Ο Δικτακτορικος Καπιταλισμός προ των πυλών!

Ο Αυταρχικός Καπιταλισμός προ των πυλών!

Γράφει ο Δευκαλίων
Ας ανατρέξουμε στα συμπεράσματα του χθεσινού Δευκαλίωνα. Ένα από τα συμπεράσματα του βιβλίου «Αυταρχικός Καπιταλισμός» που θα κυκλοφορήσει τον Οκτώβριο είναι ότι. Η αύξηση του παγκόσμιου πλούτου την χρονική περίοδο 2000-2007 ήταν περίπου 55 τρις δολάρια. Απ’ αυτά τα 55 τρις δολάρια μία πολύ μικρή ομάδα ανθρώπων περίπου 10 εκατ. καρπώθηκαν τα 90,9% η περίπου 50 τρις.

Αυτοί λοιπόν οι άνθρωποι όταν η παγκόσμια οικονομία μετά τον Σεπτέμβριο 2008 (κατάρρευση Lehman Brothers) πέρασε στον κύκλο της επιβράδυνσης και της ύφεσης αρνήθηκαν να χρηματοδοτήσουν την ανάπτυξη. Δεν το έκαναν γιατί γνώριζαν ότι η κρίση άρα και το ρίσκο επένδυσης ήταν πολύ μεγάλο. Προτίμησαν και συνεχίζουν να προτιμούν την σιγουριά των αμερικανικών και γερμανικών κρατικών ομολόγων. Παρ’ ότι τα συγκεκριμένα ομόλογα έχουν σχεδόν μηδενικές αποδόσεις οι διεθνείς επενδυτές τα προτιμούν. Είπαμε πάνω απ’ όλα σιγουριά.

Εκεί ακριβώς έγκειται ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όσο δεν έχει επεξεργασμένη πολιτική αντιμετώπισης και εξόδου από την παγκόσμια κρίση χρέους, τόσο οι επενδυτές θα απομακρύνονται από τα ευρωπαϊκά κρατικά ομόλογα. Θα αντιληφθείτε που έγκειται το...
πρόβλημα. Όταν πριν από χρόνια χρεοκόπησε η πολιτεία της Καλιφόρνια, οι υπόλοιπες πολιτείες έσπευσαν στα πλαίσια της νομισματικής ένωσης του δολαρίου να βοηθήσουν αδιαμαρτύρητα. Ούτε αλλεπάλληλες συσκέψεις των κυβερνητών των πολιτειών, ούτε αντικρουόμενες δηλώσεις, ούτε εξυπνακισμοί και προσβολές όπως αυτές που αντιμετώπισαν οι Έλληνες. Τίποτε, τσιμουδιά! Εντόπισαν το πραγματικό πρόβλημα, έκαναν τον απαραίτητο οικονομικό προγραμματισμό, έδωσαν τα απαραίτητα κονδύλια και τελείωσε το θέμα.

Γι’ αυτό ακριβώς τον λόγο οι επενδυτές προτιμούν με φανατισμό τα ομόλογα των ΗΠΑ. Γνωρίζουν ότι θα πληρωθούν ότι και να γίνει.

Μα θα μου πείτε… Γιατί και οι Ευρωπαίοι δεν πράττουν το ίδιο ώστε να αποκτήσουν την πλήρη και απόλυτη εμπιστοσύνη των επενδυτών;

Γιατί το αφεντικό του παγκόσμιου καπιταλισμού είναι οι ΗΠΑ. Πρώτα θα χρηματοδοτηθεί η οικονομία των ΗΠΑ ώστε να ξεπεράσει όσο το δυνατόν πιο ανώδυνα την χρηματοπιστωτική κρίση και την συνεπακόλουθη ύφεση και μετά οι υπόλοιπες δυνάμεις όπως π.χ. η Ευρωπαϊκή Ένωση. Έως τότε αρκεί να χρηματοδοτείται με τους ίδιους ευνοϊκούς όρους (μηδενικές η αρνητικές αποδόσεις) η Γερμανία.

Μέχρι τώρα τι έχουμε; Μία πολύ μικρή ομάδα περίπου 10 εκατ. ανθρώπων νέμεται κατά 90,9% της αύξησης του παγκόσμιου πλούτου που διαπιστώθηκε το χρονικό διάστημα 2000-2007. Αυτή η μικρή ομάδα ανθρώπων δεν προτίθεται αυτή την χρονική στιγμή να επενδύσει στην ανάπτυξη, γιατί και δικαίως θεωρεί ότι η κρίση και το ρίσκο είναι τεράστιο. Γι’ αυτό και προτιμά τις μηδενικές η αρνητικές αποδόσεις αλλά και την απόλυτη σιγουριά κρατικών ομολόγων, όπως αυτά των ΗΠΑ και της Γερμανίας.

Όμως, το κεφάλαιο δεν μπορεί για πολύ καιρό να ανεχθεί μηδενικές ή αρνητικές αποδόσεις. Διότι ο πληθωρισμός τρώει το κεφάλαιο. Ψάχνει να βρει τον νέο καπιταλιστικό κύκλο που του αποφέρει κέρδη. Και όπως όλα δείχνουν ο Καπιταλισμός με παράλληλη λειτουργία της αστικής δημοκρατίας, που εγγυάται ανθρώπινα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα, δεν έχει πολύ μέλλον. Στις μετά-κομμουνιστικές δημοκρατίες με τα πάμφθηνα εργατικά μεροκάματα, την μηδενική νομοθετική προστασία του κοινωνικού κράτους και του περιβάλλοντος, παράγονται πλέον και καλής ποιότητας πάμφθηνα προϊόντα. Άρα αν θέλουν οι παραδοσιακές οικονομίες, όπως αυτές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να ανταγωνισθούν τις μετά-κομμουνιστικές χώρες θα πρέπει ακολουθήσουν το παράδειγμα τους. Τέρμα τα παιχνίδια με το νόμισμα. Δεν αρκούν. Οι μετά-κομμουνιστές που έγιναν σκληροί καπιταλιστές παράγουν φθηνά και πλέον καλής ποιότητας προϊόντα. Οι ευρωπαίοι έχασαν ή θα χάσουν σε άμεσο σχεδόν χρόνο το πλεονέκτημα της ποιότητας. Πιέζουν λοιπόν το κόστος, πιέζοντας προς τα κάτω το εργατικό και λοιπό κοινωνικό κόστος. Πώς θα γίνει όμως αυτό; Με φαλκίδευση των δικαιωμάτων. Άρα οδεύουμε μέσω διάφορων επικοινωνιακών μεθοδεύσεων στην συρρίκνωση των ουσιαστικών λειτουργιών της αστικής δημοκρατίας. Ο Αυταρχικός Καπιταλισμός προ των πυλών!