Η ΠΛΗΡΗΣ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΠΙΘΕΤΩΝ - ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ-ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ-ΙΣΤΟΡΙΚΟ-ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΠΙΘΕΤΩΝ ΚΑΙ ΟΝΟΜΑΤΩΝ - ΣΥΝΕΧΗΣ ΕΡΕΥΝΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ - ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΘΕΤΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΠΟΙΑ ΣΗΜΑΣΙΑ - ΤΑ ΕΠΩΝΥΜΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΦΟΡΕΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ, ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ, ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑΣ - ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ - Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΣΥΛΛΟΓΗ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΠΩΝΥΜΩΝ - ΚΑΛΗ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ ΣΤΟΥΣ ΦΙΛΙΣΤΟΡΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΜΑΘΕΙΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ.
ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΑΤΕ ΣΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΜΑΣ

Κυριακή 6 Ιανουαρίου 2013

Τάσσος Παπαδόπουλος - Το μεγάλο «ΟΧΙ»



Ο Τάσσος Παπαδόπουλος

O Τάσσος Παπαδόπουλος γεννήθηκε στη Λευκωσία τον Ιανουάριο του 1934. Αποφοίτησε από το Παγκύπριο Γυμνάσιο και σπούδασε Νομικά στην Αγγλία (Gray’s Inn Barrister-at-law).
Νεαρός ακόμη δικηγόρος στη Λευκωσία είχε ενεργό ρόλο στον απελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ. Σε ηλικία 22 ετών ήταν, αρχικά, υπεύθυνος της ΠΕΚΑ – πολιτικής πτέρυγας της ΕΟΚΑ – για την περιφέρεια Λευκωσίας και αμέσως μετά γενικός υπεύθυνος της ΠΕΚΑ, για όλη την Κύπρο, έχοντας απευθείας σύνδεση με τον Αρχηγό της ΕΟΚΑ.
Ως εκπρόσωπος της ΕΟΚΑ παρέστη στη Διάσκεψη του Λονδίνου, το Φεβρουάριο του 1959, για την υπογραφή των Συμφωνιών της Ζυρίχης, στις οποίες είχαν καταλήξει οι κυβερνήσεις της Ελλάδας και της Τουρκίας με τη συναίνεση της Βρετανίας και ήταν ο ένας από τους δύο αντιπροσώπους (εκτός των προσκληθέντων εκπροσώπων του ΑΚΕΛ) που ψήφισε εναντίον της υπογραφής των Συμφωνιών. Παρά τη στάση του αυτή, δεν αρνήθηκε τη συνέχιση της προσφοράς του και υπήρξε ένας από τους τέσσερις αντιπροσώπους της ελληνοκυπριακής πλευράς στη Συντακτική Επιτροπή, που είχε αναλάβει τον καταρτισμό του Συντάγματος της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Υπηρέτησε για έντεκα χρόνια, διαδοχικά, ως Υπουργός Εσωτερικών, Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Υγείας και Γεωργίας και Φυσικών Πόρων.
Υπήρξε σύμβουλος του πρώτου συνομιλητή Γλαύκου Κληρίδη έως τον Απρίλιο του 1976. Ακολούθως διορίστηκε ο ίδιος συνομιλητής από τον Πρόεδρο Αρχιεπίσκοπο Μακάριο Γ, θέση στην οποία υπηρέτησε έως τον Ιούλιο του 1978.
Αντιπροσώπευσε την Κύπρο σε πολλά διεθνή συνέδρια και ειδικά, ως Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, στις ετήσιες συνόδους του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας (ILO).
Αντιπροσώπευσε την κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας κατά τη συζήτηση προσφυγών της Κύπρου στον ΟΗΕ και στο Συμβούλιο της Ευρώπης.
Στις βουλευτικές εκλογές της 25ης Ιουλίου 1970 εξελέγη βουλευτής Λευκωσίας του Ενιαίου Κόμματος, του οποίου υπήρξε συνιδρυτής, και ορίστηκε κοινοβουλευτικός του εκπρόσωπος. Στις εκλογές της 5ης Σεπτεμβρίου 1976 επανεξελέγη ανεξάρτητος βουλευτής Λευκωσίας.
Διετέλεσε Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων από τον Απρίλιο έως τον Οκτώβριο του 1976.
Το 1981 ηγήθηκε του κόμματος της Ένωσης Κέντρου, αλλά με το εκλογικό σύστημα που ίσχυε τότε δεν πέτυχε είσοδο στη Βουλή.
Στις βουλευτικές εκλογές της 19ης Μαΐου 1991 εξελέγη πρώτος βουλευτής Λευκωσίας του Δημοκρατικού Κόμματος (με το οποίο είχε συγχωνευθεί η Ένωση Κέντρου), αξίωμα στο οποίο επανεξελέγη στις εκλογές της 26ης Μαΐου 1996.
Στις 7 Οκτωβρίου 2000 εξελέγη, χωρίς ανθυποψήφιο, Πρόεδρος του Δημοκρατικού Κόμματος στο ιστορικό Εκλογικό Συνέδριο, όπου ανήγγειλε την αποχώρησή του από την ηγεσία, ο ιδρυτής του κόμματος Σπύρος Κυπριανού. Στις βουλευτικές εκλογές της 27ης Μαΐου 2001 επανεξελέγη βουλευτής Λευκωσίας, ως επικεφαλής του ψηφοδελτίου του κόμματος.
Ήταν μέλος του Εθνικού Συμβουλίου από της εγκαθιδρύσεώς του από τον Πρόεδρο Μακάριο το 1975, ενώ, μετά την εκλογή του στο αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας, το 2003, προέδρευε του Σώματος.
Κατά τη θητεία του στη Βουλή διετέλεσε Πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών, από το 1991 έως το 1996 και από το 1996 έως το 2003 Πρόεδρος της Επιτροπής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων. Υπηρέτησε επίσης ως μέλος των Επιτροπών Επιλογής και Οικονομικών και Προϋπολογισμού της Βουλής και ήταν Συμπρόεδρος στη Μικτή Κοινοβουλευτική Επιτροπή Κύπρου και Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Από την αποχώρηση του από τη θέση του Υπουργού, τον Ιούλιο του 1970, έως την εκλογή του στο αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας, το Φεβρουάριο του 2003, ασκούσε το επάγγελμα του δικηγόρου, έχοντας ιδρύσει ένα από τα μεγαλύτερα δικηγορικά γραφεία του νησιού.
Στις 16 Φεβρουαρίου 2003 εξελέγη Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας από τον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών. Ανέλαβε καθήκοντα την 1η Μαρτίου 2003, για θητεία πέντε ετών.
Πολλά και σημαντικά είναι τα επιτεύγματα της πενταετούς διακυβέρνησης του Τάσσου Παπαδόπουλου:
Στο Κυπριακό, παρέλαβε τον Φεβρουάριο του 2003 τη διαδικασία διαπραγμάτευσης, που είχε αρχίσει στο τέλος του 1999 και που οδήγησε στην υποβολή του Σχεδίου Ανάν, από το Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, το Νοέμβριο του 2002. Ύστερα από ένα περίπου χρόνο, με το ιστορικό διάγγελμά του της 7ης Απριλίου 2004, ο Τάσσος Παπαδόπουλος κάλεσε τον κυπριακό ελληνισμό να απορρίψει το Σχέδιο. Ο λαός συμπορεύτηκε με τον ηγέτη του και με τη συντριπτική πλειοψηφία των 76% ψήφισε "ΟΧΙ" στο Δημοψήφισμα της 24ης Απριλίου 2004, απορρίπτοντας το Σχέδιο Ανάν, διασώζοντας έτσι την Κυπριακή Δημοκρατία.
Ο Τάσσος Παπαδόπουλος διαχειρίστηκε με επιτυχία το "ΟΧΙ" των ελληνοκυπρίων. Διαφώτισε έγκαιρα και πειστικά τη διεθνή κοινότητα. Αποκορύφωμα αυτής της διαχείρισης υπήρξε η Συμφωνία της 8ης Ιουλίου 2006 με τον Τουρκοκύπριο ηγέτη Μεχμέτ Αλί Ταλάτ. Με βάση αυτή τη Συμφωνία ετοιμάστηκε και η επιστολή/έγγραφο του Βοηθού Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ Ι. Γκαμπάρι, στις 15 Νοεμβρίου 2006, που καθόριζε και τη νέα βάση εξεύρεσης λύσης στο Κυπριακό.
Σημαντική επιτυχία του Τάσσου Παπαδόπουλου στην εξωτερική πολιτική της χώρας ήταν και τα Συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, το Δεκέμβριο του 2007 καθώς και η συνεχής και ενεργός εμπλοκή στο Κυπριακό και των πέντε Μονίμων Μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας.
Στο εσωτερικό, ανάμεσα στα πολλά επιτεύγματα της διακυβέρνησης Τάσσου Παπαδόπουλου ξεχωρίζουν:
• H πλήρης ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, την 1η Μαΐου 2004.
• H ιστορική εισαγωγή του Ευρώ, την 1η Ιανουαρίου 2008.
• H ενδυνάμωση του ρόλου της Κύπρου, τόσο εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσο και διεθνώς.
• H ενίσχυση του κοινωνικού κράτους με την καθιέρωση Μέτρων Κοινωνικής Συνοχής.
• H εξυγίανση των δημοσίων οικονομικών, η κατάθεση πλεονασματικού προϋπολογισμού, για πρώτη φορά από το 1971, η επίτευξη δημοσιονομικού πλεονάσματος, και πάλι για πρώτη φορά, και η δραστική μείωση του δημόσιου χρέους.
• Η ίδρυση του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου Κύπρου και του Ανοικτού Πανεπιστημίου Κύπρου.
• Η δημιουργία του νομικού πλαισίου για ίδρυση ιδιωτικών Πανεπιστημίων και η αδειοδότηση των τριών πρώτων ιδιωτικών Πανεπιστημίων.
• Οι θεσμικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις, που στόχευσαν στην εμπέδωση της αξιοκρατίας και της διαφάνειας και στη βελτίωση της ποιότητας ζωής των πολιτών.
Στις Προεδρικές Εκλογές της 17ης Φεβρουαρίου 2008 έλαβε στον πρώτο γύρο ποσοστό 31,79% και αποκλείστηκε από το δεύτερο γύρο. Στις 28 Φεβρουαρίου 2008, παρέδωσε την Προεδρία της Δημοκρατίας στον Δημήτρη Χριστόφια.
Ο Τάσσος Παπαδόπουλος έφυγε από τη ζωή στις 12 Δεκεμβρίου 2008, σε ηλικία 74 ετών, αφήνοντας ένα απλήρωτο κενό, αλλά και ένα τεράστιο έργο, σε όλους τους τομείς της δημόσιας ζωής και προς όφελος της Κυπριακής Δημοκρατίας και του κυπριακού Ελληνισμού.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts with Thumbnails