Ποιήματα του Νίκου Λυγερού (2)

Μπροστά στα τείχη

Ν. Λυγερός

Δεν αρκεί να διαβάσεις
τα ποιήματα του Καβάφη
για να ξέρεις τι θα κάνεις
μπροστά στα τείχη.
Κοίτα αν έχεις τη θέληση
να παλέψεις με την πέτρα
να γίνεις ένα με το σπαθί
για ν' αντέξεις την επίθεση.
Αν πιστεύεις πραγματικά
σε κάτι ανώτερο από σένα
κοίτα την ανθρωπότητα
και το χρόνο πριν χαθείς.

http://www.lygeros.org/lygeros/7421-gr.html

Ο φράχτης της βαρβαρότητας

Ν. Λυγερός

Αν δεν μπορείς να προσφέρεις
ένα έργο στην ανθρωπότητα
δεν είναι ανάγκη να κατασκευάσεις
τον φράχτη της βαρβαρότητας.

Δεν είναι μ’ ένα έγκλημα ειρήνης
που δικαιολογείς την ύπαρξη σου
απλώς δίνεις την δυνατότητα
να σε καταδικάσει η ανθρωπιά.

Κι εσύ που κοιτάς τον ορίζοντα
όπου το γαλάζιο αγγίζει τη γη
μη τους αφήσεις να σου κλέψουν
την αγνή αξιοπρέπειά σου.

http://www.lygeros.org/lygeros/8571-gr.html

Όταν το μαύρο απέκτησε χρώματα

Ν. Λυγερός

Όταν το μαύρο απέκτησε χρώματα, ένα κομμάτι του καλοκαιριού άγγιξε τον χειμώνα στην καρδιά των ανθρώπων. Έτσι η θλίψη έγινε αίσθημα ανάγκης και το μίζερο έπεσε για να φανεί το μεγαλείο της αθλιότητας που δεν παραδίδεται ακόμα και όταν όλοι πιστεύουν ότι όλα είναι χαμένα. Τότε τα κορμιά μας γίνονται ένα μόνο σώμα ικανό ν’ αντέξει την επίθεση της βαρβαρότητας και να ανατρέψει τα δεδομένα που σκλαβώνουν μόνο εκείνους που δεν παλεύουν. Μόνο που η ζωή θέλει να ζήσει δίχως να σκοτώσει, δίχως να σταυρώσει τους άλλους, τους συνανθρώπους πάνω σ’ ένα φράχτη. Γιαυτό τα χρώματα ακόμα και λερωμένα από τη λάσπη και τα μελάνια, συνεχίζουν να είναι ανθρώπινα διότι είναι ψηφίδες της ανθρωπότητας.

http://www.lygeros.org/lygeros/8572-gr.html