Η κοινή καταγωγή των λέξεων «Έλλην», «Άνθρωπος», «Ανδρομέδα»!!!

Η κοινή καταγωγή των λέξεων «Έλλην», «Άνθρωπος», «Ανδρομέδα»!!!

                                                 

(Το παρακάτω άρθρο αποτελεί συρραφή αποσπασμάτων παλαιότερων άρθρων, η χημική ένωση των οποίων δίνει μια νέα και ακόμα πιο ενδιαφέρουσα διάσταση.)

Θ’ αποδείξουμε ότι: Οι λέξεις «Έλλην» και «άνθρωπος» έχουν αρχετυπικά την ίδια ακριβώς σημασία.

Θ’ αποδείξουμε επίσης ότι οι φέροντες τις ιδιότητες «Έλλην» και «άνθρωπος», έλκουν την καταγωγή τους από την Ανδρομέδα!!!

Θ’ αποδείξουμε ακόμα ότι η λέξη «Έλλην» δεν έχει σχέση με τον τόπο που κατοικεί κάποιος, δεν έχει καμία σχέση με το κράτος του οποίου είναι πολίτης.

Οι λέξεις «Έλλην» και «άνθρωπος» είναι έννοιες ισότιμες της λέξης «θεός», είναι δε υπεράνω των εννοιών που στις μέρες μας είναι αποδεκτές ως δηλωτικές της φυλής, του έθνους, του λαού, εν τέλει του κράτους.

Η προσέγγισή μας είναι καθαρά ετυμολογική.

Τίποτε άλλο.

Πάμε λοιπόν!!

Η λέξη «Έλλην» είναι σύνθετη από το Ελ και το λην.

Όπου Ελ είναι ο (θεός) Ήλ – ιος, ο ζωοδότης, ο φωτοδότης.

Η κατάληξη της λέξης «ήλ ιος» σημαίνει ότι αυτό το ουράνιο σώμα που δίνει ζωή στη γη, αντλεί το φως του από τον Ελ ή Ηλ, δηλαδή τον Θεό.

Ο Ήλιος δεν ήταν Θεός, ήταν αυτός που αντλούσε ή δεχόταν φως από το Θεό και, με τη σειρά του αυτός το έδινε στη γη.

Ελ ή Ηλ, όπως: Ηλεία, δηλαδή η χώρα του Ήλιου.

Η Ελ υμπία ή Ολυμπία δεν είναι τυχαίο που βρίσκεται στην Ηλεία.

Όπως και ο Όλυμπος δεν είναι τυχαίο που βρίσκεται στην Ελ λάδα.

Και λην, είναι απαρέμφατο του ρήματος λάω, που σημαίνει βλέπω.

Έλ – λην δηλαδή σημαίνει «αυτός που (μπορεί και) βλέπει τον Ήλιο», δηλαδή αυτός που (μπορεί και) βλέπει τον θεό ή «αυτός που ζει σύμφωνα με τις ιδιότητες του Ήλιου», δηλαδή του θεού, είναι ο ευσεβής.

Έλλην είναι αυτός που ζει σύμφωνα με τους νόμους (και τις δυνάμεις) του Φωτός και Ελλάνιος είναι αυτός που κατάγεται από τους προγόνους, οι οποίοι ζουν σύμφωνα με τους νόμους του Φωτός ή είναι ο κάτοικος αυτού τούτου του (Ουρανίου) Φωτός.

Αυτά, διότι: Ελ (ηλ) ιος είναι αυτός που κατάγεται από το Φως, από το αρχέγονο Φως, από την Πρώτη Δύναμη, εκείνη που δημιούργησε τα πάντα.

Έλ λην και Ελ λας.

Όπου λας είναι η πέτρα (εξ ου και λατομείο) άρα Ελ –λας σημαίνει «η πέτρα των θεών» ή «ο θρόνος των θεών» ή Ελλάς είναι «ο γήινος τόπος που είναι κατοικία των θεών», όχι μόνο,
Ελλάς μπορεί να είναι και «το υλικό σώμα εντός του οποίου κατοικεί το Φως», δηλαδή Ελλάς μπορεί να είναι το σώμα όπου κατοικεί η ψυχή, όπου κατοικεί ο (ενσαρκωμένος) θεός, η ψυχή που έλκει την καταγωγή της από τον Ελ (Ηλ) ιο, είναι «ο άνθρωπος με ψυχή» σε αντίθεση μ’ εκείνο το σώμα που δεν είναι τόπος κατοικίας του Φωτός, δηλαδή της ψυχής.

Το λέει ο Ερμής ο Τρισμέγιστος: «Ο άνθρωπος είναι θνητός θεός και ο θεός είναι αθάνατος άνθρωπος».

Κατ’ αυτά, Έλληνες είναι εκείνοι που (προ)φέρουν τον Έλληνα Λόγο και δη όχι όσοι ομιλούν, αλλά όσοι αισθάνονται την Ελληνική γλώσσα, όσοι μπορούν να την αποκωδικοποιήσουν και να διεισδύσουν στα άδυτα των αδύτων.

Έλληνες, εν τέλει, ΔΕΝ είναι εκείνοι που κατοικούν στην Ελ λάδα, αλλά εκείνοι που (όπου και αν βρίσκονται, σε όποιο σημείο της γης και αν κατοικούν) προ – φέρουν τον Ελληνικό Λόγο, ζουν δηλαδή με βάση τους νόμους του Ήλιου, τους νόμους του Φωτός, τους νόμους του θεού.

Από το «λας» βγαίνει και το «λαός». Λαός σημαίνει «πλήθος από πέτρες».

Ο Δευκαλίων και η Πύρρα κατά συμβουλήν του Διός μετά τον κατακλυσμό έριχναν πέτρες πίσω τους, οι οποίες μεταμορφώθηκαν σε ανθρώπους κι αυτοί οι άνθρωποι είναι οι πρόγονοι του σημερινού ανθρωπίνου γένους.

Μπορεί εύκολα να υποθέσει κανείς, ότι πριν από τον Δευκαλίωνα και την Πύρρα υπήρχε κάποιο πρότερο ανθρώπινο γένος που δεν ιστορήθηκε, μέλη του οποίου ήταν οι πρόγονοί μας, οι διασωθέντες Δευκαλίων και Πύρρα.

Λοιπόν, οι πέτρες του Δευκαλίωνα έγιναν άντρες και οι πέτρες της Πύρρας έγιναν γυναίκες.
Ίσως η παροιμία «έριξε μαύρη πέτρα πίσω του» να κρατάει από τότε ως ζευγάρι με το μύθο του Δευκαλίωνα και (ίσως) να σημαίνει ακριβώς το αντίθετο της δημιουργίας, δηλαδή το ρημαδιό, έναν τόπο, ένα σπίτι που έμεινε χωρίς τους ανθρώπους του.

Συνοπτικά, η λέξη «Έλλην», σημαίνει «αυτός που (μπορεί και) βλέπει τον θεό».

Αυτός δηλαδή του οποίου η υψηλή κραδασμική συχνότητα είναι ίδια μ’ εκείνη του Φωτός, άρα του επιτρέπει να «βλέπει» την αντίστοιχη συχνότητα, στην οποία γίνονται ορατοί οι θεοί.

Έλλην είναι η εξελιγμένη πνευματικά οντότητα και καθόλου βέβαια ο πολίτης ενός κράτους, το οποίο εντελώς αυθαίρετα και καταχρηστικά ονομάζεται «Ελλάς».

H άλλη προσέγγιση για την ονομασία ΕΛΛΑΣ & ΕΛΛΗΝ

Οι ξένοι έχουν δίκιο που το λένε Γραικία ή Ιωνία.

Οι πολίτες του κράτους που ονομάζεται «Ελλάς» δεν είναι Έλληνες.

«Ελλάς» ήταν κάποτε, πολλές χιλιάδες χρόνια πριν, ήταν τότε που είχαν κάνει τον τόπο αυτό δικό τους τόπο, θρόνο τους, έδρα τους.

Ουδεμίαν σχέσιν έχουμε εμείς με εκείνους!!!!

Με τους Έλληνες δεν είχαν σχέση ούτε καν οι αρχαίοι πρόγονοί μας, ναι, αυτοί της κλασσικής περιόδου.

Ακόμα και τότε ήταν λίγοι Έλληνες ανάμεσά τους.

Πάντα ήταν λίγοι οι Έλληνες ανάμεσα στους πολλούς, διότι έργο τους εδώ στη γη δεν ήταν άλλο από την διδαχή και τη διάδοση της Γνώσης.

Έλληνες ήταν οι δάσκαλοι.

Οι διδάσκαλοι.

Αυτό βγαίνει από πολύ συγκεκριμένες αναφορές των αρχαίων κειμένων, που δεν είναι της παρούσης στιγμής.
Είναι δύσκολο να το αποδεχτεί αυτό κάποιος σήμερα, επειδή έχει περάσει στο πετσί του το ανιστόρητο και άσοφο εμφύτευμα, εντούτοις έχει μεγάλη φιλοσοφική αξία να εντοπιστεί η αληθινή έννοια της λέξης «Έλλην», διότι είναι αποκαλυπτική της Γνώσης που απωθήθηκε, της Γνώσης που εκοιμήθη για «χίλια χρόνια», όμως δεν πέθανε ποτέ.

Η Γνώση, δηλαδή η Μνήμη, θα ενεργοποιηθεί και, εν τέλει, οι άνθρωποι, οι Έλληνες, θα θυμηθούν.

Δεν θα θυμηθούν την παλιά τους αυτοκρατορία, καθώς νομίζουν πολλοί, αλλά την ταυτότητα και την αποστολή των όντων που από τον ουρανό κατέβηκαν στη γη για ορισμένο και, φυσικά, ανώτερο σκοπό.

Ας πάμε τώρα στη λέξη «άνθρωπος».

Μας είπαν στο Σχολείο ότι η λέξη «άνθρωπος» προέρχεται από το «άνω θρώσκω».

Αγνόησαν επιδεικτικά τις άλλες εκδοχές, διότι (για τους σκοπούς τους) χρειάζονταν μία θεολογική ερμηνεία.

Και είναι περιττό να καταθέσουμε επιχειρήματα γιατί αυτός ο ισχυρισμός είναι λάθος.

Αλλά είναι σημαντικό να παραθέσουμε τα ευρήματα μιας άλλης, όσο και αποκαλυπτικής προσέγγισης:

Η λέξη «άνθρωπος» προέρχεται (κατά το Liddel & Scott) από το ανήρ + ωψ (γεν. ωπός, από το ρήμα ορώ) είναι «ο έχων όψιν ή πρόσωπον ανδρός».

Ανδρ – ωπός. Όπως πρόσ – ωπον.

Δεν είναι homo (χώμα), είναι «αυτός που είναι ανήρ κατά την όψιν» ή ακόμα και «αυτός μόνο – και όχι άλλος – που μπορεί να δει τον άνδρα», όπου ανήρ (άνδρας) είναι «αυτός που δεν είναι νηρός», δηλαδή νεαρός.

Και (νηρός, νεαρός) σημαίνει πρόσφατος, ακραιφνής (ακεραιο – φανής, δηλαδή, ακέραιος, καθαρός, ανόθευτος) εξ ου το νηρόν, δηλαδή το νερόν, το ύδωρ, πρόσφατον ή ψυχρόν ύδωρ, άρτι κομισθέν εκ της πηγής, το δροσερό νερό, το φρέσκο νερό, ανήρ επομένως σημαίνει «αυτός που δεν είναι νηρός, δεν είναι νεαρός, δεν είναι νέος, αλλά ενήλιξ, έχων (σεβαστήν) ηλικίαν, αυτός που δεν έχει πλέον ανάγκη από ενσαρκώσεις, έχει ολοκληρώσει την πνευματική του διαδρομή, ο αρχαίος, ο σοφός, ο σεβάσμιος, ο φωτεινός.

Δεν είναι ακραιφνής (ακεραιοφανής) δηλαδή δεν φαίνεται ακέραιος, άρα δεν είναι ορατός, αλλά αισθάνεσαι ίσως μία (φωτεινή) σκιά, ένα αερικό, ένα πνεύμα. {Βλ. και Νηρεύς, ο αρχαίος θαλάσσιος άρχοντας (των νηρών, νερών) της Μεσογείου, οι Νηρηίδες, οι κόρες του Νηρέα, οι Νεράιδες (των παραμυθιών) στις πηγές και τα ρυάκια}.

Το νηρόν (νερό) αφήνει εκστατικό τον προσεκτικό ιχνευτή, επειδή ως στοιχείο ταυτίζεται με την ουσία της νεότητος.

Και, όντως, το νερό είναι μεταγενέστερο (δηλαδή νεότερο) του αντιθέτου του στοιχείου, του πυρός.

Η παρατήρηση μπορεί να οδηγεί και στο ότι ο ανήρ (αντίθετο του νηρού, νεαρού) ισούται με το πυρ (αντίθετο του νερού) κατά την εξίσωση:

Αν Α = Β και Β = Γ, τότε Α = Γ.

Συνεπώς ο ανήρ = πυρ, δηλαδή πυρφόρος, αρχέγονος, θεός.

Ανήρ, άνθρωπος, κατ’ επέκταση, σημαίνει «αρχαίος στην όψη» ή «αρχαίος όταν τον βλέπεις» ή «αιώνιος, με το πρόσωπό του σαν τη φωτιά, που μπορείς να τον δεις», δηλαδή αθάνατος, φωτεινός, θεός ή «ομοίωση του θεού».

Μπορεί και να σημαίνει «το ον που μπορεί να δει τον Θεό σε αντίθεση με τα άλλα όντα».

Δεν είναι homo (χώμα) και τίποτε άλλο.

Είναι πολλά άλλα.

Εκτός και αν (για να κάνουμε λίγο Αγγλικό χιούμορ) οι Αγγλόφωνοι κάνουν αυτοκριτική ή κρίνουν εξ ιδίων τα αλλότρια…

Συνοπτικά πάλι, η λέξη «άνθρωπος», όπως και η λέξη «Έλλην» σημαίνει «αυτός που (μπορεί και) βλέπει τον θεό».

Αυτός δηλαδή του οποίου η υψηλή κραδασμική συχνότητα είναι ίδια μ’ εκείνη του Φωτός, άρα του επιτρέπει να «βλέπει» την αντίστοιχη συχνότητα, στην οποία γίνονται ορατοί οι θεοί.

Έλλην ή Άνθρωπος είναι η εξελιγμένη πνευματικά οντότητα και καθόλου βέβαια ο πολίτης ενός κράτους, το οποίο εντελώς αυθαίρετα και καταχρηστικά ονομάζεται «Ελλάς».

Η ανακάλυψη ότι οι δύο λέξεις «Έλλην» και «Άνθρωπος» (μοναδικά στην Ελληνική Γλώσσα) έχουν ετυμολογικά την ίδια ακριβώς αρχετυπική σημασία, οδηγεί σε νέα περιοχή αναζήτησης, κεντρικό αξίωμα της οποίας είναι ότι ο Έλλην – Άνθρωπος είναι διάφορος του βαρβάρου.

Αλλά σε τι συνίσταται άραγε αυτή η διαφορά;

Συνίσταται μάλλον στο ότι όλα τα δίποδα όντα ομοιάζουν κατά το σώμα, κατά τη μορφή και κατά το σχήμα, εντούτοις, όλα αυτά τα σώματα δεν είναι πυρφόρα, δεν κατοικεί εντός τους το Φως, το σώμα τους δεν είναι «Ελ λας», άρα δεν είναι όλοι «άνθρ ωποι».

Το ανθρώπινο σώμα είναι σκάφανδρο κατάβασης του θεού στο επίπεδο της ύλης, υπάρχουν όμως τέλεια σκάφανδρα που (εντός της ύλης) έγιναν «κατ’ εικόνα και ομοίωσιν» των άλλων, δεν έχουν όμως μέσα τους το πνεύμα, το θεϊκό εκείνο στοιχείο που τα συνδέει με το Σύμπαν.

Γι’ αυτό και δεν κατανοούν την Ουσία.

Διαχειρίζονται τα δεδομένα, μερικές φορές άριστα, όμως δεν μπορούν να παρακολουθήσουν τη φυσική μεταβολή των δεδομένων.

Έτσι, βλέπεις ευφυείς να γίνονται καταγέλαστοι, όταν οι συνθήκες γύρω τους αλλάζουν ξαφνικά…

Το πρώτο συνθετικό της λέξης «άνθρωπος» είναι ίδιο με το πρώτο συνθετικό της λέξης «Ανδρομέδα».

Δε μπορεί να είναι τυχαίο κάτι τέτοιο.

Ας το διερευνήσουμε:

Η λέξη «Ανδρομέδα» είναι σύνθετη λέξη.

Αποτελείται από το ουσιαστικό «ανήρ» (γεν. ανδρός, δηλαδή το πρώτο συνθετικό της λέξης «άνδρ – ωπος» ή «άνθρ – ωπος») και το αρχαίο ρήμα «μέδω», το οποίο σημαίνει: άρχω, κυβερνώ, βασιλεύω, προστατεύω. Μέδων (συναντάται στον Όμηρο), Μεδεών (Δήμος Μεδεώνος, στην Ακαρνανία), Μέδουσα.

Πρόσφατα η Επιστήμη ανακάλυψε την «αθάνατη μέδουσα».

Η οποία αντί να πεθάνει, ανανεώνει τα κύτταρά της και αρχίζει τη ζωή της από την αρχή…

Λοιπόν, «Ανδρο – μέδα» σημαίνει «ο (ουράνιος) τόπος, όπου βασιλεύει ο άνθρωπος».

Αυτός ο αρχαίος, ο φωτεινός, ο πύρινος, ο αθάνατος, ο άνθρωπος, είναι Έλ – λην.

Πύρινος;

Ναι.

Όπως και η λέξη «Σείριος», η οποία (κατά το Liddell & Scott) σημαίνει:

“Ο κατακαίων, θέριος (καλοκαιρινός) θερμός, όνομα του κυνάστρου, Λατ. Sirius (ίδε κύων V) επειδή ο αστήρ ούτος χαρακτηρίζει την εποχήν της μεγίστης θερμότητος, δηλ. από 12 Αυγούστου μέχρι 12 Σεπτεμβρίου κατά το Ιουλ. Ημερολ.”.

Κατακαίων δε, καυτός, μπορεί να είναι ο Σείριος όχι εν τοις πράγμασι, αλλά με την πνευματική έννοια.

Εξ ου και ο όρκος του Σωκράτη «μα τον Κύνα».

Ελλάνιος, Έλλην, Άνθρωπος, Ανδρομέδα, Σείριος, είναι πέντε λέξεις που σχετίζονται άμεσα μεταξύ τους, έχουν ετυμολογικά την ίδια ρίζα, την ίδια καταγωγή, έχουν μάλλον κοινό παρανομαστή.

Η αποκωδικοποίηση αυτών των λέξεων οδηγεί σε μια εντυπωσιακή αποκάλυψη, την οποία θα τολμήσουμε να παραθέσουμε εδώ, αλλά με την συμβατική της ορολογία:
Έλλην είναι ο Ελλάνιος, ο Άνθρωπος, ο οποίος ήρθε στη γη από τον γαλαξία της Ανδρομέδας!

Αυτό – πέραν των θεωριών – μαρτυρούν οι λέξεις «Άνθρωπος», «Ανδρομέδα», «Έλλην», αλλά και «Σείριος»!

Εις επίρρωσιν, παραθέτουμε εδώ ένα διασωθέν απόσπασμα από το έργο του Ερμή του Τρισμέγιστου «περί φύσεως», όπου αναφέρεται το εξής εκπληκτικό:

«Δι’ ο τολμητέον ειπείν, τον μεν άνθρωπον είναι θνητόν θεόν, τον δε θεόν αθάνατον άνθρωπον».

Αλλά και οι Ορφικοί έλεγαν: «Γης παις ειμί και ουρανού αστερόεντος»…

Ανήρ, ανδρός. Άνδρες.

Όμως, άλλο «άνδρες» και άλλο «άρρενες».

Ο ανήρ περιέχει και το αρσενικό και το θηλυκό, επειδή η λέξη αυτή εκπροσωπεί κάτι πολύ ευρύτερο από τον προσδιορισμό του φύλου.

Όταν ο ρήτωρ έλεγε στους δημόσιους λόγους του «άνδρες Αθηναίοι…» δεν υποβάθμιζε, ούτε υποτιμούσε τις γυναίκες, όπως νομίζουν ορισμένοι, εννοούσε «αρχαίοι, πανάρχαιοι, που σας βλέπω σαν θεούς, απόγονοι των θεών», ήταν ένας αναγνωριστικός τίτλος τιμής που τον απηύθυνε σε άνδρες και γυναίκες εξαιρέτως και ανεξαιρέτως, σε θεούς και θεές, δεν τους ξεχώριζε σε δύο φύλα, δεν θεωρούσε κατώτερες τις γυναίκες, ο τίτλος τιμής ήταν ΕΝΑΣ, ας μην παρασύρονται οι αμφισβητίες από τις πολλές φυσικά σκουριές, οι οποίες (μετά την αρχαία καταστροφή του πλανήτη) επικάθησαν στο πνεύμα και δεν λένε να φύγουν μέχρι και σήμερα.

Ο πραγματικός άρα και φυσικός διαχωρισμός σε επίπεδο ρόλων ήταν «άρρενα και θήλεα».

Το «ανήρ» δεν αντιπαραβαλλόταν στη «γυνή», αλλά στο «νηρό», δηλαδή το νεαρό.

Ήταν η ωριμότητα απέναντι στην ανωριμότητα.

Αντανακλούσε τη τέλος των ενσαρκώσεων, δηλαδή την θέωση, απέναντι στην ανάγκη για ενσάρκωση, δηλαδή την πορεία προς την θέωση.

Αυτό είναι βέβαιο.

Η «γυνή» δεν είχε ούτε ήταν κάτι τι το αντίθετο, επομένως ο «ανήρ» δεν ήταν το αντίθετο, ούτε το συμπλήρωμα της «γυνής».

Είναι λάθος αυτό και προφανώς καταχωρείται ως τέτοιο μεταγενέστερα, όταν επικράτησε ο δυισμός και συνέβη αναπόφευκτα η απώλεια της πρωτογένειας των λέξεων.

Λοιπόν, η λέξη “άνθρωπος” δεν προέρχεται από το «άνω θρώσκω» (είναι αυθαίρετη και αβάσιμη εντελώς αυτή η ερμηνεία) αλλά από την γενική ή την αιτιατική του “ανήρ + ωψ”.

Α + νηρ σημαίνει κατά λέξη “αυτός που δεν είναι νηρός, δηλαδή νεαρός”, δηλαδή ο παλαιός, ο αρχαίος, ανήρ δεν σημαίνει το αρσενικό που είναι σε αντιπαράθεση με το θηλυκό.

Η λέξη «ανήρ» (γεν. ανδρός ή ανθρός) περιέχει και το αρσενικό και το θηλυκό, γι’ αυτό και οι αρχαίοι Έλληνες έλεγαν «άνδρες Αθηναίοι», δεν το έκαναν από περιφρόνηση προς τις γυναίκες, όπως νομίζουν οι αδαείς…

Για την λέξη «Έλλην» στην Αγγλική γλώσσα ΔΕΝ υπάρχει αντίστοιχη λέξη.

Ας σκεφτούμε πονηρεμένα ότι είναι τουλάχιστον περίεργο.

Υπάρχει μόνο η λέξη Greek που περιέργως μεταφράζεται… Έλλην.

Από πού και ως πού, θα πεις!

Ούτε για την λέξη «Ελλάς» υπάρχει αντίστοιχη Αγγλική λέξη.

Υπάρχει μόνο η λέξη Greece.

Που, αντίστοιχα, σημαίνουν «Γραικός» και Γραικία».

Αν – αντίστοιχα με την Ελλάδα – ήθελαν οι Αγγλόφωνοι να πουν «Έλλην», όπως αντίστοιχα με την Γραικία είπαν «Greek», θα έπρεπε να γράψουν hellene ή heliin ή hallien ή halien ή alien.

Λοιπόν, τη λέξη alien ή eilien (όπως τη βρήκαμε στα λεξικά) την κράτησαν για ν’ αποδώσουν μ’ αυτή τη λέξη την έννοια «εξωγήινος».

Μια λέξη που προφέρεται κάτι σαν «έλιεν». Alien ή eilien σημαίνει αλλοδαπός, εξωγήινος, άγνωστος, ξενικός.

Αλλά ο ήχος αυτής της Αγγλικής λέξης τι σας θυμίζει; Μήπως (μασημένα) … Έλλην;

Η λέξη hal-lien της Δύσης έχει την ίδια εννοιολογική σημασία με τη λέξη «λας» (και Λάσσα του Θιβέτ) της Ασίας …

Λοιπόν, η Αγγλική λέξη Hell σημαίνει … «κόλαση»! Βάλε τώρα την κατάληξη “as” και θα έχουμε τη λέξη Hellas, η οποία από τα Αγγλικά στα Ελληνικά ερμηνεύεται πλέον κυριολεκτικά ως … «χώρα της κόλασης»!

Υπάρχει δε και λέσχη μοτοσικλετιστών στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ με τίτλο Hells Angels (οι Άγγελοι της Κόλασης)…

Τα «άλιεν» λοιπόν, που κινηματογραφικά αποδόθηκαν με την εξωγήινη γλίτσα, είναι η συκοφαντημένη πρωτογενής έννοια της λέξης «Έλλην».

Με τον ίδιο τρόπο το βρώμικο μυαλό κάποιων επινόησε την εξωγήινη γλίτσα «άλιεν», με τον ίδιο ακριβώς τρόπο επινόησε τον Σατανά και τον περιέγραψε ως τραγόμορφο Πάνα, με τον ίδιο τρόπο ταύτισε και το Δία των Ελλήνων με τον Αντίχριστο.

Όλα τα όπλα του νικητή για την εξόντωση του Ανδρομέδιου Ανθρώπου, του Έλληνα.

Συναφές θέμα είναι η λέξη «Γραικός».

Η ετυμολογία της λέξης είναι μάλλον άγνωστη.

Πέραν της μυθολογικής, υπάρχουν διάφορες εκδοχές, κυριότερη από τις οποίες είναι εκείνη των Λατίνων, που ονόμασαν Γραικούς τους Έλληνες αποίκους στην αρχαία Ρώμη και κατάγονταν από την πόλη Γραία της Εύβοιας.

Δεν θα ήταν όμως άνευ αξίας να επιχειρήσουμε κάποια ετυμολογική προσέγγιση.

Κατά τον Αριστοτέλη (στα Μετεωρολογικά του) λέει ότι στην περιοχή της Δωδώνης κατοικούσαν οι Σελλοί, που αποκαλούνταν Γραικοί και τώρα Έλληνες.

Φαίνεται ότι η λέξη «Γραικός» είναι αρχαιότερη της λέξης «Έλλην», έχει επομένως σχέση ότι η λέξη «γηραιός» είναι συνώνυμο της λέξης «ανήρ».

Τη λέξη «ανήρ» την αναλύσαμε παραπάνω: ο μη νέος, ο παλαιός, ο ειδωλολάτρης, ο κακός άνθρωπος, ο αντίχριστος, ο λωποδύτης, δηλαδή ο παλαιός άνθρωπος, ο παλιάνθρωπος, ο Έλληνας, ο Γραικός. 

Λοιπόν, γραυς, γραία, γριά. «Γραία» είναι θηλυκό της λέξης «Γέρων». Γήρας.

Και «γήρειον», δηλαδή το χνούδι κάποιων λουλουδιών που αποξηραίνεται και το παίρνει ο αέρας.

Στα Λατινικά λέγεται «pappus».

Εξ ου: Παππούς.

Με την προσέγγιση αυτή βρισκόμαστε σε καλό δρόμο.

Έχουμε στόχο να βρούμε τη σημασία της λέξης «Γραικός» που σχετίζεται με την λέξη «παππούς», δηλαδή αρχαίος, παλαιός.

Οι Γραίαι (γριές) ήταν θυγατέρες του Φόρκυος και της Κητούς και φύλακες των Γοργόνων.

«Γραικός» έγινε μετά την σύντμηση της λέξης «γραϊκός» που σημαίνει «αυτός που μοιάζει με γριά».

«Γραίκες» είναι «οι των Ελλήνων μητέρες». «Γρέκι» στη λαϊκή γλώσσα των ξωμάχων ακόμα σήμερα είναι το παλιό (συλλογικό, μάλλον) καταφύγιο, όπου μπορείς να κοιμηθείς με ασφάλεια.

Υποψιαζόμαστε ότι ο Γραικός είναι αρχαιότερος του Έλληνος, επειδή ο Γραικός δεν βλέπει τον θεό, όπως ο Έλλην.

Αυτό μας ειδοποιεί ότι ο θεός σε κάποια ιστορική φάση εμφανίστηκε στον Γραικό και τότε ο Γραικός έγινε Έλλην.

Πρόκειται μάλλον για αλλαγή ιδιότητας του ιδίου γένους.

Προς επίρρωση του ισχυρισμού αυτού έρχεται η αφήγηση του Απολλόδωρου που λέει ότι, όσοι άνθρωποι γεννήθηκαν από τις πέτρες του Δευκαλίωνα και της Πύρρας αρχικώς ονομάζονταν Γραικοί, εν συνεχεία όμως Έλληνες.

Ο γνωστός μύθος ότι πρωτότοκος γιος του Δευκαλίωνα ήταν ο Έλλην, φαίνεται να μη μπορεί να εξηγήσει την άλλη εκδοχή του ιδίου μύθου ότι ο Έλλην ήταν γιος του Δία.

Ο μύθος λοιπόν ότι ο Έλλην έγινε γενάρχης των Ελλήνων, προσπαθεί να εξηγήσει το ανεξήγητο, χωρίς να το καταφέρνει.

Αγνοεί ή απλώς δεν κατανοεί, ότι οι Έλληνες ήταν συνοδοί και όχι υιοί του Διός.

Άρα οι Έλληνες δεν έλκουν την καταγωγή τους από τον Δία.

Είναι απλά οι συνοδοί του και όμοιοι με αυτόν, υπό την ηγεσία του όμως εκπολίτισαν τους Γραικούς, δηλαδή τους γραϊκούς (ίσον, τους παλαιούς) τους δίδαξαν και τους φώτισαν, τους έδειξαν το δρόμο για ν’ ανέβουν επίπεδο ή, μάλλον, διάσταση.

Αν τώρα, οι Γραικοί (όπως διαφαίνεται από την αφήγηση του Απολλόδωρου) απόχτησαν την ιδιότητα του Έλληνα μετά τον Δευκαλίωνα, αυτό σημαίνει ότι οι Έλληνες είναι μετακατακλυσμιαίο και όχι προκατακλυσμιαίο φύλο, όπως οι Γραικοί.

Με άλλα λόγια θα μπορούσαμε να πούμε το εξής: «Έλληνες είναι οι φωτισμένοι Γραικοί».

Ορισμός που μας υποψιάζει για κάτι ακόμα, ότι: «Έλληνες δεν είναι όλοι οι Γραικοί, αλλά όσοι από αυτούς φωτίστηκαν και ανέβηκαν στην ανώτερη διάσταση, δηλαδή οι πεφωτισμένοι».

Στην αναζήτηση αυτή μπορεί να έχει σημασία και η ετυμολογία της λέξης «Έλλοψ».

Από τη λέξη αυτή βγαίνει και η λέξη «ελλά», που σημαίνει καθέδρα.

Άρα:

Ελλάς (ή Ελλανία) είναι «η έδρα των θεών».

Ελλοί ή Σελλοί, οι ιερείς της Δωδώνης.

Έλληνες ή Ελλάνιοι ή Ελλήνιοι είναι οι κάτοικοι της έδρας των θεών ή, μάλλον, οι απόγονοί τους.

Ελλοπία ήταν η χώρα της Δωδώνης.

Έλλοψ ήταν υιός του Ίωνος.

Έλλοπες ήταν οι «ελλείποντες της οπός, τουτέστιν άφθογγοι, άφωνοι και οι λεπιδωτοί και δασείς και τραχείς».

Λοιπόν, αυτοί οι λεπιδωτοί και δασείς και τραχείς ήταν οι πανάρχαιοι Γραικοί, αρχαιότεροι των Ελλήνων.

Σε κάποια στιγμή της Ιστορίας έγιναν αποδέκτες της Γνώσης, του φωτός (Ελ ή Ηλ) ή του πυρός του Προμηθέα (Πύρρα) και μετατράπηκαν σε εκείνους που μπορούσαν να δουν τον θεό, μετατράπηκαν δηλαδή σε «Έλ – λην».

Οι σημερινοί κάτοικοι της καθέδρας των θεών, της Ελλανίας, δηλαδή της Ελλάδας, δεν είναι Έλληνες, αλλά Γραικοί, διότι δεν βλέπουν τον θεό, δε μπορούν να τον δουν, δεν επικοινωνούν μαζί του, δεν έχουν επαφή με την Ανδρομέδα.

Θα γίνουν Έλληνες, όταν συμβεί ξανά εκείνο το υπέροχο που συνέβη κάποτε…

Μέχρι την ανάσταση της Ελληνικής γλώσσας, της Ελληνικής σκέψης, μπορούμε συμβατικά να κρατάμε και να χρησιμοποιούμε τον προσδιορισμό «Έλληνες» εννοώντας ότι είμαστε πολίτες αυτής της χώρας που οι Δυτικοί ονομάζουν Greece (Γραικία) και οι Ανατολικοί Γιουνανιστάν (Ιωνία) κι εμείς μόνο οι σύγχρονοι καλούμε ασεβώς «Ελλάδα», κατ’ ουσίαν υβρίζοντες.

Αλλ’ αυτό θα γίνεται μόνο μέχρι εκείνη τη μεγάλη μέρα.

Διότι, μετά απ’ αυτήν, η ανθρωπότητα θα μάθει ότι Έλληνες (ή, μάλλον, Ελλάνιοι) είναι οι θεοί που επέστρεψαν στον πλανήτη.

Επέστρεψαν;

Όχι!

Ήταν πάντα εδώ, αλλά δεν τους έβλεπε, δεν τους θυμόταν κανείς, δεν τους ήξερε, διότι αυτοί «μάθαιναν» γράμματα στο «Κρυφό Σχολειό» που δεν διένειμε πτυχία και τίτλους.

Τότε λοιπόν οι άνθρωποι θα δουν, θα νοιώσουν τους Έλληνες θεούς, θα θυμηθούν το βασίλειό τους στο Γαλαξία της Ανδρομέδας, την διαγαλαξιακή αυτοκρατορία τους στο διάστημα.

Μέχρι τότε…

Έλληνες θα είναι «οι μετέχοντες της ημετέρας παιδείας», ακόμα κι αν η παιδεία τους (η παιδεία μας) αυτή είναι το σπληνάντερο και το κοκορέτσι!!!

Έλληνες θα είναι όσοι παίρνουν ένα πιστοποιητικό από τον μαχμουρλή ληξίαρχο ότι γεννήθηκαν στον τόπο αυτό.

Μετά όμως…

Ε, μετά, Έλληνες θα είναι μονάχα εκείνοι που κάποτε ήταν.

Όχι εκείνοι που γεννήθηκαν στον τόπο αυτό, αλλά εκείνοι που γεννήθηκαν στ’ άστρα.

Εκείνοι που θα διδάξουν πάλι στην ανθρωπότητα τους Νόμους και τις Αξίες που ξεχάστηκαν!!!

(http://agriniovoice.gr/i-etimologia-ton-lexeon-ellin-anthropos-andromeda/).  Παντολέων Φλωρόπουλος

Επιμέλεια παρουσίασης : Γιώργος Χαβαλές

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η κοινή καταγωγή των λέξεων «Έλλην», «Άνθρωπος», «Ανδρομέδα»!!!"

ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ ΠΟΤΕ!!

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΜΑΝΟ ΔΑΝΕΖΗ «ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ ΠΟΤΕ Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΣΤΡΟΦΥΣΙΚΗ ΑΚΥΡΩΝΕΙ ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ», ΕΠΙΛΥΕΙΣ ΠΟΛΛΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΣ ΝΕΑ.

ΤΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΤΟ ΣΩΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΕΚΕΙ ΟΠΟΥ Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΣΑΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ, Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΣΑΝ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΚΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΑΝ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΩΝ ΠΑΤΡΙΔΩΝ, ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΜΑΤΙ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΥ ΚΥΚΛΩΝΑ ΠΟΥ ΕΞΕΠΕΜΨΕ ΠΟΤΕ Ο ΑΙΩΝΙΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ ΜΑΣ.

Ο ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΥΠΕΡΒΑΣΕΙΣ.

Η ΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΟΡΙΟΥ, ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΥΠΕΡΒΑΣΗ ΑΥΤΟΥ.

ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΜΑΣ, ΜΕ ΤΟΝ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟ ΕΧΟΥΝ ΦΤΑΣΕΙ ΠΟΛΥ ΜΑΚΡΙΑ.

ΑΚΟΜΗ ΣΗΜΕΡΑ ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΟΥΜΕ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΕΙΠΩΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΟΦΟΥΣ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΑΔΟΣ!!!

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΛΟΙΠΟΝ ΤΟΝ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΑΣΤΡΟΦΥΣΙΚΗΣ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ Μ. ΔΑΝΕΖΗ ΚΑΙ ΖΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ ΣΕ ΟΛΟ ΤΗΣ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ, ΕΙΜΑΙ ΒΕΒΑΙΟΣ ΟΤΙ ΟΛΟΙ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΟΜΑΣΤΕ, ΟΤΙ Η ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ, ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ.

ΜΠΟΡΕΙ Η ΖΩΗ ΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΗΝ ΚΑΜΠΥΛΩΣΗ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ, ΑΛΛΑ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΑΠΟ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΗΣ ΥΛΗΣ ΠΡΟΚΥΠΤΕΙ ΕΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΘΕΤΙΚΟ Η ΑΡΝΗΤΙΚΟ.

Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ Η ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΠΟΥ ΔΙΝΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΗΝ ΥΠΕΡΒΑΣΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΕΙΤΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ Ο «AΝΩ ΘΡΩΣΚΩΝ» Η ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ ΔΕΣΜΙΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΠΑΤΟΡΙΚΟΥ ΑΜΑΡΤΗΜΑΤΟΣ, ΔΗΛΑΔΗ ΤΟΥ ΕΓΩ ΤΟΥ, ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟΥ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙ ΤΗΝ ΕΛΞΗ ΤΗΣ ΓΗΣ.

ΧΡΟΝΙΚΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΕ ΜΙΑ ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ, ΟΠΟΥ ΟΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΟΥ ΜΑΜΜΩΝΑ ΣΥΓΚΡΟΥΟΝΤΑΙ ΦΑΝΕΡΑ ΜΕ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΗΣ ΕΞΑΝΘΡΩΠΙΣΗΣ.

Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, Η ΨΥΧΙΚΗ ΑΝΑΤΑΣΗ ΚΑΙ Η ΗΘΙΚΗ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΤΗΝ ΥΠΕΡΒΑΣΗ!!!

Ο ΚΑΛΟΣ ΚΑΙ Ο ΣΟΦΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ, Ο ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΟΥ ΛΕΓΕΤΑΙ ΜΗΤΕΡΑ, ΟΙ ΙΕΡΕΣ ΓΡΑΦΕΣ, ΟΙ ΓΡΑΦΕΣ ΚΑΙ Η ΓΛΩΣΣΑ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΜΑΣ, ΜΑΣ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΤΟ ΔΡΟΜΟ.

Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΑΛΛΟΙΩΝΕΤΑΙ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΟΥ ΜΑΜΜΩΝΑ, ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΕΞΑΓΟΡΑΖΟΥΝ, ΔΙΑΦΘΕΙΡΟΥΝ, ΕΛΕΓΧΟΥΝ ΚΑΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ, ΟΠΟΙΟΝ ΕΜΠΟΔΙΖΕΙ ΤΗΝ ΕΜΠΕΔΩΣΗ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ.

ΤΟ ΚΑΨΙΜΟ ΤΗΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΤΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ, Ο ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ, ΠΟΥ ΣΑΝ ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ ΜΕΤΕΦΕΡΕ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΣΤΟΝ ΤΟΤΕ ΓΝΩΣΤΟ ΚΟΣΜΟ ΚΑΙ ΠΟΥ ΤΑ ΙΧΝΗ ΤΟΥ ΕΠΙΜΕΛΩΣ ΤΑ ΚΡΥΒΟΥΝ, Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ, ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΟΤΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΣ ΤΟΠΟΣ ΕΧΕΙ ΣΤΟΧΟΠΟΙΗΘΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΡΑΦΕΙ, Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΝΑ ΞΑΝΑΓΡΑΦΕΙ ΚΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΝΑ ΣΤΕΡΗΘΕΙ ΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ, ΠΟΥ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΠΟΚΡΥΠΤΟΓΡΑΦΗΣΗ ΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ.

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΛΑΣΜΕΝΟΣ ΚΑΤ’ ΕΙΚΟΝΑ ΚΑΙ ΟΜΟΙΩΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΣΤΕΙΛΕ ΤΟΝ ΓΙΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟΝ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΚΑΘΕ ΗΜΕΡΑ ΝΑ ΠΕΙΝΑ, ΝΑ ΠΟΝΑ ΚΑΙ ΝΑ ΚΡΥΩΝΕΙ!!!

ΤΟΝ ΘΕΟ ΘΑ ΤΟΝ ΔΟΥΜΕ ΟΜΩΣ ΟΤΑΝ ΛΑΒΟΥΜΕ ΤΗΝ ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΗ ΜΑΣ ΔΙΑΣΤΑΣΗ. ΕΙΝΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ, ΤΟΥ ΩΡΑΙΟΥ, ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΛΗΘΙΝΟΥ, Ο ΘΕΟΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΣΤΕΙΛΕ ΤΗΝ ΦΩΤΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΡΟΜΗΘΕΑ..

ΕΙΝΑΙ ΑΓΝΩΣΤΟΝ ΑΝ Η ΕΝΩΣΗ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ, ΣΩΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΨΥΧΗΣ ΕΝΟΣ ΑΝΔΡΑ ΚΑΙ ΜΙΑΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ, ΕΧΕΙ ΗΔΗ ΕΡΜΗΝΕΥΘΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΚΒΑΝΤΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ, ΑΛΛΑ ΟΙ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΜΑΣ ΗΔΗ ΤΟ ΕΧΟΥΝ ΠΡΑΞΕΙ ΜΕ ΤΟ ΜΥΘΟ ΤΟΥ ΣΙΣΥΦΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΜΕΡΟΠΗ, ΟΠΟΥ ΟΙ ΨΥΧΕΣ ΤΟΥΣ ΕΝΩΝΟΝΤΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΚΑΙ ΟΠΟΥ Ο ΑΝΔΡΑΣ ΑΝΥΨΩΝΕΤΑΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΤΗΝΟΒΑΣΙΑ, ΠΑΙΔΟΦΙΛΙΑ ΚΑΙ ΑΙΜΟΜΙΞΙΑ, ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙ ΚΑΙ ΔΙΑΦΗΜΙΖΕΙ Η ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΜΕ!!!!!!!

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΜΟΥ ΦΙΛΟΙ ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΩΡΑ ΝΑ ΑΝΑΡΩΤΗΘΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ « ΓΙΑΤΙ ΑΝΤΙΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΟΥ ΣΚΟΤΟΥΣ, ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΜΑΣ, ΠΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΜΑΣ, ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΣΤΟΧΟΙ ΜΑΣ, ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΑ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΟΛΑ ΣΤΗΝ ΤΥΧΗ ΤΟΥΣ ΙΣΟΠΕΔΩΝΟΝΤΑΣ ΚΑΘΕ ΑΞΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΟΥ ΜΕ ΠΟΛΥ ΚΟΠΟ ΜΑΣ ΚΛΗΡΟΔΟΤΗΣΑΝ ΟΙ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΜΑΣ»!!!

ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ ΗΛΘΕ Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΑΦΥΠΝΙΣΗΣ. 

ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΕΜΠΛΟΚΗΣ ΤΩΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΗΘΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ, ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΜΕΙΝΕΙ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΜΑΣ.

ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΕΠΙΛΕΞΟΥΜΕ ΠΟΙΟΥΣ ΘΑ ΚΑΤΑΣΤΗΣΟΥΜΕ ΟΔΗΓΟΥΣ ΣΤΗ ΠΟΡΕΙΑ ΜΑΣ.

ΑΣ ΤΟΥΣ ΕΜΠΙΣΤΕΥΘΟΥΜΕ, ΝΑ ΜΑΣ ΔΕΙΞΟΥΝ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ, ΘΥΜΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΟΤΙ ΤΟ ΤΡΙΠΤΥΧΟ ΤΩΝ ΑΡΧΩΝ ΜΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ –ΙΣΟΤΗΤΑ- ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΠΡΕΠΕΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΝΑ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΝ.

ΕΓΡΑΨΕ ΚΑΙ ΕΠΙΜΕΛΗΘΗΚΕ : Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΑΒΑΛΕΣ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ " ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ ΠΟΤΕ!!"

Η ΒΟΡΕΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΣΜΟΚΡΑΤΟΡΙΑ!!!

Μπορεί εμείς οι Έλληνες σήμερα να είμαστε ‘’Γκρεμισμένοι Κοσμοκράτορες’’ αλλά ποτέ όμως τόσο χαμηλά πεσμένοι ώστε να ξεχάσουμε τι είμαστε κάποτε!!

Με αυτή την παρήγορη σκέψη θα αρχίσω να ξετυλίγω το κουβάρι της ιστορίας όταν οι αρχαίοι πρόγονοι μας πριν 2.500 χρόνια έκαναν ακριβώς ότι κάνουν σήμερα οι σύγχρονοι κοσμοκράτορες αντιγράφοντας με ακρίβεια τις Ελληνικές μεθόδους σχεδιάζοντας ένα μέλλον που κάποια χρονική στιγμή θα έχει ίσως την ίδια κατάληξη με αυτή των προπατόρων μας!!

Στον απέραντο γαλάζιο κόσμο του Αιγαίου πελάγους και βορείως της Λέσβου βρίσκεται το μικρό νησί Τένεδος του οποίου οι γυναίκες θεωρούνταν από πολλούς ταξιδιώτες οι ωραιότερες της Ελλάδας.

Συνεχίζοντας ακολουθούμε τους Έλληνες στις Βόρειες Σποράδες στην Ίμβρο την Λήμνο και την Σαμοθράκη.

Οι Μιλήσιοι επιδιώκοντας τον έλεγχο του Ελλησπόντου, ίδρυσαν στη δυτική του ακτή περί το 560 π.Χ τη πόλη Άβυδο που υπάρχει και σήμερα.

Εδώ ο Λέανδρος και ο Βύρων διέσχισαν κολυμπώντας τα στενά και ο στρατός του Ξέρξη πέρασε στην Ευρώπη με γέφυρα φτιαγμένη αποκλειστικά με πλοία.

Ανατολικότερα οι Φωκαείς αποίκισαν την Λάμψακο πατρίδα του Επίκουρου.

Εντός της Προποντίδας υπήρχαν δύο ομάδες από νησιά, η Προκόννησος πλούσια σε μάρμαρα, από όπου και η Προποντίδα ονομάστηκε Θάλασσα του Μαρμαρά, και η Αρκτόνησσος στη δυτικότερη άκρη της οποίας οι Μιλήσιοι ίδρυσαν το μεγάλο λιμάνι της Κυζίκου κατά το 757 π.Χ.

Κατά μήκος των ακτών η μία πόλη διαδέχονταν την άλλη : Πάνορμος, Δακτύλιον, Απάμεια, Κίος, Αστακός, Χαλκηδών.

Οι Έλληνες αναζητώντας πάντοτε μέταλλα, σιτηρά και εμπόριο προχώρησαν στο Βόσπορο και ίδρυσαν την Χρυσόπολη (Σκούταρι) και την Νικόπολη.

Ακολούθως προχώρησαν κατά μήκος της νότιας ακτής της Μαύρης Θάλασσας και ίδρυσαν την Ηράκλεια (Ποντοηράκλεια) το Τίειο και την Σινώπη – λαμπρή πόλη όπως έλεγε ο Στράβων με γυμνάσιο ( = γυμναστήριο), αγορά και σκιερά περιστύλια.

Εδώ γεννήθηκε ο σημαντικότερος εκπρόσωπος της Κυνικής Φιλοσοφίας Διογένης ο Κυνικός.

Υπήρχαν επίσης οι πόλεις Αμισός, η Οινόη, η Τρίπολη, η Τραπεζούς, και τα Κοτύωρα – όπου οι μύριοι του Ξενοφώντα κραύγασαν με χαρά με την θέα της πολυπόθητης θάλασσας.

Το άνοιγμα αυτής της περιοχής στον Ελληνικό αποικισμό, ίσως από τον Ιάσονα και αργότερα από τους Ίωνες, έδωσε στις μητροπόλεις διέξοδο για τον πλεονάζοντα πληθυσμό και το εμπόριο και τις πηγές τροφίμων, του αργύρου και του χρυσού, όπως και η ανακάλυψη της Αμερικής στην Ευρώπη στις αρχές της σύγχρονης εποχής μας.

Ακολουθώντας τις ανατολικές ακτές του Ευξείνου Πόντου προς Βορρά της Μηδικής Κολχίδας, οι Έλληνες ίδρυσαν την Φάσιν και την Διοσκουριάδα και την Θεοδοσία και το Παντικάπαιο στη Κριμαία.

Στις εκβολές των ποταμών Μπούγκ και του Δνείπερου ίδρυσαν τη πόλη Ολβία (Νικολάιεφ).

Στο στόμιο του Δνειστέρου τη πόλη Τύρας.

Ακολούθως κινούμενοι νοτιότερα επί της δυτικής ακτής της Μαύρης Θάλασσας, έκτισαν την Ίστρον ( Κωνστάντζα ), τους Τόμους ( όπου πέθανε ο Οβίδιος), την Οδησσό (Βάρνα) και την Απολλώνια (Μπουργκάς).

Ο ιστορικός ευαίσθητος ταξιδιώτης μένει έκθαμβος από την αρχαιότητα αυτών των ζωντανών πόλεων.

Αλλά οι σημερινοί κάτοικοι, απασχολημένοι με τα έργα της δική τους γενιάς , δεν διαταράσσονται από το βάθος των αιώνων, που μένουν σιωπηλοί ξωπίσω τους.

Περί το 660 π.Χ οι Μεγαρείς (με βασιλιά τον Βύζαντα) έκτισαν στο Βόσπορο το Βυζάντιο – που μέχρι χτες λέγονταν Κωνσταντινούπολη και τώρα Ινσταμπούλ.

(Αλλά και η λέξη Ινσταμπούλ με την οποία οι Τούρκοι μετά το πρώτο παγκόσμιο πόλεμο αντικατέστησαν επισήμως το όνομα της Κωνσταντινούπολης, είναι και αυτή Ελληνικής προέλευσης, προερχόμενη κατά τους πρώτους μετά την άλωση χρόνους εκ παραφθοράς της ελληνικής λαϊκής φράσης <<είς την Πόλη>>)

Ακόμη και προ της εποχής του Περικλή αυτός ο στρατηγικός λιμένας έγινε, όπως τον απεκάλεσε αργότερα ο Ναπολέων στη συνθήκη ειρήνης του Τίλσιτ, το κλειδί της Ευρώπης.

Ο Πολύβιος σε μια περιγραφή του μας λέει ότι η θέση αυτή ήταν ευνοϊκότερη για την ασφάλεια και την ευημερία από τη θέση οιασδήποτε άλλης πόλης του κόσμου γνωστής σε εμάς!

Το Βυζάντιο πλούτισε με την είσπραξη διοδίων από τα διερχόμενα πλοία και της εξαγωγής στον Ελληνικό κόσμο των σιτηρών της νοτίου Ρωσίας ( Σκυθίας) και των Βαλκανίων καθώς και των ψαριών που αλιεύονταν με τόση μεγάλη ευκολία στα στενά.

Το καμπύλο της σχήμα και ο πλούτος της αλιείας έδωσαν αργότερα στη πόλη το όνομα 

<< Χρυσούν Κέρας >>.

Με τον Περικλή οι Αθηναίοι ακολούθησαν την πολιτική του Βυζαντίου.

Εισέπρατταν φόρους και ρύθμιζαν την εξαγωγή των σιτηρών από τη Μαύρη Θάλασσα.

Κατά μήκος της βόρειας ή Θρακικής ακτής της Προποντίδας οι Έλληνες έκτισαν την Σηλυμβρία, την Πέρινθο ( Ερεγκλί), την Βισάνθη, την Καλλίπολη, και την Σηστό.

Αργότερα ιδρύθηκαν αποικίες στη νοτιοδυτική ακτή της Θράκης στην Αφροδισιάδα, τον Αίνο, και τα Άβδηρα – όπου ο Λεύκιππος και ο Δημόκριτος επρόκειτο να διδάξουν την φιλοσοφία του ατομικιστικού υλισμού.

Απέναντι της Θρακικής ακτής ήταν η νήσος Θάσος << γυμνή και άσχημη ωσάν ράχις όνου μέσα είς την θάλασσαν>>  όπως την περιγράφει ο Αρχίλοχος << αλλά τόσον πλουσία είς μεταλλεία χρυσού, ώστε τα προϊόντα των επλήρωναν όλα τα έξοδα της κυβερνήσεως>> .

Στην ανατολική ακτή της Μακεδονίας οι Έλληνες χρυσοθήρες, κυρίως Αθηναίοι, ίδρυσαν την Νεάπολη, και την Αμφίπολη – η κατάληψη των οποίων από τον Φίλιππο προκάλεσε το πόλεμο εξαιτίας του οποίου η Αθήνα θα έχανε την ελευθερία της.

Άλλοι Έλληνες κυρίως από την Χαλκίδα και την Ερέτρια, κατέλαβαν την Χαλκιδική χερσόνησο και μέχρι το 700 π.Χ ίδρυσαν εκεί 30 πόλεις,  πολλές από τις οποίες επρόκειτο να παίξουν ρόλο στην Ελληνική ιστορία: 

Στάγειρα (γενέτειρα του Αριστοτέλη), Σκιώνη, Μένδη, Ποτίδαια, Άκανθος, Κλεωναί, Τορώνη, και Όλυνθος – καταλήφθηκε από τον Φίλιππο το 348 π.Χ και γνωστή σε εμάς από την ρητορεία του Δημοσθένη.

Οι τελευταίες ανασκαφές στην Όλυνθο έφεραν στο φως μια πόλη σημαντικής έκτασης με πολλές διώροφες κατοικίες μερικές μάλιστα είχαν 25 δωμάτια.

Την εποχή του Φιλίππου η Όλυνθος φαίνεται ότι είχε 60.000 κατοίκους.

Από τον αριθμό αυτό, προκειμένου μια δευτερεύουσας πόλης, μπορούμε να κρίνουμε την γονιμότητα και την επεκτατική δράση των Ελλήνων πριν από το Περικλή.

Τέλος, μεταξύ της Χαλκίδας και της Ευβοίας, οι Ίωνες άποικοι κατοίκησαν τα Ευβοϊκά νησιά – Γερονθία, Πολύαιγο, Ικόν, Πεπάρηθο, Σκάνδεια, Σκύρο.

Η τροχιά της αυτοκρατορίας στην ανατολή και τον βορρά είχε κάνει πλήρη στροφή και ο κύκλος ήταν πλήρης.

Η Ελληνική επιχειρηματικότητα είχε μεταμορφώσει τα νησιά του Αιγαίου και τα παράλια της Μικράς Ασίας του Ελλησπόντου, της Μαύρης Θάλασσας, της Μακεδονίας και της Θράκης σε ένα δραστήριο δίκτυο εξελληνισμένων πόλεων, όπου ανθούσε η γεωργία, η βιομηχανία, το εμπόριο, η πολιτική, η λογοτεχνία, η θρησκεία, η φιλοσοφία, η επιστήμη, η τέχνη, η ευγλωττία, η απάτη, και η τρυφηλότητα.

Οι Έλληνες, στους χρόνους των μεγάλων αποικισμών τους ή του Μεγαλέξανδρου δεν ήταν κατακτητές.

Ήσαν μάλλον εξαγωγείς ενός ανώτερου πολιτισμού!!

Αυτές είναι οι ρίζες του παγκόσμιου ή για την ακρίβεια του Δυτικού πολιτισμού.

Έμενε μόνο να κατακτηθεί μια νέα Ελλάς στη Δύση και να χτιστεί μια γέφυρα μεταξύ της αρχαίας Ελλάδας και του σύγχρονου κόσμου!

Ο σπουδαίος προσωκρατικός φιλόσοφος Παρμενίδης έλεγε με ενάργεια ότι :

<<Το Παρόν είναι μία ακαριαία στιγμή που συνθλίβεται αιωνίως μεταξύ Παρελθόντος και Μέλλοντος!!>>

Πόσο πράγματι αληθινός είναι ο μέγας δάσκαλος, όταν αντιπαραβάλουμε το μήνυμα που εκπέμπει ο σοφός λόγος του με τη πορεία και τη μοίρα των Ελλήνων στην ιστορικά διαχρονική πορεία τους!!!!

Έγραψε και επιμελήθηκε : ο Γιώργος Χαβαλές

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η ΒΟΡΕΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΣΜΟΚΡΑΤΟΡΙΑ!!!"

ΜΗΠΩΣ Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΜΕ ΤΗΝ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΗ ΤΗΣ ΥΠΕΡΟΧΗΣ;;;;;;;

ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΑΚΟΜΗ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ ΓΝΩΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ!!!!!

ΘΑΥΜΑΖΕΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΔΙΚΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΣ.

ΚΑΘΕ ΑΛΛΟΝ ΤΟΝ ΥΠΟΤΙΜΑ !

ΟΤΑΝ ΕΝΑΣ ΠΟΛΙΤΗΣ ΑΞΙΟΣ , ΔΕΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΤΑΙ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΤΟΥ , ΛΕΕΙ Ο ΕΛΛΗΝΑΣ: <<ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΜΑΙ ΕΓΩ Ο ΑΞΙΟΤΕΡΟΣ ΤΟΥ , ΤΙ ΠΕΙΡΑΖΕΙ ΑΝ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΔΕΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΤΑΙ;>>

Ο ΕΓΩΚΕΝΤΡΙΣΜΟΣ ΑΦΑΙΡΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΑ ΤΗΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣ.

ΜΟΝΟΝ ΟΤΑΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΟΥΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΠΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΟΙΝΑ ΣΕ ΠΟΛΛΑ ΑΤΟΜΑ ΜΑΖΙ , ΒΛΕΠΕΙΣ ΤΗΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ.

ΣΤΟΝ ΚΑΘΕ ΕΛΛΗΝΑ ΤΑ ΙΔΑΝΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΑΤΟΜΙΚΑ.

ΓΙ ΑΥΤΟ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΤΟΥ ΦΑΤΡΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΦΑΤΡΙΕΣ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ, ΚΑΙ ΤΟ ΙΔΑΝΙΚΟ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΗΓΕΤΗ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΑΥΤΟΣ ΤΟΥ.

ΚΙΝΟΥΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΕΓΩΠΑΘΕΙΑ , ΤΗΝ ΡΙΖΑ ΑΥΤΗ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΑΚΟΥ , Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΕΙ ΣΤΟΝ ΣΥΜΠΟΛΙΤΗ ΤΟΥ ΚΑΜΙΑ ΠΡΟΚΟΠΗ!!!!!!

ΟΠΟΙΟΝ ΤΟΝ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙ , Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΤΟΝ ΦΘΟΝΕΙ ΜΕ ΠΑΘΟΣ ΚΑΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΝΑ ΤΟΝ ΓΚΡΕΜΙΣΕΙ ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΑΝΕΒΗΚΕ ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ.

ΤΑ ΔΕΙΝΑ , ΟΣΑ ΥΠΕΦΕΡΑΝ ΩΣ ΤΑ ΣΗΜΕΡΑ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ , ΚΑΙ ΟΣΑ ΘΑ ΥΠΟΦΕΡΟΥΝ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ , ΜΙΑ ΕΧΟΥΝ ΚΥΡΙΑ ΚΑΙ ΠΡΩΤΗ ΠΗΓΗ :

ΤΗΝ ΦΙΛΟΠΡΩΤΙΑ , ΤΗΝ ΝΟΜΙΜΗ ΘΥΓΑΤΕΡΑ ΤΟΥ ΤΡΟΜΕΡΟΥ ΤΟΥΣ ΕΓΩΙΣΜΟΥ.

Η ΘΕΛΗΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΓΙΑ ΙΣΟΤΗΤΑ , ΑΜΑ ΤΗΝ ΑΝΑΛΥΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ , ΘΑ ΔΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΑΠΟΡΡΕΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ , ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΦΘΟΝΟ ΤΗΣ ΥΠΕΡΤΕΡΗΣ ΑΞΙΑΣ.

«ΜΙΑ ΠΟΥ ΕΓΩ , ΛΕΕΙ Ο ΕΛΛΗΝΑΣ, ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΑΞΙΟΣ ΝΑ ΑΝΕΒΩ ΨΗΛΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΣΕΝΑ ΤΟΤΕ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΚΑΙ ΕΣΥ ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΕΒΕΙΣ ΑΠΟ ΜΕΝΑ ΨΗΛΟΤΕΡΑ.

ΣΥΜΒΙΒΑΖΟΜΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΙΣΟΤΗΤΑ».

ΣΥΜΒΙΒΑΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΙΣΟΤΗΤΑ Ο ΕΛΛΗΝΑΣ , ΓΙΑΤΙ ΤΙ ΑΛΛΟ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑ ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟΣ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΑΝΟΜΟΛΟΓΗΤΑ ΠΩΣ ΑΞΙΖΕΙΣ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΘΕΣΗ ΚΑΙ ΝΑ ΔΕΧΕΣΑΙ ΜΙΑ ΙΣΗ ΜΕ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ !

ΜΕΣΑ ΤΟΥ ΛΟΙΠΟΝ ΔΕΝ ΑΔΙΚΕΙ ΤΟΣΟ Ο ΕΛΛΗΝΑΣ , ΟΣΟ ΠΛΑΝΑΤΑΙ!!!!!

ΜΗΠΩΣ ΤΕΛΙΚΑ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΜΕ ΤΗΝ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΗ ΤΗΣ ΥΠΕΡΟΧΗΣ!!

MA AKOMH KAI ΕΤΣΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ Η ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΗ ΑΥΤΗ ΤΟΥ ΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΕΣΗ ΤΗΣ ΥΠΕΡΟΧΗΣ ΣΥΝΘΗΚΗ ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΒΙΩΣΕΙ ΤΟΣΕΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΧΡΟΝΙΑ ΔΙΑ ΠΥΡΟΣ ΚΑΙ ΣΙΔΗΡΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΔΗΛΩΝΕΙ ΣΗΜΕΡΑ ΠΑΡΟΝ ΞΑΝΑ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΦΟΡΟΥΜ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ!!

ΕΓΡΑΨΕ ΚΑΙ ΕΠΙΜΕΛΗΘΗΚΕ : Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΑΒΑΛΕΣ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ " "

Η ΑΝΑΓΚΗ -  ΚΡΑΥΓΕΣ ΚΑΙ ΨΙΘΥΡΟΙ!!

Το ανομολόγητο «Κατεστημένο» στην πατρίδα μας θέλει τον λαό μας σε πλήρη και συνεχή καταστολή προσφέροντας κυρίως στους νέους ‘’Άρτον και θεάματα’’ με αποτέλεσμα να έχει τη κοινωνία μας γενικότερα αλυσοδεμένη.

Για να σπάσουν τα δεσμά της χρειάζεται ο λαός μας, στην πλειοψηφία του, να αποκτήσει κοινές πεποιθήσεις και όραμα που θα του επιτρέψουν να δει με καθαρό βλέμμα το παρόν του αλλά και που κατευθύνεται το μέλλον του.

Όμως η επιτηδευμένη και πανταχού παρούσα παραπληροφόρηση πως θα εξουδετερωθεί;;;

Το τοπίο είναι πράγματι πολύ θολό αλλά εγώ παθιάζομαι και οραματίζομαι για μια καλύτερη ζωή εδώ σε αυτόν τον, κατά τα άλλα, ευλογημένο τόπο που να μπορεί να προσφέρει στους πολίτες όχι μόνον ευκαιρίες για το ‘ΖΕΙΝ’ αλλά πρωτίστως για το ‘ΕΥΖΕΙΝ’.

Μερικές φορές αυτή η παρατηρούμενη ‘’κραυγαλέα’’ σιωπή της πλειοψηφίας του κόσμου δεν σημαίνει αδιαφορία ή περιφρόνηση σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις αλλά είναι χρήσιμη αφού παίρνει τη θέση μιας σοφότερης απάντησης απέναντι σε μια συγκυρία όπου βασιλεύει η αναρχία η κατάλυση της Δημοκρατίας και του κράτους Δικαίου αλλά και η πλήρης απαξίωση της έννοιας του Έθνους!!

Ωστόσο εγώ έχω εμπιστοσύνη στους αρχαίους παππούδες μας όταν στο κέντρο της φιλοσοφικής τους ενατένησης είχαν εστιάσει σε μια <<λέξη κλειδί>> !!

Ο Αριστοτέλης (στα Μετά τα Φυσικά) έλεγε ότι η <<ΑΝΑΓΚΗ >> είναι αρχή κινούσα ή η εμποδίζουσα την πράξη που προέρχεται από την ελεύθερη βούληση και τη σκέψη!!

Επίσης για την εξαίρετη σημασία της ΑΝΑΓΚΗΣ πολλοί άλλοι σοφοί δάσκαλοι της αρχαιότητας είχαν πει τα εξής:

ΟΙ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΩΝ ΠΟΛΛΩΝ ΞΕΠΕΡΝΟΥΝ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΟΥ ΕΝΟΣ!! 

Τίποτα ισχυρότερο από την ανάγκη!!

Οι απαιτήσεις γεννούν ανάγκη!!

Το ισχυρότερο είναι η ανάγκη διότι κυριαρχεί σε όλα.

Δεν υπάρχει καλύτερος δάσκαλος πέραν της ανάγκης.

Όλα γίνονται κατ΄ ανάγκη.

Τι κυριαρχεί της ανάγκης;

Η τάξη που υπηρετεί την αρμονία!

Συνεπώς η ανάγκη για Τάξη δημιούργησε το ΠΑΝ και τα ΠΑΝΤΑ!!

Ή αλλιώς, Αρμονία δηλαδή εκείνο το Συμπαντικό στοιχείο που είναι υπηρέτης του ΠΑΝΤΟΣ και των ΠΑΝΤΩΝ .

Πολλά πράγματα γρήγορα υποτάσσονται στην ανάγκη.

Αν η φτώχεια είναι η μητέρα του εγκλήματος, η σκληρή ανάγκη είναι ο πατέρας του.

Η ανάγκη κυριαρχεί των Θεών.

Η ανάγκη φανερώνεται ισχυρότερη όταν την κατασκευάζουμε.

Αυτή η ανάγκη είναι τότε πλάνη και δεν υπηρετεί την Τάξη αλλά την Αναρχία .

Συμπερασματικά ερχόμενος στο σήμερα πιστεύω ότι καθετί που επιβάλλεται από τα πράγματα , από τις υπάρχουσες οικονομικές , πολιτικές κοινωνικές συνθήκες εξ΄ ανάγκης , κατ΄ ανάγκη , αναγκαστικά , άσχετα από τις προθέσεις ή διαθέσεις δρομολογεί αναπόφευκτα εξελίξεις που η Ελλάδα μας έχει τόσο ΑΝΑΓΚΗ…………!!!!!!

Έγραψε και επιμελήθηκε : ο Γιώργος Χαβαλές

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ " "

OΛΟ ΤΟ ΗΘΙΚΟΝ ΔΙΔΑΓΜΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΑΥΤΙΣΜΕΝΟ ΜΕ ΤΟ ΑΡΧΑΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑ!!!!!!!!!!!

Φίλοι μου επανέρχομαι στο κολοσσιαίο ζήτημα που αφορά στην μέθεξη του Ιησού Χριστού με τις αξίες του Ελληνισμού!!

"Ελήλυθεν η ώρα ίνα δοξασθή ο Υιός του Ανθρώπου.

Ελλάς γαρ μόνη ανθρωπογονεί, φυτόν ουράνιον και Βλάστημα θείον ηκριβωμένον, λογισμόν αποτίκτουσα οικειούμενον επιστήμην.

Σύντομα και οι παπάδες θα έχουν την χρηματοδότηση για να ξαναγράψουν το έργο του Χριστού αναδεικνύοντας την κρυμμένη αλήθεια...

"Ελήλυθεν η ώρα ίνα δοξασθή ο Υιός του Ανθρώπου.
Ελλάς γαρ μόνη ανθρωπογονεί, φυτόν ουράνιον και Βλάστημα θείον ηκριβωμένον, λογισμόν αποτίκτουσα οικειούμενον επιστήμην.”

Εις τον Ευαγγελιστήν Ιωάννην κεφ. 12 § 20-23 διαβάζουμε:
Ήσαν δε τινες Έλληνες εκ των αναβαινόντων ίνα προσκυνήσωσιν εν τη εορτή. Ούτοι ούν προσήλθον Φιλίππω τω από Βηθσαϊδά της Γαλιλλαίας και ηρώτων αυτόν λέγοντες: κύριε θέλομεν τον Ιησούν ιδείν.
Έρχεται Φίλιππος και λέγει τω Ανδρέα και πάλιν Ανδρέας και Φίλιππος λέγουσι τω Ιησού, ο δε Ιησούς απεκρίνατο αυτοίς λέγων:

“ Ελήλυθεν η ώρα ίνα δοξασθή ο υιός του Ανθρώπου”.

Η φράση αυτή του Ιησού είναι ημιτελής, διότι δεν δίδεται εξήγηση πώς θα δοξασθή ο “Υιός του Ανθρώπου”.

Όπως αναφέρει ο Μενέλαος Παγουλάτος εις το βιβλίον του “Ανθολόγιον Πατριδογνωσίας”, το έτος 1974 ο καθηγητής Ελευθ. Πρόκος –επίτιμος καθηγητής ξένων πανεπιστημίων- συμμετέχων σε επιστημονική
επιτροπή της UNESCO, ανεκάλυψε σε μία βιβλιοθήκη του Βατικανού, χειρόγραφο του ΕΥΣΕΒΙΟΥ του ΠΑΜΦΙΛΟΥ, επισκόπου Καισαρείας, 265 μ.Χ., το οποίον περιέχει την συνέχεια της ως άνω φράσεως ως εξής:

“Ελήλυθεν η ώρα ίνα δοξασθή ο Υιός του Ανθρώπου.
Ελλάς γαρ μόνη ανθρωπογονεί, φυτόν ουράνιον και Βλάστημα θείον ηκριβωμένον, λογισμόν αποτίκτουσα οικειούμενον επιστήμην.”
Διότι μόνη η Ελλάς γεννά ανθρώπους φυτόν εκ του ουρανού και του Θεού Βλάστημα εξακριβωμένον απογεννώσα λογικήν σκέψιν, ιδιοποιουμένη την επιστήμην.

Πιστεύω ότι αυτή η περικοπή θα έπρεπε να λέγεται και να αναλύεται εις τους ιερούς ναούς ιδιαίτερα, αφού μάλιστα απευθύνεται σε Έλληνες ορθοδόξους.

Αυτό τουλάχιστον απαιτεί και το δίπτυχον Ελληνο-Ορθοδοξία.

Αλλά γιατί ο Ιησούς ομιλεί έτσι και εναποθέτει την δόξαν Του στους Έλληνες και πλέκει εγκώμιον για την Ελλάδα και δεν πιστεύει ότι θα δοξαστεί από τον “περιούσιον λαόν” του Θεού δηλ. τους Εβραίους;

Πιστεύω ότι η εξήγηση είναι απλή:

Όλη η διδασκαλία του Ιησού ταυτίζεται απόλυτα με την αρχαία Ελληνική φιλοσοφία και σκέψη και ως προς αυτό υπάρχει σωρεία παραδειγμάτων.

Ενδεικτικά αναφέρω τα εξής:

Ιησούς: “ Ο υψών εαυτόν ταπεινωθήσεται και ο ταπεινών εαυτόν υψωθήσεται.”

Χείλων ο Λακεδαιμόνιος (600 π.Χ.): “Τα μεν υψηλά ταπεινούν (ο Θεός), τα δε ταπεινά υψούν.”

Ιησούς: “ Αγαπάτε τους εχθρούς υμών” Ματθ.κεφ.5 §44

Κλεόβουλος ο Ρόδιος (500 π.Χ.): “ Τον δε εχθρόν φίλον ποιείν.”

Ιησούς: “ Ευεργετείτε εκείνους που σας μισούν” Ματθ.κεφ.5 §44.

Κλεόβουλος ο Ρόδιος (500 π.Χ.): “ Τον δε εχθρόν ευεργετείν”.

Ιησούς: “ Ουκ επιορκήσεις” Ματθ.κεφ.5 §33.

Πυθαγόρας: (580 π. Χ.) “Σέβου όρκον.”

Ιησούς: “ Μακάριοι οι πεινώντες και διψώντες την δικαιοσύνην.”

Πλάτων (427 π.Χ.): “Η δικαιοσύνη είναι το μεγαλύτερον αγαθόν για την ίδια την ψυχήν.”

Και ο χρυσός κανών

Ιησούς: “Όλα όσα θέλετε να σας κάνουν οι άνθρωποι, κάνετε και σεις τα ίδια σ΄αυτούς.”
Ματθ.κεφ.7 §12

Ισοκράτης (430 π.Χ.): “Μην κάνετε στους άλλους εκείνα για τα οποία εσείς θυμώνετε όταν τα κάνουν οι άλλοι σε σας.”

Βλέπουμε λοιπόν ότι όλο το ηθικόν δίδαγμα του Ιησού είναι ταυτισμένο με το αρχαίο Ελληνικό πνεύμα.

Και εδώ νομίζω ότι θα έπρεπε να γίνεται αναφορά στους ιερούς Ελληνορθόδοξους Ναούς για το ποίοι πρωτοείπαν τα μεγάλα αυτά ηθικά διδάγματα!!

Βλέποντας λοιπόν ο Ιησούς τους Έλληνες να έρχονται προς Αυτόν, διαβλέπει ότι μόνον δια μέσου του Ελληνισμού θα μπορούσε να διαδοθεί η διδασκαλία Του –πράγμα το οποίον ακριβώς έτσι συνέβη- και είναι όντως
μία τεράστια αναγνώριση του Ελληνικού πνεύματος από Αυτόν τον ίδιον τον Υιόν του Ανθρώπου!!

Τι μεγαλείο αλήθεια και τι αρετή στο πρόσωπο του Θεανθρώπου!

Όταν λοιπόν ο ιδρυτής της θρησκείας της αγάπης ομιλεί έτσι για την Ελλάδα και τους Έλληνες, εμείς τι άλλο μπορούμε να πούμε περισσότερο;

Δύο χιλιάδες χρόνια τώρα μετά Χριστόν τα λόγια του Ιησού περισσότερον από κάθε άλλη φορά πρέπει να γίνουν ο Φάρος που θα μας οδηγήσει δια της αρετής και της δικαιοσύνης στην αναζήτηση του Θείου, ώστε να εκπληρώσουμε την αποστολή μας τελειοποιώντας πνευματικούς ανθρώπους επάνω στη Γη!!!

Επιμέλεια παρουσίασης :

Γιώργος Χαβαλές α

πό παλαιότερες αναφορές του Καθηγητή Η. Παπαδόπουλου

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ " "