Νεοέλληνες και Αρχαίοι Ελληνες

(Μια άρρηκτη ιστορική συνέχεια)

Του Δημ. Κ. Σαρρή
Τα μέσα της δεκαετίας του 1970 είχα την τύχη να συναντηθώ με ένα Έλληνα σοφό ιστορικό, τον αείμνηστο ΝΙΚΟ ΣΒΟΡΩΝΟ και να έχω μια ενδιαφέρουσα συζήτηση μαζί του, για ιστορικά κυρίως θέματα.
Κάποια στιγμή αποτόλμησα να του θέσω ένα παρακινδυνευμένο ερώτημα ,πού με απασχολούσε αρκετό καιρό.: << Είχε δίκιο η όχι ο ΦΑΛΜΕΡΑΪΕΡ όταν διατύπωνε την άποψη ότι οι νεοέλληνες δεν έχουν καμιά σχέση με τους Αρχαίους Έλληνες , αλλά είναι ένα ετερόκλητο κράμα Βλάχων, Σλαύων, Τούρκων, Αρβανιτών κλπ.; >>
Ο σοφός γέροντας με κοίταξε κατάματα και με αυστηρό ύφος μου είπε:
<< Αγαπητέ μου, ΕΓΩ ΔΙΔΑΣΚΩ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΖΩΟΛΟΓΙΑ. Από ζωολογική άποψη δεν γνωρίζω αν είχε δίκιο. Στην επιστήμη της ζωολογίας υπάρχουν οι οροι <<καθαρόαιμο άλογο>>, <<ημίαιμο σκυλί>>, <<υβρίδιο μουλάρι>>.
Για τους ανθρώπους τέτοιου είδους <<καθαρότητα γενετική>> είχε σαν σημαία του ο ναζισμός, ο οποίος εξόντωσε εκατοντάδες χιλιάδες ψυχές , που το μόνο τους << έγκλημα>> ηταν ότι δεν πληρούσαν τις ρατσιστικές προδιαγραφές του Χιτλερ, καθόσον δεν ήσαν μέλη της ΑΡΕΙΑΣ ΦΥΛΗΣ , των καθαρόαιμων, δήθεν, Γερμανών, που επρεπε να είναι ξανθοί με γαλανά μάτια, ενώ ο ίδιος ο Φύρερ ήταν μελαχρινός με μαύρα μάτια !...
Στις σύγχρονες Δημοκρατικές κοινωνίες τέτοιοι φασιστικοί διαχωρισμοί δεν έχουν θέση.
Επιμιξίες είχαν και έχουν όλοι οι λαοί χωρίς να έχει απειληθεί η εθνολογική τους υπόσταση. Αντίθετα ενισχύθηκαν βιολογικά.
Συνεκτικό στοιχείο των εθνών είναι κατά βάση Η ΠΑΙΔΕΙΑ & Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ.
Αλλωστε ο Ισοκράτης , πριν 2500 περίπου χρόνια είχε πεί ότι : ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΤΗΣ ΗΜΕΤΕΡΑΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΜΕΤΕΧΟΝΤΕΣ, δηλαδή όσοι εμφορούνται από τα νάματα και τις αξίες του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ.
Μπορώ λοιπόν να σε διαβεβαιώσω, αγαπητέ μου ότι ο Ελληνικός Πολιτισμός με την ασύγκριτη δύναμη του αποτέλεσε ένα τεράστιο <<χωνευτήρι>> που αφομοίωσε και ομογενοποίησε ντόπιους, κατακτητές, δούλους, μετανάστες κλπ σε ένα ενιαίο σύνολο με κοινό στοιχείο το Πολιτιστικό (Ελληνική Γραμματεία, γλώσσα ήθη, έθιμα., κλπ)
Οι σημερινοί Νεοέλληνες έχουν τα ίδια χαρακτηριστικά με τους Αρχαίους Έλληνες, τα ίδια πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα της φυλής μας.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Νεοέλληνες και Αρχαίοι Ελληνες"

Χαρίκλεια Δασκαλάκη

Η αφήγηση της Χαρίκλειας Δασκαλάκη για την εθελοθυσία του Αρκαδίου

Το μοναδικό ντοκουμέντο της συνέντευξης στην εφημερίδα «Αιών», στις 2 Μαρτίου 1867

Είναι η ηρωική μορφή, ένα σύμβολο του αγώνα της Κρήτης για την ελευθερία. Η μάνα που έβλεπε τα παιδιά της να σκοτώνονται στις μάχες με τους Τούρκους, και τα παρότρυνε να προκαλέσουν το θάνατο, να χύσουν το αίμα τους για την ελευθερία της Κρήτης. Το όνομα της Χαρίκλειας Δασκαλάκη, της Δασκαλοχαρίκλειας, έγινε θρύλος σ’ όλο το νησί. Συμβόλιζε τη θυσία για τον αγώνα. Καταγόταν από οικογένεια αγωνιστών, ενώ ο σύζυγός της ήταν απόγονος του Δασκαλογιάννη. Ο πατέρας της σκοτώθηκε στο κίνημα του 1858.

Σύμφωνα με τα όσα αναφέρει ο Γιώργος Εκκεκάκης στον πρώτο τόμο του έργου του «Ρεθεμνιώτες» (2007), καταγόταν από τα Χάρκια Ρεθύμνου και ήταν κόρη του παλαίμαχου αγωνιστή της επανάστασης του 1821 Πέτρου του Αρκαδιώτη. Πρέπει να γεννήθηκε στο Τόλο Ναυπλίου (άγνωστο πότε), όπου είχε καταφύγει ο πατέρας της.Είχε παντρευτεί τον Μιχαήλ (Αναγνώστη) Δασκαλάκη από την Αμνάτο και ζούσε εκεί. Απέκτησε 13 παιδιά από τα οποία επέζησαν τέσσερις θυγατέρες και τρεις γιοι: ο Γεώργιος, ο Αντώνιος και ο Κωνσταντίνος. Τους έχασε και τους τρεις στην επανάσταση του 1866. Ο τελευταίος ήταν 24 χρονών όταν τον είδε να θανατώνεται δια λογχισμών μετά την κατάληψη του Αρκαδίου. Λίγο μετά από την απελευθέρωση της από την αιχμαλωσία, κατέφυγε στη Σύρο και μετά στην Αθήνα όπου και πέθανε, χωρίς να είναι γνωστή η ημερομηνία.

Η Χαρίκλεια Δασκαλάκη ήταν ανάμεσα σ’ εκείνους που κλείστηκαν στο μοναστήρι. Είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στην άμυνα και την εθελοθυσία. Ήταν από τους ελάχιστους που κατάφεραν να διασωθούν. Μαζί της ήταν ο γιός της Κώστας, που βρήκε το θάνατο μπροστά στα μάτια της, και η κόρη της Ελένη, που επίσης διασώθηκε. Λίγους μήνες μετά τα γεγονότα, που αφύπνισαν την Ευρώπη και έκαναν τους ευρωπαϊκούς λαούς να ευαισθητοποιηθούν και να σταθούν δίπλα στους Κρήτες, η Χαρίκλεια αφηγήθηκε τα όσα έζησε σ’ έναν από τους Έλληνες εθελοντές που ήλθαν στην Κρήτη για να βοηθήσουν την επανάσταση. Κι εκείνος έστειλε μια δική του ανταπόκριση με την αφήγηση της ηρωικής μάνας στην εφημερίδα της Αθήνας «Αιών», που δημοσιεύτηκε στο φύλλο της Πέμπτης 2 Μαρτίου 1867.

Το κείμενο υπογράφεται με τα αρχικά Σ.Φ.Τ., και η εφημερίδα δεν αποκάλυπτε ποιο ήταν το πραγματικό όνομα του συντάκτη του κειμένου. Το ότι ήταν εθελοντής αποδεικνύεται από τις αναφορές του ίδιου στην ανταπόκριση.

Η Χαρίκλεια Δασκαλάκη αφηγήθηκε με λεπτομέρειες τα δραματικά γεγονότα. Τις συνομιλίες των υπερασπιστών. Την απόφασή τους να ανατινάξουν στον αέρα το μοναστήρι. Κατονομάζει τον Ντελή Δράκο Τσιμπραγό, ράφτη του Ηρακλείου από τις Γωνιές Μαλεβιζίου, ως τον πυρπολητή (υπάρχει και σχετική έκθεση, την οποία έχομε δημοσιεύσει στο ένθετο αφιέρωμα για τη μεγάλη επανάσταση 1866-69, που συμφωνεί με το όνομά του), ξεκαθαρίζει ότι ο ηγούμενος Γαβριήλ Μαρινάκης δεν αυτοκτόνησε, αλλά τον σκότωσε η πιστόλα του Τούρκου Μεμίρ αγά. Μιλάει για το θάνατο του γιού της, αλλά και του φρούραρχου του Αρκαδίου ανθυπολοχαγού Ιωάννη ή Γιάγκου Δημακόπουλου, που ήταν, καθώς αποκαλύπτει η ίδια, ο αγαπημένος της κόρης της Ελένης, πιθανότατα αρραβωνιαστικός της.


Αλέκος Α. Ανδρικάκης

andrikakis@patris.gr
http://www.patris.gr/articles/190074?PHPSESSID=obpt3rlce68amsjabo78dp5es7

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Χαρίκλεια Δασκαλάκη"

Σκουριάζει το τηλεσκόπιο «Αρίσταρχος»

To υπερσύγχρονο τηλεσκόπιο βρίσκεται χωρίς εξειδικευμένο τεχνικό προσωπικό και χωρίς καμία οικονομική στήριξη για τα στοιχειώδη έστω λειτουργικά του έξοδα. Ο υπερσύγχρονος "Αρίσταρχος" (για την κατασκευή του διατέθηκαν 4 εκατ. ευρώ), μετά τις «πανηγυρικές κυβερνητικές τελετές» εγκαινίων του το 2007, έχει αφεθεί κυριολεκτικά στην τύχη του. Kαι, φυσικά, δεν μπορεί να διατεθεί για παρατηρήσεις στην ευρωπαϊκή επιστημονική κοινότητα, όπως ήταν ο αρχικός στόχος.

«Τρία χρόνια μετά τα λαμπερά εγκαίνια, ο "Aρίσταρχος" έχει αφεθεί κυριολεκτικά στην τύχη του», επισημαίνει ο καθηγητής και διευθυντής του Iνστιτούτου Aστρονομίας του Aστεροσκοπείου, Xρήστος Γούδης.(φώτο)

Ο θόλος του αφύλαχτου τηλεσκοπίου έγινε στόχος βανδάλων, όταν κάποιοι έριξαν έναν τεράστιο ογκόλιθο πάνω του, προκαλώντας μεγάλη ζημιά. Κυβερνητική αδιαφορία
Tο ποσό των 160.000 ευρώ που απαιτείται ως ελάχιστο όριο για τα έξοδά του ετησίως δεν δόθηκε ποτέ στο Iνστιτούτο και οι επιστήμονες επισημαίνουν τις καταστροφικές συνέπειες που επιφέρει η κυβερνητική αδιαφορία.
«Tο τηλεσκόπιο είναι πλήρως λειτουργικό και εφοδιασμένο με υπερσύγχρονα βοηθητικά όργανα παρατηρήσεως. Oμως δεν μπορώ να πάρω ευθύνη, να καλέσω επιστήμονες από το εξωτερικό για παρατηρήσεις. Aν πέσει μια... ασφάλεια, σκεφθείτε ότι δεν υπάρχει τεχνικός να επιδιορθώσει τη βλάβη», μας λέει ο διευθυντής του Iνστιτούτου Aστρονομίας του Eθνικού Aστεροσκοπείου Aθηνών και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Πατρών, Xρήστος Γούδης.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Σκουριάζει το τηλεσκόπιο «Αρίσταρχος»"

Τα μαθηματικά του Παρθενώνα

Όσον αφορά τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης, το έτος 447 π.Χ. ο Ικτίνος και ο Καλλικράτης, με τη γενική επίβλεψη του Φειδία και του Περικλή, έκτισαν το νέο ναό της Αθηνάς Παρθένου, τον Παρθενώνα. Ο ρυθμός ήταν καθαρά Δωρικός, με ορθογώνιο σχήμα. Σύμφωνα με τις περισσότερες αναφορές, ο Ικτίνος έκανε τα σχέδια της Ακρόπολης και ο Καλλικράτης είχε την επίβλεψη των έργων. Ο ναός χτίστηκε πάνω στα θεμέλια του προηγούμενου που είχε κτιστεί επί Πεισιστράτου και τον είχαν καταστρέψει οι Πέρσες. Εννέα χρόνια χρειάστηκαν για την ανέγερση του ναού. Όλα όσα έχουν ανακαλυφθεί για τον ναό αυτό, ίσως όμως και άλλα κρυμμένα από το πέπλο του χρόνου, μαρτυρούν ότι οι δημιουργοί του Παρθενώνα κατείχαν ξεχασμένες γνώσεις που τις εφάρμοσαν στην κατασκευή του. Ο Ικτίνος και ο Καλλικράτης κατασκεύασαν το ναό με ασύλληπτες λεπτομέρειες και με αυτό τον τρόπο τον μετέτρεψαν σε έναν οργανισμό παλλόμενο από εσωτερική ζωή. Συγκεκριμένα, σε κάθε μέρος του ναού επικρατούσε ένα σύστημα αναλογίας σύμφωνα με τον κανόνα του Πολυγνώτου και όλες οι διαστάσεις είχαν μια δεδομένη σχέση με τη διάμετρο του κίονα. Κάθε κίονας είχε ελάχιστα μεγαλύτερη διάμετρο από τη βάση μέχρι τη μέση, λέπταινε προς την κορυφή και έκλινε προς το κέντρο της κιονοστοιχίας στην οποία ανήκε. Έτσι οι κίονες του Παρθενώνα δεν είναι κάθετοι, αλλά αν προεκταθούν νοητά προς τα επάνω, συναντιούνται στα 1852 μέτρα, σχηματίζοντας μια νοητή πυραμίδα, η κορυφή της οποίας βρίσκεται ακριβώς πάνω από το σημείο που ήταν τοποθετημένο το κεφάλι του αγάλματος της Αθηνάς. Κατά περίεργο επίσης τρόπο, ο όγκος της πυραμίδας αυτής είναι ο μισός της μεγάλης πυραμίδας της Αιγύπτου, 45.000.000 ελληνικά κυβικά πόδια. Για να πετύχουν οι αρχιτέκτονες τις καμπυλώσεις αυτές, δεν μπορούσε κανένας λίθος του ναού να έχει κανονικό ορθογώνιο σχήμα. Αντιθέτως, σχεδόν κάθε λίθος έχει εντελώς δικό του σχήμα και μοναδική θέση μέσα στο σύνολο, γιατί οι καμπυλώσεις και οι κλίσεις δημιουργούσαν διαφορετικές γωνίες και επιφάνειες σε κάθε σημείο του κτιρίου. Για να επι τευχθεί λοιπόν μία τέτοια κατασκευή ήταν απαραίτητος ο τέλειος υπολογισμός του κάθε μέλους, αλλά και η μαθηματικά ακριβέστατη εκτέλεση.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Τα μαθηματικά του Παρθενώνα"

Ὁ ἀγώνας τοῦ Κυναιγείρου ἐπὶ τέλους τελειώνει!

Το Κέντρον Ελευσινιακών Μελετών ΔΑΕΙΡΑ ανέλαβε, ως γνωστόν από πέρυσι,
την ανέγερση Μνημείου για τον ήρωα Κυναίγειρο, αδελφό του Αισχύλου, ως
ελάχιστο φόρο τιμής των Ελευσινίων απογόνων για τα 2500 χρόνια από την
Μάχη του Μαραθώνος.
Επιτέλους, μετά από την έκδοση τεσσάρων αδειών (Οργανισμού Λιμένος
Ελευσίνος 26-7-10, Υπουργείου Θαλασσίων Υποθέσεων και Ναυτιλίας 12-11-10, Γ΄ Εφορείας Αρχαιοτήτων 18-1-11, Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων

3-3-11), και σήμερα με την κατάθεση καταστάσεως εργαζομένων (!), με
διαβεβαίωσαν από την Λιμενική Αστυνομία ότι τα “ χαρτιά” μας είναι πλήρη
και θα βγάλουν την τελική Άδεια ανεγέρσεως του Μνημείου του Κυναίγειρου,
που περιμένουμε μήνες τώρα από το Λιμεναρχείο, μέσα στον Απρίλιο.
Απομένει η αναγγελία ενάρξεως εργασιών στο ΙΚΑ Ελευσίνος, αφού
καταθέσουμε προϋπολογισμό του έργου, για να πληρωθούν οι ανάλογες
ασφαλιστικές εισφορές(!!!).
Έτσι θα είμαστε καθ’ όλα νόμιμοι κατά το αντιπαραγωγικό αυτό
κατασκεύασμα κράτους, και ελπίζουμε να ολοκληρωθεί το Μνημείο τον Μάιο,
μετά τις εορτές της Αναστάσεως.
Δεν θέλω να σχολιάσω ακόμη την κωλυσιεργία και την αντιμετώπιση των
κρατικών φορέων απέναντι στην προσφορά ενός Πολιτιστικού Συλλόγου (με
μηδέν κόστος για το Δημόσιο), ούτε το ενδιαφέρον και την αρωγή της
τοπικής εξουσίας προς την πρωτοβουλία μας, ούτε τον καλό συμπολίτη που
…κατήγγειλε την ενέργειά μας, ούτε τον δημόσιο λόγο ενός δημοτικού
συμβούλου που συκοφάντησε την πρόθεσή μας ενώπιον όλων των δημοτικών
αρχόντων του τόπου μας, αλλ’ έσσεται ήμαρ… Ας στηθεί ο ΚΥΝΑΙΓΕΙΡΟΣ και
τότε τα λέμε… Απλώς φαντασθείτε πώς θα βοηθούσαν οι οικείοι φορείς
κάποιον σύλλογο Σκοπιανό που θα επιχειρούσε ανέγερση (ελληνικού ιδίως)
ανδριάντα ήρωος στην πατρίδα του, ή κάποιον Τουρκικό αντίστοιχο για ήρωα
της χώρας του… Υπ’ όψιν, μέχρι στιγμής μας βοηθούν συνέλληνες εκτός
Ελευσίνος…
Αλλά γνωρίζοντας Ιστορία μονολογούμε ως ο Θέογνις…
“ Η πόλις ήδε δια την των ηγεμόνων κακότητα ώσπερ κεκλιμένη ναυς παρά γην
έδραμεν”!
Βλέπετε, η Πολιτεία ολόκληρη καταρρέει, γιατί δεν βρήκαμε τον τρόπο να
προωθήσουμε τους αξίους Έλληνες ως ηγεμόνες…
Και περαιτέρω, η έλλειψη Ελληνικής Παιδείας βαρβαροποιεί τα ήθη…

Κέντρον Ἐλευσινιακῶν Μελετῶν Δάειρα.

http://filonohpontou.wordpress.com/2011/04/16/333-12/#more-8851

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ὁ ἀγώνας τοῦ Κυναιγείρου ἐπὶ τέλους τελειώνει!"

«Η επιστροφή των θεών»

Μεγάλη έκθεση, αφιερωμένη στους θεούς της Αρχαίας Ελλάδας, με τίτλο «Η επιστροφή των θεών», εγκαινιάστηκε χθες βράδυ στο γνωστό Μουσείο Τέχνης «Κούνστχαλε» της πόλης Λεόμπεν της Αυστρίας, στην οποία θα φιλοξενείται μέχρι την 1η Νοεμβρίου, όπου αναμένεται να τη δουν δεκάδες χιλιάδες επισκέπτες από την Αυστρία και τις γύρω χώρες. Στο ίδιο Μουσείο της πόλης Λεόμπεν, στο ομόσπονδο κρατίδιο της Στυρίας, είχε φιλοξενηθεί πέρσι, για οκτώ μήνες, μία από τις σημαντικότερες εκθέσεις που παρουσιάστηκαν ποτέ διεθνώς για τη ζωή και τη δράση μιας από τις μεγαλύτερες φυσιογνωμίες της παγκόσμιας ιστορίας, τον Μέγα Αλέξανδρο.
Στους χαιρετισμούς τους κατά την τελετή των εγκαινίων -- στα οποία παραβρέθηκαν δεκάδες εκπρόσωποι της δημόσιας ζωής και των Γραμμάτων και Τεχνών και εκ μέρους της ελληνικής πρεσβείας στην Αυστρία η μορφωτική ακόλουθος Καίτη Πετράκη -- τόσο ο κυβερνήτης του ομόσπονδου κρατιδίου της Στυρίας, Φραντς Βόβες, όσο και ο δήμαρχος της Λεόμπεν, Ματίας Κόνραντ, τόνισαν την υψηλή ποιότητα της φετινής έκθεσης και τη σημασία της παρουσίασής της στην «Κούνστχαλε.
 Η έκθεση, η 14η της σειράς «Μεγάλες εκθέσεις Ιστορίας του Πολιτισμού» που διοργανώνει το Μουσείο Τέχνης στο Λεόμπεν προσελκύοντας κάθε χρόνο το διεθνές ενδιαφέρον, περιλαμβάνει 150 κύρια εκθέματα, τα οποία προέρχονται από το ξακουστό Μουσείο της Περγάμου στο Βερολίνο και την εκεί τεράστια Συλλογή Αρχαιοτήτων (ελληνικών και ρωμαϊκών).

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "«Η επιστροφή των θεών»"

Ποιός είναι ο Αντικειμενικός Σκοπός της Ελλαδας?

Υποναύαρχος Ι.Θεοφανίδης, πρώην Διοικητής των ΜΥΚ: Δεν μάθαμε τίποτε και θα ξαναπάθουμε…βαδίζουμε χωρίς εθνικό στόχο.
Αποκλειστική συνέντευξη στον Σωτήρη Σ. Στανωτά

Με το χέρι στην καρδιά ο πρώην διοικητής των βατραχανθρώπων του Πολεμικού Ναυτικού, ο περίφημος Ντάνυ, αποκαλύπτει και εξομολογείται...
Το πιο δύσκολο πράγμα είναι να βάλεις τίτλο σε μια συνέντευξη σαν και αυτή πού ακολουθεί.
-'Ενα κράτος για να υπάρχει και να είναι ισχυρό πρέπει να ξεκαθαρίσει τον Εθνικό Σκοπό. Μόνον τότε θα έχει συγκροτημένη Εθνική και εξ αυτής εξωτερική πολιτική.
Από την εισβολή στην Κύπρο το 1974, μέχρι τά Ίμια και από τον ...Πάγκαλο ...μέχρι τον Βαγγέλη Βενιζέλο και τον Νταβούτογλου...Και από το σχέδιο που αποχαυνώνει το Λαό μέχρι τους χαλασμένους πυράλους¨Εξοσετ....Και από τά συνθήματα των Λιμενικών στην παρέλαση και την δίκη στην οποία οδηγούνται, μέχρι τις επιχειρήσεις στην Λιβύη...
Είναι τόσα πολλά αυτά που αναφέρθηκαν και το καθένα έχει τη δική του σημασία. Ιδιαίτερα όταν μιλάει ο Ντάνυ Θεοφανίδης, ένας άνθρωπος πού κατά τεκμήριο λόγω ιδιότητας και θέσων πού υπηρέτησε, γνωρίζει πολλά.
Εγώ δεν τον γνωρίζω τον Εθνικό σκοπό. Τόσα χρόνια δεν έχω αντιληφθεί πού πάμε και τι επιδιώκουμε ως Εθνος και ως Κράτος.Ποιός είναι ο Αντικειμενικός μας Σκοπός.
Από την δεκαετία του 50 θα έπρεπε να διατυπωθεί και ακόμη όλοι περιμένουμε...Ακόμη και ένας μικρός επιχειρηματίας στήνει τη δουλιά του πάνω σε ένα σχεδιο, κυρίως στόχου και επί μέρους στόχων..
Οποιαδήποτε κρατική οντότητα στηρίζεται σε τρείς δυνάμεις που δημιουργούν ένα απολύτως ισοσκελές τρίγωνο με ισοδύναμες και ισοβαρείς πλευρές την Οικονομία την Εξωτερική Πολιτική και την στρατιωτική Ισχύ.Και αυτό το τρίγωνο δημιουργείται και είναι ισχυρό ΜΟΝΟΝ όταν υπάρχει Εθνικός Στόχος...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ποιός είναι ο Αντικειμενικός Σκοπός της Ελλαδας?"

Μετά τους Κενυάτες, αγωγή Κυπρίων της ΕΟΚΑ κατά Βρετανίας για βασανιστήρια

‘Κυπριακό Πρακτορείο Ειδήσεων‘
«Αγωγή Κυπρίων κατά της Βρετανίας»
13 Απριλίου 2011

IN ENGLISH: After Kenya’s Mau-Mau, Greek Cypriot EOKA fighters to sue Brits over torture

Και Κύπριοι πρόκειται να κινήσουν αγωγή εναντίον της βρετανικής κυβέρνησης για βασανιστήρια που υπέστησαν κατά τον αγώνα της ΕΟΚΑ, σύμφωνα με ανταπόκριση από τη Λευκωσία στην ηλεκτρονική έκδοση της «Times». Bετεράνοι του κινήματος της ΕΟΚΑ, αναφέρεται, ισχυρίζονται ότι 14 Κύπριοι , από τους οποίους δυο σε ηλικία 17 χρόνων, πέθαναν κατά τις ανακρίσεις. Σαν αποτέλεσμα της νεκροψίας, σε μια από τις περιπτώσεις, εκείνη του Ανδρέα Παναγιώτου, 26 χρόνων, είχε διαπιστωθεί ότι πέθανε από ξυλοδαρμό.

Η βρετανική αστυνομία ισχυρίσθηκε ότι ο θάνατος του ήταν αποτέλεσμα απόπειρας του να δραπετεύσει - η συνηθισμένη συγκάλυψη, λέγουν οι βετεράνοι της ΕΟΚΑ. Σε δήλωση του ο Θάσος Σοφοκλέους, 78 χρόνων, επικεφαλής του Συνδέσμου Βετεράνων της ΕΟΚΑ, είπε ότι ο οργανισμός θα επιληφθεί όλων των υποθέσεων βασανισμών που μπορεί ν’ ανέρχονται σε εκατοντάδες. Ο δικηγόρος της οργάνωσης, που παρεκάλεσε να μείνει ανώνυμος, βρίσκεται ήδη σ’ επαφή με νομικό οίκο του Λονδίνου για προώθηση του θέματος.

«Η αλήθεια είναι ότι έχουμε παρόμοια υπόθεση με τους Κενυάτες», είπε ο κ. Σοφοκλέους, συνταξιούχος μαθηματικός. Δεν το κάνουμε χάριν χρημάτων. Είναι χάριν της ικανοποίησης από την προβολή στη διεθνή κοινότητα του τί έκαναν οι Βρετανοί σε μας. Αντί να μας δώσουν την ελευθερία μας, μας βασάνιζαν και μας σκότωναν».

Όπως και στην περίπτωση της Κένυας, εμπιστευτικά έγγραφα για την περίοδο έκτακτης ανάγκης στην Κύπρο και τα οποία κατακρατήθηκαν από τις βρετανικές αρχές, πρέπει να αναφέρονται σε βασανιστήρια.

Ο κ. Σοφοκλέους, που ηγείτο ομάδας αγωνιστών της ΕΟΚΑ στον Πενταδάκτυλο, είπε ότι μετά τη σύλληψη του το 1956, υποβλήθηκε σε βασανιστήρια για 16 μέρες. Τον έδειραν, είπε, με σχοινί που είχε μικρά καρφιά και τον κλωτσούσαν στο κεφάλι στο σώμα και στα γεννητικά του όργανα. Είχε καταδικασθεί σε ισόβια για κατοχή οπλισμού αλλά αφέθηκε ελεύθερος με την ανεξαρτησία.

Ηλεκτρονική διεύθυνση άρθρου: http://www.efylakas.com/archives/8732

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Μετά τους Κενυάτες, αγωγή Κυπρίων της ΕΟΚΑ κατά Βρετανίας για βασανιστήρια"

Ήταν οι Σουμέριοι πανάρχαιοι Κρήτες;

Ο Ευήμερος αναφέρει ότι, οι πανάρχαιοι Έλληνες Μινωικοί Κρήτες οδηγούμενοι υπό του Διός, είχαν εποικήσει την Αραβία, την Περσία, τα νησιά του Ινδικού Ωκεανού, την νήσο Παγχαία, την Μεσοποταμία, όπου πολύ αργότερα ονομάσθηκαν Σουμέριοι, μέχρι και τον Εύξεινο Πόντο, όπου εμφανίσθηκαν και εγκαταστάθηκαν ως Χάλυβες.

Φιλέλληνες Ινδοί της Καλκούτας, λένε: Πιστεύουμε ότι ήρθαμε απ'τήν Κρήτη πολύ πριν από τον Αλέξανδρο (τουλάχιστον κάποιοι από εμάς). Κρητικές σφραγίδες έχουν ανακαλυφθεί στην περιοχή μας. Το λιμάνι Γιάνγκ ήταν πολύ αρχαίο λιμάνι και η ιστορία των πραγματικών Αργοναυτικών πρέπει να είναι κρυμμένη εκεί. (Οικονομικός Ταχυδρόμος 6-10-94).

Μήπως αυτή η λεγόμενη Ινδοευρωπαϊκή γλώσσα; και η κάποια ;άγνωστη μεσογειακή θα έπρεπε να λέγεται Ελληνοκρητομινωϊκή;. O αρχαιολόγος S.K.CHATTERGI στο κεφάλαιο του περίφημου βιβλίου του Ιστορία και πολιτισμός του Ινδικού λαού όχι μονάχα παραδέχεται τη μεγάλη μετανάστευση από τα νησιά του Αιγαίου με επίκεντρο τη νήσο Κρήτη, αλλά επιμένει στην καταγωγή του ινδικού λαού από τους προέλληνες του Αιγαίου.

Ένας Ινδός αρχαιολόγος αναζητώντας παλιούς ναούς βουδικούς στο Πακιστάν το 1922, βρήκε τον ένα μετά τον άλλο έξι σφραγιδόλιθους με εικονογραφική ανάγλυφη παράσταση, τέλειας τέχνης.
Μην κατορθώνοντας να ερμηνεύσει αυτούς αποτείνεται στον ανατολιστή αρχαιολόγο SIR JOHN MARSHAL, στο οποίο παρέδωσε τα ευρήματα του. Στα 1925 γίνηκε γνωστό, ότι κάποια σχέση ανάμεσα σ'αυτούς τους δακτυλιόλιθους πρέπει να υπάρχει, με την εικονογραφική παράσταση του Δίσκου της Φαιστού.
Πηγές:
http://visaltis.blogspot.com/2011/04/blog-post_7455.html

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ήταν οι Σουμέριοι πανάρχαιοι Κρήτες;"

Αυτά προειδοποιούσε ο σοφός Αδαμάντιος Κοραής πριν 180 χρόνια

Από τον ΣΤΕΦΑΝΟ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟ

Σαν έπεσε στα χέρια μου το μανιφέστο που έγραψε ο Αδαμάντιος Κοραής το 1831, σε ηλικία 83 ετών, με τίτλο «Προς τους Ελευθέρους Έλληνας» και αφού το διάβασα προσεκτικά, στην κυριολεξία εκτινάχτηκα από την καρέκλα μου. Ο σπουδαίος φιλόσοφος και πατριάρχης του Νεοελληνικού Διαφωτισμού είχε προβλέψει λίγο πριν το τέλος της ζωής του, με εκπληκτική ακρίβεια, όλα αυτά τα θλιβερά που συμβαίνουν σήμερα στην πατρίδα μας. Μέχρι και την πρόσφατη βρισιά του Θόδωρου Πάγκαλου, που αποκάλεσε τους δημόσιους υπαλλήλους «κοπρίτες», είχε κατά κάποιο τρόπο «προφητεύσει» και «ερμηνεύσει».

Το σημαντικότερο όμως όλων είναι, ότι ο Κοραής εξηγεί, στο κείμενο – μανιφέστο του (180 χρόνια πριν), τις αιτίες των σημερινών μας δεινών και είχε προειδοποιήσει τους τότε Έλληνες τι έπρεπε να πράξουν για να αποφύγουν την προδιαγεγραμμένη σημερινή καταστροφή. (Φυσικά οι Έλληνες έκαναν ακριβώς τα αντίθετα). Το παραθέτω λοιπόν (με επεξηγηματικές σημειώσεις μου εντός αγκυλών) και ο καθένας, που διαθέτει την ελάχιστη κριτική ικανότητα, ας εξάγει τα συμπεράσματά του:

ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ ΕΛΛΗΝΑΣ

Παράκλησις ομογενούς γέροντος

Φίλοι ομογενείς, εις μίαν από τας Ελβετικάς συμπολιτείας, επάνω του προεδρικού θρόνου, φέρονται γραμμένα τα δύο ταύτα ονόματα Ελευθερία και Πατρίς (Liberte et Patrie). Το Λακωνικόν επίγραμμα τούτο είναι πολλής διδασκαλίας μεστόν, άξιον όχι μόνο να επιγράφεται εις τα πολιτικά συνέδρια, αλλά και να το φέρη κρεμαστόν πας ένας πολίτης εις το στήθος ως ιερόν εγκόλπιον και φυλακτήριον της ειρήνης, της ελευθερίας, της αρετής, εις ένα λόγο της ευδαιμονίας του. Από τα δύο ταύτα, πατρίδα λέγω και ελευθερίαν, αδιαιρέτως ενωμένα, κρέμεται όσην η Πρόνοια μας εσυγχώρεσε ν’ απολαύσωμεν εις τον παρόντα κόσμο ευδαιμονίαν. Εν από τάλλο χωρισμένον δεν αρκεί να μας καταστήσει ευδαίμονας [...]

Τα μέσα ταύτα (δια την απόλαυσιν τινός καλού) είναι τα εξής:

Πρώτον μέσον. Να μείνετε ως διέταξεν απ’ αρχής το προσωρινόν πολιτικόν σας σύνταγμα, αβασίλευτοι [συμβούλευσε δηλαδή, το νέο ελληνικό κράτος να είναι δημοκρατία -όπως ιδρύθηκε στην Επανάσταση- και όχι μοναρχία όπως το επιθυμούσαν οι ξένες "προστάτιδες" δυνάμεις και οι ντόπιοι ολιγαρχικοί]. [...]

Αβασίλευτοι, διότι η σημερινή πτωχή της Ελλάδος κατάστασις δεν είναι ικανή να υποφέρη βασιλείαν, πράγμα και καθ’ αυτό βαρυδάπανον, και μέλλον όχι μόνον να σας καταστήση πτωχότερους, αλλά και να αμαυρώση όλους σας τους υπέρ της ελευθερίας λαμπρούς αγώνας και να σας καταβυθίση εις τον έσχατον βαθμόν της ατιμίας. Εσείς σήμερον, φίλοι ομογενείς, πολιορκείσθε από δύο φατρίας και τρέχετε κίνδυνον να μεταπέσετε από την Επτανησιακήν ψώραν [εννοεί τους επτανήσιους κόντιδες και άλλους "ευγενείς"] εις την Φαναριακήν λέπραν [εννοεί τους Φαναριώτες τουρκόδουλους ολιγαρχικούς].

Αι δύο αύται φατρίαι, αι καταπολεμούσαι σήμερον μία την άλλην, ευθύς όταν ίδωσι βασιλέα εις την Ελλάδα μέλλουν (μην αμφιβάλλετε) να ομονοήσωσιν ως αδελφοί, να περικυκλώσωσιν ως ανδράποδα τον νεοφανή βασιλέα, να συγκροτήσουν αυλήν, να τον μεταμορφώσωσιν εις δεσπότην, αν σέβεται το “ Ουχ ούτως δε έσται εν υμίν”, ή να τον καταστήσωσι δεσποτικώτερον, αν τρέφη τα οποία σπανίως οι βασιλείς αποστρέφονται δεσποτικά φρονήματα και να τον διδάσκωσι πώς και μέχρι πόσου να σας φορολογή, δια να συμμερίζωνται μ’ αυτόν τους ιδρώτας σας, να σας βυζάνωσι και αυτό το αίμα, εώς και ουδέ εις τους φόρους αρκούμενοι να σας καταχρεώσουσι υποβάλλοντες τα κτήματά σας υποθήκην εις βαρύτατα δάνεια, των οποίων μέλλετε να πληρώνετε σεις τους τόκους και οι απόγονοί σας τα κεφάλαια.

Δεν είναι σχεδόν ουδεμία βασιλεία σήμερον αρκούμενη εις τους φόρους των υπηκόων. παρά τους συνεχώς αυξανομένους φόρους καταχρεώνονται με δάνεια, ώστε να χρεωκοπήσωσι πολλάκις [...].

Εάν εξεναντίας φορτισθήτε βασιλέα, δεν έχετε να φοβήσθε μόνον (ως έλεγα) το βαρυδάπανον. Άλλο τούτου μυριάκις βαρύτερον και αισχρότερον σας προσμένει, η καταφρόνησις. [...] …αφού σας στραγγίξωσιν όλους τους ιδρώτας, μέλλουν και να σας καταφρονώσιν ως δούλους χρεωστούντας να τρέφετε και να στολίζετε την αργίαν των [τεμπελιά τους] και να σας ονομάζωσι Σκυλολόγιον (Canaille), καθώς μας ονόμαζαν Κιοπέκ οι Τούρκοι [και κοπρίτες κατά τον Θόδωρο Πάγκαλο]. Τοιαύτη είναι η διάλεκτος όλων των ολιγαρχικών. Πώς άλλως ημπορούσαν να διακρίνωνται από τους αδελφούς των οι τιτλοφορούμενοι ευγενέστατοι, ενδοξότατοι, εξοχώτατοι, εκλαμπρότατοι, παρά ονομάζοντες τους λαούς άθροισμα σκύλων; Ναι, φίλοι ομογενείς, Σκυλολόγιον! Ποίους; Εσάς, εκ των οποίων εγεννήθησαν οι Βότσαροι, οι Νικήται, οι Μιαούλοι, οι Κάναροι και άλλοι αείμνηστοι ήρωες. Ποιοι; οι μη όντες καλοί να τεκνογονώσι παρά Αρχοντόπουλα, Τσελεπίδας, Βεϊζατάδας [τίτλοι "ευγενείας" των πλουσίων γόνων] και άλλα αντικοινωνικά μισάδελφα, ανθρωπόμορφα θηρία.

Άλλο, φίλοι ομογενείς, όσων είπα πολύ πλέον αισχρόν και αξιοθρήνητον. Όχι μόνον θέλουν να σας ονομάζει Σκυλολόγιον [όπως και ο Πάγκαλος σας αποκαλεί κοπρίτες], αλλ’ όλη των η σπουδή και η ασχολία θελ’ είσθαι να σας καταστήσωσιν αληθώς Σκυλολόγιον. Μη δυνάμενοι πλέον να ζήτε εντίμως από τους κόπους των ιδίων έργων, των αργών την αργίαν μέλλετε να ζηλεύσετε [των τεμπέληδων την τεμπελιά να ζηλεύσετε], αυτούς να μιμήσθε, αυτούς να κολακεύετε, ως δεσπότας και κυρίους σας, και αυτών ανδράποδα να γίνεσθε και σκύλοι, δια να τρέφεσθε καν ως “ Κυνάρια από των ψιχίων των πιπτόντων από της τραπέζης αυτών” [για να τρέφεσθε ως σκυλάκια από τα ψίχουλα που θα πέφτουν από τα τραπέζια τους] (Ματθ. ιε΄, 27).

Αυτά προειδοποιούσε ο σοφός Αδαμάντιος Κοραής πριν 180 χρόνια, οι τότε Έλληνες δεν τον άκουσαν και κατάντησαμε όπως ακριβώς τα προέβλεψε. Ωστόσο, επειδή ο λόγος του είναι πάντα επίκαιρος, σκέφθηκα να τον αναδημοσιεύσω με την ελπίδα να βρει σήμερα πιο καλούς και περισσότερους ακροατές να τον λάβουν σοβαρά υπ’ όψιν τους και σύντομα, γιατί άλλος καιρός δεν μας μένει, να αποτινάξουμε αυτή την αισχρή ολιγαρχία από τον τόπο μας και να ζήσουμε -επιτέλους- ελεύθεροι.

thalamofilakas

http://filologos10.wordpress.com/2011/01/03/%CE%BF-%CE%B1%CE%B4%CE%B1%CE%BC%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CE%BA%CE%BF%CF%81%CE%B1%CE%AE%CF%82-%CE%B5%CE%AF%CF%87%CE%B5-%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%B5%CE%B9%CE%B4%CE%BF%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%AE/

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Αυτά προειδοποιούσε ο σοφός Αδαμάντιος Κοραής πριν 180 χρόνια"

Έλληνας ερευνητής κέρδισε διεθνή διαγωνισμό για φωτοβολταϊκά

Ένας Έλληνας επιστήμονας, ο Νίκος Πελεκάνος, βραβεύτηκε, μαζί με άλλους δύο ευρωπαίους ερευνητές, στο διεθνή διαγωνισμό "Solar-Innovation 2010" για την ανάπτυξη καινοτομιών στο πεδίο των φωτοβολταϊκών.

Ο κ. Πελεκάνος, καθηγητής στο Τμήμα Επιστήμης και Τεχνολογίας Υλικών του Πανεπιστημίου Κρήτης και ερευνητής (συνεργαζόμενο μέλος ΔΕΠ) στο Ινστιτούτο Ηλεκτρονικής Δομής και Λέιζερ του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας (ΙΗΔΛ-ΙΤΕ), είναι ένας από τους τρεις αποδέκτες του βραβείου, με την πρόταση που υπέβαλε για την "Ανάπτυξη νέας γενιάς φωτοβολταϊκών με χρήση χαμηλο-διάστατων III-V ημιαγωγικών νανοδομών".
Το συγκεκριμένο βραβείο απονέμεται από την Γαλλική Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας (Commissariat a l'Energie Atomique), μετά από διεθνή διαγωνισμό και επιλογή μεταξύ δεκάδων προτάσεων, και περιλαμβάνει την χρηματοδότηση και παροχή υλικοτεχνικής υποδομής για την πραγματοποίηση της ερευνητικής πρότασης σε ορίζοντα τριετίας.
Εκτός του κ. Πελεκάνου βραβεύτηκαν, η Βρετανίδα ερευνήτρια του Ευρωπαϊκού Σύγχροτρου, Τάμζιν Λάμφορντ και ο Γάλλος ερευνητής, Βενσάν Ρενάρ, του Ινστιτούτου Neel της Γκρενόμπλ.
Ο Έλληνας επιστήμονας πήρε τον μεταπτυχιακό τίτλο του (Masters) και το διδακτορικό του από το πανεπιστήμιο Μπράουν των ΗΠΑ, και για 10 χρόνια, περίπου, εργάστηκε ως ερευνητής στη Γαλλία (στα εργαστήρια CNET και της Γαλλικής Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας), καθώς και τη Γερμανία (Ινστιτούτο Μαξ Πλανκ Στουτγκάρδης), εστιαζόμενος στα πεδία της νανοτεχνολογίας ημιαγωγών, με έμφαση στην επιστήμη των νέων υλικών και τις οπτοηλεκτρονικές ιδιότητές τους.

Πηγή: ΑΠΕ
http://www.thermopilai.org/content/ellenas-ereunetes-kerdise-diethne-diagonismo-gia-photoboltaika

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Έλληνας ερευνητής κέρδισε διεθνή διαγωνισμό για φωτοβολταϊκά"

Ο Απόλλωνας στη θέση του. Οι γραικύλοι εδω πως τιμούν την Αρχαία Ελλάδα;

http://www.thermopilai.org/content/o-apollonas-ste-these-tou-oi-graikuloi-edo-pos-timoun-ten-arkhaia-ellada

Το άγαλμα του γυμνού Απόλλωνα επιστρέφει στη Grand Place Massena της Νίκαιας στη Γαλλία εκεί που ήταν τοποθετημένο από το 1956 έως το 1979.

Το αρχαιοελληνικό άγαλμα είχε αποκαθηλωθεί στα τέλη της δεκαετίας 70 γιατί αντιδράσεις από σωματεία καθολικών γυναικών το είχαν απαιτήσει.

Το άγαλμα ύψους επτά μέτρων και βάρους επτά τόνων, τέσσερις φορές μεγαλύτερο από ένα άνθρωπο, είχε μεγάλα σεξουαλικά όργανα τα οποία και προκαλούσαν τη συντηρητική κοινωνία της πόλης!

Ο νυν δήμαρχος της πόλης Jacques Peyrat αποφάσισε να το αποκαταστήσει. Σε δήλωσή του ο Emmanuelle Gantie, εκπρόσωπος του Δήμου τόνισε στο AOL News "Το άγαλμα έχει μεγάλη ιστορία".

"Όταν τοποθετήθηκε στην πλατεία υπήρχε μια ομάδα από κυρίες που ζούσαν κοντά στην πλατεία και είχαν διαμαρτυρηθεί επειδή το πέος του ήταν πολύ μεγάλο!" τόνισε και πρόσθεσε "σήμερα ο σύνδεσμος που είχαν δημιουργήσει αυτές οι καθολικές κυρίες έχει αποδυναμωθεί. Έτσι αποφασίσαμε να επανατοποθετήσουμε το άγαλμα στο σιντριβάνι".

Το άγαλμα θα επιστρέψει "σπίτι" του στις 21 Ιουνίου. Το σιντριβάνι είχε μείνει κυριολεκτικά γυμνό, με μόλις πέντε μικρότερα χάλκινα αγάλματα να επισκιάζονται από τον Απόλλωνα.

news247

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ο Απόλλωνας στη θέση του. Οι γραικύλοι εδω πως τιμούν την Αρχαία Ελλάδα;"

Στέλιος Κυριακίδης (1910-1987) – Ο απόγονος του Φειδιππίδη

«Πως θα μπορούσα να κερδίσω ποτέ έναν τέτοιον αθλητή; Εγώ έτρεχα για τον εαυτό μου κι αυτός για μια ολόκληρη πατρίδα».
Τζόνι Κέλι (μαραθωνοδρόμος)
Ο Στέλιος Κυριακίδης ήταν αθλητής δρόμων ημιαντοχής και αντοχής, με ιδιαίτερη έφεση στον μαραθώνιο. Έγινε παγκοσμίως γνωστός, όταν κέρδισε τον διάσημο Μαραθώνιο της Βοστόνης, το 1946, χρησιμοποιώντας αυτήν την περιφανή νίκη ως όχημα ευαισθητοποίησης της κοινής γνώμης για την δραματική κατάσταση της Ελλάδος. Γεννήθηκε στις 4 Μαΐου 1910 στο χωριό Στατός της Πάφου στην Κύπρο. Ήταν γιος των αγροτών Γιάννη και Ελένης Κυριακίδη. Από μικρός είχε το μικρόβιο το τρεξίματος, καθώς οι συχωριανοί του τον θυμόνταν να τρέχει με την παραμικρή αιτία κι αφορμή. Συνήθως «πεταγόταν» μέχρι το απέναντι χωριό που απείχε 15-20…χιλιόμετρα. Έβγαλε το Γυμνάσιο στην Πάφο κι από την εφηβική του ηλικία άρχισε να παίρνει μέρος σε αγώνες· αρχικά σε αγώνες ως αθλητής του χωριού του και στην συνέχεια, από το 1930, ως αθλητής του Γυμναστικού Συλλόγου «Ολύμπια» της Λεμεσού· σύλλογο τον οποίο δεν εγκατέλειψε, μέχρι και το τέλος της αθλητικής του σταδιοδρομίας, παρ’ ότι σύντομα, θα μετακομίσει και θα εγκατασταθεί στην Αθήνα, έχοντας εργαστεί προηγουμένως, για ένα διάστημα, σαν υπάλληλος του Δήμου Λεμεσού.
Στην Ελλάδα και στην Αθήνα, θα εργαστεί ως υπάλληλος (εισπράκτορας) της Ηλεκτρικής Εταιρείας (Δ.Ε.Η.), χωρίς να εγκαταλείψει τον αθλητισμό και τις μεγάλες αποστάσεις. Θα σαρώσει τα μετάλλια σε Ελλάδα και Βαλκάνια με τα χρώματα της Ελλάδος, όπου για αρκετά χρόνια ήταν ο αδιαμφισβήτητος πρωταθλητής. Ο Κυριακίδης ήταν αυτός που κατέρριψε την πανελλήνια επίδοση του Σπύρου Λούη στον Μαραθώνιο· μια επίδοση τεσσάρων περίπου δεκαετιών. Ο Λούης μάλιστα, φέρεται να υποδέχεται τον Κυριακίδη στο σπίτι του στο Μαρούσι και χαμογελώντας να του λέει: «Παιδί μου Στέλιο, να τρέχεις πάντα, γιατί εμείς οι Έλληνες γεννηθήκαμε για να τρέχουμε. Μόνο έτσι καταφέραμε να ζήσουμε τόσους αιώνες».
Λίγο μετά την είσοδο των Γερμανών στην Αθήνα, το 1941, ο Στέλιος Κυριακίδης θα νυμφευθεί την σύντροφό του Ιφιγένεια και μαζί θ’ αποκτήσουν τρία παιδιά: Την Ελένη, την Μαίρη και τον Δημήτρη. Τα χρόνια της Κατοχής, θα είναι δύσκολα για τον Στέλιο Κυριακίδη, όπως και για όλους τους Έλληνες. Όπως έλεγε κι ίδιος, το γαμήλιο δώρο του ήταν ένα ψωμί (κι αυτό μισό), ενώ λόγω της σχετικής αναγνωρισιμότητάς του, κατάφερνε να εξασφαλίζει που και και που, μερικά λαχανικά. Η αθλητική ιδιότητα, θα του σώσει την ζωή, όταν συνελήφθη απ’ τους Γερμανούς στο Χαλάνδρι, το 1943, με άλλα 49 άτομα ως αντίποινα για τον φόνο ενός Γερμανού.
Ο Γερμανός αξιωματικός υπηρεσία -που συμπτωματικά ήταν κι ο ίδιος μαραθωνοδρόμος-, θα τον αφήσει ελεύθερο, όταν θα διαπιστώσει ότι ο Κυριακίδης έχει συμμετάσχει στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1936 στο Βερολίνο (για καλή του τύχη, είχε στο πορτοφόλι του που το έψαξαν, εκτός από την ταυτότητά του και την κάρτα διαπίστευσης στους αγώνες). Οι υπόλοιποι εκτελέστηκαν… Όπως αναφέρει ο γιος του, Δημήτρης Κυριακίδης, «Μια άλλη φορά, όταν οι Γερμανοί εισέβαλαν στο σπίτι μας, βρήκαν ένα άλμπουμ με φωτογραφίες από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Βερολίνου. Στην πρώτη σελίδα ήταν ο Χίτλερ.“Χάιλ Χίτλερ!” είπαν και εξαφανίστηκαν. Έτσι εδόθη εντολή να μην πηγαίνει κανείς στο σπίτι του Κυριακίδη. Από τότε ο πατέρας μου έκρυβε στο υπόγειό μας τους συμμάχους που έπεφταν με τα αλεξίπτωτα και έφευγαν αργότερα στην Αίγυπτο».  
Το 1946, κι ενώ η Ελλάδα μαστίζεται από φτώχεια κι ανέχεια· συνέπειες της γερμανικής Κατοχής που έληξε το 1944 και του Εμφυλίου Πολέμου, που ακολουθεί αμέσως μετά, ο Κυριακίδης αποφασίζει να συμμετάσχει στον πεντηκοστό -και περίφημο- Διεθνή Μαραθώνιο της Βοστόνης στις Η.Π.Α., στις 20 Απριλίου 1956, μετά από τιμητική πρόσκληση των διοργανωτών. Τα κίνητρά του όμως, δεν είναι μόνο αθλητικά. Θέλει με την συμμετοχή του να ευαισθητοποιήσει τον κόσμο και την διεθνή κοινή γνώμη για το ελληνικό δράμα. Οι δυσκολίες και τα εμπόδια αρκετά. Ο Κυριακίδης έχει να αγωνιστεί σε Μαραθώνιο σχεδόν 5 χρόνια· είναι σχεδόν απροπόνητος, αδύναμος και υποσιτισμένος. Τα τελευταία δε, φρόντιζε να του τα υπενθυμίζει και η σύζυγός του: «Είσαι τρελός; Έτσι κοκαλιάρης όπως είσαι θα πεθάνεις!». Αυτός όμως το έχει βάλει σκοπό και ξεκινάει τις προπονήσεις ακόμη και μέσα στο χιόνι, φτάνοντας στο σημείο κάποια στιγμή να λιποθυμήσει απ’ την εξάντληση.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Στέλιος Κυριακίδης (1910-1987) – Ο απόγονος του Φειδιππίδη"

Θησέας - Ο Ήρωας της Αθήνας και οι άθλοι του

Ο Θησέας είναι ο κατεξοχήν ήρωας της Αθήνας, κατέχοντας την αντίστοιχη θέση στους Ίωνες που έχει ο Ηρακλής στους Δωριείς, μολονότι μια γενιά νεότερος. Μητέρα του είναι η Αίθρα, κόρη του βασιλιά της Τροιζήνας και πατέρας του ο Αιγέας, βασιλιάς των Αθηνών. Ο Αιγέας μετά από δύο άγονους γάμους με τη Μήτα και τη Χαλκιόπη ζήτησε τη βοήθεια του Μαντείου των Δελφών, αναφορικά με το τι έπρεπε να κάνει. Το Μαντείο του έδωσε ένα άσχετο και ακαταλαβίστικο χρησμό: «Μην ανοίξεις το ασκί του κρασιού σου πριν φτάσεις στην Αθήνα». Ο Αιγέας, μη κατανοώντας το νόημα του χρησμού, ταξιδεύοντας πίσω στην Αθήνα πέρασε και από την Τροιζήνα, στην οποία βασίλευε ο σοφός Πιτθέας, με σκοπό να ζητήσει τη συμβουλή του. Ο Πιτθέας κατάλαβε αμέσως το χρησμό (να μην μεθύσει πριν φτάσει στην Αθήνα), αλλά ήθελε πάση θυσία να τον ζευγαρώσει με την κόρη του, Αίθρα.

Έτσι, ο σοφός βασιλιάς διοργάνωσε μεγάλο συμπόσιο προς τιμήν του Αιγέα, στον οποίο προσέφερε μεγάλη ποσότητα κρασιού. Ο Αιγέας μέθυσε, με αποτέλεσμα να περάσει τη νύχτα με την Αίθρα. Το επόμενο πρωί, καταλαβαίνοντας τι είχε γίνει, ανακοίνωσε στην Αίθρα ότι θα έπρεπε να επιστρέψει μόνος στην Αθήνα και να μην μάθει κανείς ότι θα είχε απόγονο, γιατί οι Παλλαντίδες, οι 50 γιοι του αδελφού του, Πάλλαντα, διεκδικούσαν το θρόνο του. Επιπλέον, άφησε παρακαταθήκη στο γιο του το ξίφος του και τα σαντάλια του, τα οποία τοποθέτησε κάτω από μια μεγάλη πέτρα, δίνοντας οδηγίες στην Αίθρα να τον οδηγήσει στο μέρος αυτό όταν θα ήταν αρκετά δυνατός να σηκώσει την πέτρα, να αναλάβει και να πάει στην Αθήνα, σε αναζήτηση του πατέρα του.

Καρπός της ένωσής τους ήταν ο Θησέας, που μεγάλωσε στην Τροιζήνα, μαζί με τη μητέρα του και τον παππού του. Μεγαλώνοντας, έγινε ένας όμορφος και δυνατός νέος. Ένα από τα πρώτα του κατορθώματα ήταν να αρπάξει τον τρομερό ταύρο που είχε φέρει ο Ηρακλής από την Κρήτη: ο ταύρος, που βρισκόταν κοντά στο Μαραθώνα, προκαλούσε μεγάλη αναστάτωση στην περιοχή και έτσι ο Θησέας τον αιχμαλώτισε με αλυσίδες και τον προσέφερε θυσία στο Δελφίνιο Απόλλωνα. Σύμφωνα με την παράδοση, ο Θησέας δεν δέχτηκε να του κόψουν όλα του τα μαλλιά, όπως συνηθιζόταν, αλλά μόνο τις μπούκλες γύρω από το μέτωπό του. Το κούρεμα αυτό έγινε αργότερα της μόδας, γνωστό ως «θησεία κόμη».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Θησέας - Ο Ήρωας της Αθήνας και οι άθλοι του"

Τόλμησε.. να μηνύσει το Βρετανικό Μουσείο.

Tα ελληνικά δικαστήρια δεν μπορούν να δικάσουν το Βρετανικό Μουσείο!

…λόγω παραγραφής των αδικημάτων κλεψιάς του Λόρδου Έλγιν!



Η συγγραφέας ΝΤΟΡΕΤΑ ΠΕΠΑ που τόλμησε.. να μηνύσει το Βρετανικό Μουσείο. ΤΖΙΦΟΣ όμως!



Αυτό κι αν είναι είδηση. Τα ελληνικά δικαστήρια απέρριψαν μήνυση κατά του βρετανικού μουσείου… ,για την άμεση επιστροφή των Μαρμάρων της Ακροπόλεως, …λόγω αναρμοδιότητας …και παραγραφής των αδικημάτων!!!

Ως γνωστόν η αισθαντική συγγραφέας αλλά και ιέρεια ...της θρησκείας των Αρχαιοελλήνων κ. Ντορέτα Πέπα υπέβαλε μήνυση κατά του Βρετανικού Μουσείου για την άμεση επιστροφή των Ελγινείων μαρμάρων, ως έχουσα έννομο συμφέρον (διότι τα μάρμαρα αποτελούν ιερά της αρχαίας των Ελλήνων θρησκείας).

Τα ελληνικά δικαστήρια εξέτασαν ενδελεχώς την υπόθεση και με βούλευμα απεφάνθησαν … αναρμοδιότητα να εκδικάσουν την υπόθεση με το αιτιολογικό ότι τα αδικήματα του Έλγιν …έχουν παραγραφεί! Συνέστησαν δε στην συγγραφέα, που είναι και η μόνη, ως γνωστόν, που τόλμησε να εγκαλέσει το κλεπταποδόχο βρετανικό μουσείο , να απευθυνθεί στα διεθνή δικαστήρια…ως αρμοδιότερα!

Η απόφαση κοινοποιήθηκε στην συγγραφέα προ εικοσαημέρου κι από τις πληροφορίες μας, η κ. Πέπα δεν φαίνεται να απευθύνεται στα Ευρωπαϊκά δικαστήρια, λόγω του μεγάλου κόστους που συνεπάγονται τέτοιες προσφυγές...

Θα μπορούσε εν τούτοις τέτοιες ενέργειες να τις κάνει η ελληνική κυβέρνηση, η οποία όμως καθεύδει χρονίως, περιοριζόμενη να δουλεύει τον ελληνικό λαό, με θεατρινισμούς και παραστάσεις χαβαλέ ενδιαφέροντος....όπως είναι η αποστολή ανωδύνων επιστολών ή οι αστείες κινητοποιήσεις του πόπολο που ουδένα συγκινούν!

Αξίζει επίσης να αναφερθεί ότι η ιδία κ. Ντορέτα Πέπα, έχει μηνύσει και το Γερμανικό περιοδικό FOCUSγια προσβολή ιερών συμβόλων της αρχαίας θρησκείας. Ως γνωστόν η Αφροδίτη, που γελοιοποίησε το FOCUS ήταν... θεά.

Η μήνυση αυτή βρίσκεται στο στάδιο της ανακρίσεως απ΄όπου παρελαύνουν δεκάδες προσωπικότητες ως μάρτυρες κατά του γερμανικού περιοδικού… Αναμένουμε τα αποτελέσματα

http://wwwaristofanis.blogspot.com/2011/04/blog-post_3033.html

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Τόλμησε.. να μηνύσει το Βρετανικό Μουσείο."

Γη, Ηλιος και άλλα παράδοξα

Πατρότητες και αποκρύψεις επαναστατικών θεωριών

ΜΑΡΙΟΣ ΠΛΩΡΙΤΗΣ

Η πατρότητα τού ηλιοκεντρικού συστήματος που ανήκει στον Αρίσταρχο το Σάμιο και όχι στον Κοπέρνικο.

Το πρόβλημα το έθεσε ή το θύμισε, με γράμμα του στον υπογράφοντα, ο κ. Λεωνίδας Πετράκης, ομότιμος Department Chairman και Senior Scientist του Brookhaven National Laboratory των ΗΠΑ. Θα το εκθέσω πολύ «απλά και ταπεινά» - όπως ταιριάζει σ' έναν βέβηλο. Ιδιαίτερα, επειδή έχει μια διάσταση ιστορικο-επιστημονικού «σκανδάλου»!

ΟΠΩΣ είναι γνωστό, οι αρχαίοι, επιστήμονες και μη, πίστευαν πως η Γη αποτελεί το κέντρο του Σύμπαντος, είναι ακίνητη και γύρω της στρέφονται ο Ηλιος, η Σελήνη και τ' άλλα ουράνια σώματα. Αυτό το γεωκεντρικό σύστημα (που ονομάστηκε και «Πτολεμαϊκό σύστημα», από το όνομα του μεγάλου αλεξανδρινού αστρονόμου, γεωγράφου και μαθηματικού του B' μ.X. αιώνα Κλαύδιου Πτολεμαίου) κυριάρχησε ως την Αναγέννηση κι έγινε δόγμα της Εκκλησίας, που ήταν η υπερδύναμη των καιρών εκείνων.

Ωσπου ο γεωκεντρισμός αμφισβητήθηκε και τελικά ανατράπηκε από την αντίθετη θεωρία του ηλιοκεντρικού συστήματος - ότι η Γη και οι άλλοι πλανήτες κινούνται γύρω από τον Ηλιο - πράγμα που είχε κοσμοϊστορική σημασία, αφού στάθηκε το θεμέλιο της νεότερης αστρονομίας.

ΓΕΝΝΗΤΩΡ του συστήματος αυτού θεωρείται ο κορυφαίος πολωνός αστρονόμος Νικόλαος Κοπέρνικος (1473-1543), γι' αυτό και ονομάστηκε «Κοπερνίκειο σύστημα». Οπως με πληροφορεί, μάλιστα, ο κ. Λ. Π., κυκλοφόρησε πρόσφατα στις ΗΠΑ ένα βιβλίο του αμερικανού αστροφυσικού Owen Gingerich, που πιστώνει στον Κοπέρνικο την πρώτη και αποκλειστική επινόηση του συστήματος αυτού. Ωστόσο, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Γυρίζουν 18 αιώνες πίσω.

ΑΠΟ καιρούς, ιστορικοί της αστρονομίας είχαν διαπιστώσει και διατυπώσει ως γεγονός αναμφισβήτητο, πως ο πρώτος που υποστήριξε την ηλιοκεντρική άποψη ήταν ο Αρίσταρχος ο Σάμιος, επιφανής αστρονόμος και ερευνητής της Βιβλιοθήκης και του Μουσείου της Αλεξάνδρειας (320;-250 π.X.), που με τη θεωρία του αυτή εξηγούσε και τις κινήσεις των ουρανίων σωμάτων.

H άποψή του ήταν φοβερά «αιρετική» για την εποχή της - μάλιστα, ο Κλεάνθης, αν και στωικός φιλόσοφος, ζήτησε να κατηγορηθεί ο Αρίσταρχος για ασέβεια και να τιμωρηθεί.

Ισως οι αντιδράσεις αυτές έγιναν αιτία να μη σωθεί το σχετικό σύγγραμμα του σάμιου αστρονόμου. Ευτυχώς, όμως, το αναφέρει ρητά ο πολύς Αρχιμήδης (287-212 π.X.), λέγοντας, στο βιβλίο του Περί ψαμάθου: «Ο Αρίσταρχος ο Σάμιος δημοσίευσε ένα βιβλίο για ορισμένες υποθέσεις, όπου... υποθέτει ότι οι απλανείς αστέρες και ο ήλιος παραμένουν ακίνητοι, η δε Γη περιφέρεται γύρω από τον ήλιο στην περιφέρεια ενός κύκλου, ο οποίος [ήλιος] παραμένει στο κέντρο της τροχιάς».

KAI, εδώ, αρχίζουν τα «περίεργα»: τη θεωρία του Αρίσταρχου τη γνώριζαν όχι μόνο οι αρχαίοι, αλλά και ο ίδιος ο Κοπέρνικος, που ήξερε άριστα ελληνικά. Στο χειρόγραφο του ονομαστού έργου του Περί περιφορών των ουρανίων σωμάτων (De revolutionibus orbium celestium), έγραφε:

«Ο Φιλόλαος [πυθαγόρειος φιλόσοφος του E' αιώνα] πίστευε στην κίνηση της Γης... την ίδια άποψη είχε και ο Σάμιος Αρίσταρχος... όπως είχε σχολιασθεί και από τον Αριστοτέλη, ο οποίος όμως απέρριπτε αυτή τη θεωρία» (κατά μετάφραση του κ. Λ. Π. από τα λατινικά). Ομως, στο χειρόγραφο που έδωσε στον εκδότη του για εκτύπωση, ο Κοπέρνικος αφαίρεσε δυο σελίδες - αυτές ακριβώς που μνημονεύουν την προδρομική ανακάλυψη του Αρίσταρχου!

ΠΟΛΛΟΙ ιστορικοί της αστρονομίας προσπάθησαν να «λύσουν το μυστήριο» αυτής της... αυτολογοκρισίας. Ορισμένοι - όπως ο διεθνούς φήμης έλληνας αστρονόμος E. Αντωνιάδης - την απόδωσαν σε πρόθεση του Κοπέρνικου να «διαγράψει» τον αρχαίο πρόδρομό του και να θεωρηθεί αυτός επινοητής του ηλιοκεντρικού συστήματος. Οπως κι έγινε, άλλωστε.

Ετσι ή αλλιώς, οι περισσότεροι ιστορικοί δεν έχουν δισταγμούς για την πατρότητα της ηλιοκεντρικής θεωρίας. Το 1766 λ.χ., ο γάλλος Dutens έγραφε: «Είναι απορίας άξιον ότι το σύστημα αυτό, τόσο σαφώς διατυπωμένο από τους αρχαίους, πήρε το όνομα ενός νεότερου φιλοσόφου». Την ίδιαν απορία-διαμαρτυρία εκφράσανε και άλλοι σημαντικοί ιστορικοί, όπως πριν έναν αιώνα, ο άγγλος Thomas Heath (κατά τον κ. Λ. Π., πάλι) στο βιβλίο του για τον Αρίσταρχο, όπου έγραφε: «Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία πως ο Αρίσταρχος ήταν ο πρώτος που παρουσίασε την ηλιοκεντρική υπόθεση». Ενώ ο καθηγητής της Ιστορίας των Επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ George Sarton τονίζει: «Ο Αρίσταρχος είχε διατυπώσει αυτό που ονομάζουμε "Σύμπαν του Κοπέρνικου" δεκαοχτώ αιώνες πριν από τον Κοπέρνικο»1...

AYTA για την ιστορικο-επιστημονική αλήθεια - χωρίς, φυσικά, καμιά «προγονοπληξία» και καμιά διάθεση «μείωσης» του έργου του μεγάλου πολωνού αστρονόμου, έστω και αν η πράξη του - η αποσιώπηση του Αρίσταρχου - γεννάει πολλά ερωτηματικά.

Βέβαιο είναι πως οι πρωτοποριακές θεωρίες του «πατέρα»-Αρίσταρχου δεν μπόρεσαν να επικρατήσουν στον καιρό τους, ενώ η επανάληψη και ανάπτυξή τους από τον «γιο»-Κοπέρνικο, έφεραν τη μεγάλη επανάσταση στην αστρονομία και τον ανάδειξαν σε ανάδοχο του συστήματος.

Αυτή είναι η ειρωνεία ή η αχαριστία της Ιστορίας...

.......................................

1. Το θέμα αυτό επισημαίνουν και σημαντικές εγκυκλοπαίδειες, όπως η Britannica, η Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια (1928), το πρόσφατο Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό της Εκδοτικής Αθηνών (1986), στα λήμματα «Αρίσταρχος» και «Κοπέρνικος».

Το ΒΗΜΑ, 15/08/2004 , Σελ.: B43
Κωδικός άρθρου: B14238B432
ID: 264544

http://grmath4.phpnet.us/istoria/arthra/ploritis_m.htm

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Γη, Ηλιος και άλλα παράδοξα"

ΑΡΧΑΙΑ ΚΥΘΝΟΣ

Ενα κτίριο που συνδέεται άμεσα με τη δημόσια ζωή των αρχαίων κατοίκων της Κύθνου, το Πρυτανείο, ήρθε, όπως όλα δείχνουν, στο φως κατά την αρχαιολογική έρευνα που διεξήχθη το

περασμένο καλοκαίρι από τον καθηγητή Κλασικής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας κ. Αλέξανδρο ΜαζαράκηΑινιάν . Πολυάριθμα ευρήματα, μεταξύ των οποίων πήλινα γυναικεία ειδώλια, αγγεία πόσης, μολύβδινα σταθμία, πλήθος υφαντικών βαρών, ακόμη και ένα σιδερένιο εγχειρίδιο που χρονολογούνται από τους όψιμους κλασικούς χρόνους συνηγορούν σε αυτή την πρόταση, αν και, όπως λέει ο κ. Μαζαράκης η ανασκαφή θα πρέπει να συνεχιστεί ώστε να υπάρξει σαφής απάντηση.

1. Παράλληλα όμως πραγματοποιήθηκε και η υποβρύχια αρχαιολογική έρευνα στον όρμο Μανδράκι της Κύθνου, όπου έχουν εντοπιστεί τα καταποντισμένα κατάλοιπα του αρχαίου λιμανιού του νησιού.Ενα ορθογώνιο κτίριο (διαστάσεων 17Χ10 μ.) της κλασικής περιόδου είναι αυτό το οικοδόμημα στο οποίο έχουν αποκαλυφθεί ήδη δύο εστίες, μία πρόχειρη και μία κτιστή γεμάτη από στάχτη, καρβουνάκια αλλά και πολλά ευρήματα. «Ολα τα στοιχεία φανερώνουν ότι έχουμε να κάνουμε με οικοδόμημα δημόσιου χαρακτήρα εντός του οποίου υπήρχε και χώρος με λατρευτικό προορισμό. Σε συνδυασμό με τα ευρήματα των ανασκαφών από άλλα σημεία της αρχαίας πόλης δεν αποκλείουν ότι στην περιοχή αυτή βρισκόταν η αναζητούμενη Αγορά της Κύθνου» λέει ο κ. Μαζαράκης-Αινιάν. Ο ίδιος εξάλλου προσθέτει ότι στο κτίριο πραγματοποιήθηκαν σημαντικές επισκευές κατά την ελληνιστική περίοδο πιθανώς ύστερα από καταστρεπτικό σεισμό.Βρυόκαστρο ή Ρηγόκαστρο είναι η σημερινή ονομασία της αρχαίας πόλης της Κύθνου, που είναι ολόκληρη κηρυγμένος αρχαιολογικός χώρος. Οπως προκύπτει μάλιστα από τις πηγές, η ονομασία Κύθνος είναι η αρχαία ενώ η παλαιότερη επιγραφή που έχει βρεθεί ως τώρα στο νησί χρονολογείται από το α΄ μισό του 7ου π.Χ. αιώνα και είναι γραμμένη σε δωρική διάλεκτο. Η πόλη περιβάλλεται από τοίχος σε μήκος 2.500 μέτρων και καταλαμβάνει έκταση 300 στρεμμάτων. Εχει ακρόπολη, ιερά ενώ υπήρξε σημαντική ναυτική δύναμη με επαφές στον αιγαιακό και μεσογειακό χώρο, όπως προκύπτει κυρίως από τα ευρήματα του ιερού της, τα οποία προέρχονταν από την Κάτω Ιταλία και τη Σικελία ως τη Φοινίκη.

Βαρίδια, δαχτυλίδι και άγκυρα στο αρχαίο λιμάνι

Α ρχαίοι λίθοι διαφόρων διαστάσεων, ορισμένοι από τους οποίους ήταν δόμοι κατεργασμένοι, και ανάμεσά τους πολυάριθμα ευρήματα εντοπίστηκαν στο αρχαίο λιμάνι που βρίσκεται στον όρμο Μανδράκι σε βάθος περίπου τεσσάρων μέτρων. Ανάμεσα στα ευρήματα συγκαταλέγονται πολυάριθμα θραύσματα από μολύβδινα βαρίδια, ένα χάλκινο δαχτυλίδι, πήλινο σφράγισμα, μια μικρή λίθινη άγκυρα, ορισμένα λίθινα βαρίδια κ.ά. Πέρυσι εξάλλου είχαν ανελκυσθεί μαρμάρινα γλυπτά της ρωμαϊκής περιόδου.

«Στο σημείο αυτό εικάζουμε ότι υπήρχαν νεώσικοι (στέγαστρα για τα αρχαία πλοία) και σε αυτό συνηγορεί και η παρουσία τριών σφονδύλων από αράβδωτους κίονες. Στην Υστερη Αρχαιότητα, όμως, όταν πλέον η πόλη και το ναυτικό της ήταν σε παρακμή, τα ανοίγματα αυτά της παράκτιας οχύρωσης σφραγίστηκαν για προστασία» λέει ο κ. Μαζαράκης-Αινιάν. Υπό τη διεύθυνση του ιδίου και του αρχαιολόγου δρος Δημήτρη Κουρκουμέλη (από την πλευρά της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων) διεξάγεται ενάλια ανασκαφή.
Πηγη
http://ekati-e.blogspot.com/

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΑΡΧΑΙΑ ΚΥΘΝΟΣ"

Γιάννης Κούρος

Ο υπερμαραθωνοδρόμος

Ο Γιάννης Κούρος βρίσκεται σε διαρκή κίνηση. Ο υπερμαραθωνοδρόμος με τον τριψήφιο αριθμό παγκόσμιων ρεκόρ στο ενεργητικό του καταφέρνει κάθε τόσο να αντεπεξέρχεται σε αγώνες διάρκειας ως και έξι ημερών, γεγονός που οφείλεται σε κάτι πέρα από την καλή φυσική κατάστασή του: στο πνεύμα του. Ακολουθεί μια συναρπαστική ιστορία, στα όρια της ανθρώπινης αντοχής.
«Βαθιά στα έγκατα του υποσυνειδήτου μου κατοικούν βοσκοί με φλογέρες, αρματολοί με σκουριασμένα τουφέκια, μοιρολογίστρες με μακριά σαγόνια και μακρόσυρτες φωνές, ηλιοκαμένοι ψαράδες, αεικίνητοι θεριστές, βυζαντινοί ψαλτάδες με το κρασί να τρέχει γάργαρο στον λαιμό».
Το παραπάνω είναι ένα απόσπασμα από το βιβλίο του Γιάννη Κούρου «Το εξαήμερο του αιώνα» (εκδ. Υψιλον, 1996). Συγκεκριμένα, πρόκειται για μια σκέψη που απασχόλησε τον υπερμαραθωνοδρόμο, κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια της τρίτης ημέρας του εξαήμερου αγώνα δρόμου που κέρδισε το 1984 στο στάδιο Downing στο Randall’s Island της Νέας Υόρκης.
 Σήμερα, ο 54χρονος μελαχρινός άντρας, ονομαστός ρέκορντμαν σε ένα υπεράνθρωπα απαιτητικό άθλημα, παραδέχεται ότι ο συγκεκριμένος ήταν ο σημαντικότερος αγώνας της πορείας του, ενώ την ίδια ώρα ρουφά γενναίες γουλιές από τον καπουτσίνο του αυτό το ανοιξιάτικο βράδυ.
 Μιλάει σιγανά. Τελευταία, οι ημέρες του κυλούν ιδιαιτέρως κουραστικά, καθώς έχει αφοσιωθεί στην ανακαίνιση του σπιτιού του στα Πατήσια και στη διαμόρφωση ενός εκθετηρίου, όπου σκοπεύει να αναρτήσει φωτογραφίες και ντοκουμέντα από αγώνες, καθώς και να διοργανώσει ομιλίες για όσους ενδιαφέρονται να έρθουν σε επαφή με τον θαυμαστό, πολυσχιδή κόσμο του.
Πολύ προτού ο Γιάννης Κούρος γευτεί τη δόξα των απανωτών παγκόσμιων διακρίσεων, ταξιδέψει σε ολόκληρο τον κόσμο και αγωνιστεί με τους σπουδαιότερους υπερδρομείς που διαθέτει η ανθρωπότητα, τίποτε δεν προμήνυε τον θρίαμβό του.
 Γεννημένος στην Τρίπολη και μεγαλωμένος τα δύσκολα χρόνια μετά τον Εμφύλιο σε ένα κοντινό χωριό, το Μερκοβούνι, ήταν ο μικρότερος από τους πέντε γιους ενός ξυλουργού. Η παιδική ηλικία τον βρίσκει πότε να παίζει μπάλα στα αλώνια του χωριού και πότε να υπομένει τις ξυλιές και τις τσιμπιές της μάνας του ή τις κλωτσιές και την περιφρόνηση του πατέρα του.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Γιάννης Κούρος"

Χρυσά ευρήματα στη Χλόη Βελεστίνου

Πολύ σημαντικά ευρήματα, όπως χρυσά κοσμήματα, σιδερένια όπλα, αγγεία και διάφορα ακόμη πολύτιμα αντικείμενα, τα οποία βλέπουν για πρώτη φορά το φως της δημοσιότητας μέσω της εφημερίδας «Ταχυδρόμος», περιείχαν οι θολωτοί τάφοι που αποκαλύφθηκαν στην περιοχή της Χλόης Βελεστίνου και συγκαταλέγονται μεταξύ των αρχαίων μνημείων της περιοχής, που θα αναδειχθούν στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ. Τα αρχαιολογικά δεδομένα που προκύπτουν από τα συγκεκριμένα μνημεία, σκιαγραφούν με έντονες πινελιές μια σειρά πολύ σημαντικών ευρημάτων, τα οποία δίνουν πληροφορίες για τα ταφικά έθιμα αλλά και την γενικότερη πρακτική που επικρατούσε στον 10^ο, 9^ο και 8^ο αιώνα π.Χ. Τα πλούσια κτερίσματα που έχουν ανακαλυφθεί, αρκετά από τα οποία κοσμούν ήδη τις προθήκες του Αρχαιολογικού Μουσείου Βόλου, προσελκύουν το ενδιαφέρον των επισκεπτών.

Κτιστός θολωτός τάφος
Πρωτογεωμετρικής-Γεωμετρικής Περιόδου

Οι θολωτοί τάφοι που ανακαλύφθηκαν στην Χλόη Βελεστίνου, ανήκουν σε νεκροταφείο των πρωτογεωμετρικών-γεωμετρικών χρόνων (10ος, 9ος, 8ος αιώνας π. Χ.) που αποτελεί προέκταση του εκτεταμένου ΒΔ νεκροταφείου της αρχαίας πόλης των Φερών, το οποίο αναπτυσσόταν δίπλα στην αρχαία οδό Φερών – Λαρίσης, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι σώζονται σε πολύ καλή κατάσταση. Στους τάφους έχουν εντοπιστεί πολλαπλές ταφές και τα ευρήματα που έχουν αποκαλυφθεί είναι, κατά συνέπεια, πολυάριθμα και πολύ σημαντικά. Τα πλούσια κτερίσματα περιλαμβάνουν, αναλυτικά, εντυπωσιακά κοσμήματα, όπως περιδέραια, χρυσούς και χάλκινους σφηκωτήρες, οι οποίοι έχουν την μορφή ελασμάτων και χρησιμοποιούνταν για να συγκρατούν τις μπούκλες των μαλλιών, καρφίτσες, περόνες, επίσης μορφή καρφίτσας, περίτεχνες πόρπες από ζώνες χάλκινες και σιδερένιες, ημιπολύτιμες πέτρες, καθώς κι ένα εκπληκτικό περιδέραιο από υαλόμαζα, το οποίο είναι εξαιρετικής αισθητικής.

Η προϊσταμένη της ΙΓ΄ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων κ. Αργυρούλα Δουλγέρη - Ιντζεσίλογλου αναφέρει ότι «τα ευρήματα είναι ιδιαίτερα σημαντικά και μάλιστα ορισμένα είναι σπάνια, όπως οι χάλκινες φιάλες, που χρησίμευαν ως αγγεία πόσης». Σε ό,τι αφορά στους θολωτούς τάφους «ανήκαν πιθανότατα σε εύπορες οικογένειες και χρησιμοποιήθηκαν στην διάρκεια πολλών γενεών. Γι’ αυτό τον λόγο, άλλωστε, είναι ενταφιασμένοι πολλοί νεκροί» επισημαίνει η κ. Ιντζεσίλογλου. Πολυάριθμα είναι, εξάλλου, και τα αγγεία που συνόδευαν τους νεκρούς «τα οποία είναι πήλινα, φέρουν την χαρακτηριστική διακόσμηση της Γεωμετρικής Εποχής και έχουν πολύ μεγάλη ποικιλία από άποψη σχημάτων αλλά και

διακοσμητικών μοτίβων» υπογραμμίζει η προϊσταμένη της ΙΓ΄ ΕΠΚΑ, προσθέτοντας ότι «σε κάθε τάφο υπολογίζεται ότι υπήρχαν τριάντα περίπου αγγεία». Επίσης βρέθηκαν σιδερένια ξίφη και μάλιστα σώζονται διακοσμητικές λαβές από αλάβαστρο, μαχαιρίδια και εγχειρίδια, ενώ εντύπωση προκαλούν οι τριχολαβίδες,

τσιμπιδάκια σιδερένια και χάλκινα, τα οποία χρησιμοποιούνταν για καλλωπισμό και αποτελούν σπάνιο εύρημα.

Σημαντικά μνημεία

Ενδιαφέρον παρουσιάζει, παράλληλα, η μορφολογία των τάφων, η κάτοψη των οποίων είναι κυκλική, οι διαστάσεις τους σεβαστές, καθώς η διάμετρός τους κυμαίνεται μεταξύ 2 μ. και 4 μ., ενώ το σωζόμενο ύψος τους κυμαίνεται μεταξύ 1,50 μ. και 1,80 μ. H θόλος τους είναι κτισμένη με ακατέργαστους λίθους, ενώ σε έναν από τους τάφους κατέληγε σε μικρή οπή, η οποία προφανώς καλύπτονταν με μια μεγάλη λίθινη πλάκα που βρέθηκε ελαφρά μετατοπισμένη παραπλεύρως. H είσοδος των τάφων βρίσκεται στη δυτική ή νοτιοδυτική πλευρά τους, όπου σχηματίζεται μικρός «δρόμος» (διάδρομος) από ζεύγη λίθινων πλακών όρθια τοποθετημένων, που στεγάζεται με όμοιες πλάκες. Tο άνοιγμα της εισόδου των τάφων μετά από την ταφή σφραγιζόταν με λιθόκτιστα πρόχειρα τοιχάρια, λίθινες πλάκες και λιθοσωρούς.

Oι θολωτοί τάφοι της Χλόης περιείχαν πολλαπλούς ενταφιασμούς νεκρών, οι σκελετοί των οποίων σε λίγες περιπτώσεις διατηρήθηκαν στη θέση τους, σε ύπτια θέση. Συνήθως τα οστά ήταν πολύ διαταραγμένα, είτε διασκορπισμένα σε όλο το θάλαμο του τάφου, είτε συσσωρευμένα σε ένα σημείο, πιθανότατα μετακινημένα από το νερό που εισχωρούσε στο εσωτερικό του. Yπήρχαν επίσης περιπτώσεις σκόπιμου παραμερισμού οστών παλαιότερων ταφών ώστε να δημιουργείται χώρος για νέες ταφές. Η μορφολογία των τάφων και τα πλούσια κτερίσματα, μαρτυρούν την υψηλή κοινωνική θέση των νεκρών, οι οποίοι ανήκαν στην άρχουσα τάξη. Οι θολωτοί τάφοι εντάσσονται εντός του κηρυγμένου και οριοθετημένου Αρχαιολογικού Χώρου «Ρεματιά ή Καρακάξες» και βρίσκονται στην ευρύτερη περιοχή του μείζονος σημασίας Αρχαιολογικού Χώρου Φερών - Βελεστίνου.

Πρόκειται για πολύ σημαντικό σύνολο μνημείων που διατηρούνται σε άριστη κατάσταση και συνδέονται με μια ιδιαίτερα σημαντική αρχαία πόλη της Θεσσαλίας, την αρχαία πόλη των Φερών, στη θέση της ιστορικής πόλης του Βελεστίνου, όπου τα τελευταία χρόνια υλοποιείται το Πρόγραμμα δημιουργίας του Αρχαιολογικού - Ιστορικού Πάρκου Φερών - Βελεστίνου και λήφθηκε από την αρχή μέριμνα προστασίας των τάφων με στόχο την ανάδειξή τους. Συγκεκριμένα απαλλοτριώθηκε ο αγρός, όπου βρίσκονται δύο θολωτοί τάφοι, και διατηρήθηκαν οι πέντε από τους έξι θολωτούς τάφους που αποκαλύφθηκαν στο πλαίσιο του Έργου της Ε. Ο. ΠΑΘΕ και εμπίπτουν σε δημόσιο χώρο, στη ζώνη απαλλοτρίωσης.

Πρόγραμμα ανάδειξης

Οι τρεις τάφοι προστατεύονται μέσα σε τσιμεντένια κελύφη κάτω από το επίχωμα των πρανών της Εθνικής Οδού (ο ένας από αυτούς αναδείχθηκε μεμονωμένα στο πλαίσιο του Γ΄ ΚΠΣ, ΠΕΠ Θεσσαλίας), ενώ οι υπόλοιποι τέσσερις προστατεύονται πρόχειρα με στέγαστρα από ξύλα και λαμαρίνες. Οι έξι θολωτοί τάφοι θα αναδειχθούν στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ 2007-2013 (Ε. Π. Θεσσαλίας-Στερεάς Ελλάδος-Ηπείρου) και οι εργασίες στο πεδίο αναμένεται να ξεκινήσουν σύντομα. Για την ανάδειξη θα εφαρμοστεί η εγκεκριμένη από το ΚΑΣ και με Υπουργική Απόφαση μελέτη ενοποίησης των μνημείων και συνολικής ανάδειξής τους μέσα στον περιβάλλοντα χώρο τους, που είναι μια αγροτική περιοχή από όπου διέρχεται μέρος της Εθνικής Οδού ΠΑΘΕ.

Η μελέτη προβλέπει τη μόνιμη, ασφαλή και καλαίσθητη στέγαση και προστασία των θολωτών τάφων, αλλά και την οργάνωση του χώρου με διαδρομές που θα οδηγούν σε όλα τα μνημεία, καθώς και σε σημεία πληροφόρησης και ανάπαυσης των επισκεπτών. Ο τόπος προσφέρεται για την συγκεκριμένη παρέμβαση, καθώς υπάρχει άμεση πρόσβαση στα μνημεία από την επαρχιακή οδό και παράπλευρες οδούς της Εθνικής, ενώ υπάρχει οδική σύνδεση με τα υπόλοιπα σημεία επίσκεψης του ευρύτερου Πάρκου και τέλος υπάρχει αρκετός ελεύθερος χώρος για στάθμευση οχημάτων και άνετη κυκλοφορία μεγάλων ομάδων επισκεπτών. Οι επτά θολωτοί τάφοι αποτελούν ένα μνημειακό σύνολο εξαιρετικά σημαντικό από αρχαιολογική και ιστορική άποψη για την περιοχή των αρχαίων Φερών, αλλά και για ολόκληρη τη Θεσσαλία και το συγκεκριμένο μνημειακό σύνολο θα ενταχθεί στο Αρχαιολογικό - Ιστορικό Πάρκο Φερών - Βελεστίνου, προς όφελος των μεταγενέστερων.

Πηγή: "Ταχυδρόμος" Βόλου

http://erroso.blogspot.com/2011/04/blog-post_9389.html#ixzz1JR6HNDck

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Χρυσά ευρήματα στη Χλόη Βελεστίνου"

Η Δ' Σταυροφορία

«Η λεηλασία της Κωνσταντινουπόλεως από τους Φράγκους δεν έχει το αντίστοιχό της στην Ιστορία»
Σερ Στήβεν Ράνσιμαν.
“Ιστορία των Σταυροφοριών”

Η Δ' ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΑ: ΤΟ ΑΛΟΘΙ ΤΩΝ ΦΡΑΓΚΟΛΑΤΙΝΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗΣ

ΠΗΓΗ: http://www.romanity.oodegr.com/stavroforia.html

Ενώ τονίζεται η 29η Μαϊου 1453 ως το τέλος της χιλιόχρονης αυτοκρατορίας μας, το κυριότερο γεγονός που κλόνισε την ύπαρξή της ανεπανόρθωτα, και οδήγησε στον οριστικό τερματισμό της υλικής και οικονομικής υπεροχής του κράτους μας σε όλη την Ευρώπη, και τελικά στο 1453, δηλαδή η καταστροφή της Ρωμανίας από τη Δύση, με την Άλωση της Νέας Ρώμης/Κωνσταντινούπολης την 13η Απριλίου 1204 από τους Σταυροφόρους, αποσιωπάται ή δεν του δίνεται η πρέπουσα σημασία. Θα έλεγε κανείς, ότι επειδή ο προσανατολισμός του νεοελληνικού κράτους ήταν προς τη Δύση, οι ηγέτες του σκέφτηκαν ότι αυτός ο προσανατολισμός συνεπάγεται απαραίτητα και τη λήθη της ιστορίας, τη λήθη του γεγονότος ότι εξαιτίας της Άλωσης του 1204 Η Ρωμηοσύνη στάθηκε αδύναμη να αντιμετωπίσει τους Τούρκους. Με άλλα λόγια, η Άλωση του 1204 οδήγησε στα 400-600 χρόνια Τουρκοκρατίας, αλλά αυτό το συμπέρασμα απωθήθηκε, πιθανότατα λόγω του ιδεολογικού προσανατολισμού της ηγετικής τάξης του Ελληνικού κράτους. Είναι σήμερα γενικά παραδεκτό, πως αυτή ήταν η αιτία της επικράτησης των Τούρκων στη Μικρά Ασία και τα Βαλκάνια. Ένα Ρωμαίικο Κράτος που δεν θα είχε υποστεί την Άλωση του 1204, πιθανότατα θα ανέκαμπτε, όπως είχε κάνει πολλές φορές στο παρελθόν άλλωστε, και θα αντιμετώπιζε τους Τούρκους νικηφόρα, όπως και τους Άραβες. Αλλα αυτή η ευκαιρία δεν δόθηκε στην ρωμηοσύνη

Η ευκαιρία να χτυπηθεί η Ρωμηοσύνη, δεν άργησε να δοθεί στους Φραγκολατίνους. Ήδη από τον 12 αι πολλές δεκάδες χιλιάδες από αυτούς υπήρχαν στην Κωνσταντινούπολη. Απολάμβαναν προνόμια και ήταν προκλητικοί προς τους Ρωμηούς της Κωνσταντινούπολης. Ο αυτοκράτορας Αλέξιος Α’ Κομνηνός παραχώρησε το 1082 υπέρμετρα δικαιώματα που τους έκαναν μισητούς στους Ρωμαίους.  

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η Δ' Σταυροφορία"

Άστρονόμος Ευγένιος Μιχαήλ Αντωνιάδης

Φυσικά όλοι μας τόν γνωρίζουμε...άφού δύο κρατήρες στό ήλιακό μας σύστημα φέρουν τό όνομά του
____________________
Ο Ευγένιος Μιχαήλ Αντωνιάδης (Eugene Michel Antoniadi)(Κωνσταντινούπολη 1 Μαρτίου 1870 – Παρίσι 10 Φεβρουαρίου 1944) ήταν ελληνικής καταγωγής γεννημένος στα Ταυταύλα της Κωνσταντινούπολης. Υπήρξε παρατηρησιακός αστρονόμος που πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στη Γαλλία.
Θεωρείται ώς οξυδερκέστατος παρατηρητής του πλανήτη Άρη. Την εποχή εκείνη οι περισσότεροι κορυφαίοι παρατηρητές (μεταξύ τους και ο Αντωνιάδης) συμφωνούσαν ότι υπήρχαν ευθύγραμμες τεχνητές διώρυγες (Martian canals) πάνω στον Άρη, που διακρίνονταν ως σκούρες γραμμές. Ο Αντωνιάδης,όταν χρησιμοποίησε το μεγάλο διοπτρικό τηλεσκόπιο των 83cm (33 inch) στο Αστεροσκοπείο του Meudon στο Παρίσι κατά την αντίθεση του Άρη του 1909, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι διώρυγες ήταν οπτική απάτη και παρατήρησε στον πλανήτη μεγάλες αμμοθύελλες, πράγμα που επιβεβαιώθηκε από την αποστολή Mariner 4 το 1965. Ο χάρτης του Αντωνιάδη εθεωρείτο ο καλύτερος έως το 1950.
_____________________
Οι αμέτρητες ώρες παρατηρήσεων του Άρη που είχε πραγματοποιήσει, τον οδήγησαν στη σύνταξη του πρώτου λεπτομερούς χάρτη της επιφάνειας του «κόκκινου πλανήτη» και στην ονομασία και άλλων χαρακτηριστικών μετά από αυτά που είχε ονομάσει ο Τζιοβάνι Σκιαπαρέλι (Giovanni Virginio Schiaparelli).

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Άστρονόμος Ευγένιος Μιχαήλ Αντωνιάδης"

Βελιγράδι: Έκθεση για το Μουσείο της Ακρόπολης

Εγκαινιάζεται στις 15 Απριλίου η φωτογραφική έκθεση για το Νέο Μουσείο της Ακρόπολης στην Εστία του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού στο Βελιγράδι και αποτελεί μοναδική ευκαιρία για το κοινό του Βελιγραδίου να γνωρίσει το υπέροχο αυτό Μουσείο που άνοιξε για το κοινό στις 21 Ιουνίου 2009. Με την έκθεση αυτή το ΕΙΠ στο Βελιγράδι συμμετέχει στις εκδηλώσεις που οργανώνονται στη σερβική πρωτεύουσα για τη «Νύχτα Μουσείων» στις 14 Μαΐου. Παρουσιάζονται ο Ιερός Βράχος της Ακρόπολης, ο χώρος όπου αναγέρθηκε το Νέο Μουσείο, σε σχέδια του αρχιτέκτονα Bernard Tschumi με τη συνεργασία του Έλληνα συναδέλφου του Μιχάλη Φωτιάδη, εξωτερικές όψεις του κτηρίου και του περιβάλλοντα χώρου με τα ευρήματα της ανασκαφής που προέκυψε κατά την ανέγερση καθώς και οι εσωτερικοί χώροι όπου φιλοξενούνται τα αριστουργήματα της αρχαίας ελληνικής τέχνης:



Η αίθουσα των κλιτύων της Ακρόπολης με τα ευρήματα από τα ιερά που ήταν ιδρυμένα στις πλαγιές της Ακρόπολης, καθώς και από τον οικισμό που αναπτύχθηκε στις υπώρειες του λόφου, σε όλες τις ιστορικές περιόδους.
Η αίθουσα των αρχαϊκών έργων ( 7ος π. Χ. αιώνας έως 480/79 π.Χ.) με αρχιτεκτονικά γλυπτά και αναθήματα συμπεριλαμβανομένων των Κορών, των Ιππέων και άλλων έργων τα οποία στέκονται ελεύθερα στο χώρο και μπορεί κανείς να τα παρατηρήσει από όλες τις πλευρές.
Η αίθουσα του Παρθενώνα με ολόκληρο το γλυπτό διάκοσμο (σε πρωτότυπο και αντίγραφα) και με πληροφορίες για τον τρόπο λειτουργίας των δημοκρατικών θεσμών της πόλης κατά τον 5ο π. Χ. αιώνα.
Το νέο κτήριο του Μουσείου βρίσκεται στη νότια κλιτύ της Ακρόπολης, στο οικόπεδο του πρώην στρατοπέδου Μακρυγιάννη, σε ευθεία απόσταση 280 μέτρων από τον Παρθενώνα. Το σχέδιο του κτηρίου δημιουργεί την εντύπωση ενός «διάφανου» χώρου, χωρίς τοίχους, με απερίσπαστη θέα, στο οποίο ο αρχαιολογικός χώρος εισχωρεί μέσα στο κτήριο. Κατά τον αρχιτέκτονα Bernard Tschumi, «η ζωοφόρος του Παρθενώνα ανασυνιστάται στο Μουσείο ενώ o επισκέπτης μπορεί να βλέπει ταυτόχρονα και τον Παρθενώνα και το γλυπτό διάκοσμο (σε αντίγραφα, όσα
από τα πρωτότυπα βρίσκονται στο Βρετανικό Μουσείο) εκτιθέμενα στην γυάλινη αίθουσα του Παρθενώνα.
Κατά την προετοιμασία του χώρου για την κατασκευή του κτηρίου ανακαλύφθηκε τμήμα της πρώιμης χριστιανικής πόλης. Τα ευρήματα της ανασκαφής διατηρήθηκαν και είναι ορατά από το διαφανές πάτωμα του πρώτου επιπέδου του κτηρίου.
Στη συνολική έκταση των 25.000 τ.μ. το Μουσείο διαθέτει εκθεσιακούς χώρους με εμβαδόν 14.000 τ.μ. (δέκα φορές μεγαλύτερους από ό,τι στο παλιό Μουσείο) και στεγάζει περί τα 4.000 αντικείμενα που έχουν βρεθεί πάνω στον ιερό βράχο της Ακρόπολης και στους πρόποδες καλύπτοντας μία ευρεία χρονική περίοδο από την Μυκηναϊκή εποχή έως την Ρωμαϊκή και Παλαιοχριστιανική Αθήνα.
Δεσπόζουν η ζωφόρος του Παρθενώνα, οι Καρυάτιδες του «Ερεχθείου» και τα διάσημα γλυπτά της αρχαϊκής εποχής και του Χρυσού Αιώνα του Περικλέους.
Κατά τη διάρκεια της έκθεσης θα προβάλλεται καθημερινά η ταινία μικρού μήκους για το Νέο Μουσείο της Ακρόπολης (παραγωγή: Νέο Μουσείο της Ακρόπολης 2009, διάρκεια 9') ενώ τη βραδιά της Νύχτας των Μουσείων θα προβληθεί ντοκιμαντέρ «Το Ερέχθειο» και ο χρόνος (σενάριο και σκηνοθεσία: Αθανασία Δρακοπούλου, παραγωγή: Υπηρεσία Συντήρησης Μνημείων Ακροπόλεως 2001, διάρκεια 27').
Η έκθεση οργανώνεται σε συνεργασία με το Μουσείο Ακρόπολης και την Υπηρεσία Συντήρησης Μνημείων Ακροπόλεως.
http://www.mikres-ekdoseis.gr/2011/04/blog-post_13.html

http://www.voiceofgreece.gr/

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Βελιγράδι: Έκθεση για το Μουσείο της Ακρόπολης"

Με ελληνική καταγωγή η νέα μέθοδος παραγωγής κυττάρων της καρδιάς

Μία απλουστευμένη φθηνή και ευρείας χρήσης μέθοδο, μέσω της οποίας είναι εφικτή η ασφαλέστερη μετατροπή κυττάρων του αίματος σε κύτταρα της καρδιάς, χωρίς να απαιτείται η μεσολάβηση ιών ανέπτυξαν ερευνητές του πανεπιστημίου Τζον Χόπκινς των ΗΠΑ, με επικεφαλής τον Ελληνο-αμερικανό καθηγητή ογκολογίας και παιδιατρικής Ηλία Ζαμπίδη.

Τα παραγόμενα κύτταρα «χτυπούν» στην καρδιά με αποτελεσματικότητα σχεδόν 100%.Μέχρι τώρα οι περισσότεροι επιστήμονες δεν θεωρούσαν δυνατή ...

την μετατροπή των αιμοκυττάρων σε λειτουργικά κύτταρα της καρδιάς χωρίς την βοήθεια ιών, όμως η ερευνητική ομάδα του Ζαμπίδη κατάφερε να βρει ένα τρόπο να φτάνει στο επιθυμητό αποτέλεσμα χωρίς να χρησιμοποιεί ιούς ως διαμεσολαβητές. Προς τα παρόν, πάντως, διευκρίνισε ο ίδιος, τα παραγόμενα με τη νέα μέθοδο κύτταρα της καρδιάς δεν είναι έτοιμα για κλινικές δοκιμές σε ανθρώπους.

Προκειμένου να μετατρέψουν βλαστικά κύτταρα από μια πηγή (π.χ. το αίμα) σε κύτταρα άλλου τύπου (π.χ. της καρδιάς), οι επιστήμονες μέχρι τώρα κατέφευγαν στην χρήση ιών για να μεταφέρουν τα αναγκαία γονίδια στα κύτταρα, ώστε σε πρώτη φάση να τα μετατρέψουν σε βλαστικά. Όμως οι ιοί μπορούν στην πορεία να προκαλέσουν μετάλλαξη των γονιδίων και να οδηγήσουν σε εμφάνιση καρκίνου.

Η ομάδα του Ζαμπίδη (στην οποία περιλαμβάνονται οι ελληνικής καταγωγής ερευνητές Βασιλική Μαχαιράκη και Βασίλης Κολλιάτσος της Ιατρικής Σχολής του πανεπιστημίου Τζον Χόπκινς) πέτυχε να μεταφέρει τα γονίδια, αντί με ιούς, μέσω πλασμιδίων, δηλαδή τμημάτων του DNA που αναπαράγονται για σύντομο χρόνο μέσα στα κύτταρα, πριν αποσυντεθούν. Τα εισαγόμενα μέσω των πλασμιδίων γονίδια ωθούν τα κύτταρα του αίματος σε μια πιο πρωταρχική κατάσταση, με συνέπεια να μετατρέπονται σε πολυδύναμα βλαστικά κύτταρα, τα οποία έπειτα είναι δυνατό να μετατραπούν σε καρδιακά κύτταρα. Οι ερευνητές έκαναν ένα μίνι-ηλεκτροκαρδιογράφημα σε αυτά τα νέα κύτταρα και επιβεβαίωσαν ότι «χτυπούσαν» με τον παλμό μιας φυσιολογικής καρδιάς.

Η νέα τεχνική έχει πολύ μικρότερο κόστος -περίπου το ένα δέκατο- σε σχέση με την παραδοσιακή μέθοδο αξιοποίησης των βλαστικών κυττάρων. Ο Ζαμπίδης κάλεσε άλλους ερευνητές να δοκιμάσουν την μέθοδό του στα δικά τους εργαστήρια, αν και, όπως είπε, η τεχνική βρίσκεται ακόμα σε φάση εξέλιξης.

Η μέθοδος κατ’ αρχήν μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε εργαστήρια για τον έλεγχο νέων φαρμάκων κατά της αρρυθμίας και άλλων καρδιακών παθήσεων. Σε επόμενο στάδιο, θα μπορούσε να αξιοποιηθεί για τη δημιουργία μοσχευμάτων που θα τοποθετούνται σε ασθενείς, οι οποίοι έχουν υποστεί έμφραγμα.

Η ερευνητική ομάδα του Ζαμπίδη πρόσφατα χρησιμοποίησε ανάλογες τεχνικές για να μετατρέψει κύτταρα αίματος σε κύτταρα αμφιβληστροειδούς, νεύρων και αιμοφόρων αγγείων.

http://wwwaristofanis.blogspot.com/2011/04/blog-post_3537.html

http://medicalnews.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Με ελληνική καταγωγή η νέα μέθοδος παραγωγής κυττάρων της καρδιάς"

Δικταίο Αντρο - Η σπηλιά του Δία στην Κρήτη

Το Δικταίο Άντρο (ή Δικταίον Αντρον) είναι από τα σημαντικότερα και πιο γνωστά σπήλαια από τα 3000 στην Κρήτη ή τα 8500 στην Ελλάδα.

Στο εντυπωσιακό σπήλαιο Δικταίο Αντρο, πλούσιο σε σταλαγμίτες και σταλακτίτες, ο μύθος θέλει να γεννήθηκε ο Δίας. Γι’ αυτό το λόγο το Δικταίο Άντρο ήταν ήδη από την αρχαιότητα φημισμένο σπήλαιο αφιερωμένο στη λατρεία του μέγιστου των θεών, όπως προδίδουν τα πολυάριθμα αναθήματα που βρέθηκαν εδώ.

Στις μέρες μας το Δικταίο Άντρο συνεχίζει να δέχεται πολλούς επισκέπτες, όχι πια προσκυνητές βέβαια, αλλά ταξιδευτές από κάθε γωνιά του πλανήτη.

Που βρίσκεται το Δικταίο Αντρο

Το Δικταίο Αντρο βρίσκεται στην πλαγιά της οροσειράς Δίκτη στην Ανατολική Κρήτη, στο οροπέδιο Λασιθίου. Το οροπέδιο Λασιθίου φαίνεται ότι κατοικείται ήδη από τη Νεολιθική Εποχή (6.000 π.Χ.) και είναι μάλιστα από τις ελάχιστες περιοχές στη Μεσόγειο που αναπτύχθηκαν οικισμοί σε τόσο μεγάλο υψόμετρο (μ.ο. 840μ.). Σημαντικό ρόλο έπαιξε το γεγονός ότι το οροπέδιο Λασιθίου έχει ιδιαίτερα εύφορο έδαφος και ο υδροφόρος του ορίζοντας μαζεύει μεγάλες ποσότητες νερού από το χιόνι που πέφτει στις ψηλές κορυφές της Δίκτης.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Δικταίο Αντρο - Η σπηλιά του Δία στην Κρήτη"