ΑΟΖ και συμμαχικό πλαίσιο

Του Νίκου Λυγερού

Για να ξεπεράσουμε τις εσωτερικές μας δυσκολίες είναι απαραίτητο να βρούμε ένα συμμαχικό πλαίσιο, το οποίο να είναι υπερκομματικό. Αν ενταχθούμε σε μια εσωτερική διαμάχη, για να κερδίσουμε απλώς ποσοστά, το πιο πιθανό είναι να βρεθούμε σε μία κατάσταση ανάλογη με την προηγούμενη. Οι εκλογές, που είναι εκ φύσης ανταγωνιστικές, δεν μπορούν να παραμείνουν σε αυτό το επίπεδο. Το πρόβλημά μας δεν είναι απλώς η οικονομία, η διαφθορά, κλπ. Αυτά υπάρχουν πάντα σε κάθε κοινωνία που δίνει σημασία μόνο στο παρόν. Το αληθινό πρόβλημα, είναι ότι οι περισσότεροι Έλληνες δεν βλέπουν μέλλον, διότι όλοι οι θεσμοί τους αναγκάζουν να ξεχάσουν το παρελθόν τους. Σπάνιοι είναι αυτοί που αντιστέκονται και αυτό οφείλεται στα οράματά τους. Όποιος δεν έχει όραμα, δεν λειτουργεί στρατηγικά και αντιμετωπίζει αποκλειστικά την καθημερινότητα. Έχει την εντύπωση ότι δεν έχει επιλογές και ότι η ζωή του είναι απλώς ένας μονόδρομος και προσπαθεί μέσω ενός κόμματος να τα καταφέρει λίγο καλύτερα. Με το θέμα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης έχουν αλλάξει τα δεδομένα της καθημερινότητας. Πρώτα απ’ όλα υπάρχει ένα μέτωπο, μια ομάδα κρούσης που θέλει να θεσπίσει την ΑΟΖ ακόμα και αν υπάρχουν εχθροί με μεγάλα συμφέροντα που θέλουν την πατρίδα μας στη μιζέρια. Ύστερα υπάρχουν πολλοί αδιάφοροι που δεν κατανοούν ποιος είναι ο πραγματικός στόχος της όλης προσπάθειας. Και βέβαια υπάρχουν και οι εχθροί του φυσικού αερίου, του πετρελαίου, που θέλουν να λειτουργήσουν με εισαγωγές δίχως να αναπτυχθεί η πατρίδα μας. Είναι η πρώτη φορά που στην πολιτική ατζέντα εντάσσεται ένας προβληματισμός τόσο μεγάλης εμβέλειας. Και δεν έχει σχέση με το θέμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και του ευρώ, αφού είναι ξεκάθαρο ότι και τα δύο τα έχει αποκτήσει και κατακτήσει η πατρίδα μας. Ενώ η ελληνική ΑΟΖ δεν υπάρχει ακόμα. Δεν είναι ένα σχέδιο, κι αν ήταν, ξέρουμε να αντισταθούμε και σε αυτό. Είναι ένα οικοδόμημα, μια ανοιχτή δομή που προσφέρει πολλαπλές δυνατότητες. Σε αυτές τις εκλογές δεν αποφασίζουμε μόνο για το παρόν, αλλά και για το μέλλον. Η ΑΟΖ δεν είναι απλώς μια μεγάλη ιδέα, είναι μια νέα σκακιέρα. Δεν θα είμαστε πια, οι μικροί παίκτες της Μεσογείου που προσπαθούν να επιβιώσουν χάρη στις μεγάλες δυνάμεις, όπου και να βρίσκονται αυτές. Με την ΑΟΖ, η οντότητά μας αποκτά εμβέλεια και κανείς δεν μπορεί να το αμφισβητήσει στο εξωτερικό. Έχουμε τη δεύτερη μεγαλύτερη ΑΟΖ της Μεσογείου, αλλά επιπλέον η Ανατολική Μεσόγειος, όπως το αποδεικνύει ήδη η Κύπρος και το Ισραήλ, είναι μια από τις πλουσιότερες περιοχές του κόσμου όσον αφορά στο ενεργειακό της υπέδαφος. Μπορεί να έχουμε μερικούς πολιτικούς που δεν το έχουν αντιληφθεί ακόμα, αλλά είναι απλά θέμα χρόνου! Δίχως την ΑΟΖ ασχολούμαστε με τοπικές λεπτομέρειες που δεν μπορούν να λύσουν κανένα πρόβλημα σοβαρό. Πρέπει οι πολιτικοί μας να επικεντρωθούν σε αυτό το θέμα και ο πιο εύκολος τρόπος είναι να τους επιλέξουμε εμείς, για να δράσουν άμεσα και αποτελεσματικά για όλη την πατρίδα μας.

Πηγή: http://www.lygeros.org/articles.php?n=9465&l=gr