Του Νίκου Λυγερού
Την ώρα που όλοι συζητούν ακόμα αν υπάρχουν αρκετά αποθέματα, για να δημιουργηθεί ένας τερματικός σταθμός υγροποίησης στην Κύπρο, αφού δεν ξέρουν ότι έχει ήδη αποφασισθεί από τους επίσημους φορείς, η ενεργειακή ιστορία συνεχίζει ακάθεκτα. Μετά το κοίτασμα Αφροδίτη στο θαλάσσιο οικόπεδο 12 της κυπριακής ΑΟΖ αλλά και τα δύο άλλα που βρίσκονται στο ίδιο οικόπεδο, θα αρχίσουμε να μιλούμε επιτέλους για άλλα έξι νέα κοιτάσματα, Ονασαγόρας, Ζήνων, Κινύρας, Αμαθούντα, Ευαγόρας και Πράξανδρος στα θαλάσσια οικόπεδα 2, 3 και 9 που θα διαχειριστεί η κοινοπραξία της ENI-KOKOGAS. Πιο συγκεκριμένα μέσα στο καλοκαίρι του 2014 θα έχουμε εξελίξεις, αφού θα έρθει το γεωτρύπανο από τη Μοζαμβίκη για ν' αρχίσει το έργο του στην περιοχή. Έτσι θα έχουμε ταυτόχρονα στην κυπριακή ΑΟΖ, δύο εταιρείες σε φάση γεωτρήσεων. Αυτή η πραγματικότητα που θα υλοποιηθεί σε μερικές εβδομάδες ήταν παντελώς αδιανόητη πριν μερικά χρόνια και ουτοπική πριν μερικούς μήνες. Κι όμως η κυπριακή ΑΟΖ συνεχίζει να αλλάζει επί της ουσίας το μέλλον της Κύπρου που δεν είναι πια μόνο και μόνο ένα περιθωριακό κράτος. Η Κύπρος σιγά σιγά σηκώνεται και αποκτά νέες δυνάμεις ικανές να την απελευθερώσουν από τη βαρβαρότητα του κατακτητή. Κι όσοι δεν αντιλαμβάνονται την αξία αυτών όλων των κινήσεων που γίνονται πράξεις που διαμορφώνουν την πραγματικότητα είναι καταδικασμένοι ν' απελευθερωθούν δίχως να ξυπνήσουν. Δεν έχει σημασία όμως αφού η ουσία είναι να γίνει η απελευθέρωση αυτού του ευρωπαϊκού νησιού που δεν έχει σχέση με ανατολή.
Πηγή: http://www.lygeros.org/articles.php?n=15914&l=gr
Αναρτήσεις
