Λιαντίνη...ξέσπασμα!

Ο "Ελληνοέλληνας"

Όλα καλά και περίκαλα τά 'χουμε με την πατρίδα. Με το έθνος, την ιστορία μας, και τους «αρχαίους ημών πρόγονοι». Μόνο που ξεχάσαμε ένα. Πως εμείς οι νέοι με τους αρχαίους έλληνες έχουμε τόσα κοινά, όσα ο χασαποσφαγέας με τις κορδέλες, και η μοδίστρα με τα κριάρια. Κι από την άλλη φουσκώνουμε και κορδώνουμε, και ταρτουφίζουμε για «τσι γενναίοι προγονοί» σαν τι;

Όπως εκείνος ο τράγος του Σικελιανού- που εσήκωνε το απανω χείλι του, εβέλαζε μαρκαλιστικά, και οσφραινότανε όλο το δείλι την αρμύρα στη θάλασσα της Κινέττας. Αλλίμονο. Η δάφνη κατεμαράνθη. Έτσι δεν εψιθύριζε ο Σολωμός στο Διάλογο κλαίγοντας; Η δάφνη κατεμαράνθη... Όταν είσαι μέσα στο μάτι του κυκλώνα, είναι δύσκολο νά 'χεις εικόνα για τα γύρω σου. Και ζώντας μέσα στη χώρα δεν έχουμε εικόνα για τη σημερινή Ελλάδα.

Αρχές του 1993 έγινε μια εκδήλωση στο Παρίσι από έλληνες καλλιτέχνες για την ασβολερή Κύπρο. Εκείνο το θαλασσοφίλητο νησί. Εκεί, ένας δημοσιογράφος ερώτησε τρεις τέσσερες έγκριτους έλληνες που ζουν μόνιμα στη Γαλλία μια ερώτηση καίρια: "Για ειπέτε μου, τους είπε, εσείς που όντας μακρυά από την Ελλάδα βλέπετε με άλλο μάτι, το αληθινό του νοσταλγού και του πάσχοντα. Με το μάτι του Οδυσσέα. Τι γνώμη έχει το παγκόσμιο κοινό για τη σύγχρονη Ελλάδα; Τη βλέπει τάχατες και τη νομίζει όπως εμείς εκεί κάτου στο Κακοσάλεσι και την Αθήνα;"

Η απόκριση που του δώσανε και οι τέσσερες ξαναζωντάνεψε, τίμιε αναγνώστη, τις σπαθιές που δίνανε οι ντελήδες του Κιουταχή στη μάχη του Ανάλατου. Όταν πια είχε πέσει ο τρανός Καραϊσκάκης.: "Ποια Ελλάδα, μακάριε άνθρωπε", του είπανε. "Μιλάς για ίσκιους στη συννεφιά. Και για σύννεφα στην αιθρία. Για τον έξω κόσμο Ελλάδα δεν υπάρχει. Κανείς δε την ξέρει, κανείς δεν τη μελετάει, κανείς δεν τη συλλογάται. Δεν άκουσες το παλιό μοιρολόι;

"Κλάψε με, μάνα, κλάψε με, Και πεθαμένο γράψε με"...

Άκουσε λοιπόν, και μάθε το. Και κει που θα γυρίσεις, να το ειπείς και να το μολογήσεις. Η Ελλάδα είναι σβησμένη από τον κατάλογο των εθνών. Αν στείλει κάποτε στους ξένους κανένα παράπονο ή κανένα παρακαλετό, το συζητούν πέντε δέκα άνθρωποι της διπλωματίας σε κάποιο γραφείο, και παίρνουνε την απόφαση, όπως εμείς παραγγέλνουμε καφέ στο καφενείο και στα μπιλιάρδα."

Αυτή είναι η εικόνα που έχουνε οι ξένοι για την Ελλάδα. Κι ο σουλτάνος το γομάρι δεν ξέρει τι του γίνεται. Έτσι δεν είπε ο πασάς της Σκόντρας, όταν ακούστηκε ότι οι ραγιάδες σηκωθήκανε στο Μοριά; Τώρα γυρίστηκε η τάξη. Σουλτάνος είναι ο έλληνας πολιτικός.

Λάβε τη σύγχρονη Ελλάδα σαν ποσότητα και σαν ποιότητα, για να μιλήσουμε με «κατηγορίες». Κι έλα να μας περιγράφεις τι βλέπεις. Σαν ποσότητα πρώτα. Αν αντικρύσουμε τον πληθυσμό της γης σε κλίμακα μικρογραφική ένα προς πέντε εκατομμύρια, 1: 5 χ ΙΟ6, θα βρούμε πως ο πληθυσμός του πλανήτη μας είναι ένα χωριό από χίλιους κατοίκους. Ανάμεσα σ' αυτούς τους χίλιους οι έλληνες είμαστε δύο άνθρωποι, που τρεκλοπατάμε και αρκουδίζουμε μέσα στο πλήθος. Ζαλισμένοι και φουκαράδες ξετρέχουνε να συναντηθούν μεταξύ τους. Αν τα καταφέρουν να μη σκυλοφαγωθούν, ζητούν να συνεννοηθούν με τους άλλους. Σε μια γλώσσα που δε μιλιέται, και σε μια γραφή που δε διαβάζεται. Λίγο μουστάκι, λίγο πρικοιόύλι, χρώμα τέτζερη αγάνωτου, ζουνάρι, βέλεσι, φούντα, κι αμάν αμάν. Σερβιτόροι και αγωγιάτες όλοι μας. Και κακοί σαράφηδες του μάρμαρου, του ήλιου, και της θάλασσας.
Σαν ποιότητα ύστερα. Είμαστε ένας λαός χωρίς ταυτότητα. Με μια ιστορία που ο ίδιος τη νομίζει λαμπρή. Και απορεί, πώς και δεν πέφτουν οι ξένοι ξεροί μπροστά στο μεγαλείο της. Οι ξένοι όμως, σαν συλλογιούνται την ελληνική ιστορία, την αρχαία εννοώ, γιατί για τη νέα δεν έχουν ακούσει, και βάλουν απέναντι της εμάς τους νεοέλληνες, φέρνουν στο μυαλό τους άλλες παραστάσεις. Φέρνουν στο μυαλό τους κάποιους καμηλιέρηδες που περπατούν στο Καρνάκ και στη Γκίζα. Τι σχέση ημπορεί νά 'χουν, συλλογιούνται, ετούτοι οι φελλάχοι του Μισιριού σήμερα με τους αρχαίους Φαραώ, και το βασιλικό ήθος των πυραμίδων τους;

Την ίδια σχέση βρίσκουν οι ξένοι στους σημερινούς έλληνες με τους αρχαίους. Οι θεωρίες των διάφορων Φαλμε-ράυερ έχουν περάσει στους φράγκους. Εμείς θέλουμε να πιστεύουμε ότι τους αποσβολώσαμε με τους ιστορικούς, τους γλωσσολόγους, και τους λαογράφους μας. Λάθος. Κρύβουμε το κεφάλι με το λιανό μας δάχτυλο. Και βέβαια. Πώς μπορούσε να γίνει αλλιώς, αφού ο μέγας γλωσσολόγος Γ. Χατζιδάκις έλεγε αυτά που έλεγε, -ορθά- κι από την άλλη έβριζε το Σολωμό μας αγράμματο, και τη γλώσσα του σκύβαλα και μαλλιαρά μαλλιά;

Σχέση με τους αρχαίους έλληνες έχουμε εμείς, λένε οι γάλλοι, οι εγγλέζοι και οι γερμανοί. Εμείς, που τους ανακαλύψαμε, τους αναστυλώσαμε, τους εξηγήσαμε. Για τους ευρωπαίους οι νεοέλληνες είμαστε μια δράκα ανθρώπων απρόσωπη, ανάμεσα σε βαλκανιλίκι, τουρκο-λογιά και αράπηδες. Είμαστε οι "ορτοντόξ"...

Με το ρούσικο τυπικό στη γραφή, με τους κουμπέδες και τους τρούλλους πάνω από τα σπίτια των χωριών μας, με ακτινογραφίες σωμάτων και σκουληκόμορφες φιγούρες αγίων στους τοίχους των εκκλησιών. Οι ευρωπαίοι βλέπουνε τους πολιτικούς μας να ψηφίζουν στη Βουλή να μπει το «ορθόδοξος» στην ευρωπαϊκή μας ταυτότητα, κατά τη διαταγή των παπάδων, και κοιτάνε ανακατωμένοι και ναυτιάζοντας κατά το θεοκρατικό Ιράν και τους Αγιατολάχους. Τέτοιοι οι βουλευτές μας, ακόμη και της Αριστεράς. «Αυτοί οι πολιτικοί, αυτοί οι βουλεπταί εκατάστρεψαν το έθνος». Έτσι γράφει ο Παπαδιαμάντης.

Θέλεις νά 'χεις πιστή την εικόνα του νεοέλληνα; Λάβε το ράσο του γύπα και του κόρακα. Λάβε τις ασπιδωτές κοιλιές των ιερέων, το καλυμμαύκι Μακαρίου Β' της Κύπρου. Και τα γένεια τα καλογερικά, που κρύβουν το πρόσωπο, καθώς άκοσμοι αγκαθεροί φράχτες τους αγρούς. Και τις κουκουλωμένες καλόγριες, την άλλη έκδοση του φερετζέ της τούρκισσας, και έχεις το νεοέλληνα φωτογραφία στον τοίχο. Απέναντι σε τούτη τη μελανή και γανιασμένη φοβέρα, φέρε την εικόνα του αρχαίου έλληνα, για να μετρήσεις τη διαφορά.

Φέρε τις μορφές των νέων σωμάτων, τις ευσταλείς και τις διακριτές. Να ανεβαίνουν από την Ολυμπία και τους Δελφούς, καθώς λευκοί αργυρόηχοι κρότοι κυμβάλων. Τους ωραίους χιτώνες τους χειριδωτούς, και τα λευκά ιμάτια τα πτυχωτά και τα ποδήρη. Τα πέδιλα από δέρματα μαροκινά, αρμοσμένα στις δυνατές φτέρνες.

Φέρε την εικόνα που μας αφήσανε οι γυναίκες της αρχαίας Ελλάδας. Οι κοντυλογραμμένες, με τις λεπτές ζώνες, τον κυανό κεφαλόδεσμο, και το ζαρκαδένιο τόνο του κορμιού. Οι ελληνίδες του Αργούς και της Ιωνίας, οι λινές και οι φαινομηρίδες. Τρέχουνε στα όρη μαζί με την Αταλάντη. Και κοιμούνται στα κοιμητήρια σαν την Κόρη του Ευθυδίκου.

Όλες και όλοι στηριγμένοι χαρούμενα σε κάποια μαρμάρινη στήλη, σ' ένα λιτό κιονόκρανο, σε μια κρήνη λευκή της Αγοράς. Με περίγυρα τους ωραίους γεωμετρημένους ναούς, αναπαμένους στο φως και στην αιθρία. Άνθρωποι, και θεοί, και αγάλματα ένα.

Όλα ετούτα, για να συγκρίνεις την παλαιή και τη νέα Ελλάδα, να τα βάλεις και να τα παραβάλεις. Και στήσε τον Φράγκο από δίπλα, να τα κοιτάει και να τα αποτιμά. Με το δίκιο του θά 'χει να σου ειπεί: "άλλο πράμα η μέρα και το φως, και άλλο η νύχτα και οι μαύροι βρυκολάκοι". Δε γίνεται να βάλεις στο ίδιο βάζο υάκινθους και βάτα.

Και κάπου θα αποσώσουν επιτιμητικά την κρίση τους:
- Ακούς αναίδεια; Να μας ζητούν κι από πάνω τα ελγίνεια μάρμαρα. Ποιοι μωρέ; Οι χριστιανοχομεΐνηδες;

Αλλά είναι καιρός από τις ασκήσεις επί χάρτου να περάσουμε στα πεδία των επιχειρήσεων. Να κοιτάξουμε την πυρκαγιά που αποτεφρώνει το σπιτάκι μας. Γιατί είμαστε σβησμένοι από τον κατάλογο των εθνών; Γιατί η Μακεδονία γίνεται Σκόπια, η Κύπρος γίνεται τουρκιά, το Αιγαίο διεκδικιέται ως το mare nostrum των Οθωμανών; Γιατί ο πρόεδρος της Τουρκίας είπε πρόσφατα στην Αθήνα, ότι είμαστε μια επαρχία του παλιού οθωμανικού κράτους, που αποσχίσθηκε και πρέπει να μας ξανα-προσαρτήσουν; Γιατί ο Μπερίσα της Αλβανίας έχει να λέει πως οι έλληνες κάνουν διπλωματία που έρχεται από το Μεσαίωνα και τους παπάδες; Γιατί ο Αλέξανδρος βαφτίζεται Ισκεντέρ, και ο Όμηρος Ομέρ Βρυώνης; Γιατί οι διακόσιες χιλιάδες έλληνες της Πόλης γίνανε χίλιοι, και οι τούρκοι της Δυτικής Θράκης θρασομανούν, και γίνουνται όγκος κακοήθης που ετοιμάζει μεταστάσεις;

Γιατί δύο από τους πιο σημαντικούς ποιητές μας, ο μέτριος Σεφέρης κι ο μεγάλος Καβάφης, καταγράφουνται στις διεθνείς ανθολογίες και τους ποιητικούς καταλόγους μισό έλληνες μισό τούρκοι; Γιατί όλα τα αυτονόητα εθνικά μας δίκαια ευρωπαίοι και αλβανοί, βούλγαροι και εβραίοι, ορθόδοξοι και ρούσοι, τούρκοι και βουσμανοαμερικανοί τα βλέπουν σαν ανόητες και μίζερες προκλήσεις, σαν υλακές και κλεφτοεπαιτείες; Ποια τύφλωση μας φέρνει να μη βλέπουμε ότι στα μάτια των ξένων εκαταντήσαμε πάλι οι παλαιοί εκείνοι γραικολιγούρηδες; Οι esurientes graeculi του Γιουβενάλη και του Κικέρωνα;

Το πράγμα έχει και περιγραφή και ερμηνεία. Μέσα στη χώρα, μέσα στην παιδεία δηλαδή και την παράδοση μας, εμείς περνάμε τους εαυτούς μας λιοντάρια, εκεί που οι έξω από τη χώρα μας βλέπουνε ποντίκια. Θαρρούμε πως είμαστε τα παιδόγγονα του Αριστοτέλη και του Αλέξανδρου. Οι ξένοι όμως σε μας βλέπουνε τις μούμιες που βρεθήκανε σε κάποια ασήμαντα Μασταβά. Γιατί; Τα διότι είναι πολλά. Όλα όμως συρρέουν σε μια κοίτη. Σε μια απλή εξίσωση με δύο όρους και ένα ίσον. Είναι ότι: νεοέλληνες ίσον ελληνοεβραίοι.

Αν εφαρμόσουμε αυτή την εξίσωση στα πράγματα, θα μας δώσει δύο γινόμενα. Το πρώτο είναι ότι ζούμε σε εθνική πόλωση. Το δεύτερο, ακολουθία του πρώτου, ότι ζούμε χωρίς εθνική ταυτότητα. Ότι οι νεοέλληνες είμαστε ελληνοεβραίοι σημαίνει το εξής: ενώ λέμε και φωνάζουμε και κηρύχνουμε ότι είμαστε έλληνες, στην ουσία κινιόμαστε και υπάρχουμε και μιλάμε σα να είμαστε εβραίοι. Αυτή είναι η αντίφαση. Είναι η σύγκρουση και η αντινομία που παράγει την πόλωση. Και η πόλωση στην πράξη γίνεται απώλεια της εθνικής ταυτότητας. Και το τελευταίο τούτο σημαίνει πολλά. Στην πιο απλή διατύπωση, σημαίνει νά 'σαι τουρκόγυφτας, και να ζητάς να σε βλέπουν οι άλλοι πρίγκιπα. Σημαίνει νά 'σαι η μούμια των Μασταβά, και να ζητάς από τους ευρωπαίους να σε βλέπουν ιδιοκτήτη της Ακρόπολης. Σημαίνει να σε θωρείς λιοντάρι, και οι ξένοι να σε λογαριάζουνε πόντικα. Απώλεια της εθνικής ταυτότητας είναι να σε βλέπουν οι άλλοι αρκουδόρεμα, και συ να τους φωνάζεις πως ντε και καλά είσαι η Ολυμπία. Και ύστερα να τους ζητάς Ολυμπιακούς αγώνες στην καλογρέζα. Χλευαστικό του καλογριά.

Είναι μεγάλη ιστορία να πιαστώ να σε πείσω, ότι οι νεοέλληνες από τους αρχαίους έχουμε μόνο το τομάρι που κρέμεται στο τσιγκέλι του σφαγέα, θέλει κότσια το πράμα. Θέλει καιρό και κόπο. Θέλει σκύψιμο μέσα μας, και σκάψιμο βαθύ. Και κυρίως αυτό: θέλει το μεγάλο πόνο.

Θα σε καλέσω όμως σ' έναν απλό περίπατο. Θα κάνουμε ένα πείραμα, που λένε οι φυσικοί. Για νά 'χουμε αποτέλεσμα έμπεδο. Και η γνώση που θα κερδίσουμε νά 'ναι σίγουρη. Θα επιχειρήσουμε μια στατιστική έρευνα. Θα διατρέξουμε τη χώρα απ' άκρη σ' άκρη. Θα ρωτήσουμε νεοέλληνες απ' όλες τις τάξεις και όλα τα επίπεδα. Γυναίκες και άντρες, γερόντους και παιδιά, αγράμματους και επιστήμονες, φτωχούς και πλούσιους να μας ειπούν τι γνωρίζουν για την αρχαία Ελλάδα. Ζητούμε μια γνώση σοβαρή και υποψιασμένη. Όχι φολκλόρ και γραφικότητες. Όχι δηλαδή ο Ηρακλής μωρό έπνιξε τα φίδια· ότι ο Αρχιμήδης εχάραζε κύκλους στην άμμο- ούτε τάν ή επί τάς, μέτρον άριστον και τον Μινώταυρος στην Κρήτη. Αλλα να μας ειπούνε, δηλαδή, αν έχουνε ακουστά τα ονόματα Εμπεδοκλής, Αναξίμανδρος, Αριστόξενος ο Ταραντίνος, Διογένης Λαέρτιος, Αγελάδας, Λεύκιππος, Πυθαγόρας ο Ρηγίνος, Πυθέας.

Να μας ειπούνε, πόσοι φιλόλογοι, έξω από τα σχολικά κολυβογράμματα, έχουν διαβάσει στο πρωτότυπο τρεις διάλογους του Πλάτωνα, δύο Νεμεόνικους του Πινδάρου, την Ωδή στην αρετή του Αριστοτέλη, έναν Ομηρικό Ύμνο. Να μας πουν αν ξέρουν ότι στη διάλεξη του για την αρετή ο Πλάτων έκαμε στους ακροατές του ένα μάθημα γεωμετρίας, ότι η Ακρόπολη των Αθηνών είναι δωρικό, και όχι ιωνικό καλλιτέχνημα, ότι η διδασκαλία τραγωδίας στο θέατρο ήταν κήρυγμα από άμβωνος, ότι η θρησκεία των ελλήνων ήταν αισθητική προσέγγιση των φυσικών φαινομένων.

Δε νομίζω, αναγνώστη μου, ότι σε όλα αυτά τα επίπεδα η έρευνα μας θα δώσει ποσοστά γνώσης και κατοχής σε βάθος του κλασικού κόσμου από τους νεοέλληνες που να υπερβαίνουν τους δύο στους χίλιους.
Τι φωνάζουμε τότε, και φουσκώνουμε, και χτυπάμε το κούτελο στο μάρμαρο ότι είμαστε έλληνες; Για το θεό δηλαδή. Παράκρουση και παραφροσύνη...

Θα μου ειπείτε:
- Μήπως και οι ευρωπαίοι γνωρίζουν σε τέτοιο βάθος την αρχαία Ελλάδα;

Θα σας ειπώ:
-Όχι. Αλλά οι ευρωπαίοι δεν καυχιούνται ότι είναι έλληνες, όπως εμείς. Καυχιούνται ότι είναι γάλλοι, και ιταλοί, και βέλγοι.

Γιατί αυτό είναι στην ουσία της η αρχαία Ελλάδα. Δεν είναι τα πασουμάκια του Ηρακλή στο παλάτι της Ομφάλης. Ούτε ο Οδυσσέας με το παλούκι του στη σπηλιά του Κύκλωπα. Η αρχαία Ελλάδα είναι ένας πολιτισμός ασύγκριτος. Μια κοσμοθεωρία πλήρης. Ένας τρόπος ζωής ολοκληρωμένος και τέλειος. Είναι η πιο κοντά στη φύση και στη φυσική αϊδιότητα κοινωνία, που έσωσε να δημιουργήσει ο άνθρωπος. Δεν είναι τυχαίο που λέξεις ελληνικές, όπως μουσική, θέατρο, οργασμός, φιλοσοφία, μαθηματικά, φυσική, δημοκρατία, γεωμετρία, πολιτική, περάσανε σε όλες τις γλώσσες των εθνών του OHE σήμερα. Και με τις λέξεις αυτές ζουν και δηλώνουν τις βαθύτερες ουσίες του ανθρώπινου βίου τα δισεκατομμύρια του πλανήτη. Δεν είναι τυχαίο, που όχι μόνο ο πλανήτης αλλά και ο ουρανός, το σύμπαν ολόκληρο είναι κατάσπαρτο με τις ελληνικές λέξεις και με τα ελληνικά γράμματα που ονομάζουν διεθνώς τους αστερισμούς, και τους φωτεινότερους αστέρες του κάθε αστερισμού.
Όχι. Δεν είναι καθόλου τυχαίο. Εκείνο που είναι τυχαίο, είναι πως ο λαός που κατοικεί σήμερα στη χώρα που παλαιά την εκατοίκησαν οι έλληνες, ονομάζουνται έλληνες. Η έρευνα μας έδειξε ότι μόνο έλληνες δεν είναι. Γιατί τους έλληνες ούτε τους βλέπουν ούτε τους γνωρίζουν.

Από το Ελληνικό ερχόμαστε στό Εβραίικο. Ερωτάμε το ίδιο στατιστικό δείγμα, το ευρύ και το πλήρες, αν έχουν ακουστά τα ονόματα Μωϋσής, Αβραάμ, Ησαΐας, Ηλίας με το άρμα, Νώε, Βαφτιστής, Εύα η πρωτόπλαστη, Ιώβ, ο Δαναήλ στο λάκκο, η Σάρα που γέννησε με εξωσωματική. Και όχι μόνο τα ονόματα, αλλά και τις πράξεις ή τις αξίες που εκφράζουν αυτά τα ονόματα.

Υπάρχει γριά στην επικράτεια που να μην τους ξεύρει τούτους τους εβραίους; Δεν υπάρχει ούτε γριά, ούτε ορνιθοκλόπος στις Σποράδες, ούτε κλεφτογιδάς στην Κρήτη. Εδώ τα ποσοστά αντιστρέφουνται. Στους χίλιους νεοέλληνες τα ναι γίνουνται ενιακόσια τόσα, και τα όχι δύο. Και δεν ξεύρουν μόνο τα ονόματα, αλλά είναι έτοιμοι να σου κάνουν αναλύσεις στην ουνιβερσιτά και στην ακαντέμια για τις ηθικές και άλλες αξίες που εκφράζει το κάθε όνομα.

Μ' ένα λόγο, ο μέγας και ο βαθύς εβραίικος πολιτισμός -δεν ειρωνεύομαι, κυριολεκτώ- μέσα από τη χριστιανική του μετάλλαξη, κι αυτή πια δεν είναι ούτε μεγάλη ούτε βαθιά, πέρασε ως το μυελό των οστών και στη διπλή σπείρα του DNA όλων των νεοελλήνων. Ένα μόνο δε γνωρίζουν. Ότι ο σπουδαίος αυτός πολιτισμός είναι εντελώς αντίθετος με τον πολιτισμό της κλασικής Ελλάδας. Το αρνί και ο λύκος. Ο πάμφωτος ναός της Αφαίας στην Αίγινα, και το μονύδριο της αγίας Ελεούσας στο νησί της λίμνης των Ιωαννίνων, με την αγράμματη καλόγρια που κυνηγά τις έγκυες και τις λεχώνες, γιατί 'ναι μαγαρισμένες, λέει.

Έλληνες θα ειπεί δύο και δύο τέσσερα στη γη. Όχι δύο και δύο είκοσι δύο στον ουρανό.

Έλληνες θα ειπεί να τελείς στους νεκρούς τις χοές της Ηλέκτρας. Όχι κεριά στους νεκρόλακκους, και δηνάρια στο σακούλι του τουρκόπαπα.
Έλληνες θα ειπεί να προσκυνάς τακτικά στους Δελφούς το "γνώθι σαντόν". Όχι να κάνεις την εξομολόγηση στους αγράμματους πνευματικούς και στους μαύρους ψυχοσώστες.
Έλληνες θα ειπεί να σταθείς μπροστά στη στήλη του Κεραμεικού και να διαβάσεις το επιτύμβιο: "στάθί και οϊκτιρον". Σταμάτα, και δάκρυσε· γιατί δε ζω πιά. Κι όχι να σκαλίζεις πάνω σε σταυρούς κορακίστικα λόγια και νοήματα: προσδοκώ ανάσταση νεκρών.
Έλληνες θα ειπεί το πρωί να γελάς σαν παιδί. Το μεσημέρι να κουβεντιάζεις φρόνιμα. Και το δείλι να δακρύζεις περήφανα. Κι όχι το πρωί να κάνεις μετάνοιες στα τούβλα. Το μεσημέρι να γίνεσαι φοροφυγάς στο κράτος και επίτροπος στην ενορία σου. Και το βράδυ να κρύβεσαι στην κώχη του φόβου σου, και να ολολύζεις σα βερέμης.

Ακόμη κι ο Ελύτης, καθώς εγέρασε, τό 'ριξε στους αγγέλους και στα σουδάρια. Τι απογοήτεψη...

Έλληνες θα ειπεί όσο ζεις, να δοξάζεις με τους γείτονες τον ήλιο και τον άνθρωπο. Και να παλεύεις με τους συντρόφους τη γη και τη θάλασσα. Και σαν πεθάνεις, να μαζεύουνται οι φίλοι γύρω από τη μνήμη σου, να πίνουνε παλιό κρασί, και να σε τραγουδάνε:

Τρεις αντρειωμένοι εβούλησαν να βγουν από τον Άδη,

Ένας το Μάη θέλει να βγει κι άλλος τον Αλωνάρη,

Κι ο Δήμος τ' αγια-Δημητριού ν' ανοίξει γιοματάρι.

Μια λυγερή τους άκουσε, γυρεύει να την πάρουν.

Κόρη, βροντούν τ' ασήμια σου, το φελλοκάλιγό σου,

και τα χρυσά γιορντάνια σου, θα μας ακούσει ο Χάρος.

Δημήτρης Λιαντίνης

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Λιαντίνη...ξέσπασμα!"

Τίποτα δεν έχει τελειώσει.

Πτέραρχος κατά Ναυάρχου: «Τίποτα δεν έχει τελειώσει και οπωσδήποτε δεν έχουμε πουθενά ηττηθεί !!»
“...η βαρύτητα μίας χώρας στην εξίσωση της ισχύος προκύπτει από τον προσδιορισμό των σταθερών και μεταβλητών δεδομένων με τους πολλαπλασιαστές του στρατηγικού σχεδιασμού και της πολιτικής βούλησης.
Ένας στρατηγικός σχεδιασμός και η δημιουργία πολιτικής βούλησης συμβάλλουν, ώστε τα σταθερά και μεταβλητά δεδομένα μίας αδύναμης χώρας να σχηματίσουν μία ισχύ κατά πολύ ανώτερη από τις δυνατότητες της ενώ ένας ασυνήθης πολιτικός σχεδιασμός και μία ανίσχυρη πολιτική βούληση μπορεί να γίνουν αιτία ώστε η εξίσωση ισχύος μίας χώρας... να κυμαίνεται σε επίπεδα πολύ χαμηλότερα της κλίμακας της.”
“...η βασικότερη στρατηγική ισχύς μίας χώρας είναι ο ανθρώπινος παράγοντας.
 Είναι αδύνατο να αλλάξει κανείς τη γεωγραφία και την ιστορία που είναι σταθερά στρατηγικά στοιχεία αλλά το στοιχείο του καλλιεργημένου ανθρώπου είναι σε θέση να δώσει έννοιες, ικανές να ανοίξουν νέους ορίζοντες σε αυτή την γεωγραφία και την ιστορία.”
Αχμέτ Νταβούτογλου
“Το Στρατηγικό Βάθος”
Στο εν λόγο έργο του τούρκου ΥΠΕΞ για αρκετά μπορεί να διαφωνεί κανείς, αλλά θα ήταν φανερά κακόπιστος και ανώριμος εάν έκανε μία γενική απόρριψη. Εξάλλου είναι από τις ελάχιστες περιπτώσεις, σε παγκόσμιο επίπεδο, που ως ΥΠΕΞ της χώρας του εφαρμόζει στην εξωτερική πολιτική αυτής το σύνολο σχεδόν των θεωριών και απόψεων που ο ίδιος έχει διατυπώσει ως ακαδημαϊκός και θεωρητικός της γεωστρατηγικής.
Το τμήμα που παραθέτω παραπάνω από την σελίδα 75 του βιβλίου του, πιστεύω ότι μας δίνει δύο απαντήσεις σε αντίστοιχες ερωτήσεις, σχετικά με την κατάσταση της χώρας μας. Η πρώτη παράγραφος απαντά στο τι έφταιξε και φτάσαμε εδώ και η δεύτερη στο που πρέπει να βασιστούμε για να βγούμε από την κρίση με τις ελάχιστες επιπτώσεις.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Τίποτα δεν έχει τελειώσει."

Γεώργιος Κόκκινος

"Σκορπάει" ελληνική περηφάνια στην Αυστραλία

Με το μετάλλιο Pride of Australia πρόκειται να παρασημοφορηθεί σύντομα ο Γ. Κόκκινος από τη Μελβούρνη. Ο λόγος; Ο 69χρονος έχει καταφέρει να συγκεντρώσει μέχρι στιγμής $120,000 για το νοσοκομείο Alfred ψήνοντας λουκάνικα σε κάθε γωνιά της Μελβούρνης, αγνοώντας τις καιρικές συνθήκες, ενώ δηλώνει αποφασισμένος να συνεχίσει το φιλανθρωπικό του έργο.

Κι αν αναρωτηθεί κανείς για τους λόγους που τον οδήγησαν σε αυτή την πράξη, η απάντηση θα σας εκπλήξει και συγκινήσει ταυτόχρονα. Πριν από 17 χρόνια, ο γιος του είχε ένα ατύχημα. Ένα τζάμι έπεσε πάνω του ενώ εργαζόταν, με αποτέλεσμα να υποστεί ένα σοβαρότατο τραύμα, με μήκος 1 μέτρο και 23 εκατοστά. Ο κ. Κόκκινος δεν κρύβει ότι κανείς δεν πίστευε τότε ότι ο γιος του θα τα καταφέρει, ωστόσο, όπως ο ίδιος αναφέρει στην ιστοσελίδα neokosmos.gr, «o γιος μας έζησε και γι’ αυτό χρωστάω αιώνια ευγνωμοσύνη στο νοσοκομείο και τους γιατρούς του».

O 69χρονος δεν ξέχασε ποτέ τη βοήθεια που παρείχαν οι γιατροί και το προσωπικό του νοσοκομείου στο παιδί του. Ετσι, όταν συνταξιοδοτήθηκε το 2007 αποφάσισε να ευχαριστεί καθημερινά το νοσοκομείο, ψήνοντας λουκάνικα σε κάθε γωνιά της Μελβούρνης, πουλώντας λαχεία και διοργανώνοντας φιλανθρωπικές εκδηλώσεις. Ετσι, μόνο τυχαία δεν θεωρείται ένας από τους πλέον ενεργούς συνομήλικούς του. Και η διάκριση με το μετάλλιο Pride of Australia εκ μέρους της Πολιτείας δεν είναι η μόνη, καθώς ένας θάλαμος του νοσοκομείου Alfred, θα πάρει το όνομά του, “George Kokkinos Room”!

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Γεώργιος Κόκκινος"

Ο Κιναιδισμός στην Αρχαία Ελλάδα

Και λίγο πολυτονικό...

Πολύ σοβαρό τό θέμα. «Τό ψέμμα καταρρέει» Ὃμως, ἡ ΑΛΗΘΕΙΑ εἶναι πώς ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΕΙ ἀπό μακροῦ...! Πέραν τῶν ὃσων, πολύ εὐστόχων, παρατίθενται στό μήνυμα, ὑπάρχει καί κάτι ἂλλο, ἐξ ἲσου σημαντικό. Ὁ Ἀριστοφάνης, δέν θά μποροῦσε νά γράψη τήν Λυσιστράτη του, ἂν οἱ ἂνδρες στήν Ἀρχαία Ἑλλάδα, δέν τό εἶχαν «σέ τίποτα» νά συνευρίσκωνται μεταξύ τους...! Τούς πίεσαν οἱ Γυναῖκες, Ἀθηναίους καί Σπαρτιᾶτες, νά σταματήσουν τόν πόλεμο, κόβοντάς τους τήν σεξουαλική ἐπαφή. Ἂν οἱ ἂνδρες συνήθιζαν τίς μεταξύ τους σχέσεις, τότε ἠ πίεσις αὐτή, ΟΥΔΕΝ ἀποτέλεσμα θά μποροῦσενά ἒχη. Ἐπίσης, ὁ Ἀριστοφάνης, βάζει στό στόμα ἑνός τῶν συνεδριαζόντων ἀνδρῶν μία πολύ χαρακτηριστική καί κατατοπιστκή φράση, μετά ἀπό τήν ἐρώτηση τοῦ ΧΟΡΟΥ πρός Ἀθηναίους καί Σπαρτιᾶτες, ἂν ὑποφέρουν ἀπό τήν στέρηση τῶν Γυναικῶν τους « Τό πρωί αἰσθάνεστε..ἀνησυχίες;» (ἢτο ἡ ἐρώτησις) Καί ἡ ἀπάντησις ἦτο: « Ἂν ἒχωμε λέει; Ἐδῶ ἒχομε γίνει κουρέλλια .. Κι ἂν δεν βρεθῆ κάποιος, να κλείση Εἰρήνη ὃσο γίνεται πιό γρήγορα, τότε θά ἀναγκασθοῦμε νά κτυπήσωμε τήν πόρτα τοῦ Κλεισθένη» Σημειῶστε πώς ὁ Κλεισθένης ἦταν ἓνας ὁμοφυλόφυλος Ἀθηαναῖος. Καί αὐτό ἀκόμα, τό ὃτι ΕΠΩΝΥΜΩΣ προσδιορίζεται ὁ ὁμοφυλόφιλος (τόν ἀναφέρει συχνά ὁ Ἀρισστοφάνης), δείχνει πώς ΔΕΝ ἦτο γενικευμένη ὑπόθεσις ἡ ὁμοφυλοφιλία...! Ἂλλως, θά πήγαιναν καί...μεταξύ τους, ἢ θά ἒλεγε ἁπλῶς, «θά πᾶμε σ' ἓναν ὁμοφυλόφιλο»... Ὁ «Παπποῦς» μας ὁ Ἀριστοφάνης, μᾶς στέλνει ἓνα πολύ χρήσιμο μήνυμα...! Καί γιά τήν ἱστορία, τήν ὁμοφυλοφιλία καί μάλιστα στήν πιό ΑΙΣΧΡΗ της μορφή, τήν παιδοφιλία, τήν κουβαλοῦσαν μαζί τους οἱ Ρωμαῖοι κατακτητές, ἀλλά ΔΕΝ πέρασε στούς Ἓλληνες, οἱ ὁποῖοι τιμωροῦσαν μέ ΘΑΝΑΤΟ τέτοιες πράξεις...! Ἡ λέξις «ΕΡΩΣ», δέν εἶχε τήν ἒννοια τῆς σεξουαλικῆς πράξεως. Ὑπῆρχαν αἱ ἐκφράσεις «συνουσία«, «συνεύρεσις» κ. ἂ. Ἡ λέξις ΕΡΩΣ, ἦτο ἡ ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΜΟΡΦΗ τῆς ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ καί μόνο λατρείας καί θαυμασμοῦ. Καί ἐπί τῇ αὐκαιρίᾳ, ἂς πούμε δυό λόγια καί γιά τόν Μ. Ἀλέξανδρο. Ὃταν κάποιος Ἒπαρχος μιᾶς Ἰωνικῆς Πόλεως τοῦ πρότεινε νά τοῦ στεέλη ἓναν ἀπό τούς πιό ὂμορφους νεαρούς τῆς ἐποχῆς του, ὁ Μεγάλος αὐτός Ἓλληνας (ὁ Μέγιστος θά ἒλεγα) ἀπήντησε: « Ὤ χειρότερε ἀπ' ὃλους τούς ἀνθρώπους, ἒχεις μάθει ποτέ γιά μένα ὃτι ἒχω τέτοιες διαστροφές, γιά νά τολμᾶς νά μέ κολακεύης, προσφέροντάς μου τετοιου εἲδους ἡδονές;» ( Πλούταρχος, στό «Περί Ἀλεξάνδρου Τύχης ἢ Ἀρετῆς, Α, 12) Προσέξτε τήν ΣΚΛΗΡΟΤΗΤΑ τῶν ἐκφράσεων τοῦ Μ. Ἀλεξάνδρου. ο Νόμος των Αθηναίων έλεγε λοιπόν: <<Εάν τις Αθηναίος εταιρήση, μη εξέστω αυτώ των εννέα αρχόντων γενέσθαι, μηδ ιερωσύνην ιεράσασθαι, μηδέ συνδικήσαι, τω δήμω, μηδέ αρχήν αρχέτω μηδέμίαν, μήτε ενδήμον μήτε υπερόριον, μήτε κληρωτήν, μήτε χειροτονητήν, μηδ επί κηρυκείαν αποστελλέσθω, μηδέ γνώμην λεγέτω, μηδ είς τα δημοτελή ιερά εισίτω, μηδ εν ταις κοιναίς στεφανηφορίαις στεφανούσθω, μηδ εντός των της αγοράς περιραντηρίων πορευέσθω. Εάν τις ταύτα ποιή, καταγνωσθέντος αυτού εταιρείν θανάτω ζημιούσθω>> Δηλ: <> (Απόσπασμα από το βιβλίο του Αντώνη Αντωνάκου και Κων. Σπίνου <<Ελευθερία του λόγου και δημοκρατία. Το θαύμα της αρχαίας Ελλάδος>> εκδόσεις AMBER Σημείωση: Αν αναλύσουμε την λέξη με την οποία χαρακτήριζαν οι αρχαίοι πρόγονοι μας τους ομοφυλόφιλους θα είχαμε αυτόματα την σωστή εικόνα, δηλ η λεξη "κίναιδος" ...(κιν-αιδώ)σημαίνει: κινεί την αιδώ, δηλ κινεί το ρεζιλίκι, την ξευτίλα το μίασμα, άλλωστε φαίνεται και από το γεγονός ότι δεν τους επέτρεπαν να πηγαίνουν στο τμήμα της δημόσιας αγοράς που είχε εξαγνιστεί δια ραντίσματος), στην Αθήνα τους αφαιρούσαν τα δικαιώματα, στην Σπάρτη τους πετάγανε έξω από την πόλη Το ότι μπορεί να υπήρχαν λίγοι, κάπου, δεν αντιλέγει κανείς, άλλωστε η ανισσοροπία του νου υπάρχει παντού και πάντα, τι να πει κανείς για το σήμερα ειδικά μέσα στα ΜΜΕ απο όπου (τυχαία?) απορρέουν οι ψευδείς φήμες περι καθολικής ομοφιλοφιλιας στην αρχαία Ελλάδα...εμ αν δεν παινέσεις το σπίτι σου... πες τε μου και το εξής, υπήρξε ποτέ άλλο κράτος να καταδικάζει το γεγονός με νόμο? όχι, ιδού λοιπόν το ανώτατο για τα ανθρώπινα όρια επίπεδο των προγόνων μας, ας μην το μιάζουμε, είναι ιεροσυλία. επίσης παραθέτω άρθρο απο το: blog diamantarasel.blogspot.com ¨Τα τελευταία κυρίως χρόνια, γίνεται μία ανούσια κατασυκοφάντηση των ιερών και οσίων του Έθνους μας, με θέμα την ομοφυλοφιλία στην Αρχαία Ελλάδα και την δήθεν ευρεία διάδοση της, από τους αιώνιους βλάκες, τους αμαθείς, τους εχθρούς και τους προδότες της φυλής μας. Κλείνω λοιπόν το Νομοθετικό έργο του Σόλωνος με τον νόμο Περί Ομοφυλοφιλίας και τα σχετικά άρθρα 331 και 332, σε ελεύθερη προσαρμογή. Άρθρο 331: << Όστις παρακινεί εις ακολασίαν παίδα, γυναίκα, ή άνδρα έκ τών ελευθέρων ή τών δούλων θέλει ενάγεσθαι ενώπιον τών θεσμοθετών, καί κατηγορείσθαι από τόν τυχόντα (από οποιονδήποτε τρίτο). Οί δέ θεσμοθέται θέλουν εισάγει τήν δίκην ενώπιον τού δικαστηρίου τής Ηλιαίας εντός τριάκοντα ημερών μετά από τήν μήνυση καί εφ' όσον τό επέτρεπαν οί δημόσιες ασχολίες. Όταν δικαστεί σε πρώτο βαθμό από την Ηλιαία και κηρυχθεί ένοχος, θα καταδικάζεται σε φυλάκιση ή σε πρόστιμο. Στήν περίπτωση που κηρυχθεί ένοχος μέ τήν ποινή του θανάτου, θά παραδίνεται στούς έντεκα, καί θά θανατώνεται τήν ίδια ημέρα. Εάν αυτός πού έχει υπό τήν εξουσία του τα άτομα πού έχουν αποπλανηθεί, δέν εγκαλέσει αυτόν (τον δράστη) στό δικαστήριον, ή εάν τόν εγκαλέσει δεν πάρει το ένα πέμπτο από τους ψήφους, υποχρεούται νά πληρώσει πρόστιμο 1.000 δραχμών υπέρ τού δημοσίου. Εάν ο κατηγορούμενος καταδικαστεί στο πρόστιμο, οφείλει νά τό πληρώσει εντός δέκα ημερών, από τήν απαγγελία της αποφάσεως. Καί εάν ό υποψήφιος θύτης είναι πολίτης, θά φυλακίζεται μέχρι τήν πληρωμή τού προστίμου>>. Άρθρο 332: << Όποιος από τους Αθηναίους παραδοθεί προς ηδονήν άλλου, δέν δύναται νά εκλεγεί μέλος των εννέα Αρχόντων, ούτε νά λάβει κάποιο ιερατικό αξίωμα, ούτε να διοριστεί σύνδικος του λαού, ούτε να καταλάβει κάποιο αξίωμα στο εσωτερικό ή στό εξωτερικό με κλήρο ή κατ' απονομή, ούτε νά τόν στείλουν σάν κήρυκα πολέμου, ούτε να μιλήσει ενώπιον τού λαού ή της βουλής, ούτε νά εισέρχεται στούς δημόσιους ναούς, ούτε στίς πανηγύρεις τών δημοσίων εορτών, ούτε στις δημόσιες στεφανοφορίες νά φορά στέφανο, ούτε νά περιφέρεται στους περιπάτους τής αγοράς. Όποιος καταδικαστεί για τέτοιο έγκλημα και παραβεί τίς διατάξεις τού παρόντος νόμου, τιμωρείται μέ θάνατο>>. Με λίγα λόγια: Ο παραδιδόμενος είς ηδονήν άλλου, εστερείτο όλα τά αστικά καί τά πολιτικά δικαιώματά του, καί μόνον εάν παρέβαινε ότι όριζε ό νόμος τον τιμωρούσαν μέ θάνατο. Η Αρχαία Ελληνική νομοθεσία και η κοινωνία ήσαν ανεκτικές και ανοιχτές σε όλα, αλλά μέχρι εκεί που δεν θιγόταν και κινδύνευε η κοινωνική και πολιτική ασφάλεια, το συμφέρον και η οικογενειακή και η ατομική γαλήνη.¨

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ο Κιναιδισμός στην Αρχαία Ελλάδα"

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΞΕΝΩΝ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ.

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ ΕΦΘΑΣΑΝ ΤΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΤΗΣ ΑΓΓΛΙΑΣ.
ΜΑΖΙΚΕΣ ΕΓΓΡΑΦΕΣ ΙΡΑΚΙΝΩΝ ΚΑΙ ΑΦΓΑΝΩΝ ΣΤΗΝ ΝΟΜΙΚΗ.
ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΕΠΙΣΗΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΕΝΟΙΚΙΑΣΑΝ ΚΑΙ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΑ ΣΤΙΣ ΦΟΙΤΗΤΙΚΕΣ ΕΣΤΙΕΣ.ΞΑΠΛΟΣΤΩΜΑΤΣΑΔΑ.

ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΠΡΩΤΙΑ.
ΟΛΕΣ ΟΙ ΧΩΡΕΣ ΠΡΟΩΘΟΥΝ ΤΟΥΣ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΠΙΣΩ ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΤΟΥΣ.
ΕΜΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥΣ ΑΝΑΒΑΘΜΙΖΟΥΜΕ ΜΕ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΕΣ ΣΠΟΥΔΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ.
ΔΕΧΟΜΑΣΤΕ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ.
ΚΑΙ Η ΟΥΡΑ ΤΟΥ ΠΑΠΟΥΤΣΗ ΓΙΑ ΔΕΥΤΕΡΗ ΦΟΡΑ ΩΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΣΕ ΣΤΙΓΜΗ ΚΡΙΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ.
 Να σημεωθεί δε ότι η μελέτη εκτιμά τιν Ελληνικό πληθυσμό το 2015 σε 14,2 εκατομμύρια, των των οποίων περίπου τα 3,5 εκταομμύρια θα προέρχονται από χώρες μη μέλη της Σημερινής Ε.Ε

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΞΕΝΩΝ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ."

ΕΛΛΑΔΑΡΑ ΜΕ ΤΑ ΟΛΑ ΣΟΥ

ΕΜΑΘΑΝ ΟΤΙ 'αυτο' ΠΛΑΚΩΣΑΝ ΚΑΙ ΟΙ 'αλλοι'
Εν μέσω αντιδράσεων «Μπαλάκι» οι ευθύνες για την είσοδο των μεταναστών στο κτίριο της Νομικής

Από το εσωτερικό της Σχολής (Φωτογραφία: Eurokinissi )
 Αθήνα
Συνεχίζονται οι αντιδράσεις κομμάτων, αλλά και της πανεπιστημιακής κοινότητας για την υπόθεση της εισόδου μεταναστών στο κτίριο της Νομικής.
Η υπουργός Παιδείας εξαπέλυσε επίθεση σε πολιτικές δυνάμεις, οι οποίες εκμεταλλεύονται τη δυστυχία των μεταναστών για να υπηρετήσουν κομματικές σκοπιμότητες.
Η Αννα Διαμαντοπούλου κάλεσε τις πρυτανικές αρχές να υπερασπιστούν (όπως έχουν υποχρέωση από το νόμο) την ακαδημαϊκή λειτουργία.
«Η μετατροπή της Νομικής σε καταυλισμό μεταναστών είναι πέρα από τα όρια κάθε ανοχής» τόνισε, η υπουργός λέγοντας ότι οι νόμοι πρέπει να εφαρμοστούν με τη συνδρομή όλων των οργάνων της Πολιτείας, «ώστε να σταματήσει αυτή η απαράδεκτη κατάσταση».
Πηγές του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, ανέφεραν ότι η Αστυνομία δεν μπορούσε να εμποδίσει την είσοδο των μεταναστών στη Νομική, «γιατί με αυτή τη λογική θα έπρεπε να συλλαμβάνει και όποιον κυκλοφορεί στον δρόμο» και πρόσθεταν ότι το πανεπιστημιακό άσυλο προστατεύεται από θεσμοθετημένα όργανα και θεσμοθετημένες διαδικασίες και πρέπει να προστατευθεί από όσους είναι αρμόδιοι και έτοιμοι για αυτό.
Ο εκπρόσωπος του ΛΑΟΣ ΚώσταςΑϊβαλιώτης δήλωσε: «Εάν η Πολιτεία θέλει να εφαρμόσει τους νόμους που υπάρχουν, μπορεί να παρέμβει χρησιμοποιώντας τις διατάξεις για μεταφορά λαθρομεταναστών και την εξασφάλιση καταλύματος, άνευ της τυπολατρείας περί πανεπιστημιακού ασύλου».
Η Πολιτεία βαρύνεται με ένα ζήτημα που πρέπει να λύσει, δήλωσε ο πρόεδρος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών Θ.Φορτσάκης, αναφορικά με την παραμονή περίπου 300 μεταναστών στο παλαιό κτήριο της Σχολής.
Δεν μπορεί να μετατραπεί το πανεπιστήμιο σε κατάλυμα μεταναστών, είπε ο κ. Φορτσάκης στον Βήμα 99,5, ζητώντας να βρεθεί ένας χώρος απ' όπου οι μετανάστες θα μπορέσουν να διεκδικήσουν τα αιτήματά τους.
Χρειάζεται λύση χωρίς βία και ακρότητες, συνέχισε, επικρίνοντας τους χειρισμούς των κρατικών αρχών αφού -όπως είπε- άφησαν αυτούς τους ανθρώπους να ξεκινήσουν από την Κρήτη, να διασχίσουν τη μισή Ελλάδα και να φτάσουν στην Αθήνα.
Το κράτος δεν κάνει τη δουλειά του, δεν μπορούμε να υποκαταστήσουμε το κράτος και τη μεταναστευτική πολιτική του, σημείωσε.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΕΛΛΑΔΑΡΑ ΜΕ ΤΑ ΟΛΑ ΣΟΥ"

Πόσοι είναι τελικά οι παράνομοι μετανάστες στην Ελλάδα;

Πόσοι είναι τελικά οι παράνομοι μετανάστες στην Ελλάδα; Μία κριτική ματιά στην εκτίμηση του ΕΛΙΑΜΕΠ

 Πρίν από μερικές μέρες αναφέρθηκε στην ιστοσελίδα των «Νέων» (http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artid=4613085) ότι, σύμφωνα με εκτίμηση των ερευνητών του ΕΛΙΑΜΕΠ, ο αριθμός των παρανόμων μεταναστών στην Ελλάδα σήμερα φθάνει τις 470.000 άτομα. Τέτοιες εκτιμήσεις δεν είναι εύκολες γιατί βασίζονται σε υποθέσεις οι οποίες εμπεριέχουν έναν – μικρότερο ή μεγαλύτερο – βαθμό αυθαιρεσίας. Ο αριθμός των παρανόμων μεταναστών στην χώρα εκτιμάται κυρίως από τον ετήσιο αριθμό των συλλήψεων για παράνομη είσοδο και παράνομη παραμονή στην χώρα καθώς και από τις πραγματοποιηθείσες απελάσεις και τους επαναπατρισμούς.

Ασφαλώς, ο αριθμός των συλλήψεων εμπεριέχει και κάποιο ποσοστό «διπλοεγγραφών», δηλαδή περιπτώσεων ανθρώπων που εισήλθαν (ή επιχείρησαν να εισέλθουν) παρανόμως στην Ελλάδα πάνω από μία φορά και συνελήφθησαν (και άρα ξανακαταγράφηκαν ως συλληφθέντες). Όμως, από την άλλη, ο αριθμός των συλλήψεων δεν μας διαφωτίζει ούτε τον αριθμό εκείνων που εισήλθαν παρανόμως στην χώρα και παραμένουν χωρίς να συλληφθούν, ούτε και για τον αριθμό εκείνων των παρανόμων μεταναστών που εγκατέλειψαν την χώρα χωρίς να γίνουν αντιληπτοί. Στα σημεία αυτά είναι που υπεισέρχονται οι υποθέσεις.
Σύμφωνα με την διεθνή βιβλιογραφία η σχέση συλληφθέντων στα σύνορα και παρανόμως εισερχομένων στην χώρα μπορεί να είναι 1 προς 2 ή και 1 προς 4 (Λιανός Θεόδωρος, Κανελλόπουλος Κώστας, Γρέγου Μαρία, Γκέμι Έντα και Παπακωνσταντίνου Παναγιώτα «Εκτίμηση του όγκου των αλλοδαπών που διαμένουν παράνομα στην Ελλάδα», Ινστιτούτο Μεταναστευτικής Πολιτικής – Υπουργείο Εσωτερικών, Απρίλιος 2008, http://www.imepo.gr/ClientFiles/documents/AENEAS_IMEPO_RESEARCH_.2008_GR_000.pdf). Δηλαδή για κάθε έναν συλληφθέντα να εισέρχονται άλλοι δύο ή τέσσερις χωρίς να συλλαμβάνονται! Αν εφαρμοσθεί η υπόθεση αυτή για τα στοιχεία των δύο τελευταίων ετών (δείτε σχετικό πίνακα παρακάτω), τότε η εκτίμηση του ΕΛΙΑΜΕΠ φαίνεται ότι υποεκτιμά σημαντικά το μέγεθος του φαινομένου. Μάλιστα, αν δεχθούμε την εκτίμηση που ανέφερε πρόσφατα η εφημερίδα «Τα Νέα» ( http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artid=4604774), ότι από αυτούς που εισέρχονται παράνοµα στην Ελλάδα µόλις ένας στους επτά συλλαµβάνεται, τότε οι αριθμοί φθάνουν σε εφιαλτικά υψηλά επίπεδα!
Ας μην ξεχνάμε ότι ο πρώην αρχηγός της ΕΥΠ, και νυν βουλευτής, πρέσβυς ε.τ. Ιωάννης Κοραντής έχει δηλώσει από το 2009 σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Athens News» (http://www.athensnews.gr/issue/13357/20077) ότι εκτιμά ότι στην χώρα μας ζουν 1.800.000 μετανάστες, εκ των οποίων εκ των υστέρων νομιμοποιημένοι είναι οι 600.000.
ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΠΑΡΑΝΟΜΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ
Προέλευση 2008 2009
Αλβανία 72.443 63.563
Λοιποί 73.894 62.582
ΣΥΝΟΛΟ 146.337 126.145
ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΕΙΣΕΣ ΑΠΕΛΑΣΕΙΣ
2008      -    2009

20.555  -   20.342

Εν κατακλείδι, ακόμα και η εκτίμηση του ΕΛΙΑΜΕΠ περί 470.000 παρανόμων μεταναστών στην χώρα μας, συγκρινόμενη με την προηγούμενη εκτίμηση του ίδιου Ιδρύματος ότι ο αντίστοιχος αριθμός το 2007 ήταν 205.000 (http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=3384) καταδεικνύει ότι κατά τα τελευταία τρία χρόνια η εισροή παρανόμων μεταναστών στην χώρα μας παρέμεινε πολύ μεγάλη καθώς ο αριθμός τους αυξήθηκε κατά 130%. Και μόνο το στοιχείο αυτό αρκεί για να αποδείξει την πλήρη αποτυχία της μεταναστευτικής πολιτικής διαδοχικών κυβερνήσεων.

Αποτυχία των συνεχών εκ των υστέρων νομιμοποιήσεων παρανόμων μεταναστών οι οποίες εξέθρεψαν το φαινόμενο, αποτυχία επαρκούς φύλαξης των συνόρων μας και, τέλος, αποτυχία των προσπαθειών απελάσεων και επαναπατρισμού. Όλα αυτά θα πρέπει να διορθωθούν άμεσα αν θέλουμε να αντιμετωπισθεί αποτελεσματικά αυτή η ανεξέλεγκτη κατάσταση η οποία μετατρέπεται σε εθνική απειλή.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Πόσοι είναι τελικά οι παράνομοι μετανάστες στην Ελλάδα;"

Ζήνων ό Έλεάτης...τό μισό είναι ίσον μέ τό διπλάσιόν του

ΤΑ <ΠΑΡΑΔΟΞΑ> ΤΟΥ ΖΗΝΩΝΟΣ

Μαθηματική απόδειξις του Ζήνωνος της ανυπαρξίας της κινήσεως. Ούτος θεωρεί εις το επίπεδον τρεις σειράς αντικειμένων, ως το σχήμα

::

Τα αντικείμενα Α μένουν ακίνητα. Τα αντικείμενα Β και Γ κινούνται συγχρόνως, άλλα κατ' άντίθετον διεύθυνσιν ως δεικνύουν τα βέλη. Όταν το Β₁ φθάση κάτωθεν του Α₈ θα έχη διέλθει δια των τεσσάρων στοιχείων Α₅, Α₆, Α₇, Α₈. Συγχρόνως το Γ θα έχη διέλθει δια των οκτώ στοιχείων Β₁, Β₂, Β₃, Β₄, Β₅, Β₆, Β₇, Β₈ και θά έχωμεν τελικώς την κάτωθι θέσιν οπότε παρατηρεί ο Ζήνων ότι ο Β₁ εις τον αυτόν χρόνον έχει διέλθει 4 ίσας αποστάσεις Α₁ , Α₂, Α₃ ,Α₄ και 8 ίσας αποστάσεις Γ₁, Γ₂, Γ₃ Γ₄, Γ₅, Γ₆, Γ₇, Γ₈, δηλαδή το Β₁ έχει μίαν απλήν ταχύτητα και συγχρόνως μίαν διπλήν, όπερ αδύνατον. Ο Αριστοτέλης απαντά ότι τούτο συμβαίνει διότι τα Α μένουν ακίνητα και τα Β και Γ κινούνται αντιθέτως, ως δηλαδή λέγομεν σήμερον, η κίνησις των Β προς τα Α είναι απόλυτως. ενώ η κίνησις των Β προς τα Γ είναι σχετική.

Εν συμπεράσματι ο Ζήνων ισχυρίζεται ότι εν σώμα δεν αποτελείται από πλήθος σημείων, εις χρόνος δεν αποτελείται από πλήθος χρονικών στιγμών, μία κίνησις δεν αποτελείται από πλήθος κινήσεων. Διότι εάν τα ποσά ταύτα διαιρούνται έπ’ άπειρον δεν είναι δυνατόν (κατά τον Ζήνωνα) παρά να φθάσωμεν εις το μηδέν. Εάν δε θελήσωμεν δια προσθέσεως να επανέλθω μεν εκεί όθεν εξεκινήσαμεν, τότε, αφού το τελευταίον απειροστόν μέρος της διαιρέσεως είναι μηδέν, πρέπει, συνεχώς διπλασιάζοντες τούτο, να φθάσωμεν εις το αρχικόν ποσόν. Αλλά άθροισμα πολλών μηδενικών μας δίδει αποτέλεσμα μηδέν.

Ο Αριστοτέλης απαντά εις τούτο ότι «Ο Ζήνων παραλογίζεται» διότι είναι ψεύδος ότι ο χρόνος αποτελείται από χρονικάς στιγμάς αδιαιρέτους. Διότι τόσον ο χρόνος, όσον και οιονδήποτε άλλο μέγεθος είναι διαιρετά επ' άπειρον. Οι σύγχρονοι παραδέχονται την γνώμην του Αριστοτέλους, είναι φανερόν όμως ότι τότε μεταπίπτομεν εις τα επιχειρήματα 1—2. εις τα όποια δεν υπάρχει ικανοποιητική απάντησις.

Ο Ζήνων έχει δώσει εκ των προτέρων την απάντησίν του, η οποία ανατρέπει ολόκληρον το οικοδόμημα των μαθηματικών και τοποθετεί την ανθρωπίνην γνώσιν εις εντελώς περιωρισμένον πλαίσιον. Διότι πάσα ανθρωπίνη γνώσις στηρίζεται επί τίνος υποθέσεως μη δυναμένης να ελεγχθή. Μία εκ των επιστημών π.χ. η Γεωμετρία στηρίζεται επί της υποθέσεως του σημείου η ενός γραμμικού στοιχείου. Ταύτα όμως είναι ακαθόριστα. Τούτο γίνεται καταληπτόν από την διατύπωσιν του ορισμού του σημείου. «Σημείον είναι παν ότι δεν έχει μέρος». Αλλ' αφού δεν έχει μέρος πως υπάρχει; Η γραμμή τις η επιφάνεια η στερεόν δύναται να διαιρεθή επ' άπειρον. Τότε κατά λογικόν συμπέρασμα θα φθάσωμεν με την απειροστήν διαίρεσιν εις το μηδέν ο Αριστοτέλης παραδέχεται ότι διαιρούντες επ' άπειρον, λαμβάνομεν τόσον μικρόν μέρος (χρόνου, χώρου μεγέθους τινός) όσον θέλομεν. Τότε όμως η έννοια σημείον του χώρου χρονική στιγμή, λαμβάνονται απλώς ως υποθέσεις μη δυνάμεναι ν' αποδειχθούν. Ακόμη περισσοτέρας δυσκολίας παρουσιάζει η έννοια γραμμικόν στοιχείον της νεωτέρας Γεωμετρίας οι νεώτεροι μαθηματικοί και φυσικοί συμφωνούν με τον Αριστοτέλη, εις δε τας θεωρίας αυτού περί δυνάμει και ενεργεία απείρου στηρίζουν ολόκληρον το οικοδόμημα της συχρόνου μαθηματικής επιστήμης. Δεν έπεται όμως ότι τα πρακτικά και χρήσιμα αποτελέσματα της επιστήμης έλυσαν τα προβλήματα, τα οποία έθεσεν ο Ζήνων. Τουναντίον ταύτα παραμένουν άλυτα και αποδεικνύουν ότι πάσα ανθρωπίνη γνώσις πάσα επιστήμη, είναι μορφής υποθετικής εντός ενός πλαισίου.

Αι έννοιαι χώρος, χρόνος, μέγεθος άπειρον, στηρίζονται επί τινός υποθέσεως, επί της οποίας δε δυνάμεθα ν' αποφανθώμεν κατηγορηματικώς. Ο Ζήνων δεν ήτο, εξ όσων δυνάμεθα να κρίνωμεν συστηματικός τις φιλόσοφός, υποστηρίζων ωρισμένην τινά φιλοσοφικήν θεωρίαν. Η προσπάθεια του έγκειται εις την απόδειξιν ότι πάσα ανθρωπίνη γνώσις, πάσα επιστήμη, είναι μορφής υποθετικής και κατά συνέπειαν αυστηρώς σχετική.

Ο Αρχιμήδης χρησιμοποιών την έννοιαν του απείρου κατά την απόδειξιν γεωμετρικής τίνος προτάσεως φαίνεται ότι σιωπηρώς συμφωνών με τας γνώμας του Ζήνωνος η είναι επηρεασμένος από ταύτας. Διότι δεν έχει εμπιστοσύνην εις την χρησιμοποίησιν της εννοίας του απείρου, ως τίνος θετικού δεδομένου, δι' ο δύνανται να γίνουν πράξεις μαθηματικαί. Δια τόν λόγο αυτόν, κατά την τελικήν φάσιν αποδείξεως τίνος είς ην χρησιμοποιείται η έννοια του απείρου χρησιμοποιεί ούτος την μέθοδον της εις άτοπον απαγωγής παραδεκτής εις την Γεωμετρίαν άνευ αμφισβητήσεων.

Καίτοι αι απαντήσεις του Αριστοτέλους επεκράτησαν και αποτελούν ως προς τας εννοίας του απείρου και του ορίου την βάσιν του διαφορικού και ολοκληρωτικού λογισμού, εν τούτοις τα προβλήματα άτινα έθεσεν ο Ζήνων, μετά πάροδον 2300 ετών παραμένουν και θεωρούνται αναπάντητα και άλυτα.
Τας θεωρίας του Ζήνωνος εζήτησε να επεκτείνη ο κατά τι νεώτερος τούτου Σάμιος Μέλισσος, υποστηρίζων ότι, ο ορώμενος κόσμος είναι το είδωλον του πραγματικού κόσμου.

::

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ζήνων ό Έλεάτης...τό μισό είναι ίσον μέ τό διπλάσιόν του"

Βρωμικα κολπα

Έχετε δανείσει 100 ευρώ σε έναν με μισθό 100 ευρώ και 500 ευρώ σε κάποιον με μισθό 1000 ευρώ. Ο πρώτος σας χρωστάει το 100% του μισθού του...
, ενώ ο δεύτερος σας χρωστάει το 50% του μισθού του. Βάσει ποιας λογικής θα κυνηγούσατε τον πρώτο που αδυνατεί να πληρώσει το χρέος του και θα αφήνατε τον
δεύτερο που ΜΠΟΡΕΙ να πληρώσει; Γιατί προσπαθείτε να πάρετε τα 100 και όχι τα 500;
Αυτό ακριβώς είναι που συμβαίνει με το ΔΝΤ.
Είδα στο διαδίκτυο τον
κατάλογο με τα χρέη όλων των χωρών της γης. Ενδεικτικά:
-Η Γερμανία με 5 τρις έλλειμμα έχει χρέος στο 155% του ΑΕΠ της.
-Η Γαλλία πάλι με 5 τρις έχει χρέος στο 188% του ΑΕΠ της.
-ΟΙ ΗΠΑ με 13 τρις έλλειμμα έχει χρέος στο 94% του ΑΕΠ της.
Οπότε είναι προφανές ότι δεν έχει τόση σημασία το μέγεθος του χρέους όσο το ποσοστό του επί του ακαθαρίστου εθνικού προϊόντος.
Μετά από μερικές ματιές στον πίνακα προκύπτουν κάποιες απορίες:
Ερώτηση 1. Πως γίνεται και ενώ το Λουξεμβούργο, η Αγγλία, η Ελβετία, το Βέλγιο, η Γαλλία, η Δανία και η Αυστρία έχουν ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ποσοστό χρέους από εμάς, αυτοί να ΜΗΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ σώσιμο, αλλά αντίθετα έρχονται να σώσουν
εμάς?
Ερώτηση 2. Πως γίνεται το Αφγανιστάν με περίπου μισόν αιώνα συνεχείς πολέμους να έχει μόνο 23% του ΑΕΠ του χρέος, την στιγμή που ξέρουμε ότι ένας πόλεμος μερικών ημερών μπορεί να " ξετινάξει" μία χώρα;
Ερώτηση 3. Πως γίνεται να χρωστάνε 29% το Κουβέιτ, 54% το Μπαχρέιν και τα Αραβικά εμιράτα 56% την στιγμή που είναι παγκόσμιοι προμηθευτές πετρελαίου;
Ερώτηση 4। Πως γίνεται στην Ελβετία με 271% χρέος, μία απλή καθαρίστρια σε νοσοκομείο (περίπου το 2000) να πληρώνεται με 2000 ευρώ μισθό όσα έπαιρνε την ίδια στιγμή (στα βρώμικα καρβουνο-εργοστάσια της ΔΕΗ) ένας «υψηλόμισθος» τεχνικός, ανώτερης στάθμης εκπαίδευσης, ενταγμένος στα υπερ-βαρέα/ανθυγιεινά με 25 χρόνια προϋπηρεσία;
Ερώτηση 5. Πως γίνεται η Νορβηγία με 143% χρέος να μην έχει πρόβλημα και να μην χρειάζεται σώσιμο ή περικοπές;
Ένα πραγματικό παράδειγμα από εκεί: Γνωστός μου μετακόμισε στην Νορβηγία πριν δύο χρόνια. Προσέξτε τώρα τι «έπαθε» εκεί:
α) Έπιασε δουλειά σε κουζίνα εστιατορίου σαν ανειδίκευτος και έπαιρνε 2.500 ευρώ τον μήνα μισθό!
β) Μετά τρεις μήνες στην δουλειά δήλωσε ότι ήταν «ψυχικά κουρασμένος» και του έδωσαν αμέσως άδεια 15 ημερών!
γ) Με τις επιστροφές φόρων (κάτι σαν το δικό μας δώρο) πήγε μαζί με την γυναίκα του στο Θιβέτ διακοπές.
δ) Τώρα είναι άνεργος (με την δικαιολογία ότι ΔΕΝ ΤΟΥ ΑΡΕΣΕεκεί που δούλευε!) και για δύο χρόνια παίρνει 1700 ευρώ τον μήνα!
Ερώτηση 6. Γιατί οι παγκόσμιοι δανειστές δεν ανησυχούν μήπως χάσουν τα 13, 5 τρις που χρωστάνε οι ΗΠΑ, τα 2 τρις που χρωστάει το Λουξεμβούργο, τα 9 τρις που χρωστάει η Αγγλία (κλπ, κλπ) αλλά ανησυχούν για τα 500 δις που χρωστάμε εμείς;
Ερώτηση 7. Πως γίνεται και ολόκληρος ο πληθυσμός της γης χρωστάει το 98% των χρημάτων του;
Ερώτηση 8. Ποιοι έχουν τόσα πολλά ώστε να «αντέχουν» να δανείσουν τόσο πολύ χρήμα;
Ερώτηση 9. Πού τα βρήκαν τόσα χρήματα;
Ερώτηση 10. Γιατί τα χρήματά τους δεν συμμετέχουν στο ΑΕΠ της χώρας τους;
Τελικά μήπως τα στοιχεία αυτά δείχνουν ότι η παγκόσμια οικονομία δεν είναι παρά μία τεράστια φούσκα, ενώ το χρήμα είναι ψεύτικο, τυπωμένο στα άδυτα των πολυεθνικών τραπεζών μόνο και μόνο για να επιτευχθεί ένας παγκόσμιος έλεγχος;
Ολόκληρος ο κατάλογος με τα χρέη παγκοσμίως βρίσκεται εδώ: http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_countries_by_external_debt

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Βρωμικα κολπα"

Rotting Christ - Orders From The Dead (with lyrics)

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Rotting Christ - Orders From The Dead (with lyrics)"

Στα ίχνη της σοφίας οι επιστήμονες

ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ
 ΤΑ ΚΕΝΤΡΑ της ανθρώπινης σοφίας ανακάλυψαν επιστήμονες, εντοπίζοντας τις περιοχές του εγκεφάλου που καθοδηγούν την κρίση μας όταν αντιμετωπίζουμε δύσκολα ηθικά διλήμματα. Χρησιμοποιώντας εξελιγμένες τεχνικές σάρωσης του εγκεφάλου, οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι ο άνθρωπος απαντά ενεργοποιώντας και περιοχές που συνδέονται με τα πρωτόγονα συναισθήματα του έρωτα, του φόβου και του θυμού.
Τα ευρήματα αυτά αποτελούν «εισβολή» σε πεδία που παραδοσιακά ανήκουν στη θρησκεία και τη φιλοσοφία. «Η έρευνά μας υποστηρίζει ότι η βάση για τα πιο κοινά γνωρίσματα της σοφίας βρίσκεται στη νευροβιολογία», επισήμανε ο Ντίλιπ Τζέστε, καθηγητής Ψυχιατρικής και Νευροεπιστήμης στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας. Σύμφωνα με τον Αμερικανό επιστήμονα, ενώπιον μιας δύσκολης ηθικής κρίσης ο εγκέφαλος ενεργοποιεί περιοχές που συνδέονται τόσο με την ορθολογική σκέψη όσο και με τα πρωτόγονα συναισθήματα. «Υπάρχει μια ισορροπία ανάμεσα στις πιο πρωτόγονες περιοχές του εγκεφάλου, όπως το κέντρο αισθημάτων, και τις νεώτερες, όπως ο προμετωπιαίος φλοιός», πρόσθεσε.
Πρόσφατα, επιστημονικές μελέτες εντόπισαν τις περιοχές του εγκεφάλου που συνδέονται με την κατανόηση, τη συμπόνια, τη συναισθηματική σταθερότητα, την αυτογνωσία και την ανεκτικότητα- ιδιότητες που θεωρούνται συνιστώσες της σοφίας.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Στα ίχνη της σοφίας οι επιστήμονες"

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ…

24 Ιανουαρίου 1827. Δύναμη από 2.000 Έλληνες ατάκτους και 400 τακτικούς, υπό τους Ιωάννη Νοταρά, Δημήτριο Καλλέργη, Ι. Μακρυγιάννη και τον έχοντα το γενικό πρόσταγμα Άγγλο φιλέλληνα Θωμά Γκόρντον, μεταφέρεται με πλοία από την Σαλαμίνα στην Καστέλα του Πειραιά, την οποία και οχυρώνει, και αρχίζει να πολιορκεί την ισχυρή τουρκική φρουρά που βρισκόταν στο μοναστήρι του Αγίου Σπυρίδωνος. Από την θάλασσα ενισχύουν το ατμοκίνητο πλοίο "Καρτερία", 3 μπρίκια, 5 κανονιοφόροι και άλλα μικρότερα πλοία.

Την ίδια ημερομηνία 24 Ιανουαρίου του 1912 το Υδροπλάνο Ναυτίλος με πλήρωμα τον υπλ/γό Μουτούση, και τον σημ/ρο Μιχαήλ Μωραιτίνη στα στενά των Δαρδανελίων πραγματοποιούν την πρώτη στην ιστορία αποστολή Ναυτικής Αεροπορικής Αναγνώρισης. Το υδροπλάνο "Ναυτίλος" ρίχνει 4 χειροβομβίδες σε τουρκικό ναύσταθμο, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Το πλήρωμά του ωστόσο τιμήθηκε, ενώ συγχρόνως διαπιστώθηκε η χρησιμότης στον πόλεμο του εναερίου όπλου. ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΝΑΥΤΙΚΟ , Ελλάδα (Γλώσσα-Ιστορία)

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ…"

Πότε διαχωριστήκαμε από τους πιθήκους

 Μια γενετική "έκρηξη" πριν από 10 εκατ. χρόνια οδήγησε στον διαχωρισμό μας από τους πιθήκους, σύμφωνα με μελέτη του πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον

Σε μια γενετική «έκρηξη» που συνέβη στον κοινό πρόγονο των πιθήκων και των ανθρώπων πριν περίπου 10 εκατ. χρόνια, οφείλουμε τον διαχωρισμό μας από τους πιθήκους.

Η ταχύτατη γενετική μεταβολή πυροδότησε σύμφωνα με τους επιστήμονες τον εξελικτικό διαχωρισμό ανάμεσα στα πρωτεύοντα «ξαδέλφια», ενώ έτσι διαχωρίστηκαν και οι πίθηκοι (χιμπατζήδες, γορίλες, ουρακοτάνγκοι) από τις μαϊμούδες.
Οι δύο γενετιστές Έβαν Άϊσλερ και τον Τζέφρι Κιντ ανοίγουν με τη μελέτη τους ένα νέο παράθυρο στην επιστήμη, υποστηρίζοντας ότι πριν διακλαδωθεί το οικογενειακό δέντρο των πρωτευόντων θηλαστικών, ο γενετικός κώδικας ήταν σχετικά σταθερός. Ωστόσο, κάποια στιγμή ορισμένες αλληλουχίες του κώδικα του DNA άρχισαν να διπλασιάζονται με μεγάλη ταχύτητα, οδηγώντας κατά πάσα πιθανότητα στον εξελικτικό διαχωρισμό.
Σύμφωνα πάντα με τη μελέτη του πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον υπό τους δύο γενετιστές, προτού αποκοπούν οι μεγάλοι πίθηκοι από τους υπόλοιπους πιθήκους και τις μαϊμούδες, το DNA τους άρχισε να κάνει εκρηκτικές αλλαγές (πέρα από τις κλασικές μεταλλάξεις). «Είναι πραγματικά σαν ηφαίστεια στο γονιδίωμα, που τίναξαν στον αέρα κομμάτια του DNA», δήλωσε ο Άϊσλερ.

Η συγκριτική γενετική ανάλυση ανθρώπων και πιθήκων έδειξε ότι αυτή η ταχύτατη αύξηση της αντιγραφής (διπλασιασμού) σε τμήματα του γενετικού κώδικα άρχισε να αυξάνεται ακριβώς την εποχή που οι πιο κλασικές γενετικές μεταλλάξεις άρχισαν να επιβραδύνονται, με συνέπεια οι άνθρωποι και οι χιμπατζήδες να έχουν σήμερα έξτρα αντίγραφα αυτών των γενετικών αλληλουχιών. Όπως υποστηρίζει ο Άϊσνερ υπάρχει η πιθανότητα αυτά τα γονίδια να ήταν σημαντικά για τη γλώσσα ή για κάποιες πλευρές της νόησης, όμως χρειάζεται πολύ περισσότερη έρευνα να να επιβεβαιωθεί κάτι τέτοιο.
Η νέα ανακάλυψη αναμένεται ότι θα ρίξει φως σε ένα μακρόχρονο αίνιγμα που έχει προβληματίσει τους επιστήμονες: γιατί οι άνθρωποι και οι χιμπατζήδες δείχνουν και συμπεριφέρονται τόσο διαφορετικά, αν και έχουν σχεδόν ταυτόσημη γενετική κληρονομιά. Να υπενθυμίσουμε ότι σύμφωνα με προηγούμενες έρευνες έχει αποδειχθεί ότι τα γονιδιώματα των ανθρώπων και των χιμπατζήδων επικαλύπτονται κατά σχεδόν 99% και οι πρωτεϊνες τους είναι ουσιαστικά ίδιες.
Η νέα μελέτη, που δημοσιεύεται στο επιστημονικό περιοδικό "Natrure", υποστηρίζει ότι ο αριθμός και η γκάμα των διπλών γενετικών αλληλουχιών ποικίλουν πολύ περισσότερο από άλλα τμήματα του γενετικού κώδικα. «Δεν είναι ξεκάθαρο γιατί συνέβη, αλλά ο κοινός πρόγονος των ανθρώπων, των χιμπατζήδων και των γοριλών είχε μια ασυνήθιστη δραστηριότητα (γονιδιακού) διπλασιασμού», δήλωσε ο Κιντ.
 Αυτή η γενετική εξέλιξη μπορεί να έλαβε χώρα λόγω μεταβολών στον αριθμό του πληθυσμού, της διάρκειας ζωής των οργανισμών ή της αστάθειας του γονιδιώματος.
Όποια κι αν είναι η αιτία, οι ερευνητές, υποστηρίζουν ότι είχε καθοριστική επίπτωση στην αναπαραγωγική επιτυχία, την προσαρμοστικότητα και την εξέλιξη των προγονικών ανθρωποειδών πληθυσμών.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Πότε διαχωριστήκαμε από τους πιθήκους"

Οι Βρετανοί ακόμη και στις μέρες μας παραμένουν απολίτιστοι Βάρβαροι! Δημοπρατούν κλεμμένες αρχαιότητες από τα κατεχόμενα όπως έκανε ο έλγιν το 1801!

.. και αρνούνται να επιστρέψουν τα κλεμμένα γλυπτά του Παρθενώνα! Λαμπρή εξαίρεση ο Boy George!

Ο Βρετανός Boy George επιστρέφει κλεμμένη εικόνα –μεγάλης αρχαιολογικής και θρησκευτικής αξίας- στην Κύπρο!

Από το εξειδικευμένο http://www.parthenon-sculptures.blogspot.com/

Έλλειψη πολιτισμού από τους Βρετανούς που συνεχίζουν ακόμη και στις μέρες μας να διαπραγματεύονται κλεμμένες αρχαιότητες. Δείγμα μη συμμόρφωσης στους διεθνείς –ηθικούς- κανόνες σεβασμού των αρχαιοτήτων και έλλειψης σοβαρού πολιτισμικού υποβάθρου.

Η είδηση πραγματικά μας εξέπληξε!

Ο πάντα αινιγματικός pop star προέβη σε μία πολύ τίμια και σπάνια κίνηση. Επέστρεψε στον φυσικό της τόπο στο Νέο Χωριό Κυθρέας (όπως είναι η πλήρης ονομασία του) στην Κύπρο μια εικόνα του Ιησού από την προσωπική του συλλογή με θρησκευτικά αντικείμενα. Την εικόνα την είχε αγοράσει όπως είπε ο ίδιος πριν από 26 χρόνια από έμπορο τέχνης στο Λονδίνο μη γνωρίζοντας ότι είχε κλαπεί μαζί με εκατοντάδες άλλα παρόμοια αντικείμενα τέχνης και θρησκευτικής λατρείας κατά την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο το 1974, όπως δήλωσε χαρακτηριστικά για να προσθέσει εν κατακλείδι «…ήμουν πάντα φίλος της Κύπρου και όλα αυτά τα χρόνια είχα την εικόνα απόλυτα μέσα στην καρδιά μου και την πρόσεχα ως πολύτιμο αντικείμενο που όντως είναι. Είμαι όμως χαρούμενος που μπορώ να την επιστρέψω στην εκκλησία του Άγιου Χαράλαμπου απ όπου και αφαιρέθηκε βίαια και να ζητήσω συγγνώμη παρόλο που δε γνώριζα την καταγωγή της όλα αυτά τα χρόνια. Ανυπομονώ να επισκεφθώ το χωρίο για να ξαναδώ την εικόνα …Στη φυσική της πλέον θέση…».

Ένα μπράβο και από εμάς στον πάντα συμπαθή George…
Ο οποίος επέδειξε υψηλό αίσθημα θρησκευτικότητας και πολιτισμού.
Επίσης ένα ακόμη μπράβο στον Ιερέα που εξ’αποστάσεως αναγνώρισε την εικόνα!
Με σχόλιο από το www.avopolis.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Οι Βρετανοί ακόμη και στις μέρες μας παραμένουν απολίτιστοι Βάρβαροι! Δημοπρατούν κλεμμένες αρχαιότητες από τα κατεχόμενα όπως έκανε ο έλγιν το 1801!"

Διάβασαν με λέιζερ τη «Μέθοδο Μηχανικών Θεωρημάτων» του Αρχιμήδη

ΒΑΛΤΙΜΟΡΗ

Μετά την αποκωδικοποίηση αρχαίων ελληνικών κειμένων με τη βοήθεια υπέρυθρων ακτίνων από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, τώρα Αμερικανοί επιστήμονες «διαβάζουν» με παρόμοια μέθοδο χαμένα κείμενα του Αρχιμήδη.

Στην περγαμηνή που φέρει το όνομα «Παλίμψηστον του Αρχιμήδη», οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι βρήκαν το μόνο αντίγραφο της «Μεθόδου Μηχανικών Θεωρημάτων», στην οποία ο Ελληνας μαθηματικός αναλύει τον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποίησε τη μηχανική για να αναπτύξει τα μαθηματικά του θεωρήματα. Υποστηρίζεται επίσης ότι η περγαμηνή είναι η μόνη πηγή, σε αρχαία ελληνικά, στην οποία αναπτύσσεται η διατριβή του Αρχιμήδη για την άνωση.

Σύμφωνα με την επιστημονική ανακοίνωση, τα κείμενα του Αρχιμήδη «εξαφανίστηκαν» τον 12ο αιώνα, όταν ένας καλόγερος μετέτρεψε την περγαμηνή σε παλίμψηστον καλύπτοντας δηλαδή την αρχική γραφή με μαύρο μελάνι για να μπορεί να ξαναχρησιμοποιηθεί η περγαμηνή. «Τον 12ο αιώνα οι περγαμηνές ήταν δυσεύρετες, ενώ για τα έργα του Αρχιμήδη δεν υπήρχε έντονο ενδιαφέρον. Ετσι στην ξαναχρησιμοποιημένη περγαμηνή γράφτηκαν προσευχές», αναφέρεται χαρακτηριστικά στην επιστημονική ανακοίνωση.

Ενας επιταχυντής υποατομικών σωματιδίων, ακτίνες Χ και υπέρυθρες ακτίνες χρησιμοποιήθηκαν από ομάδα του Κέντρου Γραμμικής Επιτάχυνσης του Στάνφορντ, του Πανεπιστημίου Τζον Χόπκινς και του Ινστιτούτου Τεχνολογιών Ρότσεστερ πάνω στην περγαμηνή και έφεραν στην επιφάνεια τα αρχικά κείμενα του Αρχιμήδη.

Το Παλίμψηστον του Αρχιμήδη, 174 σελίδων, αγοράστηκε σε δημοπρασία το 1998 από ανώνυμο συλλέκτη που διέθεσε για να το αποκτήσει 2 εκατ. δολάρια. Στη συνέχεια, ο συλλέκτης το «δάνεισε» στο Μουσείο της Βαλτιμόρης και χρηματοδότησε τις έρευνες για την αποκωδικοποίησή του. Μέχρι στιγμής έχουν «διαβαστεί» ολοκληρωτικά 3-4 σελίδες της περγαμηνής, ενώ οι επιστήμονες υποστήρίζουν ότι για την αποκωδικοποίηση και των 174 σελίδων θα χρειαστούν περισσότερο από τρία χρόνια. «Το εκπληκτικό είναι ότι ακόμη δεν ξέρουμε τι άλλο θα αποκαλυφθεί... και ανυπομονούμε» δηλώνει ο Ουίλιαμ Νόελ, επικεφαλής της επιστημονικής ομάδας που εργάζεται για την αποκωδικοποίηση της περγαμηνής.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Διάβασαν με λέιζερ τη «Μέθοδο Μηχανικών Θεωρημάτων» του Αρχιμήδη"

Το ψεύτικο ρητό του Ισοκράτη

Για την «αυτοκαταστροφή της δημοκρατίας»

"Η Δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται, διότι κατεχράσθη το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας, διότι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα, την παρανομία ως ελευθερία, την αναίδεια του λόγου ως ισότητα και την αναρχία ως ευδαιμονία"

ο Ισοκράτης ¨ομως δεν είπε αυτό. Το απόσπασμα είναι από τον Αρεοπαγιτικό λόγο του και έχει στο πρωτότυπο ως εξής :

Οἱ γὰρ κατ' ἐκεῖνον τὸν χρόνον τὴν πόλιν διοικοῦντες κατεστήσαντο πολιτείαν οὐκ ὀνόματι μὲν τῷ κοινοτάτῳ καὶ πραοτάτῳ προσαγορευομένην, ἐπὶ δὲ τῶν πράξεων οὐ τοιαύτην τοῖς ἐντυγχάνουσι φαινομένην, οὐδ' ἣ τοῦτον τὸν τρόπον ἐπαίδευε τοὺς πολίτας ὥσθ' ἡγεῖσθαι τὴν μὲν ἀκολασίαν δημοκρατίαν, τὴν δὲ παρανομίαν ἐλευθερίαν, τὴν δὲ παρρησίαν ἰσονομίαν, τὴν δ' ἐξουσίαν τοῦ ταῦτα ποιεῖν εὐδαιμονίαν, ἀλλὰ μισοῦσα καὶ κολάζουσα τοὺς τοιούτους βελτίους καὶ σωφρονεστέρους ἅπαντας τοὺς πολίτας ἐποίησεν.

Φυσικά, μετάφραση δεν μας χρειάζεται διότι όλοι εμείς οι Έλληνες την έχουμε μία και ενιαία και τρισχιλιετή. Επειδή όμως μπορεί να περάσει και κανείς αλλοδαπός που δεν μετέχει της ημετέρας παιδείας, μεταφράζω πρόχειρα το απόσπασμα:

Διότι εκείνοι που διοικούσαν την πόλη τότε (ενν. στην εποχή του Σόλωνα και του Κλεισθένη), δεν δημιούργησαν ένα πολίτευμα το οποίο μόνο κατ’ όνομα να θεωρείται το πιο φιλελεύθερο και το πιο πράο από όλα, ενώ στην πράξη να εμφανίζεται διαφορετικό σε όσους το ζουν· ούτε ένα πολίτευμα που να εκπαιδεύει τους πολίτες έτσι ώστε να θεωρούν δημοκρατία την ασυδοσία, ελευθερία την παρανομία, ισονομία την αναίδεια και ευδαιμονία την εξουσία του καθενός να κάνει ό,τι θέλει, αλλά ένα πολίτευμα το οποίο, δείχνοντας την απέχθειά του για όσους τα έκαναν αυτά και τιμωρώντας τους, έκανε όλους τους πολίτες καλύτερους και πιο μυαλωμένους.

Μ’ άλλα λόγια, ο Ισοκράτης δεν μίλησε για «δημοκρατία που αυτοκαταστρέφεται». Αυτό είναι προϊόν ερμηνείας, για να μην πω προϊόν φαντασίας. Όπως προϊόν φαντασίας, που καμιά σχέση δεν έχει με το πραγματικό ρητό του Ισοκράτη, είναι και η ατάκα ότι η δημοκρατία «κατεχράσθη το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Το ψεύτικο ρητό του Ισοκράτη"

Οι Έλληνες που μεταλαμπάδευσαν το ανέσπερο φως του ελληνικού πολιτισμού στη Δύση.

Κοϊντιλιανός, Ερρίκος Αρίστιππος, Εμμανουήλ (Μάξιμος) Πλανούδης, Δημήτριος Κυδώνης, Εμμανουήλ Χρυσολωράς, Πλήθων Γεμιστός. Από τον Γιώργο Εχέδωρο Βασικό στοιχείο στην παγκόσμια πνευματική αναγέννηση αποτέλεσε η εξάπλωση της γνώσης και του πολιτισμού των Ελλήνων, στη Δύση. Το πέρας του θεοκρατικού μεσαίωνα αναγγέλλεται με τους πολιτικούς κλυδωνισμούς που παρουσιάζονται στο χιλιόχρονο Παγκόσμιο Πνευματικό Κέντρο της Κωνσταντινούπολης.Μόλις μετά το δωδέκατο αιώνα άρχισε η μεταβίβαση των κλασικών μορφωτικών αλλαγών (ελληνικών και ρωμαϊκών) από την Κωνσταντινούπολη προς τη Δύση. Αν και υπήρχαν λόγιοι και παλαιότερα οι οποίοι προσπάθησαν να ενσπείρουν το κλασικό πνεύμα στην δύση, αλλά δεν ευοδώθηκε η προσπάθειά τους, το έδαφος δεν ήταν κατάλληλα προετοιμασμένο. Θα σταχυολογήσουμε Έλληνες που μετέδωσαν με τα έργα και την προσωπικότητά τους την απαραίτητη γνώση έτσι ώστε να δοθεί η ώθηση για το έναυσμα της Ευρωπαϊκής Αναγέννησης. Αριστείδης Κοϊντιλιανός Είναι ο Έλληνας λόγιος των πρώτων ρωμαϊκών αιώνων (2ος ή 3ος μ.Χ.αι.). Πολύ καλός γνώστης της νεοπλατωνικής φιλοσοφίας. Στα τρία βιβλία του εμπεριέχονται ιδέες του Αριστοτέλη, των πυθαγορείων, των πλατωνικών, του φιλόσοφου Αριστόξενου. Το σύγγραμά του ονομάζεται «Περί Μουσικής». Το έργο μεταδόθηκε στη Δύση στο τέλος των μέσων χρόνων και επηρέασε σημαντικά τους θεωρητικούς και σοφούς της Ευρώπης από το 15ο αιώνα έως και το 19ο αιώνα. Μάλιστα, όπως σημειώνεται στη ‘Musipedia’: «Η Καίτη Ρωμανού (Περιοδικό “Μουσικολογία”, 1/1985, 43η υποσημείωση σελ.18) γράφει σχετικά, ότι οι θρυλικοί “Ευσέβιος και Φλορεστάν” του Σούμαν είναι κατά πάσα πιθανότητα (για μας , δεν υπάρχει αμφιβολία) οι Ευσέβιος και Φλωρέντιος, προς τους οποίους απευθύνεται ο Αριστείδης Κουιντιλιανός στα “περί Μουσικής” βιβλία του!!…» Ερρίκος Αρίστιππος Έλληνας το γένος, γεννήθηκε στην Καλαβρία. ήταν αρχιδιάκονος στην Κατάνια της Σικελίας. Το 1158 συμμετείχε σε αποστολή στην Κωνσταντινούπολη από όπου έλαβε ως δώρο από τον αυτοκράτορα Μανουή Β’ τον Κομνηνό ένα ελληνικό αντίγραφο του βιβλίου «Μαθηματική Σύνταξις», του αλεξανδρινού Πτολεμαίου που το είχε γράψει το 2ο αιώνα μ.Χ. Ο Ερρίκος Αρίστιππος ήταν ο πρώτος που μετέφρασε το έργο αυτό στη λατινική γλώσσα. Ήταν η πρώτη σημαντική πηγή για την Ελληνική Αστρονομία. Το βιβλίο ήταν πολύτιμο για τη μελέτη των μαθηματικών γιατί εμπεριείχε σημαντικές πληροφορίες από τις εργασίες του Ίππαρχου που είχαν χαθεί. Ο Ίππαρχος είχε γράψει για την Τριγωνομετρία, η οποία χρησιμοποιήθηκε από τον Πτολεμαίο, γι’ αυτό γινόταν αναφορά στο έργο του. Το πρωτότυπο έργο βρίσκεται, πιθανόν, στη Biblioteca Marciana της Βενετίας. Ο Αρίστιππος μετέφρασε για πρώτη φορά στα λατινικά τα έργα του Πλάτωνα ‘Φαίδων’ και ‘Μαίνων’ επίσης τα «Μετεωρολογικά» του Αριστοτέλη. Σε παραγγελία, μάλιστα, του βασιλιά της Σικελίας Γουλιέλμου του Α’ μετέφρασε και έργα του Γρηγόριου του Ναζιανζηνού. Εμμανουήλ (Μάξιμος) Πλανούδης Γεννήθηκε το 1260 στη Νικομήδεια της Βυθινίας. Ήταν συγγραφέας πολλών έργων. Μεταξύ αυτών ήταν η ‘γραμματική’ σε μορφή ερωτήσεων και απαντήσεων, το ‘συντακτικό’, η ‘βιογραφία του Αισώπου’, ‘βιογραφίες Ελλήνων συγγραφέων’, εξάμετρα ποιήματα, σχόλια στα δύο πρώτα βιβλία της αριθμητικής του Διοφάντους. Ήταν αυτός που ανακάλυψε τη Γεωγραφία του Πτολεμαίου και τη μετέφρασε για πρώτη φορά στα λατινικά.Επίσης έκανε πολλές μεταφράσεις από τα λατινικά στα ελληνικά όπως του Κικέρωνα το ‘Somnium Scipionis’, το γαλλικό πόλεμο του Ιούλιου Καίσαρα, έργο του συγγραφέα Μακρόβιου, τις Ηρωίδες του Οβίδιου κ.α. Οι μεταφράσεις γενικά είχαν μεγάλη απήχηση στην εποχή των Μέσων Χρόνων κυρίως στην Ιταλία όπου άρχισε να γεννιέται το ενδιαφέρον για τη μελέτη των Ελληνικών. Μεταξύ αυτών έγραψε και την ‘Ελληνική Ανθολογία’ που εντυπωσίασε. Πέθανε το 1330. Δημήτριος Κυδώνης Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1324.Ήταν βυζαντινός θεολόγος, μεταφραστής και συγγραφέας. Προσπάθησε να ενώσει την ανατολική ορθοδοξία με τον ρωμαϊκό καθολικισμό. Διετέλεσε, μάλιστα, δύο φορές πρωθυπουργός στη βυζαντινή αυτοκρατορία (την πρώτη 1369 έως 1383 και τη δεύτερη 1391 έως 1396). Στο ταξίδι του στη Βενετία το 1390 έκανε μεγάλες προσπάθειες να εισάγει τον ελληνικό πολιτισμό στην Ιταλία. Είχε μεγάλη επιρροή στη διανόηση της Ιταλίας. Στον Κυδώνη πιστώνεται σε μεγάλο βαθμό η δημιουργία της Αναγέννησης στη Δύση. Πέθανε το 1397 στην Κρήτη. Εμμανουήλ Χρυσολωράς Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1355. Ήταν μαθητής του Πλήθωνα Γεμιστού. Την πρώτη του γνωριμία την έκανε με τη Δύση όταν εστάλη από τον αυτοκράτορα Εμμανουήλ Β΄ Παλαιολόγο να ζητήσει ενισχύσεις για τη διάσωση του Βυζαντίου από τους Οθωμανούς. Πήγε στη Βενετία. Εκεί γνώρισε το Roberto De Rossi της Φλωρεντίας που εντυπωσιάστηκε από τη μόρφωσή του. Του ζητήθηκε από το πανεπιστήμιο της Φλωρεντίας να διδάξει την ελληνική γλώσσα και την ελληνική λογοτεχνία. Πράγματι ο Χρυσολωράς έφθασε στη Φλωρεντία στα τέλη του 1397.Μέχρι την εποχή εκείνη, μόνο λίγοι είχαν τη δυνατότητα να μελετήσουν την ελληνική γλώσσα και αυτοί όσοι μπορούσαν να μεταβούν στην Κωνσταντινούπολη. Ήταν η πρώτη φορά μετά από επτακόσια χρόνια (!) - όπως σημειώνεται από έναν μαθητή του – που θα δίδασκε Έλληνας, στην Ιταλία, τα ελληνικά. Ο Χρυσολωράς δίδαξε στη Φλωρεντία έως το 1400, κατόπιν προσκλήθηκε στη Μπολώνια, αργότερα στη Βενετία και κατόπιν στη Ρώμη. Οι μαθητές υπήρξαν οι πρώτοι που ενστερνίστηκαν τον ελληνικό ανθρωπισμό και άνοιξαν το δρόμο για την Αναγέννηση.Θεωρείται πρωτοπόρος στην εξάπλωση του ελληνικού πολιτισμού στη δυτική Ευρώπη. Μετέφρασε στα λατινικά τα Ομηρικά έπη, την Πολιτεία του Πλάτωνα. Οι εργασίες αυτές στην εποχή του κυκλοφορούσαν ως χειρόγραφα Τυπώθηκαν λίγα χρόνια αργότερα. Επίσης το έργο του «Τα ερωτήματα Civas Questiones” που ήταν η βασική ελληνική γραμματική δημοσιεύθηκε αρχικά το 1484 και ανατυπώθηκε και κυκλοφόρησε ευρέως σε όλη τη Δύση. Ο Εμ. Χρυσολωράς πέθανε αιφνίδια το 1415. Πλήθων Γεώργιος Γεμιστός (1355-1452) Ο γνωστός Έλληνας φιλόσοφος του 14ου -15ου αιώνα. Ίδρυσε φιλοσοφική σχολή το 1400 στο Μυστρά. Ήταν γνωστός για την υπερηφάνειά του που ήταν Έλληνας «ἐσμέν Ἓλληνες τό γένος, ὡς ἡ τε φωνή και ἡ πάτριος παιδεία μαρτυρεῖ ». Μελέτησε σε βάθος την πλατωνική και αριστοτελική φιλοσοφία και δημοσίευσε μελέτη για τη διαφορά των δύο φιλοσοφικών αντιλήψεων. Έγραψε, μάλιστα, ύμνους υπέρ του ελληνικού δωδεκάθεου. Μαθητές του υπήρξαν πάρα πολλοί λόγιοι της εποχής του. Ως βαθύς γνώστης της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας έγραψε ένα έργο για την ‘Πολιτεία’ του, όπου ιδέες που άντλησε από τον Πλάτωνα, τους Στωικούς και από αιρετικά δόγματα της Ζωροαστρικής, τις εμπλούτισε με δικές φιλοσοφικές απόψεις. Τη φιλοσοφία του και τις απόψεις του διακοίνωσε στη Δύση όταν επισκέφθηκε συνοδεύοντας τον αυτοκράτορα Ιωάννη Η΄ στη Σύνοδο της Φερράρας (γνωστή ως Σύνοδος Φλωρεντίας). Μαζί του ήταν ο μαθητής του, ανθρωπιστής και κατόπιν καρδινάλιος Βησσαρίων.Στα έτη της παραμονής του στη Φλωρεντία (1437-39) με διαλέξεις και γραπτά του εντυπωσίασε τους Ιταλούς ανθρωπιστές καθώς και τον ηγεμόνα της Φλωρεντίας Κόζιμο των Μεδίκων. Μετά το θάνατό του, το φιλοσοφικό του έργο για την πολιτεία του, παραδόθηκε στον πατριάρχη Γεννάδιο Σχολάριο που αφού το διάβασε το έκρινε ‘ειδωλολατρικό’ και ‘σατανικό’ γιατί περιείχε «τά σαπρά τῶν Ἑλλήνων ληρήματα».Το έκαψε δημόσια και κάλεσε όσους έχουν τυχόν αντίγραφα να κάνουν το ίδιο. . Μετά το θάνατό του καταλήφθηκε ο Μυστράς από τους Οθωμανούς. Τέσσερα χρόνια αργότερα (1466) θαυμαστές του από την Ιταλία με πρωτοβουλία του Σιγισμούνδο Μαλατέστα αποβιβάστηκαν στη Λακεδαίμονα, έσκαψαν στον τάφο του, πήραν τα οστά του και τα μετέφεραν με το καράβι στο Ναό των Μαλατέστα (Tempio Malatestiano) στο Ρίμινι, όπου σήμερα βρίσκονται και τιμώνται εκεί: «για να βρίσκεται ο μεγάλος Διδάσκαλος μεταξύ Ελευθέρων Ανθρώπων». Σε τέτοιο απίστευτο βαθμό ήταν η εκτίμηση και η αγάπη προς τη διάνοιά του, από ανθρώπους που επαναστάτησαν στη μεσαιωνική θεοκρατική παράδοση και αντίληψη. Δημιούργησαν και χάραξαν,έτσι -με τη δύναμη της ψυχής τους- το δρόμο της Αναγέννησης του Ελληνισμού μέσα στον σκοτεινό ευρωπαϊκό μεσαιωνισμό.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Οι Έλληνες που μεταλαμπάδευσαν το ανέσπερο φως του ελληνικού πολιτισμού στη Δύση."

Οχυρό του Μεγάλου Αλεξάνδρου στο μακρινό Ουζμπεκιστάν

Τα ίχνη του Μεγάλου Αλεξάνδρου στα βάθη της Ασίας – στο Ουζμπεκιστάν – αποκαλύπτει οχυρό που φέρνει στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη επιβεβαιώνοντας την παρουσία στην Κεντρική Ασία του Μακεδόνα στρατηλάτη, οι οποίες μας ήταν γνωστές μόνο από γραπτές πηγές.

Με ύψος που έφτανε τα 3 μ. - σήμερα σώζονται περίπου 2,5 μ. – ο πύργος που ήταν φτιαγμένος από πλίνθους είχε διάμετρο 35 μ. και διέθετε έξι πυργίσκους με πυκνές πολεμίστρες στις ευάλωτες (βόρεια και ανατολική) πλευρές, ενώ οι άλλες δύο δεν ήταν προστατευμένες με πύργους, καθώς ήταν απροσπέλαστες χάρη στα ψηλά βράχια. Η είσοδος υπήρχε στη μοναδική πύλη, στον Βορρά, και διαχωριζόταν με βαθιά τάφρο από τον μικρό γειτονικό οικισμό, που φαίνεται πως χάθηκε για πάντα κάτω από τα σύγχρονα σπίτια.

«Ζωή» όμως άρχισε να αποκτά και πάλι το οχυρό όταν η αρχαιολογική σκαπάνη έπεσε πάνω σε στοίβες πιάτων. Ήταν εκείνα που έδειξαν τον δρόμο προς την κουζίνα (δυτικά της πύλης) και της τραπεζαρίας. Λίγο πιο δίπλα, σε ένα σημείο απομακρυσμένο από τα αδιάκριτα βλέμματα, βρέθηκε εντοιχισμένη μια ασυνήθιστη για την Ασία μπανιέρα, την οποία θεωρείται πως είχαν φέρει μαζί τους οι στρατιώτες του Αλεξάνδρου, όπως αποκαλύπτει σε άρθρο του ο δρ Νικολάους Μπορόφκα από το Τμήμα Ευρασίας του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου, στο αρχαιογνωστικό περιοδικό «Damals».

Δωμάτια δεξιά και αριστερά – κολλημένα στους τοίχους του οχυρού, ώστε να προστατεύονται από τα βέλη των εχθρών – φιλοξενούσαν τους στρατιώτες, ενώ στο κέντρο βρισκόταν μια στέρνα, η οποία εικάζεται πως γέμιζε (όπως και η μπανιέρα) είτε από τη βροχή είτε με νερό που μεταφερόταν με τα μεγάλα λαγήνια που βρέθηκαν στον χώρο.

Η καρδιά του οχυρού ωστόσο φαίνεται πως χτυπούσε απέναντι από την πύλη, στο Διοικητήριο, που αποτελούνταν από τρία δωμάτια με το κεντρικό να λειτουργεί ως αίθουσα υποδοχής. Εκεί τα σημαντικότερα ευρήματα ήταν πιθάρια σε ύψος ανθρώπου, που έκλειναν με ξύλινα πώματα- κάτι το οποίο καταδεικνύει ότι η μία από τις αίθουσες μπορεί να λειτουργούσε ως αποθήκη. Θα πρέπει μάλιστα να ήταν αρκετά σκοτεινή, καθώς βρέθηκαν μικρά χτιστά ράφια, που κάποτε φιλοξενούσαν λυχνάρια.

Τα κινητά ευρήματα στο οχυρό μπορεί να μην εντυπωσιακά, επισημαίνουν οι αρχαιολόγοι, αλλά καθώς στην Κεντρική Ασία δεν έχουν μέχρι σήμερα βρεθεί μνημεία της εποχής του Μεγάλου Αλεξάνδρου, τα ταπεινά ευρήματα του εν λόγω κάστρου- κατσαρόλες, πιάτα, κανάτες, ποτήρια, όλα «ελληνικής» τεχνοτροπίας, που φαίνεται πως κουβαλούσαν οι στρατιώτες (ενώ άλλα κατασκευάστηκαν επιτόπου με την ίδια τεχνική)- μας δίνουν για πρώτη φορά στοιχεία για την καθημερινή, στρατιωτική ζωή.

Ίχνη επίθεσης και ανασύνταξης

Είναι χαρακτηριστικό ότι δεν βρέθηκαν αγγεία περσικής τεχνοτροπίας στο Κούργκανζολ, αν και η περιοχή προτού κατακτηθεί από τον Αλέξανδρο ανήκε στην κυριαρχία των Αχαιμενιδών. Όσο για τα κάρβουνα που εντοπίστηκαν φανερώνουν πυρκαγιά που κατέστρεψε τα κατασκευασμένα από ξύλο δομικά υλικά. Απόδειξη πως η φρουρά του Αλεξάνδρου δέχθηκε επίθεση από εχθρικές δυνάμεις (συμπέρασμα που προκύπτει και από το γεγονός ότι τμήμα των πυργίσκων έχει ξαναχτιστεί). Οι Μακεδόνες όμως φαίνεται πως ανασυντάχθηκαν και παρέμειναν στη θέση τους.

Αναζητούνται άλλα πέντε οχυρά

Τι γύρευε ένα μακεδονικό οχυρό στην καρδιά της Ασίας; Την απάντηση δίνει η πορεία του Αλεξάνδρου. Με αφετηρία τη Βακτριανή (Βόρειο Αφγανιστάν και Τουρκεστάν), το 329 π.Χ. ο Αλέξανδρος διέσχισε την Ισσό για να κατακτήσει τη Σογδιανή. Αφού κατατρόπωσε τις εκεί δυνάμεις, επέλεξε τους τόπους στους οποίους θα ανεγείρονταν έξι οχυρά φυλάκια: σε υψίπεδα και σε κοντινή απόσταση μεταξύ τους, ώστε σε περίπτωση επιθέσεων να μπορούν να αλληλοβοηθούνται οι στρατιωτικές δυνάμεις τους.

Μέχρι πριν από μερικά χρόνια δεν ήταν δυνατή αρχαιολογικά η ταύτιση αυτών των οχυρών του Αλεξάνδρου. Ώσπου το 2003-04 ο Λέονιντ Σβέρτσκοβ αποκάλυψε στα νότια του Ουζμπεκιστάν τη θέση του οχυρού του Κούργκανζολ και άρχισε να ανασκάπτει την περιοχή. Τα πρώτα δείγματα έδειξαν πως η ίδρυσή του τοποθετείται στα τέλη του 4ου π.Χ. αιώνα και θα μπορούσε να ανήκει στα φρούρια που είχε ιδρύσει ο ίδιος ο Μέγας Αλέξανδρος. Το Κούργκανζολ φαίνεται ότι εγκαταλείφθηκε στις αρχές του 3ου αιώνα π.Χ., όταν εγκατέλειψαν πλέον την περιοχή οι επίγονοι του Αλεξάνδρου και δεν υπήρχε λόγος να συντηρήσουν τέτοιο οχυρό-φυλάκιο.

Μαίρη Αδαμοπούλου

Πηγή: TΑ ΝΕΑ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Οχυρό του Μεγάλου Αλεξάνδρου στο μακρινό Ουζμπεκιστάν"

Γιατί γερνάμε;

ΓΕΝΕΤΙΚΗ

 Σε τι ωφελεί η γήρανση των οργανισμών; Πόση συμμετοχή έχει η γονιδιακή μας κληρονομιά στη διαδικασία και πόσο μπορούμε να την επηρεάσουμε;

ΤΟΥ Σ.Ν.ΑΛΑΧΙΩΤΗ

Η ζωή και ο θάνατος είναι οι δύο πιο συγκλονιστικές λέξεις του Ηomo sapiens, που τις συνδέει η εξέλιξη. Και τούτο διότι χωρίς τον θάνατο των λιγότερο προσαρμοσμένων ατόμων διά του οποίου προωθούνται και επιβιώνουν τα καταλληλότερα δεν υπάρχει εξέλιξη· και χωρίς την εξέλιξη, τη συνεχή δηλαδή προσαρμογή με τα καταλληλότερα άτομα στις επικρατούσες περιβαλλοντικές συνθήκες, δεν μπορεί να συνεχιστεί η ζωή οποιουδήποτε είδους· με άλλα λόγια, δεν είναι δυνατή η ζωή χωρίς τον θάνατο.

Το τέλος λοιπόν είναι αναπόφευκτο, σύμφωνα με τον βιολογικό προγραμματισμό· και ο μύθος της αθανασίας με τη συνακόλουθη ματαιότητά της είναι καταδικασμένος να μας απογοητεύσει. Ας δούμε πιο ρεαλιστικά και από πιο κοντά το χαρακτηριστικό της γήρανσης συστηματοποιώντας υπάρχοντα ερευνητικά στοιχεία, τα οποία μπορούν να προβληθούν στο εξελικτικό επίπεδο, στο γενετικό, στο αναπτυξιακό και στο περιβαλλοντικό, με κυρίαρχη τη σχέση του γενοτύπου με το περιβάλλον· για να κατανοηθεί το βασικό αυτό φαινόμενο και να σφυρηλατηθεί η συνακόλουθη τροποποίησή του, στον βαθμό που είναι δυνατόν.
Αναπαραγωγή υπέρ πάντων
Το εξελικτικό επίπεδο είναι εκείνο που διά της φυσικής επιλογής διαμόρφωσε το όριο της διάρκειας ζωής των ατόμων κάθε είδους· με τις χελώνες, λ.χ., να ζουν πολύ περισσότερα χρόνια από ό,τι τα ποντίκια. Σημειώνεται ότι η γήρανση εξελίχθηκε και υπάρχει επειδή κάθε ζωντανός οργανισμός πρέπει να επενδύει περισσότερη ενέργεια για την αναπαραγωγή του παρά για τη διατήρηση του σώματός του, το οποίο εγκαταλείπει η φυσική επιλογή μόλις κλείσει το αναπαραγωγικό παράθυρό του, από την εφηβεία ως την παύση της έμμηνης ρήσης στις γυναίκες.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Γιατί γερνάμε;"

Η ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΑΠΕΙΛΗ

του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη*

Η εξωτερική μας πολιτική εδώ και χρόνια είναι σουρρεαλιστική.

Βασίζεται σε νεφελώματα τα οποία έχουν ως προϋποθέσεις άλλα νεφελώματα, όπως την παγκόσμια αδερφοσύνη και το ότι συνορεύουμε με το Λουξεμβούργο και την Δανία.

Η παγκόσμια αδερφοσύνη, δυστυχώς δεν υπάρχει και χλωμό το βλέπω να ‘ρθει. Συνορεύουμε δε με την Τουρκία, η οποία, παρά τις εμβριθείς αναλύσεις του «Βήματος» ή της «Καθημερινής», δεν είναι ένα μεγάλο Βέλγιο, που έκανε περιτομή.
Όταν βλέπετε σε αναλύσεις εξωτερικής πολιτικής ηθικοπλαστικούς και συναισθηματικούς όρους, να είσαστε καχύποπτοι. Όταν ακούτε ότι η Τουρκία αίφνης μας αγάπησε, και θέλει το καλό μας, διπλοκλειδώστε και κοιτάξτε καλά από τις γρίλιες τι θα ‘ρθει.
Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναινα φέρουμε την συζήτηση για την εξωτερική πολιτική και την ασφάλεια της Ελλάδας στο πεδίο του ρεαλισμού.
 Και πρώτ’ απ’ όλα, πριν διαβάσουμε Ιστορία, να δούμε το χάρτη.
Ας απαντήσουμε πρώτα στο ερώτημα αν υπάρχει τουρκική απειλή.
Τα υλικά γεφυροποιϊας που πήρε πρόσφατα η Τουρκία και της είναι χρήσιμα στον Έβρο, τι τα θέλει;
Τι σκοπούς έχει η συνεχής και παράνομη αποσχιστική δράση του τουρκικού Προξενείου στην Κομοτηνή;
Για ποιον λόγο εξακολουθεί να ισχύει η πιο επίσημη απειλή κράτους προς κράτος, το casus belli;
Για ποιον λόγο η Τουρκίας δημιουργεί στρατιά μεταγωγικών ελικοπτέρων που της επιτρέπει την σε λίγα λεπτά μεταφορά μεγάλων σχηματισμών σε ελληνικά νησιά;
Για ποιον λόγο το Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας στην Άγκυρα, στην Ερυθρά του Βίβλο, , επιβεβαίωσε πρόσφατα, ως πάγιο στόχο, την παρεμπόδιση της Ελλάδας να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα; Βάσει της Βίβλου αυτής, που καμμία απόφαση άλλου κρατικού οργάνου δεν μπορεί ν’ αλλάξει, συντάσσονται όλα τα σχέδια των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων. Εναντίον μας.
Για ποιον λόγο η τουρκινή Π.Αεροπρία εξακολουθεί κλιμακούμενα να παραβιάζει τον Ελληνικό Εναέριο Χώρο και να κάνει ακόμη κι υπερπτήσεις σε χαμηλό ύψος πάνω από νησιά μας;
Γιατί το Πολεμικό Ναυτικό των Τούρκων σε λίγο θα κάνει περατζάδες ακόμη και μπρος στον «Δουράμπεη»;
Γιατί η Τουρκία δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία; Γιατί δεν συνεργάστηκε ποτέ για την διακρίβωση της τύχης των αγνοουμένων του ’74, το Κυλώνειο Άγος της κολοβής δημοκρατίας μας; Τους έστειλε η Πατρίδα στη μάχη κι ύστερα τους έγραψε το γκουβέρνο εκεί που δεν πιάνει μελάνι. Γονείς κι αδέρφια γέρασαν και πέθαναν με τον καημό των παληκαριών τους, κι όλοι αυτοί οι ιεροφάντες του ενδοτισμού, δεν κατάφεραν τ’ αδέρφια μας, οι Τούρκοι, σε ένδειξη στοιχειώδους ανθρωπισμού, να πουν σ’ έστω μια μάνα «να, εδώ, κυρά, είναι θαμμένος ο γιος σου, παρ΄τον να τον θάψεις, να ’χεις κάπου να κλάψεις».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΑΠΕΙΛΗ"

Θερμοφόρες του 2ου αιώνα μ.χ.

Πήλινες θερμοφόρες του 2ου αιώνα μ.Χ. από τη Νέα Πάφο

Ένα ζεστό άγγιγμα 1800 ετών περιμένει τους επισκέπτες στο αρχαιολογικό μουσείο της Πάφου στην Κύπρο. Αυτό τουλάχιστον μαρτυρούν δυο πήλινα κλειστά αγγεία που βρέθηκαν στη θέση Νέα Πάφος και χρονολογούνται γύρω στον 2ο αι. μ.Χ. Οι δύο αυτές πεπιεσμένες πρόχοι αναπαριστούν ζεύγος χεριών στο ύψος της παλάμης. Κάθε ανάγλυφη παλάμη καλύπτει ολοκληρωτικά τον ώμο και το σώμα της καθεμιάς πρόχου, ενώ η προχοή και η λαβή σχηματίζονται στο νοητό ύψος των καρπών. Η βάση, ακόσμητη και επίπεδη, αποτελεί την επιφάνεια που τοποθετούνταν στο δέρμα, για να το ζεστάνει με το νερό που θα τοποθετούνταν στο εσωτερικό.
Τα αγγεία βρέθηκαν σε τάφο του 2ου αι. μ.Χ. μαζί με άλλα, όπου επίσης απεικονίζονταν ομοιώματα μελών του σώματος, αλλά και με μια μεγάλη συλλογή ιατρικών εργαλείων. Φαίνεται λοιπόν ότι ο νεκρός, πιθανότατα ιατρός, τάφηκε μαζί με τα εργαλεία με τα οποία θεράπευε τους σύγχρονούς του αλλά και με τα μέσα της ανακούφισής τους από τον πόνο και το κρύο. Έτσι λοιπόν, η αποκάλυψη της ταφής του έφερε στο φως άγνωστες πτυχές της αρχαίας ιατρικής.

Πηγή: Περιοδικό Αρχαιολογία και Τέχνες, http://www.arxaiologia.gr/site/content.php?artid=5621

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Θερμοφόρες του 2ου αιώνα μ.χ."