Ο ήρωας που έκανε το κορμί του ιστό για την ελληνική σημαία

Σπύρος Καγιαλές (1872-1929)

Ο κρητικός λαός κατά το διάστημα 1890 έως 1895 βρίσκεται σε δεινή κατάσταση καθώς πρέπει να αντιμετωπίσει τη βαριά φορολογία, την καταπίεση, τις βιαιοπραγίες και τις δολοφονίες από μέρος των Τούρκων. Το νησί βρίσκεται και πάλι σε επαναστατικό αναβρασμό.

Στις 23 και 24 Ιανουαρίου του 1897 οι Τούρκοι βάζουν φωτιά στα Χανιά και σφάζουν τους χριστιανούς. Τότε εκατό περίπου επαναστάτες συγκεντρώθηκαν στο Ακρωτήρι αποφασισμένοι να διεκδικήσουν με κάθε μέσο την Ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα.

Το ψήφισμα των επαναστατών στις 25 Ιανουαρίου στο Ακρωτήρι κήρυσσε την κατάλυση της τουρκικής κατοχής και καλούσε τον Έλληνα βασιλιά να καταλάβει το νησί. Τις επόμενες μέρες έφτασαν στο Ακρωτήρι και άλλοι ένοπλοι, υψώνουν την ελληνική σημαία και οργανώνουν επαναστατικό στρατόπεδο. Οι λόγοι της επιλογής του Ακρωτηρίου ήταν ότι βρισκόταν κοντά στα Χανιά και ότι οι κατέχοντες τη θέση αυτή μπορούσαν να παρακολουθούν κάθε κίνηση από την πόλη και προς αυτήν.

Οι Μεγάλες Δυνάμεις ((Ιταλία, Γαλλία, Αυστρία, Γερμανία, Αγγλία και Ρωσία) δεν αποδέχονται το αίτημα των επαναστατών και αποφασίζουν τη διεθνή κατοχή των πόλεων Χανίων, Ρεθύμνου και Ηρακλείου. Η νέα αυτή εξέλιξη οδήγησε το βασιλιά Γεώργιο Α΄ και την κυβέρνηση Δεληγιάννη της Ελλάδας να επέμβουν άμεσα στέλνοντας στρατό στην Κρήτη.

Εκστρατευτικό σώμα 1500 ανδρών μ’ επικεφαλής τον συνταγματάρχη Τιμολέοντα Βάσσο, αποβιβάστηκε την 3η Φεβρουαρίου 1897 στο Κολυμπάρι. Στο Ρέθυμνο και το Ηράκλειο στάλθηκαν εθελοντές και πολεμοφόδια. Ο Βάσσος ανακοινώνει την εντολή που έχει να καταλάβει το νησί στο όνομα του βασιλιά των Ελλήνων, ενώ οι Μεγάλες Δυνάμεις τον ειδοποιούν να μην πλησιάσει τα Χανιά σε ακτίνα μικρότερη των έξι χιλιομέτρων.

Στις 9 Φεβρουαρίου 1897 ο Ιταλός Κανεβάρο, επικεφαλής των ναυάρχων, άρχισε το βομβαρδισμό του επαναστατικού στρατοπέδου. Οι οβίδες δεν έχουν στόχο μόνο τους επαναστάτες Κρητικούς, αλλά και την Ελληνική σημαία που κυματίζει στο Ακρωτήρι. Δύο φορές η σημαία πέφτει κάτω χτυπημένη από τις οβίδες των Μεγάλων Δυνάμεων, και ο επαναστάτης Σπύρος Καγιαλεδάκης ή Καγιαλές, την σηκώνει όρθια με κίνδυνο της ζωής του.

Όταν μια τρίτη οβίδα κάνει κομμάτια τον ιστό της σημαίας, τότε ο Καγιαλές κάνει το κορμί του κοντάρι και την σηκώνει ψηλά. Όταν οι ναύαρχοι με τα κιάλια είδαν την ελληνική σημαία να κυματίζει περήφανα με έναν άνθρωπο να την στηρίζει, άναυδοι με την παλικαριά του Κρητικού διέταξαν να σταματήσει ο βομβαρδισμός.

Το στρατόπεδο των επαναστατημένων Κρητικών δονείται από ζητωκραυγές και πανηγυρισμούς. Στο ελληνικό θωρηκτό "'Υδρα" ψέλνεται ο εθνικός ύμνος. Ζητωκραυγές και χειροκροτήματα ακούγονται πλέον όχι μόνο από τα ελληνικά, αλλά και από τα ιταλικά και γαλλικά πλοία!!!

Ο Ιταλός επικεφαλής του στόλου των Μεγάλων Δυνάμεων, υποναύαρχος Κανεβάρο, γράφει στα απομνημονεύματά του: «Η ανύψωση της σημαίας με αυτόν τον τόσο ηρωικό τρόπο, αποτέλεσε μια στιγμή της ζωής μου που δεν θα λησμονήσω ποτέ».

Όπως διηγήθηκε αργότερα ο ίδιος ο εθνάρχης Ελευθέριος Βενιζέλος, που πρωτοστατούσε στα γεγονότα της εποχής, ο ναύαρχος Κανεβάρο του είχε πει, πως έμεινε άναυδος από θαυμασμό για την ωραία αυτή και κατ' εξοχήν ηρωική πράξη του Σπύρου Καγιαλέ - Καγιαλεδάκη, που εκείνη ακριβώς την ημέρα νίκησε -στην κυριολεξία- την ευρωπαϊκή διπλωματία. Όχι μόνο γιατί προκάλεσε την άμεση παύση του βομβαρδισμού του Ακρωτηρίου, αλλά και την υποβολή, από τους ναυάρχους, ευνοϊκών εισηγήσεων προς τις κυβερνήσεις τους. Το αποτέλεσμα ήταν μετά από λίγους μήνες να κερδίσει η Κρήτη την αυτονομία της από την Οθωμανική Αυτοκρατορία (1898), που προηγήθηκε της Ένωσής της με την Ελλάδα (1 Δεκεμβρίου 1913).

Ο δήμος Ακρωτηρίου γιορτάζει κάθε χρόνο την επέτειο του βομβαρδισμού της 9ης Φεβρουαρίου 1897 και μαζί τιμά με καταθέσεις στεφάνων στον ανδριάντα του (δίπλα στους Τάφους των Βενιζέλων), τον ήρωα Σπύρο Καγιαλέ – Καγιαλεδάκη, που έγινε σύμβολο στον αγώνα των Κρητικών για την Ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα.

http://www.explorecrete.com

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ο ήρωας που έκανε το κορμί του ιστό για την ελληνική σημαία"

Διαπρεπής φυσικός.

Η Φωτεινή Μαρκοπούλου - Καλαμάρα μπήκε τυχαία στον χώρο της αστροφυσικής, όταν παρακολούθησε ένα σεμινάριο του θεωρητικού της Κβαντικής Βαρύτητας Chris Isham, ενώ σπούδαζε Φυσική στο Imperial College του Λονδίνου. Μετά το πτυχίο της συνέχισε για διδακτορικό με επιβλέποντα τον Isham. Ακολούθησε ερευνητική εργασία στο Ινστιτούτο Albert Einstein της Γερμανίας, στο Πανεπιστήμιο Penn State των ΗΠΑ και στο Πανεπιστήμιο Waterloo του Καναδά. Πρόσφατα η Φωτεινή κέρδισε το πρώτο βραβείο του διαγωνισμού Νέων Ερευνητών του Princeton, κερδίζοντας και επίσημα τη διεθνή αναγνώριση. Στον Καναδά έχει μετακομίσει από το 2001 ακολουθώντας τον Lee Smolin και άλλους ερευνητές της κβαντικής βαρύτητας στο Perimeter Institute for Theoretical Physics. Αυτό το περιώνυμο πλέον «θερμοκήπιο της νέας φυσικής» στήθηκε με χρηματοδότηση ενός Ελληνα της ομογένειας, του Μιχάλη Λαζαρίδη, προέδρου της καναδικής εταιρείας Research In Motion.

http://www.livepedia.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Διαπρεπής φυσικός."

Hellenic Quest. Η Ελληνική γλώσσα, "ευρωπαϊκή γλώσσα" των υπολογιστών.

http://eglimatikotita.blogspot.com/2011/03/hellenic-quest.html

Hellenic Quest λέγεται ένα πρόγραμμα ηλεκτρονικής εκμάθησης της Ελληνικής που το CNN άρχισε να διανέμει παγκοσμίως και προορίζεται σε πρώτο στάδιο για τους αγγλόφωνους και ισπανόφωνους. Η μέθοδος διδασκαλίας συνίσταται στην προβολή πληροφοριών στην οθόνη του Η/Υ με ταυτόχρονη μετάδοση ήχου και κινούμενης εικόνας..

Το πρόγραμμα παράγεται από τη μεγάλη εταιρία Η/Υ Apple, o Πρόεδρος της οποίας Τζον Σκάλι είπε σχετικά: Αποφασίσαμε να προωθήσουμε το πρόγραμμα εκμάθησης της Ελληνικής, επειδή η κοινωνία μας χρειάζεται ένα εργαλείο που θα της επιτρέψει ν' αναπτύξει τη δημιουργικότητά της, να εισαγάγει καινούριες ιδέες και θα της προσφέρει γνώσεις περισσότερες απ' όσες ο άνθρωπος μπορούσε ως τώρα να ανακαλύψει.
Με άλλα λόγια, πρόκειται για μιαν εκδήλωση της τάσης για επιστροφή του παγκόσμιου πολιτισμού στο πνεύμα και τη ..
γλώσσα των Ελλήνων.

Άλλη συναφής εκδήλωση: Οι Άγγλοι επιχειρηματίες προτρέπουν τα ανώτερα στελέχη να μάθουν Αρχαία Ελληνικά επειδή αυτά περιέχουν μια ξεχωριστή σημασία για τους τομείς οργανώσεως και διαχειρίσεως επιχειρήσεων. Σε αυτό το συμπέρασμα ήδη οδηγήθηκαν μετά από διαπιστώσεις Βρετανών ειδικών ότι η Ελληνική γλώσσα ενισχύει τη λογική και τονώνει τις ηγετικές ικανότητες. Γι' αυτό έχει μεγάλη αξία, όχι μόνο στην πληροφορική και στην υψηλή τεχνολογία, αλλά και στον τομέα οργανώσεως και διοικήσεως .. Αυτές οι ιδιότητες της Ελληνικής ώθησαν το Πανεπιστήμιο Ιρμάιν της Καλιφόρνια να αναλάβει την αποθησαύριση του πλούτου της. Επικεφαλής του προγράμματος τοποθετήθηκαν η γλωσσολόγος -Ελληνίστρια- Μακ Ντόναλι και οι καθηγητές της ηλεκτρονικής Μπρούνερ και Πάκαρι.

Στον Η/Υ Ίμυκο αποθησαυρίστηκαν 6 εκατομμύρια λεκτικοί τύποι της γλώσσας μας όταν η Αγγλική έχει συνολικά 490.000 λέξεις και 300..000 τεχνικούς όρους, δηλαδή σαν γλώσσα είναι μόλις το 1/100 της δικής μας. Στον Ίμυκο ταξινομήθηκαν 8.000 συγγράμματα 4.000 αρχαίων Ελλήνων και το έργο συνεχίζεται. Μιλώντας γι' αυτό ο καθηγητής Μπρούνερ είπε: Σε όποιον απορεί γιατί τόσα εκατομμύρια δολάρια για την αποθησαύριση των λέξεων της Ελληνικής απαντούμε: Μα πρόκειται για τη γλώσσα των προγόνων μας. Και η επαφή μας μ' αυτούς θα βελτιώσει τον πολιτισμό μας . Οι υπεύθυνοι του προγράμματος υπολογίζουν ότι οι ελληνικοί λεκτικοί τύποι θα φθάσουν στα 90 εκατομμύρια, έναντι 9 εκατομμυρίων της λατινικής.

Το ενδιαφέρον για την Ελληνική προέκυψε από τη διαπίστωση των επιστημόνων πληροφορικής και υπολογιστών ότι οι Η/Υ προχωρημένης τεχνολογίας δέχονται ως νοηματική γλώσσα μόνον την Ελληνική. Όλες τις άλλες γλώσσες τις χαρακτήρισαν σημειολογικές . Νοηματική γλώσσα θεωρείται η γλώσσα στην οποία το σημαίνον, δηλαδή η λέξη, και το σημαινόμενο, δηλαδή αυτό, που η λέξη εκφράζει (πράγμα, ιδέα, κατάσταση), έχουν μεταξύ τους πρωτογενή σχέση. Ενώ σημειολογική είναι η γλώσσα στην οποία αυθαιρέτως ορίζεται ότι το αμ πράγμα (σημαινόμενο) εννοείται με το αμ (σημαίνον).

Με άλλα λόγια, η Ελληνική γλώσσα είναι η μόνη γλώσσα της οποίας οι λέξεις έχουν πρωτογένεια, ενώ σε όλες τις άλλες, οι λέξεις είναι συμβατικές, σημαίνουν, δηλαδή, κάτι, απλώς επειδή έτσι 'συμφωνήθηκε' μεταξύ εκείνων που την χρησιμοποιούν.
ΟΛΕΣ οι λέξεις στην Ελληνική ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ, π.χ. η λέξη ενθουσιασμός = εν-Θεώ, γεωμετρία = γη +μετρώ, προφητεία = προ + φάω, άνθρωπος = ο άναρθρων (ο αρθρώνων λόγο). Έχουμε δηλαδή αιτιώδη σχέση μεταξύ λέξεως-πράγματος, πράγμα ανύπαρκτο στις άλλες γλώσσες. Τα πιο τέλεια προγράμματα Ίμυκος , Γνώσεις και Νεύτων αναπαριστούν τους λεκτικούς τύπους της Ελληνικής σε ολοκληρώματα και σε τέλεια σχήματα παραστατικής, πράγμα που αδυνατούν να κάνουν για τις άλλες γλώσσες.

Και τούτο επειδή η Ελληνική έχει μαθηματική δομή που επιτρέπει την αρμονική γεωμετρική τους απεικόνιση. Ιδιαιτέρως χρήσιμα είναι τα ελληνικά προσφύματα ΟΠΩΣ : τηλέ , λάνδη =...LAND, ΓΕΩ...,νάνο, μίκρο, μέγα, σκοπό....ισμός, ΗΛΕΚΤΡΟ....., κυκλο......, ΦΩΝΟ...., ΜΑΚΡΟ...., ΜΙΚΡΟ......., ΔΙΣΚΟ...., ΓΡΑΦΟ..., ΓΡΑΜΜΑ...., ΣΥΝ..., ΣΥΜ..., κ.λπ... ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ : ΤΟ ΓΝΩΣΤΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ C D = COMPACT DISK = ΣΥΜΠΑΚΤΩΜΕΝΟΣ ΔΙΣΚΟΣ

Οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές θεωρούν την Ελληνική γλώσσα «μη οριακή», δηλαδή ότι μόνο σ' αυτή δεν υπάρχουν όρια και γι' αυτό είναι αναγκαία στις νέες επιστήμες όπως η Πληροφορική, η Ηλεκτρονική, η Κυβερνητική και άλλες.

Αυτές οι επιστήμες μόνο στην Ελληνική γλώσσα βρίσκουν τις νοητικές εκφράσεις που χρειάζονται, χωρίς τις οποίες η επιστημονική σκέψη αδυνατεί να προχωρήσει. Γι' αυτούς τους λόγους οι Ισπανοί Ευρωβουλευτές ζήτησαν να καθιερωθεί η Ελληνική ως η επίσημη της Ευρωπαϊκής Ένωσης διότι το να μιλά κανείς για Ενωμένη Ευρώπη χωρίς την Ελληνική είναι σα να μιλά σε έναν τυφλό για χρώματα.

http://epirus-ellas.blogspot.com/

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Hellenic Quest. Η Ελληνική γλώσσα, "ευρωπαϊκή γλώσσα" των υπολογιστών."

Οί φίλοι μας οί Τούρκοι! ! !

Οπλίτες χρησιμοποιήθηκαν ως πειραματόζωα από Τούρκους στρατιωτικούς ιατρούς!

Ο ισχυρισμός ότι οι Τούρκοι τρέφουν ελάχιστη εκτίμηση για την ανθρώπινη ζωή επιβεβαιώνεται καθημερινά από τα περιστατικά που βλέπουν το φως της δημοσιότητας. Σύμφωνα με αναφορά που δημοσίευσε η εφημερίδα Bugün έξι ιατροί της περιβόητης Στρατιωτικής Iατρικής Aκαδημίας (Gülhane Military Academy of Medicine / GATA) χρησιμοποίησαν 20 Τούρκους οπλίτες κατά τη διάρκεια της θητείας τους τo 2008 ως ανθρώπινα πειραματόζωα (guinea pigs) για τη διεξαγωγή νευρολογικών ερευνών.

Στους ιατρούς που διεξήγαγαν τα πειράματα, συγκαταλέγεται και ο Semai Βek, υιός του διοικητή του 6ου Σώματος Στρατού Στρατηγού Nejat Bek, εμπλεκόμενου στην υπόθεση Βalyoz για την ανατροπή της φιλο-ισλαμικής κυβέρνησης του ΑΚΡ. Οι Τούρκοι στρατιωτικοί ιατροί εμφανίζονται σε βιντεοσκοπημένες λήψεις να βομβαρδίζουν με ηλεκτρομαγνητικά κύματα τους εγκεφάλους των οπλιτών, καταγράφοντας τις αντιδράσεις τους: από δυσκινησία μέχρι απώλεια αισθήσεων και προσωρινή αμνησία.

O καθηγητής Zeki Odabaşı, που επέβλεπε τη διαδικασία παραδέχθηκε ότι οι έρευνες διεξήχθησαν χωρίς άδεια από την αρμόδια Επιτροπή Βιοϊατρικής Ηθικής του τουρκικού υπουργείου Υγείας και αρκέστηκε να δηλώσει ότι υπήρξε η αρχική συγκατάθεση των συγκεκριμένων οπλιτών, αφού με το τέλος των πειραμάτων θα ολοκλήρωναν νωρίτερα τη στρατιωτική τους θητεία. Ο αρχίατρος ε.α Nevzat Tarhan, ειδικευμένος στη Ψυχολογία, ζήτησε από το τουρκικό Γενικό Επιτελείο να διεξάγει έρευνα για την υπόθεση ενώ ο αντισυνταγματάρχης ε.α Kemal Mete κάλεσε τις οικογένειες των έξι στρατιώτων να καταθέσουν μηνύσεις κατά των γιατρών.

Ελλαδίτες και Ελληνοκύπριοι αγνοούμενοι στα χέρια της GATA

Τον Οκτώβριο του 2006 προκάλεσε σάλο η δημοσίευση έκθεσης της εταιρείας στρατηγικών αναλύσεων Defense and Foreign Affairs Strategic Policy με έδρα τη Βιρτζίνια, σύμφωνα με την οποία «στη διάρκεια των ετών 1984 και 1985, Eλληνοκύπριοι και Eλληνες στρατιώτες που αιχμαλωτίστηκαν κατά την εισβολή του 1974, κατέληξαν στα μυστικά βιοχημικά εργαστήρια του τουρκικού στρατού». Eκεί, τονίζει η έκθεση, «χρησιμοποιήθηκαν ως πειραματόζωα». Tα βιοχημικά εργοστάσια ελέγχονται από την ηγεσία των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων και υπάγονται στην περίφημη GATA. Στην έκθεση αναφέρεται ότι οι πληροφορίες για τις φρικτές δολοφονίες των Eλλήνων και Eλληνοκυπρίων αγνοουμένων δόθηκαν στον Θεόφιλο Γεωργιάδη από Kούρδους μαχητές που κατάφεραν να αποδράσουν από τις εγκαταστάσεις της τουρκικής Στρατιωτικής Iατρικής Aκαδημίας.

«Aυτοί οι Kούρδοι», τονίζεται χαρακτηριστικά, «ήταν αυτόπτες μάρτυρες των όσων συνέβαιναν στα βιοχημικά εργαστήρια στους Eλληνες και Eλληνοκύπριους αιχμαλώτους». Σημειώνεται ότι ο Θεόφιλος Γεωργιάδης εκτελέστηκε έξω από την κατοικία του στη Λευκωσία, αφού προηγουμένως, στις 12 και 13 Mαρτίου 1994, ενημέρωσε για τις αθλιότητες των Tούρκων τους συμμετέχοντες σε διεθνή διάσκεψη, στις Bρυξέλλες

http://www.strategyreport.gr

http://gdailynews.wordpress.com

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Οί φίλοι μας οί Τούρκοι! ! !"

Ηλέκτρα: «Η Παγωμένη στο Χρόνο»

Η Ηλέκτρα από πολύ μικρή ζει δραματικά γεγονότα, δυσβάσταχτα, που θα σημαδέψουν την ψυχή της και το μέλλον της. Ο πατέρας της αναχωρεί για έναν πόλεμο, που ούτε τον καταλαβαίνει ούτε την ενδιαφέρει. Σε λίγο θα φύγει και η μητέρα της, συνοδεύοντας την αδελφή της Ιφιγένεια στην Αυλίδα, όπου θα ανακαλύψουν, πως θέλουν να την θυσιάσουν. Η Ηλέκτρα μένει ολομόναχη στο σπίτι και γαντζώνεται πάνω στον μικρότερο αδελφό της Ορέστη, τον οποίο και μεγαλώνει. Η ανάμνηση του πατέρα της είναι δεμένη με την φοβερή σκέψη, ότι μπορεί να κινδυνεύει και η ίδια απ’ αυτόν. Η μητέρα της τριγυρίζει με τον εραστή της και δεν ενδιαφέρεται γι’ αυτήν.

Ενδόμυχα ελπίζει, ότι ο γυρισμός του πατέρα θα αλλάξει τη ζωή της. Διαψεύδεται όμως σκληρά, και ο κόσμος αναποδογυρίζει στην εφηβεία της, όταν επιστρέφει ο Αγαμέμνων και δολοφονείται από την μητέρα της, η οποία αμέσως παντρεύεται τον εραστή και συνεργό της, ο αδελφός της φυγαδεύεται από τον παιδαγωγό του, για να μην δολοφονηθεί, και η Ηλέκτρα μένει έρημη χωρίς κανένα στήριγμα. Είναι η νόμιμη διάδοχος του θρόνου και όμως απειλείται μέσα στο παλάτι του πατέρα της από τον πατρυιό της. Κουβαλάει από μικρή ένα ασήκωτο βάρος, το οποίο δεν μπορεί να αντέξει. Σέρνεται παρά την θέλησή της σε έναν λευκό γάμο, αφού μητέρα και πατρυιός την δίνουν σε έναν φτωχό γεωργό και όχι σε αρχοντόπουλο της περιοχής, φοβούμενοι ότι ένας αριστοκράτης γαμπρός θα τους εκθρονίσει.

Η Ηλέκτρα νεκρώνει από συναισθήματα και «παγώνει» μέσα στον χρόνο. Αρνιέται οποιαδήποτε χαρά, αρνιέται τις ερωτικές σχέσεις με τον σύζυγό της, ο οποίος την σεβάσθηκε πλήρως, δικαιώνοντας έτσι το όνομά της, που προέρχεται από το α-λέκτρον = χωρίς κρεβάτι, αλλά και από το ήλεκτρον, που πάλι σημαίνει το αργυρό, το βασιλικό κρεβάτι, που ποτέ της δεν είχε. Η λεπτή ιδιοσυγκρασία της βαθιά πληγωμένης Ηλέκτρας δεν είναι ευπροσάρμοστη σε τέτοιες μεταβολές. Θα αργήσει να παραδεχθεί το οριστικό των γεγονότων και τα συντρίμμια που είναι γύρω της. Ο πατέρας της είναι νεκρός, τα αδέλφια της δεν ξέρει αν ζουν, η μητέρα της έχει μεταβληθεί σε μέγαιρα, η ζωή της κινδυνεύει από τον πατρυιό της.

Η σύγκρουση τάσεων και ικανοτήτων

Η τάση της Ηλέκτρας να εκδικηθεί συγκρούεται με την πλήρη ανικανότητά της για κάτι τέτοιο. Σιγά- σιγά ο,τιδήποτε μισεί η αποδιωγμένη κόρη, θα έχη την μορφή και το όνομα της μητέρας της. Ανίσχυρη να αναμετρηθεί με την τρομερή μητέρα της, η Ηλέκτρα θα περιμένει μετέωρη την επιστροφή του σωτήρα- αδελφού της, που θα της φέρει την λύτρωση. Η μόνη πικρή ασχολία, που έχει, είναι να μαζεύει για ατέλειωτα χρόνια μίσος μέσα στην καρδιά της, το οποίο όμως θα είναι ικανή να το διοχετεύσει στον φυγάδα αδελφό της, για να του οπλίσει το χέρι. Είναι η μόνη ικανότητα, που έχει. Η τραγική Ηλέκτρα είναι η αδύναμη φιγούρα εκείνου, που δεν έχει κότσια να εκδικηθεί και εκδικείται μέσω αντιπροσώπου, επιβεβαιώνοντας το απόφθεγμα «Η κόλασή μας είναι οι άλλοι».

Για την Ηλέκτρα όμως και τον Ορέστη η δολοφονία της μητέρας τους και του Αίγισθου δεν φέρνει την λύτρωση. Τα δύο τραγικά αδέλφια, εκμηδενισμένα και διαλυμένα από την μητροκτονία, θα βρεθούν σε ακόμη αθλιώτερη θέση με δύο ακόμη φόνους και θα αποξενωθούν περισσότερο μεταξύ τους. Χωρίς η πικρία τους να βρίσκει διέξοδο, βουλιάζουν σε μίαν άβυσσο, που τους καταπίνει και τους «παγώνει» μέσα στην ατέλειωτη μηχανή του χρόνου.

Ο ίδιος ο Ευριπίδης είναι σε αδιέξοδο και σκαρφίζεται τον από μηχανής θεό, για να «ξεπαγώσει» τους δύο τραγικούς Ατρείδες, προσφέροντάς τους την κάθαρση και την λύτρωση. Παραδόξως ο Ευριπίδης δεν εκτιμά αυτήν την φθηνή λύση και θα ρίξει ριπές εναντίον του θεού Απόλλωνος, ο οποίος, ενώ ενθάρρυνε την μητροκτονία, κατόπιν παραδέχεται ότι μπορεί να έκανε και λάθος.

Η Ηλέκτρα, ο Ορέστης και ο Ερμής στον τάφο του Αγαμέμνονα. (Ερυθρόμορφη πελίκη, δ΄ αι. π.Χ., Μουσείο Λούβρου.)

Η Ηλέκτρα και ο Ορέστης μετά την τρομερή βουτιά στα σκοτεινά μονοπάτια του εγκλήματος, βασανισμένοι από τις τύψεις και τον πόνο, θα επανέλθουν σε μία «ομαλή» ζωή, από την οποία θα απουσιάζουν οι λέξεις αθωότητα και χαρά. Δεν θα μάθουμε ποτέ, εάν ο Ευριπίδης πιέσθηκε από την άρχουσα τάξη των πλούσιων χορηγών να αποχαυνώσει τους ανθρώπους, ώστε να περιμένουν σαν ανόητοι αργόσχολοι έναν θεό να τους δώσει λύση, διότι ο επίλογός του είναι σαρκαστικός: «...κι όποιος άνθρωπος μπορεί μες την ζωή του να χαίρεται χωρίς καμμιά δυστυχία, αυτός μονάχα ζει καλά και είν’ ευτυχισμένος...».

Ναι, αλλά πως θα εμποδίσουμε την εισβολή του τυχαίου και απρόβλεπτου μέσα στην ζωή μας; Πως θα αποτρέψουμε τα συνταρακτικά γεγονότα, που αναποδογυρίζουν τον κόσμο μας; Μήπως με λιβάνια, ξόρκια, κεράκια, και προσευχούλες; Τι υποκρισία! Μόνον ο Επίκουρος είναι άξιος να δώσει την λύση λέγοντας: «Αφήστε ήσυχους τους θεούς και χρησιμοποιήστε το μυαλό σας». Αν οι στρατιώτες του Βιετνάμ διάβαζαν την Ηλέκτρα, θα προτιμούσαν να πάνε φυλακή ως λιποτάκτες, παρά να ζήσουν την μεγαλύτερη κόλαση στην ζωή, δηλαδή την διαπίστωση ενός λάθους, το οποίο είναι αδύνατον πλέον να διορθώσουν, γιατί τα σφαγμένα μωρά του Βιετνάμ θα στοιχειώνουν το μυαλό τους, όπως και το δικό μας. Και οι θεοί φημίζονται για την ανικανότητά τους να κάνουν κάτι, προ πάντων δε ο μισάνθρωπος και μισογύνης Γιαχβέ.

http://freeinquiry.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ηλέκτρα: «Η Παγωμένη στο Χρόνο»"

«Διασώζουν» τον πολιτισµό χάρη σε ιδιωτική πρωτοβουλία

Δύο αρχαία θέατρα και 4,5 εκατ. έγγραφα της πρόσφατης ελληνικής κοινωνικής Ιστορίας αναζητούν σωτηρία σε ιδιωτικές χορηγίες και δηµοπρασίες έργων γνωστών ζωγράφων
Είναι το µεγαλύτερο οικοδόµηµα στο σπουδαιότερο ιερό του αρχαίου ελληνικού κόσµου, τους Δελφούς. Στα εδώλιά του κάθονταν πάνω από 5.000 θεατές για να ακούσουν τους περίφηµους αγώνες φωνητικής και ενόργανης µουσικής στους Πυθικούς Αγώνες.

Σήµερα το αρχαίο θέατρο των Δελφών θα αποκτήσει τη χαµένη του λάµψη και πάλι χάρη στην ιδιωτική πρωτοβουλία. Ο κουµπαράς που άνοιξε για το θέατρο των Δελφών το «Διάζωµα» – η κίνηση πολιτών για τη σωτηρία των αρχαίων θεάτρων της οποίας ηγείται ο Σταύρος Μπένος και συνεργάζεται µε τοπικούς φορείς και το υπουργείο Πολιτισµού – γέµισε µε 98.125 ευρώ. Χρήµατα που προσέφεραν δύο αδελφές, η Θεοδώρα και η Πολυτίµη Ανδριοπούλου (94.760 ευρώ), το Μεσογειακό Ινστιτούτο Κινηµατογράφου (1.000 ευρώ)

αλλά και οι µαθητές της Γ’ τάξης του Βαρβακείου Πειραµατικού Γυµνασίου που συγκέντρωσαν 385 ευρώ.

Με το ποσό αυτό θα καλυφθεί η δαπάνη για τη µελέτη αποκατάστασης του θεάτρου που αντιµετωπίζει προβλήµατα τόσο στους αναληµµατικούς τοίχους όσο και στο κοίλο και την ορχήστρα, έργο που έχουν αναλάβει οι έµπειροι σε ανάλογα έργα αρχιτέκτονες Λιάνα Χλέπα και Κωνσταντίνος Παπαντωνόπουλος. Η ηλικία του θεάτρου φτάνει τους 25 αιώνες, αν και η σηµερινή µνηµειακή του µορφή χρονολογείται στον 1ο αι. π.Χ. Και το κάρµα του είναι να «νικά» τον χρόνο χάρη σε χορηγίες. Το θέατρο, που µοιάζει µε µια πέτρινη σελίδα Ιστορίας – καθώς σώζει χαραγµένα στα εδώλιά του αξιώµατα λειτουργών, όπως αµφικτυόνων, συµβούλων, καθώς και κύρια ονόµατα επιφανών ιδιωτών, ενώ στους αναληµµατικούς τοίχους των παρόδων καταγράφηκε µεγάλος αριθµός επιγραφών απελευθέρωσης δούλων –, απέκτησε τη µνηµειακή του όψη το 160/59 π.Χ. µε χρηµατοδότηση του βασιλιά της Περγάµου Ευµένη Β’.

Κι ενώ ηµελέτη γιατο αρχαίο θέατρο των Δελφών είναι έτοιµη να ξεκινήσει, ένα ακόµη θέατρο που βρίσκεται βορειότερα, κοντά στη Νέα Αγχίαλο, ετοιµάζεται να «ξυπνήσει». Στον κουµπαρά του θεάτρου των Φθιώτιδων Θηβών βρίσκονται ήδη 4.500 ευρώ. Και η εκδήλωση που προγραµµατίζεται στον Βόλο την Παρασκευή από το «Διάζωµα» θα υπενθυµίσει πως απαιτούνται ακόµη 200.000 ευρώ, ώστε το θέατρο που φιλοξενούσε από παραστάσεις αρχαίου δράµατος έως µονοµαχίες να αποκαλυφθεί πλήρως και να διασωθεί, ενώ ήδη µέχρι σήµερα έχουν γίνει εργασίες που έχουν χρηµατοδοτηθεί µε 80.000 ευρώ από την Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Πηγή: Μαἰρη Αδαμοπούλου, Εφημερίδα "Τα Νέα"

http://erroso.blogspot.com/2011/03/blog-post_30.html#ixzz1I56kJMRp

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "«Διασώζουν» τον πολιτισµό χάρη σε ιδιωτική πρωτοβουλία"

Η σφαγή της Χίου

Αναφερόμαστε στη σφαγή δεκάδων χιλιάδων Ελλήνων στη Χίο από τους Οθωμανούς Τούρκους στις 30 Μαρτίου 1822, ως αντίποινα για την κήρυξη της επανάστασης στο νησί από τον Σάμιο Λυκούργο Λογοθέτη.

Η έκρηξη της Επανάστασης βρήκε το πολυπληθές ελληνικό στοιχείο της Χίου να ευημερεί (117.000 έναντι 3.000 Οθωμανών Τούρκων και 100 Εβραίων). Με τον στόλο τους, το εμπορικό τους δαιμόνιο και τη διπλωματία τους, οι Χιώτες κυριαρχούσαν στη Μαύρη Θάλασσα, το Αιγαίο και τη Μεσόγειο. Το γεγονός αυτό ώθησε τον Σουλτάνο να παραχωρήσει στο νησί πολλά προνόμια, που άγγιζαν το καθεστώς αυτονομίας.

Έτσι, οι κυρίαρχες τάξεις της Χίου δεν είχαν κανένα λόγο να ξεσηκωθούν κατά των Τούρκων. Το μαρτυρά και η αποτυχία του Τομπάζη τον Απρίλιο του 1821. Οι ντόπιοι πρόκριτοι είχαν και μία σοβαρή δικαιολογία να αντιδρούν στον ξεσηκωμό: η Χίος βρίσκεται σχεδόν δύο μίλια από τη Μικρασιατική ενδοχώρα, με αποτέλεσμα κάθε απόπειρα εξέγερσης να είναι καταδικασμένη σε αποτυχία.

Στις 10 Μαρτίου 1822 ο Σάμιος Λυκούργος Λογοθέτης, με την προτροπή του Χιώτη Αντωνίου Μπουρνιά, αποβιβάστηκε στο νησί με 1.500 άνδρες και πέτυχε να συνεγείρει τους ντόπιους, κυρίως τους κατοίκους της υπαίθρου. Οι 3.000 Τούρκοι του νησιού πρόλαβαν να κλειστούν στο Κάστρο και η ολιγοήμερη πολιορκία τους δεν έφερε κάποιο σημαντικό αποτέλεσμα, καθώς οι άνδρες του Λογοθέτη ήταν ανεπαρκώς εξοπλισμένοι.

Μόλις έφθασε το μαντάτο της εξέγερσης στην Υψηλή Πύλη, ο Σουλτάνος Μαχμούτ Β' την εξέλαβε ως αχαριστία των Χίων, αλλά και ως προσωπική προσβολή, επειδή η αδελφή του καρπούταν από το νησί τον φόρο από τα μαστιχόδεντρα. Έμπλεος οργής διέταξε αμέσως να φυλακιστούν όλοι οι Χιώτες της Κωνσταντινούπολης και εξήντα από αυτούς να αποκεφαλιστούν. Στη συνέχεια έδωσε την εντολή στον αντιναύαρχο Καρά-Αλή πασά να καταπλεύσει στον νησί και να τιμωρήσει παραδειγματικά τους εξεγερθέντες.

Στις 30 Μαρτίου 1822 και μετά από έντονο κανο- νιοβολισμό, ο Καρα-Αλής αποβίβασε στην ακτή 7.000 άνδρες και με τη συνδρομή της τουρκικής φρουράς κατέστειλε εύκολα και σύντομα την εξέγερση, εκμεταλλευόμενος τον κακό σχεδιασμό της και τις έριδες για την αρχηγία μεταξύ Μπουρνιά και Λογοθέτη. Στη συνέχεια πυρπόλησε όλα τα περίχωρα και την πρωτεύουσα του νησιού και επιδόθηκε σε ανήκουστες σφαγές. Υπολογίζεται ότι από τους 117.000 χριστιανούς κατοίκους του νησιού, 42.000 σφαγιάστηκαν, 50.000 πιάστηκαν αιχμάλωτοι και 23.000 διέφυγαν προς τις επαναστατημένες περιοχές της Ελλάδας και τη Δυτική Ευρώπη. Οι Τούρκοι έχασαν περίπου 600 άνδρες, ενώ αναφέρθηκαν και θύματα μεταξύ των Εβραίων, που διεκπεραιώθηκαν από τη Μικρασιατική ακτή στο νησί για να πλιατσικολογήσουν και επόπτευαν το δουλεμπόριο.

Τα αιματηρά γεγονότα της Χίου προκάλεσαν αλγεινή εντύπωση στην Ευρώπη. Η κοινή γνώμη ξεσηκώθηκε και οι τάξεις των φιλελλήνων πύκνωσαν. Αυτόπτες μάρτυρες περιέγραψαν τις φρικιαστικές σκηνές στις εφημερίδες, ζωγράφοι (Ντελακρουά) τις απεικόνισαν και ποιητές (Ουγκώ, Χέμανς, Πιέρποντ, Χιλ, Σιγκούρνεϊ) έψαλλαν τη θλιβερά καταστροφή. Πολλοί έκαναν λόγο για το ασυμβίβαστο της τουρκικής φυλής με τον ανθρωπισμό, ενώ άλλοι τόνισαν την αδυναμία συνύπαρξης Χριστιανών και Μουσουλμάνων. Η ελληνική νέμεση θα έλθει σύντομα, με την ανατίναξη της τουρκικής ναυαρχίδας του Καρα-Αλή από τον Κωνσταντίνο Κανάρη (6 - 7 Ιουνίου 1822).

Σχετικά...

• Ο γερμανός ναύαρχος Βίλχελμ φον Κανάρις (1887-1945), αρχηγός της αντικατασκοπείας του Χίτλερ, ισχυριζόταν ότι καταγόταν από την Χιακή Διασπορά, που προέκυψε από τη Σφαγή της Χίου.
• Ο σύγχρονος κινέζος ζωγράφος Γιούε Μιντζούν φιλοτέχνησε με τον δικό του τρόπο ένα πίνακα που ονόμασε «Η σφαγή της Χίου»। Πουλήθηκε το 2007 σε δημοπρασία έναντι 4,1 εκατομμυρίων δολαρίων.

http://www.sansimera.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η σφαγή της Χίου"

Τά βρήκαμε τά 50 δισεκατομμύρια

του Κώστα Χαρδαβέλλα

Συναγερμός χτύπησε στο κέντρο πυρηνικών ερευνών «Δημόκριτος» και στα υπουργεία Βιομηχανίας και Ενέργειας, όταν έφτασε πριν 12 χρόνια απόρρητη έρευνα που αφορούσε την τεράστια συγκέντρωση ραδονίου στον ελληνικό χώρο και συγκεκριμένα στη Νεράιδα Θεσπρωτίας.

Η μέτρηση ήταν 9.500 Μπεκερέλ ανά τετραγωνικό μέτρο με όριο επιφυλακής τα 150. Παρόμοια υψηλά κοιτάσματα ραδονίου διαπιστώθηκαν στις περιοχές Σερρών, Θεσσαλονίκης, Μυκόνου, Καβάλας, Ικαρίας, Λέσβου, Φθιώτιδας, Νιγρίτας και Σουρωτής.

Το ραδόνιο είναι φυσικό ραδιενεργό στοιχείο που αποτελεί την πιο σημαντική ένδειξη για ύπαρξη ουρανίου στις περιοχές που βρίσκεται.

Παράλληλα, στο όρος Παγγαίο, στην Καβάλα, δίνεται μάχη μεταξύ μεγάλων Funds επενδυτών της Αμερικής για την εξόρυξη τεράστιων κοιτασμάτων χρυσού που υπάρχουν εκεί, ενώ στην Ολυμπιάδα Χαλκιδικής έχει ήδη ξεκινήσει η εκμετάλλευση του υπεδάφους που έχει χρυσό και ουράνιο από την TVX Gold του Τζορτζ Σόρος.

Απόρρητη έκθεση του Ινστιτούτο Γεωλογικών & Μεταλλευτικών Ερευνών (ΙΓΜΕ) εμφανίζει κοιτάσματα Ουρανίου και άλλων σπανίων μετάλλων για δορυφόρους και πύραυλους που υπάρχουν στο ελληνικό υπέδαφος αξίας σε δραχμές (η έκθεση είναι του 1996) 100 τρισ. δρχ.

Το κείμενο της έκθεσης υπογράφεται από 7 διακεκριμένους επιστήμονες και κάνει λόγο για κοίτασμα ουρανίου που περιέχει 300 εκατ. τόνους με συμπύκνωμα ουρανίου 16%, καθώς και σπάνια άλλα ορυκτά όπως ρουτίλιο, λουτέσιο και λανθάνιο που χρησιμοποιούνται στην κατασκευή πυραυλικών συστημάτων.

Να σημειωθεί ότι η αξία του εμπλουτισμένου ουρανίου 235 στη διεθνή αγορά είναι 25.000 δολάρια το γραμμάριο.

Υπολογίζεται ότι το ελληνικό ουράνιο και ο ελληνικός χρυσός έχουν συνολική αξία 80 δισ. ευρώ.

Το ερώτημα είναι πόσο θα ξεπουλήσουμε και αυτόν τον ορυκτό πλούτο στους ξένους εν ονόματι της δέσμευσης των 50 δισ। ευρώ που πρέπει να βρούμε τα επόμενα δύο χρόνια.

http://www.newsbomb.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Τά βρήκαμε τά 50 δισεκατομμύρια"

Οι κουδουνάτοι στο Βραζιλιανικο καρναβαλι.

http://thewondrous.com/22-must-see-pictures-from-rio-carnival-2010/


ΜΕ ΘΕΜΑ ΤΟ ΒΡΑΖΙΛΙΑΝΙΚΟ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΙΧΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΜΕ ΟΜΟΡΦΕΣ ΚΑΛΙΓΡΑΜΕΣ ΒΡΑΖΙΛΙΑΝΕΣ,ΘΕΟΤΗΤΕΣ ΙΝΔΟΥΙΣΤΗΚΗΣ ΛΑΤΡΕΙΑΣ,ΤΟΝ ΘΕΟ ΧΑΡΟ Η΄ΘΑΝΑΤΟ ΚΑΙ ΘΕΜΑΤΑ ΜΕ ΖΩΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ,ΟΜΩΣ ΕΝΤΟΠΙΣΑ ΑΠΟ ΤΥΧΗ ΜΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΝ ΥΠ΄ ΑΡΙΘΜΟΝ 13-Rio-Carnival-13-600x343 Η ΟΠΟΙΑ ΔΕΙΧΝΕΙ ΜΕΡΙΚΟΥΣ ΑΝΤΡΕΣ ΝΑ ΦΟΡΑΝΕ ΜΑΥΡΗ ΒΟΥΚΟΛΙΚΗ ΦΟΡΕΣΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΠΟΛΛΑ ΚΟΥΔΟΥΝΙΑ ΚΑΙ ΜΑΓΚΟΥΡΕΣ,Η ΦΩΤΟ ΑΥΤΗ ΜΟΥ ΘΥΜΙΖΕΙ ΠΑΡΑ ΜΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΜΑΣ «κʼδουνάκ(ι), οι κουδουνάτοι-οι κουδουνοφορεμένοι-ήταν και είναι μέχρι σήμερα το πιο επιβλητικό και δυναμικό κομμάτι της αποκριάς του Μεσοτόπου. Μορφές αρχέγονες, διονυσιακές, με τις φτερωτές νεροκολοκύθες (γαλιές) στο κεφάλι, τις «κουτσκούδες» -φαλλικά σύμβολα στους ώμους, με μαυρισμένα πρόσωπα και με πλήθος ποιμενικά κουδούνια στο κορμί, γυρίζουν στους δρόμους σκορπώντας φόβο και δέος.

ΤΩΡΑ ΕΑΝ ΚΑΙ ΜΕ ΜΙΑ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΜΑΤΙΑ ΕΙΔΑ ΟΤΙ Η ΦΩΤΟ ΑΥΤΗ ΔΕΝ ΚΟΛΑΕΙ ΣΤΟ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΗΝ ΕΒΑΛΑ ΕΓΩ,ΙΣΩΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΟΜΑΔΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΤΗΝ ΒΡΑΖΙΛΙΑ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΑΠΛΑ ΤΗΡΟΥΝ ΚΑΙ ΤΙΜΟΥΝ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΕΘΙΜΑ,ΕΚΤΟΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΠΑΛΑΙΟ ΒΡΑΖΙΛΙΑΝΙΚΟ ΕΘΙΜΟ.,,
ΣΕ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΦΩΤΟ ΤΗΝ ΥΠ΄ΑΡΙΘΜΟΝ 20-Rio-Carnival-20-600x424 ΕΝΤΟΠΙΣΑ ΤΡΟΜΕΡΕΣ ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ ΜΕ ΑΡΧΑΙΕΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΕΙΣ,ΣΤΗΝ ΦΩΤΟ ΑΥΤΗ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΑΝΤΡΕΣ ΝΤΥΜΕΝΟΥΣ ΜΕ ΙΣΠΑΝΙΚΕΣ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΕΣ ΣΤΟΛΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΚΡΑΤΟΥΝ ΚΑΤΙ ΣΑΝ ΔΙΠΛΟ ΞΥΛΑΡΑΚΙΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑΕΙΝΑΙ ΔΕΜΕΝΑ ΜΕ ΚΑΠΟΙΟ ΣΧΟΙΝΑΚΙ,ΟΜΩΣ ΜΕ ΜΙΑ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΜΑΤΙΑ ΘΑ ΔΕΙΣ ΟΤΙ ΟΙ ΜΑΣΚΕΣ ΜΟΙΑΖΟΥΝ ΠΟΛΥ ΜΕ ΤΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΑΚΟΥ ΕΘΙΜΟΥ ΚΑΙ ΣΤΑ ΚΑΠΕΛΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΠΟΙΑ ΣΥΜΒΟΛΑ ΟΠΩΣ ΑΛΟΓΑ,ΛΙΟΝΤΑΡΙΑ,ΤΙΓΡΗΣ,ΛΕΟΠΑΡΔΑΛΕΙΣ,ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΚΡΙΑΡΙΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΤΑ ΕΧΩ ΞΑΝΑΔΕΙ ΣΕ ΑΡΧΑΙΕΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΑΣΠΙΔΕΣ.
threedos3dos@yahoo.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Οι κουδουνάτοι στο Βραζιλιανικο καρναβαλι."

Η συμβολή των Επτανήσων στον Αγώνα της Παλιγγενεσίας

Η προσφορά των Επτανησίων στον αγώνα του 1821 χαρακτηρίστηκε από τους ιστορικούς σαν ανεκτίμητος και αποφασιστική.
 Για τη συμβολή και συμμετοχή κάθε νησιού του Ιονίου ασχολήθηκαν πολλοί συγγραφείς. Εξαίρεση αποτελεί το μικρό νησί των Παξών, που μόνον ο κ. Βερύκιος στο βιβλίο του «Επτανησιακοί παλμοί και αγώνες του 21» κάνει μυθιστορηματική αναφορά στον Γεώργιο Ανεμογιάννη.
 Ο ίδιος συγγραφέας, γράφει γενικά: «Η Επτάνησος υπήρξε για την Ελλάδα στα χρόνια της επανάστασης η στοργική και γενναία καρδιά της.
 Η καρδιά που αγκάλιασε τον πόνο των καταδιωγμένων, εδέχτηκε αναρίθμητους πρόσφυγες, τους παρεχώρησε προστασία, τους έδωσε παρηγοριά, τους γλύτωσε από την σφαγή και τον όλεθρο».
Τα Επτάνησα από το 1814 βρίσκονται στην κατοχή της αγγλικής αυτοκρατορίας.
 Με την κήρυξη της επανάστασης, η αγγλική διοίκηση τις 7 Ιουνίου 1821, δημοσιεύει προκήρυξη με την οποία «Διορίζονται όλοι οι υπήκοοι Ιόνιοι να μην πάρουν κανένα μέρος, μήτε εις βοήθειαν μήτε εναντίον, ούτε του ενός ούτε του άλλου από τους πολεμούντας, είτε δια θαλάσσης είτε διά ξηράς».
Το πνεύμα της αγγλικής πολιτικής, ήταν αυστηρά ουδετερότητα απέναντι των εμπολέμων. Στην ουσία όμως, η αγγλική πολιτική ήταν καθαρά φιλοτουρκική και ανθελληνική.
 Αυτή στα Επτάνησα εκφράστηκε από τον αρμοστή Μαίτλαν, τον επικαλούμενο Σουλτάν Θωμά.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η συμβολή των Επτανήσων στον Αγώνα της Παλιγγενεσίας"

ΣΠΥΡΟΣ ΛΟΥΗΣ

115 χρόνια από τη στιγμή που ο Σπύρος Λούης κόβει το νήμα στο Μαραθώνιο των πρώτων σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων, γράφοντας ιστορία.

Ο Σπύρος Λούης γεννήθηκε το 1872 στο Μαρούσι, χωριό τότε κοντά στην Αθήνα.

Η δουλειά του ήταν νερουλάς στα γύρω χωριά. Κατά τη στρατιωτική του θητεία, διακρίθηκε για την ικανότητά του να τρέχει "πιο γρήγορα από άλογο".

Όταν αποφασίστηκε να αναβιώσουν τους Ολυμπιακούς Αγώνες το 1894, άρχισαν οι προετοιμασίες για την διοργάνωση των πρώτων σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα. Ένα από τα αγωνίσματα ήταν ο μαραθώνιος, άθλημα που δεν είχε διοργανωθεί ποτέ μέχρι τότε. Η πρόταση είχε γίνει από τον Γάλλο Michel Bréal, ο οποίος είχε εμπνευστεί από τον άθλο του αγγελιοφόρου Φειδιππίδη, που είχε διανύσει την απόσταση ξεκινώντας από την πόλη του Μαραθώνα μέχρι στην Αθήνα για να αναγγείλει την νίκη των Αθηναίων στη μάχη του Μαραθώνα.

Οι Έλληνες ήταν κατενθουσιασμένοι για το νέο άθλημα και αποφάσισαν να οργανώσουν προκαταρκτικούς αγώνες για τους Έλληνες αθλητές που θα ήταν να δηλώσουν συμμετοχή.

Διοργανωτής των προκαταρκτικών ήταν ο συνταγματάρχης του στρατού, Παπαδιαμαντόπουλος, ο οποίος ήταν διοικητής του Λούη κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας (1893-1895). Ο πρώτος προκαταρκτικός, που ήταν συγχρόνως και ο πρώτος Μαραθώνιος αγώνας, διοργανώθηκε στις 22 Μαρτίου. Νικητής ήταν ο Χαρίλαος Βασιλάκος με 3 ώρες, 18 λεπτά. Ο Λούης συμμετείχε στους δεύτερους προκαταρκτικούς, δύο εβδομάδες αργότερα. Ο Παπαδιαμαντόπουλος που θυμόταν τον Λούη για την αντοχή του στο τρέξιμο, τον είχε πείσει να δηλώσει συμμετοχή, και ο Λούης διέσχισε την τελική γραμμή στην πέμπτη θέση, πίσω από το νικητή Δημήτριο Δεληγιάννη.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΣΠΥΡΟΣ ΛΟΥΗΣ"

Αντιγόνη: «Ο Ευγενικός Όλεθρος»

Η Αντιγόνη είναι η μεγάλη έκπληξη του Φρόυντ, είναι η γυναίκα που ξεσκέπασε την απάτη του «Οιδιποδείου Συμπλέγματος», κατακρημνίζοντας ως ψεύτη τον εμπνευστή της, γι’ αυτό κάποτε οι Έλληνες ψυχολόγοι, όπως και οι ανιστόρητοι «ιστορικοί» θα πρέπει να διαλύσουν αυτήν την παρεξήγηση: Γιατί ούτε η Αντιγόνη ούτε τα αδέλφια της είναι καρποί ενός αιμομικτικού γάμου. Αντιθέτως και τα τέσσερα παιδιά του Οιδίποδα είναι νόμιμα, γεννήθηκαν από την σύζυγό του Ευρυγάνεια, την κόρη του Υπέρφαντος, την οποία νυμφεύθηκε μετά την τραγική αυτοκτονία της Ιοκάστης.

Ο Οδυσσέας συνάντησε στον Άδη την Ιοκάστη (Επικάστη), την μητέρα του Οιδίποδα («Οδύσσεια», Ραψωδία λ). Ο Απολλόδωρος αναφέρει, ότι: «Τα παιδιά τα γέννησε η κόρη του Υπέρφαντα Ευρυγάνεια, όπως αναφέρει ο ποιητής του έπους, που λέγεται Οιδιπόδεια» (πρόκειται για το χαμένο έπος του Κιναίθωνα του Λακεδαιμόνιου). Ο Παυσανίας τάσσεται εναντίον του στιγματισμένου γάμου και αναρωτιέται, πως είναι δυνατόν να αποκτήσει η Ιοκάστη τέσσερα παιδιά, ενώ αμέσως μετά τον γάμο, «άφαρ δ’ ανάπυστα θεοί θέσαν ανθρώποισιν», δηλαδή αμέσως οι θεοί τα φανέρωσαν αυτά στους ανθρώπους, και η Ιοκάστη κρεμάστηκε; Και ο Παυσανίας επίσης αναφέρεται στην ραψωδία λ της «Οδύσσειας». Τα παιδιά είναι της Ευρυγάνειας.

Ο ζωγράφος Ονασίας ζωγράφισε την Ευρυγάνεια λυπημένη να παρακολουθεί την διαμάχη των δύο γυιών της σε μια τοιχογραφία στις Πλαταιές.

Άλλη πληροφορία μας δίνει ο Φερεκύδης από την Σύρο, που αναφέρει, ότι ο Οιδίποδας έλαβε αργότερα και τρίτη σύζυγο, ενώ ούτε τυφλώθηκε ούτε ποτέ εγκατέλειψε τον θρόνο της Θήβας. Άγνωστο παραμένει το γιατί οι τραγωδοί και το κοινό, που διάβαζαν Όμηρο και ήξεραν την αλήθεια, φόρτωσαν στον Οιδίποδα και τα παιδιά του τέτοια ανόσια ύβρη.

Η Αντιγόνη διαθέτει τόση τόλμη, που ενώ φοβάται τον θάνατο, που θα την βρει πάνω στα χρυσά της νειάτα, εν τούτοις τον αψηφά μπροστά στο καθήκον, θυμίζοντάς μας, ότι κάποτε έρχεται η στιγμή να υπερασπιστούμε τα όσα διακηρύξαμε.

Η Αντιγόνη εμπρός στο νεκρό αδελφό της Πολυνείκη.

Εκείνο όμως που έχει υποτιμηθεί στην Αντιγόνη είναι η ολέθρια επίδρασή της πάνω στην ζωή του Κρέοντα, γιατί τα δεινά που θα πλήξουν την οικογένειά του θα είναι μεγάλα, αφού εξ αιτίας του θα αυτοκτονήσουν ο γυιός του Αίμων και η μητέρα του Ευριδίκη. Ο Κρέων θα γίνει διάσημος μόνο για την εκτέλεση της Αντιγόνης κι όχι επειδή διαθέτει κάποιο χάρισμα.

Από την σφοδρή του σύγκρουση με την «ασήμαντη» κατά την γνώμη του Αντιγόνη θα βγει ατιμασμένος και εξευτελισμένος, γιατί είναι η αιώνια σύγκρουση μεταξύ Κράτους και Ανθρώπου, είναι η αντίθεση ανάμεσα στην άσκηση της στυγνής εξουσίας και στο «πρέπει» μιας ευγενικής ψυχής.

Η Αντιγόνη θα γίνει στους αιώνες πρότυπο αφοσίωσης και αντίστασης. Υποτίθεται, ότι ο Κρέων εκφράζει τον νόμο της πόλης, αλλά το να αρνιέται να θάψουν έναν νεκρό ποιόν νόμο εξυπηρετεί; Εκτός από τον μισογυνισμό του τι ακριβώς είναι αυτό, που κάνει έξαλλο τον Κρέοντα;

Ο θηλυκός Κρέων

Η Αντιγόνη είναι το ευαίσθητο κορίτσι με το αναμφισβήτητο ήθος και τις χιλιάδες αρετές, αλλά, την στιγμή που ορθώνεται στον Κρέοντα, καταλύει όλες τις γυναικείες μορφές της εποχής της, κουβαλώντας επάξια στους λεπτούς της ώμους όλες τις παλαιότερες: Κουβαλάει το χάος της Μήδειας, την τραχειά αποφασιστικότητα της Κλυταιμνήστρας, την ύπουλη δύναμη της Ελένης, τον όλεθρο και τις συμφορές της παραμελημένης Ηλέκτρας.

Είναι αυτό ακριβώς, που βλέπει μπροστά του ο έντρομος Κρέων: Βλέπει τον εφιάλτη των ανδρών, την ανεξέλεγκτη δύναμη, που δεν μπορεί να δαμάσει, μια αγέρωχη δωρική κολώνα απέναντί του με την μορφή ενός γλυκού κοριτσιού. Αν είχε να αναμετρηθεί με τον Ηρακλή, τότε θα υποκρινόταν δουλικά τον μεγαλόψυχο, αλλά αυτήν την μικρή οχιά πρέπει να την ξεπαστρέψει. Πόσο μοιάζουν αλήθεια η Αντιγόνη και ο Κρέων; Πάρα πολύ. Εκείνος υποστηρίζει τον νόμο, που είναι στα μέτρα του, όπως και την εξουσία του. Το ίδιο κάνει και η Αντιγόνη, αλλά χωρίς την εξουσία στα μέτρα της .

Όταν οδηγούν την Αντιγόνη μπροστά του, απαιτεί να σηκώσει το κεφάλι της, να τον κυττάξει, αλλά η Αντιγόνη, αδιαφορώντας για την παρουσία του, δεν θα τον τιμήσει ούτε με μία ματιά. Μόνον ο Κρέων αντιλαμβάνεται την βαθειά της περιφόνηση, ότι τον θεωρεί μίασμα της πόλης, δειλό και φοβιτσιάρη, και απαξιοί να τον κυττάξει όχι από φόβο, αλλά από ακαταδεξία. Δεν θέλει να μολυνθεί από την αηδιαστική του παρουσία, ακόμη και σ’ αυτό του πάει κόντρα.

Το κοριτσόπουλο αυτό έχει το φωτοστέφανο των Ηρωϊκών Χρόνων, γιατί μάχεται μαζί του στήθος με στήθος, και αυτό τρομοκρατεί κι άλλο τον Κρέοντα. Βλέπει ολοκάθαρα, πως αν της οπλίσουν το χέρι, η μικρή Αντιγόνη δεν θα διστάσει να σκοτώσει τον ίδιον, αλλά και όποιον την εμποδίσει να κάνει το καθήκον της. Ε, όχι. Αυτή η μορφή πάει πάρα πολύ για τις πατριαρχικές κοινωνίες. Να εξαφανισθεί, να χαθεί, να μην την θυμούνται.

Ο Σοφοκλής θέλει τα τελευταία της λόγια να απευθύνονται στον πατέρα της. «Τρέφω όμως μεγάλη ελπίδα, καθώς έρχομαι, θα φθάσω αγαπητή σ’ εσένα, πατέρα». Πρέπει στον άνδρα της οικογένειας να έχει αδυναμία, όχι στην μητέρα της, αυτό απαγορεύεται. Δυστυχώς είναι αυτοί οι τραγωδοί, που βοήθησαν τον Φρόυντ να σκαρώση την πρωτάκουστη φάρσα του «Οιδιποδείου συμπλέγματος» και την «έχθρα του πέους».

Ο Φρόυντ όμως άρπαξε την μεγάλη ευκαιρία. Δεν θα στιγματίσει την ζωώδη μανία του ομοεθνούς του πατριάρχη Λωτ να πλαγιάζει και με τις δύο του κόρες και να τις καθιστά εγκύους. Δεν θα ονομάσει αυτήν την κτηνωδία ως «Λώτειο Σύμπλεγμα» αλλά ως «Οιδιπόδειο Σύμπλεγμα». Κάλυψε την άκρως κερδοφόρα συνήθεια του αρχι-προαγωγού της Βίβλου Αβραάμ, που εξέδιδε ο ίδιος την γυναίκα του Σάρα έναντι αδρής αμοιβής και δεν ασχολήθηκε με «Αβρααμικό Σύνδρομο».

http://freeinquiry.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Αντιγόνη: «Ο Ευγενικός Όλεθρος»"

Το έγγραφο της Ιεράς Συνόδου προς την Εισαγγελία για τα έργα του Kαζαντζάκη

<<Εις την Εισαγγελίαν Αθηνών διαβιβάζεται αρμοδίως το έγγραφον της Ιεράς Συνόδου, δια της οποίας ζητείται όπως απαγορευθή η κυκλοφορία των έργων του Ν. Kαζαντζάκη "Ο Kαπετάν Μιχάλης", "Ο τελευταίος Πειρασμός" και "Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται", καθόσον ταύτα είναι αντιχριστιανικού περιεχομένου και η ελευθέρα κυκλοφορία των είναι επιζημία εις το αναγνωστικόν κοινόν της χώρας. Ειδικώς δια το έργον "Ο Kαπετάν Μιχάλης", αναφέρεται εις το έγγραφον της Ιεράς Συνόδου, ότι δι΄ αυτού διασύρεται η Εκκλησία και διαπομπεύονται οι ιεροί αυτής θεσμοί και το τριαδικόν του Θεού ασεβέστατα καθυβρίζεται. Εις το γραφέν εις την Γερμανικήν έργον "Ο Tελευταίος Πειρασμός", του οποίου κατά τας πληροφορίας της Ιεράς Συνόδου, επίκειται η μετάφρασις εις την Ελληνικήν, περιέχονται πάλιν ανήκουστοι ύβρεις κατά του Θεανδρικού προσώπου του Ιησού Χριστού επιδιώκεται να καταρριφθή η θεότης αυτού και η χριστιανική ηθική, και διαστρεβλούται η Ευαγγελική αλήθεια δια φαντασιοκοπίας, δι΄ αχαλινώτου δε αυθαιρεσίας παραποιείται η σωτήριος διδαχή του Ευαγγελίου. Εις το μυθιστόρημα τούτο --προστίθεται-- το οποίον είναι συντεταγμένον υπό τας εμπνεύσεις της θεωρίας του Φρόϋντ και του ιστορικού υλισμού διαστρέφεται και κακοποιείται η Ευαγγελική διάγνωσις και δη η Θεανδρική μορφή του Kυρίου Ημών Ιησού Χριστού κατά τρόπον προφανώς βάναυσον, χυδαίον και βλάσφημον. Εις το κυκλοφορήσαν ελληνιστί έργον υπό τον παραδοξότατον και ασεβή τίτλον "Ο Χριστός ξανασταυρώνεται", τα αυτά περιέχονται τρωτά σημεία, ήτοι διάθεσις ασεβούς χρησιμοποιήσεως των ιστορικών αληθειών του Ευαγγελίου και περιυβρίσεως των ποιμένων της Εκκλησίας και διδασκαλία σοσιαλιστικών ή κομμουνιστικών θεωριών. Επειδή παρά τα ληφθέντα πνευματικά μέτρα της εκκλησίας ο συγγραφεύς εξακολουθεί να προσθέτη εις τα ικδοθέντα έργα και έτερα τοιαύτα του αυτού ασεβεστάτου και αντεθνικού περιεχομένου, η Ιερά "ύνοδος παρακαλεί όπως ληφθούν τα δέοντα μέτρα προς παύσιν της κυκλοφορίας των. Ειδικώς δια τον "Tελευταίον Πειρασμόν" ζητείται όχι μόνον να απαγορευθή η κυκλοφορία του, αλλά και να προληφθή η εις την Ελληνικήν γλώσσαν μετάφρασίς του πάση θυσία. Επί του θέματος τούτου, πληροφορούμεθα, είχον συνεργασίαν ο υπουργός της Δικαιοσύνης κ. Θεοφανόπουλος μετά του υφυπουργού Εσωτερικών κ. Kαλαντζή. Ουδέν όμως ανεκοινώθη επί της συνεργασίας ταύτης>>. "Έθνικός Kήρυξ", 27 Φλεφάρη 1955 http://www.greekvillage.com/

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Το έγγραφο της Ιεράς Συνόδου προς την Εισαγγελία για τα έργα του Kαζαντζάκη"

Από την Ξάνθη έρχεται η λύση στο ενεργειακό πρόβλημα!

 

Μια μεγάλη καινοτομία στον τομέα της ενέργειας που ανατρέπει τα μέχρι σήμερα δεδομένα και ταυτόχρονα μια σημαντική επένδυση που θα αξιοποιήσει σε βιομηχανικό επίπεδο την συγκεκριμένη επιστημονική ανακάλυψη, πρόκειται να ανακοινωθεί μέσα στις επόμενες ημέρες και, σύμφωνα τουλάχιστον με τις εκτιμήσεις, θα ταράξει τα νερά και θα προκαλέσει το διεθνές ενδιαφέρον.

Ο λόγος για την ελληνική εταιρεία Defkalion Green Technologies SA η οποία κατάφερε να μετατρέψει σε βιομηχανικό προϊόν μια σημαντική ανακάλυψη Ιταλών επιστημόνων και ξεκινά οσονούπω από την Ξάνθη τη μαζική παραγωγή και παγκόσμια διάθεση μονάδων που μπορούν να εγκατασταθούν σε κάθε σπίτι ή επαγγελματικό χώρο και να παράγουν θερμική και ηλεκτρική ενέργεια με ελάχιστο κόστος.
Όχι μόνον τα στελέχη της εταιρείας, αλλά και άνθρωποι της αγοράς που γνωρίζουν τις...
λεπτομέρειες της υπόθεσης βεβαιώνουν ότι, χωρίς υπερβολή, μπορεί να ανατρέψει το ενεργειακό σκηνικό σε παγκόσμια κλίμακα και να κάνει τη χώρα μας πρωταγωνιστή μιας νέας ενεργειακής επανάστασης, με ότι αυτό συνεπάγεται για την ελληνική οικονομία.
Το προϊόν
Αφετηρία της υπόθεσης είναι η επαναστατική εφεύρεση του αντιδραστήρα σύντηξης Υδρογόνου και Νικελίου (ψυχρή σύντηξη σε ελεγχόμενο περιβάλλον), που έγινε από δυο ιταλούς επιστήμονες του πανεπιστήμιου της Μπολόνια, τους Sergio Foccardi και Andrea Rossi, η οποία παρουσιάστηκε επίσημα στις 14 Ιανουαρίου στην Ιταλία.
Με βάση την ανακάλυψη αυτή μπορεί να παραχθεί φθηνή ενέργεια, με πολύ χαμηλό κόστος, σχεδόν μηδαμινό σε σχέση με τα σημερινά δεδομένα, αφού ο αντιδραστήρας μπορεί να παράγει περισσότερη ενέργεια από όση καταναλώνει για τη λειτουργία του.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Από την Ξάνθη έρχεται η λύση στο ενεργειακό πρόβλημα!"

ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ -ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΕΜΒΑΤΗΡΙΟ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ -ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΕΜΒΑΤΗΡΙΟ"

ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ

Εις μνήμην ... Κ' ήτανε η ψυχή του την ώρα εκείνη ολάσπρο περιστέρι. Κι όπως, κυλά, από τ' άδυτα του αδύτου των ουρανών, μες στη νυχτιά εν' αστέρι, ή, ως πέφτει ανθός μηλιάς με πράο αγέρι, έτσι απ' τα στήθη πέταξε η πνοή του ... Άγγελος Σικελιανός, απόσπασμα από τα Ορφικά Ο Άγγελος Σικελιανός γεννήθηκε το 1884 στη Λευκάδα, όπου και μεγάλωσε. Φοίτησε για ένα διάστημα στη Νομική Σχολή του Πανεπιστήμιου Αθηνών, όμως κατόπιν εγκατέλειψε τις σπουδές του, καθώς είχε στρέψει το ενδιαφέρον του σε λογοτεχνικές αναζητήσεις. Το 1907 παντρεύτηκε την Εύα Πάλμερ -Αμερικανίδα στην καταγωγή- και μαζί της ξεκίνησε μια φιλόδοξη προσπάθεια αναβίωσης των Δελφικών Γιορτών για την προβολή των αρχαίων ελληνικών ιδανικών, σε εποχές δύσκολες για τον Ελληνισμό. Η προσπάθεια αυτή, αν και είχε επιτυχία και απήχηση, ωστόσο κάποια στιγμή ματαιώθηκε κάτω από το βάρος των οικονομικών κυρίως συνθηκών. Πολύ συγκινητική υπήρξε η απαγγελία ενός ποιήματος του Σικελιανού στη κηδεία του εθνικού ποιητή Κωστή Παλαμά το 1943, γεγονός που φανέρωσε την ευαισθησία και την αγωνία του για την τύχη του ελληνικού λαού στα χρόνια του πολέμου. Ο Άγγελος Σικελιανός, άφησε την τελευταία του πνοή στην Αθήνα το 1952. Ο Σικελιανός είναι ποιητική φύση ολότελα διαφορετική από αυτή του Παλαμά και του Καβάφη. Το γεγονός ότι ήταν Επτανήσιος και πως το πατρικό του σπίτι βρίσκονταν στην Λευκάδα, συντέλεσαν σημαντικά έτσι ώστε να έχει ζωντανή μέσα του την παράδοση της Επτανησιακής Σχολής, βαθύτατη αίσθηση και γνώση της λαϊκής γλώσσας, αλλά και οικείωση με τις ξένες λογοτεχνίες. Ο Σικελιανός είναι ο κατεξοχήν ποιητής της Ελληνικής παράδοσης. Κανένας άλλος ίσως νεοέλληνας λογοτέχνης δε γνώρισε και δεν έζησε ποτέ με τέτοιο πάθος το Ελληνικό πνεύμα στη μακραίωνη ιστορία του. Η ψυχή του διακατέχεται από έντονο πάθος για την Ελληνική γη. Θεωρεί πως η απομάκρυνση από τη φύση αποτελεί σημαντικό λόγο της πτώσης του ανθρώπου και πως καθίσταται επιτακτική η επιστροφή του σ' αυτή. Στην ποίησή του η επαφή με τη φύση και το θείο είναι μυστική, τελετουργική. Πνευματικό εμβατήριο Ομπρός. βοηθάτε να σηκώσουμε τον ήλιο πάνω απ΄ την Ελλάδα Ομπρός, βοηθάτε να σηκώσουμε τον ήλιο πάνω απ' τον κόσμο! Τι, ιδέτε, εκόλλησεν η ρόδα του βαθιά στη λάσπη, κι α, ιδέτε, χώθηκε τ' αξόνι του βαθιά μες στο αίμα! Ομπρός, παιδιά, και δε βολεί μοναχός του ν' ανέβει ο ήλιος σπρώχτε με γόνα και με στήθος να τον βγάλουμε απ' τη λάσπη, σπρώχτε με στήθος και με γόνα, να τον βγάλουμε απ' το γαίμα. 'Δέστε, ακουμπάμε απάνω του ομοαίματοι αδερφοί του! Ομπρός, αδέρφια, και μας έζωσε με τη φωτιά του, ομπρός, ομπρός, κ' η φλόγα του μας τύλιξε, αδερφοί μου! Ομπρός, οι δημιουργοί!... Την αχθοφόρα ορμή Σας στυλώστε με κεφάλια και με πόδια, μη βουλιάξει ο ήλιος! Ο Σικελιανός βρίσκει μεγάλο ενδιαφέρον με τα Ορφικά και ελευσίνια μυστήρια, το Απολλώνιο και Διονυσιακό πνεύμα των αρχαίων, με την φιλοσοφία των Ιώνων. Το πρώτο του πραγματικό ποιητικό φανέρωμα είναι το μεγάλο συνθετικό ποίημα "Ο Αλαφροΐσκιωτος", που ο τίτλος του είναι παρμένος από από το "Ελεύθεροι Πολιορκημένοι" του Δ. Σολωμού. Το 1927 ο ίδιος οργανώνει τις Δελφικές Γιορτές. Μ' αυτές ο ποιητής είχε σκοπό, με κέντρο τους Δελφούς και με διάφορες εκδηλώσεις, ν' αναβιώσει το αρχαίο Ελληνικό πνεύμα. Μέσα από τα ποιήματα του Σικελιανού ξεδιπλώνεται η αγάπη του για τη φύση, η αγνή φύση του νησιού των παιδικών του χρόνων, η λατρεία του για την Ελλάδα, η Δελφική ιδέα, καθώς και μια μυστηριακή ατμόσφαιρα που συνεπαίρνει τον αναγνώστη. O Σικελιανός λοιπόν μέσα στην ποίηση του συνδέει τον Έλληνα και κάθε άνθρωπο, με τις αρχέγονες και τις πανανθρώπινες δυνάμεις της φύσης και του σύμπαντος. Αυτές εκφράστηκαν μέσα από τον αρχαίο μυστικισμό και τις θρησκευτικές δοξασίες με κέντρο πάντα την ελληνική πνευματική παρουσία ανά τους αιώνες. Ένας βαθύς λυρισμός διαπνέει τα ποιήματά του. Τον συνθέτουν εικόνες μυστηριακής γαλήνης και ηρεμίας που παραπέμπουν στο μεγαλόπνοο στοιχείο της ποίησης του. Γενικά ο Σικελιανός είναι ο ποιητής που κατάφερε με την λυρικότητα της έκφρασης και των συναισθημάτων να παρουσιάσει μια αυτόνομη σχεδόν και ξέχωρη λογοτεχνική παρουσία και να αποτελέσει ένα καινούργιο κεφάλαιο της ελληνικής ποίησης. Ο πόθος του να δημιουργήσει ένα σημείο ένωσης των λαών και πολιτιστικής ανταλλαγής με κέντρο τους Δελφούς, όσο ανεδαφικός και αν υπήρξε ή όσο μη πραγματοποιήσιμος αποδείχτηκε στην πορεία, φανερώνει την πρόθεση ολόκληρης της ποίησης και της φιλοσοφίας του.

http://www.asda.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ"

Κλυταιμνήστρα: «Η Γυναίκα μη Τρόπαιο»

Είναι η τρομερή γυναίκα με την παράξενη ομορφιά, που για χάρη της ο Αγαμέμνων σκότωσε τον πρώτο του εξάδελφο και σύζυγό της, για να την αποκτήσει. Μέσω αυτού του γάμου ο Αγαμέμνων ισχυροποιείται και γίνεται μέλος της πανίσχυρης δυναστείας των Ηρακλειδών, που απαριθμεί 1.700 χρόνια ιστορίας βασιλικού οίκου πίσω της. Ο Αγαμέμνων είναι ο «σώγαμπρος» σ’ ένα πλούσιο σπίτι και εξ αιτίας του ισχυρού ονόματος των Ηρακλειδών ορίζεται αρχιστράτηγος της εκστρατείας των Ελλήνων εναντίον της Τροίας. Φεύγοντας για τον πόλεμο αφήνει πίσω του έναν έμπιστο αοιδό, να κατασκοπεύει τη γυναίκα του.

Αλλά η Κλυταιμνήστρα, που είναι γεννημένη για βασίλισσα, αναλαμβάνει τα ηνία της εξουσίας με άνεση και εκφράζει το θηλυκό πρότυπο του ηγεμόνα, ασκώντας μόνον δικαιώματα και ερωτοτροπώντας ελεύθερα με τον Αίγισθο, όπως άλλωστε ερωτοτροπεί και ο σύζυγός της με τις σκλάβες του. Όταν ο Αγαμέμνων επιστρέφει από την Τροία θριαμβευτής, γεμάτος πλούτη, υπηρέτριες και λάφυρα, η Κλυταιμνήστρα, που φέρει επάξια τον διπλού πέλεκυ της εξουσίας στο χέρι, δεν θα παραδώσει αυτήν την εξουσία στον άντρα της και δεν θα ανεχθεί την παρουσία της νεαρής εγκύου ερωμένης του, της γυναίκας-τροπαίου, της Κασσάνδρας, στο παλάτι της.

Η Κλυταιμνήστρα, ζυγίζοντας ψυχρά και ωμά τα πράγματα, αποφασίζει να σκοτώσει τον Αγαμέμνονα, όχι με κάποιο δηλητήριο και να ξεμπερδεύει, αλλά με μαχαίρι. Θα αναμετρηθεί με τον σκληροτράχηλο αρχιστράτηγο στήθος με στήθος. Θέλει να αντικρύζει το βλέμμα του καθώς τον δολοφονεί, θέλει να νοιώσει το ζεστό του αίμα στα χέρια της. Ο δειλός εραστής της Αίγισθος δεν τολμάει να επιχειρήσει πρώτος το κακούργημα, αλλά θα επιτεθεί μετά στον ήδη κατακρεουργημένο Αγαμέμνονα με μερικές ψευτο-μαχαιριές, ίσα- ίσα για να διεκδικήσει τον θρόνο.

H Kλυταιμνήστρα οπλισμένη με μαχαίρι πηγαίνει να σκοτώσει τον Αγαμέμνονα. Πίσω της ο διστάζων Αίγισθος.

Η Κλυταιμνήστρα ουδέποτε θα μετανοιώσει, ούτε θα θεωρήσει την πράξη της σαν έγκλημα. Μιλώντας με την κόρη της, Ηλέκτρα, θα χαρακτηρίσει τη δολοφονία αυτή αόριστα σαν υπερβολική σκληρότητα, σαν ξεκαθάρισμα λογαριασμών με τον άπιστο σύζυγο ή, ακόμη πιο βολικά, σαν μητρική εκδίκηση στο όνομα της αδικοχαμένης Ιφιγένειας. Αυτή η ισχυρή γυναίκα- μη τρόπαιο, που μαγνήτισε τους άνδρες της εποχής της, προκάλεσε δέος στους επόμενους, αναστάτωσε τους τραγωδούς, εξακολουθεί να προκαλεί το ίδιο δέος και στους σημερινούς.

Η Κλυταιμνήστρα σαν ηρωΐδα «απορροφά» όλα τα κύρια πρόσωπα της τραγωδίας, τον Αγαμέμνονα, τον Αίγισθο, τα παιδιά της. Δεσπόζει σε όλη την σκηνή, καταργώντας τους άλλους. Στην ουσία είναι αήττητη, είναι αδίσταχτη και ανεξάρτητη και δεν έχει θέση στην καινούργια πατριαρχική κοινωνία, που οι γυναίκες πρέπει να έλθουν στα μέτρα των ανδρών, όπως αυτοί τα ορίζουν.

Πως να υποβιβάσουν οι τραγωδοί αυτήν την τρομερή γυναίκα; Και όμως βρήκαν τον τρόπο: Από δυναμική και αγέρωχη βασίλισσα θα την παρουσιάσουν ως απλή μάνα και γιαγιά, που τρέχει γεμάτη λαχτάρα προς την διωγμένη κόρη της, μόλις μαθαίνη, ότι η Ηλέκτρα είναι λεχώνα, και ότι αυτή, η Κλυταιμνήστρα, έχει ένα εγγονάκι. Οι τραγωδοί βάζουν την μεγάλη βασίλισσα να έχη μετατρέψει τον χαμό της σε γιορτή, τρέχοντας αλαφιασμένη, για να αντικρύση εκείνο το μικρό πλασματάκι.

Η ενοχλητική και «άγνωστη» Κλυταιμνήστρα μόνον ως μάνα θα βρει την τιμωρία, που κατά την γνώμη τους της αξίζει, γιατί μόνον ως μάνα ανέχονται πλέον την γυναίκα οι πατριαρχικές κοινωνίες. Επιτρέπουν στην Ηλέκτρα να μισήσει όσο θέλει την μητέρα της, αλλά απαγορεύουν να μισήσει τον πατέρα της, που την πρόδωσε το ίδιο, γυρίζοντας στο σπίτι όχι ως πατέρας αλλά ως τροπαιούχος εραστής, με μία ερωμένη περίπου στην ηλικία της κόρης του, που μάλιστα κυοφορεί το παιδί του. Δεν θα απολογηθεί ο Αγαμέμνων για τις πράξεις του, μόνον από την γυναίκα του θα ζητήσουν τον λόγο, αυτήν θα τιμωρήσουν και θα βάλουν τα παιδιά της να την δολοφονήσουν.

Η μορφή της Κλυταιμνήστρας θα εμπνεύσει αμέτρητους ποιητές, συγγραφείς, τραγωδούς, θα αντέξει το χριστιανικό Μεσαίωνα και θα μεταφερθεί στους αναγεννησιακούς χρόνους, θα υμνηθεί από Ιταλούς και Γάλλους δραματουργούς, θα παιχθεί στο Γαλλικό Θέατρο, στο Επτανησιακό Θέατρο, στο νεώτερο και διεθνές δραματολόγιο, στην Κίνα, στην Ιαπωνία, και θα είναι πάντα μία ανεξιχνίαστη μορφή, γεμάτη ισχύ και πάθος, ανυπόταχτη, με ένα τρομαχτικό μέγεθος. Η επιβλητική γυναίκα είναι το τελευταίο πρότυπο της μητριαρχικής εποχής, που είχε την δύναμη ενός ηγεμόνα, που ήξερε να γεύεται την εξουσία και να απολαμβάνει έντονα τα πάθη της, δεν θέλει να τα περιορίσει.

Αλλά η Κλυταιμνήστρα έχει και μία άλλη μορφή: Η τραγική μητροκτονία, που αντιπροσωπεύει, ίσως να απηχεί την δική μας κακή πλευρά, να μας απευθύνεται ως μια κρυμμένη σκέψη, που απαγορεύεται να συζητηθεί, γι’ αυτό καταχωνιάζεται βαθιά μέσα στα παράξενα και σκοτεινά υπόγεια του υποσυνειδήτου. Είναι μαζί η «αγαπημένη και μισημένη», όπως την θρηνεί συντετριμμένη πλέον η Ηλέκτρα, μετά τον τραγικό χαμό της.

http://freeinquiry.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Κλυταιμνήστρα: «Η Γυναίκα μη Τρόπαιο»"

«Οι Έλληνες είναι οι ηνίοχοι κάθε επερχόμενου πολιτισμού...»

«Αποδεδειγμένα, σε κάθε περίοδο της εξέλιξής του ο δυτικοευρωπαϊκός πολιτισμός, προσπάθησε να απελευθερώσει τον εαυτό του από τους Έλληνες.

Η προσπάθεια αυτή, είναι διαποτισμένη με βαθύτατη δυσαρέσκεια, διότι οτιδήποτε κι αν (οι δυτικοευρωπαίοι) δημιουργούσαν, φαινομενικά πρωτότυπο και άξιο θαυμασμού, έχανε χρώμα και ζωή, στη σύγκρισή του με το ελληνικό μοντέλο, συρρικνωνόταν, κατέληγε να μοιάζει με φθηνό αντίγραφο, με καρικατούρα.
Έτσι ξανά και ξανά, μια οργή ποτισμένη με μίσος, ξεσπάει εναντίον των Ελλήνων, εναντίον αυτού του μικρού και αλαζονικού έθνους, που είχε το νεύρο να ονομάσει βαρβαρικά (για κάθε εποχή), ότι δεν είχε δημιουργηθεί στο έδαφός του.
Μα ποιοι, επιτέλους, είναι αυτοί των οποίων η ιστορική αίγλη υπήρξε τόσο εφήμερη, οι θεσμοί τους τόσο περιορισμένοι, τα ήθη τους αμφίβολα έως απαράδεκτα, και οι οποίοι απαιτούν μια εξαίρετη θέση ανάμεσα στα έθνη, μια θέση πάνω από το πλήθος.
Κανένας από τους επανεμφανιζόμενους εχθρούς τους, δεν είχε την τύχη να ανακαλύψει το κώνειο, με το οποίο θα μπορούσαμε μια για πάντα, να απαλλαγούμε απʼ αυτούς.
Όλα τα δηλητήρια του φθόνου, της ύβρεως, του μίσους, έχουν αποδειχθεί ανεπαρκή, να διαταράξουν την υπέροχη ομορφιά τους.
Έτσι, οι άνθρωποι συνεχίζουν να νιώθουν ντροπή και φόβο απέναντι στους Έλληνες.
Βέβαια, πού και πού, κάποιος εμφανίζεται που αναγνωρίζει ακέραιη την αλήθεια, την αλήθεια που διδάσκει ότι, οι Έλληνες είναι οι ηνίοχοι κάθε επερχόμενου πολιτισμού και σχεδόν πάντα τόσο τα άρματα, όσο και τα άλογα των επερχόμενων πολιτισμών, είναι πολύ χαμηλής ποιότητας σε σχέση με τους ηνίοχους (Έλληνες), οι οποίοι τελικά αθλούνται, οδηγώντας το άρμα στην άβυσσο, την οποία αυτοί ξεπερνούν με αχίλλειο πήδημα»!!!

Friedrich Wilhelm Nietzsche

http://www.thermopilai.org

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "«Οι Έλληνες είναι οι ηνίοχοι κάθε επερχόμενου πολιτισμού...»"

Ο ζωγράφος των αγωνιστών του ’21

Κρατσάιζεν Καρλ/ Karl Krazeisen (1794–1878): Ο ζωγράφος των αγωνιστών του ’21

«Ο λοχαγός και αυτοδίδακτος ζωγράφος Καρλ Κρατσάιζεν, που έλαβε ενεργά μέρος στον αγώνα, ήταν ο άνθρωπος χάρη στον οποίο γνωρίζουμε σήμερα πώς ήταν η μορφή δεκάδων αγωνιστών της εθνεγερσίας».
οι φωτογραφίες του άρθρου είναι από τα έργα του Καρλ Κρατσάιζεν
Ο Karl Krazeisen, Bαυαρός αξιωματικός του πεζικού και ερασιτέχνης ζωγράφος, γεννήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 1794 στο Kαστελλάουμ του Παλατινάτου και πέθανε στο Mόναχο στις 27 Iανουαρίου 1878. Πήρε μέρος στις επιχειρήσεις της πατρίδας του κατά του Nαπολέοντα (1813-1814). Tο 1826, υπακούοντας στο ρομαντισμό και το φιλελληνισμό της εποχής, ήρθε στην Eλλάδα για να πολεμήσει υπέρ της ανεξαρτησίας των Eλλήνων.
 Kατά την παραμονή του στην Eλλάδα σχεδίασε διάσημες μορφές του Aγώνα και έχοντας συναίσθηση της αξίας των έργων του, γυρίζοντας στο Mόναχο το 1827 προχώρησε σε λιθογράφηση των σχεδιασμάτων του και έκδοσή τους στο γνωστό λεύκωμα Bildmisse ausgezeichneler Griechen und Philhellenen, nebst einigen Ansichten und Trachten, που τυπώθηκε σε επτά τεύχη, από το 1828 έως το 1831. Tα σχεδιάσματα του Krazeisen έδωσαν τη δυνατότητα να παρουσιασθούν σεπτές μορφές του 1821 που η μορφή τους αναπαριστά και την αγωνία, την ελπίδα του Αγώνα του ελληνικού έθνους. Συνολικά σχεδίασε 91 έργα, ανάμεσά τους υδατογραφίες, τοπία, αρχαιότητες, πολεμικές συνθέσεις και βέβαια οι προσωπογραφίες των πρωταγωνιστών του 1821. Τα περισσότερα έργα έγιναν με μολυβί και σε χαρτί μικρού μεγέθους.
Επιστρέφοντας στη Γερμανία ο Κράτσαϊζεν λιθογράφησε τα σχέδιά του και τα κυκλοφόρησε, από το 1827 έως το 1831, σε επτά λευκώματα με το γενικό τίτλο Bildnisse ausgezeichneter Griechen und Philhellenen nebst einigen Ansichten und Trachten. Nach der Natur gezeichnet und herausgegeben von Karl Krazeisen (Προσωπογραφίες των διασημοτέρων Ελλήνων και Φιλελλήνων, μαζί με μερικές απόψεις και ενδυμασίες σχεδιασμένες εκ του φυσικού και δημοσιευμένες από τον Καρλ Κράτσαϊζεν).
Το περιεχόμενο των επτά λευκωμάτων με τις λιθογραφίες είναι το παρακάτω:

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ο ζωγράφος των αγωνιστών του ’21"

ΕΠΩΝΥΜΑ ΣΕ -ΑΚΗΣ 13ος-15ος ΑΙΩΝΑΣ

Επώνυμα του παρελθόντος,13ος-15ος αιών., σε -άκης

᾿Αβάκης 1325 (Abakes)
᾿Αβραμπάκης Μιχαήλ 1346-Σέρρες (Abrampakes Michael)
᾿Αγαπόπουλος, Γρηγόριος Πανάκης 13ος-Τραπεζ. (Agapopulos, Gregorios Panakes)
᾿Αγουλάκης Νικόλαος 1314-Θεσσ/κη (Agulakes Nikolaos)
᾿Ακριδάκης Κωνσταντῖνος 1264-Κεφαλονιά (Akridakes Konstantinos)
᾿Αλωπάκης 1321-Χαλκιδική (Alopakes)
᾿Αμπελιᾶς, Μιχαήλ Νεράκης 1348-Σέρρες (Ampelias, Michael Nerakes)
᾿Απαράκης Βασίλειος 1408-Τραπεζ. (Aparakes Basileios)
Βαβάκης Μιχαήλ 1284-Λήμνος (Babakes Michael)
Βαμβακής 1320-Χαλκιδική (Bambakes)
Βαρσάκης 1264-Κεφαλονιά (Barsakes)
Βασιλάκης 1296-Μυστράς (Basilakes)
Βεστάκης Κώστας 14ος αι. (Bestakes Kostas)
Γαλατάκης Γεώργιος 1443 (Galatakes Georgios)
Γερμενάκης Χριστοφόρος 1279-Σμύρνη (Germenakes Christophoros)
Γουράκης 1316-Σέρρες (Gurakes)
Γουρουνάκης Στέφανος 1316-Σέρρες (Gurunakes Stephanos)
Δαμάκης 1321-Χαλκιδική (Damakes)
Δημητρᾶς, Γεώργιος Κατζυλάκης 1321-Χαλκιδική (Demetras, Georgios Katzylakes)
Εὐμορφάκης Θετόκης 1341-Σέρρες (Eumorphakes Thetokes)
Zουβάκης ᾿Ιωάννης 13ος-Τραπεζ. (Zubakes Ioannes)
Zωμάκης 1341-Σέρρες (Zomakes)
Θεοδωράκης 1331-Λήμνος (Theodorakes)
Θηβαῖος, Μιχαὴλ Κουρκουνάκης 1321-Χαλκιδική (Thebaios, Michael Kurkunakes)
᾿Ιανάκης 15ος-Τραπεζ. (Ianakes)

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΕΠΩΝΥΜΑ ΣΕ -ΑΚΗΣ 13ος-15ος ΑΙΩΝΑΣ"

Καβάφης - Ιθάκη (1911)

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Καβάφης - Ιθάκη (1911)"

Τουρκία το λίκνο του παγκόσμιου πολιτισμού …κατά τους Τούρκους πάντα

Σύμφωνα με ετήσια έκδοση του τουρκικού υπουργείου Υγείας, “Υγεία 2000″, που εκδόθηκε εκείνη την χρονιά, ο Ιπποκράτης ήταν μαθητής του μεγάλου Τούρκου δασκάλου ιατρού, Αναχαρσίς – Χότζα. Ο πατέρας της ιατρικής επιστήμης Ιπποκράτης, τον όρκο του οποίου δίνουν οι γιατροί σε ολόκληρο τον κόσμο, διδάχτηκε, σύμφωνα με κάποιους Τούρκους, την ιατρική επιστήμη από ονομαστούς Τούρκους δασκάλους.

Ο Αναχαρσίς ήταν Τούρκος και ανήκε σε μια τουρκική φυλή που ονομαζόταν Σακά, (νεροκουβαλητάδες), όπως ήταν οι Οσμανλήδες, οι Σελτζούκοι, οι Ουϊγούροι, οι Καραχάνοι, οι Καρλούκοι και άλλες τουρκικές φυλές που κατά καιρούς, όπως υποστηρίζουν οι θεωρίες των Τούρκων, έχουν ζήσει στην περιοχή των Βαλκανίων και της Μικράς Ασίας.

Στην έκδοση υποστηρίζεται ότι πριν από τον Ιπποκράτη υπήρξαν τρεις διάσημοι Τούρκοι γιατροί – δάσκαλοι της ιατρικής, οι Αναχαρσίς, Αμπαρίς και Τοκσαρίς (τα ονόματα δίνονται με την τουρκική προφορά).

Από αυτούς, ο Αναχαρσίς, ο οποίος ήταν η κορυφή της ιατρικής, έζησε στην Αθήνα και εκεί δίδαξε την ιατρική. Ενας από τους μαθητές του Αναχαρσίς – Χότζα ήταν και ο πατέρας της ιατρικής, ο Ιπποκράτης. Παρόμοιες απόψεις διατυπώνονται και από το Κέντρο Ιστορικών Ερευνών της Αγκυρας, σύμφωνα με τις θεωρίες του οποίου οι Πελασγοί, οι Μίνωες της Κρήτης και στην συνέχεια οι Μυκηναίοι, οι Κάρες, οι Λέλεγες, ήταν όλοι πρόγονοι των σημερινών Τούρκων.

Ο αρχαίος Αιγιακός πολιτισμός και ο Ιωνικός πολιτισμός ήταν προϊσλαμικής τουρκικής προέλευσης και οι Ιωνες φιλόσοφοι, όπως ο Θαλής ο Μιλήσιος, ο Ιπποκράτης, ο μεγάλος ποιητής Ομηρος ή Ομέρ, ήταν και αυτοί τέκνατουρκικών φυλών.

Κατά το ίδιο Κέντρο, Τούρκοι δημιούργησαν τον Μινωικό πολιτισμό στην Κρήτη, την περίοδο 2.200 – 1.750 και οι Μινωίτες με την σειρά τους εκπολίτισαν την Πελοπόννησο. Ετσι, ο Μυκηναϊκός πολιτισμός βρισκόταν κάτω από την ισχυρή επίδραση της Μινωικής Κρήτης.

Επομένως, όλοι οι πρωτοελληνικοί πολιτισμοί, ο Μινωικός, ο Αιγιακός και ο Μυκηναϊκός, ήταν δημιουργήματα της Ανατολής.

ΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ ΤΟΥ ΟΖΑΛ ( ΠΡΩΗΝ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ )

Τις απόψεις αυτές υιοθέτησε και ο Τουργκούτ Οζάλ στο περίφημο ιστορικό του έργο, που γράφτηκε το 1986, όπου ο πρώην πρόεδρος της Τουρκίας είχε ισχυριστεί τα εξής:

“Πρέπει να παραδεχτούμε ότι οι Πελασγοί, που βασικά αποτελούνταν από μικρασιατικούς πληθυσμούς, ήταν οι πρώτοι εκπολιτιστές όλων των περιοχών της λεκάνης του Αιγαίου, συμπεριλαμβανομένων και των νησιών της Κρήτης και της Ελλάδας, διατηρώντας παράλληλα την Ανατολία ως κέντρο τους”.

Αλλά το πιο ενδιαφέρον σημείο των τουρκικών θεωριών, που ενστερνίστηκε επίσημα και ο Οζάλ ήταν το κεφάλαιο για την καταγωγή του Ομήρου: “Ο Ομηρος αποτελεί ένα τυπικό μικρασιατικό φαινόμενο. Δηλαδή, δεν είναι ένα προϊόν του ελληνικού πολιτισμού, αλλά του Ιωνικού, δηλαδή του Μικρασιατικού”.

Σύμφωνα με αυτή την τουρκική επιχειρηματολογία:

- Εφόσον ο Ομηρος ήταν είτε από την Σμύρνη είτε από τον Κολοφώντα, ήταν Μικρασιάτης και όχι Ελληνας.

- Ο Ομηρος δείχνει στην Ιλιάδα μια συμπάθεια για τους Τρώες, τους Μικρασιάτες, το Αιγαίο και την Ιωνία. Περιγράφει τους Αχαιούς ως αγροίκους και σκληρούς και ειρωνεύεται τους Θεούς τους. Φαίνεται να είναι οπαδός των μικρασιατικών θρησκειών με τα ομαδικά τους συμπόσια και όχι των ανθρωποθυσιών και ζωοθυσιών των Ελλήνων.

- Ο Ομηρος επηρεάστηκε από το Επος του Γιλγαμές της Μεσοποταμίας και πιο συγκεκριμένα από την μετάφρασή του στα Χετιτικά, η ύπαρξη της οποίας αποκαλύφθηκε με την ανεύρεση του σχετικού κειμένου στις ανασκαφές του χετιτικού ανακτόρου στην Χατούσα, (το σημερινό Μπογάζκιοΐ), στην Κεντρική Ανατολία”.

Με αυτόν τον τρόπο ο Οζάλ και οι συνεργάτες του οικειοποιούνται τον πρώτο ποιητή της Ελλάδας και ακόμα σημαντικότερο, τον πρώτο Ευρωπαίο ποιητή για λογαριασμό της Ανατολίας και των Τούρκων. Αποκορύφωμα όλων αυτών ήταν ο ισχυρισμός του Οζάλ, που διδάσκεται ακόμα και σήμερα στα τουρκικά πανεπιστήμια: “Ο Ομηρος, ο συμπατριώτης μας, άρχισε από την Ανατολία, στον 9ο αιώνα π.Χ., εκείνο που αργότερα θα ονομάσουν εσφαλμένα ελληνικό θαύμα”.

ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΜΗΡΟ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ

Στην Τένεδο η 9η εκδήλωση ¨Μέρα ποίησης και ανάγνωσης Ομήρου¨ προς τιμήν του Ομήρου, διάσημου ποιητή της αρχαίας περιόδου.

ΤΣΑΝΑΚΚΑΛΕ. Στην εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε με την στήριξη του Καιμακάμη Τενέδου και οργανώθηκε από τον Σύλλογο Τενέδου και από τον καθηγητή Χαλούκ Σαχίν κατά την ώρα της ανατολής, μετείχαν ο πρέσβης της Γερμανίας στην Άγκυρα Έσκαρτ Κουντζ, οι ποιητές Τζεβάτ Τζαπάν και Σουρεγιά Μπερφέ, ο αντιπρόεδρος των ανασκαφών της Τροίας καθηγητής Ρουστέμ Ασλάν, καθώς και ντόπιοι και ξένοι καλεσμένοι.
Το πλήθος που συγκεντρώθηκε στη παραλία, στο κάτω μέρος του κάστρου άρχισαν να περιμένουν το πρώτο φως της μέρας. Στο μεταξύ απαγγέλθηκαν τμήματα της ¨Ιλιάδας¨ στα τουρκικά, στα αγγλικά, στα γερμανικά, στα γαλλικά, στα κινέζικα και στα ουγγρικά.

Ο δημοσιογράφος, συγγραφέας και καθηγητής Χαλούκ Σαχίν, στη δήλωση που έκανε στον ανταποκριτή του ΑΑ, ανέφερε πως η ιστορία της Ιλιάδας διεξήχθη στην περιοχή.

Ο Σαχίν είπε πως είναι γνωστό πως ο Όμηρος ήταν Σμυρνιός και αυτό στηρίζεται πλέον και από ιστορικούς, και πρόσθεσε : ¨Τιμάμε με την ανάγνωση για μια ακόμη φορά τον Όμηρο, που ήξερε πολύ καλά αυτά τα μέρη. Φαίνεται ότι το έργο αυτό που γράφτηκε πριν 2.500 χρόνια, συνέλαβε πολύ καλά την ψυχή αυτού του τόπου, τους ανέμους που τώρα φυσάνε στην Τένεδο, τα πουλιών που πετάνε, και τις σχέσεις των ανθρώπων¨.

Ο Σαχίν ανέφερε πως ότι έχει απομείνει στην Ανατολία από το παρελθόν αποτελεί παρακαταθήκη για αυτούς και είπε : ¨ Όταν λέμε ότι αποτελούνε παρακαταθήκη μας, δεν εννοώ μόνο τα υλικά στοιχεία, αλλά και αυτές τις ιστορίες. Υπό αυτή την έννοια, εμείς ως Τενέδιοι με μεγάλη περηφάνια συνεχίζουμε να στηρίζουμε έτσι τον Όμηρο. Και για να τονίσουμε την οικουμενική πλευρά του Ομήρου και του ανατολικού πολιτισμού, οργανώσαμε την ανάγνωση σε διάφορες γλώσσες¨.

http://gdailynews.wordpress.com

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Τουρκία το λίκνο του παγκόσμιου πολιτισμού …κατά τους Τούρκους πάντα"

Ραδιενεργά... "Ανθεστήρια"

Κάποτε … κάποιοι στον πλανήτη γιόρταζαν τα Ανθεστήρια! Και ήταν οι Έλληνες !...Όταν οι άνθρωποι σέβονταν, αγαπούσαν την γη και τον πλανήτη και ήταν σ` αυτή τη χώρα… τη χώρα μας!

Σήμερα η απληστία ,η ανευθυνότητα, οδηγούν τον πλανήτη σε κατάρρευση με κάθε τρόπο. Οι Ιάπωνες μας δουλεύουν … έχοντας έξι πυρηνικούς αντιδραστήρες να εκπέμπουν στην ατμόσφαιρα και τη θάλασσα ραδιενέργεια!!! 1250 φορές πάνω από το μέγιστο « επιτρεπόμενο»!!! ( και τι σημαίνει επιτρεπόμενο;; λιγότερο επικίνδυνο!!!) αλλά οι πολυεθνικές που κυβερνούν δεν συγκινούντε … ούτε οι εγκληματίες των κυβερνήσεων και των κοινοβουλίων!

Οι Αμερικανοί-Άγγλοι- Ισραηλινοί ρίχνουν βόμβες στη Λιβύη με απεμπλουτισμένο ουράνιο όπως στο Ιράκ!!! Και όμως το καθιέρωσαν λες και είναι το πιο φυσικό πράγμα! Κανείς δεν μιλά για τις ραδιενεργές βόμβες που ρίχνουν! Τις έριξαν στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν ,στη Γιουγκοσλαβία… τώρα έγινε και αυτό μια συνήθεια!!! Κανείς δεν διαμαρτύρεται! Κανείς δεν αντιδρά!

Τα Μέσα Μαζικού Εμπαιγμού όλου του κόσμου αλωμένα από πράκτορες και αλήτες-τσανακογλείφτες σιωπούν εκκωφαντικά! Που σημαίνει νανουρίζουν τους λαούς με ψευτιές!!!

Ραδιενεργά «Ανθεστήρια « λοιπόν για όλους μας! Όπου νάναι με τους Νοτιάδες θα έρθουν και στη χώρα μας αν δεν ηρθαν κιόλας!!! Βαθιές αναπνοές λοιπόν… και δοξάστε τον Παπανδρέου και τον Σαμαρά που είναι υπέρ των δολοφόνων!!!

Και τα λουλούδια της Άνοιξης εφέτος θα στάζουν και αυτά δηλητήριο!

Antromeda-galaxiako.blogspot.com

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ραδιενεργά... "Ανθεστήρια""