Οικογένεια Βαρβαρήγου

Η οικογένεια Βαρβαρήγου---

Barbarigo--Το επώνυμο Βαρβαρήγος (Barbarigo), γνωστής και παλαιάς οικογένειας της Βενετίας, το συναντά κανείς στα Ιόνια νησιά, την Κρήτη και λιγότερο στο Αιγαίο. Το επώνυμο στην Ελλάδα και ειδικά στη Σαντορίνη συναντάται με πολλούς τύπους: Βαρβαρήγος, Μπαρμπαρήγος, Παρπαρήγος, τα ίδια επώνυμα και με γιώτα (ι).

Η ρίζα του επωνύμου κατ' άλλους προέρχεται από τη λέξη barbaro ή από τη λέξη barba (γενειάδα), όπως προκύπτει από το οικόσημο του κλάδου, το οποίο συντίθεται από λέαινες και φυσικές γενειάδες.

Η οικογένεια Βαρβαρήγου, της οποίας τα μέλη βρέθηκαν κυρίως στη Ζάκυνθο και τη Σαντορίνη, απέκτησε δύναμη μετά την ανάδειξη σε Δούκα της Βενετίας το 1483 του Marco Barbarigo. Από τα πιο γνωστά μέλη της οικογένειας αυτής θα πρέπει να θεωρηθούν:

               ñ            Ο Δόγης Marco Barbarigo, (1485-1486)

               ñ            Ο Δόγης Agostino Barbarigo, (1486-1501) γιος του Marco, κυβερνήτης επίσης της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας. Από την οικογένεια αυτή προήλθαν τέσσερις καρδινάλιοι.

               ñ            Ο Matteo Barbarigo, (1542-1544) Δούκας της Κρήτης.

               ñ            Ο Marcus Antonius Barbarigo, (1678-1688) Λατινοεπίσκοπος Κέρκυρας.

               ñ            Ο Markus B’ Barbarigo, (1485-1486).

               ñ            Ο Αntonio Barbarigo, (1549) ρέκτωρ Χανίων.

               ñ            Ο Danniele Barbarigo, (1564-66) από τους πιο μορφωμένους ιερείς της Καθολικής Εκκλησίας.

               ñ            Ο Ιωάννης Βαρβαρήγος, (1539) αρμοστής Ζακύνθου.

               ñ            Ο Ιερεμίας Βαρβαρήγος, (1580-1637), Έλληνας καθολικός κληρικός που γεννήθηκε στη Θήρα και φονεύθηκε στη Γενεύη. Απόφοιτος της Σχολής Αγίου Αθανασίου της Ρώμης, αντικατέστησε τον παραιτηθέντα Μητροπολίτη Παροναξίας Ιωσήφ Β'(1608-1613) και παρέμεινε Μητροπολίτης Παροναξίας από το 1622 έως το 1632. Πολέμησε με πάθος την Ορθόδοξη Εκκλησία. Ως όργανο του Πάπα ανεμίχθη σε ραδιουργίες κατά του ορθοδόξου Πατριάρχη Κύριλου (Λουκάρεως) και εκ του λόγου τούτου, διέφυγε στην Ευρώπη, την Πολωνία και τέλος στη Γενεύη, όπου κατεσφάγη από τον λαό, ενώ μιλούσε δημοσίως με μίσος και φανατισμό κατά του Πατριάρχη. Κατ' άλλους εφονεύθη το 1634 στην Πολωνία από δύο συνοδούς του μοναχούς.

               ñ            Ο Βαρβαρίγος Αναγνώστης, υπήρξε Φιλικός, έζησε τον 18ο και 19ο αιώνα και ύψωσε στις 5 Μαΐου 1821 τη σημαία της Επανάστασης στη Σαντορίνη. Διορίσθηκε το 1822 «Φροντιστής της Οικονομίας», Έφορος και πληρεξούσιος της Θήρας στις Εθνοσυνελεύσεις και επί Καποδίστρια γενικός διοικητής της επαρχίας Θήρας.

               ñ            Ο Βαρβαρήγος Εμμανουήλ, (;-1854) υπήρξε επίσης Φιλικός και μετά το 1821 έφορος της Θήρας. Προσέφερε για την ανασυγκρότηση του Έθνους σημαντικά ποσά και υπηρέτησε την πατρίδα μέσα από διάφορες δημόσιες θέσεις.

               ñ            Ο Μαρίνος Βαρβαρήγος υπήρξε πρόκριτος της Θήρας.

               ñ            Ο Αντώνιος Βαρβαρήγος επίσης πρόκριτος της Θήρας το 1797.

               ñ            Ο Γάσπαρης Μπαρμπαρήγος, είχε εκλεγεί πληρεξούσιος το 1823.

               ñ            Ο Γεώργιος Μπαρμπαρήγος από το Ακρωτήρι, υπήρξε κι αυτός πληρεξούσιος (1823).

               ñ            Ο Τζάνες Μπαρμπαρήγος αναφέρεται ως πρόκριτος (1823).

               ñ            Η Μαρούσα Νικολάου Βαρβαρήγου η οποία παντρεύτηκε τον Αντώνιο Δελένδα από τη Νάξο, τον 16ο αιώνα και οι οποίοι έκτοτε έμειναν στη Θήρα.

               ñ            Ο Νικόλαος Βαρβαρήγος ο οποίος εξελέγη βουλευτής κατά τις περιόδους Δ'1853, Ε'1856 και ΣΤ'1859.

               ñ            Ο Αγιογράφος Γεώργιος Βαρβαρήγος. Η εικόνα του Αποστόλου Ανδρέα κοσμεί τον ναό του Αγίου Σώστη στην Οία (1886).

               ñ            Ο Ζωγράφος Εμμανουήλ Γουλιέλμου Βαρβαρήγος, του οποίου η εικόνα της Αγίας Αικατερίνης κοσμεί τον ομώνυμο ναό στην Οία.

               ñ            Ζάνες Αντ. Βαρβαρήγος, πλοίαρχος από την Οία, αγωνιστής του 1821.

               ñ            Μαρίνος Κ. Βαρβαρήγος, αγωνιστής του 1821 ο οποίος υπήρξε και διοικητής του νησιού.

               ñ            Μ. Βαρβαρήγος, πλοιοκτήτης.

               ñ            Ι. Βαρβαρήγος, πλοιοκτήτης.

               ñ            Ν. Π. Βαρβαρήγος, πλοιοκτήτης.

               ñ            Ν. Εμμ. Βαρβαρήγος, πλοιοκτήτης.

               ñ            Σπύρος Π. Βαρβαρήγος, πλοιοκτήτης.

Σε έγγραφο του 1837 για την ανέγερση του Ιερού Ναού Περρίσης αναφέρονται τα ονόματα των δημοτικών συμβούλων της Συνέλευσης των τεσσάρων δήμων μεταξύ των οποίων ο Βασίλειος Μπαρμπαρίγος της Καλλίστης και ο Ματθαίος και Αντώνιος Μπαρμπαρίγος της Οίας.

Το όνομα Βαρβαρήγος, όπως τους Δαργέντα τους συναντάμε στον χώρο της ιεροσύνης, τους τελευταίους αιώνες το απαντάμε συχνά στον χώρο της εκπαίδευσης [Βαρβαρήγος Αντώνιος (1831), Βαρβαρήγος Δημήτριος (1849-1919), Βαρβαρήγος Κωνστ. (1841), κ.ά.].

Από την πλευρά των ανιόντων του σημερινού κτήτορος οι Βαρβαρήγοι ήταν οι ακόλουθοι:

               ñ            Η μητέρα του Μαργαρίτα Βαρβαρήγου (1906-1982).

               ñ            Η Μαργαρίτα Βαρβαρήγου είχε τα ακόλουθα αδέλφια: Αθηνά (συζ. Νικολού Αλαφούζου), Ουρανία (συζ. Πέτρου Ν. Νομικού) και Γουλιέλμο (ή Γιώργο) Βαρβαρήγο, ο οποίος μετανάστευσε στις ΗΠΑ.

               ñ            Παππούς του ήταν ο Εμμανουήλ Γουλ. Βαρβαρήγος (συζ. Κυριακή Δακορώνια), η οποία πέθανε το 1926.

               ñ            Προπάππους υπήρξε ο Γουλιέλμος Εμμαν. Βαρβαρήγος, ο οποίος πέθανε το 1862.

               ñ            Προπροπάππους ήταν ο Εμμανουήλ Βαρβαρήγος, ο γνωστός αγωνιστής του 1821, ο οποίος είχε παιδιά τον Γουλιέλμο Βαρβαρήγο, τον Νικόλαο Βαρβαρήγο και τη Μαρίδη Βαρβαρήγου (συζ. Γεωργίου Μ. Χαϊδεμένου). Είχε παντρευτεί την Αικατερίνη Γουλ. Δακορώνια.

Πέρα από τα πιο πάνω άμεσα μέλη της οικογένειας του σημερινού κτήτορος θα πρέπει να σημειώσουμε ότι κατά τον 20ό αιώνα οι Βαρβαρήγοι βρίσκονται σε όλα τα κεφαλοχώρια και έχουν αναμιχθεί με όλες τις γνωστές οικογένειες της Σαντορίνης (οικογένειες Δελένδα, Χαϊδεμένου, Αλαφούζου, Νομικού, Δε Κιγάλα, Δακορώνια κ.ά). Ο παππούς μάλιστα του σπουδαίου ιατροφιλόσοφου της Σαντορίνης Ιωσήφ Δε Κιγάλα (1812-1886) φέρων το όνομα Giuseppe είχε νυμφευθεί τη Μαρία Βαρβαρήγου εκ του οίκου των Βαρβαρήγων.

 Όπως και άλλοι Σαντορινιοί είχε γεννηθεί στο Ταϊγάνι της Ρωσίας, όπου οι γονείς του (Αντώνιος και Σοφία Δελαρόκα από τη Νάξο), είχαν μεταβεί ως μετανάστες. Πιο γνωστά ονόματα τον 20ό αιώνα πρέπει να θεωρηθούν ο οφθαλμίατρος Άγγελος Βαρβαρήγος, ο εκδότης της εφημερίδας «Σαντορίνη» Ιωάννης Βαρβαρήγος, ο γιος του Εμμανουήλ Βαργαρήγος και εκ των πρεσβυτέρων και συγχρόνων ο πρωτοπρεσβύτερος της Οίας Ιωάννης Βαρβαρήγος.

Ειδική ίσως αναφορά πρέπει να γίνει στον οίκο Δακορώνια και στη σύζευξη του με τους Μπαρμπαρήγους. Όπως είναι γνωστό οι Da-Corognia καταγόμενοι από την Ισπανία κατέλαβαν το 1307 τη Σίφνο, ενώ από το 1463 διαχέονται στη Νάξο, την Πάρο και τη Σαντορίνη, ιδιαίτερα στην τελευταία με ιδρυτή του  σαντορινιού οίκου από τον Γουλιέλμο Δακορώνια. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο δεκάδες κατιόντες του οίκου φέρουν το όνομα Γουλιέλμος.

 Οι περισσότεροι στο  Σκάρο  έγιναν ιερείς και προεστοί Λατίνοι, ενώ αργότερα, ιδιαίτερα στον Πύργο και την Πάνω Μεριά,  προεστοί και ιερείς  ορθόδοξοι. Όπως προκύπτει από έγγραφα, τόσο ο παππούς του σημερινού κτήτορα Εμμανουήλ Γουλιέλμου Βαρβαρήγος είχε παντρευτεί την Κυριακή Γεωργίου Δακορώνια, όσο και ο προπροπαππούς  του Εμμανουήλ Βαρβαρήγος είχε επίσης παντρευτεί Δακορώνια, την Αικατερίνη Γουλιέλμου Δακορώνια, προφανώς κόρη ενός  εκ των Γουλιέλμων Δακορώνια μεταξύ  των  ετών 1750  και 1800. Αδελφός της Κυριακής Βαρβαρήγου ήταν ο Νικόλαος Γ. Δακορώνιας, ιερέας στην Οία, και συγγενής ο ιδρυτής του Ναυτικού Μουσείου καπετάν Αντώνης  Δημητρίου Δακορώνιας από την Οία.