Η ΠΛΗΡΗΣ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΠΙΘΕΤΩΝ - ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ-ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ-ΙΣΤΟΡΙΚΟ-ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΠΙΘΕΤΩΝ ΚΑΙ ΟΝΟΜΑΤΩΝ - ΣΥΝΕΧΗΣ ΕΡΕΥΝΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ - ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΘΕΤΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΠΟΙΑ ΣΗΜΑΣΙΑ - ΤΑ ΕΠΩΝΥΜΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΦΟΡΕΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ, ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ, ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑΣ - ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ - Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΣΥΛΛΟΓΗ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΠΩΝΥΜΩΝ - ΚΑΛΗ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ ΣΤΟΥΣ ΦΙΛΙΣΤΟΡΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΜΑΘΕΙΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ.
ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΑΤΕ ΣΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΜΑΣ

Πέμπτη 13 Νοεμβρίου 2014

Προετοιμασία οριοθετήσεων ΑΟΖ

Του Νίκου Λυγερού

Μετά την ανακοίνωση και τη χάραξη των 20 θαλάσσιων οικοπέδων στο Ιόνιο και Νότια της Κρήτης, η Ελλάδα βρίσκεται σε άλλο στάδιο λόγω της αρχής του γύρου αδειοδότησης, αφού οι υποψήφιες εταιρείες θα πρέπει να λειτουργήσουν σε οικόπεδα, τα οποία πρέπει να είναι ξεκάθαρα όσον αφορά στο νομικό πλαίσιο σύμφωνα με το Δίκαιο της Θάλασσας. Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι τα θαλάσσια οικόπεδα που βρίσκονται σ’ επαφή με τη μέση γραμμή θα πρέπει να υποστηριχθούν από μία οριοθέτηση de jure κι όχι μόνο de facto. Με άλλα λόγια πρέπει να προχωρήσουμε σε συμφωνίες οριοθέτησης με την Αλβανία, την Ιταλία και τη Λιβύη. Από την ανατολική πλευρά της ελληνικής ΑΟΖ, βλέπουμε μία ριζοσπαστική κινητικότητα με την Κύπρο και την Αίγυπτο. Μάλιστα η τριμερής του Καΐρου ανάγκασε την Τουρκία να εκδηλωθεί για εσωτερική κατανάλωση για να πείσει τους ψηφοφόρους ότι κάνει κάτι. Η ουσία είναι ότι οι τρεις χώρες μπαίνουν σ' ένα νέο κύκλο διαπραγματεύσεων πιο ανθεκτικό και αποτελεσματικό από κάθε άλλο στο παρελθόν, με δηλωμένο σκοπό την επιτάχυνση συμφωνιών οριοθέτησης μεταξύ των τριών όπου υπάρχει ανάγκη υπογραφής. Με άλλα λόγια η αποφασιστικότητα των τριών χωρών δηλώνεται επιτέλους επίσημα για να γνωρίζουν και οι λαοί τους ότι τώρα περνάμε σε μια νέα φάση. Έτσι η γεωπολιτική σκακιέρα της περιοχής της Ανατολικής Μεσογείου αλλάζει οριστικά και ενεργοποιούνται νοητικά σχήματα με νέες δομές και σχέσεις. Είναι σημαντικό λοιπόν να αντιληφθούμε ότι βρισκόμαστε στα πρόθυρα ιστορικών συμφωνιών για τον Ελληνισμό που ακολουθούν τις συμφωνίες που έχει πετύχει η Κύπρος με την Αίγυπτο το 2003, με τον Λίβανο το 2007 και το Ισραήλ το 2010. Η ενεργοποίηση της υψηλής στρατηγικής της Ελλάδας από το 2012 φέρνει λοιπόν τις πρώτες επίσημες δηλώσεις από χώρες που πριν μερικά χρόνια μόνο ήταν αδιανόητο να συνεννοηθούν. Με αυτό το πεδίο δράσης, η Ελλάδα με την Κύπρο αναπτύσσουν νέες στρατηγικές προοπτικές ακόμα και για το ευρωπαϊκό επίπεδο, αφού οι πράξεις αυτές συμβαδίζουν απόλυτα με την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης που θέλει ν’ αναπτυχθούν οι αυτόχθονες πηγές ενέργειας, έτσι ώστε να μην είναι τόσο εξαρτημένη από το ρωσικό πλαίσιο. Ήρθε η ώρα λοιπόν να συνυπολογίσουμε όλα αυτά τα νέα δεδομένα για να είμαστε προετοιμασμένοι ως λαός, διότι η ελληνική ΑΟΖ δεν είναι μόνο ένα νομικό χαρτί χωρίς επιπτώσεις, αλλά το μέλλον της πατρίδας μας. Πρέπει τώρα επί του πρακτέου να κάνουμε συμφωνίες οριοθέτησης δίχως να ξεχάσουμε ότι όλο αυτό το πεδίο δράσης πρέπει να υποστηριχθεί από την ανακήρυξη της ελληνικής ΑΟΖ, έτσι ώστε κάθε συμφωνία μας σε διμερές επίπεδο να ενταχθεί στο νομικό πλαίσιο του Δικαίου της Θάλασσας δίχως καμιά εξαίρεση, για να είμαστε εντελώς καλυμμένοι σε σχέση με όλους τους άλλους παίκτες.

Πηγή: http://www.lygeros.org/articles.php?n=17573&l=gr
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Προετοιμασία οριοθετήσεων ΑΟΖ"

Οι Εμφύλιοι Πόλεμοι κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης

 

Οι αιματηρές συγκρούσεις στρατιωτικών και πολιτικών (Α' Εμφύλιος) και Πελοποννησίων από τη μία πλευρά και Στερεοελλαδιτών και Νησιωτών από την άλλη (Β' Εμφύλιος), συνθέτουν το προφίλ της εμφύλιας διαμάχης κατά τη διάρκεια της Εθνικής Παλιγγενεσίας. Λάφυρο, η εξουσία και ο «λουφές», όπως έλεγε ο Φωτάκος.

Α' Εμφύλιος Πόλεμος (Φθινόπωρο 1823 - Ιούλιος 1824)

Θεόδωρος Κολοκοτρώνης
Οι διαμάχες πολιτικών και στρατιωτικών, που υπέβοσκαν από το πρώτο έτος της Επανάστασης οξύνθηκαν κατά τη διάρκεια και μετά την ολοκλήρωση της Β' Εθνοσυνέλευσης στο Άστρος (18 Απριλίου 1823). Η πολιτική κρίση εξελίχθηκε σε εμφύλιο πόλεμο το πρώτο εξάμηνο του 1824. Οι δύο αντιμαχόμενες παρατάξεις ήσαν από τη μία πλευρά οι σημαντικότεροι στρατιωτικοί της Πελοποννήσου με επικεφαλής τον Κολοκοτρώνη («Αντικυβερνητικοί») και από την άλλη οι σημαντικότεροι πολιτικοί της Πελοποννήσου και οι νησιώτες («Κυβερνητικοί»). Το ρουμελιώτικο στοιχείο, που δεν είχε ενεργό ανάμιξη στη φάση αυτή, εκπροσώπησε ο ηπειρώτης Ιωάννης Κωλέττης. Το θέατρο των επιχειρήσεων υπήρξε η Πελοπόννησος.

Αφορμή στάθηκε η καθαίρεση του υπουργού Δημητρίου Περούκα από τον νέο πρόεδρο του Βουλευτικού (Βουλή) Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο, με την κατηγορία της υπέρβασης καθήκοντος. Οι στρατιωτικοί, υπερασπιζόμενοι το Εκτελεστικό (κυβέρνηση), διαλύουν το Βουλευτικό, με την κατηγορία ότι δεν είχε ενεργήσει νόμιμα στην περίπτωση Περούκα.
Στα τέλη Νοεμβρίου 1823 το Βουλευτικό καταφεύγει στο Κρανίδι για να βρίσκεται πιο κοντά στα ναυτικά νησιά που το υποστήριζαν. Από εκεί κηρύσσει παράνομο το Εκτελεστικό και κηρύσσει νέο, με επικεφαλής τον υδραίο μεγαλοκαραβοκύρη Γεώργιο Κουντουριώτη και μέλη τους Παναγιώτη Μπόταση, Ιωάννη Κωλέττη, Νικόλαο Λόντο και Ανδρέα Ζαΐμη. Έτσι, δημιουργούνται δύο πόλοι εξουσίας, ο ένας με έδρα το Κρανίδι («Κυβερνητικοί») και ο άλλος με έδρα την Τριπολιτσά («Αντικυβερνητικοί»). Η μία κυβέρνηση κατηγορούσε την άλλη ως παράνομη, ενώ και οι δύο προκήρυξαν εκλογές για την ανάδειξη νέου Βουλευτικού.
Οι «Αντικυβερνητικοί» κατηγορούσαν τους «Κυβερνητικούς» ότι θέλουν να παραδώσουν την Ελλάδα στους Άγγλους, ενώ οι «Κυβερνητικοί» εξέφραζαν τους φόβους για τις δικτατορικές τάσεις των στρατιωτικών, που αποτελούσαν τη ραχοκοκκαλιά των «Αντικυβερνητικών». Η πλάστιγγα έγειρε εύκολα υπέρ των «Κυβερνητικών», που είχαν τη δύναμη και τον πλούτο. Συσπείρωναν τους νησιώτες εφοπλιστές και κεφαλαιούχους, τους περισσότερους ρουμελιώτες οπλαρχηγούς, το μεγαλύτερο μέρος των πελοποννησίων γαιοκτημόνων, τους Έλληνες του εξωτερικού και τους περισσότερους φιλέλληνες. Ο Κολοκοτρώνης μπορεί να ήταν η ψυχή των «Αντικυβερνητικών», αλλά οι δυνάμεις που τον υποστήριζαν ήταν περιορισμένες.
Όπλο στα χέρια της κυβέρνησης του Κρανιδίου ήταν και το πρώτο δάνειο της ανεξαρτησίας, που συνήφθη για τις πολεμικές ανάγκες της χώρας, αλλά κατασπαταλήθηκε στην εμφύλια διαμάχη. Μάταια η παράταξη Κολοκοτρώνη προσπάθησε να το μπλοκάρει, επειδή γνώριζε ποια θα ήταν η τύχη του. Το δίμηνο Φεβρουαρίου - Μαρτίου δόθηκαν σκληρές μάχες στις περιοχές της Αρκαδίας και της Αργολίδας, με εύκολη επικράτηση των Κυβερνητικών. Οι ψύχραιμες φωνές για συμβιβασμό επικράτησαν και ο Κολοκοτρώνης, βλέποντας την αδυναμία του, αναγκάστηκε να συρθεί σε συνδιαλλαγή με τον Κουντουριώτη και μετά από κοπιαστικές συζητήσεις επιτεύχθηκε συμφωνία για τερματισμό των εχθροπραξιών στις 22 Μαΐου 1824. Ο Κολοκοτρώνης αναγνώρισε την κυβέρνηση Κουντουριώτη, η οποία στις αρχές Ιουλίου χορήγησε αμνηστία στους αντιπάλους της.

Β' Εμφύλιος Πόλεμος (Ιούλιος 1824 - Ιανουάριος 1825)

Γεώργιος Κουντουριώτης
Σχεδόν αμέσως, η νικήτρια φατρία του Κουντουριώτη άρχισε να ταλανίζεται από αντιθέσεις και εξαιτίας της διαχείρισης του δανείου. Οι Πελοποννήσιοι αντιλήφθηκαν ότι είχαν δώσει μεγάλη δύναμη στους νησιώτες (Υδραίους και Σπετσιώτες), οι οποίοι αποτελούσαν εμπόδιο στην ηγεμονία τους. Οι παλιοί σύμμαχοι έγιναν τώρα εχθροί και οι παλιοί εχθροί σύμμαχοι. Οι νησιώτες προσεταιρίστηκαν τους ρουμελιώτες και παραμέρισαν τους πελοποννήσιους προκρίτους. Τελικά, οι τελευταίοι αποχώρησαν από την κυβέρνηση τον Ιούλιο του 1824. Οι δύο ομάδες συγκρούστηκαν σκληρά για την εξασφάλιση της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας.

Το έναυσμα για τον δεύτερο εμφύλιο έδωσε η άρνηση των κατοίκων της Τριφυλλίας να πληρώσουν φόρους στην κυβέρνηση Κουντουριώτη. Αυτός έστειλε στρατεύματα για να επιβάλει τη θέληση της κυβέρνησης. Οι «κυβερνητικοί» υπό τον Παπαφλέσσα νικήθηκαν και οι συγκρούσεις γενικεύτηκαν. Με τα χρήματα του δανείου ο Κουντουριώτης έστρεψε τους Στερεοελλαδίτες εναντίον των Πελοποννησίων. Σε ενέδρα έξω από την Τριπολιτσά σκοτώνεται ο γιος το Κολοκοτρώνη, Πάνος, στις 13 Νοεμβρίου 1824. Ο Γέρος του Μωριά συντετριμμένος από τον θάνατο του γιου του αποσύρθηκε στη Βυτίνα, μετανιωμένος για τη συμμετοχή του στον Εμφύλιο.
Ο Κουντουριώτης με τα χρήματα του δανείου εξαγόραζε μικροκαπεταναίους και πλήρωνε τους μισθούς των στρατιωτών τους. Έτσι, μέρα με τη μέρα αποδυνάμωνε την πλευρά των Πελοποννησίων. Η χαριστική βολή δόθηκε με την εισβολή ρουμελιώτικων στρατευμάτων στην Πελοπόννησο. Με αρχηγούς τους Γκούρα και Καραϊσκάκη προκάλεσαν απερίγραπτες καταστροφές και λεηλασίες, ιδιαίτερα στην περιοχή της Αχαΐας. Ο οπλαρχηγός Δημήτριος Πλαπούτας, ως ουδέτερος, προσφέρθηκε να μεσολαβήσει για τον τερματισμό της εμφύλιας αιματοχυσίας, σε μια περίοδο που η σύμπραξη Σουλτάνου και Μοχάμετ Άλι της Αιγύπτου απειλούσε την Επανάσταση.
Ο Κολοκοτρώνης δέχθηκε να μεταβεί στο Ναύπλιο και να «προσφέρη εις την Διοίκησιν την υπόκλισίν του και την ευπείθειάν του εις τους νόμους της πατρίδος…». Είχε λάβει αόριστες διαβεβαιώσεις ότι η Κυβέρνηση θα χορηγούσε αμνηστία στους αντιπάλους της. Όμως, ο Κουντουριώτης δεν πίστεψε τα λόγια του μεγάλου του αντιπάλου και αφού τον συνέλαβε στις 6 Φεβρουαρίου 1825 τον έκλεισε στο μοναστήρι του Προφήτη Ηλία στην Ύδρα. Τον Απρίλιο η κυβέρνηση κατάφερε να υποτάξει τον Οδυσσέα Ανδρούτσο, που ήταν στο πλευρό του Κολοκοτρώνη και στους δύο εμφυλίους. Φυλακίστηκε στην Ακρόπολη και δολοφονήθηκε στις 5 Ιουνίου 1825.
Ο Κολοκοτρώνης είχε διαφορετική μοίρα. Αφέθηκε ελεύθερος την ίδια περίοδο, όταν οι πάντες είχαν συνειδητοποιήσει τον κίνδυνο που διέτρεχε ο Εθνικός Ξεσηκωμός. Ο Ιμπραήμ είχε καταλάβει τη μισή Πελοπόννησο και ο Κιουταχής πολιορκούσε το Μεσολόγγι. Η στρατηγική ιδιοφυΐα του Γέρου του Μωριά έπρεπε να τεθεί και πάλι στη διάθεση της Επανάστασης.


ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/402#ixzz3IyAdLJRf
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Οι Εμφύλιοι Πόλεμοι κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης"

Συνέντευξη του Ν. Λυγερού στην εκπομπή "ΣΤΟ ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ" με τον Λ. Λοίζο, TVKOSMOS, 11/11/2014

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Συνέντευξη του Ν. Λυγερού στην εκπομπή "ΣΤΟ ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ" με τον Λ. Λοίζο, TVKOSMOS, 11/11/2014 "

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ



Αξιότιμη  κυρία  Ε.Ε. 

 Έχω  τα  παρακάτω  παράπονα  απο  εσένα  :  

1)  Συμβούλεψες   όλες  τις   χώρες  σου  (  που  έχουν   ακτές  στον  Ατλαντικό  και  την  Βαλτική   )  να  επεκτείνουν   τα  χωρικά  τους  ύδατα  στα  15  μίλια  αλλά  δεν  έκανες  το  ίδιο  για  τις  μεσογειακές  χώρες  !!!
Γιατί :  Για  να  μην  δυσαρεστήσεις  την  Τουρκία  ;   Και  τί  σόϊ   καψούρα  έχεις  κυρά  μου  με  την  Τουρκία  και  δεν  θέλεις  να  την  δυσαρεστήσεις  ; 
 Την  φοβάσαι  ;  Αν  ολόκληρη  Ε.Ε.  φοβάται  μια  Τουρκία  τότε  να  το κλείσουμε  το  μαγαζί .  Απέτυχε  .  Δεν  έχει  λόγο   ύπαρξης .
Ξεπληρώνεις   κάποια  εξυπηρέτηση  ;  Αν  χρωστάς   κάτι στην  Τουρκία  βάλε  το χέρι  στην  τσέπη  και  πλήρωσέ  την  .  ΜΗΝ  ΤΗΝ  ΠΛΗΡΩΝΕΙΣ  ΜΕ  ΕΛΛΗΝΙΚΑ  ΕΔΑΦΗ  ! 

2)  Λές   οτι  παθιάζεσαι  με  την  δημοκρατία  .  Δηλαδή  ο  λαός  να  κουμαντάρει  . Συγνώμη  που  τολμώ  να  έχω  απορίες  αλλά  κατά  την  ταπεινή  μου  γνώμη  θα  έπρεπε  να  απαιτείς  να  γίνονται   δημοψηφίσματα  σε  ΟΛΕΣ   τις  χώρες  σου  για  τα  σπουδαία  ζητήματα  :
-  Να  μπούμε   (  η  Ελλάδα  )  στην  ΕΟΚ  ;
-  Να  δεχτούμε  την  Βουλγαρία  στην  Ε.Ε.  ;  
-  Να  αντιμετωπίζουμε  τους  λαθρομετανάστες  σαν  εχθρικούς  εισβολείς  ή  σαν  αγγελούδια ;
-  Εγκρίνουμε  το  Σύνταγμα  της  Ε. Ε.  ;  
-  Να  υπάρχει  ή  όχι  η  θανατική  ποινή  ;  
-  Θέλουμε  ή  όχι  την  πολυπολιτισμικότητα  ; 

Απ'  όσο  θυμάμαι   δεν  με  ρώτησες  ΠΟΤΕ  και  για  τίποτα  .  Είσαι  σίγουρη  οτι  θέλεις  δημοκρατία  ;  


3)  Είπες   στον  Έλληνα   γαλακτοβιομήχανο   "Πάρε  γάλα  απ'  όπου  το  βρείς  φθηνότερο "   .  Πήρε  λοιπόν  ο  γαλακτοβιομήχανος  γάλα  απο  την Ουγγαρία  (*) .  Αν  γίνει  κανα  "μπάμ"   με  την  Τουρκία   θα  ζητήσουμε  βοήθεια  απο  τις  χώρες  της  Ε.Ε.   .  Τότε  ο Ούγγρος    κτηνοτρόφος  θα  πεί  "Α,  εγώ  δεν  ξέρω  τίποτα . Βγάλτε  τα  πέρα  μόνοι  σας"   .  Δηλαδή  όταν  έχεις  χρήμα  είμαστε  συνεταίροι  .   Όταν  έχεις  ζόρια    "Δεν  σε  είδα  ,  δεν  σε  ξέρω"  !  
Αυτό  το  θεωρείς  δίκαιο   κυρία  Ε.Ε.  ;  
(*)  Στα  μπλόκα των  αγροτών  ( Ιανουάριος  2010 )  πιάστηκαν  δυό  βυτία  ουγγρικό  γάλα  που  πήγαιναν  για  τις  βιομηχανίες  ΑΓΝΟ  και  ΟΛΥΜΠΟΣ   


4) Απο  το  1980   που  μας  βάλανε  στην   ΕΟΚ   ,  οι  πολιτικοί  καταβροχθίζουν   τα  κονδύλια  που  μας  δίνεις  .  Ποτέ  δεν  μίλησες  .  Ποτέ  δεν   είπες   στον  ελληνικό  λαό   "Ο  τάδε  είναι   κλέφτης .  Μην  τον  ξαναψηφίζεις . Θα  σε  οδηγήσει  στην  χρεωκοπία "  .  Τους  έβλεπες    να  ψηφίζουν  για  τον  εαυτό  τους    παχυλούς  μισθούς  και  συντάξεις  .  Ασυλίες  και  παραγραφές  αδικημάτων  .  Να είναι  ταυτοχρόνως  βουλευτές  και  υπουργοί  (  και   νομοθετική  εξουσία  ΚΑΙ  εκτελεστική  !  )  .  Τους  έβλεπες  και  δεν  μιλούσες  .  Τώρα  που  μας βούλιαξαν  λές   οτι  ο  λαός  πρέπει  να  κάνει  θυσίες  για  να  ξελασπώσουμε  .
Κυρία  Ε. Ε.  είσαι  σίγουρη  οτι  νοιάζεσαι  για  τον  λαό  ;  


5)  Δεν  είμαι  μαζοχιστής  και  γι'  αυτό  δεν  διάβασα  όλο  το  περιβόητο  Σύνταγμα  της  Ευρώπης  που  μας  ετοίμαζες  .  Κάποιος  που  το  διάβασε  είπε  οτι    μέσα  στο  κείμενο  εμφανίζεται  150  φορές η  λέξη  "τράπεζες"   .  Είναι    αλήθεια ;  Μήπως  μπορείς  κυρία  Ε.Ε.   να  μου  πείς  πόσες  φορές  εμφανίζεται  η  λέξη   "λαϊκό    δημοψήφισμα"  ;  


6)  Κάθε  φορά  που  διαμαρτύρομαι    για  τα  καμώματά  σου  μου  λές   "Θα  ήθελες    να  είσαι  έξω  απο  την  Ε.Ε.   και να  είναι  η  Τουρκία  μέσα ; "  .  Για  πές  μου  κυρία  Ε. Ε.   ,  και  που  είμαι  μέσα  σε  τί  με  προφύλαξες  ;  
Εμπόδισες  τις  συνεχείς   τουρκικές    προκλήσεις   στο  Αιγαίο  ;  
Εμπόδισες  το  φιάσκο  των  Ιμίων  ;  
Έδιωξες   τους  τούρκους   απο  την  Κύπρο  ;  

Δεν  με  προφύλαξες  σε  τίποτα  κυρία  Ε.Ε.   .  Απλώς  με  ΑΠΕΙΛΕΙΣ  οτι  αν  φύγω   θα  επιτρέψεις  στην  τουρκία  να  μου  κάνει  και  άλλα  χειρότερα !  
Λοιπόν  κυρία  Ε.Ε.   εγώ  ΘΕΛΩ  να  είμαι    στην  Ενωμένη  Ευρώπη  .  Και  φυλετικά  και  πολιτιστικά  ανήκω  στην  Ευρώπη  όπως  και  η  Ευρώπη ανήκει  σε  μένα  .  Θέλω  όμως   μια  ΕΥΡΩΠΗ  ΤΩΝ  ΛΑΩΝ   .  Δεν  θέλω  ΕΣΕΝΑ  κυρία Ε.Ε.  
ΠΗΓΗ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ "

Τετάρτη 12 Νοεμβρίου 2014

Συνέντευξη του Ν. Λυγερού στο TV 100 Δημοτική τηλεόραση Θεσσαλονίκης, 11/11/2014

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Συνέντευξη του Ν. Λυγερού στο TV 100 Δημοτική τηλεόραση Θεσσαλονίκης, 11/11/2014 "

Δέκα τεχνικές για να σας ελέγχουν το μυαλό, Νόαμ Τσόμσκυ



Ο Αμερικανός ακαδημαϊκός και στοχαστής, Νόαμ Τσόμσκι, αναλύει τις δέκα τεχνικές για τη χειραγώγηση της κοινής γνώμης. Το κείμενο αποτελεί μέρος μιας συλλογής συνεντεύξεων του Ν.Τσόμσκι, όπου ο κορυφαίος διανοητής διαπιστώνει διεισδυτικές παρατηρήσεις για τους θεσμούς που διαμορφώνουν τη σκέψη του κοινού και οι οποίοι βρίσκονται στην υπηρεσία της ισχύος και του κέρδους.
1. Η τεχνική της διασκέδασης
Πρωταρχικό στοιχείο του κοινωνικού ελέγχου, η τεχνική της διασκέδασης συνίσταται στη στροφή της προσοχής του κοινού από τα σημαντικά προβλήματα και από τις μεταλλαγές που αποφασίστηκαν από τις πολιτικές και οικονομικές ελίτ, με ένα αδιάκοπο καταιγισμό διασκεδαστικών και ασήμαντων λεπτομερειών.
Η τεχνική της διασκέδασης είναι επίσης απαραίτητη για να αποτραπεί το κοινό από το να ενδιαφερθεί για ουσιαστικές πληροφορίες στους τομείς της επιστήμης, της οικονομίας, της Ψυχολογίας, της Νευροβιολογίας και της Κυβερνητικής. «Κρατήστε αποπροσανατολισμένη την προσοχή του κοινού, μακριά από τα αληθινά κοινωνικά προβλήματα, αιχμαλωτισμένη σε θέματα χωρίς καμιά πραγματική σημασία.
Κρατήστε το κοινό απασχολημένο, απασχολημένο, απασχολημένο, χωρίς χρόνο για να σκέφτεται· να επιστρέφει κανονικά στη φάρμα με τα άλλα ζώα». Απόσπασμα από το Όπλα με σιγαστήρα για ήσυχους πολέμους.
2 . Η τεχνική της δημιουργίας προβλημάτων, και στη συνέχεια παροχής των λύσεων
Αυτή η τεχνική ονομάζεται επίσης «πρόβλημα-αντίδραση-λύση». Πρώτα δημιουργείτε ένα πρόβλημα, μια «έκτακτη κατάσταση» για την οποία μπορείτε να προβλέψετε ότι θα προκαλέσει μια συγκεκριμένη αντίδραση του κοινού, ώστε το ίδιο να ζητήσει εκείνα τα μέτρα που εύχεστε να το κάνετε να αποδεχτεί.
Για παράδειγμα: αφήστε να κλιμακωθεί η αστική βία, ή οργανώστε αιματηρές συμπλοκές, ώστε το κοινό να ζητήσει τη λήψη μέτρων ασφαλείας που θα περιορίζουν τις ελευθερίες του.
Ή, ακόμη: δημιουργήστε μια οικονομική κρίση για να κάνετε το κοινό να δεχτεί ως αναγκαίο κακό τον περιορισμό των κοινωνικών δικαιωμάτων και την αποδόμηση των δημοσίων υπηρεσιών.
3. Η τεχνική της υποβάθμισης
Για να κάνει κάποιος αποδεκτό ένα απαράδεκτο μέτρο, αρκεί να το εφαρμόσει σταδιακά κατά «φθίνουσα κλίμακα» για μια διάρκεια 10 ετών. Μ’ αυτόν τον τρόπο επιβλήθηκαν ριζικά νέες κοινωνικο-οικονομικές συνθήκες (νεοφιλελευθερισμός) στις δεκαετίες του 1980 και 1990.
Μαζική ανεργία, αβεβαιότητα, «ευελιξία», μετακινήσεις, μισθοί που δεν διασφαλίζουν πια ένα αξιοπρεπές εισόδημα· τόσες αλλαγές, που θα είχαν προκαλέσει επανάσταση, αν είχαν εφαρμοστεί αιφνιδίως και βίαια.
4. Η στρατηγική της αναβολής (Σαλαμοποιήση)
Ένας άλλος τρόπος για να γίνει αποδεκτή μια αντιλαϊκή απόφαση είναι να την παρουσιάσετε ως «οδυνηρή αλλά αναγκαία», αποσπώντας την συναίνεση του κοινού στο παρόν, για την εφαρμογή της στο μέλλον. Είναι πάντοτε πιο εύκολο να αποδεχτεί κάποιος αντί μιας άμεσης θυσίας μια μελλοντική. Πρώτα απ’όλα, επειδή η προσπάθεια δεν πρέπει να καταβληθεί άμεσα.
Στη συνέχεια, επειδή το κοινό έχει πάντα την τάση να ελπίζει αφελώς ότι «όλα θα πάνε καλύτερα αύριο» και ότι μπορεί, εντέλει, να αποφύγει τη θυσία που του ζήτησαν. Τέλος, μια τέτοια τεχνική αφήνει στο κοινό ένα κάποιο χρονικό διάστημα, ώστε να συνηθίσει στην ιδέα της αλλαγής, και να την αποδεχτεί μοιρολατρικά, όταν κριθεί ότι έφθασε το πλήρωμα του χρόνου για την τέλεσή της.
5 . Η στρατηγική του να απευθύνεσαι στο κοινό σαν να είναι μωρά παιδιά
Η πλειονότητα των διαφημίσεων που απευθύντονται στο ευρύ κοινό χρησιμοποιούν έναν αφηγηματικό λόγο, επιχειρήματα, πρόσωπα και έναν τόνο ιδιαιτέρως παιδικό, εξουθενωτικά παιδιάστικο, σαν να ήταν ο θεατής ένα πολύ μικρ ό παιδί ή σαν να ήταν διανοητικώς ανάπηρος.
Όσο μεγαλύτερη προσπάθεια καταβάλλεται να εξαπατηθεί ο θεατής, τόσο πιο παιδιάστικος τόνος υιοθετείται από τον διαφημιστή. Γιατί; «Αν [ο διαφημιστής] απευθυνθεί σε κάποιον σαν να ήταν παιδί δώδεκα ετών, τότε είναι πολύ πιθανόν να εισπράξει, εξαιτίας του έμμεσου και υπαινικτικού τόνου, μιαν απάντηση ή μιαν αντίδραση τόσο απογυμνωμένη από κριτική σκέψη, όσο η απάντηση ενός δωδεκάχρονου παιδιού». Απόσπασμα από το «Όπλα με σιγαστήρα για ήσυχους πολέμους».
6 . Η τεχνική του να απευθύνεστε στο συναίσθημα μάλλον παρά στη λογική
Η επίκληση στο συναίσθημα είναι μια κλασική τεχνική για να βραχυκυκλωθεί η ορθολογιστική ανάλυση, επομένως η κριτική αντίληψη των ατόμων. Επιπλέον, η χρησιμοποίηση του φάσματος των αισθημάτων επιτρέπει να ανοίξετε τη θύρα του ασυνείδητου για να εμφυτεύσετε ιδέες, επιθυμίες, φόβους, παρορμήσεις ή συμπεριφορές
7. Η τεχνική του να κρατάτε το κοινό σε άγνοια και ανοησία
Συνίσταται στο να κάνετε το κοινό να είναι ανίκανο να αντιληφθεί τις τεχνολογίες και τις μεθοδολογίες που χρησιμοποιείτε για την υποδούλωσή του. «Η ποιότητα της εκπαίδευσης που παρέχεται στις κατώτερες κοινωνικές τάξεις πρέπει να είναι πιο φτωχή, ώστε η τάφρος της άγνοιας που χωρίζει τις κατώτερες τάξεις από τις ανώτερες τάξεις να μη γίνεται αντιληπτή από τις κατώτερες». Απόσπασμα από το «Ὀπλα με σιγαστήρα για ήσυχους πολέμους».
8. Η τεχνική του να ενθαρρύνεις το κοινό να αρέσκεται στη μετριότητα
Συνίσταται στο να παρακινείς το κοινό να βρίσκει «cool» ό,τι είναι ανόητο, φτηνιάρικο και ακαλλιέργητο.
9. Η τεχνική του να αντικαθιστάς την εξέγερση με την ενοχή
Συνίσταται στο να κάνεις ένα άτομο να πιστεύει ότι είναι το μόνο υπεύθυνο για την συμφορά του, εξαιτίας της διανοητικής ανεπάρκειάς του, της ανεπάρκειας των ικανοτήτων του ή των προσπαθειών του. Έτσι, αντί να εξεγείρεται εναντίον του οικονομικού συστήματος, απαξιώνει τον ίδιο τον εαυτό του και αυτο-ενοχοποιείται, κατάσταση που περιέχει τα σπέρματα της νευρικής κατάπτωσης, η οποία έχει μεταξύ άλλων και το αποτέλεσμα της αποχής από οποιασδήποτε δράση. Και χωρίς τη δράση, γλιτώνετε την επανάσταση!
10. Η τεχνική του να γνωρίζεις τα άτομα καλύτερα από όσο γνωρίζουν τα ίδια τον εαυτό τους
Στη διάρκεια των τελευταίων πενήντα ετών, οι κατακλυσμιαία πρόοδος της επιστήμης άνοιξε μια ολοένα και πιο βαθειά τάφρο ανάμεσα στις γνώσει του ευρέως κοινού και στις γνώσεις που κατέχουν και χρησιμοποιούν οι ιθύνουσες ελίτ.
Χάρη στη Βιολογία, τη Νευροβιολογία και την εφαρμοσμένη ψυχολογία, το «σύστημα» έφτασε σε μια εξελιγμένη γνώση του ανθρώπινου όντος, και από την άποψη της φυσιολογίας και από την άποψη της ψυχολογίας.
Το σύστημα έφτασε να γνωρίζει τον μέσο άνθρωπο καλύτερα απ’ όσο γνωρίζει ο ίδιος τον εαυτό του. Αυτό σημαίνει ότι στην πλειονότητα των περιπτώσεων, το σύστημα ασκεί έναν πολύ πιο αυξημένο έλεγχο και επιβάλλεται με μια μεγαλύτερη ισχύ επάνω στα άτομα απ’ όσο τα άτομα στον ίδιο τον εαυτό τους.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Δέκα τεχνικές για να σας ελέγχουν το μυαλό, Νόαμ Τσόμσκυ"

Τρίτη 11 Νοεμβρίου 2014

ΑΟΖ και η σημασία του συμπλέγματος Καστελλορίζου

Του Νίκου Λυγερού

Παλαιότερα υπήρχε μια αμφισβήτηση όσον αφορά στη Γαύδο από την πλευρά της Λιβύης, αλλά τώρα, από τότε που κάναμε σεισμικά στη Νότια Κρήτη έως τη μέση γραμμή, ενσωματώσαμε τη δράση της Γαύδου που προσφέρει στην ελληνική ΑΟΖ επιπλέον 2428 Km2 χωρίς κανένα πρόβλημα και συνεχίζουμε με συνομιλίες, για να υπογράψουμε μια επίσημη συμφωνία de jure. Με ανάλογο τρόπο, η τριμερής του Καΐρου ενεργοποιεί τη δράση του συμπλέγματος Καστελλορίζου που προσφέρει στην ελληνική ΑΟΖ επιπλέον 20851 km2, αφού η ζώνη επαφής της ελληνικής ΑΟΖ με την κυπριακή ΑΟΖ οφείλεται στην ύπαρξή του. Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν ότι έχουμε μια αλλαγή φάσης που αφορά άμεσα στην λεκάνη Ηροδότου, η οποία διαθέτει μεγάλα κοιτάσματα υδρογονανθράκων. Η τριπλή επαφή μεταξύ Ελλάδας, Κύπρου και Αιγύπτου δεν είναι πια μόνο ένα θεωρητικό σημείο, αποτέλεσμα των υπολογισμών μέσω διαγραμμάτων Voronoi αλλά μια απτή γεωοικονομική πραγματικότητα της έννοιας της ΑΟΖ. Το τριπλό σημείο επαφής θα είναι και σημείο αναφοράς στις τελικές διαπραγματεύσεις, αφού είναι αυτό που θα κλείσει και την τριπλή συμφωνία που θα έρθει να ενισχύσει την υπάρχουσα συμφωνία οριοθέτησης μεταξύ Αιγύπτου και Κύπρου. Έχουμε λοιπόν τα χειροπιαστά αποτελέσματα μιας δράσης που λειτουργεί σε απόσταση 259 Km και επιτρέπει σε αυτές τις τρεις χώρες να έχουν ένα σημείο επαφής κοινό. Αυτή η νέα δυναμική σε πολιτικό επίπεδο βασίζεται στο υπόβαθρο της τοποστρατηγικής κι όχι μόνο της γεωστρατηγικής, αφού δεν μιλούμε πια για γείτονες αλλά για σχέσεις. Κι αυτές οι σχέσεις μεταξύ των τριών κρατών έχουν αλλάξει όλα τα δεδομένα. Τώρα με τις εξελίξεις στα κοιτάσματα Αφροδίτη και Ονασαγόρα στα θαλάσσια οικόπεδα 12 και 9, εισχωρούμε σε μια νέα φάση ακόμα και για τα ίδια τα ενεργειακά μας θέματα. Σε αυτό το πλαίσιο, η γεωπολιτική θέση της Κύπρου έχει αναβαθμισθεί. Έτσι κι η ύπαρξη του συμπλέγματος Καστελλορίζου λειτουργεί συμμαχικά προς την ίδια κατεύθυνση δίχως πια καμία διπλωματική δικαιολογία. Επίσης το όλο ευρωπαϊκό πλαίσιο είναι σε φάση άμεσης υποστήριξης διότι όλα αυτά τα δεδομένα είναι καταλυτικά για την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Έτσι βλέπουμε ότι τα κράτη μέλη ξεκαθαρίζουν τη θέση τους απέναντι στην Τουρκία, αφού θεωρούν ότι είναι απαράδεκτες οι κινήσεις της στην κυπριακή ΑΟΖ. Συνολικά και ολικά, ζούμε μια αλλαγή φάσης και σε αυτή το σύμπλεγμα Καστελλορίζου παίζει ένα θεμελιακό ρόλο.

Πηγή: http://www.lygeros.org/articles.php?n=17563&l=gr
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΑΟΖ και η σημασία του συμπλέγματος Καστελλορίζου"

Ήρθε η ώρα της ελληνικής ΑΟΖ

Του Νίκου Λυγερού

Όλα τα γεγονότα που γίνονται λόγω της κυπριακής ΑΟΖ, δημιουργούν ένα πολύ καλό και δυναμικό timing. Όλες οι αντιδράσεις και οι στάσεις των ξένων χωρών, όπως είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση, η Αμερική, η Ρωσία, η Γαλλία, η Γερμανία και το Ισραήλ κατά των κινήσεων της Τουρκίας, δείχνουν χειροπιαστά και πρακτικά τη δύναμη του Δίκαιου της Θάλασσας. Έτσι όταν μια χώρα επιλέγει να ανακηρύξει την ΑΟΖ της και να οριοθετήσει τα όριά της μέσω της μέσης γραμμής, μπορεί στη συνέχεια να βρεθούν σύμμαχοι οι οποίοι λόγω κρατικών συμφερόντων αλλά και των εταιρειών τους, που θα υποστηρίξουν τις θέσεις της σε γεωοικονομικό επίπεδο για ν' ακολουθήσει μετά και η γεωπολιτική διάσταση. Η ΑΟΖ λειτουργεί σε αυτές τις περιπτώσεις ως καταλυτικό στοιχείο, αφού επιτρέπει σε άλλες χώρες και ειδικά σε ευρωπαϊκές να κρατήσουν μια θέση σταθερή λόγω του υπόβαθρου. Η τριμερής επαφή που έγινε στο Κάιρο ενισχύει ουσιαστικά το όλο πλαίσιο και δίνει μάλιστα παράδειγμα και για μια άλλη τριμερή επαφή, η οποία θα γίνει στο Τελ Αβίβ. Η σκακιέρα έχει αλλάξει στην Ανατολική Μεσόγειο και όλοι βλέπουν ότι πρόκειται πια για ένα παίγνιο μη μηδενικού αθροίσματος, όπου μπορεί να επιτευχθεί μια ισορροπία Pareto κι όχι μόνο μια ισορροπία Nash. Έτσι τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν κάθε συμφέρον να γίνουν εξορύξεις σε ΑΟΖ κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης για να αποφύγει ολικά η Ευρωπαϊκή Ένωση την ενεργειακή της εξάρτηση από ξένους παράγοντες. Η Αμερική και η Ρωσία θέλουν να παίξουν στην περιοχή και με τις πετρελαϊκές τους εταιρείες, όπως είναι η Noble, η Gazprombank και Novatec αφού διαχειρίζονται ήδη το οικόπεδο 12 και είναι υποψήφιες στα οικόπεδα 5, 6, 7 και 8. Η Γαλλία μέσω της Total διαχειρίζεται τα οικόπεδα 10 και 11 και είναι υποψήφια συνολικά σε 7 από τα 9 θαλάσσια οικόπεδα που είχαν υποψηφιότητες. Η Γερμανία έχει ανάγκη από πράσινη ενέργεια για να σταματήσει εξ ολοκλήρου το πυρηνικό της πρόγραμμα και η πιο ισχυρή λύση είναι βέβαια το φυσικό αέριο. Και αυτό της Ανατολικής Μεσογείου αποτελεί το μέλλον. Όσον αφορά στην Ιταλία μέσω της ENI βρίσκεται στα θαλάσσια οικόπεδα 2,3 και 9. Κατά συνέπεια αν συνυπολογίσουμε όλα αυτά τα δεδομένα με το ενδιαφέρον που υπάρχει για τα είκοσι θαλάσσια οικόπεδα της ελληνικής ΑΟΖ, μπορούμε να αντιληφθούμε ότι ήρθε η ώρα της υλοποίησης σε πρακτικό επίπεδο με τα στίγματα, τους υπολογισμούς μέσω διαγραμμάτων Voronoi, τον καθορισμό της μέσης γραμμής με την Αίγυπτο και με την Κύπρο αλλά βέβαια και με την Ιταλία, αφού τώρα όλοι οι παίκτες της περιοχής ακολουθούν ένα στρατηγικό μείγμα, διότι οι θεσμικές τους στρατηγικές συγκλίνουν προς τον ίδιο σκοπό, δηλαδή τη στρατηγική αξιοποίηση των υδρογονανθράκων της Ανατολικής Μεσογείου με την ελληνική και κυπριακή ΑΟΖ για τα ευρωπαϊκά δεδομένα.

Πηγή: http://lygeros.org/articles?n=17562&l=gr
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ήρθε η ώρα της ελληνικής ΑΟΖ"

Ποιος θέλει να βάλει φωτιά στα Βαλκάνια;


Ποιος  θέλει να βάλει φωτιά στα Βαλκάνια;
Είναι φως φανάρι πως δεν είναι τυχαία όσα συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα στην Μέση Ανατολή, στις  Ασιατικές χώρες και ευρύτερα. Το σκηνικό, συμφέρει να πάρει διαστάσεις και στα Βαλκάνια. Και βρήκαν το δόλωμα. Την Αλβανία.
Βρήκαν την Αλβανία, βασιζόμενοι σε δύο βασικούς άξονες: στον τρομερό εθνικισμό και μεγαλοϊδεατισμό  των Αλβανών και στο φιλοαμερικανικό πρόσωπό τους.
Το να κάνεις τον τσαμπουκά μέσα σε σερβικό έδαφος, μέσα σ’ ένα γήπεδο που είναι κατακλεισμένο από Σέρβους και λιγοστούς Αλβανούς (δεν ανέλαβε την προσωπική ασφάλειά  τους η αστυνομία), το να προβάλεις  αλυτρωτικούς πόθους με το σύμβολο της μεγάλης Αλβανίας,  διεκδικώντας τα μισά Βαλκάνια, δεν είναι και τόσο εύκολο και τυχαίο. Κάποιος κρύβεται πίσω τους. Κάποιο δάκτυλο τους κατευθύνει.
Κι αυτό το δάκτυλο περίμεναν, για να ξεσπάσουν δημοσίως. Όχι πως μέχρι τώρα έκρυβαν τα ουτοπικά σχέδιά τους.  Απεναντίας. Ερχόντουσαν κάθε χρόνο και κάθε μήνα σε αναβάθμιση, σε τελειοποίηση, σε εγρήγορση.
Στα 24 χρόνια, της λεγόμενης δημοκρατίας στην Αλβανία, παρά τις συναλλαγές, ανταλλαγές, επισκέψεις κλπ, οι σχέσεις των δύο χωρών, Αλβανίας –Ελλάδος,  ήταν πάντα  οξυμένες και πάντα προειδοποιητικά μηνύματα  έστελνε το ΥΠΕΞ Ελλάδος, όπως οι 1561 «σοβαρές» προειδοποιήσεις της κομμουνιστικής Κίνας κατά των Αμερικανών, που παραβίαζαν τον εναέριο χώρο τους.   Το τσάμικο στο επίκεντρο των εκάστοτε αλβανικών κυβερνήσεων με ξέσπασμα την τωρινή εποχή. Οι αρχηγοί των πολιτικών κομμάτων, με πρωτεργάτες τους υποψηφίους για το θώκο του Πρωθυπουργού, στις προεκλογικές τους συναντήσεις, ξεστόμιζαν περί αδικιών και περί μεγάλης Αλβανίας. Τα σχολικά βιβλία και όλα τα εγχειρίδια μολυσμένα με εθνικισμό και μεγαλοϊδεατισμό. Η Εθνική Ελληνική Μειονότητα να περιπλανείται σαν τον Οδυσσέα και να περνά κάθε λίγο και λιγάκι μέσα από τη Σκύλα και τη Χάρυβδη.
Δεν μπορείς ν’ αναφέρεις σ’ ένα γραπτό τα δεινά των Βορειοηπειρωτών, λόγω των τεταμένων σχέσεων, μα κυρίως λόγω του συσσωρευμένου μίσους που ξεσπά ανά τακτά χρονικά διαστήματα από τους κυβερνήτες, πολιτικούς, αρχηγούς κομμάτων και μέχρι τα μέλη των εθνικιστικών κομμάτων και  συμμοριών.   
Μετά τα γεγονότα του ποδοσφαιρικού αγώνα, ο εθνικισμός και μεγαλοϊδεατισμός μεγάλωσαν πάρα πολύ.  Δεν υπάρχει μέσο ενημέρωσης που να μην προβάλλει την «ανδρεία» των ποδοσφαιριστών, την ιδέα της μεγάλης Αλβανίας, την κακή ποιότητα των σερβικών και ρωσικών προϊόντων, τον κακό  Έλληνα Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο, την αλβανική μειονότητα στην Ελλάδα...
Κομβόι με αυτοκίνητα γυρόφερναν στους δρόμους των αλβανικών πόλεων βρίζοντας και χουχιάζοντας τους Σέρβους και τους χριστιανούς και υμνώντας τους ήρωες ποδοσφαιριστές Αλβανούς.
Τα αλβανικά σόου «πορτοκαλί» και «αλ παζάρ» γελοιοποιούν τους αδύναμους Σέρβους, τους φτωχούς από την κρίση Έλληνες και δοξάζουν, για δύο ώρες, τους λεβέντες ήρωές τους, προβάλλοντας ανοιχτά πια, το χάρτη της μεγάλης Αλβανίας.
Κάθε πρωί, την τελευταία εβδομάδα, δέκα λεπτά προτού οι μαθητές μπουν στις τάξεις θ’ ακουστεί  από το μεγάφωνο ο εθνικός  αλβανικός ύμνος, ανεξαρτήτως που κάποιος είναι κουρασμένος και θέλει την ησυχία του.
Ο εθνικιστής Τζούφι γράφει σε πρωτοσέλιδο πως απειλή για τα Βαλκάνια είναι η Σερβο-ελληνική συμμαχία και όχι η μεγάλη Αλβανία.
Ξέρουν πάρα πολύ καλά το ρόλο τους. Πάντα σε αντεπίθεση. Πάντα να προσκομίσουν οφέλη και όχι να παραχωρήσουν το οτιδήποτε. Να τραβηχτεί ο  όρος «Βόρειος Ήπειρος» ζητούν τώρα. Με κυβερνητικές προειδοποιήσεις. Με τσαμπουκά.
Η Ελληνική Πολιτεία, με την κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλο, να κοιτάει πώς να εξαντλήσει την τετραετία. Αυτό είναι το ποθούμενο. Τι γίνεται με τα εθνικά θέματα, τι παθαίνουν οι Δερβιτσιώτες και όλοι οι Βορειοηπειρώτες, τι γράφουν τα βιβλία και ιδίως αν υπάρχει ένα εκκρεμές ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ για την Αυτονομία της Βορείου Ηπείρου να τα βάλουν επί τάπητος, λίγο τους νοιάζει.
(από συνεργάτη της ΣΦΕΒΑ στη Β. Ήπειρο)
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ποιος θέλει να βάλει φωτιά στα Βαλκάνια;"

Δευτέρα 10 Νοεμβρίου 2014

Δεν πείθουν κανέναν τα επιχειρήματα ΜακΓκρέγκορ



Οι συζητήσεις, οι παρεμβάσεις και οι διαμάχες σχετικά με την επιστροφή των Μαρμάρων του Παρθενώνα έχουν φουντώσει στο Λονδίνο. Το θέμα έχει επανέλθει αυτήν την περίοδο στην επικαιρότητα περισσότερο από κάθε άλλη φορά.

Διχασμένο εμφανίζεται το αναγνωστικό κοινό της ηλεκτρονικής έκδοσης του Guardian αναφορικά με το θέμα του επαναπατρισμού των Γλυπτών του Παρθενώνα και με αφορμή άρθρο του Τζόναθαν Τζόουνς, ο οποίος υπερασπίζεται το αίτημα της Αθήνας. 

«Τα ελγίνεια πρέπει να παραμείνουν εδώ που είναι, είναι γελοίο να θέλουμε να γυρίσει πίσω ο χρόνος, τα μάρμαρα φυλάσσονται με ασφάλεια, πείτε στην Ελλάδα και την κ. Κλούνι, ευγενικά, να μας παρατήσουν... Άλλωστε η Ελλάδα είναι ένα αποτυχημένο κράτος, που δεν μπορεί να φροντίσει ούτε τους θησαυρούς που διατηρεί. Απλά ψάξτε στο Google για τις κλοπές έργων τέχνης στην Ελλάδα τα τελευταία πέντε χρόνια... και η κατάσταση θα χειροτερέψει»γράφει ένας εκ των αναγνωστών, για να λάβει την αποστομωτική απάντηση: «Πάρα πολλές ψευδο-ελλείψεις ('too many pseudo ellipses...').

Αντίθετοι με το παραπάνω σχόλιο εμφανίζονται και άλλοι αναγνώστες, εκ των οποίων ο ένας γράφει: «Η Ελλάδα δεν είναι αποτυχημένο κράτος και μπορεί να φροντίσει πολύ καλά τους πολιτιστικούς θησαυρούς της. Έχει μουσεία παγκόσμιας κλάσης και άριστους αρχαιολόγους». 

«Μπορούμε να τα στείλουμε πίσω ώστε οι χώρες τους να τα καταστρέψουν, όπως έγινε με αρχαιότητες στο Ιράν, το Αφγανιστάν, το Ιράκ, τη Συρία, την Αίγυπτο... Ή να τα επιστρέψουμε απλώς για να αισθάνεστε ανώτεροι στην προσπάθειά σας να προκαλέσετε μία διαμάχη» είναι άλλη μία άποψη που διατυπώνεται, η οποία επίσης δεν μένει αναπάντητη από αναγνώστες που στηρίζουν το αίτημα της ελληνικής κυβέρνησης.

Το άρθρο του Τζόουνς

Στο άρθρο του ο Τζόναθαν Τζόουνς υποστηρίζει πως «η υφαρπαγή των Μαρμάρων από τον λόρδο Έλγιν είναι ένας λεκές» στη φήμη της Βρετανίας. Καλεί, δε, τα βρετανικά μουσεία «να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα» και να αντιληφθούν πως «ο ιμπεριαλισμός της τέχνης έχει πεθάνει». 

«Δεν μπορούν πλέον να κρατούν θησαυρούς της τέχνης που αποκτήθηκαν πριν από πολύ καιρό,  υπό αμφίβολες συνθήκες» υποστηρίζει ο Τζόουνς, σημειώνοντας ότι «η βρετανική αυτοκρατορία έχει πεθάνει» και γι' αυτό «τα λάφυρα πρέπει να επιστραφούν».

«Στη Γαλλία» συνεχίζει ο Τζόουνς «όπου τα μουσεία είναι γεμάτα με θησαυρούς, όπως και τα δικά μας, το ταμπού της 'εθνικής κληρονομιάς' τους έχει αρχίσει να αμφισβητείται. Πρέπει να τους ακολουθήσουμε σε αυτό τον δρόμο». 

Τέλος, ο Τζόουνς επικρίνει τη στάση του Βρετανικού Μουσείου, σημειώνοντας ότι αντί να αντιμετωπίζει την Αθήνα σαν εχθρό, θα έπρεπε να έχει αναπτύξει μία σχέση συνεργασίας με το Νέο Μουσείο της Ακρόπολης. 

Μετά το αιχμηρό κείμενο που δημοσιεύτηκε στην ηλεκτρονική έκδοση του «Guardian», στο οποίο χαρακτηρίζεται ντροπή για τη φήμη των Βρετανών η πράξη του Έλγιν, αλλά και τα ιδιαίτερα αρνητικά σχόλια που συνόδευσαν τις φωτογραφίες των Γλυπτών που ανέβασε το Βρετανικό Μουσείο στο Instangram, ο διευθυντής του μουσείου αφιερώνει μία ολόκληρη συνέντευξή του στους «Times», προσπαθώντας να πείσει για τα επιχειρήματα της δικής του πλευράς.

Διευθυντής του Βρετανικού Μουσείου: "Δεν επιστρέφουμε τα Γλυπτά στην Ελλάδα"

Μιλώντας στους δημοσιογράφους ο διευθυντής του Βρετανικού Μουσείου, Νιλ ΜακΓκρέγκορ, επανέλαβε την πάγια θέση του μουσείου πως η απόκτηση των διάσημων γλυπτών από τον Λόρδο Έλγιν στις αρχές του 19ου αιώνα ήταν νόμιμη και πως υπήρχε «μέγιστο δημόσιο όφελος» από την παραμονή τους στο Λονδίνο, όπου βρίσκονται στο επίκεντρο του παγκόσμιου πολιτισμού.

«Τα Μάρμαρα θα έχουν το μέγιστο δημόσιο όφελος παραμένοντας στο Βρετανικό Μουσείο», υποστήριξε ο Νιλ ΜακΓκρέκορ, ενώ η Ελενα Κόρκα τόνισε: «Επιφανειακά, τοπικιστικά και άνευ ευαισθησίας τα επιχειρήματα»
«Τα Μάρμαρα θα έχουν το μέγιστο δημόσιο όφελος παραμένοντας στο Βρετανικό Μουσείο, πολύ περισσότερο από το να πάνε σε ένα καινούργιο μουσείο στην Αθήνα», ισχυρίζεται ο Νιλ ΜακΓκρέγκορ, συμπληρώνοντας πως από τη στιγμή που τα Γλυπτά ήρθαν στο Βρετανικό Μουσείο σταμάτησαν να αποτελούν αρχιτεκτονικές λεπτομέρειες του Παρθενώνα και έγιναν Γλυπτά με δικά τους δικαιώματα.

Σχεδόν το ένα τρίτο των μαρμάρινων ανάγλυφων που κοσμούσαν τον ναό του Παρθενώνα και άλλα κτίρια στην Ακρόπολη των Αθηνών, βρίσκονται στο Λονδίνο, ενώ περίπου ίσως αριθμός παραμένουν στην Ελλάδα, σημειώνει το δημοσιεύμα.

«Πολλά από αυτά δεν υπάρχουν πια. Επομένως δεν υπάρχει καμία πιθανότητα καλλιτεχνικής οντότητας και πόσο μάλλον αν επιστραφούν στο ερειπωμένο κτίριο από το οποίο προήλθαν» δήλωσε ευθαρσώς. 

Σύμφωνα με το άρθρο της London Evening Standard, το μουσείο βρίσκεται υπό επίθεση εδώ και δεκαετίες από την ελληνική κυβέρνηση, της οποίας οι προσπάθειες για τον επαναπατρισμό των γλυπτών θα εκπροσωπηθούν πλέον από μια ομάδα δικηγόρων που περιλαμβάνει τους Τζέφρι Ρόμπερτσον και Αμάλ Αλαμουντίν.

Στη συνέχεια, το δημοσίευμα αναφέρει και τις εκκλήσεις της UNESCO, προς το Βρετανικό Μουσείο για τη συμμετοχή σε μια «διαδικασία διαμεσολάβησης» προκειμένου να επιλυθεί το ζήτημα.

Μιλώντας όμως στους Times ο ΜακΓκρέγκορ δήλωσε πως το μουσείο ήταν «πάντα έτοιμο για οποιεσδήποτε συζητήσεις» αλλά η ελληνική κυβέρνηση δεν τους αναγνωρίζει ως νόμιμους ιδιοκτήτες, γι' αυτό και οι «συζητήσεις είναι δύσκολες».

Τα γλυπτά δεν θα μπορούσαν να δανειστούν, καθώς η ελληνική κυβέρνηση δεν ενδιαφέρεται ούτως ή άλλως για τον δανεισμό τους. «Αυτό είναι λυπηρό γιατί αυτά τα γλυπτά ανήκουν σε όλο τον κόσμο. Η έκθεσή τους σε διαφορετικά μέρη είναι σημαντική».

Τα εκθέματα δεν ανήκουν επισήμως στην Βρετανική κυβέρνηση αλλά στους διαχειριστές του Βρετανικού Μουσείου, που είναι επιφορτισμένοι με την νομική υποχρέωση να παρέχουν το μέγιστο δημόσιο όφελος.

Ο διευθυντής του Βρετανικού Μουσείου δήλωσε επίσης πως δεν τίθεται κανένα θέμα επανένωσης, καθώς ένα μεγάλο κομμάτι των Γλυπτών δεν υπάρχει, ενώ χαρακτήρισε προκλητικά τον Παρθενώνα ερειπωμένο κτίριο: «Δεν υπάρχει, λοιπόν, καμία πιθανότητα επαναφοράς καλλιτεχνικής οντότητας, πόσω μάλλον αν επιστραφούν στο ερειπωμένο κτίριο από το οποίο προήλθαν», δήλωσε χαρακτηριστικά.

Συνέκρινε επίσης τις προσπάθειες διαφύλαξης των Γλυπτών από τους Έλληνες με την κλοπή τους από τον Έλγιν λέγοντας: «Στην πραγματικότητα οι ελληνικές αρχές συνέχισαν τη δουλειά του Λόρδου Έλγιν ακριβώς για τον ίδιο λόγο: για να τα προστατέψουν και να τα μελετήσουν».

«Ο Έλγιν πήρε τα Μάρμαρα για το σπίτι του και όχι για κάποιο μουσείο. Τα κατατεμάχισε, χωρίς να ακολουθήσει τις προδιαγραφές προστασίας των μνημείων», υπενθυμίζει η γενική διευθύντρια Αρχαιοτήτων του υπουργείου Πολιτισμού Ελενα Κόρκα μιλώντας στο «Έθνος», χαρακτηρίζοντας τα επιχειρήματα του διευθυντή του Βρετανικού Μουσείου «επιφανειακά, τοπικιστικά και άνευ ευαισθησίας»«Τα επιχειρήματα αυτά δεν δείχνουν σοβαρότητα και δεν πείθουν κανέναν», δηλώνει χαρακτηριστικά.

Παράλληλα εξηγεί πως «η παγκόσμια κοινότητα, οι μουσειολόγοι και οι εμπειρογνώμονες πιστεύουν ότι τα πολιτιστικά αγαθά που έχουν ιδιαίτερη αξία πρέπει να μπορείς να τα δεις στο σωστό περιβάλλον, γιατί μόνον έτσι μπορείς να καταλάβεις την αξία του ίδιου μνημείου».

Τέλος, η κ. Κόρκα διευκρίνισε πως κανείς δεν αντιλέγει πως τα Γλυπτά του Παρθενώνα αποτελούν παγκόσμια κληρονομιά. «Το αίτημα της διεκδίκησής τους το θέτουμε στο όνομα της παγκόσμιας κοινότητας, τη στιγμή μάλιστα που ανά τον κόσμο λειτουργούν 23 επιτροπές που το υποστηρίζουν», τόνισε με νόημα.


Πηγή: Α. Ανδίρα, in.gr, Αν. Κούκα, ΈθνοςΈθνος 2


ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Δεν πείθουν κανέναν τα επιχειρήματα ΜακΓκρέγκορ"

ΣΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΩΝ ΠΕΣΟΝΤΩΝ ΜΑΡΑΘΩΝΟΜΑΧΩΝ




Ήδη από την προηγούμενη «Κάθε 1η του Μηνός» Οκτωβρίου 2014 είχε αναφερθεί το ζήτημα των σκελετών των Μαραθωνομάχων (πρβλ. και ειδική παραπομπή). Σήμερα το θέμα έχει περάσει τα ελληνικά σύνορα, προσλαμβάνοντας διεθνείς πλέον διαστάσεις. Ένα αγγλόφωνο άρθρο της 25-10-2014 σε ευρύτατης επισκεψιμότητας ιστοχώρο, το οποίο έχει ήδη (René Arnaud on Twitter: "The #quest to recover the fallen soldiers of #Marathon και αλλού, αποτελεί μια άνευ προηγουμένου καταγγελία εγκατάλειψης και υποβάθμισης του πιο γνωστού παγκοσμίως αρχαιολογικού χώρου της Ελλάδας με στρατιωτικό και συνάμα πολιτικό - δημοκρατικό περιεχόμενο. Πρωτοφανής και ο παραπέρα στρουθοκαμηλισμός που επιδεικνύει το Υπουργείο Πολιτισμού με την Αρχαιολογική του Υπηρεσία. Ύστερα από αίτημα πολλών αναγνωστών η συγκεκριμένη ιστοσελίδα μεταφράζεται (1-11-2014), ελαφρά συμπληρωμένη και εδώ (εκτός από αλλούόπως 26-10-2014) στην ελληνική γλώσσα από την προαναφερμένη αγγλόφωνη ιστοσελίδα της 25 October, 2014 - 14:00, όπου είχε τον τίτλο - The quest to recover the fallen soldiers of Marathon:

Η μάχη του Μαραθώνα διεξάχθηκε τέλος καλοκαιριού (12 Αυγούστου ή 12 Σεπτεμβρίου) του 490 π.Χ., μόλις 42 χιλιόμετρα ή 26 μίλια βορειοανατολικά της Αθήνας, σε μια παραθαλάσσιαπεδιάδα που περιβάλλεται από λόφους. Είναι μια από τις πρώτες καταγεγραμμένες μάχες, η οποία έγινε γνωστή λίγα μόλις χρόνια αφότου συνέβη, χάρη στον Ηρόδοτο από την Αλικαρνασσό,αναγνωρισμένου ως «Πατέρα της Ιστορίας».

 Οι μαχητές που συμμετείχαν στη μάχη ήταν περίπου 10.000 Έλληνες πολίτες-στρατιώτες από την Αθήνα, βοηθούμενοι εκ μέρους άλλων 1.000 οπλιτών από τις Πλαταιές, μια μικρή πόλη 60 χιλιόμετρα ή 37 μίλια βορειοδυτικά της Αθήνας (ελάχιστα βορείως της Αττικής, μέσα στη Βοιωτία). Αυτή η δύναμη λέγεται ότι αντιμετώπισε 50.000 ή ακόμα και πάνω από 100.000 Πέρσεςεπαγγελματίες στρατιώτες, οι οποίοι αποβιβάστηκαν στην αμμώδη παραλία του Μαραθώνα μέσα από 600 πολεμικά πλοία. Δέκα ήταν οι Αθηναίοι στρατηγοί (ένας από κάθε «φυλή», διοικώντας ο καθένας περίπου 1000 μαχητές, μεταξύ των οποίων οι μετέπειτα διαπρέψαντες Θεμιστοκλής και Αριστείδης). Κατά την ημέρα πάντως της μάχης του Μαραθώνα ο στρατηγός Μιλτιάδης ήταν που είχε την πρωτοκαθεδρία, απέναντι στους φημισμένους Πέρσες ηγέτες Δάτη και Αρταφέρνη.


Εικόνα: Χάρτης που δείχνει τις κύριες κινήσεις των στρατευμάτων κατά τη διάρκεια της μάχης του Μαραθώνα (πηγή Wikipedia).

 Για αρκετές δεκαετίες, πριν από αυτή τη μάχη, μια ελληνο-περσική σύγκρουση ελάμβανε χώρα, η οποία κατέληξε σε αντίποινα για την υποστήριξη των Ελλήνων προς τους συμπατριώτες τους στην Ιωνία (οι σημερινές παράκτιες περιοχές της Μικράς Ασίας στην Τουρκία), επειδή οι ​​Ίωνες είχαν επαναστατήσει ενάντια στην Περσική Αυτοκρατορία το 499 π.Χ.

Η πολεμική ένταση τροφοδοτήθηκε εξάλλου και από την αντιπαράθεση ανάμεσα στους μοναρχικούς Πέρσες, οι οποίοι προσπάθησαν να καταστρέψουν και να υποτάξουν τους δημοκρατικούς Έλληνες.Η νίκη των ελληνικών πόλεων-κρατών ενάντια στο περσικό μεγαθήριο προσέδωσε στους Έλληνες αυτοπεποίθηση στην ικανότητά τους να υπερασπιστούν τον εαυτό τους και πίστη για την επιτέλεση των στόχων τους.

 Ήταν μια καθοριστική στιγμή στην ιστορία. Αξίζει εδώ να σημειωθεί επίσης το γεγονός ότι, λόγω των Ελλήνων της Ιωνίας, το όνομα της Ελλάδας στην αραβική,τουρκική κ.ά. ανατολικές γλώσσες είναι Yunanistan (ως παραφθορά της λέξης Ionanistan - Ιωνανιστάν). Εξάλλου η κατάληξη -σταν υποδηλώνει τη χώρα όπως Αφγανι-στάν, Καζαχ- στάν,Πακι-στάν, Τουρκμενι-στάν, ανάλογο με το -land στα Green-land, Deutsch-land, Eng-land ή New Zea-land).

 Εικόνα: Το Περσικό πεζικό όπως αναπαρίσταται σε ένα διάζωμα στο παλάτι του Δαρείου, Σούσα (πηγή Wikipedia).

 Σύμφωνα με έναν από τους πιο γνωστούς θρύλους, ο δρομέας και Μαραθωνομάχος Φειδιππίδης (ή Φιλιππίδης) έφερε την είδηση της ελληνικής νίκης στην Αθήνα, τρέχοντας τα 42 χιλιόμετρα σε περίπου 3 ώρες. Εισήλθε στην πόλη φωνάζοντας «Νενικήκαμεν» (Έχουμε νικήσει!) και μετά έπεσε νεκρός από την εξάντληση.

Η ιστορία αυτού του θρυλικού γεγονότος έγινε τόσο δημοφιλής, ώστε η διοργάνωση του «μαραθώνιου» δρόμου αποτελεί σήμερα αναπόσπαστο μέρος των αθλημάτων των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων, με τις μεγαλύτερες μάλιστα πόλεις του πλανήτη να πραγματοποιούν τις δικές τους αντίστοιχες ετήσιες εκδηλώσεις. Η ακριβής απόσταση έχει καθοριστεί διεθνώς στα 42,195 χιλιόμετρα ή 26 μίλια και 385 γιάρδες.


Εικόνα αριστερά: Ζωγραφική απεικόνιση του δρομέα Φειδιππίδη, τη στιγμή που πληροφορούσε το λαό της Αθήνας για τη νίκη των Ελλήνων επί των Περσών, Luc-Olivier Merson, 1869 (πηγή Wikipedia)

 Ιστορείται ότι κατά τη μάχη του Μαραθώνα έχασαν τη ζωή τους περίπου 6.400 Πέρσες, ενώ οι Έλληνες υπερασπιστές είχαν αντίστοιχα 200 περίπου θύματα (192 Αθηναίους και 11Πλαταιείς). Την ημέρα εκείνη σκοτώθηκε στη μάχη ο αρχιστράτηγος των ελληνικών δυνάμεων Καλλίμαχος και ο στρατηγός Στησίλαος.

 Ένας άλλος νεκρός ήταν ο Κυναίγειρος, αδελφός του διάσημου τραγικού ποιητή Αισχύλου (ο οποίος επίσης αγωνίστηκε στη μάχη, αλλά επέζησε και από την επιγραφή στον τάφο του συμπεραίνεται ότι η συμμετοχή του στη μάχη του Μαραθώνα είχε για τον ίδιο μεγαλύτερη σημασία ακόμα και από τα καλλιτεχνικά του επιτεύγματα). Ύστερα από 2,5 χιλιετίες, ένας Τύμβος που περιείχε τα λείψανα των Αθηναίων στρατιωτών ανασκάφηκε στις αρχές του 20ου αιώνα.

Μερικά από τα οστέινα λείψανα κατέληξαν σε διάφορεςσυλλογές, όπως το Βασιλικό Μουσείο του Οντάριο στο Τορόντο, ενώ άλλα σκελετικά κατάλοιπα, επαίσχυντα αφέθηκαν σε ένα κοντινό χωράφι, όπου σήμερα βρίσκεται μια κατοικία. Όπως αναφέρεται από τον ιστορικό Παυσανία, σε κοντινή απόσταση βρισκόταν άλλος ένας Τύμβος, όπου είχαν ενταφιαστεί οι πεσόντες σκλάβοι που είχαν συμμετάσχει στη μάχη μαζί με τους Αθηναίους για να κερδίσουν την ελευθερία τους. (Υπήρχε από τότε νόμος στην Αθήνα πως όποιος δούλος συμμετείχε σε μάχη υπέρ της αττικής πόλης γινόταν αυτόματα ελεύθερος Αθηναίος πολίτης).

 Το 1970-1971, τα λείψανα των Πλαταιέων στρατιωτών που έχασαν τη ζωή τους στο Μαραθώνα ανασκάφηκαν κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής χούντας από τον Γενικό ΕπιθεωρητήΑρχαιοτήτων, εκλιπόντα Σ. Μαρινάτου, ο οποίος τα παρέδωσε στον Γερμανό ανθρωπολόγο (και αξιωματικό των SS), Ε. Μπράιτεγκερ, για «μελέτες» στη Βιέννη (πρβλ. ελληνικές εφημερίδεςτης 22 και 29 Ιουνίου 1972, καθώς και την επιστολή της 22 Σεπτεμβρίου 2014 προς το Δήμο Μαραθώνα). Όσο απίστευτο και αν φαίνεται, οι σκελετοί των Πλαταιέων Μαραθωνομάχων παραμένουν λησμονημένοι στην Αυστρία (μαζί με ακόμα άγνωστα πόσα - τίς οίδε - παλαιοανθρωπολογικά κατάλοιπα που παραχωρούσε ο τ. Γενικός για "μελέτες" επί μια 10ετία στον Γερμανό επιστήμονα).

Ο Τύμβος των Πλαταιέων (πηγή visitmarathon.gr)

 Σύμφωνα με την προσωπική άποψη του συντάκτη του παρόντος, το επαγγελματικό καθήκον πρέπει να υπερισχύσει και να ληφθούν μέτρα ώστε να διορθωθεί αυτή η κατάσταση κι' αφού επιστρέψουν τα υπολείμματα όσο το δυνατόν περισσότερων πολεμιστών του Μαραθώνα να εναποτεθούν με σεβασμό (και τιμές) στον πεδίο όπου έχασαν τη ζωή τους κατά την υπεράσπιση της Αθήνας και της δημοκρατίας.

Για την επιτυχία ενός παρόμοιου εγχειρήματος, δύο ή τρεις προσωπικότητες από οργανισμούς ή φορείς κάθε γεωγραφικής περιοχής (από κάθε Ήπειρο) είναι αναγκαίο να αναλάβουν δράση για την αντιμετώπιση αυτού του σημαντικού ζητήματος.

Παράλληλα εκφράζεται η ελπίδα πως θα μπορέσουν να προβούν στις απαραίτητες ενέργειες (κάνοντας ένα βήμα προς τα εμπρός) για να συμβάλουν στην αίσια έκβαση μιας ανάλογης υπόθεσης. Ο Μαραθώνας αποτελεί πηγή έμπνευσης για τους Έλληνες (μαζί και όλους τους ανθρώπους). Είναι ένα σύμβολο της δημοκρατίας (και της ελευθερίας) που με την ιστορία του μας διδάσκειτη σημασία των συγκεκριμένων αξιών (όχι μόνο) για τη χώρα μας (αλλά και όλο τον κόσμο). Κάρολος Παπούλιας, Πρόεδρος της Ελλάδας
ΠΗΓΗ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΣΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΩΝ ΠΕΣΟΝΤΩΝ ΜΑΡΑΘΩΝΟΜΑΧΩΝ"

Κυριακή 9 Νοεμβρίου 2014

Η συμβολή του Χριστιανισμού

Του Νίκου Λυγερού

Όλοι αναρωτιούνται ποια είναι η θέση της Εκκλησίας της Κύπρου όσον αφορά στην επίλυση του κυπριακού, επειδή η επικοινωνία δεν είναι απαραίτητα και συνεννόηση. Στην πραγματικότητα τα πράγματα είναι πολύ πιο ξεκάθαρα απ' ό,τι πιστεύουν οι περισσότεροι από εμάς κι αυτό μάλιστα ήδη από την περίοδο της απόρριψης του Σχεδίου Ανάν, της ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση και της ανακήρυξης της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης της Κύπρου. Ένα από τα πιο χειροπιαστά παραδείγματα είναι ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος ο οποίος ποτέ δεν φοβάται να μιλήσει έξω από τα δόντια, όταν είναι απαραίτητο για τα εθνικά θέματα. Το είχαμε ζήσει σε προσωπικό επίπεδο ακόμα και βιωματικά, γιατί η στήριξή του στον εθνικό αγώνα ήταν πάντα καταλυτική. Επίσης βλέπουμε ότι την ώρα που οι περισσότεροι χάνονται σ' ένα διπλωματικό λαβύρινθο, η Εκκλησία παραμένει φωτεινή, γιατί ακολουθεί το παράδειγμα του Χριστού και δεν κάνει ποτέ κανένα ύπουλο συμβιβασμό που μπορεί να υποσκάψει την Εθνική οντότητα της πατρίδας μας. Έτσι και σε αυτή τη φάση, όπου επιτέλους λειτουργεί το αποτελεσματικό εργαλείο της κυπριακής ΑΟΖ, η Εκκλησία μας υποστηρίζει ενεργητικά τις εθνικές μας θέσεις, αφού αντιλαμβάνεται ότι πρόκειται για την αιχμή του δόρατος της απελευθέρωσης της Κύπρου. Σε αυτό το πλαίσιο γίνεται και η ενημέρωση σε τεχνικά και στρατηγικά θέματα που αφορούν άμεσα την κυπριακή ΑΟΖ. Σε κάθε περίπτωση όμως το όλο εγχείρημα εντάσσεται σε μία ενιαία κρατική οντότητα ενταγμένη στην Ευρωπαϊκή Ένωση και δεν σπαταλούμε χρόνο σε υποθέσεις διπλωματίας που χρησιμοποιούν ένα λεξιλόγιο για να ευχαριστηθούν οι περισσότεροι. Η ουσία είναι απλή για την Εκκλησία μας. Δεν πρόκειται να εγκαταλείψει εθνικές θέσεις, για να ευχαριστήσει διπλωματικές προσεγγίσεις άνευ περιεχομένου τόσο στην Κύπρο όσο και στην Ελλάδα. Ούτε ο Πρόεδρος της κυπριακής δημοκρατίας ούτε ο Πρωθυπουργός της Ελληνικής Δημοκρατίας μπορεί να επηρεάσει τον Αρχιεπίσκοπο, διότι αυτός ακολουθεί μόνο και μόνο το φωτεινό μονοπάτι του Χριστού δίχως πολιτικό πλαίσιο. Έτσι όσοι είναι υπέρ του Ελληνισμού θα τον έχουν πάντα στο πλευρό τους, όποιοι και να είναι οι αντίπαλοί τους, όσο ισχυροί και να είναι. Είναι ένα σημείο αναφοράς η Εκκλησία μας που λειτουργεί δυναμικότερα με την κυπριακή ΑΟΖ, αφού αυτή υπάγεται στο Δίκαιο της Θάλασσας. Διότι το Δίκαιο και η θάλασσα είναι από τα θεμελιακά στοιχεία που χαρακτηρίζουν τον Ελληνισμό εδώ και αιώνες. Στο πεδίο δράσης της Εκκλησίας η κυπριακή ΑΟΖ έρχεται να ενισχύσει τις θέσεις, για να διεκδικήσει το πρέπον που είναι το Δίκαιο, γιατί έχουμε καταλάβει όλοι τι σημαίνει το βιώσιμο και ξέρουμε ακριβώς τι θέλουμε εμείς.

Πηγή: http://www.lygeros.org/articles?n=17543&l=gr
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η συμβολή του Χριστιανισμού"

Το ηθικό των Ελλήνων και ψηλά το κεφάλι Έλληνες.

 

Το ηθικό των Ελλήνων, η εθνική αυτοπεποίθηση, η ΑΟΖ και οι Κούρδοι.----

Την ημέρα που η Τουρκία θα αποφασίσει να τεντώσει το σχοινί σε Κύπρο και Αιγαίο, την ίδια μέρα θα χάσει το 25% του εδάφους της!----
Τις τελευταίες ημέρες ορισμένα ΜΜΕ, παρουσιάζουν -θέλουμε να ελπίζουμε από άγνοια- τις προκλήσεις της Τουρκίας στην κυπριακή ΑΟΖ αλλά και τις «βόλτες» τουρκικών πολεμικών πλοίων στη θάλασσα του Αιγαίου με έναν τρόπο που πλήττεται το ήδη καταρρακωμένο ηθικό του ελλληνικού λαού σε Κύπρο και Ελλάδα.

Να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα. Οι παραβιάσεις των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κύπρου, βόλτες των τουρκικών κορβετών και φρεγατών στα διεθνή ύδατα του Αιγαίου και οι αβλαβείς διελεύσεις στις Κυκλάδες και ορισμένες φορές ακόμα και στα ανοικτά των ακτών της Αττικής, είναι ένα ζήτημα που θα πρέπει να μας απασχολήσει.

Ιδιαίτερα δε η παρουσία τουρκικών πολεμικών σκαφών στα ελληνικά χωρικά ύδατα, θα πρέπει ούτως ή άλλως να αντιμετωπίζεται με τους τρόπους που προβλέπονται από τα επιχειρησιακά σχέδια των ένδοξων Ενόπλων μας Δυνάμεων, πάντα μέσα στα πλαίσια που ορίζει το διεθνές δίκαιο.

Όσον αφορά στην ποροκλητική παρουσία του ερευνητικού σκάφους «Μπαρμπαρός» στην κυπριακή ΑΟΖ, τη συνοδεία πολεμικών σκαφών, αυτή θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με γνώμονα το εθνικό συμφέρον αλλά και τα στρατηγικά συμφέροντα της Κύπρου.

Θα το επαναλάβουμε. Το «παιχνίδι» στην περιοχή της Αν. Μεσογείου παίζεται στο γήπεδο του διεθνούς δικαίου, της πολιτικής, της διπλωματίας, των διεθνών σχέσεων και των συμφωνιών με χώρες και ενεργειακές εταιρείες.

Στο γήπεδο αυτό η Κύπρος, η Κυπριακή Δημοκρατία ως κυρίαρχο κράτος, είναι εξαιρετικά ισχυρή, ενώ από την άλλη πλευρά η Τουρκία απολύτως ανίσχυρη.

Να υπενθυμίσουμε στους αναγνώστες μας ότι η Τουρκία αποπειράθηκε αλεπάλληλες φορές να ανατρέψει τα δεδομένα στο γήπεδο αυτό. Έκανε διαβήματα σε Αίγυπτο, Ισραήλ και Λίβανο να ακυρώσουν τις συμφωνίες οριοθέτησης της ΑΟΖ, έκανε αλεπάλληλα διαβήματα σε ΗΠΑ, Ισραήλ, Ιταλία, Γαλλία και Κορέα να αποτρέψουν τις ενεργειακές εταιρείες να υπογράψουν συμφωνίες με την Κυπριακή Δημοκρατία, κίνησε γη και ουρανό για να πείσει την NobleEnergy, την Delek, την TOTALτην KOGAZκαι την ENIνα μην υπογράψουν συμφωνίες, να μην στείλουν ερευνητικά σκάφη και να μην στήσουν εξέδρες στην κυπριακή ΑΟΖ.

Ιδιαίτερα όσον αφορά το Οικόπεδο 12 και την εξέδρα άντλησης της NobleEnergyDelek, η Άγκυρα έκανε προειδοποιητικές δηλώσεις ότι θα αντιδράσει κάνοντας χρήση στρατιωτικής βίας, σε περίπτωση εγκατάστασής της εκεί.

Η εξέδρα εγκαταστάθηκε και βρικσόμαστε στα τελευταία στάδια πριν την έναρξη της εξόρυξης του φυσικού αερίου.

Τις ημέρες που το ερευνητικό σκάφος-πλατφόρμα Saipem 10000 του κονσόρτσιουμ ENI- KOGAZέπλεε προς το Οικόπεδο 9, όπου εγκαταστάθηκε για να εκτελέσει τις διερευνητικές γεωτρήσεις, η Τουρκία έστειλε στην ευρύτερη περιοχή το δικό της ερευνητικό σκάφος «Μπαρμπαρός», συνοδευόμενο από δυο φρεγάτες, με σκοπό να εκφοβίσει τους Ιταλούς και τους Κορεάτες και να εκτρέψει με τον τρόπο αυτό το χρονοδιάγραμμα εκμετάλλευσης των ενεργειακών αποθεμάτων αλλά και των ρου των εξελίξεων, όπως αυτές έχουν προδιαγραφεί από τις προαναφερθείσες ενέργειες της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Με άλλα λόγια, η Τουρκία, που δεν έχει κανένα απολύτως έρεισμα στο γήπεδο του Διεθνούς Δικαίου, της διπλωματίας, της πολιτικής, των διεθνών σχέσεων και συμφωνιών και των ενεργειακών συμφωνιών, προσπαθεί να δημιουργήσει ένα άλλο γήπεδο, όπου οι εξελίξεις θα προδιαγράφονται από την στρατιωτική ισχύ και την επιβολή.

Εκεί θέλει να μας εφελκύσει την Κύπρο και την Ελλάδα και στο ζήτημα αυτό θα πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί. Γιατί μόνο ένας τρελλός ή ένας προδότης θα εγκατέλειπε το γήπεδο που είναι ισχυρός, για να περάσει σε ένα γήπεδο όπου ο αντίπαλος έχει πολλές πιθανότητες να πετύχει τον στόχο του.

Εννοούμε ότι δεν θα πρέπει να διολισθήσουμε στην πολιτική των κανονιοφόρων και φυσικά δεν ενοούμε ότι θα νικήσει σε έναν ενδεχόμενο ελληνοτουρκικό πόλεμο, ο οποίος εκτιμούμε ότι είναι εξαιρετικά απίθανο να συμβεί.

Αλλά και να συμβεί, η Τουρκία δεν θα χάσει μόνο στο πεδίο της μάχης και του ελληνοτουρκικού μετώπου, όπου η Ελλάδα έχει στρατηγικά πλεονεκτήματα, όπως ισχυρότατη αντιαεροπορική άμυνα, S-300, PATRIOT, TORM-1, OSA, ισχυρή πολεμική αεροπορίαμε αεροσκάφη τουλάχιστον ισάξια των τουρκικών και πυραύλους SCALP, υποβρύχια τ. 214, που είναι ίσως τα καλύτερα του κόσμου (ας όψονται εκείνοι οι τουλάχιστον ανόητοι που καθυστέρησαν την παραλαβή τους), επιθετικά ελικόπτερα ΑΗ-64 Απάτσι και πόσα άλλα…

Θα χάσει αυτομάτως τουλάχιστον το ένα τέταρτο του εδάφους της και η τουρκική κυβέρνηση το γνωρίζει πολύ καλά αυτό. Άλλωστε, η Κομπάνι φωτίζει το δρόμο στους Κούρδους, μην το ξεχνάμε αυτό!

Για όλους τους παραπάνω λόγους, στρατηγική ψυχραιμία, ελληνική ευστροφία, εθνική αυτοπεποίθηση και ψηλά το κεφάλι Έλληνες.
Του Σάββα Καλεντερίδη



Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "κυριακάτικη δημοκρατία"
http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2014/11/blog-post_858.html#.VF971MksnsQ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ " Το ηθικό των Ελλήνων και ψηλά το κεφάλι Έλληνες."
Related Posts with Thumbnails