ΑΟΖ και η σημασία του συμπλέγματος Καστελλορίζου

Του Νίκου Λυγερού

Παλαιότερα υπήρχε μια αμφισβήτηση όσον αφορά στη Γαύδο από την πλευρά της Λιβύης, αλλά τώρα, από τότε που κάναμε σεισμικά στη Νότια Κρήτη έως τη μέση γραμμή, ενσωματώσαμε τη δράση της Γαύδου που προσφέρει στην ελληνική ΑΟΖ επιπλέον 2428 Km² χωρίς κανένα πρόβλημα και συνεχίζουμε με συνομιλίες, για να υπογράψουμε μια επίσημη συμφωνία de jure. Με ανάλογο τρόπο, η τριμερής του Καΐρου ενεργοποιεί τη δράση του συμπλέγματος Καστελλορίζου που προσφέρει στην ελληνική ΑΟΖ επιπλέον 20851 km², αφού η ζώνη επαφής της ελληνικής ΑΟΖ με την κυπριακή ΑΟΖ οφείλεται στην ύπαρξή του. Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν ότι έχουμε μια αλλαγή φάσης που αφορά άμεσα στην λεκάνη Ηροδότου, η οποία διαθέτει μεγάλα κοιτάσματα υδρογονανθράκων. Η τριπλή επαφή μεταξύ Ελλάδας, Κύπρου και Αιγύπτου δεν είναι πια μόνο ένα θεωρητικό σημείο, αποτέλεσμα των υπολογισμών μέσω διαγραμμάτων Voronoi αλλά μια απτή γεωοικονομική πραγματικότητα της έννοιας της ΑΟΖ. Το τριπλό σημείο επαφής θα είναι και σημείο αναφοράς στις τελικές διαπραγματεύσεις, αφού είναι αυτό που θα κλείσει και την τριπλή συμφωνία που θα έρθει να ενισχύσει την υπάρχουσα συμφωνία οριοθέτησης μεταξύ Αιγύπτου και Κύπρου. Έχουμε λοιπόν τα χειροπιαστά αποτελέσματα μιας δράσης που λειτουργεί σε απόσταση 259 Km και επιτρέπει σε αυτές τις τρεις χώρες να έχουν ένα σημείο επαφής κοινό. Αυτή η νέα δυναμική σε πολιτικό επίπεδο βασίζεται στο υπόβαθρο της τοποστρατηγικής κι όχι μόνο της γεωστρατηγικής, αφού δεν μιλούμε πια για γείτονες αλλά για σχέσεις. Κι αυτές οι σχέσεις μεταξύ των τριών κρατών έχουν αλλάξει όλα τα δεδομένα. Τώρα με τις εξελίξεις στα κοιτάσματα Αφροδίτη και Ονασαγόρα στα θαλάσσια οικόπεδα 12 και 9, εισχωρούμε σε μια νέα φάση ακόμα και για τα ίδια τα ενεργειακά μας θέματα. Σε αυτό το πλαίσιο, η γεωπολιτική θέση της Κύπρου έχει αναβαθμισθεί. Έτσι κι η ύπαρξη του συμπλέγματος Καστελλορίζου λειτουργεί συμμαχικά προς την ίδια κατεύθυνση δίχως πια καμία διπλωματική δικαιολογία. Επίσης το όλο ευρωπαϊκό πλαίσιο είναι σε φάση άμεσης υποστήριξης διότι όλα αυτά τα δεδομένα είναι καταλυτικά για την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Έτσι βλέπουμε ότι τα κράτη μέλη ξεκαθαρίζουν τη θέση τους απέναντι στην Τουρκία, αφού θεωρούν ότι είναι απαράδεκτες οι κινήσεις της στην κυπριακή ΑΟΖ. Συνολικά και ολικά, ζούμε μια αλλαγή φάσης και σε αυτή το σύμπλεγμα Καστελλορίζου παίζει ένα θεμελιακό ρόλο.

Πηγή: http://www.lygeros.org/articles.php?n=17563&l=gr