Το θεατρικό έργο «Τα βάσανα της Ψωροκώσταινας» γράφτηκε από τον Νίκο Λυγερό για τους μαθητές της Σαντράπειας Αστικής Σχολής Μεγίστης μετά από παραγγελία της δασκάλας τους Χρυσούλας Χαρισμαΐδου
Δέσποινα: Άκουσες για τις τρύπες στο νερό;
Μαρία: Και βέβαια ! Και στο ράδιο ακόμα…
Δέσποινα: Μαρία μου, εσύ όλα τα πιάνεις. Δεν είχα ιδέα…
Μαρία: Τώρα ξέρεις !
Δέσποινα: Αν ξέρω λέει, μου έκαναν το κεφάλι καζάνι !
Μαρία: Καλύτερα να ξέρουμε τι γίνεται παρά να πιστεύουμε τους πάντες.
Δέσποινα: Μας πουλούσαν αέρα λοιπόν...
Μαρία: Τι άλλο περίμενες από αυτούς;
Δέσποινα: Ξέρω γω; Τώρα ναι, μόνο τσίχλες...
Μαρία: Μόνο έτσι δημιουργείς οικονομία φούσκας !
Δέσποινα: Κι εμείς εδώ πού ήμασταν;
Μαρία: Έξω από τη φούσκα…
Δέσποινα: Και τώρα που έσκασε, τι κάνουν;
Μαρία: Τα μασάν…
Δέσποινα: Και να φανταστείς ότι του έδινα σημασία…
Μαρία: Στις τσίχλες να προσέχεις τις γεύσεις όχι τα χρώματα...
Δέσποινα: Θα το θυμάμαι... Εσύ Μαρία μου τι πιστεύεις για τις τρύπες στο νερό;
Μαρία: Καλύτερα τρύπα παρά φελλό !
Δέσποινα: Σωστά, είναι και αυτό.
Μαρία: Τι σε απασχολεί;
Δέσποινα: Γιατί δεν συμφωνούν όλοι με τον προφήτη;
Μαρία: Επειδή είναι απίστευτος !
Δέσποινα: Έχεις απάντηση για όλα !
Μαρία: Μπα, απλώς περιμένω τις ερωτήσεις.
Δέσποινα: Άρα όσο πιστεύαμε στους άλλους δεν γινόταν τίποτα και τώρα γίνεται με τον απίστευτο !
Μαρία: Το πέτυχες !
Δέσποινα: Δηλαδή ακόμα και αν είμαστε μόνοι στο νησί τα πράγματα πάνε καλύτερα.
Μαρία: Δεν θα το έλεγα αλλιώς.
Δέσποινα: Ε, τώρα τι να πω;
Μαρία: Μάλλον τίποτα...
Δέσποινα: Πάλι θα το βουλώσουμε ;
Μαρία: Όχι, τώρα θα κάνουμε δουλειά !
Δέσποινα: Μα πώς;
Μαρία: Κοίτα τη θάλασσα...
Δέσποινα: Λάδι είναι σήμερα...
Μαρία: Αυτή είναι η ιδέα !
Θανάσης: Πάμε για ψάρεμα;
Στέλιος: Ναι βέβαια... αλλά πού;
Θανάσης: Στην Αποκλειστική Οικουμενική Ζώνη του Θεού !
Στέλιος: Είσαι σοβαρός; Δεν ξέρουμε καν πού είναι τα όρια.
Θανάσης: Τα εξήγησε όλα ο απίστευτος.
Στέλιος: Πού;
Θανάσης: Στην τηλεόραση ! Τον κάλεσε εκείνη που δεν μασά.
Στέλιος: Έχουμε και τέτοιες λοιπόν… Και τα είπε;
Θανάσης: Αν τα είπε λέει… Δεν άφησε χλωρό κλαρί.
Στέλιος: Πάλι καλά μας είχαν πρήξει με τις τσίχλες !
Θανάσης: Λοιπόν θα έρθεις;
Στέλιος: Μαζί σου, Θανάση !
Θανάσης: Ωραία, λέω να πάμε κοντά στο νησί του Αρχιμήδη.
Στέλιος: Πού είναι αυτό;
Θανάσης: Εκεί που δεν ταράζουν τους κύκλους !
Στέλιος: Ε, πες το για να καταλάβω κι εγώ.
Θανάσης: Το ‘πα !
Στέλιος: Έχουμε παραγάδι;
Θανάσης: Σωστά ! Αλλιώς πώς θα άρεσε στη Fräulein ;
Στέλιος: Βλέπω δεν ξέχασες το τραγούδι.
Θανάσης: Δεν είναι μόνο το τραγούδι…
Στέλιος: Τι άλλο;
Θανάσης: Αν τα πάμε καλά εδώ θα γίνει της… τον Καγκελάριο !
Στέλιος: Σίγουρα θα της αρέσει.
Θανάσης: Είπαμε Μεσογειακή διατροφή δεν γίνεται χωρίς λάδι…
Στέλιος: Ε τι, θα ξεχάσουμε τα βασικά !
Θανάσης: Το λάδι θα μας σώσει.
Στέλιος: Ποιο λάδι, ρε Θανάση;
Θανάσης: Το λάδι της πέτρας !
Στέλιος: Είναι όντως απίστευτος ! Ποιος άλλος θα σκεφτόταν ότι όταν πας για ψάρεμα μπορείς να κάνεις τρύπες στο νερό και να βρεις το λάδι της πέτρας.
Θανάσης: Ενώ οι άλλοι παίζουν ακόμα με τη φυσαλίδα !
Στέλιος: Άντε να πάω να ετοιμαστώ.
Θανάσης: Φέρε και τις γυναίκες.
Στέλιος: Αυτό είναι το μόνο σίγουρο !
Θανάσης: Ψάρεμα δίχως καμάκι δεν γίνεται !
Στέλιος: Για να μην ξεχάσουμε την παράδοση μας.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου