Οι κίναιδοι κατά την αρχαιότητα καταδικάζονταν στην εσχάτη των ποινών

Ο ιδρυτής της αθηναϊκής δημοκρατίας, ο Κλεισθένης προς θωράκιση της πολιτείας απέκλειε τους κίναιδους να θέσουν υποψηφιότητα για οποιοδήποτε αξίωμα και για το λόγο θέσπισε σχετικό νόμο.

Οι σύγχρονοι ελληνόφωνοι και μή, με σκοπό να δυσφημήσουν τον Ελληνισμό ή ακόμη οι κίναιδοι, αναζητώντας άλλοθι της διαστροφής τους, κυκλοφορούν τη φήμη ότι οι αρχαίοι Έλληνες είχαν ροπή προς τον κιναιδισμό! Ψέμα! Οι Αρχαίοι Έλληνες έτρεφαν ιδιαίτερη απέχθεια προς τους κίναιδους, τους οποίους αποκαλούσαν με τ’ όνομά τους, δηλαδή ανδράποδα χωρίς αιδώ, ήτοι ξεδιάντροπους. Εάν κατά τη διάρκεια της θητείας κάποιου εκλελεγμένου αποκαλυπτόταν ότι είναι κίναιδος καταδικαζόταν εις θάνατον με την κατηγορία της προσβολής της δημόσιας αιδούς και για προδοσία και διαφθορά. Η λέξη ομοφυλόφιλος καθιερώθηκε από γερμανό φιλόλογο αφού εδανείσθη ελληνικές λέξεις.

Λάιφ στάιλ και φιλικά προς τη διαστροφή έντυπα κατάφεραν να περάσουν ψευδώς ότι στην αρχαία Ελλάδα για να είναι κάποιος της υψηλής τάξης απαραίτητα έπρεπε να είναι κίναιδος. Όταν το 508 π.χ ο Κλεισθένης καθιέρωσε το δημοκρατικό πολίτευμα οι Πέρσες απειλούσαν την Αθήνα. Ο Κλεισθένης τότε φοβούμενος την προδοσία των διεφθαρμένων και διεστραμένων θέλησε να καθιερώσει ασφαλιστικές δικλείδες αποτροπής της διαστροφής και διαφθοράς. Και σήμερα, που η Τουρκία αποτελεί μόνιμη απειλή και οι πολιτικάντιδες διαγκωνίζονται σε διαφθορά και διαστροφή επιβάλλεται η επαναφορά της νομοθεσίας του Κλεισθένη.

Η νομοθεσία του Κλεισθένη μερίμνησε για την πρόληψη κλοπής χρημάτων από το δημόσιο από αξιωματούχους του κράτους. Έτσι ο νόμος υποχρέωνε τους υποψήφιους βουλευτές να δηλώσουν την οικογενειακή και προσωπική περιούσια τους μέχρι και τα σανδάλια τους. Εάν πρότειναν νόμο και ο νόμος αυτός ετίθετο σε εφαρμογή και στη πορεία διαφαινόταν ότι ο προτείνας απέβλεψε σε προσωπικό του όφελος εγενετο κατάσχεση της περιουσίας του και εάν δεν καλυπτόταν το χρέος δούλευε στα δημόσια έργα μέχρι εξοφλήσεως.

Η αθηναϊκή δημοκρατία ήθελε τους εκλελεγμένους αξιωματούχους να είναι ενάρετοι και να είναι πρότυπα για τη νεολαία. Απαιτούσε από αυτούς όταν αναλάμβαναν τη σκυτάλη της διακυβέρνησης να είναι καλύτεροι από τους προκάτοχούς τους.

Οι Αθηναίοι επένδυαν παρά πολύ στη νεολαία και καλλιεργούσαν στα σχολεία την φιλοπατρία, την εθνική συνείδηση και τον σεβασμό στους δάσκαλους. Η εθνική διαπαιδαγώγηση είχε αποτέλεσμα τη δημιουργία ισχυρού στρατού διότι επανδρώνετο από στρατιώτες που τους χαρακτήριζε η εθνική συνείδηση και στήριζαν τον παραστάτη τους, όπως αναφέρεται και στον όρκο των αθηναίων έφηβων.

Ο οπλίτης που δεν διακατέχεται από εθνική συνείδηση θα γίνει ρίψασπις κοινώς λιποτάκτης! Ωστόσο οι πολιτικάντηδες που κυβέρνησαν και κυβερνούν τον τόπο δεν φρόντισαν να δημιουργήσουν νέους που να μπορούν να νιώσουν το βάρος του περιεχομένου του όρκου των αθηναίων έφηβων. Τουναντίον, οι εθνομηδενιστές, που έχουν αλλάξει τα φώτα της παιδείας, ετοιμάζουν ριψάσπιδες. Όλοι αυτοί οι κράχτες της νεοθωμανικής εθελοδουλίας επιδιώκουν με τη λεγόμενη μεταρρύθμιση της παιδείας να απομακρύνουν τους νέους από οτιδήποτε λέγεται εθνικό.

Όλοι αυτοί οι τουρκόπιστοι, νεογραικύλοι λεγόμενοι προοδευτικοί, που στοχεύουν στον αποπροσανατολισμό της παιδείας και στην απομάκρυνση την νέων από τα εθνικά ιδεώδη, εάν συμβεί στο προσεχές μέλλον νέα εθνική καταστροφή, θα είναι οι ηθικοί αυτουργοί οι οποίοι μεθόδευσαν τον όλεθρο.

Είναι χρήσιμο όλοι αυτοί να γνωρίζουν την πραγματεία πόλεμου του Θουκυδίδη να τη διδάξουν και στους νέους ότι για να εξασφαλισθεί έντιμη ειρήνη πρέπει να ετοιμάζεσαι για πόλεμο. Θα πρέπει οι νέοι μας να εμπεδώσουν ότι το δίκαιο έχει τόσο βεληνεκές όσο και η ισχύς. Όσο πιο δυνατό στρατό έχει πίσω του ένα κράτος τόσο πιο δυνατό είναι στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.

Κατά την διάρκεια του Πελοποννησιακού Πολέμου ο Θουκυδίδης προέτρεπε για τη δημιουργία νεολαίας με δυνατές αξίες, διότι ο ισχυρός στρατός προϋποθέτει νεολαία με εθνικά ιδανικά. ’Άνδρες πόλη, τείχη και νήες ανδρών κεναί” , εν ολίγοις δηλαδή τον καλόν στρατό δεν τον κάνουν τα υλικά μέσα αλλά οι ΑΝΔΡΕΣ!

Σάββας Πέτρου

Ταγματάρχης ε।α

ΠΗΓΗ