Πως μπορεί ο ελληνισμός να τιθασεύσει τον νεοθωμανό και τις φιλοδοξίες του;

Η κάθετη κλιμάκωση στην Ανατολική Μεσόγειο είναι πλέον πολύ πιθανή αφού το περιστατικό για το οποίο η Τουρκία «ευχόταν» να συμβεί τους τελευταίους μήνες φαίνεται να έλαβε χώρα, με αποτέλεσμα την απώλεια τουλάχιστον ενός μαχητικού της Αεροπορίας αλλά και ενός «στραπάτσου» του γοήτρου της. Η Τουρκία με τον πλέον επίσημο τρόπο επιβεβαίωσε πως το μαχητικό της καταρρίφθηκε από την συριακή αεράμυνα, ενώ επιφυλάχθηκε να απαντήσει «καταλλήλως» μετά την ενδελεχή εξέταση των συνθηκών του συμβάντος.
«Η συγκέντρωση των στοιχείων τα οποία έχουν συλλεχθεί μας οδηγούν στο συμπέρασμα πως το μαχητικό μας καταρρίφθηκε από τη Συρία» ανακοίνωσε η τουρκική κυβέρνηση. Για την ώρα όλες οι προσπάθειες για τον εντοπισμό των μελών του πληρώματος του φωτοαναγνωριστικού F-4E συνεχίζονται χωρίς να έχει διευκρινιστεί η τύχη τους, ενώ είναι χαρακτηριστικό πως στις έρευνες συμμετέχουν και δυνάμεις της Δαμασκού.

«Η Τουρκία θα λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα και θα πάρει την τελική θέση μετά το πέρας της ολοκληρωμένης εξέτασης του συμβάντος», καταλήγει η κυβερνητική ανακοίνωση, ενώ από τη πλευρά της η Δαμασκός φαίνεται να εξέφρασε τη θλίψη της για το περιστατικό το οποίο έλαβε χώρα προφανώς σε συριακά χωρικά ύδατα και εναέριο χώρο.
Οι συνθήκες του συμβάντος πέραν της επίσημης αποδοχής της άποψης της κατάρριψης και από τις δύο πλευρές αλλά και της πτώσης του αεροσκάφους σε συριακό χώρο παραμένουν αδιευκρίνιστες αφού, ουδείς αναφέρει τον λόγο της αποστολής τουρκικών μαχητικών σε εντός των ορίων άλλης χώρας (τι λέμε τώρα βέβαια…), ούτε γίνεται κάποια αναφορά για την τύχη των μελών του πληρώματος, αν και αρχικά φερόντουσαν να έχουν διασωθεί ούτε φυσικά αναφέρεται και το πώς ακριβώς έλαβε χώρα αυτή η «παρεξήγηση» η οποία επέφερε τη δημόσια απολογία τη Συρίας. Δηλαδή οι Σύριοι τι ακριβώς νόμιζαν πως αναχαίτιζαν εκείνη τη στιγμή ούφο, δεν αντιλαμβάνονταν πως το στίγμα που ξεκινούσε από τη Τουρκία ήταν στην ουσία μαχητικά της γείτονος;
Με άλλα λόγια όσο υποκριτική είναι αυτή τη στιγμή η στάση της Άγκυρας, η οποία φαίνεται «προβληματισμένη» και «διστακτική» απέναντι στις εξελίξεις ως η «παρθένα» η οποία δεν γνώριζε πως έστελνε στην ουσία τα μαχητικά της σε εμπόλεμη ζώνη, άλλο τόσο είναι και η συριακή «θλίψη» για την παρεξήγηση της κατάρριψης.
Όσο θλιβερή και να είναι η κατάσταση – ο Άσαντ μάλιστα σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες δεν έφαγε σήμερα το βράδυ – δεν μπορεί να μην πέρασε το μήνυμα η Δαμασκός πως «εδώ δεν είναι Αιγαία» στην Τουρκία, η οποία προφανώς εθισμένη στη «στρατηγική ψυχραιμία» άλλων θεώρησε πως το ίδιο θα συμβεί και προς νότον.
Αφήνοντας τις «μπηχτές» προς όλους, το σημαντικό από τη συγκεκριμένη εξέλιξη είναι να αντιληφθούμε πως είναι πολύ πιθανό να εκτυλίσσονται στην περιοχή τα πρώτα στάδια ενός σχεδίου «Βαριά» το οποίο θα οδηγήσει σε Τουρκική επέμβαση στη Συρία. Δηλαδή, το περιστατικό να αποτελεί προβοκάτσια με σκοπό να παρασύρει σε πολεμική σύγκρουση τους συμμάχους της που δείχνουν μέχρι σήμερα εξαιρετικά διστακτικοί.
Τόσο το «www.defence-point.gr» όσο και το περιοδικό ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ & ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ έχουν επισημάνει εδώ και μήνες την λυσσώδη τουρκική προσπάθεια δημιουργίας μίας εκρηκτικής κατάστασης στη Συρία, με στόχο να «πουλήσει εξυπηρέτηση» στη Δύση και κυρίως στο Ισραήλ, με στόχο να αυξήσει τη διαπραγματευτική της θέση στα τεκταινόμενα στην Ανατολική Μεσόγειο, εις βάρος κυρίως του ελληνισμού.

Είναι τυχαίο πως το γεγονός έλαβε χώρα την ημέρα ορκωμοσίας μίας κατ’ όνομα κυβέρνησης στην Ελλάδα – υπό την έννοια πως μέσα σε λίγες εβδομάδες από σήμερα θα αποδειχθεί πως πολύ απλά δεν θα είναι σε θέση ούτε να κοροϊδέψει τον ελληνικό λαό πως «διαπραγματεύεται», ούτε όμως και την Τρόικα πως «υλοποιεί», με αποτέλεσμα εν τω μέσω κοινωνικής θύελλας να καταρρεύσει, συμπαρασύροντας μαζί και το μεταπολιτευτικό πολιτικό σύστημα. Είναι ένα σενάριο στο οποίο δίνουμε εξαιρετικά υψηλές πιθανότητες πραγματοποίησης.
Αυτή ακριβώς η στιγμή είναι η κατάλληλη ώρα για τη Τουρκία να προσπαθήσει να αλλάξει τους όρους του παιχνιδιού στην περιοχή μας το οποίο από το συμβάν του «Μαβί Μαρμαρά» και ύστερα φαίνεται να ξεφεύγει από τα χέρια της. Αυτή τη στιγμή η Τουρκία πολύ πιθανό να έχει αποφασίσει να τα παίξει όλα για όλα, και μέσω μίας εισβολής στην Συρία να αποδείξει πως αποτελεί την «υπερδύναμη» της Μέσης Ανατολής (κατά Σαούλ Μοφάζ). Επίσης, ενδεχομένως να βρει έμμεσους τρόπους επικοινωνίας με το Ισραήλ μέσα από μια περιφερειακή κρίση…
Είναι λοιπόν σαφές πως πολύ σύντομα η Άγκυρα θα ρίξει τη μάσκα και θα επιχειρήσει να επαναφέρει την pax Ottomana στην Ανατολική Μεσόγειο. Χρέος πλέον του ελληνισμού θα είναι να διαλύσει αυτόν τον εφιάλτη που από μία πνευματική αναζήτηση ενός επιστήμονα – του Αχμέτ Νταβούτογλου – φαίνεται να υλοποιείται από μία χώρα η οποία σκοπό έχει να γυρίσει την περιοχή στην εποχή του Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπούς.
Πως μπορεί ο ελληνισμός να τιθασεύσει τον νεοθωμανό και τις φιλοδοξίες του; Πολύ απλά μέσω της επίδειξης της αταλάντευτής αποφασιστικότητάς του πως «δεν θα υπάρξουν άλλα Ίμια» και «δεν θα υπάρξει άλλη Κύπρος», και μέσω των συμμαχιών με τις Αγγλοσαξονικές δυνάμεις, οι οποίες όμως έχουν πολλά κοινά συμφέροντα με τη Ρωσία στη περιοχή. Το κοινό έδαφος Μόσχας-Ουάσιγκτον θα μπορούσε να βρεθεί μέσω του σοβαρού γεωπολιτικού διαλόγου – ο οποίος δεν μπορεί να γίνει δημόσια φυσικά – με την Ελλάδα να αποτελεί στην πραγματικότητα και τον μόνο «προνομιακό συνομιλητή και διαμεσολαβητή» τόσο σε επίπεδο γεωγραφίας, όσο και σε επίπεδο πολιτισμικό και στρατηγικό.
Είναι προφανές πως αυτό που φωνάζουμε εδώ και μήνες πως πρόκειται να ξεκινήσει στη περιοχή μας βρίσκεται πλέον σε εξέλιξη. Η Τουρκία φαίνεται διατεθειμένη να τα βάλει στην κυριολεξία με όλους τους περιφερειακούς αλλά και διαπεριφερειακούς δρώντες, έχοντας εμπιστοσύνη στις δυνάμεις της αλλά κυρίως στην γεωγραφική της σημασία. Δεν αντιλαμβάνεται όμως πως τέτοιου είδους συμπεριφορές στην ουσία δημιουργούν περισσότερους εχθρούς από φίλους.
Ως Ελληνισμός καλό θα ήταν να ετοιμαζόμαστε πλέον για τα περαιτέρω.
http://www.defence-point.gr/news/?p=51135