ΟΙ ΡΩΣΙΚΕΣ ΕΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ

Οι λόγοι της αναποτελεσματικότητας των Ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων
Κάθε Οκτώβριο, καθώς πλησιάζει ο χειμώνας, έρχεται και η ώρα για τη κατάταξη των νέων στρατεύσιμων της Ρωσίας.

 Ο φετινός στόχος είναι να καταταγούν 278.000 νέοι, έως την 31/12/10. Φέτος μάλιστα, ο στρατός θα εφαρμόσει κάποιες περισσότερο ανθρωπιστικές μεθόδους, προκειμένου η εμπειρία της υποχρεωτικής θητείας να γίνει πιο ευχάριστη. Για παράδειγμα, οι γονείς των νέων θα μπορούν να τους συνοδεύουν στις διαδικασίες κατάταξης και μέχρι τη τελική τους μονάδα.

 Αυτή η αρχική περίοδος είναι και η περίοδος στη διάρκεια της οποίας σημειώνονται τα περισσότερα προβλήματα προσαρμογής και οι περισσότερες παραβάσεις. Επιπλέον, οι νεοσύλλεκτοι θα μπορούν στο εξής να έχουν και κινητό τηλέφωνο, ώστε να διατηρούν επαφή με τις οικογένειες τους, ή και για να καταγγέλλουν τυχόν καταστρατηγήσεις εκ μέρους των ανωτέρων τους. Μάλιστα θα γίνονται προσπάθειες, ώστε να μετατίθενται και να υπηρετούν κοντά στο τόπο καταγωγής τους. Τέλος, αποφασίστηκε, οι στρατιώτες να έχουν ρεπό κάθε σαββατοκύριακο.Το όλο σκεπτικό είναι να μετεξελιχθεί η μέχρι σήμερα θητεία, που θύμιζε φυλακές, σε κάτι σαν κατασκήνωση.
Όλα αυτά ακούγονται ευχάριστα.
 Όμως δεν θα έχουν κάποιο απτό αποτέλεσμα όσον αφορά στη μαχητικότητα των ενόπλων δυνάμεων, και αυτό για δυο λόγους: Πρώτον, το υπουργείο Άμυνας απέρριψε το σύγχρονο μοντέλο ενός συμπαγούς, ειδικά καταρτισμένου, και εκπαιδευμένου επαγγελματικού στρατού. Δεύτερον, από τη στιγμή που η κατάταξη γίνεται δυο φορές το χρόνο, φθινόπωρο και άνοιξη, και η θητεία έχει μειωθεί στο 12μηνο, αυτό σημαίνει πως οι πλέον έμπειροι φαντάροι ανά πάσα στιγμή, θα έχουν το πολύ μια 6μηνη υπηρεσία πίσω τους, που ουσιαστικά δεν αρκεί ούτε για μια βασική εκπαίδευση.
Το αποτέλεσμα θα είναι λυπηρό: μια χαμηλή μαχητική ετοιμότητα, ειδικά σε έναν κόσμο όπου ο σύγχρονος πόλεμος απαιτεί υψηλή κατάρτιση στις επικοινωνίες, και χειρισμό οπλισμού ιδιαίτερα υψηλής τεχνολογίας.

Βεβαίως και χρειάζεται ο εξανθρωπισμός της στρατιωτικής εμπειρίας, όμως αν αυτός δεν συνοδευτεί και με αποτελεσματική εκπαίδευση, εκσυγχρονισμό, και κατανόηση των σύγχρονων μορφών πολέμου, τότε η ετοιμότητα του ρωσικού στρατού θα πάσχει μονίμως.
Το ερώτημα που τίθεται είναι γιατί να χρειάζεται η υποχρεωτική στράτευση, αφού η χώρα δεν σχεδιάζει να κινητοποιήσει εκατομμύρια εφέδρων σε περίπτωση πολέμου; Γίνεται δηλαδή φανερό, πως η διατήρηση πελώριων αριθμών ημι- εκπαιδευμένων φαντάρων, θα χρησιμεύσει μόνο ως κρέας για τα κανόνια σε περίπτωση που η χώρα πάει σε πόλεμο.
Σε οποιαδήποτε παρόμοια συζήτηση, οι υποστηρικτές της υποχρεωτικής στράτευσης υπογραμμίζουν την ανάγκη ύπαρξης στρατού, με τουλάχιστον ένα εκατομμύριο στρατιώτες. Αυτός ο αριθμός έχει καταντήσει μυθικός. Εδώ και μια δεκαετία, όλοι οι πολιτικοί και στρατιωτικοί ηγέτες της χώρας σημειώνουν πως αν τα νούμερα πέσουν κάτω από το ένα εκατομμύριο, η Ρωσία κινδυνεύει.
 Η πιο συνηθισμένη, και όχι και τόσο πειστική εξήγηση, είναι πως η χώρα διαθέτει απέραντες εκτάσεις οι οποίες θα πρέπει να υπερασπίζονται από τουλάχιστον ένα εκατομμύριο στρατιώτες. Στη πραγματικότητα όμως, την ακεραιότητα της Ρωσίας μπορεί να εγγυηθεί μόνο μια πολύ μικρότερη, εξειδικευμένη δύναμη ταχείας αντίδρασης. Οι αποθήκες βαρέως οπλισμού θα πρέπει να εγκαθίστανται σε περιοχές όπου οι απειλές είναι οι μεγαλύτερες, με ετοιμοπόλεμες δυνάμεις έτοιμες να επέμβουν αν υλοποιηθεί κάποια απειλή.
Οι αμυντικές στρατηγικές της Ρωσίας έχουν μείνει στην εποχή του Ναπολέοντα
 Τότε που τα μεγέθη των συνταγμάτων αποφάσιζαν το ποιος θα κέρδιζε τη μάχη. Ας προχωρήσουμε όμως 200 χρόνια μπροστά και ας δούμε την αμερικανική εισβολή στο Ιράκ το 2003. Ο ιρακινός στρατός των 400.000 ανδρών, διαλύθηκε από μόλις τρεις μεραρχίες, δυο αμερικανικές και μια βρετανική. Ο πόλεμος κερδήθηκε από την εκμετάλλευση εξελιγμένων μεθόδων επικοινωνίας, σε συνδυασμό με όπλα ακρίβειας, που κατέστρεψαν κάθε ιρακινή αντίσταση.

Οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις συνεχίζουν να κατατρύχονται από το λανθασμένο σκεπτικό ότι η ποσότητα νικάει τη ποιότητα. Αυτό εξηγεί και την εμμονή των ανώτατων στρατιωτικών, να διατηρείται ισάριθμος στρατός με αυτόν της Βορείου Κορέας, μιας χώρας με πληθυσμό 24 εκατ. που έχει στρατό 1.1. εκατομμυρίων! Σε αντίθεση όμως με τους Κορεάτες, η Ρωσία όσο και να θέλει δεν μπορεί να πιάσει τον μαγικό αριθμό του ενός εκατομμυρίου. Υπάρχουν δυο λόγοι για αυτό: Ο πρώτος και κυριότερος είναι το οξύ δημογραφικό πρόβλημα που έχει οδηγήσει σε σημαντική μείωση του αριθμού των δεκαοχτάχρονων αγοριών. Ο αριθμός τους είναι μόλις 800.000. Ο δεύτερος λόγος είναι η εξάπλωση της διαφθοράς που επιτρέπει σε χιλιάδες ικανούς για στράτευση νέους, να απαλλάσσονται από την υποχρέωση της θητείας.
Το αποτέλεσμα των δυο παραπάνω παραγόντων είναι ότι στη διάρκεια της διπλής ετήσιας κατάταξης, να εμφανίζονται μόνο 564.000 νεοσύλλεκτοι. Αν σε αυτούς προστεθούν οι 150.000 αξιωματικοί, και οι 100.000 επαγγελματίες οπλίτες, το συνολικό νούμερο είναι περίπου 800.000 ενεργό προσωπικό. Και παρά τη σκληρή αυτή αλήθεια, η ρωσική στρατιωτική ηγεσία συνεχίζει να ονειρεύεται έναν στρατό του ενός εκατομμυρίου, καταδικάζοντας έτσι τη χώρα στην ίδια στρατιωτική ετοιμότητα με αυτήν της Βορείου Κορέας.
S.A. -The Moscow Times