Ο ΠΟΛΕΜΙΣΤΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΑΣ

                        

              Ο ΠΟΛΕΜΙΣΤΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΑΣ

Θα ήθελα να ξεκινήσω αυτή την πνευματική περιήγηση με ανορθόδοξο τρόπο υπενθυμίζοντας τα λόγια του Δαλάι Λάμα:

«Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΓΙΑΤΙ ΘΥΣΙΑΖΕΙ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΤΟΥ ΜΑ ΓΙΑ ΝΑ ΒΓΑΛΕΙ ΛΕΦΤΑ.

ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΘΥΣΙΑΖΕΙ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΤΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΑΚΤΗΣΕΙ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΤΟΥ.

ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΑΓΧΩΜΕΝΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΕΙ ΤΟ ΠΑΡΟΝ.

ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΖΕΙ ΟΥΤΕ ΣΤΟ ΠΑΡΟΝ ΟΥΤΕ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ.

ΖΕΙ ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΧΕΙ ΖΗΣΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ

Ωστόσο παρόλα τα σοφά λόγια του Δαλάι Λάμα η δική μου άποψη έχει μια άλλη αφετηρία.

Ο πολεμιστής επιχειρηματίας  είναι πρόθυμος να ρισκάρει πόρους, αξιοπρέπεια, υπόληψη για να ζήσει τ’ ‘Όνειρο’ του, να αλλάξει την ζωή του, να ανατρέψει πρότυπα και θεωρήσεις και να δημιουργήσει άλλα πιο ευνοϊκά.

Το να δημιουργήσει κάποιος μια επιχείρηση, μια ομάδα εργασίας, να μεταδώσει τον ενθουσιασμό και το πάθος για το Στόχο, για το ‘Όνειρο’ του, να αναλάβει την ευθύνη, να καλλιεργήσει τις κατάλληλες συνθήκες εργασίας, συνεργατών, ευκαιριών, πόρων.. είναι καταστάσεις εσωτερικής, ανώτερης πνευματικής υπευθυνότητας.

Όλα αυτά τα επιχειρηματικά χαρακτηριστικά είναι ιδιότητες του ‘Είναι’ για να ανέβει κάποιος σε ανώτερα επίπεδα ύπαρξης όχι μόνο οικονομικής αλλά και πνευματικής.

Ένα είναι το βασικό χαρακτηριστικό όλων αυτών των ιδιοτήτων.

Ένας επιχειρηματίας, ένας πολεμιστής, ένας αθλητής (ήμουν πρωταθλητής Ελλάδας στην άρση βαρών το 1970) κάθε άνθρωπος υψηλών επιδόσεων μπορεί να δει αυτό που δεν μπορούν να δουν οι άλλοι, (ευκαιρίες για ανάπτυξη, χρήματα, πλούτο, αφθονία, πελάτες…) και όχι μόνο αυτό, αλλά δεν βλέπει αυτό που βλέπουν οι άλλοι (ανεργία, ανέχεια, κρίση, έλλειψη, στερήσεις).

Πως γίνεται αυτό;

Η απάντηση είναι απλή.

‘Όλη η αντίληψη, ιδιαίτερα οι εκλεπτυσμένες και ανώτερες μορφές αντίληψης, απαιτούν σοβαρή εκπαίδευση, πειθαρχία και ανάπτυξη.

Αυτή η ανάπτυξη δεν κερδίζεται στο θόρυβο της ζωής (κλαμπ, καφέ, αλόγιστο σεξ, φαγητό, αλκοόλ, ύπνος, επίκριση, εξαρτήσεις..) αλλά στο Κενό του Νου, στην εσωτερική μοναχικότητα πετυχαίνεται η ανώτερη αντίληψη, με αντίπαλο τον Εαυτό σου και έπαθλο την .. Αθανασία>>.

Καταλαβαίνει λοιπόν κανείς ότι το ‘’επιχειρείν’’ δεν είναι μόνο χρηματικό έπαθλο αλλά κυρίως είναι μεγάλο πάθος για ένα ατελείωτο ταξίδι που ποτέ μα ποτέ δεν θα το βαρεθείς!!

Και μην ξεχνάμε ότι κάποια ‘’Πάθη’’ είναι μερικές φορές τόσο δυνατά ,που δεν μπορεί παρά να είναι αρετές!!!

Άλλωστε Ζωή είναι το άθροισμα των επιλογών μας!!

Αυτά είναι μερικά που εμένα προσωπικά θα με συνοδεύουν ‘’όταν και αν’’ θα φτάσω στη ‘’κουνιστή καρέκλα καθώς και η υπέροχη και λατρευτή οικογένεια μου.

Και να μην ξεχνάμε:

    ‘’ΜΗΝ ΚΛΑΙΣ

ΕΠΕΙΔΗ ΤΕΛΕΙΩΣΕ

    ΧΑΜΟΓΕΛΑ

ΕΠΕΙΔΗ ΣΥΝΕΒΕΙ’’        

 Γιώργος Χαβαλές