ΚΑΤΑ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΟΙ ΑΙΤΗΣΕΙΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΗΣΗΣ ΒΟΥΛΓΑΡΩΝ ΚΑΙ ΡΟΥΜΑΝΩΝ ΣΤΟ ΙΚΑ

Της Μαίρης Λαμπαδίτη

Μετανάστες από γειτονικές χώρες, με λίγους μόνο μήνες ασφάλισης στην Ελλάδα και οι οποίοι έχουν συμπληρώσει τα όρια ηλικίας, μπορούν να πάρουν την κατώτατη σύνταξη του ΙΚΑ ύψους 716 ευρώ, σύμφωνα με τους νέους κανονισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Βουλγάρα 60 ετών η οποία έχει δουλέψει μόνο έναν χρόνο στην Ελλάδα, κατοικεί στη χώρα και παίρνει από το ΙΚΑ σύνταξη του ΕΚΑΣ 716 ευρώ. Όχι, δεν είναι το τελευταίο σύντομο ρατσιστικό ανέκδοτο, αλλά η νέα ασφαλιστική καταιγίδα που θα μεγαλώσει αναπόφευκτα τη «μαύρη τρύπα» του μεγαλύτερου ασφαλιστικού φορέα της χώρας μας.

Ο αριθμός αιτήσεων για συνταξιοδότηση Βουλγάρων εργαζομένων τριπλασιάστηκε απότομα τους τελευταίους μήνες, προκαλώντας την εύλογη απορία της αρμόδιας διεύθυνσης του ΙΚΑ. Το μυστήριο βεβαίως λύθηκε όταν οι υπάλληλοι ανέτρεξαν στους κοινοτικούς κανονισμούς απονομής συντάξεων. Οι Βούλγαροι και οι Ρουμάνοι, ως ισότιμα μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχουν το δικαίωμα της ελεύθερης διέλευσης στην χώρα μας από την 1η Ιανουαρίου του 2009 και απολαμβάνουν τα ίδια εργασιακά και συνταξιοδοτικά προνόμια με τους υπόλοιπους Ευρωπαίους πολίτες. Έτσι, ακόμα και με λίγους μήνες ασφάλισης στην Ελλάδα, ένας Βούλγαρος, ένας Ρουμάνος ή ένας Πολωνός που έχει δουλέψει 14-15 χρόνια στην πατρίδα του, μπορεί (στα 65 ο άντρας, στα 60 η γυναίκα) να πάρει την κατώτατη σύνταξη του ΙΚΑ, ύψους 486 ευρώ, όπως επίσης να κάνει και αίτηση για χορήγηση του ΕΚΑΣ, ύψους 230 ευρώ. Το ποσό θεωρείται αστρονομικό για τη Βουλγαρία, η οποία καταβάλλει συντάξεις‐ψίχουλα, της τάξεως των 40 έως 130 ευρώ. Αυτοί οι αλλοδαποί όμως ζουν στην Ελλάδα ή απλώς εισπράττουν τη σύνταξη από το ΙΚΑ και συνεχίζουν να διαμένουν στην φθηνή χώρα ους;

Τα μικροκυκλώματα πέριξ της Ομόνοιας, τα οποία εκμεταλλεύονταν πριν από λίγα χρόνια τους αλλοδαπούς για να τους βγάλουν την περιβόητη άδεια παραμονής και εργασίας (500 έως 1.800 ευρώ ήταν η ταρίφα για την άδεια), σπεύδουν τώρα να βγάλουν σύνταξη με το αζημίωτο… Το σημαντικότερο κατόρθωμά τους είναι να ξεπεράσουν τα γρανάζια της γραφειοκρατίας που ταλαιπωρούν εξίσου και εμάς τους Έλληνες και να δηλώσουν ψεύτικη διεύθυνση κατοικίας εντός της ελληνικής επικράτειας, λαδώνοντας κάποιον πρόθυμο να δανείσει τη διεύθυνσή του, καθώς απαραίτητη προϋπόθεση για τη συνταξιοδότηση είναι ο αλλοδαπός να αποδείξει ότι διαμένει μόνιμα στην χώρα μας. Έτσι, οι αρμόδιες υπηρεσίες του ΙΚΑ συχνά διαπιστώνουν ότι σε πολλές περιπτώσεις αναφέρεται η ίδια διεύθυνση σπιτιού, αλλά οι ελεγκτικοί μηχανισμοί και αυτή τη φορά δεν έχουν βρει την άκρη του νήματος. Η Μαρίνα Δ., 66 ετών, από τη Βουλγαρία, ήρθε πέρυσι στη χώρα μας ενώ ήδη είχε διανύσει 25 χρόνια ασφάλισης. Η σύνταξη που περίμενε να πάρει στην χώρα της δεν ήταν παραπάνω από 130 ευρώ. Δούλεψε λοιπόν έναν χρόνο σε συνεργείο καθαριότητας και μετά την 1η Ιανουαρίου, που βαφτίστηκε και επισήμως ισότιμη Ευρωπαία πολίτης (αφού εξέπνευσε και η διετής μεταβατική περίοδος που είχε ζητήσει από την Ε.Ε., το Υπουργείο Απασχόλησης), πληροφορήθηκε ότι δικαιούται σύνταξη από το ΙΚΑ.

Βάσει των κοινοτικών κανονισμών, οι Ευρωπαίοι εργαζόμενοι αν έχουν ασφαλιστεί έναν χρόνο στη χώρα υποδοχής τους, έχουν συγκεντρώσει το σύνολο των απαιτούμενων ενσήμων και συμπληρώσει το όριο ηλικίας, ενώ αποδεδειγμένα είναι μόνιμοι κάτοικοι σε αυτή τη χώρα, δικαιούνται να πάρουν σύνταξη.

Το σκεπτικό που διέπει την κοινοτική νομοθεσία είναι ότι κάθε κράτος‐μέλος είναι υποχρεωμένο να προσφέρει το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα και την ανάλογη περίθαλψη στους Ευρωπαίους πολίτες που διαμνουν και εργάζονται σε αυτό. Η Μαρίνα Δ., που γνώριζε ότι δεν θα τα’ βγαζε πέρα με τις πολύπλοκες διαδικασίες των ασφαλιστικών ταμείων, πλήρωσε 4.000 ευρώ στο κύκλωμα, στο οποίο σημειωτέον συμμετέχουν και δικηγόροι, για να βγάλει την κατώτατη σύνταξη των 486 ευρώ, ενώ σε δύο χρόνια μπορεί να κάνει αίτηση και για το ΕΚΑΣ! Προφανώς έπεσε θύμα εκμετάλλευσης, αφού η συνήθης αμοιβή των δικηγόρων για τη συγκεκριμένη υπόθεση είναι 500 έως 800 ευρώ (μία έως δύο συντάξεις). Τα νέα διαδόθηκαν από στόμα σε στόμα, ο κουμπάρος έφερε τον μπατζανάκη και η μητέρα την ξαδέλφη, με αποτέλεσμα 7 στους 10 πολίτες άλλων κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης που καταθέτουν αιτήσεις για συνταξιοδότηση στο ΙΚΑ να είνα Βούλγαροι. Στην πλειονότητά τους είναι γυναίκες που δουλεύουν σε συνεργεία καθαριότητας ή προσέχουν ηλικιωμένους και λόγω της κοντινής απόστασης με την Ελλάδα, για να φτουρίσει και η σύνταξη, μένουν στα χωριά τους στη Βουλγαρία. 130.000 Βούλγαροι και Ρουμάνοι εργάζονται αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα

ΚΑΤΑ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΟΙ ΑΙΤΗΣΕΙΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΗΣΗΣ. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς του Εργατικού Κέντρου Αθήνας, σήμερα στην χώρα μας ζουν και εργάζονται 130.000 Βούλγαροι και Ρουμάνοι. Το ΙΚΑ γνωρίζει το πρόβλημα και δεν κρύβει πως στο μέλλον θα πάρει μορφή χιονοστιβάδας.

Παράγοντες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης εκτιμούν ότι οι αιτήσεις Βουλγάρων για συνταξιοδότηση στη Βόρεια Ελλάδα είναι χιλιάδες. Το υπόλοιπο 30% των αιτήσεων από ευρωπαϊκές χώρες έχει υποβληθεί από Ρουμάνους, Πολωνούς και Έλληνες που έχουν δουλέψει στο Βέλγιο και τη Γερμανία. Σε αυτό το σημείο εντοπίζονται οι στρεβλώσεις του συστήματος για να μην κατηγορηθούμε ότι «γκετοποιούμε», με βάση ρατσιστικά στερεότυπα, ανθρώπους που εργάζονται σε σκληρά επαγγέλματα, συνήθως ανασφάλιστοι και κακοπληρωμένοι, αντιμετωπίζοντας καθημερινά την εργοδοτική ασυδοσία και βάζοντας σε κίνδυνο ακόμα και τη ζωή του, όπως συνέβη με τη δολοφονική απόπειρα κατά της Βουλγάρας Κωνσταντίνας Κόυνεβα.

Η στρέβλωση εντοπίζεται στη χαώδη διαφορά μισθών και συντάξεων των κρατών του πρώην ανατολικού μπλοκ σε σχέση με το επίπεδο αποοχών στη χώρα μας. Επί παραδείγματι, ο Έλληνας που δούλεψε 25 χρόνια στις στοές του Βελγίου και 5 χρόνια στην Ελλάδα, θα πάρει τουλάχιστον 1.000 ευρώ σύνταξη από τον ασφαλιστικό φορέα του Βελγίου και άλλα 250 από το ΙΚΑ. Αντίθετα, στην περίπτωση των βαλκανικών κρατών που εντάχθηκαν στην Ε.Ε., το ποσό που απονέμει π.χ. η Βουλγαρία και η Ρουμανία δεν ξεπερνάει τα 100 ευρώ. «Η διαφορά θα επιβαρύνει το ΙΚΑ», επισημαίνουν ανώτατα στελέχη του Ιδρύματος και συμπληρώνουν: «Πρόκειται για ανθρώπους που απλώς κάνουν τα τελευταία ένσημά τους στην Ελλάδα, έχουν δηλαδή μηδενική προσφορά στο σύστημα και λαμβάνουν κανονική σύνταξη. Πολλές φορές δεν τους ξέρουν ούτε οι γείτονες αλλά ούτε και οι δημοτικές αρχές. Εκτός από συντάξεις γήρατος, πολλοί έχουν πάρει επιδόματα παραπληγικών, τυφλότητας κ.λ.π. Έχουμε κράτος πρόνοιας και είμαστε υποχρεωμένοι να δώσουμε, όμως στο μέλλον το κόστος θα είναι υπέρογκο».

Πηγή.
http://www.athriskos.gr/modules/news/article.php?storyid=2364

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΚΑΤΑ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΟΙ ΑΙΤΗΣΕΙΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΗΣΗΣ ΒΟΥΛΓΑΡΩΝ ΚΑΙ ΡΟΥΜΑΝΩΝ ΣΤΟ ΙΚΑ"

Αθανάσιος Πάριος. Ο υβριστής του Ρήγα και της διακήρυξής του

Του Ι. Θεοδωρόπουλου

Ο ιερομόναχος Αθανάσιος ο Πάριος (1723-1813) κορυφαίος των «Κολλυβάδων». Διετέλεσε σχολάρχης της Χίου, (1786-1813). Αν και έζησε τα χρόνια που η Ευρώπη εδονήτο από τις νέες ιδέες του διαφωτισμού, αυτός ήταν κολλημένος στο μεσαιωνικό σκοταδισμό, παρουσιάζοντας πλούσια συγγραφική δράση κατά των νέων ιδεών, και μακροσκελή λίβελο κατά της Γαλλικής επανάστασης, και του Ελληνικού πολιτισμού.

Το 1798 στο νεοσύστατο πατριαρχικό τυπογραφείο τυπώνει την «Χριστιανική απολογία «Το 1802 τυπώνει το «Αντιφώνησις προς τον παράλογον ζήλον των από της Ευρώπης ερχομένων φιλοσόφων». Κατά τον συγγραφέα των ανωτέρω βιβλίων η Ευρώπη είναι βόρβορος ακολασίας, η πρόοδος των επιστημών πηγή αθεΐας οι νέοι φιλόσοφοι «αντίχριστοι»; Κοντά στην αθεΐα μετοχετεύουν στις ψυχές και το «δολερόν φαρμάκι της αποστασίας». Ακόμη καταγγέλλει ότι οι νέοι τούτοι φιλόσοφοι κρατούν «βιβλίον αποστασίας εις την αριστερά και μάχαιραν εις την δεξιάν». Επίσης γράφει: «το γένος των Ελλήνων είναι άξιον περιφρονήσεως και ταλανισμού, όχι διότι του έλειψαν οι Ηράκλειτοι, οι Πυθαγόριαι, οι Πλάτωνες, και οι Αριστοτέλεις και οι τιούτοι άλλοι μετεωρολέσχαι, αλλά διότι έλειψαν οι Αθανάσιοι, οι βασίλειοι, οι Κύριλλοι».

Το 1805 ο Πάριος γράφει ένα ακόμη λίβελο με τον τίτλο «Νέος Ραψάκης», ανταπάντησηστην «Αδελφική Διδασκαλία «του Αδαμάντιου Κοραή, και υπεραπολογία της «Πατρικής Διδασκαλίας» των Πατριαρχείων. Στόχος του οι «Ελληνόφρονες» οι δήθεν «ζήλω διαπύρω κινούμενοι υπέρ της ελευθερίας του Γένους». Στο ίδιο βιβλίο εκφέρεται υβριστικά και απαξιωτικά προς τον Ρήγα και το επαναστατικό μανιφέστο του. Επειδή ο Ρήγας στο μανιφέστο του είχε ως έμβλημα το ρόπαλο του Ηρακλέους, ο Πάριος γράφει: «βιβλιάριον εξέδωκαν “Ρόπαλον του Ηρακλέους” αυτό ονομάσαντες, οι ελληνόφρονες, βιβλίον δηλαδή διεργετικόν, ερεθιστικόν, παρακινητικόν, ώστε πάντες οι απανταχού χριστιανοί, εν ρητή ημέρα, να δείξουν του Ηρακλέους την αλκήν εναντίον των τυραννούντων αυτούς, και τα εξής. Ο νοών νοείτω. Η Θεία πρόνοια ηλέησε το γένος των χριστιανών και προτού να διαδοθούν εις τον κόσμον εκείνα τα κακέμφατα ρόπαλα, έκαμε και εφανερώθει η αντίθεος αύτη σκευωρία, και παρεδόθησαν εις το πυρ, και οι κατά των ιδίων δεσποτών την κοινήν και καινήν ευτρεπίσαντες μάχαιραν, μάχαιραν εύρον μισθόν του παραλόγου ζήλου αυτών».

Τέτοια νοοτροπία και τέτοια δημοσιεύματα είχαν να αντιμετωπίσουν ο Κοραής, ο συγγραφέας της «Ελληνικής Νομαρχίας» και οι άλλοι «ελληνόφρονες» της εποχής.

Η χρήση από τον Πάριο της προσφιλούς για τους χριστιανούς λέξης «μάχαιραν» που συναντάμε πολλάκις στα ευαγγέλια και στη παλαιά διαθήκη δείχνει άνθρωπο αιμοδιψή, ο δε θάνατος του Ρήγα και το κάψιμο του μεγαλύτερου μέρους των φυλλαδίων της διακήρυξης του φαίνεται τον ικανοποίησε σφόδρα.

Δεν δίσταζε πολλές φορές να χρησιμοποιεί ακόμη και την έκφραση «ντρέπομαι γιατί είμαι Έλληνας», και με το άξιοι μαχαίρας οι «Ελληνόφρονες», έδειχνε πόσο μεγάλος ανθέλληνας ήταν. Αυτόν τον μισέλληνα η εκκλησία της Ελλάδος έσπευσε και τον αγιοποίησε.

Ο Πάριος αποτελεί την πλέον χαρακτηριστική μορφή της νοοτροπίας των ρασοφόρων που το ρολόι του μυαλού τους έχει σταματήσει στους αιματοβαμμένους πρωτοχριστιανικούς χρόνους, και δεν θα δίσταζαν να επαναλάβουν και σήμερα τις τότε εγκληματικές τους πράξεις। Γι' αυτούς η Δημοκρατία η ελεύθερη σκέψη και έκφραση είναι έγκλημα. Οι άνθρωποι αυτοί είναι διανοητικώς ανάπηροι διότι βάζουν τα παραμυθία του Μωυσή πάνω από τη σύγχρονη σκέψη και τη σύγχρονη επιστήμη.

Πηγή.

http://www.athriskos.gr/modules/news/article.php?storyid=2370

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Αθανάσιος Πάριος. Ο υβριστής του Ρήγα και της διακήρυξής του"

ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΕΣ ΟΜΑΔΕΣ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ

.

.

.

Eλληνόφωνες ομάδες στην Τουρκία – μια άγνωστη πλευρά της σύγχρονης Τουρκίας
.

.
Βλάσσης Αγτζίδης*

.
.
.
‘Ενα από τα πλέον ενδιαφέροντα φαινόμενα στη σύγχρονη Τουρκία αποτελεί αυτό της ύπαρξης μουσουλμανικών ελληνόφωνων ομάδων. Η παραδοσιακή ελληνοτουρκική αντιπαράθεση, η αυταρχική εσωτερική δομή της Τουρκίας, η εξέγερση των Κούρδων, μαζί με την επιβίωση των στερεοτύπων για τη διαμόρφωση των νεότερων εθνών στην περιοχή μας, εμπόδισε τη μελέτη του φαινομένου αυτού. Η μετάβαση ελληνοφώνων ομάδων από το χριστιανικό θρησκευτικό σύστημα στο ισλαμικό κατά τη διάρκεια της οθωμανικής κατάκτησης αποτελεί μέχρι σήμερα ένα θέμα άγνωστο για τη νεοελληνική επιστήμη. Το φαινόμενο αυτό έχει εμφανιστεί σε ολόκληρο τον ελληνικό κόσμο. Από την Κύπρο και την Πελοπόννησο έως την Ηπειρο και τον Πόντο.
Σήμερα όμως, η δημόσια εμφάνιση όσων από τις ομάδες αυτές επιβιώνουν διευρύνει το ερευνητικό ενδιαφέρον. Η βιβλιογραφική και αρθρογραφική παρουσία των ελληνόφωνων ομάδων της Τουρκίας είναι πλέον γεγονός. Η αρχή έγινε πριν από μερικά χρόνια με την Tanju Izbek, η οποία έλαβε το βραβείο Ιπεκτσί για μια νουβέλα της στο κρητικό ιδίωμα, όπως αυτό μιλιέται σήμερα στην περιοχή της Gunda (τα παλιά Μοσχονήσια). Πιθανότατα, σύμφωνα με το τουρκικό περιοδικό Actuel, να υπήρχαν πολιτικές ομάδες στη Βόρεια Τουρκία που δραστηριοποιούνταν, πριν από το πραξικόπημα του ’80, γύρω από τον πολιτισμό του Πόντου. Το 1996 εκδόθηκε στην Κωνσταντινούπολη από τον εκδοτικό οίκο Belge, το κλασσικό πλέον βιβλίο του Omer Asan με τίτλο “Pontos Kulturu”, δηλαδή: Ο πολιτισμός του Πόντου. Σήμερα υπάρχουν τέσσερις ελληνόφωνες ομάδες στην Τουρκία: κρητική, ποντιακή, μακεδονική και κυπριακή. Κάθε μια απ’ αυτές έχει εξαιρετικό ιστορικό ενδιαφέρον. Η έκφραση είναι γεγονός ιδιαίτερης σημασίας, εφόσον αναδεικνύει μια άγνωστη πλευρά της σύγχρονης τουρκικής κοινωνίας, που ολοένα γίνεται σημαντικότερη.
Η δημόσια εμφάνιση των ομάδων αυτών δεν αφορά μόνο στην τουρκική κοινωνία, η οποία συνειδητοποιεί αργά τον πολυεθνοτικό της χαρακτήρα, καθώς και στους εθνογενετικούς της μύθους. Αφορά παράλληλα και στην ελληνική, γιατί της αποκαλύπτει τον τρόπο συγκρότησης των σύγχρονων εθνικών κρατών στην περιοχή μας και το αδιέξοδο των ενδιάμεσων ομάδων – γέννημα της ιστορίας – οι οποίες υποχρεώθηκαν να ενταχθούν στο κράτος που είχε ως ιδεολογικό υπόβαθρο το δικό τους θρησκευτικό δόγμα. Η κρητική και η κυπριακή, από τις τέσσερις αυτές ομάδες – οι οποίες στη διαχρονική τους παρουσία ταυτίστηκαν ως μουσουλμανικές με την οθωμανική αυτοκρατορία – συγκρούστηκαν με το επαναστατικό κίνημα των χριστιανών Ελλήνων. Εμμέσως υπέστη τις συνέπειες της ελληνοτουρκικής σύγκρουσης και η μακεδονική, η οποία υποχρεώθηκε με βάση τη συμφωνία ανταλλαγής των πληθυσμών να εγκαταλείψει τα γενέθλια εδάφη της περιοχής του Αλιάκμονα και της Κοζάνης και να αναχωρήσει για την Τουρκία το 1824.

Η διαμόρφωση του φαινομένου

Η κατανόηση του φαινομένου της επιβίωσης ελληνόφωνων μουσουλμανικών πληθυσμών απαιτεί την υπέρβαση της σημερινής εικόνας που έχουμε για τις σχέσεις ισλαμισμού και χριστιανισμού, καθώς και για τις σύγχρονες αρχές συγκρότησης των μονοεθνικών κρατών. Θα πρέπει να δεχθούμε ότι το σημερινό τείχος που υπάρχει ανάμεσα σε εμάς και τους γείτονές μας, σε θρησκευτικό επίπεδο, είναι μια πραγματικότητα της τελευταίας ιστορικής περιόδου. Για εκατονταετίες υπήρχε ένα ανακάτεμα εθνών και θρησκειών. Αν σήμερα ο διαχωρισμός είναι απόλυτος μεταξύ άσπρου και μαύρου, εντούτοις, για μεγάλο διάστημα, υπήρχε ανάμεσά τους ένας εκτεταμένος γκρίζος χώρος. Για να κατανοήσουμε το φαινόμενο που σήμερα εξετάζουμε θα πρέπει να δούμε τη διαπλοκή του Ισλάμ με τον Ελληνισμό σε χρονικό και γεωγραφικό επίπεδο. Από τον 14ο αιώνα συναντιούνται Ελληνες στους χώρους της νέας θρησκείας. Ο περιηγητής Ιμπντί Μπατούτα γράφει ότι συνάντησε στον ποταμό Κούμα, κοντά στην πόλη Ματζάρ, το αναχωρητήριο του μουσουλμανικού τάγματος Αχμεδέ στο οποίο όπως γράφει «διεβίουν σε κοινή ζωή Δερβίσες, Αραβες, Πέρσες, Τούρκοι και Ελληνες».
Ο εξισλαμισμός μέρους των Ελλήνων ανοίγει την δίοδο για να εισχωρήσουν στον ισλαμικό χώρο οι ελληνικές φιλοσοφικές δοξασίες. Οι σοφιστικές απόψεις για παράδειγμα εκφράζονται με τους “σούφι”, το θρησκευτικό τάγμα των δερβίσηδων. Ο δημιουργός του, Τζελαδεδίν Ρουμί, χρησιμοποιεί την ελληνική γλώσσα – όπως μιλιόταν κατά τους μέσους χρόνους στην Καππαδοκία. Τα μελωδικά κείμενα των δερβίσηδων αποτελούν προσαρμογή των βυζαντινών μελωδιών στις νέες ανάγκες. Ο Μ.Ρικό, γραμματέας του Βρετανού πρέσβη στην Κωνσταντινούπολη, αναφέρει το 1670 ότι στον ισλαμικό κόσμο υπάρχει «μεγάλη ποικιλία γνωμών και απόψεων, ασυγκρίτως μεγαλύτερα από τον χριστιανικό κόσμο». Ο Ρικό θεωρεί ότι η είσοδος νέων εθνών στο μουσουλμανικό χώρο δημιουργεί το κατάλληλο κλίμα. Γράφει: «Δεδομένου ότι την καλλίτερη μερίδα των νέων εθνών αποτελούν οι Ελληνες και ότι δεν ικανοποιήθηκαν με τις ονειροπολήσεις του Κορανίου, αυτοί που άλλοτε υπήρξαν διδάσκαλοι των επιστημών από τις οποίες τους απέμεινε κάποια συγκεχυμένη γνώση, αφού προσέθεσαν στη νέα τους θρησκεία παλιές παραδόσεις και κάποιες γνώμες αρχαίων φιλοσόφων, δημιούργησαν μέρος της ποικιλίας των γνωμών για τις οποίες μιλούμε».
Η ύπαρξη ελληνόφωνων ομάδων στην σύγχρονη Τουρκία, εκτός από μια εντυπωσιακή επιβίωση που ενθουσιάζει τους ιστορικούς, τους γλωσσολόγους και τους λαογράφους, μπορεί να αποτελέσει και μια αποτελεσματική και μόνιμη γέφυρα φιλίας μεταξύ των δύο πλευρών του Αιγαίου. Η πιθανή εξομάλυνση των ελληνοτουρκικών σχέσεων και η ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας κάνει, ίσως, εφικτή την προσέγγιση των δύο λαών. Η ανάδειξη των κοινών στοιχείων βοηθά, κατ’ αρχάς στο να γίνει κατανοητή η διαδικασία διαμόρφωσης των σύγχρονων κρατών στην περιοχή μας και να γίνει επίσης ο απολογισμός για τις διάφορες παραμέτρους που καθόρισαν τα πολιτικά αποτελέσματα στην εποχή του έθνους – κράτους.
.
.
*Ο Βλάσης Αγτζίδης είναι διδάκτωρ σύγχρονης ιστορίας του ΑΠΘ

από την εφημερίδα “Καθημερινή”

Πηγή.

http://eistorias.wordpress.com/ .

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΕΣ ΟΜΑΔΕΣ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ"

Η Κίνα μοιράζει λεφτά, αλλά απαγορεύεται να τα πάρουμε...!

Γράφει η Σοφία ΒούλτεψηΚαι για όσους δεν κατάλαβαν, βρισκόμαστε μπροστά σε μια ακόμη εκδοχή της εθνικής προδοσίας. Αυτό μαρτυρεί η ευρωπαϊκή περιοδεία του Κινέζου πρωθυπουργού, με την οποία βεβαίως ουδεμία επαφή έχουμε εδώ στην Ελλάδα, καθώς μας έχουν συνεπάρει οι νέοι διάλογοι – προϊόντα υποκλοπών με την ευγενική χορηγία της ΕΥΠ. Αυτό που αποκαλύπτεται – εκτός από τις ανοησίες που περιλαμβάνει ο νέος προπαγανδιστικός γύρος κασετομανίας – είναι ότι η Ευρώπη επωφελείται αυτή τη στιγμή όλων όσων απαγόρευσε δια του Μνημονίου στην Ελλάδα. Ο Τζιαμπάο κυκλοφορεί αυτές τις μέρες στην Ευρώπη και προσφέρει τα πάντα: Αγοράζει ομόλογα, παραγγέλνει αεροπλάνα, προσφέρει δάνεια, διακηρύσσει την εμπιστοσύνη του στην γηραιά ήπειρο και στο ευρώ, υπόσχεται να συμβάλει στην σταθεροποίηση της ευρωπαϊκής οικονομίας και στην ανάπτυξή της, τείνει χείρα βοηθείας στις υπερχρεωμένες ευρωπαϊκές χώρες.Πήγε στην Ουγγαρία – ξέρετε, την χώρα που αρνήθηκε να αποδεχθεί κάτι ανάλογο του δικού μας Μεσοπρόθεσμου και εγκαταλείφθηκε από το ΔΝΤ, χάνοντας την πέμπτη δόση του δανείου – και προσέφερε δάνειο ενός δις ευρώ, ανακοινώνοντας παράλληλα και την αγορά ουγγρικών ομολόγων, καθώς και την κοινή επιδίωξη για αύξηση των εμπορικών σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών στα 20 δισ. δολάρια μέχρι το 2015. Πήγε και στην Βρετανία, όπου υπέγραψε διμερείς συμφωνίες ύψους 1,6 δις ευρώ, με τον Βρετανό πρωθυπουργό Κάμερον να δηλώνει ότι το Πεκίνο προσφέρει μια τεράστια ευκαιρία στις βρετανικές επιχειρήσεις. Χθες, ο κ. Τζιαμπάο βρισκόταν στη Γερμανία. Εκεί να δεις χαρές και πανηγύρια. Κοινή συνέντευξη με την Άνγκελα Μέρκελ, δηλώσεις φιλίας και συνεργασίας, κοινή συνεδρίαση γερμανοκινεζικού υπουργικού συμβουλίου με την συμμετοχή δεκατριών Κινέζων υπουργών και δέκα Γερμανών. Και βέβαια, παρήγγειλε και 88 Airbus A320, έναντι πέντε δις ευρώ. Με λίγα λόγια, η Γερμανία, που μας βρίζει από το πρωί ως το βράδυ άνευ απαντήσεως, ουσιαστικά βγαίνει κερδισμένη από την ελληνική κρίση. Οι Κινέζοι θα κάνουν το παν για να βοηθήσουν το ευρώ να σταθεί στα πόδια του. Είναι το αντίβαρο του δολαρίου, ενώ την ίδια ώρα η αγορά ευρωπαϊκών ομολόγων είναι καλή επένδυση – αρκεί να μην υπάρξει χρεοκοπία. Τον περασμένο Οκτώβριο ο κ. Τζιαμπάο είχε επισκεφθεί την Ελλάδα, την Ιταλία και την Τουρκία. Και είχε δεσμευτεί να αγοράσει ελληνικά ομόλογα. Τι απέγινε; Άγνωστο. Άλλωστε ουδείς λογοδοτεί σ’ αυτή τη χώρα. Μήπως θα λογοδοτήσει κανείς για το γεγονός ότι, με το Μνημόνιο, έκλεισαν όλοι οι δρόμοι χρηματοδότησής μας, αφού μας απαγορεύθηκε να δανειστούμε από οπουδήποτε αλλού εκτός από τους επίσημους δανειστές – υβριστές – εκβιαστές μας; Δεν φταίνε αυτοί! Φταίνε αυτοί που αποδέχθηκαν αυτούς τους επαχθείς όρους, χωρίς καμιά διαπραγμάτευση – όπως αποδεικνύεται. Και έτσι, βλέπουμε τους Κινέζους να μας περνούν και να φεύγουν, παρακάμπτοντάς μας.Το τραγικό είναι πως χρόνια τώρα, οι πολιτικοί μας πάνε κι’ έρχονται στην Κίνα – υπάρχουν κάποιοι που έχουν πάει πάνω από δέκα φορές! – και το μόνο που καταφέραμε με χίλια ζόρια ήταν το θέμα του λιμανιού. Για το λιμάνι μάλιστα δεν χρειάστηκε καν να γίνουν ταξίδια – το ήθελαν και το πήραν. Επομένως, όλοι αυτοί στην Κίνα πήγαιναν μόνο για τουρισμό. Με δικά μας έξοδα, βεβαίως.Προσθέτω σε όλα αυτά – καθώς είναι βέβαιο ότι με τις κασέτες της ΕΥΠ μας διέφυγε – πως την Δευτέρα ξεκίνησαν στις Βρυξέλλες οι συνομιλίες για την ένταξη της Ισλανδίας στην ΕΕ. Μιλάμε για την Ισλανδία που μόλις πρόσφατα, με δημοψήφισμα, αρνήθηκε να επιστρέψει τα πέντε δις ευρώ που έχασαν οι Βρετανοί και οι Γάλλοι επενδυτές από την κατάρρευση της ισλανδικής τράπεζας Λαντμπάνκι. Δηλαδή, οι Ισλανδοί και δεν τους δίνουν τα λεφτά τους και ετοιμάζονται να μπουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση.Δεν τους τιμώρησε κανείς. Που σημαίνει ότι οι κύριοι αυτοί βρίσκουν και τα κάνουν. Σκεφθείτε να είχε οργανωθεί ένα τέτοιο δημοψήφισμα στην Ελλάδα, να βρισκόταν δηλαδή η Ελλάδα στη θέση της Ισλανδίας. Και τι δεν θα ακούγαμε: «Πρέπει να τα δώσουμε», «θα κάνουμε κακή εντύπωση», «θα μας βάλουν στο στόχαστρο», «θα ανασταλούν οι συνομιλίες για την είσοδό μας στην ΕΕ», «θα μας τιμωρήσουν σκληρά», «θα γίνουμε το μαύρο πρόβατο», «θα καταστραφούμε». Αλλά βλέπετε, οι Ισλανδοί προχώρησαν αμέσως στο θέμα της Κάθαρσης και της τιμωρίας των υπευθύνων της δικής τους κρίσης. Έδειξαν αποφασιστικότητα. Σε αντίθεση με τους εδώ κυρίους και κυρίες, που θέλουν και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο. Οπότε, εύκολα γίνονται εθελόδουλοι και ψοφοδεείς, προκειμένου να διασωθούν. Τα βλέπουν αυτά οι ξένοι και εκβιάζουν συνεχώς. Τι βλέπουν; Μα ότι οι δικοί μας πολιτικοί σκύβουν συνεχώς το κεφάλι, τρέμουν μπροστά στις απειλές τους, δεν είναι ούτε Ούγγροι, ούτε Ισλανδοί। Και ως γνωστόν, αρκεί να υποκύψεις στον πρώτο εκβιασμό. Μετά, υποκύπτεις σε όλους τους υπόλοιπους...Από "ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΖΩΝΗ"

Πηγή.

http://www.thermopilai.org/content/e-kina-moirazei-lephta-alla-apagoreuetai-na-ta-paroume

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η Κίνα μοιράζει λεφτά, αλλά απαγορεύεται να τα πάρουμε...!"

Δεδομένα, ερμηνείες και σκέψεις

Του Νίκου Λυγερού

Αν και φαινομενικά τα δεδομένα αποτελούν το σταθερότερο στοιχείο της γνώσης, στην πραγματικότητα η ερμηνεία τους έχει μεγαλύτερη αξία. Η σταθερότητα από μόνη της δεν είναι αναγκαστικά θετική διότι δεν είναι εξ ορισμού δυναμική και όντως δεν μπορεί να διαμορφώσει άμεσα το περιβάλλον της. Άρα σε μια πρώτη φάση, η αμφισβήτηση των δεδομένων είναι αναγκαία για να προκαλέσει τον προβληματισμό που θα παράγει μια νέα ερμηνεία. Μπορεί η αμφισβήτηση να είναι επιφανειακά τουλάχιστον αρνητική και κριτική. Όμως αυτές οι ιδιότητες δεν είναι η ουσία της διότι σημασία δεν έχει να μαθαίνεις μα να καταλαβαίνεις. Έτσι, η αμφισβήτηση των δεδομένων αναγκάζοντας το στοχαστή να αναθεωρήσει τις σκέψεις του, δίνει το ερέθισμα της δημιουργίας.

Σ’ έναν πιο θεωρητικό τομέα, η επιτυχία μιας θεωρίας παράγει μια δεδομένη σκέψη που με το χρόνο δύσκολα αμφισβητείται. Η δυσκολία προέρχεται εξ αρχής από τη μη ύπαρξη προβλήματος. Έτσι το ευρύ και σταθερό πεδίο μιας θεωρίας δημιουργεί την αίσθηση του δεδομένου. Ενώ στις επιστήμες με το κριτήριο του Popper ξέρουμε ότι μια θεωρία δεν μπορεί να επαληθευτεί. Το μόνο που μπορούμε να αποδείξουμε είναι τα λάθη της. Άρα και στην εκπαίδευση τίποτα δεν είναι δεδομένο. Κάθε συμπέρασμα πρέπει να βασίζεται πάνω σε στοιχεία που έχουμε αμφισβητήσει διότι δεν υπάρχει τέλεια θεωρία της πραγματικότητας. Με άλλα λόγια, η θεωρία δεν περιέχει στη δομή της όλες τις περιπτώσεις. Η γνώση της μη ύπαρξης της τέλειας γνώσης, αν και απλοϊκά εμφανίζεται ως αρνητική, προσφέρει την ελευθερία της σκέψης στον στοχαστή. Δεν υπάρχει απόλυτο σύστημα κι έτσι η δομή της σκέψης δεν μπορεί να είναι ένας κλειστός κόσμος και τα νοητικά σχήματα είναι απαραίτητα δυναμικά. Σ’ αυτό το καινούργιο γνωστικό πλαίσιο, τίποτα δεν είναι δεδομένο.

Παραδείγματος χάριν, η κατασκευή των κορυφών ενός τετραγώνου θεωρείται απλή, δεν είναι όμως απλοϊκή, διότι αν δεν διευκρινίσουμε το πλαίσιο, η απλότητα δεν υπολογίζεται εύκολα. Το θεώρημα του Mohr-Mascheroni που αποτελείται από την ισοδυναμία κατασκευής σχημάτων με χάρακα και διαβήτη και μόνο με διαβήτη, δίνει μια πολυπλοκότερη έννοια στην απλότητα της κατασκευής. Διότι αν το τελικό αποτέλεσμα είναι το ίδιο, η μέθοδος είναι ουσιαστικά διαφορετική. Η δυσκολία της κατασκευής δεν είναι ανεξάρτητη από το εργαλείο.

Υπάρχει όμως και μια πιο ακραία κατάσταση όταν το ίδιο το εργαλείο είναι και αυτό ένα γνωστικό στοιχείο ή πιο απλά ακόμα η ίδια η σκέψη. Τότε πώς προσδιορίζεται η έννοια του δεδομένου και της απλότητας; Και τι γίνεται όταν το εργαλείο είναι ο ηλεκτρονικός υπολογιστής; Διότι η ίδια η δυναμική του εργαλείου έρχεται σε αντίφαση με τη σταθερότητα του δεδομένου. Και βλέπουμε ήδη ότι οι έρευνες στον τομέα της τεχνητής νοημοσύνης προσφέρουν καινούργιες ερμηνείες ακόμα και για τη φυσιολογική νοημοσύνη για να μην πούμε την ανθρώπινη.

Το ζευγάρι μαθητής-δάσκαλος δεν πρέπει πια να είναι βασισμένο πάνω στα κλασικά δεδομένα εφόσον όλα είναι αμφισβητήσιμα. Η μελέτη της γνώσης πρέπει να γίνεται σ’ ένα δυναμικό πλαίσιο στο οποίο τα δύο στοιχεία του ζευγαριού έχουν ένα ρόλο να παίξουν. Και μόνο η δημιουργία του σωκρατικού λόγου προσφέρει τις κατάλληλες συνθήκες για μια βαθιά κατανόηση των προβλημάτων. Διότι η εκπαίδευση δεν είναι μόνο μάθημα, όπως και η έρευνα δεν είναι μόνο κουλτούρα. Και οι δύο είναι γνωστικές εργασίες. Δίχως την αποτελεσματική χρήση της νοημοσύνης, και οι δύο χάνουν την έννοιά τους και δεν αποτελούν πια πεδία σκέψης. Το ζευγάρι δεν είναι ένα συμβατικό και κοινωνικό αντικείμενο. Είναι μια εμπλουτισμένη ανθρώπινη σχέση που λειτουργεί διαχρονικά.

Πηγή: http://www.lygeros.org/0386-gr.html

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Δεδομένα, ερμηνείες και σκέψεις"

Ν.Λυγερός "Leonardo da Vinci" Αλεξανδρούπολη 21/6/11

Εισήγηση του Νίκου Λυγερού
με θέμα: "Leonardo da Vinci"
Τελετή καθομολόγησης των αποφοίτων του Διδασκαλείου 2010 - 2011
Αλεξανδρούπολη. 21/06/2011

Πηγή: http://www.lygeros.org/Talks/Alexandroupoli_20110621.html

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ν.Λυγερός "Leonardo da Vinci" Αλεξανδρούπολη 21/6/11"

Η ελληνική καταγωγή των Πομάκων και η τουρκική προπαγάνδα

Γράφει ο Κων/νος Λ. Βορνιωτάκης*

Στον ορεινό όγκο της Ροδόπης τόσο στο ελληνικό όσο και στο βουλγαρικό τμήμα κατοικεί μια ξεχωριστή φυλή. Είναι οι Πομάκοι:

Πολλά έχουν γραφεί, κατά καιρούς, σχετικά με την καταγωγή τους. Από ορισμένους Ευρωπαίους επιστήμονες (Chafarike και Vasilief) έχει παλαιότερα διατυπωθεί η άποψη ότι οι Πομάκοι είναι απόγονοι των Κουμάνων και των Πετσενέγκων λαών που είχαν πολύ βραχεία παρουσία στη ιστορία της Βαλκανικής.

Η άποψη αυτή έχει εγκαταλειφθεί εντελώς από τους επιστήμονες. Οι Τούρκοι εκμεταλλευόμενοι το μόνο κοινό σημείο που έχουν μαζί τους δηλαδή τη μουσουλμανική θρησκεία προσπαθούν συνεχώς να τους πείσουν ότι είναι απόγονοι των τουρκομανικών φυλών που εγκαταστάθηκαν στη Θράκη πριν και μετά την τουρκική κατάκτηση (1360 μ.Χ.).

Διαστρεβλώνοντας αναμφισβήτητες ιστορικές πηγές (από την εποχή του Θουκυδίδη, Αρριανού, Θεόπομπου κ.α.) και χρησιμοποιώντας μια τακτική ξένη προ τη διεθνή ιστορική επιστήμη προσπαθούν να πείσουν ότι οι Πομάκοι δεν έχουν καμιά σχέση με τα ελληνοθρακικά φύλα, που κατοικούν εδώ και χιλιετηρίδες στον ορεινό όγκο της Ροδόπης.

Χαρακτηριστική περίπτωση της ελαφρότητας των τουρκικών απόψεων αποτελεί και η εμφάνιση, τελευταία, άρθρων Τούρκων επιστημόνων με καινοφανείς θεωρίες περί υπάρξεως των “Αχίδων” στο Θρακικό χώρο από την εποχή των Σελτζούκων και περί δήθεν παραποίησης του όρου αυτού από την ελληνική πλευρά με την προβολή της θεωρίας περί Αγριάνων.

Οπως είναι ιστορικά αποδεδειγμένο οι λεγόμενοι “Αχίδες” ήταν αρχηγοί ημιθρησκευτικών αδελφοτήτων που ήκμασαν στους πρώτους οθωμανικούς χρόνους και δεν είχαν καμία σχέση με τα ελληνοθρακικά φύλα των Αγριάνων.

Το επιχείρημα περί μαζικής εγκαταστάσεως στη Θράκη, πριν και μετά την τουρκική κατάκτηση της περιοχής αυτής, τουρκομανικών φύλων είναι σαθρό διότι για την πριν την εμφάνιση των Τούρκων, περίοδο καμία ιστορική πηγή δεν αναφέρει τέτοιο γεγονός ενώ είναι ιστορικά εξακριβωμένο (ιστορία Καντακουζηνού) ότι μετά την κατάκτηση της περιοχής οι Τούρκοι εγκαταστάθηκαν στις πεδινές περιοχές της Θράκης και σε καμιά περίπτωση δεν αποίκησαν την ορεινή Ροδόπη.

Οι τουρκικοί ισχυρισμοί για την εγκατάσταση των Κουμάνων, Τσεπίδων και άλλων τουρκικών φύλων στην περιοχή της ελληνικής Θράκης από τα 700μ.Χ. και εξής έρχονται σε πλήρη αντίθεση με το ιστορικά αποδεδειγμένο γεγονός (Αλεξιάδα Έννας Κομνηνής) ότι στην περιοχή αυτή εγκαταστάθηκαν με τη βοήθεια των Βυζαντινών Αυτοκρατόρων τον Η’ ως τον Ι’ αιώνα Σύριοι και Αρμένιοι από τη Μ. Ασία οι οποίοι εξελληνίστηκαν εντελώς από το γηγενές ελληνικό στοιχείο.

Είναι γεγονός ότι κατά τον ΙΑ’ αιώνα και εξής οι Βυζαντινοί αυτοκράτορες έφεραν λίγες οικογένειες Σελτζούκων Τούρκων τις οποίες όμως εγκατέστησαν γύρω από την Ανδριανούπολη (Αλεξιάδα Άννας Κομνημής).

Μαζική εγκατάσταση των Κουμάνων το 700μ.Χ. ή στην διάρκεια των αιώνων ΙΑ’ και ΙΒ’ δεν πραγματοποιήθηκε στο θρακικό χώρο, παρότι από τον Αλέξιο τον Α’ (1081-1118 μ.Χ.) χρησιμοποιήθηκαν ελάχιστα απ’ αυτούς στο στρατό του ως μισθοφόροι. Αλλά και στον θρησκευτικό τομέα υάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στους Πομάκους και στους Τούρκους.

Οι Πομάκοι είναι σιίτες μουσουλμάνοι ενώ οι Τούρκοι είναι Σουνίτες.

Από ελληνικής πλευράς είναι ιστορικά βεβαιωμένο ότι από την αυγή της ιστορίας ο ορεινός όγκος της Ροδόπης κατοικήθηκε από ελληνικά θρακικά φύλα. Ο περίφημος γεωγράφος της αρχαιότητας Στράβων στα “Γεωγραφικά” του γράφει ότι οι ελληνοθρακικές φυλές που κατοικούσαν στη Ροδόπη ήταν οι Βήσσοι οι οποίοι κατοικούσαν στη Βόρεια Ροδόπη και οι Αγριάνες που κατοικούσαν στο Νοτιοδυτικό μέρος της Ροδόπης δηλαδή στο Βόρειο τμήμα του νομού Ξάνθης (και που κατοικο9ύν σήμερα οι Πομάκοι).

Τέλος, υπάρχουν οι Δίοι που κατοικούσαν στην Ανατολική Ροδόπη.

Απ’ όλα αυτά τα ελληνοθρακικά φύλα οι Αγριάνες ήταν πολύ ονομαστοί για την τόλμη τους και τις πολεμικές τους αρετές.

Ο Θεόπομπος γράφει ότι οι Αγριάνες ή Αγρίοι φημίζονται ως επιδέξιοι ακοντιστές και υπακοντιστές. Ο Ηρόδοτος μας πληροφορεί ότι οι Αγριάνες καταγόταν από τους αρχαίους Σάτρες, θρακικό φύλο, το οποίο δεν υποτάχθηκε ποτέ σε κανένα. Ο βυζαντινός ιστορικός Γεώργιος Ακροπολίτης (1217-1282 μ.Χ.) υποστηρίζει ότι κατά την εποχή του ολόκληρη η περιοχή της Ροδόπης ονομαζόταν “Αχρίδος” και κατοικείτο από απογόνους των ελληνοθρακών Αγριανών. Η παράδοση για την καταγωγή των Πομάκων από τους ελληνοθράκες Αγριάνες ήταν τόσο ζωντανή και μετά την τουρκική κατάκτηση της περιοχής τους, το 14ο μ.Χ. αιώνα γι’αυτό και οι Τούρκοι τους ονόμαζαν “Αχριά” από την ονομασία της ιδιαίτερης φυλής τους “τους Αγριάνες”.

Η πλειοψηφία των Ελλήνων αλλά ιδιαίτερα των ξένων εθνολόγων και γλωσσολόγων (Beleoch, Jirekek, Ostrogovski) υποστηρίζουν ότι οι Πομάκοι είναι απόγονοι της ελληνοθρακικής φυλής των Αγριάνων. Σύμφωνα με όσα αναφέρει ο Στράβων κοιτίδα των Α γριάνων ήταν οι πηγές του Στρυμώνα ποταμού.

Κατά την άποψη ορισμένων ερευνητών η λέξη Πομάκος είναι παραφθορά του απόμαχος από τους απόμαχους του στρατού του Μεγάλου Αλεξάνδρου οι οποίοι εγκαταστάθηκαν στο χώρο της Ροδόπης μετά την επιστροφή τους από την Ασία.

Αλλά και τα τραγούδια των Πομάκων σε πάρα πολλές περιπτώσεις αποτελούν μετάφραση ή παράφραση των ελληνικών.

Το χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η πομάκικη διασκευή του δημοτικού τραγουδιού “Το Γεφύρι της Άρτας”. Αυτού του τραγουδιού σώζονται σήμερα τρεις (3) παραλλαγές στη διάλεκτο των Πομάκων και από τη μελέτη τους φαίνεται ότι έχουν διασώσει μια αρχαϊκή μορφή του τραγουδιού.

Οι παραλλαγές αυτές συγγενεύουν ιδιαίτερα με τις ελληνικές (παραλλαγές) της Καππαδοκίας και της Θράκης.

Μέχρι τα μέσα του 16ου μ.Χ. αιώνα οι Πομάκοι ήταν Χριστιανοί οπότε και εξισλαμίσθηκαν μη μπορώντας να αντέξουν την τουρκική καταπίεση. Ακόμη και σήμερα οι περιοχές των Πομάκων είναι γεμάτες από ερείπια χριστιανικών ναών δείγματα της χριστιανικής καταγωγής τους. Παρά τον εξιλαμισμό τους οι Πομάκοι δεν οδηγήθηκαν σε θέσεις ανθελληνικές.

Ομως η τουρκική προπαγάνδα κατόρθωσε να κατευθύνει την προσπάθειά της σε δύο επίπεδα α) της θρησκείας και β) των υποτιθεμένων διώξεων εκ μέρους της ελληνικής Πολιτείας. Παρ’ότι οι απόψεις των Τούρκων που στερούνται ιστορικής τεκμηρίωσης και μόνο γέλιο και αποστροφή προκαλούν αυτοί συνεχίζουν απτόητοι την κακοποίηση της ιστορίας (ακομη και τους Μινωίτες θέλουν δικούς τους, όπως υποστηρίζει το Κέντρο Ιστορικών Ερευνών της Άγκυρας). Δεν ντρέπονται καθόλου. Έλεος).

Οι Πομάκοι τελικά σήμερα κατέληξαν να αποτελούν την μοναδική περίπτωση στον κόσμο όου έχομε αλλοίωση της εθνικής και πολιτιστικής ταυτότητας μιας εθνικής ομάδας στα πλαίσια της επικράτειας ενός έθνους κράτους από άλλο κράτος. Εχομε δηλαδή τουρκοποίηση των Πομάκων από τους μηχανισμούς της τουρκικής προπαγάνδας μέσα στα όρια της Ελλαδικής Εθνικής Κρατικής Επικράτειας.

Η κατάλληλη διαφώτιση των Πομάκων γύρω από την ιστορία και την ελληνική καταγωγή τους σίγουρα θα αφυπνίσει την κοιμισμένη επί αιώνες εθνική τους συνείδηση και θα βοηθήσει την ένωσή της με τον υπόλοιπο κορμό του έθνους μας.

Καταλήγω, σαν επίλογο, για όσα συμβαίνουν στο χώρο των Πομάκων “Ποιος φταίει;”. O καθένας ας βγάλει το δικό του συμπέρασμα.

* Ο Κώστας Βορνιωτάκης είναι αξιωματικός της ΕΛΑΣ ε.α.

Πηγή.
http://www.patris.gr/articles/173030?PHPSESSID=tdi9mju4fdf05i7523aj7j7gf6

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η ελληνική καταγωγή των Πομάκων και η τουρκική προπαγάνδα"

Στα ίχνη του Θεού Ασκληπιού

Όταν η ιατρική συναντά την ιστορία, την αρχαιολογία, τη φιλοσοφία… Μάρσια Σφακιανού Πόσο μακριά μπορεί να βρίσκεται η αρχαιολογία από την ιατρική; Αν νομίζετε ότι η απάντηση είναι…μερικές χιλιάδες χιλιόμετρα, κάνετε ένα μικρό λαθάκι. Όλα τα σύγχρονα επιτεύγματα της επιστήμης της ιατρικής βασίζονται σε μελέτες και θεωρίες των προγενέστερων, και δη των αρχαίων ημών ελλήνων. Αλλά ας αφήσουμε τους προλόγους και ας περάσουμε στην ουσία. Οι ρίζες της ιατρικής ανάγονται στο μύθο. Όλοι σχεδόν οι θεοί του Ολύμπου ασχολούνται με την θεραπεία των ασθενειών…και φυσικά με την πρόκληση των ασθενειών στους τιμωρημένους θνητούς. Γνωρίζουμε όλοι ότι ο Απόλλωνας θεράπευε. Και φυσικά όλοι λίγο-πολύ έχουμε ακούσει για τον Ασκληπιό. Αρχικά, λοιπόν, ο Ασκληπιός ήταν ένας άνθρωπος. Όχι βέβαια ένας άνθρωπος τυχαίος, αλλά ένας ηγεμόνας της Θεσσαλίας. Όλη η οικογένεια του, και φυσικά και ο ίδιος, συνδέονταν με την Ιατρική. Οι γιοι του, Μαχάονας και Ποδαλείριος , ήταν δεινοί θεραπευτές. Ο Μαχάονας, σύμφωνα με την προφορική παράδοση του Ομήρου, θεράπευσε τον Μενέλαο, όταν ο τελευταίος είχε τραυματιστεί σε μάχη κατά τον τρωικό πόλεμο, από το βέλος ενός Τρώα πολεμιστή. Ας δούμε τους σχετικούς στίχους. "Κι ως είδεν τη λαβωματιάν απ' τη πικρή σαΐτα, το αίμα πρωτοβύζαξεν, κατόπιν απιθώνει, βοτάνια που ξερε, μ' αυτά το τραύμα μαλακώνει. (Ομήρου Ιλιάδα Δ' 217-219, μτφρ Γ. Ψυχουντάκη /Πανεπιστημιακές εκδόσεις Κρήτης) Η σύζυγος του Ασκληπιού, Επιόνη, ανακούφιζε τον πόνο, η κόρη του, Υγεία, ήταν η θεά της υγείας, η κόρη του Πανάκεια, αντιπροσώπευε την ίαση και ο γιος του, Τελεσφόρος, την ανάρρωση. Πολύ αργότερα, ο Ασκληπιός γίνεται ήρωας και ημίθεος, ώστε αποκτά αμιγή θεϊκή υπόσταση μόνο τον 5ο π.Χ. αιώνα. Τότε θεωρείται γιος του Απόλλωνα και της θνητής Κορωνίδας. Θεωρείται μάλιστα μαθητής του κενταύρου Χείρωνα, ο οποίος ζούσε στο Πήλιο. Εκεί ο Χείρωνας καλλιεργούσε βοτάνια θεραπευτικά και δίδασκε την ιατρική επιστήμη. Πάραυτα, ο Ασκληπιός είχε έμφυτο το χάρισμα της ιατρικής γνώσης, κληρονομημένο από τον πατέρα του, Απόλλωνα. Ο κένταυρος Χείρωνας ήταν ετεροθαλής αδερφός του Δία και του είχαν δοθεί ιατρικές γνώσεις από την Άρτεμη. Λίγο αργότερα, τον 4ο π.Χ. αιώνα, το Ασκληπιείο της Επιδαύρου, θα γίνει το κέντρο για τις θαυματουργές θεραπείες των ασθενών. Την ίδια εποχή ο Ιπποκράτης θα ιδρύσει και την ονομαστή ιατρική σχολή του στην Κω. Σε όλη την τότε γνωστή χώρα, ήδη από τον 6ο π.Χ. αιώνα, ακμάζουν τα Ασκληπιεία. Η χρυσή εποχή του Ασκληπιείου της Επιδαύρου όμως συναντάται τον 4ο και τον 3ο π.Χ. αιώνα. Στην ίδια εποχή ανάγονται χρονολογικά και η Θόλος, το θέατρο, ο ναός του Ασκληπιού ως και τα βόρια προπύλαια. Αν και το ιερό λεηλατείται από τον Σύλλα το 86 π.Χ. , οι πιστοί συνεχίζουν να προσέρχονται, ως τον 2ο μ. Χ. αιώνα. Τότε εξάλλου επισκέπτονται το Ασκληπιείο ο Παυσανίας και ο Γαληνός, ο συγγραφέας των "ανατομικών". Στην αρχή τρία ήταν τα ονομαστά Ασκληπιεία στην Αρχαία Ελλάδα. Το διασημότερο, που προαναφέρθηκε, στην Επίδαυρο, το Ασκληπιείο της Τρίκκης, πατρίδας του Ασκληπιού, στα σημερινά Τρίκαλα Θεσσαλίας, και το Ασκληπιείο στη Μεσσηνία. Γύρω στα 300 Ασκληπιεία αναπτύσσονται στην Αρχαία Ελλάδα, κτισμένα σε προνομιούχες από φυσικής απόψεως θέσεις, κυρίως κοντά σε τρέχοντα νερά και ιαματικές πηγές. Ήταν δομημένα ως ολόκληρα κτιριακά συγκροτήματα, περιλαμβάνοντας ναούς, μυστηριακούς χώρους, χώρους "εγκοίμησης", κατοικίες και ξενώνες, γυμναστήρια και λουτρά, πολιτιστικά κέντρα, όπως τα θέατρα… Συνεπώς, τα Ασκληπιεία ήταν εστίες πολιτισμού. Στον χώρο διεξάγονταν ακόμη και αγώνες. Σήμερα σώζονται καλύτερα τα Ασκληπιεία της Επιδαύρου και της Κω. Το πρώτο μάλιστα έχει δώσει πληθώρα αρχαιολογικών ευρημάτων, τα οποία εκτίθενται στο αρχαιολογικό μουσείο της περιοχής. Όμως, ας δούμε με λίγα και απλά λόγια πως ήταν οργανωμένα τα Ασκληπιεία. Τα Ασκληπιεία διοικούνταν από τον πρωθιερέα, τον πρώτο δηλαδή ερέα, ο οποίος ήταν πανίσχυρος μάγος, γιατρός και θεραπευτής. Αυτός περιστοιχιζόταν από ανθρώπους ειδικούς στις μαλάξεις(μασάζ), στη γυμναστική και σε πολλές άλλες εργασίες. Φέρτε στο νου σας ανθρώπους σαν τους σύγχρονους φυσιοθεραπευτές. Ο ασθενής κατέφτανε, λουζόταν στα λουτρά, τον αναλάμβανα ν οι φυσιοθεραπευτές, και αν μπορούσε, γυμναζόταν και υποβαλλόταν σε δίαιτα και νηστεία. Παρατηρείστε ότι ο εξαγνισμός του σώματος και της ψυχής αποτελούσε την κύρια θεραπεία., σε συνδυασμό με τα θεραπευτικά βοτάνια και την αυθυποβολή του θαύματος από τον θεό. Το κυρίως μέρος της θεραπείας ονομαζόταν "εγκοίμηση". Σε αυτό το στάδιο ο ασθενής, σε ειδικούς θαλάμους, κοιμόταν για μία νύχτα και σε όνειρο του παρουσιαζόταν ο θεός θεραπευτής. Έπειτα ακολουθούσε η παρέμβαση των γιατρών-θεραπευτών. Αναγνώριζαν τα συμπτώματα των ασθενειών, ερμήνευαν τα σχετικά με τη νυχτερινή εμφάνιση του θεού και έκαναν την διάγνωση, για να ακολουθήσει η θεραπεία. Ο ασθενής θεραπευόταν από την πίστη του στο θεό. Έχουν σωθεί ως τις μέρες μας αναθηματικές πλάκες-αφιερώματα των ασθενών προς τον θεό ή περιλαμβάνουσες ευχαριστήρια στους ιερείς-γιατρούς. Υποθέτουμε ότι οι ασθενείς πλήρωναν για την συμμετοχή τους στα Ασκληπιεία, ή, τουλάχιστον, έκαναν γενναιόδωρες προσφορές στα ιερά και στους γιατρούς. Πριν όμως δούμε την συμβολή του Ιπποκράτη στην Ιατρική, θα σας αναφέρω λίγα πράγματα για τις γυναίκες γιατρούς της ελληνικής αρχαιότητας. Στην Αθήνα του Περικλή υπήρχαν νοσοκόμες και μαίες. Εξάλλου, η μητέρα του Σωκράτη, Φαιναρέτη, ήταν μαία. Οι γυναίκες γιατροί της εποχής συνδύαζαν μαγικά διαβάσματα και θεραπευτικά βοτάνια, με συνταγές που αποτελούσαν επτασφράγιστα οικογενειακά μυστικά, για να επιτύχουν τη θεραπεία. Ήταν κυρίως ειδικευμένες στις γυναίκες ασθενείς, λόγω της αιδούς της εποχής, και βοηθούσαν στους πόνους του τοκετού, στη γέννα και στην έκτρωση. Ο Πλάτωνας παρουσιάζει τον Σωκράτη να αναφέρει ότι οι γυναίκες αυτές είναι και άριστες προξενήτρες, διότι έχουν το χάρισμα να αντιλαμβάνονται ποια γυναίκα πρέπει να συνουσιαστεί με ποιόν άντρα ώστε να προκύψουν τα καλύτερα και πιο χαρισματικά παιδιά. Αλλά ας δούμε τα σχετικά με τους προ-ιπποκρατικούς γιατρούς και τους φιλοσόφους. Διάσημοι και ονομαστοί, ο Θαλής ο Μιλήσιος, ο Δημόκριτος, ο Αναξίμανδρος, ο Αναξαγόρας, ο Εμπεδοκλής, ο Πυθαγόρας και άλλοι… Έπειτα απ' αυτούς ακολουθεί η επανάσταση στην ιατρική, δηλαδή ο Ιπποκράτης. Ετούτος θεωρείται και ο ιδρυτής της επιστήμης αυτής. Η βασική του αρχή είναι πρωτοποριακή: οι ασθένειες γι' αυτόν έχουν λογικά αίτια και δεν πηγάζουν από τη θεϊκή παρέμβαση. Έτσι, πρέπει και με λογικά μέσα να θεραπευτούν. Ο Ιπποκράτης εισάγει και τις δεοντολογικές-ηθικές αρχές της ιατρικής, με τον περίφημο όρκο του. Η Πάπυρος Λαρούς Μπριττάνικα παραθέτει μία μετάφραση του όρκου… "Σε όσα σπίτια πηγαίνω, θα μπαίνω για να βοηθήσω τους ασθενείς και θα απέχω από οποιαδήποτε εσκεμμένη βλάβη και φθορά, και ιδίως από γενετήσιες πράξεις με άντρες και γυναίκες, ελεύθερους και δούλους." Ο Ιπποκράτης ως ιατρός έρχεται, για πρώτη φορά, ανατριχιαστικά κοντά στον άνθρωπο. Καταρρέουν τα πάντα. Φιλοσοφικές θεωρίες και ιδέες. Η δεισιδαιμονία υποχωρεί με αργό βηματισμό. Οι μάγοι θεραπευτές που ως τότε είχαν τη τιμητική τους, πληρωμένοι γενναία για τις υπηρεσίες τους και ακολουθούντες την παραδοσιακή ιατρική, θα γίνουν οι πιο σκληροί πολέμιοι του Ιπποκράτη. Έτσι λοιπόν, ο Ιπποκράτης αποθεοποιεί την ιατρική και διαχωρίζει αυστηρά τα όρια της από τη φιλοσοφία. Τα βιογραφικά του στοιχεία είναι δυστυχώς περιορισμένα. Γεννήθηκε στην Κω, το 460 ή το 470 π.Χ. Ο πατέρας του, στον οποίο και μαθήτευσε, ήταν ιατρός. Πέθανε στη Λάρισα. Τον περασμένο αιώνα, βρέθηκε στη Λάρισα, από τον ιατρό Σαμαρτζίδη, τάφος και λάρνακα με πλάκα αναθηματική που αναφερόταν στον Ιπποκράτη. Λέγεται πάντως ότι ο Ιπποκράτης δεν διέμενε κάπου μόνιμα, αλλά περιπλανιόταν προσφέροντας τις υπηρεσίες του και διδάσκοντας τις θεωρίες του. Επισκέπτεται όλη την Ελλάδα, τη Μακεδονία, τη Θράκη, τη Θεσσαλία, τα παράλια της Μ. Ασίας, τη Σκυθία, την Αίγυπτο, την Αθήνα. Στην τελευταία καλείται από τον Περικλή, για να την απαλλάξει από τον λοιμό. Προτείνει καθαριότητα και αυστηρούς κανόνες υγιεινής, ώστε το κακό περιορίζεται. Παραδοσιακά, ο Ιπποκράτης θεωρείται απόγονος του Ασκληπιού, ενώ, μαθητεύει στην ιατρική σχολή που είχε ιδρύσει ο πατέρας του στην Κω. Μετά την επιστροφή του στην πατρίδα του, ιδρύει την ονομαστή σχολή του στην Κω. Σήμερα, λίγα χιλιόμετρα έξω από την χώρα της Κω σώζεται το Ασκληπιείο. Οι Ιταλοί, όταν ακόμη κατείχαν τα Δωδεκάνησα, προσπάθησαν να το αναστηλώσουν. Αν και δεν ασχολήθηκε επιμελώς με την ανατομία , εξαιτίας των αυστηρών νόμων της εποχής, να μην τέμνονται οι νεκροί, ο Ιπποκράτης, βασιζόμενος σε χειρουργικές επεμβάσεις, γνώριζε καλά το ανθρώπινο σώμα. Με τις θεωρίες του ξαφνιάζει ακόμα και τους σύγχρονους γιατρούς. Τα περίφημα αποφθέγματα του πρέπει να αποτελούν πρότυπα για όλους τους γιατρούς. "Ο βίος βραχύς, η τέχνη μακρά…"αναφέροντας έτσι ότι η ιατρική είναι μία "τέχνη" για την οποία πάντα ο εξασκών θα πρέπει να ανανεώνει τις γνώσεις του, ενώ η ανθρώπινη ζωή δυστυχώς είναι πολύ σύντομη, ώστε κάποιος να κερδίσει το σύνολο της ιατρικής γνώσης. "Ωφελείν ή μη βλάπτειν…"…για τον σεβασμό του ιατρού προς τον ασθενή. "μη έτι το θείον αίτιον είναι αλλά το ανθρώπινον"….διότι τα αίτια της νόσου δεν πηγάζουν από τους θεούς αλλά από τον ίδιο τον άνθρωπο. Και τα βιβλία του Ιπποκράτη είναι 57 ή 65ή 74(η συλλογή corpus ippocratium)… Τέλος, ο Ιπποκράτης υποστήριζε ότι μέσα στο ανθρώπινο σώμα κυκλοφορούν ουσίες , που ονόμασε αίμα και βλέννη, κίτρινη και μελανή χολή, και ότι η ισορροπία των ουσιών αυτών κάνει τον άνθρωπο υγιή, ενώ το αντίθετο, κάνει τον άνθρωπο να ασθενεί σωματικά και ψυχολογικά. Στα έργα του περιλαμβάνονται βιβλία διαγνωστικής και παθολογίας, καθώς και παθήσεις δοντιών που συσχετίζονται με άλλες σωματικές παθήσεις. Περιλαμβάνονται αναλυτικές περιγραφές ασθενειών, όπως η εξόγκωση σπληνός… Η μεταδοτικότητα της βλάβης, σύμφωνα με την οποία, όταν ένα ανθρώπινο όργανο του σώματος ασθενεί, ασθενούν από τη δυσλειτουργία του και άλλα όργανα. Περιλαμβάνονται γνώσεις φαρμακολογίας, στις οποίες αναφέρονται πάνω από 400 φάρμακα, κάποια από τα οποία χρησιμοποιούνται ακόμα και στην σύγχρονη θεραπεία και πρόληψη. Στην χειρουργική και ορθοπεδική του αναφέρεται σε ατυχήματα και κατάγματα. Συνιστά στα φάρμακα να ρέει άφθονο το αίμα για να γίνει καθαρισμός της πληγείσας περιοχής, ενώ περιγράφεται με λεπτομέρειες και το κάταγμα της άνω γνάθου… Έξάλλου, ο Ιπποκράτης ήταν ο πρώτος που συνέλαβε την σημασία της ασηψίας και αντισηψίας. Τονίζεται τέλος στα έργα του η ανάγκη για καθημερινή καθαριότητα και υγιεινή. Ο Ιπποκράτης, ασκεί τη ιατρική και τη χειρουργική. Υποστηρίζει την "ξηρά"θεραπεία των τραυμάτων, με την εφαρμογή του κρασιού σε επιθέματα, ακριβώς επάνω στη πληγή. Περιγράφει στα έργα του την αναλυτική διαδικασία για τα ράμματα…αλλά και τις κακώσεις της κεφαλής, στο έργο του "περί των εν κεφαλή τρωμάτων". Δίνει λύση για την πρόγνωση και την θεραπεία των τραυμάτων αυτών, καθώς και άλλων, ποικίλων τραυμάτων του σκελετού και των οργάνων. Οι θεωρίες του είναι τόσο ακριβής ώστε ακόμη και σήμερα, 2000 μετά από την εποχή του, ορισμένες από τις ιατρικές μεθόδους που προτείνει χρησιμοποιούνται ακόμα. Αυτός λοιπόν είναι ο πατέρας της ιατρικής, ο μεγάλος δάσκαλος Ιπποκράτης. Έπειτα απ' αυτόν, ακολουθούν οι ιατροί της Αλεξανδρείας. Εκεί, στα τέλη του 4ου π.Χ. αιώνα, μεταφέρεται η εστία της ιατρικής επιστήμης. Διαχωρίζονται οι ιατρικές ειδικότητες,(π.χ. ανατομική, φυσιολογία, χειρουργική, παθολογία, θεραπευτική…)και η νέα ιατρική γενιά , βασιζόμενη στις θεωρίες του παρελθόντος, χτίζει νέα θεωρητικά οικοδομήματα στα θεμέλια των παλιών. Τον τρίτο αιώνα αρχίζουν και οι πρώτες ανατομίες των πτωμάτων, από τους ιατρούς, επιτρεπόμενες από τη νέα, πιο ελαστική νομοθεσία. Οι γραπτές πηγές (Κέλσος) αναφέρουν ότι χρησιμοποιούνται ακόμη και κατάδικοι ή αιχμάλωτοι πολέμου, ως πειραματόζωα… Ονόματα της εποχής είναι: -ο Ηρόφιλος ο Χαλκηδόνιος, ανατόμος, σπουδαγμένος στη σχολή της Κω. -ο Ερασίστρατος, ο πατέρας της φυσιολογίας που έκανε διάκριση φλεβών και αρτηριών, νεύρων και τενόντων και απέδωσε τον θάνατο στην παράλυση της καρδιάς. Ήταν μαθητής της Κνιδείας σχολής και ενδιαφέρθηκε περισσότερο για τη λειτουργία παρά για την δομή και μορφολογία των οργάνων. Δυστυχώς τα έργα τους έχουν σωθεί μόνο αποσπασματικά. Πριν κλείσω αυτό το σύντομο άρθρο, θα ήθελα να αναφερθώ στους λογίους από τους οποίους μαθαίνουμε τα σχετικά με τους γιατρούς της αρχαιότητας. Ο ένας αναφέρθηκε ήδη, ο Αύλος Κορνήλιος Κέλσος., που έζησε στη Ρώμη τον 1ο μ.Χ. αιώνα. Αν και δεν ήταν ιατρός, στο έργο του "de medicina", αναφέρει τις εμπειρικές γνώσεις της ιπποκρατικής και μετά-ιπποκρατικής ιατρικής. Τέλος, ο Γαληνός (129-199 μ.Χ.), ιατρός της ελληνορωμαϊκής περιόδου., από την Πέργαμο της Μ. Ασίας. Έγραψε κι αυτός περί τις 400 πραγματείες για την ιατρική και την φιλοσοφία, και ασχολήθηκε συστηματικά με την ανατομική.

Βιβλιογραφία

Ψυχουντάκης Γ. "Ομ. Ιλιάδα, Μετάφραση." Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, 1988.

Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριττάνικα, Εκδ. Οργανισμός Πάπυρος, τόμος 30ος. Αθήνα.

Σέχας Ν. Μιχαήλ. Καθηγητής παν/μίου Αθηνών. "Χειρουργική." Ιατρικές εκδόσεις Πασχαλίδη, Αθήνα, 2000.

Μήτσης Φ. Ι. , Παν/μιο Αθηνών, Φάκελος για το μάθημα "Εισαγωγή στην Οδοντιατρική" Αθήνα, 2000α
Πηγή.http://pneuma.gr/asklipios.htm

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Στα ίχνη του Θεού Ασκληπιού"

Ὁ e.coli εἶναι ἐργαλεῖο θανάτου.

Ανατριχιαστική Απόκάλυψη : Ο e.coli είναι εργαστηριακός ιός – Μια τρομοκρατική επίθεση από τις φαρμακευτικές εταιρείες.

Από εργαστηριακές εξετάσεις προκύπτει ότι η ευρωπαϊκή superbug e.coli ήταν βιολογικά τεχνητή ώστε να προκαλέσει τον μαζικό θάνατο των καταναλωτών .
Το παιχνίδι της επίρριψης ευθυνών βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη σε ολόκληρη την ΕΕ, όπου ένα σούπερ ανθεκτικό στέλεχος της e.coli έχει γεμίσει με ασθενείς τα…

νοσοκομεία στη Γερμανία, αλλά σχεδόν κανείς δεν μιλάει για το πώς μπόρεσε το e.coli ξαφνικά να γίνει ανθεκτικό σε οκτώ διαφορετικές τάξεις αντιβιοτικών φαρμάκων και, στη συνέχεια, να εμφανιστεί στα τρόφιμα.
Η συγκεκριμένη παραλλαγή e.coli είναι μέλος της O104 στελέχους και τα O104 στελέχη δεν είναι σχεδόν ποτέ , ανθεκτικό στα αντιβιοτικά. Για να αποκτήσουν αυτή την αντίσταση, πρέπει να εκτίθενται κατ ‘επανάληψη σε αντιβιοτικά, προκειμένου να υποστούν την « μετάλλαξη» που τους ωθεί προς την πλήρη ανοσία στα φάρμακα.

Έτσι, εάν είστε περίεργοι για την προέλευση του εν λόγω στελέχους, μπορείτε να αναστρέψει τη λειτουργία του κατ ‘ουσίαν, τον γενετικό κώδικα του E.coli καινα προσδιορίσετε έτσι με αρκετή ακρίβεια σε ποιά αντιβιοτικά ήταν εκτεθειμένες κατά την εξέληξή του. Αυτό το βήμα έχει ήδη γίνει (βλ. παρακάτω), και, εάν κοιτάξει κανείς τη γενετική αποκωδικοποίηση αυτού του O104 στελέχους που απειλεί τώρα τους καταναλωτές σε ολόκληρη την ΕΕ, προκύπτει μια συναρπαστική εικόνα για το πώς θα πρέπει να έχει δει το φως.

Μετά την αποκωδικοποίηση της γενετική σύνθεσης του O104 στελέχους, διαπιστώθηκε ότι είναι ανθεκτικός σε όλες τις ακόλουθες κατηγορίες και τους συνδυασμούς αντιβιοτικών:

• πενικιλίνες
• τετρακυκλίνη
• ναλιδιξικό οξύ
• τριμεθοπρίμη-sulfamethoxazol
• κεφαλοσπορίνες
• αμοξυκιλλίνη / κλαβουλανικό οξύ
• πιπερακιλλίνη-sulbactam
• πιπερακιλλίνη-ταζομπακτάμης

Επιπλέον, το O104 στέλεχος έχει την ικανότητα να παράγει ειδικά ένζυμα που θα δώσει αυτό που θα ονομάζαμε «σούπερ βακτήριο” γνωστό από τεχνική άποψη ως ESBLs:
“Επέκταση φάσματος β-λακταμασών (ESBLs) είναι ένζυμα που μπορούν να παράγονται από τα βακτήρια που τα καθιστά ανθεκτικά στις κεφαλοσπορίνες π.χ. cefuroxime, κεφοταξίμη και κεφταζιντίμης – που είναι οι πιο ευρέως χρησιμοποιούμενα αντιβιοτικά σε πολλά νοσοκομεία», εξηγεί η Υπηρεσία Προστασίας Υγείας στη Βρετανία. (http://www.hpa.org.uk/Topics/InfectiousDiseases/InfectionsAZ/ESBLs/ )

Συν τοις άλλοις, αυτό το O104 στέλεχος διαθέτει δύο γονίδια – TEM-1 και CTX-M-15 – και «έχουν κάνει τους γιατρούς να ανατριχιάζουν για πρώτη φορά μετά από το 1990», αναφέρει η εφημερίδα The Guardian (http://www.guardian.co/. uk / commentis …). Και γιατί ανατριχιάζουν οι γιατροί ; Διότι είναι τόσο θανατηφόρο και διότι πολλοί άνθρωποι έχουν μολυνθεί από το βακτήριο αυτό όπως η εμπειρία δείχνει πιθανόν θα πεθάνουν.

Λοιπόν, πώς, ακριβώς, κάνεις ένα βακτηριακό στέλεχος τόσο ανθεκτικό στα αντιβιοτικά , σε οκτώ διαφορετικές κατηγορίες φαρμάκων και να διαθέτει δύο θανατηφόρες γονιδιακές μεταλλάξεις συν ESBL δυνατότητες ενζύμου;

Υπάρχει πραγματικά μόνο ένας τρόπος να συμβεί αυτό – θα πρέπει να εκθέσεετε αυτό το στέλεχος της E.coli στο σύνολο των οκτώ κατηγοριών αντιβιοτικών φαρμάκων. Συνήθως βέβαια ,αυτό δεν γίνεται την ίδια στιγμή : Πρώτα θα το εκθέσετε στην πενικιλίνη και να βρει ο επιζών αποικίες που είναι ανθεκτικές στην πενικιλίνη. Παίρνετε τότε αυτές τις αποικίες που επιζούν και τις εκθέτετε σε τετρακυκλίνη. Οι επιζώντες αποικίες είναι πλέον ανθεκτικές τόσο στην πενικιλίνη όσο και στην τετρακυκλίνη. Μπορείτε να εκθέσετε στη συνέχεια σε ένα φάρμακο sulfa και να συλλέξετε τις σωζόμενες αποικίες από αυτό, και ούτω καθεξής. Είναι μια διαδικασία γενετικής επιλογής που μπορεί να γίνει σε ένα εργαστήριο με επιθυμητό αποτέλεσμα.

Παρά το γεγονός ότι η ίδια η διαδικασία είναι πιο περίπλοκη από αυτό, το αποτέλεσμα είναι ότι δημιουργεί ένα στέλεχος της E.coli που είναι ανθεκτικά σε οκτώ κατηγορίες αντιβιοτικών απαιτεί επανειλημμένες και επίμονες εκτίθεται σε αυτά τα αντιβιοτικά. Είναι σχεδόν αδύνατο να φανταστεί κανείς πώς να συμβεί αυτό θα μπορούσε από μόνη της στο φυσικό κόσμο. Για παράδειγμα, εάν αυτό βακτήρια προέρχονται από τα τρόφιμα (όπως μας έχουν πει), τότε που έκανε την απόκτηση του συνόλου αυτής της αντίστασης στα αντιβιοτικά λόγω του γεγονότος ότι τα αντιβιοτικά δεν χρησιμοποιούνται στα λαχανικά;

Είναι σχεδόν αδύνατο να φανταστεί κανείς πώς θα μπορούσε να συμβεί αυτό από μόνο του στον φυσικό κόσμο. Για παράδειγμα, εάν αυτό το βακτήριο προέρχονται από τα τρόφιμα (όπως μας έχουν πει), τότε που έκανε την απόκτηση του συνόλου αυτής της αντίστασης στα αντιβιοτικά ,λόγω του γεγονότος ότι τα αντιβιοτικά δεν χρησιμοποιούνται στα λαχανικά;

Με απλά λόγια, αυτό το super στέλεχος e.coli δεν θα μπορούσε να δημιουργηθεί από το φυσικό περιβάλλον. Και αυτό αφήνει μόνο μία εξήγηση για το από πού πραγματικά προήλθε : από κάποιο εργαστήριο.

Αυτό το στέλεχος της E.coli είναι σχεδόν σίγουρα κατασκευασμένο σε κάποιο εργαστήριο και στη συνέχεια απελευθερώθηκε στην προμήθεια τροφίμων για ένα συγκεκριμένο σκοπό. Ποιός είναι αυτός ο σκοπός ; Είναι προφανές, νομίζω : μείωση του πληθυσμού και έλεγχο της παγκόσμιας προμήθειας τροφίμων , απαγόρευση καλλιέργειας λαχανικών κλπ !

Η γερμανική παραλλαγή του Ε coli, γνωστή ως O104, είναι ένα υβρίδιο των στελεχών που μπορεί να προκαλέσει διάρροια με αίμα και νεφρική βλάβη που ονομάζεται« αιμολυτικό ουραιμικό σύνδρομο

Τώρα, να θυμάστε: Όλα αυτά συμβαίνουν κάτω από την αρβύλα της απαγόρευσης της ΕΕ για τα φαρμακευτικά βότανα και τα συμπληρώματα διατροφής – την απαγόρευση που θέτει εκτός νόμου απροκάλυπτα διατροφικές θεραπείες που βοηθούν να κρατήσουν τους ανθρώπους υγιείς και απαλλαγμένους από τη νόσο. Τώρα που είναι παράνομα όλα αυτά τα βότανα και συμπληρώματα, το επόμενο βήμα είναι να κάνει τους ανθρώπους να φοβούνται τα φρέσκα τρόφημα, πάρα πολύ. Αυτό συμβαίνει γιατί τα νωπά λαχανικά είναι τα φάρμακα, και για όσο διάστημα το κοινό έχει το δικαίωμα να αγοράζουν φρέσκα λαχανικά, μπορεί να αποτρέψουν πάντα τις ασθένειες .

Οι γενετικώς τροποποιημένοι οργανισμοί διαδραματίζουν ανάλογο ρόλο σε όλα αυτά: Είναι σχεδιασμένα για να μολύνουν την παροχή τροφίμων με το γενετικό κώδικα που προκαλεί εκτεταμένη στειρότητα στον ανθρωπο και φυσικά η θεραπεία θα έρθει από τις μεγάλες εταιρείες φαρμάκων .

Γιατί στοχοποιήθηκε η Ισπανία όμως ;
Ίσως να θυμάστε οταν διέρρευσαν πληροφορίες από το Wikileaks και αποκάλήφθηκε ότι η Ισπανία αντιστάθηκε στην εισαγωγή γενετικώς τροποποιημένων οργανισμών στη γεωργική καλλιέργια . Ακόμη και η κυβέρνηση των ΗΠΑ απείλησε συγκεκαλυμμένα με πολιτικά αντίποινα για την αντίστασή της. Αυτή η ψευδής κατηγορία της Ισπανίας για τους θανάτους από το e.coli είναι πιθανότατα αντίποινα για την απροθυμία της Ισπανίας να μεταπηδήσουν στη μόδα των γενετικώς τροποποιημένων οργανισμών.

Αὐτὸ ποὺ δὲν ἀναφέρεται στὸ παραπάνω ἄρθρον εἶναι ἡ μεταδοτικότης ποὺ ἔχει στοὺς ἀνθρώπους. Ἕνα σημεῖον κλειδί θὰ ἔλεγα. Μήπως τελικῶς κατάφεραν νὰ φτιάξουν ἕνα «τέρας» ποὺ θὰ σπείρῃ ἐπιδημίες;

Ὀψώμεθα…

Φιλονόη.

Πηγή.

http://filonohpontou.wordpress.com/2011/06/29/e-coli-2/#more-13880

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ὁ e.coli εἶναι ἐργαλεῖο θανάτου."

Το συγκλονιστικό αφιέρωμα στις αποκαλύψεις του Ολυμπία για τους δοσίλογους και τα παιδιά τους.

Ο Πάγκαλος, η Siemens, ο Χριστοφοράκος, το συγκρότημα Λαμπράκη, η thyssenkrupp, ο Λάτσης, η “Μακεδονία που δεν είναι Ελληνική”, το μνημόνιο, όλα τα καλά παιδιά σα να μην πέρασε μια μέρα. Και μία αποκάλυψη για τον “ηρωϊκό” στρατό του Κεμάλ.

Σαν σήμερα, πριν από 70 χρόνια η Ελλάδα φανερά και επίσημα περιήλθε στην ιδιοκτησία της Γερμανίας. Της Γερμανικής ελίτ των λευκών μογγόλων, για να μην βάζουμε όλους τους Γερμανούς στο ίδιο τσουβάλι.

Αυτών που εφηύραν την “Άρεια φυλή” για να κρύψουν την διαχρονική βαρβαρότητα και την πολιτιστική ανυπαρξία τους. Η φυλετική ανωτερότητα κατά τα πρότυπα του παντουρκισμού – πανισλάμ, η υπερβορεία – Θούλη στην συνταγή της Εργενεκόν.

Που εφηύραν και την Ινδοευρωπαϊκή φυλή, για να μας πείσουν ότι “είμαστε όλοι μετανάστες” και ότι την Ακρόπολη δεν την έχτισαν κάποιοι “μιαροί Ελληνες” αλλά φυλετικά ανώτεροι Ινδοευρωπαίοι που μετά πήγαν στην Γερμανία για να ανακαλύψουν τα λουκάνικα. Την ίδια στιγμή η Τούρκοι ανακάλυπταν τις ρίζες του Αγαμέμνωνα που ήταν αρχαίος Τούρκος και το όνομα του σήμαινε “Αγάς του βουνού”.

Διαχρονικά χέρι – χέρι τα μικρόβια της Γης, οι φορείς της αρρώστειας και του μίσους που δεν μπόρεσαν να αποβάλλουν την απολίτιστη ληστρική τους φύση, όπως παρατήρησε και η ηρωΐδα Λέλα Καραγιάννη (Αυτή την φράση δοσίλογοι του μνημονίου να την θυμάστε…): «Ζητάτε από μια Ελληνίδα μάνα να προδώσει τους συνεργάτες της για την Πατρίδα της με την απειλή του τουφεκισμού των παιδιών της. Έ, λοιπόν, όχι. Μάθετε ότι τα παιδιά μου ανήκουν στην Ελλάδα και το αίμα τους θα πνίξει τους Ούνους και όλη τη Γερμανία σας !….»

Τι έχει αλλάξει από τότε μέχρι σήμερα; Μπορεί στην Ακρόπολη να κυματίζει η γαλανόλευκη, η ελίτ να θεωρεί must την δαιμονοποίηση του ναζισμού και την αποθέωση της “λαϊκής εξουσίας” όμως οι ομοιότητες προσώπων και καταστάσεων στην νεοελληνική εξουσιαστική οπερέτα δεν είναι καθόλου μα καθόλου συμπτωματικές.

Ο Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Θέοδωρος Πάγκαλος σήμερα, ο στρατηγός Θεόδωρος Πάγκαλος τότε:

Με την έλευση των Γερμανών και το διορισμό του Τσολάκογλου στη θέση του πρωθυπουργού, πολλές πολιτικές προσωπικότητες, μεταξύ αυτών και ο Πάγκαλος, τον επισκέφθηκαν στο γραφείο του, κίνηση που σχολιάστηκε αρνητικά^[12].

Στις 16 Οκτωβρίου του ΄44 μέλη της ΕΑΜ αποπειράθηκαν να τον συλλάβουν, αλλά η προσωπική του φρουρά τους εμπόδισε. Στις 26 του ίδιου μήνα συνελήφθη από την κυβέρνηση Παπανδρέου και οδηγήθηκε στις φυλακές Αβέρωφ. Το Δεκέμβριο του 1944 αποφυλακίστηκε. Στις 25 Αυγούστου 1945 συνελήφθη ως δωσίλογος κατόπιν αποφάσεως του 6ου ανακριτικού γραφείου δωσιλόγων^[14]. Λίγες μέρες νωρίτερα του είχε ασκηθεί ποινική αγωγή για τα δημοσιευθέντα άρθρα του κατά την περίοδο της κατοχής, τα οποία, σύμφωνα με την αγωγή πάντα, εξυπηρετούσαν το έργο των εχθρών.

Θεόδωρος Πάγκαλος, ο πολύτιμος συνεργάτης της Βέρμαχτ (1941-1944)
Γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε, ο Πάγκαλος συνεχάρη και στήριξε τον συνθηκολόγο Τσολάκογλου. Τον Νοέμβριο του 1941, όταν στην Αθήνα άρχισε ο κόσμος να πεθαίνει σαν τα κοτόπουλα από την πείνα, ο Πάγκαλος αναγνωρίστηκε ως πολύτιμος παράγων τον οποίο είχε ξεχάσει στο παρελθόν να τιμήσει ανάλογα η Ελλάδα. Έτσι, η κυβέρνηση των Γερμανόδουλων, έδωσε στον Πάγκαλο μία παχυλή σύνταξη Προέδρου της Δημοκρατίας. Ευχαριστημένος για την αναγνώριση την οποία απολάμβανε από τις δωσιλογικές κυβερνήσεις, αρθρογραφούσε στον τύπο υπέρ των Γερμανών. Θέλοντας να ανταποδώσει το καλό που οι Γερμανοί του έκαναν, δεν έμεινε μόνο στα άρθρα. Κατέβασε την ιδέα να συγκροτηθεί Ελληνικό στρατιωτικό σώμα, το οποίο θα πολεμούσε στο πλευρό της Βέρμαχτ. Έτσι, με την ιδέα Πάγκαλου, έγιναν τα περιβόητα Τάγματα Ασφαλείας που μάζεψαν τους αναπήρους του Ελληνοιταλικού πολέμου από τα νοσοκομεία της Αθήνας, τους βασάνισαν και τους εκτέλεσαν, διότι λέει δεν ήταν με το μέρος των Γερμανών οι ανάπηροι και μιλούσαν για απελευθέρωση. Όταν έφυγαν οι Γερμανοί, ο Πάγκαλος συνελήφθη, αλλά έμεινε στη φυλακή μόνο για περίπου 40 μέρες. Μετά τον έβγαλε ο Παπανδρέου. Το 1945 αθωώθηκε από όλες της κατηγορίες με απαλακτικό βούλευμα. Αυτά για όσους νομίζουν ότι δεν υπάρχει δικαιοσύνη στην Ελλάδα. (Γ. Σιδηρούντιος)

Ο Τύπος: Συγκρότημα Λαμπράκη σήμερα, συγκρότημα Λαμπράκη και τότε:

Τα ίδια τομάρια, με άλλο περιτύλιγμα. Οι “προοδευτικοί”. Οι “ανθρωπιστές”. Οι “αντιστασιακοί” που μάλιστα έχουν κατοχυρώσει και τον τίτλο του “αντιφασισμού” (μαζί βέβαια με το ναζιστικό παρακράτος που τους συνοδεύει). Οι φίλοι του Χριστοφοράκου, εγγυητές κάθε εχθρού της πατρίδας, του συνόλου, του λαού.

Εχθροί της δημοκρατίας που ότι αντιτίθεται στο παρακράτος τους, προσπαθούν να το απαξιώσουν, ακόμα και αν είναι το συμβούλιο της επικρατείας! Είναι οι ίδιοι που προσπαθούν να προκαταβάλλουν ακόμα και τις ενέργειες της βουλής, απαξιώνοντας το πόρισμα για τη Siemens, το οποίο ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΝ ΜΕΤΑΔΩΣΕΙ! Όπως άλλωστε και το μνημόνιο…

Οι συνεργάτες των ναζί που κατάφεραν να επιβιώσουν (όπως όλα τα σκουλήκια), προσκολλημένοι σε κάθε απάνθρωπη εξουσία την οποία στήριζαν και εξασφάλιζαν την μακροβιότητα της. Θαυμάστε τους:

Για του λόγου το αληθές:

«ΤΑ ΝΕΑ» εκδόθηκαν για πρώτη φορά το 1931 με τον τίτλο «ΑΘΗΝΑΪΚΑ ΝΕΑ» ως ημερήσια απογευματινή εφημερίδα. Το 1945 η εφημερίδα μετονομάστηκε «ΤΑ ΝΕΑ» και εξακολουθεί να κυκλοφορεί αδιάλειπτα ως ημερήσια απογευματινή έως και σήμερα. (πηγή ΔΟΛ).

Γιατί μετονομάστηκαν δεν μας το λένε βέβαια, μπορείτε όμως να το διαβάσετε εδώ… Για να μπορέσουν να επανακυκλοφορήσουν μετά τις δίκες των δοσίλογων! Που βέβαια δεν ακούμπησαν κανέναν.

Άλλο ένα όνομα που αθωώθηκε στις δίκες των δοσιλόγων ήταν ο περιβόητος Ιωάννης Λάτσης. Κατά την περίοδο της Κατοχής φέρεται να συνεργάστηκε με τους Ιταλούς με αποτέλεσμα να αποκτήσει μεγάλη περιουσία την οποία και επένδυσε σε επιβατικά και φορτηγά πλοία. Λάτσης μεσουρανεί και σήμερα: Οι παλαιές “οντότητες” που δεν κατονομασε ο Ιγνατίου. Οι ομοτράπεζοι του ΓΑΠ στα προεκλογικά δείπνα.

Μακεδονία, Παγκαλομπουτάρηδες, άξιοι συνεχιστές του Άξονα.

Υπάρχουν και οι Ελληνόφωνοι που υποστηρίζουν τις θέσεις του ναζιστή Γκρουέφσκι, προβάλλοντας μάλιστα “προοδευτική” νομιμοποίηση για τις ελεεινές θέσεις τους. Τους ξέρετε όλοι. Ας μιλήσουν για πρόοδο στα παλικάρια της αντίστασης. Σε αυτά τα παιδιά και τις κοπέλλες που έπεφταν για να μην δώσουν οι ναζί την Μακεδονία στους συνεργάτες τους, τους ομογάλακτους του Γκρουέφσκι: http://olympia.gr/2009/07/29/gavras/

Siemens, Χριστοφοράκος και υποβρύχια που γέρνουν

Carl Friedrich von Siemens. Από τους βασικούς χρηματοδότες του Χίτλερ. Κάθε αναφορά στην ναζιστική του δράση έχει απαλειφθεί.

Νικόλαος Χριστοφοράκος (κέντρο), γνωστός και ως ο Έλληνας Μένγκελε. Πατέρας του Μιχάλη Χριστοφοράκου. Αθωώθηκε λόγω αμφιβολιών στην δίκη των δοσίλογων παρότι αναγνωρίστηκε από εχθρούς και φίλους. Συνεργαζόταν με την Γερμανική διοίκηση. Κατέδιδε όσους διοχέτευαν φαρμακευτικό υλικό από τον Ερυθρό σταυρό σε αναξιοπαθούντες (τον χειμώνα της γενοκτονίας) και αντάρτες (τα επόμενα χρόνια της κατοχής). Ο δικαστής που τον αθώωσε, βασίστηκε στην μαρτυρία του πολιτικού Πάνου Χατζηπάνου, που μετέπειτα έγινε υπουργός δικαιοσύνης. Μέλος της Γερμανικής τεκτονικής στοάς. Αργότερα, ως υπουργός συνελήφθει και καταδικάστηκε για χρηματισμό. Έτσι εξηγούνται και κάποια ενδιαφέροντα ευρήματα από προσωπικά αρχεία του κυρίου Μιχάλη Χριστοφοράκου που σύντομα θα έρθουν στο φως της δημοσιότητας.

Η “ξεχασμένη” γενοκτονία. Όπως και οι προκάτοχοι τους, Από τον Αλάριχο, την Ιερά συμμαχία, τον Φον Γκρούμπκωφ (γενοκτόνο της Θεσσαλίας), τους γερμανούς δημιουργούς των Νεότουρκων, τους εκπαιδευτές και συμμάχους του Κεμάλ, έτσι και οι κατοχικές δυνάμεις προέβησαν σε μία στυγνή γενοκτονία με μαλθουσιανικό σχεδιασμό. Πάνω από 350,000 Έλληνες πέθαναν από την πείνα και τις κακουχίες τον χειμώνα του 41/42.

Και όμως, η έντεχνη προπαγάνδα απέναντι στις μειοδοτικές κυβερνήσεις που ακολούθησαν έχει τον αστικό μύθο των “Φιλελλήνων Ναζί”. Αναπτύχθηκε μαζί με τους “αντιστασιακούς – αντιναζί” του αριστερισμού που στην ουσία ήταν τα ίδια πρόσωπα που υμνούσαν τον Χίτλερ και συνετέλεσαν στην γενοκτονία του Ελληνικού λαού.

Όλοι οι συνεργάτες του Χριστοφοράκου, της Siemens και της νεογερμανικής λαίλαπας ήταν οι “αντιστασιακοί” του ΠΑΚ, αριστεριστικών οργανώσεων τύπου “κόκκινη προβιά”, Τσουκάτοι, Μαντέληδες κλπ. Απόδειξη ότι ο διαχρονικός αντίπαλος τους ήταν ο πηγαίος Πατριωτισμός που πάντα του κολλούσαν μία ταμπέλα: Από συμμορίτες εώς εθνικιστές. Τι γελοίο οι φυσικοί και γνήσιοι συνεργάτες του ναζισμού να βαφτίζουν τους Πατριώτες ως “ναζί”. Και τι τραγικό κάποιοι πατριώτες να τσιμπούν το δόλωμα και να γίνονται απολογητές του ράιχ…

Ο περιβόητος Αλφράιντ Κρούπ

ThyssenKrupp, η περιβόητη με τα γερμένα υποβρύχια και τα ναυπηγεία, είναι απόγονος της KRUPP της οποίας ο πρόεδρος, στενότατος συνεργάτης του Χίτλερ και των SS καταδικάστηκε και αυτός στην δίκη της Νυρεμβέργης αφού η εταιρεία του επέμενε να χρησιμοποιεί σκλάβους από το Άουσβιτς. Αποφυλακίστηκε όμως μετά από μόλις τρία χρόνια για να ξαναστήσει την αυτοκρατορία. Ναι, αυτή που πληρώνουμε νταβατζηλίκι για τα υποβρύχια που γέρνουν και ξεφλουδίζουν. Παραλαμβάνονται όμως με υπογραφή Βενιζέλου.

Υπάρχει όμως και μία λεπτομέρεια που λίγοι γνωρίζουν για την εν λόγω εταιρεία: 4 Αυγούστου 1921. Η εταιρεία Krupp προμηθεύει στους σφαγείς του Κεμάλ τα ακόλουθα που για πολλούς άλλαξαν και τον ρου της ιστορίας:

60 πυροβόλα με τριάντα χιλιάδες βλήματα, 700.000 χειροβομβίδες και 10.000 νάρκες. Πράγματι, εκρηκτική βοήθεια απέναντι στο “σειτάν ασκέρ” που έψαχνε τα βόλια ανάμεσα στις γαλέτες για να συνεχίσει τη μάχη.

Την ίδια στιγμή, οι Έλληνες Γερμανοτσολιάδες έκαναν βόλτες στην ηλιόλουστη Σταδίου παρέα με τις κυρίες με τα ομπρελίνια. Κάτι σαν Καραβέλλες ρετρό.

Θα μπορούσαμε να γεμίσουμε σελίδες με ονόματα. Ιδιαίτερα τώρα που η κατοχή του μνημονίου αρχίζει και αφυπνίζει τον Ελληνικό λαό. Θα χανόντουσαν όμως μέσα στον ορυμαγδό της πληροφορίας. Οπότε θα το κάνουμε τμηματικά.

Με αυτά και με άλλα, οι αγέννητοι είναι ήδη χρεωμένοι από τα ίδια πρόσωπα. Θα γεννηθούν υπόδουλοι στο ΔΝΤ, γνήσιου απογόνου του κεφαλαίου που διαχρονικά στήριζε τους μισάνθρωπους Ούνους και τους πρώτου βαθμού συγγενείς τους, τους Οϊγούρους (Γκότλαντ οι μεν, Εργενεκον Ημισέληνος οι δε. Η ΓΗ μας, η Μητέρα μας βλέπετε, είναι γι’ αυτούς ξένο έδαφος προς διάλυση).

Σε αυτή την κρίσιμη καμπή της ιστορίας λοιπόν είναι στο χέρι μας εάν θα ακολουθήσουμε τον δρόμο του ραγιά ή τον δρόμο του πολεμιστή। Ας επιλέξουμε.

Πηγή.

http://olympia.gr/2011/05/09/german-occupation-1941-2011/

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Το συγκλονιστικό αφιέρωμα στις αποκαλύψεις του Ολυμπία για τους δοσίλογους και τα παιδιά τους."

Ελληνικές λέξεις που θεωρούμε ξένες.

glamour (αγγλ.)
προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη "γραμματική" πέρασε στα λατινικά στην παλαιά Αγγλική,όπου σήμαινε γνώση των ολίγων μορφωμένων για να εξελιχθεί μέσω τής Σκωτικής (glammar) στη σημασία «μαγική ομορφιά» και κατόπιν σχηματίστηκε σε glamour

piazza (ιταλ.)
Προέρχεται από την ελληνική λέξη πλατεία (θηλ. του πλατύς) πέρασε στα λατινικά ως platea και στα ιταλικά μετασχηματίστηκε σε plaza και τελικά piazza

butter (αγγλική)
Το αρχαίο ελληνικό βούτυρον / βούτυρος (βους + τυρός), μέσω τού λατινικού butyrum, έδωσε το αρχαίο (μεσαιωνικό για να ακριβολογούμε) αγγλ. butere, απ' όπου το σύγχρονο αγγλ. butter (και τα γερμ. Butter, γαλλ. beurre, ιταλ. burro κ.ά.).

Ζάντα (γαλλική)
προέρχεται από το δωρικό καμπά (καμπή). Άλλη άποψη στηρίζει την προέλευσή της γαλλικής jante από το αρχαίο ομηρικό άντυξ.
μπουκάλι (ιταλική)
Σχηματίστηκε από το ιταλικό boccale, μεταγραφή ουσιαστικού της αρχαίας ελληνικής βαύκαλις (= χαλκούν ή πήλινον αγγείον πρός ψυχρασίαν του ύδατ
σαρίκι (τουρκική)

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ελληνικές λέξεις που θεωρούμε ξένες."

Χρήστος Παπακυριακόπουλος 1914 – 1976

Διεθνούς φήμης έλληνας μαθηματικός. Γεννήθηκε στο Χαλάνδρι το 1914 και ήταν γιος του πλούσιου υφασματέμπορου Δημήτριου Παπακυριακόπουλου με καταγωγή από την Τρίπολη. Αποφοίτησε από το Βαρβάκειο και το 1933 ενεγράφη στη Σχολή Πολιτικών Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβειου Πολυτεχνείου. Εκεί συνάντησε τον καθηγητή Μαθηματικών Νικόλαο Κρητικό, ο οποίος αναγνώρισε το μαθηματικό του ταλέντο και τον έπεισε να μετεγγραφεί στη Μαθηματική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Τα ενδιαφέροντα του Παπακυριακόπουλου εντοπίζονταν στην τοπολογία, ένα κλάδο των μαθηματικών που εκείνα τα χρόνια βρισκόταν σε εμβρυακό στάδιο. Μελέτησε μόνος του τα συγγράμματα των πρωτοπόρων της τοπολογίας Αλεξαντρώφ και Χοπφ. Μετά την αποφοίτησή του το 1938 εργάσθηκε ως βοηθός του καθηγητή Κρητικού στο ΕΜΠ. Άνθρωπος εσωστρεφής, που δεν ανοιγόταν εύκολα στους συναδέλφους του, περνούσε ώρες ατελείωτες στο γραφείο του, μελετώντας τοπολογία υπό τους ήχους του Βάγκνερ. Γρήγορα κλήθηκε να υπηρετήσει τη στρατιωτική του θητεία και όταν κηρύχθηκε ο πόλεμος του '40 βρέθηκε στο αλβανικό μέτωπο.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Χρήστος Παπακυριακόπουλος 1914 – 1976"

Αρχαίο γεύμα αθάνατο

Η πολυτέλεια ταιριάζει στη Δημοκρατία; Είναι έννοια συμβατή με την ισονομία και την ισοπολιτεία; Πόσο πολυτελής ήταν ο δημόσιος και ιδιωτικός βίος των Αθηναίων στην κλασική εποχή σε σχέση με των Σπαρτιατών;

Στο θέμα αυτό είναι αφιερωμένη μια σειρά τηλεοπτικών επεισοδίων του BBC, η προβολή των οποίων ξεκινάει απόψε με τον Βρετανό κλασικιστή του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ, δρ Μάικλ Σκοτ.

Σύμφωνα με την έρευνά του, ακόμη και οι φτωχότεροι πολίτες της κλασικής Αθήνας είχαν πλουσιότερο τραπέζι από τους Σπαρτιάτες.
Πιάτα με κρέας, ψάρι και διάφορες λιχουδιές ήταν η προσιτή πολυτέλεια των Αθηναίων, ενώ η διατροφή ακόμη και του πλουσιότερου Σπαρτιάτη απαγορευόταν να ξεφύγει από τον μέλανα ζωμό και λιγοστά άλλα συμπληρώματα.
Η πολυτέλεια ήταν αντίθετη στη φιλοσοφία τους. Αλλά και οι Αθηναίοι δεν έπρεπε να ξεπεράσουν το μέτρο, αναγκαία συνθήκη για τη λειτουργία της Δημοκρατίας.Η κοινή εστίαση των πιστών μετά την τελετουργική θυσία των ζώων στις μεγάλες θρησκευτικές εορτές αποτελεί την απόδειξη της Δημοκρατίας στην πράξη. Στήνονται κοινά τραπέζια, όπου πλούσιοι και φτωχοί απολαμβάνουν το ίδιο γεύμα. Οταν γύρω στον Δεκαπενταύγουστο τελούνταν τα Παναθήναια και θυσιάζονταν προς τιμήν της θεάς Αθηνάς εκατό βόδια (εκατόμβη), τα σφάγια τεμαχίζονταν, ψήνονταν και προσφέρονταν στους πιστούς.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Αρχαίο γεύμα αθάνατο"

Πώληση πλαστών ράβδων χρυσού από τις ΗΠΑ στην Κίνα

Στις αρχές του Ιούνη δημιουργήθηκε ένα σκάνδαλο με την πώληση πλαστών ράβδων χρυσού στην Κίνα. Όταν παρεδόθησαν οι ράβδοι, η κινέζικη κυβέρνηση τις εξέτασε και διαπίστωσε ότι δεν ήταν καθαρός χρυσός. Περιείχαν βολφράμιο καλυμμένο με λεπτό στρώμα χρυσού. Αυτές οι ράβδοι είχαν παραχθεί στις ΗΠΑ και φυλάσσονταν στο Fort Knox για πολλά χρόνια. Παρελήφθησαν επί προεδρίας Clinton. Εκείνη την εποχή είχαν παραχθεί 1.3 με 1.5 εκ. μπάρες βολφραμίου βάρους 400 ουγκιών έκαστη.


Οι 640,000 από αυτές καλύφθησαν με χρυσό και στάλθησαν στο Fort Knox όπου και παρέμειναν μέχρι σήμερα. Σύμφωνα με την έρευνα οι υπόλοιπες ράβδοι βολφραμίου καλύφθησαν επίσης με χρυσό και πουλήθηκαν στην διεθνή αγορά. Το μέγεθος της απάτης του χρυσού της εποχής Clinton είναι 600δις.
Ο Dominique Strauss Kahn είχε κάνει δημόσια δήλωση στην οποία απεκάλυπτε ότι οι ΗΠΑ δεν έχουν αποθέματα χρυσού. Αυτό μπορεί να ήταν και ένας από τους λόγους που ξέσπασε το σκάνδαλο στο οποίο ενεπλάκη.
Ο DSK ανησύχησε σοβαρά για την έλλειψη αποθεμάτων χρυσού μετα την καθυστέρηση απόστολής 191.3 τόνων χρυσού για το ΔΝΤ που απαιτούνταν ως εναλλακτική των νομισματικών αποθεμάτων.. Κατά την διάρκεια της παραμονής του στις ΗΠΑ, ο DSK έλαβε διαβεβαίωση από αξιωματούχους της CIA ότι τα αποθέματα χρυσού είχαν εξαφανιστεί.
Πηγές.
tro-ma-ktiko

http://greeknation.blogspot.com/2011/06/blog-post_8649.html#more

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Πώληση πλαστών ράβδων χρυσού από τις ΗΠΑ στην Κίνα"