Η ΠΛΗΡΗΣ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΠΙΘΕΤΩΝ - ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ-ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ-ΙΣΤΟΡΙΚΟ-ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΠΙΘΕΤΩΝ ΚΑΙ ΟΝΟΜΑΤΩΝ - ΣΥΝΕΧΗΣ ΕΡΕΥΝΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ - ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΘΕΤΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΠΟΙΑ ΣΗΜΑΣΙΑ - ΤΑ ΕΠΩΝΥΜΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΦΟΡΕΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ, ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ, ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑΣ - ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ - Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΣΥΛΛΟΓΗ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΠΩΝΥΜΩΝ - ΚΑΛΗ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ ΣΤΟΥΣ ΦΙΛΙΣΤΟΡΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΜΑΘΕΙΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ.
ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΑΤΕ ΣΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΜΑΣ

Κυριακή 17 Ιανουαρίου 2016

Ελληνικα ονόματα και οι παραλλαγές τους στα Αρβανίτικα

Ανδρικά βαφτιστικά ονόματα και οι παραλλαγές τους στα Αρβανίτικα-----
ΑΓΓΕΛΟΣ: Αντζελής, Τζελής
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ: Νάσος, Νάσης, Νάκος, Νάκας, Νάσιος, Σούλης Νασιάκος: ο μικρός Θανάσης ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ: Λέκος, Λέκας Λεκάκος: ο μικρός Αλέξανδρος
 ΑΓΗΣΙΛΑΟΣ: Σίλαγος, Σίλας
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ: Τάσος, Τάσης, Τάτσης
ΑΝΕΣΤΗΣ: Νάστος, Νάστας Ναστούλης: ο μικρός Ανέστης
ΑΝΔΡΕΑΣ: Ντρίτσας, Ντρίτσουλας Ντίτσης: ο μικρός Ανδρέας
ΑΝΘΙΜΟΣ: Θίμης
ΑΡΙΣΤΟΜΕΝΗΣ: Μένης, Μένιος
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ: Μπίλιας, Βάσιας, Βάσος
 ΓΕΩΡΓΙΟΣ: Λιόλιος, Λώλος, Λιόλης Λιολίτσης: ο μικρός Γιώργος 50 Κώστας Π. Ραχούτης ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ: Ράσης, Λιάσης,
ΓΡΗΓΟΡΗΣ: Γληγόρης
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ: Μίτρος, Μίτσης, Μήτσος, Μητρούσης Μητσάκος: ο μικρός Δημήτρης ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ: Δήμος, Δήμας, Τένης
 ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ: Βάγγος, Τζέλης, Τζέλας, Τζέκ Τζέκος: ο μικρός Βαγγέλης
 ΕΥΓΕΝΙΟΣ: Βγενιός, Βγενής
 ΕΥΘΥΜΙΟΣ: Θύμιος, Θύμης
 ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ: Στάθας
 ΗΛΙΑΣ: Λιάκος, Λιάκας, Λιάς, Λης Λιάσκος: ο μικρός Ηλίας
 ΗΡΑΚΛΗΣ: Γερακλής
ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ: Θέμης, Κλής, Μιστοκλής, Μίστος
 ΘΩΜΑΣ: Μούλης (από το χαϊδευτικό Θωμούλης)
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ: Κώτσιος, Κώτσης, Κώτσος
 ΛΕΩΝΙΔΑΣ: Λιωνίδης, Λιωνής
 ΜΕΝΕΛΑΟΣ: Μηνάς
 ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ: Μίλτης, Μίλτος, Μιλτιγιάδης 51 Τα Αρβανίτικα Επώνυμα των Ελλήνων
 ΜΙΧΑΛΗΣ: Μίχας, Μίχος
ΝΙΚΟΛΑΟΣ: Κολιός, Κόλιας Κολιάκος: ο μικρός Νικόλας
ΞΕΝΟΦΩΝ: Φώνης, Φώντας, Ξένος
 ΟΔΥΣΣΕΑΣ: Δυσσέας, Δυσσές
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ: Πανούσης, Παναής, Πάνος Νότης: ο μικρός Παναγιώτης
ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ: Τσεβάς, Παράσκος
ΠΕΡΙΚΛΗΣ: Κλης
ΣΠΥΡΙΔΩΝ: Πήλιος Πήλιουρης: ο μικρός Σπύρος
 ΣΤΑΜΕΛΟΣ: Στάμος, Στάμας, Μέλιος Σταμούλης: ο μικρός Σταμέλος
ΣΤΕΦΑΝΟΣ: Στέφας, Στέφος
ΤΙΜΟΛΕΩΝ: Τίμος
 ΤΡΥΦΩΝΑΣ: Τόφωνας
ΦΙΛΙΠΠΟΣ: Φίλης, Φίλιας
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ: Λιάμης 52 Κώστας Π. Ραχούτης Λιαμάκος: ο μικρός Χαράλαμπος
ΧΡΗΣΤΟΣ: Κίτσος, Κίτσιος Κιτσάκης: ο μικρός Χρήστος
 Γυναικεία βαφτιστικά ονόματα και οι παραλλαγές τους στα Αρβανίτικα
 ΑΓΓΕΛΙΚΗ: Κούλα, Κούλια και Κουλίτσα Κούλιεζα: η μικρή Αγγελική
ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ: Κατίνα Κατίνζα: η μικρή Κατερίνα
ΑΜΑΛΙΑ: Μαλή Μαλίτσα: η μικρή Αμαλία
ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ: Τασιά Τασιούλα: η μικρή Αναστασία
 ΑΝΤΙΓΟΝΗ: Γόνα
ΑΣΗΜΙΝΑ: Σίμω
 ΑΣΠΑΣΙΑ: Πασιώ
ΒΑΣΙΛΙΚΗ: Τσία, Βασίλω, Βάσω, Μπίλιω Βασούλα: η μικρή Βασιλική
ΒΕΝΕΤΙΑ: Τσάνα (από το Βενετσάνα)
 ΓΙΑΝΝΟΥΛΑ: Νούλα Νούλια: η μικρή Γιαννούλα 54 Κώστας Π. Ραχούτης
ΔΕΣΠΟΙΝΑ: Δέσπω
 ΕΙΡΗΝΗ: Ρίνα Ρινάκι: η μικρή Ειρήνη
ΕΛΕΝΗ: Λένα, Λένη, Λενιώ, Λενάρα Λένζα: η μικρή Ελένη
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ: Λευτεριά Λευτερίτσα: η μικρή Ελευθερία
ΕΡΑΣΜΙΑ: Αρισμή
ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ: Βαγγελιώ, Τζέλα Λίτσα: η μικρή Ευαγγελία
 ΕΥΑΝΘΙΑ: Ανθή Ανθούλα: η μικρή Ευανθία
 ΕΥΓΕΝΙΑ: Βγενιά, Βγενιώ Βγενίτσα: η μικρή Ευγενία
 ΕΥΠΡΑΞΙΑ: Πραξιώ, Φραξιώ
 ΕΥΦΡΟΣΥΝΗ: Φροσίνα, Φρόσω Φροσούλα: η μικρή Ευφροσύνη
ΙΩΑΝΝΑ: Γιαννούλα, Νούλα, Νούλια
ΚΑΛΛΙΟΠΗ: Πόπη, Καλλιόπε, Καλλιοπίτσα Πίτσα: η μικρή Καλλιόπη
 ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ: Ντίνα Κωστούλα: η μικρή Κωνσταντίνα 55 Τα Αρβανίτικα Επώνυμα των Ελλήνων
 ΜΑΓΔΑΛΗΝΗ: Μιγδαλιώ, Μαγδάλω, Μάγδα
 ΜΑΡΙΑ: Μάρα, Μαργιώ Μαριγούλα: μικρή Μαρία
ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ: Παναγιού, Νότα Τίτσα: η μικρή Παναγιώτα
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Τσεβή, Βούλα Τσεβούλα: μικρή Παρασκευή
 ΠΟΛΥΞΕΝΗ: Ξένη
ΦΩΤΕΙΝΗ: Φώτω, Φώτα Φωτούλα: η μικρή Φωτεινή.

 Αρώνης.. Προέρχεται από την αρβανίτικη λέξη αρ που σημαίνει χω- ράφι. Αποτελεί παράδειγμα της ταύτισης των αρβανίτικων με τα ομηρικά ελληνικά, κυρίως, στα οποία το αρ σημαίνει πεδίο, έδαφος. Οι λέξεις άροση, άροτρο έχουν κοινή ρίζα το αρ. Στα αρβανίτικα αυτός που οργώνει, που κάνει την άροση στο χωράφι, λέγεται αρώνης, ενώ στη νέα ελληνική λέγεται ζευγάς, εκ του ζεύγους των ζώων που χρησιμοποιεί.
Σημείωση: Η αρβανίτικη γλώσσα είναι πλούσια, και ξε- χωρίζει με ακρίβεια τα πάντα, στην προκειμένη περίπτωση ξεχωρίζει τη γη από το χωράφι και το χώμα. Το χωράφι λέ- γεται αρ η γη λέγεται δε και το χώμα λέγεται μποτ, εξ ου και Μπότσης, Μπότασης, κ.λπ.. Το αλέτρι στα αρβανίτι- κα λέγεται παρμέντ διότι παρ λέγεται το ζευγάρι γενικώς (εκτός του ανθρώπινου) και μεντ είναι παραφθαρμένο από το ουσιαστικό μουντ (ή μ’ντ) που σημαίνει κάνω, παλεύω, προσπαθώ, ή για την ακρίβεια καταφέρνω. Άρα το ζευγάρι της δουλειάς ή του κάματου, αποκαλείται παρ μούντ αλλά λόγω της φθοράς που δέχτηκε, επικράτη

«Τα Αρβανίτικα Επώνυμα των Ελλήνων, και η πορεία τους μέχρι σήμερα» © Εκδόσεις Ν. & Σ. Μπατσιούλας Ο.Ε., Αθήνα 2013 © Κώστας Π. Ραχούτης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts with Thumbnails