κυκλάδων και το 1774 υποχρεώθηκαν να εγκαταλείψουν οριστικά το Αιγαίο μετά την υπογραφή της συνθήκης του Κιουτσούκ –Καϊναρτζή.

Συντάκτης: Σταύρος Μελιδώνης/ 4η Ιουλίου 2013



Πηγές:
Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, τ. ΙΑ΄,σελ. 76 επ.
Wikipedia, the free encyclopedia, battle of Chesme.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η ΝΑΥΜΑΧΙΑ ΤΟΥ ΤΣΕΣΜΕ"

Σαν σήμερα, 5 Αύγουστου 480 π.Χ

 

 

Σαν σήμερα ο Λεωνίδας επικεφαλής των 300 είπε το ιστορικό

 ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ
Οι 300 αντιστάθηκαν μέχρι να πέσει και ο τελευταίος,αλλά έμειναν για πάντα στην ιστορία.
Τα όσα έχουν γραφτεί για τους 300 του Λεωνίδα είναι πολλά και όλα θριαμβευτικά.

5 Αύγουστου 480 π.Χ «μολών λαβέ» (=«αφού / εφόσον έρθεις, πάρ'τα» ή κατά την πιο γνωστή μετάφραση «έλα να τα πάρεις»)

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Σαν σήμερα, 5 Αύγουστου 480 π.Χ"

Ελληνική ΑΟΖ και εθνική βούληση

Του Νίκου Λυγερού

Στην πατρίδα μας, ο καθένας μας εξηγεί ότι τα πάντα είναι θέμα πολιτικής βούλησης κι ότι δίχως αυτή τίποτα δεν γίνεται. Η ιστορία μας περιγράφει βέβαια άλλα δεδομένα και κατά συνέπεια ξέρουμε πού πρέπει να γράψουμε την πρώτη άποψη. Διότι στην πραγματικότητα υπάρχουν μερικές θέσεις και μερικές πράξεις που δεν προέρχονται αποκλειστικά από τον πολιτικό χώρο, όπως νομίζουν οι περισσότεροι. Το θέμα της ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης είναι ακριβώς μια από αυτές τις σημαντικές περιπτώσεις. Η ελληνική ΑΟΖ όχι μόνο δεν είναι μια κομματική θέση αλλά ούτε και μια πολιτική πράξη. Η ελληνική ΑΟΖ είναι μια εθνική ανάγκη για ανάκαμψη. Η θέσπιση της ελληνικής ΑΟΖ θα είναι λοιπόν το αποτέλεσμα μιας εθνικής βούλησης και τίποτα άλλο. Είναι το ελληνικό έθνος που θέλει την ελληνική ΑΟΖ, διότι έχει αντιληφθεί την αξία της και τη σημασία της. Και δεν υπάρχει κανένας άλλος λόγος, η Ελλάδα να μην έχει ΑΟΖ. Μέσω της πληροφόρησης της γνώσης, της ενημέρωσης έχουμε ξεπεράσει όλες τις συμβατικές φοβίες κι έχουμε αναπτύξει μια εθνική στρατηγική, η οποία είναι υψηλή στρατηγική γιατί βλέπουμε πόσο είναι αναγκαία και ουσιαστική για την πατρίδα μας. Η απόδειξη ότι υπάρχουν υδρογονάνθρακες και υδρίτες μεθανίου στην ελληνική ΑΟΖ, ενισχύει ακόμα περισσότερο τις θέσεις μας και κάνει ακόμα πιο απαραίτητες τις πράξεις μας για την υλοποίηση αυτού του οράματος. Διότι θέλουμε κι εμείς να μην εξαρτιόμαστε αποκλειστικά από πηγές ενέργειας του εξωτερικού. Επιπλέον θέλουμε κι εμείς γαλάζια ενέργεια, ιχθυοκαλλιέργειες, νησιωτικό και παράκτιο τουρισμό για την ανάπτυξη της πατρίδας μας. Η ενεργοποίηση του ευρωπαϊκού πλαισίου είναι σίγουρα σημαντική αλλά στο πεδίο δράσης είναι καθαρά ελληνική. Γιατί κανείς δεν πρόκειται να μας υποχρεώσει να κάνουμε ΑΟΖ, είναι αποκλειστικά δικό μας θέμα. Δεν πρέπει λοιπόν να παγιδεύουμε τη σκέψη μας και να την εγκλωβίζουμε προκαλώντας με αυτό τον τρόπο μια νοητική αδράνεια και κατά συνέπεια μια απραξία. Η ελληνική ΑΟΖ είναι θέμα εθνικής αξιοπρέπειας κι όσοι πολιτικοί δεν μπορούν να βοηθήσουν όποια και να είναι η θέση τους από βουλευτές, υπουργοί έως τον πρωθυπουργό, πρέπει να μας αφήσουν, για να κάνουμε το απαραίτητο έργο για την πατρίδα μας. Δεν υπάρχουν άλλες δικαιολογίες, ούτε επιτρέπονται άλλες τεχνικές και τεχνητές καθυστερήσεις. Η ελληνική ΑΟΖ είναι θέμα εθνικής βούλησης και θα θεσπιστεί για να αρχίσει η υλοποίηση του οράματός μας.

Πηγή: http://www.lygeros.org/articles.php?n=12861&l=gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ελληνική ΑΟΖ και εθνική βούληση"

Η πρώτη έντυπη εφημερίδα στην Ελλάδα.

Εκδόθηκε την 1η Αυγούστου 1821 στην επαναστατημένη Καλαμάτα----

 Το έγγραφο μήπως θυμίζει κάτι σήμερα ; ; ;

Αληθινά όσα αναφέρονται για την πρώτη στην Ελλάδα εφημερίδα, που ήταν μια εκδοτική προσπάθεια αμέσως μετά από την έναρξη της Επανάστασης.

Είναι ένα σημαντικό στοιχείο, ανάμεσα στα Επαναστατικά γεγονότα τα συνδεδεμένα με την ιστορία της πόλης μας.

Το θέμα αυτό, σε μεγαλύτερη έκταση και ολοκληρωμένο, το είχα δημοσιεύσει πριν από χρόνια στην εφημερίδα του Συλλόγου μας «ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΑΣ»

Εδώ να προσθέσω δύο ακόμα στοιχεία που δεν αναφέρονται στο μέηλ:

1. Για την έκδοση της εφημερίδας, εκτός από τον Φαρμακίδη είχε έλθει στην Καλαμάτα έμπειρος τεχνίτης τυπογράφος με το επώνυμο ΤΟΜΠΡΟΣ , ο οποίος είχε εργαστεί σε τυπογραφεία στην κεντρική Ευρώπη, όπου ανθούσε ο Ελληνισμός. Η καταγωγή του ήταν από τη Μικρά Ασία, μάλλον από την περιοχή της Σμύρνης.

2. Μετά την έκδοση του τρίτου φύλλου- και τη διακοπή λόγω λογοκρισίας- το τυπογραφείο μεταφέρθηκε στην Κόρινθο, όπου αργότερα καταστράφηκε από την επιδρομή του Δράμαλη.

Το έγγραφο ‘’ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΙΣ ΠΡΟΣ ΤΑΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΑΣ ΑΥΛΑΣ’’ που δημοσιεύτηκε στο τρίτο φύλλο της εφημερίδας ‘’ΣΑΛΠΙΓΞ ΕΛΛΗΝΙΚΗ’’ βρίσκεται στα αρχεία του Υπουργείου Εξωτερικών της Αγγλίας.

Έχει ημερομηνία 23 Μαρτίου 1821, την ημέρα δηλαδή της απελευθέρωσης της Καλαμάτας.

Στέλνω φωτοτυπία του εγγράφου, το οποίο είναι από τα σημαντικότερα ιστορικά στοιχεία της Καλαμάτας, καθώς και καθαρογραμμένο το περιεχόμενο του εγγράφου.

«Προειδοποίησις εις τας Ευρωπαϊκάς Αυλάς, εκ μέρους του φιλογενούς αρχιστρατήγου των Σπαρτιατικών στρατευμάτων Πέτρου Μαυρομιχάλη και της Μεσσηνιακής Συγκλήτου.

Ο ανυπόφορος ζυγός της Οθωμανικής τυραννίας εις το διάστημα ενός και απέκεινα αιώνος, κατήντησεν εις μίαν ακμήν, ώστε να μην μείνη άλλο εις τους δυστυχείς Πελοποννησίους Γραικούς, ει μη μόνον πνοή και αυτή δια να ωθή κυρίως τους εγκαρδίους των αναστεναγμούς. Εις τοιαύτην όντες κατάστασιν στερημένοι από όλα τα δίκαιά μας, με μίαν γνώμην ομοφώνως απεφασίσαμεν να λάβωμεν τα άρματα, και να ορμήσωμεν κατά των τυράννων. Πάσα προς αλλήλους μας φατρία και διχόνοια, ως καρποί της τυραννίας απερρίφθησαν εις τον βυθόν της λήθης, και άπαντες πνέομεν πνοήν ελευθερίας. Αι χείρες ημών αι δεδεμέναι μέχρι του νυν από τας σιδηράς αλύσσους της βαρβαρικής τυραννίας, ελύθησαν ήδη, και υψώθηκαν μεγαλοψύχως και έλαβον τα όπλα προς μηδενισμόν υης βδελυράς τυραννίας. Οι πόδες ημών οι περιπατούντες εν νυκτί και ημέρα εις τας εναγκαρεύσεις τας ασπλάγχνους τρέχουν εις απόκτησιν των δικαιωμάτων μας. Η κεφαλή μας η κλίνουσα τον αυχένα υπό τον ζυγόν τον απετίναξε και άλλο δεν φρονεί, ει μη την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΝ. Η γλώσσα μας η αδυνατούσα εις το να προφέρη λόγον, εκτός των ανωφελών παρακλήσεων, προς εξιλέωσιν των βαρβάρων τυράννων, τώρα μεγαλοφώνως φωνάζει και κάμνει να αντηχή ο αήρ το γλυκύτατον όνομα της Ελευθερίας. Εν ενί λόγω απεφασίσαμεν, ή να ελευθερωθώμεν, ή να αποθάνωμεν. Τούτου ένεκεν προσκαλούμεν επιπόνως την συνδρομήν και βοήθειαν όλων των εξευγενισμένων Ευρωπαίων γενών, ώστε να δυνηθώμεν να φθάσωμεν ταχύτερον εις τον Ιερόν και δίκαιον σκοπόν μας και να λάβωμεν τα δίκαιά μας. Να αναστήσωμεν το τεταλαιπωρημένον Ελληνικόν γένος μας. Δικαίω τω λόγω η μήτηρ μας Ελλάς, εκ της οποίας και υμείς εφωτίσθητε, απαιτεί ως εν τάχει την φιλάνθρωπον συνδρομήν σας, και ευέλπιδες, ότι θέλει αξιωθώμεν, και ημείς θέλομεν σας ομολογή άκραν υποχρέωσιν, και εν καιρώ θέλομεν δείξη πραγματικώς την υπέρ της συνδρομής σας ευγνωμοσύνην μας».

Και λίγα λόγια ακόμα για το έγγραφο αυτό:

Βρίσκεται καταχωρημένο στο φάκελο «Ζακύνθου Νο 2» στα κρατικά αρχεία στο Λονδίνο.

Υπήρχαν διάφορες εκδοχές για τον συντάκτη του εγγράφου. Ακόμα ότι είχε φτάσει έτοιμο σταλμένο από τον Δημ. Υψηλάντη για να σταλεί με την έναρξη της Επανάστασης.

Το έτος 2000, ο σημαντικός επιστήμονας γραφολόγος και χημικός ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΩΤΤΑΚΗΣ, με ειδική άδεια των κρατικών αρχείων εργάστηκε επί 6 ΜΗΝΕΣ μελετώντας επιστημονικά - φυσιοχημικά το έγγραφο.

Σύμφωνα με τη μελέτη αυτή, συντάκτης του εγγράφου είναι ο Ιωάννης Λογοθέτης, γραμματέας του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη. Η υπογραφή του Πετρόμπεη έχει τεθεί την ίδια στιγμή και με την ίδια μελάνη.

Ο Δημ. Κωττάκης γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1915. Σπούδασε στη σχολή της Χάλκης και υπήρξε συμφοιτητής με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Δημήτριο, τον Πατριάρχη Αλεξανδρείας Νικόλαο και τον πρώην Αρχιεπίσκοπο Αμερικής Ιάκωβο. Έχει συνεργαστεί με διεθνή ινστιτούτα και Πανεπιστήμια για τη γραφολογία, ομιλώντας 4 γλώσσες και γνωρίζοντας τέλεια τα αρχαία και νέα Ελληνικά.

Ο σπουδαίος αυτός Έλληνας Επιστήμονας, αν ζει σήμερα (και μακάρι να ζει) θα είναι 98 ετών.

Η φωτοτυπία του εγγράφου

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η πρώτη έντυπη εφημερίδα στην Ελλάδα."

ΤΙ ΕΙΝΑΙ O ΛΕΒΙΑΘΑΝ

O ΛΕΒΙΑΘΑΝ ΣΤΗΝ ΕΒΡΑΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ
ΛΕΒΙΑΘΑΝ.
 Η Σύνθετη εβραϊκή λέξι εκ του λεβιάθ και θαννέμ, που σημαίνει «σύνολο δρακόντων», (θαλάσσιο τέρας).
 Ένα βιβλικό θαλάσσιο κτήνος που αναφέρεται στην Παλαιά Διαθήκη, στο απόκρυφο του Ενώχ αλλά και στο Ταλμούδ .
Στην «Αγία» γραφή ο Λεβιάθαν αναφέρετα ως ένα τέρας φοβερό στην εμφάνιση που τρέπει τους θεωμένους εις φυγή. Στον Ψαλμό 104:26 . αναφέρεται πως ήταν θαλάσσιο δημιούργημα του Θεού που πλάστηκε «για να παίζει μέσα στη θάλασσα».
Ο Ιώβ το παρουσιάζει ως κροκόδειλο και ο Ησαϊας ως όφι «σκοτεινό δράκοντα», κατά την Καββάλα από το στόμα του παραδοθείσαν την μυστηριώδη Ιουδαϊκή διδασκαλία.
 Ο Λεβιάθαν είναι ένα από τα πνεύματα των τεσσάρων σημείων του ορίζοντα και κυβερνά την Θάλασσα στο κράτος του Βεελζεβούλ. (Ψαλμός 74:14).
Πιο συγκεκριμένα, την πέμπτη ημέρα της δημιουργίας ο Θεός δημιούργησε και έδωσε πνοή στα πλάσματα της θάλασσας, έπλασε τον πανίσχυρο και επιβλητικό ερπετό δράκο Λεβιάθαν για να υπηρετεί ως άρχοντας του αχανούς θαλάσσιου βασιλείου.
Όταν τον έριξε στη θάλασσα το τεράστιο φολιδωτό σώμα του δημιούργησε τεραστία παλιρροϊκά κύματα που σκέπασαν τις παραλίες. Τα μάτια του ,περισσότερα από 300, φώτιζαν μέσα στα νερά της θάλασσας και αντανακλούσαν μέχρι τον ουρανό.
Το νερό έβραζε στο πέρασμα του και εξατμιζόταν όταν άνοιγε τα τεράστια σαγόνια του καθώς γλώσσες φωτιάς ξεπήδαγαν από το στόμα του.
Κανένα όπλο θνητού δεν μπορούσε να διαπεράσει την πανοπλία από λέπια που κάλυπταν το σώμα του Λεβιάθαν, ούτε κάποιο από τα πλάσματα του κόσμου μπορούσε να συγκριθεί μαζί του σε δύναμη και τίποτα δεν μπορούσε να προκαλέσει ούτε μια σπίθα τρόμου στην άφθαρτη καρδιά του.
Δράκους χιλιάδες μίλια μακρείς τους καταβρόχθιζε σαν ποντίκια, ποταμοί άδειαζαν όταν δίψαγε, η λάμψη που άφηνε στο πέρασμα του γυάλιζε περισσότερο και από τα πιο λαμπερά κοσμήματα και όλος ο κόσμος παραμιλούσε για το θαύμα Λεβιάθαν.
Τελικά ο Θεός έπλασε ένα ζευγάρι από αυτά τα φανταστικά πλάσματα, άλλα όταν συνειδητοποίησε ότι η τρομερή τους δύναμη ήταν τόσο μεγάλη που όλος ο κόσμος θα απειλούνταν από την προοπτική μιας φυλής που τελικά θα επικρατούσε όλων των πλασμάτων, κατέστρεψε το ένα από αυτά.
Για να απαλύνει όμως τον πόνο του για τον χαμό του συντρόφου του ο Θεός του χάρισε αθανασία.

Από τότε τις τρεις τελευταίες ώρες κάθε ημέρας, ο Θεός παίζει με τον Λεβιάθαν διασκεδάζοντας το τεράστιο δημιούργημα Του. Και αυτό θα συνεχίζεται μέχρι την ημέρα της κρίσης. Μόνο τότε ο Λεβιάθαν θα θανατωθεί από το χέρι του Αρχάγγελου Γαβριήλ, όπου η σάρκα του θα θρέψει τους δίκαιους και το φολιδωτό του δέρμα θα τους στεγάσει σε μια αδιαπέραστη τέντα. Τα υπολείμματα του θα σκορπιστούν πάνω από τα τοίχοι της Ιερουσαλήμ από όπου η λαμπρότητα τους θα φωτίζουν κάθε γωνιά της υδρογείου.
O ΛΕΒΙΑΘΑΝ στο μυθιστόρημα του Τόμας Χομπς
Από τη Βικιπαίδεια
Άγγλoς φιλόσοφος, γιος προτεστάντη κληρικού, ο Τόμας Χομπς (αγγλ, Thomas Hobbes, 1588-1679) υπήρξε ένας από τους πρώτους διανοητές-θεμελιωτές του σύγχρονου κράτους και ιδρυτής της πολιτικής φιλοσοφίας. Αν και σήμερα ο Χομπς αναφέρεται περισσότερο σε σχέση με το έργο του στην πολιτική φιλοσοφία, συνέβαλε σε σε διαφορετικούς τομείς, στους οποίους συμπεριλαμβάνονται η ιστορία, η γεωμετρία, η ηθική, η γενική φιλοσοφία και η αποκαλούμενη σήμερα πολιτική επιστήμη.
Λεβιάθαν
Το 1651 έγραψε τον Λεβιάθαν, (Leviathan or the Matter, Form and Power of a Comonwealth Ecclesiastical and Civil)2, που αποτελεί και το σπουδαιότερο έργο του. Ο άνθρωπος δεν έχει αγαθή φύση, υποστηρίζει ο φιλόσοφος, αλλά είναι εκ φύσεως εγωιστής και ηδονιστής. Το γεγονός ότι τα ανθρώπινα κίνητρα οδηγούνται, σύμφωνα με τη φύση τους, από προσωπικό συμφέρον, θα μπορούσε να είχε καταστροφικές συνέπειες. Ανεξέλεγκτοι, οι άνθρωποι, και καθοδηγούμενοι από την εσωτερική δυναμική τους, το πιθανότερο είναι πως θα αλληλοκαταστραφούν. Για να διατηρηθεί η κοινωνική ειρήνη, ο Χομπς δημιουργεί ένα τέχνασμα, τον Λεβιάθαν, το Κράτος3, είτε με τη μορφή της απόλυτης μοναρχίας, είτε με τη μορφή της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Το σημαντικό στοιχείο είναι ότι αυτό το Κράτος έχει το μονοπώλιο της βίας και της απόλυτης εξουσίας4. Ως ανταπόδοση προς τον άνθρωπο, το Κράτος ασκεί αυτή την απόλυτη εξουσία με μοναδικό σκοπό τη διατήρηση της κοινωνικής ειρήνης:

«Ιδού, λοιπόν, η γένεση εκείνου του μεγάλου Λεβιάθαν, ή μάλλον (για να μιλήσουμε με μεγαλύτερο σεβασμό) εκείνου του θνητού θεού, στον οποίο οφείλουμε, ύστερα από τον αθάνατο θεό, την ειρήνη και την διαφέντεψή μας»5.

Ο Λεβιάθαν, λοιπόν, αναλαμβάνει την προστασία των πολιτών από εξωτερικούς και εσωτερικούς παράγοντες, μέσω του στρατού και της αστυνομίας. Άλλο σημαντικό καθήκον είναι επίσης η προστασία των πολιτών από τον ίδιο τον Λεβιάθαν.

Από αυτήν την ιδέα πηγάζει το Σύνταγμα, ως αυτοπεριορισμός της εξουσίας. Ο Χομπς με την θεωρία αυτή λοιπόν αρνείται το δικαίωμα επανάστασης εναντίον του κοινωνικού συμβολαίου (μια έννοια που θα ονομαστεί έτσι αργότερα από τον Λοκ). Όταν όμως ο Λεβιάθαν δεν φροντίζει πια για την ειρήνη και άμυνα των πολιτών, τότε το συμβόλαιο ακυρώνεται και το κράτος μπορεί να διαλυθεί. Οι άνθρωποι γυρίζουν στον φυσικό νόμο, έως ότου γίνει ένα νέο συμβόλαιο.

Η ηθική φιλοσοφία του Τόμας Χομπς

Η ηθική φιλοσοφία του Χομπς (εγωιστικό σύστημα ή «selfish system»6, όπως επεκράτησε να λέγεται αργότερα) χαρακτηρίζεται από έναν ηθικό νατουραλισμό7, που ξεκινά από την κεντρική παραδοχή ότι η ανθρώπινη φύση καθορίζεται ουσιαστικά από εγωιστικά κίνητρα. O Άγγλος φιλόσοφος υποστηρίζει ότι το κύριο καθοριστικό γνώρισμα της ανθρώπινης φύσης είναι ο εγωισμός ή η ορμή της αυτοσυντήρησης, που αποτελεί μία απλή και αυτόνομη αρχή για την εξήγηση όλων των βουλητικών εκδηλώσεων. «Η υλιστική μεταφυσική και η αισθησιοκρατική ψυχολογία δίδασκαν ότι αυτή η ορμή της αυτοσυντήρησης είναι προσανατολισμένη στη διατήρηση και την προαγωγή της ατομική ύπαρξης. Όλα τα άλλα μέσα αποτελούν απλώς μέσα για την επίτευξη του ανώτατου υλικού σκοπού.

Σύμφωνα με αυτή την αρχή, για τον άνθρωπο ως φυσικό ον δεν υπάρχει άλλος γνώμονας για την εκτίμηση των πραγμάτων παρά μόνον η ωφέλεια ή η ζημιά που προκύπτει από αυτά»8. Συνεπής υποστηρικτής αυτής της διδασκαλίας, που για πολλούς επαναλαμβάνει με νέους τεχνικούς όρους τη φιλοσοφία του Επίκουρου, ο Χομπς θεωρεί πως το μοναδικό δυνατό περιεχόμενο της ανθρώπινης βούλησης είναι η ωφέλεια ή η βλάβη του ατόμου. Επομένως, το κριτήριο της ηθικής πράξης εξετάζεται καθαρά μέσα από ένα ωφελιμιστικό και ψυχολογικό πρίσμα, και τελικά αυτό το ηθικό κριτήριο δεν ανταποκρίνεται μόνο σε κάτι γενικά παραδεκτό, αλλά και στην ανάγκη να θεμελιωθεί η ηθική σε καθαρά εμπειρικές-ψυχολογικές και όχι σε μεταφυσικές βάσεις9.

Ο Χομπς θέτει τα κριτήρια της ηθικής αξιολόγησης μέσα στον άνθρωπο, και ταυτόχρονα με βάση τις ανάγκες του ανθρώπου ως κοινωνικού όντος. Η εγκόσμια ευδαιμονία δεν έγκειται στην ηρεμία ενός ικανοποιημένου πνεύματος, γιατί δεν υφίσταται κανένας απώτατος μεταφυσικός σκοπός (finis ultimus) ή ύψιστο αγαθό (summum bonum):

«Η ευδαιμονία είναι η διαρκής πορεία της επιθυμίας από το ένα αντικείμενο στο άλλο, όπου η απόκτηση του πρώτου δεν είναι παρά ο δρόμος για το επόμενο. Αυτό οφείλεται στο ότι σκοπός της ανθρώπινης επιθυμίας δεν είναι μια μοναδική και στιγμιαία απόλαυση, είναι αντίθετα η εξασφάλιση της ικανοποίησης και των μελλοντικών επιθυμιών διαπαντός. Συνεπώς, οι θεληματικές πράξεις και οι διαθέσεις όλων των ανθρώπων τείνουν όχι μόνο στην κατάκτηση, αλλά και στην εξασφάλιση μιας ευτυχισμένης ζωής»10.

Οι διαφορές πηγάζουν αποκλειστικά από την ποικιλία των παθών των ανθρώπων, αλλά και από τη διαφορετική γνώση και γνώμη του καθενός. Η ευδαιμονία που περιγράφει ο Χομπς δεν είναι απόλαυση της ηδονής, αλλά απόκτηση δύναμης, ασίγαστη επιθυμία για ισχύ που εξασφαλίζει τη δυνατότητα ικανοποίησης κάθε επιθυμίας και σταματά μόνο με τον θάνατο11.

Κάθε άνθρωπος, σύμφωνα με τον Άγγλο φιλόσοφο, δεν έχει άλλη επιλογή από το να συσσωρεύει δύναμη για να διασφαλίζει την αυτοσυντήρησή του, εξαιτίας του φόβου ότι, αν δεν το κάνει ο ίδιος, θα το κάνει κάποιος άλλος, και έτσι θα βρεθεί στο έλεος του άλλου. Η φύση, βέβαια, έχει κάνει τους ανθρώπους ίσους ως προς τις ικανότητες του σώματος και του νου, διότι και ο πιο αδύναμος έχει τη δύναμη να σκοτώσει τον δυνατότερο, είτε με δόλο είτε συνασπιζόμενος με άλλους.

«Πράγματι η σωφροσύνη δεν είναι παρά εμπειρία που σε ίσο χρόνο κατανέμεται εξίσου σε όσους ανθρώπους ασχολήθηκαν εξίσου με τα ίδια πράγματα. Εκείνο που ίσως κάνει μια τέτοια ισότητα να φαίνεται απίστευτη, δεν είναι παρά η έπαρση κάποιων για τη σοφία τους»12. Αυτή η ισότητα ικανοτήτων γεννά και ίσες ελπίδες για την επίτευξη των σκοπών των ανθρώπων. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, αν δύο άνθρωποι «επιθυμούν το ίδιο πράγμα, χωρίς εντούτοις να μπορούν αμφότεροι να το αποκτήσουν, γίνονται εχθροί. Και στην πορεία προς το σκοπό τους (που είναι κυρίως η αυτοσυντήρηση, αλλά και ορισμένες φορές η ευχαρίστησή τους μόνο) προσπαθούν να καταστρέψουν ή να υποτάξουν ο ένας τον άλλο»13.

Οι πρωταρχικές αιτίες διαμάχης που προέρχονται από τη φύση του ανθρώπου είναι τρεις: ο ανταγωνισμός, η δυσπιστία και η δόξα. Η φύση διαιρεί τους ανθρώπους και τους προτρέπει να αλληλοσυγκρούονται και να αλληλοεξοντώνονται. Στην ουσία, ο αχαλίνωτος στη φυσική κατάσταση εγωισμός πρέπει να πειθαρχηθεί από μία ανώτερη ρυθμιστική αρχή, έτσι ώστε να συμπέσει η ατομική ωφέλεια με την ωφέλεια του συνόλου14.

Αυτή η ανώτερη ρυθμιστική αρχή πηγάζει από τη φύση. Ο νόμος της φύσης (lex naturalis) είναι μια εντολή ή ένας γενικός κανόνας, που έχει ανακαλυφθεί μέσω του λόγου και δεν επιτρέπει στον άνθρωπο να προχωρήσει σε μία πράξη που θα είναι καταστροφική για τη ζωή ή που θα τον στερήσει από τα μέσα συντήρησής της. Η επιστήμη των νόμων της φύσης είναι, σύμφωνα με τον άγγλο φιλόσοφο, η μοναδική αληθινή ηθική φιλοσοφία, είναι η επιστήμη για την αμοιβαία συναναστροφή και την κοινωνία του ανθρώπινου είδους.

«Τα πάθη που ωθούν τους ανθρώπους προς την ειρήνη είναι ο φόβος του θανάτου, η επιθυμία των πραγμάτων που απαιτούνται για μια άνετη διαβίωση και η ελπίδα ότι αυτά θ’ αποκτηθούν με την εργατικότητα. Ο ορθός λόγος προβάλλει τους κατάλληλους όρους για ειρήνη, έτσι ώστε οι άνθρωποι να οδηγηθούν σε συμφωνία. Αυτοί οι όροι αποκαλούνται, αλλιώτικα, Νόμοι της Φύσης…»15.

Το φυσικό δικαίωμα που προκύπτει, σύμφωνα με τον Χομπς, από τον ορθό λόγο είναι η ελευθερία που διαθέτει κάθε άνθρωπος να χρησιμοποιήσει την ισχύ του κατά βούληση για να συντηρήσει τη ζωή του και κατ’ ακολουθία η ελευθερία να κάνει οτιδήποτε που κατά τη λογική του κρίση θα θεωρήσει κατάλληλο μέσο για αυτόν τον σκοπό.

Βέβαια, «το άλυτο για κάθε ωφελιμιστική ηθική πρόβλημα είναι πώς να συμβιβάσει τη φιλαυτία με την αλληλεγγύη και την αμοιβαιότητα, τον εγωισμό με την αυτοθυσία που είναι αναπόσπαστη από την έννοια της αρετής»16. Απαντώντας στο συγκεκριμένο πρόβλημα, ο Χομπς ξεκινά με τον νόμο της φύσης, που ορίζει ότι οι άνθρωποι οφείλουν να τηρούν τις συμβάσεις τους. Αυτός ο νόμος της φύσης αποτελεί το θεμέλιο και την απαρχή της δικαιοσύνης. Όταν έχει συναφθεί μία σύμβαση, η παραβίασή της είναι άδικη, και ως εκ τούτου η μη τήρηση μιας σύμβασης αποτελεί τον ορισμό της αδικίας. Οτιδήποτε δεν είναι άδικο, είναι δίκαιο. Για να αποκτήσουν νόημα τα ονόματα δίκαιο και άδικο πρέπει τελικά να υπάρξει το καταφύγιο μιας εξαναγκαστικής εξουσίας, που επιβάλλει σε όλους εξίσου την τήρηση των συμβάσεων, απειλώντας τους με τιμωρία μεγαλύτερη του οφέλους που προσδοκούν να αποκομίσουν από την αθέτησή τους17. Η φύση της δικαιοσύνης έγκειται στην τήρηση έγκυρων συμβάσεων, η οποία δεν αρχίζει παρά με τη σύσταση πολιτικής εξουσίας. Το homo homini lupus, που διατυπώνει ο Χομπς, αναθέτει τελικά στην πολιτεία, ως έκφραση του ορθού λόγου, την εξουσία και τη δύναμη να το περιορίσει18.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΤΙ ΕΙΝΑΙ O ΛΕΒΙΑΘΑΝ"

Το έργο του Σόλωνα Κασίνη και η ΑΟΖ

Του Νίκου Λυγερού

Για όσους δεν έχουν καταλάβει ακόμα την εμβέλεια του έργου του Σ. Κασίνη τα πράγματα είναι πολύ απλά, αφού είναι σε όλη τη διαδικασία της αξιοποίησης της Κυπριακής ΑΟΖ από την αρχή των πρώτων διαπραγματεύσεων με την Αίγυπτο το 2001, οι οποίες θα καταλήξουν στην πρώτη συμφωνία περί ΑΟΖ της Ανατολικής Μεσογείου το 2003. Στη συνέχεια θα βοηθήσει με τις γνώσεις του και το πείσμα του στη θέσπιση της Κυπριακής ΑΟΖ το 2004. Ακολούθησε η συμμετοχή του στη συμφωνία με το Λίβανο το 2007 και τελικά με το Ισραήλ το 2010. Παράλληλα βρέθηκε σε όλες τις διαπραγματεύσεις με τις διάφορες πετρελαϊκές εταιρείες στον πρώτο και στο δεύτερο γύρω αδειοδότησης για τα θαλάσσια οικόπεδα της Κυπριακής ΑΟΖ. Έτσι οι αξιολογήσεις του κατάληξαν στη συμφωνία με την αμερικάνικη Noble για το οικόπεδο 12, με την Ιταλο – κορεάτικη κοινοπραξία της ENI και Kogas για τα οικόπεδα 2, 3 και 9, με την γαλλική Total για τα οικόπεδα 10 και 11. Όταν λοιπόν κάποιος είναι ικανός να διαχειριστεί τρεις διακρατικές συμφωνίες, μία θέσπιση, τρεις κοινοπραξίες με διαγωνισμούς στους οποίους συμμετείχαν περίπου 40 εταιρείες συνολικά, δεν έχει ανάγκη να αποδείξει ότι είναι άξιος, διότι είναι γνωστό. Μάλιστα και γι’ αυτό το λόγο η Ελλάδα του πρότεινε να συμμετέχει στην Επιτροπή της ελληνικής ΑΟΖ. Γνωρίζοντας λοιπόν όλο αυτό το πλαίσιο και το πεδίο δράσης του Σ. Κασίνη μπορούμε να δηλώσουμε από τώρα ότι το έργο του θα συνεχιστεί μπορεί ακόμα και πιο εύκολα για να βοηθήσει όλο τον Ελληνισμό που βρίσκεται και στην Ελλάδα και στην Κύπρο. Αν λοιπόν κάποιοι τον αμφισβητούν ξέρουμε για ποιο λόγο και πόσο αυτός σχετίζεται με επιλογές του 2004. Εμείς όμως συνεχίζουμε και είμαστε μαζί με τον Σ. Κασίνη για την αξιοπρέπεια του Ελληνισμού.

Πηγή: http://www.lygeros.org/articles.php?n=12853&l=gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Το έργο του Σόλωνα Κασίνη και η ΑΟΖ"

ΕΛΛΑΔΑΡΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΕΣ ΣΟΥ

Είναι δυνατόν να αληθεύουν τέτοια επιδόματα; Είναι…----

Αυτό που παλιότερα έμοιαζε εντελώς φυσιολογικό και νόμιμο, δηλαδή να απολαμβάνουν εξωφρενικών προνομίων οι δημόσιοι υπάλληλοι, σήμερα φαντάζει εξωπραγματικό.---- Στην Ελλάδα της κρίσης τα δέκα παρακάτω επιδόματα είναι πλέον ένδειξη της απόλυτης παράνοιας του ελληνικού κράτους.-----------
>Επίδομα προθέρμανσης αυτοκινήτου (ΟΤΕ): 690/μήνα σε 420 άτομα

>Επίδομα πλυσίματος χεριών (ΟΣΕ): 420/μήνα σε 1987 άτομα

>Επίδομα προπέλας (Λιμενικό): 840/μήνα σε 653 άτομα

>Επίδομα κεραίας (ΗΣΑΠ): 1120/μήνα σε 329 άτομα…

>Μεταφοράς φακέλου (Δημόσιο): 290/μήνα σε 6800 άτομα

>Επίδομα παραλαβής – παράδοσης λεωφορείων: 450/μήνα σε 1100 άτομα

>Επίδομα έγκαιρης προσέλευσης (ΕΘΕΛ): 310/μήνα σε 1790 άτομα

>Επίδομα αποτελεσματικότερης διεκπεραίωσης υποθέσεων (Υπουργείο Δικαιοσύνης): 595/μήνα σε άγνωστο αριθμό ατόμων

>Επίδομα Φαξ (ΔΕΗ): 870/μήνα σε 657 άτομα

>Ετήσιο επίδομα χρήσης του κυλικείου, παρότι η χρήση των εστιατορίων των εγκαταστάσεων είναι δωρεάν (Όμιλος Ελληνικών Πετρελαίων) :120/μήνα για όλο το προσωπικό.



Τα 137 ξεπερνούν τα επιδόματα στο Δημόσιο…



Συνολικά τα επιδόματα ξεπερνούν τα 137 και παραμένει άγνωστο πόσα από αυτά έχουν κοπεί.

Υπάρχει ακόμα και επίδομα «νέας διαδρομής» στο Υπουργείο Παιδείας που κάποιοι έπαιρναν, επειδή το υπουργείο τους από το κέντρο (Μητροπόλεως) μεταφέρθηκε στο Μαρούσι!



Σύμφωνα με τον «Ελεύθερο Τύπο» που δημοσίευσε σχετικό ρεπορτάζ τον Μάιο 2013 το μισθολόγιο ανέρχεται τον χρόνο σε 6 δισ. ευρώ και τα επιδόματα στο σύνολό τους σε 7 δισ. ευρώ!



ΠΗΓΗ: YAHOO NEWS – ΕΛΛΑΔΑ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΕΛΛΑΔΑΡΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΕΣ ΣΟΥ"

ΛΕΗΛΑΣΙΑ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥΣ ΘΗΣΑΥΡΟΥΣ

Η δόξα της Ελλάδας λεηλατείται στους βυθούς της θάλασσάς της

----Επί αιώνες έχουν βυθιστεί αμέτρητα πλοία και έχουν λησμονηθεί στα σκοτεινά βάθη της Μεσογείου.---

Η δόξα όμως της Ελλάδας από τα πλοία της έχει ερεθίσει του σύγχρονους κυνηγούς θησαυρών, οι οποίοι στοχεύουν στον πλούτο, ειδικά μετά την άρση της απαγόρευσης της Cuba Diving*.

Οι αρχαιολόγοι, πάντως, επισημαίνουν ότι βρίσκεται σε κίνδυνο ένα αόρατο μέρος της πολιτιστικής κληρονομιάς της χώρας, στην οποία περιλαμβάνονται χιλιάδες ναυάγια που χρονολογούνται από την Κλασική, Ελληνική, Ρωμαϊκή, Βυζαντινή και σύγχρονη εποχή, που περιέχουν ανεκτίμητα φορτία πολύτιμων ράβδων, νομίσματα, όπλα και κοσμήματα.

«Τα ελληνικά ύδατα είναι από τα πιο πλούσια σε αρχαιότητες στον κόσμο», είπε η Κατερίνα Δελλαπόρτα, Ενάλιος Αρχαιολόγος.
«Χάρη στους πολύ αυστηρούς ελέγχους η υποβρύχια εξερεύνηση των ναυαγίων απέδωσε και τα ευρήματα ήταν διατηρημένα σε εξαιρετική κατάσταση».

Μέχρι πρόσφατα, οι δύτες είχαν πρόσβαση μόλις στα 620 μίλια από 12.000 μίλια της ακτογραμμής της χώρας, αλλά σε μια προσπάθεια να ενισχύσει τον τουρισμό, η κυβέρνηση, άνοιξε ολόκληρη την παράκτια χώρα για ελεύθερη υποβρύχια εξερεύνηση το 2003.

Οι Έλληνες αρχαιολόγοι επισημαίνουν ότι από τότε οι λεηλασίες έχουν πολλαπλασιασθεί.

Οι κυνηγοί θησαυρών, οι οποίοι ενημερώνονται από ιστοσελίδες περί «cuba diving” έρχονται από την Αμερική, Αυστραλία και Ευρώπη με στόχο την αναζήτηση του πλούτου, εξοπλισμένοι με hi-tech σαρωτές, φωτογραφικές μηχανές και δίχτυα.

Ένα γραφείο που έχει έδρα τις ΗΠΑ και ασχολείται με καταδύσεις, προσφέρει στην ιστοσελίδα του έναν εξαντλητικό κατάλογο των «υποβρύχιων θησαυρών» που έχουν ανακαλυφθεί μέχρι τώρα από δύτες, όπως γλυπτά, κοσμήματα, κράνη πολεμιστών, φοινικικές χάνδρες, αμφορείς και μια ποικιλία από προσωπικά αντικείμενα που αντανακλούν τη ζωή της περιοχής στην αρχαιότητα.

«Οι άνθρωποι πλέουν στις ελληνικές θάλασσες πάνω από 9.000 χρόνια. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν σκάφη ή πλοία χιλιάδων ετών. Ιδανικό υλικό για τους κυνηγούς θησαυρών».

Το γραφείο αυτό διαθέτει έναν στόλο 400 σκαφών αναψυχής, στους επιβάτες παρέχονται προσαρμοσμένα ‘πακέτα’ καταδύσεων για όλους, τους αρχάριους έως τους έμπειρους δύτες για έναν «καλύτερο τρόπο να ανακαλύψουν την Ελλάδα».

Αρχαιολόγοι της ενάλιας αρχαιολογίας κατέφυγαν στο ανώτατο δικαστήριο στην Ελλάδα προκειμένου να αντιστραφεί η χαλάρωση του νόμου, με αφορμή της μεγάλης αύξησης του blogging όπου οι δύτες επαίρονται των ευρημάτων τους.

Το περασμένο καλοκαίρι, σε επιδρομή της αστυνομίας, κατασχέθηκαν δύο φορτηγά γεμάτα με αρχαία αντικείμενα από ένα ναυάγιο ανοικτά του νησιού της Καλύμνου.

Αλλά με τον αυξανόμενο αριθμό των επίδοξων κλεφτών που έχουν την ονομασία του ‘τουρίστα’ και γυρίζουν το Αιγαίο σε σκάφη αναψυχής, η Ελλάδα εμφανίζεται ανέτοιμη να αντιμετωπίσει το πρόβλημα.

Αντίθετα στην Ιταλία, η οποία έχει μονάδες εκπαιδευμένων δυτών και ελικόπτερα κατά των επίδοξων αρχαιοκάπηλων. Η Ελλάδα έχει μια ομάδα που υπο-χρηματοδοτείται και έχει μόλις 20 μέλη που είναι ένα θλιβερά ανεπαρκές προσωπικό, για το ιστορικό της παρελθόν.

Επίσης η έκταση του προβλήματος είναι επίσης ένα ζήτημα: υπάρχουν περίπου 6.000 ναυάγια στις ελληνικές θάλασσες και άλλα τόσα στην περιοχή της Μεσογείου – ανοικτά των ελληνικών ακτών- υπάρχουν επίσης βυθισμένες ανεξερεύνητες πόλεις. Χαμός! Ένας πλούτος που δεν τον έχει διανοηθεί κανείς...

Το μέλλον της αρχαιολογίας είναι υπό του ύδατος- στην ξηρά τα περισσότερα πλούτη έχουν ανακαλυφθεί- η θάλασσα είναι ακόμη παρθενικός τόπος», δήλωσε ο Χάρι Τζάλας, ένας θαλάσσιος αρχαιολόγος που ανακάλυψε αμέτρητους θησαυρούς ανοικτά των ακτών της Αλεξάνδρειας της Αιγύπτου.

* Cuba Diving είναι η κατάδυση με τη χρήση συσκευής παροχής οξυγόνου στο δύτη









--

The original by Helena Smith in Athens for “The Gurdian”





© mikres-ekdoseis- Γιῶργος Ἐχέδωρος

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΛΕΗΛΑΣΙΑ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥΣ ΘΗΣΑΥΡΟΥΣ"

ΗΛΘΕΝ Η ΩΡΑ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ

Αφρικανός Δικηγόρος κατέθεσε αγωγή κατά Ισραήλ και Ιταλίας για τη Σταύρωση του Ιησού από τη Ναζαρέτ----

Δικηγόρος από την Κένυα, ο Ντόλε Ιντίντις- Dole Indidis, πρώην γραμματέας Τύπου του Υπουργείου Δικαιοσύνης της χώρας, κατέθεσε αγωγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης και απαιτεί να διευκρινιστεί η «παράνομη σταύρωση του Ιησού, για την οποία ευθύνη φέρει κατά κύριο λόγο, το Ισραήλ.
Αυτό αναφέρεται από τα διεθνή μέσα ενημέρωσης την 31η Ιουλίου 2013 τα οποία επικαλούνται την εφημερίδα της Κένυας ‘Nairobian’.
Κατηγορείται για το θάνατο του Ιησού, ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Τιβέριος, ο αντιπρόσωπος στην Ιουδαία, Πόντιος Πιλάτος, το Συμβούλιο των Πρεσβυτέρων, ο βασιλιάς Ηρώδης καθώς η σημερινή Δημοκρατία της Ιταλίας και το κράτος του Ισραήλ.
Σύμφωνα με το κατηγορητήριο ο ενάγων ισχυρίζεται ότι τα αποδεικτικά στοιχεία κατά των εισηγμένων προσώπων και οντοτήτων βρέθηκαν στην Αγία Γραφή, η οποία « δεν είναι και τόσο αξιόπιστος». Ωστόσο, όπως σημειώνεται στο κατηγορητήριο η πλειοψηφία των κατηγορουμένων είναι νεκροί πάνω από 2000 χρόνια, την ευθύνη για τις ενέργειές τους πρέπει να αναληφθούν από τα κράτη κληρονόμοι των οποίων διαπράχθηκε το αδίκημα.

«Κατέφυγα στη μήνυση, διότι πιστεύω ότι πρέπει να προστατευτεί η αξιοπρέπεια του Ιησού και να προσφύγουν στη δικαιοσύνη για τον άνθρωπο από τη Ναζαρέτ, τον οποίο παράνομα και κακόβουλα σταύρωσαν παραβιάζοντας τα δικαιώματά του» είπε ο Ιντίντις.

Ο δικηγόρος πιστεύει ότι οι νόμιμοι κληρονόμοι των αρχαίων Ρωμαίων και των Εβραίων είναι η Ιταλία και το Ισραήλ, όπου βρίσκεται σε ισχύ ακόμη το ρωμαϊκό δίκαιο, με το οποίο ο Ιησούς θανατώθηκε.

Ο Τύπος αναφέρει ότι προηγουμένως ο Ιντίντις κατέθεσε αγωγή στο Ανώτατο Δικαστήριο στο Ναϊρόμπι, αλλά ο δικαστής την απέρριψε και ο δικηγόρος αποφάσισε να προσφύγει σε μια ανώτερη αρχή- στο Δικαστήριο της Χάγης.
Ζητά το Δικαστήριο να κρίνει με ποιο δικαίωμα αφού ο Ιησούς δεν έκανε κανένα έγκλημα, ξυλοκοπήθηκε, βασανίστηκε, προσβλήθηκε, τον έφτυσαν και τελικά τον σταύρωσαν.

Εκπρόσωπος του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης σχολιάζοντας την αγωγή δήλωσε ότι η περίπτωση αυτή εμπίπτει στη δομή που ασχολείται με τις διακρατικές συγκρούσεις.
Σχετικό: http://www.kenyalaw.org/Downloads_FreeCases/Trial%20of%20Jesus.pdf
© mikres-ekdoseis- Γιῶργος Ἐχέδωρος





Επιτρέπεται η αναδημοσίευση μόνον με αναφορά της ενεργής ηλεκτρονικής διεύθυνσης του ιστολογίου παραγωγής- http://www. mikres-ekdoseis.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΗΛΘΕΝ Η ΩΡΑ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ"